Ja, in feite wel. Ik zal proberen om het idee te schetsen, iets wat de persoon op die blog ook heeft gedaan.quote:Op dinsdag 15 december 2009 18:14 schreef Agno het volgende:
Dank voor je heldere uitleg, Haushofer. Het blijft indrukwekkend hoe jij telkens opnieuw, uitermate complexe materie in (voor mij bijna) volgbare zinnen weet te transformeren.![]()
Er lijkt iets te broeien in wetenschapsland (ik las nota bene over de presentatie van Verlinde op een forum over religie...) en het zou me niets verbazen als Verlinde echt een doorbraak te pakken heeft.
P.S.
Quote van een andere site: "De laatste maanden werkte hij aan een theorie waarin de aantrekking tussen twee massa’s vanzelf ontstaat door informatieverschillen in de ruimte tussen de massa’s en die daarbuiten."
Dit is natuurlijk populair gezegd, maar wordt hier met informatie verwezen naar entropie?
Dat heb je tov gedaan!quote:Op dinsdag 15 december 2009 22:26 schreef Agno het volgende:
Ben nogal visueel ingesteld, dus daarom gelijk maar even een plaatje gemaakt![]()
[ link | afbeelding ]
Klopt dit een beetje?
Leuk artikel, maar aan uitspraken als "Dat komt omdat in de quantumwereld niets exact vaststaat" stoor ik me altijd een beetje; dat laat geloven dat je in de kwantummechanica niets met willekeurige precisie kunt vaststellen.quote:
Heb de formule gecorrigeerd (zo zie je maar weer hoe belangrijk haakjes zijn in de wiskunde...)quote:Op woensdag 16 december 2009 09:16 schreef Haushofer het volgende:
De formule van de Unruh temperatuur moet echter T= (ha)/(2*pi*c*k) zijn, waarbij h "h-streep" is.
Volgens mij zou dat een redenatie worden als volgt:quote:Op woensdag 16 december 2009 11:49 schreef Agno het volgende:
[..]
Heb de formule gecorrigeerd (zo zie je maar weer hoe belangrijk haakjes zijn in de wiskunde...).
Weet jij ook hoe Verlinde Newton's versnellingswet F=m a uit de entropiewetten afgeleid heeft?
Verlinde moet nu alleen nog even de veldvergelijkingen van Einstein afleiden uit lokale informatieverschillen...
De afleiding van het 'schoolbord' is vrij eenvoudig:quote:Op woensdag 16 december 2009 12:16 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Volgens mij zou dat een redenatie worden als volgt:
Je weet dat uit de thermodynamica volgt dat dE=TdS. Die dE kun je schrijven als Fdx. Als je nu voor dx de Comptongolflengte invult en de Unruh formule gebruikt, dan verkrijg je iets als
F*h/(mc) = (h*a)/(2*pi*k*c)dS
Dit is dus
F=m*a*(dS/2*pi*k),
waarbij de afleiding hout zou snijden als dS=2*pi*k. Ik moet zeggen dat de tussenstappen me niet helemaal duidelijk zijn en de motivatie ook niet, maar in die richting moet je het zoeken denk ik.
Ja, zo is het iddquote:Op dinsdag 15 december 2009 22:26 schreef Agno het volgende:
Ben nogal visueel ingesteld, dus daarom gelijk maar even een plaatje gemaakt![]()
[ link | afbeelding ]
Klopt dit een beetje?
Mooi geschematiseerd hoor.quote:Op dinsdag 15 december 2009 22:26 schreef Agno het volgende:
Ben nogal visueel ingesteld, dus daarom gelijk maar even een plaatje gemaakt![]()
[ link | afbeelding ]
Klopt dit een beetje?
Dat was mij ook al opgevallen. Alle filmpjes zijn van de site verdwenen. Zou wel een beetje zonde zijn van zo'n doorbraak en zeker als het via een foto van zijn werkkamer en een slim lezende natuurkundige naar Padmanabhan gelekt is.quote:Op maandag 21 december 2009 11:21 schreef Haushofer het volgende:
Ik zag vanochtend dat Verlinde zijn praatjes van de website heeft gehaald. Ergens vermoed ik dat Padmanabhan de boven genoemde blog heeft gelezen of er op een andere manier lucht van heeft gekregen, in sneltreinvaart het artikeltje heeft uitgepoept en Verlinde zo gescooped heeft.
Het lijkt erop dat Verlinde een elementaire fout heeft gemaakt door de publiciteit op te zoeken.
Nee, je hoeft niks te tekenen. Formeel geldt denk ik dat degene die als eerste publiceert de credits krijgt. Normaal gezien doen wetenschappers dat denk ik niet zo gauw, "publiek gaan" voordat ze gepubliceerd hebben. Daarom denk ik ook dat Verlinde een elementaire fout heeft gemaakt en misschien eerst de zaak beter had moeten uitdenken en opschrijven in een artikel alvorens de Volkskrant hun sensatie laten spuien.quote:Op woensdag 23 december 2009 14:59 schreef Agno het volgende:
De vraag over wie de 'credit' voor een wetenschappelijke doorbraak krijgt is interessant. Wat telt in de wetenschappelijke wereld: is het altijd degene die als eerste formeel publiceert of is het degene die als eerste publiek gaat? Hoe werkt bijv. zo'n Spinoza lezing? Moeten alle aanwezigen vooraf een soort non-disclosure tekenen?
Nee, waar zie je dat staan? Dit zou een nieuwe kijk op zwaartekracht geven. Het Higgsmechanisme is echter wat anders; dat is een mechanisme om in het standaardmodel deeltjes hun massa te geven en tegelijkertijd ijksymmetrie te behouden.quote:Op maandag 28 december 2009 23:30 schreef Mastertje het volgende:
En er was opeens ook een Wikipedia artikel http://nl.wikipedia.org/wiki/Erik_Verlinde
Klopt het trouwens wat er staat? Zou het Higgs-deeltje overbodig worden met dat dichtheden verhaal
Ahh, okee, ik weet nog maar vrij weinig van de moderne quantum mechanicaquote:Op donderdag 31 december 2009 11:20 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee, waar zie je dat staan? Dit zou een nieuwe kijk op zwaartekracht geven. Het Higgsmechanisme is echter wat anders; dat is een mechanisme om in het standaardmodel deeltjes hun massa te geven en tegelijkertijd ijksymmetrie te behouden.
Popcorn iemandquote:Op zondag 3 januari 2010 12:58 schreef Agno het volgende:
Dit wordt spannend. Uit de Volkskrant van gisteren.
Fysicus beschuldigt collega van plagiaat
NIEUWE THEORIE De Amsterdamse theoretisch fysicus prof. Erik Verlinde beschuldigt een Indiase fysicus van plagiaat. Thanu Padmanabhan zou enkele formules van Verlinde hebben overgenomen via een weblog en die als eigen werk hebben gepresenteerd op Arxiv.org. Op deze website wil Verlinde zijn nieuwe theorie over de zwaartekracht van Newton publiceren. Daarin leidt hij de gravitatiewet af uit een beschouwing over de manier waarop informatie over een fysisch systeem als een zwart gat verdeeld is over de ruimte eromheen. De Indiër zou zich hebben gebaseerd op een foto van Verlinde in de Volkskrant, waarop de natuurkundige voor een schoolbord staat met daarop enkele van zijn formules.
Het lijkt erop of dat Padmanabhan nu ook Einstein's veldvergelijkingen ("relativistic gravity") uit de thermodynamica heeft weten af te leiden. Dat hadden we Verlinde nog niet horen claimen.quote:Op zondag 3 januari 2010 14:32 schreef Mastertje het volgende:
[..]
Popcorn iemandHij heeft ook al een 2e versie gepubliceerd op http://arxiv.org/abs/0912.3165
Daarna lijkt ie het afleiden van Newton's gravitatiewetten een beetje te downplayen. Hij presenteert het als een soort bijprodukt van zijn analyse dat alle macroscopische zwaartekrachtswetten te herleiden zijn tot een quantummechanische oorsprong. Daarmee poogt hij wellicht een mogelijke beschuldinging van plagiaat te omzeilen omdat Einstein's gekromde ruimte-tijd een volledigere beschrijving geeft van zwaartekracht dan Newton's wetten (bijv. voor de beschrijving van zwarte gaten).quote:It is possible to provide a physical interpretation for the field equations of gravity based on a thermodynamical perspective. The virtual degrees of freedom associated with the horizons perceived by the local Rindler observers, play a crucial role in this approach.
In this context, the relation S=E/2T between the entropy (S), active gravitational mass (E) and temperature (T), can be reinterpreted as the law of equipartition E = (1/2) nkT where n=A/L_P^2 is the number (density) of microscopic horizon degrees of freedom.
Dit wordt een hele interessante wetenschappelijke fittie.quote:Conversely, one can use the equipartition argument to provide a thermodynamic interpretation of even non-relativistic gravity. These results emphasize the intrinsic quantum nature of all gravitational phenomena and diminishes the distinction between thermal phenomena associated with local Rindler horizons and the usual thermodynamics of macroscopic bodies in non-inertial frames.
ah! Goed gezien, spannend!quote:Op woensdag 6 januari 2010 19:11 schreef Agno het volgende:
Uit een berichtje op het blog:
http://www.scientificblog(...)graphic_hot_horizons
blijkt dat Verlinde morgen gaat publiceren.
Ik had de indruk dat hij dit deed omdat hij bang was dat hij zou worden 'verslagen' voordat zijn artikel af was.quote:Op woensdag 23 december 2009 19:19 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee, je hoeft niks te tekenen. Formeel geldt denk ik dat degene die als eerste publiceert de credits krijgt. Normaal gezien doen wetenschappers dat denk ik niet zo gauw, "publiek gaan" voordat ze gepubliceerd hebben. Daarom denk ik ook dat Verlinde een elementaire fout heeft gemaakt en misschien eerst de zaak beter had moeten uitdenken en opschrijven in een artikel alvorens de Volkskrant hun sensatie laten spuien.
Ik heb het artikel nu ook eventjes snel doorgelezen (tijdens een gecondenseerde materie praatjequote:Op donderdag 7 januari 2010 15:31 schreef Agno het volgende:
Heb het artikel tussen de bedrijven door nu twee keer gelezen en die 2*pi factor om alles mooi kloppend te maken mij viel net als Motl ook al op. Dat is een wat merkwaardige injectie in de relatie tussen entropie verandering en een verplaatsend bit.
"The reason for putting on the factor 2*pi will become apparent soon", stelt Verlinde. Maar hij blijkt later die term alleen maar nodig te hebben om netjes F=m*a te laten ontstaan. Er zit geen fysische verklaring achter.
Nee, ik denk dat dat niet echt aan de orde was. Maar ik ben nu wel nieuwsgierig hoe het journalistiek gegaan is, ook de beschuldiging van plagiaat. Zoiets stel je niet zomaar en draai je niet zomaar terug.quote:Op donderdag 7 januari 2010 15:58 schreef kingmob het volgende:
[..]
Ik had de indruk dat hij dit deed omdat hij bang was dat hij zou worden 'verslagen' voordat zijn artikel af was.
Haushofer,quote:Op vrijdag 8 januari 2010 12:18 schreef Haushofer het volgende:
Tsja, "te mooi en elegant om niet waar te zijn" herinnert me aan een zekere SU(5) unificatiepogingDaar moet je altijd wat mee oppassen. Zal zelf het artikel binnenkort (dit weekend?) proberen goed door te nemen, en ondertussen wacht ik andere reacties af.
M'n promotor kwam met het idee om in de krant ook es een artikel te publiceren van alle natuurkundehypes van de afgelopen jaren en om te kijken wat daar mee gebeurd is. Ik kan me bijvoorbeeld nog een Surfdude Stuns physics artikel herinneren, of een Horava Gravity hype.
about 5 hours ago from webquote:Had nice and useful discussions with Robbert. The issue with Padmanabhan is closed. Now we can focus on the science....
Of het nou 100% correct is of niet:quote:Op woensdag 13 januari 2010 01:29 schreef Agno het volgende:
Heb op basis van Verlinde's toelichting het volgende plaatje gemaakt. Eerste poging. Dus WIP.
Haushofer, kom d'r maar in!![]()
[ link | afbeelding ]
quote:Op zaterdag 16 januari 2010 13:50 schreef Handschoen het volgende:
[..]
Of het nou 100% correct is of niet:
Haushofer,quote:Op zaterdag 16 januari 2010 14:15 schreef Haushofer het volgende:
Ik moet het einde van het artikel nog beter doorlezen, maar ik ben ook benieuwd naar de implicaties voor snaartheorie. Snaartheorie kent meerdere motivaties, maar zover ik weet is één van de hoofdmotivaties de problematiek omtrent kwantumgravitatie. Als zwaartekracht op deze manier geen fundamentele kracht blijkt te zijn, is het de vraag wat de rol van het graviton in snaartheorie is.
Sowieso heb ik nooit helemaal de rol van het graviton in snaartheorie begrepen; enerzijds heb je een snaar die zich door de ruimtetijd beweegt waar een graviton in het spectrum voorkomt. Aan de andere kant is het graviton een kwantum van ruimtetijd. Het staat vast in boeken als Green Schwarz Witten, maar dat is me nooit duidelijk geworden.
Ook ben ik erg nieuwsgierig naar wat dit allemaal betekent voor de wens van veel fysici om een achtergrondsafhankelijke theorie op te stellen. Algemene covariantie lijkt een voorwaarde om de Einsteinvergelijkingen af te kunnen leiden, maar hoe achtergrondsafhankelijkheid in dit plaatje past is me ook nog niet helemaal duidelijk.
Die achtergrondsafhankelijkheid is inderdaad een lastige. Als ik het goed begrijp zijn ruimte-tijd in de ART een integraal (emergent) onderdeel van de veldvergelijkingen. Als je zwaartekracht probeert te kwantiseren in gravitonen dan hak je ook meteen de ruimte-tijd op in kleine korreltjes. En dat blijkt niet met elkaar te reconcilieren zonder allerlei hardnekkige oneindigheden.quote:If the previous papers had made the emergence of gravity so clear, why are people still regarding string theory as the final theory of quantum gravity? Somehow, not everyone was convinced that these similarities mean something, or at least, people had no clear idea of what they mean.
Some people may think that when we develop string theory further that eventually we will learn about this. I am not sure that string theory is the way to go. In any case, not if we keep regarding the definition in terms of closed strings as being microscopically defined, may be equivalent to some other formulation. And not if we keep our eyes closed for emergent phenomena. Graviton's can not be fundamental particles in a theory of emergent space time and gravity.
So what is the role of string theory, if gravity is emergent? I discussed this at some level in the paper. It should also be emergent, and it is nothing but a framework like quantum field theory.
In fact, I think of string theory as the way to make QFT in to a UV complete but still effective framework. It is based on universality. Many microscopic systems can lead to the same string theory. The string theory landscape is just the space of all universality classes of this framework. I have more to say about it, but will keep that for a publication, or I will post that some other time.
Neen, jammer genoeg niet. Ben econoom, maar heb me altijd mateloos geïnteresseerd voor Natuurkunde en Wiskunde.quote:Op zaterdag 16 januari 2010 21:16 schreef Haushofer het volgende:
Ja, eigenlijk wil ik hier wel wat meer tijd in steken, maar ik heb ook nog een eigen onderzoek te doen waar ik eigenlijk ook de handen vol aan heb op het momentMaar het raakt wel aan holografie.
Studeer je zelf trouwens ook iets in de richting van Natuurkunde, Agno?
Nee, die richting heb ik ook nog niet eerder meegemaaktquote:Op zondag 17 januari 2010 01:12 schreef Agno het volgende:
[..]
Neen, jammer genoeg niet. Ben econoom, maar heb me altijd mateloos geïnteresseerd voor Natuurkunde en Wiskunde.
Helaas moesten we in de derde klas van het VWO al verplicht een Alfa- of Betarichting kiezen. Aangezien ik toen nog wat meer moeite had met de exacte vakken (en er bovendien een heel leuk meisje ook de A-kant opging...) ben ik uiteindelijk in de alfa-studierichtingen terecht gekomen. Door een drukke baan en gezin is er nu veel te weinig tijd om nog een studie te gaan volgen.
Momenteel werk ik bij een grote Nederlandse multinational en heb gemerkt dat ik als alfa met enige beta affiniteit toch heel wat bruggen tussen afdelingen heb kunnen slaan. De meeste 'hard-core' beta's in ons bedrijf (Natuurkunde/Wiskunde/Chemie, een aantal gepromoveerd), beginnen meestal in specialistisch researchwerk, maar gaan na een tijdje (einde Sturm und Drang fase) toch bijna allemaal de managementkant op (vele beta's beschikken overigens ook over sterke alfa competenties). Toch kiezen velen ervoor om er dan een 'alfa' studie naast te gaan doen (meestal een executive MBA). Wat echter nooit voorkomt is dat een pure alfa er opeens betastudie naast gaat doen en in research eindigt. Misschien word ik ooit nog de eerste...
Dank je welquote:Sta mij overigens toe om hier nogmaals te benadrukken hoe jouw passie voor de Natuurkunde werkelijk afspat van de kristalheldere stukken die je hier post. Alleen als je de complexe materie echt begrepen hebt, kan je zo helder en met empathie voor de minder geschoolde lezer schrijven. En dat werkt buitengewoon aanstekelijk!
Mark my words: die Haushofer, die gaat nog voor hele grote doorbraken zorgen
I second that. Ik vind het zelfs mét een natuurkundige achtergrond het allemaal zeer moeilijk te bevatten.quote:Op maandag 18 januari 2010 09:17 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Nee, die richting heb ik ook nog niet eerder meegemaakt![]()
[..]
Dank je welIk moet zeggen dat ik uit jouw posts opmaak dat je toch een behoorlijk bovengemiddeld begrip hebt van de materie, vandaar dat ik ook nieuwsgierig was dat je iets in die richting studeerde. Dus je gaat de goede kant op
Ik weet niet precies wat je met "maximale aantal vrijheidsgraden" bedoelt. Een systeem met bijvoorbeeld een vast aantal deeltjes N heeft een vast aantal vrijheidsgraden. Als je bijvoorbeeld naar de positie kijkt, heeft een deeltje 3 vrijheidsgraden. Een systeem van N deeltjes heeft dan 3N vrijheidsgraden.quote:Op woensdag 20 januari 2010 00:10 schreef Agno het volgende:
En toch is Erik Verlinde wel degelijk iets op het spoor! Hoe langer ik erover nadenk (en ik slaap slecht) deste meer ik ervan overtuigd raak dat zwaartekracht wel een entropische kracht moet zijn.
Daarom bij deze mijn meest recente creatieve insteek (verbluffend simpel model maar het blijkt verrassend goed te kloppen. Natuurlijk hoor ik graag tegengeluiden!).
Daar gaat ie dan.
Stel dat we uitgaan van een gesloten systeem met elementaire deeltes en dat de EM kracht nog niet bestaat. In dat geval leren de puur statistische wetten uit de thermodynamica ons, dat zo'n systeem de status met het maximale aantal vrijheidsgraden opzoekt (= hoogste entropie). Het systeem komt dan in thermodynamisch evenwicht.
Ik weet niet of je zomaar kunt zeggen dat hierdoor de entropie wordt verlaagd, omdat het niet 123 duidelijk is hoe de specifieke configuratie verandert met de introductie van fotonenquote:Maar dan introduceren we een paar fotonen (EM krachtdeeltje) in het systeem en die beginnen vervolgens lekker heen en weer te stuiteren tussen de deeltjes (laten we even uitgaan van atomen en sterke+zwakke krachten als reeds aanwezig beschouwen). Door dat 'overgooien' van atomen worden de deeltjes aan elkaar geknoopt. Die onderlinge uitwisseling van fotonen tussen atomen heeft echter één heel belangrijke consequentie en dat is het systeem daardoor in een lagere staat van entropie gedwongen wordt. Het aantal vrijheidsgraden wordt namelijk beperkt zodra deeltje minder vrijheidsgraden tot hun beschikking hebben (denk maar aan een hardloopwedstrijd waarbij jouw been aan die van iemand anders vastgebonden is).
Haushofer,quote:Op woensdag 20 januari 2010 09:38 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik weet niet precies wat je met "maximale aantal vrijheidsgraden" bedoelt. Een systeem met bijvoorbeeld een vast aantal deeltjes N heeft een vast aantal vrijheidsgraden. Als je bijvoorbeeld naar de positie kijkt, heeft een deeltje 3 vrijheidsgraden. Een systeem van N deeltjes heeft dan 3N vrijheidsgraden.
