SPOILER

Bekijk deze YouTube-video
Bekijk deze YouTube-video

HJM heeft wel een mededeling voor iedereen die op Claudia wil stemmen:
Bekijk deze YouTube-video

Hilarisch photoshopje uit 2022, wat ArnieAlberts ruim een jaar later in zijn archief terugvond en chaos in de reeks mee veroorzaakte:

SPOILER: NSFW!

SPOILER: PippenScottie

[
Bekijk deze YouTube-video

SPOILER: Dagoduck

SPOILER: ArnieAlberts

[ afbeelding ]
Bekijk deze YouTube-video

SPOILER: Gretzl

SPOILER: overzichtje met toepasselijke smileys

En de verzameling van @Berkery staat hier: https://www.berkery.nl/fok/00smile/top2000/

SPOILER: gifjes en afbeeldingen

Meer Borsatan: https://tenor.com/nl/search/marco-borsato-stickers

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2025 16:01 schreef n00biedoobiedoo het volgende:
Ruud die op vrijdag werkt én een lijst afsluit. Het mag wel in de krant.

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2025 17:17 schreef Gale_Boetticher het volgende:
Reüniebonus had ook iets steviger mogen uitvallen

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2025 17:13 schreef ESF1Gamer het volgende:
Ik had deze hoger verwacht.

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2025 17:17 schreef Gale_Boetticher het volgende:
Reüniebonus had ook iets steviger mogen uitvallen

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2025 17:18 schreef n00biedoobiedoo het volgende:

[..]
Ik denk niet dat George hele grote bonussen krijgt, een gedeelte is een paar jaar geleden al afgesnoept.
Zeker, er zal wel veel stijgen of binnenkomen, maar het effect zal niet zo groot zijn als dat íe plotseling was overleden.

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2025 17:18 schreef n00biedoobiedoo het volgende:

[..]
Ik denk niet dat George hele grote bonussen krijgt, een gedeelte is een paar jaar geleden al afgesnoept.
Zeker, er zal wel veel stijgen of binnenkomen, maar het effect zal niet zo groot zijn als dat íe plotseling was overleden.

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2025 17:21 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Ze zullen ongeveer daar komen waar ze kwamen toen het ALS-nieuws de eerste keer naar buiten kwam, denk ik? Ik kan me ook niet meer voor me halen wat de bonusconcurrentie toen precies was?

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2025 17:19 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Wacht maar tot week 53.

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2025 17:21 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Ze zullen ongeveer daar komen waar ze kwamen toen het ALS-nieuws de eerste keer naar buiten kwam, denk ik? Ik kan me ook niet meer voor me halen wat de bonusconcurrentie toen precies was?

quote:

Op vrijdag 10 oktober 2025 20:16 schreef Scorpion_17 het volgende:

[..]
Peter R de Vries-bonus

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2025 14:28 schreef Tussle266 het volgende:
Weet je wat me ook wel mooi lijkt, die 90’s week onderverdelen in dagen. Wel gewoon 1 grote stemming, maar lijstjes per genre. Dan kan je bijvoorbeeld ook gewoon de boy/girlband dag aan iets nuttigs besteden, zoals Mexicanen of Nigerianen tellen, als dat je ding niet is.

SPOILER: 322-301

322 Jewel - Foolish Games

Toen ik jong was kende ik Jewel vooral van de hit Intuition. Dat lied uit 2003 haalde ook de hoogste notering in de Top 40, maar is wel maar gewoon een pophitje. Best vermakelijk, maar heeft niets te zoeken in de Top 2000 wat mij betreft. Gelukkig is het ook alleen Foolish Games wat in de lijst staat. De eerste keer dat mij in viel dat dit dus diezelfde Jewel was verwachtte ik niet veel, maar ik werd dus eigenlijk wel weggeblazen door de zang en kracht in dit lied. Totaal anders, in plaats van R&B/Pop crossover een mooie ballad, meer pure pop, voor de soundtrack van Batman & Robin. Breekbaarheid in een song weergegeven, er zijn weinig nummers die meer kracht en breekbaarheid tegelijkertijd uitstralen. Van 2001 tot 2020 een vaste waarde en in 2022 ook nog een deelname. Plek 320 in 2002 was de hoogste notering.

321 Jamiroquai - Virtual Insanity

Oei, de meubels in de kamer staan niet op de juiste plek. Jamiroquai heeft daar geen handen en voeten bij nodig: Een bewegende vloer in de kamer kan er voor zorgen dat je meubels totaal op een andere plek staan en met een slimme cameralens ziet het perspectief er ineens totaal anders uit. Die clip is onlosmakelijk verbonden met deze funksong van Jamiroquai, die ook zonder clip echt wel zijn beste zou zijn, vooral door het pianoloopje dat steeds terugkeert en dat aan het einde van ieder loopje er een heerlijke turnaround in zit. Volgens mij draaien ze tegenwoordig de albumversie en hoewel daar een extra stukje in zit vind ik dat gedeelte wat minder boeiend door de afwezigheid van dat geweldige pianoloopje. Maar ook dat klinkt heerlijk. Sinds 2014 in de lijst en de eerste 10 jaar steeds in het onderste kwart, maar afgelopen editie op 1449.

320 The Prodigy - No Good (Start the Dance)

De beste in de lijst van The Prodigy, met dank aan een sample van Kelly Charles. Nouja, ik denk niet dat de vocalen hier de drijvende kracht zijn. Het is juist de snelle breakbeat die in deze echt heerlijk is, ik heb meerdere van dat soort nummers geprobeerd, maar geen enkele stuitert zo lekker, zo perfect als deze. Een van de beste platen om even je energie kwijt te kunnen, al is er één technoplaat uit de Top 2000 waar ik nog beter op kan springen dan op deze song. Sinds 2015 in de lijst en in 2019 stond dit op 1364 als hoogste notering. Zo belangrijk was Keith Flint hier niet, maar alsnog. Inmiddels staat het lied op 1572.

319 The Easybeats - Friday on My Mind

Die andere van de Easybeats kwamen we rond de 4000 al tegen, ik vind dat een van de flauwigste beatplaatjes uit de hele lijst. Maar dit is dan weer een van de lekkerste beatsongs uit de hele lijst van de eerste succesvolle Young samen met Harry Vanda. Ik heb precies op dit nummer nog mijn enige boete gereden, deze ging net effe iets te lekker in de wagen. Dat heerlijke tokkelgitaartje in het eerste couplet met ietwat psychedelische effectjes erover gevolgd door hele energieke beatmuziek met fijne, flitsende achtergrondkoortjes, genieten. Een nummer waarin je het gevoel hebt dat alles opbouwt tot aan het einde van het refrein, fantastisch. Dat dat dan 2 keer gebeurt kan ik door de vingers zien, zo goed is deze opbouw. Jammer genoeg is deze wel echt vergeten: Zelfs de Evergreen Top 1000 wordt al jaren niet behaald. Van 1999 tot 2013 stond dit in de Top 2000, met plek 968 in 2003 als hoogste notering.

318 Hero - Toen ik je zag

Ik ben geen liefhebber van Guus uit het zuiden vol zon, ik ben geen liefhebber van het Nederlandse Ewbank-luisterlied van eind jaren 90/begin jaren nul. Ik heb de film en serie van All Stars nooit gezien. Ik heb Antonie Kamerling nooit actief zien acteren. Waarom is dit die ene uitzondering op alles? Die ene plaat in dit genre die me wel wat doet? Is het het feit dat Antonie niet perfect probeert te zingen? Is het het feit dat dit wat minder kitscherig of vrijheid blijheid uitstraalt? Natuurlijk is er die uithaal tegen het einde, die ook qua zang niet perfect is, maar juist daarom is ie zo mooi, denk ik. Misschien is dat wel de charme van die liefdesliedjes van Bob Dylan. Het gevoel dat de gewone man ook zo'n simpel liefdesliedje kan opnemen en dat dat je dan raakt. Het zal vast meespelen dat Kamerling zelfmoord heeft gepleegd, maar ik denk dat ik dit in 2009 ook al mooi vond. Al kan ik dat niet echt meer terughalen. Sinds 2013 staat dit in de lijst en vanaf 1091 steeg het langzaam naar 425 in 2020. In 2024 stond het lied op 470.

317 The War on Drugs ft. Lucius - I Don't Live Here Anymore

M83 is vast een bekende naam met die ietwat filmische muziek die veel in reclames, filmsoundtracks en tv-programma's langskomt. Dat gebeurde voornamelijk na radiohitje Midnight City, die helaas de Top 2000 nooit haalde. Daarvoor maakte de band fraaie shoegaze-achtige muziek en in de overgangsperiode kwam in 2008 single Kim & Jessie uit. Die zag ik wel eens op de clipzender van 3voor12 en ik vond het eigenlijk een vrij mysterieuze song die ik op het begin wel leuk vond, maar flink moest groeien. Inmiddels is het een van mijn favorieten. Toen in 2021 de nieuwe single van The War on Drugs hoorde zei ik het dan ook meteen. Dit is gewoon Kim and Jessie van M83, maar dan zonder het hoge synthloopje en met andere tekst. De instrumenten en de basis, die zijn gewoon blijven hangen voor deze song. Maar de combinatie van dat fijne geluidsbad met de altijd zalvende stem van Adam Graduciel en de frisse tegenhanger in de vorm van zangeres Lucius maken het niet ineens een slecht liedje. Het is een beetje jatwerk van een van mijn favorieten, maar verder is zeker richting het einde het echt heel fijn gedaan. In 2022 binnen op 1145 en wel 2x gezakt met inmiddels plek 1503.

316 Snow Patrol - Run

Nog meer shoegazegeneuzel van ondergetekende, want ik moet even vermelden dat Snow Patrol probeerde te beginnen als shoegazebandje. In de eerste songs is die historie nog wel een beetje te horen, tijdens album Spitting Games werd dat echt wel een beetje gelaten. Ja, hoogstens nog via die galmende, gedragen stukken. Laat Run daar vol van zitten - het langzaamste nummer op de plaat met een hoop reverb op de gitaren. Ook it klinkt lekker filmisch en is misschien daarom een klein mainstream succesje geweest. Al werd het pas na de grote successen van Crack the Shutters en Just Say Yes een Top 40-hitje. Ik vind vooral dat stuk met die scheurende hogere gitaarsolo echt top, maar het hele nummer heeft zo'n fijne opbouw met de stem van Gary Lightbody die eigenlijk net iets te zacht staat en die gitaren die er zo lekker slepend in knallen in het refrein. Dit album blijft wel echt goed, de rest van het oeuvre van Snow Patrol mag iedereen vergeten, maar dit is de muziek waarom ze herinnerd moeten worden en Run is gewoon een prachtig prijsnummer. In 2010 kwam dit na de hitnotering ook binnen en een paar jaar lang werd zelfs de laatste nacht behaald, met plek 179 in 2013. Daarna is het lied een dagje weggezakt, want nog altijd staat dit op 406.

315 Elvis Costello - I Want You

Is dit stalkerig van Elvis Costello, of toch gewoon een terechte klacht tegenover een ex die onrecht is aangedaan? Ik vind het een beetje van beiden. Van de ene kant snap ik de pijn die Elvis probeert te omschrijven door gedachten over een ex met een ander wel, van de andere kant is hoe hij zegt dat hij haar per se nodig heeft ook wel een beetje obsessief, gevaarlijk bijna. Overdrijving is natuurlijk ook een kunstvorm, dus in die zin is het een keuze en de pijn die in de tekst wordt geuit is wel wat dit lied zo mooi maakt en een van mijn jeugdige favorieten maakte. Inmiddels vind ik hem wel iets minder goed, voornamelijk omdat de muziek repetitief is, maar het blijft een mooie song, die altijd in de lijst stond en in 2002 zelfs op 140. Afgelopen editie was plek 1048 de plek, pas de tweede keer buiten de top 1000 voor dit lied dat tot 2010 de laatste nacht haalde en in 2018 pas op 564 stond, daarna is het best hard gegaan.

314 Coldplay - Politik

Ik kan geen genoeg krijgen van woorden als shoegaze en reverb in dit blokje, aangezien Coldplay zich in 2002 flink liet inspireren door de muziek van dat soort groepen. In My Place was letterlijk geleend van Ride en Politik is het nummer waarin het reverbgeluid van die bands het meest naar voren kwam in de laatste muziek van de song. Het werd nooit een single en aangezien ik me jarenlang beperkte tot Parachutes en het materiaal wat wel single was omdat iedereen en z'n moeder deed alsof alles behalve Parachutes waardeloos was heb ik dit nummer nooit echt gehoord tot de binnenkomst in de Top 2000. Toen was het vooral wennen, maar ik hoorde wel wat men er in zag, vooral de hardere stukken zijn echt wel fijn. Toen in 2016 was dit ook de opener, die blijft altijd goed bij. In 2017 op 1547, maar daarna zakkend en in 2020 en 2021 afwezig. De 2 jaar erna weer terug in de lijst, maar in 2024 moest het weer zonder. Jammer, de allerbeste Coldplay uit de lijst die het veld moest ruimen terwijl er zoveel onzin van die band wel in staat. En dan mist het enige betere nummer, Don't Panic, bovendien. Die haalde de Extra 500 wel, dus als Chris Martin sterft komende stemweek... dan krijgen we er heel veel matigheid en 2 leuke liedjes bij. Derhalve wens ik Chris een blakende gezondheid toe!

313 Saybia - The Second You Sleep

De mooiste van Saybia is deze ballade due op de eerste plaat van de Deense band stond, een fraai kabbelig liefdesliedje met een mooie folky inslag. De eerste keer dat ik dit hoorde genoot ik meteen van de akkoordopvolging en de manier waarop de vocalen daar overheen liggen en dus vond ik het ook een waardevolle toevoeging aan de Top 2000. Die duurde slechts 4 jaar, van 2014 tot 2017. Plek 1400 in 2015 was de hoogste notering.

312 Talking Heads - Once in a Lifetime

Misschien wel de meest dansbare van de 4 Talking Heads-noteringen waarin David Byrne als een soort dominee ons allerlei zaken probeert bij te brengen op een soort Afrikaans funkgeluid. Het is een soort reflectie op de leegheid van het alledaagse leven en dat mensen meer moeten nadenken over dingen die maar 1 of enkele keren voorbij komen, maar dat veel toch in een bepaalde sleur gebeurt. Geproduceerd door Brian Eno, dan is het meestal wel goed. In de Top 2000 sinds 2000 aanwezig, met plek 505 in 2014 als hoogste notering. Inmiddels vinden we deze op 797.

311 The Boomtown Rats - I Don't Like Mondays

Ongetwijfeld een van de bekendste verhalen over liedteksten uit de popmuziek, deze song over de school shooting van Brenda Ann Spencer die 'I don't Like Mondays' opgaf als reden voor deze schietpartij. Geldof heeft later spijt gekregen van deze song, omdat Brenda Ann te kennen gaf wel lekker te kicken op de aandacht. Ja, misschien heeft hij zelf wel een punt, maar ik vind het toch wel een mooie tekst over deze verwrongen daad, waarbij vooral de dalende pianopartij in het intro en de extra accenten via die piano deze plaat zo mooi maken en het tot een van mijn favorieten maakt. Van 1999 tot 2017 stond dit in de lijst, met plek 437 in 2000 als beste positie.

310 Frans Halsema - Zondagmiddag Buitenveldert

Wat maken ze een herrie he, die DC9's? Tegenwoordig zie je ze niet meer zoveel, ik ken vooral de Airbus A380 en Boeing 737-800 als het vliegtuig waarmee passagiersvluchten worden uitgevoerd. Die kunnen alsnog wel op de buitenveldertbaan starten en landen, vandaar die herrie in deze song van Frans Halsema, over een jongen en een meisje die in een ongelijke seksuele relatie schijnen te zitten: Het meisje hoopt op een toekomst, de jongen denkt ook wel vooral aan snelle seks. Dat stereotype komt wel vaker voor in muziek he? Daarnaast gaat het ook over de leegte van de nieuwbouwwijk zonder eigen gezicht, iets wat blijkbaar al ver voor de viexwijk bestond. Wel een vermakelijk stukje tekst die de tand des tijds wellicht wat slecht heeft doorstaan, maar ik vind dat juist wel zijn charme hebben. Frans kan bij mij weinig fout doen. Van 1999 tot 2013 in de lijst, met plek 791 in 2000 als hoogste notering.

309 Brooke Fraser - Something in the Water

Hier komt weer een persoonlijke popfavoriet die het vast verder bij niemand goed doet. Eendagsvlieg Brooke Fraser had een heel leuk vrolijk popliedje met dit Something in the Water, in de popfolkstijl die in die jaren het goed deed in de charts en de Top 2000. Soms was die stijl me een beetje te gemaakt, maar dit is voor mij oprecht vrolijk en opzwepend, al moet ik zeggen dat ik hem pas echt leuk begon te vinden toen ie een beetje hit-af was. Heb ik wel eens vaker. In thuisland Nieuw-Zeeland was dit een grote hit, hier deed dit het wel minder goed. In de Top 2000 bleef het ook beperkt tot 1460.

308 Elton John - Goodbye Yellow Brick Road

De beste van Elton. Nouja, in de lijst, want Funeral For a Friend/Love Lies Bleeding, het 'prog'-nummer van Elton vind ik nog beter, die staat ook op de plaat Goodbye Yellow Brick Road. Maar dit is van de bekendste songs wel een van de prijsplaten, met de kopstem in het refrein die ik in dit geval wel mooi vind, juist omdat het het nummer wat extra spanning meegeeft. Zoals al eerder gezegd, ik was nooit zo van Elton en ik dacht lang dat Rocket Man en Tiny Dancer de uitzonderingen waren, maar ik heb er door de jaren heen wel meer gevonden en de opvolgingen van verschillende delen en het pianospel staan hier wel echt op de kaart. Het meer horen van dit lied heeft Elton bij mij wel het meeste krediet gegeven, denk ik zo. Van 2003 tot 2011 in de lijst, toen steeds onderin. Maar in 2019 terug op 1261 en ook in de Top 2000 steeg het lied daarna tot 563 in 2023 maar in 2024 weer op 761.

307 Pearl Jam - Rearviewmirror

Een van de fijnste van Pearl Jam qua gitaarwerk met de E-bow van leadgitarist Mike McCready die heerlijk door de plaat heen jaagt. Het nummer bespreekt niet iets specifieks, maar gaat over in het algemeen een situatie om achter je te laten, misschien nog een keer in de achteruitkijkspiegel te kijken maar lekker vooruit op een nieuw doel af te gaan. Met dit heerlijke gitaargeweld lukt dat wel. En wanneer Eddie de titel schreeuwt, dat is een van de beste momenten van de band ooit. In 2019 op 1652 en daarna iedere keer lager, maar vooralsnog aanwezig. In 2024 op 1949.

306 Led Zeppelin - Immigrant Song

De tweede keer Led Zep in dit blokje en deze is een stukje korter: Nog geen 2.5 minuut genieten we van de oerkreten van Robert Plant. Een echte meeschreeuwer die bijna power-metal achtig aan doet doordat er ook een historisch thema in wordt meegenomen: De Vikingen. Ik moet ook weer bekennen dat ik een power metal-versie eerder kende en die vond ik ook al wel lekker, dus dat dit scoort is dan geen verrassing. Beter nog dan in de Top 2000, al werd daar in 2012 wel plek 300 gehaald. Daarvoor deed ie al 3 jaar mee. Oh, en ook in 2000 al, het was er zo een. Nog altijd staat ie erin, nu op 670.

305 Amanda Marshall - Beautiful Goodbye

Dit is echt het enige nummer van Amanda Marshall dat ik ken en dat komt dan ook echt alleen maar door lijstjesradio. Maar man man man, wat is dit krachtig, wat is dit mooi. Het begint als een hele mooie ballad over het einde van een liefde, dat stuk is al echt wel goed. Maar het gaat vooral om dat stuk met orgel erbij waarin de plaat helemaal losgaat. Het is best simpel, zoveel gebeurt er niet eens. Maar alles klopt, de emotie, de piano en dat volle geluid gecombineerd met de drums. Helaas het enige succesvolle werk van Amanda, maar sinds 2014 terecht aanwezig, op een pauze in 2021 na. In 2015 was 1201 de hoogste notering en inmiddels staat het lied op 1669.

304 Sex Pistols - Anarchy in the U.K.

De beste Sex Pistols wat mij betreft. Dat gitaarriffje doet het hem. Eerlijk is eerlijk, als dit gitaarriffje in een echt goeie plaat had gezeten, met goede vocalen en goede muzikanten, had het echt een alltime favourite kunnen zijn. Nu is het gewoon een topplaat, de enige van de Sex Pistols en voor mij de ultieme punkplaat. Toen ik dit in Guitar Hero III en mijn muziekboek leerde kennen geloofde ik heilig dat de Sex Pistols fantastisch zouden zijn. Daar ben ik wel iets van bekomen, maar Anarchy in the UK blijft wel gewoon een serieus goeie song en het enige wat je echt moet kennen van de band naast God Save The Queen. Die laatste meer vanwege de impact dan vanwege de muziek. Van 2016 tot 2021 in de lijst, met plek 1305 in 2016 als hoogste notering.

303 System of a Down - Chop Suey!

Lekker snel meeschreeuwen met Serj Tankian, dat is toch gewoon genieten? System of a Down is chaos. Waar veel nu-metal voor mij wel echt pure commercie is, vind ik System of a Down verre van commercieel. Dit echter springt van links naar rechts en van boven naar beneden. De vocalen van Serj zijn nu ook niet echt radiovriendelijk. Toch is dit het radiohitje van SOAD geweest, het nummer dat je veel op MTV hoorde, etc. Toen ik het veel op MTV hoorde kwam ik net uit mijn metaltijd dus kwam de waardering wel, maar ik heb dit een tijdlang iets te veel chaos gevonden. De laatste jaren concludeer ik dat dit toch wel goede chaos is. Chaos die lekker meeschreeuwt. In 2014 binnen op 1582 maar in 2 jaar naar 237 en sindsdien een vaste waarde in de laatste nacht. Plek 153 in 2024 was de hoogste notering, ook dat nog.

302 Bee Gees - To Love Somebody

De cover van Tim Dawn erkennen WIJ niet en dat heeft dit lied bijna voor mij verpest, maar de laatste jaren is er toch weer een comeback voor een van de mooiste liefdesliedjes van de Bee Gees. Het lied was eigenlijk bedoeld voor Otis Redding, maar die overleed in een vliegtuigcrash en uiteindelijk namen de Bee Gees het zelf op. In de VS deed men het prima, maar in het thuisland bakte dit lied er niets van. Te veel soul en te weinig psychedelische pop. Gelukkig wel goed genoeg voor de Top 2000. Even leek ie daar weg te vallen, want na de periode 2001-2014 in de lijst viel het een jaartje weg. Maar vanaf 2016 is ie weer terug en inmiddels, door Tim Dawn en de Bee Gee-bonus op 1006. Alleen in 2001 deed de plaat het beter met plek 609.

301 Nightwish - Ghost Love Score (live)

De liveversie van Ghost Love Score, origineel van het album Once uit 2004. Anno 2006 was Nightwish zo'n beetje mijn meest beluisterde band, dus het zal niet verrassend zijn dat ik deze veel gehoord heb. Indertijd was dit een van de langste nummers van Nightwish - zaken als Greatest Show on Earth bestonden nog niet, dus dit was na Beauty of the Beast het maximaal haalbare aan kitsch. Niet voor niets werd het Londens philharmonisch orkest ingezet en de band liet zich inspireren door prog van Jethro Tull en Yes voor dit nummer. Dat is ook wel te horen, ook al zijn de tempowisselingen misschien niet zo extreem bestaat het echt uit meerdere delen. En die delen kloppen eigenlijk allemaal, al is het wel extreme kitsch die in de buurt komt van nummers als Barcelona, Innuendo en Music. Het snelle intro met de paukklappen, het belangrijkste zangmotiefje, het rustige stuk, die fijne gitaarsolo, dat is allemaal al goed. Maar na die gitaarsolo komt een stuk met houtblazers waarin wordt opgebouwd naar een sneller stuk met harde gitaren en die combinatie is echt het allerbeste van het lied. Daar zat ik 15 jaar geleden al op te wachten als ik deze song hoorde. Dat stuk van een minuut of 3 zit echt alles in. Daarna wordt de kracht van herhaling nog even getoond en in de liveversie gaat Floor vocaal nog even helemaal los. Ik vind de eerste zanglijnen van Floor in deze song nog ongewoon wijfelend van haar, maar daarna knalt ze hem er helemaal doorheen, beter dan Tarja het live heeft gekund. Toch ben ik Tarja gewend en vind ik haar stem wel het beste passen bij Nightwish, die is technisch wel minder dan Floor maar geeft wel een extra mysterieus sfeertje mee. Dat sfeertje mist Floor, maar technisch is dit allemaal zo goed dat ik het niet veel lager kan beoordelen dan het origineel. En dat is geweldig, een van de beste songs van de band. In 2019 binnen op 1417 maar daarna is dit tegen het einde van de lijst te horen: 365 in 2020 al en in 2022 zelfs op 197. Inmiddels staat het lied op 252.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2025 14:28 schreef Tussle266 het volgende:
Weet je wat me ook wel mooi lijkt, die 90’s week onderverdelen in dagen. Wel gewoon 1 grote stemming, maar lijstjes per genre. Dan kan je bijvoorbeeld ook gewoon de boy/girlband dag aan iets nuttigs besteden, zoals Mexicanen of Nigerianen tellen, als dat je ding niet is.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2025 17:03 schreef Mexicanobakker het volgende:
325 Led

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2025 17:05 schreef Fred_B het volgende:

[..]
Misschien ook wel een idee voor de Top 2000. Dat Eerste Kerstdag de Nederlandstalige dag wordt, en je alleen maar even hoeft in te schakelen bij Drs.P en Boudewijn de Groot.

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 11:41 schreef Gale_Boetticher het volgende:
Door in the wind zal wel smerig hoog staan

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 12:34 schreef Mexicanobakker het volgende:
En dan nog 1x Nederlandstalig van een niet-Nederlandse artiest.

SPOILER

4368 Styx - Babe
4095 Fugees - Killing Me Softly
3881 Ben E. King - Stand By Me
3880 Skunk Anansie - Weak
3841 Dire Straits - Water Of Love
3602 Olivia Newton-John & ELO - Xanadu
3284 Kim Carnes - Bette Davis Eyes
3263 Dido - White Flag
3253 Heart - All I Wanna Do Is Make Love To You
3251 Bruce Springsteen - The River
3171 Ralph McTell - Streets Of London
3013 Split Enz - I hope I never
2981 Steely Dan - Do It Again
2907 Robbie Williams - Angels
2705 Fleetwood Mac - Sara
2664 Tom Petty - Free Fallin'
2626 Clannad - Theme From 'Harry's Game'
2592 Enigma - Sadeness
2532 Bryan Adams - Summer Of '69
2301 Marc Cohn - Walking In Memphis
2207 Gossip - Heavy Cross
2201 Michel Sardou - Les Lacs Du Connemara
2141 Simply Red - Holding Back The Years
2118 The Alan Parsons Project - Old And Wise
2067 Skunk Anansie - Hedonism (Just Because You Feel Good)
2010 Boston - Amanda
2006 Guano Apes - Open Your Eyes
1982 Toto - Rosanna
1979 R.E.M. - The One I Love
1912 Outfield - Your Love
1857 Hall & Oates - I Can't Go For That (No Can Do)
1759 Iron Maiden - Run To The Hills
1755 Alannah Myles - Black Velvet
1648 Jerry Lee Lewis - Great Balls Of Fire
1635 Del Shannon - Runaway
1554 Ellie Goulding - Love Me Like You Do
1536 Hall & Oates - Maneater
1531 Bee Gees - More Than A Woman
1529 Alanis Morissette - You Oughta Know
1518 Babys - Everytime I Think Of You
1469 Motors - Airport
1465 Ellen Foley - We belong to the night
1446 Bruce Hornsby & The Range - The Way It Is
1338 Gerry & The Pacemakers - You'll Never Walk Alone
1323 Melissa Etheridge - Like The Way I Do
1196 Kings Of Leon - Sex On Fire
1125 Muddy Waters - Mannish Boy
1017 Jimi Hendrix Experience - All Along The Watchtower
899 Orchestral Manoeuvres In The Dark - Maid Of Orleans
884 Fleetwood Mac - Songbird
875 Joan Jett & the Blackhearts – I Love Rock ‘N Roll
872 Orchestral Manoeuvres In The Dark - Enola Gay
864 Tanita Tikaram - Twist In My Sobriety
830 Yazoo - Don't Go
806 Dr Hook & The Medicine Show - Sylvia's Mother
805 Heart - Magic Man
804 New Order - Blue Monday
772 Heart - Crazy On You
693 BAP - Kristallnaach
681 Manfred Mann's Earth Band - Blinded By The Light
659 Richard Harris - MacArthur Park
647 Diesel - Sausolito Summernight
613 Billie Holiday - Strange Fruit
604 Long John Baldry - (Walk Me Out In The) Morning Dew
603 Manic Street Preachers - If You Tolerate This Your Children Will Be Next
601 Cranberries - Linger
599 Portishead - Glory Box
589 The Hollies - He Ain't Heavy, He's My Brother
587 Tenacious D - Tribute
505 Neil Young - Heart Of Gold
500 B-52's - Love Shack
489 Robert Miles - Children
473 Fleetwood Mac - Need Your Love So Bad
453 Portugal. The Man - Feel it still
420 Everly Brothers - On The Wings Of A Nightingale
373 Falco - Jeanny
355 Lana Del Rey - Video Games
322 Jewel - Foolish Games
305 Amanda Marshall - Beautiful Goodbye
301 Nightwish - Ghost Love Score (Live@Wacken 2013)

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 12:35 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Die hebben we inderdaad nog niet gehad! Ik vermoed dat dat van de 22 genoemde liedjes ook wel de minst geliefde is hier ja.

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 12:45 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Door De Wind vind ik wel beter dan Tusk, Born Slippy, en het hele oeuvre van Spinvis.

Hoop vanavond de laatste twee blokjes wat uitgebreider te luisteren

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 13:02 schreef Dagoduck het volgende:
Astrid Kersseboom kreeg het vrijdag op NPO1 voor elkaar om The Black Keys - Lonely Boy af te kondigen als de "Black Eyes Peas" toen haar systeem was uitgevallen.

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 13:00 schreef Gale_Boetticher het volgende:

[..]
Hier ben ik een beetje sprakeloos van maar goed smaken verschillen..

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 17:23 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Toelichting volgt wanneer ze langskomen bij Mex

De genoemde nummers zijn wel de laatste platen die ik echt niks vind volgens mij, de rest is gewoon redelijk tot uitstekend.

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 17:24 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Ik vermoed dat er nog 1 Stones komt die jij minimaal érg matig gaat vinden

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 17:25 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Er zijn er een paar van ze die ik echt kut vind maar die hebben we volgens mij gehad nu. Ben benieuwd op welke je doelt.

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 17:25 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Er zijn er een paar van ze die ik echt kut vind maar die hebben we volgens mij gehad nu. Ben benieuwd op welke je doelt.

SPOILER

1. The Smiths – There Is a Light That Never Goes Out
3. Meat Loaf – Bat out of Hell
7. Tame Impala – Let It Happen
8. Dire Straits – Brothers In Arms
12. Billie Eilish – Everything I Wanted
13. Eminem – Stan
16. The War on Drugs – Thinking Of a Place
19. Porcupine Tree – Arriving Somewhere But Not Here
24. Nightwish – Ghost Love Score
29. Tame Impala – The Less I Know The Better
32. Depeche Mode – Enjoy The Silence
34. Dire Straits – Sultans of Swing
39. Tori Amos – Winter
45. The War on Drugs – Under the Pressure
53. Deep Purple – Child in Time
59. R.E.M. – Drive
63. Sinéad O’Connor – Troy
68. The Cure – A Forest
69. Arctic Monkeys – I Bet You Look Good On The Dancefloor
71. Green Day – Boulevard of Broken Dreams
72. System of a Down – Chop Suey
79. ABBA – The Day Before You Came
95. The National – Bloodbuzz Ohio

quote:

Op zondag 12 oktober 2025 23:07 schreef DecoAoreste het volgende:
Minst favoriete nummers uit het blokje 325-301:

310 Frans Halsema - Zondagmiddag Buitenveldert:

SPOILER: 297-276

297 Michael Jackson - Black or White

Het maakt niet uit wie je bent, het maakt uit wat je doet. Was het een pigmentziekte of was het door zijn vele cosmetische ingrepen na het incident tijdens een pepsireclame waarbij zijn haar in brand kwam te staan? Er wordt vaak gezegd dat dat het moment is dat MJ 'gek' is geworden, in ieder geval toch bang van hoe hij er zelf uit zag. Maar ik geloof wel dat hij zelf bleker werd door een pigmentziekte en juist in dat licht vind ik de boodschap die hij uitdraagt extra mooi. Uiteraard met de geweldige intro van Slash en het was samen met Billie Jean en Beat It een van de clips die je zeker na de dood van Jackson veel op MTV zag, natuurlijk door de rol van Macaulay Culkin. Dat stukje gitaar uit die clip hoort er eigenlijk bij, maar zit niet in de Top 2000-versie. Achja, die is alsnog lekker en haalde in 2009 plek 276. Dat was de eerste deelname, daarna bleef het lied een vaste waarde. In 2024 stond ie op 880.

296 Billy Idol - Eyes Without a Face

Met een titel verwijzend naar de film Les Yeux Sans Visage scoorde Billy Idol zijn eerste hit. Uiteraard met een rustiger nummer, het contrast met Top 2000-nummer White Wedding en zijn andere prijsnummer Rebel Yell is groot. Toch vind ik het wel een mooi nummer, een warm badje aan synths en Idol heeft echt wel een fijne stem voor dit soort nummers. Van 2005 tot 2017 in de lijst met plek 1230 in 2007 als hoogste notering, maar in 2023 was dit plots terug en afgelopen editie zelfs naar een plek gestegen waarbij voor een 80s plaat nieuwe deelname zeker lijkt: 1630.

295 Lou Reed - Walk on the Wild Side

De grootste commerciële successen van Lou kwamen van de plaat Transformer, geproduceerd door vrienden van de show Bowie en Mick Ronson. Dit en Perfect Day waren samen een dubbele a-kant. Deze is misschien iets hitgevoeliger door het slidegitaartje, al blijft het ook wel in de basis de vocalen van Reed, uiteraard niet de beste zanger. Hij zingt over vijf verschillende Andy Warhol-proteges, hoofdzakelijk transgenders. Iets wat indertijd natuurlijk weer minder goed in de markt lag, maar ook wel weer baanbrekend was. Lou bleef zo relevant, ook zonder 'zijn' VU. Altijd in de lijst en in 2000 hoger dan ooit op 125. Zelfs de dood van Reed bracht hem 'slechts' plek 263, maar dat was nog altijd een stuk beter dan halverwege de bovenste helft. Dat wordt nu zelfs niet eens meer behaald met slechts plek 1204 in 2024.

294 XTC - Making plans for Nigel

ONZE steunplaat voor deze postpunk/new wave-band, zo zal ik hem voor altijd zien. Ik weet niet of het in 2013 of 2016 was, maar dit lied kwam in ieder geval terug in de Top 2000 nadat wij er 'massaal' op stemden. Ik denk een stem of 20, maar in die tijd maakte dat misschien wel het verschil tussen net wel en net niet de Top 2000. Ook gewoon terecht dat WE dit toen als winnaar hadden vastgesteld. Typisch postpunkgeluid met de vocalen en dat gitaarspel met 3 verschillende effectjes. En dan ook net weer even iets anders door dat fluitgeluid erin en er zit toch een bepaalde manier van opbouw in die ik heel lekker vind. In 2009 binnen op 1367, daarna nog 2 jaar deelnemer voor de afwezigheid in 2012. Maar in 2013 en 2014 was er een nieuwe kans en ook in 2016 deed XTC nog een keer mee. Daarna zat het er wel toch écht op.

293 Ozzy Osbourne - No More Tears

Een kort blokje zware metalen, zoveel hebben we er ook weer niet in de Top 2000. Deze van Ozzy stond op een compilatieCD thuis genaamd rockballads 2, waar ook Stairway to Heaven bijvoorbeeld op stond. Die stond geregeld op en naast Led Zep was ook dit een absoluut prijsnummer voor mij. Ik vond die gitaren in het couplet die klonken alsof ze elke keer de bocht uit konden vliegen, gecombineerd met de stukken waarin Ozzy alleen over bas en drums heen zingt zo lekker, toen al. Ik was dan ook zeer blij toen dit eindelijk de Top 2000 in kwam. In die tijd kende ik Ozzy vooral als die gek van MTV en van zeikhitje Dreamer, die mag wel voor altijd weg blijven uit de Top 2000. Maar dit vond ik wel serieus lekker. Helaas duurde het nog jaren voordat ik echt andere metal ging ontdekken en er achter kwam dat Ozzy wel een vrij grote gevestigde naam was. Achja, je hebt altijd wat te ontdekken. Zo vind ik nu dat tussenstuk in de song misschien wel het meest interessant, vooral de overgang er naar toe, terwijl ik dat toen het minst boeiende vond. Sinds 2016 in de lijst en na een aantal jaren rond de 1000 stond het lied in 2023 op 696 en in 2024 op 728. Dat kan neem ik aan toch wel hoger, na het overlijden van dit icoon afgelopen juli.

292 Metallica - One

Is er een naam in de metal groter dan Ozzy? Misschien 1 of 2 stuks. Iron Maiden wellicht en natuurlijk Metallica. En dan is One ook nog wel een van de allergrootsten: De hit die zowel commercieel succes had en nog altijd wel geliefd is bij de fans van het eerste uur. Hier in Nederland is ie wel het meest populair doordat de plaat op 1 kwam in de top 100 aller tijden. Een mooi opbouwnummer over PTSS, begonnen met oorlogsgeluiden die je beter niet door het outro van een plaat als Papa heen kan mixen, gevolgd door een rustig deel over iemand die vertelt dat hij het best zwaar heeft met oorlogsverleden, waarna in een agressief stuk met de 'machinegeweer-gitaren' de zanger zijn pijn wat minder lieflijk omschrijft. Zowel het ballad-deel als het stevige deel zijn fenomenaal en behoren tot het beste wat Metallica heeft geleverd, zeker met de tekst erbij, misschien wel hun allerbeste. Ook mooi hoe muziek de tekst perfect begeleidt. Een Klassieker met hoofdletter k. In 2003 binnen op 478, maar daarna hoorden we dit altijd bij de beste 50. In 2007 zelfs op plek 13 en ook van 2012 tot 2015 bij de beste 20, maar de laatste jaren nog altijd bij de bovenste 30 met plek 27 in 2024.

291 The Boxer Rebellion - Diamonds

The Boxer Rebellion is een saaie band. De muziek is eigenlijk altijd te leeg, er gebeurt niet genoeg, live is het allemaal echt matig, eigenlijk mist er gewoon iets in het gros van de nummers. Ik kan echt totaal niet aanraden om meer materiaal van de band te luisteren, sorry. Soms is er 1 moment dat alles samenvalt. Dat is Diamonds. De galmmachine klopt daar, de vocalen zijn niet te zacht en niet te luist, de gitaarbegeleiding klopt. Mijn aversie tegen de rest van de Boxer Rebellion heeft eigenlijk ook voor wat twijfel gezorgd over deze song die alleen in Nederland een hit was, maar inmiddels snap ik wel waarom deze wel en de rest niet. Sinds 2014 in de lijst en na binnenkomst op 871 2x zo'n 150 plekken gestegen, om de regio te bereiken waar de plaat alweer jaren staat. De beste 2 edities: 2022 met 415 en afgelopen editie met plek 446.

290 The Spencer Davis Group - Keep On Running

Het moge duidelijk zijn dat ik de muziek zoals de Spencer Davis Group dit deed erg lekker vond. Een hard rauw gitaargeluid en, opzwepend met die drums. Wel nog zonder orgel, jammer. Het is maar een cover, maar wel een lekkere cover. Jammer dat Winwood ging zoeken naar een andere sound, want hij heeft ze nooit meer zo goed gevonden als dit. De eerste 10 jaar stond dit in de lijst, met plek 1177 in 2000 als hoogste positie.

289 Bruce Springsteen - Jungleland

Misschien wel het magnum opus van de Amerikaanse zanger, nummers van 9 minuten zijn we niet per se gewend van Bruce. Maar dit is wel echt een fantastische plaat, waarin eigenlijk alles voorbij komt. Stem als een kaasrasp, dat blijft, maar de muzikale begeleiding is hier zo goed dat me dat niet zoveel uitmaakt. De piano klinkt als een klok, er zit weer eens een stukje Baba O'Riley in de muziek, er is ruimte voor gitaarsolo, voor een rustige bridge waarin Clarence weer de leiding mag nemen, er is een rustig pianostuk waar Bruces geneuzel eigenlijk wel lekker doorkomt en dat sluit ie af met een stuk waar de zang en piano ineens aanzwelt op weg naar het einde. Een prachtige muzikale reis, die met nog iets betere zang waarschijnlijk nog hoger zou staan. Maar dat deze ooit op 1 stond in de Snob 2000 vind ik best te begrijpen. Daarna kwam dit lied meteen de Top 2000 in in 2014 en steeg het ook nog eens duizend plekken in 2015. In 2016 bereikte de plaat de hoogste notering: 560. Daarna is ie wel iets gezakt, inmiddels staat Bruce op 805.

288 The Hollies - The day that Curly Billy shot down Crazy Sam McGee

Een van de langste titels uit de Top 2000. Probeer dit maar eens 10x achter elkaar foutloos te zeggen. Dit nummer kent dezelfde swamprockstijl als Long Cool Woman, maar hier vind ik hem nog wat lekkerder, vooral door het fantastische refrein. Waar Long Cool Woman een soort rare afbouw heeft, heeft dit nummer dat niet. Dat refrein geeft ook echt een lekker westerngevoel, zoals bij de tekst horend. Gewoon een uitstekende plaat die van mij wel mag wisselen met Long Cool Woman, al is die natuurlijk ouder.. achja. Van 1999 tot 2011 miste het lied enkel 2007, daarna keerde ie alleen eenmalig terug in 2014. Van die editie ken ik hem het best, denk ik zo. In 2001 was plek 869 de hoogste notering.

287 Supertramp - School

Het is een beetje wisselen tussen vergeten rockpareltjes en absolute klassiekers. We krijgen er na deze nog 2 die de top 100 hebben bereikt, dat is niet niks. School deed dat zelfs elke editie, maar de Supertrampplaat is niet eens de meest succesvolle Top 2000-plaat dit blokje. Dit is wel mijn favoriet van de band, vooral door de energieke pianosolo op het eind. Vooral in Nederland is dit een bekende plaat van de band, wij zagen het probleem van autoriteit op school al eerder dan Pink Floyd. Dit nummer heeft een vergelijkbaar thema, maar dan een jaar of 5 eerder. Ik vind het altijd zo jammer dat deze 'ineens' is afgelopen, dat ik hem dan graag nog een keer aanzet. Dat heb ik maar met weinig platen, geeft aan hoe goed dit is. Altijd in de top 100, al staat ie de laatste jaren (net als 2007 en 2015) buiten de top 50, plek 59 in 2024. In 2002 stond ie nog op 14. Het is te hopen dat deze nog jaren op 31 december te horen blijft.

286 Wolfmother - Woman

Ode aan de vrouw die de man liefde geeft door Wolfmother. Het is dan ook flink gebruikt in campagnes waarbij vrouwen in het zonnetje staan en daarmee heeft het ook de Top 2000 kunnen halen. Ik vond Wolfmother altijd wel een goede band. Ja, het doet iets te veel Led Zeppelin na, maar nummers als Dimension en Joker and the Thief zijn ook heerlijk. Helaas hebben ze dat niveau maar 1 album kunnen vasthouden, daarna kwam er ruzie en was het wel klaar. Gat werd opgevuld door Greta van Fleet, tsja, die posers zijn toch twee klassen minder. Gelukkig is er dit nog, sinds 2018 in de lijst, in 2019 op 1579 en nog altijd nipt in de lijst op 1957.

285 BLØF - Mooie dag

Ik ben geen groot fan van de Zeeuwse vrienden. Ook geen hater, Zo Stil en Zoutelande scoorden bijvoorbeeld 'aardig'. Maar niets scoort zo goed als het prachtige Mooie Dag, waarin op een All I Need-achtig bedje met wat rustig Zeeuws gitaarwerk de pijn van het verliezen van een dierbare wordt neergezet. Een Mooie Dag, niets aan de hand.. maar op het eind blijkt het toch anders te zitten. Een mooie dag voor de dood. Een keer niet overdreven kunstig, het is redelijk direct. Tekst en muziek maken dit tot het prijsnummer, dat overigens niet over het overlijden van drummer Chris Götte gaat. Die was net overleden toen dit uitkwam. De bedoeling was echter dat dit gaat over euthanasie bij de schoonvader van Peter Slager. Daar past de 'keuze' van de mooie dag ook wel bij. Sinds 2003 in de lijst en zelfs de eerste 6 jaar op 31 december, met 112 in 2004 als hoogste notering. Daarna is het lied weggezakt en inmiddels vinden we het op 1109.

284 Skik - Op fietse

Fietstochtje door het Drentse land met Daniël Lohues, de zanger van Skik. Ik vind Lohues solo niet zoveel aan, maar met band zijn het wel lekker Dylanesque nummers. Ik bedoel, Bob kan ik ook zo vaak niet verstaan, net als dit nedersaksisch van Lohues. En dat lekkere mondharmonicaatje maakt deze plaat, net zoals meer dan eens bij Dylan gebeurt. Uiteindelijk werd dit zo populair dat de fietstocht door de VVV werd uitgegeven. In 2003 kwam dit binnen op 1082 maar daarna was dit meestal goed voor een plek op 30 december. In 2009 zelfs eenmalig nog een stuk hoger, op 181. Afgelopen editie stond het lied op plek 330.

283 Pink Floyd - One of these days

Hoofdzakelijk instrumentaal opbouwnummer van Pink Floyd, de enige tekst is een zware stem (de vervomde stem van drummer Nick Mason) die zegt 'One of these days I'm gonna cut you into little pieces'. Daarna komt de plaat echt los met schreeuwerige gitaren, maar zonder dat eerste gedeelte met die twee basgitaren zou dit nummer niet compleet zijn. Dat dubbelsporeneffect is heerlijk, daardoor lijkt ie te galmen maar het zijn gewoon twee verschillende basgitaren. Fijn experimenteel nummer van de groep, die in 2000 voor het eerst aanwezig was en sinds 2002 een vaste waarde is. In 2003 was plek 269 de hoogste notering, maar al snel zakte het nummer een dagje. De laatste jaren nog wat meer, waardoor we hem nu 'slechts' op 1150 zien.

282 Donovan - Atlantis

Fantastische opbouwsong van Donovan, waarin de verzonken stad wordt bezongen. Eerst een rustig praatgedeelte, maar zodra Donovan HAIL ATLANTIS roept krijgen we de koortjes en gitaren erbij. Van de ene kant is dat stuk veel van hetzelfde, maar de opbouw naar dat gedeelte en als dat er dan in komt is zo goed, zeker door de elementen die daar in het begin van dat stuk meer en meer bij komen. Helaas is deze song verzonken in het Top 2000-rijk, waar het lied van 1999 tot 2017 alleen in 2015 miste. In 1999 was plek 478 de hoogste notering.

281 dEUS - Hotellounge (Be the Death of Me)

De enige notering van dEUS in deze lijst. Het is ergens toch raar. Ja, dit is een van de bekendste. Maar waarom niet het fenomenale Roses of Instant Street, de plaat die in België als beste wordt gezien. Of FRIDAY FRIDAY FRIDAY FRIDAY. De beste dag van de week, bezongen in Suds and Soda. Nee, Hotellounge als enige is misschien geen worst case scenario, maar het is zeker niet de beste van de band. Alsnog wel lekker hoor, eerst was het ook een van mijn favorieten, een tijdje vond ik hem wat minder, maar inmiddels weet ik vooral het gitaarwerk in deze zeer te waarderen. Die heerlijke distortion op die gitaren na het refrein, ultiem genot. Dit stond nog in de Extra 500, maar in de Top 2000 stond het lied alleen van 2015 tot 2017. In 2015 was 1669 de beste notering, daarna waren het plek 1851 en 1790. Tsja, toch wel karig voor de beste Belgische band.

280 Dire Straits - Sultans of Swing

Een opperklassieker. Bijna geen plaat stond altijd in de top 40, Sultans of Swing deed het wel. In 2009 een keer op 32 als laagste notering, verder van 2004 tot 2021 tussen de 20 en 30. En de jaren daarvoor en erna zelfs nog iets beter. Enorm constant, maar dan nog niet eens de allerbeste van Dire Straits. Vind ik, maar vindt ook de luisteraar. Nog altijd wel gewoon heel goed hoor, wat een fenomenaal gitaarwerk. Vonden ze zelf ook, want met Tunnel of Love en Lady Writer hebben ze hem nog wel een paar keer nagedaan. Dit was de allereerste voor de band, allemachtig wat een entree. De eerste keer dat je dit hoort, hoor je toch meteen dat dit goed is. We zouden overigens kunnen stellen dat dit het tweede Winwood-nummer uit dit blokje is, want broer Muff was de producer van deze song. Niets meer aan doen, fantastische plaat die voor altijd in de laatste avond mag blijven.

279 Toto - Home of the Brave

De laatste van Toto. AOR in een metaljasje, waarbij vooral de synths het bij mij heel lekker doen. Ik denk dat dit zo'n beetje de enige Top 2000-notering is die ik voor het eerst hoorde bij de buren van Orinoco voor de lijst waarvoor een aantal van ons elk jaar braaf stemt. Toen vond ik dit eigenlijk al meteen beter dan al het materiaal van Toto dat ik al kende. Niet zo goed dat ik er meteen helemaal los op ging, dat duurde totdat ik de Amerikakritiek in de tekst hoorde. Ja, Home of the Brave, maar niet zonder enige misstanden. Misschien dat het daardoor nog wat kan stijgen vanaf plek 1624. Al kan het ook zo dat ie daar weer staat, want een jaar daarvoor stond het lied op 1635 en in 2022 kwam ie binnen op 1623. Stabiliteit dus, in tegenstelling tot Amerika zelf.

278 Bee Gees - Spicks and Specks

Nog een keertje opbouwen, ditmaal met de Bee Gees op basis van een pianomotiefje. Er komen daarna gitaren en blazers bij, en nog wat modulaties. Heerlijk die barokpoptijd, alles kon toen qua instrumenten en qua opbouw. Eigenlijk is het doodsimpel, want buiten dat motiefje gebeurt er vrijwel niets. Ja, op het einde, wanneer alleen de titel nog bezongen wordt. Altijd in de lijst, met plek 359 in 2001 als hoogste notering. Maar logischerwijs voor een psychedelisch popliedje flink gezakt: Zelfs The battle of the bands kon deze niet redden van een daling van 70 plekken in 2024 naar 1744.

277 Bruce Springsteen - Born to Run

Nogmaals Bruce en nogmaals prijsalbum Born to Run, dat zo'n beetje al zijn topnummers voor mij bevat. Dat niveau heeft hij helaas daarna nooit meer bereikt. Jungleland is zijn magnum epos, maar Born to Run is nog wat energieker, vlamt er helemaal doorheen en er wordt weer fantastisch in getoeterd. Een werkelijk geweldige song die echt alles heeft en waarin Bruce vocaal ook nog wel een redelijke performance aflevert. Als je alleen dit hoort snap je wel dat mensen lyrisch zijn over de zanger. Altijd stond dit in de lijst, vrijwel altijd in ofwel de laatste nacht, ofwel op de laatste dacht. Daar werd nog wel eens tussen gewisseld: Na 2 deelnames in de laatste nacht kwamen er 4 op 31 december met plek 90 als enige top 100-deelname in 2002. Daarna was het 2 keer de laatste nacht, maar van 2007 tot 2017 was het de (soms hele vroege) ochtend. Daarna viel het lied weg en de laatste jaren is zelfs die laatste nacht niet meer haalbaar: 366 in 2024 vond ik wel heel laag.

276 Supersister - She Was Naked

Stips in zijn Zappa-inspiratietijd met een nummer dat rustig begint maar uiteindelijk ontaardt in heerlijke prog. She Was Naked werd zowaar zelfs een hitje, misschien wel door het best rustige eerste stuk. Maar wanneer het orgelgeweld losgaat is het pas echt top. Een soort Happier Than Ever, maar dan anno 1970. Het heeft het eerste deel nodig om het tweede deel nog beter te maken. Toen ik dat tweede deel van deze plaat voor het eerst hoorde zat ik gelijk juichend op de bank. Voor mij echt weer zo'n Top 2000-ontdekking, zonder deze fantastische lijst had ik dit nooit gekend. Daar stond ie van 1999 tot 2014, uitgezonderd 2001, in. In 2000 was 456 de hoogste notering.

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 07:41 schreef peaceman het volgende:
pleasant street

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 09:26 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Ik kende deze eerlijk gezegd niet (of niet bewust), wel fijn om zo laat in deze lijst nog positief verrast te worden.

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 09:46 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Ik denk ook dat dit wel de laatste "volslagen onbekende" is. We krijgen er nog een stuk of acht waarvan ik zou zeggen dat ze zelden in de lijst hebben gestaan (waarbij ik 2024-deelnemers sowieso niet meeneem), waarvan er eentje in de Extra stond, eentje jarenlang door een telecommaatschappij is gebruikt en er twee 80's platen tussen zitten die wel gewoon geaccepteerd worden als 80's klassiekers in alternatieve lijstjes.

Misschien dat je de nog komende girlgroup, de Prodigy-sample, die ene 80's-plaat die ondersneeuwt omdat die band er al zes anderen heeft of de Stones-verrassing niet zo goed op de radar hebt. Waarbij ik denk dat je alleen die Prodigy-sample en de Stones-verrassing nooit meer hoort op de radio. De laatste die er maar 1x in stond staat bijvoorbeeld op 118, dat zegt ook wel iets.

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 09:03 schreef Mexicanobakker het volgende:
Oja, Buitenveldert is natuurlijk geen Vinexwijk, want midden jaren 70 bestond de vierde nota nog niet eens. Maar Frans bezingt het wel alsof het leven er is zoals wij zijn gaan denken over vinexwijken.

SPOILER

Disclaimer: ik plaats mijn jaarlijkse rant over Eefje die geen kans krijgt op Hilversum 2 nu maar alvast, in de hoop dat Pindakaasfanaticus deze reeks niet meer gaat teruglezen

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 12:04 schreef Gretzl het volgende:
Het blijft toch uitermate frappant dat de dj's op Radio 2 Spinvis wél regelmatig(er) mogen draaien van hun zendermanager (en de bemoeizuchtige directeur audio (wie kent hem nog?), maar dat het gunnen van airplay aan Eefje de Visser nog steeds UIT DEN BOZE is. 5 van de 6 plays uit 2025 (zie afbeelding) komen uit de Verrukkelijke 15, de hitlijst die door de luisteraars zelf wordt samengesteld. Dan zou je toch zeggen dat er zeker wel animo is om haar muziek vaker in de playlist te zetten

Niks tegen het genie Spinvis natuurlijk (allesbehalve), maar waarom krijgt de ene Nederlandstalige grootheid wel enige ruimte op 's lands best beluisterde radiozender, terwijl de ander stelselmatig wordt genegeerd?

In Vlaanderen draaien Radio 1 en StuBru haar muziek overigens wel veelvuldig (Eefje heeft niet voor niets twee noteringen in de Lage Landen Lijst van 2025). Dus als daar wel kan, waarom durft onze Radio 2 het dan niet aan?

[ afbeelding ]
[ afbeelding ]

SPOILER

Disclaimer: ik plaats mijn jaarlijkse rant over Eefje die geen kans krijgt op Hilversum 2 nu maar alvast, in de hoop dat Pindakaasfanaticus deze reeks niet meer gaat teruglezen

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 12:04 schreef Gretzl het volgende:
uit de Verrukkelijke 15, de hitlijst die door de luisteraars zelf wordt samengesteld. Dan zou je toch zeggen dat er zeker wel animo is om haar muziek vaker in de playlist te zetten

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 12:20 schreef Tussle266 het volgende:
We kunnen hier wel een kleine proef op de som doen: heeft iemand van jullie wel eens gestemd voor de V15?

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 12:20 schreef Tussle266 het volgende:
We kunnen hier wel een kleine proef op de som doen: heeft iemand van jullie wel eens gestemd voor de V15?

Ik doe het soms wel, soms niet. Aangezien het wekelijks is, kan je best af en toe een stemronde missen.

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 12:39 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Nee, maar best een goed idee. Hoe doe je dat en wat zijn de criteria?

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 12:44 schreef Tussle266 het volgende:
Deze fansite (niet van 2 zelf dus), is ook superfijn: https://verrukkelijke15.nl/

Die geeft wel veel inzicht in zowel de oude V15 als de nieuwe sinds de reboot.

quote:

4. How am I gonna love myself — The Indien met Marcel Veenendaal

SPOILER

1. The Smiths – There Is a Light That Never Goes Out
3. Meat Loaf – Bat out of Hell
7. Tame Impala – Let It Happen
8. Dire Straits – Brothers In Arms
12. Billie Eilish – Everything I Wanted
13. Eminem – Stan
16. The War on Drugs – Thinking Of a Place
19. Porcupine Tree – Arriving Somewhere But Not Here
29. Tame Impala – The Less I Know The Better
32. Depeche Mode – Enjoy The Silence
34. Dire Straits – Sultans of Swing
39. Tori Amos – Winter
45. The War on Drugs – Under the Pressure
53. Deep Purple – Child in Time
59. R.E.M. – Drive
63. Sinéad O’Connor – Troy
68. The Cure – A Forest
69. Arctic Monkeys – I Bet You Look Good On The Dancefloor
71. Green Day – Boulevard of Broken Dreams
79. ABBA – The Day Before You Came
95. The National – Bloodbuzz Ohio

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 12:20 schreef Tussle266 het volgende:
We kunnen hier wel een kleine proef op de som doen: heeft iemand van jullie wel eens gestemd voor de V15?

Ik doe het soms wel, soms niet. Aangezien het wekelijks is, kan je best af en toe een stemronde missen.

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 13:01 schreef Ozewiezewozewalla het volgende:

[..]
Oeh, die lijst van 40 jaar geleden!

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 14:06 schreef n00biedoobiedoo het volgende:

[..]
Damn, dat krijg je nu niet voor elkaar met een 15 nummers..en dan nog een paar beauties bij de aangetipte 15 ook

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 14:10 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Hoe ging het stemmen vroeger n00bie? Met briefkaarten?

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 13:21 schreef Mexicanobakker het volgende:
Je favorieten zitten niet erg gelijkmatig verdeeld in de resterende blokjes zie ik. Er komen er nog 4 waarbij ik de top 3 al kan invullen, maar ook twee waarbij de hele top 3 voor mij nog een verrassing is. De overige 5 hebben er dan 1 of 2.

quote:

Op zaterdag 11 oktober 2025 17:03 schreef Mexicanobakker het volgende:
314 Coldplay - Politik

Ik kan geen genoeg krijgen van woorden als shoegaze en reverb in dit blokje, aangezien Coldplay zich in 2002 flink liet inspireren door de muziek van dat soort groepen. In My Place was letterlijk geleend van Ride en Politik is het nummer waarin het reverbgeluid van die bands het meest naar voren kwam in de laatste muziek van de song. Het werd nooit een single en aangezien ik me jarenlang beperkte tot Parachutes en het materiaal wat wel single was omdat iedereen en z'n moeder deed alsof alles behalve Parachutes waardeloos was heb ik dit nummer nooit echt gehoord tot de binnenkomst in de Top 2000. Toen was het vooral wennen, maar ik hoorde wel wat men er in zag, vooral de hardere stukken zijn echt wel fijn. Toen in 2016 was dit ook de opener, die blijft altijd goed bij. In 2017 op 1547, maar daarna zakkend en in 2020 en 2021 afwezig. De 2 jaar erna weer terug in de lijst, maar in 2024 moest het weer zonder. Jammer, de allerbeste Coldplay uit de lijst die het veld moest ruimen terwijl er zoveel onzin van die band wel in staat. En dan mist het enige betere nummer, Don't Panic, bovendien. Die haalde de Extra 500 wel, dus als Chris Martin sterft komende stemweek... dan krijgen we er heel veel matigheid en 2 leuke liedjes bij. Derhalve wens ik Chris een blakende gezondheid toe!

quote:

Op dinsdag 14 oktober 2025 18:39 schreef AlchemistOfSorrows het volgende:

[..]
Wat dat betreft, ik vraag me af wat je dan van deze vindt:
Bekijk deze YouTube-video
Dit klinkt echt gewoon bijna als een MBV nummer waarvan ze de extreem harde compressor uit hebben gezet

Dit nummer was voor mij best een openbaring, want ik ken(de) Coldplay voornamelijk van de hits + die live versie van Arabesque met o.a. Stromae en Femi Kuti, die ook wel erg gaaf is

quote:

Op maandag 13 oktober 2025 21:15 schreef Mexicanobakker het volgende:
Nog maar 12 te gaan, en dan begint de lijst alweer bijna

300 Michael Jackson - Smooth Criminal

De grote vraag: Is Annie oke? Annie is de naam voor poppen die gebruikt worden in reanimatietrainingen in Engelstalige landen, dus op zich is het wel een terechte vraag. Ik denk dat ik dit eerder kende in de versie van Alien Ant Farm, eigenlijk een niet al te beste maar wel vermakelijke cover die hier in Nederland ook gewoon een grote hit werd. Eigenlijk is die versie niet eens zo heel veel anders dan dit uitstekende geproduceerde lied van MJ zelf met een heerlijk basloopje en drums en ook een geweldige bridge. De ietwat hijgerige zang past heel goed bij het lied. Ik moet wel zeggen dat deze de laatste jaren zo'n 500 plekken is gestegen bij mij. Ook in de Top 2000 duurde het even: Deze kwam gek genoeg pas in 2009 op 137 binnen. Daarna nooit meer zo hoog, maar nog altijd op plek 610.

