R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
Quousque tandem abutere, PvdA, patientia nostra?
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen over het openen van dit topic.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
Een goed woord voor haar moeder heb ik sowieso niet en dat menig FOK!ker het weet is natuurlijk mijn schuld. Ik heb ook mijn twijfels gehad of ik het hier wel wilde neerzetten, maar het heeft wel aan inzichten geholpen en ik doe er natuurlijk alles aan om haar privacy te waarborgen. Dit topic is meer 'mijn issue' waarom ik het heb geopend dan het over haar te hebben, ik kan het niet goed uitleggen denk ik, maar het was meer om het van mij af te schrijven.
Het is nou eenmaal een heel lastige situatie en een nog lastigere keuze die je moet maken. Dan is het niet zo vreemd dat je advies vraagt hier op een forum. Nu kan je in elk geval een weloverwogen beslissing nemen en daar gaat het om. Ik zou juist dankbaar zijn dat je er zo goed over nadenkt. Beter op deze manier dan later spijt hebben van een belissing omdat je bepaalde gevolgen niet had voorzien.
Ik heb er verder - gelukkig - geen ervaring mee, maar mij lijkt het ook heel ongebruikelijk...quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:44 schreef Sachertorte het volgende:
[..]
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).
Het is totaal niet logisch ook.
Maar is dit ook het geval wanneer ze al meegedeeld was dat ze zou sterven wanneer ze zich niet behandelen, worden de falende resultaten dan ook meteen meegedeeld, of wordt eerst de familie ingelicht? Op verschillende fora staat er namelijk dat eerst de familie wordt voorbereid?quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:44 schreef Sachertorte het volgende:
[..]
Ik kan je zeggen dat het absoluut zeer ongebruikelijk is dat de patient niet rechtstreeks te horen krijgt dat het een aflopende zaak is (tenzij comateus of heel jong ofzo).
quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:44 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Je hoeft je echt niet schuldig te voelen over het openen van dit topic.
Ik neem aan dat die vriendin volwassen is, dus dan vind ik het al vreemd dat ze zelf niet weet dat ze nog maar zo kort heeft, maar haar moeder wel....
Nog vreemder dat als haar moeder het niet wil vertellen er kennelijk geen arts beschikbaar is die dat kan doen, want dat de artsen het niet tegen je vriendin verteld hebben kan vrijwel alleen zijn op verzoek van de familie, dus dan vind ik het nogal wat om een vriend daarmee op te zadelen.
Overigens vind ik het volstrekt ongepast dat de moeder ook van jou verwacht dat je haar dochter even op de hoogte stelt van wie haar vader werkelijk is en dat er nog een zusje is dat ze niet kent.
Al met al vind ik dat de moeder een onredelijke hoeveelheid last op jouw schouders legt.
Hoe moeilijk het ook is zou ik tegen de moeder zeggen dat het jouw taak niet is, verzoeken of een arts je vriendin goed kan uitleggen wat de situatie precies is en wat ze nog kan verwachten, en niet het de kans lopen dat je vriendin jou in haar laatste levensdagen nog als boodschapper van het slechte nieuws gaat zien, want dat verdien je niet.
Sterkte
Nog vreemder dat als haar moeder het niet wil vertellen er kennelijk geen arts beschikbaar is die dat kan doen, want dat de artsen het niet tegen je vriendin verteld hebben kan vrijwel alleen zijn op verzoek van de familie, dus dan vind ik het nogal wat om een vriend daarmee op te zadelen.
Overigens vind ik het volstrekt ongepast dat de moeder ook van jou verwacht dat je haar dochter even op de hoogte stelt van wie haar vader werkelijk is en dat er nog een zusje is dat ze niet kent.
Al met al vind ik dat de moeder een onredelijke hoeveelheid last op jouw schouders legt.
Hoe moeilijk het ook is zou ik tegen de moeder zeggen dat het jouw taak niet is, verzoeken of een arts je vriendin goed kan uitleggen wat de situatie precies is en wat ze nog kan verwachten, en niet het de kans lopen dat je vriendin jou in haar laatste levensdagen nog als boodschapper van het slechte nieuws gaat zien, want dat verdien je niet.
Sterkte
Dat is een kwestie van omstandigheden wegen, maar de patient krijgt het uiteindelijk altijd te horen. Ook beslissingen over stoppen met behandelen worden altijd met de patient besproken.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:46 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Maar is dit ook het geval wanneer ze al meegedeeld was dat ze zou sterven wanneer ze zich niet behandelen, worden de falende resultaten dan ook meteen meegedeeld, of wordt eerst de familie ingelicht?
Dat lijkt me geen wet van meden en perzen.quote:Op verschillende fora staat er namelijk dat eerst de familie wordt voorbereid?
Quousque tandem abutere, PvdA, patientia nostra?
Lastige situatie! Niet echt netjes van die moeder om het bij jou neer te leggen. Natuurlijk blijft het haar taak om het te vertellen, maar als ze dit niet doet blijf jij met een dilemma zitten.
Je hebt zelf aangegeven dat je vindt dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat het misschien toch beter is dat ze het niet te weten komt. Je zou er voor kunnen kiezen om de situatie uit te leggen zoals deze is. Iemand heeft jou ineens opgezadeld met een dilemma. Jou oordeel, als goede vriend, is dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat ze er niets mee op gaat schieten. Dan kan ze zelf besluiten of ze de waarheid van je wil horen of dat ze het wil laten voor wat het is en vertrouwt op jou oordeel.
Je hebt zelf aangegeven dat je vindt dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat het misschien toch beter is dat ze het niet te weten komt. Je zou er voor kunnen kiezen om de situatie uit te leggen zoals deze is. Iemand heeft jou ineens opgezadeld met een dilemma. Jou oordeel, als goede vriend, is dat ze er recht op heeft om het te weten, maar dat ze er niets mee op gaat schieten. Dan kan ze zelf besluiten of ze de waarheid van je wil horen of dat ze het wil laten voor wat het is en vertrouwt op jou oordeel.
Assumption is the mother of all fuckups.
In het ene geval zal dat anders zijn dan in het andere geval, maar over het algemeen is men tegenwoordig een stuk opener en heeft men een stuk meer vertrouwen in de patiënt dan 40 jaar geleden.quote:Op donderdag 8 juli 2010 12:39 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Ik ben gisteravond ook wat aan het googlen geslagen, maar ik kan er niets over vinden, of het eerst aan de familie of aan het patient te vertellen een algemeen (on) geschreven beleid is. En of er iets is waar artsen of ouders aan moeten voldoen om het nog stil te houden ivm iets.
Dat bij een volwassen vrouw de familie op de hoogte is voordat zij het zelf weet lijkt me tegenwoordig redelijk uitzonderlijk, tenzij de patiënt erom gevraagd heeft de informatie eerst bij de familie te toetsen, zodat die kunnen beoordelen of de patiënt dat kan handelen.
Zo een meisje lijkt het me niet, ze heeft graag controle in eigen handen en wil weten waar ze aan toe is, zo ken ik haar tenminste, kan me niet voorstellen dat het in dit geval ander is. Wel ben ik bang dat mocht ik touw in handen nemen en het zelf haar willen vertellen, zonder dat ik weet dat haar moeder en de artsen hebben afgesproken dat mij niets inhoudelijks wordt meegedeeld en dat ik niet in de 'hogere' kringen kom omdat ik geen bloed van haar ben.quote:
[..]
In het ene geval zal dat anders zijn dan in het andere geval, maar over het algemeen is men tegenwoordig een stuk opener en heeft men een stuk meer vertrouwen in de patiënt dan 40 jaar geleden.
Dat bij een volwassen vrouw de familie op de hoogte is voordat zij het zelf weet lijkt me tegenwoordig redelijk uitzonderlijk, tenzij de patiënt erom gevraagd heeft de informatie eerst bij de familie te toetsen, zodat die kunnen beoordelen of de patiënt dat kan handelen.
Al met al begint het dus alleen maar lastiger te worden, behalve dat de moeder haar kennelijk in haar laatste levensdagen nog even op wil schepen met kennis waar ze niets mee kan (vader en zus ontmoeten zit er immers niet in) en waardoor haar hele leven zoals ze het kende eigenlijk een farce wordt, is de kans nu dus ook groot dat moeder en artsen beslissingen nemen (haar niet vertellen) waar zij niet voor gekozen zou hebben?
Darn, al met al komt het er dus eigenlijk op neer dat je haar moet gaan vertellen dat haar moeder niet alleen in het verleden de boel heeft lopen bespelen, maar dat nu dus kennelijk nog doet....
Ik weet niet, maar dit zou mij eigenlijk allemaal een stapje te ver gaan, IMHO vraagt moeder je simpelweg de complete bodem onder het bestaan van haar dochter weg te slaan
Wat een verschrikkelijke situatie om in te zitten, buiten je eigen verdriet over haar lijden om
Darn, al met al komt het er dus eigenlijk op neer dat je haar moet gaan vertellen dat haar moeder niet alleen in het verleden de boel heeft lopen bespelen, maar dat nu dus kennelijk nog doet....
Ik weet niet, maar dit zou mij eigenlijk allemaal een stapje te ver gaan, IMHO vraagt moeder je simpelweg de complete bodem onder het bestaan van haar dochter weg te slaan
Wat een verschrikkelijke situatie om in te zitten, buiten je eigen verdriet over haar lijden om
Het deel dat ze gaat overlijden misschien, wat ik wel heel vreemd vind want ik dacht dat een arts dat al deed. Maar het verhaal over de familie: Ik zou het niet doen. Ik zou haar het emotionele rust gunnen van het niet weten, je kan het iemand niet aandoen haar laatste weken iets dergelijks mee op te zadelen alleen maar omdat moeders daardoor rust heeft. Het feit dat zij rustig kan doodgaan zou voor mij al 100x meer waard zijn dan mijn eigen gemoedsrust.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:48 schreef vosss het volgende:
Ik zou het denk ik wel vertellen.
Als je het niet doet krijg je later misschien spijt of dat je later gaat denken van wat als ik het haar wel verteld had zegmaar.
Als jullie close waren snapt ze het best wel dat je niet anders kon.
Ofja, je kan het ook achterhouden natuurlijk, maar dan loop jij er de rest van je leven mee rond en het is heel cru, maar zij hoeft er maar een paar weken mee rond te "lopen".
Ik zou het gewoon vertellen
Ik zou het voor me houden. Je hebt er niks aan om het haar alsnog te vertellen en wie weet maakt het haar wel heel verdrietig. Eigenlijk wat Aneurism zegt dus.
[ Bericht 11% gewijzigd door goofy_goober op 08-07-2010 14:20:00 ]
[ Bericht 11% gewijzigd door goofy_goober op 08-07-2010 14:20:00 ]
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Ik snap trouwens ook niet goed hoe de gemoedsrust van moeder erbij gebaat is om haar dochter deze informatie vlak voor haar overlijden nog te geven. Misschien wordt haar dochter heel erg verdrietig en misschien wel zo boos dat ze haar moeder niet meer wil zien. Gaat dat dan niet zwaar op het gemoed van moeder drukken?
The love you take is equal to the love you make.
Die moeder is een egoïst en denk er niet bij na, die wilt nu gewoon van haar geheim af nu het nog kan, zodat zij verder in rust leeft, maar denkt niet aan de dochter, want ja, die gaat toch dood.. 
Ik zou d'r verdorie mijn gedacht eens goed gezegd hebben hierover moest ik in TS' zijn schoenen staan 
Ik zou d'r verdorie mijn gedacht eens goed gezegd hebben hierover moest ik in TS' zijn schoenen staan
Maar wat voor nut heeft dat nu nog voor het meisje en hoe weet je of zij het op dezelfde manier ervaart als jij? Ik begrijp werkelijk waar niet waarom die moeder dat aan haar dochter zou willen vertellen. Volgens mij is het juist een soort egoisme van haar kant. Het 'geheim' drukt natuurlijk al heel lang op haar en daar wil ze nu vanaf zijn. Terwijl die dochter er eigenlijk weinig/niets aan heeft. Als zij het niet weet is het toch gewoon klaar? Zij zal niet verlangen naar de waarheid als ze niet weet dat dat waarheid is. Zo simpel is het. Dus ik weet niet of ik 'recht op waarheid' wel zo gepast is.quote:Op donderdag 8 juli 2010 01:03 schreef NotYou het volgende:
[..]
Ik zou zelf niet als een klein kind behandeld en vertroeteld willen worden, beschermd van de grote mensen wereld waarin shit nou eenmaal gebeurt. Als ik m'n leven lang voorgelogen ben over waar ik vandaan kom en wie mijn familie is, zou ik dat willen weten zelfs als ik op sterven lig.
Hangt trouwens wel enigszins van de leeftijd van het meisje af; is ze nog een kind dan zou verzwijgen eventueel nog een optie zijn, anders niet. Overigens zou ik al helemaal niet willen dat (iemand uit) mijn vriendengroep wel de waarheid over mij weet em ikzelf niet.
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
Inderdaad, dit vroeg ik mij ookal af.quote:Op donderdag 8 juli 2010 14:17 schreef Lienekien het volgende:
Ik snap trouwens ook niet goed hoe de gemoedsrust van moeder erbij gebaat is om haar dochter deze informatie vlak voor haar overlijden nog te geven. Misschien wordt haar dochter heel erg verdrietig en misschien wel zo boos dat ze haar moeder niet meer wil zien. Gaat dat dan niet zwaar op het gemoed van moeder drukken?
En god zag dat YouCanLeaveYourHeadOn gelijk had.
Lekker dilemma zeg.
Het al dan niet moeten vertellen in de laatste weken dat ze nog leeft lijkt me al iets om goed over na te denken aangezien je nooit weet hoe ze reageert, laat staan of jij degene bent die die boodschap moet verkondigen.
Ik heb zelf in een vergelijkbare situatie gezeten waarbij de tijdsduur zo'n 12 uur was om iets te kunnen vertellen en heb er uiteindelijk voor gekozen om dit niet te doen, puur een gevoelskwestie.
Denk dat je zelf ook zo moet handelen, gewoon puur op gevoel.
Het al dan niet moeten vertellen in de laatste weken dat ze nog leeft lijkt me al iets om goed over na te denken aangezien je nooit weet hoe ze reageert, laat staan of jij degene bent die die boodschap moet verkondigen.
Ik heb zelf in een vergelijkbare situatie gezeten waarbij de tijdsduur zo'n 12 uur was om iets te kunnen vertellen en heb er uiteindelijk voor gekozen om dit niet te doen, puur een gevoelskwestie.
Denk dat je zelf ook zo moet handelen, gewoon puur op gevoel.
Dat dus, ze kan feitelijk niets met die waarheid, behalve sterven met de wetenschap dat haar hele leven een leugen was.quote:
[..]
Maar wat voor nut heeft dat nu nog voor het meisje en hoe weet je of zij het op dezelfde manier ervaart als jij? Ik begrijp werkelijk waar niet waarom die moeder dat aan haar dochter zou willen vertellen. Volgens mij is het juist een soort egoisme van haar kant. Het 'geheim' drukt natuurlijk al heel lang op haar en daar wil ze nu vanaf zijn. Terwijl die dochter er eigenlijk weinig/niets aan heeft. Als zij het niet weet is het toch gewoon klaar? Zij zal niet verlangen naar de waarheid als ze niet weet dat dat waarheid is. Zo simpel is het. Dus ik weet niet of ik 'recht op waarheid' wel zo gepast is.
En dat alleen omdat de moeder last van haar geweten heeft??
Ik vind het nogal wat als die moeder haar stervende kind daar ook nog eens mee opscheept.
Ik heb nog even nagedacht, maar een ziekenhuis heeft een overeenkomst met een klant, een volwassen klant. Wat er met die klant gebeurd is tussen ziekenhuis en klant.
In principe had de moeder nooit voor de klant dit bericht mogen horen, er is immers geen overeenkomst tussen moeder en ziekenhuis.
Heel vreemd, de moeder is in deze een derde partij en had zo niet ingelicht mogen worden.
In principe had de moeder nooit voor de klant dit bericht mogen horen, er is immers geen overeenkomst tussen moeder en ziekenhuis.
Heel vreemd, de moeder is in deze een derde partij en had zo niet ingelicht mogen worden.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
kan ik als relatieve buitenstaander de artsen dan onder druk zetten om het alsnog meteen en zelf te vertellen?quote:
Ik heb nog even nagedacht, maar een ziekenhuis heeft een overeenkomst met een klant, een volwassen klant. Wat er met die klant gebeurd is tussen ziekenhuis en klant.
In principe had de moeder nooit voor de klant dit bericht mogen horen, er is immers geen overeenkomst tussen moeder en ziekenhuis.
Heel vreemd, de moeder is in deze een derde partij en had zo niet ingelicht mogen worden.
Goed punt, ik denk dat die moeder ook wel weet dat dit nieuws onmogelijk goed zal gaan vallen...quote:Op donderdag 8 juli 2010 14:17 schreef Lienekien het volgende:
Ik snap trouwens ook niet goed hoe de gemoedsrust van moeder erbij gebaat is om haar dochter deze informatie vlak voor haar overlijden nog te geven. Misschien wordt haar dochter heel erg verdrietig en misschien wel zo boos dat ze haar moeder niet meer wil zien. Gaat dat dan niet zwaar op het gemoed van moeder drukken?
Dus dan zit de kans erin dat haar dochter haar niet meer wil zien.
Waarom ze dan toch nu met dit nieuws aan komt zetten snap ik dan ook niet.
Dat kan, beter zou zijn als je vriendin jou als vertrouwenspersoon aanwijst.quote:
[..]
kan ik als relatieve buitenstaander de artsen dan onder druk zetten om het alsnog meteen en zelf te vertellen?
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
En vergis je niet, iemand die te horen krijgt dat hij/zij gaat sterven gaat door zo'n emotionele ellende, die zit niet te wachten op ontboezemingen waar ze niets meer mee kan
.
Lees deze eens heel goed door.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rouwverwerking dan weet je een klein beetje wat je te wachten staat en begrijp je waarom zo'n "oh ik moet je nog wat vertellen hihih" niet echt slim is van die moeder.
.
Lees deze eens heel goed door.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rouwverwerking dan weet je een klein beetje wat je te wachten staat en begrijp je waarom zo'n "oh ik moet je nog wat vertellen hihih" niet echt slim is van die moeder.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:49 schreef ShadyLane het volgende:
Ik zou de taak terugschuiven naar waar ie hoort: de moeder. Dit is helemaal niet aan jou.
"Ignorance is the night of the mind, but a night without moon and star."
Hoe gaat dat in werking, letterlijk op een arts afstappen en dit vragen als patiënt?quote:
[..]
Dat kan, beter zou zijn als je vriendin jou als vertrouwenspersoon aanwijst.
Ik ga het morgen even goed doorlezen, vandaag wat tijd met der doorgebracht, was wel fijn.quote:
En vergis je niet, iemand die te horen krijgt dat hij/zij gaat sterven gaat door zo'n emotionele ellende, die zit niet te wachten op ontboezemingen waar ze niets meer mee kan
.
Lees deze eens heel goed door.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rouwverwerking dan weet je een klein beetje wat je te wachten staat en begrijp je waarom zo'n "oh ik moet je nog wat vertellen hihih" niet echt slim is van die moeder.