Het concept van entropie is het volgende: je kunt naar de zogenaamde microtoestand van het systeem kijken, en de macrotoestand. De microtoestand wordt gegeven door het totale aantal configuraties van alle N deeltjes. De macrotoestand wordt gegeven door de "macroscopische variabelen", bijvoorbeeld N, het volume V, de energie E, de druk P etc. Deze kun je meten, en daarvoor hoef je niet de specifieke microconfiguratie van het systeem te kennen. Het punt is nu dit: Eén bepaalde macroconfiguratie E,P,V,... kan vaak corresponderen met een erg groot aantal verschillende microconfiguraties. Als je aanneemt dat elke microconfiguratie even waarschijnlijk is, dan zal een systeem statistisch gezien streven naar de macrotoestand die compatibel is met het grootste aantal microtoestanden. Dat is evenwicht![]()
[..]
Ik weet niet of je zomaar kunt zeggen dat hierdoor de entropie wordt verlaagd, omdat het niet 123 duidelijk is hoe de specifieke configuratie verandert met de introductie van fotonen![]()
Ik zal binnenkort de rest van het verhaal even doornemen. Mijn indruk van Verlinde zijn paper is nu vooral dat het een erg interessant idee is, maar nog niet echt goed uitgewerkt. Er zitten nog teveel stappen in die ad hoc overkomen. Een voorbeeldje is zijn formule (3.6) waar hij een factor 1 introduceert en vervolgens probeert te verklaren waarom de verschillende factoren aannemelijk zijn; dat is uitermate fishy.
Hij komt in maart hier zijn verhaal doen, dus ik hoop dat er dan nog belangstelling is voor zijn paper in de wetenschappelijke wereld. Tot dan blijf ik toch sceptisch; als dit idee wil aanslaan heeft hij een hele sterke opvolger nodig van zijn artikel, want als het op dit niveau blijft hangen vrees ik dat het een stille dood zal sterven
Smolin is toch een verklaard tegenstander van de Stringtheorie? Die laat dan natuurlijk geen mogelijkheid onbenut om de deur verder open te wrikken die Verlinde als befaamd stringtheorist op een kiertje gezet heeft...quote:Op donderdag 21 januari 2010 09:42 schreef Haushofer het volgende:
Ik geloof dat Verlinde zijn eerste citatie binnenheeft,
Newtonian gravity in loop quantum gravity
De auteur is niet een grote verrassing
Mensen proberen al decennia lang een theorie van kwantumzwaartekracht op te schrijven. Dat is omdat men denkt dat zwaartekracht een fundamentele kracht is, en die willen we kwantummechanisch (op kleine schaal) begrijpen.quote:Op donderdag 21 januari 2010 10:28 schreef Googolplexian het volgende:
leekvraag : Ik vraag me af wat de implicaties zijn mocht het allemaal kloppen.
't Is inderdaad wel typisch. Ik krijg soms het idee dat Smolin al snel blij is als het om dit soort zaken gaat, ten dele omdat het een hele andere route volgt als snaartheorie. Volgens mij was Smolin ook de persoon die er voor zorgde dat Garrett Lisi een tijd geleden zijn artikel kon publiceren over unificatie op basis van E8, en dat bleek ook niet zo best te zijn. Dat komt dan wat dubieus over, als je het mij vraagt.quote:Op donderdag 21 januari 2010 10:38 schreef Agno het volgende:
[..]
Smolin is toch een verklaard tegenstander van de Stringtheorie? Die laat dan natuurlijk geen mogelijkheid onbenut om de deur verder open te wrikken die Verlinde als befaamd stringtheorist op een kiertje gezet heeft...
Dat klopt en de benaming relativistische massa is al een tijdje buiten gebruik. Tegenwoordig is massa of (equivalente) vorm van:quote:Op donderdag 21 januari 2010 17:11 schreef Haushofer het volgende:
Er bestaat niet echt zoiets als "relativistische massa". Massa is een scalar.
Volgens mij zorgt het Higgs deeltje ervoor dat alle andere elementaire deeltjes hun welverdiende massa krijgen. Let wel: dat is hun rustmassa. Of je zwaartekracht nu ziet als een entropische kracht of niet, dat Higgs deeltje blijf je gewoon nodig hebben. Zonder Higgs-deeltje zijn alle deeltjes massaloos in het standaardmodel.quote:Op vrijdag 22 januari 2010 22:56 schreef Handschoen het volgende:
Ok, als halve leek zijnde: Wat is nou idd de implicatie mocht dit waar zijn/ kloppen...? Als dus de aantrekking van deeltjes naar een grotere massa te zien is als thermodinamisch evenwicht. Wat is dan de andere kant van het spectrum?
En betekend dit dat de experimenten met de LHC om het Higgs deelte te vinden overbodig zijn, omdat het op een ander principe gebaseerd wordt? Of valt dit deeltje nog steeds te vinden, omdat we nog steeds een mechanisme willen verklaren (en het daarom in een deeltje zien)![]()
Mijn excuses als dit domme vragen zijn. Maar ik blijf dit met zeel veel interesse volgen... Hulde aan de mensen die het in dit topic verduidelijken en grafisch weer geven
Inderdaad. Las ook vanavond een artikel over het Bose Einstein condensaat dat in 1995 experimenteel bewezen is door de temperatuur tot net ff boven het absolute nulpunt af te koelen. Er onstaat dan een soort superatoom.quote:Op vrijdag 22 januari 2010 22:33 schreef Mastertje het volgende:
Lijkt een beetje op manetisch koelen ookOok zo'n proces waarmee je de entropie geleidelijk verlaagt in een materiaal, vervolgens de vrijgekomen warmte afpompt, en dan de entropie plots weer een sprong terug naar zijn oorspronkelijke positie laat maken, waardoor het materiaal opeens ontzettend afkoelt.
[ afbeelding ]
Was toevallig vorige week bij ons nog even bewezen met een experiment.![]()
Dan zou ik het nog verder willen brengen... Als de ene staat van perfectie een singulariteit is van alle beschikbare deeltjes/ energie bij elkaar in de 'ruimte' (even daar gelaten wat dan die 'ruimte' is), dan zou de andere kant van het spectrum zijn een homogene verdeling van al deze deeltjes/ energie over de beschikbare ruimte (Big Rip ??). Dan zou het verloop van tijd de toestand tussen deze twee uitersten weergeven. De transitie van staat 1 naar staat 2 (twee polen zogezegd). Dan zou alles wat wij kennen (inclusief wij) dus een bij product zijn van dit proces.quote:Op zaterdag 23 januari 2010 15:47 schreef Agno het volgende:
Die entropische kracht blijft aantrekkelijk en hierna volgt een hele provocerende theorie !![]()
Volgens mij is de statistische voorkeur van de natuur er een eentje van een zo perfect mogelijke verdeling van energie over alle beschikbare toestanden waarin een systeem zich kan bevinden. Wat is die perfecte status dan? Als we aan de Big Bang theory denk dan zou dat een singularitiet van pure energy kunnen zijn of zoals de String theorie aanneemt, dat alle energie keurig verdeeld is over trillende staartjes. DIe trillende snaartje kan je dan weer buigen en vouwen in allerlei richtingen en er deeltjes mee verklaren.
Dit past als een handschoen op mijn gedachten !quote:Op zaterdag 23 januari 2010 18:08 schreef Handschoen het volgende:
[..]
Dan zou ik het nog verder willen brengen... Als de ene staat van perfectie een singulariteit is van alle beschikbare deeltjes/ energie bij elkaar in de 'ruimte' (even daar gelaten wat dan die 'ruimte' is), dan zou de andere kant van het spectrum zijn een homogene verdeling van al deze deeltjes/ energie over de beschikbare ruimte (Big Rip ??). Dan zou het verloop van tijd de toestand tussen deze twee uitersten weergeven. De transitie van staat 1 naar staat 2 (twee polen zogezegd). Dan zou alles wat wij kennen (inclusief wij) dus een bij product zijn van dit proces.
Wellicht is dit een oscilerend proces tussen staat 1 en staat 2. De vraag is dan alleen, wat zorgt ervoor dat wanneer staat 1 of staat 2 bereikt is het hier niet blijft? Vanuit die gedachte zou je zeggen dat als dit een oscilatie is die uitdempt,wanneer je blijft hangen in een tussen fase welke dan gezien kan worden als 'evenwicht' tussen perfectie staat 1 en perfectie staat 2...
Any comments?
Ik heb het vermoeden dat je gelijk hebt, maar zwaartekracht is toch nog steeds slechts de mate van vervorming van de dichtheid van de ruimtetijd, een vervorming die ontstaat door massa?quote:Op zaterdag 23 januari 2010 19:26 schreef Agno het volgende:
[..]
Geen beweging is geen zwaartekracht (0 Kelvin). Er is echter nog wel rust massa en die mogen we eigenlijk niet meetellen, maar dat doen we nu wel. Als het heelal afkoelt is er minder warmte beschikbaar om nog entropie te produceren (via het foto entropisch effect). Dus minder push back en dus een zwakkere zwaartekracht (F).
Dat is inderdaad het heikele punt. Ik zou me wel voor kunnen stellen dat het 'foto-entropische' effect een entropische kracht in een massa veroorzaakt die wij ervaren als inertie. Hij duwt als het ware terug als je hem probeert te versnellen.quote:Op zaterdag 23 januari 2010 20:13 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Ik heb het vermoeden dat je gelijk hebt, maar zwaartekracht is toch nog steeds slechts de mate van vervorming van de dichtheid van de ruimtetijd, een vervorming die ontstaat door massa?
Zoals ik het nu begrijp is er nu een betere voorstelling wat de vervorming van de dichtheid van ruimtetijd veroorzaakt, maar verklaart het niet hoe de vervorming leidt tot het gedrag wat wij waarnemen. Dat is nog steeds hetgene waar ik in mijn posts achter probeer te komen.
Goeie.quote:Op zaterdag 23 januari 2010 20:46 schreef Onverlaatje het volgende:
Als het volume/dichtheid van ruimtetijd ontstaat bij de gratie van photoentropie, is het blauwe ballonnetje boven is niet het eindpunt, er is dan geen volume van ruimtetijd meer. Hoe ziet het blauwe ballonnetje eruit, met daarin alle energie, als ruimtetijd geen volume meer heeft? Als een punt waarin alle energie zit, zoals onderaan je plaatje. Dat wij een ruimte als iets fundamenteels ervaren, betekent het nog niet, dat ruimtetijd dat ook is.
Ik vind dit een mooi verhaal voor rond een kampvuur maar zo klinkt dit natuurlijk niet echt overtuigend.quote:Op zaterdag 23 januari 2010 20:53 schreef Agno het volgende:
[..]
Planeten zijn dus warmte 'hungry' en zullen er alles aan doen om zoveel mogelijk warmte te vergaren. Zodra ze een planeet (die ook een temperatuur heeft) tegenkomen, dan gaan ze aan elkaar snuffelen (het is immers ijskoud in het vacuum tussen de aarde en maan) om vervolgens elkaars warmte te 'jatten'. Daarom eindigen ze ook vaak cirkelend om elkaar heen (en we weten inmiddels ook waarom de maan niet meteen op de aarde stort). Het is gewoon een gevecht om steeds schaarser wordende warmte.
En die warmte van het kampvuur trekt dan ook nog eens andere massa's aan...quote:Op zaterdag 23 januari 2010 21:01 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Ik vind dit een mooi verhaal voor rond een kampvuur maar zo klinkt dit natuurlijk niet echt overtuigend.
Er komt geen crunch. De ruimtetijd zoals wij die gewend waren IS dan dat punt geworden.quote:Op zaterdag 23 januari 2010 20:58 schreef Agno het volgende:
[..]
De ruimte-tijd kan met de zwaartekracht verschijnen, maar natuurlijk ook weer net zo goed verdwijnen als die kracht niet meer bestaat. In dat geval zou je ook uit kunnen gaan van een 'big crunch' en kan het spel weer van voor af aan beginnen. Vind ik eigenlijk een mooiere gedachte!
Die gaat me te snel. Hoe krijg je al die energie dan weer in dat ene punt gebundeld? Gewoon door de ruimte-tijd te laten verdwijnen?quote:Op zaterdag 23 januari 2010 21:06 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Er komt geen crunch. De ruimtetijd zoals wij die gewend waren IS dan dat punt geworden.
Als er daarna een big bang ontstaat, ontstaan een systeem weer, met alle effecten zoals photoentropie, zwaartekracht en ruimtetijd.
Het komt neer op de strekking van wat ik hier heb proberen te schetsen, dat het perspectief van ruimtetijd verandert, samen met de vervorming.quote:Op zaterdag 23 januari 2010 21:13 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Die gaat me te snel. Hoe krijg je al die energie dan weer in dat ene punt gebundeld? Gewoon door de ruimte-tijd te laten verdwijnen?
Maar wat nu als twee objecten geen warmte hebben om uit te wisselen? Stoppen ze dan rondjes om elkaar te draaien? Ik kan me dat niet goed voorstellen. Of misschien dien je 'warmte' anders uit te leggen.quote:Op zondag 24 januari 2010 12:13 schreef Agno het volgende:
Over thermodynamische systemen gesproken... nu eerst even!
De lens van vervormde ruimtetijd vormt het pad waarlangs materie in oscillerende ruimtetijd mee oscilleert?quote:De lens van de waarnemer bepaalt de zwaartekracht. Deze lens IS de ruimte-tijd.
Alle massa's hebben toch een bepaalde warmte die hoger ligt dan het vacuum? Temperatuur is de gemiddelde kinetische energie in een object. En dat zit in alle massa's. Wellicht op zwarte gaten na dan, maar zelfs die hebben een temperatuur. Zodra een massa helemaal uit elkaar gedonderd is en er pure energie overbijft, dan stopt het draaien definitief en is de cirkel rond (<- wat een tegenspraak in deze zinquote:Op zondag 24 januari 2010 15:20 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Maar wat nu als twee objecten geen warmte hebben om uit te wisselen? Stoppen ze dan rondjes om elkaar te draaien? Ik kan me dat niet goed voorstellen. Of misschien dien je 'warmte' anders uit te leggen.
Wat ik me wel zou kunnen voorstellen is dat er oscillatie zou zijn in ruimtetijd wat een gelijkmatige verdeling bevordert, net als het naar achteren toe golven van optrekkende auto's die in de file staan. Ik kan me voorstellen dat ruimtetijd evenredig verdeeld wilt zijn. Stel er staat een object stil in gelijkmatig verdeelde ruimtetijd en er komt een ander object dichterbij, wat de evenredige verdeling van ruimtetijd verstoort. Net als dat als je je vinger in een stilstaande waterplas houdt ontstaan er oscillatieringen van je vinger af. Als ruimtetijd rond een bepaald punt op het object compacter wordt omdat er andere compacte ruimtetijd erin duwt, gaat er oscillatie vanuit dat punt door dat ruimtetijdveld, waarbij de ruimtetijd collectief opschuift. Dit collectieve opschuiven kan mijns inziens al de oorzaak zijn dat objecten met massa door oscillerende ruimtetijd naar elkaar geduwd worden.
Dat klinkt als zwaartekrachtsgolven die de ruimte-tijd doen rimpelen. En die worden voorspelt door de ART (als ik het goed begrijp probeert men deze kromming te meten door twee hele nauwkeurig laserstralen loodrecht op elkaar te laten schijnen om daarmee de kromming daadwerkelijk te meten).quote:Op zondag 24 januari 2010 18:08 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
De lens van vervormde ruimtetijd vormt het pad waarlangs materie in oscillerende ruimtetijd mee oscilleert?
Ik heb niet alles doorgenomen, omdat ik daar op dit moment simpelweg de tijd niet voor heb. Maar dit is een sterke uitspraak. Op basis van dimensie-analyse kun je kijken hoe je dit zou moeten doen. De eenheid [ ] van G is bijvoorbeeld [G] = Nm2/kg2, de eenheid van h is [h]=Js, en [k] = J/K.quote:Op dinsdag 26 januari 2010 00:46 schreef Agno het volgende:
Consequentie?
De gravitatie constante G moet volledig uit te drukken zijn in meer fundamentele constanten zoals kb en hbar.
Het "Zwaard van Haushofer" hing natuurlijk al een tijdje boven mijn hoofd, maar erg jammer dat je weinig tijd hebt. Word zelf ook verscheurd tussen alfa plichten en beta interesse op dit momentquote:Op dinsdag 26 januari 2010 17:14 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik heb niet alles doorgenomen, omdat ik daar op dit moment simpelweg de tijd niet voor heb. Maar dit is een sterke uitspraak. Op basis van dimensie-analyse kun je kijken hoe je dit zou moeten doen. De eenheid [ ] van G is bijvoorbeeld [G] = Nm2/kg2, de eenheid van h is [h]=Js, en [k] = J/K.
Dus,
[G] = Nm2/kg2
[c] = m/s
h]=Js
[k] = J/K
etc.
Uit de eerste drie kun je de Plankgrootheden lengte, massa, lading etc. halen.
Ik zou zelf niet weten wat voor verband hiertussen zou moeten zitten
Ik snap dat de eenheid Kelvin is (heb het niet nagerekend maar ik geloof jequote:
Da's een lastige vraag. Mijn redenatie is als volgt:quote:Op dinsdag 26 januari 2010 23:42 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Ik snap dat de eenheid Kelvin is (heb het niet nagerekend maar ik geloof je), maar wat is de waarde van K? Deze wordt volledig vastgelegd door de andere constantes, dus die kun je zo uitrekenen. Maar dan heb je een nieuwe constante erbij. Wat is de fysische betekenis van deze constante?
Dimensioneel klopt het in elk geval. Je kunt dan de constante K toch eenvoudig uitrekenen viaquote:
Tuurlijk. Maar ik wilde die G hebben en afleiden uit de basiseenheden. Dat gaat alleen als ik K toevoeg aan k, h en c.quote:Op woensdag 27 januari 2010 11:50 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Dimensioneel klopt het in elk geval. Je kunt dan de constante K toch eenvoudig uitrekenen via
K2 = hc5 / (Gk2)
?
Technische Informatica. Verder ben ik nu een eigen bit fraction processor aan het bouwen waarvoor ik alle algoritmen zelf heb moeten vinden en her en der de exponent rekenregels van mijn wiskundeboek wat heb moeten uitbreiden. Als het over bits gaat kan je bij mij aankloppen.quote:Op woensdag 27 januari 2010 17:05 schreef Haushofer het volgende:
Dat ligt aan je voorkennis. De meeste teksten hierover zijn nogal technisch
Om in elk geval de motivatie achter het holografische principe te begrijpen heb je wat kennis over thermodynamica van zwarte gaten nodig. Dit betekent algemene relativiteit.quote:Op woensdag 27 januari 2010 17:11 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Technische Informatica. Verder ben ik nu een eigen bit fraction processor aan het bouwen waarvoor ik alle algoritmen zelf heb moeten vinden en her en der de exponent rekenregels van mijn wiskundeboek wat heb moeten uitbreiden. Als het over bits gaat kan je bij mij aankloppen.
Misschien heb je hier wat aan;quote:Op woensdag 27 januari 2010 17:31 schreef Onverlaatje het volgende:
Ik heb in elk geval geen gebrek aan voorstellingsvermogen.
quote:Op woensdag 27 januari 2010 16:49 schreef Onverlaatje het volgende:
Ik ben inmiddels aan het proberen publicaties te vinden.
Je zou toch zeggen dat holografie over optische zaken gaat en hiermee een mooie vergelijking voor een optelsom van van verschillende zwaartekrachtlensperspectieven gemaakt kan worden.
Deze publicatie:
http://arxiv.org/PS_cache/arxiv/pdf/1001/1001.0785v1.pdf
gaat verder op holografische principes door er fysische vergelijkingen van af te leiden.
Weet iemand bij welke publicaties ik het beste kan beginnen om het holografische principe zelf te leren begrijpen?
Ga hier in natuurlijk in cirkels en kom nooit op G uit zonder een K, kg, m e.d. in te voeren. Misschien lukt het met bits.quote:Op woensdag 27 januari 2010 11:53 schreef Agno het volgende:
[..]
Tuurlijk. Maar ik wilde die G hebben en afleiden uit de basiseenheden. Dat gaat alleen als ik K toevoeg aan k, h en c.
Dat is inderdaad slordig taalgebruik. Wat ik bedoel is dat het aantal mogelijke toestanden waarin twee atomen zich in dat systeem kunnen bevinden, bij eenzelfde temperatuur en/of energie, verminderd wordt zodra deze atomen door een foton aan elkaar "gelijmd" worden. Zo'n paartje vermindert het aantal micro states.quote:Op donderdag 28 januari 2010 00:01 schreef Haushofer het volgende:
Thermisch evenwicht van twee atomen?
From the horse's mouthquote:Op donderdag 28 januari 2010 00:04 schreef Demophon het volgende:
Kan iemand mij als leek dit begrijpend uitleggen? Ik snap er werkelijk geen reet van. Wat wordt er in hemelsnaam bedoelt met digitale bits op een bol oppervlak bij deze theorie??? Ik krijg het idee van deze holografie theorie dat we allemaal in de film "The matrix" zitten; dit kan toch niet de juiste verklaring zijn
Nu is het niet zo dat we nu allemaal uit bits zouden bestaan.quote:Op donderdag 28 januari 2010 00:04 schreef Demophon het volgende:
Kan iemand mij als leek dit begrijpend uitleggen? Ik snap er werkelijk geen reet van. Wat wordt er in hemelsnaam bedoelt met digitale bits op een bol oppervlak bij deze theorie??? Ik krijg het idee van deze holografie theorie dat we allemaal in de film "The matrix" zitten; dit kan toch niet de juiste verklaring zijn
Dat las ik al eerder van je inderdaad. Dus atomen die elektromagnetisch interacteren hebben minder mogelijke configuraties als vrije atomen. Daar zou ik over moeten nadenken.quote:Op donderdag 28 januari 2010 00:13 schreef Agno het volgende:
[..]
Dat is inderdaad slordig taalgebruik. Wat ik bedoel is dat het aantal mogelijke toestanden waarin twee atomen zich in dat systeem kunnen bevinden, bij eenzelfde temperatuur en/of energie, verminderd wordt zodra deze atomen door een foton aan elkaar "gelijmd" worden. Zo'n paartje vermindert het aantal micro states.
Ofwel in een plaatje:
[ link | afbeelding ]
Natuurlijk is het wel zo dat er tijdelijk extra energie toegevoegd wordt (het foton), maar dat verdwijnt in precies dezelfde staat weer uit het systeem. Toch is er dan entropie geproduceerd bij een gelijkblijvende hoeveelheid energie.
En is dit al 'significant' veel te noemen voor zo'n publicatie?quote:Op donderdag 28 januari 2010 21:53 schreef Haushofer het volgende:
Het artikel is overigens al 10 keer geciteerd .
Het punt is natuurlijk dat je die extra K nodig hebt om constantes aan elkaar te relateren. Die kun je vervolgens eenvoudig uitrekenen, maar de vraag is dan: wat is de fysische betekenis van die K? En in hoeverre verklaar je er iets mee?quote:Op donderdag 28 januari 2010 22:35 schreef Agno het volgende:
[..]
And your point is?![]()
Val je over het feit dat K opeens voorkomt tussen de constanten?
Hoe significant het is weet ik niet, maar het wordt in elk geval opgepikt.quote:Op donderdag 28 januari 2010 22:38 schreef Agno het volgende:
[..]
En is dit al 'significant' veel te noemen voor zo'n publicatie?
P.S.
Deze link over entropische krachten 'tweete' Erik Verlinde via zijn twitter.
http://en.m.wikipedia.org/wiki/Ideal_chain
Eigenlijk ga ik nog een stapje verder dan dat...quote:Op donderdag 28 januari 2010 17:37 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Dat las ik al eerder van je inderdaad. Dus atomen die elektromagnetisch interacteren hebben minder mogelijke configuraties als vrije atomen. Daar zou ik over moeten nadenken.
quote:Op donderdag 28 januari 2010 22:51 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Het punt is natuurlijk dat je die extra K nodig hebt om constantes aan elkaar te relateren. Die kun je vervolgens eenvoudig uitrekenen, maar de vraag is dan: wat is de fysische betekenis van die K? En in hoeverre verklaar je er iets mee?
Dat is ook een vraag die ik vooral in het begin bij Verlinde's paper had. Het is natuurlijk aardig dat je zo Newton en dergelijke kunt "afleiden", maar is het een aardige mix van formule's of steekt er echt iets achter? Ik ben er nog steeds niet over uit
Haha nee, ik vond 'm enorm grappig. Allemaal ingewikkelde formules waar ik de ballen van begrijp, en Professor Haushofer die vroeg wat K is..quote:Op donderdag 28 januari 2010 22:35 schreef Agno het volgende:
[..]
And your point is?![]()
Val je over het feit dat K opeens voorkomt tussen de constanten?
Para,quote:Op vrijdag 29 januari 2010 18:46 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
Haha nee, ik vond 'm enorm grappig. Allemaal ingewikkelde formules waar ik de ballen van begrijp, en Professor Haushofer die vroeg wat K is..
K=Kelvin...ja duh![]()
quote:Op vrijdag 29 januari 2010 19:31 schreef Onverlaatje het volgende:
http://community.livejournal.com/ref_sciam/1190.html
"The entropy of a black hole one centimeter in diameter would be about 1066 bits, roughly equal to the thermodynamic entropy of a cube of water 10 billion kilometers on a side."
Wat zijn dit voor bits? Binaire bits?
Bits is dan niet binair, of ternair, ofc wat dan ook, dat zouden dan afzonderlijke dingen zijn, 10^66 naast elkaar. Maar dat is geen efficiente schrijfwijze. En binair is 2^x. Waarom 2 als basis van de exponenten? Waarom niet 3^x, of 4^x, of (pi)^x of x^(pi) of x^y^z ?quote:Op vrijdag 29 januari 2010 21:07 schreef Arachnid het volgende:
Weet jij nog andere bits, dan binaire?![]()
Grapje - maar het gaat hier inderdaad om de hoeveelheid informatie, gemeten in bits. Let trouwens wel op dat bij het scannen/overtypen van dat artikel, men blijkbaar de exponenten niet correct heeft overgenomen.
Het gaat hier dus om 10^66 bits (tien tot de macht 66, een 1 met 66 nullen), elders staat ook 10-33 waar natuurlijk 10^-33 bedoeld wordt...
[..]
Dan nog is het onwaarschijnlijk dat het een positional numbering system is, als alles 'automatisch' in het telraam geschoven dient te worden. Weet de natuur wel dat je bij x opnieuw dient te tellen..quote:
quote:Op zaterdag 30 januari 2010 01:11 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Bits is dan niet binair, of ternair, ofc wat dan ook, dat zouden dan afzonderlijke dingen zijn, 10^66 naast elkaar. Maar dat is geen efficiente schrijfwijze. En binair is 2^x. Waarom 2 als basis van de exponenten? Waarom niet 3^x, of 4^x, of (pi)^x of x^(pi) of x^y^z ?
Volgens de kerk van Agno streeft de natuur een efficiente schrijfwijze na, binair zou al wat efficienter zijn, maar ternair is nog efficienter etc. Zou de natuur zelf een mooie basis uitkiezen? Of zou het zelfs een soort van algebraische basis kunnen zijn, waarbij twee interacterende systemen kunnen beraadslagen wat hun gemeenschappelijke basis voortaan gaat zijn zodat de bits er mooi in passen?
Nou ja goed hier zat ik dus mee, dan is 'digit' de eenheid i.p.v. 'bit' die men moet gebruiken in dergelijke verhalen toch?quote:Op zaterdag 30 januari 2010 02:02 schreef Arachnid het volgende:
'Bits' is een afkorting van 'binary digits', dus altijd binair.
Het doet er verder niet toe hoe die 10^66 geschreven zijn. Het is het *aantal bits* dat, in het gegeven voorbeeld, het denkbeeldige zwarte gat met een diameter van 1 cm volledig beschrijft: 1/4 * de oppervlakte van het zwarte gat, gemeten in planck areas (van 10^-66 vierkante centimeters).
Het opmerkelijke hieraan is:
1) blijkbaar is de maximale hoeveelheid informatie in een gegeven deel van de ruimte NIET evenredig met het volume (wat je zou verwachten), maar met het OPPERVLAK om die ruimte. Vandaar dat men over 'holography' spreekt, want het is dus zo dat *alle* informatie over die drie-dimensionale ruimte op het twee-dimensionale ('omhullende') oppervlak gecodeerd is.
2) er is blijkbaar een absoluut maximum aan de hoeveelheid informatie over een bepaald stukje ruimte - wat er ook gebeurt, er kan nooit meer info in. Die maximale informatie-dichtheid is wat een zwart gat is: een volledig met informatie verzadigd stukje ruimte.
Als je dus iets in een zwart gat zou gooien, en je wil dat er geen entropie verloren gaat (dat zou niet moeten kunnen volgens de 2e wet van de thermodynamica), dan is de enige mogelijkheid dat het OPPERVLAK van het zwarte gat toeneemt.
En... omdat het volume van een zwart gat met de 3e macht toeneemt (als de straal groeit), maar het oppervlak met de 2e macht, zal de dichtheid van een zwart gat 'toenemen' met 1/r - hoe groter de straal hoe lager de dichtheid van een zwart gat. Heel grote zwarte gaten zijn dan ook grappig genoeg heel 'luchtig' (lage dichtheid)....
[..]
quote:Op zaterdag 30 januari 2010 02:07 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Nou ja goed hier zat ik dus mee, dan is 'digit' de eenheid i.p.v. 'bit' die men moet gebruiken in dergelijke verhalen toch?
Ik kan me niet goed voorstellen waarom de natuur base2 zou moeten zijn.
Of wacht, slaats bits dan op binary digits van het 2d vlak waarmee een oppervlak beschreven kan worden? Waarom zou je dat alleen met binary digits kunnen beschrijven?![]()
Nou, wat misschien een misvatting kan zijn is dat men denkt dat een zwart gat een begrensde bolvorm heeft. Het lijkt dan wel een bolachtige vorm, maar waar begint de bol?quote:Op zaterdag 30 januari 2010 02:40 schreef Arachnid het volgende:
... en dat is dus heel raar.
Zo raar, dat je je af kan vragen of onze gebruikelijke opvatting, dat we in een 3-dimensionaal universum leven, wel klopt. Want blijkbaar is de informatie over dat universum volledig 2-dimensionaal.
Een mogelijkheid is dus dat die 3e dimensie maar een illusie is - het universum bestaat uit 2 dimensies (bijvoorbeeld op een bol), en wij ervaren iets anders (de dikte van een string? who knows) als die 3e dimensie....
quote:Op zaterdag 30 januari 2010 03:03 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Nou, wat misschien een misvatting kan zijn is dat men denkt dat een zwart gat een begrensde bolvorm heeft. Het lijkt dan wel een bolachtige vorm, maar waar begint de bol?
Als ik het geometrisch bekijkt, dan zie ik een 3d grid, wat van de buitenkant naar het midden toe gaat vervormen naar een bolvorm toe, maar het aantal lijntjes neemt ook net zo hard toe. Je zou dus in kunnen zoomen op het midden waarbij er wel steeds meer dichterbij komt, maar je nooit bij het geometrisch einde komt van wat je in kan zoomen.
Ja de event horizon groeit natuurlijk mee met de dichtheid van het grensgebied van de ruimtetijdimplosie. Maar 'volume' is letterlijk een erg rekbaar begrip in een zwart gat. Dat kan je niet als 'normale' xyz beschouwen ten opzichte van de rest van de ruimtetijd eromheen.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 03:17 schreef Arachnid het volgende:
Ook dat doet er uiteindelijk niet toe - de essentie is dat de entropie (informatie) van een zwart gat evenredig is met het *oppervlak* van de horizon, en niet met het *volume*, wat de vorm ook mag zijn.
Het is ook niet zo moeilijk in te zien wat die eenheid is, maar de eenheid is natuurlijk niet gelijk aan de constante zelf. Ik kan je de waarde van G geven, en de eenheid ervan, maar dat is wat anders dan zeggen dat G als koppelingsconstante opduikt in bijvoorbeeld de algemene relativiteitstheorie. Net zo met bijvoorbeeld c of h. Die hebben allemaal fysische betekenis; h is bijvoorbeeld een maat voor een minimale actie, en c een maat voor een maximale snelheid.quote:Op vrijdag 29 januari 2010 18:46 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
Haha nee, ik vond 'm enorm grappig. Allemaal ingewikkelde formules waar ik de ballen van begrijp, en Professor Haushofer die vroeg wat K is..
K=Kelvin...ja duh![]()
Betekent dit dat de aantrekkingskracht van een zwart gat niet de materie is wat tot rust is gekomen rond de kern van een zwart gat (als je die ooit kan vinden), maar uitgaat van de instortende materie daaromheen?quote:Op zaterdag 30 januari 2010 16:26 schreef Agno het volgende:
Wat zijn dan de consequenties van deze aanname?
* Massa (M) is evenredig met de Temperatuur
* Afstand (m) en tijd (s) zijn beiden omgekeerd evenredig met de Temperatuur
* De gravitatieconstante (G) is ongekeerd kwadratisch evenredig met de Temperatuur
Dan kan je gaan kijken wat dit in de extreme situaties zou betekenen, dus voor het Big Bang punt (T= hoogste ooit) en voor een Zwart Gat (T=laagste mogelijk). Dat blijkt heel aardig te kloppen met de bekende ART voorspellingen, alleen het vreemde is dat voor een Zwart Gat, de massa in entropische termen tot nul nadert. Je zou natuurlijk kunnen redeneren dat als T nul nadert, de massa ook maximaal is samengepakt tot enkel rustmassa (dus niets beweegt er meer en kinetische energie is nul). Het zwarte gat nadert dus zijn einde en slokt niets meer op. Het kan alleen nog maar verdampen. Ook Fe (dus zwaartekracht) nadert tot nul als T nadert tot nul, hetgeen voorspelt dat er bij T=0 geen extra massa meer aangetrokken worden en het zwarte gat dus haast wel moet gaan verdampen (via Hawking-straling).
Dit klinkt goed, er moet een voortdurende oscillatie zijn van ruimtetijd (ook als objecten in rust zijn) om objecten aangetrokken te laten blijven. Hoe deze oscillatie precies het relatieve perspectief volgt voor een punt in de ruimtetijd, zou dan nog uitgewerkt dienen te worden. Dit relatieve perspectief is dus iets anders dan wat wij om ons heen zien, omdat wij behalve de ruimtetijd zelf vervormen, de ruimtetijd ook onszelf vervormd.quote:Maar wat betekent dit dan voor de tussenvormen zoals de zon, aarde en maan? De consequentie van dit alles is dat het streven naar een optimale energieverdeling over de ruimte (gemeten in locale temperaturen) zorgt voor de ruimte-tijd kromming. Dus niet zozeer de massa van de planeten, naar veel meer hun temperatuur zorgt voor de kromming. Je zou zelfs nog verder kunnen gaan en stellen dat het temperatuurverschil tussen twee planeten en de ruimte daartussen (vacuum) alle drie de ruimte tijd doen golven (dus het vacuum rekt de tijd en ruimte uit en de (altijd warmere) planeten doen die ruimte-tijd juist krimpen. Dat is het spanningsveld dat veroorzaakt wordt door ongewenste temperatuurverschillen (=niet mooi verdeelde bewegingsenergie). De natuur eist een mooiere verdeling dan wat ze nu ziet. Dat kan mooier. Dus eigenlijk geen wonder dat ze de zaak dan krom trekt (als warme planeten zich uit zichzelf niet netjes 'goedschiks' mooi gaan verdelen over de ruimte, dan gaan we dus gewoon 'kwaadschiks' de ruimte-tijd maar aanpassen). Zo zouden dus de geodeten uit de ART kunnen ontstaan en verklaren waarom massa's elkaar lijken aan te trekken).
Dat zijn een paar van de vele vragen/voorspellingen die zo'n entropische hypothese zou moeten doorstaan. En dat kan betekenen dat er helemaal niets van blijkt te kloppen of dat de theorie erdoor wordt bevestigd.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 20:51 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Betekent dit dat de aantrekkingskracht van een zwart gat niet de materie is wat tot rust is gekomen rond de kern van een zwart gat (als je die ooit kan vinden), maar uitgaat van de instortende materie daaromheen?
En wat zou dit betekenen voor de zon? Een warme, maar voor een groot deel een ijle plasmabol. Zit er dan minder materie in dan we denken, of heeft het een ander brandproces dan we denken? Zou Jupiter veel meer massa krijgen als je deze opeens op zou warmen? Heeft een nucleaire explosie een meetbare zwaartekracht? En als ik met een omgebouwde magnetron veel hitte zou focussen op een heel klein puntje boven me, zou daar de ruimtetijd compact zijn waardoor ik opstijg? De vraag is eigenlijk, hoe moet ik temperatuur zien en in welke mate en vooral op welke schaal speelt de invloed hiervan zich af? Is deze invloed overal gelijk? Werkt het door in alle schalen?
[..]
Dit klinkt goed, er moet een constante oscillatie zijn van ruimtetijd (ook als objecten in rust zijn) om objecten aangetrokken te laten blijven. Hoe deze oscillatie precies het relatieve perspectief volgt voor een punt in de ruimtetijd, zou dan nog uitgewerkt dienen te worden. Dit relatieve perspectief is dus iets anders dan wat wij om ons heen zien, omdat wij behalve de ruimtetijd zelf vervormen, de ruimtetijd ook onszelf vervormd.
Je kan het zien als het volgen van geodeten in ruimtetijd, je kan het ook zien als het volgen van een rechte lijn door referentie ruimte rond een punt waarlangs de ruimtetijd langs een punt vervormt (misschien rekent dit makkelijker). Dit perspectief zou ook een vergelijking met een aantal parameters moeten hebben, hoe snel vervormt het, afhankelijk waarvan.
En als alle ruimtetijd aan het einde der tijden verzwolgen is in een relatief aan de ruimtetijd geexpandeerd en gefuseerd megazwartgat zijn dat een heleboel strakgespannen elastiekjes op een klein oppervlak.quote:"Massa in rust" = "strakgespannen elastiekje" = hoge entropische kracht = Zwaartekrachtpotentie
quote:Op vrijdag 29 januari 2010 19:18 schreef Agno het volgende:
[..]
Para,
Nu ik er van een afstandje naar kijk, zie ik er opeens ook de humor van in![]()
Raar is dat eigenlijk, dat zelfs bij humor de manier waarop de waarnemer kijkt, de grappigheid van het waargenomene bepaalt.
Dat snap ik ook wel, alleen Agno begreep 't effe niet...quote:Op zaterdag 30 januari 2010 12:15 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Het is ook niet zo moeilijk in te zien wat die eenheid is, maar de eenheid is natuurlijk niet gelijk aan de constante zelf. Ik kan je de waarde van G geven, en de eenheid ervan, maar dat is wat anders dan zeggen dat G als koppelingsconstante opduikt in bijvoorbeeld de algemene relativiteitstheorie. Net zo met bijvoorbeeld c of h. Die hebben allemaal fysische betekenis; h is bijvoorbeeld een maat voor een minimale actie, en c een maat voor een maximale snelheid.
In Agno's uitdrukking zie je een relatie tussen allemaal bekende constantes, met plotseling één of andere K met als eenheid Kelvin. Dan is de logische vraag: wat is die K?
Het punt is ook natuurlijk dat je zo op willekeurige wijze constantes aan elkaar kunt relateren zolang je de juiste eenheden maar uitzoekt.
Ik zat hier nog over te denken. Wat ook kan is dat een 1d deeltje in 2d kan bewegen en dit 2d deeltje zich manifesteert in een 3d wereld en dat we gemaakt zijn van dit soort deeltjes. Een projectie van zo'n 1d in 2d deeltje is in 3d een bol, terwijl het 2d deeltje in alle 3d richtingen uitgesmeerd is. Waardoor het lijkt dat de informatie in de volume van een bol past op het oppervlak van de bol, immers het is dan de optelsom van 1d lijnen van uit het midden van een bol. Als elk deeltje op dit 2d vlak ligt, betekent het dat ook de projectie van het 2d vlak terug te vinden is rond elk 2d deeltje in een 3d ruimte. Dit zou verklaren waarom straling alle 3d kanten lijkt uit te gaan rondom een 2d deeltje. Waar in 2d concentrische ringen ontstaan vanuit het midden naar buiten toe, manifesteert dit zich als een golfbeweging alle richtingen op in 3d, waarbij de golf enigszins uitgesmeerd lijkt, omdat er intensiteitverschillen in 3d ontstaan omdat het het 2d vlak volgt.quote:Op zaterdag 30 januari 2010 02:40 schreef Arachnid het volgende:
... en dat is dus heel raar.
Zo raar, dat je je af kan vragen of onze gebruikelijke opvatting, dat we in een 3-dimensionaal universum leven, wel klopt. Want blijkbaar is de informatie over dat universum volledig 2-dimensionaal.
