Je kind uitlaten aan een riempje.

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:29 schreef TheThirdMark het volgende:

[..]

Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer

.

Hoppa!

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:29 schreef TheThirdMark het volgende:

[..]

Altijd datzelfde gezeik. Het probleem neerleggen bij het kind.

Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer die niet op mijn kinderen kan letten als ik ga shoppen, weet je wat, ik lijn ze gewoon aan.

Misschien is een slipketting iets voor de kinderen? Worden ze lekker rustig als ze gaan trekken aan het touw.

Elke mongool weet dat je je kinderen gewoon thuis moet laten tot een bepaalde leeftijd. Zeer jonge kinderen hebben niets te zoeken in winkels ea.

Bühlshite!

Je hebt duidelijk geen kinderervaring.

Nog even kort samengevat:

De meeste kleine kinderen luisteren best wel, 'niet luisteren' is het probleem (over het algmeen) niet.

De meeste kleine kinderen hebben de aandachtsspanne van een fruitvlieg en werken 'event-driven'. Als er dáár iets gebeurt, dan vergeten ze wat je híer tegen ze gezegd hebt.

Een kind van onder de 1.20-1.30 lang verdwijnt in een mensenmassa. Kan op een meter afstand vanje staan zonder dat je het ziet.

Er zijn best wel kinderen die goed bij papa of mama blijven, maar als je een 'lopertje' treft dan moet je andere maatregelelen nemen. Het is geen onwil, zo werken kinderen nou eenmaal.

En dus moet je ze maar vast tuigen?

Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.

Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:28 schreef ehqo het volgende:

[..]

Als er potentieel gevaarlijke situaties zijn zouden er niet genoeg onbewaakte ogenblikken moeten zijn om voor een kind in zo'n situatie de duikelen. Als je denkt te druk te zijn met je andere kinderen heb je jezelf duidelijk overschat toen je er kinderen bij nam.
Bovendien vind ik veel mensen in dit topic wel erg weinig vertrouwen in de medemens tonen. Een kind blijft natuurlijk jouw verantwoordelijkheid, maar als een kind zonder ouder een weg of iets op dreigt te lopen is het niet zo dat voorbijgangers daar straal aan voorbij lopen.
Natuurlijk is het niet prettig dat iemand anders je kind uit een wellicht benarde situatie haalt omdat je het idee hebt dat jij dat had moeten doen. Dan nog vind ik het niet terecht om je kind aan te lijnen, dan zou je je kind aanlijnen omdat jij je niet in die schaamtelijk positie wil bevinden.
Kort gezegd vind ik de meeste beweegredenen tamelijk egocentrisch en het absoluut niet waard om je kind een stuk van zijn vrijheid te ontnemen.
Je geeft je kinderen op deze manier een "grote-boze-wereld" idee mee. "Ik moet dicht bij mama blijven anders gebeuren er nare dingen."

En oh, laat je niet teveel meevoeren door doemscenario's.

Wat is jou idee dan?
Elk peuter gewoon rond laten lopen overal?
Of je nou langs een drukke weg loopt op een smal voetpad zonder andere mensen?
Of je nou midden op zee opmeen boot zit met een lage reling? (want anderen pakken hem vast wel, als hij bijna valt)

En ok midden in een winkelcentrum (want andere mensen zien het vast wel als zo'n twee turven hoog ukkie bij je weg loopt)

Je kan niet de verantwoording van je kinderen bij voorbijgangers leggen!

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:37 schreef TheThirdMark het volgende:
En dus moet je ze maar vast tuigen?

Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.

Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.

Stel: een éénouder gezin wat lagzaam verhongert, omdat ze van jou niet naar de winkel mogen...

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:37 schreef TheThirdMark het volgende:
En dus moet je ze maar vast tuigen?

Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.

Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.

En als je niet in de gelegenheid bent je kind ergens onder te brengen of een ander met jouw kind op te schepen, laat je je kind toch gewoon helemaal in zijn uppie thuis?

quote:

Op maandag 2 juli 2007 06:54 schreef Suzanna het volgende:

[..]

Wat is er naar aan dan? Het is alleen maar een gevoel dan... het kind vindt het absoluut niet naar, als dat wel zo is dan zou ik het persoonlijk nooit doen. Mijn dochtertje vindt het juist grappig en dan vind ik het dus geen probleeem.

snap wel dat het een uitkomst is als je kind van hot naar her wilt vliegen op een gevaarlijk drukke straat maar het geeft toch altijd een gevoel alsof iemand met een hondje loopt ipv een kindje.

Misschien komt dat ook door dat degene die dat deed bij ons in de buurt vroeger (oppas adres buurt) ook zelf vreemd ermee omging dat ik dat gevoel erbij heb

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:40 schreef Ayvida het volgende:

[..]

En als je niet in de gelegenheid bent je kind ergens onder te brengen of een ander met jouw kind op te schepen, laat je je kind toch gewoon helemaal in zijn uppie thuis?

Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:38 schreef freecell het volgende:

[..]

Wat is jou idee dan?
Elk peuter gewoon rond laten lopen overal?
Of je nou langs een drukke weg loopt op een smal voetpad zonder andere mensen?
Of je nou midden op zee opmeen boot zit met een lage reling? (want anderen pakken hem vast wel, als hij bijna valt)

En ok midden in een winkelcentrum (want andere mensen zien het vast wel als zo'n twee turven hoog ukkie bij je weg loopt)

Je kan niet de verantwoording van je kinderen bij voorbijgangers leggen!

Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.
Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:44 schreef TheThirdMark het volgende:

[..]

Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:44 schreef TheThirdMark het volgende:
Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...

Je moet vooral geen kinderen nemen als je ervan overtuigd bent dat je als ouder onfeilbaar moet zijn. Je zult geheid elke dag 100 keer op je bek gaan, zwaar depressief raken en je kind een kutjeugd bezorgen.

Ik heb geen probleem met aangelijnde kindjes. Als ik zelf een weglopertje zou hebben, zou ik 't ook doen. 't Is zo relatief... Die kleintjes zitten net zo goed vastgebonden in buggy's en wandelwagens, maar daar hoor je niemand over want daar hebben we geen associaties bij. Die kinderen hebben echter nóg minder bewegingsvrijheid dan een kindje wat toevallig een tuigje of polsbandje om heeft.

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.

Ik weet van iig vier kinderen die wegliepen in winkelcentra en ik heb zelf ook weleens een kleintje in een winkel gevonden, huilend omdat pappa en mamma kwijt waren. Ben met 't mannetje naar meneer agent gelopen en 't heeft nog best even geduurd voordat de ouders, volledig in tranen, 't kindje kwamen halen met een andere agent die zij op hun beurt hadden aangeklampt.

quote:

Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.

Er zit een groot verschil tussen over je eigen voeten struikelen en op de stoep kletteren dan wel achterstevoren de bank af stuiteren terwijl mamma al 100 keer heeft gezegd dat je er niet op mag staan, en 't risico lopen onder een vrachtwagen te belanden.

quote:

Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.

Zelf kids?

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:

Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.

Ik ben geen angsthaas, maar als ik in een drukke winkelstraat mijn dochter 10 seconden uit het oog verlies, staan al mijn haren overeind en schreeuwt elke porie alarm.... moederinstinct en zo

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:

[..]

Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.
Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.

Ik heb tot nu toe drie keer een kind gevonden dat de ouders kwijt was en heb ook regelmatig ouders helpen zoeken naar kinderen.

Een kind hoort vies te worden, te vallen, builen en blauwe plekken te krijgen, maar een kind hoort neit los langs een diep kanaal te lopen bijvoorbeeld.
Of op een boot te staan.

En inderdaad: buggy is een goede optie met nog minder bewegingsvrijheid.

Dat is normaal.
Maakt ook niet uit, hoort erbij.
Maar wanneer een kind duidelijk nog niet zo ver is dat hij/zij meekan naar een drukke winkel moet je hem/haar ook niet meenemen.


Lijkt me logisch.

Ennuh dat van die 1 ouder gezinnen --> dan gaan ze maar aan het eind van de morgen boodschappen doen. Je kan natuurlijk ook de drukte op gaan zoeken zodat je een reden hebt om je kinderen als beesten te behandelen.

quote:

Op maandag 2 juli 2007 13:52 schreef innovative het volgende:

[..]

Ik weet van iig vier kinderen die wegliepen in winkelcentra en ik heb zelf ook weleens een kleintje in een winkel gevonden, huilend omdat pappa en mamma kwijt waren. Ben met 't mannetje naar meneer agent gelopen en 't heeft nog best even geduurd voordat de ouders, volledig in tranen, 't kindje kwamen halen met een andere agent die zij op hun beurt hadden aangeklampt.

Nou, dat klinkt als een eind goed al goed verhaal. Ik ben zelf ook wel eens mijn ouders kwijtgeraakt in een winkel, daar hou je geen psychisch letsel aan over hoor.

quote:

[..]

Er zit een groot verschil tussen over je eigen voeten struikelen en op de stoep kletteren dan wel achterstevoren de bank af stuiteren terwijl mamma al 100 keer heeft gezegd dat je er niet op mag staan, en 't risico lopen onder een vrachtwagen te belanden.

Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.

quote:

[..]

Zelf kids?

Neen. Ook niet iets dat ik direct ambieer. Ik heb dus geen ervaring, maar ik weet wel dat ik niet elk ogenblik mijn kind op de huid zou willen zitten. Dat is niet reeël, wat onnodig en levert alleen maar stress. Een kind neem je neem ik aan om ervan te genieten, niet om je constant zorgen te maken over zijn welzijn.

Als een kind niet in de buggy wil zitten zou ik die er overigens niet inlaten. Ik zie zoiets als rustpunt voor als je kinderen moe zijn, geen restrictiegereedschap.

quote:

Op maandag 2 juli 2007 10:06 schreef R16 het volgende:
Wat maakt het uit wat anderen ervan denken? Als je het als ouder veilig of handig vindt om je kind aan te lijnen, dan doe je dat. Dat de gemiddelde sukkel dan associaties met honden krijgt is zijn eigen probleem.

En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.

Iemand mag toch wel gewoon aangeven dat hij/zij het er raar uit vindt zien en dat hij/zij zich niet kan voorstellen het zelf te gebruiken?

quote:

Op maandag 2 juli 2007 14:00 schreef ehqo het volgende:

[..]

Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.

Sure. En als die van jou per ongeluk toch een keer onder een vrachtauto belandt? Gewoon acceptabel risico, we maken wel een nieuw kind?

Gevonden

Het bewuste tuigje, de hyper 3 jarige en de mama


De zee, de driejarige en het touw


En ik was erg gelukkig, want mijn moeder riep niet steeds: "niet zo dicht bij die reling kind!"

quote:

Op maandag 2 juli 2007 14:00 schreef ehqo het volgende:
Nou, dat klinkt als een eind goed al goed verhaal. Ik ben zelf ook wel eens mijn ouders kwijtgeraakt in een winkel, daar hou je geen psychisch letsel aan over hoor.

Heb ik het gebruikt als voorbeeld voor psychisch letsel dan? Het ging mij erom te illustreren dat, ondanks de goede bedoelingen van ongetwijfeld bijna iedere ouder, er toch echt kindjes zijn die soms ineens "verdwenen" zijn. Het kindje wat ik vond liep rond in een voetgangersgebied, het had net zo goed elders kunnen gebeuren. Zelfs de beste ouders kan ongeluk overkomen.

quote:

Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.

Een kind is geen roulette, you know. Als er reëel risico is op gevaar, dan moet je geen struisvogel gaan spelen. Ik ben het met je eens dat sommige ouders te snel bang worden, alleen al als 't kind op de billetjes stuitert of een keer met de fiets valt. Dat hoort er allemaal bij. Het wil echter niet zeggen dat je moet verzaken grote risico's die behoorlijk ernstige gevolgen moeten hebben, te verkleinen. Achterop de fiets doe je je kind ook een riempje om, je zet ze in een autostoeltje, waarom dan wel denken "ach, het feit dat ze weglopen en weleens gewond zouden kunnen raken, dat hoort erbij?"

quote:

Neen. Ook niet iets dat ik direct ambieer. Ik heb dus geen ervaring, maar ik weet wel dat ik niet elk ogenblik mijn kind op de huid zou willen zitten. Dat is niet reeël, wat onnodig en levert alleen maar stress. Een kind neem je neem ik aan om ervan te genieten, niet om je constant zorgen te maken over zijn welzijn.

Ik denk dat ook te weten, maar als ik zo eens met mensen spreek die ervaringsdeskundigen zijn, zeggen ze stuk voor stuk dat je nogal bedrogen uitkomt. Natuurlijk heb je bepaalde basisgedachten, wil de ene ouder bijvoorbeeld strenger zijn dan de andere, maar ik denk dat élke ouder de schrik om het hart slaat als ze zich omdraaien en hun kind staat er niet. Zelfs als dat kind maar vijf meter verder aan 't spelen blijkt. Dat is je ouderinstinct...

Je hebt kinderen om te genieten, natuurlijk, dat is de reden dat je eraan begint. De angst en bezorgdheid krijg je - krijgt iedere ouder met enig vermogen tot houden van - er gratis bij.

Leuke foto's

aaah, jaren zestig tuigje

heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest

Ik kan me er iets bij voorstellen als je meerdere kinderen hebt om op te letten. Dus een peuter en een baby of een peuter tweeling. Met één kind, vind ik het wel een beetje vreemd.

Mijn dochter (bijna 2) mag overal loslopen, behalve op 'gevaarlijke, drukke' plekken. Dan moet ze mij óf een handje geven of ik draag haar een stukje, of ze gaat in de buggy, als ik die bij me heb.

quote:

Op maandag 2 juli 2007 14:04 schreef Brighteyes het volgende:
Iemand mag toch wel gewoon aangeven dat hij/zij het er raar uit vindt zien en dat hij/zij zich niet kan voorstellen het zelf te gebruiken?

Ik denk dat het meer gaat om de posters hier die beweren dat "je jezelf overschat als je meerdere kinderen niet in de gaten kunt houden" en dat soort ongein... Er worden namelijk wel degelijk termen gebruikt als "incompetent" etc.

quote:

Op maandag 2 juli 2007 14:10 schreef milagro het volgende:
aaah, jaren zestig tuigje

heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest

Zelfs wij hadden die nog, in de kinderstoel (zat niet echt een goed veiligheidssysteem in dat ding). En ik ben een jaren-80 kind, nog de oudste van allemaal ook.