WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Hoi daar,
ik wil graag een huis kopen.
Mijn vriendin krijgt studiefinanciering en werkt daarnaast wat bij in een cafe (350 euro in de maand).
Ik verdien daarentegen 3500 euro bruto.
We leven nu met een gezamelijke rekening waar ik het leeuwendeel op stort en waar we huur, eten en vakantie van betalen.
Huis wat ik op het oog heb, is 250.000 en ik kan dankzij mazzel links en rechts 80.000 aan eigen inbreng doen.
Wat overblijft is 170.000 euro dat ik aan hypotheek moet regelen, wat makkelijk op te brengen is door mij alleen.
Mijn vriendin wil wel graag bijdragen, want ze wil iets opbouwen. Als we evt. uit elkaar gaan, dan wil ze iets overhouden en zo.
Ik denk dan weer: als we uit elkaar gaan, wil ik geen gezeik over gedwongen uitkoop, verkoop, whatever, dus dan kan het huis best op mijn naam staan - ik kan het toch betalen, dus waarom niet?
Is dan de oplossing dat zij gewoon apart voor haar blijft sparen, en dat ik de huislasten e.d. opneem? Als we dan uit elkaar gaan, heeft zij die spaarrekening nog. Heeft iemand ervaring met zo'n situatie? Hoe houden we ons beiden blij?
ik wil graag een huis kopen.
Mijn vriendin krijgt studiefinanciering en werkt daarnaast wat bij in een cafe (350 euro in de maand).
Ik verdien daarentegen 3500 euro bruto.
We leven nu met een gezamelijke rekening waar ik het leeuwendeel op stort en waar we huur, eten en vakantie van betalen.
Huis wat ik op het oog heb, is 250.000 en ik kan dankzij mazzel links en rechts 80.000 aan eigen inbreng doen.
Wat overblijft is 170.000 euro dat ik aan hypotheek moet regelen, wat makkelijk op te brengen is door mij alleen.
Mijn vriendin wil wel graag bijdragen, want ze wil iets opbouwen. Als we evt. uit elkaar gaan, dan wil ze iets overhouden en zo.
Ik denk dan weer: als we uit elkaar gaan, wil ik geen gezeik over gedwongen uitkoop, verkoop, whatever, dus dan kan het huis best op mijn naam staan - ik kan het toch betalen, dus waarom niet?
Is dan de oplossing dat zij gewoon apart voor haar blijft sparen, en dat ik de huislasten e.d. opneem? Als we dan uit elkaar gaan, heeft zij die spaarrekening nog. Heeft iemand ervaring met zo'n situatie? Hoe houden we ons beiden blij?
Verstandig om zo te denken, maar ik krijg er wel heel erg het gevoel bij dat je je relatie bij voorbaat al als eindig ziet 
Ik denk dat het voor je vriendin niet realistisch is om nu al financieel iets te willen opbouwen, dat komt als ze afgestudeerd is en een echt inkomen heeft wel aan bod, dan zou je alsnog naar de notaris kunnen toch?
Mocht je ooit zover zijn samen dat je echt een "gezin" bent, (dan bedoel ik niet per sé met kindjes erbij, maar je snapt me vast wel), speelt het allang geen rol meer wie hoeveel inbrengt en tegen die tijd kan je eens richting notaris gaan voor een samenlevingscontract of gewoon trouwen en als je dat dan in gemeenschap van goederen doet, is het allemaal weer opgelost toch?
Ik denk dat het voor je vriendin niet realistisch is om nu al financieel iets te willen opbouwen, dat komt als ze afgestudeerd is en een echt inkomen heeft wel aan bod, dan zou je alsnog naar de notaris kunnen toch?
Mocht je ooit zover zijn samen dat je echt een "gezin" bent, (dan bedoel ik niet per sé met kindjes erbij, maar je snapt me vast wel), speelt het allang geen rol meer wie hoeveel inbrengt en tegen die tijd kan je eens richting notaris gaan voor een samenlevingscontract of gewoon trouwen en als je dat dan in gemeenschap van goederen doet, is het allemaal weer opgelost toch?
Geen ervaring mee maar zet alles goed op papier en haal een samenlevingscontract als jullie samen het huis op naam zetten.
Wel, ik las ergens: motorrijden zonder helm is erg fijn met de wind in je haren en zo. Maar als je dan een keer valt, ben je zo ontzettend blij dat je er 1 hebt...
Dus ik ga idd even van het erge uit, hier.
En je stipt iets interessants aan: het lijkt idd of je de relatie als eindig beschouwt. Wordt leuk om dat aan mijn vriendin te melden, want die gaat natuurlijk hetzelfde zeggen
Dus ik ga idd even van het erge uit, hier.
En je stipt iets interessants aan: het lijkt idd of je de relatie als eindig beschouwt. Wordt leuk om dat aan mijn vriendin te melden, want die gaat natuurlijk hetzelfde zeggen
Never nooit niet dat huis kopen samen met vriendin. Zij brengt te weinig in en mocht je uit elkaar gaan, maakt zij aanspraak op de helft van het huis. En dit bedrag heeft ze bij lange na niet in gebracht.
Laat zij zorgen voor het betalen van andere lasten. Mocht zij later die vaste fulltime baan hebben, dan pas zou ik overwegen om het op naam van beide te zetten.
En dat heeft niets te maken met het vertrouwen of liefde voor elkaar. Face it, jij brengt 70.000 euro in plus een gedeelte van je maandsalaris. Zij kan maar 350 euro in brengen. Dan lijkt het mij niet reeel om samen dat huis te kopen.
Ik zie te veel stellen om mij heen uit elkaar gaan met grote problemen van dien, omdat alles samen is gekocht terwijl de een veel meer heeft ingebracht. Idem als jou verhaal.
Laat zij zorgen voor het betalen van andere lasten. Mocht zij later die vaste fulltime baan hebben, dan pas zou ik overwegen om het op naam van beide te zetten.
En dat heeft niets te maken met het vertrouwen of liefde voor elkaar. Face it, jij brengt 70.000 euro in plus een gedeelte van je maandsalaris. Zij kan maar 350 euro in brengen. Dan lijkt het mij niet reeel om samen dat huis te kopen.
Ik zie te veel stellen om mij heen uit elkaar gaan met grote problemen van dien, omdat alles samen is gekocht terwijl de een veel meer heeft ingebracht. Idem als jou verhaal.
Maar ik begrijp dat die vriendin genoeg verdient om er van rond te komen en daarnaast ook nog geld kan sparen? Is die studiefinanciering bijvoorbeeld voor een deel een lening? Indien ja, dan spreekt de rest voor zich.
Ain't nothing to it but to do it.
Greece
Greece
Er goed over nadenken wil niet zeggen dat je je relatie als eindig ziet. het getuigd van gezond verstand.quote:Op maandag 18 mei 2009 11:52 schreef MarMar het volgende:
Verstandig om zo te denken, maar ik krijg er wel heel erg het gevoel bij dat je je relatie bij voorbaat al als eindig ziet
Je kan eens kijken wat er met een samenlevingscontract geregeld kan worden.
Op dinsdag 7 juli 2009 @ 09:30 schreef iemand het volgende:
Dan moet je het wel goed uitleggen. Als "je" naar de persoonvorm komt krijgt de uitgang alleen geen "t" als het jij betekent. ;)
Dan moet je het wel goed uitleggen. Als "je" naar de persoonvorm komt krijgt de uitgang alleen geen "t" als het jij betekent. ;)
En dus stip je de rest wat feller aanquote:Op maandag 18 mei 2009 11:57 schreef Velocitas het volgende:
Wel, ik las ergens: motorrijden zonder helm is erg fijn met de wind in je haren en zo. Maar als je dan een keer valt, ben je zo ontzettend blij dat je er 1 hebt...
Dus ik ga idd even van het erge uit, hier.
En je stipt iets interessants aan: het lijkt idd of je de relatie als eindig beschouwt. Wordt leuk om dat aan mijn vriendin te melden, want die gaat natuurlijk hetzelfde zeggen
dat je als jullie er aantoe zijn om je relatie "vast te leggen" het huis automatisch ook op haar naam komt.Vriendin blij, want jij suggereert de relatie in de toekomst vast te willen leggen, jij blij want jij hebt in eerste instantie gewoon je zin
TADAAAAAAAAAA
you can thank me later
zou je niet een andere verhouding dan 50/50 kunnen nemen? bijvoorbeeld 75% van jou?
In A World Of Emoticons, I'm Colon Capital D
Everybody needs a bosom for a pillow!
Everybody needs a bosom for a pillow!
Geef haar een spaarrekening. In de huidige tijd is het niet zo dat je met een huis echt iets opbouwt. De kans dat je bij moet leggen als je verkoopt is groter dan ooit.... Iets opbouwen mag ze op de spaarrekening doen en bijdragen kan ze dan in het huishouden en interieur etc..quote:Op maandag 18 mei 2009 11:57 schreef Velocitas het volgende:
Wel, ik las ergens: motorrijden zonder helm is erg fijn met de wind in je haren en zo. Maar als je dan een keer valt, ben je zo ontzettend blij dat je er 1 hebt...
Dus ik ga idd even van het erge uit, hier.
En je stipt iets interessants aan: het lijkt idd of je de relatie als eindig beschouwt. Wordt leuk om dat aan mijn vriendin te melden, want die gaat natuurlijk hetzelfde zeggen
This message is intended for the addressee shown. It contains information that is confidential and protected from disclosure. The contents of this message do not necessarily represent the views or policies of myself.
Ze kan wel aanspraak maken op de helft, maar die aanspraak heeft ze niet. Tenzij TS gaat trouwen in gemeenschap van goederen.quote:Op maandag 18 mei 2009 11:58 schreef devl1nsect het volgende:
Never nooit niet dat huis kopen samen met vriendin. Zij brengt te weinig in en mocht je uit elkaar gaan, maakt zij aanspraak op de helft van het huis. En dit bedrag heeft ze bij lange na niet in gebracht.
Laat zij zorgen voor het betalen van andere lasten. Mocht zij later die vaste fulltime baan hebben, dan pas zou ik overwegen om het op naam van beide te zetten.
En dat heeft niets te maken met het vertrouwen of liefde voor elkaar. Face it, jij brengt 70.000 euro in plus een gedeelte van je maandsalaris. Zij kan maar 350 euro in brengen. Dan lijkt het mij niet reeel om samen dat huis te kopen.
Ik zie te veel stellen om mij heen uit elkaar gaan met grote problemen van dien, omdat alles samen is gekocht terwijl de een veel meer heeft ingebracht. Idem als jou verhaal.
Ga eens langs de notaris, want die kan je vertellen hoe je alles kunt vastleggen.
The love you take is equal to the love you make.
Bij ons staat het huis op mijn naam. Mijn vriendin betaalt mee aan de rente, de aflossing betaal ik alleen. Bij ons volgende huis zien we wel weer hoe we de hypotheek dan gaan doen.
Democracy is the theory that the common people know what they want, and deserve to get it good and hard. - H.L. Mencken
Wat MarMar zegt.
Huis op jouw naam kopen. Zodra zij gaat meebetalen / een periode meebetaalt heeft gaan jullie een geregistreerd partnerschap aan of trouwen en is het huis fifty fifty. En dat valt waarschijnlijk mooi samen met 'vorderingen binnen de relatie' (lang bij elkaar, wens om te trouwen, kinderwens etc, wat er van toepassing is.)
Niet naar andere verhoudingen gaan kijken want dan loop je daar later weer tegenaan (en kost het je overdrachtsbelasting als je het weer naar fifty fifty wilt trekken). Notaris kost ook alleen maar geld. Met bovenstaande oplossing ben je voor een paar tientjes klaar en is de boel het meest eerlijk geregeld.
Huis op jouw naam kopen. Zodra zij gaat meebetalen / een periode meebetaalt heeft gaan jullie een geregistreerd partnerschap aan of trouwen en is het huis fifty fifty. En dat valt waarschijnlijk mooi samen met 'vorderingen binnen de relatie' (lang bij elkaar, wens om te trouwen, kinderwens etc, wat er van toepassing is.)
Niet naar andere verhoudingen gaan kijken want dan loop je daar later weer tegenaan (en kost het je overdrachtsbelasting als je het weer naar fifty fifty wilt trekken). Notaris kost ook alleen maar geld. Met bovenstaande oplossing ben je voor een paar tientjes klaar en is de boel het meest eerlijk geregeld.
Devil, just come on back if you ever wanna try again, because I told you once you son of a bitch, I'm the best there's ever been!
De relatie is eindig. Op wat voor manier dan ook.quote:Op maandag 18 mei 2009 11:52 schreef MarMar het volgende:
Verstandig om zo te denken, maar ik krijg er wel heel erg het gevoel bij dat je je relatie bij voorbaat al als eindig ziet
De vriendin heeft idd niets in te brengen, dus laat haar lekker die 350 euro houden en zorgen dat ze haar studie goed afrond. Het huis is van jou, jij betaald ervoor. Tegen de tijd dat zij iets gaat verdienen kun je weer uitkijken naar iets anders leuks, of je hypotheek om laten zetten, of een samenlevingscontract aan gaanquote:Ik denk dat het voor je vriendin niet realistisch is om nu al financieel iets te willen opbouwen, dat komt als ze afgestudeerd is en een echt inkomen heeft wel aan bod, dan zou je alsnog naar de notaris kunnen toch?
You can sleep in a racecar, but you can't race a house!
Op zaterdag 12 november 2022 13:41 schreef knoopie het volgende:
Daar kan je wel om lachen, maar de motorolie vervangen is een stuk handiger in de badkuip dan op je vloerkleed in de woonkamer.
Op zaterdag 12 november 2022 13:41 schreef knoopie het volgende:
Daar kan je wel om lachen, maar de motorolie vervangen is een stuk handiger in de badkuip dan op je vloerkleed in de woonkamer.
Is het wat om nu een afspraak bij de notaris vast te leggen waarin je een percentageverdeling doet (90/10 bijvoorbeeld), mét de afspraak vastgelegd dat die verhouding verandert zodra zij afgestudeerd is / werk heeft?
Helemaal niet verkeerd om iets daarover vast te leggen (ook in je testament). Wij hebben het ook gedaan.
Helemaal niet verkeerd om iets daarover vast te leggen (ook in je testament). Wij hebben het ook gedaan.
Over dat samenlevingscontract zou ik al wat eerder gaan nadenken, TS. Wat wil je dat er met het huis gebeurt mocht jou iets overkomen? Wil je dat je vriendin er dan kan blijven wonen? Dan moet je minstens een samenlevingscontract nemen.
The love you take is equal to the love you make.
Wat een ge-wel-dig gevoel zal de vriendin van TS hiervan krijgen. Ze gaan toch sámen een huis kopen? Het huis is toch ook van haar? Je legt alleen vast wat er gebeurt als één van de twee overlijdt, of wat als ze uit elkaar besluiten te gaan.quote:Op maandag 18 mei 2009 12:09 schreef daNpy het volgende:
De vriendin heeft idd niets in te brengen, dus laat haar lekker die 350 euro houden en zorgen dat ze haar studie goed afrond. Het huis is van jou, jij betaald ervoor.
Daar heb je gelijk in.quote:Op maandag 18 mei 2009 12:04 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Ze kan wel aanspraak maken op de helft, maar die aanspraak heeft ze niet. Tenzij TS gaat trouwen in gemeenschap van goederen.
Ga eens langs de notaris, want die kan je vertellen hoe je alles kunt vastleggen.
En idd zal zij de helft kunnen aanspreken met allerlei documenten (kijk, ik betaal het eten de auto plus de rest) en dan zal de rechter een uitspraak moeten doen. Vriend van me is dit overkomen. Vriend koopt huis, vriendin trekt erbij in, na 1 jaar gaan ze uit elkaar.
Zij is niet tevreden met het geldbedrag. Klaagt hem aan in de rechtbank en meneer kan nog een fix bedrag betalen (iets van 4000 euro).
Terwijl meisje 400 euro inbracht en met een paar goederen en een zak met kleren erin is getrokken.
Ja, ik vind het altijd lastig dat soort verhalen.
Wat was de rol van die vriendin in het huishouden bijvoorbeeld?
Zat ze de hele dat soaps te kijken? Of deed ze een studie en het hele huishouden zodat die vriend fulltime kon werken?
Wat was de rol van die vriendin in het huishouden bijvoorbeeld?
Zat ze de hele dat soaps te kijken? Of deed ze een studie en het hele huishouden zodat die vriend fulltime kon werken?
Nee, ze gaan niet samen een huis kopen.quote:Op maandag 18 mei 2009 12:13 schreef lezzer het volgende:
[..]
Wat een ge-wel-dig gevoel zal de vriendin van TS hiervan krijgen. Ze gaan toch sámen een huis kopen? Het huis is toch ook van haar? Je legt alleen vast wat er gebeurt als één van de twee overlijdt, of wat als ze uit elkaar besluiten te gaan.
HIJ gaat een huis kopen, ZIJ gaat erbij wonen.
Of je het nu zo afspreekt, of een duur samenlevingscontract laat opstellen waarin precies hetzelfde staat, het gevoel bij die vriendin zal niet veel veranderen denk je wel? Je zult het er uiteindelijk toch over moeten hebben wie wat krijgt bij uit elkaar gaan.
Zij brengt 350 euro in, of ze dat nou in de hypotheek stopt, boodschappen van doet of van op stap gaat, hetgeen ze te kort komt betaald de TS toch wel. Dus het maakt niet uit of ze feitelijk mee betaald of niet, het geld komt hoe dan ook van TS af.
De hypotheek en vaste lasten zullen veel hoger dan wat de vriendin van TS mee kan betalen. Dus wacht gewoon lekker tot zij ook genoeg brood op de plank brengt en gaan dan financieel aan samen denken.
[ Bericht 14% gewijzigd door daNpy op 18-05-2009 12:28:31 ]
You can sleep in a racecar, but you can't race a house!
Op zaterdag 12 november 2022 13:41 schreef knoopie het volgende:
Daar kan je wel om lachen, maar de motorolie vervangen is een stuk handiger in de badkuip dan op je vloerkleed in de woonkamer.
Op zaterdag 12 november 2022 13:41 schreef knoopie het volgende:
Daar kan je wel om lachen, maar de motorolie vervangen is een stuk handiger in de badkuip dan op je vloerkleed in de woonkamer.
Samenlevingscontract is helemaal niet zo duur, hoor.quote:Op maandag 18 mei 2009 12:21 schreef daNpy het volgende:
[..]
Nee, ze gaan niet samen een huis kopen.
HIJ gaat een huis kopen, ZIJ gaat erbij wonen.
Of je het nu zo afspreekt, of een duur samenlevingscontract laat opstellen waarin precies hetzelfde staat, het gevoel bij die vriendin zal niet veel veranderen denk je wel?
Zij brengt 350 euro in, of ze dat nou in de hypotheek stopt, boodschappen van doet of van op stap gaat, hetgeen ze te kort komt betaald de TS toch wel. Dus het maakt niet uit of ze feitelijk mee betaald of niet, het geld komt hoe dan ook van TS af.
Nogmaals, TS moet zich ook bedenken wat hij wil dat met het huis gebeurt als hij overlijdt. Als hij wil dat zijn vriendin in het huis kan blijven, dan moet hij dat wel regelen bij de notaris. 'Afspreken' is dan echt niet genoeg.
The love you take is equal to the love you make.
Dat klopt inderdaadquote:Op maandag 18 mei 2009 12:25 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Samenlevingscontract is helemaal niet zo duur, hoor.
Nogmaals, TS moet zich ook bedenken wat hij wil dat met het huis gebeurt als hij overlijdt. Als hij wil dat zijn vriendin in het huis kan blijven, dan moet hij dat wel regelen bij de notaris. 'Afspreken' is dan echt niet genoeg.
Maar het gaat mij een beetje om het "samen kopen" wat in mijn ogen dus alles behalve samen is zolang een van de twee niet mee kán betalen.
You can sleep in a racecar, but you can't race a house!
Op zaterdag 12 november 2022 13:41 schreef knoopie het volgende:
Daar kan je wel om lachen, maar de motorolie vervangen is een stuk handiger in de badkuip dan op je vloerkleed in de woonkamer.
Op zaterdag 12 november 2022 13:41 schreef knoopie het volgende:
Daar kan je wel om lachen, maar de motorolie vervangen is een stuk handiger in de badkuip dan op je vloerkleed in de woonkamer.
quote:Op maandag 18 mei 2009 12:00 schreef MarMar het volgende:
[..]
En dus stip je de rest wat feller aan
Vriendin blij, want jij suggereert de relatie in de toekomst vast te willen leggen, jij blij want jij hebt in eerste instantie gewoon je zin
TADAAAAAAAAAA
you can thank me later
Op zaterdag 27 januari 2007 23:12 schreef Broekpaling het volgende:
Jij moet vaker drank nuttigen, bij elke slok word je leuker. :D
Jij moet vaker drank nuttigen, bij elke slok word je leuker. :D
Volgens mij bedoelt lezzer wat anders met samen kopen, al kan ze dat natuurlijk het beste zelf uitleggen.quote:Op maandag 18 mei 2009 12:27 schreef daNpy het volgende:
[..]
Dat klopt inderdaad
Maar het gaat mij een beetje om het "samen kopen" wat in mijn ogen dus alles behalve samen is zolang een van de twee niet mee kán betalen.
Mijn idee is dat TS en vriendin samen het huis kiezen, samen het huis inrichten, etc. Ik zou als vriendin niet het gevoel willen hebben 'dat ik mijn handjes mag dichtknijpen dat ik erbij in mag komen wonen'.
Het is wat anders als de boel verdeeld moet worden als ze uit elkaar gaan. Ik vind het irreëel van de vriendin om te verwachten dat ze dan met de helft weggaat. Maar, over een jaar of wat is dat weer anders. De vriendin moet toch wel de gelegenheid krijgen iets op te bouwen, bijv. door deels mede-eigenaar van het huis te worden. TS wil dat gedoe niet, maar als het echt een langdurige relatie blijkt, hoort dat eventuele gedoe er wel bij.
The love you take is equal to the love you make.
Bij ons is het gewoon zo geregeld , 1/3 e is voor mij en 2/3e voor mijn partner aangezien ik drie en hij vijf dagen werkt (op fulltime basis uitgerekend ligt ons salaris niet ver uit elkaar) .
Echter zal het er in de praktijk op neer komen dat we onderling gewoon netjes regelen wie wat houdt en het spaargeld ook evenredig verdelen . of gewoon door drie delen, dan delen we beiden het verlies en dat gaat naar ons kind haar spaarrekening.
Maar goed eerst zien dan geloven , de meeste mooie regelingen verdwijnen door ruzie na een "scheiding"
.
Echter zal het er in de praktijk op neer komen dat we onderling gewoon netjes regelen wie wat houdt en het spaargeld ook evenredig verdelen . of gewoon door drie delen, dan delen we beiden het verlies en dat gaat naar ons kind haar spaarrekening.
Maar goed eerst zien dan geloven , de meeste mooie regelingen verdwijnen door ruzie na een "scheiding"
.
Exact. Ik had het niet beter kunnen verwoorden.quote:Op maandag 18 mei 2009 12:32 schreef Lienekien het volgende:
[..]
Volgens mij bedoelt lezzer wat anders met samen kopen, al kan ze dat natuurlijk het beste zelf uitleggen.
Mijn idee is dat TS en vriendin samen het huis kiezen, samen het huis inrichten, etc. Ik zou als vriendin niet het gevoel willen hebben 'dat ik mijn handjes mag dichtknijpen dat ik erbij in mag komen wonen'.
Het is wat anders als de boel verdeeld moet worden als ze uit elkaar gaan. Ik vind het irreëel van de vriendin om te verwachten dat ze dan met de helft weggaat. Maar, over een jaar of wat is dat weer anders. De vriendin moet toch wel de gelegenheid krijgen iets op te bouwen, bijv. door deels mede-eigenaar van het huis te worden. TS wil dat gedoe niet, maar als het echt een langdurige relatie blijkt, hoort dat eventuele gedoe er wel bij.
Ik vind dat je die financiële verhouding veel beter bij de notaris kunt vast leggen. Ook al is er maar 2% voor haar. Zij heeft als niet-eigenaar gewoon helemaal niks te zeggen over dat huis namelijk.
En dat gaat veel verder dan wat er gebeurt als ze uit elkaar gaan.
Dit gaat over een basisgevoel in je relatie, en als je dat niet goed doet, kun je er wel van uit gaan dat het mis gaat.
Dus ik zou adviseren, koop het huis samen, maar spreek goed af wat er gebeurt in welke situatie.
Ik vind procentuele verdelingen eigenlijk nooit goed.quote:Op maandag 18 mei 2009 12:37 schreef zeemonster het volgende:
Bij ons is het gewoon zo geregeld , 1/3 e is voor mij en 2/3e voor mijn partner aangezien ik drie en hij vijf dagen werkt (op fulltime basis uitgerekend ligt ons salaris niet ver uit elkaar) .
Echter zal het er in de praktijk op neer komen dat we onderling gewoon netjes regelen wie wat houdt en het spaargeld ook evenredig verdelen . of gewoon door drie delen, dan delen we beiden het verlies en dat gaat naar ons kind haar spaarrekening.
Maar goed eerst zien dan geloven , de meeste mooie regelingen verdwijnen door ruzie na een "scheiding"
Als je in scheiding ligt gaat het niet netjes geregeld worden, maar zoals het in die akte staat. Dat kan ik je nu vast op een briefje geven.
Waarom werk jij 3 dagen en je partner 5 dagen? Kan dat niet andersom? Zou de verdeling dan ook andersom zijn? Ik wil je absoluut niet aanvallen op je keuze hoor, maar ik heb zelf een scheiding meegemaakt, en er meerder van dichtbij gezien. Oh, wat gaan mensen moeilijk doen. Over elke euro en over elke pannelap.
Klopt ook wel wat je zegt, ik werk drie dagen omdat ik de meeste dingen in het huishouden doe en voor ons kind zorg. Dat kan hij natuurlijk ook maar zijn werk vereist eigenlijk wel dat hij vijf werkdagen aanwezig is.quote:Op maandag 18 mei 2009 12:47 schreef lezzer het volgende:
[..]
Ik vind procentuele verdelingen eigenlijk nooit goed.
Als je in scheiding ligt gaat het niet netjes geregeld worden, maar zoals het in die akte staat. Dat kan ik je nu vast op een briefje geven.
Waarom werk jij 3 dagen en je partner 5 dagen? Kan dat niet andersom? Zou de verdeling dan ook andersom zijn? Ik wil je absoluut niet aanvallen op je keuze hoor, maar ik heb zelf een scheiding meegemaakt, en er meerder van dichtbij gezien. Oh, wat gaan mensen moeilijk doen. Over elke euro en over elke pannelap.
Daarbij komt dat hij niet de tuttebel is met ons kind die ik wel ben
.Mensen doen inderdaad moeilijk , ik ben echter niet materialistisch ingesteld (klinkt heel gek en ongeloofwaardig ,maar dat is echt zo ) . Alles wat ik straks niet meer zou hebben bij een eventuele scheiding komt wel weer nieuw , misschien in een wat goedkopere variant maar het komt er wel .
Voor ts zou ik nu wel gewoon alleen het huis kopen , en haar laten meekiezen in wat voor een huis , eventuele ligging etcetera.
350 euro en een studiefinanciering is gewoon bijna geen toekomst mee op te bouwen , na haar studie zal dat vast anders zijn.
Er zitten twee aspecten aan:
1/ de inbreng van 80000 euro van jou. Dit moet worden vastgelegd, als % van de woning. zodat zij hier geen aanspraak op kan maken (want het zijn geen middelen verdiend binnen de relatie).
2/ de hypotheek en aflossing - Daar is mijn mening: 50/50, en het maakt niet uit wiens geld dit nu precies is. Overigens, de eerste paar jaar wordt toch bijna geen kapitaal opgebouwd, en moet je de kk nog terugverdienen. In jouw situatie zou ik volgende voorstellen: jij betaalt alleen af terwijl ze studeert. Wanneer ze begint te werken gooi je alle financieen samen (met uitzondering van de bezittingen die je daarvoor had)
1/ de inbreng van 80000 euro van jou. Dit moet worden vastgelegd, als % van de woning. zodat zij hier geen aanspraak op kan maken (want het zijn geen middelen verdiend binnen de relatie).
2/ de hypotheek en aflossing - Daar is mijn mening: 50/50, en het maakt niet uit wiens geld dit nu precies is. Overigens, de eerste paar jaar wordt toch bijna geen kapitaal opgebouwd, en moet je de kk nog terugverdienen. In jouw situatie zou ik volgende voorstellen: jij betaalt alleen af terwijl ze studeert. Wanneer ze begint te werken gooi je alle financieen samen (met uitzondering van de bezittingen die je daarvoor had)
Mijn vriendin en ik gaan ook samen wonen.
ik, vaste baan, koop het huis en zij, 3,5e jaars student, woont bij mij in. Bij het volgende huis zien we wel weer verder.
Naar mijn idee is het alleen maar meer gezeik als je met een samenlevingscontract vast gaat leggen wie voor welk deel aansprakelijk is. Als je dan uit elkaar gaat zal de een de ander uit moeten kopen en als dat niet mogelijk is, dan moet je straks het hele huis gaan verkopen. Dan ben je niet uit alleen uit elkaar, maar ook dakloos met alle gevolgen van dien.
ik, vaste baan, koop het huis en zij, 3,5e jaars student, woont bij mij in. Bij het volgende huis zien we wel weer verder.
Naar mijn idee is het alleen maar meer gezeik als je met een samenlevingscontract vast gaat leggen wie voor welk deel aansprakelijk is. Als je dan uit elkaar gaat zal de een de ander uit moeten kopen en als dat niet mogelijk is, dan moet je straks het hele huis gaan verkopen. Dan ben je niet uit alleen uit elkaar, maar ook dakloos met alle gevolgen van dien.
So we just called him Fred too
Mooi allemaal! Dit is mijn eerste post op het fok!forum, en gelijk al zoveel antwoord en tips!
Om even te reageren: natuurlijk vind ik het best dat als mij wat overkomt dat mijn vriendin mijn vermogen en huis etc. erft, dat is inderdaad wel een goede om dat even vast te leggen.
Ik denk dat ik het gesprek maar wel aanga met de insteek dat zij maar beter kan sparen met haar salaris, inzake het opbouwen.
Kijk, verder zal ik - tot aan het moment dat mijn vriendin een vaste baan heeft - gewoon als 'kostwinner' fungeren (klinkt heel klassiek). En goed dat we later evt. nog het huis kunnen verdelen, indien nodig.
Zo hebben we het dan redelijk afgedicht:
- als ik kom te overlijden, heeft zij een huis
- als we uit elkaar gaan, heeft zij een spaarrekening, en misschien moet er wat boedel verdeeld worden?
En als we dus gewoon bij elkaar blijven, is er niets aan de hand - als we uit elkaar gaan, scheelt dit dus een hoop gezeur.
Maar het wordt misschien een lastig gesprek deze week....
Om even te reageren: natuurlijk vind ik het best dat als mij wat overkomt dat mijn vriendin mijn vermogen en huis etc. erft, dat is inderdaad wel een goede om dat even vast te leggen.
Ik denk dat ik het gesprek maar wel aanga met de insteek dat zij maar beter kan sparen met haar salaris, inzake het opbouwen.
Kijk, verder zal ik - tot aan het moment dat mijn vriendin een vaste baan heeft - gewoon als 'kostwinner' fungeren (klinkt heel klassiek). En goed dat we later evt. nog het huis kunnen verdelen, indien nodig.
Zo hebben we het dan redelijk afgedicht:
- als ik kom te overlijden, heeft zij een huis
- als we uit elkaar gaan, heeft zij een spaarrekening, en misschien moet er wat boedel verdeeld worden?
En als we dus gewoon bij elkaar blijven, is er niets aan de hand - als we uit elkaar gaan, scheelt dit dus een hoop gezeur.
Maar het wordt misschien een lastig gesprek deze week....
Het hele punt is dus dat je vriendin iets wil opbouwen, maar zeer beperkt (350) kan bijdragen?
Volgens mij is het enige redelijke dan dat jij een deel van haar levensonderhoud (woning, eten, GWL, verzekeringen, vervoer) draagt en dat zij dan een deel van de 350 kan sparen (bijvoorbeeld 150 per maand?)
Maar je staat in je goed recht als je zegt: draag die 350 maar bij aan de huishoudpot. Het is echt zo'n bedrag waar 1 persoon net z'n eten, kleding en met een beetje krap aan doen z'n ziektekostenverzekering van kan betalen.
Iets willen opbouwen ok, maar dan moet je wel een inkomen hebben
Volgens mij is het enige redelijke dan dat jij een deel van haar levensonderhoud (woning, eten, GWL, verzekeringen, vervoer) draagt en dat zij dan een deel van de 350 kan sparen (bijvoorbeeld 150 per maand?)
Maar je staat in je goed recht als je zegt: draag die 350 maar bij aan de huishoudpot. Het is echt zo'n bedrag waar 1 persoon net z'n eten, kleding en met een beetje krap aan doen z'n ziektekostenverzekering van kan betalen.
Iets willen opbouwen ok, maar dan moet je wel een inkomen hebben
Devil, just come on back if you ever wanna try again, because I told you once you son of a bitch, I'm the best there's ever been!
Kijk, dan zeg ik, dat jullie allebei de helft van het huis moeten bezitten. Jullie hebben samen een huishouden en er voor gekozen om dat zo in te vullen.quote:Op maandag 18 mei 2009 12:58 schreef zeemonster het volgende:
[..]
Klopt ook wel wat je zegt, ik werk drie dagen omdat ik de meeste dingen in het huishouden doe en voor ons kind zorg. Dat kan hij natuurlijk ook maar zijn werk vereist eigenlijk wel dat hij vijf werkdagen aanwezig is.
Daarbij komt dat hij niet de tuttebel is met ons kind die ik wel ben
Dat heet nou emancipatie...
Als jij twee dagen op je gat zou zitten of de hele dag op de tennisbaan zou hangen zou het anders zijn, maar je besteedt die dagen aan het huishouden.
Dit soort procentuele verdelingen en andere nare constructies terwijl dat eigenlijk niet zou moeten, zorgt er voor dat ik weet niet hoeveel vrouwen in een ongelukkig huwelijk blijven zitten omdat ze simpelweg geen kant op kunnen...
Een dergelijke constructie heb ik ook. Mijn partner had kapitaal uit een vorig huis, en dat hebben wij bij de notaris vast laten leggen. Niet als percentage van de woning, maar als benoemd bedrag. Dit bedrag zit overigens niet in de hypotheek.quote:Op maandag 18 mei 2009 13:01 schreef stapas het volgende:
Er zitten twee aspecten aan:
1/ de inbreng van 80000 euro van jou. Dit moet worden vastgelegd, als % van de woning. zodat zij hier geen aanspraak op kan maken (want het zijn geen middelen verdiend binnen de relatie).
2/ de hypotheek en aflossing - Daar is mijn mening: 50/50, en het maakt niet uit wiens geld dit nu precies is. Overigens, de eerste paar jaar wordt toch bijna geen kapitaal opgebouwd, en moet je de kk nog terugverdienen. In jouw situatie zou ik volgende voorstellen: jij betaalt alleen af terwijl ze studeert. Wanneer ze begint te werken gooi je alle financieen samen (met uitzondering van de bezittingen die je daarvoor had)
Precies, juist erg goed dat je hier nu over nadenkt.quote:Op maandag 18 mei 2009 11:57 schreef Velocitas het volgende:
Wel, ik las ergens: motorrijden zonder helm is erg fijn met de wind in je haren en zo. Maar als je dan een keer valt, ben je zo ontzettend blij dat je er 1 hebt...
Dus ik ga idd even van het erge uit, hier.
En je stipt iets interessants aan: het lijkt idd of je de relatie als eindig beschouwt. Wordt leuk om dat aan mijn vriendin te melden, want die gaat natuurlijk hetzelfde zeggen
Er zijn er genoeg die 2 jaar later gigantisch op hun plaat gaan.
Koop gewoon een huis van je eigen vermogen.
En als zij iets wil opbouwen kan ze ook sparen. Omdat ze bij jou niks hoeft te betalen is dat ideaal voor haar.
En als zij iets wil opbouwen kan ze ook sparen. Omdat ze bij jou niks hoeft te betalen is dat ideaal voor haar.
Ik zou (als ik jou was) zelf het huis kopen en daaraan betalen. Verder zou ik de overige kosten (g/w/l, boodschappen, belastingen, internet enz) samen delen. Wat ze overhoudt kan ze sparen. Als zij namelijk mee gaat betalen stopt ze geld in jouw potje, zonder dat zij ergens meer eigenaar van wordt. Als jij alleen het huis betaald en zij de rest bouwt zij niks op en gooit ze haar geld min of meer 'weg'.
Als ze zelf vol gaat verdienen kan je het altijd nog aanpassen, tot die tijd zou ik het op deze manier doen (wel met een samenlevingscontract)
Ik vind het trouwens heel verstandig dat je je relatie niet als oneindig ziet!
Als ze zelf vol gaat verdienen kan je het altijd nog aanpassen, tot die tijd zou ik het op deze manier doen (wel met een samenlevingscontract)
Ik vind het trouwens heel verstandig dat je je relatie niet als oneindig ziet!
Op donderdag 25 juni 2009 14:37 schreef Pheno het volgende:
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Een KSC zonder Nijns is als thee zonder suiker: minder zoet.
Ja, dit dus. Eigenlijk dus gewoon de hypotheek zelf betalen TS, en de rest delen. Dat is de manier waarop het ik denk het meest eerlijke is.quote:Op maandag 18 mei 2009 17:33 schreef Nijns het volgende:
Ik zou (als ik jou was) zelf het huis kopen en daaraan betalen. Verder zou ik de overige kosten (g/w/l, boodschappen, belastingen, internet enz) samen delen. Wat ze overhoudt kan ze sparen. Als zij namelijk mee gaat betalen stopt ze geld in jouw potje, zonder dat zij ergens meer eigenaar van wordt. Als jij alleen het huis betaald en zij de rest bouwt zij niks op en gooit ze haar geld min of meer 'weg'.
Als ze zelf vol gaat verdienen kan je het altijd nog aanpassen, tot die tijd zou ik het op deze manier doen (wel met een samenlevingscontract)
Ik vind het trouwens heel verstandig dat je je relatie niet als oneindig ziet!
Tenminste, ik wil dit straks ook zo doen met mijn vriendin
Breitling - Instruments for Professionals
In een standaard samenlevingscontract betaalt ieder mee aan de aflossing van de hypotheek naar de verdeling van het eigendom. Dus als het huis helemaal van TS is, betaalt hij de aflossing. De rente wordt echter als onderdeel van de gemeenschappelijke kosten gezien, wat ieder dan weer naar evenredigheid van inkomen gaat.
Als je trouwens levensverzekeringen wilt afsluiten om e.e.a. veilig te stellen bij overlijden van een van beiden (voorlopig vooral TS), dan moet je van elkaar de premie betalen, m.a.w. je vriendin betaalt jouw levensverzekering en omgekeerd.
Allemaal vrij standaard, maar even ter informatie.
Als je trouwens levensverzekeringen wilt afsluiten om e.e.a. veilig te stellen bij overlijden van een van beiden (voorlopig vooral TS), dan moet je van elkaar de premie betalen, m.a.w. je vriendin betaalt jouw levensverzekering en omgekeerd.
Allemaal vrij standaard, maar even ter informatie.
The love you take is equal to the love you make.
Het simpelste lijkt mij gewoon te zeggen nu nog op jou naam, en aangeven dat zodra ze afgestudeerd is dit aan te passen naar 50/50.
Heb jij nu nog even de zekerheid, maar is er voor haar ook de duidelijkheid dat je er in principe geen bezwaar heb tot gewoon 50/50 verdeling. (evt zou je bij die verdeling die 80.000 eigen inleg er buiten houden.
170.000/2 =85.000
dus zij 85.000 eigendom en jij 165.000 eigendom. Aangezien je volgens mij fiscaal binnen een 60:40 verhouding moet blijven (60%x250.000=150.000) zou het dan wellicht slim zijn om de verdeling 150.000 / 100.000 te zetten. (al weet ik even niet zeker of het hier zo is door het deel dat direct betaald is, maar dit kan een adviseur je ongetwijfeld vertellen)
[edit]klein onduidelijk idee weggehaald[/edit]
[ Bericht 9% gewijzigd door sexymofo op 18-05-2009 21:48:09 ]
Heb jij nu nog even de zekerheid, maar is er voor haar ook de duidelijkheid dat je er in principe geen bezwaar heb tot gewoon 50/50 verdeling. (evt zou je bij die verdeling die 80.000 eigen inleg er buiten houden.
170.000/2 =85.000
dus zij 85.000 eigendom en jij 165.000 eigendom. Aangezien je volgens mij fiscaal binnen een 60:40 verhouding moet blijven (60%x250.000=150.000) zou het dan wellicht slim zijn om de verdeling 150.000 / 100.000 te zetten. (al weet ik even niet zeker of het hier zo is door het deel dat direct betaald is, maar dit kan een adviseur je ongetwijfeld vertellen)
[edit]klein onduidelijk idee weggehaald[/edit]
[ Bericht 9% gewijzigd door sexymofo op 18-05-2009 21:48:09 ]
Heb je ook een bron voor die eerste bewering (50/50 na twee jaar)?
The love you take is equal to the love you make.
volgens mij heb ik daar idd iets verward met wat anders, kan zo snel ook niet terugvinden waar ik naar dacht te verwijzen.quote:Op maandag 18 mei 2009 20:43 schreef Lienekien het volgende:
Heb je ook een bron voor die eerste bewering (50/50 na twee jaar)?
Ik denk dat ik iets bedoelde in de geest van een geregistreerd partnerschap dat aan een huwelijk gelijk wordt gesteld en dan daar iets mee. Zal het iid even uit mn post schrappen om verwarring te voorkomen en er nog eens over na denken.
Lijkt me niet meer dan fair dat het volledig op jouw naam komt te staan. Dat heeft verder niks met (gebrek aan) vertrouwen, liefde of wat dan ook te maken, maar jij brengt gewoon bij verre het meeste binnen dus jij hebt het op dat gebied ook voor het zeggen.
Leuk dat ze iets wil opbouwen, maar stel dat ze gewoon als student in de stad zou wonen.
Dan gaan haar studiefinanciering en 350 euro bijbaan gewoon elke maand compleet op.
Dat is ook niet erg, want ze studeert.
Wat ze niet moet doen is 50 euro bijdragen en daaarvoor een half huis terugwillen.
Als het heel goed tussen jullie gaat, gaan jullie lekker trouwen, heeft ze een half huis. Tegen die tijd kan ze ook zoveel bijdragen dat dat redelijk is.
Ze heeft nu gewoon niet voldoende geld om serieus iets op te bouwen. Als er dus iets 'opgebouwd' wordt betekent dat dat jij haar een hoop schenkt in ruil voor haar goedbedoelde doch symbolische bijdrage.
Advies: Laat haar vooral doen alsof ze studeert, en dat geld gewoon besteden aan uitgaan, boodschappen en een bijdrage in de kosten (GWL), zonder daar meteen van alles voor terug te eisen.
Dat had ze bij een huisbaas namelijk ook niet gedaan.
Dan gaan haar studiefinanciering en 350 euro bijbaan gewoon elke maand compleet op.
Dat is ook niet erg, want ze studeert.
Wat ze niet moet doen is 50 euro bijdragen en daaarvoor een half huis terugwillen.
Als het heel goed tussen jullie gaat, gaan jullie lekker trouwen, heeft ze een half huis. Tegen die tijd kan ze ook zoveel bijdragen dat dat redelijk is.
Ze heeft nu gewoon niet voldoende geld om serieus iets op te bouwen. Als er dus iets 'opgebouwd' wordt betekent dat dat jij haar een hoop schenkt in ruil voor haar goedbedoelde doch symbolische bijdrage.
Advies: Laat haar vooral doen alsof ze studeert, en dat geld gewoon besteden aan uitgaan, boodschappen en een bijdrage in de kosten (GWL), zonder daar meteen van alles voor terug te eisen.
Dat had ze bij een huisbaas namelijk ook niet gedaan.
Leuk topic Naar aanleiding hiervan heb ik er een discussie over gevoerd met mijn vriendin. Ik ben nu te gaar om de oplossing te posten dus ik laat het even bij een tvp tot morgen.
Naar aanleiding hiervan heb ik er een discussie over gevoerd met mijn vriendin. Ik ben nu te gaar om de oplossing te posten dus ik laat het even bij een tvp tot morgen.
Ik in een aantal worden omschreven: Ondernemend | Moedig | Stout | Lief | Positief | Intuïtief | Communicatief | Humor | Creatief | Spontaan | Open | Sociaal | Vrolijk | Organisator | Pro-actief | Meedenkend | Levensgenieter | Spiritueel
Mmm zijn jullie nog wel bij elkaarquote:Op dinsdag 19 mei 2009 01:38 schreef eleusis het volgende:
Leuk topic
Dat dus.quote:Op maandag 18 mei 2009 23:10 schreef mgerben het volgende:
Leuk dat ze iets wil opbouwen, maar stel dat ze gewoon als student in de stad zou wonen.
Dan gaan haar studiefinanciering en 350 euro bijbaan gewoon elke maand compleet op.
Dat is ook niet erg, want ze studeert.
Wat ze niet moet doen is 50 euro bijdragen en daaarvoor een half huis terugwillen.
Als het heel goed tussen jullie gaat, gaan jullie lekker trouwen, heeft ze een half huis. Tegen die tijd kan ze ook zoveel bijdragen dat dat redelijk is.
Ze heeft nu gewoon niet voldoende geld om serieus iets op te bouwen. Als er dus iets 'opgebouwd' wordt betekent dat dat jij haar een hoop schenkt in ruil voor haar goedbedoelde doch symbolische bijdrage.
Advies: Laat haar vooral doen alsof ze studeert, en dat geld gewoon besteden aan uitgaan, boodschappen en een bijdrage in de kosten (GWL), zonder daar meteen van alles voor terug te eisen.
Dat had ze bij een huisbaas namelijk ook niet gedaan.
Het is echt niet stom om het daar met haar over te hebben, het gaat immers over een hele hoop geld! En als zij een beetje gezond verstand heeft zal ze dat ook begrijpen.
Mijn vriend en ik hebben dan wel samen het huis gekocht, maar hebben ook alles vast laten leggen in een samenlevingscontract. Oke, het zijn geen leuke gesprekken bij de notaris, en het is behoorlijk koffiedik kijken, maar je weet maar nooit! Natuurlijk beschouwen wij onze relatie niet als 'eindig' in de zin van dat we het over een jaar wel eens konden gaan uitmaken. Maar we hebben er wel met een nuchtere blik naar gekeken. Wat als een van de twee dood gaat? Of allebei? Of wat als een van de twee de benen neemt? Op het moment van bespreken ben je nog hartstikke rationeel, maar op het moment zelf misschien niet meer, en dan is het maar goed dat er iets op papier staat!
Ga het gesprek gewoon aan. Ze kan niet anders dan hier goed op reageren. Ze kan gewoon niet 50 euro bijdragen (of 350) en een half huis verwachten. Dat is niet realistisch en dan zal ze ook wel snappen als ze een besef heeft van de waarde van geld.
Je kunt iets opbouwen. Maar als je niet veel verdient, kun je geen grote dingen opbouwen. Je moet klein beginnen. Het is niet anders.
Je gesprek komt vast goed
Zet m op
[b]Op zaterdag 31 december 2011 16:16 schreef Socios het volgende:[/b] Kusje voor jou. :) :@ :*
Wanneer de woning na de aankoop/afronding studie gemeenschappelijk dient te worden dan zit je met het probleem van schenkingsrecht en overdrachtsbelasting. Mocht je daarna uit elkaar gaan en er dient weer geleverd te worden aan de ander dan wordt er wederom overdrachtsbelasting geheven. Je hebt geen recht op vrijstelling aangezien er bij de verkrijging van de woning geen sprake was van de minimale 40/60 verhouding.
Eventueel zou je met een GP (geregistreerd partnerschap) e.e.a. kunnen oplossen, maar of dat het beste advies is betwijfel ik.
[ Bericht 1% gewijzigd door Dr.Hilfiger op 19-05-2009 13:26:06 ]
Eventueel zou je met een GP (geregistreerd partnerschap) e.e.a. kunnen oplossen, maar of dat het beste advies is betwijfel ik.
[ Bericht 1% gewijzigd door Dr.Hilfiger op 19-05-2009 13:26:06 ]
Je zou ook e.e.a. via een meerwaardeclausule op kunnen lossen. Een bepaalde verhouding opnemen tot aan het moment van afstuderen. Daarna 50/50 bijdragen aan de woonlasten waardoor haar aandeel in de meerwaarde gelijk is aan dat van jou. Nadeel is dat je wel de meerwaarde op het moment van afstuderen moet bepalen.
Ik weet niet of zo'n zakelijke afspraak je relatie in stand zal houden.
Ik weet niet of zo'n zakelijke afspraak je relatie in stand zal houden.
Even een andere situatie, waarbij de ene partij een deel eigen vermogen inbrengt en de hypotheek 60/40 zou kunnen. Is dat een beetje makkelijk vast te leggen?quote:Op dinsdag 19 mei 2009 13:34 schreef Dr.Hilfiger het volgende:
Je zou ook e.e.a. via een meerwaardeclausule op kunnen lossen. Een bepaalde verhouding opnemen tot aan het moment van afstuderen. Daarna 50/50 bijdragen aan de woonlasten waardoor haar aandeel in de meerwaarde gelijk is aan dat van jou. Nadeel is dat je wel de meerwaarde op het moment van afstuderen moet bepalen.
Ik weet niet of zo'n zakelijke afspraak je relatie in stand zal houden.
The love you take is equal to the love you make.