299 Tim Buckley - Pleasant Street

Eenmalige notering voor pa Buckley over het tijdelijke genot van drugs en de pijn daarna van een drugsverslaafde die eenzaam over straat loopt. Zoon Jeff doet het Top 2000-technisch beter, maar Tim, die zelf nog jonger dan Jeff overleed door een overdosis Heroïne, verslaat ze op 1 na allemaal hier. Pleasant Street bleef hier ook een tijdje onder de radar, maar het is een fijne Nick Drake-achtige folksong die tegelijkertijd iets vrolijks en iets duisters heeft. De Top 2000-deelname bleef beperkt tot plek 1736 in 2000.

298 Cuby + Blizzards - Window of My Eyes

De voorlaatste keer voor de heer Muskee, met zijn Top 2000-technisch meest populaire lied. Zo populair dat zelfs een lokaal kunstwerk er naar vernoemd is. Uiteraard is ook het pianowerk van Herman Brood weer belangrijk in deze song, dat draagt toch wel dit typische blueslied. Onnederlands goed, zeggen we dan vaak. Maar Cuby + Blizzards is wel écht een van de beste Top 2000-bands uit ons eigen land. Altijd in de lijst en van 2000 tot 2011 in de top 100. Daarbij was plek 38, na de dood van Muskee in 2011, zijn hoogste. Daarna bleef het lied nog een paar jaar hangen in de ochtend van de 31e, maar deze is er wel wat doorheen gezakt sindsdien en staat nu op 420.

SPOILER: 297-276

297 Michael Jackson - Black or White

Het maakt niet uit wie je bent, het maakt uit wat je doet. Was het een pigmentziekte of was het door zijn vele cosmetische ingrepen na het incident tijdens een pepsireclame waarbij zijn haar in brand kwam te staan? Er wordt vaak gezegd dat dat het moment is dat MJ 'gek' is geworden, in ieder geval toch bang van hoe hij er zelf uit zag. Maar ik geloof wel dat hij zelf bleker werd door een pigmentziekte en juist in dat licht vind ik de boodschap die hij uitdraagt extra mooi. Uiteraard met de geweldige intro van Slash en het was samen met Billie Jean en Beat It een van de clips die je zeker na de dood van Jackson veel op MTV zag, natuurlijk door de rol van Macaulay Culkin. Dat stukje gitaar uit die clip hoort er eigenlijk bij, maar zit niet in de Top 2000-versie. Achja, die is alsnog lekker en haalde in 2009 plek 276. Dat was de eerste deelname, daarna bleef het lied een vaste waarde. In 2024 stond ie op 880.

296 Billy Idol - Eyes Without a Face

Met een titel verwijzend naar de film Les Yeux Sans Visage scoorde Billy Idol zijn eerste hit. Uiteraard met een rustiger nummer, het contrast met Top 2000-nummer White Wedding en zijn andere prijsnummer Rebel Yell is groot. Toch vind ik het wel een mooi nummer, een warm badje aan synths en Idol heeft echt wel een fijne stem voor dit soort nummers. Van 2005 tot 2017 in de lijst met plek 1230 in 2007 als hoogste notering, maar in 2023 was dit plots terug en afgelopen editie zelfs naar een plek gestegen waarbij voor een 80s plaat nieuwe deelname zeker lijkt: 1630.

295 Lou Reed - Walk on the Wild Side

De grootste commerciële successen van Lou kwamen van de plaat Transformer, geproduceerd door vrienden van de show Bowie en Mick Ronson. Dit en Perfect Day waren samen een dubbele a-kant. Deze is misschien iets hitgevoeliger door het slidegitaartje, al blijft het ook wel in de basis de vocalen van Reed, uiteraard niet de beste zanger. Hij zingt over vijf verschillende Andy Warhol-proteges, hoofdzakelijk transgenders. Iets wat indertijd natuurlijk weer minder goed in de markt lag, maar ook wel weer baanbrekend was. Lou bleef zo relevant, ook zonder 'zijn' VU. Altijd in de lijst en in 2000 hoger dan ooit op 125. Zelfs de dood van Reed bracht hem 'slechts' plek 263, maar dat was nog altijd een stuk beter dan halverwege de bovenste helft. Dat wordt nu zelfs niet eens meer behaald met slechts plek 1204 in 2024.

294 XTC - Making plans for Nigel

ONZE steunplaat voor deze postpunk/new wave-band, zo zal ik hem voor altijd zien. Ik weet niet of het in 2013 of 2016 was, maar dit lied kwam in ieder geval terug in de Top 2000 nadat wij er 'massaal' op stemden. Ik denk een stem of 20, maar in die tijd maakte dat misschien wel het verschil tussen net wel en net niet de Top 2000. Ook gewoon terecht dat WE dit toen als winnaar hadden vastgesteld. Typisch postpunkgeluid met de vocalen en dat gitaarspel met 3 verschillende effectjes. En dan ook net weer even iets anders door dat fluitgeluid erin en er zit toch een bepaalde manier van opbouw in die ik heel lekker vind. In 2009 binnen op 1367, daarna nog 2 jaar deelnemer voor de afwezigheid in 2012. Maar in 2013 en 2014 was er een nieuwe kans en ook in 2016 deed XTC nog een keer mee. Daarna zat het er wel toch écht op.

293 Ozzy Osbourne - No More Tears

Een kort blokje zware metalen, zoveel hebben we er ook weer niet in de Top 2000. Deze van Ozzy stond op een compilatieCD thuis genaamd rockballads 2, waar ook Stairway to Heaven bijvoorbeeld op stond. Die stond geregeld op en naast Led Zep was ook dit een absoluut prijsnummer voor mij. Ik vond die gitaren in het couplet die klonken alsof ze elke keer de bocht uit konden vliegen, gecombineerd met de stukken waarin Ozzy alleen over bas en drums heen zingt zo lekker, toen al. Ik was dan ook zeer blij toen dit eindelijk de Top 2000 in kwam. In die tijd kende ik Ozzy vooral als die gek van MTV en van zeikhitje Dreamer, die mag wel voor altijd weg blijven uit de Top 2000. Maar dit vond ik wel serieus lekker. Helaas duurde het nog jaren voordat ik echt andere metal ging ontdekken en er achter kwam dat Ozzy wel een vrij grote gevestigde naam was. Achja, je hebt altijd wat te ontdekken. Zo vind ik nu dat tussenstuk in de song misschien wel het meest interessant, vooral de overgang er naar toe, terwijl ik dat toen het minst boeiende vond. Sinds 2016 in de lijst en na een aantal jaren rond de 1000 stond het lied in 2023 op 696 en in 2024 op 728. Dat kan neem ik aan toch wel hoger, na het overlijden van dit icoon afgelopen juli.

292 Metallica - One

Is er een naam in de metal groter dan Ozzy? Misschien 1 of 2 stuks. Iron Maiden wellicht en natuurlijk Metallica. En dan is One ook nog wel een van de allergrootsten: De hit die zowel commercieel succes had en nog altijd wel geliefd is bij de fans van het eerste uur. Hier in Nederland is ie wel het meest populair doordat de plaat op 1 kwam in de top 100 aller tijden. Een mooi opbouwnummer over PTSS, begonnen met oorlogsgeluiden die je beter niet door het outro van een plaat als Papa heen kan mixen, gevolgd door een rustig deel over iemand die vertelt dat hij het best zwaar heeft met oorlogsverleden, waarna in een agressief stuk met de 'machinegeweer-gitaren' de zanger zijn pijn wat minder lieflijk omschrijft. Zowel het ballad-deel als het stevige deel zijn fenomenaal en behoren tot het beste wat Metallica heeft geleverd, zeker met de tekst erbij, misschien wel hun allerbeste. Ook mooi hoe muziek de tekst perfect begeleidt. Een Klassieker met hoofdletter k. In 2003 binnen op 478, maar daarna hoorden we dit altijd bij de beste 50. In 2007 zelfs op plek 13 en ook van 2012 tot 2015 bij de beste 20, maar de laatste jaren nog altijd bij de bovenste 30 met plek 27 in 2024.

291 The Boxer Rebellion - Diamonds

The Boxer Rebellion is een saaie band. De muziek is eigenlijk altijd te leeg, er gebeurt niet genoeg, live is het allemaal echt matig, eigenlijk mist er gewoon iets in het gros van de nummers. Ik kan echt totaal niet aanraden om meer materiaal van de band te luisteren, sorry. Soms is er 1 moment dat alles samenvalt. Dat is Diamonds. De galmmachine klopt daar, de vocalen zijn niet te zacht en niet te luist, de gitaarbegeleiding klopt. Mijn aversie tegen de rest van de Boxer Rebellion heeft eigenlijk ook voor wat twijfel gezorgd over deze song die alleen in Nederland een hit was, maar inmiddels snap ik wel waarom deze wel en de rest niet. Sinds 2014 in de lijst en na binnenkomst op 871 2x zo'n 150 plekken gestegen, om de regio te bereiken waar de plaat alweer jaren staat. De beste 2 edities: 2022 met 415 en afgelopen editie met plek 446.

290 The Spencer Davis Group - Keep On Running

Het moge duidelijk zijn dat ik de muziek zoals de Spencer Davis Group dit deed erg lekker vond. Een hard rauw gitaargeluid en, opzwepend met die drums. Wel nog zonder orgel, jammer. Het is maar een cover, maar wel een lekkere cover. Jammer dat Winwood ging zoeken naar een andere sound, want hij heeft ze nooit meer zo goed gevonden als dit. De eerste 10 jaar stond dit in de lijst, met plek 1177 in 2000 als hoogste positie.

289 Bruce Springsteen - Jungleland

Misschien wel het magnum opus van de Amerikaanse zanger, nummers van 9 minuten zijn we niet per se gewend van Bruce. Maar dit is wel echt een fantastische plaat, waarin eigenlijk alles voorbij komt. Stem als een kaasrasp, dat blijft, maar de muzikale begeleiding is hier zo goed dat me dat niet zoveel uitmaakt. De piano klinkt als een klok, er zit weer eens een stukje Baba O'Riley in de muziek, er is ruimte voor gitaarsolo, voor een rustige bridge waarin Clarence weer de leiding mag nemen, er is een rustig pianostuk waar Bruces geneuzel eigenlijk wel lekker doorkomt en dat sluit ie af met een stuk waar de zang en piano ineens aanzwelt op weg naar het einde. Een prachtige muzikale reis, die met nog iets betere zang waarschijnlijk nog hoger zou staan. Maar dat deze ooit op 1 stond in de Snob 2000 vind ik best te begrijpen. Daarna kwam dit lied meteen de Top 2000 in in 2014 en steeg het ook nog eens duizend plekken in 2015. In 2016 bereikte de plaat de hoogste notering: 560. Daarna is ie wel iets gezakt, inmiddels staat Bruce op 805.

288 The Hollies - The day that Curly Billy shot down Crazy Sam McGee

Een van de langste titels uit de Top 2000. Probeer dit maar eens 10x achter elkaar foutloos te zeggen. Dit nummer kent dezelfde swamprockstijl als Long Cool Woman, maar hier vind ik hem nog wat lekkerder, vooral door het fantastische refrein. Waar Long Cool Woman een soort rare afbouw heeft, heeft dit nummer dat niet. Dat refrein geeft ook echt een lekker westerngevoel, zoals bij de tekst horend. Gewoon een uitstekende plaat die van mij wel mag wisselen met Long Cool Woman, al is die natuurlijk ouder.. achja. Van 1999 tot 2011 miste het lied enkel 2007, daarna keerde ie alleen eenmalig terug in 2014. Van die editie ken ik hem het best, denk ik zo. In 2001 was plek 869 de hoogste notering.

287 Supertramp - School

Het is een beetje wisselen tussen vergeten rockpareltjes en absolute klassiekers. We krijgen er na deze nog 2 die de top 100 hebben bereikt, dat is niet niks. School deed dat zelfs elke editie, maar de Supertrampplaat is niet eens de meest succesvolle Top 2000-plaat dit blokje. Dit is wel mijn favoriet van de band, vooral door de energieke pianosolo op het eind. Vooral in Nederland is dit een bekende plaat van de band, wij zagen het probleem van autoriteit op school al eerder dan Pink Floyd. Dit nummer heeft een vergelijkbaar thema, maar dan een jaar of 5 eerder. Ik vind het altijd zo jammer dat deze 'ineens' is afgelopen, dat ik hem dan graag nog een keer aanzet. Dat heb ik maar met weinig platen, geeft aan hoe goed dit is. Altijd in de top 100, al staat ie de laatste jaren (net als 2007 en 2015) buiten de top 50, plek 59 in 2024. In 2002 stond ie nog op 14. Het is te hopen dat deze nog jaren op 31 december te horen blijft.

286 Wolfmother - Woman

Ode aan de vrouw die de man liefde geeft door Wolfmother. Het is dan ook flink gebruikt in campagnes waarbij vrouwen in het zonnetje staan en daarmee heeft het ook de Top 2000 kunnen halen. Ik vond Wolfmother altijd wel een goede band. Ja, het doet iets te veel Led Zeppelin na, maar nummers als Dimension en Joker and the Thief zijn ook heerlijk. Helaas hebben ze dat niveau maar 1 album kunnen vasthouden, daarna kwam er ruzie en was het wel klaar. Gat werd opgevuld door Greta van Fleet, tsja, die posers zijn toch twee klassen minder. Gelukkig is er dit nog, sinds 2018 in de lijst, in 2019 op 1579 en nog altijd nipt in de lijst op 1957.

285 BLØF - Mooie dag

Ik ben geen groot fan van de Zeeuwse vrienden. Ook geen hater, Zo Stil en Zoutelande scoorden bijvoorbeeld 'aardig'. Maar niets scoort zo goed als het prachtige Mooie Dag, waarin op een All I Need-achtig bedje met wat rustig Zeeuws gitaarwerk de pijn van het verliezen van een dierbare wordt neergezet. Een Mooie Dag, niets aan de hand.. maar op het eind blijkt het toch anders te zitten. Een mooie dag voor de dood. Een keer niet overdreven kunstig, het is redelijk direct. Tekst en muziek maken dit tot het prijsnummer, dat overigens niet over het overlijden van drummer Chris Götte gaat. Die was net overleden toen dit uitkwam. De bedoeling was echter dat dit gaat over euthanasie bij de schoonvader van Peter Slager. Daar past de 'keuze' van de mooie dag ook wel bij. Sinds 2003 in de lijst en zelfs de eerste 6 jaar op 31 december, met 112 in 2004 als hoogste notering. Daarna is het lied weggezakt en inmiddels vinden we het op 1109.

284 Skik - Op fietse

Fietstochtje door het Drentse land met Daniël Lohues, de zanger van Skik. Ik vind Lohues solo niet zoveel aan, maar met band zijn het wel lekker Dylanesque nummers. Ik bedoel, Bob kan ik ook zo vaak niet verstaan, net als dit nedersaksisch van Lohues. En dat lekkere mondharmonicaatje maakt deze plaat, net zoals meer dan eens bij Dylan gebeurt. Uiteindelijk werd dit zo populair dat de fietstocht door de VVV werd uitgegeven. In 2003 kwam dit binnen op 1082 maar daarna was dit meestal goed voor een plek op 30 december. In 2009 zelfs eenmalig nog een stuk hoger, op 181. Afgelopen editie stond het lied op plek 330.

283 Pink Floyd - One of these days

Hoofdzakelijk instrumentaal opbouwnummer van Pink Floyd, de enige tekst is een zware stem (de vervomde stem van drummer Nick Mason) die zegt 'One of these days I'm gonna cut you into little pieces'. Daarna komt de plaat echt los met schreeuwerige gitaren, maar zonder dat eerste gedeelte met die twee basgitaren zou dit nummer niet compleet zijn. Dat dubbelsporeneffect is heerlijk, daardoor lijkt ie te galmen maar het zijn gewoon twee verschillende basgitaren. Fijn experimenteel nummer van de groep, die in 2000 voor het eerst aanwezig was en sinds 2002 een vaste waarde is. In 2003 was plek 269 de hoogste notering, maar al snel zakte het nummer een dagje. De laatste jaren nog wat meer, waardoor we hem nu 'slechts' op 1150 zien.

282 Donovan - Atlantis

Fantastische opbouwsong van Donovan, waarin de verzonken stad wordt bezongen. Eerst een rustig praatgedeelte, maar zodra Donovan HAIL ATLANTIS roept krijgen we de koortjes en gitaren erbij. Van de ene kant is dat stuk veel van hetzelfde, maar de opbouw naar dat gedeelte en als dat er dan in komt is zo goed, zeker door de elementen die daar in het begin van dat stuk meer en meer bij komen. Helaas is deze song verzonken in het Top 2000-rijk, waar het lied van 1999 tot 2017 alleen in 2015 miste. In 1999 was plek 478 de hoogste notering.

281 dEUS - Hotellounge (Be the Death of Me)

De enige notering van dEUS in deze lijst. Het is ergens toch raar. Ja, dit is een van de bekendste. Maar waarom niet het fenomenale Roses of Instant Street, de plaat die in België als beste wordt gezien. Of FRIDAY FRIDAY FRIDAY FRIDAY. De beste dag van de week, bezongen in Suds and Soda. Nee, Hotellounge als enige is misschien geen worst case scenario, maar het is zeker niet de beste van de band. Alsnog wel lekker hoor, eerst was het ook een van mijn favorieten, een tijdje vond ik hem wat minder, maar inmiddels weet ik vooral het gitaarwerk in deze zeer te waarderen. Die heerlijke distortion op die gitaren na het refrein, ultiem genot. Dit stond nog in de Extra 500, maar in de Top 2000 stond het lied alleen van 2015 tot 2017. In 2015 was 1669 de beste notering, daarna waren het plek 1851 en 1790. Tsja, toch wel karig voor de beste Belgische band.

280 Dire Straits - Sultans of Swing

Een opperklassieker. Bijna geen plaat stond altijd in de top 40, Sultans of Swing deed het wel. In 2009 een keer op 32 als laagste notering, verder van 2004 tot 2021 tussen de 20 en 30. En de jaren daarvoor en erna zelfs nog iets beter. Enorm constant, maar dan nog niet eens de allerbeste van Dire Straits. Vind ik, maar vindt ook de luisteraar. Nog altijd wel gewoon heel goed hoor, wat een fenomenaal gitaarwerk. Vonden ze zelf ook, want met Tunnel of Love en Lady Writer hebben ze hem nog wel een paar keer nagedaan. Dit was de allereerste voor de band, allemachtig wat een entree. De eerste keer dat je dit hoort, hoor je toch meteen dat dit goed is. We zouden overigens kunnen stellen dat dit het tweede Winwood-nummer uit dit blokje is, want broer Muff was de producer van deze song. Niets meer aan doen, fantastische plaat die voor altijd in de laatste avond mag blijven.

279 Toto - Home of the Brave

De laatste van Toto. AOR in een metaljasje, waarbij vooral de synths het bij mij heel lekker doen. Ik denk dat dit zo'n beetje de enige Top 2000-notering is die ik voor het eerst hoorde bij de buren van Orinoco voor de lijst waarvoor een aantal van ons elk jaar braaf stemt. Toen vond ik dit eigenlijk al meteen beter dan al het materiaal van Toto dat ik al kende. Niet zo goed dat ik er meteen helemaal los op ging, dat duurde totdat ik de Amerikakritiek in de tekst hoorde. Ja, Home of the Brave, maar niet zonder enige misstanden. Misschien dat het daardoor nog wat kan stijgen vanaf plek 1624. Al kan het ook zo dat ie daar weer staat, want een jaar daarvoor stond het lied op 1635 en in 2022 kwam ie binnen op 1623. Stabiliteit dus, in tegenstelling tot Amerika zelf.

278 Bee Gees - Spicks and Specks

Nog een keertje opbouwen, ditmaal met de Bee Gees op basis van een pianomotiefje. Er komen daarna gitaren en blazers bij, en nog wat modulaties. Heerlijk die barokpoptijd, alles kon toen qua instrumenten en qua opbouw. Eigenlijk is het doodsimpel, want buiten dat motiefje gebeurt er vrijwel niets. Ja, op het einde, wanneer alleen de titel nog bezongen wordt. Altijd in de lijst, met plek 359 in 2001 als hoogste notering. Maar logischerwijs voor een psychedelisch popliedje flink gezakt: Zelfs The battle of the bands kon deze niet redden van een daling van 70 plekken in 2024 naar 1744.

277 Bruce Springsteen - Born to Run

Nogmaals Bruce en nogmaals prijsalbum Born to Run, dat zo'n beetje al zijn topnummers voor mij bevat. Dat niveau heeft hij helaas daarna nooit meer bereikt. Jungleland is zijn magnum epos, maar Born to Run is nog wat energieker, vlamt er helemaal doorheen en er wordt weer fantastisch in getoeterd. Een werkelijk geweldige song die echt alles heeft en waarin Bruce vocaal ook nog wel een redelijke performance aflevert. Als je alleen dit hoort snap je wel dat mensen lyrisch zijn over de zanger. Altijd stond dit in de lijst, vrijwel altijd in ofwel de laatste nacht, ofwel op de laatste dacht. Daar werd nog wel eens tussen gewisseld: Na 2 deelnames in de laatste nacht kwamen er 4 op 31 december met plek 90 als enige top 100-deelname in 2002. Daarna was het 2 keer de laatste nacht, maar van 2007 tot 2017 was het de (soms hele vroege) ochtend. Daarna viel het lied weg en de laatste jaren is zelfs die laatste nacht niet meer haalbaar: 366 in 2024 vond ik wel heel laag.

276 Supersister - She Was Naked

Stips in zijn Zappa-inspiratietijd met een nummer dat rustig begint maar uiteindelijk ontaardt in heerlijke prog. She Was Naked werd zowaar zelfs een hitje, misschien wel door het best rustige eerste stuk. Maar wanneer het orgelgeweld losgaat is het pas echt top. Een soort Happier Than Ever, maar dan anno 1970. Het heeft het eerste deel nodig om het tweede deel nog beter te maken. Toen ik dat tweede deel van deze plaat voor het eerst hoorde zat ik gelijk juichend op de bank. Voor mij echt weer zo'n Top 2000-ontdekking, zonder deze fantastische lijst had ik dit nooit gekend. Daar stond ie van 1999 tot 2014, uitgezonderd 2001, in. In 2000 was 456 de hoogste notering.

SPOILER: 272-251

272 Janis Ian - At Seventeen

Promenade is een gehate serie voor velen, misschien omdat het onnavolgbare humor is, misschien omdat de humor gezocht is en misschien ook omdat het soms wel erg flauw is. Tussen al die humor is er bij uitzondering ook nog wel een keer een fraai moment en toen Eva Crutzen At Seventeen zong was het evenwel absurd als toch wel mooi. Ik kon het lied van Janis Ian altijd wel waarderen, maar ik kan hem onmogelijk nog los zien van die uitzending van Promenade, waarin dit breekbare nummer over iemand die terugkijkt naar een tijd waarbij ze nog met een bepaalde naïviteit kon leven op dat moment precies goed uitkwam in de absurdistische verhaallijn. Melancholie, hoop en teleurstelling in één, want het leven ging eigenlijk helemaal niet over rozen. Onbedoeld werd het idee van 'I learned the truth at seventeen' ook relevant voor de lhbt-gemeenschap, de later uit de kast gekomen Ian had het niet per se zo bedoeld. Altijd in de lijst en de eerste jaren nog zo rond plek 700 met de beste uitschieter in 2001 op 613. In 2024 moest Janis het doen met plek 1489.

271 U2 - New Year's Day

De laatste keer voor U2, niet de meest geliefde band van de Top 2000 alhier. Ook ik heb er flink wat ruim in de onderste helft gehad, maar ze worden beter en beter en mijn favoriet is ook waar de Top 2000 naartoe werkt: Nieuwjaarsdag. Zou best op nul mogen staan in de lijst. Of op -1, net na ABBA. Maar zo werkt de Top 2000 simpelweg niet. Dat is maar goed ook voor een nummer als In The Year 2525, daar moesten we dan nog 500 jaar op wachten. Bij deze U2 vind ik de combinatie van bas en piano heel sterk, die vullen elkaar perfect aan. Echt een van de mooiste pianoloopjes uit de Top 2000, daar kan zelfs het middelmatige stemgeluid van Bono niks meer aan verpesten om gewoon een kwaliteitsplaat te leveren. En The Edge soleert er ook aardig op los in deze, een van de betere U2-solo's wat mij betreft. In 2000 binnen op 79, daarna nog tot en met 2008 in de laatste nacht. Sinds 2009 jaren op 30 december te horen, al moet je daar de laatste jaren wel heel vroeg voor opstaan of 29 december meerekenen. Afgelopen editie stond ie op 497.

270 The War on Drugs - Thinking of a Place

10 minuten een warm gitaarbad van The War on Drugs, het is wellicht niet voor iedereen weggelegd. Wel voor mij, de eerste keer dat ik de slackerrock van de band hoorde had deze me gelijk al te pakken. Best opvallend, het is best wel 'Amerikaans' en grijpt terug op rustigere countryrock en muziek als Dire Straits. Bijzonder is dat het nummer na een minuut of zes lijkt te stoppen, maar daarna toch weer doorgaat alsof er niets is gebeurd. Heerlijke plaat en we mogen de heer R. Stenders wel bedanken dat deze 11 minuten toch gewoon de radio op mochten. Daardoor staat ie ook in de Top 2000, waar ie in 2018 op 1041 binnenkwam maar inmiddels gestegen is naar 489. Daarmee is het ook de hoogste van de band.

269 Chicago - 25 or 6 to 4

Eigenlijk is dit een hele lelijke titel, het zou eigenlijk Twentyfive or -six to four moeten zijn. Nouja, geen idee of Engelsen het streepje ook zo gebruiken. In ieder geval is het dus eigenlijk 25 of 26 minuten voor 4, het moment wanneer het lied geschreven werd. Een iets meer rock georiënteerd nummer van de band die indertijd vooral jazzachtige muziek speelde en hier zich liet inspireren door Led Zeppelin. Het lied toont duidelijke gelijkenissen met Babe I'm Gonna Leave You, ook al zo'n topsong. Maar die blazers maken deze misschien wel nog fijner, al mis je het geschreeuw van Robert Plant wel. Voor mij wel de eerste keer dat Chicago mij echt wist te raken, ik wist toen niet beter dan dat ze SkyRadio muziek maakten. Altijd in de lijst, en in 2001 op 382 als hoogste notering. Maar inmiddels wel in de gevarenzone, op plek 1739. Daar mag deze als enige goede Chicago wel weg.

268 John Mayall - Room to Move

Bluesbreaker John Mayall met een fantastische bluesplaat zonder leadgitarist en drummer. De beat horen we dus af en toe door scatten en tikken door de akoestische gitaar die af en toe mee speelt. Maar het belangrijkste is natuurlijk het mondharmonicamotiefje dat deze plaat zo interessant maakt. Ik vind dat echt wel een heerlijk instrument en dit is misschien wel het beste nummer ooit als we puur naar dat instrument kijken. Ja, we krijgen nog twee Dylans met flink wat harmonica, maar daarbij zijn andere selling points aan te wijzen. Vooral het stuk met alleen de tikken en harmonica is geweldig. Een unieke Top 2000-song, en in dit geval is uniek positief. De eerste keer dat ik dit tijdens de lijst hoorde was ik ook blij deze te ontdekken. Misschien wel mijn ultieme Top 2000-ontdekking. Er zijn niet veel platen nog aan te wijzen waarvan ik denk dat ik ze niet had gekend zonder Top 2000, en artiesten al helemaal niet. Van 1999 tot 2014 in de lijst, met plek 637 in 2000 als hoogste notering.

267 Dusty Springfield - I Close My Eyes and Count to Ten

Een van de mooiste van Dusty, geschreven door Clive Westlake. Deze Dusty heeft iets heel pathetisch, maar dan wel op een goede manier. Ik hou wel van een beetje die zware, donkere, ietwat overdreven muziek van de Britse zangeres, met een belangrijke rol voor de piano en strijkers. Wat betreft zang en instrumenten een van dé platen in dit genre. Van 1999 tot 2016 in de lijst, en nog op plek 590 in 2007. Het is opvallend dat zo'n Son of a Preacher Man toen niet veel hoger stond, maar nu nog makkelijk de lijst haalt. Ja, dat is een ander genre. Doet het bij de mensen thuis blijkbaar beter. Behalve bij mij. Ja, jammer.

266 The Killers - Mr. Brightside

Het bekendste nummer van The Killers onder de gewone man is misschien Human, maar voor elke indieliefhebber is dit een karaokeklassieker. Lekker 2x exact dezelfde tekst over een ex die met een ander bezig is meeschreeuwen. Hier eindigde het leukste vrijdagavondprogramma op 3fm mee (nee, niet Geer en Venema, sorry jongens), dus voor mij is vooral dat de positieve associatie. Het is opvallend hoe deze karaokeklassieker het ieder jaar beter doet: Alleen in 2018 gelijk gebleven en in 2019 7 plekken gedaald, maar verder vanaf 1175 in 2014 naar 30 december en daarna de laatste nacht gestegen. Daar is het lied nu ook allang weer weg. In 2024 was het een nieuwe in de top 100 op plaats 92.

265 Bob Dylan - Like a Rolling Stone

Een van dé Dylanklassiekers is dit Like a Rolling Stone, uit wat mij betreft zijn beste tijd. Ik vind dat Dylans muziek het beste gedijt bij die oude opnamekwaliteit en dat zijn stijl eigenlijk niet meer past bij de muziek van de jaren 70, maar in 1965 hoort hij perfect thuis. Zodoende ook dat Highway 61 Revisited mijn favoriete Dylan-plaat is, denk ik zo. En dit is het bekendste nummer van die plaat, dat mag dus beloond worden. Bij magazine Rolling Stone durfden ze dit het beste nummer ooit te noemen. Beetje een zwaktebod, maar die jongens hebben nog nooit iets helemaal juist gehad. En ja, ook de Rolling Stones coverden dit nummer. Van 1999 tot 2011 behaalde dit de laatste nacht of zelfs beter, met plek 88 in 2000. Maar vanaf 2012 was het een tijdlang eind 30 december. Was het nog maar 30 december, want in 2018 zakte ie naar 598 en na nog wat kleine dalingen in 2022 zelfs naar 1047. Inmiddels is Dylan op 1089 te vinden.

264 Plastic Bertrand - Ça plane pour moi

De Luxemburgse songfestivalBelg met een nummer wat hij naar verluidt helemaal niet vertolkt. Het is in werkelijkheid gezongen door producent Lou Deprijck, ouderwetse oplichterpraktijken a la Milli Vanilli en Johnny Rodrigues dus. Ik heb dus ook weinig vertrouwen in de plastic stem van Bertrand, maar het nummer is heerlijk. Al vind ik de cover van Sonic Youth nog wel leuker. Punk met blazers en vlotte teksten, dan is het al snel gewoon leuk. En in 2010 op 1994, dat helpt vast ook mee voor mij. Ook in 2001-04 en in 2012 stond het in de lijst, met plek 1709 in 2002 als beste notering.

