OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Jullie kennen ze vast wel, die riempjes voor kleuters en peuters, waarmee ze aan hun ouder of aan de kinderwagen vastgemaakt worden. Vandaag zat er een vrouw in de metro, met een aangelijnde peuter, en ze trok vrij veel bekijks. Niet gek, want het is niet het 'standaard' beeld.
Zelf ben ik in dubio. Ik weet nou niet of ik die dingen kan waarderen of niet. Ik kan me de redenen om het te doen wel bedenken. Kleuters rennen als een malle heen en weer en kunnen weglopen in die 3 seconden dat jij dat leuke tasje bekeek. Zeker in de drukke steden zal het een gevoel van veiligheid geven. Daarnaast zorgt het ervoor dat de rest van de winkel geen last heeft van grijpgrage kinderhandjes. En tóch zit iets me tegen, al zijn het geen rationele redenaties. Het heeft imo teveel weg van een hondje uitlaten.
Dus. Hoe denken jullie over die dingen?
Zelf ben ik in dubio. Ik weet nou niet of ik die dingen kan waarderen of niet. Ik kan me de redenen om het te doen wel bedenken. Kleuters rennen als een malle heen en weer en kunnen weglopen in die 3 seconden dat jij dat leuke tasje bekeek. Zeker in de drukke steden zal het een gevoel van veiligheid geven. Daarnaast zorgt het ervoor dat de rest van de winkel geen last heeft van grijpgrage kinderhandjes. En tóch zit iets me tegen, al zijn het geen rationele redenaties. Het heeft imo teveel weg van een hondje uitlaten.
Dus. Hoe denken jullie over die dingen?
Je kind heeft gewoon naar je te luisteren (onder de 18/21 en zo..), als het dat niet doet is er iets fundamenteel verkeerd aan. In een drukke straat hou je het de hand vast..
maar in iets als een tram/train (huis )moet dat kind gewoon luisteren.
Het is toch g****** geen hond of zo.
maar in iets als een tram/train (huis )moet dat kind gewoon luisteren.
)moet dat kind gewoon luisteren. Het is toch g****** geen hond of zo.
Het ziet er inderdaad bizar uit. Maar het andere alternatief is steeds erachter aanhollen of een kind aan de arm terugtrekken en rondslepen. In drukke situaties vind ik het best een oplossing. Maar ook echt alleen dan.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:16 schreef clumsy_clown het volgende:
Jullie kennen ze vast wel, die riempjes voor kleuters en peuters, waarmee ze aan hun ouder of aan de kinderwagen vastgemaakt worden. Vandaag zat er een vrouw in de metro, met een aangelijnde peuter, en ze trok vrij veel bekijks. Niet gek, want het is niet het 'standaard' beeld.
Zelf ben ik in dubio. Ik weet nou niet of ik die dingen kan waarderen of niet. Ik kan me de redenen om het te doen wel bedenken. Kleuters rennen als een malle heen en weer en kunnen weglopen in die 3 seconden dat jij dat leuke tasje bekeek. Zeker in de drukke steden zal het een gevoel van veiligheid geven. Daarnaast zorgt het ervoor dat de rest van de winkel geen last heeft van grijpgrage kinderhandjes. En tóch zit iets me tegen, al zijn het geen rationele redenaties. Het heeft imo teveel weg van een hondje uitlaten.
Dus. Hoe denken jullie over die dingen?
Ja hallo, met zo'n kind wat uitgelaten werd. Geen trauma's hier!
Ik heb het zelf nooit gedaan. Het was niet nodig en ik vind het een naar gezicht.
Ik heb het zelf nooit gedaan. Het was niet nodig en ik vind het een naar gezicht.
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Ik vind dat je je kinderen straft voor je eigen incompetentie. Bovendien zie ik de noodzaak niet, miljoenen mensen doen het al duizenden jaren zonder, en dat lijkt allemaal prima te gaan dusver. Althans, ik geloof niet dat oorlogen en de gekte van het geloof te wijten zijn aan het feit dat mensen die deze dingen prakiseren vroeger niet aangelijnd waren.
Din jävla kuk!
Nou ja, wat zijn de situaties waarin het echt nodig is? Rockconcerten enzo lijken me niet direcht de plek waar je je peuter meeneemt, en de supermarkt enzo zou toch te doen moeten zijn met een kind dat weet hoever hij kan gaan.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:24 schreef mootie het volgende:
[..]
Het ziet er inderdaad bizar uit. Maar het andere alternatief is steeds erachter aanhollen of een kind aan de arm terugtrekken en rondslepen. In drukke situaties vind ik het best een oplossing. Maar ook echt alleen dan.
Maar hé, wellicht is dat naïef.
Ik heb vroeger met een autistje gewerkt die zo de straat op kon rennen, maar die je niet bij de hand kon pakken omdat hij niet van aanrakingen hield. Het was toen dus wel noodzakelijk, maar het voelde niet goed.
Er zijn situaties bv, hoogzwanger en niet capabel een loslopende peuter "ik ben 2 en ik zeg nee" de straat op achterna te rennen, waarbij ik me kan voorstellen dat je zo'n riempje gebruikt, al vind ik het persoonlijk een naar gezicht.
Soms heb ik echter wel een heimelijk verlangen naar 2 van zulke riempjes, als broer en zus van 2,5 jaar ieder een kant uitrennen bijvoorbeeld. Gelukkig bestaat er nog zoiets als een buggy mèt gordeltjes .
Soms heb ik echter wel een heimelijk verlangen naar 2 van zulke riempjes, als broer en zus van 2,5 jaar ieder een kant uitrennen bijvoorbeeld. Gelukkig bestaat er nog zoiets als een buggy mèt gordeltjes .
.
ik heb het ook wel eens gezien maar idd, zoals al eerder genoemd, het geeft toch een naar gevoel om dat te zien....
♥ ♥ 13-08-2002 ♥ ♥
Ik vind dat er kinderen zijn die het nodig hebben om 'aangelijnd' te zijn. Sterker nog, voor mijn part maakt men het verplicht op sommige plekken. Je zou eens moeten weten hoevele kinderen dingen slopen of vies maken, en hoeveel ouders dat niet zien of niet willen zien... Maar bijvoorbeeld op zaterdag, in de Koopgoot in Rotterdam. Er lopen ouders met buggy's. Prima, maar zet je kind er dan in of lijn m aan. Want je raakt m geheid kwijt en andere mensen struikelen over jouw kind. Hoogst irritant.
Kan mij niets schelen wat mensen erover denken... als ik met Emma, Noa én Julia echt iets moet halen uit de supermarkt (ja, ik zit wel in een aparte situatie want mijn kinderen zijn 6 maanden tot 2,5 jaar) dan doe ik het liefste Emma aan een 'tuigje' omdat het anders gewoon supergevaarlijk is. Ik heb toch liever niet mijn kind onder een auto omdat ik het een raar gezicht vond haar aan een tuigje te doen. Ze is een apart kind, wat nogal graag ergens tegenin gaat en precies het tegenovergestelde doet/wil van wat nodig is op dat moment. Tegendraads dus. Al met al goede redenen om haar een tuigje aan te doen.
Een andere situatie is: wandelen met twee peuters (anderhalf en 2,5) en ze ook laten lopen...óf ik moet Emma echt in de buggy zetten en dan kan ze dus niet lopen maar alleen maar zitten, óf ik doe haar het tuigje om en dan kan ze wél lopen. Ze vindt het overigens leuk, dus ik voel me er absoluuuuut niet schuldig over. Als het écht niet nodig is doe ik het liever niet, maar in bovenstaande situaties kan ik eigenlijk niet anders, óf ik moet gewoon een kind tekort doen. En tja, dan trek ik me dus niets aan van wat mensen ervan mogen denken, die denken toch al héél wat als je drie kleine kinderen hebt.
Een andere situatie is: wandelen met twee peuters (anderhalf en 2,5) en ze ook laten lopen...óf ik moet Emma echt in de buggy zetten en dan kan ze dus niet lopen maar alleen maar zitten, óf ik doe haar het tuigje om en dan kan ze wél lopen. Ze vindt het overigens leuk, dus ik voel me er absoluuuuut niet schuldig over. Als het écht niet nodig is doe ik het liever niet, maar in bovenstaande situaties kan ik eigenlijk niet anders, óf ik moet gewoon een kind tekort doen. En tja, dan trek ik me dus niets aan van wat mensen ervan mogen denken, die denken toch al héél wat als je drie kleine kinderen hebt.
Wat is er naar aan dan? Het is alleen maar een gevoel dan... het kind vindt het absoluut niet naar, als dat wel zo is dan zou ik het persoonlijk nooit doen. Mijn dochtertje vindt het juist grappig en dan vind ik het dus geen probleeem.quote:Op maandag 2 juli 2007 02:17 schreef DarkElf het volgende:
ik heb het ook wel eens gezien maar idd, zoals al eerder genoemd, het geeft toch een naar gevoel om dat te zien....
Ik vind die riempjes wel handig hoor.
Mijn moeder had mij vroeger ook aan een riempje daar ik de neiging had om eendjes te verjagen.
Altjjd leuk, behalve als je 2 jaar bent en nog wel eens in de vijver beland.
Mijn moeder had mij vroeger ook aan een riempje daar ik de neiging had om eendjes te verjagen.
Altjjd leuk, behalve als je 2 jaar bent en nog wel eens in de vijver beland.
Op woensdag 21 januari 2009 01:53 schreef helldeskr de waarheid.
Ik had ook een riempje. Nooit last van gehad hoor. Was volgens mijn moeder erg handig in winkels en zo, omdat ze me anders steevast onder de C&A-rekken vandaan moest sleuren.
Was volgens mijn moeder erg handig in winkels en zo, omdat ze me anders steevast onder de C&A-rekken vandaan moest sleuren.
En bekijk het eens op een andere manier.
Als je kind aan je hand moet lopen (lees: dat jij hem bij zijn polsje vasthoudt omdat de kleine weigert je hand vast te houden), heeft het een veel kleinere actieradius dan wanneer het aan een riempje loopt.
Kind blij want het loopt 'zelluf', ouder blij want het kind kan niet zomaar weg.
Ik zie het probleem niet
Als je kind aan je hand moet lopen (lees: dat jij hem bij zijn polsje vasthoudt omdat de kleine weigert je hand vast te houden), heeft het een veel kleinere actieradius dan wanneer het aan een riempje loopt.
Kind blij want het loopt 'zelluf', ouder blij want het kind kan niet zomaar weg.
Ik zie het probleem niet
Je hebt niet in elke situatie een handje over om je kind aan te laten lopen.
Ik zou het zelf ook niet gauw doen want het voelt niet helemaal OK, maar ik kan me wel situaties voorstellen waarin het een uitkomst is. Mijn oom en tante deden m'n nichtje bv ook altijd zo'n tuigje om als ze net op de camping aankwamen en ze hun tent gingen opzetten.
Ik zou het zelf ook niet gauw doen want het voelt niet helemaal OK, maar ik kan me wel situaties voorstellen waarin het een uitkomst is. Mijn oom en tante deden m'n nichtje bv ook altijd zo'n tuigje om als ze net op de camping aankwamen en ze hun tent gingen opzetten.
Waarom in hemelsnaam een straf? Sommige kinderen zijn héél beweeglijk, héél ondernemend en héél eigenwijs. Waarom riskeren dat het kind in een onbewaakt ogenblik (en ja, sommige kinderen zijn echt in een fractie van een seconde weg, ff knipperen met je ogen en weg!) in een gevaarlijke situatie belandt, als je het met een simpel, pijnloos en traumaloos tuigje op kan lossen? Maar goed, een tante van mijn vriendje kon zich ook niet voorstellen dat een kind zo ondernemend kon zijn. Tot ze zelf een nakomertje kreegquote:Op maandag 2 juli 2007 01:28 schreef ehqo het volgende:
Ik vind dat je je kinderen straft voor je eigen incompetentie. Bovendien zie ik de noodzaak niet, miljoenen mensen doen het al duizenden jaren zonder, en dat lijkt allemaal prima te gaan dusver.
