Ik zat er al langer aan te denken, maar had er de moed niet voor. Ook speelde mee dat het voor enkelen koren op de molen is om even "lekker te trollen". Maar dat gaat mij er dit keer niet meer van weerhouden.
Wellicht zal jullie kijk op mij wat anders zijn na het lezen van dit verhaal. So let it be!!
Allereerst wat informatie over het Draaginsigne Gewonden. Daaronder mijn verhaal.
quote:Draaginsigne Gewonden
In 1990 verscheen de eerste veteranenbeleidsnota 'Zorg voor veteranen in samenhang'. Hierin werd gesteld dat alle militairen en veteranen die tijdens hun inzet onder oorlogsomstandigheden of daarmee overeenkomende situaties lichamelijk of psychisch letsel hebben opgelopen, een bijzondere blijk van erkenning verdienen. Op 11 oktober 1990 bracht de toenmalige minister van Defensie A.L. ter Beek dit beleidsvoornemen tot uitvoering met de instelling van het Draaginsigne Gewonden.
Sinds de meidagen van 1940 zijn er meer dan 650.000 Nederlandse militairen ingezet voor de verdediging van Nederland en de voormalige overzeese gebiedsdelen en voor de handhaving van recht en vrede over de gehele wereld. Tot op heden is – na behandeling van de aanvragen door een adviescommissie - aan ruim 4.300 van hen het Draaginsigne Gewonden toegekend. Hieruit blijkt het unieke karakter van het ereteken. Het door veteranen hooglijk gewaardeerde draaginsigne is vergelijkbaar met het bekende ‘Purple Heart’ in de Verenigde Staten.
Het Draaginsigne Gewonden wordt toegekend aan militairen en veteranen die onder oorlogsomstandigheden of tijdens vredesoperaties lichamelijk of psychisch letsel hebben opgelopen. Het Draaginsigne Gewonden is voor de betreffende militairen en veteranen een belangrijke vorm van erkenning voor hun militaire inzet en de offers die zij daarbij hebben gebracht.
Voor het toekennen van het Draaginsigne Gewonden gelden strikte criteria. Een lichamelijke verwonding moet het gevolg zijn van oorlogshandelingen (vijandelijke actie) die aantoonbaar ingrijpen van een arts en/of hospitalisatie noodzakelijk maakte. Verwonding door ziekte en ongevallen leiden zelden tot toekenning. Bij psychisch letsel moet er sprake zijn van behandeling en van het toekennen van een militair invaliditeitspensioen op psychische gronden van minstens tien procent.
De onderscheiding is voor alle Nederlandse (gewezen) militairen die het Koninkrijk dienen of hebben gediend onder oorlogsomstandigheden, of daarmee overeenkomende situaties, inclusief internationale vredesmissies binnen en buiten het verband van de Verenigde Naties bestemd. Ook de vaarplichtige zeelieden in oorlogstijd, de Nederlandse koopvaardij heeft in de Tweede Wereldoorlog zware verliezen geleden, en leden van het voormalige Koninklijk Nederlands Indisch Leger komen voor het insigne in aanmerking.
Men kan na lichamelijke verwondingen en psychisch letsel het insigne uitgereikt krijgen. Meestal is het aan de burgemeester van de woonplaats van de decorandus om het insigne uit te reiken.
Het Draaginsigne kan zowel op de uniform als op de burgerkleding worden gedragen maar het miniatuur wordt alleen op de burgerkleding gedragen. Militairen dragen hun insigne op hun linkerborst, op burgerkleding ziet men het insigne, een zilveren kruis met de Latijnse tekst "VVLNERATUS NEC VICTVS" oftewel "verwond maar niet overwonnen" meestal op de revers.
Volgens het instellingsbesluit zal "degene die zich onwaardig heeft gedragen" geen insigne mogen ontvangen.
De toekenning geschiedde tot 1 januari 1994 door een daarvoor ingesteld Comité en sindsdien door een minister. Dat kan de Minister van Verkeer en Waterstaat (voor de Nederlandse Koopvaardij in oorlogstijd) of de Minister van Defensie zijn (voor militairen).
De tekst Vulneratus Nec Victus betekend Verwond maar niet Overwonnen.
Tot zover wat algemene info.
Nu mijn verhaal.
Zoals enkelen wel weten ben ik in 1994 met Dutchbat 1, 11 Infanterie Bataljon Luchtmobiel Garde Grenadiers, uitgezonden geweest naar Bosnië. Het meerendeel zat ik in de enclave Srebrenica. Maar ook heb ik een deel van mijn tijd op Tuzla Airbase doorgebracht en enkele andere oorden.
Wij hebben daar bijzonder veel krijgsmans geluk gehad doordat er niemand van ons sneuvelde. Alsof er een engeltje over onze schouders mee keek. Ja, we zijn door het oog van de naald gekropen, en ik zag veel dingen die "apart" waren. Beschietingen meegemaakt, 1 keer omsingeld geweest door Bosnische Kroaten ivm 2 doden aan hun kant, lopen door mijnenvelden zonder enige protectie, de dood van "Elvis", de loodzware verkennings patrouilles, de nachtelijke schietpartijen over en weer, het wekenlang leven uit gevechtsrantsoenen (dat is nog op mijn gebid zichtbaar), en natuurlijk ook de constante bedreiging en stress die ik als medic meemaakte. Dit alles, in combinatie met de totale machteloosheid en een gebrek aan alles heeft mij enkele jaren na mijn uitzending flink geraakt. De achterklap.
Het eerste jaar nadat ik weer thuis was in Nederland gingen we gewoon weer verder met waar we voor de uitzending mee bezig waren. Oefenen oefenen en oefenen. De uitzending lag achter mij en ik dacht er tevreden op terug te kunnen kijken ondanks wat ik had meegemaakt.
Totdat de Enclave viel.
Ik zat thuis en hoorde en zag op het journaal wat er aan de hand was in mijn oude missie gebied, waar ik amper een jaar geleden nog zat. Ik zat dag en nacht aan de TV gekluisterd als het ware. Op de kazerne was het ook HET gesprek. Sommigen van mijn collega's riepen dat het goed was. Maar de meesten voelden zich totaal machteloos. Wij wilden onze collega's van het 13de bataljon helpen. Maar hoe???
Als het aan ons lag vlogen wij er direct heen met de gehele brigade. Dat gevoel van machteloosheid was gewoon beangstigend. Je kameraden niet kunnen helpen. Dat voelde als verraad!!!
De val van de Enclave was dus het startsein van de problemen die ik later zou ondervinden.
Aanvankelijk ging ales goed. Het werk moest toch gedaan worden en ik tekende mijn 3de contract bij Luchtmobiel. Veel van mijn buddies met wie ik daar gezeten had waren al afgezwaaid, op een enkeling na. Dus de nieuwe garde wist eigenlijk maar weinig van wat wij gedaan hadden en ik hield het dan ook maar voor me. Ik kon er eigenlijk niet over praten, ik wilde het eigenlijk liever ook niet. De val van Srebrenica was al erg zat. Al helemaal toen daarna de onzin verhalen de pers ingingen over het gedrag van de 3 bataljons aldaar die daar gezeten hadden. Dat onrecht knaagde verschrikkelijk. Mijn aversie tegen burgers werd steeds groter, want ze wisten het toch niet. Ze hadden geen idee. Met mijn familie praatte ik er ook nauwelijks over.
Dit wegdrukken, het willen vergeten van wat ik meegemaakt had, had ik achteraf beter niet kunnen doen.
Langzaamaan kwamen er nachtmerries en flashbacks. Het angstzweet brak mij spontaal uit, om niets. Ik werd meer en meer verbitterd en zocht mijn uitvlucht in de drank. Mijn werk deed ik overigens gewoon uitstekend en de oefeningen idem. Dat was een uitvlucht voor mij, naast de drank.
Toch kon ik niet voorkomen dat ik mij meer en meer ging afzonderen. Alleen met mijn gedachten, alleen met mijn herinneringen. Alleen met de drank. Op de legeringskamer. Ik had een kamer apart kunnen regelen.
Op een gegeven moment was dat ook niet meer genoeg en verliet ik de legeringskamer en sliep in mijn auto. Geplaagd door nachtmerries en constante flashbacks. Het dichtslaan van een deur deed me al dekking zoeken. De penetrante geur van brandhout zat constant in mijn neus.
Enfin, na de diensturen reed ik naar de lokale supermarkt en kocht daar steevast mijn drank. Eten? Dat deed ik maar weinig. Drank was voldoende.
In de auto had ik een jerrycan met water, wat eten, mijn toilet spullen, en drank. Veel drank.
Daar kon ik mij wel mee redden. De auto parkeerde ik in de avond op een verlaten bospad en dronk nog meer. Om in de auto uiteindelijk in slaap te vallen. Ja ik had een slaapzak en een kussen en een schoon uniform in de auto om toch enig comfort te hebben.
Op het werk merkte men niets aan mij. Ik functioneerde als ware op de robot. Deed wat mij gevraagd werd en thuis had ook niemand iets in de gaten.
Maar van binnen was ik gewoon een wrak geworden. Maar toch de schone schijn ophouden. Dat kostte me bijzonder veel energie zonder dat ik dat zelf wist.
De bom die in mij barstte!
Ik ging op een gegeven avond Arnhem in, om daar een kroeg binnen te lopen en me klem te zuipen. Alleen, tussen veel vreemden zat ik dus. Mijzelf verwensend in wat voor een luxe ik wel niet leefde, en met name de anderen die hun fun in vrijheid konden beleven. Ik had anders meegemaakt 3 jaar eerder in Bosnië.
Op een gegeven moment kwam ik aan de praat met enkele jongeren. Hoe het erop kwam weet ik niet, maar eentje riep nog dat het op donderdag altijd stikte van de militairen en toen kwam men op Srebrenica.
Veel lulverhalen moeten aanhoren van onwetenden en door 1 opmerking barstte bij mij de bom. 1 jongen had het lef "ons" uit te maken voor lafaards. Ik vloog hem naar de keel en heb hem verrot geslagen. Als een dwaas ben ik het café uitgerent en naar de auto gelopen. Ik was ladderzat, en was het leven ook meer dan spuugzat. Ik wilde niet meer. Het was genoeg voor mij.
Met hoge snelheid verliet ik Arnhem en reed erg snel over b wegen en besloot mijzelf van kant te maken.
Ik was gewoon echt helemaal "op". Ik kon niet meer. Ik wilde dood.
In 1 stuurbeweging rukte ik het stuur naar links en boorde mijn auto tegen een boom. Wonderwel leefde ik nog maar de auto was total loss. Wat er daarna gebeurde weet ik niet meer.
Maar ik werd wakker op de kazerne, in mijn legeringskamer die ik nog steeds had. Vraag me niet hoe ik daarheen heb kunnen komen. Dat is een zwart gat voor mij. Wel wist ik wat er vooraf gebeurd was.
Ik had toen mijn broertje gebeld en hem verteld dat ik een einde aan mijn leven had willen maken. Hij belde gelijk naar iemand die hij kende op de kazerne en die lichtte toen de maatschappelijk werker in. Mijn broertje en die maatschappelijkwerker hadden al besloten wat ze met mij wilde doen na hun telefonisch gesprek.
De maatschappelijk werker kwam mij ophalen en bracht mij naar zijn kantoor waar mijn broertje inmiddels ook was aangekomen.
(mijn broertje zat ook bij Luchtmobiel).
Ze hadden op mij ingepraat dat het het beste was dat ik acuut werd opgenomen in het CMH, afdeling Militaire Psychiatrie. Omdat ik op was zei ik op alles, "ik vind het best, kan me niks meer schelen".
Zo begon een opname van 6 maanden aldaar. Ik zat daar tussen Nieuw Guinea veteranen, een enkele Indië veteraan, enkele Libanon Veteranen en nog 2 Bosnië veteranen. En tevens een paar schizofrenen en depri's.
Ik had daar de eerste week behoorlijk de pest in. Dacht bij mijzelf, ik moet hier asap weg, wat doe ik hier?
Daar dacht de psychiator, mijn CC en CSM plus maatschappelijk werker en familie toch wat anders over.
Wederom begon ik de schone schijn op te houden, er was niks mis met me. Totdat ik een conflicht kreeg met een militair verpleger. Dat conflict werd bewust opgezet om mij een ferme spiegel voorte houden.
Achteraf ben ik hem daar zeer dankbaar voor. Zodoende begon mijn proces in het CMH, en kreeg ik anti-depresiva etc etc.
Heel veel therapie en het leek beetje bij beetje weer wat beter met me te gaan.
Het was een "2 stappen terug, 3 vooruit". Met heel veel praten wist men echter nog niet wat ik nu had. Men dacht dat ik depressief was. Dus na die 6 maanden had men de diagnose "depressie" vastgesteld. Goed, het zal wel dacht ik bij mijzelf.
Maar ik begon weer op therapeutische basis te werken op de kazerne, halve dagen eerst, en later weer full-time.
Het einde van kijn 3de BBT contract naderde en wilde niet meer bijtekenen. Men liet mij dat überhaupt ook niet meer toe. Dus kreeg ik op mijn verzoek een omscholing als vrachtwagen chauffeur aangeboden.
Dat haalde ik met succes. Mijn eerste overwinning na de zelfmoord poging was binnen. Ik voelde me trots.
In het najaar van 1998 kreeg ik mijn eervol ontslag.
In het civiele leventje zocht ik dus gelijk werk als vrachtwagen chauffeur. Eerst als distributie chauffeur op een trekker oplegger, en later internationaal chauffeur. 2 maal per week naar Milaan en terug.
Dat lukte me 3 maanden. Ik kreeg nl. bericht dat een oude pelotons kameraad zelfmoord had gepleegd. Ik was weken van slag en keerde niet meer terug op mijn werk. Ik had een ferme terugslag.
Toch wist ik me daar zelf weer uit te werken. Ik werd toen maar internationaal koerier. Dat beviel mij uitstekend. Met een VW Caddy door Europa dingen afleveren. De vrijheid die ik had.
Helaas heeft dat maar 14 maanden geduurt omdat ik toen zware ziekte kreeg.
Ik was sterk vermagerd, zwak, en ziek. Men constateerde een zeldzaam virus in mijn longen.
Het zgn avium B a-typisch.
Na heel veel onderzoek kwam men tot de conclusie dat ik dat virus in Bosnië heb moeten opgelopen.
3 maal ben ik in een speciaal longkliniek te Groesbeek opgenomen geweest voor behandeling.
Ik kwam dus in de WAO terecht.
Daardoor had ik dus weer helaas teveel tijd en kwam het oude zeer weer bovendrijven. Ik slikte medicijnen tegen dat virus, 7 verschillende per dag, 21 tabletten per dag.
Ook moest ik speciaal voedsel tot me nemen welke helaas niet door de verzekering werd vergoed.
Ik kwam dus in de schulden, en mede door dat oude zeer verging ik weer in mijn oude gedrag van drankmisbruik. De nachtmerries kwamen weer terug en de flashbacks waren nog heviger.
Gelukkig hadden die 6 maanden opname in Militaire Psychiatrie me wel een hoop ervaring mee gegeven. Nadat ik 1 jaar zo was doorgegaan lichtte ik toch maar weer eens defensie in dat het niet goed met me ging. En jawel, ik kreeg hulp. Mijn oude maatschappelijk werker werd mijn begeleider mbt mijn terugval. Later heeft mij mij angeraden lid te worden van de BNMO (Bond voor Nederlandse Militaire Oorlogsslachtoffers en Dienstslachtoffers). Ik kreeg ook van hun uit hulp en kwam weer in een molen terecht van keuringen en onderzoeken. Toen werd er PTSS geconstateerd en op basis daarvan ben ik 25% invalide verklaard geworden. En ik krijg dan ook daardoor een Militair Invaliditeits Pensioen.
Mede door al die hulp die ik kreeg, zowel vanuit defensie, het BNMO, maar zeker ook vanuit de familie kwam ik er langzaam mar zeker weer boven op.
Het was echt 2 stappen terug, 3 vooruit.
Maar ik zat weer op de rails.
Ik leerde het te accepteren, en leerde ermee te leven met wat PTSS nu was.
Mijn schulden werden ook geregeld en ik kreeg opeens 12000 gulden van het ABP.
Dit omdat de diagnose uit 1998 welke depressie luidde opeens PTSS was. Dus met terugwerkende kracht kreeg ik geld terug van de verkeerd gestelde diagnose.
Mijn maatschappelijk werker van het BNMO kwam me geregeld opzoeken en dat hielp met het accepteren van PTSS.
Die overwinning was goud waard, want ik wist wat ik had, ik wist wat mijn beperkingen konden zijn. Kortom, het was goed zo. Ik wilde mijn leven weer inhoud geven.
In 2002 leerde ik mijn huidige vrouw kennen via internet, geheel bij toeval.
In 2004 zat ik in Brazilié, en had mijn leventje in Nederland opgegeven.
Dat was een meesterzet van mij. De schepen achter mij verbranden maar wel leven met het verleden. Wetende dat PTSS nooit meer overgaat, maar er wel zelf een draaing aan kunt geven.
Nog steeds heb ik daar last van, mijn vrouw weet het ook. En ja nachtmerries blijven. Maar daar kan ik nu beter mee overweg.
In 2006 deed ik op aanraden van een oud-collega een aanvraag voor het Draaginsigne Gewonden (ja dat moet je zelf aanvragen) en die werd mij heel snel toegekent in 2007. Niet dat ik het draag, maar het is de erkenning van een (psygische) verwonding die mij getekend heeft voor het leven.
Ik kreeg toen 3 opties. Uitreiking tijdens de ISAF Medal Parade samenhangende met de Landelijke Veteranendag 2007 te Eindhoven voor een heel groot publiek, uitreiking door de ambassadeur of consul van Nederland in Brazilië, of per post toegestuurd krijgen. Ik koos voor dat laatste. Ik wilde het bescheiden houden.
In de tussentijd zijn er wel reeds 3 oude kameraden van mij die er niet meer zijn, hen die zichzelf niet hebben weten te redden.
Ik heb heel vaak de vraag gekregen of ik het over wilde doen. En dan zeg ik steevast en vastberaden JA!!
Alles wat ik heb meegemaakt had ik niet willen missen. En mijn hart ligt nog steeds bij Defensie.
Dit was in een "notendop" mijn verhaal welke uiteindelijk heeft geleidt tot het toekennen aan mij van het Draaginsigne Gewonden.
Hieronder de beschikking van toekenning, daaronder foto van DiG plus officieel document.
Nu jullie dit allemaal gelezen hebben, het staat jullie vrij om vragen te stellen mbt bovenstaande.
Ik zal echter niet ingaan, dat wil ik ook niet, op de discussie Srebrenica. Wel mogen jullie mij alles vragen mbt wat ik daar heb meegemaakt als Jan Soldaat, en hoe ik dat toen zag, en hoe ik daar nu over denk.
Ook over de nazorg, vraag mij en ik probeer mijn mening zo goed als het kan neer te zetten.
Ik wil dus geen politieke discussie zien, noch getroll of zgn. flame-bates. Daarop zal streng gemodereerd worden.
[ Bericht 0% gewijzigd door Da_Ripper op 13-05-2010 18:27:09 ]
Er zijn zaken die burgers zich voor kunnen stellen, er zijn zaken die militairen zich voor kunnen stellen, en er zijn zaken die enkel veteranen zullen begrijpen.
