Depressie & Angst #4

Vampje op huizenjacht
Onder andere

Nieuw topic dus weer.

Met mij gaat het wel okee de laatste tijd. Ik durf vaker het woordje goed te gebruiken zelfs. maar ik ben nog lang niet van mijn klachten af, en heb nog steeds erg veel moeite om dingen te ondernemen en lig de hele dag op bed. Maar het lukt me wel iets vaker dan pakweg 6 maanden tot een jaar terug.

En misschien moet ik ook wel sneller tevreden zijn met de dingen die ik allemaal doe, daar heb ik ook nog steeds moeite mee en erger me af en toe aan die kleine dingen die niet goed gaan.

Maar al met al gaat het dus wel okee met me, gelukkig, Hopelijk met de rest hier ook

Vampje, gefeliciteerd - ik ben zooo blij voor je

Dankjewel Sylvana, ik ben heel blij dat ik me er toe gezet hem om vandaag gewoon te gaan aanpakken (ondanks de waarschuwing dat het met twee mensen moest).
Ik kan morgen de verpakkingstroep afvoeren en woensdag de loopband welkom heten.
Die haard is jammer. Hij is niet weg maar het fitness spul staat er nu heel dicht naast en vanaf woensdag ook nog pal voor. Maar ik heb hem een paar keer kunnen branden en heb nu gelukkig een goede hulpkachel erbij (wacht nog steeds op de echte kachel) dus ik heb het al niet meer koud ook al is de open haard niet aan. Als ik hem perse wil branden moet ik gewoon even met heel veel zware zooi gaan zeulen dus daar moet ik eerst een tijdje voor trainen dan doe ik het met mijn linkerpink nog

En ik ben echt heel erg blij dat ik op heel korte termijn serieus wat aan beweging kan doen zonder dat ik daar OOIT nog de kou voor in hoef.

Kom er net achter dat het vorige topic dicht is en er al ene nieuwe is. Vamdaag druk dagje gehad. Naar de stad wat boeken uit de bieb gehaald
Maar goed ook nog wat andere spulletjes gehaald voor mijn ma, die kapot waren.
Daarna wat achter de pc gezeten en begonnen met de kerstboom, echt een stomme klus.
En ik heb nu totaal geen slaap heb gisteren bijna 14 uur achter elkaar geslapen waardoor mijn ritme weer is ontregeld

hoop dat je zo meteen toch nog wat slaap kunt pakken.

Ik lag er al in en toen bedacht ik me dat ik alweer vergeten was om de DVD van mijn nieuwe fitness toestel te bekijken. En daar blijken dus wat voorbeeld oefeningen op te staan. Uitleg zeer summier om niet te zeggen beslist onvoldoende maar het is wel handig om die naampjes te oefenen zodat ik makkelijker op joeptjoep kan zoeken en discussies op forums kan volgen.
Trusten.

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 01:45 schreef caroline88 het volgende:
hoop dat je zo meteen toch nog wat slaap kunt pakken.

Ik lag er al in en toen bedacht ik me dat ik alweer vergeten was om de DVD van mijn nieuwe fitness toestel te bekijken. En daar blijken dus wat voorbeeld oefeningen op te staan. Uitleg zeer summier om niet te zeggen beslist onvoldoende maar het is wel handig om die naampjes te oefenen zodat ik makkelijker op joeptjoep kan zoeken en discussies op forums kan volgen.
Trusten.

wel handig om die dvd te kijken, dan heb je in ieder geval al wat ideeen.
Hier heb ik toch wel redelijk geslapen, zo'n 7 uurtjes. Wilde wel wat meer slapen maar er zijn gewoon wat dingen die er momenteel een beetje op inhakken.En mij van mijn stokje halen.
maar verder gaat het wel redelijk, straks mag ik weer ff naar het centrum wat kerstversiering halen die mijn ma heeft gezien in een reclame folder. En daarna gaan we het boompje optuigen, tenminste mijn moeder doet de lichten en ik de rest zo'n beetje.
Dus nu ga ik ervandoor.

Nou ik heb een tijdje niks van me laten horen maar hier komt het:

Ik heb hier nog wel verteld dat ik een aanmeldingsgesprek bij de GGZ had gehad, nou vledeweek moest ik dus die vragenlijsten invullen, nou alles prima gedaan klaar.

Word ik vandaag gebeld over de uitslag of ik langs wil komen. Nou prima ik ga der heen. Komt mevrouw de hulpverlener met het volgende verhaal:

Ja je bent matig depressief, meestal geven we mensen die matig depressief zijn geen medicijnen maarja jij slikt ze al. Verder heb je ook agorafobie. (pleinvrees). Ik herken mijzelf dus absoluut niet in agorafobie, ik ga gewoon naar de stad winkelen bios enzovoort en voel me op me gemak. Dus daar zet ik al me vraagtekens bij. Maar nu kon ze me 2 therapien aanbieden nou ik eentje gekozen die het best bij me past (ookal heb een gruwelhekel aan therapien) dus met veel moeite één gekozen komt ze met de volgende mededeling; Ja dan kan je in februari maart terecht.

Ik zo: WAT? ik zeg een wachtlijst? Zij zegt zo van ja dat hebben we hier.

Oftoewel ik mag nog 3 maanden me lekker depressief gaan zitten voelen? Dit slaat echt alles.

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 16:02 schreef Sylvana het volgende:
Piertjj, jammer dat je je niet in je diagnose kunt herkennen en ja, wachtlijsten heb je helaas overal

Ik heb in augustus mijn verwijzing enzo doorgegeven, heb 10 (!!!) weken moeten wachten op mijn intakegesprek en kon uiteindelijk dus begin november beginnen met mijn therapie.

Het is helaas niet anders, je zult het toch moeten accepteren, hoe moeilijk dat ook is en hoe graag je nu gelijk geholpen wilt worden, overal heb je wachtlijsten.

Ja ik heb ook al 2 maanden moeten wachten voor de intake, maar als ik uit jou verhaal opmaak dan kon jij dus na je intake wel meteen in therapie?
Ik vind het gewoon belachelijk dat ze je zo ermee laten zitten.

Een vriendin van me, heeft ook last van depressies. Ze is vroeger vaak gepest, en dat is een van de redenen dat ze nu erg onzeker is. Al zal je dat aan de buitenkant niet merken, omdat het een heel knap meisje is. Ze vertelde me dat ze medicijnen kreeg en dat het nu al stukken beter gaat... Ze heeft het gevoel dat ze ''geesten'' of iets ziet... En kan slecht slapen omdat ze altijd overal veel te veel over nadenkt en erg veel piekert... Ik vraag hoe het met haar is, en ze verteld me dan dat ze weer een slechte dag... heeft... Ik merk dat ze met me wil praten, maar ik heb nog nooit met zo iets te maken gehad, en weet dan niet hoe ik moet reageren... Hoe kan ik haar ut beste helpen?

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 16:21 schreef utrecht91 het volgende:
Een vriendin van me, heeft ook last van depressies. Ze is vroeger vaak gepest, en dat is een van de redenen dat ze nu erg onzeker is. Al zal je dat aan de buitenkant niet merken, omdat het een heel knap meisje is. Ze vertelde me dat ze medicijnen kreeg en dat het nu al stukken beter gaat... Ze heeft het gevoel dat ze ''geesten'' of iets ziet... En kan slecht slapen omdat ze altijd overal veel te veel over nadenkt en erg veel piekert... Ik vraag hoe het met haar is, en ze verteld me dan dat ze weer een slechte dag... heeft... Ik merk dat ze met me wil praten, maar ik heb nog nooit met zo iets te maken gehad, en weet dan niet hoe ik moet reageren... Hoe kan ik haar ut beste helpen?

hmm, als je niet precies weet wat je ermee moet doen. Zou ik gewoon beginnen met naar haar te luisteren. Echt veel kan je niet doen behalve luisteren, maar bijvoorbeeld een grapje maken tussendoor ofzo, gewoon op natuurlijke manier kijken of je haar een beetje kan opvrolijken enzo. En tja, verder gewoon jezelf blijven, want uit ervaring weet ik dat het alleen nog vervelender is als mensen je opeens heel speciaal gaan behandelen omdat je depressief bent.

Updatje, dag was goed begonnen en halverwege ook nog wel. Maar nu was ik het boompje aan het versieren en ik wordt zo triest van die kerstboom...ik kan het niet uitleggen. Iedereen vindt dat de lichtjes altijd sfeer maken enzo, en ik vindt alles juist nog triester worden door die lichtjes, en ik zelf wordt er ook neerslachtig/depressief van..

Maar goed boompje is af, en ga maar even op bed liggen, kijken of die depressieve/sombere bui een beetje wegzakt.

Hmm klopt, doe het denk ik ook een heel klein beetje. Ik doe wel een stuk ''zachtaardiger'' dan tegen iemand anders... Maar ik vind het ook zo raar, als zei aangeeft dat het niet goed gaat... Om er dan maar overheen te lullen? Of vind ze dat miss juist fijn als ut niet over die sjit gaat?

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 16:32 schreef utrecht91 het volgende:
Hmm klopt, doe het denk ik ook een heel klein beetje. Ik doe wel een stuk ''zachtaardiger'' dan tegen iemand anders... Maar ik vind het ook zo raar, als zei aangeeft dat het niet goed gaat... Om er dan maar overheen te lullen? Of vind ze dat miss juist fijn als ut niet over die sjit gaat?

dat hangt van de persoon af. Maar ik bedoel ook niet totaal eroverheen te lullen ofzo. Maar gewoon haar verhaal horen, en niet opeens allerlei knuffels sturen en lieve praatjes enzo, als je dat normaal niet doet.
En je moet niet altijd over de shit waar zij mee zit praten dus ook soms afleiding erin houden. Gewoon proberen jullie normale vriendschaps vorm te blijven alleen soms even haar verhaal aan te horen.

voor alle wacht-lijsters

Utrecht91 - luisteren en accepteren. Het ergste wat mijn vriend mij destijds aandeed was een houding van het is allemaal aanstellerij. Depressie is waardeloos en dat is niet iets van even een paar rottige dagen hebben. Al hoop ik natuurlijk dat het bij jouw vriendin gewoon een tijdelijk dipje is. Daar hebben meer mensen last van - zeker tijdens de feestdagen.


Ik kreeg net een leuk bericht. Gaat helemaal nergens meer over want ik heb een fitness center gekocht maar een oude wilde droom is misschien een keertje leren vliegen. Misschien zelfs voor mijn beroep. Enfin, via via en door naar de klantgerichte opticien te stappen voor een meting... weet ik nu dat mijn bril in elk geval niet perse een struikelblok hoeft te zijn.
Dus een oude droom komt zachtjes tot leven ook al blijft het een droom zolang ik geen loterij win of een sponsor (werkgever?) heb.

Beter te veel goede leuke gekke ideetjes dan te weinig. Vind ik tenminste.

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 17:09 schreef Sylvana het volgende:

Na mijn tweede intakegesprek duurde het 2 weken voordat ik in therapie kon. Maar dat komt omdat ik in een open groep zit en je dus gewoon ieder moment kunt instromen als de groep niet vol zit. Maar zat dus ook zo'n 3 maanden tussen aanmelding en begin van therapie. Maar kwam ook vanwege miscommunicaties en slechte organisatie dat ik pas na 10 weken mn eerste intakegesprek had. Normaal duurt dat zo'n 3 weken.

--

Goed gedaan Sylvana! Huiswerk maken kan soms zo'n voldaan gevoel geven.

Ik heb een redelijk goede week tot nu toe.. maar ik voel dat ik breekbaar en moe ben.. Heb ook veel pijntjes lichamelijk gezien. Maar goed, positief blijven!

tvp

Er is een nieuwe jongen ingestroomt bij mij in de groep.
Aan het einde van dag 1 begint ie een lang evalueer verhaal te houden of hij al wel voordelen ziet.
Dag 2 vandaag begint ie zomaar te lachen bij andere mensen die dingen bespreken die emotioneel, zwaar zijn."Om het luchtig te houden" ofzo. Hij is er wel op aangesproken maar het dringt niet tot hem door volgens mij is het zn karakter

Die mensen zijn er altijd scarface.. het kan natuurlijk ook onzekerheid zijn..

quote:

Op woensdag 8 december 2010 17:19 schreef Swietje het volgende:
Goed gedaan Sylvana! Huiswerk maken kan soms zo'n voldaan gevoel geven.

Ik heb een redelijk goede week tot nu toe.. maar ik voel dat ik breekbaar en moe ben.. Heb ook veel pijntjes lichamelijk gezien. Maar goed, positief blijven!

Het zal altijd met vallen en opstaan gaan. Is hier ook het geval. Maar probeer inderdaad de lichtpuntjes te zien. Is niet altijd even makkelijk. Maar langszaam aan kom/komen je/jullie/we er wel.

quote:

Op dinsdag 7 december 2010 21:09 schreef Sylvana het volgende:
Ik heb trouwens vanavond toch nog huiswerk gemaakt

De hele dag weinig nuttigs uitgevoerd ( op vuilnis wegbrengen en boodschappen doen na dan) Had eigenlijk zoiets van, laat maar, morgen weer een dag. Maar vanavond toch nog er voor gaan zitten en een brief en een memo die ik had geschreven, herschreven nadat ik er feedback op had gehad. En bij allebei nog een toelichting geschreven welke feedback ik dan verwerkt heb en waarom en wat mijn sterke en zwakke kanten zijn op het gebied van schrijfvaardigheid. Nu ben ik weer helemaal bij met dat vak. Goed bezig geweest dus En nou hoef ik dat morgen niet meer te doen, dus kan ik dan andere dingen doen

En dan kan ik nu rustig voetbal gaan kijken

Huiswerk maken een heerlijk fenomeen(ironisch bedoeld). Ik ging altijd zitten deed het boek of werkboek open begon en na 5 min. was ik het al zat en verveelde me. Ik stond bekend als de grootste studiebol die altijd haar huiswerk deed. Maar eigenlijk deed ik het zelden, voor bijvoorbeeld frans maakte ik het in 5 min. in de pauze ff snel. En de andere vakken was gewoon een paar vragen beantwoorden en bij een paar hele grote vraagtekens zetten, uit pure luiheid. En wonderbaarlijk ben ik nooit blijven zitten.
Hoewel ik altijd ijskoud berekende op welke manier ik met de minste moeite kon overgaan, zo mocht ik 2 onvoldoendes hebben waarvan 1 in mijn profiel en die had ik meestal ook wel, maar echt tot op de decimaal berekend van te voren wat ik moest scoren bij welke toets.
En tot nog toe heb ik mijn eindexamen gehaald zonder 1 onvoeldoende op mijn eindlijst

quote:

Op woensdag 8 december 2010 19:33 schreef ScarFace- het volgende:
Er is een nieuwe jongen ingestroomt bij mij in de groep.
Aan het einde van dag 1 begint ie een lang evalueer verhaal te houden of hij al wel voordelen ziet.
Dag 2 vandaag begint ie zomaar te lachen bij andere mensen die dingen bespreken die emotioneel, zwaar zijn."Om het luchtig te houden" ofzo. Hij is er wel op aangesproken maar het dringt niet tot hem door volgens mij is het zn karakter

Er is altijd wel zo iemand in de groep, ik zou zeggen probeer er zelf niet op te letten en besteed je aandacht beter aan jezelf en waar je mee bezig bent op dat moment.

Updatje van mijn kant, vandaag goed bezig geweest, opgestaan,daarna 1 uurtje achter de pc. En daarna hard aan de slag alle ramen in huis te zemen op 1 na die vol met kerstversiering zit.
Daarna stofzuigen en de vloer geboed. En voelde me er wel redelijk bij.
Maar op bepaald moment werd ik super somber, wat ik nu nog ben. Maar ben nu druk bezig met liedjes te ordenen(hele digitale collectie) en daar ben ik wel zo'n week of meer mee bezig.
Verder zit ik heel erg te twijfelen, om het uit te leggen is het een lastig verhaal. er is 1 jongen die mij leuk vindt ik vindt hem wel redelijk maar niet geweldig maar toch mag ik die persoon graag. En om de een of andere reden eindigen we dus elk digitaal gesprek in geflirt, wat op zich wel leuk is. Alleen merk ik een ding op bij mijzelf in het echt flirten kan ik niet dan heb ik nooit door wat de andere persoon probeerd.
Maar goed die andere persoon die wil dus best wat meer dan geflirt, alleen hij woont buiten nederland, wel in de EU en zou dus graag willen dat ik op bezoek ga, voor evt. wat meer dan geflirt. En ik was zowieso al een vakantie daarheen aan het plannen omdat ik daar een oom heb zitten die ik graag wilde opzoeken. Dus zit ik te twijfelen wel of niet vertellen dat ik er mogelijk heen ga.

En daar komt mijn loslaat issue weer, ik zit nu echt constant in die gang van zaken met mijn hoofd..en kan er niet mee stoppen. En dat zorgt dat ik toch wel lichtelijk ga stressen,wat weer somberheid en of depressiviteit veroorzaakt

Goed dat je je huis aan het schoonmaken bent cafpow.
Ik heb ook een leuk iemand ontmoet mja zie wel hoe het loopt.
Owww piertjj heel rot voor je misschien kun je een tijdelijke oplossing zoeken als je daar behoefte aan hebt? De huisarts bijvoorbeeld? Wel fijn voor je dat de medicijnen werken of je ze iig "kan nemen"
En Sylvana en alle anderen, ook goed bezig

quote:

Op donderdag 9 december 2010 08:07 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Het kan zijn karakter zijn, maar idd ook onzekerheid. Het is natuurlijk altijd spannend om in te stromen in een nieuwe groep en je dan kwetsbaar op te stellen.

Cafpow, goed bezig hoor!

Ik zie best wel op tegen therapie vandaag

Ik heb gisteren mijn levensgeschiedenis op papier gezet en vanuit die gebeurtenissen proberen te concluderen waarom ik ben/doe zoals ik ben/doe in relaties (vriendschappen/liefdesrelaties) en cognitief. Dat ik vanwege mijn verleden bijvoorbeeld heel erg bang ben voor afwijzing, mezelf niet kwetsbaar durf op te stellen, mijn emoties niet durf te tonen, weinig zelfvertrouwen heb, mijn grenzen niet durf aan te geven, veel negatieve gedachten over mezelf heb etc. Was best heftig om dat op papier te zetten. Maar ook wel verhelderend. En wilde vandaag bij interpersoonlijke therapie dus dat bespreken, mijn verleden en wat dat dus nu voor mijn relaties betekent. Maar nou besefte ik me net dat er vandaag ook een nieuw meisje instroomt en nu durf ik eigenlijk niet echt meer

ach, je moet je hier niet zo druk om maken hoor. Het zou best knap zijn als je je verhaal zou durven te doen met een complete onbekende. En je moet maar denken dat iedereen die daar zit daar zit ivm. zijn problemen.

hier is de dag redelijk begonnen, net lekker goed nieuws gekregen mijn vakantie is goedgekeurd..ik ben binnenkort dus ff een maandje weg.
EN ben nu momenteel echt helemaal hyper en krijg mezelf niet tot rust. Dus ga maar ff de fiets pakken en een beetje rondfietsen om te kijken of ik van deze hyper bui af kan komen want ik ben nu erger aan het stuiteren dan een stuiterbal en die buien slaan vaak om naar een (lichte) depressie

People would not worry half as much about what people think of them, if only they knew how little they do.

Meeste mensen zijn vooral met zichzelf bezig en ik denk dat dat in een therapiegroep nog sterker geldt.

Sylvana, ik hoop dat je toch jezelf bij je nekvel oppakt en gaat schaatsen.

Sorry voor het bliksembezoek maar ik ben een beetje duf en heb mijn halve dag verslapen.

Jammer. Sterkte

quote:

Op donderdag 9 december 2010 13:46 schreef caroline88 het volgende:
People would not worry half as much about what people think of them, if only they knew how little they do.

Meeste mensen zijn vooral met zichzelf bezig en ik denk dat dat in een therapiegroep nog sterker geldt.

Sylvana, ik hoop dat je toch jezelf bij je nekvel oppakt en gaat schaatsen.

Sorry voor het bliksembezoek maar ik ben een beetje duf en heb mijn halve dag verslapen.

Dat bovenste is helemaal waar. Het is soms wel lastig om je niet af te vragen wat anderen zullen denken/vinden, dat heb ik zelf maar al te vaak. En meestal kom er vanaf door in sommige gevallen te zeggen "die persoon zie ik toch maar 1x", hoewel dat in dit geval niet helemaal toepasselijk is.
Maar ik denk dat de meesten je verhaal wel snel zouden vergeten, ze hebben allemaal veel aan hun hoofd, tenzij jou verhaal nou zo hevig zou zijn.

Van mijn kant is de dag supergoed begonnen, maar inmiddels is het wat minder. Ik heb weer last van mijn oor, die een tijdje geleden was ontstoken, dus ga morgen maar een afspraak maken met de huisarts.En ben vandaag met het fietsen zo ver over mijn grens gegaan dat ik migraine kreeg, welke nu dus aan het zakken is, maar waarschijnlijk ga ik door de medicatie weer een mindergoede nachtrust tegemoet, die medicatie werkt prima tegen migraine, doet niks met mijn eczeem, maar als de medicatie uitwerkt ben ik zo wakker als maar kan. Aan de ene kant mischien beter want mijn kamer grenst aan de woonkamer van de buren en volgens mij hebben die een feestje

ff tussendoor,

mag iedereen hier reageren of zijn daar (niet officiele) regels voor ?

quote:

Op donderdag 9 december 2010 23:06 schreef gogosweden het volgende:
ff tussendoor,

mag iedereen hier reageren of zijn daar (niet officiele) regels voor ?

voor zover ik weet mag iedereen hier reageren hoor

quote:

Op donderdag 9 december 2010 23:11 schreef cafpow het volgende:

[..]

voor zover ik weet mag iedereen hier reageren hoor

ja,maar is het niet een beetje onbeschoft om hier gelijk met mijn probleempies binnen te vallen

quote:

Op woensdag 8 december 2010 19:33 schreef ScarFace- het volgende:
Er is een nieuwe jongen ingestroomt bij mij in de groep.
Aan het einde van dag 1 begint ie een lang evalueer verhaal te houden of hij al wel voordelen ziet.
Dag 2 vandaag begint ie zomaar te lachen bij andere mensen die dingen bespreken die emotioneel, zwaar zijn."Om het luchtig te houden" ofzo. Hij is er wel op aangesproken maar het dringt niet tot hem door volgens mij is het zn karakter

Sarcasme en depressie is vaak een dodelijke combinatie .

quote:

Op donderdag 9 december 2010 23:20 schreef Stokstaart het volgende:

[..]

Sarcasme en depressie is vaak een dodelijke combinatie .

Nouja, lijkt me moeilijk. Dan wordt je blij van je eigen leed.

quote:

Op donderdag 9 december 2010 23:18 schreef gogosweden het volgende:
ja,maar is het niet een beetje onbeschoft om hier gelijk met mijn probleempies binnen te vallen

Nee. Maar het hangt wel een beetje samen met je manier van communiceren.
Zoals je ziet zijn er een aantal gesprekken gaande. Hoewel ik niet altijd op alles kan of wil reageren, speelt e.e.a. wel door mijn hoofd. Dus gun het een beetje tijd om een reactie te krijgen.
Het is buitengewoon ergerlijk als iemand een verhaal neerzet en dan al over 10 minuten begint te zeuren dat hij of zij zich genegeerd voelt omdat er nog geen reactie is.
Zeker bij psychologische zaken moet ik soms iets een dag later nog eens lezen voordat er opeens een lichtje gaat branden van hoe te reageren. En soms heb ik dat uitstel niet nodig maar kan ik het meteen.
En over meteen gesproken. Ik ga zo wel naar bed

Goedemorgen Sylvana

Het is niet eerlijk maar we kunnen er maar beter aan wennen. Ik begrijp wat je bedoelt. Wij hadden ook altijd verjaardagen rond de feestdagen en ik ben dolblij dat ik nu niet meer aan die kermis hoef. In je eentje niksen is een beetje saai maar het is wel relaxed.
"Verstand op nul, blik op oneindig" zeg ik bij dit soort dingen tegen mezelf. De klok staat gelukkig niet stil dus straks heb je het allemaal weer achter de rug en bijna een heel jaar vrijaf.

Sterkte!

quote:

Op vrijdag 10 december 2010 07:41 schreef Sylvana het volgende:
Goedemorgen

Vandaag zijn de rollen eens omgedraaid en moet ik er vroeg uit om naar school te gaan en kan hij lekker blijven liggen omdat hij een vrije dag van zn werk heeft. Ik heb vannacht weer amper geslapen en morgen viert hij zijn verjaardag voor de familie, dus de komende 2 dagen worden ontzettend druk met dingen voorbereiden, boodschappen doen en allemaal mensen in huis hebben. Zal blij zijn als het zondag is en alles weer opgeruimd en schoon is.

Zie er echt tegen op, tegen zijn verjaardag, de feestdagen, mijn verjaardag de eerste week van januari, zoveel stress

Ach, je bent niet de enige die er tegenop kijkt. Trouwens hier ben ik vanaf 6 uur al wakker en begin me te vervelen.
Maar zoals gezegd je bent niet de enige die opkijkt tegen al die drukke (feest)dagen, ik zelf kijk er ook tegenop. maar ach, het zijn een paar dagen per jaar en dan is het weer voorbij

Oké, reacties op een heel topic. Beetje mosterd na de maaltijd maar ach.
Cafpow, er zit een groot verschil tussen "van mij hoeft het niet meer" en "ik wil niet meer". Hoe naar die eerste gedachte ook is. Als je gaat neigen naar de tweede gedachte, zou ik je aanraden om de spoedlijn te bellen.
Verder, fijn dat je een goede dag hebt gehad.
Als die chat-kennis je stress bezorgt, doe je het niet. Zou ik zeggen. Het is een onbekende, en je weet nooit wat er achter die computer schuil gaat. Mss heel cynisch, maar toch. Jij (wij allemaal) kunnen geen extra stressoren gebruiken. Kiezen voor jezelf, hoe moeilijk het ook is.
Wat je schrijft in post 30, weet je echt 100% zeker dat er geen manische kanten ook bij jou zijn?

Sylvana, nog gefeliciteerd met de verjaardag van je vriend!
Over die therapie, wat bijzonder dat je je achtergrond niet mocht vertellen? Ik weet dat cognitieve gedragstherapie heel erg richt op het nu, maar de achtergrond is zeker niet onbelangrijk, zeker als het duidelijke redenen zijn, zoals je aangeeft.
De komende dagen klinken idd wel erg druk. Heb je genoeg mogelijkheden om rustmomentjes in te bouwen?

Swietje, fijn dat het even een beetje beter ging! Dat maakt het des te irritanter als je weer een slecht moment krijgt, maar het feit dat je een goed moment hebt gehad zegt ook al heel veel.

Piertjj, wat een raar gesprek zo? Een diagnose waar je je nie in kan vinden, en dan pas aan het eind terloops zeggen dat er wachtlijsten zijn. Verwachtingsmanagement en zo
Wat dat betreft ben ik wel blij dat mijn psychiater me al op een wachtlijst heeft gezet ergens. (Weet niet precies welke, maar ik kan er altijd nog af als het de verkeerde is, nietwaar?)

Utrecht, als ze zegt dat ze een slechte dag heeft, kan je vragen waarin zich dat uit. Doorvragen, zeg maar. En als ze dat een paar keer heeft verteld, kan je specifiek terugvragen naar terugkerende themas. Als je snapt wat ik bedoel.

Caroline, People would not worry half as much about what people think of them, if only they knew how little they do.

quote:

Op donderdag 9 december 2010 23:42 schreef Rodrigo_Borgia het volgende:

[..]

Nouja, lijkt me moeilijk. Dan wordt je blij van je eigen leed.

Niet per se. Sarcasme betekent niet dat je blij wordt van je eigen leed. Je steekt immers alleen de draak met je eigen zelfmedelijden. (Tenminste, dat doen wij.) Galgenhumor is erg leuk, als het je ligt.

Hier lijkt het steeds beter te gaan. Afgelopen zaterdag sinterklaasviering met 12 man (of zo). Na het drukke eten kon ik naar boven om mn dochter te voeden. Even rust. Daarna kadootjes uitpakken is toch overzichtelijker, en niet 24 gesprekken door elkaar heen. Viel me dus alles mee. Daarna wederom een bagernacht gehad (3x gillende dochter, bleek later oorontsteking te hebben in beide oren, arm ding.)
Die slechte nachten braken me op een gegeven moment ook wel op. (Ik moet op, want madam wenst alleen ge(borst)voed te worden, en houdt niet op met gillen tot ze het krijgt Op zich erg gezellig, maar niet 3 keer per nacht.

Afgelopen woensdag waren we naar een concert van Weird Al Yankovic. Was natuurlijk weer spannend, heel veel stimuli en alles. Voorafgaand aan het concert even heel rustig tegen PhysicsRules aangehangen. Ook wel wat gekletst, maar niet te veel, teveel prikkels met al dat geroezemoes overal. Eerst probeerde ik nog ook te verstaan wat hij allemaal zong, maar al die lichten, de hele sfeer, het harde geluid, en me dan nog concentreren, dat wilde niet echt. Dus na een kwartiertje heb ik maar besloten om enkel te kijken en te genieten van het feit dat die man een briljant acteur en performer is, zonder specifiek naar de tekst te luisteren. Echt luisteren naar de tekst kan ook op Youtube.
Nu typen met Qtop1000 en Tweetdeck op de achtergrond. Gaat ook best redelijk, al word ik er op een gegeven moment ook bloedchagrijnig van. Dan is het dus weer teveel. Soit.

quote:

Op donderdag 9 december 2010 23:47 schreef caroline88 het volgende:

[..]

Nee. Maar het hangt wel een beetje samen met je manier van communiceren.
Zoals je ziet zijn er een aantal gesprekken gaande. Hoewel ik niet altijd op alles kan of wil reageren, speelt e.e.a. wel door mijn hoofd. Dus gun het een beetje tijd om een reactie te krijgen.
Het is buitengewoon ergerlijk als iemand een verhaal neerzet en dan al over 10 minuten begint te zeuren dat hij of zij zich genegeerd voelt omdat er nog geen reactie is.
Zeker bij psychologische zaken moet ik soms iets een dag later nog eens lezen voordat er opeens een lichtje gaat branden van hoe te reageren. En soms heb ik dat uitstel niet nodig maar kan ik het meteen.
En over meteen gesproken. Ik ga zo wel naar bed

hmm, ik snap wat je bedoeld, zal eerst eventjes een paar dagen meelezen hier, even kijken of mijn problemen van het zelfde kaliber zijn en wat meer bekend worden met alle posters hier

sorry dat ik nu even niet inga op iedereen. Heb nu echt een rotdag, die al met slecht en weinig slapen begonnen was. En dan ook nog discussies ertussen. Die ik dus echt zat ben, en welke dus eigenlijk altijd hetzelfde zijn, en o.a. door het zelfde komen. Maar waar er gewoon niks aan gedaan kan worden.
Dus op dit moment kan het me ff allemaal niks schelen, en zit dus echt in zo'n moment van"het maakt me neit uit", als ik nu dood zou gaan, zou het me echt niks uitmaken. Sterker nog, ik zou liever nu doodgaan dan over 4 a 5 weken, want zou ik kerst nog moeten zien uit te zitten. En ik heb daar al helemaal geen zin in, en alleen al het idee dat het eraan komt daar wordt nog depressiever van.

quote:

Op vrijdag 10 december 2010 16:00 schreef Sylvana het volgende:

[..]

Wow, dat klinkt niet goed hoor. Zijn het alleen gedachten of heb je ook plannen? Anders zou ik snel de crisisdienst bellen als ik jou was. Sterkte ermee

Nee plannen daar zou ik echt nooit aan beginnen hoor, ten eerste durf ik het niet, en ik zou dat anderen om me heen nooit aandoen.