263 Crowded House - Don't Dream It's Over

De ode aan Sergio Henao van Crowded House als succesvolste single van het eerste album van de band. Neil Finn had natuurlijk al succes met een nummer dat hij schreef voor de band van zijn broer, Split Enz. Maar internationaal doorbreken met je eigen band is toch iets anders. Don't Dream It's Over blijft een fraai badje muziek. Mensen noemen Oasis of ELO als een van de bands die het dichtst bij wat de Beatles deden staan, ik vind Crowded House ook wel meedingen. Dit soort materiaal is eigenlijk de directe opvolger van de muziek op Rubber Soul, als je het mij vraagt. Aangezien ik dat de beste Beatleplaat is, moge mijn mening duidelijk zijn. In 1999 op 160 binnen en daarna nooit meer zo hoog, maar al jaren gevestigd rond plek 700. Behalve afgelopen editie, maar toen stond ie een stuk hoger: 512.

262 Cream - White Room

De laatste keer dat we Clapton met een eigen project tegenkomen, al mag hij nog wel ergens een keer een gitaartje laten janken. Is het psychedelische rock of hardrock? Het kan gewoon allebei. De tekst van Pete Brown is behoorlijk psychedelisch van aard en de strijkers maken dat het nog wat psychedelischer overkomt. Maar er zit ook een stevige solo in van Eric Clapton en de stem van Jack Bruce duidt toch ook meer op een bluesrocknummer dan op psychedelica. Maakt het wat uit? Niet echt. Het is vooral een geweldige song. Elk jaar stond ie in de Top 2000, met plek 175 in 2000 als hoogste notering. Maar verder was het meestal een nummer voor 29 of in de beginjaren soms 30 december. Al is ie de laatste 3 jaar wat afgegleden, plek 935 was het meest recente oordeel.

261 Herman Brood & His Wild Romance - Saturday Night

Wat doen we op zaterdagavond? Lekker uitgaan, hapje, drankje, tussen de mensen zijn. Ook Herman beschrijft de magie van het samenzijn op zaterdagnacht, maar wel op zijn manier. Het is best lekker om samen te zijn, maar soms heb je er weer even genoeg van, ben je moe van dat alles. Dan is het enige wat je nog uit kunt brengen de titel en het 'I Just Can't Wait' van de koortjes komt daar dan nog even bij. Mooi ook hoe het geluid in dat stuk steeds afbouwt naar ruis - de ruis van de zaterdagnacht. Precies vanwege die ruis, alle mensen die door elkaar praten wat ik best lastig kan negeren tijdens zo'n avond, kan zo'n zaterdagavond best een lange zit zijn. Ik vind het altijd wel leuk dat Herman daar op die manier aandacht voor heeft in zijn grootste klassieker en dat afbouwen in het outro is dan ook het beste deel van deze fijne bluesy rocksong. In 1999 op 245 en een jaar later op 419, maar na de dood van Herman in 2001 jaren een vaste waarde in de laatste nacht of ochtend. In 2006 werd eenmalig precies plek 100 behaald, maar ik herinner me hem vooral als vaste waarde in de laatste ochtend. Al is het de laatste jaren werk voor de laatste nacht met plek 211 in 2024, de laagste notering sinds 2000.

260 Zager & Evans - In the year 2525 (exordium and terminus)

Hier had ik het daarstraks nog over, wat een toeval zeg! Inmiddels is 2525 nog 'maar' 500 jaar weg, we zijn dus al 56 jaar op weg. Dat zet wel te denken he, dit is gewoon 56 jaar oud. Een dystopische klassieker, waarin eerst wordt beschreven hoe het leven steeds meer geautomatiseerd wordt en de mens haast tot robot wordt verworven, om vervolgens te bezingen dat de dag des oordeels nabij is en vervolgens de apocalyps plaatsvindt. In een tijd van veel technologische vooruitgang en onzekerheid een mooie alsmede logische tekst die ik zeker kan begrijpen. Misschien een beetje achterhaald op bepaalde punten, maar tegelijkertijd kunnen we niet zeggen dat er geen onzekerheid is over de huidige technologische ontwikkelingen. Misschien moeten we dit genot toch maar terughalen in plaats van beperken tot de Evergreen. Dit was namelijk alleen de eerste 20 edities aanwezig. In 1999 nog op 410 en daarna nog jaren maar net wat lager, maar in 2012 en 2018 zakte de plaat 2x 500 plaatsen. Dat, met nog wat keren een beetje zakken, was voldoende om deze plaat voor de lijst te verliezen na 2018.

259 Evanescence - My Immortal

Veel metalbands scoren toch vooral met hun ballad en dat is voor Evanescence eigenlijk niet anders. Ja, de doorbraak kwam door excuusman Paul McCoy, maar My Immortal is toch de meest populaire geworden. Gelukkig wel in de 'band version' - in 2003 was de versie zonder band met alleen piano en zang van Amy Lee de hit, maar later werd steeds vaker de versie gedraaid waar de solo niet alleen met piano is, maar ook met gitaar. Pas bij die versie vond ik het nummer echt tof, want daarvoor bouwde het toch een beetje op naar niets. Wel mooi allemaal, maar het voelde altijd al best leeg. En dat is door die andere versie zeker niet verbeterd. Al vind ik het met die videoclip in Barcelona erbij toch ook wel aardig. In 2005 kwam deze binnen op 763, maar al snel werd dit een vaste waarde zo eind 30 december, met nog een paar jaar, van 2009 tot 2011, dat het lied iets lager stond. In 2022 zelfs op 218, maar in 2023 en 2024 op 258. Ja, als ik deze countdown mag geloven heeft de stemmer dat aardig goed door, op welke positie dit hoort. Ik zou het nauwelijks beter hebben kunnen doen.

258 Arctic Monkeys - I Bet You Look Good on the Dancefloor

'We are the Arctic Monkeys, don't believe the hype'. Want een hype, dat was het, nadat de band via Myspace doorbrak. Van de ene kant snap ik het wel, de snelle nummertjes over problemen in Engeland staan toch wel een beetje voor een generatie en hebben echt iets energieks, maar er zit ook wel heel veel minder boeiend materiaal op die eerste twee platen. De verwijzing van 1984 is deze keer overigens een keer niet naar Orwell, maar naar een andere band uit Sheffield die een tijdlang 1984 heette. Later bekend als Reverend and the Makers, geen grote naam, maar wel een paar leuke nummertjes afgeleverd die bij Kill All Hipsters ongetwijfeld wel eens de revue passeerden. Een geweldige song, toch wel een van de beste uit hun 'wij hebben kritiek op GB'-periode. In 2015 nog maar nipt in de lijst, maar daarna een vaste waarde op een stuk hogere positie. Plek 648 in 2016 is inmiddels wel waar de plaat rondom hangt, met uitschieter in 2022 op 537, meegelift op de tiktokhype van andere liedjes van de band.

257 The Cranberries - Dreams

De laatste keer dat we de Cranberries tegenkomen. Iets wat ik uiteraard steeds vaker kan zeggen over verschillende bands en artiesten. Ik weet nog dat ik een keer wat anders wilde horen van de band dan die 3 die je steeds op de radio hoorde en zette een album aan. Gewoon, om te proberen. Daar was dan het eerste nummer: Dreams. Wat een binnenkomer. Ik denk dat ik die mix van Dario G nooit heb gehoord, maar toch klonk het bekend. Misschien omdat ik net in mijn Cocteau Twins-periode zat. Ik bombardeerde het voor mij gelijk maar als topnummer. Helaas was geen enkel ander lied nog zo goed op die plaat, maar deze 'Jangle met mooie samenzang' scoort bij mij nog altijd. En nee, ook die combinatie van Sunchyme met de zanglijntjes uit Dreams kunnen dat niet verpesten. Mooi dat ie later ook in de Top 2000 binnenkwam, met plek 1751 in 2022 en inmiddels zelfs 1155 in 2024.

256 Snowy White - Bird of Paradise

Livemuzikant die vier jaar lang bij Thin Lizzy meespeelde en daarvoor ook al met Pink Floyd meespeelde. Daarna bracht hij dit eigen nummer uit, een rustig luisterliedje met ruimte voor zijn handelsmerk: De gitaarsolo. En ja, die gitaarsolo is wel echt serieus goed. Meestal is zo'n nummer de riff, maar die is hier niet echt, dus moeten we het met de solo doen. Of beter gezegd, met de solo's doen. Die zijn fenomenaal en de reden om dit nummer te luisteren, als je het mij vraagt. Altijd mocht dit deelnemen, met in 1999 plek 534 als hoogste positie. Afgelopen editie vonden we dit lied terug op 1133.

255 Crowded House - Four Seasons in One Day

Hee, daar hebben we Crowded House gewoon nog een keer. Ik vind Woodface dus helemaal niet duidelijk het beste werk van de groep, maar dit is wel het prijsnummer van de plaat. Duurde een tijd voor ik deze kon waarderen, ik vond hem eerst een beetje zeurderig. Maar het is toch wel een fraai stukje samenzang en instrumentkeuze van de broertjes (ik vermoed wel gespeeld op toetsen), die het eerst op een eigen album wilden zetten. Sinds 2003 in de lijst en zelfs een tijdlang de hoogste notering, met plek 475 in 2011. Maar inmiddels is Don't Dream It's Over weer de hoogste. Achja, zoals je ziet kan het mij niet heel veel schelen, ze zijn allebei prachtig. Plek 939 was het voor deze in 2024.

254 Curtis Mayfield - Move on up

Een geweldige soul/funkartiest die weer eens te weinig waardering krijgt op de Nederlandse radio. Het zal ook eens niet. Van Curtis Mayfield is alleen Move On Up bekend en dan werd het ook nog eens gedraaid in een korte versie. Die korte versie is trouwens echt prima, maar niet zo geweldig als de albumversie. Ik heb het idee dat de bekendheid van de blazerpartij uit Touch The Sky ook nog eens meehelpt. Anders hadden we deze helemaal niet gehad. Nouja, daar mogen we onze handen voor dichtknijpen dus. In 2012 kwam dit binnen op 1983 en in 2013 steeg ie naar 1015. En het is al heel wat dat deze er nog in staat. Ik vergeet dat elk jaar, voornamelijk omdat we nog steeds de karige singleversie voorgeschoteld krijgen. In 2024 stond ie op 1749.

253 Sia - Chandelier

Sia is zo'n artiest die extreem wisselvallig is. Bekend geworden door mee te zingen met Zero 7 en daarna zelf vooral downtempo muziek gaan zingen, maar later zich meer op pop gaan richten. Muziek geschreven voor Rihanna, samengewerkt met David Guetta, etc. Er zit best wel wat tussen om snel te vergeten, maar geregeld zit daar echt fijn spul tussen, zowel in haar meer alternatieve periode als in haar dance/pop periode. Titanium, Breathe Me, Unstoppable, Destiny. Maar Chandelier, origineel geschreven voor Rihanna, wordt door velen wel gezien als het magnum opus van haar poptijd. Al werd het hier in Nederland helemaal geen hit. In de rest van de wereld wel. Hadden WIJ dus toch verkeerd gezien, want het is ook wel gewoon een goeie plaat. Had ik ook gevonden als Rihanna hem niet had teruggegeven. Maar dit is misschien wel dé popplaat van de jaren 10, heeft alle elementen uit die tijd maar knalt ook gewoon uitstekend uit je speakers. En stond de afgelopen 10 jaar dus in de Top 2000. Daarbij werd in 2017 zelfs plek 395 behaald, maar de laatste jaren is de weg omlaag ingezet. In 2024 op 974.

252 Bruce Springsteen - Thunder Road

Ook Bruce moet er aan geloven, afslag Thunder Road is het eindpunt van zijn reis. Ik heb een haat-liefde verhouding met zijn muziek, maar de nummers op Born to Run kan ik weinig slechts over zeggen. Thunder Road is de beste, die energie die je ook op Born To Run hebt spat hier ook vanaf en deze vind ik qua muziek net iets spannender, vooral het intro. Verder kan ik eigenlijk hetzelfde zeggen als bij die plaat. In 2007 binnen en daarna (op 2008 na) jaren op 30 december te horen, met plek 240 in 2013 als hoogste notering. De laatste 5 jaar moest ie een dagje terug in de tijd, met inmiddels plek 561.

251 Lou Reed - Perfect Day

Ook dit heb ik verschillende keren gememoreerd, maar voor mij heeft dat moment misschien wel meer impact dan Stairway To Heaven: De begrafenis van een oud-klasgenoot die zelfmoord pleegde waarbij op het eind dit lied werd ingezet na een toespraak over verloren idealen. Stairway to Heaven was logisch, verwacht, ik wist al een paar jaar dat ik dat een keer op een begrafenis horen ging. Deze wist ik zelf niet, maar hij voelde toen heel passend en logisch, alsof dat het moment is waar het nummer bij hoort. Voor mij daardoor toch wel de #1 moeilijkst luisterbare plaat uit de bovenste helft van deze lijst (ik bedoel, liever die emotie dan de emotie van je oren willen uitsteken van de Bankzitters), maar het blijft toch wel een mooie. Misschien nog wel bekender vanwege Trainspotting en de liefdadigheidsversie uit 1997. Daardoor ook Lou's hoogste na zijn dood in 2013, op 34. Al stond ie ook in 2004 al in de top 100 en sinds 2003 al op oudjaarsdag. Alleen in 2000 was ie even afwezig. Inmiddels is ie wat gezakt, naar de laatste nacht. Daar stond ie nu op plek 212. Al een paar jaar niet die emotie op 31 december. Ik vrees eigenlijk een beetje het moment dat ie op 30 komt, dat is toch altijd de avond dat ik hoog in mijn emotie zit, dan komt ie nog wat harder binnen. Ach, dat overleef ik vast ook wel.

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 10:43 schreef Scorpion_17 het volgende:
Ik heb lijstjeshonger. Is er ergens op een radiostation een lijstje waar ik momenteel naar kan luisteren?

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 10:43 schreef Scorpion_17 het volgende:
Ik heb lijstjeshonger. Is er ergens op een radiostation een lijstje waar ik momenteel naar kan luisteren?

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 11:58 schreef n00biedoobiedoo het volgende:
Ik vind vroege Bono juist 1 van de fijnste zangers. Meeste U2 80s-hits klinken goed door zijn bijdrage.
Ook nummers als In a Lfetime, Do They Know Its Christmas en Sun City hebben hun hoogtepunt bij zijn zang.
Laatse keer dat ik het echt goed vond was wel bij Stay (Far Away, So Close), dus het is al een tijdje minder.

Maar wellicht hebben Mex en ik daarover een andere smaak, ik herinner me dat ie een zangeres die ik goed vind laatst ook middelmatig noemde, weet alleen niet meer wie.

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 09:01 schreef Tussle266 het volgende:
Stukje How Not To Drown bij Tim gisteravond. Stond die niet ook hoog in het lapjesklassement @:DecoAoreste ?

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 12:12 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
#51 in de Kink 1500, 127 in de Snob, 145 in de V500. Alleen in de MuMeLadder doet-ie het minder, slechts zeer nipt in de lijst.

Hoe groot was ook alweer de kans dat zo'n nummer de voorkeuzelijst haalt als het wordt gedraaid?

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 12:45 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Dit was de eerste keer dat deze voorbijkwam dit jaar. Ik heb zelf een theorie dat liedjes die vaker dan eens gedraaid zijn een grotere kans maken, maar dat is nergens op gebaseerd, dat denk ik gewoon. Dat zijn er nu zo'n 115, ik gok dat we op zo'n 140 gaan eindigen. Echter, de afgelopen jaren (behalve dat albumjaar) worden er zo'n 500 per jaar toegevoegd, dat zijn er volgens mij geen 360 uit 24/25, dus er blijven nog wat plekjes over (@:Cassa95 heeft die statistieken van voorgaande jaren misschien nog?). Vorig jaar bijvoorbeeld werd Hells Bells 1x gedraaid en gelijk ingekopt, dus die zitten er wel tussen. Maar er zijn dan wel zo'n 1200 liedjes straks die kans maken op 100(?) overgebleven plekjes.

Of in het kort: heel klein.

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 13:29 schreef Cassa95 het volgende:
Geen opening van Bartje dit jaar !!

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 09:58 schreef Mexicanobakker het volgende:
Op naar de laatste nacht. Het blokje van vechten tegen de slaap en hoog in de emotie wordt afgesloten met voor mij de meest emotionele plaat uit de lijst. Toepasselijk.

275 The Box Tops - The Letter

Eerder hadden we al de zeer soulvolle versie van Joe Cocker, nu een mix van soul, bluesrock en beat van de Amerikaanse band The Box Tops in dit The Letter. Het werd geschreven door Wayne Carson Thompson, maar dit was de eerste succesvolle versie. Lekker met die brom van mr bigstar Alex Chilton, waarvoor ze bij de resente reunie een vervanger moesten zoeken gezien zijn overlijden in 2010. Haalde in de eerste 10 jaar de lijst en alleen in 1999 de bovenste helft, op 938.

274 Moby - Porcelain

Niet lang geleden hadden we die ander van Moby en nu is het tijd voor deze. Niet per se bijzonder veel beter, maar deze heeft toch net iets meer magie voor mij. De strijkers, dat rustgevende pianopingeltje en stukjes stem maken het tot ultiem tot rust komen. Zolang je dan maar niet slecht droomt. 'In my dreams I'm dying all the time' vind ik een intrigerend zinnetje uit wat mij betreft weldegelijk de beste van Moby. Sinds 2014 in de lijst en juist de meest recente editie het hoogst, op plek 715.

273 Green Day - Boulevard of Broken Dreams

De beste deelname van Green Day met het hoogtepunt van American Idiot. Toen ik dit begin 2005 voor het eerst hoorde was ik meteen al wel overtuigd dat dit een geweldige song is. Mooie tekst over iemand die zijn toekomst met iemand in rook op zag gaan en nu zijn zonden en eenzaamheid overdenkt, geflankeerd door fijn gitaarwerk met ook af en toe dat lekkere gebroken gitaartje. Het werd hier geen grote hit, maar dit was er ook zo eentje die ondanks de beperkte hitstatus mij wel meteen pakte. Op vakantie in Spanje dat voorjaar was die ook erg populair aldaar en heb ik hem toen een aantal keer gehoord. In 2012 kwam dit binnen op 1322, maar het duurde zoals bij wel meer alternative even voordat dit echt ging scoren: Pas in 2014 op 331 en een jaar later op 235, om vervolgens redelijk in die regio te blijven hangen. In 2024 stond ie op plek 271.

SPOILER: 272-251

272 Janis Ian - At Seventeen

Promenade is een gehate serie voor velen, misschien omdat het onnavolgbare humor is, misschien omdat de humor gezocht is en misschien ook omdat het soms wel erg flauw is. Tussen al die humor is er bij uitzondering ook nog wel een keer een fraai moment en toen Eva Crutzen At Seventeen zong was het evenwel absurd als toch wel mooi. Ik kon het lied van Janis Ian altijd wel waarderen, maar ik kan hem onmogelijk nog los zien van die uitzending van Promenade, waarin dit breekbare nummer over iemand die terugkijkt naar een tijd waarbij ze nog met een bepaalde naïviteit kon leven op dat moment precies goed uitkwam in de absurdistische verhaallijn. Melancholie, hoop en teleurstelling in één, want het leven ging eigenlijk helemaal niet over rozen. Onbedoeld werd het idee van 'I learned the truth at seventeen' ook relevant voor de lhbt-gemeenschap, de later uit de kast gekomen Ian had het niet per se zo bedoeld. Altijd in de lijst en de eerste jaren nog zo rond plek 700 met de beste uitschieter in 2001 op 613. In 2024 moest Janis het doen met plek 1489.

271 U2 - New Year's Day

De laatste keer voor U2, niet de meest geliefde band van de Top 2000 alhier. Ook ik heb er flink wat ruim in de onderste helft gehad, maar ze worden beter en beter en mijn favoriet is ook waar de Top 2000 naartoe werkt: Nieuwjaarsdag. Zou best op nul mogen staan in de lijst. Of op -1, net na ABBA. Maar zo werkt de Top 2000 simpelweg niet. Dat is maar goed ook voor een nummer als In The Year 2525, daar moesten we dan nog 500 jaar op wachten. Bij deze U2 vind ik de combinatie van bas en piano heel sterk, die vullen elkaar perfect aan. Echt een van de mooiste pianoloopjes uit de Top 2000, daar kan zelfs het middelmatige stemgeluid van Bono niks meer aan verpesten om gewoon een kwaliteitsplaat te leveren. En The Edge soleert er ook aardig op los in deze, een van de betere U2-solo's wat mij betreft. In 2000 binnen op 79, daarna nog tot en met 2008 in de laatste nacht. Sinds 2009 jaren op 30 december te horen, al moet je daar de laatste jaren wel heel vroeg voor opstaan of 29 december meerekenen. Afgelopen editie stond ie op 497.

270 The War on Drugs - Thinking of a Place

10 minuten een warm gitaarbad van The War on Drugs, het is wellicht niet voor iedereen weggelegd. Wel voor mij, de eerste keer dat ik de slackerrock van de band hoorde had deze me gelijk al te pakken. Best opvallend, het is best wel 'Amerikaans' en grijpt terug op rustigere countryrock en muziek als Dire Straits. Bijzonder is dat het nummer na een minuut of zes lijkt te stoppen, maar daarna toch weer doorgaat alsof er niets is gebeurd. Heerlijke plaat en we mogen de heer R. Stenders wel bedanken dat deze 11 minuten toch gewoon de radio op mochten. Daardoor staat ie ook in de Top 2000, waar ie in 2018 op 1041 binnenkwam maar inmiddels gestegen is naar 489. Daarmee is het ook de hoogste van de band.

269 Chicago - 25 or 6 to 4

Eigenlijk is dit een hele lelijke titel, het zou eigenlijk Twentyfive or -six to four moeten zijn. Nouja, geen idee of Engelsen het streepje ook zo gebruiken. In ieder geval is het dus eigenlijk 25 of 26 minuten voor 4, het moment wanneer het lied geschreven werd. Een iets meer rock georiënteerd nummer van de band die indertijd vooral jazzachtige muziek speelde en hier zich liet inspireren door Led Zeppelin. Het lied toont duidelijke gelijkenissen met Babe I'm Gonna Leave You, ook al zo'n topsong. Maar die blazers maken deze misschien wel nog fijner, al mis je het geschreeuw van Robert Plant wel. Voor mij wel de eerste keer dat Chicago mij echt wist te raken, ik wist toen niet beter dan dat ze SkyRadio muziek maakten. Altijd in de lijst, en in 2001 op 382 als hoogste notering. Maar inmiddels wel in de gevarenzone, op plek 1739. Daar mag deze als enige goede Chicago wel weg.

268 John Mayall - Room to Move

Bluesbreaker John Mayall met een fantastische bluesplaat zonder leadgitarist en drummer. De beat horen we dus af en toe door scatten en tikken door de akoestische gitaar die af en toe mee speelt. Maar het belangrijkste is natuurlijk het mondharmonicamotiefje dat deze plaat zo interessant maakt. Ik vind dat echt wel een heerlijk instrument en dit is misschien wel het beste nummer ooit als we puur naar dat instrument kijken. Ja, we krijgen nog twee Dylans met flink wat harmonica, maar daarbij zijn andere selling points aan te wijzen. Vooral het stuk met alleen de tikken en harmonica is geweldig. Een unieke Top 2000-song, en in dit geval is uniek positief. De eerste keer dat ik dit tijdens de lijst hoorde was ik ook blij deze te ontdekken. Misschien wel mijn ultieme Top 2000-ontdekking. Er zijn niet veel platen nog aan te wijzen waarvan ik denk dat ik ze niet had gekend zonder Top 2000, en artiesten al helemaal niet. Van 1999 tot 2014 in de lijst, met plek 637 in 2000 als hoogste notering.

267 Dusty Springfield - I Close My Eyes and Count to Ten

Een van de mooiste van Dusty, geschreven door Clive Westlake. Deze Dusty heeft iets heel pathetisch, maar dan wel op een goede manier. Ik hou wel van een beetje die zware, donkere, ietwat overdreven muziek van de Britse zangeres, met een belangrijke rol voor de piano en strijkers. Wat betreft zang en instrumenten een van dé platen in dit genre. Van 1999 tot 2016 in de lijst, en nog op plek 590 in 2007. Het is opvallend dat zo'n Son of a Preacher Man toen niet veel hoger stond, maar nu nog makkelijk de lijst haalt. Ja, dat is een ander genre. Doet het bij de mensen thuis blijkbaar beter. Behalve bij mij. Ja, jammer.

266 The Killers - Mr. Brightside

Het bekendste nummer van The Killers onder de gewone man is misschien Human, maar voor elke indieliefhebber is dit een karaokeklassieker. Lekker 2x exact dezelfde tekst over een ex die met een ander bezig is meeschreeuwen. Hier eindigde het leukste vrijdagavondprogramma op 3fm mee (nee, niet Geer en Venema, sorry jongens), dus voor mij is vooral dat de positieve associatie. Het is opvallend hoe deze karaokeklassieker het ieder jaar beter doet: Alleen in 2018 gelijk gebleven en in 2019 7 plekken gedaald, maar verder vanaf 1175 in 2014 naar 30 december en daarna de laatste nacht gestegen. Daar is het lied nu ook allang weer weg. In 2024 was het een nieuwe in de top 100 op plaats 92.

265 Bob Dylan - Like a Rolling Stone

Een van dé Dylanklassiekers is dit Like a Rolling Stone, uit wat mij betreft zijn beste tijd. Ik vind dat Dylans muziek het beste gedijt bij die oude opnamekwaliteit en dat zijn stijl eigenlijk niet meer past bij de muziek van de jaren 70, maar in 1965 hoort hij perfect thuis. Zodoende ook dat Highway 61 Revisited mijn favoriete Dylan-plaat is, denk ik zo. En dit is het bekendste nummer van die plaat, dat mag dus beloond worden. Bij magazine Rolling Stone durfden ze dit het beste nummer ooit te noemen. Beetje een zwaktebod, maar die jongens hebben nog nooit iets helemaal juist gehad. En ja, ook de Rolling Stones coverden dit nummer. Van 1999 tot 2011 behaalde dit de laatste nacht of zelfs beter, met plek 88 in 2000. Maar vanaf 2012 was het een tijdlang eind 30 december. Was het nog maar 30 december, want in 2018 zakte ie naar 598 en na nog wat kleine dalingen in 2022 zelfs naar 1047. Inmiddels is Dylan op 1089 te vinden.

264 Plastic Bertrand - Ça plane pour moi

De Luxemburgse songfestivalBelg met een nummer wat hij naar verluidt helemaal niet vertolkt. Het is in werkelijkheid gezongen door producent Lou Deprijck, ouderwetse oplichterpraktijken a la Milli Vanilli en Johnny Rodrigues dus. Ik heb dus ook weinig vertrouwen in de plastic stem van Bertrand, maar het nummer is heerlijk. Al vind ik de cover van Sonic Youth nog wel leuker. Punk met blazers en vlotte teksten, dan is het al snel gewoon leuk. En in 2010 op 1994, dat helpt vast ook mee voor mij. Ook in 2001-04 en in 2012 stond het in de lijst, met plek 1709 in 2002 als beste notering.

263 Crowded House - Don't Dream It's Over

De ode aan Sergio Henao van Crowded House als succesvolste single van het eerste album van de band. Neil Finn had natuurlijk al succes met een nummer dat hij schreef voor de band van zijn broer, Split Enz. Maar internationaal doorbreken met je eigen band is toch iets anders. Don't Dream It's Over blijft een fraai badje muziek. Mensen noemen Oasis of ELO als een van de bands die het dichtst bij wat de Beatles deden staan, ik vind Crowded House ook wel meedingen. Dit soort materiaal is eigenlijk de directe opvolger van de muziek op Rubber Soul, als je het mij vraagt. Aangezien ik dat de beste Beatleplaat is, moge mijn mening duidelijk zijn. In 1999 op 160 binnen en daarna nooit meer zo hoog, maar al jaren gevestigd rond plek 700. Behalve afgelopen editie, maar toen stond ie een stuk hoger: 512.

262 Cream - White Room

De laatste keer dat we Clapton met een eigen project tegenkomen, al mag hij nog wel ergens een keer een gitaartje laten janken. Is het psychedelische rock of hardrock? Het kan gewoon allebei. De tekst van Pete Brown is behoorlijk psychedelisch van aard en de strijkers maken dat het nog wat psychedelischer overkomt. Maar er zit ook een stevige solo in van Eric Clapton en de stem van Jack Bruce duidt toch ook meer op een bluesrocknummer dan op psychedelica. Maakt het wat uit? Niet echt. Het is vooral een geweldige song. Elk jaar stond ie in de Top 2000, met plek 175 in 2000 als hoogste notering. Maar verder was het meestal een nummer voor 29 of in de beginjaren soms 30 december. Al is ie de laatste 3 jaar wat afgegleden, plek 935 was het meest recente oordeel.

261 Herman Brood & His Wild Romance - Saturday Night

Wat doen we op zaterdagavond? Lekker uitgaan, hapje, drankje, tussen de mensen zijn. Ook Herman beschrijft de magie van het samenzijn op zaterdagnacht, maar wel op zijn manier. Het is best lekker om samen te zijn, maar soms heb je er weer even genoeg van, ben je moe van dat alles. Dan is het enige wat je nog uit kunt brengen de titel en het 'I Just Can't Wait' van de koortjes komt daar dan nog even bij. Mooi ook hoe het geluid in dat stuk steeds afbouwt naar ruis - de ruis van de zaterdagnacht. Precies vanwege die ruis, alle mensen die door elkaar praten wat ik best lastig kan negeren tijdens zo'n avond, kan zo'n zaterdagavond best een lange zit zijn. Ik vind het altijd wel leuk dat Herman daar op die manier aandacht voor heeft in zijn grootste klassieker en dat afbouwen in het outro is dan ook het beste deel van deze fijne bluesy rocksong. In 1999 op 245 en een jaar later op 419, maar na de dood van Herman in 2001 jaren een vaste waarde in de laatste nacht of ochtend. In 2006 werd eenmalig precies plek 100 behaald, maar ik herinner me hem vooral als vaste waarde in de laatste ochtend. Al is het de laatste jaren werk voor de laatste nacht met plek 211 in 2024, de laagste notering sinds 2000.

260 Zager & Evans - In the year 2525 (exordium and terminus)

Hier had ik het daarstraks nog over, wat een toeval zeg! Inmiddels is 2525 nog 'maar' 500 jaar weg, we zijn dus al 56 jaar op weg. Dat zet wel te denken he, dit is gewoon 56 jaar oud. Een dystopische klassieker, waarin eerst wordt beschreven hoe het leven steeds meer geautomatiseerd wordt en de mens haast tot robot wordt verworven, om vervolgens te bezingen dat de dag des oordeels nabij is en vervolgens de apocalyps plaatsvindt. In een tijd van veel technologische vooruitgang en onzekerheid een mooie alsmede logische tekst die ik zeker kan begrijpen. Misschien een beetje achterhaald op bepaalde punten, maar tegelijkertijd kunnen we niet zeggen dat er geen onzekerheid is over de huidige technologische ontwikkelingen. Misschien moeten we dit genot toch maar terughalen in plaats van beperken tot de Evergreen. Dit was namelijk alleen de eerste 20 edities aanwezig. In 1999 nog op 410 en daarna nog jaren maar net wat lager, maar in 2012 en 2018 zakte de plaat 2x 500 plaatsen. Dat, met nog wat keren een beetje zakken, was voldoende om deze plaat voor de lijst te verliezen na 2018.

259 Evanescence - My Immortal

Veel metalbands scoren toch vooral met hun ballad en dat is voor Evanescence eigenlijk niet anders. Ja, de doorbraak kwam door excuusman Paul McCoy, maar My Immortal is toch de meest populaire geworden. Gelukkig wel in de 'band version' - in 2003 was de versie zonder band met alleen piano en zang van Amy Lee de hit, maar later werd steeds vaker de versie gedraaid waar de solo niet alleen met piano is, maar ook met gitaar. Pas bij die versie vond ik het nummer echt tof, want daarvoor bouwde het toch een beetje op naar niets. Wel mooi allemaal, maar het voelde altijd al best leeg. En dat is door die andere versie zeker niet verbeterd. Al vind ik het met die videoclip in Barcelona erbij toch ook wel aardig. In 2005 kwam deze binnen op 763, maar al snel werd dit een vaste waarde zo eind 30 december, met nog een paar jaar, van 2009 tot 2011, dat het lied iets lager stond. In 2022 zelfs op 218, maar in 2023 en 2024 op 258. Ja, als ik deze countdown mag geloven heeft de stemmer dat aardig goed door, op welke positie dit hoort. Ik zou het nauwelijks beter hebben kunnen doen.

258 Arctic Monkeys - I Bet You Look Good on the Dancefloor

'We are the Arctic Monkeys, don't believe the hype'. Want een hype, dat was het, nadat de band via Myspace doorbrak. Van de ene kant snap ik het wel, de snelle nummertjes over problemen in Engeland staan toch wel een beetje voor een generatie en hebben echt iets energieks, maar er zit ook wel heel veel minder boeiend materiaal op die eerste twee platen. De verwijzing van 1984 is deze keer overigens een keer niet naar Orwell, maar naar een andere band uit Sheffield die een tijdlang 1984 heette. Later bekend als Reverend and the Makers, geen grote naam, maar wel een paar leuke nummertjes afgeleverd die bij Kill All Hipsters ongetwijfeld wel eens de revue passeerden. Een geweldige song, toch wel een van de beste uit hun 'wij hebben kritiek op GB'-periode. In 2015 nog maar nipt in de lijst, maar daarna een vaste waarde op een stuk hogere positie. Plek 648 in 2016 is inmiddels wel waar de plaat rondom hangt, met uitschieter in 2022 op 537, meegelift op de tiktokhype van andere liedjes van de band.

257 The Cranberries - Dreams

De laatste keer dat we de Cranberries tegenkomen. Iets wat ik uiteraard steeds vaker kan zeggen over verschillende bands en artiesten. Ik weet nog dat ik een keer wat anders wilde horen van de band dan die 3 die je steeds op de radio hoorde en zette een album aan. Gewoon, om te proberen. Daar was dan het eerste nummer: Dreams. Wat een binnenkomer. Ik denk dat ik die mix van Dario G nooit heb gehoord, maar toch klonk het bekend. Misschien omdat ik net in mijn Cocteau Twins-periode zat. Ik bombardeerde het voor mij gelijk maar als topnummer. Helaas was geen enkel ander lied nog zo goed op die plaat, maar deze 'Jangle met mooie samenzang' scoort bij mij nog altijd. En nee, ook die combinatie van Sunchyme met de zanglijntjes uit Dreams kunnen dat niet verpesten. Mooi dat ie later ook in de Top 2000 binnenkwam, met plek 1751 in 2022 en inmiddels zelfs 1155 in 2024.

256 Snowy White - Bird of Paradise

Livemuzikant die vier jaar lang bij Thin Lizzy meespeelde en daarvoor ook al met Pink Floyd meespeelde. Daarna bracht hij dit eigen nummer uit, een rustig luisterliedje met ruimte voor zijn handelsmerk: De gitaarsolo. En ja, die gitaarsolo is wel echt serieus goed. Meestal is zo'n nummer de riff, maar die is hier niet echt, dus moeten we het met de solo doen. Of beter gezegd, met de solo's doen. Die zijn fenomenaal en de reden om dit nummer te luisteren, als je het mij vraagt. Altijd mocht dit deelnemen, met in 1999 plek 534 als hoogste positie. Afgelopen editie vonden we dit lied terug op 1133.

255 Crowded House - Four Seasons in One Day

Hee, daar hebben we Crowded House gewoon nog een keer. Ik vind Woodface dus helemaal niet duidelijk het beste werk van de groep, maar dit is wel het prijsnummer van de plaat. Duurde een tijd voor ik deze kon waarderen, ik vond hem eerst een beetje zeurderig. Maar het is toch wel een fraai stukje samenzang en instrumentkeuze van de broertjes (ik vermoed wel gespeeld op toetsen), die het eerst op een eigen album wilden zetten. Sinds 2003 in de lijst en zelfs een tijdlang de hoogste notering, met plek 475 in 2011. Maar inmiddels is Don't Dream It's Over weer de hoogste. Achja, zoals je ziet kan het mij niet heel veel schelen, ze zijn allebei prachtig. Plek 939 was het voor deze in 2024.

254 Curtis Mayfield - Move on up

Een geweldige soul/funkartiest die weer eens te weinig waardering krijgt op de Nederlandse radio. Het zal ook eens niet. Van Curtis Mayfield is alleen Move On Up bekend en dan werd het ook nog eens gedraaid in een korte versie. Die korte versie is trouwens echt prima, maar niet zo geweldig als de albumversie. Ik heb het idee dat de bekendheid van de blazerpartij uit Touch The Sky ook nog eens meehelpt. Anders hadden we deze helemaal niet gehad. Nouja, daar mogen we onze handen voor dichtknijpen dus. In 2012 kwam dit binnen op 1983 en in 2013 steeg ie naar 1015. En het is al heel wat dat deze er nog in staat. Ik vergeet dat elk jaar, voornamelijk omdat we nog steeds de karige singleversie voorgeschoteld krijgen. In 2024 stond ie op 1749.

253 Sia - Chandelier

Sia is zo'n artiest die extreem wisselvallig is. Bekend geworden door mee te zingen met Zero 7 en daarna zelf vooral downtempo muziek gaan zingen, maar later zich meer op pop gaan richten. Muziek geschreven voor Rihanna, samengewerkt met David Guetta, etc. Er zit best wel wat tussen om snel te vergeten, maar geregeld zit daar echt fijn spul tussen, zowel in haar meer alternatieve periode als in haar dance/pop periode. Titanium, Breathe Me, Unstoppable, Destiny. Maar Chandelier, origineel geschreven voor Rihanna, wordt door velen wel gezien als het magnum opus van haar poptijd. Al werd het hier in Nederland helemaal geen hit. In de rest van de wereld wel. Hadden WIJ dus toch verkeerd gezien, want het is ook wel gewoon een goeie plaat. Had ik ook gevonden als Rihanna hem niet had teruggegeven. Maar dit is misschien wel dé popplaat van de jaren 10, heeft alle elementen uit die tijd maar knalt ook gewoon uitstekend uit je speakers. En stond de afgelopen 10 jaar dus in de Top 2000. Daarbij werd in 2017 zelfs plek 395 behaald, maar de laatste jaren is de weg omlaag ingezet. In 2024 op 974.

252 Bruce Springsteen - Thunder Road

Ook Bruce moet er aan geloven, afslag Thunder Road is het eindpunt van zijn reis. Ik heb een haat-liefde verhouding met zijn muziek, maar de nummers op Born to Run kan ik weinig slechts over zeggen. Thunder Road is de beste, die energie die je ook op Born To Run hebt spat hier ook vanaf en deze vind ik qua muziek net iets spannender, vooral het intro. Verder kan ik eigenlijk hetzelfde zeggen als bij die plaat. In 2007 binnen en daarna (op 2008 na) jaren op 30 december te horen, met plek 240 in 2013 als hoogste notering. De laatste 5 jaar moest ie een dagje terug in de tijd, met inmiddels plek 561.

251 Lou Reed - Perfect Day

Ook dit heb ik verschillende keren gememoreerd, maar voor mij heeft dat moment misschien wel meer impact dan Stairway To Heaven: De begrafenis van een oud-klasgenoot die zelfmoord pleegde waarbij op het eind dit lied werd ingezet na een toespraak over verloren idealen. Stairway to Heaven was logisch, verwacht, ik wist al een paar jaar dat ik dat een keer op een begrafenis horen ging. Deze wist ik zelf niet, maar hij voelde toen heel passend en logisch, alsof dat het moment is waar het nummer bij hoort. Voor mij daardoor toch wel de #1 moeilijkst luisterbare plaat uit de bovenste helft van deze lijst (ik bedoel, liever die emotie dan de emotie van je oren willen uitsteken van de Bankzitters), maar het blijft toch wel een mooie. Misschien nog wel bekender vanwege Trainspotting en de liefdadigheidsversie uit 1997. Daardoor ook Lou's hoogste na zijn dood in 2013, op 34. Al stond ie ook in 2004 al in de top 100 en sinds 2003 al op oudjaarsdag. Alleen in 2000 was ie even afwezig. Inmiddels is ie wat gezakt, naar de laatste nacht. Daar stond ie nu op plek 212. Al een paar jaar niet die emotie op 31 december. Ik vrees eigenlijk een beetje het moment dat ie op 30 komt, dat is toch altijd de avond dat ik hoog in mijn emotie zit, dan komt ie nog wat harder binnen. Ach, dat overleef ik vast ook wel.

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 13:29 schreef Cassa95 het volgende:
Geen opening van Bartje dit jaar !!

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 14:02 schreef Fred_B het volgende:

[..]
Eén van de beste blokjes die we hebben gehad, even los van dat in theorie het elke keer een beetje beter zou moeten worden. Een paar dingen die ik rond Zaagmans ook wel zou vinden passen, maar niets slechts en een paar echte pareltjes.

Moby, Green Day en Cream zijn hier mijn favorieten, en die zou ik in de Top 100 zetten. En dat In The Year 2525 de echte lijst niet meer haalt, is uiteraard een gênant voorbeeld van de smakeloosheid van Nederland.

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 13:29 schreef Cassa95 het volgende:
Geen opening van Bartje dit jaar !!

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 18:08 schreef Eightyone het volgende:

[..]
Wat jammer nou.

Hij zelf zegt dat het veel stress geeft, ik gok zelf ook op NPO-bezuinigingen.

SPOILER

1. The Smiths – There Is a Light That Never Goes Out
3. Meat Loaf – Bat out of Hell
7. Tame Impala – Let It Happen
8. Dire Straits – Brothers In Arms
12. Billie Eilish – Everything I Wanted
13. Eminem – Stan
16. The War on Drugs – Thinking Of a Place
19. Porcupine Tree – Arriving Somewhere But Not Here
29. Tame Impala – The Less I Know The Better
32. Depeche Mode – Enjoy The Silence
39. Tori Amos – Winter
45. The War on Drugs – Under the Pressure
53. Deep Purple – Child in Time
59. R.E.M. – Drive
63. Sinéad O’Connor – Troy
68. The Cure – A Forest
69. Arctic Monkeys – I Bet You Look Good On The Dancefloor
71. Green Day – Boulevard of Broken Dreams
79. ABBA – The Day Before You Came
95. The National – Bloodbuzz Ohio

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 19:43 schreef Tussle266 het volgende:
Bartje was natuurlijk ook wel een beetje bij zijn plafond. Het ging van bartje met zijn sampler op de dansvloer, naar bartje met zijn sampler op het dak van B&G, naar bartje met zijn sampler in een lege Ziggo, naar bartje met zijn sampler in uitverkocht theater in Haarlem met Danny V en hologrammen van Elvis. Wat ging hij nu doen dan, Elvis tot leven wekken en met een hologram van Danny laten zingen?

Maar speculeren is leuk, wat nu? Ik zou tussen 22 en 24 gewoon 25 platen bubbling-underen en er een top 2025 van maken. Maar ze bedenken zelf vast iets heel ellendigs.

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 20:08 schreef Redefine het volgende:

[..]
Als ik moet gokken, denk ik dat ze in het uur vooraf een soort praatprogramma over de Top 2000 gaan doen.

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 20:28 schreef n00biedoobiedoo het volgende:

[..]
Veilige gok, dat doen ze al een jaar of 5

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 20:44 schreef Tussle266 het volgende:
2 kennende wordt het ongetwijfeld een optreden van Blackbird.

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 20:53 schreef Redefine het volgende:

[..]
Ja klopt. Maar dan langer of verschuiven naar het uurtje van Bart

Edit: ik bedoel dan dat ze die dan ook op het digitale kanaal uitzenden

quote:

Op woensdag 15 oktober 2025 22:14 schreef n00biedoobiedoo het volgende:

[..]
Bart heeft maar 1 keer een uur gehad, daarvoor werden die paar minuten voorgegaan door dat uur praten en optredens

SPOILER: 247-226

247 Jeff Wayne & Justin Hayward - The Eve of the War

Je hoeft maar drie tonen te horen en je weet meerdere dingen. Allereerst dat het dit liedje is. Soms heb je aan drie tonen genoeg daarvoor, dat is al klasse. Maar in dit geval weet je ook dat de problemen nabij zijn. In dit geval in de vorm van marsmannetjes. Een soort marsmuziek dus, maar wel in de vorm van progrock met een verteller in de vorm van Richard Burton en een refrein van Justin Hayward. Misschien is Forever Autumn als luisterliedje mooier, maar dit The Eve of The War is evenwel majestueus als onheilspellend en werd zelfs gecoverd door BZN, moet je nagaan. Dan ben je echt een grote. In de Top 2000 is het altijd maar gissen waar deze staat. Plek 449 in 1999 was de hoogste notering en de eerste 10 jaar verliepen redelijk rustig. Steeds iets dalend en in 2007 op 1287. In 2010 werd de Top 1000 weer behaald, maar in 2011 stond ie weer 300 plekken lager. Maar in 2012 was er een flinke stijging naar 640. Die werd de afgelopen 10 jaar teniet gedaan en in 2023 stond ie weer op 1315, maar in 2024 stond het lied weer op 867. Waarom weet ik eerlijk gezegd niet.

246 Tracey Ullman - Breakaway

Kelly mag dan een vriendin van de show zijn, de hoogste Breakaway uit de Top 2000 mag mevrouw Clarkson niet noteren. Die eer is voor Tracey Ullman met haar enige Top 2000-notering en voor mij ook het enige nummer wat ik van haar ken. Het is een cover van Jackie deShannon, dat verklaart het oude soulgevoel in deze plaat wel aardig. Het is ietwat bubblegummerige powerpop, maar de energie die hier vanaf komt rockt wel gewoon voor mij. Zelfs de beste girlgroup kan nog een puntje zuigen aan hoe deze plaat is geproduceerd. Alleen de eerste 3 edities deed Tracey mee, met plek 1646 in 1999, 1658 in 2000 en 1934 in 2001.

245 Sparks - This Town Ain't Big Enough for Both of Us

Met de vocalen die alle kanten op springen is dit echt een chaotische plaat. Echt zo'n plaat waar ik geen genre aan kan plakken omdat het simpelweg van links naar rechts en van boven naar beneden gaat. Is het prog? Is het glam? Is het hardrock? Is het musical? Is het country/western? Het is een beetje van alles. Eerst kon ik er eigenlijk weinig mee, met deze Muff Winwood-productie. Maar langzaam begon ie een beetje te vallen. Zeker toen ze samen gingen werken met Franz Ferdinand, toen luisterde ik nog eens en besloot ik dat het toch echt wel een puike plaat is. Helaas is de Top 2000-luisteraar hem wel vergeten, al duikt deze nog wel eens willekeurig op op de radio ofzo. Geen ramp, dit is gewoon tof. Een soort The Last Dinner Party anno 1974. Maar dan met mannen in plaats van vrouwen. Van 1999 tot 2014 in de lijst, met plek 683 in 2000 als hoogste notering.

244 Jim Croce - Time in a Bottle

De Vincent van Gogh van deze lijst moet opnieuw van boven toezien hoe dit lied pas als single uitgebracht werd na zijn dodelijke vliegtuigongeluk. Deze tekst gaat ook over sterfelijkheid en het feit dat we allemaal wel meer tijd zouden willen omdat we niet alles kunnen doen in het leven. Een prachtige boodschap die toch wel aangeeft hoe klein WIJ toch allemaal zijn in het grote geheel. En gewoonweg prachtig gezongen. Erg jammer dat Jim zo weinig materiaal heeft kunnen leveren. Altijd stond dit in de lijst en het is opvallend hoe dit lied juist beter is gaan presteren door de tijd. Van 1999 tot 2012 was dit te horen op 29 december, maar sinds 2013 horen we dit op 30 december, en ruim ook. De laatste paar jaren stond ie wel weer in de nacht, maar in 2024 was daar plek 296, hoger dan ooit. Knap gedaan.

243 The Rolling Stones - Ruby Tuesday

Barokpop van de Stones, een genre wat ze niet al te veel hebben aangeraakt, maar hier dus wel. Met de prachtige piano en strijkers is dit misschien wel de mooiste Stones. Niet de allerbeste, maar wel heel verfijnd en fraai neergezet. Verwacht je misschien niet van zo'n raggende bluesband, maar ook zo'n verfijnde compositie is mogelijk van ze. Ik vergeet deze nog wel eens op waarde te schatten, maar in deze lijst denk ik dat plek 243 vrij aardig is. Dat is hoger dan ooit in de Top 2000, met plek 335 in 2000 als beste van die 26 deelnames. De laatste jaren stond ie in de onderste helft, maar een mooie stijging in 2024 leverde positie 975 op.

242 Kylie Minogue & Nick Cave - Where the Wild Roses Grow

De moord op Elisabeth Day, gespeeld/bezongen door Kylie Minogue. Het lied werd gebaseerd op de traditional Down in the Willow Garden, waar een man een vrouw het hof maakt, maar beraamt haar te vermoorden. Dat gebeurt hier ook, op dag 3, met een steen. Die Nick Cave kan wel effectief klappen uitdelen dus, want ik kan me ook best voorstellen dat je er vijf keer voor nodig zou hebben. Kylie als zangeres was natuurlijk een opvallende keus. Ja, Cave is net als Kylie ook acteur, maar Kylie was toch vooral bekend van de blije pophitjes van Stock, Aitken & Waterman. Dat paste niet echt bij Nick, maar toch een succesvolle combinatie dus. Eigenlijk is het perfect en toont het aan dat Kylie wel echt een goede zangeres is. Voor mij ook weer eentje die even geduurd heeft voordat ik hem echt voelde. Nick heeft bij mij even moeten wachten op waardering, maar toen ik hier een paar keer echt goed naar luisterde kwam die langzaam wel. Het is dan ook een M/V duet, kan niet missen. In 2007 kwam dit binnen op 1626, maar (na een pauze in '08) steeg daarna nog flink door tot 787 in 2013. Daarna bleef het altijd in de top 1000, maar veel posities winnen lukte door de jaren heen niet. In 2024 stond het duo op 709.

241 The Animals - The House of the Rising Sun

De meeste oudjes uit de lijst hebben we wel zo'n beetje gehad, maar dan nog 1x om het af te leren een onvervalste traditional. The House of the Rising Sun bestond al ver voordat de Animals de meest bekende versie opnamen. Eigenlijk vrij simpele rock & roll van Eric Burdon en de zijnen, maar wel heel doeltreffend door het geweldige orgelspel. Dat maakt het wel een plaat met een ruw randje, wat wordt versterkt door de breekbare zang. Misschien wat simpel en daarom duurde het even voordat ie bij mij viel, maar inmiddels kan ik niet anders zeggen dan dat ik deze zeer graag luister. En dat gold ook lang voor de Top 2000-luisteraar. In de eerste 10 jaar stond dit vast in de top 13, met in 2001 en 02 zelfs plaats zes. Die kon de band helaas niet vasthouden, sinds 2009 is de plaat eigenlijk vrij constant dalende, al steeg ie afgelopen editie 5 plaatsen. In 2019 niet meer in de top 100 en inmiddels op plek 147.

240 Tame Impala - Let It Happen

TTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTame Impala heeft slechts 2 noteringen in de Top 2000. Oh sorry, hij bleef even hangen. Nouja, wat ik zei, Tame Impala heeft slechts 2 noteringen in de Top 2000. Ergens zonde, want ze zijn allebei steengoed. Ergens ook wel prima, want ze hebben geen beter materiaal dan die twee, alleen Elephant komt in de buurt. Dat Let It Happen erin staat is echt wel te danken aan dat het succesvol was in de Stendersperiode, nu zou zo'n nummer er nooit meer in komen. Gelukkig wel in de albumversie, dat tweede deel is echt uitstekend. Ik moet zeggen dat totdat ik de albumversie hoorde ik dacht 'leuk nummer, maar wat is er nou zo bijzonder aan?'. Die verlenging was dus wel echt een beetje nodig. Door dat stuk ben ik ook het eerste deel wel meer gaan waarderen, maar de lengte maakt het wel echt een soort discotrip. Al vind ik dat middenstuk met de plaat die blijft hangen een beetje een gimmick. Ik denk dat daar het verschil wordt gemaakt met die andere notering, al is deze bij de gemiddelde luisteraar populairder. Meer geplugd. Al van dat. In 2015 binnen op 1790, maar daarna steeg ie naar 571. Even leek de plaat weg te zakken, maar sinds 2019 stijgt het lied vooral en inmiddels vinden we hem terug op 423, hoger dan ooit.

239 Kate Bush & Peter Gabriel - Don't Give Up

Warm bad van Kate en Peter, een advies om wel bij te varen. Het lied is gebaseerd op foto's van de grote depressie in de VS, die in dit lied vertaald wordt naar de economische malaise bij de Britten in de 80's. Teleurstelling en het vertrouwen kwijt, maar geef nooit op. Die boodschap kan er ook wel uit op 29 oktober zullen we maar zeggen. We zijn allemaal het vertrouwen kwijt in de politiek, maar toch maar weer stemmen he? Een beetje alsof je stem voor een lijstje van SkyRadio. Kate en Peter bevolkten jaren de laatste nacht, met plek 155 in 2005 als hoogste notering. Sinds 2015 is dat voorbij en zakte het nummer richting de avond van 30 december, waar ie afgelopen editie op 307 te vinden was.

238 Fleetwood Mac - Oh Well (part 1)

De laatste keer voor Peter Green met een van de drie die hij nog in de Top 2000 heeft behouden. Oh Well is diegene die ze zowaar live deden op Pinkpop, natuurlijk wel in een totaal andere setting. Ik vond dat wel leuk, toch nog een van de traditionele songs van de band in de mix, en dan ook nog de beste, wat mij betreft. Die riff is geweldig, bouwt lekker op en het drumwerk is ook heel fijn. Een fijne mix van blues en stevige rock. En dat rustige gitaargepiel met fluit aan het eind heeft ook een mooie sfeer. Ik vind het nummer eigenlijk mooier zonder Part 2, die maakt dat ie wat te lang duurt. Prima keus zo, de plaat stond er immers altijd in. In 2000 op 206 als hoogste notering, maar vooral tussen 2011 en 2016 leverde de plaat flink in, zo'n 700 plekken. Sindsdien is ie nog maar 200 plaatsen extra verloren en staat het lied op 1395.

237 ABBA - Eagle

De langste van ABBA in de albumversie van 6 minuten. Een grote hit werd het wereldwijd niet, al haarde het in de Benelux wel de hitlijsten. Het is voor ABBA een vrij atypische plaat. Meestal is het of dansbaar of nogal camp. Ik vind het camp-gehalte bij deze eigenlijk wel meevallen, het is gewoon een lekker badje van geluid van de Zweedse groep. Wel vind ik hem ietwat overrated, er wordt nog wel eens door kenners geroepen dat dit 'de beste van ABBA' is, maar die voel ik ook niet helemaal, het is vooral het wall of sound-achtige gevoel dat deze fijn maakt, maar ik vind sommige energiekere of emotionelere nummers van ABBA toch mooier. Maar ja, in de Top 2000 wel 5 keer in de top 100 tussen 2001 en 2007, met plek 89 in 2003 en 2007 als beste notering. Altijd stond Eagle erin, maar sinds 2013 niet meer op de laatste dag, al houdt ie prima stand op 30 december. Wel opvallend hoe Eagle nauwelijks heeft geprofiteerd van de ABBA-hype, terwijl het me toch niet per se een liedje lijkt wat alleen geschikt is voor zestigers. In 2024 stond ie op 333.

236 The Stranglers - No More Heroes

The Stranglers hebben 2 Top 2000-noteringen en ik vind ze, ondanks dat ze totaal niet vergelijkbaar zijn, ongeveer even goed. Dit is de punksong van de twee, snel en energiek met ietwat brommerige vocalen van Hugh Cornwell. De inspiratie kwam van het overlijden van jeugdhelden Elvis en Groucho Marx, waarna hij een aantal andere helden bezingt. Lekker recht toe recht aan en leuk dat deze van 2000 tot 2013 mee mocht doen, met plek 894 in 2002 als hoogste notering.

235 Roxy Music - Do the Strand

Piano en knotsgekke blazers, dat is waar Roxy Music wel een beetje voor staat. De band komt meteen terzake bij deze pompende song, die ik toch wel een beetje als protopunk zou omschrijven. Er zit ook echt een heerlijke solo in, die gitaar staat zo lekker afgesteld. Door de blazers die overal tussendoor toeteren kan het misschien what chaotisch aanvoelen, maar het geheel is eigenlijk best strak. Gewoon een uitstekende song. In 2000 op 748 en daarna ook van 2002 tot 2004 en 2006 tot 2008 in de onderste helft van de lijst.

234 a-ha - The Sun Always Shines on T.V.

Een mooie van de Noren met een fraai stukje piano als into. Daar weet Morten Harket ook weer lekker overheen te zingen, voordat de plaat echt losgaat met synths. Het refrein is wel het mooiste onderdeel, het is niet een hele moeilijke maar wat mij betreft wel een mooie melodie. En de versnellingen zorgen voor wat broodnodige extra energie, want de beste platen bij A-ha bevatten nogal wat energie. In 2000 binnen en tot 2017 meestal gesignaleerd, alleen 2013 was een jaar waar de zon niet scheen. In 2002 was 357 de hoogste notering. Het verval van lineaire TV en het verval van deze plaat lopen dus aardig gelijk. Wat een leuk toeval.

233 Roxy Music - Virginia Plain

Roxy, die hadden we net ook al. Het lijkt wel een palindroom, zo met AHA in het midden. Ik vind deze twee nummers echt heel vergelijkbaar, het zijn vrijwel dezelfde soorten nummers, ondanks dat ze allebei wel een eigen identiteit hebben. Deze song wordt ook gedreven door een lekkere piano en heeft natuurlijk ook weer de chaos van alle blazers en de gitaar. De opname was eigenlijk een pure jamsessie, maar op de een of andere manier werkt het wel lekker bij mij. Het tempo zit er goed in, de piano is een fijne drijvende kracht en naar Bryan Ferry kan ik toch altijd luisteren. De vele instrumenten blijven ook maar opvallen. Misschien iets minder strak dan Do The Strand, maar ik hou nu eenmaal van chaos. In 2005 stond ie op 1846 en in 2009 op 1880.

232 ABBA - Does Your Mother Know

Over palindromen gesproken: Nog een keer ABBA, met een aardige 360 tegenover de vorige, dat dan weer wel. Na een warm bad nu de meest punkige song van de Zweden, met een ietwat rebelse tekst, een pompende bas die naast punk ook wel wat disco-achtig aandoet en een lekker gitaartje dat ook een beetje aan oude rockplaten doet denken. En qua vocalen is het ook eens wat anders, aangezien de lead door Björn wordt gedaan in plaats van door een van de dames. Dit was de eerste van ABBA die ik echt kon waarderen en vandaar nog altijd wel een van mijn favorieten. En zeg nou zelf, dit lijkt meer op No More Heroes of Do The Strand dan op Eagle. In de beginjaren kwam deze rond zaagmans langs, maar sinds 2016 is ook deze in de lift. Toen op 759, maar daarna alleen in 2023 1 plek gezakt ten opzichte van het jaar ervoor. In de afgelopen editie was 373 dan ook de hoogste positie.

231 The Stranglers - Golden Brown

7 nummers en 4 artiesten, dat lijkt me een record. Gelukkig is het niet alleen maar Bankzitters en Jan Smit. Hadden we net de vlotte punk-gebaseerde muziek van de Stranglers, nu krijgen we kunstige muziek met een stukje 13/16e maatsoort of hoe je het ook wil noemen (Al ga ik hier niet zeggen dat dit meer op Eagle dan op No More Heroes lijkt, die gaat niet op). 13/4, 13/8. In ieder geval onorthodox. En natuurlijk de klavecimbel, ik denk wel zo'n beetje de nieuwste plaat uit de lijst waar dat instrument nog een prominente rol speelt. Die hadden ze toch begraven in 1969, zou je zeggen. Deze elementen maken de song uniek en in dit geval dus weer eens op een goede wijze. Altijd stond deze in de lijst, toch best opvallend voor zo'n 'vreemde' song van een new wave groep, maar deze werd door Toering goedgekeurd. En derhalve muziek die redelijk stabiel presteert, want de beste positie was 335 in 2013 en de minste positie was 580, 3 jaar later. Afgelopen editie op 490, hij is wel alweer jaren in de nacht te horen helaas.

230 Pink Floyd - Wish You Were Here

Zo rond 1974 kwam bij Pink Floyd een keer een vreemde man de studio binnen. Wie is die man? Geen idee. Zijn naam was Syd Barrett. Wat zo opvallend is, is dat hij ooit muzikant was in een band. De naam was Pink Floyd. Syd was zo veranderd dat ze hem niet herkenden. Vier jaar eerder moest hij de band verlaten. Vaak wordt benoemd dat dit echt met Syd in het achterhoofd geschreven is, en hoe hij de band verliet. 'Two lost souls swimming in a fish bowl', een mooi stukje tekst over mensen die uit elkaar groeien. Maar dat was helemaal niet de originele intentie, het lag er al zonder aan Barrett te denken. Maar voor Gilmour was de interpretatie van deze tekst uiteindelijk wel dat het over de breuk tussen band en Syd ging. Misschien dat het daarom zo breekbaar klinkt, dat blijft toch wel bijzonder. Het intro vind ik wel interessant, met die stukjes radio, maar het is natuurlijk toch vooral het gitaarloopje dat ook wel mooi is en de toon van het nummer op een fijne manier neer weet te zetten. Sinds 2000 in de lijst en de beste in de lijst van Pink Floyd. Binnen op 45 en na stijgingen in 2006 voor het eerst in de top 10. Van 2009 tot 2020 stond ie daar ook, met plek 5 in 2018 als beste notering. De laatste vier jaar staat ie net wat lager, met plaats 12 in 2024.

229 Tears for Fears - Change

De laatste keer Tears For Fears. Nee, niet voor een van die 6 die nu in de lijst staat. Juist voor die enige die niet in de lijst staat. Ik denk dat er geen andere band is die voor mij zo lelijk verdeeld is in deze lijst. Sowieso zijn er niet veel artiesten met op 1 na alle nummers die er ooit in stonden nog altijd in de lijst. Change deed alleen in 2000 mee, maar de omissie na die plek 1423 is nooit hersteld. Tekstueel niet het meest spannende nummer van de groep, maar het is wel hele fijne synthpop met een interessant marimba-achtig geluid in het introloopje dat eigenlijk het hele nummer overheerst. Echt zo'n loopje dat het bij mij heel goed doet omdat het net even een gek momentje er in heeft, ik raak dan evengoed in de war als geinteresseerd. En dan blijf ik maar luisteren. Voor je het weet ben je verkocht aan zo'n plaat. Zo ging het ongeveer. Toen ik deze hoorde vond ik voor het eerst een song van Tears For Fears echt goed. Al wist ik eigenlijk al wel langer dat het zeker geen slechte band is.

228 The Dandy Warhols - Bohemian like you

Het slechtste liedje uit de lijsthistorie haalt bij mij keurig plek 228. Een verrassing is dat vast niet, want het nummer dat vooral bekendheid geniet uit de Vodafone-reclames is gemaakt door een band met shoegazeroots. Dit nummer heeft daar verder weinig mee te maken, dit is meer vrolijke collegerock achtige muziek. Wel het eerste wat ik van de band leerde kennen via Vodafone en vooruit, ook een beetje MTV. Maar ik vond dit altijd al wel een leuk reclamenummer en toen ik dus het volledige pakket kreeg was ik tevreden. En het blijft leuk dat de beste en slechtste song uit de Top 2000-historie beginnen met Bohemian. Het jaar dat deze de lijst mocht openen was 2015. Wel jammer dat we toen níet afsloten met die andere Bohemian.

227 The Smiths - Bigmouth strikes again

De twee groten van The Queen Is Dead doen niet onder voor elkaar wat mij betreft. There is a Light That Never Goes Out zal geen weken meer op zich laten wachten, al kan ik dat eigenlijk wel van elk lied zeggen. Bigmouth Strikes Again vind ik wel iets minder goed. Voornamelijk door dat ietwat malle hoge stemmetje in de song, wat gewoon een gepitchte Morrissey is. Eigenlijk had het Kirsty MacColl kunnen zijn, maar haar deelname werd weggegumd en vervangen, jammer. Maar verder is het een fantastische song, met goede (zoals altijd licht deprimerende) tekst en vooral een heerlijke gitaarpartij, misschien wel de allerbeste werken van Johnny Marr. In 2016 binnengekomen en jaren net boven de 1000, maar The Smiths zitten in de lift. In 2024 daardoor voor het eerst eronder, met plek 946.

226 The Beach Boys - Good Vibrations

Ook de Beach Boys zwaaien we uit in de fictieve laatste nacht van deze lijst. Volgens sommigen ongetwijfeld veel te vroeg, want er zullen mensen zijn die God Only Knows het beste lied ooit vinden. Ik vind het dus niet eens de beste van de Beach Boys, dit Good Vibrations heeft voor mij meer. Opzwepend, psychedelisch, bestaand uit verschillende delen, met de typische Beach Boys samenzang. Oh ja, het stond in mijn muziekboek. Ja, dank je de koekoek, het ligt gewoon daar weer aan. Dit nummer stond ook weer eens jaren in de top 100, met plek 52 in 1999 als hoogste notering. In 2006 viel ie er voor het eerst buiten en vanaf 2010 was het definitief klaar. Maar de schade bleef niet beperkt tot dat: In 2012 was het al richting 30 december te horen en na zes jaar status quo is ie echt flink gaan zakken in 2018. Toen al op 448, maar nu nog 400 plekken lager op 848. Smakeloos land.

quote:

Op donderdag 16 oktober 2025 09:48 schreef n00biedoobiedoo het volgende:
Zo ergens in de 200-300 regionen zou een popzangeresje staan waarvan we zouden vinden dat die veel te hoog stond, weet alleen niet meer op welke positie.

quote:

Op donderdag 16 oktober 2025 09:54 schreef n00biedoobiedoo het volgende:
Ik denk trouwens dat We are the champions en We will rock you nog net iets grotere meezingers zijn van Hare Majesteit

quote:

Op donderdag 16 oktober 2025 09:54 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Is dat niet die waarvoor de Brooke aan bleef?

quote:

Op donderdag 16 oktober 2025 09:55 schreef n00biedoobiedoo het volgende:

[..]
Weet ik niet, jij kondigde m een paar maanden geleden aan, jij zal t weten

quote:

Op donderdag 16 oktober 2025 09:58 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Ja Brooke Fraser dus, die stond op 309. Daar wilden een aantal mensen al koffie gaan halen.

Ik vermoed dat er nog maar 1 algeheel geaccepteerde plaspauze aankomt, maar die pauze duurt nog wel even. Voor zover dat nog kan.

Tracey lijkt ook nog wel iemand die niet op volledige acceptatie kan rekenen, maar ik denk ook niet dat daar massaal koffie bij gehaald gaat worden. Misschien dat de twee Franse meisjesnoteringen die nog moeten komen ook niet op volledige lof mogen rekenen, maar ik denk dat dat meer is onder de mensen die nu juist niet in het Top 2000-topic aanwezig zijn. Datzelfde geldt voor Billie Eilish.

quote:

Op donderdag 16 oktober 2025 09:58 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Ja Brooke Fraser dus, die stond op 309. Daar wilden een aantal mensen al koffie gaan halen.

Ik vermoed dat er nog maar 1 algeheel geaccepteerde plaspauze aankomt, maar die pauze duurt nog wel even. Voor zover dat nog kan.

Tracey lijkt ook nog wel iemand die niet op volledige acceptatie kan rekenen, maar ik denk ook niet dat daar massaal koffie bij gehaald gaat worden. Misschien dat de twee Franse meisjesnoteringen die nog moeten komen ook niet op volledige lof mogen rekenen, maar ik denk dat dat meer is onder de mensen die nu juist niet in het Top 2000-topic aanwezig zijn. Datzelfde geldt voor Billie Eilish.

SPOILER

4368 Styx - Babe
4095 Fugees - Killing Me Softly
3881 Ben E. King - Stand By Me
3880 Skunk Anansie - Weak
3841 Dire Straits - Water Of Love
3602 Olivia Newton-John & ELO - Xanadu
3284 Kim Carnes - Bette Davis Eyes
3263 Dido - White Flag
3253 Heart - All I Wanna Do Is Make Love To You
3251 Bruce Springsteen - The River
3171 Ralph McTell - Streets Of London
3013 Split Enz - I hope I never
2981 Steely Dan - Do It Again
2907 Robbie Williams - Angels
2705 Fleetwood Mac - Sara
2664 Tom Petty - Free Fallin'
2626 Clannad - Theme From 'Harry's Game'
2592 Enigma - Sadeness
2532 Bryan Adams - Summer Of '69
2301 Marc Cohn - Walking In Memphis
2207 Gossip - Heavy Cross
2201 Michel Sardou - Les Lacs Du Connemara
2141 Simply Red - Holding Back The Years
2118 The Alan Parsons Project - Old And Wise
2067 Skunk Anansie - Hedonism (Just Because You Feel Good)
2010 Boston - Amanda
2006 Guano Apes - Open Your Eyes
1982 Toto - Rosanna
1979 R.E.M. - The One I Love
1912 Outfield - Your Love
1857 Hall & Oates - I Can't Go For That (No Can Do)
1759 Iron Maiden - Run To The Hills
1755 Alannah Myles - Black Velvet
1648 Jerry Lee Lewis - Great Balls Of Fire
1635 Del Shannon - Runaway
1554 Ellie Goulding - Love Me Like You Do
1536 Hall & Oates - Maneater
1531 Bee Gees - More Than A Woman
1529 Alanis Morissette - You Oughta Know
1518 Babys - Everytime I Think Of You
1469 Motors - Airport
1465 Ellen Foley - We belong to the night
1446 Bruce Hornsby & The Range - The Way It Is
1338 Gerry & The Pacemakers - You'll Never Walk Alone
1323 Melissa Etheridge - Like The Way I Do
1196 Kings Of Leon - Sex On Fire
1125 Muddy Waters - Mannish Boy
1017 Jimi Hendrix Experience - All Along The Watchtower
899 Orchestral Manoeuvres In The Dark - Maid Of Orleans
884 Fleetwood Mac - Songbird
875 Joan Jett & the Blackhearts – I Love Rock ‘N Roll
872 Orchestral Manoeuvres In The Dark - Enola Gay
864 Tanita Tikaram - Twist In My Sobriety
830 Yazoo - Don't Go
806 Dr Hook & The Medicine Show - Sylvia's Mother
805 Heart - Magic Man
804 New Order - Blue Monday
772 Heart - Crazy On You
693 BAP - Kristallnaach
681 Manfred Mann's Earth Band - Blinded By The Light
659 Richard Harris - MacArthur Park
647 Diesel - Sausolito Summernight
613 Billie Holiday - Strange Fruit
604 Long John Baldry - (Walk Me Out In The) Morning Dew
603 Manic Street Preachers - If You Tolerate This Your Children Will Be Next
601 Cranberries - Linger
599 Portishead - Glory Box
589 The Hollies - He Ain't Heavy, He's My Brother
587 Tenacious D - Tribute
505 Neil Young - Heart Of Gold
500 B-52's - Love Shack
489 Robert Miles - Children
473 Fleetwood Mac - Need Your Love So Bad
453 Portugal. The Man - Feel it still
420 Everly Brothers - On The Wings Of A Nightingale
373 Falco - Jeanny
355 Lana Del Rey - Video Games
322 Jewel - Foolish Games
305 Amanda Marshall - Beautiful Goodbye
301 Nightwish - Ghost Love Score (Live@Wacken 2013)
294 XTC - Making plans for Nigel
263 Crowded House - Don't Dream It's Over
259 Evanescence - My Immortal
252 Bruce Springsteen - Thunder Road
241 The Animals - The House Of The Rising Sun

SPOILER

KISS Beth 1976
KISS C'mon And Love Me 1975
KISS Detroit Rock City 1976
KISS Dirty Livin' 1979
KISS I Was Made For Lovin' You 1979
KISS Rock And Roll All Nite 1975
KISS Sure Know Something 1979

SPOILER

Kiss - Lick It Up
Kiss - Shout It Out Loud
Kiss - Crazy Crazy Nights

SPOILER

Ace Frehley - New York Groove

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 09:19 schreef Tussle266 het volgende:
Ik was eigenlijk niet zo thuis in het oeuvre van KISS, maar als ik naar de cijfers uit Stockholm en Palo Alto kijk, dan zijn vrijwel alle opties (behalve het prijsnummer en Rock 'n Roll All Nite) niet zo logisch?

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 09:30 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Wat is het prijsnummer dan?

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 09:37 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Nummer 357 toch zeker? Die haalt ook op beide platforms wel totalen van honderden miljoenen. Daar komt de rest bij elkaar opgeteld nog niet in de buurt.

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 10:01 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Oh je bedoelt inclusief nummers die er al in staan. Die gaan alle 3 gewoon aanwezig zijn

SPOILER

1. The Smiths – There Is a Light That Never Goes Out
3. Meat Loaf – Bat out of Hell
7. Tame Impala – Let It Happen
8. Dire Straits – Brothers In Arms
12. Billie Eilish – Everything I Wanted
13. Eminem – Stan
19. Porcupine Tree – Arriving Somewhere But Not Here
29. Tame Impala – The Less I Know The Better
32. Depeche Mode – Enjoy The Silence
39. Tori Amos – Winter
45. The War on Drugs – Under the Pressure
53. Deep Purple – Child in Time
59. R.E.M. – Drive
63. Sinéad O’Connor – Troy
68. The Cure – A Forest
79. ABBA – The Day Before You Came
95. The National – Bloodbuzz Ohio

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 12:03 schreef Mexicanobakker het volgende:
Ik ken Roxy eigenlijk vooral omdat John Cruyff er vroeger reclame voor maakte. Dat waren echt andere tijden.

Wat maakt dat je Virginia Plain dan niet noemt maar Do The Strand wel? Ik zou het juist andersom hebben verwacht bij jou aangezien Do The Strand wat meer richting alternatieve rock anno nu is.

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 13:28 schreef Tussle266 het volgende:
Ik heb nog een vraag: dus die Brucesteen biopic waar iedereen zo over jubelt, gaat over Nebraska. Daarvan staat welgeteld 1 nummer in de elitegroep van 11.000 en er is ook (vooralsnog) niets gedraaid wat erbij kan komen.

Gaat het meevallen, of gaat de mensheid gewoon stug extra op The River en Dancing in the Dark stemmen?

Edit: laat maar, ik had beter eerst die soundtrack kunnen uitzoeken. Ik kan dat allemaal niet uit elkaar houden, al dat Brucesteen en de makers blijkbaar ook niet want het is gewoon inkoppen.

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 17:33 schreef Tussle266 het volgende:
Lichtje Branden en Messy zitten wel echt in een SpaceX op deze manier trouwens he?

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 17:40 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]
Die komen gewoon in de top 100

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 17:31 schreef Tussle266 het volgende:
Lichtje branden komt direct op de keuzelijst, lijkt me? Weliswaar topsong, maar ook 4 jaar oud.

Verder ben ik niet zo in de hits, maar wel in de playlist en ik kan bevestigen dat letterlijk alles wat je noemt voorbij is gekomen. Ik heb 24/25 niet bijgehouden om die reden, alleen ouder. Dus ik denk dat je er niet ver naast zit.

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 22:17 schreef Cassa95 het volgende:

[..]
Lichtje Branden kwam pas in 2025 op de radio, dus zoals meerdere nummers die in een later jaar een hit werden heeft ie pech

quote:

Op vrijdag 17 oktober 2025 17:08 schreef Cassa95 het volgende:
Doordat er vorig jaar wel heel veel nieuws en internationaals gelijk binnenkwam (Hozier, Chappell Roan, Benson Boone, Sabrina Carpenter), vind ik het moeilijk om me aan een nieuwe-binnenkomers-voorspelling te wagen. Nou goed, ik ben weer door de hitlijsten, de V15s, en de airplay gestruind en kom nu op het volgende lijstje van relevante artiesten en stemfavorieten die een kans kunnen maken:

Via Vrije Keuze:
Alex Warren – Ordinary / Eternity
Bente – Kan Je Me Zien
Bente & Blof – Hoe Hou Ik Dit Vast
Chappell Roan – The Giver / The Subway
Claude – C’est La Vie
Damiano David – Born With A Broken Heart / The First Time
Danny Vera – Morning Dawns Again
Douwe Bob & Meau – Nog Even Blijven
Froukje & S10 – Hart In Brand
Kensington – A Moment / Stay
Lewis Capaldi – Survive
Miley Cyrus – End Of The World / die ft. Fleetwood Mac wellicht
Olivia Dean – Man I Need
Pommelien Thijs – Atlas
Raye – Where Is My Husband / Suzanne (met Mark Ronson)
Sombr - Undressed
Suzan & Freek – Lichtje Branden / Ken Je Dat Gevoel
Taylor Swift – The Fate Of Ophelia
Zoë Livay & Snelle – Ik Zing

Via mogelijke keuzelijst vernieuwing:
Alex Warren – Carry You Home / Before You Leave Me / Burning Down
Beyoncé – Texas Hold Em
Billie Eilish – Lunch
Chef’Special – C’est La Vie (Claude-bonus) / Larger Than Life
Chris Stapleton & Dua Lipa – Think I’m In Love With You
Claude – Ecoutez Moi / La Pression / Je T’aime
Coldplay en consorten – We Pray
Cyril – Stumblin’ In
Dasha – Austin
Di-Rect – My Blood / Wastelands / Sphinx
Douwe Bob – Nothing To Lose / I Believe / Could Have Been Us (met Sera)
Dua Lipa – Illusion / Training Season
Eminem – Houdini
Emma Heesters – Alleen Met Jou / Contigo (kunnen bonus krijgen)
Fontaines DC – In The Modern World
Froukje & S10 – Ik Haat Hem Voor Jou (Kwijt / Mijn Haren Ruiken Naar Vuur kunnen ook)
Gracie Abrams – That’s So True / I Love You, I’m Sorry
Hannah Mae & Maksim – Ik Wil Dat Je Liegt
James Bay, The Lumineers & Noah Kahan – Up All Night
Killers – Bright Lights
Krezip & Danny Vera – It All Means Nothing (You’re Not Here Now)
Lola Young – Messy
Lost Frequencies & Tom Odell – Black Friday (Pretty Like The Sun)
Luna – Dat Is Het Leven
Mark Ambor – Belong Together
Meau – Stukje Van Mij / Het Midden (met Pommelien)
Michael Kiwanuka – Floating Parade
Nothing But Thieves – Oh No (He Said What)
Pearl Jam – Dark Matter
Post Malone & Morgan Wallen – I Had Some Help
Raye – Genesis / Oscar Winning Tears / Worth It
Rondé – Love Of My Life / Undecided
Rosé & Bruno Mars – APT.
Sam Fender – People Watching
Shaboozey – A Bar Song (Tipsy)
Suzan & Freek – Verleden Tijd
Taylor Swift & Post Malone – Fortnight
Teddy Swims – Bad Dreams
The Weeknd – Dancing In The Flames

Altijd rekening mee houden:
Roxy / Bankzitters / Samuel Welten / Effe Serieus / Jan Smit / Donnie

Relevante aanvullingen zijn welkom!

SPOILER: 222-201

222 Het Goede Doel - België (Is er leven op Pluto...?)

Misschien een beetje een kinderliedje, maar deze heeft me altijd wel kunnen bekoren. Ja, de opsomming van allerlei landen is misschien een beetje flauw en doet het goed bij een kind, maar het maakt het ook wel een vermakelijke meezinger. En dat outro van België is geweldig, het beste outro van de band. Daar bestaat bij mij geen twijfel over. Dat muzikale outro is misschien nog wel fijner dan het geprevel van Westbroek, met zijn prettige luisterstem. Altijd stond dit in de lijst, in 1999 nog op 286 maar inmiddels vinden we dit terug op plek 534. En dan is het de laatste paar jaar nog gestegen, dit tikte een aantal jaar lang de 800 aan.

221 Blue Öyster Cult - (Dont Fear) The Reaper

Dit was in 2007 ook een van mijn stemplaten, toen mocht ie voor het eerst eindelijk meedoen. Een goede toevoeging, want je kunt nooit genoeg koebel in een nummertje proppen. En daarna nog even volop thuiswerken op dit heerlijke nummer met een combinatie van ritme en gitaar om lekker in weg te zakken. Ik weet niet of we tegenwoordig al dat tussenstuk met die geweldige solo in de Top 2000 hebben, mijn gevoel zegt nee. Blijft jammer, die albumversie is toch gewoon heel relevant. Lekker je beste stuk uit je lied knippen. Al blijft het 'basisstuk', van deze plaat over niet bang hoeven te zijn voor het onvermijdelijke ook gewoon heel goed. Ik heb geen idee waarom ik dit in 2007 kende, maar ik kende het en genoot er nogal van. Na binnenkomst in 2007 stond ie in 2009 nog boven de 1000, maar daarna steeg ie langzaam richting plek 556. Daarna is ie nog wel iets gezakt, maar staat stabiel met een 600-notering achter de naam. In 2024 op plek 625.

220 Earth & Fire - Song of the Marching Children

19 minuten genot. Tenzij je Radio 2 heet, dan heb je nog altijd de 4 minuten-versie. Deze boeide niet genoeg om te verlengen, want hij staat niet in de lijst. Dus kregen we in de Extra 500 nog altijd de knipversie. Jammer. Ja, de singleversie is een mooi stuk en verdient nog steeds deze plek, maar de albumversie had nog minimaal 50 plekken hoger gestaan. Die opbouw, de verschillende stukken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de 'singleversie' (een B-kantje op een andere single) ook alweer 2 jaar niet meer had gehoord. Die heeft gelukkig nog steeds de klavecimbel en het hoofdmotief met de mellotron. En de singleversie interesseerde me dus voldoende om de albumversie zelf op te zoeken. Dat stuk met die marstrommels heeft deze versie ook overleefd, maar dat is het wel. Alsjeblieft, geef me de albumversie. Als dit ooit terugkomt, wat toch niet gebeurt. Nouja, misschien als Jerney in de stemweek overlijdt. Je weet het niet in dit jaar met vele doden. In 2000 op 665 en daarna van 2002 tot 2018 in de lijst. In 2003 stond ie op 379.

219 Tame Impala - The Less I Know the Better

Nog meer psychedelische rock, maar deze keer wat moderner en wat korter. Wat mij betreft beter dan Let It Happen, al ben ik vast de enige gek die daar zo over denkt. Ik vind het ietwat mellow sfeertje op deze plaat zo lekker, gesterkt door de 'belletjes' door het nummer heen die het toch herkenbaar maken. Het basgeluid, dat weer op zo'n fijne manier vervormd is, vocht ook zeker wat toe. Ik vind Let It Happen eigenlijk wel een logische toevoeging, maar dit in de Top 2000 past eigenlijk niet. Maakt het des te leuker dat de heren er gewoon 2x in totaal in staan. In 2017 kwam dit binnen en in 2022 stond dit het hoogst op plek 592. Inmiddels vinden we The Less I Know The Better terug op 657.

218 Genesis - Firth of Fifth

Genesis kennen we vooral als de huisband van Phil Collins als die zin heeft om net iets minder gezapige muziek de wereld in te smijten. Kenners weten echter dat Genesis ooit de huisband was van Peter Gabriel, die de complexe ideeën van jan en alleman de wereld in probeerde te smijten.. Phil was toen nog gewoon een simpele drummer. De enige uit die tijd die de Top 2000 haalde is dit Firth of Fifth, een woordgrap of Firth of Forth, een baai (Firth) nabij Edinburgh. Overigens is dit niet een nummer van Peter Gabriel zelf, maar van Banks/Rutherford. Het gaat vooral om de ritmewisselingen en de fantastische fluitsolo in deze plaat. De tijd dat ik dit leerde kennen hield ik nog wel van prog en al die maatwisselingen deden het toen bij mij wel heel lekker. Ik was ook wel blij dat dit in 2014 op 1928 binnenkwam. Volgens mij is dat ook de enige keer dat ik hem gehoord heb in de Top 2000. 1110 was de nacht in 2015 en daarna stond ie 2 jaar in de nacht van 30 december met plek 476 als hoogste in 2017, gevolgd door de nacht van 29 december in de zeven jaar die volgden. Bizar eigenlijk, meestal is zoiets voorbehouden voor de laatste nacht, maar ik kan me best voorstellen dat men totaal gemist heeft dat dit de lijst heeft behaald.

217 John Denver - Annie's Song

Sjonnie Denver heeft veel van zijn nummers al lang uit moeten zwaaien, maar Annie's Song vind ik een stuk mooier dan de rest. Die eer viel eigenlijk eerst Leaving On A Jet Plane ten deel, ook een fraai folkliedje dat net iets meer pit heeft dan deze. Dat was de eerste van Denver die me nog wel kon bekoren tussen de kitsch en linedancemuziek. Dat blijft alsnog niet mijn liefhebberij, maar ach. Ergens heb ik toch alles een eerlijke kans gegeven, ik denk zo rond 2017. Toen werd die eerlijke kans gegrepen door Annie's Song. Ook gewoon een folkliedje, iets rustiger dan het uitzwaaien met dat vliegtuigje, maar wel met fraaie strijkers. Het lied was ook echt voor zijn toenmalige vrouw, Annie Martell Denver. Het werd zijn enige hit in het Verenigd Koninkrijk en ook hier scoorde het aardig, al waren de successen op het Amerikaans continent groter. Altijd stond hij in de lijst, met plek 400 in 2000 als hoogste notering. De stabiliteit is echter groot, want nog altijd vinden we de plaat in de 400's. Toch wel opvallend voor zo'n ouderwets folkliedje. Al heeft het lied ook nog wel een paar jaar rond plek 600 gehangen. 461 in 2024, niet verkeerd.

216 Gorillaz - On Melancholy Hill

De voorlaatste nieuwe binnenkomer, zowaar een stemplaat van mijn kant. Heb ik geen spijt van, ik vind dit namelijk de beste van Gorillaz. Het is iets minder hiphop dan de meeste nummers van ze, dus voor de echte hiphopliefhebber voelt dat misschien als een steek onder water. Maar het synthpingeltje in deze is echt heerlijk, een vibe alsof je wordt meegevoerd in een bootje op de rivier. Heerlijk rustgevend, er zijn niet veel rustgevendere platen te bedenken die ook nog gewoon vrolijk en opzwepend klinken. Uitstekend gedaan. Ik moest wel even wennen aan deze, de eerste keer Plastic Beach viel ie me ook niet eens meteen op. Maar uiteindelijk is dit heel langzaam uitgegroeid tot een persoonlijke favoriet, terwijl ik Stylo en Superfast Jellyfish verder gewoon totaal vergeten ben. Ik gaf deze eigenlijk weinig kans vorig jaar, maar hij kwam er toch in. Plek 1586.

215 R.E.M. - Find the River

Nadat mensen bekend waren met Nightswimming als 'alternatieve R.E.M.-klassieker' konden DJs niet meer steeds het lied pluggen, want inmiddels was Nightswimming bijna mainstream geworden. Bijna. Ik moet zeggen dat ik er ook ietwat op uitgekeken raakte. Dus werd er een nieuwe DJ-favoriet bedacht door verschillende 3fm-DJs en dat werd Find The River. En eerlijk? Hij is ook gewoon nog mooier dan Nightswimming. Geen hit, maar we mogen de DJs wel bedanken voor dit fenomeen. Dat zal altijd wel mijn associatie blijven, maar het nummer zelf is wel beter dan een simpel DJ-favorietje. Een warm bad, durf ik wel te zeggen, met fraaie instrumenten, over de vergankelijkheid van dingen. Deze plaat zelf is gelukkig niet vergankelijk: In 2018 binnen maar sindsdien op 2023 na altijd gestegen, waardoor ie inmiddels al op 1024 staat.

214 Melanie - Beautiful People

De doorbraakplaat voor de vorig jaar overleden Melanie Safka, die er mee op Woodstock stond, terwijl ze toen nog geen grote artiest was. Haar folk was meteen succesvol, maar Beautiful People resoneerde uiteindelijk alleen door tot Nederland. WIJ houden van verdraagzaamheid en liefde voor iedereen, een typische hippieboodschap verpakt met een prachtige stem en prettig luisterbaar instrumentenwerk. Zo'n hippieklassieker die niet verloren mag gaan en in de Top 2000 scoort ie voor zo'n oud nummer nog best aardig, blijkbaar vinden we de boodschap nog altijd relevant. Misschien helpt de extra aandacht voor het lied door Mathilde Santing ook wel. In de eerste jaren zo rond plek 500, plaats 438 in 2002 was de hoogste notering. Sinds 2014 is deze gaan dalen, in 2016 stond Melanie al op 1163, maar daarna bleef de daling gelukkig beperkt. Plek 1358, al voor het tweede jaar achtereen. Wel een matig ingezette dodenbonus, jammer.

213 Led Zeppelin - Black Dog

Het blokje oudjes krijgt nog even vervolg met de opener van het vierde album van Led Zep, een van de beste van de band. Black Dog heeft wel een lekker stukje hoor-en-wederhoor in het begin, dat het muzikaal net even wat interessanter maakt dan Rock and Roll, het nummer erna op de plaat. Het heeft wel enigszins dezelfde energie, maar wel in een wat trager jasje, iets meer bluesy. Meestal niet zo mijn ding, maar dat stukje hoor-en-wederhoor en de eeuwige uithalen van Robert Plant doen het bij mij toch wel goed. Sinds 2016 in de lijst en in 2018 werd op 1474 de hoogste notering behaald. Inmiddels mogen we wel spreken over een gevarenzone met plek 1762.

212 Donna Summer - I Feel Love

Een lied dat wordt gezien als een van de belangrijkste nummers uit de popmuziek, baanbrekend qua elektronica. Dit lied was onderdeel van een conceptalbum voor Donna, waar muziek door de tijd heen op plaat moest worden gezet. Er moest een soort 'futuristisch nummer' bij, dus dat was een uitdaging voor producers Moroder en Pete Bellotte. Ze gebruikten de meest moderne synthesizer van Moog, geleend van Eberhard Schoener. Ze kregen diens assistent er bij, omdat alle technische snufjes lastig bedienbaar waren. Door middel van een metronoom kon hij meerdere synthesizerloopjes gelijk laten lopen op 1 plaat, die de basis van de plaat vormen. Aangevuld door een strakke drum en een bijna emotieloze falsettostem van Donna werd dit een unieke plaat op de dansvloer, hypnotiserend in plaats van opzwepend. De voorloper van house, minimalistische dansmuziek, maar wel effectief. Een unieke song, zeker voor die tijd. Ook ik kan er niet onderuit, dit is geweldig. Geen idee meer hoe of waar ik dit voor het eerst hoorde, maar stilzitten was vast moeilijk. Een uniek badje muziek en bovenal ontzettend goed. In de eerste jaren misschien nog niet geheel op waarde gescaht, want alleen in 1999 en 2013 stond het in de top 1000. Pas in de Top 2000 nieuwe stijl, met meer stemmers die houden van dance, ging het beter scoren. Inmiddels op plek 422. En eerlijk is eerlijk, dat is gewoon terecht. Van mij mag deze wel op 31 december. Maar dat hadden jullie vast al door, gezien de positie hier.

211 Fleetwood Mac - Landslide

De start van Buckingham Nicks als onderdeel van Fleetwood Mac, toen Stevie twijfelde aan een muzikale carrière na het mislukken van zowel de muziek niet leverde als de relatie problemen begon te geven. Die problemen gaven ons later een van de prijsnummers van Fleetwood Mac, maar deze van Stevie mag er ook zijn. Nicks zingt haar twijfels hier weg als een vervelende aardverschuiving, met alleen Lindsey op gitaar op de achtergrond. De rest doet niet mee. Een prachtige ballad, een van de mooiste, waarin de breekbaarheid van een misschien in onze ogen succesvolle artiest toch even getoond wordt. In 2015 kwam dit binnen en de indirecte Christine-dodenbonus bracht dit in 2022 op plek 220. Dat was een permanente bonus, in 2024 staat het lied nog altijd op 223.

210 Ben Howard - The Fear

Ben Howard, die had toch maar een hitje? Die ie zelf ook nog niet eens leuk vindt, moet je nagaan. Ben vindt zijn latere, meer experimentele muziek, leuker. Kan ik hem geen ongelijk in geven, maar de opvolger van Keep Your Head Up vond ik wel leuk. The Fear is wat minder zeurderig met een fijn gitaarloopje. Ik snap dat dit niet voor iedereen is, maar ik word hier heel vrolijk van en vind dat gitaarloopje zodanig goed dat ie voor mij zo hoog staat. In de Top 2000 in 2015 op 1446 en een jaar later op 1949. Daar bleef het bij.

209 ABBA - Chiquitita

Bij Chiquita denken we meteen aan bananen, maar het is gewoon een manier om in het Spaans een klein meisje aan te duiden. Chiquitita verkleint het nog een keertje extra, maar het geeft de zang wel net dat extra stukje metrum wat lekker klinkt in dit lied dat vooral in de Spaanstalige landen heel goed scoorden. Dat was op zich een succes, want ABBA wilde de Spaanstalige landen veroveren met deze song. Ook hier in Nederland haalde ie 'gewoon' nummer 1. Een beetje een hoempapavibe, maar ik vind het wel ontzettend lekkere hoempapa. Die reprise met die piano is geweldig goed en combinatie van zang en piano is eigenlijk door het hele nummer heen gewoon steengoed. Waarbij ik dus de coupletjes mooier vind dan de refreinen. Altijd in de lijst en in de beginjaren op 30 december hoorbaar. Dat leek voorbij zo anno 2013, toen met 829 de laagste positie werd behaald. Maar deze ABBA maakt wel weer een flinke opmars en stond afgelopen editie liefst op 207. Dat vind ik, ondanks mijn eigen positie 209, best hoog.

208 Earth & Fire - Storm and Thunder

Na de voorlaatste keer ook meteen de laatste keer voor een van de beste Nederlandse rockbands. Song of the Marching Children is natuurlijk een prijsnummer door de lengte en de vele mogelijkheden daarin. Maar op die plaat staat met Storm and Thunder nog een beter nummer. Je voelt de apocalyps komen met de stem van Jerney Kaagman over de hevige instrumentatie, gevolgd door wat geweldig instrumentenwerk. Volgens mij moeten we het in de Top 2000 doen met de singleversie. Niet verkeerd, maar je mist wel dat mooie orgelloopje dat het inkomende gevaar goed neerzet. Desalniettemin is dit een uitstekende song, die de Top 2000 nooit mag verlaten. Altijd stond dit in de lijst, met plek 284 in 2002 als beste notering. In 2024 stond het lied op 1193.

207 Muse - Plug In Baby

De eerste single van het hardste Musealbum, Origin of Symmetry. Het is opvallend dat de laatste 2 overgebleven nummers van de band van die plaat komen. Ja, er staan 5 absolute topnummers op, maar er zijn ook genoeg goede nummers van de andere platen. Maar ja, die hebben de Top 2000 niet gehaald. Plug In Baby wel. Het nummer dat begint met ruis dat vervormt tot een gitaarloopje wordt daarna vergezeld door een bas die doet denken aan Sexy Boy van Air. Een rockband die samplet van een elektronische act, zeldzaam. Het is wel het meest commerciële geluid dat op Origin te horen is, maar ook een van de eerste Musenummers die ik kende en daarom krijgt deze toch een warm plekje. In de Top 2000 staat het lied sinds 2011, met plek 211 in 2013 als hoogste notering. In 2024 stond ie op 537.

206 Fleetwood Mac - Tusk

Na het grote succes van Rumours werd gekozen om meer te experimenteren door de band, en de titeltrack van album Tusk is daar het meest duidelijke voorbeeld van. Het is een vrij chaotisch geheel, maar dat vind ik juist wel leuk. De basis werd eigenlijk simpelweg gebruikt voor soundchecks, wellicht dat daardoor de mix zo vreemd is. Zeker als je bedenkt dat er een famfare bij werd gehaald om het in te spelen. Stevie vond dat ook maar Nicks, maar uiteindelijk werd ze toch overgehaald door Mick Fleetwood. Ik snap Mick wel, hij mocht een halve minuut chaos verzorgen op zijn drumstel. Die solo is alsof ze je de hele tijd van de ene naar de andere kant van de muur slingeren, maar ik hou er wel van. Ik ben blij dat dit soort nummers in de Top 2000 gewoon kunnen, want het is behoorlijk atypisch met een vreemde mix, een vele solo en niet bepaald een pakkend refrein. Juist daarom ben ik gecharmeerd (al moest ik wel heel erg wennen bij deze), denk ik. Sinds 2005 staat dit in de lijst, waarbij het meestal op 29 of 30 december hoorbaar was. In 2016 op 397 als hoogste en inmiddels op 655, een van de laagste posities.

205 The National - Bloodbuzz Ohio

De diepe stem van Matt Berninger op een bed van piano, drums en een lekker vervormd gitaartje is ultiem genot. Er zijn een aantal nummers waarin die mix zo goed werkt, ik denk aan Slow Show en Conversation 16. Maar het begon ook voor mij gewoon met Bloodbuzz Ohio, dat was het eerste lied dat ik van de band hoorde. Ik kende de naam in 2008 al wel, maar het nodigde mij pas uit toen ik ook echt iets hoorde van ze. Ik was toen nog niet per se heel erg 4AD-minded, het label waarop The National de platen uitbracht. Dat kwam net iets daarna pas, toen ik het hele oeuvre van verschillende bandjes van dat label ging luisteren, qua independents mijn favoriet. The National is de enige die het met singles tot in de Top 2000 geschopt. Ja, Pixies ook, maar die hebben de singles niet onder het label uitgebracht, dus die tel ik maar half. Zoveel maakt het verder niet uit, het gaat er gewoon om dat het goede muziek is. En dat is het. Nu twee jaar in de lijst en twee keer op 1592. Ik ben blij dat ze er bij zijn en misschien dat ik het daarom nog wat hoger waardeer dan dat ik het in een niet Top 2000-lijst zou waarderen, daar zou ie eerder tussen de platen rond plek 300 terecht komen.

204 The Stone Roses - Fools gold

Onorthodoxe Madchestersong van de Stone Roses, door de mix van 4/4 en 6/4 maten door de song heen. Van de ene kant is het dansbaar met die typische baggy beat, maar die ritmewisselingen werken ook wel weer lekker vervreemdend. In ieder geval is het ook in de albumversie nooit saai, maar dat dit in de singleversie was is ook niet zo'n probleem - op zich is de albumversie alleen maar langer en meer van hetzelfde. Bas en drum maken wel echt dit nummer, de rest is bijzaak. In 2014 op plek 1661 en daarna 3x gezakt. In 2018 was het dus weer voorbij.

203 Stevie Wonder - Master Blaster (Jammin')

Sommige dingen zijn bijzonder. Bob Marley scoorde in dit lijstje weinig bijzonder, behalve met niet-reggaesong Redemption Song. Stevie scoort oke, maar niet meer dan dat, behalve met deze. En laat dat dan een reggaesong als ode aan Bob Marley zijn. Wat mij betreft de beste song in het gehele genre, misschien omdat het ook wel een beetje funk in zich heeft. Die mix maakt het allemaal net wat vlotter en prettiger luisteren. In 26 jaar heeft dit lied er 3 periodes in gestaan, maar alleen in 2000 bij de bovenste 1000 op plek 823. Van 2000 tot 2005, van 2011 tot 2016 en van 2018 tot 2023 in de lijst. In 2014 zelfs als opener en in 2015 op 1996, dat helpt natuurlijk ook wel voor de herkenbaarheid van de song. Eerste uur-bias. En in 2023 nog een keer op 1996.

202 Florence and the Machine - Ship to Wreck

De eerste single van de derde plaat van Florence and the Machine is qua instrumenten misschien niet de spannendste, maar luistert wel heel lekker weg. 'Did I drink too much, am I losing touch, did I build a ship to wreck?' - gevolgd door dat To wreeeeeeeck is echt een heerlijke overgang. Toch wel een beetje een poging om een hit te schrijven, jammer dat dat in Nederland niet werkt, want wij zijn een smakeloos land die liever naar middelmaat luisteren. Van 2016 tot 2019 in de lijst. In 2018 was plek 1685 de hoogste notering.

201 Kim Wilde - Kids in America

De eerste single van Kim Wilde, uiteraard geschreven door Marty en Ricky. Ik vind het haar leukste, met het vlotte synthloopje dat we zelf in het eerste jaar op de middelbare moesten spelen. Toen kende ik alleen de cover van Kim-Lian nog. Gelukkig is het toch nog goed gekomen en waardeer ik nu gewoon de versie van de échte Wilde Kim. Vooral het intro is ontzettend fijn, maar het is maar goed dat het toetsenloopje daarna steeds blijft hangen want dat is toch wel het fijne, herkenbare gedeelte. In 2000 op 728 en daarna tot en met 2008 in de lijst. In 2018 was er, onder het mom van meer vrouwen in de lijst, een eenmalige terugkeer.

quote:

Op zaterdag 18 oktober 2025 10:53 schreef Tussle266 het volgende:
Bange Ben had ik niet in mijn telling meegenomen, maar The Fear is wel prima inderdaad. Ik vind trouwens wel meer dingen die niet Keep Your Head Up zijn van Ben prima. Oats in the Water komt in me op. Maar goed, dat staat hier verder los van.

Over zeurderig, dat heb ik wel met Landslide. Die had van mij wel een stukje lager gemogen. Dat geeft me altijd het gevoel dat ik het voorportaal sta en dat de deur straks achter me dichtgetrokken wordt. Liever niet.

quote:

Op zaterdag 18 oktober 2025 15:48 schreef peaceman het volgende:

[..]
Oats is idd een prima plaat!

quote:

Op zaterdag 18 oktober 2025 16:01 schreef Gale_Boetticher het volgende:
Had er ook goed mee kunnen leven als dit het blokje 25-1 zou zijn geweest

quote:

Op zaterdag 18 oktober 2025 16:01 schreef Gale_Boetticher het volgende:
Had er ook goed mee kunnen leven als dit het blokje 25-1 zou zijn geweest

quote:

Op zaterdag 18 oktober 2025 18:25 schreef peaceman het volgende:
Stylo vind ik nog steeds een geweldig nummer van Gorrilaz. (Met geweldige clip, maar dat terzijde)

SPOILER

1. The Smiths – There Is a Light That Never Goes Out
3. Meat Loaf – Bat out of Hell
8. Dire Straits – Brothers In Arms
12. Billie Eilish – Everything I Wanted
13. Eminem – Stan
19. Porcupine Tree – Arriving Somewhere But Not Here
29. Tame Impala – The Less I Know The Better
32. Depeche Mode – Enjoy The Silence
39. Tori Amos – Winter
45. The War on Drugs – Under the Pressure
53. Deep Purple – Child in Time
59. R.E.M. – Drive
63. Sinéad O’Connor – Troy
68. The Cure – A Forest
79. ABBA – The Day Before You Came
95. The National – Bloodbuzz Ohio

quote:

Op zondag 19 oktober 2025 09:18 schreef Eightyone het volgende:
Kids in America vergelijken met Toy-box (voor mezelf iets van de bodem van de muzikale jaren 90-beerput), en het er zelfs nog iets onder plaatsen.

quote:

Op zondag 19 oktober 2025 13:21 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Jij was een kind toen Kids In America uitkwam, ik was een kind toen Toy-Box doorbrak. Dat maakt denk ik al het verschil van de wereld

quote:

Op zondag 19 oktober 2025 13:21 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Jij was een kind toen Kids In America uitkwam, ik was een kind toen Toy-Box doorbrak. Dat maakt denk ik al het verschil van de wereld

quote:

Op zondag 19 oktober 2025 14:36 schreef Eightyone het volgende:

[..]
M'n muzikale voorkeuren waren nog behoorlijk jeugdig ten tijde van Toy-Box (ik was op dat moment 16/17), verre van verantwoord.

https://audioxy.nl/bitd.html#9800

Maar zelfs in die hoedanigheid was het me te gortig. Aqua draaide ik ook al niet.

quote:

Op zondag 19 oktober 2025 14:42 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Even los van de Toy-Box-discussie: wel heel tof, zo'n analyse van je muzieksmaak door tijdperken heen. Moet ik ook eens doen.

Al die house/trance luisterde ik ook veel in die tijd trouwens (of eigenlijk net iets later, zo rond 2001/2002)

quote:

Op zondag 19 oktober 2025 14:44 schreef Eightyone het volgende:

[..]
Het geeft wat meer inhoud aan de op huidige smaak gebaseerde lijsten op die site. Zelfs al heeft de muziek zelf dat niet.

In eerste instantie was het er in een Spotify-versie, ik had wel het idee dat anderen die lijsten leuker vonden dan wat ik anno nu opzet.

Waar zou je zo'n analyse trouwens plaatsen? Heb je een domein?

quote:

Op zondag 19 oktober 2025 17:29 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Ik heb een gratis Wordpress-site voor mijn eigen lijstjes. Betaald kan ook, maar ik heb die functionaliteit eigenlijk niet nodig.

quote:

Op zondag 19 oktober 2025 17:38 schreef Tussle266 het volgende:

[..]
Dat ben ik niet eens. Ik vind eigenlijk wel dat je top 1000 volgend jaar van grafiekjes en leeftijdstabellen en statistieken over Urk voorzien moet worden.

quote:

Op zondag 19 oktober 2025 18:44 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]
Ik moet nog een keer een scriptje schrijven om e.e.a. in een tabel+grafiek te zetten. Handmatig is dat echt geen doen namelijk.

SPOILER: 197-176

197 Frank Boeijen Groep - Zwart wit

In de nacht van 20 op 21 augustus 1983 werd in Amsterdam Kerwin (Lucas) Duinmeijer neergestoken, nadat hij ruzie kreeg met enkele skinheads die hem racistisch bejegenden. Hij wilde naar een ziekenhuis, maar aangezien hij bloedde weigerde een taxi hem te vervoeren. Uiteindelijk regelde een andere taxichauffeur hulp en een ambulance, maar het mocht niet baten: Door een slagaderlijke bloeding was er zodanig veel bloedverlies dat hij het niet overleefde. Racisme en het fout inschatten van de ernst voor het slachtoffer door de taxichauffeur gaven Frank Boeijen een reden om dit lied te schrijven. Een pijnlijke beschrijving, waarin racisme wordt aangekaart en verworpen en natuurlijk 'Wie wil er bloed op de achterbank van de werkelijkheid' (als je het kunt verstaan) als kritiek op het handelen van de taxichauffeur. Qua melodie klinkt het dan weer opvallend vrolijk, iets wat natuurlijk niet ongewoon was voor een zwaar lied in de jaren 80. De melodie is mooi, de tekst is fraai en voor Frank relatief verstaanbaar. Daarmee is het een geweldige protestsong. Laat alleen Jack van Gelder er ver weg van blijven. Mes, steek, pijn. In 1999 op 467, daarna daalde het redelijk vlot naar rond plek 1000. De laatste jaren doet de song het weer iets beter, misschien door de jaarlijkse deelname in The Passion. 659 was in 2020 daarvan een hoogtepuntje, maar ook nu nog staat de plaat op 789.

196 INXS - Original Sin

We gaan door op de anti-racismetoer, met een nummer over interraciale liefde van INXS in samenwerking met producer Nile Rodgers. In Australië was liefde tussen aboriginals en de witte Australiërs indertijd nog verboden, maar hier werd zo'n soort liefde impliciet aangemoedigd. In Australië was er een verbod, maar zoals wel vaker is het door een verbod juist succesvol geweest. Ook in het zuiden van de VS hadden ze er duidelijk moeite mee. Anno 1983 was die situatie gewoon niet best. Ik geloof in de positieve interpretatie van de boodschap, zeker door de medewerking van Nile Rodgers die zelf ook meermaals racistisch bejegend is, al denken sommigen dat het juist een nummer is tegen interraciale liefde. Moeten zij weten. Muzikaal is het ook een fijne, met het typische gitaartje dat hem een beetje disco maakt en het pingeltje dat meer een new wave-gevoel meegeeft. En we horen Daryl Hall ook nog op de achtergrond meezingen. Van 2014 tot 2022 in de lijst en in 2017 op 1655.

195 Van Morrison - Brown Eyed Girl

Ja, soms komen dingen zo uit dat we na twee antiracismenummers wappie Van tegenkomen. Geen idee of hij ook in de racismefuik zit verder, maar dat gaat toch vaak wel een beetje hand in hand. Kan ook best dat hij zo'n 'Vrede voor Dieren'-achtig figuur is. Ik probeer het dan maar een beetje te negeren en te genieten van zijn oude muziek. Dat doen we in dit geval met klassieker Brown Eyed Girl, het hitje uit 1967. Schijnt dat het eerst Brown Skinned Girl was, dat had dan ook gegaan over een interraciale relatie. Dan kon het niet op de radio, dus dat werd maar gewijzigd. Nu zijn we dus hier, bij gewoon een vrolijk popnummer dat lekker meezingt, maar wel met een heel fijne combi van het gitaarloopje en de bas op de achtergrond. Die twee samen klinken echt heerlijk. Zijn stem heb ik echt aan moeten wennen op deze plaat, eerst vond ik het helemaal niks, maar uiteindelijk vind ik zeker die uithalen in dat laatste stukje voor de jammerlijke fadeout echt heerlijk. Zelf vindt ie het niet zo'n boeiend nummer. Ik snap dat eigenlijk wel, dit is niet bepaald het meest technisch moeilijke nummer van de Noord-Ier, maar soms is eenvoud de juiste keuze. In 1999 op 276 en daarna steeg het lied langzaam. Dat gebeurde zo langzaam dat we een opvallende statistiek noteren. De hoogste notering werd namelijk behaald in 2008, op plek 161. Alle stemmen bij elkaar van de jaren ervoor leverden dus een hogere notering op dan hij ooit had behaald. En tot op de dag van vandaag blijft het zijn hoogste notering ooit. Queen stond op 1 en Old and Wise haalde ook zijn hoogste notering, maar die behaalden wel vaker die positie. Voor Brown Eyed Girl is het de enige keer, en er is geen enkele andere plaat die dat gelukt is. Inmiddels staat ie wel wat lager, op 558.

194 Arctic Monkeys - Do I Wanna Know?

De laatste Arctic Monkeys van wat voor mij het beste album is van de band, AM. Daarvoor waren het nog een beetje jochies met iets te wisselvallige muziek, daarna probeerden ze David Bowie te spelen, maar ik vind die act eigenlijk niet zo geslaagd. Hier hadden ze wel een eigen smoel met een stevig gitaargeluid en veel slepende nummers. Do I Wanna Know? is echt precies het gemiddelde nummer op dat album. Een smerig gitaargeluid, niet te vlot, maar wel interessante gitaarpartijen. Het lied begint rustig, maar langzaam komen er steeds meer instrumenten en vocalen bij. Gave opbouw en iedere keer is er tegen het eind van het nummer iets nieuws te ontdekken wat je de vorige keer niet hebt gehoord. Zeer genieten. In 2014 binnen op 1029, maar daarna werd het laatste nachtwerk voor een jaartje. Vanaf 2016 hoorden we het meestal op de avond van de 30e, al zorgde de tiktokhype voor plek 184 in 2022, de hoogste positie. Inmiddels staat ie op 283

193 The Kinks - Days

Fijn popnummertje wat als werktitel 'Daze' had, maar uiteindelijk verbasterd werd naar Days. Een nummertje uit de Village Green Preservation Society-tijd, de plaat die als de beste Kinksplaat wordt gezien. Ik vind dat album wel leuk, maar eigenlijk is Days beter dan elk nummer op dat album. Het heeft iets hitgevoeligs maar ook iets sophisti-popachtigs wat hem juist een fijn randje geeft. Met behulp van piano, mellotron en een achtergrondzangeres krijgt het ook een barokpoprandje. De Kinks zijn net zo veelzijdig als de Beatles en Stones, maar scoren de credits helaas niet. Van 1999 tot 2015 in de lijst, waarbij het slechts 2x de top 1000 haalde. In 1999 op 885 en in 2000 op 159. Toch nog de allerlaatste random veel te hoge notering. Ach.

192 Tim Hardin - How Can We Hang On to a Dream?

Jarenlange steunplaat van Jan en alleman hier, deze net aan 2 minuten van Tim Hardin. Bekend door een cover van Rudy Bennett en als titelsong van Zoeken naar Eileen en daardoor is het dan ook tweemaal een hit geweest inclusief eind jaren 80, dat zal ook de reden zijn dat we deze nog zo lang mogen horen in de Top 2000. Het is ook gewoon een mooi folkliedje met piano dat doet denken aan de werken van Nick Drake, maar dan nog net wat ouder. Alleen eigenlijk veel te kort, maar dan draai je hem maar gewoon twee keer. In 2023 leek het doek even te vallen met plek 2025 in de Extra 500, mar met plek 1635 in 2024 lijkt ie me weer een jaartje 'safe'. Al mag ie wel weer terug stijgen naar de 434 uit 1999.

191 Golden Earrings - Just a Little Bit of Peace in My Heart

Een puik blokje 60's nu, met de beste van Nederlands grootste als je het mij vraagt. Ik vind de psychedelische barokpop tijd van de Earrings heerlijk, dit soort bombastische popmuziek van eind jaren 60 is ook meer mijn ding dan op blues gebaseerde rockmuziek. George had spijt van het beëindigen van zijn relatie met Melanie (die later alsnog bij hem terugkwam) en schreef daarover dit nummer met een stevig strijkerarrangement. Een smartlap in rockvorm, maar door alle instrumenten er omheen en de opbouw die daarin zit vind ik het wel een hele fijne. Ik hou gewoon van die bombastische tijd eind jaren 60. Altijd in de lijst en in de beginjaren zelfs tegen de laatste nacht aan schurend. Na een aantal jaren in daling richting plek 800 leverde de ALS-diagnose de plaat in 2021 plek 216 op, de hoogste. Daarna zakte ie weer wat (523 afgelopen editie), maar nu George niet meer onder ons is zou dit zo weer laat op 30 december langs kunnen komen.

190 Creedence Clearwater Revival - I Put a Spell on You

Een absolute klassieker en voor mij nog steeds dé plaat van CCR, ook al wil de Top 2000 zelf daar niet meer aan. Op de een of andere manier doet het saaiere Have You Ever Seen The Rain het beter. Ik zal het nooit begrijpen, sorry voor alle liefhebbers. Ja, dit is een cover. Maar dit is ook gewoon ultiem gitaargenot. Als een heerlijke jamsessie, waar de heren Fogerty lekker helemaal los kunnen gaan op de gitaren. Vooral die overgangen in deze song zijn echt heerlijk. Voor mij een echte oudjaarsklassieker, echt zo'n plaat die 31 december opleukte. Maar daar staat ie al jaren niet meer: Van 1999 tot en met 2011 in de top 100 en van 2012 tot 2017 nog wel in de ochtend. Maar sindsdien in de laatste nacht en in 2023 zelfs op 319. Afgelopen editie wel weer op plek 244. Toch wel een verschil met de 36 van 2000.

189 Prince & The Revolution - Purple Rain

8 minuten en 42 seconden genot van His Royal Badness, een artiest waar ik niet bijzonder veel mee heb. Maar met deze rocksong met gospelelementen heb ik wel heel wat. Net als de vorige hoort dit echt bij oudjaar, deze kwam meermaals langs terwijl ik onderweg was naar mijn eindbestemming van de avond van 31 december. Daar is deze tot 2 keer toe heel goed gevallen, vooral dat langgerekte outro met violen. Eigenlijk ongeschikt voor de radio, normaal kan ik 5:21 wel accepteren. Maar het is eigenlijk wel zoveel beter met dat outro, dat is onderdeel van de climax. Die laatste toon is incompleet zonder dat ie 3 minuten wordt uitgerekt. Verder gewoon heerlijk hoe het hele nummer opbouwt naar de laatste oh oh ohoooohs. Ook gewoon een immense hit. Dat dat kan in 1984, netjes hoor. Altijd in de Top 2000, waarbij het nummer na 2 edities top 100 een tijdlang erg vroeg op 31 december te horen was. Dat was voorbij vanaf 2010, want sindsdien is het een vaste klant in de Top 100. In 2016 werd dat, na zijn dood, nog wat beter. Plek 13, waar ie ook in 2020 stond. Ook de andere jaren sindsdien doet ie het een stuk beter, we kunnen weer spreken van een permanente dodenbonus. Plek 29 in 2024, niks mis mee om deze zo laat te horen.

188 The Walker Brothers - No Regrets

Die diepe stem van Scott Walker komt in dit nummer uit 1976 zo mooi uit. Fluweelzacht, diep, maar toch komt ie binnen, misschien juist wel door de verrassing. Origineel werd het lied opgenomen door Tom Rush, maar dit is de bekende cover. We zijn door het gros van de covers heen, maar ook zo hoog komen er nog een aantal. De allerlaatste is ook diegene die door demense als de beste cover ooit wordt gezien. Ook een van de hoogste in de Top 2000. Geldt niet voor deze helaas. Deze viel mij heel lekker tijdens de autorit in 2017 en behoort sindsdien tot een van mijn favorieten. Helaas was dat ook meteen de laatste deelname voor het lied wat er tot toen toe altijd in stond, met 639 in 2001 als hoogste notering.

187 Moody Blues - Nights in White Satin

De nacht valt en op het album gebeurt dat met een hoop kitsch, maar op de singleversie komen we meteen terzake. Zo'n singleversie waarvan ik wel kan gedogen dat we die nog altijd als zodanig horen. Het lied werd geschreven in het Belgische Mouscron, maar de speciale omlijsting kwam pas toen de platenmaatschappij wilde dat de band een rockvariant van een klassieke compositie op zou nemen. Dat deden ze niet, maar ze wilden wel hun eigen materiaal in een orkestversie opnemen. Zo geschiedde en kwamen ze met deze prachtige klassieker die het ook altijd heel goed deed in de top 100 aller tijden. Een van dé twee witte 60's klassiekers en hij legt het hier dan toch af tegen de ander, maar ik vind het toch wel een fenomenaal stukje muziek van een geweldig conceptalbum. In 1999 op plek 15 en daarna nog tot en met 2014 in de top 100. Daarna kwam ie daar niet terug, maar voorlopig ontsnapt ie nog zo ongeveer aan de laatste nacht met plek 164.

186 Foo Fighters - Times Like These

Coronamuziek van de Foo Fighters met een tekst die kracht moet geven. Dat deed het voor velen in 2020, maar voor mij was het al jaren een van dé songs van hoop. Er zijn moeilijke tijden, altijd geweest, en ze zullen altijd komen. Ik putte er altijd positieve energie uit. Bush deed dat ook in 2004, iets waar de Foo's minder blij mee waren. Florence Welch speelde het toen ze Dave op Glastonbury vervang na zijn beenbreuk en in 2020 werd het dus in een akoestische versie uitgevoerd door verschillende Britse artiesten. Daardoor werd het een anthem uit de coronatijd. Toen, maar ook na de dood van Taylor Hawkins, waren er flinke boosts te zien voor dit lied dat in 2016 binnenkwam. In 2022 op 894 als hoogste, daarna is ie wel weer gezakt naar plek 1480.
Leuk is dat de regel 'I'm a new day rising' verwijst naar een album van hardcoregroep Hüsker Dü. Schijnt een van de favorieten van Dave Grohl te zijn. Over die band gesproken..

185 Therapy? - Diane

Opnieuw een cover, ditmaal door metalband Therapy?, die hier, jawel, Hüsker Dü covert. Dit is oprecht toeval en geen doorgestoken kaart, nu snap ik hoe dat ook steeds in de Top 2000 gebeurt. In geen van beide genres overigens, het is weer zo'n bekende atypische ballad met veel strijkers van een hardrockgroep in de categorie More Than Words. Ik ken genoeg toffe rockende songs van Therapy? zoals Nowhere en Die Laughing, maar ik kan niet anders dan zeggen dat Diane toch echt wel het prijsnummer is voor mij. Het is krachtig en pijnlijk tegelijk, over een serveerster Minnesota die door iemand meegenomen werd als lift, om vervolgens verkracht en bruut vermoord te worden. Een ander slachtoffer van de moordenaar was een dochter van de vriendin van de zanger van Husker Du, dus het zal hem vast persoonlijk ook het een en ander gedaan hebben. Het lied spaart de gruwelijkheden vanuit het oogpunt van de moordenaar in ieder geval niet en dat vind ik een mooie keus. Ik vind het strijkerarrangement er eigenlijk ook gewoon goed bij passen, dat maakt het nog wat beangstigender allemaal. Sinds 2014 in de lijst en nog altijd aanwezig op 1681, maar in 2017 stond ie nog hoger, op 1395.

184 Queen - The Show Must Go On

Heerlijke kitsch uit de laatste dagen van Queen, waarin Freddie nog een keer probeert zichzelf op te peppen om het publiek te vermaken, terwijl hij er eigenlijk de kracht niet meer voor heeft. Het resultaat is een krachtige rocksong over iemand vol twijfels en die zichzelf misschien niet meer gelukkig kan maken, behalve als hij anderen gelukkig kan maken als showmannetje. De pijn van Freddie die niet meer kan wat hem het meest gelukkig maakt, verpakt in een song van vrees en hoop. Sinds 2005 in de lijst, waarbij het in de beginjaren nog wel eens lager stond dan plek 200, maar tot en met 2017 kwam het niet verder dan de hele vroege ochtend van 31 december. Maar de Queenboost heeft deze wel aardig bereikt, sindsdien staat ie tegen de top 100 of er zelfs in, in 2020 en afgelopen editie. Op 74 maar liefst.

183 The War on Drugs - Pain

Als The War on Drugs nog een nummer van 10 minuten had willen opnemen, had het deze mogen zijn. Dat soezende, galmende gitaartje, heerlijk. Ik zou er zo bij weg kunnen dromen. Dit kwam uit op het eerste moment dat ik een klein beetje uitgekeken raakte op The War on Drugs en het duurde dan ook even voordat dit scoorde. Holding On en Strangest Thing deden me niet zoveel, dus deze duurde ook even voordat ie viel. Maar inmiddels vind ik hem elk jaar beter worden, wat begint als een gewoon liedje eindigt in waarschijnlijk het beste gitaargeweld van de groep rondom Adam Granduciel. Al heb ik nog 2 nummers die ik beter vind, waarvan 1 in de Top 2000. Daar staat dit Pain sinds 2019, en al zes jaar redelijk stabiel. In 2021 op 1103 als hoogste, inmiddels op 1219.

182 The Cars - Drive

Synthpop van deze Amerikaanse band, geproduceerd door oude bekende Mutt Lange. Zo'n nummer wat inderdaad past bij de titel, want al rijdend doet dit het best lekker. En dan heet je ook nog The Cars, jeetje. Eigenlijk past het beter dan die andere, want die van R.E.M. is niet echt muziek voor in de auto. Toch staat die hoger. Dat is een prachtige ballad en dit is namelijk gewoon een nummer met een uiterst lekkere synthvibe. Wel echt een hele goeie synthvibe, er zijn weinig betere. Maar toch nog net een niveautje lager. Van 1999 tot 2017 in de lijst, met plek 524 in 2000 als hoogste notering.

181 Raymond van het Groenewoud - Twee meisjes

Nog net niet Vlaanderens mooiste, maar wel de beste Vlaamstalige plaat uit de Top 2000-geschiedenis. Die zijn er natuurlijk niet zoveel geweest, het is toch vooral Frans en Engels. Daar is niks mis mee, ik ben lang niet altijd van de Nederlandstalige muziek. Maar Twee meisjes is een warm bad dat vanuit een prachtige pianomelodie opbouwt naar een heerlijke trip met een mooie tekst en uiteindelijk een geweldige gitaarsolo met een ietwat ontstemde gitaar, voor mijn gevoel. Meisjes was een lollige poging, maar dit nummer is toch wel meer dan twee keer zo mooi. In 2010 binnen op 1453 en daarna nog 4 keer dalend in de lijst. Maar ik heb het idee dat het daarna nog een tijdje duurde voordat ik dit echt mooi vond. Geen idee waar het is gekomen, verstand komt met de jaren zullen we maar zeggen.

180 Franz Ferdinand - Take Me Out

Franz Ferdinand is net als Blur zo'n band die best wat bekende nummers heeft, maar in de Top 2000 blijft het bij 1 stuks. Take Me Out, de bekendste. In tegenstelling tot bij Blur is dit wel waar de band voor staat: Festivalmuziek die hoekig maar toch dansbaar is. Take Me Out zorgde voor de doorbraak van de band en bestaat eigenlijk uit twee delen: Het intro is echt wezenlijk anders dan de rest van de song. Het intro is een best snelle rocksong, maar vanaf het moment dat het refrein er in komt is alles heel ritmisch en staccato. Maakt het wel een lekkere meestamper. Niks mis mee. Een absoluut festivalanthem en sinds 2015 in de lijst. Plek 669 in 2017 als hoogste notering en eigenlijk heel constant zo rond plek 700 a 800. In 2024 stond ie op 702.

179 Gary Moore & Phil Lynott - Out in the Fields

Proto power metal van de heren van Thin Lizzy. Ik kende altijd vooral Still Got The Blues en wat materiaal van Thin Lizzy en wist dat twee powermetalbands een nummertje van Gary hadden gecoverd in dezelfde tijd, ik vond dat altijd een wonderlijke keuze. Maar als ik dit hoor vind ik dat eigenlijk logisch, het lied over The Troubles heeft alle elementen uit dat genre zo'n beetje meegenomen, behalve dat het misschien qua gitaar net iets rustiger is. Iets dan, want die schroeit nog steeds lekker. Het fijne aan dit soort nummers is het pompende ritme en die toetsenloopjes. Zet Floor Jansen erbij en je hebt een nummer van Nightwish, maar deze vocalen zijn ook gewoon heel lekker. Gary en Phil zingen samen heerlijk weg en zetten hun beste hardrockstemmen op. Ik ben blij dat ik dit toch echt wel door de Top 2000 heb leren kennen, waar ie in 2018 binnenkwam en nog steeds aanwezig is. Nog wel, want plek 1995 is gevaarlijk. In 2022 stond ie op 1690, ook niet veilig, maar wel beter.

178 David Bowie - Blackstar

Chaos van de laatste plaat van Bowie, officieel geschreven als ★. Het is eigenlijk van alles door elkaar. Het begint als een soort drum and bass-achtig nummer, er zit een melodiedeel in wat gebaseerd is op Gregoriaans gezang waarin Bowie 'I'm a blackstar' zingt, en aan freejazz is ook wel gedacht met de saxofoonsolo. Een bizarre trip die qua lengte alleen verslagen is door Station to Station (helaas alleen in de Extra 500, anders had die ook deze regionen behaald), die me ook niet altijd helemaal kan bekoren, maar als ik in de stemming ben is dit een geweldige plaat. Ik hoorde dit in 2015 en dat was mijn tweede Bowie-awakening. De eerste Bowie-awakening komt pas bij het allerlaatste blokje. Daarna wilde ik meer weten, niet wetende dat de zanger niet veel later zou overlijden. In 2016 binnen en in 2017 een stuk hoger op 834. Daarna zakte het lied weg, in 2023 op 1903 maar in 2024 weer op 1825. Voorlopig overleeft een van de meest bijzondere Bowie-platen gelukkig nog.

177 Eels - Novocaine for the Soul

'Life is hard and so am I', dat zijn niet de woorden die je dagelijks wil horen. Behalve als Mark Oliver Everett ze zingt als onderdeel van de band Eels. Een slackervibe zoals Radiohead die ook heeft op The Bends zorgde ervoor dat ik de band in 2008 erg met Radiohead vergeleek, maar dat is wel een beetje ten onrechte. Het zal wel overlap hebben qua fans, maar is toch wel heel andere muziek. Ik denk wel dat die slackervibe voor mij dit nummer maakt. Past ook wel bij een tekst over een verdovingsmiddel. En altijd maar weer meeschreeuwen met 'Before I Sputter Out'. De sfeer van deze plaat is niet vaak beter gedaan. Helaas alweer een tijdje weg uit de Top 2000: Van 2016 tot 2020 aldaar met plek 1393 in 2016 als hoogste notering. Daarna steeds gedaald.

176 The Flirtations - Nothing but a heartache

We sluiten af met het minst bekende liedje uit deze lijst van 25, denk ik. Relatief, want ik denk dat ze allemaal wel gewoon bekend zijn. Geen echt grote verrassingen. In ieder geval is dit het beste girlgroupnummer ooit als je het mij vraagt, de samenzang en het Smells Like Teen Spirit-achtige introloopje zijn echt top. Motown wordt hier dus gewoon verslagen door een paar willekeurige meiden in dit lijstje. Achja, pech gehad. Vooral ook dat je denkt dat je even rust hebt en dat ze dan weer hoger gaan en weer losgaan is genieten. In 1999 op 1889 en een jaar later 1897. Daarna hield het op. Erg jammer dat deze zo vroeg al het strijdtoneel verlaten moest.

quote:

Op maandag 20 oktober 2025 09:04 schreef Mexicanobakker het volgende:
200 Procol Harum - A Salty Dog

Hoe verder na een groot succes als A Whiter Shade of Pale en Homburg? Het duurde even, maar Procol Harum keerde terug met A Salty Dog. Met piano in de geest van Chopin werd het nóg iets symfonischer en melancholischer, met een mooie opbouw in het begin van de plaat. Ik hou van de manier waarop Procol Harum dat bombastische geluid neerzet, zij kunnen dat als geen ander. 3x in de Top 200 voor zo'n relatief vergeten naam is veelzeggend. Van 1999 tot 2015 in de lijst, met plek 591 in 2002 als beste notering.

199 Keane - Bedshaped

De laatste keer Keane. Somewhere Only We Know heeft het bij mij nooit echt gedaan en Everybody's Changing vond ik een herhaling van zetten, maar dit rustgevende nummer vond ik wel meteen erg mooi. Een prachtig landschapje wordt neergezet door de heren, waar de vocalen soms bijna bijzaak lijken. Pas na een minuutje zetten ze in en de instrumentale bridge zorgt voor de climax, met mooie koortjes en een hard synthgeluid dat dwars door je ziel snijdt. Zo mooi heeft Keane ze helaas nooit meer kunnen neerzetten, ook al hebben ze hierna nog een aantal fijne pophits gehad. Helaas werd het geen hit, maar in de Top 2000 doet ie wel al jaren mee. In 2009 binnen en na een verplichte afwezigheid in 2010 is het sinds 2011 een vaste waarde. In 2013 stond ie op 561 als hoogste notering, tegenwoordig al jaren net voor het halveren van de lijst, met plek 1094 in 2024.

198 Madonna - Frozen

De plaat van Madonna die in België een tijdlang verboden was. Het zou lijken op Ma vie fout le camp and Salvatore Acquaviva. En het had zomaar gekund dat ze het had gehoord, want in die tijd danste ze tenslotte voor Patrick Hernandez, die in België woonde. Al vraag je je af of Madonna bewust zo'n liedje 19 jaar onthoudt. In ieder geval legt die invloed haar geen windeieren, het is een van mijn favorieten en ook een relatief populaire in de Top 2000. Komt door het warme bad van William Orbit, die een fijne triphopachtige beat aan het geheel heeft toegevoegd. Deed ie later ook bij All Saints en ook dat is een geniale plaat. Een warm bad daardoor, dat door de strijkers lekker mysterieus klinkt, uit voor mij de beste periode van de zangeres. Sinds 2005 in de Top 2000, met plek 477 in 2012 als hoogste notering. Inmiddels op 1411 en dat is haar op 1 na beste notering. Zet wel te denken, al heeft Madonna veel van haar waarde verloren met dat verschrikkelijke ESF-optreden.

SPOILER: 197-176

197 Frank Boeijen Groep - Zwart wit

In de nacht van 20 op 21 augustus 1983 werd in Amsterdam Kerwin (Lucas) Duinmeijer neergestoken, nadat hij ruzie kreeg met enkele skinheads die hem racistisch bejegenden. Hij wilde naar een ziekenhuis, maar aangezien hij bloedde weigerde een taxi hem te vervoeren. Uiteindelijk regelde een andere taxichauffeur hulp en een ambulance, maar het mocht niet baten: Door een slagaderlijke bloeding was er zodanig veel bloedverlies dat hij het niet overleefde. Racisme en het fout inschatten van de ernst voor het slachtoffer door de taxichauffeur gaven Frank Boeijen een reden om dit lied te schrijven. Een pijnlijke beschrijving, waarin racisme wordt aangekaart en verworpen en natuurlijk 'Wie wil er bloed op de achterbank van de werkelijkheid' (als je het kunt verstaan) als kritiek op het handelen van de taxichauffeur. Qua melodie klinkt het dan weer opvallend vrolijk, iets wat natuurlijk niet ongewoon was voor een zwaar lied in de jaren 80. De melodie is mooi, de tekst is fraai en voor Frank relatief verstaanbaar. Daarmee is het een geweldige protestsong. Laat alleen Jack van Gelder er ver weg van blijven. Mes, steek, pijn. In 1999 op 467, daarna daalde het redelijk vlot naar rond plek 1000. De laatste jaren doet de song het weer iets beter, misschien door de jaarlijkse deelname in The Passion. 659 was in 2020 daarvan een hoogtepuntje, maar ook nu nog staat de plaat op 789.

196 INXS - Original Sin

We gaan door op de anti-racismetoer, met een nummer over interraciale liefde van INXS in samenwerking met producer Nile Rodgers. In Australië was liefde tussen aboriginals en de witte Australiërs indertijd nog verboden, maar hier werd zo'n soort liefde impliciet aangemoedigd. In Australië was er een verbod, maar zoals wel vaker is het door een verbod juist succesvol geweest. Ook in het zuiden van de VS hadden ze er duidelijk moeite mee. Anno 1983 was die situatie gewoon niet best. Ik geloof in de positieve interpretatie van de boodschap, zeker door de medewerking van Nile Rodgers die zelf ook meermaals racistisch bejegend is, al denken sommigen dat het juist een nummer is tegen interraciale liefde. Moeten zij weten. Muzikaal is het ook een fijne, met het typische gitaartje dat hem een beetje disco maakt en het pingeltje dat meer een new wave-gevoel meegeeft. En we horen Daryl Hall ook nog op de achtergrond meezingen. Van 2014 tot 2022 in de lijst en in 2017 op 1655.

195 Van Morrison - Brown Eyed Girl

Ja, soms komen dingen zo uit dat we na twee antiracismenummers wappie Van tegenkomen. Geen idee of hij ook in de racismefuik zit verder, maar dat gaat toch vaak wel een beetje hand in hand. Kan ook best dat hij zo'n 'Vrede voor Dieren'-achtig figuur is. Ik probeer het dan maar een beetje te negeren en te genieten van zijn oude muziek. Dat doen we in dit geval met klassieker Brown Eyed Girl, het hitje uit 1967. Schijnt dat het eerst Brown Skinned Girl was, dat had dan ook gegaan over een interraciale relatie. Dan kon het niet op de radio, dus dat werd maar gewijzigd. Nu zijn we dus hier, bij gewoon een vrolijk popnummer dat lekker meezingt, maar wel met een heel fijne combi van het gitaarloopje en de bas op de achtergrond. Die twee samen klinken echt heerlijk. Zijn stem heb ik echt aan moeten wennen op deze plaat, eerst vond ik het helemaal niks, maar uiteindelijk vind ik zeker die uithalen in dat laatste stukje voor de jammerlijke fadeout echt heerlijk. Zelf vindt ie het niet zo'n boeiend nummer. Ik snap dat eigenlijk wel, dit is niet bepaald het meest technisch moeilijke nummer van de Noord-Ier, maar soms is eenvoud de juiste keuze. In 1999 op 276 en daarna steeg het lied langzaam. Dat gebeurde zo langzaam dat we een opvallende statistiek noteren. De hoogste notering werd namelijk behaald in 2008, op plek 161. Alle stemmen bij elkaar van de jaren ervoor leverden dus een hogere notering op dan hij ooit had behaald. En tot op de dag van vandaag blijft het zijn hoogste notering ooit. Queen stond op 1 en Old and Wise haalde ook zijn hoogste notering, maar die behaalden wel vaker die positie. Voor Brown Eyed Girl is het de enige keer, en er is geen enkele andere plaat die dat gelukt is. Inmiddels staat ie wel wat lager, op 558.

194 Arctic Monkeys - Do I Wanna Know?

De laatste Arctic Monkeys van wat voor mij het beste album is van de band, AM. Daarvoor waren het nog een beetje jochies met iets te wisselvallige muziek, daarna probeerden ze David Bowie te spelen, maar ik vind die act eigenlijk niet zo geslaagd. Hier hadden ze wel een eigen smoel met een stevig gitaargeluid en veel slepende nummers. Do I Wanna Know? is echt precies het gemiddelde nummer op dat album. Een smerig gitaargeluid, niet te vlot, maar wel interessante gitaarpartijen. Het lied begint rustig, maar langzaam komen er steeds meer instrumenten en vocalen bij. Gave opbouw en iedere keer is er tegen het eind van het nummer iets nieuws te ontdekken wat je de vorige keer niet hebt gehoord. Zeer genieten. In 2014 binnen op 1029, maar daarna werd het laatste nachtwerk voor een jaartje. Vanaf 2016 hoorden we het meestal op de avond van de 30e, al zorgde de tiktokhype voor plek 184 in 2022, de hoogste positie. Inmiddels staat ie op 283

193 The Kinks - Days

Fijn popnummertje wat als werktitel 'Daze' had, maar uiteindelijk verbasterd werd naar Days. Een nummertje uit de Village Green Preservation Society-tijd, de plaat die als de beste Kinksplaat wordt gezien. Ik vind dat album wel leuk, maar eigenlijk is Days beter dan elk nummer op dat album. Het heeft iets hitgevoeligs maar ook iets sophisti-popachtigs wat hem juist een fijn randje geeft. Met behulp van piano, mellotron en een achtergrondzangeres krijgt het ook een barokpoprandje. De Kinks zijn net zo veelzijdig als de Beatles en Stones, maar scoren de credits helaas niet. Van 1999 tot 2015 in de lijst, waarbij het slechts 2x de top 1000 haalde. In 1999 op 885 en in 2000 op 159. Toch nog de allerlaatste random veel te hoge notering. Ach.

192 Tim Hardin - How Can We Hang On to a Dream?

Jarenlange steunplaat van Jan en alleman hier, deze net aan 2 minuten van Tim Hardin. Bekend door een cover van Rudy Bennett en als titelsong van Zoeken naar Eileen en daardoor is het dan ook tweemaal een hit geweest inclusief eind jaren 80, dat zal ook de reden zijn dat we deze nog zo lang mogen horen in de Top 2000. Het is ook gewoon een mooi folkliedje met piano dat doet denken aan de werken van Nick Drake, maar dan nog net wat ouder. Alleen eigenlijk veel te kort, maar dan draai je hem maar gewoon twee keer. In 2023 leek het doek even te vallen met plek 2025 in de Extra 500, mar met plek 1635 in 2024 lijkt ie me weer een jaartje 'safe'. Al mag ie wel weer terug stijgen naar de 434 uit 1999.

191 Golden Earrings - Just a Little Bit of Peace in My Heart

Een puik blokje 60's nu, met de beste van Nederlands grootste als je het mij vraagt. Ik vind de psychedelische barokpop tijd van de Earrings heerlijk, dit soort bombastische popmuziek van eind jaren 60 is ook meer mijn ding dan op blues gebaseerde rockmuziek. George had spijt van het beëindigen van zijn relatie met Melanie (die later alsnog bij hem terugkwam) en schreef daarover dit nummer met een stevig strijkerarrangement. Een smartlap in rockvorm, maar door alle instrumenten er omheen en de opbouw die daarin zit vind ik het wel een hele fijne. Ik hou gewoon van die bombastische tijd eind jaren 60. Altijd in de lijst en in de beginjaren zelfs tegen de laatste nacht aan schurend. Na een aantal jaren in daling richting plek 800 leverde de ALS-diagnose de plaat in 2021 plek 216 op, de hoogste. Daarna zakte ie weer wat (523 afgelopen editie), maar nu George niet meer onder ons is zou dit zo weer laat op 30 december langs kunnen komen.

190 Creedence Clearwater Revival - I Put a Spell on You

Een absolute klassieker en voor mij nog steeds dé plaat van CCR, ook al wil de Top 2000 zelf daar niet meer aan. Op de een of andere manier doet het saaiere Have You Ever Seen The Rain het beter. Ik zal het nooit begrijpen, sorry voor alle liefhebbers. Ja, dit is een cover. Maar dit is ook gewoon ultiem gitaargenot. Als een heerlijke jamsessie, waar de heren Fogerty lekker helemaal los kunnen gaan op de gitaren. Vooral die overgangen in deze song zijn echt heerlijk. Voor mij een echte oudjaarsklassieker, echt zo'n plaat die 31 december opleukte. Maar daar staat ie al jaren niet meer: Van 1999 tot en met 2011 in de top 100 en van 2012 tot 2017 nog wel in de ochtend. Maar sindsdien in de laatste nacht en in 2023 zelfs op 319. Afgelopen editie wel weer op plek 244. Toch wel een verschil met de 36 van 2000.

189 Prince & The Revolution - Purple Rain

8 minuten en 42 seconden genot van His Royal Badness, een artiest waar ik niet bijzonder veel mee heb. Maar met deze rocksong met gospelelementen heb ik wel heel wat. Net als de vorige hoort dit echt bij oudjaar, deze kwam meermaals langs terwijl ik onderweg was naar mijn eindbestemming van de avond van 31 december. Daar is deze tot 2 keer toe heel goed gevallen, vooral dat langgerekte outro met violen. Eigenlijk ongeschikt voor de radio, normaal kan ik 5:21 wel accepteren. Maar het is eigenlijk wel zoveel beter met dat outro, dat is onderdeel van de climax. Die laatste toon is incompleet zonder dat ie 3 minuten wordt uitgerekt. Verder gewoon heerlijk hoe het hele nummer opbouwt naar de laatste oh oh ohoooohs. Ook gewoon een immense hit. Dat dat kan in 1984, netjes hoor. Altijd in de Top 2000, waarbij het nummer na 2 edities top 100 een tijdlang erg vroeg op 31 december te horen was. Dat was voorbij vanaf 2010, want sindsdien is het een vaste klant in de Top 100. In 2016 werd dat, na zijn dood, nog wat beter. Plek 13, waar ie ook in 2020 stond. Ook de andere jaren sindsdien doet ie het een stuk beter, we kunnen weer spreken van een permanente dodenbonus. Plek 29 in 2024, niks mis mee om deze zo laat te horen.

188 The Walker Brothers - No Regrets

Die diepe stem van Scott Walker komt in dit nummer uit 1976 zo mooi uit. Fluweelzacht, diep, maar toch komt ie binnen, misschien juist wel door de verrassing. Origineel werd het lied opgenomen door Tom Rush, maar dit is de bekende cover. We zijn door het gros van de covers heen, maar ook zo hoog komen er nog een aantal. De allerlaatste is ook diegene die door demense als de beste cover ooit wordt gezien. Ook een van de hoogste in de Top 2000. Geldt niet voor deze helaas. Deze viel mij heel lekker tijdens de autorit in 2017 en behoort sindsdien tot een van mijn favorieten. Helaas was dat ook meteen de laatste deelname voor het lied wat er tot toen toe altijd in stond, met 639 in 2001 als hoogste notering.

187 Moody Blues - Nights in White Satin

De nacht valt en op het album gebeurt dat met een hoop kitsch, maar op de singleversie komen we meteen terzake. Zo'n singleversie waarvan ik wel kan gedogen dat we die nog altijd als zodanig horen. Het lied werd geschreven in het Belgische Mouscron, maar de speciale omlijsting kwam pas toen de platenmaatschappij wilde dat de band een rockvariant van een klassieke compositie op zou nemen. Dat deden ze niet, maar ze wilden wel hun eigen materiaal in een orkestversie opnemen. Zo geschiedde en kwamen ze met deze prachtige klassieker die het ook altijd heel goed deed in de top 100 aller tijden. Een van dé twee witte 60's klassiekers en hij legt het hier dan toch af tegen de ander, maar ik vind het toch wel een fenomenaal stukje muziek van een geweldig conceptalbum. In 1999 op plek 15 en daarna nog tot en met 2014 in de top 100. Daarna kwam ie daar niet terug, maar voorlopig ontsnapt ie nog zo ongeveer aan de laatste nacht met plek 164.

186 Foo Fighters - Times Like These

Coronamuziek van de Foo Fighters met een tekst die kracht moet geven. Dat deed het voor velen in 2020, maar voor mij was het al jaren een van dé songs van hoop. Er zijn moeilijke tijden, altijd geweest, en ze zullen altijd komen. Ik putte er altijd positieve energie uit. Bush deed dat ook in 2004, iets waar de Foo's minder blij mee waren. Florence Welch speelde het toen ze Dave op Glastonbury vervang na zijn beenbreuk en in 2020 werd het dus in een akoestische versie uitgevoerd door verschillende Britse artiesten. Daardoor werd het een anthem uit de coronatijd. Toen, maar ook na de dood van Taylor Hawkins, waren er flinke boosts te zien voor dit lied dat in 2016 binnenkwam. In 2022 op 894 als hoogste, daarna is ie wel weer gezakt naar plek 1480.
Leuk is dat de regel 'I'm a new day rising' verwijst naar een album van hardcoregroep Hüsker Dü. Schijnt een van de favorieten van Dave Grohl te zijn. Over die band gesproken..

185 Therapy? - Diane

Opnieuw een cover, ditmaal door metalband Therapy?, die hier, jawel, Hüsker Dü covert. Dit is oprecht toeval en geen doorgestoken kaart, nu snap ik hoe dat ook steeds in de Top 2000 gebeurt. In geen van beide genres overigens, het is weer zo'n bekende atypische ballad met veel strijkers van een hardrockgroep in de categorie More Than Words. Ik ken genoeg toffe rockende songs van Therapy? zoals Nowhere en Die Laughing, maar ik kan niet anders dan zeggen dat Diane toch echt wel het prijsnummer is voor mij. Het is krachtig en pijnlijk tegelijk, over een serveerster Minnesota die door iemand meegenomen werd als lift, om vervolgens verkracht en bruut vermoord te worden. Een ander slachtoffer van de moordenaar was een dochter van de vriendin van de zanger van Husker Du, dus het zal hem vast persoonlijk ook het een en ander gedaan hebben. Het lied spaart de gruwelijkheden vanuit het oogpunt van de moordenaar in ieder geval niet en dat vind ik een mooie keus. Ik vind het strijkerarrangement er eigenlijk ook gewoon goed bij passen, dat maakt het nog wat beangstigender allemaal. Sinds 2014 in de lijst en nog altijd aanwezig op 1681, maar in 2017 stond ie nog hoger, op 1395.

184 Queen - The Show Must Go On

Heerlijke kitsch uit de laatste dagen van Queen, waarin Freddie nog een keer probeert zichzelf op te peppen om het publiek te vermaken, terwijl hij er eigenlijk de kracht niet meer voor heeft. Het resultaat is een krachtige rocksong over iemand vol twijfels en die zichzelf misschien niet meer gelukkig kan maken, behalve als hij anderen gelukkig kan maken als showmannetje. De pijn van Freddie die niet meer kan wat hem het meest gelukkig maakt, verpakt in een song van vrees en hoop. Sinds 2005 in de lijst, waarbij het in de beginjaren nog wel eens lager stond dan plek 200, maar tot en met 2017 kwam het niet verder dan de hele vroege ochtend van 31 december. Maar de Queenboost heeft deze wel aardig bereikt, sindsdien staat ie tegen de top 100 of er zelfs in, in 2020 en afgelopen editie. Op 74 maar liefst.

183 The War on Drugs - Pain

Als The War on Drugs nog een nummer van 10 minuten had willen opnemen, had het deze mogen zijn. Dat soezende, galmende gitaartje, heerlijk. Ik zou er zo bij weg kunnen dromen. Dit kwam uit op het eerste moment dat ik een klein beetje uitgekeken raakte op The War on Drugs en het duurde dan ook even voordat dit scoorde. Holding On en Strangest Thing deden me niet zoveel, dus deze duurde ook even voordat ie viel. Maar inmiddels vind ik hem elk jaar beter worden, wat begint als een gewoon liedje eindigt in waarschijnlijk het beste gitaargeweld van de groep rondom Adam Granduciel. Al heb ik nog 2 nummers die ik beter vind, waarvan 1 in de Top 2000. Daar staat dit Pain sinds 2019, en al zes jaar redelijk stabiel. In 2021 op 1103 als hoogste, inmiddels op 1219.

182 The Cars - Drive

Synthpop van deze Amerikaanse band, geproduceerd door oude bekende Mutt Lange. Zo'n nummer wat inderdaad past bij de titel, want al rijdend doet dit het best lekker. En dan heet je ook nog The Cars, jeetje. Eigenlijk past het beter dan die andere, want die van R.E.M. is niet echt muziek voor in de auto. Toch staat die hoger. Dat is een prachtige ballad en dit is namelijk gewoon een nummer met een uiterst lekkere synthvibe. Wel echt een hele goeie synthvibe, er zijn weinig betere. Maar toch nog net een niveautje lager. Van 1999 tot 2017 in de lijst, met plek 524 in 2000 als hoogste notering.

181 Raymond van het Groenewoud - Twee meisjes

Nog net niet Vlaanderens mooiste, maar wel de beste Vlaamstalige plaat uit de Top 2000-geschiedenis. Die zijn er natuurlijk niet zoveel geweest, het is toch vooral Frans en Engels. Daar is niks mis mee, ik ben lang niet altijd van de Nederlandstalige muziek. Maar Twee meisjes is een warm bad dat vanuit een prachtige pianomelodie opbouwt naar een heerlijke trip met een mooie tekst en uiteindelijk een geweldige gitaarsolo met een ietwat ontstemde gitaar, voor mijn gevoel. Meisjes was een lollige poging, maar dit nummer is toch wel meer dan twee keer zo mooi. In 2010 binnen op 1453 en daarna nog 4 keer dalend in de lijst. Maar ik heb het idee dat het daarna nog een tijdje duurde voordat ik dit echt mooi vond. Geen idee waar het is gekomen, verstand komt met de jaren zullen we maar zeggen.

180 Franz Ferdinand - Take Me Out

Franz Ferdinand is net als Blur zo'n band die best wat bekende nummers heeft, maar in de Top 2000 blijft het bij 1 stuks. Take Me Out, de bekendste. In tegenstelling tot bij Blur is dit wel waar de band voor staat: Festivalmuziek die hoekig maar toch dansbaar is. Take Me Out zorgde voor de doorbraak van de band en bestaat eigenlijk uit twee delen: Het intro is echt wezenlijk anders dan de rest van de song. Het intro is een best snelle rocksong, maar vanaf het moment dat het refrein er in komt is alles heel ritmisch en staccato. Maakt het wel een lekkere meestamper. Niks mis mee. Een absoluut festivalanthem en sinds 2015 in de lijst. Plek 669 in 2017 als hoogste notering en eigenlijk heel constant zo rond plek 700 a 800. In 2024 stond ie op 702.

179 Gary Moore & Phil Lynott - Out in the Fields

Proto power metal van de heren van Thin Lizzy. Ik kende altijd vooral Still Got The Blues en wat materiaal van Thin Lizzy en wist dat twee powermetalbands een nummertje van Gary hadden gecoverd in dezelfde tijd, ik vond dat altijd een wonderlijke keuze. Maar als ik dit hoor vind ik dat eigenlijk logisch, het lied over The Troubles heeft alle elementen uit dat genre zo'n beetje meegenomen, behalve dat het misschien qua gitaar net iets rustiger is. Iets dan, want die schroeit nog steeds lekker. Het fijne aan dit soort nummers is het pompende ritme en die toetsenloopjes. Zet Floor Jansen erbij en je hebt een nummer van Nightwish, maar deze vocalen zijn ook gewoon heel lekker. Gary en Phil zingen samen heerlijk weg en zetten hun beste hardrockstemmen op. Ik ben blij dat ik dit toch echt wel door de Top 2000 heb leren kennen, waar ie in 2018 binnenkwam en nog steeds aanwezig is. Nog wel, want plek 1995 is gevaarlijk. In 2022 stond ie op 1690, ook niet veilig, maar wel beter.

178 David Bowie - Blackstar

Chaos van de laatste plaat van Bowie, officieel geschreven als ★. Het is eigenlijk van alles door elkaar. Het begint als een soort drum and bass-achtig nummer, er zit een melodiedeel in wat gebaseerd is op Gregoriaans gezang waarin Bowie 'I'm a blackstar' zingt, en aan freejazz is ook wel gedacht met de saxofoonsolo. Een bizarre trip die qua lengte alleen verslagen is door Station to Station (helaas alleen in de Extra 500, anders had die ook deze regionen behaald), die me ook niet altijd helemaal kan bekoren, maar als ik in de stemming ben is dit een geweldige plaat. Ik hoorde dit in 2015 en dat was mijn tweede Bowie-awakening. De eerste Bowie-awakening komt pas bij het allerlaatste blokje. Daarna wilde ik meer weten, niet wetende dat de zanger niet veel later zou overlijden. In 2016 binnen en in 2017 een stuk hoger op 834. Daarna zakte het lied weg, in 2023 op 1903 maar in 2024 weer op 1825. Voorlopig overleeft een van de meest bijzondere Bowie-platen gelukkig nog.

177 Eels - Novocaine for the Soul

'Life is hard and so am I', dat zijn niet de woorden die je dagelijks wil horen. Behalve als Mark Oliver Everett ze zingt als onderdeel van de band Eels. Een slackervibe zoals Radiohead die ook heeft op The Bends zorgde ervoor dat ik de band in 2008 erg met Radiohead vergeleek, maar dat is wel een beetje ten onrechte. Het zal wel overlap hebben qua fans, maar is toch wel heel andere muziek. Ik denk wel dat die slackervibe voor mij dit nummer maakt. Past ook wel bij een tekst over een verdovingsmiddel. En altijd maar weer meeschreeuwen met 'Before I Sputter Out'. De sfeer van deze plaat is niet vaak beter gedaan. Helaas alweer een tijdje weg uit de Top 2000: Van 2016 tot 2020 aldaar met plek 1393 in 2016 als hoogste notering. Daarna steeds gedaald.

176 The Flirtations - Nothing but a heartache

We sluiten af met het minst bekende liedje uit deze lijst van 25, denk ik. Relatief, want ik denk dat ze allemaal wel gewoon bekend zijn. Geen echt grote verrassingen. In ieder geval is dit het beste girlgroupnummer ooit als je het mij vraagt, de samenzang en het Smells Like Teen Spirit-achtige introloopje zijn echt top. Motown wordt hier dus gewoon verslagen door een paar willekeurige meiden in dit lijstje. Achja, pech gehad. Vooral ook dat je denkt dat je even rust hebt en dat ze dan weer hoger gaan en weer losgaan is genieten. In 1999 op 1889 en een jaar later 1897. Daarna hield het op. Erg jammer dat deze zo vroeg al het strijdtoneel verlaten moest.

quote:

Op maandag 20 oktober 2025 10:12 schreef Scorpion_17 het volgende:
Ik heb Zwart-Wit altijd al het minste nummer van Boeijen gevonden. De hoogte van deze notering verbaasd me wel. Maar wel mooi dat Frank uberhaupt zo hoog komt