R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
'Heb' je een stoornis of omschrijft de stoornis wie je bent?
Ik hoor veel mensen praten over de stoornis die ze hebben. Ik vind 'een stoornis hebben' zo'n rare zinsnede, alsof het een ziekte is die vanzelf weer over gaat of een afwijking die buiten jezelf staat.
Wetenschappelijk bekeken is het ook waarschijnlijk een ziekte, een afwijking.
Maar een stoornis is in mijn ogen een groot deel van de omschrijving van hoe je bent.
Een labeltje dus. Net zoals je op een blik erwten kunt zetten dat er erwten in zitten. Of je kunt het specifieker maken. "Ertwen op sap" Of "Doperwten op sap". De omschrijving wordt dus gedetailleerder, en je weet beter 'wat er in zit'.
Laat maar weten wat jullie hiervan denken. Waarschijnlijk niet hetzelfde als ik natuurlijk.
Wetenschappelijk bekeken is het ook waarschijnlijk een ziekte, een afwijking.
Maar een stoornis is in mijn ogen een groot deel van de omschrijving van hoe je bent.
Een labeltje dus. Net zoals je op een blik erwten kunt zetten dat er erwten in zitten. Of je kunt het specifieker maken. "Ertwen op sap" Of "Doperwten op sap". De omschrijving wordt dus gedetailleerder, en je weet beter 'wat er in zit'.
Laat maar weten wat jullie hiervan denken. Waarschijnlijk niet hetzelfde als ik natuurlijk.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Mensen die praten over de 'stoornis' die ze hebben zijn nog in de ontkenningsfase, of proberen zichzelf te nog overtuigen van de waarheid.
Ik vind het sowieso al vreemd om over jezelf te zeggen dat je een stoornis hebt. Ten opzichte van wat? Als je ermee bent geboren is het inherent aan je persoon en dus per definitie geen stoornis, slechts een unieke eigenschap.
Ik vind het sowieso al vreemd om over jezelf te zeggen dat je een stoornis hebt. Ten opzichte van wat? Als je ermee bent geboren is het inherent aan je persoon en dus per definitie geen stoornis, slechts een unieke eigenschap.
Ja geestelijke ziektes zijn onderdeel van je brein, dus dat beïnvloed hoe je bent. Niet hoe je altijd blijft trouwens, dat kan erg veranderen.
Hoe je bent omvat zoveel meer dan dat stukje dat op een of andere manier afwijkt van een soort gemiddelde en de stempel van stoornis krijgt. Dus nee, niet met je eens.
The love you take is equal to the love you make.
Je hoeft niet van anderen te weten 'wat er allemaal in zit'. Laat ze dat maar lekker zelf meedelen, als ze daar überhaupt behoefte aan hebben. Liever de onzekerheid van wat je hebt en daar proberen wat aan te gaan doen, dan de diagnose stellen en er voor eeuwig aan vast blijven te zitten.
Een label opgeplakt krijgen, dat wil niemand.
Een label opgeplakt krijgen, dat wil niemand.
Google is your friend, abuse your friends
zonder specifieke reden.quote:
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Al die nieuwerwetse 'stoornissen'.
Vroeger noemden ze dat gewoon mafkezen of apartelingen.
Vroeger noemden ze dat gewoon mafkezen of apartelingen.
5 Ferrari's op videoband!
Allebei. Maar in de nieuwe DSM willen ze inderdaad gaan verwerken dat iemand niet een label opgeplakt krijgt, zoals 'je hebt een obsessief compulsieve stoornis', maar meer een beschrijving van wat degene doet.
Nadeel kan wel zijn dat sommige mensen niet weten waar hun problemen vandaan komen en daarmee zitten. Als ze dan weten dat ze ADHD hebben, dan kan dat als een opluchting voelen.
Beetje wikken en wegen dus.
Nadeel kan wel zijn dat sommige mensen niet weten waar hun problemen vandaan komen en daarmee zitten. Als ze dan weten dat ze ADHD hebben, dan kan dat als een opluchting voelen.
Beetje wikken en wegen dus.
Herb is the healing of a nation, alcohol is the destruction.
Een stoornis is eigenlijk niet meer dan het psychisch immuunsysteem wat heftig tekeer gaat om verdrongen en pijnlijke zaken uit het verleden in het heden en de toekomst te vermijden.
Dat is iets wat je hebt, net als iedereen, en staat los van wie je bent. Het is dan ook zeker geen ziekte.
Dat is iets wat je hebt, net als iedereen, en staat los van wie je bent. Het is dan ook zeker geen ziekte.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Astma en Alzheimer zijn dus ook geen ziektes, maar lichamelijke eigenschappen?quote:Op maandag 9 januari 2012 16:46 schreef boyv het volgende:
Mensen die praten over de 'stoornis' die ze hebben zijn nog in de ontkenningsfase, of proberen zichzelf te nog overtuigen van de waarheid.
Ik vind het sowieso al vreemd om over jezelf te zeggen dat je een stoornis hebt. Ten opzichte van wat? Als je ermee bent geboren is het inherent aan je persoon en dus per definitie geen stoornis, slechts een unieke eigenschap.
Wat een onzin.
Dat stoornissen bestaan, is allang bewezen d.m.v. tweelingstudies, hersenscans en afwijkingen op genen.
Dat "argument" dat in Afrika ook "niemand" een stoornis heeft, is ook totale onzin. Ten eerste gebruiken mensen Afrika nooit als voorbeeld zoals de wereld zou moeten zijn, tenzij het over dit onderwerp gaat. Dat zegt dus al genoeg. En tweede zijn er daar ook meer dan genoeg mensen met psychiatrische stoornissen, maar die worden niet herkend/wordt er gedacht dat ze bovennatuurlijke krachten hebben/worden ze verbrand als heks.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Vroeger scheet men ook op straat.quote:
Al die nieuwerwetse 'stoornissen'.
Vroeger noemden ze dat gewoon mafkezen of apartelingen.
Ten derde, stoornissen zijn cultuur gebonden. In oosterse culturen komt bijvoorbeeld geen anorexia voor, omdat zij niet aan van die fucked up ideaalbeelden doen zoals in het westen.quote:Op maandag 9 januari 2012 18:11 schreef Madame_Paon het volgende:
[..]
Astma en Alzheimer zijn dus ook geen ziektes, maar lichamelijke eigenschappen?
Wat een onzin.
Dat stoornissen bestaan, is allang bewezen d.m.v. tweelingstudies, hersenscans en afwijkingen op genen.
Dat "argument" dat in Afrika ook "niemand" een stoornis heeft, is ook totale onzin. Ten eerste gebruiken mensen Afrika nooit als voorbeeld zoals de wereld zou moeten zijn, tenzij het over dit onderwerp gaat. Dat zegt dus al genoeg. En tweede zijn er daar ook meer dan genoeg mensen met psychiatrische stoornissen, maar die worden niet herkend/wordt er gedacht dat ze bovennatuurlijke krachten hebben/worden ze verbrand als heks.
Herb is the healing of a nation, alcohol is the destruction.
Anorexia komt overal voor.quote:Op maandag 9 januari 2012 19:48 schreef DuTank het volgende:
[..]
Ten derde, stoornissen zijn cultuur gebonden. In oosterse culturen komt bijvoorbeeld geen anorexia voor, omdat zij niet aan van die fucked up ideaalbeelden doen zoals in het westen.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/818725.stm
En bepaalde stoornissen komen bijvoorbeeld vaker voor bij blanke dan bij zwarte mensen, maar het blijft dezelfde aandoening, ook al wordt het niet overal hetzelfde genoemd of zelfs erkend.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Lolquote:
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Stoornissen zijn er geloof ik vooral om verantwoordelijkheid te omzeilen. 'Ja daar kan ik heul niks aandoen 
ik ben autistisch'
ik ben autistisch'
Domme uitspraak.quote:
Stoornissen zijn er geloof ik vooral om verantwoordelijkheid te omzeilen. 'Ja daar kan ik heul niks aandoen
Een stoornis als ziekte zien lijkt me practisch gezien het handigst: een behandelplan opstellen voor iemand met 'slechte eigenschappen in zijn/haar persoonlijkheid' lijkt me een stuk lastiger dan een diagnose stellen en je behandelplan opstellen zoals die al vele keren daarvoor is gedaan bij mensen met dezelfde diagnose. Anders moet een behandelaar bij iedereen die de praktijk komt binnenlopen weer opnieuw het wiel uitvinden.
Een stoornis is toch alleen de benoeming van de dingen kenmerken/symptomen waar je last van hebt. Het is toch nooit helemaal wie je bent.
Maar wel voor een deel, toch?quote:Op maandag 9 januari 2012 23:03 schreef Myraela het volgende:
Een stoornis is toch alleen de benoeming van de dingen kenmerken/symptomen waar je last van hebt. Het is toch nooit helemaal wie je bent.
Ik verwacht dat DSM steeds meer uitgebreid gaat worden en uiteindelijk de hele menselijke psyche omvat, zodat we exact kunnen omschrrijven wat voor persoon iemand is. Met zijn nukken en zijn mikkemakken, maar ook met zijn positieve kanten.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Je leert iemand kennen door met hem of haar te praten, niet door in een of ander boek te gaan speuren hoe diegene in elkaar zit..
Google is your friend, abuse your friends
Dat is niet een definitief wetenschappelijk onderzoek. "Study does suggest that perhaps etc."quote:
[..]
Anorexia komt overal voor.
http://news.bbc.co.uk/2/hi/health/818725.stm
Daar geloof ik niet zo in.quote:En bepaalde stoornissen komen bijvoorbeeld vaker voor bij blanke dan bij zwarte mensen, maar het blijft dezelfde aandoening, ook al wordt het niet overal hetzelfde genoemd of zelfs erkend.
Mbt je andere uitspraken over heksenverbranding, ben ik wel benieuwd naar hoevaak dat voor komt en in welke landen dan? Waarom horen we daar niets van van het rode kruis of van andere mensenrechtenorganisatis?
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Veel media melden er niks over, maar op bepaalde sites kun je er genoeg over vinden.quote:
Mbt je andere uitspraken over heksenverbranding, ben ik wel benieuwd naar hoevaak dat voor komt en in welke landen dan? Waarom horen we daar niets van van het rode kruis of van andere mensenrechtenorganisatis?
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
heb je ook een directe link? Ik heb vanavond gezocht maar kon maar 1 filmpje vinden over een verbranding in rwanda, leek een incident ipv schering en inslagquote:
[..]
Veel media melden er niks over, maar op bepaalde sites kun je er genoeg over vinden.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Op NSFW-sites zoals Best Gore.quote:
[..]
heb je ook een directe link? Ik heb vanavond gezocht maar kon maar 1 filmpje vinden over een verbranding in rwanda, leek een incident ipv schering en inslag
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Dat zijn gewoon shock sites die incidenten documenteren, geen objectieve onderzoeken. Bij mijn weten worden heksen juist vereerd in sommige landen/stammen?quote:
[..]
Op NSFW-sites zoals Best Gore.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Nou... schizofrenie bepaalt voor een groot deel hoe ik me gedraag en uiteindelijk hoe ik ben. Toen ik net de diagnose kreeg zeiden ze nog tegen mij 'je blijft dezelfde persoon, ondanks de diagnose'. Ben daar nu niet meer zo zeker van.
Ik vind een stoornis hebben juist de goede manier om erover te praten, juist vanwege de vergelijking met ziekte. Een ziekte wil je genezen net zoals een stoornis ook iets is om aan te werken / rekening mee te houden.
Is het niet juist fout om te zeggen "deze stoornis bepaald wie ik ben" ? Dan is het juist iets om je achter te verschuilen " Ja daar kan ik ook niets aan doen, ik heb namelijk .... " Mijns inziens is dat de compleet verkeerde aanpak.
Is het niet juist fout om te zeggen "deze stoornis bepaald wie ik ben" ? Dan is het juist iets om je achter te verschuilen " Ja daar kan ik ook niets aan doen, ik heb namelijk .... " Mijns inziens is dat de compleet verkeerde aanpak.
Een piercing? Nee als ik metaal in mijn lichaam wil, dan ga ik wel in het leger
't is toch maar een woord? stoornis... of afwijking, of ziekte of aandoening, wat je er ook voor gebruikt?
ik ben Piet en ik heb COPD, ik ben Clara en ik heb astma, Ik ben Gert en ik heb PTSD.. of zit je te denken dat psychische ziektes anders zouden moeten worden benoemd?
ik ben Piet en ik heb COPD, ik ben Clara en ik heb astma, Ik ben Gert en ik heb PTSD.. of zit je te denken dat psychische ziektes anders zouden moeten worden benoemd?
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Een psychische ziekte verandert je persoonlijkheid, een ziekte als astma niet. Vandaar dat borderline of schizofrenie bepaalt wie je bent, en een ziekte als astma niet.quote:Op dinsdag 10 januari 2012 08:29 schreef Re het volgende:
't is toch maar een woord? stoornis... of afwijking, of ziekte of aandoening, wat je er ook voor gebruikt?
ik ben Piet en ik heb COPD, ik ben Clara en ik heb astma, Ik ben Gert en ik heb PTSD.. of zit je te denken dat psychische ziektes anders zouden moeten worden benoemd?
Of althans, zo zie ik het
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
bullshitquote:
[..]
Een psychische ziekte verandert je persoonlijkheid, een ziekte als astma niet. Vandaar dat borderline of schizofrenie bepaalt wie je bent, en een ziekte als astma niet.
Of althans, zo zie ik het
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Sorry, daar moest niet 'bepaalt wie je bent' staan, maar 'omschrijft (voor een deel) wie je bent'.quote:
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
het ligt natuurlijk geheel aan de ziekte, hoe het zich manifesteert, waar de knelpunten liggen en hoe iemand er mee omgaat, of dat nou een fysieke of psychische ziekte is
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Lijkt me niet dat zo iets gaat gebeuren, veel te veel werk omdat per persoon te doen. Sowieso de opmerking van RE hierboven geeft het goed weer. Zo een stoornis is ook nog eens bij bijna iedereen anders en dan speelt het ook nog heel erg mee hoe de persoon hier zelf mee om gaat. Nee een ziekte definieert niet de persoon, een persoon kan zich wel door de ziekte laten defineren.quote:
[..]
Maar wel voor een deel, toch?
Ik verwacht dat DSM steeds meer uitgebreid gaat worden en uiteindelijk de hele menselijke psyche omvat, zodat we exact kunnen omschrrijven wat voor persoon iemand is. Met zijn nukken en zijn mikkemakken, maar ook met zijn positieve kanten.
Een piercing? Nee als ik metaal in mijn lichaam wil, dan ga ik wel in het leger
Moeilijke vraag.quote:
Ik hoor veel mensen praten over de stoornis die ze hebben. Ik vind 'een stoornis hebben' zo'n rare zinsnede, alsof het een ziekte is die vanzelf weer over gaat of een afwijking die buiten jezelf staat.
Wetenschappelijk bekeken is het ook waarschijnlijk een ziekte, een afwijking.
Maar een stoornis is in mijn ogen een groot deel van de omschrijving van hoe je bent.
Een labeltje dus. Net zoals je op een blik erwten kunt zetten dat er erwten in zitten. Of je kunt het specifieker maken. "Ertwen op sap" Of "Doperwten op sap". De omschrijving wordt dus gedetailleerder, en je weet beter 'wat er in zit'.
Laat maar weten wat jullie hiervan denken. Waarschijnlijk niet hetzelfde als ik natuurlijk.
Je kunt zeggen "Ik heb blauwe ogen" maar je kunt ook zeggen "Ik ben blauw-ogig". Is er dan een wezenlijk verschil tussen die 2?
Ik denk 't niet.
Een stoornis heb je, kun je niet zijn. Druk zijn is geen stoornis, maar je kunt ADHD hebben, je kunt het niet zijn:)
Be dance |Be real| Be You
Je kunt toch een ADHD-er zijn?quote:
Een stoornis heb je, kun je niet zijn. Druk zijn is geen stoornis, maar je kunt ADHD hebben, je kunt het niet zijn:)
Dat. Je persoonlijkheid omvat nog altijd meer dan alleen een etiketje. Elk mens is uniek.quote:
Hoe je bent omvat zoveel meer dan dat stukje dat op een of andere manier afwijkt van een soort gemiddelde en de stempel van stoornis krijgt. Dus nee, niet met je eens.
[b]Op dinsdag 27 januari 2009 21:01 schreef MariaEtcetera het volgende:[/b]
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
We zijn gewoon een topic vol dysfunctional awesomeness! And proud of it!
quote:
[..]
Dat. Je persoonlijkheid omvat nog altijd meer dan alleen een etiketje. Elk mens is uniek.
Het beïnvloed zeker wel je karakter en je wil. Het is een soort rode draad die door je leven loopt.quote:Op dinsdag 10 januari 2012 16:56 schreef Specularium het volgende:
[..]
Een stoornis kan wel degelijk doorwerken op je karakter of je wil.
En dat is intrinsiek.
Afhankelijk van de stoornis zelf kan dat weinig uitmaken of daadwerkelijk allesbepalend zijn, om maar even 2 uitersten te noemen
Tja. Als je met een arm minder geboren bent maakt het weinig uit hoe je het noemt, je mist wel wat. Neemt niet weg dat je prima gelukkig kan zijn, maar ik snap niet dat mensen zich er zo druk over maken hoe je jezelf noemt.quote:
Ik vind het sowieso al vreemd om over jezelf te zeggen dat je een stoornis hebt. Ten opzichte van wat? Als je ermee bent geboren is het inherent aan je persoon en dus per definitie geen stoornis, slechts een unieke eigenschap.
"[...] a large number of the teenagers claiming Asperger's are, in fact, merely dicks."
of (zo hoorde ik laatst van een 'oosterling') ze hebben het wel maar schuiven het onder de mat omdat 'het niet normaal is en de buren dat niet mogen weten'quote:
[..]
Ten derde, stoornissen zijn cultuur gebonden. In oosterse culturen komt bijvoorbeeld geen anorexia voor, omdat zij niet aan van die fucked up ideaalbeelden doen zoals in het westen.
dus word het een soort van intern geregeld,
toegegeven de cijfers die ze me gaf lagen wel lager dan in het 'westen'
verder om even te reageren op de hoeveelheid stoornissen die er 'tegenwoordig' zijn
vroeger waren ze er ook
maar als je als kind 'adhd' had kon je dat 'eruit' rennen op een open veld,
waardoor je thuis de concentratie had om netjes aan tafel te zitten,
en vervolgens weer buiten te gaan bewegen (waarmee ik niet zeg dat er geen ernstige gevallen zijn voor wie dit geen oplossing is etc)
tegenwoordig mag die energie er minder uit door tijd-en ruimtegebrek
en is een kind al snel 'lastig' als het niet de hele middag netjes achter de computer zit,
ook konden kinderen die slecht leren vroeger makkelijker een vak leren
(techniek/timmerman/loodgieter) dat ook nog echt gerespecteerd werd,
@TS,
als je een stoornis hebt, betekend dat niet dat dat is wie je bent, omdat je leert om er anders naar te kijken,
bijv
als je veel geld hebt betekend het niet dat je rijk bent als je rijk zijn telt in de vorm van gezondheid, en vriendschap,
het is een onderdeel van het rijk zijn, maar niet het hele plaatje,
zo ook met een stoornis,
als je alleen de stoornis ziet doe je de persoon die eromheen zit tekort,
Persoonlijkheidsstoornissen hebben wel te maken met je karakter, het woord zegt het al. Maar stel als iemand iets verkeerds doe (in de zin van crimineel gedrag) hoeft dat niet gelijk door borderline te komen of door een bipolaire stoornis. Een mens kan dit ook uit zichzelf doen, zonder een stoornis en/of ziekte. Dus iemand die psychisch ziek is, is gewoon zichzelf, met symptonen waar die last van heeft (wat invloed op de karakter of persoonlijkheid kan hebben en hoe iemand leeft) maar gedeeltelijk dus.
''Je kunt over alles nadenken, maar het helpt natuurlijk niet''
Dus om antwoord op je vraag te stellen; Je hebt een stoornis, die voor enkele of meerdere symptonen zorgt bij een persoon dat die er last van heeft, maar omschrijft zeker niet hoe iemand is.
''Je kunt over alles nadenken, maar het helpt natuurlijk niet''
Daar heb je volgens mij gelijk in, maar ik moet er wel de kanttekening bij zetten dat het hebben van een stoornis (ik heb er 1 helaas) wel effect heeft op je karakter.quote:
Dus om antwoord op je vraag te stellen; Je hebt een stoornis, die voor enkele of meerdere symptonen zorgt bij een persoon dat die er last van heeft, maar omschrijft zeker niet hoe iemand is.
Bij mij uit zich dat in onder andere angstklachten en moeilijk uit m'n woorden kunnen komen in groepen. En ook met bijvoorbeeld versieren
Dat zijn dan de symptonen waar je last van hebt, een enkele karakter/persoonlijkheidstrekken.quote:
[..]
Daar heb je volgens mij gelijk in, maar ik moet er wel de kanttekening bij zetten dat het hebben van een stoornis (ik heb er 1 helaas) wel effect heeft op je karakter.
Bij mij uit zich dat in onder andere angstklachten en moeilijk uit m'n woorden kunnen komen in groepen. En ook met bijvoorbeeld versieren
Met goede therapie kan je er mee leren omgaan, en het zegt dus nog steeds niet veel over jou hele persoon zijnde, want je hebt nog veel meer karakter trekken, die helemaal niks met je stoornis te maken hebben.
''Je kunt over alles nadenken, maar het helpt natuurlijk niet''
Daar ben ik het wel met je eens.quote:
[..]
Dat zijn dan de symptonen waar je last van hebt, een enkele karakter/persoonlijkheidstrekken.
Met goede therapie kan je er mee leren omgaan, en het zegt dus nog steeds niet veel over jou hele persoon zijnde, want je hebt nog veel meer karakter trekken, die helemaal niks met je stoornis te maken hebben.
Wel is het zo dat iets als bijvoorbeeld autisme doordringt in je hele "zijn". Het bepaalt voor een groot deel je hobbies, hoe je je gedraagt, in hoeverre je kunt samenwerken met mensen en ga zo maar door
ik heb in China meegemaakt dat volgens de westerse maatstaven zo'n beetje alle vrouwen tussen 10 en 40 anorexia zouden hebben. Ze praten er niet over, maar het ideaalbeeld van een chinees meisje is een wit botje. Ze eten ontzettend weinig (alleen rijst of groente, vaak maar 1x per dag), sporten heel veel en zijn er continu mee bezig. Een heel normale opmerking als je een meisje een tijd niet hebt gezien is 'hoi, je bent dikker geworden!'. Wat niet gemeen bedoeld is, maar als motivatie om nog dunner te worden...quote:
[..]
of (zo hoorde ik laatst van een 'oosterling') ze hebben het wel maar schuiven het onder de mat omdat 'het niet normaal is en de buren dat niet mogen weten'
dus word het een soort van intern geregeld,
toegegeven de cijfers die ze me gaf lagen wel lager dan in het 'westen'
Beide. De stoornis valt te herleiden naar biologische factoren en gebeurtenissen, maar uiteindelijk omschrijft het ook gewoon je persoonlijkheid in het geval van bijvoorbeeld persoonlijkheidsstoornissen. Autist ben je en autisme heb je. In hoeverre je een stoornis zoals autisme je leven laat bepalen zal beinvloeden in hoeverre je je ook autist voelt. Althans, zo zie ik het.
Dat is inderdaad het tegenargument. De vraag is waar die grens dan getrokken wordt. Want vrijwel al je eigenschappen vallen toe te schrijven aan genen, biologische factoren en je ervaringen. In hoeverre ben je bepaalde eigenschappen dan wel en anderen niet? Je bent dus enkel wat je functioneren niet belemmert? Ik heb er zelf geen antwoord op, maar ik vind het wel interessant.quote:
[..]
Astma en Alzheimer zijn dus ook geen ziektes, maar lichamelijke eigenschappen?
Wat een onzin.
Dat stoornissen bestaan, is allang bewezen d.m.v. tweelingstudies, hersenscans en afwijkingen op genen.
Dat "argument" dat in Afrika ook "niemand" een stoornis heeft, is ook totale onzin. Ten eerste gebruiken mensen Afrika nooit als voorbeeld zoals de wereld zou moeten zijn, tenzij het over dit onderwerp gaat. Dat zegt dus al genoeg. En tweede zijn er daar ook meer dan genoeg mensen met psychiatrische stoornissen, maar die worden niet herkend/wordt er gedacht dat ze bovennatuurlijke krachten hebben/worden ze verbrand als heks.
Je bent een dementerend persoon en je hebt dementie...
ben ik niet mee eens. Toen mijn tante nog leefde en aan het dementeren was, zag ik mijn tante met dementie en niet een dementerend persoon. Ik blijf erbij, als je je gaat identificeren met wat je hebt, wordt je dat inplaats van dat jejezelf blijft.quote:
Je bent een dementerend persoon en je hebt dementie...
Een piercing? Nee als ik metaal in mijn lichaam wil, dan ga ik wel in het leger
Misschien is het al gezegd, maar: soms is het erkennen (bekennen?) van een stoornis ook een gemakkelijk excuus.
Hangt helemaal af van de situatie en de ernst van de stoornis.quote:
Misschien is het al gezegd, maar: soms is het erkennen (bekennen?) van een stoornis ook een gemakkelijk excuus.
Als je dingen steelt en het afschuift op je PDD-NOS, is het gewoon een waardeloos excuus, maar als je om niks woedeaanvallen hebt door je borderline, is het vaak wel een geldig "excuus".
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Een excuus dus.quote:
[..]
Hangt helemaal af van de situatie en de ernst van de stoornis.
Als je dingen steelt en het afschuift op je PDD-NOS, is het gewoon een waardeloos excuus, maar als je om niks woedeaanvallen hebt door je borderline, is het vaak wel een geldig "excuus".
Ik vind dat een stoornis nooit omschrijft wie je bent, maar dat je wel soms storing ondervindt aan wie je bent. Wat een afweging is tussen wat de wereld van je vind, en wat je zelf vindt.
Ik denk dat wat Madame_paon bedoelt is dat de hinder die iemand als "excuus" wilt gebruiken wel relevant moet zijn.quote:
[..]
Een excuus dus.
Ik vind dat een stoornis nooit omschrijft wie je bent, maar dat je wel soms storing ondervindt aan wie je bent. Wat een afweging is tussen wat de wereld van je vind, en wat je zelf vindt.
Elke stoornis belet je om volledig te zijn wie je echt ben, dus zegt een stoornis dan juist iets over wie je niet bent?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Zoiets ja. Dat de omgeving niet boos moeten worden om dingen waar mensen echt niks aan kunnen doen.quote:
[..]
Ik denk dat wat Madame_paon bedoelt is dat de hinder die iemand als "excuus" wilt gebruiken wel relevant moet zijn.
Een stoornis heet niet voor niks een stoornis: bepaalde dingen zijn daardoor verstoord en het kan een hele grote invloed op je leven hebben.
Het heeft op wel invloed op wie je bent, maar je bent nooit alleen maar de stoornis.
There's a lesson that you always have to learn
Through the consequence of fire comes the burn
Through the consequence of fire comes the burn
Het probleem is dat geestelijke stoornissen de maatschappij over het algemeen niet veel boeit en het moeilijk te herkennen is in één oogopslag. Dat gaat met een paar missende ledematen of een nekkraag van een whiplash een stuk beter. Daar kunnen ze wat mee! Dus komt het labeltje snel op de proppen.
Roses are red
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Violets are blue
Wololo Wololo
Now violets are red too
Nee natuurlijk. Ik zag mijn oma ook niet als alzheimervrouwtje, maar als vrouw met alzheimer. Het is alleen dus niet eenduidig wanneer je iets hebt en wanneer iets een deel van jou uitmaakt.quote:
[..]
ben ik niet mee eens. Toen mijn tante nog leefde en aan het dementeren was, zag ik mijn tante met dementie en niet een dementerend persoon. Ik blijf erbij, als je je gaat identificeren met wat je hebt, wordt je dat inplaats van dat jejezelf blijft.
Nee, je persoonlijkheid wordt er te veel door beinvloed waardoor je niet meer jezelf zou zijn als je de stoornis niet had gehad. Dan was je een heel ander persoon geworden, maar dat kan je niet meer zien als jezelf.quote:
Elke stoornis belet je om volledig te zijn wie je echt ben, dus zegt een stoornis dan juist iets over wie je niet bent?
Je bent altijd wie je bent, je persoonlijkheid is iets wat je hebt, en dat kan door een stoornis (een verzameling opgestapelde en door angst en verdriet opgebouwde psychische mechanismes die je beperken in je doen en laten) ernstig beïnvloed worden, net zoals het helen van een stoornis de ruimte zal geven om wie je bent meer te uiten.quote:
Nee, je persoonlijkheid wordt er te veel door beinvloed waardoor je niet meer jezelf zou zijn als je de stoornis niet had gehad. Dan was je een heel ander persoon geworden, maar dat kan je niet meer zien als jezelf.
Dat zal ook op natuurlijke wijzen gaan wanneer er geheeld wordt omdat een stoornis (hoe beperkend die is ook is) het niet verkeerd 'bedoelt'; het vormt zich met de tijd en daar zijn redenen voor. In die redenen zitten ook de antwoorden om het te helen.
Een stoornis is opgebouwd uit iemands natuurlijke, aangeboren vermogen die in beslag gelegd worden om de stoornis te kunnen doen ontstaan, wat het dubbel zo cru maakt; je raakt iets kwijt wat de bedoeling had je te helpen met het leven van een leven wat bij je past en het wordt gebruikt voor iets wat tegenovergesteld als waar het voor bedoelt was; ipv leven wordt er gericht op niet echt leven, op overleven.
Maar ook dat staat uiteindelijk allemaal los van wie je bent want het is iets wat je hebt, net zoals je een lichaam hemt, een gedachte of gevoel hebt.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Wat zijn we dan echt ?quote:
Elke stoornis belet je om volledig te zijn wie je echt ben, dus zegt een stoornis dan juist iets over wie je niet bent?
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Wat of wie?quote:
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Wat is makkelijker; je bent leven, net zoals al het andere levende ter wereld.
Wie je bent dat is aan jou om uit te vinden, jij bent ook de enige die dat volledig kan weten of begrijpen. Wel kan je er vanuit gaan dat jij, net als elk mens, een uniek verzameling vermogens/talenten bent, dat is je natuur, je genetische blauwdruk, en die vermogens gebruik jij om jezelf te zijn en tegelijkertijd ben jij wie je bent door van je vermogens gebruik te maken; als je een leven leidt wat bij je past, wat in harmonie is met jouw vermogens. Dingen die bij jouw en vermogens passen zijn de dingen waar je plezier in hebt, die je energie geven, net zoals het echt zijn van je bent iets is wat plezier en energie geeft. Jezelf kunnen zijn is vrijheid.
Wat in dit topic als stoornis wordt gezien zijn die vermogens die in beslag gelegd worden vanuit coping, vanuit een overlevingsstrategie die bedoeld is pijnlijke, onverwerkte zaken te vermijden; zolang die onwerwerkt zijn liggen ze in je onbewuste opgeslagen als bedreigend, kom je met die dingen in aanraken dan gaan de alarmbellen af. Dat kost je je vermogen, daar lever je dan op in, ze worden gebruikt om je uit het leven te houden ipv je juist te laten leven. Niet jezelf kunnen zijn is het uiterste tegenovergestelde van vrijheid.
Vandaar dat een stoornis eerder laat zien wie je niet bent dan dat het iets over je kan zeggen als persoon, integendeel.
Wie je bent dat is aan jou om uit te vinden, jij bent ook de enige die dat volledig kan weten of begrijpen. Wel kan je er vanuit gaan dat jij, net als elk mens, een uniek verzameling vermogens/talenten bent, dat is je natuur, je genetische blauwdruk, en die vermogens gebruik jij om jezelf te zijn en tegelijkertijd ben jij wie je bent door van je vermogens gebruik te maken; als je een leven leidt wat bij je past, wat in harmonie is met jouw vermogens. Dingen die bij jouw en vermogens passen zijn de dingen waar je plezier in hebt, die je energie geven, net zoals het echt zijn van je bent iets is wat plezier en energie geeft. Jezelf kunnen zijn is vrijheid.
Wat in dit topic als stoornis wordt gezien zijn die vermogens die in beslag gelegd worden vanuit coping, vanuit een overlevingsstrategie die bedoeld is pijnlijke, onverwerkte zaken te vermijden; zolang die onwerwerkt zijn liggen ze in je onbewuste opgeslagen als bedreigend, kom je met die dingen in aanraken dan gaan de alarmbellen af. Dat kost je je vermogen, daar lever je dan op in, ze worden gebruikt om je uit het leven te houden ipv je juist te laten leven. Niet jezelf kunnen zijn is het uiterste tegenovergestelde van vrijheid.
Vandaar dat een stoornis eerder laat zien wie je niet bent dan dat het iets over je kan zeggen als persoon, integendeel.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik denk dat je er gewoon van uit moet gaan dat psychiaters geen mensen kunnen helpen die zelf geen probleem hebben. Je hebt pas een stoornis als je deze zelf als zodanig herkend.
In de jaren 80 was er het Rosenhan experiment, in dat experiment werden er gezonde mannen en vrouwen naar een psychiater gestuurd met een nepprobleem, die zo erg was dat ze opgenomen werden. Ze infiltreerde psychologie als het ware. Wat bleek, ze kregen gewoon meerdere stoornissen toebedeelt en mochten op een gegeven moment niet meer weg uit de klinieken.
Sindsdien is het 1 en andere wel verbeterd, maar de kans dat je een verkeerde diagnose krijgt als je binnenloopt is nog aardig groot.
In de jaren 80 was er het Rosenhan experiment, in dat experiment werden er gezonde mannen en vrouwen naar een psychiater gestuurd met een nepprobleem, die zo erg was dat ze opgenomen werden. Ze infiltreerde psychologie als het ware. Wat bleek, ze kregen gewoon meerdere stoornissen toebedeelt en mochten op een gegeven moment niet meer weg uit de klinieken.
Sindsdien is het 1 en andere wel verbeterd, maar de kans dat je een verkeerde diagnose krijgt als je binnenloopt is nog aardig groot.
UITGESCHREVEN
Klopt grotendeels ook wat je zegt. Maar mijn vermoeden is dat iedereen gebruik maakt van coping tot op zekere hoogte. Een stoornis wordt het pas zodra jij of anderen er hinder van ondervinden.quote:
Wat is makkelijker; je bent leven, net zoals al het andere levende ter wereld.
Wie je bent dat is aan jou om uit te vinden, jij bent ook de enige die dat volledig kan weten of begrijpen. Wel kan je er vanuit gaan dat jij, net als elk mens, een uniek verzameling vermogens/talenten bent, dat is je natuur, je genetische blauwdruk, en die vermogens gebruik jij om jezelf te zijn en tegelijkertijd ben jij wie je bent door van je vermogens gebruik te maken; als je een leven leidt wat bij je past, wat in harmonie is met jouw vermogens. Dingen die bij jouw en vermogens passen zijn de dingen waar je plezier in hebt, die je energie geven, net zoals het echt zijn van je bent iets is wat plezier en energie geeft. Jezelf kunnen zijn is vrijheid.
Wat in dit topic als stoornis wordt gezien zijn die vermogens die in beslag gelegd worden vanuit coping, vanuit een overlevingsstrategie die bedoeld is pijnlijke, onverwerkte zaken te vermijden; zolang die onwerwerkt zijn liggen ze in je onbewuste opgeslagen als bedreigend, kom je met die dingen in aanraken dan gaan de alarmbellen af. Dat kost je je vermogen, daar lever je dan op in, ze worden gebruikt om je uit het leven te houden ipv je juist te laten leven. Niet jezelf kunnen zijn is het uiterste tegenovergestelde van vrijheid.
Vandaar dat een stoornis eerder laat zien wie je niet bent dan dat het iets over je kan zeggen als persoon, integendeel.
De oorzaak daarvan kan veel redenen hebben, maar hebben altijd met de omgeving te maken.
Dan komt de vraag wat we zijn ? en in hoeverre kunnen we dat zijn. Dus in welke mate bepaald de omgeving en opvoeding etc, wie we zijn.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Cognito, ergo sum. Je bent, wie je denkt dat je bent.quote:
Van Descartes 17e eeuwse filosoof en de vader van de wetenschappelijke methode. Was een filosoof die alles om zich heen betwijfelde en naging wat hij dan nog dacht. Zijn conclusie was dat de enige zekerheid die je in het leven hebt als individu en nooit kan ontkennen is het feit dat je twijfelt.
Het denken word niet zozeer bepaalt door de antwoorden die je hebt, maar de vragen die je aan jezelf stelt. Die vragen die worden in ons denken beantwoord vanuit een bepaalde zekerheid, sommige dingen mag je van jezelf niet aan twijfelen, andere weer wel. Het hele plaatje bepaalt je indentiteit. Door vaak na te vragen, verstevig jij de antwoorden op je eigen vragen.
UITGESCHREVEN
Mooie bijdrage. leuk om eens wat van op te zoeken. Bedankt.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Ik denk dus ik besta.quote:
[..]
Cognito, ergo sum. Je bent, wie je denkt dat je bent.
De eerste uitgave van Discours de la Méthode uit 1637quote:Cogito ergo sum
Cogito ergo sum (Ik denk, dus ik ben) is een filosofische stelling van René Descartes, die een belangrijk element werd van de westerse filosofie. Descartes kwam tot zijn stelling in het werk Principia Philosophiae uit 1644; in het Discours de la Méthode uit 1637 komt de Franse versie ("Je pense donc je suis") voor.
Descartes begint zijn filosofie vanuit een scepticistisch standpunt. Overgeleverde waarheden kunnen onwaar blijken te zijn, en ook je eigen waarneming kan je bedriegen. Misschien is er wel een kwaadwillende god of demon die ons doorlopend probeert te bedriegen. Als men echter daarvan uitgaat, is er dan nog iets wat we zeker kunnen weten? Daar komt het cogito ergo sum om de hoek kijken: Descartes kan wel aan alles twijfelen, hij kan in alles bedrogen worden, maar dan nog is er iemand (of iets) die twijfelt, die bedrogen wordt. Het simpele feit dát hij twijfelt, impliceert dat hij bestaat. Daarmee is de eerste zekerheid terug in zijn filosofisch systeem, en heeft hij dus een grond om op te staan, een beginpunt om in zijn filosofie van uit te gaan.
Zijn beide niet juist ? Ik denk, dus ik ben, kan, en daarmee ook, ik denk dus ik besta ?
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Ja beide zijn juist, maar dus niet 'je bent wie je denkt dat je bent'. Dat betekent heel wat anders.
Inderdaad, klopt. Al zou ik het gezegde ook kunnen verdedigen... 
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Het gaat over hetzelfde, maar het is latijns. Dat kan je niet helemaal 1 op 1 vertalen. Dan zou er staan denken dus ik ben.quote:Op zondag 15 januari 2012 20:24 schreef -Strawberry- het volgende:
Ja beide zijn juist, maar dus niet 'je bent wie je denkt dat je bent'. Dat betekent heel wat anders.
UITGESCHREVEN
Er staat gewoon niet hetzelfde. Maar dat is verder off-topic.quote:
[..]
Het gaat over hetzelfde, maar het is latijns. Dat kan je niet helemaal 1 op 1 vertalen. Dan zou er staan denken dus ik ben.
Je hebt ook Engelse woorden die meer omvatten dat Nederlandse woorden en vica versa. Heb alleen een verschrikkelijke kater dus kan nu effe niet met voorbeelden komenquote:
[..]
Er staat gewoon niet hetzelfde. Maar dat is verder off-topic.
UITGESCHREVEN
Ik denk dat het er ook mee te maken heeft in hoeverre de stoornis egosyntoom of egodystoon is.
Bij egosyntone symptomen/stoornissen ervaart de persoon deze meer als karaktereigenschappen en is overtuigd van zijn (afwijkende) opvattingen.
Egodystoon is meer wezensvreemd, iemand vindt zijn ideeën en gevoelens eigenlijk helemaal niet bij hem horen, hij weet bijvoorbeeld wel dat zijn angstreactie overtrokken is.
Het is sowieso een glijdende schaal. Bijna iedereen ziet een hondenfobie als een stoornis die je hebt, niet iets dat je bent, maar andersom spreken mensen zelden over iemand die 'lijdt aan psychopathie'. Dat wordt gewoon een psychopaat genoemd. Stoornissen als anorexia hangen daar een beetje tussenin.
Bij egosyntone symptomen/stoornissen ervaart de persoon deze meer als karaktereigenschappen en is overtuigd van zijn (afwijkende) opvattingen.
Egodystoon is meer wezensvreemd, iemand vindt zijn ideeën en gevoelens eigenlijk helemaal niet bij hem horen, hij weet bijvoorbeeld wel dat zijn angstreactie overtrokken is.
Het is sowieso een glijdende schaal. Bijna iedereen ziet een hondenfobie als een stoornis die je hebt, niet iets dat je bent, maar andersom spreken mensen zelden over iemand die 'lijdt aan psychopathie'. Dat wordt gewoon een psychopaat genoemd. Stoornissen als anorexia hangen daar een beetje tussenin.
...as always
Hier een prachtig gesproken boek. Zeer de moeite waard om geheel te luisteren!
Een must voor iedereen.
Een must voor iedereen.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Ik heb nu de diagnose psychotische stoornis Nao maar die wordt binnenkort waarschijnlijk veranderd in schizofrenie omdat mijn klachten erger zijn geworden.
Ik vind dat ik zelf in wezen niet veranderd ben, ben nog steeds dezelfde persoon met zelfde interesses als 10 jaar geleden.
Alleen mijn klachten zorgen ervoor dat het moeilijker wordt om geinteresseerd te zijn en iets te doen met de interesses die ik heb. Maar ik probeer mezelf te zien als een persoon die leeft met een stoornis en niet dat ik ook die stoornis ben.
Ik vind dat ik zelf in wezen niet veranderd ben, ben nog steeds dezelfde persoon met zelfde interesses als 10 jaar geleden.
Alleen mijn klachten zorgen ervoor dat het moeilijker wordt om geinteresseerd te zijn en iets te doen met de interesses die ik heb. Maar ik probeer mezelf te zien als een persoon die leeft met een stoornis en niet dat ik ook die stoornis ben.
Met veel in het leven is het zo, althans dat is hoe ik het ervaren heb. Dat het belangrijk is om te gaan doen wat je leuk vindt en waar je hart in ligt.
Heb je het idee dat je verleden achter je ligt nu ? Heb je kunnen verwerken wat er gebeurt is.
Heb je het idee dat je verleden achter je ligt nu ? Heb je kunnen verwerken wat er gebeurt is.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Ben het met je eens dat je iets moet doen wat je leuk vindt om te doenquote:
Met veel in het leven is het zo, althans dat is hoe ik het ervaren heb. Dat het belangrijk is om te gaan doen wat je leuk vindt en waar je hart in ligt.
Heb je het idee dat je verleden achter je ligt nu ? Heb je kunnen verwerken wat er gebeurt is.
Ik heb het verleden voor een groot gedeelte verwerkt alleen ik heb het nog niet verwerkt dat mijn psychotische klachten steeds erger worden en dat ik meer medicatie nodig heb om stabiel te blijven. Dat is op dit moment erg zwaar voor me maar ook daar kom ik wel overheen. Heb wel voor hetere vuren gestaan
Bedanktquote:
Ik hoop dat het goed gaat in de toekomst met je.
Dit dus.. door je bewust te zijn van je stoornis kan je er ook mee omgaan. Soms voelen mensen iets, maar als ze weten dat dit wordt veroorzaakt door hun stoornis en niet zozeer door wat ze vinden reageren ze er anders op. Korte termijn < Lange termijn..quote:
Allebei. Maar in de nieuwe DSM willen ze inderdaad gaan verwerken dat iemand niet een label opgeplakt krijgt, zoals 'je hebt een obsessief compulsieve stoornis', maar meer een beschrijving van wat degene doet.
Nadeel kan wel zijn dat sommige mensen niet weten waar hun problemen vandaan komen en daarmee zitten. Als ze dan weten dat ze ADHD hebben, dan kan dat als een opluchting voelen.
Beetje wikken en wegen dus.
Dit is een heel belangrijk proces in het leren omgaan met hoe je bent. Dat gaat bij "gewone" mensen wat makkelijker, omdat die emotioneel wat sterker in de schoenen staan en minder snel geneigd zijn zich van een flat af te gooien.
Cause I'd rather continue my trip to the top of the mountain then freeze to death in the valley.
Een andere kijk op de psychologie ?
[ Bericht 30% gewijzigd door Gertje-Plongers op 21-01-2012 08:57:14 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Het is tijd dat men hollistisch gaat benaderen hoe mensen ontwikkelen en in problemen komen.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Doen we dat niet?quote:
Het is tijd dat men holistisch gaat benaderen hoe mensen ontwikkelen en in problemen komen.
Heb wel het idee dat e.e.a. die kant op beweegt.
'Cos boys don't cry.
Nog lang niet genoeg nee. Maar er is wel een langzame kentering gaande merk ik.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Beetje goeie holistische visie is moeilijk uit te tekenen anno 2012. Los van de Maya kalender zouden we over 5 jaar wel eens in een hele andere wereld kunnen leven.quote:
Nog lang niet genoeg nee. Maar er is wel een langzame kentering gaande merk ik.
De tijden. Ze zijn interessant.
'Cos boys don't cry.
Een goede visie onstaat denk ik door de juiste intentie en maniet van denken. Problemem of moeilijkheden moet je vanuit de bron aanpakken en vandaar uit beredeneren. Wat je vaak ziet is wondverzorging en niet preventie daarvan.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Van een hoop stoornissen is de exacte oorzaak niet duidelijk.quote:
Een goede visie onstaat denk ik door de juiste intentie en maniet van denken. Problemem of moeilijkheden moet je vanuit de bron aanpakken en vandaar uit beredeneren. Wat je vaak ziet is wondverzorging en niet preventie daarvan.
Wat dat betreft is er nog een hoop onderzoek te verrichten. Het feit dat het een miljardenbusiness is met als primaire doelstelling zichzelf in stand houden (zoals elke commerciele organisatie) maakt het er ook niet altijd transparanter of betrouwbaarder op.
We moeten nog wel effe denk ik.
'Cos boys don't cry.
Ik gok dat veel vanuit de ontwikkeling terug te leiden zal zijn. Er zal best wel een deel biologisch zijn, maar ik denk dat het grootste deel van de stoornissen zo ontstaan.
De omgeving ( brede zin ) is cruciaal voor het ontstaan van ontwikkelingsstoornissen. Mijn inziens zou daar de nadruk op moeten liggen. Begrip van de oorsprong.
Medicatie is een mooi voorbeeld van het onderdrukken van processen, hoewel in sommige gevallen het een hulpmiddel kan zijn, zou de nadruk op therapie moeten liggen. En dan vooral op het inzichtelijk maken van de processen die spelen. En niet zozeer op omgang met de stoornis. Want dan doe je niets anders dan coping aanleren zonder te willen accepteren waar het vandaan komt.
De omgeving ( brede zin ) is cruciaal voor het ontstaan van ontwikkelingsstoornissen. Mijn inziens zou daar de nadruk op moeten liggen. Begrip van de oorsprong.
Medicatie is een mooi voorbeeld van het onderdrukken van processen, hoewel in sommige gevallen het een hulpmiddel kan zijn, zou de nadruk op therapie moeten liggen. En dan vooral op het inzichtelijk maken van de processen die spelen. En niet zozeer op omgang met de stoornis. Want dan doe je niets anders dan coping aanleren zonder te willen accepteren waar het vandaan komt.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Ik denk vooral dat we als maatschappij moeten kijken naar, hoe we kijken naar verschillen in, en tussen mensen. Met andere woorden, minder oordelen en meer acceptatie van anderen en anders denkenden.
Je ziet veel te vaak dat gedrag, kleding, gebruiken, afkomst, religieuze opvattingen etc.... Zorgt voor scheiding van groepen mensen, maar wel op een verkeerde manier. Namelijk door jezelf beter of anders te vinden dan anderen.
We doen niet anders dan denken in verschillen ? Groter, kleiner, dikker, dunner, beter, slechter, hoger, lager, intelligenter, dommer, slimmer...Deze manier van denken creeërt dus altijd winnaars en verliezers ? of op zijn minst minder bedeelden. De anderen ?
Ja maar ja...dit doen we al sinds mensenheugenis, dus daar gaan we niet aan morren !
Is dit wel verstandig vraag ik mij af ? Is het niet beter om er in iedergeval anders mee om te gaan..Dat er verschillen zijn is natuurlijk, hoe we daar vervolgens mee omgaan is aan ons zelf.
Wij geven ergens waarde en belang aan, maar er is aangetoont dat verschillen leiden tot ellende in veel gevallen. En op meerdere gebieden.
Is het van belang om daaraandacht op te vestigen ?
[ Bericht 0% gewijzigd door Gertje-Plongers op 11-02-2012 18:37:58 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Dat zijn allemaal goede vragen die je stelt maar uiteindelijk telt alleen de vraag of jijzelf er klaar voor bent om dingen echt anders te gaan doen, zolang je je blik op deze manier blijft richten op 'de rest' lever je in op je eigen ontwikkeling en ontplooiing.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Door mijn stoornis kan ik niet op die manier meedraaien in de samenleving zoals ik dat zou willen. Het 'verstoort' mijn leven dus eigenlijk. Dus ik heb een stoornis.
Tuurlijk niet, het is geen externaliseren. ( Althans in de manier hoe jij het bedoeld )quote:
Dat zijn allemaal goede vragen die je stelt maar uiteindelijk telt alleen de vraag of jijzelf er klaar voor bent om dingen echt anders te gaan doen, zolang je je blik op deze manier blijft richten op 'de rest' lever je in op je eigen ontwikkeling en ontplooiing.
Als je iets ziet en denkt is dat niet altijd wat de psychologie denkt..dat heb ik al eerder geprobeert duidelijk te krijgen.
Ik groei in mijn eigen proces en deel dingen weer met anderen terwijl ik doorga, is dat een vreemde gedachte of vreemd gedrag ?
Verder is dat trouwens een kortzichtige visie vind ik, omdat je er nu bijna vanuit gaat dat de wereld eigenlijk wel voldoet zoals die nu draait ? Maar dat de schoppers zo wil ik het maar even omschrijven, zich wellicht niet helemaal lekker voelen en dus maar beter kunnen veranderen, als ik het verkeerd uitleg graag even een reactie met verbeteringen.
BTW: Ik groei hier juist door, en doe ook wat ik leer.
Dat is ook de bedoeling van leren, namelijk toepassen. Dat is alles wat je hoeft te doen.[ Bericht 15% gewijzigd door Gertje-Plongers op 11-02-2012 19:54:35 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Zo bedoelde ik het niet, wat ik bedoel is dat je het hebt over de maatschappij en wat die zou moeten doen, daar kunnen je ideeën over hebben maar uiteindelijk doet de maatschappij 'gewoon' wat de maatschappij doet. Het zou zonde zijn als wat je wilt doen af laten hangen van wat de maatschappij doet/vind, en niet voor je eigen originele ideeën gaat, ik zeg niet dat jij dat doet maar meer in het algemeen bedoeldquote:
Tuurlijk niet, het is geen externaliseren.
Als je iets ziet en denkt is dat niet altijd wat de psychologie denkt..dat heb ik al eerder geprobeert duidelijk te krijgen.
Ik groei in mijn eigen proces en deel dingen weer met anderen terwijl ik doorga, is dat een vreemde gedachte of vreemd gedrag ?
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Ik begrijp wat je wilt zeggen daarmee. Maar zo eenvoudig is het niet. Als de maatschappij deterministisch ( zonder vrije wil ) is wel ja. Maar dat is de maatschappij dus niet.
Dus vind ik persoonlijk dat het wel nut heeft, of het effect heeft is een andere vraag.
Mijn eigen ideeën zijn er trouwens niet, ik vind het belangrijk bijvoorbeeld om inzicht en wijsheid te verwerven in het leven. Dit stel ik boven persoonlijk gewin.
[ Bericht 24% gewijzigd door Gertje-Plongers op 11-02-2012 23:01:13 ]
Dus vind ik persoonlijk dat het wel nut heeft, of het effect heeft is een andere vraag.
Mijn eigen ideeën zijn er trouwens niet, ik vind het belangrijk bijvoorbeeld om inzicht en wijsheid te verwerven in het leven. Dit stel ik boven persoonlijk gewin.
[ Bericht 24% gewijzigd door Gertje-Plongers op 11-02-2012 23:01:13 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Het maakt verder ook niet uit of iemand wel of niet een stoornis is of heeft, naar mijn mening. Iemand met een persoonlijkheidsstoornis heeft eigenlijk gewoon hele nare of belemmerende persoonlijkheid.
De vraag dat TS (Maanvis) beter had kunnen vragen, is het mogelijk dat iemand uit zijn of haar stoornis uitgroeit? Of kan iemand een manier vinden om met een persoonlijkheidsstoornis een manier vinden om toch alles uit het leven te halen wat een normale persoon zou willen behalen? (Intimiteit, goede baan, betrouwbare vrienden, enz). Stel een jongen wordt gediagnosticeerd met afhankelijke persoonlijkheidsstoornis. Kan hij uiteindelijk zijn eigen weg vinden?
Verder vind ik wel dat er rekening moet worden gehouden met mensen met een stoornis, maar het mag geen excuus-brief zijn. Iemand met ASPD moet nog steeds naar de gevangenis/TBS als hij een moord pleegt.
De vraag dat TS (Maanvis) beter had kunnen vragen, is het mogelijk dat iemand uit zijn of haar stoornis uitgroeit? Of kan iemand een manier vinden om met een persoonlijkheidsstoornis een manier vinden om toch alles uit het leven te halen wat een normale persoon zou willen behalen? (Intimiteit, goede baan, betrouwbare vrienden, enz). Stel een jongen wordt gediagnosticeerd met afhankelijke persoonlijkheidsstoornis. Kan hij uiteindelijk zijn eigen weg vinden?
Verder vind ik wel dat er rekening moet worden gehouden met mensen met een stoornis, maar het mag geen excuus-brief zijn. Iemand met ASPD moet nog steeds naar de gevangenis/TBS als hij een moord pleegt.
To truly try means to accept God's love, his healing, to accept the world can be ugly, but your heart doesn't have to be."
Met bijvoorbeeld autisme of schizofrenie kan het gewoon heel lastig zijn om uiteindelijk je weg in het leven te vinden. Ik weet niet of je uit de problemen die deze stoornissen geven echt kunt "groeien", veel zit gewoon in je en zul je de rest van je leven bij je dragen.
De nadruk met dit soort dingen moet richting voorkomen zijn. Dat is altijd beter dan genezen. Dat geldt voor alle problemen op elk vlak.
Maar als je eenmaal een probleem hebt dan is het veel moeilijker om weer 'normaa'l te worden, als dat al kan.
Maar als je eenmaal een probleem hebt dan is het veel moeilijker om weer 'normaa'l te worden, als dat al kan.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Hoe kun je autisme voorkomen?quote:
De nadruk met dit soort dingen moet richting voorkomen zijn. Dat is altijd beter dan genezen. Dat geldt voor alle problemen op elk vlak.
Maar als je eenmaal een probleem hebt dan is het veel moeilijker om weer 'normaa'l te worden, als dat al kan.
Geen idee, ik ben geen wetenschapper met voldoende kennis. Maar dat doet het voorstel geen zeer. Voorkomen is nu eenmaal beter, niet gezegd dat dat met alles kan op dit moment.quote:
In de toekomst is dit misschien wel mogelijk naarmate er inzicht in de oorzaak komt. Ik heb trouwens ook geen idee in hoeverre autisme biologisch is of een ontwikkelingsstoornis ? Heb jij een idee.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Autisme is een pervasieve ontwikkelingsstoornis die een genetische basis heeft. Als je het hebt betekent dat vaak dat het ook in de familie zit.quote:
[..]
Geen idee, ik ben geen wetenschapper met voldoende kennis. Maar dat doet het voorstel geen zeer. Voorkomen is nu eenmaal beter, niet gezegd dat dat met alles kan op dit moment.
In de toekomst is dit misschien wel mogelijk naarmate er inzicht in de oorzaak komt. Ik heb trouwens ook geen idee in hoeverre autisme biologisch is of een ontwikkelingsstoornis ? Heb jij een idee.
Ik denk dat als je het eenmaal hebt dat het dan erg lastig wordt om het ooit helemaal te kunnen genezen.
Voorkomen zou dan al voor de zwangerschap moeten gebeuren denk ik.
Maar ja, de menselijke technische en medische ontwikkeling staat nog maar in de kinderschoenen, wie weet wat ze over 100 / 1000 of misschien wel 10.000 jaar wel niet allemaal kunnen.
Het gaat er denk ik niet om of de wereld 'voldoet' of niet, en ook niet of we het zo zouden moeten willen hebben maar dat het is zoals het is, we hebben maar 1 wereld en vinden dat op het moment anders zou moeten zijn dan ie is, is vrij zinloos.quote:
Verder is dat trouwens een kortzichtige visie vind ik, omdat je er nu bijna vanuit gaat dat de wereld eigenlijk wel voldoet zoals die nu draait ? Maar dat de schoppers zo wil ik het maar even omschrijven, zich wellicht niet helemaal lekker voelen en dus maar beter kunnen veranderen, als ik het verkeerd uitleg graag even een reactie met verbeteringen.
Dat neemt niet weg dat het goed en nuttig is om na te denken over hoe het beter kan om daar dan naartoe te werken en je daar voor inzitten, maar het is anders om dat te doen vanuit negativiteit (dit is klote zo) dan vanuit acceptatie; het is nu zoals het is, wellicht dat het beter kan, laten we daarmee aan de slag gaan
Als je een schopper bent en je niet lekker voelt bij hoe het gaat dan ben je gericht op het negatieve en ben je niet bezig vanuit acceptatie, dat is dus iets waar je als schopper zelf iets mee kunt doen, voor jezelf om vanuit acceptatie en positiviteit te gaan handelen en voor je/de wereld om er positieve dingen mee kunt bereiken. Denk dat het ieders taak en verantwoordelijkheid is om een passend en voldoeninggevend bestaan voor zichzelf op te bouwen en dat is daar een onderdeel van.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Blijft de vraag, ben jij (of wie dan ook, behept met een zogenaamde 'stoornis') ziek, of is de maatschappij dat?quote:
Door mijn stoornis kan ik niet op die manier meedraaien in de samenleving zoals ik dat zou willen. Het 'verstoort' mijn leven dus eigenlijk. Dus ik heb een stoornis.
It is no measure of health to be well-adjusted to a profoundly sick society!
Dit is psychologische oorlogsvoering van de bovenste plank: Mensen die van zichzelf denken dat ze mentaal ziek zijn, zijn makkelijk onder controle te houden. Ze hebben het geloof in hun eigen denkbeelden verloren, dus zullen niet in opstand komen.
[ Bericht 6% gewijzigd door beestjuh op 12-02-2012 08:59:24 ]
power to the people
Nee, daar ben ik het niet volledig mee eens. Althans niet op de manier hoe jij het stelt. Namelijk dat alles maar gewoon zal moeten gaan zoals het gaat omdat het nu eenmaal de realitieit is.quote:
[..]
Het gaat er denk ik niet om of de wereld 'voldoet' of niet, en ook niet of we het zo zouden moeten willen hebben maar dat het is zoals het is, we hebben maar 1 wereld en vinden dat op het moment anders zou moeten zijn dan ie is, is vrij zinloos.
Juist als er signalen zijn die vragen om aandacht dan is het zaak om daar naar te kijken. Al zeg je hetzelfde, is het alleen niet helemaal hetzelfde.
Namelijk iets vinden vind jij al nuttelooos ? Al relativeer je het in je verdere bericht. En zet je het om naar een stuk realisme. Toch vind ik het verhaal niet overtuigend genoeg, en denk ik dat juist de schoppers nodig zijn voor bewustwording ergens van, soms.
Ik hoop dat je de nuance er uit kunt halen, ik vind het moeilijk om het precies goed uit te leggen namelijk . Ik zie dus eigenlijk een klein verschil tussen realisme en de wel-overdachte en constructieve benandering van om het even welk probleem dan ook, die deel ik ook overigens. Alleen vind ik niet dat dat altijd en overal geldt, namelijk omdat anders er geen dynamiek zou zijn. Als alles zo vanzelfsprekend was geweest dan waren er geen problemen ?
Soms is het nodig om beide te accepteren en door collisie bij elkaar te komen. Dat is het verschil denk ik.
Het is ook vanuit acceptatie voor de meesten ? Dat iets begint met onvrede of met een Wat is het toch klote gevoelquote:Dat neemt niet weg dat het goed en nuttig is om na te denken over hoe het beter kan om daar dan naartoe te werken en je daar voor inzitten, maar het is anders om dat te doen vanuit negativiteit (dit is klote zo) dan vanuit acceptatie; het is nu zoals het is, wellicht dat het beter kan, laten we daarmee aan de slag gaan
Veranderd niets aan de intentie ervan en ook niet aan de kracht ervan ?
Mee eens.quote:Als je een schopper bent en je niet lekker voelt bij hoe het gaat dan ben je gericht op het negatieve en ben je niet bezig vanuit acceptatie, dat is dus iets waar je als schopper zelf iets mee kunt doen, voor jezelf om vanuit acceptatie en positiviteit te gaan handelen en voor je/de wereld om er positieve dingen mee kunt bereiken. Denk dat het ieders taak en verantwoordelijkheid is om een passend en voldoeninggevend bestaan voor zichzelf op te bouwen en dat is daar een onderdeel van.
Je moet vanuit acceptatie en positiviteit werken, anders is het inderdaad nutteloos.
If you aint smiling you're doing it wrong..
[ Bericht 4% gewijzigd door Gertje-Plongers op 13-02-2012 10:19:46 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Zolang het maar niet is vanuit woede op die samenleving als geheel. Anders ga je je doel voorbij en ben je aan het schreeuwen als een klein kind en wordt je niet serieus genomen.quote:Op zondag 12 februari 2012 08:52 schreef beestjuh het volgende:
[..]
Blijft de vraag, ben jij (of wie dan ook, behept met een zogenaamde 'stoornis') ziek, of is de maatschappij dat?
It is no measure of health to be well-adjusted to a profoundly sick society!
Dit is psychologische oorlogsvoering van de bovenste plank: Mensen die van zichzelf denken dat ze mentaal ziek zijn, zijn makkelijk onder controle te houden. Ze hebben het geloof in hun eigen denkbeelden verloren, dus zullen niet in opstand komen.
Al kunnen de aangedragen feiten of gedachten een bepaalde waarheid hebben.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
De mens wordt al vele eeuwen geconditioneerd om alles wat buiten de norm valt, niet serieus te nemen. Zo werden, en worden, vele, zo niet de meeste, grote denkers verguisd (en ook met stoornissen bezwaard) door de samenleving die wél klakkeloos de norm aanhoudt.quote:
[..]
Zolang het maar niet is vanuit woede op die samenleving als geheel. Anders ga je je doel voorbij en ben je aan het schreeuwen als een klein kind en wordt je niet serieus genomen.
Al kunnen de aangedragen feiten of gedachten een bepaalde waarheid hebben.
Vooral bij depressieve stoornissen is het treffend, al is de maatschappij verrot tot in de kern, het is de individuele persóón die ziek is, die moet veranderen, en dus aan de anti-depressiva moet. Aardige bijkomstigheid is dat mensen die aan de pillen zitten, niet gauw in opstand zullen komen.
Dit is slechts een voorbeeld. Talloze experimenten met mind-control hebben hier duidelijk hun vruchten afgeworpen.
power to the people
Voor zover ik dat kan beoordelen heb je zeker gelijk. Ik probeer een beetje mijn kennis te verbreden op veel vlakken om het een beetje in perspectief te zien allemaal, en daar wordt je niet blijer van nee.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Raar eigenlijk dat iemand een slet noemen geen geldige diagsnose is, er zijn zekers wel criteria aan verbonden.
UITGESCHREVEN
Als iemand een ander voor slet uitmaakt is dat niet meer dan een uiting van diegene zijn eigen negativiteit gegoten in een impuls om een ander negatief te veroordelen. Wat hebben criteria daarmee te maken? Een vrouw kan 1000 bedpartners gehad hebben, of dat de behoefte om die vrouw een slet te noemen bij iemand oproept verschilt per persoon.quote:
Raar eigenlijk dat iemand een slet noemen geen geldige diagsnose is, er zijn zekers wel criteria aan verbonden.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Een filmpje over de Psychiatrie. Kan als schokkend ervaren worden.Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Denk je dat dit de fundamentele oorzaak is van alle stoornissen? Voor bijv. depressie of PTSD kan ik me wel voorstellen dat het oorspronkelijk ging om coping met een overweldigende, gevaarlijke omgeving. Depressie komt op me over als een soort van instorting bij de machteloosheid tegenover een gevaar, terwijl PTSD de nog overactieve vigilantie is (kort door de bocht). Maar bij zoiets als autisme dat vanaf een heel jonge leeftijd aanwezig is, of iets ernstigs en relatief zeldzaam zoals schizofrenie kan ik minder goed die voorstelling maken.quote:
Wat in dit topic als stoornis wordt gezien zijn die vermogens die in beslag gelegd worden vanuit coping, vanuit een overlevingsstrategie die bedoeld is pijnlijke, onverwerkte zaken te vermijden; zolang die onwerwerkt zijn liggen ze in je onbewuste opgeslagen als bedreigend, kom je met die dingen in aanraken dan gaan de alarmbellen af. Dat kost je je vermogen, daar lever je dan op in, ze worden gebruikt om je uit het leven te houden ipv je juist te laten leven. Niet jezelf kunnen zijn is het uiterste tegenovergestelde van vrijheid.
Beetje ironisch dat nadat ik de label 'depressie' en 'sociale fobie' had gekregen, ik geholpen ben door therapeuten om aan mijn zelfvertrouwen, angstklachten, zelfkennis e.d. te werken. Ik ben uit de therapie als een meer zelfstandig, kritisch denkend en dus 'gevaarlijk' persoon gekomen.quote:
[..]
Blijft de vraag, ben jij (of wie dan ook, behept met een zogenaamde 'stoornis') ziek, of is de maatschappij dat?
It is no measure of health to be well-adjusted to a profoundly sick society!
Dit is psychologische oorlogsvoering van de bovenste plank: Mensen die van zichzelf denken dat ze mentaal ziek zijn, zijn makkelijk onder controle te houden. Ze hebben het geloof in hun eigen denkbeelden verloren, dus zullen niet in opstand komen.
Wat me stoort aan het idee dat psychiatrische labels er alleen zijn om mensen te onderdrukken, is dat daarmee het echte leed van 'mensen met een stoornis' onder de mat lijkt te worden geveegd. Angst, depressie, delusies, compulsies etc. zijn dingen waar personen echt zélf last van hebben. Om de klachten te benoemen betekent nog helemaal niet dat je die personen bestempelt als 'gek', 'ziek', 'kapot', 'minderwaardig' e.d. Overigens vindt die stigmatisatie wel plaats, wat heel triest en verwerpelijk is. Maar nog geen reden om geestelijke problemen niet te categoriseren in algemene beelden.
Aan de andere kant is het een prima opmerking dat de omgeving veel kan bijdragen aan iemands problemen. Bijvoorbeeld leven in een gezin met veel emotionele manipulatie, in een buurt met veel straatgeweld, een baan waarin onredelijke eisen worden gesteld en de werkgever intimiderend is etc. Voor zover een volwassen client ervoor kan kiezen in een betere omgeving te gaan leven, is het erg zinvol om het daar over te hebben. Uiteraard is het ook nuttig gezonde coping strategien aan te leren voor zolang je nog wel vastzit in een rotte omgeving. Lastiger is het voor kinderen met geestelijke problemen, omdat ze niet zomaar van gezin, school, buurt etc. kunnen wisselen. Daar zou een grote ingreep in de omgeving belangrijker kunnen zijn dan het kind proberen te veranderen. Maar dat hangt natuurlijk af van de specifieke situatie.
Dan heb je een goede therapeut getroffen of een goede instelling. Die zijn er natuurlijk ook, gelukkig maar. Daarom is het zaak om nooit te gaan generaliseren over iets.quote:Beetje ironisch dat nadat ik de label 'depressie' en 'sociale fobie' had gekregen, ik geholpen ben door therapeuten om aan mijn zelfvertrouwen, angstklachten, zelfkennis e.d. te werken. Ik ben uit de therapie als een meer zelfstandig, kritisch denkend en dus 'gevaarlijk' persoon gekomen.
Maar de problemen en ellende komen ook niet uit het niets ! Dat is de andere kant van de medaille.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Tuurlijk, ik was zelf uit een giftige omgeving gestapt (mijn familie). Daarna ben ik gelukkig toch vooral prettige mensen tegen gekomen. En met de onbeschofte, onprettige mensen leerde ik ook wel om te gaan. Als volwassene denk ik dat je er niet om heen kan, dat de verantwoordelijkheid voor je geestelijke gezondheid in eigen handen ligt. Je moet zelf op zoek naar de juiste therapeut, de juiste zelfhulpboeken, de juiste vrienden e.d. Met uitzondering van zeer ernstige stoornissen waar iemand maar met moeite voor zichzelf kan zorgen. Of misschien een zeer onderdrukkende samenleving waar je amper vrijheid hebt en niet kan ontsnappen (bijv. sommige plekken in het midden-oosten of nare afgelegen indianenstammen).quote:
[..]
Dan heb je een goede therapeut getroffen ofeen goede instelling. Die zijn er natuurlijk ook, gelukkig maar. Daarom is het zaak om nooit te gaan generaliseren over iets.
Maar de problemen en ellende komen ook niet uit het niets ! Dat is de andere kant van de medaille.
Absoluut gelijk in, maar helaas geldt dit niet voor iedereen ! De hulpverlening moet dit aandragen en ondersteunen. Jij hebt geluk dat je deze keuzes gemaakt en hebt kunnen maken. Er zijn er heel veel die deze keuze niet kunnen maken.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Op wat voor manier bedoel je dat die personen de keuzes niet kunnen maken?quote:
Absoluut gelijk in, maar helaas geldt dit niet voor iedereen ! De hulpverlening moet dit aandragen en ondersteunen. Jij hebt geluk dat je deze keuzes gemaakt en hebt kunnen maken. Er zijn er heel veel die deze keuze niet kunnen maken.
Door gebrek aan intelligentie ( zelfhulp bv) of gewoon omdat ze niet weten wat ze kunnen doen, of er geen weet van hebben.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Gebrek aan intelligentie? Ja, zoals ik al boven zei, als je een meer ernstige stoornis hebt (laten we bijv. Down syndroom daaronder rekenen, maar een laag IQ is ook mogelijk bij autisme), dan neemt de vrijheid en mogelijkheid af om zelf er wat aan te gaan doen. Wat betreft mensen met een meer gemiddeld IQ en zonder ernstige stoornis, die in een moderne samenleving wonen met allerlei beschikbare informatiebronnen, lijkt dat me veel lastiger te rechtvaardigen. Je kunt problemen aandragen bij je huisarts, op het internet zoeken, informatielijnen bellen, chatten met psychologen, mailen, noem maar op. Als je niet weet wat je kan doen, dan heb je echt geen moeite gedaan er informatie over op te zoeken. En als je geen weet hebt van je stoornis, maar er ook verder geen last van hebt, prima toch? Maar als je wel ergens last van hebt, lijkt het me logisch dat je dat aangeeft bij de huisarts of waar dan ook. Iemand die kiespijn heeft maar niet naar de tandarts gaat is ook niet bepaald een hulpeloze, onwetende slachtoffer.quote:
Door gebrek aan intelligentie ( zelfhulp bv) of gewoon omdat ze niet weten wat ze kunnen doen, of er geen weet van hebben.
Het probleem met jouw stellige mening hieromtrent is dat je jouw visie gaat extrapoleren naar de anderen....Niet erg handig.
Hierdoor ontstaat er een beeld dat niet voldoet aan de werkelijkheid.
Hierdoor ontstaat er een beeld dat niet voldoet aan de werkelijkheid.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Kan je uitleggen waar mijn extrapolatie krom loopt en wat wel een kloppend beeld van de werkelijkheid is? Wanneer kan je zeggen dat iemand echt niet in staat is te leren over zijn problemen en hulp te zoeken?quote:
Het probleem met jouw stellige mening hieromtrent is dat je jouw visie gaat extrapoleren naar de anderen....Niet erg handig.
Hierdoor ontstaat er een beeld dat niet voldoet aan de werkelijkheid.
Het zit um niet in de kromheid ervan, maar in de aanname dat wat jij doet iedereen kan en zou moeten doen. Dat het logisch is wil niet zeggen dat het zo is.
Je hebt gelijk dat dat de ideale manier van doen zou zijn in zo'n geval.
Maar we leven niet in een ideale wereld. En sommigen hebben hulp nodig, met bijna alles !
Je hebt gelijk dat dat de ideale manier van doen zou zijn in zo'n geval.
Maar we leven niet in een ideale wereld. En sommigen hebben hulp nodig, met bijna alles !
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
hier wil ik toch even iets over kwijt. want dat is gewoon niet correct. problemen en ellende kunnen wel degelijk 'uit het niets' komen. het leven is niet maakbaar, je kunt niet altijd alle ellende voorkomen en soms gebeuren de naarste dingen iemand. gewoon omdat je pech hebt. omdat de cosmische compas verkeerd stond, omdat , tsja, in china iemand een veertje wegblies.quote:
[..]
Dan heb je een goede therapeut getroffen of een goede instelling. Die zijn er natuurlijk ook, gelukkig maar. Daarom is het zaak om nooit te gaan generaliseren over iets.
Maar de problemen en ellende komen ook niet uit het niets ! Dat is de andere kant van de medaille.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
En wat is precies je punt ?quote:
[..]
hier wil ik toch even iets over kwijt. want dat is gewoon niet correct. problemen en ellende kunnen wel degelijk 'uit het niets' komen. het leven is niet maakbaar, je kunt niet altijd alle ellende voorkomen en soms gebeuren de naarste dingen iemand. gewoon omdat je pech hebt. omdat de cosmische compas verkeerd stond, omdat , tsja, in china iemand een veertje wegblies.
Het is zeker correct, geloof mij maar, als je het niet gelooft, doe onderzoek naar de oorzaken van menselijk lijden of menselijk gedrag.
Mensen reageren heel sterk op de omgeving in de brede zin van het woord. Cosmische klokken en andere zaken hebben er niet zo heel veel mee van doen.
Je kunt het bekijken vanuit vele hoeken dat wel, maar iets komt niet uit het niets, en al zeker niet menselijk gedrag. Eigenlijk is alles volgens de wet van actie-reactie opgebouwd. Dus iets is nooit zomaar.
[ Bericht 8% gewijzigd door Gertje-Plongers op 13-02-2012 12:12:58 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
kom niet bij me aan over dat er altijd een oorzaak is voor menselijk lijdenquote:
[..]
En wat is precies je punt ?
Het is zeker correct geloof mij maar, zo niet doe onderzoek naar de oorzaken van menselijk lijden of menselijk gedrag.
dat is er domweg niet altijd. stap maar eens een ziekenhuis binnen.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Zelfs dat heeft een oorzaak, al dan niet toegebracht opzettelijk. Maar lijden heeft oorzaken.quote:
[..]
kom niet bij me aan over dat er altijd een oorzaak is voor menselijk lijden
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
nee dat heeft het nietquote:
[..]
Zelfs dat heeft een oorzaak, al dan niet toegebracht opzettelijk. Maar lijden heeft oorzaken.
soms heb je gewoon domweg pech. dan werken de longen niet naar behoren na de geboorte. of een tijdje wel en dan niet meer. en dan is daar geen medische reden voor. wat dan?
als we toch bezig zijn: wat is dan oorzaak van bv alzheimer?
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Ik denk dat je niet begrijpt wat ik wil zeggen, dat geeft niet.quote:
[..]
nee dat heeft het niet
soms heb je gewoon domweg pech. dan werken de longen niet naar behoren na de geboorte. of een tijdje wel en dan niet meer. en dan is daar geen medische reden voor. wat dan?
als we toch bezig zijn: wat is dan oorzaak van bv alzheimer?
Pech is iets anders dan niet oorzakelijk ?
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
nja, ik schiet in defensie vanuit dat hele idee dat de wereld maakbaar is en dat overal een eenduidige oorzaak voor is. en dat is gewoon domweg niet zo. je stelt dat lijden altijd een oorzaak heeft. ik kan daar niet helemaal in meegaan. veel lijden heeft idd een oorzaak. maar niet alle. soms gebeuren er nu eenmaal hele nare dingen zonder dat er een echte aanwijsbare oorzaak voor is. het is lastige materie hoor. ik spreek overigens wel vanuit eigen ervaring dat er soms geen aanwijsbare oorzaak/reden is voor ziekte, lijden en dood. soortgelijke situatie; de een doet het prima, de ander sterft na een flinke lijdensweg.quote:
[..]
Ik denk dat je niet begrijpt wat ik wil zeggen, dat geeft niet.
Pech is iets anders dan niet oorzakelijk ?
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Ik begrijp je houding ook prima hoor
Maar mij gaat het om andere dingen, namelijk psychisch lijden en stoornissen. De andere kant die jij beschrijft is zeker ook net zo belangrijk, maar nu is het een stelling proberen te ontkrachten op de uitzonderingen en dat is jammer en geheel niet belangrijk.
Wat belangrijk is is dat er gekeken gaat worden naar de oorzaken van lijden en hier aandacht aan schenken.
Maar mij gaat het om andere dingen, namelijk psychisch lijden en stoornissen. De andere kant die jij beschrijft is zeker ook net zo belangrijk, maar nu is het een stelling proberen te ontkrachten op de uitzonderingen en dat is jammer en geheel niet belangrijk.
Wat belangrijk is is dat er gekeken gaat worden naar de oorzaken van lijden en hier aandacht aan schenken.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Waar lijden en omgang met lijden een mooi onderdeel van kan wezen. Neem bijvoorbeeld de dood en omgang met verlies. Hier is misschien ook wel wat in te doen. Door veel dingen te bespreken en openbaar te maken kun je veel bereiken.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
stellingen worden altijd ontkracht op de uitzonderingen 
da's het idee achter een stelling tenslotte! (sorry, ben wiskundige)
toch denk ik dat je teveel waarde toekent aan het vermogen van hulpverleners om die hulp ook te bieden terwijl dat niet aanvaard wordt. als je dan ook nog meeneemt dat het nu eenmaal ook makkelijk zat zo kan zijn dat je weliswaar de oorzaken van dat geestelijke lijden kan benoemen (per individuele situatie), je dan nog zomaar geen zak er aan kan doen. never mind dat het niet zo eenvoudig is om de oorzaak te vinden en het gegeven dat zeker geestelijk lijden niet zomaar uit 1 oorzaak afkomstig is, maar een opeenstapeling van dingen/oorzaken.
da's het idee achter een stelling tenslotte! (sorry, ben wiskundige)
toch denk ik dat je teveel waarde toekent aan het vermogen van hulpverleners om die hulp ook te bieden terwijl dat niet aanvaard wordt. als je dan ook nog meeneemt dat het nu eenmaal ook makkelijk zat zo kan zijn dat je weliswaar de oorzaken van dat geestelijke lijden kan benoemen (per individuele situatie), je dan nog zomaar geen zak er aan kan doen. never mind dat het niet zo eenvoudig is om de oorzaak te vinden en het gegeven dat zeker geestelijk lijden niet zomaar uit 1 oorzaak afkomstig is, maar een opeenstapeling van dingen/oorzaken.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
triest genoeg kan ik je wederom uit ervaring vertellen dat rouw voor de meeste mensen een erg eng onderwerp is. iedereen heeft namelijk een eigen invulling mbt hoe je dat aan dient te pakken en veel mensen voelen zich dan geroepen om dat voor die ander die het meemaakt in te vullen.quote:
Waar lijden en omgang met lijden een mooi onderdeel van kan wezen. Neem bijvoorbeeld de dood en omgang met verlies. Hier is misschien ook wel wat in te doen. Door veel dingen te bespreken en openbaar te maken kun je veel bereiken.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dan zijn stellingen slechts soms handig....quote:
stellingen worden altijd ontkracht op de uitzonderingen
da's het idee achter een stelling tenslotte! (sorry, ben wiskundige)
toch denk ik dat je teveel waarde toekent aan het vermogen van hulpverleners om die hulp ook te bieden terwijl dat niet aanvaard wordt. als je dan ook nog meeneemt dat het nu eenmaal ook makkelijk zat zo kan zijn dat je weliswaar de oorzaken van dat geestelijke lijden kan benoemen (per individuele situatie), je dan nog zomaar geen zak er aan kan doen. never mind dat het niet zo eenvoudig is om de oorzaak te vinden en het gegeven dat zeker geestelijk lijden niet zomaar uit 1 oorzaak afkomstig is, maar een opeenstapeling van dingen/oorzaken.
Wederom snap je niet waar ik naartoe wil denk ik. Sorry.
Je gaat er van uit of hebt de intentie dat alles op te lossen zou moeten wezen, dit is natuurlijk niet het geval. Wel is het handig om lijden en dan vooral de psychische kant, waar veel winst te halen is door inzicht en goed gebruik hiervan. Te willen minimaliseren. Al denk jij nu waarschijnlijk dat dit al gebeurd ? Helaas. Dit is slechts ten dele waar.
Door te zeggen dat er soms een client geen baat bij heeft, heeft geen relevantie. Hoe jammer ook. Ik geef de hulpverlener ook geen schuld trouwens, die doen wat ze kunnen, of geleerd hebben.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Dit is niet triest, dat is een kans ? Dat er veel mensen angst voor hebben is voor een deel te danken aan de omgeving waar mensen in verkeren ? Daar dan stoppen en zeggen, oke, het is wat het is ! is niet handig, maar jammer.quote:
[..]
triest genoeg kan ik je wederom uit ervaring vertellen dat rouw voor de meeste mensen een erg eng onderwerp is. iedereen heeft namelijk een eigen invulling mbt hoe je dat aan dient te pakken en veel mensen voelen zich dan geroepen om dat voor die ander die het meemaakt in te vullen.
Ook voor de personen in kwestie ?
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
hier snap ik niet wat je bedoeltquote:
[..]
Dit is niet triest, dat is een kans ? Dat er veel mensen angst voor hebben is voor een deel te danken aan de omgeving waar mensen in verkeren ? Daar dan stoppen en zeggen, oke, het is wat het is ! is niet handig, maar jammer.
Ook voor de personen in kwestie ?
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Die te verlichten zou kunnen zijn misschien ?quote:triest genoeg kan ik je wederom uit ervaring vertellen dat rouw voor de meeste mensen een erg eng onderwerp is.
Invullen is iets heel anders natuurlijk, althans als je het over een soort dwang zou hebben. Inzicht of denken erover daarintegen is iets heel anders, en zou soms kunnen helpen wellicht ?quote:iedereen heeft namelijk een eigen invulling mbt hoe je dat aan dient te pakkenen veel mensen voelen zich dan geroepen om dat voor die ander die het meemaakt in te vullen.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
wellicht een voorbeeldje dan. ik ben vorige week namelijk best boos geworden en heb kattig gereageerd. we hebben namelijk voor ons jongste zoontje die volgende week jarig is een slinger gekocht. met ook de naam van zijn tweelingbroertje erop, die overleden is. wat ons betreft simpel; die is ook jarig en we willen nu juist zo graag dat hij niet vergeten wordt en hem herinneren op een fijne manier.quote:
[..]
Die te verlichten zou kunnen zijn misschien ?
[..]
Invullen is iets heel anders natuurlijk, althans als je het over een soort dwang zou hebben. Inzicht of denken er over daarin tegen is iets heel anders, en zou soms kunnen helpen wellicht ?
dat kan dus niet. want we krijgen commentaar. ergste is; je krijgt altijd comentaar. de een vind dat je er vooral niet bezig mee moet zijn en de ander staat er op om (op een nare manier) te pas (en vooral) te onpas te bidden, kaarsjes opsteken enzovoorts. ik hoor het van veel mensen in een soortgelijke situatie. je wordt echt niet in je waarde gelaten. mensen vullen voor ons vanalles in en gaan daar echt heel ver in.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dat is heel vervelend voor jullie inderdaad. En wat ik niet begrijp is dan, zoals je zegt dat jullie en jullie ervaring en kijk daarop wordt ondervangen door advies, wat eigenlijk geen advies is maar hun beleving ervan op julllie geprojecteerd. Daar gaat het fout inderdaad.quote:
[..]
wellicht een voorbeeldje dan. ik ben vorige week namelijk best boos geworden en heb kattig gereageerd. we hebben namelijk voor ons jongste zoontje die volgende week jarig is een slinger gekocht. met ook de naam van zijn tweelingbroertje erop, die overleden is. wat ons betreft simpel; die is ook jarig en we willen nu juist zo graag dat hij niet vergeten wordt en hem herinneren op een fijne manier.
dat kan dus niet. want we krijgen commentaar. ergste is; je krijgt altijd comentaar. de een vind dat je er vooral niet bezig mee moet zijn en de ander staat er op om (op een nare manier) te pas (en vooral) te onpas te bidden, kaarsjes opsteken enzovoorts. ik hoor het van veel mensen in een soortgelijke situatie. je wordt echt niet in je waarde gelaten. mensen vullen voor ons vanalles in en gaan daar echt heel ver in.
En dat heeft niets te maken met wat ik wou zeggen en bedoelde
Mooi trouwens hoe jullie daar mee omgaan
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
nja, wat ik bedoel, is dat mensen de neiging hebben om dingen in te vullen voor een ander. of dat nou gaat over rouw, lijden, geestesziekte, gedragsproblemen, of wat dan ook is. iedereen heeft een mening en iedereen vindt dat die ander (die het allemaal overkomt) dit-of-dat-of-zus-of-zo dient te doen.
en dat invullen voor een ander gaat vaak nogal grof! R&P is daar eigenlijk als geheel nog het beste voorbeeld. het staat hier bol van de adviezen van mensen die veelal in het eggie geen zak weten van wat er speelt. kijk naar fusionfreak zn topics, kijk naar alle borderlineverhalen, nou ja. zo kan ik wel uren doorgaan.
en dat invullen voor een ander gaat vaak nogal grof! R&P is daar eigenlijk als geheel nog het beste voorbeeld. het staat hier bol van de adviezen van mensen die veelal in het eggie geen zak weten van wat er speelt. kijk naar fusionfreak zn topics, kijk naar alle borderlineverhalen, nou ja. zo kan ik wel uren doorgaan.
Your mind don't know how you're taking all the shit you see
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Dont believe anyone but most of all dont believe me
God damn right it's a beautiful day Uh-huh
Daar geef ik je volmondig gelijk in. Het is juist de omgang met inzicht en kennis wat het de waarde geeft, en niet één advies kun je toepassen op alle situaties. Daar ligt het probleem, voor zover je daar van kunt spreken.
Hoe goed bedoeld inderdaad ook. Het blijft maatwerk.
Maar ondanks dat geloof ik heilig in de kennis en inzicht an sich. Het moeilijke is het overbrengen op een constructieve manier. Het is vooral vind ik van belang om inzichten met elkaar te delen zonder het op te dringen. Als het maar beschikbaar is. Wat iemand er mee kan of wil ligt aan de persoon zelf.
Iets opdringen gaat niet en moet je ook niet willen. Ook al weet je of heb je de ervaring dat het beter zou zijn of kunnen.
Hoe goed bedoeld inderdaad ook. Het blijft maatwerk.
Maar ondanks dat geloof ik heilig in de kennis en inzicht an sich. Het moeilijke is het overbrengen op een constructieve manier. Het is vooral vind ik van belang om inzichten met elkaar te delen zonder het op te dringen. Als het maar beschikbaar is. Wat iemand er mee kan of wil ligt aan de persoon zelf.
Iets opdringen gaat niet en moet je ook niet willen. Ook al weet je of heb je de ervaring dat het beter zou zijn of kunnen.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
quote:Dat was deprimerend, zeg.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Een filmpje over de Psychiatrie. Kan als schokkend ervaren worden.
Een boek dat ik iedereen geinteresseerd in geestelijke gezondheid aanraad is The Myth of Mental Illness door Szasz: http://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Szasz Of je nu voor of tegen psychiatrie in de huidige vorm bent, het is een belangrijke vraag wat er bedoeld wordt met 'geestelijke ziekte', of geestelijke problemen passen binnen een medisch model van ziekte, hoe je objectief kan meten dat iemand zo'n ziekte heeft of niet etc. Ook stelt hij moraliteit van bijv. gedwongen opname aan de kaak, de vraag wie de behandelaar betaalt en wiens belangen de behandelaar behartigt.
quote:Ach ja psychiatrie krijg je toch nooit weg uit de samenleving. Vroeger had je de gedachte politie genaamd de zwarte inquesitie, nu heb je het alleen in een ander jasje.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Een filmpje over de Psychiatrie. Kan als schokkend ervaren worden.
Ik heb er ook voor geleerd en mijn docent zei altijd psychiatrie kan alleen gebruikt worden om mensen te helpen die geholpen willen worden en doet dat op zijn best. Gaat het verder dan is het gewoon een monster.UITGESCHREVEN
Wat heb je gestudeerd dan ?
Hoe bedoel je als het verder gaat heb je een monster ?
Hoe bedoel je als het verder gaat heb je een monster ?
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Psychologie, als je mensen gaat dwingen dan is het gewoon een vervolging. Ze moeten dus aantoonbaar een gevaar voor hun omgeving zijn.quote:
Wat heb je gestudeerd dan ?
Hoe bedoel je als het verder gaat heb je een monster ?
UITGESCHREVEN
Ja het rotte van de hedendaagse psychologie dat er veel bewijs word gezocht in de genetische\biologische kant in plaats van de cognitieve kant. psychologie moet meer met ervaringdeskundigen werken ipv zich richten op de biologie van de mens. Dat is een beetje het probleem van dit moment, daarom werk ik liever niet als psychiater.quote:
Dat is waar ja. Maar goed ook dat dat zo gaat.
UITGESCHREVEN
Daar kun je beter de nadruk op leggen inderdaad, dat vind ik persoonlijk ook het beste. De vraag is een beetje of dat een kant is die men op wil.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Waar wordt er precies bewijs voor gezocht? En wat geldt als cognitief bewijs?quote:
[..]
Ja het rotte van de hedendaagse psychologie dat er veel bewijs word gezocht in de genetische\biologische kant in plaats van de cognitieve kant. psychologie moet meer met ervaringdeskundigen werken ipv zich richten op de biologie van de mens. Dat is een beetje het probleem van dit moment, daarom werk ik liever niet als psychiater.
Zelf ben ik ook wel geinteresseerd in het biologische aspect van geestelijke problemen. Het valt alleen absoluut niet daartoe te reduceren, lijkt me. Mag ik je overigens vragen of je werk doet in de geestelijke gezondheidszorg, en zoja, wat voor werk dat is?
je hebt tegenwoordig epigentica, wat meer op het cognitieve gericht is. Epigenetica gaat er meer van uit in welke omgeving je genen het beste presteren en gaat niet echt uit van foute genen. Daarbij zijn er jaarlijks misstanden te zien op het nieuws over de psychiatrie, dus ze moeten wel.quote:
Daar kun je beter de nadruk op leggen inderdaad, dat vind ik persoonlijk ook het beste. De vraag is een beetje of dat een kant is die men op wil.
UITGESCHREVEN
Ja, het lijkt mij een vooroordeel als je zegt dat een bepaald gen perse bepaalt gedrag uitlokt. In epigentica zijn er eeneiige tweeling studies gedaan waar er bijv grote intelligentie verschillen zijn tussen 2 mensen met dezelfde genen.quote:
[..]
Waar wordt er precies bewijs voor gezocht? En wat geldt als cognitief bewijs?
Zelf ben ik ook wel geinteresseerd in het biologische aspect van geestelijke problemen. Het valt alleen absoluut niet daartoe te reduceren, lijkt me. Mag ik je overigens vragen of je werk doet in de geestelijke gezondheidszorg, en zoja, wat voor werk dat is?
Ik werk niet in de geestelijke gezondheidszorg maar geef trainingen.
UITGESCHREVEN
Laten we het er op houden dat ik graag op bepaalde vlakken anders zou willen zijn. Waardoor ik makkelijk sociale contacten leg of een relatie kan krijgen. Autisme zorgt er bij mij voor dat ik niet zo kan zijn zoals ik het liefst zou willen zijn.quote:
[..]
Blijft de vraag, ben jij (of wie dan ook, behept met een zogenaamde 'stoornis') ziek, of is de maatschappij dat?
It is no measure of health to be well-adjusted to a profoundly sick society!
Dit is psychologische oorlogsvoering van de bovenste plank: Mensen die van zichzelf denken dat ze mentaal ziek zijn, zijn makkelijk onder controle te houden. Ze hebben het geloof in hun eigen denkbeelden verloren, dus zullen niet in opstand komen.
Dit betekent niet dat ik mezelf volledig afkeur en totaal niks meer zou kunnen. Er zijn ook mensen met autisme die prima een "autistisch" leven kunnen leiden. Maar ik merk bij mezelf dat ik op bepaalde punten gewoon niet tevreden ben over mezelf.
Het beeld wat ik heb is dus relatief genuanceerd. Waarbij ik absolute termen als "ziek zijn" of "compleet normaal zijn" vermijd.
Dat lijkt mij een goede richting om te beginnen met onderzoek, de meest logische. Mocht daar dan uitkomen dat het toch genetisch is dan heb je de rest uitgesloten namelijk.quote:
[..]
je hebt tegenwoordig epigentica, wat meer op het cognitieve gericht is. Epigenetica gaat er meer van uit in welke omgeving je genen het beste presteren en gaat niet echt uit van foute genen. Daarbij zijn er jaarlijks misstanden te zien op het nieuws over de psychiatrie, dus ze moeten wel.
Inderdaad met intelligentie is ook zoiets, dat begrijp ik ook niet. Ik dacht namelijk ook dat het grotendeels met nurture te maken had, maar dat kan ook weer niet alles verklaren misschien. Met intelligentie bijvoorbeeld is het denk ik vooral gericht op geheugen, de rest kun je aanleren als je niet erg beschadigt bent.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Ik denk vooral dat we als maatschappij moeten kijken naar, hoe we kijken naar verschillen in, en tussen mensen. Met andere woorden, minder oordelen en meer acceptatie van anderen en anders denkenden.
Je ziet veel te vaak dat gedrag, kleding, gebruiken, afkomst, religieuze opvattingen etc.... Zorgt voor scheiding van groepen mensen, maar wel op een verkeerde manier. Namelijk door jezelf beter of anders te vinden dan anderen.
We doen niet anders dan denken in verschillen ? Groter, kleiner, dikker, dunner, beter, slechter, hoger, lager, intelligenter, dommer, slimmer...Deze manier van denken creeërt dus altijd winnaars en verliezers ? of op zijn minst minder bedeelden. De anderen ?
Ja maar ja...dit doen we al sinds mensenheugenis, dus daar gaan we niet aan morren !
Is dit wel verstandig vraag ik mij af ? Is het niet beter om er in iedergeval anders mee om te gaan..Dat er verschillen zijn is natuurlijk, hoe we daar vervolgens mee omgaan is aan ons zelf.
Wij geven ergens waarde en belang aan, maar er is aangetoont dat verschillen leiden tot ellende in veel gevallen. En op meerdere gebieden.
Is het van belang om daaraandacht op te vestigen ?
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Met gedragsgenetica is het belangrijk in je achterhoofd te houden dat het erom gaat variatie van een eigenschap in een populatie, op een bepaald moment te verklaren. De verschillen tussen mensen kunnen aan omgeving en erfelijkheid (genen) worden toegedicht. Adoptiestudies en tweelingstudies kunnen een schatting maken van de rol van genetische overerving, door genetische verwantschap, omgevingsfactoren en de gemeten eigenschap tegenover elkaar af te zetten.quote:
[..]
Dat lijkt mij een goede richting om te beginnen met onderzoek, de meest logische. Mocht daar dan uitkomen dat het toch genetisch is dan heb je de rest uitgesloten namelijk.
Er worden ook pogingen gedaan om specifieke genen te isoleren die samenhangen met gedrag. Het moeilijke daaraan is dat bij complex gedrag er waarschijnlijk een groot aantal genen met afzonderlijk kleine invloed een rol spelen. Af en toe wordt er een interessant gen gevonden met significante invloed, maar vervolgens wordt dat weer niet of beperkt gerepliceerd in andere onderzoeken.
De variatie van IQ scores is grotendeels te verklaren door erfelijkheid, voor zover dat uit allerlei onderzoeken blijkt: http://en.wikipedia.org/wiki/Heritability_of_IQquote:Inderdaad met intelligentie is ook zoiets, dat begrijp ik ook niet. Ik dacht namelijk ook dat het grotendeels met nurture te maken had, maar dat kan ook weer niet alles verklaren misschien. Met intelligentie bijvoorbeeld is het denk ik vooral gericht op geheugen, de rest kun je aanleren als je niet erg beschadigt bent.
Een erfelijkheid van bijv. 0.7 betekent helemaal niet dat het IQ van een willekeurig persoon voor 70% bepaald wordt door genen en 30% door omgeving. Hoeveel invloed genen en omgeving hebben op afzonderlijke scores of de gemiddelde score is niet bekend. Afwijkingen van het gemiddelde kunnen echter wel aan erfelijkheid of omgeving toegekend worden (omdat mate van genetische verwantschap en omgevingsinvloed varieert). Erfelijkheid verklaart dan wel voor 70% de variatie in een populatie, wat betekent dat genen een grote rol spelen bij waar mensen terecht komen op het continuum van scores in een populatie.
[ Bericht 0% gewijzigd door eldodo op 14-02-2012 11:16:13 ]
Voor geïnteresseerde een leuke les in Behavioral genetics.
Ik reageer later nog een keer op jouw bericht Eldodo.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
quote:
De gehele gedachten al dat men alles moet willen verklaren aan de hand van genen ? Dat maakt het al kansloos. De wetenschap an sich over het hele euvre mogen ze van mij morgen opdoeken.quote:[quote]
[..]
Met gedragsgenetica is het belangrijk in je achterhoofd te houden dat het erom gaat variatie van een eigenschap in een populatie, op een bepaald moment te verklaren. De verschillen tussen mensen kunnen aan omgeving en erfelijkheid (genen) worden toegedicht. Adoptiestudies en tweelingstudies kunnen een schatting maken van de rol van genetische overerving, door genetische verwantschap, omgevingsfactoren en de gemeten eigenschap tegenover elkaar af te zetten.
Er worden ook pogingen gedaan om specifieke genen te isoleren die samenhangen met gedrag. Het moeilijke daaraan is dat bij complex gedrag er waarschijnlijk een groot aantal genen met afzonderlijk kleine invloed een rol spelen. Af en toe wordt er een interessant gen gevonden met significante invloed, maar vervolgens wordt dat weer niet of beperkt gerepliceerd in andere onderzoeken.
Vertel mij namelijk maar eens waar het heen gaat de hele ontwikkeling ? Of worden dat de nieuwe Lobotomies van de toekomst.
Hier nog zo'n bijzonder wetenswaardig verhaal over een rijtje vaardigheden. Wat zoals je weet ooit bedoeld is om mensen te helpen die een achterstand hadden ?quote:[..]
De variatie van IQ scores is grotendeels te verklaren door erfelijkheid, voor zover dat uit allerlei onderzoeken blijkt: http://en.wikipedia.org/wiki/Heritability_of_IQ
Een erfelijkheid van bijv. 0.7 betekent helemaal niet dat het IQ van een willekeurig persoon voor 70% bepaald wordt door genen en 30% door omgeving. Hoeveel invloed genen en omgeving hebben op afzonderlijke scores of de gemiddelde score is niet bekend. Afwijkingen van het gemiddelde kunnen echter wel aan erfelijkheid of omgeving toegekend worden (omdat mate van genetische verwantschap en omgevingsinvloed varieert). Erfelijkheid verklaart dan wel voor 70% de variatie in een populatie, wat betekent dat genen een grote rol spelen bij waar mensen terecht komen op het continuum van scores in een populatie.
Nu is het een scheidingsmiddel geworden en prestige gericht. ( Uiteraard onder het mom van beter te kunnen werven van ? )
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
quote:
Voor geïnteresseerde een leuke les in Behavioral genetics.
Ik reageer later nog een keer op jouw bericht Eldodo.
De afspeellijst voor de hoorcollege reeks:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Of iemand alles aan de hand van genen wil verklaren moet hij zelf weten. Dat er een samenspel en interactie is tussen genen en omgeving is geloof ik het meest geaccepteerde standpunt. Wat is er mis met genetisch onderzoek, waarom zou dat helemaal moeten verdwijnen?quote:
De gehele gedachten al dat men alles moet willen verklaren aan de hand van genen ? Dat maakt het al kansloos. De wetenschap an sich over het hele euvre mogen ze van mij morgen opdoeken.
Vertel mij namelijk maar eens waar het heen gaat de hele ontwikkeling ? Of worden dat de nieuwe Lobotomies van de toekomst.
In het verleden is er een eugenetica beweging geweest. Dat is de duistere en trieste geschiedenis van erfelijkheidsonderzoek. Nu ben ik me er niet van bewust dat er onderzoeken gesponsord worden door mensen die eugenetische wetgeving willen doorvoeren?
Dat is altijd het punt met wetenschap ? die doen gewoon alles tot iemand er iets mee kan. De wetenschap valt niets te verwijten uiteraard, die zijn slechts bezig met de werkelijkheid beschrijven en onderzoeken.quote:Of iemand alles aan de hand van genen wil verklaren moet hij zelf weten. Dat er een samenspel en interactie is tussen genen en omgeving is geloof ik het meest geaccepteerde standpunt. Wat is er mis met genetisch onderzoek, waarom zou dat helemaal moeten verdwijnen?
Ik lees altijd maar weinig van grootschalig gedrag-onderzoek op basis van inzicht in de wetenschap.
Op een uitzondering daargelaten dan, neem het prisoner experiment ?
Maar dat verliep niet helemaal zoals gepland geloof ik ? Reverse dat eens naar meer vriendelijke experimenten, daar heb je meer aan denk ik.
Ik heb net even gekeken naar de afleveringen en hij brengt het allemaal goed en duidelijk. Wat ik alleen graag zou zien nu, is het logische vervolg op deze bevindingen. Namelijk de praktijk. Dat is alleen een beetje moeilijker te realiseren.
Wat hij zegt is dat als de omstandigheden goed zijn, er bijna niets zal ontwikkelen bij niemand ? Helaas is daar onze maatschappij niet op ingericht en wij mensen wellicht ook niet.
Binnen dat kader vind ik het persoonlijk erg jammer dat er gekeken wordt naar de genetische kant ervan, die later omgezet kan worden in geld, want daar draait het allemaal om.
Stond gisteren nog in het dagblad de 'Toekomst' geloof ik.quote:In het verleden is er een eugenetica beweging geweest. Dat is de duistere en trieste geschiedenis van erfelijkheidsonderzoek. Nu ben ik me er niet van bewust dat er onderzoeken gesponsord worden door mensen die eugenetische wetgeving willen doorvoeren?
Tenzij de mens sinds enkele decennia dusdanig nieuw genetisch materiaal en omgevingsverbetering heeft ondergaan, verwacht ik niet dat het op termijn anders zal zijn dan toen, misschien wat humaner verpakt. dat wel.
[ Bericht 8% gewijzigd door Gertje-Plongers op 19-02-2012 13:19:09 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Wat bedoel je? Wat zal er wel of niet ontwikkelen als de omstandigheden goed zijn (wat zijn die goede omstandigheden?) Wat voor praktische toepassingen zou je willen op basis van onderzoek?quote:
Ik heb net even gekeken naar de afleveringen en hij brengt het allemaal goed en duidelijk. Wat ik alleen graag zou zien nu, is het logische vervolg op deze bevindingen. Namelijk de praktijk. Dat is alleen een beetje moeilijker te realiseren.
Wat hij zegt is dat als de omstandigheden goed zijn, er bijna niets zal ontwikkelen bij niemand ? Helaas is daar onze maatschappij niet op ingericht en wij mensen wellicht ook niet.
Net gekeken, vond het wel aansluiten op dit onderwerp.
Stoornissen zeggen wel hoe je reageert in bepaalde situaties, in die zin ben je die stoornis dus ook.
Een docent heeft wel eens gesuggereerd dat ik autisme zou hebben (hij wist het zelfs vrij zeker) in werkelijkheid had ik op dat moment zo weinig zelfvertrouwen dat ik gewoon erg teruggetrokken was. En ik kijk wat moeilijker aan (omdat ik slechter hoor, ik kijk naar het hele gezicht en naar de omgeving waarin we zijn) maar heb zeker geen autisme.
Toch vond ik de suggestie alleen al vrij pijnlijk. Want aan autisme koppel ik toch wel dat je mensen in sociale contacten niet kan bieden wat zij nodig hebben (omdat je bijvoorbeeld moeite hebt om 'tussen de regels door te luisteren' of lichaamstaal te interpreteren)
Of je kunt spreken van een stoornis hebben... ik denk het wel. Als je op zo'n manier 'in elkaar zit' dat je ontwikkeling verstoort verloopt (je kan bijvoorbeeld geen werk vinden of een studie afmaken terwijl je dit wel wilt. Dan is de stoornis de factor die je wensen dwarsboomt.) lijkt de uitspraak 'een stoornis hebben' me wel op z'n plaats.
Moet daarbij wel zeggen: sommige 'doorsnee' mensen hebben erg veel moeite met mensen dat minder doornsnee zijn en ook een andere ontwikkeling doormaken dan zij zelf. Dan wordt een stoornis pas echt een stoornis. Mensen hebben bijvoorbeeld op het werk (standaard) verwachtingen van je, maar door de stoornis voldoe je hier niet aan. Als dit niet geaccepteerd wordt raak je je werk kwijt en is je daginvulling verstoort t.o.v de mensen die wel werken (het hebben van werk wordt op een bepaalde leeftijd de standaard). Werd het wel geaccepteerd dan functioneer je welliswaar anders dan doorsnee, maar je daginvulling is niet verstoord ten opzichte van de standaard.
Een docent heeft wel eens gesuggereerd dat ik autisme zou hebben (hij wist het zelfs vrij zeker) in werkelijkheid had ik op dat moment zo weinig zelfvertrouwen dat ik gewoon erg teruggetrokken was. En ik kijk wat moeilijker aan (omdat ik slechter hoor, ik kijk naar het hele gezicht en naar de omgeving waarin we zijn) maar heb zeker geen autisme.
Toch vond ik de suggestie alleen al vrij pijnlijk. Want aan autisme koppel ik toch wel dat je mensen in sociale contacten niet kan bieden wat zij nodig hebben (omdat je bijvoorbeeld moeite hebt om 'tussen de regels door te luisteren' of lichaamstaal te interpreteren)
Of je kunt spreken van een stoornis hebben... ik denk het wel. Als je op zo'n manier 'in elkaar zit' dat je ontwikkeling verstoort verloopt (je kan bijvoorbeeld geen werk vinden of een studie afmaken terwijl je dit wel wilt. Dan is de stoornis de factor die je wensen dwarsboomt.) lijkt de uitspraak 'een stoornis hebben' me wel op z'n plaats.
Moet daarbij wel zeggen: sommige 'doorsnee' mensen hebben erg veel moeite met mensen dat minder doornsnee zijn en ook een andere ontwikkeling doormaken dan zij zelf. Dan wordt een stoornis pas echt een stoornis. Mensen hebben bijvoorbeeld op het werk (standaard) verwachtingen van je, maar door de stoornis voldoe je hier niet aan. Als dit niet geaccepteerd wordt raak je je werk kwijt en is je daginvulling verstoort t.o.v de mensen die wel werken (het hebben van werk wordt op een bepaalde leeftijd de standaard). Werd het wel geaccepteerd dan functioneer je welliswaar anders dan doorsnee, maar je daginvulling is niet verstoord ten opzichte van de standaard.
I believe i can fly!
I believe i can touch the sky!
I believe i can touch the sky!
Dit is bij mij het geval. Zonder dat autisme had ik nu allang een WO studie afgemaakt kunnen hebben en zat ik nu niet in deze shit.quote:
Stoornissen zeggen wel hoe je reageert in bepaalde situaties, in die zin ben je die stoornis dus ook.
Een docent heeft wel eens gesuggereerd dat ik autisme zou hebben (hij wist het zelfs vrij zeker) in werkelijkheid had ik op dat moment zo weinig zelfvertrouwen dat ik gewoon erg teruggetrokken was. En ik kijk wat moeilijker aan (omdat ik slechter hoor, ik kijk naar het hele gezicht en naar de omgeving waarin we zijn) maar heb zeker geen autisme.
Toch vond ik de suggestie alleen al vrij pijnlijk. Want aan autisme koppel ik toch wel dat je mensen in sociale contacten niet kan bieden wat zij nodig hebben (omdat je bijvoorbeeld moeite hebt om 'tussen de regels door te luisteren' of lichaamstaal te interpreteren)
Of je kunt spreken van een stoornis hebben... ik denk het wel. Als je op zo'n manier 'in elkaar zit' dat je ontwikkeling verstoort verloopt (je kan bijvoorbeeld geen werk vinden of een studie afmaken terwijl je dit wel wilt. Dan is de stoornis de factor die je wensen dwarsboomt.) lijkt de uitspraak 'een stoornis hebben' me wel op z'n plaats.
Moet daarbij wel zeggen: sommige 'doorsnee' mensen hebben erg veel moeite met mensen dat minder doornsnee zijn en ook een andere ontwikkeling doormaken dan zij zelf. Dan wordt een stoornis pas echt een stoornis. Mensen hebben bijvoorbeeld op het werk (standaard) verwachtingen van je, maar door de stoornis voldoe je hier niet aan. Als dit niet geaccepteerd wordt raak je je werk kwijt en is je daginvulling verstoort t.o.v de mensen die wel werken (het hebben van werk wordt op een bepaalde leeftijd de standaard). Werd het wel geaccepteerd dan functioneer je welliswaar anders dan doorsnee, maar je daginvulling is niet verstoord ten opzichte van de standaard.
Echt waar, mocht er ooit een pilletje tegen autisme uitgevonden worden, dan sta ik vooraan in de rij!
Ik heb er nooit om gevraagd die rotstoornis te hebben, zou er maar wat graag vanaf willen. Maar tot het zover is moet ik maar doorbeunen en leven met het onbegrip van velen
Dat is heel vervelend inderdaad. Hoe gaat het met je studie dan? Doe je er langer over of moest je stoppen/terugstromen naar het hbo?quote:
[..]
Dit is bij mij het geval. Zonder dat autisme had ik nu allang een WO studie afgemaakt kunnen hebben en zat ik nu niet in deze shit.
Echt waar, mocht er ooit een pilletje tegen autisme uitgevonden worden, dan sta ik vooraan in de rij!
Ik heb er nooit om gevraagd die rotstoornis te hebben, zou er maar wat graag vanaf willen. Maar tot het zover is moet ik maar doorbeunen en leven met het onbegrip van velen
Ik geloof meteen dat je graag van je autisme af zou willen. Zodat je gewoon de dingen kan doen die je graag wilt!
En dat irritante onbegrip, jammer is dat altijd
iedereen is anders en dat is juist leuk! Daarbij, wat je zelf ook al zegt, mensen hebben echt niet gevraagd of ze alsjeblieft een stoornis mochten hebben.
I believe i can fly!
I believe i can touch the sky!
I believe i can touch the sky!
Hier hetzelfde.quote:
[..]
Dit is bij mij het geval. Zonder dat autisme had ik nu allang een WO studie afgemaakt kunnen hebben en zat ik nu niet in deze shit.
Echt waar, mocht er ooit een pilletje tegen autisme uitgevonden worden, dan sta ik vooraan in de rij!
Ik heb er nooit om gevraagd die rotstoornis te hebben, zou er maar wat graag vanaf willen. Maar tot het zover is moet ik maar doorbeunen en leven met het onbegrip van velen
Heb 4 studies geprobeerd. 2 op het HBO en 2 op de WO. Allen helaas mislukt...
Sociale contacten gaan erg moeilijk. Laat staan een relatie ontwikkelen.
En iedereen maar zeggen dat autisme ook voordelen heeft. Mwa, ik heb ze voor mezelf nog niet ontdekt. Geef mij dat pilletje ook maar.
Studie is alweer wat jaartjes geleden. Ik heb helemaal moeten stoppen want studeren lukte helemaal niet. Ik kon niet omgaan met het hele student zijn. Op school ging het allemaal nog wel omdat het daar nogal voorgekauwd werd.quote:
[..]
Dat is heel vervelend inderdaad. Hoe gaat het met je studie dan? Doe je er langer over of moest je stoppen/terugstromen naar het hbo?
Ik geloof meteen dat je graag van je autisme af zou willen. Zodat je gewoon de dingen kan doen die je graag wilt!
En dat irritante onbegrip, jammer is dat altijd
M'n thuissituatie hielp ook totaal niet mee.
Ik heb niks aan dat VWO papiertje gehad, kan er net zo goed m'n kont mee afvegen.
Ik heb nog geprobeerd werk te vinden maar in plaats daarvan werd ik opgenomen en stroomde de wajong in.
Nee, aan dat autisme heb je echt helemaal niks. Het is gewoon een rotziekte.
Ik heb eigenlijk pas een leven op kunnen bouwen omdat ik op m'n 27e eindelijk eigen woonruimte kon vinden (anti-kraak nog wel) en zelfs dan gingen dingen niet omdat ik niet kan omgaan met praktische problemen.
Tel daar bovenop m'n angstklachten en depressieve klachten en je hebt een recipe for disaster, ongeacht intelligentie.
Dat was er allemaal niet bij gekomen als ik dat autisme niet had gehad. Nu moet ik dus zien om te gaan met zowel dat autisme alsook die angstklachten en depressieve klachten.
Wat ook zo'n leuk ding is van autisme:Ik weet gewoon niet hoe om te gaan met dat passieve wat je hebt met autisme (niet-autisten zullen vast moeite hebben dat te begrijpen). Soms ben ik zo passief (omdat ik niet weet wat ik moet doen), dan voel ik me net een randdebiel.
Pas nu (ik ben alweer 33) zit er eindelijk weer beweging naar boven, maar ik moet echt weer bij nul beginnen.
Ja, een lekker leventje heb ik gehad tot nu toe.
Zo, heb nu denk ik wel weer effe genoeg gal gespuwd
De symptomen of het ziektebeeld zo je wil, zal minder minder snel of niet verschijnen bij een omgeving die niet stressend is.quote:
[..]
Wat bedoel je? Wat zal er wel of niet ontwikkelen als de omstandigheden goed zijn (wat zijn die goede omstandigheden?) Wat voor praktische toepassingen zou je willen op basis van onderzoek?
Net gekeken, vond het wel aansluiten op dit onderwerp.
Die goede omstandigheden zijn de basis veiligheid en een omgeving met juiste omgangsvormen. Dus geen ellende kortgezegd.
Over de praktische invulling ? Dat is moeilijk. En niet erg nuttig voor deze discussie.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
[ Bericht 10% gewijzigd door Gertje-Plongers op 20-02-2012 09:04:13 ]Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
quote:
[..]
De symptomen of het ziektebeeld zo je wil, zal minder minder snel of niet verschijnen bij een omgeving die niet stressend is.
Die goede omstandigheden zijn de basis veiligheid en een omgeving met juiste omgangsvormen. Dus geen ellende kortgezegd.
Over de praktische invulling ? Dat is moeilijk. En niet erg nuttig voor deze discussie.Ja, heb de afleveringen gezien. Het klopt dat stress een grote bemiddelende rol speelt tussen genen en ontwikkeling van geestelijke problemen. De genetische erfenis van een individu kan hem meer of minder kwetsbaar maken voor omgevingsfactoren (diathesis-stress model). De geestelijke en neurologische ontwikkeling op jonge leeftijd draagt ook bij aan kwetsbaarheid of weerbaarheid op latere leeftijd.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Een onderzoeksproject over omgevingsfactoren in de jeugd en invloed op latere gezondheid is de ACE studie.
Precies, dus de oplossing ligt in de omgeving en niet bij de genen ?quote:
[..]
Ja, heb de afleveringen gezien. Het klopt dat stress een grote bemiddelende rol speelt tussen genen en ontwikkeling van geestelijke problemen. De genetische erfenis van een individu kan hem meer of minder kwetsbaar maken voor omgevingsfactoren (diathesis-stress model). De geestelijke en neurologische ontwikkeling op jonge leeftijd draagt ook bij aan kwetsbaarheid of weerbaarheid op latere leeftijd.
Een onderzoeksproject over omgevingsfactoren in de jeugd en invloed op latere gezondheid is de ACE studie.
Maar ala, als je beide bestudeerd kun je veel leren over de mens an sich. Maar niet raar staan te kijken als we over enkele decennia compleet overhauled zijn ?
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Af en toe gal spuwen is heel gezond!quote:
[..]
Studie is alweer wat jaartjes geleden. Ik heb helemaal moeten stoppen want studeren lukte helemaal niet. Ik kon niet omgaan met het hele student zijn. Op school ging het allemaal nog wel omdat het daar nogal voorgekauwd werd.
M'n thuissituatie hielp ook totaal niet mee.
Ik heb niks aan dat VWO papiertje gehad, kan er net zo goed m'n kont mee afvegen.
Ik heb nog geprobeerd werk te vinden maar in plaats daarvan werd ik opgenomen en stroomde de wajong in.
Nee, aan dat autisme heb je echt helemaal niks. Het is gewoon een rotziekte.
Ik heb eigenlijk pas een leven op kunnen bouwen omdat ik op m'n 27e eindelijk eigen woonruimte kon vinden (anti-kraak nog wel) en zelfs dan gingen dingen niet omdat ik niet kan omgaan met praktische problemen.
Tel daar bovenop m'n angstklachten en depressieve klachten en je hebt een recipe for disaster, ongeacht intelligentie.
Dat was er allemaal niet bij gekomen als ik dat autisme niet had gehad. Nu moet ik dus zien om te gaan met zowel dat autisme alsook die angstklachten en depressieve klachten.
Wat ook zo'n leuk ding is van autisme:Ik weet gewoon niet hoe om te gaan met dat passieve wat je hebt met autisme (niet-autisten zullen vast moeite hebben dat te begrijpen). Soms ben ik zo passief (omdat ik niet weet wat ik moet doen), dan voel ik me net een randdebiel.
Pas nu (ik ben alweer 33) zit er eindelijk weer beweging naar boven, maar ik moet echt weer bij nul beginnen.
Ja, een lekker leventje heb ik gehad tot nu toe.
Zo, heb nu denk ik wel weer effe genoeg gal gespuwd
Frustrerend dat je niks aan je vwo-diploma gehad hebt. Behalve misschien een bevestiging aan jezelf dat je bovengemiddeld goed kan leren. Maar als het geen (geslaagde) vervolgstudie oplevert of werk, kan ik me voorstellen dat je het diploma als nutteloos ervaart. Is ook zonde, een vwo diploma is een hele basis voor een interessant beroep. Alleen het autisme zit in de weg.Op kamers wonen klinkt aan de ene kant wel aantrekkelijk voor iemand met autisme (je kan, als je het nodig hebt, makkelijker even op jezelf zijn.) Maar ja, je komt natuurlijk ook voor onverwachte dingen te staan die je dan zelf op moet lossen.
Dat passieve is begrijpelijk, ook voor niet-autisten wel. Als je niet weet waar je moet beginnen om iets aan te pakken dan doe je dus maar niks. Maar ja, dan krijg je na een tijdje wel zo'n gevoel van: "een dag verder en ik heb nog niks gedaan"
Gelukkig dat het nu weer wat beter gaat allemaal (met kleine stappen dan)
I believe i can fly!
I believe i can touch the sky!
I believe i can touch the sky!
Tja, net zoals een gebroken been ook gewoon een gedetailleerdere beschrijving is van je lichaam. Wat moeten we met deze waarneming?
Verdwaald in mijn eigen belevingswereld.
Daar heb je niets aan inderdaad.
Waar je wel wat aan kan hebben is bv jezelf persoonlijk gaan inzetten voor bv autisme ?
Of op een andere manier jezelf dienstbaar maken. VWO geeft aan dat je algemeen goed ontwikkeld bent, daar kun je vast iets mee.
Waar je wel wat aan kan hebben is bv jezelf persoonlijk gaan inzetten voor bv autisme ?
Of op een andere manier jezelf dienstbaar maken. VWO geeft aan dat je algemeen goed ontwikkeld bent, daar kun je vast iets mee.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Heb je berichtje 3x gelezen, bedankt voor je opbeurende woorden.quote:
[..]
Af en toe gal spuwen is heel gezond!
Op kamers wonen klinkt aan de ene kant wel aantrekkelijk voor iemand met autisme (je kan, als je het nodig hebt, makkelijker even op jezelf zijn.) Maar ja, je komt natuurlijk ook voor onverwachte dingen te staan die je dan zelf op moet lossen.
Dat passieve is begrijpelijk, ook voor niet-autisten wel. Als je niet weet waar je moet beginnen om iets aan te pakken dan doe je dus maar niks. Maar ja, dan krijg je na een tijdje wel zo'n gevoel van: "een dag verder en ik heb nog niks gedaan"
Gelukkig dat het nu weer wat beter gaat allemaal (met kleine stappen dan)
Ik ben van mezelf altijd al optimistisch ingesteld en ben echt niet dom, maar dat autisme houdt mij in dit geval gewoon tegen. En dat is erg jammer.
Dat autisme dringt echt door in alle facetten van je leven. Ik ben zo anders dan bijvoorbeeld mijn vader (die is niet autistisch) maar wil wel dezelfde dingen doen. Alleen dat is me nooit gelukt, vanwege dat autisme weer.
Nu moet ik helemaal van begin af aan beginnen, compleet met huishoudschema's en zo. Zelfs vrijwilligerswerk is voor mij nu nog een brug te ver. Ik kan wel zeggen dat ik aardig ver heen ben.
Maar gelukkig ben ik wel goed bezig, zei het dat het me wel geweldig veel moeite kost.
Ik probeer elke dag de deur uit te gaan, wat niet altijd lukt.
Autisme is alles-doordringend, anders dan bijvoorbeeld bij ADHD. Dan ben je tenminste nog jezelf en er is goeie medicatie voor. Je eigenlijke "ik" (dus zonder autisme) is maar een schim van gedachtes van wat je had kunnen zijn, als je autisme niet had gehad.
Wat dat aangaat doet het labeltje "autisme" nog te weinig. Bij een gebroken been kun je niet meer lopen, maar je bent tenminste nog jezelf.
Autisme verandert je hele persoonlijkheid.
Het is dermate overheersend dat ik wel kan zeggen dat 90% van m'n karakter, feitelijk autisme is. De overige 10% is de rest, dat wat je daadwerkelijk bent.
Het is bijna niet te doen om als iemand met autisme "normaal" te zijn. Voor mij niet in elk geval.
Als ik dat wist, had ik dat allang al gedaan
Welke versie heb je ? Want ik vind je verhaal wel erg ingesteld op je negatieve aspecten van jezelf en je stoornis.
Hier een inspirerend verhaal voor jouw van mij.
[youtube[/youtube]
Hier een inspirerend verhaal voor jouw van mij.
[youtube[/youtube]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Ik heb eerlijk gezegd ook niet zoveel positiefs te melden over m'n leven. Autisme is dan ook voornamelijk negatiefquote:
Welke versie heb je ? Want ik vind je verhaal wel erg ingesteld op je negatieve aspecten van jezelf en je stoornis.
Hier een inspirerend verhaal voor jouw van mij.
[youtube[/youtube]
Ik heb Asperger, tenminste dat is het etiketje dat op me is geplakt.
Ik heb tenminste wel m'n VWO papiertje gehaald terwijl ik 40% van de lesuren heb gespijbeld en ik heb mezelf computers leren bouwen door oude computers van de straat te rapen, die uit elkaar te halen en te bestuderen.
Verder heb ik wel positieve karaktereigenschappen. Ik ben eerlijk, open en direct. Ik kan luisteren (of doen alsof
) en heb vrij snel door wanneer iemand niet te vertrouwen is.Ik heb enkele korte relaties gehad, die kort waren omdat ik m'n partners niet goed begreep...dankzij dat autisme weer.
Ik ben echt geen klootzak of zo, aan m'n bedoelingen heeft het nooit gelegen, die waren altijd goed.
En er is meer (jaja), doordat mensen met autisme tegenwoordig zo vaak de boot mislopen, lopen ze vaak ook nog andere averij op van psychische aard.
Autisme is vooral negatief. Ding is dat niet-autisten verder niet veel moeite hebben met autisten, omdat autisten over het algemeen recht-door-zee-types zijn. Mocht het toch niet boteren (als niet-autist) met een autist, dan is het makkelijk om ergens in het eigen sociale netwerk vervanging te vinden. Een autist kan dat ook weer niet. Die blijven vaak hangen bij enkele mensen (meestal familie, soms 1 of 2 vrienden oid).
Het meest positieve aan autisme is denk ik wel dat ze minder snel geneigd zijn bijvoorbeeld anderen te manipuleren. Ze kunnen het toch niet.
Om terug te komen op de vraag van maanvis, bij autisme omschrijft de stoornis wie je bent.
Ik zal later het filmpje even kijken, ik moet nu de deur uit
quote:
[..]
Precies, dus de oplossing ligt in de omgeving en niet bij de genen ?
Maar ala, als je beide bestudeerd kun je veel leren over de mens an sich. Maar niet raar staan te kijken als we over enkele decennia compleet overhauled zijn ?Ja, oplossing moet wel bij de omgeving liggen, want je kunt niet zomaar je DNA veranderen. Het gaat waarschijnlijk nog erg lang duren voordat we een beetje compleet beeld hebben welke gen varianten betrokken zijn bij geestelijke problemen. Zelfs als je de meest gunstige varianten zelf zou kunnen kiezen, zou dat misschien nog geen garantie zijn dat je bijv. niet depressief wordt onder ernstige omstandigheden.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
Genetische informatie zou wel handig kunnen zijn om iemand te screenen op risico en voortijdig te letten op hoe alles gaat. Daarnaast natuurlijk om te leren hoe geestelijke problemen tot stand komen, wáár in de omgeving het risico ligt (begint het in de baarmoeder, ligt het vooral aan de relatie met de ouders, heeft het te maken met armoede, ligt het aan voeding? etc).
In het geval van autisme zoals boven beschreven, zou omgeving een rol kunnen spelen in de zin van aanpassen aan de autist: begrijpen waar zijn zwakke en sterke punten liggen, en bijv. een gepaste baan aanbieden of een andere soort rol in een gemeenschap. Dat ze in ieder geval het gevoel kunnen hebben een functionele rol in de samenleving te hebben (als dat hun wens is). Ik weet niet wat er bekend is over de oorzaken van autisme, het klinkt als iets aangeboren dat al vroeg in de ontwikkeling duidelijk wordt.
Of de oplossing zit em in het iemand leren kennen van zijn eigen geschiedenis en psychisch systeem, waarom de dingen voor hem of haar werken zoals ze werken, de argumenten achter de gevoelens en gedachten blootleggen en daar nieuwe, passende overtuigingen voor in de plaats zetten. Zodat er van angst naar vertrouwen, van verzet naar acceptatie en van beperking naar vrijheid gewerkt kan worden.quote:
Ja, oplossing moet wel bij de omgeving liggen, want je kunt niet zomaar je DNA veranderen.
De antwoorden zitten niet in de omgeving, ook niet in het dna; het zit allemaal in de persoon zelf.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
In de omgeving zitten alle anderen mensen die elkaar van alles moeten uitleggen ?quote:De antwoorden zitten niet in de omgeving
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
We hadden het over oorzaken.quote:
[..]
Of de oplossing zit em in het iemand leren kennen van zijn eigen geschiedenis en psychisch systeem, waarom de dingen voor hem of haar werken zoals ze werken, de argumenten achter de gevoelens en gedachten blootleggen en daar nieuwe, passende overtuigingen voor in de plaats zetten. Zodat er van angst naar vertrouwen, van verzet naar acceptatie en van beperking naar vrijheid gewerkt kan worden.
De antwoorden zitten niet in de omgeving, ook niet in het dna; het zit allemaal in de persoon zelf.
Die hebben een genetisch en omgevingscomponent. De oplossing, dwz om geestelijke problemen te voorkomen, ligt voorlopig alleen in de omgeving. Dus een gezonde, gepaste omgeving om in op te groeien en ook als volwassene te leven.Oplossingen zodra je de problemen eenmaal hebt kan je idd in jezelf zoeken. Dat je meer over jezelf leert en knopen doorhakt op het vlak van emoties, cognitie en gedrag. Dat kan ook inhouden om relaties met je omgeving te veranderen of helemaal van omgeving te veranderen. Er zijn ook geestelijke problemen waarbij introspectie e.d. de stoornis niet genezen, zoals bij autisme. Niet alles hangt af van je eigen inspanning, er kunnen ook dingen buiten je macht vallen. Daarom is het belangrijk dat er ook behulpzame personen en leefomgevingen beschikbaar zijn.
Edit: strikt gezien (zoals dat in erfelijkheidsonderzoek gedefinieerd wordt) valt alles van jezelf dat niet je genetisch materiaal is onder omgeving. Je kan je lichaam als een interne omgeving zien, waar er ook allemaal processen tussen DNA en de rest van je lichaam plaats vinden.
[ Bericht 3% gewijzigd door eldodo op 20-02-2012 19:27:43 ]
Zo.quote:
[..]
Ik heb eerlijk gezegd ook niet zoveel positiefs te melden over m'n leven. Autisme is dan ook voornamelijk negatief
Ik heb Asperger, tenminste dat is het etiketje dat op me is geplakt.
Ik heb tenminste wel m'n VWO papiertje gehaald terwijl ik 40% van de lesuren heb gespijbeld en ik heb mezelf computers leren bouwen door oude computers van de straat te rapen, die uit elkaar te halen en te bestuderen.
Verder heb ik wel positieve karaktereigenschappen. Ik ben eerlijk, open en direct. Ik kan luisteren (of doen alsof
Ik heb enkele korte relaties gehad, die kort waren omdat ik m'n partners niet goed begreep...dankzij dat autisme weer.
Ik ben echt geen klootzak of zo, aan m'n bedoelingen heeft het nooit gelegen, die waren altijd goed.
En er is meer (jaja), doordat mensen met autisme tegenwoordig zo vaak de boot mislopen, lopen ze vaak ook nog andere averij op van psychische aard.
Autisme is vooral negatief. Ding is dat niet-autisten verder niet veel moeite hebben met autisten, omdat autisten over het algemeen recht-door-zee-types zijn. Mocht het toch niet boteren (als niet-autist) met een autist, dan is het makkelijk om ergens in het eigen sociale netwerk vervanging te vinden. Een autist kan dat ook weer niet. Die blijven vaak hangen bij enkele mensen (meestal familie, soms 1 of 2 vrienden oid).
Het meest positieve aan autisme is denk ik wel dat ze minder snel geneigd zijn bijvoorbeeld anderen te manipuleren. Ze kunnen het toch niet.
Om terug te komen op de vraag van maanvis, bij autisme omschrijft de stoornis wie je bent.
Ik zal later het filmpje even kijken, ik moet nu de deur uit
En wat zijn jouw hobby's en wat doe je een hele dag? Ik ken ook enkele Aspergers en die hebben geen of weinig problemen. Wel een gebruiksaanwijzing, maar wie heeft die niet.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Dan vat ik em, ik doelde meer op waar het psychische zich vormt, al kan je je psychisch systeem net zo zien als je lichaam zoals je later in je post ook uitlegtquote:
We hadden het over oorzaken.
Kijk eens om je heen en vraag je af; wat voor probleem heb je hier en nu werkelijk?
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Kan iemand jou het gevoel geven dat je een boom bent? Geloof dan ook niet dat een ander je het gevoel kan geven dat je niet goed bent zoals je bent.
Goed om te horen dat je mijn woorden bemoedigend vond!quote:
[..]
Heb je berichtje 3x gelezen, bedankt voor je opbeurende woorden.
Ik ben van mezelf altijd al optimistisch ingesteld en ben echt niet dom, maar dat autisme houdt mij in dit geval gewoon tegen. En dat is erg jammer.
Dat autisme dringt echt door in alle facetten van je leven. Ik ben zo anders dan bijvoorbeeld mijn vader (die is niet autistisch) maar wil wel dezelfde dingen doen. Alleen dat is me nooit gelukt, vanwege dat autisme weer.
Nu moet ik helemaal van begin af aan beginnen, compleet met huishoudschema's en zo. Zelfs vrijwilligerswerk is voor mij nu nog een brug te ver. Ik kan wel zeggen dat ik aardig ver heen ben.
Maar gelukkig ben ik wel goed bezig, zei het dat het me wel geweldig veel moeite kost.
Ik probeer elke dag de deur uit te gaan, wat niet altijd lukt.
Autisme is alles-doordringend, anders dan bijvoorbeeld bij ADHD. Dan ben je tenminste nog jezelf en er is goeie medicatie voor. Je eigenlijke "ik" (dus zonder autisme) is maar een schim van gedachtes van wat je had kunnen zijn, als je autisme niet had gehad.
Wat dat aangaat doet het labeltje "autisme" nog te weinig. Bij een gebroken been kun je niet meer lopen, maar je bent tenminste nog jezelf.
Autisme verandert je hele persoonlijkheid.
Het is dermate overheersend dat ik wel kan zeggen dat 90% van m'n karakter, feitelijk autisme is. De overige 10% is de rest, dat wat je daadwerkelijk bent.
Het is bijna niet te doen om als iemand met autisme "normaal" te zijn. Voor mij niet in elk geval.
Als ik dat wist, had ik dat allang al gedaan
Autisme lijkt me erg moeilijk om te hebben, als ik jouw posts zo lees.
Vooral als dingen die je graag wilt, gewoon niet lukken. En als het voor zo'n belangrijk deel je karakter bepaald. Als ik de kenmerken van asperger zie, dan liggen de meeste kenmerken inderdaad in de persoonlijkheid.
Wist je al vanaf kleins af aan dat je autisme hebt? Of pas op wat latere leeftijd? Want het maakt denk ik verschil of er van begin af aan rekening mee gehouden kon worden, of pas later.
Wat ik me trouwens afvroeg (wel een beetje offtopic)... is die social media een uitkomst voor mensen met autisme? Gaan gesprekken via facebook (of Fok! natuurlijk) makkelijker? Want op internet schrijven mensen toch wat concreter wat ze bedoelen (omdat er geen lichaamstaal is om dingen duidelijk te maken)
I believe i can fly!
I believe i can touch the sky!
I believe i can touch the sky!
Bij mij gaan gesprekken via het internet me wel makkelijker af. Tot op het punt dat men denkt van: "Wow, met die persoon is volkomen niks aan de hand!"
En dan ziet diegene me in real life en blijk ik nog steeds moeite te hebben met sociaal gedrag en communicatie... Erg frustrerend allemaal..
Daarom houd ik de laatste jaren het contact met bekenden via het internet en sms altijd zo kort mogelijk. Zodat ik geen foutieve verwachtingspatronen opwek.
En dan ziet diegene me in real life en blijk ik nog steeds moeite te hebben met sociaal gedrag en communicatie... Erg frustrerend allemaal..
Daarom houd ik de laatste jaren het contact met bekenden via het internet en sms altijd zo kort mogelijk. Zodat ik geen foutieve verwachtingspatronen opwek.
Het is een lang verhaal. Ik heb hieronder deels antwoord gegeven.quote:
[..]
Zo.
En wat zijn jouw hobby's en wat doe je een hele dag? Ik ken ook enkele Aspergers en die hebben geen of weinig problemen. Wel een gebruiksaanwijzing, maar wie heeft die niet.
Ik heb 2x per week hardlopen, vaak 2 tot 3 afspraken in de week en voor de rest huishouden, boodschappen (ik durf door mijn angsten heel moeilijk naar buiten te gaan), sociale contacten en ook fok!.
Hobbies heb ik wel.
Ik wist van kleins af aan al dat ik anders was. Wel getest toen maar er kwam nog geen autisme uit vreemd genoeg.quote:
[..]
Goed om te horen dat je mijn woorden bemoedigend vond!
Autisme lijkt me erg moeilijk om te hebben, als ik jouw posts zo lees.
Vooral als dingen die je graag wilt, gewoon niet lukken. En als het voor zo'n belangrijk deel je karakter bepaald. Als ik de kenmerken van asperger zie, dan liggen de meeste kenmerken inderdaad in de persoonlijkheid.
Wist je al vanaf kleins af aan dat je autisme hebt? Of pas op wat latere leeftijd? Want het maakt denk ik verschil of er van begin af aan rekening mee gehouden kon worden, of pas later.
Wat ik me trouwens afvroeg (wel een beetje offtopic)... is die social media een uitkomst voor mensen met autisme? Gaan gesprekken via facebook (of Fok! natuurlijk) makkelijker? Want op internet schrijven mensen toch wat concreter wat ze bedoelen (omdat er geen lichaamstaal is om dingen duidelijk te maken)
Ik ben pas zo'n 3 jaar geleden nog een keer getest en toen bleek daar o.a. Asperger uit. Ik heb nog wel meer labeltjes maar houd ze niet echt bij of zo.
Social media zoals fok! zijn wel een uitkomst voor me. Ik ben vooral actief in de 2 "versieren" topics en dit jaar al naar 2 meets geweest. Vorig jaar ook al iemand van fok! gemeet.
Ook zit ik veel op de tinychat van "versieren: moeilijk of niet?" wat ik ook zie als een manier voor mij om sociale vaardigheden bij te leren.
Ik vond de meets trouwens HEEL spannend! Maar ben wel blij dat ik dat uiteindelijk toch gedaan heb.
Gesprekken via internet gaan in zoverre voor me makkelijker omdat ik (wanneer ik effe niks weet te zeggen bijvoorbeeld) gewoon iets anders kan gaan doen, bijvoorbeeld 't nieuws lezen of zo.
Het had heel wat uitgemaakt kunnen hebben als ik vroeger op een andere manier opgevoed was. Ik ben vroeger emotioneel verwaarloosd en het ontbrak volledig aan struktuur. Nu moet ik die struktuur mezelf bijbrengen (met hulp van hulpverlening, maar die is uiteraard beperkt). Ik moet dus mezelf nu iets aanleren waar ik totaal geen talent voor heb, iets wat me heel lastig afgaat.
Hier zal ik zeker nog wel een jaartje of zo mee bezig zijn, om mezelf struktuur aan te leren die ik van kinds af aan nooit meegekregen heb.
Wat doe je voor hobby ?quote:Het is een lang verhaal. Ik heb hieronder deels antwoord gegeven.
Ik heb 2x per week hardlopen, vaak 2 tot 3 afspraken in de week en voor de rest huishouden, boodschappen (ik durf door mijn angsten heel moeilijk naar buiten te gaan), sociale contacten en ook fok!.
Hobbies heb ik wel.
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Mensen hebben het wel vaak gedacht, maar dat kwam niet door een stoornis o.i.d.
With my pack on my back, down the road I will stray.
Tsja, wat voor hobbies heb ik?quote:
M'n hobbies liggen een beetje stil op 't moment, maar dingen die ik normaliter graag doe zijn onder andere:
Fotograferen
Games modden en gamen
Met computers werken
Muziek luisteren
Forummen
om maar wat te noemen, maar zoals ik al zei, ze liggen een beetje stil op moment. Ik heb er wel meer maar kom er nu even niet op.
Ik doe deze dingen vooral als ik verder niks te doen heb.
Ik vond het een lastige vraag omdat ik ze niet echt zie als hobbies, maar meer als activiteiten.
Je hebt de 'diagnose' dus pas op je dertigste gehad. Dat is wel vrij laat. Kan me voorstellen dat er dan ineens veel op zijn plek valt. Dingen die je voor die tijd niet kon plaatsen. Ik denk dat het wel een groot verschil is met de mensen bij wie asperger al jong ontdekt wordt. Dan kunnen scholen e.d er veel beter rekening meehouden.quote:
[..]
Het is een lang verhaal. Ik heb hieronder deels antwoord gegeven.
Ik heb 2x per week hardlopen, vaak 2 tot 3 afspraken in de week en voor de rest huishouden, boodschappen (ik durf door mijn angsten heel moeilijk naar buiten te gaan), sociale contacten en ook fok!.
Hobbies heb ik wel.
[..]
Ik wist van kleins af aan al dat ik anders was. Wel getest toen maar er kwam nog geen autisme uit vreemd genoeg.
Ik ben pas zo'n 3 jaar geleden nog een keer getest en toen bleek daar o.a. Asperger uit. Ik heb nog wel meer labeltjes maar houd ze niet echt bij of zo.
Social media zoals fok! zijn wel een uitkomst voor me. Ik ben vooral actief in de 2 "versieren" topics en dit jaar al naar 2 meets geweest. Vorig jaar ook al iemand van fok! gemeet.
Ook zit ik veel op de tinychat van "versieren: moeilijk of niet?" wat ik ook zie als een manier voor mij om sociale vaardigheden bij te leren.
Ik vond de meets trouwens HEEL spannend! Maar ben wel blij dat ik dat uiteindelijk toch gedaan heb.
Gesprekken via internet gaan in zoverre voor me makkelijker omdat ik (wanneer ik effe niks weet te zeggen bijvoorbeeld) gewoon iets anders kan gaan doen, bijvoorbeeld 't nieuws lezen of zo.
Het had heel wat uitgemaakt kunnen hebben als ik vroeger op een andere manier opgevoed was. Ik ben vroeger emotioneel verwaarloosd en het ontbrak volledig aan struktuur. Nu moet ik die struktuur mezelf bijbrengen (met hulp van hulpverlening, maar die is uiteraard beperkt). Ik moet dus mezelf nu iets aanleren waar ik totaal geen talent voor heb, iets wat me heel lastig afgaat.
Hier zal ik zeker nog wel een jaartje of zo mee bezig zijn, om mezelf struktuur aan te leren die ik van kinds af aan nooit meegekregen heb.
Over de social media.... ja, dat is wel fijn aan online contacten. Je kan wat langer nadenken over je antwoord. En als je nog niet helemaal tevreden bent over het antwoord is er altijd nog de edit-knop. Zo'n edit-knop zou ideaal bij gesprekken in 'real' life.
(Riddler86: dat is ook lastig! Dat je een ander verwachtingspatroon schept als je online met iemand praat!!)
Zo'n opvoeding met weinig structuur moet wel moeilijk zijn geweest, voor iemand die bij nader inzien dus autisme bleek te hebben en dus juist veel structuur nodig had.
I believe i can fly!
I believe i can touch the sky!
I believe i can touch the sky!
Ja klopt allemaal. Ik ben nu bij nul en heb 't gevoel een uphill struggle te ondergaan om de rest nog enigszins bij te kunnen benen. Maar soms zinkt de moed me gewoon echt in de schoenen, het verschil is ZO groot.quote:
[..]
Je hebt de 'diagnose' dus pas op je dertigste gehad. Dat is wel vrij laat. Kan me voorstellen dat er dan ineens veel op zijn plek valt. Dingen die je voor die tijd niet kon plaatsen. Ik denk dat het wel een groot verschil is met de mensen bij wie asperger al jong ontdekt wordt. Dan kunnen scholen e.d er veel beter rekening meehouden.
Over de social media.... ja, dat is wel fijn aan online contacten. Je kan wat langer nadenken over je antwoord. En als je nog niet helemaal tevreden bent over het antwoord is er altijd nog de edit-knop. Zo'n edit-knop zou ideaal bij gesprekken in 'real' life.
(Riddler86: dat is ook lastig! Dat je een ander verwachtingspatroon schept als je online met iemand praat!!)
Zo'n opvoeding met weinig structuur moet wel moeilijk zijn geweest, voor iemand die bij nader inzien dus autisme bleek te hebben en dus juist veel structuur nodig had.
Niet alleen is mijn achterstand fenomenaal, maar ook heb ik een handicap erbij wat het dubbel zo lastig maakt.
Ik zie geen licht aan het eind van de tunnel maar ik geef niet op.
Ik twijfel soms wel waar ik het allemaal nog voor doe hoor, dat wel. Er is echt een klein wonder voor nodig om mijn leven weer op de rails te krijgen en dan nog, de geleden schade ga ik toch niet meer goedmaken.
Daarom is het beter voor mij bij nul te beginnen, omdat dat volgens mij een realistisch beeld is van de situatie waarin ik me bevind.
En waarom? Vanwege dat autisme.
Trouwens, ik ben blij dat de bashers dit keer af zien van het plaatsen van flamende reacties in dit topic
Mooie hobby's. Dus verveling is niet de reden tot paniek zeg maarquote:
[..]
Tsja, wat voor hobbies heb ik?
M'n hobbies liggen een beetje stil op 't moment, maar dingen die ik normaliter graag doe zijn onder andere:
Fotograferen
Games modden en gamen
Met computers werken
Muziek luisteren
Forummen
om maar wat te noemen, maar zoals ik al zei, ze liggen een beetje stil op moment. Ik heb er wel meer maar kom er nu even niet op.
Ik doe deze dingen vooral als ik verder niks te doen heb.
Ik vond het een lastige vraag omdat ik ze niet echt zie als hobbies, maar meer als activiteiten.
Ik heb wat doorgelezen en kwam een 'beetje' tot de conclusie dat er wellicht wat vrouwelijk gezelschap bij zou mogen komen ? Is dat mede een rede voor de algemene situatie zoals je die nu voelt ?
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
Ik vind dit een hele moeilijke vraag om te beantwoorden.quote:
[..]
Mooie hobby's. Dus verveling is niet de reden tot paniek zeg maar
Ik heb wat doorgelezen en kwam een 'beetje' tot de conclusie dat er wellicht wat vrouwelijk gezelschap bij zou mogen komen ? Is dat mede een rede voor de algemene situatie zoals je die nu voelt ?
Zeker mis ik het wel, maar het is niets voor niets al een aantal keer fout gegaan wat een relatie betreft. Dat heb ik ook weer aan het autisme te danken.
Niet alleen konden ze me niet aan (vanwege m'n issues), ook liep het dank het autisme steeds stuk.
Wel is weer waar dat ik toen nog niet op de hoogte was van m'n autisme (diagnose was toen nog niet gesteld).
Een voorbeeld is bijvoorbeeld de seks. Ik kreeg nauwelijks feedback en die "hints" kan ik toch niet lezen.
Wat ik wel kan is met de tijd leren, maar daar waren m'n relaties te kort voor.
Het probleem met een relatie nu is dat ze de drang zou moeten kunnen weerstaan mijn huishoudster te worden. Ik zit namelijk ook niet te wachten op een relatie waarin ik een soort kind-rol vervul.
Eerst kom ik, de rest moet maar effe wachten.
Aangepast
[ Bericht 49% gewijzigd door Gertje-Plongers op 23-02-2012 04:58:43 ]
[ Bericht 49% gewijzigd door Gertje-Plongers op 23-02-2012 04:58:43 ]
Kreeg ooit sprookjes te horen. Zit nu in therapie.
|
|
'Heb' je een stoornis of omschrijft de stoornis wie je bent?
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |