'Heb' je een stoornis of omschrijft de stoornis wie je bent?

Wat heb je gestudeerd dan ?

Hoe bedoel je als het verder gaat heb je een monster ?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 15:58 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Wat heb je gestudeerd dan ?

Hoe bedoel je als het verder gaat heb je een monster ?

Psychologie, als je mensen gaat dwingen dan is het gewoon een vervolging. Ze moeten dus aantoonbaar een gevaar voor hun omgeving zijn.

Dat is waar ja. Maar goed ook dat dat zo gaat.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 16:04 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Dat is waar ja. Maar goed ook dat dat zo gaat.

Ja het rotte van de hedendaagse psychologie dat er veel bewijs word gezocht in de genetische\biologische kant in plaats van de cognitieve kant. psychologie moet meer met ervaringdeskundigen werken ipv zich richten op de biologie van de mens. Dat is een beetje het probleem van dit moment, daarom werk ik liever niet als psychiater.

Daar kun je beter de nadruk op leggen inderdaad, dat vind ik persoonlijk ook het beste. De vraag is een beetje of dat een kant is die men op wil.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 16:11 schreef picardmike het volgende:

[..]

Ja het rotte van de hedendaagse psychologie dat er veel bewijs word gezocht in de genetische\biologische kant in plaats van de cognitieve kant. psychologie moet meer met ervaringdeskundigen werken ipv zich richten op de biologie van de mens. Dat is een beetje het probleem van dit moment, daarom werk ik liever niet als psychiater.

Waar wordt er precies bewijs voor gezocht? En wat geldt als cognitief bewijs?

Zelf ben ik ook wel geinteresseerd in het biologische aspect van geestelijke problemen. Het valt alleen absoluut niet daartoe te reduceren, lijkt me. Mag ik je overigens vragen of je werk doet in de geestelijke gezondheidszorg, en zoja, wat voor werk dat is?

quote:

Op maandag 13 februari 2012 16:28 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Daar kun je beter de nadruk op leggen inderdaad, dat vind ik persoonlijk ook het beste. De vraag is een beetje of dat een kant is die men op wil.

je hebt tegenwoordig epigentica, wat meer op het cognitieve gericht is. Epigenetica gaat er meer van uit in welke omgeving je genen het beste presteren en gaat niet echt uit van foute genen. Daarbij zijn er jaarlijks misstanden te zien op het nieuws over de psychiatrie, dus ze moeten wel.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 16:39 schreef eldodo het volgende:

[..]

Waar wordt er precies bewijs voor gezocht? En wat geldt als cognitief bewijs?

Zelf ben ik ook wel geinteresseerd in het biologische aspect van geestelijke problemen. Het valt alleen absoluut niet daartoe te reduceren, lijkt me. Mag ik je overigens vragen of je werk doet in de geestelijke gezondheidszorg, en zoja, wat voor werk dat is?

Ja, het lijkt mij een vooroordeel als je zegt dat een bepaald gen perse bepaalt gedrag uitlokt. In epigentica zijn er eeneiige tweeling studies gedaan waar er bijv grote intelligentie verschillen zijn tussen 2 mensen met dezelfde genen.

Ik werk niet in de geestelijke gezondheidszorg maar geef trainingen.

quote:

Op zondag 12 februari 2012 08:52 schreef beestjuh het volgende:

[..]

Blijft de vraag, ben jij (of wie dan ook, behept met een zogenaamde 'stoornis') ziek, of is de maatschappij dat?

It is no measure of health to be well-adjusted to a profoundly sick society!

Dit is psychologische oorlogsvoering van de bovenste plank: Mensen die van zichzelf denken dat ze mentaal ziek zijn, zijn makkelijk onder controle te houden. Ze hebben het geloof in hun eigen denkbeelden verloren, dus zullen niet in opstand komen.

Laten we het er op houden dat ik graag op bepaalde vlakken anders zou willen zijn. Waardoor ik makkelijk sociale contacten leg of een relatie kan krijgen. Autisme zorgt er bij mij voor dat ik niet zo kan zijn zoals ik het liefst zou willen zijn.

Dit betekent niet dat ik mezelf volledig afkeur en totaal niks meer zou kunnen. Er zijn ook mensen met autisme die prima een "autistisch" leven kunnen leiden. Maar ik merk bij mezelf dat ik op bepaalde punten gewoon niet tevreden ben over mezelf.

Het beeld wat ik heb is dus relatief genuanceerd. Waarbij ik absolute termen als "ziek zijn" of "compleet normaal zijn" vermijd.

quote:

Op maandag 13 februari 2012 16:39 schreef picardmike het volgende:

[..]

je hebt tegenwoordig epigentica, wat meer op het cognitieve gericht is. Epigenetica gaat er meer van uit in welke omgeving je genen het beste presteren en gaat niet echt uit van foute genen. Daarbij zijn er jaarlijks misstanden te zien op het nieuws over de psychiatrie, dus ze moeten wel.

Dat lijkt mij een goede richting om te beginnen met onderzoek, de meest logische. Mocht daar dan uitkomen dat het toch genetisch is dan heb je de rest uitgesloten namelijk.

Inderdaad met intelligentie is ook zoiets, dat begrijp ik ook niet. Ik dacht namelijk ook dat het grotendeels met nurture te maken had, maar dat kan ook weer niet alles verklaren misschien. Met intelligentie bijvoorbeeld is het denk ik vooral gericht op geheugen, de rest kun je aanleren als je niet erg beschadigt bent.

Ik denk vooral dat we als maatschappij moeten kijken naar, hoe we kijken naar verschillen in, en tussen mensen. Met andere woorden, minder oordelen en meer acceptatie van anderen en anders denkenden.

Je ziet veel te vaak dat gedrag, kleding, gebruiken, afkomst, religieuze opvattingen etc.... Zorgt voor scheiding van groepen mensen, maar wel op een verkeerde manier. Namelijk door jezelf beter of anders te vinden dan anderen.

We doen niet anders dan denken in verschillen ? Groter, kleiner, dikker, dunner, beter, slechter, hoger, lager, intelligenter, dommer, slimmer...Deze manier van denken creeërt dus altijd winnaars en verliezers ? of op zijn minst minder bedeelden. De anderen ?

Ja maar ja...dit doen we al sinds mensenheugenis, dus daar gaan we niet aan morren !

Is dit wel verstandig vraag ik mij af ? Is het niet beter om er in iedergeval anders mee om te gaan..Dat er verschillen zijn is natuurlijk, hoe we daar vervolgens mee omgaan is aan ons zelf.

Wij geven ergens waarde en belang aan, maar er is aangetoont dat verschillen leiden tot ellende in veel gevallen. En op meerdere gebieden.

Is het van belang om daaraandacht op te vestigen ?

quote:

Op dinsdag 14 februari 2012 09:21 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

Dat lijkt mij een goede richting om te beginnen met onderzoek, de meest logische. Mocht daar dan uitkomen dat het toch genetisch is dan heb je de rest uitgesloten namelijk.

Met gedragsgenetica is het belangrijk in je achterhoofd te houden dat het erom gaat variatie van een eigenschap in een populatie, op een bepaald moment te verklaren. De verschillen tussen mensen kunnen aan omgeving en erfelijkheid (genen) worden toegedicht. Adoptiestudies en tweelingstudies kunnen een schatting maken van de rol van genetische overerving, door genetische verwantschap, omgevingsfactoren en de gemeten eigenschap tegenover elkaar af te zetten.

Er worden ook pogingen gedaan om specifieke genen te isoleren die samenhangen met gedrag. Het moeilijke daaraan is dat bij complex gedrag er waarschijnlijk een groot aantal genen met afzonderlijk kleine invloed een rol spelen. Af en toe wordt er een interessant gen gevonden met significante invloed, maar vervolgens wordt dat weer niet of beperkt gerepliceerd in andere onderzoeken.

quote:

Inderdaad met intelligentie is ook zoiets, dat begrijp ik ook niet. Ik dacht namelijk ook dat het grotendeels met nurture te maken had, maar dat kan ook weer niet alles verklaren misschien. Met intelligentie bijvoorbeeld is het denk ik vooral gericht op geheugen, de rest kun je aanleren als je niet erg beschadigt bent.

De variatie van IQ scores is grotendeels te verklaren door erfelijkheid, voor zover dat uit allerlei onderzoeken blijkt: http://en.wikipedia.org/wiki/Heritability_of_IQ

Een erfelijkheid van bijv. 0.7 betekent helemaal niet dat het IQ van een willekeurig persoon voor 70% bepaald wordt door genen en 30% door omgeving. Hoeveel invloed genen en omgeving hebben op afzonderlijke scores of de gemiddelde score is niet bekend. Afwijkingen van het gemiddelde kunnen echter wel aan erfelijkheid of omgeving toegekend worden (omdat mate van genetische verwantschap en omgevingsinvloed varieert). Erfelijkheid verklaart dan wel voor 70% de variatie in een populatie, wat betekent dat genen een grote rol spelen bij waar mensen terecht komen op het continuum van scores in een populatie.

[ Bericht 0% gewijzigd door eldodo op 14-02-2012 11:16:13 ]

Voor geïnteresseerde een leuke les in Behavioral genetics.

Ik reageer later nog een keer op jouw bericht Eldodo.

quote:

quote:

[quote] Op dinsdag 14 februari 2012 10:46 schreef eldodo het volgende:

[..]

Met gedragsgenetica is het belangrijk in je achterhoofd te houden dat het erom gaat variatie van een eigenschap in een populatie, op een bepaald moment te verklaren. De verschillen tussen mensen kunnen aan omgeving en erfelijkheid (genen) worden toegedicht. Adoptiestudies en tweelingstudies kunnen een schatting maken van de rol van genetische overerving, door genetische verwantschap, omgevingsfactoren en de gemeten eigenschap tegenover elkaar af te zetten.

Er worden ook pogingen gedaan om specifieke genen te isoleren die samenhangen met gedrag. Het moeilijke daaraan is dat bij complex gedrag er waarschijnlijk een groot aantal genen met afzonderlijk kleine invloed een rol spelen. Af en toe wordt er een interessant gen gevonden met significante invloed, maar vervolgens wordt dat weer niet of beperkt gerepliceerd in andere onderzoeken.

De gehele gedachten al dat men alles moet willen verklaren aan de hand van genen ? Dat maakt het al kansloos. De wetenschap an sich over het hele euvre mogen ze van mij morgen opdoeken.

Vertel mij namelijk maar eens waar het heen gaat de hele ontwikkeling ? Of worden dat de nieuwe Lobotomies van de toekomst.

quote:

[..]

De variatie van IQ scores is grotendeels te verklaren door erfelijkheid, voor zover dat uit allerlei onderzoeken blijkt: http://en.wikipedia.org/wiki/Heritability_of_IQ

Een erfelijkheid van bijv. 0.7 betekent helemaal niet dat het IQ van een willekeurig persoon voor 70% bepaald wordt door genen en 30% door omgeving. Hoeveel invloed genen en omgeving hebben op afzonderlijke scores of de gemiddelde score is niet bekend. Afwijkingen van het gemiddelde kunnen echter wel aan erfelijkheid of omgeving toegekend worden (omdat mate van genetische verwantschap en omgevingsinvloed varieert). Erfelijkheid verklaart dan wel voor 70% de variatie in een populatie, wat betekent dat genen een grote rol spelen bij waar mensen terecht komen op het continuum van scores in een populatie.

Hier nog zo'n bijzonder wetenswaardig verhaal over een rijtje vaardigheden. Wat zoals je weet ooit bedoeld is om mensen te helpen die een achterstand hadden ?

Nu is het een scheidingsmiddel geworden en prestige gericht. ( Uiteraard onder het mom van beter te kunnen werven van ? )

quote:

Op vrijdag 17 februari 2012 08:40 schreef Gertje-Plongers het volgende:

6. Behavioral Genetics I

Voor geïnteresseerde een leuke les in Behavioral genetics.

Ik reageer later nog een keer op jouw bericht Eldodo.

De afspeellijst voor de hoorcollege reeks:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 19 februari 2012 09:32 schreef Gertje-Plongers het volgende:

De gehele gedachten al dat men alles moet willen verklaren aan de hand van genen ? Dat maakt het al kansloos. De wetenschap an sich over het hele euvre mogen ze van mij morgen opdoeken.

Vertel mij namelijk maar eens waar het heen gaat de hele ontwikkeling ? Of worden dat de nieuwe Lobotomies van de toekomst.

Of iemand alles aan de hand van genen wil verklaren moet hij zelf weten. Dat er een samenspel en interactie is tussen genen en omgeving is geloof ik het meest geaccepteerde standpunt. Wat is er mis met genetisch onderzoek, waarom zou dat helemaal moeten verdwijnen?

In het verleden is er een eugenetica beweging geweest. Dat is de duistere en trieste geschiedenis van erfelijkheidsonderzoek. Nu ben ik me er niet van bewust dat er onderzoeken gesponsord worden door mensen die eugenetische wetgeving willen doorvoeren?

quote:

Of iemand alles aan de hand van genen wil verklaren moet hij zelf weten. Dat er een samenspel en interactie is tussen genen en omgeving is geloof ik het meest geaccepteerde standpunt. Wat is er mis met genetisch onderzoek, waarom zou dat helemaal moeten verdwijnen?

Dat is altijd het punt met wetenschap ? die doen gewoon alles tot iemand er iets mee kan. De wetenschap valt niets te verwijten uiteraard, die zijn slechts bezig met de werkelijkheid beschrijven en onderzoeken.

Ik lees altijd maar weinig van grootschalig gedrag-onderzoek op basis van inzicht in de wetenschap.
Op een uitzondering daargelaten dan, neem het prisoner experiment ?
Maar dat verliep niet helemaal zoals gepland geloof ik ? Reverse dat eens naar meer vriendelijke experimenten, daar heb je meer aan denk ik.

Ik heb net even gekeken naar de afleveringen en hij brengt het allemaal goed en duidelijk. Wat ik alleen graag zou zien nu, is het logische vervolg op deze bevindingen. Namelijk de praktijk. Dat is alleen een beetje moeilijker te realiseren.

Wat hij zegt is dat als de omstandigheden goed zijn, er bijna niets zal ontwikkelen bij niemand ? Helaas is daar onze maatschappij niet op ingericht en wij mensen wellicht ook niet.

Binnen dat kader vind ik het persoonlijk erg jammer dat er gekeken wordt naar de genetische kant ervan, die later omgezet kan worden in geld, want daar draait het allemaal om.

quote:

In het verleden is er een eugenetica beweging geweest. Dat is de duistere en trieste geschiedenis van erfelijkheidsonderzoek. Nu ben ik me er niet van bewust dat er onderzoeken gesponsord worden door mensen die eugenetische wetgeving willen doorvoeren?

Stond gisteren nog in het dagblad de 'Toekomst' geloof ik.
Tenzij de mens sinds enkele decennia dusdanig nieuw genetisch materiaal en omgevingsverbetering heeft ondergaan, verwacht ik niet dat het op termijn anders zal zijn dan toen, misschien wat humaner verpakt. dat wel.

[ Bericht 8% gewijzigd door Gertje-Plongers op 19-02-2012 13:19:09 ]

quote:

Op zondag 19 februari 2012 10:22 schreef Gertje-Plongers het volgende:
Ik heb net even gekeken naar de afleveringen en hij brengt het allemaal goed en duidelijk. Wat ik alleen graag zou zien nu, is het logische vervolg op deze bevindingen. Namelijk de praktijk. Dat is alleen een beetje moeilijker te realiseren.

Wat hij zegt is dat als de omstandigheden goed zijn, er bijna niets zal ontwikkelen bij niemand ? Helaas is daar onze maatschappij niet op ingericht en wij mensen wellicht ook niet.

Wat bedoel je? Wat zal er wel of niet ontwikkelen als de omstandigheden goed zijn (wat zijn die goede omstandigheden?) Wat voor praktische toepassingen zou je willen op basis van onderzoek?

Net gekeken, vond het wel aansluiten op dit onderwerp.

Stoornissen zeggen wel hoe je reageert in bepaalde situaties, in die zin ben je die stoornis dus ook.
Een docent heeft wel eens gesuggereerd dat ik autisme zou hebben (hij wist het zelfs vrij zeker) in werkelijkheid had ik op dat moment zo weinig zelfvertrouwen dat ik gewoon erg teruggetrokken was. En ik kijk wat moeilijker aan (omdat ik slechter hoor, ik kijk naar het hele gezicht en naar de omgeving waarin we zijn) maar heb zeker geen autisme.
Toch vond ik de suggestie alleen al vrij pijnlijk. Want aan autisme koppel ik toch wel dat je mensen in sociale contacten niet kan bieden wat zij nodig hebben (omdat je bijvoorbeeld moeite hebt om 'tussen de regels door te luisteren' of lichaamstaal te interpreteren)

Of je kunt spreken van een stoornis hebben... ik denk het wel. Als je op zo'n manier 'in elkaar zit' dat je ontwikkeling verstoort verloopt (je kan bijvoorbeeld geen werk vinden of een studie afmaken terwijl je dit wel wilt. Dan is de stoornis de factor die je wensen dwarsboomt.) lijkt de uitspraak 'een stoornis hebben' me wel op z'n plaats.
Moet daarbij wel zeggen: sommige 'doorsnee' mensen hebben erg veel moeite met mensen dat minder doornsnee zijn en ook een andere ontwikkeling doormaken dan zij zelf. Dan wordt een stoornis pas echt een stoornis. Mensen hebben bijvoorbeeld op het werk (standaard) verwachtingen van je, maar door de stoornis voldoe je hier niet aan. Als dit niet geaccepteerd wordt raak je je werk kwijt en is je daginvulling verstoort t.o.v de mensen die wel werken (het hebben van werk wordt op een bepaalde leeftijd de standaard). Werd het wel geaccepteerd dan functioneer je welliswaar anders dan doorsnee, maar je daginvulling is niet verstoord ten opzichte van de standaard.

quote:

Op zondag 19 februari 2012 16:42 schreef pietkanarie het volgende:
Stoornissen zeggen wel hoe je reageert in bepaalde situaties, in die zin ben je die stoornis dus ook.
Een docent heeft wel eens gesuggereerd dat ik autisme zou hebben (hij wist het zelfs vrij zeker) in werkelijkheid had ik op dat moment zo weinig zelfvertrouwen dat ik gewoon erg teruggetrokken was. En ik kijk wat moeilijker aan (omdat ik slechter hoor, ik kijk naar het hele gezicht en naar de omgeving waarin we zijn) maar heb zeker geen autisme.
Toch vond ik de suggestie alleen al vrij pijnlijk. Want aan autisme koppel ik toch wel dat je mensen in sociale contacten niet kan bieden wat zij nodig hebben (omdat je bijvoorbeeld moeite hebt om 'tussen de regels door te luisteren' of lichaamstaal te interpreteren)

Of je kunt spreken van een stoornis hebben... ik denk het wel. Als je op zo'n manier 'in elkaar zit' dat je ontwikkeling verstoort verloopt (je kan bijvoorbeeld geen werk vinden of een studie afmaken terwijl je dit wel wilt. Dan is de stoornis de factor die je wensen dwarsboomt.) lijkt de uitspraak 'een stoornis hebben' me wel op z'n plaats.
Moet daarbij wel zeggen: sommige 'doorsnee' mensen hebben erg veel moeite met mensen dat minder doornsnee zijn en ook een andere ontwikkeling doormaken dan zij zelf. Dan wordt een stoornis pas echt een stoornis. Mensen hebben bijvoorbeeld op het werk (standaard) verwachtingen van je, maar door de stoornis voldoe je hier niet aan. Als dit niet geaccepteerd wordt raak je je werk kwijt en is je daginvulling verstoort t.o.v de mensen die wel werken (het hebben van werk wordt op een bepaalde leeftijd de standaard). Werd het wel geaccepteerd dan functioneer je welliswaar anders dan doorsnee, maar je daginvulling is niet verstoord ten opzichte van de standaard.

Dit is bij mij het geval. Zonder dat autisme had ik nu allang een WO studie afgemaakt kunnen hebben en zat ik nu niet in deze shit.

Echt waar, mocht er ooit een pilletje tegen autisme uitgevonden worden, dan sta ik vooraan in de rij!

Ik heb er nooit om gevraagd die rotstoornis te hebben, zou er maar wat graag vanaf willen. Maar tot het zover is moet ik maar doorbeunen en leven met het onbegrip van velen

quote:

Op zondag 19 februari 2012 17:03 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dit is bij mij het geval. Zonder dat autisme had ik nu allang een WO studie afgemaakt kunnen hebben en zat ik nu niet in deze shit.

Echt waar, mocht er ooit een pilletje tegen autisme uitgevonden worden, dan sta ik vooraan in de rij!

Ik heb er nooit om gevraagd die rotstoornis te hebben, zou er maar wat graag vanaf willen. Maar tot het zover is moet ik maar doorbeunen en leven met het onbegrip van velen

Dat is heel vervelend inderdaad. Hoe gaat het met je studie dan? Doe je er langer over of moest je stoppen/terugstromen naar het hbo?
Ik geloof meteen dat je graag van je autisme af zou willen. Zodat je gewoon de dingen kan doen die je graag wilt!
En dat irritante onbegrip, jammer is dat altijd iedereen is anders en dat is juist leuk! Daarbij, wat je zelf ook al zegt, mensen hebben echt niet gevraagd of ze alsjeblieft een stoornis mochten hebben.

quote:

Op zondag 19 februari 2012 17:03 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Dit is bij mij het geval. Zonder dat autisme had ik nu allang een WO studie afgemaakt kunnen hebben en zat ik nu niet in deze shit.

Echt waar, mocht er ooit een pilletje tegen autisme uitgevonden worden, dan sta ik vooraan in de rij!

Ik heb er nooit om gevraagd die rotstoornis te hebben, zou er maar wat graag vanaf willen. Maar tot het zover is moet ik maar doorbeunen en leven met het onbegrip van velen

Hier hetzelfde.

Heb 4 studies geprobeerd. 2 op het HBO en 2 op de WO. Allen helaas mislukt...
Sociale contacten gaan erg moeilijk. Laat staan een relatie ontwikkelen.

En iedereen maar zeggen dat autisme ook voordelen heeft. Mwa, ik heb ze voor mezelf nog niet ontdekt. Geef mij dat pilletje ook maar.

quote:

Op zondag 19 februari 2012 17:16 schreef pietkanarie het volgende:

[..]

Dat is heel vervelend inderdaad. Hoe gaat het met je studie dan? Doe je er langer over of moest je stoppen/terugstromen naar het hbo?
Ik geloof meteen dat je graag van je autisme af zou willen. Zodat je gewoon de dingen kan doen die je graag wilt!
En dat irritante onbegrip, jammer is dat altijd iedereen is anders en dat is juist leuk! Daarbij, wat je zelf ook al zegt, mensen hebben echt niet gevraagd of ze alsjeblieft een stoornis mochten hebben.

Studie is alweer wat jaartjes geleden. Ik heb helemaal moeten stoppen want studeren lukte helemaal niet. Ik kon niet omgaan met het hele student zijn. Op school ging het allemaal nog wel omdat het daar nogal voorgekauwd werd.
M'n thuissituatie hielp ook totaal niet mee.
Ik heb niks aan dat VWO papiertje gehad, kan er net zo goed m'n kont mee afvegen.

Ik heb nog geprobeerd werk te vinden maar in plaats daarvan werd ik opgenomen en stroomde de wajong in.

Nee, aan dat autisme heb je echt helemaal niks. Het is gewoon een rotziekte.

Ik heb eigenlijk pas een leven op kunnen bouwen omdat ik op m'n 27e eindelijk eigen woonruimte kon vinden (anti-kraak nog wel) en zelfs dan gingen dingen niet omdat ik niet kan omgaan met praktische problemen.

Tel daar bovenop m'n angstklachten en depressieve klachten en je hebt een recipe for disaster, ongeacht intelligentie.
Dat was er allemaal niet bij gekomen als ik dat autisme niet had gehad. Nu moet ik dus zien om te gaan met zowel dat autisme alsook die angstklachten en depressieve klachten.
Wat ook zo'n leuk ding is van autisme:Ik weet gewoon niet hoe om te gaan met dat passieve wat je hebt met autisme (niet-autisten zullen vast moeite hebben dat te begrijpen). Soms ben ik zo passief (omdat ik niet weet wat ik moet doen), dan voel ik me net een randdebiel.

Pas nu (ik ben alweer 33) zit er eindelijk weer beweging naar boven, maar ik moet echt weer bij nul beginnen.

Ja, een lekker leventje heb ik gehad tot nu toe.

Zo, heb nu denk ik wel weer effe genoeg gal gespuwd

quote:

Op zondag 19 februari 2012 16:11 schreef eldodo het volgende:

[..]

Wat bedoel je? Wat zal er wel of niet ontwikkelen als de omstandigheden goed zijn (wat zijn die goede omstandigheden?) Wat voor praktische toepassingen zou je willen op basis van onderzoek?

Human Nature talk with Robert Sapolsky, Gabor Mate, James Gilligan, Richard Wilkinson

Net gekeken, vond het wel aansluiten op dit onderwerp.

De symptomen of het ziektebeeld zo je wil, zal minder minder snel of niet verschijnen bij een omgeving die niet stressend is.

Die goede omstandigheden zijn de basis veiligheid en een omgeving met juiste omgangsvormen. Dus geen ellende kortgezegd.

Over de praktische invulling ? Dat is moeilijk. En niet erg nuttig voor deze discussie.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 10% gewijzigd door Gertje-Plongers op 20-02-2012 09:04:13 ]

quote:

Op maandag 20 februari 2012 08:34 schreef Gertje-Plongers het volgende:

[..]

De symptomen of het ziektebeeld zo je wil, zal minder minder snel of niet verschijnen bij een omgeving die niet stressend is.

Die goede omstandigheden zijn de basis veiligheid en een omgeving met juiste omgangsvormen. Dus geen ellende kortgezegd.

Over de praktische invulling ? Dat is moeilijk. En niet erg nuttig voor deze discussie.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ja, heb de afleveringen gezien. Het klopt dat stress een grote bemiddelende rol speelt tussen genen en ontwikkeling van geestelijke problemen. De genetische erfenis van een individu kan hem meer of minder kwetsbaar maken voor omgevingsfactoren (diathesis-stress model). De geestelijke en neurologische ontwikkeling op jonge leeftijd draagt ook bij aan kwetsbaarheid of weerbaarheid op latere leeftijd.

Een onderzoeksproject over omgevingsfactoren in de jeugd en invloed op latere gezondheid is de ACE studie.

Thanks, die ga ik later eens bekijken.