Vorig topic: Depressie & Angst #3
Originele OP:
Laatste posts:quote:Op zondag 3 januari 2010 01:17 schreef Quickie_Butt het volgende:
Het viel me op dat er nog geen centraal topic is voor depressies en/of angstklachten. Wel een topic over medicatie bij psychische problemen en een hoe voel je je nu topic, maar die dekken naar mijn mening niet helemaal de lading.
Ik denk dat dit topic wel kan bijdragen in dit subforum. Veel mensen kampen namelijk met depressieve of angstklachten en zo kunnen we een beetje steun bij elkaar zoeken en elkaar van adviezen en tips voorzien
quote:Op maandag 6 december 2010 18:51 schreef caroline88 het volgende:
Hij staat
Normale mensen moeten dat met zijn tweetjes doen maar Caroline knapt het in haar eentje op.
Ok ik was op het laatst niet helemaal mijn beleefde positieve zelf meer. (Juist die laatste paar onderdelen waren loeizwaar en lastig te monteren!) Maar ben nu best een beetje trots.
Morgen nog wel alle boutjes aandraaien. Ik kan nu best mijn lijf wel voelen en het is ook al weer donker. (Het was 3,5 uur werk) En hoewel aandraaien niet heel erg zwaar is, wil ik wel goed geconcentreerd kunnen werken omdat ik geen boutjes wil vergeten.
Enige "tegenvallertje" is dat ik voortaan zonder open haard zit. Ik had e.e.a. wel uitgemeten maar in de praktijk blijkt dat ik het toch even iets anders moet neerzetten en dat de loopband dus voor de open haard moet komen staan. Het goede nieuws is weer dat daar in een stiekem hoekje een paar nuttige stopcontacten tevoorschijn kwamen.
quote:Op maandag 6 december 2010 19:40 schreef Sylvana het volgende:
Fijn dat hij staat en echt goed van je dat je hem helemaal zelf in elkaar hebt gezet
Wel jammer van die open haard, helemaal met dit weer. Maar als het niet anders kan, kan het niet anders.
Ik heb op 19 januari al mijn tussenevaluatie van therapie, tijd gaat echt snel, donderdag is al de 6e keer
Vandaag een goeie dag gehad. Vanochtend ff de stad in geweest, een was gedraaid en opgehangen. Vanmiddag naar school geweest, de afwas gedaan en eten gekookt en gegeten. Nu lekker een avondje relaxenMorgen en woensdag ben ik vrij, moet nog wel wat dingen voor school en het huishouden doen, maar kan lekker mn eigen tijd indelen, dus komt wel goed
quote:
Ooooh...Ik heb gewoon helemaal geen tijd om depressieverig te zijn!
Alles lijkt opeens in een stroomversnelling te gaan en ik sta er zo --->
quote:
[..]
Waar sta je middenin dan?Maar klinkt goed
Onder andere
Met mij gaat het wel okee de laatste tijd. Ik durf vaker het woordje goed te gebruiken zelfs. maar ik ben nog lang niet van mijn klachten af, en heb nog steeds erg veel moeite om dingen te ondernemen en lig de hele dag op bed. Maar het lukt me wel iets vaker dan pakweg 6 maanden tot een jaar terug.
En misschien moet ik ook wel sneller tevreden zijn met de dingen die ik allemaal doe, daar heb ik ook nog steeds moeite mee en erger me af en toe aan die kleine dingen die niet goed gaan.
Maar al met al gaat het dus wel okee met me, gelukkig, Hopelijk met de rest hier ook
Ik kan morgen de verpakkingstroep afvoeren en woensdag de loopband welkom heten.
Die haard is jammer. Hij is niet weg maar het fitness spul staat er nu heel dicht naast en vanaf woensdag ook nog pal voor. Maar ik heb hem een paar keer kunnen branden en heb nu gelukkig een goede hulpkachel erbij (wacht nog steeds op de echte kachel) dus ik heb het al niet meer koud ook al is de open haard niet aan. Als ik hem perse wil branden moet ik gewoon even met heel veel zware zooi gaan zeulen dus daar moet ik eerst een tijdje voor trainen dan doe ik het met mijn linkerpink nog
En ik ben echt heel erg blij dat ik op heel korte termijn serieus wat aan beweging kan doen zonder dat ik daar OOIT nog de kou voor in hoef.
Maar goed ook nog wat andere spulletjes gehaald voor mijn ma, die kapot waren.
Daarna wat achter de pc gezeten en begonnen met de kerstboom, echt een stomme klus.
En ik heb nu totaal geen slaap heb gisteren bijna 14 uur achter elkaar geslapen
waardoor mijn ritme weer is ontregeld 
hoop dat je zo meteen toch nog wat slaap kunt pakken.Ik lag er al in en toen bedacht ik me dat ik alweer vergeten was om de DVD van mijn nieuwe fitness toestel te bekijken. En daar blijken dus wat voorbeeld oefeningen op te staan. Uitleg zeer summier om niet te zeggen beslist onvoldoende maar het is wel handig om die naampjes te oefenen zodat ik makkelijker op joeptjoep kan zoeken en discussies op forums kan volgen.
Trusten.
wel handig om die dvd te kijken, dan heb je in ieder geval al wat ideeen.quote:Op dinsdag 7 december 2010 01:45 schreef caroline88 het volgende:
Ik lag er al in en toen bedacht ik me dat ik alweer vergeten was om de DVD van mijn nieuwe fitness toestel te bekijken. En daar blijken dus wat voorbeeld oefeningen op te staan. Uitleg zeer summier om niet te zeggen beslist onvoldoende maar het is wel handig om die naampjes te oefenen zodat ik makkelijker op joeptjoep kan zoeken en discussies op forums kan volgen.
Trusten.
Hier heb ik toch wel redelijk geslapen, zo'n 7 uurtjes. Wilde wel wat meer slapen maar er zijn gewoon wat dingen die er momenteel een beetje op inhakken.En mij van mijn stokje halen.
maar verder gaat het wel redelijk, straks mag ik weer ff naar het centrum wat kerstversiering halen die mijn ma heeft gezien in een reclame folder. En daarna gaan we het boompje optuigen, tenminste mijn moeder doet de lichten en ik de rest zo'n beetje.
Dus nu ga ik ervandoor.
En kleine stapjes vooruit zijn ook een positieve ontwikkeling en daar kun je echt wel tevreden over zijn 
Caroline, jammer dat er op die dvd niet echt een goede uitleg staat. Maar op Youtube staan idd vast wel veel oefeningen
Cafpow, fijn dat je redelijk hebt geslapen en succes met de kerstboom optuigen
Mijn lieve schat is vandaag jarig, hij is 30 geworden
Vandaag vieren we het gewoon een beetje met zn tweetjes, vanmiddag taart eten en geef ik hem zijn cadeautjes. Zaterdag vieren we het voor de familie
Ik heb vannacht niet echt redelijk geslapen, veel wakker gelegen. Daarom nu pas net uit bed. Vanmiddag paar dingen in het huishouden en voor school doen ( zie wel hoever ik kom, morgen ook nog vrij) en dan als vriendlief thuis boodschappen doen, verjaardag vieren en vanavond naar Bodybalance
Ik heb hier nog wel verteld dat ik een aanmeldingsgesprek bij de GGZ had gehad, nou vledeweek moest ik dus die vragenlijsten invullen, nou alles prima gedaan klaar.
Word ik vandaag gebeld over de uitslag of ik langs wil komen. Nou prima ik ga der heen. Komt mevrouw de hulpverlener met het volgende verhaal:
Ja je bent matig depressief, meestal geven we mensen die matig depressief zijn geen medicijnen maarja jij slikt ze al. Verder heb je ook agorafobie. (pleinvrees). Ik herken mijzelf dus absoluut niet in agorafobie, ik ga gewoon naar de stad winkelen bios enzovoort en voel me op me gemak. Dus daar zet ik al me vraagtekens bij. Maar nu kon ze me 2 therapien aanbieden nou ik eentje gekozen die het best bij me past (ookal heb een gruwelhekel aan therapien) dus met veel moeite één gekozen komt ze met de volgende mededeling; Ja dan kan je in februari maart terecht.
Ik zo: WAT? ik zeg een wachtlijst? Zij zegt zo van ja dat hebben we hier.
Oftoewel ik mag nog 3 maanden me lekker depressief gaan zitten voelen? Dit slaat echt alles.
Ik heb in augustus mijn verwijzing enzo doorgegeven, heb 10 (!!!) weken moeten wachten op mijn intakegesprek en kon uiteindelijk dus begin november beginnen met mijn therapie.
Het is helaas niet anders, je zult het toch moeten accepteren, hoe moeilijk dat ook is en hoe graag je nu gelijk geholpen wilt worden, overal heb je wachtlijsten.
Ja ik heb ook al 2 maanden moeten wachten voor de intake, maar als ik uit jou verhaal opmaak dan kon jij dus na je intake wel meteen in therapie?quote:
Piertjj, jammer dat je je niet in je diagnose kunt herkennen en ja, wachtlijsten heb je helaas overal
Ik heb in augustus mijn verwijzing enzo doorgegeven, heb 10 (!!!) weken moeten wachten op mijn intakegesprek en kon uiteindelijk dus begin november beginnen met mijn therapie.
Het is helaas niet anders, je zult het toch moeten accepteren, hoe moeilijk dat ook is en hoe graag je nu gelijk geholpen wilt worden, overal heb je wachtlijsten.
Ik vind het gewoon belachelijk dat ze je zo ermee laten zitten.
hmm, als je niet precies weet wat je ermee moet doen. Zou ik gewoon beginnen met naar haar te luisteren. Echt veel kan je niet doen behalve luisteren, maar bijvoorbeeld een grapje maken tussendoor ofzo, gewoon op natuurlijke manier kijken of je haar een beetje kan opvrolijken enzo. En tja, verder gewoon jezelf blijven, want uit ervaring weet ik dat het alleen nog vervelender is als mensen je opeens heel speciaal gaan behandelen omdat je depressief bent.quote:
Een vriendin van me, heeft ook last van depressies. Ze is vroeger vaak gepest, en dat is een van de redenen dat ze nu erg onzeker is. Al zal je dat aan de buitenkant niet merken, omdat het een heel knap meisje is. Ze vertelde me dat ze medicijnen kreeg en dat het nu al stukken beter gaat... Ze heeft het gevoel dat ze ''geesten'' of iets ziet... En kan slecht slapen omdat ze altijd overal veel te veel over nadenkt en erg veel piekert... Ik vraag hoe het met haar is, en ze verteld me dan dat ze weer een slechte dag... heeft... Ik merk dat ze met me wil praten, maar ik heb nog nooit met zo iets te maken gehad, en weet dan niet hoe ik moet reageren... Hoe kan ik haar ut beste helpen?
Updatje, dag was goed begonnen en halverwege ook nog wel. Maar nu was ik het boompje aan het versieren en ik wordt zo triest van die kerstboom...ik kan het niet uitleggen. Iedereen vindt dat de lichtjes altijd sfeer maken enzo, en ik vindt alles juist nog triester worden door die lichtjes, en ik zelf wordt er ook neerslachtig/depressief van..
Maar goed boompje is af, en ga maar even op bed liggen, kijken of die depressieve/sombere bui een beetje wegzakt.
dat hangt van de persoon af. Maar ik bedoel ook niet totaal eroverheen te lullen ofzo. Maar gewoon haar verhaal horen, en niet opeens allerlei knuffels sturen en lieve praatjes enzo, als je dat normaal niet doet.quote:
Hmm klopt, doe het denk ik ook een heel klein beetje. Ik doe wel een stuk ''zachtaardiger'' dan tegen iemand anders... Maar ik vind het ook zo raar, als zei aangeeft dat het niet goed gaat... Om er dan maar overheen te lullen? Of vind ze dat miss juist fijn als ut niet over die sjit gaat?
En je moet niet altijd over de shit waar zij mee zit praten dus ook soms afleiding erin houden. Gewoon proberen jullie normale vriendschaps vorm te blijven alleen soms even haar verhaal aan te horen.
Na mijn tweede intakegesprek duurde het 2 weken voordat ik in therapie kon. Maar dat komt omdat ik in een open groep zit en je dus gewoon ieder moment kunt instromen als de groep niet vol zit. Maar zat dus ook zo'n 3 maanden tussen aanmelding en begin van therapie. Maar kwam ook vanwege miscommunicaties en slechte organisatie dat ik pas na 10 weken mn eerste intakegesprek had. Normaal duurt dat zo'n 3 weken.quote:
[..]
Ja ik heb ook al 2 maanden moeten wachten voor de intake, maar als ik uit jou verhaal opmaak dan kon jij dus na je intake wel meteen in therapie?
Ik vind het gewoon belachelijk dat ze je zo ermee laten zitten.
voor alle wacht-lijstersUtrecht91 - luisteren en accepteren. Het ergste wat mijn vriend mij destijds aandeed was een houding van het is allemaal aanstellerij. Depressie is waardeloos en dat is niet iets van even een paar rottige dagen hebben. Al hoop ik natuurlijk dat het bij jouw vriendin gewoon een tijdelijk dipje is. Daar hebben meer mensen last van - zeker tijdens de feestdagen.
Ik kreeg net een leuk bericht. Gaat helemaal nergens meer over want ik heb een fitness center gekocht maar een oude wilde droom is misschien een keertje leren vliegen. Misschien zelfs voor mijn beroep. Enfin, via via en door naar de klantgerichte opticien te stappen voor een meting... weet ik nu dat mijn bril in elk geval niet perse een struikelblok hoeft te zijn.
Dus een oude droom komt zachtjes tot leven ook al blijft het een droom zolang ik geen loterij win of een sponsor (werkgever?) heb.
Beter te veel goede leuke gekke ideetjes dan te weinig. Vind ik tenminste.
--quote:
Na mijn tweede intakegesprek duurde het 2 weken voordat ik in therapie kon. Maar dat komt omdat ik in een open groep zit en je dus gewoon ieder moment kunt instromen als de groep niet vol zit. Maar zat dus ook zo'n 3 maanden tussen aanmelding en begin van therapie. Maar kwam ook vanwege miscommunicaties en slechte organisatie dat ik pas na 10 weken mn eerste intakegesprek had. Normaal duurt dat zo'n 3 weken.
?quote:
De hele dag weinig nuttigs uitgevoerd ( op vuilnis wegbrengen en boodschappen doen na dan) Had eigenlijk zoiets van, laat maar, morgen weer een dag. Maar vanavond toch nog er voor gaan zitten en een brief en een memo die ik had geschreven, herschreven nadat ik er feedback op had gehad. En bij allebei nog een toelichting geschreven welke feedback ik dan verwerkt heb en waarom en wat mijn sterke en zwakke kanten zijn op het gebied van schrijfvaardigheid. Nu ben ik weer helemaal bij met dat vak. Goed bezig geweest dus
En nou hoef ik dat morgen niet meer te doen, dus kan ik dan andere dingen doen En dan kan ik nu rustig voetbal gaan kijken
Ik heb een redelijk goede week tot nu toe..
maar ik voel dat ik breekbaar en moe ben.. Heb ook veel pijntjes lichamelijk gezien. 
Maar goed, positief blijven! Aan het einde van dag 1 begint ie een lang evalueer verhaal te houden of hij al wel voordelen ziet.
Dag 2 vandaag begint ie zomaar te lachen bij andere mensen die dingen bespreken die emotioneel, zwaar zijn."Om het luchtig te houden" ofzo. Hij is er wel op aangesproken maar het dringt niet tot hem door volgens mij is het zn karakter
Het zal altijd met vallen en opstaan gaan. Is hier ook het geval. Maar probeer inderdaad de lichtpuntjes te zien. Is niet altijd even makkelijk. Maar langszaam aan kom/komen je/jullie/we er wel.quote:
Goed gedaan Sylvana! Huiswerk maken kan soms zo'n voldaan gevoel geven.
Ik heb een redelijk goede week tot nu toe..
Huiswerk maken een heerlijk fenomeen(ironisch bedoeld). Ik ging altijd zitten deed het boek of werkboek open begon en na 5 min. was ik het al zat en verveelde me. Ik stond bekend als de grootste studiebol die altijd haar huiswerk deed. Maar eigenlijk deed ik het zelden, voor bijvoorbeeld frans maakte ik het in 5 min. in de pauze ff snel. En de andere vakken was gewoon een paar vragen beantwoorden en bij een paar hele grote vraagtekens zetten, uit pure luiheid. En wonderbaarlijk ben ik nooit blijven zitten.quote:
Ik heb trouwens vanavond toch nog huiswerk gemaakt
De hele dag weinig nuttigs uitgevoerd ( op vuilnis wegbrengen en boodschappen doen na dan) Had eigenlijk zoiets van, laat maar, morgen weer een dag. Maar vanavond toch nog er voor gaan zitten en een brief en een memo die ik had geschreven, herschreven nadat ik er feedback op had gehad. En bij allebei nog een toelichting geschreven welke feedback ik dan verwerkt heb en waarom en wat mijn sterke en zwakke kanten zijn op het gebied van schrijfvaardigheid. Nu ben ik weer helemaal bij met dat vak. Goed bezig geweest dus
En dan kan ik nu rustig voetbal gaan kijken
Hoewel ik altijd ijskoud berekende op welke manier ik met de minste moeite kon overgaan, zo mocht ik 2 onvoldoendes hebben waarvan 1 in mijn profiel en die had ik meestal ook wel, maar echt tot op de decimaal berekend van te voren wat ik moest scoren bij welke toets.
En tot nog toe heb ik mijn eindexamen gehaald zonder 1 onvoeldoende op mijn eindlijst
Er is altijd wel zo iemand in de groep, ik zou zeggen probeer er zelf niet op te letten en besteed je aandacht beter aan jezelf en waar je mee bezig bent op dat moment.quote:
Er is een nieuwe jongen ingestroomt bij mij in de groep.
Aan het einde van dag 1 begint ie een lang evalueer verhaal te houden of hij al wel voordelen ziet.
Dag 2 vandaag begint ie zomaar te lachen bij andere mensen die dingen bespreken die emotioneel, zwaar zijn."Om het luchtig te houden" ofzo. Hij is er wel op aangesproken maar het dringt niet tot hem door volgens mij is het zn karakter
Updatje van mijn kant, vandaag goed bezig geweest, opgestaan,daarna 1 uurtje achter de pc. En daarna hard aan de slag alle ramen in huis te zemen op 1 na die vol met kerstversiering zit.
Daarna stofzuigen en de vloer geboed. En voelde me er wel redelijk bij.
Maar op bepaald moment werd ik super somber, wat ik nu nog ben. Maar ben nu druk bezig met liedjes te ordenen(hele digitale collectie) en daar ben ik wel zo'n week of meer mee bezig.
Verder zit ik heel erg te twijfelen, om het uit te leggen is het een lastig verhaal. er is 1 jongen die mij leuk vindt ik vindt hem wel redelijk maar niet geweldig maar toch mag ik die persoon graag. En om de een of andere reden eindigen we dus elk digitaal gesprek in geflirt, wat op zich wel leuk is. Alleen merk ik een ding op bij mijzelf in het echt flirten kan ik niet
dan heb ik nooit door wat de andere persoon probeerd. Maar goed die andere persoon die wil dus best wat meer dan geflirt, alleen hij woont buiten nederland, wel in de EU en zou dus graag willen dat ik op bezoek ga, voor evt. wat meer dan geflirt. En ik was zowieso al een vakantie daarheen aan het plannen omdat ik daar een oom heb zitten die ik graag wilde opzoeken. Dus zit ik te twijfelen wel of niet vertellen dat ik er mogelijk heen ga.
En daar komt mijn loslaat issue weer, ik zit nu echt constant in die gang van zaken met mijn hoofd..en kan er niet mee stoppen.
En dat zorgt dat ik toch wel lichtelijk ga stressen,wat weer somberheid en of depressiviteit veroorzaakt Ik heb ook een leuk iemand ontmoet
mja zie wel hoe het loopt.Owww piertjj heel rot voor je
misschien kun je een tijdelijke oplossing zoeken als je daar behoefte aan hebt? De huisarts bijvoorbeeld? Wel fijn voor je dat de medicijnen werken of je ze iig "kan nemen"En Sylvana en alle anderen, ook goed bezig
Het kan zijn karakter zijn, maar idd ook onzekerheid. Het is natuurlijk altijd spannend om in te stromen in een nieuwe groep en je dan kwetsbaar op te stellen.quote:
Er is een nieuwe jongen ingestroomt bij mij in de groep.
Aan het einde van dag 1 begint ie een lang evalueer verhaal te houden of hij al wel voordelen ziet.
Dag 2 vandaag begint ie zomaar te lachen bij andere mensen die dingen bespreken die emotioneel, zwaar zijn."Om het luchtig te houden" ofzo. Hij is er wel op aangesproken maar het dringt niet tot hem door volgens mij is het zn karakter
Cafpow, goed bezig hoor!
Ik zie best wel op tegen therapie vandaag
Ik heb gisteren mijn levensgeschiedenis op papier gezet en vanuit die gebeurtenissen proberen te concluderen waarom ik ben/doe zoals ik ben/doe in relaties (vriendschappen/liefdesrelaties) en cognitief. Dat ik vanwege mijn verleden bijvoorbeeld heel erg bang ben voor afwijzing, mezelf niet kwetsbaar durf op te stellen, mijn emoties niet durf te tonen, weinig zelfvertrouwen heb, mijn grenzen niet durf aan te geven, veel negatieve gedachten over mezelf heb etc. Was best heftig om dat op papier te zetten. Maar ook wel verhelderend. En wilde vandaag bij interpersoonlijke therapie dus dat bespreken, mijn verleden en wat dat dus nu voor mijn relaties betekent. Maar nou besefte ik me net dat er vandaag ook een nieuw meisje instroomt en nu durf ik eigenlijk niet echt meer
ach, je moet je hier niet zo druk om maken hoor. Het zou best knap zijn als je je verhaal zou durven te doen met een complete onbekende. En je moet maar denken dat iedereen die daar zit daar zit ivm. zijn problemen.quote:
[..]
Het kan zijn karakter zijn, maar idd ook onzekerheid. Het is natuurlijk altijd spannend om in te stromen in een nieuwe groep en je dan kwetsbaar op te stellen.
Cafpow, goed bezig hoor!
Ik zie best wel op tegen therapie vandaag
Ik heb gisteren mijn levensgeschiedenis op papier gezet en vanuit die gebeurtenissen proberen te concluderen waarom ik ben/doe zoals ik ben/doe in relaties (vriendschappen/liefdesrelaties) en cognitief. Dat ik vanwege mijn verleden bijvoorbeeld heel erg bang ben voor afwijzing, mezelf niet kwetsbaar durf op te stellen, mijn emoties niet durf te tonen, weinig zelfvertrouwen heb, mijn grenzen niet durf aan te geven, veel negatieve gedachten over mezelf heb etc. Was best heftig om dat op papier te zetten. Maar ook wel verhelderend. En wilde vandaag bij interpersoonlijke therapie dus dat bespreken, mijn verleden en wat dat dus nu voor mijn relaties betekent. Maar nou besefte ik me net dat er vandaag ook een nieuw meisje instroomt en nu durf ik eigenlijk niet echt meer
hier is de dag redelijk begonnen, net lekker goed nieuws gekregen mijn vakantie is goedgekeurd..ik ben binnenkort dus ff een maandje weg.
EN ben nu momenteel echt helemaal hyper en krijg mezelf niet tot rust. Dus ga maar ff de fiets pakken en een beetje rondfietsen om te kijken of ik van deze hyper bui af kan komen
want ik ben nu erger aan het stuiteren dan een stuiterbal en die buien slaan vaak om naar een (lichte) depressie Er is tijdens therapie geen tijd om het over mijn verleden te hebben, dus ik moest maar gewoon vertellen wat de gevolgen waren, zonder de oorzaken te vertellen. Toen ik dus vertelde dat ik het eng vind om grenzen te stellen omdat ik bang ben om afgewezen te worden zei de therapeut dat ik gewoon moest gaan oefenen met grenzen stellen en moest ervaren dat ik dan niet meteen afgewezen wordt. Ik snap best dat dat uiteindelijk het doel was, maar alleen zeggen "oefenen, oefenen, oefenen" dat ging me iets te snel. Kreeg dus een huilbui omdat ik het juist zo eng vind om dat te gaan oefenen en nu het gevoel had dat ik meteen in het diepe werd gegooid. Uiteindelijk met SPV-er gelukkig goed gesprek gehad en we gaan het nu gewoon langzaam opbouwen en voor komende week hoef ik het nog niet te doen, maar moet ik het gewoon eerst even laten bezinken en gaan bedenken wat ik nodig heb om het wel te kunnen doen.Maar nu voel ik me zo kut hoe het is gegaan dat ik echt helemaal geen zin meer heb om te gaan schaatsen met mn studievereniging, waar ik eerst erg naar uit keek. Duik zo maar gewoon mn bed in denk ik
Owja, hebben het ook gehad of ik nog 1-op-1 (cognitieve) therapie kan krijgen, en dat zou ze tijdens de teambespreking aan de orde stellen, dus ben benieuwd wat daar uit komt.
Meeste mensen zijn vooral met zichzelf bezig en ik denk dat dat in een therapiegroep nog sterker geldt.
Sylvana, ik hoop dat je toch jezelf bij je nekvel oppakt en gaat schaatsen.
Sorry voor het bliksembezoek maar ik ben een beetje duf en heb mijn halve dag verslapen.
Nee, ik heb afgezegdquote:
Sylvana, ik hoop dat je toch jezelf bij je nekvel oppakt en gaat schaatsen.
Dat bovenste is helemaal waar. Het is soms wel lastig om je niet af te vragen wat anderen zullen denken/vinden, dat heb ik zelf maar al te vaak. En meestal kom er vanaf door in sommige gevallen te zeggen "die persoon zie ik toch maar 1x", hoewel dat in dit geval niet helemaal toepasselijk is.quote:
People would not worry half as much about what people think of them, if only they knew how little they do.
Meeste mensen zijn vooral met zichzelf bezig en ik denk dat dat in een therapiegroep nog sterker geldt.
Sylvana, ik hoop dat je toch jezelf bij je nekvel oppakt en gaat schaatsen.
Sorry voor het bliksembezoek maar ik ben een beetje duf en heb mijn halve dag verslapen.
Maar ik denk dat de meesten je verhaal wel snel zouden vergeten, ze hebben allemaal veel aan hun hoofd, tenzij jou verhaal nou zo hevig zou zijn.
Van mijn kant is de dag supergoed begonnen, maar inmiddels is het wat minder. Ik heb weer last van mijn oor, die een tijdje geleden was ontstoken, dus ga morgen maar een afspraak maken met de huisarts.En ben vandaag met het fietsen zo ver over mijn grens gegaan dat ik migraine kreeg, welke nu dus aan het zakken is, maar waarschijnlijk ga ik door de medicatie weer een mindergoede nachtrust tegemoet, die medicatie werkt prima tegen migraine, doet niks met mijn eczeem, maar als de medicatie uitwerkt ben ik zo wakker als maar kan. Aan de ene kant mischien beter want mijn kamer grenst aan de woonkamer van de buren en volgens mij hebben die een feestje
mag iedereen hier reageren of zijn daar (niet officiele) regels voor ?
voor zover ik weet mag iedereen hier reageren hoorquote:
ff tussendoor,
mag iedereen hier reageren of zijn daar (niet officiele) regels voor ?
ja,maar is het niet een beetje onbeschoft om hier gelijk met mijn probleempies binnen te vallenquote:
[..]
voor zover ik weet mag iedereen hier reageren hoor
Sarcasme en depressie is vaak een dodelijke combinatie .quote:
Er is een nieuwe jongen ingestroomt bij mij in de groep.
Aan het einde van dag 1 begint ie een lang evalueer verhaal te houden of hij al wel voordelen ziet.
Dag 2 vandaag begint ie zomaar te lachen bij andere mensen die dingen bespreken die emotioneel, zwaar zijn."Om het luchtig te houden" ofzo. Hij is er wel op aangesproken maar het dringt niet tot hem door volgens mij is het zn karakter
Nouja, lijkt me moeilijk. Dan wordt je blij van je eigen leed.quote:
[..]
Sarcasme en depressie is vaak een dodelijke combinatie .
Nee. Maar het hangt wel een beetje samen met je manier van communiceren.quote:
ja,maar is het niet een beetje onbeschoft om hier gelijk met mijn probleempies binnen te vallen
Zoals je ziet zijn er een aantal gesprekken gaande. Hoewel ik niet altijd op alles kan of wil reageren, speelt e.e.a. wel door mijn hoofd. Dus gun het een beetje tijd om een reactie te krijgen.
Het is buitengewoon ergerlijk als iemand een verhaal neerzet en dan al over 10 minuten begint te zeuren dat hij of zij zich genegeerd voelt omdat er nog geen reactie is.
Zeker bij psychologische zaken moet ik soms iets een dag later nog eens lezen voordat er opeens een lichtje gaat branden van hoe te reageren. En soms heb ik dat uitstel niet nodig maar kan ik het meteen.
En over meteen gesproken. Ik ga zo wel naar bed
Vandaag zijn de rollen eens omgedraaid en moet ik er vroeg uit om naar school te gaan en kan hij lekker blijven liggen omdat hij een vrije dag van zn werk heeft. Ik heb vannacht weer amper geslapen en morgen viert hij zijn verjaardag voor de familie, dus de komende 2 dagen worden ontzettend druk met dingen voorbereiden, boodschappen doen en allemaal mensen in huis hebben. Zal blij zijn als het zondag is en alles weer opgeruimd en schoon is.
Zie er echt tegen op, tegen zijn verjaardag, de feestdagen, mijn verjaardag de eerste week van januari, zoveel stress
Het is niet eerlijk
maar we kunnen er maar beter aan wennen. Ik begrijp wat je bedoelt. Wij hadden ook altijd verjaardagen rond de feestdagen en ik ben dolblij dat ik nu niet meer aan die kermis hoef. In je eentje niksen is een beetje saai maar het is wel relaxed."Verstand op nul, blik op oneindig" zeg ik bij dit soort dingen tegen mezelf. De klok staat gelukkig niet stil dus straks heb je het allemaal weer achter de rug en bijna een heel jaar vrijaf.
Sterkte!
Ach, je bent niet de enige die er tegenop kijkt. Trouwens hier ben ik vanaf 6 uur al wakker en begin me te vervelen.quote:
Goedemorgen
Vandaag zijn de rollen eens omgedraaid en moet ik er vroeg uit om naar school te gaan en kan hij lekker blijven liggen omdat hij een vrije dag van zn werk heeft. Ik heb vannacht weer amper geslapen en morgen viert hij zijn verjaardag voor de familie, dus de komende 2 dagen worden ontzettend druk met dingen voorbereiden, boodschappen doen en allemaal mensen in huis hebben. Zal blij zijn als het zondag is en alles weer opgeruimd en schoon is.
Zie er echt tegen op, tegen zijn verjaardag, de feestdagen, mijn verjaardag de eerste week van januari, zoveel stress
Maar zoals gezegd je bent niet de enige die opkijkt tegen al die drukke (feest)dagen, ik zelf kijk er ook tegenop. maar ach, het zijn een paar dagen per jaar en dan is het weer voorbij
Cafpow, er zit een groot verschil tussen "van mij hoeft het niet meer" en "ik wil niet meer". Hoe naar die eerste gedachte ook is. Als je gaat neigen naar de tweede gedachte, zou ik je aanraden om de spoedlijn te bellen.
Verder, fijn dat je een goede dag hebt gehad.
Als die chat-kennis je stress bezorgt, doe je het niet. Zou ik zeggen. Het is een onbekende, en je weet nooit wat er achter die computer schuil gaat. Mss heel cynisch, maar toch. Jij (wij allemaal) kunnen geen extra stressoren gebruiken. Kiezen voor jezelf, hoe moeilijk het ook is.
Wat je schrijft in post 30, weet je echt 100% zeker dat er geen manische kanten ook bij jou zijn?
Sylvana, nog gefeliciteerd met de verjaardag van je vriend!
Over die therapie, wat bijzonder dat je je achtergrond niet mocht vertellen? Ik weet dat cognitieve gedragstherapie heel erg richt op het nu, maar de achtergrond is zeker niet onbelangrijk, zeker als het duidelijke redenen zijn, zoals je aangeeft.
De komende dagen klinken idd wel erg druk. Heb je genoeg mogelijkheden om rustmomentjes in te bouwen?
Swietje, fijn dat het even een beetje beter ging! Dat maakt het des te irritanter als je weer een slecht moment krijgt, maar het feit dat je een goed moment hebt gehad zegt ook al heel veel.
Piertjj, wat een raar gesprek zo? Een diagnose waar je je nie in kan vinden, en dan pas aan het eind terloops zeggen dat er wachtlijsten zijn. Verwachtingsmanagement en zo
Wat dat betreft ben ik wel blij dat mijn psychiater me al op een wachtlijst heeft gezet ergens. (Weet niet precies welke, maar ik kan er altijd nog af als het de verkeerde is, nietwaar?)
Utrecht, als ze zegt dat ze een slechte dag heeft, kan je vragen waarin zich dat uit. Doorvragen, zeg maar. En als ze dat een paar keer heeft verteld, kan je specifiek terugvragen naar terugkerende themas. Als je snapt wat ik bedoel.
Caroline, People would not worry half as much about what people think of them, if only they knew how little they do.
Niet per se. Sarcasme betekent niet dat je blij wordt van je eigen leed. Je steekt immers alleen de draak met je eigen zelfmedelijden. (Tenminste, dat doen wij.) Galgenhumor is erg leuk, als het je ligt.quote:
[..]
Nouja, lijkt me moeilijk. Dan wordt je blij van je eigen leed.
Hier lijkt het steeds beter te gaan. Afgelopen zaterdag sinterklaasviering met 12 man (of zo). Na het drukke eten kon ik naar boven om mn dochter te voeden. Even rust. Daarna kadootjes uitpakken is toch overzichtelijker, en niet 24 gesprekken door elkaar heen. Viel me dus alles mee. Daarna wederom een bagernacht gehad (3x gillende dochter, bleek later oorontsteking te hebben in beide oren, arm ding.)
Die slechte nachten braken me op een gegeven moment ook wel op. (Ik moet op, want madam wenst alleen ge(borst)voed te worden, en houdt niet op met gillen tot ze het krijgt Op zich erg gezellig, maar niet 3 keer per nacht.
Afgelopen woensdag waren we naar een concert van Weird Al Yankovic. Was natuurlijk weer spannend, heel veel stimuli en alles. Voorafgaand aan het concert even heel rustig tegen PhysicsRules aangehangen. Ook wel wat gekletst, maar niet te veel, teveel prikkels met al dat geroezemoes overal. Eerst probeerde ik nog ook te verstaan wat hij allemaal zong, maar al die lichten, de hele sfeer, het harde geluid, en me dan nog concentreren, dat wilde niet echt. Dus na een kwartiertje heb ik maar besloten om enkel te kijken en te genieten van het feit dat die man een briljant acteur en performer is, zonder specifiek naar de tekst te luisteren. Echt luisteren naar de tekst kan ook op Youtube.
Nu typen met Qtop1000 en Tweetdeck op de achtergrond. Gaat ook best redelijk, al word ik er op een gegeven moment ook bloedchagrijnig van. Dan is het dus weer teveel. Soit.
hmm, ik snap wat je bedoeld, zal eerst eventjes een paar dagen meelezen hier, even kijken of mijn problemen van het zelfde kaliber zijn en wat meer bekend worden met alle posters hierquote:
[..]
Nee. Maar het hangt wel een beetje samen met je manier van communiceren.
Zoals je ziet zijn er een aantal gesprekken gaande. Hoewel ik niet altijd op alles kan of wil reageren, speelt e.e.a. wel door mijn hoofd. Dus gun het een beetje tijd om een reactie te krijgen.
Het is buitengewoon ergerlijk als iemand een verhaal neerzet en dan al over 10 minuten begint te zeuren dat hij of zij zich genegeerd voelt omdat er nog geen reactie is.
Zeker bij psychologische zaken moet ik soms iets een dag later nog eens lezen voordat er opeens een lichtje gaat branden van hoe te reageren. En soms heb ik dat uitstel niet nodig maar kan ik het meteen.
En over meteen gesproken. Ik ga zo wel naar bed
Dankjewel en dat doe ik idd maar gewoon, verstand op nul en blik op oneindig. De boodschappen zijn nu allemaal in huis en wil eigenlijk vandaag nog strijken. Dan kunnen we morgen samen schoonmaken en de hapjes klaarmaken enzo.quote:
Goedemorgen Sylvana
Het is niet eerlijk
"Verstand op nul, blik op oneindig" zeg ik bij dit soort dingen tegen mezelf. De klok staat gelukkig niet stil dus straks heb je het allemaal weer achter de rug en bijna een heel jaar vrijaf.
Sterkte!
Dankjewelquote:
Sylvana, nog gefeliciteerd met de verjaardag van je vriend!
Over die therapie, wat bijzonder dat je je achtergrond niet mocht vertellen? Ik weet dat cognitieve gedragstherapie heel erg richt op het nu, maar de achtergrond is zeker niet onbelangrijk, zeker als het duidelijke redenen zijn, zoals je aangeeft.
De komende dagen klinken idd wel erg druk. Heb je genoeg mogelijkheden om rustmomentjes in te bouwen?
Dit was trouwens niet bij cognitieve therapie, maar bij interpersoonlijke therapie. En de mensen die bijvoorbeeld depressief na een scheiding zijn geworden mogen daar wel uitgebreid over vertellen, terwijl ik dus niet over dingen uit het verleden mag vertellen, maar die wel de oorzaak zijn van mijn huidige problemen. Dus snap echt niet wat het verschil is, zal het volgende week eens vragen, want ik vind het maar raar.Ik probeer de dagen zo goed mogelijk te plannen, maar toch moet er wel veel gebeuren natuurlijk. Nadat ik vanmiddag uit school kwam heb ik nog even op de bank geslapen terwijl vriendlief aan het douchen was en daarna boodschappen gedaan. Nu dus even computeren en dan straks strijken. Daarna eten koken en eten en dan hoef ik vanavond lekker niks
En dan morgen lekker uitslapen en 's middags samen schoonmaken, als we daarmee klaar zijn relaxen,eten koken en eten en dan na het eten hapjes maken,afwassen en wachten tot de visite komt. Dan is het alleen nog maar alles op tafel zetten en rondgaan met hapjes enzo ( vriendlief zorgt voor het drinken) Nou maar hopen dat het allemaal zo gaat als ik wil
Dus op dit moment kan het me ff allemaal niks schelen, en zit dus echt in zo'n moment van"het maakt me neit uit", als ik nu dood zou gaan, zou het me echt niks uitmaken. Sterker nog, ik zou liever nu doodgaan dan over 4 a 5 weken, want zou ik kerst nog moeten zien uit te zitten. En ik heb daar al helemaal geen zin in, en alleen al het idee dat het eraan komt daar wordt nog depressiever van.
Wow, dat klinkt niet goed hoor. Zijn het alleen gedachten of heb je ook plannen? Anders zou ik snel de crisisdienst bellen als ik jou was. Sterkte ermeequote:
sorry dat ik nu even niet inga op iedereen. Heb nu echt een rotdag, die al met slecht en weinig slapen begonnen was. En dan ook nog discussies ertussen. Die ik dus echt zat ben, en welke dus eigenlijk altijd hetzelfde zijn, en o.a. door het zelfde komen. Maar waar er gewoon niks aan gedaan kan worden.
Dus op dit moment kan het me ff allemaal niks schelen, en zit dus echt in zo'n moment van"het maakt me neit uit", als ik nu dood zou gaan, zou het me echt niks uitmaken. Sterker nog, ik zou liever nu doodgaan dan over 4 a 5 weken, want zou ik kerst nog moeten zien uit te zitten. En ik heb daar al helemaal geen zin in, en alleen al het idee dat het eraan komt daar wordt nog depressiever van.
Nee plannen daar zou ik echt nooit aan beginnen hoor, ten eerste durf ik het niet, en ik zou dat anderen om me heen nooit aandoen.quote:Op vrijdag 10 december 2010 16:00 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Wow, dat klinkt niet goed hoor. Zijn het alleen gedachten of heb je ook plannen? Anders zou ik snel de crisisdienst bellen als ik jou was. Sterkte ermee
Ik ben blij dat te horen. Jammer dat je zo'n rotdag hebt.quote:
[..]
Nee plannen daar zou ik echt nooit aan beginnen hoor, ten eerste durf ik het niet, en ik zou dat anderen om me heen nooit aandoen.
En ik herken dat toch wel een beetje. Soms is de enige manier om het leven aan te kunnen. Er gewoon even mentaal uit te stappen. Net alsof het je niet meer aangaat.
Is waarschijnlijk niet precies hetzelfde als hoe jij je voelt hoor. Maar als het me allemaal boven mijn hoofd groeit dan gooi ik wel eens de handdoek in de ring. Niet in de zin van dat ik dood wil gaan maar ik neem gewoon even een pauze van erover nadenken of van mezelf verlangen dat ik me nog ergens druk over maak. Soms kan ik dat gewoon even niet opbrengen.
Ik wens je heel veel sterkte. En voel je niet schuldig dat je even komt "nemen" hier. Want we hoeven hier geen scorebord bij te houden.
Hallo alweer,quote:
[..]
hmm, ik snap wat je bedoeld, zal eerst eventjes een paar dagen meelezen hier, even kijken of mijn problemen van het zelfde kaliber zijn en wat meer bekend worden met alle posters hier
Maar dat bedoelde ik niet. Je kunt gerust nu je verhaal neerzetten. We hoeven toch niet allemaal precies hetzelfde te zijn? Maar als er iemand hier heel erg in de put zit en wat extra aandacht nodig heeft dan moet je het je dus niet persoonlijk aantrekken als het even duurt voordat je een reactie krigjt.
Ik zou nu niet eens thuis moeten zijn maar vandaag ging alles verkeerd. Auto wilde niet meteen starten. Nog nooit problemen mee gehad en nu moest ik het wel 6 keer proberen. De schrik sloeg me om het hart. Tas thuis laten staan. Gelukkig kwam ik er later achter dat ik wel autopapieren bij me had maar het is toch vervelend. Mijn bankpasje zat niet waar het altijd zit en ik kwam er te laat achter dat ik het toch bij me had.
Toch maar besloten om terug langs huis te gaan ook al is dat extra kilometers en extra kosten van nog alsmaar duurder wordende benzine. Van de nood een deugd gemaakt en even langs de bieb gewipt. Reserveringen opgehaald, dan hoef ik morgen de deur niet meer uit. Alweer schrik want nu was ik mijn biebpas kwijt (had ik ook op een ander plekje gestoken, gelukkig heb ik het nu weer zoals het hoort). Je ziet wel, niets geen drama's maar gewoon even niet zo lekker in mijn vel en niet in mijn normale ritme. Ik ben niet depri of paniekerig maar mijn batterij is een beetje leeg na een paar rare dagen.
Dus vertel gerust je verhaal. Graag zelfs. Ik weet hoe het kan opluchten dat je gewoon je ei kwijt kunt. Vanavond ben ik nog wel op tijd terug om de pc weer aan te zetten maar ik kan niet garanderen dat mijn hoofd "wat waard is" voor ik nog eens een nachtje lekker geslapen heb.
Ik hoop dat ik het nu een beetje beter heb uitgelegd dan in mijn eerste poging
Dat vind ik ondanks alles toch fijn om te horenquote:
[..]
Nee plannen daar zou ik echt nooit aan beginnen hoor, ten eerste durf ik het niet, en ik zou dat anderen om me heen nooit aandoen.
*knuffel*Caroline, balen dat je zo'n pechdag had zeg. En helemaal als je al niet zo lekker in je vel zit kan zoiets "simpels" als een pasje wat niet op de goede plek zit al snel teveel zijn.
Ik heb net de helft van het strijkgoed gestreken. Heb de belangrijkste dingen eruit gepikt en die gestreken. De rest komt zondag wel
Maar toch goed van mezelf dat ik iig nu al de helft heb gedaan, niet alles hoeft natuurlijk meteen in 1 keer (al denkt mn hoofd dat vaak wel) Nu even rustig computeren, eten koken en eten en dan vanavond lekker relaxen Ach, ik kom hier alleen af en toe om even te mekkeren.quote:
[..]
ja,maar is het niet een beetje onbeschoft om hier gelijk met mijn probleempies binnen te vallen
Maar dan kan ik het wel eventjes kwijt en dat doet goed
Maar goed, net ff geslapen, dus in ieder geval iets uitgerust, maar toch sta ik op de rand van de "afgrond". En ik begin er steeds serieuzer over te denken om op mezelf te gaan wonen als ik ga studeren, maar het delen van douche/wc/keuken lijkt mij niet zo heel leuk, maar hangt er natuurlijk vanaf, maar tot op dit moment is het maar een idee. Ik moet later eerst financieel kijken wat mogelijk is. Want thuisblijven lijkt me niet 100% prettig, door de interactie, en dat het voor mij gewoon lastig is om met mijn moeder om te gaan. En thuis voel ik me niet helemaal op mijn gemak, dus denk ik dat het opmezelf gaan uiteindelijk wel zou helpen bij de depressie.
Maar eerst wil ik gewoon meer orde in mijn leventje hebben, dus een studie en of baan en gewoon iets stabieler te zijn.
Maar goed, dat is allemaal toekomst, en ik neig altijd veel te ver vooruit te denken. Eerst volgende week maar naar de psycholoog.
Voorlopig ben ik niet echt de juiste persoon om op het meeste te reageren.quote:
ach, het is niet zo dat ik het heel erg vindt, maar ik probeer altijd zo nuttig mogelijk op zo veel mogelijk personen hier te reageren, vindt dat wel netjes en leuk.
Ik denk dat mensen daar of niet blijer van worden of dat ik nooit meer in dit topic mag posten
snap wat je bedoeldquote:
[..]
Ach, ik kom hier alleen af en toe om even te mekkeren.
Maar dan kan ik het wel eventjes kwijt en dat doet goed
dat is ook niet de bedoeling hoor...dat je geband wordt van dit topicquote:
[..]
Voorlopig ben ik niet echt de juiste persoon om op het meeste te reageren.
Ik denk dat mensen daar of niet blijer van worden of dat ik nooit meer in dit topic mag posten
Sylvana, lief van jequote:
[..]
Caroline, balen dat je zo'n pechdag had zeg. En helemaal als je al niet zo lekker in je vel zit kan zoiets "simpels" als een pasje wat niet op de goede plek zit al snel teveel zijn.
Het viel wel mee hoor maar alles ging zo stroef en klungelig en teveel schrikmomenten.
Gelukkig was ik te moe om me ergens druk over te maken. En heb ook een paar dingen geschrapt. Boodschappen doen stond op mijn lijstje maar met de extra rit naar huis zou dat onwijs haasten worden. Dus heb ik maar overgeslagen, ik zal echt niet verhongeren en zo bleef de dag een beetje iets wat ik nog kon bijbenen.
Goed dat je genoeg strijkwerk gedaan hebt en je perfectionisme tot zwijgen hebt gebracht!
Geniet van je relax avond
@GimmeGore: Ik hoop dat je hier nog lang mag blijven komen "mekkeren" - was mij als zodanig niet opgevallen dus ik denk dat het wel meevalt en dat je je eigen "tekortkomingen" een beetje opblaast voor jezelf? Zou zo maar kunnen gebeuren.
Niet dat ik natuurlijk ooit mijn eigen worst critic ben hoor
Want ook al is het heel ver weg, ik probeer toch echt te bedenken wat te doen, en zo heb al naar voetbalclubs in de buurt voor dames lopen zoeken, welke nogal schaars zijn hier in de buurt.
En heb er nu een paar in gedachten, om volgend jaar na mijn terugkeer van vakantie me ermee bezig tte houden,want ik wil aan mijn conditie en lichaam gaan werken.
En ik denk onbewust tot een keuze te zijn komen, een keuze die ik ruim 2 jaar uitgesteld heb en nu weer sub-keuzes moet gaan maken.
En het projectje eventueel opmezelf gaan wonen, wat denk ik wel goed is voor mijn sociale leven wat nu echt nul is. En door op kamers te gaan zal ik denk ik eerder dingen buitenshuis ondernemen met anderen. En ik heb er eigenlijk wel zin in.
Verder is het boeken van mijn ticket weer uitgesteld
en zoals het gaat zal het me echt niks verbazen als er niks van komt. want blijkbaar mag ik volgende week woensdag op gesprek bij het werkplein van mij, voor een gesprek ivm. mijn traject, waar ik wel een geen zin in heb.
Maar ik zie wel, ga gewoon dingen regelen netalsof het al vaststaat dat ik op vakantie ga, ik heb mondeling al de bevestiging binnen, nu alleen nog op papier. Maar goed ik zie wel hoe het loopt. Nu ga ik nog even verder met mijn liedjes, en daarna hopelijk na dagen even goed slapen
Verder, soms is mekkeren juist goed. Want het kan enorm opluchten waardoor men met goede moed verder kan.
Is hetzelfde als met ruzies, zijn ook nodig.
@ Caroline, je hebt van die dagen waarin alles misgaat. Dat heb ik zo vaak gehad, dan zat ik op de fiets om iets te gaan ruilen en had ik het bonnetje niet mee, of dan ging ik iets kopen en had ik geen geld bij me. Dagen waarin ik mijn pinpas van de amro en ing doorelkaar haal en de pincodes omwissel...
Op die dagen wat ik meestal doe is gewoon thuis blijven.Want ik wordt hyper en nog verstrooider dan ik was.
En precies, je kan een teen stoten wat net voelt of je een been breekt, .
Vandaag ben ik vrij en ik blijf lekker thuis!
Er was een goede training maar ik heb niet de puf om ervoor naar Utrecht te rijden en de avondwandeling vanavond is helaas gecanceled. Omdat de berg gisterochtend levensgevaarlijke ijsbergen waren (nu is hier overigens vrijwel alle sneeuw weggedooid dus achteraf had het best gekund maar ja mij hebben ze natuurlijk weer niets gevraagd
)Cafpow, volgens mij ben jij goed bezig! Ik hoop dat je lekker geslapen hebt.
Ik vind je erg dapper dat je richting op jezelf gaan wonen aan het plannen bent.
Misschien moet ik daar maar eens mee ophouden, mijn zelfbeeld gaat er zwaar op achteruit...
Ben jij sociaal? Nee
Een echte teamplayer? nee commercieel ingesteld? nee Dan zoeken wij jou! Mij niet dus
Tja, wel lastig zoveel vrijwilligersbaantjes dat zorgt ervoor dat je toch iets minder rust kunt krijgen. Ik zou zeggen geniet van je vrije dag.quote:
Misgaat, misgaat, dat is een groot woord. Ik heb gewoon een lastige week gehad met een hoop stress en als je moe bent dan werkt alles gewoon wat minder. Thuisblijven was geen optie want twee vrijwilligerbaantjes wachtten op mijn aanwezigheid.
Vandaag ben ik vrij en ik blijf lekker thuis!
Er was een goede training maar ik heb niet de puf om ervoor naar Utrecht te rijden en de avondwandeling vanavond is helaas gecanceled. Omdat de berg gisterochtend levensgevaarlijke ijsbergen waren (nu is hier overigens vrijwel alle sneeuw weggedooid dus achteraf had het best gekund maar ja mij hebben ze natuurlijk weer niets gevraagd
Cafpow, volgens mij ben jij goed bezig! Ik hoop dat je lekker geslapen hebt.
Ik vind je erg dapper dat je richting op jezelf gaan wonen aan het plannen bent.
En leuk hé, het weer, je weet nooit wat je kan verwachten, het ka zo snel omslaan.
Goed geslapen, nou nee...echt heerlijk geslapen, wel iets teveel gedroomd vanochtend, wat op zich geen nachtmerrie was maar ook niet de meest prettige droom.Maar ik heb van 1uur tot 12 geslapen, dus bijna 12 uurtjes lang. Met als gevolg dat ik nu lichte koppijn (super zwaar hoofd) heb
maar ik heb vandaag toch niet veel te doen, behalve mischien wat boodschappen dus is niet erg.En het opmezelf gaan ik ben nog niks aan het plannen want ik weet dat dat het komende jaar niet haalbaar is ivm financieel aspect, en daarna moet ik even kijken hoe het gaat lopen kwa starten met studeren en daarna ik moet denk maar rond september even kijken, mischien kom ik wel klasgenoten tegen waarmee ik een huis kan delen
wat ik toch liever zou hebben dan een kamertje.Hoe komt het dat je niet sociaal bent? Iedereen is wel een beetje sociaal.quote:
Bleh, stomme zoektocht naar een bijbaantje.
Misschien moet ik daar maar eens mee ophouden, mijn zelfbeeld gaat er zwaar op achteruit...
Ben jij sociaal? Nee
Dan zoeken wij jou! Mij niet dus
En mischien zoek je een bijbaantje in de verkeerde richting?
In ieder geval sterkte en succes ermee
en laat het je niet onderuit krijgen! GimmeGore, ik ben ook geen teamspeler. Ben zo asociaal dat ik dus nu werkeloos thuis zit.
Hoewel... ga vanmiddag wel mijn eerste krachttrainingsessie doen.
Ik heb er lang mee geworsteld en al die goede adviezen en nu ga ik gewoon mijn eigen ding doen. Hullie hadden wel gelijk hoor maar mijn lijf ligt een beetje in de kreukels en het is dus gewoon slim om met een "rustig opbouw" schema rustig te gaan opbouwen :-)
Mijn rug is nu boos op mij. Dacht dat hij me er fijn overtuigd had van het hernia gevaar dat hij zijn hele leven niets meer hoefde te doen dus vandaag was een forse tegenvaller
quote:
Cafpow ik zal de sneeuw geen seconde missen. Jammer dat je van zo lang slapen nu met hoofdpijn zit, misschien is het toch handig om een wekker te zetten?
GimmeGore, ik ben ook geen teamspeler. Ben zo asociaal dat ik dus nu werkeloos thuis zit.
Hoewel... ga vanmiddag wel mijn eerste krachttrainingsessie doen.
Ik heb er lang mee geworsteld en al die goede adviezen en nu ga ik gewoon mijn eigen ding doen. Hullie hadden wel gelijk hoor maar mijn lijf ligt een beetje in de kreukels en het is dus gewoon slim om met een "rustig opbouw" schema rustig te gaan opbouwen :-)
Een wekker zetten is op zich meestal niet nodig, maar ik heb dagen waarin ik gewoon veel te veel slaap. Ik heb nogal aanleg om naar extremen te gaan, of ik slaap te weinig en of ik slaap te veel. Maar de hoofdpijn is inmiddels weg.quote:
Rustig opbouwschema, zei ze. Ok, het was dus 55 minuten werk. Inclusief opbouwen afbreken en lezen hoe het nu precies moet en zo. Van de 9 was er 1 oefening die ik niet zo vaak kon doen als ik gepland had, dat viel tegen maar het was ook de zwaarste oefening dus geen vrouw overboord. Maandag nog eens proberen of ik ze wel alle 2x15 kan doen.
Mijn rug is nu boos op mij. Dacht dat hij me er fijn overtuigd had van het hernia gevaar dat hij zijn hele leven niets meer hoefde te doen dus vandaag was een forse tegenvaller
Verder is het dus echt zo'n dag waar ik niks doe, heb ruim een uur gesproken met een goede vriend via de webcam. En ik besef nu pas, dat ik best vriendschap kan sluiten zolang het maar neit te persoonlijk wordt, dan heb ik de neiging af te haken. Maar dat heeft te maken met het zeker spelen.
Verder mijn moeder bij de supermarkt gaan halen, en net gegeten. En de rest van de avond lekker achter de pc, weer verder met mijn muziekcollectie
En van half 10 tot half12 series op tv kijken En morgen weer zo'n rust dagje om maandag te keer te gaan met mailtjes sturen, bellen, dingen regelen, en evt. even naar de bieb. En woensdag naar mijn reintergratietraject en ik wil proberen maandag nog via de mail een bewijs te krijgen dat mijn vakantie goedgekeurd is, want dan kan ik eindelijk een ticket halen Verder balen, van die training, maar ach met geduld kom je er op den duur wel. Hoewel de eerste paar keer zullen je spieren behoorlijk klagen.
En tja, die sneeuw mis ik dus wel....ik krijg daar altijd enorme zin van om buiten te gaan wandelen in de sneeuw. Terwijl nu doe ik alles op de fiets en ook probeer ik door het fietsen mijn conditite een beetje bij te houden gaat dat lastig als je zo dichtbij alles woont en met de langste route 10 minuten fietst naar het centurm
Als kluizenaar een beroep zou zijn, zou ik er miljarden in kunnen verdienen.(niet de christelijke versie btw)quote:
Hoe komt het dat je niet sociaal bent? Iedereen is wel een beetje sociaal.
En mischien zoek je een bijbaantje in de verkeerde richting?
In ieder geval sterkte en succes ermee
Ik ben eigenlijk opgehouden met bewust zoeken, ik hoop nu op wat dingen te kunnen bij klussen, maar bij de meeste bijbaantjes verwachten ze dat je toch een half jaar beschikbaar bent, maar ik moet in april op stage.
Ik krijg nu wel veel van die mailtjes van studentenwerk enzo.
Ik weet niet hoe het komt, ik ben gewoon niet zo sociaal, ik weet vaak niet wat ik moet/kan zeggen. Heb ook eigenlijk nooit veel vrienden gehad (ook niet toen ik klein was)
Ik ontwijk ook eigenlijk het liefst mensen.
Oké, maar zou je zelf wat socialer willen zijn? Ik weet niet of je in behandeling bent of niet, maar anders zou mischien bijvoorbeeld een sociale vaardigheidstraining kunnn bespreken met je psycholoog?quote:
Maandag ga ik met mijn vriend naar zijn psych, ik weet eigenlijk nog niet of dat wel een goed idee is
[..]
Als kluizenaar een beroep zou zijn, zou ik er miljarden in kunnen verdienen.(niet de christelijke versie btw)
Ik ben eigenlijk opgehouden met bewust zoeken, ik hoop nu op wat dingen te kunnen bij klussen, maar bij de meeste bijbaantjes verwachten ze dat je toch een half jaar beschikbaar bent, maar ik moet in april op stage.
Ik krijg nu wel veel van die mailtjes van studentenwerk enzo.
Ik weet niet hoe het komt, ik ben gewoon niet zo sociaal, ik weet vaak niet wat ik moet/kan zeggen. Heb ook eigenlijk nooit veel vrienden gehad (ook niet toen ik klein was)
Ik ontwijk ook eigenlijk het liefst mensen.
Het is ook maar net wat jij wilt..
Ik ga nu naar een psychiatrisch verpleegkundige (ivm de wachtlijsten) en ik moet gaan kiezen wat ik hierna wil.quote:
[..]
Oké, maar zou je zelf wat socialer willen zijn? Ik weet niet of je in behandeling bent of niet, maar anders zou mischien bijvoorbeeld een sociale vaardigheidstraining kunnn bespreken met je psycholoog?
Het is ook maar net wat jij wilt..
Maar ik weet niet zo goed wat ik wil. Nou ja, wat ik eerst wil...
Ik wil socialer zijn, ik wil minder bang zijn in sociale situaties, ik wil mijn zelfbeeld verbeteren.
Maar ik ben nu dus weer bang dat het allemaal niet werkt. Of dat ik de verkeerde keuze maak, zo van als ik eerst aan mijn zelfbeeld werk en ik ga dan aan die "sociale fobie" werken en dat tweede lukt dan niet meteen, dan ben ik bang dat mijn zelfbeeld er ook weer onder zal lijden.
Net wel eventjes lekker lopen mekkeren op mijn blog. Lucht wel enigszins op.
hmm, wel een lastige situatie. Het enige nuttige wat ik dus kan zeggen hierop is, als je beetje per beetje aan je sociale fobie werkt en de sociale contacten gaan wat beter met de tijd, helpt dat je zelfbeeld ook.quote:
[..]
Ik ga nu naar een psychiatrisch verpleegkundige (ivm de wachtlijsten) en ik moet gaan kiezen wat ik hierna wil.
Maar ik weet niet zo goed wat ik wil. Nou ja, wat ik eerst wil...
Ik wil socialer zijn, ik wil minder bang zijn in sociale situaties, ik wil mijn zelfbeeld verbeteren.
Maar ik ben nu dus weer bang dat het allemaal niet werkt. Of dat ik de verkeerde keuze maak, zo van als ik eerst aan mijn zelfbeeld werk en ik ga dan aan die "sociale fobie" werken en dat tweede lukt dan niet meteen, dan ben ik bang dat mijn zelfbeeld er ook weer onder zal lijden.
Net wel eventjes lekker lopen mekkeren op mijn blog. Lucht wel enigszins op.
Dus tja, zolang je aan het ene werkt, werk je eigenlijk ook wel aan het andere. Want als het op sociaal aspect beter gaat, voel je je wat beter in je vel, wat leidt tot ontspanner aan sociale situaties deelnemen, wat weer kan leiden tot een beter zelfbeeld.
En andersom ook ...dus tja, je moet toch ergens beginnen
Ben gister toch weer stevig ingestort, ondanks mijn vorige post dat het best goed ging.
Aan de ene kant kan ik met de tijd steeds beter relativeren, aan de andere kant blijft het zwaar irritant...
Geduld is een schone zaak. Zeggen ze...
balen dat je gisteren toch bent ingestort. Maar ach, het kan gebeuren. En tja dat het een hele tijd goed ging betekend toch dat je vooruitgang boekt.quote:
Het is bijna weer maandag. Weer rust
Ben gister toch weer stevig ingestort, ondanks mijn vorige post dat het best goed ging.
Aan de ene kant kan ik met de tijd steeds beter relativeren, aan de andere kant blijft het zwaar irritant...
Geduld is een schone zaak. Zeggen ze...
Hier is het vandaag een redelijk dagje, alleen problemen gehad met mijn ma omdat ik vannacht dus veel te laat in slaap omdat ik weer te laat was opgestaan en vandaag dus weer veel te laat wakker werdt. Maar voor morgen zet ik maar een wekker
Lastig, sterkte enzo.quote:
Het is bijna weer maandag. Weer rust
Ben gister toch weer stevig ingestort, ondanks mijn vorige post dat het best goed ging.
Aan de ene kant kan ik met de tijd steeds beter relativeren, aan de andere kant blijft het zwaar irritant...
Geduld is een schone zaak. Zeggen ze...
Ja ik heb nu ook even een licht dipje, terwijl het ondanks toch vele op bed liggen gevoelsmatig wel goed ging. Maar toch kijk er tegenwoordig anders tegen aan. En zie steeds vaker dat het best wel okee met me gaat, het moet allemaal wel stukjes beter, maar dat komt nog wel, daar moeten we alle tijd voor nemen.
Maar nu dus even niet en heerst er een negatieve stemming, maar als ik morgen toe kom aan de dingen die ik me voor genomen heb, ben ik al een stuk beter. Nu moet het alleen morgen nog lukken..
Ik ben bang dat er weer ruzie van komt.
De buien van mijn vriend doen aan de andere kant mijn gevoel ook geen goed
ach, als er ruzie van komt, moet je vooral kijken wat voor soort ruzie. Want soms kan het naar een psych gaan heel wat dingen losmaken in iemand.quote:
Morgen met mijn vriend mee naar zijn psych.
Ik ben bang dat er weer ruzie van komt.
De buien van mijn vriend doen aan de andere kant mijn gevoel ook geen goed
Maar goed, gewoon niet over nadenken en gewoon verstand op nul en gaan met die banaan.
Mischien helpt het jullie juist
Nou ja, misschien dat hij dan wel wil praten, want met mij praten doet hij amper.
Vrijdag en zaterdag druk bezig geweest met de voorbereidingen van de verjaardag. Ging niet helemaal zoals we hadden afgesproken ( ik zou keuken schoonmaken en stoffen en vriend zou badkamer schoonmaken en stofzuigen en dan samen hapjes maken) Maar vriendlief deed zo lang over de badkamer schoonmaken dat ik ook alle hapjes heb gemaakt. Nouja, 's avonds kwam de visite en het was erg gezellig, maar de laatste gasten gingen pas om half 3 naar huis.
Zondag tot half 3 's middags geslapen, maar had nog totaal geen energie. Heb gisteren dus amper wat gedaan, alleen beetje geleerd voor tussentoets van recht die ik vandaag heb en verder gewoon gerelaxed. 's Avonds op tijd naar bed gegaan, voelde me niet zo lekker en ja hoor, vandaag ben ik ziek
Dus blijf maar een dagje thuis hangen, jammer van die tussentoets, maar morgen moet ik ook nog naar school en dan is 1 vak eigenlijk wel erg belangrijk, kan ik eigenlijk niet missen. Dus hopen dat ik me morgen beter voel en wel gewoon naar school ga. Desnoods ga ik alleen die 3 kwartier 's middags naar dat ene vak. Al heb ik dat vak van 's ochtends ook al een keer gemist, dus wil eigenlijk wel gaan. Nouja, vandaag dus maar een dagje rustig aan doen en dan zien we morgen wel verder.
Donderdag laatste keer therapie voor de vakantie, dan 2 weken geen therapie. En afgelopen week en aankomende donderdag hebben we interpersoonlijke therapie en geen cognitieve therapie. Dus dan zit ik een maand zonder cognitieve therapie en dat vind ik wel erg lang
Want heb het eigenlijk wel nodig om samen met iemand mijn gedachten onder de loep te nemen.Jammer dat je ziek bent. Maar je kan beter 2 daagjes goed uitzieken dan over een week nog ziek te zijnquote:
Goedemorgen
Vrijdag en zaterdag druk bezig geweest met de voorbereidingen van de verjaardag. Ging niet helemaal zoals we hadden afgesproken ( ik zou keuken schoonmaken en stoffen en vriend zou badkamer schoonmaken en stofzuigen en dan samen hapjes maken) Maar vriendlief deed zo lang over de badkamer schoonmaken dat ik ook alle hapjes heb gemaakt. Nouja, 's avonds kwam de visite en het was erg gezellig, maar de laatste gasten gingen pas om half 3 naar huis.
Zondag tot half 3 's middags geslapen, maar had nog totaal geen energie. Heb gisteren dus amper wat gedaan, alleen beetje geleerd voor tussentoets van recht die ik vandaag heb en verder gewoon gerelaxed. 's Avonds op tijd naar bed gegaan, voelde me niet zo lekker en ja hoor, vandaag ben ik ziek
Dus blijf maar een dagje thuis hangen, jammer van die tussentoets, maar morgen moet ik ook nog naar school en dan is 1 vak eigenlijk wel erg belangrijk, kan ik eigenlijk niet missen. Dus hopen dat ik me morgen beter voel en wel gewoon naar school ga. Desnoods ga ik alleen die 3 kwartier 's middags naar dat ene vak. Al heb ik dat vak van 's ochtends ook al een keer gemist, dus wil eigenlijk wel gaan. Nouja, vandaag dus maar een dagje rustig aan doen en dan zien we morgen wel verder.
Donderdag laatste keer therapie voor de vakantie, dan 2 weken geen therapie. En afgelopen week en aankomende donderdag hebben we interpersoonlijke therapie en geen cognitieve therapie. Dus dan zit ik een maand zonder cognitieve therapie en dat vind ik wel erg lang
En tja, de laatste terapie voor de vakantie dat is wel balen, maar goed, dat is bij iedereen zo. En een maand zonder cognitieve terapie is niet heel erg handig, maar je kan er zelf wel mee verder gaan. Door zelf proberen eraan te werken en alle terapie daadwerkelijk naar d epraktijk over te brengen.
In ieder geval, beterschap
Hier vandaag redelijk op tijd opgestaan, rond 11 uur, wat dus bijna een uur eerder is dan voorgaande dagen.Hoewel ik weer niet al te best heb geslapen, kon niet in slaap vallen en ben weer veels te vaak wakker geworden tussendoor.
En vandaag ga ik dus iets actiever doen om 's avonds beter te slapen. Straks ff naar een kerstmarktje in de buurt, en daarvanuit ga ik ff naar de bieb wat boeken terugbrengen.
@ Gimmegore laat je nog weten hoe het is gegaan?
http://beta.uitzendinggem(...)-brein-default-brain
Ja, zag het idd in een voorstukje. Had de link al bij mn favorieten gezet, zodat ik het een keer kon kijken als ik tijd hadquote:Op maandag 13 december 2010 15:18 schreef Quickie_Butt het volgende:
Hier een linkje naar een interessante docu over de werking van het brein bij o.a. depressies. Vanaf 10 min gaat het over depressies, maar het is wel slim om het stuk daarvoor ook te bekijken. Ik vond het wel een openbaring!
http://beta.uitzendinggem(...)-brein-default-brain
Ik zet hem even bij mijn favorieten, misschien dat ik er binnenkort aan denk dat ik het ga kijken. Evengoed bedanktquote:
Hier een linkje naar een interessante docu over de werking van het brein bij o.a. depressies. Vanaf 10 min gaat het over depressies, maar het is wel slim om het stuk daarvoor ook te bekijken. Ik vond het wel een openbaring!
http://beta.uitzendinggem(...)-brein-default-brain
Ik ben wel blij dat we een en ander uitgesproken hebben.
Ga er nu even naar kijken.quote:
Hier een linkje naar een interessante docu over de werking van het brein bij o.a. depressies. Vanaf 10 min gaat het over depressies, maar het is wel slim om het stuk daarvoor ook te bekijken. Ik vond het wel een openbaring!
http://beta.uitzendinggem(...)-brein-default-brain
Zie je, het was helemaal niet zo erg. En het heeft dus toch wat opgeleverdquote:
Het is me eigenlijk best wel mee gevallen, maar nu is de vraag nog hoeveel er daadwerkelijk in praktijk wordt gebracht.
Ik ben wel blij dat we een en ander uitgesproken hebben.
Updatje van mij:
Vandaag is niet mijn dag, voor de 4e dag op een rij te weinig/veel, of te onrustig geslapen. En dat begint toch echt zijn tol te eisen.
verder ik weet niet waardoor het kwam, maar ik voelde me vanmorgen niet al te best maar ook niet slecht. En op bepaald moment kwam er echt een gigantische omslag, voor het eerst in weken kon ik gewoon voelen dat er een echt trieste bui aankwam.
En het wordt/werdt er niet beter op, ik zou om bepaalde dingen juist blij moeten zijn nu, maar ik kan alleen maar verdrietig voelen.
En ik mis die ene persoon met wie we hele diepe gesprekken hadden ook al waren ze maar digitaal, maar momenteel heb ik niks aan contacten, het gesprek loopt super snel dood, omdat ik me gewoon niet goed voel.
En nu lopen al heel rustig de tranen over mijn wangen sinds een kwartiertje, en ik ben weer terug bij het begin
En mijn afspraak met de psycholoog is afgezegd ivm. ziekte en nu zit ik waarschijnlijk een hele maand zonder afspraak tot ergens in januari. En de psycholoog is eigenlijk de enige persoon met wie ik over dingen kan spreken
Maar goed ik ga zo ff een serie kijken, en daarna maar slapen.
Cafpow, balen dat het nog steeds niet jouw dag is. Zolang achter elkaar niet goed slapen gaat idd zijn tol eisen ja. En rot dat die afspraak met die psych niet door gaat, een maand zonder is wel lang, helemaal als je verder weinig contacten hebt en het er niet over kunt hebben. *dikke knuffel*
Ik ben nog steeds ziek, dus vandaag weer niet naar school, wat betekent dat ik kerstvakantie heb ( nouja, moet nog 1 verslag maken van de week, maar verder niets meer) Ik baal er wel van, want mis nou wel erg veel, maarja, het is niet anders.
ah, jammer dat je vandaag dus ook niet naar school kon. Maar wel lekker dat je niet veel meer aan werk hoeft te doen.quote:
GimmeGore, fijn dat het meeviel en dat er dingen zijn uitgesproken
Cafpow, balen dat het nog steeds niet jouw dag is. Zolang achter elkaar niet goed slapen gaat idd zijn tol eisen ja. En rot dat die afspraak met die psych niet door gaat, een maand zonder is wel lang, helemaal als je verder weinig contacten hebt en het er niet over kunt hebben. *dikke knuffel*
Ik ben nog steeds ziek, dus vandaag weer niet naar school, wat betekent dat ik kerstvakantie heb ( nouja, moet nog 1 verslag maken van de week, maar verder niets meer) Ik baal er wel van, want mis nou wel erg veel, maarja, het is niet anders.
Hier vandaag een beter dagje gehad, ben nu wel moe maar ben vandaag trots op mezelf. Eerst 's ochtends boodschappen wezen doen, een gigantische melkvoorraad gehaalf.
En daarna een pakketje in elkaar geknutseld, daarna naar de huisarts gefietst alleen maar om een afspraak te maken, welke voor as. donderdag is.
En ook nog eens het consulaat gebeld en nu prijzen vergelijken en tickets kopen
Maar nu neem eerst ik even een pauze..want ik ben veel te actief en hyper en als ik mijn rust niet neem sla ik vanavond kwa stemming weer om.
Hopelijk kom je de avond ook goed door.SPOILERIk kan de winter niet aan. Het is zo donker en zo koud. Twee weken lang voel ik me al verdrietig, huilerig, angstig. Er is niets gebeurd dus ik kan alleen de kou en donkere dagen de schuld geven. Het liefst lig ik de hele dag in bed en alles voelt als te veel. Dit is niet leuk.
Dat laatste wat ik moest doen is nu ook klaar. Alleen ff kijken of ik een afspraak kan veranderen omdat mijn ma ook meewil om gelijk een paar dingen van zichzelf te regelen. En eigenlijk had ik gehoopt alleen te kunnen gaan, maar goed nu kan ik mooi gebruik maken van een voordeelkaart
Verder morgen een gesprek bij het werkplein, aan de ene kant gieren de zenuwen door heel mijn lijf, omdat ik totaal niet weet wat mij te wachten staat, en dat is nogal iets waar ik wat moeite mee heb, en een van de dingen waar ik aan werk met mijn psycholoog, dus kan ik dat mooi proberen in de praktijk te brengen.
Verder donderdag moet ik echt vroeg op, heb om half9 een afspraak bij de Ha, alleen het is op 15 min. fietsen van huis vandaan.
En daarna gewoon de rest van de week rust tot maandag of dinsdag, wat weer een druk/lang dagje wordt. En daarna moet ik nog een cadeau kopen voor mijn ma(wel heel makkelijk cadeau overigens
)Overigens zit ik nu vol met zenuwen en kan niet stoppen met piekeren, door een mijn gesprek morgen en ten tweede de vakantie is klaar, toestemming/ticket alles geregeld. Nu alleen nog bepaalde familieleden op de hoogte stellen, maar dat doe ik voor kerst als cadeau (vooral voor mijn oma
) waar ze dus echt super blij mee zal zijn, want ze was aan het vragen wanneer we zouden gaan. En tussendoor ook nog wat plannen gemaakt met bekenden Zo nu ga ik ff een serie kijken om te proberen te ontspannen voor het slapen
Ow...@ swietje, tja die winterdip daar heb ik ook heel erge last van, vooral in de middag zet het echt keihard op. En ';s avonds op bed dus ook.
Maar probeer gewoon niet naar buiten te kijken en binnen voldoende licht aan te doen, dan valt het meestal nog wel even mee.
We helpen elkaar er wel doorheen
Nou lig ik daar weer een hele nacht wakker van
Vicieuze cirkel much?
Dinsdag wordt het 's avonds altijd veel te laat. Wil mezelf straks nog wel een keer de deur uit duwen om boodschappen en zo te doen omdat het morgen rotweer wordt.
Swietje, ja, ik heb ook erg last van een winterdip, vandaag is het mooi weer, dus probeer vandaag zoveel mogelijk naar buiten te gaan als je kunt!
GimmeGore, wat voor keuze heb je gemaakt?
Hier goed geslapen en begin al weer wat minder ziek te worden. Wil vandaag toch wel een paar dingen doen, zoals was opruimen en nieuwe was wassen en kerstkaarten schrijven en die op de bus doen. Hopelijk bezorgt TNT ze nog voor de kerstdagen, al die stakingen schieten niet echt op
ow, nou, ik hoop dat het morgen niet zo'n rotweer is, want ik moet om 8 uur de deur uit naar de huisarts.quote:
Ha lekker zonnetje buiten, ik word gelijk een beetje meer wakker
Dinsdag wordt het 's avonds altijd veel te laat. Wil mezelf straks nog wel een keer de deur uit duwen om boodschappen en zo te doen omdat het morgen rotweer wordt.
En is het booschappen doen nog gelukt?
Heel veel dingen zijn een circel en vooral het keuzes maken. En geloof ik heb daar last van. Ik gebruikte vroeger(tot een half jaar terug) meestal het "dobbelsten" methode. Kortom ik zei vantevoren, kom er een 3 uit doe ik X en komt er een 5 uit doe ik Y. En ik ging netzolang tot een van die 2 eruit kwam. En wat als eerste kwam deed ik. En nu met de psycholoog is er toch veel vooruitgang geweest kwa besluitvorming. Ik neem sommige besluiten zonde de dobbelsteen, maar meer bewust, ook al stel ik het tot ehet allerlaatste uit.quote:
Pffffff, ik zit me nu helemaal op te vreten over dat ik morgen een keuze moet maken over wat ik hierna moet.
Nou lig ik daar weer een hele nacht wakker van
Vicieuze cirkel much?
Geod dat je vandaag weer dingen probeert te ondernemen. En ach..tnt , niks aan te doenquote:
cafpow, veel succes met je gesprek op het werkplein vandaag! En fijn dat de vakantie nu geregeld is
Swietje, ja, ik heb ook erg last van een winterdip, vandaag is het mooi weer, dus probeer vandaag zoveel mogelijk naar buiten te gaan als je kunt!
GimmeGore, wat voor keuze heb je gemaakt?
Hier goed geslapen en begin al weer wat minder ziek te worden. Wil vandaag toch wel een paar dingen doen, zoals was opruimen en nieuwe was wassen en kerstkaarten schrijven en die op de bus doen. Hopelijk bezorgt TNT ze nog voor de kerstdagen, al die stakingen schieten niet echt op
Nou, hier loopt het wel redelijk. Ben momenteel net een stuiterbal van hyperactied, ben daarom maar even achter de pc gaan zitten.
Vandaag een pakket weggebracht naar een tnt afgifte punt hier in de buurt. EN naar mijn gesprek op het werkplein geweest.
En ja hoor mijn prive soap krijgt nog een vervolg
Ik was vandaag op gesprek bij mijn 5e klantmanager in minder dan 2 jaar
en weer het hele verhaal vanaf het volgen van mijn mbo tot nu verteld...en ik wordt echt gek van het herhalen.Goed ik zou dus aangemeld worden voor team exit, maar daar zien ze niet teveel toekomst in omdat ik voor mijn grootste probleem(psychologisch) in behandeling ben, kunnen zij er neit veel aantoevoegen. En de maatschappelijk werker heeft ook niet veel te doen, omdat de schulden die ik heb, daar kunnen zij niks voor betekenen(studieschuld bij de ibgroep) en die moet ik gewoon rustig aan afbetalen, en ik ben er zelf al voor aan het sparen
En kwa huisvesting, tja ik wil over een tijd wel opmezelf gaan, maar ik wacht eerst even af tot ik aan de studie begin, dat heeft meer prioriteit tenzij het op bepaald moment zo mis gaat thuis dat ik gelijk de deur uit moet. Maar dat zal niet snel gebeuren.
Maar goed, ze gaan rond de 30e mijn geval bespreken, en daarna kijken wat ze met me doen en of ik nou wel of niet in team exit blijf of wat anders.
Ondertussen kan ik even rustig kijken naar wat te doen in de toekomst
Continu blijven doen waar ik bang voor was (pleinvrees), daardoor word het steeds wat minder.
Ik hoop dat je niet ver hoeft te reizen morgen. ANWB waarschuwt voor files en zo.quote:
[..]
ow, nou, ik hoop dat het morgen niet zo'n rotweer is, want ik moet om 8 uur de deur uit naar de huisarts.
En is het booschappen doen nog gelukt?
Ja gelukkig heb ik mezelf de deur uit geduwd. Ik heb wel minder gedaan dan ik van plan was want ik wou niet zo lang wegblijven en voor donker weer terug thuis zijn. Dus heb ik nu b.v. geen kaas meer want de meeste kaas daar lust ik niet. Ze hadden nog een edammer die wil ik wel proberen maar zonder kaasschaaf vind ik het toch een beetje gevaarlijk.
Terug thuis valt het noodkacheltje om dus die heeft nu beide pootjes afgebroken. Niet zo makkelijk om een noodoplossing te bedenken want de onderkant van dat rotding is scheef en niet horizontaal. Kan hem in de achterkamer tegen de muur laten leunen en dan stutten met mijn -multifunctioneel inzetbare hahaha- gewichtschijven maar dan moet ik wel die kamer ook gaan verwarmen (doe ik nu niet want het is niet nodig en kost alleen maar extra stroom).
Plan B. Laat hem leunen tegen een lege verhuisdoos. Ik stem voor plan B en ga het zo uitvoeren
Ja ik ben nog steeds blij met mijn eigen plekje maar het is wel iedere keer geknutsel en daar baal ik wel een beetje van.
Goed dat je je gesprek achter de rug hebt, ja vervelend wel dat je steeds weer je hele verhaal moet vertellen.
tja, ze zeggen altijd dat de beste methode om je angsten te overwinnen het jezelf ermee confronteren is.quote:
Zelf heb ik 12 jaar last gehad van paniekaanvallen, opgelost met regressie.
Continu blijven doen waar ik bang voor was (pleinvrees), daardoor word het steeds wat minder.
Onbewust maak ik me druk over morgen, moet voor het eerst in maanden weer vroeg op half8 terwijl ik gewend ben om rond half 11 mijn bed uit te kruipen. En gezien het feit dat ik totaal niet moe ben nu, zal ik waarschijnlijk niet veel slapen wat tot niet veel goed kan leidenquote:
[..]
Ik hoop dat je niet ver hoeft te reizen morgen. ANWB waarschuwt voor files en zo.
Ja gelukkig heb ik mezelf de deur uit geduwd. Ik heb wel minder gedaan dan ik van plan was want ik wou niet zo lang wegblijven en voor donker weer terug thuis zijn. Dus heb ik nu b.v. geen kaas meer want de meeste kaas daar lust ik niet. Ze hadden nog een edammer die wil ik wel proberen maar zonder kaasschaaf vind ik het toch een beetje gevaarlijk.
Terug thuis valt het noodkacheltje om dus die heeft nu beide pootjes afgebroken. Niet zo makkelijk om een noodoplossing te bedenken want de onderkant van dat rotding is scheef en niet horizontaal. Kan hem in de achterkamer tegen de muur laten leunen en dan stutten met mijn -multifunctioneel inzetbare hahaha- gewichtschijven maar dan moet ik wel die kamer ook gaan verwarmen (doe ik nu niet want het is niet nodig en kost alleen maar extra stroom).
Plan B. Laat hem leunen tegen een lege verhuisdoos. Ik stem voor plan B en ga het zo uitvoeren
Ja ik ben nog steeds blij met mijn eigen plekje maar het is wel iedere keer geknutsel en daar baal ik wel een beetje van.
Goed dat je je gesprek achter de rug hebt, ja vervelend wel dat je steeds weer je hele verhaal moet vertellen.
ach, ik hoef 10 minutjes te fietsen met redelijk weer, met wat meer regen een kwartiertje. En de zenuwen beginnen er toch wel in te kruipen nu.Omdat ik naar de huisarts ga ivm. last van een oor wat komt en gaat en nog wat andere dingen, waar ik me niet al te gemakkelijk bij voel. EN het feit dat de huisarts bij wijze van een totale vreemde is helpt niet echt. Het is dezelfde ha sinds ik baby ben, maar ik zie hem gemiddeld max. 1x per jaar.
En ook al zou ik alleen gaan om een herhaalrecept toch krijg ik last van zenuwen en dat is best irritant.
Maar goed, balen van dat noodkacheltje vooral met dit weer, dan heb je hem nogal nodig.
Maar goed, nood is nood, plan b klinkt in ieder geval redelijk. EN een tip om het niet te duur te maken en toch redelijk structureel op te lossen, zoek een plank van de hoogte van de pootjes, meet de scheefheid op, en ik zou zeggen ga lekker zagen en dan heb je toch een betere oplossing.
Zo, de rest van de week wordt lekker rustig, En ik zit te denken om te kijken of ik dat team exit van vandaag mischien kan gebruiken voor huisvesting, maar ik wil eigenlijk pas opmezelf zodra de studie begonnen is, dus dat lijkt me ook niet echt nodig.
Maar goed ik moet zowieso nog wachten of ik er terechtkomt. En de soap waarin ik "hoofdrolspeelster" ben gaat gewoon rustig door
Ik begrijp waarom je verwachtte niet goed te slapen vannacht, hoop dat je toch nog een paar oogjes hebt kunnen dichtknijpen. En dat de ha straks met een effectieve oplossing komt voor je klachten.quote:
[..]
Maar goed, balen van dat noodkacheltje vooral met dit weer, dan heb je hem nogal nodig.
Maar goed, nood is nood, plan b klinkt in ieder geval redelijk. EN een tip om het niet te duur te maken en toch redelijk structureel op te lossen, zoek een plank van de hoogte van de pootjes, meet de scheefheid op, en ik zou zeggen ga lekker zagen en dan heb je toch een betere oplossing.
Ja de kachelsoap. Vorige week had de definitieve gaskachel moeten komen. Niet gekomen en ook geen bericht gehad. En bedankt voor de tip. Maar wegens mijn opslagsoap kan ik er niets mee want ik heb maar een deel van mijn gereedschap hier. De huidige opstelling valt niet om, dat is al iets. En is alleen lastig als ik de deur uitga maar ik houd niet van kou dus dat zal zo min mogelijk gebeuren.
Plan voor vandaag, een goede planning en boodschappenlijst maken voor morgen. Zag dat ik vrijdag en dinsdag mijn laatste vrijwilligersdienstjes heb dus hoogste tijd om koelkast aan te vullen. En mijn derde krachttraining - denk dat ik mijn programma iets aanpas om de deadlift te gaan leren. En ja die oefening is even zwaar als de naam aangeeft :-P
maar mijn lieve personal trainer heeft mij een zeer gedetailleerde beschrijving gestuurd van spier tot gewricht hoe je hem moet doen dus ik ga het toch maar proberen.
Hier inmiddels terug van de ha. En zo stom als ik ben, heb ik vandaag een verkeerde route genomen, waardoor ik ongeveer halverwege erachter kwam dat ik in een rondje aan het rijden was en eigenlijk weer terug naar huis fietste ipv. naar de ha
Maar eenmaal binnen 5 minutjes en klaar is kees. Heb wat druppels voor mijn oor en neus meegekregen. En het probleem ligt volgens de ha aan het feit dat mijn neus nogal snel opdroogt, waardoor een verbinding tussen het oor en neus super gevoelig wordt en ik last van mijn oor krijg. Dus moet nu maar iedere dag gedurende een week druppels gebruiken.
Verder vannacht van 3 tot ongeveer half8 geslapen, maar tussendoor echt veel te vaak wakker geworden. En toen de wekker ging had ik net de slaap goed te pakken. Dus zit nu ff op bed met de laptop en ga straks maar even dutje doen
Ik heb net getraind als een beest. Nieuwe oefening toegevoegd aan het programma en die schijnt heel zwaar te zijn maar dat viel me reuze mee. Zou er zo een paar gewichten aan toevoegen en het nog eens doen. Maar toch maar niet. De uitgangspositie voor die oefening is niet helemaal goed dus ik ga eerst even de juiste stang kopen en het dan nog eens doen.
Ik moet om 10 over 2 naar de HA, eindelijk een afspraak gemaakt om slaapmedicatie te vragen. Want vannacht weer maar iets van 3 uur geslapen, omdat ik zo lig te piekeren over de komende drukte. Tot 6 februari (!!!) hebben we elk weekend wel wat, Kerst, Oud en Nieuw, mijn verjaardag, verjaardag van zwager en van vader, feestavond van de voetbal en verjaardag van mijn moeder. December is al zo'n drukke maand, maar bij ons loopt het dus door tot begin februari. En ik heb echt geen idee hoe ik dat ga overleven
Vanochtend therapie gehad, bij interpersoonlijke therapie niet aan de beurt geweest. Bij conditietraining heerlijk op de grote trampoline gesprongen, was echt fijn. Ik sta op de wachtlijst voor individuele therapie. Yay weer een wachtlijst waar ik op sta
Mocht het in de kerstvakantie nog slecht gaan en als ik er behoefte aan heb kan ik wel iemand bellen en misschien tussendoor nog een gesprek hebben, want heb dus 2 weken geen therapie.Wel balen dat die afspraak met HA zo midden op de middag is, want nu kan ik dus niet vanmiddag slapen. Maar afspraak kon niet anders, dus moet dan maar.
Jammer dat je geen slaap medicatie kreeg, maar Anti-depressiva. Maar aan de andere kant mischien ook wel wat beter, die helpen je mischien met iets meer dan slapen, en je kan ze de hele vakantie uittesten, en als het niks alsnog stoppen ermee.quote:
Huisarts wilde geen slaapmedicatie geven, vond het toch verstandiger om aan de anti-depressiva te gaan. Ik heb me er lang tegen verzet, maar ga het nu toch maar proberen. Ik heb net bij de apotheek Sertraline (50 mg) meegekregen en moet na de feestdagen weer naar de huisarts om te kijken hoe het gaat en of het opgehoogd moet worden. Denk wel dat het slim is om er nu mee te beginnen, omdat ik nu vakantie heb. Als ik dan veel last heb van bijwerkingen is dat niet zo erg, omdat ik toch niet naar school ofzo hoef. Maar vind het toch wel spannend hoe het zal gaan...
En ach, over een maand tijdens je terapie kan je er mischien met een psycholoog/deskundige over praten.
Hier gaat het wel redelijk, ook al ben giga moe. Heb niet kunnen slapen, dus maar weer uit bed gekomen, en maar uithouden tot vanavond en desnoods gewoon extra vroeg mijn bed in. Want als ik nu zou slapen dan lig ik om 3 uur vannacht nog wakker
Verder goed uitrusten want morgen mag ik de ziektekostenverzekeraar bellen, omdat er vandaag bij het ophalen van de medicatie aardig wat misging, en iets wat vergoed zou worden nu dus niet vergoed is.
Maar goed, ik zie het morgen wel
Voor volgende week moet ik opschrijven waar ik mee zit, wat ik graag aan mezelf zou willen veranderen.
Omdat ik ook best wel op zie tegen mijn stage periode. Ik zou wel op het OM stage willen lopen, maar daar vind ik mezelf bijvoorbeeld niet goed genoeg.
Ik heb wel gehoord dat ik wel sociaal ben, omdat ik me dus stoor aan het feit dat ik mezelf niet sociaal vind
Sterktequote:
Huisarts wilde geen slaapmedicatie geven, vond het toch verstandiger om aan de anti-depressiva te gaan. Ik heb me er lang tegen verzet, maar ga het nu toch maar proberen. Ik heb net bij de apotheek Sertraline (50 mg) meegekregen en moet na de feestdagen weer naar de huisarts om te kijken hoe het gaat en of het opgehoogd moet worden. Denk wel dat het slim is om er nu mee te beginnen, omdat ik nu vakantie heb. Als ik dan veel last heb van bijwerkingen is dat niet zo erg, omdat ik toch niet naar school ofzo hoef. Maar vind het toch wel spannend hoe het zal gaan...
Diep van binnen ben jij dus wel sociaal. En het opzien tegen dingen die onbekend zijn is redelijk normaal ..dat had ik ook voordat mijn stage begon wilde ik het liefst overal mee stoppen en me in een kamertje op mijn stage opsluiten.quote:
Omdat ik zelf er niet uit ben gekomen heb ik volgende week nog een consult volgende week.
Voor volgende week moet ik opschrijven waar ik mee zit, wat ik graag aan mezelf zou willen veranderen.
Omdat ik ook best wel op zie tegen mijn stage periode. Ik zou wel op het OM stage willen lopen, maar daar vind ik mezelf bijvoorbeeld niet goed genoeg.
Ik heb wel gehoord dat ik wel sociaal ben, omdat ik me dus stoor aan het feit dat ik mezelf niet sociaal vind
Verder goed dat je binnenkort nog een gesprek hebt, helpt mishcien nog wat verder op weg.
Hier daarstraks een gigantische zenuw/depressie/hyperactieviteits shot gehad. Omdat ik achter een gigantische fout ben gekomen, blijkt dat ik vakantie heb 27 februari..maar dat mijn ticket per ongeluk voor de 27 was geboekt maar in maart :s
Dus ik als een gek telefoonnr. zoeken en bellen en zoeken en rekenen (met financieen) en de zenuwen waren niet te houden...maar nu is het over. Heb de reis moeten anuleren tegenover een vergoeding van ongeveer 170 euro, en een nieuw ticket moeten boeken voor andere datums, met ene verlies van maar 170 euros, wat nog redelijk is.
EN ik kan nu lekker gaan rusten..maar moet eerst rusitg zien te worden
ik ben net een stuiterbalDankjequote:
Ik heb net mijn eerste dosis anti-depressiva ingenomen (alleen, vriendlief is nu nog wel aan het werk) en vond het toch wel erg moeilijk
Heb het echt met tranen in mn ogen ingenomen. Ik heb het zo lang zonder geprobeerd, maar ik red het gewoon echt niet meer zonder. En dat komt toch wel hard aan Verder wel goed geslapen vannacht, dus dat scheelde wel. Al was ik wel vroeg wakker voor mijn doen ( 10 uur) omdat ik toch wel erg bang was voor eerste dosis.
@cafpow: kan me goed voorstellen dat je dan een zenuw/hypershot krijg als je daar achter komt. Gelukkig dat je het allemaal nog hebt kunnen omzetten, maar 170 euro is toch een boel geld hoor. Vannacht goed kunnen slapen?
Mocht er wat zijn mag je me altijd een pm sturen
Bijwerkingen komen wel snel, heb nu al last van een droge mond, last van mn buik en hoofdpijn. Maar even lekker douchen nu
Weer even een wat minder momentje. Ging zo goed de laatste tijd, maar nu zal ook wel vermoeidheid een rol spelen, dat ik weer tranen in mijn ogen voel.
En misschien wel ik wel/nog steeds te graag en moet me realiseren dat dat gewoon weg (nog) niet mogelijk is, maar dat wel wel op de juiste koers liggen. Maar toch is dit gevoel gewoon niet prettig om zo af en toe te hebben. Maar wie weet is dit zo weer over en voel ik me dadelijk weer zoals ik me de afgelopen tijd voelde.
Misschien ben ik ook wel te bang dat meallemaal te veel wordt, vanaf 10 januari ga ik een dag meer werken (nog steeds vrijwillig). En wil gewoon niet dat ik weer net als afgelopen zomer mezelf voorbijloop en weer een flinke zet achteruit wordt gekegeld.
Zucht..
Verder, tja 170 euro is veel, maar als ik denk dat ik zonder reis had kunnen komen te zitten en ruim 1200 verloren, tja dan vindt ik 170 nog erg meevallen...
Maar gelukkig is alles in orden, nu even een originele manier verzinnen om familie digitaal op de hoogte te stellen van mijn bezoek.
Verder loopt het hier vandaag wel redelijk, ben lekker buiten wezen eten (wokken), en ff centrum ingeweest. En nu ben ik bekaf en zit ik lekker met een kop thee achter de pc.
@ bos, ach mindere momenten zullen er altijd zijn. EN zolang je maar rustig het meer werken opbouwt komt het wel goed. Kan je niet anders eerst een halve dag meer werken en zo steeds verder opbouwen?
Inmiddels gaat het wel redelijk, nog wel een droge mond en last van mn buik, maar het is goed te doorstaan. heb vanmiddag ook gewoon een was gedraaid en opgehangen en boodschappen gedaan enzo
Jouw dag klinkt goed
Ja, was wel een goede dag. ben nu alleen helemaal op. En nog een paar leuke winterse foto's gemaaktquote:
@Cafpow: ja, dan is 170 euro niet veel als je ook 1200 euro kwijt had kunnen raken,
Inmiddels gaat het wel redelijk, nog wel een droge mond en last van mn buik, maar het is goed te doorstaan. heb vanmiddag ook gewoon een was gedraaid en opgehangen en boodschappen gedaan enzo
Jouw dag klinkt goed
Maar dat komt ook doordat ik meer moeite heb met inslapen laatste tijd.Ik werk maar 2 tot 3 uur per dag en zoveel zal ik die dag extra ook werken. Dat had ik even moeten vermelden, sorryquote:
@ sylvana, hopelijk gaat het inmiddels iets beter met die bijwerkingen en vallen ze wel mee.
Verder, tja 170 euro is veel, maar als ik denk dat ik zonder reis had kunnen komen te zitten en ruim 1200 verloren, tja dan vindt ik 170 nog erg meevallen...
Maar gelukkig is alles in orden, nu even een originele manier verzinnen om familie digitaal op de hoogte te stellen van mijn bezoek.
Verder loopt het hier vandaag wel redelijk, ben lekker buiten wezen eten (wokken), en ff centrum ingeweest. En nu ben ik bekaf en zit ik lekker met een kop thee achter de pc.
@ bos, ach mindere momenten zullen er altijd zijn. EN zolang je maar rustig het meer werken opbouwt komt het wel goed. Kan je niet anders eerst een halve dag meer werken en zo steeds verder opbouwen?
Ik hoop voor je dat je ingeloot wordt. Ik kan ook bijna niet wachten op mijn proefles mindfullness, die is op 9 januari. Iedereen in mijn omgeving zegt wel dat het goed voor me kan zijn.quote:
Ik heb net die aflevering van Labyrint over mindfulness gezien, goeie docu! 12 januari heb ik gesprek bij Mediant en daarna hoor ik of ik ben ingeloot voor mindfulnesscursus. Als dat niet zo is ga ik toch maar naar Nijmegen toe denk ik
Ik denk zeker dat het goed kan zijn. Ik ben er thuis al een aantal maanden mee bezig, met mindfulness en meditatie. Heb wel 1 keer een meditatieworkshop gevolgd, maar een 8-weekse training lijkt me helemaal ideaal, dan heb je ook echt een stok achter de deur. Want nu schiet het er thuis toch wel vaak bij in. En als je het regelmatig doet, dan blijf je het ook wel doen, helemaal als je het goede effect merkt natuurlijkquote:
[..]
Ik hoop voor je dat je ingeloot wordt. Ik kan ook bijna niet wachten op mijn proefles mindfullness, die is op 9 januari. Iedereen in mijn omgeving zegt wel dat het goed voor me kan zijn.
Sylvana, knap hoor dat je het toch hebt ingenomen. En je moet het niet als falen zien want dat is het niet. Die medicijnen worden je voorgeschreven omdat je dat nu gewoon een tijdje nodig hebt.
precies hier ben ben ik het mee eens. EN zowieso moet je jezelf en je lichaam tijd geven om te wennen aan de medicatie. Want de werking van je lichaam en geest wordt overhoop gehaald en mote zich aanpassen aan de nieuwe manier van funccioneren.quote:
Groepsknuffel
Sylvana, knap hoor dat je het toch hebt ingenomen. En je moet het niet als falen zien want dat is het niet. Die medicijnen worden je voorgeschreven omdat je dat nu gewoon een tijdje nodig hebt.
nou heb ik dus totaal geen slaap meer en weet ik dus nu ook al dat mijn humeur voor de rest van de dag verziekt is
Heb veel sombere gedachtes de laatste tijd(het heeft allemaal geen zin enzo) ik wil erover praten.
Afspraak met de psycholoog is pas weer over 3 weken.
Zo laten of zal ik kijken of ik eerder langs kan komen?
Altijd bijzonder opgewekt en vrolijk geweest, maar ik merk zelf dat het de laatste jaren gewoon moeite en energie kost om het allemaal in de positieven te houden.
Weinig puf/zin en interesses meer in m'n hobby's, kan me al jaren amper tot niet concentreren op dingen of iets afmaken, voel me ondertussen vaker down dan blij, de negatieve dingen blijven me langer bij dan de positieve die ik veelal gewoon vergeet en ik loop genoeg dagen met het gevoel rond dat het allemaal niet zo nodig meer hoeft en heb het idee dat er nog maar iets groots hoeft te gebeuren op negatief gebied en dat ik knap.
Ben al die jaren eigenlijk nooit zo serieus bezig geweest m'n psychologische kant, schreef wat dingen van me af en dat was het dan wel dacht ik, maar ik merk steeds meer dat ik nog bijzonder veel blijf zitten met dingen die gebeurd zijn, dat ik het niet los kan laten, het me beïnvloed, haal minder plezier uit relaties, uitgaan, vrije tijd of de zaken die normaal mijn interesse hadden en er gaan dagen voorbij dat ik de verplichte dingen doe en verder niets anders, gewoon omdat ik me er niet toe kan zetten.
Hoe dan ook, ik denk en 'vrees' dat ik ook maar een de stap moet wagen om me eens door te laten lichten door een psych, al vrees ik meer de uitkomsten dan de gesprekken en de te behandelen punten.
Ik ga deze week dus maar naar de huisarts voor een doorverwijzing, want ik wil gewoon weer de oude worden, nouja eerder de nieuwe aangezien 'de oude' al sinds m'n jonge kinderjaren niet bepaald geweldig was.
Best maf eigenlijk hoe erg je tegen zoiets opziet, heb al bergen aan medicijnen, afsprakenkaarten en consulten liggen thuis, maar het idee dat het in m'n bovenkamer niet geweldig zit en iemand anders dat mogelijk bevestigd voelt toch wel beangstigend.
quote:
Groepsknuffel
Sylvana, knap hoor dat je het toch hebt ingenomen. En je moet het niet als falen zien want dat is het niet. Die medicijnen worden je voorgeschreven omdat je dat nu gewoon een tijdje nodig hebt.
Dank jullie wel en zo is het natuurlijk ook, alleen toch voelt het nog wel een beetje als falen. Maarja, heb dan ook weinig zelfvertrouwen, dus geef mezelf al snel ergens de schuld van of dat ik gefaald heb. Hoop dat ik het ook zoals jullie kan gaan zienquote:
[..]
precies hier ben ben ik het mee eens. EN zowieso moet je jezelf en je lichaam tijd geven om te wennen aan de medicatie. Want de werking van je lichaam en geest wordt overhoop gehaald en mote zich aanpassen aan de nieuwe manier van funccioneren.
Ik zou proberen om eerder een afspraak te maken, helemaal met de feestdagen in zicht is 3 weken nog wel erg lang.quote:
Ik heb even jullie hulp nodig.
Heb veel sombere gedachtes de laatste tijd(het heeft allemaal geen zin enzo) ik wil erover praten.
Afspraak met de psycholoog is pas weer over 3 weken.
Zo laten of zal ik kijken of ik eerder langs kan komen?
Lastpost, goed van je dat je om een doorverwijzing gaat vragen, klinkt als een goede beslissing als ik zo je verhaal lees. Succes!
Hier vannacht wel redelijk geslapen, vriendlief ligt nog te slapen, maar ik was wakker en had geen zin meer om te blijven liggen. Ben benieuwd hoeveel sneeuw er nog gaat vallen. Als dat niet veel is vanmiddag even de stad in, anders blijven we lekker warm thuis
hier beginnen we vandaag rustig. Vandaag wordt een huiselijk dagje, een beetje afstoffen/stofzuigen enzo. Heb helemaal geen zin om vandaag naar buiten te gaan
lekker een dagje mezelf thuis bezig houden.@ Gimmegore,
(Knuffel.) Hoop dat je toch wat hebt kunnen slapen.@ Scarface, ik zou toch echt contact opzoeken met je psych. Desnoods gewoon om even te bespreken wat je kan doen met de stemming waarin je loopt. Enne, pm me maar gerust als je dat nodig en of prettig vindt.
@ Lastpost, zoals ik het lees is het beste idd hulp zoeken in jou geval want als je al tijden zo rondloopt is het wel duidelijk dat er geen vooruitgang inzit, en een prof kan je er mischien beter bij helpen.
@ Sylvana, je moet jezelf gewoon wat tijd gunnen. En vooral proberen afleiding te vinden, want als je constant bezig blijft met de medicatie(in je hoofd dan) dan heb je eerder kans op nare effecten.
Nou, ik ga beginnen met wat opruimen hier, ik heb echt een zooitje aan kleding en schoenen en papieren hier op mijn bureau liggen.
Succes met opruimen!
Word ik tenminste een beetje rustig van en stiekem ontloop ik dan mijn vriend eventjes.
Dat mis ik wel aan samenwonen. Ik kan me hier nergens terug trekken.
Misschien dat ik maar wat voor mezelf moet gaan zoeken
We hebben óf een ijskoude zolder óf een bloedhete kamer met reptielenquote:
Hoezo kun je je nergens terugtrekken in huis dan? Heb je geen aparte slaapkamer ofzo? Ik woon ook samen, maar als ik me even wil terugtrekken dan ga ik gewoon met een boek of de laptop in de slaapkamer zitten.
Wat allebei eigenlijk hobbykamers zijn van mijn vriend.
Slaapkamer kom ik niet echt tot rust, omdat het daar zo'n zooi is.
Ben eerst maar eens begonnen met schoonmaken/opruimen. Maar ik zit me nu wel op te vreten hoe hij zometeen thuis zal komen en hoe het dan gaat.
Gewoon, werken, maar ik weet niet wat voor bui hij nu weer heeft.quote:
Dat is idd wel lastig dan ja. Waarom zit je je op te vreten hoe hij zo thuis zal komen, waar is hij geweest dan? Succes met opruimen/schoonmaken!
Het kan best zijn dat hij nu zo'n beetje vergeten is wat er gisteren is gebeurd of dat hij nu doet alsof er niets gebeurd is
Hebben jullie die ruzie van gisteren niet uitgepraat dan?quote:
[..]
Gewoon, werken, maar ik weet niet wat voor bui hij nu weer heeft.
Het kan best zijn dat hij nu zo'n beetje vergeten is wat er gisteren is gebeurd of dat hij nu doet alsof er niets gebeurd is
Nee, want mijn vriend is boos naar bed gegaan en ik heb nog tot 02:00 op de bank gezeten, bibberen en huilen.quote:
[..]
Hebben jullie die ruzie van gisteren niet uitgepraat dan?
Ik sliep pas tegen een uurtje of 04:30 en toen ik wakker werd was hij al naar zijn werk.
En hij is nou thuis en doet alsof er niks aan de hand is.
Nou ja, hij is redelijk ontwijkend
*knuffel*quote:
[..]
Nee, want mijn vriend is boos naar bed gegaan en ik heb nog tot 02:00 op de bank gezeten, bibberen en huilen.
Ik sliep pas tegen een uurtje of 04:30 en toen ik wakker werd was hij al naar zijn werk.
En hij is nou thuis en doet alsof er niks aan de hand is.
Nou ja, hij is redelijk ontwijkend
Dat is ook niet echt fijn om met ruzie te gaan slapen en dat hij dan al weg is als je wakker wordt. Als je er nog erg mee zit zou ik er toch nog maar even met hem over hebben.
Verder hier net klaar, was vandaag echt enorm traag bezig. NU nog douchen en dan kan ik de rest van de middag/avond lekker niksen.
En ik moet zeggen ik ben blij dat ik vandaag de straat niet op ben gegaan, alleen maar even vuilnis wegbrengen hier om de hoek. Want het is hier echt meer dan spekglad
Hoe is het bij iedereen vandaag gegaan?
Hier wel goed, heb vandaag geen last van bijwerkingen en heb lekker lui op de bank Serious Request gekeken. Dat staat de komende dagen hier de hele dag aan. En tussendoor spelen vriendlief en ik dan spelletjes enzo
We hebben ook nog afgewassen, dus nog wel iets nuttigs gedaan. Stemming is wel redelijk goed, sneeuw ziet er wel leuk uit als je gewoon lekker warm binnen zit Hier ook een vergelijkbaar dagje met Serious Request
Zo meteen dat even onderbreken en dan BZV kijken 
Volgens mij was het overal wel een vergelijkbaar dagje, hier ongeveer maar dan zonder serious request. Wel super veel geslapen vanacht, bijna 12 uurtjes, van 12 uur s nachts tot half 12 vanmorgen.quote:
Gimmegore, hopelijk is het weer goed tussen jou en je vriend nu!
Hoe is het bij iedereen vandaag gegaan?
Hier wel goed, heb vandaag geen last van bijwerkingen en heb lekker lui op de bank Serious Request gekeken. Dat staat de komende dagen hier de hele dag aan. En tussendoor spelen vriendlief en ik dan spelletjes enzo
verder daarna een pakketje bij een multishop hier in de buurt wezen halen. Daarna thuisgekomen ff wat tomatensoep gedronken als lunch en naar de supermarkt gegaaan.
Was wel blij dat alles binnen een paar minutjes loopafstand van huis is, want het is me toch vermoeiend om in de sneeuw te lopen
Daarna lekker thuisgehangen, wat achter de pc, geholpen met kleren wassen enzo. En straks tv kijken. En daarna mijn bedje in.
x jaar terug, ik volgde opleiding schoonheidsspecialiste zodat ik de wens van mijn vriendje kon vervullen en thuis bij de kindjes blijven (zonder helemaal contact met de buitenwereld te verliezen, dan zou ik salon aan huis hebben). Maar toen ik een kamer nodig had om te oefenen was er voor mij opeens geen plaats (hoewel er dus wel een ongebruikte kamer was, alleen daar waren wat reparaties nodig).
Ik heb toen mijn eigen huis gekocht en ben daar gaan wonen. Een paar jaar later met hem getrouwd en nog een paar jaar later gescheiden. Want er was geen plaats voor mij in zijn leven.
Maar goed dat is mijn verhaal. Trek je eigen conclusies.
Dit weekend was niet veel soeps want ik had heel veel slaap. Heb zaterdagochtend wat ingehaald, ben op tijd naar bed gegaan. En vandaag rond het middaguur toch weer heel wat gedommeld hoewel ik dus dacht redelijk uitgerust te zijn.
Aan het eind van de middag toch mijn training gedaan. Kleine aanpassing met nieuwe oefening erbij. Hij was wel zwaar (moest gewicht boven mijn hoofd tillen) maar gelukkig wel eenvoudig om uit te voeren dus dat viel een stuk mee. En het voelt goed dat ik het toch maar gedaan heb.
Minder leuk is dat het nu definitief gedaan is met de stilte. Dat gesis van gaskachels.
Hier zijn de boodschappen voor de hele week weer in huis
Hier zit de supermarkt gelukkig ook vlakbij, is geen doorkomen aan. Donderdag gaan we lekker naar de sauna, hopelijk zijn de wegen dan wat beter begaanbaar.Mn lichaam went volgens mij vrij snel aan de meds, heb vandaag ook nog geen last van bijwerkingen
Heb al een was opgeruimd en een nieuwe was in de wasmachine gedaan. Die straks nog ophangen en verder lekker relaxen met de laptop op de bank en Serious Request aan
Ach toch prettig dat je ni gewoon een permanente oplossing hebt.quote:Op maandag 20 december 2010 14:48 schreef caroline88 het volgende:
Klein opkikkertje van de dag. De kachel is er ein-de-lijk.
Minder leuk is dat het nu definitief gedaan is met de stilte. Dat gesis van gaskachels.
Ik zit er echt doorheen voor vandaag heb echt geen zin meer en ben nu bekaf. En die sneeuw mag nu wel weer weg vindt ik.
Vandaag moest ik naar de bieb en met het Ov. Gaan is een ramp ik woon er ongeveer 15 minuten vandaan maar met het Ov. Is het bijna 45 min. Ben dus op de fiets gegaan was wel te doen maar ben nu dus echt helemaal op.
En dan moet ik zonodig mijn ma ophalen bij de supermarkt om het karretje te sjouwen en dat stomme mens kan haar klep niet dichthouden en loopt allerlei dingen te vertellen waarvan ik dus echt geen In heb om het aan te horen.
Dus dan wisselt mijn stemming nogal.
Maar goed ik straks even op bed liggen.
Mijn angsten lijken moeilijker aan te pakken, want die heb ik nog steeds. Echt voor de stomste dingen. Ik ben niet bang voor dingen (en dieren) waar andere mensen bang voor zouden zijn, maar ik kan gigantisch angstig zijn omdat ik een klein stukje moet fietsen. Ineens. Gewoon even naar de supermarkt is voor mij... nou ja, niet zo gewoon. De deurbel en telefoon beangstigen me ook heel erg. Ik schrik me er kapot door, elke keer wel. Een deur die opengaat als ik bijvoorbeeld in het ouderlijk huis ben en m'n hart zit in m'n keel. Echt heel erg. Ik tril ook veel en mijn ademhaling is onregelmatig. Ongeveer één keer in de maand krijg ik last van evenwichtsstoornissen (althans ik denk dat dat het is). Dan word het zwart voor mijn ogen, langzaam, krijg ik het afwisselend heel koud en warm, vaak verdwijnt mijn gehoor ook voor dat moment en mijn hart begint raar te slaan. Als ik niet snel kan zitten of liggen manifesteer ik me op de grond en wacht ik tot het over gaat. Het is een soort slow motion-flauwvallen en dan net niet helemaal. Ik ben sowieso al-tijd nerveus. Ik ben het liefst alleen tenzij iets afgesproken is, maar als iets onverwacht gebeurd slaat de angst weer toe, paniek. En naar de stad gaan vind ik doodeng. Doe ik ook amper. Veel mensen. (Een dagje pretpark is ook heel erg, dan zie ik er ook echt uit alsof alle energie uit me gezogen is. Kapot.) Of een verlichte snackbar binnenlopen (géén idee waarom). En het gekke is dat ik eigenlijk best een hoge pet van mezelf op heb. Ik kom er maar niet goed uit waar die angsten vandaan komen. Of het is omdat ik bang ben voor die mensen (onverwachte gebeurtenissen) of zo, of dat het echt met mij persoonlijk te maken heeft.
Ik heb echt van die momenten dat ik gewoon rustig met iemand een gesprek voer en ineens begint mijn been te trillen, mijn ademhaling gek te doen, worden mijn ogen helemaal droog (ik draag lenzen en dan zie ik ineens helemaal blurry) en/of ik begin te trillen/wankelen. Soms lijkt het alsof ik een berg angsten meer heb gekregen doordat die depressie zo goed weggewerkt is.
Heb net je verhaal doorgelezen. En weet niet wat te zeggen behalve succes met het overwinnen van je angstenquote:Op dinsdag 21 december 2010 04:28 schreef Grunge. het volgende:
Van mijn jarenlange depressie ben ik inmiddels af. Althans: ik weet alles zo goed te relativeren, ontwijken ook wel en de knop om te zetten dat ik er eigenlijk bijna het hele jaar geen last van heb gehad. Ik ben mezelf er heel erg voor aan het behoeden; het gaat bij mij echt flink mis als ik een diep dal zit. Luchtig door het leven gaan lukt me goed, verdringen werkt bij mij zonder dat het ineens terugkomt (tot nu toe).
Mijn angsten lijken moeilijker aan te pakken, want die heb ik nog steeds. Echt voor de stomste dingen. Ik ben niet bang voor dingen (en dieren) waar andere mensen bang voor zouden zijn, maar ik kan gigantisch angstig zijn omdat ik een klein stukje moet fietsen. Ineens. Gewoon even naar de supermarkt is voor mij... nou ja, niet zo gewoon. De deurbel en telefoon beangstigen me ook heel erg. Ik schrik me er kapot door, elke keer wel. Een deur die opengaat als ik bijvoorbeeld in het ouderlijk huis ben en m'n hart zit in m'n keel. Echt heel erg. Ik tril ook veel en mijn ademhaling is onregelmatig. Ongeveer één keer in de maand krijg ik last van evenwichtsstoornissen (althans ik denk dat dat het is). Dan word het zwart voor mijn ogen, langzaam, krijg ik het afwisselend heel koud en warm, vaak verdwijnt mijn gehoor ook voor dat moment en mijn hart begint raar te slaan. Als ik niet snel kan zitten of liggen manifesteer ik me op de grond en wacht ik tot het over gaat. Het is een soort slow motion-flauwvallen en dan net niet helemaal. Ik ben sowieso al-tijd nerveus. Ik ben het liefst alleen tenzij iets afgesproken is, maar als iets onverwacht gebeurd slaat de angst weer toe, paniek. En naar de stad gaan vind ik doodeng. Doe ik ook amper. Veel mensen. (Een dagje pretpark is ook heel erg, dan zie ik er ook echt uit alsof alle energie uit me gezogen is. Kapot.) Of een verlichte snackbar binnenlopen (géén idee waarom). En het gekke is dat ik eigenlijk best een hoge pet van mezelf op heb. Ik kom er maar niet goed uit waar die angsten vandaan komen. Of het is omdat ik bang ben voor die mensen (onverwachte gebeurtenissen) of zo, of dat het echt met mij persoonlijk te maken heeft.
Ik heb echt van die momenten dat ik gewoon rustig met iemand een gesprek voer en ineens begint mijn been te trillen, mijn ademhaling gek te doen, worden mijn ogen helemaal droog (ik draag lenzen en dan zie ik ineens helemaal blurry) en/of ik begin te trillen/wankelen. Soms lijkt het alsof ik een berg angsten meer heb gekregen doordat die depressie zo goed weggewerkt is.
Het spijt me dat ik een tijdje niks van me heb laten horen maar ik was drukdrukdruk met van alles en nog wat
Ik ben nu eindelijk een beetje aan het genieten van mijn kerstvakantie.
De vorige keer postte ik dat ik een niet zo leuk gesprek heb gehad bij de GGZ, laatst werd ik dus gebeld met de uitslagen van de tests, dat was een matige drepressie, angststoornis (nu niet omdat ik medicijnen slik) en agorafobie (pleinvrees) dat is alleen nu niet bij mij aanwezig maar dat komt omdat ik het ooit gehad heb ofzo.
Na die diagnose ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik het er eigenlijk niet mee eens was, na een lang gesprek met de huisarts die mij ook een aantal dingen heeft uitgelegd.. zei hij heb je ooit wel eens van een borderline gehoord... ik zo ja.. De huisarts denkt dus dat ik een borderline heb. Hij zou het nooit zeggen als hij het bijna niet zeker wist (zo is hij) dus ik heb me er al een tijdje bij neergelegd dat ik het gewoon heb, alle symptomen passen in mij dusja.
Nu heb ik ook nog verhoging van mijn medicijnen gehad (van 20 naar 30 mg) omdat ik tot februari moet wachten voor de therapie.
Ik moet ondertussen bij hem langskomen om polshoogte te nemen of dus alles goed gaat. Het is dus best wel heftig. Ik heb besloten om er volgende week langs te gaan omdat ik wil dat hij met de begleider van ggz belt om zijn 'diagnose' te overleggen. Ik weet niet of een huisarts een officieele diagnose mag stellen maarja. Ik heb wel is eerder gedacht aan een borderline dus het verbaaste me eigenlijk niks.
Nu hopen dat alles beter gaat. Ik voel me al een stukje beter omdat het een 'naam' heeft.
Hmm..als eerste kan een huisarts geen diagnose geven, dat moet door een gespecialiseerd persoon(volgens mij psycholoog/psychiater) gebeuren.quote:
Hallo mensjes,
Het spijt me dat ik een tijdje niks van me heb laten horen maar ik was drukdrukdruk met van alles en nog wat
Ik ben nu eindelijk een beetje aan het genieten van mijn kerstvakantie.
De vorige keer postte ik dat ik een niet zo leuk gesprek heb gehad bij de GGZ, laatst werd ik dus gebeld met de uitslagen van de tests, dat was een matige drepressie, angststoornis (nu niet omdat ik medicijnen slik) en agorafobie (pleinvrees) dat is alleen nu niet bij mij aanwezig maar dat komt omdat ik het ooit gehad heb ofzo.
Na die diagnose ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik het er eigenlijk niet mee eens was, na een lang gesprek met de huisarts die mij ook een aantal dingen heeft uitgelegd.. zei hij heb je ooit wel eens van een borderline gehoord... ik zo ja.. De huisarts denkt dus dat ik een borderline heb. Hij zou het nooit zeggen als hij het bijna niet zeker wist (zo is hij) dus ik heb me er al een tijdje bij neergelegd dat ik het gewoon heb, alle symptomen passen in mij dusja.
Nu heb ik ook nog verhoging van mijn medicijnen gehad (van 20 naar 30 mg) omdat ik tot februari moet wachten voor de therapie.
Ik moet ondertussen bij hem langskomen om polshoogte te nemen of dus alles goed gaat. Het is dus best wel heftig. Ik heb besloten om er volgende week langs te gaan omdat ik wil dat hij met de begleider van ggz belt om zijn 'diagnose' te overleggen. Ik weet niet of een huisarts een officieele diagnose mag stellen maarja. Ik heb wel is eerder gedacht aan een borderline dus het verbaaste me eigenlijk niks.
Nu hopen dat alles beter gaat. Ik voel me al een stukje beter omdat het een 'naam' heeft.
Ik hoop dat je een beetje een milde variant te pakken hebt, want een neef van mij die heeft dat dus en nou, ja laten we het erop houden dat het dus echt vaak goed misgaat.
Er zijn zelf tijden geweest waarin hij durende bepaalde perioden niet alleen gelaten mocht worden.
Maar goed ik wil je geen angst aanpraten.
Verder tja, als dingen een naam hebben dan ben je in ieder geval deels van die onzekerheid af, en kan je het een plekje en wat rust geven. Dat is bij mij en de PDD-Nos in ieder geval zo.
Van mijn kant uit, ben ik echt super moe de afgelopen dagen en slaap niet zo heel optimaal. maar ik val super diep. Maar lig super veel te dromen(waarbij ik wakker wordt met een soort angst/hyper gevoel), eigenlijk pieker ik in mijn slaap verder over alles wat mij nog een beetje dwarszit.
En tja, de sneeuw ben ik ook zat, de afgelopen 3 dagen al 2x op de fiets naar buiten geweest en dat is behoorlijk lastig, en vermoeiend. En morgen moet ik naar amsterdam wat zaakjes regelen voor mijn vakantie. En dat wordt dus de trein nemen, dus ik hoop dat ik niet komt vast te zitten op Amsterdam centraal met mijn moeder..want die gaat dan weer beginnen te zeuren en te klagen
Verder ben ik ook nog zwaar aan het balen, wat mijn mobieltje is dood. En dat wordt dus weer een uitgave die ik niet had verwacht.
Dus ik vraag aand e kerstman geld, want dan hoef ik iets minder in mijn buidel te tasten
Maar goed, ik kijk nog steeds op tegen de aanstaande kerstdagen, maar ik ben blij als ik ervanaf ben..
En nu kruip ik mijn bedje in
Ik doe mijn best om mijn slapen weer op orde te krijgen. Laat me 's avonds niet meer zo vaak verleiden om maar door te blijven gaan op het internet. Het gaat allemaal wel goedkomen maar ik ben niet zo alert dat ik nu verder weet wat ik zeggen moet om hier iemand te helpen. Sterkte.
En het is echt nog maar een paar nachtjes slapen tot 6 januari.
Er zijn ook regelmatig momenten (waaronder nu) dat ik er eigelijk helemaal geen zin meer in heb
herkenbaar anyone?Er geen zin meer in hebben qua je hele leven. Dat is voor mij persoonlijk niet echt herkenbaar.quote:
Pff ik zit er ook weer in geloof ik, helemaal niks kan me nog plezieren
Er zijn ook regelmatig momenten (waaronder nu) dat ik er eigelijk helemaal geen zin meer in heb
Wel heb ik vooral overdag moeite om me bezig te houden, dan heb ik weinig zin in de dingen die ik graag doe. Heb er ook weinig energie voor zelfs. In ieder geval voelt het niet goed aan om die dingen te doen.
Maar dat is niet wat je bedoelt, of wel?
Hmm..tja dit is wel herkenbaar. hoewel ik niet al te vaak tot zulke extremen kom. Heb ik dat als ik echt super moe ben heel erg.quote:
Pff ik zit er ook weer in geloof ik, helemaal niks kan me nog plezieren
Er zijn ook regelmatig momenten (waaronder nu) dat ik er eigelijk helemaal geen zin meer in heb
Nou, gisteren dus naar amsterdam geweest, op zich wel te doen me de trein, een vertraging van 20 minuten op de heenreis en 30 minuten bij de terugreis maar we hadden geen haast dus was het prima te doen.
Maar echt wat maken de buitenlandse autoriteiten er een zooitje van, heb een nieuw paspoort(dubbele nationaliteit) aangevraagd, en nu hebben ze weer problemene met mij in hun systeem.Waardoor mijn paspoort waarschijnlijk niet op tijd klaar is, tenminste voor mijn reis.
Dus moet ik met mijn nederlandse paspoort op zich geen probleem, maar ik ben 2 dagen te laat terug in Nederland.dus als ze stempelen en de autoriteit om mijn paspoort vragen kan ik in de problemen komen.Dus tja, allemaal super irritant.
Maar goed, wel heerlijk geslapen vannacht na ruim 10 uurtjes op straat in de kou rondlopen.
Alleen niet alle aankopen kunnen doen, dus mag nu even snel de laatste inkopen doen
GlenSpey, vervelend dat niks je meer kan plezieren en je er helemaal geen zin meer in hebt. Ik herken het eerste wel, maar het is niet zo dat ik het echt helemaal niet meer zie zitten of suïcudaal ben. Sterkte ermee!
Cafpow, wat een gedoe met dat paspoort zeg! Is het gelukt om alle aankopen te doen vandaag?
Hier gisteren heerlijk naar de sauna geweest, was echt lekker. Lekker in de sauna's geweest, in de baden, lekker een half uur een hamambehandeling gehad, lekker gegeten, was echt een relaxte dag dus
Vandaag lekker uitgeslapen en vanmiddag de was opgeruimd en schoongemaakt en opgeruimd enzo. Vanavond nog even afwassen en de finale-avond van Serious request kijken
Voel me best goed iig, slik nu een week sertraline en heb niet echt last meer van bijwerkingen, ben soms een beetje suffig, maar verder niet echt meer last van bijwerkingen, dus dat is wel fijn Ik zie wel een beetje op tegen de feestdagen, maar zie wel hoe het allemaal loopt.EN met dat paspoort heb ik altijd gedoe..ik weet niet wat het is, maar ze hebben altijd wel wat.
Wat fijn dat je de kerst zonder bijwerkingen kan doorbrengen.
EN tja opkijken tegen de kerstdagen is voor mij iets normaals, maar ach je moet er maar doorheen
Dus allen een prettige feestdagen
Gelukkig Kerstfeest Blij
en in 2011 word het vast beter En ik wordt hier gek, had een oom beloofd een aantal cd'tjes te maken voor hem, en daarna de labels enzo te printen..en ik krijg ze niet goed gezet
Zit nu bij pa en heb het behoorlijk zwaar nu. Probeer me groot te houden tegenover mijn vader, maar het valt niet mee. Hopelijk is het eten wel gezellig en lekker. We gaan zo wokken hier in huis.
Morgen naar mijn ouders toe. Heb er niet echt zin in. Maar ja, ik ga er maar heen met een idee van "let's get is over with" zo dat het niet meer hoeft voor een jaar.
Zo lastig dit, voel je je een paar dagen redelijk goed, doet gewoon de dagelijkse dingen, begeeft je zonder al te veel problemen tussen de mensen, maar toch lijkthet of het allemaal soms net te veel is, of je het allemaal niet goed doet of aankan.
Pff misschien moet ik wel dit gewoon even over laten gaan en zal ik me morgen wel weer beter voelen, maar ik ben de wisselvalligheid gewoon zat. Wil me gewoon net zoals 2 jaar terug goed voelen en overdag gewoon mijn dingen kunnen doen..
Maar misschien denk ik hier morgen wel weer anders over. want het gaat steeds beter met me en sta ik er beter voor dan 1 - 1.5 jaar geleden.. Maar toch steeds dat teruggeworpen worden..
Pff
precies zo denk ik er ook over. Vooral de laatste 4 kerst die ik hier in Nederland heb gevierd vindt ik zo saai. Voor mij is het net als 2 zondagen achter elkaar...met het verschil dat ik de dagen ervoor veel te doen heb, aan kleine dingen kopen.quote:
Fijne kerstdagen allemaal
Morgen naar mijn ouders toe. Heb er niet echt zin in. Maar ja, ik ga er maar heen met een idee van "let's get is over with" zo dat het niet meer hoeft voor een jaar.
Maar ik moet me toch groot houden, vanwege mijn ma.Zij is echt een kerstfanaat en kan zo overdreven veel genieten van alles en ik dus totaal niet.
En zat van dingen die ik dan weer merk, vanuit andere personen uit, waar ik zo gigantisch van baal. En ieder jaar raak nog ik nog meer teleurgesteld door bepaalde personen.
Maar goed, ik zit nu op bed, en ga straks maar slapen.
En dan nog ff tweede kerstdag door zien te komen en dan nog even oud en noeiw en dan is het weer klaar..ik kan echt niet wachten tot deze dagen over zijn
Ik heb ook nog geen idee waar ik ben vrijdag op zaterdag, Denk dat het beter is om thuis te blijven in een vertrouwde omgeving, Dan maar alleen het nieuwe jaar ingaan, leuk is anders natuurlijk maar het kan even niet anders.
Sowieso zoals zaterdag hier al gepost, lijk ik weer in een terugval te zijn beland. Zie het allemaal niet meer zitten enzo. Terwijl ik het allemaal 2 weken terug nog allemaal positief in zag.
Vandaag ook ik kon me maar niet toe zetten om iets te doen. Ja boodschappen is me nog net gelukt, maar daar is ook alles mee gezegd. wel heerlijk gekookt en lekker gegeten samen met mijn huisgenote, maar toch dat is even een lichte opleving voel ik me even een half uur goed en wordt het daarna in een keer weer een stuk droeviger, en waarom ben ik somber? Kan niks verzinnen en dat is misschien juist het frustrerende er aan....
Ach ja, misschien toch maar proberen met mijn behandelaren contact te zoeken, misschien weten zij wel een oplossing. Afspraken met hun zijn pas over een paar weken en dat is dus nog best wel een tijdje.
Ik ben gewoon weer alleen thuis zoals alle jaren. Al verwacht ik dat het dit jaar een stuk stiller zal zijn. Dus hoef ik niet meer tot 2 uur op te blijven tot al het vuurwerk is afgestoken.
Voor mij is kerst dus altijd dubbel, want aan de ene kant is het ieder jaar hetzelfde en met dezelfde persoon, maar aan de andere kant is het lekker rustig. Maar toch mis ik de drukte wel.
Oud& nieuw is hier altijd gewoon thuis met zijn 2tjes op de bank tv kijken en ik met pc/ipod..en dan rond half2 ofzo gewoon lekker naar bed, als de buren klaar zijn met het vuurwerk
ik heb daar ervaring mee. Het is wel prettig, alleen mij zelf hielp het op kort termijn om even rust te krijgen maar daarna keerde het toch weer terug. Maar als je op dat moment geen andere optie hebt is het heerlijk.quote:
Iemand hier ervaring met alles opschrijven om het te kunnen verwerken?
Ik kon na 1x schrijven meestal wel weer een paar dagen vooruit
Ja, ik heb mijn levensverhaal meerdere keren opgeschreven en als ik ergens mee zit schrijf ik het ook op om het helder te krijgenquote:
Iemand hier ervaring met alles opschrijven om het te kunnen verwerken?
Geeft vaak wel even rust in mn hoofd, maar het is niet zo dat het op de lange termijn echt werkt.. Dacht om half 9 op ned2 . Stond een stuk over in de spitsquote:
[..]
ik heb daar ervaring mee. Het is wel prettig, alleen mij zelf hielp het op kort termijn om even rust te krijgen maar daarna keerde het toch weer terug. Maar als je op dat moment geen andere optie hebt is het heerlijk.
Ik kon na 1x schrijven meestal wel weer een paar dagen vooruit
Hm. Ik wil wel iets wat op de langere termijn werkt. Ik had juist gedacht dat als ik alles opschrijf het ineens ook een heel stuk duidelijker is voor me wat er precies was en dat het dan makkelijker is om alles los te laten. Ik weet alleen echt niet hoe ik daaraan begin.quote:
[..]
Ja, ik heb mijn levensverhaal meerdere keren opgeschreven en als ik ergens mee zit schrijf ik het ook op om het helder te krijgen
Zijn er wel langere termijn oplossingen?
Ik ga het niet kijken hoor.quote:
Volgens mij komt er vanavond ook een docu hierover
De titel alleen al, "ïedereen depressief", op zo`n documentaire zit ik niet te wachten eigenlijk.
Het was maar als tip hoorquote:Op dinsdag 28 december 2010 18:07 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Ik ga het niet kijken hoor.
De titel alleen al, "ïedereen depressief", op zo`n documentaire zit ik niet te wachten eigenlijk.
Maar naast het uitschrijven heb ik ook veel zelfhulp boeken en trainingen gedaan. Met de nodige vragenlijsten die speciaal ontworpen zijn om inzicht te krijgen in waarom je dingen op een bepaalde manier voelt of doet. En het gekke is, vaak schrijf ik ongeveer hetzelfde maar af en toe komt er dan toch opeens een net iets andere kijk op het geheel of een lightbulb moment.
Hoe je eraan begint? Dat bepaal je zelf. Zulke boekjes zijn makkelijk te vinden, haal ze uit de bieb dan kost het je ook geen geld en zeker in het begin doe je nog wel eens een "miskoop". Want welke schrijver jou wel of niet aanspreekt dat is iets heel persoonlijks.
Of begin een dagboek.
Of een gratitude journal. Dat is een schrift waarin je elke dag 5 dingen opschrijft waar je dankbaar voor bent. Grote dingen, kleine dingen en soms ook best vaak dingen die je al eens eerder genoemd hebt. En soms meer dan 5. Maar nooit minder en je moet het elke dag doen.
Eigenlijk is dat iets heel anders dan dingen van je af schrijven en inzicht krijgen maar het is een leuke en opbouwende oefening. Ik doe het zelf al jaren. Vooral leuk toen ik werd uitgedaagd om achter elkaar 100 dingen op te schrijven waar ik dankbaar voor ben. Dat was echt een heel aparte ontdekkingsreis
Zo'n gratitudeboekje komt bij mij echt niet vol. Zou vandaag niet een ding kunnen noemen...
. En tegelijkertijd zeiden ze dat er teveel mensen aan de medicijnen zaten.En wat ik juist begreep was dat mensen juist niet meteen aan de pillen moesten gaan, maar eerst gewoon met praten het moesten proberen op te lossen. En dat alleen de hele zware gevallen nog aan de pillen moesten. Dan zouden er van de 800.000 mensen die aan de AD zitten nog 200.000 overblijven.
Ik vind nergens echt een topic over Anorexia, maar angst en depressie past er wel in eigelijk...
Tzit hem zo: heb al drie jaar een eetstoornis en ben in behandeling geweest. Maar het lijkst wel of ik er niet van af kom. Tblijft een moeiljik onderwerp om over te praten. Mensen snappen niet wat het is.
Tis niet van mager willen zijn, zo begint het niet.
Ik verloor mijn opa, mijn held, geraakte alle standvastigheid in mijn leven kwijt. Ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Nochtans ben ik sociaal en heb vele vrienden, mijn ouders en vrienden zagen het helemaal niet aankomen.
Anorexia hielp mij de pijn, de verwerking, niet te voelen. Ik had weer een doel, ik voelde mij veilig in de kooi van beenderen.
Ik mis opa nog elke dag. Hij is gestorven, op een maand tijd aan kanker. Niemand wist het, behalve hijzelf. Hij wist het al een jaar!! Maar zei niets, omdat hij niet naar het ziekenhuis wou en omdat hij ons van de 'last' wou besparen. Zo leerde ik later. 1maand, en hij was weg. Ik heb nooit de kans gehad afscheid te nemen, toen ik bij hem kwam was het al te laat. Hij kon niet meer spreken. Zijn geest was dood. 1 laatste blik en een poging om in mijn hand terug te knijpen, dat is het laatste dat ik van hem kreeg. Soms duikt hij op in mijn dromen, dan lijkt het of hij weer leeft.
Heeft iemand tips, om dit te verwerken?
En Closedwindow ik heb iets soortgelijks meegemaakt op mijn 12/13e en ik zal straks duidelijk reageren. Maar nu ben ik net binnen, en moet nog even bijkomen...
Zoiets kon ik er ook uithalen, Beetje krom eigenlijk. Nja je zag bij die beurs ook dat ze allemaal andere dingen zeiden :/quote:Op woensdag 29 december 2010 15:20 schreef Sylvana het volgende:
Ik heb de docu ook gezien, maar vond het maar een beetje vaag, omdat die mensen die er verstand van zouden moeten hebben het totaal niet met elkaar eens waren en steeds andere dingen zeiden.
En wat ik juist begreep was dat mensen juist niet meteen aan de pillen moesten gaan, maar eerst gewoon met praten het moesten proberen op te lossen. En dat alleen de hele zware gevallen nog aan de pillen moesten. Dan zouden er van de 800.000 mensen die aan de AD zitten nog 200.000 overblijven.
Ik voel me laatste tijd gewoon kut, ik denk telkens over alles na wat me dwars zit en ik ga over elk negatief ding wat over me word gezegt nadenken. Maar het vreemde is als ik uiteindelijk met vrienden om ga, ben ik niet chagerijnig ofzo. Pas als ik alleen ben ga ik weer nadenken over alles wat me dwars zit, en me kut voelen.
Weet iemand wat er ongeveer bij mij dwars zit? Ik denk trouwens dat het geen winterdip is aangezien, ik al het hele jaar hier last van heb.
mijn mening is, dat pillen je wel kunnen helpen maar het zijn meer korte termijn en tussentijdse oplossingen. Zo heb ik een hele poos geleden toen mijn depressei/angsten/pdd nos nog niet aan het licht waren gekomen maar ik niks anders kon dan thuiszitten achter de pc totaal afgesloten van alles(niet eens digitale contacte) van de Ha medicijnen gekregen om me een beetje tot rust te krijgen totdat de terapie begon. De eerste periode waarin ik mezelf echt wat aan kon doen en mijn ouder met die angst lipe heeft het wel geholpen. Maar echt een oplossing is het niet.quote:
Tegan, Sylvana, ik heb het niet gezien (heb geen tv) maar denk niet dat deze discussie ooit zal eindigen. Want er is gewoon geen simpele oplossing. Pillen kunnen helpen maar ik geloof niet dat pillen echt beter kunnen maken. Denk dat het altijd in combinatie met praten moet. Maar ook dat helpt niet altijd. Het blijven toch 2 persoonlijkheden, moet maar net klikken met elkaar en het is ook niet dat je met twee fijne gesprekjes een oplossing hebt.
Want het zit in je "gevoel" en medicijnen kunnen daar niet bij.
Hmm..ik heb jaren geleden ruim 12 jaar geleden iets soortgelijks meegemaakt. Een hele goede bekende van mij en mijn ma die is toen plots overleden.quote:
Hey,
Ik vind nergens echt een topic over Anorexia, maar angst en depressie past er wel in eigelijk...
-----------------knip ---------------------
Anorexia hielp mij de pijn, de verwerking, niet te voelen. Ik had weer een doel, ik voelde mij veilig in de kooi van beenderen.
Ik mis opa nog elke dag. Hij is gestorven, op een maand tijd aan kanker. Niemand wist het, behalve hijzelf. Hij wist het al een jaar!! Maar zei niets, omdat hij niet naar het ziekenhuis wou en omdat hij ons van de 'last' wou besparen. Zo leerde ik later. 1maand, en hij was weg. Ik heb nooit de kans gehad afscheid te nemen, toen ik bij hem kwam was het al te laat. Hij kon niet meer spreken. Zijn geest was dood. 1 laatste blik en een poging om in mijn hand terug te knijpen, dat is het laatste dat ik van hem kreeg. Soms duikt hij op in mijn dromen, dan lijkt het of hij weer leeft.
Heeft iemand tips, om dit te verwerken?
Maar goed, kortom ik heb geen afscheid kunnen nemen, ben 2x naar haar graf geweest, maar ik kan dat nu nog niet aan..dus ik ga niet. Maar ik sta wel op haar verjaardag erbij stil.SPOILERMaar goe,d een meivakantie gingen we met mijn moeder naar bekende die aan de grens met duitsland wonen voor een week. EN die week moest ik superveel aan die mw denken, en later komen we thuis, en 's avonds leest mijn moeder de kaart die we opgestuurt gekregen hadden dat ze was overleden. En we waren te laat voor de begrafenis , omdat ze ons niet konden bereiken.
Maar goed, pas vorig jaar heb ik het compleet kunnen afsluiten. En toen ze pas overleden was, heb ik tientallen brieven geschreven aan haar, welke ik later verscheurde en weggooide, allerlei gedichtjes ..enz. En pas nu kan ik wat beter over praten hoewel ik nog vaak genoeg dan in tranen uitbarst.
Maar verwerken doet ieder op zijn eigen manier, mischien heb jij geneog aan allles opschrijven, of een paar keer het graf te bezoeken(als hij begraven is), of gewoon te bidden...ieder zijn eigen manier. Maar het lijkt me wel dat jij woede hebt.
Maar het enige wat ik kan zeggen is het komt wel weer goed uiteindelijk het kan mischien jaren duren..of mischein wel 1 maandje maar....voor iedereen is het anders.
dit is maar mijn mening en ben geen deskundige ofzo. Maar niemand anders dan jou kan goed weten wat je dwarzit, wel een idee. Maar uit dit kleine stukje valt niet veel op te maken.quote:Op woensdag 29 december 2010 17:16 schreef Moos. het volgende:
Ik heb denk ik ook een soort van innerlijke dip, ofzo iets want ik heb me er zelf nooit in verdiept.
Ik voel me laatste tijd gewoon kut, ik denk telkens over alles na wat me dwars zit en ik ga over elk negatief ding wat over me word gezegt nadenken. Maar het vreemde is als ik uiteindelijk met vrienden om ga, ben ik niet chagerijnig ofzo. Pas als ik alleen ben ga ik weer nadenken over alles wat me dwars zit, en me kut voelen.
Weet iemand wat er ongeveer bij mij dwars zit? Ik denk trouwens dat het geen winterdip is aangezien, ik al het hele jaar hier last van heb.
Mishcien gebruik je je vrienden/bekenden als een soort vluchtmehtode om niet te denken. Maar denk je telkens over hetzelfde of is dat ieder moment wat anders? want als het iets is dat zich herhaald dat is dat jou "probleem", maar als het telkens anders is, dan is het lastiger en zou je er evt. een profesional bij kunnen betrekken.
Nou mijn verhaal doe ik in een andere post want deze wordt wel erg lang.SPOILERmaar nogmaals ik ken jou situatie niet, en ben ook geen deskundigo
maar goed, vandaag ging ik mobieltjes bekijken en vergelijken, en ik sta bij een metrohalte en er komen gigantische groepe buitenlanders(toeristen uit portugal, italie, spanje, en nog wat landen) echt in groepten van ruim 50 man per afkomst bij het perron staan en toevallig stond ik op ongeveer 1,5 meter van de stoeprand, en de toeristen waren zo druk en hadden gigantische tassen dat ik het gewoon als zag gebeuren dat een mij onver gooide en ik zo voor de metro kwam te liggen...en ik kreeg een lichte paniekaanval daarvan.En ik wilde echt gewoon wegrennen..wat ik niet heb gedaan maar mijn muziek even wat harder gezet en gewoon rustig naar de metrobaan blijven kijken...tot de angstgedachte weg was, maar ik zag mezelf al bijna sterven en liggen enzo..heel erg raar.
Maar goed het nu weer over ben tot rust aan het komen...maar ben wel bekaf, en ga gewoon weer verder met de strijd tegen de depressie waar ik de afegelopen tijd tegen vecht. want ik slaap de laatste tijd slecht of heel weinig. En des te minder ik slaap des te rustiger ik slaap. Maar er komen allerlei gevoelens en angsten in mijn dromen naar buiten, vanwege de vakatnie die eraan komt.en waar ik toch wel tegenop kijk.
Het vreemde is, dat ik me meestal om m'n sociale aspecten druk maak, dus vrienden enzo. Maar ik maak nu bijvoorbeeld ook druk waarom ik me druk maak. Heel kut dus.quote:
Ik heb denk ik ook een soort van innerlijke dip, ofzo iets want ik heb me er zelf nooit in verdiept.
Ik voel me laatste tijd gewoon kut, ik denk telkens over alles na wat me dwars zit en ik ga over elk negatief ding wat over me word gezegt nadenken. Maar het vreemde is als ik uiteindelijk met vrienden om ga, ben ik niet chagerijnig ofzo. Pas als ik alleen ben ga ik weer nadenken over alles wat me dwars zit, en me kut voelen.
Weet iemand wat er ongeveer bij mij dwars zit? Ik denk trouwens dat het geen winterdip is aangezien, ik al het hele jaar hier last van heb.
[ Bericht 96% gewijzigd door Tegan op 31-12-2010 03:13:56 ]
ClosedWindow, dit is wel een heel aparte combinatie. Heb je ook gezocht op rouwverwerking? Lijkt me dat je verdriet hebt gemengd met boosheid omdat opa er stiekem tussenuitkneep. Erg verwarrend moet dat zijn.quote:
Hey,
Ik vind nergens echt een topic over Anorexia, maar angst en depressie past er wel in eigelijk...
Tzit hem zo: heb al drie jaar een eetstoornis en ben in behandeling geweest. Maar het lijkst wel of ik er niet van af kom. Tblijft een moeiljik onderwerp om over te praten. Mensen snappen niet wat het is.
Tis niet van mager willen zijn, zo begint het niet.
Ik verloor mijn opa, mijn held, geraakte alle standvastigheid in mijn leven kwijt. Ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Nochtans ben ik sociaal en heb vele vrienden, mijn ouders en vrienden zagen het helemaal niet aankomen.
Anorexia hielp mij de pijn, de verwerking, niet te voelen. Ik had weer een doel, ik voelde mij veilig in de kooi van beenderen.
Ik mis opa nog elke dag. Hij is gestorven, op een maand tijd aan kanker. Niemand wist het, behalve hijzelf. Hij wist het al een jaar!! Maar zei niets, omdat hij niet naar het ziekenhuis wou en omdat hij ons van de 'last' wou besparen. Zo leerde ik later. 1maand, en hij was weg. Ik heb nooit de kans gehad afscheid te nemen, toen ik bij hem kwam was het al te laat. Hij kon niet meer spreken. Zijn geest was dood. 1 laatste blik en een poging om in mijn hand terug te knijpen, dat is het laatste dat ik van hem kreeg. Soms duikt hij op in mijn dromen, dan lijkt het of hij weer leeft.
Heeft iemand tips, om dit te verwerken?
Gelukkig nieuwjaar en de beste wensen jullie allemaal
[ Bericht 33% gewijzigd door ScarFace- op 01-01-2011 14:22:49 ]
Hier gisterenavond rustig aan gedaan, want ik hebiets teveel gesnoept de afgelopen dagen en dus had ikg isterenavond lcihte hoofdpijn. Dus gewoon lekker thuis tv gekeken, vuurwerkkijken buiten, een paar buren gegroet. En rond 2 uur mijn nest ingekropen.
Hier is het nieuwe jaar niet echt leuk begonnen. Ben echt al 2 dagen doodop, slaap de hele dag op de bank, mn hoofd is propvol met negatieve gedachten en voel me gewoon echt heel erg depressief
De feestdagen zelf waren allemaal wel heel erg leuk en gezellig, maar het was toch iets teveel van het goede denk ik. En morgen ben ik nog jarig ook, al vier ik het zaterdag pas voor de familie, zie er toch wel erg tegenop.
Heb net gelukkig nog wel een uurtje aan een verslag voor school kunnen werken, wat ik echt al weken uitgesteld heb omdat ik me niet kon concentreren. Nu heb ik iig wat op papier staan, morgen moet ik het concept inleveren, dan vrijdag feedback en volgende week vrijdag definitieve versie inleveren. Dus heb gelukkig nog wel even
Over 2 weken heb ik tentamenweek, dus hoop dat ik me tegen die tijd wel wat beter in mn vel voel en gewoon goed kan leren. Want dit schiet echt niet op.Hoop dat het snel wat beter gaat met je.quote:
Gelukkig nieuwjaar
Hier is het nieuwe jaar niet echt leuk begonnen. Ben echt al 2 dagen doodop, slaap de hele dag op de bank, mn hoofd is propvol met negatieve gedachten en voel me gewoon echt heel erg depressief
De feestdagen zelf waren allemaal wel heel erg leuk en gezellig, maar het was toch iets teveel van het goede denk ik. En morgen ben ik nog jarig ook, al vier ik het zaterdag pas voor de familie, zie er toch wel erg tegenop.
Heb net gelukkig nog wel een uurtje aan een verslag voor school kunnen werken, wat ik echt al weken uitgesteld heb omdat ik me niet kon concentreren. Nu heb ik iig wat op papier staan, morgen moet ik het concept inleveren, dan vrijdag feedback en volgende week vrijdag definitieve versie inleveren. Dus heb gelukkig nog wel even
En ach, ik zou zeggen als het echt niet gaat, verjaardag aflassen of inkrimpen.
Maar in ieder geval, je hebt nog wat daagjes om tot rust te komen.
Hier gaat het wel goed en slecht tegelijk. Aan de ene kant ben ik zo blij dat de feestdagen er weer op zitten. Wat zijn die lang zeg...en ik verveel me dan altijd te pletter. maar als het goed is gaat daar rustig aan verandering in komen dit jaar.
Verder nou, ja half wel en half niet verkouden..dus dat helpt niet echt mee.
Verder tja probeer ik zo veel mogelijk dingen te doen, vandaag alvast mobieltje besteld en begonnen rustig aan met de inkopen voor de vakantie..moet heel wat kleinigheden verzamelen voor familie.
En begin er zelfs een beetje tegenop te kijken, want het gaat niet zo goed met oma nu, die ik gevallen en heeft een soort scheurtje in een bot net niet gebroken. Maar die zit momenteel aan de afgrond emotioneel dan, en tja ik snap het en begrijp het, maar ze kan dan zo'n kreng worden.
En verder tja, komt er beetje per beetje ook de nodige stress bij kijken. En ik zoek altijd zekerheid en heb moeite met het onverwachte en ik weet dus totaal niet wat ik nu kan verwachten.
Maar goed ik wacht eerst tot ik weer hersteld ben van deze halve verkoudheid
en ga nu lekker slapen Heb vannacht wel redelijk geslapen, ben wel iets uitgeruster dan gisteren, maar voel me nog niet helemaal lekker. Heb van Peter een leuk verjaardagscadeautje gekregen, een foodprocessor van Philips
Straks nog even naar school toe en verder lekker rustig aan doen vandaag
Fijn dat het toch al wat beter gaat.
Ik ben op. Leeg. Etc.
Tja hier niet echt een lekkere dag. Lijkt wel of de angst om weg te gaan steeds groter wordt. Niet leuk dus. Dus maar even naar mijn casemanager gemaild en er met de woonbegeleiding over gehad. Welllicht wordt de afspraak met de psychiater over 2 weken vervroegd, maar dat is nog niet zeker.
Ik ben wel even de stad in geweest vandaag en naar de supermarkt, maar het lucht niet op, het voelt niet alsof ik de angst overwonnen heb.. DIe drempel blijft maar hoog.
sterkte ermeequote:
Gaat niet zo lekker hier.
Ik ben op. Leeg. Etc.
jij ook sterkte bosquote:
Gefeliciteerd Sylvana.
Tja hier niet echt een lekkere dag. Lijkt wel of de angst om weg te gaan steeds groter wordt. Niet leuk dus. Dus maar even naar mijn casemanager gemaild en er met de woonbegeleiding over gehad. Welllicht wordt de afspraak met de psychiater over 2 weken vervroegd, maar dat is nog niet zeker.
Ik ben wel even de stad in geweest vandaag en naar de supermarkt, maar het lucht niet op, het voelt niet alsof ik de angst overwonnen heb.. DIe drempel blijft maar hoog.
Sylvana: Happy birthday
hier wel een aardig dagje maar tegelijk een super stom dagje
Eerst de prutser bij otto, waar ik al vanaf 17 december op een bestelling wacht, bel ik op, zeggen ja, wij kunnen niks zien systeem werkt niet mee. Mailtjes reageren ze ook niet op, en de betaling is al gedaan. Daarna val ik van de laatste traptreden en is mijn achterwerk nu mooi blauw
maar verder niks aan de hand hoor .Daarna stort een soort goedkoop klerenkastje van mijn moeder in, nog wat geprobeerd ermee te doen, maar dat gaat niet. Dus een ander gaan kopen bij de leenbakker, na ruim 2 uren vechten met dat stomme staat hij. Ondertussen een vinger opengehaald eraan.
En nu denk ik rustig te gaan zitten achter de pc, blijkt het dat de batterij van mijn laptop nog maar 15 minuten werkt
.En mijn mobiel was vorig jaar al kapot gegaan en heb als alles goed verloopt morgen een nieuwe binnen.
Dus een beter begin van het jaar kan ik niet wensen
en tegelijkertijd spelen de stemmingswisselingen weer op
Dank je. Morgen weer naar de psycholoog.quote:
[..]
sterkte ermee
[..]
jij ook sterkte bos
Sylvana: Happy birthday
hier wel een aardig dagje maar tegelijk een super stom dagje
Eerst de prutser bij otto, waar ik al vanaf 17 december op een bestelling wacht, bel ik op, zeggen ja, wij kunnen niks zien systeem werkt niet mee. Mailtjes reageren ze ook niet op, en de betaling is al gedaan. Daarna val ik van de laatste traptreden en is mijn achterwerk nu mooi blauw
Daarna stort een soort goedkoop klerenkastje van mijn moeder in, nog wat geprobeerd ermee te doen, maar dat gaat niet. Dus een ander gaan kopen bij de leenbakker, na ruim 2 uren vechten met dat stomme staat hij. Ondertussen een vinger opengehaald eraan.
En nu denk ik rustig te gaan zitten achter de pc, blijkt het dat de batterij van mijn laptop nog maar 15 minuten werkt
En mijn mobiel was vorig jaar al kapot gegaan en heb als alles goed verloopt morgen een nieuwe binnen.
Dus een beter begin van het jaar kan ik niet wensen
en tegelijkertijd spelen de stemmingswisselingen weer op
Jij ook
Bos81 ook sterkte ik zou er wel achteraan gaan als je die behoefte sterk hebt om je afspraak met de psychiater te vervroegen.
Jammer dat het met veel mensen niet echt goed gaat op het moment, sterkte allemaal en een dikke knuffel!
Het gaat hier toch ook niet echt beter meer, ben weer helemaal teruggevallen en het gaat gewoon echt slecht -O_
Ben vanochtend een kwartier naar school geweest voor mn voortgangsgesprek en heb het daar ook vooral over mn depressie gehad. Had eigenlijk van half 2 tot kwart voor 5 nog een les, maar had daar echt geen puf meer voor en ben maar weer naar huis gegaan. Maar heb van dat vak nu al 4 lessen gemist en over 2 weken is het al tentamenweek, dus ben echt bang dat ik dat vak niet ga halen.
Ben vanochtend ook nog gevallen emt de fiets, de helling bij ons appartementencomplex leek schoon, maar was toch nog erg glad, dus ging onderuit. Mn knie is kapot, verder valt het gelukkig wel mee. Mn mp3-speler is ook kapot, dus had al een baaldag en nou voel ik me helemaal kut. Ga zo maar even slapen. Als Peter thuiskomt moeten we wel boodschappen doen en afwassen, dus hoop dat ik even kan slapen en daarna weer wat energie heb. Want dit is echt waardeloos. Vanavond begint Bodybalance ook weer, maar denk niet dat ik dat ga redden.
Zie het gewoon echt niet meer zitten allemaal
Tegan, vwb het opschrijven / van je af schrijven, dat kan heel goed werken. Mits je goed bent met woorden. Anders schiet je er alsnog weinig mee op, en kost het teveel energie om uit je woorden te komen. Wat je dan zou kunnen proberen, is om gewoon te beginnen met typen. Je kiest een startpunt (bijv het begin van je depressieve gevoelens), en schrijft op wat er in je opkomt. Hoeft niet een logisch, goed lopend verhaal te zijn. Je schrijft geen roman, je ventileert je gevoelens en gedachtes.
Als je merkt dat het helpt, kan je proberen het vaker te doen. En dan kan je zelf kiezen of je je teksten opslaat, of dat je ze uitprint en ritueel verbandt of zo. Als in "deze gedachtes raak ik kwijt, samen met het papier waar ze op geschreven staan" (beetje in de cognitieve gedragstherapie-hoek)
closedwindow, ik weet niet echt goed wat ik moet zeggen. Ten eerste gecondoleerd met je opa. Het enige wat ik weet van anorexia, is dat het niet zozeer gaat om het afvallen/dun zijn/zelfbeeld, maar dat er ook een hele sterke controlecomponent in zit. Je hebt geen controle over wat je om je heen gebeurt (opa overlijdt), maar je kan wel controle hebben over wat je in je mond stopt, en over je lichaam(sgewicht). Ik kan me voorstellen dat dat ook een grote rol speelt bij jou.
Maar doe je zelf een plezier (ook al denk je mss dat je het niet waard bent) en vraag hulp bij een geschikte professional.
En wat zijn er veel mensen met wie het minder goed gaat! het is ook het seizoen ervoor, maar dan nog. Bagger is bagger. Ookal is er een verklaring voor. Dus even een knuffel aan iedereen.
.Nu iets anders. Paar jaar terug, midden in de depressie besloten dat ik maar geen rijlessen ging volgen, wilde het niet meer. En nu twee jaar later heb ik zo'n angst om in die auto te stappen. Had altijd gezegd tegen mensen dat ik weer ging beginnen als *dit en dit* geregeld was. Was meer zodat ze stopten met zeuren, maar nu is het helaas eindelijk zover. En ik had vorige maand een theorieexamen geregeld, zo van, dan zie ik wel of ik dat ga doen. Dat is dus over een half uur. En vannacht echt een crashende auto-nachtmerrie gehad, en dat terwijl ik niet eens auto ging rijden vandaag (ook iets wat ik echt niet durf overigens). Ik weet rationeel wel dat die angsten niet reeel zijn, maar ik kan me er toch niet overheen zetten. Het is alleen zo verdomd moeilijk om dit soort gedachten uit te leggen aan mensen. Zullen ze nooit snappen, maar begin er dan niet over te vragen
. jaloersOja ze raad me pillen aan.
Ik zie ze wel eens on gemotiveerder, maarjaaaaa. Heel soms heb ik echt niks aan zo`n gesprek
!Sterkte iedereen in deze koude tijd..we komen er wel weer bovenop.
En toen sliep ik eindelijk, werd ik steeds weer wakker omdat ik op mijn linkerheup en rechterdij blauwe plekken heb. En ik slaap graag op mijn zij
Had je die nog niet dan?quote:Op dinsdag 4 januari 2011 20:09 schreef ScarFace- het volgende:
Mn psycholoog met dr perfecte leven gaat volgende week op vakantie ..
Oja ze raad me pillen aan.
Ik zie ze wel eens on gemotiveerder, maarjaaaaa. Heel soms heb ik echt niks aan zo`n gesprek
Wel vervelend want op zich ben ik redelijk positief maar te weinig slaap en wakker worden met rugpijn en een verstopte neus is toch een beetje een domper.
GimmeGore, ik hoop dat je blauwe plekken snel genezen. Ik slaap ook liefst op mijn zij
Dat is echt erg!quote:Op dinsdag 4 januari 2011 20:09 schreef ScarFace- het volgende:
Mn psycholoog met dr perfecte leven gaat volgende week op vakantie ..
Oja ze raad me pillen aan.
Ik zie ze wel eens on gemotiveerder, maarjaaaaa. Heel soms heb ik echt niks aan zo`n gesprek
Kan je niet maar een andere psych?
Beterschap voor de (somatische) ziekenboeg hier
Dus luister naar jezelf.
@ scarface, volgens is de klik met je psycholoog helemaal niet aanwezig. Mischien handig om dit aan te kaarten bij de psycholoog, en te kijken welke oplossing jullie kunnen bedenken.
@gimmegore, ach er zijn van die dagen. Hier ook, gisteren was er een van bij mij.
@caroline88, sterkte dat klinkt als een verkoudheid.
Zo, hier gaat het wel redelijk. Op het punt na dat ik heel loop te wikken en te wegen omdat alles kapot begint te gaan waaronder laptop en eerst al mobiel.
Maar verder gaat het wel redelijk. Vannacht ging het wel even mis, ik zat er even doorheen.
Verder mag ik straks naar een gesprek om mijn trajectplan te tekenen wat waarschijnlijk een verlening wordt van degene die ik al heb. Dus dat ik lekker met rust gelaten wordt tot september omdat ik dan ga studeren. Maar ik wil waarschijnlijk na mijn vakantie kijken of ik een baantje ofzo voor 3 daagjes per week kan vinden. Om mijn spaarcenten weer bij te vullen, want die raken op, door de uitgaves die ik nu heb gehad.
En ik raak redelijk van slag door die uitgaves, kortom het financiele speelt weer mee bij het emotionele
We laten ons niet op de kop zitten! Gelukkig is er beter weer op komst. Sorry voor de sneeuwliefhebbers maar ik ben zojuist op en neer geglibberd naar de postbus en de afvalcontainer en dat is geen leuke trip.
GimmeGore, sterkte met je relatieproblemen!
Cafpow, balen dat alles kapot gaat en je daarom zoveel piekert over je financiën.
Caroline, beterschap!
Gisteren ben ik 2 keer gevallen, 1 keer met de fiets en 1 keer lopend. Zit nu ook onder de blauwe plekken en met een kapotte knie enzo. Van mij mag die rotzooi ook snel verdwijnen.
Vandaag gaat het gelukkig wel iets beter dan gisteren. net naar de stad geweest om pasfoto's te maken en een nieuw paspoort aan te vragen. Nu even een uurtje huiswerk maken. Is een opdracht voor Beleidskunde dat geld als tussentijdse toets. Ik heb al 4 lessen van dat vak gemist, maar deze opdracht is niet zo moeilijk. Als ik een voldoende heb krijg ik een halve punt extra bij mijn tentamen en die heb ik wel hard nodig denk ik.
Morgen eindelijk weer therapie, na 3 weken. Heb cognitieve therapie, dus kan eindelijk even weer over mijn vele negatieve gedachten praten hoop ik
(als ik aan de beurt kom, groep wordt steeds groter, morgen weer een nieuwe erbij geloof ik)Ik heb de opdracht voor de tussentijdse toets af
Straks nog wel een enorme berg afwas wegwerken, maar verder kan ik lekker relaxen de rest van de dag
Werd ook even jaloers op het feit dat ze op vakantie gaat voor de zoveelste keer.
En pillen daar ben ik een beetje angstig van, heb ook wat slechte ervaringen ermee.
@cafpow Vervelend dat alles juist nu kapot moet gaan.
@Gimmemore Sterkte met je relatie.
@Tegan Komt wel goed, je kunt ook een paar jaar wachten met de rijlessen niemand dwingt je om ze nu te nemen
Allemaal heel veel sterkte(nogmaals) de positieve draai komt op een gegeven moment wel terug
Hmmm. Ik weet het even niet.
Waarom zou je het wel of niet willen?quote:
Ik zit er nog wel eens over na te denken om wel of niet op te vragen mijn dossier te mogen inzien.
Hmmm. Ik weet het even niet.
Ik zou het wel willen lezen om eens te zien wat men van mij vind, en (hopelijk) wat er bijvoorbeeld geconstateerd is om mij een bepaalde diagnose te geven dus specifiek welke kenmerken ik heb volgens de hulpverleners.quote:
[..]
Waarom zou je het wel of niet willen?
Het lijkt me niet leuk om dingen te lezen die niet kloppen of die men verkeerd op heeft gevat of ik verkeerd heb gecommuniceert. Dat staat er toch heel vaak wel in omdat men snel allerlei informatie wil achterhalen en zo werkt dat gewoon niet.
Het hele beeld wat ze van mij hebben ben ik wel benieuwd naar, maar er is wel een drempel
(angst denk ik)Een meisje/vrouw uit mn groep had het opgevraagd en was boos geworden omdat er veel onwaarheden in stonden
Bedankt voor je interesse trouwens
Vanmiddag naar de huisarts om de AD op te hogen. En ik zou eigenlijk 19 januari tussenevaluatie van therapie hebben, maar kan vanmiddag bellen om te kijken of dat eerder kan
Klinkt als een positieve terapie ochtendquote:
Vanochtend therapie gehad en dat was wel fijn, om weer even met de anderen te kunnen praten. Er is een nieuwe man in de groep en we hebben dus eerst een voorstelrondje gedaan. Daarna hebben we een rondje gedaan hoe het met iedereen ging en heb ik dus verteld dat het alleen maar slechter is gegaan sinds de vakantie. Bij cognitieve therapie niet zelf een G-schema gemaakt, maar was iig wel mijn verhaal een beetje kwijt. Bij activiteitentherapie wel uitgebreid over mijn situatie gehad en mijn doel voor de komende 2 weken is om op maandag, donderdag en vrijdag iig voor 12 uur uit bed te gaan en te douchen en aankleden. Zodat ik toch weer een beetje structuur in mn leven aanbreng, want dat is nu ver te zoeken. En ook al maakt het niet uit of het mijn stemming verbeterd of niet, het is iig een begin om weer een beetje een structuur op te bouwen.
Vanmiddag naar de huisarts om de AD op te hogen. En ik zou eigenlijk 19 januari tussenevaluatie van therapie hebben, maar kan vanmiddag bellen om te kijken of dat eerder kan
Verder over het wel/nietopvragen van je dossier, je meot natuurlijk doen waar jij denkt het meeste aan te hebben. Soms krijg ik ook zin om mijn eigen dossier op te vragen maar doe dat neit doordat ik bang ben me daardoor toch iets anders op te stellen.En daar heb ik helemaal geen baat bij.
Verder heir wel een redelijk dagje, begonnen emt het bewaren van de kerstspullen en een paar dingen regelen. En verder gewoon alles rustig. En wachten tot ik volgende week weer naar de psycholoog mag
Volgende week ook maar eens bellen voor een afspraak bij de psych verpleegkundige. Ben al een tijdje niet meer geweest, maar er is ondertussen wel een hele boel gebeurd.
Edit: Werd net gebeld en mn tussenevaluatie van therapie kan toch eerder, nu heb ik hem volgende week donderdag ipv 19 januari
[ Bericht 46% gewijzigd door _Hestia_ op 06-01-2011 17:57:12 ]
goed zo, gewoon bellen, je kan het wel gebruiken denk ik.quote:
Pfffff ik zal blij zijn als ik een kamertje voor mezelf heb. Ik word hier niet vrolijker van.
Volgende week ook maar eens bellen voor een afspraak bij de psych verpleegkundige. Ben al een tijdje niet meer geweest, maar er is ondertussen wel een hele boel gebeurd.
Sylvana, heerlijk dat die evaluatie nu eerder kan.
Hier, rustig dagje naar de supermakrt en kerstboom afgetuigd en bewaard, nu morgen alleen nog beetje stofzuigen enzo
waar ik niet veel zin in heb maargoed. Heb voor mijn gevoel echt nog niets significants geschreven maar heb toch een aantal kantjes geschreven
. Stond ervan te kijken.Verder gaat het nog steeds niet zo tof. Maar heb een lieve collega
die me helemaal begrijpt. Veel beter dan al die andere 'vrienden' die me nooit snappen . Dus kon vandaag even wat dingen kwijt. Kon haar altijd bellen als er iets was, nu ze weet dat ik echt een enorme terugval had afgelopen weken. Fijn .Hier gaat het niet. Chaos in m'n hoofd = chaos in m'n schoolwerk. Heb al 3 weken niets aan school gedaan
Loop gigantisch achter. SPOILEREn ik voel me weer heel erg vies en lelijk waardoor ik weer denk dat andere mensen dat ook vinden
Die collega in kwestie heeft eigenlijk bijna dezelfde issues als ik, alleen heel andere oorzaak. Dus we snappen elkaar. Ik zou ook nooit zulke dingen delen met wie dan ook verder.quote:
Fijn zo'n collega Tegan! Vind je het niet eng om zulke dingen te zeggen aan een collega?
quote:Hier gaat het niet. Chaos in m'n hoofd = chaos in m'n schoolwerk. Heb al 3 weken niets aan school gedaanSPOILEREn ik voel me weer heel erg vies en lelijk waardoor ik weer denk dat andere mensen dat ook vinden
.Hier alles zijn gangetje al zou ik wel een aantal administratieve klusjes moeten oppakken wat nog even niet lukt. Mijn bureau is volledig bezet met computerspul dus ik heb ook geen plek om te schrijven. Hoewel ik dat altijd aan de computer doe maar een beetje ruimte om documenten naast me neer te leggen..... heb een tafeltje nodig maar heel klein en laag - dan kan ik de printer op de grond mikken zonder hem echt letterlijk op de grond te zetten. Zou toch niet zo moeilijk moeten zijn maar dit soort dingen blijft bij mij meestal in het goed idee stadium hangen.
Ik ga straks mezelf verwennen, nasi maken en sambal goreng telor staat al klaar dus die hoef ik enkel op te warmen
Succesquote:
Net bij de huisarts vandaan en de komende 2 weken moet ik 100 mg sertraline slikken. Dan weer terug naar huisarts om te kijken of het nog meer opgehoogd moet worden.
Fijn voor jequote:
Bleh mn tussenevaluatie kan niet eerder
Edit: Werd net gebeld en mn tussenevaluatie van therapie kan toch eerder, nu heb ik hem volgende week donderdag ipv 19 januari
En yoga ofzo.
Ik word helemaal gek hier. Dat resulteert dan weer in alleen maar negatieve gedachten, vooral over mezelf en mijn leven. Waardoor ik me nog beroerder ga voelen.
En ik heb niemand om gewoon even lekker tegen aan te janken.
Swietje, balen dat je zo'n chaos in je hoofd hebt en zo lang achterloopt met school. En die zelfbeschuldigingen zijn erg herkenbaar, dikke knuffel
Caroline, jammer dat je nog niet echt verder kunt met die administratieve klusjes. Ik herken het ook wel hoor, heel veel ideeën, maar uitvoeren ho maar
ScarFace-, dankjewel
GimmeGore, kut dat je niemand hebt waar je even lekker tegen aan kunt janken. Hier kun je je verhaal altijd kwijt, maar even tegen iemand aanjanken lucht ook erg op idd. Dikke knuffel
Hier vanochtend vroeg eruit gegaan om naar school te gaan. Was een feedbacksessie van een half uur, maar ben toch al weer doodop ( moet totaal ook 1 uur reizen) Ga nu even computeren en dan naar bed toe. Als mn vriend dan thuis is boodschappen doen ( morgen mijn verjaardag vieren, dus veel boodschappen nodig) en afwassen en eten koken enzo en dan vanavond weer lekker relaxen
[ Bericht 0% gewijzigd door _Hestia_ op 07-01-2011 13:20:59 ]
Dank je Sylvana
Zo te horen heb je een drukke middag en een druk weekend voor de boeg, ik wens je heel veel sterkte! Ik moet mezelf gewoon in mijn nekvel pakken en aan de slag gaan maar er zijn zoveel leukere dingen om te doen
Vandaag heb ik vrij van dat soort dingen want ik heb vanmiddag in de bloedbank gewerkt en ga vanavond in de bibliotheek werken, mijn twee vrijwilligerbaantjes en als ik dan 's avonds om een uur of half negen thuis ben vind ik dat ik best de rest van de dag mag "niksen".Ik wens jullie een fijn, ontspannen en waar nodig nuttig weekend
Sylvana, sterkte met alle voorbereidingen, en alvast fijne dag.
Caroline88, succes met het duwen van jezelf.
hier een raar dagje, gisteravond om half12lag ik al te slapen om rond 5 uur wakker te worden om naar de wc te gaan en vervolgens niet meer te kunnen te slapen tot half7.
Om vervolgens om 10 uur wakker te worden omdat ik de stem van mijn moeder hoorde.
Omdat een bekende belde om te zeggen dat wij in juni een dag vrij moeten houden omdat mijn moeder dan getuige moet zijn op een bruiloft en ik uitaard ook uitgenodigd ben.
Daarna de stad in gegaan om een gereserveerde laptop ophalen, en op en neer mailen met een oom omdat ik voor hem mijn laptop met defecten meeneem en hij tegen een lage prijs overneemt omdat hij alles wat kapot is repareert. Zijn hobby is het onmogelijk reparen.
Dus ik heb wat extra zakcenten voor de vakantie
, alleen mag ik dan met 2 laptops sjouwen tijdens de reis En nu ben ik op, en moe en lichte hoofdijn dus ga maar even rusten
Het afwassen hebben we maar naar morgen verplaatst, dan zijn we toch al bezig met schoonmaken en hebben we er misschien meer zin in dan nu, nu totaal niet in een schoonmaakbui, morgen hopelijk wel, maar dan moet het ook wel echt gebeuren.
De boodschappen zijn wel allemaal gedaan en ben nu eten aan het koken.
Da n is het idd slim om even een goed om de tafel te gaan zitten ja. Sterkte ermeequote:
Maandag aanstaande een gesprek met mijn casemanager van de GGZ. Even goed om de tafel zitten of we geen andere behandeling kunnen gaan doen, want er moet iets veranderen en snel, want zoals het de laatste weken gaat houd ik echt niet meer vol. De details bespaar ik jullie maar, maar het zit gewoon even niet lekker bij me.
Ik ben autistisch en had daardoor al een casemanager en psychiater. Later ben ik pas depressief geworden, of is dat tenminste vastgesteld.quote:
Hoe zijn jullie eigenliik terecht gekomen bij je psycholoog/psychiater/casemanager?
Ik ben nieuw hier. Niet helemaal nieuw want ik ben een kloon. De reden daarvan is dat ik anoniem wil blijven.
Momenteel slik ik al 6 maanden lang Fluvoxamine. Op het begin 100mg per dag, en sinds 4 weken is dat verhoogd naar 150mg per dag. Dit slik ik omdat ik last heb van angsten en depressie.
Zijn er mensen die dit langere tijd hebben geslikt?
Ik ben tussen de 20 en 25 jaar oud
Ik ben al eerder depressief geweest en ben gewoon naar de huisarts gegaan om een doorverwijzing naar Dimence (GGZ) te vragen. Ben ook al eerder in therapie geweest ( individueel) en alleen een uurtje praten dat werkt niet meer. Vandaar dat ik zelf al aan deeltijdtherapie had gedacht en na intakegesprek dachten ze dat dat idd wel goed zou zijn voor me. Ik ben nu 2 maanden in deeltijdtherapie en dit is nog niet genoeg, dus ik sta nu ook op de wachtlijst om ernaast nog individuele therapie te krijgen.quote:
Hoe zijn jullie eigenliik terecht gekomen bij je psycholoog/psychiater/casemanager?
Gebreukersnaam, ik heb geen ervaring met Fluvoxamine, maar wil je veel sterkte wensen. heb je daarnaast ook andere behandeling?
Dankjewel. Ik heb een aantal gesprekken met een psycholoog gehad, hij weet alleen niet precies wat hij ervan moet zeggen. Hij probeert wel een beeld te vormen maar hij weet niet precies waar mijn angsten en depressie vandaan komen.quote:
Gebreukersnaam, ik heb geen ervaring met Fluvoxamine, maar wil je veel sterkte wensen. heb je daarnaast ook andere behandeling?
Updatje van hier, mijn stemming heeft nu toch de neiging zwaar te gaan kelderen, door omstandigheden. Mijn oma die een paar weken geleden gevallen is, en een soort scheur in een bot heeft. Mag maandag weer opgenomen worden voor een bloedtransfusie.
Omdat er iets mis is in haar bloed, ik weet de rest ook niet. Maar volgens de dokters is de balans tussen rode en witte bloedcellen er helemaal uit.
En mijn ma durft weer niet alles duidelijk te vertellen en filtert naar haar plezier er weer dingen uit, maar ik zat in de woonkamer en dan hoor je de gesprekken uit haar kamer en ik hoorde leucemie voorbij komen en kanker en andere dingen, maar er bestaat het idee dat oma ergens intern een bloeding heeft.
En dat heeft al wat invloed, en daarbij ook nog dat mijn ma dus nog meer contact heeft en zich nog meer irriteerd aan bepaalde gewoontes/niet gewoontes en bepaalde familieleden...en dat geklaag krijg ik dus constant over me heen. En ik snap dat ze het kwijt moet, maar pfffffff...iedere keer hetzelfde en daarbij noemt ze ook altijd alleen negatieve dingen, dus moet ik het weer van me af gooien om het beeld van betereffende familieleden te behouden...
en dat wordt me teveel, en over een paar weken mag ik naar familie toe op vakantie en ik slaap al super onrustig droom teveel en te levendig waardoor ik overdag ook niet helemaal top fit ben...
en ik kijk steeds meer op tegen de reis..
Daar heb ik nu ook enorm last van. Naar mijn werk gaat nog wel, maar even naar de supermarkt of naar de stad is echt niet leuk meer en doe het dus liever via internet..quote:
Ik ben eigenlijk bij de psycholoog terecht gekomen via de huisarts. Tenminste de laatste keren ging het zo slecht dat ik de deur niet uit wilde en als ik het deed was het een echte strijd met mezelf en mijn omgeving.
Ik snap het dondersgoed. Maar ik zou toch proberen op zijn minst met keihard je mp3 speler ofzo aan, even een klein rondje te lopen, ook als is het alleen jou eigen straat doorlopen.quote:
[..]
Daar heb ik nu ook enorm last van. Naar mijn werk gaat nog wel, maar even naar de supermarkt of naar de stad is echt niet leuk meer en doe het dus liever via internet..
Maar msichein gaat het bij jou wel net als bij mij beetje per beetje over. Want toen ik eenmaal naar de psycholoog ging moest ik wel iedere week de deur uit en kreeg ik toch meer zin erin.
Hier een heel dubbel dagje, want ik zit nog met dat vanmijn oma..en mijn moeder die constant over mijn ooms en tantes zeurt. EN de reis die steeds dichterbij komt. Maar goed eenmaal op het vliegveld valt het wel weer mee...ff een maandje rust
Ik ga ook regelmatig de deur uit, maar de drempel blijft iedere keer hoog. VOoral als ik nog op bed lig, heb ik de grootste moeite om er uit te komen of ga even ontbijten en ga weer terug liggen om er vervolgens uren later er weer uit te komen. Maar het ljikt wel of het steeds erger wordt. OOk het huishouden verslonsd hier door helemaal. Tot ergernis van mijn huisgenote. Dus ik probeerhet ewl regelmatig en ik doe het ook, maar de drempel wordt gewoon helaas niet lager. En daar wil ik ook wat aandoen, en snel graag. Hopelijk kan ik de afspraak met de psychiater naar deze week verzetten of densoods een afspraak met een psycholoog..quote:
[..]
Ik snap het dondersgoed. Maar ik zou toch proberen op zijn minst met keihard je mp3 speler ofzo aan, even een klein rondje te lopen, ook als is het alleen jou eigen straat doorlopen.
Maar msichein gaat het bij jou wel net als bij mij beetje per beetje over. Want toen ik eenmaal naar de psycholoog ging moest ik wel iedere week de deur uit en kreeg ik toch meer zin erin.
Hier een heel dubbel dagje, want ik zit nog met dat vanmijn oma..en mijn moeder die constant over mijn ooms en tantes zeurt. EN de reis die steeds dichterbij komt. Maar goed eenmaal op het vliegveld valt het wel weer mee...ff een maandje rust
Mijn dagje is dus mwa. WEl vanavond even naar de begeleiding geweest (ja dus wel de deur uit) om een sudoku-wedstrijdje te spelen. Maar voor de rest van de dag heb ik behalve boodschappen gedan, Wat me wel veel moeite kostte alleen maar op bed gelegen, Zelfs lezen of even computeren is gewoon te veel gevraagd..
. De ene week zit bij mij vol met plannen, en de andere week kom ik naast om te werken gewoon uberhaupt niet uit bed.Ja, ik slik antidepressiva. Het heeft wel iets geholpen, maar na 2 jaar kan ik niet zeggen, dat ik tevreden ben over mijn herstel en val soms zoals nu regelmatig diep terug.quote:
Zitten jullie allemaal aan de anti depressiva.. bij mij zijn daardoor mn angsten echt grotendeels verdwenen voel iig zo veel beter en ook andere zaken maak ik me veel minder zorgen om. parotoxine 20 mg slik ik. Maar miss slaat het bij mij wel goed aan.
zo is het hier ook. Alleen dan is het meer van de dag tot dag. En bij mij heeft het weer ook veel invloedquote:
Fijn om te horen dat jullie moeite hebben met dezelfde dingen
Ik ga ook niet als een speer op de paroxetine, ik voel me lichamelijk vaak echt kloterig. Slik 40 mg voor angst en paniek.quote:
Zitten jullie allemaal aan de anti depressiva.. bij mij zijn daardoor mn angsten echt grotendeels verdwenen voel iig zo veel beter en ook andere zaken maak ik me veel minder zorgen om. parotoxine 20 mg slik ik. Maar miss slaat het bij mij wel goed aan.
Hmm..ik slik dus geen ad. Heb ik ook nooit gewild. Dit is de 2e keer dat ik dus echt in behandeling ben, en de 1e keer had de psycholoog mij voorgesteld om met medicatie te beginnen, wat op dat moment overbodig was omdat ik overal een pauze had ingelast.quote:
Zitten jullie allemaal aan de anti depressiva.. bij mij zijn daardoor mn angsten echt grotendeels verdwenen voel iig zo veel beter en ook andere zaken maak ik me veel minder zorgen om. parotoxine 20 mg slik ik. Maar miss slaat het bij mij wel goed aan.
En eigenlijk had ik meer baat bij 1 in de week een gesprek en later 1x in de weken...enz.
En nu weer in behandeling mede door andere klachten waar ook een depressie bij is komen kijken. En ik weet dat ik het zonder medicatie kan alleen de motivatie moet zoeken..en daar werken we dus oa. tijdens de gesprekken om de motivatie te vinden en te behouden vooral..
Maar medicatie ben ik eigenlijk gewoon tegen, en alleen als het echt te erg zou worden, dus bijv. zelfmoordneiging ofzo zou ik het doen.
Ik zit sinds een maand aan de AD. Ik heb me er 6 jaar tegen verzet, maar het ging nou zo slecht dat ik eigenlijk geen keus had. Ik heb eerst 3 weken 50 mg Sertraline geslikt en sinds vrijdag 100 mg, maar merk nog niet echt effect.quote:
Zitten jullie allemaal aan de anti depressiva.. bij mij zijn daardoor mn angsten echt grotendeels verdwenen voel iig zo veel beter en ook andere zaken maak ik me veel minder zorgen om. parotoxine 20 mg slik ik. Maar miss slaat het bij mij wel goed aan.
Fijn dat het zo goed bevallen is!quote:
Zojuist Yoga-Mindfullness proefles gehad. Het was best wel lekker ontspannend bezig zijn. Beviel me dus wel, even aan niks denken en met je lichaam bezig zijn.
Ik heb mijn verjaardagsfeestje overleefd
Heb het jaaroverzicht van de Telegraaf gekregen, een Boeddhabeeldje en geld De laatsten gingen om kwart voor 3 naar huis en heb vandaag tot dezelfde tijd 's middags geslapen. Ben nu wel uitgerust, heb net een nieuwe was in de wasmachine gedaan, die straks ophangen en de afwas van gisteren wegwerken en verder lekker bijkomen van alle drukte Voel me niet heel erg slecht zoals afgelopen dagen, maar echt lekker voel ik me ook niet, meer neutraal ofzo... .hmm, het is een heel verhaal.quote:
Ik ben al wel depressief sinds ik heel klein ben. Maar de echte symtomen, of beter gezegd, voor het eerst had ik er echt echt last van toen ik van de middelbare school af was. Tijdens mijn eerste studie een psycholoog gehad een tijdje voor concentratieproblemen bij de opleiding, die vond dat ik in groepstherapje moest na het horen van echt 1% van alles ofzo. Maar gezien mijn studie door de depressie toch al gedoemd was, gestopt met de therapie en de studie. Toen een half jaar thuis gezeten (10kg afgevallen), en toen later al mijn energie bij elkaar gezocht om een tweede studie te proberen. Vond in het begin ondanks alles toch een beetje mijn draai in de studie (vind de studie nog steeds het einde), maar na de eerste maanden ging het toch echt niet meer. Heb dit aangegeven bij mijn decaan die ik toen eigenlijk mijn grootste problemen heb verteld. Vervolgens had ik twee keuzes. Of ik ging bij een psycholoog lopen, kreeg een dossier, en kon daarmee uitstel krijgen zodat ik mijn studie kon afmaken in mijn eigen tempo, of ik moest van school omdat ik het niet ging halen. Ik vond dit echt een heel moeilijke keuze, en uiteindelijk heb ik het allemaal maar laten gaan. Ik wilde perse geen papiertje dat zei dat ik een probleemkind of whatever was, terwijl ik niet eens wist of dat de hele reden was dat ik de studie niet haalde. Ben ik eigenlijk wel in staat om ooit iets te studeren en af te maken? Sindsdien zit ik weer thuis. Werk wel, maar zeker geen 40 uur. Ik ben een beetje half aan het solliciteren voor vaste functies, en half aan het twijfelen of ik wel de goede keuze maak. Wil ik mezelf wel profileren als een school drop-out? Ik snapte vroeger echt nooit mensen die afweken van de standaard. Ik doe redelijk simpel werk, en het bevalt me ook wel op tijden, en andere tijden vind ik het doodzonde, maar een studie lukt dus ook niet. De reden dat ik in dit topic kwam: Beetje een grote klap gekregen de afgelopen maand. En voor het eerst in mijn hele leven had ik echt af en toe de gedachte dat ik het niet meer zag zitten. Ik was echt bang van dat ik mezelf zo klote kon voelen, terwijl ik rationeel heel goed wist dat dat echt niet normaal was. Ik moest echt hulp zoeken. Toendertijd bij mijn psycholoog deed het echt onwijs veel pijn en moeite om iets over de situatie te vertellen, bij mijn decaan heb ik het opgeschreven, dus van daar kwam mijn idee om mijn hele verhaal van sinds ik kind was op te schrijven. Of dat helpt me, of ik kan dat laten lezen aan iemand. Ondertussen moet ik zeggen dat het eigenlijk wel weer ietsje beter gaat, maar ik vind het nog steeds moeilijk, om een reden te hebben om op te staan, of om iets te doen, zoals met vrienden afspreken. Ik vind het echt heerlijk om me gewoon van de buitenwereld af te sluiten en om te doen alsof alles wat me is overkomen niet zo is. Ik wil gewoon achteruit in de tijd. Toen alles nog leuk was en tof. Maarja, en nu. Nu werkt ik op oproepbasis, en twijfel ik erg sterk over wat ik moet doen. Werken, studeren, in therapie gaan. Ik weet het allemaal niet. Verder nooit medicijnen gehad, dat was waar ik eigenlijk op reageerde
En niemand kan zeggen dit moet je doen en dit niet, dat moet je zelf uitzoeken en dat is lastig en neemt veel tijd in.
Heb je al een diploma op het middelbare onderwijs na?Zo nee, zou ik toch een studie proberen, ik weet je leeftijd ook niet, maar eventueel gewoon ietsjes lager dan je intelectueel aankan beginnen en zo ritme te bouwen..en aan je uithoudingsvermogen werken..
Doe in ieder geval wat jou het beste lijkt
Jij moet je er gewoon goed bij voelen Nou als ik zogoed als mn hele leven depressieve gevoelens heb en niks werkt dan zou ik mooi aan de anti depressiva gaan. Weet natuurlijk niet hoe dat zit met jou en wat je allemaal precies heb meegemaakt. Maar ik heb in mn omgeving en ook bij mezlef gezien dat dat middel echt een verschil kan maken. Dr vanaf komen is weer een ander verhaal denk ik..quote:
Ik ben al wel depressief sinds ik heel klein ben. Maar de echte symtomen, of beter gezegd, voor het eerst had ik er echt echt last van toen ik van de middelbare school af was. Tijdens mijn eerste studie een psycholoog gehad een tijdje voor concentratieproblemen bij de opleiding, die vond dat ik in groepstherapje moest na het horen van echt 1% van alles ofzo. Maar gezien mijn studie door de depressie toch al gedoemd was, gestopt met de therapie en de studie. Toen een half jaar thuis gezeten (10kg afgevallen), en toen later al mijn energie bij elkaar gezocht om een tweede studie te proberen. Vond in het begin ondanks alles toch een beetje mijn draai in de studie (vind de studie nog steeds het einde), maar na de eerste maanden ging het toch echt niet meer. Heb dit aangegeven bij mijn decaan die ik toen eigenlijk mijn grootste problemen heb verteld. Vervolgens had ik twee keuzes. Of ik ging bij een psycholoog lopen, kreeg een dossier, en kon daarmee uitstel krijgen zodat ik mijn studie kon afmaken in mijn eigen tempo, of ik moest van school omdat ik het niet ging halen. Ik vond dit echt een heel moeilijke keuze, en uiteindelijk heb ik het allemaal maar laten gaan. Ik wilde perse geen papiertje dat zei dat ik een probleemkind of whatever was, terwijl ik niet eens wist of dat de hele reden was dat ik de studie niet haalde. Ben ik eigenlijk wel in staat om ooit iets te studeren en af te maken? Sindsdien zit ik weer thuis. Werk wel, maar zeker geen 40 uur. Ik ben een beetje half aan het solliciteren voor vaste functies, en half aan het twijfelen of ik wel de goede keuze maak. Wil ik mezelf wel profileren als een school drop-out? Ik snapte vroeger echt nooit mensen die afweken van de standaard. Ik doe redelijk simpel werk, en het bevalt me ook wel op tijden, en andere tijden vind ik het doodzonde, maar een studie lukt dus ook niet. De reden dat ik in dit topic kwam: Beetje een grote klap gekregen de afgelopen maand. En voor het eerst in mijn hele leven had ik echt af en toe de gedachte dat ik het niet meer zag zitten. Ik was echt bang van dat ik mezelf zo klote kon voelen, terwijl ik rationeel heel goed wist dat dat echt niet normaal was. Ik moest echt hulp zoeken. Toendertijd bij mijn psycholoog deed het echt onwijs veel pijn en moeite om iets over de situatie te vertellen, bij mijn decaan heb ik het opgeschreven, dus van daar kwam mijn idee om mijn hele verhaal van sinds ik kind was op te schrijven. Of dat helpt me, of ik kan dat laten lezen aan iemand. Ondertussen moet ik zeggen dat het eigenlijk wel weer ietsje beter gaat, maar ik vind het nog steeds moeilijk, om een reden te hebben om op te staan, of om iets te doen, zoals met vrienden afspreken. Ik vind het echt heerlijk om me gewoon van de buitenwereld af te sluiten en om te doen alsof alles wat me is overkomen niet zo is. Ik wil gewoon achteruit in de tijd. Toen alles nog leuk was en tof. Maarja, en nu. Nu werkt ik op oproepbasis, en twijfel ik erg sterk over wat ik moet doen. Werken, studeren, in therapie gaan. Ik weet het allemaal niet. Verder nooit medicijnen gehad, dat was waar ik eigenlijk op reageerde
@cafpow: Ik heb een Havo en een Vwo-diploma. Verder dus niets. En ik ben 21.
[ Bericht 6% gewijzigd door Tegan op 09-01-2011 23:24:18 ]
Als je pillen ofzo wilt, moet je het er eerst met je behandelaar over hebben. Zowieso is daar een psychiater voor nodig dacht ik.quote:
Maarja, hoe kom je aan hulp i.e. pillen. Je problemen vertellen aan de huisarts/psychiater. En laat ik daar nu zoveel moeite mee hebben. Bovendien, ik weet niet of ik wel pillen wil... Moet gewoon ff iets vinden wat me helpt. Opschrijven ofzo.
@cafpow: Ik heb een Havo en een Vwo-diploma. Verder dus niets. En ik ben 21.
En met 21 jaar zou ik zeggen als je het kan keer terug naar school, ikheb mensen gezien van 25 jaar zonder diploma die bij de fabrieken moeten werken of bloemenveilingen en veel ervan hebben spijt dat ze niet eens een mbo niveau 2 hebben, want daarmee kunnen ze tenminste ergens aan de slag en indien mogelijk verder klimmen.
Maar doe vooral wat jij prettig vindt!!
I know. Lees je mijn bericht wel?quote:
[..]
Als je pillen ofzo wilt, moet je het er eerst met je behandelaar over hebben. Zowieso is daar een psychiater voor nodig dacht ik.
Ik werk in de horeca met redelijk wat mogelijkheden om hogerop te gaan. Momenteel loopt er zelfs een hele interessante vacature. Maar ik ben nog erg aan het twijfelen of ik wel daaraan vast wil zitten en/of ik niet weer wil gaan studeren. Maarja, moet ik wel een studie af kunnen krijgen!quote:En met 21 jaar zou ik zeggen als je het kan keer terug naar school, ikheb mensen gezien van 25 jaar zonder diploma die bij de fabrieken moeten werken of bloemenveilingen en veel ervan hebben spijt dat ze niet eens een mbo niveau 2 hebben, want daarmee kunnen ze tenminste ergens aan de slag en indien mogelijk verder klimmen.
Maar doe vooral wat jij prettig vindt!!
Horeca is (misschien afhankelijk van wat je precies doet) een hele zware baan, dus of je dat je hele leven vol kunt houden...? Ik zou zeker op jouw leeftijd nog iets anders achter de hand willen hebben... Sterkte met beslissingen nemen!
Denk er goed over na.En horeca is idd een hele zware baan, en ik zit idd ermee dat ik het niet mijn hele leven vol ga houden. Maar als ik geen opleiding afmaak, dan heb ik ook niet echt een keuze. Ik heb genoeg collega's op leeftijd, dus dat overleef ik ook wel weer (als zij dat ook kunnen).
Gewoon al die tijd geslapen, te laat voor school, echt WTF
@tegan, ik lees je bericht wel, alleen ik maakte niet echt op dat je in behandeling bent, en om pillen te krijgen zou je toch echt in behandeling moeten gaan. En maak je niet druk over dat je niet makkelijk praat, dat had ik ook niet in het begin.
Hier weet ik niet hoe ik de komende dagen doorgakomen. Ik zit minimaal tot woensdag zonder internet/tv/radio en telefoon. En laat mijn oma nu nog eens in het buitenland in het ziekenhuis zitten.
Echt..dit komt nu niet gelegen, en ik voel me al niet zo prettig, nu zijn de bronnen van afleiding ook nog eens weg.
Maar goed, morgen ga ik even naar de bieb, kan daar gratis internettten via mijn ipod touch en ook nog even de stad in mischien om proberen de dag door te komen..en woensdag komt een monteur maar waarschijnlijk moet de eindversterker vervangen worden omdat er op is gelekt door een regenpijp die kapot gevroren is
Ik heb tot 12 uur geslapen en ben al gedouched. Ga nu eten en ff beetje computeren en dan vanmiddag proberen aan mn verslag te werken dat ik vrijdag moet inleveren. Moeten ook nog boodschappen doen, dus hopelijk wordt het een productieve dag en stort ik niet in.
Hopelijk lukt het ene beetje. Hier kom ik zowat om van de verveling. Ben uiteindelijk ff stad ingegaan, op zoek naar wat kleinigheden voor bekenden in Chili. Maar wat is dat lastig uiteindelijk keer ik zo maar met lege handen naar huis.quote:Op dinsdag 11 januari 2011 12:30 schreef Sylvana het volgende:
Wow dat is wel heel erg kut cafpow. Dan zou ik ook helemaal gek worden als dat het allemaal niet meer doet. Dan zou ik idd ook amper afleiding meer hebben. En als je oma dan ook nog in het buitenland in het ziekenhuis ligt en je geen contact kunt hebben is het helemaal kut. Sterkte ermee
Ik heb tot 12 uur geslapen en ben al gedouched. Ga nu eten en ff beetje computeren en dan vanmiddag proberen aan mn verslag te werken dat ik vrijdag moet inleveren. Moeten ook nog boodschappen doen, dus hopelijk wordt het een productieve dag en stort ik niet in.
Ik zit nu ff bij de Mac met een koffie.
En ik ben voor het eerst blij dat ik een avond slecht geslapn heb want dan lig ik rond 11 te slapen en is de tijd om me te vervelen wat minder.
En morgenochtend komt de monteur tusse 8 en 12 en dan kan ik daarna weer hopelijk genieten van het internet en tv
Ik hoop ook dat je morgen weer gewoon thuis alles werkend hebt Ik kon me vanmiddag eerst niet zo goed concentreren toen ik met mn verslag bezig moest. Ik heb niet opgegeven, maar ben eerst dingen gaan schrappen die ik opnieuw wilde schrijven en overal bronvermeldingen bij gaan zetten. Daarna heb ik naar meer informatie gezocht en toen lukte het ook wel om het verslag verder te schrijven. Ik ben al een heel eind opgeschoten en denk dat ik hem morgen wel af kan maken
De boodschappen zijn ook al in huis, zo eten koken en dan de rest van de avond lekker relaxen, heb ik wel verdiend
. Verder ernaast gewoon werken zoals ik nu doe lijkt me wel tof.Heb al 2 dagen niet kunnen en durven werken, en vrijwel heel de dag op bed gelegen (iets wat ik wel vaker doe, helaas) hopelijk lukt het morgen wel weer. Moet ook naar een andere plek dan vandaag en gisteren. Een plek waar ze me al iets langer kennen en waar ik ook makkleijker heen durf enzo..
In het verleden 2x met stage gestopt> nu een nieuwe afstudeeropdracht. Maar omdat ik in het verleden dus 2x gestopt ben voelt het ongemakkelijk......
Ik maak er ontzettend druk over en sluit me nu wat makkelijker van de buitenwereld af.
Het is zo moeilijk, terwijl ik het wel gewoon wil afmaken.
Hard voor jezelf zijn en dit zijn zaken waar een mentor je ook goed mee kan helpen. Ik zat op een gegeven moment bijn elke dag bij mn mentor omdat ik geen goede planning had en laks was. heeft wel geholpen uiteindelijk.quote:
Ik zit in de laatste fase van mn opleiding en heb een soort van angst voor stages en afstuderen.
In het verleden 2x met stage gestopt> nu een nieuwe afstudeeropdracht. Maar omdat ik in het verleden dus 2x gestopt ben voelt het ongemakkelijk......
Ik maak er ontzettend druk over en sluit me nu wat makkelijker van de buitenwereld af.
Het is zo moeilijk, terwijl ik het wel gewoon wil afmaken.
Bos81, fijn dat er gekeken wordt of je een second opinion kunt krijgen en bij een psycholoog terecht kunt!
Woussie1987, balen dat je zo angstig bent, maar ik snap het goed. Ik heb 6 jaar lang een studie gedaan die niet lekker liep, 3 keer een jaar opnieuw gedaan vanwege depressies en nu in september met een nieuwe opleiding begonnen. Ik ben nog steeds depressief, dus ben ook erg bang dat het weer niet gaat lukken en ik weer moet stoppen. Ik zou er op school goed over praten, zodat ze van je angst af weten en je misschien kunnen helpen
Ik ben vroeg op voor de verandering, want moet om 11 uur in Hengelo zijn voor het intakegesprek van de mindfulnesscursus
Met internet/tv en telefoon
, blijkt dat ze ons onterecht hadden afgesloten, een of andere stomme monteur had waarschijnlijk de verkeerde persoon afgesloten @ Tegan,
dat is alvast een goed begin @Bos, wel fijn die second opinion, en een psycholoog om je ei kwijt te kunnen is idd een goed idee
@ Woussie, je zal toch je stage moeten afronden als je uiteindelijk je opleiding wilt halen.Zoek anders methoden om het jezelf makkelijker te maken, bijvoorbeeld soms even oordopjes en muziek aan te zetten om te ontspannen.
EN vooral proberen te ontspannen voor je de stage dag begint als je al helemaal nerveus eraan begint is het niet prettig .
Succes ermee
@Sylvana, sterkte met de intake.
Ik heb het intakegesprek gehad voor de mindfulnesscursus en krijg bericht wanneer ik kan beginnen
ben ook al naar de Vodafonewinkel geweest omdat ik geen internet op mn telefoon meer had, nu werkt het gelukkig wel
En ben nog ff de stad in geweest om paar dingen te kopen. Nu even rustig computeren en huiswerk maken.Een keer was mijn stage totaal mislukt. Toen een minor, Toen weer opnieuw stage, ging goed en was makkelijk. Daarna afstuderen. Bij de ene organisatie gestopt omdat de opdracht totaal niet aansloot en nu weer een nieuwe plek. Tja en nog 3 openstaande toetsen....quote:
Tegan, goed dat je dingen aan het regelen bent!
Bos81, fijn dat er gekeken wordt of je een second opinion kunt krijgen en bij een psycholoog terecht kunt!
Woussie1987, balen dat je zo angstig bent, maar ik snap het goed. Ik heb 6 jaar lang een studie gedaan die niet lekker liep, 3 keer een jaar opnieuw gedaan vanwege depressies en nu in september met een nieuwe opleiding begonnen. Ik ben nog steeds depressief, dus ben ook erg bang dat het weer niet gaat lukken en ik weer moet stoppen. Ik zou er op school goed over praten, zodat ze van je angst af weten en je misschien kunnen helpen
Ik ben vroeg op voor de verandering, want moet om 11 uur in Hengelo zijn voor het intakegesprek van de mindfulnesscursus
Dat is het hem nu net, mijn laatste loodjes wegen echt zwaar
daar heb je gelijk in. De laatste loodjes zijn het zwaarst, maar je moet maar denken dat als je die laatste loodjes hebt gehad dan ben je er ook vanaf.quote:
[..]
Een keer was mijn stage totaal mislukt. Toen een minor, Toen weer opnieuw stage, ging goed en was makkelijk. Daarna afstuderen. Bij de ene organisatie gestopt omdat de opdracht totaal niet aansloot en nu weer een nieuwe plek. Tja en nog 3 openstaande toetsen....
Dat is het hem nu net, mijn laatste loodjes wegen echt zwaar
Hier zit ik weer even te balen, ik zat al sinds half december zonder gesprek bij de psycholoog, dat word waarschijnlijk nog langer, aangezien er vanmorgen is afgebeld.
Dus nu moet ik wachten tot ik weer gebeld wordt voor een nieuwe afspraak. En hoogstwaarschijnlijk kan ik dan maandag weer bellen, voor een nieuwe afspraak en dat moet dan wel redelijk snel gebeuren, want over 2 weken ben ik weg.
maar goed ik weet niet waarom ik had het al verwacht
Ik heb mijn probleemstellende notitie af
Ben echt zo blij, wat een werk was dat zeg. Nu maar hopen op een goed cijfer Schoot me zojuist wel te binnen of ik uberhaubt nog wel privacy heb, met het in kaart brengen van alle contacten die ik heb etc..
(waar is de angstige smiley)Wat voor opdrachten moest je allemaal doen dan? Het in kaart brengen van je sociale netwerk is vaak wel 1 van de dingen die gedaan wordt in de hulpverlening, omdat daar vaak problemen mee zijn, bijvoorbeeld te weinig mensen in je netwerk of te weinig steun van de mensen in je netwerk. Ik kan begrijpen dat het voelt alsof je daardoor geen privacy meer hebt, maar het is wel een nuttig hulpmiddel om problemen in kaart te brengen en bijvoorbeeld te kijken welke banden je kunt versterken binnen je netwerk.quote:
Heb vandaag mijn opdrachten besproken met een behandelaar.
Schoot me zojuist wel te binnen of ik uberhaubt nog wel privacy heb, met het in kaart brengen van alle contacten die ik heb etc..
Familie stamboom gemaakt,quote:
[..]
Wat voor opdrachten moest je allemaal doen dan? Het in kaart brengen van je sociale netwerk is vaak wel 1 van de dingen die gedaan wordt in de hulpverlening, omdat daar vaak problemen mee zijn, bijvoorbeeld te weinig mensen in je netwerk of te weinig steun van de mensen in je netwerk. Ik kan begrijpen dat het voelt alsof je daardoor geen privacy meer hebt, maar het is wel een nuttig hulpmiddel om problemen in kaart te brengen en bijvoorbeeld te kijken welke banden je kunt versterken binnen je netwerk.
Vrienden in kaart gebracht,
Levensloop in kaart gebracht dus school+werk ervaring en andere dingen die op je pad zijn gekomen.
En mijn probleem helder op proberen te schrijven.
Dit is meer zo`n orienterende groep waar iedereen verplicht in moet dus wat je zegt klopt wel ja.
Maar ik vind het kansloos sorry hoor stel iemand heeft weinig vrienden wat dan daar kun je niks aan doen als behandelaar
die denken echt dat ze oppermachtig zijn.Ik kan het met sommige behandelaren ook niet zo goed vinden vandaar dat ik er (soms)wat negatief over kan overkomen
vervelend is dat eigenlijk ik word echt moe er van en mn psychiater is ziek, psycholoog op vakantie pfff.Als iemand weinig vrienden heeft is daar vaak wel een reden voor. Een behandelaar kan onderzoeken hoe het komt dat iemand weinig vrienden heeft en diegene helpen bij het aangaan van relaties, tips geven etc. Ik vind de oefeningen die je opnoemt iig wel nuttig en het kan sowieso gewoon een stuk duidelijkheid geven. Jammer dat jij het allemaal zo negatief ziet.quote:
[..]
Familie stamboom gemaakt,
Vrienden in kaart gebracht,
Levensloop in kaart gebracht dus school+werk ervaring en andere dingen die op je pad zijn gekomen.
En mijn probleem helder op proberen te schrijven.
Dit is meer zo`n orienterende groep waar iedereen verplicht in moet dus wat je zegt klopt wel ja.
Maar ik vind het kansloos sorry hoor stel iemand heeft weinig vrienden wat dan daar kun je niks aan doen als behandelaar
Ik kan het met sommige behandelaren ook niet zo goed vinden vandaar dat ik er (soms)wat negatief over kan overkomen
Dat je het opnieuw moest doen omdat het niet netjes genoeg was is wel raar
Werd pas om half 12 wakker. Om 1 uur tussenevaluatie eerst wordt ik geirriteerd wakker omdat mijn ma het blijkbaar genoeg vondt dat ik nog sliep en keihard de stomme muziek (srry waar zij dus van houdt) aanzet, zodat ik in 1x wakker ben.
En dan kan ik niet eens eindigen met mijn ontbijt of ze begint al met stomme klusjes die ik moet doen.
En ik had andere plannen voor vandaag, ik zou hier benenden aan de slag gaan stofzuigen enzo. En nu moest dat opeens nog boven.
En nu zit ik dus in zo'n bui waarop ik boos ben op alles en niks wil weten van niets. En mijn ma die haar mond dan niet kan houden en over van alles en nog wat moet gaan praten en niet snapt dat ik geen zin heb om haar aan te horen.
Maar wat als je wel heel sociaal was, en nu niet meer bent vanwege de klachten?quote:Op woensdag 12 januari 2011 23:31 schreef Tegan het volgende:
Het is dan ook niet een kwestie van dat je maar vrienden moet gaan maken. Als je van jezelf niet heel sociaal bent kun je dat ook niet aanleren denk ik.
Weet niet hoe het bij ScareFace zit of zat?
Het is altijd een optie dat je sociaal was, maar door bijv. depressie niet meer in staat bent om sociaal te doen.quote:
[..]
Maar wat als je wel heel sociaal was, en nu niet meer bent vanwege de klachten?
Weet niet hoe het bij ScareFace zit of zat?
Ik ben altijd super sociaal geweest en dol op het samen met anderen zijn maar om de een of andere redenen klap ik deels dicht en voel ik me toch ongemakkelijk als ik bij anderen ben. En dat heeft deels te maken met plaag(pest)verleden, verlegenheid en pdd-nos, en ik kan op sommige momenten heel erg goed met mensen overweg maar om de een of andere reden lopen gesprekken en contacten vaak dood.
en er zijn dagen zoals vandaag dat ik bij wijze van spreken iedereen haat En wel of niet sociaal hoeft niet de enige reden te zijn. Wel of niet depressief ook al niet.
Ik zit in een isolement door de plaats waar ik woon en dat ik geen school of baan heb. Ben vrijwel alle contacten verloren door vaak verhuizen en overlijden. En er zijn geen clubs of verenigingen waar ik lid van wil of kan worden - sociaal leven is een dure hobby.
(Dit is geen hulpkreet hoor, ik baal wel dat ik wat mensen betreft overal alleen voor sta maar dat is al mijn hele leven zo dus ik ben het wel gewend. En ben ook zo vaak afgewezen door groepen dat ik weinig lef heb om het opnieuw te proberen).
was wel een fijn gesprek, even goed over bepaalde dingen kunnen praten Ze gaat wel vaart zetten achter individuele hulp, want dat is wel hard nodig, de groep alleen is niet genoeg.goed dat het een positief gesprek was.quote:
Zo, de tussenevaluatie is achter de rug
Hier is de boze bui deels omgeslagen in een te actieve bui, dus maar er even gebruik van om mijn kamer te stofzuigen enzo, en tussendoor doe ik dus nog meerdere dingen.
En dat is dus echt kenmerkend, na zo'n boze/depressieve bui, wordt ik hyper en een gigantisch chaoot
Tja bij mij komt het deels ook weer doordat ik dat doe om gezeur te mijden van dat ik de hele dag achter de pczit enzo.quote:Op donderdag 13 januari 2011 16:37 schreef Sylvana het volgende:
Hmm, dat herken ik wel cafpow. Ik had dat vanmiddag ook, na die tussenevaluatie voelde ik me ook erg verdrietig, maar heb wel een verslag gemaakt, het hele huis opgeruimd, de was opgeruimd en de vuilniszak verwisseld. Nu even rustig zitten en dan eten koken.
Ik probeer eraan te ontsnappen maar tegelijk zoek ik het juist op.
Maar goed nu zit ik er weer ff doorheen want het was toch weer raak alleen dan ivm iets anders.
Dus nu zit echt te twijfelen of ik maar wel of niet naar beneden ga, want ik heb geen zin in die spanning die uiteindelijk alles nog erger kan maken en we dan weer in dezelfde circel gaan draaien waar ik dus echt geen zin in heb.
Maar onbewust zoek ik in mijn hoofd nu ruzie met mijn ma en loop ik alles eruit te gooien en tegen haar te schelden.
En dat kan ik dus niet stoppen en op bepaalde momenten zakt het weg en dan komt het weer terug.
Maar nu sta ik echt op instorten.
[ Bericht 68% gewijzigd door GlenSpey op 13-01-2011 18:35:17 ]
Hier wel een redelijke dag gelukkig
Tot half 12 geslapen, vanmiddag even heen en weer naar school geweest om verslagen in te leveren en met mn SLBer te praten. Volgende periode heb ik op donderdag 2 vakken, maar daar kan ik dus niet heen vanwege therapie. Voor het ene vak wil ik sowieso al vrijstelling vragen, dus als ik die krijg is het mooi. Anders maar even met de docent overleggen wat te doen. Dat andere vak kan ik wel met zelfstudie redden zegt mn SLB-er, dus die docent een mailtje gestuurd of hij dat ook goed vindt. Heb ook al 2 hoofdstukken geleerd voor het tentamen van maandag ( morgen nog 3 hoofdstukken en zondag nog 3 hoofdstukken leren) De boodschappen zijn ook al binnen, afwassen gaan we morgen doen, dus de rest van de dag kan ik lekker relaxen Trouwens, zit nu een beetje terug te lezen en wat kan er in een maand tijd veel veranderen zeg
Een maand geleden heb ik dit ergens gepost:
In die maand tijd is er echt veel veranderd, in negatieve zin helaasSPOILERSinds ik depressief ben geworden is mijn gepieker alleen maar toegenomen. Ik piekerde altijd al wel veel, had sowieso al veel negatieve gedachten, maar nu is het nog erger. Ik vind het nu nog moeilijker om te stoppen met piekeren en alles weer in normale proportie te zien. Doordat ik veel pieker kan ik 's nachts slecht slapen en lig ik vaak nachtenlang wakker en te piekeren. Als ik vrij ben slaap ik dan lang uit ( tot rond het middaguur). Als ik ergens heen moet dan doe ik vaak 's middags een dutje, omdat ik het anders niet trek tot 's avonds. Ook het eten gaat slecht, ik sla maaltijden over ( omdat ik bijvoorbeeld de hele ochtend op bed heb gelegen of omdat ik gewoon geen honger heb). Maar het kan ook zijn dat ik juist heel veel honger heb en heel veel eet, waaronder ook veel ongezonde dingen.
De 3 belangrijkste kenmerken van mijn depressie zijn dus echt het piekeren, het (weinig/veel) eten en het (weinig/veel)slapen. Terwijl bij therapie het dus wel veel over piekeren gaat ( tijdens cognitieve therapie) maar de andere therapieën gaan over Sociale contacten ( interpersoonlijke therapie), Activiteiten en Conditie(training). Ik heb nu 4 bijeenkomsten van therapie gehad en ik twijfel toch wel een beetje of dit wel het goede voor mij is, omdat ik eigenlijk alleen het nut van Cognitieve therapie in zie. Die andere 3 therapieën heb ik wel wat aan natuurlijk, maar niet echt veel. Ik doe nog best wel veel dingen, vind best veel dingen nog leuk om te doen en onderneem ook nog van alles, ga gewoon naar feestjes, workshops enzo. Bij Activiteitentherapie zegt die vrouw nadat ik heb verteld hoe het de afgelopen weken is gegaan alleen maar "ga vooral zo door" Ja, daar heb ik dus ook weinig aan dan. Bij Interpersoonlijke therapie hebben we het over relaties, maar ik heb een goede relatie met Peter, heb vrienden en kennissen en ik ben niet depressief geworden omdat er wat in mijn relaties is veranderd ( In de groep ben ik de enige met een vaste relatie, rest is gescheiden, of heeft gewoon geen relatie (meer), wat vaak oorzaak van depressie was voor hen). Van de groep ben ik ook degene met het grootste sociale netwerk en ik ervaar hier weinig problemen in. Bij conditietraining lopen we in het bos, maar dat vind ik juist wel lekker en met mijn conditie is ook weinig mis (als ik gewoon goed geslapen heb). Ik ben ook 1 van de weinigen die daarnaast nog sport.
Ik voel me soms ook een beetje een buitenbeentje in de groep, want de anderen hebben dus wel veel problemen met sociale contacten, met activiteiten doen en met hun conditie. Terwijl ik best een groot netwerk heb, ik heb een relatie, vrienden, kennissen, ik doe nog van alles en ik sport ook nog gewoon. Bij mij is het echt het piekeren, slapen en eten dus en soms worden slapen en eten wel kort behandeld tijdens andere therapieën, maar het is geen hoofdzaak zeg maar. Dus vind het wel moeilijk wat ik nu moet, want ik moet natuurlijk wel wat aan de therapie hebben. Na 10 bijeenkomsten heb ik een tussenevaluatie, maar ik zou anders ook niet weten wat wel een goede therapie voor mij is. Want alleen een uurtje met een psych praten was in het verleden te weinig. Maar deze deeltijdtherapie in een groep past ook niet helemaal bij mijn situatie.
. De depressie is alleen maar erger geworden, ik heb geen structuur/dagritme meer, ik ga amper naar school, onderneem haast niks meer, sport niet meer, heb nergens zin in en alles is me teveel en kost me teveel moeite. Nu het slechter met me gaat zie ik ook veel meer het nut van de deeltijdbehandeling in en snap ik ook beter waar ik aan moet werken. Eerst deed ik bijvoorbeeld vaak teveel ipv te weinig, maar de laatste tijd heb ik haast geen structuur/dagritme en doe ik juist weinig. Daar zijn we nu bij Activiteitentherapie mee bezig, om weer een goede dagstructuur op te bouwen. Bij Interpersoonlijke therapie hebben we het over relaties en eerst vond ik dat het met mijn relaties wel goed zat, ik bedoel, heb geen ruzie/conflicten of mensen die uit mijn netwerk zijn verdwenen waar ik om rouw. Maar we hebben het nu wel over hoe ik ben in relaties, dat ik het moeilijk vind om mijn grenzen aan te geven, dat ik het moeilijk vind om me kwetsbaar op te stellen etc. Dus daar gaan we nu mee aan de slag. Dat zal niet lukken in 10 weken om dat helemaal op te lossen, maar daar kan ik wel een begin mee maken en dan in individuele therapie daar verder aan werken.Dus denk nu wel dat dit de juiste therapie voor me is en dat die mindfulnesstraining een mooie aanvulling hierop is
[ Bericht 35% gewijzigd door _Hestia_ op 14-01-2011 17:23:47 ]
Hier gaat het vandaag wel redelijk. Op het feit na dat ik me echt doodverveelt heb, en dus de hele dag een beetje voor me uit staar, en van mijn kamer even de woonkamer in wandel uit het raam kijk en vervolgens weer terugkeer naar mijn kamer.quote:
Cafpow, hoe gaat het vandaag met je?
[...]
En de rest van de tijd maar wat achter mijn pc zitten. En ben super moe...Maar er zijn toch dingen die zich beginnen op te stapelen en die mij dwars zitten..maar tja, ik kan niet veel doen dan er het beste van maken
En tja, ik pieker de hele dag door, en de vakantie komt wat dichterbij over 2 weken, en ik heb er echt geen zin meer in..mijn oma is weer thuis dus een bron van minder ergernis tussen mij en ma, omdat dit kan heel egoistisch klinken maar zo is het niet bedoeld.
Ik hou veel mijn oma, en ze is en blijft mijn oma, maar het doet me eigenlijk niet veel wat er gebeurd. Mede ook doordat ik onbewust bewust afstand aan het nemen ben van de familie in het buitenland. Omdat ik me niet meer in 2 gedeeld wil voelen, en dus maar beetje per beetje meer afstand moet nemen van het "veilige nest" daar en hier mijn nest moet zien te bouwen, hoewel ik daar echt tegen op kan zien.
En gister even de webcam aangehad en alleen van het zien van het zure gezicht van mijn oma raak ik al depressief en om dan het standaard oude mensen en hun ziekten verhaal aan te horen
En tja, met de meeste familieleden heb ik niet eens contact...dus tja dat maakt het ook niet echt veel leuker. En anderen heb ik geen zin om op te zoeken want het contact moet altijd vanuit mij komen en dat ben ik zat, zij mogen ook wel wat initiatief tonen
En 2 bekenden daar, maar die leven zeg ik maar in een ander wereldje
dan mij, en ik pas er ook niet echt compleet tussen en zij zijn meer van die doe maar normaal dan ben je saai genoeg, en ik ben van het doe maar normaal dan doe je al gek genoegSPOILERhet gay wereldje
Dus tja, een paar keer elkaar zien wat gaan drinken ofzo is wel oke, maar ik heb niet veel zin om helemaal in hun wereldje te eindigen.Maar dat is een heel ander verhaal..en ik probeer gewoon mezelf te overtuigen van je gaat daar 4 weekjes heen, het is warm, strand op kwartier lopen en ik kan aan mijn gewicht en conditie werken terwijl ik er niet mee bezig ben.
Maar goed het is allemaal heel dubbel, en als het morgen wat beter weer is ga ik de stad in, moet namelijk voor iedereen weer wat kleins meenemen...
en ze zijn te verwernd en ik kom daar met bwv spreken een sleutelhanger aan...en ik weet dat ze dat op ironische wijze gaan afkraken. Maar ik heb gewoon tegen mezelf gezegd, als ze daarme beginnen zeg je take it or leave it. Maar ach, verder tja alles gaat zijn gang, moet nog wat dingen met het zosawe regelen maar ik wordt iedere dag te laat wakker en kan dan niet meer bellen.
Maar dat komt wel. Ondertussen kan ik niet wachten tot ik even 1 dagje alleen en onderweg ben..want ik wil rust en gezeur aan mijn hoofd van niemand
Andere opties zijn dus, twee jaar wachten, andere uni of hbo. Beetje een downer
.Kun je die studie niet bij een andere school doen dan? Als je een BSN hebt is dat normaal alleen voor je eigen school en kun je de opleiding wel bij andere scholen doen.quote:
Ik kan dus wel vakken volgen, alleen dan krijg ik daar een certificaat voor, en die staat niet gelijk met een tentamen, dus kan ik zo nooit een diploma krijgen zeg maar. Beetje jammer.
Andere opties zijn dus, twee jaar wachten, andere uni of hbo. Beetje een downer
Ik begin ik volgens mij eindelijk een beetje effect van de AD te merken. Gaat al 2 dagen best redelijk met me, ben goed aan het leren voor tentamen van morgen, kan me gewoon goed concentreren, doe dingen in het huishouden die al een hele tijd waren blijven liggen, zoals strijken en voel me niet erg somber ofzo
. Welke gebruik je eigenlijk?Zou iemand anders een nieuwe kunnen maken?! Zit nu op mobiel en ga eten