Vulneratus Nec Victus, mijn verhaal

Rubje, zou je je alsjeblieft eerst willen verdiepen in de organieke samenstelling voordat je aannames doet die geen hout snijden...

ik stel vragen aan de hand van wat ik lees en gelukkig zijn er mensen die mij ook wat meer info geven m.b.t de structuur van een peleton bijvoorbeeld en die ik dus in mijn gedachtengang meeneem. Niks mis mee toch als ik dan vervolgens met die info deze mening over heb? Jullie doen alsof je geen mening mag geven over iemand zijn persoonlijk levensverhaal,alsof het niet netjes is. Komop zeg, krijgen we hier dan ook van die politiek correcte verhalen?

[ Bericht 35% gewijzigd door rubje op 06-10-2010 16:01:56 ]

nee je geeft ook je menig.

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 15:50 schreef rubje het volgende:
ik stel vragen aan de hand van wat ik lees en gelukkig zijn er mensen die mij ook wat meer info geven m.b.t de structuur van een peleton bijvoorbeeld en die ik dus in mijn gedachtengang meeneem. Niks mis mee toch als ik dan vervolgens met die info deze mening over heb? Jullie doen alsof je geen mening mag geven over iemand zijn persoonlijk levensverhaal,alsof het niet netjes is. Komop zeg, krijgen we hier dan ook van die politiek correcte verhalen?

Je doet het nu voorkomen alsof je als medic kilometers van het front bent, evenals verbindelaar. Dat kan, maar op lager niveau zit je er toch echt bovenop. En als medic kun je ook op geweergroepsniveau opereren, dus als geweerschutter met uitgebreidere kennis en materialen.

jij zegt dat hij Draaginsigne Gewonden niet waard is, of dat ze hem beter aan een rambo hebben kunnen geven?
jij weet niet wat voor situaties hij meegemaakt heeft, hoe hij het heeft ervaren... enz.

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 16:11 schreef Rave_NL het volgende:

[..]

Je doet het nu voorkomen alsof je als medic kilometers van het front bent, evenals verbindelaar. Dat kan, maar op lager niveau zit je er toch echt bovenop. En als medic kun je ook op geweergroepsniveau opereren, dus als geweerschutter met uitgebreidere kennis en materialen.

dit bedoelde ik dus te zeggen

als je hier echt over wil discussiëren is het misschien een idee om er een apart topic voor te maken. vind het niet netjes om dat hier te doen.

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 15:50 schreef rubje het volgende:
ik stel vragen aan de hand van wat ik lees en gelukkig zijn er mensen die mij ook wat meer info geven m.b.t de structuur van een peleton bijvoorbeeld en die ik dus in mijn gedachtengang meeneem. Niks mis mee toch als ik dan vervolgens met die info deze mening over heb? Jullie doen alsof je geen mening mag geven over iemand zijn persoonlijk levensverhaal,alsof het niet netjes is. Komop zeg, krijgen we hier dan ook van die politiek correcte verhalen?

Je geeft anders een behoorlijk waardeoordeel over iets waar je nu informatie over vraagt. Wellicht voortaan eerst de informatie vragen voor je een waardeoordeel geeft.

Daarnaast heeft PTSS ook deels een genetische basis en dat heeft niets te maken met je of een zacht eitje bent of Rambo. Je hoeft er zelf niets van te merken tot je getriggerd wordt. Echt belachelijk dat je bijna zegt dat alleen halfzachte eitjes (zoals je het zelf zei) PTSS kunnen krijgen.

[ Bericht 3% gewijzigd door EllaN op 06-10-2010 16:47:24 ]

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 15:43 schreef gerco94 het volgende:
de gedachtengang

is er nog iets van persoonlijke specialismen? een infantrist, die iets verder is gespecialiseerd is in ZHKH?
commando is toch ook sniper; medic comspec; demspec

ik weet niet of dit zo is, maar lijkt mij niet meer dan logisch.

Wat jij bedoelt is dus een "Combat Lifesaver" , en je hebt ook nog AMV'ers die vrolijk meegaan met alles (quote me daar alleen niet op. )

Hoop zelf medic te worden bij de verkenners, maar dat word denk ik een kwestie van geluk. (Kan het wel aangeven, maar blijkbaar moet er plaats zijn en moet wat geluk hebben. )

Maar rubje, stel als er ooit dan eens iets met mij gebeurt, ben ik het dan ook "niet waardig" om iets te krijgen omdat het in jouw ogen een inferieure functie is binnen de krijgsmacht dat voor mietjes is? (Samen met de verbindelaar die erg nuttig werk doet.)

Verbindelaar is de meest bespotte functie omdat hij de indirecte verantwoordelijkheid van minstens 30 man heeft, en een extra zware rugzak..

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 16:21 schreef m.k het volgende:
als je hier echt over wil discussiëren is het misschien een idee om er een apart topic voor te maken. vind het niet netjes om dat hier te doen.

ten eerste dit, en ten tweede: makkelijk praten vanaf de zijlijn...

Ja, maar dit is def, wij hebben de laatste tijd erg veel moeite met ontopic te blijven.

@rave: Inderdaad, erg onderschatte functie naar mijn mening, hoeveel weegt zo'n radio ongeveer?

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 17:07 schreef Vronsky het volgende:
Ja, maar dit is def, wij hebben de laatste tijd erg veel moeite met ontopic te blijven.

@rave: Inderdaad, erg onderschatte functie naar mijn mening, hoeveel weegt zo'n radio ongeveer?

niet in dit topic zou mooi zijn als het zo bleef

Zodat rubje volgende keer weet waar hij over spreekt;

Zoals de naam al impliceert, posttraumatic stress disorder treedt alleen op na (post) een extreem stressvolle gebeurtenis (trauma). Hoe erger de trauma's en hoe langer de persoon hier aan is blootgesteld, hoe groter de kans tot het ontwikkelen van PTSD. Gemeenschappelijke kenmerken van PTSD zijn;

* Herbeleving van het trauma: voorbeelden zijn flashbacks, nachtmerries, intrusieve herinneringen en overdreven emotionele en fysieke reacties op triggers die de persoon herinneren aan het trauma.
* Emotionele afstomping en-ontwijking: voorbeelden zijn een gevoel van afstandelijkheid, verliezen van interesse in activiteiten of personen, ongewenste pijnlijke herinneringen of gedachten, en het vermijden van activiteiten of plaatsen die herinneren aan het trauma.
* Verhoogde prikkelbaarheid: symptomen zoals slaapproblemen, prikkelbaarheid, hyper waakzaamheid en overdreven schrikreacties.


In aanvulling op deze kenmerken, is het herhaaldelijk herbeleven van de traumatische gebeurtenis(sen) .
Dit kan de vorm aannemen van:
1) Gedachten
2) Terugkerend beelden;
3) Dromen;
4) "Flashbacks"
van de voorval(len).
Gebeurtenissen die lijken op de traumatische gebeurtenis(sen), en in sommige opzichten zelfs herinneringen aan de voorval(len) kunnen extreme ongemak veroorzaken. En vele zullen dan ook proberen dit te voorkomen of zich in een zulke situatie te plaatsen. Sommige zijn zelfs geplaagd door gevoelens van "overlevings schuld" omdat zij iets overleefde, waar anderen dit niet deden, of om bepaalde dingen die ze gehad hebben om te kunnen overleven.

PTSD kan in verschillende vormen de kop opstekken, van lichte vorm tot aan zeer ernstig. Net als met andere medische en psychiatrische stoornissen zijn bepaalde mensen in staat een normaal leven te leiden, ondanks de constante problemen die PTSD veroorzaakt in hun leven. Andere herstellen van PTSD zonder hulp van andere, of professionele hulp. Maar een klein deel van de militaire met PTSD bij wie zich een hardnekkig chronische en slopende chronische mentale aandoening ontwikkeld, ziullen geen verbetering hebben zonder hulp van geestelijke gezondheidszorg of gemeenschapsdiensten. Na behandeling zullen sommige volledig herstellen, andere enkels deels herstellen, en voor andere is zal er nooit een herstel mogelijk zijn. Zestig procent van hen die PTSD verschijnselen hebben zullen zich volledig herstellen, sommige met hulp, maar vele zonder dat hulp/behandeling nodig is.

Men kan (voor het gemak) posttraumatic stress disorder in drie hoofdgroepen verdelen;
Chronische PTSD: PTSD bij diegenen die niet te herstellen is vaak chronische PTSD. Sommigen, echter, kunnen verbetering vertonen in hoe goed ze functioneren op het werk of thuis, of kunnen aan of uit schakelen hoe ernstig hun klachten zijn, maar toch blijft het chronische PTSD.
PTSD in remissie met af en toe terugvallen: Sommige militaire met PTSD hebben periodes met weinig of geen symptomen (remissie), gevolgd door perioden waarin ze het volledige patroon van PTSD symptomen (terugval) ervarien. Dit is meestal te wijten aan te worden blootgesteld aan een situatie die hen herinnert aan de oorspronkelijke traumatische ervaring van tijdens de oorlog op significante wijze. Deze blootstelling ropet lang sluimerende herinneringen en gevoelens op.
Aanvang vertraagde PTSD: Er is een vertraagde versie van PTSD in welke militaire geen vertoningen van PTSD hebben tot maanden of zelfs jaren na hun tijd in het oorlogsgebied. Soms hadden deze militaire een paar, maar niet alle PTSD symptomen en ontwikkelde de volledige stoornis eerst wanneer iets hen bewust of onbewust er aan herrinderde. Soms hebben militaire vele jaren zeer succesvol kunnen omgegaan met hun oorlog zone trauma totdat een situatie zich voordeed die intense herinneringen opriep van het oorspronkelijke trauma.

Een goed boek over dit onderwerp, en leidraad voor terug kerende militaire en/of hun familieleden is "After the War Zone: A Practical Guide for Returning Troops and Their Families" by Laurie B. Slone, PhD en Matthew J. Friedmann, MD, PhD. een van de boeken die wij hier gratis krijgen, maar welke het geld zeker waard is zou men deze zelf moeten aanschaven.

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 15:37 schreef rubje het volgende:
lees eens goed de naam "medic".. een medic is niet iemand die vooraan loop netzo min als de verbindingsman en de groepscommandant. Dat je veel ellende ziet gebeuren dat geloof ik al te graag en dat het vaak voorkomt geloof ik ook,echter er is een verschil imo als in 'leken'visie tussen iemand die vooraan in de heetst vd strijd op 5 meter afstand elke keer een kogelregen over zich heen krijgt en granaten hoort inslaan als iemand die verder gelegen alles ziet gebeuren.

ja want vooraan in het heetst van de strijd raken natuurlijk maar zelden mensen gewond en bellen doen ze maar op de basis ... en op de basis zelf is het natuurlijk allemaal koek en ei, die worden nooit beschoten want dat is gemeen, daar liggen al die jongens immers te slapen.

en ja als je gewond raakt tijdens je uitzending heb je wat gepresteerd ja, je hebt lijf en leden opgeofferd voor je land en die geeft je als dank een speldje ... als dat al te veel gevraagd is dan gaat het niet goed met de maatschappij hoor

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 15:37 schreef rubje het volgende:
lees eens goed de naam "medic".. een medic is niet iemand die vooraan loop netzo min als de verbindingsman en de groepscommandant.

Je hebt helemaal gelijk!

De groepscommandant, verbindingsman en amv'er zitten rustig in hun bunkertje te wachten tot er een radio-melding komt dat er stront aan de knikker is.... Oh wacht, de radio-man was niet mee. De groepscommandant wil bevelen geven omdat het vuur toch uit een andere richting komt, kut weer die radio-man die niet mee was, was ik maar ter plaatse dan had ik leiding kunnen geven! Fuck er is een gewonde, bel een taxi voor de amv'er!

Kortom, als dom lullen pudding was, was jij dr. Oetker.

quote:

Dat je veel ellende ziet gebeuren dat geloof ik al te graag en dat het vaak voorkomt geloof ik ook,echter er is een verschil imo als in 'leken'visie tussen iemand die vooraan in de heetst vd strijd op 5 meter afstand elke keer een kogelregen over zich heen krijgt en granaten hoort inslaan als iemand die verder gelegen alles ziet gebeuren.

En een ieder blijft ook rustig zitten waar hij zit als het gebeurt...

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 20:23 schreef AchJa het volgende:

[..]
Kortom, als dom lullen pudding was, was jij dr. Oetker.

Harrie Jekkers

ik hoop dat 't hiermee afgedaan is, deze 'discussie', iig in dit topic.

"knip"

Edit: niet meer nodig

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 20:23 schreef AchJa het volgende:

[..]

Je hebt helemaal gelijk!

De groepscommandant, verbindingsman en amv'er zitten rustig in hun bunkertje te wachten tot er een radio-melding komt dat er stront aan de knikker is.... Oh wacht, de radio-man was niet mee. De groepscommandant wil bevelen geven omdat het vuur toch uit een andere richting komt, kut weer die radio-man die niet mee was, was ik maar ter plaatse dan had ik leiding kunnen geven! Fuck er is een gewonde, bel een taxi voor de amv'er!

Kortom, als dom lullen pudding was, was jij dr. Oetker.
[..]

En een ieder blijft ook rustig zitten waar hij zit als het gebeurt...

masterlijk

In mijn vorige huis woont nu een oud-commando of oud-marinier (sorry: ik weet het verschil niet).
Ik heb wel eens een praatje met hem gemaakt, maar heb niet durven doorvragen.

In mijn voorvorige huis was mijn buurman in Nederlands-Indië geweest en had daar, op wacht staande, zijn eenheid beschermd. Waarna ze hem over een grote afstand naar een basiskamp droegen.

Ik heb begrepen dat onlangs de wetgeving en erkenning aangaande veteranen gunstig veranderd is.

Dank voor je verhaal! Respect!

Voor de duidelijkheid: ik kwam hier terecht via een topic dat oorlog wel leuk vindt.
oorlog is leuk

Maar misschien moet je je daar maar niet aan wagen.

quote:

Op maandag 11 oktober 2010 00:00 schreef Kees22 het volgende:
In mijn vorige huis woont nu een oud-commando of oud-marinier (sorry: ik weet het verschil niet).
Ik heb wel eens een praatje met hem gemaakt, maar heb niet durven doorvragen.

In mijn voorvorige huis was mijn buurman in Nederlands-Indië geweest en had daar, op wacht staande, zijn eenheid beschermd. Waarna ze hem over een grote afstand naar een basiskamp droegen.

Ik heb begrepen dat onlangs de wetgeving en erkenning aangaande veteranen gunstig veranderd is.

Dank voor je verhaal! Respect!

Voor de duidelijkheid: ik kwam hier terecht via een topic dat oorlog wel leuk vindt.
oorlog is leuk

Maar misschien moet je je daar maar niet aan wagen.

Marinier is Marine ( of eigenlijk een vorm tussen marine en landmacht ) en Commando's ( de Groene baretten ) Zijn de Nederlandse Special forces, en behoren tot de Landmacht.

quote:

Op maandag 11 oktober 2010 01:12 schreef Clan het volgende:

[..]

Marinier is Marine ( of eigenlijk een vorm tussen marine en landmacht ) en Commando's ( de Groene baretten ) Zijn de Nederlandse Special forces, en behoren tot de Landmacht.

Ksst! Er is niets landmachts aan de mariniers .

An old friend came over the other night, like he does sometimes when my wife is sound asleep but I am still awake. I known him since forever it seems. We both been stationed in the same unit, we both went trough a lot of the courses together, helping one another when times where rough, telling jokes to keep the spirit up. We couldn’t have been more different, but at the same time so alike. He’s married with a son and a daughter, me single with no rush to get married. He had strong bonds to his relatives, where I just had cut all contact with mine. Now I’m married and have taken up contact with my relatives again, whereas he never goes home to his wife and kids, nor has any contact with his relatives anymore. It sometimes upsets me, but there isn’t a thing I can do to change the situation. As I sat on the couch the other night my thoughts went back to the first time I met him outside our barracks at Fort Gulick, Panama. I had just arrived and asked him if he knew where my quarters were. “You can share my room” he answered, “and if there is anything else you need just let me know.” Since that day we shared a lot, from cold MRE’s to dry socks all the way to tears and laughter. Then memories flash before my eyes of the day so many years ago when Murphy (as in Murphy’s law) had not just knocked on our door, but tore or house down. The next day our team was tasked to retrieve the body of a fallen comrade. When we arrived on the scene he was there, my old friend, dirty, bloody and lifeless. Yes he pays me a visit, every now and then, late at night when I can’t sleep.

Pfff.. Tragisch verhaal .

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 09:20 schreef EllaN het volgende:
Pfff.. Tragisch verhaal .

maar zo herkenbaar volgens mij voor vele veteranen waar dan ook ter wereld.

Ik zie dat ik wel heb gereageerd in dit topic, maar helemaal niet de OP heb gelezen ( weet nu pas wat OP betekent )

Zelf heb ik van 1 november 1994 t/m 20 mei 1995 in Busovaca ( Bosnië ) gezeten, gedetacheerd bij het 1 (NL/B ) Transportbataljon als Hospik ( In het fototopic kunt u mij zien voor mijn ambulance )

2 maanden voordat de enclave viel, was deze al niet meer bereikbaar, Tuzla was het 'haalbare', langs onze wagens, we reden vaak langzaam als er mensen op de weg liepen, en de Mujehadin's lipen toen al naar Potocari, daar leverden wij veel goederen, maar was toen al niet meer bereikbaar.

Op een dag stonden we voor een bergtunnel ( met de hand uitgehakt ) voor Mostar, de mortieren vlogen vlak over de trucks, en wie weet wat dat voor luchtdruk geeft, weet wat dat voor schade aan ruiten doet, de Commandant had geen 'paniekaanval' maar een angstaanval op dat moment, over de radio stond iemand die stond te 'flippen' straaljagergeluiden te maken, uiteindelijk kwam het op mij neer om het gezag te voeren over de colonne, als 'oudste' meest ervarene van het gezelschap. Ik zeg "we kunnen blijven staan, dan zijn we 'sitting ducks'of we kunnen 'vaart maken'en dat gaan we doen, we zijn met de hoogste snelheid doorgereden, achteraf zijn er een paar teruggestuurd, van de g.d., die konden dat niet aan.

Maar Rommel, je zal wel in Dekkerswald hebben gezeten, aan de Groesbeekseweg, daar ben ik ook een paar keer geweest, beroepsmatig, niet vanwege gezondheidsklachten, maar bijscholing.
Heb je nog last van je longen?



Uploaded with ImageShack.us
Artelleriebeschieting in het dal

[ Bericht 0% gewijzigd door Clan op 30-10-2010 00:33:10 ]

quote:

Op vrijdag 29 oktober 2010 08:56 schreef ErwinRommel het volgende:

[..]



Heel mooi!!
Krijg het er weer ff zwaar mee, omdat ik me er deels in herken.

Kan ik me iets bij voorstellen. Sterkte!

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 17:22 schreef Sine_Pari het volgende:
Zodat rubje volgende keer weet waar hij over spreekt;

Zoals de naam al impliceert, posttraumatic stress disorder treedt alleen op na (post) een extreem stressvolle gebeurtenis (trauma). Hoe erger de trauma's en hoe langer de persoon hier aan is blootgesteld, hoe groter de kans tot het ontwikkelen van PTSD. Gemeenschappelijke kenmerken van PTSD zijn;

* Herbeleving van het trauma: voorbeelden zijn flashbacks, nachtmerries, intrusieve herinneringen en overdreven emotionele en fysieke reacties op triggers die de persoon herinneren aan het trauma.
* Emotionele afstomping en-ontwijking: voorbeelden zijn een gevoel van afstandelijkheid, verliezen van interesse in activiteiten of personen, ongewenste pijnlijke herinneringen of gedachten, en het vermijden van activiteiten of plaatsen die herinneren aan het trauma.
* Verhoogde prikkelbaarheid: symptomen zoals slaapproblemen, prikkelbaarheid, hyper waakzaamheid en overdreven schrikreacties.

In aanvulling op deze kenmerken, is het herhaaldelijk herbeleven van de traumatische gebeurtenis(sen) .
Dit kan de vorm aannemen van:
1) Gedachten
2) Terugkerend beelden;
3) Dromen;
4) "Flashbacks"
van de voorval(len).
Gebeurtenissen die lijken op de traumatische gebeurtenis(sen), en in sommige opzichten zelfs herinneringen aan de voorval(len) kunnen extreme ongemak veroorzaken. En vele zullen dan ook proberen dit te voorkomen of zich in een zulke situatie te plaatsen. Sommige zijn zelfs geplaagd door gevoelens van "overlevings schuld" omdat zij iets overleefde, waar anderen dit niet deden, of om bepaalde dingen die ze gehad hebben om te kunnen overleven.

PTSD kan in verschillende vormen de kop opstekken, van lichte vorm tot aan zeer ernstig. Net als met andere medische en psychiatrische stoornissen zijn bepaalde mensen in staat een normaal leven te leiden, ondanks de constante problemen die PTSD veroorzaakt in hun leven. Andere herstellen van PTSD zonder hulp van andere, of professionele hulp. Maar een klein deel van de militaire met PTSD bij wie zich een hardnekkig chronische en slopende chronische mentale aandoening ontwikkeld, ziullen geen verbetering hebben zonder hulp van geestelijke gezondheidszorg of gemeenschapsdiensten. Na behandeling zullen sommige volledig herstellen, andere enkels deels herstellen, en voor andere is zal er nooit een herstel mogelijk zijn. Zestig procent van hen die PTSD verschijnselen hebben zullen zich volledig herstellen, sommige met hulp, maar vele zonder dat hulp/behandeling nodig is.

Men kan (voor het gemak) posttraumatic stress disorder in drie hoofdgroepen verdelen;
Chronische PTSD: PTSD bij diegenen die niet te herstellen is vaak chronische PTSD. Sommigen, echter, kunnen verbetering vertonen in hoe goed ze functioneren op het werk of thuis, of kunnen aan of uit schakelen hoe ernstig hun klachten zijn, maar toch blijft het chronische PTSD.
PTSD in remissie met af en toe terugvallen: Sommige militaire met PTSD hebben periodes met weinig of geen symptomen (remissie), gevolgd door perioden waarin ze het volledige patroon van PTSD symptomen (terugval) ervarien. Dit is meestal te wijten aan te worden blootgesteld aan een situatie die hen herinnert aan de oorspronkelijke traumatische ervaring van tijdens de oorlog op significante wijze. Deze blootstelling ropet lang sluimerende herinneringen en gevoelens op.
Aanvang vertraagde PTSD: Er is een vertraagde versie van PTSD in welke militaire geen vertoningen van PTSD hebben tot maanden of zelfs jaren na hun tijd in het oorlogsgebied. Soms hadden deze militaire een paar, maar niet alle PTSD symptomen en ontwikkelde de volledige stoornis eerst wanneer iets hen bewust of onbewust er aan herrinderde. Soms hebben militaire vele jaren zeer succesvol kunnen omgegaan met hun oorlog zone trauma totdat een situatie zich voordeed die intense herinneringen opriep van het oorspronkelijke trauma.

Een goed boek over dit onderwerp, en leidraad voor terug kerende militaire en/of hun familieleden is "After the War Zone: A Practical Guide for Returning Troops and Their Families" by Laurie B. Slone, PhD en Matthew J. Friedmann, MD, PhD. een van de boeken die wij hier gratis krijgen, maar welke het geld zeker waard is zou men deze zelf moeten aanschaven.

Ik heb mij inmiddels hierin verdiept en het vult goed aan op wat ik miste en ik dank je daarvoor
maar het heeft mijn gedachtengang over het hele Serbrenica en Dutchbat optreden niet veranderd.

[ Bericht 0% gewijzigd door rubje op 30-10-2010 12:57:14 ]

De documentaire 'Crazy 'geeft een goed beeld van mentale problemen na een VN missie.

Heftig verhaal. Moedig van je om dat zo hier te posten. nog moediger om het geschrevene te hebben ondergaan. Goed om te lezen dat je de kracht in jezelf hebt hervonden om verder te gaan.

Ik ben benieuwd naar dit fragment:

quote:

Totdat ik een conflicht kreeg met een militair verpleger. Dat conflict werd bewust opgezet om mij een ferme spiegel voorte houden.
Achteraf ben ik hem daar zeer dankbaar voor. Zodoende begon mijn proces in het CMH, en kreeg ik anti-depresiva etc etc.

Zou je wat beter kunnen uiteenzetten wat zich hier precies heeft afgespeeld.

Mijn respect.
Met name voor je moed om jezelf onder ogen te komen.

quote:

Op zaterdag 30 oktober 2010 12:38 schreef Clan het volgende:
De documentaire 'Crazy 'geeft een goed beeld van mentale problemen na een VN missie.

Clan, is deze docu op het net te vinden? en zou ja, heb je een linkje?

respect respect en nog meer respect.
het zijn geen laffaards, maar helden!
en de TS vooral.

quote:

Sergeant-majoor Hans Thijssen vertelt zijn verhaal in het Nationaal Monument Kamp Amersfoort. Hij was als onderhoudsdiagnosticus verbonden aan Dutchbat III en moest er voor zorgen dat alles functioneerde op de compound in Srebrenica. Tijdens de val stond hij letterlijk in de vuurlinie. Met gevaar voor eigen leven probeerde hij zoveel mogelijk moslimvluchtelingen een veilig heenkomen te bieden.

quote:

Op zondag 31 oktober 2010 06:15 schreef rechtsedirecte het volgende:

[..]


Clan, is deze docu op het net te vinden? en zou ja, heb je een linkje?

Je kan de documentaire hier downloaden

http://wedoengeentorrentsopfok!

[ Bericht 10% gewijzigd door sp3c op 01-11-2010 18:03:12 ]

1 en ander opgeruimd, ik had niet gezien dat dit om een oude post ging.
rommel, ga lekker door, doe je ding.

Er wordt simpelweg streng gelet op posts in dit topic.

Ik ga dit vanavond lezen

Ik ben ook onwetend, en daar ben ik blij mee. De tijden daar zijn ongetwijfeld mooi geweest, maar ook verschrikkelijk. Ik kan me geen enkele voorstelling maken hoe zo'n vuurgevecht is.
Op youtube komt soms het 1 en ander langs, maar dan kan ik me er nog geen voorstelling van maken.
Ik wil hier geen lange post van maken waarbij ik elke keer zeg hoe goed ik het vind wat je gedaan heb, maar toch heb ik veel respect voor wat jij en je collega's daar hebben gedaan.

In de OP staat iets over veldrantsoenen wekenlang eten, en een slecht gebit. Hoezo kan een paar weken van dat eten je tanden zo erg aantasten?
En zijn er nog meer (gratis) verhalen te lezen hierover?

quote:

Op maandag 1 november 2010 22:14 schreef kanovinnie het volgende:En zijn er nog meer (gratis) verhalen te lezen hierover?

ja, maar ik heb geen zin om te zoeken
hier 1 linkje om te beginnen

http://www.veteranen-online.nl/

quote:

Op maandag 1 november 2010 22:22 schreef ErwinRommel het volgende:

[..]



Dat kan dus zeer zeker wel indien je blootgesteld word aan bijzonder veel werk, geen vitaminen, stress, geen goede sanitaire voorzieningen etc etc........
Dat oa heeft mijn gebit aangetast.
Nee, ik loop nu niet met een kunstgebit rond hoor
Maar de sporen zijn er nog wel op af te lezen.

Dank voor je reply!

Zitten/zaten er geen vitaminen in de rantsoenen? Dat is wel aardig slecht. Dat je inderdaad geen sanitaire voorzieningen etc hebt snap ik .

bevoorrading ging heel matig he

Srebrenica was bij tijd en wijlen gewoon niet te bereiken, dan worden de noodzakelijkheden zoals benzine en water belangrijker dan mondhygiene

Ik heb geen idee van wat er gebeurd is etc. Maar het verklaart wel het 1 en ander.

quote:

Op maandag 1 november 2010 22:59 schreef sp3c het volgende:
bevoorrading ging heel matig he

Srebrenica was bij tijd en wijlen gewoon niet te bereiken, dan worden de noodzakelijkheden zoals benzine en water belangrijker dan mondhygiene

Helft van de tijd moest het transport over geitenpaden rijden, door de heuvels, dat was modder en grind, sloegen de stenen zo op dat er geen vrachtwagen was die geen kapotte ramen had. Gevechten bij Tuzla etc, bomb alley, dat was een ramp, daar werden we beschermd door Pakistaners, stapte we over in zo'n pantserwagen van hun, sloeg nergens op, stonden ze bovenop de pantser achter hun wapen, en de munitie lag gewoon bij de voeten. En stinken dat die gasten deden, niet normaal, maar dat zullen ze van onze zeepgeur ook hebben gevonden



[ Bericht 13% gewijzigd door Clan op 02-11-2010 01:04:53 ]

quote:

Op maandag 1 november 2010 23:58 schreef Clan het volgende:

[..]



Helft van de tijd moest het transport over geitenpaden rijden, door de heuvels, dat was modder en grind, sloegen de stenen zo op dat er geen vrachtwagen was die geen kapotte ramen had. Gevechten bij Tuzla etc, bomb alley, dat was een ramp, daar werden we beschermd door Pakistaners, stapte we over in zo'n pantserwagen van hun, sloeg nergens op, stonden ze bovenop de pantser achter hun wapen, en de munitie lag gewoon bij de voeten. En stinken dat die gasten deden, niet normaal, maar dat zullen ze van onze zeepgeur ook hebben gevonden

Er lopen hier dus aardig wat mensen rond die daar geweest zijn? Ik heb er al iets van 3 oid gezien in dit topic!