Huis kopen; ik verdien veel, vriendin verdient weinig

quote:

Op maandag 18 mei 2009 12:32 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Volgens mij bedoelt lezzer wat anders met samen kopen, al kan ze dat natuurlijk het beste zelf uitleggen.

Mijn idee is dat TS en vriendin samen het huis kiezen, samen het huis inrichten, etc. Ik zou als vriendin niet het gevoel willen hebben 'dat ik mijn handjes mag dichtknijpen dat ik erbij in mag komen wonen'.

Het is wat anders als de boel verdeeld moet worden als ze uit elkaar gaan. Ik vind het irreëel van de vriendin om te verwachten dat ze dan met de helft weggaat. Maar, over een jaar of wat is dat weer anders. De vriendin moet toch wel de gelegenheid krijgen iets op te bouwen, bijv. door deels mede-eigenaar van het huis te worden. TS wil dat gedoe niet, maar als het echt een langdurige relatie blijkt, hoort dat eventuele gedoe er wel bij.

Exact. Ik had het niet beter kunnen verwoorden.

Ik vind dat je die financiële verhouding veel beter bij de notaris kunt vast leggen. Ook al is er maar 2% voor haar. Zij heeft als niet-eigenaar gewoon helemaal niks te zeggen over dat huis namelijk.
En dat gaat veel verder dan wat er gebeurt als ze uit elkaar gaan.
Dit gaat over een basisgevoel in je relatie, en als je dat niet goed doet, kun je er wel van uit gaan dat het mis gaat.
Dus ik zou adviseren, koop het huis samen, maar spreek goed af wat er gebeurt in welke situatie.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 12:37 schreef zeemonster het volgende:
Bij ons is het gewoon zo geregeld , 1/3 e is voor mij en 2/3e voor mijn partner aangezien ik drie en hij vijf dagen werkt (op fulltime basis uitgerekend ligt ons salaris niet ver uit elkaar) .

Echter zal het er in de praktijk op neer komen dat we onderling gewoon netjes regelen wie wat houdt en het spaargeld ook evenredig verdelen . of gewoon door drie delen, dan delen we beiden het verlies en dat gaat naar ons kind haar spaarrekening.

Maar goed eerst zien dan geloven , de meeste mooie regelingen verdwijnen door ruzie na een "scheiding" .

Ik vind procentuele verdelingen eigenlijk nooit goed.
Als je in scheiding ligt gaat het niet netjes geregeld worden, maar zoals het in die akte staat. Dat kan ik je nu vast op een briefje geven.

Waarom werk jij 3 dagen en je partner 5 dagen? Kan dat niet andersom? Zou de verdeling dan ook andersom zijn? Ik wil je absoluut niet aanvallen op je keuze hoor, maar ik heb zelf een scheiding meegemaakt, en er meerder van dichtbij gezien. Oh, wat gaan mensen moeilijk doen. Over elke euro en over elke pannelap.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 12:47 schreef lezzer het volgende:

[..]

Ik vind procentuele verdelingen eigenlijk nooit goed.
Als je in scheiding ligt gaat het niet netjes geregeld worden, maar zoals het in die akte staat. Dat kan ik je nu vast op een briefje geven.

Waarom werk jij 3 dagen en je partner 5 dagen? Kan dat niet andersom? Zou de verdeling dan ook andersom zijn? Ik wil je absoluut niet aanvallen op je keuze hoor, maar ik heb zelf een scheiding meegemaakt, en er meerder van dichtbij gezien. Oh, wat gaan mensen moeilijk doen. Over elke euro en over elke pannelap.

Klopt ook wel wat je zegt, ik werk drie dagen omdat ik de meeste dingen in het huishouden doe en voor ons kind zorg. Dat kan hij natuurlijk ook maar zijn werk vereist eigenlijk wel dat hij vijf werkdagen aanwezig is.
Daarbij komt dat hij niet de tuttebel is met ons kind die ik wel ben .

Mensen doen inderdaad moeilijk , ik ben echter niet materialistisch ingesteld (klinkt heel gek en ongeloofwaardig ,maar dat is echt zo ) . Alles wat ik straks niet meer zou hebben bij een eventuele scheiding komt wel weer nieuw , misschien in een wat goedkopere variant maar het komt er wel .

Voor ts zou ik nu wel gewoon alleen het huis kopen , en haar laten meekiezen in wat voor een huis , eventuele ligging etcetera.
350 euro en een studiefinanciering is gewoon bijna geen toekomst mee op te bouwen , na haar studie zal dat vast anders zijn.

Er zitten twee aspecten aan:
1/ de inbreng van 80000 euro van jou. Dit moet worden vastgelegd, als % van de woning. zodat zij hier geen aanspraak op kan maken (want het zijn geen middelen verdiend binnen de relatie).
2/ de hypotheek en aflossing - Daar is mijn mening: 50/50, en het maakt niet uit wiens geld dit nu precies is. Overigens, de eerste paar jaar wordt toch bijna geen kapitaal opgebouwd, en moet je de kk nog terugverdienen. In jouw situatie zou ik volgende voorstellen: jij betaalt alleen af terwijl ze studeert. Wanneer ze begint te werken gooi je alle financieen samen (met uitzondering van de bezittingen die je daarvoor had)

Mijn vriendin en ik gaan ook samen wonen.
ik, vaste baan, koop het huis en zij, 3,5e jaars student, woont bij mij in. Bij het volgende huis zien we wel weer verder.

Naar mijn idee is het alleen maar meer gezeik als je met een samenlevingscontract vast gaat leggen wie voor welk deel aansprakelijk is. Als je dan uit elkaar gaat zal de een de ander uit moeten kopen en als dat niet mogelijk is, dan moet je straks het hele huis gaan verkopen. Dan ben je niet uit alleen uit elkaar, maar ook dakloos met alle gevolgen van dien.

Het hele punt is dus dat je vriendin iets wil opbouwen, maar zeer beperkt (350) kan bijdragen?

Volgens mij is het enige redelijke dan dat jij een deel van haar levensonderhoud (woning, eten, GWL, verzekeringen, vervoer) draagt en dat zij dan een deel van de 350 kan sparen (bijvoorbeeld 150 per maand?)

Maar je staat in je goed recht als je zegt: draag die 350 maar bij aan de huishoudpot. Het is echt zo'n bedrag waar 1 persoon net z'n eten, kleding en met een beetje krap aan doen z'n ziektekostenverzekering van kan betalen.

Iets willen opbouwen ok, maar dan moet je wel een inkomen hebben

quote:

Op maandag 18 mei 2009 12:58 schreef zeemonster het volgende:

[..]

Klopt ook wel wat je zegt, ik werk drie dagen omdat ik de meeste dingen in het huishouden doe en voor ons kind zorg. Dat kan hij natuurlijk ook maar zijn werk vereist eigenlijk wel dat hij vijf werkdagen aanwezig is.
Daarbij komt dat hij niet de tuttebel is met ons kind die ik wel ben

Kijk, dan zeg ik, dat jullie allebei de helft van het huis moeten bezitten. Jullie hebben samen een huishouden en er voor gekozen om dat zo in te vullen.
Dat heet nou emancipatie...
Als jij twee dagen op je gat zou zitten of de hele dag op de tennisbaan zou hangen zou het anders zijn, maar je besteedt die dagen aan het huishouden.

Dit soort procentuele verdelingen en andere nare constructies terwijl dat eigenlijk niet zou moeten, zorgt er voor dat ik weet niet hoeveel vrouwen in een ongelukkig huwelijk blijven zitten omdat ze simpelweg geen kant op kunnen...

quote:

Op maandag 18 mei 2009 13:01 schreef stapas het volgende:
Er zitten twee aspecten aan:
1/ de inbreng van 80000 euro van jou. Dit moet worden vastgelegd, als % van de woning. zodat zij hier geen aanspraak op kan maken (want het zijn geen middelen verdiend binnen de relatie).
2/ de hypotheek en aflossing - Daar is mijn mening: 50/50, en het maakt niet uit wiens geld dit nu precies is. Overigens, de eerste paar jaar wordt toch bijna geen kapitaal opgebouwd, en moet je de kk nog terugverdienen. In jouw situatie zou ik volgende voorstellen: jij betaalt alleen af terwijl ze studeert. Wanneer ze begint te werken gooi je alle financieen samen (met uitzondering van de bezittingen die je daarvoor had)

Een dergelijke constructie heb ik ook. Mijn partner had kapitaal uit een vorig huis, en dat hebben wij bij de notaris vast laten leggen. Niet als percentage van de woning, maar als benoemd bedrag. Dit bedrag zit overigens niet in de hypotheek.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 11:57 schreef Velocitas het volgende:
Wel, ik las ergens: motorrijden zonder helm is erg fijn met de wind in je haren en zo. Maar als je dan een keer valt, ben je zo ontzettend blij dat je er 1 hebt...

Dus ik ga idd even van het erge uit, hier.
En je stipt iets interessants aan: het lijkt idd of je de relatie als eindig beschouwt. Wordt leuk om dat aan mijn vriendin te melden, want die gaat natuurlijk hetzelfde zeggen

Precies, juist erg goed dat je hier nu over nadenkt.

Er zijn er genoeg die 2 jaar later gigantisch op hun plaat gaan.

Koop gewoon een huis van je eigen vermogen.
En als zij iets wil opbouwen kan ze ook sparen. Omdat ze bij jou niks hoeft te betalen is dat ideaal voor haar.

Ik zou (als ik jou was) zelf het huis kopen en daaraan betalen. Verder zou ik de overige kosten (g/w/l, boodschappen, belastingen, internet enz) samen delen. Wat ze overhoudt kan ze sparen. Als zij namelijk mee gaat betalen stopt ze geld in jouw potje, zonder dat zij ergens meer eigenaar van wordt. Als jij alleen het huis betaald en zij de rest bouwt zij niks op en gooit ze haar geld min of meer 'weg'.

Als ze zelf vol gaat verdienen kan je het altijd nog aanpassen, tot die tijd zou ik het op deze manier doen (wel met een samenlevingscontract)

Ik vind het trouwens heel verstandig dat je je relatie niet als oneindig ziet!

quote:

Op maandag 18 mei 2009 17:33 schreef Nijns het volgende:
Ik zou (als ik jou was) zelf het huis kopen en daaraan betalen. Verder zou ik de overige kosten (g/w/l, boodschappen, belastingen, internet enz) samen delen. Wat ze overhoudt kan ze sparen. Als zij namelijk mee gaat betalen stopt ze geld in jouw potje, zonder dat zij ergens meer eigenaar van wordt. Als jij alleen het huis betaald en zij de rest bouwt zij niks op en gooit ze haar geld min of meer 'weg'.

Als ze zelf vol gaat verdienen kan je het altijd nog aanpassen, tot die tijd zou ik het op deze manier doen (wel met een samenlevingscontract)

Ik vind het trouwens heel verstandig dat je je relatie niet als oneindig ziet!

Ja, dit dus. Eigenlijk dus gewoon de hypotheek zelf betalen TS, en de rest delen. Dat is de manier waarop het ik denk het meest eerlijke is.

Tenminste, ik wil dit straks ook zo doen met mijn vriendin

In een standaard samenlevingscontract betaalt ieder mee aan de aflossing van de hypotheek naar de verdeling van het eigendom. Dus als het huis helemaal van TS is, betaalt hij de aflossing. De rente wordt echter als onderdeel van de gemeenschappelijke kosten gezien, wat ieder dan weer naar evenredigheid van inkomen gaat.

Als je trouwens levensverzekeringen wilt afsluiten om e.e.a. veilig te stellen bij overlijden van een van beiden (voorlopig vooral TS), dan moet je van elkaar de premie betalen, m.a.w. je vriendin betaalt jouw levensverzekering en omgekeerd.

Allemaal vrij standaard, maar even ter informatie.

Het simpelste lijkt mij gewoon te zeggen nu nog op jou naam, en aangeven dat zodra ze afgestudeerd is dit aan te passen naar 50/50.
Heb jij nu nog even de zekerheid, maar is er voor haar ook de duidelijkheid dat je er in principe geen bezwaar heb tot gewoon 50/50 verdeling. (evt zou je bij die verdeling die 80.000 eigen inleg er buiten houden.
170.000/2 =85.000
dus zij 85.000 eigendom en jij 165.000 eigendom. Aangezien je volgens mij fiscaal binnen een 60:40 verhouding moet blijven (60%x250.000=150.000) zou het dan wellicht slim zijn om de verdeling 150.000 / 100.000 te zetten. (al weet ik even niet zeker of het hier zo is door het deel dat direct betaald is, maar dit kan een adviseur je ongetwijfeld vertellen)

[edit]klein onduidelijk idee weggehaald[/edit]

[ Bericht 9% gewijzigd door sexymofo op 18-05-2009 21:48:09 ]

Heb je ook een bron voor die eerste bewering (50/50 na twee jaar)?

quote:

Op maandag 18 mei 2009 20:43 schreef Lienekien het volgende:
Heb je ook een bron voor die eerste bewering (50/50 na twee jaar)?

volgens mij heb ik daar idd iets verward met wat anders, kan zo snel ook niet terugvinden waar ik naar dacht te verwijzen. Ik denk dat ik iets bedoelde in de geest van een geregistreerd partnerschap dat aan een huwelijk gelijk wordt gesteld en dan daar iets mee. Zal het iid even uit mn post schrappen om verwarring te voorkomen en er nog eens over na denken.

Lijkt me niet meer dan fair dat het volledig op jouw naam komt te staan. Dat heeft verder niks met (gebrek aan) vertrouwen, liefde of wat dan ook te maken, maar jij brengt gewoon bij verre het meeste binnen dus jij hebt het op dat gebied ook voor het zeggen.

Leuk dat ze iets wil opbouwen, maar stel dat ze gewoon als student in de stad zou wonen.
Dan gaan haar studiefinanciering en 350 euro bijbaan gewoon elke maand compleet op.
Dat is ook niet erg, want ze studeert.

Wat ze niet moet doen is 50 euro bijdragen en daaarvoor een half huis terugwillen.

Als het heel goed tussen jullie gaat, gaan jullie lekker trouwen, heeft ze een half huis. Tegen die tijd kan ze ook zoveel bijdragen dat dat redelijk is.

Ze heeft nu gewoon niet voldoende geld om serieus iets op te bouwen. Als er dus iets 'opgebouwd' wordt betekent dat dat jij haar een hoop schenkt in ruil voor haar goedbedoelde doch symbolische bijdrage.

Advies: Laat haar vooral doen alsof ze studeert, en dat geld gewoon besteden aan uitgaan, boodschappen en een bijdrage in de kosten (GWL), zonder daar meteen van alles voor terug te eisen.
Dat had ze bij een huisbaas namelijk ook niet gedaan.

Leuk topic Naar aanleiding hiervan heb ik er een discussie over gevoerd met mijn vriendin. Ik ben nu te gaar om de oplossing te posten dus ik laat het even bij een tvp tot morgen.

quote:

Op maandag 18 mei 2009 23:10 schreef mgerben het volgende:
Leuk dat ze iets wil opbouwen, maar stel dat ze gewoon als student in de stad zou wonen.
Dan gaan haar studiefinanciering en 350 euro bijbaan gewoon elke maand compleet op.
Dat is ook niet erg, want ze studeert.

Wat ze niet moet doen is 50 euro bijdragen en daaarvoor een half huis terugwillen.

Als het heel goed tussen jullie gaat, gaan jullie lekker trouwen, heeft ze een half huis. Tegen die tijd kan ze ook zoveel bijdragen dat dat redelijk is.

Ze heeft nu gewoon niet voldoende geld om serieus iets op te bouwen. Als er dus iets 'opgebouwd' wordt betekent dat dat jij haar een hoop schenkt in ruil voor haar goedbedoelde doch symbolische bijdrage.

Advies: Laat haar vooral doen alsof ze studeert, en dat geld gewoon besteden aan uitgaan, boodschappen en een bijdrage in de kosten (GWL), zonder daar meteen van alles voor terug te eisen.
Dat had ze bij een huisbaas namelijk ook niet gedaan.

Dat dus.

Het is echt niet stom om het daar met haar over te hebben, het gaat immers over een hele hoop geld! En als zij een beetje gezond verstand heeft zal ze dat ook begrijpen.

Mijn vriend en ik hebben dan wel samen het huis gekocht, maar hebben ook alles vast laten leggen in een samenlevingscontract. Oke, het zijn geen leuke gesprekken bij de notaris, en het is behoorlijk koffiedik kijken, maar je weet maar nooit! Natuurlijk beschouwen wij onze relatie niet als 'eindig' in de zin van dat we het over een jaar wel eens konden gaan uitmaken. Maar we hebben er wel met een nuchtere blik naar gekeken. Wat als een van de twee dood gaat? Of allebei? Of wat als een van de twee de benen neemt? Op het moment van bespreken ben je nog hartstikke rationeel, maar op het moment zelf misschien niet meer, en dan is het maar goed dat er iets op papier staat!

Ga het gesprek gewoon aan. Ze kan niet anders dan hier goed op reageren. Ze kan gewoon niet 50 euro bijdragen (of 350) en een half huis verwachten. Dat is niet realistisch en dan zal ze ook wel snappen als ze een besef heeft van de waarde van geld.

Je kunt iets opbouwen. Maar als je niet veel verdient, kun je geen grote dingen opbouwen. Je moet klein beginnen. Het is niet anders.

Je gesprek komt vast goed Zet m op

Wanneer de woning na de aankoop/afronding studie gemeenschappelijk dient te worden dan zit je met het probleem van schenkingsrecht en overdrachtsbelasting. Mocht je daarna uit elkaar gaan en er dient weer geleverd te worden aan de ander dan wordt er wederom overdrachtsbelasting geheven. Je hebt geen recht op vrijstelling aangezien er bij de verkrijging van de woning geen sprake was van de minimale 40/60 verhouding.

Eventueel zou je met een GP (geregistreerd partnerschap) e.e.a. kunnen oplossen, maar of dat het beste advies is betwijfel ik.

[ Bericht 1% gewijzigd door Dr.Hilfiger op 19-05-2009 13:26:06 ]

Wat is een GP?

Je zou ook e.e.a. via een meerwaardeclausule op kunnen lossen. Een bepaalde verhouding opnemen tot aan het moment van afstuderen. Daarna 50/50 bijdragen aan de woonlasten waardoor haar aandeel in de meerwaarde gelijk is aan dat van jou. Nadeel is dat je wel de meerwaarde op het moment van afstuderen moet bepalen.
Ik weet niet of zo'n zakelijke afspraak je relatie in stand zal houden.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2009 13:34 schreef Dr.Hilfiger het volgende:
Je zou ook e.e.a. via een meerwaardeclausule op kunnen lossen. Een bepaalde verhouding opnemen tot aan het moment van afstuderen. Daarna 50/50 bijdragen aan de woonlasten waardoor haar aandeel in de meerwaarde gelijk is aan dat van jou. Nadeel is dat je wel de meerwaarde op het moment van afstuderen moet bepalen.
Ik weet niet of zo'n zakelijke afspraak je relatie in stand zal houden.

Even een andere situatie, waarbij de ene partij een deel eigen vermogen inbrengt en de hypotheek 60/40 zou kunnen. Is dat een beetje makkelijk vast te leggen?