Ik heb geen arts, of der moeder kunnen spreken, maar wat over hier en daar gepraat, volgens mij vermoed ze wel het een en ander omdat ze geen wekelijks urine en bloed hebben afgenomen. Ik heb wel enig aanstalten gedaan om mijn mond open te doen, maar ze had zoveel te vertellen en wou haar niet onderbreken. Ik zie haar dinsdag weer, hoop in tussentijd wat met haar moeder af te spreken om te kijken of ik wat in tussentijd kan afspreken met betrekking tot het informatie winnen of kijken wie wat gaat doen etc,
Mmm de moeder wil dus een paar weken voor de dood van haar dochter nog even het resterend leven van haar wat al heftig genoeg is nog meer door de war schoppen.
Netjes heeeel netjes ( ahum.....)
Ik zou naar de moeder gaan en zeggen als jij vindt dat je deze boodschap haar nu nog moet brengen, mag je dat zelf doen.
Laat dat gedeelte dan los, want eigenlijk heeft t niets met jou te maken.
Concentreer je op de laatste weken met je vriendin.Praat over jullie, over haar, haar dood, haar begrafenis.
je bent tenslotte HAAR vriend(in), wees er dus voor haar.
Mocht de moeder haar alsnog dit nieuws vertellen, dan kan je er alsnog met haar over praten.
Wat betreft haar naderende dood, je zou haar kunnen vragen wat ze zelf denkt.
Wat ik niet begrijp is dat er geen arts is die haar dit verteld, dat is toch normaal gesproken wel de procedure?
Netjes heeeel netjes ( ahum.....)
Ik zou naar de moeder gaan en zeggen als jij vindt dat je deze boodschap haar nu nog moet brengen, mag je dat zelf doen.
Laat dat gedeelte dan los, want eigenlijk heeft t niets met jou te maken.
Concentreer je op de laatste weken met je vriendin.Praat over jullie, over haar, haar dood, haar begrafenis.
je bent tenslotte HAAR vriend(in), wees er dus voor haar.
Mocht de moeder haar alsnog dit nieuws vertellen, dan kan je er alsnog met haar over praten.
Wat betreft haar naderende dood, je zou haar kunnen vragen wat ze zelf denkt.
Wat ik niet begrijp is dat er geen arts is die haar dit verteld, dat is toch normaal gesproken wel de procedure?
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Mocht ik ooit terminaal zijn zou ik er absoluut niet op zitten te wachten dingen te horen die het beeld van mijn leven totaal overhoop gooien. Echt niet. Laat mij maar lekker sterven met het idee dat ik mijn vader altijd gekend heb en dat ik nooit een zusje heb gehad. Die informatie is echt totaal niet relevant.
Die moeder vraagt je dit alleen omdat ze er dan zelf makkelijker vanaf denkt te komen. Het zal bij haar altijd blijven knagen dat ze het nooit heeft durven vertellen. Dat ongetwijfeld. Toch vind ik dat een veel betere optie dan degene die zij nu oppert.
Sterkte.
Die moeder vraagt je dit alleen omdat ze er dan zelf makkelijker vanaf denkt te komen. Het zal bij haar altijd blijven knagen dat ze het nooit heeft durven vertellen. Dat ongetwijfeld. Toch vind ik dat een veel betere optie dan degene die zij nu oppert.
Sterkte.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Sterkte TS. zo'n goede vriend/vriendin verliezen is echt zwaar kut. Hoop dat je nog wat ''goede'' momenten met haar zal doorbrengen.
Dit dus. Die moeder is gewoon een egoïst en niet alleen die moeder. Mensen zijn niet eerlijk omdat ze zo eerlijk zijn. Mensen zijn eerlijk omdat ze egoïstisch zijn.quote:Op zaterdag 10 juli 2010 23:33 schreef Karammel het volgende:
Mocht ik ooit terminaal zijn zou ik er absoluut niet op zitten te wachten dingen te horen die het beeld van mijn leven totaal overhoop gooien. Echt niet. Laat mij maar lekker sterven met het idee dat ik mijn vader altijd gekend heb en dat ik nooit een zusje heb gehad. Die informatie is echt totaal niet relevant.
Die moeder vraagt je dit alleen omdat ze er dan zelf makkelijker vanaf denkt te komen. Het zal bij haar altijd blijven knagen dat ze het nooit heeft durven vertellen. Dat ongetwijfeld. Toch vind ik dat een veel betere optie dan degene die zij nu oppert.
Sterkte.
Kerel, ten eerste sterkte in dit hele onderwerp want het is vast niet makkelijk!
Als ik jou was zou ik het wel zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Ik denk dat ze het ook liever van jou hoort dan van een arts die zijn werk doet, hoe ervaren hij ook is. Jij kan haar dan gelijk steunen en troosten. Met slecht nieuws wil iedereen altijd gelijk een arm om zich heen hebben, jij kan die persoon zijn!
Wat betreft het vreemdgaan van haar moeder zou ik echt niet vertellen. Nu sterft ze in ieder geval met een gerust hart en geen laatste stress-momenten, zulke dingen werken alleen maar averechts. Nu denkt ze dat ze toch een goed leven heeft gehad en dan kan ze haar eigen boekje sluiten. Wanneer je het verteld open je weer een heel nieuw hoofdstuk in het boekje wat ze echt niet kan gebruiken wanneer ze te horen heeft gekregen dat ze gaat sterven. Dat is veel te veel om te verwerken in zo'n korte tijd.
Je moet zo spoedig mogelijk naar een arts gaan om te informeren en de situatie uit te leggen. Zeg dat de moeder je heeft gevraagd het slechte nieuws te brengen, en vraag advies. Misschien is het zelfs een slim idee om samen met een arts het slechte nieuws te brengen die op de achtergrond staat. Mocht ze vragen hebben kan die bijspringen.
Maar ik zou haar afscheid zo goed en positief mogelijk maken, haal geen oude koeien uit de sloot, dat is het laatste wat ze kan gebruiken..
Als ik jou was zou ik het wel zeggen dat ze niet lang meer te leven heeft. Ik denk dat ze het ook liever van jou hoort dan van een arts die zijn werk doet, hoe ervaren hij ook is. Jij kan haar dan gelijk steunen en troosten. Met slecht nieuws wil iedereen altijd gelijk een arm om zich heen hebben, jij kan die persoon zijn!
Wat betreft het vreemdgaan van haar moeder zou ik echt niet vertellen. Nu sterft ze in ieder geval met een gerust hart en geen laatste stress-momenten, zulke dingen werken alleen maar averechts. Nu denkt ze dat ze toch een goed leven heeft gehad en dan kan ze haar eigen boekje sluiten. Wanneer je het verteld open je weer een heel nieuw hoofdstuk in het boekje wat ze echt niet kan gebruiken wanneer ze te horen heeft gekregen dat ze gaat sterven. Dat is veel te veel om te verwerken in zo'n korte tijd.
Je moet zo spoedig mogelijk naar een arts gaan om te informeren en de situatie uit te leggen. Zeg dat de moeder je heeft gevraagd het slechte nieuws te brengen, en vraag advies. Misschien is het zelfs een slim idee om samen met een arts het slechte nieuws te brengen die op de achtergrond staat. Mocht ze vragen hebben kan die bijspringen.
Maar ik zou haar afscheid zo goed en positief mogelijk maken, haal geen oude koeien uit de sloot, dat is het laatste wat ze kan gebruiken..
(zonder de pagina's tussen de eerste en deze te lezen)
Dus er worden hier drie leugens gepresenteerd:
- ze is terminaal
- ze heeft een andere vader
- ze heeft een (half?)zusje
de eerste is de enige echte doodzonde hier om verborgen te houden. Het is haar leven en zij behoort dan ook de persoon te zijn die de informatie krijgt of ze wel of niet nog verder kan leven en wat zij daar als gevolg uit trekt.
De andere twee zijn gewoon bijkomstigheden. Leuk om te weten.
Hoe dan ook wil de moeder het niet verbergen voor de dochter, maar wil ze waarschijnlijk puur de reactie van haar dochter ontlopen. Immers, zij heeft steeds nagelaten deze informatie te delen waar haar dochter eerder belang aan had gehad en dat ook nog steeds heeft, ondanks dat haar tijd ten einde loopt.
Er is ethisch gezien geen verschil tussen het vertellen met twee weken leven of dertig jaar leven.
Dus er worden hier drie leugens gepresenteerd:
- ze is terminaal
- ze heeft een andere vader
- ze heeft een (half?)zusje
de eerste is de enige echte doodzonde hier om verborgen te houden. Het is haar leven en zij behoort dan ook de persoon te zijn die de informatie krijgt of ze wel of niet nog verder kan leven en wat zij daar als gevolg uit trekt.
De andere twee zijn gewoon bijkomstigheden. Leuk om te weten.
Hoe dan ook wil de moeder het niet verbergen voor de dochter, maar wil ze waarschijnlijk puur de reactie van haar dochter ontlopen. Immers, zij heeft steeds nagelaten deze informatie te delen waar haar dochter eerder belang aan had gehad en dat ook nog steeds heeft, ondanks dat haar tijd ten einde loopt.
Er is ethisch gezien geen verschil tussen het vertellen met twee weken leven of dertig jaar leven.
Ik zou het persoonlijk niet vertellen, zij zal haar leven als een groot leugen gaan zien... althans dat zou ik hebben, ik kan natuurlijk niet voor haar praten... Het beste van de laatste periode maken... Ik heb veel mensen de afgelopen periodes verloren... Door kanker...quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:33 schreef Triggershot het volgende:
Sorry, ik moet dit even van me afschrijven. Ik kom net van het ziekenhuis, een vriendin opgezocht die zo goed als terminaal is en niet lang meer te leven zal hebben. Na een periode van maandenlange behandelingen en ingrepen zijn de artsen er toch niet in geslaagd om waar ze aan lijdt te stoppen. Wegens privacy en dat het nogal een gevoelig kwestie is wil ik hier niet te diep in gaan. Het komt er op neer dat een goede vriendin van me niet lang meer te leven heeft volgens de artsen en hier nog niet van op de hoogte is, dat ze de hoop zo goed als opgegeven hebben.
Ik ben jarenlang goed bevriend geweest met dit meisje en ze heeft / speelt een belangrijke rol in mijn leven, nu heeft haar moeder gevraagd het haar te vertellen omdat ze het niet aankan. Ook wil ze zeggen voor ze sterft dat ze eigenlijk een ander vader heeft en een zusje, ik raakte in schok toen ik het hoorde, bovenop dat ze niet lang meer te leven heeft, wou haar moeder uitschelden voor hoer, leugenaar, lafaard, maar ik kon het niet. Heb me ingehouden en stilletjes ingestemd met haar verzoek, ik wist niet hoe ik mij moest gedragen, wist me geen houding aan te nemen, ik knikte alleen maar.
Op der best zou ze nog maar een paar weken te leven hebben, of ze dat pijnloos doet of bewust is nog een geheel ander verhaal. Ik weet me geen raad, hoe en wat ik moet gaan doen. Hoe zeg ik tegen haar de waarheid en neem afscheid. Natuurlijk heeft ze er recht op, maar weet niet wat voor invloed het op haar zal hebben, in beide gevallen ontstaat er een schuldgevoel en twijfels. Ik zit echt helemaal vast en weet me geen kant op te gaan.
Wees een goed dier, trouw aan uw dierlijke instincten;)
Een sterk ik is een narcistische stoornis.
Een sterk ik is een narcistische stoornis.
WAt moet ze met die info over haar vader en zusje? Ze heeft niet meer de tijd om naar hen op zoek te gaan, dus je bezorgt haar alleen maar verdriet. Dat ma opeens last krijgt van schuldgevoek nu haar dochter op sterven ligt, is pech voor ma.
Ik ben niet labiel, ik ben emotioneel flexibel.
quote:Op woensdag 14 juli 2010 08:04 schreef Kimbell het volgende:
WAt moet ze met die info over haar vader en zusje? Ze heeft niet meer de tijd om naar hen op zoek te gaan, dus je bezorgt haar alleen maar verdriet. Dat ma opeens last krijgt van schuldgevoek nu haar dochter op sterven ligt, is pech voor ma.
Dat ze haar moeder nog even kan uitschelden voor leugenaar.
Dit is namelijk de soort reactie waar die moeder op rekent. Ze heeft dit uitbesteed onder de gedachte dat zij daarmee de gepaste verantwoordelijkheid heeft genomen. Dat is natuurlijk absoluut niet zo, maar zo legitimeert ze het waarschijnlijk wel. Nu zit een vriend opgezadeld met een ethisch dilemma wat waarschijnlijk in het voordeel van zwijgen wordt beslist. Hiermee is deze eeuwige zondebok geworden en deze vorm van geestelijke mishandeling gelegitimeerd en ontspringt de moeder de dans.
Dat in dit verhaal de artsen ook ernstige nalatigheid doen door de patiënt in kwestie haar conditie niet te vertellen en haar daarmee haar vrijheid (zelfbeschikking) ontnemen, komt daar nog eens bij.
Hier is geen halve of 'pragmatische' oplossing voor. De informatie zal simpelweg aan dat meisje moeten worden doorgegeven en de moeder ontmaskerd. Dat zij dit "zelf zou moeten doen" is de beste manier om het verstek te laten gaan en vervolgens de rest van het eigen leven door te brengen met "had ik maar....".
Dit is gewoon geestelijk misbruik en dat loopt nooit goed af, totdat je simpelweg datgene doet wat de situatie wegneemt en de verantwoordelijken ter verantwoording kan roepen.
Ik ben vandaag langs geweest in de middag, ze vroeg waarom ik zo afstandelijk deed.
Niet dat ik dit bewust deed of bewust was van dat ik dit deed, heb ik maar gezegd dat ik moe was van de tentamens afgelopen dagen. De artsen hebben haar moeder tot vrijdag gegeven om te zeggen dat de behandelingen geen vooruitgang hebben geboekt en dat ze ermee gaan staken zodat ze nog wat rustig haar 'laatste' tijd kan uitleven zoals zij dat zelf wil.
Haar moeder vroeg of ik al een beslissing had genomen en dat er niet veel tijd meer over was, tegelijkertijd zei ik dat ze beter zelf een besluit kon nemen dan op mij te wachten, dat ik aanwezig ben voor haar dochter en er niet ben om haar troep op te ruimen. Toch heb ik geen antwoord gegeven of ik het wel of niet ga zeggen. Verder ben ik er eerlijk gezegd nog niet uit van wat ik ga doen, wel heeft haar behandelende arts toegezegd dat ik ten alle tijden iemand kan inschakelen vanuit het ziekenhuis om haar en mij bij te staan bij het gesprek. De artsen zijn op de hoogte van een ander vader en zus inmiddels.
Niet dat ik dit bewust deed of bewust was van dat ik dit deed, heb ik maar gezegd dat ik moe was van de tentamens afgelopen dagen. De artsen hebben haar moeder tot vrijdag gegeven om te zeggen dat de behandelingen geen vooruitgang hebben geboekt en dat ze ermee gaan staken zodat ze nog wat rustig haar 'laatste' tijd kan uitleven zoals zij dat zelf wil.
Haar moeder vroeg of ik al een beslissing had genomen en dat er niet veel tijd meer over was, tegelijkertijd zei ik dat ze beter zelf een besluit kon nemen dan op mij te wachten, dat ik aanwezig ben voor haar dochter en er niet ben om haar troep op te ruimen. Toch heb ik geen antwoord gegeven of ik het wel of niet ga zeggen. Verder ben ik er eerlijk gezegd nog niet uit van wat ik ga doen, wel heeft haar behandelende arts toegezegd dat ik ten alle tijden iemand kan inschakelen vanuit het ziekenhuis om haar en mij bij te staan bij het gesprek. De artsen zijn op de hoogte van een ander vader en zus inmiddels.
Ik weet niet of ik het middels een experiment kan vertellen als ik het ga vertellen. Aan haar vraag of ik het aan een vriend zou moeten vertellen dat hij een ander vader heeft voor hij permanent emigreert naar een ander land. Aan de andere kant wil ik haar niet met dilemma's en emotionele verhalen opzadelen in haar conditie.
quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:35 schreef Triggershot het volgende:
Ik weet niet of ik het middels een experiment kan vertellen als ik het ga vertellen. Aan haar vraag of ik het aan een vriend zou moeten vertellen dat hij een ander vader heeft voor hij permanent emigreert naar een ander land. Aan de andere kant wil ik haar niet met dilemma's en emotionele verhalen opzadelen in haar conditie.
Dat lijkt mij heel dom. Zeker als je het dan uiteindelijk ook zou vertellen...
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Klopt, lijkt mij ook niet bijster slim, wel denk ik haar zo te kunnen peilen.quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:38 schreef Surveillance-Fiets het volgende:
[..]
Dat lijkt mij heel dom. Zeker als je het dan uiteindelijk ook zou vertellen...
Toch niet helemaal dezelfde situatie lijkt me. Hij kan dan nog best contact opnemen met zijn pa.quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:35 schreef Triggershot het volgende:
Ik weet niet of ik het middels een experiment kan vertellen als ik het ga vertellen. Aan haar vraag of ik het aan een vriend zou moeten vertellen dat hij een ander vader heeft voor hij permanent emigreert naar een ander land. Aan de andere kant wil ik haar niet met dilemma's en emotionele verhalen opzadelen in haar conditie.
quote:
[..]
Klopt, lijkt mij ook niet bijster slim, wel denk ik haar zo te kunnen peilen.
Zou het uitmaken denk je?
Volgens mij zal ze sowieso mentaal helemaal kapot gaan. Eerst al dat ze zal sterven en dan ook nog eens over haar vader en broer... Het is heel simpel: Wil je haar nog meer de vernieling in helpen door het te vertellen, over haar vader en broer, of wil je dat niet en laat je het die moeder doen. Dan blijf jij een neutrale factor en kan jij haar steunen als haar moeder het verteld heeft. Of niet. En dan is er wat dat betreft niets aan de hand.
Het zou mij beter lijken niets te vertellen. Laat het die artsen dan doen of zo. Blijf bij je rol als goede vriend en ga niet op de stoel van die artsen of haar moeder zitten.
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Klopt, alleen ben ik bang dat ik wanneer ik over een terminaal voorbeeld begin wanneer ik haar alleen wil peilen teveel argwaan wek. Een vergelijkbaar situatie is het zeker niet, maar zou niet weten hoe ik haar anders kan peilen.quote:
[..]
Toch niet helemaal dezelfde situatie lijkt me. Hij kan dan nog best contact opnemen met zijn pa.
Geen idee en klopt, zijn allemaal scenario's die door mijn hoofd spoken over wat het beste qua aanpak zou zijn. Met name omdat er meerdere mensen betrokken zijn en ik of zij het beter kunnen. Ik ben wel blij dat de artsen consequent hebben gehandeld en haar moeder een zogenaamd deadline hebben gegeven over haar behandeling en resultaten.quote:
[..]
Zou het uitmaken denk je?
Volgens mij zal ze sowieso mentaal helemaal kapot gaan. Eerst al dat ze zal sterven en dan ook nog eens over haar vader en broer... Het is heel simpel: Wil je haar nog meer de vernieling in helpen door het te vertellen, over haar vader en broer, of wil je dat niet en laat je het die moeder doen. Dan blijf jij een neutrale factor en kan jij haar steunen als haar moeder het verteld heeft. Of niet. En dan is er wat dat betreft niets aan de hand.
Het zou mij beter lijken niets te vertellen. Laat het die artsen dan doen of zo. Blijf bij je rol als goede vriend en ga niet op de stoel van die artsen of haar moeder zitten.
Qua troosten zal ik haar natuurlijk bijstaan, ook al is ze boos, maar het punt is dat als ze vraagt of ik het wist wanneer ze het van een ander heeft ga ik niet liegen tegen haar.
Als haar moeder wil dat ze de waarheid weet, dan moet ze dat zelf maar vertellen. Ik vind ook dat jij deze verantwoordelijkheid niet zou moeten dragen, dit zijn familie-aangelegenheden en daar hebben buitenstaanders niets mee te maken. Ongeacht of jouw vriendin recht heeft op de waarheid zo in haar laatste weken, het zijn jouw zaken niet. Die moeder is gewoon een laf kreng die zelf d'r boontjes maar moet doppen. En anders kan jouw vriendin in vrede sterven.
Resistance is futile.
Ik zou het wel vertellen. Die rare moeder heeft het jou nu eenmaal verteld en je daarmee medeplichtig gemaakt in een leugen. Eerlijk of niet, het is zo en het staat niet meer los van jou.
Als jij nog oprecht afscheid wil nemen dan kan zoiets niet tussen jullie in staan. Ze merkt nu al aan je dat er iets is.
En bovendien.. als jij in haar positie zat, zou jij dan willen dat zoiets voor je verzwegen werd? In het licht van de dood ziet alles er anders uit en kan zoiets best wel eens veel rustiger opgevat worden dan je anders zou verwachten...
Als jij nog oprecht afscheid wil nemen dan kan zoiets niet tussen jullie in staan. Ze merkt nu al aan je dat er iets is.
En bovendien.. als jij in haar positie zat, zou jij dan willen dat zoiets voor je verzwegen werd? In het licht van de dood ziet alles er anders uit en kan zoiets best wel eens veel rustiger opgevat worden dan je anders zou verwachten...
Maar waarom vertellen de artsen ( desnoods met jou of een hulpverlener erbij ) niet zelf dat ze met de behandeling gaan stoppen?
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Dat dus. Of de moeder voor het blok zetten wanneer jullie beiden bij haar op bezoek zijn (dat zou je zo kunnen plannen).quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:49 schreef ShadyLane het volgende:
Ik zou de taak terugschuiven naar waar ie hoort: de moeder. Dit is helemaal niet aan jou.
Beginnen te zeggen dat "haar moeder haar iets te vertellen heeft"...
Weet ik ook niet precies, denk wel dat haar moeder wat er mee te maken heeft, terechte vraag.quote:
Maar waarom vertellen de artsen ( desnoods met jou of een hulpverlener erbij ) niet zelf dat ze met de behandeling gaan stoppen?
Sorry, niks behalve de OP gelezen.
Bekijk het heel praktisch: wat voor nut heeft het nog om die informatie te vertellen? Wordt daarmee een betere situatie gecreëerd? In mijn ogen niet. Dus waarom vertellen?
Als je de waarheid puur vertelt om je eigen geweten te sussen, dan ben je ergens zelfs vrij egoïstisch bezig. Zij heeft er niks aan, jij hebt waarschijnlijk ruzie met de moeder en haalt gezeik op je nek.
[ Bericht 33% gewijzigd door #ANONIEM op 14-07-2010 21:26:30 ]
Bekijk het heel praktisch: wat voor nut heeft het nog om die informatie te vertellen? Wordt daarmee een betere situatie gecreëerd? In mijn ogen niet. Dus waarom vertellen?
Als je de waarheid puur vertelt om je eigen geweten te sussen, dan ben je ergens zelfs vrij egoïstisch bezig. Zij heeft er niks aan, jij hebt waarschijnlijk ruzie met de moeder en haalt gezeik op je nek.
[ Bericht 33% gewijzigd door #ANONIEM op 14-07-2010 21:26:30 ]
Plus dat. Het is heel gevaarlijk om je handen vuil te maken aan zaken waarover jij in principe geen verantwoordelijkheid draagt.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:49 schreef ShadyLane het volgende:
Ik zou de taak terugschuiven naar waar ie hoort: de moeder. Dit is helemaal niet aan jou.
Als ik geen besef heb van die leugen, bestaat die leugen dan überhaupt? Nee. Wat niet weet, wat niet deert.quote:Op donderdag 8 juli 2010 00:50 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Bedenk dit eens voor jezelf: als jij zelf nog maar even te leven hebt, wil je die tijd dan doorbrengen in een Leugen?
en de moeder heeft dan de verantwoording voor die boodschap aan jou doorgegeven heb ik begrepen.
Als jij daar de verantwoording voor krijgt/neemt, ga dan vragen of de behandelend arts meegaat met dit gesprek.
Het lijkt mij nl. niet echt de taak van een vriend om te vertellen dat ze stervende is.kan de arts meteen de eerste vragen beantwoorden.
Als jij daar de verantwoording voor krijgt/neemt, ga dan vragen of de behandelend arts meegaat met dit gesprek.
Het lijkt mij nl. niet echt de taak van een vriend om te vertellen dat ze stervende is.kan de arts meteen de eerste vragen beantwoorden.
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Mensen die zeggen dat je het (over vader en zusje..) moet vertellen omdat dat "zo eerlijk" is hebben naar mijn idee niet helemaal door wat ze precies zeggen. Als je laatste uur geslagen heeft, is eerlijkheid dan van het allergrootste belang? Of weegt het veel zwaarder dat de vriendin in kwestie terug kan kijken op een mooi leven (als dat zo is), op de dingen die ze heeft afgerond, op de berusting die ze heeft gevonden in het idee dat het wel goed zo is? Dat wordt dan allemaal opzij geschoven onder het mom van eerlijkheid? Onbegrijpelijk.
Vraag jezelf af waarom je het zou willen vertellen. Zodat het niet meer als een steen op jouw maag ligt? Zodat jij van het schuldgevoel af bent? Zodat haar moeder er niet meer mee rondloopt? Geen van deze redenen dienen het belang van de stervende, ik zie dus absoluut geen reden om haar met zoiets op te zadelen. Eerlijkheid is in sommige gevallen slechts een manier waarop mensen hun eigen geweten willen sussen.
Daarnaast vraag ik me af hoe het mogelijk is dat zij niet weet dat ze stervende is. Ik durf zelfs te zeggen dat ik dat niet geloof, wellicht wil je het eea nog even toelichten.
Vraag jezelf af waarom je het zou willen vertellen. Zodat het niet meer als een steen op jouw maag ligt? Zodat jij van het schuldgevoel af bent? Zodat haar moeder er niet meer mee rondloopt? Geen van deze redenen dienen het belang van de stervende, ik zie dus absoluut geen reden om haar met zoiets op te zadelen. Eerlijkheid is in sommige gevallen slechts een manier waarop mensen hun eigen geweten willen sussen.
Daarnaast vraag ik me af hoe het mogelijk is dat zij niet weet dat ze stervende is. Ik durf zelfs te zeggen dat ik dat niet geloof, wellicht wil je het eea nog even toelichten.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Goed mogelijk, maar TS zal nog steeds zijn verantwoordelijkheid overschrijden in dit geval. Dit is een familieaangelegenheid waar hij ten onrechte in meegetrokken wordt.quote:Op woensdag 14 juli 2010 19:07 schreef Vandaag... het volgende:
En bovendien.. als jij in haar positie zat, zou jij dan willen dat zoiets voor je verzwegen werd? In het licht van de dood ziet alles er anders uit en kan zoiets best wel eens veel rustiger opgevat worden dan je anders zou verwachten...
Eerder gedaan .quote:
Daarnaast vraag ik me af hoe het mogelijk is dat zij niet weet dat ze stervende is. Ik durf zelfs te zeggen dat ik dat niet geloof, wellicht wil je het eea nog even toelichten.
Wat een waardeloze artsen. Volgens mij is het je taak als arts om het verloop van de behandeling met je patient te bespreken e.d., ik vind het serieus heel raar allemaal. De behandeling slaat niet aan, maar niemand zegt dat? En toch weet iedereen om haar heen het? Hoe is dat mogelijk, van wie weten jullie dat dan?quote:
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Of iedereen het weet, weet ik niet. Ik kreeg het van haar moeder te horen. Hoelang zij het wist weet ik ook niet.quote:
[..]
Wat een waardeloze artsen. Volgens mij is het je taak als arts om het verloop van de behandeling met je patient te bespreken e.d., ik vind het serieus heel raar allemaal. De behandeling slaat niet aan, maar niemand zegt dat? En toch weet iedereen om haar heen het? Hoe is dat mogelijk, van wie weten jullie dat dan?
Maar als je bij je vriendin bent, praten jullie toch ook over de behandeling?
Wat zegt ze er zelf van? ( ik dacht ergens gelezen te hebben dat ze t raar vond dat er geen onderzoeken meer werd gedaan), denk je niet dat t kwartje ook al bij haar gevallen is?
Wat zegt ze er zelf van? ( ik dacht ergens gelezen te hebben dat ze t raar vond dat er geen onderzoeken meer werd gedaan), denk je niet dat t kwartje ook al bij haar gevallen is?
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Ligt ze nu nog in het ziekenhuis? Terwijl ze uitbehandeld is?quote:Op woensdag 14 juli 2010 21:42 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Of iedereen het weet, weet ik niet. Ik kreeg het van haar moeder te horen. Hoelang zij het wist weet ik ook niet.
I'm not just some bimbo with big tits.
I'm an artist.
I'm an artist.
Tot voorheen niet onze favoriet terugkerende onderwerp geweest. Ze merkte wel op dat er idd geen bloed en urine etc werd afgenomen vorig week, iets wat tot een zogenaamd ritueel was ontwikkeld tijdens haar behandeling. Ze vermoedt iig wel iets, of dit het slechte nieuws is wat ze zal krijgen weet ik niet.quote:
Maar als je bij je vriendin bent, praten jullie toch ook over de behandeling?
Wat zegt ze er zelf van? ( ik dacht ergens gelezen te hebben dat ze t raar vond dat er geen onderzoeken meer werd gedaan), denk je niet dat t kwartje ook al bij haar gevallen is?
Jup. Uitbehandeld weet ik niet, weet wel dat ze zijn gestopt met de behandelingen voor het counteren.quote:
[..]
Ligt ze nu nog in het ziekenhuis? Terwijl ze uitbehandeld is?
De behandeling bestaat toch uit meer dan bloed en urine afnemen?
Is de behandeling zelf ook gestopt?
Is de behandeling zelf ook gestopt?
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Volgens haar moeder wel.quote:
De behandeling bestaat toch uit meer dan bloed en urine afnemen?
Is de behandeling zelf ook gestopt?
Zij zelf merkte op dat er geen bloed en urine meer werd afgenomen.
Je antwoord was er eerder dan de vraag
Ze weet dat ze dodelijk ziek is, ze weet dat de behandeling gestopt is, dan weet ze toch ook dat het aftellen begonnen is?
Praat daar dan over, nu ligt ze misschien met emoties die ze niet kwijt kan.
( En wat haar moeder betreft....laat die het zelf maar uitzoeken wat ze gaat doen, lijkt me echt niet jouw taak om de familiegeheimen te bespreken)
Ze weet dat ze dodelijk ziek is, ze weet dat de behandeling gestopt is, dan weet ze toch ook dat het aftellen begonnen is?
Praat daar dan over, nu ligt ze misschien met emoties die ze niet kwijt kan.
( En wat haar moeder betreft....laat die het zelf maar uitzoeken wat ze gaat doen, lijkt me echt niet jouw taak om de familiegeheimen te bespreken)
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Ik heb even n stuk terug gelezen, zo te zien heeft haar moeder een dikke vinger in de pap wat betreft het niet vertellen.
Dat vind ik vreemd. Zelfs met jonge kinderen worden deze zaken besproken door een arts.
Wat is dan de rede dat dat hier niet gebeurd?
Dat vind ik vreemd. Zelfs met jonge kinderen worden deze zaken besproken door een arts.
Wat is dan de rede dat dat hier niet gebeurd?
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Je kunt niet van "een vriend" hoe goed bevriend ook, verwachten dat hij vertelt dat iemand een andere vader heeft. Dat is de taak van haar moeder, haar misstap, haar verantwoordelijkheid. Dat is een verantwoordelijkheid die je niet bij een ander kunt en mag neerleggen.
Wat het terminaal zijn betreft, ik weet niet hoe oud ze is, maar bespreken artsen dat zelf niet?
Dat is iets wat je wel als vriend kan bespreken.....jammer dat de familie daarvoor wegschrikt ook. Verschrikkelijke boodschap....misschien nog samen met de familie erbij brengen?
Heb alleen OP gelezen overigens.
Wat het terminaal zijn betreft, ik weet niet hoe oud ze is, maar bespreken artsen dat zelf niet?
Dat is iets wat je wel als vriend kan bespreken.....jammer dat de familie daarvoor wegschrikt ook. Verschrikkelijke boodschap....misschien nog samen met de familie erbij brengen?
Heb alleen OP gelezen overigens.
If I had a world of my own, everything would be nonsense. Nothing would be what it is, because everything would be what it isn't. And contrary wise, what is, it wouldn't be. And what it wouldn't be, it would. You see?
Mee eens, ik kan me ook voorstellen dat het afhankelijk is van hoe de persoon in kwestie tegen het gezin aankijkt. In (zeer zeldzame) gevallen kan ik me voorstellen dat het voor iemand een opluchting is te horen dat de vader, de vader niet is. Het hangt er ook nog vanaf wat de verwachte "terminale" periode is, is het twee maanden of twee jaar?quote:Op woensdag 14 juli 2010 21:27 schreef Lily-Ella het volgende:
Mensen die zeggen dat je het (over vader en zusje..) moet vertellen omdat dat "zo eerlijk" is hebben naar mijn idee niet helemaal door wat ze precies zeggen. Als je laatste uur geslagen heeft, is eerlijkheid dan van het allergrootste belang? Of weegt het veel zwaarder dat de vriendin in kwestie terug kan kijken op een mooi leven (als dat zo is), op de dingen die ze heeft afgerond, op de berusting die ze heeft gevonden in het idee dat het wel goed zo is? Dat wordt dan allemaal opzij geschoven onder het mom van eerlijkheid? Onbegrijpelijk.
Vraag jezelf af waarom je het zou willen vertellen. Zodat het niet meer als een steen op jouw maag ligt? Zodat jij van het schuldgevoel af bent? Zodat haar moeder er niet meer mee rondloopt? Geen van deze redenen dienen het belang van de stervende, ik zie dus absoluut geen reden om haar met zoiets op te zadelen. Eerlijkheid is in sommige gevallen slechts een manier waarop mensen hun eigen geweten willen sussen.
Daarnaast vraag ik me af hoe het mogelijk is dat zij niet weet dat ze stervende is. Ik durf zelfs te zeggen dat ik dat niet geloof, wellicht wil je het eea nog even toelichten.
If I had a world of my own, everything would be nonsense. Nothing would be what it is, because everything would be what it isn't. And contrary wise, what is, it wouldn't be. And what it wouldn't be, it would. You see?
Het afnemen van bloed en urine is gestopt ---> Onderzoek.quote:
Je antwoord was er eerder dan de vraag
Ze weet dat ze dodelijk ziek is, ze weet dat de behandeling gestopt is, dan weet ze toch ook dat het aftellen begonnen is?
Ze heeft niet tegen mij kenbaar gemaakt dat de behandelingen zijn gestopt.
Dat is - ik wil het woord uiteindelijk niet gebruiken -, maar uiteindelijk wel de bedoeling. Alleen een begin maken is vrij moeilijk.quote:Praat daar dan over, nu ligt ze misschien met emoties die ze niet kwijt kan.
Het probleem is dat ik niet enkel als een verzoek zie van haar moeder, maar ergens ook als een plicht en weer ergens als een last.quote:( En wat haar moeder betreft....laat die het zelf maar uitzoeken wat ze gaat doen, lijkt me echt niet jouw taak om de familiegeheimen te bespreken)
Ik vermoed dat ze het op haar manier wil doen, wat dat ook moge inhouden. De artsen hebben haar wel tot vrijdag gegeven om het te zeggen.quote:
Ik heb even n stuk terug gelezen, zo te zien heeft haar moeder een dikke vinger in de pap wat betreft het niet vertellen.
Dat vind ik vreemd. Zelfs met jonge kinderen worden deze zaken besproken door een arts.
Wat is dan de rede dat dat hier niet gebeurd?
Kennelijk heeft de moeder niet zo veel moeite haar geheim te vertellen, want ze heeft TS kunnen inlichten.
Neem de moeder mee naar het spreekuur, en zeg : Je moeder heeft je iets te vertellen...quote:Op woensdag 14 juli 2010 22:29 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Het afnemen van bloed en urine is gestopt ---> Onderzoek.
Ze heeft niet tegen mij kenbaar gemaakt dat de behandelingen zijn gestopt.
[..]
Dat is - ik wil het woord uiteindelijk niet gebruiken -, maar uiteindelijk wel de bedoeling. Alleen een begin maken is vrij moeilijk.
[..]
Vraag wat ze er zelf van denkt,en speel daar dan op in.
Het probleem is dat ik niet enkel als een verzoek zie van haar moeder, maar ergens ook als een plicht en weer ergens als een last.
Het is niet JOUW plicht. Het is de plicht van de moeder om haar eigen keus te maken ( zeggen of niet zeggen) en daar de consequenties van te dragen.
Deze taak aan jou doorsturen is m.i. bij de konijnen af ( emotioneel chanteren....bah)
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Nee, dat kun je niet maken ten opzichte van de moeder. Dat is daarnaast ook een beetje de Goede Tijden, Slechte Tijden manier.quote:Op woensdag 14 juli 2010 22:45 schreef KarinJ. het volgende:
[..]
Neem de moeder mee naar het spreekuur, en zeg : Je moeder heeft je iets te vertellen...
Dat kun je niet maken ten opzichte van de moeder ??????????????
De kastanjes uit het vuur laten halen door Triggershot is zeker wél oké?
Een vriend van de dochter opzadelen met zo'n taak lijkt mij juist GTST manieren.
Nu zit die arme jongen in een rot situatie,loopt hij met de last rond, en waarom?
Omdat ze het moeilijk vindt om het zelf te vertellen?
Denkt ze dat als hij het verteld heeft het probleem voor haar opgelost is ofzo?
De kastanjes uit het vuur laten halen door Triggershot is zeker wél oké?
Een vriend van de dochter opzadelen met zo'n taak lijkt mij juist GTST manieren.
Nu zit die arme jongen in een rot situatie,loopt hij met de last rond, en waarom?
Omdat ze het moeilijk vindt om het zelf te vertellen?
Denkt ze dat als hij het verteld heeft het probleem voor haar opgelost is ofzo?
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Als je de moeder zo voor het blok zet dat ze het wel móet vertellen kan je het beter gewoon zelf vertellen lijkt mij.quote:Op woensdag 14 juli 2010 23:16 schreef KarinJ. het volgende:
Dat kun je niet maken ten opzichte van de moeder ??????????????
De kastanjes uit het vuur laten halen door Triggershot is zeker wél oké?
Een vriend van de dochter opzadelen met zo'n taak lijkt mij juist GTST manieren.
Nu zit die arme jongen in een rot situatie,loopt hij met de last rond, en waarom?
Omdat ze het moeilijk vindt om het zelf te vertellen?
Denkt ze dat als hij het verteld heeft het probleem voor haar opgelost is ofzo?
Persoonlijk zou ik de moeder erop aanspreken dat het niet in het belang is van haar dochter dat ze dit te weten komt. Dat ze er alleen maar ongelukkig van zal worden en dat het verder geen toegevoegde waarde zal hebben. Ik zou dus weigeren het te vertellen.
Enorm knap overigens hoe Trigger hiermee omgaat. Mooi om te zien hoeveel hij voor haar betekent dat hij zoveel verantwoordelijkheid in zijn schoenen geschoven krijgt. Erg mooi, maar aan de andere kant erg moeilijk. Heel knap.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Allereerst sterkte met de situatie. Dat je vriendin opgegeven is zal normaal door de arts in gezelschap van de patient en de familie in een gesprek besproken worden (zo is het althans wel met mijn vader gegaan) dus hoe het bij je vriendin is gelopen is eigenlijk heel afwijkend, zelf zou ik zeggen bespreek het met de arts dat jullie nog een gesprek met hem krijgen waarin de arts duidelijk maakt hoe de afloop is. De situatie met de moeder is er eentje waarvan ik persoonlijk vind dat ze jou niet met dat geheim had mogen belasten....het is iets wat die moeder haar zelf zou moeten vertellen en niet een vriend van de familie. Hoe moeilijk het ook zal zijn, ik zou dat toch terugspelen naar de moeder toe, het is simpelweg niet eerlijk van die moeder om jouw dat in de schoenen te schuiven.
Dat je vriendin opgegeven is zal normaal door de arts in gezelschap van de patient en de familie in een gesprek besproken worden (zo is het althans wel met mijn vader gegaan) dus hoe het bij je vriendin is gelopen is eigenlijk heel afwijkend, zelf zou ik zeggen bespreek het met de arts dat jullie nog een gesprek met hem krijgen waarin de arts duidelijk maakt hoe de afloop is. De situatie met de moeder is er eentje waarvan ik persoonlijk vind dat ze jou niet met dat geheim had mogen belasten....het is iets wat die moeder haar zelf zou moeten vertellen en niet een vriend van de familie. Hoe moeilijk het ook zal zijn, ik zou dat toch terugspelen naar de moeder toe, het is simpelweg niet eerlijk van die moeder om jouw dat in de schoenen te schuiven.
Optimist tot in de kist
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Miniem's internetvriendinnetje :P
Bij vlagen briljant, helaas is het momenteel windstil
Ik vind het wel heel erg gek dat een heel jonge jongen hier allemaal mee opgezadeld wordt en dit ook nog met medewerking van een ziekenhuis.
Het vertellen dat de behandelingen gestopt zijn is moeilijk maar de vriendschap is kennelijk wel zo hecht, dat hoe moeilijk ook, je juist hier heel veel voor haar kunt betekenen. Ze heeft blijkbaar al iets in de gaten. Dagen en nachten in een ziekenhuis zijn lang en er is te veel tijd om na te denken.
Maar die familiekwestie daar zou ik me toch wel heel ver van houden als ik jou was.
Wat heeft het voor nut voor dat meisje om te horen dat er een biologische vader rondloopt. Iedereen kan een kind op de wereld zetten, het leren veters strikken of fietsen is iets heel anders.
Weet natuurlijk niet hoe haar band is met de man die ze als vader ziet maar het lijkt mij info waarvan je liever zou hebben het nooit gehoord te hebben. Zowel voor jou als voor het meisje.
Vreselijk en ook wel bizar dilemma. Wens je sowiesie heel veel sterkte toe.
Het vertellen dat de behandelingen gestopt zijn is moeilijk maar de vriendschap is kennelijk wel zo hecht, dat hoe moeilijk ook, je juist hier heel veel voor haar kunt betekenen. Ze heeft blijkbaar al iets in de gaten. Dagen en nachten in een ziekenhuis zijn lang en er is te veel tijd om na te denken.
Maar die familiekwestie daar zou ik me toch wel heel ver van houden als ik jou was.
Wat heeft het voor nut voor dat meisje om te horen dat er een biologische vader rondloopt. Iedereen kan een kind op de wereld zetten, het leren veters strikken of fietsen is iets heel anders.
Weet natuurlijk niet hoe haar band is met de man die ze als vader ziet maar het lijkt mij info waarvan je liever zou hebben het nooit gehoord te hebben. Zowel voor jou als voor het meisje.
Vreselijk en ook wel bizar dilemma. Wens je sowiesie heel veel sterkte toe.
Ja, precies. Maar of je het nu wel of niet zou vertellen het meest moeilijke lijkt mij dat je het in je hele wezen niet kunt negeren.quote:Op woensdag 14 juli 2010 23:21 schreef trovey het volgende:
De situatie met de moeder is er eentje waarvan ik persoonlijk vind dat ze jou niet met dat geheim had mogen belasten....
Stel me dat zo voor. Dat ik mijn beste vriendin zou begraven en toch een leugen in haar leven voor haar verzwegen heb. Afschuwelijk om met zo'n dilemma opgezadeld te worden.
Jep, een grenzeloze klote-actie die ik de moeder in elk geval nooit zou vergeven. Maar ik zou haar ook zéker pushen om zelf een besluit te nemen om het al dan niet te vertellen.quote:
[..]
Ja, precies. Maar of je het nu wel of niet zou vertellen het meest moeilijke lijkt mij dat je het in je hele wezen niet kunt negeren.
Stel me dat zo voor. Dat ik mijn beste vriendin zou begraven en toch een leugen in haar leven voor haar verzwegen heb. Afschuwelijk om met zo'n dilemma opgezadeld te worden.
Zerg schreef:
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
1/1 is 1. 2/2 is 2. Basisschool breuken.
Misschien weet die moeder ook gewoon niet wat ze met deze situatie aanmoet en heeft ze verder niemand om het mee te delen. Dit zou best een manier kunnen zijn om te pijlen wat een ander ervan vindt. Onder het mom van: 'Ik ben blij als hij het haar verteld en als het eigenlijk niet kan zou hij het me wel vertellen'. Ik zou me dan ook zeker niet tegen laten houden door aan te geven dat ze dit beter voor haar zelf kan houden.
Volwassenen hebben ook niet altijd alles helemaal op een rijtje. Die kunnen ook gewoon onzeker zijn. En dat je dochter op sterven ligt maakt het er niet makkelijker op.
Volwassenen hebben ook niet altijd alles helemaal op een rijtje. Die kunnen ook gewoon onzeker zijn. En dat je dochter op sterven ligt maakt het er niet makkelijker op.
"In case of dissension, never dare to judge till you've heard the other side."
Dat is een aardige nuancering inderdaad. En niemand van de users weet hier hoe alle verhoudingen liggen, hoe het meisje ten opzichte van haar (verzorgende) vader staat. Wat is zijn rol in dit verhaal?
Neemt niet weg dat ik er boos om word dat je een oudere zo leunt op een jonge jongen. Dat kan echt niet.
Dan zou die moeder beter eens kunnen praten met de hulpverlening van dat ziekenhuis als ze er zo alleen voor staat.
Neemt niet weg dat ik er boos om word dat je een oudere zo leunt op een jonge jongen. Dat kan echt niet.
Dan zou die moeder beter eens kunnen praten met de hulpverlening van dat ziekenhuis als ze er zo alleen voor staat.
Nogmaals, ik zou het hele verhaal van haar andere vader en zusje echt niet vertellen hoor. Ook zou ik haar moeder dit haarzelf niet laten vertellen. Dat kan je dat meisje op haar sterfbed niet aandoen.
Voor zover ze weet is er helemaal geen andere vader en zusje, er is dus ook geen leugen en er is dus ook geen reden om het te vertellen. De moeder wil alleen haar straatje schoonvegen. Als je dit bovenop het slechte nieuws dat ze terminaal is gaat vertellen zal ze helemaal inzakken.
Zadel haar niet met twee dingen op wanneer ze op haar sterfbed ligt, het eerste nieuws is al zwaar genoeg. Misschien verpest je wel de hele relatie met haar familie op het laatste moment van haar leven, en dat wil niemand.
Voor zover ze weet is er helemaal geen andere vader en zusje, er is dus ook geen leugen en er is dus ook geen reden om het te vertellen. De moeder wil alleen haar straatje schoonvegen. Als je dit bovenop het slechte nieuws dat ze terminaal is gaat vertellen zal ze helemaal inzakken.
Zadel haar niet met twee dingen op wanneer ze op haar sterfbed ligt, het eerste nieuws is al zwaar genoeg. Misschien verpest je wel de hele relatie met haar familie op het laatste moment van haar leven, en dat wil niemand.
Maar als je haar op die manier gaat pijlen denk ik dat ze altijd zal zeggen dat je die vriend moet vertellen over zijn vader en zusje, want hij gaat niet dood, hij woont alleen behoorlijk ver weg. Bij iemand die teminaal is en niet zo lang te leven heeft ligt het anders. Dus je hebt niets aan die pijling, denk ik.quote:Op woensdag 14 juli 2010 18:49 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Klopt, alleen ben ik bang dat ik wanneer ik over een terminaal voorbeeld begin wanneer ik haar alleen wil peilen teveel argwaan wek. Een vergelijkbaar situatie is het zeker niet, maar zou niet weten hoe ik haar anders kan peilen.
Mee eens.quote:Op woensdag 14 juli 2010 19:04 schreef Seven. het volgende:
Als haar moeder wil dat ze de waarheid weet, dan moet ze dat zelf maar vertellen. Ik vind ook dat jij deze verantwoordelijkheid niet zou moeten dragen, dit zijn familie-aangelegenheden en daar hebben buitenstaanders niets mee te maken. Ongeacht of jouw vriendin recht heeft op de waarheid zo in haar laatste weken, het zijn jouw zaken niet. Die moeder is gewoon een laf kreng die zelf d'r boontjes maar moet doppen. En anders kan jouw vriendin in vrede sterven.
Bovendien kan jij de vragen die ze mogelijk zal hebben niet beantwoorden.
ik zou het die vriendin vertellen als vriend zijnde. eventueel de arts(en) vertellen wat je gaat doen en wanneer. dan kunnen ze in de buurt blijven zodat ze info kan vragen mocht ze dat willen.
maar wat een kut situatie zeg.. sterkte ermee.
maar wat een kut situatie zeg.. sterkte ermee.
Wees gewoon haar vriend. Maak het haar niet moeilijker met zaken waar ze toch niks meer mee kan. maak haar laatste periode zo prettig mogelijk, en leer zelf maar met het gegeven te leven. Moeder moet haar eigen zaakjes maar oplossen. Laat haar maar heeeel lang met een schuldgevoel leven.
Grote talenten weten wanneer ze moeten stoppen
Wat een raar verhaal. Op z'n best zou ze nog een paar weken te leven hebben, daar is al een week van om en ze weet nog niets. Ik kan me niet voorstellen dat artsen het zover laten komen, en van die moeder begrijp ik al helemaal niets.
Haar voor het blok zetten is imo het enige wat je kan doen, en haar ware familieachtergronden zou ik voor me houden; hoe zou je je daar na haar dood schuldig over kunnen voelen? Laat haar in vrede sterven, dáar moet je als vriend voor strijden. Wil haar moeder het wel vertellen is ze stom bezig maar is het haar zaak.
Ik snap niks van deze hele toestand.
Ik kan me niet voorstellen dat artsen het zover laten komen, en van die moeder begrijp ik al helemaal niets. Haar voor het blok zetten is imo het enige wat je kan doen, en haar ware familieachtergronden zou ik voor me houden; hoe zou je je daar na haar dood schuldig over kunnen voelen? Laat haar in vrede sterven, dáar moet je als vriend voor strijden. Wil haar moeder het wel vertellen is ze stom bezig maar is het haar zaak.
Ik snap niks van deze hele toestand.
Het is moeilijk vriendelijkheid weg te geven, het wordt bijna altijd teruggegeven.
Triggershot ik ben blij voor je dat het morgen vrijdag is.
Dan zullen de artsen eindelijk doen wat ze moeten doen.
Ik wens jou en je vriendin heel veel sterkte de komende tijd.
Wees er voor haar, meer hoef je niet te doen.
Dan zullen de artsen eindelijk doen wat ze moeten doen.
Ik wens jou en je vriendin heel veel sterkte de komende tijd.
Wees er voor haar, meer hoef je niet te doen.
wees als een zalm, zwem tegen de stroom in
Vandaag is de dag. Ik ben benieuwd. Het wordt ook echt wel tijd dat zij te weten krijg hoe haar gezondheid er voor staat. Hopelijk heeft ze het al een beetje zien aankomen en is de klap niet al te groot.
Niet vertellen, geef die meid alles wat ze wil hebben in de laatste periode van haar leven. Het kan niets positiefs toevoegen om de waarheid te evrtellen
Dat dus, vandaag gesprek gehad. Ik mocht er bij zijn van haar arts, had ze zelf ook liever. Eerst zijn de resultaten besproken, dat het tegenviel, niet uitgepakt is zoals men had gehoopt en dat er daarom wat te nemen beslissingen zijn op medisch vlak. Ze is nu wel op de hoogte dat het eigenlijk maar een kwestie van afwachten is.quote:
Vandaag is de dag. Ik ben benieuwd. Het wordt ook echt wel tijd dat zij te weten krijg hoe haar gezondheid er voor staat. Hopelijk heeft ze het al een beetje zien aankomen en is de klap niet al te groot.
Eerst reageerde ze heel kalm, luisterde aandachtig zonder vragen te stellen of onderbreken. Zelfs toen de arts vroeg of ze vragen had reageerde ze niet, ze vroeg of ze alleen mocht blijven. Ik wou dat niet, maar werd geopperd door de arts om het toch te doen. Arts zou later nog bij haar komen om vragen te beantwoorden en sommige dingen in detail te bespreken.
Ben een beetje verward van der terughoudendheid en het niet geven van een reactie, heb nog wel een sms er achter aan gedaan, maar nog geen reactie gehad. Afwachten denk ik.
Wat is het goede nieuws dan?quote:
Gewoon zeggen dat je goed nieuws hebt en slecht nieuws... en welk bericht ze het eerst wil horen!
En thnx voor alle steunbetuigingen
Heftig, Triggershot.
Ik kan me ergens die terughoudendheid wel voorstellen. Je krijgt nogal wat te verstouwen en dat wil ze wellicht eerst zelf helemaal bevatten. Alleen.
Dat tweede deel is dus niet ter sprake gekomen? En dat blijft hopelijk ook zo?
Ik kan me ergens die terughoudendheid wel voorstellen. Je krijgt nogal wat te verstouwen en dat wil ze wellicht eerst zelf helemaal bevatten. Alleen.
Dat tweede deel is dus niet ter sprake gekomen? En dat blijft hopelijk ook zo?
Curiosity cultured the cat
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Hoge dames vangen veel wind
Whadda ya hear! Whadda ya say!
What is any ocean but a multitude of drops?
Laat die artsen dit lekker melden. Die moeten toch eerlijk zijn? Daarnaast zou ik sowieso niet over die pa etc praten. Wat heeft die arme meid daaraan? Die moet nog "genieten" zolang ze dat kan, die onzin had der idiote moeder 10 jaar eerder moeten vertellen. Daarnaast is het een onwijs laf mens, dat een waarschijnlijk veel ouder mens jou opzadelt met zoiets moeilijks. Mama 
Jawel. dat snap ik wel, maar dat ze zolang dichtsloeg, zonder wat te zeggen. Misschien lag het ook wel aan mij en had ik haar kennende een ander reactie verwacht en was het niet zo lang, maar leek het maat zo, maar toch.quote:Op vrijdag 16 juli 2010 18:14 schreef Copycat het volgende:
Heftig, Triggershot.
Ik kan me ergens die terughoudendheid wel voorstellen. Je krijgt nogal wat te verstouwen en dat wil ze wellicht eerst zelf helemaal bevatten. Alleen.
Dat tweede deel is dus niet ter sprake gekomen? En dat blijft hopelijk ook zo?
Nou ja, dat is ook het bizarre. Haar moeder koos om er niet bij te zijn bij het gesprek, zodat ze zichzelf kon voorbereiden over haar familiekwestie (
). Naderhand heeft ze mij nog gebeld of we het samen konden doen. Haar moeder spoort echt niet begin ik zo te denken, ik wil haar dochter bijstaan wanneer het eenmaal bekend is, maar weet me geen houding aan te nemen.
Sterkte.
Ik kan er niet bij dat die moeder (voor haar eigen gemoedsrust) het leven van haar stervende kind nog even overhoop moet halen.
Zorg dat je er vooral voor haar dochter bent als ze toch besluit het te vertellen, ongeacht wat voor drama het voor de moeder lijkt te zijn.... het is echt haar probleem, en jij hoeft het niet voor haar op te lossen.
Ik kan er niet bij dat die moeder (voor haar eigen gemoedsrust) het leven van haar stervende kind nog even overhoop moet halen.
Zorg dat je er vooral voor haar dochter bent als ze toch besluit het te vertellen, ongeacht wat voor drama het voor de moeder lijkt te zijn.... het is echt haar probleem, en jij hoeft het niet voor haar op te lossen.
Ze gaat het dus toch vertellen over haar zusje en vader?quote:Op vrijdag 16 juli 2010 21:51 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Jawel. dat snap ik wel, maar dat ze zolang dichtsloeg, zonder wat te zeggen. Misschien lag het ook wel aan mij en had ik haar kennende een ander reactie verwacht en was het niet zo lang, maar leek het maat zo, maar toch.
Nou ja, dat is ook het bizarre. Haar moeder koos om er niet bij te zijn bij het gesprek, zodat ze zichzelf kon voorbereiden over haar familiekwestie (
Dat vind ik echt heel zielig voor jouw vriendin. Leuke laatste weken, maar niet heus.
Dat was wel mijn indruk toen ik het ziekenhuis verliet. Daarbovenop dat ze me later nog belde met haar verzoek.quote:
[..]
Ze gaat het dus toch vertellen over haar zusje en vader?
Dat vind ik echt heel zielig voor jouw vriendin. Leuke laatste weken, maar niet heus.
quote:Op vrijdag 16 juli 2010 22:15 schreef Triggershot het volgende:
[..]
Dat was wel mijn indruk toen ik het ziekenhuis verliet. Daarbovenop dat ze me later nog belde met haar verzoek.
Maar, spreek haar eens tegen dan... Zeg haar nou eens wat je denkt... Geef je mening.
Ik denk meer dat je als nieuwsposter een geile egocentrische narcist moet zijn, die een flinke stijve krijgt van alle berichten die ie van zijn eigen hand ziet op de FP, zo! ©yvonne
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
Beste nieuwsbericht ooit op de FOK!frontpage!
|
|
