quote:

Inmiddels gelezen: het cadeauboekje Erken mij van Esther Verhoef, dat zij heeft geschreven voor de Week van het Spannende Boek.

In één woord:

Wat een kinderachtig gedoe. Dit verhaal van 91 bladzijden ('thriller', zeg je dan) had evengoed in 91 zinnen kunnen worden verteld, en dan was het nog langdradig geweest. En toen... en toen... en toen... toen werd het heel eng! Maar niet heus.

Toch fascineert het fenomeen Esther Verhoef mij. Want dit is wat mensen willen lezen. Ik heb al eerder een roman van Verhoef na 30 pagina's weggesmeten, Rendez vous, als ik me niet vergis, en wat me aan dat boek zo tegenstond, komt in het cadeauboekje weer terug: de vlakheid. De hoofdpersonen zijn zo opzichtig gemodelleerd naar 'de gewone vrouw' - en bij Verhoef is 'gewoon' hetzelfde als suf, saai, kleurloos, dommig, naïef, ongeïnspreerd, onzeker, of in de woorden van het personage zelf: 'Ik ben een zesje' - dat je eigenlijk al na drie bladzijden in slaap valt. De bedoeling is natuurlijk dat wij - de vrouwelijke lezer die zo dol is op de thrillers van Esther Verhoef, en ook op die van Saskia Noort - ons aan dat personage kunnen spiegelen. Maar dat is een regelrechte belediging!

Eigenlijk is het hele boekje een belediging. De plot is kut. De personages zijn volstrekte karikaturen. De manier van schrijven is efficiënt, meer niet - het gaat er bij dit soort romans kennelijk alleen om dat er informatie wordt doorgegeven, En toen... en toen... en toen...

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:08 schreef Yi-Long het volgende:
Ach, al die huismiepen mogen nu boeken schrijven, omdat het blijkbaar lekker wegleest voor andere huisvrouwtjes, en de publishers die zien dat het verkoopt.
Het is gewoon een nieuw alternatief voor 'het dokters-romannetje'.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:01 schreef Nadine26 het volgende:
Mijn vraag: waar willen we over lezen? Welke onderwerpen moeten hoognodig eens aan de orde worden gesteld in een doorzon-thriller?

Aan een dergelijk plot zou ik best zelf wel eens een verhaal willen wagen .

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:17 schreef Lienekien het volgende:
Vraag je nu om suggesties voor de plot?

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:20 schreef DaMart het volgende:

[..]

Ze wordt gestalkt via Hyves en de stalker neemt langzaam haar identiteit over! .

_{Aan een dergelijk plot zou ik best zelf wel eens een verhaal willen wagen .}

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:16 schreef broer het volgende:
Dit wil ik wel even volgen.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:51 schreef Lienekien het volgende:
Geld kan een motief zijn. Ik denk aan een heel plotselinge gebeurtenis. Iemand meldt zich bij haar, iemand die ze dood gewaand had. Waarom weten we nog niet. Maar de hoofdpersoon komt onmiddellijk in actie met een paar drastische handelingen. Kinderen worden bij grootouders gedropt, al het geld wordt van de rekening gehaald en ze zet koers naar een voorlopig onderduikadres.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:56 schreef Nadine26 het volgende:
Ik ben samen met mijn man aan de oever van de Seine gaan zitten, en daar ben ik gaan nadenken en associëren: wat kan er gebeuren in een stad als deze? Toen kwam al snel deze plot bovendrijven.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:08 schreef Lienekien het volgende:
Ik heb overigens nooit een boek gelezen van een van de dames die jij noemt, maar dat terzijde.

Wat ik in thrillers leuk vind, zijn meerdere verhaallijnen tegelijk waarvan je je dan afvraagt hoe ze met elkaar te maken hebben.

quote:

Wijze van vertellen
De auteur vertelt het verhaal vanuit een hij/zij-figuur. Je beleeft het verhaal niet in elk deel vanuit dezelfde persoon. Zo beleef je deel 1 door de ogen van Bud, deel 2 door de ogen van Ellen en deel 3 door de ogen van Marion. Doordat je deel 2 door de ogen van Ellen beleeft kom je er samen met Ellen aan het einde van deel 2 achter dat Bud de moordenaar is. Marion weet dat nog niet dus als je deel 3 leest, weet je als lezer meer dan degene door wiens ogen je meeleeft in het verhaal. Dat maakt het boek extra spannend.
Doordat het verhaal zich in het verleden afspeelt is het geschreven in de onvoltooid verleden tijd

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:16 schreef Frollo het volgende:
Geld is één ding, maar wat is nou een sterkere motivatie dan je kinderen die op de een of andere manier gevaar lopen?
Kun je ook meteen even inpluggen in het oermoedergevoel en het Susan Smitpubliek meepakken.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:23 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Ik dacht: dumpen die kinderen. Hoeven ze verder ook geen rol te spelen.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:13 schreef broer het volgende:
Zeggen ze van thrillers trouwens niet dat je achterstevoren moet werken? Dus eerst: wat is de eindsituatie van het verhaal? En vervolgens per gebeurtenis terugwerken. (Niet dat het uiteindelijke boek zo in elkaar moet zitten, maar puur hoe je het geheel vóór het schrijven construeert.)

Geen idee of dat gemakkelijk werkt, maar het kan er wel voor zorgen dat je geen losse eindjes overhoudt - omdat je het dus meteen aan het begin van het schrijven al aan elkaar knoopt.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:16 schreef Frollo het volgende:
Geld is één ding, maar wat is nou een sterkere motivatie dan je kinderen die op de een of andere manier gevaar lopen?
Kun je ook meteen even inpluggen in het oermoedergevoel en het Susan Smitpubliek meepakken.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:36 schreef Lienekien het volgende:
Denk aan de doelgroep!

Maar ik heb en wil geen kinderen.

Ik hoor niet bij de doelgroep.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:46 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ik heb zelf geen Hyves-account, maar vertel meer!

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:13 schreef broer het volgende:
Zeggen ze van thrillers trouwens niet dat je achterstevoren moet werken? Dus eerst: wat is de eindsituatie van het verhaal? En vervolgens per gebeurtenis terugwerken. (Niet dat het uiteindelijke boek zo in elkaar moet zitten, maar puur hoe je het geheel vóór het schrijven construeert.)

Geen idee of dat gemakkelijk werkt, maar het kan er wel voor zorgen dat je geen losse eindjes overhoudt - omdat je het dus meteen aan het begin van het schrijven al aan elkaar knoopt.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:34 schreef Nadine26 het volgende:


Wat is precies het oermoedergevoel van Susan Smit? Zij heeft toch geen kinderen?

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:41 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Maar dan nog maken die kinderen haar zo lekker gewoon. Zo herkenbaar, zo 'Gut, dat lijk ik zelf wel,' snap je? Als ze geen kinderen heeft, wat natuurlijk een mogelijkheid is, zou ik denken aan een IVF-drama, iets met een draagmoeder en alle verwikkelingen die daaruit voortkomen. (Maar dat thema heeft Saskia Noort ook al uitgemolken in Nieuwe buren).

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:44 schreef DaMart het volgende:

[..]

Dit was eigenlijk alles wat ik had bedacht voor de hoofdlijn. Maar nu begin ik hem te combineren met een ander idee dat ik van de week kreeg. Als het tot een verhaal komt, zet ik het in ieder geval in TTK neer .
[..]

Als ik ga schrijven bedenk ik hoe ik wil beginnen en hoe ik wil eindigen. De rest vul ik vaak tijdens het schrijven wel in. .
Voor het boek dat ik nu probeer te schrijven, werk ik ook zo. Ik heb een synopsis bedacht, waarin ik begin en einde uitvoerig heb beschreven. Het middenstuk heb ik wat algemener omschreven. Dat bedenk ik wel als ik aan het schrijven ben, dan bedenk ik ineens weer iets wat later moet gebeuren.

Ik heb wel van tevoren bedacht welke voorgeschiedenis er is geweest, zodat ik fragmenten daarvan af en toe kan plaatsen in het verhaal, zonder de hele voorgeschiedenis meteen prijs te geven. Er moet wel wat te raden blijven, natuurlijk .

Maar het belangrijkste is voor mij om te weten waar ik naartoe schrijf, en zo mogelijk af en toe wat aanwijzingen te plaatsen naar wat nog komen gaat, zonder de ontknoping te verraden of het verhaal voorspelbaar te maken. En dat is soms best ingewikkeld.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:47 schreef Frollo het volgende:
Dat niet nee. Ik bedoelde meer het idee dat er een kracht bestaat buiten jezelf waar je uit kunt putten.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:47 schreef DaMart het volgende:

[..]

Of de vader heeft de kinderen ontvoerd en meegenomen naar het buitenland. En nu komt je hoofdpersoon oog in oog te staan met haar zoon, die wraak komt nemen. Misschien heeft de vader wel verhalen verteld over dingen die ze gedaan zou hebben, waar het kind zich door geschaad voelt.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:52 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Wordt dat ook een thriller? Zou je het zo omschrijven? Of is het gewoon een roman die met veel suspense wordt geschreven?

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:55 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Grappig, die thriller is net verschenen onder de titel Het dossier Tobias, geschreven door Annet de Jong. Ik ken haar zijdelings en ik weet toevallig dat zij het boek op waargebeurde feiten heeft gebaseerd - en dat lijkt me in zo'n geval ook wel handig.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 15:56 schreef dvr het volgende:
Je hebt nu dus: Liefde, Geld, Seks, Kinderen. Plus Dreiging en Geweld want het wordt een thriller.

Als ik deze ingrediënten in de plotbot gooi komt er uit: Naieve, hitsige puberdochter blijkt door hoge drugsschuld in de prostitutie beland te zijn. Een gelekt SMSje attendeert de gechoqueerde moeder, duffe huisvrouw maar eigenlijk MILF, die een geile outfit aantrekt en haar dochter redt door haar rol over te nemen en grootgeschapen heren met bizarre wensen te gerieven. Door heroiek optreden van haar verontruste maar begripvolle echtgenoot, duffe kantoorlul die zich tot woestaantrekkelijke held ontpopt, wordt uiteindelijk een compleet drugs- en sekssyndicaat opgerold. Glanzende bijrol voor hoofdpersoon's eerste vriendje, dat hoofd van een arrestatieteam geworden blijkt. Het geredde gezin, waarvan de dochter inmiddels weer goede schoolresultaten boekt, viert de goede afloop met een weekje CenterParcs, waarvan met name het subtropisch zwemparadijs, de tapas-bar en de ruim gesorteerde kiosk geroemd worden, en dat in ruil hiervoor een afname van 10000 exemplaren garandeert.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 15:56 schreef dvr het volgende:
Je hebt nu dus: Liefde, Geld, Seks, Kinderen. Plus Dreiging en Geweld want het wordt een thriller.

Als ik deze ingrediënten in de plotbot gooi komt er uit: Naieve, hitsige puberdochter blijkt door hoge drugsschuld in de prostitutie beland te zijn. Een gelekt SMSje attendeert de gechoqueerde moeder, duffe huisvrouw maar eigenlijk MILF, die een geile outfit aantrekt en haar dochter redt door haar rol over te nemen en grootgeschapen heren met bizarre wensen te gerieven. Door heroiek optreden van haar verontruste maar begripvolle echtgenoot, duffe kantoorlul die zich tot woestaantrekkelijke held ontpopt, wordt uiteindelijk een compleet drugs- en sekssyndicaat opgerold. Glanzende bijrol voor hoofdpersoon's eerste vriendje, dat hoofd van een arrestatieteam geworden blijkt. Het geredde gezin, waarvan de dochter inmiddels weer goede schoolresultaten boekt, viert de goede afloop met een weekje CenterParcs, waarvan met name het subtropisch zwemparadijs, de tapas-bar en de ruim gesorteerde kiosk geroemd worden, en dat in ruil hiervoor een afname van 10000 exemplaren garandeert.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 00:32 schreef dvr het volgende:
Mooi!

Dat die huisvrouw zich zo voor haar dochter opoffert, is natuurlijk maar een excuus om haar ingedutte huwelijksleven in te ruilen voor weken, nee máánden van ongeremde, linnenschroeiend ruige seks. Dus niet van "na twee minuten kwam de norse tuinder met een laatste stoot in haar klaar. Hij overhandigde haar het condoom, dat ze met enig afgrijzen in het Curver afvalbakje naast het bed deponeerde"-- maar meer van "na een behendige draai van zijn pols gleed zijn hand dan eindelijk haar kletsnatte kut binnen, en ze slaakte een verraste kreet die evenveel wellust als pijn verried. Al snel voelde ze hoe haar getormenteerde liefdeskanaal zich weer samentrok, en nu stevig zijn donkerbehaarde pols omsloot. Met langzame, ritmische bewegingen van zijn vuist zette de mysterieuze, zwijgzame Arabier haar onderbuik in vuur en vlam. Een siddering van genot trok uit haar tenen omhoog en als vanzelf spande haar rug zich tot een strakke boog. In de gelukzalige vergetelheid van het meest intense orgasme dat ze ooit beleefde, realiseerde ze zich dat Rob, met wie ze nu veertien jaar getrouwd was, haar nooit op zo'n manier had kunnen gerieven".

SPOILER

Het boekje opent met een proloog. Een vrouwelijke ik-figuur bevindt zich in verwarde toestand op de grond van een hotelkamer, besmeurd met bloed, hijgend, in paniek. (Lees: haar is iets gruwelijks en gewelddadigs overkomen - maar WAT..?)

Daarna begint het eigenlijke verhaal, waarin wij kennis maken met Daphne, een onzekere jonge vrouw die na een burn-out net weer een beetje is opgekrabbeld. Ze bevindt zich in Parijs, stad van de liefde, voor - jawel - een liefdesweekend met Etienne, de man naar wie zij al drie maanden heimelijk smacht. Overigens is Etienne niemand minder dan de therapeut die haar uit de crisis heeft gesleept, maar aangezien zij sinds enige weken is 'uitbehandeld', mag hun liefde nu openlijk bloeien.

Daphne is diep onder de indruk van Etienne, en vooral ook van het luxeleven waaraan hij haar in Parijs laat proeven: prachtige hotels, chique restaurants, champagne, bubbelbaden. Nee, dat kent Daphne van huis uit niet; zij is maar een heel gewoon meisje. Erg kwetsbaar bovendien.

In het chique restaurant waar ze 's avonds zitten te eten, droomt Daphne al stiekem van de nacht die nog voor hen ligt, en terwijl zij verliefd in de ogen van Etienne staart, verschijnt er plotseling een HELE ENGE MAN aan hun tafeltje. WHAAAA! Etienne reageert uiterst vreemd. Hij is bang. Dpahne begrijpt niet waarom, maar voordat ze de kans krijgt om ernaar te vragen, rennen ze al over de Parijse boulevards: ze hebben het restaurant hals over kop verlaten.

Terug in het hotel informeert Daphne naar de enge man. Etienne laat weinig los; hij vertelt alleen dat hij de man kent via een ex-cliënte, Brenda, die met de man getrouwd was. Inmiddels is Brenda overleden. Zelfmoord, volgens Etienne. Maar de enge man - overspannen, alcoholist - geeft de therapeut de schuld van Brenda's dood, en daarom stalkt hij Etienne voortdurend.

Alle vragen die Daphne daarna nog stelt, worden vakkundig door Etienne de kop ingedrukt: beroepsgeheim, nietwaar?

Dan verschijnen er ook cursief gedrukte hoofdstukken in het verhaal: FLASHBACKS. We komen nu meer te weten over Daphnes achtergrond. Zij is als 13-jarig meisje verkracht door haar eigen neef. Dit drama heeft zich afgespeeld op een Spaanse camping die werd beheerd door de ouders (haar oom en tante) van de neef.

Het romantische gedoe in Parijs wordt vervolgd, Daphne en Etienne slenteren door de stad en hebben zowaar seks, maar dat loopt een beetje ongelukkig af: Daphne krijgt een vreselijke paniekaanval.

Gelukkig begrijpen wij wat er met haar aan de hand is, daar hebben we de FLASHBACKS tenslotte voor, en in een volgend cursief stukje komen we te weten waarom deze gebeurtenis zulke diepe wonden heeft geslagen bij Daphne: tijdens de verkrachting heeft zij haar neef (uit zelfverdediging) ernstig verwond, de jongen moest behandeld worden in een ziekenhuis. Intussen besluit Daphnes moeder, samen met haar zus (de tante), dat de hele affaire maar beter stil kan worden gehouden. De politie wordt niet gewaarschuwd - dat zou slecht zijn voor de naam van de camping. Voor Daphne is dit een hele klap; wij begrijpen nu waarom zij zich niet 'gekend' voelt - denk nog even aan de titel: Erken mij - en waarom zij een minderwaardigheidscomplex heeft: niemand houdt van haar, zij stelt niets voor, enzovoort. Later in haar leven heeft dat een burnout tot gevolg gehad. Dat krijg je ervan als je traumatische gebeurtenissen uit het verleden verdringt (legt Etienne nog maar eens uit).

Goed. daarna hebben Etienne en Daphne nogmaals seks, en nu is het FANTASTISCH. Tenminste: dat vindt Daphne. Etienne daarentegen reageert uiterst vreemd: hij heeft zich nog niet van Daphne af laten glijden of hij laat haar weten dat zij nu écht helemaal genezen is, hij is er immers getuige van geweest dat zij weer 'gezonde relaties' kan aangaan, al moet zij natuurlijk wel begrijpen dat zo'n gezonde relatie met hém er niet in zit. Zijn belangstelling is puur professioneel.

Daphne is VERBIJSTERD. Zij zit VERSTEEND op het bed. Wát een klootzak is die Etienne, zeg! Wat een egocentrische zak! Enzovoort.

Er volgt een korte woordenwisseling, en daarna vertrekt Etienne de stad in. Zonder Daphne. Hij belooft haar aan het eind van de middag op te komen halen met de auto, zodat ze samen terug kunnen rijden naar Nederland.

Daphne neemt een bubbelbad. Dan wordt er op de deur geklopt. Ze gaat maar eens opendoen. Op het moment dat zij de deur opent, beseft zij dat zij een FOUT heeft gemaakt. En jawel: daar staat de ENGE MAN! WHAAAAA!

Hij verkracht haar, of doet althans een poging. Hij denkt om de een of andere reden - alcohol? Drugs? Algehele gekte?- dat Daphne zijn overleden vrouw Brenda is. Daphne slaagt erin de enge man te verwonden met een mes (ik heb even gemist waar dat mes vandaan kwam) en zo zijn we weer terug bij de proloog.

Dan betreedt Etienne de kamer met de woorden: ''Wat is... Mijn god!' Daphne krabbelt overeind en meldt dat zij de politie wil bellen. Daar wil Etienne niets van horen: het zal problemen veroorzaken, Frankrijk is een vreemd land, enzovoort. Intussen heeft de enge man beloofd dat hij zich terug in Nederland zal laten behandelen aan zijn probleem. Voor Etienne is die geruststelling genoeg. Natuurlijk heeft Daphne best in de gaten dat Etienne bang is voor zijn reputatie: als bekend wordt dat hij met (ex)-cliënten aanpapt, kan hij zijn praktijk wel opdoeken. Evengoed houdt hij voet bij stuk: geen politie.

Maar Daphne PIKT HET NIET. Immers: zij laat zich geen tweede keer afserveren na een verkachting, zij is een MENS! Etienne heeft haar godbetert zélf een belangrijke levensles geleerd, namelijk: "Mensen kunnen je alleen negeren als je dat toelaat." En zij, Daphne, laat het NIET meer toe. Zij grijpt de telefoon en belt de politie, terwijl zij Etienne IJSKOUD aankijkt .

Einde.

Of nee, op de volgende pagina treffen wij nog een krantenknipsel aan: de 32-jarige Nederlandse eigenaar van een Spaanse camping is om het leven gebracht door messteken. De politie tast nog in het duister over de dader en zijn motief."

Maar wij niet!! Wij weten nu dat Daphne wraak is komen nemen. Op haar neef, maar ook op Etienne en de enge man. Op iedereen die haar niet heeft erkend, bij wijze van noodkreet en Rambo-achtige vergelding in één: Erken mij .

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 00:38 schreef OllieA het volgende:
"Godsamme, Nadine, wat ben jij toch een domme hoer!"

Deze zin moet je even in je plot verwerken.

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 01:43 schreef KdR het volgende:
-Manlief werkt in de IT
-Vrouw werkt twee dagen per week als overblijfjuffrouw op de basisschool, verder huisvrouw, hobby's tuinieren en televisieseries kijken?
-Ze hebben een werkster en oppas (een van beiden kun je in het complot betrekken).

En wat haar dan overkomt? Ik zou gaan voor iets schokkends, met kinderen (want dat ligt altijd gevoelig bij huismoeders..) moord op het 6-jarige buurmeisje o.i.d.?

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 02:16 schreef wonderer het volgende:
Wat een grappig idee. Ik heb ook erg weinig van die literaire thrillers gelezen (vroeger wel eens een nicci french en recentelijk het boek van Lieneke Dijkzeul), maar ik vind ze veel te vrouwelijk naar mijn smaak. D'r zit ook altijd een oudere agent in die relatieproblemen heeft enzo, volgens mij, die moet je niet vergeten. Maak 'm homo, heb je in ieder geval een origineel puntje.

quote:

Kun je niet een crimineel kindermeisje opvoeren of zo?

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 02:41 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Volgens mij is er een verschil tussen de 'literaire thriller' en de 'misdaadroman'; in het laatste genre komen politie-inspecteurs voor, in het eerste volgens mij niet.

Overigens is er net een 'literaire thriller' bekroond met de Gouden Strop - van Marion Pauw. De titel weet ik niet, maar het genre rukt op
[..]

Staat genoteerd

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 14:01 schreef DaMart het volgende:
Het is wel de bedoeling om er een thriller van te maken. Maar dat brengt me dan meteen bij de vraag wanneer er sprake is van een thriller? Welke criteria bestaan daarvoor? Is er sprake van een thriller als je een spannend verhaal schrijft, waarin je als lezer maar langzaam te weten komt wat er precies gebeurt, of moet er (de dreiging van) misdaad in zitten?

quote:

Op vrijdag 5 juni 2009 02:31 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Dat gaat wel lukken, Ollie. Verder alles goed?

quote:

Op zaterdag 6 juni 2009 10:03 schreef Pietverdriet het volgende:
Literaire Thriller, de naam alleen al...

quote:

Op zaterdag 6 juni 2009 01:15 schreef OllieA het volgende:
Nou ja, tja. Long- en prostaatkanker tegelijkertijd is wel wat veel hoor... Maar we slaan ons er dapper doorheen, en ik ben blij dat je mijn korte zinnetje gaat opnemen in je nieuwe klapper. Toch leuk dat het een oeuvre wordt!

quote:

Op donderdag 11 juni 2009 00:44 schreef broer het volgende:
Het klinkt inmiddels als een aardig serieus plan. Ga je ook weer 'voorpublicaties' op FOK! zetten als het zover is?

quote:

Op donderdag 11 juni 2009 01:07 schreef wonderer het volgende:
Ik denk dat een technisch perfecte synopsis geen goed boek gaat vormen als het niet met enige bezieling is geschreven. Dan is het een technisch kunststukje, geen verhaal. Maar met alleen bezielig kom je ook niet ver. Dus we komen uit op de bekende gulden middenweg, het evenwicht.

Volgens mij kun je best wat open eindjes hebben, als je stijl het maar goedmaakt. Dat de lezer het je vergeeft, zeg maar. Niet dat je expres dingen moet gaan open laten, maar mocht je iets missen, denk ik niet dat dat veel problemen gaat opleveren.

quote:

Op donderdag 11 juni 2009 11:59 schreef Nadine26 het volgende:
Als het lukt, ga ik zeker voorpubliceren. Ik heb geen redacteur - ik kan alle adviezen en commentaar goed gebruiken. Bij mijn vorige project, Dagboek van een kindermeisje, hielpen de reacties me vooral bij het bepalen van het tempo. En tempo is in dit verhaal heel belangrijk, denk ik.

quote:

Op donderdag 11 juni 2009 11:59 schreef Nadine26 het volgende:
Ik heb geen redacteur - ik kan alle adviezen en commentaar goed gebruiken.

quote:

En hoe gaat 't met de synopsis? * trommelt met vingers op tafel *

quote:

Maria Finck heeft een tijdelijk baantje als secretaresse bij een klein advocatenkantoor.

Zij is het enige kind van Ada Finck, die onlangs, na een huwelijk van veertig jaar, door haar man is verlaten voor een veel jongere vrouw. Kort na de scheiding wordt bij Ada een tumor ontdekt; zij heeft nog kort te leven. Hoewel Maria op de hoogte is van de trouwplannen van haar vader, besluit zij dit nieuws voor haar zieke moeder verborgen te houden.

Ada wil haar laatste weken thuis doorbrengen, in het gezelschap van dochter Maria en pleegdochter Claire, een succesvol schrijfster die als puber bij de familie in huis is gekomen. Ada lijkt haar tragische lot te aanvaarden en maakt zich op voor haar afscheid.

Dan verdwijnt zij opeens.

Maria weet niet wat haar ertoe heeft bewogen te vertrekken. Waar is ze? Samen met Claire gaat zij op zoek en stuit op het schokkende geheim dat haar moeder haar leven lang gekweld heeft.

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 23:45 schreef broer het volgende:
Weet je al wat Het Geheim is? Of is dat voor jou ook nog een vraag?

Ik neem aan dat Maria eigenlijk een andere vader heeft? Of dat Claire stiekem een onwettige dochter is die ze tijdens een jaar 'rondreizen' heeft gekregen?

Op de achtergrond horen wij aanzwellende trommels

quote:

Op woensdag 17 juni 2009 23:47 schreef broer het volgende:
Overigens zou zo'n strakke aanpak ook wel wat voor mij zijn. De discipline dwingt je te werken.

Ik weet alleen niet of ik die discipline wel zou hebben.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 13:23 schreef Nadine26 het volgende:
Oké, aangezien ik in een opwelling heb bedacht dat het leuk is om een doorzon-thriller te schrijven, moet ik eerst bij mezelf nagaan welke boeken ik als 'voorbeeld-romans' wil gebruiken. Als gezegd: ik lees zelden thrillers, ik hou niet van recht-toe recht-aan verhaaltjes die uitsluitend tot doel hebben om een verrassende ontknoping uit de hoed te toveren. De voorafgaande bladzijden moeten óók de moeite waard zijn; er is dus meer dan alleen de clou.

Toen ik net probeerde te bedenken wat ik wél goed vond aan Erken mij van Esther Verhoef, kwam ik uit op: Niks. Of nu ja, ze kan goede seksscènes schrijven. Verder nog iets? Ja, haar beschrijvingen van luxe hotels (gezien door de ogen van de diep geïmponeerde hoofdpersoon Daphne) zijn adequaat, maar ook niet meer dan dat.

Heeft iemand toevallig 'De verbouwing' van Saskia Noort gelezen?

De enige ijzersterke thriller die ik me zo snel kan herinneren, is A kiss before dying van Ira Levin. Meesterlijk; toen ik het een paar zomers geleden herlas, was het weer net zo spannend en verrassend als de eerste keer.

Goed, dat is te hoog gegrepen. Maar het idee om het verhaal te vertellen vanuit de dader, zonder dat iets er ook maar op wijst dat hij (in dit geval: zij) de dader is, is natuurlijk interessant. Ik citeer even uit een samenvatting:
[..]

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 00:33 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ik heb hetzelfde probleem, maar ik denk dat het minder te maken heeft met discipline en meer met de mate waarin ik mezelf al dan niet serieus neem. Als je elke dag denkt dat je 800 meesterlijke woorden moet schrijven, begin je er niet aan. Daarentegen: als je gewoon, net als die thrillerschrijfster met de vlieguren en het straffe werktempo, besluit om in elk geval DIE opdracht te vervullen, heb je na 5 maanden inderdaad een boek geschreven. Misschien een slecht boek, dat is goed mogelijk. Maar ik schrijf in 5 maanden liever een slecht boek dan helemaal geen boek, en vervolgens neem ik dan nog eens 5 maanden de tijd om aan dat slechte boek te schaven.

Overigens beweerde de thrillerschrijfster dat zij nooit iets herschreef. Dat wekte mijn argwaan. Hoe kan dat nou? Ik heb nog nooit iets niet herschreven, en dan heb ik het over kleine stukjes - en zij rammelt er in één vloeiende beweging 80.000 woorden uit, zonder ooit over haar schouder te kijken?! Misschien is dat ook wel haar geheim: zij hoeft niet goed te schrijven, zij wil gewoon productie draaien. Voor mij moet het er wel tussenin liggen. Productie draaien lijkt me geweldig, maar ik moet het de volgende dag wel zonder buikpijn kunnen teruglezen

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 00:54 schreef broer het volgende:
Dat ze zelf niets herschrijft, betekent niet dat haar redacteur óók niets hoeft te doen...

Of het komt gewoon omdat ze inderdaad zo'n strakke synopsis maakt en - zoals je zelf al zei - alleen efficiënte zinnen schrijft.

quote:

Overigens heb ik afgelopen week een thriller gelezen waar wel hier en daar 'mooie' alinea's in voorkwamen, maar die vond ik maar irritant. Ik dwaalde ook elke keer af. Zodra er weer actie in het verhaal kwam, was ik weer geboeid. Mijn verwachtingen zijn kennelijk anders bij thrillers dan bij literatuur.

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 01:00 schreef MinderMutsig het volgende:
Maria, Ada en Claire. Perfecte doorzonthrillernamen.

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 01:27 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Dacht ik ook, ja Maar nu twijfel ik toch aan Claire. En eigenlijk ook aan Maria. Ik zie die mensen niet voor me, ik vind het zo moeilijk om goede namen te bedenken. En een titel Ik heb in mijn hele leven nog nooit een goede titel bedacht, ook niet voor mijn journalistieke stukken. (En ze zeggen dat een goede schrijver pas aan een boek kan beginnen als de titel vast staat. Ik ken ook iemand - serieus! - die voordat zij begint met schrijven, al een dummy maakt van het boek, met schaar en plakband. Dus met een cover, een titel, een auteursfoto achterop - en dat allemaal om het 'echt' te laten lijken. Dat vind ik wel mooi. Het is uiteindelijk allemaal lucht, dus dan kan zo'n dummy wel helpen).

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 01:06 schreef Killer_Mom het volgende:
'De verbouwing' van Saskia Noort gelezen?

inderdaad een doktersroman met een moord, vreselijk. poldertroep.

quote:

Erken mij [/i]van Esther Verhoef, meer van hetzelfde, je leest het in 2 uur door, die boeken gaan ook meteen in de doos voor de 2e hands boekenverkoop, voor de missie, wat dat ook mag zijn.
ik hoop op een beter verhaal.

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 01:14 schreef wonderer het volgende:
Ik heb voor mijn tweede roman ook drie maanden lang elke dag (of nou ja, bijna elke dag) 1000 woorden per dag geschreven. Het is hartstikke vermoeiend, maar je hebt daarna wel de bulk waarna je kunt gaan finetunen (daar ben ik dus inmiddels ook alweer drie maanden mee bezig ). Dat is wel lekker. En zeker als je een goede synopsis hebt, kun je die woorden er echt wel uitrammelen zonder dat het productiewerk wordt.

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 01:26 schreef MinderMutsig het volgende:
Ik heb hier nu trouwens naast Rendez vous van Esther Verhoeff en Nieuwe buren van Saskia Noort, jouw boek liggen.

quote:

Ze houdt een soort van dagboek bij door in ieder boek dat ze koopt voorin een stukje te schrijven over wat haar op dat moment bezig hield. Grappige gewoonte, al is het stukje in jouw boek niet echt inspirerend.

12-03-'07
Maart alweer! De tijd vliegt zo hard voorbij!
Dit weekend veel aan school gedaan en niet naar mijn vriendje gegaan!
Het gaat wel nog steeds super!

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 01:39 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ik vind het knap

Geef eens wat tips, in de zin van: hoe pep je jezelf op, hoe houd je de twijfels eronder, hoe blijf je jezelf wijsmaken, elke dag weer, dat je goed bezig bent? Herlees je elke dag? En herschrijf je dan ook? Of doe je het in één golfbeweging, zonder terug te kijken?

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 01:35 schreef MinderMutsig het volgende:
Wat dacht je van Ineke, Astrid of Daniëlle. Bij dat soort namen moet ik altijd denken aan vrouwen die Douwe Egberts punten sparen.

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 01:42 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Mijn boek?

quote:

[..]

Wie is de 'ze' die een dagboek bijhoudt en met wie het zo super ging, toen ze het las?

quote:

Op donderdag 18 juni 2009 02:20 schreef MinderMutsig het volgende:
Rendez vous-samenvatting

quote:

Op vrijdag 19 juni 2009 00:48 schreef Nadine26 het volgende:
Opmerkelijk: volgens mij hebben alle heldinnen van Esther Verhoef een minderwaardigheidscomplex. Ze zitten ziek thuis vanwege een burnout, ze hebben geen zelfvertrouwen, ze geloven er niet meer in - ze zijn, kortom, zielig. En met die vrouwen willen miljoenen lezeressen zich identificeren. Zijn alle Nederlandse vrouwen zielenpoten, of vinden ze het gewoon lekker om te lezen over iemand die een nog veel grotere zielenpoot is dan zijzelf?

quote:

Eén ding snap ik trouwens niet: waarom zit die hoofdfiguur in de gevangenis? (Of heb je dat in het midden gelaten om de clou niet weg te geven?)

quote:

Op zaterdag 6 juni 2009 13:31 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

"Het stempel 'literair' dat veel misdaadromans opgeplakt krijgen, is een onverkwikkelijke leugen. De meeste lezers van Saskia Noort weten echt wel dat ze niet met Tolstoj op de bank zitten."

Aldus Bas Heijne in het boekenkatern van NRC Handelsblad gisteren

We zijn het dus eens. Nog een citaat: "Zoals de mode tegenwoordig krampachtige pogingen doet om voor kunst te worden aangezien, zo proberen steeds meer uitgevers hun misdaadromans het stempel 'literair' te geven, zodat de koper in de boekhandel zich niet meer hoeft te schamen."

Tja.

De droom wordt me nu toch een beetje uit handen geslagen. Een 'literaire thriller' (ook wel: doorzonthriller) is een genre op zich, en dat genre lijkt zich vooral te onderscheiden door vlakheid, herkenbaarheid bij de lezer, clichés en sjablonen.

Ik vraag het nog maar eens: Heeft iemand De verbouwing van Saskia Noort gelezen? Ik kan het wel gaan kopen, maar iets in mij komt in opstand - ik vind het zonde van mijn tijd om een roman te lezen waarvan ik eigenlijk de plot al kan voorspellen. Ik weet dat het boek gaat over een plastisch chirurge genaamd Mathilde. Zij is mooi, succesvol, rijk, moeder van een zoon en gelukkig getrouwd. Maar schijn bedriegt. Terwijl het huis van Mathilde en haar echtgenoot wordt verbouwd door een holistische aannemer - en dat vind ik dan wel weer een leuk gegeven - die de werkzaamheden laat slepen en traineren, krijgt Mathilde hulp uit onverwachtse hoek: een ex-vriendje meldt zich. En dit ex-vriendje blijkt haar mee te sleuren in een kolk van gebeurtenissen waarop zij alle grip verliest. Zoiets. Dus dat ex-vriendje zal wel een criminele achtergrond hebben, daar kun je vergif op innemen, of hij heeft zich in de nesten gewerkt en nu trekt hij Mathilde mee in zijn duistere wereld. De zoon wil ook niet deugen, geloof ik.

Intussen brainstorm ik rustig verder... aan de over van de Seine

quote:

Op woensdag 1 juli 2009 19:33 schreef MissDemolition het volgende:
Ik heb er eentje geschreven (Maatschappijn). Is niet zo moeilijk. Gewoon gaan typen en dan zorgen dat het einde enigzins verband houdt met het midden en het begin. Die van mij is echter geen doktersroman niveau, maar nogal ingewikkeld, met hele lange zinnen en veel moeilijke woorden en ze gaan allemaal dood, inclusief de hoofdpersoon. Scoort inderdaad stukken minder bij het plebs.

quote:

Op zaterdag 11 juli 2009 00:15 schreef Thisbe het volgende:
Ik wil graag een Poirot erin Nadine, zodat op 't eind alles nog eens haarfijn uitgelegd wordt aan het geschokte publiek.

quote:

Op vrijdag 17 juli 2009 04:49 schreef dvr het volgende:
(Com)plot:

Leuke vrouw correspondeert al tijden intiem met een internetcontact op wie ze al haar fantasieën projecteert; hij is haar spannende minnaar, haar trouwe toeverlaat, haar ideale man. Iedere avond na het werk stuurt ze hem lange mails, die hij de volgende dag met evenveel passie beantwoordt.
Totdat.. op een onheilszwangere avond uit mededelingen van een forummoderator blijkt, dat haar internetprins in werkelijkheid de gestoorde griezel moet zijn die al jaren een zolderkamer bij haar huurt. Zijn vingerafdrukken staan op haar toetsenbord! Na deze mededeling werd van beide niets meer vernomen....

_{Cast: Nadine26, ElisaB, Revolverheld}

quote:

Op zondag 19 juli 2009 19:42 schreef Poppe_Dijn het volgende:
Vinden jullie dat de boeken van Karen Slaughter ook de term literiaire thriller mag dragen?

quote:

Daar waar literaire auteurs vaak een boodschap op artistieke wijze willen overbrengen, zijn schrijvers van lectuur gericht op het schrijven van teksten die vooral ter ontspanning gelezen moeten worden.

quote:

Er is al 63 dagen niet in dit topic gepost.

quote:

Op woensdag 14 oktober 2009 23:23 schreef broer het volgende:

[..]

Is de vakantie al bijna voorbij, Nadine?

quote:

Op donderdag 15 oktober 2009 02:33 schreef wonderer het volgende:
Sebes?

En elke dag zitten en minstens 750 woorden neerpleuren. Dondert niet of je het in de tweede versie allemaal weer schrapt, gewoon uren maken. Heeft mij erg geholpen

quote:

Twee dagen later heb ik een literair agent gebeld. (...) De literair agent wilde met me afspreken.

quote:

Op donderdag 15 oktober 2009 14:06 schreef broer het volgende:
Dat klinkt wel héél gemakkelijk. Die Sebes is toch een aardig druk persoon. Hoe heb je dat aangepakt?

quote:

Ik ben benieuwd hoe het werken onder grote druk je bevalt. Succes!

quote:

Op donderdag 15 oktober 2009 09:19 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ja en ja. Ik ga het proberen.

Hoe lang heb jij erover gedaan? Hoe groot was het uiteindelijke manuscript? (Als je tenminste al klaar bent). Ik heb vier maanden de tijd voor 75 - 100 pagina's, ik vraag me af hoeveel woorden dat zijn; ik ben gewend om in woorden te denken en dat zouden er (voor een niet al te grote roman) 65.000 - 75.000 moeten zijn, ongeveer.

quote:

In het begin lukt het me trouwens niet, 750 woorden per dag. Ik wil eerst het begin goed hebben: de toon, hoe het loopt, hoe de verteller klinkt. Dus ik ben nu steeds aan het priegelen. En ik heb een beetje koudwatervrees. Maar goed, vandaag gaat die synopsis er komen.

quote:

Ik heb dit bedacht:

Het verhaal bestaat uit 3 cirkels. De buitencirkel draait om het recente verleden (zeg: 4 jaar geleden). De binnencirkel draait om het iets verdere verleden (6 jaar geleden), en dan is er nog een binnenste cirkel die - vanzelfsprekend - in het verste verleden speelt (10 jaar geleden). Drie tijdvlakken. En die ga ik door elkaar snijden in het verhaal. Het is dus één grote flashback, en voor de lezer maakt het niet zoveel uit in welke 'cirkel' het verhaal zich bevindt, maar voor mezelf is het belangrijk om te weten welke informatie bij welk tijdvlak hoort.

Dat ga ik nu voor mezelf uittekenen op een papier, met bij elke cirkel de bijbehorende thema's/gebeurtenissen. En aan de hand van die tekening maak ik de synopsis. Onder een synopsis versta ik een schema, het is dus geen samenvatting, die maak ik in tweede instantie (en die zit al in mijn hoofd). Dat is het plan voor de dag.

quote:

Op donderdag 15 oktober 2009 18:24 schreef wonderer het volgende:
Drie maanden over zo'n 60k woorden, toen nog twee maanden voor het herschrijven van bepaalde stukken die ik al af had (daar deed ik in totaal ook iets van twee maanden over denk ik) en niet meer pasten. Totaal is 105k woorden.

quote:

Je moet echt een knop omzetten ja. Ik heb het "geleerd" tijdens een marathon schrijven op een schrijfforum. Elke dag je opbrengst op het forum pleuren en dan krijg je er van anderen ook meteen commentaar op zodat je (in het ideale geval) dat commentaar in je volgende dagproductie kan verwerken. Ik stuurde mijn dagelijkse productie ook naar een schrijfmaatje en dan kreeg ik het per ommegaande met commentaar weer terug. Dat hielp mij, zo'n stok. Maar jij hebt Sebes

quote:

Dat klinkt fucking ingewikkeld. Veel succes

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2009 06:07 schreef p-etr-a het volgende:
Wat een ambitieus project. Dit topic heeft een onverwachte wending gekregen; leuk!

quote:

Ik houd je in de gaten en hoop dat je hier af en toe je ervaringen blijft posten, al is het maar hoe het gaat met het productie draaien, want ik wil ook zo rond januari de eerste versie van een nieuw manuscript af hebben en zit nu op 25000 woorden.

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2009 09:01 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Het is wel een beetje ambitieus, ja Maar ik heb op een bepaalde manier vertrouwen gekregen door hier destijds een boek te schrijven. Ik weet nu dat het niet onmogelijk is om bijna dagelijks iets te maken (of te voltooien), want ik heb eerder op die manier gewerkt. En wat ik vooral heb geleerd van dat project, is dat een roman moet blijven 'stromen', om het zo maar te zeggen. Als ik het verhaal wegleg en vergeet, al is het maar een week, kan ik de draad bijna niet meer oppakken. Daarom lukte het me ook niet om het recenseren te combineren met schrijven; ik moest me steeds verdiepen in ándere verhalen, ándere ideeën, ándere personages, en op een bepaalde manier was daarna de magie van mijn eigen verhaal weg. Juist het begin vind ik heel moeilijk: durven geloven in je eigen verhaal. Het ontglipt mij steeds, als ik niet middenin dat verhaal blijft zitten.

quote:

Nou ja, we zullen zien. (Misschien is het gewoon niet zo'n sterk verhaal, dat kan natuurlijk ook. En daar kom ik dan vanzelf wel een keer achter).

quote:

En heb je dat helemaal op eigen kracht gedaan, zonder hulp/steun/aanmoediging van buitenaf? Dat lijkt me wel moeilijk. En hoeveel woorden wil je in januari hebben geschreven?

quote:

Wat dat productie draaien betreft: ik ben ook zeer benieuwd. Ik denk dat het niet alleen voor elke persoon anders werkt, ik denk dat het ook voor elk boek anders werkt. Een tijdje geleden was ik op een boekpresentatie van iemand die een - heel succesvolle, bleek later - roman had geschreven, en hij beweerde dat hij de eerste versie met een snelheid van 10.000 woorden per dag binnen twee weken had opgeschreven. Als het al waar is, lijkt me dat een typisch geval van geestelijke nood Hoe schrijf je in godsnaam 10.000 woorden per dag?!

quote:

Op vrijdag 16 oktober 2009 23:25 schreef p-etr-a het volgende:
Heb je ook echt de luxe om je alleen daarop te kunnen richten? Ik begrijp uit je posts dat je bij het Parool in elk geval tijdelijk gestopt bent, maar hoef je ook helemaal niets anders te doen in de tussentijd?

quote:

En dan? Accepteer je het verlies, begin je aan iets anders, denk je daar liever nu nog helemaal niet aan?

quote:

Ja, zo'n beetje wel. Mijn vriend vindt het niet erg interessant. Ik weet mezelf wel te motiveren, behalve als er van alles ligt om mijn hoofd bezet te houden. Deadlines, onbeantwoorde mailtjes, dat soort ruis is vreselijk.

quote:

Ik wil in januari ongeveer 70.000 woorden hebben. Dat is vanaf nu dus nog 45.000 en dat zijn er dan weer 500 per dag als ik uitga van half januari. Moet toch te doen zijn.

quote:

Je stelling dat het voor elk boek anders werkt, geloof ik. En jouw boek lijkt me niet het meest vlot schrijfbare met de sprongen en verschillende levens.

quote:

Ik schrijf zelf chicklit en daarvoor hoef ik niet constant met van alles rekening te houden. Ongeremd schrijven is mogelijk, want ik ben nauwelijks gebonden aan research en ook van ingewikkelde schema's is geen sprake. Waarschijnlijk (hopelijk?) geldt dat ook voor deze succesvolle schrijver. Of hij is een wondermens. Wat hij trouwens sowieso is met tienduizend woorden per dag, zelfs al zou het gaan om doktersromans. Tienduizend, allemachtig. Ik denk niet dat jij of ik of iemand dat zou moeten nastreven.

quote:

Op maandag 19 oktober 2009 23:31 schreef wonderer het volgende:
Tof zeg Vind het leerzaam, jouw verhaal.

quote:

Op vrijdag 30 oktober 2009 23:20 schreef Steve het volgende:
Wat leuk om dit terug te lezen. Ben benieuwd naar de verdere ontwikkelingen...

SPOILER

Ik ga volgende week praten met Meulenhoff, Nijgh & Van Ditmar en Artemis. Een paar andere uitgeverijen hebben nog niet gereageerd.

Daarna begint het echte schrijven, ik moet er nu nog even niet aan denken, maar dat komt door de schrijfkramp van de afgelopen weken - even afkicken, nu.
Ik kan achteraf eigenlijk niet geloven dat ik me hier doorheen heb gebluft. Eerlijk gezegd is het experiment geslaagd en mislukt. Het is geslaagd in zo verre dat ik heb bereikt wat ik wilde: een boek schrijven en een uitgeverij vinden. Ik ga er tenminste van uit dat ik over niet al te lange tijd een uitgeverij heb. Maar de manier waarop ik mezelf voor het blok heb gezet, met alle deadlinestress en paniek die erbij hoort, zou ik niemand aanraden.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 01:05 schreef dvr het volgende:
Het wordt waarschijnlijk een boek over een schrijfster die in recordtijd een boek schrijft. Met integraal daarin opgenomen het boek dat die schrijfster schrijft, dat overigens ook gaat over een schrijfster die in no-time een heel boek schrijft. Het boek heeft zodoende wel 100 lagen en op het laatst weet de lezer niet meer welk boek-in-een-boek hij nou eigenlijk leest, en of hij het zelf wel is die het leest of dat hij alleen leeft in de gedachten van iemand anders die dat boek aan het lezen is. De werktitel is Spiegelpaleis. Op de laatste pagina voltooien alle schrijfsters tegelijkertijd alle boeken. Literatuurwetenschappers zullen een rechtzaak aanspannen om publicatie te voorkomen, uit angst dat wie die laatste bladzij opslaat, door het papier verzwolgen wordt.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 09:34 schreef Biancavia het volgende:
Nadine, had je niet beter eerst het verhaal verder uit kunnen werken voordat je met de uitgeverijen in zee ging?
Je legt jezelf nu wel een enorme druk op, met alleen nog maar het begin van het verhaal voltooid!

Ik zit nu zelf op de 11.000 woorden met een verhaal wat ik aan het schrijven ben, maar ik moet er niet aan denken dat iemand nu op dit punt zou zeggen van 'Ja, leuk, over 6 maanden móet het af zijn!'.

quote:

Op donderdag 4 juni 2009 12:01 schreef Nadine26 het volgende:

Zoals gezegd: het fenomeen Esther Verhoef fascineert mij. Hetzelfde geldt voor Saskia Noort, die ook precies de juiste snaar weet te raken bij honderdduizenden lezers (of lezeressen) met haar literaire thrillers.

Vond "Iedere Zweed die een moordsynopsis figuurkotst op de tafel van zijn agent heeft een 'literaire thriller' geknutseld." toch wel een mooie, al zeg ik het zelf

quote:

Op donderdag 10 december 2009 00:16 schreef Nadine26 het volgende:
Even een update

De eerste 4 hoofdstukken van mijn boek-in-wording liggen bij een aantal uitgeverijen, en deze week beslissen zij of ze me willen spreken. Ik heb volgende week 3 afspraken, dus het gaat goed.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 12:52 schreef wallofdolls het volgende:
Hehehe,

ik herken hier veel zaken van het leven als programmeur in. Vooral dat van dat schrijven en herschrijven en weggooien en herschrijven en die schier onmogelijke deadlines.

quote:

Het verhaal van hoe het boek tot stand komt vind ik nu in ieder geval zeer interessant, hoewel ik me nog steeds afvraag hoe dat literaire bereikt wordt (je hebt niet zomaar de juiste stijl om literair te zijn?)

quote:

Op donderdag 10 december 2009 13:27 schreef Verbal het volgende:

[..]

Het fascineert mij ook. Uit nieuwsgierigheid heb ik ooit een paar pogingen ondernomen om te ontdekken wat er zo bijzonder is aan de schrijfsels van de thrillerdames, en mij kan het niet bekoren. Wellicht ligt het gewoon aan mij, maar ik vind hun schrijfstijl niet bepaald schokkend.

Sowieso vind ik de term 'literaire thriller' al jaren aan devaluatie onderhevig, zo dat al mogelijk was.

ZIjn al fijne discussies over geweest trouwens:

De 'literaire thriller' (liep uit op een flamewar )
En het (korte) vervolg: [HP'tje] Ik ben dol op Literaire Thrillers

_{Vond "Iedere Zweed die een moordsynopsis figuurkotst op de tafel van zijn agent heeft een 'literaire thriller' geknutseld." toch wel een mooie, al zeg ik het zelf}

V.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 13:31 schreef Verbal het volgende:
Ikzelf ben nu eigenlijk ook net pas begonnen aan een verhaal (een boek ga ik het pas noemen als het ooit wordt uitgegeven, zo het ooit al zal worden uitgegeven. Ben ook wel een deadline-mens (ook in mijn werk), maar zo'n druk zou mijn creativiteit ernstig onder druk zetten.

V.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 14:09 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ja, het is vooral de onzekerheid die de creativiteit onder druk zet. Maar ik kan die onzekerheid goed uitschakelen als de paniek maar groot genoeg is. Dan schakel ik eigenlijk alles uit, en ga ik in een soort verblinding (en een extreme alertheid) zitten werken. Dat is voor mij nou juist het wonder van de deadline. Alles valt weg. Ik heb meer last van verlammende onzekerheid als ik teveel tijd heb. Dan krijgt de twijfel ruim baan. En het grote probleem met schrijven (en vast ook met schilderen, muziek maken etc.) is dat je op een bepaald moment moet beslissen: klaar, af, dit is het. Ik kan die beslissing nooit nemen. Nooit. Dus laat ik de deadline opdraven

quote:

Op donderdag 10 december 2009 18:02 schreef wonderer het volgende:

Eigenlijk geef je de verantwoordelijkheid over de kwaliteit van je verhaal dus uit handen. De agent/uitgever bepaalt wel of het goed is en vertelt je eventueel waar de fout ligt zodat je makkelijk en gericht kan werken en niet onzeker hoeft te zijn "klopt dit wel of moet het juist DAAR anders"?

quote:

Op donderdag 10 december 2009 13:57 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

O, grappig Hoe gaat dat dan, als programmeur? Je schrijft als het ware een programma, neem ik aan, maar het schrijven is dan meer... wiskundig? Ik weet niks van programmeren, maar ik ben wel benieuwd naar zo'n proces.

quote:

Dat weet ik ook niet. Ik had eigenlijk gemikt op een iets minder literaire uitgeverij, of in elk geval geldt voor de uitgeverij van mijn keuze (mijn favoriet) dat ze iets commerciëler zijn, er worden bijvoorbeeld ook zeer succesvolle literaire thrillers uitgegeven, en daarnaast hebben ze ook een echt literair fonds, maar van de aangeschreven uitgeverijen hapte nou uitgerekend déze uitgeverij niet. Dus ja... hoe zoiets werkt is mij ook een raadsel. En misschien schieten ze bij die uitgeverijen ook met losse flodders; uiteindelijk weet niemand precies wat 'literatuur' is, hoe je dat definieert. Voor literatuur moet je iets meer moeite doen, als lezer. Waarom lees ik 's avonds na een lange dag wel een tijdschrift of een literaire thriller probleemloos uit, en krijg ik het niet voor elkaar om een 'literaire' roman te lezen? Dat is, voor mij, het antwoord.

(In de romans van Saskia Noort staan nooit woorden die niet afgesleten zijn. Zij kiest altijd voor het meest voor de hand liggende synoniem. Ik denk dat de spellingscontrole van de pc haar manuscripten moeiteloos leest; alle woorden zijn bekend, de tekst is, als het ware, een dikke babypap die vanzelf door de trechter glijdt, zonder brokjes of klonten. Klinkt een beetje vies, maar ik vind haar taalgebruik ook viezig. Verder vind ik Saskia Noort géén slechte schrijfster, want ze heeft een scherp oog. Ze heeft alleen geen scherpe pen. Het is allemaal opgeschreven in een lauw, voorgekauwd tijdschriftentaaltje.)

quote:

De term "literatuur" wordt in pregnantere zin het vaakst tegenover lectuur gesteld. In die betekenis zou literatuur de "hoge, elitaire" vorm en lectuur de "lage, plebejische" vorm van teksten aanduiden. Daar waar literaire auteurs vaak een boodschap op artistieke wijze willen overbrengen, zijn schrijvers van lectuur gericht op het schrijven van teksten die vooral ter ontspanning gelezen worden.

quote:

Op donderdag 10 december 2009 13:31 schreef Verbal het volgende:

[..]

Pfoei, wat een druk inderdaad.

Ikzelf ben nu eigenlijk ook net pas begonnen aan een verhaal (een boek ga ik het pas noemen als het ooit wordt uitgegeven, zo het ooit al zal worden uitgegeven. Ben ook wel een deadline-mens (ook in mijn werk), maar zo'n druk zou mijn creativiteit ernstig onder druk zetten.

Maar hou ons op de hoogte. ik vind het dapper van je

V.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 04:08 schreef wallofdolls het volgende:

[..]
Ik vind het proces redelijk op elkaar lijken. Meer dan welk vakgebied ook.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 04:08 schreef wallofdolls het volgende:
Je gewoon eh, een beetje het zelfde. Je schrijft een model (dat kan je vergelijken met de synopsis). Dat model wordt goedgekeurd door mensen, tenzij je dat model schrijft in samenwerking met die mensen. Vervolgens ga je daar een programma op schrijven. Dat programma moet binnen een bepaalde tijd geschreven worden. Uiteraard hebben die mensen een net wat te strak schema om die deadline te halen. Vervolgens ga je dat programma verfijnen, want het is nog maar een prototype. Dat prototype komt vaak tot stand door nachten door te halen. Voor dat verfijnen heb je ook weer een bepaalde tijd. Daarna moet een testversie gedraaid worden en die mag pas uitgebracht worden / online komen nadat alle mogelijke problemen zijn achterhaald. Dan mag het als je mazzel hebt uitgebracht worden.

Ik vind het proces redelijk op elkaar lijken. Meer dan welk vakgebied ook.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 10:05 schreef Verbal het volgende:
Maar Nadine, is jouw opzet een 'literaire thriller' á la voornoemde dames te schrijven, of wil je meer? Ikzelf heb geen idee of ik het beter kan dan de Esther Verhoefs en de Marion Pauws van deze wereld (flexibel met taal kunnen omgaan is iets anders dan een boek schrijven), maar wél dat wat ik schrijf echt anders wordt. Maar het zal dan wellicht weer op iets anders lijken, dat kan ook. Alles is allang gedaan, natuurlijk.

V.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 11:31 schreef Verbal het volgende:
Nee, ik doel op iets heel anders dan een Nederlandse huisvrouwenthriller

Ik ben geen literator, ik hou van doelmatig en no-nonsense. En er wordt in mijn verhaal juist flink wat bloed vergoten. Ik ben behoorlijk tevreden over de schrijfstijl die ik heb gevonden, en vooral dat is anders.

Maar ik heb verder weinig meer pretenties dan dat ik een spannend verhaal wil schrijven, dat vermaakt en lekker wegleest. Vinden mensen de plot niet origineel? Prima, mag, er zijn originelere. Maar ik heb een hoofdpersoon die ik mag, een toon waar ik tevreden over ben, een thema dat ik okee vind. Nu nog de energie en creativiteit en tijd kanaliseren en botweg verder uitwerken.

V.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 09:08 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Oké, ik snap het. En te oordelen aan de tijd waarop je dit hebt gepost, ben je zeker een nachtwerker

En wat voor programma's zijn dat dan, ik bedoel: het komt dus online, en wat kan je er dan mee als gebruiker? (Sorry, onontgonnen terrein voor mij ) En kun jij, als programmeur, ook zelfstandig besluiten een programma te maken, zoals ik nu dus een boek probeer te schrijven? En heb je ook 'voorbeelden', dus programma's die in elkaar zijn gezet door hele goede, getalenteerde mensen aan wie jij je kunt spiegelen?

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 11:31 schreef Verbal het volgende:
Nee, ik doel op iets heel anders dan een Nederlandse huisvrouwenthriller

Ik ben geen literator, ik hou van doelmatig en no-nonsense. En er wordt in mijn verhaal juist flink wat bloed vergoten. Ik ben behoorlijk tevreden over de schrijfstijl die ik heb gevonden, en vooral dat is anders.

Maar ik heb verder weinig meer pretenties dan dat ik een spannend verhaal wil schrijven, dat vermaakt en lekker wegleest. Vinden mensen de plot niet origineel? Prima, mag, er zijn originelere. Maar ik heb een hoofdpersoon die ik mag, een toon waar ik tevreden over ben, een thema dat ik okee vind. Nu nog de energie en creativiteit en tijd kanaliseren en botweg verder uitwerken.

V.

(Je zou er bijna bijgelovig van worden... )

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 12:05 schreef Nadine26 het volgende:

Wat mij is opgevallen in mijn tijd als recensent (toen ik bijna alle recent verschenen Nederlandse literatuur las), is dat het leeuwendeel van de Nederlandse romans goed is geschreven. Prima. De zinnen lopen, de alinea's vloeien mooi in elkaar over, kortom: die mensen kunnen allemaal schrijven. Maar goed kunnen schrijven is niet genoeg. Het gaat er juist om dat het verhaal blijft boeien. Dat lukt maar een enkeling. Tachtig procent van de romans loopt na ca. 60 pagina's muurvast. Het gaat nergens heen, er is geen prikkeling meer, de rek is eruit. Daarom denk ik ook dat de mindere goden, en daaronder reken ik mezelf, er verstandig aan doen om met een plot te werken. Dat geeft houvast.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 12:05 schreef Nadine26 het volgende:

Mag je zo'n gegeven gebruiken in een roman? Ik vraag het me af. Ik denk het wel.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 12:13 schreef wallofdolls het volgende:
Zo, las je echt alles? Althans, alles wat van belang was? Dat is wel stoer.
[..]

Hmmm, ik weet het niet hoor. Ik bedoel. Ja, ze kunnen allemaal schrijven, maar ik vind het ook wel interessant dat je als een Remco Campert of een A.F.Th. een zodanige stijl aan kan houden dat je van elke nutteloze scheet nog een prachtverhaal kunt maken. Ik bedoel, wie is er nou helemaal geinteresseerd in 1000 pagina's jeugd van Albert Egberts (of A.F.Th zelf?) ? Niemand toch? En tóch boeit het. Dát vind ik razendknap. Niet per definitie t verhaal

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 12:17 schreef Verbal het volgende:

[..]

Waarom niet? Je had het zelf al bedacht voor je las dat zoiets echt was gebeurd. Andere namen, ander land. Lijkt mij geen probleem.

Maar dát brengt mij weer op het volgende. Mijn verhaal speelt zich af in een gemeente die echt bestaat, met lokaties die echt bestaan. In hoeverre kun je dáár gebruik van maken? Of moet ik een parallel universum creëren, wat volgens mij juist de lol eruit haalt?

Laat ik een fictief voorbeeld aanhalen: stel er komt een site in mijn verhaal voor als FOK!. Zou ik daar gebruik van kunnen maken, of moet ik een nepsite, die verder precies hetzelfde is, opvoeren met de naam SUK!?

Of een omroep. Moet ik wérkelijk een omroep bedenken waarvan iedereen die het leest weet dat die niet bestaat?

V.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 12:17 schreef Verbal het volgende:

[..]

Waarom niet? Je had het zelf al bedacht voor je las dat zoiets echt was gebeurd. Andere namen, ander land. Lijkt mij geen probleem.

quote:

Maar dát brengt mij weer op het volgende. Mijn verhaal speelt zich af in een gemeente die echt bestaat, met lokaties die echt bestaan. In hoeverre kun je dáár gebruik van maken? Of moet ik een parallel universum creëren, wat volgens mij juist de lol eruit haalt?

Laat ik een fictief voorbeeld aanhalen: stel er komt een site in mijn verhaal voor als FOK!. Zou ik daar gebruik van kunnen maken, of moet ik een nepsite, die verder precies hetzelfde is, opvoeren met de naam SUK!?

Of een omroep. Moet ik wérkelijk een omroep bedenken waarvan iedereen die het leest weet dat die niet bestaat?

V.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 12:29 schreef Nadine26 het volgende:

Over het gebruik van Fok! durf ik geen uitspraken te doen, ik heb zelf een minder positieve ervaring met die kwestie

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 12:35 schreef Verbal het volgende:

[..]

Ahh, was jíj dat?

V.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 12:17 schreef Verbal het volgende:

[..]

Waarom niet? Je had het zelf al bedacht voor je las dat zoiets echt was gebeurd. Andere namen, ander land. Lijkt mij geen probleem.

Maar dát brengt mij weer op het volgende. Mijn verhaal speelt zich af in een gemeente die echt bestaat, met lokaties die echt bestaan. In hoeverre kun je dáár gebruik van maken? Of moet ik een parallel universum creëren, wat volgens mij juist de lol eruit haalt?

Laat ik een fictief voorbeeld aanhalen: stel er komt een site in mijn verhaal voor als FOK!. Zou ik daar gebruik van kunnen maken, of moet ik een nepsite, die verder precies hetzelfde is, opvoeren met de naam SUK!?

Of een omroep. Moet ik wérkelijk een omroep bedenken waarvan iedereen die het leest weet dat die niet bestaat?

V.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 13:50 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Ja, dat vind ik ook een precaire kwestie. Kun je winkels bij hun naam noemen, of verzin je iets?
Kun je mensen naar bestaande programma's laten kijken, bij een bekend bedrijf laten werken, of niet?
Het punt is wel dat je het verhaal dan definitief vastzet in een bepaalde plaats of omgeving.

quote:

Op vrijdag 11 december 2009 12:18 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Maar dat zijn ook de echte Goden Die hebben geen plot nodig om een meeslepend en fascinerend boek te schrijven. (En dat is dan ook weer een kwestie van smaak, natuurlijk, want ik hou niet van A.F.Th., juist omdat hij zo epateert met zijn stijl; hij weet te goed van zichzelf dat hij prachtige flikflaks en dubbelgeschoefde salto's kan maken, en dus maakt hij die voortdurend. Mij te kunstmatig. Ik word er heel erg moe van )

quote:

Op maandag 14 december 2009 14:27 schreef Vivi het volgende:
Even totaal off topic, maar ik heb laatst een boek gelezen van de vrouw van A.F.Th., ik was er heel benieuwd naar eigenlijk, wat de vrouw van zo iemand nu zou maken.

Het ging van ongeloof (Het zal toch nog wel beter worden toch?) naar totale deceptie. Serieus, ik begrijp, qua schrijfels dan he, gewoon niet dat je met zo iemand getrouwd kan zijn, als A.F.Th. zijnde .

Hoofdpersonen die elkaar voortdurend bij de voornaam aanspreken, bij elke zin zo ongeveer, was wel een van de minst irritante dingen. Kan je nagaan.

quote:

Op maandag 14 december 2009 22:13 schreef Vivi het volgende:
; Nu ja, ik zou niet anders verwachten van mijn partner dan dat hij me de killing truth zou voorschotelen. Andersom lijkt het me een totale afknapper als blijkt dat je partner niet in staat is zelf de grenzen te zien aan zijn of haar capaciteiten. Hoewel dat misschien onder de noemer "schattig" weggeschreven kan worden?Ik kan bijvoorbeeld een enorme deuk in de affectie naar mijn partner oplopen als blijkt dat hij niet alleen op mij valt, maar tegelijkertijd op een in mijn ogen totaal niet aantrekkelijk/slim/intrigerend persoon. .

quote:

Het boek ging over een of ander stel dat een baby verwachtte en een benedenbuurman die verwikkeld was in een vaag soort Voodoo-gedokter. Daartussendoor een hoop geneuzel over het oorlogsverleden van Battikwa ( ). Die naam weet ik nog doordat ie zo ongeveer aan het begin van iedere zin in elke dialoog stond.

En hoe ik eraan kwam? Volgens mij uit een of ander illuster 2e hands boekenwinkeltje.

SPOILER

Wil ik een strenge redacteur of een mooi voorschot , wil ik een enthousiaste uitgever of een prestigieuze uitgeverij, wil ik een spannend avontuur aangaan of landen in een gespreid bedje, of.. of.. en op de één of andere manier vallen die dingen niet samen. Het is óf/óf. (En in dat proces spelen de agent en de uitgeverij natuurlijk ook allebei een rol, in zo verre dat ik me nu pas realiseer dat het tijdens deze gesprekken alleen zijdelings gaat over het boek, maar de echte inzet is het geld, de deal, het steekspel).

quote:

Op dinsdag 15 december 2009 19:25 schreef p-etr-a het volgende:
Hebben ze al iets laten doorschemeren over hun intenties?

quote:

Op dinsdag 15 december 2009 19:27 schreef wonderer het volgende:
Sebes verdient er sowieso lekker aan volgens mij.

quote:

Klopt het trouwens dat je voor de rest van je carriere aan hem vast zit?

quote:

Op woensdag 16 december 2009 00:43 schreef wonderer het volgende:
Ik meende dat ik ergens las of van iemand begreep dat ie op je volgende boeken ook verdient. Hoe dat precies zit, weet ik ook niet, ik vraag het dus maar even na

En ja, lullig of niet, dat is wel zakendoen. Ik zou me in ieder geval geen dingen door de neus laten boren omdat het "lullig" is. Denk eerlijk gezegd ook niet dat een uitgever met wie je een goede band hebt opgebouwd een boek met weinig potentie gaat uitgeven omdat het anders lullig voor jou is...

quote:

Op woensdag 16 december 2009 22:47 schreef p-etr-a het volgende:
Loyaliteit aan een uitgeverij (of een agent, zoals in dit geval gekozen) is een lastige kwestie. Kun je ervoor instaan dat je nooit naar een ander gaat? Nee, dat kan niet. Als het aanbod maar aantrekkelijk genoeg is, de overstap aantrekkelijk genoeg, ga je toch wel. Daarom is het zo fijn dat je nu al de keuze mag maken. De meeste schrijvers hebben het niet voor het uitkiezen: groot of klein, boekcontract of auteurscontract, wat voor redactie, hoeveel publiciteit, noem maar op. Die zijn al blij als er één hapt en voelen zich alsnog bezwaard om eventueel over te stappen. Doordat je nu al een weloverwogen keuze maakt, kom je hopelijk bij een uitgeverij terecht die voor jou goed is.

quote:

Het lijkt me overigens vreemd om met uitgeverijen te praten over een boek dat nog niet af is. Willen ze ook weten waar het heen gaat, of is het enige wat telt dat het érgens heen gaat?

SPOILER

Ik twijfel tussen een uitgeverij die heel enthousiast en gul is (hoog voorschot, mooie beloftes) en een uitgeverij die veel terughoudender is, maar daar zit wel een fantastische uitgever met een heel goede visie en sterke ideeën. Het zijn allebei grote literaire uitgeverijen. De ene, met het hoge voorschot, is heel deftig en voor mij eigenlijk een onhaalbare kaart, maar het gaat er slecht; de uitgeverij is een stuurloos schip, vandaar hun wanhoopsgreep, denk ik Voor mij kan dat evengoed wel een mooie kans zijn, want zij hebben echt een nieuw gezicht nodig... De andere uitgeverij heeft ook een goede naam en is veel stabieler, maar daar ben ik natuurlijk maar één van de vele schrijvers.

quote:

Op donderdag 17 december 2009 19:01 schreef wonderer het volgende:
Wat een luxeprobleem

Ik zou in deze economie toch wel voor stabiel gaan, maar dat moet jij natuurlijk helemaal zelf weten.

quote:

Op woensdag 23 december 2009 03:55 schreef herzberg het volgende:
wtf cares?

we beingalsonsofbitches nowarntwe?

nieom het een of ander hoor, maar ik zou wat meer aandacht besteden aan je stijl. Style always wins out in the end

groet,
HH

quote:

Op woensdag 23 december 2009 02:13 schreef dvr het volgende:
Gefeliciteerd!!

quote:

Op woensdag 23 december 2009 03:21 schreef wonderer het volgende:
Wow, drie maanden om te herschrijven... Sterkte Je kunt er best 25000 woorden per maand uitpersen, maar om daarna elk woord op de juiste plek te krijgen...

quote:

Ik wens je echt heel veel succes en als het lukt, lees ik graag (en vast velen met mij) je voortgang en alles. Een koper heb je in ieder geval vast

quote:

Overigens is dat voorschot natuurlijk niet denkbeeldig geld: dat zit in je zak. Als er straks om de een of andere reden weinig boeken verkocht worden, heb jij dat wel binnen en dat hoef je niet terug te betalen. Juist daarom is het een blijk van vertrouwen; de uitgever gaat ervanuit dat dat voorschot zichzelf terugverdient door de verkopen, anders gaan ze mooi het schip in.

quote:

Op woensdag 23 december 2009 10:01 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Kan iemand dit ondertitelen?


Nadine, ik begrijp dat je je nu dus in elk geval tot mei helemaal op je boek kunt storten.
Het moet zeker mogelijk zijn om de komende vier maanden je boek af te maken, vooral ook denk ik omdat je dit nu echt als je werk kan beschouwen.
Heb je een structuur in je dag, dat je jezelf dwingt om op bepaalde tijden te schrijven?

quote:

Op woensdag 23 december 2009 11:08 schreef Biancavia het volgende:
Oké, ik wist niet dat je kinderen hebt.
Dat beperkt de oneindige tijd voor het schrijven natuurlijk nogal.

quote:

Op woensdag 23 december 2009 12:07 schreef Biancavia het volgende:
Ja, ik zat er een tijdje terug nog aan te denken om een maand in m'n eentje in een huisje op Terschelling te gaan zitten, maar dat is nogal drastisch.

Nu heb ik de vrijdag als 'mijn' schrijfdag ingepland, dan werk ik niet, spreek ik niets af en ik zorg dat ik geen boodschappen enzo hoef te doen. Dit doe ik nu sinds een maand, hoewel in de praktijk blijkt dat ik tussendoor toch vaak een uurtje pak om te schrijven, en op vrijdag ook andere dingen doe.
Maar het helpt wel, want op vrijdag moet ik van mezelf steeds het quotum van 5000 woorden per week gehaald hebben, en dat is een goede stok achter de deur. Tot nu toe loop ik aardig op schema.

quote:

Verder wil ik het ook gelijk allemaal goed opschrijven, hoewel ik nu merk dat dat bij een verhaal in 'boeklengte' een stuk moeilijker is dan bij een kort verhaal. Als ik een kort verhaal heb geschreven verander ik vrijwel niets meer aan de eerste versie, alleen hier en daar een zinsconstructie of een bijvoeglijk naamwoord.

Ik ben niet zo van het 'gewoon doortypen en het geeft niet als het bagger is'.
Het geeft wel als het bagger is, want dat vind ik verspilde moeite. Dan ga ik liever wat anders doen en bedenken hoe ik het verder wil laten gaan.
Niet dat alles wat ik schrijf nu in één keer helemaal goed is, er moet nog heel veel aan gebeuren, maar de basis is er.

quote:

Op woensdag 23 december 2009 12:12 schreef p-etr-a het volgende:
Ik wil alleen even zeggen:

succes!

en dat ik je blijf volgen.

quote:

Op woensdag 23 december 2009 13:05 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Véél, 5000 woorden per week In de praktijk ga ik dat niet halen, denk ik. Met 4000 zou ik heel blij zijn, maar 3000 is ook goed. Waar gaat jouw boek over, of wil je dat niet vertellen? Heb je een schema? Een synopsis? Of schrijf je 'op gevoel'?
[..]

quote:

Op woensdag 23 december 2009 10:57 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Wat grappig... jij vindt 3 maanden herschrijven dus weinig? Ik maak me eerder zorgen om die 5 maanden schrijven. Dat heeft waarschijnlijk te maken met twee heel verschillende werkwijzen. Jij bent vast iemand die heel snel en uit de losse pols een eerste versie schrijft, om daarna pas serieus naar de zinnen te kijken?

quote:

Ik schrijf nooit écht snel, het idee van een 'eerste versie' is dan ook een beetje onzin, ben ik bang. Mijn vorige boek (dagboek/Nadine) telde oorspronkelijk zo'n 150.000 woorden, die heb ik binnen 2 maanden teruggebracht naar 100.000, maar ik heb toen vooral lezersreacties en losse rotzooi geschrapt. Het 'hart' van dat topic - de roman, dus - was zo goed als panklaar.
[..]

quote:

Op woensdag 23 december 2009 13:34 schreef Biancavia het volgende:

[..]

5000 is ook heel veel, maar momenteel heb ik wat meer vrije tijd, dus daar moet ik gebruik van maken. En ik heb dan ook geen kinderen.
Vanaf februari ga ik weer wat meer werken, dus vandaar.

Wat ik aan het schrijven ben is denk ik een soort psychologische thriller. Maar ik probeer er ook een beetje humor in te gooien.
Ik heb geen synopsis of schema, ik weet zelf nog niet eens goed hoe het af gaat lopen! Tijdens het schrijven gebeuren er allerlei dingen die ik vantevoren nog helemaal niet wist, en dat vind ik wel leuk.

Ik was eerst met iets anders bezig, daar had ik wel een heel schema voor gemaakt, maar het was echt veel te ingewikkeld en het schrijven ging ontzettend moeizaam. Dat heb ik dus even terzijde geschoven, hoewel ik het nog wel ooit uit wil gaan schrijven, maar dat komt misschien ooit nog wel als ik meer ervaring heb.
Bij het verhaal waar ik nu mee bezig ben heb ik het gevoel alsof dat het 'vanzelf' gaat en dat is echt tof!

quote:

Op woensdag 23 december 2009 17:16 schreef wonderer het volgende:
Van mijn eerste versie bleef bij mijn debuut en nu bij mijn tweede boek ongeveer 80% over, de rest is herschreven of geschrapt. Ik weet niet of dat helemaal eerlijk is omdat de opbouw iets verschilt van een roman, maar ik schrijf vrij makkelijk. Toch vind ik dat het herschrijven meer tijd kost, omdat het elke keer dat je door het manuscript heengaat, het definitiever wordt en dan moet het echt goed. Verder waren beide manuscripten 102k woorden dus daar ga je ook niet even in een uurtje doorheen.

quote:

Ik heb een eerste versie van een fantasyroman liggen, mijn eerste echte manuscript met een overkoepelend plot en dergelijke. Die eerste versie is ongeveer 75k woorden en die heb ik in iets meer dan twee maanden geschreven. Maar daar moet nog wel veel aan gebeuren, omdat ik echt niet wist waar ik heen ging en ik een beperkte tijd had (was tijdens een marathon op een forum) en niet alles uit kon werken wat ik uit wilde werken. Dat is echt een eerste versie, inclusief typefouten. Ik denk dat daarvan uiteindelijk iets van 60% overeind blijft. Maar dat weet ik pas als ik het ga afmaken, over een jaar of drie.

quote:

Op zondag 27 december 2009 18:26 schreef wonderer het volgende:
Het gaat je echt wel lukken. Maar ik denk dat je dat wel weet Ik sta je in ieder geval aan de zijlijn aan te moedigen en met mij nog wel meer, als ik dit topic zo lees.

Wanneer begin je ook alweer? Of eigenlijk, wanneer ga je verder?

quote:

Op woensdag 6 januari 2010 12:06 schreef Biancavia het volgende:
En ben je al aan het knallen?

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 12:08 schreef dvr het volgende:
Wat heb je onder die bontjas aan, Nadine?

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 23:42 schreef Pietverdriet het volgende:
Zag vandaag een oud interview met Forsyth, de doet nooit langer dan 40 dagen over het schrijven van een boek.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 23:42 schreef Pietverdriet het volgende:
Zag vandaag een oud interview met Forsyth, de doet nooit langer dan 40 dagen over het schrijven van een boek.
Hij is wel veel en veel meer tijd bezig met research. Goed, dat kan hij zich natuurlijk ook veroorloven.
Hij zei ook dat je een boek moet schrijven met de bedoeling dat het goed verkoopt, was als journalist ontslagen en had het geld nodig, dus schreef zijn eerste boek.

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 00:20 schreef wonderer het volgende:

[..]

Dat verklaart een hoop

(Ik neem tenminste aan dat je Fredrick Forsyth bedoelt)

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 01:01 schreef wonderer het volgende:
Hij zegt er natuurlijk niet bij hoe lang hij over het herschrijven doet. Als je het verhaal van te voren uitdenkt en herschrijven niet meerekent, is 40 dagen natuurlijk een eitje.

quote:

Op donderdag 7 januari 2010 23:17 schreef Nadine26 het volgende:
En dan nu een vraag van een heel andere orde: heeft iemand ervaring met het schrijven van liedteksten danwel songteksten? Tips? Hoe je zoiets aanpakt? En moet je er muzikaal voor zijn, of kun je ook liedjes schrijven zonder enig benul van noten?

Via mijn buurman ben ik in contact gebracht met de manager van een 'geweldige, goed uitziende kerel die Nederlandstalige songs gaat zingen voorzien van teksten met diepgang'. De teksten met diepgang moeten uit mijn koker gaan komen, is het idee. Die kans laat ik niet a priori liggen, uiteraard. Ik heb de geweldige, goed uitziende kerel net even gegoogled en hij ziet er inderdaad geweldig goed uit. Hij is, bij nadere beschouwing, ook niet helemaal onbekend - wel voor mij, maar in de muziekwereld lijkt deze zanger me wel een soort van bekend. Dus nu begin ik me zorgen te maken. Ik heb nog nooit een liedje geschreven, niet eens een gedicht Hoe pak ik dit aan? Hoe werkt zoiets, tussen zangers en tekstschrijvers? Ik vind het niet erg om te zeggen dat ik nieuw ben in de wereld van de popmuziek, maar een béétje een idee wil ik er wel van hebben. Iemand..?

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 13:48 schreef tjoptjop het volgende:
Ik hoorde eens bij DWDD dat Brusselmans zelf ¤2 per verkocht boek pakt. Zijn dat gangbare royalties of zit dit aan de hoge kant (aangezien Brusselmans toch wel een aardig verkopende schrijver is lijkt me)

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 14:58 schreef conleche het volgende:

[..]

Ik weet niet wat een boek van hem kost? Mijn ex heeft eens een boek uitgegeven bij de Arbeiderspers en hij kreeg een percentage en dat was 17,5 % (Hij was geen bekend schrijver.) Wel al 10 jaar geleden en zijn boek was toen 29,95 gulden in de winkel. Ik weet niet of er veel veranderd is sinds die tijd.

Ik denk dat Herman Brusselmans dus wel iets meer krijgt dan 2 euro per boek. Zei hij dat zelf?

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 17:13 schreef tjoptjop het volgende:

[..]

Ja in DWDD, nu weet je nooit of het waar is wat hij zegt aangezien hij nogal een fantasierijke conversatiepartner is. maar het kwam neer op dat hij 50000 boeken per jaar verkoopt a ¤2 royalty en dat dat ongeveer de helft van z'n inkomen is (andere helft waarsch. collumns en tv). Mits het dus waar is

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 17:18 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Nederland is een klein taalgebied, een doorbraak internationaal is pas echt lucratief.

quote:

Anne Frank. Zij schreef het bekendste boek uit de Nederlandstalige literatuur.

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 17:55 schreef wonderer het volgende:
Het percentage in het modelcontract is 10% maar heel veel schrijvers krijgen dat niet eens.

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 18:06 schreef Pietverdriet het volgende:
Is er eigenlijk een Nederlandse schrijver internationaal groot doorgebroken als bestseller auteur?
Vroeg me dat ineens af.

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 19:09 schreef tjoptjop het volgende:

[..]

Zorgen dus dat je wel de andere rechten behoudt (film, merchandise e.d.) mocht het ooit een succes worden dat je op z'n minst daar nog wat van terugziet

Of werkt dat zo niet

quote:

Op vrijdag 8 januari 2010 18:50 schreef wallofdolls het volgende:
Hmmm
[..]

Jan Cremer wordt ook aardig gelezen in t buitenland. Grunberg en A.F.Th proberen t wel, maar dat is hopeloos. Carmiggelt vooral in de Sovjetunie lees ik net

Carmiggelt - Niks (1987)

quote:

Op zondag 10 januari 2010 03:32 schreef wonderer het volgende:
Alleen het kindermeisje neuken is toch niet echt voer voor een schandaal? Zeker niet tegenwoordig. Beetje tam. Waarom de moeder niet?

quote:

Doe es een link naar dat artikel over Lord B, ik ben geinteresseerd

quote:

Op zondag 10 januari 2010 03:21 schreef Nadine26 het volgende:
Iemand een idee?

quote:

Op zondag 10 januari 2010 06:07 schreef wonderer het volgende:
Nice, dank je wel.

Voor mij lijkt het alweer heel lang geleden dat ik research aan het doen was, maar da's nog geen jaar terug.

April begint het voor mij weer Dan ga ik ook een plot wat beter uitschrijven want alles moet feitelijk wel kloppen, voor ik dubbel werk ga doen (zoals nu ). Dus als je tzt nog wat tips hebt, graag

quote:

Op zondag 10 januari 2010 06:27 schreef dvr het volgende:

[..]

Die van "je t'adore" en "shut the door" heb ik vaker gehoord, ik geloof niet dat het Nederlands een equivalent heeft. Moet het verkeerd gehoord kunnen worden, of volstaat een dubbele betekenis die verkeerd opgevat kan worden? In dat laatste geval kun je allicht iets doen met een lekker kippetje, groen blaadje, pruimen-op-sap, blank borstvlees, aan een lekker sneetje likken of 'gek op worst'. Of iets als:

Vader, overbuigend naar kindermeisje: "ik ga zo je kontje lekker neuken"
Moeder: "Waaat?!"
Vader: "of ze het hondje even in de keuken zet, schat".

Maar ik zal wat verder peinzen.

quote:

Op zondag 10 januari 2010 20:44 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Dus nu moet ik er ook een hondje in schrijven?

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 11:20 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Leuk toch?

Mijn hele verhaal draait om een hondje.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 18:16 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Hoe gaat het ermee, nog steeds full speed vooruit? En als je het straks af hebt, wat ga je er dan mee doen?

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 18:19 schreef wonderer het volgende:
Tof

Ik doe pas research op het moment dat ik tegen een probleem aanloop, na wat globaal hier en daar wat gelezen te hebben. Niet zo handig maar ik ben veel te lui voor research en ik heb eigenlijk ook alleen internet tot mijn beschikking hier, even naar de bieb een boek met veel meer info opzoeken, gaat niet

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 20:42 schreef Biancavia het volgende:
Tof dat je contract binnen is!

Die percentages, is dat een soort standaard?

quote:

Heb je een two-book-deal, dat dit contract voor twee boeken is? En had je dan ook al een idee voor dat tweede boek, of staat dat helemaal los van je eerste boek?

quote:

En die 18 maanden, is dat tot het moment dat het boek uitgegeven wordt? Of tot het van jouw kant klaar moet zijn?

quote:

Ja, het gaat nog steeds gestaag vooruit. Ik zit nu op 36.000 woorden en als ik het zo inschat gaan het er in totaal zo'n 50.000 worden. Geen heel dik boek dus, maar daar leent het verhaal zich ook niet voor.
Als het af is (proefgelezen, aangepast en herschreven) en als ik er écht tevreden over ben, dan ga ik heel nerveus een synopsis en begeleidende brief schrijven om het naar een paar uitgeverijen te sturen.

Misschien is dat agentschap van Sebes ook wel iets om in mijn achterhoofd te houden. Ik heb dat boek van hem, 'Bestseller', thuisliggen, dat heb ik vorig jaar gewonnen met de Kerstverhalenwedstrijd van Fok en de NCRV, waar hij ook in de jury zat.
Erg leuk om door te lezen en er staan zeker wel hele handige tips in betreffende wat je wel en vooral niet moet doen met het insturen van manuscripten.

Maar voorlopig eerst het verhaal zelf maar eens helemaal afronden.

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 05:02 schreef dvr het volgende:
Staat er in de contracten iets over dingen zoals de inspraak die je hebt m.b.t. de redactie en vormgeving, je royalties bij electronische verkoop, en of je vrij bent om voor toekomstige herdrukken, vertalingen, verfilmingen e.d. met anderen in zee te gaan?

quote:

Voor wie een uurtje kan missen is dit trouwens een heel leuke presentatie van Chip Kidd, beroemd ontwerper van boekomslagen, over de uitdagingen waar hij in zijn werk zoal voor komt te staan:

19. A Number of People - Penny Stamps

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 04:23 schreef wonderer het volgende:
Als je moet wachten, zit het meestal toch al niet goed. Ik geloof dat veel mensen die uit de slushpile worden gevist, binnen een paar weken antwoord hebben, soms zelfs al binnen een week. De stapel waar je op ligt te wachten, is de 'stuur hier even een afwijzing heen', niet de 'nog te lezen' stapel.

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 00:30 schreef Nadine26 het volgende:


Leuk

Ik denk dat Sebes een goede optie is, zeker als je niet veel mensen kent in het 'literaire wereldje'. Hij kent iedereen en komt snel binnen. Een gemiddelde debutant stuurt zijn manuscript naar een paar uitgeverijen, en daarna begint het eindeloze wachten op Godot. Die lijdensweg kun je bekorten door met hem in zee te gaan. Het is een zakelijke, efficiënte werkwijze. Daar zijn ze in de uitgeefwereld niet dol op (zacht uitgedrukt), maar waarom zou dát zijn...?

Veel mensen zijn huiverig voor een agentschap, omdat ze denken dat ze financieel genaaid worden, maar dat zijn volgens mij vooral mensen die een vertekend beeld hebben van het schrijverschap, want miljonair word je er echt niet mee. Bij schrijven gaat het doorgaans om peanuts, en dankzij een agent krijg je als schrijver iets meer peanuts. En ja, hij krijgt ook een paar peanuts, maar hoe vreselijk is dát? Jij krijgt zelf nog altijd iets meer peanuts dan je anders had gekregen, en dus ben je beter uit. Zo zie ik het.

quote:

Hoe dan ook: slim om het manuscript eerst af te maken. Bij mij waren bijna alle aangeschreven uitgeverijen (10 van de 12) geïnteresseerd op basis van de synopsis, maar toen bleek dat ik pas 4 hoofdstukken had geschreven, wilden 4 uitgeverijen pas praten als het manuscript was voltooid. Begrijpelijk, hoor. Maar met een volledig manuscript maak je meer kans. (Hoewel ik persoonlijk denk dat het helemaal geen slecht idee is om een uitgeverij éérst een paar hoofdstukken te sturen, met de uitdrukkelijke mededeling dat je het volledige manuscript elk moment kunt opsturen, omdat de gemiddelde redacteur waarschijnlijk verheugd opveert als hij een dunne envelop op zijn bureau aantreft. Die mensen worden overspoeld met vuistdikke, loodzware enveloppen. Dit onder het motto: leuker kun je het niet maken, wel gemakkelijker )

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 10:01 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Dat is dan ook flauw; wat is de moeite van het versturen van een (standaard)afwijzing? Ik heb zelf ook wel eens slushpile-manuscripten gelezen, dus ik weet een beetje hoe het gaat: je begint op de eerste pagina en als het niet lekker loopt, pleur je het weg. Mensen die echt niet kunnen schrijven, hebben hooguit twee alinea's nodig om er een puinhoop van te maken. En er zijn heel erg veel mensen die helemaal niet kunnen schrijven, en die toch vuistdikke manuscripten uitprinten en opsturen. Dus ja, ik kan me voorstellen dat uitgeverijen daar wel eens gek van worden. Maar een standaardafwijzing is een kwestie van een paar seconden, dus dat begrijp ik dan weer niet.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 18:19 schreef wonderer het volgende:
Tof

Ik doe pas research op het moment dat ik tegen een probleem aanloop, na wat globaal hier en daar wat gelezen te hebben. Niet zo handig maar ik ben veel te lui voor research en ik heb eigenlijk ook alleen internet tot mijn beschikking hier, even naar de bieb een boek met veel meer info opzoeken, gaat niet

quote:

Op woensdag 13 januari 2010 04:23 schreef wonderer het volgende:
Als je moet wachten, zit het meestal toch al niet goed. Ik geloof dat veel mensen die uit de slushpile worden gevist, binnen een paar weken antwoord hebben, soms zelfs al binnen een week. De stapel waar je op ligt te wachten, is de 'stuur hier even een afwijzing heen', niet de 'nog te lezen' stapel.

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 14:19 schreef Biancavia het volgende:
Voor wat mezelf betreft, ik zit nu weer in een fase waarin ik echt denk dat een flutboek wordt wat ik aan het produceren ben. Slecht geschreven en met een echt heel stom plot.
Maar daar moet ik me dan weer overheen zetten en mezelf beloven dat ik alles ga herschrijven en dat dat dan maar veeeeeel langer duurt dan ik had gewild.

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 14:19 schreef Biancavia het volgende:

Voor wat mezelf betreft, ik zit nu weer in een fase waarin ik echt denk dat een flutboek wordt wat ik aan het produceren ben. Slecht geschreven en met een echt heel stom plot.
Maar daar moet ik me dan weer overheen zetten en mezelf beloven dat ik alles ga herschrijven en dat dat dan maar veeeeeel langer duurt dan ik had gewild.
Je zal zeggen, wat maakt dat uit, maar ik heb mezelf mijn 30e verjaardag als deadline gesteld. En voor die tijd wil ik het manuscript opgestuurd hebben en het liefst ook al een reactie hebben, of het écht niets is, of dat er misschien wel potentie in zit...

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 22:57 schreef p-etr-a het volgende:
Zo doe ik dat ook. Weet ik iets niet, dan hop, het internet op of de boeken in. Ik zou ook niet weten hoe je van tevoren kunt bepalen wat je allemaal moet weten. Volgens mij zou ik dan lukraak van alles uitprinten (informatie over een stad bijvoorbeeld) en pas later weer dáárin gaan zoeken.

quote:

Ik moest ruim vijf maanden (!) wachten op een positieve reactie. Het kan dus wel, een uitgeverij kan allerlei redenen hebben om laat te reageren... geef de moed in elk geval niet op als je niet binnen een week een contract te pakken hebt.

quote:

O, zo herkenbaar. Het ergste is nog als je leest - zoals nu ook in dit topic - dat heel veel mensen die niet kunnen schrijven, toch denken dat ze kunnen schrijven. Zie dan maar te geloven dat het niet over jou gaat... (Dat gaat het niet hoor Biancavia, dat gaat het echt niet.)

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 00:29 schreef Nadine26 het volgende:


Ik zou niet meteen gaan herschrijven. Eerst rustig doorwerken, en over een paar weken, als je vergeten bent wat je nu zo dwars zit, nog eens kijken. Best kans dat het dan meevalt. Bovendien is het fijner om een volledig manuscript (inclusief zwakke plekken en missers) te bewerken. Misschien blijkt het einde dat je nu hebt bedacht wel beter uit de verf te komen als je het begin verandert - dat soort dingen kun je beter doen in één definitieve herschrijfsessie. (Denk ik, hoor )

quote:

Je 30e verjaardag is een geweldige deadline Daar moet je je zeker aan houden! Kun je iets zeggen over de D-day datum... of wil je dat nog niet?

quote:

Op donderdag 14 januari 2010 22:57 schreef p-etr-a het volgende:


O, zo herkenbaar. Het ergste is nog als je leest - zoals nu ook in dit topic - dat heel veel mensen die niet kunnen schrijven, toch denken dat ze kunnen schrijven. Zie dan maar te geloven dat het niet over jou gaat... (Dat gaat het niet hoor Biancavia, dat gaat het echt niet.)

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 22:52 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Oh echt, ik heb mezelf een paar dagen terug aangemeld op dat schrijvenonline forum (waar ik jou ook gespot heb trouwens ), en daar lees ik toch ook wel zulke tenenkrommende dingen dat dat alleen maar mijn eigen zelfvertrouwen weer vergroot.
En dan bedoel ik niet eens echt de stukjes die mensen daar laten 'proeflezen', maar de simpelheid van mensen die niet snappen dat hun manuscript is afgewezen, terwijl ze een compleet verkeerde uitgeverij voor hun genre hebben uitgekozen... En dan nog verontwaardigd zijn ook!

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 19:09 schreef wonderer het volgende:
Je gaat je met schrijvenonline wel heel snel heel goed voelen ja Tot je dingen leest van Svea Ersson en Pia de Jong enzo die daar ook zijn begonnen en hele mooie debuten hebben en jij niet

quote:

Op zondag 17 januari 2010 20:03 schreef p-etr-a het volgende:

[..]

Ik ben het met je eens dat zij mooie debuten hebben, maar waarom jij niet? Vanwege de verkoopaantallen?

quote:

Op zondag 17 januari 2010 21:49 schreef wonderer het volgende:

[..]

En de aandacht die het krijgt, ja. Mijn doelgroep is gewoon kleiner en niet zo geinteresseerd in boeken, geloof ik

quote:

Op vrijdag 15 januari 2010 22:48 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Dat is wellicht ook zo. Het laten liggen is ook heel belangrijk, dan kun je er veel objectiever naar kijken, en vallen dingen op, zoals iets wat je geschreven hebt en waarvan je dacht dat dat duidelijk was, maar als je het dan na een paar weken terugleest zie je dat het juist niet klopt.

Voor waar ik nu mee bezig ben hoef ik niet veel research te doen, het speelt allemaal in de huidige tijd en er komen weinig plekken in voor waar ik niets van weet.
Wat ik wel bijzonder vind is dat er tijdens het schrijven als vanzelf achtergronden ontstaan van de hoofdpersoon, alsof er puzzelstukjes in elkaar vallen.
Verder is het een niet ingewikkeld verhaal, er lopen geen verhaallijnen door elkaar heen en alles is chronologisch. Wel met flasbacks, maar alles vanuit één persoon.

Ik vind het knap dat je van tevoren al een compleet profiel van je hoofdpersoon gaat maken, met achtergronden, motieven enzovoort. Hoe is iemand opgegroeid en hoe komt iemand tot het doen van een daad.
Jeetje, daar zeg je me wat. Ik krijg ineens een idee om een stuk vanuit een andere invalshoek te gaan schrijven, vanuit degene 'die het gedaan heeft'!
Eigenlijk denk ik dat dat zelfs nodig is, want ik zit nu écht op een punt waarop ik zelf niet eens snap waarom diegene doet wat hij doet... Als ik het al ongeloofwaardig vind, dan is dat voor een ander al helemaal niet!

Ja... ik heb weer iets om over na te denken!

quote:

Mijn geboortedatum staat zelfs in mijn profiel!
22 december van dit jaar kan ik mezelf geen twintiger meer noemen.

quote:

Op zondag 17 januari 2010 21:49 schreef wonderer het volgende:

[..]

En de aandacht die het krijgt, ja. Mijn doelgroep is gewoon kleiner en niet zo geinteresseerd in boeken, geloof ik

quote:

Op maandag 18 januari 2010 00:25 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Nu word ik heel nieuwsgierig naar jouw doelgroep

quote:

De rest moet je overlaten aan het toeval

quote:

Op maandag 18 januari 2010 00:37 schreef wonderer het volgende:


Homo's En "allies".

quote:

En dat doe ik ook gewoon. Ik zit er niet echt mee, maar als ik dan zie hoe het bij anderen gaat, denk ik "ja, dat zou ook wel leuk zijn". Gewoon dat het wordt opgemerkt, weet je wel?

Maar ik schrijf gewoon lekker verder, wat ik wil en hoe ik het wil, en daar haal ik ook veel voldoening uit. En wie weet, valt een van mijn boeken ooit ineens keihard op.

quote:

Op maandag 18 januari 2010 00:47 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

Ik weet niet wat 'allies' zijn, maar homo's zijn toch geen doelgroep? Ik lees genoeg romans die door homo's (of lesbiënnes) zijn geschreven en ik vind het altijd erg herkenbaar - niet het homo-gedeelte, maar gewoon de relatieproblemen (bijvoorbeeld) of de persoonlijke beslommeringen. Een goed liefdesverhaal is een goed liefdesverhaal, anders zouden schrijvers als Doeschka Meijsing of Gerard Reve nooit bestsellers hebben geschreven.
[..]

quote:

Op maandag 18 januari 2010 00:58 schreef wonderer het volgende:

[..]

Hetero's die zich op een bepaalde manier verbonden voelen. "Geallieerden". En ik schrijf niet met die doelgroep in mijn achterhoofd of wat dan ook, maar door de onderwerpen en de uitwerking pikt de gemiddelde hetero het niet zo snel op. Misschien had ik meer kans gemaakt bij een "gewone" uitgeverij, dat het nu een labeltje heeft, net zoals dat boeken die door Christelijke uitgeverijen alleen in Christelijke kringen worden gelezen en dat atheisten er uit de buurt blijven, maar dat boeit me verder niet zo. Het heeft ook tijd nodig om door te dringen tot andere markten, lijkt me. Boeken van een chicklit uitgeverij hebben ook een bepaald publiek, of je daar nu echt voor schrijft of niet.

quote:

Op maandag 18 januari 2010 09:39 schreef p-etr-a het volgende:
Tegelijkertijd voelen de mensen die wél tot die doelgroep behoren - homo's, of vrouwen - zich wellicht eerder aangetrokken tot de boeken van deze uitgeverijen dan tot willekeurige boeken. Ik heb een paar prachtige romans gelezen van Artemis & Co, bijvoorbeeld, een uitgeverij die zich volgens mij ook vrouwenuitgeverij noemt. En ik geloof niet dat die romans alléén door vrouwen worden gelezen.

quote:

Net zoals het boek van Micha ook wel door meer mensen wordt gelezen. Het is alleen allemaal nog wat klein, en dat komt door een gebrek aan marketingbudget en het minimale dat je als schrijver zelf kunt doen. Hier heb ik ook last van. De uitgeverij heeft een groot aantal boeken te verkopen en het mijne heeft, als debuut, geen prioriteit. Wat ik zelf voor elkaar krijg aan publiciteit is onvoldoende om groot te worden. Uiteindelijk komt het namelijk hier op neer: je moet in de boekhandel liggen. Als je dat eenmaal voor elkaar hebt, is het niet zo moeilijk meer. Dan sta je in een tijdschrift en zien mensen de volgende dag je boek liggen: o ja, dat wilde ik nog kopen. Zonder die zichtbaarheid in de boekhandel ben je snel vergeten. Mijn boek - en ook dat van jou, Micha - ligt waarschijnlijk in een zeer beperkt aantal boekhandels.

Na je debuut wordt het denk ik iets makkelijker omdat je eerste (tweede, derde) boek dan al in de bibliotheek ligt, meer mensen je naam kennen. Ik hoop althans dat het zal helpen. Maar stoppen met schrijven omdat het matig verkocht wordt, zal ik niet doen. Ik denk dat de uitgeverij het eerder zou opgeven dan ik.

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 15:34 schreef dvr het volgende:
Wat een mop zeg, dadelijk loopt half Nederland jouw songtekst mee te bleren. Krijg je ook echt de credits zodat je dadelijk helemaal binnenloopt (gauw inschrijven bij Buma-Stemra)?
_{Iets over een leuk kroegje in het havengebied? Een zeer eenzaam jongetje? Iets met een vader die teveel naar de fles grijpt?}

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 18:02 schreef wonderer het volgende:
Ik ben nu wel erg benieuwd naar de zanger, omdat ik wel veel musicalsterren ken

Stom toevallig: hij bleek vroeger bij mij op school te hebben gezeten, hij heeft zelfs nog les gehad van mijn moeder

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 20:18 schreef Nadine26 het volgende:
Ik wist niet eens dat dit soort zangers bestond: alleen maar een stem, dus. Die creatieve afhankelijkheid lijkt me voor hem extreem vervelend

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 20:18 schreef Nadine26 het volgende:

[..]
Het lijkt me wel tricky business, omdat er én een manager bij is betrokken (met nogal commerciële ideeën), én een muzikant (voor de muziek), én een zanger (voor de stem), én een songschrijver. Hoe kun je nou met zoveel mensen en zoveel verschillende visies een goed liedje maken? Daar ben ik wel benieuwd naar. Ik wist niet eens dat dit soort zangers bestond: alleen maar een stem, dus. Die creatieve afhankelijkheid lijkt me voor hem extreem vervelend

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 20:21 schreef Abbadon het volgende:
nou ja....een Marco Borsato is er bv best groot mee geworden...volgens mij is dat binnen een bepaald genre eerder regel dan uitzondering hoor...

quote:

Op vrijdag 22 januari 2010 20:23 schreef wonderer het volgende:

[..]

Dat is toch niet zo heel erg anders dan een boek? Manager = uitgever, muzikant = DTP'er en redacteur, en songschrijver = schrijver. Alleen de zanger valt dan weg.

SPOILER

Het enige probleem is dat 'mijn' zanger niet de meest inspirerende persoonlijkheid is, en dan druk ik me zacht uit, maar goed: ze hebben natuurlijk niet voor niks een buitenstaander ingehuurd om zijn teksten te schrijven Hij is 39 maar hij kan mij niet op weg helpen met thema's of suggesties (al is dat voor mij alleen maar een voordeel): "Ja, het is heel gek met mij, maar ik kom alleen op de liefde." En ook: "Ik ben een ruwe bolster, blanke pit." Maar hij kan wel zingen, en daar gaat het om.

quote:

Op woensdag 17 februari 2010 11:16 schreef Biancavia het volgende:
Ik heb net vorige week een scriptie over palliatieve sedatie zitten redigeren, maar dat is ineens erg klinisch als ik dan zo'n persoonlijk verhaal van jou lees. Heel veel sterkte ermee.

quote:

Op woensdag 17 februari 2010 17:54 schreef wonderer het volgende:
Zoals ik in dat andere topic al zei, kut voor je. Ik hoop dat het lijden zowel jou als je vader uiteindelijk zoveel mogelijk bespaard blijft.

Wat vindt de uitgeverij ervan? Tonen ze begrip (of weten ze het nog niet?)? En wel fijn dat liedjes schrijven je zo goed ligt. Ben nog steeds benieuwd welke musicalster het is

Heb ik wel gedaan. En meteen was ik de cd kwijt

quote:

Op donderdag 18 februari 2010 01:38 schreef wonderer het volgende:
Yeah, toen ik het tikte, dacht ik al, als ze nu zeggen "doe maar rustig aan, alles in je eigen tijd", heb je er dan nog wel iets aan, want je hebt juist die deadline nodig.

Maar goed. Ik duim voor je En van mij hoort verder niemand iets.

quote:

Op dinsdag 23 maart 2010 03:29 schreef dvr het volgende:
Mijn deelneming, nu heeft de oude vos toch zijn laatste streek geleverd..

(Ik wilde meteen vragen of je nu het appartement en het schilderij mag houden! )

quote:

Ik ben weer benieuwd wat het gaat worden, zit er nog iets huisvrouwen-literair-thrillerigs in? Zou het je in de problemen brengen als je hier af en toe een paragraafje prepubliceert? En zou je dit topic niet bij wijze van 'making of' als nawoord aan het boek kunnen toevoegen?

quote:

Op dinsdag 23 maart 2010 01:38 schreef Nadine26 het volgende:
18 februari schreef ik hier voor het laatst.

En hoe staat het met de andere schrijvers? Werken jullie ook met een schema? Ik bedoel: een tijdschema en/of een romanschema?

quote:

Op dinsdag 23 maart 2010 09:44 schreef Biancavia het volgende:
Verder super dat je ondanks dat alles toch nu al weer een paar weken je op de roman hebt weten te storten.
Was het moeilijk om dat wat je al had om te gooien naar een alwetende verteller? Een lastig perspectief, maar als het voor jouw verhaal het beste werkt natuurlijk een goede oplossing.

quote:

Een leuke wending trouwens dat je dit topic begonnen bent om een 'literaire thriller' te schrijven en dat er nu een roman uit komt rollen.
(En voor mezelf dat ik een topic begon over een boek wat niet lukte, met name door een veel te ingewikkelde verhaallijn, en dat ik nu een geduldig op verder herschrijf wachtend 'literair huisvrouwenthriller'-manuscript naast me heb liggen. )

quote:

Op woensdag 24 maart 2010 09:52 schreef Nadine26 het volgende:

Maar vannacht kreeg ik ineens een ingeving. Ik weet nu wie de verteller is. De lezer zal dat pas ontdekken in de allerlaatste alinea, het is de ultieme uitsmijter, zogezegd. Volgens mij gaat dat heel goed werken.

quote:

Het kan verkeren Ik ben ook wel heel benieuwd naar jouw manuscript. Kun je een tipje van de sluier oplichten, qua plot of thematiek, of verraad je dan meteen alles?

quote:

Op woensdag 24 maart 2010 12:00 schreef wonderer het volgende:
Ik wil het schema van anderhalf jaar tussen de boeken aanhouden, dus maximaal eind van het jaar moet ie wel af zijn...

Overigens weet ik niet of je dat voorbeeldje hierboven uit de losse pols hebt geschreven of dat het echt een stukje uit je manuscript was, maar dat werkte echt niet in de eerste persoon

quote:

Je kunt natuurlijk ook een personale verteller hebben... da's een soort eerste persoon, maar in de derde persoon. Da's mijn favoriete perspectief.

quote:

Op woensdag 24 maart 2010 15:44 schreef Biancavia het volgende:
Ja, in de derde persoon werkt het veel beter!
[..]

Tof is dat, nachtelijke ingevingen kunnen geniaal zijn.
[..]

Ik heb het geschreven als 'makkelijk' verhaal, heb niet van tevoren thema's en uitgebreide motieven zitten verzinnen, maar uiteindelijk is er denk ik toch wel een beetje diepgang in gekomen. Ik bleek er niet aan te ontkomen een bepalende gebeurtenis in de kindertijd van de hoofdpersoon neer te zetten. Pas ergens halverwege kwam ik er pas achter dat dat de bodem was voor dingen in haar gedrag en in de relatie met haar moeder en andere mensen.

De ingrediënten zijn verder een vrouw van 32 als hoofdpersoon, een ex die er vandoor is gegaan, een vriendin die wél een baby heeft, de vriend van haar vriendin waar ze een bloedhekel aan heeft, een moeizame relatie met moeder, een vervelende buurman en een irritante collega.

Het eigenlijke verhaal beslaat een week (afgezien van de flashbacks van de hoofdpersoon dan). Elke dag is een hoofdstuk en het begint op maandag, bij het het punt waarop de hoofdpersoon thuiskomt en haar hondje verdwenen blijkt te zijn. De dagen erna blijven er vreemde dingen gebeuren, waardoor ze een aantal personen in haar omgeving gaat wantrouwen.

Tussendoor heb ik er steeds stukjes tussen gegooid van de 'slechterik' van het verhaal, om zodoende zijn achtergrond en motief voor wat hij doet in het verhaal te kunnen gooien, maar ik weet nog niet of ik zo tevreden ben met deze manier. Het is een dagelijks terugkerend 'dagboek'stukje, maar ik weet niet of het wel overtuigend of realistisch overkomt. Ik heb echter nog geen idee hoe ik het anders zou moeten doen.
Misschien komt er nog wel een keer een nachtelijke ingeving...

quote:

Op donderdag 25 maart 2010 02:15 schreef Nadine26 het volgende:

Tot slot nog een praktische vraag: hebben jullie een goed en overzichtelijk systeem voor het bewaren van de vele, vele versies? Mijn pc is een puinhoop. Ik ben een chaoot. Ik wil overzicht