'Heb' je een stoornis of omschrijft de stoornis wie je bent?

Door mijn stoornis kan ik niet op die manier meedraaien in de samenleving zoals ik dat zou willen. Het 'verstoort' mijn leven dus eigenlijk. Dus ik heb een stoornis.

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 19:17 schreef Canillas het volgende:
Dat zijn allemaal goede vragen die je stelt maar uiteindelijk telt alleen de vraag of jijzelf er klaar voor bent om dingen echt anders te gaan doen, zolang je je blik op deze manier blijft richten op 'de rest' lever je in op je eigen ontwikkeling en ontplooiing.

Tuurlijk niet, het is geen externaliseren. ( Althans in de manier hoe jij het bedoeld )

Als je iets ziet en denkt is dat niet altijd wat de psychologie denkt..dat heb ik al eerder geprobeert duidelijk te krijgen.

Ik groei in mijn eigen proces en deel dingen weer met anderen terwijl ik doorga, is dat een vreemde gedachte of vreemd gedrag ?

Verder is dat trouwens een kortzichtige visie vind ik, omdat je er nu bijna vanuit gaat dat de wereld eigenlijk wel voldoet zoals die nu draait ? Maar dat de schoppers zo wil ik het maar even omschrijven, zich wellicht niet helemaal lekker voelen en dus maar beter kunnen veranderen, als ik het verkeerd uitleg graag even een reactie met verbeteringen.


BTW: Ik groei hier juist door, en doe ook wat ik leer. Dat is ook de bedoeling van leren, namelijk toepassen. Dat is alles wat je hoeft te doen.

[ Bericht 15% gewijzigd door Gertje-Plongers op 11-02-2012 19:54:35 ]

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 19:32 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Tuurlijk niet, het is geen externaliseren.

Als je iets ziet en denkt is dat niet altijd wat de psychologie denkt..dat heb ik al eerder geprobeert duidelijk te krijgen.

Ik groei in mijn eigen proces en deel dingen weer met anderen terwijl ik doorga, is dat een vreemde gedachte of vreemd gedrag ?

Zo bedoelde ik het niet, wat ik bedoel is dat je het hebt over de maatschappij en wat die zou moeten doen, daar kunnen je ideeën over hebben maar uiteindelijk doet de maatschappij 'gewoon' wat de maatschappij doet. Het zou zonde zijn als wat je wilt doen af laten hangen van wat de maatschappij doet/vind, en niet voor je eigen originele ideeën gaat, ik zeg niet dat jij dat doet maar meer in het algemeen bedoeld

Ik begrijp wat je wilt zeggen daarmee. Maar zo eenvoudig is het niet. Als de maatschappij deterministisch ( zonder vrije wil ) is wel ja. Maar dat is de maatschappij dus niet.

Dus vind ik persoonlijk dat het wel nut heeft, of het effect heeft is een andere vraag.

Mijn eigen ideeën zijn er trouwens niet, ik vind het belangrijk bijvoorbeeld om inzicht en wijsheid te verwerven in het leven. Dit stel ik boven persoonlijk gewin.

[ Bericht 24% gewijzigd door Gertje-Plongers op 11-02-2012 23:01:13 ]

Het maakt verder ook niet uit of iemand wel of niet een stoornis is of heeft, naar mijn mening. Iemand met een persoonlijkheidsstoornis heeft eigenlijk gewoon hele nare of belemmerende persoonlijkheid.

De vraag dat TS (Maanvis) beter had kunnen vragen, is het mogelijk dat iemand uit zijn of haar stoornis uitgroeit? Of kan iemand een manier vinden om met een persoonlijkheidsstoornis een manier vinden om toch alles uit het leven te halen wat een normale persoon zou willen behalen? (Intimiteit, goede baan, betrouwbare vrienden, enz). Stel een jongen wordt gediagnosticeerd met afhankelijke persoonlijkheidsstoornis. Kan hij uiteindelijk zijn eigen weg vinden?

Verder vind ik wel dat er rekening moet worden gehouden met mensen met een stoornis, maar het mag geen excuus-brief zijn. Iemand met ASPD moet nog steeds naar de gevangenis/TBS als hij een moord pleegt.

Met bijvoorbeeld autisme of schizofrenie kan het gewoon heel lastig zijn om uiteindelijk je weg in het leven te vinden. Ik weet niet of je uit de problemen die deze stoornissen geven echt kunt "groeien", veel zit gewoon in je en zul je de rest van je leven bij je dragen.

De nadruk met dit soort dingen moet richting voorkomen zijn. Dat is altijd beter dan genezen. Dat geldt voor alle problemen op elk vlak.

Maar als je eenmaal een probleem hebt dan is het veel moeilijker om weer 'normaa'l te worden, als dat al kan.

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 23:21 schreef Gertje-Plongers het volgende:
De nadruk met dit soort dingen moet richting voorkomen zijn. Dat is altijd beter dan genezen. Dat geldt voor alle problemen op elk vlak.

