GC General Chat
Hier kun je praten over van alles en nog wat. Eigenlijk alles wat niet in een van de andere rubrieken thuishoort.
Ik vraag me af of er hier meer meiden zitten die nooit kinderen hebben gewild/ ze niet willen.
En of er iemand weet hoeveel procent van de vrouwen er eigenlijk geen kinderen heeft of wil?
En of er veel mannen zijn die geen kinderen willen? Want als ik straks een relatie krijg moet dat natuurlijk wel een relatie zijn waarbij de man geen kinderwens krijgt....of in ieder geval die kinderwens voor mij opzij kan zetten (dat hij dan een kind bij een ander gaat maken waar hij dan een paar keer per week voor zorgt lijkt me ook niks).
tis volgens mij toch best nog een beetje 'raar' als je als vrouw geen kinderen wilt. Ik word er in ieder geval altijd toch wel een beetje raar op aangekeken als we het over kinderen hebben (met vriendinnen of zo), over hoe we ze willen gaan noemen enzo en ik dan zeg geen kinderen te willen.
Ik zie nu al op tegen het feit dat zij over een paar jaar waarschijnlijk allemaal achter de kinderwagen lopen en ik als enige overblijf zonder kinderen....dat verandert een vriendschap toch wel denk ik. Dan word er vooral over de schattigheid en de zorgjes van het kind gepraat, terwijl ik dan met heel andere dingen bezig ben.
Het benauwd me nu al dat ik al zo oud ben (bijna 23) en dus echt na moet gaan denken komende tijd of ik ze ECHT niet wil. Op dit moment kan ik zeggen dat ik ze de afgelopen 22 jaar nooit echt heb gewild maar misschien is dat een kwestie van de biologische klok of zo. Ik zal er toch es over na gaan denken maarja, vrees dat ik ze nog steeds niet ga willen. Maarja misschien moet je zoiets gewoon voelen op een gegeven moment...ipv redeneren.
Ik kan er niks aan doen, ik weet ook niet waarom ik ze niet wil maar het trekt me gewoon totaal niet. Heeft het nooit gedaan. Ik denk dat ik dat nooit zal kunnen, meteen onvoorwaardelijk van zo'n kind houden en er alles voor geven en doen. Dat zie ik mezelf gewoon niet doen. Ik ben ook, in tegenstelling tot de meeste vrouwen, helemaal niet goed met kinderen, nooit geweest.
Het is niet dat ik bang ben dat ik mijn 'leuke leven' nooit meer kan leven als ik kinderen krijg of zo, want ik heb momenteel namelijk helemaal geen leuk leven en heb ook nog echt 'vol' geleefd. Ik reis niet, ik ga niet uit, heb weinig vrienden etc dus heb ook weinig te missen als er een kind komt.
Wel wil ik eigenlijk nog geleefd hebben voordat er een kind komt. Dus binnenkort toch maar es meer uitgaan, met mannen experimenteren, drinken, reizen etc. Want met kind gaat dat niet meer. Dan draait je leven alleen nog maar daar om. Niet dat ik kinderen wil, maar ik wil het eigenlijk voor de zekerheid toch gedaan hebben, stel dat mn biologische klok ineens op hol gaat slaan en ik ze over een paar jaar toch wil.
Dus voor die tijd moet ik toch wel nog geleefd hebben en een baan/ studie hebben gedaan. Als mn kind op dit moment zou vragen hoe ik was als student dan moet ik zeggen dat ik mijn dagen eenzaam thuis op mn kamer sleet, dat lijkt me ook niks.
k heb geen zin om 24 uur per dag mn hele leven lang (in ieder geval een jaar of 18) aan een kind vast te zitten. En terugproppen gaat zo moeilijk als het toch niet bevalt ;-) Ik zie ook de lol of meerwaarde van een kind niet echt in. Als ik zie hoe ik me tot mijn ouders verhoud kan ik me niet voorstellen dat ze nu gelukkiger zijn met kinderen dan zonder, integendeel. Ik en mijn autistische broertje hebben ze alleen maar een hoop kopzorgen bezorgd. Ze zijn sneller oud geworden.
Daarbij heb ik gezondheidsklachten en voel ik me absoluut niet happy met mezelf waardoor ik nu sowieso geen kinderen zou willen. Ik kan niet eens voor mezelf zorgen.
En econonisch zou het nu ook niet uitkomen want ik heb geen studie afgerond en geen (goede) baan en geen eigen huisje en ook geen vent bij wie ik kinderen zou willen....maar dat zou nog kunnen veranderen natuurlijk in een paar jaar.
Bovendien: ik zou dus echt nooit een lelijk of ongezond kind willen krijgen, dat zou ik echt niet aankunnen (kan mn eigen leven al niet eens aan). Maarja stel dat je dat krijgt dan kan ik het niet terugduwen of zo, ik zie het nog wel gebeuren dat ik dat op mn bord krijg want ik krijg steeds zware dingen op mn bord en bovendien is mn broertje autistisch dus misschien is dat wel erfelijk en krijg ik er ook zo een. Nou nee dank je, dat hoef ik dus niet. Ik wil geen risico lopen dat ik een kind krijg wat niet makkelijk is om mee te leven.
tis zo vervelend dat het als normaal wordt gezien dat je je voortplant. Ik heb ook geen zin om abnormaal te zijn en dat ik steeds me buitengesloten moet gaan zitten voelen omdat anderen kinderen hebben en daar over praten en ik dan niet. Dus ben ik toch aan het denken van 'zou ik ze dan toch niet willen' omdat ik maar normaal wil zijn...maar ik kan die verantwoordelijkheid gewoon niet aan denk ik.
Misschien wil ik ooit wel kinderen als ik zelf gelukkig en stabiel in het leven sta, maar ik denk dat als die tijd al komt ik al te oud ben, want ik ben nu al 23 dus binnen nu en 7 jaar moet het toch wel gebeuren.
En of er iemand weet hoeveel procent van de vrouwen er eigenlijk geen kinderen heeft of wil?
En of er veel mannen zijn die geen kinderen willen? Want als ik straks een relatie krijg moet dat natuurlijk wel een relatie zijn waarbij de man geen kinderwens krijgt....of in ieder geval die kinderwens voor mij opzij kan zetten (dat hij dan een kind bij een ander gaat maken waar hij dan een paar keer per week voor zorgt lijkt me ook niks).
tis volgens mij toch best nog een beetje 'raar' als je als vrouw geen kinderen wilt. Ik word er in ieder geval altijd toch wel een beetje raar op aangekeken als we het over kinderen hebben (met vriendinnen of zo), over hoe we ze willen gaan noemen enzo en ik dan zeg geen kinderen te willen.
Ik zie nu al op tegen het feit dat zij over een paar jaar waarschijnlijk allemaal achter de kinderwagen lopen en ik als enige overblijf zonder kinderen....dat verandert een vriendschap toch wel denk ik. Dan word er vooral over de schattigheid en de zorgjes van het kind gepraat, terwijl ik dan met heel andere dingen bezig ben.
Het benauwd me nu al dat ik al zo oud ben (bijna 23) en dus echt na moet gaan denken komende tijd of ik ze ECHT niet wil. Op dit moment kan ik zeggen dat ik ze de afgelopen 22 jaar nooit echt heb gewild maar misschien is dat een kwestie van de biologische klok of zo. Ik zal er toch es over na gaan denken maarja, vrees dat ik ze nog steeds niet ga willen. Maarja misschien moet je zoiets gewoon voelen op een gegeven moment...ipv redeneren.
Ik kan er niks aan doen, ik weet ook niet waarom ik ze niet wil maar het trekt me gewoon totaal niet. Heeft het nooit gedaan. Ik denk dat ik dat nooit zal kunnen, meteen onvoorwaardelijk van zo'n kind houden en er alles voor geven en doen. Dat zie ik mezelf gewoon niet doen. Ik ben ook, in tegenstelling tot de meeste vrouwen, helemaal niet goed met kinderen, nooit geweest.
Het is niet dat ik bang ben dat ik mijn 'leuke leven' nooit meer kan leven als ik kinderen krijg of zo, want ik heb momenteel namelijk helemaal geen leuk leven en heb ook nog echt 'vol' geleefd. Ik reis niet, ik ga niet uit, heb weinig vrienden etc dus heb ook weinig te missen als er een kind komt.
Wel wil ik eigenlijk nog geleefd hebben voordat er een kind komt. Dus binnenkort toch maar es meer uitgaan, met mannen experimenteren, drinken, reizen etc. Want met kind gaat dat niet meer. Dan draait je leven alleen nog maar daar om. Niet dat ik kinderen wil, maar ik wil het eigenlijk voor de zekerheid toch gedaan hebben, stel dat mn biologische klok ineens op hol gaat slaan en ik ze over een paar jaar toch wil.
Dus voor die tijd moet ik toch wel nog geleefd hebben en een baan/ studie hebben gedaan. Als mn kind op dit moment zou vragen hoe ik was als student dan moet ik zeggen dat ik mijn dagen eenzaam thuis op mn kamer sleet, dat lijkt me ook niks.
k heb geen zin om 24 uur per dag mn hele leven lang (in ieder geval een jaar of 18) aan een kind vast te zitten. En terugproppen gaat zo moeilijk als het toch niet bevalt ;-) Ik zie ook de lol of meerwaarde van een kind niet echt in. Als ik zie hoe ik me tot mijn ouders verhoud kan ik me niet voorstellen dat ze nu gelukkiger zijn met kinderen dan zonder, integendeel. Ik en mijn autistische broertje hebben ze alleen maar een hoop kopzorgen bezorgd. Ze zijn sneller oud geworden.
Daarbij heb ik gezondheidsklachten en voel ik me absoluut niet happy met mezelf waardoor ik nu sowieso geen kinderen zou willen. Ik kan niet eens voor mezelf zorgen.
En econonisch zou het nu ook niet uitkomen want ik heb geen studie afgerond en geen (goede) baan en geen eigen huisje en ook geen vent bij wie ik kinderen zou willen....maar dat zou nog kunnen veranderen natuurlijk in een paar jaar.
Bovendien: ik zou dus echt nooit een lelijk of ongezond kind willen krijgen, dat zou ik echt niet aankunnen (kan mn eigen leven al niet eens aan). Maarja stel dat je dat krijgt dan kan ik het niet terugduwen of zo, ik zie het nog wel gebeuren dat ik dat op mn bord krijg want ik krijg steeds zware dingen op mn bord en bovendien is mn broertje autistisch dus misschien is dat wel erfelijk en krijg ik er ook zo een. Nou nee dank je, dat hoef ik dus niet. Ik wil geen risico lopen dat ik een kind krijg wat niet makkelijk is om mee te leven.
tis zo vervelend dat het als normaal wordt gezien dat je je voortplant. Ik heb ook geen zin om abnormaal te zijn en dat ik steeds me buitengesloten moet gaan zitten voelen omdat anderen kinderen hebben en daar over praten en ik dan niet. Dus ben ik toch aan het denken van 'zou ik ze dan toch niet willen' omdat ik maar normaal wil zijn...maar ik kan die verantwoordelijkheid gewoon niet aan denk ik.
Misschien wil ik ooit wel kinderen als ik zelf gelukkig en stabiel in het leven sta, maar ik denk dat als die tijd al komt ik al te oud ben, want ik ben nu al 23 dus binnen nu en 7 jaar moet het toch wel gebeuren.
Als jij geen kinderen wil, wil je dat niet. Heel simpel toch.
Ik kan me wel voorstellen dat het moeilijk is als je een man hebt die wel kinderen wil.
Daarnaast doe je net alsof je al heel oud bent met je 23, je hebt nog genoeg tijd hoor. Maak je er gewoon nog niet zo druk over.
Ik kan me wel voorstellen dat het moeilijk is als je een man hebt die wel kinderen wil.
Daarnaast doe je net alsof je al heel oud bent met je 23, je hebt nog genoeg tijd hoor. Maak je er gewoon nog niet zo druk over.
quote:Op donderdag 20 januari 2005 11:56 schreef tulpje6 het volgende:
Het benauwd me nu al dat ik al zo oud ben (bijna 23) en dus echt na moet gaan denken komende tijd of ik ze ECHT niet wil
<...>
maar ik denk dat als die tijd al komt ik al te oud ben, want ik ben nu al 23 dus binnen nu en 7 jaar moet het toch wel gebeuren.
Alsjeblieft zeg!
Je bent 22, nog zeeën van tijd om te beslissen of je wel of geen kinderen wilt. Dat hoeft echt niet perse voor je 30ste een feit te zijn.
En wil je ze niet, dan wil je ze niet. Is toch geen van hoger hand opgelegde must???
Je bent heus niet abnormaal als je kinderloos bent en blijft.
Zo wel: dan ken ik verdomd veel abnomale mensen (van boven de dertig), mezelf incluis.
Verder lijkt deze me beter tot zijn recht komen in OUD.
Dus R&P ---> OUD
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Wacht maar tot de 30 bent, dan schijn je er oppeens heel snel heel anders over te gaan denken
Nu wil ik ook zeker geen kinderen.. maar over 5-10 jaar misschien graag..
Nu wil ik ook zeker geen kinderen.. maar over 5-10 jaar misschien graag..
I know I was born, And I know I will die.
The inbetween is mine, I am mine
We have a blog! http://beurdy.xs4all.nl/blog
The inbetween is mine, I am mine
We have a blog! http://beurdy.xs4all.nl/blog
Wat worstel je daarmee zeg. Ik heb ook nog nooit de behoefte gevoelt om ooit een kind te willen (geheel terzijde dat ik mezelf daar ook veel te jong voor vind ). Ja, wie weet denk ok daar over 10 jaar heel anders over, maar daar kan ik me echt niet druk over maken. En wat andere mensen daar van vinden moeten ze zelf weten. Ik kan me juist niet voorstellen dat iemand kan zeggen bijvoorbeeld 5 kinderen te willen. Daar heb ik verder ook niets over te zeggen toch? Moeten ze lekker zelf weten, als ze mij er maar niet teveel mee lastig vallen
Wat jij moet doen is inderdaad eens lekker gaan leven en je vooral niet druk maken of je nou wle of geen kinderen wilt. Je bent pàs 23, en niet al 23.
). Ja, wie weet denk ok daar over 10 jaar heel anders over, maar daar kan ik me echt niet druk over maken. En wat andere mensen daar van vinden moeten ze zelf weten. Ik kan me juist niet voorstellen dat iemand kan zeggen bijvoorbeeld 5 kinderen te willen. Daar heb ik verder ook niets over te zeggen toch? Moeten ze lekker zelf weten, als ze mij er maar niet teveel mee lastig vallen 
Wat jij moet doen is inderdaad eens lekker gaan leven en je vooral niet druk maken of je nou wle of geen kinderen wilt. Je bent pàs 23, en niet al 23.
Ik ken genoeg mensen van boven de dertig die geen kinderen hebben en ik heb dat nooit als raar gezien. Vaak heb ik het idee dat sommige bewust kinderloze (of kindervrije, zoals ze zichzelf dan vaak noemen) mensen er al van tevoren vanuit gaan dat iedereen er een oordeel over heeft en daarom zelf al meteen heel fanatiek en fel uit de hoek komen over hoe vervelend kinderen wel niet zijn en hoe stom je wel niet bent om je leven op die manier te vergooien.
Dat geldt voor lang niet iedereen hoor, maar af en toe zie ik wel eens berichten van mensen die geen kinderen willen en dan denk ik, wat maaaaak je je druk, volgens mij zit het meer in je eigen hoofd dat 'iedereen' het veroordeelt dan dat het werkelijk zo is. Dat denken dat iedereen zich zo vreselijk druk maakt om jouw toekomstplannen terwijl het de meeste mensen niks zal kunnen schelen of jij kinderen wil of niet.
De meeste mensen houden zich helemaal niet met jou bezig, tenzij je zelf steeds de discussie aanzwengelt.
Dat geldt voor lang niet iedereen hoor, maar af en toe zie ik wel eens berichten van mensen die geen kinderen willen en dan denk ik, wat maaaaak je je druk, volgens mij zit het meer in je eigen hoofd dat 'iedereen' het veroordeelt dan dat het werkelijk zo is. Dat denken dat iedereen zich zo vreselijk druk maakt om jouw toekomstplannen terwijl het de meeste mensen niks zal kunnen schelen of jij kinderen wil of niet.
De meeste mensen houden zich helemaal niet met jou bezig, tenzij je zelf steeds de discussie aanzwengelt.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Trouwens, waarom in OUD? Daar zullen de mensen die wél kinderen willen nogal oververtegenwoordigd zijn, lijkt mij, terwijl het juist leuk is om óók meningen te horen van mensen die ze ook niet willen.
Ik vond het wel een heel goed R&P topic.
Ik vond het wel een heel goed R&P topic.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Ik heb ook altijd om het hardst geroepen dat ik noooooit kinderen zou willen.
Ondertussen denk ik dat ik zo rond mijn 30e ofzo heus wel kriebels zal krijgen (ben nu 24).
Over 6 jaar ben ik al 30!
Ehm, nou ja, rond mijn 35e dan ofzo...
En àls ik dan zo gezegend ben om kinderen te kunnen krijgen (al dan niet geadopteerd), dan wil ik er wel gelijk 3!
Ondertussen denk ik dat ik zo rond mijn 30e ofzo heus wel kriebels zal krijgen (ben nu 24).
Over 6 jaar ben ik al 30!
Over 6 jaar ben ik al 30! Ehm, nou ja, rond mijn 35e dan ofzo...
En àls ik dan zo gezegend ben om kinderen te kunnen krijgen (al dan niet geadopteerd), dan wil ik er wel gelijk 3!
Ja, die met de ballen in de bek.
Ten eerste: Waar maak je je inderdaad druk omquote:Op donderdag 20 januari 2005 11:56 schreef tulpje6 het volgende:
Het is niet dat ik bang ben dat ik mijn 'leuke leven' nooit meer kan leven als ik kinderen krijg of zo, want ik heb momenteel namelijk helemaal geen leuk leven en heb ook nog echt 'vol' geleefd. Ik reis niet, ik ga niet uit, heb weinig vrienden etc dus heb ook weinig te missen als er een kind komt.
Wel wil ik eigenlijk nog geleefd hebben voordat er een kind komt. Dus binnenkort toch maar es meer uitgaan, met mannen experimenteren, drinken, reizen etc. Want met kind gaat dat niet meer. Dan draait je leven alleen nog maar daar om. Niet dat ik kinderen wil, maar ik wil het eigenlijk voor de zekerheid toch gedaan hebben, stel dat mn biologische klok ineens op hol gaat slaan en ik ze over een paar jaar toch wil.
Dus voor die tijd moet ik toch wel nog geleefd hebben en een baan/ studie hebben gedaan. Als mn kind op dit moment zou vragen hoe ik was als student dan moet ik zeggen dat ik mijn dagen eenzaam thuis op mn kamer sleet, dat lijkt me ook niks.
Ten tweede: Wie zegt dat je alleen maar een "vol" leven leid als je uitgaat, drinkt, reist en met mannen experimenteert???? Jij leeft je leven "vol" zoals jij dat wilt en niet altijd zoals anderen vinden. Misschien krijg je ooit een kind en ligt je iedere avond met je kind naast je op de bank te niksen en kom je erachter dat je dan pas echt een "vol" leven leid.
Of misschien moet je gewoon dingen doen die jij echt leuk vindt. En je leven niet laten leiden door anderen.
Ken je kindervrij al? Dat is een website voor mensen die geen kinderen willen. Daar zul je vast wel wat herkenbare verhalen vinden.
mooi he, alles
Vind ik ook!quote:Op donderdag 20 januari 2005 12:11 schreef Angeles het volgende:
Trouwens, waarom in OUD? Daar zullen de mensen die wél kinderen willen nogal oververtegenwoordigd zijn, lijkt mij, terwijl het juist leuk is om óók meningen te horen van mensen die ze ook niet willen.
Ik vond het wel een heel goed R&P topic.
Ja dat vind ik zelf dus ook wel: ik zal hier toch vooral mensen treffen die WEL kinderen willen en mn topic staat hier toch een beetje wrang vind ik voor de mensen die ongewenst (nog) kinderloos zijn en hard bezig zijn met vruchtbaarheidspogingen enzo, maargoed maakt verder ook niet uit.quote:Op donderdag 20 januari 2005 12:11 schreef Angeles het volgende:
Trouwens, waarom in OUD? Daar zullen de mensen die wél kinderen willen nogal oververtegenwoordigd zijn, lijkt mij, terwijl het juist leuk is om óók meningen te horen van mensen die ze ook niet willen.
Ik vond het wel een heel goed R&P topic.
Ik zie niet in waarom er een taboe zou rusten op het niet willeb kinderen. Prima toch, tis jouw beslissing, niet die van een ander
Ik wilde zelf nooit kinderen, tot de eerste aan kwam wapperen en mocht blijven eerder had ik er nooit echt over nagedacht, ik wilde ze niet klaar, punt uit.
Ik wilde zelf nooit kinderen, tot de eerste aan kwam wapperen en mocht blijven eerder had ik er nooit echt over nagedacht, ik wilde ze niet klaar, punt uit.
Je zou er haast een boek over schrijven!
Dat schijnt zo ja. Niet dus. Ben 30 en wil ze nog net zo hard niet als 10 jaar geleden. Zal ook niet gebeuren ook (sterilisatie).quote:Op donderdag 20 januari 2005 12:02 schreef BarBaar het volgende:
Wacht maar tot de 30 bent, dan schijn je er oppeens heel snel heel anders over te gaan denken
Het nadeel van in de bergen fietsen: what comes down, must go up!
Joh, maak je niet druk, je wil geen kinderen, geen probleem toch?quote:Op donderdag 20 januari 2005 11:56 schreef tulpje6 het volgende:
Het benauwd me nu al dat ik al zo oud ben (bijna 23) en dus echt na moet gaan denken komende tijd of ik ze ECHT niet wil.
[...]
Misschien wil ik ooit wel kinderen als ik zelf gelukkig en stabiel in het leven sta, maar ik denk dat als die tijd al komt ik al te oud ben, want ik ben nu al 23 dus binnen nu en 7 jaar moet het toch wel gebeuren.
En dat over dat 'druk voelen'... je hebt nog een jaar of 15 voor het echt krap gaat worden...
Dus ik zou me maar niet heel erg vreselijk druk maken als ik jou was...
***
Ik sleep deze trouwens even mee naar GC.
Denk dat het meer een algemene discussie is dan een OUD of idd R&P onderwerp. Hier zullen toch voornamelijk de mensen die wel kinderen hebben en/of willen reageren.
Denk dat het meer een algemene discussie is dan een OUD of idd R&P onderwerp. Hier zullen toch voornamelijk de mensen die wel kinderen hebben en/of willen reageren.
***
Ik ben nu 27, en wil eigenlijk ook nog steeds geen kinderen.
Toen ik hier met mijn moeder over sprak toen zei ze: "ach meid, toen ik zo oud was als jij wilde ik ook nog geen kinderen". Dus wie weet wil ik straks best, en anders, we leven in een veranderende maatschappij. er zijn kinderen genoeg.
Toen ik hier met mijn moeder over sprak toen zei ze: "ach meid, toen ik zo oud was als jij wilde ik ook nog geen kinderen". Dus wie weet wil ik straks best, en anders, we leven in een veranderende maatschappij. er zijn kinderen genoeg.
"Sex Is Nice And Pleasure Is Good For You"
Prima middenweg .quote:Op donderdag 20 januari 2005 13:01 schreef Brighteyes het volgende:
Ik sleep deze trouwens even mee naar GC.
Vroeger (...) was ik er heilig van overtuigd rond mijn dertigste 'aan kinderen te beginnen'. Inmiddels ben ik de 30 ruimschoots gepasseerd en is mijn kinderwens als sneeuw voor de zon verdwenen. Toegegeven, heel af en toe sluimert er wel iets, angst om straks, als het echt te laat is, spijt te krijgen.
Maar het grootste deel van de tijd ben ik er van overtuigd dat ik niet aan kinderen besteed ben.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ik vind dat iedereen daar vrij in is. Overigens is 22 wel erg jong om al te weten of je wel of geen kinderen wil... Bij sommigen komt dat gevoel met de jaren, en bij anderen niet... Ik kan dat wel respecteren, al zu ik mijn meiden voor geeb prijs willen missen....
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
al wil ik er niet meteen, ik zie mezelf niet leven zonder het leven geschonken hebben aan een kindje ... ik vind het nu eenmaal de mooiste daad die een mens in zijn leven kan verrichten.
Sommigen kunnen misschien de diepere zin van hun leven en voldoening vinden in hun werk, hun vriendenkring, partner, kunst, reizen, literatuur, muziek ... die kunnen uiteraard wel een gat opvullen, maar het zou altijd bij mij knagen, moest ik geen kinderen hebben ...
maar dat is uiteraard mijn mening en gevoel, wie echt geen kinderen wil, wil geen kinderen, dat is toch wel heel simpel, ik zou daar geen mens voor veroordelen ... ze zijn de domsten nog niet ...
Sommigen kunnen misschien de diepere zin van hun leven en voldoening vinden in hun werk, hun vriendenkring, partner, kunst, reizen, literatuur, muziek ... die kunnen uiteraard wel een gat opvullen, maar het zou altijd bij mij knagen, moest ik geen kinderen hebben ...
maar dat is uiteraard mijn mening en gevoel, wie echt geen kinderen wil, wil geen kinderen, dat is toch wel heel simpel, ik zou daar geen mens voor veroordelen ... ze zijn de domsten nog niet ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Niks mis met geen kinderen willen. Ik snap eigenlijk niet waar er zo'n ophef over wordt gemaakt. Mag iemand dat nog zelf beslissen zeg Ik wil wel kinderen, maar zeker niet voor m'n dertigste. Gelukkig heb ik nog ff de tijd om na te denken met mijn 17 jaar
Ik wil wel kinderen, maar zeker niet voor m'n dertigste. Gelukkig heb ik nog ff de tijd om na te denken met mijn 17 jaar
Het doet er niet toe wie ik ben, maar wie ik wil zijn.
Mijn vrouw en ik willen beide *geen* kinderen. (35 & 33)
Heel toevallig zijn de mensen die dat vreemd vinden nou net de mensen die ons geen ene reet interesseren. Ik heb eigenlijk nooit gemerkt dat ik dat hoef te verdedigen. Mensen vragen weleens "waarom", maar verder heb ik het nooit hoeven verdedigen ofzo.
Weet je wel zeker dat het andere mensen zijn tegenover wie je je raar of vreemd voelt? Of heb je meer een probleem met jezelf omdat je bent opgegroeid met de gedachte dat het krijgen van kinderen logisch is? Ik lees het vaker, dat je je moet verdedigen over het niet krijgen van kinderen, en dat het vreemd gevonden zou worden door andere mensen. Maar ik heb het eerlijk gezegd nog nooit meegemaakt, terwijl de gros van mijn vrienden en kennissen van mijn eigen leeftijd inmiddels al wel kinderen hebben.
Heel toevallig zijn de mensen die dat vreemd vinden nou net de mensen die ons geen ene reet interesseren. Ik heb eigenlijk nooit gemerkt dat ik dat hoef te verdedigen. Mensen vragen weleens "waarom", maar verder heb ik het nooit hoeven verdedigen ofzo.
Weet je wel zeker dat het andere mensen zijn tegenover wie je je raar of vreemd voelt? Of heb je meer een probleem met jezelf omdat je bent opgegroeid met de gedachte dat het krijgen van kinderen logisch is? Ik lees het vaker, dat je je moet verdedigen over het niet krijgen van kinderen, en dat het vreemd gevonden zou worden door andere mensen. Maar ik heb het eerlijk gezegd nog nooit meegemaakt, terwijl de gros van mijn vrienden en kennissen van mijn eigen leeftijd inmiddels al wel kinderen hebben.
twee violen en een trommel en een fluit
Nou, al mijn vriendinnen wisten op hun 16e al precies hoeveel kinderen ze wilden en welke namen ze het gaan geven....en zij maar steeds vragen 'wil je ECHT geen kinderen? Ach, nouja misschien later wel'.quote:Op donderdag 20 januari 2005 13:27 schreef buzzer het volgende:
Ik vind dat iedereen daar vrij in is. Overigens is 22 wel erg jong om al te weten of je wel of geen kinderen wil... Bij sommigen komt dat gevoel met de jaren, en bij anderen niet... Ik kan dat wel respecteren, al zu ik mijn meiden voor geeb prijs willen missen....
[ Bericht 0% gewijzigd door tulpje6 op 20-01-2005 13:52:51 ]
Het kán altijd twee kanten op veranderen. Dat je zegt dat je ze nooit wil en later toch van gedachten verandert, of dat je er juist altijd vanuit bent gegaan dat je kinderen wil en dat je er later helemaal geen zin in blijkt te hebben. Of je verandert niet van gedachten. Mensen die het zo in detail hebben uitgestippeld komen er meestal nog wel op terug. Dat je vriendinnen op hun zestiende ideeën hadden over hun kinderen later wil niet zeggen dat ze er tien jaar later nog zo over denken.
Mensen fantaseren nou eenmaal wel meer over 'later', dat wil niet zeggen dat het dan vastligt. Ik wilde al kinderen toen ik zestien was en ik wil ze nu nog steeds, maar mijn ideeën over gezinssamenstelling, planning en opvoeding zijn wel veranderd.
Mensen fantaseren nou eenmaal wel meer over 'later', dat wil niet zeggen dat het dan vastligt. Ik wilde al kinderen toen ik zestien was en ik wil ze nu nog steeds, maar mijn ideeën over gezinssamenstelling, planning en opvoeding zijn wel veranderd.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
Kinderen, mijn god.
Ik moet er niet aan denken, dus hier in elk geval één man die ze écht niet wil. Nu wens ik geen sceptici op mijn dak te krijgen die me gaan zeggen dat ik ook nog veel te jong ben, hierover denk ik al sinds mijn 15e na ofzo.
Ik moet er niet aan denken, dus hier in elk geval één man die ze écht niet wil. Nu wens ik geen sceptici op mijn dak te krijgen die me gaan zeggen dat ik ook nog veel te jong ben, hierover denk ik al sinds mijn 15e na ofzo.
Laat je niet gek maken en vaar je eigen koers, dan komt het allemaal goed.quote:Op donderdag 20 januari 2005 13:43 schreef tulpje6 het volgende:
[..]
Nou, al mijn vriendinnen wisten op hun 16e al precies hoeveel kinderen ze wilden en welke namen ze het gaan geven....en zij maar steeds vragen 'wil je ECHT geen kinderen? Ach, nouja misschien later wel'.
Ik werd op mijn 29e voor het eerst vader, en eigenlijk is dat vroeg genoeg....
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
Ik ben net 23, en ik moet er niet aan denken om ooit kinderen te krijgen. En mijn vriend ook niet, dus dat zit wel goed. Maar... Als ik dan naar mijn ouders kijk: tot halverwege hun dertigste wilden ze geen kinderen. Beetje touren door Europa, op de motor, dat was hobby, in hun leven paste geen kind. Totdat mijn moeder van de een op de andere dag helemaal omsloeg. Ze stopte met de pil, en binnen 1 jaar was ik er.
Misschien dat ik ooit ook zo zal switchen, ik kan het me nu nog niet indenken. Op latere leeftijd kinderen krijgen heeft ook zijn problemen. Mijn moeder leeft niet meer, mijn vader loopt al tegen de zestig - en is blij dat ik eindelijk ga vertrekken, want hij is toe aan rust. Kortom: nu wil ik zeker niet, en wanneer ik over 10 jaar wel zou willen, dan ben ik me maar al te zeer bewust van de nadelen, voor zowel ouders als kind.
Familieleden en vriendinnen doen mijn `niet-kinderwens´ echter nog steeds af als onvolwassenheid. En de hele maatschappij is er op ingespeeld. Ga je als jong stel naar een makelaar voor een appartement, krijg je te horen dat dat wel wat klein is voor als er uitbreiding komt. Dan zeggen we als grap maar iets als `nee voorlopig willen we nog geen hond´. dan kijken ze al helemaal vreemd.
Misschien dat ik ooit ook zo zal switchen, ik kan het me nu nog niet indenken. Op latere leeftijd kinderen krijgen heeft ook zijn problemen. Mijn moeder leeft niet meer, mijn vader loopt al tegen de zestig - en is blij dat ik eindelijk ga vertrekken, want hij is toe aan rust. Kortom: nu wil ik zeker niet, en wanneer ik over 10 jaar wel zou willen, dan ben ik me maar al te zeer bewust van de nadelen, voor zowel ouders als kind.
Familieleden en vriendinnen doen mijn `niet-kinderwens´ echter nog steeds af als onvolwassenheid. En de hele maatschappij is er op ingespeeld. Ga je als jong stel naar een makelaar voor een appartement, krijg je te horen dat dat wel wat klein is voor als er uitbreiding komt. Dan zeggen we als grap maar iets als `nee voorlopig willen we nog geen hond´. dan kijken ze al helemaal vreemd.
Heeft niets met onvolwaasen te maken. De ene is eerder aan kinderen toe dan de andere, en sommigen helemaal nooit, so be it...quote:Op donderdag 20 januari 2005 14:32 schreef _Arual_ het volgende:
Familieleden en vriendinnen doen mijn `niet-kinderwens´ echter nog steeds af als onvolwassenheid. En de hele maatschappij is er op ingespeeld. Ga je als jong stel naar een makelaar voor een appartement, krijg je te horen dat dat wel wat klein is voor als er uitbreiding komt. Dan zeggen we als grap maar iets als `nee voorlopig willen we nog geen hond´. dan kijken ze al helemaal vreemd.
Die opmerking van die hond vind ik briljant
Toch vreemd hoor.. Dat men het over een boek heeft en daarbij de vraag stelt of het ook offline te bekijken is
Enkel op dat punt, zo'n houding vind ik enorm vreemd.quote:Op donderdag 20 januari 2005 11:56 schreef tulpje6 het volgende:
Wel wil ik eigenlijk nog geleefd hebben voordat er een kind komt. Dus binnenkort toch maar es meer uitgaan, met mannen experimenteren, drinken, reizen etc. Want met kind gaat dat niet meer.
Niet dat je zegt dat je leven veranderd als je een kind hebt, want dat klopt.
Inderdaad is het een enorme beperking, niet eens enkel dat je dingen geheel 'niet meer zou kunnen', maar misschien wel omdat dat altijd meer planning zou verisen; zomaar 'spontaan' iets doen, gaat idd niet meer.
Maar het idee van 'ooit krijg ik misschien kinderen' te moeten gebruiken als 'excuus' om nu wat moeite te doen van je leven te genieten?
Sorry hoor, maar hoe krommer wil je denken...?
Geniet van je leven omdat je dat zelf wil, niet omdat je nu al wil plannen hoe je leven er over 10 jaar uitziet!
En dat geld evenzeer voor mensen die wel of geen kinderen krijgen; die extreme planningswens is idioot.
Je kunt niet vooraf 'een man uitzoeken' op basis van de vraag of hij wel of geen kinderen zou willen, of dat hij in zou stemmen met jouw wensen, als je een relatie hebt, is het de bedoeling dat je gelijk omgaat met elkaars gevoelens, dus zal je over zaken als kinderwens moeten kunnen praten/overleggen, mogelijk onderhandelen ...
Dat moeten ook mensen die kinderen gaan krijgen (willen ze goede ouders zijn, zullen ze toch wel onderling moeten kunnen overleggen, en tegenover hun kind een eenduidige visie vanuit de ouders kunnen uitdragen) ...
Om eerlijk te zijn, als je nu niet genoeg van je leven geniet, kan dat ook komen omdat je gewoon alles veels te veel nu al plant, op basis van hoe je nu denkt dat je leven er over 10 jaar uitziet...
Genieten kan dan ook betekenen om ook te leren voor het moment te leven, dingen te doen zonder vooraf precies af te wegenw elke consequenties dat heeft.
Over een 'lelijk' kind krijgen,
Daarvoor heeft de natuur bepaalde hormonen gebracht, die zorgen ervoor dat ouders werkelijk hun kind nu eenmaal erg mooi vinden, zelfs al weten ze uit rationaal oogpunt best dat bepaalde kenmerken eigenlijk lelijk zijn, en zien ze de reacties van andere mensen ook best wel die hun kind niet echt mooi vinden ('goh, wat een lief kind') ...
Die ene tante die ongemeend opgeeft van de schoonheid van die lelijk gerimpelde dwerg neem je dan toch serieus, zelfs al kun je het mens niet uitstaan en weet je wel dat ze liegt ...
Datzelfde had ik ook, als ik nu foto's terugzie van mn dochter vroeger valt me ook best wel tegen dat ze helemaal niet zo 'mooi babietje' was, maar toendertijd was ik echt overtuigd dat ze de mooiste baby van de hele wereld was, tja...
Overigens, nu ze een forse peuter is heb ik nog steeds het idee dat ze wel uitgegroeid is tot een erg mooi kindje.. ik hoop dat dat over een paar jaar toch niet al tezeer tegen zal vallen dat mijn oordeel daarover nog steeds niet te vertrouwen is... maar ik vermoed dat eigenlijk wel
(sorry, geef ik toch een beetje een R&P-antwoord)
[ Bericht 11% gewijzigd door RM-rf op 21-01-2005 11:44:55 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ik heb in mn hele leven nog nooit kinderen gewilt... En ik denk niet dat dat ooit zal veranderen....
I’ve had enough
Gonna stand up straight
And rebuild my life
Well you gotta have faith
Gonna stand up straight
And rebuild my life
Well you gotta have faith
Ik hou ook niet van kinderen. Ik wil ze niet zelf, en ik wil ze als het even kan niet eens bij me in de buurt hebben. Mijn ervaring is wel degelijk dat mensen blijven roepen "dat het nog wel komt" en dat je raar aangekeken wordt als je zegt dat je geen kinderen wilt. Ik ken ook maar weinig vrouwen die geen kinderen willen, mannen ook niet eigenlijk.
Wat mij vooral irriteert is dat mensen je gaan proberen te overtuigen dat kinderen leuk zijn. "Schattig he" "vind je dat nou niet lief" "oh, grappig zeg, zo'n klein ventje, vind je niet'. En als je dan nee zegt worden ze soms nog boos ook.
Ik zie het ook echt niet zitten dat vrienden kinderen gaan krijgen. De meeste mensen met kinderen vind ik maar vervelend, kunnen nergens anders meer over praten. Uitzonderingen daargelaten he.
En ik vind het ook niet pas 23 hoor, maar al. Kids voor je dertigste of niet vind ik, daarna word je zelf te gammel en je loopt meer risico met ziektes bij je kind. Moet je je voorstellen dat je 15 bent en je ouders zijn 50, kolere. Ik moet er niet aan denken. Mijn ouders zijn maar 20 jaar ouder dan ik en dan word je gewoon al moe van de generatiekloof, laat staan dat ik ouders zou hebben van m'n opa en oma's leeftijd....
Maar nee, ik heb ook altijd al zeker geweten dat ik ze niet wil. De kans dat dat ooit verandert schat ik kleiner in dan de kans dat ik de loterij win (en daar speel ik niet eens in mee).
Die van die hond moet ik onthouden trouwens. Over honden gesproken, ik vind het nog steeds oneerlijk dat mensen volop over mijn hond mochten zeggen dat ie lelijk en gerimpeld was en kwijlde, maar dat ik dat nooit mocht terugzeggen over hun kinderen =D
Wat mij vooral irriteert is dat mensen je gaan proberen te overtuigen dat kinderen leuk zijn. "Schattig he" "vind je dat nou niet lief" "oh, grappig zeg, zo'n klein ventje, vind je niet'. En als je dan nee zegt worden ze soms nog boos ook.
Ik zie het ook echt niet zitten dat vrienden kinderen gaan krijgen. De meeste mensen met kinderen vind ik maar vervelend, kunnen nergens anders meer over praten. Uitzonderingen daargelaten he.
En ik vind het ook niet pas 23 hoor, maar al. Kids voor je dertigste of niet vind ik, daarna word je zelf te gammel en je loopt meer risico met ziektes bij je kind. Moet je je voorstellen dat je 15 bent en je ouders zijn 50, kolere. Ik moet er niet aan denken. Mijn ouders zijn maar 20 jaar ouder dan ik en dan word je gewoon al moe van de generatiekloof, laat staan dat ik ouders zou hebben van m'n opa en oma's leeftijd....
Maar nee, ik heb ook altijd al zeker geweten dat ik ze niet wil. De kans dat dat ooit verandert schat ik kleiner in dan de kans dat ik de loterij win (en daar speel ik niet eens in mee).
Die van die hond moet ik onthouden trouwens. Over honden gesproken, ik vind het nog steeds oneerlijk dat mensen volop over mijn hond mochten zeggen dat ie lelijk en gerimpeld was en kwijlde, maar dat ik dat nooit mocht terugzeggen over hun kinderen =D
Sanity is (not) statistical
M'n vrouw en ik (beide halverwege de 40) hebben ook duidelijk gekozen voor "geen kinderen".
Wij zijn beide nogal workaholics en 't beetje vrije tijd dat we hebben willen we samen besteden, voor de opvoeding van kinderen is dus gewoon geen tijd, en ook geen animo (zin).
Een van mijn broers heeft wel 2 kinders (bijna pubers) waar wij van jongs af aan af en toe op passen, en dat vinden we wel leuk altijd, maar we zijn dan toch blij dat we ze 's avonds of na 't weekend weer terug bij de ouders kunnen "dumpen" en weer verder kunnen gaan met "ons leventje".
Het is dus niet dat we een hekel hebben aan kinderen, we hebben er gewoon geen behoefte aan.
En alle vrienden/kennissen hebben daar ook vrede mee, ze weten dat wij beide leven voor ons werk, en dan is 't logisc dat daar geen kinderen in passen.
En al hadden ze er moeite mee, dan was dat toch fijn hun probleem, want 't is en blijft wel ons leven.
Wij zijn beide nogal workaholics en 't beetje vrije tijd dat we hebben willen we samen besteden, voor de opvoeding van kinderen is dus gewoon geen tijd, en ook geen animo (zin).
Een van mijn broers heeft wel 2 kinders (bijna pubers) waar wij van jongs af aan af en toe op passen, en dat vinden we wel leuk altijd, maar we zijn dan toch blij dat we ze 's avonds of na 't weekend weer terug bij de ouders kunnen "dumpen" en weer verder kunnen gaan met "ons leventje".
Het is dus niet dat we een hekel hebben aan kinderen, we hebben er gewoon geen behoefte aan.
En alle vrienden/kennissen hebben daar ook vrede mee, ze weten dat wij beide leven voor ons werk, en dan is 't logisc dat daar geen kinderen in passen.
En al hadden ze er moeite mee, dan was dat toch fijn hun probleem, want 't is en blijft wel ons leven.
Vertrek nooit zonder een kus, voor je 't weet lig je achterin onze bus.
Precies, dat vind ik zelf ook. Ik wil al geen kinderen, laat staan een gehandicapt/bewerkelijk kind. Dat klinkt misschien grof, maar ik heb een autistisch broertje dus ik maak van dichtbij mee hoe zwaar en energie opzuigend zoiets is (zeker omdat hij sinds 2 jaar -sinds ie een psychose heeft gehad- iets tegen mijn moeder heeft: haar een heks vind, niet meer naar haar luistert, haar wantrouwt, haar dood wenst etc...dat je niet eens meer liefde terugkrijgt van je kind maar alleen wantrouwen en haat......dat is wel het ergste wat je als moeder kan overkomen denk ik...vind ik dan. Waar doe je het dan nog voor? Bij alles, alle moeite die ze doet ontvangt ze niks terug. Alleen maar boze blikken, stilzwijgend en kritiek. Dat doet echt zeer, zelfs bij mij en mn moeder is er gewoon ouder op geworden.....zeker nu ze ook nog es in de overgang zit. Je vrouw-zijn gaat wel lekker overhoop liggen dan met een kind wat je niet mag en je bent ook niet helemaal vrouw meer. En dan heeft ze aan mij ook nog es zeker niet een makkelijk kind met mn gezondheidsproblemen en complex karakter en egoisme.)quote:Op vrijdag 21 januari 2005 17:29 schreef Maeghan het volgende:
En ik vind het ook niet pas 23 hoor, maar al. Kids voor je dertigste of niet vind ik, daarna word je zelf te gammel en je loopt meer risico met ziektes bij je kind. =D
Maargoed, even terug naar het onderwerp. Wil dus geen gehandicapt kind en bovendien hebben wij kennissen die pas laat kinderen hebben gekregen: man was in de halverwege 40 en vrouw midden dertig geloof ik. Maar je merkt wel aan die man dat hij gewoon minder herrie en alles kan hebben.
Het zijn trouwens wel de leukste kinderen die ik ken: sociaal, leuk om te zien, muzikaal, intelligent, grappig.
Als ik kinderen wil wil ik er ook zulke hehe maar met mijn karakter kan ik maar beter geen kinderen nemen ;-p veel te bang dat ze op mij gaan lijken hahaha.
Als ik een man was zou het iets ouder zijn me minder uitmaken maar omdat ik een vrouw ben en ze dus in mijn buik groeien moet het voor mn 30e of nouja misschien dan nog 31 gebeurt zijn.
Oja nog wat: ik betrap mezelf erop dat ik, ook al wil ik dus zelf helemaal geen kinderen, me toch op burgelijke gedachtes betrap. Toch met mn moeder discussies aanga van 'wie in onze familie zou nu het eerst aan de kinderen gaan?' en denken 'Zou mijn nicht van 32 die sinds kort weer aan de man is eigenlijk ooit kinderen hebben gewild? Zou ze dat risico nu nog durven nemen? Zou ze het nu jammer vinden dat ze er misschien geen meer krijgt vanwege haar leeftijd?' En 'zou mijn nichtje nu snel kinderen nemen nu ze binnenkort eindelijk gaat trouwen?'
Al vanaf mijn twaalfde of zo riep ik altijd "ik wil later geen kinderen" (ik riep ook altijd, ik wil nooit trouwen, maar dat terzijde). Mijn ouders riepen dan natuurlijk meteen, wacht maar tot je ouder bent, dan verandert dat wel.
Inmiddels ben ik dan "wat ouder" maar ik wil ze nog steeds niet en ik ga ze ook nooit willen. Kinderen van anderen vind ik soms best wel leuk, maar een kind opvoeden zie ik mijzelf niet doen. Waarom? Misschien ben ik er te egoistisch voor, maar ook heb ik gemerkt dat ik niet echt goed met kinderen om kan gaan, als ik sommige vrouwen zie met hun kind, denk ik vaak "praat toch normaal tegen dat kind", maar met een kind ga je natuurlijk anders om dan met een volwassene en dat kan ik misschien niet.
Nu heeft iedereen het geaccepteerd dat ik geen kinderen wil.
En dat trouwen heb ik ook nooit gedaan trouwens
Inmiddels ben ik dan "wat ouder" maar ik wil ze nog steeds niet en ik ga ze ook nooit willen. Kinderen van anderen vind ik soms best wel leuk, maar een kind opvoeden zie ik mijzelf niet doen. Waarom? Misschien ben ik er te egoistisch voor, maar ook heb ik gemerkt dat ik niet echt goed met kinderen om kan gaan, als ik sommige vrouwen zie met hun kind, denk ik vaak "praat toch normaal tegen dat kind", maar met een kind ga je natuurlijk anders om dan met een volwassene en dat kan ik misschien niet.
Nu heeft iedereen het geaccepteerd dat ik geen kinderen wil.
En dat trouwen heb ik ook nooit gedaan trouwens
Natuurlijk moet je niet aan kinderen beginnen als je het niet wilt.......lijkt me een overduidelijke zaak. Kinderen zijn een grote verantwoordelijkheid en als je er niet 100% achter staat dan moet je het niet doen. Een enorme inkopper, maar wel waar.
Een taboe? Nee hoor, zeker niet in mijn omgeving, ik ken mensen met kinderen en mensen zonder kinderen (zowel gewild als ongewild) en ik ben me er nooit van bewust geweest dat daar een taboe op rustte. Ik weet wel dat vooral de oudere generatie kan lopen zeuren, maar die zeuren ook als je wel kinderen hebt Zij zeuren gewoon om het zeuren en dat leg ik heel makkelijk en snel naast me neer
Een taboe? Nee hoor, zeker niet in mijn omgeving, ik ken mensen met kinderen en mensen zonder kinderen (zowel gewild als ongewild) en ik ben me er nooit van bewust geweest dat daar een taboe op rustte. Ik weet wel dat vooral de oudere generatie kan lopen zeuren, maar die zeuren ook als je wel kinderen hebt Zij zeuren gewoon om het zeuren en dat leg ik heel makkelijk en snel naast me neer
I used to work in a morgue........I am a people person
Only Human
Only Human
* 30tiger meld zich*quote:Op donderdag 20 januari 2005 12:02 schreef BarBaar het volgende:
Wacht maar tot de 30 bent, dan schijn je er oppeens heel snel heel anders over te gaan denken
Oh ja joh? ik voel niks hoor!
Nee even serieus.
Een hoop mensen vinden mij maar raar, omdat ik dus geen kids wil.
Mensen hebben toch een bepaald verwachtingspatroon van je. Met name je directe omgeving.
Je hebt een huisje een relatie, auto, goede baan, dus die kids zullen ook wel komen.
Well you are wrong!
Ik wil ze niet! En mijn vriend ook niet. PUNT.
Ik wil zelf ook geen kinderen.
Ook helemaal geen behoefte aan gehad. Ik vind kinderen van anderen weer wel leuk.
Een groot aantal van mijn vriendinnen hebben wel kinderen gekregen ondertussen, maar ze hebben tegen mij er nooit raar over gedaan dat ik ze zelf niet wil.
En mijn man respecteerd mijn mening.
Ook helemaal geen behoefte aan gehad. Ik vind kinderen van anderen weer wel leuk.
Een groot aantal van mijn vriendinnen hebben wel kinderen gekregen ondertussen, maar ze hebben tegen mij er nooit raar over gedaan dat ik ze zelf niet wil.
En mijn man respecteerd mijn mening.
Follow your heart and your dreams won't be far behind
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Life is too short to wake up with regrets. So love the people who treat you right. Forget about the ones who don’t. If you get a second chance, grab it!
Ik ben zelf pas 25, en wil ook geen kinderen. De gedachte alleen al maakt me ziek.
Het leven is te mooi en het aantal avonturen te groot om me zo'n grote beperking op te laten leggen. Ik wil de wereld zien. Misschien ooit eens een paar jaar in het buitenland gaan wonen en een bescheiden duikschooltje oprichten of zo Hetzelfde gevoel heb ik met een carriere. Ik doe weliswaar HBO, maar ik moet in tegenstelling tot mijn klasgenoten er niet aan denken dat ik mijn leven moet wijden aan een zo hoog mogelijke functie. Ik ga liever met een hoofd vol mooie herinneringen het graf in dan met een dikke bankrekening en torenhoge hypotheek.
Het leven is te mooi en het aantal avonturen te groot om me zo'n grote beperking op te laten leggen. Ik wil de wereld zien. Misschien ooit eens een paar jaar in het buitenland gaan wonen en een bescheiden duikschooltje oprichten of zo Hetzelfde gevoel heb ik met een carriere. Ik doe weliswaar HBO, maar ik moet in tegenstelling tot mijn klasgenoten er niet aan denken dat ik mijn leven moet wijden aan een zo hoog mogelijke functie. Ik ga liever met een hoofd vol mooie herinneringen het graf in dan met een dikke bankrekening en torenhoge hypotheek.
Botje96, in hoeverre zijn jouw ideeen dan niet gewoon domweg wegvluchten voor ieder gespecificerd toekomstbeeld?
Je verbind zelf kinderen hebben gelijk ook met een beroepscarriere, een vaste woonplek, een beroepsleven, je bankrekening en financiele zaken ...
Het is echter verdomd lastig om je verdere leven nooit geconfroneerd te worden met de noodzak van bepaalde financieeen. Misschien ben je straks over een of twee jaar klaar met je schoolopleiding, en blijk je ook voor 'lekker te gaan reizen' opeens net wat te oud geworden te zijn, omdat je dan voornamelijk mensen treft die vaak jonger dan jou zijn, in het backpackers-circuit...
De kans is groot dat je op een zeker moment toch geconfronteerd wordt ermee dat het idee dat je nu misschien hebt, van nooit oud te moeten worden, altijd jong te blijven, niet haalbaar is ...
Een kleine tip, overdrijf het niet, de meest ergerlijk 'ouders-met-kinderen' zijn die die altijd zeiken over hun 'avontuurlijke leven' dat ze hadden voordat ze kinderen kregen, alsof dat goed zou moeten maken dat het nu saaie lullen zijn geworden ..
Je verbind zelf kinderen hebben gelijk ook met een beroepscarriere, een vaste woonplek, een beroepsleven, je bankrekening en financiele zaken ...
Het is echter verdomd lastig om je verdere leven nooit geconfroneerd te worden met de noodzak van bepaalde financieeen. Misschien ben je straks over een of twee jaar klaar met je schoolopleiding, en blijk je ook voor 'lekker te gaan reizen' opeens net wat te oud geworden te zijn, omdat je dan voornamelijk mensen treft die vaak jonger dan jou zijn, in het backpackers-circuit...
De kans is groot dat je op een zeker moment toch geconfronteerd wordt ermee dat het idee dat je nu misschien hebt, van nooit oud te moeten worden, altijd jong te blijven, niet haalbaar is ...
Een kleine tip, overdrijf het niet, de meest ergerlijk 'ouders-met-kinderen' zijn die die altijd zeiken over hun 'avontuurlijke leven' dat ze hadden voordat ze kinderen kregen, alsof dat goed zou moeten maken dat het nu saaie lullen zijn geworden ..
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Misschien is het vluchtgedrag. Vluchten voor de angst om vast te roesten en een tunnelvisie naar het oneindige te krijgen. Vluchten voor de angst dat het leven langs me heen gaat.
Ik weet het niet precies. Maar ik denk dat er wel een kern van waarheid in zit. Dit hoeft in mijn ogen niets negatiefs te zijn, omdat je zo telkens een nieuwe uitdaging zoekt. Naar het buitenland gaan is een optie. Lukt het daar niet, kom je weer terug. Het contact met je vrienden wordt wel wat minder, maar échte vrienden blijven je hoe dan ook trouw. Een kind kun je, als het je tegenvalt, moeilijk terugsturen lijkt me.
Dat er gewerkt moet worden is gewoon een feit. Ware het niet dat je beter met plezier naar je werk kunt gaan dan met een chagrijnig hoofd. Daar wordt niemand gelukkig van. Jij niet, en je omgeving niet. Als je werk niet bevalt, moet je wat anders zoeken, simpel. Desnoods laat je je omscholen. Je moet immers toch 40 jaar aan de bak, de manier waarop je dat doet is ieders eigen. Zo ken ik mensen met een zeer gevarieerd CV. Ze hebben uiteenlopende banen in Nederland gehad, totdat ze de roep van hun hart durfden te volgen. Uiteindelijk hebben ze alles verkocht en zijn naar het buitenland vertrokken. Daar doen ze nu zo gezegd simpel werk, maar wel uitermate gelukkig.
Ik kan je post wat moeilijk volgen bij de link die je legt tussen leeftijd en reizen. Leeftijd zie ik als een onbelangrijk getal, en snap daarom deze link niet zo goed. Waarom zou ik als midtwintiger niet kunnen backpacken met iemand van 18 of iemand van 40? Het kan zijn dat ik je opmerking verkeerd begrijp, waarvoor excuses.
Ik weet het niet precies. Maar ik denk dat er wel een kern van waarheid in zit. Dit hoeft in mijn ogen niets negatiefs te zijn, omdat je zo telkens een nieuwe uitdaging zoekt. Naar het buitenland gaan is een optie. Lukt het daar niet, kom je weer terug. Het contact met je vrienden wordt wel wat minder, maar échte vrienden blijven je hoe dan ook trouw. Een kind kun je, als het je tegenvalt, moeilijk terugsturen lijkt me.
Dat er gewerkt moet worden is gewoon een feit. Ware het niet dat je beter met plezier naar je werk kunt gaan dan met een chagrijnig hoofd. Daar wordt niemand gelukkig van. Jij niet, en je omgeving niet. Als je werk niet bevalt, moet je wat anders zoeken, simpel. Desnoods laat je je omscholen. Je moet immers toch 40 jaar aan de bak, de manier waarop je dat doet is ieders eigen. Zo ken ik mensen met een zeer gevarieerd CV. Ze hebben uiteenlopende banen in Nederland gehad, totdat ze de roep van hun hart durfden te volgen. Uiteindelijk hebben ze alles verkocht en zijn naar het buitenland vertrokken. Daar doen ze nu zo gezegd simpel werk, maar wel uitermate gelukkig.
Ik kan je post wat moeilijk volgen bij de link die je legt tussen leeftijd en reizen. Leeftijd zie ik als een onbelangrijk getal, en snap daarom deze link niet zo goed. Waarom zou ik als midtwintiger niet kunnen backpacken met iemand van 18 of iemand van 40? Het kan zijn dat ik je opmerking verkeerd begrijp, waarvoor excuses.
Precies, vroeger wist ik zeker dat ik wilde trouwen op me 21e, en op me 24e en 27 een kindje wilde, jongen en een meisje uiteraard.... ben nu 25, ongetrouwd en kinderloos, of vrij, hoe je het noemen wil, en trouwen hoeft niet meer zo nodig, en kinderwens twijfel ik ook over, soms denk ik dat ik het wel wil, maar sommige momenten twijfel ik er net zo goed aan.quote:Op donderdag 20 januari 2005 13:43 schreef tulpje6 het volgende:
[..]
Nou, al mijn vriendinnen wisten op hun 16e al precies hoeveel kinderen ze wilden en welke namen ze het gaan geven....en zij maar steeds vragen 'wil je ECHT geen kinderen? Ach, nouja misschien later wel'.
En het gaat toch om jou, jij wil ze of jij wil ze niet. heeft de buitenwereld toch niets mee te maken? Idd wel lullig als je 'die' leuke man tegen komt die zeker te weten wel kids wil
What doesn't kill you makes you stronger
In mijn vriendenkring bestaat er in elk geval ECHT geen taboe. Degenen die wel last hebben van zo'n taboe gaan ofwel met de verkeerde mensen om, of het zit in hun hoofd.
Het is heel niet raar als je besluit om geen kinderen te nemen. Zoiets is voor iedereen anders en heel persoonlijk dus trek je maar sowieso niks aan van de mensen die je er wel op aan kijken.
Daarnaast zijn er zát mannen die ook geen kinderen willen, evenals er mannen zijn die het juist wel willen. Geen kinderen willen is dan in mijn ogen geen taboe. En zo oud ben je nou ook weer niet. Ik ken mensen die 34 zijn en in verwachting zijn. Geniet gewoon van de dingen die je overkomen. .
Daarnaast zijn er zát mannen die ook geen kinderen willen, evenals er mannen zijn die het juist wel willen. Geen kinderen willen is dan in mijn ogen geen taboe. En zo oud ben je nou ook weer niet. Ik ken mensen die 34 zijn en in verwachting zijn. Geniet gewoon van de dingen die je overkomen. .
Als je dat van jezelf al weet, en gewoon geen kinderen wil moet je het ook niet doen. Het is geen verplichting ofzo.quote:Ik kan er niks aan doen, ik weet ook niet waarom ik ze niet wil maar het trekt me gewoon totaal niet. Heeft het nooit gedaan. Ik denk dat ik dat nooit zal kunnen, meteen onvoorwaardelijk van zo'n kind houden en er alles voor geven en doen. Dat zie ik mezelf gewoon niet doen
Don’t touch the girl,
she will cut your hands off,
and call it an accident.
she will cut your hands off,
and call it an accident.
Ik wil ook absoluut geen kinderen. Geen zin om om tijd en geld te besteden aan mensjes waar je de eerste 16 jaar niks aan hebt, en alleen maar last bezorgen. En ja, egoïsme is mijn motief. Ik zie echter niet in wat daar mis mee is.
Alleen jammer dat mijn superieure genen niet zullen voortbestaan
Alleen jammer dat mijn superieure genen niet zullen voortbestaan
Looking for hotspots: wardriving or whoredriving?
Personal spam: http://www.kenya2ndhand.com
Personal spam: http://www.kenya2ndhand.com
Kinderen neem je uit liefde. Als je geen kinderen wil uit egoisme dan vraag ik me af of je uberhaupt ergens van kan houden.quote:Op woensdag 2 maart 2005 22:14 schreef vbmot het volgende:
Ik wil ook absoluut geen kinderen. Geen zin om om tijd en geld te besteden aan mensjes waar je de eerste 16 jaar niks aan hebt, en alleen maar last bezorgen. En ja, egoïsme is mijn motief. Ik zie echter niet in wat daar mis mee is.
Alleen jammer dat mijn superieure genen niet zullen voortbestaan
Mijn God waar maak je je druk om!
Maar goed ik wil dus ook absoluut geen kinderen, en mijn vriendin ook niet.
Maar over 5 of 10 jaar kan mijn leven er compleet anders uit zien en denk ik waarschijnlijk heel anders. Ook over dit onderwerp.
Maar goed ik wil dus ook absoluut geen kinderen, en mijn vriendin ook niet.
Maar over 5 of 10 jaar kan mijn leven er compleet anders uit zien en denk ik waarschijnlijk heel anders. Ook over dit onderwerp.
Jawel, van geldquote:Op woensdag 2 maart 2005 22:19 schreef Zzyzx het volgende:
[..]
Kinderen neem je uit liefde. Als je geen kinderen wil uit egoisme dan vraag ik me af of je uberhaupt ergens van kan houden.
Maar serieus, dat kinderen in mijn leven geen meerwaarde hebben betekent toch niet dat ik nergens van kan houden.
Looking for hotspots: wardriving or whoredriving?
Personal spam: http://www.kenya2ndhand.com
Personal spam: http://www.kenya2ndhand.com
Van je kinderen hou je altijd. Economisch denken over kinderen vind ik zo zwak. Maar allez, het is beter dat je geen kinderen krijgt, want je komt niet echt over als iemand die dan ook veel moeite in de opvoeding zal steken.quote:Op woensdag 2 maart 2005 22:46 schreef vbmot het volgende:
[..]
Jawel, van geld
Maar serieus, dat kinderen in mijn leven geen meerwaarde hebben betekent toch niet dat ik nergens van kan houden.
Dan ben ik zwak, so be it. Als ik daar nou blij van word.quote:Op woensdag 2 maart 2005 23:36 schreef Zzyzx het volgende:
[..]
Economisch denken over kinderen vind ik zo zwak.
quote:Maar allez, het is beter dat je geen kinderen krijgt, want je komt niet echt over als iemand die dan ook veel moeite in de opvoeding zal steken.
Looking for hotspots: wardriving or whoredriving?
Personal spam: http://www.kenya2ndhand.com
Personal spam: http://www.kenya2ndhand.com
* street011 zal toch echt stelselmatig gedwongen moeten worden om kinderen te nemen... dus dames die ook geen kinderen willen... k ben nog opzoek
[ Bericht 3% gewijzigd door street011 op 03-03-2005 14:14:34 ]
[ Bericht 3% gewijzigd door street011 op 03-03-2005 14:14:34 ]
Sommige mensen hebben nu eenmaal niet de bagage in huis om kinderen te krijgen en op te voeden. Ik schaar mijzelf hier ook onder. Het is beter om te beseffen dat je het niet in huis hebt om kinderen op te voeden, dan er lukraak aan te beginnen.
Er zijn genoeg mensen die er een potje van maken en hun kinderen verpesten. Aan de andere kant blijft het een leuke discussie: want wat is de wereld zonder nageslacht? Maar aan mij niet besteed dus, ik ben me bewust waarom en kan dus ook weinig verpesten.
Er zijn genoeg mensen die er een potje van maken en hun kinderen verpesten. Aan de andere kant blijft het een leuke discussie: want wat is de wereld zonder nageslacht? Maar aan mij niet besteed dus, ik ben me bewust waarom en kan dus ook weinig verpesten.
Oh ja, vandaar dat zoveel ouders kun kinderen in de steek laten, mishandelen of misbruiken.quote:
Sanity is (not) statistical
ik heb 2 tantes die naar mijn weten bewust geen kinderen hebben. 1 is nu achter in de 40 en 1 is 50. Valt me wel op dat ze er nog uitzien als 30-ish
dus taboe? welk taboe?
dus taboe? welk taboe?
Niet door bushokjes tiefen aub
Ik ben zevenentwintig en ik wil absoluut geen kinderen. Wat anderen ervan denken, zal me een zorg zijn. Ik word alleen weleens een beetje moe van het gezeik over biologische klokken.
Misschien leuk voor een poll?? Mannen en vrouwen die vroeger geen kinderen wilden maar ze nu toch wel hebben.... en er dan achter komen dat niks meer waardevoller is dan je eigen kinderen
Ik wilde vroeger ook geen kinderen, maar ben nu zoooo gelukkig met mijn jongste dochter! Ik vind het helemaal super!
Ik wilde vroeger ook geen kinderen, maar ben nu zoooo gelukkig met mijn jongste dochter! Ik vind het helemaal super!
Wij zijn even oud, ik wil later heus wel kinderen, maar nu nog lang niet. 23 is ontzettend jong Je hebt nog makkelijk tot je dertigste om er over na te denken hoor.quote:Het benauwd me nu al dat ik al zo oud ben (bijna 23) en dus echt na moet gaan denken komende tijd of ik ze ECHT niet wil.
Je hebt nog makkelijk tot je dertigste om er over na te denken hoor.
Weet je dat de koude rillingen over mijn ruglopen als ik dit soort nonsense hoor van mensen die kinderen hebben? Die missen dus een aardig stuk realiteitsbesef, en dat voedt dan kinderen opquote:
Ik wil geen kinderen, aan de TS naarmate je ouder wordt, dan wordt dat kortzichtige gezeik aan je kop minder, schrale troots ik weet het
Ooh ik ben 28 !
Ik denk dat die mensen die ik in Supernanny voorbij zie komen momenten hebben dat ze even helemaal NIET van hun kinderen houden.
Dat je kinderen hebt, helemaal prima, maar ga niet net doen of het hebben van kinderen hemels is en volledig vrij van nadelen. Gelukkig zijn de meeste ouders in mijn omgeving gewoon realistisch.
Dat je kinderen hebt, helemaal prima, maar ga niet net doen of het hebben van kinderen hemels is en volledig vrij van nadelen. Gelukkig zijn de meeste ouders in mijn omgeving gewoon realistisch.
Wat maakt het uit of het taboe is of niet? Als jij geen kinderen wilt neem je geen kinderen...
Excuse me... have you seen my sanity...I think I lost it.
Tja, misschien is dat voor die mensen dan wel zo... dat is dan toch prima, dat ze 'hemelse' en 'perfecte' kinderen hebben ... waarom zouden die dat niet mogen zeggen, als dat zo is voor hen?quote:Op dinsdag 8 maart 2005 10:32 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Dat je kinderen hebt, helemaal prima, maar ga niet net doen of het hebben van kinderen hemels is en volledig vrij van nadelen. Gelukkig zijn de meeste ouders in mijn omgeving gewoon realistisch.
Wordt _jij_ daarvan misschien onzeker? als zo'n lopende moederkoek haar eigen kinderen helemaal het einde vind en een echte 'verrijking' van haar leven ...?
Als jijzelf gewoon duidelijk voor jezelf een keuze hebt gemaakt, dat je geen kinderen wilt, dan is het toch geen probleem als iemand anders kennelijk voor zichzelf een andere keuze heeft gemaakt ... leuk voor dr dan, dat haar kinderen zo lief-knap-intelligent zijn, als ze toevallig een keertje in één beweging het lukt hun speen in de eigen mond te steken (iets waarvoor imho geen hoog IQ ontegenzeggelijk benodigd is, maar soit, als die uier-op-pootjes het denkt, dan is dat haar zaak) ...
Serieus heb ik het gevoel dat de mensen die het hardste hier klagen dat ze geen kinderen willen, en dat de ouders van kinderen nooit tegenover henzelf mogen opgeven hoe leuk het ouder-zijn zou zijn ... _zelf_ er de meeste problemen van maken, en bovenal het sterkste het foute idee aanhangen dat kinderen een 'keuze' zouden zijn...
Voor mijzelf was het hebben van een kind nooit een eigen bewuste keuze, als ik op een zeker moment gewoon een rubbertje bij me had gehad, had ik nu nog steeds geen dochter, en daar was ik dan vast heel gelukkig mee geweest...
Zo gaat dat nu eenmaal bij veel mensen, die hun leven niet tot in de details, of zelfs qua grote bepalende gebeurtenissen niet kunnen lannen en voornamelijk reageren op wat het leven nu eenmaal met hen voorheeft ...
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
LOL Nee, ik vind het vooral irritant. Op dezelfde wijze dat ik iemand irritant vind als diegene alleen nog maar met een wazige blik in zijn ogen over zijn of haar nieuwe auto, partner of hond kan praten. Ik heb het niet zo op roze wolkjes.quote:Op dinsdag 8 maart 2005 12:55 schreef RM-rf het volgende:
Wordt _jij_ daarvan misschien onzeker? als zo'n lopende moederkoek haar eigen kinderen helemaal het einde vind en een echte 'verrijking' van haar leven ...?
Daar ligt het probleem ook helemaal niet. Het probleem ligt in het feit dat je, als je aangeeft geen kinderen te willen, geconfronteerd wordt met bullshit als: "Wacht maar tot je biologische klok begint te tikken!" of "Maar het is zó'n verrijking van je leven!". Waar bemoeien die mensen zich mee? Ik heb toch ook nooit geprobeerd hen ervan te overtuigen dat ze geen kinderen moeten nemen?quote:Als jijzelf gewoon duidelijk voor jezelf een keuze hebt gemaakt, dat je geen kinderen wilt, dan is het toch geen probleem als iemand anders kennelijk voor zichzelf een andere keuze heeft gemaakt ...
Vervelender wordt het als moederlief denkt dat àlle mensen àlles wat haar kindje doet rèuzeleuk vinden. Helaas kom je zulke moeders nogal eens tegen in de trein. Met hun oh zo schattige kroost dat op oh zo schattige wijze andere passagiers lastigvalt. Passagiers die obligaat en ongemakkelijk naar de dreumes glimlachen maar zich intussen groen en geel ergeren aan het gegil, ge-ren en gekrijs.quote:leuk voor dr dan, dat haar kinderen zo lief-knap-intelligent zijn, als ze toevallig een keertje in één beweging het lukt hun speen in de eigen mond te steken (iets waarvoor imho geen hoog IQ ontegenzeggelijk benodigd is, maar soit, als die uier-op-pootjes het denkt, dan is dat haar zaak) ...
Oh ja, het is in Nederland verplicht om kinderen te krijgen, of wat? Get real, voor 95% van de mensen is het krijgen van kinderen een keuze, ja. Tegenwoordig helemaal. Voor sommige mensen zijn kinderen zelfs een soort modieus accessoire geworden. Lekker hip door de stad wandelen met je dure fourwheeldrive kinderwagen met daarin een mormeltje in desingnerkleding.quote:en bovenal het sterkste het foute idee aanhangen dat kinderen een 'keuze' zouden zijn...
Voor mijzelf was het hebben van een kind nooit een eigen bewuste keuze, als ik op een zeker moment gewoon een rubbertje bij me had gehad, had ik nu nog steeds geen dochter, en daar was ik dan vast heel gelukkig mee geweest...
Dit soort situaties komen ook echt veel voor in Nederland. En het neuken zonder rubbertje is ook een keus hoor. En het niet halen van een morning-after pil ook. Allemaal keuzemogelijkheden, dus ik vind het een beetje onzinnig wat je nu allemaal roept.quote:Voor mijzelf was het hebben van een kind nooit een eigen bewuste keuze, als ik op een zeker moment gewoon een rubbertje bij me had gehad, had ik nu nog steeds geen dochter, en daar was ik dan vast heel gelukkig mee geweest...
volgens mij ligt daar jouw frustratie....quote:Op dinsdag 8 maart 2005 13:11 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
... voor 95% van de mensen is het krijgen van kinderen een keuze, ja. Tegenwoordig helemaal. Voor sommige mensen zijn kinderen zelfs een soort modieus accessoire geworden. Lekker hip door de stad wandelen met je dure fourwheeldrive kinderwagen met daarin een mormeltje in desingnerkleding.
Net zoals je van anderen beweert dat zij uit modieuze lifestyle-overwegingen een 'kindje nemen', is jouw keuze om geen kinderen te willen, net zozeer lifestyle-georienteerd jouw 'keuze' geworden, waaraan je je dusdanig vasthoud dat kennelijk iemand die daarop ingaat jouw standvastigheid opeens aanvalt ... en je je beledigd voelt....
Want een persoon die vroeg in de 20 is en die keuzes nu gemaakt heeft over de manier waarop deze zijn hele verdere leven zal gaan leven, inplannen, die moet je hardstikke serieus nemen, dat gebeurt namelijk altijd dat die beweringen van 20-ers tot in de details kloppen ...
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
En bedankt voor de prachtige psychologische analyse.
Einde discussie tussen jou en mij wat mij betreft, hier heb ik geen trek in.
Ben overigens 27.
Einde discussie tussen jou en mij wat mij betreft, hier heb ik geen trek in.
Ben overigens 27.
sorry als ik je beledig ...
maar waarmee beledig ik je nu precies, is dat soms met een kwaificatie, waar je zelf uiteindelijk oorspronkelijk mee aan bent komen zetten, mensen die 'lifestyle-keuzes' maken binnen hun eigen leven ...?
Of misschien met de opmerking dat twintigers vaak maar al te graag net willen doen alsof hun hele leven vooruit te plannen is, maar dat dat uiteindelijk iets is waarbij je wel degelijk ook vraagtekens kunt plaatsen..?
maar waarmee beledig ik je nu precies, is dat soms met een kwaificatie, waar je zelf uiteindelijk oorspronkelijk mee aan bent komen zetten, mensen die 'lifestyle-keuzes' maken binnen hun eigen leven ...?
Of misschien met de opmerking dat twintigers vaak maar al te graag net willen doen alsof hun hele leven vooruit te plannen is, maar dat dat uiteindelijk iets is waarbij je wel degelijk ook vraagtekens kunt plaatsen..?
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Je beledigt me niet, ik heb niet zulke lange tenen. Ik heb alleen geen zin om psychologisch geanalyseerd te worden met frasen als 'volgens mij ligt daar jouw frustratie'. Als je wilt weten waar mijn 'frustratie' ligt, dan kun je dat ook gewoon vragen.
Waar het me om gaat is dat je met name in die post allemaal aannames doet over wat ik denk, voel en besloten heb. En daar heb ik geen trek in.
wat mensen hier voelen, is uiteindelijk het onderwerp ... namelijk behoorlijke private ideeen over nageslacht ...
Ik geef iedereen absoluut gelijk erin dat men dit voor zichzelf besluiten, en daarin is het net zo goed of iemand wel of geen kinderen wil nemen ...
enkel wat wat mij betreft een beetje twijfelachtig is, is die hier veelgeuitte bewering dat er nooit een 'normale' opmerking mag komen, bijvoorbeeld van iemand die wel eens twijfels heeft met dat absolutisme dat kennelijk mensen van 23 de uitspraak laat doen 'nooit aan kinderen te beginnen' ....
Nu kan mij het persoonlijk niks schelen of die persoon van 23 over 10 jaar wel of geen kinderen heeft ... maar die stelligheid om nu te zeggen hoe over een tijdje je toekomst eruit ziet, zie ik om eerlijk te zijn toch ook een beetje als gelijk aan een 12-jarig knulletje dat zegt... 'later-als-ik-groot-ben-wil-ik-profvoetballer-worden' ...
Als mensen dan eens een keertje een tegenwoord krijgen, waarbij wat twijfels geplaatst worden bij hun stelligheid, denk ik niet dat je zoiets al tezeer als een belediging moet opvatten ... dat is volgens mij wel degelijk een normale opmerking die mensen ook mogen plaatsen ...
Daarentegen is het natuurlijk ook zo dat veel van die moederkloekende ouders waanzinnig irritant kunnen zijn, als zij denken dat 'hun' huidige situatie een soort van 'heiligdom-dom is in een mensenleven ... alsof kinderen hebben het enige doel is van mensen ... wat idd nogal kortzichtig gezien is van zulke ouders ...
Overigens, ik denk dat het heel zinnig is als mensen de 'planbaarheid' van hun eigen leven eens wat minder serieus nemen, en eerder ophouden om alles te zien als iets waarvoor je bewust zou 'kiezen' ... niet eens zozeer omdat het voor mij persoonlijk iets is dat ik prettig vind, maar eerder omdat juist zo'n houding een oplossing _kan_ zijn voor de raadslozigheit, die bijvoorbeeld de topicstarter aangeft als zij het gevoel heeft toch vooral allemaal dingen te _moeten_ doen, om nog te genieten van haar leven ...
Ik geef iedereen absoluut gelijk erin dat men dit voor zichzelf besluiten, en daarin is het net zo goed of iemand wel of geen kinderen wil nemen ...
enkel wat wat mij betreft een beetje twijfelachtig is, is die hier veelgeuitte bewering dat er nooit een 'normale' opmerking mag komen, bijvoorbeeld van iemand die wel eens twijfels heeft met dat absolutisme dat kennelijk mensen van 23 de uitspraak laat doen 'nooit aan kinderen te beginnen' ....
Nu kan mij het persoonlijk niks schelen of die persoon van 23 over 10 jaar wel of geen kinderen heeft ... maar die stelligheid om nu te zeggen hoe over een tijdje je toekomst eruit ziet, zie ik om eerlijk te zijn toch ook een beetje als gelijk aan een 12-jarig knulletje dat zegt... 'later-als-ik-groot-ben-wil-ik-profvoetballer-worden' ...
Als mensen dan eens een keertje een tegenwoord krijgen, waarbij wat twijfels geplaatst worden bij hun stelligheid, denk ik niet dat je zoiets al tezeer als een belediging moet opvatten ... dat is volgens mij wel degelijk een normale opmerking die mensen ook mogen plaatsen ...
Daarentegen is het natuurlijk ook zo dat veel van die moederkloekende ouders waanzinnig irritant kunnen zijn, als zij denken dat 'hun' huidige situatie een soort van 'heiligdom-dom is in een mensenleven ... alsof kinderen hebben het enige doel is van mensen ... wat idd nogal kortzichtig gezien is van zulke ouders ...
Overigens, ik denk dat het heel zinnig is als mensen de 'planbaarheid' van hun eigen leven eens wat minder serieus nemen, en eerder ophouden om alles te zien als iets waarvoor je bewust zou 'kiezen' ... niet eens zozeer omdat het voor mij persoonlijk iets is dat ik prettig vind, maar eerder omdat juist zo'n houding een oplossing _kan_ zijn voor de raadslozigheit, die bijvoorbeeld de topicstarter aangeft als zij het gevoel heeft toch vooral allemaal dingen te _moeten_ doen, om nog te genieten van haar leven ...
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Het gaat niet om het plaatsen van vraagtekens bij mijn stelligheid, het gaat om de stelligheid waarmee anderen beweren dat je er heus nog wel achterkomt dat kinderen krijgen echt het Walhalla is.
Het plannen van je leven en het genieten van je leven gaan heel goed samen.
Het plannen van je leven en het genieten van je leven gaan heel goed samen.
Moet je eens jonge ouders met een baby goed in de ogen kijken, pure PANIEK En vervolgens zit je klemvast, zeker als de vader zich er wat makkelijk van afmaakt. Dat gebeurt nogal eens (kan ik ook wel begrip voor hebben, wij mannen worden ook altijd weer door vrouwen in de val gelokt )quote:Op dinsdag 8 maart 2005 14:52 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Het gaat niet om het plaatsen van vraagtekens bij mijn stelligheid, het gaat om de stelligheid waarmee anderen beweren dat je er heus nog wel achterkomt dat kinderen krijgen echt het Walhalla is.
Het plannen van je leven en het genieten van je leven gaan heel goed samen.
En vervolgens zit je klemvast, zeker als de vader zich er wat makkelijk van afmaakt. Dat gebeurt nogal eens (kan ik ook wel begrip voor hebben, wij mannen worden ook altijd weer door vrouwen in de val gelokt 
Van jongs af aan wilde ik al geen kinderen. Ik voelde me daar absoluut niet voor in de wieg gelegd. Ik ben dan ook op m'n 18de naar de huisarts gegaan, naar me grondig te hebben laten inlichten bij de rutgerstichting e.d. wat de consequenties waren, om mij te laten steriliseren. Het antwoord van de huisarts was: 'Ik sta niet toe dat er in een gezonde meid wordt gesneden'. Hij begreep me dus absoluut niet. Moet ik daarvoor jarenlang aan de pil. (Wat ook nog eens kankerverwekkend is, etc).
Waarom is het met 'ik wil ze niet' genoeg. Waarom moet er altijd een verklaring voor komen 'waarom' jij ze niet wilt. Ik wil ze gewoonweg niet. Kids van een ander vind ik prachtig, maar ik zou er niet aan moeten denken zelf kinderen om me heen te hebben. Vooral het 24 uur klaar staan benijpt me en de verantwoordelijkheid is mij gewoonweg te groot. Dat een ander ze prachtig vind, ben ik ontzettend blij mee, maar dat zie ik niet. Ik zie poepluiers, blerende kinderen, naar school brengen etc etc. Dan komt er nog bij, dat ik van mezelf weet dat ik mijn kinderen (als ik ze zou krijgen) hetgeen niet kan geven waar een kind recht op heeft. Daar gaat mijn standpunt van uit. "Ouder hebben geen recht op kinderen, maar kinderen hebben recht op ouders"
Vind ik mezelf egoistisch, absoluut niet ... in ieder geval niet minder egoistisch dan die echtparen die beiden een full time job hebben en hun kind vanaf hun geboorte bij opa en oma dumpen. Maar dat wordt makkelijker geaccepteerd, dan dat je ze niet wil. Ik ben 36, dus ik word nu niet meer geconfronteerd met opmerkingen "kinderen zijn zo geweldig, je krijgt er zoveel voor terug". Maar dat was in het verleden wel anders. Het was een soort van schande dat ik zei dat ik geen kinderen wilde. Dus wat doe je; naar aanleiding van de van buitenaf druk op je gelegd zijnde kindergebeuren. Je trouwt met de eerste de beste idioot, omdat je biologische klokje rinkelt. Mijn huwelijk was een farce en ik ben godsblij dat er nooit kids zijn gekomen.
Ten opzichte van stellen die geen kinderen kunnen krijgen. Gunst dat heb ik van dichtbij meegemaakt. Mijn broer en schoonzus konden ook geen kinderen krijgen, na lang dokteren hebben ze via IVF kinderen gekregen.... en weet je wat het frapante is, zij zijn nou juist degeen die wel begrip hadden voor mijn situatie.
Enfin.... wat ik dan als einde wil zeggen: Laat mij zijn zoals ik ben, ik wil jou ook niet veranderen.
Waarom is het met 'ik wil ze niet' genoeg. Waarom moet er altijd een verklaring voor komen 'waarom' jij ze niet wilt. Ik wil ze gewoonweg niet. Kids van een ander vind ik prachtig, maar ik zou er niet aan moeten denken zelf kinderen om me heen te hebben. Vooral het 24 uur klaar staan benijpt me en de verantwoordelijkheid is mij gewoonweg te groot. Dat een ander ze prachtig vind, ben ik ontzettend blij mee, maar dat zie ik niet. Ik zie poepluiers, blerende kinderen, naar school brengen etc etc. Dan komt er nog bij, dat ik van mezelf weet dat ik mijn kinderen (als ik ze zou krijgen) hetgeen niet kan geven waar een kind recht op heeft. Daar gaat mijn standpunt van uit. "Ouder hebben geen recht op kinderen, maar kinderen hebben recht op ouders"
Vind ik mezelf egoistisch, absoluut niet ... in ieder geval niet minder egoistisch dan die echtparen die beiden een full time job hebben en hun kind vanaf hun geboorte bij opa en oma dumpen. Maar dat wordt makkelijker geaccepteerd, dan dat je ze niet wil. Ik ben 36, dus ik word nu niet meer geconfronteerd met opmerkingen "kinderen zijn zo geweldig, je krijgt er zoveel voor terug". Maar dat was in het verleden wel anders. Het was een soort van schande dat ik zei dat ik geen kinderen wilde. Dus wat doe je; naar aanleiding van de van buitenaf druk op je gelegd zijnde kindergebeuren. Je trouwt met de eerste de beste idioot, omdat je biologische klokje rinkelt. Mijn huwelijk was een farce en ik ben godsblij dat er nooit kids zijn gekomen.
Ten opzichte van stellen die geen kinderen kunnen krijgen. Gunst dat heb ik van dichtbij meegemaakt. Mijn broer en schoonzus konden ook geen kinderen krijgen, na lang dokteren hebben ze via IVF kinderen gekregen.... en weet je wat het frapante is, zij zijn nou juist degeen die wel begrip hadden voor mijn situatie.
Enfin.... wat ik dan als einde wil zeggen: Laat mij zijn zoals ik ben, ik wil jou ook niet veranderen.
Wat een drukte om niets onderwerp is dit toch altijd, wel of geen kinderen, dat is een beslissing die ieder stel, ieder mens voor zich moet nemen, het besluit om aan kinderen te beginnen moet maar op 1 ding gebasseerd zijn en dat is liefde, liefde voor elkaar en liefde voor het kind dat je op de wereld gaat zetten.
Als je om welke andere redenen ook aan kinderen begint moet je heel hard na gaan denken of het wel of niet verstandig is, je begint niet aan kinderen omdat je baby's schattig vind, je begint niet aan kinderen als je denkt dat het normaal is, je begint niet aan kinderen als je enige drijfveer is om de bloedlijn van de familie door te zetten.
Mjin vriendin en ik zijn allebei 33 en dit jaar 13 jaar samen, al die tijd hebben wij gezegd geen kinderen voor ons, niet omdat wij een hekel hebben aan kinderen, verre van, we zijn dol op onze neefjes en nichtjes en kinderen van vrienden vinden het ook prachtig bij ons, maar wat zijn we blij als ze na een weekendje logeren weer naar pappa en mamma teruggaan.
Wij houden zielsveel van elkaar maar hebben geen kinderwens, waarom niet, tja, we willen nog zoveel en we zien ons zelf niet als pappa en mamma, helaas voor de familie die op kleine klonkjes wacht, kunnen ze lang op wachten.
Maar helaas, zoals in veel families zitten er altijd figuren tussen die erg bekrompen denken en al 13 jaar bij elke gelegenheid vragen wanneer er bij ons kinderen komen, als wij ze dan voor de tigste keer melden, nooit, begint de discussie weer van voren af aan, dat we egoistisch zijn, dat we er later spijt van krijgen, dat we niet aan de familie denken en ander geneuzel.
Ik kan dan ook niets anders dan het compleet zijn met tiara, laat ons zijn zoals wij zijn, wij willen jou ook niet veranderen, en verder herken ik een heleboel dingen in het verhaal van Tiara.
Kinderen of geen kinderen, dat is veel gevallen een bewuste keuze (medische gevallen zijn natuurlijk een ander verhaal), respecteer dat, zo moeilijk is het toch niet ?
Als je om welke andere redenen ook aan kinderen begint moet je heel hard na gaan denken of het wel of niet verstandig is, je begint niet aan kinderen omdat je baby's schattig vind, je begint niet aan kinderen als je denkt dat het normaal is, je begint niet aan kinderen als je enige drijfveer is om de bloedlijn van de familie door te zetten.
Mjin vriendin en ik zijn allebei 33 en dit jaar 13 jaar samen, al die tijd hebben wij gezegd geen kinderen voor ons, niet omdat wij een hekel hebben aan kinderen, verre van, we zijn dol op onze neefjes en nichtjes en kinderen van vrienden vinden het ook prachtig bij ons, maar wat zijn we blij als ze na een weekendje logeren weer naar pappa en mamma teruggaan.
Wij houden zielsveel van elkaar maar hebben geen kinderwens, waarom niet, tja, we willen nog zoveel en we zien ons zelf niet als pappa en mamma, helaas voor de familie die op kleine klonkjes wacht, kunnen ze lang op wachten.
Maar helaas, zoals in veel families zitten er altijd figuren tussen die erg bekrompen denken en al 13 jaar bij elke gelegenheid vragen wanneer er bij ons kinderen komen, als wij ze dan voor de tigste keer melden, nooit, begint de discussie weer van voren af aan, dat we egoistisch zijn, dat we er later spijt van krijgen, dat we niet aan de familie denken en ander geneuzel.
Ik kan dan ook niets anders dan het compleet zijn met tiara, laat ons zijn zoals wij zijn, wij willen jou ook niet veranderen, en verder herken ik een heleboel dingen in het verhaal van Tiara.
Kinderen of geen kinderen, dat is veel gevallen een bewuste keuze (medische gevallen zijn natuurlijk een ander verhaal), respecteer dat, zo moeilijk is het toch niet ?
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
tja ...
ik zal eens zeggen, mijn moeder is gynaecologe en krijgt wekelijks, om niet te zeggen dagelijks vrouwen van rond de 50/60 op consultatie die ENORM veel spijt hebben van hun kinderloosheid, waar ze toen ze nog vruchtbaar waren, heel bewust voor hadden gekozen.
Bij bijna elke vrouw komt de slag wel eens, ik het niet vroeg, dan is het laat. En dat kan ook niet verwonderlijk zijn, aangezien heel onze lichaamsbouw en onze hormonen ingesteld zijn op het krijgen van een kindje.
Iedereen doet wat hij/zij wil, en ik veroordeel niemand, maar ik vind het persoonlijk ook vreemd dat er mensen geen kinderen willen. Iemand op de wereld zetten is gewoon de mooiste en de sterkste emotie die er bestaat. En de liefde die je voor je kind voelt, die voel je gewoon voor niemand anders. Zo'n pallet van emoties dat zich plots opent, waar je anders gewoon geen besef van had.
Ik lees met verwondering al deze verhalen, en ik vind het gewoon jammer, ik zou in mijn omgeving dus ook wel raar opkijken als ik mensen zie die per se geen kinderen willen. Ik zou ook zeggen om er toch nog eens over na te denken, want je ontzegt je gewoon de mooiste emoties die er zijn.
ik zal eens zeggen, mijn moeder is gynaecologe en krijgt wekelijks, om niet te zeggen dagelijks vrouwen van rond de 50/60 op consultatie die ENORM veel spijt hebben van hun kinderloosheid, waar ze toen ze nog vruchtbaar waren, heel bewust voor hadden gekozen.
Bij bijna elke vrouw komt de slag wel eens, ik het niet vroeg, dan is het laat. En dat kan ook niet verwonderlijk zijn, aangezien heel onze lichaamsbouw en onze hormonen ingesteld zijn op het krijgen van een kindje.
Iedereen doet wat hij/zij wil, en ik veroordeel niemand, maar ik vind het persoonlijk ook vreemd dat er mensen geen kinderen willen. Iemand op de wereld zetten is gewoon de mooiste en de sterkste emotie die er bestaat. En de liefde die je voor je kind voelt, die voel je gewoon voor niemand anders. Zo'n pallet van emoties dat zich plots opent, waar je anders gewoon geen besef van had.
Ik lees met verwondering al deze verhalen, en ik vind het gewoon jammer, ik zou in mijn omgeving dus ook wel raar opkijken als ik mensen zie die per se geen kinderen willen. Ik zou ook zeggen om er toch nog eens over na te denken, want je ontzegt je gewoon de mooiste emoties die er zijn.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
pfff, mooie emoties krijg ik ook zonder kinderen, en kinderen nemen omdat het zo'n pallet aan emoties opent, neej laat maar
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Ja, dat heeft zin, op je vijftigste terugkomen op zo'n beslissing. Da's gewoon dom en zelfkwellerij.quote:Op maandag 4 april 2005 07:33 schreef petitlapin het volgende:
ik zal eens zeggen, mijn moeder is gynaecologe en krijgt wekelijks, om niet te zeggen dagelijks vrouwen van rond de 50/60 op consultatie die ENORM veel spijt hebben van hun kinderloosheid, waar ze toen ze nog vruchtbaar waren, heel bewust voor hadden gekozen.
Dat is grote onzin. Legio vrouwen die op latere leeftijd nog altijd blij zijn dat ze gekozen hebben om geen kinderen te krijgen. Maar die hoor je daar niet over bij de gynaecoloog. Die zijn gewoon gelukkig.quote:Op maandag 4 april 2005 07:33 schreef petitlapin het volgende:
Bij bijna elke vrouw komt de slag wel eens, ik het niet vroeg, dan is het laat.
Mensen zijn geen willoze slaven van hun lichaam en hun hormonen, mensen kunnen nadenken. En er zijn geen hormonen die je vertellen dat je kinderen moet krijgen, hooguit hormonen die je vertellen dat je moet neuken, maar dat kan tegenwoordig gelukkig ook zonder dat er kinderen van komen.quote:En dat kan ook niet verwonderlijk zijn, aangezien heel onze lichaamsbouw en onze hormonen ingesteld zijn op het krijgen van een kindje.
Zo ken ik er nog wel een paar. Geen kinderen krijgen is gewoon het heerlijkste wat er is: die vrijheid, die rust! De liefde die je voor je eigen leven en voor je eventuele partner voelt, die voel je voor niks en niemand anders. Blablabla etcetera. Niet iedereen vindt een eigen kind het toppunt van geluk. Give me a break, ik heb wel wat beters te doen dan me dom voortplanten terwijl er al veel te veel mensen op de wereld rondlopen.quote:dereen doet wat hij/zij wil, en ik veroordeel niemand, maar ik vind het persoonlijk ook vreemd dat er mensen geen kinderen willen. Iemand op de wereld zetten is gewoon de mooiste en de sterkste emotie die er bestaat. En de liefde die je voor je kind voelt, die voel je gewoon voor niemand anders. Zo'n pallet van emoties dat zich plots opent, waar je anders gewoon geen besef van had.
Weet je zeker dat je niet eigenlijk net zo bekrompen denkt als je moeder (topic over je broer)? Je indenken dat er mensen zijn die er anders over denken lijkt je vrij moeilijk af te gaan.quote:Ik lees met verwondering al deze verhalen, en ik vind het gewoon jammer, ik zou in mijn omgeving dus ook wel raar opkijken als ik mensen zie die per se geen kinderen willen. Ik zou ook zeggen om er toch nog eens over na te denken, want je ontzegt je gewoon de mooiste emoties die er zijn.
Na dertien jaar zou ik daar toch wel heel erg genoeg van hebben. Waar bemoeien mensen zich toch mee? Wat is het in mensen dat ze vinden dat anderen net zo moeten leven, denken en voelen als zij?quote:Op maandag 4 april 2005 07:06 schreef Klonk het volgende:
Maar helaas, zoals in veel families zitten er altijd figuren tussen die erg bekrompen denken en al 13 jaar bij elke gelegenheid vragen wanneer er bij ons kinderen komen, als wij ze dan voor de tigste keer melden, nooit, begint de discussie weer van voren af aan, dat we egoistisch zijn, dat we er later spijt van krijgen, dat we niet aan de familie denken en ander geneuzel.
* p_p_s wil ook geen kroost.
Behalve dat je leven lekker van jou blijft en dat al het geld wat je ooit verdient, niet direct in de studie of uitzet van je nageslacht gepompt hoeft te worden, kan ook Moeder Aarde zo'n besluit wel waarderen. Ik heb het niet zo op mensen die willoos blijven door-kweken omdat ze zo graag een kindje van zichzelf willen, terwijl de aarde schreeuwt om rust. Ik begrijp niet waarom iemand willens en wetens het milieu wil schaden uit puur egoisme. We kunnen voor onszelf denken, maar laten ons toch graag leiden door "de meeste mensen". Ik veracht dit kuddegedrag want dat gaat ons de das om doen.
Ik heb wel moedergevoelens, een hele hoop (ben net zo oud jong? als TS) maar mijn zorg en liefde gaat liever uit naar alle niet-menselijke wezens die dit nodig hebben.
Al met al wil ik het besluit van TS en meer mensen in dit topic even toejuichen...
Behalve dat je leven lekker van jou blijft en dat al het geld wat je ooit verdient, niet direct in de studie of uitzet van je nageslacht gepompt hoeft te worden, kan ook Moeder Aarde zo'n besluit wel waarderen. Ik heb het niet zo op mensen die willoos blijven door-kweken omdat ze zo graag een kindje van zichzelf willen, terwijl de aarde schreeuwt om rust. Ik begrijp niet waarom iemand willens en wetens het milieu wil schaden uit puur egoisme. We kunnen voor onszelf denken, maar laten ons toch graag leiden door "de meeste mensen". Ik veracht dit kuddegedrag want dat gaat ons de das om doen.
Ik heb wel moedergevoelens, een hele hoop (ben net zo oud jong? als TS) maar mijn zorg en liefde gaat liever uit naar alle niet-menselijke wezens die dit nodig hebben.
Al met al wil ik het besluit van TS en meer mensen in dit topic even toejuichen...
we worden af en toe ook doodziek, maar ik ben laatst op een manier die veel mensen (en ik ook niet trouwens) niet bij mij verwachten uit de slof geschoten, heb een donderpreek gehouden, en ik hoop dat het nu ophoud.quote:Op maandag 4 april 2005 07:50 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Na dertien jaar zou ik daar toch wel heel erg genoeg van hebben. Waar bemoeien mensen zich toch mee? Wat is het in mensen dat ze vinden dat anderen net zo moeten leven, denken en voelen als zij?
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Dat wil inderdaad nog wel eens effectief zijn...quote:Op maandag 4 april 2005 08:00 schreef Klonk het volgende:
we worden af en toe ook doodziek, maar ik ben laatst op een manier die veel mensen (en ik ook niet trouwens) niet bij mij verwachten uit de slof geschoten, heb een donderpreek gehouden, en ik hoop dat het nu ophoud.
Zo heb ik een goede vriend die al zeker dertig jaar vegetariër is. Als hij bij zijn moeder gaat eten, vraagt ze hem nog altijd of hij ècht geen biefstuk wil... *zucht*
Herkenbaar!!quote:Op maandag 4 april 2005 08:00 schreef Klonk het volgende:
[..]
we worden af en toe ook doodziek, maar ik ben laatst op een manier die veel mensen (en ik ook niet trouwens) niet bij mij verwachten uit de slof geschoten, heb een donderpreek gehouden, en ik hoop dat het nu ophoud.
Ik had een collega die mij telkens ging vertellen wat een plezier we zouden hebben van kinderen.
Op een keer gingen we voor de 2e keer in een jaar op vakantie. We hadden eerst een rondreis gedaan door Azie en gingen later dat jaar naar Nieuw Zeeland.(Mijn vrouw is Nieuw Zeelandse)
Toen vroeg die collega aan mij waar we dat van deden.
Ik heb hem toen verteld dat hij niet moest zeiken, ten slotte genoot hij van zijn kinderen en als hij die niet had gehad, dan had hij hetzelfde kunnen doen.
Hij heeft het sinds die tijd nooit meer over kinderen gehad.
quote:Op maandag 4 april 2005 08:21 schreef XL-onwijs het volgende:
Herkenbaar!!
Ik had een collega die mij telkens ging vertellen wat een plezier we zouden hebben van kinderen.
Op een keer gingen we voor de 2e keer in een jaar op vakantie. We hadden eerst een rondreis gedaan door Azie en gingen later dat jaar naar Nieuw Zeeland.(Mijn vrouw is Nieuw Zeelandse)
Toen vroeg die collega aan mij waar we dat van deden.
Ik heb hem toen verteld dat hij niet moest zeiken, ten slotte genoot hij van zijn kinderen en als hij die niet had gehad, dan had hij hetzelfde kunnen doen.
Hij heeft het sinds die tijd nooit meer over kinderen gehad.
Welke kerk? Mag ik mee?quote:Op maandag 4 april 2005 08:51 schreef Alicey het volgende:
tvp'tje. Misschien dat ik straks nog even ga vloeken in de kerk.
ik denk helemaal niet bekrompen
ik vind het ook gewoon vreemd hoe wild jullie reageren op mensen die wél kinderen willen. Ik vind jullie gewoon veel vijandiger tegen diegenen die wel kinderen willen dan omgekeerd. Ik zou nooit uit mijn sloffen schieten en zo, dat begrijp ik gewoon niet
ik vind het ook gewoon vreemd hoe wild jullie reageren op mensen die wél kinderen willen. Ik vind jullie gewoon veel vijandiger tegen diegenen die wel kinderen willen dan omgekeerd. Ik zou nooit uit mijn sloffen schieten en zo, dat begrijp ik gewoon niet
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Wel is het zo dat dit vanuit jouw perceptie is. Mij lijkt het ook iets heel moois, maar aan de andere kant brengt het verplichtingen met zich mee, en die verplichtingen moet je maar net zin aan hebben.quote:Op maandag 4 april 2005 07:33 schreef petitlapin het volgende:
Iedereen doet wat hij/zij wil, en ik veroordeel niemand, maar ik vind het persoonlijk ook vreemd dat er mensen geen kinderen willen. Iemand op de wereld zetten is gewoon de mooiste en de sterkste emotie die er bestaat. En de liefde die je voor je kind voelt, die voel je gewoon voor niemand anders. Zo'n pallet van emoties dat zich plots opent, waar je anders gewoon geen besef van had.
Verder zeg je ook "waar je anders geen besef van had", dus degenen die geen kinderen nemen missen eigenlijk niets.
Zoals ik al zei, ik zelf zou graag kinderen willen (Nu nog niet echter), maar ik kan heel goed begrijpen dat mensen geen kinderen willen. Niet iedereen is hetzelfde, en die diversiteit aan gedachten maakt imo leven juist waardevol.quote:Ik lees met verwondering al deze verhalen, en ik vind het gewoon jammer, ik zou in mijn omgeving dus ook wel raar opkijken als ik mensen zie die per se geen kinderen willen.
De meesten zie ik uit hun slof schieten tegen mensen die hen kinderen willen opdringen. Toch een subtiel verschil.quote:Op maandag 4 april 2005 09:02 schreef petitlapin het volgende:
ik denk helemaal niet bekrompen
ik vind het ook gewoon vreemd hoe wild jullie reageren op mensen die wél kinderen willen.
Ho! Nu draai je de zaken om. 'Wij' reageren alleen maar 'wild' op mensen die het nodig vinden om ons hun mening op te dringen. En lees je eigen post even terug, jij bent er heilig van overtuigd dat het krijgen van kinderen voor iedereen het mooiste is wat er bestaat. Dat geldt dus voor mij niet en voor een heleboel anderen ook niet.quote:Op maandag 4 april 2005 09:02 schreef petitlapin het volgende:
ik vind het ook gewoon vreemd hoe wild jullie reageren op mensen die wél kinderen willen.
En ik begrijp mensen niet die vinden dat anderen net zo moeten leven, denken of voelen als zijzelf.quote:Ik vind jullie gewoon veel vijandiger tegen diegenen die wel kinderen willen dan omgekeerd. Ik zou nooit uit mijn sloffen schieten en zo, dat begrijp ik gewoon niet
Ik vind het helemaal prima als mensen kinderen willen, dat moeten ze lekker zelf weten. Ik wil ze alleen niet en ik heb af en toe genoeg van de neiging van mensen om mij te gaan vertellen hoe geweldig het wel niet is en hoe dom ik wel niet ben dat ik deze keus maak. Ik ga hen toch ook niet vertellen hoe dom het is om kinderen te nemen, hoeveel vrijer je bent als je ze niet hebt, hoeveel geld je overhoudt etc. etc. Ik respecteer hun keus gewoon en ik zou willen dat anderen dat ook bij mij deden.
Als jij tomatensoep koopt in de winkel, ga ik je toch ook niet aanspreken om je te vertellen dat mosterdsoep echt véél lekkerder is en dat je beter mosterdsoep kunt kopen.
Oh jammer, ik hoopte dat we naar een reformatorische kerk gingen...quote:Op maandag 4 april 2005 09:04 schreef Alicey het volgende:
Deze kerk natuurlijk, waar we nu zitten! Je zat al netjes in het bankje zelfs.
langs de andere kant vind ik het hier soms ook kwetsend hoe op schijtende/bleitende kinderen vrijheidsafpakkers wordt afgegeven. Vind ik ook kwetsend, maar ik ga er echt niet kwaad om wordenquote:Op maandag 4 april 2005 09:05 schreef Alicey het volgende:
[..]
De meesten zie ik uit hun slof schieten tegen mensen die hen kinderen willen opdringen. Toch een subtiel verschil.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Je wilt een keer gezellig samen vloeken in de reformatorische kerk?quote:Op maandag 4 april 2005 09:07 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Oh jammer, ik hoopte dat we naar een reformatorische kerk gingen...
Niemand heeft het over jouw (toekomstige) kinderen. Sommige mensen vinden baby's gewoon niet schattig. Is dat kwetsend? Ik vind het kwetsend als ik weer eens ongevraagd zo'n wurm in mijn handen krijg gedrukt. Ik hou niet van baby's... Ik druk andere mensen ook niet ongevraagd mijn hond of kat in de armen, want het zou kunnen dat ze dat helemaal niet fijn vinden.quote:Op maandag 4 april 2005 09:09 schreef petitlapin het volgende:
langs de andere kant vind ik het hier soms ook kwetsend hoe op schijtende/bleitende kinderen vrijheidsafpakkers wordt afgegeven. Vind ik ook kwetsend, maar ik ga er echt niet kwaad om worden
Waarom vind je dat kwetsend? Je wordt er toch niet persoonlijk mee aangevallen?quote:Op maandag 4 april 2005 09:09 schreef petitlapin het volgende:
[..]
langs de andere kant vind ik het hier soms ook kwetsend hoe op schijtende/bleitende kinderen vrijheidsafpakkers wordt afgegeven. Vind ik ook kwetsend, maar ik ga er echt niet kwaad om worden
Gelukkig krijg ik zelden commentaar op mijn keuze (waarschijnlijk) geen kinderen te nemen.
Wel moet ik wel eens fronsen bij het gedachtegoed dat er in iedere vrouw een biologische klok zou huizen die vroeg of laat alarm slaat. Sterker nog, een vrouw die die klok niet ervaart ´negeert haar ware aard´ volgens die aanhangers van die theorie.
Ik heb al redelijk wat mensen moeten uitleggen dat daar totaal geen wetenschappelijke grondslag voor is, en dat zo´n klok-orgaan echt een hedendaagse mythe is.
Wat me wel eens opvalt is dat mannen weliswaar de reputatie hebben geen kinderen te willen maar toch wel verontwaardig kunnen reageren als je als vrouw zegt er geen te willen.
Ik vermoed dat die mannen wel graag de optie open willen houden, ook al willen ze er nooit gebruik van maken.
En misschien ervaren ze de´ geen-kinderwens´ als een afwijzing van hun zaad
Wel moet ik wel eens fronsen bij het gedachtegoed dat er in iedere vrouw een biologische klok zou huizen die vroeg of laat alarm slaat. Sterker nog, een vrouw die die klok niet ervaart ´negeert haar ware aard´ volgens die aanhangers van die theorie.
Ik heb al redelijk wat mensen moeten uitleggen dat daar totaal geen wetenschappelijke grondslag voor is, en dat zo´n klok-orgaan echt een hedendaagse mythe is.
Wat me wel eens opvalt is dat mannen weliswaar de reputatie hebben geen kinderen te willen maar toch wel verontwaardig kunnen reageren als je als vrouw zegt er geen te willen.
Ik vermoed dat die mannen wel graag de optie open willen houden, ook al willen ze er nooit gebruik van maken.
En misschien ervaren ze de´ geen-kinderwens´ als een afwijzing van hun zaad
A clean house is a sign of a wasted life.
Dat lijkt me wel leuk ja, ik mag graag een beetje shockeren.quote:Op maandag 4 april 2005 09:11 schreef Alicey het volgende:
Je wilt een keer gezellig samen vloeken in de reformatorische kerk?
Heb toevallig dit weekend een artikel in de krant gelezen over reformatorische ouders in Friesland die hun kids naar een school in Kampen stuurden en me méér dan alleen een hoedje geërgerd. Die ouders deden de meest walgelijke uitspraken over de 'zondigheid' van hun kinderen.
Die biologische klok is nog nooit aangetroffen bij ontleding van vrouwenlichamen. Ik denk zelf dan ook dat het een psychologische klok is.quote:Op maandag 4 april 2005 09:12 schreef zwijntje het volgende:
Wel moet ik wel eens fronsen bij het gedachtegoed dat er in iedere vrouw een biologische klok zou huizen die vroeg of laat alarm slaat.
En die ware aard is de aard van broedmachine...quote:Sterker nog, een vrouw die die klok niet ervaart ´negeert haar ware aard´ volgens die aanhangers van die theorie.
Ik las deze week nog dat het in relaties juist vaker zo is dat de vróuw geen kinderen wil en de man wel. Een of ander onderzoek, verbaasde me nogal.quote:Wat me wel eens opvalt is dat mannen weliswaar de reputatie hebben geen kinderen te willen maar toch wel verontwaardig kunnen reageren als je als vrouw zegt er geen te willen.
en omdat ik niet persoonlijk word aangevallen, kan ik het niet kwetsend vinden of wat .quote:Op maandag 4 april 2005 09:11 schreef Alicey het volgende:
[..]
Waarom vind je dat kwetsend? Je wordt er toch niet persoonlijk mee aangevallen?
Ik vind sommige uitspraken over homo's, gehandicapten enz. ook kwetsend, al ben ik geen van beide.
Ik vind een klein kind minimaliseren tot een schijtend/bleitend kind dat je berooft van je vrijheid nogal kortzichtig en kwetsend, ja. Dat je geen kinderen wil, tot daaraantoe, maar dan maar met platte zinnen afkomen om kleine kinderen tot attention-sucking schepsels te herleiden vind ik ook niet dat.
Eigenlijk begrijp ik ook heel de opzet van het topic niet, wat is er zo erg aan als de familie vraagt: wanneer komen er kindjes? Mogen ze dat dan gewoon niet vragen ? zelfs al weten ze het antwoord al een beetje ...
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Het idee van de "ware aard" is iets wat vaak door religieuzen wordt gebruikt, en ik vind dat eerlijk gezegd erg denigrerend. Ik schat mezelf toch wel iets hoger in dan een broedmachine.quote:Op maandag 4 april 2005 09:12 schreef zwijntje het volgende:
Wel moet ik wel eens fronsen bij het gedachtegoed dat er in iedere vrouw een biologische klok zou huizen die vroeg of laat alarm slaat. Sterker nog, een vrouw die die klok niet ervaart ´negeert haar ware aard´ volgens die aanhangers van die theorie.
Ik heb al redelijk wat mensen moeten uitleggen dat daar totaal geen wetenschappelijke grondslag voor is, en dat zo´n klok-orgaan echt een hedendaagse mythe is.
De begrippen man en vrouw zijn verder ook niet zo absoluut als menig mens je wilt laten geloven. Een ware aard van een man of vrouw kun je dan ook niet echt van spreken. Een menselijk lichaam zit zo complex, en bij iedereen weer verschillend, in elkaar, dat het niet zomaar mogelijk is om je eigen gevoelens en emoties te projecteren op anderen.
Het zou best kunnen ja, misschien oerdriften..quote:En misschien ervaren ze de´ geen-kinderwens´ als een afwijzing van hun zaad
Heel erg verbazingwekkend vind ik het niet. Het offer dat de vrouw hiervoor maakt is vaak veel groter dan het offer dat de man maakt.quote:Op maandag 4 april 2005 09:16 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Ik las deze week nog dat het in relaties juist vaker zo is dat de vróuw geen kinderen wil en de man wel. Een of ander onderzoek, verbaasde me nogal.
Dat is inderdaad wel zo. Laat ik het anders stellen : Waarom vind je dat iedereen kinderen leuk moet vinden? Objectief gezien is de gewraakte uitspraak volledig waar en gaat het voor alle kinderen op.quote:Op maandag 4 april 2005 09:19 schreef petitlapin het volgende:
[..]
en omdat ik niet persoonlijk word aangevallen, kan ik het niet kwetsend vinden of wat .
In die gevallen is er vaak wel sprake van een onjuiste weergave van feiten of generalisatie.quote:Ik vind sommige uitspraken over homo's, gehandicapten enz. ook kwetsend, al ben ik geen van beide.
Ik denk niet dat er sprake is van minimalisatie, maar van het belichten van een andere kant van kinderen, die zwaar onderbelicht is.quote:Ik vind een klein kind minimaliseren tot een schijtend/bleitend kind dat je berooft van je vrijheid nogal kortzichtig en kwetsend, ja. Dat je geen kinderen wil, tot daaraantoe, maar dan maar met platte zinnen afkomen om kleine kinderen tot attention-sucking schepsels te herleiden vind ik ook niet dat.
Mensen zouden het respect kunnen opbrengen om in ieder geval te accepteren dat mensen er een andere mening op nahouden dan die van hen, en hun mening niet op te dringen, of zelfs die andere mensen te diskwalificeren(!).quote:Eigenlijk begrijp ik ook heel de opzet van het topic niet, wat is er zo erg aan als de familie vraagt: wanneer komen er kindjes? Mogen ze dat dan gewoon niet vragen ? zelfs al weten ze het antwoord al een beetje ...
Zo zien sommige mensen baby's nu eenmaal. Er zijn ook mensen die bij het zien van elke baby's beginnen te kwijlen, maar ja, zo ben ik nu eenmaal niet. Ik heb helemaal niks met baby's, heb ook geen uitgesproken hekel aan ze, maar er zijn mensen die dat wel hebben. Daar heeft toch niemand last van? Wees blij dat ze er geen krijgen.quote:Op maandag 4 april 2005 09:19 schreef petitlapin het volgende:
Ik vind een klein kind minimaliseren tot een schijtend/bleitend kind dat je berooft van je vrijheid nogal kortzichtig en kwetsend, ja. Dat je geen kinderen wil, tot daaraantoe, maar dan maar met platte zinnen afkomen om kleine kinderen tot attention-sucking schepsels te herleiden vind ik ook niet dat.
Ik vind het trouwens wat anders dan denigrerende opmerkingen over gehandicapten of homo's. Gehandicapt of homoseksueel zijn is een blijvende toestand, baby zijn is dat niet. Ik vind kinderen leuk vanaf het moment dat je ermee kunt communiceren.
Ik zal maar niet zeggen hoe onprettig ik het vind om met geestelijk gehandicapten om te gaan, want dan word ik straks voor nazi uitgemaakt. Mongooltjes zijn immers ook zo schattig.
Een beetje? Als mensen dat dertien jaar lang op elke verjaardag gaan zitten vragen, word je er gewoon helemaal strontziek van, kun je je dat nou niet indenken? Je hebt dan namelijk het gevoel dat mensen je helemaal niet begrijpen, dat ze helemaal niet weten wie je eigenlijk bent. Dat is heel erg vervelend. Net zo vervelend als die man die al dertig jaar van zijn moeder gezeik over biefstukken moet aanhoren terwijl hij principieel vegetariër is. Daar kun je je toch wel iets bij voorstellen...?quote:Eigenlijk begrijp ik ook heel de opzet van het topic niet, wat is er zo erg aan als de familie vraagt: wanneer komen er kindjes? Mogen ze dat dan gewoon niet vragen ? zelfs al weten ze het antwoord al een beetje ...
Ik herrinner me een gesprek dat ik als kind had:quote:Op maandag 4 april 2005 09:20 schreef Alicey het volgende:
[..]
Heel erg verbazingwekkend vind ik het niet. Het offer dat de vrouw hiervoor maakt is vaak veel groter dan het offer dat de man maakt.
Een volwassene vroeg me of ik later moeder wilde worden, waarom ik antwoordde: ´Nee, ik wil liever vader worden´
Blijkbaar had ik toen al door dat ´vader´zijn een beduidend lichtere (en dus aantrekkelijker) funtie was.
A clean house is a sign of a wasted life.
mijn moeder zaagt al sinds dat ik kon spreken over het feit dat ik geneeskunde moest studeren, maar ik heb voor de advocatuur gekozen.quote:Op maandag 4 april 2005 09:23 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Een beetje? Als mensen dat dertien jaar lang op elke verjaardag gaan zitten vragen, word je er gewoon helemaal strontziek van, kun je je dat nou niet indenken? Je hebt dan namelijk het gevoel dat mensen je helemaal niet begrijpen, dat ze helemaal niet weten wie je eigenlijk bent. Dat is heel erg vervelend. Net zo vervelend als die man die al dertig jaar van zijn moeder gezeik over biefstukken moet aanhoren terwijl hij principieel vegetariër is. Daar kun je je toch wel iets bij voorstellen...?
Nog hééééééél veel zaagt ze over mij dat het toch jammer is dat ik niet voor geneeskunde heb gekozen, en dat advocaten gediplomeerde leugenaars zijn ( en nog ergere uitspraken).
ik zeg niet dat het leuk is, maar ik kan er best mee leven, ik ben nog nooit uit mijn sloffen geschoten, en ik zal er nooit een topic over openen , ik laat ze gewoon doen, want IK ben gelukkig met mijn keuze, dus HAAR gezaag raakt me niet.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Het betekent wèl dat ze jou als persoon en de keuzes die je maakt niet volledig respecteert (niet verbazingwekkend als ik terugdenk aan het topic over je broer - je opent dus wèl topics over dergelijke dingen). En dat is toevallig iets waar ik maar moeilijk mee kan leven. Mensen nemen mij zoals ik ben en anders ben ik gauw vertrokken, familie of geen familie. Ik heb er een gruwelijke hekel aan als mensen mij menen te moeten vertellen hoe ik zou moeten leven.quote:Op maandag 4 april 2005 09:31 schreef petitlapin het volgende:
mijn moeder zaagt al sinds dat ik kon spreken over het feit dat ik geneeskunde moest studeren, maar ik heb voor de advocatuur gekozen.
Nog hééééééél veel zaagt ze over mij dat het toch jammer is dat ik niet voor geneeskunde heb gekozen, en dat advocaten gediplomeerde leugenaars zijn ( en nog ergere uitspraken).
ik zeg niet dat het leuk is, maar ik kan er best mee leven, ik ben nog nooit uit mijn sloffen geschoten, en ik zal er nooit een topic over openen , ik laat ze gewoon doen, want IK ben gelukkig met mijn keuze, dus HAAR gezaag raakt me niet.
Ik zou zelf toch minder gelukkig worden wanneer mijn ouders mij als individu niet respecteren (Want daar komt het feitelijk op neer). Ik zou zelf waarschijnlijk het contact verbreken in plaats van herhaaldelijk uit mijn slof te schieten, dat dan weer wel.quote:Op maandag 4 april 2005 09:31 schreef petitlapin het volgende:
[..]
mijn moeder zaagt al sinds dat ik kon spreken over het feit dat ik geneeskunde moest studeren, maar ik heb voor de advocatuur gekozen.
Nog hééééééél veel zaagt ze over mij dat het toch jammer is dat ik niet voor geneeskunde heb gekozen, en dat advocaten gediplomeerde leugenaars zijn ( en nog ergere uitspraken).
ik zeg niet dat het leuk is, maar ik kan er best mee leven, ik ben nog nooit uit mijn sloffen geschoten, en ik zal er nooit een topic over openen , ik laat ze gewoon doen, want IK ben gelukkig met mijn keuze, dus HAAR gezaag raakt me niet.
de dag dat ze mij de deur uitgooit en me niet meer zou willen zien door mijn keuze, zou ik ook kwaad en gekwetst worden.quote:Op maandag 4 april 2005 09:33 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Het betekent wèl dat ze jou als persoon en de keuzes die je maakt niet volledig respecteert. En dat is toevallig iets waar ik maar moeilijk mee kan leven. Mensen nemen mij zoals ik ben en anders ben ik gauw vertrokken, familie of geen familie. Ik heb er een gruwelijke hekel aan als mensen mij menen te moeten vertellen hoe ik zou moeten leven.
maar toch niet door wat gezaag die niet de essentie raakt, en die de band met mijn moeder niet ondermijnt .
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Het betekent feitelijk dat je ouders de keuzes die jij maakt (En dus jouw identiteit!) niet accepteren. Ik zou daar niet mee kunnen leven, mensen die met mij omgaan, of het familie is of niet, mogen van mij denken wat ze willen, zolang ze maar niet proberen te bepalen hoe ik moet leven. Dan is het over.quote:Op maandag 4 april 2005 09:36 schreef petitlapin het volgende:
maar toch niet door wat gezaag die niet de essentie raakt, en die de band met mijn moeder niet ondermijnt .
In mijn optiek raakt het de essentie juist wèl. Want het betekent dat ze jou niet onvoorwaardelijk accepteert. Dat is voor mij genoeg om een relatie volledig te verbreken en dat meen ik heel serieus. Jij en je broer zijn daar blijkbaar minder principieel in, want je broer pikt jarenlang het feit dat ze zijn geaardheid niet accepteert. Ik vind dat soort dingen heel erg. Mensen moeten elkaar nemen zoals ze zijn. Uit wat ik weet uit dit topic en dat andere, krijg ik het gevoel dat jouw moeder haar kinderen ziet als bezit of als verlengstuk van zichzelf, in plaats van als onafhankelijke individuen die hun eigen keuzes maken.quote:Op maandag 4 april 2005 09:36 schreef petitlapin het volgende:
de dag dat ze mij de deur uitgooit en me niet meer zou willen zien door mijn keuze, zou ik ook kwaad en gekwetst worden.
maar toch niet door wat gezaag die niet de essentie raakt, en die de band met mijn moeder niet ondermijnt .
Maar goed, dit is allemaal wel erg offtopic.
Als dat pallet van emoties zich zo plots opent als je een kind krijgt, dat blijft dat toch lekker gesloten als mensen geen kind krijgen? Dan hebje daar maar geen besef van, is dat zo vreselijk? Het klinkt een beetje als die mensen die zeggen tegen iemand die iets niet lust: ow, dit is zo lekker, je weet niet wat je mist.quote:Op maandag 4 april 2005 07:33 schreef petitlapin het volgende:
tja ...
ik zal eens zeggen, mijn moeder is gynaecologe en krijgt wekelijks, om niet te zeggen dagelijks vrouwen van rond de 50/60 op consultatie die ENORM veel spijt hebben van hun kinderloosheid, waar ze toen ze nog vruchtbaar waren, heel bewust voor hadden gekozen.
Bij bijna elke vrouw komt de slag wel eens, ik het niet vroeg, dan is het laat. En dat kan ook niet verwonderlijk zijn, aangezien heel onze lichaamsbouw en onze hormonen ingesteld zijn op het krijgen van een kindje.
Iedereen doet wat hij/zij wil, en ik veroordeel niemand, maar ik vind het persoonlijk ook vreemd dat er mensen geen kinderen willen. Iemand op de wereld zetten is gewoon de mooiste en de sterkste emotie die er bestaat. En de liefde die je voor je kind voelt, die voel je gewoon voor niemand anders. Zo'n pallet van emoties dat zich plots opent, waar je anders gewoon geen besef van had.
Ik lees met verwondering al deze verhalen, en ik vind het gewoon jammer, ik zou in mijn omgeving dus ook wel raar opkijken als ik mensen zie die per se geen kinderen willen. Ik zou ook zeggen om er toch nog eens over na te denken, want je ontzegt je gewoon de mooiste emoties die er zijn.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
ik heb toch rechten mogen doen, al zag ze het veel liever anders. Mijn moeder mag toch haar eigen mening hebben . Mij raakt het gewoon niet als ze er weer eens over begint.quote:Op maandag 4 april 2005 09:39 schreef Alicey het volgende:
[..]
Het betekent feitelijk dat je ouders de keuzes die jij maakt (En dus jouw identiteit!) niet accepteren. Ik zou daar niet mee kunnen leven, mensen die met mij omgaan, of het familie is of niet, mogen van mij denken wat ze willen, zolang ze maar niet proberen te bepalen hoe ik moet leven. Dan is het over.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Dit gaat iets verder dan een eigen mening. Jouw moeder meent dat voor jou iets anders beter is. Blijkbaar accepteert je moeder dus niet jouw natuur en identiteit. Acceptatie van mijn natuur en identiteit, hetgeen niet betekent dat anderen moeten doen wat ik ook doe, is voor mij een harde voorwaarde voor welke relatie dan ook.quote:Op maandag 4 april 2005 09:41 schreef petitlapin het volgende:
[..]
ik heb toch rechten mogen doen, al zag ze het veel liever anders. Mijn moeder mag toch haar eigen mening hebben
Het zou kunnen zijn dat je het anders opvat of dat je het niet erg vindt dat ze jouw persoonlijkheid niet accepteert. Kun je wel begrijpen dat er mensen zijn die zoiets wel problematisch vinden?quote:. Mij raakt het gewoon niet als ze er weer eens over begint.
Alleen al het woord 'mogen' zegt genoeg.quote:Op maandag 4 april 2005 09:41 schreef petitlapin het volgende:
ik heb toch rechten mogen doen, al zag ze het veel liever anders.
Tja, voor de lieve vrede... Je zegt dat het je niet raakt, maar als het om je broer gaat raakt het je ineens wel...quote:Mijn moeder mag toch haar eigen mening hebben . Mij raakt het gewoon niet als ze er weer eens over begint.
Ikzelf zou haar op een gegeven moment keihard in haar gezicht zeggen dat ze eens moet ophouden zich met mijn leven te bemoeien...
Het zou een lichte variant van het Stockholm Syndroom kunnen zijn, maar dat is nogal erg off-topic hier.quote:Op maandag 4 april 2005 09:44 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Alleen al het woord 'mogen' zegt genoeg.
Ik vind het ook niet nodig om kinderen per se zo neer te zetten, persoonlijk.quote:Op maandag 4 april 2005 09:19 schreef petitlapin het volgende:
[..]
[quote]
Ik vind een klein kind minimaliseren tot een schijtend/bleitend kind dat je berooft van je vrijheid nogal kortzichtig en kwetsend, ja. Dat je geen kinderen wil, tot daaraantoe, maar dan maar met platte zinnen afkomen om kleine kinderen tot attention-sucking schepsels te herleiden vind ik ook niet dat.
Daar staat tegenover dat de mensen die een ander aan willen praten dat kinderen zo leuk zijn, de kinderen neerzetten als het hoogste goed, het mooiste dat er is, en dat hoeft toch ook niet?
Kinderen kunnen leuk zijn, maar ook vervelend; ze zijn niet alleen maar aandachtvragende, geldverslindende poepers, maar bovendien ook leuke, grappige persoontjes.
Ze mogen dat 1 keer vragen en dan moeten ze het met het antwoord doen, likjt mij. En als dat antwoord 'nooit' is , houdt het op. Dan moet de familie ophouden met vragen en zeker niet beginnen met vertellen waarom ze van gedachten zouden moeten veranderen.quote:Eigenlijk begrijp ik ook heel de opzet van het topic niet, wat is er zo erg aan als de familie vraagt: wanneer komen er kindjes? Mogen ze dat dan gewoon niet vragen ? zelfs al weten ze het antwoord al een beetje ...
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
waarom zegt het 'mogen' genoeg ? Nu pak je me op woorden. Ik zei " ik doe rechten", zij zei " echt geen geneeskunde", ik zei " neen", en dat was het. ok, ze zaagt er veel over, maar ik heb gewoon gedaan wat ik wou.quote:Op maandag 4 april 2005 09:44 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Alleen al het woord 'mogen' zegt genoeg.
En ik vind me voor de rest best zelfstandig. En mijn moeder die haar kinderen als verlengstukken ziet van haarzelf ... , dat is dan jammer voor haar, want ik leid echt wel mijn eigen leven.
, dat is dan jammer voor haar, want ik leid echt wel mijn eigen leven.om trouwens een discussie over een studiekeuze te zien als het feit dat mijn moeder me niet volledig accepteert zoals ik ben ... vind ik wel heel ver gaan.
en om te zeggen dat mijn broer de mening van mijn moeder volgt, dan was hij al lang getrouwd en had hij kindjes .
.maar haar vrijheid, haar recht op een mening, neem ik ook niet af, zoals jij blijkbaar ook niet wilt. Waarom zou ik mijn moeder niet gunnen, wat je zelf zo graag wilt : VRIJHEID VAN DENKEN.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Tja, als baby bén je nou eenmaal een schijtende, blatende vrijheidsafpakker. Daar valt weinig tegenin te brengen...quote:Op maandag 4 april 2005 09:09 schreef petitlapin het volgende:
[..]
langs de andere kant vind ik het hier soms ook kwetsend hoe op schijtende/bleitende kinderen vrijheidsafpakkers wordt afgegeven. Vind ik ook kwetsend, maar ik ga er echt niet kwaad om worden
En of ik zelf ooit kinderen zou willen, misschien... misschien ook niet... Op dit moment zou ik zeggen: nee.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
mijn moeder wou dat ik geneeskunde deed, ik wou rechten doen, en ik heb rechten gedaanquote:Op maandag 4 april 2005 09:47 schreef Alicey het volgende:
[..]
Het zou een lichte variant van het Stockholm Syndroom kunnen zijn, maar dat is nogal erg off-topic hier.
dus ik heb het Stockholm Syndroom
ik ben maar een domme advocaat, maar dit begrijp ik niet. Ik trek er mij gewoon niets van aan als iemand mijn keuzes niet respecteert. Jullie worden blijkbaar boos als iemand het niet eens is met jullie mening
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Iedereen mag een eigen mening hebben, maar die mening hoeft niet te pas en te onpas ongevraagd gegeven te worden.quote:Op maandag 4 april 2005 09:41 schreef petitlapin het volgende:
[..]
ik heb toch rechten mogen doen, al zag ze het veel liever anders. Mijn moeder mag toch haar eigen mening hebben . Mij raakt het gewoon niet als ze er weer eens over begint.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Omdat het impliceert dat het een soort gunst van je ouders is dat je rechten hebt mogen doen.quote:Op maandag 4 april 2005 09:50 schreef petitlapin het volgende:
waarom zegt het 'mogen' genoeg ?
Maar ze had liever gezien dat je haar had gehoorzaamd.quote:Nu pak je me op woorden. Ik zei " ik doe rechten", zij zei " echt geen geneeskunde", ik zei " neen", en dat was het. ok, ze zaagt er veel over, maar ik heb gewoon gedaan wat ik wou.
In combinatie met het geval 'je broer' vind ik dat helemaal niet zo vergezocht.quote:om trouwens een discussie over een studiekeuze te zien als het feit dat mijn moeder me niet volledig accepteert zoals ik ben ... vind ik wel heel ver gaan.
Lieve meid, hij pikt al jarenlang het feit dat hij zichzelf niet mag zijn bij jullie thuis, dat hij zijn vriend niet mag meenemen. Hij pikt het dat zijn moeder hem niet aanvaardt zoals hij is.quote:en om te zeggen dat mijn broer de mening van mijn moeder volgt, dan was hij al lang getrouwd en had hij kindjes .
Ze mag denken wat ze wil, maar ze moet haar mening niet opdringen en dat doet ze overduidelijk wèl!quote:maar haar vrijheid, haar recht op een mening, neem ik ook niet af, zoals jij blijkbaar ook niet wilt. Waarom zou ik mijn moeder niet gunnen, wat je zelf zo graag wilt : VRIJHEID VAN DENKEN.
En een moeder die iets anders wil dan het geluk van haar kinderen is wat mij betreft geen goede moeder.
Voor een advocaat lees je wel verdomd slecht. Iemand hoeft het niet eens te zijn met mijn mening, maar bij zaken die verband houden met mijn fundamentele identiteit heeft iemand het maar te respecteren. Een ieder leeft op de manier zoals het hem of haar goed dunkt, en imo heeft niemand het recht om een levensstijl, geaardheid, beroep of wat dan ook op te dringen.quote:Op maandag 4 april 2005 09:53 schreef petitlapin het volgende:
ik ben maar een domme advocaat, maar dit begrijp ik niet. Ik trek er mij gewoon niets van aan als iemand mijn keuzes niet respecteert. Jullie worden blijkbaar boos als iemand het niet eens is met jullie mening
Dames, ik vind het een heerlijke rel, maar ik mòet nu naar school. De plicht roept, ik kom over een uurtje of drie terug. Alicey, neem jij de honneurs waar?
Op mij kun je vertrouwen.quote:Op maandag 4 april 2005 09:58 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Dames, ik vind het een heerlijke rel, maar ik mòet nu naar school. De plicht roept, ik kom over een uurtje of drie terug. Alicey, neem jij de honneurs waar?
Succes op school!
Dat doe ik dan ook vollerdig.quote:Op maandag 4 april 2005 09:59 schreef Alicey het volgende:
Op mij kun je vertrouwen.
Bedankt!quote:Succes op school!
Lupa-Solitaria, sorry dat ik het zeg, maar ik vind je echt niet van de snuggerste. Je spreekt jezelf honderden keer tegen, en je manier hoe jij je vrijheid wilt beleven, komt me echt over als een puber.
Ik trek me uit deze discussie, want het gaat helemaal niet meer over wat het topic zou moeten gaan.
als jezelf zo op je vrijheid staat, zou je die aan mij ook kunnen gunnen, en geen uit de lucht getrokken conclusies mogen trekken.
zeggen dat mijn moeder mijn geluk niet heeft nagestreefd en mij en mijn broer niet aanvaardt, sorry, dat gaat me echt te ver. Je kent haar niet eens.
soit, nog veel sterkte aan iedereen hier.
Ik trek me uit deze discussie, want het gaat helemaal niet meer over wat het topic zou moeten gaan.
als jezelf zo op je vrijheid staat, zou je die aan mij ook kunnen gunnen, en geen uit de lucht getrokken conclusies mogen trekken.
zeggen dat mijn moeder mijn geluk niet heeft nagestreefd en mij en mijn broer niet aanvaardt, sorry, dat gaat me echt te ver. Je kent haar niet eens.
soit, nog veel sterkte aan iedereen hier.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Waar spreekt Lupa zichzelf tegen?quote:Op maandag 4 april 2005 10:05 schreef petitlapin het volgende:
Lupa-Solitaria, sorry dat ik het zeg, maar ik vind je echt niet van de snuggerste. Je spreekt jezelf honderden keer tegen, en je manier hoe jij je vrijheid wilt beleven, komt me echt over als een puber.
Het raakt juist de kern van de topic, het opdringen van een levensvisie aan anderen. Wellicht iets breder dan de topic oorspronkelijk bedoeld was, maar imo is het wel de kern van het probleem.quote:Ik trek me uit deze discussie, want het gaat helemaal niet meer over wat het topic zou moeten gaan.
Conclusies die Lupa trekt zijn op basis van informatie die je zelf in andere topics geeft, en dus geenszins uit de lucht getrokken.quote:als jezelf zo op je vrijheid staat, zou je die aan mij ook kunnen gunnen, en geen uit de lucht getrokken conclusies mogen trekken.
Je schetst zelf een zeker beeld.quote:zeggen dat mijn moeder mijn geluk niet heeft nagestreefd en mij en mijn broer niet aanvaardt, sorry, dat gaat me echt te ver. Je kent haar niet eens.
mensen hebben evolutionair gezien de drang om te paren, niet om te baren. mensen kunnen enigszins beredeneren of ze al dan niet kinderen willen, maar bij (andere) dieren gaat het vooral om het paren en daar komen dan toevallig kindertjes van.
Ik heb kinderen, ik kan prima overweg met mensen zonder kinderen. Ik kan slecht overweg met mensen met kinderen die het hebben van kinderen tot het hoogste goed bombarderen en neerkijken op het egoïstisme en het gebrekkige gevoelsleven van de kinderloze/kindvrije en ik kan slecht overweg met mensen die smalend neerkijken op de "moeke's" en hun gebroed.
Wat maakt het allemaal uit, je hebt maar één leven, doe ermee wat je wilt.
Wat maakt het allemaal uit, je hebt maar één leven, doe ermee wat je wilt.
Kortom, the usual.
Mooi gezegd schaapjequote:Op maandag 4 april 2005 10:38 schreef het_fokschaap het volgende:
mensen hebben evolutionair gezien de drang om te paren, niet om te baren. mensen kunnen enigszins beredeneren of ze al dan niet kinderen willen, maar bij (andere) dieren gaat het vooral om het paren en daar komen dan toevallig kindertjes van.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
daarbij moet ik wel zeggen dat ik het niet zelf bedacht heb, maar dat ik dit van Midas Dekkers hebquote:
quote:Op maandag 4 april 2005 11:02 schreef het_fokschaap het volgende:
[..]
daarbij moet ik wel zeggen dat ik het niet zelf bedacht heb, maar dat ik dit van Midas Dekkers heb
Netjes van je
Maar er zit wel een grote kern van waarheid in, denk ik. Juist het bewustzijn waar we als mens zo trots op zijn, maakt dat we deze keus kunnen maken en niet uitsluiten overgeleverd zijn aan instincten en de bijbehorende producten
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ik wil nooit kinderen, als ik ooit nog tegen een vriendin oploop zal ik me ook gelijk laten steriliseren, zodat zij voor mij niet de beslissing kan nemen om mij toch vader te laten worden.
* het "nemen" van kinderen is onomkeerbaar, in 95% van de gevallen zullen je kinderen jou overleven
* je gaat ervan uit dat je kind gezond is, maar als er wel wat mee is moet je het ook uitdienen, het is niet als een tv waarbij een speaker het niet doet en die je terug brengt naar de winkel.
* kinderen zijn duur en je ziet weinig terug voor dat geld, luiers gaan na 1 dag in de vuilnisbak, peperdure kleding na 6 maanden want dan zijn ze eruit gegroeid
* je bent altijd verantwoordelijk voor je kinderen. Als je kinderen de ramen van je buren ingooien heb jij een probleem, niet je kinderen
* ik wil dat mijn vrouw mooi blijft
* het "nemen" van kinderen is onomkeerbaar, in 95% van de gevallen zullen je kinderen jou overleven
* je gaat ervan uit dat je kind gezond is, maar als er wel wat mee is moet je het ook uitdienen, het is niet als een tv waarbij een speaker het niet doet en die je terug brengt naar de winkel.
* kinderen zijn duur en je ziet weinig terug voor dat geld, luiers gaan na 1 dag in de vuilnisbak, peperdure kleding na 6 maanden want dan zijn ze eruit gegroeid
* je bent altijd verantwoordelijk voor je kinderen. Als je kinderen de ramen van je buren ingooien heb jij een probleem, niet je kinderen
* ik wil dat mijn vrouw mooi blijft
objectief en betrouwbaar
*O* Partij voor de Dieren in de Kamer !! *O*
*O* Partij voor de Dieren in de Kamer !! *O*
Wordt vast een goede relatie op die basis.quote:Op maandag 4 april 2005 11:10 schreef kansloze_dertiger het volgende:
Ik wil nooit kinderen, als ik ooit nog tegen een vriendin oploop zal ik me ook gelijk laten steriliseren, zodat zij voor mij niet de beslissing kan nemen om mij toch vader te laten worden.
na 13 jaar gezeur vond ik dat ik het recht daar toe had.quote:Op maandag 4 april 2005 09:02 schreef petitlapin het volgende:
ik denk helemaal niet bekrompen
ik vind het ook gewoon vreemd hoe wild jullie reageren op mensen die wél kinderen willen. Ik vind jullie gewoon veel vijandiger tegen diegenen die wel kinderen willen dan omgekeerd. Ik zou nooit uit mijn sloffen schieten en zo, dat begrijp ik gewoon niet
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Dus dan moet je in feite maar kinderen krijgen, omdat als je het niet doet, je er ooit spijt van krijgtquote:Op maandag 4 april 2005 07:33 schreef petitlapin het volgende:
ik zal eens zeggen, mijn moeder is gynaecologe en krijgt wekelijks, om niet te zeggen dagelijks vrouwen van rond de 50/60 op consultatie die ENORM veel spijt hebben van hun kinderloosheid, waar ze toen ze nog vruchtbaar waren, heel bewust voor hadden gekozen.
Dat vind ik nou niet echt een sterk argument om dan toch maar kinderen te krijgen. Ook niet eerlijk naar je kinderen toe; het heeft dan niks met emotie te maken, maar in feite met berekening.
En nog altijd beter spijt van het niet krijgen van kinderen dan van het wel krijgen van kinderen
Nee, dat gaat ze geen flikker aan.quote:Op maandag 4 april 2005 09:19 schreef petitlapin het volgende:
Eigenlijk begrijp ik ook heel de opzet van het topic niet, wat is er zo erg aan als de familie vraagt: wanneer komen er kindjes? Mogen ze dat dan gewoon niet vragen ? zelfs al weten ze het antwoord al een beetje ...
ik heb het gevoel dat ik met een aantal mensen uit dit topic in het dagelijkse leven prima zou kunnen praten
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Mij mogen ze het best vragen hoor. Ik beschouw zo´n vraag maar als interesse in mijn leven, en daar is niets mis mee.quote:Op maandag 4 april 2005 11:52 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Nee, dat gaat ze geen flikker aan.
Het gaat pas mis wanneer men de bewust kinderloze gaat betichten van allerlei nare eigenschappen (egoisme, niet ´in touch zijn met mijn natuur´) wanneer zij te kennen geven geen kinderen te willen.
Ook doordrammen in de hoop de kinderloze op andere gedachten te brengen is in mijn optiek ongepast.
Maar om meteen op de kast te vliegen wanneer iemand vraagt naar al dan niet aanwezige kinderplannen, dat gaat me weer te ver. Als je echt vind dat ze dat niet aangaat, kun je je er makkelijk van af maken met een nietszeggen antwoord.
A clean house is a sign of a wasted life.
Inderdaad.quote:Op maandag 4 april 2005 11:58 schreef zwijntje het volgende:
Mij mogen ze het best vragen hoor. Ik beschouw zo?n vraag maar als interesse in mijn leven, en daar is niets mis mee.
Het gaat pas mis wanneer men de bewust kinderloze gaat betichten van allerlei nare eigenschappen (egoisme, niet ?in touch zijn met mijn natuur?) wanneer zij te kennen geven geen kinderen te willen.
Ook doordrammen in de hoop de kinderloze op andere gedachten te brengen is in mijn optiek ongepast.
Maar om meteen op de kast te vliegen wanneer iemand vraagt naar al dan niet aanwezige kinderplannen, dat gaat me weer te ver. Als je echt vind dat ze dat niet aangaat, kun je je er makkelijk van af maken met een nietszeggen antwoord.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
ik moet zeker geen kinderen, ze stinken kosten geld, je bent minstens 5 maanden dik en als je eenmaal die baby uit je kut heb geperst, is je kut uitgerekt
je krijgt een blubberbuik
je mag niet roken en drinken
nou zoals ik al zei, ze stinken en kosten geld ze gillen de hele dag
ik zie geen goede reden om een kind te maken
je krijgt een blubberbuik
je mag niet roken en drinken
nou zoals ik al zei, ze stinken en kosten geld ze gillen de hele dag
ik zie geen goede reden om een kind te maken
Op 09-11-2006 23:08 schreef Chriz2k
Jij bent te sexii voor Fok :{w.
Jij bent te sexii voor Fok :{w.
Nee, niet als iemand daar een keer vanuit oprechte belangstelling naar vraagt.quote:Op maandag 4 april 2005 11:58 schreef zwijntje het volgende:
[..]
Mij mogen ze het best vragen hoor. Ik beschouw zo´n vraag maar als interesse in mijn leven, en daar is niets mis mee.
Het gaat pas mis wanneer men de bewust kinderloze gaat betichten van allerlei nare eigenschappen (egoisme, niet ´in touch zijn met mijn natuur´) wanneer zij te kennen geven geen kinderen te willen.
Ook doordrammen in de hoop de kinderloze op andere gedachten te brengen is in mijn optiek ongepast.
Maar om meteen op de kast te vliegen wanneer iemand vraagt naar al dan niet aanwezige kinderplannen, dat gaat me weer te ver. Als je echt vind dat ze dat niet aangaat, kun je je er makkelijk van af maken met een nietszeggen antwoord.
Wel als je diezelfde vraag keer op keer door dezelfde mensen wordt voorgeschoteld.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Als ze dat een keertje vragen, ala. Als ze het nog een keertje vragen, oké. Maar als ze het donders goed weten dat we het niet willen, dan moeten ze het ook niet meer vragen ook.quote:Op maandag 4 april 2005 11:58 schreef zwijntje het volgende:
Maar om meteen op de kast te vliegen wanneer iemand vraagt naar al dan niet aanwezige kinderplannen, dat gaat me weer te ver. Als je echt vind dat ze dat niet aangaat, kun je je er makkelijk van af maken met een nietszeggen antwoord.
Het nadeel van in de bergen fietsen: what comes down, must go up!
Ik had de indruk dat petitlapin op klonk reageerde en aangezien die al ruim tien jaar deze 'discussie' voert, neem ik aan dat het niet op een open en eerlijke en geinteresseerde manier gaatquote:Op maandag 4 april 2005 11:58 schreef zwijntje het volgende:
[..]
Mij mogen ze het best vragen hoor. Ik beschouw zo´n vraag maar als interesse in mijn leven, en daar is niets mis mee.
Tuurlijk mag iemand uit oprechte interesse er best naar informeren, maar dat is wat anders dan de situatie die klonk beschrijft imho
Ik heb zelf overigens wel een kinderwens en erger me dood aan de 'leuke' toespelingen die gemaakt worden als je vier jaar bij elkaar bent en men het blijkbaar tijd vindt voor een kind (ik ben twintig, studeer nog en het is niet zo dat de tijd heel erg dringt, toch ).
'Het wordt wel weer eens tijd voor een nieuw babietje in de familie, miss_d'
'O ja? Nou, volgens mij is jouw vrouw nog net niet in de overgang, dus doe je best '
Nee, ik heb dus echt geen zin in zo'n discussie. Een: 'goh miss_ en mister_d, wat zijn jullie toekomstplannen, komen daar kindertjes in voor?' zou een hele andere wijze van benadering zijn en daar wil ik wel op reageren.
'Het wordt wel weer eens tijd voor een nieuw babietje in de familie, miss_d'
'O ja? Nou, volgens mij is jouw vrouw nog net niet in de overgang, dus doe je best '
'Nee, ik heb dus echt geen zin in zo'n discussie. Een: 'goh miss_ en mister_d, wat zijn jullie toekomstplannen, komen daar kindertjes in voor?' zou een hele andere wijze van benadering zijn en daar wil ik wel op reageren.
Jezus? dat zijn vast gezellige familiebijeenkomsten waar persoonlijke zaken tot een verboden onderwerp zijn gemaakt ...quote:Op maandag 4 april 2005 11:52 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Nee, dat gaat ze geen flikker aan.
Eerder meldde iemand vol trots dat hij was gaan schelden toen zijn familie ernaar vroeg en hij dat al 13 jaar had moeten aanhoren ..
Is het misschien een idee dat zo iemand zelf dan ook moet leren beter te communiceren met zijn familie, kennelijk hebben die tot dan toe zijn uitleg niet begrepen..?
Natuurlijk, als je tegen anderen verteld: 'ik neem nooit kinderen' komt dat al snel ongeloofwaardig over, en zul je geconfronteerd kunnen worden met een sarcastische blik en 'dat merk je over X jaar nog wel' opmerkingen ... dat roep je dan echter ook zelf over je af ..
Als iemand gewoon rustig en normaal uitlegt waarom hij op een zeker punt in zijn leven geen behoefte heeft aan kinderen, of dat nu financieel is (wat volgens mij een volledig legitieme reden is), te maken heeft met opvatting over de moeite die ouder zijn kost en of men daaraan zou voldoen ...
Kan ik me niet voorstellen dat dan het gezeur aan blijft houden, volgens mij blijft dat gezeur voornamelijk bestaan bij mensen die er zelf, misschien onbewust, toch een probleem van maken...
Of mensen in een relatie kinderen gaan krijgen en wat hun plannen zijn, is nu eenmaal een gespreksonderwerp dat ter sprake kan komen, net zoals bv de vraag of men een huis wil gaan kopen ... stel je voor dat er hier nu een klaagtopic staat waar iemand zich ontzettend ergert over altijd weer dat gespreksonderwerp: 'huis-kopen, of toch blijven huren?' en zelf een hardstochtelijke huurder is, maar in zijn omgeving een aantal mensen met een loodzware hypotheek op hun schouders, die echter toch zo 'hups-enthousiast' doen over hun koophuis ... Zo'n klager komt ook dan niet al te overtuigend over, en mensen zullen snel vermoeden dat hij eigenlijk diep van binnen 'jaloers' is ... iig zal hij met zijn 'boze' houding zulke onschuldige gesprekken tot hele emotionele stellingnames maken.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Uiteindelijk gaat het iemand natuurlijk niks aan, nee. Je bent niemand verantwoording schuldig over je wel of niet aanwezige kinderwens.
Maar als je wel kinderen wil hebben mensen ook altijd wel iets te zeggen hoor. Eigenlijk hebben ze altijd wel iets te zeggen.
Als je geen kinderen wil: 'Je weet niet wat je mist. Je krijgt er zoveel voor terug. Maar ja, dat merk je pas als je ze zelf hebt.'
Als je wel kinderen wil: 'Nou, denk maar niet dat het alleen maar makkelijk is hoor. Maar ja, dat merk je pas als ze ze zelf hebt.'
Die wacht-maar-tot-je-zelf-opmerkingen zijn sowieso hoogst irritant.
Maar als je wel kinderen wil hebben mensen ook altijd wel iets te zeggen hoor. Eigenlijk hebben ze altijd wel iets te zeggen.
Als je geen kinderen wil: 'Je weet niet wat je mist. Je krijgt er zoveel voor terug. Maar ja, dat merk je pas als je ze zelf hebt.'
Als je wel kinderen wil: 'Nou, denk maar niet dat het alleen maar makkelijk is hoor. Maar ja, dat merk je pas als ze ze zelf hebt.'
Die wacht-maar-tot-je-zelf-opmerkingen zijn sowieso hoogst irritant.
In deze tijd. Mag ik gewoon eerlijk zeggen dat ik nog nooit zo gelukkig ben geweest als nu?
en hoe denk je dat ik het de afgelopen 13 jaar heb proberen uit te leggen, in het chinees, in het swahilie, in een gebarentaal
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Ik vind inderdaad dat je bepaalde onderwerpen inderdaad beter in een een-op-eengesprek kunt bespreken dan in een drukke kamer vol familieledenquote:Op maandag 4 april 2005 12:16 schreef RM-rf het volgende:
Jezus? dat zijn vast gezellige familiebijeenkomsten waar persoonlijke zaken tot een verboden onderwerp zijn gemaakt ...
Wat een onzin-post
Ongetwijfeld zal het niet liggen aan het feit dat de familie weigert om de mening van deze persoon gewoon te respecteren, maar zal hij het wel niet duidelijk gezegd hebbenquote:Op maandag 4 april 2005 12:16 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Jezus? dat zijn vast gezellige familiebijeenkomsten waar persoonlijke zaken tot een verboden onderwerp zijn gemaakt ...
Eerder meldde iemand vol trots dat hij was gaan schelden toen zijn familie ernaar vroeg en hij dat al 13 jaar had moeten aanhoren ..
Is het misschien een idee dat zo iemand zelf dan ook moet leren beter te communiceren met zijn familie, kennelijk hebben die tot dan toe zijn uitleg niet begrepen..?
Waarom komt dat ongeloofwaardig over? Ik zie dat absoluut niet hoor.quote:Natuurlijk, als je tegen anderen verteld: 'ik neem nooit kinderen' komt dat al snel ongeloofwaardig over, en zul je geconfronteerd kunnen worden met een sarcastische blik en 'dat merk je over X jaar nog wel' opmerkingen ... dat roep je dan echter ook zelf over je af ..
En omdat jij het je niet kan voorstellen, zal het ook niet gebeuren?quote:Als iemand gewoon rustig en normaal uitlegt waarom hij op een zeker punt in zijn leven geen behoefte heeft aan kinderen, of dat nu financieel is (wat volgens mij een volledig legitieme reden is), te maken heeft met opvatting over de moeite die ouder zijn kost en of men daaraan zou voldoen ...
Kan ik me niet voorstellen dat dan het gezeur aan blijft houden, volgens mij blijft dat gezeur voornamelijk bestaan bij mensen die er zelf, misschien onbewust, toch een probleem van maken...
Omdat andere mensen wel eens zouden kunnen denken dat wat je zegt niet is wat je denkt, moet je dan maar je mond houden of iets anders zeggen dan je zou willen zeggen?quote:Of mensen in een relatie kinderen gaan krijgen en wat hun plannen zijn, is nu eenmaal een gespreksonderwerp dat ter sprake kan komen, net zoals bv de vraag of men een huis wil gaan kopen ... stel je voor dat er hier nu een klaagtopic staat waar iemand zich ontzettend ergert over altijd weer dat gespreksonderwerp: 'huis-kopen, of toch blijven huren?' en zelf een hardstochtelijke huurder is, maar in zijn omgeving een aantal mensen met een loodzware hypotheek op hun schouders, die echter toch zo 'hups-enthousiast' doen over hun koophuis ... Zo'n klager komt ook dan niet al te overtuigend over, en mensen zullen snel vermoeden dat hij eigenlijk diep van binnen 'jaloers' is ... iig zal hij met zijn 'boze' houding zulke onschuldige gesprekken tot hele emotionele stellingnames maken.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
inderdaad. ik zeg dan ook nooit nooit, maar zeker op dit moment heb ik geen behoefte aan kinderen. het niet hebben van een vriendin zal hier zeker aan bijdragenquote:Op maandag 4 april 2005 12:16 schreef RM-rf het volgende:
Natuurlijk, als je tegen anderen verteld: 'ik neem nooit kinderen' komt dat al snel ongeloofwaardig over, en zul je geconfronteerd kunnen worden met een sarcastische blik en 'dat merk je over X jaar nog wel' opmerkingen ... dat roep je dan echter ook zelf over je af ..
Als iemand gewoon rustig en normaal uitlegt waarom hij op een zeker punt in zijn leven geen behoefte heeft aan kinderen, of dat nu financieel is (wat volgens mij een volledig legitieme reden is), te maken heeft met opvatting over de moeite die ouder zijn kost en of men daaraan zou voldoen ...
Kan ik me niet voorstellen dat dan het gezeur aan blijft houden, volgens mij blijft dat gezeur voornamelijk bestaan bij mensen die er zelf, misschien onbewust, toch een probleem van maken...
het is net als met andere zaken waarbij mensen een heel stellige mening hebben zoals een rotsvast geloof. dan kan je wat tegenstrubbelingen verwachten
Ik heb geen kinderwens, mijn vriend is erin meegegroeid.
Misschien kijken we er over een paar jaar anders tegen aan, maar ik zie het nu niet gebeuren maar ik de toekomst ook niet.
Mensen die me (goed) kennen vragen er niet eens naar. Heerlijk. Mijn ouders en zijn ouders: ze vinden het vast wel een beetje jammer maar hebben werkelijk nooit wat laten doorschemeren. Misschien omdat we ook niet halfslachtig zijn, maar erg duidelijk.
Toen het ooit ter sprake kwam; Mijn ouders reageerden eerder met: ".. maar dat hadden we ook nooit verwacht, lieverd, je bent er niet de meid naar." En nee, dat was niet lullig of denigrerend bedoeld. Ze kennen me gewoon... en dat was einde onderwerp.
Je kan 1000-den redenen verzinnen om wel voor nageslacht te zorgen en 1000-den om het juist niet te doen. Er geldt er maar 1 echt: Wil je het hééll graag, ook als het allemaal anders zou lopen dan verwacht/gehoopt. Wil je het ook NU (ofhankelijk van je levensfase), nú kinderen nemen omdat je anders láter mogelijk spijt krijgt/te laat bent, is in mijn optiek niet echt een goed idee.
Uiteindelijk: leven en laten leven. Mensen die drammen of vervelend zijn, hebben geen respect. Op de vraag "waarom niet", antwoord ik dan "waarom eigenlijk wel?" Vaak is het dan angstvallig stil ;-)
Misschien kijken we er over een paar jaar anders tegen aan, maar ik zie het nu niet gebeuren maar ik de toekomst ook niet.
Mensen die me (goed) kennen vragen er niet eens naar. Heerlijk. Mijn ouders en zijn ouders: ze vinden het vast wel een beetje jammer maar hebben werkelijk nooit wat laten doorschemeren. Misschien omdat we ook niet halfslachtig zijn, maar erg duidelijk.
Toen het ooit ter sprake kwam; Mijn ouders reageerden eerder met: ".. maar dat hadden we ook nooit verwacht, lieverd, je bent er niet de meid naar." En nee, dat was niet lullig of denigrerend bedoeld. Ze kennen me gewoon... en dat was einde onderwerp.
Je kan 1000-den redenen verzinnen om wel voor nageslacht te zorgen en 1000-den om het juist niet te doen. Er geldt er maar 1 echt: Wil je het hééll graag, ook als het allemaal anders zou lopen dan verwacht/gehoopt. Wil je het ook NU (ofhankelijk van je levensfase), nú kinderen nemen omdat je anders láter mogelijk spijt krijgt/te laat bent, is in mijn optiek niet echt een goed idee.
Uiteindelijk: leven en laten leven. Mensen die drammen of vervelend zijn, hebben geen respect. Op de vraag "waarom niet", antwoord ik dan "waarom eigenlijk wel?" Vaak is het dan angstvallig stil ;-)
leg uit?quote:Op maandag 4 april 2005 12:26 schreef miss_sly het volgende:
Wat een onzin-post
Ik leg enkel uit dat dat klagen over de reacties van andere mensen, vaak ook de nadruk erop legt dat mensen zelf onmogelijke wensen nastreven in hun houding tot anderen ...:
Zij verwachten dat anderen opeens dat onderwerp niet ter sprake brengen, en als het wel gebeurt reageren ze er al snel overspannen op
Kennelijk vinden sommige mensen het in dit topic heel normaal om te beweren dat 'kinderen-in-jullie-relatie' een verboden onderwerp zijn in gesprekken met hun familie, en dat die dat ook zou moeten weten, anders gaat men na 13 jaar lijdend dat te hebben aangehoort schelden .... daardoor werden men namelijk heel erg gekwetst, dat was een ongewenste bemoeienis met hun leven ...
Ik zelf vind dat overdreven, ik denk dat de fout daar niet enkel bij de familie ligt, maar die persoon die dat onderwerp zelf schijnbaar niet kan verdragen, gaat daar zelf dan niet goed mee om ...
Als dat onderwerp an sich tot een 'verboden gespreksonderwerp' verworden is, denk ik sterk dat je niet kunt beweren dat men er geen probleem mee heeft .. die 'men' is dan evenzeer de kinderloze persoon die daar verder niet een gesprek over kan voeren, zonder zich 'aangevallen' te voelen.
En nee, ik beweer niet dat ieder kinderloos persoon dat bij voorbaat heeft, er zijn ook genoeg die daar geen probleem van maken, die gewoon bewust een keuze genmaakt hebben, enkel is het sterk mijn overtuiging dat mensen die daar goed en probleemloos mee omgaan, daar ook over kunnen praten, zelfs opmerkingen erover kunnen verdragen.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
ik voel me aangesproken door bovenstaande reactie en kan maar op 1 manier reageren: lulkoek.
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
leg uit?quote:Op maandag 4 april 2005 12:58 schreef Klonk het volgende:
ik voel me aangesproken door bovenstaande reactie en kan maar op 1 manier reageren: lulkoek.
Of kun je dat niet, als je je kennelijk aangesproken voelt door een minder positieve analyse, die weerleggen door een reactie ...?
dan verval je al snel in termen als 'onzin' en 'lulkoek', maar dat is zelf ook geen constructief gesprek.
let wel op, ik ben niet eens begonnen over dit onderwerp, je hebt zelf, uit eigen initiatief een persoonlijk verhaal opgetekend, en nu ga je opeens 'gekwetst' doen, als iemand iets zegt waar je het misschien niet mee eens bent ..
Volgens mij bewijst juist zulk een reactie dat ik niet geheel ongelijk heb.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
speciaal voor jou dan:
ik en mijn vriendin hebben in 13 jaar tijd, op alle niveau's duidelijk gemaakt dat we niet aan kinderen beginnen, van 1 op 1 gesprekken tot verjaardagen, altijd vriendelijk maar wel duidelijk, als ze het na 13 jaar nog niet snappen en ik schiet een keertje lekker uit mijn slof dan durf jij, zonder dat je me uberhaupt kent, zo'n pot onzin over mij te zeggen, ja doei.
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Ik had meer getikt in die post, dus wellicht kun je daarop reageren om uit te leggen wat je niet snaptquote:
anyway, ik vind dat jij de zaak heel erg neerlegt bij de mensen die aangeven dat ze er niet over willen praten, maar je vergeet dat mensen respectvol met elkaar om dienen te gaan. Het is tweerichtingsverkeer, en als een bepaald onderwerp herhaaldelijk aan bod is gekomen en het is uitentreuren uitgekauwd dan mag er een streep onder gezet worden en het als verboden onderwerp worden aangemerkt.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Respect hebben voor een ander... een heel onmogelijke wens jaquote:Op maandag 4 april 2005 12:56 schreef RM-rf het volgende:
Ik leg enkel uit dat dat klagen over de reacties van andere mensen, vaak ook de nadruk erop legt dat mensen zelf onmogelijke wensen nastreven in hun houding tot anderen ...:
voor miss_sly:
- ongeloofwaardig zijn van de bewering 'ik neem nooit kinderen' ... juist door de nadruk op het definitieve van 'nooit
of je dat 'vind' of niet, er zijn veel, heel veel mensen die terugkomen op zo'n beslissing ooit, of vrouwen die achteraf toch spijt hebben, als er voorheen kennelijk nooit een mogelijkheid geweest is om kinderen te krijgen ...
natuurlijk dat zijn andere mensen, die maar dom doen, en _jij_ hoort daar absoluut niet bij, dat weet je zeker ... maar veel gesprekspartners weten dat niet zo zeker en die gaan er toch vanuit dat mensen die juist de stelligste beweringen doen, het hardste beginnen te roepen als je ook maar minimaal niet helemaal overtuigd bent, het minste zeker zijn van hun eigen keuze ...
Er zijn inderdaad mensen die hun leven tot op een heel hoog niveau kunnen 'plannen', maar deze hebben heel weinig behoefte om dat aan andere mensen te gaan vertellen, juist op het moment dat er de behoefte ontstaat er andere mensen bij te betrekken, is dat zelf al een teken van onzekerheid ..
Iemand die gewoon een keuze maakt en daar zelf gewoon zeker van is, die wordt ook niet gekwetst als iemand daar een opmerking over maakt, simpelweg omdat zekerheid en zelfvertrouwen de beste bescerhming zijn tegen opmerkingen van buiten ..
als je dan toch gekwetst raakt door de opmerkingen van anderen, is kennelijk je zelfvertrouwen en zekerheid over je beslissing niet sterk genoeg ..
Hoe meer je beweert dat familie zich niet zou mogen bemoeien met je persoonlijke leven en keuzes, des te sterker is dan de invloed die die familie uitoefent, domweg omdat je met de bewering "bemoei je niet met mij", ook zelf direkt bevestigd dat uitgesproken meningen van familieleden heel veel uitmaken, en je niet vertrouwd op je eigen keuze.
namelijk dat hij dat kon doen, omdat hij geen kinderen had, dat is een prima, sterke uitleg, namelijk de uitleg dat dat een afweging is ... of kinderen krijgen, of meer financiele ruimte en tijd hebben:
Kun je je voorstellen wat de reactie was geweest als hij in plaats van een simpele, droge uitleg te geven, maar in plaats daarvan boos was geworden?
Ik ben gewoon duidelijk van mening dat je moeilijk anderen het recht kunt ontzeggen om soms opmerkingen te maken over het persoonlijke leven en de keuzes die iemand maakt, dat is heel normaal, maar in de manier waarop iemand er zelf op reageert maak je al snel duidelijk of iemand zelf sterk is in het verdedigen van zijn keuzes, of niet.
[ Bericht 27% gewijzigd door RM-rf op 04-04-2005 13:34:50 ]
- ongeloofwaardig zijn van de bewering 'ik neem nooit kinderen' ... juist door de nadruk op het definitieve van 'nooit
of je dat 'vind' of niet, er zijn veel, heel veel mensen die terugkomen op zo'n beslissing ooit, of vrouwen die achteraf toch spijt hebben, als er voorheen kennelijk nooit een mogelijkheid geweest is om kinderen te krijgen ...
natuurlijk dat zijn andere mensen, die maar dom doen, en _jij_ hoort daar absoluut niet bij, dat weet je zeker ... maar veel gesprekspartners weten dat niet zo zeker en die gaan er toch vanuit dat mensen die juist de stelligste beweringen doen, het hardste beginnen te roepen als je ook maar minimaal niet helemaal overtuigd bent, het minste zeker zijn van hun eigen keuze ...
Er zijn inderdaad mensen die hun leven tot op een heel hoog niveau kunnen 'plannen', maar deze hebben heel weinig behoefte om dat aan andere mensen te gaan vertellen, juist op het moment dat er de behoefte ontstaat er andere mensen bij te betrekken, is dat zelf al een teken van onzekerheid ..
Iemand die gewoon een keuze maakt en daar zelf gewoon zeker van is, die wordt ook niet gekwetst als iemand daar een opmerking over maakt, simpelweg omdat zekerheid en zelfvertrouwen de beste bescerhming zijn tegen opmerkingen van buiten ..
als je dan toch gekwetst raakt door de opmerkingen van anderen, is kennelijk je zelfvertrouwen en zekerheid over je beslissing niet sterk genoeg ..
Hoe meer je beweert dat familie zich niet zou mogen bemoeien met je persoonlijke leven en keuzes, des te sterker is dan de invloed die die familie uitoefent, domweg omdat je met de bewering "bemoei je niet met mij", ook zelf direkt bevestigd dat uitgesproken meningen van familieleden heel veel uitmaken, en je niet vertrouwd op je eigen keuze.
dat ontken ik ook niet, ik vind het bv een prima antwoord wat de persoon gaf die tegen een collega die vroeg naar hoe hij toch zulke grote reizen kon betalen en regelen, aangaf:quote:Op maandag 4 april 2005 13:07 schreef miss_sly het volgende:
anyway, ik vind dat jij de zaak heel erg neerlegt bij de mensen die aangeven dat ze er niet over willen praten, maar je vergeet dat mensen respectvol met elkaar om dienen te gaan.
namelijk dat hij dat kon doen, omdat hij geen kinderen had, dat is een prima, sterke uitleg, namelijk de uitleg dat dat een afweging is ... of kinderen krijgen, of meer financiele ruimte en tijd hebben:
Kun je je voorstellen wat de reactie was geweest als hij in plaats van een simpele, droge uitleg te geven, maar in plaats daarvan boos was geworden?
Ik ben gewoon duidelijk van mening dat je moeilijk anderen het recht kunt ontzeggen om soms opmerkingen te maken over het persoonlijke leven en de keuzes die iemand maakt, dat is heel normaal, maar in de manier waarop iemand er zelf op reageert maak je al snel duidelijk of iemand zelf sterk is in het verdedigen van zijn keuzes, of niet.
[ Bericht 27% gewijzigd door RM-rf op 04-04-2005 13:34:50 ]
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Maar gaart die vlieger omgekeerd dan niet net zo goed op? Blijkbaar ervaren degenen die doorzagen over andermans keuze kinderloos te blijven die keuze ook als een aanval op hun eigen beslissingen. (´jij wil geen kinderen dus je wijst mijn levensstijl af´)quote:Op maandag 4 april 2005 13:21 schreef RM-rf het volgende:
..
Iemand die gewoon een keuze maakt en daar zelf gewoon zeker van is, die wordt ook niet gekwetst als iemand daar een opmerking over maakt, simpelweg omdat zekerheid en zelfvertrouwen de beste bescerhming zijn tegen opmerkingen van buiten ..
als je dan toch gekwetst raakt door de opmerkingen van anderen, is kennelijk je zelfvertrouwen en zekerheid over je beslissing niet sterk genoeg ..
Anders zouden ze het onderwerp wel kunnen laten rusten.
A clean house is a sign of a wasted life.
Nonsens RM-rf. Op een gegeven moment is een onderwerp uitgekauwd, opgevreten en uitgekotst. Dat heeft niks met niet achter je beslissingen staan te maken.
Dat onderwerp is al snel uitgekauwd als iemand gewoon duidelijk schept. zoals bv de persoon die aangaf dat zijn keuze geen kinderen te hebben, wel betekende dat hij nu tijd en financiele ruimte had om reizen naar Nieuw Zeeland te maken (zie de edit in mn eerdere post)
Iemand die echter snel geirriteerd reageert op de vraag an sich, zal zich altijd aangevallen blijven voelen, en dan blijven ook de opmerkingen komen, dat is geen nonsens, zo functioneren sociale structuren domweg nu eenmaal.
Iemand die echter snel geirriteerd reageert op de vraag an sich, zal zich altijd aangevallen blijven voelen, en dan blijven ook de opmerkingen komen, dat is geen nonsens, zo functioneren sociale structuren domweg nu eenmaal.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Dit is een ander soort syndroom, dat we ook wel 'projectie' noemen.quote:Lupa-Solitaria, sorry dat ik het zeg, maar ik vind je echt niet van de snuggerste. Je spreekt jezelf honderden keer tegen, en je manier hoe jij je vrijheid wilt beleven, komt me echt over als een puber.
Dus als ik maar een reden geef die de ander goed genoeg vindt, mag ik verwachten dat ze erover ophouden. Als ik geen reden of geen acceptabele reden geef hebben ze het recht er oneindig over door te zagen?quote:Op maandag 4 april 2005 13:40 schreef RM-rf het volgende:
Dat onderwerp is al snel uitgekauwd als iemand gewoon duidelijk schept. zoals bv de persoon die aangaf dat zijn keuze geen kinderen te hebben, wel betekende dat hij nu tijd en financiele ruimte had om reizen naar Nieuw Zeeland te maken (zie de edit in mn eerdere post)
Iemand die echter snel geirriteerd reageert op de vraag an sich, zal zich altijd aangevallen blijven voelen, en dan blijven ook de opmerkingen komen, dat is geen nonsens, zo functioneren sociale structuren domweg nu eenmaal.
Wat is snel geirriteerd raken? Na 1 jaar, 5 jaar, 13 jaar? Als ik inmiddels lang en breed in de overgang ben?
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Welnee, dat is het helemaal niet. Je zegt net zelf dat je het 'ongeloofwaardig' vindt als iemand zegt nooit kinderen te willen, dusquote:Op maandag 4 april 2005 13:40 schreef RM-rf het volgende:
Dat onderwerp is al snel uitgekauwd als iemand gewoon duidelijk schept.
Nee hoor, je kunt pas zeggen dat je nooit kinderen wilt, als je kinderloos sterft denk ik...totdie tijd heb je geen idee waar je over praat en kom je vanzelf nog wel tot inkeerquote:Op maandag 4 april 2005 13:48 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Welnee, dat is het helemaal niet. Je zegt net zelf dat je het 'ongeloofwaardig' vindt als iemand zegt nooit kinderen te willen, dus
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
En als je dan in de hemel komt, kun je de eeuwigheid doorbrengen met jezelf voor je kop slaan omdat nooit aan kinderen bent begonnen.
Shit, ik dacht toch echt dat ik er dan vanaf wasquote:Op maandag 4 april 2005 13:56 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
En als je dan in de hemel komt, kun je de eeuwigheid doorbrengen met jezelf voor je kop slaan omdat nooit aan kinderen bent begonnen.
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
Ga je dan niet linea recta naar de hel, als kinderloze? Het negeren van het gebod ´gaat heen en vermenivuldigt u´ wordt vast niet straffeloos toegestaan.quote:Op maandag 4 april 2005 13:56 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
En als je dan in de hemel komt, kun je de eeuwigheid doorbrengen met jezelf voor je kop slaan omdat nooit aan kinderen bent begonnen.
A clean house is a sign of a wasted life.
Doe gerust een beetje moeite om mijn post door te lezen en je zult zien dat ik de keuze an sich openlaat, iedereen moet vooral die keuze maken welke ze zelf het beste vinden, op basis van zelf gekozen afwegingen ...quote:Op maandag 4 april 2005 13:48 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Welnee, dat is het helemaal niet. Je zegt net zelf dat je het 'ongeloofwaardig' vindt als iemand zegt nooit kinderen te willen, dus
Enkel heb je mensen die gewoon duidelijk zijn in die keuze, inclusief het feit dat ze misschien soms ook de optie openlaten dat men later misschien iets anders kiest, als de omstandigheden welke hun keuze bepalen, veranderen (maar dat is ook een kwestie van persoonlijkheid en situatie) ...
Wat ik wel beweer is dat de mensen die niet tegen het onderwerp an sich kunnen, geirriteerd reageren als het ter sprake komt, kennelijk zelf minder zeker zijn, en dit overschreeuwen door juist de zaak veel 'definitiever' voor te doen dan dat het warschijnlijk is...
vergelijk een persoon die een scherp weerwoord biedt, bv, dankzij het feit dat hij geen kinderen heeft, kan hij grote lange reizen maken (wat absoluut klopt en een geheel legitieme uitleg is, die naar alle waarschijnlijkheid ook direkt door gesprekspartners wordt opgepikt als 'oke, dat is duidelijk') en iemand die gaat schelden tegen zijn familie na telkens weer met dat onderwerp geconfronteerd te worden ...
Des te zekerder iemand is over zijn persoonlijke keuzes, des te makkelijker legt hij ook opmerkingen van anderen naast zich neer, accepteerd die gewoon als wat het is: 'opmerkingen' en niets meer.
Blijven miepen erover dat 'anderen toch vooral moeten weten dat ze bepaalde onderwerpen hebben te vermijden', is een uitvlucht zoeken, die vooral je eigen rol daarin ontkend; het probleem is nu net dat veel van die mensen dat kennelijk niet doen, als jijzelf dat een probleem vind, ligt de oplossing daarvoor eerder bij jezelf en je eigen reacties op anderen; wachten op het moment dat anderen zich maar aan jou aanpassen kan lang duren en vooral jezelf veel frustratie opleveren.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ik ging om andere redenen toch al naar de hel , en in WFL hebben we allang besloten dat het daar véél gezelliger wordt!quote:Op maandag 4 april 2005 13:59 schreef zwijntje het volgende:
Ga je dan niet linea recta naar de hel, als kinderloze? Het negeren van het gebod ´gaat heen en vermenivuldigt u´ wordt vast niet straffeloos toegestaan.
Zucht... er zijn mensen die zelfs daarna nog een weerwoord hebben!!!quote:Op maandag 4 april 2005 14:01 schreef RM-rf het volgende:
(wat absoluut klopt en een geheel legitieme uitleg is, die naar alle waarschijnlijkheid ook direkt door gesprekspartners wordt opgepikt als 'oke, dat is duidelijk') en iemand die gaat schelden tegen zijn familie na telkens weer met dat onderwerp geconfronteerd te worden ...
Mijn schoonmoeder zou bijv. zeggen:
'ja, maar, als je oud bent heb je niemand om voor je te zorgen.'
Tuurlijk zijn er honderden tegenargumenten, maar dan ga je wéér in een nutteloze discussie.
Nee, dàt is een goede reden om kinderen te krijgen.quote:Op maandag 4 april 2005 14:41 schreef miss_dynastie het volgende:
'ja, maar, als je oud bent heb je niemand om voor je te zorgen.'
En wie zorgt er tegenwoordig nog voor zijn ouders?
Nee, hehequote:Op maandag 4 april 2005 14:44 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Nee, dàt is een goede reden om kinderen te krijgen.
En wie zorgt er tegenwoordig nog voor zijn ouders?
Maar ik noem ook maar een voorbeeldje
nee, dat is een goede reden om het ook maar niet te doenquote:Op maandag 4 april 2005 14:44 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
En wie zorgt er tegenwoordig nog voor zijn ouders?
Dat bedoel ik niet. Ik zou het graag doen als het ooit nodig zou zijn, maar mijn ouders hebben me te kennen gegeven dat ze dat absoluut niet willen. Ze hebben trouwens genoeg geld om dat voor zichzelf goed te regelen.quote:Op maandag 4 april 2005 14:46 schreef het_fokschaap het volgende:
nee, dat is een goede reden om het ook maar niet te doen
Bovendien is het nogal naievig om het zo te zien ('ik heb twee kids, dus ik kan vast wel bij een van de twee in huis'), mijn oma had vijftien kinderen maar ze kwam toch echt in een bejaardentehuis hoor...
tja, het is hier eigenlijk offtopic, maar ik ben ook niet zo voor om m'n ouders als ze bejaard zijn te gaan wassen enzoquote:Op maandag 4 april 2005 14:48 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Dat bedoel ik niet. Ik zou het graag doen als het ooit nodig zou zijn, maar mijn ouders hebben me te kennen gegeven dat ze dat absoluut niet willen. Ze hebben trouwens genoeg geld om dat voor zichzelf goed te regelen.
"Maar schoonmoeder, het is heden ten dage toch heel normaal dat men ouderen die lastig worden voor de kinderen gewoon een spuitje geeft en ze laat inslapen, ik neem geen kinderen om zeker ervan te zijn dat dat met mij niet gebeurt ..." en dan haar langdurig recht in de ogen kijken, ik vermoed dat ze het onderwerp nooit meer ter sprake brengt....quote:Op maandag 4 april 2005 14:41 schreef miss_dynastie het volgende:
Zucht... er zijn mensen die zelfs daarna nog een weerwoord hebben!!!
Mijn schoonmoeder zou bijv. zeggen:
'ja, maar, als je oud bent heb je niemand om voor je te zorgen.'
Jouw voorbeeld geeft voornamelijk aan dat de verhouding tov je schoonmoeder niet altijd even rimpelloos is ... dat zou overigens niks anders zijn als je wel kinderen had, dan had die waarschijnlijk nog steeds 'opmerkingen' of 'behulpzame tips' die jij vast niet echt op prijs kan stellen ...
In zulke gevallen is je enige uitweg om daar zelf een wijze te vinden daarmee om te gaan ... niet blijven klagen dat je schoonmoeder eens anders moet doen, dat doet ze toch niet.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Je noemt even een voorbeeld en meteen 'blijf je klagen dat blablabla'... Ik denk dat miss_d oud en wijs genoeg is om te weten dat ze andere mensen niet kan veranderen. Je kunt mensen echter wèl aanspreken op gedrag dat je niet plezierig vindt.
Natuurlijk kun je dat doen, iemand hiervoor gaf aan dat hij 13 jaar bezig was om zijn familie iets wijs te maken .. maar uiteindelijk uitbarst in schelden, als ze telkens maar niet luisteren ..quote:Op maandag 4 april 2005 15:06 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Je kunt mensen echter wèl aanspreken op gedrag dat je niet plezierig vindt.
Dan gaat hij _zelf_ ergens de fout in: natuurlijk, die familie zal zelf ook mogelijk ergerniswekkend communiceren, maar die merken er verder weinig van en zullen bij die laatste reactie mogelijk denken: "nounou, die reageert opeens errug gevoelig" en slechts tijdelijk stil zijn, maar volgende keer keihard weer dezelfde opmerkingen maken.
Mij maakt dat overigens weinig uit, maar als hij dat op een publiek forum post geef ik mijn mening, en ben niet echt onder de indruk als mensen dan gaan beweren dat ik moet ophouden, omdat ik kennelijk iets zeg dat behoorlijk shockeert ...
Je kunt heel makkelijk iedereen die iets zegt wat je niet wil horen toeroepen dat hij moet ophouden: dat betekent niet dat iets minder waar zou kunnen zijn, als het enkel opeens niet besproken mag worden. (sterker nog, vaak worden juist die 'mag-je-niet-zeggen'-onderwerpen vanzelf waarheid: omdat iedere manier om zoiets te bespreken dan vermeden wordt en zo ook problemen kunnen ontstaan)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Hij gaat niet de fout in, hij wil gewoon een keer zijn ongenoegen laten blijken.quote:Op maandag 4 april 2005 15:22 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Natuurlijk kun je dat doen, iemand hiervoor gaf aan dat hij 13 jaar bezig was om zijn familie iets wijs te maken .. maar uiteindelijk uitbarst in schelden, als ze telkens maar niet luisteren ..
Dan gaat hij _zelf_ ergens de fout in: natuurlijk, die familie zal zelf ook mogelijk ergerniswekkend communiceren, maar die merken er verder weinig van en zullen bij die laatste reactie mogelijk denken: "nounou, die reageert opeens errug gevoelig" en slechts tijdelijk stil zijn, maar volgende keer keihard weer dezelfde opmerkingen maken.
Daarmee is hij nog steeds niet fout. Daarmee is het ook nog steeds niet gezegd dat ze nu ophouden, maar hij is in ieder geval voor eventjes een stukje frustratie kwijt. Dat zegt dan niets over de mogelijke onzekerheid van de persoon of de twijfel die er zou zijn of hij werkelijk geen kinderen zou willen, het zegt alleen dat hij nou even genoeg had van het gezeur.
Ik wil hier eigenlijk nog iets aan toevoegen.
Zelfs al zou iemand zo reageren omdat ie zelf nog twijfelt, dan nog is zeggen dat je er niet over wilt praten, heel legitiem en heeft de andere partij dat maar te pikken. Laat die persoon rustig in stilte twijfelen en nadenken, en probeer niet iedere keer duidelijk te maken waarom jij denkt dat ie voor het een of het ander zou moeten kiezen.
Je mag van mij best denken dat je je mening niet zou mogen geven, omdat die shockeertquote:Mij maakt dat overigens weinig uit, maar als hij dat op een publiek forum post geef ik mijn mening, en ben niet echt onder de indruk als mensen dan gaan beweren dat ik moet ophouden, omdat ik kennelijk iets zeg dat behoorlijk shockeert ...
Dat de mogelijkheid bestaat dat mensen het gewoonweg niet met je eens zijn, komt kennelijk niet bij je op. Ik vind je mening niet shockerend, ik vind hem nogal eenzijdig en betweterig
And the young, they can lose hope cause they can't see beyond today,. ..
The wisdom that the old can't give away
The wisdom that the old can't give away
mijn god, doe jij ook iets anders dan dingen denken en die dan voor waarheid aannemen, uit je slof schieten en preken kan prima zonder scheldenquote:Op maandag 4 april 2005 15:22 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Natuurlijk kun je dat doen, iemand hiervoor gaf aan dat hij 13 jaar bezig was om zijn familie iets wijs te maken .. maar uiteindelijk uitbarst in schelden, als ze telkens maar niet luisteren ..
Dan gaat hij _zelf_ ergens de fout in: natuurlijk, die familie zal zelf ook mogelijk ergerniswekkend communiceren, maar die merken er verder weinig van en zullen bij die laatste reactie mogelijk denken: "nounou, die reageert opeens errug gevoelig" en slechts tijdelijk stil zijn, maar volgende keer keihard weer dezelfde opmerkingen maken.
Mij maakt dat overigens weinig uit, maar als hij dat op een publiek forum post geef ik mijn mening, en ben niet echt onder de indruk als mensen dan gaan beweren dat ik moet ophouden, omdat ik kennelijk iets zeg dat behoorlijk shockeert ...
Je kunt heel makkelijk iedereen die iets zegt wat je niet wil horen toeroepen dat hij moet ophouden: dat betekent niet dat iets minder waar zou kunnen zijn, als het enkel opeens niet besproken mag worden. (sterker nog, vaak worden juist die 'mag-je-niet-zeggen'-onderwerpen vanzelf waarheid: omdat iedere manier om zoiets te bespreken dan vermeden wordt en zo ook problemen kunnen ontstaan)
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Uhm... schoonmoeder maakt die opmerking niet tegen mij hoor, ik wil namelijk wel kinderen, weet je nogquote:Op maandag 4 april 2005 14:59 schreef RM-rf het volgende:
Jouw voorbeeld geeft voornamelijk aan dat de verhouding tov je schoonmoeder niet altijd even rimpelloos is ... dat zou overigens niks anders zijn als je wel kinderen had, dan had die waarschijnlijk nog steeds 'opmerkingen' of 'behulpzame tips' die jij vast niet echt op prijs kan stellen ...
In zulke gevallen is je enige uitweg om daar zelf een wijze te vinden daarmee om te gaan ... niet blijven klagen dat je schoonmoeder eens anders moet doen, dat doet ze toch niet.
Schoonmoeder is alleen een voorbeeld van een zogeheten 'drammer'. Enne... ik weet prima hoe ik met mensen om moet gaan zonder je briljante tips. Ik kan ze namelijk wel aan. Maar niet iedereen vind het leuk om een botte opmerking (zoals ik hiervoor beschreef; krijg dat kind lekker zelf) te moeten maken.
Om van irritante vragen af te zijn kun je ook gewoon zeggen: "Kinderen? Ik heb over de hele wereld ongetwijfeld flink wat nageslacht rondlopen, maar zelf opvoeden, daar wacht ik liever nog ff mee."
Om tuttige types te shockeren kun je het beter iets geloofwaardiger presenteren ("Ik heb op m'n 15e eens een vriendin van m'n zusje zwanger gemaakt, maar of ze het kind heeft gehouden weet ik eigenlijk niet").
Denk dat dat effectiever is dan uit je slof schieten.
Om tuttige types te shockeren kun je het beter iets geloofwaardiger presenteren ("Ik heb op m'n 15e eens een vriendin van m'n zusje zwanger gemaakt, maar of ze het kind heeft gehouden weet ik eigenlijk niet").
Denk dat dat effectiever is dan uit je slof schieten.
Looking for hotspots: wardriving or whoredriving?
Personal spam: http://www.kenya2ndhand.com
Personal spam: http://www.kenya2ndhand.com
Wat een kut-topic, zeg... poeh poeh... volgens mij was het in de 2de post al gezegd: als je geen kinderen wil is dat jou zaak. Daar hoeven toch geen 4 pagina's over volgespammed te worden?
When I die, I want to die like my grandfather - peacefully asleep - and not screaming like the passengers in his car...
Arguing on the Internet is like competing in the Special Olympics. Even if you win, you're still retarded.
Arguing on the Internet is like competing in the Special Olympics. Even if you win, you're still retarded.
ow, ja voor de duidelijkheid, mocht dat nog niet zijn, uit de slof schieten dan sla je de boel niet kort en klein, scheld niemand verrot, vallen er geen doden of wat dan ook, en mocht je het dan nog niet snappen, gebruik dan het woordje donderpreek maar.
discussie gesloten, klaar over uit
discussie gesloten, klaar over uit
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Nee, maar bij jou is dat alleen je moeder. Maar moet je je voorstellen dat iedereen, van familie en vrienden tot collega's daar jarenlang over doorzagen! Jij hebt de mazzel dat de huidige maatschappij zo is dat we de individuele keuze van mensen respecteren, en dat we niet meer vinden dat kinderen hun leven moeten laten bepalen door hun ouders.quote:Op maandag 4 april 2005 09:31 schreef petitlapin het volgende:
[..]
mijn moeder zaagt al sinds dat ik kon spreken over het feit dat ik geneeskunde moest studeren, maar ik heb voor de advocatuur gekozen.
Nog hééééééél veel zaagt ze over mij dat het toch jammer is dat ik niet voor geneeskunde heb gekozen, en dat advocaten gediplomeerde leugenaars zijn ( en nog ergere uitspraken).
ik zeg niet dat het leuk is, maar ik kan er best mee leven, ik ben nog nooit uit mijn sloffen geschoten, en ik zal er nooit een topic over openen , ik laat ze gewoon doen, want IK ben gelukkig met mijn keuze, dus HAAR gezaag raakt me niet.
Ja maar kijk, het probleem is dat als je zegt dat je geen kinderen wilt (en de eerste keer zeg je niet "ik neem nooit kinderen," dat komt pas na jarenlange discussies en frustraties van al dat gezeik aan je kop) dan zeggen mensen niet dat je "misschien nog wel van gedachten zult veranderen" of dat je dat nu nog niet helemaal zeker kunt zeggen, maar het is altijd "dat komt nog wel". Dus ik kan over m'n eigen leven iets niet met 100% zeggen, maar ZIJ menen wel over het leven van een ANDER te kunnen zeggen wat er gaat gebeuren. Dat is wat me dwars zit.quote:Op maandag 4 april 2005 12:16 schreef RM-rf het volgende:
Natuurlijk, als je tegen anderen verteld: 'ik neem nooit kinderen' komt dat al snel ongeloofwaardig over, en zul je geconfronteerd kunnen worden met een sarcastische blik en 'dat merk je over X jaar nog wel' opmerkingen ... dat roep je dan echter ook zelf over je af ..
En verder is het gewoon irritant als mensen door blijven drammen. Het zit vaak ook niet in wat ze precies zeggen maar in hoe ze het zeggen. Mijn moeder doet het altijd met eten, als zij het niet lekker vindt gaat ze aan mij zitten vragen waarom ik dat nou lekker vind. Ja, weet ik veel, ik vind het lekker of ik vind het niet lekker. En zo is het ook met kinderen. Mensen die zelf kinderen leuk vinden die gaan aan mij vragen wat ik dan niet leuk vind aan kinderen. Als ik vervolgens antwoord geef zijn ze ook boos omdat ik dingen zeg die ze niet willen horen (namelijk dat ik kinderen gewoon vieze minderwaardige schepsels vind, en dan zeg ik het irl nooit zo grof omdat ik weet dat mensen er niet zo lekker op reageren). Dat is mijn mening, daar vragen ze naar, en het is prima dat ze het daar niet mee eens zijn, maar dan moeten ze niet boos worden omdat ik antwoord geef op een vraag die ze van mij al niet hadden hoeven stellen.
En over dat vragen naar kinderen: als mensen weten dat je geen kinderen wilt is het gewoon irritant om iedere keer opnieuw te gaan vragen of je ze nu wel wilt. Kijk, heb je iemand nou vijf jaar niet gezien is het wat anders, maar als je iemand regelmatig ziet dan zal diegene het zelf wel zeggen als ie van gedachten verandert neem ik aan.
Verder zit er ook wel iets in dat het voor mensen die geen kinderen willen in sommige gevallen meer een probleem is dan voor de omgeving. Ik ehb dat zelf in ieder geval wel soms. Ik vind het heel moeilijk om mezelf een houding te geven wanneer mensen om me heen praten over kinderen, of wanneer er foto's van kinderen rondgaan. Ik vind het verschrikkelijk als mensen me foto's van kinderen onder m'n neus gaan duwen want het roept een enorm gevoel van walging in me op, terwijl er verwacht wordt dat ik ga zeggen dat het van die leuke kinderen zijn (en haal het maar niet in je hoofd om te zeggen dat ze niet leuk zijn, want eerlijkheid wordt niet gewaardeerd). Of bijvoorbeeld op feestjes en verjaardagen waar kinderen zijn, dat is ook een verschrikking. Ik houd ze het liefste uit m'n buurt, maar soms ontkom je er niet aan. En een enkele keer heb je dan nog zo'n kind wat met je wil praten, nou dan kost het me de grootste moeite om te blijven zitten en te blijven lachen want het liefste ga ik er dan meteen vandoor. Maar ik geloof dat ik ook wel een behoorlijk extreem geval ben. Het is bij mij niet alleen geen kinderen willen, maar echt een afkeer van kinderen. Heel soms kom ik weleens kinderen tegen waarbij ik het niet heb, maar het gros van de kinderen euhm.... opent bij mij een heel palet aan gevoelens zal ik maar zeggen ;-)
[ Bericht 59% gewijzigd door Maeghan op 13-04-2005 01:52:38 ]
Sanity is (not) statistical
Ik denk dat uiteindelijk onze mening redelijk dicht bij elkaar liggen;quote:Op woensdag 13 april 2005 01:26 schreef Maeghan het volgende:
Verder zit er ook wel iets in dat het voor mensen die geen kinderen willen in sommige gevallen meer een probleem is dan voor de omgeving. Ik ehb dat zelf in ieder geval wel soms. Ik vind het heel moeilijk om mezelf een houding te geven wanneer mensen om me heen praten over kinderen, of wanneer er foto's van kinderen rondgaan.
Enkel heb ik binnen deze discussie bewust ook een 'harde' houding aangehouden, waarbij ik de 'verantwoordelijkheid' voor het negatieve gevoel bij gesprekken over kinderen, voornamelijk gelegd heb bij personen die zich kennelijk over dat onderwerp ergeren, en direkt er persoonlijk door aangesproken voelen, bijna als een 'beschuldiging', wat het volgens mij in de meeste gevallen zeker niet is, maar zij er al snel van maken.
In die 'visie' (eventjes los ervan of dat een juiste visie zou zijn) is het dan zo dat de irritatie over het gespreksonderwerp an sich, juist een uiting is van een 'onzekerheid' ... en voor anderen is juist de indruk dat je iemand zich op dat gespreksonderwerp erg 'onzeker' toont, eerder een reden om er verder op in te gaan en bv aan te geven 'dat iemand onzeker is, en dus later nog wel zijn mening kan veranderen' (wat waarschijnlijk nog meer ergernis, maar ook onzekerheid opwekt)
Ik weet ook dat het onderwerp een zekere 'gevoeligheid' heeft, maar juist daarom zie ik niet in waarom het opeens een 'te vermijden' onderwerp zou moeten zijn, natuurlijk, het heeft een behoorlijk 'persoonlijk' aspect, maar juist daardoor is het ook een ge-eigend onderwerp om ook de persoonlijkheid van iemand een beetje te leren kennen, en daarin binnen 'nieuwe' sociale contacten erg populair.
Dat betreft overigens ook mensen mét kinderen, ik heb één dochter, maar wordt ook regelmatig gevraagd of er nog een kind op komst is, of bv andere mensen met 4 of 5 kinderen, die dan ook snel gevraagd worden of zoveel kinderen niet heel erg 'hectisch' is, en 'of het nu niet genoeg is'.
Dan weet je ook dat de gesprekspartner toch met zo'n 'normale' vraag, al snel ook een eigen oordeel impliceert over de persoonlijke situatie van de ander... de vraag is heel sterk hoe 'bewust negatief' dat an sich is, ik denk zelf dat dat slechte wel meevalt, dat mensen niet bewust anderen willen veroordelen door naar hun persoonlijke leven te vragen.
Overigens, wat mijn eigen persoonlijke leven betreft en mijn gezinssituatie, dat was nooit een bewust vooropgezette keuze, en evenmin ben ik daar zelf heel zeker van of dat een 'juist' leven is .. enkel heb ik zelf het 'geluk' dat ikzelf een zekere 'desinteresse' heb in wat ander mensen over me denken, en ook een beetje een desintersse in andere mensen hun persoonlijke leven (tenzij ze uit eigen initiatief dingen gaan vertellen) .
ik vraag zelf niet graag naar persoonlijke zaken, omdat ik vind dat die me meestel 'niks' aangaan, maar daarom weet ik ook dat anderen wél erg veel intersse daarin hebben en daar ook wel direkte vragen naar stellen; het) ...
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Nou ja, ik ben dan wel onzeker over hoe ik me moet gedragen met kinderen in de buurt, maar dat is gewoon omdat ik niet met kinderen om kan gaan en heeft niets te maken met een onzekerheid of ik wel of geen kinderen zou willen. Op dat punt ben ik heel zeker namelijk. Alleen het is wel heel vervelend als je bij iemand op visite bent die je aardig vindt en die wel kinderen heeft, omdat je dan min of meer toneel moet spelen. Ik moest een tijdje geleden naar de verjaardag van een collega, en zij had haar kind op schoot. Een andere collega zei achteraf gelijk 'jij houdt ECHT niet van kinderen he' want het is van m'n gezicht af te lezen, ondanks de moeite die ik doe om er zonder walging naar te kijken. Dat is het probleem waar ik mee zit: moet ik contacten af gaan houden omdat ze kinderen hebben, of moet ik proberen me eroverheen proberen te zetten (wat ongetwijfeld niet zal lukken)? En wat als dalijk al m'n vrienden en collega's kinderen hebben, wat blijft er dag nog over? En wie wil er in vredesnaam een relatie met mij, want de meeste mannen willen namelijk toch best wel kinderen.
Maar goed, ik ben het niet helemaal eens met je visie dat de verantwoordelijkheid vooral ligt bij mensen die zich aan het onderwerp ergeren. De reden dat veel mensen zich eraan ergeren is namelijk het feit dat het in onze samenleving als NORMAAL wordt gezien dat je kinderen wilt of op z'n minst van kinderen houdt, en als dat niet zo is dan word je buitengesloten. Probeer nou nooit tegen iemand te zeggen dat je geen foto's wilt zien van hun kinderen, want ze schuiven ze gewoon TOCH onder je neus. Zeg nou niet dat je kinderen niet leuk vindt, want "kinderen zijn toch schattig?" En ja, op een gegeven moment word je het dan zat, en dat is heel vervelend maar zo werkt dat nu eenmaal.
Wat je zegt van die mensen die een oordeel vellen dmv hun vragen, dat kan misschien wel zo zijn, maar dat ze zich niet bewust zijn van het feit dat het negatief is, is wat mij betreft nog geen excuus. Ook als je iets niet expres doet betekent het niet dat alles zomaar kan. Bovendien vind ik dat soort insinuaties gewoon irritant, je kunt dingen ook gewoon zeggen. Als ik vijf kinderen zou hebben en iemand vroeg of het nou niet genoeg was zou ik ook beledigd zijn, want het suggereert gewoon dat iemand het niet eens is met wat je met je eigen leven doet. Dat is waar ik een probleem mee heb. Als iemand zegt "jij liever dan ik" dan weet je dat ie het zelf niet zou willen, en dat ie het niet snapt, maar er klinkt niet in door dat die ander over jouw leven wil beslissen.
Maar goed, ik ben het niet helemaal eens met je visie dat de verantwoordelijkheid vooral ligt bij mensen die zich aan het onderwerp ergeren. De reden dat veel mensen zich eraan ergeren is namelijk het feit dat het in onze samenleving als NORMAAL wordt gezien dat je kinderen wilt of op z'n minst van kinderen houdt, en als dat niet zo is dan word je buitengesloten. Probeer nou nooit tegen iemand te zeggen dat je geen foto's wilt zien van hun kinderen, want ze schuiven ze gewoon TOCH onder je neus. Zeg nou niet dat je kinderen niet leuk vindt, want "kinderen zijn toch schattig?" En ja, op een gegeven moment word je het dan zat, en dat is heel vervelend maar zo werkt dat nu eenmaal.
Wat je zegt van die mensen die een oordeel vellen dmv hun vragen, dat kan misschien wel zo zijn, maar dat ze zich niet bewust zijn van het feit dat het negatief is, is wat mij betreft nog geen excuus. Ook als je iets niet expres doet betekent het niet dat alles zomaar kan. Bovendien vind ik dat soort insinuaties gewoon irritant, je kunt dingen ook gewoon zeggen. Als ik vijf kinderen zou hebben en iemand vroeg of het nou niet genoeg was zou ik ook beledigd zijn, want het suggereert gewoon dat iemand het niet eens is met wat je met je eigen leven doet. Dat is waar ik een probleem mee heb. Als iemand zegt "jij liever dan ik" dan weet je dat ie het zelf niet zou willen, en dat ie het niet snapt, maar er klinkt niet in door dat die ander over jouw leven wil beslissen.
Sanity is (not) statistical
Dat valt best mee!quote:Op woensdag 13 april 2005 16:09 schreef Maeghan het volgende:
En wie wil er in vredesnaam een relatie met mij, want de meeste mannen willen namelijk toch best wel kinderen.
<--- Deze wil dus bijvoorbeeld geen kinderen, en een aantal vrienden van me denkt er hetzelfde over.quote:Op woensdag 13 april 2005 16:09 schreef Maeghan het volgende:
En wie wil er in vredesnaam een relatie met mij, want de meeste mannen willen namelijk toch best wel kinderen.
De reactie van mensen als je duidelijk maakt dat je kinderen niet leuk vindt is idd wat typisch, alsof je niet goed wijs bent, want hoe kun je kinderen nou niet leuk vinden ...quote:Zeg nou niet dat je kinderen niet leuk vindt, want "kinderen zijn toch schattig?" En ja, op een gegeven moment word je het dan zat, en dat is heel vervelend maar zo werkt dat nu eenmaal.
Nou, ik vindt het dus niks, misschien omdat ik een overdosis heb gehad, mijn moeder is gek op kinderen en alle kinderen zijn gek op mijn moeder, dus kleine kinderen uit de hele buurt en neefjes en en nichtjes kwamen regelmatig op bezoek en/of logeren. En ik WEET gewoon dat ze graag kleinkinderen wil, heb d'r al meerdere malen duidelijk gemaakt dat ze die van mij niet hoeft te verwachten (heb nog wel een broertje). En dan de verjaardagen ... "god wat ben je groot geworden .. toen je vader zo oud was als jij waren we al getrouwd met 2 kinderen".. en hoe is dat mijn probleem ?
It is impossible to live a pleasant life without living wisely and well and justly.
And it is impossible to live wisely and well and justly without living a pleasant life.
And it is impossible to live wisely and well and justly without living a pleasant life.
Als bewust-kinderloze-man loop je bij de meeste vrouwen tegen precies hetzelfde aan...quote:Op woensdag 13 april 2005 16:09 schreef Maeghan het volgende:
En wie wil er in vredesnaam een relatie met mij, want de meeste mannen willen namelijk toch best wel kinderen.
Idd, voor mannen is het daarentegen veel moeilijker om een vrouw te vinden die geen kinderen wil.quote:
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Laatst: een vriend van me vertelde dat zijn vriendig zwanger was.
Ik voor de gein:"Gefeliciteerd, of misschien kan ik je beter condoleren ...". Hij keek me toch raar en kon er niet mee lachen .
Op de nadelen van het kinderen krijgen reageerde hij alleen met: "Ja, maar je krijgt er ook veel voor terug.".
Ik heb me verder maar onthouden van verdere sarcastische en cynische uitspraken, ik wou de tijd waarin ik hem nog te zien krijg de komende maanden niet verzieken...
Ik voor de gein:"Gefeliciteerd, of misschien kan ik je beter condoleren ...". Hij keek me toch raar en kon er niet mee lachen .
Op de nadelen van het kinderen krijgen reageerde hij alleen met: "Ja, maar je krijgt er ook veel voor terug.".
Ik heb me verder maar onthouden van verdere sarcastische en cynische uitspraken, ik wou de tijd waarin ik hem nog te zien krijg de komende maanden niet verzieken...
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik weet nog wel een groter taboe. Meer houden van je vent dan van je kinderen.
lees hier
Dat mens was recentelijk bij Oprah. In tijden niet zo geschokt geweest .
Ontopic: Ik heb op mijn twintigste ook altijd geroepen dat ik geen kinderen wilde. Ik moest er niet aan denken. Maar nu ik tegen de dertig aanloop begint het toch wel te knagen. Alleen wil Luc niet. Hij wil nog een paar jaartjes wachten.
lees hier
Dat mens was recentelijk bij Oprah. In tijden niet zo geschokt geweest .
Ontopic: Ik heb op mijn twintigste ook altijd geroepen dat ik geen kinderen wilde. Ik moest er niet aan denken. Maar nu ik tegen de dertig aanloop begint het toch wel te knagen. Alleen wil Luc niet. Hij wil nog een paar jaartjes wachten.
Ik hoorde pasgelden dat een meisje van mijn leeftijd (23 jaar dus ) zwanger was. Dus ik, volkomen in mijn eigen leefwereld, gooi er meteen iets uit als: `Goh, wat erg voor haar... Wat gaat ze daar nu aan doen?´ Blijkt het gewoon gepland te zijn. Ik viel bijna van mijn stoel. Een half jaar geleden was dat mens nog een uitgaansbeest, nu woont ze samen, heeft 2 honden gekocht en is nu dus zwanger. Plus dat ze zó naïef overkomt, hoe kun je dan in godsnaam kinderen de wereld op trappen?!
Het is erger als mensen hun kinderen op je loslaten. Kinderen die met mij komen praten worden afgeblaft. Ik vind het totaal niet interessant wat ze allemaal te blaten hebben en wens er niet mee geconfronteerd te worden. Er zijn ook andere vormen van kinderterrorisme, zo was hier laatst in de buurt een zogenaamde straatspeeldag . Hebben ze gewoon een straat hier in de buurt (inclusief parkeerplaatsen, waar toch al een tekort aan is) afgezet met vlaggetjes en al die onzin . Om zoiets kan ik dus echt kwaad worden, en ben toen ook de avond tevoren wat scherpe voorwerpen 'verloren' op de betreffende straatquote:Op woensdag 13 april 2005 16:09 schreef Maeghan het volgende:
-verhaal-
Looking for hotspots: wardriving or whoredriving?
Personal spam: http://www.kenya2ndhand.com
Personal spam: http://www.kenya2ndhand.com
Ik schrik ook altijd als mensen van mijn leeftijd zwanger zijn. Alleen ben ik 27, dus het gebeurt steeds vaker.quote:Op dinsdag 7 juni 2005 23:00 schreef _Arual_ het volgende:
Ik hoorde pasgelden dat een meisje van mijn leeftijd (23 jaar dus ) zwanger was. Dus ik, volkomen in mijn eigen leefwereld, gooi er meteen iets uit als: `Goh, wat erg voor haar... Wat gaat ze daar nu aan doen?´ Blijkt het gewoon gepland te zijn. Ik viel bijna van mijn stoel. Een half jaar geleden was dat mens nog een uitgaansbeest, nu woont ze samen, heeft 2 honden gekocht en is nu dus zwanger. Plus dat ze zó naïef overkomt, hoe kun je dan in godsnaam kinderen de wereld op trappen?!
Wat is hier in vredesnaam schokkend aan? Bestaat er een soort morele regel die stelt dat je verplicht bent meer van je kinderen te houden dan van je man? Ik kan me erg goed indenken in haar verhaal. Sterker nog, ik heb medelijden met het feit dat ze zich onnodig kwelt omdat ze een 'slechte moeder' zou zijn, want ik denk dat ze waarschijnlijk een betere moeder is dan al de vrouwen die al hun hoop op levensvervulling hebben gevestigd op hun kinderen.quote:Op dinsdag 7 juni 2005 22:31 schreef schatje het volgende:
Ik weet nog wel een groter taboe. Meer houden van je vent dan van je kinderen.
lees hier
Dat mens was recentelijk bij Oprah. In tijden niet zo geschokt geweest .
[ Bericht 4% gewijzigd door Lupa_Solitaria op 08-06-2005 08:50:34 ]
quote:Op dinsdag 7 juni 2005 22:08 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Idd, voor mannen is het daarentegen veel moeilijker om een vrouw te vinden die geen kinderen wil.
Die vrouw kreeg er echt dik van langs. En al die vrouwen maar trots zitten verkondigen dat ze nooit meer seks hadden en de man op de laatste plaats kwam Echt sneu. Gelijk heeft ze overigens wel, naar mijn idee. En ze was inderdaad absoluut geen slechte moeder.quote:Op woensdag 8 juni 2005 08:28 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Wat is hier in vredesnaam schokkend aan? Bestaat er een soort morele regel die stelt dat je verplicht bent meer van je kinderen te houden dan van je man? Ik kan me erg goed indenken in haar verhaal. Sterker nog, ik heb medelijden met het feit dat ze zich onnodig kwelt omdat ze een 'slechte moeder' zou zijn, want ik denk dat ze waarschijnlijk een betere moeder is dan al de vrouwen die al hun hoop op levensvervulling hebben gevestigd op hun kinderen.
Waren hun mannen er bij toen ze dat zeiden?quote:Op woensdag 8 juni 2005 09:23 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Die vrouw kreeg er echt dik van langs. En al die vrouwen maar trots zitten verkondigen dat ze nooit meer seks hadden en de man op de laatste plaats kwam Echt sneu. Gelijk heeft ze overigens wel, naar mijn idee. En ze was inderdaad absoluut geen slechte moeder.
nooit meer sex ? dat kan toch niet?quote:Op woensdag 8 juni 2005 09:23 schreef miss_dynastie het volgende:
Die vrouw kreeg er echt dik van langs. En al die vrouwen maar trots zitten verkondigen dat ze nooit meer seks hadden en de man op de laatste plaats kwam Echt sneu. Gelijk heeft ze overigens wel, naar mijn idee. En ze was inderdaad absoluut geen slechte moeder.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Uhm... ik heb het niet helemaal gezien, maar wat ik wel heb gezien was het gewoon een 'kringgesprek' met vrouwen. Volgens mij zaten in de filmpjes wel de mannen, zo af en toe. Maar het was ze vast al wel opgevallen, denk ikquote:Op woensdag 8 juni 2005 09:24 schreef Alicey het volgende:
[..]
Waren hun mannen er bij toen ze dat zeiden?
Nou ja, nooit, zo min mogelijk, blabla, dan moet ie een tijdje rustig zijn, blabla.quote:Op woensdag 8 juni 2005 09:25 schreef petitlapin het volgende:
[..]
nooit meer sex ? dat kan toch niet?
In elk geval allemaal niet meer van harte
Je bent er nog altijd zelf bij. Als jij geen kids wil, dan kun je ervoor zorgen dat je ze niet krijgt. Maar -zoals je al aangeeft- dan moet je wel een partner hebben die hier hetzelfde over denkt. Anders loop je een grote kans dat het eens op een conflict over die kids uitloopt.
(Un)masking for the greater good.
Leuk voor die mannen. En één van de redenen dat zoveel huwelijken stranden, als je het mij vraagt.quote:Op woensdag 8 juni 2005 09:23 schreef miss_dynastie het volgende:
Die vrouw kreeg er echt dik van langs. En al die vrouwen maar trots zitten verkondigen dat ze nooit meer seks hadden en de man op de laatste plaats kwam Echt sneu.
Ik hoop dat ze dat zelf inmiddels ook inziet en niet meer afgaat op wat anderen 'moreel juist' vinden.quote:Gelijk heeft ze overigens wel, naar mijn idee. En ze was inderdaad absoluut geen slechte moeder.
Wat was Oprah's mening in de discussie?
Dat is voor mij als man dus ook een argument om geen kinderen te willen, je weet dat je daarna bij je partner op de 2e plaats komt. Met die 2e plaats is nog wel te leven, misschien zou ik mijn partner ook wel op de 2e plaats zetten als ik vader was, maar als er echt helemaal geen sex meer in de relatie (of heel weinig) zou zitten denk ik toch dat dat binnen de kortste keren onoverkomelijke problemen oplevert.quote:Op woensdag 8 juni 2005 09:23 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Die vrouw kreeg er echt dik van langs. En al die vrouwen maar trots zitten verkondigen dat ze nooit meer seks hadden en de man op de laatste plaats kwam Echt sneu. Gelijk heeft ze overigens wel, naar mijn idee. En ze was inderdaad absoluut geen slechte moeder.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Ik snap het ook eigenlijk niet. Verander je ineens in een aseksuele broedkip als je kinderen krijgt? Dat is dan voor mij (als vrouw) ook wéér een reden erbij om geen kinderen te krijgen.quote:[b]Op woensdag 8 juni 2005 14:17
Dat is voor mij als man dus ook een argument om geen kinderen te willen, je weet dat je daarna bij je partner op de 2e plaats komt. Met die 2e plaats is nog wel te leven, misschien zou ik mijn partner ook wel op de 2e plaats zetten als ik vader was, maar als er echt helemaal geen sex meer in de relatie (of heel weinig) zou zitten denk ik toch dat dat binnen de kortste keren onoverkomelijke problemen oplevert.
Gezien vroeger tien kinderen niet ongewoon was, denk ik dat dit naar het rijk der fabelen verwezen dient te worden.quote:Op woensdag 8 juni 2005 14:18 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Ik snap het ook eigenlijk niet. Verander je ineens in een aseksuele broedkip als je kinderen krijgt? Dat is dan voor mij (als vrouw) ook wéér een reden erbij om geen kinderen te krijgen.
Tja, veel vrouwen wel blijkbaar... Mijn zus vertelde me ook een keer zo'n verhaal. Zij had net haar eerste kind en zat met een vriendin van haar die ook net haar eerste kind had. Op een gegeven moment vroeg ze aan die vriendin hoe snel na de bevalling zij weer seks had gehad. Wat bleek, nog helemaal niet, en het kind was er al een half jaar....quote:Op woensdag 8 juni 2005 14:18 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Ik snap het ook eigenlijk niet. Verander je ineens in een aseksuele broedkip als je kinderen krijgt? Dat is dan voor mij (als vrouw) ook wéér een reden erbij om geen kinderen te krijgen.
Mijn zus:"Eh, en je vriend dan, en heb je zelf geen behoeftes? Ik wel namelijk...".
Antwoord van de vriendin: een domme blik en een luchtig schouderophalen.
Over die vriend van haar hoorde ik laatst ook dat hij pogingen deed om vreemd te gaan... Causaal verband misschien?
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Als ik die vriend was... Dikke kans dat ik dat ook zou doen.quote:Op woensdag 8 juni 2005 14:29 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Over die vriend van haar hoorde ik laatst ook dat hij pogingen deed om vreemd te gaan... Causaal verband misschien?
Edit: al zou ik wrs eerder een punt achter de relatie zetten. Tenzij mijn partner het goed vindt dat ik de seks elders haal.
Vroeger werd er gewoon geneukt als de man dat wou, dat heette "echtelijke plicht". Bovendien moest je van meneer pastoor zoveel mogelijk kinderen krijgen.quote:Op woensdag 8 juni 2005 14:28 schreef Alicey het volgende:
[..]
Gezien vroeger tien kinderen niet ongewoon was, denk ik dat dit naar het rijk der fabelen verwezen dient te worden.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Nou, bij die dames in Oprah was het dus blijkbaar algemeen...quote:Op woensdag 8 juni 2005 14:28 schreef Alicey het volgende:
Gezien vroeger tien kinderen niet ongewoon was, denk ik dat dit naar het rijk der fabelen verwezen dient te worden.
Echtelijke plicht!quote:Op woensdag 8 juni 2005 14:32 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Vroeger werd er gewoon geneukt als de man dat wou, dat heette "echtelijke plicht". Bovendien moest je van meneer pastoor zoveel mogelijk kinderen krijgen.
Blijkbaar is dat dus wel iets relatief nieuws.quote:Op woensdag 8 juni 2005 14:33 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Nou, bij die dames in Oprah was het dus blijkbaar algemeen...
Tja, ik weet niet hoe hun seksleven er nou uitziet, maar ik kan me voorstellen dat je wel erg gefrustreerd raakt als je zelden of nooit seks hebt maar verder wel heel je leven met elkaar deelt...quote:Op woensdag 8 juni 2005 14:32 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Als ik die vriend was... Dikke kans dat ik dat ook zou doen.
Bij mij zou het iig een hoop gedonder betekenen op relatiegebied.
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Man zet de vuilnis buiten, vrouw doet de benen wijd ...quote:
Zou de redding van het gezin (en het seksleven van vele stelletjes) dan toch bij het CDA liggen? Balkenende zou glansrijk de volgende verkiezingen winnen .
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Bij mij ook. Neuken?quote:Op woensdag 8 juni 2005 14:37 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Bij mij zou het iig een hoop gedonder betekenen op relatiegebied.
Ik vind kinderen nog wel leuk, alleen ouders worden zo suf na het krijgen van die kinderen!
Een aantal vrienden (allemaal rond de dertig) krijgen nu ook hun eerste kinderen, en persoonlijk lijkt het me verschrikkelijk om zo monomaan met maar één ding bezig te zijn. Het blikveld van ouders wordt soms (niet altijd natuurlijk) wel heel erg vernauwd: oppas regelen, kinderen ophalen/brengen, plannen wanneer je 'spontaan' een biertje gaat drinken, hun hele leven wordt gedicteerd door de kleine oogappel en dan heb ik het nog niet eens over de gespreksonderwerpen............
Kortom geen kids voor mij (op korte termijn althans).
[ Bericht 1% gewijzigd door Litman op 08-06-2005 14:57:52 ]
Een aantal vrienden (allemaal rond de dertig) krijgen nu ook hun eerste kinderen, en persoonlijk lijkt het me verschrikkelijk om zo monomaan met maar één ding bezig te zijn. Het blikveld van ouders wordt soms (niet altijd natuurlijk) wel heel erg vernauwd: oppas regelen, kinderen ophalen/brengen, plannen wanneer je 'spontaan' een biertje gaat drinken, hun hele leven wordt gedicteerd door de kleine oogappel en dan heb ik het nog niet eens over de gespreksonderwerpen............
Kortom geen kids voor mij (op korte termijn althans).
[ Bericht 1% gewijzigd door Litman op 08-06-2005 14:57:52 ]
"the same sun that melts the wax, hardens the clay"
Wel met voorbehoedsmiddelen he! Anders zadelen we de wereld nog op met een bizarre kruising tussen een wolf en een zwarte panter...quote:
"It's hard to argue against cynics - they always sound smarter than optimists because they have so much evidence on their side."
Nou ja, er waren er dus inderdaad wat die zeiden dat hun man op de allerlaatste plek stondquote:Op woensdag 8 juni 2005 14:17 schreef Grrrrrrrr het volgende:
[..]
Dat is voor mij als man dus ook een argument om geen kinderen te willen, je weet dat je daarna bij je partner op de 2e plaats komt. Met die 2e plaats is nog wel te leven, misschien zou ik mijn partner ook wel op de 2e plaats zetten als ik vader was, maar als er echt helemaal geen sex meer in de relatie (of heel weinig) zou zitten denk ik toch dat dat binnen de kortste keren onoverkomelijke problemen oplevert.
Een positie waar ik als vrouw absoluut niet mee zou kunnen leven, maar een man 'moet' dat maar normaal vinden.
Nee, maar er is ook nog zoiets als fatsoen. Fatsoen naar je kinderen toe. Wat moeten die wel niet denken als ze later ouder zijn en teruglezen of horen dat hun moeder meer van hun vader houdt dat van hen? Nog los van het feit dat haar kinderen er op school mee gepest kunnen worden. Ik bedoel, ze heeft het wel verkondigd in een van de meest bekeken programma's van de VS. Ik vind dat je dergelijke gedachtes het beste voor jezelf kunt houden en niet doodleuk gaat verkondigen in de media .quote:Op woensdag 8 juni 2005 08:28 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
Wat is hier in vredesnaam schokkend aan? Bestaat er een soort morele regel die stelt dat je verplicht bent meer van je kinderen te houden dan van je man?
Ik denk eigenlijk dat mijn moeder ook meer van mijn vader houdt dan van ons. En daar ben ik maar wat blij om! Ze moet namelijk de rest van haar leven met hem doorbrengen, terwijl wij nu de tent uit zijn. Ik zie daar werkelijk geen probleem in. Wij zijn aan liefde namelijk helemaal niets tekort gekomen. Het is pas een probleem als je je kinderen terkort doet en volgens mij is daar bij deze vrouw absoluut geen sprake van. En wat wil een kind nou liever dan twee ouders die zielsveel van elkaar houden?quote:Op woensdag 8 juni 2005 15:21 schreef schatje het volgende:
Nee, maar er is ook nog zoiets als fatsoen. Fatsoen naar je kinderen toe. Wat moeten die wel niet denken als ze later ouder zijn en teruglezen of horen dat hun moeder meer van hun vader houdt dat van hen? Nog los van het feit dat haar kinderen er op school mee gepest kunnen worden. Ik bedoel, ze heeft het wel verkondigd in een van de meest bekeken programma's van de VS. Ik vind dat je dergelijke gedachtes het beste voor jezelf kunt houden en niet doodleuk gaat verkondigen in de media .
En ik hoop dat haar kinderen voorbij die opmerking kunnen kijken, die toch ook is gemaakt om de boel lekker wakker te schudden, en kijken naar de nuttige boodschap erachter! Het scheidingspercentage in Amerika ligt namelijk tussen de 50 en 60 procent, dus de boel wakker schudden lijkt me nuttig. Ik zou trots zijn als mn moeder dat (een beetje) voor elkaar had gekregen.quote:Op woensdag 8 juni 2005 15:21 schreef schatje het volgende:
[..]
Nee, maar er is ook nog zoiets als fatsoen. Fatsoen naar je kinderen toe. Wat moeten die wel niet denken als ze later ouder zijn en teruglezen of horen dat hun moeder meer van hun vader houdt dat van hen? Nog los van het feit dat haar kinderen er op school mee gepest kunnen worden. Ik bedoel, ze heeft het wel verkondigd in een van de meest bekeken programma's van de VS. Ik vind dat je dergelijke gedachtes het beste voor jezelf kunt houden en niet doodleuk gaat verkondigen in de media .
We gaan het zomerseizoen weer in, misschien wordt het herhaaldquote:Op woensdag 8 juni 2005 15:33 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Ik vind het erg jammer dat ik die uitzending gemist heb.
En nee, als man wil ik geen kinderen. Blij dat mijn vriendin er ook zo over denkt.
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
Nou ja, om je eigen kinderen te gebruiken, over de ruggen van hen heen, om dat duidelijk te maken vind ik respectloos. Dat is wat mij zo tegen de borst heeft gestuit. Ik denk dat er ook wel andere manieren zijn om je punt duidelijk te maken.quote:Op woensdag 8 juni 2005 15:28 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
En ik hoop dat haar kinderen voorbij die opmerking kunnen kijken, die toch ook is gemaakt om de boel lekker wakker te schudden, en kijken naar de nuttige boodschap erachter! Het scheidingspercentage in Amerika ligt namelijk tussen de 50 en 60 procent, dus de boel wakker schudden lijkt me nuttig. Ik zou trots zijn als mn moeder dat (een beetje) voor elkaar had gekregen.
Ikzelf zou dus voorzichtig zijn met dergelijke uitspraken
promo van de afleveringquote:Op woensdag 8 juni 2005 15:33 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Ik vind het erg jammer dat ik die uitzending gemist heb.
Maar idd, grote kans dat het nog wel een keer in de herhaling wordt gegooid .
omdat ze daar in het programma uiteraard de twee uitersten bij elkaar willen zetten.quote:Op woensdag 8 juni 2005 14:33 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Nou, bij die dames in Oprah was het dus blijkbaar algemeen...
Ik kan me best in haar verhaal vinden, maar toen ze schreef dat haar man en zij hun kinderen als iets 'tangential' beschouwden, dat vond ik wel vet grof.
Ze wil een punt duidelijk te maken, maar ze had het allemaal wel wat netter mogen formuleren.
ensemble, tout est plus joli
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
PETITLAPIN krijgt een DOCHTER
Ja, ik begrijp wat je bedoelt. Dat komt het kind alleen maar ten goede.quote:Op woensdag 8 juni 2005 15:24 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
[..]
En wat wil een kind nou liever dan twee ouders die zielsveel van elkaar houden?
Ik vind overigens houden van je partner een heel ander 'houden van' dan het houden van je kinderen. Dat sluit elkaar toch niet per definitie uit?quote:Op woensdag 8 juni 2005 15:58 schreef schatje het volgende:
[..]
Ja, ik begrijp wat je bedoelt. Dat komt het kind alleen maar ten goede.
Maar goed, ik heb geen kinders...
Het nadeel van in de bergen fietsen: what comes down, must go up!
Natuurlijk sluit het elkaar niet uit.quote:Op woensdag 8 juni 2005 16:07 schreef kleinmeiske het volgende:
Ik vind overigens houden van je partner een heel ander 'houden van' dan het houden van je kinderen. Dat sluit elkaar toch niet per definitie uit?
Maar goed, ik heb geen kinders...
Kids, ik wil ze niet en ben inmiddels 30. Ik heb het geluk iemand getroffen te hebben die ze ook niet wil. Ik weet wel dat als ik zeg dat ik geen kinderen wil, ik soms raar aangekeken word. Als vrouw is het blijkbaar in sommige kringen "not done" om dat te zeggen.
Maar ik vind mijn leven leuk zo. Daarbij, ik vind mezelf helemaal nog niet zo volwassen. Ik wil die verantwoordelijkheid helemaal niet, ik ben al blij als ik mijn katten in het gareel kan houden bij wijze van spreken. Mensen zeggen snel dat je egoistisch bent als je geen kinderen neemt, omdat je dan zogenaamd alleen maar aan jezelf en je eigen leuke leventje denkt. Wat ik pas egoistisch vind is een kind nemen omdat dat zogenaamd "moet" of omdat je je relatie nieuw leven wil inblazen of zo. Zat kids die zo op de wereld komen. No thanks.
Het vervelende in mijn situatie is dat ik enig kind ben en mijn ouders dus een positie als grootouders ontzeg. Dat is waar ik me in het begin druk om maakte. Maar om DAAR nou kids voor te nemen lijkt me ook geen goed idee.
Om kort te gaan: het klokje is bij mij nog niet gaan tikken, en ik denk ook niet dat het ooit gaat tikken. Toch heb ik me nog niet laten steriliseren ofzo. Ergens is er nog dat gevoel van: je weet nooit. Ik ben net gaan samenwonen, en misschien kijken we er over 5 jaar ineens heel anders tegenaan. Tot dan laat ik het maar lekker zo.
Maar ik vind mijn leven leuk zo. Daarbij, ik vind mezelf helemaal nog niet zo volwassen. Ik wil die verantwoordelijkheid helemaal niet, ik ben al blij als ik mijn katten in het gareel kan houden bij wijze van spreken. Mensen zeggen snel dat je egoistisch bent als je geen kinderen neemt, omdat je dan zogenaamd alleen maar aan jezelf en je eigen leuke leventje denkt. Wat ik pas egoistisch vind is een kind nemen omdat dat zogenaamd "moet" of omdat je je relatie nieuw leven wil inblazen of zo. Zat kids die zo op de wereld komen. No thanks.
Het vervelende in mijn situatie is dat ik enig kind ben en mijn ouders dus een positie als grootouders ontzeg. Dat is waar ik me in het begin druk om maakte. Maar om DAAR nou kids voor te nemen lijkt me ook geen goed idee.
Om kort te gaan: het klokje is bij mij nog niet gaan tikken, en ik denk ook niet dat het ooit gaat tikken. Toch heb ik me nog niet laten steriliseren ofzo. Ergens is er nog dat gevoel van: je weet nooit. Ik ben net gaan samenwonen, en misschien kijken we er over 5 jaar ineens heel anders tegenaan. Tot dan laat ik het maar lekker zo.
Herkenbaar, Myriade. En nee, kinderen krijgen omdat je ouders zo graag opa en oma zouden willen zijn lijkt me idd geen goed idee.
En iedereen is egoïstisch. Iedereen doet namelijk wat hij zelf het liefste wil. Alsof je kinderen krijgt voor de kinderen. Zij hebben er niet om gevraagd om geboren te worden, dusseh...
En iedereen is egoïstisch. Iedereen doet namelijk wat hij zelf het liefste wil. Alsof je kinderen krijgt voor de kinderen. Zij hebben er niet om gevraagd om geboren te worden, dusseh...
Meer mensen zouden geen kinderen moeten nemen. Tweeverdieners bijvoorbeeld. Dat gaat soms echt van kind in de creche parkeren, werken, kind ophalen etc..
Kinderen zijn ook gewoon dúúr. Dat vind ik eik ook wel een reden om ze niet te nemen. Je móet wel hard werken als je een kind hebt. Je kunt dan niet besluiten om 20 uurtjes te werken omdat je dat lekkerder vindt. Tenminste één van de partners moet goed verdienen. Ieder part-time zou wel kunnen natuurlijk, maar ik geef dat geld liever gewoon aan mezelf uit. Mijn huisdieren zijn al zo duur op de kost.
Ik woon in de buurt van zo'n creche. Het is zo triest.quote:Op woensdag 8 juni 2005 16:24 schreef Alicey het volgende:
Meer mensen zouden geen kinderen moeten nemen. Tweeverdieners bijvoorbeeld. Dat gaat soms echt van kind in de creche parkeren, werken, kind ophalen etc..
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
Tot voor kort wilde ik gewoon geen kinderen. Maar sinds een jaar ben ik echt gaan walgen van kinderen krijgen. De meeste argumenten zijn hier al gemeld dus ik ga ze niet opsommen. Was pas nog op vakantie in een hotel met behoorlijk veel ouders met jonge kinderen, de stress, de ergernis en de vermoeidheid in de ogen van die ouders! Dan denk ik echt blijf dat toch gewoon thuis, doe het je niet aan. En dan komen ze thuis en vertellen ze natuurlijk dat het ge-wel-dig was. En ons kindje heeft dit en ons kindje heeft dat, yeah right. En jullie? Wat hebben jullie aan de vakantie gehad? Ochja, ieder z'n keuze...
En die site kindervrij is inderdaad echt top.
En die site kindervrij is inderdaad echt top.
Zijn er hier trouwens mensen waarbij hun lijf er anders over denkt dan hun hoofd? Dus wel een tikkende klok, terwijl je het eigenlijk gewoon niet wilt?
Sanity is (not) statistical
Euhm, die tikkende klok zit toch ook tussen de oren??quote:Op maandag 27 juni 2005 23:27 schreef Maeghan het volgende:
Zijn er hier trouwens mensen waarbij hun lijf er anders over denkt dan hun hoofd? Dus wel een tikkende klok, terwijl je het eigenlijk gewoon niet wilt?
Ik ben 25 en ik wilde nooit kinderen hebben. Ik heb ze niet nodig en ik ben geen zorgzaam type en familiemens..
Als ik iemand met een kind zie, ben ik blij dat ik geen kind(eren) heb!
Mijn vaste vriend (we zijn 5 jaar samen) van 29 wil ook geen kinderen hebben en daar ben ik zo blij van!
Kinderen van mijn zus zullen ons bezoeken als we oud worden, dus dat is geen probleem...
Ik schaam me er niet voor om te zeggen dat ik wel een beetje egoïstisch ben. Ik wil geen kinder-zorgen hebben in mijn leven. Kinderen zijn niet alleen voor een paar dagen, maar voor je hele leven, dus, het is zeker niets voor mij. Een kat kan je een paar jaren hebben en dan ben je weer vrij, maar een kind moet je langer hebben en je hele leven over je kind zorgen maken. En zij zijn zo duur...Ik wil veel reizen en ik heb geen zin in dat kind-gedoe...
Maar, ik ben blij dat veel mensen anders denken dan ik...Ik besta ook dankzij mijn moeder en vader...
[ Bericht 10% gewijzigd door Ivatje op 27-09-2005 17:58:33 ]
Als ik iemand met een kind zie, ben ik blij dat ik geen kind(eren) heb!
Mijn vaste vriend (we zijn 5 jaar samen) van 29 wil ook geen kinderen hebben en daar ben ik zo blij van!
Kinderen van mijn zus zullen ons bezoeken als we oud worden, dus dat is geen probleem...
Ik schaam me er niet voor om te zeggen dat ik wel een beetje egoïstisch ben. Ik wil geen kinder-zorgen hebben in mijn leven. Kinderen zijn niet alleen voor een paar dagen, maar voor je hele leven, dus, het is zeker niets voor mij. Een kat kan je een paar jaren hebben en dan ben je weer vrij, maar een kind moet je langer hebben en je hele leven over je kind zorgen maken. En zij zijn zo duur...Ik wil veel reizen en ik heb geen zin in dat kind-gedoe...
Maar, ik ben blij dat veel mensen anders denken dan ik...Ik besta ook dankzij mijn moeder en vader...
[ Bericht 10% gewijzigd door Ivatje op 27-09-2005 17:58:33 ]
ha ha ha ha ha
het is dat ik geen 29 ben anders zou ik denken dat je m'n vriendin wasquote:Op dinsdag 27 september 2005 17:42 schreef Ivatje het volgende:
Ik ben 25 en ik wilde nooit kinderen hebben. Ik heb ze niet nodig en ik ben geen zorgzaam type en familiemens..
Als ik iemand met een kind zie, ben ik blij dat ik geen kind(eren) heb!
Mijn vaste vriend (we zijn 5 jaar samen) van 29 wil ook geen kinderen hebben en daar ben ik zo blij van!
Kinderen van mijn zus zullen ons bezoeken als we oud worden, dus dat is geen probleem...
Ik schaam me er niet voor om te zeggen dat ik wel een beetje egoïstisch ben. Ik wil geen kinder-zorgen hebben in mijn leven. Kinderen zijn niet alleen voor een paar dagen, maar voor je hele leven, dus, het is zeker niets voor mij. Een kat kan je een paar jaren hebben en dan ben je weer vrij, maar een kind moet je langer hebben en je hele leven over je kind zorgen maken. En zij zijn zo duur...Ik wil veel reizen en ik heb geen zin in dat kind-gedoe...
Maar, ik ben blij dat veel mensen anders denken dan ik...Ik besta ook dankzij mijn moeder en vader...
Klonk is alleen Klonk als er Klonk op staat
Bingo!! Exact mijn verhaal!quote:Op dinsdag 27 september 2005 17:42 schreef Ivatje het volgende:
Ik ben 25 en ik wilde nooit kinderen hebben. Ik heb ze niet nodig en ik ben geen zorgzaam type en familiemens..
Als ik iemand met een kind zie, ben ik blij dat ik geen kind(eren) heb!
Mijn vaste vriend (we zijn 5 jaar samen) van 29 wil ook geen kinderen hebben en daar ben ik zo blij van!
Kinderen van mijn zus zullen ons bezoeken als we oud worden, dus dat is geen probleem...
Ik schaam me er niet voor om te zeggen dat ik wel een beetje egoïstisch ben. Ik wil geen kinder-zorgen hebben in mijn leven. Kinderen zijn niet alleen voor een paar dagen, maar voor je hele leven, dus, het is zeker niets voor mij. Een kat kan je een paar jaren hebben en dan ben je weer vrij, maar een kind moet je langer hebben en je hele leven over je kind zorgen maken. En zij zijn zo duur...Ik wil veel reizen en ik heb geen zin in dat kind-gedoe...
Maar, ik ben blij dat veel mensen anders denken dan ik...Ik besta ook dankzij mijn moeder en vader...
Alleen de jaren kloppen niet maar verder
You're not alone, zoals je al leest in de reacties boven mequote:Op dinsdag 27 september 2005 17:42 schreef Ivatje het volgende:
Ik ben 25 en ik wilde nooit kinderen hebben. Ik heb ze niet nodig en ik ben geen zorgzaam type en familiemens..
Als ik iemand met een kind zie, ben ik blij dat ik geen kind(eren) heb!
Mijn vaste vriend (we zijn 5 jaar samen) van 29 wil ook geen kinderen hebben en daar ben ik zo blij van!
Kinderen van mijn zus zullen ons bezoeken als we oud worden, dus dat is geen probleem...
Ik schaam me er niet voor om te zeggen dat ik wel een beetje egoïstisch ben. Ik wil geen kinder-zorgen hebben in mijn leven. Kinderen zijn niet alleen voor een paar dagen, maar voor je hele leven, dus, het is zeker niets voor mij. Een kat kan je een paar jaren hebben en dan ben je weer vrij, maar een kind moet je langer hebben en je hele leven over je kind zorgen maken. En zij zijn zo duur...Ik wil veel reizen en ik heb geen zin in dat kind-gedoe...
Maar, ik ben blij dat veel mensen anders denken dan ik...Ik besta ook dankzij mijn moeder en vader...
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
Ik neig de laatste tijd ook jouw kant op (ben nog maar 20 maar goed... ).quote:Op dinsdag 27 september 2005 17:42 schreef Ivatje het volgende:
Ik ben 25 en ik wilde nooit kinderen hebben. Ik heb ze niet nodig en ik ben geen zorgzaam type en familiemens..
Als ik iemand met een kind zie, ... -knip - ...Ik besta ook dankzij mijn moeder en vader...
Probleem is echter dat ik een lieve vriendin heb (al zo'n 3 jaar ), die kinderen geweldig vindt - niet nu, maar wel voor d'r 30e jaar - dat wordt dus een probleem....
Xbox Live Gamertag: Harmen84
Misschien veranderen je inzichten nog. Of die van haar. Iig een lastig probleem.quote:Op woensdag 28 september 2005 14:28 schreef Harmen1984 het volgende:
[..]
Ik neig de laatste tijd ook jouw kant op (ben nog maar 20 maar goed... ).
Probleem is echter dat ik een lieve vriendin heb (al zo'n 3 jaar ), die kinderen geweldig vindt - niet nu, maar wel voor d'r 30e jaar - dat wordt dus een probleem....
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
Laatst had ik het er met vrienden over dat ik geen kinderen wilde, kwam er meteen een vraag "Waarom niet?". Als je wel kinderen wilt, vraagt er niemand "Waarom?", dat vindt iedereen dan een rare vraag
Dat is mij ook al een keer opgevallen. Sterker nog: een vriend van me zei tegen me dat hij als doel heeft zich voor te planten, en dat heeft hij ook gedaan. En vorige week vroeg hij toen hij zijn poepmachine aan me toonde waarom ik geen kinderen wilde.....quote:Op woensdag 28 september 2005 14:37 schreef Petra76 het volgende:
Laatst had ik het er met vrienden over dat ik geen kinderen wilde, kwam er meteen een vraag "Waarom niet?". Als je wel kinderen wilt, vraagt er niemand "Waarom?", dat vindt iedereen dan een rare vraag
Het blijft toch een taboe....
burgerweeshuis
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
"de mens heeft geen smaak, tenzij hij opgegeten wordt."
woensdag 26 mei 2010 12:26 schreef Kluts het volgende: Een vicieuze cirkel heeft idd geen invalshoeken.
als je vriendin dezelfde leeftijd als jou heeft, heb je nog zo'n 10 jaar .....quote:Op woensdag 28 september 2005 14:28 schreef Harmen1984 het volgende:
[..]
Ik neig de laatste tijd ook jouw kant op (ben nog maar 20 maar goed... ).
Probleem is echter dat ik een lieve vriendin heb (al zo'n 3 jaar ), die kinderen geweldig vindt - niet nu, maar wel voor d'r 30e jaar - dat wordt dus een probleem....
Ik denk niet dat het erg 'slim' is om nu te doen alsof je exact weet hoe je leven eruitziet over 10 jaar (dat is de helft van je huidige leeftijd)....
Of je moet nu zeggen dat je geen relatie kunt hebben met je vriendin, omdat het duidelijk is dat zij op een zeker moment een gezinnetje wil stichtten, en jij daar niet aan mee wilt doen ...
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Het is inderdaad te vroeg om de toekomst van je relatie eraan te verbinden, maar het is wel een potentieel struikelblok...quote:Op woensdag 28 september 2005 14:53 schreef RM-rf het volgende:
[..]
als je vriendin dezelfde leeftijd als jou heeft, heb je nog zo'n 10 jaar .....
Ik denk niet dat het erg 'slim' is om nu te doen alsof je exact weet hoe je leven eruitziet over 10 jaar (dat is de helft van je huidige leeftijd)....
Of je moet nu zeggen dat je geen relatie kunt hebben met je vriendin, omdat het duidelijk is dat zij op een zeker moment een gezinnetje wil stichtten, en jij daar niet aan mee wilt doen ...
Xbox Live Gamertag: Harmen84
Hoeft geen struikelblok te zijn.
Mijn vriend wilde wel graag en ik niet. Dat was van het begin af wel duidelijk. Hij begreep toen ook dat hij maar moest kiezen (tussen mij en een "broedse" vrouw). Eigenlijk vond hij dat niet eens een keus. Hij wilde óf kinderen met mij of helemaal geen kinderen.
In de loop van de jaren is het nu zo gegroeid bij hem dat hij niet eens meer kinderen wilt, hij ziet nu veel "voordelen" en is niet (meer zo snel) bereid om dat op te geven.
Overigens houden we wel de optie open, zeg nooit "nooit" dus eigenlij. En ik heb geen zin om mezelf er dan weer uit te kletsen als ik "nooit" gezegd zou hebben.
Maar eigenlijk is het wel duidelijk... geen kiddies bij ons.
Mijn vriend wilde wel graag en ik niet. Dat was van het begin af wel duidelijk. Hij begreep toen ook dat hij maar moest kiezen (tussen mij en een "broedse" vrouw). Eigenlijk vond hij dat niet eens een keus. Hij wilde óf kinderen met mij of helemaal geen kinderen.
In de loop van de jaren is het nu zo gegroeid bij hem dat hij niet eens meer kinderen wilt, hij ziet nu veel "voordelen" en is niet (meer zo snel) bereid om dat op te geven.
Overigens houden we wel de optie open, zeg nooit "nooit" dus eigenlij. En ik heb geen zin om mezelf er dan weer uit te kletsen als ik "nooit" gezegd zou hebben.
Maar eigenlijk is het wel duidelijk... geen kiddies bij ons.
De maatschappij ziet het als een plicht om een kind te nemen lijkt het welquote:Op woensdag 28 september 2005 14:45 schreef zwaaibaai het volgende:
[..]
Dat is mij ook al een keer opgevallen. Sterker nog: een vriend van me zei tegen me dat hij als doel heeft zich voor te planten, en dat heeft hij ook gedaan. En vorige week vroeg hij toen hij zijn poepmachine aan me toonde waarom ik geen kinderen wilde.....
Het blijft toch een taboe....
Mensen geloven het niet, zeggen dat je je nog wel bedenkt. Nou ik denk ik het eigenlijk niet.
Op dinsdag 21 februari 2012 22:30 schreef JoanFranka het volgende:
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
PINGUINS RULEREN!! Dat zijn echt een van de grappigste dieren op aarde hahahaa
Mwoa, ik ken ook mensen die toen de derde onderweg was de vraag kregen 'waarom neem je er nog een, je hebt toch al een jongen en een meisje?' Twee kinderen is geaccepteerd lijkt het wel, alles wat daar onder of boven zit is discutabel voor velen tenzij iemand twee, drie, vier kinderen van hetzelfde geslacht heeft, dan 'mogen' ze wel gaan voor het andere geslachtquote:Op woensdag 28 september 2005 14:37 schreef Petra76 het volgende:
Laatst had ik het er met vrienden over dat ik geen kinderen wilde, kwam er meteen een vraag "Waarom niet?". Als je wel kinderen wilt, vraagt er niemand "Waarom?", dat vindt iedereen dan een rare vraag
Ik moet er niet aan denken kinderen te krijgen. Ben nu 31 en denk niet dat dit ooit gaat veranderen.
stupidity has become as common as common sense was before
Binnen nu en een jaar; let maar op...quote:Op woensdag 28 september 2005 19:05 schreef marcb1974 het volgende:
Ik moet er niet aan denken kinderen te krijgen. Ben nu 31 en denk niet dat dit ooit gaat veranderen.
quote:Op woensdag 28 september 2005 18:58 schreef Solitarias het volgende:
* Solitarias , man, zonder kinderwens, 32 meldt zich!
|
|