Ik denk het wel.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:29 schreef clumsy_clown het volgende:
Maar hé, wellicht is dat naïef.
Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar weet dat mijn zus vroeger ook wel eens zo vast zat. Een peuter van 2,5 is watervlug en als je over de markt loopt of weet ik veel wat en je staat bij de groenteboer dan kan zo'n kind binnen 2 tellen verdwenen zijn.
Het staat mss niet zo heel leuk, maar ik kan me heel goed voorstellen dat er mensen zijn die het doen.
Ook bijvoorbeeld bij jouw voorbeeld van de Metro, je moet er toch niet aan denken dat je even aandacht moet geven aan het kindje in de buggy en dat de ander er dan vandoor glipt richting de rand van het perron?
***
Waarom niet?
Dit topic doet me terugdenken aan mijn broertje die ook aan de lijn zat. De specifieke situatie vroeg erom; Mijn oma paste vaak op de kids als we logeerden bij mijn tante, die een zwembad in de tuin had. Leuk dat zwembad, maar je kunt een kind van een jaar of 2 geen seconde uit het oog verliezen. Mijn zusje en ik, de twee oudere kids, konden al zwemmen, maar mijn broertje nog niet. Die was zo beweeglijk als wat en vaak mijn oma te snel af, dus die werd in de tuin vaak aangelijnd. Helemaal niet zielig, maar wel zo veilig.
Dit topic doet me terugdenken aan mijn broertje die ook aan de lijn zat. De specifieke situatie vroeg erom; Mijn oma paste vaak op de kids als we logeerden bij mijn tante, die een zwembad in de tuin had. Leuk dat zwembad, maar je kunt een kind van een jaar of 2 geen seconde uit het oog verliezen. Mijn zusje en ik, de twee oudere kids, konden al zwemmen, maar mijn broertje nog niet. Die was zo beweeglijk als wat en vaak mijn oma te snel af, dus die werd in de tuin vaak aangelijnd. Helemaal niet zielig, maar wel zo veilig.
I don't like your jerk-off name. I don't like your jerk-off face. I don't like your jerk-off behavior, and I don't like you, jerk-off. Do I make myself clear?
Ik heb op sommige stukken Isa ook aan zo'n tuigje gedaan. Als ik boodschappen ging doen moest ik altijd langs een hele drukke straat met veel verkeer. Een kind van 2 rent echt overal naar toe in een impuls, dan kan ze nog zo goed zijn opgevoed, ze vergeten dat gewoon als ze iets interessants zien. Een blaadje dat de straat overwaait bijvoorbeeld. Wat iemand hierboven al schreef, als ze steeds mijn hand moest vasthouden had ze een veel kleinere actieradius dan aan zo'n riempje. Ik maakte het wel altijd direct weer los als we in een rustiger stuk kwamen.
"zielig" zeiden mensen dan, en het standaard antwoord is dan natuurlijk "onder een auto liggen is nóg zieliger".
Een vriendin van mij had een tweeling, die maakte ze altijd met een flink stuk elastiek aan elkaar vast. Als ze dan wegrenden, renden ze in ieder geval allebei dezelfde kant op
"zielig" zeiden mensen dan, en het standaard antwoord is dan natuurlijk "onder een auto liggen is nóg zieliger".
Een vriendin van mij had een tweeling, die maakte ze altijd met een flink stuk elastiek aan elkaar vast. Als ze dan wegrenden, renden ze in ieder geval allebei dezelfde kant op
mooi he, alles
Liever aan een riempje dan onder een vrachtwagen
Ondanks dat mijn kinderen altijd bijzonder goed luisterden, zijn en blijven het natuurlijk kinderen die zonder nadenken de straat oversteken als ze iets zien. Als je dan zelf niet bepaald in staat bent om achter ze aan te rennen, dan maar aan een tuigje of riempje. Zolang zo`n ding niet onder stroom staat ofzo, lijkt het me weinig schadelijk voor een kind.
Ondanks dat mijn kinderen altijd bijzonder goed luisterden, zijn en blijven het natuurlijk kinderen die zonder nadenken de straat oversteken als ze iets zien. Als je dan zelf niet bepaald in staat bent om achter ze aan te rennen, dan maar aan een tuigje of riempje. Zolang zo`n ding niet onder stroom staat ofzo, lijkt het me weinig schadelijk voor een kind.
♫ Saartje ♫
ik was zo peuter die alles interesant vond en dus overal naartoe rende. en hoe hard me moeder me ook sloeg en vastpakte, niks hielp. dus ik was ruim een jaar 'aangelijnt'. ik heb er helaas geen trauma's aan over gehouden...
0% vet, Geen suiker toegevoegd
Twitter: @BuikschuiverNL
Xbox Live: Buikschuiver
Oscar, jij mag mijn landgoed als ik kom te overlijden. - Monkyyy
Twitter: @BuikschuiverNL
Xbox Live: Buikschuiver
Oscar, jij mag mijn landgoed als ik kom te overlijden. - Monkyyy
Volgens mij was het vroegâh ook normaler om je kind een riempje om te doen. Toen werd er iig minder raar van opgekeken dan nu.
Je weet wel, die tijd dat je nog touwtjes uit de brievenbus kon hangen en je iedereen uit de straat Oom en Tante noemde. .
Ik heb honden en als ik mijn dochter ook een riempje had omgegeven, had dat raar gevoeld. Alsof je haar echt gaat uitlaten inderdaad.
Maar hey, als je een kind hebt wat alle kanten op stuitert, denk je er waarschijnlijk anders over. Liever zo dan onder de tram inderdaad.
En zoals gezegd, ik heb er geen trauma's aan overgehouden. Alleen een verschoven ruggewervel of twee.
