'Heb' je een stoornis of omschrijft de stoornis wie je bent?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 11:20 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Door gebrek aan intelligentie ( zelfhulp bv) of gewoon omdat ze niet weten wat ze kunnen doen, of er geen weet van hebben.

Gebrek aan intelligentie? Ja, zoals ik al boven zei, als je een meer ernstige stoornis hebt (laten we bijv. Down syndroom daaronder rekenen, maar een laag IQ is ook mogelijk bij autisme), dan neemt de vrijheid en mogelijkheid af om zelf er wat aan te gaan doen. Wat betreft mensen met een meer gemiddeld IQ en zonder ernstige stoornis, die in een moderne samenleving wonen met allerlei beschikbare informatiebronnen, lijkt dat me veel lastiger te rechtvaardigen. Je kunt problemen aandragen bij je huisarts, op het internet zoeken, informatielijnen bellen, chatten met psychologen, mailen, noem maar op. Als je niet weet wat je kan doen, dan heb je echt geen moeite gedaan er informatie over op te zoeken. En als je geen weet hebt van je stoornis, maar er ook verder geen last van hebt, prima toch? Maar als je wel ergens last van hebt, lijkt het me logisch dat je dat aangeeft bij de huisarts of waar dan ook. Iemand die kiespijn heeft maar niet naar de tandarts gaat is ook niet bepaald een hulpeloze, onwetende slachtoffer.

Het probleem met jouw stellige mening hieromtrent is dat je jouw visie gaat extrapoleren naar de anderen....Niet erg handig.

Hierdoor ontstaat er een beeld dat niet voldoet aan de werkelijkheid.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 11:34 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Het probleem met jouw stellige mening hieromtrent is dat je jouw visie gaat extrapoleren naar de anderen....Niet erg handig.

Hierdoor ontstaat er een beeld dat niet voldoet aan de werkelijkheid.

Kan je uitleggen waar mijn extrapolatie krom loopt en wat wel een kloppend beeld van de werkelijkheid is? Wanneer kan je zeggen dat iemand echt niet in staat is te leren over zijn problemen en hulp te zoeken?

Het zit um niet in de kromheid ervan, maar in de aanname dat wat jij doet iedereen kan en zou moeten doen. Dat het logisch is wil niet zeggen dat het zo is.

Je hebt gelijk dat dat de ideale manier van doen zou zijn in zo'n geval.

Maar we leven niet in een ideale wereld. En sommigen hebben hulp nodig, met bijna alles !

quote:

Op maandag 13 februari 2012 10:59 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Dan heb je een goede therapeut getroffen of een goede instelling. Die zijn er natuurlijk ook, gelukkig maar. Daarom is het zaak om nooit te gaan generaliseren over iets.

Maar de problemen en ellende komen ook niet uit het niets ! Dat is de andere kant van de medaille.

hier wil ik toch even iets over kwijt. want dat is gewoon niet correct. problemen en ellende kunnen wel degelijk 'uit het niets' komen. het leven is niet maakbaar, je kunt niet altijd alle ellende voorkomen en soms gebeuren de naarste dingen iemand. gewoon omdat je pech hebt. omdat de cosmische compas verkeerd stond, omdat , tsja, in china iemand een veertje wegblies.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 11:54 schreef simmu het volgende:

[..]

hier wil ik toch even iets over kwijt. want dat is gewoon niet correct. problemen en ellende kunnen wel degelijk 'uit het niets' komen. het leven is niet maakbaar, je kunt niet altijd alle ellende voorkomen en soms gebeuren de naarste dingen iemand. gewoon omdat je pech hebt. omdat de cosmische compas verkeerd stond, omdat , tsja, in china iemand een veertje wegblies.

En wat is precies je punt ?

Het is zeker correct, geloof mij maar, als je het niet gelooft, doe onderzoek naar de oorzaken van menselijk lijden of menselijk gedrag.

Mensen reageren heel sterk op de omgeving in de brede zin van het woord. Cosmische klokken en andere zaken hebben er niet zo heel veel mee van doen.

Je kunt het bekijken vanuit vele hoeken dat wel, maar iets komt niet uit het niets, en al zeker niet menselijk gedrag. Eigenlijk is alles volgens de wet van actie-reactie opgebouwd. Dus iets is nooit zomaar.

[ Bericht 8% gewijzigd door Gertje-Plongers op 13-02-2012 12:12:58 ]

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:03 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

En wat is precies je punt ?

Het is zeker correct geloof mij maar, zo niet doe onderzoek naar de oorzaken van menselijk lijden of menselijk gedrag.

kom niet bij me aan over dat er altijd een oorzaak is voor menselijk lijden dat is er domweg niet altijd. stap maar eens een ziekenhuis binnen.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:10 schreef simmu het volgende:

[..]

kom niet bij me aan over dat er altijd een oorzaak is voor menselijk lijden dat is er domweg niet altijd. stap maar eens een ziekenhuis binnen.

Zelfs dat heeft een oorzaak, al dan niet toegebracht opzettelijk. Maar lijden heeft oorzaken.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:11 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Zelfs dat heeft een oorzaak, al dan niet toegebracht opzettelijk. Maar lijden heeft oorzaken.

nee dat heeft het niet
soms heb je gewoon domweg pech. dan werken de longen niet naar behoren na de geboorte. of een tijdje wel en dan niet meer. en dan is daar geen medische reden voor. wat dan?

als we toch bezig zijn: wat is dan oorzaak van bv alzheimer?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:15 schreef simmu het volgende:

[..]

nee dat heeft het niet
soms heb je gewoon domweg pech. dan werken de longen niet naar behoren na de geboorte. of een tijdje wel en dan niet meer. en dan is daar geen medische reden voor. wat dan?

als we toch bezig zijn: wat is dan oorzaak van bv alzheimer?

Ik denk dat je niet begrijpt wat ik wil zeggen, dat geeft niet.

Pech is iets anders dan niet oorzakelijk ?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:16 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Ik denk dat je niet begrijpt wat ik wil zeggen, dat geeft niet.

Pech is iets anders dan niet oorzakelijk ?

nja, ik schiet in defensie vanuit dat hele idee dat de wereld maakbaar is en dat overal een eenduidige oorzaak voor is. en dat is gewoon domweg niet zo. je stelt dat lijden altijd een oorzaak heeft. ik kan daar niet helemaal in meegaan. veel lijden heeft idd een oorzaak. maar niet alle. soms gebeuren er nu eenmaal hele nare dingen zonder dat er een echte aanwijsbare oorzaak voor is. het is lastige materie hoor. ik spreek overigens wel vanuit eigen ervaring dat er soms geen aanwijsbare oorzaak/reden is voor ziekte, lijden en dood. soortgelijke situatie; de een doet het prima, de ander sterft na een flinke lijdensweg.

Ik begrijp je houding ook prima hoor

Maar mij gaat het om andere dingen, namelijk psychisch lijden en stoornissen. De andere kant die jij beschrijft is zeker ook net zo belangrijk, maar nu is het een stelling proberen te ontkrachten op de uitzonderingen en dat is jammer en geheel niet belangrijk.

Wat belangrijk is is dat er gekeken gaat worden naar de oorzaken van lijden en hier aandacht aan schenken.

Waar lijden en omgang met lijden een mooi onderdeel van kan wezen. Neem bijvoorbeeld de dood en omgang met verlies. Hier is misschien ook wel wat in te doen. Door veel dingen te bespreken en openbaar te maken kun je veel bereiken.

stellingen worden altijd ontkracht op de uitzonderingen
da's het idee achter een stelling tenslotte! _{(sorry, ben wiskundige)}

toch denk ik dat je teveel waarde toekent aan het vermogen van hulpverleners om die hulp ook te bieden terwijl dat niet aanvaard wordt. als je dan ook nog meeneemt dat het nu eenmaal ook makkelijk zat zo kan zijn dat je weliswaar de oorzaken van dat geestelijke lijden kan benoemen (per individuele situatie), je dan nog zomaar geen zak er aan kan doen. never mind dat het niet zo eenvoudig is om de oorzaak te vinden en het gegeven dat zeker geestelijk lijden niet zomaar uit 1 oorzaak afkomstig is, maar een opeenstapeling van dingen/oorzaken.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:51 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Waar lijden en omgang met lijden een mooi onderdeel van kan wezen. Neem bijvoorbeeld de dood en omgang met verlies. Hier is misschien ook wel wat in te doen. Door veel dingen te bespreken en openbaar te maken kun je veel bereiken.

triest genoeg kan ik je wederom uit ervaring vertellen dat rouw voor de meeste mensen een erg eng onderwerp is. iedereen heeft namelijk een eigen invulling mbt hoe je dat aan dient te pakken en veel mensen voelen zich dan geroepen om dat voor die ander die het meemaakt in te vullen.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:54 schreef simmu het volgende:
stellingen worden altijd ontkracht op de uitzonderingen
da's het idee achter een stelling tenslotte! _{(sorry, ben wiskundige)}

toch denk ik dat je teveel waarde toekent aan het vermogen van hulpverleners om die hulp ook te bieden terwijl dat niet aanvaard wordt. als je dan ook nog meeneemt dat het nu eenmaal ook makkelijk zat zo kan zijn dat je weliswaar de oorzaken van dat geestelijke lijden kan benoemen (per individuele situatie), je dan nog zomaar geen zak er aan kan doen. never mind dat het niet zo eenvoudig is om de oorzaak te vinden en het gegeven dat zeker geestelijk lijden niet zomaar uit 1 oorzaak afkomstig is, maar een opeenstapeling van dingen/oorzaken.

Dan zijn stellingen slechts soms handig....

Wederom snap je niet waar ik naartoe wil denk ik. Sorry.

Je gaat er van uit of hebt de intentie dat alles op te lossen zou moeten wezen, dit is natuurlijk niet het geval. Wel is het handig om lijden en dan vooral de psychische kant, waar veel winst te halen is door inzicht en goed gebruik hiervan. Te willen minimaliseren. Al denk jij nu waarschijnlijk dat dit al gebeurd ? Helaas. Dit is slechts ten dele waar.

Door te zeggen dat er soms een client geen baat bij heeft, heeft geen relevantie. Hoe jammer ook. Ik geef de hulpverlener ook geen schuld trouwens, die doen wat ze kunnen, of geleerd hebben.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:56 schreef simmu het volgende:

[..]

triest genoeg kan ik je wederom uit ervaring vertellen dat rouw voor de meeste mensen een erg eng onderwerp is. iedereen heeft namelijk een eigen invulling mbt hoe je dat aan dient te pakken en veel mensen voelen zich dan geroepen om dat voor die ander die het meemaakt in te vullen.

Dit is niet triest, dat is een kans ? Dat er veel mensen angst voor hebben is voor een deel te danken aan de omgeving waar mensen in verkeren ? Daar dan stoppen en zeggen, oke, het is wat het is ! is niet handig, maar jammer.

Ook voor de personen in kwestie ?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 13:26 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Dit is niet triest, dat is een kans ? Dat er veel mensen angst voor hebben is voor een deel te danken aan de omgeving waar mensen in verkeren ? Daar dan stoppen en zeggen, oke, het is wat het is ! is niet handig, maar jammer.

Ook voor de personen in kwestie ?

hier snap ik niet wat je bedoelt

quote:

triest genoeg kan ik je wederom uit ervaring vertellen dat rouw voor de meeste mensen een erg eng onderwerp is.

Die te verlichten zou kunnen zijn misschien ?

quote:

iedereen heeft namelijk een eigen invulling mbt hoe je dat aan dient te pakkenen veel mensen voelen zich dan geroepen om dat voor die ander die het meemaakt in te vullen.

Invullen is iets heel anders natuurlijk, althans als je het over een soort dwang zou hebben. Inzicht of denken erover daarintegen is iets heel anders, en zou soms kunnen helpen wellicht ?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 13:34 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Die te verlichten zou kunnen zijn misschien ?

[..]

Invullen is iets heel anders natuurlijk, althans als je het over een soort dwang zou hebben. Inzicht of denken er over daarin tegen is iets heel anders, en zou soms kunnen helpen wellicht ?

wellicht een voorbeeldje dan. ik ben vorige week namelijk best boos geworden en heb kattig gereageerd. we hebben namelijk voor ons jongste zoontje die volgende week jarig is een slinger gekocht. met ook de naam van zijn tweelingbroertje erop, die overleden is. wat ons betreft simpel; die is ook jarig en we willen nu juist zo graag dat hij niet vergeten wordt en hem herinneren op een fijne manier.

dat kan dus niet. want we krijgen commentaar. ergste is; je krijgt altijd comentaar. de een vind dat je er vooral niet bezig mee moet zijn en de ander staat er op om (op een nare manier) te pas (en vooral) te onpas te bidden, kaarsjes opsteken enzovoorts. ik hoor het van veel mensen in een soortgelijke situatie. je wordt echt niet in je waarde gelaten. mensen vullen voor ons vanalles in en gaan daar echt heel ver in.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 13:42 schreef simmu het volgende:

[..]

wellicht een voorbeeldje dan. ik ben vorige week namelijk best boos geworden en heb kattig gereageerd. we hebben namelijk voor ons jongste zoontje die volgende week jarig is een slinger gekocht. met ook de naam van zijn tweelingbroertje erop, die overleden is. wat ons betreft simpel; die is ook jarig en we willen nu juist zo graag dat hij niet vergeten wordt en hem herinneren op een fijne manier.

dat kan dus niet. want we krijgen commentaar. ergste is; je krijgt altijd comentaar. de een vind dat je er vooral niet bezig mee moet zijn en de ander staat er op om (op een nare manier) te pas (en vooral) te onpas te bidden, kaarsjes opsteken enzovoorts. ik hoor het van veel mensen in een soortgelijke situatie. je wordt echt niet in je waarde gelaten. mensen vullen voor ons vanalles in en gaan daar echt heel ver in.

Dat is heel vervelend voor jullie inderdaad. En wat ik niet begrijp is dan, zoals je zegt dat jullie en jullie ervaring en kijk daarop wordt ondervangen door advies, wat eigenlijk geen advies is maar hun beleving ervan op julllie geprojecteerd. Daar gaat het fout inderdaad.

En dat heeft niets te maken met wat ik wou zeggen en bedoelde

Mooi trouwens hoe jullie daar mee omgaan

nja, wat ik bedoel, is dat mensen de neiging hebben om dingen in te vullen voor een ander. of dat nou gaat over rouw, lijden, geestesziekte, gedragsproblemen, of wat dan ook is. iedereen heeft een mening en iedereen vindt dat die ander (die het allemaal overkomt) dit-of-dat-of-zus-of-zo dient te doen.

en dat invullen voor een ander gaat vaak nogal grof! R&P is daar eigenlijk als geheel nog het beste voorbeeld. het staat hier bol van de adviezen van mensen die veelal in het eggie geen zak weten van wat er speelt. kijk naar fusionfreak zn topics, kijk naar alle borderlineverhalen, nou ja. zo kan ik wel uren doorgaan.

Daar geef ik je volmondig gelijk in. Het is juist de omgang met inzicht en kennis wat het de waarde geeft, en niet één advies kun je toepassen op alle situaties. Daar ligt het probleem, voor zover je daar van kunt spreken.

Hoe goed bedoeld inderdaad ook. Het blijft maatwerk.

Maar ondanks dat geloof ik heilig in de kennis en inzicht an sich. Het moeilijke is het overbrengen op een constructieve manier. Het is vooral vind ik van belang om inzichten met elkaar te delen zonder het op te dringen. Als het maar beschikbaar is. Wat iemand er mee kan of wil ligt aan de persoon zelf.

Iets opdringen gaat niet en moet je ook niet willen. Ook al weet je of heb je de ervaring dat het beter zou zijn of kunnen.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 09:15 schreef Gertje-Plongers het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Een filmpje over de Psychiatrie. Kan als schokkend ervaren worden.

Dat was deprimerend, zeg. Wel een aanrader (schokkende beelden, trouwens!). Laatst deze thema's ook tegen gekomen in de boeken van Whitaker: Mad in America en Anatomy of an Epidemic. Meer info op: http://www.madinamerica.com/

Een boek dat ik iedereen geinteresseerd in geestelijke gezondheid aanraad is The Myth of Mental Illness door Szasz: http://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Szasz Of je nu voor of tegen psychiatrie in de huidige vorm bent, het is een belangrijke vraag wat er bedoeld wordt met 'geestelijke ziekte', of geestelijke problemen passen binnen een medisch model van ziekte, hoe je objectief kan meten dat iemand zo'n ziekte heeft of niet etc. Ook stelt hij moraliteit van bijv. gedwongen opname aan de kaak, de vraag wie de behandelaar betaalt en wiens belangen de behandelaar behartigt.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 09:15 schreef Gertje-Plongers het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Een filmpje over de Psychiatrie. Kan als schokkend ervaren worden.

Ach ja psychiatrie krijg je toch nooit weg uit de samenleving. Vroeger had je de gedachte politie genaamd de zwarte inquesitie, nu heb je het alleen in een ander jasje.

Ik heb er ook voor geleerd en mijn docent zei altijd psychiatrie kan alleen gebruikt worden om mensen te helpen die geholpen willen worden en doet dat op zijn best. Gaat het verder dan is het gewoon een monster.