R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Sorry, ik moet dit even van me afschrijven. Ik kom net van het ziekenhuis, een vriendin opgezocht die zo goed als terminaal is en niet lang meer te leven zal hebben. Na een periode van maandenlange behandelingen en ingrepen zijn de artsen er toch niet in geslaagd om waar ze aan lijdt te stoppen. Wegens privacy en dat het nogal een gevoelig kwestie is wil ik hier niet te diep in gaan. Het komt er op neer dat een goede vriendin van me niet lang meer te leven heeft volgens de artsen en hier nog niet van op de hoogte is, dat ze de hoop zo goed als opgegeven hebben.
Ik ben jarenlang goed bevriend geweest met dit meisje en ze heeft / speelt een belangrijke rol in mijn leven, nu heeft haar moeder gevraagd het haar te vertellen omdat ze het niet aankan. Ook wil ze zeggen voor ze sterft dat ze eigenlijk een ander vader heeft en een zusje, ik raakte in schok toen ik het hoorde, bovenop dat ze niet lang meer te leven heeft, wou haar moeder uitschelden voor hoer, leugenaar, lafaard, maar ik kon het niet. Heb me ingehouden en stilletjes ingestemd met haar verzoek, ik wist niet hoe ik mij moest gedragen, wist me geen houding aan te nemen, ik knikte alleen maar.
Op der best zou ze nog maar een paar weken te leven hebben, of ze dat pijnloos doet of bewust is nog een geheel ander verhaal. Ik weet me geen raad, hoe en wat ik moet gaan doen. Hoe zeg ik tegen haar de waarheid en neem afscheid. Natuurlijk heeft ze er recht op, maar weet niet wat voor invloed het op haar zal hebben, in beide gevallen ontstaat er een schuldgevoel en twijfels. Ik zit echt helemaal vast en weet me geen kant op te gaan.
Ik ben jarenlang goed bevriend geweest met dit meisje en ze heeft / speelt een belangrijke rol in mijn leven, nu heeft haar moeder gevraagd het haar te vertellen omdat ze het niet aankan. Ook wil ze zeggen voor ze sterft dat ze eigenlijk een ander vader heeft en een zusje, ik raakte in schok toen ik het hoorde, bovenop dat ze niet lang meer te leven heeft, wou haar moeder uitschelden voor hoer, leugenaar, lafaard, maar ik kon het niet. Heb me ingehouden en stilletjes ingestemd met haar verzoek, ik wist niet hoe ik mij moest gedragen, wist me geen houding aan te nemen, ik knikte alleen maar.
Op der best zou ze nog maar een paar weken te leven hebben, of ze dat pijnloos doet of bewust is nog een geheel ander verhaal. Ik weet me geen raad, hoe en wat ik moet gaan doen. Hoe zeg ik tegen haar de waarheid en neem afscheid. Natuurlijk heeft ze er recht op, maar weet niet wat voor invloed het op haar zal hebben, in beide gevallen ontstaat er een schuldgevoel en twijfels. Ik zit echt helemaal vast en weet me geen kant op te gaan.
Sterkte...
Verder denk ik niet dat ik het zelf zou kunnen vertellen Ondanks dat ze er recht op heeft lijkt het me de hele situatie geen goed doen...
Verder denk ik niet dat ik het zelf zou kunnen vertellen
Ondanks dat ze er recht op heeft lijkt het me de hele situatie geen goed doen...
Don't mistake my kindness, for weakness.
Op maandag 28 december 2009 21:48 schreef Boomfluisteraar het volgende:
Griekjeee _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_
Ik aanbid U, o Grote Griekjeee O+ O+ O+ _O_ _O_ _O_ _O_
Op maandag 28 december 2009 21:48 schreef Boomfluisteraar het volgende:
Griekjeee _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_ _O_
Ik aanbid U, o Grote Griekjeee O+ O+ O+ _O_ _O_ _O_ _O_
Eat vind je zelf wat je moet doen? Kan jij het aan ? Moet je ook de problemen van de moeder vertellen?
Haar moeder wilde het absoluut niet zelf vertellen? Ik krijg een beetje het idee dat ze dat probleem van zich afschuift naar jou toe.
Is daar niet iets aan te veranderen, zodat jij niet de zware taak krijgt?
Is daar niet iets aan te veranderen, zodat jij niet de zware taak krijgt?
Nederlander in München, met voorliefde voor Taiwan en auti's gonna aut.
Ik zou het niet vertellen....denk ik dan...weet niet wat ik echt zou doen namelijk.
maar waarom zou je iemand nog belasten met die zware dingen? Het heeft totaal geen toegevoegde waarde.
maar waarom zou je iemand nog belasten met die zware dingen? Het heeft totaal geen toegevoegde waarde.
Pff, moeilijk. Zou wel proberen het haar te vertellen, wie weet blijf je met een gigantisch schuldgevoel achter, zodra die vriendin het leven achter zich laat. Zoiets zou ik persoonlijk niet kunnen gebruiken, vooral niet omdat je het al zwaar genoeg hebt met het verliezen van een dierbaar persoon.
Tics van je petten.
Hoe moeilijk het ook is, ik zou haar de waarheid vertellen. En welke invloed dat mogelijk heeft, kan niemand je vertellen vrees ik.
En verder heel veel sterkte de komende periode!
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-07-2010 00:39:23 ]
En verder heel veel sterkte de komende periode!
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 08-07-2010 00:39:23 ]
Lijkt me dat het weinig nut heeft een terminaal patient op te gaan zadelen met dat soort jerry springer idioterie. Ik zou protesteren. Maargoed je hebt er weinig over te zeggen. Het is haar dochter.
Health In Harmony is een non-profitorganisatie die regenwoudgemeenschappen helpt met gezondheidszorg en duurzame inkomens in ruil voor bosbescherming, en zo tegelijk klimaatverandering en armoede aanpakt. - https://www.healthinharmony.org/
Jij moet op jouw manier afscheid nemen van haar, waar jij je prettig bij voelt, zodat je uiteindelijk het gevoel hebt dat je goed afscheid van elkaar hebt genomen.
Het is oneerlijk van haar moeder om jou met deze last op te zadelen in deze toch al moeilijke tijd.
Zelf zou ik het niet zeggen als moeder zijnde, wat is het nut er van?
Het is oneerlijk van haar moeder om jou met deze last op te zadelen in deze toch al moeilijke tijd.
Zelf zou ik het niet zeggen als moeder zijnde, wat is het nut er van?
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Ik zit hier nogal met dubieuze gevoelens tegenover, voor ik het slechte nieuws over haar conditie kon verwerken kreeg ik een verzoek van der moeder binnen. Ik wist niet hoe ik er op moest reageren, heb maar half geknikt van verbaasdheid. Ik hoop het wel aan te kunnen, maar ik weet dus echt niet of ik het over mijn lippen krijg zoietsquote:Op donderdag 8 juli 2010 00:35 schreef maickeltje het volgende:
Eat vind je zelf wat je moet doen? Kan jij het aan ? Moet je ook de problemen van de moeder vertellen?
Maar het is niet aan jou om dit te vertellen, het is erg onredelijk van die moeder om dat van jou te verwachten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik zit hier nogal met dubieuze gevoelens tegenover, voor ik het slechte nieuws over haar conditie kon verwerken kreeg ik een verzoek van der moeder binnen. Ik wist niet hoe ik er op moest reageren, heb maar half geknikt van verbaasdheid. Ik hoop het wel aan te kunnen, maar ik weet dus echt niet of ik het over mijn lippen krijg zoiets
Jij hebt niks met die situatie te maken, dat is een familiekwestie.
Jij hebt ook het recht om zelf volwaardig afscheid te nemen van je vriendin.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Dat vind ik eigenlijk ook.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:41 schreef snakelady het volgende:
[..]
Maar het is niet aan jou om dit te vertellen, het is erg onredelijk van die moeder om dat van jou te verwachten.
Jij hebt niks met die situatie te maken, dat is een familiekwestie.
Jij hebt ook het recht om zelf volwaardig afscheid te nemen van je vriendin.
Jouw relatie met haar staat hier gewoon helemaal buiten.
Misschien dat je afscheid moet nemen op de manier zoals jullie altijd met elkaar zijn omgegaan.
Maar ik zou wel even met die moeder gaan praten dat jij het niet gaat doen...haar onder druk zetten dat ze het zelf zegt als ze dat wilt.
Kun je daarna als ze het niet doet nog altijd beslissen wat je gaat doen.
Ik zou het denk ik wel vertellen.
Als je het niet doet krijg je later misschien spijt of dat je later gaat denken van wat als ik het haar wel verteld had zegmaar.
Als jullie close waren snapt ze het best wel dat je niet anders kon.
Ofja, je kan het ook achterhouden natuurlijk, maar dan loop jij er de rest van je leven mee rond en het is heel cru, maar zij hoeft er maar een paar weken mee rond te "lopen".
Ik zou het gewoon vertellen
Als je het niet doet krijg je later misschien spijt of dat je later gaat denken van wat als ik het haar wel verteld had zegmaar.
Als jullie close waren snapt ze het best wel dat je niet anders kon.
Ofja, je kan het ook achterhouden natuurlijk, maar dan loop jij er de rest van je leven mee rond en het is heel cru, maar zij hoeft er maar een paar weken mee rond te "lopen".
Ik zou het gewoon vertellen
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Jawel, alleen ben ik bang dat als ik het wel / niet vertel dat ik met schuldgevoel achterblijf, en niet afscheid zou kunnen nemen zoals ik had gehoopt achteraf. Ik probeer me in te leven in de situatie en of ik het zou willen weten. Zelfs al zou der moeder niet van mij zoiets vragen en ik zou het weten, zou ik dezelfde twijfels hebben.quote:
[..]
Maar het is niet aan jou om dit te vertellen, het is erg onredelijk van die moeder om dat van jou te verwachten.
Jij hebt niks met die situatie te maken, dat is een familiekwestie.
Jij hebt ook het recht om zelf volwaardig afscheid te nemen van je vriendin.
Precies de argumenten die ik er voor en tegen heb eerlijk gezegd.quote:
Ik zou het denk ik wel vertellen.
Als je het niet doet krijg je later misschien spijt of dat je later gaat denken van wat als ik het haar wel verteld had zegmaar.
Als jullie close waren snapt ze het best wel dat je niet anders kon.
Ofja, je kan het ook achterhouden natuurlijk, maar dan loop jij er de rest van je leven mee rond en het is heel cru, maar zij hoeft er maar een paar weken mee rond te "lopen".
Ik zou het gewoon vertellen
Ik vind dat je tegen die moeder moet vertellen dat ze het zélf moet doen. Er zal vast iets achter zitten dat ze e.e.a. nog niet bekend heeft gemaakt, maar jou met die last opzadelen is wel erg laag.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik zit hier nogal met dubieuze gevoelens tegenover, voor ik het slechte nieuws over haar conditie kon verwerken kreeg ik een verzoek van der moeder binnen. Ik wist niet hoe ik er op moest reageren, heb maar half geknikt van verbaasdheid. Ik hoop het wel aan te kunnen, maar ik weet dus echt niet of ik het over mijn lippen krijg zoiets
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
En je weet het nu dus. Dus of die moeder het inderdaad wel of niet van je vraagt jij zit er nu wel mooi mee in je maag.
Ik zou het haar moeder niet in dank afnemen en wel gewoon vertellen zodat dat de wereld uit is en zodat jij op je eigen manier afscheid kan nemen.
Sterkte alvast overigens
Ik zou het haar moeder niet in dank afnemen en wel gewoon vertellen zodat dat de wereld uit is en zodat jij op je eigen manier afscheid kan nemen.
Sterkte alvast overigens
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
De tering, dit dus.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:37 schreef Techno het volgende:
Hoe moeilijk het ook is, ik zou haar de waarheid vertellen. En welke invloed dat mogelijk heeft, kan niemand je vertellen vrees ik.
En verder heel veel sterkte de komende periode!
Bedenk dit eens voor jezelf: als jij zelf nog maar even te leven hebt, wil je die tijd dan doorbrengen in een Leugen? De waarheid kan hard zijn, maar nooit zo hard als de wetenschap over het tijdstip van overlijden.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
Ik zou het niet doen, ik zou m'n vriendin niet meer belasten met die dingen nu ze niet meer lang te leven heeft.
En zoals snakelady zegt, het is een familiekwestie waar jij niets mee te maken hebt, een tweede kans op afscheid krijg je niet dus doe waar jij je prettig bij voelt, zodat je niet terugkijkt en denkt van, ik had het anders moeten aanpakken..
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
En zoals snakelady zegt, het is een familiekwestie waar jij niets mee te maken hebt, een tweede kans op afscheid krijg je niet dus doe waar jij je prettig bij voelt, zodat je niet terugkijkt en denkt van, ik had het anders moeten aanpakken..
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
"Nothing astonishes people so much as common-sense and plain dealing."
Jamaar hij weet het dus nu al, dus het maakt niet meer uit of die moeder het zelf gaat vertellen of niet, TS zit er nu mee in zn maag en dat is dus gewoon een naaistreek eerste klas van die moeder.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:50 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Ik vind dat je tegen die moeder moet vertellen dat ze het zélf moet doen. Er zal vast iets achter zitten dat ze e.e.a. nog niet bekend heeft gemaakt, maar jou met die last opzadelen is wel erg laag.
Letterlijk en figuurlijk overigens.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Of hij het nou zegt of niet, vroeg of laat denkt hij toch wel wat als. Dat blijf je toch houden.quote:En zoals snakelady zegt, het is een familiekwestie waar jij niets mee te maken hebt, een tweede kans op afscheid krijg je niet dus doe waar jij je prettig bij voelt, zodat je niet terugkijkt en denkt van, ik had het anders moeten aanpakken..
Daarom is het ook gewoon een kutstreek van die moeder
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Maar daarom zou ik dus die moeder aanspreken en haar naar d'r dochter schoppen en het laten vertellen. Het is al een kutstreek dat ze het aan TS heeft vertelt, maar dat betekent niet dat TS het niet maar moet oplossen. Dat moet moeder zelf doen, waardoor ze meteen de mentale last van TS weer een stuk kan verlichten.quote:
[..]
Jamaar hij weet het dus nu al, dus het maakt niet meer uit of die moeder het zelf gaat vertellen of niet, TS zit er nu mee in zn maag en dat is dus gewoon een naaistreek eerste klas van die moeder.
Letterlijk en figuurlijk overigens.
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
Anderzijds is het wel haar leven en heeft ze imo het recht dit te weten. Fucked up situatie for sure, maar nu jij het weet TS heb je eigenlijk geen andere keuze dan het haar te zeggen, tenzij je de moeder er alsnog toe kan bewegen 't zelf te doen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:37 schreef SpecialK het volgende:
Lijkt me dat het weinig nut heeft een terminaal patient op te gaan zadelen met dat soort jerry springer idioterie. Ik zou protesteren. Maargoed je hebt er weinig over te zeggen. Het is haar dochter.
Je suis Charlie Sheen
Zeker dat niet. Maar hij zit er nu wel direct mee in zn maag.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:53 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Maar daarom zou ik dus die moeder aanspreken en haar naar d'r dochter schoppen en het laten vertellen. Het is al een kutstreek dat ze het aan TS heeft vertelt, maar dat betekent niet dat TS het niet maar moet oplossen. Dat moet moeder zelf doen, waardoor ze meteen de mentale last van TS weer een stuk kan verlichten.
Als hij het eerlijk vertelt denkt hij later gegarandeerd wat als ik het voor me gehouden had.
Als hij het niet vertelt denkt hij later gegarandeerd misschien had ik het toch moeten zeggen.
Dus wat TS ook doet, in een later stadium gaat dat aan hem knagen. Dat is gewoon zo.
Of hij het nou op gaat lossen of niet.
En dat die moeder dat bij hem neerlegt is volkomen ridicuul. Wat is voor de moeder de meerwaarde om TS puur en alleen al met deze informatie te belasten? Geen enkele, me dunkt.
En dat is afgezien van het feit of die moeder het nou wel of niet zelf gaat vertellen en of dat TS het wel of niet zelf gaat vertellen. Voor mijn part komt de koningin langs en verteld het tegen het zieke meisje.
Ik zou zwaar over de zeik zijn tegenover die moeder, want wat TS ook doet, later gaat het knagen. Dat kan over een maand zijn, over een jaar, of over 10 jaar, maar knagen gaat het doen en dat is die moeder schuld.
De oude oude layout was veel beter!!
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
vosss is de naam,
met dubbel s welteverstaan.
Wat heeft die waarheid voor haar nu nog van belang? Waarom zou ze de laatste tijd die ze heeft zich daarover zorgen moeten maken? En waarom zou jij je schuldig voelen als je het niet verteld? Je moet kijken naar wat voor haar het beste zal zijn, niet of jij dan nog jaren met een schuldgevoel zal lopen. Want als je doet waarvan jij weet dat het beste voor haar is, heb je geen schuldgevoel daar tegenover.
Als je het doet uit wat puur voor jezelf het beste is, zul je wel een schuldgevoel hebben en juist denken dat de andere keuze juist het beste was geweest.
Als je het doet uit wat puur voor jezelf het beste is, zul je wel een schuldgevoel hebben en juist denken dat de andere keuze juist het beste was geweest.
Dat het een zeer lage streek is van haar moeder valt niet over te twijfelen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:53 schreef vosss het volgende:
[..]
Of hij het nou zegt of niet, vroeg of laat denkt hij toch wel wat als. Dat blijf je toch houden.
Daarom is het ook gewoon een kutstreek van die moeder
Ik zou dit soort dingen haar besparen ,TS. Als ze nu gelukkig is zal ze waarschijnlijk haar laatste dagen in woede/verdriet of wat dan ook doorbrengen. Ik zou het haar niet aan willen doen, klinkt misschien heel erg cru maar ik zou het haar besparen.
"Nothing astonishes people so much as common-sense and plain dealing."
Daar heb je helemaal gelijk in hoor. Vandaar dat ik ook moeder zou aansturen om het zelf alsnog te vertellen, dan is het meer haar stukje. En ja, dan zal TS er alsnog last van houden, maar helaas is het punt van onomkeerbaarheid al gepasseerd. En als moeder het per se niet wilt, zou ik het wel vertellen. Iemand heeft recht op de waarheid. Ik zou liever sterven met de waarheid in mijn gedachten, dan met de gedachten dat mensen in mijn omgeving me moedwillig dom gehouden hebben of gelogen hebben.quote:
[..]
Zeker dat niet. Maar hij zit er nu wel direct mee in zn maag.
Als hij het eerlijk vertelt denkt hij later gegarandeerd wat als ik het voor me gehouden had.
Als hij het niet vertelt denkt hij later gegarandeerd misschien had ik het toch moeten zeggen.
Dus wat TS ook doet, in een later stadium gaat dat aan hem knagen. Dat is gewoon zo.
Of hij het nou op gaat lossen of niet.
En dat die moeder dat bij hem neerlegt is volkomen ridicuul. Wat is voor de moeder de meerwaarde om TS puur en alleen al met deze informatie te belasten? Geen enkele, me dunkt.
En dat is afgezien van het feit of die moeder het nou wel of niet zelf gaat vertellen en of dat TS het wel of niet zelf gaat vertellen. Voor mijn part komt de koningin langs en verteld het tegen het zieke meisje.
Ik zou zwaar over de zeik zijn tegenover die moeder, want wat TS ook doet, later gaat het knagen. Dat kan over een maand zijn, over een jaar, of over 10 jaar, maar knagen gaat het doen en dat is die moeder schuld.
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
Ik zou even met de moeder gaan kletsen, haar uitleggen dat je je bezwaard voelt met deze taak. Uiteindelijk blijft het haar dochter, en toch wel degelijk haar taak..
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.quote:
Ik zou het niet doen, ik zou m'n vriendin niet meer belasten met die dingen nu ze niet meer lang te leven heeft.
En zoals snakelady zegt, het is een familiekwestie waar jij niets mee te maken hebt, een tweede kans op afscheid krijg je niet dus doe waar jij je prettig bij voelt, zodat je niet terugkijkt en denkt van, ik had het anders moeten aanpakken..
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Ik zou zelf niet als een klein kind behandeld en vertroeteld willen worden, beschermd van de grote mensen wereld waarin shit nou eenmaal gebeurt. Als ik m'n leven lang voorgelogen ben over waar ik vandaan kom en wie mijn familie is, zou ik dat willen weten zelfs als ik op sterven lig.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:58 schreef Myraela het volgende:
Wat heeft die waarheid voor haar nu nog van belang? Waarom zou ze de laatste tijd die ze heeft zich daarover zorgen moeten maken? En waarom zou jij je schuldig voelen als je het niet verteld? Je moet kijken naar wat voor haar het beste zal zijn, niet of jij dan nog jaren met een schuldgevoel zal lopen. Want als je doet waarvan jij weet dat het beste voor haar is, heb je geen schuldgevoel daar tegenover.
Als je het doet uit wat puur voor jezelf het beste is, zul je wel een schuldgevoel hebben en juist denken dat de andere keuze juist het beste was geweest.
Hangt trouwens wel enigszins van de leeftijd van het meisje af; is ze nog een kind dan zou verzwijgen eventueel nog een optie zijn, anders niet. Overigens zou ik al helemaal niet willen dat (iemand uit) mijn vriendengroep wel de waarheid over mij weet em ikzelf niet.
Je suis Charlie Sheen
Als het verzwijgen oneerlijk is in jouw beleving, zorg dat de moeder het vertelt. Ga een gesprek met haar aan, dit lijkt mij het beste.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Eerlijk gezegd is het ook niet meer echt een familiekwestie nu. Enerzijds inhoudelijk misschien wel, maar anderzijds ben jij er inmiddels bij betrokken, waardoor moeder het al uit familieverband heeft getrokken.quote:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Al blijf ik erbij dat moeder het zelf moet vertellen.
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
Ja, ik ga het er sowieso nog uitvoerig met haar over hebben, eerst zeker weten dat ik haar er niet toe kan bewegen dat ze het zelf verteld, wil ik wel eerst goed geïnformeerd zijn en namen en verklaringen kunnen geven ipv mijn vriendin met een abstract verhaal haar laatste weken te vergallen.quote:
[..]
Als het verzwijgen oneerlijk is in jouw beleving, zorg dat de moeder het vertelt. Ga een gesprek met haar aan, dit lijkt mij het beste.
Maar dat weet je dan natuurlijk niet.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:01 schreef Mikkie het volgende:
dan met de gedachten dat mensen in mijn omgeving me moedwillig dom gehouden hebben of gelogen hebben.
Ik zou nooit willen beweren dat het altijd beter is iemand op z'n sterfbed nog de waarheid te vertellen. Ik kan me heel goed voorstellen dat er situaties zijn waarin je naar beste weten en in alle oprechtheid de inschatting maakt dat diegene beter af is zonder bepaalde kennis. Het is niet ideaal om over iemand anders zo'n beslissing te nemen, maar zowel wanneer je kiest om het wel, als wanneer je kiest om het niet te vertellen neem jij voor de ander de beslissing. Daar valt toch niet aan te ontkomen.
Neem dus de beslissing die jij denkt dat het beste is en neem jezelf bovendien voor, wat je ook kiest, geen spijt te krijgen achteraf. Je hebt immers naar eer en geweten gehandeld. Er is geen "gegarandeerd juiste actie" in dit geval.
Houd ons in elk geval op de hoogte. Wanneer zou je de moeder in kwestie kunnen spreken? Is de kans elke dag groot dat het te laat is of valt dat nog mee?quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:07 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ja, ik ga het er sowieso nog uitvoerig met haar over hebben, eerst zeker weten dat ik haar er niet toe kan bewegen dat ze het zelf verteld, wil ik wel eerst goed geïnformeerd zijn en namen en verklaringen kunnen geven ipv mijn vriendin met een abstract verhaal haar laatste weken te vergallen.
Dat laatste zeker.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:53 schreef vosss het volgende:
[..]
Of hij het nou zegt of niet, vroeg of laat denkt hij toch wel wat als. Dat blijf je toch houden.
Daarom is het ook gewoon een kutstreek van die moeder
Ik zou het overigens zelf niet willen weten, bij dergelijk nieuws komen er zoveel gevoelens los en als ik zou sterven zou ik rustig afscheid willen nemen en vol liefde, niet vol vragen.
In dit geval, wat niet weet wat niet deert.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Jaja moeder van schuldgevoel af en haar kind opzadelen voor haar sterven met deze shit?
Zou ik niet doen.
Mensen die gaan sterven moet je niet belasten met ellende!
Die hebben ze zelf al genoeg immers...
Sterkte overigens met dit zware moeilijke deel in je leven.
Zou ik niet doen.
Mensen die gaan sterven moet je niet belasten met ellende!
Die hebben ze zelf al genoeg immers...
Sterkte overigens met dit zware moeilijke deel in je leven.
Snollebolt
[edit]Ik schreef hier in welke gevallen ik het wel, en wanneer niet zou willen weten, maar dat doet hier helemaal niet ter zake en ik wil de beslissing van TS ook niet beinvloeden. Weg dus!
Erg in detail zijn we niet getreden, omdat we nogal ontdaan waren, sowieso heb ik geen arts gesproken, noch zullen ze met mij over haar conditie praten vermoed ik, dus ik heb daar helaas geen antwoord op, sorry.quote:
[..]
Houd ons in elk geval op de hoogte. Wanneer zou je de moeder in kwestie kunnen spreken? Is de kans elke dag groot dat het te laat is of valt dat nog mee?
Met haar moeder, in principe zou ik haar elke dag kunnen zien, maar of ik haar elke dag kan spreken hierover is een ander verhaal. Denk dat het afstemmen en aanvoelen is wanneer het een goed moment is, maar aan de andere kant kan en wil ik ook niet te lang wachten, daar ik in alles over onzekerheid verkeer.
Ik snap dat het aan je vreet, het is niet niks.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Als je het zo bekijkt, als jij vindt dat je, wanneer je zwijgt, ook schuldig bent dan zou ik het het haar wél vertellen, mits zij zo een persoon is die zoiets zou waarderen( iemand die altijd de waarheid wilt weten ), want jij bent degene die haar goed kent.
Als je het doet, alleen maar om van die schuldgevoel af te komen zou ik het niet doen.
"Nothing astonishes people so much as common-sense and plain dealing."
Ik vind het een misselijke streek van die moeder. Nu zit jij ermee in de knoop.
Een oude, seniele vos is nog steeds sluw en schuw. Nooit afschrijven zeg ik je.
Maar ze weet niet beter, dus ze weet ook niet dat ze moedwillig dom gehouden is of is voorgelogen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:01 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Ik zou liever sterven met de waarheid in mijn gedachten, dan met de gedachten dat mensen in mijn omgeving me moedwillig dom gehouden hebben of gelogen hebben.
waarom haar later sterven met verdriet die ze nu niet heeft?
Of ze moet altijd al getwijfeld hebben en altijd al met vragen hebben gezeten, dan is het wat anders.
Maar als ze dat nooit heeft gehad en altijd gelukkig is geweest binnen het gezin zou ik het zo laten.
De reden dat de moeder dit wil laten vertellen tegen haar dochter is denk ik ook voor haar eigen gemoedsrust, niet die van haar dochter.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Zie een later bericht. Ik ben ook van mening dat zij het zelf zou moeten vertellen, kan ze ook per slot van rekening beter en is haar taak in mijn ogen, mocht ik het moeten vertellen omdat zij zwijgt en het gevoel bij mij dominant is om het te vertellen, zit ik er tegenop om het te vertellen, maar nog meer tegenop om haar zo onwetend te laten gaan als een laf vriend in der laatste momenten.quote:
[..]
Eerlijk gezegd is het ook niet meer echt een familiekwestie nu. Enerzijds inhoudelijk misschien wel, maar anderzijds ben jij er inmiddels bij betrokken, waardoor moeder het al uit familieverband heeft getrokken.
Al blijf ik erbij dat moeder het zelf moet vertellen.
Ik ga btw een stukje rijden, hopelijk een luchtje scheppen, mocht ik wat meer duidelijkheid hebben laat ik het weten.
Heel begrijpelijk. Had over die post heen gekeken, maar verder heb je voor mij gelijk.quote:
[..]
Zie een later bericht. Ik ben ook van mening dat zij het zelf zou moeten vertellen, kan ze ook per slot van rekening beter en is haar taak in mijn ogen, mocht ik het moeten vertellen omdat zij zwijgt en het gevoel bij mij dominant is om het te vertellen, zit ik er tegenop om het te vertellen, maar nog meer tegenop om haar zo onwetend te laten gaan als een laf vriend in der laatste momenten.
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
Inderdaad, in mijn omgeving lag een man op sterven, zijn vrouw heeft op zijn sterfbed verteld dat ze een paar jaar daarvoor vreemd is gegaan, ze kon en wilde het niet meer voor zich houden.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:08 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Maar dat weet je dan natuurlijk niet.
Ik zou nooit willen beweren dat het altijd beter is iemand op z'n sterfbed nog de waarheid te vertellen. Ik kan me heel goed voorstellen dat er situaties zijn waarin je naar beste weten en in alle oprechtheid de inschatting maakt dat diegene beter af is zonder bepaalde kennis. Het is niet ideaal om over iemand anders zo'n beslissing te nemen, maar zowel wanneer je kiest om het wel, als wanneer je kiest om het niet te vertellen neem jij voor de ander de beslissing. Daar valt toch niet aan te ontkomen.
Neem dus de beslissing die jij denkt dat het beste is en neem jezelf bovendien voor, wat je ook kiest, geen spijt te krijgen achteraf. Je hebt immers naar eer en geweten gehandeld. Er is geen "gegarandeerd juiste actie" in dit geval.
Uiteindelijk is de man gestorven zonder zijn vrouw er bij, dat wilde hij niet....
Denk dat het prettiger voor hem was geweest als ze het niet had verteld en nog volledig van haar had gehouden zonder boosheid.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Mee eens ! Ik had het niet beter kunnen verwoordenquote:Op donderdag 8 juli 2010 01:14 schreef snakelady het volgende:
[..]
Maar ze weet niet beter, dus ze weet ook niet dat ze moedwillig dom gehouden is of is voorgelogen.
waarom haar later sterven met verdriet die ze nu niet heeft?
Of ze moet altijd al getwijfeld hebben en altijd al met vragen hebben gezeten, dan is het wat anders.
Maar als ze dat nooit heeft gehad en altijd gelukkig is geweest binnen het gezin zou ik het zo laten.
De reden dat de moeder dit wil laten vertellen tegen haar dochter is denk ik ook voor haar eigen gemoedsrust, niet die van haar dochter.
"Nothing astonishes people so much as common-sense and plain dealing."
Heel veel sterkte en maak de keuze waar je je goed bij voelt en warabij je denkt dat dat het beste voor haar is.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:15 schreef Triggershot het volgende:
Ik ga btw een stukje rijden, hopelijk een luchtje scheppen, mocht ik wat meer duidelijkheid hebben laat ik het weten.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Mja, daar heb je dan ook weer een punt, denk ik. Zo had ik het nog niet bekeken.quote:
[..]
Maar ze weet niet beter, dus ze weet ook niet dat ze moedwillig dom gehouden is of is voorgelogen.
waarom haar later sterven met verdriet die ze nu niet heeft?
Of ze moet altijd al getwijfeld hebben en altijd al met vragen hebben gezeten, dan is het wat anders.
Maar als ze dat nooit heeft gehad en altijd gelukkig is geweest binnen het gezin zou ik het zo laten.
De reden dat de moeder dit wil laten vertellen tegen haar dochter is denk ik ook voor haar eigen gemoedsrust, niet die van haar dochter.
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
ik zei hetzelfde alleen anders...quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:19 schreef raebyddet het volgende:
[..]
Mee eens ! Ik had het niet beter kunnen verwoorden
Snollebolt
Één keer vreemdgaan waarover vervolgens jarenlang gezwegen is, is natuurlijk heel iets anders dan kind zijn van een andere vader, en nog een zusje hebben waarvan je nooit hebt geweten. In 't geval van die vreemdgaande vrouw had ze 't inderdaad gewoon voor zichzelf moeten houden, of het jaren eerder op moeten biechten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:17 schreef snakelady het volgende:
[..]
Inderdaad, in mijn omgeving lag een man op sterven, zijn vrouw heeft op zijn sterfbed verteld dat ze een paar jaar daarvoor vreemd is gegaan, ze kon en wilde het niet meer voor zich houden.
Uiteindelijk is de man gestorven zonder zijn vrouw er bij, dat wilde hij niet....
Denk dat het prettiger voor hem was geweest als ze het niet had verteld en nog volledig van haar had gehouden zonder boosheid.
Je suis Charlie Sheen
daar heb je gelijk in, is ook eigenlijk niet van toepassing hier maar moest er ineens aan denken.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:30 schreef NotYou het volgende:
[..]
Één keer vreemdgaan waarover vervolgens jarenlang gezwegen is, is natuurlijk heel iets anders dan kind zijn van een andere vader, en nog een zusje hebben waarvan je nooit hebt geweten. In 't geval van die vreemdgaande vrouw had ze 't inderdaad gewoon voor zichzelf moeten houden, of het jaren eerder op moeten biechten.
"One cries because one is sad. For example, I cry because others are stupid, and that makes me sad."
Sterkte... En laat haar maar niets weten. Wat is de meerwaarde voor dat meisje?
Edit: Dat ze dood gaat kun je haar wel vertellen, maar niet dat van die andere vader en zusje...
Edit: Dat ze dood gaat kun je haar wel vertellen, maar niet dat van die andere vader en zusje...
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Mja... Ik zou ook deze hele drama niet aan haar vertellen (wel dat ze doodgaat, maar dat is al heel moeilijk), ik snap niet waarom de moeder dat op jouw afschuift of het uberhaupt wil laten weten. Je kan erover liegen tegen de moeder (dat je het wel hebt gezegd) of gewoon botweg zeggen 'kijk, ze heeft niet lang, ze heeft het al enorm zwaar, moet ze deze informatie waarmee ze niets kan ook nog eens voor de kiezen krijgen?"
semi off topic, maar: Ik ben niet het gewelddadige type maar ik zou me toch moeten inhouden om op zijn minst niet te schreeuwen tegen die moeder dat ze een egoïst is die op de rug van haar dochter haar schuldgevoel over die affaire wil afschudden. Zo komt het althans op mij over, het zal waarschijnlijk zoiets zijn van "ze moet de waarheid weten, het is nu of nooit", maar in dat geval kan ZIJ het beter zeggen, hoewel hierover zwijgen mij beter lijkt. Het is tenslotte de man van die moeder die haar heeft mee opgevoed, maakt het dan nog uit dat haar biologische vader iemand anders is? Ze heeft al een vader gehad haar hele leven
Sterkte TS
semi off topic, maar: Ik ben niet het gewelddadige type maar ik zou me toch moeten inhouden om op zijn minst niet te schreeuwen tegen die moeder dat ze een egoïst is die op de rug van haar dochter haar schuldgevoel over die affaire wil afschudden. Zo komt het althans op mij over, het zal waarschijnlijk zoiets zijn van "ze moet de waarheid weten, het is nu of nooit", maar in dat geval kan ZIJ het beter zeggen, hoewel hierover zwijgen mij beter lijkt. Het is tenslotte de man van die moeder die haar heeft mee opgevoed, maakt het dan nog uit dat haar biologische vader iemand anders is? Ze heeft al een vader gehad haar hele leven
Sterkte TS
Hmmm, het vertellen dat ze terminaal is vind ik een taak van de ouders danwel de artsen en niet van jou. Als moeder weigert dit te vertellen zou ik als ik jou was een gesprek met de artsen hierover aangaan. Hoe oud is dit meisje eigenlijk? Want ik vind het nogal vreemd dat iedereen in haar omgeving hier blijkbaar van op de hoogte is maar niemand haar iets verteld heeft.
Dat andere verhaal is al helemaal niet aan jou om te vertellen en je kunt je ook afvragen of het voor haar wel zin heeft om het te weten.
In feite wil moeder gewoon van haar schuldgevoel af over de rug van haar stervende dochter en over jouw rug. Dat meisje schiet er helemaal niets mee op als ze de waarheid nu te horen krijgt. Laat haar rustig sterven. Als moeder zo nodig de laatste weken / dagen van haar dochters leven wil verpesten om haar eigen geweten te sussen moet ze dat maar lekker zelf doen.
Dat andere verhaal is al helemaal niet aan jou om te vertellen en je kunt je ook afvragen of het voor haar wel zin heeft om het te weten.
In feite wil moeder gewoon van haar schuldgevoel af over de rug van haar stervende dochter en over jouw rug. Dat meisje schiet er helemaal niets mee op als ze de waarheid nu te horen krijgt. Laat haar rustig sterven. Als moeder zo nodig de laatste weken / dagen van haar dochters leven wil verpesten om haar eigen geweten te sussen moet ze dat maar lekker zelf doen.
There is no love sincerer than the love of food.
ik zou haar de waarheid vertellen.. dan blijf je iig niet leven met de "what if" vraag. dat lijkt me nog veel erger dan alles wat er zou kunnen gebeuren als je het haar wel allemaal vertelt. sterkte, TS.
Ten eerste is het nooit de taak van familie/vrienden om iemand in te lichten over de lichamelijke conditie van een patient (als ze bij kennis is, hebben de artsen het haar verteld nmw) dus die opmerking laat ik even gaan....
Ik zou me afvragen wat voor haar het beste is: heeft ze er wat aan om dit nog mee te maken? MI is het antwoord nee. Dat haar moeder (en nu jij dus) dit op het laatst wil vertellen, is een poging haar eigen schuldgevoel kwijt te raken maar helpt haar dochter niet. Die heeft al wel genoeg aan haar hoofd. Ik zou er dus voor kiezen haar niets te vertellen: ik denk dat het beter is met het 'schuldgevoel' te leven dat je oneerlijk bent geweest om haar te beschermen dan dat je haar in haar laatste dagen/uren alles wat ze nog wel zeker wist in het leven hebt afgenomen.
Ik zou afscheid van haar nemen en zeggen wat JIJ nog kwijt wil. Desnoods zeg je dat je denkt dat ze nog een keer met haar moeder moet praten als je denkt dat je er echt niet mee kan leven. Het lijkt mij verschikkelijk zwaar, maar ik zou ervoor kiezen haar welzijn voorop te stellen ook al moet je er de rest van je leven mee zitten.
Ik zou me afvragen wat voor haar het beste is: heeft ze er wat aan om dit nog mee te maken? MI is het antwoord nee. Dat haar moeder (en nu jij dus) dit op het laatst wil vertellen, is een poging haar eigen schuldgevoel kwijt te raken maar helpt haar dochter niet. Die heeft al wel genoeg aan haar hoofd. Ik zou er dus voor kiezen haar niets te vertellen: ik denk dat het beter is met het 'schuldgevoel' te leven dat je oneerlijk bent geweest om haar te beschermen dan dat je haar in haar laatste dagen/uren alles wat ze nog wel zeker wist in het leven hebt afgenomen.
Ik zou afscheid van haar nemen en zeggen wat JIJ nog kwijt wil. Desnoods zeg je dat je denkt dat ze nog een keer met haar moeder moet praten als je denkt dat je er echt niet mee kan leven. Het lijkt mij verschikkelijk zwaar, maar ik zou ervoor kiezen haar welzijn voorop te stellen ook al moet je er de rest van je leven mee zitten.
Lastige situatie! Ik zou er zelf voor kiezen om het níet te vertellen (waarom zou je de laatste levensdagen nog overhoop gooien?)
Probleem is echter dat je er dan zelf mee blijft zitten. Misschien helpt het je om het in een brief te schrijven en die mee te geven in de kist? Ben jij er weer van af.
Probleem is echter dat je er dan zelf mee blijft zitten. Misschien helpt het je om het in een brief te schrijven en die mee te geven in de kist? Ben jij er weer van af.
Een Rijnlandse morgen (ca. 8516 vierkante meter) is onderverdeeld in 6 hont, een hont in 100 vierkante roeden, en een roede in 144 vierkante voet.
Zijn er momenten dat jij en die moeder gelijk bij die vriendin zijn? Zoja dan zou ik het op dat moment tegen je vriendin zeggen en zo de moeder dwingen dat zij direct alles uitlegt. Zet die moeder maar lekker voor het blok heeft ze bij jou ook gedaan namelijk.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Elke stervende heeft het recht op de waarheid en niets dan de waarheid.
Daarbij is spijt van wat je hebt nagelaten altijd erger dan spijt van iets wat je wel hebt gedaan.
Ik zou me een ongelofelijke aars voelen als ik mijn beste vriendin zou laten gaan zonder die info. Dat is zoiets wat je jezelf nooit vergeeft.
Daarbij is spijt van wat je hebt nagelaten altijd erger dan spijt van iets wat je wel hebt gedaan.
Ik zou me een ongelofelijke aars voelen als ik mijn beste vriendin zou laten gaan zonder die info. Dat is zoiets wat je jezelf nooit vergeeft.
En wil die moeder dat koste wat het kost wel vertellen, vanuit egoïstische schuldgevoelens waarschijnlijk, dan knapt ze dat nare klusje zelf maar op.quote:
Lijkt me dat het weinig nut heeft een terminaal patient op te gaan zadelen met dat soort jerry springer idioterie. Ik zou protesteren.
Sterkte met het naderende verlies, Triggershot!
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ignorance is bliss. Misschien is het beter dat ze het niet weet? Ze zal al genoeg aan haar hoofd hebben denk ik.
Ik zou verder weinig advies kunnen geven.
Sterkte.
Ik zou verder weinig advies kunnen geven.
Sterkte.
You sunk my battleship! :o
Hij wordt er door die moeder mee opgezadeld. Als iemand de waarheid zou moeten zeggen, is het die vrouw. Maar dan nog vraag ik me hardop af wat je met het openen van die beerput opschiet. Op je sterfbed.quote:
Ik zou me een ongelofelijke aars voelen als ik mijn beste vriendin zou laten gaan zonder die info. Dat is zoiets wat je jezelf nooit vergeeft.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ondanks dat het duidelijk de verantwoordelijkheid is van de moeder zou ik het denk ik wel vertellen. Of ik zou die moeder meesleuren en het samen oden. Ik denk dat laatste, als je het voor elkaar krijgt tenminste.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Ik vind wel dat je het beste kunt doen wat je voor haar het beste vindt. Moet zij dit weten? Vind je dat?? Dan zou je als vriend kunnen zorgen dat het haar verteld wordt. Ik vind het niet jouw verantwoordelijkheid, maar ik denk wel dat dit iets is wat vrienden doen voor elkaar.
Dat die moeder ergens tekortschiet vind ik ook. maar aan de andere kant kan ik de situatie verder niet inschatten, dus waarom ze dit niet wil vertellen is de vraag.
Overigens weet ik niet of door een dergelijk geheim je leven ineens een leugen is.
Whatever...
Dat zeg je goed, de moeder zou dat moeten doen. Ik begrijp echter wel dat de moeder denkt dat de klap minder hard is wanneer dit van haar beste vriend komt.quote:Op donderdag 8 juli 2010 10:44 schreef Copycat het volgende:
[..]
Hij wordt er door die moeder mee opgezadeld. Als iemand de waarheid zou moeten zeggen, is het die vrouw. Maar dan nog vraag ik me hardop af wat je met het openen van die beerput opschiet. Op je sterfbed.
Daarbij hoeft het geen beerput te zijn. Mijn broer kreeg ook pas na zijn afstuderen te horen dat hij een andere vader had. Dat was een gesprek waar mijn moeder jaren niet door sliep en waarbij hij op zijn beurt mijn moeder bedankte voor haar eerlijkheid en verder ging met de orde van de dag.
Ik vind persoonlijk wel dat een stervende echt recht heeft op die informatie. Ook al is het misschien geen leuke informatie, maar je moet niet voor de stervende beslissen wat wel of niet relevant is. Of zwaar. Je moet doen wat in jouw ogen juist is en dat zou voor mij de waarheid zijn.
De moeder moet haast wel in de put zitten en onder stress te lijden hebben. Ze zal zich niet realiseren waar ze de jongen mee opzadelt.
ik zou het niet doen, gewoon niks zeggen, als het gebeurt laat de moeder het dan zelf doen, wil ze dat niet doen dan moet de dokter het maar zeggen.
Dat ze op het punt staat het tijdelijke voor het eeuwige in te ruilen lijkt me iets waar de doktoren eigenlijk voor betaald krijgen (en ook het beste uit kunnen leggen) maar dat verhaal van d'r moeder is behalve nogal schofterig (lekker dat je daarmee wacht tot het laatste moment) ook behoorlijk egoïstisch. Kan me niet voorstellen dat iemand die in de laatste fase van d'r leven zit, zoiets wil weten. De enige die zich hierna beter zal voelen is de moeder en imho verdiend ze dat niet (in elk geval niet over de rug van d'r dochter).
When I die, I want to die like my grandfather - peacefully asleep - and not screaming like the passengers in his car...
Arguing on the Internet is like competing in the Special Olympics. Even if you win, you're still retarded.
Arguing on the Internet is like competing in the Special Olympics. Even if you win, you're still retarded.
Huh, dit is toch de taak van de artsen?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Je kunt je wellicht voorstellen ( ik wel, door de ervaring ) dat voor de persoon in kwestie ineens alles op zijn plek kan vallen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 10:39 schreef Copycat het volgende:
[..]
En wil die moeder dat koste wat het kost wel vertellen, vanuit egoïstische schuldgevoelens waarschijnlijk, dan knapt ze dat nare klusje zelf maar op.
Sterkte met het naderende verlies, Triggershot!
Weten dat je een andere biologische vader hebt kan veel meer betekenen dan het feit alleen. Zo had mijn broer altijd het idee dat er iets niet klopte; hij voelde zich anders dan zijn andere zussen/broers. Nu heeft hij er in de opvoeding niets van gemerkt ( en nog steeds niet ), maar hij wist het eigenlijk al.
Toen het nieuws kwam voelde het voor hem ook als een afsluiting, hij wist genoeg en begreep zichzelf beter. Dat vond hij fijn. Hij had ook niet de behoefte zijn echte vader te zoeken; die had hij al een kwart eeuw gehad in de vorm van mijn vader.
Ik zou dus voorzichtig zijn met invullen; voor de stervende kan dit nieuws ook een positief en vredig effect hebben. Met de nadruk op kan.
Wat een trut die moeder... Eerst haar eigen schuldgevoelens laten prevaleren boven het lijden van haar dochter, en dan het kloteklusje nog laten opknappen door iemand anders ook.
Trigger, ik zou m'n mond houden (en er bij die moeder op aandringen ook niks te zeggen), hoe moeilijk het ook is. Sterkte.
Trigger, ik zou m'n mond houden (en er bij die moeder op aandringen ook niks te zeggen), hoe moeilijk het ook is. Sterkte.
Quousque tandem abutere, PvdA, patientia nostra?
Laat de moeder dit maar vertellen. Of liever overtuig haar dat ze dit niet moet doen. Beetje op het laatste moment de dochter nog met dit nieuws opzadelen. 
Lijkt me ook. Ik vermoed dat artsen, hoe vervelend dit soort zaken ook zijn, wel de ervaring hebben om het patiënten mede te delen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:01 schreef Zwansen het volgende:
Huh, dit is toch de taak van de artsen?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Ik geloof vast dat je een heel goede vriend bent maar dit melden is niet zomaar iets. Ik zou haar moeder daarnaast ook haar eigen straatje schoon laten vegen en jij kan daarna als goede vriend voor beide situaties dan weer de goede vriend zijn door er met haar over te praten.
To most Christians, the Bible is like a software license. Nobody actually reads it. They just scroll down to the bottom and click "I agree."
#allmightygod
#allmightygod
Het gaat hier niet om dat de artsen tegen haar zeggen dat wat ze heeft dodelijk is, dat wist ze al. Het gaat erom dat er wordt verteld dat de behandelingen en ingrepen die ze laatste tijd is ondergaan niet hebben gebaat en dat het alleen maar erger wordt. Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:01 schreef Zwansen het volgende:
Huh, dit is toch de taak van de artsen?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Natuurlijk kan en zullen de artsen het zeggen wat de ontwikkelingen zijn als de moeder het niet zelf regelt. Maar dan vertel ik het liever zelf dan dat ze het via zo een formeel gesprek het hoort, van iemand die zijn 'werk' doet. En ja dat andere speelt ook een belangrijk rol. Ik zou het niet later willen vertellen, als ik diegene ben die het vertelt zeg ik denk ik alles tegelijk.
Stel het wordt haar verteld, is er dan ook gelegenheid dat ze haar biologische vader en zus nog leert kennen? Weten die twee ook van de situatie? Weet haar vermeende vader ervan? Ik zou dat wel meenemen in het verhaal. Het stopt natuurlijk niet bij de mededeling alleen.
The love you take is equal to the love you make.
Nee precies, zie ook .quote:
Stel het wordt haar verteld, is er dan ook gelegenheid dat ze haar biologische vader en zus nog leert kennen? Weten die twee ook van de situatie? Weet haar vermeende vader ervan? Ik zou dat wel meenemen in het verhaal. Het stopt natuurlijk niet bij de mededeling alleen.
Ik zou het niet vertellen, maar ik zou die moeder wel vertellen dat ik het niet ging vertellen zodat ze alsnog de kans had het zelf te doen.
Naar mijn idee wil die moeder het niet aan haar dochter vertellen vanwege de dochter zelf (want dan wil je er toch zelf mee komen) maar puur om nog snel even haar eigen stoepje schoon te vegen. Zodat de moeder zich niet schuldig hoeft te voelen.
Mijn prioriteit zou liggen bij de gevoelens van mn vriendin, niet bij de gevoelens van de moeder van mn vriendin. Als die vindt dat ze het moet weten mag ze het fijn zelf vertellen.
Ik zou zelf zoiets hebben van dat ik liever bezig zou willen zijn met afscheid nemen van wat ik had in mn leven, dan mn laatste weken bezig zijn met me druk maken over wat ik had kunnen hebben.
Naar mijn idee wil die moeder het niet aan haar dochter vertellen vanwege de dochter zelf (want dan wil je er toch zelf mee komen) maar puur om nog snel even haar eigen stoepje schoon te vegen. Zodat de moeder zich niet schuldig hoeft te voelen.
Mijn prioriteit zou liggen bij de gevoelens van mn vriendin, niet bij de gevoelens van de moeder van mn vriendin. Als die vindt dat ze het moet weten mag ze het fijn zelf vertellen.
Ik zou zelf zoiets hebben van dat ik liever bezig zou willen zijn met afscheid nemen van wat ik had in mn leven, dan mn laatste weken bezig zijn met me druk maken over wat ik had kunnen hebben.
Ik heb geen advies voor je. Wel lijkt het me dat de enige die iets positiefs overhoudt aan het delen van de informatie over haar vader en zusje haar moeder is. Die is het dan namelijk kwijt. Welk nut heeft het om iemand die op sterven ligt op te zadelen met zoveel informatie waar ze niets meer mee kan? De termijn is gewoon te kort.
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.quote:
[..]
Het gaat hier niet om dat de artsen tegen haar zeggen dat wat ze heeft dodelijk is, dat wist ze al. Het gaat erom dat er wordt verteld dat de behandelingen en ingrepen die ze laatste tijd is ondergaan niet hebben gebaat en dat het alleen maar erger wordt. Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.
Natuurlijk kan en zullen de artsen het zeggen wat de ontwikkelingen zijn als de moeder het niet zelf regelt. Maar dan vertel ik het liever zelf dan dat ze het via zo een formeel gesprek het hoort, van iemand die zijn 'werk' doet. En ja dat andere speelt ook een belangrijk rol. Ik zou het niet later willen vertellen, als ik diegene ben die het vertelt zeg ik denk ik alles tegelijk.
There is no love sincerer than the love of food.
Helemaal mee eens.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:20 schreef MinderMutsig het volgende:
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.
Ik denk ook dat als iemand het niet ziet aankomen er best kans is dat ze je gewoon niet gelooft, denkt dat jij het verkeerd begrepen hebt, in ontkenning gaat. Van een arts geloof je het eerder.
quote:
[..]
Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.
Wat slordig.
Door wie is haar dat verteld dan?
In dit soort gevallen zullen ze , horen ze, altijd een slag om de arm houden.
Maar goed, als het meisje uitbehandeld is, zal haar dat asap verteld moeten worden, door wie dan ook Trigger.
Hier moet niet te lang mee gewacht worden.
Ze lijkt me niet dom en zal absoluut de signalen rondom haar heen opvangen.
Raar dat de behandelend artsen het haar niet verteld hebben?
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Sterkte Triggershot. 
Ik durf eigenlijk geen raad te geven, want ik denk dat jij of haar moeder het beste kunnen inschatten of ze zulk nieuws zou willen weten of niet. Maar leuk zal het niet zijn om te horen. En het klinkt inderdaad een beetje alsof haar moeder de lasten op jou afschuift. Het is ook goed mogelijk dat je vriendin na het horen van het nieuws echt heel kwaad zal zijn op haar moeder, en terecht lijkt me. De vraag is natuurlijk of die klap en de ruzie het allemaal waard zullen zijn, puur zo dat ze de waarheid kan weten.
In elk geval veel succes wat je ook beslist. Het zou gepaster zijn als haar moeder het zou vertellen, maar als jullie echt zo hecht zijn en jij het denkt aan te kunnen, kan je het natuurlijk zeggen. Maar als ze het van jou hoort kan ze zich ook nóg meer bedrogen gaan voelen.
Erg lastige situatie, er is jammer genoeg geen makkelijke optie.
Ik durf eigenlijk geen raad te geven, want ik denk dat jij of haar moeder het beste kunnen inschatten of ze zulk nieuws zou willen weten of niet. Maar leuk zal het niet zijn om te horen. En het klinkt inderdaad een beetje alsof haar moeder de lasten op jou afschuift. Het is ook goed mogelijk dat je vriendin na het horen van het nieuws echt heel kwaad zal zijn op haar moeder, en terecht lijkt me. De vraag is natuurlijk of die klap en de ruzie het allemaal waard zullen zijn, puur zo dat ze de waarheid kan weten.
In elk geval veel succes wat je ook beslist.
Het zou gepaster zijn als haar moeder het zou vertellen, maar als jullie echt zo hecht zijn en jij het denkt aan te kunnen, kan je het natuurlijk zeggen. Maar als ze het van jou hoort kan ze zich ook nóg meer bedrogen gaan voelen.Erg lastige situatie, er is jammer genoeg geen makkelijke optie.
Denk dat het voor haar ook niet erg prettig was.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:17 schreef snakelady het volgende:
[..]
Inderdaad, in mijn omgeving lag een man op sterven, zijn vrouw heeft op zijn sterfbed verteld dat ze een paar jaar daarvoor vreemd is gegaan, ze kon en wilde het niet meer voor zich houden.
Uiteindelijk is de man gestorven zonder zijn vrouw er bij, dat wilde hij niet....
Denk dat het prettiger voor hem was geweest als ze het niet had verteld en nog volledig van haar had gehouden zonder boosheid.
En zoiets opbiechten heeft ook geen enkele meerwaarde eigenlijk, behalve dan geweten sussen.
De vraag is wel: zou zij het willen weten? Het is moeilijk in te schatten wat de meerwaarde ervan is als je de persoon in kwestie niet kent. Maar ze zal waarschijnlijk wel 'gelukkiger' sterven als je het haar niet verteld ja...quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:48 schreef Maanvis het volgende:
Sterkte... En laat haar maar niets weten. Wat is de meerwaarde voor dat meisje?
Edit: Dat ze dood gaat kun je haar wel vertellen, maar niet dat van die andere vader en zusje...
Ik vind die moeder echt een egoïstisch kutwijf eigenlijk.
Van wat ik heb begrepen haar moeder in overleg met haar behandelende artsen, niet zo zeer onder valse voorwendselen, maar eerder het idee dat het alleen maar beter kan gaan. Het probleem is dat als ik het zou vertellen - noodgedwongen - ik niet eens überhaupt kan zeggen wat er 'mis' is gegaan. Haar vragen niet kan beantwoorden mochten die rijzen etc. Ik vermoed dat de moeder veel invloed uitoefent op wat haar dochter ( niet ) hoort. Dat ze wel het een en ander vermoed ( vriendin ) denk ik ook wel, ze vroeg me waarom ik gister zo laat nog bij der was na zo een lange tijd, zei dat ik der opzocht, maar of ze overtuigd was is een tweede.quote:
[..]
Wat slordig.
Door wie is haar dat verteld dan?
In dit soort gevallen zullen ze , horen ze, altijd een slag om de arm houden.
Maar goed, als het meisje uitbehandeld is, zal haar dat asap verteld moeten worden, door wie dan ook Trigger.
Hier moet niet te lang mee gewacht worden.
Ze lijkt me niet dom en zal absoluut de signalen rondom haar heen opvangen.
Raar dat de behandelend artsen het haar niet verteld hebben?
Dat ze niet lang meer te leven heeft zou ik ook wel liever in een duaal gesprek willen doen ja, dat er iemand is die kan ingrijpen mocht er wat gebeuren, uitvoerig vragen kan beantwoorden etc. Maar er komen dus ook andere onderwerpen bij komen, waarvan ik niet weet of ze het wel op prijs zou stellen - als ze het al zou willen weten - dat ze het van een ander hoort dat ze een ander vader + zusje heeft etc.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:20 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
A grand adventure has begun.
Meisje is bijna 22, denk wel dat mocht haar moeder geen gepast manier vinden om het te vertellen dat ze zelf wel de verantwoordelijkheid nemen. Ik heb geen idee wat de gesprekken tussen haar en de artsen zijn geweest, dus kan ik helaas niets over vertellen.quote:
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Ik denk dat sowieso het niet de vraag is wie het gaat vertellen, want jij kan dat niet doen. Ze zal veel vragen hebben waar jij lang niet altijd een antwoord op weet en als ze het via jou te horen moet krijgen zal ze zich door haar moeder nog meer bedrogen voelen. Dus ik denk dat je het beter niet kan doen.
De echte vraag is natuurlijk wel óf iemand het haar zou moeten vertellen. Het enige voordeel is eigenlijk dat ze dan de waarheid weet, maar daarnaast een hele waslijst met nadelen...
De echte vraag is natuurlijk wel óf iemand het haar zou moeten vertellen. Het enige voordeel is eigenlijk dat ze dan de waarheid weet, maar daarnaast een hele waslijst met nadelen...
Inderdaad, het is ook zoiets om dat pas te horen als iedereen het al lang weet...terwijl het om je eigen levensduur gaat.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:18 schreef Keshet het volgende:
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Wat meteen ook een motivatie is zoals Yvonne het al zei om het asap te vertellen. Iig te beginnen met de medische toestand. Dan wel overleg met een behandelend arts dat het gesprek wellicht gepaard gaat met mij en een expert, of zonder een van ons beiden.quote:
[..]
Inderdaad, het is ook zoiets om dat pas te horen als iedereen het al lang weet...terwijl het om je eigen levensduur gaat.
Dat is wel zo verstandig ja.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:24 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Wat meteen ook een motivatie is zoals Yvonne het al zei om het asap te vertellen. Iig te beginnen met de medische toestand. Dan wel overleg met een behandelend arts dat het gesprek wellicht gepaard gaat met mij en een expert, of zonder een van ons beiden.
Nee, fijn is dat.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:21 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik denk dat sowieso het niet de vraag is wie het gaat vertellen, want jij kan dat niet doen. Ze zal veel vragen hebben waar jij lang niet altijd een antwoord op weet en als ze het via jou te horen moet krijgen zal ze zich door haar moeder nog meer bedrogen voelen. Dus ik denk dat je het beter niet kan doen.
De echte vraag is natuurlijk wel óf iemand het haar zou moeten vertellen. Het enige voordeel is eigenlijk dat ze dan de waarheid weet, maar daarnaast een hele waslijst met nadelen...
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Sowieso, misschien ben ik paranoïde, maar ik vind het echt bizar dat een vrouw van 22 haar moeder alle gesprekken met de artsen laat voeren en dat ze daar blijkbaar zelf niet bij is.
Ook vind ik het ontzettend achterbaks van haar moeder om haar niet een reële schets van haar situatie te geven. (En nog steeds kan ik me echt niet voorstellen dat artsen, verpleegkundigen, etc. haar al dan niet bewust van haar situatie op de hoogte hebben gebracht.)
Ik vind het nogal wat dat 'iedereen', inclusief alle FOK!ker, op de hoogte zijn en zijzelf niet.
Disclaimer: Als ze door haar ziekte niet in staat is deze gesprekken te voeren dan heb ik niks gezegd.
A grand adventure has begun.
Ik doelde dan ook niet op het terminale gedeelte. Dat hoort ze gewoon te weten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:27 schreef Keshet het volgende:
[..]
Nee, fijn is dat.
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Mijn post ging over het feit dat ze een andere vader en zelfs een zusje heeft. Sorry als dat niet duidelijk was.
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.quote:
[..]
Nee, fijn is dat.
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Sowieso, misschien ben ik paranoïde, maar ik vind het echt bizar dat een vrouw van 22 haar moeder alle gesprekken met de artsen laat voeren en dat ze daar blijkbaar zelf niet bij is.
Ook vind ik het ontzettend achterbaks van haar moeder om haar niet een reële schets van haar situatie te geven. (En nog steeds kan ik me echt niet voorstellen dat artsen, verpleegkundigen, etc. haar al dan niet bewust van haar situatie op de hoogte hebben gebracht.)
Ik vind het nogal wat dat 'iedereen', inclusief alle FOK!ker, op de hoogte zijn en zijzelf niet.
Disclaimer: Als ze door haar ziekte niet in staat is deze gesprekken te voeren dan heb ik niks gezegd.
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
|
|
