Had je die nog niet dan?quote:Op dinsdag 4 januari 2011 20:09 schreef ScarFace- het volgende:
Mn psycholoog met dr perfecte leven gaat volgende week op vakantie ..jaloers
Oja ze raad me pillen aan.
Ik zie ze wel eens on gemotiveerder, maarjaaaaa. Heel soms heb ik echt niks aan zo`n gesprek
Dat is echt erg!quote:Op dinsdag 4 januari 2011 20:09 schreef ScarFace- het volgende:
Mn psycholoog met dr perfecte leven gaat volgende week op vakantie ..jaloers
Oja ze raad me pillen aan.
Ik zie ze wel eens on gemotiveerder, maarjaaaaa. Heel soms heb ik echt niks aan zo`n gesprek
Waarom zou je het wel of niet willen?quote:Op woensdag 5 januari 2011 18:25 schreef ScarFace- het volgende:
Ik zit er nog wel eens over na te denken om wel of niet op te vragen mijn dossier te mogen inzien.
Hmmm. Ik weet het even niet.
Ik zou het wel willen lezen om eens te zien wat men van mij vind, en (hopelijk) wat er bijvoorbeeld geconstateerd is om mij een bepaalde diagnose te geven dus specifiek welke kenmerken ik heb volgens de hulpverleners.quote:Op woensdag 5 januari 2011 18:26 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Waarom zou je het wel of niet willen?
Klinkt als een positieve terapie ochtendquote:Op donderdag 6 januari 2011 12:42 schreef Sylvana het volgende:
Vanochtend therapie gehad en dat was wel fijn, om weer even met de anderen te kunnen praten. Er is een nieuwe man in de groep en we hebben dus eerst een voorstelrondje gedaan. Daarna hebben we een rondje gedaan hoe het met iedereen ging en heb ik dus verteld dat het alleen maar slechter is gegaan sinds de vakantie. Bij cognitieve therapie niet zelf een G-schema gemaakt, maar was iig wel mijn verhaal een beetje kwijt. Bij activiteitentherapie wel uitgebreid over mijn situatie gehad en mijn doel voor de komende 2 weken is om op maandag, donderdag en vrijdag iig voor 12 uur uit bed te gaan en te douchen en aankleden. Zodat ik toch weer een beetje structuur in mn leven aanbreng, want dat is nu ver te zoeken. En ook al maakt het niet uit of het mijn stemming verbeterd of niet, het is iig een begin om weer een beetje een structuur op te bouwen.
Vanmiddag naar de huisarts om de AD op te hogen. En ik zou eigenlijk 19 januari tussenevaluatie van therapie hebben, maar kan vanmiddag bellen om te kijken of dat eerder kan
goed zo, gewoon bellen, je kan het wel gebruiken denk ik.quote:Op donderdag 6 januari 2011 14:58 schreef GimmeGore het volgende:
Pfffff ik zal blij zijn als ik een kamertje voor mezelf heb. Ik word hier niet vrolijker van.
Volgende week ook maar eens bellen voor een afspraak bij de psych verpleegkundige. Ben al een tijdje niet meer geweest, maar er is ondertussen wel een hele boel gebeurd.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."Wat is liefde? De behoefte aan zichzelf te ontsnappen."
Die collega in kwestie heeft eigenlijk bijna dezelfde issues als ik, alleen heel andere oorzaak. Dus we snappen elkaar. Ik zou ook nooit zulke dingen delen met wie dan ook verder.quote:Op donderdag 6 januari 2011 23:03 schreef Swietje het volgende:
Fijn zo'n collega Tegan! Vind je het niet eng om zulke dingen te zeggen aan een collega?
quote:Hier gaat het niet. Chaos in m'n hoofd = chaos in m'n schoolwerk. Heb al 3 weken niets aan school gedaanLoop gigantisch achter.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt..
Succesquote:Op donderdag 6 januari 2011 14:55 schreef Sylvana het volgende:
Net bij de huisarts vandaan en de komende 2 weken moet ik 100 mg sertraline slikken. Dan weer terug naar huisarts om te kijken of het nog meer opgehoogd moet worden.
Fijn voor jequote:Op donderdag 6 januari 2011 15:17 schreef Sylvana het volgende:
Bleh mn tussenevaluatie kan niet eerder
Edit: Werd net gebeld en mn tussenevaluatie van therapie kan toch eerder, nu heb ik hem volgende week donderdag ipv 19 januari
Da n is het idd slim om even een goed om de tafel te gaan zitten ja. Sterkte ermeequote:Op vrijdag 7 januari 2011 19:19 schreef Bos81 het volgende:
Maandag aanstaande een gesprek met mijn casemanager van de GGZ. Even goed om de tafel zitten of we geen andere behandeling kunnen gaan doen, want er moet iets veranderen en snel, want zoals het de laatste weken gaat houd ik echt niet meer vol. De details bespaar ik jullie maar, maar het zit gewoon even niet lekker bij me.
Ik ben autistisch en had daardoor al een casemanager en psychiater. Later ben ik pas depressief geworden, of is dat tenminste vastgesteld.quote:Op vrijdag 7 januari 2011 21:23 schreef Tegan het volgende:
Hoe zijn jullie eigenliik terecht gekomen bij je psycholoog/psychiater/casemanager?
Ik ben al eerder depressief geweest en ben gewoon naar de huisarts gegaan om een doorverwijzing naar Dimence (GGZ) te vragen. Ben ook al eerder in therapie geweest ( individueel) en alleen een uurtje praten dat werkt niet meer. Vandaar dat ik zelf al aan deeltijdtherapie had gedacht en na intakegesprek dachten ze dat dat idd wel goed zou zijn voor me. Ik ben nu 2 maanden in deeltijdtherapie en dit is nog niet genoeg, dus ik sta nu ook op de wachtlijst om ernaast nog individuele therapie te krijgen.quote:Op vrijdag 7 januari 2011 21:23 schreef Tegan het volgende:
Hoe zijn jullie eigenliik terecht gekomen bij je psycholoog/psychiater/casemanager?
Dankjewel. Ik heb een aantal gesprekken met een psycholoog gehad, hij weet alleen niet precies wat hij ervan moet zeggen. Hij probeert wel een beeld te vormen maar hij weet niet precies waar mijn angsten en depressie vandaan komen.quote:Op vrijdag 7 januari 2011 22:08 schreef Sylvana het volgende:
Gebreukersnaam, ik heb geen ervaring met Fluvoxamine, maar wil je veel sterkte wensen. heb je daarnaast ook andere behandeling?
Daar heb ik nu ook enorm last van. Naar mijn werk gaat nog wel, maar even naar de supermarkt of naar de stad is echt niet leuk meer en doe het dus liever via internet..quote:Op vrijdag 7 januari 2011 22:30 schreef cafpow het volgende:
Ik ben eigenlijk bij de psycholoog terecht gekomen via de huisarts. Tenminste de laatste keren ging het zo slecht dat ik de deur niet uit wilde en als ik het deed was het een echte strijd met mezelf en mijn omgeving.
Ik snap het dondersgoed. Maar ik zou toch proberen op zijn minst met keihard je mp3 speler ofzo aan, even een klein rondje te lopen, ook als is het alleen jou eigen straat doorlopen.quote:Op zaterdag 8 januari 2011 22:49 schreef Bos81 het volgende:
[..]
Daar heb ik nu ook enorm last van. Naar mijn werk gaat nog wel, maar even naar de supermarkt of naar de stad is echt niet leuk meer en doe het dus liever via internet..
Ik ga ook regelmatig de deur uit, maar de drempel blijft iedere keer hoog. VOoral als ik nog op bed lig, heb ik de grootste moeite om er uit te komen of ga even ontbijten en ga weer terug liggen om er vervolgens uren later er weer uit te komen. Maar het ljikt wel of het steeds erger wordt. OOk het huishouden verslonsd hier door helemaal. Tot ergernis van mijn huisgenote. Dus ik probeerhet ewl regelmatig en ik doe het ook, maar de drempel wordt gewoon helaas niet lager. En daar wil ik ook wat aandoen, en snel graag. Hopelijk kan ik de afspraak met de psychiater naar deze week verzetten of densoods een afspraak met een psycholoog..quote:Op zaterdag 8 januari 2011 23:45 schreef cafpow het volgende:
[..]
Ik snap het dondersgoed. Maar ik zou toch proberen op zijn minst met keihard je mp3 speler ofzo aan, even een klein rondje te lopen, ook als is het alleen jou eigen straat doorlopen.
Maar msichein gaat het bij jou wel net als bij mij beetje per beetje over. Want toen ik eenmaal naar de psycholoog ging moest ik wel iedere week de deur uit en kreeg ik toch meer zin erin.
Hier een heel dubbel dagje, want ik zit nog met dat vanmijn oma..en mijn moeder die constant over mijn ooms en tantes zeurt. EN de reis die steeds dichterbij komt. Maar goed eenmaal op het vliegveld valt het wel weer mee...ff een maandje rust
Ja, ik slik antidepressiva. Het heeft wel iets geholpen, maar na 2 jaar kan ik niet zeggen, dat ik tevreden ben over mijn herstel en val soms zoals nu regelmatig diep terug.quote:Op zondag 9 januari 2011 01:05 schreef Ghostinthemachine het volgende:
Zitten jullie allemaal aan de anti depressiva.. bij mij zijn daardoor mn angsten echt grotendeels verdwenen voel iig zo veel beter en ook andere zaken maak ik me veel minder zorgen om. parotoxine 20 mg slik ik. Maar miss slaat het bij mij wel goed aan.
zo is het hier ook. Alleen dan is het meer van de dag tot dag. En bij mij heeft het weer ook veel invloedquote:Op zondag 9 januari 2011 00:52 schreef Tegan het volgende:
Fijn om te horen dat jullie moeite hebben met dezelfde dingen. De ene week zit bij mij vol met plannen, en de andere week kom ik naast om te werken gewoon uberhaupt niet uit bed.
Ik ga ook niet als een speer op de paroxetine, ik voel me lichamelijk vaak echt kloterig. Slik 40 mg voor angst en paniek.quote:Op zondag 9 januari 2011 01:05 schreef Ghostinthemachine het volgende:
Zitten jullie allemaal aan de anti depressiva.. bij mij zijn daardoor mn angsten echt grotendeels verdwenen voel iig zo veel beter en ook andere zaken maak ik me veel minder zorgen om. parotoxine 20 mg slik ik. Maar miss slaat het bij mij wel goed aan.
Hmm..ik slik dus geen ad. Heb ik ook nooit gewild. Dit is de 2e keer dat ik dus echt in behandeling ben, en de 1e keer had de psycholoog mij voorgesteld om met medicatie te beginnen, wat op dat moment overbodig was omdat ik overal een pauze had ingelast.quote:Op zondag 9 januari 2011 01:05 schreef Ghostinthemachine het volgende:
Zitten jullie allemaal aan de anti depressiva.. bij mij zijn daardoor mn angsten echt grotendeels verdwenen voel iig zo veel beter en ook andere zaken maak ik me veel minder zorgen om. parotoxine 20 mg slik ik. Maar miss slaat het bij mij wel goed aan.
Ik zit sinds een maand aan de AD. Ik heb me er 6 jaar tegen verzet, maar het ging nou zo slecht dat ik eigenlijk geen keus had. Ik heb eerst 3 weken 50 mg Sertraline geslikt en sinds vrijdag 100 mg, maar merk nog niet echt effect.quote:Op zondag 9 januari 2011 01:05 schreef Ghostinthemachine het volgende:
Zitten jullie allemaal aan de anti depressiva.. bij mij zijn daardoor mn angsten echt grotendeels verdwenen voel iig zo veel beter en ook andere zaken maak ik me veel minder zorgen om. parotoxine 20 mg slik ik. Maar miss slaat het bij mij wel goed aan.
Fijn dat het zo goed bevallen is!quote:Op zondag 9 januari 2011 13:51 schreef Bos81 het volgende:
Zojuist Yoga-Mindfullness proefles gehad. Het was best wel lekker ontspannend bezig zijn. Beviel me dus wel, even aan niks denken en met je lichaam bezig zijn.
hmm, het is een heel verhaal.quote:Op zondag 9 januari 2011 21:53 schreef Tegan het volgende:
Ik ben al wel depressief sinds ik heel klein ben. Maar de echte symtomen, of beter gezegd, voor het eerst had ik er echt echt last van toen ik van de middelbare school af was. Tijdens mijn eerste studie een psycholoog gehad een tijdje voor concentratieproblemen bij de opleiding, die vond dat ik in groepstherapje moest na het horen van echt 1% van alles ofzo. Maar gezien mijn studie door de depressie toch al gedoemd was, gestopt met de therapie en de studie. Toen een half jaar thuis gezeten (10kg afgevallen), en toen later al mijn energie bij elkaar gezocht om een tweede studie te proberen. Vond in het begin ondanks alles toch een beetje mijn draai in de studie (vind de studie nog steeds het einde), maar na de eerste maanden ging het toch echt niet meer. Heb dit aangegeven bij mijn decaan die ik toen eigenlijk mijn grootste problemen heb verteld. Vervolgens had ik twee keuzes. Of ik ging bij een psycholoog lopen, kreeg een dossier, en kon daarmee uitstel krijgen zodat ik mijn studie kon afmaken in mijn eigen tempo, of ik moest van school omdat ik het niet ging halen. Ik vond dit echt een heel moeilijke keuze, en uiteindelijk heb ik het allemaal maar laten gaan. Ik wilde perse geen papiertje dat zei dat ik een probleemkind of whatever was, terwijl ik niet eens wist of dat de hele reden was dat ik de studie niet haalde. Ben ik eigenlijk wel in staat om ooit iets te studeren en af te maken? Sindsdien zit ik weer thuis. Werk wel, maar zeker geen 40 uur. Ik ben een beetje half aan het solliciteren voor vaste functies, en half aan het twijfelen of ik wel de goede keuze maak. Wil ik mezelf wel profileren als een school drop-out? Ik snapte vroeger echt nooit mensen die afweken van de standaard. Ik doe redelijk simpel werk, en het bevalt me ook wel op tijden, en andere tijden vind ik het doodzonde, maar een studie lukt dus ook niet. De reden dat ik in dit topic kwam: Beetje een grote klap gekregen de afgelopen maand. En voor het eerst in mijn hele leven had ik echt af en toe de gedachte dat ik het niet meer zag zitten. Ik was echt bang van dat ik mezelf zo klote kon voelen, terwijl ik rationeel heel goed wist dat dat echt niet normaal was. Ik moest echt hulp zoeken. Toendertijd bij mijn psycholoog deed het echt onwijs veel pijn en moeite om iets over de situatie te vertellen, bij mijn decaan heb ik het opgeschreven, dus van daar kwam mijn idee om mijn hele verhaal van sinds ik kind was op te schrijven. Of dat helpt me, of ik kan dat laten lezen aan iemand. Ondertussen moet ik zeggen dat het eigenlijk wel weer ietsje beter gaat, maar ik vind het nog steeds moeilijk, om een reden te hebben om op te staan, of om iets te doen, zoals met vrienden afspreken. Ik vind het echt heerlijk om me gewoon van de buitenwereld af te sluiten en om te doen alsof alles wat me is overkomen niet zo is. Ik wil gewoon achteruit in de tijd. Toen alles nog leuk was en tof. Maarja, en nu. Nu werkt ik op oproepbasis, en twijfel ik erg sterk over wat ik moet doen. Werken, studeren, in therapie gaan. Ik weet het allemaal niet. Verder nooit medicijnen gehad, dat was waar ik eigenlijk op reageerde.
Nou als ik zogoed als mn hele leven depressieve gevoelens heb en niks werkt dan zou ik mooi aan de anti depressiva gaan. Weet natuurlijk niet hoe dat zit met jou en wat je allemaal precies heb meegemaakt. Maar ik heb in mn omgeving en ook bij mezlef gezien dat dat middel echt een verschil kan maken. Dr vanaf komen is weer een ander verhaal denk ik..quote:Op zondag 9 januari 2011 21:53 schreef Tegan het volgende:
Ik ben al wel depressief sinds ik heel klein ben. Maar de echte symtomen, of beter gezegd, voor het eerst had ik er echt echt last van toen ik van de middelbare school af was. Tijdens mijn eerste studie een psycholoog gehad een tijdje voor concentratieproblemen bij de opleiding, die vond dat ik in groepstherapje moest na het horen van echt 1% van alles ofzo. Maar gezien mijn studie door de depressie toch al gedoemd was, gestopt met de therapie en de studie. Toen een half jaar thuis gezeten (10kg afgevallen), en toen later al mijn energie bij elkaar gezocht om een tweede studie te proberen. Vond in het begin ondanks alles toch een beetje mijn draai in de studie (vind de studie nog steeds het einde), maar na de eerste maanden ging het toch echt niet meer. Heb dit aangegeven bij mijn decaan die ik toen eigenlijk mijn grootste problemen heb verteld. Vervolgens had ik twee keuzes. Of ik ging bij een psycholoog lopen, kreeg een dossier, en kon daarmee uitstel krijgen zodat ik mijn studie kon afmaken in mijn eigen tempo, of ik moest van school omdat ik het niet ging halen. Ik vond dit echt een heel moeilijke keuze, en uiteindelijk heb ik het allemaal maar laten gaan. Ik wilde perse geen papiertje dat zei dat ik een probleemkind of whatever was, terwijl ik niet eens wist of dat de hele reden was dat ik de studie niet haalde. Ben ik eigenlijk wel in staat om ooit iets te studeren en af te maken? Sindsdien zit ik weer thuis. Werk wel, maar zeker geen 40 uur. Ik ben een beetje half aan het solliciteren voor vaste functies, en half aan het twijfelen of ik wel de goede keuze maak. Wil ik mezelf wel profileren als een school drop-out? Ik snapte vroeger echt nooit mensen die afweken van de standaard. Ik doe redelijk simpel werk, en het bevalt me ook wel op tijden, en andere tijden vind ik het doodzonde, maar een studie lukt dus ook niet. De reden dat ik in dit topic kwam: Beetje een grote klap gekregen de afgelopen maand. En voor het eerst in mijn hele leven had ik echt af en toe de gedachte dat ik het niet meer zag zitten. Ik was echt bang van dat ik mezelf zo klote kon voelen, terwijl ik rationeel heel goed wist dat dat echt niet normaal was. Ik moest echt hulp zoeken. Toendertijd bij mijn psycholoog deed het echt onwijs veel pijn en moeite om iets over de situatie te vertellen, bij mijn decaan heb ik het opgeschreven, dus van daar kwam mijn idee om mijn hele verhaal van sinds ik kind was op te schrijven. Of dat helpt me, of ik kan dat laten lezen aan iemand. Ondertussen moet ik zeggen dat het eigenlijk wel weer ietsje beter gaat, maar ik vind het nog steeds moeilijk, om een reden te hebben om op te staan, of om iets te doen, zoals met vrienden afspreken. Ik vind het echt heerlijk om me gewoon van de buitenwereld af te sluiten en om te doen alsof alles wat me is overkomen niet zo is. Ik wil gewoon achteruit in de tijd. Toen alles nog leuk was en tof. Maarja, en nu. Nu werkt ik op oproepbasis, en twijfel ik erg sterk over wat ik moet doen. Werken, studeren, in therapie gaan. Ik weet het allemaal niet. Verder nooit medicijnen gehad, dat was waar ik eigenlijk op reageerde.
Als je pillen ofzo wilt, moet je het er eerst met je behandelaar over hebben. Zowieso is daar een psychiater voor nodig dacht ik.quote:Op zondag 9 januari 2011 23:04 schreef Tegan het volgende:
Maarja, hoe kom je aan hulp i.e. pillen. Je problemen vertellen aan de huisarts/psychiater. En laat ik daar nu zoveel moeite mee hebben. Bovendien, ik weet niet of ik wel pillen wil... Moet gewoon ff iets vinden wat me helpt. Opschrijven ofzo.
@cafpow: Ik heb een Havo en een Vwo-diploma. Verder dus niets. En ik ben 21.
I know. Lees je mijn bericht wel?quote:Op maandag 10 januari 2011 12:03 schreef cafpow het volgende:
[..]
Als je pillen ofzo wilt, moet je het er eerst met je behandelaar over hebben. Zowieso is daar een psychiater voor nodig dacht ik.
Ik werk in de horeca met redelijk wat mogelijkheden om hogerop te gaan. Momenteel loopt er zelfs een hele interessante vacature. Maar ik ben nog erg aan het twijfelen of ik wel daaraan vast wil zitten en/of ik niet weer wil gaan studeren. Maarja, moet ik wel een studie af kunnen krijgen!quote:En met 21 jaar zou ik zeggen als je het kan keer terug naar school, ikheb mensen gezien van 25 jaar zonder diploma die bij de fabrieken moeten werken of bloemenveilingen en veel ervan hebben spijt dat ze niet eens een mbo niveau 2 hebben, want daarmee kunnen ze tenminste ergens aan de slag en indien mogelijk verder klimmen.
Maar doe vooral wat jij prettig vindt!!
Hopelijk lukt het ene beetje. Hier kom ik zowat om van de verveling. Ben uiteindelijk ff stad ingegaan, op zoek naar wat kleinigheden voor bekenden in Chili. Maar wat is dat lastig uiteindelijk keer ik zo maar met lege handen naar huis.quote:Op dinsdag 11 januari 2011 12:30 schreef Sylvana het volgende:
Wow dat is wel heel erg kut cafpow. Dan zou ik ook helemaal gek worden als dat het allemaal niet meer doet. Dan zou ik idd ook amper afleiding meer hebben. En als je oma dan ook nog in het buitenland in het ziekenhuis ligt en je geen contact kunt hebben is het helemaal kut. Sterkte ermee
Ik heb tot 12 uur geslapen en ben al gedouched. Ga nu eten en ff beetje computeren en dan vanmiddag proberen aan mn verslag te werken dat ik vrijdag moet inleveren. Moeten ook nog boodschappen doen, dus hopelijk wordt het een productieve dag en stort ik niet in.
Hard voor jezelf zijn en dit zijn zaken waar een mentor je ook goed mee kan helpen. Ik zat op een gegeven moment bijn elke dag bij mn mentor omdat ik geen goede planning had en laks was. heeft wel geholpen uiteindelijk.quote:Op dinsdag 11 januari 2011 23:43 schreef Woussie1987 het volgende:
Ik zit in de laatste fase van mn opleiding en heb een soort van angst voor stages en afstuderen.
In het verleden 2x met stage gestopt> nu een nieuwe afstudeeropdracht. Maar omdat ik in het verleden dus 2x gestopt ben voelt het ongemakkelijk......
Ik maak er ontzettend druk over en sluit me nu wat makkelijker van de buitenwereld af.
Het is zo moeilijk, terwijl ik het wel gewoon wil afmaken.
Een keer was mijn stage totaal mislukt. Toen een minor, Toen weer opnieuw stage, ging goed en was makkelijk. Daarna afstuderen. Bij de ene organisatie gestopt omdat de opdracht totaal niet aansloot en nu weer een nieuwe plek. Tja en nog 3 openstaande toetsen....quote:Op woensdag 12 januari 2011 09:41 schreef Sylvana het volgende:
Tegan, goed dat je dingen aan het regelen bent!
Bos81, fijn dat er gekeken wordt of je een second opinion kunt krijgen en bij een psycholoog terecht kunt!
Woussie1987, balen dat je zo angstig bent, maar ik snap het goed. Ik heb 6 jaar lang een studie gedaan die niet lekker liep, 3 keer een jaar opnieuw gedaan vanwege depressies en nu in september met een nieuwe opleiding begonnen. Ik ben nog steeds depressief, dus ben ook erg bang dat het weer niet gaat lukken en ik weer moet stoppen. Ik zou er op school goed over praten, zodat ze van je angst af weten en je misschien kunnen helpen
Ik ben vroeg op voor de verandering, want moet om 11 uur in Hengelo zijn voor het intakegesprek van de mindfulnesscursus
daar heb je gelijk in. De laatste loodjes zijn het zwaarst, maar je moet maar denken dat als je die laatste loodjes hebt gehad dan ben je er ook vanaf.quote:Op woensdag 12 januari 2011 13:58 schreef Woussie1987 het volgende:
[..]
Een keer was mijn stage totaal mislukt. Toen een minor, Toen weer opnieuw stage, ging goed en was makkelijk. Daarna afstuderen. Bij de ene organisatie gestopt omdat de opdracht totaal niet aansloot en nu weer een nieuwe plek. Tja en nog 3 openstaande toetsen....
Dat is het hem nu net, mijn laatste loodjes wegen echt zwaar
Wat voor opdrachten moest je allemaal doen dan? Het in kaart brengen van je sociale netwerk is vaak wel 1 van de dingen die gedaan wordt in de hulpverlening, omdat daar vaak problemen mee zijn, bijvoorbeeld te weinig mensen in je netwerk of te weinig steun van de mensen in je netwerk. Ik kan begrijpen dat het voelt alsof je daardoor geen privacy meer hebt, maar het is wel een nuttig hulpmiddel om problemen in kaart te brengen en bijvoorbeeld te kijken welke banden je kunt versterken binnen je netwerk.quote:Op woensdag 12 januari 2011 18:21 schreef ScarFace- het volgende:
Heb vandaag mijn opdrachten besproken met een behandelaar.
Schoot me zojuist wel te binnen of ik uberhaubt nog wel privacy heb, met het in kaart brengen van alle contacten die ik heb etc..![]()
(waar is de angstige smiley)
Familie stamboom gemaakt,quote:Op woensdag 12 januari 2011 20:26 schreef Sylvana het volgende:
[..]
Wat voor opdrachten moest je allemaal doen dan? Het in kaart brengen van je sociale netwerk is vaak wel 1 van de dingen die gedaan wordt in de hulpverlening, omdat daar vaak problemen mee zijn, bijvoorbeeld te weinig mensen in je netwerk of te weinig steun van de mensen in je netwerk. Ik kan begrijpen dat het voelt alsof je daardoor geen privacy meer hebt, maar het is wel een nuttig hulpmiddel om problemen in kaart te brengen en bijvoorbeeld te kijken welke banden je kunt versterken binnen je netwerk.
Als iemand weinig vrienden heeft is daar vaak wel een reden voor. Een behandelaar kan onderzoeken hoe het komt dat iemand weinig vrienden heeft en diegene helpen bij het aangaan van relaties, tips geven etc. Ik vind de oefeningen die je opnoemt iig wel nuttig en het kan sowieso gewoon een stuk duidelijkheid geven. Jammer dat jij het allemaal zo negatief ziet.quote:Op woensdag 12 januari 2011 20:34 schreef ScarFace- het volgende:
[..]
Familie stamboom gemaakt,
Vrienden in kaart gebracht,
Levensloop in kaart gebracht dus school+werk ervaring en andere dingen die op je pad zijn gekomen.
En mijn probleem helder op proberen te schrijven.
Dit is meer zo`n orienterende groep waar iedereen verplicht in moet dus wat je zegt klopt wel ja.![]()
Maar ik vind het kansloos sorry hoor stel iemand heeft weinig vrienden wat dan daar kun je niks aan doen als behandelaardie denken echt dat ze oppermachtig zijn.
Ik kan het met sommige behandelaren ook niet zo goed vinden vandaar dat ik er (soms)wat negatief over kan overkomenvervelend is dat eigenlijk
Maar wat als je wel heel sociaal was, en nu niet meer bent vanwege de klachten?quote:Op woensdag 12 januari 2011 23:31 schreef Tegan het volgende:
Het is dan ook niet een kwestie van dat je maar vrienden moet gaan maken. Als je van jezelf niet heel sociaal bent kun je dat ook niet aanleren denk ik.
Het is altijd een optie dat je sociaal was, maar door bijv. depressie niet meer in staat bent om sociaal te doen.quote:Op donderdag 13 januari 2011 12:38 schreef Nick-GizMo het volgende:
[..]
Maar wat als je wel heel sociaal was, en nu niet meer bent vanwege de klachten?
Weet niet hoe het bij ScareFace zit of zat?
goed dat het een positief gesprek was.quote:Op donderdag 13 januari 2011 14:08 schreef Sylvana het volgende:
Zo, de tussenevaluatie is achter de rugwas wel een fijn gesprek, even goed over bepaalde dingen kunnen praten
Ze gaat wel vaart zetten achter individuele hulp, want dat is wel hard nodig, de groep alleen is niet genoeg.
Tja bij mij komt het deels ook weer doordat ik dat doe om gezeur te mijden van dat ik de hele dag achter de pczit enzo.quote:Op donderdag 13 januari 2011 16:37 schreef Sylvana het volgende:
Hmm, dat herken ik wel cafpow. Ik had dat vanmiddag ook, na die tussenevaluatie voelde ik me ook erg verdrietig, maar heb wel een verslag gemaakt, het hele huis opgeruimd, de was opgeruimd en de vuilniszak verwisseld. Nu even rustig zitten en dan eten koken.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.In die maand tijd is er echt veel veranderd, in negatieve zin helaas. De depressie is alleen maar erger geworden, ik heb geen structuur/dagritme meer, ik ga amper naar school, onderneem haast niks meer, sport niet meer, heb nergens zin in en alles is me teveel en kost me teveel moeite. Nu het slechter met me gaat zie ik ook veel meer het nut van de deeltijdbehandeling in en snap ik ook beter waar ik aan moet werken. Eerst deed ik bijvoorbeeld vaak teveel ipv te weinig, maar de laatste tijd heb ik haast geen structuur/dagritme en doe ik juist weinig. Daar zijn we nu bij Activiteitentherapie mee bezig, om weer een goede dagstructuur op te bouwen. Bij Interpersoonlijke therapie hebben we het over relaties en eerst vond ik dat het met mijn relaties wel goed zat, ik bedoel, heb geen ruzie/conflicten of mensen die uit mijn netwerk zijn verdwenen waar ik om rouw. Maar we hebben het nu wel over hoe ik ben in relaties, dat ik het moeilijk vind om mijn grenzen aan te geven, dat ik het moeilijk vind om me kwetsbaar op te stellen etc. Dus daar gaan we nu mee aan de slag. Dat zal niet lukken in 10 weken om dat helemaal op te lossen, maar daar kan ik wel een begin mee maken en dan in individuele therapie daar verder aan werken.
Dus denk nu wel dat dit de juiste therapie voor me is en dat die mindfulnesstraining een mooie aanvulling hierop is
[ Bericht 35% gewijzigd door _Hestia_ op 14-01-2011 17:23:47 ]
Hier gaat het vandaag wel redelijk. Op het feit na dat ik me echt doodverveelt heb, en dus de hele dag een beetje voor me uit staar, en van mijn kamer even de woonkamer in wandel uit het raam kijk en vervolgens weer terugkeer naar mijn kamer.quote:Op vrijdag 14 januari 2011 17:07 schreef Sylvana het volgende:
Cafpow, hoe gaat het vandaag met je?
[...]
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.dan mij, en ik pas er ook niet echt compleet tussen en zij zijn meer van die doe maar normaal dan ben je saai genoeg, en ik ben van het doe maar normaal dan doe je al gek genoegDus tja, een paar keer elkaar zien wat gaan drinken ofzo is wel oke, maar ik heb niet veel zin om helemaal in hun wereldje te eindigen.
Maar dat is een heel ander verhaal..en ik probeer gewoon mezelf te overtuigen van je gaat daar 4 weekjes heen, het is warm, strand op kwartier lopen en ik kan aan mijn gewicht en conditie werken terwijl ik er niet mee bezig ben.
Maar goed het is allemaal heel dubbel, en als het morgen wat beter weer is ga ik de stad in, moet namelijk voor iedereen weer wat kleins meenemen...en ze zijn te verwernd en ik kom daar met bwv spreken een sleutelhanger aan...en ik weet dat ze dat op ironische wijze gaan afkraken. Maar ik heb gewoon tegen mezelf gezegd, als ze daarme beginnen zeg je take it or leave it.
Maar ach, verder tja alles gaat zijn gang, moet nog wat dingen met het zosawe regelen maar ik wordt iedere dag te laat wakker en kan dan niet meer bellen.
Maar dat komt wel. Ondertussen kan ik niet wachten tot ik even 1 dagje alleen en onderweg ben..want ik wil rust en gezeur aan mijn hoofd van niemand![]()
Kun je die studie niet bij een andere school doen dan? Als je een BSN hebt is dat normaal alleen voor je eigen school en kun je de opleiding wel bij andere scholen doen.quote:Op zaterdag 15 januari 2011 02:45 schreef Tegan het volgende:
Ik kan dus wel vakken volgen, alleen dan krijg ik daar een certificaat voor, en die staat niet gelijk met een tentamen, dus kan ik zo nooit een diploma krijgen zeg maar. Beetje jammer.
Andere opties zijn dus, twee jaar wachten, andere uni of hbo. Beetje een downer.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |