OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Jullie kennen ze vast wel, die riempjes voor kleuters en peuters, waarmee ze aan hun ouder of aan de kinderwagen vastgemaakt worden. Vandaag zat er een vrouw in de metro, met een aangelijnde peuter, en ze trok vrij veel bekijks. Niet gek, want het is niet het 'standaard' beeld.
Zelf ben ik in dubio. Ik weet nou niet of ik die dingen kan waarderen of niet. Ik kan me de redenen om het te doen wel bedenken. Kleuters rennen als een malle heen en weer en kunnen weglopen in die 3 seconden dat jij dat leuke tasje bekeek. Zeker in de drukke steden zal het een gevoel van veiligheid geven. Daarnaast zorgt het ervoor dat de rest van de winkel geen last heeft van grijpgrage kinderhandjes. En tóch zit iets me tegen, al zijn het geen rationele redenaties. Het heeft imo teveel weg van een hondje uitlaten.
Dus. Hoe denken jullie over die dingen?
Zelf ben ik in dubio. Ik weet nou niet of ik die dingen kan waarderen of niet. Ik kan me de redenen om het te doen wel bedenken. Kleuters rennen als een malle heen en weer en kunnen weglopen in die 3 seconden dat jij dat leuke tasje bekeek. Zeker in de drukke steden zal het een gevoel van veiligheid geven. Daarnaast zorgt het ervoor dat de rest van de winkel geen last heeft van grijpgrage kinderhandjes. En tóch zit iets me tegen, al zijn het geen rationele redenaties. Het heeft imo teveel weg van een hondje uitlaten.
Dus. Hoe denken jullie over die dingen?
Je kind heeft gewoon naar je te luisteren (onder de 18/21 en zo..), als het dat niet doet is er iets fundamenteel verkeerd aan. In een drukke straat hou je het de hand vast..
maar in iets als een tram/train (huis )moet dat kind gewoon luisteren.
Het is toch g****** geen hond of zo.
maar in iets als een tram/train (huis )moet dat kind gewoon luisteren.
)moet dat kind gewoon luisteren. Het is toch g****** geen hond of zo.
Het ziet er inderdaad bizar uit. Maar het andere alternatief is steeds erachter aanhollen of een kind aan de arm terugtrekken en rondslepen. In drukke situaties vind ik het best een oplossing. Maar ook echt alleen dan.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:16 schreef clumsy_clown het volgende:
Jullie kennen ze vast wel, die riempjes voor kleuters en peuters, waarmee ze aan hun ouder of aan de kinderwagen vastgemaakt worden. Vandaag zat er een vrouw in de metro, met een aangelijnde peuter, en ze trok vrij veel bekijks. Niet gek, want het is niet het 'standaard' beeld.
Zelf ben ik in dubio. Ik weet nou niet of ik die dingen kan waarderen of niet. Ik kan me de redenen om het te doen wel bedenken. Kleuters rennen als een malle heen en weer en kunnen weglopen in die 3 seconden dat jij dat leuke tasje bekeek. Zeker in de drukke steden zal het een gevoel van veiligheid geven. Daarnaast zorgt het ervoor dat de rest van de winkel geen last heeft van grijpgrage kinderhandjes. En tóch zit iets me tegen, al zijn het geen rationele redenaties. Het heeft imo teveel weg van een hondje uitlaten.
Dus. Hoe denken jullie over die dingen?
Ja hallo, met zo'n kind wat uitgelaten werd. Geen trauma's hier!
Ik heb het zelf nooit gedaan. Het was niet nodig en ik vind het een naar gezicht.
Ik heb het zelf nooit gedaan. Het was niet nodig en ik vind het een naar gezicht.
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Ik vind dat je je kinderen straft voor je eigen incompetentie. Bovendien zie ik de noodzaak niet, miljoenen mensen doen het al duizenden jaren zonder, en dat lijkt allemaal prima te gaan dusver. Althans, ik geloof niet dat oorlogen en de gekte van het geloof te wijten zijn aan het feit dat mensen die deze dingen prakiseren vroeger niet aangelijnd waren.
Din jävla kuk!
Nou ja, wat zijn de situaties waarin het echt nodig is? Rockconcerten enzo lijken me niet direcht de plek waar je je peuter meeneemt, en de supermarkt enzo zou toch te doen moeten zijn met een kind dat weet hoever hij kan gaan.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:24 schreef mootie het volgende:
[..]
Het ziet er inderdaad bizar uit. Maar het andere alternatief is steeds erachter aanhollen of een kind aan de arm terugtrekken en rondslepen. In drukke situaties vind ik het best een oplossing. Maar ook echt alleen dan.
Maar hé, wellicht is dat naïef.
Ik heb vroeger met een autistje gewerkt die zo de straat op kon rennen, maar die je niet bij de hand kon pakken omdat hij niet van aanrakingen hield. Het was toen dus wel noodzakelijk, maar het voelde niet goed.
Er zijn situaties bv, hoogzwanger en niet capabel een loslopende peuter "ik ben 2 en ik zeg nee" de straat op achterna te rennen, waarbij ik me kan voorstellen dat je zo'n riempje gebruikt, al vind ik het persoonlijk een naar gezicht.
Soms heb ik echter wel een heimelijk verlangen naar 2 van zulke riempjes, als broer en zus van 2,5 jaar ieder een kant uitrennen bijvoorbeeld. Gelukkig bestaat er nog zoiets als een buggy mèt gordeltjes .
Soms heb ik echter wel een heimelijk verlangen naar 2 van zulke riempjes, als broer en zus van 2,5 jaar ieder een kant uitrennen bijvoorbeeld. Gelukkig bestaat er nog zoiets als een buggy mèt gordeltjes .
.
ik heb het ook wel eens gezien maar idd, zoals al eerder genoemd, het geeft toch een naar gevoel om dat te zien....
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ik vind dat er kinderen zijn die het nodig hebben om 'aangelijnd' te zijn. Sterker nog, voor mijn part maakt men het verplicht op sommige plekken. Je zou eens moeten weten hoevele kinderen dingen slopen of vies maken, en hoeveel ouders dat niet zien of niet willen zien... Maar bijvoorbeeld op zaterdag, in de Koopgoot in Rotterdam. Er lopen ouders met buggy's. Prima, maar zet je kind er dan in of lijn m aan. Want je raakt m geheid kwijt en andere mensen struikelen over jouw kind. Hoogst irritant.
Kan mij niets schelen wat mensen erover denken... als ik met Emma, Noa én Julia echt iets moet halen uit de supermarkt (ja, ik zit wel in een aparte situatie want mijn kinderen zijn 6 maanden tot 2,5 jaar) dan doe ik het liefste Emma aan een 'tuigje' omdat het anders gewoon supergevaarlijk is. Ik heb toch liever niet mijn kind onder een auto omdat ik het een raar gezicht vond haar aan een tuigje te doen. Ze is een apart kind, wat nogal graag ergens tegenin gaat en precies het tegenovergestelde doet/wil van wat nodig is op dat moment. Tegendraads dus. Al met al goede redenen om haar een tuigje aan te doen.
Een andere situatie is: wandelen met twee peuters (anderhalf en 2,5) en ze ook laten lopen...óf ik moet Emma echt in de buggy zetten en dan kan ze dus niet lopen maar alleen maar zitten, óf ik doe haar het tuigje om en dan kan ze wél lopen. Ze vindt het overigens leuk, dus ik voel me er absoluuuuut niet schuldig over. Als het écht niet nodig is doe ik het liever niet, maar in bovenstaande situaties kan ik eigenlijk niet anders, óf ik moet gewoon een kind tekort doen. En tja, dan trek ik me dus niets aan van wat mensen ervan mogen denken, die denken toch al héél wat als je drie kleine kinderen hebt.
Een andere situatie is: wandelen met twee peuters (anderhalf en 2,5) en ze ook laten lopen...óf ik moet Emma echt in de buggy zetten en dan kan ze dus niet lopen maar alleen maar zitten, óf ik doe haar het tuigje om en dan kan ze wél lopen. Ze vindt het overigens leuk, dus ik voel me er absoluuuuut niet schuldig over. Als het écht niet nodig is doe ik het liever niet, maar in bovenstaande situaties kan ik eigenlijk niet anders, óf ik moet gewoon een kind tekort doen. En tja, dan trek ik me dus niets aan van wat mensen ervan mogen denken, die denken toch al héél wat als je drie kleine kinderen hebt.
Wat is er naar aan dan? Het is alleen maar een gevoel dan... het kind vindt het absoluut niet naar, als dat wel zo is dan zou ik het persoonlijk nooit doen. Mijn dochtertje vindt het juist grappig en dan vind ik het dus geen probleeem.quote:Op maandag 2 juli 2007 02:17 schreef DarkElf het volgende:
ik heb het ook wel eens gezien maar idd, zoals al eerder genoemd, het geeft toch een naar gevoel om dat te zien....
Ik vind die riempjes wel handig hoor.
Mijn moeder had mij vroeger ook aan een riempje daar ik de neiging had om eendjes te verjagen.
Altjjd leuk, behalve als je 2 jaar bent en nog wel eens in de vijver beland.
Mijn moeder had mij vroeger ook aan een riempje daar ik de neiging had om eendjes te verjagen.
Altjjd leuk, behalve als je 2 jaar bent en nog wel eens in de vijver beland.
Op woensdag 21 januari 2009 01:53 schreef helldeskr de waarheid.
Ik had ook een riempje. Nooit last van gehad hoor. Was volgens mijn moeder erg handig in winkels en zo, omdat ze me anders steevast onder de C&A-rekken vandaan moest sleuren.
Was volgens mijn moeder erg handig in winkels en zo, omdat ze me anders steevast onder de C&A-rekken vandaan moest sleuren.
En bekijk het eens op een andere manier.
Als je kind aan je hand moet lopen (lees: dat jij hem bij zijn polsje vasthoudt omdat de kleine weigert je hand vast te houden), heeft het een veel kleinere actieradius dan wanneer het aan een riempje loopt.
Kind blij want het loopt 'zelluf', ouder blij want het kind kan niet zomaar weg.
Ik zie het probleem niet
Als je kind aan je hand moet lopen (lees: dat jij hem bij zijn polsje vasthoudt omdat de kleine weigert je hand vast te houden), heeft het een veel kleinere actieradius dan wanneer het aan een riempje loopt.
Kind blij want het loopt 'zelluf', ouder blij want het kind kan niet zomaar weg.
Ik zie het probleem niet
Je hebt niet in elke situatie een handje over om je kind aan te laten lopen.
Ik zou het zelf ook niet gauw doen want het voelt niet helemaal OK, maar ik kan me wel situaties voorstellen waarin het een uitkomst is. Mijn oom en tante deden m'n nichtje bv ook altijd zo'n tuigje om als ze net op de camping aankwamen en ze hun tent gingen opzetten.
Ik zou het zelf ook niet gauw doen want het voelt niet helemaal OK, maar ik kan me wel situaties voorstellen waarin het een uitkomst is. Mijn oom en tante deden m'n nichtje bv ook altijd zo'n tuigje om als ze net op de camping aankwamen en ze hun tent gingen opzetten.
Waarom in hemelsnaam een straf? Sommige kinderen zijn héél beweeglijk, héél ondernemend en héél eigenwijs. Waarom riskeren dat het kind in een onbewaakt ogenblik (en ja, sommige kinderen zijn echt in een fractie van een seconde weg, ff knipperen met je ogen en weg!) in een gevaarlijke situatie belandt, als je het met een simpel, pijnloos en traumaloos tuigje op kan lossen? Maar goed, een tante van mijn vriendje kon zich ook niet voorstellen dat een kind zo ondernemend kon zijn. Tot ze zelf een nakomertje kreegquote:Op maandag 2 juli 2007 01:28 schreef ehqo het volgende:
Ik vind dat je je kinderen straft voor je eigen incompetentie. Bovendien zie ik de noodzaak niet, miljoenen mensen doen het al duizenden jaren zonder, en dat lijkt allemaal prima te gaan dusver.
Ik denk het wel.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:29 schreef clumsy_clown het volgende:
Maar hé, wellicht is dat naïef.
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar weet dat mijn zus vroeger ook wel eens zo vast zat. Een peuter van 2,5 is watervlug en als je over de markt loopt of weet ik veel wat en je staat bij de groenteboer dan kan zo'n kind binnen 2 tellen verdwenen zijn.
Het staat mss niet zo heel leuk, maar ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen zijn die het doen.
Ook bijvoorbeeld bij jouw voorbeeld van de Metro, je moet er toch niet aan denken dat je even aandacht moet geven aan het kindje in de buggy en dat de ander er dan vandoor glipt richting de rand van het perron?
***
Waarom niet?
Dit topic doet me terugdenken aan mijn broertje die ook aan de lijn zat. De specifieke situatie vroeg erom; Mijn oma paste vaak op de kids als we logeerden bij mijn tante, die een zwembad in de tuin had. Leuk dat zwembad, maar je kunt een kind van een jaar of 2 geen seconde uit het oog verliezen. Mijn zusje en ik, de twee oudere kids, konden al zwemmen, maar mijn broertje nog niet. Die was zo beweeglijk als wat en vaak mijn oma te snel af, dus die werd in de tuin vaak aangelijnd. Helemaal niet zielig, maar wel zo veilig.
Dit topic doet me terugdenken aan mijn broertje die ook aan de lijn zat. De specifieke situatie vroeg erom; Mijn oma paste vaak op de kids als we logeerden bij mijn tante, die een zwembad in de tuin had. Leuk dat zwembad, maar je kunt een kind van een jaar of 2 geen seconde uit het oog verliezen. Mijn zusje en ik, de twee oudere kids, konden al zwemmen, maar mijn broertje nog niet. Die was zo beweeglijk als wat en vaak mijn oma te snel af, dus die werd in de tuin vaak aangelijnd. Helemaal niet zielig, maar wel zo veilig.
I don't like your jerk-off name. I don't like your jerk-off face. I don't like your jerk-off behavior, and I don't like you, jerk-off. Do I make myself clear?
Ik heb op sommige stukken Isa ook aan zo'n tuigje gedaan. Als ik boodschappen ging doen moest ik altijd langs een hele drukke straat met veel verkeer. Een kind van 2 rent echt overal naar toe in een impuls, dan kan ze nog zo goed zijn opgevoed, ze vergeten dat gewoon als ze iets interessants zien. Een blaadje dat de straat overwaait bijvoorbeeld. Wat iemand hierboven al schreef, als ze steeds mijn hand moest vasthouden had ze een veel kleinere actieradius dan aan zo'n riempje. Ik maakte het wel altijd direct weer los als we in een rustiger stuk kwamen.
"zielig" zeiden mensen dan, en het standaard antwoord is dan natuurlijk "onder een auto liggen is nóg zieliger".
Een vriendin van mij had een tweeling, die maakte ze altijd met een flink stuk elastiek aan elkaar vast. Als ze dan wegrenden, renden ze in ieder geval allebei dezelfde kant op
"zielig" zeiden mensen dan, en het standaard antwoord is dan natuurlijk "onder een auto liggen is nóg zieliger".
Een vriendin van mij had een tweeling, die maakte ze altijd met een flink stuk elastiek aan elkaar vast. Als ze dan wegrenden, renden ze in ieder geval allebei dezelfde kant op
mooi he, alles
Liever aan een riempje dan onder een vrachtwagen
Ondanks dat mijn kinderen altijd bijzonder goed luisterden, zijn en blijven het natuurlijk kinderen die zonder nadenken de straat oversteken als ze iets zien. Als je dan zelf niet bepaald in staat bent om achter ze aan te rennen, dan maar aan een tuigje of riempje. Zolang zo`n ding niet onder stroom staat ofzo, lijkt het me weinig schadelijk voor een kind.
Ondanks dat mijn kinderen altijd bijzonder goed luisterden, zijn en blijven het natuurlijk kinderen die zonder nadenken de straat oversteken als ze iets zien. Als je dan zelf niet bepaald in staat bent om achter ze aan te rennen, dan maar aan een tuigje of riempje. Zolang zo`n ding niet onder stroom staat ofzo, lijkt het me weinig schadelijk voor een kind.
♫ Saartje ♫
ik was zo peuter die alles interesant vond en dus overal naartoe rende. en hoe hard me moeder me ook sloeg en vastpakte, niks hielp. dus ik was ruim een jaar 'aangelijnt'. ik heb er helaas geen trauma's aan over gehouden...
0% vet, Geen suiker toegevoegd
Twitter: @BuikschuiverNL
Xbox Live: Buikschuiver
Oscar, jij mag mijn landgoed als ik kom te overlijden. - Monkyyy
Twitter: @BuikschuiverNL
Xbox Live: Buikschuiver
Oscar, jij mag mijn landgoed als ik kom te overlijden. - Monkyyy
Volgens mij was het vroegâh ook normaler om je kind een riempje om te doen. Toen werd er iig minder raar van opgekeken dan nu.
Je weet wel, die tijd dat je nog touwtjes uit de brievenbus kon hangen en je iedereen uit de straat Oom en Tante noemde. .
Ik heb honden en als ik mijn dochter ook een riempje had omgegeven, had dat raar gevoeld. Alsof je haar echt gaat uitlaten inderdaad.
Maar hey, als je een kind hebt wat alle kanten op stuitert, denk je er waarschijnlijk anders over. Liever zo dan onder de tram inderdaad.
En zoals gezegd, ik heb er geen trauma's aan overgehouden. Alleen een verschoven ruggewervel of twee.
Je weet wel, die tijd dat je nog touwtjes uit de brievenbus kon hangen en je iedereen uit de straat Oom en Tante noemde. .
. Ik heb honden en als ik mijn dochter ook een riempje had omgegeven, had dat raar gevoeld. Alsof je haar echt gaat uitlaten inderdaad.
Maar hey, als je een kind hebt wat alle kanten op stuitert, denk je er waarschijnlijk anders over. Liever zo dan onder de tram inderdaad.
En zoals gezegd, ik heb er geen trauma's aan overgehouden. Alleen een verschoven ruggewervel of twee.
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Vroeger was het inderdaad heel normaal, die tuigjes kon je overal kopen.
Ik heb mijn oudste wel aan een tuigje gehad, omdat zij zo dromerig en nieuwsgierig was en overal wilde gaan kijken. Het was niet zo dat ik een krijsende peuter moest meesleuren die niet luisterde, maar ze was gewoon heel erg ondernemend en wilde alles zien en weten.
Ik had toen net een baby van een paar weken, en steeds de kinderwagen achterlaten omdat dochterlief had besloten tussen een paar kledingrekken te duiken waar ik met de kinderwagen niet bij kon komen vond ik erger dan mijn kind aan een riempje. Ik had trouwens een telefoonsnoer-achtig kabel, zodat ze niet zichzelf kon ophangen of zo. Ik had er wel bekijks mee, maar heb me daar nooit wat van aangetrokken.
Bij de andere kinderen had ik het niet nodig, die waren gewoon heel anders.
Ik heb mijn oudste wel aan een tuigje gehad, omdat zij zo dromerig en nieuwsgierig was en overal wilde gaan kijken. Het was niet zo dat ik een krijsende peuter moest meesleuren die niet luisterde, maar ze was gewoon heel erg ondernemend en wilde alles zien en weten.
Ik had toen net een baby van een paar weken, en steeds de kinderwagen achterlaten omdat dochterlief had besloten tussen een paar kledingrekken te duiken waar ik met de kinderwagen niet bij kon komen vond ik erger dan mijn kind aan een riempje. Ik had trouwens een telefoonsnoer-achtig kabel, zodat ze niet zichzelf kon ophangen of zo. Ik had er wel bekijks mee, maar heb me daar nooit wat van aangetrokken.
Bij de andere kinderen had ik het niet nodig, die waren gewoon heel anders.
mijn jongste broertje zat ook aan een tuigje als mijn ouders de auto uitlaadden bij de tuin,er was veel water en ze hadden vijf jonge kinderen.kan het me (nu)wel voorstellen.
zelf ik heb mijn kinderen,toen,4 jaar 2, jaar en een baby mijn kinderen nooit in tuigjes gehad.en die nam ik echt overal mee naar toe.
wel heb ik zo'n tuigje gebruikt omdat ik een eetstoel had waar mijn dochtertje steeds in ging staan tijdens het eten,dus vondt ik het wel een prettig idee dat als ik de andere kinderen hielp met eten zij niet perongeluk naast de stoel zou belanden.
zelf ik heb mijn kinderen,toen,4 jaar 2, jaar en een baby mijn kinderen nooit in tuigjes gehad.en die nam ik echt overal mee naar toe.
wel heb ik zo'n tuigje gebruikt omdat ik een eetstoel had waar mijn dochtertje steeds in ging staan tijdens het eten,dus vondt ik het wel een prettig idee dat als ik de andere kinderen hielp met eten zij niet perongeluk naast de stoel zou belanden.
Haha, ik denk dat het idd wel anders aanvoelt voor mensen die ook honden hebben. Mijn buurvrouw heeft ook een hond en die zei dus ook een keer 'hee ben je je hond aan het uitlaten!' toen ik Noa aan een riempje had. Maar goed, ze heeft wel meer rare opvattingen ...
oh dat valt reuze mee dan, MUUSquote:Op maandag 2 juli 2007 08:58 schreef MUUS het volgende:
Volgens mij was het vroegâh ook normaler om je kind een riempje om te doen. Toen werd er iig minder raar van opgekeken dan nu.
Je weet wel, die tijd dat je nog touwtjes uit de brievenbus kon hangen en je iedereen uit de straat Oom en Tante noemde. .
Ik heb honden en als ik mijn dochter ook een riempje had omgegeven, had dat raar gevoeld. Alsof je haar echt gaat uitlaten inderdaad.
Maar hey, als je een kind hebt wat alle kanten op stuitert, denk je er waarschijnlijk anders over. Liever zo dan onder de tram inderdaad.
En zoals gezegd, ik heb er geen trauma's aan overgehouden. Alleen een verschoven ruggewervel of twee.
vroegah zag je het idd best wel vaak, maar wij hadden maar 1 riem thuis en een hond, dus tja, vanwege mijn destijds gehoorzaam karakter en rustige aard was onze hond altijd de sjaak
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik had zo'n stuiterende peuter, en geloof me, ik heb er echt alles aan gedaan om hem niet uit het oog te verliezen .
Maar hoogzwanger van nr twee kon ik hem domweg niet meer bijhouden, en dus in een tuigje (riempje maakte ie los ).
Liever een kind in een tuigje, dan een kind onder een auto .
En vanmorgen nog zo'n situatie, ik breng Freek naar school, peuter is mee. Stel je even hèèl veel ouders en kinderen voor, in een hèèl krap gangetje. Enig idee hoe snel je een peuter van nog geen meter kwijt bent tussen al die benen?
Veiligheid voor alles hoor, het zal best een rotgezicht zijn, maar ik geloof niet dat ze er getraumatiseerd van raken
Maar hoogzwanger van nr twee kon ik hem domweg niet meer bijhouden, en dus in een tuigje (riempje maakte ie los ).
Liever een kind in een tuigje, dan een kind onder een auto .
En vanmorgen nog zo'n situatie, ik breng Freek naar school, peuter is mee. Stel je even hèèl veel ouders en kinderen voor, in een hèèl krap gangetje. Enig idee hoe snel je een peuter van nog geen meter kwijt bent tussen al die benen?
Veiligheid voor alles hoor, het zal best een rotgezicht zijn, maar ik geloof niet dat ze er getraumatiseerd van raken
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
In de metro kan ik het wel begrijpen, deuren gaan open en sluiten weer snel. Kindje kan een duif zien ofzo......
quote:Op maandag 2 juli 2007 09:45 schreef gewoon_doen het volgende:
In de metro kan ik het wel begrijpen, deuren gaan open en sluiten weer snel. Kindje kan een duif zien ofzo......
in lasitge situaties gingen mijn kinderen gewoon in de buggy.
no mercy en als ik tegen ernstig verzet opliep, dan vertelde ik een sob story over een hele verdrietige eenzame buggy en dat hielp meestal
en als ik tegen ernstig verzet opliep, dan vertelde ik een sob story over een hele verdrietige eenzame buggy en dat hielp meestal 
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Kind aan tuigje heeft een straal van 3 meter rondom mama heen om zich veilig in te kunnen bewegen zonder direct grote gevaren.
Kind ingesnoerd in buggy zit ook veilig, maar heeft veel minder bewegingsvrijheid.
