'Heb' je een stoornis of omschrijft de stoornis wie je bent?

Ja beide zijn juist, maar dus niet 'je bent wie je denkt dat je bent'. Dat betekent heel wat anders.

Inderdaad, klopt. Al zou ik het gezegde ook kunnen verdedigen...

quote:

Op zondag 15 januari 2012 20:24 schreef -Strawberry- het volgende:
Ja beide zijn juist, maar dus niet 'je bent wie je denkt dat je bent'. Dat betekent heel wat anders.

Het gaat over hetzelfde, maar het is latijns. Dat kan je niet helemaal 1 op 1 vertalen. Dan zou er staan denken dus ik ben.

quote:

Op zondag 15 januari 2012 20:32 schreef picardmike het volgende:

[..]

Het gaat over hetzelfde, maar het is latijns. Dat kan je niet helemaal 1 op 1 vertalen. Dan zou er staan denken dus ik ben.

Er staat gewoon niet hetzelfde. Maar dat is verder off-topic.

quote:

Op zondag 15 januari 2012 20:36 schreef -Strawberry- het volgende:

[..]

Er staat gewoon niet hetzelfde. Maar dat is verder off-topic.

Je hebt ook Engelse woorden die meer omvatten dat Nederlandse woorden en vica versa. Heb alleen een verschrikkelijke kater dus kan nu effe niet met voorbeelden komen

Ik denk dat het er ook mee te maken heeft in hoeverre de stoornis egosyntoom of egodystoon is.
Bij egosyntone symptomen/stoornissen ervaart de persoon deze meer als karaktereigenschappen en is overtuigd van zijn (afwijkende) opvattingen.
Egodystoon is meer wezensvreemd, iemand vindt zijn ideeën en gevoelens eigenlijk helemaal niet bij hem horen, hij weet bijvoorbeeld wel dat zijn angstreactie overtrokken is.

Het is sowieso een glijdende schaal. Bijna iedereen ziet een hondenfobie als een stoornis die je hebt, niet iets dat je bent, maar andersom spreken mensen zelden over iemand die 'lijdt aan psychopathie'. Dat wordt gewoon een psychopaat genoemd. Stoornissen als anorexia hangen daar een beetje tussenin.

Hier een prachtig gesproken boek. Zeer de moeite waard om geheel te luisteren!
Een must voor iedereen.

Ik heb nu de diagnose psychotische stoornis Nao maar die wordt binnenkort waarschijnlijk veranderd in schizofrenie omdat mijn klachten erger zijn geworden.
Ik vind dat ik zelf in wezen niet veranderd ben, ben nog steeds dezelfde persoon met zelfde interesses als 10 jaar geleden.
Alleen mijn klachten zorgen ervoor dat het moeilijker wordt om geinteresseerd te zijn en iets te doen met de interesses die ik heb. Maar ik probeer mezelf te zien als een persoon die leeft met een stoornis en niet dat ik ook die stoornis ben.

Met veel in het leven is het zo, althans dat is hoe ik het ervaren heb. Dat het belangrijk is om te gaan doen wat je leuk vindt en waar je hart in ligt.

Heb je het idee dat je verleden achter je ligt nu ? Heb je kunnen verwerken wat er gebeurt is.

quote:

Op woensdag 18 januari 2012 21:27 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Met veel in het leven is het zo, althans dat is hoe ik het ervaren heb. Dat het belangrijk is om te gaan doen wat je leuk vindt en waar je hart in ligt.

Heb je het idee dat je verleden achter je ligt nu ? Heb je kunnen verwerken wat er gebeurt is.

Ben het met je eens dat je iets moet doen wat je leuk vindt om te doen
Ik heb het verleden voor een groot gedeelte verwerkt alleen ik heb het nog niet verwerkt dat mijn psychotische klachten steeds erger worden en dat ik meer medicatie nodig heb om stabiel te blijven. Dat is op dit moment erg zwaar voor me maar ook daar kom ik wel overheen. Heb wel voor hetere vuren gestaan

Ik hoop dat het goed gaat in de toekomst met je.

quote:

Op donderdag 19 januari 2012 08:10 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Ik hoop dat het goed gaat in de toekomst met je.

Bedankt

quote:

Op maandag 9 januari 2012 17:08 schreef DuTank het volgende:
Allebei. Maar in de nieuwe DSM willen ze inderdaad gaan verwerken dat iemand niet een label opgeplakt krijgt, zoals 'je hebt een obsessief compulsieve stoornis', maar meer een beschrijving van wat degene doet.

Nadeel kan wel zijn dat sommige mensen niet weten waar hun problemen vandaan komen en daarmee zitten. Als ze dan weten dat ze ADHD hebben, dan kan dat als een opluchting voelen.

Beetje wikken en wegen dus.

Dit dus.. door je bewust te zijn van je stoornis kan je er ook mee omgaan. Soms voelen mensen iets, maar als ze weten dat dit wordt veroorzaakt door hun stoornis en niet zozeer door wat ze vinden reageren ze er anders op. Korte termijn < Lange termijn..

Dit is een heel belangrijk proces in het leren omgaan met hoe je bent. Dat gaat bij "gewone" mensen wat makkelijker, omdat die emotioneel wat sterker in de schoenen staan en minder snel geneigd zijn zich van een flat af te gooien.

Een andere kijk op de psychologie ?




[ Bericht 30% gewijzigd door Gertje-Plongers op 21-01-2012 08:57:14 ]

Ik omschrijf wat mijn stoornis is.

Het is tijd dat men hollistisch gaat benaderen hoe mensen ontwikkelen en in problemen komen.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 09:00 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Het is tijd dat men holistisch gaat benaderen hoe mensen ontwikkelen en in problemen komen.

Doen we dat niet?

Heb wel het idee dat e.e.a. die kant op beweegt.

Nog lang niet genoeg nee. Maar er is wel een langzame kentering gaande merk ik.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 09:06 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Nog lang niet genoeg nee. Maar er is wel een langzame kentering gaande merk ik.

Beetje goeie holistische visie is moeilijk uit te tekenen anno 2012. Los van de Maya kalender zouden we over 5 jaar wel eens in een hele andere wereld kunnen leven.

De tijden. Ze zijn interessant.

Een goede visie onstaat denk ik door de juiste intentie en maniet van denken. Problemem of moeilijkheden moet je vanuit de bron aanpakken en vandaar uit beredeneren. Wat je vaak ziet is wondverzorging en niet preventie daarvan.

quote:

Op zaterdag 21 januari 2012 09:13 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Een goede visie onstaat denk ik door de juiste intentie en maniet van denken. Problemem of moeilijkheden moet je vanuit de bron aanpakken en vandaar uit beredeneren. Wat je vaak ziet is wondverzorging en niet preventie daarvan.

Van een hoop stoornissen is de exacte oorzaak niet duidelijk.

Wat dat betreft is er nog een hoop onderzoek te verrichten. Het feit dat het een miljardenbusiness is met als primaire doelstelling zichzelf in stand houden (zoals elke commerciele organisatie) maakt het er ook niet altijd transparanter of betrouwbaarder op.

We moeten nog wel effe denk ik.

Ik gok dat veel vanuit de ontwikkeling terug te leiden zal zijn. Er zal best wel een deel biologisch zijn, maar ik denk dat het grootste deel van de stoornissen zo ontstaan.

De omgeving ( brede zin ) is cruciaal voor het ontstaan van ontwikkelingsstoornissen. Mijn inziens zou daar de nadruk op moeten liggen. Begrip van de oorsprong.

Medicatie is een mooi voorbeeld van het onderdrukken van processen, hoewel in sommige gevallen het een hulpmiddel kan zijn, zou de nadruk op therapie moeten liggen. En dan vooral op het inzichtelijk maken van de processen die spelen. En niet zozeer op omgang met de stoornis. Want dan doe je niets anders dan coping aanleren zonder te willen accepteren waar het vandaan komt.

Ik denk vooral dat we als maatschappij moeten kijken naar, hoe we kijken naar verschillen in, en tussen mensen. Met andere woorden, minder oordelen en meer acceptatie van anderen en anders denkenden.

Je ziet veel te vaak dat gedrag, kleding, gebruiken, afkomst, religieuze opvattingen etc.... Zorgt voor scheiding van groepen mensen, maar wel op een verkeerde manier. Namelijk door jezelf beter of anders te vinden dan anderen.

We doen niet anders dan denken in verschillen ? Groter, kleiner, dikker, dunner, beter, slechter, hoger, lager, intelligenter, dommer, slimmer...Deze manier van denken creeërt dus altijd winnaars en verliezers ? of op zijn minst minder bedeelden. De anderen ?

Ja maar ja...dit doen we al sinds mensenheugenis, dus daar gaan we niet aan morren !

Is dit wel verstandig vraag ik mij af ? Is het niet beter om er in iedergeval anders mee om te gaan..Dat er verschillen zijn is natuurlijk, hoe we daar vervolgens mee omgaan is aan ons zelf.

Wij geven ergens waarde en belang aan, maar er is aangetoont dat verschillen leiden tot ellende in veel gevallen. En op meerdere gebieden.

Is het van belang om daaraandacht op te vestigen ?

[ Bericht 0% gewijzigd door Gertje-Plongers op 11-02-2012 18:37:58 ]

Dat zijn allemaal goede vragen die je stelt maar uiteindelijk telt alleen de vraag of jijzelf er klaar voor bent om dingen echt anders te gaan doen, zolang je je blik op deze manier blijft richten op 'de rest' lever je in op je eigen ontwikkeling en ontplooiing.