Zelf ben ik in dubio. Ik weet nou niet of ik die dingen kan waarderen of niet. Ik kan me de redenen om het te doen wel bedenken. Kleuters rennen als een malle heen en weer en kunnen weglopen in die 3 seconden dat jij dat leuke tasje bekeek. Zeker in de drukke steden zal het een gevoel van veiligheid geven. Daarnaast zorgt het ervoor dat de rest van de winkel geen last heeft van grijpgrage kinderhandjes. En tóch zit iets me tegen, al zijn het geen rationele redenaties. Het heeft imo teveel weg van een hondje uitlaten.
Dus. Hoe denken jullie over die dingen?
maar in iets als een tram/train (huis
)moet dat kind gewoon luisteren. Het is toch g****** geen hond of zo.
quote:Het ziet er inderdaad bizar uit. Maar het andere alternatief is steeds erachter aanhollen of een kind aan de arm terugtrekken en rondslepen. In drukke situaties vind ik het best een oplossing. Maar ook echt alleen dan.Op maandag 2 juli 2007 01:16 schreef clumsy_clown het volgende:
Jullie kennen ze vast wel, die riempjes voor kleuters en peuters, waarmee ze aan hun ouder of aan de kinderwagen vastgemaakt worden. Vandaag zat er een vrouw in de metro, met een aangelijnde peuter, en ze trok vrij veel bekijks. Niet gek, want het is niet het 'standaard' beeld.
Zelf ben ik in dubio. Ik weet nou niet of ik die dingen kan waarderen of niet. Ik kan me de redenen om het te doen wel bedenken. Kleuters rennen als een malle heen en weer en kunnen weglopen in die 3 seconden dat jij dat leuke tasje bekeek. Zeker in de drukke steden zal het een gevoel van veiligheid geven. Daarnaast zorgt het ervoor dat de rest van de winkel geen last heeft van grijpgrage kinderhandjes. En tóch zit iets me tegen, al zijn het geen rationele redenaties. Het heeft imo teveel weg van een hondje uitlaten.
Dus. Hoe denken jullie over die dingen?
Ik heb het zelf nooit gedaan. Het was niet nodig en ik vind het een naar gezicht.
quote:Nou ja, wat zijn de situaties waarin het echt nodig is? Rockconcerten enzo lijken me niet direcht de plek waar je je peuter meeneemt, en de supermarkt enzo zou toch te doen moeten zijn met een kind dat weet hoever hij kan gaan.Op maandag 2 juli 2007 01:24 schreef mootie het volgende:
[..]
Het ziet er inderdaad bizar uit. Maar het andere alternatief is steeds erachter aanhollen of een kind aan de arm terugtrekken en rondslepen. In drukke situaties vind ik het best een oplossing. Maar ook echt alleen dan.
Maar hé, wellicht is dat naïef.
Soms heb ik echter wel een heimelijk verlangen naar 2 van zulke riempjes, als broer en zus van 2,5 jaar ieder een kant uitrennen bijvoorbeeld. Gelukkig bestaat er nog zoiets als een buggy mèt gordeltjes
.Een andere situatie is: wandelen met twee peuters (anderhalf en 2,5) en ze ook laten lopen...óf ik moet Emma echt in de buggy zetten en dan kan ze dus niet lopen maar alleen maar zitten, óf ik doe haar het tuigje om en dan kan ze wél lopen. Ze vindt het overigens leuk, dus ik voel me er absoluuuuut niet schuldig over. Als het écht niet nodig is doe ik het liever niet, maar in bovenstaande situaties kan ik eigenlijk niet anders, óf ik moet gewoon een kind tekort doen. En tja, dan trek ik me dus niets aan van wat mensen ervan mogen denken, die denken toch al héél wat als je drie kleine kinderen hebt.
quote:Wat is er naar aan dan? Het is alleen maar een gevoel dan... het kind vindt het absoluut niet naar, als dat wel zo is dan zou ik het persoonlijk nooit doen. Mijn dochtertje vindt het juist grappig en dan vind ik het dus geen probleeem.Op maandag 2 juli 2007 02:17 schreef DarkElf het volgende:
ik heb het ook wel eens gezien maar idd, zoals al eerder genoemd, het geeft toch een naar gevoel om dat te zien....
Mijn moeder had mij vroeger ook aan een riempje daar ik de neiging had om eendjes te verjagen.
Altjjd leuk, behalve als je 2 jaar bent en nog wel eens in de vijver beland.
Was volgens mijn moeder erg handig in winkels en zo, omdat ze me anders steevast onder de C&A-rekken vandaan moest sleuren. Als je kind aan je hand moet lopen (lees: dat jij hem bij zijn polsje vasthoudt omdat de kleine weigert je hand vast te houden), heeft het een veel kleinere actieradius dan wanneer het aan een riempje loopt.
Kind blij want het loopt 'zelluf', ouder blij want het kind kan niet zomaar weg.
Ik zie het probleem niet
Ik zou het zelf ook niet gauw doen want het voelt niet helemaal OK, maar ik kan me wel situaties voorstellen waarin het een uitkomst is. Mijn oom en tante deden m'n nichtje bv ook altijd zo'n tuigje om als ze net op de camping aankwamen en ze hun tent gingen opzetten.
quote:Waarom in hemelsnaam een straf? Sommige kinderen zijn héél beweeglijk, héél ondernemend en héél eigenwijs. Waarom riskeren dat het kind in een onbewaakt ogenblik (en ja, sommige kinderen zijn echt in een fractie van een seconde weg, ff knipperen met je ogen en weg!) in een gevaarlijke situatie belandt, als je het met een simpel, pijnloos en traumaloos tuigje op kan lossen? Maar goed, een tante van mijn vriendje kon zich ook niet voorstellen dat een kind zo ondernemend kon zijn. Tot ze zelf een nakomertje kreegOp maandag 2 juli 2007 01:28 schreef ehqo het volgende:
Ik vind dat je je kinderen straft voor je eigen incompetentie. Bovendien zie ik de noodzaak niet, miljoenen mensen doen het al duizenden jaren zonder, en dat lijkt allemaal prima te gaan dusver.
quote:Ik denk het wel.Op maandag 2 juli 2007 01:29 schreef clumsy_clown het volgende:
Maar hé, wellicht is dat naïef.
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar weet dat mijn zus vroeger ook wel eens zo vast zat. Een peuter van 2,5 is watervlug en als je over de markt loopt of weet ik veel wat en je staat bij de groenteboer dan kan zo'n kind binnen 2 tellen verdwenen zijn.
Het staat mss niet zo heel leuk, maar ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen zijn die het doen.
Ook bijvoorbeeld bij jouw voorbeeld van de Metro, je moet er toch niet aan denken dat je even aandacht moet geven aan het kindje in de buggy en dat de ander er dan vandoor glipt richting de rand van het perron?
Dit topic doet me terugdenken aan mijn broertje die ook aan de lijn zat. De specifieke situatie vroeg erom; Mijn oma paste vaak op de kids als we logeerden bij mijn tante, die een zwembad in de tuin had. Leuk dat zwembad, maar je kunt een kind van een jaar of 2 geen seconde uit het oog verliezen. Mijn zusje en ik, de twee oudere kids, konden al zwemmen, maar mijn broertje nog niet. Die was zo beweeglijk als wat en vaak mijn oma te snel af, dus die werd in de tuin vaak aangelijnd. Helemaal niet zielig, maar wel zo veilig.
"zielig" zeiden mensen dan, en het standaard antwoord is dan natuurlijk "onder een auto liggen is nóg zieliger".
Een vriendin van mij had een tweeling, die maakte ze altijd met een flink stuk elastiek aan elkaar vast. Als ze dan wegrenden, renden ze in ieder geval allebei dezelfde kant op
Ondanks dat mijn kinderen altijd bijzonder goed luisterden, zijn en blijven het natuurlijk kinderen die zonder nadenken de straat oversteken als ze iets zien. Als je dan zelf niet bepaald in staat bent om achter ze aan te rennen, dan maar aan een tuigje of riempje. Zolang zo`n ding niet onder stroom staat ofzo, lijkt het me weinig schadelijk voor een kind.
Je weet wel, die tijd dat je nog touwtjes uit de brievenbus kon hangen en je iedereen uit de straat Oom en Tante noemde.
. Ik heb honden en als ik mijn dochter ook een riempje had omgegeven, had dat raar gevoeld. Alsof je haar echt gaat uitlaten inderdaad.
Maar hey, als je een kind hebt wat alle kanten op stuitert, denk je er waarschijnlijk anders over. Liever zo dan onder de tram inderdaad.
En zoals gezegd, ik heb er geen trauma's aan overgehouden. Alleen een verschoven ruggewervel of twee.
Ik heb mijn oudste wel aan een tuigje gehad, omdat zij zo dromerig en nieuwsgierig was en overal wilde gaan kijken. Het was niet zo dat ik een krijsende peuter moest meesleuren die niet luisterde, maar ze was gewoon heel erg ondernemend en wilde alles zien en weten.
Ik had toen net een baby van een paar weken, en steeds de kinderwagen achterlaten omdat dochterlief had besloten tussen een paar kledingrekken te duiken waar ik met de kinderwagen niet bij kon komen vond ik erger dan mijn kind aan een riempje. Ik had trouwens een telefoonsnoer-achtig kabel, zodat ze niet zichzelf kon ophangen of zo. Ik had er wel bekijks mee, maar heb me daar nooit wat van aangetrokken.
Bij de andere kinderen had ik het niet nodig, die waren gewoon heel anders.
zelf ik heb mijn kinderen,toen,4 jaar 2, jaar en een baby mijn kinderen nooit in tuigjes gehad.en die nam ik echt overal mee naar toe.
wel heb ik zo'n tuigje gebruikt omdat ik een eetstoel had waar mijn dochtertje steeds in ging staan tijdens het eten,dus vondt ik het wel een prettig idee dat als ik de andere kinderen hielp met eten zij niet perongeluk naast de stoel zou belanden.
...quote:Op maandag 2 juli 2007 08:58 schreef MUUS het volgende:
Volgens mij was het vroegâh ook normaler om je kind een riempje om te doen. Toen werd er iig minder raar van opgekeken dan nu.
Je weet wel, die tijd dat je nog touwtjes uit de brievenbus kon hangen en je iedereen uit de straat Oom en Tante noemde.
Ik heb honden en als ik mijn dochter ook een riempje had omgegeven, had dat raar gevoeld. Alsof je haar echt gaat uitlaten inderdaad.
Maar hey, als je een kind hebt wat alle kanten op stuitert, denk je er waarschijnlijk anders over. Liever zo dan onder de tram inderdaad.
En zoals gezegd, ik heb er geen trauma's aan overgehouden. Alleen een verschoven ruggewervel of twee.
oh dat valt reuze mee dan, MUUS vroegah zag je het idd best wel vaak, maar wij hadden maar 1 riem thuis en een hond, dus tja, vanwege mijn destijds gehoorzaam karakter en rustige aard was onze hond altijd de sjaak
.Maar hoogzwanger van nr twee kon ik hem domweg niet meer bijhouden, en dus in een tuigje (riempje maakte ie los
).Liever een kind in een tuigje, dan een kind onder een auto
.En vanmorgen nog zo'n situatie, ik breng Freek naar school, peuter is mee. Stel je even hèèl veel ouders en kinderen voor, in een hèèl krap gangetje. Enig idee hoe snel je een peuter van nog geen meter kwijt bent tussen al die benen?
Veiligheid voor alles hoor, het zal best een rotgezicht zijn, maar ik geloof niet dat ze er getraumatiseerd van raken
quote:Op maandag 2 juli 2007 09:45 schreef gewoon_doen het volgende:
In de metro kan ik het wel begrijpen, deuren gaan open en sluiten weer snel. Kindje kan een duif zien ofzo......
in lasitge situaties gingen mijn kinderen gewoon in de buggy.
no mercy
en als ik tegen ernstig verzet opliep, dan vertelde ik een sob story over een hele verdrietige eenzame buggy en dat hielp meestal 
Kind ingesnoerd in buggy zit ook veilig, maar heeft veel minder bewegingsvrijheid.
Toch wordt een kind in een buggy wél geaccepteerd en is een tuigje zielig...
Indien nodig gaat mijn kind ook aan een tuigje, kind kan lekker lopen, lekker lummelen zonder direct te kunnen ontsnappen uit de veiligheid van de ouders.
quote:Doe ik ook weleens hoorOp maandag 2 juli 2007 09:49 schreef milagro het volgende:
[..]
in lasitge situaties gingen mijn kinderen gewoon in de buggy.
. Maar nadat de baby geboren was kon ik geen buggy en kinderwagen tegelijktijd duwen . Ideaal is het ook niet in bovengenoemd smal gangetje.En hoe groot de kans dat als je kind maximaal van je weg is dat onschuldige omstanders omver worden gemaaid?
quote:ja, omdat in een buggy het er gewoon niet zo honderig uitziet, lijkt me logischOp maandag 2 juli 2007 09:50 schreef Ireth het volgende:
Kind aan tuigje heeft een straal van 3 meter rondom mama heen om zich veilig in te kunnen bewegen zonder direct grote gevaren.
Kind ingesnoerd in buggy zit ook veilig, maar heeft veel minder bewegingsvrijheid.
Toch wordt een kind in een buggy wél geaccepteerd en is een tuigje zielig...
Indien nodig gaat mijn kind ook aan een tuigje, kind kan lekker lopen, lekker lummelen zonder direct te kunnen ontsnappen uit de veiligheid van de ouders.
en bij een buggy heb je toch het idee dat er sprake is van vrije wil (al is dat niet altijd zo natuurlijk) , kinderen kruipen er vaak zelf in, als ze moe zijn willen ze er in etc.
ik denk dat er weinig kindjes zijn die uitgelaten van vreugde en verlangen met het tuigje in de hand naar mama toe komen rennen
ikzelf vind het niets, maar kan best begrijpen dat als je een heel wegloperig druk kind hebt dat het handig kan zijn.
quote:*spuigt koffie tegen monitor*Op maandag 2 juli 2007 09:55 schreef gewoon_doen het volgende:
ik denk ook dat het van invloed is op de seksuele fantasieen later enzo. SM enzo.
Hoe zou het dan wel niet met mij afgelopen moeten zijn? Ik was vroeger bij oma op de camping met tuigje vastgemaakt aan de geitenpen in het gras
Kon dus lekker kruipen op het grasveld, zonder bij de sloot te komen!. In mijn geval was het een noodoplossing ivm zwanger en dik en later baby enzo.Geen trauma aan overgehouden, overigens.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
quote:nee, hoorOp maandag 2 juli 2007 10:06 schreef R16 het volgende:
Wat maakt het uit wat anderen ervan denken? Als je het als ouder veilig of handig vindt om je kind aan te lijnen, dan doe je dat. Dat de gemiddelde sukkel dan associaties met honden krijgt is zijn eigen probleem.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
voor Maxim heb ik ook een armbandje, ik gebruik hem alleen als het ergens heel druk is. kan ik hem zeker niet uit het oog verliezen. en ik heb hem ook altijd voor de zekerheid bij.
trauma's krijgen ze erniet van hoor, Maxim vind dat bandje leuk zelfs
als hij dat ding ziet wil hij hem altijd aan.quote:Dat deden mijn ouders vroeger ook met mijn zus. Sterker nog, ze werd vastgebonden aan de haak van de schuur. Er zijn hele leuke foto's vanOp maandag 2 juli 2007 09:57 schreef Ireth het volgende:
[..]
Hoe zou het dan wel niet met mij afgelopen moeten zijn? Ik was vroeger bij oma op de camping met tuigje vastgemaakt aan de geitenpen in het gras
en ik zou ook durven beweren dat ze er niet onder heeft geleden...Wij hadden trouwens later voor buiten een soort 'kippenren' maar dan niet overdekt, van 2x3 meter ofzo. Mijn ouders waren wel van de dierlijke oplossingen
Ik vind het niet echt zielig, ook een 'aangelijnd' kind niet. Het ziet er wel heel erg lullig uit trouwens.
Zou het bij mijn eigen kind(eren) ook doen, natuurlijk niet altijd en overal naartoe, maar zeker op zoiets als een groot treinstation wel.
Mensen die dat vinden hebben en te groot -vals- inlevingsgevoel voor het kind, en een gebrek daaraan voor de ouders en de realiteit.
Ik heb vroeger ook aan zo'n lijntje gelopen en heb er echt geen trauma's van hoor. Bij kinderen ouder dan 4 a 5 jaar ofzo moet je t ook niet meer doen natuurlijk, maar voor een peuter is het toch hardstikke handig. Natuurlijk moet je m niet continu aanlijnen, maar in bepaalde situaties (druk verkeer, wandelen langs rivier ofzo) is zo'n lijntje veel minder beperkend voor een kind (en prettiger voor de ouder) dan handje vast moeten houden.
quote:Op maandag 2 juli 2007 06:52 schreef Suzanna het volgende:
Kan mij niets schelen wat mensen erover denken... als ik met Emma, Noa én Julia echt iets moet halen uit de supermarkt (ja, ik zit wel in een aparte situatie want mijn kinderen zijn 6 maanden tot 2,5 jaar) dan doe ik het liefste Emma aan een 'tuigje' omdat het anders gewoon supergevaarlijk is. Ik heb toch liever niet mijn kind onder een auto omdat ik het een raar gezicht vond haar aan een tuigje te doen. Ze is een apart kind, wat nogal graag ergens tegenin gaat en precies het tegenovergestelde doet/wil van wat nodig is op dat moment. Tegendraads dus. Al met al goede redenen om haar een tuigje aan te doen.
Een andere situatie is: wandelen met twee peuters (anderhalf en 2,5) en ze ook laten lopen...óf ik moet Emma echt in de buggy zetten en dan kan ze dus niet lopen maar alleen maar zitten, óf ik doe haar het tuigje om en dan kan ze wél lopen. Ze vindt het overigens leuk, dus ik voel me er absoluuuuut niet schuldig over. Als het écht niet nodig is doe ik het liever niet, maar in bovenstaande situaties kan ik eigenlijk niet anders, óf ik moet gewoon een kind tekort doen. En tja, dan trek ik me dus niets aan van wat mensen ervan mogen denken, die denken toch al héél wat als je drie kleine kinderen hebt.
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
quote:Toen jij 2,5 was, liep je toen ook altijd netjes naast je moeder?Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
quote:Oh, en dat zegt natuurlijk iemand die zelf geen kinderen heeft, geen jongere broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes en ook nog nooit op het zoontje van de buren heeft gepast.Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
Kortom, iemand die niets, maar dan ook niets van een dergelijke situatie afweet maar wel eventjes durft te beweren hoe het allemaal wel niet moet.
quote:O ja?Op maandag 2 juli 2007 08:58 schreef MUUS het volgende:
Volgens mij was het vroegâh ook normaler om je kind een riempje om te doen. Toen werd er iig minder raar van opgekeken dan nu.
quote:.Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
* m@x mompelt iets over de beste stuurlui....
quote:Dat dus.Op maandag 2 juli 2007 01:28 schreef ehqo het volgende:
Ik vind dat je je kinderen straft voor je eigen incompetentie.
quote:Daar hebben ze bij jou schijnbaar ook een steekje laten vallen...Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op..
) En dat trauma zorgt er na een paar keer wel voor dat je HEEEL dicht bij je moeder blijft!! Dat missen kinderen aan zo'n tuigje dus, en hebben alleen een stukje touw als belemmering, geen opvoedkundig stukje erbijquote:Je hebt ook kleuters die het zien als 1 groot avontuur en zelfs na 10 minuten later en 4 winkels verder nog niet om mama roepen. Terwijl die mama ondertussen wel in paniek is.Op maandag 2 juli 2007 10:44 schreef DABAMaster het volgende:
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!!
quote:Blijkbaar heb je geen kleine kinderen rondstappen... Tot een jaar of vijf, zes luisteren ze wel naar je en zijn ze ook van plan om te gehoorzamen, maar na 2,5 seconde is er iets dat de aandacht afleidt en dan is het kind weg.Op maandag 2 juli 2007 01:23 schreef mike4141 het volgende:
Je kind heeft gewoon naar je te luisteren (onder de 18/21 en zo..), als het dat niet doet is er iets fundamenteel verkeerd aan. In een drukke straat hou je het de hand vast..
maar in iets als een tram/train (huis
Het is toch g****** geen hond of zo.
Wij hebben zo'n bandje gebruikt voor ons zoontje, vooral op drukke plaatsen zoals markt of vliegveld is dat handig.
[waargebeurd]
We hadden het bandje al opgeruimd, toen hij er zélf mee kwam aanzetten. Moest om zijn nek zoals bij een hondje, en zo gingen we wandelen. Ik heb nog geprobeerd om dat af te houden, maar hij was er van overtuigd dat het zo moest...
Wij de straat op (supervoorzichtig, het is niet hiervoor bedoeld!!), trok een hele hoop bekijks... Gelukkig was hij het na vijf minuten zat en konden we weer 'normaal' wandelen.
[/waargebeurd]
quote:Op maandag 2 juli 2007 10:40 schreef BettyR het volgende:
[..]
Oh, en dat zegt natuurlijk iemand die zelf geen kinderen heeft, geen jongere broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes en ook nog nooit op het zoontje van de buren heeft gepast.
Kortom, iemand die niets, maar dan ook niets van een dergelijke situatie afweet maar wel eventjes durft te beweren hoe het allemaal wel niet moet.
Welkom op het FOK-forum! quote:jij hebt dan ook bizarre kinderenOp maandag 2 juli 2007 10:50 schreef Fogel het volgende:
Tot nu toe gaat het nog steeds prima met twee twee-jarigen, zonder riempje.
gezellig daar boven op de kast, dames
quote:Ik niet hoor
. Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden quote:En zolang aangelijnde peuter ook nog niet het pootje optilt bij het gemeenteplantsoentje zal het met dat 'uitlaten' ook wel meevallenOp maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor
quote:
SPOILERIn [OUD] liggen dingen meestal wat gevoeliger
Dat weerhoudt je niet. Nu kan dat gelukkig bij ons (lang leve ruim wonen)
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
Ik ben principieel tegen op dat soort spul
quote:EenschOp maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor
quote:Bij zoonlief (4) werkt(e) dat idd.. Bij dochterlief (2) dus absoluut niet! Die maakt het geen ruk uit waar pappa en/of mamma is zolang zij maar lekker haar gang kan gaan alhoewel het de laatste tijd al iets minder is geworden.Op maandag 2 juli 2007 10:44 schreef DABAMaster het volgende:
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!! En die was dan altijd net ff iets verder weg (gemeen he
Hier gaat het over het algemeen net als bij Jelief.
Hier word erg hard gereden in de straat, de straat is nauw en heeft geen duidelijke stoepen. Dan heb ik haar liever even zo mee, waar het vertrouwd is gaat het ding af.
Dochterlief is er ook één die een half uur naar een zandkorrel kan kijken en dan zomaar vanuit het niks de straat over wil rennen, ze ziet geen gevaar. Zoonlief hobbelde altijd wel mee. Maar die is nu zo dromerig dat ik die nu nog regelmatig (vocaal) moet sturen zodat ie niet tegen alles en iedereen aanloopt die twee gecombineerd maakt ookdat dochterlief heel af en toe aan het lijntje (polsbandje) mag.
Zoonlief liep er tot voor kort ook nog heel soms aan. Dat was alleen als we met de bus en trein naar hun oma gingen.
Op een vol station met mensen, bussen en treinen één kind in een buggy en één die teveel ziet is zo'n ding ook wel eens handig. Hij is dan te 'dromerig' ziet dan de treinen wat zó facineert dat hij zo als een blind paard de bus onder zou lopen. Bij hem is dat lijntje ook een extra vorm van contact, hij voelt het lijntje en weet dan dat hij aan mij vast zit, dat maakt 'm dan weer bewust dat ie naar me moet luisteren. Moeilijk om zo uit te leggen maar anders 'hoort' hij me gewoon niet. Dat is iets wat in 'm zit en heeft verder niks met opvoeding te maken.
Tegenwoordig pakt hij als het (hem) te druk is een stang van de buggy beet trouwens.
quote:Mwoa, da's meer je eigen gevoel dan dat het zo natuurlijk is, een kind 'vastgebonden' in een buggy. En nee, ik heb niks tegen buggy's, maar om nou te zeggen dat het zoveel natuurlijker is dan een tuigje, dat zie ik echt niet inOp maandag 2 juli 2007 10:58 schreef Rekkie het volgende:
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
. quote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor
quote:Waar zeg ik dat ze vastgebonden zat??Op maandag 2 juli 2007 11:07 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Mwoa, da's meer je eigen gevoel dan dat het zo natuurlijk is, een kind 'vastgebonden' in een buggy. En nee, ik heb niks tegen buggy's, maar om nou te zeggen dat het zoveel natuurlijker is dan een tuigje, dat zie ik echt niet in
Ze weet gewoon dat als ze in de buggy zit, dat ze er niet zomaar uit kan stappen, want dat doet zeer!!
Ervaring!!
En ik vind het absoluut wel natuurlijker dan een verkapte hondenriem
quote:Als ze niet vast zit, hoe kan het dan dat het zeer doetOp maandag 2 juli 2007 11:11 schreef Rekkie het volgende:
Waar zeg ik dat ze vastgebonden zat??
Ze weet gewoon dat als ze in de buggy zit, dat ze er niet zomaar uit kan stappen, want dat doet zeer!!
Ervaring!!
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind
) maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
quote:Dat zei ik niet...Op maandag 2 juli 2007 11:19 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Als ze niet vast zit, hoe kan het dan dat het zeer doet
Ik zei dat ze dan niet zomaar kan uitstappen want dat kan zeer doen....
Dan valt ze namelijk
quote:Om eerlijk te zijn helemaal geen kinderen op drukke plaatsen (in bijvoorbeeld het centrum).Op maandag 2 juli 2007 11:20 schreef _evenstar_ het volgende:
was er niet laatst een topic over ergernissen aan krijsende/gillende kids?
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind
maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening.
quote:Krijgen we die dooddoener weer
Ik zie er maar weinig op de kast zitten hoor.
ow, ik moet wel even F5en natuurlijk
quote:Ja.
quote:Oh, zo. Maar ja, voor oudere ondernemende kinderen van, zeg een jaar of vier, vijf, lijkt me dat toch minder of geen oplossing. Die rennen er echt wel uit hoor
quote:Dat waag ik te betwijfelen
. quote:zo is het maar net, ik vind het ook niet zielig of zo, voel me er zelf gewoon suffig en ongemakkelijk bijOp maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor
En dat kan 9 van de 10 keer goed gaan.
Daarom kan het verstandig zijn om op gevaarlijker terrein toch een riempje te gebruiken.
Want het zal toevallig die 10e keer zijn dat het niet goed gaat.
En om ze daar nou altijd in de buggy te houden... dan leren ze het dus nooit...
Lijkt mij...
Maar ik heb er geen verstand van... ik ben dan ook nog geen moeder. En ik geloof alles wat in OUD staat. Ik doe altijd kusjekroel enzo!
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
En ja ik voelde me ook net alsof ik de hond ging uitlaten en werd ook regelmatig aangesproken dat het zoooooooo zielig was. Mijn kind zelf vond het helemaal niet erg.
Ik had dan de kleinste in de kinderwagen liggen. En die peuter wilde alle kanten oprennen. Ik deed het puur voor de veiligheid. Met oversteken, bij boodschappen doen, dat soort dingen. Een baby laat je ook niet alleen in een kinderwagen staan als je achter je peuter aan moet rennen. Bo was ook superondernemend en als ik me handen vrij had gehad was er niks aan de hand geweest, maar goed zo ging het dus ook prima.
Het vervelendste zijn dus vooral die opmerkingen die je krijgt. En dat trok ik me op de 1 of andere manier toch aan, omdat het voor mij ook geen ideale situatie was. Alleen in de situatie met baby in kinderwagen erbij voor mij wel de enige mogelijkheid.
quote:Zo herkenbaarOp maandag 2 juli 2007 12:07 schreef milagro het volgende:
je hoeft ze dan ook niet steeds in de buggy te zetten, maar in een drukke omgeving, de stad bv, of een gevaarlijke omgeving, het treinperron, dus ff wel.
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
quote:schattig is dat, hè. maar ook zo'n beroep op je geduld op een bepaald moment
Ik kan me goed voorstellen dat ouders met een voortdurend weglopend kind een tuigje of armbandje gebruiken. Geen problemen mee. Het is de omgeving die er problemen heeft heeft, niet het kind zelf denk ik
(220v
)quote:ik dacht meer aan een chip inplantenOp maandag 2 juli 2007 12:49 schreef Rekkie het volgende:
Ik ben zelf voor een halsband die een schok geeft als er een bepaalde grens wordt overschreden qua afstand
(220v
en dan gewoon alleen maar buiten sturen en vanuit je luie stoel met je tomtom het kind tracen en besturen
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
Mijn moeder vond dat toch de makkelijkste oplossing. Aangezien ik een ongelofelijk druk kindje was en ze er nog 6 had rondlopen.
Het tuigje werd in het dagelijks leven volgens mij alleen gebruikt om ons in de kinderstoel te houden en verder niet voor supermarkten, gewone markten of dat soort situaties.
Maar voor in extreem drukke, of wat gevaarlijkere situaties.
Enik vond het wel prima, was een blij kind
Ik zal eens kijken of ik een foto kan vinden van mij opgetuigd
quote:met veel wind kon ze dus met je vliegerenOp maandag 2 juli 2007 12:56 schreef freecell het volgende:
Op de boot naar Ameland bijvoorbeeld [.....]
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
"mamaaaaaaa, mag ik nu weer naar beneden!!!!!!!!!!!!... asjeblieft, mamaaaa"
vink tog wel traumatisch , hoor
quote:
quote:Kom kom, zo moeilijk is het niet.Volgens mij
Nou vooruit, spui jouw mening dan eens. In meer dan twee woorden gaarne.
voor mn eigen dochters zou ik het absoluut niet willen, maar als mensen het kennelijk nuttig vinden, soit...
wat ik wel een beetje vreemd vind , is als mensen het begronden met en 'mijn kind luistert niet naar me'.... dàt is nu net een probleem dat je niet kunt 'oplossen' door zo'n lijntje...
dan kan dat lijntje misschien een tijdelijk noodhulpmiddel zijn, maar volgens mij zou het wel goed zijn als die ouders daarnaast er ook een beetje extra hun best voor doen om ervoor te zorgen dat hun kind wél naar hen luisert, dat is namelijk sowieso heel belangrijk, kinderen hebben domweg te luisteren naar hun ouders, en daarvoor dient een ouder geen 'lijntje' nodig te hebben. (overigens, precies zoals veel gehoorzaamheidscursussen bij honden al erop gericht zijn om ook gedrag aan te kweken dat ervoor zorgt dat de hond ook naar zijn baasje luister en volgt ook zonder lijn)
. Die luisteren 8 van de 10 keer wèl, om vervolgens toch de weg op te schieten. Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
quote:Ik was een beetje een propje, daar vlieger je niet meeOp maandag 2 juli 2007 13:01 schreef milagro het volgende:
[..]
met veel wind kon ze dus met je vliegeren
"mamaaaaaaa, mag ik nu weer naar beneden!!!!!!!!!!!!... asjeblieft, mamaaaa"
vink tog wel traumatisch , hoor
Ik heb een foto gevonden van de boot (en dus ook een oude van mn moeder
lief mensch) , ff laten inscannen door TARA (ff geduld dus )Ik vond het wel interessant geloof ik
quote:Ik luisterde écht wel naar mn moeder.Op maandag 2 juli 2007 13:20 schreef ColdFeet het volgende:
Ja maar dat is het punt dus, het gaat er niet om dat die kinderen vreselijk ongehoorzaam en klierig zijn en niet willen luisteren....
Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
Ik was gewoon een heel druk kind van 3 , geen onwil van mijn kant, geen onmacht van mn moeders kant, die kon prima opvoeden.
Gewoon om ongelukken te voorkomen in speciale situaties.
Beter vrolijk kind aan touw dan dood kin in waddenzee.
quote:Als er potentieel gevaarlijke situaties zijn zouden er niet genoeg onbewaakte ogenblikken moeten zijn om voor een kind in zo'n situatie de duikelen. Als je denkt te druk te zijn met je andere kinderen heb je jezelf duidelijk overschat toen je er kinderen bij nam.Op maandag 2 juli 2007 08:05 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Waarom in hemelsnaam een straf? Sommige kinderen zijn héél beweeglijk, héél ondernemend en héél eigenwijs. Waarom riskeren dat het kind in een onbewaakt ogenblik (en ja, sommige kinderen zijn echt in een fractie van een seconde weg, ff knipperen met je ogen en weg!) in een gevaarlijke situatie belandt, als je het met een simpel, pijnloos en traumaloos tuigje op kan lossen? Maar goed, een tante van mijn vriendje kon zich ook niet voorstellen dat een kind zo ondernemend kon zijn. Tot ze zelf een nakomertje kreeg
Bovendien vind ik veel mensen in dit topic wel erg weinig vertrouwen in de medemens tonen. Een kind blijft natuurlijk jouw verantwoordelijkheid, maar als een kind zonder ouder een weg of iets op dreigt te lopen is het niet zo dat voorbijgangers daar straal aan voorbij lopen.
Natuurlijk is het niet prettig dat iemand anders je kind uit een wellicht benarde situatie haalt omdat je het idee hebt dat jij dat had moeten doen. Dan nog vind ik het niet terecht om je kind aan te lijnen, dan zou je je kind aanlijnen omdat jij je niet in die schaamtelijk positie wil bevinden.
Kort gezegd vind ik de meeste beweegredenen tamelijk egocentrisch en het absoluut niet waard om je kind een stuk van zijn vrijheid te ontnemen.
Je geeft je kinderen op deze manier een "grote-boze-wereld" idee mee. "Ik moet dicht bij mama blijven anders gebeuren er nare dingen."
En oh, laat je niet teveel meevoeren door doemscenario's.
quote:Altijd datzelfde gezeik. Het probleem neerleggen bij het kind.Op maandag 2 juli 2007 07:53 schreef Jojogirl het volgende:
Je hebt niet in elke situatie een handje over om je kind aan te laten lopen.
Ik zou het zelf ook niet gauw doen want het voelt niet helemaal OK, maar ik kan me wel situaties voorstellen waarin het een uitkomst is. Mijn oom en tante deden m'n nichtje bv ook altijd zo'n tuigje om als ze net op de camping aankwamen en ze hun tent gingen opzetten.
Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer die niet op mijn kinderen kan letten als ik ga shoppen, weet je wat, ik lijn ze gewoon aan.
Misschien is een slipketting iets voor de kinderen? Worden ze lekker rustig als ze gaan trekken aan het touw.
Elke mongool weet dat je je kinderen gewoon thuis moet laten tot een bepaalde leeftijd. Zeer jonge kinderen hebben niets te zoeken in winkels ea.
quote:Op maandag 2 juli 2007 13:29 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer
.Hoppa!
quote:Bühlshite!Op maandag 2 juli 2007 13:29 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Altijd datzelfde gezeik. Het probleem neerleggen bij het kind.
Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer die niet op mijn kinderen kan letten als ik ga shoppen, weet je wat, ik lijn ze gewoon aan.
Misschien is een slipketting iets voor de kinderen? Worden ze lekker rustig als ze gaan trekken aan het touw.
Elke mongool weet dat je je kinderen gewoon thuis moet laten tot een bepaalde leeftijd. Zeer jonge kinderen hebben niets te zoeken in winkels ea.
Je hebt duidelijk geen kinderervaring.
Nog even kort samengevat:
Er zijn best wel kinderen die goed bij papa of mama blijven, maar als je een 'lopertje' treft dan moet je andere maatregelelen nemen. Het is geen onwil, zo werken kinderen nou eenmaal.
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
quote:Wat is jou idee dan?Op maandag 2 juli 2007 13:28 schreef ehqo het volgende:
[..]
Als er potentieel gevaarlijke situaties zijn zouden er niet genoeg onbewaakte ogenblikken moeten zijn om voor een kind in zo'n situatie de duikelen. Als je denkt te druk te zijn met je andere kinderen heb je jezelf duidelijk overschat toen je er kinderen bij nam.
Bovendien vind ik veel mensen in dit topic wel erg weinig vertrouwen in de medemens tonen. Een kind blijft natuurlijk jouw verantwoordelijkheid, maar als een kind zonder ouder een weg of iets op dreigt te lopen is het niet zo dat voorbijgangers daar straal aan voorbij lopen.
Natuurlijk is het niet prettig dat iemand anders je kind uit een wellicht benarde situatie haalt omdat je het idee hebt dat jij dat had moeten doen. Dan nog vind ik het niet terecht om je kind aan te lijnen, dan zou je je kind aanlijnen omdat jij je niet in die schaamtelijk positie wil bevinden.
Kort gezegd vind ik de meeste beweegredenen tamelijk egocentrisch en het absoluut niet waard om je kind een stuk van zijn vrijheid te ontnemen.
Je geeft je kinderen op deze manier een "grote-boze-wereld" idee mee. "Ik moet dicht bij mama blijven anders gebeuren er nare dingen."
En oh, laat je niet teveel meevoeren door doemscenario's.
Elk peuter gewoon rond laten lopen overal?
Of je nou langs een drukke weg loopt op een smal voetpad zonder andere mensen?
Of je nou midden op zee opmeen boot zit met een lage reling? (want anderen pakken hem vast wel, als hij bijna valt)
En ok midden in een winkelcentrum (want andere mensen zien het vast wel als zo'n twee turven hoog ukkie bij je weg loopt)
Je kan niet de verantwoording van je kinderen bij voorbijgangers leggen!
quote:Stel: een éénouder gezin wat lagzaam verhongert, omdat ze van jou niet naar de winkel mogen...Op maandag 2 juli 2007 13:37 schreef TheThirdMark het volgende:
En dus moet je ze maar vast tuigen?
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
quote:En als je niet in de gelegenheid bent je kind ergens onder te brengen of een ander met jouw kind op te schepen, laat je je kind toch gewoon helemaal in zijn uppie thuis?Op maandag 2 juli 2007 13:37 schreef TheThirdMark het volgende:
En dus moet je ze maar vast tuigen?
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
quote:snap wel dat het een uitkomst is als je kind van hot naar her wilt vliegen op een gevaarlijk drukke straatOp maandag 2 juli 2007 06:54 schreef Suzanna het volgende:
[..]
Wat is er naar aan dan? Het is alleen maar een gevoel dan... het kind vindt het absoluut niet naar, als dat wel zo is dan zou ik het persoonlijk nooit doen. Mijn dochtertje vindt het juist grappig en dan vind ik het dus geen probleeem.
maar het geeft toch altijd een gevoel alsof iemand met een hondje loopt ipv een kindje.Misschien komt dat ook door dat degene die dat deed bij ons in de buurt vroeger (oppas adres buurt) ook zelf vreemd ermee omging dat ik dat gevoel erbij heb
quote:Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...Op maandag 2 juli 2007 13:40 schreef Ayvida het volgende:
[..]
En als je niet in de gelegenheid bent je kind ergens onder te brengen of een ander met jouw kind op te schepen, laat je je kind toch gewoon helemaal in zijn uppie thuis?
quote:Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.Op maandag 2 juli 2007 13:38 schreef freecell het volgende:
[..]
Wat is jou idee dan?
Elk peuter gewoon rond laten lopen overal?
Of je nou langs een drukke weg loopt op een smal voetpad zonder andere mensen?
Of je nou midden op zee opmeen boot zit met een lage reling? (want anderen pakken hem vast wel, als hij bijna valt)
En ok midden in een winkelcentrum (want andere mensen zien het vast wel als zo'n twee turven hoog ukkie bij je weg loopt)
Je kan niet de verantwoording van je kinderen bij voorbijgangers leggen!
Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
quote:Op maandag 2 juli 2007 13:44 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...
quote:Je moet vooral geen kinderen nemen als je ervan overtuigd bent dat je als ouder onfeilbaar moet zijn. Je zult geheid elke dag 100 keer op je bek gaan, zwaar depressief raken en je kind een kutjeugd bezorgen.Op maandag 2 juli 2007 13:44 schreef TheThirdMark het volgende:
Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...
Ik heb geen probleem met aangelijnde kindjes. Als ik zelf een weglopertje zou hebben, zou ik 't ook doen. 't Is zo relatief... Die kleintjes zitten net zo goed vastgebonden in buggy's en wandelwagens, maar daar hoor je niemand over want daar hebben we geen associaties bij. Die kinderen hebben echter nóg minder bewegingsvrijheid dan een kindje wat toevallig een tuigje of polsbandje om heeft.
quote:Ik weet van iig vier kinderen die wegliepen in winkelcentra en ik heb zelf ook weleens een kleintje in een winkel gevonden, huilend omdat pappa en mamma kwijt waren. Ben met 't mannetje naar meneer agent gelopen en 't heeft nog best even geduurd voordat de ouders, volledig in tranen, 't kindje kwamen halen met een andere agent die zij op hun beurt hadden aangeklampt.Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.
quote:Er zit een groot verschil tussen over je eigen voeten struikelen en op de stoep kletteren dan wel achterstevoren de bank af stuiteren terwijl mamma al 100 keer heeft gezegd dat je er niet op mag staan, en 't risico lopen onder een vrachtwagen te belanden.Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
quote:Zelf kids?Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
quote:Ik ben geen angsthaas, maar als ik in een drukke winkelstraat mijn dochter 10 seconden uit het oog verlies, staan al mijn haren overeind en schreeuwt elke porie alarm.... moederinstinct en zoOp maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
quote:Ik heb tot nu toe drie keer een kind gevonden dat de ouders kwijt was en heb ook regelmatig ouders helpen zoeken naar kinderen.Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
[..]
Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.
Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
Een kind hoort vies te worden, te vallen, builen en blauwe plekken te krijgen, maar een kind hoort neit los langs een diep kanaal te lopen bijvoorbeeld.
Of op een boot te staan.
En inderdaad: buggy is een goede optie met nog minder bewegingsvrijheid.
Maakt ook niet uit, hoort erbij.
Maar wanneer een kind duidelijk nog niet zo ver is dat hij/zij meekan naar een drukke winkel moet je hem/haar ook niet meenemen.
Lijkt me logisch.
Ennuh dat van die 1 ouder gezinnen --> dan gaan ze maar aan het eind van de morgen boodschappen doen. Je kan natuurlijk ook de drukte op gaan zoeken zodat je een reden hebt om je kinderen als beesten te behandelen.
quote:Nou, dat klinkt als een eind goed al goed verhaal. Ik ben zelf ook wel eens mijn ouders kwijtgeraakt in een winkel, daar hou je geen psychisch letsel aan over hoor.Op maandag 2 juli 2007 13:52 schreef innovative het volgende:
[..]
Ik weet van iig vier kinderen die wegliepen in winkelcentra en ik heb zelf ook weleens een kleintje in een winkel gevonden, huilend omdat pappa en mamma kwijt waren. Ben met 't mannetje naar meneer agent gelopen en 't heeft nog best even geduurd voordat de ouders, volledig in tranen, 't kindje kwamen halen met een andere agent die zij op hun beurt hadden aangeklampt.
quote:Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.[..]
Er zit een groot verschil tussen over je eigen voeten struikelen en op de stoep kletteren dan wel achterstevoren de bank af stuiteren terwijl mamma al 100 keer heeft gezegd dat je er niet op mag staan, en 't risico lopen onder een vrachtwagen te belanden.
quote:Neen. Ook niet iets dat ik direct ambieer. Ik heb dus geen ervaring, maar ik weet wel dat ik niet elk ogenblik mijn kind op de huid zou willen zitten. Dat is niet reeël, wat onnodig en levert alleen maar stress. Een kind neem je neem ik aan om ervan te genieten, niet om je constant zorgen te maken over zijn welzijn.[..]
Zelf kids?
quote:Op maandag 2 juli 2007 10:06 schreef R16 het volgende:
Wat maakt het uit wat anderen ervan denken? Als je het als ouder veilig of handig vindt om je kind aan te lijnen, dan doe je dat. Dat de gemiddelde sukkel dan associaties met honden krijgt is zijn eigen probleem.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
Iemand mag toch wel gewoon aangeven dat hij/zij het er raar uit vindt zien en dat hij/zij zich niet kan voorstellen het zelf te gebruiken?quote:Sure. En als die van jou per ongeluk toch een keer onder een vrachtauto belandt? Gewoon acceptabel risico, we maken wel een nieuw kind?Op maandag 2 juli 2007 14:00 schreef ehqo het volgende:
[..]
Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.
Het bewuste tuigje, de hyper 3 jarige en de mama
De zee, de driejarige en het touw
En ik was erg gelukkig, want mijn moeder riep niet steeds: "niet zo dicht bij die reling kind!"
quote:Heb ik het gebruikt als voorbeeld voor psychisch letsel dan? Het ging mij erom te illustreren dat, ondanks de goede bedoelingen van ongetwijfeld bijna iedere ouder, er toch echt kindjes zijn die soms ineens "verdwenen" zijn. Het kindje wat ik vond liep rond in een voetgangersgebied, het had net zo goed elders kunnen gebeuren. Zelfs de beste ouders kan ongeluk overkomen.Op maandag 2 juli 2007 14:00 schreef ehqo het volgende:
Nou, dat klinkt als een eind goed al goed verhaal. Ik ben zelf ook wel eens mijn ouders kwijtgeraakt in een winkel, daar hou je geen psychisch letsel aan over hoor.
quote:Een kind is geen roulette, you know. Als er reëel risico is op gevaar, dan moet je geen struisvogel gaan spelen. Ik ben het met je eens dat sommige ouders te snel bang worden, alleen al als 't kind op de billetjes stuitert of een keer met de fiets valt. Dat hoort er allemaal bij. Het wil echter niet zeggen dat je moet verzaken grote risico's die behoorlijk ernstige gevolgen moeten hebben, te verkleinen. Achterop de fiets doe je je kind ook een riempje om, je zet ze in een autostoeltje, waarom dan wel denken "ach, het feit dat ze weglopen en weleens gewond zouden kunnen raken, dat hoort erbij?"Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.
quote:Ik denk dat ook te weten, maar als ik zo eens met mensen spreek die ervaringsdeskundigen zijn, zeggen ze stuk voor stuk dat je nogal bedrogen uitkomt. Natuurlijk heb je bepaalde basisgedachten, wil de ene ouder bijvoorbeeld strenger zijn dan de andere, maar ik denk dat élke ouder de schrik om het hart slaat als ze zich omdraaien en hun kind staat er niet. Zelfs als dat kind maar vijf meter verder aan 't spelen blijkt. Dat is je ouderinstinct...Neen. Ook niet iets dat ik direct ambieer. Ik heb dus geen ervaring, maar ik weet wel dat ik niet elk ogenblik mijn kind op de huid zou willen zitten. Dat is niet reeël, wat onnodig en levert alleen maar stress. Een kind neem je neem ik aan om ervan te genieten, niet om je constant zorgen te maken over zijn welzijn.
Je hebt kinderen om te genieten, natuurlijk, dat is de reden dat je eraan begint. De angst en bezorgdheid krijg je - krijgt iedere ouder met enig vermogen tot houden van - er gratis bij.
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
Mijn dochter (bijna 2) mag overal loslopen, behalve op 'gevaarlijke, drukke' plekken. Dan moet ze mij óf een handje geven of ik draag haar een stukje, of ze gaat in de buggy, als ik die bij me heb.
quote:Ik denk dat het meer gaat om de posters hier die beweren dat "je jezelf overschat als je meerdere kinderen niet in de gaten kunt houden" en dat soort ongein... Er worden namelijk wel degelijk termen gebruikt als "incompetent" etc.Op maandag 2 juli 2007 14:04 schreef Brighteyes het volgende:
quote:Zelfs wij hadden die nog, in de kinderstoel (zat niet echt een goed veiligheidssysteem in dat ding). En ik ben een jaren-80 kind, nog de oudste van allemaal ook.Op maandag 2 juli 2007 14:10 schreef milagro het volgende:
aaah, jaren zestig tuigje
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
En over of het overdreven is of niet...
Er is hier op het forum minstens 1 ouder die haar kindje verloren is door een onbewaakt ogenblik, meer was het niet. Dat is een nachtmerrie die je volgens mij nooit wil meemaken. Als er mensen zijn die zichzelf, maar vooral hun kindje prettiger en veiliger, voelen als ze het af en toe even vastzetten geef ik ze alleen maar groot gelijk.
Een ongeluk zit in een klein hoekje, heeft verder niets met competentie te maken.
quote:Als je langs een drukke straat loopt moet je je kinderen niet zomaar op avontuur laten gaan. Maar een tuigje is dan geen must toch?Op maandag 2 juli 2007 14:05 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Sure. En als die van jou per ongeluk toch een keer onder een vrachtauto belandt? Gewoon acceptabel risico, we maken wel een nieuw kind?
quote:dat dus idd.Op maandag 2 juli 2007 14:11 schreef Igraine het volgende:
Ik kan me er iets bij voorstellen als je meerdere kinderen hebt om op te letten. Dus een peuter en een baby of een peuter tweeling. Met één kind, vind ik het wel een beetje vreemd.
Mijn dochter (bijna 2) mag overal loslopen, behalve op 'gevaarlijke, drukke' plekken. Dan moet ze mij óf een handje geven of ik draag haar een stukje, of ze gaat in de buggy, als ik die bij me heb.
met 1 kind ben je wmb gewoon een gemakzuchtige moeder
en streng
en truttig
en ouderwets
en bekrompen
en raar
en jaren zestig spruitjes eng
quote:Ik heb 5 oudere broers en daarboven ook nog een zusOp maandag 2 juli 2007 14:10 schreef milagro het volgende:
aaah, jaren zestig tuigje
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
Maar hij kan ook best nog van mn moeder zelf zijn geweest
Geen idee, ik vond het in ieder geval prima.
Ik geloof dat mn zus hem nu nog gebruikt in de kinderstoel
quote:Nee, je kan ze ook helemaal vastgespen in een buggyOp maandag 2 juli 2007 14:13 schreef ehqo het volgende:
[..]
Als je langs een drukke straat loopt moet je je kinderen niet zomaar op avontuur laten gaan. Maar een tuigje is dan geen must toch?
quote:Neehee. Maar als je meerdere kinderen hebt, bijvoorbeeld, of heel beweeglijke, dan kan het, ondanks dat het er vre-se-lijk lullig uitziet, een uitstekend idee zijn om een kind een tuigje om te doenOp maandag 2 juli 2007 14:13 schreef ehqo het volgende:
[..]
Als je langs een drukke straat loopt moet je je kinderen niet zomaar op avontuur laten gaan. Maar een tuigje is dan geen must toch?
quote:cum hoc non est propter hocOp maandag 2 juli 2007 14:12 schreef Brighteyes het volgende:
Er is hier op het forum minstens 1 ouder die haar kindje verloren is door een onbewaakt ogenblik, meer was het niet.
oftewel, waar is de bewijsvoering in je argumentatie en hiertuivolgend, klopt de 'conclusie' die je uit het gesuggereerde verband trekt?
in welke zin is dat 'tuigje' en het gebruik ervan gekoppeld aan beter letten op je kind?
letten mensen zonder tuigje opeens minder goed op hun kind, of hebben ouders die een kind verloren hebben en geen tuigje gebruiken opeens 'schuld' omdat ze niet zo'n ding gebruiken?
Wat mij betreft is zo'n tuigje hooguit een gereedschap, en iemand die erop teruggrijpt moet dat gewoon zelf weten ; daaraan is niks beters of slechters (en ik vermoed overigens niet dat het ook maar in enigerlei mate 'trauma' zou oproepen, volgens mij vinden kinderen er verder weinig van)...
wat ik echter niet vind, is dat het tuigje een methode zou zijn kinderen te leren gehoorzaam te zijn, integendeel, op dat punt is het juist een erg slecht en negatief 'gereedschap'.... ouders die bv een ongehoorzaam en lastig kind hebben, zouden zich volgens mij eerder vooral moeten richten op het corrigeren van het foute gedrag van hun kind, het 'opvangen' door dat gereedschap is géén blijvende 'oplossing'.
quote:bolderkar erachter spannen en hoppa je boodschappen erinOp maandag 2 juli 2007 14:20 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Neehee. Maar als je meerdere kinderen hebt, bijvoorbeeld, of heel beweeglijke, dan kan het, ondanks dat het er vre-se-lijk lullig uitziet, een uitstekend idee zijn om een kind een tuigje om te doen
quote:Nee, maar dat komt toch uiteindelijk goed toch? Ik kan me heel goed voorstellen dat je schrikt, maar uiteindelijk komt dat kind weer terecht. Het is een ongemakkelijke situatie, dat zeker. Maar meteen een les voor zowel ouder als kind. Geen reden voor mij om een kind aan te lijnen.Op maandag 2 juli 2007 14:09 schreef innovative het volgende:
[..]
Heb ik het gebruikt als voorbeeld voor psychisch letsel dan? Het ging mij erom te illustreren dat, ondanks de goede bedoelingen van ongetwijfeld bijna iedere ouder, er toch echt kindjes zijn die soms ineens "verdwenen" zijn. Het kindje wat ik vond liep rond in een voetgangersgebied, het had net zo goed elders kunnen gebeuren. Zelfs de beste ouders kan ongeluk overkomen.
quote:Wat ik al zei, als er potentieel gevaarlijke situaties zou je je kind niet lang genoeg uit het oog moeten verliezen. Als je op een boot staat, langs een drukke wegloopt, wat dan ook, ben je geen goede ouder al je je kind dan op avontuur laat gaan, maar aanlijnen lijkt me daar geen must bij.Een kind is geen roulette, you know. Als er reëel risico is op gevaar, dan moet je geen struisvogel gaan spelen. Ik ben het met je eens dat sommige ouders te snel bang worden, alleen al als 't kind op de billetjes stuitert of een keer met de fiets valt. Dat hoort er allemaal bij. Het wil echter niet zeggen dat je moet verzaken grote risico's die behoorlijk ernstige gevolgen moeten hebben, te verkleinen. Achterop de fiets doe je je kind ook een riempje om, je zet ze in een autostoeltje, waarom dan wel denken "ach, het feit dat ze weglopen en weleens gewond zouden kunnen raken, dat hoort erbij?"
[..]
quote:Dat je schrikt is volkomen normaal ja. En een ouderinstinct hebben ook. Maar dat kan toch allemaal ook gewoon zonder tuigje?Ik denk dat ook te weten, maar als ik zo eens met mensen spreek die ervaringsdeskundigen zijn, zeggen ze stuk voor stuk dat je nogal bedrogen uitkomt. Natuurlijk heb je bepaalde basisgedachten, wil de ene ouder bijvoorbeeld strenger zijn dan de andere, maar ik denk dat élke ouder de schrik om het hart slaat als ze zich omdraaien en hun kind staat er niet. Zelfs als dat kind maar vijf meter verder aan 't spelen blijkt. Dat is je ouderinstinct...
quote:Dat is lèuk. Mochten wij altijd op vakantieOp maandag 2 juli 2007 14:24 schreef milagro het volgende:
[..]
bolderkar erachter spannen en hoppa je boodschappen erin
quote:Jaaaaha, maar daar gaat het hier dus he-le-maal niet over. Ik heb nog niemand horen beweren dat je een tuigjegebruikt om een vervelend kind een lesje te leren. Enkel dingen over goedbedoelende en bezorgde ouders.... Pfff.Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Wat mij betreft is zo'n tuigje hooguit een gereedschap, en iemand die erop teruggrijpt moet dat gewoon zelf weten ; daaraan is niks beters of slechters (en ik vermoed overigens niet dat het ook maar in enigerlei mate 'trauma' zou oproepen, volgens mij vinden kinderen er verder weinig van)...
wat ik echter niet vind, is dat het tuigje een methode zou zijn kinderen te leren gehoorzaam te zijn, integendeel, op dat punt is het juist een erg slecht en negatief 'gereedschap'.... ouders die bv een ongehoorzaam en lastig kind hebben, zouden zich volgens mij eerder vooral moeten richten op het corrigeren van het foute gedrag van hun kind, het 'opvangen' door dat gereedschap is géén blijvende 'oplossing'.
quote:Mên. Daar ben ik óók niet voor. Kinderen in toom houden zou zonder gereedschap ook moeten lukken.Op maandag 2 juli 2007 14:19 schreef freecell het volgende:
[..]
Nee, je kan ze ook helemaal vastgespen in een buggy
quote:Ik probeer niemand het gebruik van een tuigje uit het hoofd te praten hoor. Dat dat duidelijk is. Ik zou er zelf alleen nooit aangaan omdat het volgens mij ook allemaal uitstekend lukt zonder dat soort hulpmiddelen. Althans, dat lukt de mens al enige tijd heel aardig.Op maandag 2 juli 2007 14:20 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Neehee. Maar als je meerdere kinderen hebt, bijvoorbeeld, of heel beweeglijke, dan kan het, ondanks dat het er vre-se-lijk lullig uitziet, een uitstekend idee zijn om een kind een tuigje om te doen
quote:Dit hele geval waar ik op doel had met een tuigje niet voorkomen kunnen worden, tenzij een 24/7 vastsnoeren van het kind. Ik wilde alleen maar even aangeven dat een ongelukje dus echt in een heel erg klein hoekje kan zitten en als mensen dat willen voorkomen door hun kindje in potentieel gevaarlijke situaties even vast willen zetten, dat ik me dat goed kan voorstellen.Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef RM-rf het volgende:
[..]
cum hoc non est propter hoc
oftewel, waar is de bewijsvoering in je argumentatie en hiertuivolgend, klopt de 'conclusie' die je uit het gesuggereerde verband trekt?
in welke zin is dat 'tuigje' en het gebruik ervan gekoppeld aan beter letten op je kind?
letten mensen zonder tuigje opeens minder goed op hun kind, of hebben ouders die een kind verloren hebben en geen tuigje gebruiken opeens 'schuld' omdat ze niet zo'n ding gebruiken?
Wat mij betreft is zo'n tuigje hooguit een gereedschap, en iemand die erop teruggrijpt moet dat gewoon zelf weten ; daaraan is niks beters of slechters (en ik vermoed overigens niet dat het ook maar in enigerlei mate 'trauma' zou oproepen, volgens mij vinden kinderen er verder weinig van)...
wat ik echter niet vind, is dat het tuigje een methode zou zijn kinderen te leren gehoorzaam te zijn, integendeel, op dat punt is het juist een erg slecht en negatief 'gereedschap'.... ouders die bv een ongehoorzaam en lastig kind hebben, zouden zich volgens mij eerder vooral moeten richten op het corrigeren van het foute gedrag van hun kind, het 'opvangen' door dat gereedschap is géén blijvende 'oplossing'.
De meeste mensen die in dit topic aangeven dat ze een tuigje gebruik(t)en of gebruiken zijn echt absoluut geen incompetente mensen en ze gebruiken het al helemaal niet als corrigeer- of opvoedmiddel.
En ja, dat durf ik zo hard te stellen ja omdat ik de meesten ervan samen met hun kinderen heb gezien.
Ik heb hier iig niemand gezien die zegt 'oh ja, maar het is zo makkelijk omdat pietje of marietje niet luistert'.
Het gaat niet om het wel of niet luisteren, het gaat erom dat een kind weg kan stuiteren op het moment dat jij even je hoofd omdraait naar iets anders.
quote:Ja. Of een voorbinddildo. Kun je ze daar aan vasthouden.Op maandag 2 juli 2007 14:37 schreef milagro het volgende:
doe ze anders een Lederhose aan, broek met tuigje ineen
quote:Nogmaals (je leest niet echt lekker, moet ik zeggen), het gaat bijna altijd goed. Alleen die ene keer kan nét te veel zijn, en dan is een wijze les wel een héél wrange les. Sommige lessen hoef je niet te leren... Ik heb ook niet hoeven voelen dat de voorkant van een trein hard is om dat te beseffen. Gevaar kun je ook voor zijn - in redelijke mate en afhankelijk van wat het risico is.Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef ehqo het volgende:
Nee, maar dat komt toch uiteindelijk goed toch? Ik kan me heel goed voorstellen dat je schrikt, maar uiteindelijk komt dat kind weer terecht. Het is een ongemakkelijke situatie, dat zeker. Maar meteen een les voor zowel ouder als kind. Geen reden voor mij om een kind aan te lijnen.
quote:Goed, de andere opties om je kind niet uit het oog te verliezen:Wat ik al zei, als er potentieel gevaarlijke situaties zou je je kind niet lang genoeg uit het oog moeten verliezen. Als je op een boot staat, langs een drukke wegloopt, wat dan ook, ben je geen goede ouder al je je kind dan op avontuur laat gaan, maar aanlijnen lijkt me daar geen must bij.
Face it, elke vorm van voorzichtig doen is een vorm van vrijheidsberoving van het kind. En daarbij is het riempje nou juist nét die oplossing waarbij relatief veel vrijheid is. Een kind kan makkelijker het eigen tempo bepalen, kan makkelijker even stilstaan en kan, zoals jij zo graag toch wat blauwe plekken wilt, iig nog even struikelen over de stoeprand.
quote:Je begint jezelf een beetje tegen te spreken. De stelling waar het mij namelijk oorspronkelijk om ging was dit:Dat je schrikt is volkomen normaal ja. En een ouderinstinct hebben ook. Maar dat kan toch allemaal ook gewoon zonder tuigje?
quote:Ook jij zou schrikken, zeg je zelf. En daar ging het mij om. Je kind op de huid zitten is nogal wat anders dan er voorzichtig mee om gaan. En op de huid, dat zit je ze meer als ze in een buggy zitten bijvoorbeeld dan aan een riempje. Gek genoeg heeft niemand dáár problemen mee.Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
quote:En wat had jij dan precies in gedachten vraag ik me dan af.Op maandag 2 juli 2007 14:30 schreef ehqo het volgende:
[..]
Mên. Daar ben ik óók niet voor. Kinderen in toom houden zou zonder gereedschap ook moeten lukken.
[..]
Ik probeer niemand het gebruik van een tuigje uit het hoofd te praten hoor. Dat dat duidelijk is. Ik zou er zelf alleen nooit aangaan omdat het volgens mij ook allemaal uitstekend lukt zonder dat soort hulpmiddelen. Althans, dat lukt de mens al enige tijd heel aardig.
We nemen één ehqo, een peuter van 3 en eentje van 2
De peuter van 3 loopt braaf aan het handje met ehqo langs de drukke weg.
De peuter van 2 aan het andere handje.
Op de terugweg heeft ehqp boodschappen in zijn ene hand, dus de peuter van drie loopt los.
Plotseling staat er iemand ballonnen uit te delen aan de overkant van de drukke weg.
Peutertje van drie rent daar heen...
Op dit moment had ehqo tuigjes en/of buggy's misschien wel fijn gevonden? (aan een buggy kan je ook nog je boodschappen kwijt
)quote:als jou dat een beter alternatief lijkt, prima , 't is jouw kind , hèOp maandag 2 juli 2007 14:38 schreef ehqo het volgende:
[..]
Ja. Of een voorbinddildo. Kun je ze daar aan vasthouden.
.Toen ik hem na drie uurtjes weer ging halen trof ik twee roodaangelopen leidsters, ze waren hem drie keer kwijt geweest
.Toen ie de keer daarna nog ter nauwernood gered kon worden van een rondje zich over het hek werpen (fietsje er tegenaan, en vallen maar, op het naastgelegen fietspad), vroegen ze of ik het erg vond als ze hem rond de tijd dat de kinderen gehaald werden, achter een afgesloten hekje zetten.
Had ik geen bezwaar tegen
.Wat ik maar bedoel te zeggen, je hèbt van die kinderen waar opvoedkundig geen kruid tegen gewassen is.
En zelfs toen liep ie niet in een tuigje, en ik ben hem ook nooit kwijt geweest
. Dat kwam pas toen ik dacht geen tuigje meer nodig te hebben, ik kijk naast me en hij houdt de wagen vast, ik kijk nog een keer, en hij is weg..
Dan parkeer je dus in paniek je verse nieuwe baby bij iemand die er hopelijk betrouwbaar uit ziet, en ga je als een gek winkel in, winkel uit rennen.
Da's een stuk minder vervelend als een tuigje idd
.quote:Nee hoor. Dan moet je je toch bewust zijn van die straat, en dat dat kind van drie daar niet over mag steken. Dan let je toch op je kind. En als hij/zij dat toch dreigt te doen spreek ik hem boos aan, en als hij/zij dan toch doorloopt ga ik erachter aan en geef ik het een figuurlijke draai om de oren.Op maandag 2 juli 2007 14:39 schreef freecell het volgende:
[..]
En wat had jij dan precies in gedachten vraag ik me dan af.
We nemen één ehqo, een peuter van 3 en eentje van 2
De peuter van 3 loopt braaf aan het handje met ehqo langs de drukke weg.
De peuter van 2 aan het andere handje.
Op de terugweg heeft ehqp boodschappen in zijn ene hand, dus de peuter van drie loopt los.
Plotseling staat er iemand ballonnen uit te delen aan de overkant van de drukke weg.
Peutertje van drie rent daar heen...
Op dit moment had ehqo tuigjes en/of buggy's misschien wel fijn gevonden? (aan een buggy kan je ook nog je boodschappen kwijt
Het is net alsof je dat tuigje handig vindt omdat je dan niet op hoeft te letten maar alleen maar aan dat tuigje hoeft te trekken.
En ik spreek mezelf hier niet tegen. Ik geef aan dat je je kind in dit soort situaties goed in de ogen moet houden. Als ik mijn kind hier 10 seconden uit het oog verlies zou ik mezelf geen goede ouder vinden. Dat wil niet zeggen dat ik mijn kind per definitie altijd elke seconde in het zicht wil hebben.
quote:Vind ik wel. Omdat je je kind jarenlang aanlijnt om deze ene sporadische situatie te voorkomen.
quote:Bel je me tegen die tijd? Lijkt me heerlijk om achter je te lopen!Op maandag 2 juli 2007 14:53 schreef ehqo het volgende:
[..]
Nee hoor. Dan moet je je toch bewust zijn van die straat, en dat dat kind van drie daar niet over mag steken. Dan let je toch op je kind. En als hij/zij dat toch dreigt te doen spreek ik hem boos aan, en als hij/zij dan toch doorloopt ga ik erachter aan en geef ik het een figuurlijke draai om de oren.
Het is net alsof je dat tuigje handig vindt omdat je dan niet op hoeft te letten maar alleen maar aan dat tuigje hoeft te trekken.
En ik spreek mezelf hier niet tegen. Ik geef aan dat je je kind in dit soort situaties goed in de ogen moet houden. Als ik mijn kind hier 10 seconden uit het oog verlies zou ik mezelf geen goede ouder vinden. Dat wil niet zeggen dat ik mijn kind per definitie altijd elke seconde in het zicht wil hebben.
Maar heb je zelf kinderen?
Want ik vind echt dat het gevaar soms in hele kleine situaties zit. Juist wanneer het 'grote gevaar' juist geen groot gevaar lijkt.
Dus niet het vliegveld, niet dat stukje bij de grote autoweg, niet bij het water.
Maar juist bij het boodschappen doen en al die andere 'gewone' dagelijkse dingen.
-en verder is wat mij betreft het punt eerder al gemaakt: Ieder zijn eigen keuze
-En leah
Je oudste is idd een heel portret quote:Goed hoor. Als ik ooit kinderen neem dan.Op maandag 2 juli 2007 14:55 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Bel je me tegen die tijd? Lijkt me heerlijk om achter je te lopen!
quote:doe maar niet, je gaat teleurgesteld wordenOp maandag 2 juli 2007 15:00 schreef ehqo het volgende:
[..]
Goed hoor. Als ik ooit kinderen neem dan.
(enne... kinderen 'neem' je niet.
)quote:Jarenlang?Op maandag 2 juli 2007 14:55 schreef ehqo het volgende:
[..]
Vind ik wel. Omdat je je kind jarenlang aanlijnt om deze ene sporadische situatie te voorkomen.
Ik ben alleen op mijn tweede en derde jaar in een tuigje gewurmt
Mét mijn volle instemming, want mama roept dan minder vaak dat ik iets niet mag
En ook nog eens alleen in uitzonderingsgevallen, dus zeg 3 keer per jaar.
Ik vind dat je overdrijft.
Leuk om dat idd te zien.
Wij zijn een keer op een boot geweest met onze oudste 1,5. Mennnn.. wat vond ik het naar! Liever een tuigje en bewegingsvrijheid.
ipv dat angstige gekijk van mij de hele tijd quote:Ik zou werkelijkwaar mijn kind nooit constant aan willen lijnen, al helemaal niet bij het doen van 'gewone' dagelijkse dingen. Wat ik al zei, ik zou mijn kind niet jarenlang aanlijnen omdat er misschien, ooit, mogelijk iets gebeurt bij die 'dagelijkse' dingen.Op maandag 2 juli 2007 14:59 schreef kozakken het volgende:
Op het gevaar af dat ik nu weer gezellig als 'maffia' wordt beschouwd ehqo.
Maar heb je zelf kinderen?
Want ik vind echt dat het gevaar soms in hele kleine situaties zit. Juist wanneer het 'grote gevaar' juist geen groot gevaar lijkt.
Dus niet het vliegveld, niet dat stukje bij de grote autoweg, niet bij het water.
Maar juist bij het boodschappen doen en al die andere 'gewone' dagelijkse dingen.
-en verder is wat mij betreft het punt eerder al gemaakt: Ieder zijn eigen keuze
En leah
quote:Dan mag je hard schreeuwen, want waarschijnlijk loopt het kind dan al aan de andere kant van de straatOp maandag 2 juli 2007 14:53 schreef ehqo het volgende:
[..]
Nee hoor. Dan moet je je toch bewust zijn van die straat, en dat dat kind van drie daar niet over mag steken. Dan let je toch op je kind. En als hij/zij dat toch dreigt te doen spreek ik hem boos aan
Kinderen zijn, als ze iets in hun hoofd hebben, nu eenmaal snel. Binnen een fractie van een seconde, echt je hoeft maar met je ogen te knipperen, kunnen ze weg zijn. Als je je dan prettiger voelt als je weet dat je kind 'aan je verbonden' is, kan ik je echt geen ongelijk geven.
quote:Neen. Ook niet iets dat ik direct ambieer. Ik heb dus geen ervaring, maar ik weet wel dat ik niet elk ogenblik mijn kind op de huid zou willen zitten. Dat is niet reeël, wat onnodig en levert alleen maar stress. Een kind neem je neem ik aan om ervan te genieten, niet om je constant zorgen te maken over zijn welzijn.
quote:Fijn voor jou, dat je ervan overtuigd bent dat jij het wel zonder zou kunnen. Ik denk dat je in de praktijk bedrogen uit zult komen. Mijn moeder was overbezorgd, kijk uit, pas op en meer van dat soort kreten. Ben opgegroeid tot een voorzichtig mens (niks mis mee, maar toch). Had mezelf stellig voorgenomen om niet zo met m’n kinderen om te gaan en ze zelf de wereld te laten ontdekken. Kwam er in de praktijk op neer dat ik ondanks mijn goede voornemens heel wat keren op m’n lippen heb moeten bijten zodat ik ze niet net zo angstig/voorzichtig zou maken als ik zelf ben gemaakt. Dus ondanks goede voornemens kan het anders lopen dan je dacht.Ik probeer niemand het gebruik van een tuigje uit het hoofd te praten hoor. Dat dat duidelijk is. Ik zou er zelf alleen nooit aangaan omdat het volgens mij ook allemaal uitstekend lukt zonder dat soort hulpmiddelen. Althans, dat lukt de mens al enige tijd heel aardig.
Mijn kinderen (15 en 11) hebben ook aan zo’n riempje om de pols gelopen, hebben er niets aan over gehouden, sterker nog, ze weten het niet eens meer. Kwam laatst dat riempje tegen en de jongste vroeg wat het was, toen ik het uitlegde vond ze het nog wel gaaf ook.
Toen mijn oudste de neiging kreeg om aan mijn aandacht te ‘ontsnappen’ lag het gebeurde rond Jamie Bulger iedereen nog vers in ’t geheugen, dit jochie was ook aan de aandacht van de moeder ‘ontsnapt’ en vervolgens meegenomen door 2 jonge jochies. Natuurlijk moet je niet de hele wereld wantrouwen maar als zoiets gebeurd schrik je toch wel op hoor. Ook kreeg ik quasi ‘leuke’ opmerkingen naar mijn hoofd gegooid, maar ik heb me er nooit wat van aangetrokken. Mijn kind, mijn verantwoording, mijn liefste wat ik 9 maanden in mijn buik heb gedragen. Hij kon een metertje of 2 voor me lopen en dan had hij ruimschoots de tijd om dingen te bekijken, te beklimmen of andere leuke dingen te doen die je in een drukke winkel of winkelstraat kan doen. Had hij meer tijd nodig omdat ik te snel bij hem was dan bleef ik rustig wachten tot hij klaar was.
En toen zijn zusje begon te lopen en haar grote broer in alles wilde nadoen kreeg zij dat bandje om, gewoon voor de veiligheid.
Ik denk ook niet dat de tuigjes gebruikt worden om kinderen te leren gehoorzamen, nee ze worden ingezet omdat kinderen onberekenbaar zijn. Je weet nooit wat hun volgende ‘move’ zal zijn. En laten we eerlijk zijn, beter voorkomen dan genezen, niet waar?
quote:Jij bent je daar ook wel bewust van hoor, maar die 3-jarige niet, die ziet alleen maar die meneer met die ballonnen. En dan kun je roepen en boos aanspreken wat je wilt maar hij ziet alleen maar die meneer en wil een ballon. En als je er dan achteraan loopt, wat doe je dan met je 2-jarige? Laat je die lekker alleen op de stoep staan naast de tas met boodschappen? Nee, kom nog maar eens terug praten als je het in de praktijk hebt meegemaakt en je zult zien dat je mooie theorietjes niet werken.Nee hoor. Dan moet je je toch bewust zijn van die straat, en dat dat kind van drie daar niet over mag steken. Dan let je toch op je kind. En als hij/zij dat toch dreigt te doen spreek ik hem boos aan, en als hij/zij dan toch doorloopt ga ik erachter aan en geef ik het een figuurlijke draai om de oren.
Het is net alsof je dat tuigje handig vindt omdat je dan niet op hoeft te letten maar alleen maar aan dat tuigje hoeft te trekken.
quote:Toch zijn er miljoenen mensen die het zonder tuigje goed afgaat. Ik ben inderdaad niet ervaren, en wellicht werkt wat ik zojuist zei helemaal niet, maar toch zou ik op een andere oplossing dan een tuigje uit willen komen. Dat is mijn ouders gelukt en dat lukken genoeg andere ouders.Op maandag 2 juli 2007 15:06 schreef tbl1966 het volgende:
[..]
Nee, kom nog maar eens terug praten als je het in de praktijk hebt meegemaakt en je zult zien dat je mooie theorietjes niet werken.
quote:A. Jolie welOp maandag 2 juli 2007 15:03 schreef kozakken het volgende:
Dank voor het beantwoorden van mijn vraag ehqo
(enne... kinderen 'neem' je niet.
quote:Er is al een stapeltje oplossingen langsgekomen.Op maandag 2 juli 2007 15:19 schreef ehqo het volgende:
[..]
Toch zijn er miljoenen mensen die het zonder tuigje goed afgaat. Ik ben inderdaad niet ervaren, en wellicht werkt wat ik zojuist zei helemaal niet, maar toch zou ik op een andere oplossing dan een tuigje uit willen komen. Dat is mijn ouders gelukt en dat lukken genoeg andere ouders.
Hadden jou ouders ook geen buggy? Pakten ze je nooit bij de hand? Tilden ze je niet op?
Alles met stemcommando's?
Wat zou jou oplossing dan zijn?
Een tuigje is ook helemaal niet noodzakelijk, er zijn best andere opties, maar ik vind het een leuke en kindvriendelijke oplosing
quote:Helaas betty, je kan een suggestief verhaaltje ophangen.. maar dat werkt niet. Ik weet niet hoe je er bij komt om dat te zeggen over iemand die je totaal niet kent..Op maandag 2 juli 2007 10:40 schreef BettyR het volgende:
[..]
Oh, en dat zegt natuurlijk iemanddie zelf geen kinderen heeft, geen jongere broertjes, zusjes, neefjes, nichtjesen ook nog nooit op het zoontje van de buren heeft gepast.
Kortom, iemand die niets, maar dan ook niets van een dergelijke situatie afweet maar wel eventjes durft te beweren hoe het allemaal wel niet moet.
Je bent zelf zeker ook zo'n jankmoeder die d'r kinderen niet fatsoenlijk weet op te voeden
en daar een tuigje voor nodig heeft.
quote:nu ja , 'iedereen' heeft zo zijn mening alleen werkt het in de praktijk vaak wat anders dan in de enkel op voornemens berustende theorie, dat merken doe je door het te ondervinden .Op maandag 2 juli 2007 15:30 schreef tbl1966 het volgende:
Wat me opvalt is dat degenen die ongenuanceerd uit de hoek komen zoals: Posdnous, TheThirdMark, mike4141 allemaal man zijn. Ehqo ook, maar die redeneert nog enigszins redelijk, wat betweterig en naïef maar goed dat is mannen eigen.
"ik zou dus echt later als ik kinderen heb nooooooit etc" daar komt menig ouder op terug
quote:Ik vind jou erg beledigend en dit is nergens voor nodig.Op maandag 2 juli 2007 15:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Helaas betty, je kan een suggestief verhaaltje ophangen.. maar dat werkt niet. Ik weet niet hoe je er bij komt om dat te zeggen over iemand die je totaal niet kent..
Je bent zelf zeker ook zo'n jankmoeder die d'r kinderen niet fatsoenlijk weet op te voeden
en daar een tuigje voor nodig heeft.
quote:Inderdaad, maar dat moet je dus ondervinden en dat kun je dus nooit van te voren weten.Op maandag 2 juli 2007 15:37 schreef milagro het volgende:
[..]
nu ja , 'iedereen' heeft zo zijn mening alleen werkt het in de praktijk vaak wat anders dan in de enkel op voornemens berustende theorie, dat merken doe je door het te ondervinden .
"ik zou dus echt later als ik kinderen heb nooooooit etc" daar komt menig ouder op terug
Er is daar een oversteekplaats met stoplicht, waar steevast iedereen door het rood rijdt (dat heeft te maken met de slechte timing van de stoplichten en de slechte plaatsing van de lichten). Ik heb mijn kind heel vroeg geleerd om niet over te steken als het mannetje rood is, maar pas te gaan als het mannetje groen is. Maar dat heeft daar dus geen zin, omdat vooral als het net groen is er een stel nog net de hoek om komt scheuren. Ik heb herhaaldelijk een (vreemd) kind nog net voor een auto weg kunnen sleuren die braaf had gewacht tot het groen was, maar daarna vol vertrouwen begon te lopen. Zelfs links/rechts kijken helpt daar niet want ze komen de hoek om dus je ziet ze niet aan komen. Mijn dochtertje stond daar braaf te wachten, het werd groen, ze schoof vast haar poppenwagentje vooruit, dat direct door een vrachtwagen werd geschept. Ik hield haar vast aan haar capuchon, want ze wou er uit alle macht achteraan, anders had ze er zelf ook onder gelegen.
Juist op dat punt zijn veel dingen om te spelen, veel leuke muurtjes om te klimmen, veel leuke ramen om te bekijken (filmacademie), dus wilde ik haar wel de vrijheid geven om te rennen, op putten te springen, op muurtjes te klimmen, maar zeker ook op álle manieren de macht om haar te stoppen als ze de straat op dreigde te rennen. Bij oversteken moet ze sindsdien mijn hand vasthouden (zelfs als ze aan het tuigje zat), maar die straat was mij gewoon te eng en te gevaarlijk om haar los te laten rondrennen. En steeds haar handje vasthouden vond ik gewoon zielig, dan kan ze helemaal geen kant meer op en ze was toen nog zó klein dat ze er dan ook heel gek op haar tenen bij moest lopen.
quote:Ik ken ook jankmoeders die hun kinderen niet fatsoenlijk kunnen opvoeden en ze daarom in een buggy zettenOp maandag 2 juli 2007 15:35 schreef mike4141 het volgende:
Je bent zelf zeker ook zo'n jankmoeder die d'r kinderen niet fatsoenlijk weet op te voeden
en daar een tuigje voor nodig heeft.
quote:Dat wil alsnog niet zeggen dat je geen mening dan wel voornemens mag hebben.Op maandag 2 juli 2007 15:38 schreef tbl1966 het volgende:
Inderdaad, maar dat moet je dus ondervinden en dat kun je dus nooit van te voren weten.
Ik vind 't alleen nogal dom om te denken dat ervaren ouders kennelijk allemaal hun hersens kwijtraken bij de komst van de kindjes en dat je 't als niet-ervaren persoon dus wel beter weet...
quote:Wel een bonnetje vragen hèOp maandag 2 juli 2007 15:00 schreef ehqo het volgende:
[..]
Goed hoor. Als ik ooit kinderen neem dan.
Niet omdat je kind wegloopt, maar helaas omdat ook kinderen roofgoed blijken te zijn
quote:Dat stoort me inderdaad ook 't meest. Is natuurlijk wel leuk omdat ik vroeger bij de kinderen van mijn zus ook wel eens dacht: Ik doe het later anders, maar ja zodra je ze zelf hebt, piep je wel andersOp maandag 2 juli 2007 15:44 schreef innovative het volgende:
[..]
Dat wil alsnog niet zeggen dat je geen mening dan wel voornemens mag hebben.
Ik vind 't alleen nogal dom om te denken dat ervaren ouders kennelijk allemaal hun hersens kwijtraken bij de komst van de kindjes en dat je 't als niet-ervaren persoon dus wel beter weet...
quote:Helaas Mike,Op maandag 2 juli 2007 15:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Helaas betty, je kan een suggestief verhaaltje ophangen.. maar dat werkt niet. Ik weet niet hoe je er bij komt om dat te zeggen over iemand die je totaal niet kent..
Jij bent degene die begint met het maken van suggestieve opmerkingen over iemand die je niet kent.
Dus nu gewoon je bek houden.
quote:BettyR mompelt iets over potten en ketels...Op maandag 2 juli 2007 15:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Helaas betty, je kan een suggestief verhaaltje ophangen.. maar dat werkt niet. Ik weet niet hoe je er bij komt om dat te zeggen over iemand die je totaal niet kent..
Je bent zelf zeker ook zo'n jankmoeder die d'r kinderen niet fatsoenlijk weet op te voeden
en daar een tuigje voor nodig heeft.
Een jankmoeder ben ik overigens niet. De ouders van mijn oppaskinders zijn wel heel tevreden over mijn oppaskunsten trouwens. Zonder tuigje weliswaar.
quote:Wie heeft het nou over jarenlang? Geen enkele tuig ouder volgens mij hoor....Op maandag 2 juli 2007 15:05 schreef ehqo het volgende:
[..]
Ik zou werkelijkwaar mijn kind nooit constant aan willen lijnen, al helemaal niet bij het doen van 'gewone' dagelijkse dingen. Wat ik al zei, ik zou mijn kind niet jarenlang aanlijnen omdat er misschien, ooit, mogelijk iets gebeurt bij die 'dagelijkse' dingen.
quote:Jammer voor jou dat ik meer ervaring met kinderen heb dan dat je denkt.Op maandag 2 juli 2007 15:30 schreef tbl1966 het volgende:
Wat me opvalt is dat degenen die ongenuanceerd uit de hoek komen zoals: Posdnous, TheThirdMark, mike4141 allemaal man zijn. Ehqo ook, maar die redeneert nog enigszins redelijk, wat betweterig en naïef maar goed dat is mannen eigen.
En wat heb je met nuances. Dat is voor Metro's en mensen die té politiek correct willen zijn.
hoe kunnen sommige mensen hier iets op tegen hebben? Het doet geen pijn voor de kleine, die dit misschien verkiest boven in de buggy zitten, en het zorgt voor een rustig ontspannen gevoel voor de ouders.
Ik zie alleen maar voordelen, of moeten we met het heilige doel van de vrijheid van het kind nu ook al de spijlen uit het kinderbed halen, het kinderslot in auto's afschaffen, en de kinderen niet meer vastsnoeren als ze in hun maxicosi in de auto zitten? Hoe durven we onze babies nog in een kinderbox laten spelen, misschien voelt dat ook wel te beklemmend voor onze kinderen
quote:Al heb je nog zoveel ervaring met kinderen, het blijven ándermans kinderen. Je eigen kinderen is toch een heel ander verhaal.Op maandag 2 juli 2007 17:06 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Jammer voor jou dat ik meer ervaring met kinderen heb dan dat je denkt.
quote:Op maandag 2 juli 2007 17:25 schreef petitlapin2 het volgende:
lijkt me een heel handig iets
hoe kunnen sommige mensen hier iets op tegen hebben? Het doet geen pijn voor de kleine, die dit misschien verkiest boven in de buggy zitten, en het zorgt voor een rustig ontspannen gevoel voor de ouders.
Ik zie alleen maar voordelen, of moeten we met het heilige doel van de vrijheid van het kind nu ook al de spijlen uit het kinderbed halen, het kinderslot in auto's afschaffen, en de kinderen niet meer vastsnoeren als ze in hun maxicosi in de auto zitten? Hoe durven we onze babies nog in een kinderbox laten spelen, misschien voelt dat ook wel te beklemmend voor onze kinderen
ik ken iemand die falikant anti box was
zo benauwend, nee, een kind moest op ontdekkingstocht kunnen, ervaren , voelen etc, wat dus neerkwam op liga's in de dvd /video speler, vingertjes gezellig tussen de scharnierkant vd deur, stekkerdozen ontdekken, terwijl mama op de wc vertoeft, of even de keuken in is.
en maar volhouden, hè, ook na 3 verruineerde dvd spelers
oh en tafelhoekbeschermers voor de glazen salontafel? ben je gek, 1 keer stoten en ze weten waar ze niet moeten zijn
ja, ach, het mag, maar dat is nu iets wat ik weer niet begrijp, die lakonieke houding in het kader van de ontplooiing vh kind
een tuigje, ook al heb ik het nooit gebruikt bij mijn kids, begrijp ik dan weer wel.
quote:Op maandag 2 juli 2007 17:25 schreef petitlapin2 het volgende:
lijkt me een heel handig iets
hoe kunnen sommige mensen hier iets op tegen hebben? Het doet geen pijn voor de kleine, die dit misschien verkiest boven in de buggy zitten, en het zorgt voor een rustig ontspannen gevoel voor de ouders.
Ik zie alleen maar voordelen, of moeten we met het heilige doel van de vrijheid van het kind nu ook al de spijlen uit het kinderbed halen, het kinderslot in auto's afschaffen, en de kinderen niet meer vastsnoeren als ze in hun maxicosi in de auto zitten? Hoe durven we onze babies nog in een kinderbox laten spelen, misschien voelt dat ook wel te beklemmend voor onze kinderen
Eens.quote:Op maandag 2 juli 2007 17:37 schreef milagro het volgende:
ik ken iemand die falikant anti box was
zo benauwend, nee, een kind moest op ontdekkingstocht kunnen, ervaren , voelen etc, wat dus neerkwam op liga's in de dvd /video speler, vingertjes gezellig tussen de scharnierkant vd deur, stekkerdozen ontdekken, terwijl mama op de wc vertoeft, of even de keuken in is.
en maar volhouden, hè, ook na 3 verruineerde dvd spelers
oh en tafelhoekbeschermers voor de glazen salontafel? ben je gek, 1 keer stoten en ze weten waar ze niet moeten zijn
ja, ach, het mag, maar dat is nu iets wat ik weer niet begrijp, die lakonieke houding in het kader van de ontplooiing vh kind
een tuigje, ook al heb ik het nooit gebruikt bij mijn kids, begrijp ik dan weer wel.
Je moet kinderen natuurlijk ook nooit wat beletten, want dat belemmert hun algehele ontplooiing...
quote:Helemaal mee eens. Traphekjes kunnen we ook wel afschaffen.. laat ze maar gewoon van de trap afdonderen. Belemmeren we ze tenminste niet in hun vrijheidOp maandag 2 juli 2007 17:25 schreef petitlapin2 het volgende:
lijkt me een heel handig iets
hoe kunnen sommige mensen hier iets op tegen hebben? Het doet geen pijn voor de kleine, die dit misschien verkiest boven in de buggy zitten, en het zorgt voor een rustig ontspannen gevoel voor de ouders.
Ik zie alleen maar voordelen, of moeten we met het heilige doel van de vrijheid van het kind nu ook al de spijlen uit het kinderbed halen, het kinderslot in auto's afschaffen, en de kinderen niet meer vastsnoeren als ze in hun maxicosi in de auto zitten? Hoe durven we onze babies nog in een kinderbox laten spelen, misschien voelt dat ook wel te beklemmend voor onze kinderen
Zijn de ouders in deze tijd misschien iets té teergevoelig.. zou dat het misschien zijn? Zouden we vergeten zijn dat onze kinderen best wat kunnen hebben, en dat er tussen veiligheid en het beperken van de broodnodige vrijheid, nog een wereld van verschil zit?
.Dus als zij alleen met ze op stap wilde (toen ze nog peuter / kleuter waren) waren polsbandjes een ideale oplossing.
Het heeft niks te maken met goed luisteren, als je veilig voor 3 kleine kinderen tegelijk wilt zorgen zul je toch een manier moeten hebben om ze bij je te houden.
quote:Da's fijn voor je, maar als je met die kinderen net zo 'goed' omgaat zoals je hier reageert dan snap ik dat die kinderen niet uit je zichtsveld lopen, die zitten in een hoekje te bibberend te wachten op je volgende 'aanval'.Op maandag 2 juli 2007 17:06 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Jammer voor jou dat ik meer ervaring met kinderen heb dan dat je denkt.
En wat heb je met nuances. Dat is voor Metro's en mensen die té politiek correct willen zijn.
Mijn broertje aangelijnd bij het zwembad, mijn zusje in een tuigje in de kinderstoel, ik met de kat en een bakje aardbeien in de box... Tjemig, wat hadden we het zwaar en wat hebben we eronder geleden....
Het is dat we de foto's hebben, anders wisten we het al niet meer. Mijn ouders zijn dan ook nooit met ons naar het ziekenhuis hoeven gaan en daar ben ik ze erg dankbaar voor...
Overigens heb ik wel een keer een hele vensterbank met vaseline ingesmeerd, maar toen wisten mijn ouders nog niet dat ik zelfstandig uit mijn bedje kon klimmen. De volgende dag stond er een ander bed!
Ziekte is ook zo lekker direct gerelateerd aan je opvoeding, not
quote:Ah, gelukkigOp maandag 2 juli 2007 19:29 schreef Ayvida het volgende:
Toen kreeg ik een hangslot op mijn raam. Mijn zus was 13 en liep altijd weg om te stappen.. zij ook een hangslot. Nooit onder geleden, en ook geen therapie nodig gehad....
. behalve dat mijn kind een blauwe maandag een tuigje heeft gehad, zit nl sinds hij een groot bed heeft, ook zijn slaapkamerdeur op slot .quote:Ze bedoelt geen ziekte, ze bedoelt ongelukken.Op maandag 2 juli 2007 19:30 schreef mike4141 het volgende:
'Mijn ouders zijn dan ook nooit met ons naar het ziekenhuis hoeven gaan en daar ben ik ze erg dankbaar voor...'
Ziekte is ook zo lekker direct gerelateerd aan je opvoeding, not
quote:Maar dat is het gebruik van een tuigje ook niet, ondanks wat sommigen beweren, het is slechts een middel om je kinderen - die verdomde snel kunnen wegglippen - bij je te houden/in de gaten te houden zodat ze niet in zeven sloten tegelijk lopen.Op maandag 2 juli 2007 19:30 schreef mike4141 het volgende:
'Mijn ouders zijn dan ook nooit met ons naar het ziekenhuis hoeven gaan en daar ben ik ze erg dankbaar voor...'
Ziekte is ook zo lekker direct gerelateerd aan je opvoeding, not
quote:geen ziekte MikeOp maandag 2 juli 2007 19:30 schreef mike4141 het volgende:
'Mijn ouders zijn dan ook nooit met ons naar het ziekenhuis hoeven gaan en daar ben ik ze erg dankbaar voor...'
Ziekte is ook zo lekker direct gerelateerd aan je opvoeding, not
dankzij dat soort dingen heeft ze geen ongeluk gehad quote:Wees gerust, niets aan de hand met mijn geestelijke gesteldheid..Op maandag 2 juli 2007 19:31 schreef Leah het volgende:
[..]
Ah, gelukkig
Oh ja, bij mijn dochter van 2,5 staat de deurklink omhoog, zodat ze haar kamer niet uitkan
quote:Kerel. Echt.Op maandag 2 juli 2007 19:30 schreef mike4141 het volgende:
'Mijn ouders zijn dan ook nooit met ons naar het ziekenhuis hoeven gaan en daar ben ik ze erg dankbaar voor...'
Ziekte is ook zo lekker direct gerelateerd aan je opvoeding, not
quote:Op maandag 2 juli 2007 01:23 schreef mike4141 het volgende:
Je kind heeft gewoon naar je te luisteren (onder de 18/21 en zo..), als het dat niet doet is er iets fundamenteel verkeerd aan. In een drukke straat hou je het de hand vast..
maar in iets als een tram/train (huis
Het is toch g****** geen hond of zo.
quote:Ik wens jullie zeer bewegelijke 2 jarige peutertjes toe.Op maandag 2 juli 2007 01:28 schreef ehqo het volgende:
Ik vind dat je je kinderen straft voor je eigen incompetentie. Bovendien zie ik de noodzaak niet, miljoenen mensen doen het al duizenden jaren zonder, en dat lijkt allemaal prima te gaan dusver. Althans, ik geloof niet dat oorlogen en de gekte van het geloof te wijten zijn aan het feit dat mensen die deze dingen prakiseren vroeger niet aangelijnd waren.
.Waarom zie ik ze dan praktisch nooit op straat? Zijn jullie stiekeme tuigjesouders?
.quote:Wat is het toch met jullie dat je de kinderen vast wil binden en in een kooi wil zetten thuis? Ik heb geen box, geen tuigje, maar wel een tweeling zonder problemen... en dat ze passief zijn kan ik niet echt zeggen...Op maandag 2 juli 2007 17:37 schreef milagro het volgende:
[..]
ik ken iemand die falikant anti box was
zo benauwend, nee, een kind moest op ontdekkingstocht kunnen, ervaren , voelen etc, wat dus neerkwam op liga's in de dvd /video speler, vingertjes gezellig tussen de scharnierkant vd deur, stekkerdozen ontdekken, terwijl mama op de wc vertoeft, of even de keuken in is.
en maar volhouden, hè, ook na 3 verruineerde dvd spelers
oh en tafelhoekbeschermers voor de glazen salontafel? ben je gek, 1 keer stoten en ze weten waar ze niet moeten zijn
ja, ach, het mag, maar dat is nu iets wat ik weer niet begrijp, die lakonieke houding in het kader van de ontplooiing vh kind
een tuigje, ook al heb ik het nooit gebruikt bij mijn kids, begrijp ik dan weer wel.
quote:Omdat we ze over het algemeen maar zo kort gebruikenOp maandag 2 juli 2007 19:46 schreef MUUS het volgende:
Wat gebruiken hier enorm veel mensen tuigjes eigenlijk.
Waarom zie ik ze dan praktisch nooit op straat? Zijn jullie stiekeme tuigjesouders?
?quote:Ben jij overdag met ze thuis?Op maandag 2 juli 2007 19:47 schreef Fogel het volgende:
[..]
Wat is het toch met jullie dat je de kinderen vast wil binden en in een kooi wil zetten thuis? Ik heb geen box, geen tuigje, maar wel een tweeling zonder problemen... en dat ze passief zijn kan ik niet echt zeggen...
quote:Ik gebruik ze niet, maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die het wel doen. Zeker wanneer er meer dan 1 klein kind is om de gaten te houden.Op maandag 2 juli 2007 19:46 schreef MUUS het volgende:
Wat gebruiken hier enorm veel mensen tuigjes eigenlijk.
Waarom zie ik ze dan praktisch nooit op straat? Zijn jullie stiekeme tuigjesouders?
quote:Op maandag 2 juli 2007 19:46 schreef MUUS het volgende:
Wat gebruiken hier enorm veel mensen tuigjes eigenlijk.
Waarom zie ik ze dan praktisch nooit op straat? Zijn jullie stiekeme tuigjesouders?
@Serendips: Als je kinderen neemt, moet je de verantwoording dragen om op ze te letten.
Whats next, ze aan een boom binden voordat je op vakantie gaat
quote:jij hebt wel een trauma hè, zit je soms thuis met een enkelband om of zo?Op maandag 2 juli 2007 19:52 schreef mike4141 het volgende:
[..]
@Serendips: Als je kinderen neemt, moet je de verantwoording dragen om op ze te letten.
Whats next, ze aan een boom binden voordat je op vakantie gaat
quote:dat verklaart een hoopOp maandag 2 juli 2007 19:54 schreef mike4141 het volgende:
ja
quote:met jullie?Op maandag 2 juli 2007 19:47 schreef Fogel het volgende:
[..]
Wat is het toch met jullie dat je de kinderen vast wil binden en in een kooi wil zetten thuis? Ik heb geen box, geen tuigje, maar wel een tweeling zonder problemen... en dat ze passief zijn kan ik niet echt zeggen...
are you tokking to me, if so, you is barking up the wrong tree , darlink! :
passief? waar heb je het over
tuigjes? heb ik nooit gebruikt, zoals je hebt kunnen l-e-z-e-n, a-a-p, n-o-o-t, m-i-e-s
opsluiten? qué?
oh je rondkruipende kind effe in de box (kunnen) zetten omdat je de kamer uitmoet, ja, da's natuurlijk onmenselijk idd
traphekjes, daarmeeontneem je je net lopende kind de vrijheid om te kiezen tussen de meerdere etages van het huis, stel je voor!!!!!
riskante hoekjes aan op kinderwanghoogte tafels afdekken met ronde 'hoekjes', schande!!!!! zo denkt je kind dat een tafel per definitie ronde hoekjes hebben, complete leugens en bedrog!
en dan heb ik het nog niet over de leugen van 5 december, schande!!
quote:Regelmatig ja, en ook in supermarkten, restaurants, in de stad... kan allemaal.
quote:ik heb geen tuigje, wel een box, en ook twee kinderen zonder problemen, wat nu?Op maandag 2 juli 2007 19:47 schreef Fogel het volgende:
Wat is het toch met jullie dat je de kinderen vast wil binden en in een kooi wil zetten thuis? Ik heb geen box, geen tuigje, maar wel een tweeling zonder problemen... en dat ze passief zijn kan ik niet echt zeggen...
quote:Sarcasme heet zoiets...
quote:ik zie hier ook allemaal users ineens die ik echt nog nooit ergens tegen gekomen ben op fok, een soort tuigjes zeg maarOp maandag 2 juli 2007 19:46 schreef MUUS het volgende:
Wat gebruiken hier enorm veel mensen tuigjes eigenlijk.
Waarom zie ik ze dan praktisch nooit op straat? Zijn jullie stiekeme tuigjesouders?
Natuurlijk heb je als ouder de verantwoordelijkheid om op ze te letten. Als je meerdere kinderen in die leeftijdscatagorie hebt wordt dat wel moeilijk, en voor je het weet loopt er 1 onder de auto. Dezelfde personen die hier nu staan te schreeuwen over tuigjes en dergelijke staan dan vooraan te schreeuwen om de ouders onoplettendheid te verwijten.
quote:Omdat je nooit op straat komt?Op maandag 2 juli 2007 19:46 schreef MUUS het volgende:
Wat gebruiken hier enorm veel mensen tuigjes eigenlijk.
Waarom zie ik ze dan praktisch nooit op straat? Zijn jullie stiekeme tuigjesouders?
Ik denk ook dat je er niet op let. Toen mijn tante haar drieling aan de polsbandjes had, zag ik wel vaker kinderen in tuigjes / met polsbandjes. En nu zie ik ze eigenlijk ook niet meer.
quote:en dan ben je alleen met ze of samen met je partner zodat je allebei op 1 kind kan letten?Op maandag 2 juli 2007 20:07 schreef Fogel het volgende:
[..]
Regelmatig ja, en ook in supermarkten, restaurants, in de stad... kan allemaal.
quote:Dat is idd een veel gebruikt smoesje.Op maandag 2 juli 2007 17:31 schreef Ayvida het volgende:
[..]
Al heb je nog zoveel ervaring met kinderen, het blijven ándermans kinderen. Je eigen kinderen is toch een heel ander verhaal.
En wie was die goochemerd
met dat elastiek bij die tweeling? Een home-made siamese tweeling? Zou hier geen optie zijn, ik voorspel een mini-oorlog met veul kwetsuren. [ Bericht 7% gewijzigd door Smirre op 02-07-2007 20:26:38 ]
quote:Op maandag 2 juli 2007 19:23 schreef tbl1966 het volgende:
[..]
Da's fijn voor je, maar als je met die kinderen net zo 'goed' omgaat zoals je hier reageert dan snap ik dat die kinderen niet uit je zichtsveld lopen, die zitten in een hoekje te bibberend te wachten op je volgende 'aanval'.
+2 scherp quote:En dat is idd een veel gehoorde opmerking van mensen zonder kinderen.Op maandag 2 juli 2007 20:19 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Dat is idd een veel gebruikt smoesje.
quote:nu ja, ik heb 2 kinderen en in mijn eentje op ze letten ging me destijds prima af, hoor, het kan wel, het is niet overal gevaarlijk en je hebt 2 handen, en ws ook wel een buggy bij je dan.Op maandag 2 juli 2007 20:17 schreef tbl1966 het volgende:
[..]
en dan ben je alleen met ze of samen met je partner zodat je allebei op 1 kind kan letten?
maar er zijn plekken, zoals een perron of zo, waar je ook diegene die niet in de buggy zit, dicht bij je wil houden, zonder risico van plots wegrennen, ik kan me dan voorstellen dat iemand een tuigje bij een pleuter een veilig idee vindt.
maar wat is nu helemaal het probleem inzake de psyche van het kind
quote:Lolz. Wie zegt dat ik geen kinderen heb?Op maandag 2 juli 2007 20:20 schreef Ayvida het volgende:
[..]
En dat is idd een veel gehoorde opmerking van mensen zonder kinderen.
Ik weet het. Veel vrouwen zijn kansloos in deze maatschappij. Wel neuken, kinderen krijgen en dan maar lopen klagen dat ze het moeilijk en zwaar hebben.
Wat eerder vermeld werdt van die drieling. Dan is het eventueel nog te begrijpen.
Maar als je niet eens in staat bent om op je eigen kinderen te letten.. Tsja, dan moet je er niet aan beginnen.
En niet lopen janken over wel of geen kinderen hebben. Werkte zelf met 15 kinderen op het platteland.
En daar is wel groter gevaar dan vrachtwagens. Gek genoeg is er nooit iets met een kind gebeurd. Heel raar. Maar ja, je kan ze natuurlijk ook aan een tuigje knopen. Kunnen ze in een keer helemaal niets meer.
Iemand die ze wil gebruiken, fijn. Iemand die ze niet wil gebruiken, beter. Waarom? Tsja mening he.
quote:Jijzelf.. op pagina vijf zei je dit:Op maandag 2 juli 2007 20:23 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Lolz. Wie zegt dat ik geen kinderen heb?
"Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes".
Als je zelf kinderen had gehad, had je dat wel gezegd, in plaats van je broertjes en zusjes te noemen als kinderervaring
[ Bericht 3% gewijzigd door Ayvida op 02-07-2007 20:32:31 ]
wat doet het er nu toe waar en wanneer het allemaal goed gegaan is, dat zegt toch verder niets over mogelijke risico's of je eigen gevoel van veilgiheid da tje graag hebt?
dat je tuigjes mutserig vindt, of voor jou overbodig omdat je het allemaal helemaal voor elkaar hebt, prima, maar waar in jezusnaam zit het trauma dan waar je je kind mee zou opzadelen indien wel gebruikt? wat belemmer je dat kind nu helemaal, een peuter van 2 moet bij mij aan de hand, zodra er druk verkeer is, en de stoep smal, of in een drukke stad, is toch net zo "belemmerend"?
kinderen hebben op bepaalde momenten effe niets te willen, moeten ze gewoon luisteren en doen wat ze gezegd wordt, ook eng, ook belemmerend? ook traumatisch?
quote:Dus als je bezorgd bent om je kinderen en niet het risico wilt lopen dat ze ergens onder lopen of dat ze meegenomen worden door een stel gekken (ook die zijn er genoeg) ben je kansloos. Typisch de woorden van een man die zelf nog geen kinderen heeft.Op maandag 2 juli 2007 20:23 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Lolz. Wie zegt dat ik geen kinderen heb?
Ik weet het. Veel vrouwen zijn kansloos in deze maatschappij. Wel neuken, kinderen krijgen en dan maar lopen klagen dat ze het moeilijk en zwaar hebben.
Wat eerder vermeld werdt van die drieling. Dan is het eventueel nog te begrijpen.
Maar als je niet eens in staat bent om op je eigen kinderen te letten.. Tsja, dan moet je er niet aan beginnen.
En niet lopen janken over wel of geen kinderen hebben. Werkte zelf met 15 kinderen op het platteland.
En daar is wel groter gevaar dan vrachtwagens. Gek genoeg is er nooit iets met een kind gebeurd. Heel raar. Maar ja, je kan ze natuurlijk ook aan een tuigje knopen. Kunnen ze in een keer helemaal niets meer.
Iemand die ze wil gebruiken, fijn. Iemand die ze niet wil gebruiken, beter. Waarom? Tsja mening he.
Hoe oud waren die kinderen? We hebben het hier over peuters tussen de 2 en de 4 hè, niet over 8 of 9 jarigen of nog oudere kinderen.
quote:Je weet nooit wat er rondloopt van vroeger he.Op maandag 2 juli 2007 20:27 schreef Ayvida het volgende:
[..]
Jijzelf.. op pagina vijf zei je dit:
"Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes".
Als je zelf kinderen had gehad, had je dat wel gezegd, in plaats van je broertjes en zusjes te noemen als kinderervaring
quote:Leeftijd jonger dan 1 tot 18.Op maandag 2 juli 2007 20:39 schreef tbl1966 het volgende:
[..]
Dus als je bezorgd bent om je kinderen en niet het risico wilt lopen dat ze ergens onder lopen of dat ze meegenomen worden door een stel gekken (ook die zijn er genoeg) ben je kansloos. Typisch de woorden van een man die zelf nog geen kinderen heeft.
Hoe oud waren die kinderen? We hebben het hier over peuters tussen de 2 en de 4 hè, niet over 8 of 9 jarigen of nog oudere kinderen.
En ja, veiligheid voor alles mbt de kinden. Alleen moet het wel een meerwaarde hebben.
Met een tuigje denk je dat je kind veilig is waardoor die situatie juist alleen maar erger wordt.
Je kind kan nog steeds onder een auto lopen, kan nog steeds meegenomen worden of van een kade vallen etc etc. Waarom opletten? Je kind zit aan een tuigje. Je kind schreeuwt om aandacht? Waarom opletten, gewoon een ruk aan het tuigje en het kind komt wel weer.
. Ik heb er nl nooit een ruk aan gegeven, noch mijn kind de aandacht onthouden. Ik wilde hem graag nog wat langer aandacht geven, vandaar het tuigje .quote:Ik geloof dat jij het tuigje ziet als een soort van hondelijn?Op maandag 2 juli 2007 23:06 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Leeftijd jonger dan 1 tot 18.
En ja, veiligheid voor alles mbt de kinden. Alleen moet het wel een meerwaarde hebben.
Met een tuigje denk je dat je kind veilig is waardoor die situatie juist alleen maar erger wordt.
Je kind kan nog steeds onder een auto lopen, kan nog steeds meegenomen worden of van een kade vallen etc etc. Waarom opletten? Je kind zit aan een tuigje. Je kind schreeuwt om aandacht? Waarom opletten, gewoon een ruk aan het tuigje en het kind komt wel weer.
Er werd bij mij echt NOOIT een ruk aan het tuigje gegeven en mama reageerde net zo goed op om aandacht vragen als ik aan een tuigje zat.
De meerwaarde? Ik mocht gewoon bij de reling van het schip staan, waar ik anders niet had mogen staan, wegens het, in mijn geval reeële, gevaar dat ik van de boot flikkerde.
En ja, dan nog lette ze zéker wel op me. Kijk maar eens naar dat touw, het is niet zo dat ik daar nog veel verder mee vooruit kon lopen.
En ja, het was veiliger in dat geval.
Ga nou eens in op dit specifieke geval, wat vind je hier dan stom aan het gebruik van het tuigje?
quote:Wat is er mis om bij je kind te staan?Op maandag 2 juli 2007 23:15 schreef freecell het volgende:
En ja, het was veiliger in dat geval.
Ga nou eens in op dit specifieke geval, wat vind je hier dan stom aan het gebruik van het tuigje?
quote:Helemaal nietsOp maandag 2 juli 2007 23:32 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Wat is er mis om bij je kind te staan?
. Maar om je een voorbeeld te geven, mijn jongste kind zat vandaag op het aanrecht. Zitten ze vaak, id de enige manier om naar buiten te kunnen kijken in dit huis.Ik sta er NAAST, en het kind draait zich iets van me weg, ik steek mijn hand al uit om te grijpen, kind dondert naast het aanrecht.
Dit was al lullig, op een boot is het nog een stukje lulliger.
quote:Nee, maar dan is zo'n tuigje inderdaad een uitkomst.Op maandag 2 juli 2007 23:37 schreef Leah het volgende:
[..]
Helemaal niets
Ik sta er NAAST, en het kind draait zich iets van me weg, ik steek mijn hand al uit om te grijpen, kind dondert naast het aanrecht.
Dit was al lullig, op een boot is het nog een stukje lulliger.
Dan krijgt de uitdrukking "hangjongere" pas echt gestalte.
quote:Hangjongere, TuigOp maandag 2 juli 2007 23:43 schreef Smirre het volgende:
[..]
Nee, maar dan is zo'n tuigje inderdaad een uitkomst.
Dan krijgt de uitdrukking "hangjongere" pas echt gestalte.
het is wel duidelijk waar die benamingen vandaan komen he
quote:Hmmmm, zo'n jaren 60 tuigje blijf je rustig in bungelen hoorOp maandag 2 juli 2007 23:43 schreef Smirre het volgende:
[..]
Nee, maar dan is zo'n tuigje inderdaad een uitkomst.
Dan krijgt de uitdrukking "hangjongere" pas echt gestalte.
Mijn broers hebben me er wel eens in laten schommelen, dik lol
quote:Op maandag 2 juli 2007 23:43 schreef Smirre het volgende:
[..]
Nee, maar dan is zo'n tuigje inderdaad een uitkomst.
Dan krijgt de uitdrukking "hangjongere" pas echt gestalte.
Maar met een tuigje om was hij ook wel van het aanrecht af gelazerd. En een kind wat in het water valt, tsja, dat kan je naar boven halen.
Maar een kind wat met een tuigje van de reling afvalt en daarna met het hoofdje tegen de wand aan stuiterd. Dan weet ik zo net nog niet of dat zoveel beter is.
quote:1. Er zaten nog 6 kinderen van haar op die bootOp maandag 2 juli 2007 23:32 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Wat is er mis om bij je kind te staan?
2. Ik vond alleen staan toffer (yeey, zie, het is juist niet traumatisch voor het kind
)3. Dan moest mijn moeder de hele tijd blijven staan, terwijl ze op deze manier ook even kon zitten, zonder dat ze zich bezorgd hoefde te maken over mijn veiligheid.
4. Een kind kan zoals al gezegd, vrij snel tussen je handen doorglippen, op zo'n boot is dat vrij vervelend en ik was een drukke wriemel. Dit was dus gewoon veiliger
Maar ieder zijn keuze.
quote:Kijk eens goed naar dat touw, dat staat behoorlijk strak. Daar kon ik echt niet mee naar beneden lazeren.Op maandag 2 juli 2007 23:50 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Maar met een tuigje om was hij ook wel van het aanrecht af gelazerd. En een kind wat in het water valt, tsja, dat kan je naar boven halen.
Maar een kind wat met een tuigje van de reling afvalt en daarna met het hoofdje tegen de wand aan stuiterd. Dan weet ik zo net nog niet of dat zoveel beter is.
quote:Ja, thuisblijven was nog veiligerOp maandag 2 juli 2007 23:52 schreef TheThirdMark het volgende:
Thuisblijven was nog veiliger
Maar ieder zijn keuze.
Jij je zin, tuigjes zijn gevaarlijk, traumatisch, kindonterend, kindermishandeling en bovendien overbodig.
quote:Yeah, we gaan alle kinderen opsluiten in glazen kooitjesOp maandag 2 juli 2007 23:52 schreef TheThirdMark het volgende:
Thuisblijven was nog veiliger
Maar ieder zijn keuze.
Dan weten we zeker dat ze niets overkomt
quote:Op maandag 2 juli 2007 23:43 schreef Smirre het volgende:
[..]
Nee, maar dan is zo'n tuigje inderdaad een uitkomst.
Neehee
. Mijn punt was, dat als sta je er NAAST, dat je dan nog te laat bent. Dit als reactie op de vraag wat er mis is met naast je kind staan.Hmm, 's ochtends maar gelijk dat tuigje aan trekken, en aan de kraan knopen
quote:De derde Mark wil ons ook al niet meer in winkels zien. Ik vraag me even af hoe ik mijn bloedjes dan moet voeden, maar alla, minor detail.Op maandag 2 juli 2007 23:55 schreef E.T. het volgende:
[..]
Yeah, we gaan alle kinderen opsluiten in glazen kooitjes
Dan weten we zeker dat ze niets overkomt
quote:Je hebt dat tuigje niet omdat je geen aandacht aan je kind wilt schenken, je hebt zo'n tuigje of riempje aan de pols omdat je niet wilt dat je kind in een onbewaakt ogenblik ervandoor gaat en dus inderdaad onder een auto loopt. Met zo'n tuigje heeft het kind zo'n 2 à 3 meter speling, genoeg om te denken dat hij/zij de vrijheid proeft en geruststellend genoeg voor de ouder dat het kind niet weg is ook al is het wat verder weg, je zit immers aan elkaar vast.Op maandag 2 juli 2007 23:06 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Leeftijd jonger dan 1 tot 18.
En ja, veiligheid voor alles mbt de kinden. Alleen moet het wel een meerwaarde hebben.
Met een tuigje denk je dat je kind veilig is waardoor die situatie juist alleen maar erger wordt.
Je kind kan nog steeds onder een auto lopen, kan nog steeds meegenomen worden of van een kade vallen etc etc. Waarom opletten? Je kind zit aan een tuigje. Je kind schreeuwt om aandacht? Waarom opletten, gewoon een ruk aan het tuigje en het kind komt wel weer.
Ik vind dat jij het erg zwart/wit stelt, kinderen zijn geen honden en ouders die een tuigje gebruiken zijn geen Martin Gaus die het kind een opvoedende ruk aan het tuigje geeft. Voor mijn eigen gemoedsrust liepen mijn kinderen aan een tuigje en of anderen dit nu wel of niet goed vinden is hun probleem. Geeft alleen maar aan dat sommige mensen erg kortzichtig zijn en denken dat het gelijk aan hun kant is. Jij bent erg beledigend naar mensen toe die aangeven dat zij gebruik maken van zo'n tuigje of het begrijpen dat ouders zo'n tuigje gebruiken. Je hebt echt de instelling van iemand die niet gewend is om met kleine kinderen van zichzelf om te gaan. Kinderen van een ander is toch niet hetzelfde, vreemde ogen dwingen immers, en kom a.u.b. niet met het argument dat mensen dan niet competent zouden zijn, want daar heeft het niets mee te maken. Het gaat om gemoedsrust van de ouder, niet meer en niet minder. Kinderen houden er echt niets aan over om op jonge leeftijd af en toe aan een tuigje te lopen.
Mijn oudste vond het op die leeftijd (anderhalf tot vier jaar) niet fijn als ik hem bij zijn handje vasthield, hij wilde altijd overal kijken vooruitlopen of juist stil blijven staan, en zo'n vervelende moeder die je hand vasthield was dan niet prettig. In de buggy was dan ook geen oplossing want ze hebben het lopen ontdekt en willen dat dan graag uitoefenen. Dus ja, zo'n tuigje of polsriem was een uitkomst, hij had de vrijheid en ik had mijn gemoedsrust.
quote:Je denkt er nogal makkelijk over, een kind wat in het water valt, dat haal je toch gewoon even boven. Ha, laat me niet lachen, je zit op een varende boot, het kind valt in het water kan niet zwemmen en verdwijnt onder water, plus dat de boot ook nog doorvaart. Voordat die gestopt is en je eventueel overboord bent gesprongen is het kind al lang en breed verdronken. Denk ook eens aan de stroming van het water doordat het schip vaart. Nee, echt je bent erg onrealistisch als je denkt dat dit zo makkelijk gaat. 't bevestigt in ieder geval het beeld wat ik van je heb.Op maandag 2 juli 2007 23:50 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Maar met een tuigje om was hij ook wel van het aanrecht af gelazerd. En een kind wat in het water valt, tsja, dat kan je naar boven halen.
Maar een kind wat met een tuigje van de reling afvalt en daarna met het hoofdje tegen de wand aan stuiterd. Dan weet ik zo net nog niet of dat zoveel beter is.
quote:Dat kun je toch zo aanpassen dat je in rustige tijden gaat, want daar heb je gewoon alle tijd van de wereld voor.Op maandag 2 juli 2007 23:57 schreef Leah het volgende:
[..]
De derde Mark wil ons ook al niet meer in winkels zien. Ik vraag me even af hoe ik mijn bloedjes dan moet voeden, maar alla, minor detail.
quote:Enough said.Het gaat om gemoedsrust van de ouder, niet meer en niet minder.
quote:Op dinsdag 3 juli 2007 00:06 schreef tbl1966 het volgende:
[..]
Dat kun je toch zo aanpassen dat je in rustige tijden gaat, want daar heb je gewoon alle tijd van de wereld voor.
quote:Als het alleen die functie heeft (volgens de ge-quote) dan is het idd aardig zinloos ja.Op dinsdag 3 juli 2007 00:10 schreef tbl1966 het volgende:
Is daar wat mis mee?
Wat ik al 10x gezegd heb zal ik nog maar eens rustig herhalen: ieder zijn meug, maar ik vindt het nutteloos.
quote:Ouders die graag gemoedsrust willen zijn per definitie slecht?
Het kind vindt het prima, waarschijnlijkz elfs fijner dan aan het handje, het is goed voor de gemoedsrust van de ouders én voor de veiligheid van het kind.
Maar jij ziet één of ander vreemd probleem?
Wat is nu eigenlijk, kort samengevat, je punt?
(en je ging niet op mn post in, ik gaf je antwoord)
quote:Maar jij bent ook nog geen ouder, dus kom maar terug als je 2 kinderen onder de 5 hebt die allebei een eigen willetje hebben. Of wacht, da's waar ook jij hebt ze wel in de hand. Haha, ik zou je bijna 2 adhd kindjes toewensen.Op dinsdag 3 juli 2007 00:14 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Als het alleen die functie heeft (volgens de ge-quote) dan is het idd aardig zinloos ja.
Wat ik al 10x gezegd heb zal ik nog maar eens rustig herhalen: ieder zijn meug, maar ik vindt het nutteloos.
quote:Ik vind autogordels nutteloos. Ieder zijn meug hoor, maar ik vind het zinloosOp dinsdag 3 juli 2007 00:14 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Als het alleen die functie heeft (volgens de ge-quote) dan is het idd aardig zinloos ja.
Wat ik al 10x gezegd heb zal ik nog maar eens rustig herhalen: ieder zijn meug, maar ik vindt het nutteloos.
Er zijn genoeg dingen nutteloos op deze aardbol, maar daar hoef je toch niet allemaal tegen te zijn?
Blijkbaar heb je er wél iets concreets tegen, want je reageert er wel op.
Maar wat heb je er dan tegen?
quote:Ja natuurlijk, want dan kun je je kinderen niet aan. Je bent niet competent en hoort eigenlijk geen kinderen te hebben. Krijg het idee dat thethirdmark van de stelling uitgaat dat je kinderenOp dinsdag 3 juli 2007 00:15 schreef freecell het volgende:
[..]
Ouders die graag gemoedsrust willen zijn per definitie slecht?
Het kind vindt het prima, waarschijnlijkz elfs fijner dan aan het handje, het is goed voor de gemoedsrust van de ouders én voor de veiligheid van het kind.
Maar jij ziet één of ander vreemd probleem?
Wat is nu eigenlijk, kort samengevat, je punt?
(en je ging niet op mn post in, ik gaf je antwoord)
a. niet moet zien;
b. niet moet horen;
c. zien of horen we ze toch dan smoren we dat in de kiem;
d. kinderen geen eigen willetje mogen hebben want zijn wil is wet;
Ik krijg medelijden met de kinderen die hem als vader gaan krijgen.
quote:En waaruit haal je dat?Op dinsdag 3 juli 2007 00:20 schreef tbl1966 het volgende:
[..]
Ja natuurlijk, want dan kun je je kinderen niet aan. Je bent niet competent en hoort eigenlijk geen kinderen te hebben. Krijg het idee dat thethirdmark van de stelling uitgaat dat je kinderen
a. niet moet zien;
b. niet moet horen;
c. zien of horen we ze toch dan smoren we dat in de kiem;
d. kinderen geen eigen willetje mogen hebben want zijn wil is wet;
Ik krijg medelijden met de kinderen die hem als vader gaan krijgen.
quote:Dat mag, ik verplicht je ook niet om ze te gebruiken.Op dinsdag 3 juli 2007 00:16 schreef freecell het volgende:
[..]
Ik vind autogordels nutteloos. Ieder zijn meug hoor, maar ik vind het zinloos
quote:En nou reageer je wél op hem
quote:tsja stormloop topic.
quote:haar alstublieft
quote:Ah, kijk, nu komen we ergens...Op dinsdag 3 juli 2007 00:26 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Dat mag, ik verplicht je ook niet om ze te gebruiken.
Ik verplicht ook geen enkele ouder om een tuigje te gebruiken, ik noem alleen de voordelen ervan.
En daar ga jij nogal fel tegenin, vandaar dat ik het gevoel heb dat je er echt iets tégen hebt.
quote:Sorrèh
quote:uit eerdere opmerkingen van je uit dit topic
quote:ben niet boos
quote:Quote ze eens....Op dinsdag 3 juli 2007 00:27 schreef tbl1966 het volgende:
[..]
uit eerdere opmerkingen van je uit dit topic
). Niet ieder kind is even rustig en bedeesd en in sommige gevallen is het dan gewoon veiliger dat je je kind in de buurt kan houden ( denk aan station, pretpark, aan een drukke weg)Het moet echter geen makkelijk middel worden. "leg jij het kind even vast dan hoeven we niet op te letten terwijl hij/zij buitenspeelt".
quote:Waarom mag een kind in een dierentuin niet verder dan 2 meter van je vandaan gaan? is dat niet juist een beetje 'overbezorgd' en over-regulerend?Op dinsdag 3 juli 2007 17:44 schreef Jelief het volgende:
... waar ik absoluut niet wil dat Emma meer dan twee meter van mij verwijderd is maar waar genoeg ruimte voor haar is om rond te lopen. bvb in een dierentuin.
Juist in die situatie kan ik me voorstellen dat het voor een kind des te spannender is ook een beetje op eigen 'ontdekkingsreis' te kunnen gaan... en dat je dan als ouder een beetje meer moet opletten en een goed oog houden op je kind, tja, dat hoort erbij als je een dagje uit wilt met je peuter, maar zo giganitisch moeilijk is dat toch niet, in een dierentuin?
En ja ik vind het soms wel moeilijk om haar constant in de gaten te houden, ook ik word wel eens afgeleid.
[ Bericht 0% gewijzigd door Jelief op 03-07-2007 19:28:22 ]
quote:Als het erg druk is ben je in no time je kind kwijt, die vind je nl niet meer terug tussen veel volwassenen, ze komen immers maar tot kniehoogte.Op dinsdag 3 juli 2007 17:56 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Waarom mag een kind in een dierentuin niet verder dan 2 meter van je vandaan gaan?
quote:och, ik ken het hoor, ik kan me nog een keer herinneren dat ik in een bank stond en ietwat ongeconcentreerd was en opeens mn dochtertje weg, die was toen twee jaar... toen bleek ze idd al de bank uitgelopen...Op dinsdag 3 juli 2007 19:20 schreef Leah het volgende:
[..]
Als het erg druk is ben je in no time je kind kwijt, die vind je nl niet meer terug tussen veel volwassenen, ze komen immers maar tot kniehoogte.
daar krijg je als ouder idd eventjes hart-kloppingen...
Enkel, dat hoort er voor mij ook een beetje bij en is juist ook een reden om enerzijds wat beter op te letten, maar ook je kind duidelijk te instrueren gpoed op jou als ouder te letten (en ja, ik weet adat een tweejarige daar heel weinig direkt aan heeft, maar indirekt en op de lange termijn is het wat mij betreft wel heel belangrijk dat je altijd en continu praat met je kind en contact zoekt)...
Die 'drama-verhalen' die veel vrouwen er gelijk van maken (ik ken dat, mn vrouw heeft dr ook een neiging toe, die heb ik verteld dat ik dr bijna kwijt was, en die kreeg gelijk een hartverzakking) dat als je je kind een minuutje uit het oog zou verliezen dat dan de hemel neerkomt, mwah, dat is wat mij betreft werkelijk angstpolitiek...
Overigens, ik ben ook van mening dat iedere ouder in alle gevallen gewoon zijn eigen keuzes moet maken, en dat wat de ouder zelf het beste vind, dan ook domweg de beste keuze is voor die ouder en dat kind, daar verder niet van
verder ik heb ook wel altijd de neiging gehad om in een drukke straat of als het me te druk was, mn dochter snel op de arm te nemen pf desnoods op mn schouders te zetten, misschien is dat voor mij ook een stuk makkelijker om zoiets te doen.
quote:Ik heb in Dolfinarium gewerkt, en daar raken veel, heel veel kinderen hun ouders kwijt. En als het een rustige dag is is dat niet zo erg, maar in het hoogseizoen en 15.000 man op het park, wordt dat toch alweer een stuk vervelender.Op dinsdag 3 juli 2007 17:56 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Waarom mag een kind in een dierentuin niet verder dan 2 meter van je vandaan gaan? is dat niet juist een beetje 'overbezorgd' en over-regulerend?
Juist in die situatie kan ik me voorstellen dat het voor een kind des te spannender is ook een beetje op eigen 'ontdekkingsreis' te kunnen gaan... en dat je dan als ouder een beetje meer moet opletten en een goed oog houden op je kind, tja, dat hoort erbij als je een dagje uit wilt met je peuter, maar zo giganitisch moeilijk is dat toch niet, in een dierentuin?
Alle "gevonden kinderen" brachten wij naar de EHBO post, dat staat ook op de plattegrond die je krijgt als je binnenkomt, maar veel ouders lezen dat ook niet, en zo kan een kind (zonder gekheid) zomaar 2 uur bij de EHBO zitten wachten.
quote:Je kent mij niet, ik ben alles behalve dramatisch van nature. Ik heb wèl een kind dat letterlijk levensgevaarlijk was, zag geen gevaar en liep niet een klein stukje weg, maar meteen straten ver.Op dinsdag 3 juli 2007 19:42 schreef RM-rf het volgende:
Die 'drama-verhalen' die veel vrouwen er gelijk van maken
Mijn tweede is niet zo, die loopt ook niet aan een riempje. ALS ik die al kwijt zou raken zou dat nooit heel ver weg zijn, want dat kind blijft uit zichzelf al redelijk in mijn buurt.
Dat is ook wat me hier irriteert, de stelligheid waarmee bepaalde uitspraken gedaan worden.
Het ene kind is het andere niet, en je doet dan gewoon wat je moet doen om zo'n kind zo veilig mogelijk door het leven te loodsen. En dat had van mijn kant niets met overbezorgdheid of gemakzucht te maken.
quote:Op dinsdag 3 juli 2007 19:51 schreef Leah het volgende:
[..]
Dat is ook wat me hier irriteert, de stelligheid waarmee bepaalde uitspraken gedaan worden.
Het ene kind is het andere niet, en je doet dan gewoon wat je moet doen om zo'n kind zo veilig mogelijk door het leven te loodsen.
Dan je kind maar mee in de buggy en vast gegespt maar ik ga niet mijn kind uitlaten aan een riempje.
Als je je kind dan zo lastig bij je kan houden in bv de stad dan zorg je dat je een babysit hebt en je gaat alleen naar de stad zonder kind mee.
quote:Het is toch ook vrij normaal om een peuter niet meer dan 2 meter van je vandaan te willen hebben in de dierentuin? Het zou wat worden als alle peuters konden gaan en staan waar ze willen.Op dinsdag 3 juli 2007 19:20 schreef Leah het volgende:
[..]
Als het erg druk is ben je in no time je kind kwijt, die vind je nl niet meer terug tussen veel volwassenen, ze komen immers maar tot kniehoogte.
quote:'Vroeger' waren die dingen juist heel gebruikelijk.Op dinsdag 3 juli 2007 22:35 schreef marlieske het volgende:
Heb niet de 6 pagina's gelezen en reageer dus puur op de OP, ik heb die riempjes lacherig vast gehouden bij de prenatal aan de kassa.... ik ga dat dus mooi niet kopen hé. Mijn moeder vond het ook maar raar hondenriempjes bij de prenatal, dat hadden ze vroeger niet.
En wat dan nog als het net hondenriempjes zijn? Kinderen lopen, net als honden, zo onder een auto zonder het gevaar te zien.
quote:van wanneer is je moeder? die van mij uit 42 en die zat als kind in een tuigje...Op dinsdag 3 juli 2007 22:35 schreef marlieske het volgende:
Heb niet de 6 pagina's gelezen en reageer dus puur op de OP, ik heb die riempjes lacherig vast gehouden bij de prenatal aan de kassa.... ik ga dat dus mooi niet kopen hé. Mijn moeder vond het ook maar raar hondenriempjes bij de prenatal, dat hadden ze vroeger niet.
Dan je kind maar mee in de buggy en vast gegespt maar ik ga niet mijn kind uitlaten aan een riempje.
Als je je kind dan zo lastig bij je kan houden in bv de stad dan zorg je dat je een babysit hebt en je gaat alleen naar de stad zonder kind mee.
En danin het algemeen: Het is geen hondenriempje en wordt dus niet als dusdanig gebruikt. Je laat jekind niet uit, je bent op pad met je kind en wilt voorkomen dat het wegloopt. Dáár is het voor, geen trauma's geen onverschillige ouder, geen opvoedkwestie. zo klaar, punt.
Ik heb er geen trauma's aan overgehouden hoor, misschien heb ik mijn leven er wel aan te danken Een aantal jaren geleden werkte ik als bijbaantje in een babyspeciaalzaak en daar kwam ook een vrouw binnen met een kind aan een tuigje. Al mijn collega's zwaar verontwaardigd natuurlijk (PABO-meisjes). Maar dat kind was zwaar autistisch en dat bleek ook, want we waren prijskaartjes aan het knippen toen met een schaar en dat kind had binnen een oogwenk de schaar van achter de toonbank gegrepen en zat er mee in zijn mond. Bij sommige kinderen moet je gewoon wel om ze tegen zichzelf te beschermen. Ik zie er weinig kwaad in persoonlijk.
Ow, en dat kind kon ondanks zijn tuigje toch aan de schaar komen omdat de oppas mee was en niet zijn moeder, en die liet de lijn dus wel te ver vieren
[ Bericht 7% gewijzigd door SQ op 04-07-2007 09:06:25 ]
quote:Dit klinkt lullig, maar je hebt makkelijk oordelen zolang je kind er nog niet is. Voor hetzelfde geld krijg je een enorme wegloper.. Bovendien vind ik, dat als je ZO'N uitgesproken mening hier neer gooit, je ook wel even de moeite mag nemen om het topic door te lezen.Op dinsdag 3 juli 2007 22:35 schreef marlieske het volgende:
Heb niet de 6 pagina's gelezen en reageer dus puur op de OP, ik heb die riempjes lacherig vast gehouden bij de prenatal aan de kassa.... ik ga dat dus mooi niet kopen hé. Mijn moeder vond het ook maar raar hondenriempjes bij de prenatal, dat hadden ze vroeger niet.
Dan je kind maar mee in de buggy en vast gegespt maar ik ga niet mijn kind uitlaten aan een riempje.
Als je je kind dan zo lastig bij je kan houden in bv de stad dan zorg je dat je een babysit hebt en je gaat alleen naar de stad zonder kind mee.
quote:Die moeder kwam dan zeker een nieuw tuigje halen, want degene die het joch om had, werkte duidelijk niet meerOp woensdag 4 juli 2007 08:54 schreef Stormqueen het volgende:
Ik heb ook in een tuigje gezeten als kind. Alleen als ik met mama naar de markt ging of op zaterdag naar de stad ofzo. Ik was er namelijk zo 1 die in 3 seconden pleite was, en dan uiteindelijk aan de andere kant van het dorp werd teruggevonden bij vreemde mensen op schoot
Een aantal jaren geleden werkte ik als bijbaantje in een babyspeciaalzaak en daar kwam ook een vrouw binnen met een kind aan een tuigje. Al mijn collega's zwaar verontwaardigd natuurlijk (PABO-meisjes). Maar dat kind was zwaar autistisch en dat bleek ook, want we waren prijskaartjes aan het knippen toen met een schaar en dat kind had binnen een oogwenk de schaar van achter de toonbank gegrepen en zat er mee in zijn mond. Bij sommige kinderen moet je gewoon wel om ze tegen zichzelf te beschermen. Ik zie er weinig kwaad in persoonlijk.
Ow, en dat kind kon ondanks zijn tuigje toch aan de schaar komen omdat de oppas mee was en niet zijn moeder, en die liet de lijn dus wel te ver vieren
quote:Zie editOp woensdag 4 juli 2007 09:20 schreef milagro het volgende:
[..]
Die moeder kwam dan zeker een nieuw tuigje halen, want degene die het joch om had, werkte duidelijk niet meer
quote:Op pad gaan en uitlaten komt in deze context voor mij hetzelfde over dat ten eerste.Op woensdag 4 juli 2007 08:46 schreef Jelief het volgende:
[..]
van wanneer is je moeder? die van mij uit 42 en die zat als kind in een tuigje...
En danin het algemeen: Het is geen hondenriempje en wordt dus niet als dusdanig gebruikt. Je laat jekind niet uit, je bent op pad met je kind en wilt voorkomen dat het wegloopt. Dáár is het voor, geen trauma's geen onverschillige ouder, geen opvoedkwestie. zo klaar, punt.
Mijn moeder komt uit de jaren 60 en heeft nooit met een tuigje om gelopen, dat weet ik heel zeker.
Weglopen kan je ook voorkomen door je kind in een buggy te parkeren en niet toe te geven aan gezeur, zoals ik al beschreef.
En ik zie het niet als opvoedkwestie, ik geloof namelijk niet dat mijn kind het erg zou vinden ws heeft die het niet eens door. Maar ik ga mijn kind niet in een tuigje steken, want dat vind ik nergens goed voor.
quote:Nou ik meen eerder getypt te hebben dat ik mijn kind dan wel op een andere manier zou behandelen, je hoeft je kind namelijk niet altijd mee te nemen de stad in, je kan als moeder ook je kind bij papa of bij de babysit laten. Heeft mams ook eens een dagje voor zichzelf.Op woensdag 4 juli 2007 08:59 schreef Leah het volgende:
[..]
Dit klinkt lullig, maar je hebt makkelijk oordelen zolang je kind er nog niet is. Voor hetzelfde geld krijg je een enorme wegloper.. Bovendien vind ik, dat als je ZO'N uitgesproken mening hier neer gooit, je ook wel even de moeite mag nemen om het topic door te lezen.
De buggy heeft ook een tuigje waar je een kind in vast kan zetten, dus zo kan het ook nog eens, alternatieven genoeg dus lijkt me.
En waarom 6 pagina's door lezen als de TS vraagt om jou mening, dit is mijn mening daar heb ik geen 6 pagina's andere mening voor nodig om die te vormen.
En wat is het verschil of mijn kindje er wel of niet al is?? Als het dalijk 1 maand oud is mag ik ineens wel deze mening erop nahouden.....??? Vreemd want dan loopt dat kindje toch nog lang niet
Daarbij is een buggy soms rete onhandig (plekken met veel trappen bijvoorbeeld, of in het openbaar vervoer).En waarom is een kind in een buggy vastsnoeren wel ethisch verantwoord, en het kind aan jezelf vastsnoeren niet?
quote:Goed gesproken.Op maandag 2 juli 2007 06:52 schreef Suzanna het volgende:
Kan mij niets schelen wat mensen erover denken... als ik met Emma, Noa én Julia echt iets moet halen uit de supermarkt (ja, ik zit wel in een aparte situatie want mijn kinderen zijn 6 maanden tot 2,5 jaar) dan doe ik het liefste Emma aan een 'tuigje' omdat het anders gewoon supergevaarlijk is. Ik heb toch liever niet mijn kind onder een auto omdat ik het een raar gezicht vond haar aan een tuigje te doen. Ze is een apart kind, wat nogal graag ergens tegenin gaat en precies het tegenovergestelde doet/wil van wat nodig is op dat moment. Tegendraads dus. Al met al goede redenen om haar een tuigje aan te doen.
Als de tegenstanders van tuigjes hun kind onder een auto vandaan hebben mogen schrapen piepen ze wel anders.
quote:en jij hebt gewoon een kast met babysitters op voorraad?Op woensdag 4 juli 2007 10:17 schreef marlieske het volgende:
Nou ik meen eerder getypt te hebben dat ik mijn kind dan wel op een andere manier zou behandelen, je hoeft je kind namelijk niet altijd mee te nemen de stad in, je kan als moeder ook je kind bij papa of bij de babysit laten. Heeft mams ook eens een dagje voor zichzelf.
quote:het is niet de bedoeling dat ie op straat gaat zitten schijten dus van "uitlaten" is hier geen sprake.Op woensdag 4 juli 2007 04:23 schreef Double-Helix het volgende:
het lijkt me heel raar,een kind aan een riem uitlaten
quote:Correctie, als je kind geen lief schattig babietje meer isOp woensdag 4 juli 2007 10:17 schreef marlieske het volgende:
En wat is het verschil of mijn kindje er wel of niet al is?? Als het dalijk 1 maand oud is mag ik ineens wel deze mening erop nahouden.....??? Vreemd want dan loopt dat kindje toch nog lang niet
.Echt, ik was ook fel tegen een aantal dingen. Maar weet je, je weet domweg niet hoe je kind zal worden. En dan ga je dus allerlei principes bijstellen
.Ik hoefde echt niet zo nodig met mijn kind de stad in (sterker nog, ik ben er zeker twee jaar lang amper geweest met kind), maar ik vond het toch wel belangrijk dat het kind wat frisse lucht en lichaamsbeweging kreeg
.En ook op de kindvriendelijke vinexlocatie kreeg ie het voor elkaar om heel rap weg te lopen, en ik hield hem hoogzwanger van nr twee niet bij.
quote:hou oud ben je mike? 14?Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
Mensen die denken dat je kinderen van drie zo kan opvoeden dat ze altijd braaf luisteren
quote:Dan kennen ze die van mij nog niet en die is pas 2Op woensdag 4 juli 2007 10:33 schreef Stormqueen het volgende:
Whehehehe
Mensen die denken dat kinderen van drie altijd braaf luisteren
Het "echt niet" en "mama ik weglopen" zijn hier niet van de lucht en hij is ook nog eens beresterk. Maar goed, ik ben dan ook zo'n incompetent moedertje wat haar kind zou aanlijnen mocht dat nodig zijn.quote:ik vind dat een kind van 3 gewoon al moet kunnen luisteren en als het dat niet doet, jij maatregelen moet kunnen treffen die niet het aanlijnen betreffenOp woensdag 4 juli 2007 10:20 schreef Stormqueen het volgende:
Ja, maar je vergeet ff dat kinderen van drie vaak echt niet meer in de buggy willen. En een kind van 3 dat ECHT NIET WIL kan verrekte sterk zijn
En waarom is een kind in een buggy vastsnoeren wel ethisch verantwoord, en het kind aan jezelf vastsnoeren niet?
een tuigje voor een net lopende peuter of een oudere peuter maar op een boot of treinperron, waar het echt bloedlink kan zijn als het even weghobbelt, okay, maar gewoon op de stoep lijkt het me zaak dat je tegen die tijd je kind toch wel onder 'de duim' hebt, qua luisteren en handje vast nu anders in de buggy!
als je je kind niet in de buggy weet te krijgen omdat het zo sterk is, dan zal een tuigje ook niet helpen als je heel even de strakke hand ontspant..
tuigjes zijn voor mij echt voor de hele kleintjes die net lopen en voor wie luisteren nog een onbekend fenomeen is.
dat is bij een kind van 3 toch wel anders, me dunkt, zwichten voor de nukken van een peuter die niet in de buggy wil, ja, sorry maar dan doe je toch echt zelf iets fout.
quote:huh huhOp woensdag 4 juli 2007 10:44 schreef milagro het volgende:
[..]
ik vind dat een kind van 3 gewoon al moet kunnen luisteren en als het dat niet doet, jij maatregelen moet kunnen treffen die niet het aanlijnen betreffen
een tuigje voor een net lopende peuter of een oudere peuter maar op een boot of treinperron, waar het echt bloedlink kan zijn als het even weghobbelt, okay, maar gewoon op de stoep lijkt het me zaak dat je tegen die tijd je kind toch wel onder 'de duim' hebt, qua luisteren en handje vast nu anders in de buggy!
als je je kind niet in de buggy weet te krijgen omdat het zo sterk is, dan zal een tuigje ook niet helpen als je heel even de strakke hand ontspant..
tuigjes zijn voor mij echt voor de hele kleintjes die net lopen en voor wie luisteren nog een onbekend fenomeen is.
dat is bij een kind van 3 toch wel anders, me dunkt, zwichten voor de nukken van een peuter die niet in de buggy wil, ja, sorry maar dan doe je toch echt zelf iets fout.
Gaat het niet om incidentele gevallen als een drukke markt, een dierentuin, een vliegveld en weetikveel?
Toch niet gewoon bij een ommetje maken om de eendjes te gaan voeren of zo?
) door Artis kan laten gaan of haar áán een tuigje lopen door Artis kan laten gaan kies ik toch wel voor dat tuigje. Klem zittend in een tuigje of rondlopen in een tuigje, het is en blijft een tuigje. Rondlopen lijkt mij voor het kind dan een stuk leuker, is er ook een kans dat het het achterwerk van een nijlpaard te zien krijgt ipv alleen de achterwerken van alle andere bezoekers.quote:Op woensdag 4 juli 2007 10:47 schreef Ireth het volgende:
Als ik mijn kind in een buggy vastgesnoerd (= tuigje
quote:Zoals al eerder aangehaald, wat is daadwerkelijk het verschil tussen deze 2 opties, een esthetische?Op dinsdag 3 juli 2007 22:35 schreef marlieske het volgende:
Dan je kind maar mee in de buggy en vast gegespt maar ik ga niet mijn kind uitlaten aan een riempje.
quote:ik vind het in een dierentuin ook onzin, daar is geen direct gevaar als druk verkeer, of water nabij, waar het binnen 3 tellen naar toe of in kan hobbelen.Op woensdag 4 juli 2007 10:46 schreef Brighteyes het volgende:
Maar volgens mij is er niemand in dit topic, die aangeeft die dingen wel eens te gebruiken, die ze altijd gebruikt.
Gaat het niet om incidentele gevallen als een drukke markt, een dierentuin, een vliegveld en weetikveel?
Toch niet gewoon bij een ommetje maken om de eendjes te gaan voeren of zo?
kwestie dan van gewoon je kind zelf in de gaten houden, in de buggy zetten, en geen gemiep.
ook een kind van 4 jaar kun je even uit het oog verliezen, en die zijn nóg sneller weggerend dan eentje van 1 of 2, die dan ook maar aanlijnen in de dierentuin of pretpark?
maar goed, dat is mijn mening, een ander vindt het ook tijdens een wandeling naar de buurtsuper een uitkomst, of in de dierentuin of pretpark.