Toch wordt een kind in een buggy wél geaccepteerd en is een tuigje zielig...
Indien nodig gaat mijn kind ook aan een tuigje, kind kan lekker lopen, lekker lummelen zonder direct te kunnen ontsnappen uit de veiligheid van de ouders.
Kind ingesnoerd in buggy zit ook veilig, maar heeft veel minder bewegingsvrijheid.
Toch wordt een kind in een buggy wél geaccepteerd en is een tuigje zielig...
Indien nodig gaat mijn kind ook aan een tuigje, kind kan lekker lopen, lekker lummelen zonder direct te kunnen ontsnappen uit de veiligheid van de ouders.
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Doe ik ook weleens hoor . Maar nadat de baby geboren was kon ik geen buggy en kinderwagen tegelijktijd duwen . Ideaal is het ook niet in bovengenoemd smal gangetje.quote:Op maandag 2 juli 2007 09:49 schreef milagro het volgende:
[..]
in lasitge situaties gingen mijn kinderen gewoon in de buggy.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Wat is de reikwijdte van zo'n tuigje eigenlijk?
En hoe groot de kans dat als je kind maximaal van je weg is dat onschuldige omstanders omver worden gemaaid?
En hoe groot de kans dat als je kind maximaal van je weg is dat onschuldige omstanders omver worden gemaaid?
FOK! verstandig, lees een P.I.
ja, omdat in een buggy het er gewoon niet zo honderig uitziet, lijkt me logischquote:Op maandag 2 juli 2007 09:50 schreef Ireth het volgende:
Kind aan tuigje heeft een straal van 3 meter rondom mama heen om zich veilig in te kunnen bewegen zonder direct grote gevaren.
Kind ingesnoerd in buggy zit ook veilig, maar heeft veel minder bewegingsvrijheid.
Toch wordt een kind in een buggy wél geaccepteerd en is een tuigje zielig...
Indien nodig gaat mijn kind ook aan een tuigje, kind kan lekker lopen, lekker lummelen zonder direct te kunnen ontsnappen uit de veiligheid van de ouders.
en bij een buggy heb je toch het idee dat er sprake is van vrije wil (al is dat niet altijd zo natuurlijk) , kinderen kruipen er vaak zelf in, als ze moe zijn willen ze er in etc.
ik denk dat er weinig kindjes zijn die uitgelaten van vreugde en verlangen met het tuigje in de hand naar mama toe komen rennen
ikzelf vind het niets, maar kan best begrijpen dat als je een heel wegloperig druk kind hebt dat het handig kan zijn.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
*spuigt koffie tegen monitor*quote:Op maandag 2 juli 2007 09:55 schreef gewoon_doen het volgende:
ik denk ook dat het van invloed is op de seksuele fantasieen later enzo. SM enzo.
Hoe zou het dan wel niet met mij afgelopen moeten zijn? Ik was vroeger bij oma op de camping met tuigje vastgemaakt aan de geitenpen in het gras Kon dus lekker kruipen op het grasveld, zonder bij de sloot te komen!
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Ik denk ook dat de meeste ouders zo'n riempje echt geen jaren gebruiken hoor . In mijn geval was het een noodoplossing ivm zwanger en dik en later baby enzo.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik had vroeger af en toe een tuigje. Onwijs handig, want ik was zo'n klein kreng dat bij iedere vreemde kerel de auto in stapte en me verstopte in drukke kledingzaken.
Geen trauma aan overgehouden, overigens.
Geen trauma aan overgehouden, overigens.
Robert Smith should really cover Coldplays 'Clocks'
And when he'd sing 'Am I part of the cure, or part of the disease?'
We'd all be like: "I know this one!"
And when he'd sing 'Am I part of the cure, or part of the disease?'
We'd all be like: "I know this one!"
Wat maakt het uit wat anderen ervan denken? Als je het als ouder veilig of handig vindt om je kind aan te lijnen, dan doe je dat. Dat de gemiddelde sukkel dan associaties met honden krijgt is zijn eigen probleem.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
nee, hoorquote:Op maandag 2 juli 2007 10:06 schreef R16 het volgende:
Wat maakt het uit wat anderen ervan denken? Als je het als ouder veilig of handig vindt om je kind aan te lijnen, dan doe je dat. Dat de gemiddelde sukkel dan associaties met honden krijgt is zijn eigen probleem.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
niks mis met een tuigje of armbandje. sommige kinderen zijn zo ondernemend dat ze dat echt wel nodig hebben.
voor Maxim heb ik ook een armbandje, ik gebruik hem alleen als het ergens heel druk is. kan ik hem zeker niet uit het oog verliezen. en ik heb hem ook altijd voor de zekerheid bij.
trauma's krijgen ze erniet van hoor, Maxim vind dat bandje leuk zelfs als hij dat ding ziet wil hij hem altijd aan.
voor Maxim heb ik ook een armbandje, ik gebruik hem alleen als het ergens heel druk is. kan ik hem zeker niet uit het oog verliezen. en ik heb hem ook altijd voor de zekerheid bij.
trauma's krijgen ze erniet van hoor, Maxim vind dat bandje leuk zelfs als hij dat ding ziet wil hij hem altijd aan.
Dat deden mijn ouders vroeger ook met mijn zus. Sterker nog, ze werd vastgebonden aan de haak van de schuur. Er zijn hele leuke foto's van en ik zou ook durven beweren dat ze er niet onder heeft geleden...quote:Op maandag 2 juli 2007 09:57 schreef Ireth het volgende:
[..]
Hoe zou het dan wel niet met mij afgelopen moeten zijn? Ik was vroeger bij oma op de camping met tuigje vastgemaakt aan de geitenpen in het gras Kon dus lekker kruipen op het grasveld, zonder bij de sloot te komen!
Wij hadden trouwens later voor buiten een soort 'kippenren' maar dan niet overdekt, van 2x3 meter ofzo. Mijn ouders waren wel van de dierlijke oplossingen
Ik vind het niet echt zielig, ook een 'aangelijnd' kind niet. Het ziet er wel heel erg lullig uit trouwens.
Ik vind het niet zielig, Emma loopt graag en met een lijntje kan ze lopen zonder dat ze mij kwijtraakt of onder een auto ligt of van een trap af dendert. Daar waar het kan loop Emma los. Ik vind het niet ideaal zo'n lijntjte want ze loopt soms toch wel weg en kukelt dan om omdat de rek er uit is. Het voelt ook wel een beetje 'uitlaterig' .
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Mijn moeder vond het ook altijd een beetje zielig, dat aanlijnen. Daarom heeft ze het bij mijn zusje nooit gedaan. Eigenlijk was dat wel nodig geweest, want ik herinner me nog goed die zaterdag in een overvol stadscentrum toen we op zoek waren naar een vierjarige met twee staartjes...
History is the "know thyself" of humanity, the self-consciousness of mankind - Johann Gustav Droysen.
Ik had vroeger ook een tuigje om, als we met het OV gingen, ik had er nogal een handje van om em te peren op gevaarlijke en ongewenste momenten
Zou het bij mijn eigen kind(eren) ook doen, natuurlijk niet altijd en overal naartoe, maar zeker op zoiets als een groot treinstation wel.
Zou het bij mijn eigen kind(eren) ook doen, natuurlijk niet altijd en overal naartoe, maar zeker op zoiets als een groot treinstation wel.
Wat is er zielig aan
Mensen die dat vinden hebben en te groot -vals- inlevingsgevoel voor het kind, en een gebrek daaraan voor de ouders en de realiteit.
Mensen die dat vinden hebben en te groot -vals- inlevingsgevoel voor het kind, en een gebrek daaraan voor de ouders en de realiteit.
Vampire Romance O+
Hier weer ff een pro-lijntjes geluid:
Ik heb vroeger ook aan zo'n lijntje gelopen en heb er echt geen trauma's van hoor. Bij kinderen ouder dan 4 a 5 jaar ofzo moet je t ook niet meer doen natuurlijk, maar voor een peuter is het toch hardstikke handig. Natuurlijk moet je m niet continu aanlijnen, maar in bepaalde situaties (druk verkeer, wandelen langs rivier ofzo) is zo'n lijntje veel minder beperkend voor een kind (en prettiger voor de ouder) dan handje vast moeten houden.
Ik heb vroeger ook aan zo'n lijntje gelopen en heb er echt geen trauma's van hoor. Bij kinderen ouder dan 4 a 5 jaar ofzo moet je t ook niet meer doen natuurlijk, maar voor een peuter is het toch hardstikke handig. Natuurlijk moet je m niet continu aanlijnen, maar in bepaalde situaties (druk verkeer, wandelen langs rivier ofzo) is zo'n lijntje veel minder beperkend voor een kind (en prettiger voor de ouder) dan handje vast moeten houden.
Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
:9~
quote:Op maandag 2 juli 2007 06:52 schreef Suzanna het volgende:
Kan mij niets schelen wat mensen erover denken... als ik met Emma, Noa én Julia echt iets moet halen uit de supermarkt (ja, ik zit wel in een aparte situatie want mijn kinderen zijn 6 maanden tot 2,5 jaar) dan doe ik het liefste Emma aan een 'tuigje' omdat het anders gewoon supergevaarlijk is. Ik heb toch liever niet mijn kind onder een auto omdat ik het een raar gezicht vond haar aan een tuigje te doen. Ze is een apart kind, wat nogal graag ergens tegenin gaat en precies het tegenovergestelde doet/wil van wat nodig is op dat moment. Tegendraads dus. Al met al goede redenen om haar een tuigje aan te doen.
Een andere situatie is: wandelen met twee peuters (anderhalf en 2,5) en ze ook laten lopen...óf ik moet Emma echt in de buggy zetten en dan kan ze dus niet lopen maar alleen maar zitten, óf ik doe haar het tuigje om en dan kan ze wél lopen. Ze vindt het overigens leuk, dus ik voel me er absoluuuuut niet schuldig over. Als het écht niet nodig is doe ik het liever niet, maar in bovenstaande situaties kan ik eigenlijk niet anders, óf ik moet gewoon een kind tekort doen. En tja, dan trek ik me dus niets aan van wat mensen ervan mogen denken, die denken toch al héél wat als je drie kleine kinderen hebt.
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
Toen jij 2,5 was, liep je toen ook altijd netjes naast je moeder?quote:Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
:9~
Oh, en dat zegt natuurlijk iemand die zelf geen kinderen heeft, geen jongere broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes en ook nog nooit op het zoontje van de buren heeft gepast.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
Kortom, iemand die niets, maar dan ook niets van een dergelijke situatie afweet maar wel eventjes durft te beweren hoe het allemaal wel niet moet.
History is the "know thyself" of humanity, the self-consciousness of mankind - Johann Gustav Droysen.
Als ik met zo'n tuigje kan voorkomen dat mijn kind onder een auto wandelt dan krijgt ie toch echt zo'n tuigje om.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
O ja?quote:Op maandag 2 juli 2007 08:58 schreef MUUS het volgende:
Volgens mij was het vroegâh ook normaler om je kind een riempje om te doen. Toen werd er iig minder raar van opgekeken dan nu.
When it comes to being Plug 1, it's just me, myself and I
.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
* m@x mompelt iets over de beste stuurlui....
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Dat dus.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:28 schreef ehqo het volgende:
Ik vind dat je je kinderen straft voor je eigen incompetentie.
When it comes to being Plug 1, it's just me, myself and I
Daar hebben ze bij jou schijnbaar ook een steekje laten vallen...quote:Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op..
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!! En die was dan altijd net ff iets verder weg (gemeen he ) En dat trauma zorgt er na een paar keer wel voor dat je HEEEL dicht bij je moeder blijft!! Dat missen kinderen aan zo'n tuigje dus, en hebben alleen een stukje touw als belemmering, geen opvoedkundig stukje erbij
Je hebt ook kleuters die het zien als 1 groot avontuur en zelfs na 10 minuten later en 4 winkels verder nog niet om mama roepen. Terwijl die mama ondertussen wel in paniek is.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:44 schreef DABAMaster het volgende:
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!!
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Blijkbaar heb je geen kleine kinderen rondstappen... Tot een jaar of vijf, zes luisteren ze wel naar je en zijn ze ook van plan om te gehoorzamen, maar na 2,5 seconde is er iets dat de aandacht afleidt en dan is het kind weg.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:23 schreef mike4141 het volgende:
Je kind heeft gewoon naar je te luisteren (onder de 18/21 en zo..), als het dat niet doet is er iets fundamenteel verkeerd aan. In een drukke straat hou je het de hand vast..
maar in iets als een tram/train (huis )moet dat kind gewoon luisteren.
Het is toch g****** geen hond of zo.
Wij hebben zo'n bandje gebruikt voor ons zoontje, vooral op drukke plaatsen zoals markt of vliegveld is dat handig.
[waargebeurd]
We hadden het bandje al opgeruimd, toen hij er zélf mee kwam aanzetten. Moest om zijn nek zoals bij een hondje, en zo gingen we wandelen. Ik heb nog geprobeerd om dat af te houden, maar hij was er van overtuigd dat het zo moest...
Wij de straat op (supervoorzichtig, het is niet hiervoor bedoeld!!), trok een hele hoop bekijks... Gelukkig was hij het na vijf minuten zat en konden we weer 'normaal' wandelen.
[/waargebeurd]
Welkom op het FOK-forum!quote:Op maandag 2 juli 2007 10:40 schreef BettyR het volgende:
[..]
Oh, en dat zegt natuurlijk iemand die zelf geen kinderen heeft, geen jongere broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes en ook nog nooit op het zoontje van de buren heeft gepast.
Kortom, iemand die niets, maar dan ook niets van een dergelijke situatie afweet maar wel eventjes durft te beweren hoe het allemaal wel niet moet.
Welkom op het FOK-forum!
Tot nu toe gaat het nog steeds prima met twee twee-jarigen, zonder riempje.
I'm surrounded by morons!
TRV plannen/geboekt 2025:Zuid-Amerika, Nederland, Chicago, Washington, Nederland, Kroatië, Slovenië, Parijs/Brussel/Nijmegen/Kopenhagen
TRV 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Noord-Noorwegen, Nederland, Atlanta
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
TRV plannen/geboekt 2025:Zuid-Amerika, Nederland, Chicago, Washington, Nederland, Kroatië, Slovenië, Parijs/Brussel/Nijmegen/Kopenhagen
TRV 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Noord-Noorwegen, Nederland, Atlanta
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
jij hebt dan ook bizarre kinderenquote:Op maandag 2 juli 2007 10:50 schreef Fogel het volgende:
Tot nu toe gaat het nog steeds prima met twee twee-jarigen, zonder riempje.
gezellig daar boven op de kast, dames
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden wordenquote:
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
En zolang aangelijnde peuter ook nog niet het pootje optilt bij het gemeenteplantsoentje zal het met dat 'uitlaten' ook wel meevallenquote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
Mijn dochter is bijna 2, maar die wil nog wel eens plots ergens naar toe lopen.
Dat weerhoudt je niet. Nu kan dat gelukkig bij ons (lang leve ruim wonen)
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
Ik ben principieel tegen op dat soort spul
Dat weerhoudt je niet. Nu kan dat gelukkig bij ons (lang leve ruim wonen)
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
Ik ben principieel tegen op dat soort spul
Eenschquote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Bij zoonlief (4) werkt(e) dat idd.. Bij dochterlief (2) dus absoluut niet! Die maakt het geen ruk uit waar pappa en/of mamma is zolang zij maar lekker haar gang kan gaan alhoewel het de laatste tijd al iets minder is geworden.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:44 schreef DABAMaster het volgende:
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!! En die was dan altijd net ff iets verder weg (gemeen he ) En dat trauma zorgt er na een paar keer wel voor dat je HEEEL dicht bij je moeder blijft!! Dat missen kinderen aan zo'n tuigje dus, en hebben alleen een stukje touw als belemmering, geen opvoedkundig stukje erbij
Hier gaat het over het algemeen net als bij Jelief.
Hier word erg hard gereden in de straat, de straat is nauw en heeft geen duidelijke stoepen. Dan heb ik haar liever even zo mee, waar het vertrouwd is gaat het ding af.
Dochterlief is er ook één die een half uur naar een zandkorrel kan kijken en dan zomaar vanuit het niks de straat over wil rennen, ze ziet geen gevaar. Zoonlief hobbelde altijd wel mee. Maar die is nu zo dromerig dat ik die nu nog regelmatig (vocaal) moet sturen zodat ie niet tegen alles en iedereen aanloopt die twee gecombineerd maakt ookdat dochterlief heel af en toe aan het lijntje (polsbandje) mag.
Zoonlief liep er tot voor kort ook nog heel soms aan. Dat was alleen als we met de bus en trein naar hun oma gingen.
Op een vol station met mensen, bussen en treinen één kind in een buggy en één die teveel ziet is zo'n ding ook wel eens handig. Hij is dan te 'dromerig' ziet dan de treinen wat zó facineert dat hij zo als een blind paard de bus onder zou lopen. Bij hem is dat lijntje ook een extra vorm van contact, hij voelt het lijntje en weet dan dat hij aan mij vast zit, dat maakt 'm dan weer bewust dat ie naar me moet luisteren. Moeilijk om zo uit te leggen maar anders 'hoort' hij me gewoon niet. Dat is iets wat in 'm zit en heeft verder niks met opvoeding te maken.
Tegenwoordig pakt hij als het (hem) te druk is een stang van de buggy beet trouwens.
Mwoa, da's meer je eigen gevoel dan dat het zo natuurlijk is, een kind 'vastgebonden' in een buggy. En nee, ik heb niks tegen buggy's, maar om nou te zeggen dat het zoveel natuurlijker is dan een tuigje, dat zie ik echt niet in .quote:Op maandag 2 juli 2007 10:58 schreef Rekkie het volgende:
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
.
quote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
Wat heeft natuurlijker uit zien er nou mee te maken? Wat ik er niet uit vind zien is een kind van 4 dat nog constant in de buggy zit en al zeurt als het een half uurtje moet lopen (en als ze spelen kunnen ze het uren volhouden;) )
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Waar zeg ik dat ze vastgebonden zat??quote:Op maandag 2 juli 2007 11:07 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Mwoa, da's meer je eigen gevoel dan dat het zo natuurlijk is, een kind 'vastgebonden' in een buggy. En nee, ik heb niks tegen buggy's, maar om nou te zeggen dat het zoveel natuurlijker is dan een tuigje, dat zie ik echt niet in .
Ze weet gewoon dat als ze in de buggy zit, dat ze er niet zomaar uit kan stappen, want dat doet zeer!!
Ervaring!!
En ik vind het absoluut wel natuurlijker dan een verkapte hondenriem
Als ze niet vast zit, hoe kan het dan dat het zeer doetquote:Op maandag 2 juli 2007 11:11 schreef Rekkie het volgende:
Waar zeg ik dat ze vastgebonden zat??
Ze weet gewoon dat als ze in de buggy zit, dat ze er niet zomaar uit kan stappen, want dat doet zeer!!
Ervaring!!
was er niet laatst een topic over ergernissen aan krijsende/gillende kids?
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind )
maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind )
maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
Engaging Infinite Improbability Drive..
Dat zei ik niet...quote:Op maandag 2 juli 2007 11:19 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Als ze niet vast zit, hoe kan het dan dat het zeer doet
Ik zei dat ze dan niet zomaar kan uitstappen want dat kan zeer doen....
Dan valt ze namelijk
Om eerlijk te zijn helemaal geen kinderen op drukke plaatsen (in bijvoorbeeld het centrum).quote:Op maandag 2 juli 2007 11:20 schreef _evenstar_ het volgende:
was er niet laatst een topic over ergernissen aan krijsende/gillende kids?
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind )
maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening.
FOK! verstandig, lees een P.I.
Krijgen we die dooddoener weerquote:
Ik zie er maar weinig op de kast zitten hoor.
ow, ik moet wel even F5en natuurlijk
Hier had uw advertentie kunnen staan :P
Ja.quote:
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Oh, zo. Maar ja, voor oudere ondernemende kinderen van, zeg een jaar of vier, vijf, lijkt me dat toch minder of geen oplossing. Die rennen er echt wel uit hoorquote:Op maandag 2 juli 2007 11:22 schreef Rekkie het volgende:
Dan valt ze namelijk
zo is het maar net, ik vind het ook niet zielig of zo, voel me er zelf gewoon suffig en ongemakkelijk bijquote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Maar je kan zo'n kind toch niet eeuwig in een buggy houden. Op een gegeven moment moeten ze toch zelf hun terrein gaan verkennen.
En dat kan 9 van de 10 keer goed gaan.
Daarom kan het verstandig zijn om op gevaarlijker terrein toch een riempje te gebruiken.
Want het zal toevallig die 10e keer zijn dat het niet goed gaat.
En om ze daar nou altijd in de buggy te houden... dan leren ze het dus nooit...
Lijkt mij...
Maar ik heb er geen verstand van... ik ben dan ook nog geen moeder. En ik geloof alles wat in OUD staat. Ik doe altijd kusjekroel enzo!
En dat kan 9 van de 10 keer goed gaan.
Daarom kan het verstandig zijn om op gevaarlijker terrein toch een riempje te gebruiken.
Want het zal toevallig die 10e keer zijn dat het niet goed gaat.
En om ze daar nou altijd in de buggy te houden... dan leren ze het dus nooit...
Lijkt mij...
Maar ik heb er geen verstand van... ik ben dan ook nog geen moeder. En ik geloof alles wat in OUD staat. Ik doe altijd kusjekroel enzo!
je hoeft ze dan ook niet steeds in de buggy te zetten, maar in een drukke omgeving, de stad bv, of een gevaarlijke omgeving, het treinperron, dus ff wel.
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik had voor de oudste ook zo'n riempje, om dr pols en dan om mijn pols.
En ja ik voelde me ook net alsof ik de hond ging uitlaten en werd ook regelmatig aangesproken dat het zoooooooo zielig was. Mijn kind zelf vond het helemaal niet erg.
Ik had dan de kleinste in de kinderwagen liggen. En die peuter wilde alle kanten oprennen. Ik deed het puur voor de veiligheid. Met oversteken, bij boodschappen doen, dat soort dingen. Een baby laat je ook niet alleen in een kinderwagen staan als je achter je peuter aan moet rennen. Bo was ook superondernemend en als ik me handen vrij had gehad was er niks aan de hand geweest, maar goed zo ging het dus ook prima.
Het vervelendste zijn dus vooral die opmerkingen die je krijgt. En dat trok ik me op de 1 of andere manier toch aan, omdat het voor mij ook geen ideale situatie was. Alleen in de situatie met baby in kinderwagen erbij voor mij wel de enige mogelijkheid.
En ja ik voelde me ook net alsof ik de hond ging uitlaten en werd ook regelmatig aangesproken dat het zoooooooo zielig was. Mijn kind zelf vond het helemaal niet erg.
Ik had dan de kleinste in de kinderwagen liggen. En die peuter wilde alle kanten oprennen. Ik deed het puur voor de veiligheid. Met oversteken, bij boodschappen doen, dat soort dingen. Een baby laat je ook niet alleen in een kinderwagen staan als je achter je peuter aan moet rennen. Bo was ook superondernemend en als ik me handen vrij had gehad was er niks aan de hand geweest, maar goed zo ging het dus ook prima.
Het vervelendste zijn dus vooral die opmerkingen die je krijgt. En dat trok ik me op de 1 of andere manier toch aan, omdat het voor mij ook geen ideale situatie was. Alleen in de situatie met baby in kinderwagen erbij voor mij wel de enige mogelijkheid.
De jan lul van het geheel.
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Alles is gaan hangen, behalve me lach :)
Kutsch; tussen kut en kitsch
Het voelt heerlijk!!!!
Ik krijg juist vaak positieve opmerkingen, mensen die het handig vinden.
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Zo herkenbaarquote:Op maandag 2 juli 2007 12:07 schreef milagro het volgende:
je hoeft ze dan ook niet steeds in de buggy te zetten, maar in een drukke omgeving, de stad bv, of een gevaarlijke omgeving, het treinperron, dus ff wel.
voor de rest banjeren ze maar gewoon een eind weg, de wandeltochtjes van een blokje om rekkend tot een uur, want ieder tuinpaadje in en uit
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
schattig is dat, hè. maar ook zo'n beroep op je geduld op een bepaald momentquote:
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik kan me nog heeeel goed herinneren dat ik als klein kind aan een tuigje liep.. ik vond het de normaalste zaak ter wereld. Als mijn moeder zei "ga je mee" kwam ik al met dat tuigje aansjouwen...
Ik kan me goed voorstellen dat ouders met een voortdurend weglopend kind een tuigje of armbandje gebruiken. Geen problemen mee. Het is de omgeving die er problemen heeft heeft, niet het kind zelf denk ik
Ik kan me goed voorstellen dat ouders met een voortdurend weglopend kind een tuigje of armbandje gebruiken. Geen problemen mee. Het is de omgeving die er problemen heeft heeft, niet het kind zelf denk ik
Ik ben zelf voor een halsband die een schok geeft als er een bepaalde grens wordt overschreden qua afstand
(220v )
(220v )
Ik heb een dochter van bijna 3 die inmiddels wel goed luistert en aan de hand mee loopt maar dat ze net een jaar was en rond wou lopen dan deed ik haar een polsbandje om. Ik had altijd de buggy mee maar je kan zo een kind moeilijk de hele tijd vast gesnoerd hebben zitten (nu neem ik de buggy alleen mee als ik een hele dag weg ga naar bijv dierentuin). Ik moet er niet aan denken dat mijn kind onder een auto zou komen of werkelijk verdwaald in een winkel omdat ze zich los zou hebben gerukt.
ik dacht meer aan een chip inplantenquote:Op maandag 2 juli 2007 12:49 schreef Rekkie het volgende:
Ik ben zelf voor een halsband die een schok geeft als er een bepaalde grens wordt overschreden qua afstand
(220v )
en dan gewoon alleen maar buiten sturen en vanuit je luie stoel met je tomtom het kind tracen en besturen
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik ha vroeger ook af en toe een tuigje om. Op de boot naar Ameland bijvoorbeeld, of op een jaarmarkt, rommelmarkt of braderie.
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
Mijn moeder vond dat toch de makkelijkste oplossing. Aangezien ik een ongelofelijk druk kindje was en ze er nog 6 had rondlopen.
Het tuigje werd in het dagelijks leven volgens mij alleen gebruikt om ons in de kinderstoel te houden en verder niet voor supermarkten, gewone markten of dat soort situaties.
Maar voor in extreem drukke, of wat gevaarlijkere situaties.
Enik vond het wel prima, was een blij kind
Ik zal eens kijken of ik een foto kan vinden van mij opgetuigd
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
Mijn moeder vond dat toch de makkelijkste oplossing. Aangezien ik een ongelofelijk druk kindje was en ze er nog 6 had rondlopen.
Het tuigje werd in het dagelijks leven volgens mij alleen gebruikt om ons in de kinderstoel te houden en verder niet voor supermarkten, gewone markten of dat soort situaties.
Maar voor in extreem drukke, of wat gevaarlijkere situaties.
Enik vond het wel prima, was een blij kind
Ik zal eens kijken of ik een foto kan vinden van mij opgetuigd
met veel wind kon ze dus met je vliegerenquote:Op maandag 2 juli 2007 12:56 schreef freecell het volgende:
Op de boot naar Ameland bijvoorbeeld [.....]
En dan niet met een elagant riempje, welnee, gewoon met een stukkie touw er aan
"mamaaaaaaa, mag ik nu weer naar beneden!!!!!!!!!!!!... asjeblieft, mamaaaa"
vink tog wel traumatisch , hoor
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
quote:
Kom kom, zo moeilijk is het niet.quote:Volgens mij
Nou vooruit, spui jouw mening dan eens. In meer dan twee woorden gaarne.
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
och, mensen moeten wmb hun kinderen zo opvoeden zoals ze zelf het beste vinden...
voor mn eigen dochters zou ik het absoluut niet willen, maar als mensen het kennelijk nuttig vinden, soit...
wat ik wel een beetje vreemd vind , is als mensen het begronden met en 'mijn kind luistert niet naar me'.... dàt is nu net een probleem dat je niet kunt 'oplossen' door zo'n lijntje...
dan kan dat lijntje misschien een tijdelijk noodhulpmiddel zijn, maar volgens mij zou het wel goed zijn als die ouders daarnaast er ook een beetje extra hun best voor doen om ervoor te zorgen dat hun kind wél naar hen luisert, dat is namelijk sowieso heel belangrijk, kinderen hebben domweg te luisteren naar hun ouders, en daarvoor dient een ouder geen 'lijntje' nodig te hebben. (overigens, precies zoals veel gehoorzaamheidscursussen bij honden al erop gericht zijn om ook gedrag aan te kweken dat ervoor zorgt dat de hond ook naar zijn baasje luister en volgt ook zonder lijn)
voor mn eigen dochters zou ik het absoluut niet willen, maar als mensen het kennelijk nuttig vinden, soit...
wat ik wel een beetje vreemd vind , is als mensen het begronden met en 'mijn kind luistert niet naar me'.... dàt is nu net een probleem dat je niet kunt 'oplossen' door zo'n lijntje...
dan kan dat lijntje misschien een tijdelijk noodhulpmiddel zijn, maar volgens mij zou het wel goed zijn als die ouders daarnaast er ook een beetje extra hun best voor doen om ervoor te zorgen dat hun kind wél naar hen luisert, dat is namelijk sowieso heel belangrijk, kinderen hebben domweg te luisteren naar hun ouders, en daarvoor dient een ouder geen 'lijntje' nodig te hebben. (overigens, precies zoals veel gehoorzaamheidscursussen bij honden al erop gericht zijn om ook gedrag aan te kweken dat ervoor zorgt dat de hond ook naar zijn baasje luister en volgt ook zonder lijn)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Ja maar da's nou het fijne van kinderen . Die luisteren 8 van de 10 keer wèl, om vervolgens toch de weg op te schieten.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ja maar dat is het punt dus, het gaat er niet om dat die kinderen vreselijk ongehoorzaam en klierig zijn en niet willen luisteren....
Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
Ik was een beetje een propje, daar vlieger je niet meequote:Op maandag 2 juli 2007 13:01 schreef milagro het volgende:
[..]
met veel wind kon ze dus met je vliegeren
"mamaaaaaaa, mag ik nu weer naar beneden!!!!!!!!!!!!... asjeblieft, mamaaaa"
vink tog wel traumatisch , hoor
Ik heb een foto gevonden van de boot (en dus ook een oude van mn moeder lief mensch) , ff laten inscannen door TARA (ff geduld dus )
Ik vond het wel interessant geloof ik
Ik luisterde écht wel naar mn moeder.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:20 schreef ColdFeet het volgende:
Ja maar dat is het punt dus, het gaat er niet om dat die kinderen vreselijk ongehoorzaam en klierig zijn en niet willen luisteren....
Kinderen zijn nu eenmaal beweeglijk en snel afgeleid, en ik vind dat dat bij een peuter nog niet echt iets is waarop je moet ingrijpen.
Ik was gewoon een heel druk kind van 3 , geen onwil van mijn kant, geen onmacht van mn moeders kant, die kon prima opvoeden.
Gewoon om ongelukken te voorkomen in speciale situaties.
Beter vrolijk kind aan touw dan dood kin in waddenzee.
Als er potentieel gevaarlijke situaties zijn zouden er niet genoeg onbewaakte ogenblikken moeten zijn om voor een kind in zo'n situatie de duikelen. Als je denkt te druk te zijn met je andere kinderen heb je jezelf duidelijk overschat toen je er kinderen bij nam.quote:Op maandag 2 juli 2007 08:05 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Waarom in hemelsnaam een straf? Sommige kinderen zijn héél beweeglijk, héél ondernemend en héél eigenwijs. Waarom riskeren dat het kind in een onbewaakt ogenblik (en ja, sommige kinderen zijn echt in een fractie van een seconde weg, ff knipperen met je ogen en weg!) in een gevaarlijke situatie belandt, als je het met een simpel, pijnloos en traumaloos tuigje op kan lossen? Maar goed, een tante van mijn vriendje kon zich ook niet voorstellen dat een kind zo ondernemend kon zijn. Tot ze zelf een nakomertje kreeg
Bovendien vind ik veel mensen in dit topic wel erg weinig vertrouwen in de medemens tonen. Een kind blijft natuurlijk jouw verantwoordelijkheid, maar als een kind zonder ouder een weg of iets op dreigt te lopen is het niet zo dat voorbijgangers daar straal aan voorbij lopen.
Natuurlijk is het niet prettig dat iemand anders je kind uit een wellicht benarde situatie haalt omdat je het idee hebt dat jij dat had moeten doen. Dan nog vind ik het niet terecht om je kind aan te lijnen, dan zou je je kind aanlijnen omdat jij je niet in die schaamtelijk positie wil bevinden.
Kort gezegd vind ik de meeste beweegredenen tamelijk egocentrisch en het absoluut niet waard om je kind een stuk van zijn vrijheid te ontnemen.
Je geeft je kinderen op deze manier een "grote-boze-wereld" idee mee. "Ik moet dicht bij mama blijven anders gebeuren er nare dingen."
En oh, laat je niet teveel meevoeren door doemscenario's.
Din jävla kuk!
Altijd datzelfde gezeik. Het probleem neerleggen bij het kind.quote:Op maandag 2 juli 2007 07:53 schreef Jojogirl het volgende:
Je hebt niet in elke situatie een handje over om je kind aan te laten lopen.
Ik zou het zelf ook niet gauw doen want het voelt niet helemaal OK, maar ik kan me wel situaties voorstellen waarin het een uitkomst is. Mijn oom en tante deden m'n nichtje bv ook altijd zo'n tuigje om als ze net op de camping aankwamen en ze hun tent gingen opzetten.
Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer die niet op mijn kinderen kan letten als ik ga shoppen, weet je wat, ik lijn ze gewoon aan.
Misschien is een slipketting iets voor de kinderen? Worden ze lekker rustig als ze gaan trekken aan het touw.
Elke mongool weet dat je je kinderen gewoon thuis moet laten tot een bepaalde leeftijd. Zeer jonge kinderen hebben niets te zoeken in winkels ea.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:29 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer
Hoppa!
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Bühlshite!quote:Op maandag 2 juli 2007 13:29 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Altijd datzelfde gezeik. Het probleem neerleggen bij het kind.
Oww. Ik ben een incontinente frigide hoer die niet op mijn kinderen kan letten als ik ga shoppen, weet je wat, ik lijn ze gewoon aan.
Misschien is een slipketting iets voor de kinderen? Worden ze lekker rustig als ze gaan trekken aan het touw.
Elke mongool weet dat je je kinderen gewoon thuis moet laten tot een bepaalde leeftijd. Zeer jonge kinderen hebben niets te zoeken in winkels ea.
Je hebt duidelijk geen kinderervaring.
Nog even kort samengevat:
Er zijn best wel kinderen die goed bij papa of mama blijven, maar als je een 'lopertje' treft dan moet je andere maatregelelen nemen. Het is geen onwil, zo werken kinderen nou eenmaal.
En dus moet je ze maar vast tuigen?
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
Wat is jou idee dan?quote:Op maandag 2 juli 2007 13:28 schreef ehqo het volgende:
[..]
Als er potentieel gevaarlijke situaties zijn zouden er niet genoeg onbewaakte ogenblikken moeten zijn om voor een kind in zo'n situatie de duikelen. Als je denkt te druk te zijn met je andere kinderen heb je jezelf duidelijk overschat toen je er kinderen bij nam.
Bovendien vind ik veel mensen in dit topic wel erg weinig vertrouwen in de medemens tonen. Een kind blijft natuurlijk jouw verantwoordelijkheid, maar als een kind zonder ouder een weg of iets op dreigt te lopen is het niet zo dat voorbijgangers daar straal aan voorbij lopen.
Natuurlijk is het niet prettig dat iemand anders je kind uit een wellicht benarde situatie haalt omdat je het idee hebt dat jij dat had moeten doen. Dan nog vind ik het niet terecht om je kind aan te lijnen, dan zou je je kind aanlijnen omdat jij je niet in die schaamtelijk positie wil bevinden.
Kort gezegd vind ik de meeste beweegredenen tamelijk egocentrisch en het absoluut niet waard om je kind een stuk van zijn vrijheid te ontnemen.
Je geeft je kinderen op deze manier een "grote-boze-wereld" idee mee. "Ik moet dicht bij mama blijven anders gebeuren er nare dingen."
En oh, laat je niet teveel meevoeren door doemscenario's.
Elk peuter gewoon rond laten lopen overal?
