Welkom in het Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat- topic. Wanneer je net begint met "proberen zwanger te worden zonder medische poespas ben je van harte welkom in het "wachten op het 2e streepje" - topic.
Handige Linkjes
Freya
Foliumzuur
KI en IUI
IVF
PCOS
Wie posten er mee en hoe zit het ook al weer?
basimah
PCOS - vijfde poging hormoonstimulatie puregon +pregnyl tot op heden nog geen resultaat.
CrazyPrincess
PCOS & slechte zwemmers (manlief dan he ). Maart 2008 begonnen met Clomid. Na drie keer (1x50, 2x50, 3x50) proberen zonder resultaat in juli een LEO gehad die uiteindelijk ook geen resultaat bleek te hebben. In december weer een poging met Clomid gedaan (1x50, weer zonder resultaat). Eind januari 2009 begonnen met injecties Gonal-f en dit had wel resultaat. 2 x IUI zonder resultaat. Daarna 1e poging IVF/ICSI in juni. Na punctie zeer ernstige hyperstimulatie (week ziekenhuisopname) en dus geen terugplaatsing, wel 14 cryo's . In augustus start eerste ronde voor terugplaatsing cryo.
flugeltje
Zwanger worden is hier geen probleem, het blijven lukt alleen nog niet. In januari 2009 gestart met proberen zwanger te worden, direct raak. Miskraam bij 5 weken. Daarna direct weer zwanger, april miskraam in de 11e week. In juni weer zwanger, maar helaas in juli bij 5 weken de derde miskraam. Uiteindelijk besloten om even te stoppen, maar bleek zwanger. Eind augustus bij 6 weken zwangerschap toch weer een miskraam. Alle onderzoeken gehad, niets aangetroffen. Voor nu heel even rust, medio december/januari naar de Gyn voor het bepalen van een plan van aanpak.
Mijsje:
Augustus 2007 gestopt met de pil. In juli 2008 zwanger, resulteerde in een miskraam. Kleine operaties gehad om een vleesboompje te verwijderen en een eileider open te krijgen. Daarna nog een periode zelf proberen om zwanger te worden. In september 2009 nog niet gelukt, dus terug naar de gynaecoloog. Vanaf komende cyclus bezig met IUI, zonder extra hormonen, alleen met pregnyl. (eerste IUI ongeveer eind oktober
prinseszondererwt
In november 2007 de pil de deur uit gedaan. Na 9 maanden nog niet ongesteld geworden, dus door naar de gyn. Die schrijft primolut en clomid 50 mg voor. Na 3 rondes met 50 mg wordt de dosis verhoogd naar 100 mg. Hiermee volgens ovutesten en temperaturen wel een eisprong. Augustus 2009: 8e ronde met 100 mg alweer...
Saffier
Na Tobias (2005) niet meer aan de anticonceptie gegaan. In oktober 2008 naar de gyn wegens uitblijvende zwangerschap. Lichte PCOS geconstateerd (maar geen belemmering voor zwangerschap) en zeer eigenwijze zwemmers. Maart kijkbuikoperatie gehad en daar was alles gelukkig goed. Per eind maart M. aan de hormonen, hij over 3 maanden controle (juni) en ik over 1 maand controle. In de tussentijd samen veel feestjes bouwen.
28-7-09 begonnen met 1e ICSI
@CP, kan het wel begrijpen hoor dat je er wat onrustig van wordt. Vooral als je dan verschillende verhalen leest... Misschien nog maar een keer aankaarten in het ziekenhuis onder de noemer 'baat het niet...' Als het verder geen schade veroorzaakt bij jou of je kindje kan 't toch geen kwaad om door te gaan met de medicijnen. Al is het alleen maar voor jouw gemoedsrust?
Flugeltje, al eerder gezegd ook jij bent hier welkom!!!! Het topic heet niet voor niks worden/blijven. En bij blijven heb jij een probleem.. Hoop dat je je ei hier kwijt kunt!!!!
En OP is vrij confronterend inderdaad, daarom sta ik er ook ff niet meer in 
Ik heb een klein dipje geloof ik, zo tussen het wachten door in. Blaadjes vallen weer van de bomen, binnenkort is het (al, pas... voelt echt dubbel) 5 jaar geleden dat mijn moeder overleed. En schijnbaar werkt dat in mijn hoofd rond deze periode altijd wel door.. Over het algemeen kan ik wel positief zijn over de pogingen en het zwanger worden, maar op dit moment overheerst echt zo'n 'ik willet ik willet!!!!' 'het moet het moet NU' gevoel
Herkenbaar!?
das lang geleden!!!Maar meejompelen doe ik altijd wel even!!
Ze hebben een hoop dingen goed gedaan, maar wat cruciale dingen ook niet. En als de geleerden het er niet over eens zijn, waarom dan afbouwen zonder controle? Ik wil best al gaan afbouwen, maar dan wel met controle en ingrijpen als het mis dreigt te gaan.
Ik ga maandag maar mijn hormonen in de strijd gooien denk ik
En flugeltje, het is zeker confronterend. Neem de tijd om alles te laten bezinken
Poezebeest, ook welkom hier... en heel veel succes/sterkte op je weg in de mmm...
quote:Zo staat het ook in het schema (vanaf volgende week gaan afbouwen). Ik vind het prima, maar dan wel met controle. Ik ben zo bang m'n wondertje te verliezenOp vrijdag 9 oktober 2009 13:31 schreef Orea het volgende:
Oh wacht ik mis iets, ik dacht dat je sowieso die medicijnen tot 12 weken moest nemen, maar begrijp dat ze nu ineens al willen gaan afbouwen?
Jompelmeisje, bedankt voor de lieve woorden en jompels. Die kunnen we hier idd wel gebruiken.
CP, gooi inderdaad vooral alle hormonen in de strijd joh! Hopelijk gaan ze dan over tot controle van het afbouwen. Dat zou vast en zeker veel rust geven voor je.
Ja Orea, herkenbaar.
Soms kun je er beter tegen dan anders, dat zal voor iedereen zo zijn. Rustig aan he?Mijn menstruatie is weer achter de rug. Deze cyclus voor het eerst in een jaar tijd geen clomid... Ik voel me fijn zonder hormonen en toch ook wel een beetje hulpeloos ofzo. Het zal vast niet vanzelf op gang komen... toch? Spannend wel, maar ik voel ook wel een soort rust.
Ik dub nog over de ovutesten... als ik die ook niet gebruik ben ik helemaal zo overgeleverd aan het lot. Lastig.
Dit is wat ik nu zo bedenk... normaal gesproken heeft iemand die zwanger is geen extra medicijnen nodig om zwanger te blijven. Je bent nu 'gewoon' zwanger, dus in principe zou je die medicijnen dan toch niet meer nodig hoeven te hebben? Snap je wat ik bedoel? Ik denk dat het echt wel helemaal goed zal gaan, zonder die medicijnen... Ik ben natuurlijk geen arts en weet natuurlijk niet precies wat die medicijnen doen... maar probeer er wel vanuit te gaan dat ze weten wat ze zeggen...
1e ronde totaal geen gewenst resultaat, nieuwe ronde inmiddels gestart met 100mg Clomid (waar de gyn ook niet echt een goed gevoel bij heeft, maar moet van de verzekering omdat ze anders de volgende stap niet zullen vergoeden)
En meer mensen die Clomid gebruiken last hebben van die eeuwige misselijkheid? zo ja wat doe je er aan ? ( de standaard dingen werken niet
)Alle dames en hun partners een dikke
van mij[ Bericht 13% gewijzigd door maffemuts op 09-10-2009 17:41:57 (typgriep) ]
Ik hou er verder over op. Maak mezelf alleen maar gek. Met m'n man afgesproken dat we het maandag zeker gaan aankaarten.
Vroeger, misschien wel al 5 jaar geleden, heeft Merrisse (??) hier ook op het forum gepost, ik geloof dat naast haar leeftijd ook het blijven plakken van de foetus een probleem was. Zij heeft toen geloof ik ook wel eens aspirine (of misschien ook nog iets anders) voorgeschreven gekregen. Ik kan me herinneren dat er toen in diverse topics over geschreven is, ook over onderzoeken naar dit soort problemen.
Helaas staat het me alles niet meer zo goed bij, maar misschien heb je er wat aan om op dit topic en haar naam te zoeken. Weet eigenlijk ook niet hoe het uitenidelijk voor haar gelopen is
Misschien dat de andere dames die hier al een tijdje meeposten dat nog weten.In ieder geval hoop ik dat ze, alsnog een oorzaak kunnen vinden en dat het te verhelpen is. Veel sterkte
(Ook voor jou poezebeest, veel sterkte de komende tijd!)
CP, ik kan me je twijfels en angsten voorstellen. ik zou ook bang zijn om een wondertje te verliezen als ik er eentje zou krijgen... Maar ik denk gewoon dat de artsen het bij het goede eind hebben en je je kindje echt gaat krijgen! het komt gewoon helemaal goed! 
Maffe
wat vervelend dat je zo'n last hebt van clomid... Ik hoop dat het gauw wat beter wordt... Stomme verzekeringen... ik moet (heel iets anders hoor...) eerst een aantal rondes IUI doen voor we over kunnen op IVF omdat de verzekering het anders niet vergoedt... en dat terwijl de gyn al heeft aangegeven dat hij daar eigenlijk geen heil in ziet...Orea, ik herken dat "ikwilhetikwilhetikwilhetNU"gevoel heel erg... de hoop wil alleen niet met dat gevoel mee...
Flugel, dat is zeker confronterend...
Ik kreeg hoge dosid foliumzuur en virtame b6.
quote:Dat heb ik momenteel ook
Orea, ik herken dat "ikwilhetikwilhetikwilhetNU"gevoel heel erg... de hoop wil alleen niet met dat gevoel mee...
lastig hè...Ticoo, maf dan weer heb het aangekaart bij mijn gyn (in het nieuwe zkh) en zij zien er geen heil in.. Weet jij waarom jouw gyn er wel voor is? Mijn gyn zei dat je op dat moment dus nooit weet of het sowieso had geplakt deze keer, of dat het toch door de extra vitamines komt...
[ Bericht 100% gewijzigd door Ticootje op 09-10-2009 22:15:49 ]
Over twee weken kunnen we al bij de uroloog terecht en is er bloedonderzoek en een echo gedaan. Dus ik hoop dat de goede meneer ons dan meer kan vertellen. Zelf denk ik dat het te maken heeft met afknellende zaadleiders, maar ik weet het niet, dus het is allemaal gespeculeer. We moeten afwachten en dat maakt het onzeker.
Ik heb ook mijn afspraak afgezegd. Denk dat het weinig meerwaarde heeft om mijn cyclus inzichtelijk te krijgen ondanks dat ik wellicht een korte lf heb. Afgelopen cyclus was deze 13 dagen, dus ik vermoed dat het echt geheel bij mijn man ligt. Wanneer ik uit ga van het allerslechtse hoeven ze mijn cyclus niet te weten want dan komt er nooit een baby. Kan er nog het een en ander gerepareerd worden dan wil ik wel graag nog zelf proberen als dat mogelijk is en is er een punctie nodig en icsi heb ik geen drol aan mijn eigen cyclus. Dus ik zie het nut niet er van in om nu onderzoek bij mij te doen.
Sorry dat ik even niet op de rest reageer, hoop ik snel wel weer te doen, maar nu staat mijn hoofd er even niet naar en vind ik het fijn om het even van me af te schrijven.
! En dat kan prima in dit topic quote:Je bent een lieverd!!
een dikke knuffel voor iedereen die hem kan gebruiken...
en ja ik ben bevooroordeelt...
Is dat een woord 
hihi CP: ook hoop dat ze jou in het ziekenhuis kunnen geruststellen en dat ze willen meestappen in de opvolging bij de afbouw van de medicijnen.
Flugeltje: welkom hier
Je zegt het niet graag tegen iemand, maar het is anderzijds wel fijn om hier je hart te kunnen luchten, althans zo heb ik het altijd ervaren. Poezebeest: afschrijven helpt idd
Misschien goed dat je jouw afspraak even hebt afgezegd zodat je misschien makkelijker de nodige rust kunt vinden. Ik hoop alleszins dat de uroloog jullie meer nieuws kan brengen. en nu hoop ik dat ik niemand ben vergeten
En Orea, het is idd een woord, maar dan wel met een d op het eind
nog een paar dagen, dan kan ik de gyn bellen. als ik ongesteld ben, gaat het IUI traject in...
Mijsje, ik hoop écht zo erg dat het snel raak zal zijn met de IUI. Het zou zo fijn zijn om je in Z&G te kunnen verwelkomen
Leonieke, ik hoop het ook zo! Maar de gyn heeft al laten merken dat hij er niet zoveel heil in ziet... hij denkt aan de IVF maar omdat de verzekering dat wil, moet ik eerst IUI... Ik hoop wel op een wondertje, maar merk dat ik dat niet al te enthousiast durf... Waarom ziet de arts er niet zoveel heil in? Heeft hij dat meegegeven tijdens het gesprek?
Hoeveel IUI's moet je dan eerst ondergaan?
hij heeft dat inderdaad al gezegd tijdens een gesprek. bij mij is het nu een onbegrepen onvruchtbaarheid, en hij vindt dat als het gewoon niet lukt met het zaad van mijn man (is ook getest), het met IUI hoogstwaarschijnlijk ook niet gaat lukken... (dus inderdaad niet dat het echt niet kan, maar dat de waarschijnlijkheid groot is dat het met IUI niet gaat lukken...) kun je me nog volgen?ik moet in ieder geval 3 IUI's ondergaan zonder extra hormonen, en eventueel 1 of 2 IUI's met extra hormonen voor we definitief overgaan op IVF... dus binnen een half jaar ben ik (waarschijnlijk) nog niet zwanger als ik de gyn mag geloven...
momentje had om de opmerking van de gyn... Misschien is IUI namelijk wél de manier voor jullie om zwanger te worden, dat weet je vooraf nooit..En ergens is het best logisch dat ze het eerst zo proberen omdat de kans er wél is dat het lukt... IVF heeft zeg maar een nog wat heftigere impact dan IUI.. Ben ik dan raar als ik eerst IUI niet eens zo'n heel slecht plan vind? 
Tsja, ik snap de gyn in die zin wel. Als je lief zijn zaadjes er zelf in schiet en er gebeurt niets, dan is de kans dat het schieten via iui iets doet natuurlijk klein. Maar onbegrepen houdt ook in dat iui zomaar de missing link kan zijn. Ik hoop het zo voor je.
Ik kan me anderzijds wel voorstellen dat het een teleurstelling was om dat te horen. Ik had dat ook toen de gyn mij zei dat Clomid niets voor mij ging zijn maar dat ik wel die behandeling moest hebben voor de verzekering. Al vind ik het verschil tussen Clomid en IUI uiteraard heel groot.
voor flugeltje en Poezebeest als nieuwelingen in dit topic... Vreselijk moeilijk lijkt me. En voor mijsje ook even. Jammer dat de gyn niet positief is over de IUI. Valse hoop geven is natuurlijk ook niet goed, maar op deze manier valt de behandeling je wrsch nog net een tikkie zwaarder zou ik denken. Althans, ik zou zelf iets hebben van 'waar doe ik het voor, het is toch voor niks' etc. etc.
Stiekem hoop ik dat hij ongelijk krijgt hoor!
Hier is het allemaal inmiddels alweer een beetje gezakt. Kan er weer wat rationeler naar kijken. Heb een heleboel op internet opgezocht en mijn conclusie is dat we echt het bezoek bij de uroloog moeten afwachten. Ik hoop echt dat er een afklemming van de zaadleiders is, dan is de prognose het beste. Maar goed, over twee weken weten we meer...
Heb in mijn hoofd wel al plannen gemaakt voor wanneer we te horen krijgen dat het hopeloos is. Misschien wat voorbarig, maar voor mijn gevoel moet ik een plan b hebben...
Orea; een dikke knuffel vanwege je dipje, hoop dat die snel weg is.
CP; succes morgen met het in de strijd gooien van je hormonen, hoop dat ze je kunnen geruststellen!
Flugeltje; wat een ellende allemaal! Ik weet nog niet wat ze van plan zijn te gaan doen, maar hoop dat de gyn in ieder geval iets voor jullie kunnen doen!
Maffe; wat vervelend dat je zo misselijk bent van de clomid. Hoop dat je je snel beter voelt.
Mijsje; wat spannend, het iui traject. Wel vervelend dat de gyn er weinig vertrouwen in heeft. maar niet geschoten is altijd mis, hoewel ik me kan voorstellen dat je zoiets hebt, iedere maand langer wachten is een maand te lang. Hopelijk is de iui al voldoende om zwanger te worden. Meer dan afwachten kun je niet.
. dank jullie meiden... ik voel me er nu wel wat beter onder. in het begin was ik vooral blij dat er actie kwam, alleen balen dat ik eerst op de IUI moest wachten... Misschien is het inderdaad de missing link en lukt het wel, dan is het echt een verrassing... de gyn heeft ook niet gezegd dat het helemaal niet kon, maar hij keek wel naar de kansen... op grond daarvan en zijn ervaringen heeft hij het gezegd. dus gewoon eerlijk over hoe hij het zag. dat vond ik wel fijn. maar goed, m'n NOD is bijna, dus we zullen het in de komende tijd gaan weten...
Anders dan het GEEP-schema vermeldt worden ook de kutpillen al afgebouwd. Van 5x3 naar 3x3 per dag. Wat zal ik blij zijn als ik van die troep af ben zeg
quote:Je geeft geen licht in het donker ofzo?
Ik ben zelf een IVF-kind. Kerngezond en tweeling
En hopelijk bouwen ze die kutpillen toch wel vlug af. Ik vond het al frustrerend om ze te nemen en het waren er denk ik maar 2 per dag (damn, ik ben dat nu al vergeten
)mijsje, ik hoop dat de gyn ongelijk heeft hoor en IUI voor jullie gewoon dé manier blijkt te zijn. Al vind ook ik het nogal kortzichtig van verzekeraars dat ze een behandelschema voor blijven schrijven in gevallen waar dat geen zin zal hebben. Wordt het toch ook alleen maar duurder door toch...
Maffemuts, heb je al geprobeerd eens te bellen met je verzekeraar? Situatie uitleggen. Ik neem toch echt aan dat als bekend is dat iets zeker niet gaat werken bij je ze zelf ook voor kostenbesparing kunnen kiezen...
Poezebeest, wie weet is het iets 'simpels' en kunnen ze e.e.a. verhelpen. Ik begrijp ook dat je bezig bent met een plan B, dat heb ik ook in m'n hoofd voor het geval de natuurlijke weg voor ons niet weggelegd is.
Mariposa, ik herinner mezelf merisse nog wel. Bij haar is het als ik het mezelf goed herinner nooit tot een kindje gekomen. Zelf ben ik pas 33 dus ik kan wat langer doorgaan dan zij, hopelijk komt het bij mij wel goed. Dank dat je me eraan helpt herinneren, ik zal eens gaan zoeken...
Dit weekend weer in Zeeland gezeten, we kunnen schoonmoeders ook niet zomaar alleen laten zitten nu en ook oma (87) heeft een flinke tik gekregen. Ze had deze week al een aantal TIA's, vraag mezelf af of het nog goed gaat komen of dat er binnenkort een hersenbloeding aankomt. Schoonmoeders zelf was al zo'n beetje bezig met het ruimen van de spullen van m'n schoonvader, enorme verzamelaar die man. Tot aan Flippo's toe
Mij doet het wel goed om daar te zijn, sterker nog, ik voel mezelf zo lekker daar dat Tijn en ik zo'n beetje rond aan het snuffelen zijn naar huisjes daar. Niet dat we nu meteen weg willen hier, maar de rust in Zeeuws Vlaanderen begint me steeds harder te trekken. Alles gaat net een tandje langzamer dan hier en dat bevalt me wel Bovendien hebben we tijdens de ziekte en na het overlijden van m'n schoonvader ook gemerkt dat een wat kleinere gemeenschap eigenlijk wel heel fijn is. Iedereen leeft mee, wil helpen, brengt eten, etc, etc. Dan is alles in de stad toch een stuk anoniemer... Op zich ook niets mis mee natuurlijk, maar op dit punt in m'n leven, nu ik zo met mezelf in de knoop zit vind ik die warme deken juist fijner....Nou, volgende maand worden de uitslagen bekend van een heel groot onderzoek naar onverklaarbare miskramen. Alife...
quote:Ik hoop dat daar voldoende uit gaat komen om een behandeling voor mij te kunnen uitstippelen. Bij voorkeur natuurlijk een werkende behandelingDe ALIFE-studie is een onderzoek naar het effect van bloedverdunners ter voorkoming van een miskraam of vruchtdood gedurende de zwangerschap.
In januari 2008 is de laatste deelneemster in de ALIFE-studie opgenomen. Hiermee zijn 300 vrouwen betrokken bij de studie en zijn aanmeldingen niet meer mogelijk. De uiteindelijke resultaten van de ALIFE studie zijn naar verwachting eind 2009 bekend. Tot die tijd gaan deelneemsters van de ALIFE-studie door met studiemedicatie en worden de gegevens van de eerstvolgende zwangerschap vastgelegd.
Eén van de mogelijke oorzaken van herhaalde miskramen of vruchtdood is de vorming van kleine bloedstolsels in de placenta. Om bloedstolsels elders in het lichaam - trombose - tegen te gaan, krijgen patiënten meestal aspirine of ‘laag-moleculair-gewicht’ heparine voorgeschreven. Eerder wetenschappelijk onderzoek wees uit dat een combinatie van aspirine en heparine de kans op een goede afloop van de zwangerschap verhoogt bij vrouwen met het ‘antifosfolipidensyndroom’; een zeldzame stollingsstoornis. Of dit ook geldt voor vrouwen zonder dit antifosfolipidensyndroom die wel herhaalde miskramen achter de rug hebben, is nog onduidelijk. In de ALIFE studie wordt dit onderzocht door het vergelijken van drie groepen van 100 vrouwen die allen eerder meermaals te maken hebben gehad met een miskraam of vruchtdood
Voor nu bevalt de rust me wel even eerlijk gezegd, niet obsessief in een bakje piesen of zes keer per dag slip checken. Het piest toch een stuk rustiger...)27 oktober hebben we startgesprek en 's avonds heb ik gelijk de voorlichtingsavond... Dik duimen dat ik de 28e pas ongesteld word (maar denk dat dat wel goed komt) en dan kunnen we direct beginnen!
Nog 2 weekjes dus, het vliegt ineens!!! Als alles goed gaat weten we voor Sinterklaas of het gelukt is of niet
en zo niet dan heb ik mooi nog tijd om over te stappen van verzekering!!!! CP, heerlijk dat je straks kunt stoppen met de kutpillen en dat ze je goed in de gaten blijven houden. Daar zul je toch rustiger van worden lijkt me. Jeetje... toch vaag om weer over die kutpillen te lezen... het is voor mij ook nog niet zo heel lang geleden, maar het lijkt echt al een eeuwigheid.
Ik mocht trouwens toen van 3x1 op een dag zomaar helemaal stoppen, dat heb ik dus ook niet gedaan. Ik heb er nog 2 dagen 2x1 genomen en 2 dagen 1x1 en toen gestopt. Daar had ik gewoon een prettiger gevoel bij, heb ik overigens gedaan zonder dat de artsen het wisten.... ach ik had die dingen toch liggen en het kan volgens mij sowieso geen kwaad...
Fluugs, het is ook gewoon zo dat een kleine gemeenschap zijn voordelen heeft. Nadeel is dat iedereen alles van elkaar weet, maar dat kan ook weer een voordeel zijn... Hopelijk krijgt de gyn nieuwe inzichten over miskramen en wordt de oorzaak snel gevonden voor jullie.
CP, toch controle! Dat is fijn zeg.
Ik lees echt alles bij, maar heb even niet de puf/behoefte om over mezelf te kletsen. Komt wel weer.
Mijsje: hoop dat IUI voor jou toch de oplossing is!
Hier vandaag de intake gehad. En die was toch vrij positief. Eerst kijken naar mijn man en dan plannen we weer verder. De gyn had het zelfs nog over IUI en IVF ipv meteen ICSI enzo. Manlief mag weer wat inleveren en dan over 2 weken terug voor verdere planning.
quote:Ik mag de IUI's volgens mij gewoon achter elkaar hebben... dat begreep ik in ieder geval uit de uitleg van de gyn...Op maandag 12 oktober 2009 07:31 schreef Ticootje het volgende:
Mijsje mag je alle iui's achter elkaar doen of moet je steeds een rustmaand hebben.
Ik vind het zeker kortzichtig van de verzekering, maar het is gewoon zo... ik onderga het maar gewoon met een sprankje hoop dat het wel lukt met IUI... we zien het wel...
Flugeltje; ik hoop inderdaad dat het iets simpels is, maar ik houd ook rekening met iets minder simpels. Plan b bestaat hier echter niet uit een donor, adoptie of pleegzorg. Als het niet lukt, komt er geen kindje. We hebben het er nu ook wel al over hoe ver we willen gaan in de behandeling. Ik wil graag een kindje, maar niet ten koste van alles. Soms vraag ik me wel af of ik überhaupt een icsi traject in zou willen... Maar eerst even afwachten voordat ik keuzes ga maken, echter vind ik het wel belangrijk om daar nu al over na te denken.
Orea; da's lekker snel allemaal! Spannend hoor...
PZE; je hoeft ook niet altijd over jezelf te kletsen, gewoon wanneer jij dat wil/zin/behoefte aan hebt.
Hobbesje; wat is jullie reden van de mmm?
(Makkelijk gezegd, ik weet het...)Hobbesje, spannend. Die zaadkwaliteit kan zo ontzettend verschillen per keer. Bij ons was er ook gezegd: ICSI. Maar uiteindelijk hebben ze een deel ICSI en een deel IVF gedaan.
pze, we horen vast binnenkort wel weer een update van je
NIKKI, ik ben ook blij dat ik niet ineens hoef te stoppen. Al zou het medisch gezien niet uitmaken, gevoelsmatig is het toch fijner om af te bouwen. Volgende week mag ik naar 2x1 en 2x3 en daarna is het denk ik klaar. Maar wellicht snoep ik er nog wel een paar als ik nog over heb
Spannend dat onderzoek flugeltje. Ik hoop dat het jullie kan gaan helpen.
En we wonen wel niet om de hoek en het is toch anders, maar we doen hier ons bed een warm dekentje voor je te zijn
Poezebeest, er over praten (schrijven) en veel rondzoeken op internet kan een hele goede manier zijn om dingen op een rijtje te zetten. Het heeft voor mij wel geholpen in ieder geval. Ook voor jou laten we hier een warm bad vollopen
En voor degene die ik nu nog vergeten ben:
En voor iedereen een een dikke
en 
quote:Wij zijn in de mmm gekomen na 1,5 jaar proberen (met een onregelmatige cyclus van mijn kant nadat wij al spontaan een zoon hebben gekregen). In april doorverwezen. Daar waren er tekenen dat ik PCO zou hebben (wat later dus niet zo bleek te zijn - heb wel gewoon een eisprong, hormoonwaardes zijn op het randje maar blijkbaar wel voldoende). Zwemmers van mijn man getest en die waren wat aan de lage kant in aantal. Daarna voor IUI met hormoonondersteuning gegaan, maar daarbij bleek dat er na opwerken zo goed als geen zwemmers meer over zijn ('slechts sporadisch'). Dus zijn we nu doorverwezen, waarbij nu dus de nadruk op de man komt te liggen.Op maandag 12 oktober 2009 21:30 schreef Poezebeest het volgende:
Hobbesje; wat is jullie reden van de mmm?
Voor jou dus ook een spannende tijd!
Misschien een stomme vraag, maar sta je er anders in nu je al een kindje hebt of maakt dat in je gevoel niets uit?
Denk wel dat we er anders in staan. Het principe is bewezen. De combi van ons twee kan en zwanger worden kan ik ook. Die onzekerheid is al een beetje weggenomen. En het in huis hebben van een bijna 3-jarige leidt ook aardig af (lees: kost best veel energie om die bezig te houden).
En mocht het niet lukken dan is dat jammer, dan moeten we de toekomst anders inplannen (met 1 kind ipv met meerdere).
Hier vandaag mijn eisprong, heb me er helemaal niet mee bezig gehouden maar alles wijst er weer op. Wel raar dat we nu niet "moeten" seksen, want raak zullen we toch niet schieten
dat is naar Poezebeest, dat je die wetenschap hebt... het kan ook rust geven. zo zit ik te wachten op ongesteld worden, zonder spanning, want deze cyclus kan ik echt niet zwanger zijn. (lees: geen gebruik gemaakt van de goede dagen...) maar de wetenschap dat het helemaal niet kan, is natuurlijk nog veel zwaarder dan dat! sterkte meid!Ticootje, dat scheelt wel ja.
Het is te overzien met zo'n betrekkelijk korte tijd. op zich niet zo heel erg. en ik hoef ook niet extra hormonen bij te spuiten, dus wat dat betreft zal het een eitje ( ) worden, die IUI... (makkelijk gezegd ook...) CP, ik doe zeker m'n best om toch inderdaad positief te blijven. Ik wil zeker niet dat het door 'wishful thinking' mislukt... ik probeer er neutraal in te staan: we zien het wel hoe het gaat...
quote:Zonder je hoop te willen geven, als seksen gewoon lekker is, dan is het ook 'baat het niet dan schaadt het niet' er is er maar 1 nodig! Je zal de eerste niet zijn!Op maandag 12 oktober 2009 22:43 schreef Poezebeest het volgende:
Lijkt me ook wel frustrerend hoor, als het bij een tweede niet lukt. Als één lukt moeten twee toch ook lukken zou je denken.
Hier vandaag mijn eisprong, heb me er helemaal niet mee bezig gehouden maar alles wijst er weer op. Wel raar dat we nu niet "moeten" seksen, want raak zullen we toch niet schieten
Verder duim ik echt voor alle meiden hier!! Het zou fantastisch zijn als er nog voor het einde van het jaar (een paar keer) gejompeld kan worden
Geeft het jou, zoals mijsje al zegt, niet ook een beetje rust? Hier is dat namelijk wel het geval. Ik moet deze week ongi worden en voor het eerst sinds maanden ben ik er eigenlijk niet zo mee bezig, er liggen nog geen testjes in huis. Zit niet de hele dag als een zotje in m'n tieten te prikken of in de spiegel te checken of ik er al aders overheen zie lopen
Heb overigens wel wat last van uitslag in m'n gezicht, steken in m'n borsten en afscheiding. Weet ik ook meteen weer dat je die tekenen ook kunt hebben als je niet zwanger bent. Scheelt me bij een volgende gelegenheid weer wat stress...
Tnx Happyme, hoop ook dat er hier gejompeld kan worden voor einde jaar, ook al zal het dan niet voor mij zijn...
Maar dat is gelukkig niet zo. ik bedoelde meer dat we niet meer gericht hoeven te sexen. Dat klinkt alsof het een moetje is, maar dat was het niet. Het was meer dat ik er in mijn hoofd mee bezig was en nu niet meer. Het geeft inderdaad wel rust hoor, stiekem ook wel heel erg fijn... ik sluit me helemaal bij Jose aan! 
welterusten allemaal... ik ben helemaal bekaf... echt aan vakantie toe... alleen vrijdag nog werken, en dan is het hier herfstvakantie!(correct me if I'm wrong, maar CP mag toch uit de OP nu? Die hoort alleen nog in de OP van Z&G gelukkig!!!)
Heeft iemand ooit nog iets van Basimah gehoord? ik heb haar al een tijdje nergens meer gezien...
sorry CP, tuurlijk kun je nog hier blijven tot je de medicijnen helemaal hebt afgebouwd... en als je wil daarna ook nog wel... ik was iets te enthousiast voor je...quote:Rust is zeker wel lekker, ook al zou je natuurlijk veel liever een beter reden hebben voor deze rust. Komt tijd komt raad meisOp dinsdag 13 oktober 2009 17:45 schreef Poezebeest het volgende:
Nu lijkt het net alsof wij alleen maar deden sexen voor een baby
En ik was er toch wel van overtuigd dat je ook nog wel sex voor de lol hebt heur
CP, ik begrijp je hoor. Is ook wel precies hetgeen waar ik mee zit als ik weer zwanger zou raken. Ik hoor dan voor mijn gevoel écht niet thuis in Z&G, veel te onzeker allemaal. Toch moet je jezelf ook toestaan om wél blij en gelukkig te zijn. Als het mis gaat, doet het dat toch wel. En of je er zelf nu vooraf al rekening mee hield of niet, pijn doet het.... Dan kun je beter maar even genoten hebben van je zwangerschap. Maar ik realiseer mezelf ook dat het makkelijker lullen is dan doen.
quote:Flugel, ik sluit me helemaal bij je aan, dat is ook zo. ik denk ook dat ik dat ook toch wel zou hebben... eerst echt zekerheid voor ik echt alleen in Z&G zou durven blijven... maar het genieten van zwangerschap is inderdaad ook wel heel belangrijkOp dinsdag 13 oktober 2009 23:21 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Rust is zeker wel lekker, ook al zou je natuurlijk veel liever een beter reden hebben voor deze rust. Komt tijd komt raad meis
En ik was er toch wel van overtuigd dat je ook nog wel sex voor de lol hebt heur
CP, ik begrijp je hoor. Is ook wel precies hetgeen waar ik mee zit als ik weer zwanger zou raken. Ik hoor dan voor mijn gevoel écht niet thuis in Z&G, veel te onzeker allemaal. Toch moet je jezelf ook toestaan om wél blij en gelukkig te zijn. Als het mis gaat, doet het dat toch wel. En of je er zelf nu vooraf al rekening mee hield of niet, pijn doet het.... Dan kun je beter maar even genoten hebben van je zwangerschap. Maar ik realiseer mezelf ook dat het makkelijker lullen is dan doen.
ik vraag me alleen af hoe dat gaat als je het kindje nog niet kan voelen en nog niks ziet... ik merkte toen ik zwanger was, dat het een onwerkelijk gevoel bleef... en toen ging het mis... quote:Dat onwerkelijke gevoel herken ik wel hoor. Het bleef maar een vaag abstrakt iets. Zelfs toen ik bij de tweede zwangerschap een hartje zag kloppen op de monitor bleef het nog raar... Sommigen noemen het voorgevoel, anderen noemen het angst. Ikzelf weet het eigenlijk niet, ik durf er wel op te gokken dat er voor mij nooit een roze wolk zal zijn als het weer lukt om zwanger te worden. Maar damn, ik zal verdorie wel probéren om zo'n wolk te maken..Op dinsdag 13 oktober 2009 23:27 schreef mijsje het volgende:
[..]
Flugel, ik sluit me helemaal bij je aan, dat is ook zo. ik denk ook dat ik dat ook toch wel zou hebben... eerst echt zekerheid voor ik echt alleen in Z&G zou durven blijven... maar het genieten van zwangerschap is inderdaad ook wel heel belangrijk
Nu heb ik er vrede mee genomen dat door alle rompslomp die eraan vooraf gegaan is ik wel heel blij ben, maar niet wegdroom of hyper of wat dan ook. Het ligt volgens mij ook gewoon niet in mijn aard om te hyperen. Als ik het achteraf bekijk dan had ik dat ook niet bij mijn huwelijk (de nuchterheid zelve eigenlijk want 2 uur voor ik in het stadhuis moest zijn, stond ik nog in de supermarkt
). Voel je er vooral niet schuldig om zou ik zeggen en doe vooral waar je je het beste bij voelt (met één been hier, met één been in Z&G, iedereen begrijpt dat maar al te goed
)Ik voel me ook echt helemaal niet hyper en blij, maar dat zit ook niet in mijn aard, net als leonieke. Het is ook allemaal onwerkelijk. Zelfs met de echo's. En ik neig wel elke dag meer naar Z&G, maar die stomme medicatie houdt me echt nog even met beide beentjes op de grond.
En ik vind het nu ook extra verdrietig om hier mee te lezen. Voel me soort van schuldig (ik weet het, dat moet ik niet doen) dat het mij nu wel gelukt is, maar een hoop meiden nog niet en er ook nog eens een stel meiden bij is gekomen die al heel veel verdriet hebben meegemaakt. Ik ga wel heel veel duimen voor jullie. Extra veel, nu ik niet meer zoveel voor mezelf hoef te duimen
Ik hoop dat als ik ooit eens zwanger wordt (deze maand waarschijnlijk weer niet want ik voel mijn menstruatie aankomen - 2 dagen overtijd) het me lukt om inderdaad te genieten zodat ik daardoor een mooie herinnering kan opbouwen, wat er verder ook gebeurt.
Moeilijk lijkt het me wel hoor, dus ik wil geenzins zeggen dat jij dus nu MOET gaan genieten, CP. Ik weet heel goed dat het zo gewoon niet werkt. Ik hoop voor jou dat je je snel wel wat zekerder gaat voelen en dat je wat meer rust en vertrouwen krijgt. Dat genieten komt dan later wel.
Even 'nieuws' van hier, ik neem deze maand dus geen medicatie en zit nu op dag 11. Mijn ovutest is niet blanco, maar ook nog niet positief. Ik hoop ergens toch dat hij wel positief gaat worden... best spannend om af te wachten of mijn lijf het ook zelf kan.
Meiden allemaal een
Ik moet zeggen dat ik me allang niets meer voorstel van een roze wolk, kan het alleen nog maar meevallen... Genoeg gelezen en genoeg mensen in mijn omgeving voor wie het zeker geen roze wolk is geweest, de zwangerschap..
Ladies, ik heb effe jullie advies nodig. Ik heb herkenbare symptomen
Ik riep van de week nog stoer dat afscheiding, steken in m'n borst en uitslag op m'n gezicht niets hoeven betekenen, maar wat als je er ook nog bloedend tandvlees en rugpijn bij krijgt? Sinds vanochtend heb ik ook nog wat last van m'n heupen en liezen. Daarnaast heb ik sinds een paar dagen weer extra last van m'n angsten die ik al een tijdje niet meer zo erg gehad heb. Allemaal dingen die ik herken van m'n zwangerschappen. En dan heb ik het nog niet over het feit dat ik gisteren ineens zonder aanleiding in huilen uitbarste....Kan het? Ja het zou in principe kunnen. We hebben door alle drukte en emotie slechts één keer sex gehad afgelopen periode. Troostsex na de begrafenis van m'n schoonvader. Daarbij hebben we niet eens stilgestaan bij voorbehoedsmiddelen.
Deze week zou m'n NOD zijn uitgaande van 28 dagen (waar ik normaal gesproken zo rond de 24 dagen hang)
En de eerste die droog op gaat merken dat ik dan 'gewoon effe' moet testen vreet ik op!
quote:Je zegt ik heb advies nodig want ik heb allemaal symptonen die ik herken van mijn vorige zwangerschappen en ik heb een zeer donkerbruin vermoeden dat het zo is, maar niemand mag opmerken dat ik moet testen...Op donderdag 15 oktober 2009 10:24 schreef flugeltje het volgende:
Die roze wolk blijft net als zwanger zijn een vaag en onwerkelijk fenomeen.
Ladies, ik heb effe jullie advies nodig. Ik heb herkenbare symptomen
Kan het? Ja het zou in principe kunnen. We hebben door alle drukte en emotie slechts één keer sex gehad afgelopen periode. Troostsex na de begrafenis van m'n schoonvader. Daarbij hebben we niet eens stilgestaan bij voorbehoedsmiddelen.
Deze week zou m'n NOD zijn uitgaande van 28 dagen (waar ik normaal gesproken zo rond de 24 dagen hang)
En de eerste die droog op gaat merken dat ik dan 'gewoon effe' moet testen vreet ik op!
Als je test weet je in elk geval zeker of het wel of niet zo is. Je lichaam kan rare dingen doen als je ermee bezig bent. Ik heb werkelijk alle zwangerschapssymtonen al langs gehad terwijl ik toch echt, echt echt niet zwanger was. Maar gewoon omdat ik er zo mee bezig was was ik me bewust van elk prikkeltje in mn borst, elk klein dingetje hield ik zo aan vast. (Ok mijn verhaal is misschien wat anders).
Wat nou als je wel zwanger bent? Moet je dan meteen door naar de gyn? En kunnen ze er dan niet beter heel snel bij zijn? (Niet dat er aan een miskraam veel te doen is..) Maar ik bedoel, iets met bloedtesten, hormoononderzoeken enz... Zouden ze dan als het dreigt mis te gaan iets kunnen doen?
Flugel, ik kan me je verwarring voorstellen... Het klinkt inderdaad als zwangerschap, of als vervelende pms... (ik weet niet of je daar ook wel eens last van hebt?) het is moeilijk om af te wachten, dat weet ik uit ervaring, maar veel anders zit er niet op... blijft je menstruatie uit, dan zou ik (volgende week pas hoor...) toch een testje doen, en dan meteen contact opnemen met je gyn... sterkte Fluugs, ik snap dat je hier ook niet al te veel mee kan...
flugeltje Verder durf ik niets te zeggen
Beetje wat Leonieke destijds had, wij hadden allemaal al 376 keer over een test gepiest als we in haar schoenen stonden, maar Leonieke bleef maar uitstellen... Heb een klein beetje in m'n hoofd dat als ik nu niet test en gewoon nog een paar weken wacht en ik over een paar weken dan ga bloeden ik 'gewoon' ongesteld ben en niet weer een miskraam zou ondergaan.... Of zoiets dan...
De uitkomsten van dat ene onderzoek waar de gyn voor mij op zat te wachten komen pas in november, dus daar kunnen we nu nog niets mee helaas...
quote:PMS heb ik nooit eerder last van gehad eigenlijk, maar je cyclus kan veranderen door eerdere miskramen dus wie weet. Ik ga inderdaad maar even afwachten. In de tussentijd lul ik gewoon extra vaak tegen jullie aanOp donderdag 15 oktober 2009 10:32 schreef mijsje het volgende:
sterkte Fluugs, ik snap dat je hier ook niet al te veel mee kan...
Zou in principe wel heel mooi zijn als het is. Niet alleen omdat zwanger zijn op zich al fijn is, maar het feit dat het troostsex was na de begrafenis maakt het wel extra bijzonder....
quote:Zo keek ik dus ook toen ik alle symptomen die ik heb combineerde en er voorzichtig een kwartje begon te vallen...Op donderdag 15 oktober 2009 10:35 schreef CrazyPrincess het volgende:
Verder durf ik niets te zeggen
Maar goed, ik ben dus doodsbenauwd. Ik ga er eigenlijk stiekem wel vanuit dat er bevruchting heeft plaatsgevonden, maar blijft het plakken?
quote:Ja, maar je weet dat als je pas over een paar weken "ongesteld" zou worden dat dat ook niet goed zit....Op donderdag 15 oktober 2009 10:35 schreef flugeltje het volgende:
Ik doelde meer op het 'gewoon effe' ticootje, ik durf gewoon (nog) niet te te testen
Heb een klein beetje in m'n hoofd dat als ik nu niet test en gewoon nog een paar weken wacht en ik over een paar weken dan ga bloeden ik 'gewoon' ongesteld ben en niet weer een miskraam zou ondergaan.... Of zoiets dan...
De uitkomsten van dat ene onderzoek waar de gyn voor mij op zat te wachten komen pas in november, dus daar kunnen we nu nog niets mee helaas...
En als je hetd eze week niet wordt dan vreet je ook jezelf op... zou het? zou het? Ik denk dat je er dan ook een soort vanuit gaat dat het zo is, dus de teleurstelling zou er, denk ik, niet minder om zijn...
Nou in dat geval....
* trillend handje naar voren steekt
Zie je, haske boelkloedig
quote:Daar heb je wel een punt inderdaad...Op donderdag 15 oktober 2009 10:48 schreef Rubey het volgende:
Flugeltje, zelf zou ik toch zo snel mogelijk testen en als het positief is naar de gyn gaan. Als je zwanger bent kunnen ze misschien wel weer andere dingen testen en het goed volgen. * Duimt voor je *
Zometeen dan toch maar even een testje gaan halen...
ik vind het een heel mooi idee dat als er een bevruchting was, dat dat na de begrafenis was... (hoopte ik ook op met m'n moeder) en ik hoop dan ook dat je schoonvader een oogje in het zeil houdt om je een handje te helpen als dat nodig is...
maar het is inderdaad de keuze: je test zelf, belt de gyn (of niet als het niet positief is) en bent al snel onder controle...OF je test niet, zit weken in spanning en als je later gaat bloeden is het de vraag of het een hele late ongesteldheid was (waarvan je wel beter weet) of toch weer een miskraam, maar dan ben je niet onder controle geweest... het is een lastige keuze, maar alleen jij kan hem maken... boelkloedige!
Heh bah, dit klinkt zo cru, maar ik bedoel het goed
quote:Ik snap het wel hoor, zo cru klinkt het wat dat betreft ook weer niet... Ik dacht er de vorige keer ook zo over, dus toen heb ik meteen met de gyn gebeld, maar de doos van het afsprakenbureau die ik aan de lijn kreeg dacht er anders over en toen kreeg ik dus pas een afspraak toen het alweer mis wasOp donderdag 15 oktober 2009 11:08 schreef CrazyPrincess het volgende:
En dit klinkt wel heel hard en ik hoop het natuurlijk dat het niet gebeurt, maar als je al vanaf het begin onder controle bent bij een gynaecoloog en het zou weer mis gaan dan hebben ze wellicht een berg aan informatie om je verder te helpen in de toekomst.
Heh bah, dit klinkt zo cru, maar ik bedoel het goed
Ben even naar het kruidvat gefietst net. (soms is het wél een zegen om in de stad te wonen
) Nu mezelf er nog toe zetten om te piesen....
O en mijsje, tnx voor de knuffel. Voelde 'm virtueel toch wel...
mooie gedachte hè, dat ie misschien een oogje in het zeil houdt?
quote:Stomme doos van het afsprakenbureau... misschien direct met de balie van de gyn bellen? daarvan kreeg ik toen het telefoonnummer, zodat het niet via die dozen hoefde te gaan...Op donderdag 15 oktober 2009 11:23 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Ik snap het wel hoor, zo cru klinkt het wat dat betreft ook weer niet... Ik dacht er de vorige keer ook zo over, dus toen heb ik meteen met de gyn gebeld, maar de doos van het afsprakenbureau die ik aan de lijn kreeg dacht er anders over en toen kreeg ik dus pas een afspraak toen het alweer mis was
Ben even naar het kruidvat gefietst net. (soms is het wél een zegen om in de stad te wonen
Nu mezelf er nog toe zetten om te piesen....
O en mijsje, tnx voor de knuffel. Voelde 'm virtueel toch wel...
mooie gedachte hè, dat ie misschien een oogje in het zeil houdt?
en fijn dat je de knuffel toch voelde
(inderdaad een mooie gedachte, ik denk er ook zo over bij m'n moeder...
)quote:Was het afsprakenbureau/balie bij de gyn...Op donderdag 15 oktober 2009 11:27 schreef mijsje het volgende:
[..]
Stomme doos van het afsprakenbureau... misschien direct met de balie van de gyn bellen? daarvan kreeg ik toen het telefoonnummer, zodat het niet via die dozen hoefde te gaan...
en fijn dat je de knuffel toch voelde
(inderdaad een mooie gedachte, ik denk er ook zo over bij m'n moeder...
En als die muts weer moeilijk doet zou ik gewoon langsgaan en een scene schoppen. Dat je je afvraagt hoe zij zich zou voelen als ze al zoveel keer achter elkaar en miskraam gehad zou hebben. Bah, stomme mensen af en toe
stomme dozen... ja, dan zie ik ook wel wat in een scene schoppen...quote:Is het misschien een idee om het via de huisarts te spelen?Op donderdag 15 oktober 2009 11:28 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Was het afsprakenbureau/balie bij de gyn...
Die kan vaak wel heel snel een afspraak bij de gyn regelen
Ik ga nu trouwens ook voor een scene hoor, maar pas als ik zeker weten weer zwanger ben. Anders heeft het nog niet zoveel zin lijkt me.
Pfft, zul je altijd zien dat ik morgen alsnog gewoon ongesteld wordt ofzo. Piet paniek dat ik ook ben
lieve Piet Paniek, die zorgen die je beschrijft, kan ik me heel goed voorstellen! dat geeft helemaal niks, en het is juist fijn dat je je zorgen van je af kunt schrijven! Ik heb 's avonds getest een dag voor NOD en daar had de test geen enkel probleem mee hoor... (ClearBlue)
Zolang je geen liters vocht drinkt moet het volgens mij gewoon kunnen...
Als je er aan toe bent natuurlijk!
quote:Is een beetje lastig te bepalen, uitgaande van de datum van onze sexpartij zou ik zondag mijn NOD hebben. Uitgaande van mijn gemiddelde cyclus van 24dagen zou het vandaag of morgen zijn. Ik zal vandaag nog wel een paar keer potje piesen, maar bij lichte pies ga ik er geen test aan verspillen. Dat is echt zonde...Op donderdag 15 oktober 2009 11:54 schreef Rubey het volgende:
Flugeltje, wanneer is je NOD precies?
Ik heb 's avonds getest een dag voor NOD en daar had de test geen enkel probleem mee hoor... (ClearBlue)
Zolang je geen liters vocht drinkt moet het volgens mij gewoon kunnen...
Als je er aan toe bent natuurlijk!
quote:Lieve flugel, hoe moeilijk ook: ik zou testen en bij een positieve test meteen gyn bellen...Op donderdag 15 oktober 2009 10:35 schreef flugeltje het volgende:
Ik doelde meer op het 'gewoon effe' ticootje, ik durf gewoon (nog) niet te te testen
Heb een klein beetje in m'n hoofd dat als ik nu niet test en gewoon nog een paar weken wacht en ik over een paar weken dan ga bloeden ik 'gewoon' ongesteld ben en niet weer een miskraam zou ondergaan.... Of zoiets dan...
De uitkomsten van dat ene onderzoek waar de gyn voor mij op zat te wachten komen pas in november, dus daar kunnen we nu nog niets mee helaas...
Misschien kunnen ze toch medicatie voorschrijven? (vaginale progesterontabletten ofzo?)
Die laatste hebben bij een vriendin van mij ook toen de doorslag gegeven die heeft toen ook 3 miskramen gehad en bij de 4e zwangerschap die tabletten en toen was daar een meisje...
Heel veel succes in elk geval voor jou. Ik duim voor je...
quote:Ik ga morgenochtend testen. Bij positief ga ik maandag meteen bellen, bij negatief is het wachten op de menstruatie en daarna in ieder geval zeker weten dat m'n lichaam me voor de gek gehouden heeft. Ik weet niet wat ik er van moet denken, we zien wel....Op donderdag 15 oktober 2009 14:44 schreef Asyniur het volgende:
[..]
Lieve flugel, hoe moeilijk ook: ik zou testen en bij een positieve test meteen gyn bellen...
Misschien kunnen ze toch medicatie voorschrijven? (vaginale progesterontabletten ofzo?)
Die laatste hebben bij een vriendin van mij ook toen de doorslag gegeven die heeft toen ook 3 miskramen gehad en bij de 4e zwangerschap die tabletten en toen was daar een meisje...
Heel veel succes in elk geval voor jou. Ik duim voor je...
quote:Flugeltje, ik weet niet zo goed voor welk resultaat ik nu moet duimen..Op donderdag 15 oktober 2009 16:10 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Ik ga morgenochtend testen. Bij positief ga ik maandag meteen bellen, bij negatief is het wachten op de menstruatie en daarna in ieder geval zeker weten dat m'n lichaam me voor de gek gehouden heeft. Ik weet niet wat ik er van moet denken, we zien wel....
Succes morgen.
quote:Ik weet het zelf eigenlijk ook niet zo goedOp donderdag 15 oktober 2009 16:13 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Flugeltje, ik weet niet zo goed voor welk resultaat ik nu moet duimen..
Succes morgen.
We zouden het even rustig doen zodat ik weer wat steviger in m'n schoenen zou komen, maar het verlangen naar een kind is daarmee natuurlijk niet weg.... Eerst maar eens wat meer zekerheid, daarna verder kijken.
quote:Ik weet echt niet waarover je het hebtOp donderdag 15 oktober 2009 10:35 schreef flugeltje het volgende:
Ik doelde meer op het 'gewoon effe' ticootje, ik durf gewoon (nog) niet te te testen
Nee, ik geef het toe, ik durfde toen echt niet testen. Zelfs eigenlijk nog niet op de dag dat ik getest heb, moet ik bekennen.
Ik heb ondertussen gelezen dat je morgen zou testen. Veel succes, flugeltje
Ik wou dat ik je van hieruit een knuffel kon geven.
Vanonder blad’ren, mos en aard
Plopt plots een roze sliertjesbal
En floep, ineens daar nog zo één
Wat is er dan-‘t geval?
Er klonk heel zachtjes hoop, zo klein
Dus kruipt vlug uit haar holletje
Een meisje nog besmeurd met zand
Twee staartjes op haar bolletje.
Het is het Jompelmeisje, heus!
Ze komt voor jou speciaal
Want jompel-hoop verdien je nu
Doe mee dus, allemaal!
Lief flugeltje, ik jompel voor je…
Flugel, ik duim voor je voor een goede afloop, of het nou is omdat het positief is, of omdat het negatief blijkt te zijn... Orea, ik gebruikte idd ook ovutesten met de clomid. Ben ook reuze benieuwd! Vandaag wederom een streepje, maar niet donker genoeg nog.
quote:Serieus? Mijn gynaecologe zei ooit dat het weinig zin had om zo'n testen te gebruiken als je extra hormonen neemt (maar dat is ook de gyn waar ik nu niet meer bij wil
Fluugs, ik hoop het zo...
Orea, ik gebruikte idd ook ovutesten met de clomid. Ben ook reuze benieuwd! Vandaag wederom een streepje, maar niet donker genoeg nog.
)Flugel, succes meis!
Ik begin een beetje de bibbers te krijgen, de tranen zaten me vandaag echt even hoog
heb wel zin in de komende poging (hoe raar dat ook klinkt, maar eindelijk weer een serieuze poging...!) maar het besef dat dit poging 3 is, en dat als die niet lukt we echt een beetje richting einde gaan valt me zwaar... dat is ook zwaar Orea... heel moeilijk... soms moet je dan ook gewoon even huilen... punt is dat het huilen (nog) niet gelukt is beetje druk met van alles en nog wat, maar denk dat dat van het weekend wel gaat komen.....En even goed huilen kan geen kwaad. Is alleen maar ontspannend
Leo, ik heb daar nog nooit van gehoord. De testen klopten ook met clomid altijd precies met het tempen en moment van ongesteld worden. Ik geloof dus dat ze het wel degelijk goed hadden hoor. Orea, ik gebruikte ze niet voor de clomid. Ze worden nu iig donkerder dus ik heb nog hoop.
Ben ook weer lekker in mijn schulp aan het kruipen (vind het moeilijk me irl op dit punt kwetsbaar op te stellen...) en dat herkende ik, dus vanmiddag maar even bij een vriend en de man aangekaart en die waren heel lief PZE, vroeg me namelijk af of je dan ook verkleuring had, of dat dan minimaal bleef... Maar dat kun je dus niet vergelijken.. Maar donkerder is goed
ik hoop het zo!!O en jompelmeisje zomaar voor mij
verder iedereen heel erg bedankt voor het meeleven
quote:Och meissie toch....Op vrijdag 16 oktober 2009 09:09 schreef flugeltje het volgende:
Nou, ik durf er niets van te zeggen... Geen overtuigend positief resultaat in ieder geval. Ik meen een vage schaduw te zien, maar dan moet ik mezelf echt concentreren. Even afwachten nog maar of de duivels arriveren of anders maandag nog maar eens een test.
O en jompelmeisje zomaar voor mij
verder iedereen heel erg bedankt voor het meeleven
Flugeltje, wat balen dat je nu nog niks weet. Even afwachten dus nog maar...
en nu ga ik weer snel aan het ramen-beplakken... ik moest gewoon even weten hoe hoe met je af was gelopen vandaag, dus hup... even die laptop aan...Net nog even gekeken en nu de boel ingedroogd is was er al iets beter een lijntje zichtbaar. Het is alleen zo licht dat het echt nog alle kanten uit kan. We zullen wel zien...
quote:Op zondag 11 oktober 2009 17:24 schreef mijsje het volgende:
Mindsick, dat is zeker klote, dat je zelf de keuze niet kan maken... Waar ligt het aan? (als ik de hele persoonlijke vraag mag stellen... als het niet mag, hoef je niet te antwoorden hoor...) Sterkte, want zo te horen heb je er wel moeite mee dat je de keuze zelf niet hebt...
nog een paar dagen, dan kan ik de gyn bellen. als ik ongesteld ben, gaat het IUI traject in...
Sorry dat ik een beetje laat reageer, ben niet veel op de pc laatste tijd.
Enfin, ik heb geen baarmoeder en ook geen eierstokken.
Bedankt! Ja, heb het er wel moeilijk mee. Weet het nu zo'n 3 jaar ( vanaf m'n 15de dus ) maar ik draag het elke dag mee, word altijd geconfronteerd. Loop stage op een kinderdagverblijf, dusja, die confrontatie is dus niet zo heel gek.
Flugel... Wat een spannende tijd weer... en dat terwijl je er niet echt om gevraagd hebt... maar toch, als die lijn duidelijker wordt, dan hoop ik dat je schoonvader bij je blijft en je helpt! Mindsick, dat lijkt me inderdaad erg confronterend. Ik snap dat je het er moeilijk mee hebt. je bent nog jong, maar je hebt inderdaad geen keuze... (daar heeft dat jong zijn niks mee te maken...) Sterkte in ieder geval...
Ben je van plan wel te gaan werken met kinderen als je klaar bent met school?
Ik werk als leerkracht op een basisschool, maar als ik kinderloos blijf, wil ik denk ik wel wat anders gaan doen. ik word ook veel geconfronteerd met jonge kinderen en zwangere moeders. Fijn voor hun, maar niet voor mij om steeds te zien... Ik kan me dus wel iets voorstellen van wat je zegt, met als grote verschil dat er voor mij nog wel mogelijkheden zijn...
Ja, ik doe nu spw en wil later ook als leidster werken op een kdv. Ik vind het aan de ene kant heel lastig, wat je al zegt over kids en zwangere vrouwen, maar aan de andere kant heb ik op deze manier wel kinderen in mn leven. Misschien dat ik het op een gegeven moment niet meer trek, dat is ook de reden dat ik na deze studie ook totaal iets anders wil studeren.
Jij ook sterkte!!
dank je.(ik kan me wel vinden in wat je vertelt...)
ik weet het PZE... Ik hoop echt dat het nu blijft plakken als je zwanger bent of dat de gyn iets voor je kan doen. En anders hoop ik dat je snel ongesteld wordt! Veel sterkte Orea; voor jou ook een dikke knuffel, spannende tijd die komen gaat! En een potje huilen lucht vaak op!
Wij hebben ondertussen de echo bij mijn
gehad. Wat een nare radioloog, echt heel onpersoonlijk en vooral mijn voelde zich een nummertje. Ik heb er wat minder moeite mee, als ze ons op deze manier aan een kindje kunnen helpen vind ik het best, de emotionele steun krijg ik toch van mijn en vrienden. Ik weet niet in hoeverre de radioloog het vertelt wanneer er iets niet goed is, maar hij zei in ieder geval wel dat de ene kant er goed uit zag. De andere kant is niet goed ingedaald, dat wisten we, maar dat kan toch niet dé oorzaak zijn van geen zaadcellen. Ik ben in ieder geval heel opgelucht dat het er anatomisch allemaal goed uit ziet aan één kant. De kans en ons vermoeden dat het dus om een obstructief iets gaat komt wel steeds dichterbij en voor mij is dat de beste uitslag. Ondanks dat we dan nog niet vanzelf een kindje kunnen krijgen.
Ik ben er op dit moment heel nuchter onder, na twee dagen veel verdriet is dat nu ook weg en kan ik er eigenlijk met iedereen goed over praten. Ik zie wel waar we eindigen, is dat binnenkort bij de uroloog die zegt dat onze kinderwens niet uit zal komen of zegt hij dat er óf nog meer onderzoek nodig is of een icsi traject, ik ga er in ieder geval voor. Ik heb echter ook een plan b in mijn hoofd voor als er geen kinderen komen en ook met plan b kan ik heel goed leven.
Mijn
was in het begin heel nuchter en rationeel en die heeft het nu moeilijk. Hij voelt zich enerzijds schuldig omdat hij mij niet een kindje kan geven. Anderzijds is hij ook heel bang voor wat er komen gaat. Wij gaan er vanuit dat we alleen met icsi een kindje zullen krijgen (als er wel zaadcellen in de bijbal zijn). En mijn ziet heel erg op tegen dat traject, de hormonen die ik zal krijgen, de spanning steeds of een eitje zich innestelt. En de vraag hoe lang ga je door, wanneer is het moment dat je zegt nu stop ik er mee en wat als de een eerder wil stoppen als de ander. Hij is wel bang wat dat met onze relatie doet. Misschien denk ik er te makkelijk over, maar ik zie die beren nog niet op de weg. ik wil zowieso de uitslag af wachten en dan zien we wel verder.
Maar ik moet zeggen dat het wel erg veel met ons doet deze uitslag...
het niet (meteen) lukt. Wanneer komt de uitslag?
Probeer alles stapje voor stapje te doen. Ga pas nadenken over die beren op de weg als ze er daadwerkelijk zijn. Je kunt jezelf gek maken door allerlei doemscenario's te bedenken
Als de radioloog zegt dat de ene kant er goed uitziet? Wat betekent dat dan? Hij kan niet zien of er zaad zit of wel?
Heel veel sterkte voor jullie allebei. Het is ook allemaal erg heftig. Geef daar gerust aan toe. En blijf erover praten. Zeker met je man
Wat een emotionele achtbaan is het toch waar je in terecht gekomen bent. Neem de goede raad hier ter harte en accepteer ook van jezelf dat dit gewoon heel erg verdrietig is. Laat jezelf maar een keer gaan als het klote gaat. Verder wat CP zegt, stapje voor stapje voorwaarts. Sterkte meis!
We krijgen maandag over een week de uitslag. Dat vind ik wel heel spannend
CP; De radioloog kan idd niet zien of er zaad zit, maar wel of het er anatomisch goed uit ziet, geen spatader of ontsteking of andere dingen die je met een echo kunt zien. Maar in principe weten we nog niks en is het afwachten... Ik zet echter nog steeds mijn geld in op een obstructie van de zaadleider. Hoewel ik natuurlijk wel rekening houd met een aanmaakprobleem.
Ik heb met die gedachte veel meer moeite...Sterkte! Ben benieuwd naar de uitslag.
flugel, hier word hoe dan ook voor jullie geduimd
voor Poezebeest, Flugel en PZE... ik weet even niet wat te zeggen... het is zo heftig dat ik een beetje dichtklap... ik denk veel aan jullie... dat is zeker zo... maar als ik zie hoe een ander nog meer worstelt dan ik... aan de medicijnen is of dat het keer op keer misgaat... dat heb ik allemaal niet... bij mij lukt het "gewoon" niet... en dan denk ik wel eens bij mezelf: wat zeur je nou? dat is het gevoel dat er bij mij op de achtergrond knaagt...Onze situatie is heel klote, maar als de uroloog volgende week zegt meneer en mevrouw, een kindje van jullie zelf gaat niet lukken is het over en uit. Dan kunnen wij op onze kop gaan staan maar het is gewoon niet mogelijk, maar wél met een medische reden. En daardoor is het voor mij makkelijker om er mee om te gaan. En daarnaast zijn wij pas sinds maart er mee bezig en ben ik zo blij dat wij nu al weten wat er scheelt en er niet volgend jaar pas achter komen. Het is niet leuk maar we weten wel waar we aan toe zijn.
Voor jou dus ook een dikke knuffel...
poezebeest, het is ook heel moeilijk om om te gaan met de teleurstellingen steeds... dat is zeker waar... ik ben ook zo verward over m'n eigen lijf... het moet kunnen, waarom kan het dan niet? ik voel me falen qua vrouw zijn, al weet ik dat dat onzin is, ik ben niet de enige die dit meemaakt. Ik vind het heel lief dat je dit tegen me zegt, het is wel een beetje een schop onder m'n kont van: wakker worden, ik mag ook verdrietig zijn om wat ik meemaak... ondanks dat ik het niet begrijp van m'n lijf. en die schop, die had ik gewoon even nodig... dus ook een dikke knuffel terug!
voor Asy! quote:Het helpt inderdaad niet om zwanger te worden, maar het helpt wel dat je aan ons denkt en met ons mee hoopt!
voor het ei van PZE:
you've got work to do! quote:Poezebeest, misschien een brutale vraag en je hoeft hem niet te beantwoorden, maar staan jullie open voor bijv. donorzaad als blijkt dat het met je lief niet gaat lukken? Gewoon interesse hoor, hier niet aan de orde, maar wij hebben dat soort dingen wel al besproken, wat we zouden willen als het zo'n situatie zou zijn...
PZE; ik kan me ook heel erg goed voorstellen dat je wereld instort wanneer het niet gaat lukken. Het is toch een toekomstbeeld die je hebt en als dat niet kan is dat heel erg k*t. Je moet je toekomstdroom bij gaan stellen en dat is niet altijd even makkelijk. Het lijkt zo normaal om kinderen te krijgen en een gezin te stichten dat dat ook wel van de omgeving wordt verwacht. Zolang we nog niet horen dat het onmogelijk is blijft de hoop dat het gaat lukken. Ook ik heb die hoop dat het zal lukken, al zal dat niet zonder slag of stoot gaan. Maar ik houd er ook rekening mee dat het niet zal lukken, geen zaad is geen zaad en zonder word ik niet zwanger. Misschien houd ik me nu groot en komt de klap nog wel, ik weet het niet. De tijd zal het leren. Geef jij in ieder geval de moed niet op! Een mini-pzetje zal zich vast snel melden
Enne, Mijsje, ik sluit me aan bij Poezebeest
héél mooi gezegd poez Wij hebben een 'reden' dat het lastiger gaat of misschien wel nooit gaat lukken.. jij hebt dat niet! Dat maakt het nog eens heel veel lastiger.. Het ongrijpbare.. Onderschat dat inderdaad niet!! Pfff hele lange dag gehad, ik ga maar eens mijn bedje in
(stiekeme jompel doet ) Hier draaien de duimen heel hard voor je En mijsje, ben het helemaal eens met de andere dames
Donderdag hebben we de afspraak voor een echo, opzwemtest en prikles. Ik hoop zo dat ik dan de volgende cyclus toch kan beginnen, maar de afsprakenmevrouw zei vorige keer al dat ze sowieso een cyclus wachttijd hebben.... Dus dan zou ik pas in december kunnen beginnen...
We hebben het er thuis ook nog eens over gehad. We zijn heel stellig dat we allebei echt maar 1 embryo per terug willen hebben, aangezien we echt geen tweeling willen. (Ook met 1 terugplaatsing blijft dat mogelijk, maar de kans daarop is wel heel klein) Verder vergroot je de kans op een zwangerschap toch niet als je meer embryo's laat terugplaatsen....
Ik verwacht dat ik donderdag ook alle recepten meekrijg. Dan zal ik de boel meteen even bij de apotheek gaan bestellen.
Ik ben benieuwd. Oh en wat nieuw is, op de IVF afdeling mag je geen parfum en/of deo op hebben... Lekker dan, we hebben ergens in de middag een afspraak. Gelukkig heb ik deo die een aantal dagen zn werk doet, dus die doe ik dan woensdagavond wel even onder mn oksels...
Bedankt voor alle
, ik test straks om 13:00 nog eens. Mijn temp was vanmorgen in de tussenfase, 36,8 had ik altijd vlak na mijn ei. Dan steeg het daarna altijd nog wat door... Poehee, spannend! quote:Als het goed is volgende week! Dinsdag startgesprek, recepten en 's avonds prikles en ergens volgende week word ik ongesteld, dus dan beginnen we weer! Heb nog steeds een beetje de bibbers!!
Bikini, spannend zeg. Wel balen steeds die wachttijd! En wat vaag van parfum of deo, wat is daarvan de reden, weet je dat?
PZE:
ik stuiter even mee! Heel spannend zeg PZE, wel erg spannend hoor, hopen dat je ei daadwerkelijk springt en je 'm ook nog weet te benutten!!
Poezebeest, ergens begrijp ik jouw denkwijze wel. Definitief te horen krijgen 'het kan niet' kan ook een vorm van rust geven. Natuurlijk is dat ook erg verdrietig, maar het haalt ook de maandelijkse stress weg. Dan kun je óf voor andere opties gaan of gaan verwerken dat het definitief niet lukt. Ik begrijp dus wel een beetje wat je bedoeld.
Oei bikinistringding, gaan spannende tijden worden. Sowieso lijkt het me wel eng om in jezelf te moeten prikken. Succes deze week!
Voor jou starten de spannende tijden ook Orea, succes.
Hier is inmiddels de rust weer weder gekeerd. Gister arriveerden de duivels met enige achterstand die ze inmiddels goed aan het inhalen zijn. Zelf gokken we erop dat er wel bevrucht is, maar niet genesteld. Ik sta er compleet neutraal in. Niet verdrietig en niet blij. Soms denk ik ook wel eens dat ik misschien wel nooit meer wil beginnen met proberen. Steeds weer die hormonen in m'n lichaam, het verdriet als het misloopt, het onbegrip van je eigen lichaam. Het gevoel van falen. Het is ook best wel zwaar allemaal. (en dan lopen er hier zelfs nog dames rond die nog veel langer bezig zijn dan ik...)
Ik kan het soms, héél soms zelfs niet meer opbrengen om oprecht blij te zijn voor een ander
Begrijp me niet verkeerd ik gun het iedereen, maar ik gun het mezelf gewoon nét een beetje meer. Egoïstisch? Ja absoluut, maar het is hetzelfde soort egoïsme als dat mensen waarbij het wél makkelijk lukt blij zijn dat ze juist níet in onze schoenen staan. Ik merk dat hoe langer het nu allemaal duurt die rauwe gevoelens meer naar boven komen in plaats van de voorzichtige hoop van het begin. [stoomafblaasmoment]
Was ik vroeger zelf nog een enorme roker die begripvol kon reageren als zwangere vrouwen niet konden stoppen, tegenwoordig kan ik er écht pissig over worden als ze doorroken. Vrouwen die ik tóch een wijntje zie nemen (en wel meer dan eentje ook) terwijl ze gewoon al ruim op weg zijn. Kinderen die zelf nét uit de luiers zijn en besluiten dat ze maar een kindje willen van het vriendje van de week en dan ook gewoon meteen zwanger zijn. Van die mensen die nóóit iets meemaken en dan ook nog 'gewoon' zó effe zwanger worden. Ja dames ik ga het gewoon zeggen zoals het is, soms ben ik gewoon godsgruwelijk jaloers! Er kan ineens een groen gif in mij onstaan van allesverterende jaloezie. En maar braaf meelachen als de zoveelste collega komt vertellen dat ze zwanger is:"gepland? nee hoor, maar we zijn er wel heel blij mee" Terwijl je eigenlijk de eerste de beste tapijttegel op zou willen zoeken om eronder te kruipen. Ik ben de eerste keer zwanger geraakt tegelijkertijd met vrouwen die nu al een kindje in hun armen hebben. Zelfs van m'n tweede zwangerschap lopen er al kinderen rond. De derde en vierde zwangerschapsdelers hebben al gezellige bolletjes en ik heb een depressie, een angststoornis, een burnout en nog steeds geen idee of het ooit gaat lukken...
Soms is alles gewoon heel even heel erg KUT!
[/stoomafblaasmoment]
Sorry, maar ik moest dit een keer kwijt. Ik gun het écht iedereen om zwanger te worden, maar soms doet het gewoon echt pijn en moet ik echt huichelen om nog blij te zijn. Het zijn m'n diepste en rauwste gevoelens, don't kill me for it....
disclaimer: Overigens geldt de jaloezie over het algemeen alleen mensen waarbij het allemaal heel makkelijk gaat en er dan ook nog eens heel achteloos over doen. De mensen die maar niet schijnen te beseffen dat het gewoon een wonder is wat er gebeurd.
Ik hoorde eens een verhaal (ik dacht van p-iglet, die stage liep op een abortuskliniek) dat er gewoon vrouwen zijn die een vruchtje laten weghalen omdat het niet uitkomt met de vakantie. Dat soort dingen kan ik echt niet horen. Nog steeds niet.
quote:Zo ken ik het verhaal van een meiske dat abortus liet plegen omdat ze alleen wilde weten of ze vruchtbaar was...Op maandag 19 oktober 2009 11:53 schreef Ticootje het volgende:
flugeltje
Ik hoorde eens een verhaal (ik dacht van p-iglet, die stage liep op een abortuskliniek) dat er gewoon vrouwen zijn die een vruchtje laten weghalen omdat het niet uitkomt met de vakantie. Dat soort dingen kan ik echt niet horen. Nog steeds niet.
Als ze vruchtbaar genoeg was kon ze kinderen namelijk langer uitstellen.... Over het toppunt van egoïsme gesproken. die boosheid herken ik goed... Van mensen die me heel na staan kan ik het gelukkig hebben, maar dan nóg steekt het.. Ik weet dat een aantal mensen in mijn omgeving bezig zijn voor een kindje en zie het nu al gebeuren dat er binnen een 2 maanden weer een 'mededeling' komt... Kan ik nu al boos over worden Waarom hier niet, wat heb ik misdaan om wellicht wel nooit een kindje te mogen krijgen...En dan bedoel ik niet waarom ik wel en een ander niet, want ook een ander gun ik dit niet. Maar het is zo verdomde oneerlijk en je staat zo vreselijk machteloos. Dat maakt het heel zwaar....
de meiden hier zijn zooooo lief!Ticootje en Flugel, dat soort verhalen walg ik van! ik vind dat zo oneerlijk en egoïstisch! bah!
en Flugel, jouw gifgroene wolk die je af en toe om je heen hebt, heb ik ook wel eens hoor!
er zijn verschillende vrouwen die gelijk met mij zwanger waren en hun kindje al hebben, maar ook die later dan mij zwanger werden en ook hun kindje al in de armen hebben... dat doet zeer... en ik voel me leeg... Mijn ovutest is echt knalpositief! quote:Kiek! Dát moeten we hebben...Op maandag 19 oktober 2009 12:50 schreef prinseszondererwt het volgende:
Hop hop, je weet wat je te doen staat.
Ik denk dat de meeste hier wel precies begrijpen wat je bedoelt. Op een gegeven moment wordt het blij zijn voor een ander gewoon steeds moeilijker. Niet omdat je het hen niet gunt, maar omdat je het jezelf ook zo gunt. En elke keer weer die dolk dwars door je hart
En ik heb ook wel een paar keer pijnlijke momenten gehad dat collega's recht voor z'n raap aan me vroegen waar mijn dikke buik bleef. Of dat ik ook echt aan kinderen moest beginnen, want dat is toch wel het mooiste wat je kunt overkomen in je leven. Ja lul, dat weet ik ook wel dacht ik dan
Ik heb er nooit wat van gezegd, omdat ik niet wilde dat iemand wist dat we bezig waren, maar ik had ze zo graag de waarheid gezegd. Ik denk dat ze zich rot zouden schamen als ze het hoorden. De meeste mensen realiseren zich gewoon echt niet dat het niet bij iedereen vanzelf gaat. Maar sowieso vind ik die bemoeizucht al verschrikkelijk. Zoiets is toch hardstikke prive? Sorry, dat was mijne gifgroene gal
quote:En jij moet hier niet posten, maar snel naar de slaapkamer en verleiddelijk in je mooiste setje op je vent gaan liggen wachtenOp maandag 19 oktober 2009 12:50 schreef prinseszondererwt het volgende:
Wat vreselijk spannend!!! Waar is die eiersmiley?
quote:Juist niet, uit die zooi!!!Op maandag 19 oktober 2009 13:08 schreef CrazyPrincess het volgende:
[..]
En jij moet hier niet posten, maar snel naar de slaapkamer en verleiddelijk in je mooiste setje op je vent gaan liggen wachten
Wat vreselijk spannend!!! Waar is die eiersmiley?
Gisteren ook geklust hoor, no worries.
Als het nu raak is zou het nog vechten worden voor de eer. Wat was de truc, het nieuwe bed of de 7 kilo minder?
quote:Dat komt daarna. Hij moet'em wel eerst zo snel mogelijk omhoog krijgen natuurlijk en dan helpt zo'n setje wel denk ik
quote:Dan bel je je vent maar dat hij eerder naar huis moet komen. Noodgeval!!
Ja maar... mijn vent is werken.
Gisteren ook geklust hoor, no worries.
quote:ik ben dan wel een stuk jonger en was zo beetje de jongste op de ivf afdeling, maar ik zei dat soort dingen gewoon hoor. Nog steeds trouwens. Ik maak er wel altijd een grapje van, maar de clou is altijd vrij duidelijk.Op maandag 19 oktober 2009 13:06 schreef CrazyPrincess het volgende:
Owh flugeltje, wat herkenbaar
Ik denk dat de meeste hier wel precies begrijpen wat je bedoelt. Op een gegeven moment wordt het blij zijn voor een ander gewoon steeds moeilijker. Niet omdat je het hen niet gunt, maar omdat je het jezelf ook zo gunt. En elke keer weer die dolk dwars door je hart
En ik heb ook wel een paar keer pijnlijke momenten gehad dat collega's recht voor z'n raap aan me vroegen waar mijn dikke buik bleef. Of dat ik ook echt aan kinderen moest beginnen, want dat is toch wel het mooiste wat je kunt overkomen in je leven. Ja lul, dat weet ik ook wel dacht ik dan
Sorry, dat was mijne gifgroene gal
quote:Ik zou het ook wel gezegd hebben, maar ik wilde niet dat iemand wist dat we bezig waren. Dat stond los van het moeilijk zwanger worden. Als je de pil de deur uit gooit vertel je het ook niet direct aan je collega's dat je bezig bent. Vandaar
[..]
ik ben dan wel een stuk jonger en was zo beetje de jongste op de ivf afdeling, maar ik zei dat soort dingen gewoon hoor. Nog steeds trouwens. Ik maak er wel altijd een grapje van, maar de clou is altijd vrij duidelijk.
streep door wat niet van toepassing is Wij willen je hier vandaag en morgen niet meer zien!En wat flugel zegt: dat heb ik ook hoor en ik heb relatief weinig moeite hoeven doen om zwanger te worden en te blijven. Maar het stuit mij ook tegen de borst hoe makkelijk sommige mensen over zwangerschap denken
(laat staan over abortus 
)quote:Is geen brutale vraag hoor en je mag vragen wat je wil, alle ins en outs weten jullie toch al.Op maandag 19 oktober 2009 00:20 schreef Orea het volgende:
[..]
Poezebeest, misschien een brutale vraag en je hoeft hem niet te beantwoorden, maar staan jullie open voor bijv. donorzaad als blijkt dat het met je lief niet gaat lukken? Gewoon interesse hoor, hier niet aan de orde, maar wij hebben dat soort dingen wel al besproken, wat we zouden willen als het zo'n situatie zou zijn...
Enne, Mijsje, ik sluit me aan bij Poezebeest
Pfff hele lange dag gehad, ik ga maar eens mijn bedje in
Wij willen geen gebruik maken van donorzaad en we willen ook geen kindje adopteren of een pleegkind. We willen graag een kindje, maar dan wel een kindje van ons samen en als dat niet kan dan maar geen kindje.
quote:Spannend en idd wat raar van die deo, ben benieuwd naar de reden.Op maandag 19 oktober 2009 11:01 schreef bikinistringding het volgende:
Zo ik ben klaar met een maand lang temperaturen... Mijn curve is, hoe zal ik het zeggen, ....interessant. Na de positieve test is mijn temp bijna constant gebleven. Vanmorgen zakte deze en dit is dan ook meteen dag 1 van de volgende cyclus...
Donderdag hebben we de afspraak voor een echo, opzwemtest en prikles. Ik hoop zo dat ik dan de volgende cyclus toch kan beginnen, maar de afsprakenmevrouw zei vorige keer al dat ze sowieso een cyclus wachttijd hebben.... Dus dan zou ik pas in december kunnen beginnen...
We hebben het er thuis ook nog eens over gehad. We zijn heel stellig dat we allebei echt maar 1 embryo per terug willen hebben, aangezien we echt geen tweeling willen. (Ook met 1 terugplaatsing blijft dat mogelijk, maar de kans daarop is wel heel klein) Verder vergroot je de kans op een zwangerschap toch niet als je meer embryo's laat terugplaatsen....
Ik verwacht dat ik donderdag ook alle recepten meekrijg. Dan zal ik de boel meteen even bij de apotheek gaan bestellen.
Ik ben benieuwd. Oh en wat nieuw is, op de IVF afdeling mag je geen parfum en/of deo op hebben... Lekker dan, we hebben ergens in de middag een afspraak. Gelukkig heb ik deo die een aantal dagen zn werk doet, dus die doe ik dan woensdagavond wel even onder mn oksels...
Ik wil eigenlijk één lange post, maar dat lukt niet helemaal potverdorie
Flugel; een hele dikke knuffel voor jou. Ik herken jouw jaloerse gevoel wel hoor, dan denk ik, godverdomme, jullie moesten eens weten hoe bevoorrecht je bent om een kindje te mogen krijgen en zie eens hoe jullie er mee omgaan! Ik heb dat niet bij mensen die dicht bij me staan, daar ben ik heel blij voor. En het scheelt ook dat wij weten waarom het niet lukt. Maar toch vind ik het oneerlijk, want wij zouden echt zo'n leuke ouders zijn!
PZE; een knalpositieve test, daar mag wel even voor gejompeld worden!
Ik ben trouwens wel heel open tegen iedereen over het hele traject. Ik heb ook mijn collega's geïnformeerd. Ik ben daar toch 32 uur in de week contact mee en ben niet altijd even leuk en gezellig en af en toe gewoon stil en afwezig. Ik heb wel hele lieve collega's die heel begripvol zijn en waar ik veel steun aan heb. Ik heb tot nu toe van nog niemand rare reacties gegekregen.
[ Bericht 28% gewijzigd door Poezebeest op 19-10-2009 17:06:26 ]
quote:Fijn he, als er zo begripvol gereageerd wordt!
Ik ben trouwens wel heel open tegen iedereen over het hele traject. Ik heb ook mijn collega's geïnformeerd. Ik ben daar toch 32 uur in de week contact mee en ben niet altijd even leuk en gezellig en af en toe gewoon stil en afwezig. Ik heb wel hele lieve collega's die heel begripvol zijn en waar ik veel steun aan heb. Ik heb tot nu toe van nog niemand rare reacties gegekregen.
het geeft mij erg veel rust dat mijn collega's en werkgever op de hoogte zijn (en dan niet het hele bedrijf, maar mijn clupje zeg maar ) sowieso zou het erg lastig te doen zijn allemaal als ik het voor me zou willen houden, zou niet weten welke excuusjes ik dan steeds zou moeten verzinnen om weg te kunnen.. Krijg er bijzonder verlof voor en mag de tijd nemen. En wat goed dat jullie daar al een keus in hebben gemaakt en daar samen achter staan! Ook dat geeft rust...
quote:Wel fijn dat je er bijzonder verlof voor krijgt! Ik hoop dat ze er bij mij ook zo over gaan denken mocht het nodig zijn. Ik houd er echter rekening mee dat dat niet zo is en het me toch wel veel tijd gaat kosten. Maar goed, het is voor een goed doel en als we in dit ziekenhuis blijven ligt mijn werk op 10 min fietsafstand en dat is dan wel weer fijn, kan ik mijn pauze er voor gebruiken. Echter weet ik nog niet of we in dit ziekenhuis gaan blijven als het tot icsi komt.Op maandag 19 oktober 2009 17:57 schreef Orea het volgende:
[..]
Fijn he, als er zo begripvol gereageerd wordt!
En wat goed dat jullie daar al een keus in hebben gemaakt en daar samen achter staan! Ook dat geeft rust...
Als ik hier voor een echo om 8.00 uur moest, was ik gewoon om half 9 op mijn werk.. Als ik nu om 8 uur er moet zijn dan ben ik pas rond 10/11 uur terug ivm files en drukte (a10, a4.. allemaal drama!)Het ligt er ook een beetje aan of je een CAO hebt en welke
PZE, lekker gevoel he?
Wow, wat een ervaringen hier en wat herkenbaar.
Ik heb een aantal verschillende vriendinnen... en één daarvan moet morgen voor het eerst naar de gyn, mijn andere vriendin is inmiddels ook al langer dan een jaar bezig en mijn beste vriendin is ook zwanger geraakt na een wandeling door de mmm van 3 jaar. Daarintegen heb ik ook een vriendin die er maar aan hoeft te denken en ze is zwanger. Wat een verschil. En ook al heb ik nu zelf een kindje, toch merk ik dat ik er moeite mee heb dat het die ene vriendin 'zomaar' lukt. Misschien stom, want ik gun haar dit ziekenhuis gedoe echt niet... maar waarom gaat het bij haar 'zomaar' en kost het bij zoveel mensen zóveel moeite?!
@Poezebeest, ik ben er ook open over en dat werkt over het algemeen het beste. Mijn collega's vangen me ook goed op. Ben al een tijdje thuis zoals jullie weten, maar ze zijn begripvol... Tenminste, mijn directe collega's zijn aardig begripvol. Er zijn ook mensen die het gewoon niet kunnen (of wíllen) snappen. Ik heb besloten die mensen te gaan negeren en dat werkt eigenlijk best wel goed
je bent ook een mens met gevoelens.... Jose, hier juist anders, iedereen in mijn omgeving wordt 'zo' zwanger en degenen die wel de molen ingaan zijn binnen no time zwanger! Gelukkig maar!!! maar ik wil ook!!
Toen wij 6 jaar geleden begonnen was nog niemand in onze omgeving met kinderen krijgen bezig.. en inmiddels hebben die allemaal al een kind (of 2 of 3..) en wij nog steeds niks...
quote:Dat lijkt me inderdaad ook zwaar... Steeds weer overal op kraamvisite. Bij ons in de omgeving was net na één van m'n miskramen een kindje geboren. Ik kon het niet opbrengen om er langs te gaan, gelukkig was er begrip. Dat scheelt ook. (en het feit dat ze eigenlijk net ver genoeg 'weg' zijn om dit te kunnen doen. Bij vrienden die dichterbij staan kun je het gewoon niet maken vind ik)Op dinsdag 20 oktober 2009 10:23 schreef Orea het volgende:
Het zou raarder zijn als je die gevoelens helemaal niet een keer zou hebben Flugel
Jose, hier juist anders, iedereen in mijn omgeving wordt 'zo' zwanger en degenen die wel de molen ingaan zijn binnen no time zwanger! Gelukkig maar!!! maar ik wil ook!!
Toen wij 6 jaar geleden begonnen was nog niemand in onze omgeving met kinderen krijgen bezig.. en inmiddels hebben die allemaal al een kind (of 2 of 3..) en wij nog steeds niks...
Ik snap wat je zegt. Ik heb dat ook gehad. Een collegaatje reed weleens met mij mee en dan hadden we het wel eens over kinderen. Dan zei ze 'nee, daar zijn wij nog làng niet aan toe!'... wij waren toen ook nog niet 'bezig', maar we hadden wel al die wens. Vervolgens ging zij op een andere locatie werken, waardoor ik haar minder sprak. Het was inmiddels alweer een tijdje later en wij waren al ruim een jaar bezig. Ik zag haar weer een keer tijdens een studiedag, maar toen mèt dikke buik. Ze scheen het al verteld te hebben aan de collega's maar ik was toen net een tijdje in de ziektewet, waardoor ik dat gemist had. Op de een of andere manier voelde dat als een klap in mijn gezicht, al gaat het me helemaal niks aan hoe een ander z'n leven indeelt... maar toch...
Een andere vriendin wist dat wij al een poos bezig waren, zij en haar man waren er nog niet aan toe (zij woonden op dat moment in Amerika en dat nam een hoop geregel en rompslomp met zich mee). Op een keer vertelde ze me aan de telefoon dat zij inmiddels ook gestopt was met de pil. Ik voelde de bui al hangen en zei tegen mijn
'zul je zien... is zij straks nog eerder zwanger dan ik'... maar dat liep dus anders. Ik raakte zwanger, zij niet... zij is de vriendin die vanmiddag haar eerste afspraak bij de gyn heeft... ook bij haar gaat het niet vanzelf... Ik kan ook slecht tegen het verhaal van mijn schoonzus, die alles heel strak gepland heeft. Dan stoppen we met de pil, dan is het 3 maanden later vast wel raak, dan doen we dit en dat en dan komt er een brusje. Tot nu toe lukt het ook nog allemaal.
quote:Dát is dus precies het type mens wat ik bedoel! Ik kan dat gewoon niet handelen, trek dat niet.Op dinsdag 20 oktober 2009 11:55 schreef prinseszondererwt het volgende:
Oh meiden, wat herkenbaar weer... ik sla dan ook geregeld kraamvisites over. Op mijn werk is het namelijk constant babyboom. Best moeilijk soms, maar daar gaan ze gelukkig heel goed mee om.
Ik kan ook slecht tegen het verhaal van mijn schoonzus, die alles heel strak gepland heeft. Dan stoppen we met de pil, dan is het 3 maanden later vast wel raak, dan doen we dit en dat en dan komt er een brusje. Tot nu toe lukt het ook nog allemaal.
Babyboom op het werk is inderdaad niet al te tof. Bij mij ook en ik zit tegenover de toiletten. Ik zie de bolle buiken dus ook nog eens heel erg vaak voorbij komen. Gelukkig weten de meesten wel hoe het met mij zit en zijn ze begripvol. Maar moeilijk blijft het.
Ik heb trouwens net een afspraak gemaakt bij de gyn, 3 december gaan we dus een Plan van Aanpak bepalen.
quote:dat heb ik dus ook helemaal!!!Op dinsdag 20 oktober 2009 12:02 schreef flugeltje het volgende:
[..]
Dát is dus precies het type mens wat ik bedoel! Ik kan dat gewoon niet handelen, trek dat niet.
Babyboom op het werk is inderdaad niet al te tof. Bij mij ook en ik zit tegenover de toiletten. Ik zie de bolle buiken dus ook nog eens heel erg vaak voorbij komen. Gelukkig weten de meesten wel hoe het met mij zit en zijn ze begripvol. Maar moeilijk blijft het.
en op m'n werk is ook al 3 keer een baby geboren sinds we bezig zijn... nu is er weer een (schat van een) collega zwanger. dat vind ik moeilijk maar ook leuk. ze weet wel hoe ik me voel, ze heeft ook een miskraam gehad en het daar moeilijk mee gehad... gelukkig is ze niet zo lang bezig geweest als ik.
Fluugs, succes alvast bij de gyn! Het moet gewoon goedkomen met dat plan van aanpak!
Ik bedoel, als zelfs mijsje met kotssmilies begint te gooien betekent dat wel dat er behoefte aan is
quote:Whehehe, En dan ook gewoon meteen in OUD
Zo, had het wel effe nodig om te lachen. Tnx beep
quote:Niet doen
Ik kan me heel goed voorstellen dat het je/jullie af en toe even teveel wordt
Er is al lang niet meer in gepost, maar dat mag de pret niet drukken toch?
quote:Tof wijf dat je dat opzoekt voor ons!Op dinsdag 20 oktober 2009 12:41 schreef Brighteyes het volgende:
Meiden, jullie kunnen ook terecht in [OUD] Dingen die je nooit meer wilt horen deel 4
Er is al lang niet meer in gepost, maar dat mag de pret niet drukken toch?
(was niet lelijk hoor, maar r&p voel ik me niet helemaal thuis...)
dit wilde ik nog even in het gesloten topic posten, maar het was al dicht...
het was een topic met een glimlach, maar wel met een serieuze ondertoon, ook het niet (makkelijk) kunnen krijgen van kinderen hoort in OUD thuis volgens mijn mening, vandaar dat ik er wel een serieuze ondertoon in had... jammer dat dat dan naar een ander subforum gebracht moet worden... het is voor mij ook niet alleen maar iets voor dingen die je nooit meer wil horen, want het gaat wel dieper dan dat er even gezegd wordt wat je niet wil horen... vandaar mijn post...
soneal
lief van je hoor, maar ik had er zo'n smily: bijgezet... ik meende die zin niet, het was een opmerking naar de klaagbaakvrienden toe...Want een stoomafblaastopic alleen voor mensen die geen kinderen kunnen krijgen lijkt mij wat overbodig en de rest van de onderwerpen kunnen prima in de andere topics terecht zou ik denken.
Mss heel lullig, maar het 'hoe gaat het met de moeders-topic' wordt aardig misbruikt soms als eigen klaagbaaktopic over van alles en niks dat niet in OUD thuis hoort. Ik kan me wel voorstellen dat je je daar niet welkom in voelt, maar ik ben heel bang dat als er een 'klaag hier over alles dat met ouderschap te maken heeft topic' komt dat we dan dus wel richting dat eilandjes gebeuren gaan.
Ik snap wat je bedoelt, maar ik denk zelf dat dat nou juist is waar dit topic voor is. Juíst om die gedachten en gevoelens te kunnen posten. Bijv ook in het wachten op het tweede streepje topic staan genoeg afreageer-posts bijvoorbeeld.
, maar dacht misschiens een topic in R&P voor mensen die dus helemaaaaal niet in OUD posten. Mensen wie wij nog niet kennen als zijnde met zulke problemen.En dat het gevoel diep gaat , ik ken je gevoel niet, maar kan er wel begrip voor opbrengen, maar als het zo diep ligt, is het dan niet beter om toch wat meer gespecialiseerde hulp te vragen? bedoel die steunbetuigingen zijn fijn en alles, dat doet een mens altijd goed, maar als iets zo diepgeworteld zit, "moet" je toch kijken om een proberen er mee om te gaan
Sorry als het rot overkomt, zo is het echt neit bedoeld.
ik had er een glimlach bij, bij heel veel topics krijg je al eilandjes vorming, wat je zelf al zegt, maar ook een serieuze ondertoon, omdat ik voor m'n gevoel bij heel veel topics niet hoor, en als ik ergens wel denk een bijdrage te hebben, wordt daar vaak niet op gereageerd... niet dat dat heel erg is, maar soms is het best frustrerend, dus toen Flugel de voorzet met een
gaf, reageerde ik eigenlijk heel impulsief van: dan maken we toch een eigen klaagtopic?(niet dat ik nu vind dat er nu overal op me gereageerd moet worden hoor, zoals het gaat mag het best blijven... omg... waar zeur ik nou eigenlijk over... snap je me een beetje?)
quote:ik neem het ook niet rot op hoorOp dinsdag 20 oktober 2009 12:55 schreef _evenstar_ het volgende:
Mijsje, ik bedoel ook niet dat jullie OUD uit de weg gaan, vind ik van niet juist
En dat het gevoel diep gaat , ik ken je gevoel niet, maar kan er wel begrip voor opbrengen, maar als het zo diep ligt, is het dan niet beter om toch wat meer gespecialiseerde hulp te vragen? bedoel die steunbetuigingen zijn fijn en alles, dat doet een mens altijd goed, maar als iets zo diepgeworteld zit, "moet" je toch kijken om een proberen er mee om te gaan
Sorry als het rot overkomt, zo is het echt neit bedoeld.
ik had je reactie niet op de manier opgevat zoals je hierboven neerzet... die kant vind ik misschien wel interessant
en gespecialiseerde hulp, is maatschappelijk werk en een aantal jaar ggz diep genoeg?
ik heb het onder controle, maar m'n gevoel kan ik niet zomaar omdraaien en daar moet ik gewoon af en toe even over gal-spuien... snap je? maar ik begrijp jou nu ook!
Nog even inhaken op het stuk erboven, ik ga juist wél op kraamvisite en het liefst ook vrij snel na geboorte.. Ik wil namelijk dat als het hier wel ooit eens zover is, dat men dat ook bij ons doet. Dan ligt het er ook nog aan bij wie, want een collega die ik 2 keer per week een keertje groet op de gang waar heel het bedrijf heengaat, daar heb ik dan weer geen behoefte aan. Maar goede kennissen en vrienden.. dat wel! En dat is soms heel erg confronterend, maar tot nu toe alleen maar begrip gehad..
Ben zo bang dat als ik het niet doe, het alleen maar moeilijker wordt
ik ben een maand na m'n miskraam 2 keer vlak achter elkaar op kraamvisite geweest, en dat was heel moeilijk en heel zwaar, maar ik ben blij dat ik het gedaan had. met die collega's (die dus een kindje hadden gehad) heb ik toch wel een betere band opgebouwd dan ik ervoor had. gelukkig heb ik ook vooral begrip op m'n werk Ik herken zo veel van wat jullie schrijven. Heb het inderdaad heel moeilijk met stellen zoals het stel dat PZE beschrijft. Gelukkig kom ik ze in mijn omgeving maar weinig tegen. Ik moet zeggen dat ik in al die tijd maar 1 vervelende opmerking heb gehad (in het kader: "zal ik het ff voor doen, huhuh"). Verder eigenlijk alleen maar tactvol en begripvol, soms wat onhandig maar wel duidelijk meelevend en dan kan ik onhandig wel goed hebben.
O ja, mijn schoonmoeder heeft in het begin ons verdriet vaak weggepraat: wat een onzin, komt allemaal wel goed! Daar werd ik wel giftig van. Waar haalt zij die wijsheid vandaan? Laat mij mijn verdriet hebben zeg, als je ergens verdriet om mag hebben dan is het dit wel. Nu doet ze dat minder omdat ik een aantal keer heel duidelijk ben geweest over hoe vervelend ik dat vind. Maar ook bij haar weet ik dat het vooral is omdat ze het zo rot voor ons vindt. Eigenlijk wil ze het voor ons oplossen.
Kraamvisites vind ik vooral moeilijk doordat anderen dan zo op me letten. Dat voel, zie en merk je. Meestal wacht ik wel een aantal weken maar vrienden van ons hebben ons juist in de eerste week al gevraagd. Ze zeiden er ook bij dat ze alle begrip hadden voor ons verdriet en als we dat zouden tonen, en ook alle begrip zouden hebben als we niet kwamen. We zijn gegaan en het was zo bijzonder. De kersverse ouders begonnen zelf over onze kinderwens, op een heel natuurlijke, ontspannen, lieve en meelevende manier. Dat deed ons veel goed. We waren er voor hun kind en dat stond voorop maar er was ook ruimte voor ons verdriet, zonder dat we ons daar bezwaard over hoefden te voelen. Ik vond het erg knap van ze.
En natuurlijk kunnen we lekker uitbulken in dit topic, maar ik snap mijsje ook wel dat dit eigenlijk het enige topic is waar je terecht kunt als het níet lukt. Als het wél lukt kun je kiezen
Maar goed, niet belangrijk genoeg om een punt van te maken. @Orea, ik zit ook al in de psychologie. Je moet het ook allemaal niet zo zwaar zien. Af en toe een stoom afblazen is gewoon lekker
En evenstar, het is een heftig onderwerp en de gevoelens liggen inderdaad vaak diep, maar dat wil niet zeggen dat er meteen behoefte is aan professionele hulp. Gewoon af en toe even je hart luchten met lotgenoten (blegh, wat een vreselijk woord is dat
) kan al zoveel helpen vaak quote:hebben we dezelfde schoonmoeder Sombie? bij ons was er ook nog aan toegevoegd: ik deed 7 jaar over ons eerste kindje, dus je moet gewoon wat geduld hebben...Op dinsdag 20 oktober 2009 13:17 schreef sombie het volgende:
O ja, mijn schoonmoeder heeft in het begin ons verdriet vaak weggepraat: wat een onzin, komt allemaal wel goed!
ik ben daar toen zo boos over geworden, maar het helpt niet. het is zoals je al zegt, ze vindt het heel rot voor ons en wil het qua gevoel voor ons oplossen... (dus wil ze nu ook precies op de hoogte gehouden worden over alles rondom ons zwanger worden: wanneer moeten jullie weer naar de gyn? bel me daarna over hoe het was...
)wat lief bij die kraamvisite waar je was... zo voel je je echt begrepen en kun je ook genieten van het kindje dat je gaat bekijken!
quote:Op dinsdag 20 oktober 2009 13:19 schreef flugeltje het volgende:
En natuurlijk kunnen we lekker uitbulken in dit topic, maar ik snap mijsje ook wel dat dit eigenlijk het enige topic is waar je terecht kunt als het níet lukt. Als het wél lukt kun je kiezen
jij bent ook een tof wijf, net als BE! Echt, wat jullie doen is zoveel moed voor nodig en lef!
En jullie doen het maar 'gewoon'.
en dat je het soms even niet helemaal meer ziet zitten of er geen gat meer in ziet of dat je jaloers bent, dat hoort er allemaal bij. Zoals iemand al terecht opmerkte: jullie zijn ook maar gewoon mensen...
Hele dikke
voor jullie allemaal! Hier weet je dat het in elk geval begrepen wordt als je het eens moeilijk hebt...
Ik vind ook dat de frustraties net zo goed hier horen en niet in een ander topic. De onderliggende reden van de frustraties is dat het zwanger worden niet lukt, dus het hoort allemaal in hetzelfde topic thuis vind ik. En iedereen die hier post kent die gevoelens en ik vind dat we daar ook over moeten kunnen praten want ook die gevoelens zijn belangrijk om te delen en is het fijn als je merkt dat een ander hetzelfde voelt.
Hier gaat binnenkort ook een babyboom los, ben heel benieuwd hoe ik ga reageren op die kleintjes...
Ik dacht dat mijn schoonmoeder een heel drama er van zou gaan maken, maar ze reageerde gelukkig heel lief en begripvol, dat was wel fijn.
Op die manier is er daar ruimte voor iedereen die in OUD post.
Nieuwe moeders, oude moeders, bijna moeders, nog niet moeders, helemaal nooit moeders (vrijwillig en onvrijwillig) etc. etc. etc.
Maar goed, het mag uiteraard ook gewoon hier blijven, niks moet, alles mag... Nou ja... bijna alles dan.
[ Bericht 5% gewijzigd door BE op 20-10-2009 20:50:42 ]
quote:ik moet zeggen dat ik dit heel fijn vind. er waren steeds minder topics waar ik me thuis voelde in OUD, omdat het grootste deel echt voor moeders bedoeld was. De titel geeft nu al aan dat ook andere mensen uit OUD welkom zijn, en dat scheelt al voor mijn gevoel. Ik weet dat er ook mensen zijn die er anders over denken, en dat mag ook, maar dit is mijn gevoel...Op dinsdag 20 oktober 2009 20:43 schreef Brighteyes het volgende:
Nav het gesprek hierboven hebben we besloten om het 'hoe gaat het met de (nieuwe) moeders'-topic om te buigen naar Hoe gaat het met de OUD users? Deel 87 (voorheen moeders-topic)
Op die manier is er daar ruimte voor iedereen die in OUD post.
Nieuwe moeders, oude moeders, bijna moeders, nog niet moeders, helemaal nooit moeders (vrijwillig en onvrijwillig) etc. etc. etc.
Maar goed, het mag uiteraard ook gewoon hier blijven, niks moet, alles mag... Nou ja... bijna alles dan.
Maar goed, ontopic hier maar weer...
Ik heb ondertussen de gyn gebeld dat ik maandag de eerste echo moet hebben als het op dag 10 moet beginnen, dus ik heb de eerste afspraak staan. wat ik wel raar vond: ik moest n.a.v. m'n vorige afspraak puregon in huis halen om in de avond te kunnen spuiten, want 36 uur na de spuit zou dan de eisprong zijn, en op dat moment willen ze de inseminatie doen... nu zei die afspraak-balie-mevrouw dat ik de puregon maar mee moest nemen, omdat ze hem dan (vroeg in de ochtend) te kunnen zetten als het eitje wel al groot genoeg was. toen ik vroeg hoe het zat met de inseminatietijd, dus of dat dan in de avond zou moeten gebeuren, zei ze: je bent voor het eerst voor IUI he? nou, dan weet ik wel beter wanneer je je spuit mag hebben qua berekening hoor, je kan hem gewoon 's ochtends hebben en dan ook 's ochtends je inseminatie hoor...
ik was helemaal verbaasd toen ze dat zei, dus niet gevat genoeg om er wat van te zeggen... brutaal mokkel...
PZE, wat spannend! Ik duim voor je! Maar er komt een IUI aan, woei!Mijn temperatuur was vaag, beetje gekke nacht gehad ook. 36,6, daar kan ik nou net niks mee. Morgen een nieuwe kans.
Volgens mij is Puregon alleen bedoeld om je follikels te laten groeien. Pregnyl is bedoeld om eitjes te laten springen, dacht ik. Ik moest in ieder geval altijd 36 uur voor de IUI (en nu 34 uur voor de punctie) met Pregnyl spuiten om mijn eisprong op te wekken. Bij mij werd en wordt elke keer weer benadrukt dat het heel belangrijk is deze spuit precies op tijd te zetten. Daarom vind ik het heel vreemd dat daar bij jou in het ziekenhuis zo laconiek over wordt gedaan.
Kreeg je dat antwoord van een IVF-verpleegkundige of was het echt alleen een afspraak-balie-mevrouw? Kun je niet nog eens bellen en je vraag aan een arts voorleggen? Of is het maandag vroeg genoeg om dat aan de arts te vragen? Welke cyclusdag zit je dan? Gaan ze je cyclus volgen met echo's deze maand? (Sorry, als je dit allang verteld hebt maar mijn geheugen is niet altijd geweldig.)
quote:Ja echt bijna op de minuut nauwkeurig... dat je echt om 2 uur 's nachts je bed uit moest om die spuit te zetten...Op woensdag 21 oktober 2009 09:04 schreef sombie het volgende:
Je eerste IUI! Ik vind het een heel raar verhaal van die spuit, mijsje. De reactie van de afspraak-balie-mevrouw vind ik onacceptabel. Bovendien lijkt deze mij onjuist.
Volgens mij is Puregon alleen bedoeld om je follikels te laten groeien. Pregnyl is bedoeld om eitjes te laten springen, dacht ik. Ik moest in ieder geval altijd 36 uur voor de IUI (en nu 34 uur voor de punctie) met Pregnyl spuiten om mijn eisprong op te wekken. Bij mij werd en wordt elke keer weer benadrukt dat het heel belangrijk is deze spuit precies op tijd te zetten. Daarom vind ik het heel vreemd dat daar bij jou in het ziekenhuis zo laconiek over wordt gedaan.
Kreeg je dat antwoord van een IVF-verpleegkundige of was het echt alleen een afspraak-balie-mevrouw? Kun je niet nog eens bellen en je vraag aan een arts voorleggen? Of is het maandag vroeg genoeg om dat aan de arts te vragen? Welke cyclusdag zit je dan? Gaan ze je cyclus volgen met echo's deze maand? (Sorry, als je dit allang verteld hebt maar mijn geheugen is niet altijd geweldig.)
Ik zou het echt nog even goed navragen bij de arts mijsje
En die afsprakenvrouw is echt te onbeschoft voor woorden zeg. Daar zou ik echt wat van zeggen tegen je arts
[ Bericht 21% gewijzigd door CrazyPrincess op 21-10-2009 09:22:59 ]
quote:Ik had dat ook met Pregnyl (om 23u Pregnyl spuiten om dan om 11u (36u later) inseminatie te hebben).Op woensdag 21 oktober 2009 09:10 schreef Ticootje het volgende:
[..]
Ja echt bijna op de minuut nauwkeurig... dat je echt om 2 uur 's nachts je bed uit moest om die spuit te zetten...
Althans, dat was zo bij de gelukte poging. De eerste keer hebben ze mij de pregnyl ook maar 24u voor de IUI laten zetten, wat ik heel vreemd vond, maar ik kreeg toen ook een nogal bot antwoord van de persoon aan de telefoon.
Net zoals ik dat kreeg toen ik belde met de vraag hoe ik dat precies moest doen met anderhalve eenheid Menopur.
Misschien krijgen die mensen wel 20 keer op een dag dezelfde vraag, maar als patiënt wil je natuurlijk gewoon weten waar je aan toe bent en wil je vooral geen tegenstrijdige informatie krijgen (zoals bij die 24 en 36 uur). Op zo'n moment heb je zoiets echt niet nodig natuurlijk.
Wat jammer mijsje dat ze jou zo bot hebben geantwoord en dan nog met zo'n rare informatie
quote:Dan moeten ze jouw willen/kunnen doorverbinden... dat lukte bij mij alleszins nietOp woensdag 21 oktober 2009 09:16 schreef CrazyPrincess het volgende:
Ik zou het echt nog even goed navragen bij de arts mijsje
Pregnyl hangt heel nauw! Ik moest hem om 8 uur 's avonds zetten en dan 2 nachten erna 's morgens om 9 uur de punctie.. (dus ook 36 uur)Leonieke, al krijgen die mensen 500 keer per dag die vraag, ze horen gewoon normaal te antwoorden, dat is hun werk!!! Maar ik ben vrij mondig voor wat betreft dit
zou bijna zeggen geef mij het nummer maar Mijsje dan bel ik wel even voor je! (even zonder dollen, dit is allemaal te kostbaar om door één of ander iemand achter de balie zoveel onrust en onduidelijkheid te laten veroorzaken! Je hebt het recht om duidelijkheid te hebben. Het gaat immers om jouw lichaam!!!Wel heel spannend dat het allemaal begonnen is Mijs!!!
).maar ik spreek de arts maandag, dus voor die spuit erin gejast wordt, wil ik inderdaad wel nog even praten over waarom bij het ene gesprek wordt gezegd dat het persé in de avond gespoten moet worden, en aan de telefoon ik belerend wordt verteld dat ik het niet beter weet en dat het best in de ochtend kan... ik laat hem niet zomaar zetten... ben eigenlijk ook helemaal boos op die vrouw die ik sprak... (ik weet niet meer welke dame ik sprak, dat is dan weer een geluk voor haar, voor als ik klaag bij de gyn...)
(ik denk dat ze dachten: dan komt ze in de avond in ieder geval niet naar het ziekenhuis zodat wij de spuit moeten zetten... zal teveel moeite zijn geweest ofzo... maar ik laat hem door de huisarts zetten, en dan vraag ik of hij me wil vertellen hoe ik het zelf kan doen, zodat ik het de volgende keer echt zelf kan...)
gelukkig ben ik niet de enige die het een raar verhaal vond van die baliemuts...
quote:Ik hoop zó voor je dat die volgende keer niet nodig is!!!
stom stom, ik gebruikte de verkeerde naam... (dacht al: wat staat dat raar toen ik het intikte...) ik bedoelde inderdaad pregnyl en niet puregon... eitjes maak ik wel goed aan zelf, dus dat had ik niet nodig... het gaat alleen om de precieze tijd van het springen van het eitje...
maar ik spreek de arts maandag, dus voor die spuit erin gejast wordt, wil ik inderdaad wel nog even praten over waarom bij het ene gesprek wordt gezegd dat het persé in de avond gespoten moet worden, en aan de telefoon ik belerend wordt verteld dat ik het niet beter weet en dat het best in de ochtend kan... ik laat hem niet zomaar zetten... ben eigenlijk ook helemaal boos op die vrouw die ik sprak... (ik weet niet meer welke dame ik sprak, dat is dan weer een geluk voor haar, voor als ik klaag bij de gyn...)
(ik denk dat ze dachten: dan komt ze in de avond in ieder geval niet naar het ziekenhuis zodat wij de spuit moeten zetten... zal teveel moeite zijn geweest ofzo... maar ik laat hem door de huisarts zetten, en dan vraag ik of hij me wil vertellen hoe ik het zelf kan doen, zodat ik het de volgende keer echt zelf kan...)
Als je maar duidelijkheid krijgt
ik hoop het ook...en duidelijkheid, ik
duidelijkheid... dus er wordt niet geprikt voor de gyn me heeft verteld hoe of wat... want hij zei dat ik een inseminatie moest precies 36 uur na de prik, dus dat wil ik ook... dan komen ze maar allemaal in de avond naar het ziekenhuis toe... quote:Ik ben ook in het ziekenhuis geprikt. Was een nachtzuster op de gynaecologieafdeling. Dus niet iemand van de poli
en duidelijkheid, ik
quote:Begrijp me niet verkeerd, ik ben er volledig mee akkoord dat ze normaal moeten antwoorden, maar ik kan er anderzijds ook een beetje begrip voor opbrengen.Op woensdag 21 oktober 2009 10:13 schreef Orea het volgende:
Leonieke, al krijgen die mensen 500 keer per dag die vraag, ze horen gewoon normaal te antwoorden, dat is hun werk!!! Maar ik ben vrij mondig voor wat betreft dit
Ik kan zelf ook soms wat kregelig worden als ik voor de 28e keer op één dag dezelfde vraag moet beantwoorden
Zeker als ik dan nog een slechte dag zou hebben. Maar inderdaad, het is geen excuus
quote:ben ik met je eens hoor Leonieke, maar ik zou het dan wel graag hebben met informatie die klopt met de info die de gyn ook heeft gegeven...ik zou toch denken dat hij wel weet hoe of wat...Op woensdag 21 oktober 2009 11:45 schreef leonieke het volgende:
[..]
Begrijp me niet verkeerd, ik ben er volledig mee akkoord dat ze normaal moeten antwoorden, maar ik kan er anderzijds ook een beetje begrip voor opbrengen.
Ik kan zelf ook soms wat kregelig worden als ik voor de 28e keer op één dag dezelfde vraag moet beantwoorden
Maar inderdaad, het is geen excuus
Het ziekenhuis is 30 km verderop, dus ik zou het fijn vinden om gewoon thuis geprikt te worden door de huisarts (of bij de dienstdoende huisarts in de praktijk... ook goed) en dan 36 uur later in de ochtend de inseminatie te hebben, zoals de gyn het ook had voorgesteld...
PZE, spannend hoe het zich nou gaat ontwikkelen! Ik blijf voor je duimen!
quote:Ik zou persoonlijk ook eerder op het advies van de arts vertrouwen, hoorOp woensdag 21 oktober 2009 12:29 schreef mijsje het volgende:
[..]
ben ik met je eens hoor Leonieke, maar ik zou het dan wel graag hebben met informatie die klopt met de info die de gyn ook heeft gegeven...ik zou toch denken dat hij wel weet hoe of wat...
Het ziekenhuis is 30 km verderop, dus ik zou het fijn vinden om gewoon thuis geprikt te worden door de huisarts (of bij de dienstdoende huisarts in de praktijk... ook goed) en dan 36 uur later in de ochtend de inseminatie te hebben, zoals de gyn het ook had voorgesteld...
Maar... (daar ben ik weer hé
) als ik echt nog één iets mag zeggen wat het voor mij allemaal makkelijker/draaglijker heeft gemaakt, is het feit dat ik zelf geprikt heb Echt, geen verplichtingen naar huisdokters/ziekenhuizen toe om stipt op een bepaald uur aan hun deur te staan, maar al het materiaal gewoon kunnen meenemen als je een bezoekje brengt aan een paar vrienden of als je die ene avond toch op restaurant wilt gaan. Ik vond het heel moeilijk om de eerste keer die naald in mijn buik te rammen, maar vond het achteraf wel allemaal meevallen (en verdomd stoer van mezelf ) en zo gemakkelijk om mijn leven niet op "hold" te moeten zetten voor die dagelijkse prik. Bij de laatste poging die gelukt was, heb ik mijn pregnyl om 23u moeten zetten en zat ik voor een etentje met het werk op restaurant. Gewoon eventjes van tafel weggaan, me in een aparte ruimte gezet en ervoor en erachter gewoon lekker genieten van het eten en het gezelschap.
Dat heeft het voor mij echt draaglijker gemaakt (zeker omdat ik ook kon vergelijken met het feit dat er elke avond om 20u stipt een verpleegster aan de deur stond om een inspuiting te geven).
Ik had wel het voordeel dat ik al perfect wist hoe alles moest gemengd worden omdat ik dat genoeg gezien had bij de verpleegster toen die langskwam om te spuiten.
quote:ik heb ook prikles gehad in het ziekenhuis! Dus het gebeurt hier en daar toch welOp woensdag 21 oktober 2009 13:36 schreef sombie het volgende:
Goed dat je het gaat vragen, mijsje. Ik heb prikles gekregen in het ziekenhuis. Vind ik ook weer zo vreemd, dat dat in andere ziekenhuizen blijkbaar niet gebeurt. Ik moet 3 spuiten op een dag zetten inmiddels. Ik zie het al voor me dat ik dan steeds naar het ziekenhuis zou moeten. En hier ook: ik vond het best eng maar nu jas ik ze er zo in.
Ik schreef het een beetje krom. Ik bedoelde niet dat het nergens gebeurt maar dat het blijkbaar niet overal vanzelfsprekend is. Leonieke, dat noemen ze hier: prikles.) en de rest heb ik zelf gedaan / heeft mijn man gedaan. Behalve de Pregnyl dan. Dat hadden ze volgens mij toch liever dat de zuster dat deed. Zal in het verleden wel eens mis zijn gegaan met mengen bij diverse dames Maar mijsje hoeft alleen de Pregnyl toch? Dus 1 keertje een afspraak met de huisarts lijkt me dan geen probleem
quote:Dit was bij mij ook zo
Ik ben bij een verpleegster langs geweest die mij gewoon getoond heeft hoe het moet (als in: je houdt de naald zo en dan beetje vel samenknijpen en dan loodrecht prikken). Niet ingeoefend ofzo.
Maar nu scheelt wel dat ik totaal geen aversie tegen naalden of iets heb (zou ook wel bijzonder zijn met al mijn piercings ) Toch krijg ik dinsdag opnieuw prikles, maar dat is omdat ik de kant en klare puregon pennen ga gebruiken en die weer anders zijn. Maar verwacht dat dat wel losloopt. Mengen vind ik ook niet erg! De eerste spuit is vet spannend, maar als die er eenmaal inzit ben je wel over de grens heen..
ik hoef inderdaad alleen de pregnyl, geen dagelijkse spuiten dus. dat vond ik wel een opluchting... ik heb wel ontzettende ontzag voor die dagelijkse prikkers hier! ik heb een buisje met vocht en een buisje met poeder, en dat moet gemengd worden voor de prik gezet kan worden. mijn schoonmoeder kan op zich best prikken (werkt in de zorg en prikt ook bewoners van het verzorgingstehuis waar ze werkt) maar ik wil gewoon niet dat ze het doet. deels door dat het m'n schoonmoeder is (staat me wat te dichtbij met haar alles willen weten...) maar ook omdat ik gewoon liever heb dat een arts die vaker met dit soort spuiten heeft gewerkt me helpt met de verhouding enzo... (ik zie haar in ieder geval geen pregnyl inspuiten bij die bejaarde dametjes...) Ik heb echt wat aan wat jullie zeggen, ik laat er niks injassen tot de gyn heeft gezegd dat het goed is!
En goed zo, laat niets gebeuren voor jij er vertrouwen in hebt dat het goed zit.
(maar meer mensen verklaren me dan ook gek )Mijsje, ik was idd vergeten dat je alleen de pregnyl moet hebben. Dan valt het idd goed mee om één keer naar de arts te gaan.
En wat sombie zegt: enkel doen waar je vertrouwen in hebt
Mijsje; spannend hoor dat het nu echt gaat beginnen, duim voor je!
quote:Dat had ik ook wel een beetje
pze, voor mij moet dat petje niet af hoor. Ik vond dat mengen en prikken op den duur zelfs leuk
maar meer met het gevoel dat je zelf nog iets kon doen, de rest is toch maar afwachten (hoe je reageert op de hormonen, hoeveel eitjes je produceert, of er bevruchting plaatsvind etc.) Behalve dan als je eens denkt op een ander plekje te injecteren
maar dat leer je ook wel snel af quote:Ik denk wel dat je erin groeit hoor
Wauw, alle priksters en spuitsters: petje af hoor. Ik vind het elke keer weer knap hoe jullie daarmee omgaan.
niemand wil uiteindelijk prikken, of zit erop te wachten. Maar als je wens zó groot is, en je wilt de molen in, dan went dat snel genoeg, hoe gek dat ook klinkt quote:
Dat geloof ik meteen Orea, ik zou er ook mijn hand niet voor omdraaien hoor als het nodig mocht zijn. Maar toch, zolang je het niet zelf doet klinkt het heel heftig. Dus vind ik het heel knap hoe nuchter jullie ermee om lijken te gaan.
je bent lief! Jullie allemaal overigens Toen heeft mijn man het gedaan en na een aantal keer durfde ik zelf wel. Eigenlijk stelt het ook niets voor. Ik heb meer respect voor bijvoorbeeld diabetici die elke dag de rest van hun leven moeten spuiten. Voor mij was het prettig om te weten dat het op een gegeven moment ook weer even klaar was maar goed, de arts moet maar even laten zien hoe het moet, ms kan ik het dan voortaan zelf... en die naald is ook achterlijk als je hem ziet! Die van de andere hormonen is veel kleiner, maar pregnyl is nogal stroperig dus moet via een wat grotere/dikkere naald! Het zetten valt echt reuze mee hoor, je kan alleen achteraf een klein beetje irritatie krijgen dus niet schrikken! Maar qua gevoel is het te verwaarlozen, tis gewoon beetje irritant!CP het stelt ook weinig voor, maar het is gewoon een grote stap, jezelf prikken...
Komt helemaal goed!!
Een dikke naald om alles op te zuigen en dan een heel klein, fijn naaldje om te prikken.
En idd wat Orea zegt: het was idd het enige wat ik zelf kon doen. De rest ging af van mijn lichaam, maar dat had ik tenminste nog zelf in de hand
quote:haha... jouw reactie is dezelfde als de mijne toen. Gelukkig zei mijn beste vriendin toen dat die dikke naald de opzuignaald is... de langere, dunnere naald moet je mee spuiten...Op woensdag 21 oktober 2009 22:15 schreef mijsje het volgende:
zo heb ik al verschillende keren zitten kijken naar die naalden die bij de pregnyl zitten... een erg lange maar best dunne naald, en een korte, maar ook wat dikkere naald... mijn eerste reactie was
zoals Leonieke ook al zeiIk moet zeggen dat ik toen behóórlijk opgelucht was!!
Ach ja het werkt
Als het maar doet wat het moet doen. Ik had zowaar een temperatuurstijging, 36,8 had ik wel vaker na mijn ei. Heel fijn, al denk ik (natuurlijk) ook meteen in doemscenario's. Is het geen gevolg van een jaar lang clomid? Kan mijn lijf het echt zelf? Zou het dan wel een goed ei zijn? Volgende maand vast weer niet. Morgen is mijn temperatuur vast weer laag. Etc etc. Ik ga mezelf nu bestraffend toespreken dat ik er wel van moet genieten.
Dat is gewoon hartstikke goed! En je bent ook al zoveel afgevallen, dat heeft er vast en zeker mee te maken! Dit is misschien wel gewoon het bekende duwtje in de rug die jouw ei even nodig had! 
Ik heb gewoon 12 (!) follikels!!! Eindelijk meer dan 4! 12!? Dan jompel ik met je mee! Bedankt Jose, wat ben je toch altijd lief.
quote:Op donderdag 22 oktober 2009 09:18 schreef Jose81 het volgende:
[..]
haha... jouw reactie is dezelfde als de mijne toen. Gelukkig zei mijn beste vriendin toen dat die dikke naald de opzuignaald is... de langere, dunnere naald moet je mee spuiten...
Ik moet zeggen dat ik toen behóórlijk opgelucht was!!
dat lucht mij ook weer op! meiden bedankt! ik was al benauwd bij het idee dat ik met die dikke naald in m'n buik moest...maar die lange naald hoeft toch niet tot het einde in m'n buik? is zeker wel 10cm lang...
ow, en een dikke vette
voor de 12 follikels van Sombie! Sombie 12 !!!!!!!!!!! Hoe geweldig is dat!! (ik had ook de eerste keer 4 en de 2e keer 12!
) kan me je blijdschap heeel goed indenken!! Dit moet hem gewoon worden, met een echt kindje over 9 maanden en dan fijn de rest in de vriezer voor een volgend kindje dat zou perfect zijn!!quote:Ik jompel 12 keer mee
Mag ik even komen hyperen?
Wat ontzettend spannend. Ik ga heel hard duimen
quote:Even ter aanvulling: dat kan dus wel... je lijf kan meerdere keren per cyclus een LH piek hebben zonder dat er een ei springt. Dan wil je lijf wel dat er een ei springt, maar dan gebeurt het toch niet. Maargoed, dan heb je geen temperatuurstijging... en die heb ik lekker wel!
PZE je ovulatietest wordt niet positief als je geen eisprong hebt hoor!!! Ik duim mee dat het hem is deze maand
nananananaaaaanaaaaaa je temp is omhoog!!! dat is echt een eisprong hoor!!! 
Mijsje, een naald van 10 cm!! Zo, da's een lange! Nee, die hoeft er echt niet helemaal in, hoor! Ik had een naald van een cm of 5 en die hoefde er ook maar een stukje in, als je het maar in een rol doet (dan had die naald bij mij best 10cm kunnen zijn
nee, zo erg is het ook weer niet)Oh oh oh... en en en... ik ben ook al een kilo of 3 afgevallen, zonder dat ik er erg in heb gehad! Ik was nog niet echt ècht begonnen... maar toen ik gister op de weegschaal ging staan dacht ik... "huh?!?!?! Dat ding is vast kapot!" Maar toen ik er nog een keer met Bas op ging staan, ging er toch echt 9 kilo van de kleine man bij... dus blijkbaar klopt dat ding wel... Dus... nu ben ik wel echt begonnen...
ook een voor de 3 kilo van Jose!!! dat doe je goed!!!
(en die naalden, ik voel me er al een stuk beter over!
bedankt!) En ik jompel door
voor Jose, voor mijsje, voor PZE, voor Orea, voor wie wil . En even nog 2 extra
voor sombie met 12!! follikelseven onder een spoiler
SPOILEREn daarvan heeft sombie er nu dus 12 in haar buik. Dus het is geen wonder dat je daar last van hebt!
quote:
In het midden, net boven mijn schaambot, heb ik al een paar dagen een blauwe-plekgevoel en nu inderdaad ook een zwaar gevoel in mijn buik bij mijn eierstokken. Mijn buik voelt ook hard en gespannen als ik eraan voel.
herkenbaar! Ben ook erg benieuwd hoe dat hier deze ronde gaat (ben sowieso wel benieuwd of ze er nog net een paar meer uit kunnen persen )Nu maar hopen dat dit zichzelf voort gaat zetten allemaal
Er mag wel weer eens een streepjesregen plaatsvinden hier...Bij jou deze ronde een stuk of 16 follikels, Orea, lijkt je dat wat?
Of wil je er nog meer? wil ook geen overstimulatie! (alleen niet in elke folikel hoeft een ei te zitten hè..) maar 16 ik teken ervoor!! Sombie; wat goed!
José; wat fijn, zomaar voor niks 3 kilo er af! Da's wel een mooi begin!
Had CP niet echt heel veel follikels?
hier begint de spanning te stijgen, mijn weekend is begonnen en maandag moeten we naar het ziekenhuis! Word er soms wel een beetje emotioneel labiel van :-s
Vandaag echo gehad, 15 eitjeblaasjes rechts en 10 links, dus dat wordt weer een leuke stimulatie .. Vorige keer had ik er ook zo'n 25.
Manlief heeft ook een nog een feestje gehad in zn kamertje, maar van de normale analyse blijkt dat zijn zaad nog goed genoeg is voor ICSI..
Ik ga elke dag decapeptyl spuiten en vanaf dag 3 elke ochtend 2 ampullen en avond 1 ampul menopur. Dan 10.000 eenheden pregnyl voor de puntie en kutpillen na de punctie. Vanaf deze week moet ik ook foliumzuur en vitamine B6 slikken.
We zijn gewoon begonnen..
Maar uiteindelijk wel 14 eskimo's
Ik doe er luchtig over, maar het was echt niet grappig
En spannend ook. Ik ga duimen voor een mooi resultaat