Vorige deel:
De kunst van het loslaten van je ex. - deel 106
Ik ben na 5 dagen bij m'n ouders weer thuis in Amsterdam. My god, wat is dit moeilijk. Hij woont op nog geen 10 minuutjes fietsen en de verleiding is zo groot. Ik hoop constant dat hij binnen komt en als ik hier ben voelt alles weer normaal, maar dat is niet zo Ik wil naar hem toe om te horen dat alles weer goed is, maar dat kan niet meer. Pff, ik trek het even niet.
Gister ging ik ff in mijn eentje de stad in. Bleef me herinneren aan plaatsen. Daar aten we voor het eerst samen, daar kocht hij zijn jas, hier haalden we toen een loempia, etc.
Traantjes zijn op, maar de herinneringen nog overal!
quote:Dat lijkt me erg vervelend, sterkte!Op zondag 7 februari 2010 20:23 schreef Sabientjee het volgende:
Pfff. Hier nog 1! Maar de mijne woont op 3 uur reizen afstand met trein! Dus dan zit ik alleen maar te denken aan: wat zou die nu aan het doen zijn? Zou die met die ander nu zijn? Wat doet ie nu met haar?
Gister ging ik ff in mijn eentje de stad in. Bleef me herinneren aan plaatsen. Daar aten we voor het eerst samen, daar kocht hij zijn jas, hier haalden we toen een loempia, etc.
Traantjes zijn op, maar de herinneringen nog overal!
quote:Tot vanmiddag was ik dus ook op ruim 3uur afstand, ik vond het geloof ik makkelijker..Op zondag 7 februari 2010 20:23 schreef Sabientjee het volgende:
Pfff. Hier nog 1! Maar de mijne woont op 3 uur reizen afstand met trein! Dus dan zit ik alleen maar te denken aan: wat zou die nu aan het doen zijn? Zou die met die ander nu zijn? Wat doet ie nu met haar?
Gister ging ik ff in mijn eentje de stad in. Bleef me herinneren aan plaatsen. Daar aten we voor het eerst samen, daar kocht hij zijn jas, hier haalden we toen een loempia, etc.
Traantjes zijn op, maar de herinneringen nog overal!
Dat van die herinneringen herken ik ook heel erg, volgens mij is dat echt iets wat vrouwen doen.
quote:Niet alleen vrouwen hoor.Op zondag 7 februari 2010 20:56 schreef Everlong het volgende:
[..]
Tot vanmiddag was ik dus ook op ruim 3uur afstand, ik vond het geloof ik makkelijker..
Dat van die herinneringen herken ik ook heel erg, volgens mij is dat echt iets wat vrouwen doen.
Ik herken het (helaas) ook.
quote:Ik heb in opslag (bij wijze van spreke) de halve inboedel staan.Op zondag 7 februari 2010 22:00 schreef EviL_AleX het volgende:
Over spullen die herinneringen oproepen: verzamel ze allemaal en stop ze weg. Ik heb alle spullen van mijn ex in een kartonnen doos gedaan en heel goed dicht geplakt. Dan heb je ze nog om te bekijken wanneer je je er beter bij voelt en kun je ze ook niet meer tegenkomen terwijl het nog zwaar kut is.
Ooit, als ik een plek voor mezelf weer heb, komt dat eruit.
Het is helaas teveel waarde om allemaal weg te doen.
Dus ......
quote:Tja dat kan je wel met spullen doen, maar helaas gaat dat niet op voor plaatsen waar je samen heen bent geweest, en plaatsen/gebouwen in de stad waar je woont.Op zondag 7 februari 2010 22:00 schreef EviL_AleX het volgende:
Over spullen die herinneringen oproepen: verzamel ze allemaal en stop ze weg. Ik heb alle spullen van mijn ex in een kartonnen doos gedaan en heel goed dicht geplakt. Dan heb je ze nog om te bekijken wanneer je je er beter bij voelt en kun je ze ook niet meer tegenkomen terwijl het nog zwaar kut is.
Er zijn nog steeds veel dingen in de stad, of routes die ik fiets die me aan haar herinneren, en ik fiets ongeveer 100 m langs haar huis als ik de stad in ga. Soms vraag ik me wel af van hoe ik het beste daar mee om kan gaan met zulke dingen.( behalve ogen dicht oren dicht en hard neuriën)
haar hyves en msn weg....
Als je een smsert bent, ook telefoonnummer gewoon weggooien.
Alles, maar dan ook ALLES waardoor je wordt herinnerd aan je ex....WEG!!!
Verder niet afspreken....:) Als je elkaar noodgedwongen moet zien...dan is het niet anders, maar dan gewoon afstand proberen te houden.
En niet toegeven als je zwakke momenten hebt....als het nog maar een week of 2 uit is mag je nog best wel janken enz...maar daarna op zwakke momenten meteen afleiding zoeken. En vooral niet al het bovenstaande gaan doen
Als je een sterke wil hebt om je ex te doen vergeten....houdt je aan bovenstaande
quote:Inderdaad wat jij ook zegt...je moet toewerken naar de juiste instelling om naar de situatie te kijken.Op zondag 7 februari 2010 22:46 schreef EviL_AleX het volgende:
Wanneer dat echt niet gaat met die spullen dan is het klote, ja. Maar dan kan je nog de hoeveelheid proberen terug te dringen. Een andere optie, en die heeft mijn persoonlijke voorkeur, is juist in die herinneringen duiken en beseffen dat die tijden niet meer zijn. Complete overgave aan de pijn. Dat moet je wel kunnen, maar het versnelt de verwerking vaak wel.
Het is over....je past niet bij elkaar...je moet degene dus ook niet terug willen...er lopen zoveel andere leuke mensen rond.
Maar het kan best lastig zijn om zo te gaan denken...het is geen knop die je meteen om kan zetten.
quote:Pfft... zo herkenbaar.. Je wordt wakker en de eerste paar seconden is er geen besef van wat er aan de hand is of dat er uberhaupt iets aan de hand is en in eens wordt je geheugen opgestart en is het zo van "ohnee..." en voel je je weer kut. En eigenlijk zijn die eerste paar seconden gewoon lekker.Op maandag 8 februari 2010 06:27 schreef Everlong het volgende:
Net weer wakker geworden in de veronderstelling dat alles nog goed is..nog geen half minuutje later komt het besef dat het niet zo is. Het opstaan is zo rot en het is geen goede start van de dag. Nu voor het eerst weer naar m'n werk. Zo geen zin, maar ik hoop dat het afleiding geeft.
Heeft iemand dit ook trouwens.. Je bent aan het rationaliseren in je hoofd over de situatie, je denkt in stappen over "hoe nu verder" (als in samenvatten -> waarnemen -> toegeven -> woede -> verlangen ->accepteren -> ontkennen etc.)
Dat alles gebuurt in cycli van een stuk of 10 keer per dag tijdens elk willekeurig moment met verschillende gemoedstoestanden. De gevoelens zijn telkens anders, maar het patroon blijft ongeveer het zelfde tot dat er nieuwe informatie wordt aangevoerd.
Een beetje zoals dit
1 - 2 - 3 - 4
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6
2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7
4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9
Elk cijfer representeert een stap in de progressie in je hoofd over "hoe nu verder"
voorbeeld:
12:00uur
1) wat was het leuk toen
2) het is niet meer ze moet me niet meer
3) ik mis haar
4) ik ben verschikkelijk boos op me zelf
13:00uur
2) het is niet meer ze moet me niet meer
3) ik mis haar
4) ik ben verschrikkelijk boos op me zelf
5) wat maakt het allemaal nog uit
14:00uur
3) ik mis haar niet meer zo
4) ze kan de tering krijgen
5) het maakt niet uit, het leven gaat door
6) wat is ze nu aan het doen
----
Dit is zomaar een voorbeeldje van een dag en bij iedereen anders
Maar het patroon herhaalt zich ook in grotere omvang maar is min of meer het zelfde als je kijkt naar hoe het per maand verloopt zegmaar.
Dat je per dag een conclusie trekt uit het laatste rondje piekeren, mee neemt naar de dag er na en daar weer een conclusie uit trekt. zo heb je na een week weer zeven punten waar je op terug valt net als die kleine punten per uur.
Het is misschien heel systematisch uitgedacht en niet te volgen, maar ik herken een dergelijk patroon bij mij zelf. Je werkt in principe naar een bepaald punt toe, min of meer met tegenzin, maar je doet het automatisch..
Naja, als iemand dit herkent hoor ik het wel
quote:Yes dat heb ik ook zo...is eigenlijk hetzelfde als wat ik in mijn vorige post zei, dat je toewerkt naar dat je je ex niet meer terug wilt en uiteindelijk geen rot gevoel meer hebt. Alleen jij zegt het wat gedetailleerder.Op maandag 8 februari 2010 06:52 schreef MOD het volgende:
[..]
Pfft... zo herkenbaar.. Je wordt wakker en de eerste paar seconden is er geen besef van wat er aan de hand is of dat er uberhaupt iets aan de hand is en in eens wordt je geheugen opgestart en is het zo van "ohnee..." en voel je je weer kut. En eigenlijk zijn die eerste paar seconden gewoon lekker.
Heeft iemand dit ook trouwens.. Je bent aan het rationaliseren in je hoofd over de situatie, je denkt in stappen over "hoe nu verder" (als in samenvatten -> waarnemen -> toegeven -> woede -> verlangen ->accepteren -> ontkennen etc.)
Dat alles gebuurt in cycli van een stuk of 10 keer per dag tijdens elk willekeurig moment met verschillende gemoedstoestanden. De gevoelens zijn telkens anders, maar het patroon blijft ongeveer het zelfde tot dat er nieuwe informatie wordt aangevoerd.
Een beetje zoals dit
1 - 2 - 3 - 4
1 - 2 - 3 - 4 - 5 - 6
2 - 3 - 4 - 5 - 6 - 7
4 - 5 - 6 - 7 - 8 - 9
Elk cijfer representeert een stap in de progressie in je hoofd over "hoe nu verder"
voorbeeld:
12:00uur
1) wat was het leuk toen
2) het is niet meer ze moet me niet meer
3) ik mis haar
4) ik ben verschikkelijk boos op me zelf
13:00uur
2) het is niet meer ze moet me niet meer
3) ik mis haar
4) ik ben verschrikkelijk boos op me zelf
5) wat maakt het allemaal nog uit
14:00uur
3) ik mis haar niet meer zo
4) ze kan de tering krijgen
5) het maakt niet uit, het leven gaat door
6) wat is ze nu aan het doen
----
Dit is zomaar een voorbeeldje van een dag en bij iedereen anders
Maar het patroon herhaalt zich ook in grotere omvang maar is min of meer het zelfde als je kijkt naar hoe het per maand verloopt zegmaar.
Dat je per dag een conclusie trekt uit het laatste rondje piekeren, mee neemt naar de dag er na en daar weer een conclusie uit trekt. zo heb je na een week weer zeven punten waar je op terug valt net als die kleine punten per uur.
Het is misschien heel systematisch uitgedacht en niet te volgen, maar ik herken een dergelijk patroon bij mij zelf. Je werkt in principe naar een bepaald punt toe, min of meer met tegenzin, maar je doet het automatisch..
Naja, als iemand dit herkent hoor ik het wel
Het is geen knop die je zomaar om kan zetten, maar zoals jij zegt, een cyclus die tijd nodig heeft.
quote:Tsja, hoe cliché het ook mag klinken; tijd heelt écht alle wonden!Op maandag 8 februari 2010 08:35 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Yes dat heb ik ook zo...is eigenlijk hetzelfde als wat ik in mijn vorige post zei, dat je toewerkt naar dat je je ex niet meer terug wilt en uiteindelijk geen rot gevoel meer hebt. Alleen jij zegt het wat gedetailleerder.
Het is geen knop die je zomaar om kan zetten, maar zoals jij zegt, een cyclus die tijd nodig heeft.
Zo weer lekker werken!
quote:Ja, dat is echt heel moeilijk. En het is zeker heerlijk om nu lekker in het buitenland te zitten. In de plaats waar ik normaal in Nederland woon heb ik zoveel meer herinneringen, en hier bouw ik gewoon mijn eigen leven op. Helemaal van mij alleen. Maar ik ben hier dus met mijn ex geweest, en de Fernsehturm (Tv-tower) zie je hier overal, en daar ben ik dus ook met mijn ex geweest. Dus ik word zelfs hier helaas nog aan hem herinnert. Waarom zou je niet gewoon lekker naar het buitenland gaan? Mijn ex gaat misschien ook 2 of 3 weken backpacken in Japan, en dat vind ik echt goed voor hem. Zoiets kun jij ook doen! Ook al is het misschien eng, je moet juist dingen doen die je eng vindt en uitdagingen opzoeken. Dat helpt me zoveel nu.Op zondag 7 februari 2010 19:09 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Ongelovelijk klote situatie!
Ik maak af en toe ook zoiets mee.
Dan stuurt me ex in ene mailtjes, terwijl er juist de afspraak was even geen contact.
Ik voel me daardoor dan inderdaad ook extreem slecht.
Overigens lijkt het me wel heerlijk om zoals jij in het buitenland te zitten.
Je hebt een hele andere omgeving en je kunt gewoon lekker je gang gaan.
Kon ik zoiets maar doen .....
Naast dat ik zijn vriendin was, was ik ook zijn beste vriendin. Wij kennen elkaar echt zei hij. En juist dat vind hij zo ongelooflijk klote. Ik vroeg aan hem: denk je nog steeds dat je de goede keuze hebt gemaakt? Toen zei hij: ik denk het wel, maar dat weet ik nu eigenlijk nog niet.
Hij komt er denk ik nu pas écht achter wat hij heeft weggegooid. En hij verdient het om zich zo kut te voelen. Ik ben echt door een hel gegaan gewoon, en het is op een of andere manier goed om te horen dat het hem ook zoveel doet...
Al met al kwam dus heel erg naar voren dat hij erover twijfelt en zich heel kut voelt nu. Maar ik denk niet dat hij gaat zeggen dat ie me terug wil, zo is hij niet, alhoewel het nu wel even die kant op lijkt te gaan. Maar ik hoop voor mezelf dat hij dat niet gaat zeggen nu, want ik ben nu gewoon nog te zwak om nee tegen hem te zeggen, want ik geef nog steeds vreselijk veel om hem... Hij is gewoon in de war nu en weet niet goed wat hij wil. Hij gaat in mei misschien alleen 2 of 3 weken backpacken in Japan en dat vind ik echt heel goed voor hem. Misschien dat dan alles meer duidelijk wordt voor hem.
Maargoed, nu zit ik hier dus wel weer mee. Had hij deze gevoelens niet al meteen in het begin kunnen hebben? Sukkel... 
quote:Dit zie ik ook zo. Mijn ex en ik hebben de afgelopen 5 maanden wel veel contact gehouden en dat zegt mij gewoon ergens dat er nog genoeg liefde aanwezig is. Als ze er helemaal klaar mee was dan zou ze toch het contact wel verbreken en zo snel mogelijk verder gaan met dr leven? Dan zou ze toch het huis te koop willen zetten?Op zondag 7 februari 2010 10:57 schreef maartjeh het volgende:
[..]
[..]
Ik weet niet. Ik hoor mensen altijd zeggen dat je gewoon helemaal geen contact met elkaar moet hebben de eerste periode, maar ik ben er nog niet over uit of ik dat met ze eens ben, en of wél contact hebben echt geen optie is. Ik denk dat dat best kan werken soms. Als je beide contact WILT houden, dan moet het gaan, toch? Ik denk alleen dat gevoelens voor de ander het wel kunnen dwarsbomen. Misschien is contact langzaam afbouwen een idee, maar ik denk niet dat je je daar teveel (bewust) mee bezig moet houden. Geen of minder contact kan een mens goed doen hoor, maar als het zo moet zijn dat jullie geen contact meer moeten hebben dan ebt dat vanzelf wel langzaam weg?
quote:Mijn ex had dit al na 3 weken en uiteindelijk zijn we nu meer dan 5 maanden verder en is de breuk nog steeds niet helemaal definitief. Dus wat dat betreft maakt het weinig uit of de twijfel in het begin komt of pas later. Feit is dat er twijfel is en de vraag is hoe sta jij hier tegenover?Op maandag 8 februari 2010 11:08 schreef Faerie het volgende:
Nou mensen, mijn ex twijfelt dus. Ik heb gister een heel lang gesprek gehad met hem op MSN, waaruit bleek dat hij vaak in de war is en zich heel erg bezorgd maakt om mij. Hij voelt zich vaak alleen en het is zo saai. Uiteindelijk is al dat uitgaan en die feestjes helemaal niet zo geweldig zei hij.
Naast dat ik zijn vriendin was, was ik ook zijn beste vriendin. Wij kennen elkaar echt zei hij. En juist dat vind hij zo ongelooflijk klote. Ik vroeg aan hem: denk je nog steeds dat je de goede keuze hebt gemaakt? Toen zei hij: ik denk het wel, maar dat weet ik nu eigenlijk nog niet.
Hij komt er denk ik nu pas écht achter wat hij heeft weggegooid. En hij verdient het om zich zo kut te voelen. Ik ben echt door een hel gegaan gewoon, en het is op een of andere manier goed om te horen dat het hem ook zoveel doet...
Al met al kwam dus heel erg naar voren dat hij erover twijfelt en zich heel kut voelt nu. Maar ik denk niet dat hij gaat zeggen dat ie me terug wil, zo is hij niet, alhoewel het nu wel even die kant op lijkt te gaan. Maar ik hoop voor mezelf dat hij dat niet gaat zeggen nu, want ik ben nu gewoon nog te zwak om nee tegen hem te zeggen, want ik geef nog steeds vreselijk veel om hem... Hij is gewoon in de war nu en weet niet goed wat hij wil. Hij gaat in mei misschien alleen 2 of 3 weken backpacken in Japan en dat vind ik echt heel goed voor hem. Misschien dat dan alles meer duidelijk wordt voor hem.
Hoe lang zijn jullie officieel uit elkaar? Hoe lang hadden jullie een relatie eigenlijk?
quote:Ja dat zou ook best kunnen. Maar ik denk niet dat het verstandig is om weer een relatie te beginnen met iemand die je zoveel verdriet heeft gebracht. Ik heb me echt ontzettend klote gevoeld, alsof ik door een hel ging. En eigenlijk moet je toch niet een relatie met iemand willen die je niet 100% wil?Op maandag 8 februari 2010 11:48 schreef CoendeW het volgende:
Mijn ex had dit al na 3 weken en uiteindelijk zijn we nu meer dan 5 maanden verder en is de breuk nog steeds niet helemaal definitief. Dus wat dat betreft maakt het weinig uit of de twijfel in het begin komt of pas later. Feit is dat er twijfel is en de vraag is hoe sta jij hier tegenover?
Hoe lang zijn jullie officieel uit elkaar? Hoe lang hadden jullie een relatie eigenlijk?
Het is uitgegaan op 17 december 2009 en we hadden 2,5 jaar een relatie. Dus het is bijna twee maanden uit. Ik voel me heel raar nu, want ik weet niet wat ik hiervan moet denken, of hij misschien denkt dat hij het wil terugdraaien.. ik heb namelijk altijd het gevoel gehad dat we echt bij elkaar hoorden en dat we op een of andere manier aan elkaar "vastzaten". En daar wil ik nog steeds graag in wil geloven, omdat dat gevoel anders helemaal niet klopte, en bij volgende relaties zou ik dat gevoel daarom misschien niet meer kunnen hebben of erin geloven.
Hoe komt het dat het bij jullie nog niet definitief over is? Is dat niet slopend?
quote:Nee alleen als het 100% zeker is dan kan het goed gaan. En daar is ze op dit moment niet achter. Ze is erg gekwetst en zit met veel pijn en woede binnenin. Op dit moment kan ze niet voor ons kiezen maar moet ze eerst proberen om de pijn en woede een plaatsje te geven. Misschien dat ze daarna weer voor onze relatie kan vechten.Op maandag 8 februari 2010 12:06 schreef Faerie het volgende:
[..]
Ja dat zou ook best kunnen. Maar ik denk niet dat het verstandig is om weer een relatie te beginnen met iemand die je zoveel verdriet heeft gebracht. Ik heb me echt ontzettend klote gevoeld, alsof ik door een hel ging. En eigenlijk moet je toch niet een relatie met iemand willen die je niet 100% wil?
Het is uitgegaan op 17 december 2009 en we hadden 2,5 jaar een relatie. Dus het is bijna twee maanden uit. Ik voel me heel raar nu, want ik weet niet wat ik hiervan moet denken, of hij misschien denkt dat hij het wil terugdraaien.. ik heb namelijk altijd het gevoel gehad dat we echt bij elkaar hoorden en dat we op een of andere manier aan elkaar "vastzaten". En daar wil ik nog steeds graag in wil geloven, omdat dat gevoel anders helemaal niet klopte, en bij volgende relaties zou ik dat gevoel daarom misschien niet meer kunnen hebben of erin geloven.
Hoe komt het dat het bij jullie nog niet definitief over is? Is dat niet slopend?
Je gevoel ken ik. Ook ik dacht dat het voor altijd zou zijn, en ergens denk ik dit nog steeds. Dat we hier samen uit komen en dat we daarna sterker zijn dan ooit.
In het kort: ik heb mn ex een jaar lang het gevoel gegeven dat ik niet meer van haar hield. Door mijn gesloten karakter had ik moeite met het uiten van emoties en gevoelens. De eerste drie jaar was dit voor haar geen probleem, maar daarna ging dat aan haar vreten. Ze kreeg zeg maar weinig tot geen bevestiging van mijn kant. Ik gaf haar nooit geen complimentjes dat ze er leuk uit zag, de sex en intimiteit werden minder, gaf haar het gevoel dat ik op haar uitgekeken was. Heb toen in die tijd gezegd dat ik nou eenmaal zo in elkaar zat en dat ik daar niks aan kon veranderen. Ze heeft dat meerdere malen aangegeven dat ze ongelukkig was maar nog deed ik niks. Ik dacht, het komt allemaal vanzelf wel goed, zonder erin te investeren. Toen heeft ze na lang twijfelen en lang verdrietig te zijn geweest de knoop doorgehakt en is een tijdje naar haar ouders gegaan. Toen gingen bij mij pas de alarmbellen rinkelen en zag ik pas de ernst van de zaak in. Ik was dus eigenlijk gewoon een enorme klootzak dat ik eerder nisk had gedaan.
Vanaf dat moment ben ik aan mezelf gaan werken, psycholoog, veel praten, etc.... Maar helaas had zij haar keuze al gemaakt, wat ik ook deed het hielp niet meer, het was al te laat. Ze verbrak eind augustus de relatie. Echter na 3 weken begon ze te twijfelen of het toch wel de juiste keuze was geweest. Ze zag in dat ik wel degelijk anders kon zijn en zo enorm me best deed. Ze kreeg nu wel die bevestiging die ze zolang gemist had.
Alleen geeft ze nu nog steeds aan dat er vanbinnen bij haar zoveel kapot is gemaakt dat ze op dit moment niet terug samen kan komen. Het gekwetste gevoel, die pijn en die woede zullen moeten slijten. Dit zal ze een plaatsje moeten kunnen geven voordat ze weer aan ons kan denken.
Ik kan haar goed begrijpen en wil haar dan ook alle tijd en ruimte geven om dit voor elkaar te krijgen. De onzekerheid of dit ooit gaat lukken is enorm slopend. Maar goed, ik wil er graag op wachten.
We hebben hebben samen een koophuis wat geen van beide in zn eentje kan betalen. We zullen het huis dus uiteindelijk moeten verkopen, mocht het toch niet goedkomen. Maar zoals al aangegeven staat het huis nog niet te koop. We wonen er nu om de beurt een paar weken in. Niet ideaal natuurlijjk, maar we moeten wat.
quote:Hmm ok... moeilijke situatie. Maar ik kan het zelf niet helemaal begrijpen dat je daar op kunt wachten. Eigenlijk is het graag of niet, en anders werkt het gewoon niet. Ik zou zo absoluut niet met mijn leven verder kunnen, en uiteindelijk is je eigen leven het belangrijkst, niet je mogelijke leven samen met je ex. Dat is dan even heel rationeel bekeken. Volgens mij ga jij hier heel emotioneel mee om, je houdt ontzettend veel van haar en het is dus logisch dat je dan op haar blijft wachten. Maar eigenlijk, is het niet voor niks uitgegaan... en ze gaat nu niet 100% voor jou. Dus waarom kies je dan niet voor jezelf? Houden van is niet het belangrijkste in een relatie...
WAAROM KIJKEN MANNEN ALTIJD NAAR JE OGEN-TIETEN-OGEN-TIETEN-OGEN.
in die volgorde nog wel.
explain.
quote:Ik wacht omdat het is uitgegaan door oorzaken die inmiddels anders zijn. Ik heb toen aangegeven dat ik geen emoties en gevoelens kan tonen en dat ze het daarmee kan doen. Nu blijkt dus dat ik het wel kan. Ik heb hard aan mezelf gewerkt en doe dit nog steeds. Ik zit nu heel anders in mn vel en ben veel opener geworden. Zelf voel ik me ook een stuk prettiger met mn "nieuwe ik".Op maandag 8 februari 2010 14:31 schreef Faerie het volgende:
[..]
Hmm ok... moeilijke situatie. Maar ik kan het zelf niet helemaal begrijpen dat je daar op kunt wachten. Eigenlijk is het graag of niet, en anders werkt het gewoon niet. Ik zou zo absoluut niet met mijn leven verder kunnen, en uiteindelijk is je eigen leven het belangrijkst, niet je mogelijke leven samen met je ex. Dat is dan even heel rationeel bekeken. Volgens mij ga jij hier heel emotioneel mee om, je houdt ontzettend veel van haar en het is dus logisch dat je dan op haar blijft wachten. Maar eigenlijk, is het niet voor niks uitgegaan... en ze gaat nu niet 100% voor jou. Dus waarom kies je dan niet voor jezelf? Houden van is niet het belangrijkste in een relatie...
Bij ons is er veel misgegaan door miscommunicatie of eigenlijk geen communicatie.
Probleem is natuurlijk dat ze erg gekwetst is en dat ze niet kan begrijpen waarom ik nu wel al die dingen kan die ze zo gemist heeft en waarom ik dat toen niet kon. Ze is dus eigenlijk bang dat het maar een tijdelijke opwelling is, en ik straks weer terug val in mn oude gesloten patroon. Ik kan die angst bij haar begrijpen.
Plus het feit dat er bij haar gewoon veel kapot gegaan is door de vele teleurstellingen. begrijpelijk dat ze dat niet zomaar kan vergeven en vergeten. Zoiets heeft tijd nodig en zal moeten slijten. Maar ik weet zeker dat ze genoeg van me houdt dat dit kan slijten. Hoe lang dit gaat duren weet ik niet en maakt me ook niet uit. Ik ben bereid om erop te wachten omdat ze alles voor me is.
quote:Misschien dat je even foto's moet plaatsen om een mening te kunnen vormenOp maandag 8 februari 2010 15:03 schreef Johnfuckinmayer het volgende:
ik zag hem zaterdag nog en we hadden het best OK..maar..
WAAROM KIJKEN MANNEN ALTIJD NAAR JE OGEN-TIETEN-OGEN-TIETEN-OGEN.
in die volgorde nog wel.
explain.
quote:Start een topic zou ik zeggen, hier gaat het over het loslaten van je ex.Op maandag 8 februari 2010 15:03 schreef Johnfuckinmayer het volgende:
ik zag hem zaterdag nog en we hadden het best OK..maar..
WAAROM KIJKEN MANNEN ALTIJD NAAR JE OGEN-TIETEN-OGEN-TIETEN-OGEN.
in die volgorde nog wel.
explain.
quote:Ga jij het uitmaken of denk je dat je vriend/vriendin dit gaat doen?Op maandag 8 februari 2010 16:48 schreef N-E-R-D het volgende:
Ik denk dat ik binnenkort hier veel ga meelezen dus tvp maar alvast
quote:Mijn vriendin. Ze wou afgelopen week al een weekje rust en nadenken en dan weet je eigenlijk meestal ook wel hoe ver het is.. Donderdag uitgepraat maar gisteren reageerde ze al niet meer op een sms vandaag nog een gestuurd en nu hebben we over een uur afgesproken want, ze wil me iets vertellen..Op maandag 8 februari 2010 16:51 schreef Faerie het volgende:
[..]
Ga jij het uitmaken of denk je dat je vriend/vriendin dit gaat doen?
Dus ik denk dat ze het gaat uitmaken. Ik vermoed eigenlijk dat ze dit een week geleden al wou doen maar niet durfde en afgelopen donderdag ook niet. Ik had deze week nog wel een aantal dingen gepland om te laten zien dat ik echt wel gek op haar ben
Misschien maak ik me wel druk om niks
maar denk het eigenlijk niet 
quote:Sterkte kerel!Op maandag 8 februari 2010 17:05 schreef N-E-R-D het volgende:
[..]
Mijn vriendin. Ze wou afgelopen week al een weekje rust en nadenken en dan weet je eigenlijk meestal ook wel hoe ver het is.. Donderdag uitgepraat maar gisteren reageerde ze al niet meer op een sms vandaag nog een gestuurd en nu hebben we over een uur afgesproken want, ze wil me iets vertellen..
Dus ik denk dat ze het gaat uitmaken. Ik vermoed eigenlijk dat ze dit een week geleden al wou doen maar niet durfde en afgelopen donderdag ook niet. Ik had deze week nog wel een aantal dingen gepland om te laten zien dat ik echt wel gek op haar ben
Misschien maak ik me wel druk om niks
Je bent hier welkom
quote:Hou ons op de hoogte..hoop voor je dat je verkeerd zit met je gevoel.Op maandag 8 februari 2010 17:05 schreef N-E-R-D het volgende:
[..]
Mijn vriendin. Ze wou afgelopen week al een weekje rust en nadenken en dan weet je eigenlijk meestal ook wel hoe ver het is.. Donderdag uitgepraat maar gisteren reageerde ze al niet meer op een sms vandaag nog een gestuurd en nu hebben we over een uur afgesproken want, ze wil me iets vertellen..
Dus ik denk dat ze het gaat uitmaken. Ik vermoed eigenlijk dat ze dit een week geleden al wou doen maar niet durfde en afgelopen donderdag ook niet. Ik had deze week nog wel een aantal dingen gepland om te laten zien dat ik echt wel gek op haar ben
Misschien maak ik me wel druk om niks
Sterkte ermee!
Eigenlijk niet zo zeer aan haar gedacht.
Moet nog wel voor mezelf zaken gaan ondernemen, maar ik voelde me gelukkig een stuk beter.
quote:Goed zo! En waardoor kwam dat dan? Heb je iets anders gedaan vandaag?Op maandag 8 februari 2010 19:15 schreef Sjechov het volgende:
Vandaag heb ik een goede dag gehad.
Eigenlijk niet zo zeer aan haar gedacht.
Moet nog wel voor mezelf zaken gaan ondernemen, maar ik voelde me gelukkig een stuk beter.
Overigens had ik in het begin ook wel eens een goede dag zonder reden. Dat is fijn!
quote:Moest vandaag naar Belgie voor een sollicitatie gesprek.Op maandag 8 februari 2010 19:22 schreef Faerie het volgende:
[..]
Goed zo! En waardoor kwam dat dan? Heb je iets anders gedaan vandaag?
Overigens had ik in het begin ook wel eens een goede dag zonder reden. Dat is fijn!
Een leuke dag gehad (ruim 7,5 uur in de auto gezeten).
Goed gesprek gehad, met een goed gevoel.
Maar nu nog niet, ik zou liever zelf ook nog een pauze willen, zodat we er goed over kunnen nadenken. Maar dat moet maar van hem komen hoor, ik loop niet achter 'm aan...
Eigenlijk belachelijk dat ik dat nog wil met iemand die me zoveel verdriet heeft gedaan. Zo diep zit het gewoon bij me. Wat moet ik nu doen, helemaal geen contact meer of juist wel? En hem helemaal geen kans meer geven?
quote:Hoe cliché het ook klinkt, maar volg je hart. Hoe groot acht je de kans dat het weer goed kan komen? Denk je dat die kans er best nog in zit? Hou dan gewoon contact. Denk je dat de kans heel klein is, kies dan voor jezelf en dan dus geen contact houden.Op maandag 8 februari 2010 20:26 schreef Faerie het volgende:
Oh man, ik mis mijn ex weer even heel erg na gisteren. Vooral nu blijkt dat hij zo twijfelt en in de war is... Ik voel me heel stom en schaam me er eigenlijk voor, maar het állerliefst zou ik willen dat het weer goed kwam.
Maar nu nog niet, ik zou liever zelf ook nog een pauze willen, zodat we er goed over kunnen nadenken. Maar dat moet maar van hem komen hoor, ik loop niet achter 'm aan...
Eigenlijk belachelijk dat ik dat nog wil met iemand die me zoveel verdriet heeft gedaan. Zo diep zit het gewoon bij me. Wat moet ik nu doen, helemaal geen contact meer of juist wel? En hem helemaal geen kans meer geven?
Ik denk dat er bij mij en me ex nog best een kans in zit dat het goedkomt, dus hou ik gewoon contact met hem, spreken we nog af en doen we leuke dingen, en er proberen niet zoveel bij stil te staan, en maar zien waar het balletje naartoe rolt.
quote:Ja als ik mijn hart volg gaat die naar hem toe... en weet je wat het is, ik weet niet of die kans er nog inzit.. Kijk hij twijfelde heel erg gister, maar ik weet niet of dat gewoon even tijdelijk een dip was, en of hij niet gewoon een vriendin om zich heen mist, en niet mij specifiek. Dat weet ik allemaal niet. Maar ik zei tegen hem gister dat hij na zijn 1e ex waar hij 1 jaar een relatie mee heeft gehad, toch ook weer verliefd is geworden. Maar het kwam echt op me over dat hij daar nu geen vertrouwen in had. Hij zei dat onze relatie veel en veel dieper gaat, we zoveel hebben meegemaakt samen en we elkaar echt kennen.Op maandag 8 februari 2010 20:30 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Hoe cliché het ook klinkt, maar volg je hart. Hoe groot acht je de kans dat het weer goed kan komen? Denk je dat die kans er best nog in zit? Hou dan gewoon contact. Denk je dat de kans heel klein is, kies dan voor jezelf en dan dus geen contact houden.
Ik denk dat er bij mij en me ex nog best een kans in zit dat het goedkomt, dus hou ik gewoon contact met hem, spreken we nog af en doen we leuke dingen, en er proberen niet zoveel bij stil te staan, en maar zien waar het balletje naartoe rolt.
Maar ik heb altijd het gevoel gehad dat ik en mijn ex echt bij elkaar horen, en dat we aan elkaar "vastzitten" ofzo. En ik doe echt mijn best, maar ik vond onze relatie helemaal niet slecht. Maar blijkbaar vindt hij dat niet. Ik weet het allemaal niet meer en weet niet wat ik moet doen.
Het liefst heb ik contact met hem, maar ben bang dat ik dan hoop heb en het uiteindelijk toch niks wordt...We accepteerden elkaars tekortkomingen, maar helaas bleek dat niet voldoende uiteindelijk.
Persoonlijk denk ik dat als het al eens "fout" is gegaan het slecht goed kan gaan.
Of er moet een flinke poos (misschien paar jaar) tussen gezeten hebben.
Dan ben je toch een ander persoon denk ik zo.
quote:Praat met hem. Vraag hem alle dingen die je niet weet, en wel moet/wil weten.Op maandag 8 februari 2010 20:48 schreef Faerie het volgende:
[..]
Ja als ik mijn hart volg gaat die naar hem toe... en weet je wat het is, ik weet niet of die kans er nog inzit.. Kijk hij twijfelde heel erg gister, maar ik weet niet of dat gewoon even tijdelijk een dip was, en of hij niet gewoon een vriendin om zich heen mist, en niet mij specifiek. Dat weet ik allemaal niet. Maar ik zei tegen hem gister dat hij na zijn 1e ex waar hij 1 jaar een relatie mee heeft gehad, toch ook weer verliefd is geworden. Maar het kwam echt op me over dat hij daar nu geen vertrouwen in had. Hij zei dat onze relatie veel en veel dieper gaat, we zoveel hebben meegemaakt samen en we elkaar echt kennen.
Maar ik heb altijd het gevoel gehad dat ik en mijn ex echt bij elkaar horen, en dat we aan elkaar "vastzitten" ofzo. En ik doe echt mijn best, maar ik vond onze relatie helemaal niet slecht. Maar blijkbaar vindt hij dat niet. Ik weet het allemaal niet meer en weet niet wat ik moet doen.
En weet je wat mijn gedachtegang is, dat ik het nog aankijk? Ik heb die gedachte ook hoor, van ja, straks wordt het uiteindelijk toch niks meer en wordt ik over een tijdje wéér gekwetst en moet ik dit proces wéér door.
Maar dan denk ik van, IK denk dat dit mijn ware liefde is, ik denk dat ik niet snel weer zo veel van een jongen kan houden, en me zo fijn kan voelen bij een jongen. Als ik nu wegloop, ben ik hem echt kwijt. Blijf ik volhouden, is er nog een kans. Als het dan uiteindelijk nog niks wordt, kan ik in ieder geval nooit spijt krijgen van dat ik ben weggelopen, en altijd met de gedachte blijf van 'wat als ik hem de tijd had gegeven, en contact had blijven houden?'. Dat wil ik voorkomen.
Plus de kans dat het nog wat kán worden, is mij het eventuele verdriet over een tijd wel waard..
quote:Je bent 18. Hoe kun je nou spreken van ware liefde? Je hebt nog helemaal niks meegemaakt op liefdesgebied. Niet lullig bedoelt, dus niet kwaad worden...luister eerst naar mijn uitlegOp maandag 8 februari 2010 21:33 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Praat met hem. Vraag hem alle dingen die je niet weet, en wel moet/wil weten.
En weet je wat mijn gedachtegang is, dat ik het nog aankijk? Ik heb die gedachte ook hoor, van ja, straks wordt het uiteindelijk toch niks meer en wordt ik over een tijdje wéér gekwetst en moet ik dit proces wéér door.
Maar dan denk ik van, IK denk dat dit mijn ware liefde is, ik denk dat ik niet snel weer zo veel van een jongen kan houden, en me zo fijn kan voelen bij een jongen. Als ik nu wegloop, ben ik hem echt kwijt. Blijf ik volhouden, is er nog een kans. Als het dan uiteindelijk nog niks wordt, kan ik in ieder geval nooit spijt krijgen van dat ik ben weggelopen, en altijd met de gedachte blijf van 'wat als ik hem de tijd had gegeven, en contact had blijven houden?'. Dat wil ik voorkomen.
Plus de kans dat het nog wat kán worden, is mij het eventuele verdriet over een tijd wel waard..
Toen ik net zo oud was als jij dacht ik bij mijn 1e vriendinnetje ook van.....dit is de ware...ik ben nog nooit zo gek op iemand geweest...zo verliefd. Toen ze het uitmaakte was ik 1,5 jaar kapot.
Nu ik er op terugkijk is het ook begrijpelijk dat ik zo dacht, maar moet er wel om lachen nu
Even kijken wat de wereld nog meer te bieden heeft zal je goed doen
Ik dacht toen ook dat dat niet zo was, dus begrijp het als je het niet met me eens bent Lijkt er haast op dat ze een nieuwe vriend heeft, binnen 2 maand dat het uit is gegaan dus
pff voel me wel leeg zo.
Dan denk ik hoe kan je zo snel al wat anders hebben als het het de relatie toch zoveel voor haar heeft betekend als ze zelf heeft gezegd, ook al is het niet gelukt de relatie.
Beetje suf, ben ergens wel beetje blij voor haar dat het goed met haar gaat, alleen doet het wel ff verdomde pijn.
Had haar nog een mailtje gestuurd want ik moest nog wat doorgeven kwa gegevens om af te wikkelen. Heb daarin ook maar even geschreven dat ik haar hyves had bekeken, en dat ik blij voor haar was dat het goed met d'r ging, maar dat het toch wel even pijn deed. Ben benieuwd wat er terug komt, als er wat terug komt want ze was de laatste 2 maand redelijk kortaf en heeft inhoudelijk niet echt op dingen gereageerd die ik haar had gestuurd. en dat was dan onder het mom van dat ze het ook moeilijk vindt. Dat moeilijke kan ik nu inderdaad zien aan haar hyves krabbels
Ze had ook aangegeven dat ze wel vrienden wou blijven, maar dat ze het contact aan mij eerst zou overlaten omdat ik het er erg moeilijk mee had en dat geen contact eerst even beter voor mij zou zijn.. benieuwd wat van die insteek overblijft nu.
quote:Herken erg het gevoel, maar zoals ik er weer achter kom nu is geen contact beter voor jezelf. En dat je voor jezelf moet kiezen, en de ander los moet laten. Goed klinkt makkelijk, maar de uitvoering zoals maar weer blijkt een stuk moeilijker. Echt wees sterk en kies voor jezelf. Hoop doet leven zeggen ze wel, maar zulke hoop is vaak valse hoop, en het beschadigt je alleen maar.Op maandag 8 februari 2010 20:48 schreef Faerie het volgende:
[..]
Maar ik heb altijd het gevoel gehad dat ik en mijn ex echt bij elkaar horen, en dat we aan elkaar "vastzitten" ofzo. En ik doe echt mijn best, maar ik vond onze relatie helemaal niet slecht. Maar blijkbaar vindt hij dat niet. Ik weet het allemaal niet meer en weet niet wat ik moet doen.
quote:Wil je alsjeblieft ophouden met de wijsneus uit te hangen die alles van iedereen weet zonder diegene te kennen?Op maandag 8 februari 2010 21:38 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Je bent 18. Hoe kun je nou spreken van ware liefde? Je hebt nog helemaal niks meegemaakt op liefdesgebied. Niet lullig bedoelt, dus niet kwaad worden...luister eerst naar mijn uitleg
Toen ik net zo oud was als jij dacht ik bij mijn 1e vriendinnetje ook van.....dit is de ware...ik ben nog nooit zo gek op iemand geweest...zo verliefd. Toen ze het uitmaakte was ik 1,5 jaar kapot.
Nu ik er op terugkijk is het ook begrijpelijk dat ik zo dacht, maar moet er wel om lachen nu
Even kijken wat de wereld nog meer te bieden heeft zal je goed doen
Toen ik 13 was heb ik een jaar lang met een enorm verknipte gozer gehad die me heel goed geleerd heeft hoe het NIET hoord, ben op alle vlakken door die gozer misbruikt en heb zieke dingen meegemaakt die je niet mee wil maken als je 13 jaar bent.
Daarna heb ik meer vriendjes gehad, elk met een andere persoonlijkheid, dus praat me er niet over dat ik niks op liefdesgebied heb meegemaakt, want ik heb genoeg meegemaakt op liefdesgebied.
Juist door die ex vriend(jes) heb ik geleerd hoe het NIET hoort en hoe ik het niet wil zien, ook de jongens na die 1e waren het gewoon niet, ook al waren die niet slecht voor me.
Deze jongen ben ik ruim 2 jaar mee samengeweest, en ondanks dat ik 18 ben, ben ik door bepaalde gebeurtenissen (waaronder exvriend 1) mijn pubertijd sneller doorschoten als zou moeten.
Dit is niet mijn eerste liefde, maar wel de eerste liefde waarvan ik wéét dat het goed zit en waarbij ik écht samen wil blijven.
CoendeW, respect.
Als je na een lange periode van situaties en chaos en alles tot die conclusie komt en bereid bent te wachten tot zij er klaar voor is. Er zijn genoeg mensen die er lak aan hebben en alles over boord gooien.
Afgelopen zondag was het precies een jaar geleden dat ik er de brij aan gaf. heel veel geheen en weer het hele jaar tot dat zij er de laatste keer een paar weken terug echt een eind aan heeft gemaakt. Ik vertelde dat ik nog slechts één ding nodig had om het af te sluiten. Die zondag heb ik haar best wel persoonlijk iets gegeven waar ik de afgelopen vier maanden aan bezig ben geweest. om het af te sluiten...
Ik wil haar heel graag terug, gewoon omdat ik weet dat ze de beste voor me is. Maar daar doe je niks mee als het niet wederzijds is..
Nu hebben we het er net nog even over gehad en ze heeft mijn project gezien en ze gaf toe, nog steeds, na een jaar, enorm te twijfelen.
Ik heb haar enorm gekwetst en alles, ik heb daar spijt van. Zij geeft wel aan dat ze enorm veel van me houdt..
Weet nu alleen echt niet meer wat ik kan doen om haar over de streep te trekken.. heb me zelf de laatste maanden al zo enorm gegeven en heb niet gezien dat het vruchten afwierp. Maar geeft wel aan te twijfelen.. Omdat ze van me houd, maar wel gekwetst is ..
Ik weet t niet meer.. Wat kan ik doen, naast het de tijd geven..
(laten zien dat ik er voor haar ben, doe ik al..)
(proberen te overtuigen, doe ik al)
mindfuckers al de hele tijd..
quote:Dank je.Op maandag 8 februari 2010 22:10 schreef Sjechov het volgende:
Een (virtuele) knuffel voor VeerEli om even bij te komen!
quote:Sterkte!
quote:Ow jij bent zo'n puber die denkt al heel volwassen te zijnOp maandag 8 februari 2010 22:06 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Wil je alsjeblieft ophouden met de wijsneus uit te hangen die alles van iedereen weet zonder diegene te kennen?
Toen ik 13 was heb ik een jaar lang met een enorm verknipte gozer gehad die me heel goed geleerd heeft hoe het NIET hoord, ben op alle vlakken door die gozer misbruikt en heb zieke dingen meegemaakt die je niet mee wil maken als je 13 jaar bent.
Daarna heb ik meer vriendjes gehad, elk met een andere persoonlijkheid, dus praat me er niet over dat ik niks op liefdesgebied heb meegemaakt, want ik heb genoeg meegemaakt op liefdesgebied.
Juist door die ex vriend(jes) heb ik geleerd hoe het NIET hoort en hoe ik het niet wil zien, ook de jongens na die 1e waren het gewoon niet, ook al waren die niet slecht voor me.
Deze jongen ben ik ruim 2 jaar mee samengeweest, en ondanks dat ik 18 ben, ben ik door bepaalde gebeurtenissen (waaronder exvriend 1) mijn pubertijd sneller doorschoten als zou moeten.
Dit is niet mijn eerste liefde, maar wel de eerste liefde waarvan ik wéét dat het goed zit en waarbij ik écht samen wil blijven.
Ik wil niet zeggen dat dit alles niks voorstelt, maar relativeren is niet echt je sterkste punt. Begrijpelijk...komt over een paar jaar wel als je hier weer op terugkijkt
Edit: Ik bedenk me nu trouwens pas dat ik hier vroeger ook heb gepost nadat mijn 1e vriendinnetje het uitmaakte....dus dat moet gewoon nog te vinden zijn
Edit 2: Mijn 1e post!!! haha
De kunst van het loslaten van een ex. (#26)
Blijkbaar zat ik er toen ook nog niet echt mee na 3 weken...toch 1,5 jaar geduurd voordat het daarna beter ging
Hoop niet dat ik nu ook opeens weer zoals toen een terugval krijg Edit 3: Ben mijn posts van toen terug aan het lezen....ben nu 3 maanden later en toen was ik me nog aan het bezatten omdat ik haar zo miste
Volgens mij is het verschil met nu dat ik mijn 1e ex vaak tegenkwam en mijn 2e niet meer heb gezien. Denk dat dat niet meer zien of spreken wel een grote factor is in hoe snel je door kan gaan.Edit 4: De een-na-laatste post van toen...iets van 4 maanden nadat het uit was
De Kunst van het loslaten van een ex. (#33)
quote:Op donderdag 29 december 2005 15:34 schreef partyyboyy het volgende:
[..]
Als je straks iemand tegenkomt die je leuk vindt dan denk je niet meer van 'nee dat wil ik niet'.
Dan ga je er weer helemaal voor.
Leuk om terug te zien
[ Bericht 6% gewijzigd door SuperFokker op 08-02-2010 23:05:37 ]
quote:Wat rot voor je! Zeker om dat op zo'n manier te zien...
Heb in een moment van zwakte op haar hyves gekeken, had ik dus beter niet kunnen doen
Lijkt er haast op dat ze een nieuwe vriend heeft, binnen 2 maand dat het uit is gegaan dus
pff voel me wel leeg zo.
Dan denk ik hoe kan je zo snel al wat anders hebben als het het de relatie toch zoveel voor haar heeft betekend als ze zelf heeft gezegd, ook al is het niet gelukt de relatie.
Beetje suf, ben ergens wel beetje blij voor haar dat het goed met haar gaat, alleen doet het wel ff verdomde pijn.
Had haar nog een mailtje gestuurd want ik moest nog wat doorgeven kwa gegevens om af te wikkelen. Heb daarin ook maar even geschreven dat ik haar hyves had bekeken, en dat ik blij voor haar was dat het goed met d'r ging, maar dat het toch wel even pijn deed. Ben benieuwd wat er terug komt, als er wat terug komt want ze was de laatste 2 maand redelijk kortaf en heeft inhoudelijk niet echt op dingen gereageerd die ik haar had gestuurd. en dat was dan onder het mom van dat ze het ook moeilijk vindt. Dat moeilijke kan ik nu inderdaad zien aan haar hyves krabbels
Ze had ook aangegeven dat ze wel vrienden wou blijven, maar dat ze het contact aan mij eerst zou overlaten omdat ik het er erg moeilijk mee had en dat geen contact eerst even beter voor mij zou zijn.. benieuwd wat van die insteek overblijft nu.
[..]
Aan de andere kant, zou het niet zo zijn om over jou heen te komen?? Ben benieuwd of en wat ze terug mailt.Na m'n eerste werkdag, die toch wisselend was gaat het wonder boven wonder vanavond goed! Ik ben bij hem langs gegaan en heb m'n sterkte kant laten zien. We hebben goed en eerlijk gepraat. Eindelijk heb ik kunnen zeggen hoe ik het zie en wat ik voel. Heel erg fijn om dat even kwijt te zijn! Verder was ook gewoon weer leuk om even samen te zijn, weer gelachen en veel gepraat. Geeft maar weer aan dat ik hem niet kwijt wil, zeker niet als vriend!
quote:Ben ik ook benieuwd naar of dat zo is.Op maandag 8 februari 2010 22:36 schreef Everlong het volgende:
[..]
Wat rot voor je! Zeker om dat op zo'n manier te zien...
Na m'n eerste werkdag, die toch wisselend was gaat het wonder boven wonder vanavond goed! Ik ben bij hem langs gegaan en heb m'n sterkte kant laten zien. We hebben goed en eerlijk gepraat. Eindelijk heb ik kunnen zeggen hoe ik het zie en wat ik voel. Heel erg fijn om dat even kwijt te zijn! Verder was ook gewoon weer leuk om even samen te zijn, weer gelachen en veel gepraat. Geeft maar weer aan dat ik hem niet kwijt wil, zeker niet als vriend!
Het was in elk geval behoorlijk klef de krabbels op haar hyves.
Aan de ene kant hoop ik dat niet voor haar dat dat zo is, zou wel graag zien dat ze gelukkig is.
Dat is wat ik onder liefde versta, het geluk van de ander voor je eigen laten gaan, en dat geld dit dus ook voor dat het niet bij mij zou zijn.. Heb dat haar geloof ik nooit duidelijk kunnen maken.
Ze heeft zag ik al wel vanavond op d'r hyves ene nieuwe foto geplaatst, dus heeft ze het mailtje ook al wel gezien, maar nog niks terug. Hou het maar eerst voor me dat ze het te lastig vindt, en die man gewoon ter opvulling is, dan kan iker nog wel mee omgaan.Zal mijn verwachtingen laag houden voor de mail reactie, des te minder pijnlijk is het als er niks terugkomt, of als er wat terug komt dat ze verder niet op de inhoud van de mail ingaat.
Zal wel wat teleurgesteld zijn denk ik als er echt niks terug komt, want ik heb d'r ook nog even naar haar vader gevraagd hoe het ging, want die is ziek, en ze weten niet wat die heeft na al meer dan ene jaar onderzoeken. Als daar niks op komt, dan heb ik echt wel zoiets van wat heeft het dan voorgesteld, want toen het uitging heb ik haar nog wel gevraagd om me op de hoogte te houden als ze wat zouden vinden.
Had ook aangegeven in de mail dat ik zeker wel als vrienden wil verder aan zoals ze bij het uitgaan heeft aangegeven, omdat we toch veel hebben meegemaakt, en weten hoe we beiden in elkaar zitten, en allebei niet de makkelijksten zijn in het sociale, zij erg hard, en ik verlegen en terughoudend. maar dat ik voorlopig nog niet zover ben om als vrienden om te gaan.
Maar knap dat het voor jou vanavond zo goed ging, hoe lang is het nu bij uit?
quote:Misschien is het confronterend om je mailtje te zien. Anderszijds weet zij dat jij haar hyves kan zien en dat ze dus ook iets uitlokt met dat allemaal te laten zien. Natuurlijk ben je teleurgesteld als ze niet terug mailt, je mailt immers niet om geen antwoord te krijgen
[..]
Ben ik ook benieuwd naar of dat zo is.
Het was in elk geval behoorlijk klef de krabbels op haar hyves.
Aan de ene kant hoop ik dat niet voor haar dat dat zo is, zou wel graag zien dat ze gelukkig is.
Dat is wat ik onder liefde versta, het geluk van de ander voor je eigen laten gaan, en dat geld dit dus ook voor dat het niet bij mij zou zijn.. Heb dat haar geloof ik nooit duidelijk kunnen maken.
Ze heeft zag ik al wel vanavond op d'r hyves ene nieuwe foto geplaatst, dus heeft ze het mailtje ook al wel gezien, maar nog niks terug. Hou het maar eerst voor me dat ze het te lastig vindt, en die man gewoon ter opvulling is, dan kan iker nog wel mee omgaan.Zal mijn verwachtingen laag houden voor de mail reactie, des te minder pijnlijk is het als er niks terugkomt, of als er wat terug komt dat ze verder niet op de inhoud van de mail ingaat.
Zal wel wat teleurgesteld zijn denk ik als er echt niks terug komt, want ik heb d'r ook nog even naar haar vader gevraagd hoe het ging, want die is ziek, en ze weten niet wat die heeft na al meer dan ene jaar onderzoeken. Als daar niks op komt, dan heb ik echt wel zoiets van wat heeft het dan voorgesteld, want toen het uitging heb ik haar nog wel gevraagd om me op de hoogte te houden als ze wat zouden vinden.
Had ook aangegeven in de mail dat ik zeker wel als vrienden wil verder aan zoals ze bij het uitgaan heeft aangegeven, omdat we toch veel hebben meegemaakt, en weten hoe we beiden in elkaar zitten, en allebei niet de makkelijksten zijn in het sociale, zij erg hard, en ik verlegen en terughoudend. maar dat ik voorlopig nog niet zover ben om als vrienden om te gaan.
Maar knap dat het voor jou vanavond zo goed ging, hoe lang is het nu bij uit?
Probeer het los te laten, maar ja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan.Bij mij is het morgen een week uit en dat na 7 jaar en compleet onverwachts.
quote:Wie ben jij om hier zo over iemand te oordelen? Ik heb inmiddels echt een verschrikkelijke hekel gekregen aan de betweterige manier waarop je hier post. Want alles wat jij doet is goed he? Iedereen moet hier maar verschrikkelijk positief zijn en relativeren, alsof er niks is gebeurd. Kijk, dat jij dat al zo snel kunt zegt ook genoeg over jouw relatie, want het is namelijk niet normaal om er zo snel al vanaf te zijn, dan heeft het gewoon niet veel voorgesteld.Op maandag 8 februari 2010 22:15 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Ow jij bent zo'n puber die denkt al heel volwassen te zijn
Ik wil niet zeggen dat dit alles niks voorstelt, maar relativeren is niet echt je sterkste punt. Begrijpelijk...komt over een paar jaar wel als je hier weer op terugkijkt
Edit: Ik bedenk me nu trouwens pas dat ik hier vroeger ook heb gepost nadat mijn 1e vriendinnetje het uitmaakte....dus dat moet gewoon nog te vinden zijn
Edit 2: Mijn 1e post!!! haha
De kunst van het loslaten van een ex. (#26)
Blijkbaar zat ik er toen ook nog niet echt mee na 3 weken...toch 1,5 jaar geduurd voordat het daarna beter ging
Je hebt ontzettend veel vooroordelen hier, en dat is niet wat we hier nodig hebben. Iedereen doet het op z'n eigen manier. Iedereen mag hier zeggen wat ze willen. Dus ook al is het misschien haar ware liefde niet, daar komt ze dan nog wel achter. Aub even rustig aan doen hier dus, want hier heeft echt helemaal niemand iets aan. Je steunt helemaal niemand nu, terwijl dit hele topic daarvoor is.
quote:Dat is niet de bedoeling om betweterig over te komen.Op maandag 8 februari 2010 22:59 schreef Faerie het volgende:
[..]
Wie ben jij om hier zo over iemand te oordelen? Ik heb inmiddels echt een verschrikkelijke hekel gekregen aan de betweterige manier waarop je hier post. Want alles wat jij doet is goed he? Iedereen moet hier maar verschrikkelijk positief zijn en relativeren, alsof er niks is gebeurd. Kijk, dat jij dat al zo snel kunt zegt ook genoeg over jouw relatie, want het is namelijk niet normaal om er zo snel al vanaf te zijn, dan heeft het gewoon niet veel voorgesteld.
Je hebt ontzettend veel vooroordelen hier, en dat is niet wat we hier nodig hebben. Iedereen doet het op z'n eigen manier. Iedereen mag hier zeggen wat ze willen. Dus ook al is het misschien haar ware liefde niet, daar komt ze dan nog wel achter. Aub even rustig aan doen hier dus, want hier heeft echt helemaal niemand iets aan. Je steunt helemaal niemand nu, terwijl dit hele topic daarvoor is.
Ik zeg alleen maar wat de valkuilen zijn waardoor je er langer mee blijft zitten, zoals ik heb geleerd uit de vorige keer. Niet spreken of zien is in ieder geval veel beter om iemand te vergeten....en soms kan dat niet...lukt het niet....heb het toen ook gehad...ze woonde in de buurt dus zag haar altijd. Dat heeft gewoon veel extra tijd gekost.
En ik heb net al mijn posts van toen terug gekeken....ik hield met ook niet aan de tips van de rest...en zat er maanden later nog steeds mee dat het over was. Dus ik begrijp ook wel dat het niet makkelijk is om niet in de valkuilen te stappen. Ik stap zelf nog steeds in valkuilen...net zoals dat ik een week geleden ook haar Hyves heb gekeken, terwijl je dat gewoon beter niet kunt doen.
Soms doe je gewoon dingen waarvan je weet dat je ze eigenlijk beter niet kunt doen...maar toch ..uit nieuwsgierigheid of hoop doet. Dat is het enige dat ik wil duidelijk maken. Heb niet de intentie in ieder geval om hier te doen alsof ik alles weet. Zal er op proberen te letten als dat zo overkomt.
quote:Je kan het nu wel ineens heel anders brengen, maar lees je posts eens even terug.Op maandag 8 februari 2010 23:11 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Dat is niet de bedoeling om betweterig over te komen.
Ik zeg alleen maar wat de valkuilen zijn waardoor je er langer mee blijft zitten, zoals ik heb geleerd uit de vorige keer. Niet spreken of zien is in ieder geval veel beter om iemand te vergeten....en soms kan dat niet...lukt het niet....heb het toen ook gehad...ze woonde in de buurt dus zag haar altijd. Dat heeft gewoon veel extra tijd gekost.
En ik heb net al mijn posts van toen terug gekeken....ik hield met ook niet aan de tips van de rest...en zat er maanden later nog steeds mee dat het over was. Dus ik begrijp ook wel dat het niet makkelijk is om niet in de valkuilen te stappen. Ik stap zelf nog steeds in valkuilen...net zoals dat ik een week geleden ook haar Hyves heb gekeken, terwijl je dat gewoon beter niet kunt doen.
Soms doe je gewoon dingen waarvan je weet dat je ze eigenlijk beter niet kunt doen...maar toch ..uit nieuwsgierigheid of hoop doet. Dat is het enige dat ik wil duidelijk maken. Heb niet de intentie in ieder geval om hier te doen alsof ik alles weet. Zal er op proberen te letten als dat zo overkomt.
Komt gewoon niet leuk over, en je doet net alsof je alles zo goed weet.
Dat JIJ het zo heeft meegemaakt, wil niet zeggen dat het dan automatisch voor anderen ook zo gaat.
En nee, ik ben niet zo'n 18 jarig trutje die denkt dat ze ohh zo volwassen is.
Ik leg je uit wat ik heb meegemaakt. Daarna zeg ik, dat door onder andere die ervaring ik mijn pubertijd te snel door ben gegaan. En dat is niet stoer, daar ben ik ook helemaal niet blij mee. En daar doe je het dus weer, oordelen over iets waar je niks van weet.
Je weet het zogenaamd elke keer meteen als je iets leest van een ander. En in plaats van normaal dingen te vragen om duidelijkheid te krijgen, ga jij de lolbroek en betweter uithangen.
Maar goed, genoeg hierover.
Maja..zand erover...zal er op letten
quote:Ik zat dus goed met mijn gevoel, het is uit. Misschien later nog een wat uitgebreider verhaal..Op maandag 8 februari 2010 17:54 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Hou ons op de hoogte..hoop voor je dat je verkeerd zit met je gevoel.
Sterkte ermee!
quote:Awhh wat kut man...Op dinsdag 9 februari 2010 13:54 schreef N-E-R-D het volgende:
[..]
Ik zat dus goed met mijn gevoel, het is uit. Misschien later nog een wat uitgebreider verhaal..
Sterkte, en post hier maar, kan veel steun geven quote:Dat is hij ook.sort of.Op maandag 8 februari 2010 15:41 schreef Faerie het volgende:
[..]
Start een topic zou ik zeggen, hier gaat het over het loslaten van je ex.
quote:Het feit dat je het van je af kunt schrijven is inderdaad al fijn.Op dinsdag 9 februari 2010 18:06 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Awhh wat kut man...
Mensen geven er een opbouwende reactie op terug en daar heb je echt wat aan.
Het heeft mij in ieder geval goed gedaan.
quote:Das nog wel erg vers voor je, knap dat je dan al wel goed en normaal met hem hebt kunne praten, dat kon ik zo kort daarna nog echt niet dor de emoties.Op maandag 8 februari 2010 22:56 schreef Everlong het volgende:
[..]
Misschien is het confronterend om je mailtje te zien. Anderszijds weet zij dat jij haar hyves kan zien en dat ze dus ook iets uitlokt met dat allemaal te laten zien. Natuurlijk ben je teleurgesteld als ze niet terug mailt, je mailt immers niet om geen antwoord te krijgen
Bij mij is het morgen een week uit en dat na 7 jaar en compleet onverwachts.
Veel sterkte en een digi knuffel om je te sterken.
quote:Zwaar K man sterkte ermee.Op dinsdag 9 februari 2010 13:54 schreef N-E-R-D het volgende:
[..]
Ik zat dus goed met mijn gevoel, het is uit. Misschien later nog een wat uitgebreider verhaal..
En het van je afschrijven helpt echt. al is het maar dat jeje verhaal even kwijt kan.
Die van mij heeft dus u wel en anders volgens haar hyves profiel.
Ze heeft hem nog geen maand geleden toegevoegd op hyves
En heb ook nog geen reactie op mijn mail gehad van hoe ze de vriendschap die ze wou hebben met mij dan nu voor zich zag. Ik ga er ook niet meer vanuit dat er en reactie komt. Als die uitblijft weet ik i elk geval genoeg. Toch jammer als ze niet even zou reageren, ik had haar dan wel hoger ingeschat.
Gezien ze dan al zo snel alweer een relatie zou hebben ga ik er maar van uit dat ze het als een soort uitvlucht gebruikt.
Want ik kan er echt niet bij dat je zo snel weer een relatie kan hebben, zeker als ze aangeeft dat ze nog erg veel om me geeft, alleen dat er niet meer genoeg is voor een relatie, en dat ze het er erg moeilijk mee heeft.
Ik heb nu toch wel zoiets van stik er maar in.
EN ik baal toch wel erg van hoe ze het heeft gedaan de afgelopen 2 maanden.
het weekend hebben we nog gezellig met vrienden sinterklaas gevierd, en die zondag heeft ze me nog de sleutel gegeven van het appartement, en hebben we op haar initiatief gezocht naar een vakantie, en die donderdag was het poef over.
En verder niet inhoudelijk willen ingaan op dingen waar ik toch nog graag antwoord wou hebben, omdat dit te moeilijk voor haar was, en dat had ik maar te begrijpen, want ik zo was ze nou eenmaal. Dus ik kon het daar mee doen, ik moest het maar begrijpen dat ze zo reageerde, terwijl het andersom van haar naar mij toe minder werd gedaan.
Beetje jammer, maar heb verder wel goede herinneringen aan haar en positieve gedachtes van haar hoor dat jullie niet denken dat ik een en al negatief ben.
Heb maar vanavond eerst 7km hardgelopen om me af te reageren.
Je kunt niet in een andermans hoofd kijken, al zou dat soms wel heel makkelijk kunnen zijn.
Het opnieuw beginnen valt me zwaar.
Krijg mezelf amper in beweging.
Echt kloten.
Gelukkig heb ik een fulltime job met wisselende diensten dus ik heb wel verplichtingen.
Zonder dat was het een moeilijk(er) verhaal geworden vrees ik zo.
Zondag zei hij nog dat hij zich vaak zo alleen voelt, en vandaag leek dat weer helemaal anders te zijn en leek hij er gewoon vrede mee te hebben. Zoooo vreemd, dat kan toch niet? Wat zou hier de verklaring voor kunnen zijn?
quote:Ik heb het gevoel wel wat je beschrijft.Op dinsdag 9 februari 2010 22:58 schreef Faerie het volgende:
Vanavond toch weer met mijn ex gepraat op msn. Nu was hij weer de afstandelijkheid zelve. Geen emotie meer te bekennen. Hij praatte met me alsof we kennissen, vrienden zijn. Eigenlijk een beetje over koetjes en kalfjes gepraat. Hoe het met hem ging op zijn werk, wat hij nu zoal doet in de avonden etc.
Zondag zei hij nog dat hij zich vaak zo alleen voelt, en vandaag leek dat weer helemaal anders te zijn en leek hij er gewoon vrede mee te hebben. Zoooo vreemd, dat kan toch niet? Wat zou hier de verklaring voor kunnen zijn?
Soms heb ik ook het gevoel dat ik erg afstandelijk ben terwijl ik het niet wil zijn.
Mijn ex en ik willen gewoon vrienden zijn en ik help haar ook nog gewoon met de dingetjes waar ik haar altijd mee hielp.
Dat is niet altijd makkelijk en ik lees ook mijn eigen mailtjes tegenwoordig een keertje na.
Soms ben ik gewoon afstandelijk en bot, terwijl het niet zo bedoeld is.
Wel heb ik het gevoel in een achtbaan te zitten zo nu en dan.
Het ene moment voel ik me gewoon goed en het andere moment .... ellende.
Dat voel ik me gewoon ronduit kut.
Heel apart.
[ Bericht 10% gewijzigd door Everlong op 10-02-2010 15:22:42 ]
quote:Hoe herkenbaar .....Op woensdag 10 februari 2010 14:26 schreef Everlong het volgende:
Met mij gaat het gelukkig beter dan vorige week! Het gevoel van intens verdriet is minder, maar ik mis de gezelligheid wel heel erg. Samen dingen doen, samen niks doen, gewoon het samen zijn. Ondanks dat probeer ik het positief in te zien en wil ik verder. Het lijkt een beetje op mezelf bezig houden, maar vanochtend ben ik lekker gaan zwemmen en vanavond eten met een vriendin. Het is allemaal lang niet zo leuk als samen met hem, maar in ieder geval beter dan alleen thuis zitten
quote:Het is, denk ik, de beste manier om het aan te pakken na zoiets..
Vorige week hoopte ik dat er dagen zouden komen waarop ik het ook even zou 'vergeten', maar ik ging er vanuit dat dat nog maanden zou duren. Gek genoeg heb ik het nu al..misschien omdat ik het nog niet helemaal besef en zit ik over een tijdje alsnog helemaal aan de grond...dat kan natuurlijk ook.
[..]
Dat is niet de bedoeling om betweterig over te komen.
Ik zeg alleen maar wat de valkuilen zijn waardoor je er langer mee blijft zitten, zoals ik heb geleerd uit de vorige keer. Niet spreken of zien is in ieder geval veel beter om iemand te vergeten....en soms kan dat niet...lukt het niet....heb het toen ook gehad...ze woonde in de buurt dus zag haar altijd. Dat heeft gewoon veel extra tijd gekost.
En ik heb net al mijn posts van toen terug gekeken....ik hield met ook niet aan de tips van de rest...en zat er maanden later nog steeds mee dat het over was. Dus ik begrijp ook wel dat het niet makkelijk is om niet in de valkuilen te stappen. Ik stap zelf nog steeds in valkuilen...net zoals dat ik een week geleden ook haar Hyves heb gekeken, terwijl je dat gewoon beter niet kunt doen.
Soms doe je gewoon dingen waarvan je weet dat je ze eigenlijk beter niet kunt doen...maar toch ..uit nieuwsgierigheid of hoop doet. Dat is het enige dat ik wil duidelijk maken. Heb niet de intentie in ieder geval om hier te doen alsof ik alles weet. Zal er op proberen te letten als dat zo overkomt.
[/quote
We zijn allemaal verschillende mensen, met verschillende situaties en dus is het altijd moeilijk om in te schatten, want dat doe je vanuit je eigen perspectief..
maar je bedoelt het goed en probeert iig te helpen ( vergeet je je eigen ellende even
)
Goed bezig hoor! Al hebben we allemaal onze up's en down's..
Volgens mij heeft zij het er net zo ( miss. zelfs meer ) moeilijk mee als jou.
Iedereen gaat er alleen anders mee om en ik moet toegeven, in het begin wilde ik hem ook zo snel mgl. vervangen, om er maar niet aan te hoeven denken. Pas later kwam de klap dat er niemand is zoals hem.
Gelukkig gaat het met mij weer een beetje beter, al is er nog steeds geen dag dat ik niet aan hem denk..
Sterkte allemaal! (ook voor de nieuwkomers)
quote:Dan zoek me maar op ... of te wel ... join the club.Op woensdag 10 februari 2010 16:34 schreef Everlong het volgende:
[..]
Het is, denk ik, de beste manier om het aan te pakken na zoiets..
Vorige week hoopte ik dat er dagen zouden komen waarop ik het ook even zou 'vergeten', maar ik ging er vanuit dat dat nog maanden zou duren. Gek genoeg heb ik het nu al..misschien omdat ik het nog niet helemaal besef en zit ik over een tijdje alsnog helemaal aan de grond...dat kan natuurlijk ook.
In de eerste maanden had ik eigenlijk helemaal geen "last", dat komt feitelijk pas nu.
Heel zwaar af en toe
quote:Ik denk dat dat heel normaal is... Hij heeft het er duidelijk moeilijk mee, en voelt zich de ene dag beter dan de andere....Op dinsdag 9 februari 2010 22:58 schreef Faerie het volgende:
Vanavond toch weer met mijn ex gepraat op msn. Nu was hij weer de afstandelijkheid zelve. Geen emotie meer te bekennen. Hij praatte met me alsof we kennissen, vrienden zijn. Eigenlijk een beetje over koetjes en kalfjes gepraat. Hoe het met hem ging op zijn werk, wat hij nu zoal doet in de avonden etc.
Zondag zei hij nog dat hij zich vaak zo alleen voelt, en vandaag leek dat weer helemaal anders te zijn en leek hij er gewoon vrede mee te hebben. Zoooo vreemd, dat kan toch niet? Wat zou hier de verklaring voor kunnen zijn?
Ik ben net doorverwezen nadat ik wat mekkerde over moeite met mijn ex loslaten en zie veel te veel bekenden dingen :p
na 2 3/4 jaar relaitie heeft de ex het uitgemaakt omdat haar gevoel niet meer goed was...
Ik heb alles van de ex al in een doos in de kelder staan waar ik niet 1,2,3 bij kan. alle mailtjes, foto's en ander spul staat op een reserve harddisk en is van de main pc verwijderd. Facebook en hyves vrienschap zijn verbroken.
En toch lukt loslaten niet goed. Ik ben er namelijk net echter gekomen dat de ex aan het rebounden is (voor de 6e keer in d'r leven - en dan neem ik haar knipperlichtrelaties niet eens mee) binnen 4 weken.
Ben ik boos? ja een beetje. Verdrietig, ja ook. maar voornamelijk bezorg om dat ze zichzelf weer pijn gaat doen. Ze heeft namelijk nog nooit een ex goed verwerkt. (dat leer je wel van de ander in een paar jaar relatie). Maar mischien is het deze keer gewoon makkelijker... Voor de verandering had ze met mij een relatie waarbij ze wel echt verder wou gaan....
Waarom heb ik moeite met los laten? een paar redenen. Ik ben eind september in een burnout beland en ben er met haar hulp uitgekomen. In de burnout was ik een enorm blok aan haar been en was continue bang dat zij of ik het uit zou maken. 4 maanden heeft ze me gezegd dat ze dat niet zomaar zou doen omdat ze echt van me hield.
Dus ik ben de burnout eind december ver genoeg uit dat ik me niet meer een blok aan haar been voel... maakt ze het uit... Het gevoel was weg...
(volgende stuk komt gewoon uit mijn orginele topic)
Alleen ze laat me ook nog niet lekker los en ik weet niet precies hoe ik daar mee om moet gaan. Ik heb haar dus van mijn hyves en facebook verwijderd. Dat had ze meteen door. Ik zou denken dat je dat niet wist tenzij je er op lette.... Verder was ze eerder ook al een keer chagerijnig toen ik niet meteen op een mailtje van haar reageerde... Ook bleven haar ouders me bellen om te vragen hoe het met me ging en wouden voorstellen om haar te vragen me vaker te bellen. Ze heeft namelijk nog spullen van me. Het zijn geen dingen die ik mis en zeker geen dingen die ik nodig heb...
Maar toch... ze zei me dat de spullen op "mijn plekje" liggen in haar kledingkast in haar slaapkamer... Op de een of ander manier blijf ik daardoor nog steeds (te veel?) hoop houden en kan haar niet goed los laten.
Wat te doen? Haar zeggen het spul weg te gooien? Een vriend de spullen laten ophalen? Of het spul gewoon negeren en sadistisch denken dat ze daardoor dan tenminste ook niet goed over mij heen kan komen...?
quote:Hmm, niet echt hoopvol dus. Maar ja, als het zo is dan zie ik het dan wel. Nu geniet ik nog maar even van het feit dat het redelijk gaat.
[..]
Dan zoek me maar op ... of te wel ... join the club.
In de eerste maanden had ik eigenlijk helemaal geen "last", dat komt feitelijk pas nu.
Heel zwaar af en toe
quote:Ik geniet min of meer met je mee ....Op woensdag 10 februari 2010 17:21 schreef Everlong het volgende:
[..]
Hmm, niet echt hoopvol dus. Maar ja, als het zo is dan zie ik het dan wel. Nu geniet ik nog maar even van het feit dat het redelijk gaat.
quote:Zie pmOp maandag 8 februari 2010 22:09 schreef MOD het volgende:
Hoi.
CoendeW, respect.
Als je na een lange periode van situaties en chaos en alles tot die conclusie komt en bereid bent te wachten tot zij er klaar voor is. Er zijn genoeg mensen die er lak aan hebben en alles over boord gooien.
Afgelopen zondag was het precies een jaar geleden dat ik er de brij aan gaf. heel veel geheen en weer het hele jaar tot dat zij er de laatste keer een paar weken terug echt een eind aan heeft gemaakt. Ik vertelde dat ik nog slechts één ding nodig had om het af te sluiten. Die zondag heb ik haar best wel persoonlijk iets gegeven waar ik de afgelopen vier maanden aan bezig ben geweest. om het af te sluiten...
Ik wil haar heel graag terug, gewoon omdat ik weet dat ze de beste voor me is. Maar daar doe je niks mee als het niet wederzijds is..
Nu hebben we het er net nog even over gehad en ze heeft mijn project gezien en ze gaf toe, nog steeds, na een jaar, enorm te twijfelen.
Ik heb haar enorm gekwetst en alles, ik heb daar spijt van. Zij geeft wel aan dat ze enorm veel van me houdt..
Weet nu alleen echt niet meer wat ik kan doen om haar over de streep te trekken.. heb me zelf de laatste maanden al zo enorm gegeven en heb niet gezien dat het vruchten afwierp. Maar geeft wel aan te twijfelen.. Omdat ze van me houd, maar wel gekwetst is ..
Ik weet t niet meer.. Wat kan ik doen, naast het de tijd geven..
(laten zien dat ik er voor haar ben, doe ik al..)
(proberen te overtuigen, doe ik al)
mindfuckers al de hele tijd..
quote:Tja, net thuis en op weg naar huis, kwam ik zo goed als langs zijn huis miste ik hem zo erg
[..]
Ik geniet min of meer met je mee ....
Wilde gewoon even langs om te kletsen enzo, maar ineens na 7 jaar mag het niet meer...is toch te gek om te begrijpen. Nou ja, het gaat straks vast weer beter...!Ik weet niet meer wat ik wil, wie ik nou echt ben. Ik moet dat helemaal opnieuw uit gaan zoeken. Nu is alles gericht op mij, en dat is zo anders. Ik heb nu echt het gevoel dat ik nooit meer verliefd kan worden. Kan er niks aan doen.. Vind het zo raar allemaal, het is zo'n grote verandering.
Ik weet ook niet wat ik verder moet typen. Ben erg in de war...
Na 9 maanden heeft hij een nieuwe vriendin en het doet pijn!
Veel zinnigs niet te zeggen, behalve dat ik hem nog steeds terug wil en flink aan t janken ben vanavond.
Wilde het alleen even melden ofzo
quote:Hmm, lastig, ik herken het wel want bij ons is die conclusie er eigenlijk ook wel een beetje. Maar wat heb je er aan? Helemaal niks volgens mij..
Dipje. Vanavond een afsluitend gesprek gehad. Alles met elkaar besproken, uitgelegd. Conclusie: moeilijkheden die er waren in onze relatie, lagen grotendeels aan hem. Hij zei dat ik ook veel te lief ben.
Ik weet niet meer wat ik wil, wie ik nou echt ben. Ik moet dat helemaal opnieuw uit gaan zoeken. Nu is alles gericht op mij, en dat is zo anders. Ik heb nu echt het gevoel dat ik nooit meer verliefd kan worden. Kan er niks aan doen.. Vind het zo raar allemaal, het is zo'n grote verandering.
Ik weet ook niet wat ik verder moet typen. Ben erg in de war...
Wil je hem nog terug? Of is het na dit gesprek helemaal afgesloten?
Verliefd worden is ook nog lang niet nodig, die tijd komt vanzelf wel weer! Sterkte in ieder geval!
Had vanmiddag ook een dipje trouwens..miste haar wel weer...heb al 2 weken niet meer met haar gesproken en al 4 weken niet gezien. Vraag me af hoe het met haar gaat.
Maja...zo op stap...en dan carnaval
quote:Ik heb ook zoiets.Op woensdag 10 februari 2010 22:39 schreef Everlong het volgende:
[..]
Tja, net thuis en op weg naar huis, kwam ik zo goed als langs zijn huis miste ik hem zo erg
Ze maiilt me wel, maar persoonlijk wordt het niet.
Ze vraagt wel hoe ik me voel, maar reageren erop doet ze niet.
Erg verwarrend allemaal.
Dat zijn van die momenten dat ik graag ff met iemand praat, al was het maar via MSN.
quote:Ik heb dat.Op woensdag 10 februari 2010 22:44 schreef Faerie het volgende:
Dipje. Vanavond een afsluitend gesprek gehad. Alles met elkaar besproken, uitgelegd. Conclusie: moeilijkheden die er waren in onze relatie, lagen grotendeels aan hem. Hij zei dat ik ook veel te lief ben.
Ik weet niet meer wat ik wil, wie ik nou echt ben. Ik moet dat helemaal opnieuw uit gaan zoeken. Nu is alles gericht op mij, en dat is zo anders. Ik heb nu echt het gevoel dat ik nooit meer verliefd kan worden. Kan er niks aan doen.. Vind het zo raar allemaal, het is zo'n grote verandering.
Ik weet ook niet wat ik verder moet typen. Ben erg in de war...
Als mensen mij vragen, stel dat je nu iemand tegen komt?
Ik moet er niet aan denken ... enerzijds, maar anderzijds ... ik het mis het gevoel.
Ik mis alles.
Attent kunnen zijn voor iemand.
Lieve dingen kunnen doen.
Samen hangen op de bank.
Slap ouwhoeren ...
Etc....
*sugt*
Denk dat als je gedumpt wordt.. Het beste wat je kan doen is onmiddelijk contact verbreken.
Als je laat blijken dat je wanhopig bent en dergelijk vind je ex dat volgens mij alleen maar lekker en een soort van egoboost.
Als je niks meer van je laat horen denken ze volgens mij dat het je niks doet en dus óf terug komen en zelf wanhopig worden óf dat ze er echt een punt achter hebben gezet en het laten doen.
quote:Ja, dat is ook de reden waarom ik hem gisteravond niet gebeld of gesmst heb. Wilde het zo graag, maar ik zou dan toch alleen maar te horen krijgen dat het op dit moment de juiste beslissing is etc. Maar ondertussen weet hij wel dat ik me rot voel omdat ik hem mis en dat is natuurlijk een heerlijk gevoel voor hem. En daar heb ik niks aan.
Hmm.. Na alle ervaring die ik heb opgedaan met ex enzo..
Denk dat als je gedumpt wordt.. Het beste wat je kan doen is onmiddelijk contact verbreken.
Als je laat blijken dat je wanhopig bent en dergelijk vind je ex dat volgens mij alleen maar lekker en een soort van egoboost.
Als je niks meer van je laat horen denken ze volgens mij dat het je niks doet en dus óf terug komen en zelf wanhopig worden óf dat ze er echt een punt achter hebben gezet en het laten doen.
Puzzelstukjes aangaande de relatie vallen ook steeds meer op heb plaats. Het liep op een geven moment heel erg mis omdat ik te beschermend werd. Wat heel grappig is, want haar relaties lopen altijd of kapot op dat iemand te beschermend is, of omdat iemand niet genoeg voor haar over heeft. Gooi daar bij dat ze voornamelijk knipperlicht relaties gehad heet, altijd snel rebound en dat ze al jaren psychische problemen heeft.... Mijn huisarts kwam het allemaal erg bekend voor en noemde haar borderline...
Verder zei me al dat het beter voor me was om zo min mogelijk met haar te maken te hebben omdat ze nog steeds energie uit me zuigt. Iets wat ze zo'n 1.5 jaar gedaan heeft.
Het engste was zijn vraag:"Wat gaf ze jou eigenlijk terug?"
Ik wist niet wat ik moest antwoorden... ze gaf gezeldschap en gezelligheid, maar liefde? nee, dat heb ik eigenlijk heel lang niet meer gezien. Dit inzicht helpt me met over haar heen komen. Ik merk dat ik steeds minder zin heb om contact met haar op te nemen.
En toch.. ze heeft een plekje in mijn hart, rationeel ben ik er al wel uit dat de situatie niet gezond was, maar de emotionele knoop is nog niet ontward... Ik ben al wel weer op stap aan het gaan en stukken meer tevreden met mezelf.
En het meest positieve..:
1) Ik ben een ideale schoonzoon
2) Ik heb dit belachelijk lang vol gehouden, wat aangeeft hoe sterk ik eigenenlijk ben
3) Ik heb heel veel over mezelf (en relaties) geleerd
4) Ik merk dat ik dit dal heel rap uitklim
5) Ik hou (weer) van mezelf
Jammer dat ik me nog niet weer helemaal klaar voel voor een relatie anders had ik gezegd:"kom maar op dames!!!"
Voor de andere mensen met liefdesverdriet... probeer van jezelf te houden ipv. de ex, dat helpt enorm.
Nog zo'n lekker moment waar je aan alles wordt herrinderd v/d afgelopen jaren.
Nu ben ik papieren nodig van haar en kom ik dus direct weer in contact met haar.
Niet dat ik dat niet wil, integendeel zelfs, maar het is allemaal zo dubbel.
Volgende week donderdag staat er voor mij ook een vlucht gepland, om exact te zijn zou ik dan op dit tijdstip in Spanje zitten.
Echter door de ziekte van haar moeder en aanstaand overlijden is niets zoals het lijkt .......
Op momenten als deze mis je toch armen om je heen ...
De warmte ....
quote:hier hetzelfde. Die relatie is korter geweest dan de tijd dat het nu uit isOp donderdag 11 februari 2010 11:47 schreef emss het volgende:
Is het al 4 jaar uit zonder contact.... zie ik opeens een link in Google Buzz.... m'n hart staat dan toch weer even stil.
(ook zo'n 4 jaar geleden alweer)quote:Hele wijze woorden. Ik heb geleerd dat je geen vrienden kunt blijven als het heel diep gezeten heeft.Op donderdag 11 februari 2010 01:56 schreef MOD het volgende:
Hmm.. Na alle ervaring die ik heb opgedaan met ex enzo..
Denk dat als je gedumpt wordt.. Het beste wat je kan doen is onmiddelijk contact verbreken.
Als je laat blijken dat je wanhopig bent en dergelijk vind je ex dat volgens mij alleen maar lekker en een soort van egoboost.
Als je niks meer van je laat horen denken ze volgens mij dat het je niks doet en dus óf terug komen en zelf wanhopig worden óf dat ze er echt een punt achter hebben gezet en het laten doen.
Je moet juist je ex niet meer zien, niet meer spreken, niet meer ruiken. Volledig cold turkey gaan.
Ik zal het ook nooit vergeten dat ik smsjes kreeg van vrienden de avond dat het uit was gegaan, ze mijn vriendin (ze wisten niet dat het mijn ex was na 6,5 jaar en 4 maanden voor onze trouwdatum) zagen "bekken" met "haar beste vriend" tijdens het stappen.
Vrienden flikken je zoiets niet. Vrienden kwetsen je niet. Exen wel.
Misschien kun je ooit wel op speaking terms komen met elkaar. Maar vriendschap, nee.
Maar het wordt beter. Geloof me
quote:aaargh.... het eerste half jaar nadat het uit was wist ik zeker dat ik de goede beslissing had genomen... en ik miste hem niet. Maar toen... kwam de klap... ik dacht echt dat ik de man van m'n dromen had laten gaan.... en hij wilde geen contact meer. Nu ben ik vooral jaloers op het feit dat hij een topbaan heeft, de wereld over reist, en eigenlijk een backpacker leven leidt met een goed salaris.. iets waar ik altijd van gedroomd heb... en opeens mis ik hem heel erg... ook al heb ik nu een geweldige vriend waar ik heel veel van hou... als ik m'n ex onverwacht zie (bv in friend suggesties op facebook of nu op google buzz) voel ik me opeens weer zo kut en vraag ik me af of ik de juiste beslissing heb genomen toendertijd... ;-(Op donderdag 11 februari 2010 11:50 schreef Prenzlauer het volgende:
[..]
hier hetzelfde. Die relatie is korter geweest dan de tijd dat het nu uit is
quote:Op donderdag 11 februari 2010 10:12 schreef GoedeMan76 het volgende:
Hier hetzelfde verhaal. Ik laat zo min mogelijk van me horen, wat best moeite kost. Mijn ex is nu vrij snel aan het rebounden gegaan omdat ze iets mist. Tjsa... had ze het maar niet uit moeten maken
Puzzelstukjes aangaande de relatie vallen ook steeds meer op heb plaats. Het liep op een geven moment heel erg mis omdat ik te beschermend werd. Wat heel grappig is, want haar relaties lopen altijd of kapot op dat iemand te beschermend is, of omdat iemand niet genoeg voor haar over heeft. Gooi daar bij dat ze voornamelijk knipperlicht relaties gehad heet, altijd snel rebound en dat ze al jaren psychische problemen heeft.... Mijn huisarts kwam het allemaal erg bekend voor en noemde haar borderline...
Verder zei me al dat het beter voor me was om zo min mogelijk met haar te maken te hebben omdat ze nog steeds energie uit me zuigt. Iets wat ze zo'n 1.5 jaar gedaan heeft.
Het engste was zijn vraag:"Wat gaf ze jou eigenlijk terug?"
Ik wist niet wat ik moest antwoorden... ze gaf gezeldschap en gezelligheid, maar liefde? nee, dat heb ik eigenlijk heel lang niet meer gezien. Dit inzicht helpt me met over haar heen komen. Ik merk dat ik steeds minder zin heb om contact met haar op te nemen.
En toch.. ze heeft een plekje in mijn hart, rationeel ben ik er al wel uit dat de situatie niet gezond was, maar de emotionele knoop is nog niet ontward... Ik ben al wel weer op stap aan het gaan en stukken meer tevreden met mezelf.
En het meest positieve..:
1) Ik ben een ideale schoonzoon
2) Ik heb dit belachelijk lang vol gehouden, wat aangeeft hoe sterk ik eigenenlijk ben
3) Ik heb heel veel over mezelf (en relaties) geleerd
4) Ik merk dat ik dit dal heel rap uitklim
5) Ik hou (weer) van mezelf
Jammer dat ik me nog niet weer helemaal klaar voel voor een relatie anders had ik gezegd:"kom maar op dames!!!"
Voor de andere mensen met liefdesverdriet... probeer van jezelf te houden ipv. de ex, dat helpt enorm.
Alleen jammer dat je nog niet klaar bent voor een nieuwe relatie, hoe meer potentiele partners hoe beter natuurlijk
quote:Op donderdag 11 februari 2010 11:30 schreef wouter456 het volgende:
Wat een duivelse dag, dat valentijn.
quote:een half jaar na dato, jeetje dat is wel erg balen.Op donderdag 11 februari 2010 13:21 schreef emss het volgende:
[..]
aaargh.... het eerste half jaar nadat het uit was wist ik zeker dat ik de goede beslissing had genomen... en ik miste hem niet. Maar toen... kwam de klap... ik dacht echt dat ik de man van m'n dromen had laten gaan.... en hij wilde geen contact meer. Nu ben ik vooral jaloers op het feit dat hij een topbaan heeft, de wereld over reist, en eigenlijk een backpacker leven leidt met een goed salaris.. iets waar ik altijd van gedroomd heb... en opeens mis ik hem heel erg... ook al heb ik nu een geweldige vriend waar ik heel veel van hou... als ik m'n ex onverwacht zie (bv in friend suggesties op facebook of nu op google buzz) voel ik me opeens weer zo kut en vraag ik me af of ik de juiste beslissing heb genomen toendertijd... ;-(
Ik was in de valkuil van contact houden gevallen, dikke ruzie gehad en nooit echt iets serieus meer van haar gehoord. Alle pogingen tot contact werden eigenlijk genegeerd of er wordt omheen gedraaid. En het is niet eens zo dat ik weer graag in een relatie wil zitten maar ik zou gewoon weer eens wilen zien waarom ik zoveel van haar hield en of we nog steeds zo goed met elkaar klikken. ik heb namelijk nooit meer echt het gevoel gehad dat ik met iemand zo'n hechte band kan hebben en ik wil weten of het nou slechts een illusie van het moment was of dat we echt gewoon heel goed bij elkaar pasten. je eerste liefde
quote:Dag gekkieOp woensdag 10 februari 2010 16:44 schreef gekkie_ het volgende:
Hoi Achi
Goed bezig hoor! Al hebben we allemaal onze up's en down's..
Volgens mij heeft zij het er net zo ( miss. zelfs meer ) moeilijk mee als jou.
Iedereen gaat er alleen anders mee om en ik moet toegeven, in het begin wilde ik hem ook zo snel mgl. vervangen, om er maar niet aan te hoeven denken. Pas later kwam de klap dat er niemand is zoals hem.
Gelukkig gaat het met mij weer een beetje beter, al is er nog steeds geen dag dat ik niet aan hem denk..
Sterkte allemaal! (ook voor de nieuwkomers)
Goed bezig, soms voelt het even aan als gewoon overleven.
Maar heb nu wel meer het idee dat ik er klaar mee ben als het zo moet.
Al zal ik ook nog wel lang hebben dat ik elke dag aan d'r denk.
Maar mooi voor je dat het beter gaat met je, ben jij er al overheen? en hoe lang heb je er nu over gedaan dan?
quote:Dat is zeker lastig om dicht langs het huis te moeten, dan voel je inderdaad de drang om even langs te wippen.
[..]
Tja, net thuis en op weg naar huis, kwam ik zo goed als langs zijn huis miste ik hem zo erg
quote:Hmm wel een beetje herkenbaar mijn situatie en gevoelens zoals je het omschrijft.Op donderdag 11 februari 2010 14:17 schreef Prenzlauer het volgende:
[..]
een half jaar na dato, jeetje dat is wel erg balen.
Ik was in de valkuil van contact houden gevallen, dikke ruzie gehad en nooit echt iets serieus meer van haar gehoord. Alle pogingen tot contact werden eigenlijk genegeerd of er wordt omheen gedraaid. En het is niet eens zo dat ik weer graag in een relatie wil zitten maar ik zou gewoon weer eens wilen zien waarom ik zoveel van haar hield en of we nog steeds zo goed met elkaar klikken. ik heb namelijk nooit meer echt het gevoel gehad dat ik met iemand zo'n hechte band kan hebben en ik wil weten of het nou slechts een illusie van het moment was of dat we echt gewoon heel goed bij elkaar pasten. je eerste liefde
Tja en ook was zij mijn eerste echte liefde dat erg diep ging, vandaar dat het dal nu dan soms ook zo diep is.
maar gelukkig wordt dat dal wordt nu wel steeds minder diep als ik een dipje heb Updateje,
Ze heeft toch nog terug gemaild.
Ze had inderdaad iemand ontmoet waar er een goede klik mee was, en dat ze me maandag wou bellen (hmm tja) daarover omdat ze niet wou dat ik het via een andere weg zou horen..
Ze hoopte wel dat ik het geluk weer vindt in de toekomst (alsof je op iemand anders storten gelijk staat aan geluk) en hoe het met mij ging (dat staat dus in die mail..) en dat ze blij is dat ik niet boos ben (tja nu alleen teleurgesteld dat ze verder nergens op in gaat)
Verder ook niet ingaan op de andere dingen in de mail, ben dus nog steeds erg geneigd om haar van hyves af te gooien. was misschien beter even geweest als ze toch maar niet had gereageerd.
[ Bericht 8% gewijzigd door achi op 11-02-2010 18:14:03 ]
Misschien zorgt die confrontatie juist wel voor een snellere verwerking, al voelt het op dat moment natuurlijk niet zo.. Bij mij is het nu ong. een jaar geleden en zoals je ziet ben ik nog regelmatig hier te vinden, kwee nie of ik er wel ooit overheen kom.. ik ben al blij dat ik me niet meer zo verdrietig voel!
quote:Bedoel je voor mij een snellere verwerking?, of juist voor de hare omdat ze zegt dat ze blij is dat ik niet boos ben zodat ze zonder schuld gevoel verder kan.
Achi..
Misschien zorgt die confrontatie juist wel voor een snellere verwerking, al voelt het op dat moment natuurlijk niet zo.. Bij mij is het nu ong. een jaar geleden en zoals je ziet ben ik nog regelmatig hier te vinden, kwee nie of ik er wel ooit overheen kom.. ik ben al blij dat ik me niet meer zo verdrietig voel!
Een jaar das best lang, maar we zullen zien, ben nu alleen teleurgesteld, en pissig.
maar in elk geval goed voor je dat je inderdaad niet zo verdrietig bent.
quote:Ik snap niet zo goed dat ze zegt dat ze je maandag wilde bellen..wat heb je daar nou aan, beetje zo'n achteraf excuus omdat je er op deze manier achter bent gekomen. Ook zo'n opmerking dat ze hoopt dat je het geluk weer vindt is zo nutteloos vind ik. Denk je dat ze gelukkig is??
Updateje,
Ze heeft toch nog terug gemaild.
Ze had inderdaad iemand ontmoet waar er een goede klik mee was, en dat ze me maandag wou bellen (hmm tja) daarover omdat ze niet wou dat ik het via een andere weg zou horen..
Ze hoopte wel dat ik het geluk weer vindt in de toekomst (alsof je op iemand anders storten gelijk staat aan geluk) en hoe het met mij ging (dat staat dus in die mail..) en dat ze blij is dat ik niet boos ben (tja nu alleen teleurgesteld dat ze verder nergens op in gaat)
Verder ook niet ingaan op de andere dingen in de mail, ben dus nog steeds erg geneigd om haar van hyves af te gooien. was misschien beter even geweest als ze toch maar niet had gereageerd.
Eigenlijk geeft deze mail totaal geen bevrediging omdat ze nergens echt op ingaat, of zie ik het fout?
quote:Waarom zou je haar niet verwijderen van Hyves? Het doet je nu alleen nog maar pijn dus echt, voor je eigen bestwil, zou ik haar verwijderen. Is moeilijk om te doen, maar ik heb het ook gedaan, zelfs uiteindelijk mijn hyves helemaal verwijderd. En dát hielp, echt waar. Ik kan het je echt aanraden..Op donderdag 11 februari 2010 15:23 schreef achi het volgende:
Updateje,
Ze heeft toch nog terug gemaild.
Ze had inderdaad iemand ontmoet waar er een goede klik mee was, en dat ze me maandag wou bellen (hmm tja) daarover omdat ze niet wou dat ik het via een andere weg zou horen..
Ze hoopte wel dat ik het geluk weer vindt in de toekomst (alsof je op iemand anders storten gelijk staat aan geluk) en hoe het met mij ging (dat staat dus in die mail..) en dat ze blij is dat ik niet boos ben (tja nu alleen teleurgesteld dat ze verder nergens op in gaat)
Verder ook niet ingaan op de andere dingen in de mail, ben dus nog steeds erg geneigd om haar van hyves af te gooien. was misschien beter even geweest als ze toch maar niet had gereageerd.
Enne, je kunt beter geen e-mails meer sturen. Hélemaal geen contact meer. Dat is moeilijk, maar je kunt je ex beter even helemaal uit je leven bannen. Toen ik dat deed ging het goed, en iedere keer als ik weer contact had, had ik een dipje.
Dus de beste tip die ik hier aan iedereen kan geven, ook al is het bij mij nog maar 2 maanden uit, neem géén contact op! Kies voor jezelf. Als je geen dipjes wilt, moet je nu echt je leven helemaal op jezelf richten, en je ex even helemaal uit je leven bannen (zover als dat gaat natuurlijk naast dingen regelen zoals financiën en spulletjes).
quote:Ik weet nog niet of ik het hier mee eens ben...In mijn geval is er geen ruzie, geen ander, geen conflict. Zolang het goed voelt wil ik hem graag af en toe blijven zien.
[..]
Enne, je kunt beter geen e-mails meer sturen. Hélemaal geen contact meer. Dat is moeilijk, maar je kunt je ex beter even helemaal uit je leven bannen. Toen ik dat deed ging het goed, en iedere keer als ik weer contact had, had ik een dipje.
Dus de beste tip die ik hier aan iedereen kan geven, ook al is het bij mij nog maar 2 maanden uit, neem géén contact op! Kies voor jezelf. Als je geen dipjes wilt, moet je nu echt je leven helemaal op jezelf richten, en je ex even helemaal uit je leven bannen (zover als dat gaat natuurlijk naast dingen regelen zoals financiën en spulletjes).
quote:Oh, maar ik heb ook geen ruzie hoor, en ook geen conflict. Maar ik heb dus met heel veel mensen gesproken bij dit gebeurd is, en ik heb ook heel veel verhalen gelezen hierover op internet. En het is natuurlijk voor iedereen anders, maar daaruit bleek dus dat diegenen die wel nog contact hadden, het veel moeilijker vonden om er overheen te komen.Op donderdag 11 februari 2010 19:56 schreef Everlong het volgende:
[..]
Ik weet nog niet of ik het hier mee eens ben...In mijn geval is er geen ruzie, geen ander, geen conflict. Zolang het goed voelt wil ik hem graag af en toe blijven zien.
En ik zeg ook niet dat je nooit meer contact moet opnemen, maar zeker de eerste paar maanden wel na een lange relatie, want sneller kom je gewoon niet over iemand heen...
quote:Dit geldt ook voor mij. Het is dan wel al bijna 6 maanden uit maar we hebben nog steeds bijna dagelijks contact.Op donderdag 11 februari 2010 19:56 schreef Everlong het volgende:
[..]
Ik weet nog niet of ik het hier mee eens ben...In mijn geval is er geen ruzie, geen ander, geen conflict. Zolang het goed voelt wil ik hem graag af en toe blijven zien.
Ze twijfelt nog steeds wat ze wil. Ik weet ergens dat ze er wel voor zou willen gaan, maar blijkbaar is de pijn en woede nog te groot om dit te kunnen. Toch is er duidelijk nog hoop, anders zou zij de stap wel zetten en het contact verbreken en het huis te koop willen zetten.
Ze blijft zeggen dat ze van me houdt en tijd nodig heeft. Dit geef ik haar. En het contact dat we hebben is fijn.
Dit kan in mijn ogen weer leiden tot naar elkaar toe groeien en misschien een tweede kans....
quote:Kijk, en dat is dus ook het gevaarlijke aan contact hebben. Dat je toch weer hoop krijgt. Ik hoop echt voor je dat je een tweede kans krijgt. Vaak is het niet het geval dat het er nog hoop is. En dan heb je ook nog eens het gevaar dat als je weer bij elkaar komt, het daarna weer fout loopt, en dan voel je je al helemaal klote. Ik weet zeker dat heel veel mensen het niet zouden doen zoals jij het doet, juist om henzelf te beschermen. Waarom achter iemand aanlopen die je zoveel verdriet heeft gedaan?Op donderdag 11 februari 2010 20:12 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Dit geldt ook voor mij. Het is dan wel al bijna 6 maanden uit maar we hebben nog steeds bijna dagelijks contact.
Ze twijfelt nog steeds wat ze wil. Ik weet ergens dat ze er wel voor zou willen gaan, maar blijkbaar is de pijn en woede nog te groot om dit te kunnen. Toch is er duidelijk nog hoop, anders zou zij de stap wel zetten en het contact verbreken en het huis te koop willen zetten.
Ze blijft zeggen dat ze van me houdt en tijd nodig heeft. Dit geef ik haar. En het contact dat we hebben is fijn.
Dit kan in mijn ogen weer leiden tot naar elkaar toe groeien en misschien een tweede kans....
quote:Tja ik vindt het idd ook wel een beetje een excuus, zeker dat ze nu pas reageert, aangezien ze maandag nadat ik de mail had verstuurd nog een foto op hyves heb gezet, en dus ook de mail al had gelezen.
[..]
Ik snap niet zo goed dat ze zegt dat ze je maandag wilde bellen..wat heb je daar nou aan, beetje zo'n achteraf excuus omdat je er op deze manier achter bent gekomen. Ook zo'n opmerking dat ze hoopt dat je het geluk weer vindt is zo nutteloos vind ik. Denk je dat ze gelukkig is??
Eigenlijk geeft deze mail totaal geen bevrediging omdat ze nergens echt op ingaat, of zie ik het fout?
En vind het mailtje ook zeker niet bevredigend omdat ze alleen aangeeft dat ze blij is dat ik niet boos ben (denk omdat ze dan misschien een schuld gevoel zou hebben).
En of ze echt gelukkig is, vna binnen denk ik niet, denk meer dat ze nu leeft op de verliefdheid van de nieuwe gozer, zoals Evil_Alex eens had gezegd een dopamine junkie.
quote:Ik ga d'r ook wel van hyves halen, ook als signaal voor haar dat ik teleur gesteld ben in de reactie.
[..]
Waarom zou je haar niet verwijderen van Hyves? Het doet je nu alleen nog maar pijn dus echt, voor je eigen bestwil, zou ik haar verwijderen. Is moeilijk om te doen, maar ik heb het ook gedaan, zelfs uiteindelijk mijn hyves helemaal verwijderd. En dát hielp, echt waar. Ik kan het je echt aanraden..
Enne, je kunt beter geen e-mails meer sturen. Hélemaal geen contact meer. Dat is moeilijk, maar je kunt je ex beter even helemaal uit je leven bannen. Toen ik dat deed ging het goed, en iedere keer als ik weer contact had, had ik een dipje.
Dus de beste tip die ik hier aan iedereen kan geven, ook al is het bij mij nog maar 2 maanden uit, neem géén contact op! Kies voor jezelf. Als je geen dipjes wilt, moet je nu echt je leven helemaal op jezelf richten, en je ex even helemaal uit je leven bannen (zover als dat gaat natuurlijk naast dingen regelen zoals financiën en spulletjes).
Had het eigenlijk al wel besloten om dat te doen, maar doe dat pas zondag, had dat al met mezelf afgesproken, heb mezelf daar op ingesteld.
En ik ben al wel zeker mijn leven op mezelf aan het richten.
het laatste stukje van haar nog een tot zondag, en dan is het klaar. Ik maak niet graag overhaaste beslissingen, en moet even de tijd nemen om d'r aan te wennen aan het feit dat ik heb besloten om d'r te verwijderen.
Hoop dat jij het een beetje kunt vinden in Berlijn, en daar genoeg afleiding zal hebben.
Met een beetje mazzel zit ik volgende week rond deze tijd in spanje aan de wijn ...
quote:Ja, altijd beter om er goed over na te denken, het is ook niet niks. Het is toch wel een beetje deel van de afsluiting al van alles. Ik heb toen heel vaak op de hyves van mij ex gezeten, iedere keer weer "Vriend verwijderen" aangeklikt, en toen kwam de keuze of je het echt wilde of niet. En toen zat ik heel lang met dat voor me op het beeldscherm. Ik heb toen maar gewoon geklikt, en toen kon ik er niks meer aan doen. Ohja daar moet ik nog iets over zeggen; kan jij de hyves van je ex nog wel zien ook al ben je geen vrienden met haar? De enige manier dat je haar hyves ook niet kan bekijken is als je instelt dat je zelf ook alleen maar de pagina's van vrienden kunt zien. Dat vond ik niet fijn, en toen kon ik alsnog op zijn hyves kijken, hielp dus niks...Succes zondag, gewoon klikken!Op donderdag 11 februari 2010 21:44 schreef achi het volgende:
Ik ga d'r ook wel van hyves halen, ook als signaal voor haar dat ik teleur gesteld ben in de reactie.
Had het eigenlijk al wel besloten om dat te doen, maar doe dat pas zondag, had dat al met mezelf afgesproken, heb mezelf daar op ingesteld.
En ik ben al wel zeker mijn leven op mezelf aan het richten.
het laatste stukje van haar nog een tot zondag, en dan is het klaar. Ik maak niet graag overhaaste beslissingen, en moet even de tijd nemen om d'r aan te wennen aan het feit dat ik heb besloten om d'r te verwijderen.
Hoop dat jij het een beetje kunt vinden in Berlijn, en daar genoeg afleiding zal hebben.
Ik heb het heel fijn hier in Berlijn! Ik ga morgen wel even voor een weekendje naar huis toe, ben benieuwd hoe het dan gaat.
Ik woon gelukkig nog 4,5 maand in Berlijn, fijn vooruitzicht! Wie weet wil ik daarna niet meer terug. quote:Leuk! Waar in Spanje? Ik hoop dat het doorgaat voor je.Op donderdag 11 februari 2010 21:54 schreef Sjechov het volgende:
In gedachten blijf ik er maar druk mee.
Met een beetje mazzel zit ik volgende week rond deze tijd in spanje aan de wijn ...
quote:Dagelijks contact wil straks ook niet meer, want dan kom ik nooit los. Maar helemaal geen contact vind ik ook zo drastisch. De afgelopen 7 jaar hebben we elkaar zo ongeveer elke dag gezien of gesproken. Daar moet je toch even van ontwennen. Maar zodra ik er echt hoop uit ga halen, moet ik gewoon verstandig zijn en er inderdaad mee stoppen. Ik hoop dat we wekelijks contact houden, maar als dat niet werkt houdt het op. De tijd zal het leren....
[..]
Kijk, en dat is dus ook het gevaarlijke aan contact hebben. Dat je toch weer hoop krijgt. Ik hoop echt voor je dat je een tweede kans krijgt. Vaak is het niet het geval dat het er nog hoop is. En dan heb je ook nog eens het gevaar dat als je weer bij elkaar komt, het daarna weer fout loopt, en dan voel je je al helemaal klote. Ik weet zeker dat heel veel mensen het niet zouden doen zoals jij het doet, juist om henzelf te beschermen. Waarom achter iemand aanlopen die je zoveel verdriet heeft gedaan?
Dus ik zeg, als jij niet los van me kan komen, dan moet je maar gewoon compleet wegwezen uit mn leven. Ik wil het niet, jij ook niet, ik wil met je verder, jij twijfelt, maar blijkbaar zit het nog zo hoog, dus ga gewoon weg en vlucht ipv je angsten te trotseren.
Ze wilt me niet kwijt. Maar ik heb er geen zin meer in. Ik ben duidelijk geweest, zij ziet mij nog als gevaar. Maar fuck dat contact. Het mag compleet van haar komen. Dus ik hoor het wel.
En als dat betekent dat ik haar nu nooit meer zie, so be it.
Contact houden vond ik belangrijk, onder het mom van, zo lang mogelijk blijven volhouden om weer naar elkaar te groeien. Maar nee..
Ik moet geen contact meer als zij niet meer met me verder wilt. Ik wil geen contact alleen maar om maatjes te blijven. Alles of niks. Ik wil niet naast haar zijde lopen en 'niks hebben' en haar later met een ander weg zien gaan.
Dus ik zie het wel.
En dat moet jij ook doen denk ik. Ik weet niet wat je wensen zijn. Maar er blijft altijd spanning tussen exen.
quote:Ongeveer 30 min rijden vanaf Alicante meende ik.Op donderdag 11 februari 2010 21:56 schreef Faerie het volgende:
[..]
Leuk! Waar in Spanje? Ik hoop dat het doorgaat voor je.
Op familiebezoek (2 weekjes)
quote:Ik wil ook tomaten gooien! Wanneer gaan we?Op donderdag 11 februari 2010 19:45 schreef Faerie het volgende:
Ik zou nu wel op dat tomatenfeest in Spanje willen zijn, La Tomatina. Lekker tomaten gooien naar iedereen, alles afreageren! Ik heb zin om ergens gewoon heel hard te schreeuwen "F*ck you, eikel" voor het verdriet dat ie me heeft aangedaan. Op dit moment wil ik nooit meer contact met hem. Zal ik in de toekomst ws wel willen maar nu niet. Hij hoort nu niet meer in mijn leven. Ik ga hem helemaal uit mijn leven bannen en ontdekken wie ik zelf eigenlijk ben en wat ik echt wil!!! I will survive and be happy all on my own, even if that means I have to stay alone all my life!
En inderdaad, geen contact is echt het beste. Ik moet nog wel contact houden, want we hebben een gezamelijke woning te verkopen. En ook al beperk ik dat contact tot een absoluut zakelijk minimum, iedere keer als we contact hebben gehad voel ik me leeg, uitgezogen en vermoeid. Dus verder wil ik niks meer met haar te maken hebben. Ook al zijn we ruim 10 jaar samen geweest. Fuck her, this is my life!
quote:Héél herkenbaar! Mijn ex zei ook dat hij me absoluut niet kwijt wilde, maar hij gedraagt zich er totáál niet naar. Contact mag inderdaad bij ons ook van zijn kant komen. En als dat betekent dat we nooit meer écht contact hebben buiten dat we elkaar wekelijks zien op de zaak, so be it.Op vrijdag 12 februari 2010 00:08 schreef MOD het volgende:
....
Ze wilt me niet kwijt. Maar ik heb er geen zin meer in. Ik ben duidelijk geweest, zij ziet mij nog als gevaar. Maar fuck dat contact. Het mag compleet van haar komen. Dus ik hoor het wel.
En als dat betekent dat ik haar nu nooit meer zie, so be it.
Contact houden vond ik belangrijk, onder het mom van, zo lang mogelijk blijven volhouden om weer naar elkaar te groeien. Maar nee..
Ik moet geen contact meer als zij niet meer met me verder wilt. Ik wil geen contact alleen maar om maatjes te blijven. Alles of niks. Ik wil niet naast haar zijde lopen en 'niks hebben' en haar later met een ander weg zien gaan.
...
Ik heb nog geprobeerd om een gesprek aan te gaan over het feit dat we elkaar de komende jaren sowieso nog zien vanwege werk, en dat het wel fijn zou zijn als we gewoon normaal met elkaar om zouden kunnen gaan. Hij wilde dat ook, zei hij, maar ook daar gedraagt hij zich weer totaal niet naar. Dus dan maar niet.
Verder hoop ik nu oprecht dat het goed met hem gaat, en ik ben echt blij voor hem dat hij nu een vast contract heeft op de zaak, en daarmee een stuk meer zekerheid in zijn leven. Maar that's it.
Een vriendin vroeg me waarom ik niet gewoon zoiets had van 'fuck you'. Maar dat hij zich als een hufter gedraagt wil toch niet zeggen dat ik me ook als een kutwijf moet gedragen? Dat zit gewoon niet in mij, en daarbij vind ik het belangrijker me gewoon als een volwassen te gedragen en verder te gaan met m'n leven, dan constant maar op een negatieve manier over hem door te blijven gaan/met hem bezig te blijven. Dat verdient hij niet en ik heb er ook helemáál geen zin in.
Al met al gaat het dus goed met me nu. Het is nogsteeds wel een steek in m'n hart om hem te zien, maar dat is gewoon niet anders.
Zal voor mij niet makkelijk worden, maar ik probeer mezelf er doorheen te slaan.
Tjsa, ik loop nog bij een psycholoog omdat ik ook in een burnout situatie zat toen het helemaal mis ging. Daar kom ik nu dus ook een stuk langzamer uit. Hij vroeg me om te overwegen om nog een keer bij haar langs te gaan, al mijn zorgen die ik over haar heb bij haar te deponeren en te zeggen:"zoek het verder zelf maar uit" en vervolgens compleet mijn eigen weg te gaan...
Ik wil dat mens namelijk graag uit mijn hoofd hebben en ook verder gaan met mijn eigen leven!!!!!
Al 4 weken niet meer gezien, 2,5 week voor het laatst gesmst.
Ik vraag me af hoe het met haar is, wat ze doet enz.
Ben blij dat de carnaval vandaag begint.. heb echt afleiding nodig
[ Bericht 9% gewijzigd door SuperFokker op 12-02-2010 15:42:01 ]
quote:Edit ging geloof ik wat verkeerd met posten.Op vrijdag 12 februari 2010 12:02 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Héél herkenbaar! Mijn ex zei ook dat hij me absoluut niet kwijt wilde, maar hij gedraagt zich er totáál niet naar. Contact mag inderdaad bij ons ook van zijn kant komen. En als dat betekent dat we nooit meer écht contact hebben buiten dat we elkaar wekelijks zien op de zaak, so be it.
Ik heb nog geprobeerd om een gesprek aan te gaan over het feit dat we elkaar de komende jaren sowieso nog zien vanwege werk, en dat het wel fijn zou zijn als we gewoon normaal met elkaar om zouden kunnen gaan. Hij wilde dat ook, zei hij, maar ook daar gedraagt hij zich weer totaal niet naar. Dus dan maar niet.
Verder hoop ik nu oprecht dat het goed met hem gaat, en ik ben echt blij voor hem dat hij nu een vast contract heeft op de zaak, en daarmee een stuk meer zekerheid in zijn leven. Maar that's it.
Een vriendin vroeg me waarom ik niet gewoon zoiets had van 'fuck you'. Maar dat hij zich als een hufter gedraagt wil toch niet zeggen dat ik me ook als een kutwijf moet gedragen? Dat zit gewoon niet in mij, en daarbij vind ik het belangrijker me gewoon als een volwassen te gedragen en verder te gaan met m'n leven, dan constant maar op een negatieve manier over hem door te blijven gaan/met hem bezig te blijven. Dat verdient hij niet en ik heb er ook helemáál geen zin in.
Al met al gaat het dus goed met me nu. Het is nogsteeds wel een steek in m'n hart om hem te zien, maar dat is gewoon niet anders.
Het vet gedrukte heb ik ook wel erg.
Ik zou gewoon graag als volwassenen verder gaan, en elkaar behandelen.
Maar zoals ze nu dingen nu helemaal niet op geageerd wat je toch wel mag verwachten, als ze me als een vriend zou beschouwen.
Zelf een basaal iets van een familielid die ziek is war ik naar vraag hoe het daarmee is wordt niet op gereageerd.
Ben er nu ook wal klaar me dan als het zo moet, ik heb me van mijn goede kant en wil laten zien, en dat wordt nu compleet genegeerd.
Ze stort ze zich nu op d'r nieuwe vriend, ze is ook al met hem naar d'r zus geweest.
Dat steken wordt bij mij nu ook wel minder, waarschijnlijk omdat ik nu ook wel pissig ben op de manier waarom ze nu met me om gaat.
We zullen er allemaal vast wel goed doorheen komen.
[ Bericht 18% gewijzigd door achi op 12-02-2010 16:53:46 ]
quote:Haha helaas is dat altijd pas eind augustus. Het had iets later uit moeten gaan.Op vrijdag 12 februari 2010 10:37 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ik wil ook tomaten gooien! Wanneer gaan we?
En inderdaad, geen contact is echt het beste. Ik moet nog wel contact houden, want we hebben een gezamelijke woning te verkopen. En ook al beperk ik dat contact tot een absoluut zakelijk minimum, iedere keer als we contact hebben gehad voel ik me leeg, uitgezogen en vermoeid. Dus verder wil ik niks meer met haar te maken hebben. Ook al zijn we ruim 10 jaar samen geweest. Fuck her, this is my life!
Misschien kunnen we wel in NL het tomatenfeest invoeren. en ik heb dat gevoel ook als ik contact heb gehad met mijn ex. Is dus een teken voor ons dat we daar (nog) niet aan toe zijn! Op een of andere manier werd ik vrolijk van je post, met "fuck her, this is my life!". Zoiets is aanstekelijk.
Het is zeker jouw leven! Is maar goed ook! quote:Ik heb precies hetzelfde gevoel! Petje af voor de mensen die nog wel bevriend kunnen zijn met hun ex, maar ik weet nu al dat ik dat niet wil en kan. Van mij hoeft dat ook niet, hij was naast mijn vriend ook echt mijn beste vriend, maar hij heeft me zoveel verdriet gedaan en eigenlijk is het kapot gegaan door hem. En ik wil niet constant aan deze kuttijd herinnert worden.Op vrijdag 12 februari 2010 00:08 schreef MOD het volgende:
Contact houden... Mn ex net weer aan de telefoon gehad. Zegt ze, door recente, niet nader te noemen vorderingen in onze huidige situatie, het blijkbaar toch niet aan kan.
Dus ik zeg, als jij niet los van me kan komen, dan moet je maar gewoon compleet wegwezen uit mn leven. Ik wil het niet, jij ook niet, ik wil met je verder, jij twijfelt, maar blijkbaar zit het nog zo hoog, dus ga gewoon weg en vlucht ipv je angsten te trotseren.
Ze wilt me niet kwijt. Maar ik heb er geen zin meer in. Ik ben duidelijk geweest, zij ziet mij nog als gevaar. Maar fuck dat contact. Het mag compleet van haar komen. Dus ik hoor het wel.
En als dat betekent dat ik haar nu nooit meer zie, so be it.
Contact houden vond ik belangrijk, onder het mom van, zo lang mogelijk blijven volhouden om weer naar elkaar te groeien. Maar nee..
Ik moet geen contact meer als zij niet meer met me verder wilt. Ik wil geen contact alleen maar om maatjes te blijven. Alles of niks. Ik wil niet naast haar zijde lopen en 'niks hebben' en haar later met een ander weg zien gaan.
Dus ik zie het wel.
En dat moet jij ook doen denk ik. Ik weet niet wat je wensen zijn. Maar er blijft altijd spanning tussen exen.
Maarre, laat haar lekker inderdaad! Kies nu voor jezelf... Aan twijfel heb je niks. Eigenlijk is het graag of niet! Ik heb er zelf ook nog aan gedacht om nog contact met hem te houden om weer naar elkaar toe te groeien, maar mijn gevoelens werden zo op en neer geslingerd door hem, ene keer twijfelde hij heel erg, andere keer was hij weer afstandelijk en was het allemaal goed voor hem. Dus ik ben er helemaal klaar mee.
[ Bericht 40% gewijzigd door Faerie op 12-02-2010 16:35:00 ]
Ik heb nog nooit zo iemand mee gemaakt als het meisje die ik de afgelopen jaren heb mee gemaakt. Ik heb geleerd om van iemand te houden en geleerd wat liefde is. Ik heb het zo enorm verkloot omdat ik onzeker was.
Dan kan je wel zeggen dat het ooit weer goed komt en dat je er om kan lachen. Het is zo enorm cliche allemaal. Maar het slaat gewoon nergens op om te horen dat je alles dat je heb opgebouwd, je liefde, de vriendschap, de band, dan maar gewoon over boord moet flikkeren als of het allemaal geen hol voor stelt.
Maar als dat is wat ze van me vraagt. So be it. Ik zie haar ooit nog wel. Dat weet ik zeker. Of het dan nog zo leuk en gezellig wordt, weet ik niet. Maar het fuckt me niet meer.
Het doet gewoon pijn na alles wat ik gedaan heb. Maar ja. Ik ben nu inmiddels een gevaar voor haar. Dus goed komen zal het nooit meer.
quote:Haha, graag gedaan hoor.Op vrijdag 12 februari 2010 16:29 schreef Faerie het volgende:
[..]
Haha helaas is dat altijd pas eind augustus. Het had iets later uit moeten gaan.
en ik heb dat gevoel ook als ik contact heb gehad met mijn ex. Is dus een teken voor ons dat we daar (nog) niet aan toe zijn! Op een of andere manier werd ik vrolijk van je post, met "fuck her, this is my life!". Zoiets is aanstekelijk.
[..]
Ik heb precies hetzelfde gevoel! Petje af voor de mensen die nog wel bevriend kunnen zijn met hun ex, maar ik weet nu al dat ik dat niet wil en kan. Van mij hoeft dat ook niet, hij was naast mijn vriend ook echt mijn beste vriend, maar hij heeft me zoveel verdriet gedaan en eigenlijk is het kapot gegaan door hem. En ik wil niet constant aan deze kuttijd herinnert worden.
Maarre, laat haar lekker inderdaad! Kies nu voor jezelf... Aan twijfel heb je niks. Eigenlijk is het graag of niet! Ik heb er zelf ook nog aan gedacht om nog contact met hem te houden om weer naar elkaar toe te groeien, maar mijn gevoelens werden zo op en neer geslingerd door hem, ene keer twijfelde hij heel erg, andere keer was hij weer afstandelijk en was het allemaal goed voor hem. Dus ik ben er helemaal klaar mee.
Ik wil het ook wel in Berlijn doen hoor, ben een beetje uitgekeken op Nederland... Maar in augustus in Spanje tomaten gooien teken ik voor! En nog niet klaar zijn voor normaal contact met haar? Ik wil gewoon geen contact meer. Daarvoor heeft ze toch echt iets te hard op m'n hart getrapt.
Tijd voor mezelf nu dus, met 'n biertje in een Amsterdamse kroeg! Oh, finally a pint of bitter without her constant whining how much she hates pints of bitter!
quote:Tja hetzelfde heb ik nu ook wel een beetje. Ook erg onzeker, en zei ook, daardoor is d'r ook wel wat beschadigt tussen ons..
Weet je.. Het voelt gewoon zo ontzettend kut als je weet dat de persoon bij wie je je zo enorm fijn voelt, die persoon die je alles kan geven dat je wilt, er gewoon niet meer voor je is. Als je gewoon weet dat dat de persoon is waarmee je echt oud wilt worden.
Ik heb nog nooit zo iemand mee gemaakt als het meisje die ik de afgelopen jaren heb mee gemaakt. Ik heb geleerd om van iemand te houden en geleerd wat liefde is. Ik heb het zo enorm verkloot omdat ik onzeker was.
Dan kan je wel zeggen dat het ooit weer goed komt en dat je er om kan lachen. Het is zo enorm cliche allemaal. Maar het slaat gewoon nergens op om te horen dat je alles dat je heb opgebouwd, je liefde, de vriendschap, de band, dan maar gewoon over boord moet flikkeren als of het allemaal geen hol voor stelt.
Maar als dat is wat ze van me vraagt. So be it. Ik zie haar ooit nog wel. Dat weet ik zeker. Of het dan nog zo leuk en gezellig wordt, weet ik niet. Maar het fuckt me niet meer.
Het doet gewoon pijn na alles wat ik gedaan heb. Maar ja. Ik ben nu inmiddels een gevaar voor haar. Dus goed komen zal het nooit meer.
En ja dan als het zo verder gaat als het over is blijkt het nu minder waard geweest te zijn als je misschien dacht. Al zou het zeker wel zo zijn dat tijdens de relatie het echt wel echt geweest zou zijn.
Nu maar inderdaad verder proberen gaan met je leven, en die opnieuw inrichten.
quote:Tja, ik wilde ook oud worden met mijn ex, ik dacht ook dat ik met hem oud zou worden, dat hij de ware was, de perfecte man voor mij. Maar soms lopen dingen nou eenmaal zoals ze moeten lopen en zijn relaties niet meant to be. Het is ook heel gevaarlijk om te denken dat je ex echt diegene is die je alles kan geven. En misschien dat hij bij jullie meer door jou kwam dat het is uitgegaan, maar it takes two to tango.Op vrijdag 12 februari 2010 16:47 schreef MOD het volgende:
Weet je.. Het voelt gewoon zo ontzettend kut als je weet dat de persoon bij wie je je zo enorm fijn voelt, die persoon die je alles kan geven dat je wilt, er gewoon niet meer voor je is. Als je gewoon weet dat dat de persoon is waarmee je echt oud wilt worden.
Ik heb nog nooit zo iemand mee gemaakt als het meisje die ik de afgelopen jaren heb mee gemaakt. Ik heb geleerd om van iemand te houden en geleerd wat liefde is. Ik heb het zo enorm verkloot omdat ik onzeker was.
Dan kan je wel zeggen dat het ooit weer goed komt en dat je er om kan lachen. Het is zo enorm cliche allemaal. Maar het slaat gewoon nergens op om te horen dat je alles dat je heb opgebouwd, je liefde, de vriendschap, de band, dan maar gewoon over boord moet flikkeren als of het allemaal geen hol voor stelt.
Maar als dat is wat ze van me vraagt. So be it. Ik zie haar ooit nog wel. Dat weet ik zeker. Of het dan nog zo leuk en gezellig wordt, weet ik niet. Maar het fuckt me niet meer.
Het doet gewoon pijn na alles wat ik gedaan heb. Maar ja. Ik ben nu inmiddels een gevaar voor haar. Dus goed komen zal het nooit meer.
Aan de andere kant kan ik ook wel weer begrijpen dat mensen echt vechten voor hun relatie. Dat heb ik ook gedaan, maar ik was niet realistisch, mijn ex veranderde namelijk niet.
Hoezo ben je nu een gevaar voor haar trouwens?
quote:Haha.Op vrijdag 12 februari 2010 16:54 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Haha, graag gedaan hoor.
En nog niet klaar zijn voor normaal contact met haar? Ik wil gewoon geen contact meer. Daarvoor heeft ze toch echt iets te hard op m'n hart getrapt.
Tijd voor mezelf nu dus, met 'n biertje in een Amsterdamse kroeg! Oh, finally a pint of bitter without her constant whining how much she hates pints of bitter!
Berlijn kan natuurlijk ook. Kom je? Neem je een koffer vol tomaten mee. 
Ik ben ook wel op NL uitgekeken, vandaar dat ik nu ook lekker in Berlijn zit. Alhoewel, nu... ik ben nu voor een weekendje in Nederland. En na mijn stage Berlijn/minor/afstuderen zit ik vol plannen om wederom naar het buitenland te gaan. Lekker veel weg en een baan vinden in het buitenland. Liefst een land waar het altijd warm is. 
Nou, geen contact dan! Ik heb hetzelfde met mijn ex. Ik vind iemand die mij zoveel verdriet heeft aangedaan niet mijn aandacht waard, en ook niet mijn vriendschap. Ja, klinkt lekker bitter, maar zo voelt het gewoon. Hahaha eindelijk ontspannen een biertje drinken dan.
Woon je in Amsterdam?quote:Verkopen ze in Berlijn geen tomaten? Wat een pauperstad.Op vrijdag 12 februari 2010 17:06 schreef Faerie het volgende:
[..]
Haha.
Nou, geen contact dan! Ik heb hetzelfde met mijn ex. Ik vind iemand die mij zoveel verdriet heeft aangedaan niet mijn aandacht waard, en ook niet mijn vriendschap. Ja, klinkt lekker bitter, maar zo voelt het gewoon. Hahaha eindelijk ontspannen een biertje drinken dan.
Ik ben ook aan het kijken naar een baan in het buitenland, als het kan ook waar het warm is. Het voordeel van een relatiebreuk, je bent vrij om te doen wat je wil en te gaan waar je wil!
Maar Berlijn lijkt me ook werelds! Weet je daar nog een leuke baan voor me? En fuck de ex, dit is jouw leven, leef het op jouw wijze!
Oh, en ik woon niet in Amsterdam, had gewoon zijn om hier even rond te rennen.
2e oh; typen op je mobiel met bier op is ruk.
quote:Was dan naar het zuiden gegaan in plaats van naar het noordenOp vrijdag 12 februari 2010 17:25 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Verkopen ze in Berlijn geen tomaten? Wat een pauperstad.
Ik ben ook aan het kijken naar een baan in het buitenland, als het kan ook waar het warm is. Het voordeel van een relatiebreuk, je bent vrij om te doen wat je wil en te gaan waar je wil!
En fuck de ex, dit is jouw leven, leef het op jouw wijze!
Oh, en ik woon niet in Amsterdam, had gewoon zijn om hier even rond te rennen.
2e oh; typen op je mobiel met bier op is ruk.
Hier is het te doen
Ik merk trouwens echt op dagen dat je alleen bent en niet veel te doen hebt dat ik vaak aan m'n ex denk.
SF is dus blijkbaar ook nog niet helemaal eroverheen
Hoewel het wel een plaatsje heeft ergens, maar ik blijf denken van....waar is het misgegaan.heb vandaag op z'n schoot gezeten.en we deden alsof er niks was,ik vraag me af hoe hij zich voelde op dat moment..
quote:En hier exact hetzelfde... Alleen eerst werd zij heel erg onzeker, waardoor ik minder interesse in haar kreeg en het bijna uitmaakte. Uiteindelijk niet gedaan en juist weer erg verliefd op haar geworden. Daarna werd ik zelf onzeker en toen is er behoorlijk wat schade gedaan...Op vrijdag 12 februari 2010 16:47 schreef MOD het volgende:
Weet je.. Het voelt gewoon zo ontzettend kut als je weet dat de persoon bij wie je je zo enorm fijn voelt, die persoon die je alles kan geven dat je wilt, er gewoon niet meer voor je is. Als je gewoon weet dat dat de persoon is waarmee je echt oud wilt worden.
Ik heb nog nooit zo iemand mee gemaakt als het meisje die ik de afgelopen jaren heb mee gemaakt. Ik heb geleerd om van iemand te houden en geleerd wat liefde is. Ik heb het zo enorm verkloot omdat ik onzeker was.
Dan kan je wel zeggen dat het ooit weer goed komt en dat je er om kan lachen. Het is zo enorm cliche allemaal. Maar het slaat gewoon nergens op om te horen dat je alles dat je heb opgebouwd, je liefde, de vriendschap, de band, dan maar gewoon over boord moet flikkeren als of het allemaal geen hol voor stelt.
Maar als dat is wat ze van me vraagt. So be it. Ik zie haar ooit nog wel. Dat weet ik zeker. Of het dan nog zo leuk en gezellig wordt, weet ik niet. Maar het fuckt me niet meer.
Het doet gewoon pijn na alles wat ik gedaan heb. Maar ja. Ik ben nu inmiddels een gevaar voor haar. Dus goed komen zal het nooit meer.
Maar ja, ze had me ook nooit echt vetrouwd en was niet geheel duideljik over had me gedurende de hele relatie nooit verteld dat ze aandoeningen in het autistische spectrum heeft en daar jaren voor behandeld is.... Het bleef bij de tekst:"Ik ben erg gevoelig"
Ik weet dat ik beter af ben zonder haar. Jammer dat ik het zo vaak tegen mezelf moet zeggen. Mijn vrienden zeggen ook dat ik zo veel mogelijk uit haar buurt moet blijven en dat ze niet gezond voor me is. (ongetwijfeld zeggen haar vriendinnen hetzelfde over mij...)
Ik denk dat ik komende week ga proberen om mijn laatste spulletjes op te halen. Ik dacht er niet om te geven, maar doordat ze zei dat het spul in haar kledingkast in d'r slaapkamer ligt blijf ik hoop houden. tegen beter weten in, zeker nu ze al aan het rebounden is...
Wat vandaag hielp... elke keer als ik pijn en gemis voel denk is:"Die liefde is van mij om te geven en ik zal hem op een gegeven moment aan een ander leuk iemand geven, maar eerst blijft hij bij mij!!!"
quote:Ik hou niet van carnaval.Op vrijdag 12 februari 2010 17:31 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Was dan naar het zuiden gegaan in plaats van naar het noorden
Hier is het te doen
Ik merk trouwens echt op dagen dat je alleen bent en niet veel te doen hebt dat ik vaak aan m'n ex denk.
SF is dus blijkbaar ook nog niet helemaal eroverheen
Tenzij het in Rio is. 
En denken aan je ex op stille momenten is normaal, ga je zorgen maken als je juist nooit aan haar zou denken. Maar zoals je al zei; het moet een plaatsje vinden. Komt wel, kan in sommige situaties alleen wel even wat tijd kosten.
quote:Hahaha tuurlijk verkopen ze daar wel tomaten! Maar om zoveel mogelijk tomaten te hebben...Op vrijdag 12 februari 2010 17:25 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Verkopen ze in Berlijn geen tomaten? Wat een pauperstad.
Ik ben ook aan het kijken naar een baan in het buitenland, als het kan ook waar het warm is. Het voordeel van een relatiebreuk, je bent vrij om te doen wat je wil en te gaan waar je wil!
En fuck de ex, dit is jouw leven, leef het op jouw wijze!
Oh, en ik woon niet in Amsterdam, had gewoon zijn om hier even rond te rennen.
2e oh; typen op je mobiel met bier op is ruk.
Spreek je Duits? Dan kun je sowieso wel iets vinden. Daarnaast zijn hier zoveel bedrijven die internationaal gericht zijn, dus dat betekent ook meer mogelijkheden! Ik werk nu samen met een Italiaan, die misschien in totaal 3 woorden Duits kan spreken, en die heeft hier toch een stage gevonden.
quote:Haha, ik hoop het voor je!
Misschien kom ik wel een charmante spaanse tegen volgende week
Dan zou ik dat probleem weer hebben ... hahahahaha
quote:Nou ik weet op dit moment dat het het beste meisje ever is. Maar ja, koop je weinig voor. Het zou zo tof zijn om weer eens naar een hotel te gaan ofzo weetje wel.. Leuke dingen doen. Maar elke keer als ik een stap zet in haar richting wordt ze bang. Bang dat ik haar weer laat vallen of dat ik de grond onder haar voeten vandaan trek. Ik ben immers niet zo slim geweest om met een andere meid te zoenen. Gadverdamme. Alleen al als ik er aan terug denk.Op vrijdag 12 februari 2010 16:58 schreef Faerie het volgende:
[..]
Tja, ik wilde ook oud worden met mijn ex, ik dacht ook dat ik met hem oud zou worden, dat hij de ware was, de perfecte man voor mij. Maar soms lopen dingen nou eenmaal zoals ze moeten lopen en zijn relaties niet meant to be. Het is ook heel gevaarlijk om te denken dat je ex echt diegene is die je alles kan geven. En misschien dat hij bij jullie meer door jou kwam dat het is uitgegaan, maar it takes two to tango.
Aan de andere kant kan ik ook wel weer begrijpen dat mensen echt vechten voor hun relatie. Dat heb ik ook gedaan, maar ik was niet realistisch, mijn ex veranderde namelijk niet.
Hoezo ben je nu een gevaar voor haar trouwens?
Wat nog het meest kutte is van alles. Ik heb geen zin om hier (na een jaar ja) nog langer me zelf kut over te gaan voelen. Klaar is klaar, ik heb mn best gedaan. En daarom is afstand voor nu beter. Maar ik ben zo ontzettend bezig om me aan te melden voor een nieuwe opleiding. En dat is de school waar zij ook rond loopt. Ik weet dat gevoelens na lange tijd weer boven kunnen komen, maar daar heb ik werkelijk schijt aan omdat ik voor die opleiding kies. Maar zij gaat er drama van maken omdat zij nu weer denk dat ik alles van haar af pak. Het is oneerlijk, maar ik ga er niet om malen.
Alleen dat dat we na lange tijd weer elkaar tegen gaan komen dat zij zich daarom weer kut gaat voelen. Als ze dat nog echt denk na alles wat ik de afgelopen tijd gegeven heeft. Het hoeft geen verkering meer te worden. Maar laat het alsjeblieft gaan zeg.
quote:Jow gast....of je bent in de war...of je hebt heel veel biertjes op....maar ik kan er zelfs na 25 bier geen goed verhaal van maken,Op vrijdag 12 februari 2010 21:32 schreef MOD het volgende:
[..]
Nou ik weet op dit moment dat het het beste meisje ever is. Maar ja, koop je weinig voor. Het zou zo tof zijn om weer eens naar een hotel te gaan ofzo weetje wel.. Leuke dingen doen. Maar elke keer als ik een stap zet in haar richting wordt ze bang. Bang dat ik haar weer laat vallen of dat ik de grond onder haar voeten vandaan trek. Ik ben immers niet zo slim geweest om met een andere meid te zoenen. Gadverdamme. Alleen al als ik er aan terug denk.
Wat nog het meest kutte is van alles. Ik heb geen zin om hier (na een jaar ja) nog langer me zelf kut over te gaan voelen. Klaar is klaar, ik heb mn best gedaan. En daarom is afstand voor nu beter. Maar ik ben zo ontzettend bezig om me aan te melden voor een nieuwe opleiding. En dat is de school waar zij ook rond loopt. Ik weet dat gevoelens na lange tijd weer boven kunnen komen, maar daar heb ik werkelijk schijt aan omdat ik voor die opleiding kies. Maar zij gaat er drama van maken omdat zij nu weer denk dat ik alles van haar af pak. Het is oneerlijk, maar ik ga er niet om malen.
Alleen dat dat we na lange tijd weer elkaar tegen gaan komen dat zij zich daarom weer kut gaat voelen. Als ze dat nog echt denk na alles wat ik de afgelopen tijd gegeven heeft. Het hoeft geen verkering meer te worden. Maar laat het alsjeblieft gaan zeg.
quote:Op zaterdag 13 februari 2010 04:12 schreef SuperFokker het volgende:
En dat is niet lullig bedoelt als sommige dat weer denken
Duizend gedachtes.. Je kent het wel, of niet?
Wat precies begrijp je niet?
Ik vind haar de beste, wil oud worden met haar, wil nog leuke dingen doen. Maar ain't gonna happen.
Zij ziet me als een bedreiging, omdat ik haar gekwetst heb door met een ander te zoenen. Daardoor heb ik haar wereld in duigen doen laten vallen. Als ik weer bij haar in de buurt kom, is ze bang dat ik dat weer doe. Dus ze moet los komen van mij zodat ze mij niet meer als gevaar ziet. Dus afstand is beter.
Het grote punt is. Het is beter om haar dan maar voor altijd te mijden, omdat opnieuw contact opnemen na lange tijd toch weer (nare) gevoelens naar boven haalt.
Nu zit het zo:
Ik heb het niet naar mijn zin op mijn huidige opleiding. Ik wil een nieuwe school gaan doen. Ik heb al een tijd geleden bedacht dat ik de zelfde opleiding wil doen als dat zij doet op de zelfde school.
Omdat ik vind dat ik daar wel op mijn plek zit.
Maar omdat zij op haar nieuwe school, een nieuw leven zonder mij heeft opgebouwd, is ze (in mijn ogen onterecht) bang dat ik dat ook al van haar af pak.
Omdat ik dan weer in haar omgeving zit.
Ik kan haar echter niet duidelijk maken dat ik alleen nog maar het goede voor haar over heb en dat ik helemaal niks van plan ben.
Duidelijker?
----
Ik ben helemaal niks van plan. Ik trek mijn lijn zonder haar nu. Maar zij moet maar gewoon even aan het idee wennen.
Anyfuck. Het doet mij het meeste pijn dat ze mij als bedreiging ziet. Ik hoef geen verkering, relatie, whatever. Zelfs geen contact meer. Maar het is zo kut om te horen dat iemand je als een bedreiging ziet. Ik heb mij zelf de afgelopen tijd enorm gegeven en laten zien dat ik alles voor haar over heb. Maar ze accepteert het niet meer.
Nu kan het wishfull thinking zijn, of omdat ik in een roes zit. Maar ik laat het wel van haar komen. Ik hoop alleen dat als ik haar binnenkort weer zie (dat sowieso gaat gebeuren ivm geplande dingen..) Dat ik kan laten zien dat ik mijn mannetje sta. Dat ik kan laten zien dat ik er grotendeels overheen ben. Dat ik niet als een labiel persoon over kom. Dat ik daardoor weer een beetje vertrouwen kweek en zo met een beter naar me kan kijken.
Misschien dat we daarna een keer kunnen afspreken om wat leuks te gaan doen zodat we nog eens kunnen bijkletsen... en weer eens wat leuks kunnen doen...
Ik vraag me echt ten zeerste af of dat ook het geval gaat worden.
Over drie weken is het zo ver.
[ Bericht 12% gewijzigd door MOD op 13-02-2010 04:35:08 ]
ik kom terug van sporten... ex online op msn... vergeten haar te blocken....
tegen beter weten in meteen aangesproken... krijg natuurlijk geen antwoord
Wil nu graag het gesprek sturen naar mijn spullen bij haar ophalen en haar daarna blokkeren...
gadverdamme... hoe kon ik zo stom zijn toch haar meteen aan te spreken....
Ik lijk wel.... menselijk....
Nou ja... gedaan is gedaan.. nu maar weer proberen afstand te nemen
pffewww... 30 minuten laten ging ze offline zonder ook maar enigszins te reageren... Zegt deels wel weer voldoende, maar is ook enigszins onbevredigend omdat ik nu het geheel nog niet goed kan afsluiten...
Gelukkig kan ik ondertussen naar haar foto kijken en vindt ik haar al een minder aantrekkeljik en klopt mijn hart niet meteen veel sneller... Rechtstreeks contact zal alleen nog wel een probleem zijn... maar dat zien we tzt wel...
[ Bericht 32% gewijzigd door GoedeMan76 op 13-02-2010 14:23:18 ]
quote:Haha, ja toch doe je dat dan he. Ook al weet je heeel goed dat je het niet moet doen. Vergt veel wilskracht. Maar blokkeren hielp bij mij ook niks, soms unblockte ik hem dan expres, en zette ik een stukje uit een liedje in mijn naam zodat hij dat kon zien. En hij zoekt dat altijd op, dat weet ik. Maar dat was een beetje om hem jaloers te maken, denk ik.Op zaterdag 13 februari 2010 13:29 schreef GoedeMan76 het volgende:
Kut...
ik kom terug van sporten... ex online op msn... vergeten haar te blocken....
tegen beter weten in meteen aangesproken... krijg natuurlijk geen antwoord
Wil nu graag het gesprek sturen naar mijn spullen bij haar ophalen en haar daarna blokkeren...
gadverdamme... hoe kon ik zo stom zijn toch haar meteen aan te spreken....
Ik lijk wel.... menselijk....
Nou ja... gedaan is gedaan.. nu maar weer proberen afstand te nemen
pffewww... 30 minuten laten ging ze offline zonder ook maar enigszins te reageren... Zegt deels wel weer voldoende, maar is ook enigszins onbevredigend omdat ik nu het geheel nog niet goed kan afsluiten...
Gelukkig kan ik ondertussen naar haar foto kijken en vindt ik haar al een minder aantrekkeljik en klopt mijn hart niet meteen veel sneller... Rechtstreeks contact zal alleen nog wel een probleem zijn... maar dat zien we tzt wel...
en om te kijken of hij me misschien terugwilde. Dus ik heb hem nu zelfs verwijderd, en dat helpt. Ik vind het overigens wel raar dat je haar minder aantrekkelijk vindt, je bent toch niet voor niets met haar samen geweest en verliefd op elkaar geweest? Die dingen moet je niet verloochenen vind ik... alhoewel liefde vaak ook wel blind maakt natuurlijk, en als het uit is zie je de negatieve dingen veel meer.
en ja, ik zie de negatieve dingen steeds duidelijker en duidelijker... Mijn gevoel wil haar nog wel terug, maar rationeel gezien zijn we gewoon geen goede combinatie. Haar autistische problemen hebben uiteindelijk mij behoorlijk genekt... Voornamelijk omdat ze er zelf nooit echt voor uit durfde te komen. Maar ja, dat is ook weer een typisch symptoom...
Mijn vrienden maken me allemaal erg duidelijk dat ik het beste nooit meer contact met haar kan opnemen... maar ja, zo makkelijk is dat allemaal nog niet...
Ik had wat papieren nodig voor mijn aangifte (belastingdienst) en zij had een nieuwe laptop waar het een en ander aan gewijzigd moest worden (config).
Ondanks dat het vertrouwd en gezellig was, was het voor mij toch lastig.
Het afscheid ging van beide kanten gepaard met tranen.
Duidelijk is dat we allebei nog niet over elkaar heen zijn ....
Mijn verstand is er wel uit.
Mijn gevoel nog niet helemaal.
Ik hoop dat dat ook spoedig komt.
1 ding is wel zeker.
Mijn ex wil ik niet kwijt, ze zal een vriendin van mij blijven (en ik een vriend voor haar).
In de toekomst gaat dat gewoon goed werken, alleen nu eventjes niet.
MIjn verhaal is de volgende.
Iets meer dan zeven jaar geleden mijn inmiddels ex leren kennen, eigenlijk van meet af aan die 'klik' gehad en een overklaarbaar gevoel dat allerlei dingen in ons leven er op gewezen hadden dat wij moesten samenkomen (ook al woonden we zo'n 100 km uiteen....ja een relatie na een chatvriendschap dus)
In de jaren dat we samen zijn geweest hebben we ontzettende mooie dingen gehad, maar zijn we als koppel ook heel diep gezonken geweest. We hebben alletwee gevochten voor de relatie, maar nu gezamenlijk het besluit genomen dat we elkaar moeten loslaten, omdat we geen van twee gelukkig zijn..
Afgelopen dinsdag is de knoop doorgehakt, ondertussen wonen we nog onder een dak, in een huis dat ws verkocht moet worden samen met onze twee kindjes, en mijn oudste dochter uit een vorige relatie.
Volgende week zondag vertrekt hij normaal gezien (nu ist verlof voor de kindjes....en dat overbrugt hij nog hier, mede om nog een week echt met de kindjes te kunnen hebben, en ik gewoon moet gaan werken.
Aan de ene kant hoop ik dat de week rap voorbij is omdat het te pijnlijk aan het worden is voor allebei. We hebben ook allebei uitgesproken elkaar nog altijd graag te zien, maar dat wij samen gewoon niet gaat. Het idiote is ook dat nu de relatie voorbij is we ineens weer kunnen praten met elkaar en echt kunnen luisteren...wat dan weer de nodige twijfel opwekt natuurlijk....maar nee, weet zeker dat dit de juiste keuze is, alleen mn hart moet ik nog zien te overtuigen...
Goed, ik ga maar weer eens proberen te slapen.......alleen.....
quote:Is dat bij haar ook zo?Op zaterdag 13 februari 2010 21:29 schreef Sjechov het volgende:
Mijn verstand is er wel uit.
Mijn gevoel nog niet helemaal.
Ik hoop dat dat ook spoedig komt.
1 ding is wel zeker.
Mijn ex wil ik niet kwijt, ze zal een vriendin van mij blijven (en ik een vriend voor haar).
In de toekomst gaat dat gewoon goed werken, alleen nu eventjes niet.
Weet je wat ik niet snap? Dat je zo veel van elkaar houdt, om elkaar geeft etc, toch er voor kiest om er niks met mee te doen en het maar over boord te gooien.
Je houden verdorie toch van elkaar?
Waarom die fucking drama toch altijd...
Het is uit, ik voel me kut, verdrietig, ellendig en alles, jullie kennen het allemaal.
Het is relatief vers dat het definitief is.
Ze wilt heeeeelemaal geen contact meer.
En nu dit:
Ik blader wat door mijn oude mails heen en lees dat gene wat we de afgelopen drie jaar naar elkaar gestuurd hebben, en dat maakt me zo ontzettend blij.
Ik weet dat het niet meer goed kom, ik heb geen hoop meer, ik voel me er echt kut over. Maar het maakt me zo blij. Toch wel redelijk ironisch..
Is dit herkenbaar?
Ik vind het wel leuk eigenlijk. Beter dan foto's terug kijken en in janken uitbarsten..
quote:Toen het bij mij net uit was had ik hetzelfde. Het is dan net alsof het toch nog niet helemaal is doorgedrongen. Over een iets langere tijd zullen die mails pijn gaan doen, en weer een lange tijd daarna kun je ze met plezier lezen. Overigens kan het de verwerking enorm helpen wanneer je contact verbreekt!Op zondag 14 februari 2010 06:14 schreef MOD het volgende:
Misschien dat iemand hier wat raad mee weet.
Het is uit, ik voel me kut, verdrietig, ellendig en alles, jullie kennen het allemaal.
Het is relatief vers dat het definitief is.
Ze wilt heeeeelemaal geen contact meer.
En nu dit:
Ik blader wat door mijn oude mails heen en lees dat gene wat we de afgelopen drie jaar naar elkaar gestuurd hebben, en dat maakt me zo ontzettend blij.
Ik weet dat het niet meer goed kom, ik heb geen hoop meer, ik voel me er echt kut over. Maar het maakt me zo blij. Toch wel redelijk ironisch..
Is dit herkenbaar?
Ik vind het wel leuk eigenlijk. Beter dan foto's terug kijken en in janken uitbarsten..
quote:Heel herkenbaar...Op zondag 14 februari 2010 06:14 schreef MOD het volgende:
Misschien dat iemand hier wat raad mee weet.
Het is uit, ik voel me kut, verdrietig, ellendig en alles, jullie kennen het allemaal.
Het is relatief vers dat het definitief is.
Ze wilt heeeeelemaal geen contact meer.
En nu dit:
Ik blader wat door mijn oude mails heen en lees dat gene wat we de afgelopen drie jaar naar elkaar gestuurd hebben, en dat maakt me zo ontzettend blij.
Ik weet dat het niet meer goed kom, ik heb geen hoop meer, ik voel me er echt kut over. Maar het maakt me zo blij. Toch wel redelijk ironisch..
Is dit herkenbaar?
Ik vind het wel leuk eigenlijk. Beter dan foto's terug kijken en in janken uitbarsten..
Elke keer als ik zoveel mogelijk contact verbreek gaat het beter, maar er is ook steeds weer terugval na kleine dingen zoals haar online zien op msn... Dus heb ik haar daar ook maar geblokkeerd...
Ik weet dat ik zo min mogelijk contact moet zoeken/houden... maar het is zo moeilijk. Ik merk dat ik haar gangen nog steeds volg en niets liever wil dan haar wil ontmoeten. Zelfs terwijl ik weet dat we (blijkbaar) niet voor elkaar gemaakt zijn.
Ik kan ook niet genieten van andere mensen en vriendschappen. het is gewoon niet hetzelfde... Nou ja, tijd heel de wonden zegt men...
Zelf merk ik dat ik mn ex nog steeds erg mis. Het is ongeveer n half jaar uit nu en ik heb een paar maanden na het uit gegaan was, nog gepoogd om haar terug te krijgen.
Ik realiseerde me dat ik wel voor haar kon en wilde kiezen en ik heb dat aan haar verteld.
Echter was het gevoel bij haar al weg, iets waar ik eigenlijk al wel rekening mee had gehouden.
Nu, een paar maanden nadat ik de definitieve, laatste nee heb gekregen, merk ik dat ik nog steeds veel aan haar denk. Alle (sociale media) banden zijn verbroken, ik heb "gelukkig" geen contact meer met haar en ik kom haar in principe ook nergens meer tegen.
Maar man..het is soms zo moeilijk om jezelf te vergeven. Te vergeven dat je blind was in die lange periode en de dingen maar liet gaan. Te vergeven dat je het pas inzag toen het al te laat was en je nu niet meer terug kan..
Ik weet dat zij mij heeft vergeven en verder is gegaan met haar leven, maar ik wil het zelf ook.
Het is nog steeds moeilijk te realiseren dat ik elke dag nog wel aan haar denk. Niet eens perse omdat ik haar terugwil, maar omdat ze nog wel in mijn gedachten zit..
Ik las een post van een mod hier, ik weet niet meer precies wie, waarin ze zei dat ze pas over haar ex heen was gekomen, toen ze haar nieuwe vriend ontmoette..
Om eerlijk te zijn kijk ik er nu al niet naar uit om er zolang over te moeten doen..
Zucht..
quote:Mja, ik denk dat diegene die dat postte het had over dat lege gevoel wat je hebt. Je hebt zolang van iemand gehouden, en iemand anders van jou, dat er een grote leegte ontstaat. Dat herkent iedereen hier wel denk ik. En omdat je die leegte nog hebt, denk je ook vaak terug aan de tijd met je ex. En dan vind je het ook zo moeilijk om te geloven dat iemand anders die leegte ook op kan vullen. En dat komt pas echt denk ik als je een nieuwe relatie krijgt. Maar je kunt er ook voor kiezen om die leegte zelf op te vullen. Dat ga ik nu dus doen, ik laat dat niet meer afhangen van een relatie. Ik denk dat het ook deels aan jezelf ligt hoe lang je er over doet, maar er is geen vaste regel hoe lang je er over doet, dat is bij iedereen anders.Op zondag 14 februari 2010 13:35 schreef Untouchables het volgende:
Ik had eigenlijk gehoopt hier niet meer te posten, maar ik vind het toch ok om nog even de discussie te joinen.
Zelf merk ik dat ik mn ex nog steeds erg mis. Het is ongeveer n half jaar uit nu en ik heb een paar maanden na het uit gegaan was, nog gepoogd om haar terug te krijgen.
Ik realiseerde me dat ik wel voor haar kon en wilde kiezen en ik heb dat aan haar verteld.
Echter was het gevoel bij haar al weg, iets waar ik eigenlijk al wel rekening mee had gehouden.
Nu, een paar maanden nadat ik de definitieve, laatste nee heb gekregen, merk ik dat ik nog steeds veel aan haar denk. Alle (sociale media) banden zijn verbroken, ik heb "gelukkig" geen contact meer met haar en ik kom haar in principe ook nergens meer tegen.
Maar man..het is soms zo moeilijk om jezelf te vergeven. Te vergeven dat je blind was in die lange periode en de dingen maar liet gaan. Te vergeven dat je het pas inzag toen het al te laat was en je nu niet meer terug kan..
Ik weet dat zij mij heeft vergeven en verder is gegaan met haar leven, maar ik wil het zelf ook.
Het is nog steeds moeilijk te realiseren dat ik elke dag nog wel aan haar denk. Niet eens perse omdat ik haar terugwil, maar omdat ze nog wel in mijn gedachten zit..
Ik las een post van een mod hier, ik weet niet meer precies wie, waarin ze zei dat ze pas over haar ex heen was gekomen, toen ze haar nieuwe vriend ontmoette..
Om eerlijk te zijn kijk ik er nu al niet naar uit om er zolang over te moeten doen..
Zucht..
Ik kan jouw schuldgevoel wel heel erg goed begrijpen... Heel veel mensen zien pas in wat ze hebben, als ze het kwijt zijn. Heel ironisch. Maar dan is dit wel een heel goede les voor je geweest, en je weet ook zeker dat je die fout niet meer zal maken in de toekomst. Iedereen maakt fouten, en hoe kut dat ook is, je wordt er wel beter van...
quote:Omdat houden van niet altijd het belangrijkste is. Je gaat natuurlijk liever op je gevoel af, maar vaak is het ook belangrijk om naar je verstand te luisteren, want je weet heel goed dat je anders niet gelukkig wordt. Ik denk daarom vaak aan vrouwen die bij hun vriend blijven die hen mishandelt. Zij houden zoveel van hun vriend en denken dat dat het belangrijkste is. Maar iedereen weet ook wel, dat je dan niet echt gelukkig bent en dat je beter verdient. Het is misschien wel een extreem voorbeeld, maar die geeft wel heel goed aan dat relaties echt niet alleen over houden van gaan...Op zondag 14 februari 2010 00:52 schreef MOD het volgende:
[..]
Is dat bij haar ook zo?
Weet je wat ik niet snap? Dat je zo veel van elkaar houdt, om elkaar geeft etc, toch er voor kiest om er niks met mee te doen en het maar over boord te gooien.
Je houden verdorie toch van elkaar?
Waarom die fucking drama toch altijd...
quote:Dit was ook bij ons de situatie. Ik was op de een of andere manier niet gelukkig binnen de relatie en dat kreeg zij over haar heen, minus de mishandeling.Op zondag 14 februari 2010 13:46 schreef Faerie het volgende:
[..]
Mja, ik denk dat diegene die dat postte het had over dat lege gevoel wat je hebt. Je hebt zolang van iemand gehouden, en iemand anders van jou, dat er een grote leegte ontstaat. Dat herkent iedereen hier wel denk ik. En omdat je die leegte nog hebt, denk je ook vaak terug aan de tijd met je ex. En dan vind je het ook zo moeilijk om te geloven dat iemand anders die leegte ook op kan vullen. En dat komt pas echt denk ik als je een nieuwe relatie krijgt. Maar je kunt er ook voor kiezen om die leegte zelf op te vullen. Dat ga ik nu dus doen, ik laat dat niet meer afhangen van een relatie. Ik denk dat het ook deels aan jezelf ligt hoe lang je er over doet, maar er is geen vaste regel hoe lang je er over doet, dat is bij iedereen anders.
Ik kan jouw schuldgevoel wel heel erg goed begrijpen... Heel veel mensen zien pas in wat ze hebben, als ze het kwijt zijn. Heel ironisch. Maar dan is dit wel een heel goede les voor je geweest, en je weet ook zeker dat je die fout niet meer zal maken in de toekomst. Iedereen maakt fouten, en hoe kut dat ook is, je wordt er wel beter van...
[..]
Je hebt zeker gelijk met die leegte opvullen met andere dingen. Dat ben ik nu ook aan het doen, heb een nieuwe baan en straks waarschijnlijk ook een nieuw appartement..Het stomme is alleen, ik verwacht/hoop er altijd zo snel teveel van. Dat, op het moment dat ik een nieuwe baan en mensen om me heen heb, ik haar wel meteen vergeet.
Ik weet dat zulke dingen gewoon tijd kosten, maar ik geef mezelf die tijd niet.
Dat het een les is geweest is zeker, ik heb veel over mezelf geleerd en hoe stom het ook klinkt, mijn ogen zijn geopend..Misschien te laat voor haar, maar wellicht voor iemand anders.
Omdat houden van niet altijd het belangrijkste is. Je gaat natuurlijk liever op je gevoel af, maar vaak is het ook belangrijk om naar je verstand te luisteren, want je weet heel goed dat je anders niet gelukkig wordt. Ik denk daarom vaak aan vrouwen die bij hun vriend blijven die hen mishandelt. Zij houden zoveel van hun vriend en denken dat dat het belangrijkste is. Maar iedereen weet ook wel, dat je dan niet echt gelukkig bent en dat je beter verdient. Het is misschien wel een extreem voorbeeld, maar die geeft wel heel goed aan dat relaties echt niet alleen over houden van gaan...
Toch hield ik wel van haar en zij van mij en bleven we bij elkaar, ook al wisten we dat hoe het toen ging, niemand er gelukkig van werd..
quote:Eveneens in het kort mijn relatie.......Op zondag 14 februari 2010 14:00 schreef Untouchables het volgende:
[..]
Dit was ook bij ons de situatie. Ik was op de een of andere manier niet gelukkig binnen de relatie en dat kreeg zij over haar heen, minus de mishandeling.
Toch hield ik wel van haar en zij van mij en bleven we bij elkaar, ook al wisten we dat hoe het toen ging, niemand er gelukkig van werd..
quote:En hoe kijk jij daar nu tegenaan? Heb je spijt van dingen die je hebt gedaan?Op zondag 14 februari 2010 14:05 schreef nomaci het volgende:
[..]
Eveneens in het kort mijn relatie.......
quote:Hmjah.Op zondag 14 februari 2010 00:52 schreef MOD het volgende:
[..]
Is dat bij haar ook zo?
Weet je wat ik niet snap? Dat je zo veel van elkaar houdt, om elkaar geeft etc, toch er voor kiest om er niks met mee te doen en het maar over boord te gooien.
Je houden verdorie toch van elkaar?
Waarom die fucking drama toch altijd...
Ze is/was nooit v/d knuffel ed., maar nu deed ze het uit zelfzich.
Ook kwam ze met tranen in de ogen binnen.
Ze vond het allemaal zo moeilijk, sja ik ook ...
quote:Dit is bij ons ook het geval. Toen het zo moeilijk ging en fout ging, kon ik niet praten. Nu kan ik het ineens als brugman en hebben we de beste gesprekken. Als ik dat toen had gekund, was het nu allemaal anders, waren we nu nog samen.....Op zondag 14 februari 2010 00:51 schreef nomaci het volgende:
Het idiote is ook dat nu de relatie voorbij is we ineens weer kunnen praten met elkaar en echt kunnen luisteren...
quote:Erg herkenbaar dit. Ik ben hier ook 24 uur per dag mee bezig. Haat mezelf dat ik zoiets moois kapot heb gemaakt. Dat ik blind was voor onze problemen en er nooit iets aan gedaan heb. Pas toen het te laat was gingen mijn ogen open.... en nu kan ik het ineens allemaal wel, maar nu kan zij er niks meer mee.....Op zondag 14 februari 2010 13:35 schreef Untouchables het volgende:
Maar man..het is soms zo moeilijk om jezelf te vergeven. Te vergeven dat je blind was in die lange periode en de dingen maar liet gaan. Te vergeven dat je het pas inzag toen het al te laat was en je nu niet meer terug kan..
Ik weet dat zij mij heeft vergeven en verder is gegaan met haar leven, maar ik wil het zelf ook.
quote:Het grappige is dat dat praten ook vrij normaal ging toen ik haar een keer sprak na de breuk. Echter, het was voor haar sowieso makkelijker, aangezien er toen dus al overheen was. Raar was dat, gezellig kletsen met iemand die niet meer van je houdt, na al die jaren.Op zondag 14 februari 2010 18:54 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Dit is bij ons ook het geval. Toen het zo moeilijk ging en fout ging, kon ik niet praten. Nu kan ik het ineens als brugman en hebben we de beste gesprekken. Als ik dat toen had gekund, was het nu allemaal anders, waren we nu nog samen.....
[..]
Erg herkenbaar dit. Ik ben hier ook 24 uur per dag mee bezig. Haat mezelf dat ik zoiets moois kapot heb gemaakt. Dat ik blind was voor onze problemen en er nooit iets aan gedaan heb. Pas toen het te laat was gingen mijn ogen open.... en nu kan ik het ineens allemaal wel, maar nu kan zij er niks meer mee.....
Zijn jullie van plan om contact te houden met de exen? We hebben altijd gezegd dat we vrienden willen blijven en ik denk dat zij er weinig moeite mee zou hebben, maar voor mij is dat eigenlijk gewoon niet mogelijk.
Ergens baal ik ervan, maar ja, zolang je van iemand houdt is een vriendschap imo niet mogelijk/makkelijk.
Die gesprekken zal ik dan maar moeten missen, maar dat lege gevoel daarna des te minder.
Misschien omdat je dan in eens gaat beseffen wat jullie aan elkaar hadden ofzo.
Ik wil wel vrienden blijven. Gewoon omdat het een leuke meid is. Maar dat kan pas als wederzijdse gevoelens tegen over elkaar echt over zijn zodat je niet weer in het oude terug kan vallen.
Het ligt er ook aan hoe dingen tot het eind zijn gekomen.
Het is net een paar dagen uit. Ik vraag me echt zooo erg af of ze wat van zich laat horen morgen als ik jarig ben. Ik zie het wel. Ze had nog wel kado's gekocht voor me, dus ben benieuwd.
Het scheelt dat hij er voor me was in een moeilijke periode, maar ook dat we elkaar meer zien als vrienden lijkt wel, en dat was daarvoor niet.
Achteraf toen ik met hem had , dus in het begin (toen hadden we ook niet echt relatie maar de one-nightstand bleef zoiets van 2 jaar duren
) denk ik ook dat ik te veel druk op hem en mezelf legde en ik ook een nogal ingewikkeld verleden had waar we beiden moeilijk mee om konden gaan.Ik was ook juist onbewust erg bang dat die me voor de sex gebruikte en dat bleef heel erg malen.
Nu hebben we toen een half jaar geen contact gehad en toen die juist na de zelfmoord van een vriend 2 weken erna voor mijn neus stond, ben ik ook wel degelijk gaan beseffen dat die ook om me geeft als persoon en ik ook juist gewoon hem kan vertrouwen.
Het maakt ons contact ook anders en ontspannender er ligt minder druk op beiden en dat is wel fijn.
Ook denk ik ook juist doordat wat er gebeurd is ook anders naar leven ben gaan kijken en mensen om me heen en dat scheelt ook.
Ik moet wel heel zeggen dat het heel erg wennen is dat je beseft dat het ook wel degelijk een vriend voor je is en ook toch wel wederzijds is.
Voorheen waren we beiden heel gesloten maar hij is heel eerlijk naar me en ik ook naar hem.
Het is ook het idee dat ik loslaat dat we wel weer een stel worden maar ook meer zoiets heb van ik zie het wel en dat is lekker dat geeft lucht.
Het is niet meer alles of niets en dat maakt het contact anders. Hij is ook veranderd , ik vind hem ook zekerder geworden en dat scheelt ook, zoals vrijdag had die een blunder dat ineens met capuchontouwtje in zijn mond zat en ik dat toevallig zag en ook zei wat ben je in godsnaam aan het doen , waar hij erg om moest lachen en ik zelf ook wel . Daarin was die voorheen moeilijker in.
Het is wel wennen als het contact ook veranderd is.
quote:Dit is inderdaad mijn situatie. Hoe aardig ik mn ex nog steeds vind, vriendschaptechnisch, ik weet dat ik meer voor haar zou voelen dan zij voor mij.Op zondag 14 februari 2010 20:46 schreef CoendeW het volgende:
Als mijn ex besluit om definitief te breken, dus geen tweede kans meer wil geven, dan denk ik niet dat ik contact met haar wil blijven houden. Dit zou te moeilijk voor me zijn. Ik zal altijd van haar blijven houden en gevoelens voor haar blijven houden. Dan is een vriendschap veel te moeilijk.
Dat moet eerst een plek krijgen en dan zien we wel of er uberhaupt nog behoefte aan is, bij beide partijen.
Het blijft frustrerend moeilijk, dat loslaten..
Nou dat is dan echt goed om te horen dat je na een lange tijd elkaar ook in de ogen kan kijken en ziet dat je nog steeds om elkaar geeft en dat je dan ook goed met elkaar om kan gaan. Het hoeft niet te worden zoals vroeger, maar het is altijd beter dan elkaar in de ogen kijken dat je ziet dat er pure woede ontstaat. Je weet niet waar dit op uit kan lopen, maar ik zou alleen maar blij zijn dat het nog een goed gevoel geeft.
Pffff een rotmiddag gehad, zelfs ruzie gemaakt.......
Eigenlijk voelt het alsof we weer precies op hetzelfde punt zitten als een half jaar terug, toen het ook uit was geweest en toch besloten om te kijken hoe het zou gaan en dat de kans wel bestond dat het weer goed kwam.
Het contact is weer exact hetzelfde (dagelijks smsen,bellen en in de weekenden als hij weer in mijn woonplaats is elkaar zien).
Verder wordt er niet veel gepraat over hoe het nou zit. Ik 'durf' het ook niet goed, omdat het waarschijnlijk toch niks uithaalt en ik niet als een zeur wil overkomen.
Ik heb gisteravond een doosje merci van hem gekregen, zogenaamd niet voor valentijn (maar normaal krijg ik geen doosje merci
) en ik had een kaartje voor hem met een stukje poezie wat hij erg mooi en ontroerend vond. Ik blijf het moeilijk vinden, en verwarrend. Hoewel ik me nu wel beter voel als toen ik dacht dat het echt helemaal klaar was.
Toch blijf ik soms twijfelen, wat moet ik nou doen? Het is zo dubbel.
Enerzijds wil ik zo doorgaan om te vechten, om te kijken of het weer goed kan komen.
Anderzijds denk ik fuck dit, waarom bij een jongen blijven die (nog) niet 100% voor mij kan/wil gaan?
Gister waren we nog even langsgegaan bij 2 vrienden van hem, een stel. Dan wordt ik zo jaloers he, dan denk ik, jullie wonen lekker samen, zijn elke dag samen, hebben zekerheid (tot op een bepaalde hoogte natuurlijk maar goed). Dan steekt het zo bij me en wou ik zo graag dat ik dat ook met hem kon hebben..
Of dat zwakzinnig over komt weet ik niet, maar boeie. Er is blijkbaar nog wederzijds gevoel voor elkaar en dat blijkt. Ga maar nergens op hopen, het lijkt er op dat je nog niet klaar met hem ben. Als je dat wel bent, wilt niet zeggen dat er niks meer uit voort vloeit, maar hou het kalm aan en kijk gewoon waar je heen wilt. Vriendschap kan ook heel goed zijn. En wie weet wat daar uit vloeit. Je kan wel voor hem gaan, maar dan moet je gevoel ook 100% goed zitten. Je kan hem de kans geven en kijken hoe het loopt, maar reken maar dat de volgende breuk dan drie keer zo hard aan komt.
quote:Ik ben nooit klaar met hem geweest..hij heeft het uitgemaakt helaas.Op maandag 15 februari 2010 00:03 schreef MOD het volgende:
Weet je.. Als ik dit zo lees wordt ik ook jalours.
Of dat zwakzinnig over komt weet ik niet, maar boeie. Er is blijkbaar nog wederzijds gevoel voor elkaar en dat blijkt. Ga maar nergens op hopen, het lijkt er op dat je nog niet klaar met hem ben. Als je dat wel bent, wilt niet zeggen dat er niks meer uit voort vloeit, maar hou het kalm aan en kijk gewoon waar je heen wilt. Vriendschap kan ook heel goed zijn. En wie weet wat daar uit vloeit. Je kan wel voor hem gaan, maar dan moet je gevoel ook 100% goed zitten. Je kan hem de kans geven en kijken hoe het loopt, maar reken maar dat de volgende breuk dan drie keer zo hard aan komt.
En vriendschap zal ik niet kunnen met hem, in elk geval, niet zolang ik nog gevoelens heb voor hem.
Hij weet dit ook, dit heb ik ook aangegeven toen hij het uitmaakte. Daarom denk ik ook dat het feit dat we nu weer zo met elkaar omgaan, toch wel een teken is dat het nog wel goed kan komen..
Ik heb Valentijnsdag overleefd! (en het was nog een zondag ook!).. m'n ex heeft 'm doorgebracht met de gast waar ze mee vreemd ging.. Ik met een fles whiskey
Klinkt alsof ik zo'n stereotype ontroostbare vent ben met een gebroken hart, maar gelukkig valt dat wel mee. Ik denk dat ik beter af ben zo.Waar ik het wel moeilijk mee heb is dat ze met de eerste de beste gelijk een relatie begint. Dat deed ze voordat ze met mij had ook al en nu heb ik het gevoel alsof ik ook niet zoveel voorstelde. Ze wordt gewoon op elke jongen verliefd waar ze een beetje veel mee omgaat..
Ik heb vandaag besloten het contact met haar helemaal te verbreken, want ik zie er geen voordelen in om het nog te houden. Volgende week zie ik haar nog 1 keer om wat laatste dingen te regelen. Ik vraag me af of ik het dan moet zeggen dat ik geen contact meer wil of dat ik het gewoon moet laten verwateren. Wat zouden jullie doen?
Bah
quote:Whisky in the jar! Arrrgh, matey!Op maandag 15 februari 2010 00:49 schreef rijsttafel het volgende:
Ik laat me ook weer eens zien hier. Een hoop nieuwe verhalen weer te zien. Sterkte allemaal.
Ik heb Valentijnsdag overleefd! (en het was nog een zondag ook!).. m'n ex heeft 'm doorgebracht met de gast waar ze mee vreemd ging.. Ik met een fles whiskey
En ik geloof dat het wel meevalt met de dip?quote:Contact verbreken. En ook gewoon tegen d'r zeggen. De reden is simpel. Jij hebt het gevoel dat jullie relatie niet zoveel voorstelde omdat ze zo snel een ander heeft. Of het gewoon een rebound voor dr is of dat ze echt verliefd op hem is, is allemaal irrelevant. Dat gevoel dat je nu hebt, dat je denkt dat het niks voorstelde, dat blijft wel hangen. Zeker als haar nieuwe relatie ook echt een serieuze relatie gaat worden. You don't wanna be there, man.Waar ik het wel moeilijk mee heb is dat ze met de eerste de beste gelijk een relatie begint. Dat deed ze voordat ze met mij had ook al en nu heb ik het gevoel alsof ik ook niet zoveel voorstelde. Ze wordt gewoon op elke jongen verliefd waar ze een beetje veel mee omgaat..
Ik heb vandaag besloten het contact met haar helemaal te verbreken, want ik zie er geen voordelen in om het nog te houden. Volgende week zie ik haar nog 1 keer om wat laatste dingen te regelen. Ik vraag me af of ik het dan moet zeggen dat ik geen contact meer wil of dat ik het gewoon moet laten verwateren. Wat zouden jullie doen?
Contact afkappen, ook tegen haar zeggen dat je niks meer hoeft te horen van haar. Maak het jezelf makkelijk.
quote:Gelukkig heb je de liefde van muziek nog?Op maandag 15 februari 2010 01:01 schreef Yuki het volgende:
Eerst valentijnsdag alleen... En vandaag is m'n ex jarig.
Bah
Ik hoop het beste voor je. Als je echt nog van elkaar houdt, en er is relatief weinig kapot gemaakt, dan komt het uit eindelijk toch wel goed...
@Rijsttafel,
Als het echt zo een slet is, hou dan de eer aan je zelf.
Ik zou het laten verwateren. Als je echt geen contact meer wil en zij blijft zoeken, gewoon zeggen hoe je over haar denk en laat het haar maar zelf uit zoeken.
quote:True...Op maandag 15 februari 2010 01:06 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Gelukkig heb je de liefde van muziek nog?
*verzuipt zichzelf in zielige liedjes*
quote:Tis dat mn ex niet op fok zit, ik kreeg spontaan de kriebels.Op maandag 15 februari 2010 01:01 schreef Yuki het volgende:
Eerst valentijnsdag alleen... En vandaag is m'n ex jarig.
Bah
Ik ben vandaag ook jarig ..
Benieuwd of ik wat van dr hoor
quote:GefeliciteerdOp maandag 15 februari 2010 01:09 schreef MOD het volgende:
[..]
Tis dat mn ex niet op fok zit, ik kreeg spontaan de kriebels.
Ik ben vandaag ook jarig ..
Benieuwd of ik wat van dr hoor
Ik hoop dat ze contact opneemt als jij dat wil... En dat ze het niet doet als je het niet wil...
quote:Nee niet echt een dip, inderdaad. Gewoon ff dingen op een rijtje zetten. Werkt het beste rustig op de bank met een glaasje en een muziekjeOp maandag 15 februari 2010 01:05 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Whisky in the jar! Arrrgh, matey!
[..]
quote:Je hebt gelijk (en MOD, jij ook). Ik ga het gewoon zeggen dat ik geen contact meer wil en als ze dan vraagt waarom geef ik de reden.Contact verbreken. En ook gewoon tegen d'r zeggen. De reden is simpel. Jij hebt het gevoel dat jullie relatie niet zoveel voorstelde omdat ze zo snel een ander heeft. Of het gewoon een rebound voor dr is of dat ze echt verliefd op hem is, is allemaal irrelevant. Dat gevoel dat je nu hebt, dat je denkt dat het niks voorstelde, dat blijft wel hangen. Zeker als haar nieuwe relatie ook echt een serieuze relatie gaat worden. You don't wanna be there, man.
Contact afkappen, ook tegen haar zeggen dat je niks meer hoeft te horen van haar. Maak het jezelf makkelijk.
quote:Op maandag 15 februari 2010 01:08 schreef Yuki het volgende:
[..]
True...
*verzuipt zichzelf in zielige liedjes*
quote:Thanks, nu moet ik huilen
quote:Sorry
Maar wat eruit moet, moet eruit, zegt m'n moeder altijd.
quote:TrueOp maandag 15 februari 2010 01:26 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Sorry
Maar wat eruit moet, moet eruit, zegt m'n moeder altijd.
Ach, het zat toch al hoog...
Het hele verhaal erachter zit hoog.
Bah
quote:Niks zielig! Dansen en sjanzen, laat de zon naar binnen!Op maandag 15 februari 2010 01:08 schreef Yuki het volgende:
[..]
True...
*verzuipt zichzelf in zielige liedjes*
quote:Sowiezo, als jij het ook zo zegt, dan ben jij diegene die het heft in handen neemt. Dit is jouw beslissing. Dat feit alleen al, geloof me, gaat het zoveel makkelijker maken om verder te gaan.Op maandag 15 februari 2010 01:14 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Nee niet echt een dip, inderdaad. Gewoon ff dingen op een rijtje zetten. Werkt het beste rustig op de bank met een glaasje en een muziekje
[..]
Je hebt gelijk (en MOD, jij ook). Ik ga het gewoon zeggen dat ik geen contact meer wil en als ze dan vraagt waarom geef ik de reden.
@MOD: gefeliciteerd kerel!
Stel huilies dat we zijn...
MOD: thanks...i hope so..en jij gefeliciteerd met je birthday
quote:Ik huil niet. Niet meer, that is.Op maandag 15 februari 2010 01:45 schreef VeerEli het volgende:
Digitale knuffel voor jullie allemaal!
Stel huilies dat we zijn...
MOD: thanks...i hope so..en jij gefeliciteerd met je birthday
Boy, did I cry.... Maar ik lees de verhalen van jullie en ik herken veel. En eigenlijk wil ik maar 1 ding zeggen; het gaat echt over lieve mensen!
Edit: En heel veel sterkte jullie allemaal uiteraard.
Ik heb hele dagen dit nummer op gehad ..
En gejankt.
quote:Mod: gefeliciteerd!
VeerEli: Ik hoop dat het snel goed met je komt...met hem...of alleen met heel veel andere leuke mannen. Speciaal voor jou
Voor iedereen met een eerste lief
):
En speciaal voor de rest die gedumpt is
: 
Net expres niet naar de stad gegaan waar mijn ex woont om carnaval te vieren...even rustig aangedaan...morgen weer 2 dagen er vol tegenaan
Op zoek naar andere leuke dames....en over 2 dagen komt het meisje weer terug van vakantie waar ik mee aan het daten ben
[ Bericht 33% gewijzigd door SuperFokker op 15-02-2010 03:15:15 ]
quote:Ik heb dagenlang hierop lopen janken buckle op for the chorus:Op maandag 15 februari 2010 01:52 schreef MOD het volgende:
Haha, bedankt voor de felicitaties
Ik heb hele dagen dit nummer op gehad ..
En gejankt.
En het voelt goed om alles eruit te janken, gewoon doen. Zolang je er maar niet in verdrinkt.
Binnenkort is er een reunie van onze oude school waar we beide heen gaan. Ik weet bijna zeker dat ik haar ga tegen komen. Ik weet ook dat ik dingen wil zeggen, maar daar zit ze helemaal niet op te wachten, zeker omdat ze in haar laatste mail duidelijk gezegd heeft geen contact meer te willen, er klaar mee wil zijn etc. En ze is ook echt gewoon boos op me.
Ik probeer het de hele tijd uit mijn hoofd te zetten, om er klaar mee te zijn, maar kerel, ik leef zowat naar die datum toe. En als dat geweest is, zal ik haar op Pinkpop toch wel tegen komen, en er staat nog een concert geplanned over een aantal maanden.
Ik weet echt niet hoe kut ik me hier over moet gaan voelen.. Ik laat het wel van haar af hangen, maar ik wil gewoon niet dat het op deze manier afgesloten wordt. Dus wat moet ik doen?
Edit//
Ook wel grote kans dat er een iemand rond loopt op de reunie waar ik stiekem ook altijd een oogje op had maar waar ik nooit tegen durfde te praten
quote:Relaxt nummertje hoorOp maandag 15 februari 2010 01:52 schreef MOD het volgende:
Haha, bedankt voor de felicitaties
Ik heb hele dagen dit nummer op gehad ..
En gejankt.
Hoe kom je d'r op?
quote:Dat tegenovergestelde van: je ex...en nieuwe vrouwen....Het komt me bekend voorOp maandag 15 februari 2010 02:01 schreef MOD het volgende:
Ja door met je leven inderdaad. Maar het verfokte is..
Binnenkort is er een reunie van onze oude school waar we beide heen gaan. Ik weet bijna zeker dat ik haar ga tegen komen. Ik weet ook dat ik dingen wil zeggen, maar daar zit ze helemaal niet op te wachten, zeker omdat ze in haar laatste mail duidelijk gezegd heeft geen contact meer te willen, er klaar mee wil zijn etc. En ze is ook echt gewoon boos op me.
Ik probeer het de hele tijd uit mijn hoofd te zetten, om er klaar mee te zijn, maar kerel, ik leef zowat naar die datum toe. En als dat geweest is, zal ik haar op Pinkpop toch wel tegen komen, en er staat nog een concert geplanned over een aantal maanden.
Ik weet echt niet hoe kut ik me hier over moet gaan voelen.. Ik laat het wel van haar af hangen, maar ik wil gewoon niet dat het op deze manier afgesloten wordt. Dus wat moet ik doen?
Edit//
Ook wel grote kans dat er een iemand rond loopt op de reunie waar ik stiekem ook altijd een oogje op had maar waar ik nooit tegen durfde te praten
Zit in heel veel posts van mensen....mijn ex bla bla bla...maaar...ik heb een nieuw meisje op het oog...Het zal een overgangsfase zijn voor ons allemaal
quote:Je laat je geluk toch echt teveel van haar afhangen kerel. En das wel begrijpelijk, maar helpen doet het niet. 'Dan zie ik haar op die reunie, tijdens concerten, wat moet ik doen?' Wat je moet doen is voor jezelf uitmaken of haar op die plekken weer zien meer moeite kost dan dat je plezier zult hebben daar. Verpest 1 blik op haar het hele festival? Niet gaan.Op maandag 15 februari 2010 02:01 schreef MOD het volgende:
Ja door met je leven inderdaad. Maar het verfokte is..
Binnenkort is er een reuni van onze oude school waar we beide heen gaan. Ik weet bijna zeker dat ik haar ga tegen komen. Ik weet ook dat ik dingen wil zeggen, maar daar zit ze helemaal niet op te wachten, zeker omdat ze in haar laatste mail duidelijk gezegd heeft geen contact meer te willen, er klaar mee wil zijn etc. En ze is ook echt gewoon boos op me.
Ik probeer het de hele tijd uit mijn hoofd te zetten, om er klaar mee te zijn, maar kerel, ik leef zowat naar die datum toe. En als dat geweest is, zal ik haar op Pinkpop toch wel tegen komen, en er staat nog een concert geplanned over een aantal maanden.
Ik weet echt niet hoe kut ik me hier over moet gaan voelen.. Ik laat het wel van haar af hangen, maar ik wil gewoon niet dat het op deze manier afgesloten wordt. Dus wat moet ik doen?
Ooohhh, ik kom geloof ik best wel hard uit de hoek zo. Excuus, dat is niet de bedoeling.
quote:Dat is alleen maar goed.. ik heb ook wel eens verwijten gekregen dat ik te positief was ..of te negatief tegenover anderen....Op maandag 15 februari 2010 02:07 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Ooohhh, ik kom geloof ik best wel hard uit de hoek zo. Excuus, dat is niet de bedoeling.
maar ik denk dat het alleen maar helpt om te relativeren als anderen een nuchtere blik over je situatie geven
quote:Op maandag 15 februari 2010 02:13 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Dat is alleen maar goed.. ik heb ook wel eens verwijten gekregen dat ik te positief was ..of te negatief tegenover anderen....
maar ik denk dat het alleen maar helpt om te relativeren als anderen een nuchtere blik over je situatie geven
Klopt, dat had ik ook toen ik hier in tranen aan het posten was! Alleen dat nuchter kun je wel achterwege laten...
En het boeit me niet of ik haar wel of niet tegen kom. Het is alleen zo kut dat het op zo een nare manier is gelopen, dat ze me nu echt als een bedreiging zie.. En het kan me wat dat ik haar dan verder nooit meer zie of spreek of wat dan ook. Ik wil dit gewoon op een goede manier uitgepraat hebben, zonder dat we door gaan met een conflict tussen ons in.
Het is echt aan haar om er mee over de brug te komen, maar ik zie het nu al escaleren, en ik weet gewoon dat je, ook al ben je exen en heb je nog zo een verleden gehad, je ook gewoon goed met elkaar om kan blijven gaan zonder issues.
Want er komt een punt dat ik haar waarschijnlijk weer elke dag ga tegen komen, en dan wil ik gewoon niet dat we elkaar aan kijken en onze blikken elkaar afbranden.
Maar ja, de bal ligt bij haar, dus ze moet zelf maar weten hoe het verder gaat.
quote:Op maandag 15 februari 2010 02:15 schreef Barbusse het volgende:
[..]
Alleen dat nuchter kun je wel achterwege laten...
Ja ik heb ook wel eens waterlanders gelaten toen ik hier poste. Maar dat is allemaal al weer voorbij. Nuchter ben ik trouwens ook niet meer ....Carnaval Vroeger bij mijn vorige ex zou ik nu alles van haar na gaan checken en heel deprimerend zijn. Dat heb ik toch al geleerd om niet meer te doen, zodat ik nu best wel relaxt ben en heel veel zin hebt in alles wat het leven nog gaat brengen
Kan al niet wachten tot morgen Hoop dat iedereen positief kan denken Het enige jammere dat ik nu vind is dat ik mijn ex sinds dat het uit is niet meer echt heb gesproken of gezien...is wel echt raar als je toch een hechte band hebt gehad met elkaar.
quote:Wil je dat? Heb je nog wat te zeggen tegen haar? Denk je dat je een leuke vriendschappelijke band kan opbouwen? Zou het iets toevoegen aan je leven?Op maandag 15 februari 2010 02:19 schreef SuperFokker het volgende:
Het enige jammere dat ik nu vind is dat ik mijn ex sinds dat het uit is niet meer echt heb gesproken of gezien...is wel echt raar als je toch een hechte band hebt gehad met elkaar.
quote:Geen ideeOp maandag 15 februari 2010 02:25 schreef MOD het volgende:
[..]
Wil je dat? Heb je nog wat te zeggen tegen haar? Denk je dat je een leuke vriendschappelijke band kan opbouwen? Zou het iets toevoegen aan je leven?
Zou ik dus eigenlijk wel achter willen komen wat er nog is of wat het nog kan zijn.
(en ik bedoel niet dat ik een relatie met haar weer wil...want heb geen idee of ik dat zelf nog wel zou willen)
** If I don't see a ribbon 'round the ole oak tree jalalallaa ...
**[ Bericht 9% gewijzigd door SuperFokker op 15-02-2010 02:37:43 ]
Maar als ik lees hoe jij er mee om ben gegaan. Het lijkt echt als of je je zelf tegen spreek lol.
Vorige maand was je echt helemaal naar de klote en nu lijkt het je niks meer te doen.
Ik hoop dat het bij mij ook zo gaat. Dat ik volgende maand kan zeggen dat ik de oude weer ben. Ik ga er werk van maken in ieder geval.
quote:Ik ben echt 4 dagen volledig naar de klote geweest inderdaad. Huilen, schoppen, slaan tegen en met dingenOp maandag 15 februari 2010 02:44 schreef MOD het volgende:
Haha, ja dat nummer, erg vrolijk allemaal. Ik heb het geluisterd tijdens een keer dat mn ex al aanstalten maakte om het uit te maken, het zo vrolijk maar droevig tegelijkertijd.
Maar als ik lees hoe jij er mee om ben gegaan. Het lijkt echt als of je je zelf tegen spreek lol.
Vorige maand was je echt helemaal naar de klote en nu lijkt het je niks meer te doen.
Ik hoop dat het bij mij ook zo gaat. Dat ik volgende maand kan zeggen dat ik de oude weer ben. Ik ga er werk van maken in ieder geval.
( temperament ) Na een maand voel ik me niet echt depressief er onder...best raar want ze maakte het heel onverwachts uit, zonder ook maar een echt teken. Maar er zit nog wel wat hoor...alleen weet niet echt hoe ik dat kan plaatsen...het is alsof ik wil weten hoe het met haar is...wat er nog is. Maar geen idee wat ik daar mee wil.
Misschien is het een klein beetje hoop...maar dat denk ik niet. Denk dat het nieuwsgierigheid is...en gemist van iets wat je lang hebt gehad en nu niet meer.
Merk aan mezelf dat ik vooral aan mijn ex denk als ik totaal geen contact heb met andere meisjes.
Maja...geen idee of ik nu wat moet doen...contact opnemen met m'n ex lijkt me niet het verstandigste...denk dat wachten op haar initiatief het beste is
quote:Het kan wel...ik heb na 2,5 jaar ook wel een goede band op kunnen bouwen met mijn 1ste ex. Was er 1,5 jaar kapot van dat het over was. Maar nu gun ik haar het beste. Toen het uit was vorige maand met mijn 2e ex belde ze ook meteen op en stond ze voor me klaar. Ik zie haar niet vaak, maar we hebben wel een diepe hechte band ...Op maandag 15 februari 2010 02:47 schreef Barbusse het volgende:
Bij de meeste mensen werkt 'vrienden blijven' niet heb ik al wel begrepen uit dit topic. En bij mij ook niet. Maar das ook mijn schuld, ik wil dat namelijk helemaal niet. Alles of niks, en aangezien ze met gemak mij in de grond trapte, denk ik dat niks het beste is voor mij.
Het kan dus
Wel na een lange tijd als je er allebei echt echt overheen bent
quote:Dat dus.Op maandag 15 februari 2010 02:53 schreef SuperFokker het volgende:
[..]
Het kan wel...ik heb na 2,5 jaar ook wel een goede band op kunnen bouwen met mijn 1ste ex. Was er 1,5 jaar kapot van dat het over was. Maar nu gun ik haar het beste. Toen het uit was vorige maand met mijn 2e ex belde ze ook meteen op en stond ze voor me klaar. Ik zie haar niet vaak, maar we hebben wel een diepe hechte band ...
Het kan dus
Wel na een lange tijd als je er allebei echt echt overheen bent
Je hebt iets met iemand opgebouwd en dat is wat telt. Ik geloof niet dat het niet kan. Het ligt er ook aan hoe het aan zijn eind is gekomen misschien. Maar ik ken zat voorbeelden van heel dicht bij waarbij dat vaak het geval is geweest dat exen echt hechte vrienden geworden zijn. En dat is alleen maar mooi om te zien.
Het klinkt wanhopig in mijn geval omdat het vers is. Maar ik weet dat het kan, maar dan moet er eerst rust in de tent komen. Dan kan je elkaar na een tijd weer opzoeken om te zien hoe het met elkaar gaat.
Ik denk dat jou ex, superfokker, best wel het zelfde denkt. Hoe het met jou zal gaan.
Maar eerst moet er tijd overheen. Bij iedereen. Laat het maar bezinken. En ga aan je nieuwe weg timmeren.
Als je merkt dat je er overheen bent, kan je subtiel eens je ex aanspreken.
Als je er beide voor open staat, zal je zien dat dat gene wat je hebt opgebouwd, er vast nog wel ergens zit. Dat er weer iets nieuws ontstaat en dat je daar alleen maar blij van wordt.
Of het voor iedereen zo is, valt te betwisten, maar het is mogelijk.
Is dat het minder pijn doet, als je beseft dat je moeite beloond wordt met de woorden "ik voel me bedreigd door jou.."
Nieuwe dag! Goede morgen allemaal!
Een post nog van jou om 3:20 en om half 8 weer een. Heb je toch wel geslapen vannacht?
quote:Ik zou dat wel doen. Jullie zijn toch niet met ruzie uit elkaar gegaan of wel?Op maandag 15 februari 2010 09:41 schreef Yuki het volgende:
Zal ik m'n ex nou nog feliciteren vandaag, of niet..?
quote:Zeer herkenbaar dit. Alles voelt heel erg dubbel. Aan de ene kant is het heel positief dat mijn ex twijfelt of ze er nog een keer voor wil gaan (toen ze het uitmaakte was ze er 100% zeker van dat het klaar was en nooit meer goed kon komen), maar tegelijkertijd is het negatief omdat ze na 6 maanden nog steeds niet heeft kunnen beslissen om ervoor te gaan.Op zondag 14 februari 2010 23:47 schreef VeerEli het volgende:
Nou, ik post ook maar weer even dan.
Eigenlijk voelt het alsof we weer precies op hetzelfde punt zitten als een half jaar terug, toen het ook uit was geweest en toch besloten om te kijken hoe het zou gaan en dat de kans wel bestond dat het weer goed kwam.
Het contact is weer exact hetzelfde (dagelijks smsen,bellen en in de weekenden als hij weer in mijn woonplaats is elkaar zien).
Verder wordt er niet veel gepraat over hoe het nou zit. Ik 'durf' het ook niet goed, omdat het waarschijnlijk toch niks uithaalt en ik niet als een zeur wil overkomen.
Ik heb gisteravond een doosje merci van hem gekregen, zogenaamd niet voor valentijn (maar normaal krijg ik geen doosje merci
Ik blijf het moeilijk vinden, en verwarrend. Hoewel ik me nu wel beter voel als toen ik dacht dat het echt helemaal klaar was.
Toch blijf ik soms twijfelen, wat moet ik nou doen? Het is zo dubbel.
Enerzijds wil ik zo doorgaan om te vechten, om te kijken of het weer goed kan komen.
Anderzijds denk ik fuck dit, waarom bij een jongen blijven die (nog) niet 100% voor mij kan/wil gaan?
Gister waren we nog even langsgegaan bij 2 vrienden van hem, een stel. Dan wordt ik zo jaloers he, dan denk ik, jullie wonen lekker samen, zijn elke dag samen, hebben zekerheid (tot op een bepaalde hoogte natuurlijk maar goed). Dan steekt het zo bij me en wou ik zo graag dat ik dat ook met hem kon hebben..
Het is net wat je zegt, wat heb je aan iemand die niet voor 100% voor je wil gaan.
Wij hebben nu besloten om echt het contact helemaal te verbreken nu, voor onbepaalde tijd. Dit hebben we de afgelopen maanden al eerder geprobeerd, maar is ons beide niet gelukt (wat toch ook wel weer wat zegt).
Nu heb ik me erbij neergelegd. Ik heb al mijn troeven uitgespeeld en het is nu aan haar om te ontdekken of ze zonder me kan of niet. Als de liefde groot genoeg is (wat ze wel beweert) dan zal ze vanzelf over de brug komen toch?
Maar alles is heel dubbel....
Ik heb dat nu ook, als ik andere zie die gelukkig zijn, steekt mij dat. Ik ben blij voor die andere mensen maar het doet pijn om dit zelf niet te kunnen hebben....
Mijn hele vriendenkring is op dit moment zwanger of heeft net een kleine..... en ik moet weer helemaal opnieuw beginnen waarschijnlijk.....
quote:Het laatste contact dat we hadden was idd niet echt ruzie, maar mijns inziens ook niet echt positief. We hebben in de maand na de break-up wel hele heftige ruzie gehad, maar dat is inmiddels (soort van) bijgelegd.Op maandag 15 februari 2010 09:58 schreef CoendeW het volgende:
[..]
Ik zou dat wel doen. Jullie zijn toch niet met ruzie uit elkaar gegaan of wel?
Een maand geleden leek het of we het verleden een beetje achter ons konden laten en wilden proberen om vrienden te blijven/worden. Toen bleek dat het van zijn kant eigenlijk alleen de bedoeling was om me terug te winnen (fyi, hij heeft het uitgemaakt). Heel veel gezeik van beide kanten, tot hij tot de conclusie kwam dat als ik snel genoeg bedenk dat ik hem ook terugwil, hij er wel voor me is... Maar als er intussen een leuker meisje langsloopt, hij daarvoor zal gaan.... en ik in de stront kan zakken
Daarbij gaf hij aan dat hij wel graag in contact wilde blijven, omdat het zo goed voelde... Alleen wat minder, want we zaten qua smsjes inmiddels weer op de frequentie van toen we nog samen waren.
We zijn nu bijna 4 weken verder en ik heb niets meer van 'm gehoord
Dus... nu opnieuw de vraag
Zal ik hem feliciteren (en daarmee laten zien dat ik fatsoenlijk ben en niet angstvallig het contact vermijd) of laat ik niets van me horen (om ook geen slapende honden wakker te maken)?
quote:Je moet doen waar jij jezelf goed bij voelt. Mijn mening is gewoon feliciteren. Maar iemand anders kan daar weer heel anders over denken.Op maandag 15 februari 2010 10:11 schreef Yuki het volgende:
[..]
Dus... nu opnieuw de vraag
Zal ik hem feliciteren (en daarmee laten zien dat ik fatsoenlijk ben en niet angstvallig het contact vermijd) of laat ik niets van me horen (om ook geen slapende honden wakker te maken)?
quote:Dit dus... Van mij hoeft het niet meerOp maandag 15 februari 2010 10:06 schreef CoendeW het volgende:
Het is net wat je zegt, wat heb je aan iemand die niet voor 100% voor je wil gaan.
[ Bericht 82% gewijzigd door Yuki op 15-02-2010 12:03:02 ]
Maandag heel erg veel gedronken (borrel van studentenvereniging) en toen iemand mee naar huis genomen.. En dat doe ik echt niet. Normaal gesproken. Mn ex was mn eerste en ik vind dat allemaal best een big deal en dan ineens gewoon zomaar..
En dan nu met carnaval aan ex gevraagd of hij niet voor mijn neus met iemand anders zou willen kutten, omdat ik dat niet leuk zou vinden om te zien. (ik verbied hem trouwens niks hoor, als hij het maar niet voor mn neus doet en ik hoef het ook niet te weten) en hij vond dat logisch en zou het dus ook niet doen, maar in de kroeg begon een andere jongen mij een beetje erg te versieren, en ik vond het wel gezellig, maar wist niet zo goed wat ik er mee aan moest, alleen mn ex zag het ook, maar die jongen wilde me toen ook zoenen maar vond dat ik dat niet kon maken voor zijn ogen.. Maar hij zag wel dat ik keihard aan het flirten was en daar voel ik me nou ook schuldig over. Hij (en de rest van de mensen met wie ik was) waren ook echt ineens weggegaan. Heb hem nog gesmst dat ik carnaval met hem gezellig vond maar niks teruggehad..
Uiteindelijk toch met hem gezoend toen mn ex weg was. Toen kreeg ik een smsje van die ene jongen met wie ik op het moment een beetje aan het smsen ben.. daar heen gegaan (hij stond ergens anders) en ook met hem gezoend. (en dit keer had ik niet eens veel gedronken).
O.mijn.god. Ik wil niet zo zijn, maar stiekem vind ik het allemaal ook wel leuk. Behalve dat van maandag, daar heb ik heel erg veel spijt van.
Ik heb hem een e-card gestuurd. Ook een beetje kinderachtig om te doen alsof ik niet aan m denk vandaag, toch?
Nu 2 maanden vrijgezel, bevalt me eigenlijk wel goed, ondanks een relatie van 5 jaar +. Op goede termen met de ex, die vandaag teruggaat naar Australie. Alleen het feit dat je geen vriend - vriendin meer bent is wel wazig, want als je elkaar ziet wil je toch elkaa aanraken etc.
En slet uithangen is ook een manier om het te verwerken. Zolang je er maar niet in doorslaat
.Het “grappige” is dat toen ik bij haar was en haar vertelde dat ik haar terugwilde, het verder eigenlijk best wel gezellig was.
Een beetje praten en grappen als vanouds en ouwehoeren over normale zaken als werk en vrienden. Als ik haar niet meer wil terug zou willen, dan had ik het zeker wel leuk gevonden om bevriend te blijven.
Raar eigenlijk, want ik gun het haar best dat ze een leuke vriend krijgt en gelukkig wordt met iemand die 100% voor haar kan gaan (meteen dan al, niet pas nadat het uit is!
)Het stomme is ook dat het in die zin dubbel is, tuurlijk, ik wilde mijn ex echt wel terug, maar het heeft nooit echt gewerkt, omdat ik er zelf op de een of andere manier niet gelukkig van werd.
Alles krijgen zonder er moeite voor te hoeven doen is blijkbaar ook niet wat een mens nodig heeft in een partner.
Ergens is het ook een stukje lafheid denk ik, ik weet dat ik iemand nodig heb die me tegengas kan geven als ik weer eens m’n zin door wil drijven en aan de andere kant was het ook zo makkelijk om alles te krijgen.
Ach, ik draaf door, het was gewoon mijn eerste relatie en afgezien van wat langdurige flings, heb ik nooit echt iets serieus met iemand anders gehad.
Ik vraag me af, hoe is dat nou om je 2e serieuze relatie te beginnen, nadat je met moeite over je eerste heen bent gekomen?
quote:Hij heeft m gelezen... en geen reactie.Op maandag 15 februari 2010 12:03 schreef Yuki het volgende:
Update:
Ik heb hem een e-card gestuurd. Ook een beetje kinderachtig om te doen alsof ik niet aan m denk vandaag, toch?
Beetje jammer
Gezien de situatie waar ze in zit heeft ze daar echt moeite voor moeten doen, kortom het komt niet alleen van mijn kant.
Wij kunnen wel heel goed als vrienden met mij omgaan al maak ik me natuurlijk wel op een andere manier zorgen en reageren we anders.
Wat er ooit van komt, geen idee.
Ik moet opnieuw beginnen met alles en zij moet straks van veel verder komen.
Wij hebben een hele sterke band die er zal blijven en wat we allebei ook willen.
Alleen hoe dat er in de toekomst precies uit gaan zien?
Ik bemerk wel dat er om ons heen veel hoop is (zowel van familie en vrienden) dat het weer goed komt.
Zelf weet ik het.
Er moet dan veel anders worden en als ik ergens niet echt in geloof is het iemand veranderen.
Ik zie wel.
Nu .... alleen verder.
Verdomd moeilijk ...............
(pffff als ik nu teruglees zie ik onsamenhanggend zooitje ... sorry)
quote:Hm ja, ik heb ook écht wel iemand nodig die me tegengas kan geven en dat ook doet. Iemand die gewoon z'n mond opentrekt en zegt waar het op staat, die zegt wat HIJ wil en 't gewoon aangeeft als hij 't ergens niet mee eens is. Ik vind dat heel belangrijk binnen een relatie.Op maandag 15 februari 2010 14:36 schreef Untouchables het volgende:
Ik vind het raar, maar ik ben ergens ook wel benieuwd of het mogelijk is ooit vrienden te worden met m'n ex.
Het 'grappige' is dat toen ik bij haar was en haar vertelde dat ik haar terugwilde, het verder eigenlijk best wel gezellig was.
Een beetje praten en grappen als vanouds en ouwehoeren over normale zaken als werk en vrienden. Als ik haar niet meer wil terug zou willen, dan had ik het zeker wel leuk gevonden om bevriend te blijven.
Raar eigenlijk, want ik gun het haar best dat ze een leuke vriend krijgt en gelukkig wordt met iemand die 100% voor haar kan gaan (meteen dan al, niet pas nadat het uit is!
Het stomme is ook dat het in die zin dubbel is, tuurlijk, ik wilde mijn ex echt wel terug, maar het heeft nooit echt gewerkt, omdat ik er zelf op de een of andere manier niet gelukkig van werd.
Alles krijgen zonder er moeite voor te hoeven doen is blijkbaar ook niet wat een mens nodig heeft in een partner.
Ergens is het ook een stukje lafheid denk ik, ik weet dat ik iemand nodig heb die me tegengas kan geven als ik weer eens m’n zin door wil drijven en aan de andere kant was het ook zo makkelijk om alles te krijgen.
Ach, ik draaf door, het was gewoon mijn eerste relatie en afgezien van wat langdurige flings, heb ik nooit echt iets serieus met iemand anders gehad.
Ik vraag me af, hoe is dat nou om je 2e serieuze relatie te beginnen, nadat je met moeite over je eerste heen bent gekomen?
Alles in je schoot geworpen krijgen werkt voor mij ook niet. Dat is niet leuk, soms wel makkelijk. Maar dan liever wat moeilijker.
En dat laatste vraag ik me eigenlijk ook wel af..
Als ik zin heb, schrijf ik het wel van me af. Al is het allemaal beduidend minder heftig dan de vorige keer.
Nu eerst warm worden in bad. Moet ook gebeuren.
Dusseh.. goedendag weer.
Had het erover dat ik zo graag wou dat het gewoon goed was omdat ik zo graag een stekje met hem zou willen hebben in Amsterdam (Hij woont daar al op kamers en ik wil daar ook heen op kamers).
Zei dat als we samen een stekje zouden nemen en allebei de helft zouden betalen we echt wat moois konden krijgen..en dat als we bij 2 vrienden van hem langs waren ik zo jaloers werd omdat hun lekker samen wonen enzo.
Toen zei hij dit: ik kijk ook wel naar de toekomst...lekker relaxt leven en de kans bestaat echt wel dat dat met jou is....maar alles moet dan gewoon ontspannen zijn en lekker stabiel, weinig problemen (die we zelf veroorzaken)...
Dus..opzich hoopvol..zien wel hoe het gaat..ik begin as. donderdag weer bij een nieuwe therapeut dus hoop dat er gewoon snel dingen opgelost worden die problemen bij ons veroorzaakten..hoop het echt..
quote:Netjes.Op maandag 15 februari 2010 20:27 schreef VeerEli het volgende:
Net gesprek gehad op msn met hem..
Had het erover dat ik zo graag wou dat het gewoon goed was omdat ik zo graag een stekje met hem zou willen hebben in Amsterdam (Hij woont daar al op kamers en ik wil daar ook heen op kamers).
Zei dat als we samen een stekje zouden nemen en allebei de helft zouden betalen we echt wat moois konden krijgen..en dat als we bij 2 vrienden van hem langs waren ik zo jaloers werd omdat hun lekker samen wonen enzo.
Toen zei hij dit: ik kijk ook wel naar de toekomst...lekker relaxt leven en de kans bestaat echt wel dat dat met jou is....maar alles moet dan gewoon ontspannen zijn en lekker stabiel, weinig problemen (die we zelf veroorzaken)...
Dus..opzich hoopvol..zien wel hoe het gaat..ik begin as. donderdag weer bij een nieuwe therapeut dus hoop dat er gewoon snel dingen opgelost worden die problemen bij ons veroorzaakten..hoop het echt..
Als jullie allebei denken dat het nog wel zou kunnen gaan werken, zeg ik ga ervoor!
Valentijnsdag is er dus wel weer bij ingehakt bij sommigen.
Ik heb het weekend gelukkig wel goed overleeft. Lekker op bezoek geweest bij een vriend en zijn vriendin waar ik het goed mee kan vinden.
Had voor mezelf al besloten om mijn ex van hyves af te halen, maar dat was toch wel erg lastig. maar toen bleek dat ik dat al niet hoefde te doen, want dat had zei net al gedaan. En ja hoor ze had er dus al een foto van haar met haar nieuwe vriend geplaatst.. Zegt voor mij ook wel weer genoeg.
Het niet inhoudelijk reageren op mailtjes van mij, en mij er zo af gooien van hyves zonder dat even aan te geven. en dan zegt ze wel tegen mij dat ze graag vrienden wil blijven in de toekomst toen ze de laatste spullen kwam halen kleine 4 weken geleden. Maar zoals ze nu heeft gedaan de afgelopen 1 1/2 maand zo kortaf, en niet inhoudelijk reageren op dingen van mij, en weer zo snel een ander te hebben hoeft het niet meer zo van mij. Ook ik heb wel dingen fout gedaan in de relatie, maar blijkbaar is het wel moeilijk om na de relatie nog een beetje normaal te communiceren.
Heb nu wel zoiets van als het zo moet dan hoeft het ook niet meer van mij, maarja het gevoel en de kwetsing is daarmee niet in 1 keer weg. Al moet ik zeggen dat het gevoel wel steeds verder wegzakt. Alleen ik geef nog wel veel om haar, en wil haar goed terecht zien komen, en wil weten of het goed met d'r gaat. Dus gewoon oprechte interesse in haar als een vriend, en iemand die om haar geeft als een vriend. Blijkbaar is dat niet zo omgekerd.
quote:Ik hoop dat ie het gewaardeerd heeft ondanks geen reactie terug.Op maandag 15 februari 2010 12:03 schreef Yuki het volgende:
Update:
Ik heb hem een e-card gestuurd. Ook een beetje kinderachtig om te doen alsof ik niet aan m denk vandaag, toch?
Ik heb helemaal niks gehad van mn ex. Geen sms, mail, kaart, whatever...
Beetje jammer wel, niet dat ik het verwacht had, maar toch he.. mn verjaardag.. T lijkt wel als of ze me echt haat..
quote:Als hij nou zo gereageerd had als jij...Op maandag 15 februari 2010 22:11 schreef MOD het volgende:
[..]
Ik hoop dat ie het gewaardeerd heeft ondanks geen reactie terug.
Ik heb helemaal niks gehad van mn ex. Geen sms, mail, kaart, whatever...
Beetje jammer wel, niet dat ik het verwacht had, maar toch he.. mn verjaardag.. T lijkt wel als of ze me echt haat..
quote:... dan had jij niks laten horenOp maandag 15 februari 2010 22:29 schreef Yuki het volgende:
[..]
Als hij nou zo gereageerd had als jij...
[ Bericht 0% gewijzigd door MOD op 15-02-2010 22:39:13 ]
quote:jawel hoor
Weer een dagje voorbij 
Succes er mee!
quote:Haha, ik ben bang nog wel langer
Zo zal het nog wel een maandje doorgaan denk ik
Succes er mee!
Ik merk net dat het totaal de verkeerde kant op gaat met mn gedachte.
Ik ben eigenlijk behoorlijk pissed over wat er is gebeurd met hoe we het hebben afgesloten en ik haat het echt. Het contact zal dan wel nooit meer goed worden, de vriendschap misschien ook niet, het maakt me niet uit, maar ik wil niet in mijn hoofd hebben dat als ik over 20 jaar er aan terug denk, dat het zo een stom wuuf is omdat we nu met ruzie uit elkaar zijn gegaan.
Ik haal me geen illusies in het hoofd dat het ooit weer goed komt, ik heb totaal geen hoop meer, maar ik wil het conflict uit praten. Op een goede manier. Maar ik zie niet in dat zij dat ook wil en volgens mij wilt ze het zo snel mogelijk vergeten. En dan zie ik haar sowieso over weet ik veel hoe lang, en dan kijkt ze naar me en vind ze me de grootste eikel die er bestaat. Ik haat het echt.
Waarom moeten sommige dingen nou zo kut lopen. Ik heb niks meer dan lof en sympathie voor dat mens en ze stampt me volledig de grond in.
Weet je, ik heb een redelijk vermogen om te relativeren, ik ben realistisch en een nuchter persoon.
Dus ik weet gewoon dat het ooit weer goed met me komt, dat ik haar compleet zal los laten, de pijn verdwijnt. En dat alles zal nog wel even duren.
Maar hoe plaats je het als je boos bent? Dan ga je die persoon alleen maar zwart maken in je gedachten en dat wil ik niet omdat ik weet dat het gewoon een goed persoon is en we beide geen slechte bedoelingen hebben...
quote:Als je in je gedachtes niet vrij kan zijn, waar dan wel...? Gevoelens zijn niet de menselijke maat van rechtvaardig, maar instinctief. Je bent nuchter genoeg om te weten dat je ondanks je gedachtes haar niet in het echt zal verguizen, dus laat je lekker los gaan in je hoofd. Blijkbaar heb je dat emotioneel nodig, en dergelijke gedachtes horen bij het mens-zijn.Op dinsdag 16 februari 2010 03:35 schreef MOD het volgende:
<knip>
Maar hoe plaats je het als je boos bent? Dan ga je die persoon alleen maar zwart maken in je gedachten en dat wil ik niet omdat ik weet dat het gewoon een goed persoon is en we beide geen slechte bedoelingen hebben...
Maar het gaat goed met me, en ik wil niet wééééér alles overhoop laten halen door hem (hoe graag ik ook nogsteeds met hem samen zou willen zijn). Ik hoop dat ik sterk genoeg ben de komende tijd, want het gaat goed met me en dat wil ik graag zo houden, dus ik weet waar ik 't voor doe.
quote:Dit is komt op het zelfde neer dat wat mn ex tegen me gezegd heeft.Op dinsdag 16 februari 2010 16:50 schreef maartjeh het volgende:
Het ging -en gaat- goed met me. Maar nu hoor ik net dat m'n ex écht nog gevoelens voor me heeft en daarmee zit. Hij heeft me zó als stront behandeld dat ik niet weet of ik het moet geloven, maar het wordt me steeds vaker gezegd en ergens denk ik dus wel dat 't misschien zo is.
Maar het gaat goed met me, en ik wil niet wééééér alles overhoop laten halen door hem (hoe graag ik ook nogsteeds met hem samen zou willen zijn). Ik hoop dat ik sterk genoeg ben de komende tijd, want het gaat goed met me en dat wil ik graag zo houden, dus ik weet waar ik 't voor doe.
quote:Zij heeft zelf tegen jou gezegd dat ze nog gevoelens voor je heeft?Op dinsdag 16 februari 2010 18:03 schreef MOD het volgende:
[..]
Dit is komt op het zelfde neer dat wat mn ex tegen me gezegd heeft.
Zij heeft zo veel van me gehouden dat elke keer als ze met mij geconfronteerd wordt er weer nare gevoelens naar boven komen van wat ik gedaan heb naar haar toe. Dat mensen je in de steek laten, en dat ik dat ben. Ik ben echt boos geweest, maar begin steeds meer te begrijpen waarom ze niet meer voor mij kiest en ik heb het geaccepteerd, dat het nooit meer wat wordt. Ik kan alleen moeilijk mijn eigen verdriet verkroppen omdat ik degene ben geweest die het heeft kapot gemaakt en dat ik het moeilijk vind om op dit moment iets nieuws voor me zelf op te bouwen.
En daarom mis ik haar. Omdat ook ik met haar een leven heb opgebouwd dat ik niet kwijt wil. Ik maak me echt zorgen, maar ik weet dat ik het alleen moet doen. Met wie moet ik nog die dingen doen die ik met haar altijd deed? Zoals grappige dingetjes delen, je verhaal van de dag vertellen, gezellig zijn, ons verheugen op een concert of festival waar we samen altijd heen gingen.... Zeg maar.
Ik ken jullie achtergrond niet echt, wel heb ik in eerdere topics wat van je gelezen, maar om dat wat jij vertelt overeen komt met wat mijn ex gezegd heeft, kan ik me wel voorstellen hoe je ex er bij zit.
Het is gewoon de vraag.. Wat denk jij nog aan hem te hebben? Is het echt een aanvulling op je leven? En in welke situatie? Is dat alleen vriendschap of in een relatie? Denk je echt dat jij hem toe kan laten in je nieuwe leven met het gevoel dat hij het niet weer overhoop haalt?
Jij bent gewoon gesteld op je nieuwe ding, dus dat moet je koesteren.
Wat mijn verwachting is van mijn ex, is dat ze zo gesteld is op haar nieuwe leven, dat ze mij nog wel zo leuk kan vinden, maar mij niet wilt toelaten en langzaam maar zeker geen behoefte meer aan me heeft, ook niet als vriend, omdat ze alles al kan krijgen in de vriendschappen die ze heeft. En ik als relatiemateriaal zit er niet meer in, omdat ik het een en ander behoorlijk naar de klote geholpen heb. En ik kan er zo veel spijt van hebben, het vertrouwen is weg.
[ Bericht 1% gewijzigd door MOD op 16-02-2010 18:39:52 ]
Ik weet dat ik verder moet, en ik doe echt hard mijn best door af te spreken met mensen en dingen zonder haar te doen, maar het doet me zo veel pijn ook omdat ik haar zo gekwetst heb.
Ik wil niet over komen als een zwakkeling, maar ik voel me wel zo.
quote:Hm, ik herken mijn ex wel een beetje in jouw verhaal. Alleen heeft mijn ex nog niet gezegd dat hij nog gevoelens voor me heeft, tenminste, niet tegen mijzelf. Verschillende mensen (die wij beiden kennen) zijn al naar me toegekomen dat hij nog gek op me is enzo, maar dat is zó moeilijk aan te nemen als iemand je zó geraakt heeft. Ik geloof ook gewoon niet dat hij beseft hoe diep het bij mij zit en heeft gezeten, en zo lang hij dát niet beseft is er sowieso niets mogelijk wat mij betreft. Hij kan me wel missen e.d., maar dat zegt niets.Op dinsdag 16 februari 2010 18:30 schreef MOD het volgende:
Die gevoelens zijn niet sterk genoeg. Ze heeft het inmiddels zo erg naar haar zin in haar nieuwe huidige situatie dat ze dat niet wilt opgeven. Dat er gevoelens zijn, oke. Van beide kanten. Het is gewoon zo dat je elkaar al zo lang kent dat het meer gewenning is geworden en het daarom moeilijk kan los laten. We kunnen niet in deze situatie blijven steken omdat ik voor haar te veel kapot heb gemaakt, ook al doe ik zo mijn best.
Zij heeft zo veel van me gehouden dat elke keer als ze met mij geconfronteerd wordt er weer nare gevoelens naar boven komen van wat ik gedaan heb naar haar toe. Dat mensen je in de steek laten, en dat ik dat ben. Ik ben echt boos geweest, maar begin steeds meer te begrijpen waarom ze niet meer voor mij kiest en ik heb het geaccepteerd, dat het nooit meer wat wordt. Ik kan alleen moeilijk mijn eigen verdriet verkroppen omdat ik degene ben geweest die het heeft kapot gemaakt en dat ik het moeilijk vind om op dit moment iets nieuws voor me zelf op te bouwen.
En daarom mis ik haar. Omdat ook ik met haar een leven heb opgebouwd dat ik niet kwijt wil. Ik maak me echt zorgen, maar ik weet dat ik het alleen moet doen. Met wie moet ik nog die dingen doen die ik met haar altijd deed? Zoals grappige dingetjes delen, je verhaal van de dag vertellen, gezellig zijn, ons verheugen op een concert of festival waar we samen altijd heen gingen.... Zeg maar.
Ik ken jullie achtergrond niet echt, wel heb ik in eerdere topics wat van je gelezen, maar om dat wat jij vertelt overeen komt met wat mijn ex gezegd heeft, kan ik me wel voorstellen hoe je ex er bij zit.
Het is gewoon de vraag.. Wat denk jij nog aan hem te hebben? Is het echt een aanvulling op je leven? En in welke situatie? Is dat alleen vriendschap of in een relatie? Denk je echt dat jij hem toe kan laten in je nieuwe leven met het gevoel dat hij het niet weer overhoop haalt?
Jij bent gewoon gesteld op je nieuwe ding, dus dat moet je koesteren.
Wat mijn verwachting is van mijn ex, is dat ze zo gesteld is op haar nieuwe leven, dat ze mij nog wel zo leuk kan vinden, maar mij niet wilt toelaten en langzaam maar zeker geen behoefte meer aan me heeft, ook niet als vriend, omdat ze alles al kan krijgen in de vriendschappen die ze heeft. En ik als relatiemateriaal zit er niet meer in, omdat ik het een en ander behoorlijk naar de klote geholpen heb. En ik kan er zo veel spijt van hebben, het vertrouwen is weg.
Ik heb nog niet echt een 'nieuw ding', maar ik probeer me gewoon zo veel mogelijk op werk en andere dingen te richten zónder hem. En ik denk ook niet dat het ooit nog goed komt tussen ons. Inderdaad, wanneer ik hem zie dan komen die rotgevoelens weer naar boven en hij sprak na 1,5 week alweer af met andere meisjes, al zeggen 'de mensen' dat hij niets voor hen voelt/met hen doet en dat ik echt 'zijn enige' ben. Maar zolang hij dat zelf niet uitspreekt naar mij doe ik alsof ik nergens iets van af weet.
Is voor mijzelf ook het makkelijkste. Gewoon niet over nadenken en doorgaan.Had vandaag wel een zwak moment, nu ook. Voel me ontzettend rond om iets anders en dan wil ik gewoon het liefste bij hem zijn. Maarja.
[ Bericht 0% gewijzigd door maartjeh op 16-02-2010 20:54:46 ]
quote:Helaas.Op donderdag 11 februari 2010 21:54 schreef Sjechov het volgende:
In gedachten blijf ik er maar druk mee.
Met een beetje mazzel zit ik volgende week rond deze tijd in spanje aan de wijn ...
Kreeg vanmiddag een telefoontje.
Het ging plots erg slecht met de moeder van mijn ex.
Dusdanig dat ze nu aangegeven heeft niet meer te willen leven.
Ze gaat nu zoveel morfine krijgen dat het nu voor haar ophoud.
Gevolg is wel dat ik niet naar Spanje vertrek.
Aparte tijd zo ...
quote:Dit herken ik ook wel, dat eerste zie ergens zelfs als steun. Ik weet dat ik mezelf gewoon even "gelukkig" moet krijgen. Ben ik ook hard mee bezig en lukt nog wel.Op dinsdag 16 februari 2010 19:42 schreef MOD het volgende:
Je hebt gelijk. Je wilt niet weten wat ik gedaan heb om haar terug te krijgen. Ze betekent echt zo ontzettend veel voor me. Het zal wel aan "het leven" liggen, maar ik ondervind op dit moment nergens meer vreugde aan om eerlijk te zijn. Dat ligt niet aan mn ex. Dat ligt gewoon aan me zelf. Er hebben zich meer dingen voor gedaan dan alleen zij. Maar hoe moeilijk is het te accepteren dat je dit alles zelf in de hand had? Ja fok steunt me enorm, en ik weet dat ik er ooit weer boven op kom, maar de gedachte dat ik dit helemaal zelf verkloot heb... Het maakt me zo ontzettend useless in dit leven. Al deze gevoelens zijn nieuw voor me, omdat ik met de gedachte rond loop dat ik echt oud zou willen worden met haar. Niets in onze relatie duidde er op dat het slecht ging, nooit ruzies, altijd lachen met elkaar, dikke pret, de beste maatjes. Het is uit gegaan zonder dat het nodig was. Ik heb moedwillig de beste tijd en vriendschap van mijn leven om zeep geholpen.
Ik weet dat ik verder moet, en ik doe echt hard mijn best door af te spreken met mensen en dingen zonder haar te doen, maar het doet me zo veel pijn ook omdat ik haar zo gekwetst heb.
Ik wil niet over komen als een zwakkeling, maar ik voel me wel zo.
Dat tweede, tsja, ook dat ken ik, al had ik ten tijde van, nooit echt het idee oud met haar te worden, dat gebeurde pas daarna.
Ergens is die gedachte ook wel fijn. Tis misschien vervelend om nog zo geregeld aan haar te denken, maar ik weet wel dat ik mn tijd niet "verspild" heb en echt van haar hield.
Schrale troost, maar toch.
Uiteindelijk moet je jezelf zien te vergeven, naar haar toe en jezelf. je hebt haar gekwetst en daarmee jezelf verkloot.
[ Bericht 100% gewijzigd door Everlong op 16-02-2010 23:34:35 (foutje) ]
Maar ja, als ik dan naar huis fiets wil ik zo graag m'n ex bellen om te vertellen hoe het was..En dat mag niet meer. Gelukkig belde er een vriendin en kon ik het alsnog van me afpraten Volgende week ga ik verhuizen naar 'ons' huis. Ik kijk er naar uit omdat ik dan pas echt weer verder kan met mijn leven. Maar ik zie er ook zooo tegenop, alleen in ons huis, dat was niet de planning.. quote:Wat ontzettend rot voor je Sjechov!! Sterkte...
[..]
Helaas.
Kreeg vanmiddag een telefoontje.
Het ging plots erg slecht met de moeder van mijn ex.
Dusdanig dat ze nu aangegeven heeft niet meer te willen leven.
Ze gaat nu zoveel morfine krijgen dat het nu voor haar ophoud.
Gevolg is wel dat ik niet naar Spanje vertrek.
Aparte tijd zo ...
Kan je misschien niet alsnog later naar Spanje gaan? Het is namelijk wel goed voor je!
quote:Ligt er natuurlijk maar net aan.Op dinsdag 16 februari 2010 23:35 schreef Everlong het volgende:
Wat ontzettend rot voor je Sjechov!! Sterkte...
Kan je misschien niet alsnog later naar Spanje gaan? Het is namelijk wel goed voor je!
Ik hoop van wel, maargoed ligt aan de factor tijd.
Ik zit hier nu te typen en er komt meer besef binnen
Ik hou nog steeds van mijn ex en geef nog steeds om haar
Ik neem haar veel dingen niet kwalijk
Ik zou haar graag gelukkig gemaakt hebben...
maar ik wil haar (op dit moment) niet terug
Ik voel me namelijk gebruikt door haar....
Ik zal dit toch even wat beter uitleggen...
Mijn ex is noot goed over al haar eerdere exen heen gekomen. Erger nog, ze heeft hun vaardigheden en problemen vaak genoeg gemeld en heeft ze netjes verwerkt in onze tijd samen en ook met allen contact opgenomen.
Ze kon intimiteit alleen aan, als ze zelf de initierende factor was.
Ze stond niet voor me klaar toen ik haar (letterlijk) zei dat ik dat nodig had, maar nam het mij kwalijk toen ik er niet voor haar was toen ze me nodig had (maar zelf niets zei).
Ze heeft de hele tijd aandacht geeist, maar niet echt gegeven.
Ze heeft haar problemen de hele tijd op mij geprojecteerd.
Ze is het meest boos geweest op een aantal opmerkingen van me die ze zelf uitlokte. Vervolgens waren dit dingen die ze me nooit kon vergeven..
Ach... het is goed dat het mis gegaan is voordat we in de samenwoon/trouwen/kindertjes fases gekomen zijn...
Ik weet steeds beter dat afstand van haar houden belangerijk is, want ik zou zo weer voor haar smelten. Ik kan mezelf namelijk wel... Jammer, want goede vrienden blijven is iets dat ik anders graag had willen zien...
quote:Update: Oh was was ik lekker vrij en rustig. Oh wat had ik goed voor mezelf gekozen. Oh wat had ik hem goed losgelaten...Op maandag 15 februari 2010 17:45 schreef Yuki het volgende:
[..]
Hij heeft m gelezen... en geen reactie.
Beetje jammer
Oh, wat moet ik nu weer denken nu hij toch reageert
Hoewel ik wel een beetje teleurgesteld ben. Hij heeft er twee dagen over gedaan om het volgende te schrijven:
quote:Klinkt heel neutraal... Maar ik ken m langer dan vandaag. Hij reageert altijd heel snel. Tenzij hij niet weet wat ie ermee moet. Dan zet ie een sterretje in zn gmail en denkt ie erover na. Malen, malen, malen. En dan uiteindelijk proberen iets goeds te formuleren.Hey hey, nog bedankt voor je felicitatie
Na 2 dagen komt ie met deze reactie. En ik geloof, op basis van bovenstaande, niet dat het helemaal neutraal is.
En dat maakt dan wel weer iets bij mij los.
Bah
Tot zover vrij, rustig, voor mezelf kiezen en loslaten...
[ Bericht 52% gewijzigd door #ANONIEM op 18-02-2010 00:00:46 ]
quote:Je kent mn ex nietOp woensdag 17 februari 2010 22:46 schreef Coco98 het volgende:
Je moet hoognodig kappen met dat analyseren. Het is neutraal, klaar.
quote:Joh is het nou nog steeds uit? Ik dacht dat het helemaal weer goed ging komen..
Van compleet para, angstig, verdrietig.. Naar tevreden, relaxed en redelijk happy..
Ik realiseer me wat ik niet meer heb.. Maar de gedachte dat ze beter af en gelukkiger is zonder mij en misschien wel met iemand anders maakt me blij. Want ik wilde dat ze zich weer blij ging voelen. En dat kon niet bij mij, ondanks dat ik er zo voor gevochten heb.
Ik heb sommige dingen misschien niet goed aangepakt, maar de gedachte dat ze nu gelukkiger is maakt mij tevreden. Ik heb geen hoop meer dat het goed komt, ik hoop alleen dat we zo nu en dan eens kunnen afspreken, omdat het toch wel gewoon een leuke meid is.
Goede morgen verder
Hier precies dezelfde gevoelens... wees maar niet bang, ze slaan nog wel een paar keer over
Ik ziet hier ook weer met moeite niet op haar hyves/facebook te kijken, wetende dat de neiging daartoe ok zal slijten,,,
Uiteindelijk is het belangerijkste dat je/we ervan geleed hebben en dezelfde fouten niet weer maken. Het is alleen even oppassen om niet de ander kant op door te slaan...
quote:Fijn om te lezen MOD. Soms denk ik echt dat jij mijn ex bént.Op donderdag 18 februari 2010 06:10 schreef MOD het volgende:
Nooit geweten dat ik in een halve week zo een omslag kan maken.
Van compleet para, angstig, verdrietig.. Naar tevreden, relaxed en redelijk happy..
Ik realiseer me wat ik niet meer heb.. Maar de gedachte dat ze beter af en gelukkiger is zonder mij en misschien wel met iemand anders maakt me blij. Want ik wilde dat ze zich weer blij ging voelen. En dat kon niet bij mij, ondanks dat ik er zo voor gevochten heb.
Ik heb sommige dingen misschien niet goed aangepakt, maar de gedachte dat ze nu gelukkiger is maakt mij tevreden. Ik heb geen hoop meer dat het goed komt, ik hoop alleen dat we zo nu en dan eens kunnen afspreken, omdat het toch wel gewoon een leuke meid is.
Goede morgen verder
Zo raar.Ik heb gister wéér te horen gekregen, van wéér een ander persoon die mijn ex en mij beiden kent, dat mijn ex een opmerking gemaakt heeft over dat hij nog gevoelens voor me heeft. Ik weet zo onderhand niet meer goed wat ik ermee moet.
De eerste keer dat ik het hoorde deed 't me weinig, dacht er niet teveel over na en negeerde het verder. Maar dit is al de derde keer en gister heb ik in een zwak moment bijna m'n ex gesmst zo van 'wat is dit nou allemaal?
'. maar dat is onmogelijk. Maar toch, ik lees zo veel herkenbare dingen dat ik van andere ook denk "je had mn ex kunnen zijn"..Waarschijnlijk is liefde dan toch een universele taal die je niet kan spreken maar ervaart.
Mijn tip aan jou.. Wacht maar af tot hij naar je toe komt. Je moet je niet zo maar gewonnen geven, laat hem maar lekker moeite doen en ga voor je zelf na of hij echt voor je wilt gaan, of dat het een tijdelijke opwelling is ofzo. Kijk de kat uit de boom, ik ben zeer benieuwd
quote:Haha ja dat is echt onmogelijk, maar toch schiet die gedachte soms heel even door m'n hoofd. Inderdaad als ik herkenbare dingen lees. We vertellen eigenlijk deels hetzelfde verhaal maar dan compleet van de andere kant/partij.Op donderdag 18 februari 2010 09:57 schreef MOD het volgende:
Hee maartje... Soms denk ik ook van jou dat jij mn ex ben
Waarschijnlijk is liefde dan toch een universele taal die je niet kan spreken maar ervaart.
Mijn tip aan jou.. Wacht maar af tot hij naar je toe komt. Je moet je niet zo maar gewonnen geven, laat hem maar lekker moeite doen en ga voor je zelf na of hij echt voor je wilt gaan, of dat het een tijdelijke opwelling is ofzo. Kijk de kat uit de boom, ik ben zeer benieuwd
Probeer ik ook te doen. Ik ga niet zitten wachten op hem, het gaat goed met me en ik doe m'n eigen ding en dat vind ik belangrijk. Dat is ook de reden waarom ik probeer geen contact met hem te zoeken. Ik wil niet dat ik me straks weer rot voel door hem ofzo. Ik ben ook zeer benieuwd, ik ben bang dat hij zelf niet naar me toe durft te komen om dat soort dingen uit te spreken, en dat vind ik echt heel erg jammer na alles..
quote:Stukje achtergrond dan maar:Op donderdag 18 februari 2010 00:13 schreef MOD het volgende:
Maak nie uit, gewoon kappen met analyseren. Heb ik ook gehad.. Elk mailtje, elk smsje... Alles. Tis gewoon attent van je dat je hebt wat laten horen en dat hij het waardeert door dat te sturen. That's it.
Half November - hij maakt t uit
Begin December - oorlog; hij wil me nooit meer zien en meer van dat soort kreten
Eind December (dag voor kerst) - Hij wil me terug. Hij heeft een grote fout gemaakt, hij mist me zo, vindt dat we nog een kans verdienen. Ik wijs dit, met heel veel moeite, af. Er is teveel gebeurd, ik kan het niet.
Half januari - weer contact, op vriendschappelijke basis. Het voelt goed dat we toch normaal met elkaar om kunnen gaan, zonder dat er iets achter zit. Well, guess again. Binnen een week stuurt hij weer aan op een relatie. Andere meisjes halen het niet bij mij. Hij mist me zo. En schopt zo wéér mijn gevoel in de war. Hij maakt me zelfs verwijten, omdat ik het niet wil proberen. Ik leg hem uit dat ik ook wel zo mijn twijfels heb, dat ik hem ook mis... Maar dat er enerzijds teveel gebeurd is in de periode na de break up en dat ik anderzijds teveel met mezelf in de knoop zit om een relatie aan te gaan. Dat zou vantevoren al garantie zijn voor mislukking.
Ben helemaal eerlijk tegen 'm geweest. Nu zit het er niet in. Hoe dat over een paar maanden is, weet ik niet. Maar nu kan ik niets beloven. Alleen vriendschap, verder niets. HIj geeft aan dat hij niet alleen vrienden wil/kan zijn. En dat hij zich niet wil binden aan de onzekerheid die ik hem bied (prima, dat vraag ik ook niet van m). Hij kan hier echter niet mee leven. Een vriendschap zou te moeilijk voor hem zijn. Hij zou het niet aan kunnen zien dat ik op den duur een andere relatie krijg. Daarnaast voelt hij teveel voor me. En toen kwam zijn vreemde conclusie: als ik op tijd bedenk dat ik toch nog iets met hem wil, dan is hij er. Maar als hij intussen een leuker meisje ontmoet... Dan kan ik het schudden.
In de tussentijd wil hij het contact niet kwijt. Het moet alleen misschien iets minder zijn, om misverstanden te voorkomen.
Prima. Duidelijk. Oppervlakkig, vriendschappelijk contact. Will do.
4 weken later is hij jarig. En in al die tijd heb ik niets van hem gehoord.
Ook prima. Hij gaf eerder al aan dat hij moeite had om mij als gewone vriendin te zien. Blijkbaar is contact als gewone vrienden dus ook te lastig.
Intussen ben ik er helemaal uit. Van mij hoeft het niet meer. Ten eerste om de redenen die ik eerder al had om geen relatie meer met hem aan te gaan. We hebben een moeilijk verleden en ik wil eerst aan mezelf werken, voor er weer plek is voor een relatie. Ik kan hem nu sowieso niet genoeg bieden. Daarnaast stak zijn opmerking me ook wel. Eerst geeft hij allemaal verkapte liefdesverklaringen, over hoe bijzonder ik wel niet voor hem ben. Dat andere meisjes het niet bij mij halen. Maar zodra ik duidelijk maak dat het er voor mij niet inzit, geeft hij ineens aan dat hij ook best iets met een ander meisje kan beginnen. Als ik te laat kom, heb ik pech.
Nou prima. Het is over. Klaar.
Terug naar zijn verjaardag. Ik moest er best veel aan denken, al een paar dagen vantevoren. Omdat ik niet kon ontkennen dat ik eraan dacht, heb ik hem die e-card gestuurd. Als gewoon, vriendschappelijk gebaar. Ik ben gewoon iemand die heel erg aan dat soort dingen denkt, bij iedereen overigens. Ik ben nogal van kaartjes sturen voor verjaardagen, bijzondere gebeurtenissen, om succes te wensen, enzovoorts.
Na twee dagen komt hij met een reactie die ABSOLUUT niet bij zijn normale gedrag past.
Bij gewone vrienden is hij altijd nogal uitgebreid in zijn reacties. Niet alleen "bedankt he" maar ook meteen vragen hoe het gaat. Mailtjes van 1 zin heb ik nooit van hem gehad, tenzij we via mail aan het slowchatten waren. Daarnaast is hij altijd razendsnel. Hij checkt bijna doorlopend zijn mail en reageert normaal gesproken direct. Hooguit een paar uur later, als hij niet meteen tijd heeft om er iets mee te doen.
Dus ja. Ik denk na over wat dit kan betekenen. Ik ken zijn gedrag als hij niet weet wat hij met een mailtje aanmoet. Dan duurt het wel lang. Gaat hij er eindeloos over na zitten denken, omdat hij niet weet wat hij moet schrijven. En als ie dan ook maar komt tot 1 zin... Het past in t patroon.
Misschien overanalyseer ik de boel. Kan ook. Maar ik ken hem, en dit is voor hem niet normaal... Tenzij hij er mee zit. Dat wil ik alleen maar zeggen.
Overigens helpt het ook wel om dit allemaal een keer op te schrijven. Maakt dat ik weer wat sterker sta in mijn besluit om geen relatie aan te gaan
quote:Maar meid, als jij er over uit bent dat je niks meer met hem wil, en jullie hebben hem 4 weken voor zijn verjaardag niet gesproken, waarom houd dit je dan zo bezig?
Zelfs al heeft het wat te betekenen dat hij je zo'n mailtje stuurt, 2 dagen na ontvangst, wat dan nog?
Waarom ben je daar zo over aan het nadenken? Je wilt hem immers niet terug..?
quote:Ik wil hem ook niet terug, ik vind het alleen wel jammer dat we geen vrienden zijn gebleven. En daarnaast houd het me sowieso nog wel bezig. We hebben ruim een jaar een relatie gehad, ontzettend veel meegemaakt en zijn op een hele nare manier uit elkaar gegaan. Daar ben ik niet 1,2,3 mee klaarOp donderdag 18 februari 2010 11:32 schreef VeerEli het volgende:
[..]
Maar meid, als jij er over uit bent dat je niks meer met hem wil, en jullie hebben hem 4 weken voor zijn verjaardag niet gesproken, waarom houd dit je dan zo bezig?
Zelfs al heeft het wat te betekenen dat hij je zo'n mailtje stuurt, 2 dagen na ontvangst, wat dan nog?
Waarom ben je daar zo over aan het nadenken? Je wilt hem immers niet terug..?
Het probleem is dat ik nu geen verschil voel in mijn gevoel voor mijn ex. Het is nu 4 maanden geleden, maar ik hou nog steeds van haar ... ik wil haar nog steeds vasthouden zoals ik dat daarvoor deed, maar ik wil haar niet terug. Ik kan die liefde niet loslaten. Dat heb ik nooit gekund.... één ex (zie mijn reacties van 6 jaar terug) waarin ik de liefde van mijn leven kwijtraakte. En dat zelfde heb ik met nog een andere meid. Zodra ik mij hecht aan iemand, gaat dat gevoel niet meer weg. Ik eindig altijd als degene die in de steek wordt gelaten. Ik geef nooit genoeg, maar heb mijn gevoel voor iemand nog nooit zelf in de steek kunnen laten.
Ik heb zonet mijn ex nog gesproken omdat ik wou afspreken om mijn laatste spullen op te halen... ik merkte namelijk dat die me nog enigzinds terghielden met haar vergeten. Dus... ik bel en ze neemt zowaar op. Ze klonkt zelfs vrolijk en het gesprek ging vrij goed. maar enfin..
Nu gaat ze komende dinsdag mijn spullen langsbrengen.
Het meeste vreemde... ik voelde meteen dat ik een stuk rustiger werd toen ik haar sprak en het voelde vertrouwd. Maar mogelijk vreemder... Waar ik merk dat het me enigzinds (Stomme) hoop geeft dat ze langs komt, is er een deel van dat zich juist relaxt voelt met het idee:"mooi, dan zit dat er ook op"
Ik heb niet eens zin om dit te analyseren... terwijl ik net drie dagen niet anders dan dat gedaan heb..
Heel apart...
Kan ik daarna haar dan echt achter me laten? Het zou wel fijn zijn... Awel... we zien wel, heeft eigenlijk geen nut om het er meer over te hebben, dan ga ik alleen maar er over nadenken... Zo lekker met mijn broertje eten en iets anders doen... Poolen..?
Tijdje geleden weer...
Wat een gekke twist en toeval mij gebeurd is pff...
Ik ben een maandje(eens per week) nu aan het daten met een leuke meid, of het serieus genoeg is weet ik niet, maar ben voorzichtig aan wel een klein beetje verlieft geworden.
Ik wat leuks voor haar besteld via internet, en het zou vanavond bezorgt worden, dus ik thuis wachten, de deurbel gaat, en raad eens wie hem bij me komt bezorgen in de regen en kou?
Mijn ex
damn.. eerst heel zakelijk, toen stapte ze weer in haar auto, ben ik er even heen gelopen om te vragen hoe het ging, goed, ze gaf me een complimentje dat ik was afgevallen en zei toen dat ze weer moest gaan.Vette huilbui gehad, enorme ontlading, dit kan toch niet waar zijn.. ruim een jaar niet gezien en dan dit.
Gaat 10 min later wel weer goed met me, wat een raar iets zeg
.Allemaal rare dingen in mijn hoofd, niet dat ik haar terug wil gelukkig, maar meer beetje beduusd, en m'n date komt zondag dus weer.
Lekker hoor...
quote:Wow, dat is wel super toevallig??
Hoi allemaal,
Tijdje geleden weer...
Wat een gekke twist en toeval mij gebeurd is pff...
Ik ben een maandje(eens per week) nu aan het daten met een leuke meid, of het serieus genoeg is weet ik niet, maar ben voorzichtig aan wel een klein beetje verlieft geworden.
Ik wat leuks voor haar besteld via internet, en het zou vanavond bezorgt worden, dus ik thuis wachten, de deurbel gaat, en raad eens wie hem bij me komt bezorgen in de regen en kou?
Mijn ex
Vette huilbui gehad, enorme ontlading, dit kan toch niet waar zijn.. ruim een jaar niet gezien en dan dit.
Gaat 10 min later wel weer goed met me, wat een raar iets zeg
Allemaal rare dingen in mijn hoofd, niet dat ik haar terug wil gelukkig, maar meer beetje beduusd, en m'n date komt zondag dus weer.
Lekker hoor...
Daarom is het zo kut dat ik dat niet heb teruggekregen. Erg oneerlijk. Liefde is natuurlijk geweldig, maar ik ben best wel kieskeurig en vind niet snel iemand écht écht leuk. Ik heb geen zin in die oppervlakkige contacten, waar op het eind toch blijkt dat het niks is. Weer zoveel moeite doen om zoiets op te bouwen. Het moeilijkste nu vind ik om weer vertrouwen te krijgen in liefde.
En hoe moet je weer vertrouwen krijgen in je eigen gevoelens? Mijn gevoelens zeiden me dat hij echt de ware voor me was. Dat had ik nog nooit eerder gehad, met hem voelde ik echt een speciale band. Mijn gevoel klopte dus niet. Hij is niet de ware.
Hoe kan je weer vertrouwen in je eigen gevoel? en hoe weet je dat die kloppen?
zomer 2008
Ik ben een jongen 22 jaar hbo bijna afgerond, woon nog thuis bij ouders. Ontmoet in de zomer een meisje
van 15 jaar, Whaaaaat hoor ik de meeste al denken. Ook ik dacht natuurlijk.. "dat kan nooit goed gaan."
Echter na wat afspreken blijken we vind ik zelf erg goed bij elkaar te passen. Zelfde interesse's muziek,festivals, eten, films etc. Echt een geschenk uit de hemel. Zij is vrij volwassen voor haar leeftijd gescheiden ouders dus ook wat meegemaakt. Ik ben zelf een laatbloeier en ging vroeger niet veel uit. En nu steeds meer feesten e.d. Nou ja ik werd smoor verliefd op haar en zij op mij.
Nu valentijns weekend 2010
We hebben 18 maanden zo'n beetje (1,5 jaar) En na een paar ruzies ging het weer een kleine periode
goed sinds nieuwjaar
zaterdag weer ruzie gehad, probleem is niet de inhoud van de ruzie, maar de ruzie opzich. Het kan soms gaan om kleine dingen die helemaal niet zo dramatisch zijn. We zijn behoorlijk koppig allebei.
Het komt er opneer dat ze vind dat ik haar niet genoeg respecteer en niet serieus ben wanneer we ruzie hebben. Dat klopt ook, ik wil graag mijn gelijk hebben en wordt erg emotioneel bij ruzies. Punt is dat we het niet kunnen uitpraten en dat het van kwaad naar erger gaat totdat we dingen zeggen waarvan we spijt krijgen.
zondag: meest fantastische dag gehad ze had ontbijt voor mij gemaakt wat ik normaal altijd voor haar doe. Zijn gaan wandelen, film gekeken en heb haar toen weer thuis afgezet. Perfecte avond eigenlijk.
maaandag: Na het werken kom ik op msn, en ze zegt dat ze het moeilijk heeft met wat er zaterdag is gebeurd. Ze twijfelt aan onze relatie en weet niet of ze verder moet.. Ze wil dat ik verander haar meer respecteer. Ik stel zelf voor om een een periode rustig aan te doen en kijken wat we willen.
dinsdag: belt ze om het goed te maken, ik zelf ben nog een beetje in de war. Ze komt die middag langs
en we praten en ze wil ut wel proberen opnieuw. Twijfelt ze weer, ik heb haar mijn mening verteld dat ik wil veranderen en er echt aan wil werken om haar meer respect te tonen. Ik vertel haar wel dat ze mij tijd moet geven daarvoor.
woensdag. kijken we film, en wil ze definitief uitmaken vol tranen en snotterend, gelijk wat spullen meegenomen enzo. Heel emotionele toestand ook voor mij.
vandaag: heel kil op msn, beetje negeren denk ik zelfs..
Ik weet ut gewoon niet meer, ben eerder in deze positie geweest en toen kwam ut goed. Ik heb vaker aan mezelf gewerkt met succes het lijkt alleen of er steeds meer dingen bij komen.. Maargoed dat heb ik ver voor haar. Hou nog geweldig veel van haar.
Nu zie ik haar zaterdag weer voor een concert met wat vrienden van ons.
Ik weet niet hoe ik me daar op moet voor bereiden. Moet ik haar vertellen wat ik nog voor haar voel?
Of me groot houden en doen alsof ik verder ben gegaan.
quote:Yup one in a million, zal haar komende jaar vast niet weer zienOp donderdag 18 februari 2010 20:50 schreef Everlong het volgende:
[..]
Wow, dat is wel super toevallig??
hè gaat weer een stuk beter hier, net een lang prettig en vrolijk telefoongesprek gehad met een onbekende dame waar ik het telefoonnummer van gehad had voor een eventuele blind date, en had belooft te bellen dus waarom nu niet, best grappig.
Eerlijk gezegd dat ik al aan het daten ben hoor
beide niet op zoek maar wel gezellig, daar knapt een mens van op Denk dat ik even een nachtje goed moet slapen om alles even te laten bezinken
. Misschien dat ik anderen nog kan helpen, maar dan niet in het komende topic.Het is nu 5 weken uit, even een zojuist zelfgeschreven gedicht tot besluit
Vogelvrij
Een vallend jong vogeltje
Uit het warme nest
Waar we samen aan bouwden.
Opeens ver weg van het vertrouwde,
Dromen verpest.
Alles proberen om zacht terecht te komen.
Maar onverwacht met een klap
Belandde ik op de grond.
Niemand die me ving.
Niemand die daar stond.
Gewond en gebroken,
Diep ondergedoken,
Huilde ik mezelf in slaap.
Weer vogelvrij
En zij,
Nu de jager met de kogel,
Te gevaarlijk voor deze vogel.
Dus bleef uit haar buurt,
Het heeft even geduurd,
Alles verkennen,
Het begon te wennen,
Zij niet van mij,
Ik vogelvrij
Langzaam groeide ik tot een adelaar,
In mezelf geloven,
Helemaal klaar voor een nieuwe vlucht.
Cirkelend door de lucht naar boven.
Tot naar een hoogtepunt zweven,
Duikend naar beneden,
Om een ander te vertrouwen,
Mijn liefde te geven,
En een nieuw nestje te bouwen.
[ Bericht 25% gewijzigd door SuperFokker op 19-02-2010 16:12:40 ]
The day after.. wou dat ik niet had gezien gisteravond, onbewust denk ik nu weer aan haar grr.. had haar net uit mijn systeem, is stresend, storend en vervelend
Blijkbaar doet ze me toch nog wat na 1 1/2 jaar, niet zo gek natuurlijk heb 4 jaar van haar gehouden
, achja verheug me wel op m'n date zondag quote:Op een forum als dit ben je toch altijd welkomOp vrijdag 19 februari 2010 01:53 schreef SuperFokker het volgende:
Ik sla het volgende topic even over. Ben er wel even klaar mee om over mijn ex te posten en heb het ook niet zo meer nodig
Het is nu 5 weken uit, even een zojuist zelfgeschreven gedicht tot besluit
[gedicht]
Mooi gedicht overigens.
Denk alleen niet dat je er in 1x overheen kan komen, tenmiste dat heb ik uit eigen ervaring
5 keer zwaar bezweet wakker geworden... En dat alleen maar omdat we weer even contact gehad hebben... Ik ben er ondertussen ook achter dat een groot deel van waarom ik nog zo in de knoop zit, het feit is dat ik mezelf moeilijk kan vergeven wat er allemaal tussen ons gebeurt is, maar haar wel heel makkelijk alles kan vergeven. Daardoor blijf ik me de hele tijd verantwoordelijk voor de situatie voelen, terwijl er echt twee mensen schuldig aan waren...
Dat inzicht helpt wel een beetje, maar ik kan het nog steeds niet makkelijk los laten..
Nou ja, komend weekend lekker naar een toernooi toe en met vrienden op stap
Maar ja, als het goed is kan het alleen maar beter worden. En dat is dan een schrale troost.Eigenlijk zou ik afgelopen donderdag naar Spanje vliegen, maar door de kriieke toestand van de moeder van me ex ben ik thuis gebleven.
Mijn band met haar is dusdanig dat ik het voor mezelf niet kan verkopen om niet bij de "laatste loodjes" en de uitvaart aanwezig te zijn.
Het is hard maar tis niet anders.
Nu zit ik mezelf thuis een beetje te vermaken om de dagen door te komen.
Wachten op het ene belletje ....
quote:Da's gesproken.Op vrijdag 19 februari 2010 15:59 schreef Everlong het volgende:
Ben bezig met inpakken voor de verhuizing...echt klote en confronterend
quote:Haha, tja, lucht soms even op
Ik voel me nu zo leeg ............
Heerlijk die dagen zo alleen huis met niemand om je heen waar je ff naartoe kunt ofzo ...
Alleen begint ex er steeds weer over dat ie me terug wil, wat mijn gevoel dan weer compleet in de war schopt, en ik me ook nog schuldig ga voelen. (terwijl hij alles heeft verkloot)
Hij zegt dat ik het om een futiliteit heb uitgemaakt (heb het uitgemaakt omdat ie heel erg naar een collega toetrok waar hij gevoelens voor had, en ik dat op een gegeven moment niet meer pikte, en in een opwelling van boosheid het had uitgemaakt. Lang verhaal, ooit hier een topic over geopend)
Anyway, ik denk dat ik de hele wereld aankan, tot het moment waarop ie dan in het weekend naar z'n (nu "platonische" vriendin) gaat en ik in ons huis zit. (als ik even nergens naartoe kan gaan)
Dan komt iedere keer weer opnieuw de klap, en zit ik weer te janken.
Al met al is het een *** situatie, en ik zit er even helemaal doorheen....
quote:ai ai aiOp vrijdag 19 februari 2010 18:19 schreef Sjechov het volgende:
Net mijn ex gesproken over MSN.
Ik voel me nu zo leeg ............
Heerlijk die dagen zo alleen huis met niemand om je heen waar je ff naartoe kunt ofzo ...
Gooi haar meteen van je MSN
heb ik ook gedaan... zat er bij te janken, maar het hielp wel
quote:Sterkte kerel!Op vrijdag 19 februari 2010 18:19 schreef Sjechov het volgende:
Net mijn ex gesproken over MSN.
Ik voel me nu zo leeg ............
Heerlijk die dagen zo alleen huis met niemand om je heen waar je ff naartoe kunt ofzo ...
Je gelooft me nu niet, maar op een gegeven moment ga je die dagen alleen waarderen.
Zelf heb ik m'n ex op MSN geblokkeerd. Hoef niets meer van d'r te horen; komt toch niets positiefs uit.
quote:Kan ik helemaal beamen.Op vrijdag 19 februari 2010 19:28 schreef rijsttafel het volgende:
[..]
Sterkte kerel!
Je gelooft me nu niet, maar op een gegeven moment ga je die dagen alleen waarderen.
Zelf heb ik m'n ex op MSN geblokkeerd. Hoef niets meer van d'r te horen; komt toch niets positiefs uit.
Het is helemaal niet dat ze negatief was ofzo.
Het ging niet eens over ons.
Het ging over haar.
Het feit dat ik me zo voel is omdat ik er niets aan kan doen.
Haar blokkeren kan ik gewoon niet.
Ik zou het ook niet willen.
Ik merk wel dat ik er makkelijker en makkelijker mee overweg kan.
Heb ook geen verdriet, maar voel me nu gewoon leeg.
Door het totaal plaatje.
quote:Over die eerste 4 regels.. dat hoeven ook geen redenen zijn om haar te verwijderen hè. Dat doe je voor jezelf als je denkt dat dat beter voor je is.Op vrijdag 19 februari 2010 19:51 schreef Sjechov het volgende:
Weet je.
Het is helemaal niet dat ze negatief was ofzo.
Het ging niet eens over ons.
Het ging over haar.
Het feit dat ik me zo voel is omdat ik er niets aan kan doen.
Haar blokkeren kan ik gewoon niet.
Ik zou het ook niet willen.
Ik merk wel dat ik er makkelijker en makkelijker mee overweg kan.
Heb ook geen verdriet, maar voel me nu gewoon leeg.
Door het totaal plaatje.
Verder voel ik me ook heel leeg nu. Gaat even niet zo lekker met me op ander vlak en heb hem zó hard nodig nu.. maar gewoon het besef dat dat niet gaat.. zijn arm even om me heen, even uithuilen op zijn schouder, want dat is écht alles wat ik nu wil.
quote:Dat ken ik.Op vrijdag 19 februari 2010 19:56 schreef maartjeh het volgende:
Verder voel ik me ook heel leeg nu. Gaat even niet zo lekker met me op ander vlak en heb hem zó hard nodig nu.. maar gewoon het besef dat dat niet gaat.. zijn arm even om me heen, even uithuilen op zijn schouder, want dat is écht alles wat ik nu wil.
Dat kan ik nu ook wel gebruiken
quote:Erg is dat hè? Maarja, we moeten nu 'gewoon even sterk zijn' ofzo.Op vrijdag 19 februari 2010 20:00 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Dat ken ik.
Dat kan ik nu ook wel gebruiken
quote:Hmjah, al zou een heerlijke knuffel wel uitkomen.Op vrijdag 19 februari 2010 20:10 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Erg is dat hè? Maarja, we moeten nu 'gewoon even sterk zijn' ofzo.
Pffff
quote:Herkenbaar. Heel herkenbaar. Helemaal nu ik vanaf mijn bed zit te flaptoppen, kaarsjes aan enzo. Doet me allemaal aan hem denken. BAH.Op vrijdag 19 februari 2010 21:54 schreef Sjechov het volgende:
[..]
Hmjah, al zou een heerlijke knuffel wel uitkomen.
Pffff
Maar we will be fine, Sjechov, echt.
quote:Wat een super mooi gedicht!! Vooral dit laatste stukje. Hoop dat ik me ook binnenkort ook weer zo kan voelen...even een zojuist zelfgeschreven gedicht tot besluit
(knip)
Langzaam groeide ik tot een adelaar,
In mezelf geloven,
Helemaal klaar voor een nieuwe vlucht.
Cirkelend door de lucht naar boven.
Tot naar een hoogtepunt zweven,
Duikend naar beneden,
Om een ander te vertrouwen,
Mijn liefde te geven,
En een nieuw nestje te bouwen.
Iedereen sterkte met z'n liefdesverdriet
quote:Virtuele knuffel dan maarOp vrijdag 19 februari 2010 22:16 schreef maartjeh het volgende:
[..]
Herkenbaar. Heel herkenbaar. Helemaal nu ik vanaf mijn bed zit te flaptoppen, kaarsjes aan enzo. Doet me allemaal aan hem denken. BAH.
Maar we will be fine, Sjechov, echt.
quote:DankjeOp vrijdag 19 februari 2010 23:46 schreef HunnyBun het volgende:
[..]
Wat een super mooi gedicht!! Vooral dit laatste stukje. Hoop dat ik me ook binnenkort ook weer zo kan voelen...
Iedereen sterkte met z'n liefdesverdriet
Dat zal vanzelf wel weer komen....geduld Zelf heb ik volgende week weer een date met een meisje waar ik voor de carnaval al een keer mee heb gedate. Altijd leuk natuurlijk
Ook van van iedereen heel veel sterkte! Ben benieuwd naar hoe iedereen er in topic 109 aan toe is. Dan kom ik weer eens terug om te lezen
was gister tegen iemand mijn ex haar negatieve punten aan het vertellen om echt goed duidelijk te maken dat het goed is om niet meer bij haar te zijn... komt tussendoor de opmerking:"je geeft echt nog heel veel om haar hè?"
Janken...
En meteen even terug bij nul
nou ja, vanavond maar lekker naar een foute uitgaanskroeg en we zien wel!
quote:Negatieve punten benoemen. Sja volgens sommige helpt dat.Op zaterdag 20 februari 2010 08:19 schreef GoedeMan76 het volgende:
Gadverdamme...
was gister tegen iemand mijn ex haar negatieve punten aan het vertellen om echt goed duidelijk te maken dat het goed is om niet meer bij haar te zijn... komt tussendoor de opmerking:"je geeft echt nog heel veel om haar hè?"
Janken...
En meteen even terug bij nul
nou ja, vanavond maar lekker naar een foute uitgaanskroeg en we zien wel!
Ik zit haar gewoon simpel te verdedigen als het er op aankomt.
Niet dat het nodig is, maar toch.
Op sommige vlakken mis ik haar, maar op de meeste niet.
Alleen het gevoel alleen op de wereld te zijn (we waren net weer richting onze roots verhuist en moesten alles (naast familie) nog weer opbouwen) is gewoon groot.
Na vanmorgen gebeld te hebben bleek dat het allemaal weer stabiel is en dat het nog wel een week kan duren voordat ze overleden is.
Nu kan ik mezelf wel voor de kop slaan dat ik afgelopen donderdag niet in het vliegtuig gestapt ben.
Daarom ga ik alsnog (morgenvroeg).
Nu blijft het een dubbel gevoel.
Je zult zien dat ze begin volgende week overlijd en dat ik dan alsnog terug moet.
Maar zoals mijn ma al zei, je bent dan wel even eruit geweest ... weggeweest.
Morgen om deze tijd zit ik in Spanje.
Toch een prettig vooruitzicht!
ookal heb ik het zelf uitgemaakt na 3 jaar..En niet omdat ik niet meer van hem hou..niet omdat ik vreemdga...de reden is omdat ik onzeker ben over onze toekomst danzkij zijn afkomst..en ik liever het ´´op tijd´´ wilde uitmaken voordat ik er echt kapot van ga, maar helaas ga ik nu alsnog door een hel..
Ik snap mezelf niet..ik weet dat het het beste is voor mij, maar van binnen ben ik verscheurd in duizend stukjes..Ik huil mezelf in slaap..ik word verdrietig wakker..Als ik in de spiegel mijn make up op wil doen zie ik iemand die helemaal kapot is en kan ik me niet concentreren om mezelf nog mooi te maken..
Als ik ergens naar toe moet, moet ik eerst die brok uit me keel zien te laten verdwijnen, omdat ik eigenlijk nergens heen wil op dit moment..En zodra ik thuiskom nadat ik me voor heb gedaan als een vrolijk spontaan meisje stort ik compleet in.
Het is alsof ik niet kan ademen zonder hem, een benauwend gevoel, alsof het leven geen nut meer heeft..
Ik hoop dat dit gevoel overgaat, ik weet alleen niet wanneer
en hoe in godsnaam..!!quote:Ik zou niet naar een uitgaanskroeg gaan voor afleiding..De laatste keer dat ik dat deed stond ik huilend in een café omdat ik besefte hoe leeg ik me voelde, vooral toen ik aangestaard werd door een paar creeps die vervolgens nog een wanhopige versierpoging probeerde 1 voor 1 en ik daardoor nog erger moest janken omdat ik medelijden had met me zelf en de situatie waar ik in was belandOp zaterdag 20 februari 2010 08:19 schreef GoedeMan76 het volgende:
Gadverdamme...
was gister tegen iemand mijn ex haar negatieve punten aan het vertellen om echt goed duidelijk te maken dat het goed is om niet meer bij haar te zijn... komt tussendoor de opmerking:"je geeft echt nog heel veel om haar hè?"
Janken...
En meteen even terug bij nul
nou ja, vanavond maar lekker naar een foute uitgaanskroeg en we zien wel!
Niet dat jij daar last gaat krijgen als man zijnde...
maar alvast een waarschuwing..ander soort afleiding lijkt me beter..alles behalve een café met vrolijke dronken vrijgezellen........quote:Heel herkenbaar, dat onzeker zijn over 'onze' toekomst vanwege zijn afkomst en geloofsovertuigingen etc.Op zaterdag 20 februari 2010 16:43 schreef _Bella_ het volgende:
I guess I´m joining the club
ookal heb ik het zelf uitgemaakt na 3 jaar..En niet omdat ik niet meer van hem hou..niet omdat ik vreemdga...de reden is omdat ik onzeker ben over onze toekomst danzkij zijn afkomst..en ik liever het ´´op tijd´´ wilde uitmaken voordat ik er echt kapot van ga, maar helaas ga ik nu alsnog door een hel..
Ik snap mezelf niet..ik weet dat het het beste is voor mij, maar van binnen ben ik verscheurd in duizend stukjes..Ik huil mezelf in slaap..ik word verdrietig wakker..Als ik in de spiegel mijn make up op wil doen zie ik iemand die helemaal kapot is en kan ik me niet concentreren om mezelf nog mooi te maken..
Als ik ergens naar toe moet, moet ik eerst die brok uit me keel zien te laten verdwijnen, omdat ik eigenlijk nergens heen wil op dit moment..En zodra ik thuiskom nadat ik me voor heb gedaan als een vrolijk spontaan meisje stort ik compleet in.
Het is alsof ik niet kan ademen zonder hem, een benauwend gevoel, alsof het leven geen nut meer heeft..
Ik hoop dat dit gevoel overgaat, ik weet alleen niet wanneer
Ik wist ook wel dat het het beste was voor mijzelf, maar dat neemt inderdaad niet weg dat het echt een hel is in het begin. Maar echt, er komen steeds meer betere momenten en daar moet je je aan vast houden. Zoek afleiding, doe je eigen ding.. Maak jezelf tóch op, want jezelf zien als iemand die helemaal kapot is helpt ook niet echt mee. Zorg dat je tóch weg blijft gaan, want als je dat niet doet en alleen maar thuis in je eentje weg gaat zitten kwijnen zul je er nooit overheen komen, maar dat besef je zelf denk ik ook wel.
quote:Waarom niet? Misschien is dat voor hem wel dé manier.. Iedereen doet dat anders, en ik kan me goed indenken waarom een kroeg juist wél goed kan werken. Ik zou dat ook eens moeten doen, kan me er alleen niet aan toe zetten, maar ik hou dan ook helemaal niet van stappen. Gelukkig heb ik zat andere afleiding.Op zaterdag 20 februari 2010 16:48 schreef _Bella_ het volgende:
[..]
Ik zou niet naar een uitgaanskroeg gaan voor afleiding..De laatste keer dat ik dat deed stond ik huilend in een café omdat ik besefte hoe leeg ik me voelde, vooral toen ik aangestaard werd door een paar creeps die vervolgens nog een wanhopige versierpoging probeerde 1 voor 1 en ik daardoor nog erger moest janken omdat ik medelijden had met me zelf en de situatie waar ik in was beland
Niet dat jij daar last gaat krijgen als man zijnde...
quote:Pfoeh, dat lijkt me al helemaal moeilijk. Je krijgt gewoon geen kans om het los te laten nu en wordt veel te veel met alles geconfronteerd. Het is nu een moeilijke periode waar je even doorheen moet helaas, maar daarna zul je je alleen beter voelen. Ik begrijp namelijk de reden ook erg goed dat je het hebt uitgemaakt. Bij mijn ex gebeurde dat ook vaak, maar ik heb het nooit uitgemaakt daarom. Dat is echt mijn grote fout geweest, jij houdt tenminste de eer aan jezelf nu, hoe moeilijk het ook is. Even doorzetten! en probeer zoveel mogelijk nieuwe dingen te doen, ga een groepsactiviteit ergens doen ofzo. Het patroon kan je nu al zoveel mogelijk doorbreken.Op vrijdag 19 februari 2010 19:20 schreef Mutsje30 het volgende:
Ik doe ook weer even mee. Ex en ik wonen noodgedwongen nog steeds samen, en over het algemeen heb ik wel het gevoel dat ik er klaar mee ben.
Alleen begint ex er steeds weer over dat ie me terug wil, wat mijn gevoel dan weer compleet in de war schopt, en ik me ook nog schuldig ga voelen. (terwijl hij alles heeft verkloot)
Hij zegt dat ik het om een futiliteit heb uitgemaakt (heb het uitgemaakt omdat ie heel erg naar een collega toetrok waar hij gevoelens voor had, en ik dat op een gegeven moment niet meer pikte, en in een opwelling van boosheid het had uitgemaakt. Lang verhaal, ooit hier een topic over geopend)
Anyway, ik denk dat ik de hele wereld aankan, tot het moment waarop ie dan in het weekend naar z'n (nu "platonische" vriendin) gaat en ik in ons huis zit. (als ik even nergens naartoe kan gaan)
Dan komt iedere keer weer opnieuw de klap, en zit ik weer te janken.
Al met al is het een *** situatie, en ik zit er even helemaal doorheen....
Na 1,5 jaar relatie heeft zij het 12 dagen geleden uitgemaakt, ik had het er zeer lastig mee omdat ik nog steeds van haar hield en haar ontiegelijk miste. Vanaf dag 1 al.
Nu moet ik er via Hyves (Hyves Buzz
niet profiel ) achter komen dat ze al een nieuw iemand heeft, na maximaal 11 dagen dus.Dus eigenlijk ben ik na 12 dagen onwijs klote voelen, nu ineens weer blij
Ik had haar net aan de telefoon, waarin zij aangaf dat ze niet met mijn gevoelens rekening wilde houden en nog meer van dat soort crap.Oftewel een egoïstische bitch, plat gezegd.
Misschien dus maar beter dat ik van der af ben, als ze na 11 dagen al een ander heeft, zal het allemaal wel niet zo goed geweest zijn
Zo, dat is er uit.
quote:Good for youOp zaterdag 20 februari 2010 17:44 schreef GotenSSJ het volgende:
Ook even een berichtje van mij hier, ook al leest zij waarschijnlijk mee (Ook op fok), maar dat interesseert me niet zoveel.
Na 1,5 jaar relatie heeft zij het 12 dagen geleden uitgemaakt, ik had het er zeer lastig mee omdat ik nog steeds van haar hield en haar ontiegelijk miste. Vanaf dag 1 al.
Nu moet ik er via Hyves (Hyves Buzz
Dus eigenlijk ben ik na 12 dagen onwijs klote voelen, nu ineens weer blij
Oftewel een egoïstische bitch, plat gezegd.
Misschien dus maar beter dat ik van der af ben, als ze na 11 dagen al een ander heeft, zal het allemaal wel niet zo goed geweest zijn
Zo, dat is er uit.
Dat maakt het alleen maar makkelijker om verder te gaan met je leven.
quote:Tnx! Ja, het is ook gewoon extra moeilijk nu, vooral omdat ie me steeds zit in te peperen dat ik het om "niks" heb uitgemaakt. Het was waarschijnlijk ook wel weer goed gekomen, als hij ook voor onze relatie had gevochten.Op zaterdag 20 februari 2010 17:19 schreef Faerie het volgende:
[..]
Pfoeh, dat lijkt me al helemaal moeilijk. Je krijgt gewoon geen kans om het los te laten nu en wordt veel te veel met alles geconfronteerd. Het is nu een moeilijke periode waar je even doorheen moet helaas, maar daarna zul je je alleen beter voelen. Ik begrijp namelijk de reden ook erg goed dat je het hebt uitgemaakt. Bij mijn ex gebeurde dat ook vaak, maar ik heb het nooit uitgemaakt daarom. Dat is echt mijn grote fout geweest, jij houdt tenminste de eer aan jezelf nu, hoe moeilijk het ook is. Even doorzetten! en probeer zoveel mogelijk nieuwe dingen te doen, ga een groepsactiviteit ergens doen ofzo. Het patroon kan je nu al zoveel mogelijk doorbreken.
Maarja, in het weekend naar je "platonische" vriendin gaan
En dan bij mij er steeds op aan sturen of het niet goed kan komen, dat we zo goed bij elkaar passen, of ik niet wil trouwen, etc etc.
Soms denk ik dat ik zelf gek ben, en het echt om niks heb uitgemaakt, vooral op de momenten dat ik hem mis
En ik heb hem ook al zelfs een tweede kans gegeven, maar toen had ie er zelf weer na 3 dagen een punt achter gezet.
Sorry voor mijn superonzekere geblaat hier, maar ik word af en toe gek van hem, maar nog meer van mezelf.
quote:Tsja.. Sommige mensen zijn volgens mij gewoon bang om alleen te zijn. Mijn ex is er zo een.Op zaterdag 20 februari 2010 17:44 schreef GotenSSJ het volgende:
Ook even een berichtje van mij hier, ook al leest zij waarschijnlijk mee (Ook op fok), maar dat interesseert me niet zoveel.
Na 1,5 jaar relatie heeft zij het 12 dagen geleden uitgemaakt, ik had het er zeer lastig mee omdat ik nog steeds van haar hield en haar ontiegelijk miste. Vanaf dag 1 al.
Nu moet ik er via Hyves (Hyves Buzz
Dus eigenlijk ben ik na 12 dagen onwijs klote voelen, nu ineens weer blij
Oftewel een egoïstische bitch, plat gezegd.
Misschien dus maar beter dat ik van der af ben, als ze na 11 dagen al een ander heeft, zal het allemaal wel niet zo goed geweest zijn
Zo, dat is er uit.
Ergens is het kut dat ze zo snel een nieuwe relatie heeft, maar het helpt wel om eroverheen te komen. Zo iemand hoef ik namelijk ook niet terug. Zelfstandige dames zijn veel sexier
Sterkte ermee in ieder geval! Het zal af en toe vast nog wel even klote zijn.