Of je nou langs een drukke weg loopt op een smal voetpad zonder andere mensen?
Of je nou midden op zee opmeen boot zit met een lage reling? (want anderen pakken hem vast wel, als hij bijna valt)
En ok midden in een winkelcentrum (want andere mensen zien het vast wel als zo'n twee turven hoog ukkie bij je weg loopt)
Je kan niet de verantwoording van je kinderen bij voorbijgangers leggen!
Stel: een éénouder gezin wat lagzaam verhongert, omdat ze van jou niet naar de winkel mogen...quote:Op maandag 2 juli 2007 13:37 schreef TheThirdMark het volgende:
En dus moet je ze maar vast tuigen?
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
En als je niet in de gelegenheid bent je kind ergens onder te brengen of een ander met jouw kind op te schepen, laat je je kind toch gewoon helemaal in zijn uppie thuis?quote:Op maandag 2 juli 2007 13:37 schreef TheThirdMark het volgende:
En dus moet je ze maar vast tuigen?
Ennuh. Ik heb zat kinderervaring -> 4 broertjes en 3 zusjes.
Als je niet op je kind kan letten moet je hem/haar thuislaten.
snap wel dat het een uitkomst is als je kind van hot naar her wilt vliegen op een gevaarlijk drukke straat maar het geeft toch altijd een gevoel alsof iemand met een hondje loopt ipv een kindje.quote:Op maandag 2 juli 2007 06:54 schreef Suzanna het volgende:
[..]
Wat is er naar aan dan? Het is alleen maar een gevoel dan... het kind vindt het absoluut niet naar, als dat wel zo is dan zou ik het persoonlijk nooit doen. Mijn dochtertje vindt het juist grappig en dan vind ik het dus geen probleeem.
Misschien komt dat ook door dat degene die dat deed bij ons in de buurt vroeger (oppas adres buurt) ook zelf vreemd ermee omging dat ik dat gevoel erbij heb
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...quote:Op maandag 2 juli 2007 13:40 schreef Ayvida het volgende:
[..]
En als je niet in de gelegenheid bent je kind ergens onder te brengen of een ander met jouw kind op te schepen, laat je je kind toch gewoon helemaal in zijn uppie thuis?
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:38 schreef freecell het volgende:
[..]
Wat is jou idee dan?
Elk peuter gewoon rond laten lopen overal?
Of je nou langs een drukke weg loopt op een smal voetpad zonder andere mensen?
Of je nou midden op zee opmeen boot zit met een lage reling? (want anderen pakken hem vast wel, als hij bijna valt)
En ok midden in een winkelcentrum (want andere mensen zien het vast wel als zo'n twee turven hoog ukkie bij je weg loopt)
Je kan niet de verantwoording van je kinderen bij voorbijgangers leggen!
Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
Din jävla kuk!
quote:Op maandag 2 juli 2007 13:44 schreef TheThirdMark het volgende:
[..]
Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...
Je moet vooral geen kinderen nemen als je ervan overtuigd bent dat je als ouder onfeilbaar moet zijn. Je zult geheid elke dag 100 keer op je bek gaan, zwaar depressief raken en je kind een kutjeugd bezorgen.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:44 schreef TheThirdMark het volgende:
Je moet geen kinderen nemen als je er niet mee overweg kan...
Ik heb geen probleem met aangelijnde kindjes. Als ik zelf een weglopertje zou hebben, zou ik 't ook doen. 't Is zo relatief... Die kleintjes zitten net zo goed vastgebonden in buggy's en wandelwagens, maar daar hoor je niemand over want daar hebben we geen associaties bij. Die kinderen hebben echter nóg minder bewegingsvrijheid dan een kindje wat toevallig een tuigje of polsbandje om heeft.
Ik weet van iig vier kinderen die wegliepen in winkelcentra en ik heb zelf ook weleens een kleintje in een winkel gevonden, huilend omdat pappa en mamma kwijt waren. Ben met 't mannetje naar meneer agent gelopen en 't heeft nog best even geduurd voordat de ouders, volledig in tranen, 't kindje kwamen halen met een andere agent die zij op hun beurt hadden aangeklampt.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.
Er zit een groot verschil tussen over je eigen voeten struikelen en op de stoep kletteren dan wel achterstevoren de bank af stuiteren terwijl mamma al 100 keer heeft gezegd dat je er niet op mag staan, en 't risico lopen onder een vrachtwagen te belanden.quote:Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
Zelf kids?quote:Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
Ik ben geen angsthaas, maar als ik in een drukke winkelstraat mijn dochter 10 seconden uit het oog verlies, staan al mijn haren overeind en schreeuwt elke porie alarm.... moederinstinct en zoquote:Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
Ik heb tot nu toe drie keer een kind gevonden dat de ouders kwijt was en heb ook regelmatig ouders helpen zoeken naar kinderen.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
[..]
Daar heb je het al, jij gaat uit van allemaal erge scenario's. Hoe vaak gebeurt het nou daadwerkelijk dat je kind in levensgevaar komt? Nauwelijks. Hoeveel mensen raken hun kind voor altijd kwijt in een winkelcentrum? Ik ken in ieder geval niemand waarbij er zelfs ook maar zo'n situatie dreigde, en ik ken niemand die tuigjes gebruikt. Het is allemaal veel minder erg dan jij het in je hoofd lijkt te hebben.
Daarnaast zeg ik nergens dat ik ervoor ben kinderen maar los te laten lopen, of om de verantwoording bij voorbijgangers te leggen. Er is niets mis met een iets relaxtere houding. Ik zie regelmatig dingen die ik als 'overbeschermend' zou bestempelen, kinderen mogen tegenwoordig nauwelijks blauwe plekken of schaafwonden hebben lijkt wel. Terwijl dat er toch echt allemaal bijhoort hoor.
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
Een kind hoort vies te worden, te vallen, builen en blauwe plekken te krijgen, maar een kind hoort neit los langs een diep kanaal te lopen bijvoorbeeld.
Of op een boot te staan.
En inderdaad: buggy is een goede optie met nog minder bewegingsvrijheid.
Dat is normaal.
Maakt ook niet uit, hoort erbij.
Maar wanneer een kind duidelijk nog niet zo ver is dat hij/zij meekan naar een drukke winkel moet je hem/haar ook niet meenemen.
Lijkt me logisch.
Ennuh dat van die 1 ouder gezinnen --> dan gaan ze maar aan het eind van de morgen boodschappen doen. Je kan natuurlijk ook de drukte op gaan zoeken zodat je een reden hebt om je kinderen als beesten te behandelen.
Maakt ook niet uit, hoort erbij.
Maar wanneer een kind duidelijk nog niet zo ver is dat hij/zij meekan naar een drukke winkel moet je hem/haar ook niet meenemen.
Lijkt me logisch.
Ennuh dat van die 1 ouder gezinnen --> dan gaan ze maar aan het eind van de morgen boodschappen doen. Je kan natuurlijk ook de drukte op gaan zoeken zodat je een reden hebt om je kinderen als beesten te behandelen.
http://steam-cards.com/?click=a07a01
voor gratis spellen
voor gratis spellen
Nou, dat klinkt als een eind goed al goed verhaal. Ik ben zelf ook wel eens mijn ouders kwijtgeraakt in een winkel, daar hou je geen psychisch letsel aan over hoor.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:52 schreef innovative het volgende:
[..]
Ik weet van iig vier kinderen die wegliepen in winkelcentra en ik heb zelf ook weleens een kleintje in een winkel gevonden, huilend omdat pappa en mamma kwijt waren. Ben met 't mannetje naar meneer agent gelopen en 't heeft nog best even geduurd voordat de ouders, volledig in tranen, 't kindje kwamen halen met een andere agent die zij op hun beurt hadden aangeklampt.
Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.quote:[..]
Er zit een groot verschil tussen over je eigen voeten struikelen en op de stoep kletteren dan wel achterstevoren de bank af stuiteren terwijl mamma al 100 keer heeft gezegd dat je er niet op mag staan, en 't risico lopen onder een vrachtwagen te belanden.
Neen. Ook niet iets dat ik direct ambieer. Ik heb dus geen ervaring, maar ik weet wel dat ik niet elk ogenblik mijn kind op de huid zou willen zitten. Dat is niet reeël, wat onnodig en levert alleen maar stress. Een kind neem je neem ik aan om ervan te genieten, niet om je constant zorgen te maken over zijn welzijn.quote:[..]
Zelf kids?
Din jävla kuk!
Als een kind niet in de buggy wil zitten zou ik die er overigens niet inlaten. Ik zie zoiets als rustpunt voor als je kinderen moe zijn, geen restrictiegereedschap.
Din jävla kuk!
Iemand mag toch wel gewoon aangeven dat hij/zij het er raar uit vindt zien en dat hij/zij zich niet kan voorstellen het zelf te gebruiken?quote:Op maandag 2 juli 2007 10:06 schreef R16 het volgende:
Wat maakt het uit wat anderen ervan denken? Als je het als ouder veilig of handig vindt om je kind aan te lijnen, dan doe je dat. Dat de gemiddelde sukkel dan associaties met honden krijgt is zijn eigen probleem.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
***
Sure. En als die van jou per ongeluk toch een keer onder een vrachtauto belandt? Gewoon acceptabel risico, we maken wel een nieuw kind?quote:Op maandag 2 juli 2007 14:00 schreef ehqo het volgende:
[..]
Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.
Gevonden
Het bewuste tuigje, de hyper 3 jarige en de mama
De zee, de driejarige en het touw
En ik was erg gelukkig, want mijn moeder riep niet steeds: "niet zo dicht bij die reling kind!"
Het bewuste tuigje, de hyper 3 jarige en de mama
De zee, de driejarige en het touw
En ik was erg gelukkig, want mijn moeder riep niet steeds: "niet zo dicht bij die reling kind!"
Heb ik het gebruikt als voorbeeld voor psychisch letsel dan? Het ging mij erom te illustreren dat, ondanks de goede bedoelingen van ongetwijfeld bijna iedere ouder, er toch echt kindjes zijn die soms ineens "verdwenen" zijn. Het kindje wat ik vond liep rond in een voetgangersgebied, het had net zo goed elders kunnen gebeuren. Zelfs de beste ouders kan ongeluk overkomen.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:00 schreef ehqo het volgende:
Nou, dat klinkt als een eind goed al goed verhaal. Ik ben zelf ook wel eens mijn ouders kwijtgeraakt in een winkel, daar hou je geen psychisch letsel aan over hoor.
Een kind is geen roulette, you know. Als er reëel risico is op gevaar, dan moet je geen struisvogel gaan spelen. Ik ben het met je eens dat sommige ouders te snel bang worden, alleen al als 't kind op de billetjes stuitert of een keer met de fiets valt. Dat hoort er allemaal bij. Het wil echter niet zeggen dat je moet verzaken grote risico's die behoorlijk ernstige gevolgen moeten hebben, te verkleinen. Achterop de fiets doe je je kind ook een riempje om, je zet ze in een autostoeltje, waarom dan wel denken "ach, het feit dat ze weglopen en weleens gewond zouden kunnen raken, dat hoort erbij?"quote:Daar heb je het weer. Het is net alsof je er vanuit gaat dat je kind onder een vrachtwagen gaat komen. Dat vind ik een overdreven angstig uitgangspunt om vanuit te gaan handelen.
Ik denk dat ook te weten, maar als ik zo eens met mensen spreek die ervaringsdeskundigen zijn, zeggen ze stuk voor stuk dat je nogal bedrogen uitkomt. Natuurlijk heb je bepaalde basisgedachten, wil de ene ouder bijvoorbeeld strenger zijn dan de andere, maar ik denk dat élke ouder de schrik om het hart slaat als ze zich omdraaien en hun kind staat er niet. Zelfs als dat kind maar vijf meter verder aan 't spelen blijkt. Dat is je ouderinstinct...quote:Neen. Ook niet iets dat ik direct ambieer. Ik heb dus geen ervaring, maar ik weet wel dat ik niet elk ogenblik mijn kind op de huid zou willen zitten. Dat is niet reeël, wat onnodig en levert alleen maar stress. Een kind neem je neem ik aan om ervan te genieten, niet om je constant zorgen te maken over zijn welzijn.
Je hebt kinderen om te genieten, natuurlijk, dat is de reden dat je eraan begint. De angst en bezorgdheid krijg je - krijgt iedere ouder met enig vermogen tot houden van - er gratis bij.
aaah, jaren zestig tuigje
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik kan me er iets bij voorstellen als je meerdere kinderen hebt om op te letten. Dus een peuter en een baby of een peuter tweeling. Met één kind, vind ik het wel een beetje vreemd.
Mijn dochter (bijna 2) mag overal loslopen, behalve op 'gevaarlijke, drukke' plekken. Dan moet ze mij óf een handje geven of ik draag haar een stukje, of ze gaat in de buggy, als ik die bij me heb.
Mijn dochter (bijna 2) mag overal loslopen, behalve op 'gevaarlijke, drukke' plekken. Dan moet ze mij óf een handje geven of ik draag haar een stukje, of ze gaat in de buggy, als ik die bij me heb.
-If I know I'm going crazy, I must not be insane-!
Ik denk dat het meer gaat om de posters hier die beweren dat "je jezelf overschat als je meerdere kinderen niet in de gaten kunt houden" en dat soort ongein... Er worden namelijk wel degelijk termen gebruikt als "incompetent" etc.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:04 schreef Brighteyes het volgende:
Iemand mag toch wel gewoon aangeven dat hij/zij het er raar uit vindt zien en dat hij/zij zich niet kan voorstellen het zelf te gebruiken?
Zelfs wij hadden die nog, in de kinderstoel (zat niet echt een goed veiligheidssysteem in dat ding). En ik ben een jaren-80 kind, nog de oudste van allemaal ook.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:10 schreef milagro het volgende:
aaah, jaren zestig tuigje
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
Freecell! Die foto's!
En over of het overdreven is of niet...
Er is hier op het forum minstens 1 ouder die haar kindje verloren is door een onbewaakt ogenblik, meer was het niet. Dat is een nachtmerrie die je volgens mij nooit wil meemaken. Als er mensen zijn die zichzelf, maar vooral hun kindje prettiger en veiliger, voelen als ze het af en toe even vastzetten geef ik ze alleen maar groot gelijk.
Een ongeluk zit in een klein hoekje, heeft verder niets met competentie te maken.
En over of het overdreven is of niet...
Er is hier op het forum minstens 1 ouder die haar kindje verloren is door een onbewaakt ogenblik, meer was het niet. Dat is een nachtmerrie die je volgens mij nooit wil meemaken. Als er mensen zijn die zichzelf, maar vooral hun kindje prettiger en veiliger, voelen als ze het af en toe even vastzetten geef ik ze alleen maar groot gelijk.
Een ongeluk zit in een klein hoekje, heeft verder niets met competentie te maken.
***
Als je langs een drukke straat loopt moet je je kinderen niet zomaar op avontuur laten gaan. Maar een tuigje is dan geen must toch?quote:Op maandag 2 juli 2007 14:05 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Sure. En als die van jou per ongeluk toch een keer onder een vrachtauto belandt? Gewoon acceptabel risico, we maken wel een nieuw kind?
Din jävla kuk!
dat dus idd.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:11 schreef Igraine het volgende:
Ik kan me er iets bij voorstellen als je meerdere kinderen hebt om op te letten. Dus een peuter en een baby of een peuter tweeling. Met één kind, vind ik het wel een beetje vreemd.
Mijn dochter (bijna 2) mag overal loslopen, behalve op 'gevaarlijke, drukke' plekken. Dan moet ze mij óf een handje geven of ik draag haar een stukje, of ze gaat in de buggy, als ik die bij me heb.
met 1 kind ben je wmb gewoon een gemakzuchtige moeder
en streng
en truttig
en ouderwets
en bekrompen
en raar
en jaren zestig spruitjes eng
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik heb 5 oudere broers en daarboven ook nog een zusquote:Op maandag 2 juli 2007 14:10 schreef milagro het volgende:
aaah, jaren zestig tuigje
heb je een oudere broer of zus, freecell? of is die nog van je moeder zelf geweest
Maar hij kan ook best nog van mn moeder zelf zijn geweest
Geen idee, ik vond het in ieder geval prima.
en inderdaad: normaal zat hij in de kinderstoel
Ik geloof dat mn zus hem nu nog gebruikt in de kinderstoel
Ik geloof dat mn zus hem nu nog gebruikt in de kinderstoel
Nee, je kan ze ook helemaal vastgespen in een buggyquote:Op maandag 2 juli 2007 14:13 schreef ehqo het volgende:
[..]
Als je langs een drukke straat loopt moet je je kinderen niet zomaar op avontuur laten gaan. Maar een tuigje is dan geen must toch?
Neehee. Maar als je meerdere kinderen hebt, bijvoorbeeld, of heel beweeglijke, dan kan het, ondanks dat het er vre-se-lijk lullig uitziet, een uitstekend idee zijn om een kind een tuigje om te doenquote:Op maandag 2 juli 2007 14:13 schreef ehqo het volgende:
[..]
Als je langs een drukke straat loopt moet je je kinderen niet zomaar op avontuur laten gaan. Maar een tuigje is dan geen must toch?
cum hoc non est propter hocquote:Op maandag 2 juli 2007 14:12 schreef Brighteyes het volgende:
Er is hier op het forum minstens 1 ouder die haar kindje verloren is door een onbewaakt ogenblik, meer was het niet.
oftewel, waar is de bewijsvoering in je argumentatie en hiertuivolgend, klopt de 'conclusie' die je uit het gesuggereerde verband trekt?
in welke zin is dat 'tuigje' en het gebruik ervan gekoppeld aan beter letten op je kind?
letten mensen zonder tuigje opeens minder goed op hun kind, of hebben ouders die een kind verloren hebben en geen tuigje gebruiken opeens 'schuld' omdat ze niet zo'n ding gebruiken?
Wat mij betreft is zo'n tuigje hooguit een gereedschap, en iemand die erop teruggrijpt moet dat gewoon zelf weten ; daaraan is niks beters of slechters (en ik vermoed overigens niet dat het ook maar in enigerlei mate 'trauma' zou oproepen, volgens mij vinden kinderen er verder weinig van)...
wat ik echter niet vind, is dat het tuigje een methode zou zijn kinderen te leren gehoorzaam te zijn, integendeel, op dat punt is het juist een erg slecht en negatief 'gereedschap'.... ouders die bv een ongehoorzaam en lastig kind hebben, zouden zich volgens mij eerder vooral moeten richten op het corrigeren van het foute gedrag van hun kind, het 'opvangen' door dat gereedschap is géén blijvende 'oplossing'.
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
bolderkar erachter spannen en hoppa je boodschappen erinquote:Op maandag 2 juli 2007 14:20 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Neehee. Maar als je meerdere kinderen hebt, bijvoorbeeld, of heel beweeglijke, dan kan het, ondanks dat het er vre-se-lijk lullig uitziet, een uitstekend idee zijn om een kind een tuigje om te doen
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Nee, maar dat komt toch uiteindelijk goed toch? Ik kan me heel goed voorstellen dat je schrikt, maar uiteindelijk komt dat kind weer terecht. Het is een ongemakkelijke situatie, dat zeker. Maar meteen een les voor zowel ouder als kind. Geen reden voor mij om een kind aan te lijnen.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:09 schreef innovative het volgende:
[..]
Heb ik het gebruikt als voorbeeld voor psychisch letsel dan? Het ging mij erom te illustreren dat, ondanks de goede bedoelingen van ongetwijfeld bijna iedere ouder, er toch echt kindjes zijn die soms ineens "verdwenen" zijn. Het kindje wat ik vond liep rond in een voetgangersgebied, het had net zo goed elders kunnen gebeuren. Zelfs de beste ouders kan ongeluk overkomen.
Wat ik al zei, als er potentieel gevaarlijke situaties zou je je kind niet lang genoeg uit het oog moeten verliezen. Als je op een boot staat, langs een drukke wegloopt, wat dan ook, ben je geen goede ouder al je je kind dan op avontuur laat gaan, maar aanlijnen lijkt me daar geen must bij.quote:Een kind is geen roulette, you know. Als er reëel risico is op gevaar, dan moet je geen struisvogel gaan spelen. Ik ben het met je eens dat sommige ouders te snel bang worden, alleen al als 't kind op de billetjes stuitert of een keer met de fiets valt. Dat hoort er allemaal bij. Het wil echter niet zeggen dat je moet verzaken grote risico's die behoorlijk ernstige gevolgen moeten hebben, te verkleinen. Achterop de fiets doe je je kind ook een riempje om, je zet ze in een autostoeltje, waarom dan wel denken "ach, het feit dat ze weglopen en weleens gewond zouden kunnen raken, dat hoort erbij?"
[..]
Dat je schrikt is volkomen normaal ja. En een ouderinstinct hebben ook. Maar dat kan toch allemaal ook gewoon zonder tuigje?quote:Ik denk dat ook te weten, maar als ik zo eens met mensen spreek die ervaringsdeskundigen zijn, zeggen ze stuk voor stuk dat je nogal bedrogen uitkomt. Natuurlijk heb je bepaalde basisgedachten, wil de ene ouder bijvoorbeeld strenger zijn dan de andere, maar ik denk dat élke ouder de schrik om het hart slaat als ze zich omdraaien en hun kind staat er niet. Zelfs als dat kind maar vijf meter verder aan 't spelen blijkt. Dat is je ouderinstinct...
Din jävla kuk!
Dat is lèuk. Mochten wij altijd op vakantiequote:Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef milagro het volgende:
[..]
bolderkar erachter spannen en hoppa je boodschappen erin
Jaaaaha, maar daar gaat het hier dus he-le-maal niet over. Ik heb nog niemand horen beweren dat je een tuigjegebruikt om een vervelend kind een lesje te leren. Enkel dingen over goedbedoelende en bezorgde ouders.... Pfff.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef RM-rf het volgende:
[..]
Wat mij betreft is zo'n tuigje hooguit een gereedschap, en iemand die erop teruggrijpt moet dat gewoon zelf weten ; daaraan is niks beters of slechters (en ik vermoed overigens niet dat het ook maar in enigerlei mate 'trauma' zou oproepen, volgens mij vinden kinderen er verder weinig van)...
wat ik echter niet vind, is dat het tuigje een methode zou zijn kinderen te leren gehoorzaam te zijn, integendeel, op dat punt is het juist een erg slecht en negatief 'gereedschap'.... ouders die bv een ongehoorzaam en lastig kind hebben, zouden zich volgens mij eerder vooral moeten richten op het corrigeren van het foute gedrag van hun kind, het 'opvangen' door dat gereedschap is géén blijvende 'oplossing'.
Mên. Daar ben ik óók niet voor. Kinderen in toom houden zou zonder gereedschap ook moeten lukken.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:19 schreef freecell het volgende:
[..]
Nee, je kan ze ook helemaal vastgespen in een buggy
Ik probeer niemand het gebruik van een tuigje uit het hoofd te praten hoor. Dat dat duidelijk is. Ik zou er zelf alleen nooit aangaan omdat het volgens mij ook allemaal uitstekend lukt zonder dat soort hulpmiddelen. Althans, dat lukt de mens al enige tijd heel aardig.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:20 schreef ColdFeet het volgende:
[..]
Neehee. Maar als je meerdere kinderen hebt, bijvoorbeeld, of heel beweeglijke, dan kan het, ondanks dat het er vre-se-lijk lullig uitziet, een uitstekend idee zijn om een kind een tuigje om te doen
Din jävla kuk!
Dit hele geval waar ik op doel had met een tuigje niet voorkomen kunnen worden, tenzij een 24/7 vastsnoeren van het kind. Ik wilde alleen maar even aangeven dat een ongelukje dus echt in een heel erg klein hoekje kan zitten en als mensen dat willen voorkomen door hun kindje in potentieel gevaarlijke situaties even vast willen zetten, dat ik me dat goed kan voorstellen.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef RM-rf het volgende:
[..]
cum hoc non est propter hoc
oftewel, waar is de bewijsvoering in je argumentatie en hiertuivolgend, klopt de 'conclusie' die je uit het gesuggereerde verband trekt?
in welke zin is dat 'tuigje' en het gebruik ervan gekoppeld aan beter letten op je kind?
letten mensen zonder tuigje opeens minder goed op hun kind, of hebben ouders die een kind verloren hebben en geen tuigje gebruiken opeens 'schuld' omdat ze niet zo'n ding gebruiken?
Wat mij betreft is zo'n tuigje hooguit een gereedschap, en iemand die erop teruggrijpt moet dat gewoon zelf weten ; daaraan is niks beters of slechters (en ik vermoed overigens niet dat het ook maar in enigerlei mate 'trauma' zou oproepen, volgens mij vinden kinderen er verder weinig van)...
wat ik echter niet vind, is dat het tuigje een methode zou zijn kinderen te leren gehoorzaam te zijn, integendeel, op dat punt is het juist een erg slecht en negatief 'gereedschap'.... ouders die bv een ongehoorzaam en lastig kind hebben, zouden zich volgens mij eerder vooral moeten richten op het corrigeren van het foute gedrag van hun kind, het 'opvangen' door dat gereedschap is géén blijvende 'oplossing'.
De meeste mensen die in dit topic aangeven dat ze een tuigje gebruik(t)en of gebruiken zijn echt absoluut geen incompetente mensen en ze gebruiken het al helemaal niet als corrigeer- of opvoedmiddel.
En ja, dat durf ik zo hard te stellen ja omdat ik de meesten ervan samen met hun kinderen heb gezien.
Ik heb hier iig niemand gezien die zegt 'oh ja, maar het is zo makkelijk omdat pietje of marietje niet luistert'.
Het gaat niet om het wel of niet luisteren, het gaat erom dat een kind weg kan stuiteren op het moment dat jij even je hoofd omdraait naar iets anders.
***
doe ze anders een Lederhose aan, broek met tuigje ineen
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ja. Of een voorbinddildo. Kun je ze daar aan vasthouden.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:37 schreef milagro het volgende:
doe ze anders een Lederhose aan, broek met tuigje ineen
Din jävla kuk!
Nogmaals (je leest niet echt lekker, moet ik zeggen), het gaat bijna altijd goed. Alleen die ene keer kan nét te veel zijn, en dan is een wijze les wel een héél wrange les. Sommige lessen hoef je niet te leren... Ik heb ook niet hoeven voelen dat de voorkant van een trein hard is om dat te beseffen. Gevaar kun je ook voor zijn - in redelijke mate en afhankelijk van wat het risico is.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:24 schreef ehqo het volgende:
Nee, maar dat komt toch uiteindelijk goed toch? Ik kan me heel goed voorstellen dat je schrikt, maar uiteindelijk komt dat kind weer terecht. Het is een ongemakkelijke situatie, dat zeker. Maar meteen een les voor zowel ouder als kind. Geen reden voor mij om een kind aan te lijnen.
Goed, de andere opties om je kind niet uit het oog te verliezen:quote:Wat ik al zei, als er potentieel gevaarlijke situaties zou je je kind niet lang genoeg uit het oog moeten verliezen. Als je op een boot staat, langs een drukke wegloopt, wat dan ook, ben je geen goede ouder al je je kind dan op avontuur laat gaan, maar aanlijnen lijkt me daar geen must bij.
Face it, elke vorm van voorzichtig doen is een vorm van vrijheidsberoving van het kind. En daarbij is het riempje nou juist nét die oplossing waarbij relatief veel vrijheid is. Een kind kan makkelijker het eigen tempo bepalen, kan makkelijker even stilstaan en kan, zoals jij zo graag toch wat blauwe plekken wilt, iig nog even struikelen over de stoeprand.
Je begint jezelf een beetje tegen te spreken. De stelling waar het mij namelijk oorspronkelijk om ging was dit:quote:Dat je schrikt is volkomen normaal ja. En een ouderinstinct hebben ook. Maar dat kan toch allemaal ook gewoon zonder tuigje?
Ook jij zou schrikken, zeg je zelf. En daar ging het mij om. Je kind op de huid zitten is nogal wat anders dan er voorzichtig mee om gaan. En op de huid, dat zit je ze meer als ze in een buggy zitten bijvoorbeeld dan aan een riempje. Gek genoeg heeft niemand dáár problemen mee.quote:Op maandag 2 juli 2007 13:49 schreef ehqo het volgende:
Als ouder blijf je verantwoordelijk, maar je moet niet meteen paniekerig naar lucht zitten te happen als je je kind 10 seconden niet meer ziet.
En wat had jij dan precies in gedachten vraag ik me dan af.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:30 schreef ehqo het volgende:
[..]
Mên. Daar ben ik óók niet voor. Kinderen in toom houden zou zonder gereedschap ook moeten lukken.
[..]
Ik probeer niemand het gebruik van een tuigje uit het hoofd te praten hoor. Dat dat duidelijk is. Ik zou er zelf alleen nooit aangaan omdat het volgens mij ook allemaal uitstekend lukt zonder dat soort hulpmiddelen. Althans, dat lukt de mens al enige tijd heel aardig.
We nemen één ehqo, een peuter van 3 en eentje van 2
De peuter van 3 loopt braaf aan het handje met ehqo langs de drukke weg.
De peuter van 2 aan het andere handje.
Op de terugweg heeft ehqp boodschappen in zijn ene hand, dus de peuter van drie loopt los.
Plotseling staat er iemand ballonnen uit te delen aan de overkant van de drukke weg.
Peutertje van drie rent daar heen...
Op dit moment had ehqo tuigjes en/of buggy's misschien wel fijn gevonden? (aan een buggy kan je ook nog je boodschappen kwijt )
als jou dat een beter alternatief lijkt, prima , 't is jouw kind , hèquote:Op maandag 2 juli 2007 14:38 schreef ehqo het volgende:
[..]
Ja. Of een voorbinddildo. Kun je ze daar aan vasthouden.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Toen ik Freek voor het eerst naar de peuterspeelzaal bracht (hij was toen nog geen 2 en half), zei ik erbij dat ie nogal wegliep. Ik kreeg een blik van, "Ah, daar hebben we weer zo'n overbezorgde moeder". Zou allemaal goed komen .
Toen ik hem na drie uurtjes weer ging halen trof ik twee roodaangelopen leidsters, ze waren hem drie keer kwijt geweest .
Toen ie de keer daarna nog ter nauwernood gered kon worden van een rondje zich over het hek werpen (fietsje er tegenaan, en vallen maar, op het naastgelegen fietspad), vroegen ze of ik het erg vond als ze hem rond de tijd dat de kinderen gehaald werden, achter een afgesloten hekje zetten.
Had ik geen bezwaar tegen .
Wat ik maar bedoel te zeggen, je hèbt van die kinderen waar opvoedkundig geen kruid tegen gewassen is.
En zelfs toen liep ie niet in een tuigje, en ik ben hem ook nooit kwijt geweest .
Dat kwam pas toen ik dacht geen tuigje meer nodig te hebben, ik kijk naast me en hij houdt de wagen vast, ik kijk nog een keer, en hij is weg..
Dan parkeer je dus in paniek je verse nieuwe baby bij iemand die er hopelijk betrouwbaar uit ziet, en ga je als een gek winkel in, winkel uit rennen.
Da's een stuk minder vervelend als een tuigje idd .
Toen ik hem na drie uurtjes weer ging halen trof ik twee roodaangelopen leidsters, ze waren hem drie keer kwijt geweest .
.Toen ie de keer daarna nog ter nauwernood gered kon worden van een rondje zich over het hek werpen (fietsje er tegenaan, en vallen maar, op het naastgelegen fietspad), vroegen ze of ik het erg vond als ze hem rond de tijd dat de kinderen gehaald werden, achter een afgesloten hekje zetten.
Had ik geen bezwaar tegen .
Wat ik maar bedoel te zeggen, je hèbt van die kinderen waar opvoedkundig geen kruid tegen gewassen is.
En zelfs toen liep ie niet in een tuigje, en ik ben hem ook nooit kwijt geweest .
Dat kwam pas toen ik dacht geen tuigje meer nodig te hebben, ik kijk naast me en hij houdt de wagen vast, ik kijk nog een keer, en hij is weg..
Dan parkeer je dus in paniek je verse nieuwe baby bij iemand die er hopelijk betrouwbaar uit ziet, en ga je als een gek winkel in, winkel uit rennen.
Da's een stuk minder vervelend als een tuigje idd .
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Nee hoor. Dan moet je je toch bewust zijn van die straat, en dat dat kind van drie daar niet over mag steken. Dan let je toch op je kind. En als hij/zij dat toch dreigt te doen spreek ik hem boos aan, en als hij/zij dan toch doorloopt ga ik erachter aan en geef ik het een figuurlijke draai om de oren.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:39 schreef freecell het volgende:
[..]
En wat had jij dan precies in gedachten vraag ik me dan af.
We nemen één ehqo, een peuter van 3 en eentje van 2
De peuter van 3 loopt braaf aan het handje met ehqo langs de drukke weg.
De peuter van 2 aan het andere handje.
Op de terugweg heeft ehqp boodschappen in zijn ene hand, dus de peuter van drie loopt los.
Plotseling staat er iemand ballonnen uit te delen aan de overkant van de drukke weg.
Peutertje van drie rent daar heen...
Op dit moment had ehqo tuigjes en/of buggy's misschien wel fijn gevonden? (aan een buggy kan je ook nog je boodschappen kwijt )
Het is net alsof je dat tuigje handig vindt omdat je dan niet op hoeft te letten maar alleen maar aan dat tuigje hoeft te trekken.
En ik spreek mezelf hier niet tegen. Ik geef aan dat je je kind in dit soort situaties goed in de ogen moet houden. Als ik mijn kind hier 10 seconden uit het oog verlies zou ik mezelf geen goede ouder vinden. Dat wil niet zeggen dat ik mijn kind per definitie altijd elke seconde in het zicht wil hebben.
Din jävla kuk!
Vind ik wel. Omdat je je kind jarenlang aanlijnt om deze ene sporadische situatie te voorkomen.quote:[b]Op maandag 2 juli 2007 14:41
Da's een stuk minder vervelend als een tuigje idd .
Din jävla kuk!
Bel je me tegen die tijd? Lijkt me heerlijk om achter je te lopen!quote:Op maandag 2 juli 2007 14:53 schreef ehqo het volgende:
[..]
Nee hoor. Dan moet je je toch bewust zijn van die straat, en dat dat kind van drie daar niet over mag steken. Dan let je toch op je kind. En als hij/zij dat toch dreigt te doen spreek ik hem boos aan, en als hij/zij dan toch doorloopt ga ik erachter aan en geef ik het een figuurlijke draai om de oren.
Het is net alsof je dat tuigje handig vindt omdat je dan niet op hoeft te letten maar alleen maar aan dat tuigje hoeft te trekken.
En ik spreek mezelf hier niet tegen. Ik geef aan dat je je kind in dit soort situaties goed in de ogen moet houden. Als ik mijn kind hier 10 seconden uit het oog verlies zou ik mezelf geen goede ouder vinden. Dat wil niet zeggen dat ik mijn kind per definitie altijd elke seconde in het zicht wil hebben.
***
Op het gevaar af dat ik nu weer gezellig als 'maffia' wordt beschouwd ehqo.
Maar heb je zelf kinderen?
Want ik vind echt dat het gevaar soms in hele kleine situaties zit. Juist wanneer het 'grote gevaar' juist geen groot gevaar lijkt.
Dus niet het vliegveld, niet dat stukje bij de grote autoweg, niet bij het water.
Maar juist bij het boodschappen doen en al die andere 'gewone' dagelijkse dingen.
-en verder is wat mij betreft het punt eerder al gemaakt: Ieder zijn eigen keuze -
En leah Je oudste is idd een heel portret
Maar heb je zelf kinderen?
Want ik vind echt dat het gevaar soms in hele kleine situaties zit. Juist wanneer het 'grote gevaar' juist geen groot gevaar lijkt.
Dus niet het vliegveld, niet dat stukje bij de grote autoweg, niet bij het water.
Maar juist bij het boodschappen doen en al die andere 'gewone' dagelijkse dingen.
-en verder is wat mij betreft het punt eerder al gemaakt: Ieder zijn eigen keuze -
En leah Je oudste is idd een heel portret
Goed hoor. Als ik ooit kinderen neem dan.quote:Op maandag 2 juli 2007 14:55 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Bel je me tegen die tijd? Lijkt me heerlijk om achter je te lopen!
Din jävla kuk!
doe maar niet, je gaat teleurgesteld wordenquote:Op maandag 2 juli 2007 15:00 schreef ehqo het volgende:
[..]
Goed hoor. Als ik ooit kinderen neem dan.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |