ik wil graag een huis kopen.
Mijn vriendin krijgt studiefinanciering en werkt daarnaast wat bij in een cafe (350 euro in de maand).
Ik verdien daarentegen 3500 euro bruto.
We leven nu met een gezamelijke rekening waar ik het leeuwendeel op stort en waar we huur, eten en vakantie van betalen.
Huis wat ik op het oog heb, is 250.000 en ik kan dankzij mazzel links en rechts 80.000 aan eigen inbreng doen.
Wat overblijft is 170.000 euro dat ik aan hypotheek moet regelen, wat makkelijk op te brengen is door mij alleen.
Mijn vriendin wil wel graag bijdragen, want ze wil iets opbouwen. Als we evt. uit elkaar gaan, dan wil ze iets overhouden en zo.
Ik denk dan weer: als we uit elkaar gaan, wil ik geen gezeik over gedwongen uitkoop, verkoop, whatever, dus dan kan het huis best op mijn naam staan - ik kan het toch betalen, dus waarom niet?
Is dan de oplossing dat zij gewoon apart voor haar blijft sparen, en dat ik de huislasten e.d. opneem? Als we dan uit elkaar gaan, heeft zij die spaarrekening nog. Heeft iemand ervaring met zo'n situatie? Hoe houden we ons beiden blij?
Ik denk dat het voor je vriendin niet realistisch is om nu al financieel iets te willen opbouwen, dat komt als ze afgestudeerd is en een echt inkomen heeft wel aan bod, dan zou je alsnog naar de notaris kunnen toch?
Mocht je ooit zover zijn samen dat je echt een "gezin" bent, (dan bedoel ik niet per sé met kindjes erbij, maar je snapt me vast wel), speelt het allang geen rol meer wie hoeveel inbrengt en tegen die tijd kan je eens richting notaris gaan voor een samenlevingscontract of gewoon trouwen en als je dat dan in gemeenschap van goederen doet, is het allemaal weer opgelost toch?
Dus ik ga idd even van het erge uit, hier.
En je stipt iets interessants aan: het lijkt idd of je de relatie als eindig beschouwt. Wordt leuk om dat aan mijn vriendin te melden, want die gaat natuurlijk hetzelfde zeggen
Laat zij zorgen voor het betalen van andere lasten. Mocht zij later die vaste fulltime baan hebben, dan pas zou ik overwegen om het op naam van beide te zetten.
En dat heeft niets te maken met het vertrouwen of liefde voor elkaar. Face it, jij brengt 70.000 euro in plus een gedeelte van je maandsalaris. Zij kan maar 350 euro in brengen. Dan lijkt het mij niet reeel om samen dat huis te kopen.
Ik zie te veel stellen om mij heen uit elkaar gaan met grote problemen van dien, omdat alles samen is gekocht terwijl de een veel meer heeft ingebracht. Idem als jou verhaal.
quote:Er goed over nadenken wil niet zeggen dat je je relatie als eindig ziet. het getuigd van gezond verstand.Op maandag 18 mei 2009 11:52 schreef MarMar het volgende:
Verstandig om zo te denken, maar ik krijg er wel heel erg het gevoel bij dat je je relatie bij voorbaat al als eindig ziet
Je kan eens kijken wat er met een samenlevingscontract geregeld kan worden.
quote:En dus stip je de rest wat feller aanOp maandag 18 mei 2009 11:57 schreef Velocitas het volgende:
Wel, ik las ergens: motorrijden zonder helm is erg fijn met de wind in je haren en zo. Maar als je dan een keer valt, ben je zo ontzettend blij dat je er 1 hebt...
Dus ik ga idd even van het erge uit, hier.
En je stipt iets interessants aan: het lijkt idd of je de relatie als eindig beschouwt. Wordt leuk om dat aan mijn vriendin te melden, want die gaat natuurlijk hetzelfde zeggen
dat je als jullie er aantoe zijn om je relatie "vast te leggen" het huis automatisch ook op haar naam komt.Vriendin blij, want jij suggereert de relatie in de toekomst vast te willen leggen, jij blij want jij hebt in eerste instantie gewoon je zin
TADAAAAAAAAAA
you can thank me later
quote:Geef haar een spaarrekening. In de huidige tijd is het niet zo dat je met een huis echt iets opbouwt. De kans dat je bij moet leggen als je verkoopt is groter dan ooit.... Iets opbouwen mag ze op de spaarrekening doen en bijdragen kan ze dan in het huishouden en interieur etc..Op maandag 18 mei 2009 11:57 schreef Velocitas het volgende:
Wel, ik las ergens: motorrijden zonder helm is erg fijn met de wind in je haren en zo. Maar als je dan een keer valt, ben je zo ontzettend blij dat je er 1 hebt...
Dus ik ga idd even van het erge uit, hier.
En je stipt iets interessants aan: het lijkt idd of je de relatie als eindig beschouwt. Wordt leuk om dat aan mijn vriendin te melden, want die gaat natuurlijk hetzelfde zeggen
quote:Ze kan wel aanspraak maken op de helft, maar die aanspraak heeft ze niet. Tenzij TS gaat trouwen in gemeenschap van goederen.Op maandag 18 mei 2009 11:58 schreef devl1nsect het volgende:
Never nooit niet dat huis kopen samen met vriendin. Zij brengt te weinig in en mocht je uit elkaar gaan, maakt zij aanspraak op de helft van het huis. En dit bedrag heeft ze bij lange na niet in gebracht.
Laat zij zorgen voor het betalen van andere lasten. Mocht zij later die vaste fulltime baan hebben, dan pas zou ik overwegen om het op naam van beide te zetten.
En dat heeft niets te maken met het vertrouwen of liefde voor elkaar. Face it, jij brengt 70.000 euro in plus een gedeelte van je maandsalaris. Zij kan maar 350 euro in brengen. Dan lijkt het mij niet reeel om samen dat huis te kopen.
Ik zie te veel stellen om mij heen uit elkaar gaan met grote problemen van dien, omdat alles samen is gekocht terwijl de een veel meer heeft ingebracht. Idem als jou verhaal.
Ga eens langs de notaris, want die kan je vertellen hoe je alles kunt vastleggen.
Huis op jouw naam kopen. Zodra zij gaat meebetalen / een periode meebetaalt heeft gaan jullie een geregistreerd partnerschap aan of trouwen en is het huis fifty fifty. En dat valt waarschijnlijk mooi samen met 'vorderingen binnen de relatie' (lang bij elkaar, wens om te trouwen, kinderwens etc, wat er van toepassing is.)
Niet naar andere verhoudingen gaan kijken want dan loop je daar later weer tegenaan (en kost het je overdrachtsbelasting als je het weer naar fifty fifty wilt trekken). Notaris kost ook alleen maar geld. Met bovenstaande oplossing ben je voor een paar tientjes klaar en is de boel het meest eerlijk geregeld.
quote:De relatie is eindig. Op wat voor manier dan ook.Op maandag 18 mei 2009 11:52 schreef MarMar het volgende:
Verstandig om zo te denken, maar ik krijg er wel heel erg het gevoel bij dat je je relatie bij voorbaat al als eindig ziet
quote:De vriendin heeft idd niets in te brengen, dus laat haar lekker die 350 euro houden en zorgen dat ze haar studie goed afrond. Het huis is van jou, jij betaald ervoor. Tegen de tijd dat zij iets gaat verdienen kun je weer uitkijken naar iets anders leuks, of je hypotheek om laten zetten, of een samenlevingscontract aan gaanIk denk dat het voor je vriendin niet realistisch is om nu al financieel iets te willen opbouwen, dat komt als ze afgestudeerd is en een echt inkomen heeft wel aan bod, dan zou je alsnog naar de notaris kunnen toch?
Helemaal niet verkeerd om iets daarover vast te leggen (ook in je testament). Wij hebben het ook gedaan.
quote:Wat een ge-wel-dig gevoel zal de vriendin van TS hiervan krijgen. Ze gaan toch sámen een huis kopen? Het huis is toch ook van haar? Je legt alleen vast wat er gebeurt als één van de twee overlijdt, of wat als ze uit elkaar besluiten te gaan.Op maandag 18 mei 2009 12:09 schreef daNpy het volgende:
De vriendin heeft idd niets in te brengen, dus laat haar lekker die 350 euro houden en zorgen dat ze haar studie goed afrond. Het huis is van jou, jij betaald ervoor.
quote:Daar heb je gelijk in.Op maandag 18 mei 2009 12:04 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ze kan wel aanspraak maken op de helft, maar die aanspraak heeft ze niet. Tenzij TS gaat trouwen in gemeenschap van goederen.
Ga eens langs de notaris, want die kan je vertellen hoe je alles kunt vastleggen.
En idd zal zij de helft kunnen aanspreken met allerlei documenten (kijk, ik betaal het eten de auto plus de rest) en dan zal de rechter een uitspraak moeten doen. Vriend van me is dit overkomen. Vriend koopt huis, vriendin trekt erbij in, na 1 jaar gaan ze uit elkaar.
Zij is niet tevreden met het geldbedrag. Klaagt hem aan in de rechtbank en meneer kan nog een fix bedrag betalen (iets van 4000 euro).
Terwijl meisje 400 euro inbracht en met een paar goederen en een zak met kleren erin is getrokken.
Wat was de rol van die vriendin in het huishouden bijvoorbeeld?
Zat ze de hele dat soaps te kijken? Of deed ze een studie en het hele huishouden zodat die vriend fulltime kon werken?
quote:Nee, ze gaan niet samen een huis kopen.Op maandag 18 mei 2009 12:13 schreef lezzer het volgende:
[..]
Wat een ge-wel-dig gevoel zal de vriendin van TS hiervan krijgen. Ze gaan toch sámen een huis kopen? Het huis is toch ook van haar? Je legt alleen vast wat er gebeurt als één van de twee overlijdt, of wat als ze uit elkaar besluiten te gaan.
HIJ gaat een huis kopen, ZIJ gaat erbij wonen.
Of je het nu zo afspreekt, of een duur samenlevingscontract laat opstellen waarin precies hetzelfde staat, het gevoel bij die vriendin zal niet veel veranderen denk je wel? Je zult het er uiteindelijk toch over moeten hebben wie wat krijgt bij uit elkaar gaan.
Zij brengt 350 euro in, of ze dat nou in de hypotheek stopt, boodschappen van doet of van op stap gaat, hetgeen ze te kort komt betaald de TS toch wel. Dus het maakt niet uit of ze feitelijk mee betaald of niet, het geld komt hoe dan ook van TS af.
De hypotheek en vaste lasten zullen veel hoger dan wat de vriendin van TS mee kan betalen. Dus wacht gewoon lekker tot zij ook genoeg brood op de plank brengt en gaan dan financieel aan samen denken.
[ Bericht 14% gewijzigd door daNpy op 18-05-2009 12:28:31 ]
quote:Samenlevingscontract is helemaal niet zo duur, hoor.Op maandag 18 mei 2009 12:21 schreef daNpy het volgende:
[..]
Nee, ze gaan niet samen een huis kopen.
HIJ gaat een huis kopen, ZIJ gaat erbij wonen.
Of je het nu zo afspreekt, of een duur samenlevingscontract laat opstellen waarin precies hetzelfde staat, het gevoel bij die vriendin zal niet veel veranderen denk je wel?
Zij brengt 350 euro in, of ze dat nou in de hypotheek stopt, boodschappen van doet of van op stap gaat, hetgeen ze te kort komt betaald de TS toch wel. Dus het maakt niet uit of ze feitelijk mee betaald of niet, het geld komt hoe dan ook van TS af.
Nogmaals, TS moet zich ook bedenken wat hij wil dat met het huis gebeurt als hij overlijdt. Als hij wil dat zijn vriendin in het huis kan blijven, dan moet hij dat wel regelen bij de notaris. 'Afspreken' is dan echt niet genoeg.
quote:Dat klopt inderdaadOp maandag 18 mei 2009 12:25 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Samenlevingscontract is helemaal niet zo duur, hoor.
Nogmaals, TS moet zich ook bedenken wat hij wil dat met het huis gebeurt als hij overlijdt. Als hij wil dat zijn vriendin in het huis kan blijven, dan moet hij dat wel regelen bij de notaris. 'Afspreken' is dan echt niet genoeg.
Maar het gaat mij een beetje om het "samen kopen" wat in mijn ogen dus alles behalve samen is zolang een van de twee niet mee kán betalen.
quote:Op maandag 18 mei 2009 12:00 schreef MarMar het volgende:
[..]
En dus stip je de rest wat feller aan
Vriendin blij, want jij suggereert de relatie in de toekomst vast te willen leggen, jij blij want jij hebt in eerste instantie gewoon je zin
TADAAAAAAAAAA
you can thank me later
quote:Volgens mij bedoelt lezzer wat anders met samen kopen, al kan ze dat natuurlijk het beste zelf uitleggen.Op maandag 18 mei 2009 12:27 schreef daNpy het volgende:
[..]
Dat klopt inderdaad
Maar het gaat mij een beetje om het "samen kopen" wat in mijn ogen dus alles behalve samen is zolang een van de twee niet mee kán betalen.
Mijn idee is dat TS en vriendin samen het huis kiezen, samen het huis inrichten, etc. Ik zou als vriendin niet het gevoel willen hebben 'dat ik mijn handjes mag dichtknijpen dat ik erbij in mag komen wonen'.
Het is wat anders als de boel verdeeld moet worden als ze uit elkaar gaan. Ik vind het irreëel van de vriendin om te verwachten dat ze dan met de helft weggaat. Maar, over een jaar of wat is dat weer anders. De vriendin moet toch wel de gelegenheid krijgen iets op te bouwen, bijv. door deels mede-eigenaar van het huis te worden. TS wil dat gedoe niet, maar als het echt een langdurige relatie blijkt, hoort dat eventuele gedoe er wel bij.
Echter zal het er in de praktijk op neer komen dat we onderling gewoon netjes regelen wie wat houdt en het spaargeld ook evenredig verdelen . of gewoon door drie delen, dan delen we beiden het verlies en dat gaat naar ons kind haar spaarrekening.
Maar goed eerst zien dan geloven , de meeste mooie regelingen verdwijnen door ruzie na een "scheiding"
.quote:Exact. Ik had het niet beter kunnen verwoorden.Op maandag 18 mei 2009 12:32 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Volgens mij bedoelt lezzer wat anders met samen kopen, al kan ze dat natuurlijk het beste zelf uitleggen.
Mijn idee is dat TS en vriendin samen het huis kiezen, samen het huis inrichten, etc. Ik zou als vriendin niet het gevoel willen hebben 'dat ik mijn handjes mag dichtknijpen dat ik erbij in mag komen wonen'.
Het is wat anders als de boel verdeeld moet worden als ze uit elkaar gaan. Ik vind het irreëel van de vriendin om te verwachten dat ze dan met de helft weggaat. Maar, over een jaar of wat is dat weer anders. De vriendin moet toch wel de gelegenheid krijgen iets op te bouwen, bijv. door deels mede-eigenaar van het huis te worden. TS wil dat gedoe niet, maar als het echt een langdurige relatie blijkt, hoort dat eventuele gedoe er wel bij.
Ik vind dat je die financiële verhouding veel beter bij de notaris kunt vast leggen. Ook al is er maar 2% voor haar. Zij heeft als niet-eigenaar gewoon helemaal niks te zeggen over dat huis namelijk.
En dat gaat veel verder dan wat er gebeurt als ze uit elkaar gaan.
Dit gaat over een basisgevoel in je relatie, en als je dat niet goed doet, kun je er wel van uit gaan dat het mis gaat.
Dus ik zou adviseren, koop het huis samen, maar spreek goed af wat er gebeurt in welke situatie.
quote:Ik vind procentuele verdelingen eigenlijk nooit goed.Op maandag 18 mei 2009 12:37 schreef zeemonster het volgende:
Bij ons is het gewoon zo geregeld , 1/3 e is voor mij en 2/3e voor mijn partner aangezien ik drie en hij vijf dagen werkt (op fulltime basis uitgerekend ligt ons salaris niet ver uit elkaar) .
Echter zal het er in de praktijk op neer komen dat we onderling gewoon netjes regelen wie wat houdt en het spaargeld ook evenredig verdelen . of gewoon door drie delen, dan delen we beiden het verlies en dat gaat naar ons kind haar spaarrekening.
Maar goed eerst zien dan geloven , de meeste mooie regelingen verdwijnen door ruzie na een "scheiding"
Als je in scheiding ligt gaat het niet netjes geregeld worden, maar zoals het in die akte staat. Dat kan ik je nu vast op een briefje geven.
Waarom werk jij 3 dagen en je partner 5 dagen? Kan dat niet andersom? Zou de verdeling dan ook andersom zijn? Ik wil je absoluut niet aanvallen op je keuze hoor, maar ik heb zelf een scheiding meegemaakt, en er meerder van dichtbij gezien. Oh, wat gaan mensen moeilijk doen. Over elke euro en over elke pannelap.
quote:Klopt ook wel wat je zegt, ik werk drie dagen omdat ik de meeste dingen in het huishouden doe en voor ons kind zorg. Dat kan hij natuurlijk ook maar zijn werk vereist eigenlijk wel dat hij vijf werkdagen aanwezig is.Op maandag 18 mei 2009 12:47 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ik vind procentuele verdelingen eigenlijk nooit goed.
Als je in scheiding ligt gaat het niet netjes geregeld worden, maar zoals het in die akte staat. Dat kan ik je nu vast op een briefje geven.
Waarom werk jij 3 dagen en je partner 5 dagen? Kan dat niet andersom? Zou de verdeling dan ook andersom zijn? Ik wil je absoluut niet aanvallen op je keuze hoor, maar ik heb zelf een scheiding meegemaakt, en er meerder van dichtbij gezien. Oh, wat gaan mensen moeilijk doen. Over elke euro en over elke pannelap.
Daarbij komt dat hij niet de tuttebel is met ons kind die ik wel ben
.Mensen doen inderdaad moeilijk , ik ben echter niet materialistisch ingesteld (klinkt heel gek en ongeloofwaardig ,maar dat is echt zo ) . Alles wat ik straks niet meer zou hebben bij een eventuele scheiding komt wel weer nieuw , misschien in een wat goedkopere variant maar het komt er wel .
Voor ts zou ik nu wel gewoon alleen het huis kopen , en haar laten meekiezen in wat voor een huis , eventuele ligging etcetera.
350 euro en een studiefinanciering is gewoon bijna geen toekomst mee op te bouwen , na haar studie zal dat vast anders zijn.
1/ de inbreng van 80000 euro van jou. Dit moet worden vastgelegd, als % van de woning. zodat zij hier geen aanspraak op kan maken (want het zijn geen middelen verdiend binnen de relatie).
2/ de hypotheek en aflossing - Daar is mijn mening: 50/50, en het maakt niet uit wiens geld dit nu precies is. Overigens, de eerste paar jaar wordt toch bijna geen kapitaal opgebouwd, en moet je de kk nog terugverdienen. In jouw situatie zou ik volgende voorstellen: jij betaalt alleen af terwijl ze studeert. Wanneer ze begint te werken gooi je alle financieen samen (met uitzondering van de bezittingen die je daarvoor had)
ik, vaste baan, koop het huis en zij, 3,5e jaars student, woont bij mij in. Bij het volgende huis zien we wel weer verder.
Naar mijn idee is het alleen maar meer gezeik als je met een samenlevingscontract vast gaat leggen wie voor welk deel aansprakelijk is. Als je dan uit elkaar gaat zal de een de ander uit moeten kopen en als dat niet mogelijk is, dan moet je straks het hele huis gaan verkopen. Dan ben je niet uit alleen uit elkaar, maar ook dakloos met alle gevolgen van dien.
Om even te reageren: natuurlijk vind ik het best dat als mij wat overkomt dat mijn vriendin mijn vermogen en huis etc. erft, dat is inderdaad wel een goede om dat even vast te leggen.
Ik denk dat ik het gesprek maar wel aanga met de insteek dat zij maar beter kan sparen met haar salaris, inzake het opbouwen.
Kijk, verder zal ik - tot aan het moment dat mijn vriendin een vaste baan heeft - gewoon als 'kostwinner' fungeren (klinkt heel klassiek). En goed dat we later evt. nog het huis kunnen verdelen, indien nodig.
Zo hebben we het dan redelijk afgedicht:
- als ik kom te overlijden, heeft zij een huis
- als we uit elkaar gaan, heeft zij een spaarrekening, en misschien moet er wat boedel verdeeld worden?
En als we dus gewoon bij elkaar blijven, is er niets aan de hand - als we uit elkaar gaan, scheelt dit dus een hoop gezeur.
Maar het wordt misschien een lastig gesprek deze week....
Volgens mij is het enige redelijke dan dat jij een deel van haar levensonderhoud (woning, eten, GWL, verzekeringen, vervoer) draagt en dat zij dan een deel van de 350 kan sparen (bijvoorbeeld 150 per maand?)
Maar je staat in je goed recht als je zegt: draag die 350 maar bij aan de huishoudpot. Het is echt zo'n bedrag waar 1 persoon net z'n eten, kleding en met een beetje krap aan doen z'n ziektekostenverzekering van kan betalen.
Iets willen opbouwen ok, maar dan moet je wel een inkomen hebben
quote:Kijk, dan zeg ik, dat jullie allebei de helft van het huis moeten bezitten. Jullie hebben samen een huishouden en er voor gekozen om dat zo in te vullen.Op maandag 18 mei 2009 12:58 schreef zeemonster het volgende:
[..]
Klopt ook wel wat je zegt, ik werk drie dagen omdat ik de meeste dingen in het huishouden doe en voor ons kind zorg. Dat kan hij natuurlijk ook maar zijn werk vereist eigenlijk wel dat hij vijf werkdagen aanwezig is.
Daarbij komt dat hij niet de tuttebel is met ons kind die ik wel ben
Dat heet nou emancipatie...
Als jij twee dagen op je gat zou zitten of de hele dag op de tennisbaan zou hangen zou het anders zijn, maar je besteedt die dagen aan het huishouden.
Dit soort procentuele verdelingen en andere nare constructies terwijl dat eigenlijk niet zou moeten, zorgt er voor dat ik weet niet hoeveel vrouwen in een ongelukkig huwelijk blijven zitten omdat ze simpelweg geen kant op kunnen...
quote:Een dergelijke constructie heb ik ook. Mijn partner had kapitaal uit een vorig huis, en dat hebben wij bij de notaris vast laten leggen. Niet als percentage van de woning, maar als benoemd bedrag. Dit bedrag zit overigens niet in de hypotheek.Op maandag 18 mei 2009 13:01 schreef stapas het volgende:
Er zitten twee aspecten aan:
1/ de inbreng van 80000 euro van jou. Dit moet worden vastgelegd, als % van de woning. zodat zij hier geen aanspraak op kan maken (want het zijn geen middelen verdiend binnen de relatie).
2/ de hypotheek en aflossing - Daar is mijn mening: 50/50, en het maakt niet uit wiens geld dit nu precies is. Overigens, de eerste paar jaar wordt toch bijna geen kapitaal opgebouwd, en moet je de kk nog terugverdienen. In jouw situatie zou ik volgende voorstellen: jij betaalt alleen af terwijl ze studeert. Wanneer ze begint te werken gooi je alle financieen samen (met uitzondering van de bezittingen die je daarvoor had)
quote:Precies, juist erg goed dat je hier nu over nadenkt.Op maandag 18 mei 2009 11:57 schreef Velocitas het volgende:
Wel, ik las ergens: motorrijden zonder helm is erg fijn met de wind in je haren en zo. Maar als je dan een keer valt, ben je zo ontzettend blij dat je er 1 hebt...
Dus ik ga idd even van het erge uit, hier.
En je stipt iets interessants aan: het lijkt idd of je de relatie als eindig beschouwt. Wordt leuk om dat aan mijn vriendin te melden, want die gaat natuurlijk hetzelfde zeggen
Er zijn er genoeg die 2 jaar later gigantisch op hun plaat gaan.
En als zij iets wil opbouwen kan ze ook sparen. Omdat ze bij jou niks hoeft te betalen is dat ideaal voor haar.
Als ze zelf vol gaat verdienen kan je het altijd nog aanpassen, tot die tijd zou ik het op deze manier doen (wel met een samenlevingscontract)
Ik vind het trouwens heel verstandig dat je je relatie niet als oneindig ziet!
quote:Ja, dit dus. Eigenlijk dus gewoon de hypotheek zelf betalen TS, en de rest delen. Dat is de manier waarop het ik denk het meest eerlijke is.Op maandag 18 mei 2009 17:33 schreef Nijns het volgende:
Ik zou (als ik jou was) zelf het huis kopen en daaraan betalen. Verder zou ik de overige kosten (g/w/l, boodschappen, belastingen, internet enz) samen delen. Wat ze overhoudt kan ze sparen. Als zij namelijk mee gaat betalen stopt ze geld in jouw potje, zonder dat zij ergens meer eigenaar van wordt. Als jij alleen het huis betaald en zij de rest bouwt zij niks op en gooit ze haar geld min of meer 'weg'.
Als ze zelf vol gaat verdienen kan je het altijd nog aanpassen, tot die tijd zou ik het op deze manier doen (wel met een samenlevingscontract)
Ik vind het trouwens heel verstandig dat je je relatie niet als oneindig ziet!
Tenminste, ik wil dit straks ook zo doen met mijn vriendin
Als je trouwens levensverzekeringen wilt afsluiten om e.e.a. veilig te stellen bij overlijden van een van beiden (voorlopig vooral TS), dan moet je van elkaar de premie betalen, m.a.w. je vriendin betaalt jouw levensverzekering en omgekeerd.
Allemaal vrij standaard, maar even ter informatie.
Heb jij nu nog even de zekerheid, maar is er voor haar ook de duidelijkheid dat je er in principe geen bezwaar heb tot gewoon 50/50 verdeling. (evt zou je bij die verdeling die 80.000 eigen inleg er buiten houden.
170.000/2 =85.000
dus zij 85.000 eigendom en jij 165.000 eigendom. Aangezien je volgens mij fiscaal binnen een 60:40 verhouding moet blijven (60%x250.000=150.000) zou het dan wellicht slim zijn om de verdeling 150.000 / 100.000 te zetten. (al weet ik even niet zeker of het hier zo is door het deel dat direct betaald is, maar dit kan een adviseur je ongetwijfeld vertellen)
[edit]klein onduidelijk idee weggehaald[/edit]
[ Bericht 9% gewijzigd door sexymofo op 18-05-2009 21:48:09 ]
quote:volgens mij heb ik daar idd iets verward met wat anders, kan zo snel ook niet terugvinden waar ik naar dacht te verwijzen.Op maandag 18 mei 2009 20:43 schreef Lienekien het volgende:
Heb je ook een bron voor die eerste bewering (50/50 na twee jaar)?
Ik denk dat ik iets bedoelde in de geest van een geregistreerd partnerschap dat aan een huwelijk gelijk wordt gesteld en dan daar iets mee. Zal het iid even uit mn post schrappen om verwarring te voorkomen en er nog eens over na denken.Dan gaan haar studiefinanciering en 350 euro bijbaan gewoon elke maand compleet op.
Dat is ook niet erg, want ze studeert.
Wat ze niet moet doen is 50 euro bijdragen en daaarvoor een half huis terugwillen.
Als het heel goed tussen jullie gaat, gaan jullie lekker trouwen, heeft ze een half huis. Tegen die tijd kan ze ook zoveel bijdragen dat dat redelijk is.
Ze heeft nu gewoon niet voldoende geld om serieus iets op te bouwen. Als er dus iets 'opgebouwd' wordt betekent dat dat jij haar een hoop schenkt in ruil voor haar goedbedoelde doch symbolische bijdrage.
Advies: Laat haar vooral doen alsof ze studeert, en dat geld gewoon besteden aan uitgaan, boodschappen en een bijdrage in de kosten (GWL), zonder daar meteen van alles voor terug te eisen.
Dat had ze bij een huisbaas namelijk ook niet gedaan.
Naar aanleiding hiervan heb ik er een discussie over gevoerd met mijn vriendin. Ik ben nu te gaar om de oplossing te posten dus ik laat het even bij een tvp tot morgen.quote:Mmm zijn jullie nog wel bij elkaarOp dinsdag 19 mei 2009 01:38 schreef eleusis het volgende:
Leuk topic
quote:Dat dus.Op maandag 18 mei 2009 23:10 schreef mgerben het volgende:
Leuk dat ze iets wil opbouwen, maar stel dat ze gewoon als student in de stad zou wonen.
Dan gaan haar studiefinanciering en 350 euro bijbaan gewoon elke maand compleet op.
Dat is ook niet erg, want ze studeert.
Wat ze niet moet doen is 50 euro bijdragen en daaarvoor een half huis terugwillen.
Als het heel goed tussen jullie gaat, gaan jullie lekker trouwen, heeft ze een half huis. Tegen die tijd kan ze ook zoveel bijdragen dat dat redelijk is.
Ze heeft nu gewoon niet voldoende geld om serieus iets op te bouwen. Als er dus iets 'opgebouwd' wordt betekent dat dat jij haar een hoop schenkt in ruil voor haar goedbedoelde doch symbolische bijdrage.
Advies: Laat haar vooral doen alsof ze studeert, en dat geld gewoon besteden aan uitgaan, boodschappen en een bijdrage in de kosten (GWL), zonder daar meteen van alles voor terug te eisen.
Dat had ze bij een huisbaas namelijk ook niet gedaan.
Het is echt niet stom om het daar met haar over te hebben, het gaat immers over een hele hoop geld! En als zij een beetje gezond verstand heeft zal ze dat ook begrijpen.
Mijn vriend en ik hebben dan wel samen het huis gekocht, maar hebben ook alles vast laten leggen in een samenlevingscontract. Oke, het zijn geen leuke gesprekken bij de notaris, en het is behoorlijk koffiedik kijken, maar je weet maar nooit! Natuurlijk beschouwen wij onze relatie niet als 'eindig' in de zin van dat we het over een jaar wel eens konden gaan uitmaken. Maar we hebben er wel met een nuchtere blik naar gekeken. Wat als een van de twee dood gaat? Of allebei? Of wat als een van de twee de benen neemt? Op het moment van bespreken ben je nog hartstikke rationeel, maar op het moment zelf misschien niet meer, en dan is het maar goed dat er iets op papier staat!
Ga het gesprek gewoon aan. Ze kan niet anders dan hier goed op reageren. Ze kan gewoon niet 50 euro bijdragen (of 350) en een half huis verwachten. Dat is niet realistisch en dan zal ze ook wel snappen als ze een besef heeft van de waarde van geld.
Je kunt iets opbouwen. Maar als je niet veel verdient, kun je geen grote dingen opbouwen. Je moet klein beginnen. Het is niet anders.
Je gesprek komt vast goed
Zet m opEventueel zou je met een GP (geregistreerd partnerschap) e.e.a. kunnen oplossen, maar of dat het beste advies is betwijfel ik.
[ Bericht 1% gewijzigd door Dr.Hilfiger op 19-05-2009 13:26:06 ]
Ik weet niet of zo'n zakelijke afspraak je relatie in stand zal houden.
quote:Even een andere situatie, waarbij de ene partij een deel eigen vermogen inbrengt en de hypotheek 60/40 zou kunnen. Is dat een beetje makkelijk vast te leggen?Op dinsdag 19 mei 2009 13:34 schreef Dr.Hilfiger het volgende:
Je zou ook e.e.a. via een meerwaardeclausule op kunnen lossen. Een bepaalde verhouding opnemen tot aan het moment van afstuderen. Daarna 50/50 bijdragen aan de woonlasten waardoor haar aandeel in de meerwaarde gelijk is aan dat van jou. Nadeel is dat je wel de meerwaarde op het moment van afstuderen moet bepalen.
Ik weet niet of zo'n zakelijke afspraak je relatie in stand zal houden.
quote:Zo zie ik het ook wel, wordt alleen moeilijk te bepalen hoeveel ze dan zou moeten bijdragen, ik zou eigenlijk nu nog geen huis kopen, stel je raakt je baan kwijt en je volgende baan verdient een stuk minder?Op maandag 18 mei 2009 23:10 schreef mgerben het volgende:
Leuk dat ze iets wil opbouwen, maar stel dat ze gewoon als student in de stad zou wonen.
Dan gaan haar studiefinanciering en 350 euro bijbaan gewoon elke maand compleet op.
Wat ze niet moet doen is 50 euro bijdragen en daaarvoor een half huis terugwillen.
Ze heeft nu gewoon niet voldoende geld om serieus iets op te bouwen. Als er dus iets 'opgebouwd' wordt betekent dat dat jij haar een hoop schenkt in ruil voor haar goedbedoelde doch symbolische bijdrage.
Advies: Laat haar vooral doen alsof ze studeert, en dat geld gewoon besteden aan uitgaan, boodschappen en een bijdrage in de kosten (GWL), zonder daar meteen van alles voor terug te eisen.
Dat had ze bij een huisbaas namelijk ook niet gedaan.
quote:Vervelend als het voor haar een "lastig" gesprek is, maar wat verwacht ze dan? Zonder jou zou ze helemaal niks opbouwen, dan zou ze waarschijnlijk genoeg moeite hebben om rond te komen. Om het "iets opbouwen" als een soort recht te zien is dus een beetje vreemd, lijkt me.Op maandag 18 mei 2009 16:52 schreef Velocitas het volgende:
Mooi allemaal! Dit is mijn eerste post op het fok!forum, en gelijk al zoveel antwoord en tips!
Om even te reageren: natuurlijk vind ik het best dat als mij wat overkomt dat mijn vriendin mijn vermogen en huis etc. erft, dat is inderdaad wel een goede om dat even vast te leggen.
Ik denk dat ik het gesprek maar wel aanga met de insteek dat zij maar beter kan sparen met haar salaris, inzake het opbouwen.
Kijk, verder zal ik - tot aan het moment dat mijn vriendin een vaste baan heeft - gewoon als 'kostwinner' fungeren (klinkt heel klassiek). En goed dat we later evt. nog het huis kunnen verdelen, indien nodig.
Zo hebben we het dan redelijk afgedicht:
- als ik kom te overlijden, heeft zij een huis
- als we uit elkaar gaan, heeft zij een spaarrekening, en misschien moet er wat boedel verdeeld worden?
En als we dus gewoon bij elkaar blijven, is er niets aan de hand - als we uit elkaar gaan, scheelt dit dus een hoop gezeur.
Maar het wordt misschien een lastig gesprek deze week....
Anyway, ik probeer thuis dit soort discussies altijd te voorkomen. We zijn gelukkig allebei makkelijk met geld, maar dan nog komt er geheid heibel als het over dit soort dingen gaat. De ideale oplossing zou twee huizen zijn, en daar kijken we nu dan ook naar
Daarnaast is het hele "vermogen opbouwen" natuurlijk ook een beetje een wassen neus. De kredietcrisis zal vast niet eeuwig duren, maar het lijkt me vrij voor de hand liggend dat je de komende jaren een hoger rendement haalt met een gewone spaarrekening dat met onroerend goed.
Mijn advies: koop het huis gewoon zelf en hou haar daar buiten. Als zij bij jou in wil wonen, prima. Dan kan ze zelf gaan sparen op een bankrekening of zo. Een samenlevingscontract is natuurlijk wel een goed idee. Daar zet je dan in dat het huis van jou is en blijft, en dat als de relatie uit elkaar gaat, dat je haar dan een x-aantal maanden de tijd geeft om een andere regelingen te treffen. Ze heeft dan immers ook zelf wat geld gespaard en zou dan ook beter in staat moeten zijn om zelf wat te kunnen vinden.
Als je een autoverzekering neemt krijg je ook niet ineens meer ongelukken of iets dergelijks. Het zorgt er gewoon voor dat je niet nadelig getroffen wordt mocht er toch iets fout gaan.
quote:Daarbij is het volgens mij alleen maar gezonder voor je relatie. Je kunt nu eenmaal veranderen en dan wil je niet vast zitten met allemaal onduidelijke regelingen, etc... Da's ook niet gezond, da's alleen maar een drempel om dingen te veranderen wanneer dat nodig is...Op woensdag 20 mei 2009 10:11 schreef JavaFury het volgende:
Over diegene die vinden dat het niet romantisch is om bij voorbaat rekening te houden met het mogelijk falen van de relatie zeg ik dit: 40% van alle huwelijken stranden. Ik heb geen cijfers van gewone relaties, maar ik denk dat dit percentage aanzienlijk hoger is. Afspraken maken over wat er gaat gebeuren als de relatie ten einde is, is gewoon realistisch en niet pessimistisch of zo.
Als je een autoverzekering neemt krijg je ook niet ineens meer ongelukken of iets dergelijks. Het zorgt er gewoon voor dat je niet nadelig getroffen wordt mocht er toch iets fout gaan.
quote:Ik vind het ook gezond wanneer het besproken kan worden in een relatie. Oke, het is niet leuk. We gingen ook wel met een gemengd gevoel weg bij de notaris toen we dat gesprek hadden gehad. Maar het is zeker niet voor niks denk ik. En verder merk je er ook niet veel van hoor. Je hebt nog steeds geen ring om of zoOp woensdag 20 mei 2009 10:52 schreef Drive-r het volgende:
[..]
Daarbij is het volgens mij alleen maar gezonder voor je relatie. Je kunt nu eenmaal veranderen en dan wil je niet vast zitten met allemaal onduidelijke regelingen, etc... Da's ook niet gezond, da's alleen maar een drempel om dingen te veranderen wanneer dat nodig is...
quote:Ze mag blij zijn dat ze min of meer kosteloos bij jou kan wonen. Met haar inkomsten had ze niet eens op zichzelf kunnen gaan wonen..
Maar het wordt misschien een lastig gesprek deze week....
quote:Ik moet er niet aan denken dat mijn partner er zo over zou denken...Op woensdag 20 mei 2009 12:00 schreef Nijns het volgende:
[..]
Ze mag blij zijn dat ze min of meer kosteloos bij jou kan wonen. Met haar inkomsten had ze niet eens op zichzelf kunnen gaan wonen..
quote:Emancipatie gaat natuurlijk niet alleen over gelijke rechten, maar ook over gelijke plichten. Als je slechts een fractie van van hetzelfde geld verdient als je partner (en ook veel minder eigen vermogen inbrengt), moet je niet verwachten dat je dan ook even veel "recht" hebt op het huis. Gezien zij nagenoeg niets verdient, heeft ze ook geen recht op het huis.Op maandag 18 mei 2009 17:15 schreef lezzer het volgende:
Kijk, dan zeg ik, dat jullie allebei de helft van het huis moeten bezitten. Jullie hebben samen een huishouden en er voor gekozen om dat zo in te vullen.
Dat heet nou emancipatie...
quote:Dit klopt wel, maar dit gebeurt veelal naar wens van die vrouwen zelf. Veel vrouwen werken niet, of slechts parttime, zelfs wanneer er uberhaubt geen kinderen in het spel zijn. Ook kiezen vrouwen vaak voor werk in sectoren met een slecht salaris of slechte carriere perspectieven, zoals de zorg of het onderwijs. Dit zorgt ervoor dat je afhankelijk wordt van het inkomen van je partner, en later niet meer in staat bent om een ander pad in te slaan op het moment dat de relatie niet goed gaat.Dit soort procentuele verdelingen en andere nare constructies terwijl dat eigenlijk niet zou moeten, zorgt er voor dat ik weet niet hoeveel vrouwen in een ongelukkig huwelijk blijven zitten omdat ze simpelweg geen kant op kunnen...
Vrouwen kiezen hier toch echt zelf voor, omdat velen (maar niet allen!) liever thuis blijven met de kids dan om een carriere op te bouwen. Mannen laten dit toe, maar het zijn vrouwen die hiervoor kiezen. Toon mij een man die liever blijft werken dan 1 á 2 dagen per week voor de kinderen te zorgen! Zo leuk is werk nou ook weer niet. Zeker niet als je het 40 uur per week moet doen.
quote:Nee, maar ik denk ook niet dat ze dat bedoelt. Wat ze denk ik bedoeld is dat dit soort gesprekken heel lastig zijn om te voeren. Vriendin van TS kan niet verwachten dat ze een heel klein bedrag kan betalen maar wel voor de helft eigenaar wordt van dat huis. Dat kan ze wel verwachten, maar dat slaat natuurlijk nergens op.Op woensdag 20 mei 2009 12:39 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ik moet er niet aan denken dat mijn partner er zo over zou denken...
Beter kan ze gewoon mee betalen met de vaste lasten even los van de hypotheek dan. Wat ik denk dat Nijns bedoeld is dat vriendin van TS daar niet over mag klagen, want ze woont wel samen met haar vriend in een mooi huis. Dat ze daar dan niet voor 50% eigenaar van is, omdat ze daar simpelweg het inkomen niet voor heeft om ook voor 50% de lasten te dragen is dan niet anders.
Andere optie is dat vriendin van TS lekker op zichzelf gaat wonen, maar dat kan ze met haar inkomen niet verwachten dat dat gaat lukken.
quote:Jij krijgt van je partner zomaar een half huis kado?Op woensdag 20 mei 2009 12:39 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ik moet er niet aan denken dat mijn partner er zo over zou denken...
quote:Nee, dat bedoelt ze niet. Zie voorgaand.Op woensdag 20 mei 2009 13:06 schreef Guppyfriend het volgende:
[..]
Jij krijgt van je partner zomaar een half huis kado?
- huis 100% op mijn naam <= ik betaal dus ook de aflossing + rente en ontvang dus ook de HRA
- ik betaal vaste lasten (g/w/l), internet/TV/telefoon en woonhuisverzekeringen en alle andere persoonlijke dingen/verzekeringen
- duurzame verbeteringen aan het huis (zoals bijvoorbeeld verbouwing badkamer) zijn voor mijn rekening
- zij betaalt haar eigen verzekeringen (zorg, motor, etc)
- zij betaalt de (dagelijkse) boodschappen
- inboedel/inrichting betaalt zij ook (kan ze immers meenemen indien we uit elkaar gaan)
- leuke dingen (zoals vakanties, dagjes uit, etc.) betaalt zij ook
Mochten we dan uit elkaar gaan dan behoud ik het huis, zij behoudt dan zo'n beetje de gehele inboedel. Zij houdt iedere maand meer geld over op haar bankrekening wat ze naar haar spaarrekening overhevelt.
We hebben wel een samenleveingscontract en 2 testamenten dus bij overlijden wordt alles van de dan nog levende partner.
natuurlijk leven we dit alles niet 100% na, ik betaal natuurlijk ook weleens voor leuke dingen/inboedel en zij koopt ook weleens dingen voor mij, maar over de grote lijn houden we ons wel aan bovenstaande
quote:Excuus, lezen is ook een vakOp woensdag 20 mei 2009 13:17 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Nee, dat bedoelt ze niet. Zie voorgaand.
Waarom zou je risico willen lopen door haar mede-eigenaar van een huis te maken terwijl ze niet kan bijdragen?
Ik zou in je eentje kopen, en haar laten bijdragen in de overige huishoudpot.
Tegen de tijd dat ze een baan heeft en 50% van de huishoudpot kan betalen en nog geld overhoudt kan ze prima geld opbouwen op haar eigen spaarrekening.
Als haar spaarrekening gespekt is, en ze persé wil investeren in een huis: dan koop je een volgend huis, of maak je haar alsnog 50% eigenaar van het huis.
Of wellicht makkelijker om discussies te voorkomen: doe het rustig aan, en kijk nog even de kat uit de boom hoe het financiële plaatje eruit ziet als ze een baan heeft: blijf rustig huren.
Kost je wellicht iets meer, maar je behoudt flexibiliteit en 0 risico.
quote:En hoe met je partner dan wel denken?Op woensdag 20 mei 2009 12:39 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ik moet er niet aan denken dat mijn partner er zo over zou denken...
Goed bedacht ook..ja waarom niet
quote:Samen een huis kopen, en zorgen dat er een eerlijke verdeling is als er iets gebeurt.Op donderdag 21 mei 2009 00:13 schreef THEFXR het volgende:
[..]
En hoe met je partner dan wel denken?
Het gaat er mij niet om dat degene die financieel niks in brengt de helft van de opbrengst moet krijgen, dat zeg ik ook nergens. Het gaat er mij om dat je sámen een huis koopt, en dus ook allebei op de koopakte staat.
Ik zou gewoon geen huis kopen samen nu...
Als ik haar was.
[ Bericht 1% gewijzigd door lezzer op 21-05-2009 08:32:00 ]
quote:WTF maakt haar naam op de koopakte uit als je niet deelt in de opbrengst bij verkoop? Is dat zodat je kunt zeggen dat je samen een huis gekocht hebt?Op donderdag 21 mei 2009 08:15 schreef lezzer het volgende:
[..]
Samen een huis kopen, en zorgen dat er een eerlijke verdeling is als er iets gebeurt.
Het gaat er mij niet om dat degene die financieel niks in brengt de helft van de opbrengst moet krijgen, dat zeg ik ook nergens. Het gaat er mij om dat je sámen een huis koopt, en dus ook allebei op de koopakte staat.
Ik zou gewoon geen huis kopen samen nu...
Als ik haar was.
quote:Een restschuld? Vrouwen en exit-plannenOp maandag 18 mei 2009 11:47 schreef Velocitas het volgende:
Mijn vriendin wil wel graag bijdragen, want ze wil iets opbouwen. Als we evt. uit elkaar gaan, dan wil ze iets overhouden en zo.
Ga gewoon eens langs bij een notaris voor wat algemeen advies, en om de opties op een rijtje te zetten
quote:Dat het huis ook van jou is bijvoorbeeld...?Op donderdag 21 mei 2009 08:40 schreef Drive-r het volgende:
[..]
WTF maakt haar naam op de koopakte uit als je niet deelt in de opbrengst bij verkoop? Is dat zodat je kunt zeggen dat je samen een huis gekocht hebt?
Een huis kopen doe je niet om opbrengst te hebben. Dat doe je om samen een leven op te bouwen.
Maar dat is gewoon mijn mening hoor, daar hoef je niet toch zo verontwaardigd over te doen?
Zelf wel eens een huis gekocht? Wel eens gescheiden toevallig?
quote:Ik begrijp dat punt niet. Waarom moet het huis ook van jou zijn? Een leven opbouwen kun je volgens mij ook zonder je naam op een stukje papier. En dan eindig je met het punt van scheiden, wat boeit dat als je het blijkbaar niet om de opbrengst gaat?Op donderdag 21 mei 2009 11:18 schreef lezzer het volgende:
[..]
Dat het huis ook van jou is bijvoorbeeld...?
Een huis kopen doe je niet om opbrengst te hebben. Dat doe je om samen een leven op te bouwen.
Maar dat is gewoon mijn mening hoor, daar hoef je niet toch zo verontwaardigd over te doen?
Zelf wel eens een huis gekocht? Wel eens gescheiden toevallig?
Nee, nooit een huis gekocht, wel mee bezig. En nooit gescheiden.
quote:Waarschijnlijk begrijp je dat punt dan beter, of anders, als je wel ooit gescheiden bent. Dan gaan mensen ineens heel erg op hun strepen staan namelijk. Dan worden de bonnen tevoorschijn gehaald. Scheiden kost altijd geld, en verhuizen ook. Veel meer dan je denkt. Niemand houdt daar wat aan over hoor.Op donderdag 21 mei 2009 11:33 schreef Drive-r het volgende:
[..]
Ik begrijp dat punt niet. Waarom moet het huis ook van jou zijn? Een leven opbouwen kun je volgens mij ook zonder je naam op een stukje papier. En dan eindig je met het punt van scheiden, wat boeit dat als je het blijkbaar niet om de opbrengst gaat?
Nee, nooit een huis gekocht, wel mee bezig. En nooit gescheiden.
Bovendien, nu koopt hij dat huis, het gaat allemaal leuk en aardig, en dan zijn we 15 jaar verder waarvan zij er óf 12 gewerkt heeft, óf 3 gewerkt heeft en 9 jaar voor de kinderen gezorgd, en dan gaan ze uit elkaar. Alleen zijn ze dan vergeten om de hele handel te wijzigen toen ze afgestudeerd was. Want alles ging toch goed?
Ik zie in dit topic heel veel opmerkingen voorbij komen over dat zij niet moet zeuren omdat ze niks inbrengt, en dat ze blij mag zijn dat ze er bij mag, en dat ze niet mag meedelen en dat ze niet moet mauwen.
Nee, maar ze mag waarschijnlijk zo meteen wel die keet elke week poetsen, en boodschappen doen, en de tuin opruimen, en mee schilderen, en zijn eten op tafel zetten.
Nou, dat zou hij dan van mij ook lekker zelf mogen doen
Heel storend vind ik dat, en bovendien echt heel erg anno 1950. Het lijkt wel of mensen steeds conservatiever worden.
Daarom zeg ik, dat als ik haar was ik er niet eens bij ging zitten, óf op een gelijkwaardige manier.
En straks, dan staat zij op straat, zwanger, dakloos (geen zak over dat huis te zeggen want het staat niet op haar naam) en berooid (wel geïnvesteerd, niks op papier), met 3 kinderen aan de hand. En dan opent ze hier een topic, en dan wordt ze naïef genoemd. Zo gaat dat dan.
Dat is mijn punt.
quote:Een daarvoor maak je dus van tevoren afspraken over, en, heel onromantisch, inschattingen wat het scenario in de toekomst zou kunnen worden (voor zover je dat kunt voorspellen natuurlijk).Op donderdag 21 mei 2009 12:32 schreef lezzer het volgende:
[..]
Bovendien, nu koopt hij dat huis, het gaat allemaal leuk en aardig, en dan zijn we 15 jaar verder waarvan zij er óf 12 gewerkt heeft, óf 3 gewerkt heeft en 9 jaar voor de kinderen gezorgd, en dan gaan ze uit elkaar. Alleen zijn ze dan vergeten om de hele handel te wijzigen toen ze afgestudeerd was. Want alles ging toch goed?
Als ze nog een 1 jaartje moet studeren, daarna wil gaan werken waardoor ze eenvoudig de helft van de hypotheek kan betalen, en daarna part-time wil moederen = tuurlijk 50/50 hypotheek
Als ze nog 1 jaartje moet studeren, daarna 5 kinderen full-time wil moederen & TS vindt dat prima = tuurlijk 50/50 hypotheek
Mááár, als ze nog 3.5 jaar moet studeren, daarna misschien nog een vervolgstudie van 4 jaar wil doen, en daarna wil gaan lanterfanteren rond huis omdat ze geen zin heeft om te werken en geen kinderen wil. = 50/50 hypotheek? Want?
Onrealistisch voorbeeld, ik weet het, maar dit soort situaties komen wel voor.
Je hebt niet automatisch 'recht' op iets. Je maakt afspraken wat voor elkaar acceptabel is als bijdrage in de 'lasten' om tot een keuze voor 50/50 verdeling te komen. Hetzij werken, kinderen, huishouding etc etc.
Als ik 500.000 p/j verdien, en m'n partner 30.000 p/j dan koop ik geen huis van een miljoen met een 50/50-verdeling. Net zomin als ik trouw in gemeenschap van goederen. Noem het jaren '50, ik noem het verstandig.
Waarom zou een partner bij scheiding in bovenstaand geval 'recht' hebben op meer, dan wanneer ze getrouwd zou zijn met iemand die ook 30.000 verdient?
Gelukkig is de discussie bij de meeste relaties niet zo moeilijk: in mijn geval verdient mijn vriendin 2/3 van mijn salaris, dragen we allebei 50% bij in de hypotheek, draag ik regelmatig meer bij aan 'consumpties' als vakanties & uit-eten.
En als ze fulltime moeder zou willen worden betaal ik met plezier de gehele hypotheek.
quote:Je hebt natuurlijk deels gelijk, maar zolang ze niet getrouwd zijn en geen kinderen hebben, is het bovenstaande natuurlijk niet van toepassing. Ook is het idee dat ze meer aan het huishouden zou doen niet te onderbouwen. Ze studeert immers nog (ik neem aan fulltime). Mocht dit veranderen, dan moet die situatie natuurlijk herzien worden.Op donderdag 21 mei 2009 12:32 schreef lezzer het volgende:
En straks, dan staat zij op straat, zwanger, dakloos (geen zak over dat huis te zeggen want het staat niet op haar naam) en berooid (wel geïnvesteerd, niks op papier), met 3 kinderen aan de hand. En dan opent ze hier een topic, en dan wordt ze naïef genoemd. Zo gaat dat dan.
Dat is mijn punt.
De eerste vraag die je je moet stellen is waarom je wilt kopen. Je bent nu nog jong, en als jullie in de komende paar jaar nog van baan wisselen en/of in een andere stad willen wonen is het makkelijker om te huren en misschien nog wel goedkoper ook.
quote:Maar dat is natuurlijk een heel ander verhaal. TS heeft nu al een heel hoger salaris dan zijn vriendin (die praktisch niks heeft). Nu hebben ze nog niks samen gedaan.Op donderdag 21 mei 2009 14:21 schreef draaijer het volgende:
Ik verdien 6 tot 7 keer zoveel als mijn schatje. Maar wij hadden beide NIETS en alles wat we nu hebben, hebben we samen gedaan. Ik ben dus om die reden onder gemeenschap van goederen getrouwd
quote:Ze kan ook alleen gaan wonen, dan bouwt ze lekker een schuld op bij de studiefinanciering.Op donderdag 21 mei 2009 12:32 schreef lezzer het volgende:
[..]
Waarschijnlijk begrijp je dat punt dan beter, of anders, als je wel ooit gescheiden bent. Dan gaan mensen ineens heel erg op hun strepen staan namelijk. Dan worden de bonnen tevoorschijn gehaald. Scheiden kost altijd geld, en verhuizen ook. Veel meer dan je denkt. Niemand houdt daar wat aan over hoor.
Bovendien, nu koopt hij dat huis, het gaat allemaal leuk en aardig, en dan zijn we 15 jaar verder waarvan zij er óf 12 gewerkt heeft, óf 3 gewerkt heeft en 9 jaar voor de kinderen gezorgd, en dan gaan ze uit elkaar. Alleen zijn ze dan vergeten om de hele handel te wijzigen toen ze afgestudeerd was. Want alles ging toch goed?
Ik zie in dit topic heel veel opmerkingen voorbij komen over dat zij niet moet zeuren omdat ze niks inbrengt, en dat ze blij mag zijn dat ze er bij mag, en dat ze niet mag meedelen en dat ze niet moet mauwen.
Nee, maar ze mag waarschijnlijk zo meteen wel die keet elke week poetsen, en boodschappen doen, en de tuin opruimen, en mee schilderen, en zijn eten op tafel zetten.
Nou, dat zou hij dan van mij ook lekker zelf mogen doen
Heel storend vind ik dat, en bovendien echt heel erg anno 1950. Het lijkt wel of mensen steeds conservatiever worden.
Daarom zeg ik, dat als ik haar was ik er niet eens bij ging zitten, óf op een gelijkwaardige manier.
En straks, dan staat zij op straat, zwanger, dakloos (geen zak over dat huis te zeggen want het staat niet op haar naam) en berooid (wel geïnvesteerd, niks op papier), met 3 kinderen aan de hand. En dan opent ze hier een topic, en dan wordt ze naïef genoemd. Zo gaat dat dan.
Dat is mijn punt.
Verder zet je het eerst positief en daarna erg negatief neer.
Als hij dat huis koopt en het gaat uit, dan is het makkelijk verdelen.
Kopen ze dat huis samen, dan is het oorlog!
quote:Het zou nooit mijn keuze zijn, maar zo te horen is het een weloverwogen beslissing geweest om elkaar ten alle tijden de helft van het vermogen te gunnen, ongeacht wie het tijdens de relatie inbrengt.Op donderdag 21 mei 2009 14:21 schreef draaijer het volgende:
Ik verdien 6 tot 7 keer zoveel als mijn schatje. Maar wij hadden beide NIETS en alles wat we nu hebben, hebben we samen gedaan. Ik ben dus om die reden onder gemeenschap van goederen getrouwd
Maar stel (hypothetisch en extreem onrealistisch scenario, maar altijd leuk voor discussies
): na 10 jaar huwelijk blijkt dat je kinderen niet van jou zijn, maar van je beste vriend die wekelijks een onderonsje met je vrouw blijkt te hebben gehad. Ze heeft de scheidingspapieren klaarliggen en voor het 2e huwelijk met je beste vriend is al een datum geprikt.Gun je haar dan nog steeds de helft van het vermogen ondanks dat je 7x zoveel hebt ingebracht in die 10 jaar?
quote:Als ze zelf verhuist naar een eigen woning, dan moet zij ook elke week poetsen, boodschappen doen.tuin opruimen,schilderen, eten maken.Op donderdag 21 mei 2009 12:32 schreef lezzer het volgende:
Ik zie in dit topic heel veel opmerkingen voorbij komen over dat zij niet moet zeuren omdat ze niks inbrengt, en dat ze blij mag zijn dat ze er bij mag, en dat ze niet mag meedelen en dat ze niet moet mauwen.
Nee, maar ze mag waarschijnlijk zo meteen wel die keet elke week poetsen, en boodschappen doen, en de tuin opruimen, en mee schilderen, en zijn eten op tafel zetten.
En straks, dan staat zij op straat, zwanger, dakloos (geen zak over dat huis te zeggen want het staat niet op haar naam) en berooid (wel geïnvesteerd, niks op papier), met 3 kinderen aan de hand.
Samenwonen betekent dat je veel samen doet:"huishouden, boodschappen, de tuin,schilderen,eten maken, feesten, uit eten gaan, theater,concerten, seksen,vakantie, enzo.
Verder is het altijd heel moeilijk, als je uit elkaar gaat, dat 1 van de 2 er blijft wonen. de hypotheeklasten zijn dan te hoog om met 1 inkomen op te brengen.
@TS koop zelf dat huis, en zet die 80K op 3a4 verschillende spaarrekeningen en koop dat huis met een tophypo.
Laat je vriendin de helft van alle lasten inbrengen, behalve de hypotheeklasten.
Als ze later een fulltime inkomen heeft, kan je de verdeling altijd nog veranderen.
Door omstandigheden heb ik het nog niet aan kunnen kaarten afgelopen week.
Om even wat vragen te beantwoorden; ik ben zelf 30. Mijn vriendin is 24.
Die 80K aan eigen inbreng komt voor een groot deel van mijn ouders af, en is dus van mij.
Het duurt nog 2-3 jaar voordat mijn vriendin afstudeert.
Ik laat jullie weten hoe het is gegaan.
Ik zag overigens dat een jaarsalaris van 5000 (waar het salaris van mijn vriendin op neerkomt) bijdraagt aan ongeveer 10% van het totale hypotheekbedrag nu. Mijn bruto salaris is ruim voldoende en haar salaris is nog echt niet nodig, lijkt me.
[ Bericht 23% gewijzigd door Velocitas op 24-05-2009 21:29:32 (Aanvulling) ]
Inmiddels is dat huis heel goed verkocht en hebben we samen een nieuw, mooier huis gekocht op ons beider naam, dus nu is alles veel meer gezamenlijk. Zo'n constructie kun je dus ook nog overwegen, of in ieder geval afspreken dat je de verdeling van kosten herziet op het moment dat zij gaat werken.
Overigens zou ik, als ik jouw ouders was, ook enige voorwaarden stellen aan het schenken van die 80k die jij in het huis stopt; in theorie zou zij, indien jullie het huis samen kopen en verder geen afspraken maken over wie wat inbrengt, de helft daarvan kunnen opeisen als jullie huis verkocht moet worden omdat jullie uit elkaar gaan oid. Lijkt me ook niet helemaal de bedoeling.
Oja, ik zou gewoon een keertje langs de notaris gaan, die kan je vast wel goed adviseren.
quote:persoonlijk zou ik niet gaan samenwonen met iemand die nog studeert, koop het huis op jouw naam, das het minste gezeik achteraf.Op zondag 24 mei 2009 17:30 schreef Velocitas het volgende:
Het duurt nog 2-3 jaar voordat mijn vriendin afstudeert.
Misschien wil je vriendin nog ooit eens kinderen, dan kan ze nu alvast beginnen met sparen
om jullie even op de hoogte te houden:
Mijn gedachtengang om alleen een huis te kopen, valt nogal slecht eigenlijk.
Als mijn vriendin 3 jaar geleden had geweten dat ik er zo over dacht, dan had ze wel wat dieper nagedacht over haar toekomst. Voor haar is huiseigendom een zekerheid - ik zou alle mogelijkheid hebben om haar met niets op straat te zetten.
Zij is 2 jaar geleden begonnen met studeren van bedrijfskunde, na een paar jaar gewerkt te hebben. We woonden toen al in een huurhuis samen. Ik heb dat studeren aangemoedigd met het oog op beter toekomstperspectief en werk dat ze wel interessant vond (in tegenstelling tot wat ze toen deed).
Nu zegt ze; dan had ik beter kunnen blijven werken en voor mezelf geld opbouwen, want ik heb straks gewoon niks en ben ik volledig afhankelijk (in ieder geval de eerste jaren als het huis zeker nog volledig eigendom van mij is). De optie van testamentair vastleggen dat zij het huis krijgt als mij wat overkomt, is niet echt een doekje voor het bloeden.
Dus, gaat lekker in huize Velocitas
quote:Lekkere onderhandeling. Ik zeg 'reality check' en doei.Op vrijdag 5 juni 2009 10:05 schreef Velocitas het volgende:
Beste allemaal,
om jullie even op de hoogte te houden:
Mijn gedachtengang om alleen een huis te kopen, valt nogal slecht eigenlijk.
Als mijn vriendin 3 jaar geleden had geweten dat ik er zo over dacht, dan had ze wel wat dieper nagedacht over haar toekomst. Voor haar is huiseigendom een zekerheid - ik zou alle mogelijkheid hebben om haar met niets op straat te zetten.
Zij is 2 jaar geleden begonnen met studeren van bedrijfskunde, na een paar jaar gewerkt te hebben. We woonden toen al in een huurhuis samen. Ik heb dat studeren aangemoedigd met het oog op beter toekomstperspectief en werk dat ze wel interessant vond (in tegenstelling tot wat ze toen deed).
Nu zegt ze; dan had ik beter kunnen blijven werken en voor mezelf geld opbouwen, want ik heb straks gewoon niks en ben ik volledig afhankelijk (in ieder geval de eerste jaren als het huis zeker nog volledig eigendom van mij is). De optie van testamentair vastleggen dat zij het huis krijgt als mij wat overkomt, is niet echt een doekje voor het bloeden.
Dus, gaat lekker in huize Velocitas
Ik mag toch hopen dat ze voornamelijk voor zichzelf studeert, en niet omdat jij het zo graag wilde destijds.
Dat ze met niets staat als ze afgestudeerd is = enorme kul.
Ze heeft namelijk een bul waarmee ze (als ze het verstandig aanpakt) in jaar of 5 dat verschil in inkomsten zo heeft terugverdiend.
Zij wil graag in een situatie leven waarvoor haar inkomen/bijdrage niet toereikend is om 50% van het vermogen op te bouwen.
Dat ze dat niet snapt is jammer.
Gewoon melden dat je 3 jaar zonder gezeik wilt blijven huren, en nadat ze afgestudeerd & werkend is pas overgaan tot kopen.
Als ze dat niet van je accepteert omdat ze 'zekerheid' wil zou ik toch eens stevig nadenken over jullie toekomst.
quote:En als jij dan zegt: lieve schat, ook al zou je de helft van het huis krijgen, dan heb je ook de helft van de schuld. En áls we dan uit elkaar zouden gaan heb je dikke kans op een restschuld omdat jijzelf het huis niet kan betalen en je dus eventueel uit moet kopen. (Even die 80K buiten beschouwing gelaten, dat moet je sowieso niet voor de helft op het spel zetten!!!Op vrijdag 5 juni 2009 10:05 schreef Velocitas het volgende:
Beste allemaal,
om jullie even op de hoogte te houden:
Mijn gedachtengang om alleen een huis te kopen, valt nogal slecht eigenlijk.
Als mijn vriendin 3 jaar geleden had geweten dat ik er zo over dacht, dan had ze wel wat dieper nagedacht over haar toekomst. Voor haar is huiseigendom een zekerheid - ik zou alle mogelijkheid hebben om haar met niets op straat te zetten.
Zij is 2 jaar geleden begonnen met studeren van bedrijfskunde, na een paar jaar gewerkt te hebben. We woonden toen al in een huurhuis samen. Ik heb dat studeren aangemoedigd met het oog op beter toekomstperspectief en werk dat ze wel interessant vond (in tegenstelling tot wat ze toen deed).
Nu zegt ze; dan had ik beter kunnen blijven werken en voor mezelf geld opbouwen, want ik heb straks gewoon niks en ben ik volledig afhankelijk (in ieder geval de eerste jaren als het huis zeker nog volledig eigendom van mij is). De optie van testamentair vastleggen dat zij het huis krijgt als mij wat overkomt, is niet echt een doekje voor het bloeden.
Dus, gaat lekker in huize Velocitas
Ze moet toch inzien dat het zo niet werkt? Persoonlijk zou ik erg gaan twijfelen als ik jou was, is ze bij jou voor haar eigen 'zekerheid' of om jou? Als ze straks een baan heeft kan ze toch wat jij aan hypotheek betaald vaan haar eigen salaris apart zetten voor zichzelf? Dan bouwt ze ook zekerheid op, alleen dan niet in de vorm van een huis..
Maar wat had ze dan verwacht, dat zij lekker studeert, jij een huis koopt waar jij al het geld voor neerlegt, maar jij haar wel 50% eigenaar maakt? Het woord 'Golddigger' komt bij me op nu...
Anyway onze 'solution' is ook weer een beetje achterhaald immers, maar het ging ongeveer zo: zij wilde weer gaan studeren, ik heb evenals TS cash(-equivalents), dus het zou voor mij eenvoudiger zijn om het huis te kopen. Ik hoef er niet per se "huur" voor te hebben, wat ik haar altijd wel heb betaald voor het bij haar inwonen.
Wat we dan binnenkrijgen aan salaris vanaf dat punt wil ik wél op een hoop gooien, ook al zou dat van haar kant weinig zijn de komende tijd. Op die manier is er toch een opbouw van gezamenlijke equity die bijv. gebruikt kan worden voor eten, inventaris, uitjes etc. zonder scheve gezichten, maar wordt er ook niets scheefgetrokken w.b. het afwijkende kapitaal in het huis. (Overigens zit ik bepaald niet te wachten om te "investeren" in een huis, maar ik wil vooral geen complexiteit en gezeik ermee mócht het mislopen.)
Ware het niet dat ik gister hoorde dat ze opeens niet meer wil gaan studeren
waardoor de onderhandeling weer opnieuw kan beginnen.quote:Wat vervelend dat ze het zo opvat!Op vrijdag 5 juni 2009 10:05 schreef Velocitas het volgende:
Beste allemaal,
om jullie even op de hoogte te houden:
Mijn gedachtengang om alleen een huis te kopen, valt nogal slecht eigenlijk.
Als mijn vriendin 3 jaar geleden had geweten dat ik er zo over dacht, dan had ze wel wat dieper nagedacht over haar toekomst. Voor haar is huiseigendom een zekerheid - ik zou alle mogelijkheid hebben om haar met niets op straat te zetten.
Zij is 2 jaar geleden begonnen met studeren van bedrijfskunde, na een paar jaar gewerkt te hebben. We woonden toen al in een huurhuis samen. Ik heb dat studeren aangemoedigd met het oog op beter toekomstperspectief en werk dat ze wel interessant vond (in tegenstelling tot wat ze toen deed).
Nu zegt ze; dan had ik beter kunnen blijven werken en voor mezelf geld opbouwen, want ik heb straks gewoon niks en ben ik volledig afhankelijk (in ieder geval de eerste jaren als het huis zeker nog volledig eigendom van mij is). De optie van testamentair vastleggen dat zij het huis krijgt als mij wat overkomt, is niet echt een doekje voor het bloeden.
Dus, gaat lekker in huize Velocitas
Huiseigendom is voor haar een zekerheid, je kan haar dan niet zomaar op straat zetten. Maar in het huidige huurhuis kan dat toch ook? Of zie ik dat verkeerd? Als zij een huis nodig heeft om zich zeker te voelen over dat soort dingen, is er dan niet iets heel erg mis?
Heeft ze door hoeveel geld het kost, een huis? En dat ze dat onmogelijk kan opbrengen nu? Het is gewoon heel onrealistisch. Eigenlijk brengt ze op die manier een enorm risico voor jou mee. Als er iets financieel mis gaat kan zij je nooit bijspringen, want zij heeft nu eenmaal niks. Ik weet ook niet eens of een hypotheekverstrekker de constructie kan waarderen, om die reden.
Studeren is een investering, dus zeuren dat ze nu niks opgebouwd heeft is onzin. Dat opbouwen komt daarna pas.
Een tip, neem haar eens mee naar een notaris voor een vrijblijvend gesprek. Misschien dat een notaris die het haar allemaal uitlegt wel indruk maakt. Zo iemand heeft verstand van zaken en kan haar wellicht ervan overtuigen dat haar beeld van het geheel helemaal niet goed is.
Ik kan me voorstellen dat de sfeer in Huize Velocitas niet helemaal koek en ei is nu. Heel raar dat ze zich zo opstelt. Ik hoop dat je iets aan mijn tip hebt.
quote:Ik durfde het niet te zeggen
Ja, ze had of toen kunnen blijven werken en geld voor zichzelf opbouwen, of die tijd die ze anders gewerkt had in zichzelf geinvesteerd hebben door een opleiding te doen, wat ze ook gedaan heeft, maar wat als gevolg heeft gehad dat ze toen geen geld heeft op kunnen bouwen.
Maar wat had ze dan verwacht, dat zij lekker studeert, jij een huis koopt waar jij al het geld voor neerlegt, maar jij haar wel 50% eigenaar maakt? Het woord 'Golddigger' komt bij me op nu...
Prima houding van je vriendin, en ik geef haar groot gelijk. Zéker nu we weten dat ze, met jouw goedkeuring, is gaan studeren om hogerop te komen.
Ze zegt toch niet dat jullie een huis moeten kopen samen? Volgens mij gaat het er om dat áls er een huis gekocht wordt waar jullie samen in wonen, ze niet wil dat dat alleen jouw huis is.
quote:
Dan blijf je toch gewoon nog lekker een paar jaar huren?
Prima houding van je vriendin, en ik geef haar groot gelijk. Zéker nu we weten dat ze, met jouw goedkeuring, is gaan studeren om hogerop te komen.
Hij heeft haar toch niet verplicht om te gaan studeren? Dat doet ze zelf.. Ik vind het alleen maar goed van hem dat hij haar daarin heeft gesteund. Het is niet zijn schuld dat zij nu even minder geld heeft, dat is nou eenmaal de consequentie van studeren. Maar dat betekend niet dat hij haar nu moet gaan onderhouden, kom nou
quote:Lees de openingspost waarin TS zegt dat HIJ graag een huis wil kopen.Op vrijdag 5 juni 2009 11:37 schreef Nijns het volgende:
[..]
Hij heeft haar toch niet verplicht om te gaan studeren? Dat doet ze zelf.. Het is niet zijn schuld dat zij nu even minder geld heeft, dat is nou eenmaal de consequentie van studeren. Ik vind het alleen maar goed van hem dat hij haar daarin heeft gesteund. Maar dat betekend niet dat hij haar nu moet gaan onderhouden, kom nou
Nou, zij wil dat dus niet onder deze voorwaarden. Punt.
Zij wil blijkbaar tot ze afgestudeerd is, de situatie houden zoals die nu is.
Wat is daar nou zo vreemd aan? Ze is gaan studeren onder die (samen afgesproken blijkbaar) voorwaarden.
Dat gaat zo in een huishouden, dat je sámen dingen bepaalt.
TS wil verandering in de situatie, de vriendin van TS niet.
quote:Op vrijdag 5 juni 2009 11:35 schreef lezzer het volgende:
Dan blijf je toch gewoon nog lekker een paar jaar huren?
Prima houding van je vriendin, en ik geef haar groot gelijk. Zéker nu we weten dat ze, met jouw goedkeuring, is gaan studeren om hogerop te komen.
Ze zegt toch niet dat jullie een huis moeten kopen samen? Volgens mij gaat het er om dat áls er een huis gekocht wordt waar jullie samen in wonen, ze niet wil dat dat alleen jouw huis is.
Dan bouwt ze ook niets op, dus het nettoresultaat is voor haar nul (of licht negatief gesteld dat ze later zou intreden in een object dat later aangekocht is) en het nettoresultaat voor hem is negatief, omdat er in plaats van 500 ineens 1000 woonlasten zijn (als je hetzelfde pand op de vrije markt zou huren).quote:Maar alles goed notarieel laten vastleggen wil ze ook nietOp vrijdag 5 juni 2009 11:40 schreef lezzer het volgende:
[..]
Lees de openingspost waarin TS zegt dat HIJ graag een huis wil kopen.
Nou, zij wil dat dus niet onder deze voorwaarden. Punt.
Zij wil blijkbaar tot ze afgestudeerd is, de situatie houden zoals die nu is.
Wat is daar nou zo vreemd aan? Ze is gaan studeren onder die (samen afgesproken blijkbaar) voorwaarden.
Dat gaat zo in een huishouden, dat je sámen dingen bepaalt.
TS wil verandering in de situatie, de vriendin van TS niet.
Dat kan prima geregeld worden, maar vriendin staat al op d'r achterste benen en wil nergens meer iets van weten dan dat zij voor de helft eigenaar wordt. En zeg nou zelf, als je niks inbrengt of betaald, kun je toch ook niet voor de helft eigenaar zijn van iets?
quote:Ja, en gevoelsmatig is er dus wél wat veranderd dan, en juridisch ook.Op vrijdag 5 juni 2009 11:41 schreef eleusis het volgende:
[..]
Dus ze heeft echt wel een punt.
Bovendien heeft ze na haar studie best uitzicht op een aardige baan, dus waarom niet dán samen gelijkwaardig beginnen?
Ze wonen blijkbaar al jaren samen, dus haar gevoelens lijkt me zeker wel iets om rekening mee te houden.
Echt, die reacties van sommigen hier
quote:Nu zijn ze allebei geen eigenaar van het huis....Op vrijdag 5 juni 2009 11:54 schreef Guppyfriend het volgende:
En zeg nou zelf, als je niks inbrengt of betaald, kun je toch ook niet voor de helft eigenaar zijn van iets?
quote:Het klinkt voor haar kant gewoon vrij kil en zakelijk, ik zie mijn vriendin dat in ieder geval nooit doen. Ik denk dat ik dan ook opeens behoorlijk anders tegen haar aan zou kijken.Op vrijdag 5 juni 2009 11:56 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ja, en gevoelsmatig is er dus wél wat veranderd dan, en juridisch ook.
Dus ze heeft echt wel een punt.
Bovendien heeft ze na haar studie best uitzicht op een aardige baan, dus waarom niet dán samen gelijkwaardig beginnen?
Ze wonen blijkbaar al jaren samen, dus haar gevoelens lijkt me zeker wel iets om rekening mee te houden.
Echt, die reacties van sommigen hier
Hoe dan ook, natuurlijk heeft ze een goed uitzicht op een baan. Dat maakt het voor haar toch juist makkelijker om te wachten? Stel TS wil dat ze kinderen op gaat voeden, dan lijkt het me een andere zaak. In dit geval wil zij graag en betere baan en daarvoor maakt ze nu een offer. Later kan ze zich toch alsnog in het huis kopen? TS lijkt me niet echt krenterig ofzo, dus waarom moet het dan nu?
quote:Werkelijk? Volgens mij ben jij echt niet goed snik, of je bent net zo'n Golddigger.Op vrijdag 5 juni 2009 11:56 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ja, en gevoelsmatig is er dus wél wat veranderd dan, en juridisch ook.
Dus ze heeft echt wel een punt.
Bovendien heeft ze na haar studie best uitzicht op een aardige baan, dus waarom niet dán samen gelijkwaardig beginnen?
Ze wonen blijkbaar al jaren samen, dus haar gevoelens lijkt me zeker wel iets om rekening mee te houden.
Echt, die reacties van sommigen hier
Stel: jij bent mijn vriendin.
Ik koop een huis van 2 ton. Dat betaal ik helemaal zelf.
JIj studeert, en je verdient nauwelijks iets.
Wij willen gaan samenwonen. Aangezien ik al een huis heb, is het logisch dat jij bij mij komt wonen.
Wat wil je dan, dat jij 50% eigenaar wordt? Dus jij komt bij mij wonen, en ik geef je daar in principe 100.000 euro voor? Als je dat echt denkt ben je echt niet goed wijs. Je komt net van school af, je hebt niets te makken, en ik zou jou even een ton doneren? Yeah right
Zakelijk bekeken is het m.i. gewoon zo:
Ik dek me in - in ieder geval voor de korte termijn - voor een mogelijk relatie-einde want ik breng het meeste vermogen in. Maar, als we gewoon bij elkaar blijven is er ook totaal niets aan de hand.
Door eigendom in het huis te willen, dekt mijn vriendin zich in voor een mogelijk relatie-einde. Maar, als we gewoon bij elkaar blijven is er ook totaal niets aan de hand.
Maar goed, ik breng het meeste in voorlopig dus voorlopig ligt dat risico wel volledig bij mij.
Gewoon maar even doorhuren dan: daar heb ik op zich niet zo heel veel moeite mee (reden voor kopen huis is dat we er 1 gespot hebben in een mooie omgeving etc. etc. maar goed, we vinden later vast ook wel iets leuks). Bouwt ze ook niets mee op overigens, dus ik weet nog niet helemaal of dat dan wel een valide optie is, daar gaan we het nog over hebben dan.......
quote:Sterkte. Dit zou voor mij een deal-breaker zijn. Financiële voorwaarden aan een relatie stellen is een no-go. Je houdt van iemand of je houdt niet van iemand. Dat zou niks met geld te maken moeten hebben (theoretisch).Op vrijdag 5 juni 2009 12:49 schreef Velocitas het volgende:
Nou wat mij het meest verbaast - en daar worstel ik toch echt een beetje mee - is dat het blijkbaar een voorwaarde is voor de relatie.
quote:Jij dekt je in, logisch, want jij loopt ook risico aangezien jij het huis betaald. Zij dekt zich in voor een mogelijk relatie-einde, maar wat zij in principe wil is, ondanks dat jij het huis koopt en de hypotheek op jouw naam komt te staan en weet ik veel wat allemaal en zij helemaal niets in brengt, op het moment dat de relatie voorbij gaat, 50% van de waarde van dat huis mee mag nemen.Op vrijdag 5 juni 2009 12:49 schreef Velocitas het volgende:
Nou wat mij het meest verbaast - en daar worstel ik toch echt een beetje mee - is dat het blijkbaar een voorwaarde is voor de relatie.
Zakelijk bekeken is het m.i. gewoon zo:
Ik dek me in - in ieder geval voor de korte termijn - voor een mogelijk relatie-einde want ik breng het meeste vermogen in. Maar, als we gewoon bij elkaar blijven is er ook totaal niets aan de hand.
Door eigendom in het huis te willen, dekt mijn vriendin zich in voor een mogelijk relatie-einde. Maar, als we gewoon bij elkaar blijven is er ook totaal niets aan de hand.
Maar goed, ik breng het meeste in voorlopig dus voorlopig ligt dat risico wel volledig bij mij.
Met andere woorden, ze komt met niets, maar als de relatie onder spanning komt en hij gaat over, kan ze aanspraak maken op de helft. Ze kan met de deal die zij voor ogen heeft dus alleen maar winnen, en ze loopt geen risico.
Ik was er al klaar mee geweest. Het is toch godverdomme niet zo dat jij toestemming nodjg hebt van haar om een huis te kopen? Wil zij geen huis kopen? Prima, als jij het wel wil kopen en je kunt 't betalen, dan zou ik dat gewoon doen. Als haar dat niet zint, heel erg jammer, maar het is jouw geld, jouw ding.
quote:Dat het voor haar een voorwaarde is voor de relatie, daar verbaas ik me ook een beetje over.Op vrijdag 5 juni 2009 12:49 schreef Velocitas het volgende:
Nou wat mij het meest verbaast - en daar worstel ik toch echt een beetje mee - is dat het blijkbaar een voorwaarde is voor de relatie.
Zakelijk bekeken is het m.i. gewoon zo:
Ik dek me in - in ieder geval voor de korte termijn - voor een mogelijk relatie-einde want ik breng het meeste vermogen in. Maar, als we gewoon bij elkaar blijven is er ook totaal niets aan de hand.
Door eigendom in het huis te willen, dekt mijn vriendin zich in voor een mogelijk relatie-einde. Maar, als we gewoon bij elkaar blijven is er ook totaal niets aan de hand.
Maar goed, ik breng het meeste in voorlopig dus voorlopig ligt dat risico wel volledig bij mij.
Gewoon maar even doorhuren dan: daar heb ik op zich niet zo heel veel moeite mee (reden voor kopen huis is dat we er 1 gespot hebben in een mooie omgeving etc. etc. maar goed, we vinden later vast ook wel iets leuks). Bouwt ze ook niets mee op overigens, dus ik weet nog niet helemaal of dat dan wel een valide optie is, daar gaan we het nog over hebben dan.......
Een huis kopen is niet romantisch, in ieder geval, de papieren kant van het verhaal niet. Bij een notaris zitten en bespreken wat er moet gebeuren als een van de twee dood of vreemd gaat, is niet leuk. Je komt ook echt wel met een kut gevoel naar buiten (ik wel tenminste). Maar het is wel heel slim om het vast te leggen. Het bedrag waarvoor je het huis koopt is niet niks, echt niet.
Maar dat je over dit soort dingen nadenkt, wil nog niet zeggen dat je relatie op springen staat. In tegendeel. Het is juist een kenmerk van een gezonde relatie als je over dit soort dingen rationeel kan nadenken.
Je hebt een ziektekostenverzekering, maar dat wil toch niet zeggen dat je volgende keer ziek bent? Of als je een uitvaartverzekering hebt, ga je ook niet morgen dood. Het is een voorzorgsmaatregel. Meer niet.
Voor de rust in huis is het misschien helemaal nog niet zo'n gek idee om verder te huren. Maar ik zou als ik jou was wel kritisch kijken naar haar rol en haar verwachtingen in de toekomst. En het er daar met haar over hebben. Leg eens aan haar uit dat de situatie nu niet veel anders is als dat het had kunnen zijn als jullie gekocht hadden. Zij betaalt nu ook niks aan huur enz. Ze woont praktisch gratis bij je.
In ieder geval denk ik dat het verstandig is om niet te kopen als zij per se voor de helft eigenaar wil zijn. Je doet jezelf er vreselijk te kort mee als er iets misgaat. Spaar in ieder geval goed verder, voor jezelf
Oh, en Lezzer, volgens mij snap je het niet helemaal...
quote:Ik had hier ook niet mee aan hoeven komen bij mijn vriend. Vice versa ook niet trouwens. Maar dat is voor iedereen persoonlijk. Maar als je het echt graag wilt, zou ik het doen. Je kunt het, dus waarom niet.Op vrijdag 5 juni 2009 12:59 schreef CoolGuy het volgende:
Ik was er al klaar mee geweest. Het is toch godverdomme niet zo dat jij toestemming nodjg hebt van haar om een huis te kopen? Wil zij geen huis kopen? Prima, als jij het wel wil kopen en je kunt 't betalen, dan zou ik dat gewoon doen. Als haar dat niet zint, heel erg jammer, maar het is jouw geld, jouw ding.
Maar nogmaals, dat moet je voor jezelf bekijken. Kunnen wij niet over oordelen.
Succes/sterkte!
quote:Nou, als je nu al wel samenwoont, vind ik dat dit wel wat genuanceerder kan. Als ik zou samenwonen met mijn vriend in een huurhuis en hij wil opeens over op een koophuis wat ik (nog) niet kan betalen, is het natuurlijk wel wat anders dan wanneer je op dat moment voor het eerst gaat samenwonen. Ik zou in dat eerste geval (waarin je al samen woont) wel over de mogelijkheden overleggen
Ik was er al klaar mee geweest. Het is toch godverdomme niet zo dat jij toestemming nodjg hebt van haar om een huis te kopen? Wil zij geen huis kopen? Prima, als jij het wel wil kopen en je kunt 't betalen, dan zou ik dat gewoon doen. Als haar dat niet zint, heel erg jammer, maar het is jouw geld, jouw ding.
Maar het moet natuurlijk niet zo zijn dat dit gebeurd:
quote:
[..]
Stel: jij bent mijn vriendin.
Ik koop een huis van 2 ton. Dat betaal ik helemaal zelf.
JIj studeert, en je verdient nauwelijks iets.
Wij willen gaan samenwonen. Aangezien ik al een huis heb, is het logisch dat jij bij mij komt wonen.
Wat wil je dan, dat jij 50% eigenaar wordt? Dus jij komt bij mij wonen, en ik geef je daar in principe 100.000 euro voor? Als je dat echt denkt ben je echt niet goed wijs. Je komt net van school af, je hebt niets te makken, en ik zou jou even een ton doneren? Yeah right
quote:Op vrijdag 5 juni 2009 14:43 schreef Nijns het volgende:
[..]
Nou, als je nu al wel samenwoont, vind ik dat dit wel wat genuanceerder kan. Als ik zou samenwonen met mijn vriend in een huurhuis en hij wil opeens over op een koophuis wat ik (nog) niet kan betalen, is het natuurlijk wel wat anders dan wanneer je op dat moment voor het eerst gaat samenwonen. Ik zou in dat eerste geval (waarin je al samen woont) wel over de mogelijkheden overleggen
Ja, maar dat is een hele andere situatie. Maar, dan kun je daar afspraken over maken. Wat ik begrijp van TS is het zo dat vriendin van TS wel een koophuis wil, dat niet kan betalen, maar WEL mede-eigenaar wil worden van dat huis. Ik snap dat ze dat wil als ze er beter van wil worden (Golddigger) maar het is niet logisch.
quote:Nee precies, maar dat is wel wat vriendin van TS wil. Ze brengt niets in, vind het prachtig om naar een koophuis te gaan waar ze niets voor betaald maar wil daar wel mede-eigenaar van worden. Ik snap wel dat TS dat niet prettig vind.Maar het moet natuurlijk niet zo zijn dat dit gebeurd:
[..]
quote:Stel, wij hebben een relatie, we wonen al jaren samen (TS en vriendin huren al jaren samen een huis).Op vrijdag 5 juni 2009 12:48 schreef CoolGuy het volgende:
[..]
Werkelijk? Volgens mij ben jij echt niet goed snik, of je bent net zo'n Golddigger.
Stel: jij bent mijn vriendin.
Ik koop een huis van 2 ton. Dat betaal ik helemaal zelf.
JIj studeert, en je verdient nauwelijks iets.
Wij willen gaan samenwonen. Aangezien ik al een huis heb, is het logisch dat jij bij mij komt wonen.
Wat wil je dan, dat jij 50% eigenaar wordt? Dus jij komt bij mij wonen, en ik geef je daar in principe 100.000 euro voor? Als je dat echt denkt ben je echt niet goed wijs. Je komt net van school af, je hebt niets te makken, en ik zou jou even een ton doneren? Yeah right
Dan besluiten wij SAMEN of we een huis kopen. Dan kopen wij SAMEN een huis. Punt.
Dat is niet zo ingewikkeld hoor.
Iedereen vergeet hier een stap, namelijk het besluitvormingsproces.
Ik, ik, ik hoor ik hier. Als je samen woont, dan heb je samen geld.
Als je kapitaal hebt voor je een relatie in stapt, dan stel je dat veilig. Daar zijn ontelbare constructies voor, zonder dat je dat rechtstreeks in een huis duwt.
TS en vriendin hebben geen gezamenlijk kapitaal, dus kunnen ze niet samen een huis kopen. Dan kan TS twee dingen doen: Of hij koopt zelf een huis en z'n vriendin loopt weg, óf ze wachten tot ze wel samen een huis kunnen kopen.
Wat is er nog zo vreselijk aan een paar jaar wachten?
Voor de goede orde, ik verdien meer dan genoeg om het zelf te rooien. Dus, kappen met die golddigger opmerkingen. Het gaat er mij puur om dat mensen hier die vrouw uitmaken voor zoiets, terwijl zij gewoon voor zichzelf op komt en haar gevoel uitspreekt. Heel verstandig, anders gaat die relatie alsnog kapot omdat ze dat niet uitgesproken heeft.
Kijk, eerst dacht ik ook iets van "verzin een constructie over dat geld" na TS z'n eerste post.
Maar nu zegt hij dat ze al samen wonen en huren, en dan vind ik het echt belachelijk dat hij het bedenkt.
Alleen al die uitspraken (van TS en anderen) "ik koop een huis van X-ton".
Zij is gewoon heel duidelijk "als we een huis kopen wil ik dat het huis ook van mij is". Nou dat kan niet, dus gaat de koop niet door. Heel simpel lijkt me. Waarom wil je haar dan dwingen tot bijdraaien?
Hij heeft haar nota bene zelf gemotiveerd om te gaan studeren.
Ups en downs mensen.... dat is nou een relatie.
[ Bericht 14% gewijzigd door lezzer op 05-06-2009 15:27:54 ]
quote:Fine. Als je samenwoont deel je alles. Als TS een huis koopt, deelt hij dat toch ook met zijn vriendin, of niet? Daarvoor hoeft haar naam niet op het papiertje te staan. Zij maakt zich enkel zorgen om geld, da's heel iets anders.Op vrijdag 5 juni 2009 15:20 schreef lezzer het volgende:
[..]
Stel, wij hebben een relatie, we wonen al jaren samen (TS en vriendin huren al jaren samen een huis).
Dan besluiten wij SAMEN of we een huis kopen. Dan kopen wij SAMEN een huis. Punt.
Dat is niet zo ingewikkeld hoor.
Iedereen vergeet hier een stap, namelijk het besluitvormingsproces.
Ik, ik, ik hoor ik hier. Als je samen woont, dan heb je samen geld.
Het is wel heel gemakkelijk om het "gevoel" te hebben dat iemand jou een halve ton moet geven. Ik heb dat gevoel regelmatig. Dat wil nog niet zeggen dat de rede het rechtvaardigt.
Ik vind het bizar dat er nog (hoogopgeleide) vrouwen zijn die zich zo als afhankelijke schepsels willen neerzetten vandaag de dag. Mijn feministenhart huilt ervan.
quote:Als zij bij hem zou gaan wonen en een huishouden zou voeren met hem zónder dat het huis gedeeltelijk eigendom is van haar, dát zou pas onfeministisch zijn.Op vrijdag 5 juni 2009 15:25 schreef eleusis het volgende:
Ik vind het bizar dat er nog vrouwen zijn die zich zo als afhankelijke schepsels willen neerzetten vandaag de dag. Mijn feministenhart huilt ervan.
Dat is exact de reden waarom miljoenen vrouwen ongelukkig zitten te zijn in hun huwelijk. Omdat ze niet of nauwelijks weg kunnen wegens geen enkele kapitaalopbouw.
Die vallen zo terug de bijstand in.
Ik heb al eerder gezegd, maak een constructie of wacht een paar jaar. Dat is blijkbaar van beiden uit geen optie, dus dan is er geen mogelijkheid tot kopen.
Overigens, weet je wel hoe lang het duurt voor je kapitaal opbouwt met een woning? Om daar echt wat mee op te schieten moet je wel iets van 15 jaar blijven zitten hoor
quote:Op vrijdag 5 juni 2009 15:20 schreef lezzer het volgende:
[..]
Stel, wij hebben een relatie, we wonen al jaren samen (TS en vriendin huren al jaren samen een huis).
Dan besluiten wij SAMEN of we een huis kopen. Dan kopen wij SAMEN een huis. Punt.
Dat is niet zo ingewikkeld hoor.
Ja. TENZIJ het zo is dat jij loopt te verkondigen dat wij SAMEN een huis kopen terwijl JIJ geen cent eigen geld in te brengen hebt. Dan koop IK namelijk een huis. Als ik 4.000 euro per maand verdien en jij studeert nog, dan verdien IK 4.000 euro, niet WIJ. Met andere woorden, ik geef jou dan toestemming om mijn geld uit te geven aan bepaalde dingen, maar het is niet zo dat JIJ over MIJN geld beslist en wat IK daar wel of niet mee doe.
quote:Iedereen vergeet hier een stap, namelijk het besluitvormingsproces.
Ik, ik, ik hoor ik hier. Als je samen woont, dan heb je samen geld.
Als je kapitaal hebt voor je een relatie in stapt, dan stel je dat veilig. Daar zijn ontelbare constructies voor, zonder dat je dat rechtstreeks in een huis duwt.
TS en vriendin hebben geen gezamenlijk kapitaal, dus kunnen ze niet samen een huis kopen. Dan kan TS twee dingen doen: Of hij koopt zelf een huis en z'n vriendin loopt weg, óf ze wachten tot ze wel samen een huis kunnen kopen.
Wat is er nog zo vreselijk aan een paar jaar wachten?
Ja, maar wat de vriendin van TS doet is óók ik ik ik. Het is niet zo dat als je samen woont je ook automatisch geld hebt. Daar moet over gepraat worden, dat gebeurd niet 'zomaar' even. Hoe doe je dat. Als jij 2.000 euro verdient, en ik verdien er 4.000 en we besluiten dat we bijvoorbeeld elk 1.000 euro in een potje doen elke maand, dan hou ik van mijn salaris 3.000 euro over naast dat potje, en jij 1.000 euro, of vind jij dan ook dat jij ook recht hebt op 1.000 euro van mijn salaris...AUTOMATISCH, zodat we beiden naast het potje 2.000 euro hebt. Daar heb jij niet automatisch recht op hoor.
quote:Jij denkt exact hetzelfde als vriendin van TS. En waarom kan TS dat huis niet gewoon zelf kopen, terwijl zijn vriendin besluit om NIET weg te lopen? Het is TS zn geld waar ie w.s. lang over gedaan heeft om dat bij elkaar te krijgen, wie ben jij om daar over te beslissen. Als je samenwoont heb je niet automatisch samen geld. Dat is een afspraak die je maakt over hoe je dat wil doen ALS ze dat willen doen.Voor de goede orde, ik verdien meer dan genoeg om het zelf te rooien. Dus, kappen met die golddigger opmerkingen. Het gaat er mij puur om dat mensen hier die vrouw uitmaken voor zoiets, terwijl zij gewoon voor zichzelf op komt en haar gevoel uitspreekt.
Je beschrijft nu trouwens een verschil met vriendin van TS. Jij stelt nu dat je genoeg geld hebt om het zelf te rooien, maar vriendin van TS heeft geen rooie cent, en TOCH denkt ze, dat als TS alle lasten van dat huis op zich neemt, dat zij het RECHT heeft mede-eigenaar te worden. Met andere woorden, als jij en ik een relatie hebben, ik koop een huis van 2 ton, ik betaal daar alles voor, de hypotheek staat op mijn naam, en wij gaan daarin samen wonen, en we zouden uit elkaar gaan, dat jij dan 1 ton krijgt? Ik denk niet dat er iemand zo gestoord is om dat risico te lopen.
quote:Waarom zou zij - als opgeleide vrouw - de bijstand in gaan? Tegenwoordig wordt er gewoon gewerkt en dat kan ze na een eventueel beëindigen van de relatie ook doen.Op vrijdag 5 juni 2009 15:31 schreef lezzer het volgende:
[..]
Als zij bij hem zou gaan wonen en een huishouden zou voeren met hem zónder dat het huis gedeeltelijk eigendom is van haar, dát zou pas onfeministisch zijn.
Dat is exact de reden waarom miljoenen vrouwen ongelukkig zitten te zijn in hun huwelijk. Omdat ze niet of nauwelijks weg kunnen wegens geen enkele kapitaalopbouw.
Die vallen zo terug de bijstand in.
Als je een bestaan als huisvrouw ambieert lijkt me dat je wel wat garanties wil hebben, maar je biedt dan ook een "dienst" aan: je zorgt fulltime voor de kinderen en sluit daarmee deuren voor jezelf, zodat/omdat de ander dan meer tijd kan steken in werken. Maar die ouderwetse patriarchale situatie is hier toch niet van toepassing?
quote:Daar gaat het die vriendin ook niet om. Het gaat om de helft van de 80k die hij erin pompt.Overigens, weet je wel hoe lang het duurt voor je kapitaal opbouwt met een woning? Om daar echt wat mee op te schieten moet je wel iets van 15 jaar blijven zitten hoor
quote:Nou nou, jij weet nogal goed wat andere mensen denkenOp vrijdag 5 juni 2009 15:32 schreef CoolGuy het volgende:
Jij denkt exact hetzelfde als vriendin van TS. En waarom kan TS dat huis niet gewoon zelf kopen, terwijl zijn vriendin besluit om NIET weg te lopen? Het is TS zn geld waar ie w.s. lang over gedaan heeft om dat bij elkaar te krijgen, wie ben jij om daar over te beslissen. Als je samenwoont heb je niet automatisch samen geld. Dat is een afspraak die je maakt over hoe je dat wil doen ALS ze dat willen doen.
Je beschrijft nu trouwens een verschil met vriendin van TS. Jij stelt nu dat je genoeg geld hebt om het zelf te rooien, maar vriendin van TS heeft geen rooie cent, en TOCH denkt ze, dat als TS alle lasten van dat huis op zich neemt, dat zij het RECHT heeft mede-eigenaar te worden. Met andere woorden, als jij en ik een relatie hebben, ik koop een huis van 2 ton, ik betaal daar alles voor, de hypotheek staat op mijn naam, en wij gaan daarin samen wonen, en we zouden uit elkaar gaan, dat jij dan 1 ton krijgt? Ik denk niet dat er iemand zo gestoord is om dat risico te lopen.
Ik denk helemaal niet hetzelfde als de vriendin van TS. Als ik geen salaris had, kocht ik geen huis met mijn partner.
En TS lang gesprokkeld om geld bij elkaar te krijgen? Schei uit, hij beurt 80K van z'n ouwelui...:')
Ik beslis trouwens helemaal nergens over. In ieder geval niet over de financien van TS of zijn vriendin. Wat mij betreft zoekt TS het maar lekker uit.
Ik moest er al niet aan denken dat mijn partner over dit soort zaken advies ging inwinnen op Fok, én de reacties nog ging bespreken ook.
Overigens, als je een huis koop van 2 ton, dan kost je dat 2.2 ton ongeveer. Dan ga je nog klussen, kost je ook nog iets van 5K.
Na 5 jaar verkoop je het huis voor 2.3 ton (met heeeeeel veel geluk).
Wat denk je dat je overhoudt? Na de provisie en de notariskosten er af?
Nou, en dat dan door twee.
Veel plezier met je enorme kapitaal van iets van 500 euro.
Sjezus man, je mag al blij zijn als je quitte speelt met de verkoop van een huis tegenwoordig.
Die 80K moet TS gewoon mooi ergens in een fonds duwen of in beleggingen of wat ook, en niet in dat huis.
Of kan TS zonder die 80K ook geen huis kopen?
quote:ik heb het over vrouwen in het algemeen, en de vrouwen die nú al jaren thuis zitten terwijl manlief uit werken gaat. Niet over de vriendin van TS.Op vrijdag 5 juni 2009 15:39 schreef eleusis het volgende:
[..]
Waarom zou zij - als opgeleide vrouw - de bijstand in gaan? Tegenwoordig wordt er gewoon gewerkt en dat kan ze na een eventueel beëindigen van de relatie ook doen.
quote:Iedereen die zijn eigen persoonlijke kapitaal niet veilig stelt is een enorme oen.Daar gaat het die vriendin ook niet om. Het gaat om de helft van de 80k die hij erin pompt.
Maar ik lees nergens dat die vriendin nou juist dat geld wil hebben.
Waar staat dat?
quote:Kijk, en om dat stukje gaat het nou. Dat maakt het dus al wezenlijk anders dan wat vriendin van TS voor ogen heeft. Zij wil WEL een huis kopen, terwijl zij geen geld heeft, en wil ook nog dat dat huis half van haar wordt. Dat is wezenlijk anders dan wat jij nu zegt hoorOp vrijdag 5 juni 2009 15:39 schreef lezzer het volgende:
[..]
Nou nou, jij weet nogal goed wat andere mensen denken
Ik denk helemaal niet hetzelfde als de vriendin van TS. Als ik geen salaris had, kocht ik geen huis met mijn partner.
En TS lang gesprokkeld om geld bij elkaar te krijgen? Schei uit, hij beurt 80K van z'n ouwelui...:')
Ik beslis trouwens helemaal nergens over. In ieder geval niet over de financien van TS of zijn vriendin. Wat mij betreft zoekt TS het maar lekker uit.
Ik moest er al niet aan denken dat mijn partner over dit soort zaken advies ging inwinnen op Fok, én de reacties nog ging bespreken ook.
Overigens, als je een huis koop van 2 ton, dan kost je dat 2.2 ton ongeveer. Dan ga je nog klussen, kost je ook nog iets van 5K.
Na 5 jaar verkoop je het huis voor 2.3 ton (met heeeeeel veel geluk).
Wat denk je dat je overhoudt? Na de provisie en de notariskosten er af?
Nou, en dat dan door twee.
Veel plezier met je enorme kapitaal van iets van 500 euro.
Sjezus man, je mag al blij zijn als je quitte speelt met de verkoop van een huis tegenwoordig.
Die 80K moet TS gewoon mooi ergens in een fonds duwen of in beleggingen of wat ook, en niet in dat huis.
Of kan TS zonder die 80K ook geen huis kopen?
En wat dan nog? Of hij er voor gewerkt heeft, gekregen heeft, gewonnen heeft, gevonden heeft, coke voor gedeald heeft, het maakt niet uit. Het is ZIJN geld. ZIJ kan daar _geen_ aanspraak op maken, en dat doet ze indirect, door te stellen dat een huis van 2,5 ton, waar 80.000 euro eigen geld van TS in zit voor de helft van haar moet worden.
Hoezo kost een huis van 2 ton 2.2 ton om het te kopen? Ja, als je de k.k. mee moet financieren, maar dat is niet altijd het geval (bij mij niet bv, mijn huis kost 190.000 euro, de k.k. heb ik van mijn eigen geld betaald, 10.000 euro betaald dus ik heb een hypotheek van 180.000 euro en alle inrichting en klusgebeuren heb ik ook van mijn eigen geld betaald, dus ik heb niets mee gefinancieerd
) Leuke berekening, maar hij gaat niet op op het moment dat zij bij TS weg gaat / de relatie voorbij gaat. Op dat moment zou zij dan recht hebben op de helft, zijnde 125.000 euro terwijl zij daar niets voor heeft ingebracht. Dat wil ze zo graag dat ze daar voor wil gaan dreigen naar TS toe, en dan zou de koek bij mij direct op zijn.
Maarrr...
Vriendin heeft geen geld. Geen geld is niks kunnen kopen. Is het zo moeilijk? Als je weinig verdient, kun je weinig kopen. Ik vind het helemaal niet gek dat TS er zijn vraagtekens bij zet.
quote:Help me here? Is feminisme het profiteren van iemand anders??Als zij bij hem zou gaan wonen en een huishouden zou voeren met hem zónder dat het huis gedeeltelijk eigendom is van haar, dát zou pas onfeministisch zijn.
Dat is exact de reden waarom miljoenen vrouwen ongelukkig zitten te zijn in hun huwelijk. Omdat ze niet of nauwelijks weg kunnen wegens geen enkele kapitaalopbouw.
Die vallen zo terug de bijstand in.
Vriend woont bij TS, gratis, in het huis wat hij gekocht heeft. Ze betaalt praktisch niks, want ze verdient ook niks. Vindt TS niet erg, want hij houdt van haar en wil het graag zo hebben.
Maar moet het huis wat TS heeft gekocht van zijn geld dan ook automatisch voor de helft van haar zijn? Dat is toch te gek voor woorden?
Vriendin moet lekker in dat huis gaan worden samen met TS. Lekker leven en studie afmaken. En dan een goede baan krijgen met dr diploma, en dan kijken of ze voor zichzelf wil gaan sparen, of dat ze het huiseigendom laten aanpassen bij de notaris.
Ik zie het probleem in dat laatste niet zo?
Of is het haar planning om binnen nu en 3 jaar de relatie te beeindigen? Zo ja, dan moeten ze snel dat huis kopen, want van een huurhuis is niet te plukken natuurlijk
Weet ze nog wel hoe ze ervoor stond toen ze als student alleen op een kamer woonde?
Stel dat de TS pas later een huis gaat kopen en de relatie gaat toch uit, dan heeft de TS ook niks opgebouwd, huren is geld in het water gooien.
Ik zou zo snel mogelijk een huis kopen en daar mag de vriendin dan in wonen, alle lasten laten meebetalen behalve de woonloasten.
van het geld wat ze dan overhoudt kan ze van sparen, dan bouw je toch ook iets op!
als ze een deel van het huis wil, moet hij er dan toch uitkopen als het misgaat, heeft ze hetzelfde geld als dat ze spaarde.
Voor hetzelfde gaat het nooit uit,maar ik vind wel dat ze erg moeilijk doet.
quote:ja vooral die reacties van jou, onderbuikgevoelens noem ik het maar, waar is de rationaliteit en de realiteit bij jou te vinden?Op vrijdag 5 juni 2009 11:56 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ja, en gevoelsmatig is er dus wél wat veranderd dan, en juridisch ook.
Dus ze heeft echt wel een punt.
Bovendien heeft ze na haar studie best uitzicht op een aardige baan, dus waarom niet dán samen gelijkwaardig beginnen?
Ze wonen blijkbaar al jaren samen, dus haar gevoelens lijkt me zeker wel iets om rekening mee te houden.
Echt, die reacties van sommigen hier
quote:eigenlijk een chantagemiddel, dat je nooit van haar af gaat?Op vrijdag 5 juni 2009 12:49 schreef Velocitas het volgende:
Nou wat mij het meest verbaast - en daar worstel ik toch echt een beetje mee - is dat het blijkbaar een voorwaarde is voor de relatie.
Zakelijk bekeken is het m.i. gewoon zo:
Ik dek me in - in ieder geval voor de korte termijn - voor een mogelijk relatie-einde want ik breng het meeste vermogen in. Maar, als we gewoon bij elkaar blijven is er ook totaal niets aan de hand.
Door eigendom in het huis te willen, dekt mijn vriendin zich in voor een mogelijk relatie-einde. Maar, als we gewoon bij elkaar blijven is er ook totaal niets aan de hand.
Maar goed, ik breng het meeste in voorlopig dus voorlopig ligt dat risico wel volledig bij mij.
Gewoon maar even doorhuren dan: daar heb ik op zich niet zo heel veel moeite mee (reden voor kopen huis is dat we er 1 gespot hebben in een mooie omgeving etc. etc. maar goed, we vinden later vast ook wel iets leuks). Bouwt ze ook niets mee op overigens, dus ik weet nog niet helemaal of dat dan wel een valide optie is, daar gaan we het nog over hebben dan.......
quote:Op vrijdag 5 juni 2009 15:31 schreef lezzer het volgende:
[..]
Als zij bij hem zou gaan wonen en een huishouden zou voeren met hem zónder dat het huis gedeeltelijk eigendom is van haar, dát zou pas onfeministisch zijn.
Dat is exact de reden waarom miljoenen vrouwen ongelukkig zitten te zijn in hun huwelijk. Omdat ze niet of nauwelijks weg kunnen wegens geen enkele kapitaalopbouw.
Die vallen zo terug de bijstand in.
Feminisme heeft hier helemaal niks mee te maken, je bent ana het generalisern!
Ik heb al eerder gezegd, maak een constructie of wacht een paar jaar. Dat is blijkbaar van beiden uit geen optie, dus dan is er geen mogelijkheid tot kopen.
Wat bouwt de TS dan op als hij een paar jaar wacht met een huis kopen? helemaal niks, maar hij werkt wel, dus heeft hij toch ook dat recht.
Overigens, weet je wel hoe lang het duurt voor je kapitaal opbouwt met een woning? Om daar echt wat mee op te schieten moet je wel iets van 15 jaar blijven zitten hoor
onzin, hoe kom je daar nu bij? huizen zijn de laatste jaar 3-6% per jaar gestegen
quote:Discussie over feminisme, graag in een ander topic, R&P ofzoOp vrijdag 5 juni 2009 15:25 schreef eleusis het volgende:
Ik vind het bizar dat er nog (hoogopgeleide) vrouwen zijn die zich zo als afhankelijke schepsels willen neerzetten vandaag de dag. Mijn feministenhart huilt ervan.
niet iedere vrouw wil perse feministe zijn!
quote:Bij de notaris in een contract en testament, alwaar ons persoonlijk kapitaal en het gezamenlijk kapitaal uitstekend beschreven is.Op vrijdag 5 juni 2009 16:17 schreef THEFXR het volgende:
[..]
ja vooral die reacties van jou, onderbuikgevoelens noem ik het maar, waar is de rationaliteit en de realiteit bij jou te vinden?
Dat heeft niks met onderbuikgevoelens te maken trouwens, maar gewoon met het samen goed regelen.Als ik TS was ging ik naar een financieel adviseur...
Ik hoop dat TS ook de tegenwoordigheid van geest heeft om dit fatsoenlijk met z'n vriendin te bespreken.
Mij zou het echt bijzonder voor het hoofd stoten dat mijn vriendin hier als een golddigger te kijk gezet wordt. Waarom reageert TS daar niet op?
quote:Ja, 6% van 2 ton, hoeveel is dat?Op vrijdag 5 juni 2009 16:25 schreef THEFXR het volgende:
onzin, hoe kom je daar nu bij? huizen zijn de laatste jaar 3-6% per jaar gestegen
Niet zoveel dat je je KK en kluskosten er uit hebt.
Dus klets niet, met huizen kopen maak je als stel echt geen winst.
Alleen als je VON koopt en binnen een jaar kan doorverkopen of een enorm renovatietalent bent.
Bovendien kost scheiden heel veel geld, dus daar gaat die "winst" al aan op.
Bekijk de hele zaak nou toch gewoon eens reëel, en doe niet net of TS tonnen winst maakt op een huis die hij moet gaan delen.
quote:Het gaat er ook niet om of TS tonnen winst maakt die hij moet delen. Het gaat erom dat vriendin van TS met niks wil komen, maar wel vanaf het begin mede-eigenaar wil zijn van iets waar ze geen cent voor betaald terwijl ze, als 't verkeerd gaat, aanspraak kan maken op de helft. Dáár gaat 't om.Op vrijdag 5 juni 2009 17:26 schreef lezzer het volgende:
[..]
Bij de notaris in een contract en testament, alwaar ons persoonlijk kapitaal en het gezamenlijk kapitaal uitstekend beschreven is.
Als ik TS was ging ik naar een financieel adviseur...
Ik hoop dat TS ook de tegenwoordigheid van geest heeft om dit fatsoenlijk met z'n vriendin te bespreken.
Mij zou het echt bijzonder voor het hoofd stoten dat mijn vriendin hier als een golddigger te kijk gezet wordt. Waarom reageert TS daar niet op?
[..]
Ja, 6% van 2 ton, hoeveel is dat?
Niet zoveel dat je je KK en kluskosten er uit hebt.
Dus klets niet, met huizen kopen maak je als stel echt geen winst.
Alleen als je VON koopt en binnen een jaar kan doorverkopen of een enorm renovatietalent bent.
Bovendien kost scheiden heel veel geld, dus daar gaat die "winst" al aan op.
Bekijk de hele zaak nou toch gewoon eens reëel, en doe niet net of TS tonnen winst maakt op een huis die hij moet gaan delen.
Je blijft de vergelijking maken tussen jezelf en vriendin van TS. Jij schrijft dat je het prima zelf kunt rooien. Vriendin van TS kan dat niet. Ze neemt _NIETS_ mee, maar WIL wel heel veel daarvoor terug.
quote:klussen hoeft niet altijd, het kan zo goedkoop of duur als je het zelf wilt, maar met huren maak iig alleen maar verlies, dan bouw je helemaal niks op.Op vrijdag 5 juni 2009 17:26 schreef lezzer het volgende:
Ja, 6% van 2 ton, hoeveel is dat?
Niet zoveel dat je je KK en kluskosten er uit hebt.
Dus klets niet, met huizen kopen maak je als stel echt geen winst.
Alleen als je VON koopt en binnen een jaar kan doorverkopen of een enorm renovatietalent bent.
Bovendien kost scheiden heel veel geld, dus daar gaat die "winst" al aan op.
Bekijk de hele zaak nou toch gewoon eens reëel, en doe niet net of TS tonnen winst maakt op een huis die hij moet gaan delen.
sheiden kost alleen geld, als het vantevoren niet goed is geregeld.
maar het gaat hierom de opbouw van de TS en niet zijn vriendin die moeilijk doet.
TS is eigenlijk veels te zacht voor haar,maar ja!
Ik raad de TS aan, om dit verhaal eens tegen vriendinnen te vertellen, kijken hoe zij erover denken.
Het af laten hangen van de relatie door vriendin van TS van het mede-eigenaar worden van het huis, vind ik een beetje jammer van haar. Emotionele chantage plegen is altijd zo'n lamme manier om je zin te krijgen.
quote:Nee, jij (meen ik) vroeg of suggereerde dat ik "ook wel" een golddigger zou zijn, omdat ik het voor haar opneem, of in ieder geval die domme opmerkingen over haar probeer te relativeren.Op vrijdag 5 juni 2009 18:09 schreef CoolGuy het volgende:
Je blijft de vergelijking maken tussen jezelf en vriendin van TS. Jij schrijft dat je het prima zelf kunt rooien. Vriendin van TS kan dat niet. Ze neemt _NIETS_ mee, maar WIL wel heel veel daarvoor terug.
Dat heb ik ontkend.
"Ze neemt niets mee is" een flauwekul argument, ze IS ER NAMELIJK AL.
Jullie doen alsof ze 3 weken verkering hebben.
Als je vindt dat je vriendin moeilijk doet in je relatie, en/of dat ze iets voor het geld doet, dan is je relatie eigenlijk al ten einde. TS weet dat denk ik ook wel, anders had hij hier niet eens gepost.
TS zegt in zijn openingspost, waarom hij dat zo wil doen. Namelijk, omdat hij geen gezeik wil als ze uit elkaar gaan. Dat gezeik is op vele manieren te voorkomen, en dit is de botste manier. Er zijn vele manieren gesuggereerd hier, maar TS wil dat blijkbaar niet, en zijn vriendin ook niet.
"Nou, doe het dan niet" denk ik dan.
Verder zoekt TS het maar lekker zelf uit, ik heb een poging gedaan hem te tippen qua constructie. Mijn probleem is het niet. Ik hoop dat de vriendin van TS dit óf nooit leest en ze verder lang en gelukkig leven. Of dat TS een verrekte goede uitleg heeft als ze dit wel leest.
Wat een slappe zak ben je zeg, als je mensen op een forum gewoon 4 pagina's lang je vriendin voor golddigger uit laat maken.
Dat zegt toch ook wel wat over die relatie. [ Bericht 40% gewijzigd door lezzer op 06-06-2009 10:10:31 ]
quote:hoezo?Op maandag 18 mei 2009 20:34 schreef sexymofo het volgende:
Aangezien je volgens mij fiscaal binnen een 60:40 verhouding moet blijven
waarom is dat?
quote:
quote:BronLet op: gezamenlijke aankoop hoeft niet altijd in de verhouding van ieder vijftig procent. Een grotere afwijking in de verhoudingen van zestig/veertig procent houdt een risico in. U bent dan, bij verdeling en toedeling van het huis aan één van U beiden, overdrachtsbelasting (6%) verschuldigd over het toegedeelde aandeel.
Bij een eigendomsverhouding van 50/50 of 60/40 bent U bij verdeling geen overdrachtsbelasting verschuldigd.
quote:Misschien neemt TS dit alles ook met de benodigde korrel zoutOp zaterdag 6 juni 2009 10:04 schreef lezzer het volgende:
Wat een slappe zak ben je zeg, als je mensen op een forum gewoon 4 pagina's lang je vriendin voor golddigger uit laat maken.
Het is immers maar Fok! quote:Exact, waarom zou TS zich woest moeten gaan verdedigen?Op zaterdag 6 juni 2009 11:02 schreef Guppyfriend het volgende:
[..]
Misschien neemt TS dit alles ook met de benodigde korrel zout
TS vroeg wat meningen, en nu heeft hij er een fiks aantal. Dat is TS wijs genoeg voor om de onzin uit te filteren...
Ik zou me bij de opstelling van de vriendin van TS ernstig afvragen waar de relatie op gebaseerd is.
quote:zegt me toch genoeg lijkt me. kies eieren voor je geld.Als mijn vriendin 3 jaar geleden had geweten dat ik er zo over dacht, dan had ze wel wat dieper nagedacht over haar toekomst.
quote:ze is er namelijk al? is ze the Queen ofzo? moet de TS nu haar voetjes kussen?Op zaterdag 6 juni 2009 10:04 schreef lezzer het volgende:
"Ze neemt niets mee is" een flauwekul argument, ze IS ER NAMELIJK AL.
Jullie doen alsof ze 3 weken verkering hebben.
Als je vindt dat je vriendin moeilijk doet in je relatie, en/of dat ze iets voor het geld doet, dan is je relatie eigenlijk al ten einde. TS weet dat denk ik ook wel, anders had hij hier niet eens gepost.
Als zij wil opbouwen, dat moet ze ook maar inbrengen ipv over de rug van haar vriend te willen opbouwen, anders gaat ze maar weer alleen wonen, dan kan ze lekker wat opbouwen!
TS, wat betaalt ze nu allemaal mee en hoeveel% ?
Verder zijn ze niet getrouwd,maar wonen ze samen, hoe serieus dat is, kunnen we niet inschatten.
Volgens mij zijn er zat meiden die met de TS willen samenwonen, zonder een aandeel in huis te willen hebben.
Waarom is de vriendin van de TS niet tevreden en wil ze altijd maar meer.
Iets wat bijna alle vrouwen willen, steeds meer en toekomst, alsof wat ze nu hebben niet goed genoeg is.
ALLE vrouwen pakken namelijk altijd wel iets van je af.
Dat ze een stem wil hebben waar de woning ligt en hoe het eruit ziet, kan ik snappen, en heeft ze als levenspartner absoluut recht op, maar zonder centen in te brengen, heeft ze ook geen recht op de centen terug te krijgen.
TS kan natuurlijk wachten tot ze een baan heeft, en dat ze dan 50/50 doen, maar nu meteen helft eigendom
Maar goed, huis kopen: blijkbaar heb ik het wel mis; ik denk: huis kopen, gewoon goed regelen, zonder het minste toekomstige gezeur.
Waarom wil iemand huiseigendom? 2 redenen, volgens mij:
1) je staat niet opeens op straat als je 50% eigenaar bent
2) je leeft en werkt aan een woonomgeving die (hopelijk) overwaarde genereert; die strijk je dan voor 50% op als het huis verkocht wordt.
Over puntje 1) - Aangezien ik daar ga wonen voor mijn werk, is het al wel enigzins duidelijk dat ik er sowieso blijf wonen (laat staan dat zij de hypotheek kan dragen als ik daar weg zou gaan). Dus dit is niet zo belangrijk.
Maar goed, er is nog een derde reden dus. Een huis kopen is verkapt trouwen. Ja dat wist ik nog niet zo heel erg (ik heb ook nog nooit een huis gekocht, laat staan eerder met een relatie daarover gesproken) maar een huis kopen doe je samen blijkbaar, opdat je via het huis met elkaar verbonden bent. Haar vriendinnen doen het zo, haar ouders, ooms en tantes etc.
Het feit dat ik het huis op mijn naam wil zetten, is dus geen teken van verbondenheid. Er ligt dus nogal een hoop emotie hier, waar ik niet eerder tegenaangelopen ben.
(Ik denk dan, wat ik als een huis in eigendom had voordat ik mijn vriendin leerde kennen?)
quote:Precies wat ik probeerde duidelijk te maken. Nou speelt trouwen bij mij totaal geen rol, dus daarom kwam die metafoor niet in me op.Op maandag 8 juni 2009 09:20 schreef Velocitas het volgende:
Maar goed, er is nog een derde reden dus. Een huis kopen is verkapt trouwen. Ja dat wist ik nog niet zo heel erg (ik heb ook nog nooit een huis gekocht, laat staan eerder met een relatie daarover gesproken) maar een huis kopen doe je samen blijkbaar, opdat je via het huis met elkaar verbonden bent. Haar vriendinnen doen het zo, haar ouders, ooms en tantes etc.
Het feit dat ik het huis op mijn naam wil zetten, is dus geen teken van verbondenheid. Er ligt dus nogal een hoop emotie hier, waar ik niet eerder tegenaangelopen ben.
Je doet het naar mijn idee niet samen opdat je dan verbonden bent, maar je doet het samen omdat je al verbonden bent.
quote:Dan had ze dat geweten hè...(Ik denk dan, wat ik als een huis in eigendom had voordat ik mijn vriendin leerde kennen?)
Ik ga toch ook niet een stem willen hebben in wat mijn partner gekocht heeft vóór ze mij leerde kennen?Fijn dat je nog reageert trouwens
quote:Jaja ik doe mijn bestFijn dat je nog reageert trouwens
dit is de eerste keer dat ik op Fok iets vraag - wist niet dat de antwoorden zo snel en de reacties zo veel waren Maar back on topic: ik ga wel op huwelijkse voorwaarden trouwen, overigens. Ik heb mijn eigen zaak, en ik ben elders mede-eigenaar etc. Dat wil ik sowieso beschermen. Nou is dat nog niet aangekaart, maar in het kader van 'verbondenheid' zouden huwelijkse voorwaarden dan ook fout zijn. Maar, het is niet voor niets dat HV zijn uitgevonden natuurlijk.
Ik vind die verbondenheid zelf niet zo'n goede reden eigenlijk. Dat hoeft toch niet in een huis te zitten?
Tot op heden, met onze huidige financiele situatie, hebben we een huis gehuurd, zijn we op vakantie geweest naar Italie, Egypte etc. Hebben we een vakantie gepland staan in Thailand deze zomer, en voor 2010 hebben we het plan om samen een maandje door Australie te trekken. Ik heb daar nooit moeilijk over gedaan, integendeel, en heb dat dus altijd gefinancierd, omdat ik het ook leuk vond.
Nou krijg ik opeens de claim aan mijn broek dat ik niet samen iets aan wil gaan.
quote:waaaaaaaaaaaaaacht even. Dus, die vakanties zijn door jou gefinancierd??? Met andere woorden, al die vakanties zijn door JOU betaald? Zij heeft daar (qua reissom bedoel je dan neem ik aan, of bedoel je gewoon ook eten,drinken, the works?) nooit iets aan betaald?Op maandag 8 juni 2009 09:51 schreef Velocitas het volgende:
[..]
Jaja ik doe mijn best
Maar back on topic: ik ga wel op huwelijkse voorwaarden trouwen, overigens. Ik heb mijn eigen zaak, en ik ben elders mede-eigenaar etc. Dat wil ik sowieso beschermen. Nou is dat nog niet aangekaart, maar in het kader van 'verbondenheid' zouden huwelijkse voorwaarden dan ook fout zijn. Maar, het is niet voor niets dat HV zijn uitgevonden natuurlijk.
Ik vind die verbondenheid zelf niet zo'n goede reden eigenlijk. Dat hoeft toch niet in een huis te zitten?
Tot op heden, met onze huidige financiele situatie, hebben we een huis gehuurd, zijn we op vakantie geweest naar Italie, Egypte etc. Hebben we een vakantie gepland staan in Thailand deze zomer, en voor 2010 hebben we het plan om samen een maandje door Australie te trekken. Ik heb daar nooit moeilijk over gedaan, integendeel, en heb dat dus altijd gefinancierd, omdat ik het ook leuk vond.
Nou krijg ik opeens de claim aan mijn broek dat ik niet samen iets aan wil gaan.
Jongen jongen jongen. Die verbondenheid is bullshit. Ze is zoals het nu gaat verzekerd van een leventje in luilekkerland. Veel luxe, en het kost haar geen rooie cent. En nu ineens slaat ze je om de oren met dat je nooit iets samen wil doen? Riiight...ze wil alleen maar meer. Ze vind het prachtig zo.
Get the fuck out. She's a golddigger.
quote:Ik vind wel dat je elke keer weer met andere informatie aankomt.Op maandag 8 juni 2009 09:51 schreef Velocitas het volgende:
Maar back on topic: ik ga wel op huwelijkse voorwaarden trouwen, overigens. Ik heb mijn eigen zaak, en ik ben elders mede-eigenaar etc. Dat wil ik sowieso beschermen. Nou is dat nog niet aangekaart, maar in het kader van 'verbondenheid' zouden huwelijkse voorwaarden dan ook fout zijn. Maar, het is niet voor niets dat HV zijn uitgevonden natuurlijk.
Nou heb je weer ineens een bedrijf. Als je dat goed geregeld hebt, is zij daar sowieso geen eigenaar van.
HV is trouwens de normaalste zaak van de wereld, en zeker als je een bedrijf hebt.
Misschien moet je wel stoppen met de mening van je vriendin bestempelen als "moeilijk doen".
Je hebt het verdorie over trouwen (ineens weer)....
quote:TS is geen 17 ofzoOp maandag 8 juni 2009 10:04 schreef CoolGuy het volgende:
waaaaaaaaaaaaaacht even. Dus, die vakanties zijn door jou gefinancierd??? Met andere woorden, al die vakanties zijn door JOU betaald? Zij heeft daar (qua reissom bedoel je dan neem ik aan, of bedoel je gewoon ook eten,drinken, the works?) nooit iets aan betaald?
MAAAAAAR: "verkapt" trouwen? Je bent ook niet "een beetje zwanger"?
Bedoelt ze dat ze eigenlijk zo snel mogelijk met je wil trouwen, en deze gelegenheid aangrijpt om het ter sprake te brengen? Want op zich maakt het niet uit of je 80 mille op een rekening of in bakstenen hebt zitten.
Wat betreft de huwelijkse voorwaarden: vertel haar het verhaal van mijn buren. Ze waren ruim 25 jaar getrouwd in gemeenschap van goederen, en toen ging de winkel van de echtgenoot falliet. Dat betekende dat de vrouw ook geruineerd was, en zij het geliefde oude vakantiehuisje (op unieke locatie) dat ze van haar ouders had geerfd, ook in moest leveren. Beide bedelstaf, zeg maar.
quote:Ik neem aan dat ze dan ook samen die zaak hebben gehad. Of een hele domme juridische constructie vanuit de echtgenoot. Waarschijnlijk een VOF (man-vrouw constructie), en dan ben je hoofdelijk aansprakelijk.Op maandag 8 juni 2009 10:08 schreef aroha-nui het volgende:
Wat betreft de huwelijkse voorwaarden: vertel haar het verhaal van mijn buren. Ze waren ruim 25 jaar getrouwd in gemeenschap van goederen, en toen ging de winkel van de echtgenoot falliet. Dat betekende dat de vrouw ook geruineerd was, en zij het geliefde oude vakantiehuisje (op unieke locatie) dat ze van haar ouders had geerfd, ook in moest leveren. Beide bedelstaf, zeg maar.
Een bedrijf en een privéwoning zijn twee totaal verschillende dingen.
Of je 80K op je rekening hebt of in bakstenen maakt wel degelijk wat uit.
Rente, overwaarde, belasting etc.
quote:Nee gut, kijk naar wat we verdienen. Ik stort geld in een potje, zij ook - maar zij dus stukken minder. En als we op vakantie willen, dan neem ik mijn vriendin mee. Dat vind ik namelijk ook leuk, als mijn vriendin mee gaat, en om dan alleen te gaan en een leuke tijd te hebben, zonder vriendin... als dat dan al mogelijk is.waaaaaaaaaaaaaacht even. Dus, die vakanties zijn door jou gefinancierd??? Met andere woorden, al die vakanties zijn door JOU betaald? Zij heeft daar (qua reissom bedoel je dan neem ik aan, of bedoel je gewoon ook eten,drinken, the works?) nooit iets aan betaald
quote:Is ze nu niet, maar word ze wel als we onder gvg zouden trouwen. Ik stipte maar aan dat, wanneer het op trouwen aankomt, we huwelijkse voorwaarden hebben. Dus dat we sowieso niet alles delen.Ik vind wel dat je elke keer weer met andere informatie aankomt.
Nou heb je weer ineens een bedrijf. Als je dat goed geregeld hebt, is zij daar sowieso geen eigenaar van.
Waarom is HV de normaalste zaak ter wereld dan, maar moet je - in het kader van verbondenheid - wel 50-50 huiseigendom hebben?
[ Bericht 100% gewijzigd door Velocitas op 08-06-2009 10:14:57 ]
quote:Dat doen alleen mensen die samen die zaak hebben.Op maandag 8 juni 2009 10:13 schreef Velocitas het volgende:
Is ze nu niet, maar word ze wel als we onder gvg zouden trouwen.
Mijn partner heeft een BV, en daar heb ik geen zak mee te maken. Behalve dan dat ik er in meewerk.
Als je gvg trouwt, dan kan zij wel aanspraak maken op de inkomsten uit je bedrijf (jouw salaris, partner-alimentatie). Da's wat anders dan mede-eigenaar zijn.
quote:Je moet helemaal niks, behalve het samen eens zijn.Waarom is HV de normaalste zaak ter wereld dan, maar moet je - in het kader van verbondenheid - wel 50-50 huiseigendom hebben?
Begrijp je het standpunt van je vriendin wel?
En waarom denk je wél over trouwen, maar wil je dat huis alleen kopen? Dat kan er bij mij echt niet in.
Van wie komt het trouwen-idee? Of wil je nou trouwen zodat je het huis alleen kan kopen ofzo
quote:Nogmaals, ik stipte het trouwen alleen maar aan, om te laten weten dat dat onder HV gaat, vanwege mijn eigen zaak. Dat we dus sowieso niet alles delen en door 2en splitsen. Maar dat is dan - ook bij jou - een stuk geaccepteerder dan dat een partner alleen een huis koopt. Want als je dat doet, ben je anti-verbinding.En waarom denk je wél over trouwen, maar wil je dat huis alleen kopen? Dat kan er bij mij echt niet in.
Van wie komt het trouwen-idee? Of wil je nou trouwen zodat je het huis alleen kan kopen ofzo
Ik zeg niet dat we nu gaan trouwen (maar ooit vast wel).
quote:Ehh...ja...maar als zij 350 euro binnen krijgt per maand, of wat het ook is, dan ga je mij niet vertellen dat zij heel veel betaald aan zo'n maand rondtrekken door Australie bv. Dat kost wel enkele duizenden euro's. Mooi van jou dat je dat wil betalen, maar dat betekent dat jij echt 80/90% daarvan betaald? Dan wil ik ook wel allerlei dure reizen maken. Als je nou tegen d'r zei van 'ik wil daar best heen maar dan doen we wel 50/50, dan wil ze ineens naar de camping in Belgie zeker? (no offense voor de mensen die daarheen gaanOp maandag 8 juni 2009 10:13 schreef Velocitas het volgende:
[..]
Nee gut, kijk naar wat we verdienen. Ik stort geld in een potje, zij ook - maar zij dus stukken minder. En als we op vakantie willen, dan neem ik mijn vriendin mee. Dat vind ik namelijk ook leuk, als mijn vriendin mee gaat, en om dan alleen te gaan en een leuke tijd te hebben, zonder vriendin... als dat dan al mogelijk is.
[..]
Is ze nu niet, maar word ze wel als we onder gvg zouden trouwen. Ik stipte maar aan dat, wanneer het op trouwen aankomt, we huwelijkse voorwaarden hebben. Dus dat we sowieso niet alles delen.
Waarom is HV de normaalste zaak ter wereld dan, maar moet je - in het kader van verbondenheid - wel 50-50 huiseigendom hebben?
) Ik vind dit toch niet helemaal een normale situatie hoor. Je kunt praten wat je wil, maar feit blijft dat zij een luxe leventje heeft bij je. Dat is prima, maar het moet niet zo zijn dat zij meer gaat willen, en als ze dat niet krijgt hoe ze dat wil, dat ze ineens met chantage/manipulatie op de proppen komt. Ze heet geen Beatrix zeg, kom nou.
Samen een huis kopen levert toch ook een soort van "voorwaarden" op? Namelijk, de verdeling als het mis gaat, en wat er gebeurt als één van de twee overlijdt. En wat er gebeurt als de tweede ook overlijdt.
Dan maak je dus een testament, en over het algemeen maken mensen meteen een samenlevingscontract.
In dat laatste kan bijvoorbeeld staan dat als jullie binnen 5 jaar uit elkaar gaan je vriendin geen aanspraak kan maken op de helft van de overwaarde uit het huis, maar daarna wel (er van uit gaande dat ze dan een baan heeft).
De eerste 5-10 jaar heb je sowieso nodig om dat huis überhaupt overwaarde te bezorgen, dus op zich lijkt me dat een heel eerlijke constructie tegenover beide partijen.
Wat je daarnaast kan doen is vast laten leggen dat ze wel jouw deel erft als jij overlijdt. En andersom natuurlijk.
Die 80K stop je in een andere constructie (belegging bijvoorbeeld, heel populair) die op jouw naam staat en gebruik je als onderpand voor je/jullie hypotheek. De overwaarde die daaruit gegenereerd wordt is bij scheiding ook van jou.
Kun je allemaal vastleggen.
quote:Tja, lijkt mij een nogal traditionele gewoonte. De pure emotie ("leuk met z'n tweetjes een huis uitzoeken en kopen") snap ik wel. Maar waarom je dan "meer met elkaar verbonden" bent, tja, in praktische zin is er wel meer een drempel om uit een slechte relatie te stappen. Maar of dat een goed argument is....Maar goed, er is nog een derde reden dus. Een huis kopen is verkapt trouwen. Ja dat wist ik nog niet zo heel erg (ik heb ook nog nooit een huis gekocht, laat staan eerder met een relatie daarover gesproken) maar een huis kopen doe je samen blijkbaar, opdat je via het huis met elkaar verbonden bent. Haar vriendinnen doen het zo, haar ouders, ooms en tantes etc.
En dat haar vriendinnen en ouders dat zo doen wil niet zeggen dat jullie dat moeten doen. Ikzelf heb een huis gekocht toen wij al een jaar of 4 samenwoonden. Nu na 3 jaar is het huis ook half van haar via ons geregistreerd partnerschap. Werkte prima, dit was in onze ogen de beste oplossing omdat zij nog studeerde en dus minder bijdroeg aan het huis, maar ook geen risico wilde om een huis te hebben wat ze niet kan betalen indien ik zou overlijden.
quote:niks geen constructie, gewoon in gemeenschap van goederen getrouwd.Op maandag 8 juni 2009 10:13 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ik neem aan dat ze dan ook samen die zaak hebben gehad. Of een hele domme juridische constructie vanuit de echtgenoot. Waarschijnlijk een VOF (man-vrouw constructie), en dan ben je hoofdelijk aansprakelijk.
Een bedrijf en een privéwoning zijn twee totaal verschillende dingen.
quote:Gemiereneuk. Het gaat er om dat hij wat heeft en zij niet. Je kunt dingen ook moeilijk MAKEN.Of je 80K op je rekening hebt of in bakstenen maakt wel degelijk wat uit.
Rente, overwaarde, belasting etc.
quote:De constructie van de zaak (BV, eenmanszaak, VOF etc.)... niet van het huwelijkOp maandag 8 juni 2009 16:57 schreef aroha-nui het volgende:
[..]
niks geen constructie, gewoon in gemeenschap van goederen getrouwd.
[..]
quote:Zie bovenGemiereneuk. Het gaat er om dat hij wat heeft en zij niet. Je kunt dingen ook moeilijk MAKEN.
Ik snap uberhaupt niet dat je in gemeenschap van goederen trouwt om je 'verbondenheid' te tonen.
Voorlopig zou ik lekker blijven huren.
Sponsoring van vakanties etc is vergelijkbaar met wat ik doe: ik verdien meer dan m'n vriendin, dus pak wat vaker de rekening van uit eten, benzine, en vakantiekosten.
Mocht je dan toch uit elkaar gaan heeft ze de foto's nog, en niet de helft van je vermogen.
En wat je zegt: samen iets doen is leuker dan in je eentje, daar is sponsoring van zaken die je 'consumeert' niet erg.
Ze zou pas een golddigger zijn als ze de vakanties zelf uitzoekt, en daarbij 0,0 bescheidenheid toont.
Dus 5*-hotels in Australië uitzoekt terwijl jij graag wilt backpacken, en er vanzelfsprekend vanuit gaat dat het allemaal voor haar gefinancierd wordt.
quote:Nou, als ik jou vriendin was, zou ik me schamen om zo van je te profiteren. Als ik 750 euro kan inbrengen voor een vakantie en mijn vriend maar 400 dan gaan we toch lekker een weekje naar betaalbaar Turkije? Als ik maar 400 zou kunnen inbrengen en mijn vriend 750 en hij zou voorstellen om een vakantie te nemen binnen mijn budget, dan zou ik opgelucht zijn dat ik geen vuile profiteur ben. Als hij zou aanbieden geld bij te leggen, zou ik dat aanbod afslaan, zeker als ik wist dat ik in de toekomst meer geld zou gaan verdienen waardoor ik wel duurdere reizen zou kunnen maken: mijn tijd kwam dan nog wel, ik durf mijn handen in het vuur te steken dat mijn vriend wel die 1-2 jaar kon wachten.
[..]
Nee gut, kijk naar wat we verdienen. Ik stort geld in een potje, zij ook - maar zij dus stukken minder. En als we op vakantie willen, dan neem ik mijn vriendin mee. Dat vind ik namelijk ook leuk, als mijn vriendin mee gaat, en om dan alleen te gaan en een leuke tijd te hebben, zonder vriendin... als dat dan al mogelijk is.
[..]
quote:Ja wat die vakanties betreft, dat moet ook niet uit het verband getrokken worden...Nou, als ik jou vriendin was, zou ik me schamen om zo van je te profiteren. Als ik 750 euro kan inbrengen voor een vakantie en mijn vriend maar 400 dan gaan we toch lekker een weekje naar betaalbaar Turkije? Als ik maar 400 zou kunnen inbrengen en mijn vriend 750 en hij zou voorstellen om een vakantie te nemen binnen mijn budget, dan zou ik opgelucht zijn dat ik geen vuile profiteur ben. Als hij zou aanbieden geld bij te leggen, zou ik dat aanbod afslaan, zeker als ik wist dat ik in de toekomst meer geld zou gaan verdienen waardoor ik wel duurdere reizen zou kunnen maken: mijn tijd kwam dan nog wel, ik durf mijn handen in het vuur te steken dat mijn vriend wel die 1-2 jaar kon wachten.
Ik ga graag naar Egypte bijv., en dan kies ik er niet voor om in een tentje in de Ardennen te gaan zitten omdat we dat toevallig allebei voor 50-50 kunnen betalen. Nee ik wil pyramides zien en als ik dan naar Egypte ga, neem ik mijn vriendin dan ook graag mee om er saampjes van te genieten.
Maar goed, dan hebben we het dus over vakanties en niet over een huis...
quote:stel het was andersom, jij had de financiele positie waar je vriendin in zit en zij waar jij nu in zit?Op maandag 8 juni 2009 17:55 schreef Velocitas het volgende:
[..]
Ja wat die vakanties betreft, dat moet ook niet uit het verband getrokken worden...
Ik ga graag naar Egypte bijv., en dan kies ik er niet voor om in een tentje in de Ardennen te gaan zitten omdat we dat toevallig allebei voor 50-50 kunnen betalen. Nee ik wil pyramides zien en als ik dan naar Egypte ga, neem ik mijn vriendin dan ook graag mee om er saampjes van te genieten.
Maar goed, dan hebben we het dus over vakanties en niet over een huis...
wat zou je dan van haar verwachten? dat ze de vakanties betaald? dat ze een huis koopt en jouw mede eigenaar maakt?
verder krijg ik de indruk dat je je eigen keuze van je vriendin verdedigt, maar tot nu toe, vind ik het wel een profiteur!
quote:Dit dus en haar houding daar in: zij vindt het blijkbaar allemaal maar vanzelfsprekend sterker nog: ze stelt het zo ongeveer als randvoorwaarde. Ik zou het echt nooit zo zou regelen in een relatie en de ogen uit mijn kop schamen als ik me zo afhankelijk opstelde en maar toeliet dat hij me steeds geld toestopte. Sterker nog, hij zou me dan (vind ik) met recht aan de kant mogen zetten omdat ik dan alleen maar van hem profiteer. Zou ze ook nog bij je blijven als je dat geld niet had en morgen moest rondkomen van een minimuminkomen of nog minder?
Ik denk dat Nijns de oorzaak van je probleem aanhaalt, dat zijn geen huwelijkse voorwaarden maar scheve verhoudingen
quote:wat dat betreft houdt haar 'argument' (dat ze zich wil indekken dat ze zomaar ineens op straat staat en niets heeft opgebouwd, mocht het uitgaan) ook geen stand: want dat is nu ook al zo. Mocht het nu uitgaan, moet ze ook het huis uit, en heeft ze ook niets opgebouwd. Dat komt ook gewoon omdat ze minder/niets inbrengt. En dat feit verandert niet totdat ze zelf meer/fulltime gaat werken, ook niet als je een huis koopt.Op maandag 8 juni 2009 19:31 schreef Fastmatti het volgende:
Ze mag sowieso al blij zijn dat ze gratis bij hem in mag wonen, ook nu al.
Ik zal het woord golddigger niet in de mond nemen in deze, maar als ik lees waarom ze dit allemaal problematisch vindt, is "emotionele chantage" het eerste wat in me opkomt.
Of ze is gewoon echt naïef en gelooft er echt in, maar als ze een beetje nadenkt is het totaal niet logisch dat je haar meteen mede eigenaar maakt. Je draagt zelf al het risico.
Ik zou haar eigenlijk deze thread eens laten lezen. Zou een goede reality check zijn voor d'r imo.
Dat is toch ook veel mooier dan de linkerhelft van een rijtjeshuis?
quote:maw, doe maar nietOp maandag 8 juni 2009 19:42 schreef LuNaTiC het volgende:
[..]
wat dat betreft houdt haar 'argument' (dat ze zich wil indekken dat ze zomaar ineens op straat staat en niets heeft opgebouwd, mocht het uitgaan) ook geen stand: want dat is nu ook al zo. Mocht het nu uitgaan, moet ze ook het huis uit, en heeft ze ook niets opgebouwd. Dat komt ook gewoon omdat ze minder/niets inbrengt. En dat feit verandert niet totdat ze zelf meer/fulltime gaat werken, ook niet als je een huis koopt.
Ik zal het woord golddigger niet in de mond nemen in deze, maar als ik lees waarom ze dit allemaal problematisch vindt, is "emotionele chantage" het eerste wat in me opkomt.
Of ze is gewoon echt naïef en gelooft er echt in, maar als ze een beetje nadenkt is het totaal niet logisch dat je haar meteen mede eigenaar maakt. Je draagt zelf al het risico.
Ik zou haar eigenlijk deze thread eens laten lezen. Zou een goedereality checkrelation killer zijn voor d'r imo.
quote:ach, d'r vriend is niets te verwijten. Die heeft niets anders gedaan dan de situatie op een nette manier uit te leggen, met respect en alles. En verdedigt haar ook met hand en tand. De rest van de replies zijn wel wrang voor d'r, maar als je daar dan niet tegen kan...
quote:Stel jij hebt een reisdoel waar je graag heen wilt over 2 maanden (bijv. China), maar zij wil veel liever iets anders doen (bijv. Frankrijk). Ga je dan naar China of ga je met haar naar Frankrijk?Op maandag 8 juni 2009 17:55 schreef Velocitas het volgende:
[..]
Ja wat die vakanties betreft, dat moet ook niet uit het verband getrokken worden...
Ik ga graag naar Egypte bijv., en dan kies ik er niet voor om in een tentje in de Ardennen te gaan zitten omdat we dat toevallig allebei voor 50-50 kunnen betalen. Nee ik wil pyramides zien en als ik dan naar Egypte ga, neem ik mijn vriendin dan ook graag mee om er saampjes van te genieten.
Maar goed, dan hebben we het dus over vakanties en niet over een huis...
Vakanties is weliswaar niet on topic, maar het komt wel op hetzelfde neer: kan en mag zij van jou beslissen dat jouw geld aan besteed wordt aan iets dat zij wil?
Ik blijf op het standpunt dat ze zeker het recht heeft om mee te beslissen over ligging, soort huis en inrichting (anders woont ze misschien niet prettig en is de relatie ook gauw voorbij), maar eigendom alleen als jij het vrijwillig aan haar geeft. Het zou kunnen dat je met andere dingen (zoals vakanties), haar af en toe de beslissing hebt laten nemen? In dat geval is er een patroon dat je haar zeggenschap over je geld hebt gegeven, en snap ik het wel dat ze voortzetting (en formalisatie) van dat patroon verwacht dmv officieel gedeeld eigendom. Een soort trouwen, dus.
Maar anderzijds, als jij eigendom delen een stap te ver vindt, moet je het niet doen. Jij moet je er ook prettig bij voelen. Dus de term huwelijkse voorwaarden is hier wel op zijn plaats, of eigenlijk samenlevingscontract. Het is wel goed dat dit allemaal ter sprake komt in een relatie en uitgesproken wordt.
Het maakt in deze duscussie niet uit of de vriendin van TS wel of geen inspraak heeft in de ligging of de inrichting van het huis (al vraag ik me af hoe sterk de relatie van aroha-nui is als die voorbij kan gaan vanwege een inrichting
) wat het punt is, is dat de vriendin van TS aanspraak wil maken op de helft van het huis zonder zelf ook maar een cent in te brengen, in mijn opinie is dat een absolute no go.Zoals ik al eerder zei: mijn vriend heeft nu ook een eigen koophuis, ik hoef er niet over te twijfelen hoe dat zou gaan als we eventueel gaan samenwonen. Hij blijft zijn huis zelf betalen en overige kosten (internet, gas, water, electra, belastingen, boodschappen etc.) die delen we dan gewoon. Wat ik doe met het geld wat ik dan over houd moet ik zelf weten, al veeg ik er mijn reet mee af of smijt ik alles over de balk: het is mijn geld. Maar (verstandig als ik ben
) zal ik gewoon eenzelfde bedrag als mijn vriend aan hypotheek betaald iedere maand voor mezelf opzij zetten en dan heb ik daaraan mijn eigen zekerheid/reserves.quote:Op dinsdag 9 juni 2009 08:55 schreef Nijns het volgende:
Het gaat niet om waar die vakantie naar toe gaat en of zij daar wel of geen zeggenschap in heeft. Het gaat er om dat ze daar een ander, scheef aandeel in hebben qua inleg in geld.
Juist. Nu kan ik me nog voorstellen dat een van de partijen zegt van "oke, ik leg meer in, dat maakt me niet uit". Dat lijkt me ook niet altijd goed blijven gaan, maar dat is wat ieder wil, Wat voor mij echt een paar bruggen te ver is in dit verhaal is dat zij denkt aanspraak te kunnen maken, zeg maar, recht heeft op bepaalde dingen, en als ze dat niet krijgt, volgt een vorm van emotionele chantage.
quote:Juist. Dat is een relatie beginnen, en dan denken dat je met niets kunt komen, en dan de helft van een huis kunt krijgen. Het maakt niet uit of dat geld in een huis zit, of een kapitaal op de bank is, of wat dan ook, maar de opmerking van vriendin van TS van "had ik dat jaren eerder geweten had ik anders gedacht over mijn toekomst" vind ik totaal ongepaste opmerking, en ze geeft daar impliciet min of meer mee toe dat als ze had gedacht dat ze niet 'met geld' kon gaan samen wonen ze andere keuzes had gemaakt. Het spijt me, maar this has written Golddigger all over it.Het maakt in deze duscussie niet uit of de vriendin van TS wel of geen inspraak heeft in de ligging of de inrichting van het huis (al vraag ik me af hoe sterk de relatie van aroha-nui is als die voorbij kan gaan vanwege een inrichting
quote:Zo, dan zit jouw vriend er warmpjes bijZoals ik al eerder zei: mijn vriend heeft nu ook een eigen koophuis, ik hoef er niet over te twijfelen hoe dat zou gaan als we eventueel gaan samenwonen. Hij blijft zijn huis zelf betalen en overige kosten (internet, gas, water, electra, belastingen, boodschappen etc.) die delen we dan gewoon. Wat ik doe met het geld wat ik dan over houd moet ik zelf weten, al veeg ik er mijn reet mee af of smijt ik alles over de balk: het is mijn geld. Maar (verstandig als ik ben
Maar dat is inderdaad de manier waarop je dat doet. Volgens mij doen de meeste mensen het ook zo. Het is ook niet meer dan normaal. Je hebt dingen die je samen betaald, en dat is prima en heel logisch, en dan heb je ieder nog je eigen potje waar je je eigen dingen van kunt doen. Het is niet automatisch zo dat als je samen woont, je ook samen geld hebt. Ik kan en wil niet beslissen over het geld dat van mijn vriendin is, en andersom zou ik dat ook niet prettig vinden. Het is ook klets dat dat iets over je relatie zou zeggen. Als je samen woont betaal je samen de vaste kosten (tenzij het huis van 1 van de 2 is, dan mag die persoon de hypotheek betalen) maar daarnaast hou je ook gewoon nog de beschikking over je eigen geld. Lijkt mij heel gezond.quote:Dat kan. Maar goed, dan is de vraag, waarom vind zij hem leuk. Om de verwennerij, of om hem? Indien dat laatste, dan zou dat niet zoveel problemen op moeten leveren als dat 't nu doet. En zo wel: golddigger.Op dinsdag 9 juni 2009 15:51 schreef THEFXR het volgende:
Ik denk dat de TS zijn vriendin teveel heeft verwend, waardoor er nu een verwachtingspatroon is ontstaan en dan downgraden, zal veel protest en ruzie opleveren.
De vriendin van TS werkte kennelijk voorheen wel, maar het werk beviel niet/had weinig toekomstperspectief en in OVERLEG!!! met de TS besloot zij toen weer te gaan studeren. Ze kozen er dus _SAMEN_ voor dat TS voorlopig de lasten zou dragen, zodat zij eraan kon werken om in de toekomst ook meer bij te dragen. Vervolgens gaan ze overwegen om een huis te kopen en komt TS met "ja, maar jij brengt niks in, dus eigenlijk wil ik het huis alleen kopen........" Dat is dubbel: er was immers in overleg besloten dat TS voorlopig de lasten draagt, zodat vriendin van TS kon gaan studeren.
Ik snap de TS wel dat 'ie niet zomaar een half huis cadeau wil doen, maar jullie hebben er wel samen voor gekozen om voorlopig een onevenredige verdeling van de lasten te hebben. Je kan er nu ook voor kiezen om nog te blijven huren totdat je vriendin klaar is met 'r studie en dan pas, zodra zij ook kan inleggen voor een huis gaat kijken.
Wat trouwens een wat vagere constructie is, is om een samenlevingscontract op te stellen waarin staat dat de koopsom van het huis aan jou behoort.
Stel; jij koopt nu een huis met een waarde van 2,5 ton. Dat huis komt op jouw naam te staan. In het samenlevingscontract laat je dan opnemen dat het huis, ter waarde van 2,5 ton van jou is, maar dat de meerwaarde bij beeindiging verdeeld dient te worden. Stel dat je dan uit elkaar gaat en het huis is dan 3 ton waard, heb je 0,5 ton overwaarde, waarvan je vriendin dus de helft krijgt en jij ook. Zo bouw je toch "samen" iets op en jij brandt je billen niet op het moment dat de relatie uit gaat.
dat mensen nog steeds denken dat de huizenprijzen alleen maar kunnen stijgen. Je doet je nick eer aan silliegirl.quote:Op dinsdag 9 juni 2009 16:41 schreef silliegirl het volgende:
Ik snap niet dat iedereen de vriendin van de TS maar uitmaakt voor "verwend" of "golddigger". Ik kan de vriendin van de TS heel goed begrijpen zelfs.
De vriendin van TS werkte kennelijk voorheen wel, maar het werk beviel niet/had weinig toekomstperspectief en in OVERLEG!!! met de TS besloot zij toen weer te gaan studeren. Ze kozen er dus _SAMEN_ voor dat TS voorlopig de lasten zou dragen, zodat zij eraan kon werken om in de toekomst ook meer bij te dragen. Vervolgens gaan ze overwegen om een huis te kopen en komt TS met "ja, maar jij brengt niks in, dus eigenlijk wil ik het huis alleen kopen........" Dat is dubbel: er was immers in overleg besloten dat TS voorlopig de lasten draagt, zodat vriendin van TS kon gaan studeren.
Nee, het werk dat TS had beviel haar niet. Prima, dat krijg je als je geen opleiding hebt, dan heb je de banen niet voor het uitkiezen. Daar heb je een opleiding voor nodig. Dat vriendin een opleiding gaat doen is voor haar eigen toekomstperspectief. Zij moet daar aan werken, niet met als doel 'in de toekomst' meer bij te dragen, maar gewoon, om meer toekomstperspectief te hebben qua werk.
quote:Ik snap de TS wel dat 'ie niet zomaar een half huis cadeau wil doen, maar jullie hebben er wel samen voor gekozen om voorlopig een onevenredige verdeling van de lasten te hebben. Je kan er nu ook voor kiezen om nog te blijven huren totdat je vriendin klaar is met 'r studie en dan pas, zodra zij ook kan inleggen voor een huis gaat kijken.
Nee, TS heef zijn vriendin gewezen op wat verstandig was om te doen, voor haarzelf. Zij betaalde hoe dan ook nauwelijks wat, dus dat boeit hoe dan ook niet. Waarom moet TS daar mee wachten? Ik snap dat niet. Als TS besluit dat het nu tijd is om een huis te kopen, dan kan ie dat doen, ongeacht wat zijn vreindin daar van vindt.
quote:Dus, TS koopt een huis. Check.Wat trouwens een wat vagere constructie is, is om een samenlevingscontract op te stellen waarin staat dat de koopsom van het huis aan jou behoort.
Stel; jij koopt nu een huis met een waarde van 2,5 ton. Dat huis komt op jouw naam te staan. In het samenlevingscontract laat je dan opnemen dat het huis, ter waarde van 2,5 ton van jou is, maar dat de meerwaarde bij beeindiging verdeeld dient te worden. Stel dat je dan uit elkaar gaat en het huis is dan 3 ton waard, heb je 0,5 ton overwaarde, waarvan je vriendin dus de helft krijgt en jij ook. Zo bouw je toch "samen" iets op en jij brandt je billen niet op het moment dat de relatie uit gaat.
Dat huis staat op TS zijn naam. Check.
Waarom zou TS er dan in hemelsnaam voor kiezen om de meerwaarde te verdelen tussen hem en zijn vriendin.
Hij koopt het huis. Hij betaald de volledige hypotheek. Hij loopt het financiele risico. Waarom zou een overwaarde dan ineens gedeeld moeten worden met iemand die er 0 euro aan ingebracht heeft?
Dat is net als dat jij en ik een relatie hebben, jij koopt een huis, jij betaald alles aan dat huis, en dan zeg ik tegen jou van "ja maar, als het uit gaat wil ik wel 50% van de overwaarde". Wat zeg jij dan tegen mij? Ik denk niet dat je dat accepteert.
quote:Helemaal een omgedraaide redenatie. De vriendin van TS mag op kosten van haar vriend studeren en moet daarom ook maar het huis krijgen. Zoals ik al eerder zei, de vriendin van TS heeft geen enkele reden tot klagen. Haar leeftijdsgenoten hebben het beduidend minder goed.Op dinsdag 9 juni 2009 16:41 schreef silliegirl het volgende:
De vriendin van TS werkte kennelijk voorheen wel, maar het werk beviel niet/had weinig toekomstperspectief en in OVERLEG!!! met de TS besloot zij toen weer te gaan studeren. Ze kozen er dus _SAMEN_ voor dat TS voorlopig de lasten zou dragen, zodat zij eraan kon werken om in de toekomst ook meer bij te dragen. Vervolgens gaan ze overwegen om een huis te kopen en komt TS met "ja, maar jij brengt niks in, dus eigenlijk wil ik het huis alleen kopen........" Dat is dubbel: er was immers in overleg besloten dat TS voorlopig de lasten draagt, zodat vriendin van TS kon gaan studeren.
quote:Emotioneel gezien denk ik niet dat de lasten los van het bezit liggen nee. En ik weet heel goed dat de huizenprijzen momenteel niet stijgen (knap dat jij het tegendeel denkt te kunnen opmaken uit één bericht trouwens), maar dat maakt voor mijn voorbeeld niets uit; als de waarde van het huis zakt draait de vriendin immers op voor de helft van het tekort, dus is de TS dan alleen maar beter af.Op dinsdag 9 juni 2009 16:56 schreef _Flash_ het volgende:
Lasten dragen staat toch los van eigenaar zijn?
Voor de rest kan je zeggen wat je wilt, maar waarom zou ze NIET mee mogen delen in de waarde van het huis? Mijn ouders zijn getrouwd in gemeenschap van goederen, ze hebben toen ik geboren werd gezamelijk afgesproken dat mijn vader fulltime zou blijven werken, mijn moeder is gestopt met werken en zorgde voor mij en later mijn zusje. Dat heeft als gevolg dat mijn vader _ALTIJD_ meer in heeft gebracht dan mijn moeder, zo is de hypotheek altijd door hem betaald. Als ik jullie redenaties doortrek, dan komt het er op neer dat, mochten ze ooit scheiden, mijn moeder geen recht heeft op de helft van de waarde van het huis (en de rest van de gezamelijke bezittingen), puur omdat mijn vader al het geld heeft ingebracht? Ik geloof niet dat het wetmatig zo werkt; sterker nog dat weet ik zeker.
Nu weet ik best dat deze situaties niet helemaal vergelijkbaar zijn, maar de essentie is imho hetzelfde.
[ Bericht 1% gewijzigd door silliegirl op 09-06-2009 18:31:09 ]
[ Bericht 100% gewijzigd door silliegirl op 09-06-2009 17:55:18 ]
quote:Nee, je kunt stellingen niet zomaar vertalen naar heel andere situaties.Op dinsdag 9 juni 2009 17:54 schreef silliegirl het volgende:
Mijn ouders [...] Maar jullie stellen dus dat [...]
Jullie hebben al een aantal jaren een relatie, wonen samen, denken over de toekomst. Vriendin besluit (na aanmoediging van TS!) toch een studie te gaan volgen waarmee ze later meer geld gaat verdienen dan dat ze nu doet. Vervolgens willen jullie een huis kopen en besluit TS dat hij dat op zijn eentje wil doen omdat ie "geen gezeik wil over gedwongen uitkoop". Wat is dat nou weer voor treurigs? Over 2 jaar heeft je vriendin ook een goede baan; moet ze zich dan weer inkopen? En wat nou als jij werkloos raakt? Koopt je vriendin dan het hele huis, omdat zij tenslotte ook alle lasten betaalt?
Dit gaat helemaal niet over geld, want dat eigen bedrag wat je erin stopt kan je prima vast laten leggen, en de overwaarde die er de volgende jaren wordt gehaald zal uiterst laag zijn (als ie er al is). Al dat gelul van dat die vriendin een golddigger is.... Ze krijgt helemaal geen geld, ook niet als het uit zou gaan. Het enige wat ze krijgt is de helft van de hypotheekschuld.
Het gaat er gewoon om dat TS zich indekt omdat ie onzeker is over zijn relatie. Hij wil op het moment dat er relatieproblemen ontstaan, zijn vriendin uit zijn huis kunnen zetten zonder dat het problemen oplevert. Als ik je vriendin was, was ik echt laaiend geweest. Bah.
Maar als het uitkomt piepen dat ze als jaren '50-huisvrouw moeten worden beschouwd waarbij de man maar alles moet gaan betalen.
Dat noemen we selectief feminisme
Ik ben blij dat mijn vriendin haar stinkende best doet om de helft van de lasten te betalen. Niet omdat ze dat van mij moet, maar omdat ze dit zelf wil, en met trots haar eigen boontjes kan doppen.
quote:Ik snap niet wat dit met selectief feminisme te maken heeft. Andersom gebeurt het ook vaak genoeg. Toen mijn vriend nog studeerde betaalde ik het meest van de huur. Ook nu hij een baan heeft verdien ik nog meer dan hem, dus ik betaal meer aan vaste lasten. Straks verdient hij misschien meer, en dan mag hij meer betalen. Je verdeelt het toch naar draagkracht?Op dinsdag 9 juni 2009 20:08 schreef hydra77 het volgende:
Bah, vrouwen die als het uitkomt piepen dat ze worden achtergesteld en als moderne, gelijkwaardige, economisch zelfstandige vrouwen willen worden behandeld.
Maar als het uitkomt piepen dat ze als jaren '50-huisvrouw moeten worden beschouwd waarbij de man maar alles moet gaan betalen.
Dat noemen we selectief feminisme
Ik ben blij dat mijn vriendin haar stinkende best doet om de helft van de lasten te betalen. Niet omdat ze dat van mij moet, maar omdat ze dit zelf wil, en met trots haar eigen boontjes kan doppen.
Omdat je zelf je vriendin aanhaalt: Verdient ze veel minder dan jij? En kan je vriendin nu ook minder kleding kopen, minder vaak uit, of kan ze niet mee met je op vakantie omdat ze geen geld mee heeft omdat ze zo nodig de helft van de vaste lasten moet betalen? Lijkt me enorm gezellig
.[ Bericht 0% gewijzigd door -Elanor- op 09-06-2009 22:24:39 ]
quote:QFTOp dinsdag 9 juni 2009 18:17 schreef -Elanor- het volgende:
Silliegirl heeft gelijk.
Jullie hebben al een aantal jaren een relatie, wonen samen, denken over de toekomst. Vriendin besluit (na aanmoediging van TS!) toch een studie te gaan volgen waarmee ze later meer geld gaat verdienen dan dat ze nu doet. Vervolgens willen jullie een huis kopen en besluit TS dat hij dat op zijn eentje wil doen omdat ie "geen gezeik wil over gedwongen uitkoop". Wat is dat nou weer voor treurigs? Over 2 jaar heeft je vriendin ook een goede baan; moet ze zich dan weer inkopen? En wat nou als jij werkloos raakt? Koopt je vriendin dan het hele huis, omdat zij tenslotte ook alle lasten betaalt?
Dit gaat helemaal niet over geld, want dat eigen bedrag wat je erin stopt kan je prima vast laten leggen, en de overwaarde die er de volgende jaren wordt gehaald zal uiterst laag zijn (als ie er al is). Al dat gelul van dat die vriendin een golddigger is.... Ze krijgt helemaal geen geld, ook niet als het uit zou gaan. Het enige wat ze krijgt is de helft van de hypotheekschuld.
Het gaat er gewoon om dat TS zich indekt omdat ie onzeker is over zijn relatie. Hij wil op het moment dat er relatieproblemen ontstaan, zijn vriendin uit zijn huis kunnen zetten zonder dat het problemen oplevert. Als ik je vriendin was, was ik echt laaiend geweest. Bah.
Ik was het vertrouwen in de fok-mensheid al bijna verloren
Huis inderdaad zelf kopen en vriendinlief een maandelijkse bijdrage laten betalen. Ik weet niet hoe oud ze zijn, maar nu al wat opbouwen terwijl je nog aan het studeren bent lijkt me vrij onrealistisch eigenlijk. En helemaal als je maar 350 euro per maand verdient. Daar huur je tegenwoordig nauwelijks een kamer voor, laat staan dat je daarmee dus kapitaal kan opbouwen?
Als je besluit samen te kopen, is het dan bijv. mogelijk dat jij 90% eigenaar zal worden en zij bijv. 10% Dan bedoel ik of dat strikt juridisch mogelijk is? Dan zou je deels die 350 euro van haar maandelijkse inkomen dus in haar aandeel van het huis kunnen stoppen, en de overige lekker in het huishoudpotje doen. En uitkopen zal dan ook niet zo;n prolbleem zijn.
Dus, laten we zeggen: totale hypotheekaflossing is 1000 euro per maand en zij draagt dan 100 euro daarvoor bij en jij 900... Dat lijkt me enigzins fair dan. Zie het als een soort aandeel in het huis. Vraag is, is dat juridisch mogelijk? Gaat de relatie dan over, hoef je enkel haar 10% uit te kopen
quote:wat onzin maar weer, bewijst gewoon dat vrouwen alleen maar praten,maar er komt niks zinnigs uit.Op dinsdag 9 juni 2009 16:41 schreef silliegirl het volgende:
Ik snap niet dat iedereen de vriendin van de TS maar uitmaakt voor "verwend" of "golddigger". Ik kan de vriendin van de TS heel goed begrijpen zelfs.
De vriendin van TS werkte kennelijk voorheen wel, maar het werk beviel niet/had weinig toekomstperspectief en in OVERLEG!!! met de TS besloot zij toen weer te gaan studeren. Ze kozen er dus _SAMEN_ voor dat TS voorlopig de lasten zou dragen, zodat zij eraan kon werken om in de toekomst ook meer bij te dragen. Vervolgens gaan ze overwegen om een huis te kopen en komt TS met "ja, maar jij brengt niks in, dus eigenlijk wil ik het huis alleen kopen........" Dat is dubbel: er was immers in overleg besloten dat TS voorlopig de lasten draagt, zodat vriendin van TS kon gaan studeren.
Ik snap de TS wel dat 'ie niet zomaar een half huis cadeau wil doen, maar jullie hebben er wel samen voor gekozen om voorlopig een onevenredige verdeling van de lasten te hebben. Je kan er nu ook voor kiezen om nog te blijven huren totdat je vriendin klaar is met 'r studie en dan pas, zodra zij ook kan inleggen voor een huis gaat kijken.
Wat trouwens een wat vagere constructie is, is om een samenlevingscontract op te stellen waarin staat dat de koopsom van het huis aan jou behoort.
Stel; jij koopt nu een huis met een waarde van 2,5 ton. Dat huis komt op jouw naam te staan. In het samenlevingscontract laat je dan opnemen dat het huis, ter waarde van 2,5 ton van jou is, maar dat de meerwaarde bij beeindiging verdeeld dient te worden. Stel dat je dan uit elkaar gaat en het huis is dan 3 ton waard, heb je 0,5 ton overwaarde, waarvan je vriendin dus de helft krijgt en jij ook. Zo bouw je toch "samen" iets op en jij brandt je billen niet op het moment dat de relatie uit gaat.
quote:x2, amenOp dinsdag 9 juni 2009 20:08 schreef hydra77 het volgende:
Bah, vrouwen die als het uitkomt piepen dat ze worden achtergesteld en als moderne, gelijkwaardige, economisch zelfstandige vrouwen willen worden behandeld.
Maar als het uitkomt piepen dat ze als jaren '50-huisvrouw moeten worden beschouwd waarbij de man maar alles moet gaan betalen.
Dat noemen we selectief feminisme
Ik ben blij dat mijn vriendin haar stinkende best doet om de helft van de lasten te betalen. Niet omdat ze dat van mij moet, maar omdat ze dit zelf wil, en met trots haar eigen boontjes kan doppen.
Mijn broertje zou een huis kopen en zijn vriendin (is student, heeft geen vermogen en krijgt alleen een beetje beurs) wilde heel snel met hem in gemeenschap van goederen trouwen. Daar heb ik en mijn ouders gelukkig nog een stokje voor kunnen steken. Anders had ie nu 'de hoer moeten betalen om weg te gaan' Die ordinaire loeder krijgt nu al bijna alles gratis van hem (kleren, onderdak etc)
Walgelijk
quote:dan hebben je ouders hem niet goed opgevoed!Op woensdag 10 juni 2009 02:11 schreef Leonidas82 het volgende:
Vrouwen, als het om geld draait moet je ze echt in de gaten houden.
Mijn broertje zou een huis kopen en zijn vriendin (is student, heeft geen vermogen en krijgt alleen een beetje beurs) wilde heel snel met hem in gemeenschap van goederen trouwen. Daar heb ik en mijn ouders gelukkig nog een stokje voor kunnen steken. Anders had ie nu 'de hoer moeten betalen om weg te gaan' Die ordinaire loeder krijgt nu al bijna alles gratis van hem (kleren, onderdak etc)
Walgelijk
@TS:
Ik ben het als vrouw hier overwegend met de mannen eens. Ik vind dat je vriendin aan emotionele chantage doet en helemaal nu je erbij verteld hebt dat je vriendin het kopen van een huis als een verkapte vorm van trouwen ziet. Gelukig is het zo dat mannen er over het algemeen niet zulke archaïsche denkbeelden op na houden en het voor mannen geen keuze is om in hun eigen levensonderhoud te voorzien, maar een vanzelfsprekendheid, want ik zou het zwaar onaantrekkelijk vinden als mijn partner het normaal zou vinden om niet of nauwelijks bij te dragen maar wel de vruchten te plukken.
In mijn optiek is trouwen iets wat je doet als je eraan toe bent, en dwing je geen verbintenis af door middel van financiën. En los van dat emotionele stuk in haar argumentatie vind ik het niet meer dan normaal dat je ook in een relatie als twee individuen voor je eigen toekomst zorgt. Je vriendin mag in haar handjes knijpen dat ze uberhaupt een veel luxere levensstandaard heeft dan ze op basis van haar inkomen verdient en me dunkt dat je door haar studie te sponsoren (want laten we eerlijk zijn, zonder relatie zou ze die studie naast een baan moeten doen, want van 350 euro in de maand kan je echt geen huishouden runnen) al meer dan genoeg bijdraagt aan dat heilige "iets opbouwen". Zij bouwt op dit moment iets op, namelijk betere arbeidsperspectieven. En als ze die straks gebruikt kan ze vanzelf ook een huis betalen. Nu kan ze dat niet, dus heel simpel: jouw geld, jouw huis.
quote:Amen.Op woensdag 10 juni 2009 09:40 schreef Shitney het volgende:
Wat zijn er toch veel vrouwen ordinaire graaiers. Het is onzin om eigenaar van een huis te willen worden als je dat huis niet kunt betalen. Als je partner dat huis wel kan betalen, dan heb je gewoon stinkende mazzel dat je in een huis kunt wonen wat anders niet voor je weggelegd was. Prijs jezelf daarmee gelukkig, zou ik zeggen.
@TS:
Ik ben het als vrouw hier overwegend met de mannen eens. Ik vind dat je vriendin aan emotionele chantage doet en helemaal nu je erbij verteld hebt dat je vriendin het kopen van een huis als een verkapte vorm van trouwen ziet. Gelukig is het zo dat mannen er over het algemeen niet zulke archaïsche denkbeelden op na houden en het voor mannen geen keuze is om in hun eigen levensonderhoud te voorzien, maar een vanzelfsprekendheid, want ik zou het zwaar onaantrekkelijk vinden als mijn partner het normaal zou vinden om niet of nauwelijks bij te dragen maar wel de vruchten te plukken.
In mijn optiek is trouwen iets wat je doet als je eraan toe bent, en dwing je geen verbintenis af door middel van financiën. En los van dat emotionele stuk in haar argumentatie vind ik het niet meer dan normaal dat je ook in een relatie als twee individuen voor je eigen toekomst zorgt. Je vriendin mag in haar handjes knijpen dat ze uberhaupt een veel luxere levensstandaard heeft dan ze op basis van haar inkomen verdient en me dunkt dat je door haar studie te sponsoren (want laten we eerlijk zijn, zonder relatie zou ze die studie naast een baan moeten doen, want van 350 euro in de maand kan je echt geen huishouden runnen) al meer dan genoeg bijdraagt aan dat heilige "iets opbouwen". Zij bouwt op dit moment iets op, namelijk betere arbeidsperspectieven. En als ze die straks gebruikt kan ze vanzelf ook een huis betalen. Nu kan ze dat niet, dus heel simpel: jouw geld, jouw huis.
quote:Denk nou eens na! Dit heeft niks met graaien te maken. De vriendin van TS verdient er namelijk nauwelijks iets aan als zij mede-eigenaar van het huis wordt. Ze is over 2 jaar klaar met studeren, en krijgt, naar alle waarschijnlijkheid, ook een goede baan en kan dan netjes meebetalen aan de hypotheek. In die 2 jaar is het, zeker in deze tijd, onmogelijk om overwaarde te krijgen op het huis. Vertel mij nou eens op welke manier ze er de komende twee jaar rijker van wordt door mede-eigenaar te worden?Op woensdag 10 juni 2009 09:40 schreef Shitney het volgende:
Wat zijn er toch veel vrouwen ordinaire graaiers. Het is onzin om eigenaar van een huis te willen worden als je dat huis niet kunt betalen. Als je partner dat huis wel kan betalen, dan heb je gewoon stinkende mazzel dat je in een huis kunt wonen wat anders niet voor je weggelegd was. Prijs jezelf daarmee gelukkig, zou ik zeggen.
Ik blijf erbij: TS vindt het te eng om samen een huis te kopen en doet het daarom liever alleen. Dat is zijn goed recht, maar wees hierover wel eerlijk tegen je vriendin, want ze heeft duidelijk een ander beeld van jullie relatie dan dat jij hebt.
quote:Ik zou dat ook onaantrekkelijk vinden, maar dat is hier niet het geval. Ze hebben samen besloten dat het een goed idee was als zijn vriendin een extra studie ging doen, zodat ze later meer geld ging verdienen. Hier gaat de TS later ook van profiteren.@TS:
Ik ben het als vrouw hier overwegend met de mannen eens. Ik vind dat je vriendin aan emotionele chantage doet en helemaal nu je erbij verteld hebt dat je vriendin het kopen van een huis als een verkapte vorm van trouwen ziet. Gelukkig is het zo dat mannen er over het algemeen niet zulke archaïsche denkbeelden op na houden en het voor mannen geen keuze is om in hun eigen levensonderhoud te voorzien, maar een vanzelfsprekendheid, want ik zou het zwaar onaantrekkelijk vinden als mijn partner het normaal zou vinden om niet of nauwelijks bij te dragen maar wel de vruchten te plukken.
quote:Denk je die vriendin de enige is die profiteert van de betere arbeidsmarktperspectieven? Ze had ook kunnen blijven werken, dan kon ze wel bijdragen aan de hypotheek, maar zouden ze hier allebei later minder profijt van hebben, want uiteindelijk wordt er minder verdiend.In mijn optiek is trouwen iets wat je doet als je eraan toe bent, en dwing je geen verbintenis af door middel van financiën.
En los van dat emotionele stuk in haar argumentatie vind ik het niet meer dan normaal dat je ook in een relatie als twee individuen voor je eigen toekomst zorgt. Je vriendin mag in haar handjes knijpen dat ze uberhaupt een veel luxere levensstandaard heeft dan ze op basis van haar inkomen verdient en me dunkt dat je door haar studie te sponsoren (want laten we eerlijk zijn, zonder relatie zou ze die studie naast een baan moeten doen, want van 350 euro in de maand kan je echt geen huishouden runnen) al meer dan genoeg bijdraagt aan dat heilige "iets opbouwen". Zij bouwt op dit moment iets op, namelijk betere arbeidsperspectieven. En als ze die straks gebruikt kan ze vanzelf ook een huis betalen. Nu kan ze dat niet, dus heel simpel: jouw geld, jouw huis.
En dat gelul maar over dat graaien! Ik weet niet on wat voor omgeving jullie zitten, maar bij mijn vriendinnen gebeurt het net zo vaak omgekeerd. Beste vriendin ging samenwonen toen zij een baan had en vriend nog studeerde. Ze hebben het huis op allebei de namen gezet omdat ze een team zijn. Nu verdienen ze evenveel en dragen evenveel bij. Is die vriend nu een graaier?
Ik heb vroeger een jaar lang de huur betaald van ons appartement, omdat mijn vriend toen nog studeerde. Ik heb zelfs vakanties betaald (oh, the horror), omdat ik geen zin had om in een tentje op Vlieland te zitten omdat hij nog niet zoveel verdiende. Nu werkt hij ook en kan hij meebetalen. Is hij nu ook een graaier?
quote:Ja, wel als hij al aanspraak wou maken op de helft van de opbrengst van het huis bij verkoop terwijl hij zelf geen cent had in te brengen.
En dat gelul maar over dat graaien! Ik weet niet on wat voor omgeving jullie zitten, maar bij mijn vriendinnen gebeurt het net zo vaak omgekeerd. Beste vriendin ging samenwonen toen zij een baan had en vriend nog studeerde. Ze hebben het huis op allebei de namen gezet omdat ze een team zijn. Nu verdienen ze evenveel en dragen evenveel bij. Is die vriend nu een graaier?
Ik dacht niet dat ik het ooit zou zeggen maar: hulde aan Shitney
@ Elanor: ik vraag me in dit soort gevallen altijd af hoeveel dit soort mensen nog spreken over een 'team' en 'samen' als zij degenen waren die het meest hadden in te brengen. Het is, in deze tijd helemaal, heel naief om te denken dat het oneindig is. En nu is alles leuk en aardig en zijn ze gelukkig samen en lijken die beloftes prachtig, maar als het fout gaat (en daar moet je gewoon rekening mee houden) dan baal je van iedere euro die je nog aan die gold-diggende trut die vreemdging met je beste vriend moet betalen. Dat je een relatie hebt, betekend in 2009 (want voor het geval je dat nog niet wist, daar leven we nu) niet dat jouw geld, automatisch 'ons' geld wordt omdat je toevallig een 'team' bent
quote:Relaties waarin je respecteert dat de een meer geld heeft dan de ander en je niet als een arrogante trut verwacht dat hij nu je met hem in een relatie zit opeens al zijn geld met je gaat delen.
Ik snap af en toe ook niet wat voor relaties mensen hebben hoor...
quote:Ter info: dat ligt er dus maar net aan hoe jij, als persoon, tegen je relatie aankijkt. Dat jij vindt dat ieder z'n eigen geld heeft en niet verplicht is dat te delen, neemt niet weg dat een ander het daar mee oneens mag zijn; dat kan namelijk ook nog, anno 2009.Op woensdag 10 juni 2009 11:06 schreef Nijns het volgende:
[..]
Dat je een relatie hebt, betekend in 2009 (want voor het geval je dat nog niet wist, daar leven we nu) niet dat jouw geld, automatisch 'ons' geld wordt omdat je toevallig een 'team' bent
Los daarvan staat wat de juiste opvatting zou moeten zijn, want daar is geen antwoord op; jij vindt A, ik vind B en daarmee is de kous af. Wat voor jou werkt en wat voor mij werkt zijn dan andere dingen, maar het maakt geen van beiden fout.
quote:Nee, dat is het probleem ook niet. Het probleem is dat TS A vind, en vriendin vind B, maar als TS ook niet overstag gaat naar B, dan begint de emotionele chantage en manipulatie. Als dat zo is, dan vraag ik me af waar vriendin op uit is.Op woensdag 10 juni 2009 11:14 schreef silliegirl het volgende:
[..]
Ter info: dat ligt er dus maar net aan hoe jij, als persoon, tegen je relatie aankijkt. Dat jij vindt dat ieder z'n eigen geld heeft en niet verplicht is dat te delen, neemt niet weg dat een ander het daar mee oneens mag zijn; dat kan namelijk ook nog, anno 2009.
Los daarvan staat wat de juiste opvatting zou moeten zijn, want daar is geen antwoord op; jij vindt A, ik vind B en daarmee is de kous af. Wat voor jou werkt en wat voor mij werkt zijn dan andere dingen, maar het maakt geen van beiden fout.
TS wil niet dat vriendin gaat studeren zodat zij straks kan bijdragen, en hij minder lasten heeft maar hij wil dat zij gaat studeren zodat ze zicht heeft op een betere toekomst (met een opleiding kom je meestal verder). Hij heeft het goed met haar voor want vriendin geeft aan dat ze dr huidige werk niet leuk vind en dus heeft hij haar daar met haar over gepraat en w.s. aangegeven dat zij met een gedegen opleiding straks wel een baan kan vinden waar ze gelukkig mee is.
Als TS uit zou zijn op een lastenverlichting door haar te laten studeren en straks te profiteren van haar geld, waarom zou hij dan nu een huis willen kopen. Dan zou zijn idee toch zijn om daar mee te wachten tot zij wel een (maandelijks) bedrag in kan brengen?
het is natuurlijk te zot voor woorden dat mevrouw ineens mede-eigenaar wordt van alles wat ts heeft, omdat ze in een relatie zijn. zeker gezien haar inkomen en eigen bijdrage.
Je vriendin alleen mede-eigenaar laten worden als ze bij kan dragen in de hypotheeklasten voor een X% (bijvoorbeeld jij 95% eigenaar en zij 5% gezien haar inkomen) Als ze niet kan bijdragen dan heeft ze onder geen beding recht op dat huis. Jouw geld, jouw hypotheekschuld en dus jouw huis. De enige reden dat ze hier moeilijk over gaat doen, is omdat je vriendin denkt straks slapend rijk te worden.
Wat je kunt doen,
vermogens gescheiden houden (jouw geld en haar geld) en daarnaast een gezamenlijke rekening openen waar je gezamenlijk vermogen opbouwt. Bij een breuk kan dat door de midden. Daarnaast kan ze sparen op haar individuele spaarrekening (is ze zelf verantwoordelijk voor) Als ze na 2 jaar afgestudeerd is en voldoende meeverdiend om bij te dragen in de hypotheeklasten, dan kan ze alsnog mede-eigenaar worden. Lijkt mij een eerlijke deal! En idd, een huis heeft echt nog niet binnen 2 jaar overwaarde. Bij verkoop zullen geen van beide partijen winst maken. Vrouwen die hier oneens mee zijn, zijn gewoon manipulatieve gore graaiers die snel rijk willen worden zonder er iets voor te doen
Je kunt ook nu besluiten om de aankoop van het huis ff uit te stellen en over 2 jaar verder te kijken als je vriendin afgestudeerd is en een goed betaalde baan gevonden heeft.
Dan ben je nu in één klap af van al het gezeik
quote:aan de andere kant is dit wel een goede test van de relatie. als ze nu al zo moeilijk doet...Op woensdag 10 juni 2009 11:41 schreef Leonidas82 het volgende:
TS,
Je kunt ook nu besluiten om de aankoop van het huis ff uit te stellen en over 2 jaar verder te kijken als je vriendin afgestudeerd is en een goed betaalde baan gevonden heeft.
Dan ben je nu in één klap af van al het gezeik
quote:OMG, hij heeft het ZELF voorgesteld, en ze studeert al lang.Op woensdag 10 juni 2009 11:19 schreef CoolGuy het volgende:
TS wil niet dat vriendin gaat studeren zodat zij straks kan bijdragen, en hij minder lasten heeft maar hij wil dat zij gaat studeren zodat ze zicht heeft op een betere toekomst (met een opleiding kom je meestal verder). Hij heeft het goed met haar voor want vriendin geeft aan dat ze dr huidige werk niet leuk vind en dus heeft hij haar daar met haar over gepraat en w.s. aangegeven dat zij met een gedegen opleiding straks wel een baan kan vinden waar ze gelukkig mee is.
Leest er nou echt niemand meer hier?
Ik begin zo onderhand te hopen dat vriendin van TS af gaat en binnen 3 jaar 3 ton per jaar verdient.
quote:Z'n vriendin denkt gewoon ff snel mee te kunnen delen in de knikkers omdat ze toevallig een relatie hebben en samenzijn en gooit het op emotionele chantage. Soms is het goed om ff met een beschouwelijke bril naar je relatie te kijken en in dit soort situaties juist zakelijk te blijven. Als TS een goede relatie heeft ziet zijn vriendelijk ook wel in dat haar idee niet reeel is. Geen geld? = geen mede-eigenaar wel geld? = mede-eigenaar as simple as thatOp woensdag 10 juni 2009 11:43 schreef Johnns het volgende:
[..]
aan de andere kant is dit wel een goede test van de relatie. als ze nu al zo moeilijk doet...
quote:OMG: ze kan in andere situaties ook behoorlijk goed haar mannetje staan. Ze wou toch ook ZELF studeren, TS heeft haar arm toch niet omgedraaid of haar gedwongen?
[..]
OMG, hij heeft het ZELF voorgesteld, en ze studeert al lang.
Leest er nou echt niemand meer hier?
Ik begin zo onderhand te hopen dat vriendin van TS af gaat en binnen 3 jaar 3 ton per jaar verdient.
Kom op zeg..
Omdat ze geen geld heeft en zo...
quote:Ik ben blij dat het om een studie gaat en niet om een kind ofzo.Op woensdag 10 juni 2009 12:01 schreef Nijns het volgende:
[..]
OMG: ze kan in andere situaties ook behoorlijk goed haar mannetje staan. Ze wou toch ook ZELF studeren, TS heeft haar arm toch niet omgedraaid of haar gedwongen?
Kom op zeg..
"We wilden toch samen kinderen? " "ja, nee, maar nu wil ik een huis kopen en dan komt dat kind me niet zo goed uit".
Nou gaat iemand vast zeggen dat dat een heel andere beslissing is. Nee dus. Net zo goed een beslissing die je samen neemt in een relatie.
quote:
[..]
Ik ben blij dat het om een studie gaat en niet om een kind ofzo.
"We wilden toch samen kinderen? " "ja, nee, maar nu wil ik een huis kopen en dan komt dat kind me niet zo goed uit".
Nou gaat iemand vast zeggen dat dat een heel andere beslissing is. Nee dus. Net zo goed een beslissing die je samen neemt in een relatie.
jij snapt er echt helemaal niks van.door aan te geven dat je blij bent dat het een studie is en niet een kind, geef je trouwens zelf al aan dat het geen vergelijkbare dingen zijn.
domme doos
quote:hij heeft haar aangemoedigd om weer te gaan studeren, omdat ze met een nieuwe studie leuker werk kan vinden in de toekomst.Op woensdag 10 juni 2009 11:57 schreef lezzer het volgende:
[..]
OMG, hij heeft het ZELF voorgesteld, en ze studeert al lang.
Leest er nou echt niemand meer hier?
Ik begin zo onderhand te hopen dat vriendin van TS af gaat en binnen 3 jaar 3 ton per jaar verdient.
het is heel simpel, mensen hebben zelf een verstand en maken hun eigen keuzes. het is niet zo dat hij haar gedwongen heeft om weer te gaan studeren. zij heeft ZELF die keuze gemaakt op basis van haar eigen overwegingen.
ieder weldenkend mens geeft niet de helft van zijn huis (en spaargeld niet te vergeten) weg aan iemand die slechts 350 euro per maand verdient en dus niet bijdraagt in de lasten (en vooral risico's) van het huis.
als ze afgestudeerd is, en de relatie is nog steeds koek en ei, dan kan ze altijd nog bijdragen aan de lasten en mede-eigenaar worden van de woning. nu zit dat er alleen even niet in. dat dit er bij haar niet in gaat, zegt meer over haar...
quote:Op woensdag 10 juni 2009 12:05 schreef Nijns het volgende:
[..]
door aan te geven dat je blij bent dat het een studie is en niet een kind, geef je trouwens zelf al aan dat het geen vergelijkbare dingen zijn.
domme doos
Intussen woon ik al wel jaren naar volle tevredenheid samen. In een koophuis.
Niet ons eerste overigens.
Ik weet niet hoe dat bij jou zit? Heb je een eigen huis?
Dom hoef ik mezelf ook niet echt te noemen volgens de geleerden.
quote:En juist die emotie maakt dat TS "geen gezeik wil" als zijn relatie uit gaat en dus dat huis alleen wil kopen.Op woensdag 10 juni 2009 12:07 schreef Leonidas82 het volgende:
Liefde is een emotie en in het kader van de 'lieve vrede' nemen veel koppels vanuit gevoels of irriationele ideeen (vaak gebaseerd op een emotie als liefde) de verkeerde beslissingen binnen relaties met alle gevolgen van dien. Als het om grote financiële beslissingen gaat draait het om gezond boerenverstand.
Het is al heel vaak gezegd, dat TS eigenlijk gewoon bang is wat er gebeurt als z'n relatie uit gaat. Nou, dan moet hij het regelen. Bij een notaris.
quote:TS is realistisch en denkt na over bepaalde zaken.Op woensdag 10 juni 2009 12:09 schreef lezzer het volgende:
[..]
En juist die emotie maakt dat TS "geen gezeik wil" als zijn relatie uit gaat en dus dat huis alleen wil kopen.
Het is al heel vaak gezegd, dat TS eigenlijk gewoon bang is wat er gebeurt als z'n relatie uit gaat. Nou, dan moet hij het regelen. Bij een notaris.
zijn vriendin heeft er ook over nagedacht, vooral over haar eigen belangen.
quote:En TS denkt niet voornamelijk over zijn eigen belangen na?Op woensdag 10 juni 2009 12:11 schreef Johnns het volgende:
[..]
TS is realistisch en denkt na over bepaalde zaken.
zijn vriendin heeft er ook over nagedacht, vooral over haar eigen belangen.
Lees de OP nog eens
quote:het lijkt mij niet meer dan logisch dat hij nadenkt over zijn eigen belangen. het is wel 80K die hij investeert!Op woensdag 10 juni 2009 12:12 schreef lezzer het volgende:
[..]
En TS denkt niet voornamelijk over zijn eigen belangen na?
Lees de OP nog eens
quote:Of ik wel of geen eigen huis heb heeft hier helemaal niets mee te maken. En je hoeft jezelf niet dom te noemen, dat doe ik wel voor je.
[..]
Intussen woon ik al wel jaren naar volle tevredenheid samen. In een koophuis.
Niet ons eerste overigens.
Ik weet niet hoe dat bij jou zit? Heb je een eigen huis?
Dom hoef ik mezelf ook niet echt te noemen volgens de geleerden.
En verder dit:
quote:En alles wat Johnns zegt.
Liefde is een emotie en in het kader van de 'lieve vrede' nemen veel koppels vanuit gevoels of irriationele ideeen (vaak gebaseerd op een emotie als liefde) de verkeerde beslissingen binnen relaties met alle gevolgen van dien. Als het om grote financiële beslissingen gaat draait het om gezond boerenverstand.
quote:Op woensdag 10 juni 2009 11:06 schreef Nijns het volgende:
[..]
Ja, wel als hij al aanspraak wou maken op de helft van de opbrengst van het huis bij verkoop terwijl hij zelf geen cent had in te brengen.
Welke opbrengst? Ik weet niet in wat voor droomwereld jij leeft, maar het duurt over het algemeen een paar jaar voor er overwaarde op een huis zit. Als het huis na een half jaar werd verkocht, had ie alleen maar een schuld,waar ie vervolgens netjes de helft van kon betalen. Na dat halve jaar had hij ook een baan, dus betaalde lekker mee.
In het geval van TS gaat het om 2 jaar dat ze nog moet studeren, vergelijkbare situatie dus.
quote:Wat ben ik ontzettend blij dat mijn vriend en ik zo niet denken. Ik heb een relatie met mijn vriend omdat ik van hem hou, omdat ik weet dat hij geen profiteur is en omdat ik weet dat we hetzelfde doel hebben in het leven. Dan heb ik er best wat voor over om dat doel ook samen te bereiken, en daar hoort investeren in zijn (en indirect natuurlijk ook onze) toekomst ook bij. Als je van te voren al bang bent dat je vriend of vriendin op je geld uit is, dan heb je de verkeerde keuze gemaakt en kan je het beter uitmaken. Want in zo'n rot-relatie moet je niet blijven zitten.Ik dacht niet dat ik het ooit zou zeggen maar: hulde aan Shitney
@ Elanor: ik vraag me in dit soort gevallen altijd af hoeveel dit soort mensen nog spreken over een 'team' en 'samen' als zij degenen waren die het meest hadden in te brengen. Het is, in deze tijd helemaal, heel naief om te denken dat het oneindig is. En nu is alles leuk en aardig en zijn ze gelukkig samen en lijken die beloftes prachtig, maar als het fout gaat (en daar moet je gewoon rekening mee houden) dan baal je van iedere euro die je nog aan die gold-diggende trut die vreemdging met je beste vriend moet betalen. Dat je een relatie hebt, betekend in 2009 (want voor het geval je dat nog niet wist, daar leven we nu) niet dat jouw geld, automatisch 'ons' geld wordt omdat je toevallig een 'team' bent
En natuurlijk is het altijd mogelijk dat het alsnog misgaat, maar je kan ook morgen onder de auto komen en je kan ook volgende week je baan kwijtraken. Ik ga mijn geluk toch niet laten vergallen door die what-if situaties?
En die dikgedrukte zin... serieus
quote:En wat nou als ik het vanzelfsprekend vind dat ik mijn geld deel met mijn vriend, zodat we samen een goede toekomst kunnen opbouwen? Word je dan ook een beetje boos?Op woensdag 10 juni 2009 11:10 schreef Nijns het volgende:
Sorry, ik word gewoon een beetje boos. Dat je je geld deelt is nog tot daar aan toe maar dat je dat als vanzelfsprekend beschouwd, dat gaat er bij mij echt niet in.
quote:Anders spreek je jezelf even tegenOp woensdag 10 juni 2009 11:36 schreef Leonidas82 het volgende:
TS
Je vriendin alleen mede-eigenaar laten worden als ze bij kan dragen in de hypotheeklasten voor een X% (bijvoorbeeld jij 95% eigenaar en zij 5% gezien haar inkomen) Als ze niet kan bijdragen dan heeft ze onder geen beding recht op dat huis. Jouw geld, jouw hypotheekschuld en dus jouw huis. De enige reden dat ze hier moeilijk over gaat doen, is omdat je vriendin denkt straks slapend rijk te worden.
Wat je kunt doen,
vermogens gescheiden houden (jouw geld en haar geld) en daarnaast een gezamenlijke rekening openen waar je gezamenlijk vermogen opbouwt. Bij een breuk kan dat door de midden. Daarnaast kan ze sparen op haar individuele spaarrekening (is ze zelf verantwoordelijk voor) Als ze na 2 jaar afgestudeerd is en voldoende meeverdiend om bij te dragen in de hypotheeklasten, dan kan ze alsnog mede-eigenaar worden. Lijkt mij een eerlijke deal! En idd, een huis heeft echt nog niet binnen 2 jaar overwaarde. Bij verkoop zullen geen van beide partijen winst maken. Vrouwen die hier oneens mee zijn, zijn gewoon manipulatieve gore graaiers die snel rijk willen worden zonder er iets voor te doen
.quote:Ik zag net je geboortedatum. Ik ben normaal niet zo van het schermen met "je komt net kijken", maar ga eerst maar eens 10 jaar met iemand samenwonen en dan samen dingen aanschaffen enzo.Op woensdag 10 juni 2009 12:16 schreef Nijns het volgende:
Of ik wel of geen eigen huis heb heeft hier helemaal niets mee te maken. En je hoeft jezelf niet dom te noemen, dat doe ik wel voor je.
Ik durf wel met je af te spreken over, pak 'm beet, 15 jaar, en dan eens kijken hoe je er over denkt.
Misschien denk je dan nog eens aan dit gesprek. En aan dat je me domme doos genoemd hebt.
quote:hij zegt toch alleen dat "De enige reden dat ze hier moeilijk over gaat doen, is omdat je vriendin denkt straks slapend rijk te worden."Op woensdag 10 juni 2009 12:21 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Anders spreek je jezelf even tegen
Daarnaast wordt er wel 80K door TS in het huis gestopt, die daardoor voor 50% aan haar toebehoort.
quote:Waarvan al door minimaal 5 verschillende mensen genoemd is dat je dat bij de notaris er uit kunt laten houden.Op woensdag 10 juni 2009 12:24 schreef Johnns het volgende:
Daarnaast wordt er wel 80K door TS in het huis gestopt, die daardoor voor 50% aan haar toebehoort.
Of via een constructie bij de bank.
quote:Ik ook. Bovendien heeft mijn vriend nu een universitaire titel waarmee ie een goede baan heeft. Doordat ik aan het begin meer heb betaald, hebben we sneller samen kunnen wonen (in plaats van op een kleine studentenkamer), hebben we (voordat er allerlei verplichtingen komen wat betreft kinderen) aardig wat van de wereld gezien, en verdienen we, door onze opleidingen, nu allebei veel geldOp woensdag 10 juni 2009 12:07 schreef lezzer het volgende:
[..]
Intussen woon ik al wel jaren naar volle tevredenheid samen. In een koophuis.
Niet ons eerste overigens.
Ik weet niet hoe dat bij jou zit? Heb je een eigen huis?
Dom hoef ik mezelf ook niet echt te noemen volgens de geleerden.
.Ik zie niet in hoe we het beter hebben kunnen doen. Als je geen team durft te zijn met je partner, heb je een rotte relatie.
quote:Wat nu, behalve dat we gold-diggers zijn, zijn vrouwen ook nog eens dom? Ze studeert bedrijfskunde, denk je nou echt dat ze gelooft dat ze rijk wordt door een huis na een paar jaar weer te verkopen?Op woensdag 10 juni 2009 12:24 schreef Johnns het volgende:
[..]
hij zegt toch alleen dat "De enige reden dat ze hier moeilijk over gaat doen, is omdat je vriendin denkt straks slapend rijk te worden."
Daarnaast wordt er wel 80K door TS in het huis gestopt, die daardoor voor 50% aan haar toebehoort.
En wat die 80k betreft: je kan gewoon in een samenlevingscontract vastleggen dat dat bedrag van jou is, en dus ook bij verkoop, van jou blijft. Non-argument dus.
quote:Dit is gelijk de grootste denkfout die de meeste vrouwen maken bij het hebben van een relatie of misschien het grootste verschil tussen man en vrouw. De nadruk leggen op 'wij, samen en delen' profiteren van een andermans geld.Op woensdag 10 juni 2009 12:19 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
En wat nou als ik het vanzelfsprekend vind dat ik mijn geld deel met mijn vriend, zodat we samen een goede toekomst kunnen opbouwen? Word je dan ook een beetje boos?
Uiteraard een relatie heb je met z'n 2en en is er dus sprake van een zekere 'wij' maar een relatie bestaat uit 2 verschillende personen en is er dus degelijk sprake van een jij en ik. Een gezonde relatie, naar mijn mening, bestaat dus naast een gezamenlijk vermogen (waarin je raak kunt delen) ook uit een persoonlijk vermogen (geld wat van jou is, en niet hoeft te delen met je partner).
quote:Ja, en wie beweert dat dat niet zo moet zijn?Op woensdag 10 juni 2009 12:32 schreef Leonidas82 het volgende:
Een gezonde relatie, naar mijn mening, bestaat dus naast een gezamenlijk vermogen (waarin je raak kunt delen) ook uit een persoonlijk vermogen (geld wat van jou is, en niet hoeft te delen met je partner).
quote:Ik snap niet wat je wil zeggen in de laatste zin. Hoe profiteer ik van andermans geld als ik besluit om te investeren in onze gezamenlijke toekomst?Op woensdag 10 juni 2009 12:32 schreef Leonidas82 het volgende:
[..]
Dit is gelijk de grootste denkfout die de meeste vrouwen maken bij het hebben van een relatie of misschien het grootste verschil tussen man en vrouw. De nadruk leggen op 'wij, samen en delen' profiteren van een andermans geld.
En gelukkig vindt mijn vriend 'wij, samen en delen' ook erg belangrijk
.quote:Wat Lezzer zegt.Uiteraard een relatie heb je met z'n 2en en is er dus sprake van een zekere 'wij' maar een relatie bestaat uit 2 verschillende personen en is er dus degelijk sprake van een jij en ik. Een gezonde relatie, naar mijn mening, bestaat dus naast een gezamenlijk vermogen (waarin je raak kunt delen) ook uit een persoonlijk vermogen (geld wat van jou is, en niet hoeft te delen met je partner).
quote:Oh, je zag net mijn geboortedatum
[..]
Ik zag net je geboortedatum. Ik ben normaal niet zo van het schermen met "je komt net kijken", maar ga eerst maar eens 10 jaar met iemand samenwonen en dan samen dingen aanschaffen enzo.
Ik durf wel met je af te spreken over, pak 'm beet, 15 jaar, en dan eens kijken hoe je er over denkt.
Misschien denk je dan nog eens aan dit gesprek. En aan dat je me domme doos genoemd hebt.
Het zegt meer over jou dan over mij als je daar mijn levenservaring (of in jouw ogen, het gebrek daaraan) van af laat hangen. Jij weet helemaal niks van mij dus houd even lekker je grote mond, wil je.
quote:PrimaOp woensdag 10 juni 2009 12:45 schreef Nijns het volgende:
[..]
Oh, je zag net mijn geboortedatum
Het zegt meer over jou dan over mij als je daar mijn levenservaring (of in jouw ogen, het gebrek daaraan) van af laat hangen. Jij weet helemaal niks van mij dus houd even lekker je grote mond, wil je.
Ik neem zelf altijd liever het advies van iemand aan die wel weet waar het over gaat quote:Dit lijkt mij trouwens ook de beste oplossingOp woensdag 10 juni 2009 11:41 schreef Leonidas82 het volgende:
TS,
Je kunt ook nu besluiten om de aankoop van het huis ff uit te stellen en over 2 jaar verder te kijken als je vriendin afgestudeerd is en een goed betaalde baan gevonden heeft.
Dan ben je nu in één klap af van al het gezeik
. Maar iets zegt me dat TS dit niet wil...quote:Ik heb niet gezegd dat ik niet weet waar het over gaat
[..]
Prima
Ik woon al langer zelfstandig dan menig persoon dat 5-10 jaar ouder is dan ik. Geboortedatum zegt echt, echt, echt niet veel.quote:Het is al 80 keer gezegd ofzo, dus ik denk van nietOp woensdag 10 juni 2009 12:50 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Dit lijkt mij trouwens ook de beste oplossing
Even twee dingen. Eerst dit:
quote:En dan ditMijn vriendin krijgt studiefinanciering en werkt daarnaast wat bij in een cafe (350 euro in de maand).
quote:Hoe wil ze iets bij gaan dragen als ze niks heeftMijn vriendin wil wel graag bijdragen, want ze wil iets opbouwen. Als we evt. uit elkaar gaan, dan wil ze iets overhouden en zo.
Wat ze eigenlijk wil zeggen is dat ze wil profiteren van jouw eigendommen mochten jullie uit elkaar gaan. Alleen ben jij denk ik te blind om dit in te zien.
Als ik jou was zou ik lekker wachten tot ze afgestudeerd is en serieus iets bij kan dragen en dan lekker samen een huis kopen.
quote:Dit geloof je toch zeker zelf niet?Op woensdag 10 juni 2009 10:55 schreef -Elanor- het volgende:
Denk nou eens na! Dit heeft niks met graaien te maken. De vriendin van TS verdient er namelijk nauwelijks iets aan als zij mede-eigenaar van het huis wordt.
Wat denk je dat er gaan gebeuren als zij mede-eigenaar wordt en ze gaan uit elkaar nog voor ze afstudeerd? Ze krijgt de helft van de opbrangst van het huis. En als TS in de Randstad gaat wonen kan je er vanuit gaan dat er overwaarde zal zijn. Ook in deze crisis.quote:daarom vind ik dat TS gewoon even moet wachten totdat vriendin is afgestudeerd.Ze is over 2 jaar klaar met studeren, en krijgt, naar alle waarschijnlijkheid, ook een goede baan en kan dan netjes meebetalen aan de hypotheek.
[ Bericht 37% gewijzigd door cmck op 10-06-2009 13:13:14 ]
Mensen zijn niet te vertrouwen. Hoe goed je iemand ook denkt te kennen, het kan de volgende dag over zijn en dan zal je blij zijn dat je haar jouw huis, betaald van jouw centen, uit kan schoppen in plaats van dat ze nog even lekker kan graaien.
Samen een huis kopen is leuk, maar kom dan ook samen met geld aanzetten.
quote:nee. gek he. hij wil een huis kopen. het is zijn geld, dus hij kan doen en laten wat hij wil. wie is zij om hem daar in tegen te houden? zij houdt hem ook niet tegen, zolang hij haar maar mede-eigenaar maakt van dat huis, dan wil ze wel. als hij het alleen koopt dan is ze daar fel op tegen.Op woensdag 10 juni 2009 12:50 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Dit lijkt mij trouwens ook de beste oplossing
hey, ik wil een huis kopen!
joh, tof, wanneer gaan we dat doen?
euh..we...wat betaal jij dan?
nee, niets, maar ik wil wel graag mede-eigenaar worden
ja maar, je betaald niets want dat kun je niet?
ja en??? dan wil ik het toch, en als jij dat niet wil, dan wil ik niet dat jij nu een huis koopt!
kort door de bocht kwam dat gesprek daar op neer. wie the fuck is zij om te denken dat ze iets te eisen heeft als ts iets wil doen van zijn eigen geld. kom op zeg, ze wil gewoon een graantje meepikken, want als hij voor de constructie gaat dat de overwaarde van het huis naar hem gaat en dat die 80k ook veilig voor hem is mocht de relatie over gaan, dan denk ik dat ze dat helemaal niet wil, omdat 't dr dan niets meer oplevert. dan zal die 'emotionele band' ineens wel niet meer boeiend zijn.
als jij als mijn vriendin zijnde geen geld inbrengt, dan mag je wel je voorkeur aangeven, maar je gaat me niet vertellen wat ik wel en niet met mijn eigen geld kan en mag doen. kom nou zeg. en als je dat wel wil dan moet je heel gauw een eind ophoepelen
quote:Bij zin 1 ging het natuurlijk al mis. Maar dat schijnt heel raar te zijnOp woensdag 10 juni 2009 13:18 schreef CoolGuy het volgende:
hey, ik wil een huis kopen!
joh, tof, wanneer gaan we dat doen?
euh..we...wat betaal jij dan?
nee, niets, maar ik wil wel graag mede-eigenaar worden
ja maar, je betaald niets want dat kun je niet?
ja en??? dan wil ik het toch, en als jij dat niet wil, dan wil ik niet dat jij nu een huis koopt!
quote:DankOp woensdag 10 juni 2009 11:06 schreef Nijns het volgende:
[..]
Ja, wel als hij al aanspraak wou maken op de helft van de opbrengst van het huis bij verkoop terwijl hij zelf geen cent had in te brengen.
Ik dacht niet dat ik het ooit zou zeggen maar: hulde aan Shitney
@ Elanor: ik vraag me in dit soort gevallen altijd af hoeveel dit soort mensen nog spreken over een 'team' en 'samen' als zij degenen waren die het meest hadden in te brengen. Het is, in deze tijd helemaal, heel naief om te denken dat het oneindig is. En nu is alles leuk en aardig en zijn ze gelukkig samen en lijken die beloftes prachtig, maar als het fout gaat (en daar moet je gewoon rekening mee houden) dan baal je van iedere euro die je nog aan die gold-diggende trut die vreemdging met je beste vriend moet betalen. Dat je een relatie hebt, betekend in 2009 (want voor het geval je dat nog niet wist, daar leven we nu) niet dat jouw geld, automatisch 'ons' geld wordt omdat je toevallig een 'team' bent
.Maar inderdaad, dat vroeg ik me ook al af. Als TS een vrouw was geweest die hier had gepost dat haar vriend 350 euro in de maand verdiende maar wel mede-eigenaar van het huis wilde worden, waren de adviezen dan hetzelfde geweest?
Ik las vrij recent op een ander forum een soortgelijk topic door een vrouw geopend en daarin werd aangeraden dat de kosten naar rato verdeeld moesten worden. Totdat 1 iemand zei "ook als zij degene met het hoogste inkomen is?"
Nee hoor, toen was dat natuurlijk ineens geen goed idee.
Vrouwen vinden het bij bosjes doodnormaal om symbolische baantjes te hebben en symbolische bedragjes te betalen voor dingen die gewoon echt geld kosten. Belachelijk vind ik dat. Wil je reizen door Australie? Een duur koophuis? Tweede auto? Prima, maar dan ook gewoon een normale baan en normaal de kosten delen. Dat gelul van al die wijffies die met 16 uurtjes werken voor 400 euro in de maand willen leven alsof ze bovenmodaal verdienen, kom nou toch zeg. Ik snap al die kerels ook niet die dat allemaal maar pikken. Zo a-sexy.
[ Bericht 0% gewijzigd door Shitney op 10-06-2009 13:40:33 ]
Misschien dat in de ogen van vriendin "alles delen" allang aan de gang is.
Tis nu een relatie topic geworden
quote:dat is inderdaad ontzettend raar als de vriendin verder 0 euro in brengt. wat moet er dan gezegd worden 'zullen we een huis kopen?' en dan roep jij heel hard ja! ja! maar als we dan over financien gaan praten dan zeg jij 'dat heb ik niet, maar dan wil ik 't nog wel'.Op woensdag 10 juni 2009 13:20 schreef lezzer het volgende:
[..]
Bij zin 1 ging het natuurlijk al mis. Maar dat schijnt heel raar te zijn
heel fijn voor je, maar als jij geen geld hebt gaan WE ook geen huis kopen, dan ga IK een huis kopen. ik hoef daar toch zeker niet mee te wachten omdat jij dingen wil die niet reeel zijn
quote:Je hoeft wat mij betreft niet ieder je eigen geld te hebben. Maar als je een team bent, dan werk je ook als team samen aan alles wat je huishouden draaiend houdt. Dus zorg je allebei dat er af en toe schoongemaakt wordt, voed je allebei je eventuele kinderen op, en verdien je dus ook allebei geld om de rekeningen te kunnen betalen.Op woensdag 10 juni 2009 11:14 schreef silliegirl het volgende:
[..]
Ter info: dat ligt er dus maar net aan hoe jij, als persoon, tegen je relatie aankijkt. Dat jij vindt dat ieder z'n eigen geld heeft en niet verplicht is dat te delen, neemt niet weg dat een ander het daar mee oneens mag zijn; dat kan namelijk ook nog, anno 2009.
Los daarvan staat wat de juiste opvatting zou moeten zijn, want daar is geen antwoord op; jij vindt A, ik vind B en daarmee is de kous af. Wat voor jou werkt en wat voor mij werkt zijn dan andere dingen, maar het maakt geen van beiden fout.
Dat is delen. Verantwoordelijkheid delen voor alles wat er nodig is om je leven in stand te houden.
En niet de een zijn paycheck moeten delen en dan ook nog zeiken dat hij wel moet "helpen" in het huishouden.
quote:Ja, dat denk ik ook altijd als ik weer zo'n sukkel tegenkom die een vrouw met een hobbybaantje heeft. Dan denk ik altijd "goh, ze zal vast heel goed zijn in bed, anders wil je toch niet zo'n luiaard?"Op woensdag 10 juni 2009 12:01 schreef lezzer het volgende:
Ik hoop voor TS dat zijn vriendin verrekte goed is in bed.
Omdat ze geen geld heeft en zo...
quote:Oh is dat zo Einstein? Leg jij mij dan even uit hoe je huis binnen twee jaar meer dan 20.000 euro meer waard kan worden? Want is het bedrag dat je bij een huis rond de 250.000 minimaal kwijt bent aan kosten koper, verbouwingen, notaris, etc. Om de kosten eruit te halen moet de waarde van je huis minstens met 4 % stijgen per jaar, en de kans dat dat gebeurt is nihil. In heel Nederland dalen de huizenprijzen juist, zelfs in Amsterdam en Utrecht.Op woensdag 10 juni 2009 13:03 schreef cmck het volgende:
Dit geloof je toch zeker zelf niet?
quote:Als de relatie strandt en TS wil in zijn eigen huis blijven wonen, dan zal hij toch echt zijn vriendin moeten uitkopen. Dus dan verdient ze wel degelijk aan dat huis.Op woensdag 10 juni 2009 13:38 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Oh is dat zo Einstein? Leg jij mij dan even uit hoe je huis binnen twee jaar meer dan 20.000 euro meer waard kan worden? Want is het bedrag dat je bij een huis rond de 250.000 minimaal kwijt bent aan kosten koper, verbouwingen, notaris, etc. Om de kosten eruit te halen moet de waarde van je huis minstens met 4 % stijgen per jaar, en de kans dat dat gebeurt is nihil. In heel Nederland dalen de huizenprijzen juist, zelfs in Amsterdam en Utrecht.
quote:Op woensdag 10 juni 2009 13:31 schreef Shitney het volgende:
[..]
Je hoeft wat mij betreft niet ieder je eigen geld te hebben. Maar als je een team bent, dan werk je ook als team samen aan alles wat je huishouden draaiend houdt. Dus zorg je allebei dat er af en toe schoongemaakt wordt, voed je allebei je eventuele kinderen op, en verdien je dus ook allebei geld om de rekeningen te kunnen betalen.
Dat is delen. Verantwoordelijkheid delen voor alles wat er nodig is om je leven in stand te houden.
En niet de een zijn paycheck moeten delen en dan ook nog zeiken dat hij wel moet "helpen" in het huishouden.
Als ik het goed begrijp, vindt jij dus dat je alleen iets met iemand zou moeten beginnen die hetzelfde verdient en anders niet?
quote:Je kan het lollig brengen hoor, maar volgens mij weet jij best dat de vriendin van TS geen luiaard is. Het gaat hier niet om iemand die geen zin heeft om te werken en daarom op de zak van haar vriend leeft. Het gaat hier om iemand die in haar toekomst investeert, zodat ze later een betere baan krijgt, waar ook TS de vruchten van gaat plukken.Op woensdag 10 juni 2009 13:36 schreef Shitney het volgende:
[..]
Ja, dat denk ik ook altijd als ik weer zo'n sukkel tegenkom die een vrouw met een hobbybaantje heeft. Dan denk ik altijd "goh, ze zal vast heel goed zijn in bed, anders wil je toch niet zo'n luiaard?"
quote:Ik moest wel lachen om die link. Je noemt ook echt wel een voorbeeldOp woensdag 10 juni 2009 13:38 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Oh is dat zo Einstein? Leg jij mij dan even uit hoe je huis binnen twee jaar meer dan 20.000 euro meer waard kan worden? Want is het bedrag dat je bij een huis rond de 250.000 minimaal kwijt bent aan kosten koper, verbouwingen, notaris, etc. Om de kosten eruit te halen moet de waarde van je huis minstens met 4 % stijgen per jaar, en de kans dat dat gebeurt is nihil. In heel Nederland dalen de huizenprijzen juist, zelfs in Amsterdam en Utrecht.
Huizen boven die 3 ton dalen inderdaad ja. Huizen daaronder dalen niet of amper. Bovendien geloof ik niet in die cijfers. Die cijfers geven namelijk het gemiddelde weer. Als jij een knap huis heb wat goed onderhouden is en waarvan de ligging goed is zal de prijs echt wel stijgen. Heeft mijn huis volgens het kadaster wel gedaan in elk geval. En hoe je een huis anders meer waard kan laten worden? Simpel: TS heeft spaargeld. En hoeft dus geen geld extra bij te lenen voor verbouwingen. En lees trouwens ook de reactie van Shitney even.quote:Nee hoor, je hoeft niet hetzelfde te verdienen, je moet wel dezelfde verantwoordelijkheid dragen. Als de een putjesschepper is en de ander notaris, is het logisch dat ze nooit evenveel kunnen betalen omdat die salarissen nooit op hetzelfde niveau kunnen komen.Op woensdag 10 juni 2009 13:44 schreef lichtekooi het volgende:
[..]
Als ik het goed begrijp, vindt jij dus dat je alleen iets met iemand zou moeten beginnen die hetzelfde verdient en anders niet?
Met dezelfde verantwoordelijkheid dragen bedoel ik dus ook: evenveel energie in je gezamenlijke huishouden steken, en niet 1 van de facetten van dat huishouden volledig bij de ander neerleggen. En dat geldt wat mij betreft voor zowel man als vrouw. Je hebt samen een huis, dus zul je dat samen leefbaar moeten houden. Dus allebei huishouden of het samen uitbesteden. Je hebt samen kinderen, dus zul je die samen moeten opvoeden. En niet de een die af en toe "oppast" en de ander die zorgt. En je hebt samen rekeningen, dus zul je die ook samen moeten betalen. Dus niet de een 10 uurtjes in de week een beetje koffieleuten bij de baas voor nieuwe schoenen, en de ander 80 uur werken voor de echte rekeningen.
Zo zie ik het en zo doe ik het ook naar volle tevredenheid.
quote:Op woensdag 10 juni 2009 13:44 schreef Shitney het volgende:
[..]
Als de relatie strandt en TS wil in zijn eigen huis blijven wonen, dan zal hij toch echt zijn vriendin moeten uitkopen. Dus dan verdient ze wel degelijk aan dat huis.
Nog zo'n slimmerik.Wat moet TS dan precies aan vriendin betalen? De helft van de winst op het huis die er niet is?
quote:prima toch dat ze aan haar toekomst werkt? TS geeft haar een dak boven haar hoofd, zorgt voor eten op tafel en leuke uitstapjes.Op woensdag 10 juni 2009 13:44 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Je kan het lollig brengen hoor, maar volgens mij weet jij best dat de vriendin van TS geen luiaard is. Het gaat hier niet om iemand die geen zin heeft om te werken en daarom op de zak van haar vriend leeft. Het gaat hier om iemand die in haar toekomst investeert, zodat ze later een betere baan krijgt, waar ook TS de vruchten van gaat plukken.
Waarom moet ze dan zo nodig mede-eigenaar worden van een huis waar ze als alleenstaande alleen van kan dromen?
quote:Ja? Hypotheek is een schuld hoor, geen kapitaalOp woensdag 10 juni 2009 13:44 schreef Shitney het volgende:
[..]
Als de relatie strandt en TS wil in zijn eigen huis blijven wonen, dan zal hij toch echt zijn vriendin moeten uitkopen. Dus dan verdient ze wel degelijk aan dat huis.
De helft van de overwaarde moet hij aan haar betalen. Dus, het huis wordt getaxeerd, en daaruit komt misschien een overwaarde.
Als die er niet is, is het een kwestie van oversluiten van de hypotheek op zijn naam.
quote:Wie zegt dat er later vruchten van geplukt gaan worden? Een vrouw die het nu al normaal vindt om op de zak van haar partner te teren, lijkt mij eerder het soort vrouw die straks ook part time gaat werken of helemaal gaat stoppen met werken. Bovendien geldt dat sowieso nog altijd voor het overgrote merendeel van de vrouwen in Nederland. De kans is veel groter dat die studie gewoon weggegooid geld is, dan dat ie ooit wat gaat opleveren.Op woensdag 10 juni 2009 13:44 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Je kan het lollig brengen hoor, maar volgens mij weet jij best dat de vriendin van TS geen luiaard is. Het gaat hier niet om iemand die geen zin heeft om te werken en daarom op de zak van haar vriend leeft. Het gaat hier om iemand die in haar toekomst investeert, zodat ze later een betere baan krijgt, waar ook TS de vruchten van gaat plukken.
quote:Ja, inderdaad, met een studie bedrijfskunde kun je geen kant opOp woensdag 10 juni 2009 13:53 schreef Shitney het volgende:
De kans is veel groter dat die studie gewoon weggegooid geld is, dan dat ie ooit wat gaat opleveren.
.quote:Over het geheel genomen dalen de huizenprijzen. Dan zeg jij "nou in de randstad niet hoor". Dan geef ik twee voorbeelden van typische steden in de randstad, is het weer niet goed. Natuurlijk, als je heel hard en lang zoekt zal je nog wel wat huizen zoeken die in waarde gestegen zijn, maar de overgrote meerderheid van de huizen daalt gewoon in waarde. Ander zou je dat gemiddelde toch niet krijgen?Op woensdag 10 juni 2009 13:49 schreef cmck het volgende:
[..]
Ik moest wel lachen om die link. Je noemt ook echt wel een voorbeeld
En dat jij niet in die cijfers gelooft is jouw probleem. Zo kan iedereen wel wat roepen zonder het te onderbouwen.
[ Bericht 0% gewijzigd door -Elanor- op 10-06-2009 14:02:26 ]
quote:Met een studie bedrijfskunde verdien je alleen geld als je ook echt gaat werken. Dat de vriendin dat ook daadwerkelijk zal gaan doen is geen zekerheid, en als je de statistieken moet geloven is het zelfs een onwaarschijnlijkheid.Op woensdag 10 juni 2009 13:54 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ja, inderdaad, met een studie bedrijfskunde kun je geen kant op
Ze doet geen punnikcursus ofzo...
quote:Welke statistieken?Op woensdag 10 juni 2009 13:56 schreef Shitney het volgende:
[..]
Met een studie bedrijfskunde verdien je alleen geld als je ook echt gaat werken. Dat de vriendin dat ook daadwerkelijk zal gaan doen is geen zekerheid, en als je de statistieken moet geloven is het zelfs een onwaarschijnlijkheid.
Vertel, lepel eens op die cijfers.
Als je de hele dag wilt tennissen en van plan bent de rest van je leven op de zak van je vriend te teren, pak je het echt wel anders aan hoor. Dan ga je geen bedrijfskunde studeren in ieder geval
Hoeveel vrouwen in een vaste relatie (evt. met kinderen) ken jij die net zo veel en net zo serieus werken als hun man?
quote:Als dit zo is, kan ie inderdaad beter gelijk stoppen met de relatie. Maar dit kun je onmogelijk baseren op de informatie die je in dit topic hebt gelezen. Bijna al mijn vrienden hebben in deze situatie gezeten, en hebben het opgelost doordat de een dan een periode wat meer heeft betaald dan de ander. Allemaal zijn het, nog steeds, goede relaties waar nu beide partners fulltime werken. Dat jij hier gelijk een gold-digger in ziet, zegt meer over de mensen waar jij mee omgaat dan over de vriendin van TS.Op woensdag 10 juni 2009 13:53 schreef Shitney het volgende:
[..]
Wie zegt dat er later vruchten van geplukt gaan worden? Een vrouw die het nu al normaal vindt om op de zak van haar partner te teren, lijkt mij eerder het soort vrouw die straks ook part time gaat werken of helemaal gaat stoppen met werken. Bovendien geldt dat sowieso nog altijd voor het overgrote merendeel van de vrouwen in Nederland. De kans is veel groter dat die studie gewoon weggegooid geld is, dan dat ie ooit wat gaat opleveren.
quote:JUIST dat is het echt slim aanpakken, want dan heeft hij nog het gevoel dat je ooit wel nog van plan bent bij te dragen aan de vaste lasten.
[..]
Welke statistieken?
Vertel, lepel eens op die cijfers.
Als je de hele dag wilt tennissen en van plan bent de rest van je leven op de zak van je vriend te teren, pak je het echt wel anders aan hoor. Dan ga je geen bedrijfskunde studeren in ieder geval
Bron: http://www.cbs.nl/nl-NL/m(...)008/2008-2453-wm.htm
quote:evenredig kan dus niet zijn: de een werkt 40 uur en de ander 25 en die zorgt ook voor het huis en de kinderen? Dat vind ik dan weer een rare insteek.
Je kan toch samen die afspraak maken en besluiten dat dat inhoud dat je beide evenveel bij draagt?
En hoe zit dat als ik 1600 euro verdien en hij 4000, met even veel uren?
Hoe ga jij daar mee om?
quote:Nee, ik vind van niet. Dat huis en de kinderen zijn toch ook van allebei? Niet alleen van de moeder, dus waarom zou die daar een grotere verantwoordelijkheid voor hebben? De rekeningen zijn ook al van allebei, dus waarom zou de vader daarin de grootste verantwoordelijkheid hebben?Op woensdag 10 juni 2009 14:04 schreef lichtekooi het volgende:
[..]
evenredig kan dus niet zijn: de een werkt 40 uur en de ander 25 en die zorgt ook voor het huis en de kinderen? Dat vind ik dan weer een rare insteek.
Je kan toch samen die afspraak maken en besluiten dat dat inhoud dat je beide evenveel bij draagt?
En hoe zit dat als ik 1600 euro verdien en hij 4000, met even veel uren?
Hoe ga jij daar mee om?
Het een is niet belangrijker dan het ander, het is allemaal even belangrijk en dus is het een gezamenlijke verantwoordelijkheid om een gezonde balans daarin te vinden. Zodat de energie en tijd die we in alle facetten van alles wat ons leven omvat ongeveer gelijk is. Ik zou nooit een relatie met iemand willen hebben die het huishouden een taak van de ander vindt, net zoals ik nooit een relatie zou willen hebben met iemand die het geld als een taak die op 1 set schouders rust ziet.
Mijn insteek is dat als 1 van de twee weg zou vallen het leven eigenlijk op dezelfde wijze door zou moeten kunnen gaan. Het is al erg genoeg namelijk als dat zou gebeuren, waarom de ellende nog groter maken door niet allebei evenveel betrokken te zijn bij alles wat je leven vormt?
quote:Gelijk uitkopen die wijven! Wat denken ze wel niet! Een beetje meeprofiteren van de winst van het huis, terwijl ze niet werken en alleen maar een beetje op de kids aan het passen zijn!Op woensdag 10 juni 2009 14:02 schreef Shitney het volgende:
In 2007 hadden bijna twee van de vijf hoogopgeleide moeders een baan van 28 uur per week of meer. Dat is ruim tweemaal zo hoog als bij laagopgeleide moeders. Van deze laatste categorie behoorde meer dan de helft niet tot de werkzame beroepsbevolking. Middelbaar opgeleide moeders hadden vaker dan gemiddeld een iets kleinere deeltijdbaan (12–19 uur per week).
Bron: http://www.cbs.nl/nl-NL/m(...)008/2008-2453-wm.htm
Als ik kinderen krijg wil ik ze ook zelf verzorgen liefst. En mijn vriend en ik kunnen dan overleggen, als hij ook een dag in de week ofzo voor het kind wil zorgen is dat best. Wil hij dat niet, dan komen we er ook wel uit.
quote:Mmm, ik denk ook ik het verkeerd geformuleerd heb. Mijn excuus.Op woensdag 10 juni 2009 13:56 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Over het geheel genomen dalen de huizenprijzen. Dan zeg jij "nou in de randstad niet hoor". Dan geef ik twee voorbeelden van typische steden in de randstad, is het weer niet goed. Natuurlijk, als je heel hard en lang zoekt zal je nog wel wat huizen zoeken die in waarde gestegen zijn, maar de overgrote meerderheid van de huizen daalt gewoon in waarde. Ander zou je dat gemiddelde toch niet krijgen?
En dat jij niet in die cijfers gelooft is jouw probleem. Zo kan iedereen wel wat roepen zonder het te onderbouwen.
Wat jij je afvroeg is hoe je over een periode van 2 jaar overwaarde kan krijgen op je huis. Om dit voor elkaar te krijgen hoeft de waarde van je huis niet te stijgen. TS heeft aangegeven 80k aan spaargeld te hebben. Hierdoor kan hij een lagere hypotheek nemen en zijn spaargeld gebruiken voor verbouwingen. En als jij op effectieve wijze gaat vebouwen zal de waarde van je huis echt wel gaan stijgen. Maar zelfs als je niet gaat verbouwen heb je overwaarde. Als TS een huis wil kopen van 3 ton heeft hij alleen maar een hypotheek nodig van 220 omdat hij de rest zelf kan financieren. (belastingen, notariskosten en makelaarsksoten e.d even buiten beschouwing gelaten voor het gemak) Hierdoor profiteerd vriendin wel degelijk van het huis van TS mochten ze uit elkaar gaan. De overwaarde is namelijk het spaargeld. Zijn spaargeld trouwens.
quote:en dan? vriendin is dan op papier mede-eigenaar van dat huis, maar heeft nooit een cent betaald, dus zal die hypotheekschuld nooit kunnen betalen. TS kan dat huis blijkbaar ook in zijn eentje betalen, daar heeft hij haar niet voor nodig. Als zij mede-eigenaar wordt en die relatie loopt stuk dan wordt het huis inzet van discussie, of hij moet haar uitkopen, wat betekent dat hij haar een zak geld moet meegeven want zij heeft haar handtekening op papier gezet dus zij heeft op DAT moment wel wat te eisen.Op woensdag 10 juni 2009 13:52 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ja? Hypotheek is een schuld hoor, geen kapitaal
De helft van de overwaarde moet hij aan haar betalen. Dus, het huis wordt getaxeerd, en daaruit komt misschien een overwaarde.
Als die er niet is, is het een kwestie van oversluiten van de hypotheek op zijn naam.
Dus, ze kwam met niets, woont in een prachtig huis voor niets, maar als de relatie stuk loopt moet ze uitgekocht worden door TS en levert haar dat een zak geld op. Wat nou, levert niets op
Tenzij TS laat vastleggen dat zij nergens aanspraak op kan maken, en ook niet uitgekocht hoeft te worden. Dan is haar handtekening alleen nog maar van symbolische waarde, maar iets zegt me dat ze dát niet wil
quote:Omdat dit niet altijd haalbaar is. Als je twee kinderen hebt, en je gaat allebei drie dagen per week werken (zodat de kids maar 1 dag naar de opvang moeten), dan is het niet meer mogelijk om een carrière op te bouwen. Als er kinderen in het spel zijn, en je vind het belangrijk dat ze niet de halve week in de opvang zitten, moet je een keus maken voor 1 van de 2 carrières.Op woensdag 10 juni 2009 14:11 schreef Shitney het volgende:
[..]
Nee, ik vind van niet. Dat huis en de kinderen zijn toch ook van allebei? Niet alleen van de moeder, dus waarom zou die daar een grotere verantwoordelijkheid voor hebben? De rekeningen zijn ook al van allebei, dus waarom zou de vader daarin de grootste verantwoordelijkheid hebben?
Het een is niet belangrijker dan het ander, het is allemaal even belangrijk en dus is het een gezamenlijke verantwoordelijkheid om een gezonde balans daarin te vinden. Zodat de energie en tijd die we in alle facetten van alles wat ons leven omvat ongeveer gelijk is. Ik zou nooit een relatie met iemand willen hebben die het huishouden een taak van de ander vindt, net zoals ik nooit een relatie zou willen hebben met iemand die het geld als een taak die op 1 set schouders rust ziet.
Mijn insteek is dat als 1 van de twee weg zou vallen het leven eigenlijk op dezelfde wijze door zou moeten kunnen gaan. Het is al erg genoeg namelijk als dat zou gebeuren, waarom de ellende nog groter maken door niet allebei evenveel betrokken te zijn bij alles wat je leven vormt?
Als ik trouwens een baan zou vinden waarin ik drie keer zoveel zou verdienen als nu, dan mocht mij vriend lekker minder werken en zich wat meer bezig houden met het huishouden. Andersom precies net zo. Voor de werkende zorgt dat namelijk voor een stuk meer rust thuis.
quote:Als je beiden van mening bent dat een KDV geen wenselijke optie is, dan betekent dat dus dat je beiden minder zult moeten gaan werken. Dan kun je bijvoorbeeld beiden 24 uur gaan werken, dan heb je ook geen kdv nodig. Waarom zou alleen de moeder dat moeten doen?Op woensdag 10 juni 2009 14:12 schreef lichtekooi het volgende:
En de tijd die je als moeder doorbrengt met je kinderen hoef je geen KDV te betalen, ik denk ook dat het voor het kind zelf beter is, maar dat is een andere discussie.
Als ik kinderen krijg wil ik ze ook zelf verzorgen liefst. En mijn vriend en ik kunnen dan overleggen, als hij ook een dag in de week ofzo voor het kind wil zorgen is dat best. Wil hij dat niet, dan komen we er ook wel uit.
Dan krijg je van die taferelen dat als moeder een keer ziek is, of erger nog, overlijdt, de vader niet eens weet welke kledingmaat zijn bloedeigen kinderen hebben en hoe zijn eigen wasmachine werkt. Lijkt mij volkomen onwenselijk. Net zoals het mij onwenselijk lijkt dat als de vader overlijdt de moeder geen idee heeft welke rekeningen er betaald moeten worden, hoe de belastingpapieren ingevuld moeten worden en waar de boormachine staat.
Als je echt een team bent, dan voel je je allebei voor je hele leven verantwoordelijk, en niet slechts voor het deeltje wat je zelf het leukst vindt.
quote:Omdat ze een team zijn snap dat danOp woensdag 10 juni 2009 13:51 schreef Johnns het volgende:
[..]
prima toch dat ze aan haar toekomst werkt? TS geeft haar een dak boven haar hoofd, zorgt voor eten op tafel en leuke uitstapjes.
Waarom moet ze dan zo nodig mede-eigenaar worden van een huis waar ze als alleenstaande alleen van kan dromen?
Een team wat in het ergste geval bij een breuk aartsvijanden worden, en als het dan om geld en bezittingen gaat, dan is het ineens niet meer echt een team.
Als je dit nog nooit op zijn minst in je directe omgeving hebt gezien en meegemaakt, dan leef je in een nagenoeg perfecte wereld waar je blij mee mag zijn, maar realistisch gezien is het allemaal niet zo'n sprookjeswereld qua relaties.quote:Als het aan mij ligt is er 1 ouder die overdag voor het kind zorgt, en 1 ouder die werkt. Kinderopvang heb ik het helemaal niet op.Op woensdag 10 juni 2009 14:11 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Gelijk uitkopen die wijven! Wat denken ze wel niet! Een beetje meeprofiteren van de winst van het huis, terwijl ze niet werken en alleen maar een beetje op de kids aan het passen zijn!
Als er kinderen in het spel zijn, lijkt het mij ook niet meer dan logisch dat het huis van beiden is, ondanks dat 1 iemand is die voor het geld zorgt. De partner wijdt zich immers aan de opvoeding, meer dan een fulltime taak.
Bij TS is er echter sprake van iemand die nog studeert, en helemaal niks heeft. Wat poets en veegwerk in het huis staat in mijn ogen in dit geval ook niet in verhouding tot mede-eigendom van de woning.
quote:Ik ben reteflexibel, zo gemakkelijk is het niet om kinderen en een fulltime baan te combineren hoor. Moet je toch echt wel flexibel voor zijn.Op woensdag 10 juni 2009 14:15 schreef lichtekooi het volgende:
@ shitney: Flexibiliteit is niet echt jou ding he?
quote:Nee. Overwaarde = het bedrag dat het huis meer waard is geworden. Die 80.000 zorgt daar niet voor. Die zorgt er alleen voor dat de hypotheek lager is. En, dit is al 10 keer gezegd, in je samenlevingscontract laat je vastleggen dat het spaargeld van jou is. Bij verkoop van het huis kan vriendin daar dus geen aanspraak op maken.Op woensdag 10 juni 2009 14:14 schreef cmck het volgende:
[..]
Mmm, ik denk ook ik het verkeerd geformuleerd heb. Mijn excuus.
Wat jij je afvroeg is hoe je over een periode van 2 jaar overwaarde kan krijgen op je huis. Om dit voor elkaar te krijgen hoeft de waarde van je huis niet te stijgen. TS heeft aangegeven 80k aan spaargeld te hebben. Hierdoor kan hij een lagere hypotheek nemen en zijn spaargeld gebruiken voor verbouwingen. En als jij op effectieve wijze gaat vebouwen zal de waarde van je huis echt wel gaan stijgen. Maar zelfs als je niet gaat verbouwen heb je overwaarde. Als TS een huis wil kopen van 3 ton heeft hij alleen maar een hypotheek nodig van 220 omdat hij de rest zelf kan financieren. (belastingen, notariskosten en makelaarsksoten e.d even buiten beschouwing gelaten voor het gemak) Hierdoor profiteerd vriendin wel degelijk van het huis van TS mochten ze uit elkaar gaan. De overwaarde is namelijk het spaargeld. Zijn spaargeld trouwens.
quote:Je kunt ook allebei een carrière hebben en kinderen, zonder dat de kinderen de hele week naar de opvang moeten. Kwestie van goed regelen, allebei op je strepen staan, er niet klakkeloos vanuit gaan dat het alleen het pakkie-an van de ander is, flexibel zijn en prioriteiten stellen.Op woensdag 10 juni 2009 14:16 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Omdat dit niet altijd haalbaar is. Als je twee kinderen hebt, en je gaat allebei drie dagen per week werken (zodat de kids maar 1 dag naar de opvang moeten), dan is het niet meer mogelijk om een carrière op te bouwen. Als er kinderen in het spel zijn, en je vind het belangrijk dat ze niet de halve week in de opvang zitten, moet je een keus maken voor 1 van de 2 carrières.
Als ik trouwens een baan zou vinden waarin ik drie keer zoveel zou verdienen als nu, dan mocht mij vriend lekker minder werken en zich wat meer bezig houden met het huishouden. Andersom precies net zo. Voor de werkende zorgt dat namelijk voor een stuk meer rust thuis.
quote:Waarom denk je dat ik zo reageer? Shitney is degene die hiermee aankwam.Op woensdag 10 juni 2009 14:17 schreef Johnns het volgende:
[..]
Als het aan mij ligt is er 1 ouder die overdag voor het kind zorgt, en 1 ouder die werkt. Kinderopvang heb ik het helemaal niet op.
Als er kinderen in het spel zijn, lijkt het mij ook niet meer dan logisch dat het huis van beiden is, ondanks dat 1 iemand is die voor het geld zorgt. De partner wijdt zich immers aan de opvoeding, meer dan een fulltime taak.
Bij TS is er echter sprake van iemand die nog studeert, en helemaal niks heeft.
quote:Ja, die cijfers slaan in dit geval dus nergens op, want er zijn geen kinderen.Op woensdag 10 juni 2009 14:02 schreef Shitney het volgende:
In 2007 hadden bijna twee van de vijf hoogopgeleide moeders een baan van 28 uur per week of meer. Dat is ruim tweemaal zo hoog als bij laagopgeleide moeders. Van deze laatste categorie behoorde meer dan de helft niet tot de werkzame beroepsbevolking. Middelbaar opgeleide moeders hadden vaker dan gemiddeld een iets kleinere deeltijdbaan (12–19 uur per week).
Bron: http://www.cbs.nl/nl-NL/m(...)008/2008-2453-wm.htm
quote:Eigenlijk iedereen om mij heen.Op woensdag 10 juni 2009 13:59 schreef Shitney het volgende:
@lezzer:
Hoeveel vrouwen in een vaste relatie (evt. met kinderen) ken jij die net zo veel en net zo serieus werken als hun man?
Overigens ken ik ook veel vrouwen met een vrouw.
quote:Mannen die zo'n vrouw willen, staan er over het algemeen iets anders inOp woensdag 10 juni 2009 14:01 schreef Nijns het volgende:
[..]
JUIST dat is het echt slim aanpakken, want dan heeft hij nog het gevoel dat je ooit wel nog van plan bent bij te dragen aan de vaste lasten.
quote:was ook geen aanval op je hoorOp woensdag 10 juni 2009 14:22 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Waarom denk je dat ik zo reageer? Shitney is degene die hiermee aankwam.
ik wilde alleen ook even aangaan dat het niet altijd zo is dat wie betaalt ook eigenaar is. Totaal afhankelijk van de situatie m.i.
quote:Tja, tegen zoveel ouderwetsigheid kan ik niet op. Als dat je uitgangspunt is, dan moet je je er inderdaad als degene die het meest verdiend bij neerleggen dat je partner nooit financieel zal bijdragen maar wel als je uit elkaar gaat de vruchten van jouw werk plukt.Op woensdag 10 juni 2009 14:22 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Waarom denk je dat ik zo reageer? Shitney is degene die hiermee aankwam.
Ik ben in ieder geval blij dat ik niet zo'n relatie heb en dat zowel opvoeden als geld verdienen een gezamenlijke taak is.
quote:Voor de meeste banen moet je toch echt minstens 4 dagen werken om een carrière te hebben. Kennelijk kun jij dat met minder; dan heb je geluk.Op woensdag 10 juni 2009 14:21 schreef Shitney het volgende:
[..]
Je kunt ook allebei een carrière hebben en kinderen, zonder dat de kinderen de hele week naar de opvang moeten. Kwestie van goed regelen, allebei op je strepen staan, er niet klakkeloos vanuit gaan dat het alleen het pakkie-an van de ander is, flexibel zijn en prioriteiten stellen.
En waar zeg ik dat ik er vanuit ga dat het alleen het pakkie-an is van de ander?
quote:Het ging er toch om hoe een golddigger dat zou aanpakken? Ik geloof niet dat er veel manneb zijn die vrijwillig voor een golddigger kiezen.
Mannen die zo'n vrouw willen, staan er over het algemeen iets anders in
Waarom reageert geen van de wijsneusjes hier over dat er voor haar geen financieel voordeel in zit, niet op de post van CoolGuy; de waarheid als een koe lijkt mij.
quote:Inderdaad. Van mij zal niet geprofiteerd worden. Als je niet mee wil betalen, dan moet je je muil houden en blij zijn met wat je krijgt maar ZEKER geen eisen gaan stellen want ik schop je zo de straat op. Succes met je 350 euro per maand dan.Op woensdag 10 juni 2009 14:25 schreef Shitney het volgende:
[..]
Tja, tegen zoveel ouderwetsigheid kan ik niet op. Als dat je uitgangspunt is, dan moet je je er inderdaad als degene die het meest verdiend bij neerleggen dat je partner nooit financieel zal bijdragen maar wel als je uit elkaar gaat de vruchten van jouw werk plukt.
Ik ben in ieder geval blij dat ik niet zo'n relatie heb en dat zowel opvoeden als geld verdienen een gezamenlijke taak is.
In deze situatie was 't bij mij al klaar geweest. Ik had gewoon dat huis gekocht, maar tegen de tijd dat ik dat gedaan had was ik al vrijgezel geweest, want ik laat me niet zo piepelen zoals TS zich laat doen.
quote:Jij vroeg op welke statistieken ik doelde toen ik zei dat de kans groter is dat die studie niets gaat opleveren dan dat die wel wat gaat opleveren. Die cijfers slaan dus wel ergens op, want zoals je daaraan kunt zien werkt maar 22% van de vrouwen meer dan 28 uur per week als er eenmaal kinderen zijn.Op woensdag 10 juni 2009 14:22 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ja, die cijfers slaan in dit geval dus nergens op, want er zijn geen kinderen.
Ervan uitgaande dat ook TS en zijn vriendin ooit kinderen willen, is de kans dus zeer groot dat met die studie bedrijfskunde niets meer gedaan zal worden, althans, niet op het niveau waarop ze even veel zullen kunnen gaan bijdragen.
quote:Excuus, ik ken ook vrouwen met een vrouw en ik had dus beter niet het woord man kunnen gebruiken. Ook nogal ouderwets van mij, sorry.Eigenlijk iedereen om mij heen.
Overigens ken ik ook veel vrouwen met een vrouw.
In mijn (hoogopgeleide) omgeving ken ik slechts 3 andere stellen waarbij zorg en arbeid echt evenredig verdeeld wordt.
quote:Haha, wat nou ouderwetsigheid. En wat nou als mijn vriend minder gaat werken als wij kinderen krijgen? Dat is niet ondenkbaar, omdat ik op dit moment (en waarschijnlijk ook de komende jaren) meer verdien dan hem.Op woensdag 10 juni 2009 14:25 schreef Shitney het volgende:
[..]
Tja, tegen zoveel ouderwetsigheid kan ik niet op. Als dat je uitgangspunt is, dan moet je je er inderdaad als degene die het meest verdiend bij neerleggen dat je partner nooit financieel zal bijdragen maar wel als je uit elkaar gaat de vruchten van jouw werk plukt.
Ik ben in ieder geval blij dat ik niet zo'n relatie heb en dat zowel opvoeden als geld verdienen een gezamenlijke taak is.
Ik ben heel blij dat ik niet in zo'n rigide relatie zit waarbij je in een strak keurslijf wordt gedwongen onder het motto "als we maar precies evenveel verdienen en precies evenveel zorgen, verliest niemand er iets op als we uit elkaar gaan".
quote:Maar waar zie je staan dat er een samenlevingscontract gaat komenOp woensdag 10 juni 2009 14:21 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Nee. Overwaarde = het bedrag dat het huis meer waard is geworden. Die 80.000 zorgt daar niet voor. Die zorgt er alleen voor dat de hypotheek lager is. En, dit is al 10 keer gezegd, in je samenlevingscontract laat je vastleggen dat het spaargeld van jou is. Bij verkoop van het huis kan vriendin daar dus geen aanspraak op maken.
het enige wat ik zie is dat TS vriendin verwent met vakanties / andere dingetjes en alles wil verdelen mochten ze uit elkaar gaan.
quote:Zo hebben we het dan redelijk afgedicht:
- als ik kom te overlijden, heeft zij een huis
- als we uit elkaar gaan, heeft zij een spaarrekening, en misschien moet er wat boedel verdeeld worden?
quote:Ik zou niet vrijwillig voor een golddigger kiezen. Nu kom je daar meestal achteraf pas achter denk ik, want niemand zal van zichzelf zeggen dat ze een golddigger zijnOp woensdag 10 juni 2009 14:28 schreef Nijns het volgende:
[..]
Het ging er toch om hoe een golddigger dat zou aanpakken? Ik geloof niet dat er veel manneb zijn die vrijwillig voor een golddigger kiezen.
Waarom reageert geen van de wijsneusjes hier over dat er voor haar geen financieel voordeel in zit, niet op de post van CoolGuy; de waarheid als een koe lijkt mij.
Tenzij je van die miljonairs hebt die dan een of ander piepjong (playboy)modelletje aan de haak slaan. DIe wijven trouwen voor 't geld en die oude gasten denken van 'haha, I'm gonna get me some pussy". Die weten ook wel dat 't die wijven om 't geld te doen is, maar die denken natuurlijk van 'ja, boeit mij dat, ik mag met mn 85 jaar nog over een jong ding van 20 jaar oud heen, boeie dat me dat een paar miljoen kost'
quote:Omdat hij precies hetzelfde argument herkauwt dat ik bij anderen al meerdere keren weerlegd heb. Of jij moet er nog iets nieuws in zien?Op woensdag 10 juni 2009 14:28 schreef Nijns het volgende:
[..]
Het ging er toch om hoe een golddigger dat zou aanpakken? Ik geloof niet dat er veel manneb zijn die vrijwillig voor een golddigger kiezen.
Waarom reageert geen van de wijsneusjes hier over dat er voor haar geen financieel voordeel in zit, niet op de post van CoolGuy; de waarheid als een koe lijkt mij.
quote:Topic hoort zolangzamerhand meer thuis in R&P dan in WGR...Op dinsdag 9 juni 2009 22:14 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Omdat je zelf je vriendin aanhaalt: Verdient ze veel minder dan jij? En kan je vriendin nu ook minder kleding kopen, minder vaak uit, of kan ze niet mee met je op vakantie omdat ze geen geld mee heeft omdat ze zo nodig de helft van de vaste lasten moet betalen? Lijkt me enorm gezellig
M'n vriendin komt niks tekort. Ze vind het gewoon prettig om zoveel mogelijk gelijkwaardig bij te dragen, zonder dat het vanzelfsprekend is dat alles voor haar wordt betaald.
Sterker nog: ik moet zelfs af en toe aandringen om dingen voor haar te betalen.
Verwachten dat je als partner (man of vrouw) automatisch recht hebt op de helft van het vermogen van de ander = achterhaald en niet meer van deze tijd.
Zoals Bitchey helder stelt: wees blij dat je een partner hebt die veel meer inkomen heeft dan jij, waardoor je luxer kunt leven dan met een partner met hetzelfde inkomen.
Goed om te zien er wel een paar moderne dames in dit topic zitten die zich niet zo afhankelijk opstellen.
quote:Wijs me eens even aan waar jij het hebt over het uitkopen van vriendin van TS?Op woensdag 10 juni 2009 14:33 schreef -Elanor- het volgende:
[..]
Omdat hij precies hetzelfde argument herkauwt dat ik bij anderen al meerdere keren weerlegd heb. Of jij moet er nog iets nieuws in zien?