Sterkte en succes.
Gr.
[ Bericht 36% gewijzigd door Rave_NL op 12-05-2010 18:35:36 ]
Staat goed uitgelegd hoe de val is gegaan, is daar ook een oud-stoter overleden door een handgranaat op/in z'n ypr
[ Bericht 7% gewijzigd door Eraser127 op 12-05-2010 18:55:08 ]
quote:Dank.Op woensdag 12 mei 2010 18:19 schreef Rave_NL het volgende:
Gelezen, sterk van je dat je dit zo openlijk durft en wilt vertellen. Hopelijk doet dit voorbeeld volgen en durven nu meerdere veteranen die toevallig googelen aan de rem te trekken.
Er zijn zaken die burgers zich voor kunnen stellen, er zijn zaken die militairen zich voor kunnen stellen, en er zijn zaken die enkel veteranen zullen begrijpen.
Sterkte en succes.
Gr.
Ik ben blij dat ik dit nu eindelijk eens opgeschreven heb. Mijn verhaal, het verhaal van de zgn "aftermath".
Daarom ben ik ook een groot voorstander om huidige militairen die reeds op missie zijn geweest ook de status van veteraan te geven. Nu is dat nog niet zo.
Ik haal enkel maar even deze 2 dingen aan welke jij schrijft: er zijn zaken die militairen zich voor kunnen stellen, en er zijn zaken die enkel veteranen zullen begrijpen.
Nu snap ik best dat je als actief dienend militait na een missie je jezelf niet direct ziet als veteraan, want je bent immers militair. Maar geloof me, met de jaren komt dat toch wel meer naar boven drijven.
quote:Dank voor de suggestie. In juli en augustus ben ik weer in Nederland en zal dat boek zeker aanschaffen.Op woensdag 12 mei 2010 18:43 schreef Eraser127 het volgende:
Mooi man, dat je dit kan/wil delen met ons. Als oud-stoter weet ik genoeg over Srebrenica, een aantal oud-collega's zijn daar geweest (sgt, SM, CC, BC). Ook is er het boek Herinneringen aan srebrenica
[ afbeelding ]
Staat goed uitgelegd hoe de val is gegaan.
Zelf heeft mijn CC dit boek uitgebracht:
http://www.bol.com/nl/p/n(...)#product_description
En meer dan terecht dat de gewonden insigne aan jou is uitgereikt.
respect
Respect!!
Altijd al diep respect gehad voor veteranen. Dat is me bijgebracht door mijn oma die geen gelegenheid onbenut liet om vooral veteranen en gesneuvelden die deelnamen aan Operation Market Garden te bedanken/respecteren tot haar dood. (Ze was een echte Arnhemmer)
Moedig om dit op een openbaar forum te delen.
Zoals je zelf al zei kan ik me er als militair wel wat bij voorstellen, maar weet ik niet hoe het is. PTSS is iets waar we allemaal voor gewaarschuwd worden, maar gelukkig weinig mee te maken krijgen. We denken allemaal: Dat gebeurt mij niet!
Bosnië is nog van voor mijn tijd. Ik was destijds te jong om het interessant te vinden. Je hoorde weleens wat op het nieuws, maar oorlog was toen iets wat met veel bommen en geweren te maken had. Ik denk dat het eens hoog tijd wordt om me erin te verdiepen.
Het is tevens interessant om te lezen waar de knelpunten lagen. Bij het niet kunnen praten over de gebeurtenissen, bij het onbegrip aan de kant van de burgerij, bij het gevoel van machteloosheid. Dat zijn gouden lessen waarvan we allemaal kunnen leren, ongeacht de mening die we over de krijgsmacht hebben.
Kan me totaal niet voorstellen hoe zwaar dat heeft moeten zijn. Naja, dat je toch nog je leven op de rails heb kunnen zetten.
Helaas lukte dat sommige van je collega's niet....
Ik ben zelf in 1996 6 maanden uitgezonden geweest op een m-fregat om het handels en wapenembargo te handhaven voor de kust van voormalig Joegoslavie en daardoor ook "veteraan" maar dit valt in het niets met jullie op de wal hebben meegemaakt.
quote:ik begrijp als veteraan dit dus ook niet, maar kan het me enkel voorstellen.er zijn zaken die militairen zich voor kunnen stellen, en er zijn zaken die enkel veteranen zullen begrijpen.
Hopelijk zet je deze lijn voort
.Ik kan me alleen maar aansluiten bij bovenstaande reacties. Bedankt voor het delen van jouw, zeer persoonlijke, ervaringen. De vader van een vriendinnetje is ook, als militair, zeer nauw betrokken geweest bij Sebrenica en vandaar dat die hele gebeurtenis mij altijd ontzettend geboeid heeft. Al heb ik (toen) nooit stilgestaan bij de enorme impact die dit gehad moet hebben voor ´´onze jongens´´.
Hopelijk kun jij met deze achterliggende periode om blijven gaan zoals je momenteel doet.
Wish you the best!
Nogmaals een note mensen!
Denk erg goed na voordat je post! Ga je hier per expres liggen fukken ben je de onze.
[ Bericht 83% gewijzigd door Pumatje op 13-05-2010 02:35:11 ]
En dat jouw ervaringen een les voor de huidige en toekomstige veteranen mag zijn.
Dank je wel.
quote:Goed nieuws, het zit er aan te komen.Daarom ben ik ook een groot voorstander om huidige militairen die reeds op missie zijn geweest ook de status van veteraan te geven. Nu is dat nog niet zo.
Veteranenstatus ook voor actief dienende militairen
19 februari 2010, 14.31 uur
Staatssecretaris Jack de Vries heeft besloten dat ook actief dienende militairen die uitgezonden zijn geweest voor een vredesmissie, de veteranenstatus krijgen. Kamerlid Alexander Pechtold (D66) had hiertoe donderdag een motie ingediend die door een meerderheid van de Tweede Kamer is gesteund.
De komende tijd wordt het besluit uitgewerkt en wordt bekendgemaakt wat dit voor actief dienende militairen betekent.
Bron: www.defensie.nl
Ik heb een amo instructeur gehad die soortgelijke ervaringen had(ook lmb btw) en ook een drankprobleem had. De man heeft in een dronken bui een auto ongeluk gehad, zn rug gebroken en pas daarna hulp gekregen/gevraagd. Uiteindelijk is hij KMS instructeur geworden en daarna als burger sport leraar aan het werk gegaan.
Ik hoop niet ooit zoiets mee te maken....
Aller eerst wil ik even zeggen dat ik het knap vind dat je je verhaal wilt en voor kan delen met ons. Het is natuurlijk niet zomaar iets.
Dit verhaal doet mij denken aan verschillende dingen. O.a. dat er zoals jijzelf al aangeeft veel meer militairen zijn die deze "stoornis" ptss hebben maar vaak niet erkend worden omdat ze er niet over kunnen praten of de schijn ophouden, maar ook bijv. aan mijn vader die in Libanon heeft gevochten, god wie weet wat die man wel niet allemaal denkt.. wie weet houd hij hier ook alle schijn op, hij praat er immers nooit over!
Nee, mooi stuk om te lezen en doet mensen nadenken.
Bedankt voor het vertellen!
quote:dat.Op donderdag 13 mei 2010 12:42 schreef Bob-B het volgende:
Bedankt voor je verhaal, heb het bijna met ingehouden adem gelezen.
Vraagje; na je crash en de 6 maanden opname in het CMH kwam je, uiteindelijk, weer full-time terug op de kazerne.
Hoe ging men daar met je situatie om?
In hoeverre wist men dat je op de afdeling Psychiatrie had gezeten en had je het gevoel dat men je wel begreep of dat ze nu op je neerkeken oid?
Waren er daar ook collega's met wie je kon praten/die je steunden of was het 'an elephant in the room'?
quote:Allereerst dank voor je uitgebreide verhaal over een deel van je
verleden die ik in andere vormen ook al eerder had gelezen alleen
dat vertelt door andere veteranen.
Het is ook goed dat je het ooit van je afschrijft,iets wat ik zelf in het
verleden ook heb gedaan gezien mijn activiteiten en ervaringen
toen,om het daarna dan ook defintief te begraven en verder te
gaan met het leven ongeacht rang of stand.
Gezien je verdere verloop van je leven kan ik niets anders zeggen
dan dat je het goed hebt gedaan maar dat je ondanks alles nooit je
verleden je toekomst verder in de weg moet laten staan,en daarover
heb ik nog steeds wat twijfels gezien je wat frequente herhalingen van
bepaalde militaire zaken. Dat is geen verwijt maar een algemene constatering
en daarover verschillen wij gewoon van mening zoals al gezegd achter de
schermen.
Hoe dan ook, je bent een erbaar/eerzaam mens!
Respect dat je het neer durft te zetten hoor en ook respect dat je je overal doorheen hebt weten te slaan. quote:Hah ja. Dat is een goede vraag.Op donderdag 13 mei 2010 15:30 schreef Da_Ripper het volgende:
[..]
Vraagje; na je crash en de 6 maanden opname in het CMH kwam je, uiteindelijk, weer full-time terug op de kazerne.
Hoe ging men daar met je situatie om?
In hoeverre wist men dat je op de afdeling Psychiatrie had gezeten en had je het gevoel dat men je wel begreep of dat ze nu op je neerkeken oid?
Waren er daar ook collega's met wie je kon praten/die je steunden of was het 'an elephant in the room'?
Mijn CC en CSM kwamen geregeld langs tijdens mijn opname en praatten over van alles, ook over mijn terugkeer binnen de eenheid. Beiden hadden er alle begrip voor en deden er ook totaal niet moeilijk over.
Beiden hadden namelijk zelf in Libanon gezeten in de jaren 80.
Ook de rest van de compagnie was blij dat ik weer onder hen was. Dat heeft uiteraard veel geholpen om weer full-time aan de slag te gaan. Tuurlijk, er waren enkele lieden die met een scheef oog naar me keken, maar ik denk dat dat meer kwam omdat ze zich geen houding konden aannemen. Laat ik het zo zeggen, ze waren meer gereserveerd. Niet neerkijkend.
Onze bataljons doctor en maatschappelijk werker, een oud-commando, daar praatte ik veel mee. Dat was ook goed voor de reïntegratie.
Maar problemen met mensen op de werkvloer? Nee niet gehad na terugkomst opname
quote:Klopt, dat is een juiste constateringOp donderdag 13 mei 2010 15:36 schreef FP128 het volgende:
[..]
Gezien je verdere verloop van je leven kan ik niets anders zeggen
dan dat je het goed hebt gedaan maar dat je ondanks alles nooit je
verleden je toekomst verder in de weg moet laten staan,en daarover
heb ik nog steeds wat twijfels gezien je wat frequente herhalingen van
bepaalde militaire zaken. Dat is geen verwijt maar een algemene constatering
en daarover verschillen wij gewoon van mening zoals al gezegd achter de
schermen.
Hoe dan ook, je bent een erbaar/eerzaam mens!
Ondanks wat mij is overkomen ben ik juist trots op mijn verleden.
Nu kan ik zeggen dat ik er sterker ben uitgekomen, maar met enkele beperkingen en gebreken.
Een daarvan is dat ik soms teveel over militaire zaken wil praten. Zie dat maar als een soort van uitlaatklep.
Het zal daarom ook altijd als een rode draad door mijn leven gaan.
Mijn naam staat daarin, hopelijk respecteren jullie mijn privacy. De vaste users hier geloof ik wel
Just my 2 cents, maar het is aan jou natuurlijk
.quote:Houd wel rekening met het feit, dat er ook guests kunnen zijn heOp donderdag 13 mei 2010 17:51 schreef ErwinRommel het volgende:
In de OP even extra bijlage toegevoegd met de beschikking van toekenning DiG.
Mijn naam staat daarin, hopelijk respecteren jullie mijn privacy. De vaste users hier geloof ik wel
quote:Het heeft mij idd veel moed gekost ja. Maar ben nu blij dat ik het opgeschreven heb in een "kort" verhaal.Op woensdag 12 mei 2010 21:19 schreef Remco026 het volgende:
[quote]Moedig om dit op een openbaar forum te delen.
quote:Tja, tijdens de GV lessen voordat we vertrokken richting Bosnië was er ook wel aandacht voor. 1 les was het naar ik meen van 1 uurtje GV. Wij dachten ook al van: "gvd wat is dit nu weer voor geouwehoer van de aalmoezenier". We zaten daar echt niet op te wachten en deden er wat lacherig over.Zoals je zelf al zei kan ik me er als militair wel wat bij voorstellen, maar weet ik niet hoe het is. PTSS is iets waar we allemaal voor gewaarschuwd worden, maar gelukkig weinig mee te maken krijgen. We denken allemaal: Dat gebeurt mij niet!
Ook de "debriefing" 3 weken na het terugkomst verlof, hoe we het ervaren hadden. Iedereen was stil en wilde zsm weer de zaal uit. Nee, alles was goed, ons mankeerde niks. We zijn toch niet gestoord?
Dat "macho" sfeertje hing er dus. Net terug, en dan dit "gezeik". Kom op, we zijn geen mietjes dachten we.
Net zoals een incident in Bosnië zelf, waar wij, stoere Luchtmobielers een debriefing kregen van de omsingeling door Kroatische Bosniers. Enkelen van het LOGBat hadden wel het lef daar openlijk over te praten, maar wij? Stoere Rode Baretten? Kom op zeg...........
quote:[/quote]Bosnië is nog van voor mijn tijd. Ik was destijds te jong om het interessant te vinden. Je hoorde weleens wat op het nieuws, maar oorlog was toen iets wat met veel bommen en geweren te maken had. Ik denk dat het eens hoog tijd wordt om me erin te verdiepen.
Het is het waard je daar als militair zijnde wat in te verdiepen. Je zult dan zien dat men itt vandaag de dag hun lessen wel degelijk uit heeft geleerd. Na Srebrenica is ook het bureau "Lessons Learned" opgericht. En diverse andere Kenniscentra. Dat is een hele goede zaak.
quote:Ja jullie hebben gelijk. Dank voor deze snelle interventieOp donderdag 13 mei 2010 18:14 schreef Da_Ripper het volgende:
Ik ben zo brutaal geweest om even snel je prive-gegevens te verwijderen.
Wie is toch dat gezicht achter dit verhaal?
Dat mogen jullie zelf raden
Landmacht en lange haren. Ik zie op de Peel weleens mariniers langskomen waarvan je zegt: Gast er zit hier een kapper in het KEK gebouw.
quote:GniffelOp donderdag 13 mei 2010 20:30 schreef Remco026 het volgende:
Landmacht en lange haren. Ik zie op de Peel weleens mariniers langskomen waarvan je zegt: Gast er zit hier een kapper in het KEK gebouw.
Ok mannen, OT weer.
Jullie kennen nu ook het gezicht achter mijn verhaal. Laat je aub niet verleiden door de lieve blik van mijn vrouw.
quote:psstOp donderdag 13 mei 2010 20:30 schreef Remco026 het volgende:
Landmacht en lange haren. Ik zie op de Peel weleens mariniers langskomen waarvan je zegt: Gast er zit hier een kapper in het KEK gebouw.
SPOILERMaar OT!Dat zijn dan geen infantrie ->
quote:Dat is ook een vraag die andere veteranen mij stelden.Op donderdag 13 mei 2010 20:36 schreef Remco026 het volgende:
Vanwaar trouwens Brazilie? Ik snap dat je weg wilde uit Nederland, maar waarom Brazilie?
Waarom Brazilië?
Laat ik zeggen dat het gewoon toeval is. Niet zozeer dat het voor mij een "vlucht" was"
Voor hetzelfde ge;d had ik mijzelf naar de VS geplaatst.
Op een juist moment leerde ik via ICQ (old Skool) mijn huidige vrouw kennen. Gewoon toeval. Dus via internet.
Het heeft haar achteraf heel veel moeite gekost om ook te leren leven met mij, mij als persoon met PTSS.
Maar we hebben ondanks tegenslagen toch een heel goed bestaan hier weten op te bouwen. Zoals ik reeds schreef, 2 stappen terug, 3 vooruit, en "assets" maken.
quote:Wat een lieve foto!!Op donderdag 13 mei 2010 20:09 schreef ErwinRommel het volgende:
En wie ben ik nu?
Wie is toch dat gezicht achter dit verhaal?
Dat mogen jullie zelf raden
[ afbeelding ]
Series en films hebben de neiging om het te over-romantiseren, oorlog is goed, oorlog is nobel, maar de nadelen, die krijg je niet te horen. Als je echter een verhaal leest zoals hierboven, dan krijg je veel meer de indruk wat een oorlog echt met je kan doen.
Mensen op straat, de pers, mensen weten inderdaad wat er gebeurt wanneer er oorlog is.
Mensen hebben altijd een grote mond over hoe het wel of niet beter kan.
Mijn grootvader werd vaak midden in de nacht wakker, hij zocht naar z'n helm, toen hij een gewonde makker in de Ardennen moest redden was hij z'n helm kwijt. Hij kon niet terug en moest door het vuur naar die kameraard toe. Hij had gelukkig geen PTSS maar de littekens die waren er.
Vraag het anders de tweede generatie, de echtgenotes, ook zij zien wat oorlog echt met mensen
toch zou kunnen doen.
Voor de media en de burgers stopt de oorlog wanneer het vredesakkoord is getekend.
Wanneer de troepen weg zijn uit Irak of uit Afghanistan.
Maar voor de soldaten en hun familie gaat het veel langer door.
Zoals het hierboven beschreven is, dat is moedig, dat is knap en eigenlijk heb ik geen vragen.
Wat Steven Spielberg en Tom Hanks mij nooit zouden kunnen vertellen dat heb jij wel gedaan.
quote:Cute couple!Op donderdag 13 mei 2010 20:09 schreef ErwinRommel het volgende:
En wie ben ik nu?
Wie is toch dat gezicht achter dit verhaal?
Dat mogen jullie zelf raden
[ afbeelding ]
quote:Dat is dus het wrange eraan. Die Marinier die 4 mensen doodschoot had ook zo een lieve foto van eertijds.
Wat ik wil zeggen, schijn kan dus bedriegen. Je moet kijken achter die façade van de "schone schijn".
God zij dank dat het bij mij niet zover kwam, en nog enigzins voor rede vatbaar was.
Ik wens je het allerbeste
quote:Ik kom daar morgen op terug. Ik heb die ervaring mbt jongeren, en weet waarover ik praat.Op donderdag 13 mei 2010 21:10 schreef DeParo het volgende:
Dat is dan eigenlijk wel een vraag, hoe kijk jij aan tegen films, series, en pers die iets romantisch van oorlogen proberen te maken, en ik benadruk zeker het nobele en belangrijke vak, want bv onze soldaten, ze doen goed werk wat niemand anders kan en wil doen. Maar ben je niet bang dat mensen, en vooral jongeren, niet het volledige beeld meekrijgen van wat een oorlog echt met je kan doen hier?
Maar nu even niet. Mijn werk roept me weer. Maar ik kom erop terug.
Je zal allicht meer indruk maken dan de zoveelste stoffige GV'er.
Dat van de nachtmerries zijn voor mij redelijk herkenbaar, terwijl ik geen dag in oorlogsgebied heb gezeten (godzij dank) maar mijn vader (hij was al ruim veertig toen ik werd geboren) heeft als kind heel bewust WW2 meegemaakt. Elke avond na het eten ging hij een uurtje liggen, en het was mijn 'schone' taak om hem om 8 uur wakker te maken met koffie.
Dat was altijd een hele beangstigende en zware opgave. Dat moest met heeeeel veel beleid, en voorzichtig. Erg voorzichtig. Het was niet zelden dat hij wakker schrok (of ik nou fluisterde of gewoon praatte) en direct onder de bank dook. En dan was hij vervolgens zo boos dat hij zo geschrokken was, dat hij weer terug was die paar seconden in de gebeurtenissen van toen.
Doodsbang maakte me dat altijd. En dan spreek ik over 40-50 jaar na de oorlog. Hij heeft ook verteld wat er allemaal gebeurt is (en dat hou ik voor mezelf
) dus ik snapte het wel, maar omg wat vond ik het elke keer weer eng.Ik hoop dat die nachtmerries steeds minder zwaar worden voor je. En de rest uiteraard ook, maar daar kan ik me (gelukkig?) niet bij voorstellen hoe intens dat moet zijn.
quote:Ik snap natuurlijk wat je bedoelt.. daar had ik die foto niet voor nodig
[..]
Dat is dus het wrange eraan. Die Marinier die 4 mensen doodschoot had ook zo een lieve foto van eertijds.
Wat ik wil zeggen, schijn kan dus bedriegen. Je moet kijken achter die façade van de "schone schijn".
God zij dank dat het bij mij niet zover kwam, en nog enigzins voor rede vatbaar was.
Neemt niet weg dat de foto er lief en leuk uitziet
respect voor je topic, voor je overlevingsdrang en doorzettingsvermogen.
Je weet dat 't niet niets is geweest, je weet (ja, er zijn ook 'burgers' die beseffen (maar (gelukkig) niet weten hoe erg precies) wat zoiets met je kan doen, maar dit lezen is erg heftig.
Respect en bedankt voor je verhaal!
Respect. Niks dan respect.
quote:Sorry Mark, Ik kan het niet laten...Op donderdag 13 mei 2010 20:09 schreef ErwinRommel het volgende:
En wie ben ik nu?
Wie is toch dat gezicht achter dit verhaal?
Dat mogen jullie zelf raden
[ afbeelding ]
De jongedame?
quote:maar dan ook een hele diepe buiging..
Diepe, diepe buiging voor het verhaal en de moed om het met ons te delen.
Iedereen heeft wel een mening klaar over het gebeurde daar, maar dat er zoveel persoonlijke verhalen achter zitten, en dat zoveel mensen er een enorm trauma van hebben opgelopen wordt wel heel makkelijk aan voorbij gegaan.
quote:Laat ik het zo zeggen, ik heb mijn up's and down's. Dat is onvermijdelijk. Maar mijn vrouw, die zelf niks afweet van de oorlog in Srebrenica, laat staan Bosnië, is mijn grote steun en toeverlaat. En daarnaast ook de vaste users in DEF op FOK!. Alsmede enkele oude kameraden waar ik nog contact mee heb.Op vrijdag 14 mei 2010 20:48 schreef 9611Niels het volgende:
Wow TS, wat een verhaal. Goed om te lezen dat je er uiteindelijk mee om hebt weten te gaan.
Dat houdt mij op de been.
Maar ik kan je zeggen dat er geen enkele dag voorbij gaat of ik denk aan "toen". Bewust, of onbewust.
quote:Dus je hebt je vrouw niks verteld over Srebrenica?
[..]
Laat ik het zo zeggen, ik heb mijn up's and down's. Dat is onvermijdelijk. Maar mijn vrouw, die zelf niks afweet van de oorlog in Srebrenica, laat staan Bosnië, is mijn grote steun en toeverlaat. En daarnaast ook de vaste users in DEF op FOK!. Alsmede enkele oude kameraden waar ik nog contact mee heb.
Dat houdt mij op de been.
Maar ik kan je zeggen dat er geen enkele dag voorbij gaat of ik denk aan "toen". Bewust, of onbewust.
Heb een tijd terug een lang gesprek gehad met een kennis van me. Een Libanon veteraan. Hij rade me af om bij defensie te gaan puur en alleen omdat je er mentaal kapot van kan gaan. Toen die tijd heeft hij totaal geen nazorg gehad. Kwam uit Libanon, kon gelijk uit dienst en er is verder niet meer naar hem op of om gekeken. Heb hem toen proberen uit te leggen dat dat tegenwoordig wel beter is geregeld met nazorg enzo. De problemen nav de missie zijn bij hem ook in mate gekomen. Werkloos, kan niet meer onder een 'baas' werken, kettingroker etc. Ook tijdens dat gesprek merkte ik dat hij het nog moeilijk had met zijn libanon verleden.
Toch nog een vraagje aan jou: wat voor werk heb je na defensie nog gedaan, of wat doe je nu in Brazilie?
quote:Op vrijdag 14 mei 2010 21:36 schreef Bouke-p het volgende:
Mischien een vreemde vraag, maar heb je nu na dit alles er spijt van dat je ooit in dienst gegaan bent? En zou je t weer doen?
quote:Op woensdag 12 mei 2010 18:12 schreef ErwinRommel het volgende:
Ik heb heel vaak de vraag gekregen of ik het over wilde doen. En dan zeg ik steevast en vastberaden JA!!
Alles wat ik heb meegemaakt had ik niet willen missen. En mijn hart ligt nog steeds bij Defensie.
quote:jawel hoor. Maar zij kent de historie van het conflict niet goed. Wel dat ik daar geweest ben, wat ik daar zag en gedaan heb en over mijn PTSS.Op vrijdag 14 mei 2010 20:59 schreef 9611Niels het volgende:
[..]
Dus je hebt je vrouw niks verteld over Srebrenica?
quote:Ik was vrachtwagen chauffeur, eerst nationaal, later internationaal. En daarna na een dip werd ik internationaal koerier chauffeur.Op vrijdag 14 mei 2010 21:16 schreef hoogvlieger het volgende:
Toch nog een vraagje aan jou: wat voor werk heb je na defensie nog gedaan, of wat doe je nu in Brazilie?
Nu ben ik werkzaam als leraar Engels in Brazilië op een private school in het volwassenen onderwijs edaarnaast geef ik conversatie les aan managers van enkele Aziatische Multinationals alhier in de regio, plus Engelse basis instructie aan enkele legeronderdelen hier.
quote:Dit gaat, voor een deel, helemaal goedkomen.Op donderdag 13 mei 2010 21:15 schreef Bouke-p het volgende:
Ooit gedacht om je verhaal aan nu dienende militairen te vertellen? Soort van waarschuwing om het macho idee van je af te zetten en te praten over kutdingen die tijdens uitzending gebeuren?
Je zal allicht meer indruk maken dan de zoveelste stoffige GV'er.
heftig verhaal en serieuze shit... gelukkig gaat het beter met je en kan je je leven met de verwonding. hoop dat de symptomen met de tijd minder worden. heb geen idee hoe het is om te hebben maar het lijkt me best heavy zeg maar
respect
Erg nuttig.
*Schop!
Het is heel vaak gezegd in dit topic en 't komt daarom misschien enigszins clichématig over, maar geloof me als ik zeg dat ik dit oprecht meen: respect. Bedankt voor het delen van je verhaal.
Heel veel sterkte toegewenst
Toch nog een paar vragen, Bouke-p vroeg dit, ik vraag me af of je dat gedaan hebt? Ik zou in ieder geval wel onder de indruk zijn.
quote:En dan nog, hoe kijk je erop terug? Had je het liever anders aangepakt, dus niet in het leger maar een volledig andere carrière? Maw, ben je trots op het geheel, of had je er achteraf liever vanaf gezien en was je liever wat anders gaan doen?Op donderdag 13 mei 2010 21:15 schreef Bouke-p het volgende:
Ooit gedacht om je verhaal aan nu dienende militairen te vertellen? Soort van waarschuwing om het macho idee van je af te zetten en te praten over kutdingen die tijdens uitzending gebeuren?
Je zal allicht meer indruk maken dan de zoveelste stoffige GV'er.
Nogmaals, geweldig indrukwekkend verhaal, TS. Mensen die wat voor de wereld betekenen
Ik bookmark dit topic, wil het verhaal aan nog wat mensen laten lezen.
Edit: als ik de foto bekijk, ben je niet het soort veteraan als je wel eens op de veteranendagen ziet rondhobbelen. Mag ik vragen hoe oud je bent en in hoeveel jaren tijd dit hele verhaal zich heeft afgespeeld?
quote:Dank.Op zondag 25 juli 2010 00:35 schreef BlackLining het volgende:
TS, niets dan respect. Voor mensen als jij, heb ik diepe waardering. Dan zijn de psychologische problemen die ik in mijn werk tegen kom maar klein. Mensen waarbij het even tegen zit. Maar verhalen als dit, dat verdient respect. Ook zeker omdat je er niet mee te koop loopt. Ik kan er niet meer van maken dan dat je een echte held bent.
Toch nog een paar vragen, Bouke-p vroeg dit, ik vraag me af of je dat gedaan hebt? Ik zou in ieder geval wel onder de indruk zijn.
[..]
En dan nog, hoe kijk je erop terug? Had je het liever anders aangepakt, dus niet in het leger maar een volledig andere carrière? Maw, ben je trots op het geheel, of had je er achteraf liever vanaf gezien en was je liever wat anders gaan doen?
Nogmaals, geweldig indrukwekkend verhaal, TS. Mensen die wat voor de wereld betekenen
Ik bookmark dit topic, wil het verhaal aan nog wat mensen laten lezen.
Edit: als ik de foto bekijk, ben je niet het soort veteraan als je wel eens op de veteranendagen ziet rondhobbelen. Mag ik vragen hoe oud je bent en in hoeveel jaren tijd dit hele verhaal zich heeft afgespeeld?
Ja, mijn verhaal word nu gebruikt voor leerdoeleinden in het opwerk traject voor uit te zenden militairen.
Een User hier die werkzaam is voor Defensie heeft mij gevraagd of hij mijn verhaal daarvoor mocht gebruiken. Uiteraard had ik daar geen bezwaar tegen. Enkel niet mijn echte naam gebruiken dus.
Dat heeft hij gedaan en voor zover ik begrepen had was de boodschap van mijn verhaal duidelijk overgekomen.
Verder, ik ben 37 jaar, en deze ellende begon na de val van de enclave.
Het aantal jaren waarin ik de meest heftigste momenten beleefde was in een tijdspanne van 5 jaar.
Zeer indrukwekkend om te lezen, 't zet je meteen met beide voeten stevig op de grond... Ik hoop dan ook van harte dat je een goed vervolg aan je leven kan geven na al de inzet die jij hebt getoond in dienst van het leger, en, in verlengstuk daarvan, vrede en veiligheid.
Veel respect voor jou, en het ga je goed!
kom je in 2011 ook naar de veteranendag? een biertje met je oud collega.s en het er eens met ze over hebben. is altijd goed. er is ook nog veel onbegrip onderling.
"Lest we forget" - Rudyard Kipling
ik las elders op fok dat dit verhaal van jou ergens te lezen was, dus heb het even opgezocht.
Knap dat je het zo kunt vertellen, en voor mij als buitenstaander bijna onvoorstelbaar hoe lang de nasleep van jouw verblijf in Bosnië duurt. echt heftig.
Ik heb ook de beschuldigingen richting de nederlandse militairen achteraf gehoord. Schandalig eigenlijk, richting jou en de anderen die erbij zijn geweest.
En ik wens je veel geluk terug in Nederland. (en lief zijn voor T.....
) juist ja. 
sorry maar ik dacht dat je een medaille kreeg als je echt wat gepresteerd had en ik verwijs dan naar soldaten die in de 2de wereldoorlog of de korea/vietnam oorlog/libanon? oorlog oid in levensgevaarlijke vuurgevechten waren beland waar letterlijk hun leven( en dat van anderen) op het spel stond.
Dit doet mij erg denken aan die scene uit de oorlogsfilms PATTON van een soldaat die geestelijk er niet meer tegen kon en terecht passend door de generaal ff werd toegesproken en afgestraft.
Soldaat zijn is toch niet je als mietje gedragen? Benik nou dom of wat?
Overigens:
Want ja, in deze moderne tijd zijn militairen niet meer in levensgevaar en zijn mentale problemen voor faggots.
quote:JaOp woensdag 6 oktober 2010 14:33 schreef rubje het volgende:
misschien ligt het aan mij als leek maar uit het verhaal maak ik op dat de ts dus geestelijk beschadigd is door hetgeen hij heeft gezien. Wat ik nergens uit opmaak is dat hij als medic? zelf gewond is geraakt of te midden van hevige vuurgevechten hevige vijandige aanvallen heeft ervaart waarbij zijn leven en dat van andere in het geding was. En dan krijg je omdat je hier niet tegen kan een gewonden insigne?
sorry maar ik dacht dat je een medaille kreeg als je echt wat gepresteerd had en ik verwijs dan naar soldaten die in de 2de wereldoorlog of de korea/vietnam oorlog/libanon? oorlog oid in levensgevaarlijke vuurgevechten waren beland waar letterlijk hun leven( en dat van anderen) op het spel stond.
Dit doet mij erg denken aan die scene uit de oorlogsfilms PATTON van een soldaat die geestelijk er niet meer tegen kon en terecht passend door de generaal ff werd toegesproken en afgestraft.
Soldaat zijn is toch niet je als mietje gedragen? Benik nou dom of wat?
Patton is ook echt een voorbeeld als het om menselijke relaties gaat
quote:ja maar ik mag toch verwachten zoals ik al eerder zei dat je als je soldaat bent je geen halfzacht eitje bent die bij het minste geringste al gaat janken of over de rooie gaat? Komop zeg! ga dan plantsoenendienst doen als je niet tegen de hardheid van een oorlog kan.Op woensdag 6 oktober 2010 14:41 schreef Vronsky het volgende:
..Snap jij eigenlijk wel wat PTSS betekend?
Overigens:
Want ja, in deze moderne tijd zijn militairen niet meer in levensgevaar en zijn mentale problemen voor faggots.
Nogmaals, een burger heeft bij het woord "soldaat"een beeld van iemand die een zekere mate van gehardheid heeft als het op een oorlog aankomt,iig meer dan een gewone burger of is dat uniform en die pet/baret het belangrijkste en gaat het erom dat je er zo goed mogelijk uitziet en indruk maakt op de chickies.
Zelfs de meeste uitgeharde infanterist kan eens knappen, is niets raars aan.
quote:of lees ik nu verkeerd ofzo?Beschietingen meegemaakt, 1 keer omsingeld geweest door Bosnische Kroaten ivm 2 doden aan hun kant, lopen door mijnenvelden zonder enige protectie, de dood van "Elvis", de loodzware verkennings patrouilles, de nachtelijke schietpartijen over en weer, het wekenlang leven uit gevechtsrantsoenen (dat is nog op mijn gebid zichtbaar), en natuurlijk ook de constante bedreiging en stress die ik als medic meemaakte. Dit alles, in combinatie met de totale machteloosheid en een gebrek aan alles heeft mij enkele jaren na mijn uitzending flink geraakt.
quote:Nee, rubje is gewoon dom aan het zeveren
is er nog iets van persoonlijke specialismen? een infantrist, die iets verder is gespecialiseerd is in ZHKH?
commando is toch ook sniper; medic comspec; demspec
ik weet niet of dit zo is, maar lijkt mij niet meer dan logisch.
[ Bericht 35% gewijzigd door rubje op 06-10-2010 16:01:56 ]
quote:Je doet het nu voorkomen alsof je als medic kilometers van het front bent, evenals verbindelaar. Dat kan, maar op lager niveau zit je er toch echt bovenop. En als medic kun je ook op geweergroepsniveau opereren, dus als geweerschutter met uitgebreidere kennis en materialen.Op woensdag 6 oktober 2010 15:50 schreef rubje het volgende:
ik stel vragen aan de hand van wat ik lees en gelukkig zijn er mensen die mij ook wat meer info geven m.b.t de structuur van een peleton bijvoorbeeld en die ik dus in mijn gedachtengang meeneem. Niks mis mee toch als ik dan vervolgens met die info deze mening over heb? Jullie doen alsof je geen mening mag geven over iemand zijn persoonlijk levensverhaal,alsof het niet netjes is. Komop zeg, krijgen we hier dan ook van die politiek correcte verhalen?
jij weet niet wat voor situaties hij meegemaakt heeft, hoe hij het heeft ervaren... enz.
quote:dit bedoelde ik dus te zeggenOp woensdag 6 oktober 2010 16:11 schreef Rave_NL het volgende:
[..]
Je doet het nu voorkomen alsof je als medic kilometers van het front bent, evenals verbindelaar. Dat kan, maar op lager niveau zit je er toch echt bovenop. En als medic kun je ook op geweergroepsniveau opereren, dus als geweerschutter met uitgebreidere kennis en materialen.
quote:Je geeft anders een behoorlijk waardeoordeel over iets waar je nu informatie over vraagt. Wellicht voortaan eerst de informatie vragen voor je een waardeoordeel geeft.Op woensdag 6 oktober 2010 15:50 schreef rubje het volgende:
ik stel vragen aan de hand van wat ik lees en gelukkig zijn er mensen die mij ook wat meer info geven m.b.t de structuur van een peleton bijvoorbeeld en die ik dus in mijn gedachtengang meeneem. Niks mis mee toch als ik dan vervolgens met die info deze mening over heb? Jullie doen alsof je geen mening mag geven over iemand zijn persoonlijk levensverhaal,alsof het niet netjes is. Komop zeg, krijgen we hier dan ook van die politiek correcte verhalen?
Daarnaast heeft PTSS ook deels een genetische basis en dat heeft niets te maken met je of een zacht eitje bent of Rambo. Je hoeft er zelf niets van te merken tot je getriggerd wordt. Echt belachelijk dat je bijna zegt dat alleen halfzachte eitjes (zoals je het zelf zei) PTSS kunnen krijgen.
[ Bericht 3% gewijzigd door EllaN op 06-10-2010 16:47:24 ]
quote:Wat jij bedoelt is dus een "Combat Lifesaver" , en je hebt ook nog AMV'ers die vrolijk meegaan met alles (quote me daar alleen niet op.Op woensdag 6 oktober 2010 15:43 schreef gerco94 het volgende:
de gedachtengang
is er nog iets van persoonlijke specialismen? een infantrist, die iets verder is gespecialiseerd is in ZHKH?
commando is toch ook sniper; medic comspec; demspec
ik weet niet of dit zo is, maar lijkt mij niet meer dan logisch.
)Hoop zelf medic te worden bij de verkenners, maar dat word denk ik een kwestie van geluk. (Kan het wel aangeven, maar blijkbaar moet er plaats zijn en moet wat geluk hebben.
)Maar rubje, stel als er ooit dan eens iets met mij gebeurt, ben ik het dan ook "niet waardig" om iets te krijgen omdat het in jouw ogen een inferieure functie is binnen de krijgsmacht dat voor mietjes is? (Samen met de verbindelaar die erg nuttig werk doet.)
quote:ten eerste dit, en ten tweede: makkelijk praten vanaf de zijlijn...Op woensdag 6 oktober 2010 16:21 schreef m.k het volgende:
als je hier echt over wil discussiëren is het misschien een idee om er een apart topic voor te maken. vind het niet netjes om dat hier te doen.
@rave: Inderdaad, erg onderschatte functie naar mijn mening, hoeveel weegt zo'n radio ongeveer?
quote:niet in dit topicOp woensdag 6 oktober 2010 17:07 schreef Vronsky het volgende:
Ja, maar dit is def, wij hebben de laatste tijd erg veel moeite met ontopic te blijven.
@rave: Inderdaad, erg onderschatte functie naar mijn mening, hoeveel weegt zo'n radio ongeveer?
zou mooi zijn als het zo bleefZoals de naam al impliceert, posttraumatic stress disorder treedt alleen op na (post) een extreem stressvolle gebeurtenis (trauma). Hoe erger de trauma's en hoe langer de persoon hier aan is blootgesteld, hoe groter de kans tot het ontwikkelen van PTSD. Gemeenschappelijke kenmerken van PTSD zijn;
* Herbeleving van het trauma: voorbeelden zijn flashbacks, nachtmerries, intrusieve herinneringen en overdreven emotionele en fysieke reacties op triggers die de persoon herinneren aan het trauma.
* Emotionele afstomping en-ontwijking: voorbeelden zijn een gevoel van afstandelijkheid, verliezen van interesse in activiteiten of personen, ongewenste pijnlijke herinneringen of gedachten, en het vermijden van activiteiten of plaatsen die herinneren aan het trauma.
* Verhoogde prikkelbaarheid: symptomen zoals slaapproblemen, prikkelbaarheid, hyper waakzaamheid en overdreven schrikreacties.
In aanvulling op deze kenmerken, is het herhaaldelijk herbeleven van de traumatische gebeurtenis(sen) .
Dit kan de vorm aannemen van:
1) Gedachten
2) Terugkerend beelden;
3) Dromen;
4) "Flashbacks"
van de voorval(len).
Gebeurtenissen die lijken op de traumatische gebeurtenis(sen), en in sommige opzichten zelfs herinneringen aan de voorval(len) kunnen extreme ongemak veroorzaken. En vele zullen dan ook proberen dit te voorkomen of zich in een zulke situatie te plaatsen. Sommige zijn zelfs geplaagd door gevoelens van "overlevings schuld" omdat zij iets overleefde, waar anderen dit niet deden, of om bepaalde dingen die ze gehad hebben om te kunnen overleven.
PTSD kan in verschillende vormen de kop opstekken, van lichte vorm tot aan zeer ernstig. Net als met andere medische en psychiatrische stoornissen zijn bepaalde mensen in staat een normaal leven te leiden, ondanks de constante problemen die PTSD veroorzaakt in hun leven. Andere herstellen van PTSD zonder hulp van andere, of professionele hulp. Maar een klein deel van de militaire met PTSD bij wie zich een hardnekkig chronische en slopende chronische mentale aandoening ontwikkeld, ziullen geen verbetering hebben zonder hulp van geestelijke gezondheidszorg of gemeenschapsdiensten. Na behandeling zullen sommige volledig herstellen, andere enkels deels herstellen, en voor andere is zal er nooit een herstel mogelijk zijn. Zestig procent van hen die PTSD verschijnselen hebben zullen zich volledig herstellen, sommige met hulp, maar vele zonder dat hulp/behandeling nodig is.
Men kan (voor het gemak) posttraumatic stress disorder in drie hoofdgroepen verdelen;
Chronische PTSD: PTSD bij diegenen die niet te herstellen is vaak chronische PTSD. Sommigen, echter, kunnen verbetering vertonen in hoe goed ze functioneren op het werk of thuis, of kunnen aan of uit schakelen hoe ernstig hun klachten zijn, maar toch blijft het chronische PTSD.
PTSD in remissie met af en toe terugvallen: Sommige militaire met PTSD hebben periodes met weinig of geen symptomen (remissie), gevolgd door perioden waarin ze het volledige patroon van PTSD symptomen (terugval) ervarien. Dit is meestal te wijten aan te worden blootgesteld aan een situatie die hen herinnert aan de oorspronkelijke traumatische ervaring van tijdens de oorlog op significante wijze. Deze blootstelling ropet lang sluimerende herinneringen en gevoelens op.
Aanvang vertraagde PTSD: Er is een vertraagde versie van PTSD in welke militaire geen vertoningen van PTSD hebben tot maanden of zelfs jaren na hun tijd in het oorlogsgebied. Soms hadden deze militaire een paar, maar niet alle PTSD symptomen en ontwikkelde de volledige stoornis eerst wanneer iets hen bewust of onbewust er aan herrinderde. Soms hebben militaire vele jaren zeer succesvol kunnen omgegaan met hun oorlog zone trauma totdat een situatie zich voordeed die intense herinneringen opriep van het oorspronkelijke trauma.
Een goed boek over dit onderwerp, en leidraad voor terug kerende militaire en/of hun familieleden is "After the War Zone: A Practical Guide for Returning Troops and Their Families" by Laurie B. Slone, PhD en Matthew J. Friedmann, MD, PhD. een van de boeken die wij hier gratis krijgen, maar welke het geld zeker waard is zou men deze zelf moeten aanschaven.
quote:ja want vooraan in het heetst van de strijd raken natuurlijk maar zelden mensen gewond en bellen doen ze maar op de basis ... en op de basis zelf is het natuurlijk allemaal koek en ei, die worden nooit beschoten want dat is gemeen, daar liggen al die jongens immers te slapen.Op woensdag 6 oktober 2010 15:37 schreef rubje het volgende:
lees eens goed de naam "medic".. een medic is niet iemand die vooraan loop netzo min als de verbindingsman en de groepscommandant. Dat je veel ellende ziet gebeuren dat geloof ik al te graag en dat het vaak voorkomt geloof ik ook,echter er is een verschil imo als in 'leken'visie tussen iemand die vooraan in de heetst vd strijd op 5 meter afstand elke keer een kogelregen over zich heen krijgt en granaten hoort inslaan als iemand die verder gelegen alles ziet gebeuren.
en ja als je gewond raakt tijdens je uitzending heb je wat gepresteerd ja, je hebt lijf en leden opgeofferd voor je land en die geeft je als dank een speldje ... als dat al te veel gevraagd is dan gaat het niet goed met de maatschappij hoor
quote:Je hebt helemaal gelijk!Op woensdag 6 oktober 2010 15:37 schreef rubje het volgende:
lees eens goed de naam "medic".. een medic is niet iemand die vooraan loop netzo min als de verbindingsman en de groepscommandant.
De groepscommandant, verbindingsman en amv'er zitten rustig in hun bunkertje te wachten tot er een radio-melding komt dat er stront aan de knikker is.... Oh wacht, de radio-man was niet mee. De groepscommandant wil bevelen geven omdat het vuur toch uit een andere richting komt, kut weer die radio-man die niet mee was, was ik maar ter plaatse dan had ik leiding kunnen geven! Fuck er is een gewonde, bel een taxi voor de amv'er!
Kortom, als dom lullen pudding was, was jij dr. Oetker.
quote:En een ieder blijft ook rustig zitten waar hij zit als het gebeurt...Dat je veel ellende ziet gebeuren dat geloof ik al te graag en dat het vaak voorkomt geloof ik ook,echter er is een verschil imo als in 'leken'visie tussen iemand die vooraan in de heetst vd strijd op 5 meter afstand elke keer een kogelregen over zich heen krijgt en granaten hoort inslaan als iemand die verder gelegen alles ziet gebeuren.
quote:
[..]
Kortom, als dom lullen pudding was, was jij dr. Oetker.
Harrie Jekkers ik hoop dat 't hiermee afgedaan is, deze 'discussie', iig in dit topic.
Edit: niet meer nodig
quote:masterlijkOp woensdag 6 oktober 2010 20:23 schreef AchJa het volgende:
[..]
Je hebt helemaal gelijk!
De groepscommandant, verbindingsman en amv'er zitten rustig in hun bunkertje te wachten tot er een radio-melding komt dat er stront aan de knikker is.... Oh wacht, de radio-man was niet mee. De groepscommandant wil bevelen geven omdat het vuur toch uit een andere richting komt, kut weer die radio-man die niet mee was, was ik maar ter plaatse dan had ik leiding kunnen geven! Fuck er is een gewonde, bel een taxi voor de amv'er!
Kortom, als dom lullen pudding was, was jij dr. Oetker.
[..]
En een ieder blijft ook rustig zitten waar hij zit als het gebeurt...
Ik heb wel eens een praatje met hem gemaakt, maar heb niet durven doorvragen.
In mijn voorvorige huis was mijn buurman in Nederlands-Indië geweest en had daar, op wacht staande, zijn eenheid beschermd. Waarna ze hem over een grote afstand naar een basiskamp droegen.
Ik heb begrepen dat onlangs de wetgeving en erkenning aangaande veteranen gunstig veranderd is.
Dank voor je verhaal! Respect!
Voor de duidelijkheid: ik kwam hier terecht via een topic dat oorlog wel leuk vindt.
oorlog is leuk
Maar misschien moet je je daar maar niet aan wagen.
quote:Marinier is Marine ( of eigenlijk een vorm tussen marine en landmacht ) en Commando's ( de Groene baretten ) Zijn de Nederlandse Special forces, en behoren tot de Landmacht.Op maandag 11 oktober 2010 00:00 schreef Kees22 het volgende:
In mijn vorige huis woont nu een oud-commando of oud-marinier (sorry: ik weet het verschil niet).
Ik heb wel eens een praatje met hem gemaakt, maar heb niet durven doorvragen.
In mijn voorvorige huis was mijn buurman in Nederlands-Indië geweest en had daar, op wacht staande, zijn eenheid beschermd. Waarna ze hem over een grote afstand naar een basiskamp droegen.
Ik heb begrepen dat onlangs de wetgeving en erkenning aangaande veteranen gunstig veranderd is.
Dank voor je verhaal! Respect!
Voor de duidelijkheid: ik kwam hier terecht via een topic dat oorlog wel leuk vindt.
oorlog is leuk
Maar misschien moet je je daar maar niet aan wagen.
quote:Ksst! Er is niets landmachts aan de mariniersOp maandag 11 oktober 2010 01:12 schreef Clan het volgende:
[..]
Marinier is Marine ( of eigenlijk een vorm tussen marine en landmacht ) en Commando's ( de Groene baretten ) Zijn de Nederlandse Special forces, en behoren tot de Landmacht.
.quote:Heel mooi!!
An old friend came over the other night, like he does sometimes when my wife is sound asleep but I am still awake. I known him since forever it seems. We both been stationed in the same unit, we both went trough a lot of the courses together, helping one another when times where rough, telling jokes to keep the spirit up. We couldn’t have been more different, but at the same time so alike. He’s married with a son and a daughter, me single with no rush to get married. He had strong bonds to his relatives, where I just had cut all contact with mine. Now I’m married and have taken up contact with my relatives again, whereas he never goes home to his wife and kids, nor has any contact with his relatives anymore. It sometimes upsets me, but there isn’t a thing I can do to change the situation. As I sat on the couch the other night my thoughts went back to the first time I met him outside our barracks at Fort Gulick, Panama. I had just arrived and asked him if he knew where my quarters were. “You can share my room” he answered, “and if there is anything else you need just let me know.” Since that day we shared a lot, from cold MRE’s to dry socks all the way to tears and laughter. Then memories flash before my eyes of the day so many years ago when Murphy (as in Murphy’s law) had not just knocked on our door, but tore or house down. The next day our team was tasked to retrieve the body of a fallen comrade. When we arrived on the scene he was there, my old friend, dirty, bloody and lifeless. Yes he pays me a visit, every now and then, late at night when I can’t sleep.
Krijg het er weer ff zwaar mee, omdat ik me er deels in herken.
.quote:maar zo herkenbaar volgens mij voor vele veteranen waar dan ook ter wereld.
Zelf heb ik van 1 november 1994 t/m 20 mei 1995 in Busovaca ( Bosnië ) gezeten, gedetacheerd bij het 1 (NL/B ) Transportbataljon als Hospik ( In het fototopic kunt u mij zien voor mijn ambulance )
2 maanden voordat de enclave viel, was deze al niet meer bereikbaar, Tuzla was het 'haalbare', langs onze wagens, we reden vaak langzaam als er mensen op de weg liepen, en de Mujehadin's lipen toen al naar Potocari, daar leverden wij veel goederen, maar was toen al niet meer bereikbaar.
Op een dag stonden we voor een bergtunnel ( met de hand uitgehakt ) voor Mostar, de mortieren vlogen vlak over de trucks, en wie weet wat dat voor luchtdruk geeft, weet wat dat voor schade aan ruiten doet, de Commandant had geen 'paniekaanval' maar een angstaanval op dat moment, over de radio stond iemand die stond te 'flippen' straaljagergeluiden te maken, uiteindelijk kwam het op mij neer om het gezag te voeren over de colonne, als 'oudste' meest ervarene van het gezelschap. Ik zeg "we kunnen blijven staan, dan zijn we 'sitting ducks'of we kunnen 'vaart maken'en dat gaan we doen, we zijn met de hoogste snelheid doorgereden, achteraf zijn er een paar teruggestuurd, van de g.d., die konden dat niet aan.
Maar Rommel, je zal wel in Dekkerswald hebben gezeten, aan de Groesbeekseweg, daar ben ik ook een paar keer geweest, beroepsmatig, niet vanwege gezondheidsklachten, maar bijscholing.
Heb je nog last van je longen?
Uploaded with ImageShack.us
Artelleriebeschieting in het dal
[ Bericht 0% gewijzigd door Clan op 30-10-2010 00:33:10 ]
quote:Kan ik me iets bij voorstellen. Sterkte!Op vrijdag 29 oktober 2010 08:56 schreef ErwinRommel het volgende:
[..]
Heel mooi!!
Krijg het er weer ff zwaar mee, omdat ik me er deels in herken.
quote:Klopt, dat oord was Dekkerswald te Groesbeek. Tot 3 keer opgenomen geweest. Waar de laatste keer terwijl ik in het ziekenhuisbed lag mijn toenmalige vriendin waar ik mee samenwoonde de stekker uit onze relatie trok. Dat was een zware klap.
Ik zie dat ik wel heb gereageerd in dit topic, maar helemaal niet de OP heb gelezen ( weet nu pas wat OP betekent )
Zelf heb ik van 1 november 1994 t/m 20 mei 1995 in Busovaca ( Bosnië ) gezeten, gedetacheerd bij het 1 (NL/B ) Transportbataljon als Hospik ( In het fototopic kunt u mij zien voor mijn ambulance )
2 maanden voordat de enclave viel, was deze al niet meer bereikbaar, Tuzla was het 'haalbare', langs onze wagens, we reden vaak langzaam als er mensen op de weg liepen, en de Mujehadin's lipen toen al naar Potocari, daar leverden wij veel goederen, maar was toen al niet meer bereikbaar.
Op een dag stonden we voor een bergtunnel ( met de hand uitgehakt ) voor Mostar, de mortieren vlogen vlak over de trucks, en wie weet wat dat voor luchtdruk geeft, weet wat dat voor schade aan ruiten doet, de Commandant had geen 'paniekaanval' maar een angstaanval op dat moment, over de radio stond iemand die stond te 'flippen' straaljagergeluiden te maken, uiteindelijk kwam het op mij neer om het gezag te voeren over de colonne, als 'oudste' meest ervarene van het gezelschap. Ik zeg "we kunnen blijven staan, dan zijn we 'sitting ducks'of we kunnen 'vaart maken'en dat gaan we doen, we zijn met de hoogste snelheid doorgereden, achteraf zijn er een paar teruggestuurd, van de g.d., die konden dat niet aan.
Maar Rommel, je zal wel in Dekkerswald hebben gezeten, aan de Groesbeekseweg, daar ben ik ook een paar keer geweest, beroepsmatig, niet vanwege gezondheidsklachten, maar bijscholing.
Heb je nog last van je longen?
[ link | afbeelding ]
Uploaded with ImageShack.us
Artelleriebeschieting in het dal
Ik heb nog steeds last van mijn longen, maar niet echt niemandswaardig nu. Bacterie zit wel ingekapselt in nog 1 long.
quote:Dank je
[..]
Kan ik me iets bij voorstellen. Sterkte!
quote:Ik heb mij inmiddels hierin verdiept en het vult goed aan op wat ik miste en ik dank je daarvoor
Zodat rubje volgende keer weet waar hij over spreekt;
Zoals de naam al impliceert, posttraumatic stress disorder treedt alleen op na (post) een extreem stressvolle gebeurtenis (trauma). Hoe erger de trauma's en hoe langer de persoon hier aan is blootgesteld, hoe groter de kans tot het ontwikkelen van PTSD. Gemeenschappelijke kenmerken van PTSD zijn;
* Herbeleving van het trauma: voorbeelden zijn flashbacks, nachtmerries, intrusieve herinneringen en overdreven emotionele en fysieke reacties op triggers die de persoon herinneren aan het trauma.
* Emotionele afstomping en-ontwijking: voorbeelden zijn een gevoel van afstandelijkheid, verliezen van interesse in activiteiten of personen, ongewenste pijnlijke herinneringen of gedachten, en het vermijden van activiteiten of plaatsen die herinneren aan het trauma.
* Verhoogde prikkelbaarheid: symptomen zoals slaapproblemen, prikkelbaarheid, hyper waakzaamheid en overdreven schrikreacties.
In aanvulling op deze kenmerken, is het herhaaldelijk herbeleven van de traumatische gebeurtenis(sen) .
Dit kan de vorm aannemen van:
1) Gedachten
2) Terugkerend beelden;
3) Dromen;
4) "Flashbacks"
van de voorval(len).
Gebeurtenissen die lijken op de traumatische gebeurtenis(sen), en in sommige opzichten zelfs herinneringen aan de voorval(len) kunnen extreme ongemak veroorzaken. En vele zullen dan ook proberen dit te voorkomen of zich in een zulke situatie te plaatsen. Sommige zijn zelfs geplaagd door gevoelens van "overlevings schuld" omdat zij iets overleefde, waar anderen dit niet deden, of om bepaalde dingen die ze gehad hebben om te kunnen overleven.
PTSD kan in verschillende vormen de kop opstekken, van lichte vorm tot aan zeer ernstig. Net als met andere medische en psychiatrische stoornissen zijn bepaalde mensen in staat een normaal leven te leiden, ondanks de constante problemen die PTSD veroorzaakt in hun leven. Andere herstellen van PTSD zonder hulp van andere, of professionele hulp. Maar een klein deel van de militaire met PTSD bij wie zich een hardnekkig chronische en slopende chronische mentale aandoening ontwikkeld, ziullen geen verbetering hebben zonder hulp van geestelijke gezondheidszorg of gemeenschapsdiensten. Na behandeling zullen sommige volledig herstellen, andere enkels deels herstellen, en voor andere is zal er nooit een herstel mogelijk zijn. Zestig procent van hen die PTSD verschijnselen hebben zullen zich volledig herstellen, sommige met hulp, maar vele zonder dat hulp/behandeling nodig is.
Men kan (voor het gemak) posttraumatic stress disorder in drie hoofdgroepen verdelen;
Chronische PTSD: PTSD bij diegenen die niet te herstellen is vaak chronische PTSD. Sommigen, echter, kunnen verbetering vertonen in hoe goed ze functioneren op het werk of thuis, of kunnen aan of uit schakelen hoe ernstig hun klachten zijn, maar toch blijft het chronische PTSD.
PTSD in remissie met af en toe terugvallen: Sommige militaire met PTSD hebben periodes met weinig of geen symptomen (remissie), gevolgd door perioden waarin ze het volledige patroon van PTSD symptomen (terugval) ervarien. Dit is meestal te wijten aan te worden blootgesteld aan een situatie die hen herinnert aan de oorspronkelijke traumatische ervaring van tijdens de oorlog op significante wijze. Deze blootstelling ropet lang sluimerende herinneringen en gevoelens op.
Aanvang vertraagde PTSD: Er is een vertraagde versie van PTSD in welke militaire geen vertoningen van PTSD hebben tot maanden of zelfs jaren na hun tijd in het oorlogsgebied. Soms hadden deze militaire een paar, maar niet alle PTSD symptomen en ontwikkelde de volledige stoornis eerst wanneer iets hen bewust of onbewust er aan herrinderde. Soms hebben militaire vele jaren zeer succesvol kunnen omgegaan met hun oorlog zone trauma totdat een situatie zich voordeed die intense herinneringen opriep van het oorspronkelijke trauma.
Een goed boek over dit onderwerp, en leidraad voor terug kerende militaire en/of hun familieleden is "After the War Zone: A Practical Guide for Returning Troops and Their Families" by Laurie B. Slone, PhD en Matthew J. Friedmann, MD, PhD. een van de boeken die wij hier gratis krijgen, maar welke het geld zeker waard is zou men deze zelf moeten aanschaven.
maar het heeft mijn gedachtengang over het hele Serbrenica en Dutchbat optreden niet veranderd.
[ Bericht 0% gewijzigd door rubje op 30-10-2010 12:57:14 ]
quote:Klopt, en een van de deelnemers daaraan ken ik persoonlijk. Ik zat met hem in Utrecht in het CMH toen ik opgenomen was. Men hem heb ik veel leuke en rare dingen gedaan tijdens onze opname
De documentaire 'Crazy 'geeft een goed beeld van mentale problemen na een VN missie.
Ik ben benieuwd naar dit fragment:
Zou je wat beter kunnen uiteenzetten wat zich hier precies heeft afgespeeld.quote:Totdat ik een conflicht kreeg met een militair verpleger. Dat conflict werd bewust opgezet om mij een ferme spiegel voorte houden.
Achteraf ben ik hem daar zeer dankbaar voor. Zodoende begon mijn proces in het CMH, en kreeg ik anti-depresiva etc etc.
Met name voor je moed om jezelf onder ogen te komen.
Clan, is deze docu op het net te vinden? en zou ja, heb je een linkje?quote:
De documentaire 'Crazy 'geeft een goed beeld van mentale problemen na een VN missie.
het zijn geen laffaards, maar helden!
en de TS vooral.
quote:Sergeant-majoor Hans Thijssen vertelt zijn verhaal in het Nationaal Monument Kamp Amersfoort. Hij was als onderhoudsdiagnosticus verbonden aan Dutchbat III en moest er voor zorgen dat alles functioneerde op de compound in Srebrenica. Tijdens de val stond hij letterlijk in de vuurlinie. Met gevaar voor eigen leven probeerde hij zoveel mogelijk moslimvluchtelingen een veilig heenkomen te bieden.
Je kan de documentaire hier downloadenquote:
[..]
Clan, is deze docu op het net te vinden? en zou ja, heb je een linkje?
http://wedoengeentorrentsopfok!
[ Bericht 10% gewijzigd door sp3c op 01-11-2010 18:03:12 ]
rommel, ga lekker door, doe je ding.
Er wordt simpelweg streng gelet op posts in dit topic.
Dank je Pumatje, begon me nl. lichtelijk te irriteren aan onwetendheid van enkelen.quote:
1 en ander opgeruimd, ik had niet gezien dat dit om een oude post ging.
rommel, ga lekker door, doe je ding.
Er wordt simpelweg streng gelet op posts in dit topic.
Op youtube komt soms het 1 en ander langs, maar dan kan ik me er nog geen voorstelling van maken.
Ik wil hier geen lange post van maken waarbij ik elke keer zeg hoe goed ik het vind wat je gedaan heb, maar toch heb ik veel respect voor wat jij en je collega's daar hebben gedaan.
In de OP staat iets over veldrantsoenen wekenlang eten, en een slecht gebit. Hoezo kan een paar weken van dat eten je tanden zo erg aantasten?
En zijn er nog meer (gratis) verhalen te lezen hierover?
Dat kan dus zeer zeker wel indien je blootgesteld word aan bijzonder veel werk, geen vitaminen, stress, geen goede sanitaire voorzieningen etc etc........quote:
Ik ben ook onwetend, en daar ben ik blij mee. De tijden daar zijn ongetwijfeld mooi geweest, maar ook verschrikkelijk. Ik kan me geen enkele voorstelling maken hoe zo'n vuurgevecht is.
Op youtube komt soms het 1 en ander langs, maar dan kan ik me er nog geen voorstelling van maken.
Ik wil hier geen lange post van maken waarbij ik elke keer zeg hoe goed ik het vind wat je gedaan heb, maar toch heb ik veel respect voor wat jij en je collega's daar hebben gedaan.
In de OP staat iets over veldrantsoenen wekenlang eten, en een slecht gebit. Hoezo kan een paar weken van dat eten je tanden zo erg aantasten?
En zijn er nog meer (gratis) verhalen te lezen hierover?
Dat oa heeft mijn gebit aangetast.
Nee, ik loop nu niet met een kunstgebit rond hoor
Maar de sporen zijn er nog wel op af te lezen.
Dank voor je reply!
ja, maar ik heb geen zin om te zoekenquote:
hier 1 linkje om te beginnen
http://www.veteranen-online.nl/
Zitten/zaten er geen vitaminen in de rantsoenen? Dat is wel aardig slecht. Dat je inderdaad geen sanitaire voorzieningen etc hebt snap ik .quote:
[..]
Dat kan dus zeer zeker wel indien je blootgesteld word aan bijzonder veel werk, geen vitaminen, stress, geen goede sanitaire voorzieningen etc etc........
Dat oa heeft mijn gebit aangetast.
Nee, ik loop nu niet met een kunstgebit rond hoor
Maar de sporen zijn er nog wel op af te lezen.
Dank voor je reply!
Srebrenica was bij tijd en wijlen gewoon niet te bereiken, dan worden de noodzakelijkheden zoals benzine en water belangrijker dan mondhygiene
Helft van de tijd moest het transport over geitenpaden rijden, door de heuvels, dat was modder en grind, sloegen de stenen zo op dat er geen vrachtwagen was die geen kapotte ramen had. Gevechten bij Tuzla etc, bomb alley, dat was een ramp, daar werden we beschermd door Pakistaners, stapte we over in zo'n pantserwagen van hun, sloeg nergens op, stonden ze bovenop de pantser achter hun wapen, en de munitie lag gewoon bij de voeten. En stinken dat die gasten deden, niet normaal, maar dat zullen ze van onze zeepgeur ook hebben gevondenquote:
bevoorrading ging heel matig he
Srebrenica was bij tijd en wijlen gewoon niet te bereiken, dan worden de noodzakelijkheden zoals benzine en water belangrijker dan mondhygiene
[ Bericht 13% gewijzigd door Clan op 02-11-2010 01:04:53 ]
Er lopen hier dus aardig wat mensen rond die daar geweest zijn? Ik heb er al iets van 3 oid gezien in dit topic!quote:
[..]
Helft van de tijd moest het transport over geitenpaden rijden, door de heuvels, dat was modder en grind, sloegen de stenen zo op dat er geen vrachtwagen was die geen kapotte ramen had. Gevechten bij Tuzla etc, bomb alley, dat was een ramp, daar werden we beschermd door Pakistaners, stapte we over in zo'n pantserwagen van hun, sloeg nergens op, stonden ze bovenop de pantser achter hun wapen, en de munitie lag gewoon bij de voeten. En stinken dat die gasten deden, niet normaal, maar dat zullen ze van onze zeepgeur ook hebben gevonden
Ik heb ontzag voor je eerlijkheid, en doorbreken van de taboe die hier op rust. Great men can make great steps. Be proud.
Ben vooral blij om te horen dat er toch wel positieve eindklank in zit!
een dikke respect ER!
iemand bekend met de ik geloof toen nog majoor Fraanje aka big bad/(fat) Tony?
[ Bericht 0% gewijzigd door laptoptas op 11-11-2010 10:33:30 ]
ErwinRommel - Clan & ALL other veterans - I salute you for serving your country - You have my deepest respect and honored "ALL " during VETERANS DAY 2010 - from an USArmy veteran .......
ER = tomorrow Nov.11 is Veterans Day - your story was very impressive with honor and much respect - after reading the story & deserving too - I felt to give you the best salute & compliments - how you came back in the real world is amazing - I know and understand your problems - PTSS = PTSD - post traumatic stress disorder --- been there / done that.
I came back from a tour = 1966 = and was spit by Hippies & others with the words = "Baby killers"- it hurts so much but with help from the family and friends = therapy & medications the world changed for the better. Again THANKS
http://www.girlossary.com(...)eterans-day-6822.gif
http://www.girlossary.com(...)eterans-day-6821.gif
What was your MOS and where were you stationed? Asking as I found out as a MAP officer that a lot of Nam vets are missing out on benefits they are entitled to. If you need help or have questions shoot me a PM.
stationed = states side or civilian by now = smile
I read your PM. Later today I will send you my reply. I must dash soon to my fine and beautiful girlfriend.
as a civilian a salute someone like youquote:
Sine_Pari - thanks for writing - My MOS 11B - 11C -74D - was stationed - Fort Knox- Fort Leonard Wood - Fort Bragg - Fort Dix(3x) - Germany= many places ---- Vietnam = 8months --- Persidio San Francisco / Oakland ... Im doing fine - have no problems - been doing that after I got out the service = appreciate your help - will remember ..
stationed = states side or civilian by now = smile
a real combat veteran. hopefully your health stood the test of time.
[ Bericht 8% gewijzigd door rubje op 12-11-2010 15:32:00 ]
+genote.
[ Bericht 35% gewijzigd door Lotusss op 12-11-2010 15:04:38 ]
Reactie op edit.quote:
[ Bericht 50% gewijzigd door Lotusss op 12-11-2010 15:05:04 ]
Het meest indrukwekkende wat ik aldaar heb meegemaakt was denk ik wel de machteloosheid.quote:
Indrukwekkend verhaal. Ik vraag me af, wat is het ingrijpendste wat je daar hebt meegemaakt?
Eigenlijk zeg ik het verkeerd, omdat er in zo een korte tijd zoveel indrukwekkende dingen voorbij kwamen dat er niet te spreken valt over "het meest indrukwekkende".
In mijn vorige huis woont een gepensioneerde marinier of commando (sorry als ik je beledig). Hij was in Bosnië geweest en vertelde me een verhaal dat hij naast zich een oud vrouwtje met een tas doodgeschoten zag worden. Hij zag waar het vuur vandaan kwam en wilde daar op af, maar werd tegengehouden door zijn commandant. Dat zou escaleren en dat was niet de bedoeling.quote:
[..]
Het meest indrukwekkende wat ik aldaar heb meegemaakt was denk ik wel de machteloosheid.
Eigenlijk zeg ik het verkeerd, omdat er in zo een korte tijd zoveel indrukwekkende dingen voorbij kwamen dat er niet te spreken valt over "het meest indrukwekkende".
Macht uitoefenen is lekker, machteloos zijn bij onrecht is klote.
Die machteloosheid dus. Je wilt wel iets doen, maar je mag het volgens de ROE niet.quote:
[..]
In mijn vorige huis woont een gepensioneerde marinier of commando (sorry als ik je beledig). Hij was in Bosnië geweest en vertelde me een verhaal dat hij naast zich een oud vrouwtje met een tas doodgeschoten zag worden. Hij zag waar het vuur vandaan kwam en wilde daar op af, maar werd tegengehouden door zijn commandant. Dat zou escaleren en dat was niet de bedoeling.
Macht uitoefenen is lekker, machteloos zijn bij onrecht is klote.
Wees ervan overtuigd dat je niet de enige bent met een verhaal als dit. Steeds als ik een 'comming out' onder ogen krijg is het alsof ik mijn eigen verhaal terug lees.quote:
Als drager van het Draaginsigne Gewonden vertel ik hierbij graag exclusief aan jullie mijn verhaal.
Ik zat er al langer aan te denken, maar had er de moed niet voor. Ook speelde mee dat het voor enkelen koren op de molen is om even "lekker te trollen". Maar dat gaat mij er dit keer niet meer van weerhouden.
Wellicht zal jullie kijk op mij wat anders zijn na het lezen van dit verhaal. So let it be!!
Bij mij duurde het iets langer voordat ik richting hulpverlening ben gestuurd maar daarna is het allemaal erg snel gegaan. Totaal 4 maanden intern in het CMH en nog ruim een jaar poliklinisch bij Ferdy U.
Het was niet makkelijk, soms was het zelfs een onmogelijke klus, maar het is wel gelukt. Nu nog leren leven met het feit dat kerosine damp me weer terug kan zetten naar het voorjaar van 1981.
Het verjagen van vogels langs de banen op Schiphol (vuurpijlen) wil me nog wel eens hartkloppingen en een wilde blik opleveren. Zolang je beseft waar en wanneer je bent gaat het wel redelijk.
En de drank 'zelf medicatie' laten staan...
Mijn verhaal staat op http://www.xs4al.nl/~paost712 en werd geschreven in opdracht van de Ferdy 'De Grote Tovenaar ' Unck omdat het onder ogen zien van wat je hebt gedaan en waar het is gedaan niet alleen een erkenning van de feiten is maar ook zou helpen bij het verwerken.
Indrukwekkend/mooi verhaal. Als beroeps mochten wij ook vrijwillig kiezen voor uitzending. Ik had nog jonge kinderen dus ik heb het niet gedaan. Bij de Balkan, was het bij de eerste keer dat ze je vroegen ook nog vrijwillig, maar de tweede keer niet. Dienstplichtigen gingen allemaal op vrijwilligersbasis.
Jij hebt inderdaad een engeltje die op je gelet heeft... Die rpg door je tentquote:
[..]
Wees ervan overtuigd dat je niet de enige bent met een verhaal als dit. Steeds als ik een 'comming out' onder ogen krijg is het alsof ik mijn eigen verhaal terug lees.
Bij mij duurde het iets langer voordat ik richting hulpverlening ben gestuurd maar daarna is het allemaal erg snel gegaan. Totaal 4 maanden intern in het CMH en nog ruim een jaar poliklinisch bij Ferdy U.
Het was niet makkelijk, soms was het zelfs een onmogelijke klus, maar het is wel gelukt. Nu nog leren leven met het feit dat kerosine damp me weer terug kan zetten naar het voorjaar van 1981.
Het verjagen van vogels langs de banen op Schiphol (vuurpijlen) wil me nog wel eens hartkloppingen en een wilde blik opleveren. Zolang je beseft waar en wanneer je bent gaat het wel redelijk.
En de drank 'zelf medicatie' laten staan...
Mijn verhaal staat op http://www.xs4al.nl/~paost712 en werd geschreven in opdracht van de Ferdy 'De Grote Tovenaar ' Unck omdat het onder ogen zien van wat je hebt gedaan en waar het is gedaan niet alleen een erkenning van de feiten is maar ook zou helpen bij het verwerken.
En die oom van je klinkt als een mafketel, je gaat toch geen commentaar leveren op iemand die net terug is uit een oorlogsgebied?
Hij had een jaar of 3 in Ons Indië (nu Indonesië) gediend en de omstandigheden waren daar anders en in de ogen van veel oudere veteranen (Indonesië, Korea) hebben wij het maar makkelijk gehad.quote:En die oom van je klinkt als een mafketel, je gaat toch geen commentaar leveren op iemand die net terug is uit een oorlogsgebied?
Daarom worden de na-oorlogse veteranen vaak denigrerend vakantie veteranen genoemd.
Wat echter alom vergeten word is dat je door je blauwe helm geen partij mag zijn in een conflict dat het jouwe niet is en dat je daarom onder geen enkele voorwaarde aan gevechten zal deelnemen anders dan uit lijfsbehoud en dan nog uiterst terughoudend.
Waarom anders zou Dutchbatt III niet rechtstreeks onder vuur zijn genomen (afgezien van de keren dat een post dermate bestookt is dat die moest worden verlaten en de wereld zodoende blind gemaakt is voor hetgeen komen zou)
Toen topic starter de enclave heeft moeten verlaten zat ik te janken om de niet geleerde lessen uit het verleden.
Houd het verhaal van TS in gedachten bij de volgende 4 mei herdenking, veteranendag en iedere keer als je nederlandse militairen in een of ander geitenland in het nieuws zijn.
Oorlog is geen spelletje en al helemaal geen onderwerp dat zicht leent voor een avond goede televisie...
Zie je PM.quote:
Allereerst wil ik even stellen dat het niet mijn bedoeling is dit topic 'te stelen', mijn post was bedoeld als hart onder de riem voor de starter. Hij heeft het specifiek over de reden om hulp te gaan zoeken, dat is in mijn geval te confronterend alhoewel er zeker punten van overeenkomst zijn.
[..]
Hij had een jaar of 3 in Ons Indië (nu Indonesië) gediend en de omstandigheden waren daar anders en in de ogen van veel oudere veteranen (Indonesië, Korea) hebben wij het maar makkelijk gehad.
Daarom worden de na-oorlogse veteranen vaak denigrerend vakantie veteranen genoemd.
Wat echter alom vergeten word is dat je door je blauwe helm geen partij mag zijn in een conflict dat het jouwe niet is en dat je daarom onder geen enkele voorwaarde aan gevechten zal deelnemen anders dan uit lijfsbehoud en dan nog uiterst terughoudend.
Waarom anders zou Dutchbatt III niet rechtstreeks onder vuur zijn genomen (afgezien van de keren dat een post dermate bestookt is dat die moest worden verlaten en de wereld zodoende blind gemaakt is voor hetgeen komen zou)
Toen topic starter de enclave heeft moeten verlaten zat ik te janken om de niet geleerde lessen uit het verleden.
Houd het verhaal van TS in gedachten bij de volgende 4 mei herdenking, veteranendag en iedere keer als je nederlandse militairen in een of ander geitenland in het nieuws zijn.
Oorlog is geen spelletje en al helemaal geen onderwerp dat zicht leent voor een avond goede televisie...
En nee!! Je steelt mijn topic niet
Hier ben ik ook erg benieuwd naar.quote:
[..]
Ik ben benieuwd naar dit fragment:
[..]
Zou je wat beter kunnen uiteenzetten wat zich hier precies heeft afgespeeld.
Pas geleden is er met Veterans Day een documentaire van HBO geweest over PTSS.
Link naar de site: HBO - Wartorn: 1861-2010
Halve internet afgezocht naar een tvrip van de documentaire en uiteindelijk op Liveleak de documentaire gevonden, niet ideaal in losse stukken, maar beter dan niets.
Ik heb behalve wat preview fragmenten het nog niet gezien, maar wil het graag met je delen:
Deel 1
Deel 2
Deel 3
Deel 4
Deel 5
Deel 6
Deel 7
Dank voor je post.quote:
Erwin, ik heb je verhaal eerder al gelezen, maar het verdient gewoon een reactie. Bedankt dat je dit wil delen.
[..]
Hier ben ik ook erg benieuwd naar.
Wat er zich precies afspeelde zal ik niet precies omschrijven. Maar laat ik het er op houden dat ik een verpleger naar z'n nek vloog nadat die een opmerking maakte. Dat was een gevoelige snaar bij mij waar we achteraf gezien mee vooruit konden mbt mijn behandeling.
Om het juist wel, of juist niet te doen?quote:
Indrukwekkend, mijn droom licht bij defensie (ook lmb) en dit doet me erg nadenken.
Interessante documentaire was dat. De documentaire 'Crazy' gat over Nederlandse militairen, uitgezonden voor een VN missie, met PTSS
Ik heb het één maal meegmaakt met een soldaat die in Bosnië de route niet meer kon rijden, daar heb ik de hele route opnieuw mee gereden, terwijl ik er naast zat.
geen van beide, met trauma's moet ook mee rekening gehouden wordenquote:Op dinsdag 23 november 2010 22:55 schreef kanovinnie het volgende:
[..]
Om het juist wel, of juist niet te doen?
Mijn broertje is ook in vml. Joego geweest, als ambulancechauffeur, die is vreselijk veranderd door die ervaring.
[ Bericht 74% gewijzigd door Nemephis op 08-12-2010 02:45:42 ]
Niks te beleven... kwam alleen terug met leukemie..
Lang leve defensie !
Sterkte ermee. Lid van de BNMO?quote:
heftig, ik ben ook uitgezonden geweest naar bosnie. Eufor 4.
Niks te beleven... kwam alleen terug met leukemie..
Lang leve defensie !
Nee, ik kan natuurlijk nooit bewijzen dat die leukemie is Bosnie is onstaanquote:
[..]
Sterkte ermee. Lid van de BNMO?
Ik weet wel beter, ik was een gezonde jongeman, en ik kreeg pas symptomen IN Bosnie.
Waaraan heb je die leukemie overgehouden dan? Ik kan me niet voorstellen dat je daar aan radioactieve straling bent blootgesteld ofwel..?quote:
[..]
Nee, ik kan natuurlijk nooit bewijzen dat die leukemie is Bosnie is onstaan
Ik weet wel beter, ik was een gezonde jongeman, en ik kreeg pas symptomen IN Bosnie.
Wat is het verschil met veteranen die hebben gevochten? Ik zie geen verschil, bij de VN missies werden er beschietingen gedaan en kon je niet terugschieten, terwijl ze in Afghanistan wel terug mochten schieten. Bomb alley in Bosnië was zo'n plek waar menig VN militair het leven heeft gelaten.quote:
Sinds ik in Afghanistan zit heb ik veel meer respect gekregen voor veteranen, zeker diegene die hebben gevochten. Ik heb niks ergs meegemaakt(nog) maar ik moet toch zeggen dat ht risico dat je op elk moment van de dag een rpg op je kop kunt krijgen wel iets met je doet....
quote:Op dinsdag 4 januari 2011 14:19 schreef fathank het volgende:
[..]
Waaraan heb je die leukemie overgehouden dan? Ik kan me niet voorstellen dat je daar aan radioactieve straling bent blootgesteld ofwel..?
Maar dat is meer iets om te bespreken in een ander topic lijkt mij.
Ik weet het niet. Er staat me wel bij dat ik ooit tankpantser of juist kogels uit verarmd uranium en Bosnië met elkaar in verband zag.quote:
[..]
Waaraan heb je die leukemie overgehouden dan? Ik kan me niet voorstellen dat je daar aan radioactieve straling bent blootgesteld ofwel..?
Voor zover ik geïnformeerd ben, is uranium een zelfontbrandende stof, net als fosfor en natrium. Dat wil zeggen dat het metaal bij contact met lucht vanzelf begint te branden. Om dat te voorkomen wordt een uranium kogel omhuld met beryllium.quote:
Verarmd uranium word enkel in de granaten gebruikt voor een betere doorslag. Zolang de granaat intact is is er weinig aan de hand. Echter nadat hij door de pantsering is doorgedrongen en een stofwolk word begint de elende.
Dat betekent, dat als een uranium kogel door een tankpantser gaat, de kogel vanzelf ontbrandt, tot een wolk van radioactief stof. Na een veldslag ligt het slagveld dan ook vol met radioactief en giftig stof. Dat betekent dat niet alleen de tankbemanning eraan gaat, maar ook alle anderen, incl. burgers, die in de buurt komen.
Verder wordt verarmd uranium ook gebruikt om pantsers van tanks te versterken.
Oh ja: ook als tegenwicht in de staart van een vliegtuig, want het is zwaarder dan lood. Ik denk daarbij aan de Bijlmerramp.
Tof spul hoor, dat uranium.
Ja en wat wil je nu zeggen, ik zei toch precies hetzelfde.quote:
[..]
Voor zover ik geïnformeerd ben, is uranium een zelfontbrandende stof, net als fosfor en natrium. Dat wil zeggen dat het metaal bij contact met lucht vanzelf begint te branden. Om dat te voorkomen wordt een uranium kogel omhuld met beryllium.
Dat betekent, dat als een uranium kogel door een tankpantser gaat, de kogel vanzelf ontbrandt, tot een wolk van radioactief stof. Na een veldslag ligt het slagveld dan ook vol met radioactief en giftig stof. Dat betekent dat niet alleen de tankbemanning eraan gaat, maar ook alle anderen, incl. burgers, die in de buurt komen.
Verder wordt verarmd uranium ook gebruikt om pantsers van tanks te versterken.
Oh ja: ook als tegenwicht in de staart van een vliegtuig, want het is zwaarder dan lood. Ik denk daarbij aan de Bijlmerramp.
Tof spul hoor, dat uranium.
Wat meer technische details, dat is alles.quote:
[..]
Ja en wat wil je nu zeggen, ik zei toch precies hetzelfde.
Hoe meer je weet, des te lastiger ben je voor de gek te houden.
Bedankt, ik word namelijk dagelijks achter het licht gevoerd.quote:
[..]
Wat meer technische details, dat is alles.
Hoe meer je weet, des te lastiger ben je voor de gek te houden.
We hebben ooit eens een fob betrokken op een locatie waar veel materiaal opgeslagen stond wat kapot geschoten was in de oorlog, heb daar 7 dagen in het veld gezeten dus dat zou een mogelijkheid kunnen zijn. Verder weten ze niet wat leukemie triggered. Maar ik zou echt niet de eerste zijn die met leukemie terug uit bosnie komt hoorquote:
[..]
Waaraan heb je die leukemie overgehouden dan? Ik kan me niet voorstellen dat je daar aan radioactieve straling bent blootgesteld ofwel..?
dat insigne heb je sowieso verdient in mijn ogen!
quote:
[..]
Bedankt, ik word namelijk dagelijks achter het licht gevoerd.
Die uitdrukking ken ik niet.Ja merk nu net dat ik daar een Duitse uitdrukking naar het Nederlands vertaald heb (Hinters Licht geführt = Voor de gek gehouden).quote:
OK.quote:
[..]
Ja merk nu net dat ik daar een Duitse uitdrukking naar het Nederlands vertaald heb (Hinters Licht geführt = Voor de gek gehouden).
Nou ja, dat vermoed ik wel ja, dat we dagelijks op allerlei terreinen al dan niet bewust voor de gek gehouden worden.
En trouwens: we proberen zelf ook dagelijks mensen voor de gek te houden.
Ik ook. Ben blij dat je erkenning gehad hebt en er bovenop gekomen bent. Ik ben zelf 3 keer uitgezonden geworden naar Irak, 2 keer voor een jaar en 1 keer voor 15 maanden en sta op het punt naar Afghanistan te gaan(minder dan 1 week) voor 1 jaar. Ik heb gelukkig geen last van PTSD(denk ik tenminste niet)maar heb van nabij meegemaakt wat het mensen aandoet. Ik heb een paar collega's van dichtbij kwijtgeraakt en het doet je natuurlijk wat. Het dekking zoeken wanneer een deur dichtslaat doe ik net nog niet, maar ik schrik er zeker van(denk dat dat je zowiezo bijblijft, als je wilt of niet) Heel veel sterkte toegewenst en keep your head up.quote:
Bedankt voor je verhaal, heb het bijna met ingehouden adem gelezen.
Dank je.quote:
Ik wens jou, Sumericansoldier, in ieder geval weer een veilige uitzending en dat je over een jaar gezond en wel met jouw collega's thuis mag komen.
Mede naar aanleiding van een andere discussie: waarom niet? Wat is volgens jou het risico als je dat verhaal hier plaatst?quote:
Goed verhaal ER, zou het zelf niet gedurfd hebben om het hier te plaatsen.
Een vraag die ik al lang heb: vanwaar eigenlijk de keuze voor de nickname Erwin Rommel. OK, bij was een briljant strateeg, gerespecteerd door zijn tegenstanders en gaf tegengas aan Hitler. Toch was hij wel 'onze' vijand.
Misschien heb je de vraag al eens beantwoord, maar dat is mij ontgaan. Ideetje om hier iets dieper op de motivatie van je keuze in te gaan?
- Ik kan edits zien hè... bij dezen genote. -
[ Bericht 91% gewijzigd door Lotusss op 15-03-2011 07:26:03 ]
Ter info: tijdens zijn uitzending (ja een jaar vóór de val) heeft hij een aantal situaties meegemaakt die hij hier niet heeft vermeld. Eén van die situaties is echt de druppel voor hem geweest. Maar dat moet hij zelf maar aangeven of vertellen. Bovendien had/heeft hij een schuldgevoel dat HIJ er niet was tijdens de val en daardoor niks heeft kunnen proberen om het te voorkomen.quote:
Laat ik dan maar even mijn verhaal doen, ik heb gedient tijdens de val van Sebrenica, en ik heb dit verhaal aan meerdere mensen laten lezen, en allen hebben hun bedenkingen bij dit verhaal. Hoe kun je PTSS oplopen door iets waar je niet bij bent geweest? Hoe kun je pleinvrees uiten terwijl je wel in menigten kan ophouden, leg mij dat maar eens uit?
Hij kan NIET tegen drukte (café, trein, drukke supermarkt etc), dan krijgt hij echt uit paniek een waas voor zijn ogen. Sowieso is hij onder mensen zeer snel gestresst en ongeduldig. Als we uit eten gaan oid, dan wil hij altijd op een plek zitten waar hij overzicht heeft. Ook kan hij niet tegen onverwachte harde geluiden en hij heeft heel af en toe nog weleens een flashback.
Hoewel ER en ik net doen alsof alles koek en ei is en hij helemaal nergens last van heeft, heeft hij er dus nog steeds dagelijks mee te maken. Waarschijnlijk niet zo erg als jij, maar het is er wel. En het zal er ook wel altijd blijven.
Zo genoeg info?
We wonen inmiddels samen, heb het ErwinRommel ook laten lezen en hij heeft er zijn goedkeuring aan gegeven.quote:Op woensdag 13 april 2011 16:08 schreef sp3c het volgende:
lijkt me niet helemaal aan jou om daar aanvullende info over te geven
quote:
-[ Bericht 77% gewijzigd door Lotusss op 19-04-2011 16:26:35 ]
Als je het allemaal niet had willen missen, waarom ga je dan bij de volgende veteranendag geen blauwe baret dragen, je zegt dat dat uit principe is, maar wat is je principe dan? Collega's schofferen die wel trots zijn om die baret wel te dragen?quote:Op woensdag 12 mei 2010 18:12 schreef ErwinRommel het volgende:
Ik heb heel vaak de vraag gekregen of ik het over wilde doen. En dan zeg ik steevast en vastberaden JA!!
Alles wat ik heb meegemaakt had ik niet willen missen. En mijn hart ligt nog steeds bij Defensie.
En als je meeloopt dan draag je dus ook geen onderscheidingen, gezien ze beiden ( ik neem aan dat je alleen de herrineringsmedaille VN en de UNPROFOR medaille hebt ) met die VN baret geassoscieerd worden?
Waarom loop je eigenlijk mee, is dat alleen maar show om aan te tonen hoe 'zielig' we je niet moeten vinden, want daar draait dit topic en jou gedrag wel op uit, je laat andere mensen je in bescherming nemen, je laat je vriendin Lotusss als Moderator reacties verwijderen die je niet aanstaan en je positie als 'hulpbehoevende' veteraan kunnen ondermijnen of je laat ze, zoals mij monddood maken en probeert achter de schermen mensen, zoals mij, die twijfelen aan jou verhaal tot bedaren, en wederom tot zwijgen te brengen.
Waarom is de vorige post van Rubje meteen door jou vriendin ongedaan gemaakt, hebben we hier te maken met een dictatuur van jou en dat we allen jou moeten geloven en wie dat niet wil wordt monddood gemaakt door je vriendin Lotusss, is dit wat jullie nastreven? lijkt me een beetje op dictatuur, maar goed je avater liegt er niet om, het Nazi regime zal dus ook zegevieren op DEF.
Kom nu maar eens met een reactie ipv je te verbergen achter mensen hier op de site die te jong zijn om je verhaal voor lief aan te nemen, want je eigen generatie vind dit verhaal wel erg kort door de bocht, kom maar eens met het psychologisch verslag aan, dat wil ik lezen ipv al die tegenslagen, want dat hebben wel meerdere mensen meegemaakt, beschietingen etc hebben we allemaal in Bosnië meegemaakt, maar dat gezeik over noodrantsoenen en uje gebit is wel een verhaal apart, dat herinner ik me niet dus leg dat maar eens wat duidelijker uit.
Maar als ik als ex-collega daar kritische vragen over stel dan moet ik mijn mond houden, of ik moet, om jou eigen woorden te blijven, dat ik terzijnertijd wel antwoorden krijg en dat, of zijn alleen maar een groep mensen die jou verhaal willen horen of begrijpen, blijkbaar begrijpen je ex-collega's je niet en heb je blijkbaar een 'fansite' onder jeugd die te jong is om Bosnië te begrijpen en je graag als 'aanbidders' ziet, te walgelijk voor woorden hoe jij staat te koketteren met je verleden!quote:
Nu jullie dit allemaal gelezen hebben, het staat jullie vrij om vragen te stellen mbt bovenstaande.
Ik zal echter niet ingaan, dat wil ik ook niet, op de discussie Srebrenica. Wel mogen jullie mij alles vragen mbt wat ik daar heb meegemaakt als Jan Soldaat, en hoe ik dat toen zag, en hoe ik daar nu over denk.
Ook over de nazorg, vraag mij en ik probeer mijn mening zo goed als het kan neer te zetten.
Ik wil dus geen politieke discussie zien, noch getroll of zgn. flame-bates. Daarop zal streng gemodereerd worden.
Hebben we hier te maken met censuur?, ik heb het al eerder door laten schemeren Lotusss, maar gezien je relatie met de topic starter zou ik niet modereren in dit topic, want anders heb je geen onafhankelijke taak meer als moderator en dan kan je het beste ophoepelen als moderator naar een ander topic, want je hebt mijn vertrouwen verloren, je modereert alleen nog maar in dienst van je vriendje ER.quote:Op dinsdag 19 april 2011 15:35 schreef rubje het volgende:
- Om scheve gezichten en getroll te voorkomen, graag dit even via mij per PM afhandelen. Thanks!
Lieverd, als je vanmiddag of vanavond de telefoon opneemt kunnen we een en ander even telefonisch verduidelijken. Zodat de heel erge privé dingen hier niet gepost hoeven te worden, maar je twijfels wellicht wel weggenomen kunnen worden!quote:Op donderdag 21 april 2011 06:53 schreef Mores het volgende:
[..]
Hebben we hier te maken met censuur?, ik heb het al eerder door laten schemeren Lotusss, maar gezien je relatie met de topic starter zou ik niet modereren in dit topic, want anders heb je geen onafhankelijke taak meer als moderator en dan kan je het beste ophoepelen als moderator naar een ander topic, want je hebt mijn vertrouwen verloren, je modereert alleen nog maar in dienst van je vriendje ER.
Waar bemoei jij je mee? ben jij tegenwoordig de spreekbuis van hem op deze site? Ga jij effe lekker weg, Hij schrijft hier openbaar een verhaal, dan mag hij hier ook openbaar reageren.quote:
[..]
Lieverd, als je vanmiddag of vanavond de telefoon opneemt kunnen we een en ander even telefonisch verduidelijken. Zodat de heel erge privé dingen hier niet gepost hoeven te worden, maar je twijfels wellicht wel weggenomen kunnen worden!
Dat wordt dan vanavond want hij is net naar zijn werk vertrokken. En wees dan ook zo moedig om de telefoon op te nemen.quote:
[..]
Waar bemoei jij je mee? ben jij tegenwoordig de spreekbuis van hem op deze site? Ga jij effe lekker weg, Hij schrijft hier openbaar een verhaal, dan mag hij hier ook openbaar reageren.
[ Bericht 0% gewijzigd door Lotusss op 21-04-2011 07:23:07 ]
Waarom zou ik een telefoon moeten opnemen als iemand hier iets schrijft?quote:
[..]
Dat wordt dan vanavond want hij is net naar zijn werk vertrokken. En wees dan ook zo moedig om de telefoon op te nemen.
Daarnaast ben ik de laatste avonden de deur uit geweest dus ik kan ook mijn vaste telefoon niet antwoorden, tenzij het op mijn mobiele is geweest, maar goed ik heb zelf meerdere malen gebelt maar geen antwoord terwijl ik mag aannemen dat jullie rond het tijdstip ( 0700) dus wel thuis waren, dus wie is hier zo moedig, als je zelf niet eens uit je rukbunker kan komen?
Op een zondag morgen vind ik 7:00 niet echt normaal... anyway, hoe laat kan ER je bellen? Hij is vanaf 17:00 thuis.quote:
[..]
Waarom zou ik een telefoon moeten opnemen als iemand hier iets schrijft?
Daarnaast ben ik de laatste avonden de deur uit geweest dus ik kan ook mijn vaste telefoon niet antwoorden, tenzij het op mijn mobiele is geweest, maar goed ik heb zelf meerdere malen gebelt maar geen antwoord terwijl ik mag aannemen dat jullie rond het tijdstip ( 0700) dus wel thuis waren, dus wie is hier zo moedig, als je zelf niet eens uit je rukbunker kan komen?
Komt goed.quote:
Een schriftelijke reactie zou wel op z'n plaats zijn. Zo krijgt hij wel een beetje de schijn tegen..
Waarom? Zijn jullie Gristenhonden?, anders is zondag gewoon een dag hoor, wat jij misschien normaal vind vinden anderen wel normaal, maar het blijkt dat je graag wilt dat we in jou 'wereldbeeld' leven en reageren, nou, ik kan je zeggen dart als je een uitzending via de baas hebt meegemaakt je daar een andere kijk op hebtquote:
[..]
Op een zondag morgen vind ik 7:00 niet echt normaal... anyway, hoe laat kan ER je bellen? Hij is vanaf 17:00 thuis.
Dit is gewoon om te treiteren. Kappen nu.quote:
[..]
Waarom? Zijn jullie Gristenhonden?, anders is zondag gewoon een dag hoor, wat jij misschien normaal vind vinden anderen wel normaal, maar het blijkt dat je graag wilt dat we in jou 'wereldbeeld' leven en reageren, nou, ik kan je zeggen dart als je een uitzending via de baas hebt meegemaakt je daar een andere kijk op hebt
Kap jij maar eensquote:
[..]
Dit is gewoon om te treiteren. Kappen nu.
Maar goed, ieder z'n eigen ding. :/
quote:
Vraag blijft dan wel waarom hij een blauwe baret weigert te dragen bij een officiële gelegenheid, maar ondertussen wel trots loopt te verkondigen dat hij in camo met een UNPROFOR-pet naar een DEF-meet komt...
Haha!
Ik heb al die tijd wijselijk mijn mond gehouden over wat ik van dit topic vind, en dat blijf ik voorlopig nog wel effe doen, omdat ik het anders te zielig vind worden voor betrokkenen. Ja, ook ik vertoon soms menselijke gevoelens. Maarruh, best vermakelijk dit.
Ik had al een vermoeden, maar met deze post laat je je echt kennen.quote:
[..]
Waarom? Zijn jullie Gristenhonden?, anders is zondag gewoon een dag hoor, wat jij misschien normaal vind vinden anderen wel normaal, maar het blijkt dat je graag wilt dat we in jou 'wereldbeeld' leven en reageren, nou, ik kan je zeggen dart als je een uitzending via de baas hebt meegemaakt je daar een andere kijk op hebt
Dat mensen er überhaupt nog aandacht aan willen besteden. Open anders zelf je topic ofzo?
Kap gewoon met dat gezeik, al die stress is slecht voor je gezondheid.
Ik hou ook wijselijk m'n mond..quote:
[..]
Haha!
Ik heb al die tijd wijselijk mijn mond gehouden over wat ik van dit topic vind, en dat blijf ik voorlopig nog wel effe doen, omdat ik het anders te zielig vind worden voor betrokkenen. Ja, ook ik vertoon soms menselijke gevoelens. Maarruh, best vermakelijk dit.
Maar ondertussen wel even olie op het vuur gooien.quote:
Ik snap dan ook niet wat precies de bedoeling van deze aanvallen zijn. Om hem neer te zetten als een leugenaar?
Ik vind het persoonlijk al moedig om wat hij nu heeft opgeschreven zo neer te schrijven. Het gedeelte over de zelfmoordpoging zou ik bijvoorbeeld (uit schaamte) nooit durven vertellen. Het is dan wel heel goedkoop om even uit het niets een aanval te doen. Vertel je eigen verhaal dan, zoek de overeenkomsten, de verschillen. Ik kan me gerust voorstellen dat een en ander in jullie ogen niet klopt, maar iedereen beleeft dingen anders en herinneringen kunnen ook veranderen met de tijd. Als er dan ook nog aangeboden wordt om e.e.a. telefonisch te verduidelijken en daar ook al denigrerend over gedaan wordt...
Van mij had je al lang een dikke middelvinger gehad. Iemand in zijn waarde laten is moeilijk voor iedereen, maar sommigen doen er overduidelijk geen eens moeite voor.
qftquote:
Zoals hier al meerdere keren is aangegeven heeft hij nog meer meegemaakt als hij hier beschreven heeft. Misschien vindt hij dat nog moeilijk om over te praten ofwel hij wil dit gedeelte niet openbaar hebben en er alleen achter de schermen over praten.
Ik snap dan ook niet wat precies de bedoeling van deze aanvallen zijn. Om hem neer te zetten als een leugenaar?
Ik vind het persoonlijk al moedig om wat hij nu heeft opgeschreven zo neer te schrijven. Het gedeelte over de zelfmoordpoging zou ik bijvoorbeeld (uit schaamte) nooit durven vertellen. Het is dan wel heel goedkoop om even uit het niets een aanval te doen. Vertel je eigen verhaal dan, zoek de overeenkomsten, de verschillen. Ik kan me gerust voorstellen dat een en ander in jullie ogen niet klopt, maar iedereen beleeft dingen anders en herinneringen kunnen ook veranderen met de tijd. Als er dan ook nog aangeboden wordt om e.e.a. telefonisch te verduidelijken en daar ook al denigrerend over gedaan wordt...
Van mij had je al lang een dikke middelvinger gehad. Iemand in zijn waarde laten is moeilijk voor iedereen, maar sommigen doen er overduidelijk geen eens moeite voor.
Sinds wanneer laat ik een kans onbenut om Erwin in de taai te trappen?quote:
[..]
Maar ondertussen wel even olie op het vuur gooien.
da's een andere discussiequote:
[..]
Sinds wanneer laat ik een kans onbenut om Erwin in de taai te trappen?
iets met valkjes en ankers geloof ik he? 
Normaal heb je de ballen om het zelf te doen. Nu probeer je iemand anders voor je karretje te spannen En doe je vervolgens alsof je neus bloedt. Zwak hoor.quote:
[..]
Sinds wanneer laat ik een kans onbenut om Erwin in de taai te trappen?
En jouw "ER pesten" heeft altijd iets te maken met de verschillen tussen KMarns en LMB. Dus je opmerking in dit topic is wel heel erg onder de gordel.
Nee, rave is blijkbaar over die grens gestapt en valt nu ook op het persoonlijke vlak aan.quote:
[..]
da's een andere discussie
Volgens mij heeft niemand het over excuses.quote:
Willen jullie nou echt dat iemand zn excuses anbiedt aan ER? Er bestaat altijd nog iets van vrijheid van meningsuiting
Muah, dat vloeit nog voort uit die hele pre-meet waar hij trots verkondigde hoe hij zichtbaar was, compleet met M90, legerbroek en UNPROFOR-pet. Toen heb ik hem op zo'n manier proberen te prikkelen dat hij het uit zijn hoofd zou halen om het te doen, wat achteraf blijkbaar toch geholpen heeft. Ondanks alle pogingen van een niet nader te noemen mod die blijkbaar alleen maar wilt zeggen wat hij horen wilt, en niet de ballen heeft om te zeggen dat hij er als een complete mongool uit zou gaan zien op de zaterdagavond. Maar goed.quote:
[..]
Normaal heb je de ballen om het zelf te doen. Nu probeer je iemand anders voor je karretje te spannen En doe je vervolgens alsof je neus bloedt. Zwak hoor.
En jouw "ER pesten" heeft altijd iets te maken met de verschillen tussen KMarns en LMB. Dus je opmerking in dit topic is wel heel erg onder de gordel.
Vervolgens heb ik deze hele discussie links laten liggen, net als anderen hier, maar omdat ik die hele situatie en gedachtengang zo absurd krom vond geef ik weer een prikkel zodat hij weer zal reageren, in plaats van iemand te laten reageren die al lang voor zijn karretje staat..
Ongepast, muah, onder de gordel, jazeker. Maar ik ben alsnog benieuwd naar een antwoord..
Wat ik wil voorstellen is dat een ieder die nog twijfels heeft de vragen hier gewoon puntsgewijs stelt.quote:Op donderdag 21 april 2011 17:56 schreef rubje het volgende:
Maar goed,waar draait het nu allemaal om? Dat ER zijn verhaal achteraf gezien niet klopt? Of iets anders want ik begrijp dat er nu stront aan de knikker is? Ik zou zeggen: hoor en wederhoor en wie beter dan iemand die alles persoonlijk heeft meegemaakt als bron om alles wat hier gezegd is te kunnen weerleggen of voor mij part verifiëren zodat alles uiteindelijk toch nog goed komt.[ afbeelding ]
11 maal bellen kerel..........quote:
[..]
Waarom? Zijn jullie Gristenhonden?, anders is zondag gewoon een dag hoor, wat jij misschien normaal vind vinden anderen wel normaal, maar het blijkt dat je graag wilt dat we in jou 'wereldbeeld' leven en reageren, nou, ik kan je zeggen dart als je een uitzending via de baas hebt meegemaakt je daar een andere kijk op hebt
Ik had je gisteren geloof ik aan de telefoon, je nam schijnbaar op, maar opeens hing je op. Voicemail ingesproken van je, nada meer.
Trek jij je conclusie maar.
Gooi dit topic maar op slot FA's, ik heb geen trek meer in dit gezeik.
Succes!!!
Dat lijkt me een beter plan als wat je levensgezel voorstelt.quote:
[..]
Wat ik wil voorstellen is dat een ieder die nog twijfels heeft de vragen hier gewoon puntsgewijs stelt.
Fuck dat geneuzel, dat je er nog zoveel tijd in gestoken hebt, gewoon laten lullen.
Tot nu zijn ze voor mij niet meer dan users die niet bewezen hebben te zijn wie ze zijn. Zijn ze dat wel dan moeten ze met argumenten komen en anders de muil toe houden.
Zoveel militairen die hun mond dicht houden, verteld er eindelijk eentje wat over de impact die zo'n missie op je heeft, wordt er weer vanuit de schaduw geschopt. Open lekker je eigen topic dan.
Er zijn meer dan zat users die dit wél interessant vinden.
Iemand komt hier een verhaal uit de doeken doen wat de meeste militairen voor zich houden. Iemand komt hier vertellen wat diegene meegemaakt heeft in zijn leven. Hoe hij dat beleefd. Sommige mensen weerspiegelen hun eigen belevingen aan de emoties die ze daar bij hebben en dat kan herinneringen vertekenen of verergeren. Het is niet ondenkbaar dat kleine dingetjes soms ontzettend grote gevolgen hebben op iemand. Neem bijvoorbeeld het slachtoffer van een zedendelict welke een knuffel krijgt van iemand van 't andere geslacht. 't pubermeisje die slachtoffer van een zedendelict geweest is. Dat na een aantal jaar 's ochtends vroeg op de bank zit met de vader van haar vriendje en dood stil is.
Er zijn kleine dingen die in 't leven van een getraumatiseerd persoon een ontzettend grote rol in kunnen nemen. Van die dingen die sommige mensen niet snel zullen snappen.
Ik kan je vertellen dat het niet netjes is om elkaar voor Nazi's uit te maken. Dat het niet netjes is om elkaar op deze manier te behandelen. Maar helaas, dit soort verhalen tekenen iedere keer de sfeer weer eens op een forum als deze. Laten we met zijn allen toch eens normaal doen naar elkaar. Zal veel schelen.
Lang verhaal Sloggi. Daar heb ik nu ff geen fut voor dat uit te leggen. Lange dag geweest om diep in te gaan hierop.quote:Op donderdag 21 april 2011 21:32 schreef Sloggi het volgende:
ER, waarom wil je die blauwe baret niet dragen?
1 ding, niks tegen anderen die hun blauwe baret willen dragen indien ze onder de VN vlag gediend hadden, maar voor mij heeft het afgedaan. Dat is echt heel persoonlijk wat enkelen niet willen snappen.
Ik snap sowieso niet dat er zoveel haat en nijd in zo'n hechte club als defensie kan zijn.quote:
Ik weet niet wat er effectief klopt van het verhaal. Ik weet niet hoe het allemaal klopt. Maar het mooiste vind ik in deze dat sommige users het noodzakelijk vinden om een verhaal, waar ze geen hoor en wederhoor in toepassen, achter de schermen finaal de grond in proberen te trappen. Deze mensen vinden het noodzakelijk om elkaar op te jutten om elkaar zo ver mogelijk te laten gaan.
Iemand komt hier een verhaal uit de doeken doen wat de meeste militairen voor zich houden. Iemand komt hier vertellen wat diegene meegemaakt heeft in zijn leven. Hoe hij dat beleefd. Sommige mensen weerspiegelen hun eigen belevingen aan de emoties die ze daar bij hebben en dat kan herinneringen vertekenen of verergeren. Het is niet ondenkbaar dat kleine dingetjes soms ontzettend grote gevolgen hebben op iemand. Neem bijvoorbeeld het slachtoffer van een zedendelict welke een knuffel krijgt van iemand van 't andere geslacht. 't pubermeisje die slachtoffer van een zedendelict geweest is. Dat na een aantal jaar 's ochtends vroeg op de bank zit met de vader van haar vriendje en dood stil is.
Er zijn kleine dingen die in 't leven van een getraumatiseerd persoon een ontzettend grote rol in kunnen nemen. Van die dingen die sommige mensen niet snel zullen snappen.
Ik kan je vertellen dat het niet netjes is om elkaar voor Nazi's uit te maken. Dat het niet netjes is om elkaar op deze manier te behandelen. Maar helaas, dit soort verhalen tekenen iedere keer de sfeer weer eens op een forum als deze. Laten we met zijn allen toch eens normaal doen naar elkaar. Zal veel schelen.
lolquote:
[..]
Ik snap sowieso niet dat er zoveel haat en nijd in zo'n hechte club als defensie kan zijn.
Ik lees in de reacties veel frustratie en onbegrip, maar wat ik niet lees is een simpel antwoord op een vraag die Mores aan ErwinRommel stelde. In plaats van een antwoord lees ik alleen maar onbegrip van de vriendin van ErwinRmmel en symphatisanten van ErwinRommel.
Graag had ook ik een antwoord willen lezen op het feit waarom Erin Rommel zo'hekel heeft aan de VN, gezien al aangegeven is dat hij de baret niet wilt dragen, maar mij en mijn collega's tussen neus en lippen door schoffeert en een persoon die zijn verhaal over zijn PTSS hier wilde mee delen de mond is gesnoerd, en deze persoon heeft in tegenstelling tot Erwin Rommel ( als oorlogskind vind ik de naam sowieso al confronterend, maar goed ) wel een duidelijk verhaal te vertellen zonder er speciaal over te doen of andere mensen 'kapot te maken' want dat is wat ik u tegenmoet zie.
Mores heeft, wat ik vernomen heb, een ban gekregen op dit forum, hij gaf een mening die velen hier schaarden met hem en hij werd zijn mening ontnomen.
Esses krijgt zijn gelijk, 1984...Big Brother is wathing you!
Jammer dat ik moet ervaren dat Nederland dus zover is beland en dat we hier een belangenverstrengeling zien, maar het niet willen erkennen.
Sergeant majoor bd
Clan
Volgens mij sta jij nu stennis te schoppenquote:
Gaat om iets anders. Iemand is het niet met het verhaal van ER eens en schopt daar stennis over. En een aantal anderen moedigen die persoon aan. En doen dat puur om ER te sarren. Maar dat kun je letterlijk lezen in hun posts.
, het verhaal gaat dat ER steun vroeg voor een brief naar de overheid. Mores diende zich aan om ER bij te staan, ER negeerde Mores en schofeerde hem en alle VN militairen om, nog steeds, onduidelije redeneringen. ER wil geen reactie geven en valt terug op cliché's en laat anderen op dit forum, zoals jijzelf zijn zaak steunen en uiteindelijk hebben we te maken met een zaak die mijn gezin meer dan goed doet, dus ik houd ER en Lotuss verantwoordelijk voor alles wat er gaat gebeuren, zij hebben geen kinderen, ik wel, en ik wil ze graag behouden.Het zal komen omdat het zo vroeg is maar ik begrijp hier niet veel van? Jij gaat ER en Lotuss verantwoordelijk houden voor wat er gaat gebeuren!?quote:
[..]
Volgens mij sta jij nu stennis te schoppen
Dat heb je goed begrepen, en als je kinderen had gehad zou je dit begrijpen.quote:
[..]
Het zal komen omdat het zo vroeg is maar ik begrijp hier niet veel van? Jij gaat ER en Lotuss verantwoordelijk houden voor wat er gaat gebeuren!?
En als je de rest ook begrijpt dan zou je ook niet zo hoog van de toren blazen.
Hoog van de toren blazen!? Jij slaat de plank wel erg mis Clan. Maar dat begrijp je dus blijkbaar niet.quote:
[..]
Dat heb je goed begrepen, en als je kinderen had gehad zou je dit begrijpen.
En als je de rest ook begrijpt dan zou je ook niet zo hoog van de toren blazen.
Ik (en eventueel andere met mij) zou toch graag van het moderatie team vernemen waarom Mores een ban heeft gehad. Of ik moet bij het doorlezen van diverse topics iets over het hoofd gezien hebben, maar ik zie geen grond waarom men tot deze stap is over gegaan. Ik denk dat de vragen die hij steld geen grond zijn tot banning. Of ER deze wel of niet wil beantwoorden is natuurlijk een tweede, maar nu lijkt het er in mijn ogen toch veel op dat hij zich verstopt achter de rok van zijn partnerin en moderator, en enkel maar uitwijk maneuvers doorvoerd.quote:
Mores heeft, wat ik vernomen heb, een ban gekregen op dit forum
Just my two cents.
Geef maar eens aan wat jou inbreng is in plaats van een mening te geven? Je begrijpt blijkbaar niet wat dit spreekwoord voor betekenis heeft anders zou je een ander antwoord geven, maar goed, dat is taalkundig gezwets.quote:
[..]
Hoog van de toren blazen!? Jij slaat de plank wel erg mis Clan. Maar dat begrijp je dus blijkbaar niet.
Waar blaas ik dan hoog van de toren?quote:
[..]
Geef maar eens aan wat jou inbreng is in plaats van een mening te geven? Je begrijpt blijkbaar niet wat dit spreekwoord voor betekenis heeft anders zou je een ander antwoord geven, maar goed, dat is taalkundig gezwets.
En een mening is geen inbreng? Het moet niet gekker worden.
Door wie het ook doorgevoerd werd/word is om het even. Ik ben toch erg benieuwd op welke grond dit is gebeurd en door wie deze ban is aangevraagt. Na een woordwisseling tussen mij en Mores is hij (Mores) voor enkele dagen van het forum verwezen (wat opzich eigenlijk ook al vreemd, had mij dan ook voor dezelfde periode verwezen), maar nadat hij terug gekeerd was kan ik niets vinden waarom hij nu plotseling een ban heeft. In mijn opinie nogal voorbadig een inconsequent van de doorvoerder(s).quote:
Bans worden niet bepaald door moderators, maar door ForumAdmins.
Verder is het onbegrijpelijk dat Erwinrommel zo'n beetje nergens op reageert hier. Hoewel... Ik zelf snap het wel, ik had ook niets anders verwacht. Ik denk dat ik aardig wat mensenkennis heb en dat ik niet zo naïef ben zoals veel ER sympathisanten hier.
Ik vind het in ieder geval ervanaf druipen...
De frustraties tussen ER en Mores zijn vanmorgen telefonisch uitgepraat. Mores heb ik weer laten unbannen en ik hoop dat het één en ander nu weer beter gaat!
Ik vind jou ook lief, Lightning!quote:
Als Mores gebanned is om wat hij heeft gepost in dit topic, is dat echt te belachelijk voor woorden. In dat geval moet Lotusss meteen kappen met moderator zijn.
Verder is het onbegrijpelijk dat Erwinrommel zo'n beetje nergens op reageert hier. Hoewel... Ik zelf snap het wel, ik had ook niets anders verwacht. Ik denk dat ik aardig wat mensenkennis heb en dat ik niet zo naïef ben zoals veel ER sympathisanten hier.
Ik vind het in ieder geval ervanaf druipen...
Goed, enigste dat ik kan zeggen is dat dit een priveforum is, waardoor de eigenaars iedereen kunnen bannen die ze willen, maar dan nog.
Onder andere ja. Verdere detail ga ik niet op in. En ik hoef aan de verheven critici hier ook geen verantwoording af te leggen. De mensen die het betreffen weten waarom.quote:
Nja.. was hij gebanned vanwege wat hij neerpleurde?
Goed, enigste dat ik kan zeggen is dat dit een priveforum is, waardoor de eigenaars iedereen kunnen bannen die ze willen, maar dan nog.
Vink jij effe voor jezelf ongeschikt aan?
'onder andere'...quote:
[..]
Onder andere ja. Verdere detail ga ik niet op in. En ik hoef aan de verheven critici hier ook geen verantwoording af te leggen. De mensen die het betreffen weten waarom.
we horen de waarheid wel van mores wanneer hij unbanned is omdat hij met jouw vriendje aan de telefoon heeft gezeten.
Ik heb correct gehandeld door het modden in dit topic aan een ander over te dragen en de beslissing tot een eventuele ban aan de FA's over te laten, inclusief consequenties mbt mijn postgedrag gisteren. Nee, hoe graag JIJ ook zou willen dat ik als vrouwelijke nukubu student op ga rotten hier, ik leg mijn functie niet neer.quote:
En Lotusss, leg je je functie neer? Je hebt bewezen dat je niet onpartijdig kunt modereren en je maakt misbruik van jouw macht om emotionele redenen.
Vink jij effe voor jezelf ongeschikt aan?
Ik ga geen kritiek leveren, ik geef alleen aan dat jullie volledig in je rechten staan qua bans etcetera. ; )quote:
[..]
Onder andere ja. Verdere detail ga ik niet op in. En ik hoef aan de verheven critici hier ook geen verantwoording af te leggen. De mensen die het betreffen weten waarom.
[ Bericht 90% gewijzigd door Lotusss op 22-04-2011 09:56:21 ]
[ Bericht 95% gewijzigd door Lotusss op 22-04-2011 10:01:00 ]
Misschien is het toch wel intressant om te weten uit welke beweeg gronden de FA's beslotten hebben hem te bannen. En als ik in het topic [DEF] SC#197 Nassen in de toko. volgendes lees komt bij mij het wrange gevoel op dat je met de banning toch meer te maken had dan dat je hier wil toegeven.quote:
Ik heb correct gehandeld door het modden in dit topic aan een ander over te dragen en de beslissing tot een eventuele ban aan de FA's over te laten, inclusief consequenties mbt mijn postgedrag gisteren.
Mede omdat we hier alle leden zijn en dus ook gebanned zouden kunnen worden zou het dus intressant zijn welke criteria de FA's gehanteerd hebben, of welke ze handteren om Mores eventueel weer tot het forum toe te laten.quote:
Heb zojuist de FA's verzocht om hem te unbannen. Van mij mag hij nog een kans krijgen!
Hé! Jij zou gaan slapen! Hup, je nest in.quote:
Sine pari, ik ben er weer, dus je kan me weer in de grond trappen
See you later...
even kort uitleggen te meer ik sowieso geen militair ben,ook in het verleden behoorlijk tegen
ER en zijn vriendjes ben uitgevallen inzake zijn verhaal en het hele militaire gebeuren van
Dutcbatt 3, en dus zeker niet bevoordeelt ben tegen ER of wie dan ook. Integendeel,ik zou
eerder bij de anti-ER clan behoren maar schop ook daar tegenaan aangezien ik mij van niemand
iets aantrek of bij hoor.
Het draait allemaal om het feit dat beide heren een meningsverschil hebben inzake het hele
Dutchbatt gebeuren waarbij ER op de VN kotst vanwege de onmacht die hij voelde toen de
enclave viel en hij er niet bij was en Mores vond dat ER zijn aversie en houding tegen de VN,nav dit alles niet kon maken en respectloos vond jegens al die andere militairen die wel goed onder
de VN vlag hebben gediend. Dat is zo een beetje de kern waar het omdraait allemaal.
Ik zeg: Komop zeg,als dat alles is,dan zitten jullie erg te muggenziften om niks want sowhat
als iemand deze MENING heeft.Zijn goed recht toch? En sowhat als hij beargumenteert waarom
hij deze mening heeft? Dat is toch niet raar? Het is voor een ieder heel goed te begrijpen dat als jij
ergens hebt gewerkt en je merkt dat het bedrijf zich slecht heeft opgesteld jegens zijn werknemers jij dan behoorlijk kwaad op dit bedrijf wordt en er niks meer mee te maken wilt hebben en dat luid verkondigd? Is natuurlijk een emotionele opwelling,en ebt ooit wel weg met de tijd,maar niet geheel onlogisch als in menselijk gedrag.
Inzake hoe Lotuss de kwestie heeft aangepakt met Mores zijn ban heb ik al aangegeven in een
pm dat ik het niet erg handig vond omdat daarmee het zaad wat al gelegd was door Mores niet
weg zal weg ebben,integendeel,eerder verder verspreid zal worden aangezien mensen dit erg vreemd zullen vinden en er vragen over zullen gaan stellen waarom iemand gebanned wordt. En ongeacht of je de kwestie nu uit handen geeft om jezelf zoals het mooi heet "je handen in onschuld te wassen".het punt is dat je daarmee je zelf als moderator beschadigd inzake onpartijdigheid aangezien je met deze handeling eerder olie op het vuur gooit dan tempert.
Op een forum als deze is het verbannen of verwijderen van een legitieme mening iets wat erg snel
opvalt,vooral als het binnen een subforum is waar de bezoekers elkaar dagelijks tegenkomen en
elkaars gedragingen na verloop van tijd leren kennen.
Het vervelende is echter dat door dit alles het verhaal van ER flinke averij heeft opgelopen aangezien de discussie niet over zijn verhaal/ervaring ging,maar over een meningsverschil inzake elkaars mening over de VN als instituu!, maar wat wel in de thread van ER zich heeft afgespeeld en er dus indirect een twijfel wordt neergelegd naar ER zijn levensverhaal.
Concluderend vind ik dat door dit alles de groep twijfelaars inzake ER zijn militaire verleden(en waar hij voorstaat)alleen maar is toegenomen door het ongelukkig handelen van Lotuss,hoe goed zij het ook probeerde alles te managen,inzake het meningsverschil tussen ER en Mores. Is daarmee haar onpartijdigheid als moderator op dit subforum zo zwaar beschadigd dat ze een moderator onwaardig is? Nee,helemaal niet want als ik naar het hele plaatje kijk ben ik juist blij dat zij als moderator is aangesteld en dat is dan vnl. ingegeven door dat er hier in DEF nogal vele ego's rondlopen,(militaire eigenschap) met een enkele zeer eigenwijze uitschieter ertussen die zelfs het predikaat arrogant mag krijgen gezien zijn soms belerende manier van optreden jegens anderen (Clan) op grond van een houding die eerder uitgaat van de kreet "weet je wel wie ik ben" dan de daadwerkelijke volwassen manier van omgaan met je gezag en functie jegens anderen.(leuke is dat ik weleens te maken heb gehad met
verantwoordelijke officieren die juist heel anders reageren dan het vaak arrogante toontje wat onderofficieren zich aanmeten), en een vrouw die ook nog burger is(netzo als ik)maar die wel de man achter het uniform begrijpt en soms veel genuanceerder en van afstand zaken kan beoordelen( dit laatste even terzijde gelaten) dan wanneer iemand ex-militair is die altijd ongewild de dunne scheidslijn tussen het militair en gewoon burgerpersoon zijn zal overtreden vanwege zijn eigen achtergrond.
Hoe dan ook, Lotuss als moderator vind ik nog altijd een aanwinst op DEF als moderator en een foute inschatting kan iedereen maken maar pas op dat het geen 2de of derde keer gebeurd want als je eenmaal het etiket van partijdigheid en bevoordeelt hebt gekregen dan blijft dit negativisme,hoe goed je het daarna nog blijft doen, altijd maar aan je plakken.
wat een lap tekst en dat zonder smileys
- Linkje even verwijderd... het is allemaal weer koek en ei!
- Lotusss -[ Bericht 2% gewijzigd door Lotusss op 22-04-2011 14:41:02 ]
quote:
Op nu de leestekens nog.Toen DEF nog een tijdelijk subforum was, was DEF een heel klein wereldje met een apart groepje users die in de SC wat onzin lulde, en waar er een verdwaalde vreemdeling nog eens een topic opende die in 99% van de gevallen binnen een halve pagina alweer offtopic ging, of er ontstond een pareltje waarin daadwerkelijk inhoudelijk werd gereageerd (voor het uiteindelijk weer offtopic ging)...
Maar zoals met de meeste zaken is er een komen en gaan van mensen, hoewel er altijd een vaste groep users bleef van daadwerkelijke medewerkers van Defensie waren die best gemoedelijk met elkaar op konden schieten zolang ze elkaar niet aan het afzeiken waren..
Maar tijd verstreek en tijd verstreek en binnen dat vaste groepje users begon een nieuw kliekje te komen, die ik voor de makkelijkheid maar even het "neuk-elkaar"-kliekje zal noemen, en die ik voor alle makkelijkheid maar even defineer als 4 personen die elkaar óf in het echt neuken, óf iig digitaal zó mierzoet doen dat het glazuur van je tanden springt.
Dit groepje, zonder langere periodes van afwezigheid, creeerde vervolgens een hele aparte sfeer binnen in het subforum, zodat andere vaste users ineens veel minder trek hadden om te gaan posten omdat het nergens meer over ging. Die kwamen af en toe per dag een keer buurten en soms een dagje niet, en hadden geen zin om dan door 600 posts aan onzin door te worstelen om te kijken of er nog iets zinnigs gezegd werd. Vooral niet omdat de helft daarvan posts waren waarin werd gegroet of afscheid werd genomen, en een kwart bestond uit "het-is-drie-uur-'snachts-kom-we-posten-nog-een-muziekclipje-omdat-het-leuk-is"-posts. Als ik het me goed kan herinneren is er toen door meerdere vaste users wat over gezegd, vooral toen die laatste kwart ook nog eens werd gedomineerd door "hihi-hij-ligt-naast-me-en-we-gaan-zo-neuken"-posts met 2 minuten daarna de onvermijdelijke "o-zij-heeft-echt-lekkere-tieten-maar-drie-stoten-en-ik-ben-klaar"-post. Vooral de wetenschap dat ze naast elkaar in bed lagen te fokken en het perse aan de buitenwereld moeten verkondigen zette nogal wat kwaad bloed, aangezien het subforum wat ooit "hun" subforum was, werd langzaam door dat kliekje vernacheld naar een onzeker tienertrekjesR&P-forum maar dan voor volwassen lui....
Ondergetekende is daar tegen in gegaan, zoals ik vrijwel overal tegen in ga maar dat terzijde, en heb toen ongelooflijk veel bijval gekregen van andere users buiten dat "neuk-elkaar"-kliekje, hetzij via PM, hetzij open en bloot.
Dat leden van dat kliekje vervolgens proberen om dat te minderen, prima, 100 punten en dan zal je mij er niet meer over horen.. Dat dat zelfde clubje users met elkaar afspreken met als historisch hoogtepunt de eerste meet waar er 2 burgers naar de verhalen van 1 militair gaan luisteren, zul je mij ook niet over horen, afgezien van wat medelevend gegniffel.
Maar toen kwam er een moment, en ik denk dat het het makkelijkst is als ik zeg dat ik dat veroorzaakt heb, net na het moment dat Erwin naar NL was verhuist dat er hier en daar wat stootjes onder de gordel werden gegeven en ik vervolgens hem finaal de grond in boor, dat je daadwerkelijk kon zien dat die kliek enge proporties aan ging nemen, en het ging vanaf dat moment niet meer over de "neuk-elkaar"-kliek maar om de hier eerder beschreven "Erwin-sympathisanten".
Dit groepje was groter dan het eerste kliekje maar nam hun gedrag vlekkeloos over waardoor de andere vaste users die er eigenlijk niet zo gek veel mee te doen hadden zich nog vervreemder voelden van DEF. Want af en toe kijken terwijl er sommige dagen 2 complete SC's werden afgevinkt werd hun ook te gortig.
Toen er vervolgens ook nog eens een nieuwe mod gekozen moest worden, of aangesteld, ik weet het niet aangezien ik als daadwerkelijk militair nog wel eens weg ben, werd er vervolgens voor een bepaald persoon gekozen. Uit dat kliekje, waardoor in feite elk gedrag van iemand van dat kliekje gelegaliseerd werd en uiteindelijk zoals we nu hier goed kunnen zien, iedereen die op- of aanmerkingen heeft meteeen door dat kliekje monddood word gemaakt en als het even kan meteen geband. Eng, vind ik dat.
Zo is het gekomen dat dat clubje vaste users die niet in dat groepje paste steeds minder zin had om te posten, omdat ze het gewoon niet meer leuk vonden door het sfeertje. En dat vind ik persoonlijk heel erg jammer. Want nu verpest een klein clubje het voor de rest, en daarnaast schrikt het nieuwe potentiele vaste users erg af omdat zij zich er compleet in moeten wurmen. Waardoor dat clubje uiteindelijk hun eigen kleine wereldje hebben afgezonderd van alles en iedereen waar ze lekker met elkaar kunnen praten. Maar als dat jullie bedoeling was, chapeau!
De discussie of die mod in kwestie nu een stapje terug moet doen omdat ze heeft aangetoond dat ze niet objectief kan zijn en haar emoties en digitale vriendjes belangrijker vind dan haar taak hoeft wat mij betreft niet gevoerd te worden. Want dat lijkt me vrij duidelijk.
Of dat komt omdat die mod daarnaast een burger is zal me echt jeuken. Maar feit blijft wel dat ze naast wat geneuzel in de SC inhoudelijk niets toe te voegen heeft aan andere lopende discussies. Zo kan ik ook prima de SC in het MiddenOosten-subforum modden, maar mijn affeniteit met het MO omdat ik vroeger een zandbak in de tuin had staan is niet genoeg om daadwerkelijk goed te modereren. Net zoals het feit dat die mod ooit aspiraties had om iets achtigs bij defensie te gaan doen en een oud-militair in huis neemt weinig tot geen legaliteit is om een DEF-mod te worden.
Niet dat ze het verschrikkelijk doet hoor, of dat haar collega's veel beter zijn; bob-b heeft niemand meer gezien sinds 1665 en pumatje heeft nogal de neiging om emotioneel te reageren, emotioneler dan een mod eigenlijk zou moeten, maar vanuit hem komen de emoties uit liefde voor zijn werk bij Defensie, waar die andere mod juist de verkeerde emoties voor gebruikt.
Om maar alvast wind uit de zeilen te nemen, dit laatste is niet uit jaloezie of aspiraties om zelf blauw te kunnen worden. Niet alleen is mijn oefen- en uitzendschema dit jaar zo belachelijk vol dat ik een tweede Bob-B zou worden, maar daarnaast zou die serieuse rol die ik dan zou moeten spelen compleet haaks staan op mijn genot van het ongegeneerd tegen elk heilig huisje aan te trappen wat ik maar kan vinden.
Oplossingen op de korte termijn?
Die heb ik wel, maar eerst even kijken of ik door deze mening te verkondigen niet zelf tegen een ban aan ga lopen...
Oja, en mocht je het er niet mee eens zijn, ik sta altijd open voor een lekkere discussie op zn tijd..
vragen stellen of andere meningen hebben geen grond en of woordenwisselingen zijn voor een ban nee, het gaat om de manier waarop ... het wordt op fok! niet getolereerd om op deze manier tekeer te gaan tegen elkaar, doe het te vaak en je krijgt een ban, doe het 10 seconden na je unban weer en dan krijg je er weer 1quote:
[..]
Door wie het ook doorgevoerd werd/word is om het even. Ik ben toch erg benieuwd op welke grond dit is gebeurd en door wie deze ban is aangevraagt. Na een woordwisseling tussen mij en Mores is hij (Mores) voor enkele dagen van het forum verwezen (wat opzich eigenlijk ook al vreemd, had mij dan ook voor dezelfde periode verwezen), maar nadat hij terug gekeerd was kan ik niets vinden waarom hij nu plotseling een ban heeft. In mijn opinie nogal voorbadig een inconsequent van de doorvoerder(s).
mods vragen die aan en FA's kijken daar dan naar en plaatsen het vervolgens mits ze zelf ook vinden dat de regels dusdanig overtreden zijn dat het niet anders kan ... nu weet ik niet hoe groot het bed is in huize Lotusss maar daar passen echt niet alle FA's, zijzelf en ER in dus die onderbuikgevoelens en complottheorien kunnen jij en de rest van de posse gerust weer inslikken
daarnaast staat op crewbashen ook een ban
nu voel ik aan mijn water dat er iemand iets over communisten of nazi's wil gaan roepen maar fok! draait op vrijwilligers ... die zijn heel moeilijk te vinden als om de zoveel tijd het jachtseizoen op blauwen geopend word omdat die zich toch niet kunnen verdedigen
verder wordt er over het algemeen geen extra informatie gegeven door crew over bans, ik gok zomaar dat dit wat betreft de privacywetgeving die we hier kennen uberhaupt niet zou mogen al zouden we het wel willen want het gaat je simpelweg niets aan
Thanks.
Clan, ik weet niet wat jij met je referentie aan mij wil zeggen. Maar als het mijn mening is op het huidige overheidsbeleid (wat doorschiet) dan deel ik je mening. Als het een aanval op mij is om onze eerdere, mogelijk verhitte, discussie. Dan ga ik nu alvast zeggen dat ik het een erg jammerlijke reactie vind.quote:
Na een slapeloze nacht reageer ik eens en laat mijn licht schijnen over deze kwestie.
Ik lees in de reacties veel frustratie en onbegrip, maar wat ik niet lees is een simpel antwoord op een vraag die Mores aan ErwinRommel stelde. In plaats van een antwoord lees ik alleen maar onbegrip van de vriendin van ErwinRmmel en symphatisanten van ErwinRommel.
Graag had ook ik een antwoord willen lezen op het feit waarom Erin Rommel zo'hekel heeft aan de VN, gezien al aangegeven is dat hij de baret niet wilt dragen, maar mij en mijn collega's tussen neus en lippen door schoffeert en een persoon die zijn verhaal over zijn PTSS hier wilde mee delen de mond is gesnoerd, en deze persoon heeft in tegenstelling tot Erwin Rommel ( als oorlogskind vind ik de naam sowieso al confronterend, maar goed ) wel een duidelijk verhaal te vertellen zonder er speciaal over te doen of andere mensen 'kapot te maken' want dat is wat ik u tegenmoet zie.
Mores heeft, wat ik vernomen heb, een ban gekregen op dit forum, hij gaf een mening die velen hier schaarden met hem en hij werd zijn mening ontnomen.
Esses krijgt zijn gelijk, 1984...Big Brother is wathing you!
Jammer dat ik moet ervaren dat Nederland dus zover is beland en dat we hier een belangenverstrengeling zien, maar het niet willen erkennen.
Sergeant majoor bd
Clan
Dan is het tijd voor deel 2.quote:
Toch blijft het een heftig verhaal, en vertrouw ik op zn blauwe ogen. Ik zou het super vinden als ik nog meer van het verhaal van ER kan horen
Vulneratus Nec Victus, Mijn verhaal #2
[ Bericht 10% gewijzigd door Cobra4 op 22-04-2011 18:29:00 ]