LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Is er eigenlijk een Nederlandse schrijver internationaal groot doorgebroken als bestseller auteur?
Vroeg me dat ineens af.
Vroeg me dat ineens af.
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Hmmm
Jan Cremer wordt ook aardig gelezen in t buitenland. Grunberg en A.F.Th proberen t wel, maar dat is hopeloos. Carmiggelt vooral in de Sovjetunie lees ik netquote:Anne Frank. Zij schreef het bekendste boek uit de Nederlandstalige literatuur.
Zorgen dus dat je wel de andere rechten behoudt (film, merchandise e.d.) mocht het ooit een succes worden dat je op z'n minst daar nog wat van terugzietquote:Op vrijdag 8 januari 2010 17:55 schreef wonderer het volgende:
Het percentage in het modelcontract is 10% maar heel veel schrijvers krijgen dat niet eens.
Of werkt dat zo niet
Dick Bruna/Nijntje, maar om dat nu echt als 'schrijver' aan te merkenquote:Op vrijdag 8 januari 2010 18:06 schreef Pietverdriet het volgende:
Is er eigenlijk een Nederlandse schrijver internationaal groot doorgebroken als bestseller auteur?
Vroeg me dat ineens af.
In het modelcontract werkt dat wel zo, voor zover ik weet. Niet alle uitgeverijen hanteren dat contract echter.quote:Op vrijdag 8 januari 2010 19:09 schreef tjoptjop het volgende:
[..]
Zorgen dus dat je wel de andere rechten behoudt (film, merchandise e.d.) mocht het ooit een succes worden dat je op z'n minst daar nog wat van terugziet
Of werkt dat zo niet
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Carmiggelt was natuurlijk veel beter als verteller dan als schrijver. Zijn stukje savonds laat bij de vara was geweldig, veel beter dan zijn boeken.quote:Op vrijdag 8 januari 2010 18:50 schreef wallofdolls het volgende:
Hmmm
[..]
Jan Cremer wordt ook aardig gelezen in t buitenland. Grunberg en A.F.Th proberen t wel, maar dat is hopeloos. Carmiggelt vooral in de Sovjetunie lees ik net
Dat muziekje is goud
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
De twee boeken zijn uit 
De score: 40 bladzijden met aantekeningen. Wat ga ik daarmee doen? Weet ik nog niet. Ik heb nog een stapel artikelen liggen, die wil ik ook nog lezen. Ik lees zulke leuke dingen, bijvoorbeeld (uit een artikel dat ik van internet heb uitgeprint) over een aristocratische familie waarvan de vader, ene Lord B., homoseksuele betrekkingen onderhoudt met bijna al zijn mannelijke bediendes. Hij is keurig getrouwd. Het (waar gebeurde) verhaal speelt ergens rond 1930. Iedereen knijpt een oogje toe, zijn vrouw in het bijzonder: alles voor de buitenwereld, en voor de schone schijn. Maar de Lord wordt steeds onvoorzichtiger, en op een bepaald moment weet heel Londen van zijn dubbelleven. En aangezien hij een politieke functie bekleedt, contacten heeft met de koning en in die zin dus een voorbeeldfunctie moet vervullen, wordt hij geëxileerd: hij moet het land uit en mag nooit meer terugkomen. Een groot schandaal, uiteraard. In mijn boek speelt een soortgelijk schandaal, maar dan in deze tijd, met andere personages. Hoe dan ook, Lord B. komt lange tijd weg met zijn dubbelleven. Op een avond geeft hij een diner. Een verbaasde dame fluistert haar buurman toe: "Did I hear Lord B. say to his servant: 'Je t'adore?"
Daarop antwoordt de buurman (die in het complot zit): "No, he just said: 'Shut the door.'"
Ik denk na over een Nederlandse variant, ik kom niet verder dan iets met 'Chérie' en 'sherry'. (In mijn verhaal valt de vader gewoon op vrouwen, maar de vrouw in kwestie is wel iemand die voor hem werkt, toevallig - en dat is echt heel toevallig
- een kindermeisje, dat al vrij snel in het verhaal komt te overlijden, dus ik ben niet bezig aan een rewrite van het dagboek, hooguit hergebruik ik bepaalde ingrediënten - maar hoe dan ook: er moet iets leuks te verzinnen zijn. Iemand een idee?
De score: 40 bladzijden met aantekeningen. Wat ga ik daarmee doen? Weet ik nog niet. Ik heb nog een stapel artikelen liggen, die wil ik ook nog lezen. Ik lees zulke leuke dingen, bijvoorbeeld (uit een artikel dat ik van internet heb uitgeprint) over een aristocratische familie waarvan de vader, ene Lord B., homoseksuele betrekkingen onderhoudt met bijna al zijn mannelijke bediendes. Hij is keurig getrouwd. Het (waar gebeurde) verhaal speelt ergens rond 1930. Iedereen knijpt een oogje toe, zijn vrouw in het bijzonder: alles voor de buitenwereld, en voor de schone schijn. Maar de Lord wordt steeds onvoorzichtiger, en op een bepaald moment weet heel Londen van zijn dubbelleven. En aangezien hij een politieke functie bekleedt, contacten heeft met de koning en in die zin dus een voorbeeldfunctie moet vervullen, wordt hij geëxileerd: hij moet het land uit en mag nooit meer terugkomen. Een groot schandaal, uiteraard. In mijn boek speelt een soortgelijk schandaal, maar dan in deze tijd, met andere personages. Hoe dan ook, Lord B. komt lange tijd weg met zijn dubbelleven. Op een avond geeft hij een diner. Een verbaasde dame fluistert haar buurman toe: "Did I hear Lord B. say to his servant: 'Je t'adore?"
Daarop antwoordt de buurman (die in het complot zit): "No, he just said: 'Shut the door.'"
Ik denk na over een Nederlandse variant, ik kom niet verder dan iets met 'Chérie' en 'sherry'. (In mijn verhaal valt de vader gewoon op vrouwen, maar de vrouw in kwestie is wel iemand die voor hem werkt, toevallig - en dat is echt heel toevallig
- een kindermeisje, dat al vrij snel in het verhaal komt te overlijden, dus ik ben niet bezig aan een rewrite van het dagboek, hooguit hergebruik ik bepaalde ingrediënten - maar hoe dan ook: er moet iets leuks te verzinnen zijn. Iemand een idee?
Alleen het kindermeisje neuken is toch niet echt voer voor een schandaal? 
Zeker niet tegenwoordig. Beetje tam. Waarom de moeder niet? 
Doe es een link naar dat artikel over Lord B, ik ben geinteresseerd
Wat dat woordgrapje betreft, daar kom je tijdens het schrijven wel op, denk ik. Dat zijn echt van die dingen die ineens op hun plaats klikken.
Zeker niet tegenwoordig. Beetje tam. Waarom de moeder niet? Doe es een link naar dat artikel over Lord B, ik ben geinteresseerd
Wat dat woordgrapje betreft, daar kom je tijdens het schrijven wel op, denk ik. Dat zijn echt van die dingen die ineens op hun plaats klikken.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Nee, de zaak zit ingewikkelder in elkaar dan datquote:Op zondag 10 januari 2010 03:32 schreef wonderer het volgende:
Alleen het kindermeisje neuken is toch niet echt voer voor een schandaal?
Dit is een klein lijntje waarmee de plot op gang wordt gebracht.http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/books/book_extracts/article6788504.ece?print=yes&randnum=1151003209000quote:Doe es een link naar dat artikel over Lord B, ik ben geinteresseerd
Eén van die boeken die ik heb gelezen (herlezen) was dus Brideshead revisited
Nice, dank je wel.
Voor mij lijkt het alweer heel lang geleden dat ik research aan het doen was, maar da's nog geen jaar terug.
April begint het voor mij weer
Dan ga ik ook een plot wat beter uitschrijven want alles moet feitelijk wel kloppen, voor ik dubbel werk ga doen (zoals nu ). Dus als je tzt nog wat tips hebt, graag
Voor mij lijkt het alweer heel lang geleden dat ik research aan het doen was, maar da's nog geen jaar terug.
April begint het voor mij weer
Dan ga ik ook een plot wat beter uitschrijven want alles moet feitelijk wel kloppen, voor ik dubbel werk ga doen (zoals nu ). Dus als je tzt nog wat tips hebt, graag
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Die van "je t'adore" en "shut the door" heb ik vaker gehoord, ik geloof niet dat het Nederlands een equivalent heeft. Moet het verkeerd gehoord kunnen worden, of volstaat een dubbele betekenis die verkeerd opgevat kan worden? In dat laatste geval kun je allicht iets doen met een lekker kippetje, groen blaadje, pruimen-op-sap, blank borstvlees, aan een lekker sneetje likken of 'gek op worst'. Of iets als:quote:Op zondag 10 januari 2010 03:21 schreef Nadine26 het volgende:
Iemand een idee?
Vader, overbuigend naar kindermeisje: "ik ga zo je kontje lekker neuken"
Moeder: "Waaat?!"
Vader: "of ze het hondje even in de keuken zet, schat".
Maar ik zal wat verder peinzen.
Dat hangt af van je onderwerpquote:Op zondag 10 januari 2010 06:07 schreef wonderer het volgende:
Nice, dank je wel.
Voor mij lijkt het alweer heel lang geleden dat ik research aan het doen was, maar da's nog geen jaar terug.
April begint het voor mij weer
Eén tip heb ik sowieso: Vanity Fair. Ik koop het blad meestal los, maar ze hebben ook een goede site waarop je ongelooflijk veel fascinerende artikelen kunt vinden. Allemaal echt gebeurd, maar het is veel gekker dan fictie.Ik houd me ook aanbevolen voor goede tips
quote:Op zondag 10 januari 2010 06:27 schreef dvr het volgende:
[..]
Die van "je t'adore" en "shut the door" heb ik vaker gehoord, ik geloof niet dat het Nederlands een equivalent heeft. Moet het verkeerd gehoord kunnen worden, of volstaat een dubbele betekenis die verkeerd opgevat kan worden? In dat laatste geval kun je allicht iets doen met een lekker kippetje, groen blaadje, pruimen-op-sap, blank borstvlees, aan een lekker sneetje likken of 'gek op worst'. Of iets als:
Vader, overbuigend naar kindermeisje: "ik ga zo je kontje lekker neuken"
Moeder: "Waaat?!"
Vader: "of ze het hondje even in de keuken zet, schat".
Maar ik zal wat verder peinzen.
Dus nu moet ik er ook een hondje in schrijven?
Leuk toch?quote:
[..]
Mijn hele verhaal draait om een hondje.
Ja, die met de ballen in de bek.
Hoe gaat het ermee, nog steeds full speed vooruit? En als je het straks af hebt, wat ga je er dan mee doen?quote:Op dinsdag 12 januari 2010 11:20 schreef Biancavia het volgende:
[..]
Leuk toch?
Mijn hele verhaal draait om een hondje.
Ik zit nog steeds in de research-fase, dat klinkt interessant maar het komt erop neer dat ik eerst een heleboel stukken uitprint, vooral recensies, en daarna ga ik op de bank liggen om aantekeningen te maken. Het voelt niet echt als werken. Maar ik houd mezelf kranig voor dat ik straks, als het echte schrijven begint, een solide basis heb gelegd voor het verhaal
Dat is ook wel zo, denk ik. Ondanks de vele boeken en artikelen die ik lees, blijf ik bij mijn eigen idee - ik kom er steeds dichterbij, lijkt het wel. Het is trouwens ook uitstel
Ik heb last van koudwatervrees, zoals altijd. Het voelt nu alsof ik nog nooit een letter heb geschreven; ik zal straks heel verbaasd zijn als blijkt dat ik nog een paar zinnen achter elkaar kan zetten. Raar is dat: zodra het serieus wordt, écht serieus, heeft dat een verlammende werking op me. Meestal duurt het een paar weken. En het is heel moeilijk om te bepalen wanneer ik écht ga beginnen. Morgen? Volgende week? Pas als ik er een nacht nauwelijks van heb geslapen, begint het. En ik slaap vooralsnog als een roos 
Het contract is binnen, ter beoordeling. Twee contracten, want het gaat om twee romans, waarvan de eerste is getiteld 'Villa Betty' (dat is het boek waaraan ik nu werk), en het tweede heet 'Boek 2'. Ik heb heel weinig geduld met dit soort dingen, maar gelukkig heb ik nu een agent (die er ook aan verdient, en die het dus vast heel secuur zal doorlezen) dus ik werp een snelle blik en zal nu even kijken naar het percentage dat ik krijg (daar hadden jullie het laatst over)...
Oh wacht, ik lees iets interessants: het boek moet binnen 18 maanden klaar zijn, dat is een meevaller - ik stort weer neer op de bank met mijn research-materiaal
Ja, daar heb ik het:
Tot 4.000 ex krijgt de auteur 10% (van het verkoopbedrag)
Daarna tot 10.000 ex 12,5%
Daarna tot 100.000 ex 15%
Bij meer dan 100.000 ex wordt het 17,5%, tenzij het gaat om een herdruk van 1500 of minder exemplaren, dan blijft het 15%.
Vervolgens zijn er nog andere royaltyregelingen voor 'mid priced' uitgaven en pockets, maar de rest van het contract (9 pagina's) sla ik even over. Het voorschot wordt ook vermeld
Uit mijn hoofd doe ik nu een kleine berekening... wanneer speelde een uitgeverij ook alweer quitte met een roman...? Bij 1000 verkochte exemplaren, dacht ik. Op basis van die 10% royalty's voor de schrijver, bedoel ik, dan is een uitgeverij met 1000 verkochte ex. uit de rode cijfers. Gemiddeld wordt er van een roman een oplage van 3000 ex gedrukt (bij dichtbundels zijn het er minder, bij debuten ook, en bij bekende schrijvers zijn het er uiteraard meer, maar gemiddeld komt het daar wel op neer). Die 2000 niet-verkochte exemplaren kan de uitgeverij zich dus veroorloven. Tenzij ze een serieus voorschot hebben gegeven
Hmmm... misschien komt die slapeloze nacht toch eerder dan verwacht. Ik begin het wel leuk te vinden, nu. Volgende week ga ik op de uitgeverij tekenen
Tof
Ik doe pas research op het moment dat ik tegen een probleem aanloop, na wat globaal hier en daar wat gelezen te hebben. Niet zo handig maar ik ben veel te lui voor research en ik heb eigenlijk ook alleen internet tot mijn beschikking hier, even naar de bieb een boek met veel meer info opzoeken, gaat niet
Ik doe pas research op het moment dat ik tegen een probleem aanloop, na wat globaal hier en daar wat gelezen te hebben. Niet zo handig maar ik ben veel te lui voor research en ik heb eigenlijk ook alleen internet tot mijn beschikking hier, even naar de bieb een boek met veel meer info opzoeken, gaat niet
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Tof dat je contract binnen is!
Die percentages, is dat een soort standaard?
Heb je een two-book-deal, dat dit contract voor twee boeken is? En had je dan ook al een idee voor dat tweede boek, of staat dat helemaal los van je eerste boek?
En die 18 maanden, is dat tot het moment dat het boek uitgegeven wordt? Of tot het van jouw kant klaar moet zijn?
Als het af is (proefgelezen, aangepast en herschreven) en als ik er écht tevreden over ben, dan ga ik heel nerveus een synopsis en begeleidende brief schrijven om het naar een paar uitgeverijen te sturen.
Misschien is dat agentschap van Sebes ook wel iets om in mijn achterhoofd te houden. Ik heb dat boek van hem, 'Bestseller', thuisliggen, dat heb ik vorig jaar gewonnen met de Kerstverhalenwedstrijd van Fok en de NCRV, waar hij ook in de jury zat.
Erg leuk om door te lezen en er staan zeker wel hele handige tips in betreffende wat je wel en vooral niet moet doen met het insturen van manuscripten.
Maar voorlopig eerst het verhaal zelf maar eens helemaal afronden.
Die percentages, is dat een soort standaard?
Heb je een two-book-deal, dat dit contract voor twee boeken is? En had je dan ook al een idee voor dat tweede boek, of staat dat helemaal los van je eerste boek?
En die 18 maanden, is dat tot het moment dat het boek uitgegeven wordt? Of tot het van jouw kant klaar moet zijn?
Ja, het gaat nog steeds gestaag vooruit. Ik zit nu op 36.000 woorden en als ik het zo inschat gaan het er in totaal zo'n 50.000 worden. Geen heel dik boek dus, maar daar leent het verhaal zich ook niet voor.quote:
[..]
Hoe gaat het ermee, nog steeds full speed vooruit? En als je het straks af hebt, wat ga je er dan mee doen?
Als het af is (proefgelezen, aangepast en herschreven) en als ik er écht tevreden over ben, dan ga ik heel nerveus een synopsis en begeleidende brief schrijven om het naar een paar uitgeverijen te sturen.
Misschien is dat agentschap van Sebes ook wel iets om in mijn achterhoofd te houden. Ik heb dat boek van hem, 'Bestseller', thuisliggen, dat heb ik vorig jaar gewonnen met de Kerstverhalenwedstrijd van Fok en de NCRV, waar hij ook in de jury zat.
Erg leuk om door te lezen en er staan zeker wel hele handige tips in betreffende wat je wel en vooral niet moet doen met het insturen van manuscripten.
Maar voorlopig eerst het verhaal zelf maar eens helemaal afronden.
Ja, die met de ballen in de bek.
Als je goed zoekt op internet, kun je heel ver komenquote:Op dinsdag 12 januari 2010 18:19 schreef wonderer het volgende:
Tof
Ik doe pas research op het moment dat ik tegen een probleem aanloop, na wat globaal hier en daar wat gelezen te hebben. Niet zo handig maar ik ben veel te lui voor research en ik heb eigenlijk ook alleen internet tot mijn beschikking hier, even naar de bieb een boek met veel meer info opzoeken, gaat niet
Ik heb laatst de fout gemaakt om een heel dik boek over V.S. Naipaul te bestellen (biografie), omdat ik op internet een fascinerend stuk had gevonden over dat boek, maar ik had helemaal het geduld niet voor die dikke pil - het voordeel van recensies en achtergrondstukken is juist dat een ánder voor jou de krenten uit de pap heeft gehaald. Of ik ben gewoon gemakzuchtig, dat kan ook 
Ja, dit is gewoon het standaardcontract.quote:Op dinsdag 12 januari 2010 20:42 schreef Biancavia het volgende:
Tof dat je contract binnen is!
Die percentages, is dat een soort standaard?
Ja, two-book-deal. Het zijn twee contracten; ik heb het contract van 'Boek 2' nog niet bestudeerd, maar ik vermoed dat er hetzelfde in staat. Ik heb er nog geen enkel idee voor, dat heb ik ook gezegd, maar ze wilden graag 'een schrijver uitgeven, geen boek.'quote:Heb je een two-book-deal, dat dit contract voor twee boeken is? En had je dan ook al een idee voor dat tweede boek, of staat dat helemaal los van je eerste boek?
Nee, die 18 maanden zijn een contractuele deadline. Het betekent dat de uitgeverij de publicatie van het boek kan uitstellen tot die datum. We hebben afgesproken dat het boek in het najaar van 2010 verschijnt, dat is over ca. 9 maanden, maar contractueel zijn zij dat dus niet verplicht. Als ze over 9 maanden geen ruimte hebben (of geen geld, geen zin, of wat dan ook) kunnen ze de publicatie dus uitstellen. Andersom kan ik de uitgeverij aanklagen als het boek ná die termijn van 18 maanden niet is verschenen. Maar in de praktijk overleg je dit soort dingen gewoon met elkaar. Dit gaat pas (zoals bij de meeste contracten) een serieuze rol spelen als de verhoudingen zijn verziekt.quote:En die 18 maanden, is dat tot het moment dat het boek uitgegeven wordt? Of tot het van jouw kant klaar moet zijn?
Leukquote:Ja, het gaat nog steeds gestaag vooruit. Ik zit nu op 36.000 woorden en als ik het zo inschat gaan het er in totaal zo'n 50.000 worden. Geen heel dik boek dus, maar daar leent het verhaal zich ook niet voor.
Als het af is (proefgelezen, aangepast en herschreven) en als ik er écht tevreden over ben, dan ga ik heel nerveus een synopsis en begeleidende brief schrijven om het naar een paar uitgeverijen te sturen.
Misschien is dat agentschap van Sebes ook wel iets om in mijn achterhoofd te houden. Ik heb dat boek van hem, 'Bestseller', thuisliggen, dat heb ik vorig jaar gewonnen met de Kerstverhalenwedstrijd van Fok en de NCRV, waar hij ook in de jury zat.
Erg leuk om door te lezen en er staan zeker wel hele handige tips in betreffende wat je wel en vooral niet moet doen met het insturen van manuscripten.
Maar voorlopig eerst het verhaal zelf maar eens helemaal afronden.
Ik denk dat Sebes een goede optie is, zeker als je niet veel mensen kent in het 'literaire wereldje'. Hij kent iedereen en komt snel binnen. Een gemiddelde debutant stuurt zijn manuscript naar een paar uitgeverijen, en daarna begint het eindeloze wachten op Godot. Die lijdensweg kun je bekorten door met hem in zee te gaan. Het is een zakelijke, efficiënte werkwijze. Daar zijn ze in de uitgeefwereld niet dol op (zacht uitgedrukt), maar waarom zou dát zijn...?
Veel mensen zijn huiverig voor een agentschap, omdat ze denken dat ze financieel genaaid worden, maar dat zijn volgens mij vooral mensen die een vertekend beeld hebben van het schrijverschap, want miljonair word je er echt niet mee. Bij schrijven gaat het doorgaans om peanuts, en dankzij een agent krijg je als schrijver iets meer peanuts. En ja, hij krijgt ook een paar peanuts, maar hoe vreselijk is dát? Jij krijgt zelf nog altijd iets meer peanuts dan je anders had gekregen, en dus ben je beter uit. Zo zie ik het.
Hoe dan ook: slim om het manuscript eerst af te maken. Bij mij waren bijna alle aangeschreven uitgeverijen (10 van de 12) geïnteresseerd op basis van de synopsis, maar toen bleek dat ik pas 4 hoofdstukken had geschreven, wilden 4 uitgeverijen pas praten als het manuscript was voltooid. Begrijpelijk, hoor. Maar met een volledig manuscript maak je meer kans. (Hoewel ik persoonlijk denk dat het helemaal geen slecht idee is om een uitgeverij éérst een paar hoofdstukken te sturen, met de uitdrukkelijke mededeling dat je het volledige manuscript elk moment kunt opsturen, omdat de gemiddelde redacteur waarschijnlijk verheugd opveert als hij een dunne envelop op zijn bureau aantreft. Die mensen worden overspoeld met vuistdikke, loodzware enveloppen. Dit onder het motto: leuker kun je het niet maken, wel gemakkelijker
)
Als je moet wachten, zit het meestal toch al niet goed. Ik geloof dat veel mensen die uit de slushpile worden gevist, binnen een paar weken antwoord hebben, soms zelfs al binnen een week. De stapel waar je op ligt te wachten, is de 'stuur hier even een afwijzing heen', niet de 'nog te lezen' stapel.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Staat er in de contracten iets over dingen zoals de inspraak die je hebt m.b.t. de redactie en vormgeving, je royalties bij electronische verkoop, en of je vrij bent om voor toekomstige herdrukken, vertalingen, verfilmingen e.d. met anderen in zee te gaan?
Voor wie een uurtje kan missen is dit trouwens een heel leuke presentatie van Chip Kidd, beroemd ontwerper van boekomslagen, over de uitdagingen waar hij in zijn werk zoal voor komt te staan:
Voor wie een uurtje kan missen is dit trouwens een heel leuke presentatie van Chip Kidd, beroemd ontwerper van boekomslagen, over de uitdagingen waar hij in zijn werk zoal voor komt te staan:
Ja, al die dingen staan erin. Het komt erop neer dat de uitgeverij recht heeft op de exclusieve exploitatie van het boek (de licentie), al moeten ze wel mijn schriftelijke toestemming vragen voor de uitgave van een e-book, cd-rom etc. Voor films/tv-series geldt een 'bijzondere bepaling' omdat de agent het recht heeft om zo'n 'initiatief tot stand te brengen', met andere woorden: mocht dat gebeuren, dan gaat 80% naar auteur/agent, en slechts 20% naar de uitgever. Ook dit is weer een voordeel van een agent, want daar zit voor hem het grote geld en dus zal hij actief zijn best doen om de filmrechten te verkopen; een uitgeverij stelt zich in dit opzicht passiever op en maakt meer werk van de vertaalrechten.quote:Op woensdag 13 januari 2010 05:02 schreef dvr het volgende:
Staat er in de contracten iets over dingen zoals de inspraak die je hebt m.b.t. de redactie en vormgeving, je royalties bij electronische verkoop, en of je vrij bent om voor toekomstige herdrukken, vertalingen, verfilmingen e.d. met anderen in zee te gaan?
quote:Voor wie een uurtje kan missen is dit trouwens een heel leuke presentatie van Chip Kidd, beroemd ontwerper van boekomslagen, over de uitdagingen waar hij in zijn werk zoal voor komt te staan:
Leuk
Dat is dan ook flauw; wat is de moeite van het versturen van een (standaard)afwijzing? Ik heb zelf ook wel eens slushpile-manuscripten gelezen, dus ik weet een beetje hoe het gaat: je begint op de eerste pagina en als het niet lekker loopt, pleur je het weg. Mensen die echt niet kunnen schrijven, hebben hooguit twee alinea's nodig om er een puinhoop van te maken. En er zijn heel erg veel mensen die helemaal niet kunnen schrijven, en die toch vuistdikke manuscripten uitprinten en opsturen. Dus ja, ik kan me voorstellen dat uitgeverijen daar wel eens gek van worden. Maar een standaardafwijzing is een kwestie van een paar seconden, dus dat begrijp ik dan weer niet.quote:Op woensdag 13 januari 2010 04:23 schreef wonderer het volgende:
Als je moet wachten, zit het meestal toch al niet goed. Ik geloof dat veel mensen die uit de slushpile worden gevist, binnen een paar weken antwoord hebben, soms zelfs al binnen een week. De stapel waar je op ligt te wachten, is de 'stuur hier even een afwijzing heen', niet de 'nog te lezen' stapel.
Ja, waarschijnlijk is dat wel zo. Ik las ergens dat beginnende schrijvers lang niet eens altijd aan die 10% komen.quote:
Leuk
Ik denk dat Sebes een goede optie is, zeker als je niet veel mensen kent in het 'literaire wereldje'. Hij kent iedereen en komt snel binnen. Een gemiddelde debutant stuurt zijn manuscript naar een paar uitgeverijen, en daarna begint het eindeloze wachten op Godot. Die lijdensweg kun je bekorten door met hem in zee te gaan. Het is een zakelijke, efficiënte werkwijze. Daar zijn ze in de uitgeefwereld niet dol op (zacht uitgedrukt), maar waarom zou dát zijn...?
Veel mensen zijn huiverig voor een agentschap, omdat ze denken dat ze financieel genaaid worden, maar dat zijn volgens mij vooral mensen die een vertekend beeld hebben van het schrijverschap, want miljonair word je er echt niet mee. Bij schrijven gaat het doorgaans om peanuts, en dankzij een agent krijg je als schrijver iets meer peanuts. En ja, hij krijgt ook een paar peanuts, maar hoe vreselijk is dát? Jij krijgt zelf nog altijd iets meer peanuts dan je anders had gekregen, en dus ben je beter uit. Zo zie ik het.
Bij de meeste uitgeverijen staat inderdaad ook dat ze graag alleen de eerste 50 pagina's van een manuscript ontvangen. Daar kun je je dan ook maar beter aan houden, lijkt mij.quote:Hoe dan ook: slim om het manuscript eerst af te maken. Bij mij waren bijna alle aangeschreven uitgeverijen (10 van de 12) geïnteresseerd op basis van de synopsis, maar toen bleek dat ik pas 4 hoofdstukken had geschreven, wilden 4 uitgeverijen pas praten als het manuscript was voltooid. Begrijpelijk, hoor. Maar met een volledig manuscript maak je meer kans. (Hoewel ik persoonlijk denk dat het helemaal geen slecht idee is om een uitgeverij éérst een paar hoofdstukken te sturen, met de uitdrukkelijke mededeling dat je het volledige manuscript elk moment kunt opsturen, omdat de gemiddelde redacteur waarschijnlijk verheugd opveert als hij een dunne envelop op zijn bureau aantreft. Die mensen worden overspoeld met vuistdikke, loodzware enveloppen. Dit onder het motto: leuker kun je het niet maken, wel gemakkelijker
Voor wat mezelf betreft, ik zit nu weer in een fase waarin ik echt denk dat een flutboek wordt wat ik aan het produceren ben. Slecht geschreven en met een echt heel stom plot.
Maar daar moet ik me dan weer overheen zetten en mezelf beloven dat ik alles ga herschrijven en dat dat dan maar veeeeeel langer duurt dan ik had gewild.
Je zal zeggen, wat maakt dat uit, maar ik heb mezelf mijn 30e verjaardag als deadline gesteld. En voor die tijd wil ik het manuscript opgestuurd hebben en het liefst ook al een reactie hebben, of het écht niets is, of dat er misschien wel potentie in zit...
Ja, die met de ballen in de bek.
Nou ja, nee... Je moet de brief uitprinten, juiste adres erbij zoeken, in een envelop stoppen, eventueel het manuscript zelf ook nog terugsturen... Dat staat niet zo hoog op de prioriteitenlijst van de secretaressequote:
[..]
Dat is dan ook flauw; wat is de moeite van het versturen van een (standaard)afwijzing? Ik heb zelf ook wel eens slushpile-manuscripten gelezen, dus ik weet een beetje hoe het gaat: je begint op de eerste pagina en als het niet lekker loopt, pleur je het weg. Mensen die echt niet kunnen schrijven, hebben hooguit twee alinea's nodig om er een puinhoop van te maken. En er zijn heel erg veel mensen die helemaal niet kunnen schrijven, en die toch vuistdikke manuscripten uitprinten en opsturen. Dus ja, ik kan me voorstellen dat uitgeverijen daar wel eens gek van worden. Maar een standaardafwijzing is een kwestie van een paar seconden, dus dat begrijp ik dan weer niet.
Als het daar al ligt... Ik heb ook wel manuscripten gelezen op de uitgeverij en die gaan dan weer op de stapel, en wanneer die een keer verwerkt wordt... Het is natuurlijk vrij logisch, als de uitgeverij er toch al niks aan gaat verdienen, gaan ze er ook geen tijd in steken.Ik ben met je eens dat het wat netter kan, natuurlijk, hoe slecht het ook is wat ze onder ogen krijgen. Als niemand in zou sturen, zou het voor hen ook nogal lastig zijn goed te kunnen blijven draaien, hoe weinig er ook uit de slushpile gevist wordt.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Zo doe ik dat ook. Weet ik iets niet, dan hop, het internet op of de boeken in. Ik zou ook niet weten hoe je van tevoren kunt bepalen wat je allemaal moet weten. Volgens mij zou ik dan lukraak van alles uitprinten (informatie over een stad bijvoorbeeld) en pas later weer dáárin gaan zoeken.quote:Op dinsdag 12 januari 2010 18:19 schreef wonderer het volgende:
Tof
Ik doe pas research op het moment dat ik tegen een probleem aanloop, na wat globaal hier en daar wat gelezen te hebben. Niet zo handig maar ik ben veel te lui voor research en ik heb eigenlijk ook alleen internet tot mijn beschikking hier, even naar de bieb een boek met veel meer info opzoeken, gaat niet
Ik moest ruim vijf maanden (!) wachten op een positieve reactie. Het kan dus wel, een uitgeverij kan allerlei redenen hebben om laat te reageren... geef de moed in elk geval niet op als je niet binnen een week een contract te pakken hebt.quote:Op woensdag 13 januari 2010 04:23 schreef wonderer het volgende:
Als je moet wachten, zit het meestal toch al niet goed. Ik geloof dat veel mensen die uit de slushpile worden gevist, binnen een paar weken antwoord hebben, soms zelfs al binnen een week. De stapel waar je op ligt te wachten, is de 'stuur hier even een afwijzing heen', niet de 'nog te lezen' stapel.
O, zo herkenbaar. Het ergste is nog als je leest - zoals nu ook in dit topic - dat heel veel mensen die niet kunnen schrijven, toch denken dat ze kunnen schrijven. Zie dan maar te geloven dat het niet over jou gaat... (Dat gaat het niet hoor Biancavia, dat gaat het echt niet.)quote:Op donderdag 14 januari 2010 14:19 schreef Biancavia het volgende:
Voor wat mezelf betreft, ik zit nu weer in een fase waarin ik echt denk dat een flutboek wordt wat ik aan het produceren ben. Slecht geschreven en met een echt heel stom plot.
Maar daar moet ik me dan weer overheen zetten en mezelf beloven dat ik alles ga herschrijven en dat dat dan maar veeeeeel langer duurt dan ik had gewild.