Maar als je eenmaal een probleem hebt dan is het veel moeilijker om weer 'normaa'l te worden, als dat al kan.

Hoe kun je autisme voorkomen?

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 23:23 schreef Riddler86 het volgende:

[..]

Hoe kun je autisme voorkomen?

Geen idee, ik ben geen wetenschapper met voldoende kennis. Maar dat doet het voorstel geen zeer. Voorkomen is nu eenmaal beter, niet gezegd dat dat met alles kan op dit moment.

In de toekomst is dit misschien wel mogelijk naarmate er inzicht in de oorzaak komt. Ik heb trouwens ook geen idee in hoeverre autisme biologisch is of een ontwikkelingsstoornis ? Heb jij een idee.

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 23:31 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Geen idee, ik ben geen wetenschapper met voldoende kennis. Maar dat doet het voorstel geen zeer. Voorkomen is nu eenmaal beter, niet gezegd dat dat met alles kan op dit moment.

In de toekomst is dit misschien wel mogelijk naarmate er inzicht in de oorzaak komt. Ik heb trouwens ook geen idee in hoeverre autisme biologisch is of een ontwikkelingsstoornis ? Heb jij een idee.

Autisme is een pervasieve ontwikkelingsstoornis die een genetische basis heeft. Als je het hebt betekent dat vaak dat het ook in de familie zit.

Ik denk dat als je het eenmaal hebt dat het dan erg lastig wordt om het ooit helemaal te kunnen genezen.

Voorkomen zou dan al voor de zwangerschap moeten gebeuren denk ik.

Maar ja, de menselijke technische en medische ontwikkeling staat nog maar in de kinderschoenen, wie weet wat ze over 100 / 1000 of misschien wel 10.000 jaar wel niet allemaal kunnen.

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 19:32 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Verder is dat trouwens een kortzichtige visie vind ik, omdat je er nu bijna vanuit gaat dat de wereld eigenlijk wel voldoet zoals die nu draait ? Maar dat de schoppers zo wil ik het maar even omschrijven, zich wellicht niet helemaal lekker voelen en dus maar beter kunnen veranderen, als ik het verkeerd uitleg graag even een reactie met verbeteringen.

Het gaat er denk ik niet om of de wereld 'voldoet' of niet, en ook niet of we het zo zouden moeten willen hebben maar dat het is zoals het is, we hebben maar 1 wereld en vinden dat op het moment anders zou moeten zijn dan ie is, is vrij zinloos.

Dat neemt niet weg dat het goed en nuttig is om na te denken over hoe het beter kan om daar dan naartoe te werken en je daar voor inzitten, maar het is anders om dat te doen vanuit negativiteit (dit is klote zo) dan vanuit acceptatie; het is nu zoals het is, wellicht dat het beter kan, laten we daarmee aan de slag gaan

Als je een schopper bent en je niet lekker voelt bij hoe het gaat dan ben je gericht op het negatieve en ben je niet bezig vanuit acceptatie, dat is dus iets waar je als schopper zelf iets mee kunt doen, voor jezelf om vanuit acceptatie en positiviteit te gaan handelen en voor je/de wereld om er positieve dingen mee kunt bereiken. Denk dat het ieders taak en verantwoordelijkheid is om een passend en voldoeninggevend bestaan voor zichzelf op te bouwen en dat is daar een onderdeel van.

quote:

Op zaterdag 11 februari 2012 19:20 schreef Riddler86 het volgende:
Door mijn stoornis kan ik niet op die manier meedraaien in de samenleving zoals ik dat zou willen. Het 'verstoort' mijn leven dus eigenlijk. Dus ik heb een stoornis.

Blijft de vraag, ben jij (of wie dan ook, behept met een zogenaamde 'stoornis') ziek, of is de maatschappij dat?

It is no measure of health to be well-adjusted to a profoundly sick society!

Dit is psychologische oorlogsvoering van de bovenste plank: Mensen die van zichzelf denken dat ze mentaal ziek zijn, zijn makkelijk onder controle te houden. Ze hebben het geloof in hun eigen denkbeelden verloren, dus zullen niet in opstand komen.

[ Bericht 6% gewijzigd door beestjuh op 12-02-2012 08:59:24 ]

quote:

Op zondag 12 februari 2012 08:47 schreef Canillas het volgende:

[..]
Het gaat er denk ik niet om of de wereld 'voldoet' of niet, en ook niet of we het zo zouden moeten willen hebben maar dat het is zoals het is, we hebben maar 1 wereld en vinden dat op het moment anders zou moeten zijn dan ie is, is vrij zinloos.

Nee, daar ben ik het niet volledig mee eens. Althans niet op de manier hoe jij het stelt. Namelijk dat alles maar gewoon zal moeten gaan zoals het gaat omdat het nu eenmaal de realitieit is.

Juist als er signalen zijn die vragen om aandacht dan is het zaak om daar naar te kijken. Al zeg je hetzelfde, is het alleen niet helemaal hetzelfde.

Namelijk iets vinden vind jij al nuttelooos ? Al relativeer je het in je verdere bericht. En zet je het om naar een stuk realisme. Toch vind ik het verhaal niet overtuigend genoeg, en denk ik dat juist de schoppers nodig zijn voor bewustwording ergens van, soms.

Ik hoop dat je de nuance er uit kunt halen, ik vind het moeilijk om het precies goed uit te leggen namelijk . Ik zie dus eigenlijk een klein verschil tussen realisme en de wel-overdachte en constructieve benandering van om het even welk probleem dan ook, die deel ik ook overigens. Alleen vind ik niet dat dat altijd en overal geldt, namelijk omdat anders er geen dynamiek zou zijn. Als alles zo vanzelfsprekend was geweest dan waren er geen problemen ?

Soms is het nodig om beide te accepteren en door collisie bij elkaar te komen. Dat is het verschil denk ik.

quote:

Dat neemt niet weg dat het goed en nuttig is om na te denken over hoe het beter kan om daar dan naartoe te werken en je daar voor inzitten, maar het is anders om dat te doen vanuit negativiteit (dit is klote zo) dan vanuit acceptatie; het is nu zoals het is, wellicht dat het beter kan, laten we daarmee aan de slag gaan

Het is ook vanuit acceptatie voor de meesten ? Dat iets begint met onvrede of met een Wat is het toch klote gevoel

Veranderd niets aan de intentie ervan en ook niet aan de kracht ervan ?

quote:

Als je een schopper bent en je niet lekker voelt bij hoe het gaat dan ben je gericht op het negatieve en ben je niet bezig vanuit acceptatie, dat is dus iets waar je als schopper zelf iets mee kunt doen, voor jezelf om vanuit acceptatie en positiviteit te gaan handelen en voor je/de wereld om er positieve dingen mee kunt bereiken. Denk dat het ieders taak en verantwoordelijkheid is om een passend en voldoeninggevend bestaan voor zichzelf op te bouwen en dat is daar een onderdeel van.

Mee eens.

Je moet vanuit acceptatie en positiviteit werken, anders is het inderdaad nutteloos.

If you aint smiling you're doing it wrong..

[ Bericht 4% gewijzigd door Gertje-Plongers op 13-02-2012 10:19:46 ]

quote:

Op zondag 12 februari 2012 08:52 schreef beestjuh het volgende:

[..]

Blijft de vraag, ben jij (of wie dan ook, behept met een zogenaamde 'stoornis') ziek, of is de maatschappij dat?

It is no measure of health to be well-adjusted to a profoundly sick society!

Dit is psychologische oorlogsvoering van de bovenste plank: Mensen die van zichzelf denken dat ze mentaal ziek zijn, zijn makkelijk onder controle te houden. Ze hebben het geloof in hun eigen denkbeelden verloren, dus zullen niet in opstand komen.

Zolang het maar niet is vanuit woede op die samenleving als geheel. Anders ga je je doel voorbij en ben je aan het schreeuwen als een klein kind en wordt je niet serieus genomen.

Al kunnen de aangedragen feiten of gedachten een bepaalde waarheid hebben.

quote:

Op zondag 12 februari 2012 09:20 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Zolang het maar niet is vanuit woede op die samenleving als geheel. Anders ga je je doel voorbij en ben je aan het schreeuwen als een klein kind en wordt je niet serieus genomen.

Al kunnen de aangedragen feiten of gedachten een bepaalde waarheid hebben.

De mens wordt al vele eeuwen geconditioneerd om alles wat buiten de norm valt, niet serieus te nemen. Zo werden, en worden, vele, zo niet de meeste, grote denkers verguisd (en ook met stoornissen bezwaard) door de samenleving die wél klakkeloos de norm aanhoudt.

Vooral bij depressieve stoornissen is het treffend, al is de maatschappij verrot tot in de kern, het is de individuele persóón die ziek is, die moet veranderen, en dus aan de anti-depressiva moet. Aardige bijkomstigheid is dat mensen die aan de pillen zitten, niet gauw in opstand zullen komen.

Dit is slechts een voorbeeld. Talloze experimenten met mind-control hebben hier duidelijk hun vruchten afgeworpen.

Voor zover ik dat kan beoordelen heb je zeker gelijk. Ik probeer een beetje mijn kennis te verbreden op veel vlakken om het een beetje in perspectief te zien allemaal, en daar wordt je niet blijer van nee.

Raar eigenlijk dat iemand een slet noemen geen geldige diagsnose is, er zijn zekers wel criteria aan verbonden.

quote:

Op zondag 12 februari 2012 14:03 schreef picardmike het volgende:
Raar eigenlijk dat iemand een slet noemen geen geldige diagsnose is, er zijn zekers wel criteria aan verbonden.

Als iemand een ander voor slet uitmaakt is dat niet meer dan een uiting van diegene zijn eigen negativiteit gegoten in een impuls om een ander negatief te veroordelen. Wat hebben criteria daarmee te maken? Een vrouw kan 1000 bedpartners gehad hebben, of dat de behoefte om die vrouw een slet te noemen bij iemand oproept verschilt per persoon.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Een filmpje over de Psychiatrie. Kan als schokkend ervaren worden.

quote:

Op zondag 15 januari 2012 19:21 schreef Canillas het volgende:
Wat in dit topic als stoornis wordt gezien zijn die vermogens die in beslag gelegd worden vanuit coping, vanuit een overlevingsstrategie die bedoeld is pijnlijke, onverwerkte zaken te vermijden; zolang die onwerwerkt zijn liggen ze in je onbewuste opgeslagen als bedreigend, kom je met die dingen in aanraken dan gaan de alarmbellen af. Dat kost je je vermogen, daar lever je dan op in, ze worden gebruikt om je uit het leven te houden ipv je juist te laten leven. Niet jezelf kunnen zijn is het uiterste tegenovergestelde van vrijheid.

Denk je dat dit de fundamentele oorzaak is van alle stoornissen? Voor bijv. depressie of PTSD kan ik me wel voorstellen dat het oorspronkelijk ging om coping met een overweldigende, gevaarlijke omgeving. Depressie komt op me over als een soort van instorting bij de machteloosheid tegenover een gevaar, terwijl PTSD de nog overactieve vigilantie is (kort door de bocht). Maar bij zoiets als autisme dat vanaf een heel jonge leeftijd aanwezig is, of iets ernstigs en relatief zeldzaam zoals schizofrenie kan ik minder goed die voorstelling maken.

quote:

Op zondag 12 februari 2012 08:52 schreef beestjuh het volgende:

[..]

Blijft de vraag, ben jij (of wie dan ook, behept met een zogenaamde 'stoornis') ziek, of is de maatschappij dat?

It is no measure of health to be well-adjusted to a profoundly sick society!

Dit is psychologische oorlogsvoering van de bovenste plank: Mensen die van zichzelf denken dat ze mentaal ziek zijn, zijn makkelijk onder controle te houden. Ze hebben het geloof in hun eigen denkbeelden verloren, dus zullen niet in opstand komen.

Beetje ironisch dat nadat ik de label 'depressie' en 'sociale fobie' had gekregen, ik geholpen ben door therapeuten om aan mijn zelfvertrouwen, angstklachten, zelfkennis e.d. te werken. Ik ben uit de therapie als een meer zelfstandig, kritisch denkend en dus 'gevaarlijk' persoon gekomen.

Wat me stoort aan het idee dat psychiatrische labels er alleen zijn om mensen te onderdrukken, is dat daarmee het echte leed van 'mensen met een stoornis' onder de mat lijkt te worden geveegd. Angst, depressie, delusies, compulsies etc. zijn dingen waar personen echt zélf last van hebben. Om de klachten te benoemen betekent nog helemaal niet dat je die personen bestempelt als 'gek', 'ziek', 'kapot', 'minderwaardig' e.d. Overigens vindt die stigmatisatie wel plaats, wat heel triest en verwerpelijk is. Maar nog geen reden om geestelijke problemen niet te categoriseren in algemene beelden.

Aan de andere kant is het een prima opmerking dat de omgeving veel kan bijdragen aan iemands problemen. Bijvoorbeeld leven in een gezin met veel emotionele manipulatie, in een buurt met veel straatgeweld, een baan waarin onredelijke eisen worden gesteld en de werkgever intimiderend is etc. Voor zover een volwassen client ervoor kan kiezen in een betere omgeving te gaan leven, is het erg zinvol om het daar over te hebben. Uiteraard is het ook nuttig gezonde coping strategien aan te leren voor zolang je nog wel vastzit in een rotte omgeving. Lastiger is het voor kinderen met geestelijke problemen, omdat ze niet zomaar van gezin, school, buurt etc. kunnen wisselen. Daar zou een grote ingreep in de omgeving belangrijker kunnen zijn dan het kind proberen te veranderen. Maar dat hangt natuurlijk af van de specifieke situatie.

quote:

Beetje ironisch dat nadat ik de label 'depressie' en 'sociale fobie' had gekregen, ik geholpen ben door therapeuten om aan mijn zelfvertrouwen, angstklachten, zelfkennis e.d. te werken. Ik ben uit de therapie als een meer zelfstandig, kritisch denkend en dus 'gevaarlijk' persoon gekomen.

Dan heb je een goede therapeut getroffen of een goede instelling. Die zijn er natuurlijk ook, gelukkig maar. Daarom is het zaak om nooit te gaan generaliseren over iets.

Maar de problemen en ellende komen ook niet uit het niets ! Dat is de andere kant van de medaille.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 10:59 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Dan heb je een goede therapeut getroffen ofeen goede instelling. Die zijn er natuurlijk ook, gelukkig maar. Daarom is het zaak om nooit te gaan generaliseren over iets.

Maar de problemen en ellende komen ook niet uit het niets ! Dat is de andere kant van de medaille.

Tuurlijk, ik was zelf uit een giftige omgeving gestapt (mijn familie). Daarna ben ik gelukkig toch vooral prettige mensen tegen gekomen. En met de onbeschofte, onprettige mensen leerde ik ook wel om te gaan. Als volwassene denk ik dat je er niet om heen kan, dat de verantwoordelijkheid voor je geestelijke gezondheid in eigen handen ligt. Je moet zelf op zoek naar de juiste therapeut, de juiste zelfhulpboeken, de juiste vrienden e.d. Met uitzondering van zeer ernstige stoornissen waar iemand maar met moeite voor zichzelf kan zorgen. Of misschien een zeer onderdrukkende samenleving waar je amper vrijheid hebt en niet kan ontsnappen (bijv. sommige plekken in het midden-oosten of nare afgelegen indianenstammen).

Absoluut gelijk in, maar helaas geldt dit niet voor iedereen ! De hulpverlening moet dit aandragen en ondersteunen. Jij hebt geluk dat je deze keuzes gemaakt en hebt kunnen maken. Er zijn er heel veel die deze keuze niet kunnen maken.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 11:09 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Absoluut gelijk in, maar helaas geldt dit niet voor iedereen ! De hulpverlening moet dit aandragen en ondersteunen. Jij hebt geluk dat je deze keuzes gemaakt en hebt kunnen maken. Er zijn er heel veel die deze keuze niet kunnen maken.

Op wat voor manier bedoel je dat die personen de keuzes niet kunnen maken?

Door gebrek aan intelligentie ( zelfhulp bv) of gewoon omdat ze niet weten wat ze kunnen doen, of er geen weet van hebben.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 11:20 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Door gebrek aan intelligentie ( zelfhulp bv) of gewoon omdat ze niet weten wat ze kunnen doen, of er geen weet van hebben.

Gebrek aan intelligentie? Ja, zoals ik al boven zei, als je een meer ernstige stoornis hebt (laten we bijv. Down syndroom daaronder rekenen, maar een laag IQ is ook mogelijk bij autisme), dan neemt de vrijheid en mogelijkheid af om zelf er wat aan te gaan doen. Wat betreft mensen met een meer gemiddeld IQ en zonder ernstige stoornis, die in een moderne samenleving wonen met allerlei beschikbare informatiebronnen, lijkt dat me veel lastiger te rechtvaardigen. Je kunt problemen aandragen bij je huisarts, op het internet zoeken, informatielijnen bellen, chatten met psychologen, mailen, noem maar op. Als je niet weet wat je kan doen, dan heb je echt geen moeite gedaan er informatie over op te zoeken. En als je geen weet hebt van je stoornis, maar er ook verder geen last van hebt, prima toch? Maar als je wel ergens last van hebt, lijkt het me logisch dat je dat aangeeft bij de huisarts of waar dan ook. Iemand die kiespijn heeft maar niet naar de tandarts gaat is ook niet bepaald een hulpeloze, onwetende slachtoffer.

Het probleem met jouw stellige mening hieromtrent is dat je jouw visie gaat extrapoleren naar de anderen....Niet erg handig.

Hierdoor ontstaat er een beeld dat niet voldoet aan de werkelijkheid.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 11:34 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Het probleem met jouw stellige mening hieromtrent is dat je jouw visie gaat extrapoleren naar de anderen....Niet erg handig.

Hierdoor ontstaat er een beeld dat niet voldoet aan de werkelijkheid.

Kan je uitleggen waar mijn extrapolatie krom loopt en wat wel een kloppend beeld van de werkelijkheid is? Wanneer kan je zeggen dat iemand echt niet in staat is te leren over zijn problemen en hulp te zoeken?

Het zit um niet in de kromheid ervan, maar in de aanname dat wat jij doet iedereen kan en zou moeten doen. Dat het logisch is wil niet zeggen dat het zo is.

Je hebt gelijk dat dat de ideale manier van doen zou zijn in zo'n geval.

Maar we leven niet in een ideale wereld. En sommigen hebben hulp nodig, met bijna alles !

quote:

Op maandag 13 februari 2012 10:59 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Dan heb je een goede therapeut getroffen of een goede instelling. Die zijn er natuurlijk ook, gelukkig maar. Daarom is het zaak om nooit te gaan generaliseren over iets.

Maar de problemen en ellende komen ook niet uit het niets ! Dat is de andere kant van de medaille.

hier wil ik toch even iets over kwijt. want dat is gewoon niet correct. problemen en ellende kunnen wel degelijk 'uit het niets' komen. het leven is niet maakbaar, je kunt niet altijd alle ellende voorkomen en soms gebeuren de naarste dingen iemand. gewoon omdat je pech hebt. omdat de cosmische compas verkeerd stond, omdat , tsja, in china iemand een veertje wegblies.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 11:54 schreef simmu het volgende:

[..]

hier wil ik toch even iets over kwijt. want dat is gewoon niet correct. problemen en ellende kunnen wel degelijk 'uit het niets' komen. het leven is niet maakbaar, je kunt niet altijd alle ellende voorkomen en soms gebeuren de naarste dingen iemand. gewoon omdat je pech hebt. omdat de cosmische compas verkeerd stond, omdat , tsja, in china iemand een veertje wegblies.

En wat is precies je punt ?

Het is zeker correct, geloof mij maar, als je het niet gelooft, doe onderzoek naar de oorzaken van menselijk lijden of menselijk gedrag.

Mensen reageren heel sterk op de omgeving in de brede zin van het woord. Cosmische klokken en andere zaken hebben er niet zo heel veel mee van doen.

Je kunt het bekijken vanuit vele hoeken dat wel, maar iets komt niet uit het niets, en al zeker niet menselijk gedrag. Eigenlijk is alles volgens de wet van actie-reactie opgebouwd. Dus iets is nooit zomaar.

[ Bericht 8% gewijzigd door Gertje-Plongers op 13-02-2012 12:12:58 ]

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:03 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

En wat is precies je punt ?

Het is zeker correct geloof mij maar, zo niet doe onderzoek naar de oorzaken van menselijk lijden of menselijk gedrag.

kom niet bij me aan over dat er altijd een oorzaak is voor menselijk lijden dat is er domweg niet altijd. stap maar eens een ziekenhuis binnen.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:10 schreef simmu het volgende:

[..]

kom niet bij me aan over dat er altijd een oorzaak is voor menselijk lijden dat is er domweg niet altijd. stap maar eens een ziekenhuis binnen.

Zelfs dat heeft een oorzaak, al dan niet toegebracht opzettelijk. Maar lijden heeft oorzaken.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:11 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Zelfs dat heeft een oorzaak, al dan niet toegebracht opzettelijk. Maar lijden heeft oorzaken.

nee dat heeft het niet
soms heb je gewoon domweg pech. dan werken de longen niet naar behoren na de geboorte. of een tijdje wel en dan niet meer. en dan is daar geen medische reden voor. wat dan?

als we toch bezig zijn: wat is dan oorzaak van bv alzheimer?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:15 schreef simmu het volgende:

[..]

nee dat heeft het niet
soms heb je gewoon domweg pech. dan werken de longen niet naar behoren na de geboorte. of een tijdje wel en dan niet meer. en dan is daar geen medische reden voor. wat dan?

als we toch bezig zijn: wat is dan oorzaak van bv alzheimer?

Ik denk dat je niet begrijpt wat ik wil zeggen, dat geeft niet.

Pech is iets anders dan niet oorzakelijk ?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:16 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Ik denk dat je niet begrijpt wat ik wil zeggen, dat geeft niet.

Pech is iets anders dan niet oorzakelijk ?

nja, ik schiet in defensie vanuit dat hele idee dat de wereld maakbaar is en dat overal een eenduidige oorzaak voor is. en dat is gewoon domweg niet zo. je stelt dat lijden altijd een oorzaak heeft. ik kan daar niet helemaal in meegaan. veel lijden heeft idd een oorzaak. maar niet alle. soms gebeuren er nu eenmaal hele nare dingen zonder dat er een echte aanwijsbare oorzaak voor is. het is lastige materie hoor. ik spreek overigens wel vanuit eigen ervaring dat er soms geen aanwijsbare oorzaak/reden is voor ziekte, lijden en dood. soortgelijke situatie; de een doet het prima, de ander sterft na een flinke lijdensweg.

Ik begrijp je houding ook prima hoor

Maar mij gaat het om andere dingen, namelijk psychisch lijden en stoornissen. De andere kant die jij beschrijft is zeker ook net zo belangrijk, maar nu is het een stelling proberen te ontkrachten op de uitzonderingen en dat is jammer en geheel niet belangrijk.

Wat belangrijk is is dat er gekeken gaat worden naar de oorzaken van lijden en hier aandacht aan schenken.

Waar lijden en omgang met lijden een mooi onderdeel van kan wezen. Neem bijvoorbeeld de dood en omgang met verlies. Hier is misschien ook wel wat in te doen. Door veel dingen te bespreken en openbaar te maken kun je veel bereiken.

stellingen worden altijd ontkracht op de uitzonderingen
da's het idee achter een stelling tenslotte! _{(sorry, ben wiskundige)}

toch denk ik dat je teveel waarde toekent aan het vermogen van hulpverleners om die hulp ook te bieden terwijl dat niet aanvaard wordt. als je dan ook nog meeneemt dat het nu eenmaal ook makkelijk zat zo kan zijn dat je weliswaar de oorzaken van dat geestelijke lijden kan benoemen (per individuele situatie), je dan nog zomaar geen zak er aan kan doen. never mind dat het niet zo eenvoudig is om de oorzaak te vinden en het gegeven dat zeker geestelijk lijden niet zomaar uit 1 oorzaak afkomstig is, maar een opeenstapeling van dingen/oorzaken.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:51 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Waar lijden en omgang met lijden een mooi onderdeel van kan wezen. Neem bijvoorbeeld de dood en omgang met verlies. Hier is misschien ook wel wat in te doen. Door veel dingen te bespreken en openbaar te maken kun je veel bereiken.

triest genoeg kan ik je wederom uit ervaring vertellen dat rouw voor de meeste mensen een erg eng onderwerp is. iedereen heeft namelijk een eigen invulling mbt hoe je dat aan dient te pakken en veel mensen voelen zich dan geroepen om dat voor die ander die het meemaakt in te vullen.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:54 schreef simmu het volgende:
stellingen worden altijd ontkracht op de uitzonderingen
da's het idee achter een stelling tenslotte! _{(sorry, ben wiskundige)}

toch denk ik dat je teveel waarde toekent aan het vermogen van hulpverleners om die hulp ook te bieden terwijl dat niet aanvaard wordt. als je dan ook nog meeneemt dat het nu eenmaal ook makkelijk zat zo kan zijn dat je weliswaar de oorzaken van dat geestelijke lijden kan benoemen (per individuele situatie), je dan nog zomaar geen zak er aan kan doen. never mind dat het niet zo eenvoudig is om de oorzaak te vinden en het gegeven dat zeker geestelijk lijden niet zomaar uit 1 oorzaak afkomstig is, maar een opeenstapeling van dingen/oorzaken.

Dan zijn stellingen slechts soms handig....

Wederom snap je niet waar ik naartoe wil denk ik. Sorry.

Je gaat er van uit of hebt de intentie dat alles op te lossen zou moeten wezen, dit is natuurlijk niet het geval. Wel is het handig om lijden en dan vooral de psychische kant, waar veel winst te halen is door inzicht en goed gebruik hiervan. Te willen minimaliseren. Al denk jij nu waarschijnlijk dat dit al gebeurd ? Helaas. Dit is slechts ten dele waar.

Door te zeggen dat er soms een client geen baat bij heeft, heeft geen relevantie. Hoe jammer ook. Ik geef de hulpverlener ook geen schuld trouwens, die doen wat ze kunnen, of geleerd hebben.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 12:56 schreef simmu het volgende:

[..]

triest genoeg kan ik je wederom uit ervaring vertellen dat rouw voor de meeste mensen een erg eng onderwerp is. iedereen heeft namelijk een eigen invulling mbt hoe je dat aan dient te pakken en veel mensen voelen zich dan geroepen om dat voor die ander die het meemaakt in te vullen.

Dit is niet triest, dat is een kans ? Dat er veel mensen angst voor hebben is voor een deel te danken aan de omgeving waar mensen in verkeren ? Daar dan stoppen en zeggen, oke, het is wat het is ! is niet handig, maar jammer.

Ook voor de personen in kwestie ?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 13:26 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Dit is niet triest, dat is een kans ? Dat er veel mensen angst voor hebben is voor een deel te danken aan de omgeving waar mensen in verkeren ? Daar dan stoppen en zeggen, oke, het is wat het is ! is niet handig, maar jammer.

Ook voor de personen in kwestie ?

hier snap ik niet wat je bedoelt

quote:

triest genoeg kan ik je wederom uit ervaring vertellen dat rouw voor de meeste mensen een erg eng onderwerp is.

Die te verlichten zou kunnen zijn misschien ?

quote:

iedereen heeft namelijk een eigen invulling mbt hoe je dat aan dient te pakkenen veel mensen voelen zich dan geroepen om dat voor die ander die het meemaakt in te vullen.

Invullen is iets heel anders natuurlijk, althans als je het over een soort dwang zou hebben. Inzicht of denken erover daarintegen is iets heel anders, en zou soms kunnen helpen wellicht ?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 13:34 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Die te verlichten zou kunnen zijn misschien ?

[..]

Invullen is iets heel anders natuurlijk, althans als je het over een soort dwang zou hebben. Inzicht of denken er over daarin tegen is iets heel anders, en zou soms kunnen helpen wellicht ?

wellicht een voorbeeldje dan. ik ben vorige week namelijk best boos geworden en heb kattig gereageerd. we hebben namelijk voor ons jongste zoontje die volgende week jarig is een slinger gekocht. met ook de naam van zijn tweelingbroertje erop, die overleden is. wat ons betreft simpel; die is ook jarig en we willen nu juist zo graag dat hij niet vergeten wordt en hem herinneren op een fijne manier.

dat kan dus niet. want we krijgen commentaar. ergste is; je krijgt altijd comentaar. de een vind dat je er vooral niet bezig mee moet zijn en de ander staat er op om (op een nare manier) te pas (en vooral) te onpas te bidden, kaarsjes opsteken enzovoorts. ik hoor het van veel mensen in een soortgelijke situatie. je wordt echt niet in je waarde gelaten. mensen vullen voor ons vanalles in en gaan daar echt heel ver in.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 13:42 schreef simmu het volgende:

[..]

wellicht een voorbeeldje dan. ik ben vorige week namelijk best boos geworden en heb kattig gereageerd. we hebben namelijk voor ons jongste zoontje die volgende week jarig is een slinger gekocht. met ook de naam van zijn tweelingbroertje erop, die overleden is. wat ons betreft simpel; die is ook jarig en we willen nu juist zo graag dat hij niet vergeten wordt en hem herinneren op een fijne manier.

dat kan dus niet. want we krijgen commentaar. ergste is; je krijgt altijd comentaar. de een vind dat je er vooral niet bezig mee moet zijn en de ander staat er op om (op een nare manier) te pas (en vooral) te onpas te bidden, kaarsjes opsteken enzovoorts. ik hoor het van veel mensen in een soortgelijke situatie. je wordt echt niet in je waarde gelaten. mensen vullen voor ons vanalles in en gaan daar echt heel ver in.

Dat is heel vervelend voor jullie inderdaad. En wat ik niet begrijp is dan, zoals je zegt dat jullie en jullie ervaring en kijk daarop wordt ondervangen door advies, wat eigenlijk geen advies is maar hun beleving ervan op julllie geprojecteerd. Daar gaat het fout inderdaad.

En dat heeft niets te maken met wat ik wou zeggen en bedoelde

Mooi trouwens hoe jullie daar mee omgaan

nja, wat ik bedoel, is dat mensen de neiging hebben om dingen in te vullen voor een ander. of dat nou gaat over rouw, lijden, geestesziekte, gedragsproblemen, of wat dan ook is. iedereen heeft een mening en iedereen vindt dat die ander (die het allemaal overkomt) dit-of-dat-of-zus-of-zo dient te doen.

en dat invullen voor een ander gaat vaak nogal grof! R&P is daar eigenlijk als geheel nog het beste voorbeeld. het staat hier bol van de adviezen van mensen die veelal in het eggie geen zak weten van wat er speelt. kijk naar fusionfreak zn topics, kijk naar alle borderlineverhalen, nou ja. zo kan ik wel uren doorgaan.

Daar geef ik je volmondig gelijk in. Het is juist de omgang met inzicht en kennis wat het de waarde geeft, en niet één advies kun je toepassen op alle situaties. Daar ligt het probleem, voor zover je daar van kunt spreken.

Hoe goed bedoeld inderdaad ook. Het blijft maatwerk.

Maar ondanks dat geloof ik heilig in de kennis en inzicht an sich. Het moeilijke is het overbrengen op een constructieve manier. Het is vooral vind ik van belang om inzichten met elkaar te delen zonder het op te dringen. Als het maar beschikbaar is. Wat iemand er mee kan of wil ligt aan de persoon zelf.

Iets opdringen gaat niet en moet je ook niet willen. Ook al weet je of heb je de ervaring dat het beter zou zijn of kunnen.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 09:15 schreef Gertje-Plongers het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Een filmpje over de Psychiatrie. Kan als schokkend ervaren worden.

Dat was deprimerend, zeg. Wel een aanrader (schokkende beelden, trouwens!). Laatst deze thema's ook tegen gekomen in de boeken van Whitaker: Mad in America en Anatomy of an Epidemic. Meer info op: http://www.madinamerica.com/

Een boek dat ik iedereen geinteresseerd in geestelijke gezondheid aanraad is The Myth of Mental Illness door Szasz: http://en.wikipedia.org/wiki/Thomas_Szasz Of je nu voor of tegen psychiatrie in de huidige vorm bent, het is een belangrijke vraag wat er bedoeld wordt met 'geestelijke ziekte', of geestelijke problemen passen binnen een medisch model van ziekte, hoe je objectief kan meten dat iemand zo'n ziekte heeft of niet etc. Ook stelt hij moraliteit van bijv. gedwongen opname aan de kaak, de vraag wie de behandelaar betaalt en wiens belangen de behandelaar behartigt.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 09:15 schreef Gertje-Plongers het volgende:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Een filmpje over de Psychiatrie. Kan als schokkend ervaren worden.

Ach ja psychiatrie krijg je toch nooit weg uit de samenleving. Vroeger had je de gedachte politie genaamd de zwarte inquesitie, nu heb je het alleen in een ander jasje.

Ik heb er ook voor geleerd en mijn docent zei altijd psychiatrie kan alleen gebruikt worden om mensen te helpen die geholpen willen worden en doet dat op zijn best. Gaat het verder dan is het gewoon een monster.