Je weet wel, die tijd dat je nog touwtjes uit de brievenbus kon hangen en je iedereen uit de straat Oom en Tante noemde. .
. Ik heb honden en als ik mijn dochter ook een riempje had omgegeven, had dat raar gevoeld. Alsof je haar echt gaat uitlaten inderdaad.
Maar hey, als je een kind hebt wat alle kanten op stuitert, denk je er waarschijnlijk anders over. Liever zo dan onder de tram inderdaad.
En zoals gezegd, ik heb er geen trauma's aan overgehouden. Alleen een verschoven ruggewervel of twee.
Oi!
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Op maandag 5 april 2004 21:27 schreef Lorax het volgende:
Ik had die kop van SC wel willen zien toen MUUS 'm in z'n bek scheet
Vroeger was het inderdaad heel normaal, die tuigjes kon je overal kopen.
Ik heb mijn oudste wel aan een tuigje gehad, omdat zij zo dromerig en nieuwsgierig was en overal wilde gaan kijken. Het was niet zo dat ik een krijsende peuter moest meesleuren die niet luisterde, maar ze was gewoon heel erg ondernemend en wilde alles zien en weten.
Ik had toen net een baby van een paar weken, en steeds de kinderwagen achterlaten omdat dochterlief had besloten tussen een paar kledingrekken te duiken waar ik met de kinderwagen niet bij kon komen vond ik erger dan mijn kind aan een riempje. Ik had trouwens een telefoonsnoer-achtig kabel, zodat ze niet zichzelf kon ophangen of zo. Ik had er wel bekijks mee, maar heb me daar nooit wat van aangetrokken.
Bij de andere kinderen had ik het niet nodig, die waren gewoon heel anders.
Ik heb mijn oudste wel aan een tuigje gehad, omdat zij zo dromerig en nieuwsgierig was en overal wilde gaan kijken. Het was niet zo dat ik een krijsende peuter moest meesleuren die niet luisterde, maar ze was gewoon heel erg ondernemend en wilde alles zien en weten.
Ik had toen net een baby van een paar weken, en steeds de kinderwagen achterlaten omdat dochterlief had besloten tussen een paar kledingrekken te duiken waar ik met de kinderwagen niet bij kon komen vond ik erger dan mijn kind aan een riempje. Ik had trouwens een telefoonsnoer-achtig kabel, zodat ze niet zichzelf kon ophangen of zo. Ik had er wel bekijks mee, maar heb me daar nooit wat van aangetrokken.
Bij de andere kinderen had ik het niet nodig, die waren gewoon heel anders.
mijn jongste broertje zat ook aan een tuigje als mijn ouders de auto uitlaadden bij de tuin,er was veel water en ze hadden vijf jonge kinderen.kan het me (nu)wel voorstellen.
zelf ik heb mijn kinderen,toen,4 jaar 2, jaar en een baby mijn kinderen nooit in tuigjes gehad.en die nam ik echt overal mee naar toe.
wel heb ik zo'n tuigje gebruikt omdat ik een eetstoel had waar mijn dochtertje steeds in ging staan tijdens het eten,dus vondt ik het wel een prettig idee dat als ik de andere kinderen hielp met eten zij niet perongeluk naast de stoel zou belanden.
zelf ik heb mijn kinderen,toen,4 jaar 2, jaar en een baby mijn kinderen nooit in tuigjes gehad.en die nam ik echt overal mee naar toe.
wel heb ik zo'n tuigje gebruikt omdat ik een eetstoel had waar mijn dochtertje steeds in ging staan tijdens het eten,dus vondt ik het wel een prettig idee dat als ik de andere kinderen hielp met eten zij niet perongeluk naast de stoel zou belanden.
Haha, ik denk dat het idd wel anders aanvoelt voor mensen die ook honden hebben. Mijn buurvrouw heeft ook een hond en die zei dus ook een keer 'hee ben je je hond aan het uitlaten!' toen ik Noa aan een riempje had. Maar goed, ze heeft wel meer rare opvattingen ...
oh dat valt reuze mee dan, MUUSquote:Op maandag 2 juli 2007 08:58 schreef MUUS het volgende:
Volgens mij was het vroegâh ook normaler om je kind een riempje om te doen. Toen werd er iig minder raar van opgekeken dan nu.
Je weet wel, die tijd dat je nog touwtjes uit de brievenbus kon hangen en je iedereen uit de straat Oom en Tante noemde. .
Ik heb honden en als ik mijn dochter ook een riempje had omgegeven, had dat raar gevoeld. Alsof je haar echt gaat uitlaten inderdaad.
Maar hey, als je een kind hebt wat alle kanten op stuitert, denk je er waarschijnlijk anders over. Liever zo dan onder de tram inderdaad.
En zoals gezegd, ik heb er geen trauma's aan overgehouden. Alleen een verschoven ruggewervel of twee.
vroegah zag je het idd best wel vaak, maar wij hadden maar 1 riem thuis en een hond, dus tja, vanwege mijn destijds gehoorzaam karakter en rustige aard was onze hond altijd de sjaak
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik had zo'n stuiterende peuter, en geloof me, ik heb er echt alles aan gedaan om hem niet uit het oog te verliezen .
Maar hoogzwanger van nr twee kon ik hem domweg niet meer bijhouden, en dus in een tuigje (riempje maakte ie los ).
Liever een kind in een tuigje, dan een kind onder een auto .
En vanmorgen nog zo'n situatie, ik breng Freek naar school, peuter is mee. Stel je even hèèl veel ouders en kinderen voor, in een hèèl krap gangetje. Enig idee hoe snel je een peuter van nog geen meter kwijt bent tussen al die benen?
Veiligheid voor alles hoor, het zal best een rotgezicht zijn, maar ik geloof niet dat ze er getraumatiseerd van raken
Maar hoogzwanger van nr twee kon ik hem domweg niet meer bijhouden, en dus in een tuigje (riempje maakte ie los ).
Liever een kind in een tuigje, dan een kind onder een auto .
En vanmorgen nog zo'n situatie, ik breng Freek naar school, peuter is mee. Stel je even hèèl veel ouders en kinderen voor, in een hèèl krap gangetje. Enig idee hoe snel je een peuter van nog geen meter kwijt bent tussen al die benen?
Veiligheid voor alles hoor, het zal best een rotgezicht zijn, maar ik geloof niet dat ze er getraumatiseerd van raken
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
In de metro kan ik het wel begrijpen, deuren gaan open en sluiten weer snel. Kindje kan een duif zien ofzo......
quote:Op maandag 2 juli 2007 09:45 schreef gewoon_doen het volgende:
In de metro kan ik het wel begrijpen, deuren gaan open en sluiten weer snel. Kindje kan een duif zien ofzo......
in lasitge situaties gingen mijn kinderen gewoon in de buggy.
no mercy en als ik tegen ernstig verzet opliep, dan vertelde ik een sob story over een hele verdrietige eenzame buggy en dat hielp meestal
en als ik tegen ernstig verzet opliep, dan vertelde ik een sob story over een hele verdrietige eenzame buggy en dat hielp meestal 
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Kind aan tuigje heeft een straal van 3 meter rondom mama heen om zich veilig in te kunnen bewegen zonder direct grote gevaren.
Kind ingesnoerd in buggy zit ook veilig, maar heeft veel minder bewegingsvrijheid.
Toch wordt een kind in een buggy wél geaccepteerd en is een tuigje zielig...
Indien nodig gaat mijn kind ook aan een tuigje, kind kan lekker lopen, lekker lummelen zonder direct te kunnen ontsnappen uit de veiligheid van de ouders.
Kind ingesnoerd in buggy zit ook veilig, maar heeft veel minder bewegingsvrijheid.
Toch wordt een kind in een buggy wél geaccepteerd en is een tuigje zielig...
Indien nodig gaat mijn kind ook aan een tuigje, kind kan lekker lopen, lekker lummelen zonder direct te kunnen ontsnappen uit de veiligheid van de ouders.
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Doe ik ook weleens hoor . Maar nadat de baby geboren was kon ik geen buggy en kinderwagen tegelijktijd duwen . Ideaal is het ook niet in bovengenoemd smal gangetje.quote:Op maandag 2 juli 2007 09:49 schreef milagro het volgende:
[..]
in lasitge situaties gingen mijn kinderen gewoon in de buggy.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Wat is de reikwijdte van zo'n tuigje eigenlijk?
En hoe groot de kans dat als je kind maximaal van je weg is dat onschuldige omstanders omver worden gemaaid?
En hoe groot de kans dat als je kind maximaal van je weg is dat onschuldige omstanders omver worden gemaaid?
FOK! verstandig, lees een P.I.
ja, omdat in een buggy het er gewoon niet zo honderig uitziet, lijkt me logischquote:Op maandag 2 juli 2007 09:50 schreef Ireth het volgende:
Kind aan tuigje heeft een straal van 3 meter rondom mama heen om zich veilig in te kunnen bewegen zonder direct grote gevaren.
Kind ingesnoerd in buggy zit ook veilig, maar heeft veel minder bewegingsvrijheid.
Toch wordt een kind in een buggy wél geaccepteerd en is een tuigje zielig...
Indien nodig gaat mijn kind ook aan een tuigje, kind kan lekker lopen, lekker lummelen zonder direct te kunnen ontsnappen uit de veiligheid van de ouders.
en bij een buggy heb je toch het idee dat er sprake is van vrije wil (al is dat niet altijd zo natuurlijk) , kinderen kruipen er vaak zelf in, als ze moe zijn willen ze er in etc.
ik denk dat er weinig kindjes zijn die uitgelaten van vreugde en verlangen met het tuigje in de hand naar mama toe komen rennen
ikzelf vind het niets, maar kan best begrijpen dat als je een heel wegloperig druk kind hebt dat het handig kan zijn.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
*spuigt koffie tegen monitor*quote:Op maandag 2 juli 2007 09:55 schreef gewoon_doen het volgende:
ik denk ook dat het van invloed is op de seksuele fantasieen later enzo. SM enzo.
Hoe zou het dan wel niet met mij afgelopen moeten zijn? Ik was vroeger bij oma op de camping met tuigje vastgemaakt aan de geitenpen in het gras Kon dus lekker kruipen op het grasveld, zonder bij de sloot te komen!
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Ik denk ook dat de meeste ouders zo'n riempje echt geen jaren gebruiken hoor . In mijn geval was het een noodoplossing ivm zwanger en dik en later baby enzo.
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
Ik had vroeger af en toe een tuigje. Onwijs handig, want ik was zo'n klein kreng dat bij iedere vreemde kerel de auto in stapte en me verstopte in drukke kledingzaken.
Geen trauma aan overgehouden, overigens.
Geen trauma aan overgehouden, overigens.
Robert Smith should really cover Coldplays 'Clocks'
And when he'd sing 'Am I part of the cure, or part of the disease?'
We'd all be like: "I know this one!"
And when he'd sing 'Am I part of the cure, or part of the disease?'
We'd all be like: "I know this one!"
Wat maakt het uit wat anderen ervan denken? Als je het als ouder veilig of handig vindt om je kind aan te lijnen, dan doe je dat. Dat de gemiddelde sukkel dan associaties met honden krijgt is zijn eigen probleem.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
nee, hoorquote:Op maandag 2 juli 2007 10:06 schreef R16 het volgende:
Wat maakt het uit wat anderen ervan denken? Als je het als ouder veilig of handig vindt om je kind aan te lijnen, dan doe je dat. Dat de gemiddelde sukkel dan associaties met honden krijgt is zijn eigen probleem.
En mensen die het hebben over 'incompetente ouders' zou ik nog wel eens weer willen spreken als ze zelf 3 kids hebben tussen de 1 en de 5... Dan, en alleen dan, hebben ze enig recht van spreken.
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
niks mis met een tuigje of armbandje. sommige kinderen zijn zo ondernemend dat ze dat echt wel nodig hebben.
voor Maxim heb ik ook een armbandje, ik gebruik hem alleen als het ergens heel druk is. kan ik hem zeker niet uit het oog verliezen. en ik heb hem ook altijd voor de zekerheid bij.
trauma's krijgen ze erniet van hoor, Maxim vind dat bandje leuk zelfs als hij dat ding ziet wil hij hem altijd aan.
voor Maxim heb ik ook een armbandje, ik gebruik hem alleen als het ergens heel druk is. kan ik hem zeker niet uit het oog verliezen. en ik heb hem ook altijd voor de zekerheid bij.
trauma's krijgen ze erniet van hoor, Maxim vind dat bandje leuk zelfs als hij dat ding ziet wil hij hem altijd aan.
Dat deden mijn ouders vroeger ook met mijn zus. Sterker nog, ze werd vastgebonden aan de haak van de schuur. Er zijn hele leuke foto's van en ik zou ook durven beweren dat ze er niet onder heeft geleden...quote:Op maandag 2 juli 2007 09:57 schreef Ireth het volgende:
[..]
Hoe zou het dan wel niet met mij afgelopen moeten zijn? Ik was vroeger bij oma op de camping met tuigje vastgemaakt aan de geitenpen in het gras Kon dus lekker kruipen op het grasveld, zonder bij de sloot te komen!
Wij hadden trouwens later voor buiten een soort 'kippenren' maar dan niet overdekt, van 2x3 meter ofzo. Mijn ouders waren wel van de dierlijke oplossingen
Ik vind het niet echt zielig, ook een 'aangelijnd' kind niet. Het ziet er wel heel erg lullig uit trouwens.
Ik vind het niet zielig, Emma loopt graag en met een lijntje kan ze lopen zonder dat ze mij kwijtraakt of onder een auto ligt of van een trap af dendert. Daar waar het kan loop Emma los. Ik vind het niet ideaal zo'n lijntjte want ze loopt soms toch wel weg en kukelt dan om omdat de rek er uit is. Het voelt ook wel een beetje 'uitlaterig' .
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Mijn moeder vond het ook altijd een beetje zielig, dat aanlijnen. Daarom heeft ze het bij mijn zusje nooit gedaan. Eigenlijk was dat wel nodig geweest, want ik herinner me nog goed die zaterdag in een overvol stadscentrum toen we op zoek waren naar een vierjarige met twee staartjes...
History is the "know thyself" of humanity, the self-consciousness of mankind - Johann Gustav Droysen.
Ik had vroeger ook een tuigje om, als we met het OV gingen, ik had er nogal een handje van om em te peren op gevaarlijke en ongewenste momenten
Zou het bij mijn eigen kind(eren) ook doen, natuurlijk niet altijd en overal naartoe, maar zeker op zoiets als een groot treinstation wel.
Zou het bij mijn eigen kind(eren) ook doen, natuurlijk niet altijd en overal naartoe, maar zeker op zoiets als een groot treinstation wel.
Wat is er zielig aan
Mensen die dat vinden hebben en te groot -vals- inlevingsgevoel voor het kind, en een gebrek daaraan voor de ouders en de realiteit.
Mensen die dat vinden hebben en te groot -vals- inlevingsgevoel voor het kind, en een gebrek daaraan voor de ouders en de realiteit.
Vampire Romance O+
Hier weer ff een pro-lijntjes geluid:
Ik heb vroeger ook aan zo'n lijntje gelopen en heb er echt geen trauma's van hoor. Bij kinderen ouder dan 4 a 5 jaar ofzo moet je t ook niet meer doen natuurlijk, maar voor een peuter is het toch hardstikke handig. Natuurlijk moet je m niet continu aanlijnen, maar in bepaalde situaties (druk verkeer, wandelen langs rivier ofzo) is zo'n lijntje veel minder beperkend voor een kind (en prettiger voor de ouder) dan handje vast moeten houden.
Ik heb vroeger ook aan zo'n lijntje gelopen en heb er echt geen trauma's van hoor. Bij kinderen ouder dan 4 a 5 jaar ofzo moet je t ook niet meer doen natuurlijk, maar voor een peuter is het toch hardstikke handig. Natuurlijk moet je m niet continu aanlijnen, maar in bepaalde situaties (druk verkeer, wandelen langs rivier ofzo) is zo'n lijntje veel minder beperkend voor een kind (en prettiger voor de ouder) dan handje vast moeten houden.
Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
:9~
quote:Op maandag 2 juli 2007 06:52 schreef Suzanna het volgende:
Kan mij niets schelen wat mensen erover denken... als ik met Emma, Noa én Julia echt iets moet halen uit de supermarkt (ja, ik zit wel in een aparte situatie want mijn kinderen zijn 6 maanden tot 2,5 jaar) dan doe ik het liefste Emma aan een 'tuigje' omdat het anders gewoon supergevaarlijk is. Ik heb toch liever niet mijn kind onder een auto omdat ik het een raar gezicht vond haar aan een tuigje te doen. Ze is een apart kind, wat nogal graag ergens tegenin gaat en precies het tegenovergestelde doet/wil van wat nodig is op dat moment. Tegendraads dus. Al met al goede redenen om haar een tuigje aan te doen.
Een andere situatie is: wandelen met twee peuters (anderhalf en 2,5) en ze ook laten lopen...óf ik moet Emma echt in de buggy zetten en dan kan ze dus niet lopen maar alleen maar zitten, óf ik doe haar het tuigje om en dan kan ze wél lopen. Ze vindt het overigens leuk, dus ik voel me er absoluuuuut niet schuldig over. Als het écht niet nodig is doe ik het liever niet, maar in bovenstaande situaties kan ik eigenlijk niet anders, óf ik moet gewoon een kind tekort doen. En tja, dan trek ik me dus niets aan van wat mensen ervan mogen denken, die denken toch al héél wat als je drie kleine kinderen hebt.
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
Toen jij 2,5 was, liep je toen ook altijd netjes naast je moeder?quote:Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
:9~
Oh, en dat zegt natuurlijk iemand die zelf geen kinderen heeft, geen jongere broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes en ook nog nooit op het zoontje van de buren heeft gepast.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
Kortom, iemand die niets, maar dan ook niets van een dergelijke situatie afweet maar wel eventjes durft te beweren hoe het allemaal wel niet moet.
History is the "know thyself" of humanity, the self-consciousness of mankind - Johann Gustav Droysen.
Als ik met zo'n tuigje kan voorkomen dat mijn kind onder een auto wandelt dan krijgt ie toch echt zo'n tuigje om.
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
O ja?quote:Op maandag 2 juli 2007 08:58 schreef MUUS het volgende:
Volgens mij was het vroegâh ook normaler om je kind een riempje om te doen. Toen werd er iig minder raar van opgekeken dan nu.
When it comes to being Plug 1, it's just me, myself and I
.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
[..]
Over incompetente moedertjes gesproken, je woont in Zoeterwoude......'als ik naar de supermakt ga'
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op.. mischien dat ze dan wel naar je luisteren
* m@x mompelt iets over de beste stuurlui....
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Dat dus.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:28 schreef ehqo het volgende:
Ik vind dat je je kinderen straft voor je eigen incompetentie.
When it comes to being Plug 1, it's just me, myself and I
Daar hebben ze bij jou schijnbaar ook een steekje laten vallen...quote:Op maandag 2 juli 2007 10:35 schreef mike4141 het volgende:
Voed anders je kinderen fatsoenlijk op..
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!! En die was dan altijd net ff iets verder weg (gemeen he ) En dat trauma zorgt er na een paar keer wel voor dat je HEEEL dicht bij je moeder blijft!! Dat missen kinderen aan zo'n tuigje dus, en hebben alleen een stukje touw als belemmering, geen opvoedkundig stukje erbij
Je hebt ook kleuters die het zien als 1 groot avontuur en zelfs na 10 minuten later en 4 winkels verder nog niet om mama roepen. Terwijl die mama ondertussen wel in paniek is.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:44 schreef DABAMaster het volgende:
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!!
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
Blijkbaar heb je geen kleine kinderen rondstappen... Tot een jaar of vijf, zes luisteren ze wel naar je en zijn ze ook van plan om te gehoorzamen, maar na 2,5 seconde is er iets dat de aandacht afleidt en dan is het kind weg.quote:Op maandag 2 juli 2007 01:23 schreef mike4141 het volgende:
Je kind heeft gewoon naar je te luisteren (onder de 18/21 en zo..), als het dat niet doet is er iets fundamenteel verkeerd aan. In een drukke straat hou je het de hand vast..
maar in iets als een tram/train (huis )moet dat kind gewoon luisteren.
Het is toch g****** geen hond of zo.
Wij hebben zo'n bandje gebruikt voor ons zoontje, vooral op drukke plaatsen zoals markt of vliegveld is dat handig.
[waargebeurd]
We hadden het bandje al opgeruimd, toen hij er zélf mee kwam aanzetten. Moest om zijn nek zoals bij een hondje, en zo gingen we wandelen. Ik heb nog geprobeerd om dat af te houden, maar hij was er van overtuigd dat het zo moest...
Wij de straat op (supervoorzichtig, het is niet hiervoor bedoeld!!), trok een hele hoop bekijks... Gelukkig was hij het na vijf minuten zat en konden we weer 'normaal' wandelen.
[/waargebeurd]
Welkom op het FOK-forum!quote:Op maandag 2 juli 2007 10:40 schreef BettyR het volgende:
[..]
Oh, en dat zegt natuurlijk iemand die zelf geen kinderen heeft, geen jongere broertjes, zusjes, neefjes, nichtjes en ook nog nooit op het zoontje van de buren heeft gepast.
Kortom, iemand die niets, maar dan ook niets van een dergelijke situatie afweet maar wel eventjes durft te beweren hoe het allemaal wel niet moet.
Welkom op het FOK-forum!
Tot nu toe gaat het nog steeds prima met twee twee-jarigen, zonder riempje.
I'm surrounded by morons!
TRV plannen/geboekt 2025:Zuid-Amerika, Nederland, Chicago, Washington, Nederland, Kroatië, Slovenië, Parijs/Brussel/Nijmegen/Kopenhagen
TRV 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Noord-Noorwegen, Nederland, Atlanta
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
TRV plannen/geboekt 2025:Zuid-Amerika, Nederland, Chicago, Washington, Nederland, Kroatië, Slovenië, Parijs/Brussel/Nijmegen/Kopenhagen
TRV 2024:Nederland, UK, Nederland, Denemarken, UK, Nederland, Noord-Noorwegen, Nederland, Atlanta
TRV 2023: Bangkok, Los Angeles, Nederland/Belgie, Denemarken, Noord-Noorwegen, Londen, Thailand, Nederland, Gdansk, Nederland, Japan
jij hebt dan ook bizarre kinderenquote:Op maandag 2 juli 2007 10:50 schreef Fogel het volgende:
Tot nu toe gaat het nog steeds prima met twee twee-jarigen, zonder riempje.
gezellig daar boven op de kast, dames
[i]"you left me standing here, a long long time ago"[/i]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden wordenquote:
Losing love is like a window in your hart,
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
everybody sees you're blown apart, everbody sees the wind blow.
En zolang aangelijnde peuter ook nog niet het pootje optilt bij het gemeenteplantsoentje zal het met dat 'uitlaten' ook wel meevallenquote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
Goedemiddag! Kan ik u ergens mee helpen?
quote:
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Op donderdag 28 augustus 2008 14:34 schreef Breathtaking het volgende:
:9~
Mijn dochter is bijna 2, maar die wil nog wel eens plots ergens naar toe lopen.
Dat weerhoudt je niet. Nu kan dat gelukkig bij ons (lang leve ruim wonen)
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
Ik ben principieel tegen op dat soort spul
Dat weerhoudt je niet. Nu kan dat gelukkig bij ons (lang leve ruim wonen)
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
Ik ben principieel tegen op dat soort spul
Eenschquote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
Oops! Did I just roll my eyes out loud?
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
♥ Huisje, boompje, fietstas ♥
♥ There is no way to happiness, happiness is the way ♥
Bij zoonlief (4) werkt(e) dat idd.. Bij dochterlief (2) dus absoluut niet! Die maakt het geen ruk uit waar pappa en/of mamma is zolang zij maar lekker haar gang kan gaan alhoewel het de laatste tijd al iets minder is geworden.quote:Op maandag 2 juli 2007 10:44 schreef DABAMaster het volgende:
Vroeger, als je als kleuter wegliep van je moeder, had je er minstens 10 seconden later spijt van (vooral in winkels enzo). En dan in paniek om je moeder roepen!! En die was dan altijd net ff iets verder weg (gemeen he ) En dat trauma zorgt er na een paar keer wel voor dat je HEEEL dicht bij je moeder blijft!! Dat missen kinderen aan zo'n tuigje dus, en hebben alleen een stukje touw als belemmering, geen opvoedkundig stukje erbij
Hier gaat het over het algemeen net als bij Jelief.
Hier word erg hard gereden in de straat, de straat is nauw en heeft geen duidelijke stoepen. Dan heb ik haar liever even zo mee, waar het vertrouwd is gaat het ding af.
Dochterlief is er ook één die een half uur naar een zandkorrel kan kijken en dan zomaar vanuit het niks de straat over wil rennen, ze ziet geen gevaar. Zoonlief hobbelde altijd wel mee. Maar die is nu zo dromerig dat ik die nu nog regelmatig (vocaal) moet sturen zodat ie niet tegen alles en iedereen aanloopt die twee gecombineerd maakt ookdat dochterlief heel af en toe aan het lijntje (polsbandje) mag.
Zoonlief liep er tot voor kort ook nog heel soms aan. Dat was alleen als we met de bus en trein naar hun oma gingen.
Op een vol station met mensen, bussen en treinen één kind in een buggy en één die teveel ziet is zo'n ding ook wel eens handig. Hij is dan te 'dromerig' ziet dan de treinen wat zó facineert dat hij zo als een blind paard de bus onder zou lopen. Bij hem is dat lijntje ook een extra vorm van contact, hij voelt het lijntje en weet dan dat hij aan mij vast zit, dat maakt 'm dan weer bewust dat ie naar me moet luisteren. Moeilijk om zo uit te leggen maar anders 'hoort' hij me gewoon niet. Dat is iets wat in 'm zit en heeft verder niks met opvoeding te maken.
Tegenwoordig pakt hij als het (hem) te druk is een stang van de buggy beet trouwens.
Mwoa, da's meer je eigen gevoel dan dat het zo natuurlijk is, een kind 'vastgebonden' in een buggy. En nee, ik heb niks tegen buggy's, maar om nou te zeggen dat het zoveel natuurlijker is dan een tuigje, dat zie ik echt niet in .quote:Op maandag 2 juli 2007 10:58 schreef Rekkie het volgende:
Op schiphol vorige week, zat ze gewoon in de buggy, wat er veel natuurlijker uitziet dan een tuigje.
.
quote:Op maandag 2 juli 2007 10:54 schreef Leah het volgende:
[..]
Ik niet hoor . Kan me om dit soort dingen nou helemaal niet druk maken. Mijn kind, mijn beslissing, zolang riempjes nog niet bij wet verboden worden
Wat heeft natuurlijker uit zien er nou mee te maken? Wat ik er niet uit vind zien is een kind van 4 dat nog constant in de buggy zit en al zeurt als het een half uurtje moet lopen (en als ze spelen kunnen ze het uren volhouden;) )
Begin maar gewoon, op hoop van zegen.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Begin maar gewoon,hier en nu.
Je kunt niet alles voorzien.
Begin er maar gewoon aan te werken.
Waar zeg ik dat ze vastgebonden zat??quote:Op maandag 2 juli 2007 11:07 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Mwoa, da's meer je eigen gevoel dan dat het zo natuurlijk is, een kind 'vastgebonden' in een buggy. En nee, ik heb niks tegen buggy's, maar om nou te zeggen dat het zoveel natuurlijker is dan een tuigje, dat zie ik echt niet in .
Ze weet gewoon dat als ze in de buggy zit, dat ze er niet zomaar uit kan stappen, want dat doet zeer!!
Ervaring!!
En ik vind het absoluut wel natuurlijker dan een verkapte hondenriem
Als ze niet vast zit, hoe kan het dan dat het zeer doetquote:Op maandag 2 juli 2007 11:11 schreef Rekkie het volgende:
Waar zeg ik dat ze vastgebonden zat??
Ze weet gewoon dat als ze in de buggy zit, dat ze er niet zomaar uit kan stappen, want dat doet zeer!!
Ervaring!!
was er niet laatst een topic over ergernissen aan krijsende/gillende kids?
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind )
maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind )
maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
Engaging Infinite Improbability Drive..
Dat zei ik niet...quote:Op maandag 2 juli 2007 11:19 schreef miss_dynastie het volgende:
[..]
Als ze niet vast zit, hoe kan het dan dat het zeer doet
Ik zei dat ze dan niet zomaar kan uitstappen want dat kan zeer doen....
Dan valt ze namelijk
Om eerlijk te zijn helemaal geen kinderen op drukke plaatsen (in bijvoorbeeld het centrum).quote:Op maandag 2 juli 2007 11:20 schreef _evenstar_ het volgende:
was er niet laatst een topic over ergernissen aan krijsende/gillende kids?
wat als je de keuze hebt tussen een kind in de buggy die maar gilt en gilt en krijst en krijst
of een kindje aan een tuigje wat lief is
( en nee dit is geen voorbeeld van mijn kind )
maar vraag me wel af wat mensen dan storender vinden?
Maar goed, dat is mijn persoonlijke mening.
FOK! verstandig, lees een P.I.
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |