R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Laat de moeder dit maar vertellen. Of liever overtuig haar dat ze dit niet moet doen. Beetje op het laatste moment de dochter nog met dit nieuws opzadelen. 
Lijkt me ook. Ik vermoed dat artsen, hoe vervelend dit soort zaken ook zijn, wel de ervaring hebben om het patiënten mede te delen.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:01 schreef Zwansen het volgende:
Huh, dit is toch de taak van de artsen?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Ik geloof vast dat je een heel goede vriend bent maar dit melden is niet zomaar iets. Ik zou haar moeder daarnaast ook haar eigen straatje schoon laten vegen en jij kan daarna als goede vriend voor beide situaties dan weer de goede vriend zijn door er met haar over te praten.
To most Christians, the Bible is like a software license. Nobody actually reads it. They just scroll down to the bottom and click "I agree."
#allmightygod
#allmightygod
Het gaat hier niet om dat de artsen tegen haar zeggen dat wat ze heeft dodelijk is, dat wist ze al. Het gaat erom dat er wordt verteld dat de behandelingen en ingrepen die ze laatste tijd is ondergaan niet hebben gebaat en dat het alleen maar erger wordt. Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:01 schreef Zwansen het volgende:
Huh, dit is toch de taak van de artsen?
Raar dat jij degene bent die moet zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Of heb je het nu alleen over dat andere?
Natuurlijk kan en zullen de artsen het zeggen wat de ontwikkelingen zijn als de moeder het niet zelf regelt. Maar dan vertel ik het liever zelf dan dat ze het via zo een formeel gesprek het hoort, van iemand die zijn 'werk' doet. En ja dat andere speelt ook een belangrijk rol. Ik zou het niet later willen vertellen, als ik diegene ben die het vertelt zeg ik denk ik alles tegelijk.
Stel het wordt haar verteld, is er dan ook gelegenheid dat ze haar biologische vader en zus nog leert kennen? Weten die twee ook van de situatie? Weet haar vermeende vader ervan? Ik zou dat wel meenemen in het verhaal. Het stopt natuurlijk niet bij de mededeling alleen.
The love you take is equal to the love you make.
Nee precies, zie ook .quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:15 schreef Lienekien het volgende:
Stel het wordt haar verteld, is er dan ook gelegenheid dat ze haar biologische vader en zus nog leert kennen? Weten die twee ook van de situatie? Weet haar vermeende vader ervan? Ik zou dat wel meenemen in het verhaal. Het stopt natuurlijk niet bij de mededeling alleen.
Ik zou het niet vertellen, maar ik zou die moeder wel vertellen dat ik het niet ging vertellen zodat ze alsnog de kans had het zelf te doen.
Naar mijn idee wil die moeder het niet aan haar dochter vertellen vanwege de dochter zelf (want dan wil je er toch zelf mee komen) maar puur om nog snel even haar eigen stoepje schoon te vegen. Zodat de moeder zich niet schuldig hoeft te voelen.
Mijn prioriteit zou liggen bij de gevoelens van mn vriendin, niet bij de gevoelens van de moeder van mn vriendin. Als die vindt dat ze het moet weten mag ze het fijn zelf vertellen.
Ik zou zelf zoiets hebben van dat ik liever bezig zou willen zijn met afscheid nemen van wat ik had in mn leven, dan mn laatste weken bezig zijn met me druk maken over wat ik had kunnen hebben.
Naar mijn idee wil die moeder het niet aan haar dochter vertellen vanwege de dochter zelf (want dan wil je er toch zelf mee komen) maar puur om nog snel even haar eigen stoepje schoon te vegen. Zodat de moeder zich niet schuldig hoeft te voelen.
Mijn prioriteit zou liggen bij de gevoelens van mn vriendin, niet bij de gevoelens van de moeder van mn vriendin. Als die vindt dat ze het moet weten mag ze het fijn zelf vertellen.
Ik zou zelf zoiets hebben van dat ik liever bezig zou willen zijn met afscheid nemen van wat ik had in mn leven, dan mn laatste weken bezig zijn met me druk maken over wat ik had kunnen hebben.
Ik heb geen advies voor je. Wel lijkt het me dat de enige die iets positiefs overhoudt aan het delen van de informatie over haar vader en zusje haar moeder is. Die is het dan namelijk kwijt. Welk nut heeft het om iemand die op sterven ligt op te zadelen met zoveel informatie waar ze niets meer mee kan? De termijn is gewoon te kort.
Coincidence
Makes sense
Only with you
Makes sense
Only with you
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:13 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het gaat hier niet om dat de artsen tegen haar zeggen dat wat ze heeft dodelijk is, dat wist ze al. Het gaat erom dat er wordt verteld dat de behandelingen en ingrepen die ze laatste tijd is ondergaan niet hebben gebaat en dat het alleen maar erger wordt. Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.
Natuurlijk kan en zullen de artsen het zeggen wat de ontwikkelingen zijn als de moeder het niet zelf regelt. Maar dan vertel ik het liever zelf dan dat ze het via zo een formeel gesprek het hoort, van iemand die zijn 'werk' doet. En ja dat andere speelt ook een belangrijk rol. Ik zou het niet later willen vertellen, als ik diegene ben die het vertelt zeg ik denk ik alles tegelijk.
There is no love sincerer than the love of food.
Helemaal mee eens.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:20 schreef MinderMutsig het volgende:
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.
Ik denk ook dat als iemand het niet ziet aankomen er best kans is dat ze je gewoon niet gelooft, denkt dat jij het verkeerd begrepen hebt, in ontkenning gaat. Van een arts geloof je het eerder.
quote:
[..]
Zij is opgenomen met het idee dat het alleen maar beter kan en zal gaan, dat was de reden waarom ze instemde.
Wat slordig.
Door wie is haar dat verteld dan?
In dit soort gevallen zullen ze , horen ze, altijd een slag om de arm houden.
Maar goed, als het meisje uitbehandeld is, zal haar dat asap verteld moeten worden, door wie dan ook Trigger.
Hier moet niet te lang mee gewacht worden.
Ze lijkt me niet dom en zal absoluut de signalen rondom haar heen opvangen.
Raar dat de behandelend artsen het haar niet verteld hebben?
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Sterkte Triggershot. 
Ik durf eigenlijk geen raad te geven, want ik denk dat jij of haar moeder het beste kunnen inschatten of ze zulk nieuws zou willen weten of niet. Maar leuk zal het niet zijn om te horen. En het klinkt inderdaad een beetje alsof haar moeder de lasten op jou afschuift. Het is ook goed mogelijk dat je vriendin na het horen van het nieuws echt heel kwaad zal zijn op haar moeder, en terecht lijkt me. De vraag is natuurlijk of die klap en de ruzie het allemaal waard zullen zijn, puur zo dat ze de waarheid kan weten.
In elk geval veel succes wat je ook beslist.
Het zou gepaster zijn als haar moeder het zou vertellen, maar als jullie echt zo hecht zijn en jij het denkt aan te kunnen, kan je het natuurlijk zeggen. Maar als ze het van jou hoort kan ze zich ook nóg meer bedrogen gaan voelen.
Erg lastige situatie, er is jammer genoeg geen makkelijke optie.
Ik durf eigenlijk geen raad te geven, want ik denk dat jij of haar moeder het beste kunnen inschatten of ze zulk nieuws zou willen weten of niet. Maar leuk zal het niet zijn om te horen. En het klinkt inderdaad een beetje alsof haar moeder de lasten op jou afschuift. Het is ook goed mogelijk dat je vriendin na het horen van het nieuws echt heel kwaad zal zijn op haar moeder, en terecht lijkt me. De vraag is natuurlijk of die klap en de ruzie het allemaal waard zullen zijn, puur zo dat ze de waarheid kan weten.
In elk geval veel succes wat je ook beslist.
Het zou gepaster zijn als haar moeder het zou vertellen, maar als jullie echt zo hecht zijn en jij het denkt aan te kunnen, kan je het natuurlijk zeggen. Maar als ze het van jou hoort kan ze zich ook nóg meer bedrogen gaan voelen.Erg lastige situatie, er is jammer genoeg geen makkelijke optie.
Denk dat het voor haar ook niet erg prettig was.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:17 schreef snakelady het volgende:
[..]
Inderdaad, in mijn omgeving lag een man op sterven, zijn vrouw heeft op zijn sterfbed verteld dat ze een paar jaar daarvoor vreemd is gegaan, ze kon en wilde het niet meer voor zich houden.
Uiteindelijk is de man gestorven zonder zijn vrouw er bij, dat wilde hij niet....
Denk dat het prettiger voor hem was geweest als ze het niet had verteld en nog volledig van haar had gehouden zonder boosheid.
En zoiets opbiechten heeft ook geen enkele meerwaarde eigenlijk, behalve dan geweten sussen.
De vraag is wel: zou zij het willen weten? Het is moeilijk in te schatten wat de meerwaarde ervan is als je de persoon in kwestie niet kent. Maar ze zal waarschijnlijk wel 'gelukkiger' sterven als je het haar niet verteld ja...quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:48 schreef Maanvis het volgende:
Sterkte... En laat haar maar niets weten. Wat is de meerwaarde voor dat meisje?
Edit: Dat ze dood gaat kun je haar wel vertellen, maar niet dat van die andere vader en zusje...
Ik vind die moeder echt een egoïstisch kutwijf eigenlijk.
Van wat ik heb begrepen haar moeder in overleg met haar behandelende artsen, niet zo zeer onder valse voorwendselen, maar eerder het idee dat het alleen maar beter kan gaan. Het probleem is dat als ik het zou vertellen - noodgedwongen - ik niet eens überhaupt kan zeggen wat er 'mis' is gegaan. Haar vragen niet kan beantwoorden mochten die rijzen etc. Ik vermoed dat de moeder veel invloed uitoefent op wat haar dochter ( niet ) hoort. Dat ze wel het een en ander vermoed ( vriendin ) denk ik ook wel, ze vroeg me waarom ik gister zo laat nog bij der was na zo een lange tijd, zei dat ik der opzocht, maar of ze overtuigd was is een tweede.quote:
[..]
Wat slordig.
Door wie is haar dat verteld dan?
In dit soort gevallen zullen ze , horen ze, altijd een slag om de arm houden.
Maar goed, als het meisje uitbehandeld is, zal haar dat asap verteld moeten worden, door wie dan ook Trigger.
Hier moet niet te lang mee gewacht worden.
Ze lijkt me niet dom en zal absoluut de signalen rondom haar heen opvangen.
Raar dat de behandelend artsen het haar niet verteld hebben?
Dat ze niet lang meer te leven heeft zou ik ook wel liever in een duaal gesprek willen doen ja, dat er iemand is die kan ingrijpen mocht er wat gebeuren, uitvoerig vragen kan beantwoorden etc. Maar er komen dus ook andere onderwerpen bij komen, waarvan ik niet weet of ze het wel op prijs zou stellen - als ze het al zou willen weten - dat ze het van een ander hoort dat ze een ander vader + zusje heeft etc.quote:Op donderdag 8 juli 2010 11:20 schreef MinderMutsig het volgende:
[..]
Diegene wiens werk het is, is wel getraind in het houden van slecht nieuws gesprekken en is in staat om eventuele vragen die ze heeft ook daadwerkelijk van antwoorden te voorzien. Juist daarom zijn zij er meer geschikt voor. Als jij er als emotionele steunpilaar bij wilt zijn of haar op wilt vangen nadien is dat natuurlijk alleen maar goed en daar zou ik dan ook afspraken over maken met de artsen maar het daadwerkelijk vertellen zou ik overlaten aan een professional.
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
A grand adventure has begun.
Meisje is bijna 22, denk wel dat mocht haar moeder geen gepast manier vinden om het te vertellen dat ze zelf wel de verantwoordelijkheid nemen. Ik heb geen idee wat de gesprekken tussen haar en de artsen zijn geweest, dus kan ik helaas niets over vertellen.quote:
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Ik denk dat sowieso het niet de vraag is wie het gaat vertellen, want jij kan dat niet doen. Ze zal veel vragen hebben waar jij lang niet altijd een antwoord op weet en als ze het via jou te horen moet krijgen zal ze zich door haar moeder nog meer bedrogen voelen. Dus ik denk dat je het beter niet kan doen.
De echte vraag is natuurlijk wel óf iemand het haar zou moeten vertellen. Het enige voordeel is eigenlijk dat ze dan de waarheid weet, maar daarnaast een hele waslijst met nadelen...
De echte vraag is natuurlijk wel óf iemand het haar zou moeten vertellen. Het enige voordeel is eigenlijk dat ze dan de waarheid weet, maar daarnaast een hele waslijst met nadelen...
Inderdaad, het is ook zoiets om dat pas te horen als iedereen het al lang weet...terwijl het om je eigen levensduur gaat.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:18 schreef Keshet het volgende:
Zonder even op de rest in de gaan: Hoe oud is 't meisje? Boven een bepaalde leeftijd beslist je moeder namelijk helemaal niet meer over wat jij wel of niet te horen krijgt over je medische behandeling c.q. vooruitzicht.
Ik geloof dat de grens bij 14 jaar ligt, maar dat weet ik niet zeker.
Wel apart trouwens, dat ze terminaal/opgegeven is en daar zelf niet van op de hoogte is.
Dát zou ik namelijk zelf wel willen weten.
Wat meteen ook een motivatie is zoals Yvonne het al zei om het asap te vertellen. Iig te beginnen met de medische toestand. Dan wel overleg met een behandelend arts dat het gesprek wellicht gepaard gaat met mij en een expert, of zonder een van ons beiden.quote:
[..]
Inderdaad, het is ook zoiets om dat pas te horen als iedereen het al lang weet...terwijl het om je eigen levensduur gaat.
Dat is wel zo verstandig ja.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:24 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Wat meteen ook een motivatie is zoals Yvonne het al zei om het asap te vertellen. Iig te beginnen met de medische toestand. Dan wel overleg met een behandelend arts dat het gesprek wellicht gepaard gaat met mij en een expert, of zonder een van ons beiden.
Nee, fijn is dat.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:21 schreef -Strawberry- het volgende:
Ik denk dat sowieso het niet de vraag is wie het gaat vertellen, want jij kan dat niet doen. Ze zal veel vragen hebben waar jij lang niet altijd een antwoord op weet en als ze het via jou te horen moet krijgen zal ze zich door haar moeder nog meer bedrogen voelen. Dus ik denk dat je het beter niet kan doen.
De echte vraag is natuurlijk wel óf iemand het haar zou moeten vertellen. Het enige voordeel is eigenlijk dat ze dan de waarheid weet, maar daarnaast een hele waslijst met nadelen...
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Sowieso, misschien ben ik paranoïde, maar ik vind het echt bizar dat een vrouw van 22 haar moeder alle gesprekken met de artsen laat voeren en dat ze daar blijkbaar zelf niet bij is.
Ook vind ik het ontzettend achterbaks van haar moeder om haar niet een reële schets van haar situatie te geven. (En nog steeds kan ik me echt niet voorstellen dat artsen, verpleegkundigen, etc. haar al dan niet bewust van haar situatie op de hoogte hebben gebracht.)
Ik vind het nogal wat dat 'iedereen', inclusief alle FOK!ker, op de hoogte zijn en zijzelf niet.
Disclaimer: Als ze door haar ziekte niet in staat is deze gesprekken te voeren dan heb ik niks gezegd.
A grand adventure has begun.
Ik doelde dan ook niet op het terminale gedeelte. Dat hoort ze gewoon te weten.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:27 schreef Keshet het volgende:
[..]
Nee, fijn is dat.
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Mijn post ging over het feit dat ze een andere vader en zelfs een zusje heeft. Sorry als dat niet duidelijk was.
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.quote:
[..]
Nee, fijn is dat.
Je takelt elke dag verder af en als je dan vragen aan je moeder stelt over hoe en wat, dan krijg je te horen: "Nee schat, 't gaat echt prima!" of: "De dokter weet niet wat je mankeert" etc. etc.
Sowieso, misschien ben ik paranoïde, maar ik vind het echt bizar dat een vrouw van 22 haar moeder alle gesprekken met de artsen laat voeren en dat ze daar blijkbaar zelf niet bij is.
Ook vind ik het ontzettend achterbaks van haar moeder om haar niet een reële schets van haar situatie te geven. (En nog steeds kan ik me echt niet voorstellen dat artsen, verpleegkundigen, etc. haar al dan niet bewust van haar situatie op de hoogte hebben gebracht.)
Ik vind het nogal wat dat 'iedereen', inclusief alle FOK!ker, op de hoogte zijn en zijzelf niet.
Disclaimer: Als ze door haar ziekte niet in staat is deze gesprekken te voeren dan heb ik niks gezegd.
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
|
|
