geen kinderen willen; taboe?

quote:

Op maandag 4 april 2005 12:16 schreef RM-rf het volgende:
Jezus? dat zijn vast gezellige familiebijeenkomsten waar persoonlijke zaken tot een verboden onderwerp zijn gemaakt ...

Ik vind inderdaad dat je bepaalde onderwerpen inderdaad beter in een een-op-eengesprek kunt bespreken dan in een drukke kamer vol familieleden

Wat een onzin-post

quote:

Op maandag 4 april 2005 12:16 schreef RM-rf het volgende:

[..]

Jezus? dat zijn vast gezellige familiebijeenkomsten waar persoonlijke zaken tot een verboden onderwerp zijn gemaakt ...

Eerder meldde iemand vol trots dat hij was gaan schelden toen zijn familie ernaar vroeg en hij dat al 13 jaar had moeten aanhoren ..
Is het misschien een idee dat zo iemand zelf dan ook moet leren beter te communiceren met zijn familie, kennelijk hebben die tot dan toe zijn uitleg niet begrepen..?

Ongetwijfeld zal het niet liggen aan het feit dat de familie weigert om de mening van deze persoon gewoon te respecteren, maar zal hij het wel niet duidelijk gezegd hebben

quote:

Natuurlijk, als je tegen anderen verteld: 'ik neem nooit kinderen' komt dat al snel ongeloofwaardig over, en zul je geconfronteerd kunnen worden met een sarcastische blik en 'dat merk je over X jaar nog wel' opmerkingen ... dat roep je dan echter ook zelf over je af ..

Waarom komt dat ongeloofwaardig over? Ik zie dat absoluut niet hoor.

quote:

Als iemand gewoon rustig en normaal uitlegt waarom hij op een zeker punt in zijn leven geen behoefte heeft aan kinderen, of dat nu financieel is (wat volgens mij een volledig legitieme reden is), te maken heeft met opvatting over de moeite die ouder zijn kost en of men daaraan zou voldoen ...
Kan ik me niet voorstellen dat dan het gezeur aan blijft houden, volgens mij blijft dat gezeur voornamelijk bestaan bij mensen die er zelf, misschien onbewust, toch een probleem van maken...

En omdat jij het je niet kan voorstellen, zal het ook niet gebeuren?

quote:

Of mensen in een relatie kinderen gaan krijgen en wat hun plannen zijn, is nu eenmaal een gespreksonderwerp dat ter sprake kan komen, net zoals bv de vraag of men een huis wil gaan kopen ... stel je voor dat er hier nu een klaagtopic staat waar iemand zich ontzettend ergert over altijd weer dat gespreksonderwerp: 'huis-kopen, of toch blijven huren?' en zelf een hardstochtelijke huurder is, maar in zijn omgeving een aantal mensen met een loodzware hypotheek op hun schouders, die echter toch zo 'hups-enthousiast' doen over hun koophuis ... Zo'n klager komt ook dan niet al te overtuigend over, en mensen zullen snel vermoeden dat hij eigenlijk diep van binnen 'jaloers' is ... iig zal hij met zijn 'boze' houding zulke onschuldige gesprekken tot hele emotionele stellingnames maken.

Omdat andere mensen wel eens zouden kunnen denken dat wat je zegt niet is wat je denkt, moet je dan maar je mond houden of iets anders zeggen dan je zou willen zeggen?

quote:

Op maandag 4 april 2005 12:16 schreef RM-rf het volgende:

Natuurlijk, als je tegen anderen verteld: 'ik neem nooit kinderen' komt dat al snel ongeloofwaardig over, en zul je geconfronteerd kunnen worden met een sarcastische blik en 'dat merk je over X jaar nog wel' opmerkingen ... dat roep je dan echter ook zelf over je af ..

Als iemand gewoon rustig en normaal uitlegt waarom hij op een zeker punt in zijn leven geen behoefte heeft aan kinderen, of dat nu financieel is (wat volgens mij een volledig legitieme reden is), te maken heeft met opvatting over de moeite die ouder zijn kost en of men daaraan zou voldoen ...
Kan ik me niet voorstellen dat dan het gezeur aan blijft houden, volgens mij blijft dat gezeur voornamelijk bestaan bij mensen die er zelf, misschien onbewust, toch een probleem van maken...

inderdaad. ik zeg dan ook nooit nooit, maar zeker op dit moment heb ik geen behoefte aan kinderen. het niet hebben van een vriendin zal hier zeker aan bijdragen

het is net als met andere zaken waarbij mensen een heel stellige mening hebben zoals een rotsvast geloof. dan kan je wat tegenstrubbelingen verwachten

Ik heb geen kinderwens, mijn vriend is erin meegegroeid.
Misschien kijken we er over een paar jaar anders tegen aan, maar ik zie het nu niet gebeuren maar ik de toekomst ook niet.

Mensen die me (goed) kennen vragen er niet eens naar. Heerlijk. Mijn ouders en zijn ouders: ze vinden het vast wel een beetje jammer maar hebben werkelijk nooit wat laten doorschemeren. Misschien omdat we ook niet halfslachtig zijn, maar erg duidelijk.

Toen het ooit ter sprake kwam; Mijn ouders reageerden eerder met: ".. maar dat hadden we ook nooit verwacht, lieverd, je bent er niet de meid naar." En nee, dat was niet lullig of denigrerend bedoeld. Ze kennen me gewoon... en dat was einde onderwerp.

Je kan 1000-den redenen verzinnen om wel voor nageslacht te zorgen en 1000-den om het juist niet te doen. Er geldt er maar 1 echt: Wil je het hééll graag, ook als het allemaal anders zou lopen dan verwacht/gehoopt. Wil je het ook NU (ofhankelijk van je levensfase), nú kinderen nemen omdat je anders láter mogelijk spijt krijgt/te laat bent, is in mijn optiek niet echt een goed idee.

Uiteindelijk: leven en laten leven. Mensen die drammen of vervelend zijn, hebben geen respect. Op de vraag "waarom niet", antwoord ik dan "waarom eigenlijk wel?" Vaak is het dan angstvallig stil ;-)

quote:

Op maandag 4 april 2005 12:26 schreef miss_sly het volgende:
Wat een onzin-post

leg uit?
Ik leg enkel uit dat dat klagen over de reacties van andere mensen, vaak ook de nadruk erop legt dat mensen zelf onmogelijke wensen nastreven in hun houding tot anderen ...:
Zij verwachten dat anderen opeens dat onderwerp niet ter sprake brengen, en als het wel gebeurt reageren ze er al snel overspannen op

Kennelijk vinden sommige mensen het in dit topic heel normaal om te beweren dat 'kinderen-in-jullie-relatie' een verboden onderwerp zijn in gesprekken met hun familie, en dat die dat ook zou moeten weten, anders gaat men na 13 jaar lijdend dat te hebben aangehoort schelden .... daardoor werden men namelijk heel erg gekwetst, dat was een ongewenste bemoeienis met hun leven ...

Ik zelf vind dat overdreven, ik denk dat de fout daar niet enkel bij de familie ligt, maar die persoon die dat onderwerp zelf schijnbaar niet kan verdragen, gaat daar zelf dan niet goed mee om ...
Als dat onderwerp an sich tot een 'verboden gespreksonderwerp' verworden is, denk ik sterk dat je niet kunt beweren dat men er geen probleem mee heeft .. die 'men' is dan evenzeer de kinderloze persoon die daar verder niet een gesprek over kan voeren, zonder zich 'aangevallen' te voelen.

En nee, ik beweer niet dat ieder kinderloos persoon dat bij voorbaat heeft, er zijn ook genoeg die daar geen probleem van maken, die gewoon bewust een keuze genmaakt hebben, enkel is het sterk mijn overtuiging dat mensen die daar goed en probleemloos mee omgaan, daar ook over kunnen praten, zelfs opmerkingen erover kunnen verdragen.

ik voel me aangesproken door bovenstaande reactie en kan maar op 1 manier reageren: lulkoek.

quote:

Op maandag 4 april 2005 12:58 schreef Klonk het volgende:
ik voel me aangesproken door bovenstaande reactie en kan maar op 1 manier reageren: lulkoek.

leg uit?
Of kun je dat niet, als je je kennelijk aangesproken voelt door een minder positieve analyse, die weerleggen door een reactie ...?

dan verval je al snel in termen als 'onzin' en 'lulkoek', maar dat is zelf ook geen constructief gesprek.

let wel op, ik ben niet eens begonnen over dit onderwerp, je hebt zelf, uit eigen initiatief een persoonlijk verhaal opgetekend, en nu ga je opeens 'gekwetst' doen, als iemand iets zegt waar je het misschien niet mee eens bent ..
Volgens mij bewijst juist zulk een reactie dat ik niet geheel ongelijk heb.

speciaal voor jou dan:

ik en mijn vriendin hebben in 13 jaar tijd, op alle niveau's duidelijk gemaakt dat we niet aan kinderen beginnen, van 1 op 1 gesprekken tot verjaardagen, altijd vriendelijk maar wel duidelijk, als ze het na 13 jaar nog niet snappen en ik schiet een keertje lekker uit mijn slof dan durf jij, zonder dat je me uberhaupt kent, zo'n pot onzin over mij te zeggen, ja doei.

quote:

Op maandag 4 april 2005 12:56 schreef RM-rf het volgende:

[..]

leg uit?

Ik had meer getikt in die post, dus wellicht kun je daarop reageren om uit te leggen wat je niet snapt

anyway, ik vind dat jij de zaak heel erg neerlegt bij de mensen die aangeven dat ze er niet over willen praten, maar je vergeet dat mensen respectvol met elkaar om dienen te gaan. Het is tweerichtingsverkeer, en als een bepaald onderwerp herhaaldelijk aan bod is gekomen en het is uitentreuren uitgekauwd dan mag er een streep onder gezet worden en het als verboden onderwerp worden aangemerkt.

quote:

Op maandag 4 april 2005 12:56 schreef RM-rf het volgende:
Ik leg enkel uit dat dat klagen over de reacties van andere mensen, vaak ook de nadruk erop legt dat mensen zelf onmogelijke wensen nastreven in hun houding tot anderen ...:

Respect hebben voor een ander... een heel onmogelijke wens ja

voor miss_sly:

- ongeloofwaardig zijn van de bewering 'ik neem nooit kinderen' ... juist door de nadruk op het definitieve van 'nooit

of je dat 'vind' of niet, er zijn veel, heel veel mensen die terugkomen op zo'n beslissing ooit, of vrouwen die achteraf toch spijt hebben, als er voorheen kennelijk nooit een mogelijkheid geweest is om kinderen te krijgen ...
natuurlijk dat zijn andere mensen, die maar dom doen, en _jij_ hoort daar absoluut niet bij, dat weet je zeker ... maar veel gesprekspartners weten dat niet zo zeker en die gaan er toch vanuit dat mensen die juist de stelligste beweringen doen, het hardste beginnen te roepen als je ook maar minimaal niet helemaal overtuigd bent, het minste zeker zijn van hun eigen keuze ...

Er zijn inderdaad mensen die hun leven tot op een heel hoog niveau kunnen 'plannen', maar deze hebben heel weinig behoefte om dat aan andere mensen te gaan vertellen, juist op het moment dat er de behoefte ontstaat er andere mensen bij te betrekken, is dat zelf al een teken van onzekerheid ..

Iemand die gewoon een keuze maakt en daar zelf gewoon zeker van is, die wordt ook niet gekwetst als iemand daar een opmerking over maakt, simpelweg omdat zekerheid en zelfvertrouwen de beste bescerhming zijn tegen opmerkingen van buiten ..
als je dan toch gekwetst raakt door de opmerkingen van anderen, is kennelijk je zelfvertrouwen en zekerheid over je beslissing niet sterk genoeg ..

Hoe meer je beweert dat familie zich niet zou mogen bemoeien met je persoonlijke leven en keuzes, des te sterker is dan de invloed die die familie uitoefent, domweg omdat je met de bewering "bemoei je niet met mij", ook zelf direkt bevestigd dat uitgesproken meningen van familieleden heel veel uitmaken, en je niet vertrouwd op je eigen keuze.

quote:

Op maandag 4 april 2005 13:07 schreef miss_sly het volgende:

anyway, ik vind dat jij de zaak heel erg neerlegt bij de mensen die aangeven dat ze er niet over willen praten, maar je vergeet dat mensen respectvol met elkaar om dienen te gaan.

dat ontken ik ook niet, ik vind het bv een prima antwoord wat de persoon gaf die tegen een collega die vroeg naar hoe hij toch zulke grote reizen kon betalen en regelen, aangaf:
namelijk dat hij dat kon doen, omdat hij geen kinderen had, dat is een prima, sterke uitleg, namelijk de uitleg dat dat een afweging is ... of kinderen krijgen, of meer financiele ruimte en tijd hebben:

Kun je je voorstellen wat de reactie was geweest als hij in plaats van een simpele, droge uitleg te geven, maar in plaats daarvan boos was geworden?

Ik ben gewoon duidelijk van mening dat je moeilijk anderen het recht kunt ontzeggen om soms opmerkingen te maken over het persoonlijke leven en de keuzes die iemand maakt, dat is heel normaal, maar in de manier waarop iemand er zelf op reageert maak je al snel duidelijk of iemand zelf sterk is in het verdedigen van zijn keuzes, of niet.

[ Bericht 27% gewijzigd door RM-rf op 04-04-2005 13:34:50 ]

quote:

Op maandag 4 april 2005 13:21 schreef RM-rf het volgende:
..

Iemand die gewoon een keuze maakt en daar zelf gewoon zeker van is, die wordt ook niet gekwetst als iemand daar een opmerking over maakt, simpelweg omdat zekerheid en zelfvertrouwen de beste bescerhming zijn tegen opmerkingen van buiten ..
als je dan toch gekwetst raakt door de opmerkingen van anderen, is kennelijk je zelfvertrouwen en zekerheid over je beslissing niet sterk genoeg ..

Maar gaart die vlieger omgekeerd dan niet net zo goed op? Blijkbaar ervaren degenen die doorzagen over andermans keuze kinderloos te blijven die keuze ook als een aanval op hun eigen beslissingen. (´jij wil geen kinderen dus je wijst mijn levensstijl af´)
Anders zouden ze het onderwerp wel kunnen laten rusten.

Nonsens RM-rf. Op een gegeven moment is een onderwerp uitgekauwd, opgevreten en uitgekotst. Dat heeft niks met niet achter je beslissingen staan te maken.

Dat onderwerp is al snel uitgekauwd als iemand gewoon duidelijk schept. zoals bv de persoon die aangaf dat zijn keuze geen kinderen te hebben, wel betekende dat hij nu tijd en financiele ruimte had om reizen naar Nieuw Zeeland te maken (zie de edit in mn eerdere post)

Iemand die echter snel geirriteerd reageert op de vraag an sich, zal zich altijd aangevallen blijven voelen, en dan blijven ook de opmerkingen komen, dat is geen nonsens, zo functioneren sociale structuren domweg nu eenmaal.

quote:

Lupa-Solitaria, sorry dat ik het zeg, maar ik vind je echt niet van de snuggerste. Je spreekt jezelf honderden keer tegen, en je manier hoe jij je vrijheid wilt beleven, komt me echt over als een puber.

Dit is een ander soort syndroom, dat we ook wel 'projectie' noemen.

quote:

Op maandag 4 april 2005 13:40 schreef RM-rf het volgende:
Dat onderwerp is al snel uitgekauwd als iemand gewoon duidelijk schept. zoals bv de persoon die aangaf dat zijn keuze geen kinderen te hebben, wel betekende dat hij nu tijd en financiele ruimte had om reizen naar Nieuw Zeeland te maken (zie de edit in mn eerdere post)

Iemand die echter snel geirriteerd reageert op de vraag an sich, zal zich altijd aangevallen blijven voelen, en dan blijven ook de opmerkingen komen, dat is geen nonsens, zo functioneren sociale structuren domweg nu eenmaal.

Dus als ik maar een reden geef die de ander goed genoeg vindt, mag ik verwachten dat ze erover ophouden. Als ik geen reden of geen acceptabele reden geef hebben ze het recht er oneindig over door te zagen?

Wat is snel geirriteerd raken? Na 1 jaar, 5 jaar, 13 jaar? Als ik inmiddels lang en breed in de overgang ben?

quote:

Op maandag 4 april 2005 13:40 schreef RM-rf het volgende:
Dat onderwerp is al snel uitgekauwd als iemand gewoon duidelijk schept.

Welnee, dat is het helemaal niet. Je zegt net zelf dat je het 'ongeloofwaardig' vindt als iemand zegt nooit kinderen te willen, dus

quote:

Op maandag 4 april 2005 13:48 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Welnee, dat is het helemaal niet. Je zegt net zelf dat je het 'ongeloofwaardig' vindt als iemand zegt nooit kinderen te willen, dus

Nee hoor, je kunt pas zeggen dat je nooit kinderen wilt, als je kinderloos sterft denk ik...totdie tijd heb je geen idee waar je over praat en kom je vanzelf nog wel tot inkeer

En als je dan in de hemel komt, kun je de eeuwigheid doorbrengen met jezelf voor je kop slaan omdat nooit aan kinderen bent begonnen.

quote:

Op maandag 4 april 2005 13:56 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
En als je dan in de hemel komt, kun je de eeuwigheid doorbrengen met jezelf voor je kop slaan omdat nooit aan kinderen bent begonnen.

Shit, ik dacht toch echt dat ik er dan vanaf was

quote:

Op maandag 4 april 2005 13:56 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
En als je dan in de hemel komt, kun je de eeuwigheid doorbrengen met jezelf voor je kop slaan omdat nooit aan kinderen bent begonnen.

Ga je dan niet linea recta naar de hel, als kinderloze? Het negeren van het gebod ´gaat heen en vermenivuldigt u´ wordt vast niet straffeloos toegestaan.

quote:

Op maandag 4 april 2005 13:48 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Welnee, dat is het helemaal niet. Je zegt net zelf dat je het 'ongeloofwaardig' vindt als iemand zegt nooit kinderen te willen, dus

Doe gerust een beetje moeite om mijn post door te lezen en je zult zien dat ik de keuze an sich openlaat, iedereen moet vooral die keuze maken welke ze zelf het beste vinden, op basis van zelf gekozen afwegingen ...

Enkel heb je mensen die gewoon duidelijk zijn in die keuze, inclusief het feit dat ze misschien soms ook de optie openlaten dat men later misschien iets anders kiest, als de omstandigheden welke hun keuze bepalen, veranderen (maar dat is ook een kwestie van persoonlijkheid en situatie) ...

Wat ik wel beweer is dat de mensen die niet tegen het onderwerp an sich kunnen, geirriteerd reageren als het ter sprake komt, kennelijk zelf minder zeker zijn, en dit overschreeuwen door juist de zaak veel 'definitiever' voor te doen dan dat het warschijnlijk is...

vergelijk een persoon die een scherp weerwoord biedt, bv, dankzij het feit dat hij geen kinderen heeft, kan hij grote lange reizen maken (wat absoluut klopt en een geheel legitieme uitleg is, die naar alle waarschijnlijkheid ook direkt door gesprekspartners wordt opgepikt als 'oke, dat is duidelijk') en iemand die gaat schelden tegen zijn familie na telkens weer met dat onderwerp geconfronteerd te worden ...
Des te zekerder iemand is over zijn persoonlijke keuzes, des te makkelijker legt hij ook opmerkingen van anderen naast zich neer, accepteerd die gewoon als wat het is: 'opmerkingen' en niets meer.

Blijven miepen erover dat 'anderen toch vooral moeten weten dat ze bepaalde onderwerpen hebben te vermijden', is een uitvlucht zoeken, die vooral je eigen rol daarin ontkend; het probleem is nu net dat veel van die mensen dat kennelijk niet doen, als jijzelf dat een probleem vind, ligt de oplossing daarvoor eerder bij jezelf en je eigen reacties op anderen; wachten op het moment dat anderen zich maar aan jou aanpassen kan lang duren en vooral jezelf veel frustratie opleveren.

quote:

Op maandag 4 april 2005 13:59 schreef zwijntje het volgende:
Ga je dan niet linea recta naar de hel, als kinderloze? Het negeren van het gebod ´gaat heen en vermenivuldigt u´ wordt vast niet straffeloos toegestaan.

Ik ging om andere redenen toch al naar de hel , en in WFL hebben we allang besloten dat het daar véél gezelliger wordt!

quote:

Op maandag 4 april 2005 14:01 schreef RM-rf het volgende:
(wat absoluut klopt en een geheel legitieme uitleg is, die naar alle waarschijnlijkheid ook direkt door gesprekspartners wordt opgepikt als 'oke, dat is duidelijk') en iemand die gaat schelden tegen zijn familie na telkens weer met dat onderwerp geconfronteerd te worden ...

Zucht... er zijn mensen die zelfs daarna nog een weerwoord hebben!!!
Mijn schoonmoeder zou bijv. zeggen:
'ja, maar, als je oud bent heb je niemand om voor je te zorgen.'
Tuurlijk zijn er honderden tegenargumenten, maar dan ga je wéér in een nutteloze discussie.

quote:

Op maandag 4 april 2005 14:41 schreef miss_dynastie het volgende:
'ja, maar, als je oud bent heb je niemand om voor je te zorgen.'

Nee, dàt is een goede reden om kinderen te krijgen.

En wie zorgt er tegenwoordig nog voor zijn ouders?