Hoe gaat het met de (nieuwe) moeders deeltje 82

Macka relaxed!

Ik heb in het begin ook wel eens om half 2 's nachts héél hard zitten huilen omdat hij alwéér wilde drinken en ik alleen maar wilde slapen
'TARA, we brengen hem NU naar mijn mama en dan gaan we slapen, ok?' Maar TARA kwam dan altijd met logische argumenten (je moeder heeft wel borsten, maar staat al iéts te lang droog denk ik ) en dan hielden we hem toch maar thuis.

En hoewel ik echt nog wel momenten heb dat het zwaar is, wordt het wel echt steeds makkelijker! En hier was de eerste hindernis na 3 maanden genomen Vanaf toen werd het makkelijker.

quote:

Op woensdag 26 augustus 2009 19:41 schreef oeke het volgende:
Pfft, echt niet he? 9 maanden om je voor te bereiden maar je hebt geen enkel idee. Vond ik.

9 Maand? Heb er hier al een lopen van 3 en ik dacht dat ik wel een beetje wist hoe het ging Domme ik

Macka

quote:

Op woensdag 26 augustus 2009 23:34 schreef RockabeIIa het volgende:
Macka das ook wel zo prettig en heus een feestje waard!

Urla, misschien heb je het al ergens geschreven, dat weet ik niet, maar hoe oud is je tiener eigenlijk?

Hij is 13 over 2 maandjes 14, maar heeft ASS. Dus een behoorlijke handleiding en behoefte aan regelmaat/voorspelbaarheid.
Ik kan niet echt goed een planning maken nu in de schoolvakantie, wat zich resulteerd in terugtrekking van zijn kant.
Nu komt dat ook natuurlijk door het feit dat hij aan het puberen is en meer overprikkeling door al de veranderingen.
Het gaat best goed maar ik ben gewoon altijd gewend geweest hem toch altijd mee te nemen de grote maatschappij in. Nu is hij echt huismusserig mede ook dat hij nu naar VSO gaat en vriendjes ver weg wonen die ook puberen en ook geen behoefte hebben hieraan. Hij gaat naar cluster 2 onderwijs. Een auti only school.
Ik probeer hem wel te betrekken bij de verzorging van Dewi, maar heeft hier geen behoefte aan. Wat natuurlijk zowiezo niet zo gek is voor een jongen van die leeftijd.
Begrijp me niet verkeerd. Hij is ontzettend blij met z'n zus, maar kan hier nu ze nog zo klein is niks mee. Dat komt wel als ze meer interactie kan maken. Dat lijkt hem erg leuk en gezellig. Vriendschappen komen en gaan in het leven,maar familiebanden blijven. Iets wat hem zekerheid bied.
Maar goed ik vind het rot dat ik nu niet zoveel met hem bezig kan zijn. Ik weet dat dit wel weer komt, maar mede hormonaal voel ik me daar behoorlijk schuldig over en twijfel of een derde kindje kan in onze gezinssituatie. Volgens mij is het gewoon wijzer om me zolang ik nog niet uitgezwangerd ben me niet bezig te houden met zulke beslissingen, maar het gebeurd vanzelf zeg maar.

Huh Wel een erg groot antwoord op je vraag.
Ik moet het geloof ik ook even kwijt.

Macka Das groot nieuws.
Hier wel nog steeds envive, maaaaar de inlegkruisjes voor kleine niesongelukjes. Geen open kraan meer.

Macka

Macka, wat goed

Oe, dat herken ik ook wel, dat stiekem eventjes niets willen. En dat was dan weer iets wat ik voor mezelf neit toe wilde geven, want dat is toch slecht, als nieuwbakken mama? Maar intussen heb ik al door dat dat neit slecht, maar gewoon menselijk is. En ik verheug me al op de dag dat ik het kan, eventjes niets, eventjes weg, eventjes geen zorgende mama zijn. Ik denk wel dat dat nog even duurt, want ik ben er nog niet aan toe om haar al aan een oppas over te laten. En ik heb lekker toch nog geen voorraadje melk, dus het kan nog niet

Urla, dat lijkt me inderdaad wel doorbikkelen in de vakantie (want andere structuur) en dan ook nog met zo'n kleintje!
Kan je niet even met hem én de wandelwagen op stap?

Macka, wat goed!

Af en toe even een dagje gewoon relaxen is ook wel nodig af en toe. Wij zijn ook al een dagje samen naar de sauna gegaan, en als het goed is ga ik morgen weer.
Maar moet eerst even kijken hoe mijn doktersbezoekje straks gaat. Ontdekte een heel naar ranzig kwaaltje wat vast ook weer door de bevalling komt. Ben benieuwd wat ik straks te horen krijg, hoop dat het meevalt. Ben ik elk geval erg zenuwachtig nu, en misselijk.

Urla, tnx voor je uitgebreide antwoord, en succes met het vinden van jullie eigen weggetje door de opvoeding heen

Succes bij de dokter dan Tessie.

Hier viel een raar kwaaltje wat door de bevalling kwam achteraf best mee

Thanx freecel, hoop dat ik dat straks ook kan zeggen.

Macka, wat fijn!

Tessie, succes bij de dokter!

quote:

Op donderdag 27 augustus 2009 09:15 schreef freecell het volgende:
Urla, dat lijkt me inderdaad wel doorbikkelen in de vakantie (want andere structuur) en dan ook nog met zo'n kleintje!
Kan je niet even met hem én de wandelwagen op stap?

Die optie heeft nu ook z'n beperkingen.
De uitstapjes die zoonlief genoeg stimuleren om mee te gaan zijn niet echt beeb vriendelijk te noemen en ik kan tot dusver niet lang de deur uit vanwege het risico op een vermoeide driftkikkertje.
Dit is ook niet bevorderlijk voor zoonlief en niet goed voor Dewi aangezien ze misschien/waarschijnlijk een liesbreukje heeft en om verergering te voorkomen mag ze daar niet teveel druk op zetten.
Dus lopen er hier nu twee vrij vaste structuren door elkaar heen.
Manlief en ik nemen zoonlief er wel op uit, maar er zitten op het moment zo'n 5 dagen te veel in de week.
Over 2 weken begint school weer dus dan gaat de vaste structuur vast weer toppie.
En morgen naar de arts met dochterlief.

Het komt goed en de oplossing is nabij, maar die stomme hormonen van mij maken me erg onzeker en instabiel/schuldig enzo.

Graag gedaan Rocka. en bedankt.

Tessie succes bij de arts.

Tessie, ik hoop dat het reuze meevalt!

Ik heb nu pas echt het idee dat ik ontzwangerd ben .
^{kan ik nog even genieten tot de overgang inzet}

tessie, succes bij de dokter. Hoop dat het meevalt.

Urla, wat lastig zo, zeg. Inderdaad als school begint heb je weer structuur, dus dat is prettig, maar voor nu moeten jullie er toch iets van maken. Lijkt me inderdaad moeilijk.

Ik moet zeggen dat ik me helemaal niet hormonaal voel, trouwens. Hoe uit zich dat dan bij jullie?

quote:

Op donderdag 27 augustus 2009 10:08 schreef miss_sly het volgende:


Ik moet zeggen dat ik me helemaal niet hormonaal voel, trouwens. Hoe uit zich dat dan bij jullie?

Ik heb daar ook helemaal geen last van. Maar dat had ik tijdens de zwangerschap ook niet. Voel me niet anders dan ik deed voordat ik zwanger was. Enige wat ik wel heb ik dat ik soms bijna moet huilen om iets leuks/liefs wat Mikael doet.

Missly Ik ben nog steeds erg onzeker/schuldig gevoel/overwelmende emoties die niet geheel rationeel zijn/nog steeds vergeetachtig. Verstand en gevoel lopen nog steeds niet synchroom zeg maar wat me gewoon een ontzettend instabiel gevoel geeft.

quote:

Op woensdag 26 augustus 2009 23:18 schreef Macka66 het volgende:
*kuchkuch* Hoera, na vijftien maanden kunnen eindelijk de Depends onder in de la *kuchkuch*

niet te hard kuchen he! of was dit de laatste test om te kijken of ze ECHT weg kunnen? gefeliciteerd!

innepin, 't is ook nog zoooo vers allemaal. en inderdaad soms gewoon hartstikke zwaar. rustig aan doen hoor, waar mogelijk!

Ik voel me ook nog wel hormonaal hoor. Ik moet echt snel huilen, en reageer vaak nogal overgevoelig. En idd nog heel vergeetachtig. Maar het is allemaal niet meer zo erg als tijdens de zwangerschap.

quote:

Op donderdag 27 augustus 2009 10:31 schreef tessie het volgende:
Ik voel me ook nog wel hormonaal hoor. Ik moet echt snel huilen, en reageer vaak nogal overgevoelig. En idd nog heel vergeetachtig. Maar het is allemaal niet meer zo erg als tijdens de zwangerschap.

Vergeetachtig ben ik ook. Maar is dat iets hormonaals of gewoon door slaap gebrek? Ik heb namelijk het idee dat het bij mij dor het laatste komt!!

Geen idee of dat echt iets hormonaals is, maar aangezien ze het zwangerschapsdementie noemen, vind ik het er wel bij horen.

Ben net bij de HA geweest, maar ze wist het ook niet precies, dus nu moet ik morgen naar de gyn. Blegh, ipv lekker een dagje sauna naar de gyn

Wat fijn om te lezen, al die wij-zijn-ook-maar-mens bekentenissen hier Dat helpt! (stiekem heb je toch het idee dat iedereen SuperMom is en waaromgaathethierdannietzosoepel en dat soort onzin).

Macka

quote:

Op donderdag 27 augustus 2009 12:09 schreef innepin het volgende:
Wat fijn om te lezen, al die wij-zijn-ook-maar-mens bekentenissen hier Dat helpt! (stiekem heb je toch het idee dat iedereen SuperMom is en waaromgaathethierdannietzosoepel en dat soort onzin).

Macka

Ik weet het zeker, het kan niet anders, het is een samenzwering, er is een pact gesloten waarbij over bepaalde aspecten van het hebben en opvoeden van kinderen niet gesproken mag worden met wannabe moeders. Het pact van de SuperMoms

Maar weet je, ik herken het wel, ondanks mijn rose wolk...

De keren dat ik bijna door mijn knieën zakte van vermoeidheid als ik Stella ging pakken voor een voeding, bijvoorbeeld. Ook ik zou die tijd als zeer zeer zeer vermoeiend beschrijven en allesoverheersend en ingrijpend intensief . Maar omdat ik me zo gelukkig en trots voelde, heb ik daar denk ik nooit moeilijke of nare gevoelens aan vast gekoppeld ofzo. Maar dat wil echt nog niet zeggen dat het niet herkenbaar is hoor dames .

Hm hier moeten we ook weer naar de gyn Waarschijnlijk is er dan toch een stuk placenta achtergebleven. Eerst een echo en als ze iets zien dat gaan ze dat weghalen. Zien ze niks gaan ze het doorspoelen zodta de baarmoeder toch schoon word. Of er veel verschil zit tussen die 2 weet ik niet als het maar helpt. De vlos heeft meteen even mijn Hb geprikt en die was helemaal goed.