geen kinderen willen; taboe?

quote:

Op woensdag 2 maart 2005 22:46 schreef vbmot het volgende:

[..]

Jawel, van geld

Maar serieus, dat kinderen in mijn leven geen meerwaarde hebben betekent toch niet dat ik nergens van kan houden.

Van je kinderen hou je altijd. Economisch denken over kinderen vind ik zo zwak. Maar allez, het is beter dat je geen kinderen krijgt, want je komt niet echt over als iemand die dan ook veel moeite in de opvoeding zal steken.

quote:

Op woensdag 2 maart 2005 23:36 schreef Zzyzx het volgende:

[..]

Economisch denken over kinderen vind ik zo zwak.

Dan ben ik zwak, so be it. Als ik daar nou blij van word.

quote:

Maar allez, het is beter dat je geen kinderen krijgt, want je komt niet echt over als iemand die dan ook veel moeite in de opvoeding zal steken.

* street011 zal toch echt stelselmatig gedwongen moeten worden om kinderen te nemen... dus dames die ook geen kinderen willen... k ben nog opzoek

[ Bericht 3% gewijzigd door street011 op 03-03-2005 14:14:34 ]

Sommige mensen hebben nu eenmaal niet de bagage in huis om kinderen te krijgen en op te voeden. Ik schaar mijzelf hier ook onder. Het is beter om te beseffen dat je het niet in huis hebt om kinderen op te voeden, dan er lukraak aan te beginnen.

Er zijn genoeg mensen die er een potje van maken en hun kinderen verpesten. Aan de andere kant blijft het een leuke discussie: want wat is de wereld zonder nageslacht? Maar aan mij niet besteed dus, ik ben me bewust waarom en kan dus ook weinig verpesten.

quote:

Op woensdag 2 maart 2005 23:36 schreef Zzyzx het volgende:

[..]

Van je kinderen hou je altijd.

Oh ja, vandaar dat zoveel ouders kun kinderen in de steek laten, mishandelen of misbruiken.

ik heb 2 tantes die naar mijn weten bewust geen kinderen hebben. 1 is nu achter in de 40 en 1 is 50. Valt me wel op dat ze er nog uitzien als 30-ish

dus taboe? welk taboe?

Ik ben zevenentwintig en ik wil absoluut geen kinderen. Wat anderen ervan denken, zal me een zorg zijn. Ik word alleen weleens een beetje moe van het gezeik over biologische klokken.

Misschien leuk voor een poll?? Mannen en vrouwen die vroeger geen kinderen wilden maar ze nu toch wel hebben.... en er dan achter komen dat niks meer waardevoller is dan je eigen kinderen

Ik wilde vroeger ook geen kinderen, maar ben nu zoooo gelukkig met mijn jongste dochter! Ik vind het helemaal super!

quote:

Het benauwd me nu al dat ik al zo oud ben (bijna 23) en dus echt na moet gaan denken komende tijd of ik ze ECHT niet wil.

Wij zijn even oud, ik wil later heus wel kinderen, maar nu nog lang niet. 23 is ontzettend jong Je hebt nog makkelijk tot je dertigste om er over na te denken hoor.

quote:

Op woensdag 2 maart 2005 23:36 schreef Zzyzx het volgende:

[..]

Van je kinderen hou je altijd.

Weet je dat de koude rillingen over mijn ruglopen als ik dit soort nonsense hoor van mensen die kinderen hebben? Die missen dus een aardig stuk realiteitsbesef, en dat voedt dan kinderen op

Ik wil geen kinderen, aan de TS naarmate je ouder wordt, dan wordt dat kortzichtige gezeik aan je kop minder, schrale troots ik weet het

Ooh ik ben 28 !

Ik denk dat die mensen die ik in Supernanny voorbij zie komen momenten hebben dat ze even helemaal NIET van hun kinderen houden.

Dat je kinderen hebt, helemaal prima, maar ga niet net doen of het hebben van kinderen hemels is en volledig vrij van nadelen. Gelukkig zijn de meeste ouders in mijn omgeving gewoon realistisch.

Wat maakt het uit of het taboe is of niet? Als jij geen kinderen wilt neem je geen kinderen...

quote:

Op dinsdag 8 maart 2005 10:32 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

Dat je kinderen hebt, helemaal prima, maar ga niet net doen of het hebben van kinderen hemels is en volledig vrij van nadelen. Gelukkig zijn de meeste ouders in mijn omgeving gewoon realistisch.

Tja, misschien is dat voor die mensen dan wel zo... dat is dan toch prima, dat ze 'hemelse' en 'perfecte' kinderen hebben ... waarom zouden die dat niet mogen zeggen, als dat zo is voor hen?
Wordt _jij_ daarvan misschien onzeker? als zo'n lopende moederkoek haar eigen kinderen helemaal het einde vind en een echte 'verrijking' van haar leven ...?

Als jijzelf gewoon duidelijk voor jezelf een keuze hebt gemaakt, dat je geen kinderen wilt, dan is het toch geen probleem als iemand anders kennelijk voor zichzelf een andere keuze heeft gemaakt ... leuk voor dr dan, dat haar kinderen zo lief-knap-intelligent zijn, als ze toevallig een keertje in één beweging het lukt hun speen in de eigen mond te steken (iets waarvoor imho geen hoog IQ ontegenzeggelijk benodigd is, maar soit, als die uier-op-pootjes het denkt, dan is dat haar zaak) ...

Serieus heb ik het gevoel dat de mensen die het hardste hier klagen dat ze geen kinderen willen, en dat de ouders van kinderen nooit tegenover henzelf mogen opgeven hoe leuk het ouder-zijn zou zijn ... _zelf_ er de meeste problemen van maken, en bovenal het sterkste het foute idee aanhangen dat kinderen een 'keuze' zouden zijn...
Voor mijzelf was het hebben van een kind nooit een eigen bewuste keuze, als ik op een zeker moment gewoon een rubbertje bij me had gehad, had ik nu nog steeds geen dochter, en daar was ik dan vast heel gelukkig mee geweest...
Zo gaat dat nu eenmaal bij veel mensen, die hun leven niet tot in de details, of zelfs qua grote bepalende gebeurtenissen niet kunnen lannen en voornamelijk reageren op wat het leven nu eenmaal met hen voorheeft ...

quote:

Op dinsdag 8 maart 2005 12:55 schreef RM-rf het volgende:
Wordt _jij_ daarvan misschien onzeker? als zo'n lopende moederkoek haar eigen kinderen helemaal het einde vind en een echte 'verrijking' van haar leven ...?

LOL Nee, ik vind het vooral irritant. Op dezelfde wijze dat ik iemand irritant vind als diegene alleen nog maar met een wazige blik in zijn ogen over zijn of haar nieuwe auto, partner of hond kan praten. Ik heb het niet zo op roze wolkjes.

quote:

Als jijzelf gewoon duidelijk voor jezelf een keuze hebt gemaakt, dat je geen kinderen wilt, dan is het toch geen probleem als iemand anders kennelijk voor zichzelf een andere keuze heeft gemaakt ...

Daar ligt het probleem ook helemaal niet. Het probleem ligt in het feit dat je, als je aangeeft geen kinderen te willen, geconfronteerd wordt met bullshit als: "Wacht maar tot je biologische klok begint te tikken!" of "Maar het is zó'n verrijking van je leven!". Waar bemoeien die mensen zich mee? Ik heb toch ook nooit geprobeerd hen ervan te overtuigen dat ze geen kinderen moeten nemen?

quote:

leuk voor dr dan, dat haar kinderen zo lief-knap-intelligent zijn, als ze toevallig een keertje in één beweging het lukt hun speen in de eigen mond te steken (iets waarvoor imho geen hoog IQ ontegenzeggelijk benodigd is, maar soit, als die uier-op-pootjes het denkt, dan is dat haar zaak) ...

Vervelender wordt het als moederlief denkt dat àlle mensen àlles wat haar kindje doet rèuzeleuk vinden. Helaas kom je zulke moeders nogal eens tegen in de trein. Met hun oh zo schattige kroost dat op oh zo schattige wijze andere passagiers lastigvalt. Passagiers die obligaat en ongemakkelijk naar de dreumes glimlachen maar zich intussen groen en geel ergeren aan het gegil, ge-ren en gekrijs.

quote:

en bovenal het sterkste het foute idee aanhangen dat kinderen een 'keuze' zouden zijn...
Voor mijzelf was het hebben van een kind nooit een eigen bewuste keuze, als ik op een zeker moment gewoon een rubbertje bij me had gehad, had ik nu nog steeds geen dochter, en daar was ik dan vast heel gelukkig mee geweest...

Oh ja, het is in Nederland verplicht om kinderen te krijgen, of wat? Get real, voor 95% van de mensen is het krijgen van kinderen een keuze, ja. Tegenwoordig helemaal. Voor sommige mensen zijn kinderen zelfs een soort modieus accessoire geworden. Lekker hip door de stad wandelen met je dure fourwheeldrive kinderwagen met daarin een mormeltje in desingnerkleding.

quote:

Voor mijzelf was het hebben van een kind nooit een eigen bewuste keuze, als ik op een zeker moment gewoon een rubbertje bij me had gehad, had ik nu nog steeds geen dochter, en daar was ik dan vast heel gelukkig mee geweest...

Dit soort situaties komen ook echt veel voor in Nederland. En het neuken zonder rubbertje is ook een keus hoor. En het niet halen van een morning-after pil ook. Allemaal keuzemogelijkheden, dus ik vind het een beetje onzinnig wat je nu allemaal roept.

quote:

Op dinsdag 8 maart 2005 13:11 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

... voor 95% van de mensen is het krijgen van kinderen een keuze, ja. Tegenwoordig helemaal. Voor sommige mensen zijn kinderen zelfs een soort modieus accessoire geworden. Lekker hip door de stad wandelen met je dure fourwheeldrive kinderwagen met daarin een mormeltje in desingnerkleding.

volgens mij ligt daar jouw frustratie....

Net zoals je van anderen beweert dat zij uit modieuze lifestyle-overwegingen een 'kindje nemen', is jouw keuze om geen kinderen te willen, net zozeer lifestyle-georienteerd jouw 'keuze' geworden, waaraan je je dusdanig vasthoud dat kennelijk iemand die daarop ingaat jouw standvastigheid opeens aanvalt ... en je je beledigd voelt....
Want een persoon die vroeg in de 20 is en die keuzes nu gemaakt heeft over de manier waarop deze zijn hele verdere leven zal gaan leven, inplannen, die moet je hardstikke serieus nemen, dat gebeurt namelijk altijd dat die beweringen van 20-ers tot in de details kloppen ...

En bedankt voor de prachtige psychologische analyse.

Einde discussie tussen jou en mij wat mij betreft, hier heb ik geen trek in.

Ben overigens 27.

sorry als ik je beledig ...

maar waarmee beledig ik je nu precies, is dat soms met een kwaificatie, waar je zelf uiteindelijk oorspronkelijk mee aan bent komen zetten, mensen die 'lifestyle-keuzes' maken binnen hun eigen leven ...?

Of misschien met de opmerking dat twintigers vaak maar al te graag net willen doen alsof hun hele leven vooruit te plannen is, maar dat dat uiteindelijk iets is waarbij je wel degelijk ook vraagtekens kunt plaatsen..?

Je beledigt me niet, ik heb niet zulke lange tenen. Ik heb alleen geen zin om psychologisch geanalyseerd te worden met frasen als 'volgens mij ligt daar jouw frustratie'. Als je wilt weten waar mijn 'frustratie' ligt, dan kun je dat ook gewoon vragen.

Waar het me om gaat is dat je met name in die post allemaal aannames doet over wat ik denk, voel en besloten heb. En daar heb ik geen trek in.

wat mensen hier voelen, is uiteindelijk het onderwerp ... namelijk behoorlijke private ideeen over nageslacht ...

Ik geef iedereen absoluut gelijk erin dat men dit voor zichzelf besluiten, en daarin is het net zo goed of iemand wel of geen kinderen wil nemen ...

enkel wat wat mij betreft een beetje twijfelachtig is, is die hier veelgeuitte bewering dat er nooit een 'normale' opmerking mag komen, bijvoorbeeld van iemand die wel eens twijfels heeft met dat absolutisme dat kennelijk mensen van 23 de uitspraak laat doen 'nooit aan kinderen te beginnen' ....

Nu kan mij het persoonlijk niks schelen of die persoon van 23 over 10 jaar wel of geen kinderen heeft ... maar die stelligheid om nu te zeggen hoe over een tijdje je toekomst eruit ziet, zie ik om eerlijk te zijn toch ook een beetje als gelijk aan een 12-jarig knulletje dat zegt... 'later-als-ik-groot-ben-wil-ik-profvoetballer-worden' ...

Als mensen dan eens een keertje een tegenwoord krijgen, waarbij wat twijfels geplaatst worden bij hun stelligheid, denk ik niet dat je zoiets al tezeer als een belediging moet opvatten ... dat is volgens mij wel degelijk een normale opmerking die mensen ook mogen plaatsen ...

Daarentegen is het natuurlijk ook zo dat veel van die moederkloekende ouders waanzinnig irritant kunnen zijn, als zij denken dat 'hun' huidige situatie een soort van 'heiligdom-dom is in een mensenleven ... alsof kinderen hebben het enige doel is van mensen ... wat idd nogal kortzichtig gezien is van zulke ouders ...

Overigens, ik denk dat het heel zinnig is als mensen de 'planbaarheid' van hun eigen leven eens wat minder serieus nemen, en eerder ophouden om alles te zien als iets waarvoor je bewust zou 'kiezen' ... niet eens zozeer omdat het voor mij persoonlijk iets is dat ik prettig vind, maar eerder omdat juist zo'n houding een oplossing _kan_ zijn voor de raadslozigheit, die bijvoorbeeld de topicstarter aangeft als zij het gevoel heeft toch vooral allemaal dingen te _moeten_ doen, om nog te genieten van haar leven ...

Het gaat niet om het plaatsen van vraagtekens bij mijn stelligheid, het gaat om de stelligheid waarmee anderen beweren dat je er heus nog wel achterkomt dat kinderen krijgen echt het Walhalla is.

Het plannen van je leven en het genieten van je leven gaan heel goed samen.

quote:

Op dinsdag 8 maart 2005 14:52 schreef Lupa_Solitaria het volgende:
Het gaat niet om het plaatsen van vraagtekens bij mijn stelligheid, het gaat om de stelligheid waarmee anderen beweren dat je er heus nog wel achterkomt dat kinderen krijgen echt het Walhalla is.

Het plannen van je leven en het genieten van je leven gaan heel goed samen.

Moet je eens jonge ouders met een baby goed in de ogen kijken, pure PANIEK En vervolgens zit je klemvast, zeker als de vader zich er wat makkelijk van afmaakt. Dat gebeurt nogal eens (kan ik ook wel begrip voor hebben, wij mannen worden ook altijd weer door vrouwen in de val gelokt )

Van jongs af aan wilde ik al geen kinderen. Ik voelde me daar absoluut niet voor in de wieg gelegd. Ik ben dan ook op m'n 18de naar de huisarts gegaan, naar me grondig te hebben laten inlichten bij de rutgerstichting e.d. wat de consequenties waren, om mij te laten steriliseren. Het antwoord van de huisarts was: 'Ik sta niet toe dat er in een gezonde meid wordt gesneden'. Hij begreep me dus absoluut niet. Moet ik daarvoor jarenlang aan de pil. (Wat ook nog eens kankerverwekkend is, etc).

Waarom is het met 'ik wil ze niet' genoeg. Waarom moet er altijd een verklaring voor komen 'waarom' jij ze niet wilt. Ik wil ze gewoonweg niet. Kids van een ander vind ik prachtig, maar ik zou er niet aan moeten denken zelf kinderen om me heen te hebben. Vooral het 24 uur klaar staan benijpt me en de verantwoordelijkheid is mij gewoonweg te groot. Dat een ander ze prachtig vind, ben ik ontzettend blij mee, maar dat zie ik niet. Ik zie poepluiers, blerende kinderen, naar school brengen etc etc. Dan komt er nog bij, dat ik van mezelf weet dat ik mijn kinderen (als ik ze zou krijgen) hetgeen niet kan geven waar een kind recht op heeft. Daar gaat mijn standpunt van uit. "Ouder hebben geen recht op kinderen, maar kinderen hebben recht op ouders"

Vind ik mezelf egoistisch, absoluut niet ... in ieder geval niet minder egoistisch dan die echtparen die beiden een full time job hebben en hun kind vanaf hun geboorte bij opa en oma dumpen. Maar dat wordt makkelijker geaccepteerd, dan dat je ze niet wil. Ik ben 36, dus ik word nu niet meer geconfronteerd met opmerkingen "kinderen zijn zo geweldig, je krijgt er zoveel voor terug". Maar dat was in het verleden wel anders. Het was een soort van schande dat ik zei dat ik geen kinderen wilde. Dus wat doe je; naar aanleiding van de van buitenaf druk op je gelegd zijnde kindergebeuren. Je trouwt met de eerste de beste idioot, omdat je biologische klokje rinkelt. Mijn huwelijk was een farce en ik ben godsblij dat er nooit kids zijn gekomen.

Ten opzichte van stellen die geen kinderen kunnen krijgen. Gunst dat heb ik van dichtbij meegemaakt. Mijn broer en schoonzus konden ook geen kinderen krijgen, na lang dokteren hebben ze via IVF kinderen gekregen.... en weet je wat het frapante is, zij zijn nou juist degeen die wel begrip hadden voor mijn situatie.

Enfin.... wat ik dan als einde wil zeggen: Laat mij zijn zoals ik ben, ik wil jou ook niet veranderen.

Wat een drukte om niets onderwerp is dit toch altijd, wel of geen kinderen, dat is een beslissing die ieder stel, ieder mens voor zich moet nemen, het besluit om aan kinderen te beginnen moet maar op 1 ding gebasseerd zijn en dat is liefde, liefde voor elkaar en liefde voor het kind dat je op de wereld gaat zetten.

Als je om welke andere redenen ook aan kinderen begint moet je heel hard na gaan denken of het wel of niet verstandig is, je begint niet aan kinderen omdat je baby's schattig vind, je begint niet aan kinderen als je denkt dat het normaal is, je begint niet aan kinderen als je enige drijfveer is om de bloedlijn van de familie door te zetten.

Mjin vriendin en ik zijn allebei 33 en dit jaar 13 jaar samen, al die tijd hebben wij gezegd geen kinderen voor ons, niet omdat wij een hekel hebben aan kinderen, verre van, we zijn dol op onze neefjes en nichtjes en kinderen van vrienden vinden het ook prachtig bij ons, maar wat zijn we blij als ze na een weekendje logeren weer naar pappa en mamma teruggaan.

Wij houden zielsveel van elkaar maar hebben geen kinderwens, waarom niet, tja, we willen nog zoveel en we zien ons zelf niet als pappa en mamma, helaas voor de familie die op kleine klonkjes wacht, kunnen ze lang op wachten.

Maar helaas, zoals in veel families zitten er altijd figuren tussen die erg bekrompen denken en al 13 jaar bij elke gelegenheid vragen wanneer er bij ons kinderen komen, als wij ze dan voor de tigste keer melden, nooit, begint de discussie weer van voren af aan, dat we egoistisch zijn, dat we er later spijt van krijgen, dat we niet aan de familie denken en ander geneuzel.

Ik kan dan ook niets anders dan het compleet zijn met tiara, laat ons zijn zoals wij zijn, wij willen jou ook niet veranderen, en verder herken ik een heleboel dingen in het verhaal van Tiara.

Kinderen of geen kinderen, dat is veel gevallen een bewuste keuze (medische gevallen zijn natuurlijk een ander verhaal), respecteer dat, zo moeilijk is het toch niet ?

tja ...

ik zal eens zeggen, mijn moeder is gynaecologe en krijgt wekelijks, om niet te zeggen dagelijks vrouwen van rond de 50/60 op consultatie die ENORM veel spijt hebben van hun kinderloosheid, waar ze toen ze nog vruchtbaar waren, heel bewust voor hadden gekozen.

Bij bijna elke vrouw komt de slag wel eens, ik het niet vroeg, dan is het laat. En dat kan ook niet verwonderlijk zijn, aangezien heel onze lichaamsbouw en onze hormonen ingesteld zijn op het krijgen van een kindje.

Iedereen doet wat hij/zij wil, en ik veroordeel niemand, maar ik vind het persoonlijk ook vreemd dat er mensen geen kinderen willen. Iemand op de wereld zetten is gewoon de mooiste en de sterkste emotie die er bestaat. En de liefde die je voor je kind voelt, die voel je gewoon voor niemand anders. Zo'n pallet van emoties dat zich plots opent, waar je anders gewoon geen besef van had.

Ik lees met verwondering al deze verhalen, en ik vind het gewoon jammer, ik zou in mijn omgeving dus ook wel raar opkijken als ik mensen zie die per se geen kinderen willen. Ik zou ook zeggen om er toch nog eens over na te denken, want je ontzegt je gewoon de mooiste emoties die er zijn.

pfff, mooie emoties krijg ik ook zonder kinderen, en kinderen nemen omdat het zo'n pallet aan emoties opent, neej laat maar

quote:

Op maandag 4 april 2005 07:33 schreef petitlapin het volgende:
ik zal eens zeggen, mijn moeder is gynaecologe en krijgt wekelijks, om niet te zeggen dagelijks vrouwen van rond de 50/60 op consultatie die ENORM veel spijt hebben van hun kinderloosheid, waar ze toen ze nog vruchtbaar waren, heel bewust voor hadden gekozen.

Ja, dat heeft zin, op je vijftigste terugkomen op zo'n beslissing. Da's gewoon dom en zelfkwellerij.

quote:

Op maandag 4 april 2005 07:33 schreef petitlapin het volgende:
Bij bijna elke vrouw komt de slag wel eens, ik het niet vroeg, dan is het laat.

Dat is grote onzin. Legio vrouwen die op latere leeftijd nog altijd blij zijn dat ze gekozen hebben om geen kinderen te krijgen. Maar die hoor je daar niet over bij de gynaecoloog. Die zijn gewoon gelukkig.

quote:

En dat kan ook niet verwonderlijk zijn, aangezien heel onze lichaamsbouw en onze hormonen ingesteld zijn op het krijgen van een kindje.

Mensen zijn geen willoze slaven van hun lichaam en hun hormonen, mensen kunnen nadenken. En er zijn geen hormonen die je vertellen dat je kinderen moet krijgen, hooguit hormonen die je vertellen dat je moet neuken, maar dat kan tegenwoordig gelukkig ook zonder dat er kinderen van komen.

quote:

dereen doet wat hij/zij wil, en ik veroordeel niemand, maar ik vind het persoonlijk ook vreemd dat er mensen geen kinderen willen. Iemand op de wereld zetten is gewoon de mooiste en de sterkste emotie die er bestaat. En de liefde die je voor je kind voelt, die voel je gewoon voor niemand anders. Zo'n pallet van emoties dat zich plots opent, waar je anders gewoon geen besef van had.

Zo ken ik er nog wel een paar. Geen kinderen krijgen is gewoon het heerlijkste wat er is: die vrijheid, die rust! De liefde die je voor je eigen leven en voor je eventuele partner voelt, die voel je voor niks en niemand anders. Blablabla etcetera. Niet iedereen vindt een eigen kind het toppunt van geluk. Give me a break, ik heb wel wat beters te doen dan me dom voortplanten terwijl er al veel te veel mensen op de wereld rondlopen.

quote:

Ik lees met verwondering al deze verhalen, en ik vind het gewoon jammer, ik zou in mijn omgeving dus ook wel raar opkijken als ik mensen zie die per se geen kinderen willen. Ik zou ook zeggen om er toch nog eens over na te denken, want je ontzegt je gewoon de mooiste emoties die er zijn.

Weet je zeker dat je niet eigenlijk net zo bekrompen denkt als je moeder (topic over je broer)? Je indenken dat er mensen zijn die er anders over denken lijkt je vrij moeilijk af te gaan.

quote:

Op maandag 4 april 2005 07:06 schreef Klonk het volgende:
Maar helaas, zoals in veel families zitten er altijd figuren tussen die erg bekrompen denken en al 13 jaar bij elke gelegenheid vragen wanneer er bij ons kinderen komen, als wij ze dan voor de tigste keer melden, nooit, begint de discussie weer van voren af aan, dat we egoistisch zijn, dat we er later spijt van krijgen, dat we niet aan de familie denken en ander geneuzel.

Na dertien jaar zou ik daar toch wel heel erg genoeg van hebben. Waar bemoeien mensen zich toch mee? Wat is het in mensen dat ze vinden dat anderen net zo moeten leven, denken en voelen als zij?

* p_p_s wil ook geen kroost.

Behalve dat je leven lekker van jou blijft en dat al het geld wat je ooit verdient, niet direct in de studie of uitzet van je nageslacht gepompt hoeft te worden, kan ook Moeder Aarde zo'n besluit wel waarderen. Ik heb het niet zo op mensen die willoos blijven door-kweken omdat ze zo graag een kindje van zichzelf willen, terwijl de aarde schreeuwt om rust. Ik begrijp niet waarom iemand willens en wetens het milieu wil schaden uit puur egoisme. We kunnen voor onszelf denken, maar laten ons toch graag leiden door "de meeste mensen". Ik veracht dit kuddegedrag want dat gaat ons de das om doen.

Ik heb wel moedergevoelens, een hele hoop (ben net zo oud _jong? als TS) maar mijn zorg en liefde gaat liever uit naar alle niet-menselijke wezens die dit nodig hebben.

Al met al wil ik het besluit van TS en meer mensen in dit topic even toejuichen...

quote:

Op maandag 4 april 2005 07:50 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Na dertien jaar zou ik daar toch wel heel erg genoeg van hebben. Waar bemoeien mensen zich toch mee? Wat is het in mensen dat ze vinden dat anderen net zo moeten leven, denken en voelen als zij?

we worden af en toe ook doodziek, maar ik ben laatst op een manier die veel mensen (en ik ook niet trouwens) niet bij mij verwachten uit de slof geschoten, heb een donderpreek gehouden, en ik hoop dat het nu ophoud.

quote:

Op maandag 4 april 2005 08:00 schreef Klonk het volgende:
we worden af en toe ook doodziek, maar ik ben laatst op een manier die veel mensen (en ik ook niet trouwens) niet bij mij verwachten uit de slof geschoten, heb een donderpreek gehouden, en ik hoop dat het nu ophoud.

Dat wil inderdaad nog wel eens effectief zijn...

Zo heb ik een goede vriend die al zeker dertig jaar vegetariër is. Als hij bij zijn moeder gaat eten, vraagt ze hem nog altijd of hij ècht geen biefstuk wil... *zucht*

quote:

Op maandag 4 april 2005 08:00 schreef Klonk het volgende:

[..]

we worden af en toe ook doodziek, maar ik ben laatst op een manier die veel mensen (en ik ook niet trouwens) niet bij mij verwachten uit de slof geschoten, heb een donderpreek gehouden, en ik hoop dat het nu ophoud.

Herkenbaar!!
Ik had een collega die mij telkens ging vertellen wat een plezier we zouden hebben van kinderen.
Op een keer gingen we voor de 2e keer in een jaar op vakantie. We hadden eerst een rondreis gedaan door Azie en gingen later dat jaar naar Nieuw Zeeland.(Mijn vrouw is Nieuw Zeelandse)
Toen vroeg die collega aan mij waar we dat van deden.
Ik heb hem toen verteld dat hij niet moest zeiken, ten slotte genoot hij van zijn kinderen en als hij die niet had gehad, dan had hij hetzelfde kunnen doen.
Hij heeft het sinds die tijd nooit meer over kinderen gehad.

quote:

Op maandag 4 april 2005 08:21 schreef XL-onwijs het volgende:
Herkenbaar!!
Ik had een collega die mij telkens ging vertellen wat een plezier we zouden hebben van kinderen.
Op een keer gingen we voor de 2e keer in een jaar op vakantie. We hadden eerst een rondreis gedaan door Azie en gingen later dat jaar naar Nieuw Zeeland.(Mijn vrouw is Nieuw Zeelandse)
Toen vroeg die collega aan mij waar we dat van deden.
Ik heb hem toen verteld dat hij niet moest zeiken, ten slotte genoot hij van zijn kinderen en als hij die niet had gehad, dan had hij hetzelfde kunnen doen.
Hij heeft het sinds die tijd nooit meer over kinderen gehad.

tvp'tje. Misschien dat ik straks nog even ga vloeken in de kerk.

quote:

Op maandag 4 april 2005 08:51 schreef Alicey het volgende:
tvp'tje. Misschien dat ik straks nog even ga vloeken in de kerk.

Welke kerk? Mag ik mee?

ik denk helemaal niet bekrompen

ik vind het ook gewoon vreemd hoe wild jullie reageren op mensen die wél kinderen willen. Ik vind jullie gewoon veel vijandiger tegen diegenen die wel kinderen willen dan omgekeerd. Ik zou nooit uit mijn sloffen schieten en zo, dat begrijp ik gewoon niet

quote:

Op maandag 4 april 2005 07:33 schreef petitlapin het volgende:

Iedereen doet wat hij/zij wil, en ik veroordeel niemand, maar ik vind het persoonlijk ook vreemd dat er mensen geen kinderen willen. Iemand op de wereld zetten is gewoon de mooiste en de sterkste emotie die er bestaat. En de liefde die je voor je kind voelt, die voel je gewoon voor niemand anders. Zo'n pallet van emoties dat zich plots opent, waar je anders gewoon geen besef van had.

Wel is het zo dat dit vanuit jouw perceptie is. Mij lijkt het ook iets heel moois, maar aan de andere kant brengt het verplichtingen met zich mee, en die verplichtingen moet je maar net zin aan hebben.

Verder zeg je ook "waar je anders geen besef van had", dus degenen die geen kinderen nemen missen eigenlijk niets.

quote:

Ik lees met verwondering al deze verhalen, en ik vind het gewoon jammer, ik zou in mijn omgeving dus ook wel raar opkijken als ik mensen zie die per se geen kinderen willen.

Zoals ik al zei, ik zelf zou graag kinderen willen (Nu nog niet echter), maar ik kan heel goed begrijpen dat mensen geen kinderen willen. Niet iedereen is hetzelfde, en die diversiteit aan gedachten maakt imo leven juist waardevol.

quote:

Op maandag 4 april 2005 08:55 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Welke kerk? Mag ik mee?

Deze kerk natuurlijk, waar we nu zitten! Je zat al netjes in het bankje zelfs.

quote:

Op maandag 4 april 2005 09:02 schreef petitlapin het volgende:
ik denk helemaal niet bekrompen

ik vind het ook gewoon vreemd hoe wild jullie reageren op mensen die wél kinderen willen.

De meesten zie ik uit hun slof schieten tegen mensen die hen kinderen willen opdringen. Toch een subtiel verschil.

quote:

Op maandag 4 april 2005 09:02 schreef petitlapin het volgende:
ik vind het ook gewoon vreemd hoe wild jullie reageren op mensen die wél kinderen willen.

Ho! Nu draai je de zaken om. 'Wij' reageren alleen maar 'wild' op mensen die het nodig vinden om ons hun mening op te dringen. En lees je eigen post even terug, jij bent er heilig van overtuigd dat het krijgen van kinderen voor iedereen het mooiste is wat er bestaat. Dat geldt dus voor mij niet en voor een heleboel anderen ook niet.

quote:

Ik vind jullie gewoon veel vijandiger tegen diegenen die wel kinderen willen dan omgekeerd. Ik zou nooit uit mijn sloffen schieten en zo, dat begrijp ik gewoon niet

En ik begrijp mensen niet die vinden dat anderen net zo moeten leven, denken of voelen als zijzelf.

Ik vind het helemaal prima als mensen kinderen willen, dat moeten ze lekker zelf weten. Ik wil ze alleen niet en ik heb af en toe genoeg van de neiging van mensen om mij te gaan vertellen hoe geweldig het wel niet is en hoe dom ik wel niet ben dat ik deze keus maak. Ik ga hen toch ook niet vertellen hoe dom het is om kinderen te nemen, hoeveel vrijer je bent als je ze niet hebt, hoeveel geld je overhoudt etc. etc. Ik respecteer hun keus gewoon en ik zou willen dat anderen dat ook bij mij deden.

Als jij tomatensoep koopt in de winkel, ga ik je toch ook niet aanspreken om je te vertellen dat mosterdsoep echt véél lekkerder is en dat je beter mosterdsoep kunt kopen.

quote:

Op maandag 4 april 2005 09:04 schreef Alicey het volgende:
Deze kerk natuurlijk, waar we nu zitten! Je zat al netjes in het bankje zelfs.

Oh jammer, ik hoopte dat we naar een reformatorische kerk gingen...

quote:

Op maandag 4 april 2005 09:05 schreef Alicey het volgende:

[..]

De meesten zie ik uit hun slof schieten tegen mensen die hen kinderen willen opdringen. Toch een subtiel verschil.

langs de andere kant vind ik het hier soms ook kwetsend hoe op schijtende/bleitende kinderen vrijheidsafpakkers wordt afgegeven. Vind ik ook kwetsend, maar ik ga er echt niet kwaad om worden

quote:

Op maandag 4 april 2005 09:07 schreef Lupa_Solitaria het volgende:

[..]

Oh jammer, ik hoopte dat we naar een reformatorische kerk gingen...

Je wilt een keer gezellig samen vloeken in de reformatorische kerk?

quote:

Op maandag 4 april 2005 09:09 schreef petitlapin het volgende:
langs de andere kant vind ik het hier soms ook kwetsend hoe op schijtende/bleitende kinderen vrijheidsafpakkers wordt afgegeven. Vind ik ook kwetsend, maar ik ga er echt niet kwaad om worden

Niemand heeft het over jouw (toekomstige) kinderen. Sommige mensen vinden baby's gewoon niet schattig. Is dat kwetsend? Ik vind het kwetsend als ik weer eens ongevraagd zo'n wurm in mijn handen krijg gedrukt. Ik hou niet van baby's... Ik druk andere mensen ook niet ongevraagd mijn hond of kat in de armen, want het zou kunnen dat ze dat helemaal niet fijn vinden.

quote:

Op maandag 4 april 2005 09:09 schreef petitlapin het volgende:

[..]

langs de andere kant vind ik het hier soms ook kwetsend hoe op schijtende/bleitende kinderen vrijheidsafpakkers wordt afgegeven. Vind ik ook kwetsend, maar ik ga er echt niet kwaad om worden

Waarom vind je dat kwetsend? Je wordt er toch niet persoonlijk mee aangevallen?

Gelukkig krijg ik zelden commentaar op mijn keuze (waarschijnlijk) geen kinderen te nemen.

Wel moet ik wel eens fronsen bij het gedachtegoed dat er in iedere vrouw een biologische klok zou huizen die vroeg of laat alarm slaat. Sterker nog, een vrouw die die klok niet ervaart ´negeert haar ware aard´ volgens die aanhangers van die theorie.
Ik heb al redelijk wat mensen moeten uitleggen dat daar totaal geen wetenschappelijke grondslag voor is, en dat zo´n klok-orgaan echt een hedendaagse mythe is.

Wat me wel eens opvalt is dat mannen weliswaar de reputatie hebben geen kinderen te willen maar toch wel verontwaardig kunnen reageren als je als vrouw zegt er geen te willen.
Ik vermoed dat die mannen wel graag de optie open willen houden, ook al willen ze er nooit gebruik van maken.
En misschien ervaren ze de´ geen-kinderwens´ als een afwijzing van hun zaad

quote:

Op maandag 4 april 2005 09:11 schreef Alicey het volgende:
Je wilt een keer gezellig samen vloeken in de reformatorische kerk?

Dat lijkt me wel leuk ja, ik mag graag een beetje shockeren.

_{Heb toevallig dit weekend een artikel in de krant gelezen over reformatorische ouders in Friesland die hun kids naar een school in Kampen stuurden en me méér dan alleen een hoedje geërgerd. Die ouders deden de meest walgelijke uitspraken over de 'zondigheid' van hun kinderen.}

quote:

Op maandag 4 april 2005 09:12 schreef zwijntje het volgende:
Wel moet ik wel eens fronsen bij het gedachtegoed dat er in iedere vrouw een biologische klok zou huizen die vroeg of laat alarm slaat.

Die biologische klok is nog nooit aangetroffen bij ontleding van vrouwenlichamen. Ik denk zelf dan ook dat het een psychologische klok is.

quote:

Sterker nog, een vrouw die die klok niet ervaart ´negeert haar ware aard´ volgens die aanhangers van die theorie.

En die ware aard is de aard van broedmachine...

quote:

Wat me wel eens opvalt is dat mannen weliswaar de reputatie hebben geen kinderen te willen maar toch wel verontwaardig kunnen reageren als je als vrouw zegt er geen te willen.

Ik las deze week nog dat het in relaties juist vaker zo is dat de vróuw geen kinderen wil en de man wel. Een of ander onderzoek, verbaasde me nogal.

quote:

Op maandag 4 april 2005 09:11 schreef Alicey het volgende:

[..]

Waarom vind je dat kwetsend? Je wordt er toch niet persoonlijk mee aangevallen?

en omdat ik niet persoonlijk word aangevallen, kan ik het niet kwetsend vinden of wat .

Ik vind sommige uitspraken over homo's, gehandicapten enz. ook kwetsend, al ben ik geen van beide.

Ik vind een klein kind minimaliseren tot een schijtend/bleitend kind dat je berooft van je vrijheid nogal kortzichtig en kwetsend, ja. Dat je geen kinderen wil, tot daaraantoe, maar dan maar met platte zinnen afkomen om kleine kinderen tot attention-sucking schepsels te herleiden vind ik ook niet dat.

Eigenlijk begrijp ik ook heel de opzet van het topic niet, wat is er zo erg aan als de familie vraagt: wanneer komen er kindjes? Mogen ze dat dan gewoon niet vragen ? zelfs al weten ze het antwoord al een beetje ...