R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
Quousque tandem abutere, PvdA, patientia nostra?
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen over het openen van dit topic.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
Het is nou eenmaal een heel lastige situatie en een nog lastigere keuze die je moet maken. Dan is het niet zo vreemd dat je advies vraagt hier op een forum. Nu kan je in elk geval een weloverwogen beslissing nemen en daar gaat het om. Ik zou juist dankbaar zijn dat je er zo goed over nadenkt. Beter op deze manier dan later spijt hebben van een belissing omdat je bepaalde gevolgen niet had voorzien.
Ik heb er verder - gelukkig - geen ervaring mee, maar mij lijkt het ook heel ongebruikelijk...quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:44 schreef Sachertorte het volgende:
[..]
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).
Het is totaal niet logisch ook.
Maar is dit ook het geval wanneer ze al meegedeeld was dat ze zou sterven wanneer ze zich niet behandelen, worden de falende resultaten dan ook meteen meegedeeld, of wordt eerst de familie ingelicht? Op verschillende fora staat er namelijk dat eerst de familie wordt voorbereid?quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:44 schreef Sachertorte het volgende:
[..]
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).
quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:44 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen over het openen van dit topic.
Ik neem aan dat die vriendin volwassen is, dus dan vind ik het al vreemd dat ze zelf niet weet dat ze nog maar zo kort heeft, maar haar moeder wel....
Nog vreemder dat als haar moeder het niet wil vertellen er kennelijk geen arts beschikbaar is die dat kan doen, want dat de artsen het niet tegen je vriendin verteld hebben kan vrijwel alleen zijn op verzoek van de familie, dus dan vind ik het nogal wat om een vriend daarmee op te zadelen.
Overigens vind ik het volstrekt ongepast dat de moeder ook van jou verwacht dat je haar dochter even op de hoogte stelt van wie haar vader werkelijk is en dat er nog een zusje is dat ze niet kent.
Al met al vind ik dat de moeder een onredelijke hoeveelheid last op jouw schouders legt.
Hoe moeilijk het ook is zou ik tegen de moeder zeggen dat het jouw taak niet is, verzoeken of een arts je vriendin goed kan uitleggen wat de situatie precies is en wat ze nog kan verwachten, en niet het de kans lopen dat je vriendin jou in haar laatste levensdagen nog als boodschapper van het slechte nieuws gaat zien, want dat verdien je niet.
Sterkte
Nog vreemder dat als haar moeder het niet wil vertellen er kennelijk geen arts beschikbaar is die dat kan doen, want dat de artsen het niet tegen je vriendin verteld hebben kan vrijwel alleen zijn op verzoek van de familie, dus dan vind ik het nogal wat om een vriend daarmee op te zadelen.
Overigens vind ik het volstrekt ongepast dat de moeder ook van jou verwacht dat je haar dochter even op de hoogte stelt van wie haar vader werkelijk is en dat er nog een zusje is dat ze niet kent.
Al met al vind ik dat de moeder een onredelijke hoeveelheid last op jouw schouders legt.
Hoe moeilijk het ook is zou ik tegen de moeder zeggen dat het jouw taak niet is, verzoeken of een arts je vriendin goed kan uitleggen wat de situatie precies is en wat ze nog kan verwachten, en niet het de kans lopen dat je vriendin jou in haar laatste levensdagen nog als boodschapper van het slechte nieuws gaat zien, want dat verdien je niet.
Sterkte
Dat is een kwestie van omstandigheden wegen, maar de patient krijgt het uiteindelijk altijd te horen. Ook beslissingen over stoppen met behandelen worden altijd met de patient besproken.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:46 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Maar is dit ook het geval wanneer ze al meegedeeld was dat ze zou sterven wanneer ze zich niet behandelen, worden de falende resultaten dan ook meteen meegedeeld, of wordt eerst de familie ingelicht?
Dat lijkt me geen wet van meden en perzen.quote:Op verschillende fora staat er namelijk dat eerst de familie wordt voorbereid?
Quousque tandem abutere, PvdA, patientia nostra?
Lastige situatie! Niet echt netjes van die moeder om het bij jou neer te leggen. Natuurlijk blijft het haar taak om het te vertellen, maar als ze dit niet doet blijf jij met een dilemma zitten.
Je hebt zelf aangegeven dat je vindt dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat het misschien toch beter is dat ze het niet te weten komt. Je zou er voor kunnen kiezen om de situatie uit te leggen zoals deze is. Iemand heeft jou ineens opgezadeld met een dilemma. Jou oordeel, als goede vriend, is dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat ze er niets mee op gaat schieten. Dan kan ze zelf besluiten of ze de waarheid van je wil horen of dat ze het wil laten voor wat het is en vertrouwt op jou oordeel.
Je hebt zelf aangegeven dat je vindt dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat het misschien toch beter is dat ze het niet te weten komt. Je zou er voor kunnen kiezen om de situatie uit te leggen zoals deze is. Iemand heeft jou ineens opgezadeld met een dilemma. Jou oordeel, als goede vriend, is dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat ze er niets mee op gaat schieten. Dan kan ze zelf besluiten of ze de waarheid van je wil horen of dat ze het wil laten voor wat het is en vertrouwt op jou oordeel.
Assumption is the mother of all fuckups.
In het ene geval zal dat anders zijn dan in het andere geval, maar over het algemeen is men tegenwoordig een stuk opener en heeft men een stuk meer vertrouwen in de patiënt dan 40 jaar geleden.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.
Dat bij een volwassen vrouw de familie op de hoogte is voordat zij het zelf weet lijkt me tegenwoordig redelijk uitzonderlijk, tenzij de patiënt erom gevraagd heeft de informatie eerst bij de familie te toetsen, zodat die kunnen beoordelen of de patiënt dat kan handelen.
Zo een meisje lijkt het me niet, ze heeft graag controle in eigen handen en wil weten waar ze aan toe is, zo ken ik haar tenminste, kan me niet voorstellen dat het in dit geval ander is. Wel ben ik bang dat mocht ik touw in handen nemen en het zelf haar willen vertellen, zonder dat ik weet dat haar moeder en de artsen hebben afgesproken dat mij niets inhoudelijks wordt meegedeeld en dat ik niet in de 'hogere' kringen kom omdat ik geen bloed van haar ben.quote:
[..]
In het ene geval zal dat anders zijn dan in het andere geval, maar over het algemeen is men tegenwoordig een stuk opener en heeft men een stuk meer vertrouwen in de patiënt dan 40 jaar geleden.
Dat bij een volwassen vrouw de familie op de hoogte is voordat zij het zelf weet lijkt me tegenwoordig redelijk uitzonderlijk, tenzij de patiënt erom gevraagd heeft de informatie eerst bij de familie te toetsen, zodat die kunnen beoordelen of de patiënt dat kan handelen.
Al met al begint het dus alleen maar lastiger te worden, behalve dat de moeder haar kennelijk in haar laatste levensdagen nog even op wil schepen met kennis waar ze niets mee kan (vader en zus ontmoeten zit er immers niet in) en waardoor haar hele leven zoals ze het kende eigenlijk een farce wordt, is de kans nu dus ook groot dat moeder en artsen beslissingen nemen (haar niet vertellen) waar zij niet voor gekozen zou hebben?
Darn, al met al komt het er dus eigenlijk op neer dat je haar moet gaan vertellen dat haar moeder niet alleen in het verleden de boel heeft lopen bespelen, maar dat nu dus kennelijk nog doet....
Ik weet niet, maar dit zou mij eigenlijk allemaal een stapje te ver gaan, IMHO vraagt moeder je simpelweg de complete bodem onder het bestaan van haar dochter weg te slaan
Wat een verschrikkelijke situatie om in te zitten, buiten je eigen verdriet over haar lijden om
Darn, al met al komt het er dus eigenlijk op neer dat je haar moet gaan vertellen dat haar moeder niet alleen in het verleden de boel heeft lopen bespelen, maar dat nu dus kennelijk nog doet....
Ik weet niet, maar dit zou mij eigenlijk allemaal een stapje te ver gaan, IMHO vraagt moeder je simpelweg de complete bodem onder het bestaan van haar dochter weg te slaan
Wat een verschrikkelijke situatie om in te zitten, buiten je eigen verdriet over haar lijden om
Het deel dat ze gaat overlijden misschien, wat ik wel heel vreemd vind want ik dacht dat een arts dat al deed. Maar het verhaal over de familie: Ik zou het niet doen. Ik zou haar het emotionele rust gunnen van het niet weten, je kan het iemand niet aandoen haar laatste weken iets dergelijks mee op te zadelen alleen maar omdat moeders daardoor rust heeft. Het feit dat zij rustig kan doodgaan zou voor mij al 100x meer waard zijn dan mijn eigen gemoedsrust.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:48 schreef vosss het volgende:
Ik zou het denk ik wel vertellen.
Als je het niet doet krijg je later misschien spijt of dat je later gaat denken van wat als ik het haar wel verteld had zegmaar.
Als jullie close waren snapt ze het best wel dat je niet anders kon.
Ofja, je kan het ook achterhouden natuurlijk, maar dan loop jij er de rest van je leven mee rond en het is heel cru, maar zij hoeft er maar een paar weken mee rond te "lopen".
Ik zou het gewoon vertellen
Ik zou het voor me houden. Je hebt er niks aan om het haar alsnog te vertellen en wie weet maakt het haar wel heel verdrietig. Eigenlijk wat Aneurism zegt dus.
[ Bericht 11% gewijzigd door goofy_goober op 08-07-2010 14:20:00 ]
[ Bericht 11% gewijzigd door goofy_goober op 08-07-2010 14:20:00 ]
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ik snap trouwens ook niet goed hoe de gemoedsrust van moeder erbij gebaat is om haar dochter deze informatie vlak voor haar overlijden nog te geven. Misschien wordt haar dochter heel erg verdrietig en misschien wel zo boos dat ze haar moeder niet meer wil zien. Gaat dat dan niet zwaar op het gemoed van moeder drukken?
The love you take is equal to the love you make.
Die moeder is een egoïst en denk er niet bij na, die wilt nu gewoon van haar geheim af nu het nog kan, zodat zij verder in rust leeft, maar denkt niet aan de dochter, want ja, die gaat toch dood.. 
Ik zou d'r verdorie mijn gedacht eens goed gezegd hebben hierover moest ik in TS' zijn schoenen staan 
Ik zou d'r verdorie mijn gedacht eens goed gezegd hebben hierover moest ik in TS' zijn schoenen staan
Maar wat voor nut heeft dat nu nog voor het meisje en hoe weet je of zij het op dezelfde manier ervaart als jij? Ik begrijp werkelijk waar niet waarom die moeder dat aan haar dochter zou willen vertellen. Volgens mij is het juist een soort egoisme van haar kant. Het 'geheim' drukt natuurlijk al heel lang op haar en daar wil ze nu vanaf zijn. Terwijl die dochter er eigenlijk weinig/niets aan heeft. Als zij het niet weet is het toch gewoon klaar? Zij zal niet verlangen naar de waarheid als ze niet weet dat dat waarheid is. Zo simpel is het. Dus ik weet niet of ik 'recht op waarheid' wel zo gepast is.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef NotYou het volgende:
[..]
Ik zou zelf niet als een klein kind behandeld en vertroeteld willen worden, beschermd van de grote mensen wereld waarin shit nou eenmaal gebeurt. Als ik m'n leven lang voorgelogen ben over waar ik vandaan kom en wie mijn familie is, zou ik dat willen weten zelfs als ik op sterven lig.
Hangt trouwens wel enigszins van de leeftijd van het meisje af; is ze nog een kind dan zou verzwijgen eventueel nog een optie zijn, anders niet. Overigens zou ik al helemaal niet willen dat (iemand uit) mijn vriendengroep wel de waarheid over mij weet em ikzelf niet.
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
Inderdaad, dit vroeg ik mij ookal af.quote:Op donderdag 8 juli 2010 14:17 schreef Lienekien het volgende:
Ik snap trouwens ook niet goed hoe de gemoedsrust van moeder erbij gebaat is om haar dochter deze informatie vlak voor haar overlijden nog te geven. Misschien wordt haar dochter heel erg verdrietig en misschien wel zo boos dat ze haar moeder niet meer wil zien. Gaat dat dan niet zwaar op het gemoed van moeder drukken?
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
Lekker dilemma zeg.
Het al dan niet moeten vertellen in de laatste weken dat ze nog leeft lijkt me al iets om goed over na te denken aangezien je nooit weet hoe ze reageert, laat staan of jij degene bent die die boodschap moet verkondigen.
Ik heb zelf in een vergelijkbare situatie gezeten waarbij de tijdsduur zo'n 12 uur was om iets te kunnen vertellen en heb er uiteindelijk voor gekozen om dit niet te doen, puur een gevoelskwestie.
Denk dat je zelf ook zo moet handelen, gewoon puur op gevoel.
Het al dan niet moeten vertellen in de laatste weken dat ze nog leeft lijkt me al iets om goed over na te denken aangezien je nooit weet hoe ze reageert, laat staan of jij degene bent die die boodschap moet verkondigen.
Ik heb zelf in een vergelijkbare situatie gezeten waarbij de tijdsduur zo'n 12 uur was om iets te kunnen vertellen en heb er uiteindelijk voor gekozen om dit niet te doen, puur een gevoelskwestie.
Denk dat je zelf ook zo moet handelen, gewoon puur op gevoel.
Dat dus, ze kan feitelijk niets met die waarheid, behalve sterven met de wetenschap dat haar hele leven een leugen was.quote:
[..]
Maar wat voor nut heeft dat nu nog voor het meisje en hoe weet je of zij het op dezelfde manier ervaart als jij? Ik begrijp werkelijk waar niet waarom die moeder dat aan haar dochter zou willen vertellen. Volgens mij is het juist een soort egoisme van haar kant. Het 'geheim' drukt natuurlijk al heel lang op haar en daar wil ze nu vanaf zijn. Terwijl die dochter er eigenlijk weinig/niets aan heeft. Als zij het niet weet is het toch gewoon klaar? Zij zal niet verlangen naar de waarheid als ze niet weet dat dat waarheid is. Zo simpel is het. Dus ik weet niet of ik 'recht op waarheid' wel zo gepast is.
En dat alleen omdat de moeder last van haar geweten heeft??
Ik vind het nogal wat als die moeder haar stervende kind daar ook nog eens mee opscheept.
Ik heb nog even nagedacht, maar een ziekenhuis heeft een overeenkomst met een klant, een volwassen klant. Wat er met die klant gebeurd is tussen ziekenhuis en klant.
In principe had de moeder nooit voor de klant dit bericht mogen horen, er is immers geen overeenkomst tussen moeder en ziekenhuis.
Heel vreemd, de moeder is in deze een derde partij en had zo niet ingelicht mogen worden.
In principe had de moeder nooit voor de klant dit bericht mogen horen, er is immers geen overeenkomst tussen moeder en ziekenhuis.
Heel vreemd, de moeder is in deze een derde partij en had zo niet ingelicht mogen worden.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
kan ik als relatieve buitenstaander de artsen dan onder druk zetten om het alsnog meteen en zelf te vertellen?quote:
Ik heb nog even nagedacht, maar een ziekenhuis heeft een overeenkomst met een klant, een volwassen klant. Wat er met die klant gebeurd is tussen ziekenhuis en klant.
In principe had de moeder nooit voor de klant dit bericht mogen horen, er is immers geen overeenkomst tussen moeder en ziekenhuis.
Heel vreemd, de moeder is in deze een derde partij en had zo niet ingelicht mogen worden.
Goed punt, ik denk dat die moeder ook wel weet dat dit nieuws onmogelijk goed zal gaan vallen...quote:Op donderdag 8 juli 2010 14:17 schreef Lienekien het volgende:
Ik snap trouwens ook niet goed hoe de gemoedsrust van moeder erbij gebaat is om haar dochter deze informatie vlak voor haar overlijden nog te geven. Misschien wordt haar dochter heel erg verdrietig en misschien wel zo boos dat ze haar moeder niet meer wil zien. Gaat dat dan niet zwaar op het gemoed van moeder drukken?
Dus dan zit de kans erin dat haar dochter haar niet meer wil zien.
Waarom ze dan toch nu met dit nieuws aan komt zetten snap ik dan ook niet.
Dat kan, beter zou zijn als je vriendin jou als vertrouwenspersoon aanwijst.quote:
[..]
kan ik als relatieve buitenstaander de artsen dan onder druk zetten om het alsnog meteen en zelf te vertellen?
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
En vergis je niet, iemand die te horen krijgt dat hij/zij gaat sterven gaat door zo'n emotionele ellende, die zit niet te wachten op ontboezemingen waar ze niets meer mee kan
.
Lees deze eens heel goed door.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rouwverwerking dan weet je een klein beetje wat je te wachten staat en begrijp je waarom zo'n "oh ik moet je nog wat vertellen hihih" niet echt slim is van die moeder.
.
Lees deze eens heel goed door.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rouwverwerking dan weet je een klein beetje wat je te wachten staat en begrijp je waarom zo'n "oh ik moet je nog wat vertellen hihih" niet echt slim is van die moeder.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:49 schreef ShadyLane het volgende:
Ik zou de taak terugschuiven naar waar ie hoort: de moeder. Dit is helemaal niet aan jou.
"Ignorance is the night of the mind, but a night without moon and star."
Hoe gaat dat in werking, letterlijk op een arts afstappen en dit vragen als patiënt?quote:
[..]
Dat kan, beter zou zijn als je vriendin jou als vertrouwenspersoon aanwijst.
Ik ga het morgen even goed doorlezen, vandaag wat tijd met der doorgebracht, was wel fijn.quote:
En vergis je niet, iemand die te horen krijgt dat hij/zij gaat sterven gaat door zo'n emotionele ellende, die zit niet te wachten op ontboezemingen waar ze niets meer mee kan
.
Lees deze eens heel goed door.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rouwverwerking dan weet je een klein beetje wat je te wachten staat en begrijp je waarom zo'n "oh ik moet je nog wat vertellen hihih" niet echt slim is van die moeder.
Ik heb geen arts, of der moeder kunnen spreken, maar wat over hier en daar gepraat, volgens mij vermoed ze wel het een en ander omdat ze geen wekelijks urine en bloed hebben afgenomen. Ik heb wel enig aanstalten gedaan om mijn mond open te doen, maar ze had zoveel te vertellen en wou haar niet onderbreken. Ik zie haar dinsdag weer, hoop in tussentijd wat met haar moeder af te spreken om te kijken of ik wat in tussentijd kan afspreken met betrekking tot het informatie winnen of kijken wie wat gaat doen etc,
Mmm de moeder wil dus een paar weken voor de dood van haar dochter nog even het resterend leven van haar wat al heftig genoeg is nog meer door de war schoppen.
Netjes heeeel netjes ( ahum.....)
Ik zou naar de moeder gaan en zeggen als jij vindt dat je deze boodschap haar nu nog moet brengen, mag je dat zelf doen.
Laat dat gedeelte dan los, want eigenlijk heeft t niets met jou te maken.
Concentreer je op de laatste weken met je vriendin.Praat over jullie, over haar, haar dood, haar begrafenis.
je bent tenslotte HAAR vriend(in), wees er dus voor haar.
Mocht de moeder haar alsnog dit nieuws vertellen, dan kan je er alsnog met haar over praten.
Wat betreft haar naderende dood, je zou haar kunnen vragen wat ze zelf denkt.
Wat ik niet begrijp is dat er geen arts is die haar dit verteld, dat is toch normaal gesproken wel de procedure?
Netjes heeeel netjes ( ahum.....)
Ik zou naar de moeder gaan en zeggen als jij vindt dat je deze boodschap haar nu nog moet brengen, mag je dat zelf doen.
Laat dat gedeelte dan los, want eigenlijk heeft t niets met jou te maken.
Concentreer je op de laatste weken met je vriendin.Praat over jullie, over haar, haar dood, haar begrafenis.
je bent tenslotte HAAR vriend(in), wees er dus voor haar.
Mocht de moeder haar alsnog dit nieuws vertellen, dan kan je er alsnog met haar over praten.
Wat betreft haar naderende dood, je zou haar kunnen vragen wat ze zelf denkt.
Wat ik niet begrijp is dat er geen arts is die haar dit verteld, dat is toch normaal gesproken wel de procedure?
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Mocht ik ooit terminaal zijn zou ik er absoluut niet op zitten te wachten dingen te horen die het beeld van mijn leven totaal overhoop gooien. Echt niet. Laat mij maar lekker sterven met het idee dat ik mijn vader altijd gekend heb en dat ik nooit een zusje heb gehad. Die informatie is echt totaal niet relevant.
Die moeder vraagt je dit alleen omdat ze er dan zelf makkelijker vanaf denkt te komen. Het zal bij haar altijd blijven knagen dat ze het nooit heeft durven vertellen. Dat ongetwijfeld. Toch vind ik dat een veel betere optie dan degene die zij nu oppert.
Sterkte.
Die moeder vraagt je dit alleen omdat ze er dan zelf makkelijker vanaf denkt te komen. Het zal bij haar altijd blijven knagen dat ze het nooit heeft durven vertellen. Dat ongetwijfeld. Toch vind ik dat een veel betere optie dan degene die zij nu oppert.
Sterkte.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Sterkte TS. zo'n goede vriend/vriendin verliezen is echt zwaar kut. Hoop dat je nog wat ''goede'' momenten met haar zal doorbrengen.
Dit dus. Die moeder is gewoon een egoïst en niet alleen die moeder. Mensen zijn niet eerlijk omdat ze zo eerlijk zijn. Mensen zijn eerlijk omdat ze egoïstisch zijn.quote:Op zaterdag 10 juli 2010 23:33 schreef Karammel het volgende:
Mocht ik ooit terminaal zijn zou ik er absoluut niet op zitten te wachten dingen te horen die het beeld van mijn leven totaal overhoop gooien. Echt niet. Laat mij maar lekker sterven met het idee dat ik mijn vader altijd gekend heb en dat ik nooit een zusje heb gehad. Die informatie is echt totaal niet relevant.
Die moeder vraagt je dit alleen omdat ze er dan zelf makkelijker vanaf denkt te komen. Het zal bij haar altijd blijven knagen dat ze het nooit heeft durven vertellen. Dat ongetwijfeld. Toch vind ik dat een veel betere optie dan degene die zij nu oppert.
Sterkte.
Kerel, ten eerste sterkte in dit hele onderwerp want het is vast niet makkelijk!
Als ik jou was zou ik het wel zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Ik denk dat ze het ook liever van jou hoort dan van een arts die zijn werk doet, hoe ervaren hij ook is. Jij kan haar dan gelijk steunen en troosten. Met slecht nieuws wil iedereen altijd gelijk een arm om zich heen hebben, jij kan die persoon zijn!
Wat betreft het vreemdgaan van haar moeder zou ik echt niet vertellen. Nu sterft ze in ieder geval met een gerust hart en geen laatste stress-momenten, zulke dingen werken alleen maar averechts. Nu denkt ze dat ze toch een goed leven heeft gehad en dan kan ze haar eigen boekje sluiten. Wanneer je het verteld open je weer een heel nieuw hoofdstuk in het boekje wat ze echt niet kan gebruiken wanneer ze te horen heeft gekregen dat ze gaat sterven. Dat is veel te veel om te verwerken in zo'n korte tijd.
Je moet zo spoedig mogelijk naar een arts gaan om te informeren en de situatie uit te leggen. Zeg dat de moeder je heeft gevraagd het slechte nieuws te brengen, en vraag advies. Misschien is het zelfs een slim idee om samen met een arts het slechte nieuws te brengen die op de achtergrond staat. Mocht ze vragen hebben kan die bijspringen.
Maar ik zou haar afscheid zo goed en positief mogelijk maken, haal geen oude koeien uit de sloot, dat is het laatste wat ze kan gebruiken..
Als ik jou was zou ik het wel zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Ik denk dat ze het ook liever van jou hoort dan van een arts die zijn werk doet, hoe ervaren hij ook is. Jij kan haar dan gelijk steunen en troosten. Met slecht nieuws wil iedereen altijd gelijk een arm om zich heen hebben, jij kan die persoon zijn!
Wat betreft het vreemdgaan van haar moeder zou ik echt niet vertellen. Nu sterft ze in ieder geval met een gerust hart en geen laatste stress-momenten, zulke dingen werken alleen maar averechts. Nu denkt ze dat ze toch een goed leven heeft gehad en dan kan ze haar eigen boekje sluiten. Wanneer je het verteld open je weer een heel nieuw hoofdstuk in het boekje wat ze echt niet kan gebruiken wanneer ze te horen heeft gekregen dat ze gaat sterven. Dat is veel te veel om te verwerken in zo'n korte tijd.
Je moet zo spoedig mogelijk naar een arts gaan om te informeren en de situatie uit te leggen. Zeg dat de moeder je heeft gevraagd het slechte nieuws te brengen, en vraag advies. Misschien is het zelfs een slim idee om samen met een arts het slechte nieuws te brengen die op de achtergrond staat. Mocht ze vragen hebben kan die bijspringen.
Maar ik zou haar afscheid zo goed en positief mogelijk maken, haal geen oude koeien uit de sloot, dat is het laatste wat ze kan gebruiken..
(zonder de pagina's tussen de eerste en deze te lezen)
Dus er worden hier drie leugens gepresenteerd:
- ze is terminaal
- ze heeft een andere vader
- ze heeft een (half?)zusje
de eerste is de enige echte doodzonde hier om verborgen te houden. Het is haar leven en zij behoort dan ook de persoon te zijn die de informatie krijgt of ze wel of niet nog verder kan leven en wat zij daar als gevolg uit trekt.
De andere twee zijn gewoon bijkomstigheden. Leuk om te weten.
Hoe dan ook wil de moeder het niet verbergen voor de dochter, maar wil ze waarschijnlijk puur de reactie van haar dochter ontlopen. Immers, zij heeft steeds nagelaten deze informatie te delen waar haar dochter eerder belang aan had gehad en dat ook nog steeds heeft, ondanks dat haar tijd ten einde loopt.
Er is ethisch gezien geen verschil tussen het vertellen met twee weken leven of dertig jaar leven.
Dus er worden hier drie leugens gepresenteerd:
- ze is terminaal
- ze heeft een andere vader
- ze heeft een (half?)zusje
de eerste is de enige echte doodzonde hier om verborgen te houden. Het is haar leven en zij behoort dan ook de persoon te zijn die de informatie krijgt of ze wel of niet nog verder kan leven en wat zij daar als gevolg uit trekt.
De andere twee zijn gewoon bijkomstigheden. Leuk om te weten.
Hoe dan ook wil de moeder het niet verbergen voor de dochter, maar wil ze waarschijnlijk puur de reactie van haar dochter ontlopen. Immers, zij heeft steeds nagelaten deze informatie te delen waar haar dochter eerder belang aan had gehad en dat ook nog steeds heeft, ondanks dat haar tijd ten einde loopt.
Er is ethisch gezien geen verschil tussen het vertellen met twee weken leven of dertig jaar leven.
Ik zou het persoonlijk niet vertellen, zij zal haar leven als een groot leugen gaan zien... althans dat zou ik hebben, ik kan natuurlijk niet voor haar praten... Het beste van de laatste periode maken... Ik heb veel mensen de afgelopen periodes verloren... Door kanker...quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:33 schreef Triggershot het volgende:
Sorry, ik moet dit even van me afschrijven. Ik kom net van het ziekenhuis, een vriendin opgezocht die zo goed als terminaal is en niet lang meer te leven zal hebben. Na een periode van maandenlange behandelingen en ingrepen zijn de artsen er toch niet in geslaagd om waar ze aan lijdt te stoppen. Wegens privacy en dat het nogal een gevoelig kwestie is wil ik hier niet te diep in gaan. Het komt er op neer dat een goede vriendin van me niet lang meer te leven heeft volgens de artsen en hier nog niet van op de hoogte is, dat ze de hoop zo goed als opgegeven hebben.
Ik ben jarenlang goed bevriend geweest met dit meisje en ze heeft / speelt een belangrijke rol in mijn leven, nu heeft haar moeder gevraagd het haar te vertellen omdat ze het niet aankan. Ook wil ze zeggen voor ze sterft dat ze eigenlijk een ander vader heeft en een zusje, ik raakte in schok toen ik het hoorde, bovenop dat ze niet lang meer te leven heeft, wou haar moeder uitschelden voor hoer, leugenaar, lafaard, maar ik kon het niet. Heb me ingehouden en stilletjes ingestemd met haar verzoek, ik wist niet hoe ik mij moest gedragen, wist me geen houding aan te nemen, ik knikte alleen maar.
Op der best zou ze nog maar een paar weken te leven hebben, of ze dat pijnloos doet of bewust is nog een geheel ander verhaal. Ik weet me geen raad, hoe en wat ik moet gaan doen. Hoe zeg ik tegen haar de waarheid en neem afscheid. Natuurlijk heeft ze er recht op, maar weet niet wat voor invloed het op haar zal hebben, in beide gevallen ontstaat er een schuldgevoel en twijfels. Ik zit echt helemaal vast en weet me geen kant op te gaan.
Wees een goed dier, trouw aan uw dierlijke instincten;)
Een sterk ik is een narcistische stoornis.
Een sterk ik is een narcistische stoornis.
WAt moet ze met die info over haar vader en zusje? Ze heeft niet meer de tijd om naar hen op zoek te gaan, dus je bezorgt haar alleen maar verdriet. Dat ma opeens last krijgt van schuldgevoek nu haar dochter op sterven ligt, is pech voor ma.
Ik ben niet labiel, ik ben emotioneel flexibel.
quote:Op woensdag 14 juli 2010 08:04 schreef Kimbell het volgende:
WAt moet ze met die info over haar vader en zusje? Ze heeft niet meer de tijd om naar hen op zoek te gaan, dus je bezorgt haar alleen maar verdriet. Dat ma opeens last krijgt van schuldgevoek nu haar dochter op sterven ligt, is pech voor ma.
Dat ze haar moeder nog even kan uitschelden voor leugenaar.
Dit is namelijk de soort reactie waar die moeder op rekent. Ze heeft dit uitbesteed onder de gedachte dat zij daarmee de gepaste verantwoordelijkheid heeft genomen. Dat is natuurlijk absoluut niet zo, maar zo legitimeert ze het waarschijnlijk wel. Nu zit een vriend opgezadeld met een ethisch dilemma wat waarschijnlijk in het voordeel van zwijgen wordt beslist. Hiermee is deze eeuwige zondebok geworden en deze vorm van geestelijke mishandeling gelegitimeerd en ontspringt de moeder de dans.
Dat in dit verhaal de artsen ook ernstige nalatigheid doen door de patiënt in kwestie haar conditie niet te vertellen en haar daarmee haar vrijheid (zelfbeschikking) ontnemen, komt daar nog eens bij.
Hier is geen halve of 'pragmatische' oplossing voor. De informatie zal simpelweg aan dat meisje moeten worden doorgegeven en de moeder ontmaskerd. Dat zij dit "zelf zou moeten doen" is de beste manier om het verstek te laten gaan en vervolgens de rest van het eigen leven door te brengen met "had ik maar....".
Dit is gewoon geestelijk misbruik en dat loopt nooit goed af, totdat je simpelweg datgene doet wat de situatie wegneemt en de verantwoordelijken ter verantwoording kan roepen.
Ik ben vandaag langs geweest in de middag, ze vroeg waarom ik zo afstandelijk deed.
Niet dat ik dit bewust deed of bewust was van dat ik dit deed, heb ik maar gezegd dat ik moe was van de tentamens afgelopen dagen. De artsen hebben haar moeder tot vrijdag gegeven om te zeggen dat de behandelingen geen vooruitgang hebben geboekt en dat ze ermee gaan staken zodat ze nog wat rustig haar 'laatste' tijd kan uitleven zoals zij dat zelf wil.
Haar moeder vroeg of ik al een beslissing had genomen en dat er niet veel tijd meer over was, tegelijkertijd zei ik dat ze beter zelf een besluit kon nemen dan op mij te wachten, dat ik aanwezig ben voor haar dochter en er niet ben om haar troep op te ruimen. Toch heb ik geen antwoord gegeven of ik het wel of niet ga zeggen. Verder ben ik er eerlijk gezegd nog niet uit van wat ik ga doen, wel heeft haar behandelende arts toegezegd dat ik ten alle tijden iemand kan inschakelen vanuit het ziekenhuis om haar en mij bij te staan bij het gesprek. De artsen zijn op de hoogte van een ander vader en zus inmiddels.
Niet dat ik dit bewust deed of bewust was van dat ik dit deed, heb ik maar gezegd dat ik moe was van de tentamens afgelopen dagen. De artsen hebben haar moeder tot vrijdag gegeven om te zeggen dat de behandelingen geen vooruitgang hebben geboekt en dat ze ermee gaan staken zodat ze nog wat rustig haar 'laatste' tijd kan uitleven zoals zij dat zelf wil.
Haar moeder vroeg of ik al een beslissing had genomen en dat er niet veel tijd meer over was, tegelijkertijd zei ik dat ze beter zelf een besluit kon nemen dan op mij te wachten, dat ik aanwezig ben voor haar dochter en er niet ben om haar troep op te ruimen. Toch heb ik geen antwoord gegeven of ik het wel of niet ga zeggen. Verder ben ik er eerlijk gezegd nog niet uit van wat ik ga doen, wel heeft haar behandelende arts toegezegd dat ik ten alle tijden iemand kan inschakelen vanuit het ziekenhuis om haar en mij bij te staan bij het gesprek. De artsen zijn op de hoogte van een ander vader en zus inmiddels.
Ik weet niet of ik het middels een experiment kan vertellen als ik het ga vertellen. Aan haar vraag of ik het aan een vriend zou moeten vertellen dat hij een ander vader heeft voor hij permanent emigreert naar een ander land. Aan de andere kant wil ik haar niet met dilemma's en emotionele verhalen opzadelen in haar conditie.
quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:35 schreef Triggershot het volgende:
Ik weet niet of ik het middels een experiment kan vertellen als ik het ga vertellen. Aan haar vraag of ik het aan een vriend zou moeten vertellen dat hij een ander vader heeft voor hij permanent emigreert naar een ander land. Aan de andere kant wil ik haar niet met dilemma's en emotionele verhalen opzadelen in haar conditie.
Dat lijkt mij heel dom. Zeker als je het dan uiteindelijk ook zou vertellen...
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Klopt, lijkt mij ook niet bijster slim, wel denk ik haar zo te kunnen peilen.quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:38 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
[..]
Dat lijkt mij heel dom. Zeker als je het dan uiteindelijk ook zou vertellen...
Toch niet helemaal dezelfde situatie lijkt me. Hij kan dan nog best contact opnemen met zijn pa.quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:35 schreef Triggershot het volgende:
Ik weet niet of ik het middels een experiment kan vertellen als ik het ga vertellen. Aan haar vraag of ik het aan een vriend zou moeten vertellen dat hij een ander vader heeft voor hij permanent emigreert naar een ander land. Aan de andere kant wil ik haar niet met dilemma's en emotionele verhalen opzadelen in haar conditie.
quote:
[..]
Klopt, lijkt mij ook niet bijster slim, wel denk ik haar zo te kunnen peilen.
Zou het uitmaken denk je?
Volgens mij zal ze sowieso mentaal helemaal kapot gaan. Eerst al dat ze zal sterven en dan ook nog eens over haar vader en broer... Het is heel simpel: Wil je haar nog meer de vernieling in helpen door het te vertellen, over haar vader en broer, of wil je dat niet en laat je het die moeder doen. Dan blijf jij een neutrale factor en kan jij haar steunen als haar moeder het verteld heeft. Of niet. En dan is er wat dat betreft niets aan de hand.
Het zou mij beter lijken niets te vertellen. Laat het die artsen dan doen of zo. Blijf bij je rol als goede vriend en ga niet op de stoel van die artsen of haar moeder zitten.
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Klopt, alleen ben ik bang dat ik wanneer ik over een terminaal voorbeeld begin wanneer ik haar alleen wil peilen teveel argwaan wek. Een vergelijkbaar situatie is het zeker niet, maar zou niet weten hoe ik haar anders kan peilen.quote:
[..]
Toch niet helemaal dezelfde situatie lijkt me. Hij kan dan nog best contact opnemen met zijn pa.
Geen idee en klopt, zijn allemaal scenario's die door mijn hoofd spoken over wat het beste qua aanpak zou zijn. Met name omdat er meerdere mensen betrokken zijn en ik of zij het beter kunnen. Ik ben wel blij dat de artsen consequent hebben gehandeld en haar moeder een zogenaamd deadline hebben gegeven over haar behandeling en resultaten.quote:
[..]
Zou het uitmaken denk je?
Volgens mij zal ze sowieso mentaal helemaal kapot gaan. Eerst al dat ze zal sterven en dan ook nog eens over haar vader en broer... Het is heel simpel: Wil je haar nog meer de vernieling in helpen door het te vertellen, over haar vader en broer, of wil je dat niet en laat je het die moeder doen. Dan blijf jij een neutrale factor en kan jij haar steunen als haar moeder het verteld heeft. Of niet. En dan is er wat dat betreft niets aan de hand.
Het zou mij beter lijken niets te vertellen. Laat het die artsen dan doen of zo. Blijf bij je rol als goede vriend en ga niet op de stoel van die artsen of haar moeder zitten.
Qua troosten zal ik haar natuurlijk bijstaan, ook al is ze boos, maar het punt is dat als ze vraagt of ik het wist wanneer ze het van een ander heeft ga ik niet liegen tegen haar.
Als haar moeder wil dat ze de waarheid weet, dan moet ze dat zelf maar vertellen. Ik vind ook dat jij deze verantwoordelijkheid niet zou moeten dragen, dit zijn familie-aangelegenheden en daar hebben buitenstaanders niets mee te maken. Ongeacht of jouw vriendin recht heeft op de waarheid zo in haar laatste weken, het zijn jouw zaken niet. Die moeder is gewoon een laf kreng die zelf d'r boontjes maar moet doppen. En anders kan jouw vriendin in vrede sterven.
Resistance is futile.
Ik zou het wel vertellen. Die rare moeder heeft het jou nu eenmaal verteld en je daarmee medeplichtig gemaakt in een leugen. Eerlijk of niet, het is zo en het staat niet meer los van jou.
Als jij nog oprecht afscheid wil nemen dan kan zoiets niet tussen jullie in staan. Ze merkt nu al aan je dat er iets is.
En bovendien.. als jij in haar positie zat, zou jij dan willen dat zoiets voor je verzwegen werd? In het licht van de dood ziet alles er anders uit en kan zoiets best wel eens veel rustiger opgevat worden dan je anders zou verwachten...
Als jij nog oprecht afscheid wil nemen dan kan zoiets niet tussen jullie in staan. Ze merkt nu al aan je dat er iets is.
En bovendien.. als jij in haar positie zat, zou jij dan willen dat zoiets voor je verzwegen werd? In het licht van de dood ziet alles er anders uit en kan zoiets best wel eens veel rustiger opgevat worden dan je anders zou verwachten...
Maar waarom vertellen de artsen ( desnoods met jou of een hulpverlener erbij ) niet zelf dat ze met de behandeling gaan stoppen?
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Dat dus. Of de moeder voor het blok zetten wanneer jullie beiden bij haar op bezoek zijn (dat zou je zo kunnen plannen).quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:49 schreef ShadyLane het volgende:
Ik zou de taak terugschuiven naar waar ie hoort: de moeder. Dit is helemaal niet aan jou.
Beginnen te zeggen dat "haar moeder haar iets te vertellen heeft"...
Weet ik ook niet precies, denk wel dat haar moeder wat er mee te maken heeft, terechte vraag.quote:
Maar waarom vertellen de artsen ( desnoods met jou of een hulpverlener erbij ) niet zelf dat ze met de behandeling gaan stoppen?
Sorry, niks behalve de OP gelezen.
Bekijk het heel praktisch: wat voor nut heeft het nog om die informatie te vertellen? Wordt daarmee een betere situatie gecreëerd? In mijn ogen niet. Dus waarom vertellen?
Als je de waarheid puur vertelt om je eigen geweten te sussen, dan ben je ergens zelfs vrij egoïstisch bezig. Zij heeft er niks aan, jij hebt waarschijnlijk ruzie met de moeder en haalt gezeik op je nek.
[ Bericht 33% gewijzigd door #ANONIEM op 14-07-2010 21:26:30 ]
Bekijk het heel praktisch: wat voor nut heeft het nog om die informatie te vertellen? Wordt daarmee een betere situatie gecreëerd? In mijn ogen niet. Dus waarom vertellen?
Als je de waarheid puur vertelt om je eigen geweten te sussen, dan ben je ergens zelfs vrij egoïstisch bezig. Zij heeft er niks aan, jij hebt waarschijnlijk ruzie met de moeder en haalt gezeik op je nek.
[ Bericht 33% gewijzigd door #ANONIEM op 14-07-2010 21:26:30 ]
|
|
