Ik zit hier nogal met dubieuze gevoelens tegenover, voor ik het slechte nieuws over haar conditie kon verwerken kreeg ik een verzoek van der moeder binnen. Ik wist niet hoe ik er op moest reageren, heb maar half geknikt van verbaasdheid. Ik hoop het wel aan te kunnen, maar ik weet dus echt niet of ik het over mijn lippen krijg zoietsquote:Op donderdag 8 juli 2010 00:35 schreef maickeltje het volgende:
Eat vind je zelf wat je moet doen? Kan jij het aan ? Moet je ook de problemen van de moeder vertellen?
Maar het is niet aan jou om dit te vertellen, het is erg onredelijk van die moeder om dat van jou te verwachten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik zit hier nogal met dubieuze gevoelens tegenover, voor ik het slechte nieuws over haar conditie kon verwerken kreeg ik een verzoek van der moeder binnen. Ik wist niet hoe ik er op moest reageren, heb maar half geknikt van verbaasdheid. Ik hoop het wel aan te kunnen, maar ik weet dus echt niet of ik het over mijn lippen krijg zoiets
Dat vind ik eigenlijk ook.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:41 schreef snakelady het volgende:
[..]
Maar het is niet aan jou om dit te vertellen, het is erg onredelijk van die moeder om dat van jou te verwachten.
Jij hebt niks met die situatie te maken, dat is een familiekwestie.
Jij hebt ook het recht om zelf volwaardig afscheid te nemen van je vriendin.
Jawel, alleen ben ik bang dat als ik het wel / niet vertel dat ik met schuldgevoel achterblijf, en niet afscheid zou kunnen nemen zoals ik had gehoopt achteraf. Ik probeer me in te leven in de situatie en of ik het zou willen weten. Zelfs al zou der moeder niet van mij zoiets vragen en ik zou het weten, zou ik dezelfde twijfels hebben.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:41 schreef snakelady het volgende:
[..]
Maar het is niet aan jou om dit te vertellen, het is erg onredelijk van die moeder om dat van jou te verwachten.
Jij hebt niks met die situatie te maken, dat is een familiekwestie.
Jij hebt ook het recht om zelf volwaardig afscheid te nemen van je vriendin.
Precies de argumenten die ik er voor en tegen heb eerlijk gezegd.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:48 schreef vosss het volgende:
Ik zou het denk ik wel vertellen.
Als je het niet doet krijg je later misschien spijt of dat je later gaat denken van wat als ik het haar wel verteld had zegmaar.
Als jullie close waren snapt ze het best wel dat je niet anders kon.
Ofja, je kan het ook achterhouden natuurlijk, maar dan loop jij er de rest van je leven mee rond en het is heel cru, maar zij hoeft er maar een paar weken mee rond te "lopen".
Ik zou het gewoon vertellen
Ik vind dat je tegen die moeder moet vertellen dat ze het zélf moet doen. Er zal vast iets achter zitten dat ze e.e.a. nog niet bekend heeft gemaakt, maar jou met die last opzadelen is wel erg laag.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik zit hier nogal met dubieuze gevoelens tegenover, voor ik het slechte nieuws over haar conditie kon verwerken kreeg ik een verzoek van der moeder binnen. Ik wist niet hoe ik er op moest reageren, heb maar half geknikt van verbaasdheid. Ik hoop het wel aan te kunnen, maar ik weet dus echt niet of ik het over mijn lippen krijg zoiets
De tering, dit dus.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:37 schreef Techno het volgende:
Hoe moeilijk het ook is, ik zou haar de waarheid vertellen. En welke invloed dat mogelijk heeft, kan niemand je vertellen vrees ik.
En verder heel veel sterkte de komende periode!
Jamaar hij weet het dus nu al, dus het maakt niet meer uit of die moeder het zelf gaat vertellen of niet, TS zit er nu mee in zn maag en dat is dus gewoon een naaistreek eerste klas van die moeder.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:50 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Ik vind dat je tegen die moeder moet vertellen dat ze het zélf moet doen. Er zal vast iets achter zitten dat ze e.e.a. nog niet bekend heeft gemaakt, maar jou met die last opzadelen is wel erg laag.
Of hij het nou zegt of niet, vroeg of laat denkt hij toch wel wat als. Dat blijf je toch houden.quote:En zoals snakelady zegt, het is een familiekwestie waar jij niets mee te maken hebt, een tweede kans op afscheid krijg je niet dus doe waar jij je prettig bij voelt, zodat je niet terugkijkt en denkt van, ik had het anders moeten aanpakken..
Maar daarom zou ik dus die moeder aanspreken en haar naar d'r dochter schoppen en het laten vertellen. Het is al een kutstreek dat ze het aan TS heeft vertelt, maar dat betekent niet dat TS het niet maar moet oplossen. Dat moet moeder zelf doen, waardoor ze meteen de mentale last van TS weer een stuk kan verlichten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:52 schreef vosss het volgende:
[..]
Jamaar hij weet het dus nu al, dus het maakt niet meer uit of die moeder het zelf gaat vertellen of niet, TS zit er nu mee in zn maag en dat is dus gewoon een naaistreek eerste klas van die moeder.
Letterlijk en figuurlijk overigens.
Anderzijds is het wel haar leven en heeft ze imo het recht dit te weten. Fucked up situatie for sure, maar nu jij het weet TS heb je eigenlijk geen andere keuze dan het haar te zeggen, tenzij je de moeder er alsnog toe kan bewegen 't zelf te doen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:37 schreef SpecialK het volgende:
Lijkt me dat het weinig nut heeft een terminaal patient op te gaan zadelen met dat soort jerry springer idioterie. Ik zou protesteren. Maargoed je hebt er weinig over te zeggen. Het is haar dochter.
Zeker dat niet. Maar hij zit er nu wel direct mee in zn maag.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:53 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Maar daarom zou ik dus die moeder aanspreken en haar naar d'r dochter schoppen en het laten vertellen. Het is al een kutstreek dat ze het aan TS heeft vertelt, maar dat betekent niet dat TS het niet maar moet oplossen. Dat moet moeder zelf doen, waardoor ze meteen de mentale last van TS weer een stuk kan verlichten.
Dat het een zeer lage streek is van haar moeder valt niet over te twijfelen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:53 schreef vosss het volgende:
[..]
Of hij het nou zegt of niet, vroeg of laat denkt hij toch wel wat als. Dat blijf je toch houden.
Daarom is het ook gewoon een kutstreek van die moeder
Daar heb je helemaal gelijk in hoor. Vandaar dat ik ook moeder zou aansturen om het zelf alsnog te vertellen, dan is het meer haar stukje. En ja, dan zal TS er alsnog last van houden, maar helaas is het punt van onomkeerbaarheid al gepasseerd. En als moeder het per se niet wilt, zou ik het wel vertellen. Iemand heeft recht op de waarheid. Ik zou liever sterven met de waarheid in mijn gedachten, dan met de gedachten dat mensen in mijn omgeving me moedwillig dom gehouden hebben of gelogen hebben.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:58 schreef vosss het volgende:
[..]
Zeker dat niet. Maar hij zit er nu wel direct mee in zn maag.
Als hij het eerlijk vertelt denkt hij later gegarandeerd wat als ik het voor me gehouden had.
Als hij het niet vertelt denkt hij later gegarandeerd misschien had ik het toch moeten zeggen.
Dus wat TS ook doet, in een later stadium gaat dat aan hem knagen. Dat is gewoon zo.
Of hij het nou op gaat lossen of niet.
En dat die moeder dat bij hem neerlegt is volkomen ridicuul. Wat is voor de moeder de meerwaarde om TS puur en alleen al met deze informatie te belasten? Geen enkele, me dunkt.
En dat is afgezien van het feit of die moeder het nou wel of niet zelf gaat vertellen en of dat TS het wel of niet zelf gaat vertellen. Voor mijn part komt de koningin langs en verteld het tegen het zieke meisje.
Ik zou zwaar over de zeik zijn tegenover die moeder, want wat TS ook doet, later gaat het knagen. Dat kan over een maand zijn, over een jaar, of over 10 jaar, maar knagen gaat het doen en dat is die moeder schuld.
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:52 schreef raebyddet het volgende:
Ik zou het niet doen, ik zou m'n vriendin niet meer belasten met die dingen nu ze niet meer lang te leven heeft.
En zoals snakelady zegt, het is een familiekwestie waar jij niets mee te maken hebt, een tweede kans op afscheid krijg je niet dus doe waar jij je prettig bij voelt, zodat je niet terugkijkt en denkt van, ik had het anders moeten aanpakken..
Ik wens je heel veel sterkte in deze moeilijke periode.
Ik zou zelf niet als een klein kind behandeld en vertroeteld willen worden, beschermd van de grote mensen wereld waarin shit nou eenmaal gebeurt. Als ik m'n leven lang voorgelogen ben over waar ik vandaan kom en wie mijn familie is, zou ik dat willen weten zelfs als ik op sterven lig.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:58 schreef Myraela het volgende:
Wat heeft die waarheid voor haar nu nog van belang? Waarom zou ze de laatste tijd die ze heeft zich daarover zorgen moeten maken? En waarom zou jij je schuldig voelen als je het niet verteld? Je moet kijken naar wat voor haar het beste zal zijn, niet of jij dan nog jaren met een schuldgevoel zal lopen. Want als je doet waarvan jij weet dat het beste voor haar is, heb je geen schuldgevoel daar tegenover.
Als je het doet uit wat puur voor jezelf het beste is, zul je wel een schuldgevoel hebben en juist denken dat de andere keuze juist het beste was geweest.
Als het verzwijgen oneerlijk is in jouw beleving, zorg dat de moeder het vertelt. Ga een gesprek met haar aan, dit lijkt mij het beste.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Eerlijk gezegd is het ook niet meer echt een familiekwestie nu. Enerzijds inhoudelijk misschien wel, maar anderzijds ben jij er inmiddels bij betrokken, waardoor moeder het al uit familieverband heeft getrokken.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Ja, ik ga het er sowieso nog uitvoerig met haar over hebben, eerst zeker weten dat ik haar er niet toe kan bewegen dat ze het zelf verteld, wil ik wel eerst goed geïnformeerd zijn en namen en verklaringen kunnen geven ipv mijn vriendin met een abstract verhaal haar laatste weken te vergallen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:05 schreef Scherbatsky het volgende:
[..]
Als het verzwijgen oneerlijk is in jouw beleving, zorg dat de moeder het vertelt. Ga een gesprek met haar aan, dit lijkt mij het beste.
Maar dat weet je dan natuurlijk niet.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:01 schreef Mikkie het volgende:
dan met de gedachten dat mensen in mijn omgeving me moedwillig dom gehouden hebben of gelogen hebben.
Houd ons in elk geval op de hoogte. Wanneer zou je de moeder in kwestie kunnen spreken? Is de kans elke dag groot dat het te laat is of valt dat nog mee?quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:07 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ja, ik ga het er sowieso nog uitvoerig met haar over hebben, eerst zeker weten dat ik haar er niet toe kan bewegen dat ze het zelf verteld, wil ik wel eerst goed geïnformeerd zijn en namen en verklaringen kunnen geven ipv mijn vriendin met een abstract verhaal haar laatste weken te vergallen.
Dat laatste zeker.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:53 schreef vosss het volgende:
[..]
Of hij het nou zegt of niet, vroeg of laat denkt hij toch wel wat als. Dat blijf je toch houden.
Daarom is het ook gewoon een kutstreek van die moeder
Erg in detail zijn we niet getreden, omdat we nogal ontdaan waren, sowieso heb ik geen arts gesproken, noch zullen ze met mij over haar conditie praten vermoed ik, dus ik heb daar helaas geen antwoord op, sorry.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:08 schreef Scherbatsky het volgende:
[..]
Houd ons in elk geval op de hoogte. Wanneer zou je de moeder in kwestie kunnen spreken? Is de kans elke dag groot dat het te laat is of valt dat nog mee?
Ik snap dat het aan je vreet, het is niet niks.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Maar ze weet niet beter, dus ze weet ook niet dat ze moedwillig dom gehouden is of is voorgelogen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:01 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Ik zou liever sterven met de waarheid in mijn gedachten, dan met de gedachten dat mensen in mijn omgeving me moedwillig dom gehouden hebben of gelogen hebben.
Zie een later bericht. Ik ben ook van mening dat zij het zelf zou moeten vertellen, kan ze ook per slot van rekening beter en is haar taak in mijn ogen, mocht ik het moeten vertellen omdat zij zwijgt en het gevoel bij mij dominant is om het te vertellen, zit ik er tegenop om het te vertellen, maar nog meer tegenop om haar zo onwetend te laten gaan als een laf vriend in der laatste momenten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:06 schreef Mikkie het volgende:
[..]
Eerlijk gezegd is het ook niet meer echt een familiekwestie nu. Enerzijds inhoudelijk misschien wel, maar anderzijds ben jij er inmiddels bij betrokken, waardoor moeder het al uit familieverband heeft getrokken.
Al blijf ik erbij dat moeder het zelf moet vertellen.
Heel begrijpelijk. Had over die post heen gekeken, maar verder heb je voor mij gelijk.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:14 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Zie een later bericht. Ik ben ook van mening dat zij het zelf zou moeten vertellen, kan ze ook per slot van rekening beter en is haar taak in mijn ogen, mocht ik het moeten vertellen omdat zij zwijgt en het gevoel bij mij dominant is om het te vertellen, zit ik er tegenop om het te vertellen, maar nog meer tegenop om haar zo onwetend te laten gaan als een laf vriend in der laatste momenten.
Inderdaad, in mijn omgeving lag een man op sterven, zijn vrouw heeft op zijn sterfbed verteld dat ze een paar jaar daarvoor vreemd is gegaan, ze kon en wilde het niet meer voor zich houden.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:08 schreef ShadyLane het volgende:
[..]
Maar dat weet je dan natuurlijk niet.
Ik zou nooit willen beweren dat het altijd beter is iemand op z'n sterfbed nog de waarheid te vertellen. Ik kan me heel goed voorstellen dat er situaties zijn waarin je naar beste weten en in alle oprechtheid de inschatting maakt dat diegene beter af is zonder bepaalde kennis. Het is niet ideaal om over iemand anders zo'n beslissing te nemen, maar zowel wanneer je kiest om het wel, als wanneer je kiest om het niet te vertellen neem jij voor de ander de beslissing. Daar valt toch niet aan te ontkomen.
Neem dus de beslissing die jij denkt dat het beste is en neem jezelf bovendien voor, wat je ook kiest, geen spijt te krijgen achteraf. Je hebt immers naar eer en geweten gehandeld. Er is geen "gegarandeerd juiste actie" in dit geval.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |