OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Als ik met zo'n tuigje kan voorkomen dat mijn kind onder een auto wandelt dan krijgt ie toch echt zo'n tuigje om.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
O ja?quote:Op maandag 2 juli 2007 08:58 schreef MUUS het volgende:
Volgens mij was het vroegâh ook normaler om je kind een riempje om te doen. Toen werd er iig minder raar van opgekeken dan nu.
When it comes to being Plug 1, it's just me, myself and I
.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
* m@x mompelt iets over de beste stuurlui....
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Dat dus.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:28 schreef ehqo het volgende:
Ik vind dat je je kinderen straft voor je eigen incompetentie.
When it comes to being Plug 1, it's just me, myself and I
Daar hebben ze bij jou schijnbaar ook een steekje laten vallen...quote:Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op..
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!! En die was dan altijd net ff iets verder weg (gemeen he ) En dat trauma zorgt er na een paar keer wel voor dat je HEEEL dicht bij je moeder blijft!! Dat missen kinderen aan zo'n tuigje dus, en hebben alleen een stukje touw als belemmering, geen opvoedkundig stukje erbij
) En dat trauma zorgt er na een paar keer wel voor dat je HEEEL dicht bij je moeder blijft!! Dat missen kinderen aan zo'n tuigje dus, en hebben alleen een stukje touw als belemmering, geen opvoedkundig stukje erbij
Je hebt ook kleuters die het zien als 1 groot avontuur en zelfs na 10 minuten later en 4 winkels verder nog niet om mama roepen. Terwijl die mama ondertussen wel in paniek is.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:44 schreef DABAMaster het volgende:
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!!
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Blijkbaar heb je geen kleine kinderen rondstappen... Tot een jaar of vijf, zes luisteren ze wel naar je en zijn ze ook van plan om te gehoorzamen, maar na 2,5 seconde is er iets dat de aandacht afleidt en dan is het kind weg.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:23 schreef mike4141 het volgende:
Je kind heeft gewoon naar je te luisteren (onder de 18/21 en zo..), als het dat niet doet is er iets fundamenteel verkeerd aan. In een drukke straat hou je het de hand vast..
maar in iets als een tram/train (huis )moet dat kind gewoon luisteren.
Het is toch g****** geen hond of zo.
)moet dat kind gewoon luisteren. Wij hebben zo'n bandje gebruikt voor ons zoontje, vooral op drukke plaatsen zoals markt of vliegveld is dat handig.
[waargebeurd]
We hadden het bandje al opgeruimd, toen hij er zélf mee kwam aanzetten. Moest om zijn nek zoals bij een hondje, en zo gingen we wandelen. Ik heb nog geprobeerd om dat af te houden, maar hij was er van overtuigd dat het zo moest...
Wij de straat op (supervoorzichtig, het is niet hiervoor bedoeld!!), trok een hele hoop bekijks... Gelukkig was hij het na vijf minuten zat en konden we weer 'normaal' wandelen.
[/waargebeurd]
Welkom op het FOK-forum!quote:Op maandag 2 juli 2007 10:40 schreef BettyR het volgende:
[..]
Oh, en dat zegt natuurlijk iemand die zelf geen kinderen heeft, geen jongere broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes en ook nog nooit op het zoontje van de buren heeft gepast.
Kortom, iemand die niets, maar dan ook niets van een dergelijke situatie afweet maar wel eventjes durft te beweren hoe het allemaal wel niet moet.
Welkom op het FOK-forum!
Tot nu toe gaat het nog steeds prima met twee twee-jarigen, zonder riempje.
I'm surrounded by morons!
TRV plannen/geboekt 2026: Peru, België, Nederland, St. Maarten
TRV plannen/geboekt 2025:Zuid-Amerika, Nederland, Chicago, Washington, Nederland, Kroatië, Slovenië, Parijs/Brussel/Nijmegen/Kopenhagen, Griekenland, Nederland, Oslo
TRV 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Noord-Noorwegen, Nederland, Atlanta
TRV plannen/geboekt 2026: Peru, België, Nederland, St. Maarten
TRV plannen/geboekt 2025:Zuid-Amerika, Nederland, Chicago, Washington, Nederland, Kroatië, Slovenië, Parijs/Brussel/Nijmegen/Kopenhagen, Griekenland, Nederland, Oslo
TRV 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Noord-Noorwegen, Nederland, Atlanta
jij hebt dan ook bizarre kinderenquote:Op maandag 2 juli 2007 10:50 schreef Fogel het volgende:
Tot nu toe gaat het nog steeds prima met twee twee-jarigen, zonder riempje.
gezellig daar boven op de kast, dames
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden wordenquote:
. Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden 
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
En zolang aangelijnde peuter ook nog niet het pootje optilt bij het gemeenteplantsoentje zal het met dat 'uitlaten' ook wel meevallenquote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
Mijn dochter is bijna 2, maar die wil nog wel eens plots ergens naar toe lopen.
Dat weerhoudt je niet. Nu kan dat gelukkig bij ons (lang leve ruim wonen)
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
Ik ben principieel tegen op dat soort spul
Dat weerhoudt je niet. Nu kan dat gelukkig bij ons (lang leve ruim wonen)
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
Ik ben principieel tegen op dat soort spul
Eenschquote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Bij zoonlief (4) werkt(e) dat idd.. Bij dochterlief (2) dus absoluut niet! Die maakt het geen ruk uit waar pappa en/of mamma is zolang zij maar lekker haar gang kan gaan alhoewel het de laatste tijd al iets minder is geworden.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:44 schreef DABAMaster het volgende:
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!! En die was dan altijd net ff iets verder weg (gemeen he ) En dat trauma zorgt er na een paar keer wel voor dat je HEEEL dicht bij je moeder blijft!! Dat missen kinderen aan zo'n tuigje dus, en hebben alleen een stukje touw als belemmering, geen opvoedkundig stukje erbij
Hier gaat het over het algemeen net als bij Jelief.
Hier word erg hard gereden in de straat, de straat is nauw en heeft geen duidelijke stoepen. Dan heb ik haar liever even zo mee, waar het vertrouwd is gaat het ding af.
Dochterlief is er ook één die een half uur naar een zandkorrel kan kijken en dan zomaar vanuit het niks de straat over wil rennen, ze ziet geen gevaar. Zoonlief hobbelde altijd wel mee. Maar die is nu zo dromerig dat ik die nu nog regelmatig (vocaal) moet sturen zodat ie niet tegen alles en iedereen aanloopt die twee gecombineerd maakt ookdat dochterlief heel af en toe aan het lijntje (polsbandje) mag.
Zoonlief liep er tot voor kort ook nog heel soms aan. Dat was alleen als we met de bus en trein naar hun oma gingen.
Op een vol station met mensen, bussen en treinen één kind in een buggy en één die teveel ziet is zo'n ding ook wel eens handig. Hij is dan te 'dromerig' ziet dan de treinen wat zó facineert dat hij zo als een blind paard de bus onder zou lopen. Bij hem is dat lijntje ook een extra vorm van contact, hij voelt het lijntje en weet dan dat hij aan mij vast zit, dat maakt 'm dan weer bewust dat ie naar me moet luisteren. Moeilijk om zo uit te leggen maar anders 'hoort' hij me gewoon niet. Dat is iets wat in 'm zit en heeft verder niks met opvoeding te maken.
Tegenwoordig pakt hij als het (hem) te druk is een stang van de buggy beet trouwens.
Mwoa, da's meer je eigen gevoel dan dat het zo natuurlijk is, een kind 'vastgebonden' in een buggy. En nee, ik heb niks tegen buggy's, maar om nou te zeggen dat het zoveel natuurlijker is dan een tuigje, dat zie ik echt niet in .quote:Op maandag 2 juli 2007 10:58 schreef Rekkie het volgende:
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
.
quote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
Wat heeft natuurlijker uit zien er nou mee te maken? Wat ik er niet uit vind zien is een kind van 4 dat nog constant in de buggy zit en al zeurt als het een half uurtje moet lopen (en als ze spelen kunnen ze het uren volhouden;) )
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Waar zeg ik dat ze vastgebonden zat??quote:Op maandag 2 juli 2007 11:07 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Mwoa, da's meer je eigen gevoel dan dat het zo natuurlijk is, een kind 'vastgebonden' in een buggy. En nee, ik heb niks tegen buggy's, maar om nou te zeggen dat het zoveel natuurlijker is dan een tuigje, dat zie ik echt niet in .
Ze weet gewoon dat als ze in de buggy zit, dat ze er niet zomaar uit kan stappen, want dat doet zeer!!
Ervaring!!
En ik vind het absoluut wel natuurlijker dan een verkapte hondenriem
Als ze niet vast zit, hoe kan het dan dat het zeer doetquote:Op maandag 2 juli 2007 11:11 schreef Rekkie het volgende:
Waar zeg ik dat ze vastgebonden zat??
Ze weet gewoon dat als ze in de buggy zit, dat ze er niet zomaar uit kan stappen, want dat doet zeer!!
Ervaring!!
was er niet laatst een topic over ergernissen aan krijsende/gillende kids?
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind )
maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind )
maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
Engaging Infinite Improbability Drive..
Dat zei ik niet...quote:Op maandag 2 juli 2007 11:19 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Als ze niet vast zit, hoe kan het dan dat het zeer doet
Ik zei dat ze dan niet zomaar kan uitstappen want dat kan zeer doen....
Dan valt ze namelijk
Om eerlijk te zijn helemaal geen kinderen op drukke plaatsen (in bijvoorbeeld het centrum).quote:Op maandag 2 juli 2007 11:20 schreef _evenstar_ het volgende:
was er niet laatst een topic over ergernissen aan krijsende/gillende kids?
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind )
maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening.
FOK! verstandig, lees een P.I.
Krijgen we die dooddoener weerquote:
Ik zie er maar weinig op de kast zitten hoor.
ow, ik moet wel even F5en natuurlijk
Hier had uw advertentie kunnen staan :P
Ja.quote:
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Oh, zo. Maar ja, voor oudere ondernemende kinderen van, zeg een jaar of vier, vijf, lijkt me dat toch minder of geen oplossing. Die rennen er echt wel uit hoorquote:Op maandag 2 juli 2007 11:22 schreef Rekkie het volgende:
Dan valt ze namelijk
zo is het maar net, ik vind het ook niet zielig of zo, voel me er zelf gewoon suffig en ongemakkelijk bijquote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Maar je kan zo'n kind toch niet eeuwig in een buggy houden. Op een gegeven moment moeten ze toch zelf hun terrein gaan verkennen.
En dat kan 9 van de 10 keer goed gaan.
Daarom kan het verstandig zijn om op gevaarlijker terrein toch een riempje te gebruiken.
Want het zal toevallig die 10e keer zijn dat het niet goed gaat.
En om ze daar nou altijd in de buggy te houden... dan leren ze het dus nooit...
Lijkt mij...
Maar ik heb er geen verstand van... ik ben dan ook nog geen moeder. En ik geloof alles wat in OUD staat. Ik doe altijd kusjekroel enzo!
En dat kan 9 van de 10 keer goed gaan.
Daarom kan het verstandig zijn om op gevaarlijker terrein toch een riempje te gebruiken.
Want het zal toevallig die 10e keer zijn dat het niet goed gaat.
En om ze daar nou altijd in de buggy te houden... dan leren ze het dus nooit...
Lijkt mij...
Maar ik heb er geen verstand van... ik ben dan ook nog geen moeder. En ik geloof alles wat in OUD staat. Ik doe altijd kusjekroel enzo!
je hoeft ze dan ook niet steeds in de buggy te zetten, maar in een drukke omgeving, de stad bv, of een gevaarlijke omgeving, het treinperron, dus ff wel.
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik had voor de oudste ook zo'n riempje, om dr pols en dan om mijn pols.
En ja ik voelde me ook net alsof ik de hond ging uitlaten en werd ook regelmatig aangesproken dat het zoooooooo zielig was. Mijn kind zelf vond het helemaal niet erg.
Ik had dan de kleinste in de kinderwagen liggen. En die peuter wilde alle kanten oprennen. Ik deed het puur voor de veiligheid. Met oversteken, bij boodschappen doen, dat soort dingen. Een baby laat je ook niet alleen in een kinderwagen staan als je achter je peuter aan moet rennen. Bo was ook superondernemend en als ik me handen vrij had gehad was er niks aan de hand geweest, maar goed zo ging het dus ook prima.
Het vervelendste zijn dus vooral die opmerkingen die je krijgt. En dat trok ik me op de 1 of andere manier toch aan, omdat het voor mij ook geen ideale situatie was. Alleen in de situatie met baby in kinderwagen erbij voor mij wel de enige mogelijkheid.
En ja ik voelde me ook net alsof ik de hond ging uitlaten en werd ook regelmatig aangesproken dat het zoooooooo zielig was. Mijn kind zelf vond het helemaal niet erg.
Ik had dan de kleinste in de kinderwagen liggen. En die peuter wilde alle kanten oprennen. Ik deed het puur voor de veiligheid. Met oversteken, bij boodschappen doen, dat soort dingen. Een baby laat je ook niet alleen in een kinderwagen staan als je achter je peuter aan moet rennen. Bo was ook superondernemend en als ik me handen vrij had gehad was er niks aan de hand geweest, maar goed zo ging het dus ook prima.
Het vervelendste zijn dus vooral die opmerkingen die je krijgt. En dat trok ik me op de 1 of andere manier toch aan, omdat het voor mij ook geen ideale situatie was. Alleen in de situatie met baby in kinderwagen erbij voor mij wel de enige mogelijkheid.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Ik krijg juist vaak positieve opmerkingen, mensen die het handig vinden.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Zo herkenbaarquote:Op maandag 2 juli 2007 12:07 schreef milagro het volgende:
je hoeft ze dan ook niet steeds in de buggy te zetten, maar in een drukke omgeving, de stad bv, of een gevaarlijke omgeving, het treinperron, dus ff wel.
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
schattig is dat, hè. maar ook zo'n beroep op je geduld op een bepaald momentquote:
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik kan me nog heeeel goed herinneren dat ik als klein kind aan een tuigje liep.. ik vond het de normaalste zaak ter wereld. Als mijn moeder zei "ga je mee" kwam ik al met dat tuigje aansjouwen...
Ik kan me goed voorstellen dat ouders met een voortdurend weglopend kind een tuigje of armbandje gebruiken. Geen problemen mee. Het is de omgeving die er problemen heeft heeft, niet het kind zelf denk ik
Ik kan me goed voorstellen dat ouders met een voortdurend weglopend kind een tuigje of armbandje gebruiken. Geen problemen mee. Het is de omgeving die er problemen heeft heeft, niet het kind zelf denk ik
Ik ben zelf voor een halsband die een schok geeft als er een bepaalde grens wordt overschreden qua afstand
(220v )
(220v )
)
Ik heb een dochter van bijna 3 die inmiddels wel goed luistert en aan de hand mee loopt maar dat ze net een jaar was en rond wou lopen dan deed ik haar een polsbandje om. Ik had altijd de buggy mee maar je kan zo een kind moeilijk de hele tijd vast gesnoerd hebben zitten (nu neem ik de buggy alleen mee als ik een hele dag weg ga naar bijv dierentuin). Ik moet er niet aan denken dat mijn kind onder een auto zou komen of werkelijk verdwaald in een winkel omdat ze zich los zou hebben gerukt.
ik dacht meer aan een chip inplantenquote:Op maandag 2 juli 2007 12:49 schreef Rekkie het volgende:
Ik ben zelf voor een halsband die een schok geeft als er een bepaalde grens wordt overschreden qua afstand
(220v )
en dan gewoon alleen maar buiten sturen en vanuit je luie stoel met je tomtom het kind tracen en besturen
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik ha vroeger ook af en toe een tuigje om. Op de boot naar Ameland bijvoorbeeld, of op een jaarmarkt, rommelmarkt of braderie.
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
Mijn moeder vond dat toch de makkelijkste oplossing. Aangezien ik een ongelofelijk druk kindje was en ze er nog 6 had rondlopen.
Het tuigje werd in het dagelijks leven volgens mij alleen gebruikt om ons in de kinderstoel te houden en verder niet voor supermarkten, gewone markten of dat soort situaties.
Maar voor in extreem drukke, of wat gevaarlijkere situaties.
Enik vond het wel prima, was een blij kind
Ik zal eens kijken of ik een foto kan vinden van mij opgetuigd
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
Mijn moeder vond dat toch de makkelijkste oplossing. Aangezien ik een ongelofelijk druk kindje was en ze er nog 6 had rondlopen.
Het tuigje werd in het dagelijks leven volgens mij alleen gebruikt om ons in de kinderstoel te houden en verder niet voor supermarkten, gewone markten of dat soort situaties.
Maar voor in extreem drukke, of wat gevaarlijkere situaties.
Enik vond het wel prima, was een blij kind
Ik zal eens kijken of ik een foto kan vinden van mij opgetuigd
met veel wind kon ze dus met je vliegerenquote:Op maandag 2 juli 2007 12:56 schreef freecell het volgende:
Op de boot naar Ameland bijvoorbeeld [.....]
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
"mamaaaaaaa, mag ik nu weer naar beneden!!!!!!!!!!!!... asjeblieft, mamaaaa"
vink tog wel traumatisch , hoor
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
quote:
Kom kom, zo moeilijk is het niet.quote:Volgens mij
Nou vooruit, spui jouw mening dan eens. In meer dan twee woorden gaarne.
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
och, mensen moeten wmb hun kinderen zo opvoeden zoals ze zelf het beste vinden...
voor mn eigen dochters zou ik het absoluut niet willen, maar als mensen het kennelijk nuttig vinden, soit...
wat ik wel een beetje vreemd vind , is als mensen het begronden met en 'mijn kind luistert niet naar me'.... dàt is nu net een probleem dat je niet kunt 'oplossen' door zo'n lijntje...
dan kan dat lijntje misschien een tijdelijk noodhulpmiddel zijn, maar volgens mij zou het wel goed zijn als die ouders daarnaast er ook een beetje extra hun best voor doen om ervoor te zorgen dat hun kind wél naar hen luisert, dat is namelijk sowieso heel belangrijk, kinderen hebben domweg te luisteren naar hun ouders, en daarvoor dient een ouder geen 'lijntje' nodig te hebben. (overigens, precies zoals veel gehoorzaamheidscursussen bij honden al erop gericht zijn om ook gedrag aan te kweken dat ervoor zorgt dat de hond ook naar zijn baasje luister en volgt ook zonder lijn)
voor mn eigen dochters zou ik het absoluut niet willen, maar als mensen het kennelijk nuttig vinden, soit...
wat ik wel een beetje vreemd vind , is als mensen het begronden met en 'mijn kind luistert niet naar me'.... dàt is nu net een probleem dat je niet kunt 'oplossen' door zo'n lijntje...
dan kan dat lijntje misschien een tijdelijk noodhulpmiddel zijn, maar volgens mij zou het wel goed zijn als die ouders daarnaast er ook een beetje extra hun best voor doen om ervoor te zorgen dat hun kind wél naar hen luisert, dat is namelijk sowieso heel belangrijk, kinderen hebben domweg te luisteren naar hun ouders, en daarvoor dient een ouder geen 'lijntje' nodig te hebben. (overigens, precies zoals veel gehoorzaamheidscursussen bij honden al erop gericht zijn om ook gedrag aan te kweken dat ervoor zorgt dat de hond ook naar zijn baasje luister en volgt ook zonder lijn)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ja maar da's nou het fijne van kinderen . Die luisteren 8 van de 10 keer wèl, om vervolgens toch de weg op te schieten.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ja maar dat is het punt dus, het gaat er niet om dat die kinderen vreselijk ongehoorzaam en klierig zijn en niet willen luisteren....
Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
Ik was een beetje een propje, daar vlieger je niet meequote:Op maandag 2 juli 2007 13:01 schreef milagro het volgende:
[..]
met veel wind kon ze dus met je vliegeren
"mamaaaaaaa, mag ik nu weer naar beneden!!!!!!!!!!!!... asjeblieft, mamaaaa"
vink tog wel traumatisch , hoor
Ik heb een foto gevonden van de boot (en dus ook een oude van mn moeder lief mensch) , ff laten inscannen door TARA (ff geduld dus )
Ik vond het wel interessant geloof ik
Ik luisterde écht wel naar mn moeder.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:20 schreef ColdFeet het volgende:
Ja maar dat is het punt dus, het gaat er niet om dat die kinderen vreselijk ongehoorzaam en klierig zijn en niet willen luisteren....
Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
Ik was gewoon een heel druk kind van 3 , geen onwil van mijn kant, geen onmacht van mn moeders kant, die kon prima opvoeden.
Gewoon om ongelukken te voorkomen in speciale situaties.
Beter vrolijk kind aan touw dan dood kin in waddenzee.
Als er potentieel gevaarlijke situaties zijn zouden er niet genoeg onbewaakte ogenblikken moeten zijn om voor een kind in zo'n situatie de duikelen. Als je denkt te druk te zijn met je andere kinderen heb je jezelf duidelijk overschat toen je er kinderen bij nam.quote:Op maandag 2 juli 2007 08:05 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Waarom in hemelsnaam een straf? Sommige kinderen zijn héél beweeglijk, héél ondernemend en héél eigenwijs. Waarom riskeren dat het kind in een onbewaakt ogenblik (en ja, sommige kinderen zijn echt in een fractie van een seconde weg, ff knipperen met je ogen en weg!) in een gevaarlijke situatie belandt, als je het met een simpel, pijnloos en traumaloos tuigje op kan lossen? Maar goed, een tante van mijn vriendje kon zich ook niet voorstellen dat een kind zo ondernemend kon zijn. Tot ze zelf een nakomertje kreeg
Bovendien vind ik veel mensen in dit topic wel erg weinig vertrouwen in de medemens tonen. Een kind blijft natuurlijk jouw verantwoordelijkheid, maar als een kind zonder ouder een weg of iets op dreigt te lopen is het niet zo dat voorbijgangers daar straal aan voorbij lopen.
Natuurlijk is het niet prettig dat iemand anders je kind uit een wellicht benarde situatie haalt omdat je het idee hebt dat jij dat had moeten doen. Dan nog vind ik het niet terecht om je kind aan te lijnen, dan zou je je kind aanlijnen omdat jij je niet in die schaamtelijk positie wil bevinden.
Kort gezegd vind ik de meeste beweegredenen tamelijk egocentrisch en het absoluut niet waard om je kind een stuk van zijn vrijheid te ontnemen.
Je geeft je kinderen op deze manier een "grote-boze-wereld" idee mee. "Ik moet dicht bij mama blijven anders gebeuren er nare dingen."
En oh, laat je niet teveel meevoeren door doemscenario's.
Din jävla kuk!
Altijd datzelfde gezeik. Het probleem neerleggen bij het kind.quote:Op maandag 2 juli 2007 07:53 schreef Jojogirl het volgende:
Je hebt niet in elke situatie een handje over om je kind aan te laten lopen.
Ik zou het zelf ook niet gauw doen want het voelt niet helemaal OK, maar ik kan me wel situaties voorstellen waarin het een uitkomst is. Mijn oom en tante deden m'n nichtje bv ook altijd zo'n tuigje om als ze net op de camping aankwamen en ze hun tent gingen opzetten.
Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer die niet op mijn kinderen kan letten als ik ga shoppen, weet je wat, ik lijn ze gewoon aan.
Misschien is een slipketting iets voor de kinderen? Worden ze lekker rustig als ze gaan trekken aan het touw.
Elke mongool weet dat je je kinderen gewoon thuis moet laten tot een bepaalde leeftijd. Zeer jonge kinderen hebben niets te zoeken in winkels ea.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |