OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ja.quote:
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Oh, zo. Maar ja, voor oudere ondernemende kinderen van, zeg een jaar of vier, vijf, lijkt me dat toch minder of geen oplossing. Die rennen er echt wel uit hoorquote:Op maandag 2 juli 2007 11:22 schreef Rekkie het volgende:
Dan valt ze namelijk
.
zo is het maar net, ik vind het ook niet zielig of zo, voel me er zelf gewoon suffig en ongemakkelijk bijquote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
. Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden 
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Maar je kan zo'n kind toch niet eeuwig in een buggy houden. Op een gegeven moment moeten ze toch zelf hun terrein gaan verkennen.
En dat kan 9 van de 10 keer goed gaan.
Daarom kan het verstandig zijn om op gevaarlijker terrein toch een riempje te gebruiken.
Want het zal toevallig die 10e keer zijn dat het niet goed gaat.
En om ze daar nou altijd in de buggy te houden... dan leren ze het dus nooit...
Lijkt mij...
Maar ik heb er geen verstand van... ik ben dan ook nog geen moeder. En ik geloof alles wat in OUD staat. Ik doe altijd kusjekroel enzo!
En dat kan 9 van de 10 keer goed gaan.
Daarom kan het verstandig zijn om op gevaarlijker terrein toch een riempje te gebruiken.
Want het zal toevallig die 10e keer zijn dat het niet goed gaat.
En om ze daar nou altijd in de buggy te houden... dan leren ze het dus nooit...
Lijkt mij...
Maar ik heb er geen verstand van... ik ben dan ook nog geen moeder. En ik geloof alles wat in OUD staat. Ik doe altijd kusjekroel enzo!
je hoeft ze dan ook niet steeds in de buggy te zetten, maar in een drukke omgeving, de stad bv, of een gevaarlijke omgeving, het treinperron, dus ff wel.
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik had voor de oudste ook zo'n riempje, om dr pols en dan om mijn pols.
En ja ik voelde me ook net alsof ik de hond ging uitlaten en werd ook regelmatig aangesproken dat het zoooooooo zielig was. Mijn kind zelf vond het helemaal niet erg.
Ik had dan de kleinste in de kinderwagen liggen. En die peuter wilde alle kanten oprennen. Ik deed het puur voor de veiligheid. Met oversteken, bij boodschappen doen, dat soort dingen. Een baby laat je ook niet alleen in een kinderwagen staan als je achter je peuter aan moet rennen. Bo was ook superondernemend en als ik me handen vrij had gehad was er niks aan de hand geweest, maar goed zo ging het dus ook prima.
Het vervelendste zijn dus vooral die opmerkingen die je krijgt. En dat trok ik me op de 1 of andere manier toch aan, omdat het voor mij ook geen ideale situatie was. Alleen in de situatie met baby in kinderwagen erbij voor mij wel de enige mogelijkheid.
En ja ik voelde me ook net alsof ik de hond ging uitlaten en werd ook regelmatig aangesproken dat het zoooooooo zielig was. Mijn kind zelf vond het helemaal niet erg.
Ik had dan de kleinste in de kinderwagen liggen. En die peuter wilde alle kanten oprennen. Ik deed het puur voor de veiligheid. Met oversteken, bij boodschappen doen, dat soort dingen. Een baby laat je ook niet alleen in een kinderwagen staan als je achter je peuter aan moet rennen. Bo was ook superondernemend en als ik me handen vrij had gehad was er niks aan de hand geweest, maar goed zo ging het dus ook prima.
Het vervelendste zijn dus vooral die opmerkingen die je krijgt. En dat trok ik me op de 1 of andere manier toch aan, omdat het voor mij ook geen ideale situatie was. Alleen in de situatie met baby in kinderwagen erbij voor mij wel de enige mogelijkheid.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Ik krijg juist vaak positieve opmerkingen, mensen die het handig vinden.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Zo herkenbaarquote:Op maandag 2 juli 2007 12:07 schreef milagro het volgende:
je hoeft ze dan ook niet steeds in de buggy te zetten, maar in een drukke omgeving, de stad bv, of een gevaarlijke omgeving, het treinperron, dus ff wel.
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
schattig is dat, hè. maar ook zo'n beroep op je geduld op een bepaald momentquote:
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik kan me nog heeeel goed herinneren dat ik als klein kind aan een tuigje liep.. ik vond het de normaalste zaak ter wereld. Als mijn moeder zei "ga je mee" kwam ik al met dat tuigje aansjouwen...
Ik kan me goed voorstellen dat ouders met een voortdurend weglopend kind een tuigje of armbandje gebruiken. Geen problemen mee. Het is de omgeving die er problemen heeft heeft, niet het kind zelf denk ik
Ik kan me goed voorstellen dat ouders met een voortdurend weglopend kind een tuigje of armbandje gebruiken. Geen problemen mee. Het is de omgeving die er problemen heeft heeft, niet het kind zelf denk ik
Ik ben zelf voor een halsband die een schok geeft als er een bepaalde grens wordt overschreden qua afstand
(220v )
(220v )
)
Ik heb een dochter van bijna 3 die inmiddels wel goed luistert en aan de hand mee loopt maar dat ze net een jaar was en rond wou lopen dan deed ik haar een polsbandje om. Ik had altijd de buggy mee maar je kan zo een kind moeilijk de hele tijd vast gesnoerd hebben zitten (nu neem ik de buggy alleen mee als ik een hele dag weg ga naar bijv dierentuin). Ik moet er niet aan denken dat mijn kind onder een auto zou komen of werkelijk verdwaald in een winkel omdat ze zich los zou hebben gerukt.
ik dacht meer aan een chip inplantenquote:Op maandag 2 juli 2007 12:49 schreef Rekkie het volgende:
Ik ben zelf voor een halsband die een schok geeft als er een bepaalde grens wordt overschreden qua afstand
(220v )
en dan gewoon alleen maar buiten sturen en vanuit je luie stoel met je tomtom het kind tracen en besturen
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik ha vroeger ook af en toe een tuigje om. Op de boot naar Ameland bijvoorbeeld, of op een jaarmarkt, rommelmarkt of braderie.
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
Mijn moeder vond dat toch de makkelijkste oplossing. Aangezien ik een ongelofelijk druk kindje was en ze er nog 6 had rondlopen.
Het tuigje werd in het dagelijks leven volgens mij alleen gebruikt om ons in de kinderstoel te houden en verder niet voor supermarkten, gewone markten of dat soort situaties.
Maar voor in extreem drukke, of wat gevaarlijkere situaties.
Enik vond het wel prima, was een blij kind
Ik zal eens kijken of ik een foto kan vinden van mij opgetuigd
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
Mijn moeder vond dat toch de makkelijkste oplossing. Aangezien ik een ongelofelijk druk kindje was en ze er nog 6 had rondlopen.
Het tuigje werd in het dagelijks leven volgens mij alleen gebruikt om ons in de kinderstoel te houden en verder niet voor supermarkten, gewone markten of dat soort situaties.
Maar voor in extreem drukke, of wat gevaarlijkere situaties.
Enik vond het wel prima, was een blij kind
Ik zal eens kijken of ik een foto kan vinden van mij opgetuigd
met veel wind kon ze dus met je vliegerenquote:Op maandag 2 juli 2007 12:56 schreef freecell het volgende:
Op de boot naar Ameland bijvoorbeeld [.....]
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
"mamaaaaaaa, mag ik nu weer naar beneden!!!!!!!!!!!!... asjeblieft, mamaaaa"
vink tog wel traumatisch , hoor
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
quote:
Kom kom, zo moeilijk is het niet.quote:Volgens mij
Nou vooruit, spui jouw mening dan eens. In meer dan twee woorden gaarne.
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
och, mensen moeten wmb hun kinderen zo opvoeden zoals ze zelf het beste vinden...
voor mn eigen dochters zou ik het absoluut niet willen, maar als mensen het kennelijk nuttig vinden, soit...
wat ik wel een beetje vreemd vind , is als mensen het begronden met en 'mijn kind luistert niet naar me'.... dàt is nu net een probleem dat je niet kunt 'oplossen' door zo'n lijntje...
dan kan dat lijntje misschien een tijdelijk noodhulpmiddel zijn, maar volgens mij zou het wel goed zijn als die ouders daarnaast er ook een beetje extra hun best voor doen om ervoor te zorgen dat hun kind wél naar hen luisert, dat is namelijk sowieso heel belangrijk, kinderen hebben domweg te luisteren naar hun ouders, en daarvoor dient een ouder geen 'lijntje' nodig te hebben. (overigens, precies zoals veel gehoorzaamheidscursussen bij honden al erop gericht zijn om ook gedrag aan te kweken dat ervoor zorgt dat de hond ook naar zijn baasje luister en volgt ook zonder lijn)
voor mn eigen dochters zou ik het absoluut niet willen, maar als mensen het kennelijk nuttig vinden, soit...
wat ik wel een beetje vreemd vind , is als mensen het begronden met en 'mijn kind luistert niet naar me'.... dàt is nu net een probleem dat je niet kunt 'oplossen' door zo'n lijntje...
dan kan dat lijntje misschien een tijdelijk noodhulpmiddel zijn, maar volgens mij zou het wel goed zijn als die ouders daarnaast er ook een beetje extra hun best voor doen om ervoor te zorgen dat hun kind wél naar hen luisert, dat is namelijk sowieso heel belangrijk, kinderen hebben domweg te luisteren naar hun ouders, en daarvoor dient een ouder geen 'lijntje' nodig te hebben. (overigens, precies zoals veel gehoorzaamheidscursussen bij honden al erop gericht zijn om ook gedrag aan te kweken dat ervoor zorgt dat de hond ook naar zijn baasje luister en volgt ook zonder lijn)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ja maar da's nou het fijne van kinderen . Die luisteren 8 van de 10 keer wèl, om vervolgens toch de weg op te schieten.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ja maar dat is het punt dus, het gaat er niet om dat die kinderen vreselijk ongehoorzaam en klierig zijn en niet willen luisteren....
Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
Ik was een beetje een propje, daar vlieger je niet meequote:Op maandag 2 juli 2007 13:01 schreef milagro het volgende:
[..]
met veel wind kon ze dus met je vliegeren
"mamaaaaaaa, mag ik nu weer naar beneden!!!!!!!!!!!!... asjeblieft, mamaaaa"
vink tog wel traumatisch , hoor
Ik heb een foto gevonden van de boot (en dus ook een oude van mn moeder lief mensch) , ff laten inscannen door TARA (ff geduld dus )
lief mensch) , ff laten inscannen door TARA (ff geduld dus 
)Ik vond het wel interessant geloof ik
Ik luisterde écht wel naar mn moeder.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:20 schreef ColdFeet het volgende:
Ja maar dat is het punt dus, het gaat er niet om dat die kinderen vreselijk ongehoorzaam en klierig zijn en niet willen luisteren....
Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
Ik was gewoon een heel druk kind van 3 , geen onwil van mijn kant, geen onmacht van mn moeders kant, die kon prima opvoeden.
Gewoon om ongelukken te voorkomen in speciale situaties.
Beter vrolijk kind aan touw dan dood kin in waddenzee.
Als er potentieel gevaarlijke situaties zijn zouden er niet genoeg onbewaakte ogenblikken moeten zijn om voor een kind in zo'n situatie de duikelen. Als je denkt te druk te zijn met je andere kinderen heb je jezelf duidelijk overschat toen je er kinderen bij nam.quote:Op maandag 2 juli 2007 08:05 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Waarom in hemelsnaam een straf? Sommige kinderen zijn héél beweeglijk, héél ondernemend en héél eigenwijs. Waarom riskeren dat het kind in een onbewaakt ogenblik (en ja, sommige kinderen zijn echt in een fractie van een seconde weg, ff knipperen met je ogen en weg!) in een gevaarlijke situatie belandt, als je het met een simpel, pijnloos en traumaloos tuigje op kan lossen? Maar goed, een tante van mijn vriendje kon zich ook niet voorstellen dat een kind zo ondernemend kon zijn. Tot ze zelf een nakomertje kreeg
Bovendien vind ik veel mensen in dit topic wel erg weinig vertrouwen in de medemens tonen. Een kind blijft natuurlijk jouw verantwoordelijkheid, maar als een kind zonder ouder een weg of iets op dreigt te lopen is het niet zo dat voorbijgangers daar straal aan voorbij lopen.
Natuurlijk is het niet prettig dat iemand anders je kind uit een wellicht benarde situatie haalt omdat je het idee hebt dat jij dat had moeten doen. Dan nog vind ik het niet terecht om je kind aan te lijnen, dan zou je je kind aanlijnen omdat jij je niet in die schaamtelijk positie wil bevinden.
Kort gezegd vind ik de meeste beweegredenen tamelijk egocentrisch en het absoluut niet waard om je kind een stuk van zijn vrijheid te ontnemen.
Je geeft je kinderen op deze manier een "grote-boze-wereld" idee mee. "Ik moet dicht bij mama blijven anders gebeuren er nare dingen."
En oh, laat je niet teveel meevoeren door doemscenario's.
Din jävla kuk!
Altijd datzelfde gezeik. Het probleem neerleggen bij het kind.quote:Op maandag 2 juli 2007 07:53 schreef Jojogirl het volgende:
Je hebt niet in elke situatie een handje over om je kind aan te laten lopen.
Ik zou het zelf ook niet gauw doen want het voelt niet helemaal OK, maar ik kan me wel situaties voorstellen waarin het een uitkomst is. Mijn oom en tante deden m'n nichtje bv ook altijd zo'n tuigje om als ze net op de camping aankwamen en ze hun tent gingen opzetten.
Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer die niet op mijn kinderen kan letten als ik ga shoppen, weet je wat, ik lijn ze gewoon aan.
Misschien is een slipketting iets voor de kinderen? Worden ze lekker rustig als ze gaan trekken aan het touw.
Elke mongool weet dat je je kinderen gewoon thuis moet laten tot een bepaalde leeftijd. Zeer jonge kinderen hebben niets te zoeken in winkels ea.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:29 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer
Hoppa!
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Bühlshite!quote:Op maandag 2 juli 2007 13:29 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Altijd datzelfde gezeik. Het probleem neerleggen bij het kind.
Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer die niet op mijn kinderen kan letten als ik ga shoppen, weet je wat, ik lijn ze gewoon aan.
Misschien is een slipketting iets voor de kinderen? Worden ze lekker rustig als ze gaan trekken aan het touw.
Elke mongool weet dat je je kinderen gewoon thuis moet laten tot een bepaalde leeftijd. Zeer jonge kinderen hebben niets te zoeken in winkels ea.
Je hebt duidelijk geen kinderervaring.
Nog even kort samengevat:
Er zijn best wel kinderen die goed bij papa of mama blijven, maar als je een 'lopertje' treft dan moet je andere maatregelelen nemen. Het is geen onwil, zo werken kinderen nou eenmaal.
En dus moet je ze maar vast tuigen?
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
Wat is jou idee dan?quote:Op maandag 2 juli 2007 13:28 schreef ehqo het volgende:
[..]
Als er potentieel gevaarlijke situaties zijn zouden er niet genoeg onbewaakte ogenblikken moeten zijn om voor een kind in zo'n situatie de duikelen. Als je denkt te druk te zijn met je andere kinderen heb je jezelf duidelijk overschat toen je er kinderen bij nam.
Bovendien vind ik veel mensen in dit topic wel erg weinig vertrouwen in de medemens tonen. Een kind blijft natuurlijk jouw verantwoordelijkheid, maar als een kind zonder ouder een weg of iets op dreigt te lopen is het niet zo dat voorbijgangers daar straal aan voorbij lopen.
Natuurlijk is het niet prettig dat iemand anders je kind uit een wellicht benarde situatie haalt omdat je het idee hebt dat jij dat had moeten doen. Dan nog vind ik het niet terecht om je kind aan te lijnen, dan zou je je kind aanlijnen omdat jij je niet in die schaamtelijk positie wil bevinden.
Kort gezegd vind ik de meeste beweegredenen tamelijk egocentrisch en het absoluut niet waard om je kind een stuk van zijn vrijheid te ontnemen.
Je geeft je kinderen op deze manier een "grote-boze-wereld" idee mee. "Ik moet dicht bij mama blijven anders gebeuren er nare dingen."
En oh, laat je niet teveel meevoeren door doemscenario's.
Elk peuter gewoon rond laten lopen overal?
Of je nou langs een drukke weg loopt op een smal voetpad zonder andere mensen?
Of je nou midden op zee opmeen boot zit met een lage reling? (want anderen pakken hem vast wel, als hij bijna valt)
En ok midden in een winkelcentrum (want andere mensen zien het vast wel als zo'n twee turven hoog ukkie bij je weg loopt)
Je kan niet de verantwoording van je kinderen bij voorbijgangers leggen!
Stel: een éénouder gezin wat lagzaam verhongert, omdat ze van jou niet naar de winkel mogen...quote:Op maandag 2 juli 2007 13:37 schreef TheThirdMark het volgende:
En dus moet je ze maar vast tuigen?
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
En als je niet in de gelegenheid bent je kind ergens onder te brengen of een ander met jouw kind op te schepen, laat je je kind toch gewoon helemaal in zijn uppie thuis?quote:Op maandag 2 juli 2007 13:37 schreef TheThirdMark het volgende:
En dus moet je ze maar vast tuigen?
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
snap wel dat het een uitkomst is als je kind van hot naar her wilt vliegen op een gevaarlijk drukke straat maar het geeft toch altijd een gevoel alsof iemand met een hondje loopt ipv een kindje.quote:Op maandag 2 juli 2007 06:54 schreef Suzanna het volgende:
[..]
Wat is er naar aan dan? Het is alleen maar een gevoel dan... het kind vindt het absoluut niet naar, als dat wel zo is dan zou ik het persoonlijk nooit doen. Mijn dochtertje vindt het juist grappig en dan vind ik het dus geen probleeem.
Misschien komt dat ook door dat degene die dat deed bij ons in de buurt vroeger (oppas adres buurt) ook zelf vreemd ermee omging dat ik dat gevoel erbij heb
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...quote:Op maandag 2 juli 2007 13:40 schreef Ayvida het volgende:
[..]
En als je niet in de gelegenheid bent je kind ergens onder te brengen of een ander met jouw kind op te schepen, laat je je kind toch gewoon helemaal in zijn uppie thuis?
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:38 schreef freecell het volgende:
[..]
Wat is jou idee dan?
Elk peuter gewoon rond laten lopen overal?
Of je nou langs een drukke weg loopt op een smal voetpad zonder andere mensen?
Of je nou midden op zee opmeen boot zit met een lage reling? (want anderen pakken hem vast wel, als hij bijna valt)
En ok midden in een winkelcentrum (want andere mensen zien het vast wel als zo'n twee turven hoog ukkie bij je weg loopt)
Je kan niet de verantwoording van je kinderen bij voorbijgangers leggen!
Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
Din jävla kuk!
quote:Op maandag 2 juli 2007 13:44 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...
Je moet vooral geen kinderen nemen als je ervan overtuigd bent dat je als ouder onfeilbaar moet zijn. Je zult geheid elke dag 100 keer op je bek gaan, zwaar depressief raken en je kind een kutjeugd bezorgen.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:44 schreef TheThirdMark het volgende:
Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...
Ik heb geen probleem met aangelijnde kindjes. Als ik zelf een weglopertje zou hebben, zou ik 't ook doen. 't Is zo relatief... Die kleintjes zitten net zo goed vastgebonden in buggy's en wandelwagens, maar daar hoor je niemand over want daar hebben we geen associaties bij. Die kinderen hebben echter nóg minder bewegingsvrijheid dan een kindje wat toevallig een tuigje of polsbandje om heeft.
Ik weet van iig vier kinderen die wegliepen in winkelcentra en ik heb zelf ook weleens een kleintje in een winkel gevonden, huilend omdat pappa en mamma kwijt waren. Ben met 't mannetje naar meneer agent gelopen en 't heeft nog best even geduurd voordat de ouders, volledig in tranen, 't kindje kwamen halen met een andere agent die zij op hun beurt hadden aangeklampt.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.
Er zit een groot verschil tussen over je eigen voeten struikelen en op de stoep kletteren dan wel achterstevoren de bank af stuiteren terwijl mamma al 100 keer heeft gezegd dat je er niet op mag staan, en 't risico lopen onder een vrachtwagen te belanden.quote:Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
Zelf kids?quote:Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
Ik ben geen angsthaas, maar als ik in een drukke winkelstraat mijn dochter 10 seconden uit het oog verlies, staan al mijn haren overeind en schreeuwt elke porie alarm.... moederinstinct en zoquote:Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
Ik heb tot nu toe drie keer een kind gevonden dat de ouders kwijt was en heb ook regelmatig ouders helpen zoeken naar kinderen.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
[..]
Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.
Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
Een kind hoort vies te worden, te vallen, builen en blauwe plekken te krijgen, maar een kind hoort neit los langs een diep kanaal te lopen bijvoorbeeld.
Of op een boot te staan.
En inderdaad: buggy is een goede optie met nog minder bewegingsvrijheid.
Dat is normaal.
Maakt ook niet uit, hoort erbij.
Maar wanneer een kind duidelijk nog niet zo ver is dat hij/zij meekan naar een drukke winkel moet je hem/haar ook niet meenemen.
Lijkt me logisch.
Ennuh dat van die 1 ouder gezinnen --> dan gaan ze maar aan het eind van de morgen boodschappen doen. Je kan natuurlijk ook de drukte op gaan zoeken zodat je een reden hebt om je kinderen als beesten te behandelen.
Maakt ook niet uit, hoort erbij.
Maar wanneer een kind duidelijk nog niet zo ver is dat hij/zij meekan naar een drukke winkel moet je hem/haar ook niet meenemen.
Lijkt me logisch.
Ennuh dat van die 1 ouder gezinnen --> dan gaan ze maar aan het eind van de morgen boodschappen doen. Je kan natuurlijk ook de drukte op gaan zoeken zodat je een reden hebt om je kinderen als beesten te behandelen.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
Nou, dat klinkt als een eind goed al goed verhaal. Ik ben zelf ook wel eens mijn ouders kwijtgeraakt in een winkel, daar hou je geen psychisch letsel aan over hoor.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:52 schreef innovative het volgende:
[..]
Ik weet van iig vier kinderen die wegliepen in winkelcentra en ik heb zelf ook weleens een kleintje in een winkel gevonden, huilend omdat pappa en mamma kwijt waren. Ben met 't mannetje naar meneer agent gelopen en 't heeft nog best even geduurd voordat de ouders, volledig in tranen, 't kindje kwamen halen met een andere agent die zij op hun beurt hadden aangeklampt.
Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.quote:[..]
Er zit een groot verschil tussen over je eigen voeten struikelen en op de stoep kletteren dan wel achterstevoren de bank af stuiteren terwijl mamma al 100 keer heeft gezegd dat je er niet op mag staan, en 't risico lopen onder een vrachtwagen te belanden.
Neen. Ook niet iets dat ik direct ambieer. Ik heb dus geen ervaring, maar ik weet wel dat ik niet elk ogenblik mijn kind op de huid zou willen zitten. Dat is niet reeël, wat onnodig en levert alleen maar stress. Een kind neem je neem ik aan om ervan te genieten, niet om je constant zorgen te maken over zijn welzijn.quote:[..]
Zelf kids?
Din jävla kuk!
Als een kind niet in de buggy wil zitten zou ik die er overigens niet inlaten. Ik zie zoiets als rustpunt voor als je kinderen moe zijn, geen restrictiegereedschap.
Din jävla kuk!
Iemand mag toch wel gewoon aangeven dat hij/zij het er raar uit vindt zien en dat hij/zij zich niet kan voorstellen het zelf te gebruiken?quote:Op maandag 2 juli 2007 10:06 schreef R16 het volgende:
Wat maakt het uit wat anderen ervan denken? Als je het als ouder veilig of handig vindt om je kind aan te lijnen, dan doe je dat. Dat de gemiddelde sukkel dan associaties met honden krijgt is zijn eigen probleem.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
Iemand mag toch wel gewoon aangeven dat hij/zij het er raar uit vindt zien en dat hij/zij zich niet kan voorstellen het zelf te gebruiken?
***
Sure. En als die van jou per ongeluk toch een keer onder een vrachtauto belandt? Gewoon acceptabel risico, we maken wel een nieuw kind?quote:Op maandag 2 juli 2007 14:00 schreef ehqo het volgende:
[..]
Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.
Gevonden
Het bewuste tuigje, de hyper 3 jarige en de mama
De zee, de driejarige en het touw
En ik was erg gelukkig, want mijn moeder riep niet steeds: "niet zo dicht bij die reling kind!"
Het bewuste tuigje, de hyper 3 jarige en de mama
De zee, de driejarige en het touw
En ik was erg gelukkig, want mijn moeder riep niet steeds: "niet zo dicht bij die reling kind!"
Heb ik het gebruikt als voorbeeld voor psychisch letsel dan? Het ging mij erom te illustreren dat, ondanks de goede bedoelingen van ongetwijfeld bijna iedere ouder, er toch echt kindjes zijn die soms ineens "verdwenen" zijn. Het kindje wat ik vond liep rond in een voetgangersgebied, het had net zo goed elders kunnen gebeuren. Zelfs de beste ouders kan ongeluk overkomen.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:00 schreef ehqo het volgende:
Nou, dat klinkt als een eind goed al goed verhaal. Ik ben zelf ook wel eens mijn ouders kwijtgeraakt in een winkel, daar hou je geen psychisch letsel aan over hoor.
Een kind is geen roulette, you know. Als er reëel risico is op gevaar, dan moet je geen struisvogel gaan spelen. Ik ben het met je eens dat sommige ouders te snel bang worden, alleen al als 't kind op de billetjes stuitert of een keer met de fiets valt. Dat hoort er allemaal bij. Het wil echter niet zeggen dat je moet verzaken grote risico's die behoorlijk ernstige gevolgen moeten hebben, te verkleinen. Achterop de fiets doe je je kind ook een riempje om, je zet ze in een autostoeltje, waarom dan wel denken "ach, het feit dat ze weglopen en weleens gewond zouden kunnen raken, dat hoort erbij?"quote:Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.
Ik denk dat ook te weten, maar als ik zo eens met mensen spreek die ervaringsdeskundigen zijn, zeggen ze stuk voor stuk dat je nogal bedrogen uitkomt. Natuurlijk heb je bepaalde basisgedachten, wil de ene ouder bijvoorbeeld strenger zijn dan de andere, maar ik denk dat élke ouder de schrik om het hart slaat als ze zich omdraaien en hun kind staat er niet. Zelfs als dat kind maar vijf meter verder aan 't spelen blijkt. Dat is je ouderinstinct...quote:Neen. Ook niet iets dat ik direct ambieer. Ik heb dus geen ervaring, maar ik weet wel dat ik niet elk ogenblik mijn kind op de huid zou willen zitten. Dat is niet reeël, wat onnodig en levert alleen maar stress. Een kind neem je neem ik aan om ervan te genieten, niet om je constant zorgen te maken over zijn welzijn.
Je hebt kinderen om te genieten, natuurlijk, dat is de reden dat je eraan begint. De angst en bezorgdheid krijg je - krijgt iedere ouder met enig vermogen tot houden van - er gratis bij.
aaah, jaren zestig tuigje
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik kan me er iets bij voorstellen als je meerdere kinderen hebt om op te letten. Dus een peuter en een baby of een peuter tweeling. Met één kind, vind ik het wel een beetje vreemd.
Mijn dochter (bijna 2) mag overal loslopen, behalve op 'gevaarlijke, drukke' plekken. Dan moet ze mij óf een handje geven of ik draag haar een stukje, of ze gaat in de buggy, als ik die bij me heb.
Mijn dochter (bijna 2) mag overal loslopen, behalve op 'gevaarlijke, drukke' plekken. Dan moet ze mij óf een handje geven of ik draag haar een stukje, of ze gaat in de buggy, als ik die bij me heb.
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Ik denk dat het meer gaat om de posters hier die beweren dat "je jezelf overschat als je meerdere kinderen niet in de gaten kunt houden" en dat soort ongein... Er worden namelijk wel degelijk termen gebruikt als "incompetent" etc.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:04 schreef Brighteyes het volgende:
Iemand mag toch wel gewoon aangeven dat hij/zij het er raar uit vindt zien en dat hij/zij zich niet kan voorstellen het zelf te gebruiken?
Zelfs wij hadden die nog, in de kinderstoel (zat niet echt een goed veiligheidssysteem in dat ding). En ik ben een jaren-80 kind, nog de oudste van allemaal ook.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:10 schreef milagro het volgende:
aaah, jaren zestig tuigje
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
Freecell! Die foto's!
En over of het overdreven is of niet...
Er is hier op het forum minstens 1 ouder die haar kindje verloren is door een onbewaakt ogenblik, meer was het niet. Dat is een nachtmerrie die je volgens mij nooit wil meemaken. Als er mensen zijn die zichzelf, maar vooral hun kindje prettiger en veiliger, voelen als ze het af en toe even vastzetten geef ik ze alleen maar groot gelijk.
Een ongeluk zit in een klein hoekje, heeft verder niets met competentie te maken.
En over of het overdreven is of niet...
Er is hier op het forum minstens 1 ouder die haar kindje verloren is door een onbewaakt ogenblik, meer was het niet. Dat is een nachtmerrie die je volgens mij nooit wil meemaken. Als er mensen zijn die zichzelf, maar vooral hun kindje prettiger en veiliger, voelen als ze het af en toe even vastzetten geef ik ze alleen maar groot gelijk.
Een ongeluk zit in een klein hoekje, heeft verder niets met competentie te maken.
***
Als je langs een drukke straat loopt moet je je kinderen niet zomaar op avontuur laten gaan. Maar een tuigje is dan geen must toch?quote:Op maandag 2 juli 2007 14:05 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Sure. En als die van jou per ongeluk toch een keer onder een vrachtauto belandt? Gewoon acceptabel risico, we maken wel een nieuw kind?
Din jävla kuk!
dat dus idd.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:11 schreef Igraine het volgende:
Ik kan me er iets bij voorstellen als je meerdere kinderen hebt om op te letten. Dus een peuter en een baby of een peuter tweeling. Met één kind, vind ik het wel een beetje vreemd.
Mijn dochter (bijna 2) mag overal loslopen, behalve op 'gevaarlijke, drukke' plekken. Dan moet ze mij óf een handje geven of ik draag haar een stukje, of ze gaat in de buggy, als ik die bij me heb.
met 1 kind ben je wmb gewoon een gemakzuchtige moeder
en streng
en truttig
en ouderwets
en bekrompen
en raar
en jaren zestig spruitjes eng
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik heb 5 oudere broers en daarboven ook nog een zusquote:Op maandag 2 juli 2007 14:10 schreef milagro het volgende:
aaah, jaren zestig tuigje
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
Maar hij kan ook best nog van mn moeder zelf zijn geweest
Geen idee, ik vond het in ieder geval prima.
en inderdaad: normaal zat hij in de kinderstoel
Ik geloof dat mn zus hem nu nog gebruikt in de kinderstoel
Ik geloof dat mn zus hem nu nog gebruikt in de kinderstoel
Nee, je kan ze ook helemaal vastgespen in een buggyquote:Op maandag 2 juli 2007 14:13 schreef ehqo het volgende:
[..]
Als je langs een drukke straat loopt moet je je kinderen niet zomaar op avontuur laten gaan. Maar een tuigje is dan geen must toch?
Neehee. Maar als je meerdere kinderen hebt, bijvoorbeeld, of heel beweeglijke, dan kan het, ondanks dat het er vre-se-lijk lullig uitziet, een uitstekend idee zijn om een kind een tuigje om te doenquote:Op maandag 2 juli 2007 14:13 schreef ehqo het volgende:
[..]
Als je langs een drukke straat loopt moet je je kinderen niet zomaar op avontuur laten gaan. Maar een tuigje is dan geen must toch?
cum hoc non est propter hocquote:Op maandag 2 juli 2007 14:12 schreef Brighteyes het volgende:
Er is hier op het forum minstens 1 ouder die haar kindje verloren is door een onbewaakt ogenblik, meer was het niet.
oftewel, waar is de bewijsvoering in je argumentatie en hiertuivolgend, klopt de 'conclusie' die je uit het gesuggereerde verband trekt?
in welke zin is dat 'tuigje' en het gebruik ervan gekoppeld aan beter letten op je kind?
letten mensen zonder tuigje opeens minder goed op hun kind, of hebben ouders die een kind verloren hebben en geen tuigje gebruiken opeens 'schuld' omdat ze niet zo'n ding gebruiken?
Wat mij betreft is zo'n tuigje hooguit een gereedschap, en iemand die erop teruggrijpt moet dat gewoon zelf weten ; daaraan is niks beters of slechters (en ik vermoed overigens niet dat het ook maar in enigerlei mate 'trauma' zou oproepen, volgens mij vinden kinderen er verder weinig van)...
wat ik echter niet vind, is dat het tuigje een methode zou zijn kinderen te leren gehoorzaam te zijn, integendeel, op dat punt is het juist een erg slecht en negatief 'gereedschap'.... ouders die bv een ongehoorzaam en lastig kind hebben, zouden zich volgens mij eerder vooral moeten richten op het corrigeren van het foute gedrag van hun kind, het 'opvangen' door dat gereedschap is géén blijvende 'oplossing'.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
bolderkar erachter spannen en hoppa je boodschappen erinquote:Op maandag 2 juli 2007 14:20 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Neehee. Maar als je meerdere kinderen hebt, bijvoorbeeld, of heel beweeglijke, dan kan het, ondanks dat het er vre-se-lijk lullig uitziet, een uitstekend idee zijn om een kind een tuigje om te doen
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Nee, maar dat komt toch uiteindelijk goed toch? Ik kan me heel goed voorstellen dat je schrikt, maar uiteindelijk komt dat kind weer terecht. Het is een ongemakkelijke situatie, dat zeker. Maar meteen een les voor zowel ouder als kind. Geen reden voor mij om een kind aan te lijnen.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:09 schreef innovative het volgende:
[..]
Heb ik het gebruikt als voorbeeld voor psychisch letsel dan? Het ging mij erom te illustreren dat, ondanks de goede bedoelingen van ongetwijfeld bijna iedere ouder, er toch echt kindjes zijn die soms ineens "verdwenen" zijn. Het kindje wat ik vond liep rond in een voetgangersgebied, het had net zo goed elders kunnen gebeuren. Zelfs de beste ouders kan ongeluk overkomen.
Wat ik al zei, als er potentieel gevaarlijke situaties zou je je kind niet lang genoeg uit het oog moeten verliezen. Als je op een boot staat, langs een drukke wegloopt, wat dan ook, ben je geen goede ouder al je je kind dan op avontuur laat gaan, maar aanlijnen lijkt me daar geen must bij.quote:Een kind is geen roulette, you know. Als er reëel risico is op gevaar, dan moet je geen struisvogel gaan spelen. Ik ben het met je eens dat sommige ouders te snel bang worden, alleen al als 't kind op de billetjes stuitert of een keer met de fiets valt. Dat hoort er allemaal bij. Het wil echter niet zeggen dat je moet verzaken grote risico's die behoorlijk ernstige gevolgen moeten hebben, te verkleinen. Achterop de fiets doe je je kind ook een riempje om, je zet ze in een autostoeltje, waarom dan wel denken "ach, het feit dat ze weglopen en weleens gewond zouden kunnen raken, dat hoort erbij?"
[..]
Dat je schrikt is volkomen normaal ja. En een ouderinstinct hebben ook. Maar dat kan toch allemaal ook gewoon zonder tuigje?quote:Ik denk dat ook te weten, maar als ik zo eens met mensen spreek die ervaringsdeskundigen zijn, zeggen ze stuk voor stuk dat je nogal bedrogen uitkomt. Natuurlijk heb je bepaalde basisgedachten, wil de ene ouder bijvoorbeeld strenger zijn dan de andere, maar ik denk dat élke ouder de schrik om het hart slaat als ze zich omdraaien en hun kind staat er niet. Zelfs als dat kind maar vijf meter verder aan 't spelen blijkt. Dat is je ouderinstinct...
Din jävla kuk!
Dat is lèuk. Mochten wij altijd op vakantiequote:Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef milagro het volgende:
[..]
bolderkar erachter spannen en hoppa je boodschappen erin
Jaaaaha, maar daar gaat het hier dus he-le-maal niet over. Ik heb nog niemand horen beweren dat je een tuigjegebruikt om een vervelend kind een lesje te leren. Enkel dingen over goedbedoelende en bezorgde ouders.... Pfff.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Wat mij betreft is zo'n tuigje hooguit een gereedschap, en iemand die erop teruggrijpt moet dat gewoon zelf weten ; daaraan is niks beters of slechters (en ik vermoed overigens niet dat het ook maar in enigerlei mate 'trauma' zou oproepen, volgens mij vinden kinderen er verder weinig van)...
wat ik echter niet vind, is dat het tuigje een methode zou zijn kinderen te leren gehoorzaam te zijn, integendeel, op dat punt is het juist een erg slecht en negatief 'gereedschap'.... ouders die bv een ongehoorzaam en lastig kind hebben, zouden zich volgens mij eerder vooral moeten richten op het corrigeren van het foute gedrag van hun kind, het 'opvangen' door dat gereedschap is géén blijvende 'oplossing'.
Mên. Daar ben ik óók niet voor. Kinderen in toom houden zou zonder gereedschap ook moeten lukken.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:19 schreef freecell het volgende:
[..]
Nee, je kan ze ook helemaal vastgespen in een buggy
Ik probeer niemand het gebruik van een tuigje uit het hoofd te praten hoor. Dat dat duidelijk is. Ik zou er zelf alleen nooit aangaan omdat het volgens mij ook allemaal uitstekend lukt zonder dat soort hulpmiddelen. Althans, dat lukt de mens al enige tijd heel aardig.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:20 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Neehee. Maar als je meerdere kinderen hebt, bijvoorbeeld, of heel beweeglijke, dan kan het, ondanks dat het er vre-se-lijk lullig uitziet, een uitstekend idee zijn om een kind een tuigje om te doen
Din jävla kuk!
Dit hele geval waar ik op doel had met een tuigje niet voorkomen kunnen worden, tenzij een 24/7 vastsnoeren van het kind. Ik wilde alleen maar even aangeven dat een ongelukje dus echt in een heel erg klein hoekje kan zitten en als mensen dat willen voorkomen door hun kindje in potentieel gevaarlijke situaties even vast willen zetten, dat ik me dat goed kan voorstellen.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef RM-rf het volgende:
[..]
cum hoc non est propter hoc
oftewel, waar is de bewijsvoering in je argumentatie en hiertuivolgend, klopt de 'conclusie' die je uit het gesuggereerde verband trekt?
in welke zin is dat 'tuigje' en het gebruik ervan gekoppeld aan beter letten op je kind?
letten mensen zonder tuigje opeens minder goed op hun kind, of hebben ouders die een kind verloren hebben en geen tuigje gebruiken opeens 'schuld' omdat ze niet zo'n ding gebruiken?
Wat mij betreft is zo'n tuigje hooguit een gereedschap, en iemand die erop teruggrijpt moet dat gewoon zelf weten ; daaraan is niks beters of slechters (en ik vermoed overigens niet dat het ook maar in enigerlei mate 'trauma' zou oproepen, volgens mij vinden kinderen er verder weinig van)...
wat ik echter niet vind, is dat het tuigje een methode zou zijn kinderen te leren gehoorzaam te zijn, integendeel, op dat punt is het juist een erg slecht en negatief 'gereedschap'.... ouders die bv een ongehoorzaam en lastig kind hebben, zouden zich volgens mij eerder vooral moeten richten op het corrigeren van het foute gedrag van hun kind, het 'opvangen' door dat gereedschap is géén blijvende 'oplossing'.
De meeste mensen die in dit topic aangeven dat ze een tuigje gebruik(t)en of gebruiken zijn echt absoluut geen incompetente mensen en ze gebruiken het al helemaal niet als corrigeer- of opvoedmiddel.
En ja, dat durf ik zo hard te stellen ja omdat ik de meesten ervan samen met hun kinderen heb gezien.
Ik heb hier iig niemand gezien die zegt 'oh ja, maar het is zo makkelijk omdat pietje of marietje niet luistert'.
Het gaat niet om het wel of niet luisteren, het gaat erom dat een kind weg kan stuiteren op het moment dat jij even je hoofd omdraait naar iets anders.
***
doe ze anders een Lederhose aan, broek met tuigje ineen
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ja. Of een voorbinddildo. Kun je ze daar aan vasthouden.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:37 schreef milagro het volgende:
doe ze anders een Lederhose aan, broek met tuigje ineen
Din jävla kuk!
Nogmaals (je leest niet echt lekker, moet ik zeggen), het gaat bijna altijd goed. Alleen die ene keer kan nét te veel zijn, en dan is een wijze les wel een héél wrange les. Sommige lessen hoef je niet te leren... Ik heb ook niet hoeven voelen dat de voorkant van een trein hard is om dat te beseffen. Gevaar kun je ook voor zijn - in redelijke mate en afhankelijk van wat het risico is.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef ehqo het volgende:
Nee, maar dat komt toch uiteindelijk goed toch? Ik kan me heel goed voorstellen dat je schrikt, maar uiteindelijk komt dat kind weer terecht. Het is een ongemakkelijke situatie, dat zeker. Maar meteen een les voor zowel ouder als kind. Geen reden voor mij om een kind aan te lijnen.
Goed, de andere opties om je kind niet uit het oog te verliezen:quote:Wat ik al zei, als er potentieel gevaarlijke situaties zou je je kind niet lang genoeg uit het oog moeten verliezen. Als je op een boot staat, langs een drukke wegloopt, wat dan ook, ben je geen goede ouder al je je kind dan op avontuur laat gaan, maar aanlijnen lijkt me daar geen must bij.
Face it, elke vorm van voorzichtig doen is een vorm van vrijheidsberoving van het kind. En daarbij is het riempje nou juist nét die oplossing waarbij relatief veel vrijheid is. Een kind kan makkelijker het eigen tempo bepalen, kan makkelijker even stilstaan en kan, zoals jij zo graag toch wat blauwe plekken wilt, iig nog even struikelen over de stoeprand.
Je begint jezelf een beetje tegen te spreken. De stelling waar het mij namelijk oorspronkelijk om ging was dit:quote:Dat je schrikt is volkomen normaal ja. En een ouderinstinct hebben ook. Maar dat kan toch allemaal ook gewoon zonder tuigje?
Ook jij zou schrikken, zeg je zelf. En daar ging het mij om. Je kind op de huid zitten is nogal wat anders dan er voorzichtig mee om gaan. En op de huid, dat zit je ze meer als ze in een buggy zitten bijvoorbeeld dan aan een riempje. Gek genoeg heeft niemand dáár problemen mee.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
En wat had jij dan precies in gedachten vraag ik me dan af.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:30 schreef ehqo het volgende:
[..]
Mên. Daar ben ik óók niet voor. Kinderen in toom houden zou zonder gereedschap ook moeten lukken.
[..]
Ik probeer niemand het gebruik van een tuigje uit het hoofd te praten hoor. Dat dat duidelijk is. Ik zou er zelf alleen nooit aangaan omdat het volgens mij ook allemaal uitstekend lukt zonder dat soort hulpmiddelen. Althans, dat lukt de mens al enige tijd heel aardig.
We nemen één ehqo, een peuter van 3 en eentje van 2
De peuter van 3 loopt braaf aan het handje met ehqo langs de drukke weg.
De peuter van 2 aan het andere handje.
Op de terugweg heeft ehqp boodschappen in zijn ene hand, dus de peuter van drie loopt los.
Plotseling staat er iemand ballonnen uit te delen aan de overkant van de drukke weg.
Peutertje van drie rent daar heen...
Op dit moment had ehqo tuigjes en/of buggy's misschien wel fijn gevonden? (aan een buggy kan je ook nog je boodschappen kwijt )
als jou dat een beter alternatief lijkt, prima , 't is jouw kind , hèquote:Op maandag 2 juli 2007 14:38 schreef ehqo het volgende:
[..]
Ja. Of een voorbinddildo. Kun je ze daar aan vasthouden.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Toen ik Freek voor het eerst naar de peuterspeelzaal bracht (hij was toen nog geen 2 en half), zei ik erbij dat ie nogal wegliep. Ik kreeg een blik van, "Ah, daar hebben we weer zo'n overbezorgde moeder". Zou allemaal goed komen .
Toen ik hem na drie uurtjes weer ging halen trof ik twee roodaangelopen leidsters, ze waren hem drie keer kwijt geweest .
Toen ie de keer daarna nog ter nauwernood gered kon worden van een rondje zich over het hek werpen (fietsje er tegenaan, en vallen maar, op het naastgelegen fietspad), vroegen ze of ik het erg vond als ze hem rond de tijd dat de kinderen gehaald werden, achter een afgesloten hekje zetten.
Had ik geen bezwaar tegen .
Wat ik maar bedoel te zeggen, je hèbt van die kinderen waar opvoedkundig geen kruid tegen gewassen is.
En zelfs toen liep ie niet in een tuigje, en ik ben hem ook nooit kwijt geweest .
Dat kwam pas toen ik dacht geen tuigje meer nodig te hebben, ik kijk naast me en hij houdt de wagen vast, ik kijk nog een keer, en hij is weg..
Dan parkeer je dus in paniek je verse nieuwe baby bij iemand die er hopelijk betrouwbaar uit ziet, en ga je als een gek winkel in, winkel uit rennen.
Da's een stuk minder vervelend als een tuigje idd .
Toen ik hem na drie uurtjes weer ging halen trof ik twee roodaangelopen leidsters, ze waren hem drie keer kwijt geweest .
.Toen ie de keer daarna nog ter nauwernood gered kon worden van een rondje zich over het hek werpen (fietsje er tegenaan, en vallen maar, op het naastgelegen fietspad), vroegen ze of ik het erg vond als ze hem rond de tijd dat de kinderen gehaald werden, achter een afgesloten hekje zetten.
Had ik geen bezwaar tegen .
Wat ik maar bedoel te zeggen, je hèbt van die kinderen waar opvoedkundig geen kruid tegen gewassen is.
En zelfs toen liep ie niet in een tuigje, en ik ben hem ook nooit kwijt geweest .
. Dat kwam pas toen ik dacht geen tuigje meer nodig te hebben, ik kijk naast me en hij houdt de wagen vast, ik kijk nog een keer, en hij is weg..
Dan parkeer je dus in paniek je verse nieuwe baby bij iemand die er hopelijk betrouwbaar uit ziet, en ga je als een gek winkel in, winkel uit rennen.
Da's een stuk minder vervelend als een tuigje idd .
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Nee hoor. Dan moet je je toch bewust zijn van die straat, en dat dat kind van drie daar niet over mag steken. Dan let je toch op je kind. En als hij/zij dat toch dreigt te doen spreek ik hem boos aan, en als hij/zij dan toch doorloopt ga ik erachter aan en geef ik het een figuurlijke draai om de oren.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:39 schreef freecell het volgende:
[..]
En wat had jij dan precies in gedachten vraag ik me dan af.
We nemen één ehqo, een peuter van 3 en eentje van 2
De peuter van 3 loopt braaf aan het handje met ehqo langs de drukke weg.
De peuter van 2 aan het andere handje.
Op de terugweg heeft ehqp boodschappen in zijn ene hand, dus de peuter van drie loopt los.
Plotseling staat er iemand ballonnen uit te delen aan de overkant van de drukke weg.
Peutertje van drie rent daar heen...
Op dit moment had ehqo tuigjes en/of buggy's misschien wel fijn gevonden? (aan een buggy kan je ook nog je boodschappen kwijt )
Het is net alsof je dat tuigje handig vindt omdat je dan niet op hoeft te letten maar alleen maar aan dat tuigje hoeft te trekken.
En ik spreek mezelf hier niet tegen. Ik geef aan dat je je kind in dit soort situaties goed in de ogen moet houden. Als ik mijn kind hier 10 seconden uit het oog verlies zou ik mezelf geen goede ouder vinden. Dat wil niet zeggen dat ik mijn kind per definitie altijd elke seconde in het zicht wil hebben.
Din jävla kuk!
Vind ik wel. Omdat je je kind jarenlang aanlijnt om deze ene sporadische situatie te voorkomen.quote:[b]Op maandag 2 juli 2007 14:41
Da's een stuk minder vervelend als een tuigje idd .
Din jävla kuk!
Bel je me tegen die tijd? Lijkt me heerlijk om achter je te lopen!quote:Op maandag 2 juli 2007 14:53 schreef ehqo het volgende:
[..]
Nee hoor. Dan moet je je toch bewust zijn van die straat, en dat dat kind van drie daar niet over mag steken. Dan let je toch op je kind. En als hij/zij dat toch dreigt te doen spreek ik hem boos aan, en als hij/zij dan toch doorloopt ga ik erachter aan en geef ik het een figuurlijke draai om de oren.
Het is net alsof je dat tuigje handig vindt omdat je dan niet op hoeft te letten maar alleen maar aan dat tuigje hoeft te trekken.
En ik spreek mezelf hier niet tegen. Ik geef aan dat je je kind in dit soort situaties goed in de ogen moet houden. Als ik mijn kind hier 10 seconden uit het oog verlies zou ik mezelf geen goede ouder vinden. Dat wil niet zeggen dat ik mijn kind per definitie altijd elke seconde in het zicht wil hebben.
***
Op het gevaar af dat ik nu weer gezellig als 'maffia' wordt beschouwd ehqo.
Maar heb je zelf kinderen?
Want ik vind echt dat het gevaar soms in hele kleine situaties zit. Juist wanneer het 'grote gevaar' juist geen groot gevaar lijkt.
Dus niet het vliegveld, niet dat stukje bij de grote autoweg, niet bij het water.
Maar juist bij het boodschappen doen en al die andere 'gewone' dagelijkse dingen.
-en verder is wat mij betreft het punt eerder al gemaakt: Ieder zijn eigen keuze -
En leah Je oudste is idd een heel portret
Maar heb je zelf kinderen?
Want ik vind echt dat het gevaar soms in hele kleine situaties zit. Juist wanneer het 'grote gevaar' juist geen groot gevaar lijkt.
Dus niet het vliegveld, niet dat stukje bij de grote autoweg, niet bij het water.
Maar juist bij het boodschappen doen en al die andere 'gewone' dagelijkse dingen.
-en verder is wat mij betreft het punt eerder al gemaakt: Ieder zijn eigen keuze -
En leah Je oudste is idd een heel portret
Goed hoor. Als ik ooit kinderen neem dan.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:55 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Bel je me tegen die tijd? Lijkt me heerlijk om achter je te lopen!
Din jävla kuk!
doe maar niet, je gaat teleurgesteld wordenquote:Op maandag 2 juli 2007 15:00 schreef ehqo het volgende:
[..]
Goed hoor. Als ik ooit kinderen neem dan.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
)
