Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 13:13 |
![]() Ik ben ooit een topic gestart in TRU over het volgende onderwerp: Twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen! Twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen! 2 Oftewel: Zou je een relatie aan kunnen gaan met iemand die een ander geloof aanhangt dan jij? Of als je zelf niet-gelovige bent: Zou je dan een relatie aan kunnen gaan met iemand die wél een of ander geloof aanhangt en vice versa. Zelf ben ik een niet-gelovige, atheïst, en tevens scepticus in hart en nieren als het gaat om paranormale zaken/kwakzalverij/enzovoort. Het lijkt mij heel erg lastig als ik een relatie zou hebben met een niet-atheïst en/of met iemand die in paranormale zaken/kwakzalverij/enzovoort gelooft. In platonische vriendschappen denk ik er trouwens anders over. Dan maakt het mij niet uit of iemand in Allah/God/Reiki/homeopathie/helderziendheid/whatever gelooft. Sterker nog, ik vind dat altijd zeer boeiende onderwerpen om over te praten, maar van mijn kant dan vooral vanuit psychologisch oogpunt, plus dat een van mijn 'hobby's' cold reading is en mensen daardoor vaak denken dat ik paranormaal begaafd ben. ![]() Michielos hoeft niet meer te reageren, want zijn mening hierover is: Da's dus duidelijk. Ik ben heel benieuwd hoe andere mensen hierover denken! ![]() | |
Hephaistos. | woensdag 30 november 2011 @ 13:18 |
Ik ben atheïst, mijn vriendin is zo'n type die graag gelooft dat er meer is en zelfs af en toe gelooft in paranormale zaken. Ik trek er gewoon af en toe een ![]() | |
Angel-Joy | woensdag 30 november 2011 @ 13:18 |
Ik ben zelf ook een atheïst, maar ik kan dus echt niet tegen mensen met een strenge geloof waarbij ze aan regels moeten houden en niks mogen ![]() | |
Flurry | woensdag 30 november 2011 @ 13:19 |
Heel herkenbaar ![]() | |
NML | woensdag 30 november 2011 @ 13:24 |
Ik heb het 5 jaar volgehouden met iemand die stellig gelooft in paranormale zaken, bij alles wat gebeurde probeerde ze een hoger doel te "beschuldigen". Uiteindelijk vraag ik me af waarom 5 jaar. Het was niet de reden van verbreken, maar ging wel elke keer als het onderwerp naar voren kwam meer irriteren. Vooral als zinnige tegenargumenten worden afgedaan met een kwaad gezicht en een avond vol heerlijke rust. ![]() | |
imanidiot | woensdag 30 november 2011 @ 13:27 |
Same here en af en toe wil ze nog wel eens chagrijnig zijn na mijn ![]() ![]() | |
Yi-Long | woensdag 30 november 2011 @ 13:30 |
Het ligt er gewoon helemaal aan hoe iemand met dat geloof omgaat. | |
RM-rf | woensdag 30 november 2011 @ 13:35 |
Persoonlijke overtuiging is sowieso iets dat persoonlijk is en het is lastig af te dwingen dat iemand er precies hetzelfde over denkt als jij... In mijn geval staat mijn vrouw veel opener tegenover allerhande alternatieve geneeskunde (homeopathie) dan ik.. Ik vind dat verschil niet erg, zolang ik haar verder niet 'dwing' om mijn visie over te nemen en andersom zij niet dwingt haar visie te 'acccepteren'... Belangrijk is hooguit dat de beide partners niet 'fundamenteel' verschillen en ook niet het verschil in visie vand e ander willen accepteren en respecteren. En je moet er verder open en eerlijk over kunnen praten, liefst zonder de hele tijd in de 'overtuig-houding' te schieten Overigens praten we wel over onze verschillen en uiteidelijk merk ik dat we deels toch ook elkaars visie wel enigszins overnemen... ik ben een keertje meegeweest naar een soort van 'meditatie-techniek' die zij doet. En zij heeft en tijd terug gekozen haar arts te wisselen, voorheen bezocht ze en arts die vrijwel altijd eerst aankwam met homeopathische oplossingen of medicijnen naar een huisarts die dat wat minder heeft | |
spoor4 | woensdag 30 november 2011 @ 13:35 |
Ik zou er wel veel moeite mee hebben. Vooral omdat je vriendin geen gelijkwaardige gesprekspartner is als ze geen basale logica hanteert of voortdurend drogredenen/emotionele chantage gebruikt om 'gelijk' te krijgen. Gewoon negeren, gelijk geven, en denken 'ach, wat is het toch een dom schaap', zou voor mij niet werken. | |
Mystikvm | woensdag 30 november 2011 @ 13:36 |
Het ligt eraan welke impact het heeft op het dagelijks leven. Als ze gelooft in kabouters maar dat niet de hele dag en in elke discussie uitdraagt kan ik er best mee leven. Inderdaad wel met dit gezicht: ![]() | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 13:36 |
Ik heb zelf nog nooit een gelovige vriend gehad (het niet-geloven/atheïsme is voor mij toch wel een van de belangrijkste 'eisen' (alsof je überhaupt iets te eisen hebt als vrouw tegenover een man, maar ja... ![]() Als bijvoorbeeld mijn man/vriend ineens God gaat bedanken voor het eten, terwijl ik de hele middag in de keuken heb gestaan... Tja... ![]() Of als ik ergens pijn heb, dat hij het dan gaat proberen weg te Reiki'en, dan kan ik hem eigenlijk niet meer serieus nemen. | |
spoor4 | woensdag 30 november 2011 @ 13:39 |
Ik heb toch het idee dat vrouwen vatbaarder zijn voor dergelijke zweverige zaken dan mannen. | |
Bigs | woensdag 30 november 2011 @ 13:41 |
Mijn vriendin gelooft, ik niet. Gaat prima, als je beiden maar niet te extreem bent (as in fanatiek anti-religie of juist streng gelovig). | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 13:46 |
Nou, ik ga eigenlijk bijna alleen maar met mannen om en daar zitten toch behoorlijk wat gelovigen tussen: Van Moslims tot Reiki-zeikerds tot 'gewone' Christenen. En wat gelooft zij dan? En als ze het erover heeft, denk je dan niet van: "Wat een onzin!"? | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 13:50 |
Ik zou er geen principiële problemen mee hebben. Iedereen is vrij om te geloven wat hij of zij wel of niet wil. In de praktijk zie ik echter hopen problemen opdoemen. Zo zou ik eventuele kinderen (waar ik sowieso al niet op zit te wachten) absoluut niet gelovig op willen voeden. Ze zou er tegen moeten kunnen dat ik regelmatig afgeef op religies en 'paranormale' onzin en dat ik naar alle waarschijnlijkheid compleet niet volgens de regels van haar geloof leef en dat ik ook weinig zin heb om rekening te houden met haar wb die regels ![]() Het zal ook sterk afhangen van hoe sterk praktiserend ze zou zijn. Als je halve leven (of meer) om je religieuze overtuigingen draait zal dat lastiger liggen dan iemand die de kerk/moskee/tempel/tarotkeet alleen van de buitenkant kent maar die wel in 'iets' gelooft. Verder zou ik haar helemaal gek maken met mijn gezeur over hoe ze in hemelsnaam in die onzin kan geloven ![]() | |
RM-rf | woensdag 30 november 2011 @ 13:53 |
natuurlijk kan iemand dat denken, sterker nog als het gaat om een man en de ander is een vrouw zou ik het vreemd vinden als de man niet met grote regelmaat dat denkt over dingen die de vrouw doet of denkt..... andersom is het misschien vanuit vrouwelijk zichtpunt precies hetzelfde: dat vrouwen dat over mannelijke eigenschappen/gedrag/uitspraken denken... Ik denk zelf dat als je continue je partner 'jouw visie/gedrag' wilt gaan opdringen en niet gewoon kunt toelaten dat iemand met wie je een relatie heeft ook zo dr eigen 'makken' kan hebben, dat de overlevingskans van de relatie misschien niet al te groot zal zijn ... los ervan of je verder 'heel veel precies hetzelfde bent'. | |
Anyanka | woensdag 30 november 2011 @ 13:56 |
Ik vind het een behoorlijk belangrijk punt. Ik heb moeite met zowel gelovigen als fanatieke atheïsten. Ik geloof zelf niet, maar vind bijvoorbeeld enige kennis van het christendom en de bijbel wel behoren tot de algemene ontwikkeling. | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 13:58 |
Wat is een 'fanatieke atheïst' als ik vragen mag? Iemand die heel hard niet gelooft? | |
spoor4 | woensdag 30 november 2011 @ 13:59 |
Rare assumptie om te denken dat een 'fanatieke atheïst' geen kennis zou hebben van bijvoorbeeld het Christendom. Vaak juist wél om daarmee de gelovigen om de oren te slaan in discussies. | |
spoor4 | woensdag 30 november 2011 @ 13:59 |
Ik ben een heel erg fanatieke niet-verzamelaar van postzegels ![]() | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 14:02 |
Je schopt de postbode al aan het begin van de straat de andere kant op? | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 14:04 |
Begrijp me niet verkeerd. Man en vrouw hoeven wat mij betreft niet hetzelfde te zijn. Alsjeblieft niet! ![]() ![]() ![]() Daarom zou ik een man wat dat betreft nooit willen veranderen in zijn man-zijn en zou het dan ook zeer op prijs stellen als hij bij mij dus niet aan mijn vrouw-zijn gaat tornen. ![]() Maar een geloof vind ik zo'n heikel punt, dat dat wat mij betreft absoluut de dagelijkse omgang met hem zou verstoren. Als hij ineens met een pendeltje gaat lopen om antwoorden te krijgen op zijn levensvragen, dan zou ik hem keihard uitlachen en ik vind dat je elkaar in een relatie niet hoort uit te lachen om iets wat heel belangrijk is voor je partner. ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door Joipoidoipoipoi op 30-11-2011 14:10:57 ] | |
Cue_ | woensdag 30 november 2011 @ 14:12 |
Het is afhankelijk van hoe gelovig die ander is en in hoeverre hij daar naar handelt in het dagelijks leven. Daarbij zal er van beide kanten dan gewoon geaccepteerd dienen te worden hoe de ander is en doet. Je weet dat er dan af en toe discussies over gaan komen en dat je de ander niet helemaal erbij kan betrekken. Het is voor mij geen definitieve voorwaarde dat iemand niet gelooft, maar een sterk gelovig persoon zou ik waarschijnlijk niet trekken. | |
Yi-Long | woensdag 30 november 2011 @ 14:18 |
Het is hetzelfde als leven met een vegetarier: sommigen betrekken dat puur en alleen op zichzelf, als persoonlijke keuze en laten anderen daar gewoon vrij in, en anderen die zijn van mening dat iedereen daar dan mee geconfronteerd moet worden, en overtuigd moeten worden van een bepaald gelijk... | |
Bigs | woensdag 30 november 2011 @ 14:19 |
Als jij accepteert dat je partner bidt voor het eten en hij/zij accepteert dat jij dat niet doet dan is er in de dagelijkse omgang niet echt een probleem. Natuurlijk heb je soms wel lastige discussies omdat geloof mensen nou eenmaal persoonlijk raakt, maar zoals RM-rf al zegt dat kun je over allerlei onderwerpen hebben (idd leven met een vegetarier bijvoorbeeld). | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 14:22 |
En nou wil jouw partner de kinderen gelovig opvoeden om hun zieltjes te redden. Wat zou je daar van vinden? | |
Cue_ | woensdag 30 november 2011 @ 14:24 |
Welke kinderen? ![]() Mocht ik ze wel nemen, tja dan is dit ook weer een discussie die gevoerd zal worden. Heb zelf op een katholieke basisschool gezeten en vind dat alleen maar een aanvulling. Dus er zijn wel mogelijkheden. Hierbij geldt ook weer.. ligt eraan hoe sterk praktiserend. | |
SicSicSics | woensdag 30 november 2011 @ 14:26 |
Heel herkenbaar! ![]() Tevens is zij katholiek opgevoed, ik Nederlands hervormd. Geen problemen verder! ![]() | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 14:28 |
Maar ik heb er dan wel een probleem mee! Als ik elke dag voor hem in de keuken sta en elke dag gaat hij God bedanken voor de maaltijd, en niet mij, dan gaat hij maar lekker met God samenwonen zonder mij. Maar dan ga je het dus eigenlijk hebben over wat voor eisen je in het algemeen aan je partner stelt. Een relatie met een vegetariër lijkt mij vooral erg lastig, omdat ik dan 2 verschillende maaltijden moet maken én omdat hij misschien gaat zeuren of huilen als ik hond/paard/koe/konijn eet. Maar in dit topic wil ik het eigenlijk vooral beperken tot 'het geloof' en het niet echt over andere eisen hebben. ![]() | |
Michielos | woensdag 30 november 2011 @ 14:29 |
![]() | |
palawan | woensdag 30 november 2011 @ 14:29 |
Mijn ouders hebben geprobeerd mij katholiek op te voeden. Ik ben echter atheïst en geloof dat alles te verklaren is. Als mijn vriendin wel gelovig is zou ik dat helemaal niet erg vinden, als zij daar gelukkig van wordt, dan vind ik dat prima. Ze moet me alleen niet proberen over te halen naar haar geloof. Want dat zou ik wel irritant vinden. Ligt er ook aan natuurlijk hoe fanatiek ze is. Als alles in het teken staat van het geloof en ze alles op die manier zou verklaren gaat het niet werken lijkt me. Een beetje gelovig zou ik misschien wel een aanvulling vinden zelfs. Bij mij thuis hebben we er weleens gesprekken over, en dat zijn wel goede gesprekken meestal. | |
palawan | woensdag 30 november 2011 @ 14:31 |
Wat is dat nou voor onzin. Als hij dankbaar is dat hij het goed heeft, wil het toch niet zeggen dat hij het niet fijn vindt dat jij hebt gekookt voor hem Al moet hij dat natuurlijk wel af en toe aan je vertellen he ![]() | |
Yi-Long | woensdag 30 november 2011 @ 14:33 |
Ik zat zelf ook op een katholieke basisschool, ook vormsel en dat soort onzin gehad enzo... ... kwam er eigenlijk pas later achter dat mensen dat ook echt serieus nemen. Wat ik zelfs tegenwoordig nog nauwelijks kan bevatten. Ik heb echt nooit maar dan ook nooit het idee gehad als kind dat het ook maar iets meer kon zijn dan 'fictie' en zag het dus eigenlijk puur als 'symbolisch' of whatever... Je doet er schouderophalend aan mee omdat het nu eenmaal bij de lessen hoort, maar dat had ik sowieso bij vrijwel alle vakken... ![]() | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 14:34 |
Ze moeten opgevoed worden met het idee dat God bestaat en de enige ware godheid is en dat de bijbel het Woord Gods is, inclusief wekelijks kerkbezoek. | |
Michielos | woensdag 30 november 2011 @ 14:34 |
Ik ben ook katholiek opgevoed. Gedoopt, communie gedaan en het vormsel gedaan. Ook op katholieke basisschool gezeten e.d. Had ook nooit het idee dat mensen die bullshit echt serieus namen... pas toen ik ouder werd, besefte ik me hoe kinderachtig en geindoctrineerd sommige lui daadwerkelijk waren ![]() ![]() | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 14:39 |
Déjà vu. ![]() Dat vind ik erg bijzonder dat je als kind al je eigen rationele gedachten erover had, terwijl je gelovig bent opgevoed! Of heb je alleen maar op een katholieke school gezeten en zijn je ouders niet gelovig? Tevens vraag ik me dan af hoe jij tegen Sinterklaas aankeek als kind. ![]() En voor jou dezelfde vraag als aan Yi-Long. ![]() | |
Michielos | woensdag 30 november 2011 @ 14:40 |
Wij lachten de pastoor vaker gewoon uit in groep 7 ![]() ![]() In groep 7/8 (en vaker nog eerder) geloof je doorgaans niet meer in Sinterklaas. Dit was ook tevens de leeftijd waarop ik het kerkelijke al begon te verwerpen (en met mij velen anderen in mijn klas). Het vormsel deed ik gezellig mee, maar meer omdat ik dan cadeautjes kreeg ![]() | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 14:41 |
Als klein kind geloofde ik het dus echt allemaal. ![]() | |
Mwanatabu | woensdag 30 november 2011 @ 14:45 |
Hier een atheist met een gelovige vriend, gaat prima. Ik ben van huis uit zo opgevoed, hij van huis uit armeens-apostolisch, is in Nederland bij iets pinkstergemeente-achtigs beland maar is zolang ik hem ken niet fanatiek bezig met zijn geloof. We hebben er soms felle discussies over want ik vind dat niks heilig is (en dus vatbaar voor humor) en hij komt uit een samenleving waarin je dingen "gewoon niet doet". Die cartoons over Mohammed vond hij dus oprecht erg en The Life of Brian schokte hem in eerste instantie ook. Als je verder kunt onder het mom van agree to disagree is het geen dealbreaker. De kinderen mogen het lekker zelf uit gaan maken. Op vragen krijgen ze van ons allebei eerlijk antwoord. Ik zeg daarin gewoon wat ik vind en denk, ook al staat dat lijnrecht in tegen wat hij erover denkt en andersom. Het lijkt mij pas problematisch als de ene partner dingen gaat eisen van de ander, of onwrikbaar is in dingen wat betreft de opvoeding, kortom dingen wil opleggen aan anderen. | |
Bigs | woensdag 30 november 2011 @ 14:46 |
Jij hebt nog niet veel christenen ontmoet in je leven of wel? Zo ken ik ze namelijk niet ![]() Er zijn trouwens genoeg mensen een niet-gelovige partner die ze nooit bedanken voor het koken. | |
Vandaag... | woensdag 30 november 2011 @ 14:49 |
Het kan prima gaan zolang er niks op het spel staat. Ik heb meegemaakt bij het overlijden van een dierbare dat de ander ging roepen dat het de wil van god is... nou, op dat moment is het dan heeeel moeilijk respect voor elkaar te blijven opbrengen. Zelfde met opvoeding van kinderen. Het is pas bij dat soort levensveranderende zaken dat het vaak gaat botsen. Ik ben er zelf echt allergisch voor geworden, zodra ik hoor dat iemand gelovig is dan is het gelijk geen relatiepotentieel meer. | |
Mwanatabu | woensdag 30 november 2011 @ 14:50 |
Haha, dat is hier juist een beetje een running gag geworden sinds ik ooit eens nogal verontwaardigd reageerde op precies dat: ik had een paar uur in de keuken gestaan, en hij ging uitgebreid dank zitten zeggen richting de Heere. Overigens doet hij dat zelden en als ie het al doet zegt ie letterlijk "dank je!" met een schuine blik naar boven en dat was het. | |
Michielos | woensdag 30 november 2011 @ 14:51 |
Het ligt er ook aan wat voor een geloof het is imo. Iemand die zo zwaar troebel ziet en echt met twee voeten van planeetje Aarde staat, wil ik geeneens iets mee hebben. Zolang het onschuldig is, en ik er soms om kan giebelen (en dat ook mag, een zeer gevoelig issue van meeste gelovigen is dat ze geen enkele vorm van zelfreflectie of humor lijken te hebben als het over hun geloof gaat), kan het geen kwaad denk ik. | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 14:53 |
De meeste 'christenen' zijn dan ook nauwelijks meer praktiserend. Dat hele zootje dat 'wel in iets gelooft', eens in de 2 jaar in de kerk zit en het liefst elke zondag de winkels open willen hebben kan je toch geen echte christenen meer noemen.... | |
Alone4Ever | woensdag 30 november 2011 @ 15:00 |
Wie ben jij om te bepalen wat 'echte' christenen zijn? En zijn atheisten ook alleen echte atheisten als ze net als jij de behoefte voelen om tegen het geloof van andere mensen aan te schoppen? | |
Michielos | woensdag 30 november 2011 @ 15:04 |
Als een keer in de 10 jaar naar de kerk gaan , betekend dat je christen bent, ben ik er ook 1.. ![]() | |
Cue_ | woensdag 30 november 2011 @ 15:05 |
Als hij dat vindt dan doet ie dat maar bij andermans kinderen ![]() | |
Yi-Long | woensdag 30 november 2011 @ 15:06 |
Ik heb niet het idee dat ik echt gelovig ben opgevoed. Mijn ouders zijn beide ook katholiek opgevoed maar doen er ook niet zoveel mee. Daarnaast heb ik altijd wel voor mezelf kunnen denken, ipv dat men vertelde wat ik moest denken. Wat betreft Sinterklaas: Ik heb niet het idee dat het een grote schok was toen ik erachter kwam dat hij niet bestond. Ik kan me daar in ieder geval echt niets over herinneren. | |
Alone4Ever | woensdag 30 november 2011 @ 15:06 |
Denk dat het er vooral om gaat wat jij zelf denkt en doet, niet zozeer wat anderen denken. Er zijn genoeg mensen die het christelijke geloof aanhangen maar nooit naar de kerk gaan. Er zijn sowieso genoeg geloven waarbij kerkgang geen wezenlijk onderdeel hoeft te zijn. | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 15:09 |
Als je je nauwelijks een reet aantrekt van 'jouw' kerk en hun heilige schrift dan lijkt me dat een goed te verdedigen stelling. Of ben ik ook een "christen" omdat er ergens in een database van de burgerlijke stand staat dat ik Rooms-Katholiek ben? | |
Alone4Ever | woensdag 30 november 2011 @ 15:11 |
Ik denk dat als je je er niks van aantrekt je jezelf geen christen zal noemen, net zoals jij jezelf niet Rooms-Katholiek zal noemen. Er zijn echter niet voor niks zoveel verschillende kerken, mensen verschillen ook over het geloof, net zoals in vele andere dingen in het leven, van mening. | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 15:12 |
Nou, daar heb je je eerste probleem al. Een beetje praktiserend gelovige zal altijd proberen zijn kinderen te redden van de eeuwige vergetelheid/hel/whatever. Als hij er meer instaat van 'ja, ik geloof wel in een god ofzo maar de kids moeten het zelf maar uitzoeken' dan heb je wel met de minst gelovige variant van religieuzen te maken ![]() | |
Vandaag... | woensdag 30 november 2011 @ 15:12 |
Een beetje onschuldig geloven, hoe moet ik dat zien? ![]() | |
Bigs | woensdag 30 november 2011 @ 15:13 |
De gangbare definitie van een christen is volgens mij iemand die gelooft dat Jezus zijn verlosser is. Kerkbezoek is geen voorwaarde. | |
Michielos | woensdag 30 november 2011 @ 15:13 |
bedoelde meer. Als je er niet in doordraaft ofzo ![]() | |
Cue_ | woensdag 30 november 2011 @ 15:15 |
Vandaar ook dat echt praktiserende lastig in mijn leven zullen komen. Daarbij wil ik misschien geeneens kinderen (nou dat zal een echt gelovige vast ook niet accepteren) en mocht het de eerste komende twee jaar gebeuren laat ik het (hoogst waarschijnlijk) weghalen.. en daar heeft ie weinig over te zeggen. zouden leuke discussies worden ![]() | |
Vandaag... | woensdag 30 november 2011 @ 15:15 |
Dan ben je ook nauwelijks of niet gelovig denk ik. Ik definieer een gelovige als iemand die er oprecht van overtuigd is dat er een vorm van opperwezen bestaat die invloed kan uitoefenen op onze levens, dan wel dat wij door ons gedrag invloed uitoefenen op zijn oordeel. Of je hier nou dagelijks, praktiserend mee bezig bent is een tweede, het gaat om de kernovertuiging. Dat staat haaks op mijn geloof, as you will, dat mensen hun leven zelf bepalen, binnen de context van het toeval of je in Afrika geboren bent of hier. Als iemand ook dit laatste gelooft dan hebben we dezelfde kernovertuiging, dan is er geen issue ![]() De tegenstellingen tussen beiden views komen vroeg of laat een keer boven, daar ben ik van overtuigd. De ene persoon zal er alleen minder waarde aan hechten en toch respect voor zijn partner kunnen houden. Ik niet helaas ![]() | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 15:16 |
Ik noem mezelf regelmatig Rooms-Katholiek, als ik mijn bourgondische levensstijl verdedig. ![]() Maar ik denk dus (en volgens mij blijkt dat ook steeds weer uit onderzoek) dat het over, overgrote deel van de bevolking zichzelf niet meer ziet als echte gelovige. Ondanks dat een groot gedeelte van die groep nog wel in 'iets' zegt te geloven. En daar verder zeer weinig mee doen. Dan gaat dat geen problemen opleveren in relaties naar alle waarschijnlijkheid nee ![]() | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 15:20 |
En dat groepje lijkt me al bijzonder klein. Lijkt me trouwens ook vreemd als je dat idee echt sterk aanhangt en dan er nooit iets mee doet in de zin van naar geloofsbijeenkomsten in wat voor vorm dan ook gaan. | |
Yi-Long | woensdag 30 november 2011 @ 15:23 |
Waarom zou je vanwege een persoonlijke overtuiging daarvoor bevestiging moeten vinden in de vorm van groepsbijeenkomsten...!? Daar heeft lang niet iedereen behoefte aan lijkt me. ...tenzij Jezus persoonlijk langskomt om een praatje te houden, maar dat lijkt me vrij sterk. | |
Bigs | woensdag 30 november 2011 @ 15:27 |
Het kan jou wel zo lijken, maar dat ligt dan toch een beetje aan je eigen kijk en omgeving denk ik. De plichtmatige RK kerkgangers lijken misschien op het eerste niet zo overtuigd voor sommigen, maar als je een Evangelische gemeente bezoekt dan kom je ineens in een heel andere wereld waar Jezus wel degelijk 'leeft'. En die gemeentes zijn er veel in Nederland. | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 15:28 |
Vraag het ze, feit is dat ze het al duizenden jaren massaal doen. Van degenen die zoiets dus totaal niet doen vraag ik me dus af hoe sterk dat geloof dan is. | |
Alone4Ever | woensdag 30 november 2011 @ 15:29 |
Waarom gaan velen er sowieso van uit dat geloven gelijk staat aan de drang om dit geloof aan anderen op te leggen? Zolang je hier niet van uit gaat, zit er tussen geloof en andere opvattingen, niet echt groot verschil lijkt mij en komt het vooral aan op tolerantie en respect hebben voor (de mening) van anderen. | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 15:30 |
Nou, die gáán dus nog iig. Mijn punt is dat waarschijnlijk meer dan de helft van NL op papier christelijk is en een groot gedeelte daarvan wel in 'iets' zal geloven maar er geen fuck mee doet en dat je met zo iemand waarschijnlijk prima een relatie kan hebben als volstrekt goddeloze ![]() | |
Yi-Long | woensdag 30 november 2011 @ 15:30 |
Ik heb sowieso het gevoel dat velen vooral ook bij zo'n gemeenschap zitten vanwege het sociale gebeuren, en vanwege het deel uitmaken (en voelen) van een groep, van een groter geheel, etc etc. | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 15:32 |
En nu even terug naar de echte wereld waar het overgrote deel van de mensheid een groot gedeelte van zijn conversaties besteed aan het overtuigen van anderen naar 'hun' zienswijze. Als het je nog niet opgevallen was: jij en ik doen as we speak precies dat. | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 15:34 |
Ongetwijfeld. En het lijkt me dat 'geloven' dan ook een stukje makkelijker wordt. Ik bedoel maar, je moet als enigszins intelligent mens toch wel tot behoorlijke zelfmisleiding in staat zijn om in een open informatiemaatschappij waarin wij tegenwoordig leven nog in dat soort sprookjes te geloven. ![]() | |
Alone4Ever | woensdag 30 november 2011 @ 15:38 |
Overtuigen van jouw zienswijze hoeft niet gelijk te staan aan het willen opleggen van deze zienswijze aan de ander. Jij gelooft duidelijk niet, ik geloof iets minder duidelijk niet en een ander gelooft misschien wel, zolang jij anderen niet aanvalt op hun geloof, zal het de meesten een worst zijn dat jij niet gelooft. Net zoals het jou een worst zal zijn dat zij geloven, zolang ze jou er niet (te veel) mee lastig vallen. | |
Yi-Long | woensdag 30 november 2011 @ 15:41 |
Idd, maar goed, zoals ik al aangaf kwam ik er vrij laat achter dat er dus mensen zijn die dat ECHT geloven. Maar goed, mijn oma denkt dat opa nu ergens in de hemel zit, en als mijn oma zich daar lekker bij voelt, dan heb ik daar op zich ook vrij weinig problemen mee... ![]() ![]() Ik zie ook de (mogelijke) voordelen wel van geloof/religie, maar persoonlijk heb ik er dus gewoon niets mee. ![]() | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 15:43 |
Dude..... | |
Kabolter | woensdag 30 november 2011 @ 15:59 |
Geen problemen mee. Volgens mij zijn we de tijd ook voorbij dat het fanatiek aanhangen van een geloof de ticket was voor een plezierig leven na de dood. En dan wil/wou je toch graag wel samen naar het zelfde plekkie gaan, als dat aan de orde was. Ik heb er helemaal geen last van dat mijn vriendin gelovig is en vind het wel fijn dat ze het als iets positiefs ervaart. Dingen zijn daardoor minder definitief, ze heeft het idee dat ze iets meer grip heeft op dingen waar je als normaal persoon helemaal geen grip op hebt. Ik vind het dus alleen maar fijn als het goed met haar gaat. En door te geloven gaat het nóg beter met haar. Dus het zou wel heel tegenstrijdig zijn als ik haar dat wil ontnemen (lees: dat haar niet gun). | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 16:06 |
Maar in hoeverre is ze gelovig vraag ik me dan af? Wekelijks of iig regelmatig kerkbezoek, bijbel zien als het Woord Gods en dat soort dingen, hoe staat ze daar in? Zonder dat soort dingen kom je toch al weer snel in de categorie 'iets'-ers die gewoon geloven in een leven na de dood maar meer niet. | |
Kabolter | woensdag 30 november 2011 @ 16:17 |
Ik denk dat uitersten sowieso niet interessant zijn want die zullen eerder geneigd zijn naar elkaar toe te trekken. Maar goed, puur hypothetisch dan maar: ik denk eerder dan overtuigingsdrang dan de doorslaggevende factor zal zijn. Ik vind het belangrijker hoe iemand in het leven staat, wat dat voor invloed heeft en hoe fijn het is om bij die persoon te zijn. En wat ze allemaal met je doet. En hoe lekker ze er natuurlijk uitziet. ![]() Als metafoor: het maakt mij niet uit hoe mijn vriendin er voor zorgt dat ze een lekker lichaam heeft. En of ze daardoor juist veel of weinig sport. Als ze mij maar niet lastig valt met constant over sporten te praten, overtuigen dat ik naar zumba moet en niet meer 'gewoon' moet fitnessen, suikerloos door het leven moet gaan en alle ingrediënten van producten moet nalezen. | |
Bigs | woensdag 30 november 2011 @ 16:24 |
Waarom ben je hier zo door geobsedeerd? Laat andere mensen gewoon geloven wat ze willen geloven zonder daar (als niet gelovige notabene) je eigen regels aan te verbinden. Dat is ook helemaal niet de discussie waar dit topic voor bedoeld was. | |
Grrrrrrrr | woensdag 30 november 2011 @ 16:29 |
Heuh, de kerken van deze wereld verzinnen al die regels. Als je daar helemaal niks of bijzonder weinig mee doet lijkt het me moeilijk om iemand als lid van die kerk te bestempelen. Lijkt me logisch trouwens dat je in een topic als dit ook enige duidelijkheid hebt over wat nou een gelovige is. Tot dusverre is het dan ook een bijzonder saai topic, grotendeels luitjes die zichzelf op de borst lijken te kloppen voor hun vermeende tolerantie maar als je wat doorvraagt blijft er van de 'gelovigheid' van hun al dan niet hypothetische partner weinig over. ![]() | |
Kabolter | woensdag 30 november 2011 @ 17:04 |
Lijkt mij niet. Jij wil duidelijk storende factoren aan bod brengen. Volgens mij is vanaf de OP duidelijk dat het om levensvisie gaat. En of je samen met iemand kan leven die een andere visie heeft. Wat komt er hierna? "Ja maar, stel dat je elke zondagochtend nou te horen krijgt dat je eens mee moet gaan naar de kerk. En je hier standaard een woordenwisseling door krijgt." "En wat als iemand geen seks wil voor het huwelijk?". "Of dat iemand jehova is en dat je je verjaardag niet meer mag vieren." Je kan het heel pessimistisch bekijken. En je kan net zo lang doorgaan totdat je tot een punt komt dat je het niet meer accepteert. Maar ik denk niet dat dat het doel is van dit topic. Daarnaast is niet iedereen zo overdreven tolerant. Ik in ieder geval niet. Maar geloof is bij ons gewoon geen issue. | |
snakelady | woensdag 30 november 2011 @ 17:24 |
Ik zou geen liefdesrelatie kunnen hebben met iemand die gelovig is, puur omdat ik echt overtuigens atheist ben. Of diegene moet geen waarde hechten aan zijn geloof. Mijn man is ook niet gelovig, we zijn ook niet in de kerk getrouwd en de kinderen zijn niet gedoopt. | |
erodome | woensdag 30 november 2011 @ 18:56 |
Ik zou niet met iemand kunnen leven wiens wereldbeeld erg ver van de mijne afstaat. Nu ben ik wel "gelovig" en is mijn man atheist(ietwat richting anti theist zelfs), maar dat bijt elkaar niet door mijn geloofsvorm, dat is een "light" vorm die zich vooral kenmerkt door in harmonie met de natuur te willen leven om het maar heerlijk zweverig uit te drukken. Hij vindt het idee van altijd zoeken naar een prettig voelende balans ook wel ok. Zou ik een "die hard" heks zijn met ook de drang tot uiterlijk me daarin te laten zien en bijna dagelijks bezig zijn met rituelen en leefregeltjes voor mezelf en anderen dan zou ik snel met mijn koffer op de stoep zitten. Zou hij een "die hard" christen zijn dan zou hij snel op de stoep zitten met zijn koffer, zou hij me niet accepteren zoals ik ben, met een beetje vaag geloof erbij dan zou hij ook al op de stoep gezeten hebben. Ik denk dat 2 denkwijzes dus wel kunnen, mits het niet te ver van elkaar afstaat. | |
FreckleSs | woensdag 30 november 2011 @ 19:41 |
Valt me wel op dat vaak mannen atheist zijn en vrouwen wel gelovig zijn of in ieder geval geloven dat er ''meer'' is. | |
G.R.S. | woensdag 30 november 2011 @ 19:59 |
Ik ben zelf moslim maar mijn vriend is christen. Hijzelf gelooft niet en ik heb het ook niet zo met het geloof. De uitspraak 'twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen' is in mijn geval: 'Twee geloven op een kussen, daar slaapt mijn moeder tussen' ![]() Zij wilt dat ik met een moslim trouw zodat hij mij op het goede pad brengt. Achja, ik snap haar intenties maar ze vergeet dat het mijn leven is, en niet de hare. | |
LostInSpace | woensdag 30 november 2011 @ 20:45 |
Er is een verschil tussen in iets geloven, of een bepaald geloof uitoefenen. Belangrijkste is dat ze tegen kritiek kan en mijn kant van het verhaal begrijpt.. zonder dat we elkaar per se proberen te overtuigen dat er al dan niet iets is. Ik zie geloof als een zwakte, maar ik snap op zich wel dat mensen zich aan een dergelijk verzinsel vasthouden omdat het ze iets aan stabiliteit kan geven wanneer ze het moeilijk hebben. Tsja, daar moet ze dan wel tegen kunnen ![]() | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 20:54 |
En ben jij gelovig?
![]() | |
FreckleSs | woensdag 30 november 2011 @ 20:59 |
Ik ben in ieder geval geen atheist, ik geloof niet dat het na je dood meteen over is, niet alles is wetenschappelijk te verklaren. Ik heb ook geen geloof maar ik heb toch wel het meest iets met het boeddhisme. Ik zou ook geen relatie kunnen hebben met een gelovige denk ik, ik zou dan te veel gaan discussieren erover, zelfde geldt voor een atheist ![]() [ Bericht 21% gewijzigd door FreckleSs op 30-11-2011 21:09:21 ] | |
Anyanka | woensdag 30 november 2011 @ 21:00 |
Gewoon die mensen die de hele tijd zeuren over dat gelovigen zo dom zijn, dat heilige boeken sprookjesboeken zijn, dat religies zoveel doden op hun geweten hebben, etc. Na een tijdje ben ik dat gezeik echt zat. Klopt, stond er een beetje onduidelijk, ik bedoelde dat nog als aanvullende 'eis' aan mijn partner. ![]() | |
Burger_Queen | woensdag 30 november 2011 @ 21:02 |
Ik ben atheïst en had een relatie met een moslim. Had, want dat ging niet goed. ![]() Persoonlijk maakt het me niet zoveel uit of mijn partner gelovig is, zolang hij het mij maar niet probeert op te leggen. Helaas gebeurt dat in de praktijk wel vaak... | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 21:32 |
Want hiermee wil je zeggen dat atheïsten geen diepgang hebben? | |
FreckleSs | woensdag 30 november 2011 @ 21:52 |
Nee.. maar op het gebied van geloof wel | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 21:57 |
Bedoel je hiermee dat omdat een atheïst niet gelooft ook niks weet van geloof? Want dat is juist meestal niet het geval. Integendeel. ![]() | |
FreckleSs | woensdag 30 november 2011 @ 22:01 |
Nee dat bedoel ik niet. Ik vind ook dat veel godsdiensten vrij weinig te maken hebben met diepgang. | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 22:04 |
Wat bedoel je dan wel? ![]() | |
elkravo | woensdag 30 november 2011 @ 22:10 |
Het is de kunst om de ander in zijn of haar waarde te laten. Ik zelf geloof niet, maar als een ander daar vastigheid aan ontleent dan heb ik daar gewoon respect voor. Als je alleen maar uit je eigen egoïstische hoek kan kijken, en iedereen die anders als jij denkt stom vind zegt dat meer over jou. Probeer je in de ander te verplaatsen en heb respect, dan kun je met mensen die gelovig zijn tot op zekere hoogte gewoon een relatie aan. Behalve als de ander jou iets wil opleggen, of als jij je ongelovigheid aan de ander wil opleggen omdat je zijn/haar gedachten onzin vind, dan gaat het nooit goed. | |
FreckleSs | woensdag 30 november 2011 @ 22:12 |
Op het gebied van geloof vind ik je nogal oppervlakkig als je atheist bent, of je manier van kijken vind ik nogal zwart-wit, hoe je het ook noemen wilt. De eerste vraag is dan ook, waarom ben je atheist? En ookal gelooft hij (mijn partner) niet dat er ''meer'' is dan vind ik wel belangrijk dat hij open staat voor andere ideeen. | |
elkravo | woensdag 30 november 2011 @ 22:14 |
Volgens mij mag je best zo'n discussie hebben... maar dan heb je die aan het begin van je relatie, waarbij je allebei elkaars standpunten uitlegt, en vervolgens elkaar met rust (elkaar in elkaars waarde) laat over dit onderwerp (niet elkaar willen overtuigen) Als je er elke keer op terug komt en de ander jouw mening in het gezicht drukt, of er over zeikt, dan ben je niet goed bezig. | |
Heroinjunk | woensdag 30 november 2011 @ 22:32 |
Ik ben Rooms-katholiek en mijn vriend is gereformeerd opgevoed. Maar we geloven beiden niet. Zijn ouders geloven wel en als ik daar ben, bidden ze voor het eten. Als het kerst is, moet ik mee naar de kerk. Prima, ik heb er verder geen last van. | |
elkravo | woensdag 30 november 2011 @ 22:41 |
Als het kerst is ga je mee naar de kerk. Omdat je dat wil en er geen probleem mee hebt. Als je echt (tegen je wil) moet, omdat je schoonouders dan een probleem met je hebben vind ik het van een andere orde. | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 30 november 2011 @ 22:50 |
Ik heb met de meeste atheïsten geen oppervlakkige gesprekken, ook niet als het over het onderwerp 'geloof' gaat. En wat je vraag betreft: Omdat ik tot nu toe geen enkele reden heb gehad om in een God of paranormale dingen te geloven. Er is geen bewijs voor het bestaan van die dingen en er zijn voor die verschijnselen over het algemeen gewone rationele logische verklaringen. Eeeh nee, zoals ik in de openingspost ook al schreef: Qua platonische vriendschappen heb ik er dus totaal geen problemen mee, maar ik wil er dus geen relatie mee. Ik neem aan dat jij zelf ook eisen stelt aan je huidige of toekomstige partner. ![]() | |
Pu22el | woensdag 30 november 2011 @ 22:55 |
Ik ben wel gelovig en ik zou het wel lastig vinden een partner te hebben die niet gelooft. God is een belangrijk onderdeel van mijn leven en dat zou ik echt graag met hem willen delen en ik vind het lastig goed uit te leggen wat God voor me betekent aan iemand die niet gelooft. Als ik heel eerlijk ben zou ik ook altijd blijven hopen dat hij ook tot geloof zou komen, maar dat zou ik hem dan weer niet willen opdringen. Ik denk dat me dat wel aardig heen en weer zou slingeren. | |
Kabolter | woensdag 30 november 2011 @ 22:56 |
Als ik God was zou ik er ook niet voor zorgen dat mijn bestaan op een presenteerblaadje zou liggen. Dan zou ik een carrièreswitch maken en illusionist, sinterklaas of premier worden. | |
Heroinjunk | woensdag 30 november 2011 @ 23:13 |
Ik betwijfel of ze het me zouden verplichten. Denk het niet. | |
FreckleSs | donderdag 1 december 2011 @ 09:41 |
Je bedoelt met dat er geen bewijs is, dat ze wetenschappelijk niet te verklaren zijn neem ik aan? Ik geloof dus dat niet alles wetenschappelijk te verklaren is, ik geloof in paranormale gaven en bijna dood ervaringen, ik geloof dat het na de dood niet afgelopen is. Of er een god bestaat weet ik ook niet, ik geloof in ieder geval niet in god als een wijze, oude man met een lange witte baard. | |
Joipoidoipoipoi | donderdag 1 december 2011 @ 10:17 |
Natuurlijk bestaan 'bijna dood ervaringen', maar dat wil nog niet zeggen dat het paranormaal is. Bijna doodervaring - Wetenschappelijke visie Nee, want dat is Sinterklaas al. ![]() [ Bericht 2% gewijzigd door Joipoidoipoipoi op 01-12-2011 10:22:20 ] | |
Daniel1976 | donderdag 1 december 2011 @ 11:20 |
Ik heb daar wel ervaring mee, maar daarom heb je je ook geadviseerd om dit topic te openen natuurlijk, zeker omdat ik een topic uit 2010 niet omhoog wilde kicken. Ik heb er 2 keer ervaring mee. 1 keer iemand die het nodig vond tot geloof te komen binnen onze relatie. Dat was echt problematisch en moeilijk te lijmen. Omdat ze 's weekends vond dat ze het ook in de praktijk moest brengen en door de weeks was ze een hypocriete bitch. Het was wel leuk om haar met haar eigen principes om haar oren te slaan ![]() En de mensen waarmee ze omging vond ik ook al niets. Maar ze had dan ook een hysterische versie van het christelijk geloof te pakken. Met bidgroepjes die in de "hemelse gewesten (iets uit openbaringen) met de hulp van god al biddend de strijd aan gingen met de duivel en zijn demomen om zo dingen op aarde te veranderen. Dat is heel erg eng. Mijn laatste ex was ook christelijk min of meer zoiets. Haar ouders vooral, verder ging ze nooit naar de kerk of iets en in het dagelijks leven was er weinig van te merken. Behalve als ze eens reli muziek ging luisteren, dan was het heel snel oordoppen in. ![]() Door haar wel redelijk geleerd dat christenen vaak hypocriet zijn. Ze dat aardig in het wereldje van de EO enzo (ooit koor gezongen) kijk je naar een eo jongerendag of zoiets engs als nederland zingt. Dan zit daar een drummer schijnheilig op het podium. Nou die wilde wel partnerruil met ons doen of een triootje ![]() Maar het ging dus wel redelijk in mijn laatste relatie, ik miste de diepgang misschien mede daardoor maar het had ook andere redenen. We hebben er ieder geval nooit ruzie over gehad ofzo. | |
Staal | donderdag 1 december 2011 @ 11:33 |
Het gaat veel verder dan wat bidden voor het eten. Iedereen maakt vroeg of laat wel iets naars mee en als je partner dan zegt, het is Gods wil, of de wegen van God zijn ondoorgrondelijk. Ja, tis goed he? Ik zou daar echt problemen mee hebben. Ook omdat je op die manier wel heel makkelijk je verantwoordelijkheden kunt afschuiven naar iets "hogers". | |
Staal | donderdag 1 december 2011 @ 11:35 |
Wat erg als je partner zich halverwege de relatie zich ineens gaat bekeren. ![]() Es kijken of ik zonder te lachen mijn partner een paar weken in de maling kan nemen. *grijns* | |
Daniel1976 | donderdag 1 december 2011 @ 11:36 |
Ja nee, dat was echt minder. Afstand tussen ons was nog nooit zo snel gegroeid. En wel doodleuk vreemd gaan met een jongen van de kerk, dat dan weer wel he. | |
Staal | donderdag 1 december 2011 @ 11:42 |
Is die jongen van de kerk misschien de reden geweest van dat ineens willen geloven? Ik kan me gewoon nauwelijks voorstellen dat je van de 1 op andere dag ineens een geloof aanhangt. Dat moet toch hebben samengehangen met mensen waar ze mee omging en zij makkelijk te beïnvloeden was? En dan meteen zo extreem ook. Vind dat best eng. | |
Joipoidoipoipoi | donderdag 1 december 2011 @ 11:44 |
Helemaal mee eens. Maakt niet uit of je erbij gaat lachen, als jij je ineens als een gelovige gaat gedragen denkt hij/zij toch wel dat je in een psychotische manie zit. ![]() | |
AgLarrr | donderdag 1 december 2011 @ 11:46 |
Ik ben zelf gelovig opgevoed maar niet meer praktiserend. Hetzelfde geldt voor mijn vriendin. Dat bevalt me eigenlijk wel. Zo'n opvoeding heeft een enorme impact op je normenkader, en het is handig en fijn dat in ons geval dat kader heel erg overlapt. Ik zou een zekere mate van praktiseren nog wel kunnen begrijpen. Bepaalde rituelen bieden houvast, en ook het geloof in wat hogers vind ik begrijpelijk. Op het moment dat mensen de bijbel niet meer zien als een soort uit de kluitengewassen voorlichtingsfolder / etiquette handleiding maar als waarheid, dan houdt het bij mij op. Maar dit gaat bij mij niet alleen op voor geloof als onderdeel van religie, maar überhaupt bij levensovertuigingen. Als mijn vriendin inene knetterfanatiek zich gaat vastketenen op bruggen in naam van greenpeace dan is het ook snel klaar voorspel ik zo.. | |
Staal | donderdag 1 december 2011 @ 11:47 |
Kan zoiets toch niet volhouden want dan ziet-ie het aan mijn neus. | |
TeenWolf | donderdag 1 december 2011 @ 11:52 |
bedankt voor je bijdrage, en nu? | |
Daniel1976 | donderdag 1 december 2011 @ 12:11 |
De normen en waarden van de bijbel zijn zeer verwerpelijk als je de moeite neemt ze echt te bestuderen. Richard Dawkins kan daar leuk over vertellen in "The God Delusion". Moraal wordt niet ontleent aan de bijbel. Het grootste goed wat aan de bijbel toegeschreven wordt: Wat gij niet wil dat u geschied doe dat ook een ander niet. Is een veel oudere wijsheid die zelfs evolutionair verklaarbaar is. Tsja sommige rituelen zijn leuk zoals de kerstnachtmis. Maar dat is het ritueel en niet de achterliggende gedachten. Houvast heeft het me nooit gegeven. Ik denk sowieso dat ik nooit meer iets neem met een gelovig iemand. | |
Joipoidoipoipoi | donderdag 1 december 2011 @ 12:14 |
Ach ja, verstand komt met de jaren hè! | |
AgLarrr | donderdag 1 december 2011 @ 12:38 |
Dat zijn ze niet, jij vindt dat. Moraal wordt niet ontleend aan de bijbel, nee. Maar uiteindelijk is de bijbel, of enig ander boek, wel een efficiënte manier om een normen kader te verspreiden. Normen moet je namelijk wel leren. Dat hoeft niet persé in combinatie met een vorm van religie, maar de koppeling vind ik zo raar nog niet. Ieder normaal mens dat heeft leren nadenken over moraal heeft geen bijbel of zelfs god nodig. Ik zie de bijbel en ook god - die wmb in feite een sociaal construct is- als stok achter de deur voor mensen die niet de wil of de capaciteit hebben om in te zien dat moreel handelen noodzakelijk is als je met anderen wilt samenleven. | |
Michielos | donderdag 1 december 2011 @ 15:56 |
Dan heb ik nog een lange weg te gaan ![]() ![]() | |
Devion | donderdag 1 december 2011 @ 21:35 |
Ligt er aan welke bril je op hebt. Als je moderne/humanistische bril op hebt, ja dan zijn er heel wat normen en waarde in de bijbel die verwerpelijk zijn. Sterker nog, als je echt achter elke normen en waarde in de bijbel staat, zet ik vraagtekens bij je mentale gezondheid. | |
Staal | donderdag 1 december 2011 @ 21:52 |
Ik wil uiteraard niet voor Aglarrr spreken maar ik geloof (:').) uit zijn posts wel dat hij normen en waarden heeft opgepikt uit de bijbel. Je krijgt ook bijbelleer natuurlijk als je gelovig opgevoed bent. Zelf heb ik geen gelovige opvoeding gehad maar mijn ouders vonden dat het mijn keuze moest zijn of ik wilde geloven en stuurden me naar gelovige scholen. Heel erg hippie. ![]() Mind you, ik heb op een christelijke basisschool gezeten en op een Hervormd Lyceum. Op het HL had ik een geweldige godsdienstleraar die zo boeiend kon vertellen. Had er ook echt een hoog cijfer voor terwijl ik geen geloof had. Misschien moet er voor jongeren gewoon een nieuw boek geschreven worden. En niet dat we eeuwig moeten doorteren op een bijbel of het boek als "hoe hoort het eigenlijk". | |
Thinkk-Pinkk | donderdag 1 december 2011 @ 23:18 |
Mij zou het weinig uitmaken. In de situatie die er nu is 2 rooms katholieken op papier maar we geloven eigenlijk geen van beide. Wel een schoonfamilie die behoorlijk gelovig is. Nooit problemen mee gehad. Als hun bidden houd ik m'n bek. Gewoon respect voor elkaar. | |
matthij5 | vrijdag 2 december 2011 @ 00:50 |
Maar jij hebt niet de aardappelen en de wortelen enzo laten groeien, kijk ik ben bv bevriend met een vriendin die niet gelooft. (we hebben geen relatie) Maar ze vind het geen enkel probleem als ik bid, ze zegt zelfs moet je niet bidden en ik bedank ook haar als ze lekker heeft gekookt. | |
Staal | vrijdag 2 december 2011 @ 00:54 |
Je hebt geen relatie met haar. | |
matthij5 | vrijdag 2 december 2011 @ 00:54 |
Je bent dus geen gelovige. | |
Staal | vrijdag 2 december 2011 @ 00:54 |
Wrs. wil je dat wel. | |
matthij5 | vrijdag 2 december 2011 @ 00:54 |
Nee we zijn alleen bevriend en meer niet. | |
Staal | vrijdag 2 december 2011 @ 00:57 |
Ja lieverd maar dit gaat over geloof en niet geloof en kan dat samen op 1 kussen? Niet of je gezellig voor elkaar kunt koken. Ik denk dat je gek op dat meisje bent trouwens. Maar dat moet je zelf maar zien. ![]() | |
Buttarfly | vrijdag 2 december 2011 @ 02:04 |
Uit mijn omgeving weet ik dat het meestal onmogelijk is. Zolang je samen bent zonder familie er bij te betrekken zijn er geen problemen, maar zodra je elkaars familie leert kennen wordt er meestal druk gezet. Wat te doen bij een eventuele kind? Besnijden (Islam), Dopen (Christendom) ,Kaal scheren na jaar (Hindoeïsme) of nooit zijn haren knippen? (Sikhisme) En dan heb je het nog niet eens over de opvoeding, beide families willen meestal dat het op hun manier gaat, of het nou ongelovig is of juist gelovig. Tussenweg bestaat er meestal niet, dus imo werkt het alleen wanneer je niet lange-termijn denkt. | |
Pu22el | vrijdag 2 december 2011 @ 02:12 |
de normen en waarden waren voor mij juist het enige dat ik wel kon waarderen aan het christendom voordat ik tot geloof kwam. Kon het wel onderschrijven dat er alleen maar ellende van komt als je alleen bezig bent met je eigen belang. Inmiddels weet ik dat de essentie van de geboden is: "heb God lief met alles wat je hebt en heb je naaste lief als jezelf". Dat je het niet ziet zitten om God lief te hebben als je niet in Hem gelooft, snap ik, maar wat is er verwerpelijk aan de oproep tot naastenliefde? | |
Mwanatabu | vrijdag 2 december 2011 @ 06:24 |
Er was jaren geleden een rechtszaak tussen een voormalig stel. Hij moslim, zij hindoe en ze vlogen elkaar in de haren over het al dan niet besnijden van hun zoontje. Moet volgens islam, mag niet van hindoeisme. De rechter oordeelde dat er niet besneden mocht worden, niet omdat het hindoe-verbod zwaarder woog dan het moslim-gebod, maar omdat de derde partij -het kind- er zelf iets over te zeggen moest hebben en voorlopig nog niet op de leeftijd was om dat te kunnen doen. Uitstekende uitspraak denk ik dan. Al dan niet gemixte ouders zouden daar vaker bij stil mogen staan. Al doen ze het met de beste wil van de wereld omdat ze het beste willen voor hun kind, ze lopen wel mooi even dingen uit te maken voor een kind die niet meer omkeerbaar zijn mocht het kind later tot de conclusie komen dat het zijn ding niet is. Überhaupt die mogelijkheid tot opting out! | |
Joipoidoipoipoi | vrijdag 2 december 2011 @ 10:58 |
Nee, maar door mijn kookkunsten laat ik wel iets bij hem groeien, ha! De liefde van de man gaat immers door de maag. ![]() En God heeft die aardappels en wortels laten groeien volgens jou? Nee, dat hebben de boeren (i.c.m. de natuur) gedaan en daar betaal ik ze dan ook via een omweg voor, dus op die manier bedank ik ze. Het zou namelijk gekkenwerk zijn om al die boeren een persoonlijk bezoekje te brengen en ik denk ook niet dat ze erop zitten te wachten als iedereen dat zou doen. ![]() Dat die boeren niet altijd genoeg geld krijgen voor hun harde werk weet ik, maar dat is een andere discussie. | |
#ANONIEM | vrijdag 2 december 2011 @ 11:24 |
Ik zou best wel eens graag een hoofddoek in d'r arie willen batsen. Zo lekker fout ![]() Samen slapen gaat 'm in ieder geval niet worden. Mijn vriendin heeft wel een zwak voor enge zaken als spoken en zo. Soms heb ik het idee met een 5 jarige te maken te hebben. Maar dan denk ik; wacht, het is irrationeel (vrouw). [ Bericht 38% gewijzigd door #ANONIEM op 02-12-2011 11:25:32 ] | |
erodome | vrijdag 2 december 2011 @ 11:47 |
Ik persoonlijk dank tijdens het bereiden van vlees bv het dier dat daarvoor dood moest en de natuur voor de overvloed. Heb eigenlijk ook geen problemen met wie of wat dan ook danken voor het eten, dat moet iemand lekker zelf weten, maar heb er verder geen ervaring mee binnen een liefdesrelatie(wel familie relatie, maar dat was geen dagelijkse kost, was niet mijn directe gezin). Naast het gewone mesten in het voorjaar doe ik daarvoor ook het ritueel van melk en room, tot groot genoegen van mijn honden en kat trouwens ![]() Dat heeft bar weinig met goden te maken, maar alles met het dankbaar zijn voor hoe de natuur werkt. | |
Kandijfijn | vrijdag 2 december 2011 @ 11:49 |
Ik heb al regelmatig moeite met moslims in mijn vrienden/kennisgroep. Relatie gaat niet echt een optie worden. Met een christen geef ik het meer kans, alhoewel meer kans ik nog steeds zie als weinig kans. Aangezien ik heel duidelijk atheïst ben. | |
Daniel1976 | vrijdag 2 december 2011 @ 11:51 |
Interessant, dus het afslachten van alle mannen van een volk en het laten verkrachten van alle vrouwen van dat volk vind je een goed idee? Het stenigen bij overspel een goed idee? De erfzonde, terwijl adam en eva nooit wisten wat ze fout deden vind je goed idee? Sowieso een god die geilt op het offeren van kinderen, eerst bijna de zoon van abraham toen nog het offeren van jezus. Goed idee? hij is god, hij had het ook met een vinger knip kunnen doen. Mensen die niet in je geloven naar een hel sturen. Mensen een vrije wil geven en een aantal leefregels waar geen enkel mens zich aan kan houden dat vind jij moreel verantwoord? Een grote moordenaarkoning die de vrouw van een ander wil en daardoor haar vent het front in stuurt om zo vermoord te worden zodat hij lekker kon neuken (en dat is dan een man naar gods hart) is dat okee? Het hele idee al, god heeft de duivel gemaakt volgens de bijbel in zijn alwetendheid had hij dat ook niet hoeven doen. Maar dat vind jij een goed idee? Heb je Job weleens doorgelezen? Ja heb je naaste lief als jezelf is een regel die millennia ouder is dan de bijbel. Dat heeft het joodse volk in babylon over genomen. Overigens de 10 geboden zijn afkomstig van de egyptische vragen waarop iemand ontkennend moest antwoorden zodat hij kon over gaan naar wat de egyptenaren zagen als hemel. | |
Boca_Raton | vrijdag 2 december 2011 @ 12:22 |
-weg, je troll acties hou je maar buiten R&P- Je hoeft hier niet te posten. Het mag en natuurlijk mag je in discussie maar daar heb ik je nog niet op kunnen betrappen [ Bericht 74% gewijzigd door Daniel1976 op 02-12-2011 12:32:04 ] | |
#ANONIEM | vrijdag 2 december 2011 @ 12:45 |
Beetje flauw antwoord, maar komt er wel op neer. Ik zou het wel lastig vinden om een partner te hebben wiens wereldbeeld/levensbeschouwing erg ver van die mij af staat (ik ben zelf een liberaal en atheïst). Het gaat er ook om hoe goed je als 'team' samenwerkt en dat is het wel handig als je ongeveer hetzelfde over allerlei zaken denkt. Overigens heb ik niet zoveel problemen met religie, maar wel met een gebrek aan intelligentie. Iemand die goed zijn religieus geloof kan onderbouwen heb ik meer mee dan met een figuur die in complottheorieën, het paranormale of andere kwakzalverij trapt. [ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 02-12-2011 12:46:32 ] | |
#ANONIEM | vrijdag 2 december 2011 @ 12:54 |
Is dat niet iets wat contradicterend ? Het gros van de argumenten zijn namelijk gestoeld op 'gevoel', en dergelijke. Je zou dat kunnen accepteren wanneer iemand bewust voorkeur geeft aan geloof boven rationaliteit ? Wat mij betreft zijn bijvoorbeeld de drie populaire abrhamistische religies alles behalve logisch. Er zitten natuurlijk wel logische aannamens binnen bepaalde geloven máár wanneer een individu zichzelf niet kan wijs maken dat het wellicht niet mogelijk is dat God zijn bestaan onwaar kan zijn, ben ik er wel klaar mee. Ik zou het beter kunnen accepteren als iemand een eigen, of meer alternatief, beeld heeft over wat God eventueel kan zijn. Het liefst zie ik een agnost naast mij wakker worden, atheïsten zijn wat mij betreft vaak ook erg kortzichtig. Zijn vaak het type oppervlakkige mensen, werkelijke kinderen van hun tijd. | |
#ANONIEM | vrijdag 2 december 2011 @ 13:17 |
Tsja, mijn eigen levensbeschouwing is uiteindelijk ook gestoeld op (ultieme) waarden die ik belangrijk vind, maar die waarden kan ik op zichzelf niet meer (rationeel) rechtvaardigen. Er blijft altijd ergens een zekere speelruimte waar religie voet aan de grond kan krijgen. Als iemand tegen mij vertelt wat zij belangrijk vindt in haar leven en ik vind dat wel een mooi verhaal, dan zit dat wel prima lijkt me. Verder ben ik absoluut geen zweverig type of iets. Als zij dat wel zou zijn (omdat ze iets spiritueels doet zoals Reiki, taoïsme of iets in die geest) zou me dat niet zoveel uitmaken. Als zij er gelukkig van wordt is dat het belangrijkst. Zodra het echter uitloopt in geloven in kwakzalverij (eindeloos bewustzijn a la Pim van Lommel, homeopathie, alternatieve geneeswijzen) of dergelijke onzin ga ik er wel fel tegenin. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 02-12-2011 13:26:35 ] | |
AgLarrr | vrijdag 2 december 2011 @ 13:26 |
Nee, inderdaad. | |
#ANONIEM | vrijdag 2 december 2011 @ 13:28 |
Ja oke, dat geldt wel voor de meeste onder ons. Wat ik eigenlijk wilde zeggen en belangrijk vindt is dat de andere kritisch en zelfbewust is over zijn eigen gedachten en daaruit vloeiende waarden. Wanneer iemand erg stigmatisch is in zijn overtuigingen dan houdt het, iig, voor mij op. Daarom zal ik ook niet snel mijn leven kunnen delen met iemand die denkt de absolute waarheid te kennen en daarmee ook kennis denkt te hebben van absolute normen en waarden. [ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 02-12-2011 13:29:13 ] | |
AgLarrr | vrijdag 2 december 2011 @ 13:30 |
Ja, en als je een Christelijke bril op hebt dan zijn heel wat normen en waarden uit het humanisme die verwerpelijk zijn. Dat neemt niet weg dat er in de kern (zeg bij wijze van spreken de 10 geboden) een overeenkomst is tussen alle (non)religies. Steel niet, moord niet, etc. Die zijn mij aangeleerd middels de bijbel. Ik vind dit soort reacties net zo dogmatisch als een Christen die zegt dat ik naar de hel ga omdat ik niet in Jezus geloof. Ik vraag me ook af waar het, in het licht van mijn posts, vandaan komt. Nergens, maar dan ook nergens, beweer ik dat ik achter alle normen en waarden in de bijbel (welke dat dan allemaal mogen zijn) sta. | |
Baghdaddy | vrijdag 2 december 2011 @ 15:57 |
Ik ben moslim en mijn vriendin wordt moslim. Wij passen perfect bij elkaar maar qua religie gelooft ze wel in een god maar niet per sé in de Islam. | |
Daniel1976 | vrijdag 2 december 2011 @ 16:08 |
Als in? Ze wordt voor de uiterlijke schijn voor jou moslim zodat jullie kunnen trouwen? | |
Staal | vrijdag 2 december 2011 @ 16:13 |
De grote boze angst van SGeertje | |
Baghdaddy | vrijdag 2 december 2011 @ 16:47 |
Het is in principe niet verplicht om haar (gelijk) moslim te maken. Het komt er op neer dat het inderdaad voor de 'schijn' is alhoewel wij samen wel de waarden en normen hebben die ook bij de islamitische leefwijze horen. Geloven in God moet je voelen en doen met overtuiging. In dit geval zou dat niet zo zijn en dan is het verkeerd. | |
AgLarrr | vrijdag 2 december 2011 @ 17:01 |
Ehm, maar op het moment dat zij voor jou de grote wisseltruc doet, mag dat toch nauwelijks overtuiging heten? Of denk ik nou heel raar? | |
no1uknow | maandag 5 december 2011 @ 00:34 |
Oef dit is wel heel zwaar hoor wat je allemaal zegt. Sommige dingen die je hier noemt zou je is contextueel moeten lezen. Je neemt het wat dat betreft veel te letterlijk, je zal geen enkele christen vinden die het normaal vindt dat van een volk alle mannen vermoordt worden en alle vrouwen verkracht. En je offeren van kinderen stukje is nergens op gebaseerd. Wat je bij hedendaagse christenen terugziet zijn de normen en waarden zoals die voornamelijk in de 10 geboden staan geschreven. Sowieso geen 'normen en waarden' zoals die in het OT staan ![]() | |
Tanin | maandag 5 december 2011 @ 01:11 |
Ik ben zelf agnost. Mijn ex was katholiek. Ging prima. Ik geloof in het goede, zij in God. Maakt verder niet zoveel uit. Zolang er maar niet teveel regeltjes en verplichtingen bij komen kijken (elke zondag naar de kerk moeten, etc.), maar daar had mijn ex geen last van. | |
Daniel1976 | maandag 5 december 2011 @ 01:20 |
Ja en dus? Dat laat alleen maar zien dat zelfs christenen hun moraal niet uit de bijbel halen. God vond het geen probleem hoor! Ojawel een offer van de eerst geborene is een duidelijk thema in de bijbel Nou kan ik heel flauw beginnen met welke 10 geboden? Maar laat ik eerst even noemen dat de tien geboden (de 2 verschillende versies ervan) beide in het OT staan. De moraal van het NT is overigens niet veel beter. Of zie je bijvoorbeeld het haten van je vader en moeder als groot goed? | |
matthij5 | zondag 11 december 2011 @ 23:01 |
En dit dan Jeremia32v35 en zij bouwden de hoogten van de Baäl, die zich in het dal Ben-Hinnom bevinden, om hun zonen en dochters aan de Moloch te wijden, wat Ik hun niet geboden had en wat bij Mij niet opgekomen was, het bedrijven van deze gruwel om Juda te doen zondigen. | |
Daniel1976 | zondag 11 december 2011 @ 23:10 |
Wat probeer je precies te zeggen? dat het stamgodje jaweh jaloers was? | |
Schenkstroop | woensdag 21 december 2011 @ 15:37 |
-offtopic- Praten over de verkiezingen kan hier [ Bericht 73% gewijzigd door Daniel1976 op 21-12-2011 15:45:02 ] | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 21 december 2011 @ 15:48 |
En nu ONtopic: Schenkstroop, hang jij zelf een geloof aan en/of zou jij een relatie aangaan met iemand die wel of geen geloof aanhangt? Zou wel of geen geloof jou in de weg staan als je een relatie met iemand hebt? | |
Persepolis | woensdag 21 december 2011 @ 20:21 |
No can do. | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 21 december 2011 @ 20:30 |
Kun je misschien een beetje uitweiden? Aangezien je je speciaal helemaal hebt geregistreerd om deze post te plaatsen, moet ook dat wel lukken, toch? ![]() Jammer trouwens dat Schenkstroop ook alleen maar weer een inhoudsloze post kwam plaatsen. ![]() | |
Persepolis | woensdag 21 december 2011 @ 20:59 |
Hoi, Ik had me niet speciaal geregistreerd voor deze topic, maar ik zal toch een poging wagen. Ik heb religieuze principes. Iemand die dat niet heeft, kan niet met me leven. Geen alcohol. Vijf keer per dag bidden. Vasten. Geen seks voor het huwelijk, and so on. Ik kan me niet voorstellen dat ik me aan bovenstaande regels hou, maar mijn partner niet. Krijg je teveel discussies van. Discussies zijn goed, maar het wordt moeilijk wanneer de een de ander wil overtuigen. En als het om een cruciaal thema als levensbeschouwing gaat, zal dat zeker spelen. Het gaat niet alleen om het spirituele, maar ook gewoon puur ompraktische daden, tis een leefstijl. De mens heeft altijd een idee in zijn hoofd van wat goed voor hem is. Als je dan niet hetzelfde ambieert en verschilt in wat goed voor een mens kan zijn, is het praktisch onuitvoerbaar om samen te leven. | |
Comp_Lex | woensdag 21 december 2011 @ 21:30 |
Als atheïst kan ik prima met mensen omgaan die wel gelovig zijn. Mijn levensbeschouwing vind ik verder niet cruciaal trouwens. Ik heb een "open mind" dus ik kan overtuigd worden mits de argumentatie in orde is. Dat ik niet in een god geloof betekent niet dat ik nergens in geloof. Zo geef ik reïncarnatie een kans en geloof ik ook in het bestaan van buitenaards leven. Ik ben trouwens een humanistische, atheistische technocraat. | |
Persepolis | woensdag 21 december 2011 @ 21:35 |
Ok. Maar zou jij er geen problemen mee hebben als je vrouw lange gewaden draagt, hoofddoek, mannen geen hand geeft, niet naar feestjes gaat waar alcohol wordt geschonken, enz? Dit zijn even de praktische dingen. Ik noem even die voorbeelden, omdat die het meest zichtbaar zijn, ook voor de buitenwereld. | |
Comp_Lex | woensdag 21 december 2011 @ 21:44 |
Ik kan daar begrip voor tonen. | |
SpecialK | woensdag 21 december 2011 @ 21:50 |
Ik ben atheïst. M'n vriendin is niet-praktiserend boeddhiste. Ik denk wel dat ze in wat spirituele dingetjes gelooft maar ze heeft het er nooit over en lijkt er zelf 0,0 om te geven. Ze lijkt soms eigenlijk meer een soort lichte bewondering te hebben voor het gebrek aan onzin wat ik spuw (tov van haar wat spirituelere vriendinnetjes). Ik denk dat ik het niet uit zou kunnen houden met iemand die serieus is met religie. | |
Persepolis | woensdag 21 december 2011 @ 21:58 |
Hm. | |
ayumu | woensdag 21 december 2011 @ 21:59 |
Hij is daar niet alleen in hoor ![]() | |
Comp_Lex | woensdag 21 december 2011 @ 22:30 |
Je hoeft me niet te geloven als je dat niet wilt. | |
Persepolis | woensdag 21 december 2011 @ 22:41 |
Knap zeg. Sommige moslims vinden het al moeilijk genoeg om te dealen met de conservatieve Islam. Meh, ik geloof je wel hoor. | |
Salvad0R | woensdag 21 december 2011 @ 22:43 |
Mensen die elkaar verdelen op grond van religie.. zucht... | |
SpecialK | woensdag 21 december 2011 @ 22:44 |
Hoe lang zou jij het volhouden met een overtuigt creationiste? Geloof me nou maar. Na volledig misgelopen discussie 10 over het onderwerp ga je al weer snel rond kijken naar andere chicks waar je wat meer jezelf mee kan zijn. | |
Woedertje | woensdag 21 december 2011 @ 23:15 |
Ik ben ongelovig, maar geloof wel in paranormale zaken!!! Maar als je verliefd bent op elkaar dan is een geloof misschien niet zo belangrijk! Maar als je langer bij elkaar bent dan kan het natuurlijk een klein probleem vormen, maar dat hoeft natuurrlijk niet. Ik denk dat het vooral af hangt wat voor geloof en hoe zwaar gelovig mensen zijn... En het wat je nodig hebt in zo'n relatie is RESPECT voor elkaar en RESPECT voor elkaars geloof! | |
Joipoidoipoipoi | donderdag 22 december 2011 @ 11:11 |
Dan ben je dus gewoon gelovig hoor. Waar ligt die grens tussen licht en zwaar gelovig dan volgens jou? Zodra mijn man/vriend gaat beweren dat hij geesten ziet (oftewel dat hij denkbeeldige vriendjes heeft) en/of maanstenen gaat opladen en/of mij wil magnetiseren en/of kaarten moet gaan leggen om een beslissing te kunnen nemen... heb ik het héél erg snel gehad hoor! Ik vind het zeer moeilijk om een relatie te hebben met een paranoïde iemand die dingen ziet die er niet zijn. Als ik mijn man/vriend niet meer serieus kan nemen in de relatie, is het respect van mijn kant snel weg. ![]() [ Bericht 0% gewijzigd door Joipoidoipoipoi op 22-12-2011 14:02:55 ] | |
erodome | donderdag 22 december 2011 @ 11:27 |
Dit is dan ook gewoon obsessief gedrag, raar dat je na al die discussie's over dit onderwerp het nogsteeds niet begrijpt, niet eens een klein beetje. Zelfs de hardcore believers die ik heb gekend deden dit niet namelijk. | |
Joipoidoipoipoi | donderdag 22 december 2011 @ 11:45 |
Wát begrijp ik niet? Als ik niet wil dat mijn man/vriend kaarten legt om bepaalde beslissingen te nemen? Hij mag ook eisen aan mij stellen hoor, en als ik daar niet aan kan voldoen, dan passen we blijkbaar niet bij elkaar. Ik zeg toch niet dat iedereen kaarten legt? Ik geef alleen voorbeelden omdat ik me afvraag waar volgens Woedertje de grens tussen licht en zwaar gelovig ligt. [ Bericht 9% gewijzigd door Joipoidoipoipoi op 22-12-2011 11:55:34 ] | |
erodome | donderdag 22 december 2011 @ 12:00 |
Iemand die weleens kaarten legt heeft dat niet nodig om welke beslissing dan ook te nemen. |Het kan wel zo zijn dat iemand even na wil denken over een beslissing, dan kan een manier zijn om kaarten te leggen om je te helpen richten bij het maken van een beslissing. Het is dus gewoon een gedachtehulpje, niets meer en niets minder. Waar jij misschien 2 dagen piekert legt de ander een kaartje. | |
allesbeterweter | donderdag 22 december 2011 @ 12:10 |
Ik kan niet-geloven en ben ook atheïst maar werk wel voor het geloof omdat dit goed verdient. Gewoon doen wat je denkt wat het beste is, voor jezelf :deed Jezus ook (ëigen zak(k)en eerst). | |
Die_Hofstadtgruppe | donderdag 22 december 2011 @ 12:15 |
Dat is HET kenmerk van gelovige mensen juist. | |
Die_Hofstadtgruppe | donderdag 22 december 2011 @ 12:17 |
Ik zou trouwens nooit met een gelovige kunnen samenleven. Zelfs een goede vriendschap gaat niet werken. Hoe serieus moet je iemand nemen die daadwerkelijk gelooft dat een dooie opgestaan is en op het water is gaan lopen of dat er onzichtbare boze geesten bestaan die je proberen te verleiden en dat ze zon in een modderpoel onder gaat? | |
Joipoidoipoipoi | donderdag 22 december 2011 @ 12:18 |
Sommige mensen gebruiken het wel om een beslissing te nemen. Ja, dat weet ik ook wel. Maar dan wordt het dus gewoon echt gebruikt om bij de plaatjes een mooi verhaaltje te verzinnen wat het meest in je straatje past. Oftewel, je weet wel wat je wilt, maar hebt daarbij die plaatjes plus dat verhaaltje nodig ter zelfbevestiging. Dat weet je helemaal niet. Over de ene beslissing doe je nou eenmaal langer dan over de andere, met of zonder kaarten. ![]() | |
Joipoidoipoipoi | donderdag 22 december 2011 @ 12:26 |
Je werkt voor het geloof? Wat bedoel je daar precies mee? | |
erodome | donderdag 22 december 2011 @ 13:05 |
Als gedachtehulp bij het nemen van een beslissing ja, niet als leidende factor. Het geeft wat zaken om op te richten met gedachten waar je misschien tot dan toe niet over negadacht had. Het gaat dus niet om zelfbevestiging, maar om een gedachtehulp, bekijk het eens van deze kant en een andere kant. Ik wilde niet zeggen dat het met kaarten sneller of beter gaat, bedoelde gewoon dat er verschillende manieren zijn om tot een beslissing te komen, dat iedereen daar zijn eigen manieren voor heeft. Ik had beter kunnen zeggen, misschien ga jij wel een stuk hardlopen om zo even wat orde te krijgen in je gedachten, of opruimen bv, ook een hele goede om je gedachten te ordenen. Zo werkt het dus ook met de kaarten, ze helpen om te ordenen, om dingen van verschillende kanten te bekijken, maar zijn nooit de grote oplossing of het grote antwoord waar je anders niet op gekomen was. Eigenlijk iedereen die ik ken die weleens wat met kaarten doet gebruikt ze zo, bij de gebruiksaanwijzingen wordt dit ook gewoon zo uitgelegd. Iemand die dus bij zo'n beetje alle beslissingen naar de kaarten grijpt en daar echt op leunt is obsessief bezig en gaat ver voorbij het gewone gebruik van kaarten. | |
Woedertje | maandag 26 december 2011 @ 09:22 |
En weet je wat ik niet begrijp??? Dat er zulke egoistische mensen bestaan... Jij respecteert het geloof niet en dus zou jij een partner met het geloof ook niet accepteren!!! En dan nog het begrip eisen stellen!!! Wou er heel wat over typen, maar geloof niet dat dat gaat helpen bah | |
Die_Hofstadtgruppe | maandag 26 december 2011 @ 10:36 |
Wat valt er te respecteren aan iets belachelijks als geloof? ![]() | |
Joipoidoipoipoi | maandag 26 december 2011 @ 11:53 |
Misschien moet je de openingspost nog een keer goed lezen, en verder: ![]() Had het maar wel getypt, want ik ben wel benieuwd eigenlijk. Alhoewel ik het inmiddels wel gewend ben dat gelovigen graag meteen gaan roepen en zich erg gauw beledigd voelen. Ik weet niet of je man of vrouw bent en of je op mannen op vrouwen valt, maar stel dat je een hetero vrouw bent... Ik neem aan dat ook jij eisen stelt aan je geliefde, bijvoorbeeld: - Niet roken, geen alcohol - Meehelpen in het huishouden - Geen huisdieren (Bovenstaande zijn overigens eisen die ik weer niet heb.) Ik heb hierboven zomaar wat 'eisen' verzonnen als voorbeeld hoor (voordat iemand weer specifiek en beledigd over deze eisen gaat vallen ![]() ![]() | |
deelnemer | dinsdag 27 december 2011 @ 12:00 |
Kan ik me voorstellen. Als elkaars redeneringen niet kan volgen en je weet dat het een hopeloze zaak is..... maar toch samen beslissingen moeten nemen over de opvoeding van kinderen enzo. Is een misconceptie ook een geloof?
![]() Dat werkt natuurlijk niet als jij weigert erin te geloven. | |
deelnemer | dinsdag 27 december 2011 @ 12:18 |
Ik ken hele toffe Christenen. Iemands denken kan voor mij te plat zijn. Dat vind ik het meest storend en staat los van het geloof. | |
deelnemer | dinsdag 27 december 2011 @ 12:27 |
Hier krijg ik het wel benauwd van. | |
Mathemaat | dinsdag 27 december 2011 @ 18:20 |
![]() | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 11:22 |
Voor de niet-gelovige mensen die het niet uitmaakt of hun geliefde gelovig is, vroeg me het volgende af: Stel dat jouw geliefde elke week naar een Reiki-master gaat om geheald te worden, maar hij/zij heeft er op een bepaald moment geen geld voor. Zou jij het dan voor hem/haar betalen (uit liefde voor je geliefde) of niet (omdat je Reiki ziet als oplichting/onzin en je je geld ook wel rechtstreeks in de prullenbak kan gooien)? | |
Grrrrrrrr | maandag 23 januari 2012 @ 11:25 |
Ik zou zeggen dat ze maar een krantenwijk moet nemen ![]() | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 11:29 |
Ja, dat gaat dus niet zomaar, want ze moet vandaag naar de Reiki-master. Bovendien, hoe wil ze een krantenwijk gaan lopen als ze niet eerst geheald is? | |
erodome | maandag 23 januari 2012 @ 11:29 |
Elke week, het hele leven, rare reiki master dan. Je blijft maar praten over overdrijvingen, over uitersten die erg ver gaan, obsessief gedrag vertonen. Zou jij kunnen leven met iemand die zo atheistisch is als de pest en die echt elke dag overal en nergens luidkeels moet verkondigen dat god niet bestaat, echt continu? Die elke keer als het ook maar naar geloof riekt gelijk moet brullen hoe slecht religie is? Denk het niet, obsessief gedrag is namelijk gewoon irritant. | |
Bahamut0503 | maandag 23 januari 2012 @ 11:33 |
Ikzelf zou het alleen lastig vinden als een familie mij niet zou accepteren.. Ik ben Nederlands en heb eigenlijk geen geloof dus een relatie met een Marrokaans meisje zal heel moeizaam gaan.. dat is nu eenmaal zo.. mijn huidige relatie vergelijk ik altijd met Dharma and Greg (de serie ![]() ![]() | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 11:34 |
Nou eh, elke maand dan. Wat een onzin om over zo'n detail te vallen. Het gaat er gewoon om of een niet-gelovige voor de gelovige 'geloofsdingetjes' wil betalen. Ja, ik leef samen met een extremistische atheïst. ![]() | |
Daniel1976 | maandag 23 januari 2012 @ 11:35 |
Waarom speelt geld zo'n rol? | |
erodome | maandag 23 januari 2012 @ 11:37 |
Waarom niet, jij koopt dus niets voor je extremistische atheist wat jij niks vindt? Stel, je partner houdt van dragracen, jij vindt dat niks, dan weiger je dus een blaadje over dragracen te kopen voor hem ofzo? | |
Cue_ | maandag 23 januari 2012 @ 11:38 |
Of je nu zijn voetbalclub sponsort of z'n reiki behandelingen. Tja. maakt weinig uit lijkt me. | |
Re | maandag 23 januari 2012 @ 11:43 |
ga eens iets lezen over drogredenaties en argumentaties in discussies, je hebt er een handje van ![]() | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 11:44 |
Ten eerste geef ik mijn geef ik mijn geld niet graag uit aan oplichting/onzin. Dus als ik iets als oplichting/onzin zie, hou ik mijn geld graag in mijn zak. Ten tweede gaat het voor mij niet eens op omdat ik pertinent geen gelovige geliefde wil, maar ik vroeg me dus af hoe de niet-gelovigen die geen moeite hebben met een gelovige partner, daarover denken. Nee, daar gaat het niet om. Zie boven. | |
Grrrrrrrr | maandag 23 januari 2012 @ 11:45 |
Dan neemt ze maar een flitskrediet zodat ze daarna die krantenwijk kan gaan lopen, kan ze de woekerrente van terugbetalen. | |
Ripley | maandag 23 januari 2012 @ 11:47 |
Ik ben zelf atheist, maar zou wele en relatie kunnen hebben mete en gelovig iemand. Het is echter afhankelijk van de extreemheid van dat geloof. Ik wil graag mijn leven kunnen leiden zoals ik dat wil en zou dat mijn partner ook gunnen. Maar het valt me op dat echt gelovige mensen dat niet kunnen en dat ze vaak of moeite hebben met ongelovigen of een soort zendingsdrang hebben. | |
erodome | maandag 23 januari 2012 @ 11:49 |
Daar gaat het wel om, jij vindt iets onzin, wat dat dan is varieerd per persoon. Het is presies hetzelfde dus als zeggen nee ik koop niets voor je over dragracen, want dragracen vind ik maar niks. Mijn partner koopt voor mij gewoon zweverige dingetjes, gewoon omdat hij weet dat ik dat waardeer en hij graag wat voor me doet wat me blij maakt. Gewoon omdat hij van me houdt. Net zoals dat ik zeg koop die mooie wielen maar voor je motor, ook al zijn ze niet nodig, alleen maar mooi. | |
U.N.K.L.E. | maandag 23 januari 2012 @ 11:50 |
Waarom heb je dit in godsnaam als hobby?? [ Bericht 35% gewijzigd door U.N.K.L.E. op 23-01-2012 11:55:16 ] | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 11:56 |
Ik weet toch zelf wel wat mijn eigen vraagstelling is... ![]() Ik had 'hobby' tussen aanhalingstekens gezet. | |
U.N.K.L.E. | maandag 23 januari 2012 @ 11:58 |
En wat bedoel je met 'hobby' dan? Een soort nep-hobby? Of iets waar je niets aan kunt doen? | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 12:05 |
Ik vind het soms gewoon leuk om mensen dingen te zeggen 'die ik niet kan weten' (zoals gelovigen dat noemen) en dat ze daarom denken dat ik een paranormale gave heb. | |
U.N.K.L.E. | maandag 23 januari 2012 @ 12:07 |
Mijn hemel. Het lijkt me vreselijk om met jou te praten dan. Zo'n "ik weet hoe je bent, nee echt, ik meen het." vrouw ![]() En een beetje normaal mens prikt daar, mag ik hopen, toch wel doorheen? | |
deelnemer | maandag 23 januari 2012 @ 12:08 |
Nepper ![]() | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 12:12 |
Klopt, ik doe dat ook echt 24/7 en in elke gelegenheid. ![]() En cold reading is wel iets anders dan: "ik weet hoe je bent, nee echt, ik meen het." Nou, ik beweer nooit zelf dat ik paranormaal begaafd zou zijn, het zijn de gelovigen zelf die daar dan mee komen. | |
Sant. | maandag 23 januari 2012 @ 12:39 |
Ze mag geloven wat ze wil. Als je daarin te ver uit elkaar ligt was de realtie toch al niks geworden. Ik denk af en toe gewoon:"yeah right", "whatever" en "prima!" dat gecombineerd met een accepterende ![]() | |
erodome | maandag 23 januari 2012 @ 12:55 |
Leg dan maar eens uit wat daar zo aaaaaaaaaanders aan is. | |
Tanin | maandag 23 januari 2012 @ 13:01 |
Je hoeft het ook zeker niet als iets magisch te presenteren. "Je zegt A, en omdat je geen B zegt, moet wel C, of niet?" en dat je gesprekspartner niets kan doen behalve ![]() | |
Candaasje | maandag 23 januari 2012 @ 14:35 |
Grappig, ik ken wel wat wetenschappers en die zullen juist zeggen dat omdat er nog geen bewijs gevonden is voor het bestaan van iets, het weliswaar niet te bewijzen valt, maar ook zeker niet te ontkennen is. Overigens wil ik hiermee niet zeggen dat je dan maar in God moet geloven ofzo hoor. Maar alles maar uitsluiten omdat het wetenschappelijk (nog?!) niet is aangetoond is eigenlijk vrij 'onwetenschappelijk' te noemen. Over het algemeen roepen wetenschappelijke vragen en onderzoeken meer antwoorden op dan ze krijgen, en dat is dan ook wel het mooie van het uitgangspunt van de wetenschap; niets is nog zeker, alles kan, de grens ligt daar waar jij hem trekt. Verder vind ik je posts erg aanvallend op andersdenkenden overkomen. Je hoeft van mij nergens in te geloven, maar kun je jezelf iets meer verdiepen in bijvoorbeeld Reiki, want jij haalt alleen maar voorbeelden van extremen aan en dat brengt het niveau van de discussie wel naar een erg diep dal... Je kunt ook aangeven dat je niet in Reiki gelooft zonder snerende, spottende opmerkingen te maken. Dat is je goed recht. Krijg je vaak ook veel fijnere gesprekken van. Goed, verder: ik geloof zelf niet in een God zoals beschreven in de Bijbel, Tora of Koran. Eigenlijk geloof ik helemaal niet in een hierarchisch systeem waar een godheid bovenaan staat. Ik geloof wel in de kracht van de natuur/aarde en sluit natuurwetten/krachten die nog niet verklaarbaar zijn niet uit. De zwaartekracht is zelfs nog een punt van discussie, dus waarom zouden energiestromen dat niet zijn? Ik geloof er alleen niet in dat het van hogerhand afkomstig is, maar ik geloof wel dat er verbanden zijn die wij nog (?!) niet helemaal kunnen begrijpen/duiden. Daarbij ook even kijkend naar de quantum-mechanica (nee niet de pseudo-wetenschap die we veel op niburu tegenkomen..) en ook naar bijvoorbeeld elektrische energie, waar we minder dan 200 jaar terug ook nog geen biet van snapten, hoewel het wel een natuurlijk fenomeen is. Ik denk ook wel dat uiteindelijk heel veel wel wetenschappelijk verklaar is wat we nu als paranormaal beschrijven, alleen hebben we nu de kennis en de kunde nog niet om het te verklaren. (En dan denk ik bijvoorbeeld aan Reiki, wat nu als paranormaal weggezet wordt maar wat ik eerder zie als iets heel natuurlijks. Bijzonder, maar niet per se 'goddelijk'. Of je moet alles zien als een manifestatie van het goddelijke natuurlijk.) En dan op de vraag; ik heb het geluk dat ik een vriend heb die er nagenoeg hetzelfde in staat. Hij is iets 'zweveriger' te noemen dan ik; hij hecht meer aan rituelen, of althans, iets theatralere rituelen. Waar ik in principe genoeg heb om door het bos te lopen en de natuur te bedanken, steekt hij er liever een kaarsje bij aan. (Doe ik ook wel eens, maar hij heeft er meer behoefte aan.) En daar kan ik prima mee leven, want het is niet zo dat hij zich er echt in verliest. Ergens blijft hij toch altijd de wetenschapper die hij is. En natuurkundigen kunnen erg zweven, maar zoeken toch wel altijd naar verklaringen en antwoorden. Dus ja we mediteren wel eens, en ja, we geloven beiden in de kracht van Reiki (hoewel ieder op ons eigen manier, ik wijk een beetje af geloof ik) maar nee we trekken niet voor elke beslissing een kaart, kunnen geen aura's lezen, vliegen niet op bezemstelen en ratio speelt in ons dagelijks leven net zo'n belangrijke rol - al dan niet belangrijker vaak - als intuïtie/gevoel. Die balans is voor mij heel belangrijk, en die zoek ik ook in mijn vriend. Zou deze er niet zijn, dan zal ik er eerlijk in zijn dat het lastig wordt. Met een obsessieve zweefteef zou het echt helemaal niks worden, maar met een atheïst die overal op af loopt te geven net zo goed ook niet. Met een atheïst die mij gewoon in mijn waarden laat zou ik al veel minder moeite hebben, maar zal ik het misschien wel een beetje missen om mijn ideeën echt te kunnen delen. (Niet qua discussie, maar gevoelsmatig dus.) En met een fanatiek Christen of Moslim wordt het hem denk ik ook niet. Alles hangt van de mate af. Met iemand die gematigd Christen is en niet de drang heeft mij te bekeren wordt het al wel een ander verhaal, ik ken er een paar waar ik fijn mee kan praten (veel geloven kennen heel wat meer overeenkomsten dan de mensen denken), maar of een relatie het hem echt wordt...het hangt er ook wel vanaf of er een kinderwens is en wat voor verdere invloed onze geloven hebben op het dagelijks leven van de ander. | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 14:38 |
Wat daar zo aaaaaaaaaanders aan is, heb ik hier en hier al uitgelegd. Dat jij dan nog steeds niet begrijpt wat daar zo aaaaaaaaaanders aan is, kan ik niet helpen. Misschien komt dat wel omdat je zelf zo aaaaaaaaaanders bent. Dat bedoel ik. Ik hou wel van de methode van mijn favoriete cold reader Peter van der Hurk. Gewoon lekker direct *pats boem* dingen roepen. Derek Ogilvie vind ik ook wel goed, maar ik vind hem soms iets te veel een zeikerd. | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 14:44 |
Jij kent mij zo goed dat je kunt concluderen dat ik me nooit in Reiki verdiept zou hebben? | |
erodome | maandag 23 januari 2012 @ 14:45 |
Het gaat dus gewoon om dingen van de ander die je zelf niet ziet zitten. Als jij dragracen niks vindt kan je het geldverspilling vinden een blaadje te kopen daarover, maar als je partner daar wel van houdt is het een kleine moeite om dat toch te doen, gewoon omdat de ander daar blij van wordt. Jij maakt er een geloofsdingetjes schalen we anders in verhaal van, dat mag, maar is redelijk onzinnig wat mij betrefd. Ik weet wel waar het vandaan komt, jij irriteert je onmiddelijk eraan als het iets met geloof te maken heeft, jouw irritatie is dan zo sterk dat je daar niet mee om kan gaan, daar niets mee te maken wil hebben en het het liefste op alle fronten tegen wil houden en de ander wil veranderen. Dat werkt niet in een relatie, daarom wil je ook geen relatie met iemand die ook maar een beetje geloofd. Maar besef je wel dat dit bij jou ligt en niet bij geloof of wat dan ook. | |
erodome | maandag 23 januari 2012 @ 14:45 |
Objectief, lijkt me heel sterk eigenlijk. | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 14:53 |
Nee, ik koop wel vaker dingen waar ik zelf niks mee heb voor andere mensen. Nee, helaas ben ook jij niet paranormaal begaafd. Ik wil niemand veranderen, ik heb gelovige vrienden/kennissen, kan daar heel normaal mee omgaan, kan daar ook heel interessante gesprekken mee voeren en ook samen om lachen. ![]() Maar dat wil nog niet zeggen dat ik dan maar een gelovige geliefde zou willen hebben. Ik wil bijvoorbeeld ook geen geliefde die op zolder met z'n treintjes speelt. En ik heb nog wel meer relatie-eisen. Ik neem aan dat ook jij relatie-eisen hebt. | |
Candaasje | maandag 23 januari 2012 @ 14:54 |
Nee ik ken jou niet, maar ik ga op jouw reacties af. En die getuigen tot nu toe niet echt van bijster veel kennis wat Reiki betreft. Dus als je die kennis wel hebt, laat dat dan ook naar voren komen in de wijze van reageren. Prima als Reiki niet jouw ding is, maar haal dan eens gewoon normale voorbeelden aan. Geen extremen. Zoals gezegd kan ik met extreme zweefteven - of dit nu reiki-gerelateerd is of niet - ook niks. Als je minder extreme voorbeelden geeft kan ik je er ook een eerlijker antwoord op geven. | |
erodome | maandag 23 januari 2012 @ 14:57 |
We hebben het hier toch over relatiepartners en njiet over gewoon kennissen/vrienden? In het geval van een relatie irriteer jij je daar mateloos aan en als dat niet zo is heb je lopen blaten in deze topic, want dat zeg je zelf aan een stuk door. En ja, ik heb ook relatie-eisen, vind het ook niet raar dat jij die ook hebt. Maar als mensen dus wel een relatie aangaan met elkaar dan is dat blijkbaar geen breekpunt zoals dat bij jou wel is, komt dat dus neer op wat kopen waar je zelf niks mee hebt, maar wel een ander blij mee maakt. | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 15:03 |
Helaas, je trekt echt verkeerde conclusies. Sorry, ik ga het je niet nog een keer allemaal uitleggen. ![]() | |
erodome | maandag 23 januari 2012 @ 15:05 |
Je hebt dan ook niets uitgelegd, alleen dat jij geld uitgeven aan dingen als reiki verspilling vindt, dat dat regelrecht de prullenbak ingaat volgens jou. Je wil blijkbaar alleen horen wat je in je hoofd hebt, dat mensen daar moeite mee zouden hebben. | |
kingmob | maandag 23 januari 2012 @ 15:10 |
Ik heb zelden een vrouw ontmoet die niet zo is. Sterker nog, m'n huidige vriendin is de enige ![]() Uiteindelijk zijn alle vrouwen zweefteven ![]() Om wat meer OT te gaan. Ik geloof niet dat ik het zou kunnen uithouden met iemand die echt serieus een religie aanhangt. Dat zou toch discussie opleveren en een gebrek aan fundamenteel respect voor haar keuzes. | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 15:21 |
Nee, dit topic gaat erover of niet-gelovigen een gelovige geliefde zouden willen en of bijvoorbeeld een Christen een relatie met bijvoorbeeld een Moslim zou willen. Als je wilt gaan verdedigen dat Reiki écht healend werkt en dat geld daaraan uitgeven dus géén weggegooid geld is, kun je dat beter in TRU doen. Nee hoor, ik ben jouw vriendin niet. Dat inderdaad. ![]() | |
Lot_1 | maandag 23 januari 2012 @ 15:59 |
Dat lees ik vaker in dit topic. Toch werkt het andersom ook. Als je als atheïst zelf niet zo sterk aan je standpunten vast zou houden, zou je zelfs met een streng-religieus mens samen kunnen leven. Mijn broer (wekelijks kerkbezoek, wil zijn kinderen dopen, zit in de kerkenraad, houdt zich aan diverse leefregels zoals bijvoorbeeld niet werken op zondag) en mijn schoonzus (niet gelovig, heeft zich er wel vanwege mijn broer in verdiept maar het is niets voor haar, gaat weinig tot niet naar de kerk, heeft bij de doop van haar kinderen belooft mijn broer te helpen bij een gelovige opvoeding, doet vrijwilligerswerk in de kerk, kinderen gaan naar een christelijke school, let erop of haar kinderen bidden aan tafel, enz) redden het prima samen. Een eerder post ging ook over de invloed van families: En dit is wel zo. Waarbij er over het algemeen wordt gedacht dat de gelovige families (bij de combi gelovig-atheist) het probleem zijn, is dat in het geval van mijn broer/schoonzus niet het geval. Haar ouders hebben toch wel moeite met het feit dat de kleinkinderen gelovig opgevoed worden en laten dat duidelijk merken. En wat betreft mezelf: ik ben blij dat ik een gelovige man heb (ben zelf ook gelovig). Ik zou het moeilijk vinden om je geloof niet te kunnen delen. Het lijkt mij erg moeilijk wanneer je partner nooit begrijpt hoe het voelt om enthousiast de kerk uit te komen of te worstelen met twijfel. | |
Candaasje | maandag 23 januari 2012 @ 16:03 |
Als ik even voor Erodome mag spreken; het ging niet zozeer om de discussie of Reiki wel of niet helpt. Het gaat er om dat jij zo neerbuigend erover spreekt in je reacties en dat je met je extreme voorbeelden enkel aanstuurt op antwoorden die in jouw straatje passen. (over straatjes gesproken...) Daarbij reageerde Erodome op jouw voorbeeld (reiki) met een ander voorbeeld (dragracen), en is ook mij nog steeds niet duidelijk waar het verschil in ligt. Als je reiki niks vindt zal je niet staan te springen om er geld aan uit te geven, maar dat geldt net zo goed voor dragracen. Een hobby kan voor iemand evenveel betekenen als voor iemand anders een geloof. En een geloof of een hobby kan voor een ander (in dit geval de 'betalende' partij) ook beide even onzinnig overkomen. Dus daar zit het verschil hem niet in. Waar dan wel in? En om antwoord te geven op de vraag; als mijn partner zou willen dragracen of naar een reikibehandeling willen, en daar geld van mij nodig voor heeft, en het echt heel veel voor hem betekent, dan zou ik denk ik wel overstag gaan. Maar ik zou er wel limieten aan stellen en het mag niet (vaak) ten kosten gaan van dingen die we samen doen. (Als het lidmaatschap zo duur is dat we niet meer samen op vakantie kunnen, of samen een ander uitje kunnen plannen, dan moet er toch wel even gepraat worden denk ik zo..) Ik koop ook wel eens iets of krijg ook wel eens iets van mijn vriend waarvan hij de meerwaarde niet zo ziet. En andersom. Een beetje geven en nemen. Maar goed, zoals gezegd, ik heb een vriend die qua levensovertuiging erg dicht bij de mijne zit, en eigenlijk zijn we nog nooit zo'n situatie tegengekomen. Een fanatieke zweefteef, dragracer of van mijn part postzegelverzamelaar waarbij alles ruim baan moet maken voor zijn hobby/overtuiging past toch al niet zo bij me.. | |
Candaasje | maandag 23 januari 2012 @ 16:04 |
Ik quote mezelf weer eens, sorry... | |
Captain_Maximum | maandag 23 januari 2012 @ 17:47 |
Om eerlijk te zijn ben ik niet zo'n voorstander om je kinderen gelovig op te voeden en helemaal niet om je kinderen te dwingen om te gaan bidden. Geloven is iets wat je voor jezelf doet en zoiets moet je niet opdringen naar andere mensen (dus ook geen kinderen). Je familie zal het vast goed bedoelen en kennis over religies is ook niet slecht, maar het moet wel vanuit hun zelf komen en niet omdat papa en mama zeggen dat god bestaat. | |
GeenWijn | maandag 23 januari 2012 @ 17:53 |
het valt me juist op in dit topic (en in zn algemeenheid) dat atheïsten hier juist erg veel moeite hebben om respect en/of begrip op te brengen voor mensen die gelovig zijn. en dat er een soort zendingsdrang is om de hele tijd te verkondigen dat god niet bestaat en dat de bijbel een sprookjesboek is ![]() | |
GeenWijn | maandag 23 januari 2012 @ 17:55 |
precies ![]() | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 18:17 |
Nee, het boeit mij niet of andere niet-gelovigen wel of niet een gelovige geliefde kiezen. In die zin dat ik het wél interessant vind om over te praten, maar het boeit me niet in de zin dat ik het zou afkeuren. Nogmaals: Omdat ik mijn geld liever aan andere dingen besteed dan aan oplichting/kwakzalverij. Maar ook nogmaals: Het zal niet voorkomen, omdat ik nooit voor een gelovige man zal kiezen. Het was dan ook een vraag voor de niet-gelovigen die wél voor een gelovige geliefde zouden kiezen. Snap je het nu eindelijk? ![]() Maar daar ging het in mijn vraagstelling dus niet om of je de meerwaarde ervan inziet. In mijn vraagstelling ging het erom of je als niet-gelovige geld uit wilt geven aan de oplichting/kwakzalverij-dingetjes van je gelovige geliefde. (Pff... hoe vaak moet ik dit nog uitleggen...) Ik dus ook. ![]() Grappig detail is dat één van de eerste vragen die zijn dochter aan hem over mij stelde was: "Is ze gelovig?" Hij: "Nee." Zij: "Gelukkig." En één van de eerste vragen die mijn ouders tegen mij over hem stelden was hetzelfde ("Is hij gelovig?") | |
Candaasje | maandag 23 januari 2012 @ 19:08 |
Doet er nog steeds niks aan af dat je toon neerbuigend overkomt. In elk geval op mij wel, en zo te zien op Erodome ook. Dat is meer het punt. Volgens mij snap jij mij niet. Jij ziet bijvoorbeeld reiki als oplichterij, en wil daarom je geld er niet aan besteden. Prima. Maar als je nu iets anders neemt dan het dragracen, bijvoorbeeld een Tell-Sell fitnesapparaat, dat zie ik ook als oplichterij (in veel gevallen). Geldt nog steeds dat ik het voor mijn vriend best wil betalen, mits het niet ten koste van dingen voor ons samen gaat. Als ik niet in Reiki zou geloven zou ik het ook best willen betalen als het veel voor mijn vriend betekent (staat dan op hetzelfde niveau als dat fitnessapparaat). Heeft voor mij dus niks te maken met geloof of niet-gelovig. Eerder aan hoe ver je wil gaan om iets dat veel voor je partner betekent te betalen, hoewel jij er de meerwaarde absoluut niet van inziet. Heeft voor mij dus niks met religie te maken, hooguit wat jij als pure oplichting beschouwt en wat niet, en hoeveel je daar toch voor neer wil leggen voor je partner. Niks mis mee natuurlijk, dat begrijp ik volkomen. ![]() Ik vind dat eigenlijk niet zo grappig maar ergens wel treurig. Afijn, ik ben er vandoor, ik ga sporten ![]() | |
Ripley | maandag 23 januari 2012 @ 19:19 |
Dat ligt ook aan de OP neem ik aan. ![]() In het dagelijksleven maak ik het meer andersom mee. | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 20:30 |
Het is mij inderdaad bekend dat sommige gelovigen erg tere zieltjes hebben als het aankomt op hun geloof. Oplichterij/kwakzalverij ja. (Het hangt er maar net vanaf of de Reiki-master zelf gelooft in wat hij doet of ik het als oplichterij of kwakzalverij zie.) Reiki heeft toch echt met geloof te maken. Er is nog nooit bewijs gevonden dat Reiki daadwerkelijk iets doet (maar die discussie kun je beter in TRU voeren, aangezien dit topic niet gaat over of er bewijs is voor welk geloof dan ook). Ik vond het wel frappant. ![]() | |
Tanin | maandag 23 januari 2012 @ 20:33 |
Reiki doet wel degelijk iets, en daar is ook bewijs voor. Er is alleen geen bewijs dat het meer doet dan een knuffel of een aai over de bol, en dat lijkt me wel zo handig als je er geld aan uit gaat geven | |
Joipoidoipoipoi | maandag 23 januari 2012 @ 20:38 |
Ja duh! Gewoon het positieve effect van aandacht. Ja, helemaal mee eens. | |
Candaasje | dinsdag 24 januari 2012 @ 00:07 |
En met je reactie toon je nu aan dat je helemaal niet snapt wat ik bedoel... | |
SpecialK | dinsdag 24 januari 2012 @ 00:11 |
Ja. Nee.
| |
kingmob | dinsdag 24 januari 2012 @ 10:36 |
Tenzij ik jou ooit ontmoet heb klopt dat gewoon hoor ![]() | |
kingmob | dinsdag 24 januari 2012 @ 10:41 |
Bespaar je de moeite. Zo leef ik, daarom kan ik me moeilijk voorstellen samen te leven met iemand die er compleet andere ideeën op nahoud. Ik heb geen behoefte om minder 'streng' atheïstisch te zijn, dat kan niet eens, Atheïsme is geen leefwijze. Iemand die echter haar keuzes laat leiden door de regels van een god zou me compleet de kast op drijven, waarom zou ik in hemelsnaam ( ![]() | |
Frag_adder | dinsdag 24 januari 2012 @ 10:47 |
Ik geloof zelf wel in zekere mate, ik ben niet iemand die denkt van " ik geloof dat er iets is" maar verder wil ik daar niet op in gaan. Ik denk wel dat ik een relatie kan hebben met iemand van een ander geloof, maar dat is heel erg afhankelijk van de mate waarin deze persoon geloofd. As ze practiserend is en een bekering eist voor de bruiloft dan is mijn antwoord nee, geloof is iets waar je zelf achter staat en niet iets wat je voor liefde kan veranderen. Het grootste obstakel vermoed ik dat zal komen met kinderen, ik zou sowieso een kind best de normen en waarden uit een geloof willen bijbrengen, maar niet een bepaald geloof opleggen. Een naam etc. wil ik voor mijn kinderen bepalen, het geloof vind ik iets wat een kind gaande weg tijdens zijn of haar ontwilleling zelf moet ondervinden. En als die mening niet gedeeld word, dan is mij nantwoord ben ik bang opnieuw nee ik zou het niet kunnen. | |
erodome | dinsdag 24 januari 2012 @ 10:47 |
Ik heb het in deze discussie geen enkele keer over de werking van reiki gehad en was dat ook niet van plan. Het enige wat in deze discussie van belang is dat het gaat om iets wat blijkbaar voor een partner belangerijk is, waardevol is. Of dat nu om reiki gaat of over een hobby of wat anders maakt dan niet meer uit. In mijn geval, dus ik "gelovig", partner niet maakt hij zich daar niet druk om, hij betaald met liefde voor wat zweverige dingetjes waar hij zelf helemaal niets mee heeft om mij blij te zien. Bv wat kruidensoorten die ik zo weer verbrand op een ritueel vuur, hij vindt dat onzinnig, maar geen probleem als ik dat wil. Net zoals ik zeg koop die dure, maar mooie wielen maar, die ik onzinnig vindt, omdat ze niets toevoegen behalve mooi. | |
Joipoidoipoipoi | dinsdag 24 januari 2012 @ 10:53 |
Oh, ik begrijp heel goed wat jij bedoelt. Omdat jij een gelovige bent, zou het nooit in je opkomen om Reiki als oplichting/kwakzalverij te zien. En als andere mensen dat wel zo zien en ook nog eens uitspreken, vind je dat denigrerend en/of je denkt dat die mensen zich er niet in verdiept hebben. Maar die discussie gaan we hier niet voeren, dat is het onderwerp van dit topic namelijk helemaal niet. | |
Mr_Belvedere | dinsdag 24 januari 2012 @ 11:04 |
Vrouwlief is gelovig, voornamelijk met Kerst en Pasen. Ikzelf niet, volbloed atheïst. Nageslacht is wel gedoopt, maar daar heb ik geen problemen mee. Ik heb geen problemen met religie in de zin van saamhorigheid, clubverband en leuke rituelen. Ik ga ook wel eens met vrouwlief mee naar de kerst-mis. Ik sta open voor de leuke rituelen en elkaar het beste toewensen, maar ik ga niet naar voren om het lichaam van Christus te ontvangen. Vrouwlief zou dolgraag willen dat we trouwen voor de kerk, maar ik heb haar verteld dat ik geen belofte ga doen aan een entiteit die ik niet erken. Daar neemt ze, met tegenzin, genoegen mee. Die belofte heb ik ook niet gedaan tijdens de dooprituelen van ons nageslacht, al vond de dienstdoende dat wat minder. Nageslacht leert nu ook wel eens bijbelse dingen en over God en zo. Vind ik ook niet erg, als ze maar de kans krijgt om ook andere dingen te leren en het niet opgedrongen wordt. Het hoeft van mij niet puur wetenschappelijk, maar ook zeker niet puur gelovig. Geloof kan heil, voldoening, bescherming en erkenning bieden. Wie ben ik om dat te ontnemen? Zolang het met wederzijds respect kan en de rituelen niet al te onnozel worden heb ik er vrede mee. Twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen. Maar te lijden heeft men nog het meest, van de heersende hokjesgeest. | |
Ripley | dinsdag 24 januari 2012 @ 11:06 |
Mijn ding met geloven is dat het iets is wat niet te bewijzen is (daarom heet het ook geloven natuurlijk). Ik geloof niet, maar ik kan ook niet bewijzen dat gelovigen ongelijk hebben. Dus ben ik van het wederzijdse respect. Als iemand wil geloven vind ik dat prima. Als ik maar niet bepaalde waarden en normen opgedrongen krijg die niet stroken met de mijne. | |
Joipoidoipoipoi | dinsdag 24 januari 2012 @ 11:14 |
Dan begrijp je het onderwerp van dit topic niet. Het onderwerp van dit topic is namelijk of een niet-gelovige een relatie kan aangaan met een gelovige (en of een gelovige een relatie kan aangaan met iemand van een ander geloof). Een niet-gelovige zal een zweverige therapie (zoals bijvoorbeeld Reiki) als kwakzalverij en eventueel als oplichting zien. Dus de vraag aan de niet-gelovige is of hij/zij geld zou uitgeven aan deze kwakzalverij/oplichting. En niet of je geld zou uitgeven aan een hobby van je geliefde waar je niks mee hebt, maar die je ook niet als oplichting/kwakzalverij ziet. Dit topic gaat namelijk over relaties en geloof. | |
Candaasje | dinsdag 24 januari 2012 @ 11:17 |
Je blijft maar aantonen dat je van begrijpend lezen echt helemaal geen kaas gegeten hebt hoor. Maar goed, moet jij weten. | |
erodome | dinsdag 24 januari 2012 @ 11:19 |
Volgens mij begrijp jij je eigen topic niet, want ik zeg toch verdomde duidelijk dat het in mijn geval om een gelovige en een niet gelovige gaat en dat als die 2 samenleven ze blijkbaar niet zo'n probleem hebben met het geloof van de ander. Niet iedereen ziet het gelijk als oplichting e.d., maar gewoon als iets wat de ander belangerijk vindt namelijk, niet iedere niet gelovige staat zo van de daken te schreeuwen bij elk geloofsdingetje zoals jij, niet iedere atheist is ook een anti theist. Je wil meningen, maar als de mening je niet aanstaat ga je stuiteren. | |
Joipoidoipoipoi | dinsdag 24 januari 2012 @ 11:29 |
Eeh nee, dat zie je echt helemaal verkeerd. Ik kreeg alleen de indruk dat omdat jouw man blijkbaar geloofsdingen als Reiki en hobby's als iets gelijkwaardigs ziet, jij vindt dat anderen dat ook zo moeten zien of denkt dat anderen dat ook zo zien. Voor mij is dat gewoon een totaal andere categorie, en heeft het niks met elkaar te maken. Dus nee, ik ga echt niet stuiteren ( ![]() | |
erodome | dinsdag 24 januari 2012 @ 11:32 |
Ik ken best veel anderen die dat ook zo zien, dat zal dan ook wel moeten als je een relatie wil hebben, want met jouw mening hierover is het snel afgelopen met welke relatie dan ook met een gelovige. | |
Frag_adder | dinsdag 24 januari 2012 @ 11:46 |
Een mooi standpunt en een geval hoe het ook kan. Wel knap dat je gewoon achter je eigen standpunt blijft staan, is mijns inziens de enige manier hoe het kan. Hoe ervaart jouw vrouw dat dan alleen bij de opvoeding van je kinderen want ik neem aan dat als het aan haar lag die wel gelovig werden opgevoed ipv breed zoals jij beschrijft. | |
Mr_Belvedere | dinsdag 24 januari 2012 @ 11:59 |
"Gelukkig" (het is maar hoe je het bekijkt) hebben we heel veel slechte voorbeelden om ons heen gehad, dus was onze beider insteek omtrent opvoeding al redelijk besproken voordat we al nageslacht hadden ![]() Mijn vrouw is het met mij eens qua brede opvoeding. Zij is vanzelfsprekend wat meer van de bijbelverhaaltjes (kindeke Jezus met kerst en zo) dan ik. Over een tijd is nageslacht 4 jaar en zal het naar een Christelijke school gaan. Het is de allerbeste school in de wijde omtrek van ons huisje en we zijn expliciet nagegaan of er ook andere opvattingen onderwezen worden. Dat is zo. Er is ons duidelijk verteld dat religie niet de hoofdmoot is van de school en dat alle onderwerpen evenveel kans krijgen. Zodoende worden beide opvattingen zoveel mogelijk gewaarborgd: die van mij (brede interesse en atheïsme) en die van vrouwlief (saamhorigheid en religie). Wat nageslacht daar later zelf mee moet, mag het zelf weten. Zowel mijn vrouw als ik laten dat vrij. Eigenlijk is het simpel: Dat er gelovige mensen zijn valt niet te ontkennen. Dat er niet-gelovige zijn, eveneens. Waarom niet iedereen onderwijzen in alle bestaande mogelijkheden en het brede spectrum van plezier tot ellende in beide mogelijke opvattingen te laten zien in zowel de geschiedenis als nu? Ik ben van mening dat de meeste gelovigen echt niet de hele dag bezig zijn ongelovigen de oorlog te verklaren en andersom ook niet. Beiden mogen best wel erkend worden en een bestaansrecht hebben. | |
Lot_1 | dinsdag 24 januari 2012 @ 12:17 |
Tjah, om eerlijk te zeggen ben ik ook van plan om mijn kinderen mee te geven hoe mooi het is om te geloven, en dat doe je door ze te laten delen in de rituelen die daar bij horen, zoals kerkgang, bidden, bepaalde leefregels volgen, enz. In zekere zin dring je dat op, ja, maar mochten ze later besluiten hier niets mee te doen dan is dat hun eigen keuze. Je kunt je kinderen ook niet het geloof opleggen. Overigens verbaast het mij ook hoor, dat een ongelovige hier in mee gaat. Ik vind het echter wel heel relaxed overkomen, wanneer je totaal niet verkrampt bij het idee dat je kinderen waarschijnlijk gelovig zullen worden maar het prima vindt. Ik bedoelde je niet over te halen om minder streng atheïstisch te worden. Ik kan me goed voorstellen wanneer het niet geloven in God een belangrijk thema in je leven is en je daar geen concessies aan wilt doen. De grote vraag in dit topic was echter of het mogelijk is om als atheïst en gelovige vreedzaam samen te leven. En dat is mogelijk, zeggen veel mensen in dit topic, wanneer je een niet zo strenge gelovige partner hebt. Ik stel daar tegenover dat het ook mogelijk is om als streng gelovige partner samen te leven met een niet zo 'strenge' (excuses voor deze lelijke term) atheïst, en daarbij geef ik een voorbeeld uit de praktijk. | |
TheHappyPrince | dinsdag 24 januari 2012 @ 14:59 |
Zolang hij of haar een modern gelovige is, prima ![]() | |
Joipoidoipoipoi | dinsdag 24 januari 2012 @ 18:40 |
Maar zoals ik al meerdere keren gemeld heb in dit topic, zal ik nooit een relatie met een gelovige beginnen. Net zoals ik nooit een relatie zal beginnen met iemand die op zolder met z'n treintjes speelt. ![]() | |
Modus | dinsdag 24 januari 2012 @ 18:49 |
![]() | |
Frag_adder | dinsdag 24 januari 2012 @ 19:02 |
Je zou nooit een relatie beginnen met iemand die geen overtuigd atheist is? Of mag het wel zolang het maar niet zwaar practiserend is? Ik ben wel benieuwd naar je beweeg redenen hierachter, of staan deze al eerder in het topic vermeld? | |
Candaasje | dinsdag 24 januari 2012 @ 19:34 |
Gekke gedachte hè, gewoon eens door een bos lopen, of over de heide, of over het strand, of.. en een keertje eens dankbaar te zijn voor al het moois dat er is, naast alle ellende. (Daarvoor hoef je echt niet gelijk de grond te kussen.) | |
U.N.K.L.E. | dinsdag 24 januari 2012 @ 19:38 |
Het besef dat vrijwillig door een natuurgebied lopen en ervan genieten een voorrecht is, lijkt me vrij normaal. Mensen beseffen alleen niet altijd hoe mooi deze "kleine" dingen zijn, die je niet eens hoeft te kopen. Ze zouden beter moeten weten. | |
Candaasje | dinsdag 24 januari 2012 @ 19:55 |
Jij snapt me ![]() | |
Joipoidoipoipoi | dinsdag 24 januari 2012 @ 20:05 |
Ja, dat heb ik inderdaad al in dit topic gemeld. De reden is dat ik zo iemand niet serieus kan nemen. Iemand die de hele dag met treintjes of met z'n pik speelt kan ik ook niet serieus nemen. En zo heb ik nog wel meer relatie-eisen, net als ieder ander. ![]() | |
Frag_adder | dinsdag 24 januari 2012 @ 21:18 |
dus iemand die ook maar voor iets open staat wat aan geloof gerelateerd kan worden kan jij niet langer serieus nemen? Pffft wat zal jij neer kijken op 90% van de mensen... Ja oke ik heb ook relatie eisen maar die van mij verschillen wel heeeel erg van die van jou ![]() | |
Joipoidoipoipoi | dinsdag 24 januari 2012 @ 22:03 |
90%? Zijn het er zoveel ja?! ![]() In een gewone vriendschap zou ik tot op zekere hoogte ook nog wel om kunnen gaan met iemand die met treintjes speelt. Ik denk dat iedereen zijn/haar relatie-eisen verschillen, anders zouden we allemaal op dezelfde persoon vallen. ![]() | |
Frag_adder | dinsdag 24 januari 2012 @ 22:06 |
het aantal mensen op de wereld wat niet overtuigend atheist is is schrikbarend hoog hoor ![]() ik doelde meer op het soort eisen dan de eisen zelf ![]() | |
Grrrrrrrr | dinsdag 24 januari 2012 @ 22:12 |
Dat soort dingen boeien mij dan weer echt geen reet. Als iemand een hobby heeft die me totaal niet boeit maar mij er niet teveel mee lastig valt kan ik daar prima een relatie of vriendschap mee hebben. | |
Ripley | woensdag 25 januari 2012 @ 00:31 |
persoonlijk zou ik als ik kinderen had ze graag kennis laten maken met verschillende geloven, zoals ik zelf heb gekund op een christelijke en een katholiek school met een uitgebreide kijk op soorten geloof. Wij konden kennis maken met veel verschillende ideeen en daardoor ook een meer weloverwogen keuze maken. Onze normen en waarden waren verder in de zin van goed zijn voor anderen etc. Sowieso niet tegengesteld aan de meeste geloven dus. Ik heb veel gelezen en gehoord en gelezen over geloven en besloten dat ik te wetenschappelijk aangelegd ben voor een echt geloof. Maar ik waardeer het feit dat mijn ouders me allerlei opties daarin hebben gegeven. | |
Dale. | woensdag 25 januari 2012 @ 01:00 |
Ik ben atheïst en zou denk ik nooit met iemand kunnen zijn die wel gelooft... Ik zou hem of haar gewoon niét serieus kunnen nemen. | |
TheHappyPrince | woensdag 25 januari 2012 @ 01:01 |
Ik vind dat heel raar, dat je iemand niet serieus kunt nemen omdat hij of zij gelooft. Klinkt erg intolerant... | |
Grrrrrrrr | woensdag 25 januari 2012 @ 05:43 |
Ik vind het getuigen van een enorm gebrek aan inlevingsvermogen dat je dat 'heel raar' vindt. Op het intolerante af zelfs. | |
Frag_adder | woensdag 25 januari 2012 @ 08:02 |
Ik sluit mij hier bij aan, dat omdat iemand andere opvattingen heeft dan jijzelf je alleen nog maar neer kan kijken op zo een persoon, klinkt ook erg arrogant. | |
TheHappyPrince | woensdag 25 januari 2012 @ 08:52 |
Ik neem Dale wel serieus. | |
MisterSqueaky | woensdag 25 januari 2012 @ 08:57 |
Zou jij iemand serieus kunnen nemen die oprecht gelooft dat de post bezorgd wordt door vliegende onzichtbare eenhoorns uit het koboldenland achter de regenboog ? Nee ? Klinkt erg intolerant... | |
TheHappyPrince | woensdag 25 januari 2012 @ 09:03 |
Alsof het geloof dát is. Ik ga hier niet verder op in, moge duidelijk zijn wat ik bedoel. ![]() | |
MisterSqueaky | woensdag 25 januari 2012 @ 09:05 |
In de ogen van een niet gelovige is het dat volmaakt vergelijkbaar ja. Dat jij dat achterlijk vindt en er niet op in wil gaan is een teken van je eigen intolerantie jegens andersdenkenden. Maarja. Zelfreflectie is eng ![]() | |
Frag_adder | woensdag 25 januari 2012 @ 09:21 |
Troll ![]() Nee intolerantie is niet openstaan voor de denkbeelden van anderen, dat is inderdaad wat jij en de eerder genoemde delen. Er zijn ook zat gelovigen die zich daar schuldig aan maken maar ga even iemand op de man aanvallen met een volstrekt geschift voorbeeld om een punt te maken waar je zelf niet eens achter staat. Ga je nou echt lopen beweren dat voor alle atheisten iedereen die geloofd dat er iets is, iedereen die een beetje zweverig is en iedereen die oprecht achter een geloof staat gelijk staat aan iemand wie dan ook in een gekkenhuis? En dan nog mijn buurman wilt geloven dat de post wordt bezorgt door een gevleugelde eekhoorn met daarop een tuinkabouter maar hij verder gewoon een goede gast is en ik er prima mee kan opschieten dan kijk ik niet op zo iemand neer. | |
Re | woensdag 25 januari 2012 @ 09:28 |
wordt een beetje nutteloos zo hoor ![]() tuurlijk als je binnen een relatie 2 extremen naast elkaar zet dat het mis kan gaan, volgens mij is dat geen rocket science maar ik ga niet elke gedachte, elke zin elk woord van mijn partner wegen in een schaaltje of ik het er wel mee eens ben, of wat mijn standpunt erover zou moeten zijn en of ik het dan niet gelijk uit moet maken, want je weet maar nooit | |
erodome | woensdag 25 januari 2012 @ 10:42 |
Dat begrijp ik en zeg ik daarom dus ook ![]() Het is niet erg dat je die eisen hebt, iedereen heeft idd eisen, maar begrijp wel dat als mensen wel zo'n relatie aangaan dat soort dingen meestal niet zo'n breekpunt zijn. Waar ik breekpunten heb gezien bij dat soort relatie's(geloof en ongeloof samen) is waar de ander zijn wereldbeeld wil opleggen aan de partner en/of kinderen. Zolang je elkaar in waarde laat en begrip kan opbrengen voor het wereldbeeld van de ander kan het heel erg goed gaan. | |
erodome | woensdag 25 januari 2012 @ 10:50 |
Ik mis wat inlevingsvermogen bij mensen die zo denken, star wereldbeeld zonder begrip te willen opbrengen voor andermans wereldbeeld. Veel mensen die zich dan ook echt actief atheist noemen(vaak meer anti theisten, hebben echt wat tegen geloof) doen me erg denken aan fundamentalistische gelovigen. Die hebben ook al zo'n enorme moeite met een ander wereldbeeld. De overeenkomst is soms treffend, met het dit is het en iedereen die anders denkt is gek, slecht of stom. | |
Grrrrrrrr | woensdag 25 januari 2012 @ 11:16 |
Kom op zeg, je kan toch wel begrijpen dat een atheïst mensen die in sprookjes geloven niet serieus neemt? Daar is echt maar een zeer beperkt inlevingsvermogen voor nodig ![]() Vraag: als hier iemand tegen jou beweert dat zij/hij in de paashaas gelooft, dan is jouw eerste reactie als je heel eerlijk bent niet ook iets in de trant van: " ![]() | |
erodome | woensdag 25 januari 2012 @ 11:25 |
Tuurlijk, net als die fundamentalistische gelovige geen enkele zin heeft om zich in jouw wereldbeeld te verdiepen en begrip op te brengen heb jij dat ook niet bij gelovigen. Ik zou doorvragen, kijken wat eronder zit, zou het geloof in de paashaas niet overnemen, maar zal wel kunnen begrijpen wat het voor iemand betekend en kan dat zelfs een mooi iets vinden. Daardoor bijt het dan niet zo erg, wat ik wel zie gebeuren bij mensen die zich actief als atheist profileren en bij zwaar gelovigen. Ik geloof niet in het christendom, maar ik kan wel begrijpen wat iemand erin kan aantrekken en hoe het een hulp kan zijn bij persoonlijke groei, hetzelfde gaat op voor de andere abrahamistische geloven. Geen van die geloven zijn mijn geloven, ik heb vele kanttekeningen en zelfs een regelrechte aversie tegen de geloofsinstituten. Toch heb ik geen enkel probleem met een persoon die geloofd in die geloven en kan ik hun wereldbeeld voor een deel begrijpen, wat wat anders is als het er volledig mee eens zijn. | |
Grrrrrrrr | woensdag 25 januari 2012 @ 11:31 |
Ik begrijp best dat het voor die mensen een enorm fijn idee kan zijn, zo'n absolute heerser over de schepping en een leven na de dood. Prachtige houvast in een cold and uncaring universe. Maar iedereen die er ook maar half serieus naar kijkt moet toch al snel tot de conclusie komen dat het op zijn minst onwaarschijnlijk is dat dat beeld klopt. Als je dan halsstarrig vast blijft houden aan dat beeld omdat je niet uit je veilige cocon wil komen, tja, dan heb ik moeite om zo iemand serieus te nemen. ![]() | |
erodome | woensdag 25 januari 2012 @ 11:35 |
Prachtig hoe je invult voor een ander waarom hij/zij geloofd. Ik kan het direct naast de tekst van een zwaar gelovige zetten, die dan even invult hoe de atheist denkt en hoe fout dat wel niet is. Zie je werkelijk de overeenkomsten niet??????? | |
Grrrrrrrr | woensdag 25 januari 2012 @ 11:36 |
Ik baseer die uitlatingen op mijn ervaringen met gelovigen, ik zuig ze niet zomaar uit mijn duim. Dat laat ik liever aan de gelovigen en zweefteven over. ![]() | |
Grrrrrrrr | woensdag 25 januari 2012 @ 11:43 |
Overigens zijn gelovigen in mijn ervaring zelf nog wel het meest onwetend over waarom ze geloven. Vraag een gelovige waarom hij/zij daadwerkelijk gelooft in een god en veel verder dan 'ik voel dat gewoon' of 'het moet wel zo zijn want anders is het niet te verklaren' (deze laatste niet zelden omkleed met allerhande pseudo-wetenschap) komen ze niet. | |
erodome | woensdag 25 januari 2012 @ 11:47 |
Ja, want wat zij je zeggen is uit de duim gezogen en wat jij denkt is de waarheid van wat zij denken ![]() Tjeempig grrrrr, kan je nog meer laten zien wat ik bedoel? | |
Grrrrrrrr | woensdag 25 januari 2012 @ 11:49 |
Tja, dat jij zonder enige aanwijzing en bewijs in allerlei zaken gelooft toont idd precies aan waarom ik moeite heb om dat soort personen serieus te nemen. | |
erodome | woensdag 25 januari 2012 @ 12:02 |
Lieverd, je weet niet eens wat ik allemaal geloof en wat ik niet geloof. Hoe kan dat dan wat dan ook aantonen behalve dat je puur je eigen draai eraan geeft? | |
Frag_adder | woensdag 25 januari 2012 @ 12:10 |
Even als disclaimer: Ik gebruik het woord geloof omdat iedereen dat gebruikt maar ik vind het een vreselijk woord voor dit. Jij weet dat er niets is, zonder dat er ook maar enig bewijs is dat er niets is, maar verklaard mensen die weten dat er iets is voor gek en vergelijkt ze met kinderen of mensen die in de paashaas geloven. Vind je dat niet een klein beetje bekrompen? Sowieso jij weet niet eens wat ik geloof en geloof mij, mijn kennis hiervan is ook gebasseerd op ervaringen en observaties, en juist daarop basseer ik dat er meer is dan wat jij denkt. | |
Grrrrrrrr | woensdag 25 januari 2012 @ 12:11 |
Je posts op fok geven er anders een aardig idee van. ![]() | |
Grrrrrrrr | woensdag 25 januari 2012 @ 12:17 |
Ik noem het hele bestaan niet bepaald 'niets'... Bekrompen ben je overigens vooral als je huilt over vergelijkingen met de paashaas maar andere fictieve entiteiten wél zonder enig bewijs accepteert. ![]() Verder weet ik idd niet wat iedereen precies gelooft, dat is ook moeilijk bij te houden aangezien zo'n beetje iedere gelovige er zijn eigen draai aan lijkt te geven ![]() | |
erodome | woensdag 25 januari 2012 @ 12:17 |
Dan zou je moeten weten dat ik zo goed als niets als zeker zie daarin, dat ik niet zo stellig ben. En dat mijn praktische kant van geloofsuitvoering gestoelt is op hele aardse zaken. | |
Frag_adder | woensdag 25 januari 2012 @ 12:20 |
Hoezo zonder bewijs? Waar haal jij dat dan weer vandaan? ![]() Ik neem aan dat je bekend bent met de witte zwanen / zwarte zwanen redenatie van Karl Popper? | |
Grrrrrrrr | woensdag 25 januari 2012 @ 12:27 |
Er is geen sluitend bewijs voor een godheid of meerdere godheden of wat voor paranormale verschijnselen dan ook. Sterker nog, er is geen spoor van te bekennen... Zodra er voor een zwarte godheid bewijs is beloof ik je plechtig dat ik dan niet de fout zal maken te beweren dat er geen witte godheden bestaan! Happy? ![]() | |
Joipoidoipoipoi | woensdag 25 januari 2012 @ 12:40 |
Ik wil toch even zeggen dat ik erodome wel een toffe gelovige vind (dat heb ik volgens mij wel vaker gezegd, hetzelfde vind ik van de user Kroketvulling), omdat ze redelijk kan beargumenteren waaróm ze in bepaalde dingen gelooft (die beargumentatie blijkt niet zo in dit topic, maar daar is dit topic dan ook niet echt voor bedoeld), in tegenstelling tot heel veel andere gelovigen op FOK! | |
Frag_adder | woensdag 25 januari 2012 @ 13:06 |
Nee, nog niet want je hebt de essentie van het voorbeeld gemist. En dan bedoel ik niet dat eerst de witte ontdekt waren en toen pas de zwarte ![]() | |
erodome | woensdag 25 januari 2012 @ 13:23 |
![]() ![]() ![]() Dank je | |
kingmob | woensdag 25 januari 2012 @ 13:59 |
Tja, alles is mogelijk, maar ik zie het 'voordeel' niet zo. Ik begrijp niet waarom je een levenspartner ( excuses voor deze term ![]() | |
kingmob | woensdag 25 januari 2012 @ 14:04 |
Dat is toch een direct gevolg van atheïst zijn? Lijkt me niet dat je dat kan zijn en niet kan concluderen dat geloof in kabouters en geloof in een god in principe hetzelfde is. Veel succes met iemands levenswijze serieus nemen in zo'n geval. Uit dat opzicht denk ik dat twee verschillende religies, zolang ze maar fundamenteel op elkaar lijken, een kleiner probleem is. Dan kan je gewoon van elkaar accepteren dat je toevallig in een ander god gelooft, maar begrijp je waarom iemand leeft naar die wetten. | |
kingmob | woensdag 25 januari 2012 @ 14:10 |
Nee, dat is het duidelijk niet. Intolerantie is het tegenovergestelde van tolerantie. Tolerantie in dit geval is het tolereren van iemand anders zijn geloof. Intolerantie is dus het niet tolereren van iemands geloof. Iemand proberen te 'dwingen' open te staan voor een denkbeeld, dat is dan weer wel intolerantie. Mensen die beweren overal voor open te staan, liegen. | |
drijfhout | woensdag 25 januari 2012 @ 14:17 |
Het lijkt me eerder een intelligentie-probleem, als je dat niet snapt. Atheisme houdt helemaal niet per defintie in dat je andere mensen niet kunt begrijpen. En als volbloed atheist zie ik ook nog wel dat geloof in god en geloof in kabouters uit verschillende gedeeltes van de hersenen ontspruiten. Dat jij niet met een afwijkende levensvisie van de jouwe kunt leven, dat je dat niet als feit kunt respecteren, dat zegt niks over je atheisme, maar alles over zelfoverschatting. Ik ben overtuigd atheist, maar niet zo blind dat ik van iemand anders het geloof wil afpakken waar hij of zij steun en kracht van ondervind. Ik kan er prima mee leven dat een naaste een andere levensvisie heeft dan ik. Je eigen wereldbeeld als het enige onvermijdelijk juiste zien, is gromelijke zelfoverschatting. Ik vind een wereldbeeld met een god, en met van alles mysterieus tussen hemel en aarde, volkomen onaannemelijk en ongeloofwaardig. Zeg maar rustig: onzin. Maar het is niet mijn missie om naasten daarvan te overtuigen. Een geloof van iemand af proberen te pakken, die daar duidelijk steun en vertrouwen aan ontleend, zou ik zelfs kinderachtig en gemeen vinden. Juist als het een geliefde betreft. | |
TheHappyPrince | woensdag 25 januari 2012 @ 15:56 |
Wie staat er dan ook open voor alles, kinderporno, bankje overvallen, naakt over straat lopen... Dit vind ik zo irritant aan élke discussie over het geloof, dat er elke keer weer wordt beargumenteerd dat je dan in álles tolerant moet zijn, anders ben je 'fout'en mag je niet meedoen. ![]() | |
kingmob | woensdag 25 januari 2012 @ 16:24 |
Je hebt zo te zien een hele hoop veroordelingen over mij klaar, beweerd graag absurde zaken zoals dat ik iemands geloof wil afpakken (wtf ![]() Jezelf op de borst kloppen doe je maar ergens anders. Ik ben blij voor je dat je jezelf zo superieur en intelligent vindt, dan nog ga je me niet vertellen wat ik wel en niet acceptabel mag vinden in een partner. Mij dom noemen en tegelijk zoiets posten ![]() | |
Fera | zaterdag 28 januari 2012 @ 10:15 |
Geloof vind ik altijd een moeilijke kwestie. Ik ben zelf niet echt atheïst, maar neig wel het meeste die richting. Tegelijkertijd sta ik wel open voor het bovennatuurlijke. Noem me dan maar een agnost, maar daar hangt altijd zo'n negatief beeld aan. ![]() Maar dat elk geloof weer andere ideeën heeft van wat dat bovennatuurlijke is, doet mij al denken dat ze eigenlijk allemaal ongelijk hebben. Mocht er iets tussen hemel en aarde zijn, is het volgens mij niet onze plek om dat te begrijpen, laat staan er uitgebreid verslag van doen in een dik boek. Wat mij stoort aan het geloof zijn vaak al die 'regels' over wat je moet doen om een 'goed' leven te leiden. Niet dat ik me daarover uitlaat tegen gelovigen, ik heb respect voor de keuze van een ander. Gedurende de blauwe maandag dat ik op het HBO zat, had ik ook een religieuze klasgenote. Zij was christelijk, maar droeg tegelijkertijd ook kleding in gothic stijl. Zij mocht van haar ouders absoluut geen pentagram of andere 'heidense' symbolen om haar nek dragen, terwijl ze daar zelf niet zo'n probleem van maakte. Zulke dingen vind ik dan bijvoorbeeld weer overdreven. Het is maar een sierraad! Als een partner een probleem zou maken over wat voor sieraden, kleding, etc. ik zou dragen omdat dit heidens zou zijn, zou ik daar schijt aan hebben. Maar als iemand wil bidden voor het eten, dan mag dat gerust. Zolang zij respect hebben voor het feit dat ik er niet in participeer, mogen ze wat mij betreft hun gang gaan. Maar ik ga me dus niet aanpassen. Ikzelf ben erg vrij opgevoed (mijn ouders zijn beiden katholiek opgevoed, maar zelf niet gelovig) en mag eventueel zelf de keuze maken mocht ik een geloof willen aanhangen. Ik ben dan ook niet gedoopt en heb de hele reutemeteut die erachter aan komt ook niet uitgevoerd. Daar ben ik wel blij om, dat er niets aan me 'vast kleeft' wat met religie te maken heeft. Zo zou ik mijn eigen kinderen ook opvoeden: vrij, maar respectvol naar andermans geloof. Mijn stiefzusje heeft een periode gehad dat ze in God geloofde, daar gingen haar ouders heel respectvol mee om, ook al geloofden ze zelf niet. Dus ik zou niet een bepaalde religie afbranden waar mijn kind bij is, want dat kan dan wel het beeld scheppen dat het 'fout' is om te geloven. Samengevat: Zelf probeer ik daarin zo open mogelijk te zijn, met respect voor wat een ander gelooft. Maar ik ga me niet laten bekeren, of mezelf aanpassen aan andermans wensen. | |
erodome | maandag 30 januari 2012 @ 09:29 |
Een pentagram is niet echt een sieraad, dat is een symbool, een heidens symbool met betekenis. Eigenlijk draagt niemand dat alleen maar omdat het mooi is, maar meer omdat het wat betekend(bij pubers vaak gewoon een afzetten tegen, maar verder de heidense betekenis erachter, wat een mooie is, maar niet christelijk ![]() | |
Fera | maandag 30 januari 2012 @ 09:32 |
Ook dat is voor iedereen anders. Ik heb ook pentagrammen als ketting gedragen, maar er nooit zoveel waarde aan gehecht. Deze vriendin ook niet, zij was zelf ook christelijk. Ze verleende alleen niet die betekenis aan het pentagram. Anders had ze hem waarschijnlijk vanwege haar geloof niet gedragen. Het was voor haar lichaamsversiering, meer niet. | |
erodome | maandag 30 januari 2012 @ 09:55 |
Die bij gothick hoorde, wat zeker bij tieners over het algemeen gewoon een vorm van afzetten tegen de geldende norm is ![]() Het is een soort van uitdaging, kijk mij eens anders zijn(beter gezegd, kijk mij eens een groep gevonden hebben die anders is, want ze willen toch nog wel bij een groep horen ![]() Ik neem aan dat je nu geen pentagrammen meer draagt, nu de hormonenstorm van de tienertijd wat is gaan liggen? ![]() | |
Candaasje | maandag 30 januari 2012 @ 10:38 |
Het pentagram kent vele betekenissen, het wordt ook wel eens in verband gebracht met de vijf boeken van de Thora en de vijf wonden van Christus. In de Middeleeuwen was het ook wel een symbool van bescherming, en tevens een symbool van zomer (punt naar boven) en winter (punt naar beneden), althans, dat wordt beweerd, durf niet te zeggen of het echt waar is. Pas tijdens de heksenvervolgingen kreeg het de negatieve lading. Dus een pentagram dragen (niet enkel als sierraad) en de Christelijke leer aanhangen kan wel. (Maar ik denk niet dat veel Christenen het doen) En het pentagram werd natuurlijk al ver voor het Christendom of tegenwoordige Wicca gebruikt.Voor religieuze doeleinden maar ook juist binnen de alchemie, wetenschap en zelfs de politiek. Tegenwoordig dus ook vooral om je af te zetten. Als je bijvoorbeeld claimed gothic te zijn. (Tja en wanneer je nu wel of niet echt gothic bent is weer een heel andere discussie. Ik heb mijn eigen gothic-kleren al wat jaren aan de wilgen gehangen en durf wel te zeggen dat het voor mij vooral een echte tiener-zoektocht was. Ben ook nooit echt extreem 'into the scene' geweest zullen we maar zeggen. Ben nu gewoon een bomenknuffelaar met minder extreem opvallende kleding ![]() Ik zelf heb wel een pentagram (niet erg opzichtig, verwerkt in een ring) maar draag hem juist vaak niet meer omdat het zo'n stempel heeft gekregen. Of je wordt gezien als een wanhopige afzet-emo, of juist als een enorme zweefteef. (Die lopen er natuurlijk ook genoeg rond. En echt, ik weet dat ik hier al zweverig gevonden wordt, maar er zijn mensen, die zijn het wel in tienvoud ![]() | |
erodome | maandag 30 januari 2012 @ 11:06 |
Het pentakel(pantagram in cirkel) is 1 van de goddelijke zegels, maar dan niet in het geloofssysteem zoals we het nu kennen, maar het oude mystieke systeem. Maar in weze is het een heidens symbool vaak voor bescherming en genezing, grofweg is het met de punt naar boven geest boven materie en met de 2 onderste punten boven materie boven geest. |