Ik zit hier nogal met dubieuze gevoelens tegenover, voor ik het slechte nieuws over haar conditie kon verwerken kreeg ik een verzoek van der moeder binnen. Ik wist niet hoe ik er op moest reageren, heb maar half geknikt van verbaasdheid. Ik hoop het wel aan te kunnen, maar ik weet dus echt niet of ik het over mijn lippen krijg zoietsquote:Op donderdag 8 juli 2010 00:35 schreef maickeltje het volgende:
Eat vind je zelf wat je moet doen? Kan jij het aan ? Moet je ook de problemen van de moeder vertellen?
Maar het is niet aan jou om dit te vertellen, het is erg onredelijk van die moeder om dat van jou te verwachten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik zit hier nogal met dubieuze gevoelens tegenover, voor ik het slechte nieuws over haar conditie kon verwerken kreeg ik een verzoek van der moeder binnen. Ik wist niet hoe ik er op moest reageren, heb maar half geknikt van verbaasdheid. Ik hoop het wel aan te kunnen, maar ik weet dus echt niet of ik het over mijn lippen krijg zoiets
Dat vind ik eigenlijk ook.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:41 schreef snakelady het volgende:
[..]
Maar het is niet aan jou om dit te vertellen, het is erg onredelijk van die moeder om dat van jou te verwachten.
Jij hebt niks met die situatie te maken, dat is een familiekwestie.
Jij hebt ook het recht om zelf volwaardig afscheid te nemen van je vriendin.
Jawel, alleen ben ik bang dat als ik het wel / niet vertel dat ik met schuldgevoel achterblijf, en niet afscheid zou kunnen nemen zoals ik had gehoopt achteraf. Ik probeer me in te leven in de situatie en of ik het zou willen weten. Zelfs al zou der moeder niet van mij zoiets vragen en ik zou het weten, zou ik dezelfde twijfels hebben.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:41 schreef snakelady het volgende:
[..]
Maar het is niet aan jou om dit te vertellen, het is erg onredelijk van die moeder om dat van jou te verwachten.
Jij hebt niks met die situatie te maken, dat is een familiekwestie.
Jij hebt ook het recht om zelf volwaardig afscheid te nemen van je vriendin.
Precies de argumenten die ik er voor en tegen heb eerlijk gezegd.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:48 schreef vosss het volgende:
Ik zou het denk ik wel vertellen.
Als je het niet doet krijg je later misschien spijt of dat je later gaat denken van wat als ik het haar wel verteld had zegmaar.
Als jullie close waren snapt ze het best wel dat je niet anders kon.
Ofja, je kan het ook achterhouden natuurlijk, maar dan loop jij er de rest van je leven mee rond en het is heel cru, maar zij hoeft er maar een paar weken mee rond te "lopen".
Ik zou het gewoon vertellen
Ik vind dat je tegen die moeder moet vertellen dat ze het zélf moet doen. Er zal vast iets achter zitten dat ze e.e.a. nog niet bekend heeft gemaakt, maar jou met die last opzadelen is wel erg laag.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik zit hier nogal met dubieuze gevoelens tegenover, voor ik het slechte nieuws over haar conditie kon verwerken kreeg ik een verzoek van der moeder binnen. Ik wist niet hoe ik er op moest reageren, heb maar half geknikt van verbaasdheid. Ik hoop het wel aan te kunnen, maar ik weet dus echt niet of ik het over mijn lippen krijg zoiets
De tering, dit dus.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:37 schreef Techno het volgende:
Hoe moeilijk het ook is, ik zou haar de waarheid vertellen. En welke invloed dat mogelijk heeft, kan niemand je vertellen vrees ik.
En verder heel veel sterkte de komende periode!
Jamaar hij weet het dus nu al, dus het maakt niet meer uit of die moeder het zelf gaat vertellen of niet, TS zit er nu mee in zn maag en dat is dus gewoon een naaistreek eerste klas van die moeder.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:50 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Ik vind dat je tegen die moeder moet vertellen dat ze het zélf moet doen. Er zal vast iets achter zitten dat ze e.e.a. nog niet bekend heeft gemaakt, maar jou met die last opzadelen is wel erg laag.
Of hij het nou zegt of niet, vroeg of laat denkt hij toch wel wat als. Dat blijf je toch houden.quote:En zoals snakelady zegt, het is een familiekwestie waar jij niets mee te maken hebt, een tweede kans op afscheid krijg je niet dus doe waar jij je prettig bij voelt, zodat je niet terugkijkt en denkt van, ik had het anders moeten aanpakken..
Maar daarom zou ik dus die moeder aanspreken en haar naar d'r dochter schoppen en het laten vertellen. Het is al een kutstreek dat ze het aan TS heeft vertelt, maar dat betekent niet dat TS het niet maar moet oplossen. Dat moet moeder zelf doen, waardoor ze meteen de mentale last van TS weer een stuk kan verlichten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:52 schreef vosss het volgende:
[..]
Jamaar hij weet het dus nu al, dus het maakt niet meer uit of die moeder het zelf gaat vertellen of niet, TS zit er nu mee in zn maag en dat is dus gewoon een naaistreek eerste klas van die moeder.
Letterlijk en figuurlijk overigens.
Anderzijds is het wel haar leven en heeft ze imo het recht dit te weten. Fucked up situatie for sure, maar nu jij het weet TS heb je eigenlijk geen andere keuze dan het haar te zeggen, tenzij je de moeder er alsnog toe kan bewegen 't zelf te doen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:37 schreef SpecialK het volgende:
Lijkt me dat het weinig nut heeft een terminaal patient op te gaan zadelen met dat soort jerry springer idioterie. Ik zou protesteren. Maargoed je hebt er weinig over te zeggen. Het is haar dochter.
Zeker dat niet. Maar hij zit er nu wel direct mee in zn maag.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:53 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Maar daarom zou ik dus die moeder aanspreken en haar naar d'r dochter schoppen en het laten vertellen. Het is al een kutstreek dat ze het aan TS heeft vertelt, maar dat betekent niet dat TS het niet maar moet oplossen. Dat moet moeder zelf doen, waardoor ze meteen de mentale last van TS weer een stuk kan verlichten.
Dat het een zeer lage streek is van haar moeder valt niet over te twijfelen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:53 schreef vosss het volgende:
[..]
Of hij het nou zegt of niet, vroeg of laat denkt hij toch wel wat als. Dat blijf je toch houden.
Daarom is het ook gewoon een kutstreek van die moeder
Daar heb je helemaal gelijk in hoor. Vandaar dat ik ook moeder zou aansturen om het zelf alsnog te vertellen, dan is het meer haar stukje. En ja, dan zal TS er alsnog last van houden, maar helaas is het punt van onomkeerbaarheid al gepasseerd. En als moeder het per se niet wilt, zou ik het wel vertellen. Iemand heeft recht op de waarheid. Ik zou liever sterven met de waarheid in mijn gedachten, dan met de gedachten dat mensen in mijn omgeving me moedwillig dom gehouden hebben of gelogen hebben.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:58 schreef vosss het volgende:
[..]
Zeker dat niet. Maar hij zit er nu wel direct mee in zn maag.
Als hij het eerlijk vertelt denkt hij later gegarandeerd wat als ik het voor me gehouden had.
Als hij het niet vertelt denkt hij later gegarandeerd misschien had ik het toch moeten zeggen.
Dus wat TS ook doet, in een later stadium gaat dat aan hem knagen. Dat is gewoon zo.
Of hij het nou op gaat lossen of niet.
En dat die moeder dat bij hem neerlegt is volkomen ridicuul. Wat is voor de moeder de meerwaarde om TS puur en alleen al met deze informatie te belasten? Geen enkele, me dunkt.
En dat is afgezien van het feit of die moeder het nou wel of niet zelf gaat vertellen en of dat TS het wel of niet zelf gaat vertellen. Voor mijn part komt de koningin langs en verteld het tegen het zieke meisje.
Ik zou zwaar over de zeik zijn tegenover die moeder, want wat TS ook doet, later gaat het knagen. Dat kan over een maand zijn, over een jaar, of over 10 jaar, maar knagen gaat het doen en dat is die moeder schuld.
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:52 schreef raebyddet het volgende:
Ik zou het niet doen, ik zou m'n vriendin niet meer belasten met die dingen nu ze niet meer lang te leven heeft.
En zoals snakelady zegt, het is een familiekwestie waar jij niets mee te maken hebt, een tweede kans op afscheid krijg je niet dus doe waar jij je prettig bij voelt, zodat je niet terugkijkt en denkt van, ik had het anders moeten aanpakken..
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
Ik zou zelf niet als een klein kind behandeld en vertroeteld willen worden, beschermd van de grote mensen wereld waarin shit nou eenmaal gebeurt. Als ik m'n leven lang voorgelogen ben over waar ik vandaan kom en wie mijn familie is, zou ik dat willen weten zelfs als ik op sterven lig.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:58 schreef Myraela het volgende:
Wat heeft die waarheid voor haar nu nog van belang? Waarom zou ze de laatste tijd die ze heeft zich daarover zorgen moeten maken? En waarom zou jij je schuldig voelen als je het niet verteld? Je moet kijken naar wat voor haar het beste zal zijn, niet of jij dan nog jaren met een schuldgevoel zal lopen. Want als je doet waarvan jij weet dat het beste voor haar is, heb je geen schuldgevoel daar tegenover.
Als je het doet uit wat puur voor jezelf het beste is, zul je wel een schuldgevoel hebben en juist denken dat de andere keuze juist het beste was geweest.
Als het verzwijgen oneerlijk is in jouw beleving, zorg dat de moeder het vertelt. Ga een gesprek met haar aan, dit lijkt mij het beste.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Eerlijk gezegd is het ook niet meer echt een familiekwestie nu. Enerzijds inhoudelijk misschien wel, maar anderzijds ben jij er inmiddels bij betrokken, waardoor moeder het al uit familieverband heeft getrokken.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Ja, ik ga het er sowieso nog uitvoerig met haar over hebben, eerst zeker weten dat ik haar er niet toe kan bewegen dat ze het zelf verteld, wil ik wel eerst goed geïnformeerd zijn en namen en verklaringen kunnen geven ipv mijn vriendin met een abstract verhaal haar laatste weken te vergallen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:05 schreef Scherbatsky het volgende:
[..]
Als het verzwijgen oneerlijk is in jouw beleving, zorg dat de moeder het vertelt. Ga een gesprek met haar aan, dit lijkt mij het beste.
Maar dat weet je dan natuurlijk niet.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:01 schreef Mikkie het volgende:
dan met de gedachten dat mensen in mijn omgeving me moedwillig dom gehouden hebben of gelogen hebben.
Houd ons in elk geval op de hoogte. Wanneer zou je de moeder in kwestie kunnen spreken? Is de kans elke dag groot dat het te laat is of valt dat nog mee?quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:07 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ja, ik ga het er sowieso nog uitvoerig met haar over hebben, eerst zeker weten dat ik haar er niet toe kan bewegen dat ze het zelf verteld, wil ik wel eerst goed geïnformeerd zijn en namen en verklaringen kunnen geven ipv mijn vriendin met een abstract verhaal haar laatste weken te vergallen.
Dat laatste zeker.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:53 schreef vosss het volgende:
[..]
Of hij het nou zegt of niet, vroeg of laat denkt hij toch wel wat als. Dat blijf je toch houden.
Daarom is het ook gewoon een kutstreek van die moeder
Erg in detail zijn we niet getreden, omdat we nogal ontdaan waren, sowieso heb ik geen arts gesproken, noch zullen ze met mij over haar conditie praten vermoed ik, dus ik heb daar helaas geen antwoord op, sorry.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:08 schreef Scherbatsky het volgende:
[..]
Houd ons in elk geval op de hoogte. Wanneer zou je de moeder in kwestie kunnen spreken? Is de kans elke dag groot dat het te laat is of valt dat nog mee?
Ik snap dat het aan je vreet, het is niet niks.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Maar ze weet niet beter, dus ze weet ook niet dat ze moedwillig dom gehouden is of is voorgelogen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:01 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Ik zou liever sterven met de waarheid in mijn gedachten, dan met de gedachten dat mensen in mijn omgeving me moedwillig dom gehouden hebben of gelogen hebben.
Zie een later bericht. Ik ben ook van mening dat zij het zelf zou moeten vertellen, kan ze ook per slot van rekening beter en is haar taak in mijn ogen, mocht ik het moeten vertellen omdat zij zwijgt en het gevoel bij mij dominant is om het te vertellen, zit ik er tegenop om het te vertellen, maar nog meer tegenop om haar zo onwetend te laten gaan als een laf vriend in der laatste momenten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:06 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Eerlijk gezegd is het ook niet meer echt een familiekwestie nu. Enerzijds inhoudelijk misschien wel, maar anderzijds ben jij er inmiddels bij betrokken, waardoor moeder het al uit familieverband heeft getrokken.
Al blijf ik erbij dat moeder het zelf moet vertellen.
Heel begrijpelijk. Had over die post heen gekeken, maar verder heb je voor mij gelijk.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:14 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Zie een later bericht. Ik ben ook van mening dat zij het zelf zou moeten vertellen, kan ze ook per slot van rekening beter en is haar taak in mijn ogen, mocht ik het moeten vertellen omdat zij zwijgt en het gevoel bij mij dominant is om het te vertellen, zit ik er tegenop om het te vertellen, maar nog meer tegenop om haar zo onwetend te laten gaan als een laf vriend in der laatste momenten.
Inderdaad, in mijn omgeving lag een man op sterven, zijn vrouw heeft op zijn sterfbed verteld dat ze een paar jaar daarvoor vreemd is gegaan, ze kon en wilde het niet meer voor zich houden.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:08 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Maar dat weet je dan natuurlijk niet.
Ik zou nooit willen beweren dat het altijd beter is iemand op z'n sterfbed nog de waarheid te vertellen. Ik kan me heel goed voorstellen dat er situaties zijn waarin je naar beste weten en in alle oprechtheid de inschatting maakt dat diegene beter af is zonder bepaalde kennis. Het is niet ideaal om over iemand anders zo'n beslissing te nemen, maar zowel wanneer je kiest om het wel, als wanneer je kiest om het niet te vertellen neem jij voor de ander de beslissing. Daar valt toch niet aan te ontkomen.
Neem dus de beslissing die jij denkt dat het beste is en neem jezelf bovendien voor, wat je ook kiest, geen spijt te krijgen achteraf. Je hebt immers naar eer en geweten gehandeld. Er is geen "gegarandeerd juiste actie" in dit geval.
Mee eens ! Ik had het niet beter kunnen verwoordenquote:Op donderdag 8 juli 2010 01:14 schreef snakelady het volgende:
[..]
Maar ze weet niet beter, dus ze weet ook niet dat ze moedwillig dom gehouden is of is voorgelogen.
waarom haar later sterven met verdriet die ze nu niet heeft?
Of ze moet altijd al getwijfeld hebben en altijd al met vragen hebben gezeten, dan is het wat anders.
Maar als ze dat nooit heeft gehad en altijd gelukkig is geweest binnen het gezin zou ik het zo laten.
De reden dat de moeder dit wil laten vertellen tegen haar dochter is denk ik ook voor haar eigen gemoedsrust, niet die van haar dochter.
Heel veel sterkte en maak de keuze waar je je goed bij voelt en warabij je denkt dat dat het beste voor haar is.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:15 schreef Triggershot het volgende:
Ik ga btw een stukje rijden, hopelijk een luchtje scheppen, mocht ik wat meer duidelijkheid hebben laat ik het weten.
Mja, daar heb je dan ook weer een punt, denk ik. Zo had ik het nog niet bekeken.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:14 schreef snakelady het volgende:
[..]
Maar ze weet niet beter, dus ze weet ook niet dat ze moedwillig dom gehouden is of is voorgelogen.
waarom haar later sterven met verdriet die ze nu niet heeft?
Of ze moet altijd al getwijfeld hebben en altijd al met vragen hebben gezeten, dan is het wat anders.
Maar als ze dat nooit heeft gehad en altijd gelukkig is geweest binnen het gezin zou ik het zo laten.
De reden dat de moeder dit wil laten vertellen tegen haar dochter is denk ik ook voor haar eigen gemoedsrust, niet die van haar dochter.
ik zei hetzelfde alleen anders...quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:19 schreef raebyddet het volgende:
[..]
Mee eens ! Ik had het niet beter kunnen verwoorden
Één keer vreemdgaan waarover vervolgens jarenlang gezwegen is, is natuurlijk heel iets anders dan kind zijn van een andere vader, en nog een zusje hebben waarvan je nooit hebt geweten. In 't geval van die vreemdgaande vrouw had ze 't inderdaad gewoon voor zichzelf moeten houden, of het jaren eerder op moeten biechten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:17 schreef snakelady het volgende:
[..]
Inderdaad, in mijn omgeving lag een man op sterven, zijn vrouw heeft op zijn sterfbed verteld dat ze een paar jaar daarvoor vreemd is gegaan, ze kon en wilde het niet meer voor zich houden.
Uiteindelijk is de man gestorven zonder zijn vrouw er bij, dat wilde hij niet....
Denk dat het prettiger voor hem was geweest als ze het niet had verteld en nog volledig van haar had gehouden zonder boosheid.
daar heb je gelijk in, is ook eigenlijk niet van toepassing hier maar moest er ineens aan denken.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:30 schreef NotYou het volgende:
[..]
Één keer vreemdgaan waarover vervolgens jarenlang gezwegen is, is natuurlijk heel iets anders dan kind zijn van een andere vader, en nog een zusje hebben waarvan je nooit hebt geweten. In 't geval van die vreemdgaande vrouw had ze 't inderdaad gewoon voor zichzelf moeten houden, of het jaren eerder op moeten biechten.
En wil die moeder dat koste wat het kost wel vertellen, vanuit egoïstische schuldgevoelens waarschijnlijk, dan knapt ze dat nare klusje zelf maar op.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:37 schreef SpecialK het volgende:
Lijkt me dat het weinig nut heeft een terminaal patient op te gaan zadelen met dat soort jerry springer idioterie. Ik zou protesteren.
Hij wordt er door die moeder mee opgezadeld. Als iemand de waarheid zou moeten zeggen, is het die vrouw. Maar dan nog vraag ik me hardop af wat je met het openen van die beerput opschiet. Op je sterfbed.quote:Op donderdag 8 juli 2010 08:26 schreef dalaiblama het volgende:
Ik zou me een ongelofelijke aars voelen als ik mijn beste vriendin zou laten gaan zonder die info. Dat is zoiets wat je jezelf nooit vergeeft.
Ondanks dat het duidelijk de verantwoordelijkheid is van de moeder zou ik het denk ik wel vertellen. Of ik zou die moeder meesleuren en het samen oden. Ik denk dat laatste, als je het voor elkaar krijgt tenminste.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Dat zeg je goed, de moeder zou dat moeten doen. Ik begrijp echter wel dat de moeder denkt dat de klap minder hard is wanneer dit van haar beste vriend komt.quote:Op donderdag 8 juli 2010 10:44 schreef Copycat het volgende:
[..]
Hij wordt er door die moeder mee opgezadeld. Als iemand de waarheid zou moeten zeggen, is het die vrouw. Maar dan nog vraag ik me hardop af wat je met het openen van die beerput opschiet. Op je sterfbed.
Je kunt je wellicht voorstellen ( ik wel, door de ervaring ) dat voor de persoon in kwestie ineens alles op zijn plek kan vallen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 10:39 schreef Copycat het volgende:
[..]
En wil die moeder dat koste wat het kost wel vertellen, vanuit egoïstische schuldgevoelens waarschijnlijk, dan knapt ze dat nare klusje zelf maar op.
Sterkte met het naderende verlies, Triggershot!
Lijkt me ook. Ik vermoed dat artsen, hoe vervelend dit soort zaken ook zijn, wel de ervaring hebben om het patiënten mede te delen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:01 schreef Zwansen het volgende:
Huh, dit is toch de taak van de artsen?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Het gaat hier niet om dat de artsen tegen haar zeggen dat wat ze heeft dodelijk is, dat wist ze al. Het gaat erom dat er wordt verteld dat de behandelingen en ingrepen die ze laatste tijd is ondergaan niet hebben gebaat en dat het alleen maar erger wordt. Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:01 schreef Zwansen het volgende:
Huh, dit is toch de taak van de artsen?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Nee precies, zie ook .quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:15 schreef Lienekien het volgende:
Stel het wordt haar verteld, is er dan ook gelegenheid dat ze haar biologische vader en zus nog leert kennen? Weten die twee ook van de situatie? Weet haar vermeende vader ervan? Ik zou dat wel meenemen in het verhaal. Het stopt natuurlijk niet bij de mededeling alleen.
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:13 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het gaat hier niet om dat de artsen tegen haar zeggen dat wat ze heeft dodelijk is, dat wist ze al. Het gaat erom dat er wordt verteld dat de behandelingen en ingrepen die ze laatste tijd is ondergaan niet hebben gebaat en dat het alleen maar erger wordt. Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.
Natuurlijk kan en zullen de artsen het zeggen wat de ontwikkelingen zijn als de moeder het niet zelf regelt. Maar dan vertel ik het liever zelf dan dat ze het via zo een formeel gesprek het hoort, van iemand die zijn 'werk' doet. En ja dat andere speelt ook een belangrijk rol. Ik zou het niet later willen vertellen, als ik diegene ben die het vertelt zeg ik denk ik alles tegelijk.
Helemaal mee eens.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:20 schreef MinderMutsig het volgende:
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.
quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:13 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.
Denk dat het voor haar ook niet erg prettig was.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:17 schreef snakelady het volgende:
[..]
Inderdaad, in mijn omgeving lag een man op sterven, zijn vrouw heeft op zijn sterfbed verteld dat ze een paar jaar daarvoor vreemd is gegaan, ze kon en wilde het niet meer voor zich houden.
Uiteindelijk is de man gestorven zonder zijn vrouw er bij, dat wilde hij niet....
Denk dat het prettiger voor hem was geweest als ze het niet had verteld en nog volledig van haar had gehouden zonder boosheid.
De vraag is wel: zou zij het willen weten? Het is moeilijk in te schatten wat de meerwaarde ervan is als je de persoon in kwestie niet kent. Maar ze zal waarschijnlijk wel 'gelukkiger' sterven als je het haar niet verteld ja...quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:48 schreef Maanvis het volgende:
Sterkte... En laat haar maar niets weten. Wat is de meerwaarde voor dat meisje?
Edit: Dat ze dood gaat kun je haar wel vertellen, maar niet dat van die andere vader en zusje...
Van wat ik heb begrepen haar moeder in overleg met haar behandelende artsen, niet zo zeer onder valse voorwendselen, maar eerder het idee dat het alleen maar beter kan gaan. Het probleem is dat als ik het zou vertellen - noodgedwongen - ik niet eens überhaupt kan zeggen wat er 'mis' is gegaan. Haar vragen niet kan beantwoorden mochten die rijzen etc. Ik vermoed dat de moeder veel invloed uitoefent op wat haar dochter ( niet ) hoort. Dat ze wel het een en ander vermoed ( vriendin ) denk ik ook wel, ze vroeg me waarom ik gister zo laat nog bij der was na zo een lange tijd, zei dat ik der opzocht, maar of ze overtuigd was is een tweede.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:44 schreef yvonne het volgende:
[..]
Wat slordig.
Door wie is haar dat verteld dan?
In dit soort gevallen zullen ze , horen ze, altijd een slag om de arm houden.
Maar goed, als het meisje uitbehandeld is, zal haar dat asap verteld moeten worden, door wie dan ook Trigger.
Hier moet niet te lang mee gewacht worden.
Ze lijkt me niet dom en zal absoluut de signalen rondom haar heen opvangen.
Raar dat de behandelend artsen het haar niet verteld hebben?
Dat ze niet lang meer te leven heeft zou ik ook wel liever in een duaal gesprek willen doen ja, dat er iemand is die kan ingrijpen mocht er wat gebeuren, uitvoerig vragen kan beantwoorden etc. Maar er komen dus ook andere onderwerpen bij komen, waarvan ik niet weet of ze het wel op prijs zou stellen - als ze het al zou willen weten - dat ze het van een ander hoort dat ze een ander vader + zusje heeft etc.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:20 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.
Meisje is bijna 22, denk wel dat mocht haar moeder geen gepast manier vinden om het te vertellen dat ze zelf wel de verantwoordelijkheid nemen. Ik heb geen idee wat de gesprekken tussen haar en de artsen zijn geweest, dus kan ik helaas niets over vertellen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:18 schreef Keshet het volgende:
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Inderdaad, het is ook zoiets om dat pas te horen als iedereen het al lang weet...terwijl het om je eigen levensduur gaat.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:18 schreef Keshet het volgende:
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Wat meteen ook een motivatie is zoals Yvonne het al zei om het asap te vertellen. Iig te beginnen met de medische toestand. Dan wel overleg met een behandelend arts dat het gesprek wellicht gepaard gaat met mij en een expert, of zonder een van ons beiden.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:22 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Inderdaad, het is ook zoiets om dat pas te horen als iedereen het al lang weet...terwijl het om je eigen levensduur gaat.
Dat is wel zo verstandig ja.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:24 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Wat meteen ook een motivatie is zoals Yvonne het al zei om het asap te vertellen. Iig te beginnen met de medische toestand. Dan wel overleg met een behandelend arts dat het gesprek wellicht gepaard gaat met mij en een expert, of zonder een van ons beiden.
Nee, fijn is dat.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:21 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik denk dat sowieso het niet de vraag is wie het gaat vertellen, want jij kan dat niet doen. Ze zal veel vragen hebben waar jij lang niet altijd een antwoord op weet en als ze het via jou te horen moet krijgen zal ze zich door haar moeder nog meer bedrogen voelen. Dus ik denk dat je het beter niet kan doen.
De echte vraag is natuurlijk wel óf iemand het haar zou moeten vertellen. Het enige voordeel is eigenlijk dat ze dan de waarheid weet, maar daarnaast een hele waslijst met nadelen...
Ik doelde dan ook niet op het terminale gedeelte. Dat hoort ze gewoon te weten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:27 schreef Keshet het volgende:
[..]
Nee, fijn is dat.
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:27 schreef Keshet het volgende:
[..]
Nee, fijn is dat.
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Sowieso, misschien ben ik paranoïde, maar ik vind het echt bizar dat een vrouw van 22 haar moeder alle gesprekken met de artsen laat voeren en dat ze daar blijkbaar zelf niet bij is.
Ook vind ik het ontzettend achterbaks van haar moeder om haar niet een reële schets van haar situatie te geven. (En nog steeds kan ik me echt niet voorstellen dat artsen, verpleegkundigen, etc. haar al dan niet bewust van haar situatie op de hoogte hebben gebracht.)
Ik vind het nogal wat dat 'iedereen', inclusief alle FOK!ker, op de hoogte zijn en zijzelf niet.
Disclaimer: Als ze door haar ziekte niet in staat is deze gesprekken te voeren dan heb ik niks gezegd.
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen over het openen van dit topic.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
Ik heb er verder - gelukkig - geen ervaring mee, maar mij lijkt het ook heel ongebruikelijk...quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:44 schreef Sachertorte het volgende:
[..]
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).
Maar is dit ook het geval wanneer ze al meegedeeld was dat ze zou sterven wanneer ze zich niet behandelen, worden de falende resultaten dan ook meteen meegedeeld, of wordt eerst de familie ingelicht? Op verschillende fora staat er namelijk dat eerst de familie wordt voorbereid?quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:44 schreef Sachertorte het volgende:
[..]
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).
quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:44 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen over het openen van dit topic.Het is nou eenmaal een heel lastige situatie en een nog lastigere keuze die je moet maken. Dan is het niet zo vreemd dat je advies vraagt hier op een forum. Nu kan je in elk geval een weloverwogen beslissing nemen en daar gaat het om. Ik zou juist dankbaar zijn dat je er zo goed over nadenkt. Beter op deze manier dan later spijt hebben van een belissing omdat je bepaalde gevolgen niet had voorzien.
Dat is een kwestie van omstandigheden wegen, maar de patient krijgt het uiteindelijk altijd te horen. Ook beslissingen over stoppen met behandelen worden altijd met de patient besproken.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:46 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Maar is dit ook het geval wanneer ze al meegedeeld was dat ze zou sterven wanneer ze zich niet behandelen, worden de falende resultaten dan ook meteen meegedeeld, of wordt eerst de familie ingelicht?
Dat lijkt me geen wet van meden en perzen.quote:Op verschillende fora staat er namelijk dat eerst de familie wordt voorbereid?
In het ene geval zal dat anders zijn dan in het andere geval, maar over het algemeen is men tegenwoordig een stuk opener en heeft men een stuk meer vertrouwen in de patiënt dan 40 jaar geleden.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.
Zo een meisje lijkt het me niet, ze heeft graag controle in eigen handen en wil weten waar ze aan toe is, zo ken ik haar tenminste, kan me niet voorstellen dat het in dit geval ander is. Wel ben ik bang dat mocht ik touw in handen nemen en het zelf haar willen vertellen, zonder dat ik weet dat haar moeder en de artsen hebben afgesproken dat mij niets inhoudelijks wordt meegedeeld en dat ik niet in de 'hogere' kringen kom omdat ik geen bloed van haar ben.quote:Op donderdag 8 juli 2010 13:04 schreef Leandra het volgende:
[..]
In het ene geval zal dat anders zijn dan in het andere geval, maar over het algemeen is men tegenwoordig een stuk opener en heeft men een stuk meer vertrouwen in de patiënt dan 40 jaar geleden.
Dat bij een volwassen vrouw de familie op de hoogte is voordat zij het zelf weet lijkt me tegenwoordig redelijk uitzonderlijk, tenzij de patiënt erom gevraagd heeft de informatie eerst bij de familie te toetsen, zodat die kunnen beoordelen of de patiënt dat kan handelen.
Het deel dat ze gaat overlijden misschien, wat ik wel heel vreemd vind want ik dacht dat een arts dat al deed. Maar het verhaal over de familie: Ik zou het niet doen. Ik zou haar het emotionele rust gunnen van het niet weten, je kan het iemand niet aandoen haar laatste weken iets dergelijks mee op te zadelen alleen maar omdat moeders daardoor rust heeft. Het feit dat zij rustig kan doodgaan zou voor mij al 100x meer waard zijn dan mijn eigen gemoedsrust.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:48 schreef vosss het volgende:
Ik zou het denk ik wel vertellen.
Als je het niet doet krijg je later misschien spijt of dat je later gaat denken van wat als ik het haar wel verteld had zegmaar.
Als jullie close waren snapt ze het best wel dat je niet anders kon.
Ofja, je kan het ook achterhouden natuurlijk, maar dan loop jij er de rest van je leven mee rond en het is heel cru, maar zij hoeft er maar een paar weken mee rond te "lopen".
Ik zou het gewoon vertellen
Maar wat voor nut heeft dat nu nog voor het meisje en hoe weet je of zij het op dezelfde manier ervaart als jij? Ik begrijp werkelijk waar niet waarom die moeder dat aan haar dochter zou willen vertellen. Volgens mij is het juist een soort egoisme van haar kant. Het 'geheim' drukt natuurlijk al heel lang op haar en daar wil ze nu vanaf zijn. Terwijl die dochter er eigenlijk weinig/niets aan heeft. Als zij het niet weet is het toch gewoon klaar? Zij zal niet verlangen naar de waarheid als ze niet weet dat dat waarheid is. Zo simpel is het. Dus ik weet niet of ik 'recht op waarheid' wel zo gepast is.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef NotYou het volgende:
[..]
Ik zou zelf niet als een klein kind behandeld en vertroeteld willen worden, beschermd van de grote mensen wereld waarin shit nou eenmaal gebeurt. Als ik m'n leven lang voorgelogen ben over waar ik vandaan kom en wie mijn familie is, zou ik dat willen weten zelfs als ik op sterven lig.
Hangt trouwens wel enigszins van de leeftijd van het meisje af; is ze nog een kind dan zou verzwijgen eventueel nog een optie zijn, anders niet. Overigens zou ik al helemaal niet willen dat (iemand uit) mijn vriendengroep wel de waarheid over mij weet em ikzelf niet.
Inderdaad, dit vroeg ik mij ookal af.quote:Op donderdag 8 juli 2010 14:17 schreef Lienekien het volgende:
Ik snap trouwens ook niet goed hoe de gemoedsrust van moeder erbij gebaat is om haar dochter deze informatie vlak voor haar overlijden nog te geven. Misschien wordt haar dochter heel erg verdrietig en misschien wel zo boos dat ze haar moeder niet meer wil zien. Gaat dat dan niet zwaar op het gemoed van moeder drukken?
Dat dus, ze kan feitelijk niets met die waarheid, behalve sterven met de wetenschap dat haar hele leven een leugen was.quote:Op donderdag 8 juli 2010 14:38 schreef YouCanLeaveYourHeadOn het volgende:
[..]
Maar wat voor nut heeft dat nu nog voor het meisje en hoe weet je of zij het op dezelfde manier ervaart als jij? Ik begrijp werkelijk waar niet waarom die moeder dat aan haar dochter zou willen vertellen. Volgens mij is het juist een soort egoisme van haar kant. Het 'geheim' drukt natuurlijk al heel lang op haar en daar wil ze nu vanaf zijn. Terwijl die dochter er eigenlijk weinig/niets aan heeft. Als zij het niet weet is het toch gewoon klaar? Zij zal niet verlangen naar de waarheid als ze niet weet dat dat waarheid is. Zo simpel is het. Dus ik weet niet of ik 'recht op waarheid' wel zo gepast is.
kan ik als relatieve buitenstaander de artsen dan onder druk zetten om het alsnog meteen en zelf te vertellen?quote:Op donderdag 8 juli 2010 15:02 schreef yvonne het volgende:
Ik heb nog even nagedacht, maar een ziekenhuis heeft een overeenkomst met een klant, een volwassen klant. Wat er met die klant gebeurd is tussen ziekenhuis en klant.
In principe had de moeder nooit voor de klant dit bericht mogen horen, er is immers geen overeenkomst tussen moeder en ziekenhuis.
Heel vreemd, de moeder is in deze een derde partij en had zo niet ingelicht mogen worden.
Goed punt, ik denk dat die moeder ook wel weet dat dit nieuws onmogelijk goed zal gaan vallen...quote:Op donderdag 8 juli 2010 14:17 schreef Lienekien het volgende:
Ik snap trouwens ook niet goed hoe de gemoedsrust van moeder erbij gebaat is om haar dochter deze informatie vlak voor haar overlijden nog te geven. Misschien wordt haar dochter heel erg verdrietig en misschien wel zo boos dat ze haar moeder niet meer wil zien. Gaat dat dan niet zwaar op het gemoed van moeder drukken?
Dat kan, beter zou zijn als je vriendin jou als vertrouwenspersoon aanwijst.quote:Op donderdag 8 juli 2010 15:13 schreef Triggershot het volgende:
[..]
kan ik als relatieve buitenstaander de artsen dan onder druk zetten om het alsnog meteen en zelf te vertellen?
quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:49 schreef ShadyLane het volgende:
Ik zou de taak terugschuiven naar waar ie hoort: de moeder. Dit is helemaal niet aan jou.
Hoe gaat dat in werking, letterlijk op een arts afstappen en dit vragen als patiënt?quote:Op donderdag 8 juli 2010 15:16 schreef yvonne het volgende:
[..]
Dat kan, beter zou zijn als je vriendin jou als vertrouwenspersoon aanwijst.
Ik ga het morgen even goed doorlezen, vandaag wat tijd met der doorgebracht, was wel fijn.quote:Op donderdag 8 juli 2010 15:19 schreef yvonne het volgende:
En vergis je niet, iemand die te horen krijgt dat hij/zij gaat sterven gaat door zo'n emotionele ellende, die zit niet te wachten op ontboezemingen waar ze niets meer mee kan
.
Lees deze eens heel goed door.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rouwverwerking dan weet je een klein beetje wat je te wachten staat en begrijp je waarom zo'n "oh ik moet je nog wat vertellen hihih" niet echt slim is van die moeder.
Dit dus. Die moeder is gewoon een egoïst en niet alleen die moeder. Mensen zijn niet eerlijk omdat ze zo eerlijk zijn. Mensen zijn eerlijk omdat ze egoïstisch zijn.quote:Op zaterdag 10 juli 2010 23:33 schreef Karammel het volgende:
Mocht ik ooit terminaal zijn zou ik er absoluut niet op zitten te wachten dingen te horen die het beeld van mijn leven totaal overhoop gooien. Echt niet. Laat mij maar lekker sterven met het idee dat ik mijn vader altijd gekend heb en dat ik nooit een zusje heb gehad. Die informatie is echt totaal niet relevant.
Die moeder vraagt je dit alleen omdat ze er dan zelf makkelijker vanaf denkt te komen. Het zal bij haar altijd blijven knagen dat ze het nooit heeft durven vertellen. Dat ongetwijfeld. Toch vind ik dat een veel betere optie dan degene die zij nu oppert.
Sterkte.
Ik zou het persoonlijk niet vertellen, zij zal haar leven als een groot leugen gaan zien... althans dat zou ik hebben, ik kan natuurlijk niet voor haar praten... Het beste van de laatste periode maken... Ik heb veel mensen de afgelopen periodes verloren... Door kanker...quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:33 schreef Triggershot het volgende:
Sorry, ik moet dit even van me afschrijven. Ik kom net van het ziekenhuis, een vriendin opgezocht die zo goed als terminaal is en niet lang meer te leven zal hebben. Na een periode van maandenlange behandelingen en ingrepen zijn de artsen er toch niet in geslaagd om waar ze aan lijdt te stoppen. Wegens privacy en dat het nogal een gevoelig kwestie is wil ik hier niet te diep in gaan. Het komt er op neer dat een goede vriendin van me niet lang meer te leven heeft volgens de artsen en hier nog niet van op de hoogte is, dat ze de hoop zo goed als opgegeven hebben.
Ik ben jarenlang goed bevriend geweest met dit meisje en ze heeft / speelt een belangrijke rol in mijn leven, nu heeft haar moeder gevraagd het haar te vertellen omdat ze het niet aankan. Ook wil ze zeggen voor ze sterft dat ze eigenlijk een ander vader heeft en een zusje, ik raakte in schok toen ik het hoorde, bovenop dat ze niet lang meer te leven heeft, wou haar moeder uitschelden voor hoer, leugenaar, lafaard, maar ik kon het niet. Heb me ingehouden en stilletjes ingestemd met haar verzoek, ik wist niet hoe ik mij moest gedragen, wist me geen houding aan te nemen, ik knikte alleen maar.
Op der best zou ze nog maar een paar weken te leven hebben, of ze dat pijnloos doet of bewust is nog een geheel ander verhaal. Ik weet me geen raad, hoe en wat ik moet gaan doen. Hoe zeg ik tegen haar de waarheid en neem afscheid. Natuurlijk heeft ze er recht op, maar weet niet wat voor invloed het op haar zal hebben, in beide gevallen ontstaat er een schuldgevoel en twijfels. Ik zit echt helemaal vast en weet me geen kant op te gaan.
quote:Op woensdag 14 juli 2010 08:04 schreef Kimbell het volgende:
WAt moet ze met die info over haar vader en zusje? Ze heeft niet meer de tijd om naar hen op zoek te gaan, dus je bezorgt haar alleen maar verdriet. Dat ma opeens last krijgt van schuldgevoek nu haar dochter op sterven ligt, is pech voor ma.
quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:35 schreef Triggershot het volgende:
Ik weet niet of ik het middels een experiment kan vertellen als ik het ga vertellen. Aan haar vraag of ik het aan een vriend zou moeten vertellen dat hij een ander vader heeft voor hij permanent emigreert naar een ander land. Aan de andere kant wil ik haar niet met dilemma's en emotionele verhalen opzadelen in haar conditie.
Klopt, lijkt mij ook niet bijster slim, wel denk ik haar zo te kunnen peilen.quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:38 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
[..]
Dat lijkt mij heel dom. Zeker als je het dan uiteindelijk ook zou vertellen...
Toch niet helemaal dezelfde situatie lijkt me. Hij kan dan nog best contact opnemen met zijn pa.quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:35 schreef Triggershot het volgende:
Ik weet niet of ik het middels een experiment kan vertellen als ik het ga vertellen. Aan haar vraag of ik het aan een vriend zou moeten vertellen dat hij een ander vader heeft voor hij permanent emigreert naar een ander land. Aan de andere kant wil ik haar niet met dilemma's en emotionele verhalen opzadelen in haar conditie.
quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:42 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Klopt, lijkt mij ook niet bijster slim, wel denk ik haar zo te kunnen peilen.
Klopt, alleen ben ik bang dat ik wanneer ik over een terminaal voorbeeld begin wanneer ik haar alleen wil peilen teveel argwaan wek. Een vergelijkbaar situatie is het zeker niet, maar zou niet weten hoe ik haar anders kan peilen.quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:46 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Toch niet helemaal dezelfde situatie lijkt me. Hij kan dan nog best contact opnemen met zijn pa.
Geen idee en klopt, zijn allemaal scenario's die door mijn hoofd spoken over wat het beste qua aanpak zou zijn. Met name omdat er meerdere mensen betrokken zijn en ik of zij het beter kunnen. Ik ben wel blij dat de artsen consequent hebben gehandeld en haar moeder een zogenaamd deadline hebben gegeven over haar behandeling en resultaten.quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:49 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
[..]
Zou het uitmaken denk je?
Volgens mij zal ze sowieso mentaal helemaal kapot gaan. Eerst al dat ze zal sterven en dan ook nog eens over haar vader en broer... Het is heel simpel: Wil je haar nog meer de vernieling in helpen door het te vertellen, over haar vader en broer, of wil je dat niet en laat je het die moeder doen. Dan blijf jij een neutrale factor en kan jij haar steunen als haar moeder het verteld heeft. Of niet. En dan is er wat dat betreft niets aan de hand.
Het zou mij beter lijken niets te vertellen. Laat het die artsen dan doen of zo. Blijf bij je rol als goede vriend en ga niet op de stoel van die artsen of haar moeder zitten.
Dat dus. Of de moeder voor het blok zetten wanneer jullie beiden bij haar op bezoek zijn (dat zou je zo kunnen plannen).quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:49 schreef ShadyLane het volgende:
Ik zou de taak terugschuiven naar waar ie hoort: de moeder. Dit is helemaal niet aan jou.
Weet ik ook niet precies, denk wel dat haar moeder wat er mee te maken heeft, terechte vraag.quote:Op woensdag 14 juli 2010 20:36 schreef KarinJ. het volgende:
Maar waarom vertellen de artsen ( desnoods met jou of een hulpverlener erbij ) niet zelf dat ze met de behandeling gaan stoppen?
Plus dat. Het is heel gevaarlijk om je handen vuil te maken aan zaken waarover jij in principe geen verantwoordelijkheid draagt.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:49 schreef ShadyLane het volgende:
Ik zou de taak terugschuiven naar waar ie hoort: de moeder. Dit is helemaal niet aan jou.
Als ik geen besef heb van die leugen, bestaat die leugen dan überhaupt? Nee. Wat niet weet, wat niet deert.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:50 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Bedenk dit eens voor jezelf: als jij zelf nog maar even te leven hebt, wil je die tijd dan doorbrengen in een Leugen?
Goed mogelijk, maar TS zal nog steeds zijn verantwoordelijkheid overschrijden in dit geval. Dit is een familieaangelegenheid waar hij ten onrechte in meegetrokken wordt.quote:Op woensdag 14 juli 2010 19:07 schreef Vandaag... het volgende:
En bovendien.. als jij in haar positie zat, zou jij dan willen dat zoiets voor je verzwegen werd? In het licht van de dood ziet alles er anders uit en kan zoiets best wel eens veel rustiger opgevat worden dan je anders zou verwachten...
Eerder gedaan .quote:Op woensdag 14 juli 2010 21:27 schreef Lily-Ella het volgende:
Daarnaast vraag ik me af hoe het mogelijk is dat zij niet weet dat ze stervende is. Ik durf zelfs te zeggen dat ik dat niet geloof, wellicht wil je het eea nog even toelichten.
Wat een waardeloze artsen. Volgens mij is het je taak als arts om het verloop van de behandeling met je patient te bespreken e.d., ik vind het serieus heel raar allemaal. De behandeling slaat niet aan, maar niemand zegt dat? En toch weet iedereen om haar heen het? Hoe is dat mogelijk, van wie weten jullie dat dan?quote:
Of iedereen het weet, weet ik niet. Ik kreeg het van haar moeder te horen. Hoelang zij het wist weet ik ook niet.quote:Op woensdag 14 juli 2010 21:40 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Wat een waardeloze artsen. Volgens mij is het je taak als arts om het verloop van de behandeling met je patient te bespreken e.d., ik vind het serieus heel raar allemaal. De behandeling slaat niet aan, maar niemand zegt dat? En toch weet iedereen om haar heen het? Hoe is dat mogelijk, van wie weten jullie dat dan?
Ligt ze nu nog in het ziekenhuis? Terwijl ze uitbehandeld is?quote:Op woensdag 14 juli 2010 21:42 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Of iedereen het weet, weet ik niet. Ik kreeg het van haar moeder te horen. Hoelang zij het wist weet ik ook niet.
Tot voorheen niet onze favoriet terugkerende onderwerp geweest. Ze merkte wel op dat er idd geen bloed en urine etc werd afgenomen vorig week, iets wat tot een zogenaamd ritueel was ontwikkeld tijdens haar behandeling. Ze vermoedt iig wel iets, of dit het slechte nieuws is wat ze zal krijgen weet ik niet.quote:Op woensdag 14 juli 2010 21:46 schreef KarinJ. het volgende:
Maar als je bij je vriendin bent, praten jullie toch ook over de behandeling?
Wat zegt ze er zelf van? ( ik dacht ergens gelezen te hebben dat ze t raar vond dat er geen onderzoeken meer werd gedaan), denk je niet dat t kwartje ook al bij haar gevallen is?
Jup. Uitbehandeld weet ik niet, weet wel dat ze zijn gestopt met de behandelingen voor het counteren.quote:Op woensdag 14 juli 2010 21:48 schreef Lily-Ella het volgende:
[..]
Ligt ze nu nog in het ziekenhuis? Terwijl ze uitbehandeld is?
Volgens haar moeder wel.quote:Op woensdag 14 juli 2010 21:53 schreef KarinJ. het volgende:
De behandeling bestaat toch uit meer dan bloed en urine afnemen?
Is de behandeling zelf ook gestopt?
Mee eens, ik kan me ook voorstellen dat het afhankelijk is van hoe de persoon in kwestie tegen het gezin aankijkt. In (zeer zeldzame) gevallen kan ik me voorstellen dat het voor iemand een opluchting is te horen dat de vader, de vader niet is. Het hangt er ook nog vanaf wat de verwachte "terminale" periode is, is het twee maanden of twee jaar?quote:Op woensdag 14 juli 2010 21:27 schreef Lily-Ella het volgende:
Mensen die zeggen dat je het (over vader en zusje..) moet vertellen omdat dat "zo eerlijk" is hebben naar mijn idee niet helemaal door wat ze precies zeggen. Als je laatste uur geslagen heeft, is eerlijkheid dan van het allergrootste belang? Of weegt het veel zwaarder dat de vriendin in kwestie terug kan kijken op een mooi leven (als dat zo is), op de dingen die ze heeft afgerond, op de berusting die ze heeft gevonden in het idee dat het wel goed zo is? Dat wordt dan allemaal opzij geschoven onder het mom van eerlijkheid? Onbegrijpelijk.
Vraag jezelf af waarom je het zou willen vertellen. Zodat het niet meer als een steen op jouw maag ligt? Zodat jij van het schuldgevoel af bent? Zodat haar moeder er niet meer mee rondloopt? Geen van deze redenen dienen het belang van de stervende, ik zie dus absoluut geen reden om haar met zoiets op te zadelen. Eerlijkheid is in sommige gevallen slechts een manier waarop mensen hun eigen geweten willen sussen.
Daarnaast vraag ik me af hoe het mogelijk is dat zij niet weet dat ze stervende is. Ik durf zelfs te zeggen dat ik dat niet geloof, wellicht wil je het eea nog even toelichten.
Het afnemen van bloed en urine is gestopt ---> Onderzoek.quote:Op woensdag 14 juli 2010 21:57 schreef KarinJ. het volgende:
Je antwoord was er eerder dan de vraag
Ze weet dat ze dodelijk ziek is, ze weet dat de behandeling gestopt is, dan weet ze toch ook dat het aftellen begonnen is?
Dat is - ik wil het woord uiteindelijk niet gebruiken -, maar uiteindelijk wel de bedoeling. Alleen een begin maken is vrij moeilijk.quote:Praat daar dan over, nu ligt ze misschien met emoties die ze niet kwijt kan.
Het probleem is dat ik niet enkel als een verzoek zie van haar moeder, maar ergens ook als een plicht en weer ergens als een last.quote:( En wat haar moeder betreft....laat die het zelf maar uitzoeken wat ze gaat doen, lijkt me echt niet jouw taak om de familiegeheimen te bespreken)
Ik vermoed dat ze het op haar manier wil doen, wat dat ook moge inhouden. De artsen hebben haar wel tot vrijdag gegeven om het te zeggen.quote:Op woensdag 14 juli 2010 22:09 schreef KarinJ. het volgende:
Ik heb even n stuk terug gelezen, zo te zien heeft haar moeder een dikke vinger in de pap wat betreft het niet vertellen.
Dat vind ik vreemd. Zelfs met jonge kinderen worden deze zaken besproken door een arts.
Wat is dan de rede dat dat hier niet gebeurd?
Neem de moeder mee naar het spreekuur, en zeg : Je moeder heeft je iets te vertellen...quote:Op woensdag 14 juli 2010 22:29 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het afnemen van bloed en urine is gestopt ---> Onderzoek.
Ze heeft niet tegen mij kenbaar gemaakt dat de behandelingen zijn gestopt.
[..]
Dat is - ik wil het woord uiteindelijk niet gebruiken -, maar uiteindelijk wel de bedoeling. Alleen een begin maken is vrij moeilijk.
[..]
Vraag wat ze er zelf van denkt,en speel daar dan op in.
Het probleem is dat ik niet enkel als een verzoek zie van haar moeder, maar ergens ook als een plicht en weer ergens als een last.
Nee, dat kun je niet maken ten opzichte van de moeder. Dat is daarnaast ook een beetje de Goede Tijden, Slechte Tijden manier.quote:Op woensdag 14 juli 2010 22:45 schreef KarinJ. het volgende:
[..]
Neem de moeder mee naar het spreekuur, en zeg : Je moeder heeft je iets te vertellen...
Als je de moeder zo voor het blok zet dat ze het wel móet vertellen kan je het beter gewoon zelf vertellen lijkt mij.quote:Op woensdag 14 juli 2010 23:16 schreef KarinJ. het volgende:
Dat kun je niet maken ten opzichte van de moeder ??????????????
De kastanjes uit het vuur laten halen door Triggershot is zeker wél oké?
Een vriend van de dochter opzadelen met zo'n taak lijkt mij juist GTST manieren.
Nu zit die arme jongen in een rot situatie,loopt hij met de last rond, en waarom?
Omdat ze het moeilijk vindt om het zelf te vertellen?
Denkt ze dat als hij het verteld heeft het probleem voor haar opgelost is ofzo?
Ja, precies. Maar of je het nu wel of niet zou vertellen het meest moeilijke lijkt mij dat je het in je hele wezen niet kunt negeren.quote:Op woensdag 14 juli 2010 23:21 schreef trovey het volgende:
De situatie met de moeder is er eentje waarvan ik persoonlijk vind dat ze jou niet met dat geheim had mogen belasten....
Jep, een grenzeloze klote-actie die ik de moeder in elk geval nooit zou vergeven. Maar ik zou haar ook zéker pushen om zelf een besluit te nemen om het al dan niet te vertellen.quote:Op woensdag 14 juli 2010 23:57 schreef Stali het volgende:
[..]
Ja, precies. Maar of je het nu wel of niet zou vertellen het meest moeilijke lijkt mij dat je het in je hele wezen niet kunt negeren.
Stel me dat zo voor. Dat ik mijn beste vriendin zou begraven en toch een leugen in haar leven voor haar verzwegen heb. Afschuwelijk om met zo'n dilemma opgezadeld te worden.
Maar als je haar op die manier gaat pijlen denk ik dat ze altijd zal zeggen dat je die vriend moet vertellen over zijn vader en zusje, want hij gaat niet dood, hij woont alleen behoorlijk ver weg. Bij iemand die teminaal is en niet zo lang te leven heeft ligt het anders. Dus je hebt niets aan die pijling, denk ik.quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:49 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Klopt, alleen ben ik bang dat ik wanneer ik over een terminaal voorbeeld begin wanneer ik haar alleen wil peilen teveel argwaan wek. Een vergelijkbaar situatie is het zeker niet, maar zou niet weten hoe ik haar anders kan peilen.
Mee eens.quote:Op woensdag 14 juli 2010 19:04 schreef Seven. het volgende:
Als haar moeder wil dat ze de waarheid weet, dan moet ze dat zelf maar vertellen. Ik vind ook dat jij deze verantwoordelijkheid niet zou moeten dragen, dit zijn familie-aangelegenheden en daar hebben buitenstaanders niets mee te maken. Ongeacht of jouw vriendin recht heeft op de waarheid zo in haar laatste weken, het zijn jouw zaken niet. Die moeder is gewoon een laf kreng die zelf d'r boontjes maar moet doppen. En anders kan jouw vriendin in vrede sterven.
Dat dus, vandaag gesprek gehad. Ik mocht er bij zijn van haar arts, had ze zelf ook liever. Eerst zijn de resultaten besproken, dat het tegenviel, niet uitgepakt is zoals men had gehoopt en dat er daarom wat te nemen beslissingen zijn op medisch vlak. Ze is nu wel op de hoogte dat het eigenlijk maar een kwestie van afwachten is.quote:Op vrijdag 16 juli 2010 16:21 schreef -Strawberry- het volgende:
Vandaag is de dag. Ik ben benieuwd. Het wordt ook echt wel tijd dat zij te weten krijg hoe haar gezondheid er voor staat. Hopelijk heeft ze het al een beetje zien aankomen en is de klap niet al te groot.
Wat is het goede nieuws dan?quote:Op vrijdag 16 juli 2010 17:57 schreef nederland_kampioen het volgende:
Gewoon zeggen dat je goed nieuws hebt en slecht nieuws... en welk bericht ze het eerst wil horen!
Jawel. dat snap ik wel, maar dat ze zolang dichtsloeg, zonder wat te zeggen. Misschien lag het ook wel aan mij en had ik haar kennende een ander reactie verwacht en was het niet zo lang, maar leek het maat zo, maar toch.quote:Op vrijdag 16 juli 2010 18:14 schreef Copycat het volgende:
Heftig, Triggershot.
Ik kan me ergens die terughoudendheid wel voorstellen. Je krijgt nogal wat te verstouwen en dat wil ze wellicht eerst zelf helemaal bevatten. Alleen.
Dat tweede deel is dus niet ter sprake gekomen? En dat blijft hopelijk ook zo?
Ze gaat het dus toch vertellen over haar zusje en vader?quote:Op vrijdag 16 juli 2010 21:51 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Jawel. dat snap ik wel, maar dat ze zolang dichtsloeg, zonder wat te zeggen. Misschien lag het ook wel aan mij en had ik haar kennende een ander reactie verwacht en was het niet zo lang, maar leek het maat zo, maar toch.
Nou ja, dat is ook het bizarre. Haar moeder koos om er niet bij te zijn bij het gesprek, zodat ze zichzelf kon voorbereiden over haar familiekwestie (). Naderhand heeft ze mij nog gebeld of we het samen konden doen. Haar moeder spoort echt niet begin ik zo te denken, ik wil haar dochter bijstaan wanneer het eenmaal bekend is, maar weet me geen houding aan te nemen.
Dat was wel mijn indruk toen ik het ziekenhuis verliet. Daarbovenop dat ze me later nog belde met haar verzoek.quote:Op vrijdag 16 juli 2010 21:59 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Ze gaat het dus toch vertellen over haar zusje en vader?
Dat vind ik echt heel zielig voor jouw vriendin. Leuke laatste weken, maar niet heus.
quote:Op vrijdag 16 juli 2010 22:15 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Dat was wel mijn indruk toen ik het ziekenhuis verliet. Daarbovenop dat ze me later nog belde met haar verzoek.
Zou ik zeker gedaan hebben als ik er uit was, als ik een keus had gemaakt, als ik me een houding wist aan te nemen.quote:Op vrijdag 16 juli 2010 22:18 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
[..]
Maar, spreek haar eens tegen dan... Zeg haar nou eens wat je denkt... Geef je mening.
Wij hebben al voor je besloten. Praat het die moeder uit het hoofd voor zover je dat kunt. Dit is een nutteloze mededeling die alleen maar een heleboel overhoop haalt, slechts voor de gemoedsrust van de moeder...quote:Op vrijdag 16 juli 2010 22:20 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Zou ik zeker gedaan hebben als ik er uit was, als ik een keus had gemaakt, als ik me een houding wist aan te nemen.
Wat een vuile feeks.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 17:12 schreef Triggershot het volgende:
Ze weet het inmiddels, haar moeder heeft het verteld. Ook vond moederlief het nodig blijkbaar om te vertellen dat ik het ook al wist.
Toen haar dochter vroeg van waarom ze zo lang had gewacht zij ze dat ze met mij aan het overleggen was over hoe en wat gaf ze als antwoord.quote:
Oh ja, en jou er ook nog bij betrekken terwijl zijzelf de schuldige isquote:Op dinsdag 20 juli 2010 17:35 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Toen haar dochter vroeg van waarom ze zo lang had gewacht zij ze dat ze met mij aan het overleggen was over hoe en wat gaf ze als antwoord.
Ongelooflijk. Wat een minne wijze om het alsnog op jouw bord proberen te schuiven.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 17:35 schreef Triggershot het volgende:
Toen haar dochter vroeg van waarom ze zo lang had gewacht zij ze dat ze met mij aan het overleggen was over hoe en wat gaf ze als antwoord.
Geen woorden voor.quote:Op dinsdag 20 juli 2010 17:12 schreef Triggershot het volgende:
Ze weet het inmiddels, haar moeder heeft het verteld. Ook vond moederlief het nodig blijkbaar om te vertellen dat ik het ook al wist.
Dit dusquote:Op woensdag 21 juli 2010 14:46 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik snap niet hoe ze zoiets heeft kunnen vertellen.Geen enkel nut om haar de laatste weken van haar leven te laten weten dat een groot deel van haar leven een leugen was.
Errare humanum est, sed perseverare diabolicum.quote:Op woensdag 21 juli 2010 14:46 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Geen woorden voor.
Hoe reageerde je vriendin? Wil ze nog contact met haar moeder? Is ze woedend? Ik snap niet hoe ze zoiets heeft kunnen vertellen.Geen enkel nut om haar de laatste weken van haar leven te laten weten dat een groot deel van haar leven een leugen was.
Hij is moderator... zal dus wel.quote:Op donderdag 30 september 2010 19:08 schreef -Strawberry- het volgende:
Blijkbaar niet veel goeds.
Is Trigger uberhaupt nog actief op FOK! ?
quote:Op woensdag 22 september 2010 12:27 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik was eigenlijk wel benieuwd hoe het uiteindelijk gegaan is.....ik hoop zonder al te veel kwaadheid?
quote:Op donderdag 30 september 2010 19:08 schreef -Strawberry- het volgende:
Blijkbaar niet veel goeds.
Is Trigger uberhaupt nog actief op FOK! ?
Helaas, helaas is ze mid augustus overleden. Inhoudelijk over de manier hoe ze is overgegaan en hoe we afscheid hebben genomen wil ik publiekelijk niets kwijt, sorry.quote:Op donderdag 30 september 2010 21:54 schreef -Strawberry- het volgende:
Zijn Active Topics lijst is anders behoorlijk....tja, non-actief, zegmaar.
Ah oke, nee dat snap ik. Gecondoleerd.quote:Op zondag 10 oktober 2010 21:12 schreef Triggershot het volgende:
[..]
[..]
[..]
Helaas, helaas is ze mid augustus overleden. Inhoudelijk over de manier hoe ze is overgegaan en hoe we afscheid hebben genomen wil ik publiekelijk niets kwijt, sorry.
quote:Op zondag 10 oktober 2010 23:41 schreef Elchico___ het volgende:
Ik zou het nog niet vertellen totdat je zeker weet dat ze bijv. nog 3 dagen te leven heeft, en op de laatste dag het vertellen, dan heeft ze er het minst verdriet van. Zeg ook dat het niet jouw schuld is blabla en dat je het ook pas weet.
Wat is er? Ik zeg IK ZOU.quote:
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |