R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
ik zou haar de waarheid vertellen.. dan blijf je iig niet leven met de "what if" vraag. dat lijkt me nog veel erger dan alles wat er zou kunnen gebeuren als je het haar wel allemaal vertelt. sterkte, TS.
Ten eerste is het nooit de taak van familie/vrienden om iemand in te lichten over de lichamelijke conditie van een patient (als ze bij kennis is, hebben de artsen het haar verteld nmw) dus die opmerking laat ik even gaan....
Ik zou me afvragen wat voor haar het beste is: heeft ze er wat aan om dit nog mee te maken? MI is het antwoord nee. Dat haar moeder (en nu jij dus) dit op het laatst wil vertellen, is een poging haar eigen schuldgevoel kwijt te raken maar helpt haar dochter niet. Die heeft al wel genoeg aan haar hoofd. Ik zou er dus voor kiezen haar niets te vertellen: ik denk dat het beter is met het 'schuldgevoel' te leven dat je oneerlijk bent geweest om haar te beschermen dan dat je haar in haar laatste dagen/uren alles wat ze nog wel zeker wist in het leven hebt afgenomen.
Ik zou afscheid van haar nemen en zeggen wat JIJ nog kwijt wil. Desnoods zeg je dat je denkt dat ze nog een keer met haar moeder moet praten als je denkt dat je er echt niet mee kan leven. Het lijkt mij verschikkelijk zwaar, maar ik zou ervoor kiezen haar welzijn voorop te stellen ook al moet je er de rest van je leven mee zitten.
Ik zou me afvragen wat voor haar het beste is: heeft ze er wat aan om dit nog mee te maken? MI is het antwoord nee. Dat haar moeder (en nu jij dus) dit op het laatst wil vertellen, is een poging haar eigen schuldgevoel kwijt te raken maar helpt haar dochter niet. Die heeft al wel genoeg aan haar hoofd. Ik zou er dus voor kiezen haar niets te vertellen: ik denk dat het beter is met het 'schuldgevoel' te leven dat je oneerlijk bent geweest om haar te beschermen dan dat je haar in haar laatste dagen/uren alles wat ze nog wel zeker wist in het leven hebt afgenomen.
Ik zou afscheid van haar nemen en zeggen wat JIJ nog kwijt wil. Desnoods zeg je dat je denkt dat ze nog een keer met haar moeder moet praten als je denkt dat je er echt niet mee kan leven. Het lijkt mij verschikkelijk zwaar, maar ik zou ervoor kiezen haar welzijn voorop te stellen ook al moet je er de rest van je leven mee zitten.
Lastige situatie! Ik zou er zelf voor kiezen om het níet te vertellen (waarom zou je de laatste levensdagen nog overhoop gooien?)
Probleem is echter dat je er dan zelf mee blijft zitten. Misschien helpt het je om het in een brief te schrijven en die mee te geven in de kist? Ben jij er weer van af.
Probleem is echter dat je er dan zelf mee blijft zitten. Misschien helpt het je om het in een brief te schrijven en die mee te geven in de kist? Ben jij er weer van af.
Een Rijnlandse morgen (ca. 8516 vierkante meter) is onderverdeeld in 6 hont, een hont in 100 vierkante roeden, en een roede in 144 vierkante voet.
Zijn er momenten dat jij en die moeder gelijk bij die vriendin zijn? Zoja dan zou ik het op dat moment tegen je vriendin zeggen en zo de moeder dwingen dat zij direct alles uitlegt. Zet die moeder maar lekker voor het blok heeft ze bij jou ook gedaan namelijk.
- - = |randommusicvideos | = - - | - - = | prettyendless | = - -
Elke stervende heeft het recht op de waarheid en niets dan de waarheid.
Daarbij is spijt van wat je hebt nagelaten altijd erger dan spijt van iets wat je wel hebt gedaan.
Ik zou me een ongelofelijke aars voelen als ik mijn beste vriendin zou laten gaan zonder die info. Dat is zoiets wat je jezelf nooit vergeeft.
Daarbij is spijt van wat je hebt nagelaten altijd erger dan spijt van iets wat je wel hebt gedaan.
Ik zou me een ongelofelijke aars voelen als ik mijn beste vriendin zou laten gaan zonder die info. Dat is zoiets wat je jezelf nooit vergeeft.
En wil die moeder dat koste wat het kost wel vertellen, vanuit egoïstische schuldgevoelens waarschijnlijk, dan knapt ze dat nare klusje zelf maar op.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:37 schreef SpecialK het volgende:
Lijkt me dat het weinig nut heeft een terminaal patient op te gaan zadelen met dat soort jerry springer idioterie. Ik zou protesteren.
Sterkte met het naderende verlies, Triggershot!
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ignorance is bliss. Misschien is het beter dat ze het niet weet? Ze zal al genoeg aan haar hoofd hebben denk ik.
Ik zou verder weinig advies kunnen geven.
Sterkte.
Ik zou verder weinig advies kunnen geven.
Sterkte.
You sunk my battleship! :o
Hij wordt er door die moeder mee opgezadeld. Als iemand de waarheid zou moeten zeggen, is het die vrouw. Maar dan nog vraag ik me hardop af wat je met het openen van die beerput opschiet. Op je sterfbed.quote:
Ik zou me een ongelofelijke aars voelen als ik mijn beste vriendin zou laten gaan zonder die info. Dat is zoiets wat je jezelf nooit vergeeft.
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Ondanks dat het duidelijk de verantwoordelijkheid is van de moeder zou ik het denk ik wel vertellen. Of ik zou die moeder meesleuren en het samen oden. Ik denk dat laatste, als je het voor elkaar krijgt tenminste.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het *probleem* is dat ik het zwijgen zie als mijn aandeel in het idee dat ze een leugen leven heeft belijdt en dat wil ik als een goede vriend, voor zover ik gelijk heb en ze me nog zo ziet, niet op zo een manier afscheid van haar nemen.
Natuurlijk is het een familiekwestie, maar niet alleen dat. Omdat we bevriend zijn en het ook gaat over dat ze niet meer lang te leven heeft mij is gevraagd te vertellen is het veel breder dan alleen haar ware vader en zusje. Het alleen een familiekwestie noemen schiet in mijn ogen te kort als je naar heel het verhaal kijkt. En ik zit er tegenop om het te vertellen, maar ook om te zwijgen. Misschien val ik wel in herhaling en sorry dan daarvoor, maar het vreet gewoon aan me nu.
Ik vind wel dat je het beste kunt doen wat je voor haar het beste vindt. Moet zij dit weten? Vind je dat?? Dan zou je als vriend kunnen zorgen dat het haar verteld wordt. Ik vind het niet jouw verantwoordelijkheid, maar ik denk wel dat dit iets is wat vrienden doen voor elkaar.
Dat die moeder ergens tekortschiet vind ik ook. maar aan de andere kant kan ik de situatie verder niet inschatten, dus waarom ze dit niet wil vertellen is de vraag.
Overigens weet ik niet of door een dergelijk geheim je leven ineens een leugen is.
Whatever...
Dat zeg je goed, de moeder zou dat moeten doen. Ik begrijp echter wel dat de moeder denkt dat de klap minder hard is wanneer dit van haar beste vriend komt.quote:Op donderdag 8 juli 2010 10:44 schreef Copycat het volgende:
[..]
Hij wordt er door die moeder mee opgezadeld. Als iemand de waarheid zou moeten zeggen, is het die vrouw. Maar dan nog vraag ik me hardop af wat je met het openen van die beerput opschiet. Op je sterfbed.
Daarbij hoeft het geen beerput te zijn. Mijn broer kreeg ook pas na zijn afstuderen te horen dat hij een andere vader had. Dat was een gesprek waar mijn moeder jaren niet door sliep en waarbij hij op zijn beurt mijn moeder bedankte voor haar eerlijkheid en verder ging met de orde van de dag.
Ik vind persoonlijk wel dat een stervende echt recht heeft op die informatie. Ook al is het misschien geen leuke informatie, maar je moet niet voor de stervende beslissen wat wel of niet relevant is. Of zwaar. Je moet doen wat in jouw ogen juist is en dat zou voor mij de waarheid zijn.
De moeder moet haast wel in de put zitten en onder stress te lijden hebben. Ze zal zich niet realiseren waar ze de jongen mee opzadelt.
ik zou het niet doen, gewoon niks zeggen, als het gebeurt laat de moeder het dan zelf doen, wil ze dat niet doen dan moet de dokter het maar zeggen.
Dat ze op het punt staat het tijdelijke voor het eeuwige in te ruilen lijkt me iets waar de doktoren eigenlijk voor betaald krijgen (en ook het beste uit kunnen leggen) maar dat verhaal van d'r moeder is behalve nogal schofterig (lekker dat je daarmee wacht tot het laatste moment) ook behoorlijk egoïstisch. Kan me niet voorstellen dat iemand die in de laatste fase van d'r leven zit, zoiets wil weten. De enige die zich hierna beter zal voelen is de moeder en imho verdiend ze dat niet (in elk geval niet over de rug van d'r dochter).
When I die, I want to die like my grandfather - peacefully asleep - and not screaming like the passengers in his car...
Arguing on the Internet is like competing in the Special Olympics. Even if you win, you're still retarded.
Arguing on the Internet is like competing in the Special Olympics. Even if you win, you're still retarded.
Huh, dit is toch de taak van de artsen?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Je kunt je wellicht voorstellen ( ik wel, door de ervaring ) dat voor de persoon in kwestie ineens alles op zijn plek kan vallen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 10:39 schreef Copycat het volgende:
[..]
En wil die moeder dat koste wat het kost wel vertellen, vanuit egoïstische schuldgevoelens waarschijnlijk, dan knapt ze dat nare klusje zelf maar op.
Sterkte met het naderende verlies, Triggershot!
Weten dat je een andere biologische vader hebt kan veel meer betekenen dan het feit alleen. Zo had mijn broer altijd het idee dat er iets niet klopte; hij voelde zich anders dan zijn andere zussen/broers. Nu heeft hij er in de opvoeding niets van gemerkt ( en nog steeds niet ), maar hij wist het eigenlijk al.
Toen het nieuws kwam voelde het voor hem ook als een afsluiting, hij wist genoeg en begreep zichzelf beter. Dat vond hij fijn. Hij had ook niet de behoefte zijn echte vader te zoeken; die had hij al een kwart eeuw gehad in de vorm van mijn vader.
Ik zou dus voorzichtig zijn met invullen; voor de stervende kan dit nieuws ook een positief en vredig effect hebben. Met de nadruk op kan.
Wat een trut die moeder... Eerst haar eigen schuldgevoelens laten prevaleren boven het lijden van haar dochter, en dan het kloteklusje nog laten opknappen door iemand anders ook.
Trigger, ik zou m'n mond houden (en er bij die moeder op aandringen ook niks te zeggen), hoe moeilijk het ook is. Sterkte.
Trigger, ik zou m'n mond houden (en er bij die moeder op aandringen ook niks te zeggen), hoe moeilijk het ook is. Sterkte.
Quousque tandem abutere, PvdA, patientia nostra?
Laat de moeder dit maar vertellen. Of liever overtuig haar dat ze dit niet moet doen. Beetje op het laatste moment de dochter nog met dit nieuws opzadelen. 
Lijkt me ook. Ik vermoed dat artsen, hoe vervelend dit soort zaken ook zijn, wel de ervaring hebben om het patiënten mede te delen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:01 schreef Zwansen het volgende:
Huh, dit is toch de taak van de artsen?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Ik geloof vast dat je een heel goede vriend bent maar dit melden is niet zomaar iets. Ik zou haar moeder daarnaast ook haar eigen straatje schoon laten vegen en jij kan daarna als goede vriend voor beide situaties dan weer de goede vriend zijn door er met haar over te praten.
To most Christians, the Bible is like a software license. Nobody actually reads it. They just scroll down to the bottom and click "I agree."
#allmightygod
#allmightygod
Het gaat hier niet om dat de artsen tegen haar zeggen dat wat ze heeft dodelijk is, dat wist ze al. Het gaat erom dat er wordt verteld dat de behandelingen en ingrepen die ze laatste tijd is ondergaan niet hebben gebaat en dat het alleen maar erger wordt. Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:01 schreef Zwansen het volgende:
Huh, dit is toch de taak van de artsen?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Natuurlijk kan en zullen de artsen het zeggen wat de ontwikkelingen zijn als de moeder het niet zelf regelt. Maar dan vertel ik het liever zelf dan dat ze het via zo een formeel gesprek het hoort, van iemand die zijn 'werk' doet. En ja dat andere speelt ook een belangrijk rol. Ik zou het niet later willen vertellen, als ik diegene ben die het vertelt zeg ik denk ik alles tegelijk.
Stel het wordt haar verteld, is er dan ook gelegenheid dat ze haar biologische vader en zus nog leert kennen? Weten die twee ook van de situatie? Weet haar vermeende vader ervan? Ik zou dat wel meenemen in het verhaal. Het stopt natuurlijk niet bij de mededeling alleen.
The love you take is equal to the love you make.
Nee precies, zie ook .quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:15 schreef Lienekien het volgende:
Stel het wordt haar verteld, is er dan ook gelegenheid dat ze haar biologische vader en zus nog leert kennen? Weten die twee ook van de situatie? Weet haar vermeende vader ervan? Ik zou dat wel meenemen in het verhaal. Het stopt natuurlijk niet bij de mededeling alleen.
Ik zou het niet vertellen, maar ik zou die moeder wel vertellen dat ik het niet ging vertellen zodat ze alsnog de kans had het zelf te doen.
Naar mijn idee wil die moeder het niet aan haar dochter vertellen vanwege de dochter zelf (want dan wil je er toch zelf mee komen) maar puur om nog snel even haar eigen stoepje schoon te vegen. Zodat de moeder zich niet schuldig hoeft te voelen.
Mijn prioriteit zou liggen bij de gevoelens van mn vriendin, niet bij de gevoelens van de moeder van mn vriendin. Als die vindt dat ze het moet weten mag ze het fijn zelf vertellen.
Ik zou zelf zoiets hebben van dat ik liever bezig zou willen zijn met afscheid nemen van wat ik had in mn leven, dan mn laatste weken bezig zijn met me druk maken over wat ik had kunnen hebben.
Naar mijn idee wil die moeder het niet aan haar dochter vertellen vanwege de dochter zelf (want dan wil je er toch zelf mee komen) maar puur om nog snel even haar eigen stoepje schoon te vegen. Zodat de moeder zich niet schuldig hoeft te voelen.
Mijn prioriteit zou liggen bij de gevoelens van mn vriendin, niet bij de gevoelens van de moeder van mn vriendin. Als die vindt dat ze het moet weten mag ze het fijn zelf vertellen.
Ik zou zelf zoiets hebben van dat ik liever bezig zou willen zijn met afscheid nemen van wat ik had in mn leven, dan mn laatste weken bezig zijn met me druk maken over wat ik had kunnen hebben.
Ik heb geen advies voor je. Wel lijkt het me dat de enige die iets positiefs overhoudt aan het delen van de informatie over haar vader en zusje haar moeder is. Die is het dan namelijk kwijt. Welk nut heeft het om iemand die op sterven ligt op te zadelen met zoveel informatie waar ze niets meer mee kan? De termijn is gewoon te kort.
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.quote:
[..]
Het gaat hier niet om dat de artsen tegen haar zeggen dat wat ze heeft dodelijk is, dat wist ze al. Het gaat erom dat er wordt verteld dat de behandelingen en ingrepen die ze laatste tijd is ondergaan niet hebben gebaat en dat het alleen maar erger wordt. Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.
Natuurlijk kan en zullen de artsen het zeggen wat de ontwikkelingen zijn als de moeder het niet zelf regelt. Maar dan vertel ik het liever zelf dan dat ze het via zo een formeel gesprek het hoort, van iemand die zijn 'werk' doet. En ja dat andere speelt ook een belangrijk rol. Ik zou het niet later willen vertellen, als ik diegene ben die het vertelt zeg ik denk ik alles tegelijk.
There is no love sincerer than the love of food.
Helemaal mee eens.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:20 schreef MinderMutsig het volgende:
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.
Ik denk ook dat als iemand het niet ziet aankomen er best kans is dat ze je gewoon niet gelooft, denkt dat jij het verkeerd begrepen hebt, in ontkenning gaat. Van een arts geloof je het eerder.
quote:
[..]
Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.
Wat slordig.
Door wie is haar dat verteld dan?
In dit soort gevallen zullen ze , horen ze, altijd een slag om de arm houden.
Maar goed, als het meisje uitbehandeld is, zal haar dat asap verteld moeten worden, door wie dan ook Trigger.
Hier moet niet te lang mee gewacht worden.
Ze lijkt me niet dom en zal absoluut de signalen rondom haar heen opvangen.
Raar dat de behandelend artsen het haar niet verteld hebben?
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Sterkte Triggershot. 
Ik durf eigenlijk geen raad te geven, want ik denk dat jij of haar moeder het beste kunnen inschatten of ze zulk nieuws zou willen weten of niet. Maar leuk zal het niet zijn om te horen. En het klinkt inderdaad een beetje alsof haar moeder de lasten op jou afschuift. Het is ook goed mogelijk dat je vriendin na het horen van het nieuws echt heel kwaad zal zijn op haar moeder, en terecht lijkt me. De vraag is natuurlijk of die klap en de ruzie het allemaal waard zullen zijn, puur zo dat ze de waarheid kan weten.
In elk geval veel succes wat je ook beslist.
Het zou gepaster zijn als haar moeder het zou vertellen, maar als jullie echt zo hecht zijn en jij het denkt aan te kunnen, kan je het natuurlijk zeggen. Maar als ze het van jou hoort kan ze zich ook nóg meer bedrogen gaan voelen.
Erg lastige situatie, er is jammer genoeg geen makkelijke optie.
Ik durf eigenlijk geen raad te geven, want ik denk dat jij of haar moeder het beste kunnen inschatten of ze zulk nieuws zou willen weten of niet. Maar leuk zal het niet zijn om te horen. En het klinkt inderdaad een beetje alsof haar moeder de lasten op jou afschuift. Het is ook goed mogelijk dat je vriendin na het horen van het nieuws echt heel kwaad zal zijn op haar moeder, en terecht lijkt me. De vraag is natuurlijk of die klap en de ruzie het allemaal waard zullen zijn, puur zo dat ze de waarheid kan weten.
In elk geval veel succes wat je ook beslist.
Het zou gepaster zijn als haar moeder het zou vertellen, maar als jullie echt zo hecht zijn en jij het denkt aan te kunnen, kan je het natuurlijk zeggen. Maar als ze het van jou hoort kan ze zich ook nóg meer bedrogen gaan voelen.Erg lastige situatie, er is jammer genoeg geen makkelijke optie.
Denk dat het voor haar ook niet erg prettig was.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:17 schreef snakelady het volgende:
[..]
Inderdaad, in mijn omgeving lag een man op sterven, zijn vrouw heeft op zijn sterfbed verteld dat ze een paar jaar daarvoor vreemd is gegaan, ze kon en wilde het niet meer voor zich houden.
Uiteindelijk is de man gestorven zonder zijn vrouw er bij, dat wilde hij niet....
Denk dat het prettiger voor hem was geweest als ze het niet had verteld en nog volledig van haar had gehouden zonder boosheid.
En zoiets opbiechten heeft ook geen enkele meerwaarde eigenlijk, behalve dan geweten sussen.
De vraag is wel: zou zij het willen weten? Het is moeilijk in te schatten wat de meerwaarde ervan is als je de persoon in kwestie niet kent. Maar ze zal waarschijnlijk wel 'gelukkiger' sterven als je het haar niet verteld ja...quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:48 schreef Maanvis het volgende:
Sterkte... En laat haar maar niets weten. Wat is de meerwaarde voor dat meisje?
Edit: Dat ze dood gaat kun je haar wel vertellen, maar niet dat van die andere vader en zusje...
Ik vind die moeder echt een egoïstisch kutwijf eigenlijk.
Van wat ik heb begrepen haar moeder in overleg met haar behandelende artsen, niet zo zeer onder valse voorwendselen, maar eerder het idee dat het alleen maar beter kan gaan. Het probleem is dat als ik het zou vertellen - noodgedwongen - ik niet eens überhaupt kan zeggen wat er 'mis' is gegaan. Haar vragen niet kan beantwoorden mochten die rijzen etc. Ik vermoed dat de moeder veel invloed uitoefent op wat haar dochter ( niet ) hoort. Dat ze wel het een en ander vermoed ( vriendin ) denk ik ook wel, ze vroeg me waarom ik gister zo laat nog bij der was na zo een lange tijd, zei dat ik der opzocht, maar of ze overtuigd was is een tweede.quote:
[..]
Wat slordig.
Door wie is haar dat verteld dan?
In dit soort gevallen zullen ze , horen ze, altijd een slag om de arm houden.
Maar goed, als het meisje uitbehandeld is, zal haar dat asap verteld moeten worden, door wie dan ook Trigger.
Hier moet niet te lang mee gewacht worden.
Ze lijkt me niet dom en zal absoluut de signalen rondom haar heen opvangen.
Raar dat de behandelend artsen het haar niet verteld hebben?
Dat ze niet lang meer te leven heeft zou ik ook wel liever in een duaal gesprek willen doen ja, dat er iemand is die kan ingrijpen mocht er wat gebeuren, uitvoerig vragen kan beantwoorden etc. Maar er komen dus ook andere onderwerpen bij komen, waarvan ik niet weet of ze het wel op prijs zou stellen - als ze het al zou willen weten - dat ze het van een ander hoort dat ze een ander vader + zusje heeft etc.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:20 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
A grand adventure has begun.
Meisje is bijna 22, denk wel dat mocht haar moeder geen gepast manier vinden om het te vertellen dat ze zelf wel de verantwoordelijkheid nemen. Ik heb geen idee wat de gesprekken tussen haar en de artsen zijn geweest, dus kan ik helaas niets over vertellen.quote:
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Ik denk dat sowieso het niet de vraag is wie het gaat vertellen, want jij kan dat niet doen. Ze zal veel vragen hebben waar jij lang niet altijd een antwoord op weet en als ze het via jou te horen moet krijgen zal ze zich door haar moeder nog meer bedrogen voelen. Dus ik denk dat je het beter niet kan doen.
De echte vraag is natuurlijk wel óf iemand het haar zou moeten vertellen. Het enige voordeel is eigenlijk dat ze dan de waarheid weet, maar daarnaast een hele waslijst met nadelen...
De echte vraag is natuurlijk wel óf iemand het haar zou moeten vertellen. Het enige voordeel is eigenlijk dat ze dan de waarheid weet, maar daarnaast een hele waslijst met nadelen...
Inderdaad, het is ook zoiets om dat pas te horen als iedereen het al lang weet...terwijl het om je eigen levensduur gaat.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:18 schreef Keshet het volgende:
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Wat meteen ook een motivatie is zoals Yvonne het al zei om het asap te vertellen. Iig te beginnen met de medische toestand. Dan wel overleg met een behandelend arts dat het gesprek wellicht gepaard gaat met mij en een expert, of zonder een van ons beiden.quote:
[..]
Inderdaad, het is ook zoiets om dat pas te horen als iedereen het al lang weet...terwijl het om je eigen levensduur gaat.
Dat is wel zo verstandig ja.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:24 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Wat meteen ook een motivatie is zoals Yvonne het al zei om het asap te vertellen. Iig te beginnen met de medische toestand. Dan wel overleg met een behandelend arts dat het gesprek wellicht gepaard gaat met mij en een expert, of zonder een van ons beiden.
Nee, fijn is dat.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:21 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik denk dat sowieso het niet de vraag is wie het gaat vertellen, want jij kan dat niet doen. Ze zal veel vragen hebben waar jij lang niet altijd een antwoord op weet en als ze het via jou te horen moet krijgen zal ze zich door haar moeder nog meer bedrogen voelen. Dus ik denk dat je het beter niet kan doen.
De echte vraag is natuurlijk wel óf iemand het haar zou moeten vertellen. Het enige voordeel is eigenlijk dat ze dan de waarheid weet, maar daarnaast een hele waslijst met nadelen...
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Sowieso, misschien ben ik paranoïde, maar ik vind het echt bizar dat een vrouw van 22 haar moeder alle gesprekken met de artsen laat voeren en dat ze daar blijkbaar zelf niet bij is.
Ook vind ik het ontzettend achterbaks van haar moeder om haar niet een reële schets van haar situatie te geven. (En nog steeds kan ik me echt niet voorstellen dat artsen, verpleegkundigen, etc. haar al dan niet bewust van haar situatie op de hoogte hebben gebracht.)
Ik vind het nogal wat dat 'iedereen', inclusief alle FOK!ker, op de hoogte zijn en zijzelf niet.
Disclaimer: Als ze door haar ziekte niet in staat is deze gesprekken te voeren dan heb ik niks gezegd.
A grand adventure has begun.
Ik doelde dan ook niet op het terminale gedeelte. Dat hoort ze gewoon te weten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:27 schreef Keshet het volgende:
[..]
Nee, fijn is dat.
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Mijn post ging over het feit dat ze een andere vader en zelfs een zusje heeft. Sorry als dat niet duidelijk was.
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.quote:
[..]
Nee, fijn is dat.
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Sowieso, misschien ben ik paranoïde, maar ik vind het echt bizar dat een vrouw van 22 haar moeder alle gesprekken met de artsen laat voeren en dat ze daar blijkbaar zelf niet bij is.
Ook vind ik het ontzettend achterbaks van haar moeder om haar niet een reële schets van haar situatie te geven. (En nog steeds kan ik me echt niet voorstellen dat artsen, verpleegkundigen, etc. haar al dan niet bewust van haar situatie op de hoogte hebben gebracht.)
Ik vind het nogal wat dat 'iedereen', inclusief alle FOK!ker, op de hoogte zijn en zijzelf niet.
Disclaimer: Als ze door haar ziekte niet in staat is deze gesprekken te voeren dan heb ik niks gezegd.
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
Quousque tandem abutere, PvdA, patientia nostra?
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen over het openen van dit topic.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
Het is nou eenmaal een heel lastige situatie en een nog lastigere keuze die je moet maken. Dan is het niet zo vreemd dat je advies vraagt hier op een forum. Nu kan je in elk geval een weloverwogen beslissing nemen en daar gaat het om. Ik zou juist dankbaar zijn dat je er zo goed over nadenkt. Beter op deze manier dan later spijt hebben van een belissing omdat je bepaalde gevolgen niet had voorzien.
Ik heb er verder - gelukkig - geen ervaring mee, maar mij lijkt het ook heel ongebruikelijk...quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:44 schreef Sachertorte het volgende:
[..]
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).
Het is totaal niet logisch ook.
Maar is dit ook het geval wanneer ze al meegedeeld was dat ze zou sterven wanneer ze zich niet behandelen, worden de falende resultaten dan ook meteen meegedeeld, of wordt eerst de familie ingelicht? Op verschillende fora staat er namelijk dat eerst de familie wordt voorbereid?quote:
[..]
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).
quote:
[..]
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen over het openen van dit topic.
Ik neem aan dat die vriendin volwassen is, dus dan vind ik het al vreemd dat ze zelf niet weet dat ze nog maar zo kort heeft, maar haar moeder wel....
Nog vreemder dat als haar moeder het niet wil vertellen er kennelijk geen arts beschikbaar is die dat kan doen, want dat de artsen het niet tegen je vriendin verteld hebben kan vrijwel alleen zijn op verzoek van de familie, dus dan vind ik het nogal wat om een vriend daarmee op te zadelen.
Overigens vind ik het volstrekt ongepast dat de moeder ook van jou verwacht dat je haar dochter even op de hoogte stelt van wie haar vader werkelijk is en dat er nog een zusje is dat ze niet kent.
Al met al vind ik dat de moeder een onredelijke hoeveelheid last op jouw schouders legt.
Hoe moeilijk het ook is zou ik tegen de moeder zeggen dat het jouw taak niet is, verzoeken of een arts je vriendin goed kan uitleggen wat de situatie precies is en wat ze nog kan verwachten, en niet het de kans lopen dat je vriendin jou in haar laatste levensdagen nog als boodschapper van het slechte nieuws gaat zien, want dat verdien je niet.
Sterkte
Nog vreemder dat als haar moeder het niet wil vertellen er kennelijk geen arts beschikbaar is die dat kan doen, want dat de artsen het niet tegen je vriendin verteld hebben kan vrijwel alleen zijn op verzoek van de familie, dus dan vind ik het nogal wat om een vriend daarmee op te zadelen.
Overigens vind ik het volstrekt ongepast dat de moeder ook van jou verwacht dat je haar dochter even op de hoogte stelt van wie haar vader werkelijk is en dat er nog een zusje is dat ze niet kent.
Al met al vind ik dat de moeder een onredelijke hoeveelheid last op jouw schouders legt.
Hoe moeilijk het ook is zou ik tegen de moeder zeggen dat het jouw taak niet is, verzoeken of een arts je vriendin goed kan uitleggen wat de situatie precies is en wat ze nog kan verwachten, en niet het de kans lopen dat je vriendin jou in haar laatste levensdagen nog als boodschapper van het slechte nieuws gaat zien, want dat verdien je niet.
Sterkte
Dat is een kwestie van omstandigheden wegen, maar de patient krijgt het uiteindelijk altijd te horen. Ook beslissingen over stoppen met behandelen worden altijd met de patient besproken.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:46 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Maar is dit ook het geval wanneer ze al meegedeeld was dat ze zou sterven wanneer ze zich niet behandelen, worden de falende resultaten dan ook meteen meegedeeld, of wordt eerst de familie ingelicht?
Dat lijkt me geen wet van meden en perzen.quote:Op verschillende fora staat er namelijk dat eerst de familie wordt voorbereid?
Quousque tandem abutere, PvdA, patientia nostra?
Lastige situatie! Niet echt netjes van die moeder om het bij jou neer te leggen. Natuurlijk blijft het haar taak om het te vertellen, maar als ze dit niet doet blijf jij met een dilemma zitten.
Je hebt zelf aangegeven dat je vindt dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat het misschien toch beter is dat ze het niet te weten komt. Je zou er voor kunnen kiezen om de situatie uit te leggen zoals deze is. Iemand heeft jou ineens opgezadeld met een dilemma. Jou oordeel, als goede vriend, is dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat ze er niets mee op gaat schieten. Dan kan ze zelf besluiten of ze de waarheid van je wil horen of dat ze het wil laten voor wat het is en vertrouwt op jou oordeel.
Je hebt zelf aangegeven dat je vindt dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat het misschien toch beter is dat ze het niet te weten komt. Je zou er voor kunnen kiezen om de situatie uit te leggen zoals deze is. Iemand heeft jou ineens opgezadeld met een dilemma. Jou oordeel, als goede vriend, is dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat ze er niets mee op gaat schieten. Dan kan ze zelf besluiten of ze de waarheid van je wil horen of dat ze het wil laten voor wat het is en vertrouwt op jou oordeel.
Assumption is the mother of all fuckups.
In het ene geval zal dat anders zijn dan in het andere geval, maar over het algemeen is men tegenwoordig een stuk opener en heeft men een stuk meer vertrouwen in de patiënt dan 40 jaar geleden.quote:
[..]
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.
Dat bij een volwassen vrouw de familie op de hoogte is voordat zij het zelf weet lijkt me tegenwoordig redelijk uitzonderlijk, tenzij de patiënt erom gevraagd heeft de informatie eerst bij de familie te toetsen, zodat die kunnen beoordelen of de patiënt dat kan handelen.
Zo een meisje lijkt het me niet, ze heeft graag controle in eigen handen en wil weten waar ze aan toe is, zo ken ik haar tenminste, kan me niet voorstellen dat het in dit geval ander is. Wel ben ik bang dat mocht ik touw in handen nemen en het zelf haar willen vertellen, zonder dat ik weet dat haar moeder en de artsen hebben afgesproken dat mij niets inhoudelijks wordt meegedeeld en dat ik niet in de 'hogere' kringen kom omdat ik geen bloed van haar ben.quote:
[..]
In het ene geval zal dat anders zijn dan in het andere geval, maar over het algemeen is men tegenwoordig een stuk opener en heeft men een stuk meer vertrouwen in de patiënt dan 40 jaar geleden.
Dat bij een volwassen vrouw de familie op de hoogte is voordat zij het zelf weet lijkt me tegenwoordig redelijk uitzonderlijk, tenzij de patiënt erom gevraagd heeft de informatie eerst bij de familie te toetsen, zodat die kunnen beoordelen of de patiënt dat kan handelen.
Al met al begint het dus alleen maar lastiger te worden, behalve dat de moeder haar kennelijk in haar laatste levensdagen nog even op wil schepen met kennis waar ze niets mee kan (vader en zus ontmoeten zit er immers niet in) en waardoor haar hele leven zoals ze het kende eigenlijk een farce wordt, is de kans nu dus ook groot dat moeder en artsen beslissingen nemen (haar niet vertellen) waar zij niet voor gekozen zou hebben?
Darn, al met al komt het er dus eigenlijk op neer dat je haar moet gaan vertellen dat haar moeder niet alleen in het verleden de boel heeft lopen bespelen, maar dat nu dus kennelijk nog doet....
Ik weet niet, maar dit zou mij eigenlijk allemaal een stapje te ver gaan, IMHO vraagt moeder je simpelweg de complete bodem onder het bestaan van haar dochter weg te slaan
Wat een verschrikkelijke situatie om in te zitten, buiten je eigen verdriet over haar lijden om
Darn, al met al komt het er dus eigenlijk op neer dat je haar moet gaan vertellen dat haar moeder niet alleen in het verleden de boel heeft lopen bespelen, maar dat nu dus kennelijk nog doet....
Ik weet niet, maar dit zou mij eigenlijk allemaal een stapje te ver gaan, IMHO vraagt moeder je simpelweg de complete bodem onder het bestaan van haar dochter weg te slaan
Wat een verschrikkelijke situatie om in te zitten, buiten je eigen verdriet over haar lijden om
Het deel dat ze gaat overlijden misschien, wat ik wel heel vreemd vind want ik dacht dat een arts dat al deed. Maar het verhaal over de familie: Ik zou het niet doen. Ik zou haar het emotionele rust gunnen van het niet weten, je kan het iemand niet aandoen haar laatste weken iets dergelijks mee op te zadelen alleen maar omdat moeders daardoor rust heeft. Het feit dat zij rustig kan doodgaan zou voor mij al 100x meer waard zijn dan mijn eigen gemoedsrust.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:48 schreef vosss het volgende:
Ik zou het denk ik wel vertellen.
Als je het niet doet krijg je later misschien spijt of dat je later gaat denken van wat als ik het haar wel verteld had zegmaar.
Als jullie close waren snapt ze het best wel dat je niet anders kon.
Ofja, je kan het ook achterhouden natuurlijk, maar dan loop jij er de rest van je leven mee rond en het is heel cru, maar zij hoeft er maar een paar weken mee rond te "lopen".
Ik zou het gewoon vertellen
Ik zou het voor me houden. Je hebt er niks aan om het haar alsnog te vertellen en wie weet maakt het haar wel heel verdrietig. Eigenlijk wat Aneurism zegt dus.
[ Bericht 11% gewijzigd door goofy_goober op 08-07-2010 14:20:00 ]
[ Bericht 11% gewijzigd door goofy_goober op 08-07-2010 14:20:00 ]
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ik snap trouwens ook niet goed hoe de gemoedsrust van moeder erbij gebaat is om haar dochter deze informatie vlak voor haar overlijden nog te geven. Misschien wordt haar dochter heel erg verdrietig en misschien wel zo boos dat ze haar moeder niet meer wil zien. Gaat dat dan niet zwaar op het gemoed van moeder drukken?
The love you take is equal to the love you make.
Die moeder is een egoïst en denk er niet bij na, die wilt nu gewoon van haar geheim af nu het nog kan, zodat zij verder in rust leeft, maar denkt niet aan de dochter, want ja, die gaat toch dood.. 
Ik zou d'r verdorie mijn gedacht eens goed gezegd hebben hierover moest ik in TS' zijn schoenen staan 
Ik zou d'r verdorie mijn gedacht eens goed gezegd hebben hierover moest ik in TS' zijn schoenen staan
Maar wat voor nut heeft dat nu nog voor het meisje en hoe weet je of zij het op dezelfde manier ervaart als jij? Ik begrijp werkelijk waar niet waarom die moeder dat aan haar dochter zou willen vertellen. Volgens mij is het juist een soort egoisme van haar kant. Het 'geheim' drukt natuurlijk al heel lang op haar en daar wil ze nu vanaf zijn. Terwijl die dochter er eigenlijk weinig/niets aan heeft. Als zij het niet weet is het toch gewoon klaar? Zij zal niet verlangen naar de waarheid als ze niet weet dat dat waarheid is. Zo simpel is het. Dus ik weet niet of ik 'recht op waarheid' wel zo gepast is.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef NotYou het volgende:
[..]
Ik zou zelf niet als een klein kind behandeld en vertroeteld willen worden, beschermd van de grote mensen wereld waarin shit nou eenmaal gebeurt. Als ik m'n leven lang voorgelogen ben over waar ik vandaan kom en wie mijn familie is, zou ik dat willen weten zelfs als ik op sterven lig.
Hangt trouwens wel enigszins van de leeftijd van het meisje af; is ze nog een kind dan zou verzwijgen eventueel nog een optie zijn, anders niet. Overigens zou ik al helemaal niet willen dat (iemand uit) mijn vriendengroep wel de waarheid over mij weet em ikzelf niet.
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
Inderdaad, dit vroeg ik mij ookal af.quote:Op donderdag 8 juli 2010 14:17 schreef Lienekien het volgende:
Ik snap trouwens ook niet goed hoe de gemoedsrust van moeder erbij gebaat is om haar dochter deze informatie vlak voor haar overlijden nog te geven. Misschien wordt haar dochter heel erg verdrietig en misschien wel zo boos dat ze haar moeder niet meer wil zien. Gaat dat dan niet zwaar op het gemoed van moeder drukken?
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
Lekker dilemma zeg.
Het al dan niet moeten vertellen in de laatste weken dat ze nog leeft lijkt me al iets om goed over na te denken aangezien je nooit weet hoe ze reageert, laat staan of jij degene bent die die boodschap moet verkondigen.
Ik heb zelf in een vergelijkbare situatie gezeten waarbij de tijdsduur zo'n 12 uur was om iets te kunnen vertellen en heb er uiteindelijk voor gekozen om dit niet te doen, puur een gevoelskwestie.
Denk dat je zelf ook zo moet handelen, gewoon puur op gevoel.
Het al dan niet moeten vertellen in de laatste weken dat ze nog leeft lijkt me al iets om goed over na te denken aangezien je nooit weet hoe ze reageert, laat staan of jij degene bent die die boodschap moet verkondigen.
Ik heb zelf in een vergelijkbare situatie gezeten waarbij de tijdsduur zo'n 12 uur was om iets te kunnen vertellen en heb er uiteindelijk voor gekozen om dit niet te doen, puur een gevoelskwestie.
Denk dat je zelf ook zo moet handelen, gewoon puur op gevoel.
Dat dus, ze kan feitelijk niets met die waarheid, behalve sterven met de wetenschap dat haar hele leven een leugen was.quote:
[..]
Maar wat voor nut heeft dat nu nog voor het meisje en hoe weet je of zij het op dezelfde manier ervaart als jij? Ik begrijp werkelijk waar niet waarom die moeder dat aan haar dochter zou willen vertellen. Volgens mij is het juist een soort egoisme van haar kant. Het 'geheim' drukt natuurlijk al heel lang op haar en daar wil ze nu vanaf zijn. Terwijl die dochter er eigenlijk weinig/niets aan heeft. Als zij het niet weet is het toch gewoon klaar? Zij zal niet verlangen naar de waarheid als ze niet weet dat dat waarheid is. Zo simpel is het. Dus ik weet niet of ik 'recht op waarheid' wel zo gepast is.
En dat alleen omdat de moeder last van haar geweten heeft??
Ik vind het nogal wat als die moeder haar stervende kind daar ook nog eens mee opscheept.
Ik heb nog even nagedacht, maar een ziekenhuis heeft een overeenkomst met een klant, een volwassen klant. Wat er met die klant gebeurd is tussen ziekenhuis en klant.
In principe had de moeder nooit voor de klant dit bericht mogen horen, er is immers geen overeenkomst tussen moeder en ziekenhuis.
Heel vreemd, de moeder is in deze een derde partij en had zo niet ingelicht mogen worden.
In principe had de moeder nooit voor de klant dit bericht mogen horen, er is immers geen overeenkomst tussen moeder en ziekenhuis.
Heel vreemd, de moeder is in deze een derde partij en had zo niet ingelicht mogen worden.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
|
|
