Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders deeltje 82

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 22:46 schreef Stiemie het volgende:
BE bij mij hebben ze vorige keer helemaal niet geknipt voor de vacuumpomp Ook geen scheur gelukkig...

Ok, dan was het mss omdat ze op dat moment toch gingen vermoeden dat het een flinke baby was.

Oh, en de eerste keer dus idd een knip en de pomp, maar de vk zei al dat bij een 2e echt zelden de pomp eraan te pas hoeft te komen.
En nu heb ik maar 1 klein hechtinkje, dus dat deel van dat 'de 2e keer is makkelijker' klopt dan in mijn geval wel.

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 23:18 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Ok, dan was het mss omdat ze op dat moment toch gingen vermoeden dat het een flinke baby was.

Oh, en de eerste keer dus idd een knip en de pomp, maar de vk zei al dat bij een 2e echt zelden de pomp eraan te pas hoeft te komen.
En nu heb ik maar 1 klein hechtinkje, dus dat deel van dat 'de 2e keer is makkelijker' klopt dan in mijn geval wel.

Ah kijk zo ga ik gerustgesteld de nacht in En ik twijfel nu soms ook aan thuis bevallen of niet. Maar ben zo bang dat ik die pomp weer nodig ga hebben en dat ik dan toch nog naar het ziekenhuis moet...

Stiemie, ik was juist blij dat ze met de pomp kwamen Dat betekende dat ie er tenminste uit kwam!

Ik dacht dat ze bij de vacuumpomp altijd eerst deden knippen.
Bij mij is dat wel gebeurd. Ik vond trouwens het moment dat zeg maar het kapje van de pomp op het hoofdje gezet werd vrij pijnlijk.

Dat klinkt goed
Bij L had ik een schaafwondje aan de binnenkant. De vlos zei tegen de kraamverzorgster dat het op het ranje van hechten zat, wel of niet.
Toen zei ik: doe maar niet dan Daar ben ik nog steeds blij mee! Prima genezen en geen getrek

quote:

Op zondag 30 augustus 2009 23:27 schreef Stiemie het volgende:

[..]

Ah kijk zo ga ik gerustgesteld de nacht in En ik twijfel nu soms ook aan thuis bevallen of niet. Maar ben zo bang dat ik die pomp weer nodig ga hebben en dat ik dan toch nog naar het ziekenhuis moet...

Hij was bij Sasha ook écht nodig en zie maar... de 2e was net zo groot en zwaar en ipv 5 kwartier vruchteloos persen voor die pomp er aan te pas kwam was het nu met een kwartiertje gepiept...
Ik weet dat je er niks aan hebt, want je moet het zelf nog maar zien, maar have faith! Echt!

En hier heb ik even een heerlijk melancholisch moment.
Een week geleden lag ik nog op die kamer daar in dat ziekenhuis met weeen... me afvragend hoe lang het nog zou gaan duren. Dikke buik, pijnlijke weeen, F. steeds naast me als ik hem nodig had en afwachten...
En nu?
Nu zit ik beneden op de bank, net lekker de keuken opgeruimd, Sasha keutelt rond (hij ging meedansen met een stukje Dirty Dancing net ). Oscar ligt lekker boven in zijn bedje te slapen. F. ligt ook lekker in zijn bedje te slapen, ik vond dat die dat ook wel weer eens verdiend had, lekker even uitgebreid in zijn eentje in dat grote bed ipv steeds vroeg naar beneden met Sasha.

Ik ben emotioneel echt nog super-incontinent, moest gisteren huilen om het feit dat we geen foto hebben van de kraam met Oscar. Maar gelukkig staat ze wel op de filmpjes die we gemaakt hebben.

En ik geniet! Het is allemaal aan de ene kant zo heerlijk normaal, terwijl het aan de andere kant allemaal zo bijzonder is.
In die zin wordt de tekst van het kaartje idd steeds meer waar: zonder ooit iets te verplaatsen zal het nooit hetzelfde meer zijn.

Oscar doet het supergoed, heeft vannacht van 23 tot 04 en daarna weer door tot 07 geslapen. Heerlijk toch!

_{En dan wat meer oppervlakkig: nog 2,5-3 kilo te gaan en dan is alles er al af!}

Zo, en nu ben ik wel een keertje klaar met die lappen tekst hoor.
Tijd voor een dagboek.

BE heerlijke dagboekpost hoor Dirty dancing was hier trouwens ook favoriet gisteren bij Linde Ze zat ademloos op haar potje te kijken. En wat slaapt Oscar al lekker lang zeg!

En Koningin ik was ook zeeer blij vorige keer met de vacuumpomp hoor. Vond het na meer dan 2 uur persen wel welletjes geweest Overigens heeft die pomp bij mij totaal geen pijn gedaan. Daar was ik achteraf ook zo verbaast over. Misschien (als alles snel gaat en meezit) dat we nu thuis gaan proberen te bevallen, maar ik ben dan toch bang dat het weer niet gaat lukken. Vandaar mijn piekergedachtes...

Ze belden net van het ziekenhuis. Donderdag gaan ze een echo maken en dan waarschijnlijk vrijdag de baarmoeder schoonmaken. Eindelijk ben ik dan van dat bloeden af hoop ik. En vrijdagavond slaapt de kleine man dan bij opa en oma dus kunnen we lekker slapen

Is het dan een curretage MeNicole?

ik piepte r er gewoon na 8 minuutjes persen eruit (8 persweeen) zo ken t ook!
goede moed in bevalmoeders slaat

BE je klinkt heerlijk gelukkig Ik krijg er spontaan een glimlach van op m'n gezicht

MeNicole, wat een nasleep zo zeg. Hoop dat je na vrijdag van het bloeden af bent.

Kleurdoos, 8 minuten Ik vond mijn twintig minuten al zo lekker snel

Huup Bij mij is het ook in meerdere lagen gehecht na een knip, maar ik had maar 8 hechtingen....

quote:

Op maandag 31 augustus 2009 12:24 schreef _Ingrid_ het volgende:
Is het dan een curretage MeNicole?

Ja als er nog een stuk placenta te zien is wel. Anders hadden ze het over doospoelen Zodat eventuele bloedresten ook weg gaan.

quote:

Op maandag 31 augustus 2009 12:47 schreef Kleurdoos het volgende:
ik piepte r er gewoon na 8 minuutjes persen eruit (8 persweeen) zo ken t ook!
goede moed in bevalmoeders slaat

Hier ook redelijk snel, 20 minuten persen. Maar dan wel omdat de baby in nood was, met twee duwende artsen op mijn buik en een flink aantal knippen .

Maar ik heb dus nooit gevoeld hoe het is als het hoofdje staat. ben heel benieuwd of ik dat dit keer wel ga meemaken. Het begint allemaal zo voor me te leven nu weer .

Bij Leander heb ik helemaal niet geperst Die kwam er letterlijk uit vliegen. Enige wat ik toen moest persen is om de placenta eruit te krijgen

Oeh ik vond die placenta zo'n vies glibberding om te voelen. Net alsof je er een kwal uitpoept

Hier trouwens ook 5 persweeen en 20 minuten. En als ik wat beter gedurfd had was hij er waarschijnlijk nog wel een wee eerder geweest. Schijnbaar had de gyneacoloog al lang gezegd dat hij er bijna was en dat ze het hoofdje al zagen, maar dat had ik totaal niet meegekregen. Pas toen mijn man zei dat hij al haartjes kon zien had ik in de gaten hoe ver ik was, en durfde ik ook dat laatste beetje door te zetten.

halleluja!
de hechting is doorgeknipt. Ik kan weer zitten

MeNicole succes donderdag dan!

Ik lig op bed met prinsesje stippel hier even bijkomen van alle visite de afgelopen dagen enzo.

quote:

Op maandag 31 augustus 2009 14:15 schreef Ca.ra het volgende:
Oeh ik vond die placenta zo'n vies glibberding om te voelen. Net alsof je er een kwal uitpoept

Ja zo'n vies ding waarvan je het gevoel hebt dat het zo weer terug kan glibberen

Wat zijn jullie allemaal snel met persen zeg! Zo had ik het ook altijd bedacht, een paar keer persen, hooguit een kwartiertje, en dan is hij er. Ook al hadden ze wel gezegd dat het 2 uur kon duren, ik dacht dat ze gewoon overdreven ofzo. Maar ja, moest ik dus mooi (zonder energie) anderhalf uur persen. Was echt wel blij dat ze toen met die vacuumpomp kwamen. Had ook zelf gevraagd wat nu verder de bedoeling was, omdat ik niet het idee had dat het opschoot..

Ik ken beide kanten. Bij Ive duurde het persen bijna 2 uur, bij Fee 2 minuten. En als jullie het over de vacuumpomp hebben, word ik nog altijd naar. Ive lag verkeerd en moest met de vacuumpomp gehaald worden en dat deed zoveel pijn, alsof ik uit elkaar gerukt werd. Ik ben bang dat ik dat nooit vergeet. 2 vrouwen die met grof geweld aan die pomp rukken.
Fee floepte er (mede daarom?) zo uit en dat was een stuk fijner!

[ Bericht 0% gewijzigd door cattie op 31-08-2009 14:51:44 ]

quote:

Op maandag 31 augustus 2009 13:58 schreef Guuzewuus het volgende:

[..]

Hier ook redelijk snel, 20 minuten persen. Maar dan wel omdat de baby in nood was, met twee duwende artsen op mijn buik en een flink aantal knippen .

Maar ik heb dus nooit gevoeld hoe het is als het hoofdje staat. ben heel benieuwd of ik dat dit keer wel ga meemaken. Het begint allemaal zo voor me te leven nu weer .

Nou dat was een pijnlijke gebeurtenis.. ze had al een flink hoofd (37cm) en dan moet je dus wachten met doorpersen en dat staat je poes dus op zn wreedst branden! niet normaal..en toen voeld eik die kleine scheurtjes erin komen.

Placenta was een makkie..die gloepte er vanzelf wel achteraan.

Bij de placenta dacht ik alleen: huh? glibber! Maar ik was teveel met hummel op mijn buik bezig om er echt op te letten

Hier kwartiertje persen, 4 weeën. Dus ik zei na de derde perswee (tussen de persweeën was het elke keer gezellig 3 minuten met de vlos kletsen, voelde me prima ) 'heb je de baarkruk ook mee?'
Zij: voor ik weer terug zou zijn van de auto heb jij al een baby
Dat geloofde ik dus echt niet... Zó snel? En een wee later was hij er

Maar ze kwam ook binnen na het telefoontje van TARA, zag dat ik persweeën had (wat maf was, want iets meer dan een uur daarvoor was het 3 CM en dat was het na 14 uur goede weeën) en zij: ow, dat schiet op, ik zal even toucheren, ik denk dat je al wel op 7 zit nu

En toen ging ze voelen, was nèt een vingerkootje naar binnen en kwam een hoofdje tegen
Bemoedigend nieuws op dat moment

Als ik niet om een zwaardere dosis ruggeprik gevraagd had, had ik helemaal niet hoeven te persen en was Ruben er zo uit komen glijden

Nou jullie weer

haha idd..bij mij zei ze..nou 7 cm..waarschijnlijk moet je nog een kleine 3 uur *vloek*..en toen perspers, wop, kind

Hier staat in het verslag uitdrijvingsfase 1 min niet actief meepersen.

Placenta was meer werk

quote:

Op maandag 31 augustus 2009 15:20 schreef Urla het volgende:
Placenta was meer werk

Zelfs dat viel hier mee, maar dat kwam ook omdat er meteen een injectie gezet werd. Beetje trekken aan het touwtje en flops