Een mogelijkheid is dus dat die 3e dimensie maar een illusie is - het universum bestaat uit 2 dimensies (bijvoorbeeld op een bol), en wij ervaren iets anders (de dikte van een string? who knows) als die 3e dimensie....
Hoe dan? En wat bedoel je met "duidelijke afhankelijkheid"?quote:Op zondag 31 januari 2010 17:20 schreef Agno het volgende:
En toch.
De ruimte (meter) en tijd (sec) laten een duidelijke afhankelijkheid zien van Temperatuur. Daar hoef je nog niet eens een entropische kracht voor de veronderstellen, het volgt ook al uit de dimensies van de fundamentele constantes (zeker als je kb gebruikt).
Wordt verscheurd tussen alfa-taken en beta-enthousiasme. De eerste nemen helaas weer de overhand.quote:Op woensdag 3 februari 2010 12:55 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Hoe dan? En wat bedoel je met "duidelijke afhankelijkheid"?
Beter dat we ervan mogen meegenieten dan dat een mogelijk interessant idee in een la verdwijnt omdat het uitwerken van een idee naar pure beta-wetenschappen een enorme accuratesse en geduld vereisen.quote:Zoals waarschijnlijk wel blijkt uit de wilde ideëen en snelle conclusies die ik beschreven heb in deze thread, schieten mijn gedachten alle kanten op.
Da's waar Onverlaatje. Toch kunnen wilde ideëen ook als beledigend worden opgevat en zelfs irritatie/agressie oproepen bij specialisten die er echt voor geleerd hebben. Er moet immers ook een heel verfijnd en zorgvuldig opgebouwd kennisbolwerk beschermd worden. Kijk ook maar eens hoe Lubo Motl zijn irritatie nauwelijks meer kan verbergen in zijn laatste blog entry over entropie http://motls.blogspot.com/. Hij is overduidelijk geen fan van Verlinde's theorie.quote:Op woensdag 3 februari 2010 21:08 schreef Onverlaatje het volgende:
[..]
Beter dat we ervan mogen meegenieten dan dat een mogelijk interessant idee in een la verdwijnt omdat het uitwerken van een idee naar pure beta-wetenschappen een enorme accuratesse en geduld vereisen.
Ik dacht dat belediging, irritatie en agressie bij religie hoorden en niet bij wetenschap. Je kan een wild idee hebben, alleen als gelijk al vaststaat dat het een onlogisch, onzinnig idee is is het de moeite niet waard om er mensen mee te vermoeien. Zolang dit niet vaststaat, laat de wilde ideeen maar komen. Wat maakt het uit. Net als jij heb ik geen hele dagen de tijd om alle ideeen die ik dagelijks krijg van a tot z uit te werken alvorens ik ze kan presenteren aan de wereld. Sterker nog, liever dat iemand al gelijk zegt dat het onzin is voordat ik hele dagen door een idee bevangen word wat me niet loslaat en er tijd en geld in ga stoppen. Daarnaast zijn er zat mensen die het leuk vinden te lezen wat andere verzinnen om hun wereldbeeld compleet te maken. En als ik door een wat later blijkt halfbakken idee wat ik heb iemand anders een nog beter idee geef, is naar mijn idee het doel van dit forum bereikt. Waar anders voor zitten we hier te typen?quote:Toch kunnen wilde ideëen ook als beledigend worden opgevat en zelfs irritatie/agressie oproepen bij specialisten die er echt voor geleerd hebben.
Bensel,quote:Op zaterdag 6 februari 2010 15:56 schreef Bensel het volgende:
sterker nog, als je door redeneert, zou je kunnen zeggen dat tijd een direct gevolg is van de toename van entropie. Denk er maar eens over na
Zeer interessant. En tot nu toe heb ik nog geen blog kunnen vinden (zelfs niet Lubos Motl) die er een gat in heeft kunnen (of durven, want Smoot...) schieten.quote:Op donderdag 25 februari 2010 13:19 schreef Haushofer het volgende:
Alles is de laatste tijd entropisch en veel artikelen die inhaken op Verlinde vind ik niet erg indrukwekkend, maar dit artikeltje,
Entropic accelerating universe
van onder andere George Smoot is toch wel interessant
Dat lineaire verband tussen de versnelde uitdijing en de radius is wat Oud_Student in de thread over "versnelde uitdijing heelal" ook voorstelde (maar dan op basis van een gextrapoleerd Casimir effect). Wellicht schaalt deze macro-lineairiteit wel helemaal tot de allerkleinste radius op Casimir effect niveau.quote:(...)If we chose to put the information screens at smaller radii, then we would have found a
proportionally smaller pressure, and an acceleration that decreases linearly with the radius,
in accordance with our expected Hubble law. Thus, the acceleration of the universe simply
arises as a natural consequence of the entropy of the universe, via the holographic principle(...)
Dit is wel erg interessante materie. Als dit wordt geverifieerd dan is dit toch een baanbrekende conclusie...quote:Op zaterdag 27 februari 2010 13:23 schreef Agno het volgende:
P.S.
(...)If we chose to put the information screens at smaller radii, then we would have found a
proportionally smaller pressure, and an acceleration that decreases linearly with the radius,
in accordance with our expected Hubble law. Thus, the acceleration of the universe simply
arises as a natural consequence of the entropy of the universe, via the holographic principle(...)
Dat lineaire verband tussen de versnelde uitdijing en de radius is wat Oud_Student in de thread over "versnelde uitdijing heelal" ook voorstelde (maar dan op basis van een gextrapoleerd Casimir effect). Wellicht schaalt deze macro-lineairiteit wel helemaal tot de allerkleinste radius op Casimir effect niveau.
Heb het artikel dit weekend gelezen en we hebben het net besproken. De eindconclusie was eigenlijk dat of we missen enkele cruciale punten, of het is grotendeels hutjemutje redenatie. Sowieso is het artikel zo speculatief en zonder concrete berekeningen geschreven, dat het overkomt als een 5-minutes-of-fame artikeltje, wat zeer opmerkelijk is voor een Nobelprijswinnaar.quote:Op zaterdag 27 februari 2010 13:12 schreef Agno het volgende:
[..]
Zeer interessant. En tot nu toe heb ik nog geen blog kunnen vinden (zelfs niet Lubos Motl) die er een gat in heeft kunnen (of durven, want Smoot...) schieten.
P.S.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 12:10 schreef Agno het volgende:
Lubos Motl heeft er nu ook naar gekeken en ondanks zijn scherpe kritiek op Verlinde, is ie nu opeens een stuk genuanceerder in zijn oordeel (en zelfs gematigd positief).
(...)At any rate, after the first glimpse, I find the idea fascinating and not "obviously" wrong. Of course, this may change sooner or later as more data and more accurate analyses and tests arrive or emerge.(...)
Haushofer,quote:Op dinsdag 2 maart 2010 13:47 schreef Haushofer het volgende:
Ook vind ik de redenatie wat vreemd; we hebben een versneld universum, dat zorgt via het "inverse Unruh effect" voor een entropie, en die entropie zorgt voor het waargenomen versnelde uitdijen van het universum! Dat klinkt als een cirkelredenatie.
Nee. De Unruh formule komt uit de kwantumveldentheorie.quote:Op dinsdag 2 maart 2010 19:21 schreef Agno het volgende:
De Unruh-formule komt volgens mij gewoon uit de ART...
Ik zal het nog es doornemen, maar het komt op mij over als een cirkelredenatie, zoals het er nu staat.quote:en die kun je omkeren door aan te nemen dat een horizon met een temperatuur dus ook moet versnellen (voor een waarnemer op afstand). Een horizon met een temperatuur heeft echter ook per definitie een entropie. Dus zowel versnelling als entropie worden beiden uit een waargenomen temperatuur afgeleid en daarna aan elkaar gecorreleerd. Voeg de straal toe en er onstaat een verband tussen straal, versnelling en entropie.
Toch weer die temperatuur die een grote rol speelt...
met het verschil dat het waarschijnllijk enkel met losse kreten werd onderbouwd, ipv wat je hier zag, concrete mathematische uitwerkingen etc.quote:Op dinsdag 9 maart 2010 23:44 schreef Haushofer het volgende:
Ja, ik zag Smoot z'n nieuwste artikel vanochtend, heb het echter nog niet doorgelezen.
Ik moet zeggen dat de grappen over entropische natuurkunde nou wel een beetje flauw beginnen te worden tijdens de lunchWe hadden vanmiddag weer een gesprek hierover, en vroegen ons af of het idee van Verlinde ook zo zou worden opgepikt als het van iemand buiten de wetenschap zou komen (een crackpot, dus). Het vermoeden was eigenlijk "nee". Best typisch, eigenlijk. Het laat toch weer es zien hoe eigenaardig en menselijk wetenschap kan zijn.
Dus voor alle Rudeonline's en Bankfurts: de wetenschap is vastgeroest einz lol OMFG!!!!!!!!
Nee, dat is het punt nou juist: de mathematische uitwerkingen zijn niet bepaald "concreet" te noemen. En als ik dat eerste artikel van Smoot erbij pak wat 2 weken geleden uitkwam, dan is het ronduit slordig te noemen. Als het artikel, zoals Verlinde het op arXiv neergezet heeft, uit was gekomen onder een andere naam onverbonden aan een instituut, dan vraag ik me af of het überhaupt opgemerkt wasquote:Op woensdag 10 maart 2010 09:18 schreef Bensel het volgende:
[..]
met het verschil dat het waarschijnllijk enkel met losse kreten werd onderbouwd, ipv wat je hier zag, concrete mathematische uitwerkingen etc.
Ik moet hier gepost hebben!quote:Op dinsdag 9 maart 2010 23:44 schreef Haushofer het volgende:
Ja, ik zag Smoot z'n nieuwste artikel vanochtend, heb het echter nog niet doorgelezen.
Ik moet zeggen dat de grappen over entropische natuurkunde nou wel een beetje flauw beginnen te worden tijdens de lunchWe hadden vanmiddag weer een gesprek hierover, en vroegen ons af of het idee van Verlinde ook zo zou worden opgepikt als het van iemand buiten de wetenschap zou komen (een crackpot, dus). Het vermoeden was eigenlijk "nee". Best typisch, eigenlijk. Het laat toch weer es zien hoe eigenaardig en menselijk wetenschap kan zijn.
Dus voor alle Rudeonline's en Bankfurts: de wetenschap is vastgeroest einz lol OMFG!!!!!!!!
tja, het is natuurlijk wel een interessante gedachte. En een leuke richting om verder mee te gaan. Om de kennis van de huidige theorien (QM etc) om te kunnen zetten naar dit entropisch gebeuren, om zo nog precieser/duidelijker begrip te kunnen krijgen van zowel het begrip entropie, als het algehele plaatje. En voor zover ik het zie, is het redelijk elegant. In hoeverre de wiskunde kloppend word is nog maar de vraag, maar kan mijns inziens zeker geen kwaad om daar verder op in te gaanquote:Op vrijdag 19 maart 2010 17:33 schreef Haushofer het volgende:
Gisteravond nog met em uit eten geweest met de nodige discussie erbij, en hij had een interessante kijk op snaartheorie. Zover ik het nu begrijp (maar ik kan er naast zitten) gelooft hij niet meer in fundamentele theorieën, en dus ook niet in snaartheorie als zijnde fundamenteel. Het feit dat snaartheorie bijvoorbeeld gravitonen beschrijft vergelijkt hij met het feit dat drukverschillen in materialen gekwantiseerd kunnen worden via fononen, maar deze fononen zijn ook geen fundamentele deeltjes; het is een effectieve beschrijving. Hoewel snaartheorie dus wel UV-compleet claimt te zijn zou het dan toch ook nog steeds een effectieve theorie blijven. Uiteindelijk lijkt het erop dat hij het entropische principe voor alle krachten wil gaan toepassen.
Ik kreeg het idee dat het Verlinde meer te doen is om een soort paradigmaverschuiving teweeg te brengen; we zouden dan anders over krachten moeten gaan nadenken. Hij vergeleek het met het feit dat de Broglie op een gegeven moment ook poneerde dat het dualiteitsverschijnsel niet alleen voor fotonen opgaat, maar voor alle deeltjes. Dat is uiteindelijk een erg belangrijk aspect van kwantummechanica geworden, hoewel het op het moment dat de Broglie het invoerde met veel scepsis werd ontvangen (ik geloof dat zelfs Einstein tussenbeide moest komen om de leescommissie van de Broglie's proefschrift te overtuigen van de relevantie). Het "probleem" hiermee is natuurlijk dat het op een gegeven moment wel verschillen moet gaan opleveren met de huidige beschrijvingen, anders weet je wetenschappelijk niet wat je aan zo'n nieuw denkkader hebt. Dus zolang het niet concreter wordt is het moeilijk om er een goed oordeel over te geven.
Ik ben erg benieuwd naar zijn eigen concrete toepassingen op het gebied van kosmologie. Verlinde zag overeenkomsten tussen zijn theorie toegepast op de Sitter ruimtetijden en MOND.
Een kernbegrip in dit alles is dat ruimtetijd "emergent" is, wat hier wordt toegelicht. Zal me er binnenkort es wat in verdiepen.Nu eerst weekend
Tja de natuur is een grote analoge bagger intelligent design gestructureerde chaos in structuren vallende chaos, daar hoef je enkel fok voor te lezen wil je dat gaan denken. Sommige aspecten lijken digitaal, maar zijn het niet.quote:Gisteravond nog met em uit eten geweest met de nodige discussie erbij, en hij had een interessante kijk op snaartheorie. Zover ik het nu begrijp (maar ik kan er naast zitten) gelooft hij niet meer in fundamentele theorieën, en dus ook niet in snaartheorie als zijnde fundamenteel.
Dank voor deze mooie update 'from the horse's mouth'. Ben heel benieuwd hoe het nu verder gaat en of Verlinde met toetsbare voorspellingen gaat komen.quote:Op vrijdag 19 maart 2010 17:33 schreef Haushofer het volgende:
Gisteravond nog met em uit eten geweest met de nodige discussie erbij, en hij had een interessante kijk op snaartheorie. Zover ik het nu begrijp (maar ik kan er naast zitten) gelooft hij niet meer in fundamentele theorieën, en dus ook niet in snaartheorie als zijnde fundamenteel. Het feit dat snaartheorie bijvoorbeeld gravitonen beschrijft vergelijkt hij met het feit dat drukverschillen in materialen gekwantiseerd kunnen worden via fononen, maar deze fononen zijn ook geen fundamentele deeltjes; het is een effectieve beschrijving. Hoewel snaartheorie dus wel UV-compleet claimt te zijn zou het dan toch ook nog steeds een effectieve theorie blijven. Uiteindelijk lijkt het erop dat hij het entropische principe voor alle krachten wil gaan toepassen.
Ik kreeg het idee dat het Verlinde meer te doen is om een soort paradigmaverschuiving teweeg te brengen; we zouden dan anders over krachten moeten gaan nadenken. Hij vergeleek het met het feit dat de Broglie op een gegeven moment ook poneerde dat het dualiteitsverschijnsel niet alleen voor fotonen opgaat, maar voor alle deeltjes. Dat is uiteindelijk een erg belangrijk aspect van kwantummechanica geworden, hoewel het op het moment dat de Broglie het invoerde met veel scepsis werd ontvangen (ik geloof dat zelfs Einstein tussenbeide moest komen om de leescommissie van de Broglie's proefschrift te overtuigen van de relevantie). Het "probleem" hiermee is natuurlijk dat het op een gegeven moment wel verschillen moet gaan opleveren met de huidige beschrijvingen, anders weet je wetenschappelijk niet wat je aan zo'n nieuw denkkader hebt. Dus zolang het niet concreter wordt is het moeilijk om er een goed oordeel over te geven.
Ik ben erg benieuwd naar zijn eigen concrete toepassingen op het gebied van kosmologie. Verlinde zag overeenkomsten tussen zijn theorie toegepast op de Sitter ruimtetijden en MOND.
Een kernbegrip in dit alles is dat ruimtetijd "emergent" is, wat hier wordt toegelicht. Zal me er binnenkort es wat in verdiepen.Nu eerst weekend
Eerste zin:quote:Op donderdag 1 april 2010 09:39 schreef Haushofer het volgende:
Nou, Smoot heeft weer een artikeltje:
Go with the flow. Ben benieuwd of het begrijpelijker is dan voorgaande.
Deze retorische vraag deed mijn hart natuurlijk meteen sneller kloppen. Zie bijv. deze post eerder in dit draadje: Holographic Hot Horizons ...quote:IV. WHY IS TEMPERATURE PROPORTIONAL TO THE CURVATURE?
When one looks at it, it seems that having the temperature proportional to the curvature
of space time is a strange thing. Why too does the number of states available vary inversely
to the curvature? We have entropy proportional to the inverse of the curvature (S ~ R2)
and temperature proportional to the curvature (T ~ 1/R2) so that the product is a constant
for a fixed enclosed energy.
Wat je beschrijft is het zelfde dat gebeurd als twee waterstof atomen in een covalente binding terecht komen.quote:Op vrijdag 9 april 2010 12:05 schreef Agno het volgende:
Feit blijft natuurlijk dat de allerlaagste entropiereductie bereikt wordt als de massa's volledig samensmelten (dan overlappen namelijk alle rode lijnen in alle richtingen). Dat is wat zwarte gaten graag doen. Alle nabije massa opslokken om daarmee de entropiereductie van de totale massa te minimaliseren.
Mastertje,quote:Op vrijdag 9 april 2010 13:19 schreef Mastertje het volgende:
[..]
Wat je beschrijft is het zelfde dat gebeurd als twee waterstof atomen in een covalente binding terecht komen.
[ afbeelding ]
Ik zie massa's niet een eindje uit elkaar zweven, is dit wel het geval voor zwarte gaten?
Ik heb helaas op dit moment niet de tijd om je hele verhaal aandachtig door te lezen wegens eigen onderzoek, maar hiervoor zou je es naar het equivalentieprincipe kunnen kijken. Kijk es vanaf pagina 97 (begin hoofdstuk 4) van Sean Carroll's lecturenotes over algemene relativiteit. Dit gedeelte is vooral conceptueel en gaat hier wat dieper op in. Misschien heb je er wat aan.quote:Op dinsdag 13 april 2010 00:29 schreef Agno het volgende:
Massa is dus een eigenschap van materie of energie, die de weerbarstigheid tegen verandering in beweging aangeeft.
quote:Op dinsdag 13 april 2010 09:09 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Met deze notes heb ik de eerste stappen gezet in de wondere wereld van de ART![]()
Dat een analoog systeem digitaal lijkt te zijn, wil nog niet zeggen dat semidigitale informatie als een positional numbering system opgeslagen wordt. Waar we misschien naar op zoek moeten is naar een analoge basis wat deze energiestadia kan projecteren, zodat we ons kunnen voorstellen hoe iets geprojecteerd wordt, bijvoorbeeld vanuit het middelpunt van een bolvorm naar de buitenkant van de bol, en hoe meerdere van deze structuren als regendruppels gezamenlijk voor een regenboogprojectie van energiestadia kunnen zorgen. Overigens is een subatomaire bol achtige vom naar mijn idee niets anders dan het product van alle mogelijke resonantiestadia van de overgangsvlakken van energiedimensies. Het hoeft dus niet een perfecte bol te zijn, het kan ook een ster achtige vorm zijn met spikes, wat het digitaal lijkt te maken. Zoals priemgetallen een patroon maken in een getalstelsel door na een herhaling met een vaste lengte terug te komen, kunnen spikes versterkt worden door overeenkomstige pieken in de mogelijke resonantiestadia welke bij herhaling met een vaste lengte terug komen tijdens multidimensionale omwentelingen.quote:De eerste conclusie dat bits naar elkaar toe kruipen klopt dus niet. Sterker nog als beide bits naast elkaar zitten dan zullen ze het liefste van elkaar af bewegen (want dat levert meer entropie op). Wellicht dat ik echter wel een logisch "bit" pad zou kunnen ontdekken waarmee bij elk stapje de entropie stijgt.
Leest nog steeds mee, heb alleen weinig toe te voegenquote:Op maandag 26 april 2010 22:15 schreef Agno het volgende:
Zie zolangzamerhand de bomen door het entropische regenwoud bijna niet meer en deze thread begint ook hoe langer hoe meer te lijken op een soort Agno-blog (who is mostly talking to himself), maar dat weerhoudt mij er nog steeds niet van om op te geven![]()
Dank voor de linkquote:Op vrijdag 13 augustus 2010 15:28 schreef ExtraWaskracht het volgende:
Weer een update van de blog van The Hammock Physicist: It From Bit - The Whole Shebang. Hij lijkt nogsteeds behoorlijk enthousiast over het idee.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |