Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat - deel 4
Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat - Deel 3
Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat - Deel 2
Als zwanger worden/blijven niet zo makkelijk gaat
Afgelopen weekend ben ik naar een 12 1/2 jarige bruiloft geweest van vrienden van ons. Behalve 12 1/2 jaar getrouwd zijn ze ook al 12 1/2 jaar bezig met te proberen een kindje te krijgen Twee jaar geleden is ze een keer zwanger geweest en heeft weken in het ziekenhuis gelegen vanwege extreem zwangerschapsbraken. Helaas eindigde die zwangerschap in een miskraam. Een paar maanden geleden zijn ze bij ons geweest net voor een nieuwe IVF terugplaatsing. We wisten ook niet of ze zwanger was toen we er zaterdag naar toe gingen, we durfden niet te bellen. Maar ja hoor ik zag het meteen: een dikke buik! Helemaal te gek natuurlijk! En een vlekkeloos verlopende zwangerschap, helemaal niet ziek geweest. Een klein wondertje dus.
De hele avond ging het over zwangerschappen en kinderen aangezien de meeste mensen daar aanwezig tussen de 30 en de 40 waren. Vlak voordat we naar huis gingen heb ik nog aan haar buik mogen voelen en ik heb het kindje voelen schoppen Van alle emoties had ik veel te veel gedronken en op de terugweg in de auto heb ik een gigantische huilbui gekregen. Ik was zo verdrietig. Ondanks dat ik het haar zo ontzettend gun...
wat een verdriet weer voor je,kan het me heel goed voorstellen.Voor haar natuurlijk helemaal te gek,dat ze zwanger is na zo'n onwijs lange tijd en heerlijk,dat ze niks geen last heeft.
Maar voor jou erg moeilijk,ik denk dat ik ter plekke had gaan staan janken,gewoon vanwege het dubbele gevoel......
Dikke knuf voor jou
Groetjes,Minoes
knuffel
Ik denk zelfs dat jouw vriendin het ook heel goed begrijpt hoor als jij wat minder opgewekt zou zijn. Een goede vriendin neemt jou zoiets niet kwalijk.
Dikke knuf
Mijn man vind het ook zo moeilijk als ik zoveel verdriet heb. Hij zei vorige week nog tegen me dat hij het zo fijn vond dat ik er allemaal wat beter mee om kon gaan en er niet zoveel meer mee bezig was. Hmmm ja ik probeer het, en soms lukt het, maar soms zoals afgelopen zaterdag lukt het dus van geen kanten.
quote:Ow Merisse dan heb ik het verhaal verkeerd begrepen hoor. Sorry voor die post van mij.Op maandag 13 december 2004 10:35 schreef Merisse het volgende:
Verduidelijking
Het is ook maar logisch hoor dat het steekt bij jou. Het minste wat ze kon doen was even apart met jou praten en vragen hoe het met jou ging. Tuurlijk moest ze dat helemaal niet doen als er andere mensen bij zijn, maar zo eventjes tonen dat ze ook wel aan jou denkt.. alhoewel.. als ze het niet meent, ben je er ook niet echt veel mee...
Misschien heeft ze het er idd wel moeilijk mee, maar hoe stuntelig mijn vriendin soms overkomt als ze er over informeert bij mij, toch doet het me altijd veel plezier als ze eventjes de tijd neemt om te zien hoe het nu met mij gaat. Zeker nu het steevast gebeurt als we met een groep vriendinnen samenzitten er over kinderen gepraat wordt.
Hoe graag ik ook een kindje zou willen, ik zou het niet willen zonder dat mijn vriend het ook van harte wil! Hoe kun je nou samen leven en de zorg voor een kind hebben op die manier?
quote:Ja ik denk ook wel dat het zo zal zijn bij mij (hoop ik toch...) Ik weet nu alleszins dat ik al erg meeleef met haar. Ze probeert nu ondertussen 8 maanden zwanger te worden en begint wat schrik te krijgen. We hebben er vorige week voor het eerst met elkaar (weliswaar via msn) over gesproken en ik was echt blij dat ze het ook eens aan mij kon vertellen dat ze het er moeilijk mee heeft. ik moest het altijd via mijn ma vernemen en mijn ma vertelde dan over mijn situatie tegen mijn zus) Ik vermoed dat ze het gewoon moeilijk vindt om er met mij over te praten omwille van mijn voorgeschiedenis. Ze durfde het mij eerst zelfs niet zeggen dat ze gestopt is met de pil. Dat vind ik dan weer zo jammer want het is en blijft mijn enige zus... ook al begrijp ik haar anderzijds heel goed.Op maandag 13 december 2004 11:10 schreef miss_sly het volgende:
leonieke, ik was ook erg bang voor de dag dat mijn zusje zou vertellen dat ze zwanger was, maar het viel me zo ontzettend mee! Ik was alleen maar van harte blij voor haar. Natuurlijk heb ik mijn verdrietige momenten gehad, maar het belangrijkste gevoel was toch echt dat ik gewoon blij en gelukkig voor haar was.
Merisse, het blijft hard om er toch telkens weer mee geconfronteerd te worden, helemaal als die man het kind eigenlijk niet wilt. Ik hoop dat je huilbui je wat opluchting gegeven heeft.
Leonieke, wel spannend dat je met de pil stopt, ik hoop dat je snel meer duidelijkheid krijgt. En dat frutten met concdooms valt best mee hoor, dat kan ik je uit ervaring
vertellen 
Ik vind het wel heel dapper dat je uberhaupt aan haar buik wil voelen. Dat deed ik bij mijn allerbeste vriendin niet eens, omdat ik dat niet trok. En dan 12,5 jaar bezig om een kindje te krijgen...en hij wil het niet eens?
Wel balen dat ze helemaal niets liet blijken naar jou toe. Misschien wilde ze je niet teveel van streek maken; ze kon zich vast wel voorstellen (na jouw verhaal) hoe moeilijk het voor jou moet zijn. Kan het dat niet zijn?
Toch kan ik me haar euforische gevoel ook wel een beetje voorstellen, en dat zij daar dan haar tact een beetje door kwijt is...tja. Misschien had ze na zo'n lange tijd eventjes zo iets van Dit Is Nu Even Mijn Moment...hoe vervelend ook voor jou...
Zeker als je geen dikke vriendinnen bent (met dikke vriendinnen is het soms al zo lastig).
En dan die mannen, denken soms echt dat als het beter gaat HET dan over is. Zo werkt het helaas niet.... Soms zijn het de stomste dingen waardoor je weer helemaal van slag raakt. Dingen als 12,5 jarige bruiloften met al je vrienden met kids is er wel 1 van. Zwangere vriendinnen is een 2e.
Mijn ventje, als ie iets van kinderspeelgoed heeft gekocht voor een neefje, wat hij zelf zo leuk vind dat hij het bijna niet wil weggeven (leeftijdscategorie 5+), is voor mij een 3e....
Een flinke huilbui, die lucht mij altijd wel op. Dus Merisje, je gooit het er maar uit hoor. Hopelijk ben je dan weer 10 kilo lichter.
Eneh Leonieke, dat van die condooms kan ik beamen; al doende...en het wordt nog wel een keer gewoon hoor. En als het gaat vervelen ga je toch wat experimenteren...koop van die aparte met ribbels ofzo...Straks ga je het nog missen
Nou dames, hier alles weer ok. Ik ben gewoon 2x achterelkaar (met 5 dagen ertussen) ongesteld geweest. Zondag was het weer over, dus voor mijn gevoel een schone lei en verder zie ik de ups met downs afwisselend.
[ Bericht 9% gewijzigd door katinka op 13-12-2004 23:55:16 ]
Dikke buiken en bevallingen.
Kraamvisites.
Ik wil er zo graag tegen kunnen maar ik kan er niet tegen. Ik wil er zo graag overheen zijn en niet kleinzielig en egoistisch reageren. Na die huilbui was ik helemaal niet opgelucht overigens. Ik schrok er alleen maar weer van hoe rauw mijn verdriet nog steeds is. Er is echt nog geen scherp kantje vanaf.
Katink, knuf voor joe
Volgende week evaluatie he? Gaan ze dan nog iets onderzoeken denk je?Miss Sly, hoe gaat het met jou? Hoe is het met Jens, zie je hem vaak? Niet moeilijk? Slik je nog dat supplement voor je cyclus (sorry naam kwijt)?
) en de feestdagen), kijk met plezier vooruit naar de wintersport in januari en verheug me erop dat we na de wintersport zeer waarschijnlijk een hondje gaan halen Ik slik de monnikspeper niet meer. Ik heb 3 potjes (=150 capsules) met de hoogste dosis ingenomen, en het resultaat = 0. Ik ben nu ernstig aan het twijfelen wat mijn volgende stap moet zijn: ander supplement, homeopaat of gewoon huisarts/gyn. Vind het allemaal geen goede beslissing, maar ik heb wel erg het gevoel dat ik iets moet doen...dus doe ik maar niets.
En verder is Jens
echt een lichtpuntje in mijn leven. Hij is geweldig, lief, mooi, leuk, ontzettend aan het ontwikkelen, en mijn zusje doet er ook echt heel veel aan om me er bij te betrekken. Zondag mag ik weer een paar uurtjes oppassen! Soms is het toch wel verdrietig, maar het is een zoete pijn omdat ik zelf ook zo gek ben op Jens en ik zo blij ben voor het kleine gezinnetje dat mijn zusje, schoonzusje en Jens vormen. En voor mijn ouders die toch nog opa en oma zijn geworden, ook al doet het wel eens pijn dat ik ze dat niet heb kunnen geven.In februari wordt Jens gedoopt, en dan mag ik hem ten doop houden!
en ik lees hier, en vind het zo verdrietig allemaal. Ik zou iedereen zo graag willen helpen, maar helaas kunnen we dat geen van allen voor elkaar!
quote:Zoals je schrijft, in die volgorde ervaar ik het precies hetzelfde hoor Merisse. Om mezelf wat weerbaarder te maken heb ik een joekel van een muur opgetrokken en me volledig afgesloten voor het vrolijke gekwetter over bovenstaande onderwerpen; het probleem dat ik nu een beetje heb is, dat ik niet meer weet hoe ik me moet openstellen. Ik ben een kei geworden in het verbergen van mijn emoties en daar heb ik nu veel last van. Een hele tijd heb ik vriendinnen met kinderen, die wat verder weg wonen gemeden, zoiets van dat komt wel weer als deze periode voorbij is....Op dinsdag 14 december 2004 08:50 schreef Merisse het volgende:
Vriendinnen/kennissen die vertellen dat ze zwanger zijn.
Dikke buiken en bevallingen.
Kraamvisites.
Ik wil er zo graag tegen kunnen maar ik kan er niet tegen. Ik wil er zo graag overheen zijn en niet kleinzielig en egoistisch reageren. Na die huilbui was ik helemaal niet opgelucht overigens. Ik schrok er alleen maar weer van hoe rauw mijn verdriet nog steeds is. Er is echt nog geen scherp kantje vanaf.
Katink, knuf voor joe
Miss Sly, hoe gaat het met jou? Hoe is het met Jens, zie je hem vaak? Niet moeilijk? Slik je nog dat supplement voor je cyclus (sorry naam kwijt)?
Daarstraks opende ik een envelop van mijn verzekering, waarin de nieuwe polisvoorwaarden staan voor 2005. Ik dacht zeker te weten dat de medicijnen (nodig voor een IVF) nog vergoed zouden worden door mijn aanvullende en dat alleen de behandeling (vanaf de 3e IVF) zelf betaald moet worden. Even dacht ik; nou da's mooi klote. Zijn we gelijk klaar. 1 seconde later verschiet ik in blinde paniek; kut hoe kan dat nou? Heb ik het gewoon gemist? Had ik toch een andere verzekering moeten nemen? Boos op mezelf, omdat ik niet had begrepen dat het zo zou gaan. Waar heb ik met mijn hoofd vol hormonen het afgelopen jaar gezeten? In 't achtereind van een koe? Ik heb toch wel gemerkt hoe er in de media over ziekenfonds enzo werd gesproken? Is dat dan echt volledig langs me heen gegaan? Over rauw gesproken; hier nog 1 die dacht dat de scherpe kantjes er wel af waren.
5 minuten later; hm. misschien als we volgende week toch zo positief worden dat we voor een 4e poging gaan, telt dan de datum waarop het recept werd uitgeschreven?
Dan valt het misschien toch nog in 2004 en...?
Nou, ik ben weer gekalmeerd en tot de conclusie gekomen dat we volgende week afwachten. Onderzoeken gaan niet meer gebeuren, want alles gaat goed. Behalve de innesteling. En daar kunnen ze nou net niks aan doen.
Dus als er geen alternatieven meer zijn om dat te verbeteren, haken we af. En nu ik dit weer zo opschrijf, lucht dat me eigenlijk op.
En MissSLy ook
Ook je reactie komt me heel bekend voor, in eerste instantie heel nuchter totdat de waarheid ineens als een moker neerdaalt.
GVD, wat een leed hier toch. Wat miss_sly ook zegt, je zou willen dat je iets kon doen, iets kon zeggen. Dikke kus weer
Dit weekend moest er opgepast worden op Jens. Aangezien het nogal moeilijke tijden waren, zei ik dat hij wel bij ons mocht logeren. Nou, dat kon niet ivm borstvoeding en kolven en zuinig zijn op de melk. Nu vertelde mijn zusje net doodleuk dat hij bij de andere opa en oma gaat kogeren. Bij ons komt nog wel een keer, maar dat is zo ver weg...
Tja, en dan dnek ik: die oma's en opa's die weten tenminste hoe je met zo'n kleintje omgaat. Ik weet dat niet, ik ben maar een onhandige tante. Ik had op mijn leeftijd gewoon al een ervaren zus moeten zijn waar ze haar baby met een gerust hart kon achterlaten, maar ik ben een onwetende kluns...en dat zal ik ook altijd blijven, toch?
Ik weet niet waarom het me ineens zoveel doet, maar ik kan voor het eerst in lange tijd gewoon mijn tranen niet bedwingen. En tegelijkertijd voel ik me zo kleinzielig
quote:Die zoete pijn ja ... zo herkenbaarOp dinsdag 14 december 2004 13:00 schreef miss_sly het volgende:
Soms is het toch wel verdrietig, maar het is een zoete pijn
Een hondje
leuk hoor! Zeker iets om je op te verheugen.Enne over wat je nu zou moeten doen (of laten): kun je niet naar de HA/gyn vanwege je cyclus los van je kinderwens? Al is het maar om te overleggen? Dan weet je in ieder geval de (on)mogelijkheden. Maar kan me voorstellen dat het een grote stap is hoor. Niks forceren.
Liefs
en voor je het weet zijn ze 4 jaar en wonen ze in Spanje en heb je niet één enkele keer opgepast op je petekindje...
Als het enigzins kan, wil ik dat zeker voorkomen, maar hoe? Ik vind het erg moeilijk om ervoor te knokken. Heb ook alleen maar " tuurlijk" gezegd tegen mijn zusje toen ze zei dat logeren bij ons nog wel een keer kwam, en heb toen het gesprek maar beeindigd.
MIsschien klunzen opa's en oma's ook wel eens, maar ze hebben toch al babies en kinderen grootgebracht. Wat weet ik nou van kindjes? En daar moet je dan je eigen kleintje zomaar achterlaten?
MIsschien moet ik maar even uit gaan huilen bij mijn vriend ipv alleen achter de pc
Gos, we blijven aan 't janken vandaag.
Morgen beter dan maar
[ Bericht 8% gewijzigd door Merisse op 15-12-2004 00:01:54 ]
Ik voel me weer wat beter. Ik heb me voorgenomen om er toch wel gewoon open over te zijn en iets van te zeggen tegen mijn zusje. Inderdaad zoals jij zegt Merisse: je denkt iedere keer dat het de volgende keer dan wel komt, maar daar zal ik toch actief in moeten worden, denk ik. En vragen wat nu de werkelijke reden was. Als het idd vanwege de borstvoeding is, is dat een heel redelijk argument, en bovendien iets wat vanzelf verandert op termijn. Als het met de afstand te maken heeft, die blijft, daar kan ik niets aan veranderen. En als het met onervarenheid van mijn kant te maken heeft, moeten ze me vertellen wat ik volgens hen moet leren en me daarin de kans geven. Want hoe leuk ik het ook vind om soms eens een paar uurtjes bij hen thuis op te passen, ik wil ook heel graag dat Jens eens komt logeren, en niet pas als hij 18 is
Wat vreselijk moeilijk
Merisse, Katinka en Soindizzy
katinka, wat een moeilijke tijd. Hinkend op emotie en ratio, wel en niet verder willen en kunnen. Waren er maar wijze (troost)woorden die het gemakkelijk(er) konden maken, maar ik heb ze nog niet kunnen vinden. Net zomin als de toverformule die voor alle lieverds in dit topic de problemen oplost en op magische wijze de liefste wens van jullie allemaal in vervulling doet gaan!
Zeker als mensen lang ervoor moeten reizen zou ik het niet zelf vragen maar hopen dat ze het nog eens aanbieden om er dan meteen op in te gaan. En ik begrijp het ook wel hoor, het is natuurlijk heel moeilijk in het begin. Ik vind het alleen niet fijn dat ze eerst het smoesje van de borstvoeding gebruikt en nu blijkt dat dat niet de reden is. Of als dat eerst wel zo was, maar nu niet meer, dat ze dat dan niet even heeft gezegd. Ze weet erg goed hoe leuk ik het zou vinden, en ze moet ook weten dat ik zo ontzettend voorzichtig zal doen en me zo vreselijk aan haar regeltjes zal houden, dat het echt geen kwaad kan. Sterker nog, ik weet dat ze van haar schoonmoeder vindt dat die toch wel erg haar eigen gang gaat, ondanks wat mijn zusje en schoonzusje willen dat er gebeurt. En als ik als zus niet vertrouwd genoeg ben, dan weet ik het niet meer...
Ik was gewoon even bitter teleurgesteld, en meteen voel ik me dan ook zo onbekwaam, hetgeen voortvloeit uit mijn onvermogen zelf een kind te krijgen of zelfs maar ongesteld te worden, wat dat aangaat....
Mèn, zit ik weer te brullen. Tis wel een k.u.t.-dag vandaag.
Heb je het je zus al verteld?
Hopelijk valt het kwartje heeeel snel bij haar. Want inderdaad; als jij al niet vertrouwd genoeg bent...
Tis vast geen kwaadwil van haar. 'k hoop dat je er snel uit bent met haar en dat je lekker kunt gaan oppassen.
Goh Merisse, da's ook wat. Ik herken het precies. Durf niet echt op te passen (op kindjes van mijn zeer goede moeder zijnde vriendin). Zo balen, ik voel me altijd zo onhandig/onzeker/kluns als ik haar kleinste op schoot heb. Dus oppassen, voor een heel weekend? k Moet er niet aan denken.
Toch raar he? En ik ben er vast van overtuigd dat als het mijn eigen kindje zou zijn het geen probleem is. Wat een zelfvertrouwen. Ach meid en nu zitten ze in Spanje...
Ik heb heel duidelijk gezegd dat ik natuurlijk gene commentaar heb op hun beslissingen, want dat zij het met hun kind zo moeten doen als zij willen, maar dat ik het niet leuk vond, erg teleurgesteld was en dat ik de manier waarop het me even terloops was meegedeeld ook niet zo leuk was. Nu is ze boos, ik heb geen idee hoe moeilijk het voor haar als nieuwe moeder is, hoe moeilijk ze het vindt om hem een nachtje uit logeren te doen en dat ik me rot voel omda tik het niet zo fijgevoelig gebracht vond is onzin
MIsschien later nog maar eens ove hebben. Bottomline was toch dat het zo ver weg was en dat het dus te lang duurde voor ze hem weer kon ophalen. Hij is pas 12 weken en ze kan hem niet te lang missen...ik vrees dat ik dus nog erg lang moet wachten
Ik kan me namelijk wel een beetje voorstellen dat ze het moeilijk vind nu ze nog zo klein is, om haar dan een uur rijden van haar vandaan te brengen. Aan de andere kant, is het voor jou heel rot dat je nu het gevoel hebt niet goed genoeg als oppas te zijn.
Is oppassen bij je zus de eerste paar keren geen optie? Dan kun je in haar huis bewijzen hoe goed je het kan (dat is goed voor jouw zelfvertrouwen) en is je zus misschien wat relaxter omdat ze niet zo ver weg is. Ik herken de reactie van je zus wel een beetje aan die van mijn beste vriendin; die wordt ook onrustig als ze 3 straten verderop in het restaurant te lang (naar haar zin) op het eten moet wachten. En het is haar 3e kindje.
Je zus reageert wel een beetje te fel vind ik (maarja tis een heel gevoelig punt voor haar want het liefst laat ze niemand oppassen natuurlijk). Maar joh, laat haar maar even geirriteerd zijn hoor; dat ben jij toch ook? Zij heeft ook geen idee hoe het voor jou is om je te voelen zoals jij je voelt. Toch? Een beetje wederzijds begrip....misschien als je het even laat bezinken, komt het wel goed joh.
, 3 uurtjes waarin ze vlug uit eten gaan met vrienden.Dat is de tweede keer dat ik 3 uurtjes mag oppassen. Ik mag hem dan niet in bad doen of eten geven, ik mag alleen aanwezig zijn om hem te troosten als hij huilt. En dat doe ik met liefde
Ik vind het gewoon erg dat ze niet eerlijk en dat ze eerst zei dat hij niet uit logeren ging, en dat dat nu toch gebeurt. En de terloopse manier waarop ze dat meldt. Tja, ik ben teleurgesteld, en daarover mag ze toch begrip hebben? Ik zal de laatste zijn om te zeggen dat ze dingen op een bepaald emanier moeten doen, daarvoorlopen er al twee oma's en twee opa's rond. Ik vind dat ze het moeten doen zoals ze zelf willen. Ik zou het alleen fijn vinden als ze soms een beetje rekening met mijn gevoelens konden houden.
Ze zegt dat ik neti begrijp hoe het is om ineens moeder te zijn en hoe dat voelt en hoe moeilijk het is om hem een paar uur weg te brengen. Dat geloof ik allemaal best, maar ze weet verdraaid goed hoe graag ik dat wel had geweten! Dus ik wil best rekening houden met hun nieuwe moederschap, maar zij mogen ook rekening houden met mijn niet-moeder-zijn-tegen-mijn-gevoel-in, toch?
Ik laat het ook rusten en zal er verder neit meer over praten, maar ik zal toch wel een volgende keer weer vragen of hij kan komen logeren...en dan komt de borstvoeding-smoes natuurlijk niet aan de orde.
Geniet zondag maar heerlijk van Rens
Het toekomstige Spinnekind zoekt nog een leuke oppas met kreukelzonehond in ... ehm... Waar woon je ook alweer?
ik woon in Wijchen, weet niet waar jij woont, maar een stukkie rijden heb ik er graag voor over hoor
Dat is dat geregeld
Je hebt nooit genoeg leuke tantes 
Tuurlijk moeten ze ook rekening met jou houden verdorie!
Ik zou het er wel met ze over hebben... met een babietje zit je in het begin zo in je eigen wereldje, misschien hebben ze niet eens door hoe ze je kwetsen en kun je ze daarop wijzen.
Dikke
En leuke neefjes of nichtjes om te verwennen zijn ook altijd leuk!!
quote:ja, ik zal het er met ze over hebben, later. Nu nog niet, want zij is nu wat boos en ik teleurgesteld en daar komt vast geen goed gesprek van.Op vrijdag 17 december 2004 11:21 schreef miss_dynastie het volgende:
jeej miss_sly, wat moeilijk, en ik vind het stiekum ook een beetje flauw
Tuurlijk moeten ze ook rekening met jou houden verdorie!
Ik zou het er wel met ze over hebben... met een babietje zit je in het begin zo in je eigen wereldje, misschien hebben ze niet eens door hoe ze je kwetsen en kun je ze daarop wijzen.
Dikke
Nu ga ik maar genieten van de korte momentjes, zoals as zondag.
Ik begrijp dat het voor jou een teleurstelling is doordat je zus in eerste instantie er anders over dacht, maar kun je je niet in haar inleven dit bedoel ik echt niet aanvallend? Dat zij jou zondag laat oppassen bewijst voor mij in elk geval dat zij dat andersom wel probeert.
Ik hoop dat je het niet verkeerd opvat dat ik hier iets tegendraads post..
Wij hebben ook familie waarvan het nog erg de vraag is of zij zelf kinderen zullen krijgen, pas een miskraam gehad, en ik merk dat ik het tegenover hen veel moeilijker vind om ze net zo te behandelen als anderen. Bijv als iemand Myrthe vasthoudt en ze gaat huilen, dan krijgen mijn man en ik haar altijd terug om zelf te troosten, en evt vragen we daar om (hoeft eigenlijk nooit). Maar bij deze mensen is dat veel moeilijker; zij willen haar graag zelf troosten, en geven haar pas terug als het ze echt niet lukt, en dan is het voor iedereen een beetje pijnlijk als ze dan wel direct stil is.. Het is gewoon lastig om in zo'n situatie rekening te houden met elkaars gevoelens.
Mijn ouders vinden dit helemaal niet leuk, maar helaas, voorlopig is het even niet anders.
Ik denk dus echt niet dat het iets is dat op jou betrekking heeft, Miss Sly, meer met het gevoel van je zus.
quote:Maakt niet uit, Miss Sly is er verdrietig van, daar gaat het over. En waar het werkelijk om gaat is, denk ik hoor, dat er in de eerste instantie een smoes is gebruikt. Jij zegt zoiets gewoon eerlijk en je familie kent je (Op vrijdag 17 december 2004 13:18 schreef Leah het volgende:
Mijn ouders vinden dit helemaal niet leuk, maar helaas, voorlopig is het even niet anders.
Ik denk dus echt niet dat het iets is dat op jou betrekking heeft, Miss Sly, meer met het gevoel van je zus.
) en dat maakt het goed te begrijpen. Maar het is dat smoesje wat haar dwars zit denk ik, zoiets kan lang doorwerken.Overigens trek ik me weer schielijk uit dit topic terug
En jij , gefeliciteerd! Ik bel vanavond de Job nog wel, want die zal wel werken zijn?
quote:Misschien willen ze haar dolgraag terug geven maar durven het niet want hebben dan het gevoel te falen.Op vrijdag 17 december 2004 13:03 schreef poemojn het volgende:
Wij hebben ook familie waarvan het nog erg de vraag is of zij zelf kinderen zullen krijgen, pas een miskraam gehad, en ik merk dat ik het tegenover hen veel moeilijker vind om ze net zo te behandelen als anderen. Bijv als iemand Myrthe vasthoudt en ze gaat huilen, dan krijgen mijn man en ik haar altijd terug om zelf te troosten, en evt vragen we daar om (hoeft eigenlijk nooit). Maar bij deze mensen is dat veel moeilijker; zij willen haar graag zelf troosten, en geven haar pas terug als het ze echt niet lukt, en dan is het voor iedereen een beetje pijnlijk als ze dan wel direct stil is.. Het is gewoon lastig om in zo'n situatie rekening te houden met elkaars gevoelens.
Als ervaringsdeskundige kan ik vertellen hoe dat vanuit de andere kant voelt:
Babietjes vasthouden is al emotioneel beladen maar je hebt ook het gevoel dat je getest wordt.
Men kijkt hoe je emotioneel in je vel zit: Kan ze het wel aan om mijn babietje vast te houden? Barst ze niet in janken uit? Dus of je het nou wel of niet aankan of er zin in hebt: jij slikt dapper je tranen weg en geeft het kind uiteraard niet uit jezelf terug want ze zouden eens denken dat jij het niet meer aan kan....
Plus, men weet dat jij graag kinderen wil dus moet je maar even laten zien hoe jij het doet met zo'n kindje. Vandaar dus ook dat je zelf wil troosten als een kindje huilt want als wannabe moeder heb je het gevoel dat je dat moet kunnen en dat je moet bewijzen dat je dat echt wel kan.
Mij lijkt het voor "deze mensen" prettig als je hen probeert te behandelen zoals je anderen ook behandelt. Dus gewoon Myrthe terug vragen/pakken.
dat probeer ik ook wel te doen, maar in bovenstaande situatie speelde ook mee dat de vrouw van degene die haar vasthield tegen hem zei 'geef haar maar weer terug', wat hij niet deed (later bleek dat hij het niet gehoord had). Als mijn man of ik voorstellen haar zelf weer te nemen wordt dat vaak ook afgeslagen. Maar ik moet toegeven dat ze het troosten op zich beter onder de knie hebben dan sommige ervaren ouders in onze familie- en kennissenkring (voor wie het troosten van een huilende baby vaak een manier lijkt om te laten zien hoe goed ze dat kunnen). En ik noem ze even "deze mensen" omdat internet niet volkomen anoniem is en ik dit graag wel zo anoniem mogelijk wilde houden.
/editje
Aangezien sommige familieleden van mij het helemaal niet leuk vinden om een baby vast te houden vraag ik gewoonlijk 'vind je het leuk om M even vast te houden?' De meeste mensen antwoorden dan 'Ja, natuurlijk' (beetje verbaasd), zij zeiden direct verdedigend 'Ja, hoezo?'. Dus ook als ik echt geen onderscheid maak, komt dat er vaak al doordat ze bang zijn dat er onderscheid gemaakt wordt. Heel logisch en verklaarbaar, maar het maakt het voor mij lastiger om iets spontaan te doen. Maar we komen er wel uit
en nu M ouder wordt gaat dat ook allemaal makkelijker en vloeiender (en ze huilt nu veel minder, is juist meer geinteresseerd in andere mensen).[ Bericht 32% gewijzigd door poemojn op 17-12-2004 14:16:53 ]
poemojn, natuurlijk mag je een ander geluid laten horen, hoor, niet iedereen hoeft het met me eens te zijn!
Toch even een reactie van mijn kant daarover.
Ik begrijp mijn zusje uitstekend, en dat heb ik zowel hier als tegen haar ook gezegd. En ik vind het jammer dat Jens nog niet komt logeren, maar met het feit op zich kan ik zeker wel vrede hebben. Ik vind het alleen echt onprettig dat er een smoes werd gebruikt in eerste instantie, en dat in tweede instantie zonder enige fijngevoeligheid werd meegedeeld dat hij wel ging logeren, maar niet bij mij. "Bij jou komt nog wel een keer" werd er letterlijk en een beetje achteloos gezegd.
Bovendien is het bij Jens toch anders, denk ik. Hij is misschien pas 12 weken, maar zijn mama's gaan bijv. alweer iedere maandag samen voetballen, en dan is jens bij een van de grootouders. Ik kan dan oppassen niet combineren met mijn werk, maar ik bedoel alleen te zeggen dat oppassen en zelfs even weggebracht worden geen ongebruikelijke dingen zijn. kennelijk gaan zij daar anders mee om.
Verder zie de post van Merisse
Ter aanvulling wat betreft mij persoonlijk tov Jens: ik heb hem nog niet een keer opgepakt zonder dat mijn (schoon)zusje zei dat ik dat kon doen. Ik heb hem 1 keer in bad gedaan met mijn zusje, omdat ze had gevraagd of ik dat leuk vond. Ik zal niet vragen of ik dat nog eens kan, omdat ik me niet wil opdringen. Ik ben niet onbescheiden en als iemand aangeeft dat ze Jens terug wil als hij bij mij op schoot zit, aarzel ik geen moment. Gedeeltelijk om wat merisse zo goed beschrijft, gedeeltelijk juist omdat ik bang ben bekeken te worden als de opdringerige vrouw die geen ind van zichzelf heeft en dus vast wel een ander kind zal toeeigenen.
quote:miss_sly, zo herkenbaarOp vrijdag 17 december 2004 14:13 schreef miss_sly het volgende:
.. gedeeltelijk juist omdat ik bang ben bekeken te worden als de opdringerige vrouw die geen ind van zichzelf heeft en dus vast wel een ander kind zal toeeigenen.
en als je daar met je zus goed over kunt praten komt het vast wel goed allemaal. Ze begreep niet eens dat ik teleurgesteld was.....
misschien komt dat nog
Merisse
typisch toch dat dat zo voelt.
quote:Miss_sly, na het lezen van je er/aan-varing met je zus wilde ik toch een opmerking plaatsen.Op vrijdag 17 december 2004 14:40 schreef miss_sly het volgende:
Tja, en daar lijkt mijn doorgaans toch redelijk meevoelende zus het nu af te laten weten.
Ze begreep niet eens dat ik teleurgesteld was.....
misschien komt dat nog
Merisse
typisch toch dat dat zo voelt.
Het is mij volkomen duidelijk dat je rekening houdt met je zus' gevoelens omtrent het uit logeren gaan van je neefje.
Ik kan me daarom zo ontzettend goed voorstellen dat je teleurgesteld bent, zowel in het feit dat je zus in eerste instantie een smoes heeft gebruikt, en om het feit dat zij geen begrip kan/kon opbrengen voor jouw daaruit voortvloeiende teleurstelling.
Mijn eerste gevoel (als ik in jouw schoenen zou hebben gestaan op dat moment) was: jee, je mag blij zijn dát je überhaupt een kind op de wereld kunnen zetten! Ik wil niks liever!
Je zus had in mijn ogen best kunnen aangeven iets als: Goh, zus_ sly, ik vind het heel moeilijk om als nieuwbakken moeder mijn kind ergens anders te moeten onderbrengen, maar -als jij het leuk vind en aankan- zou jij op hem willen passen op die en die datum?
Daarmee zou ze niet alleen aangeven dat ze onzeker is mbt uitlogeren gaan (en dat dat ook iets is waar ze zich helemaal niet voor hoeft te schamen ofzo), maar ook dat jij meetelt als oppas-adres en dat ze je serieus neemt.
Later lees ik ook dat je beschrijft hoe je je opstelt naar haar toe. Het niet optillen van Jens zonder dat zij dat wil/vraagt, etc. Ook daarin vind ik dat je je heel, tja hoe zal ik het zeggen, respectvol opstelt....je doet niks wat zij niet wil.
In dat kader vind ik haar achteloos geplaatste reactie van: ''Bij jou komt nog wel...'' best wel tactloos.
Maar goed, het is gewoon heel moeilijk in dit soort situaties. Beide partijen proberen rekening met elkaar te houden, maar de een lukt dat beter dan de ander denk ik.
Merisse omschreef het heel goed en zo herkenbaar, over hoe je je kunt voelen als vrouw met grote kinderwens maar waarbij het (nog) niet wil lukken, terwijl je je in gezelschap bevindt van mensen met een kindje.
Doffe ellende soms. Het gevoel alsof je getest/bekeken wordt, zo van: eens even kijken hoe ons moedertje-wannabe het doet. Ik herken het maar al te goed.
Ik meen me te herinneren dat Spindizzy ook al eens haar ongenoegen geuit had over moeders die redelijk probleemloos zwanger raken, vervolgens een voorspoedige zwangerschap doorlopen en een gezond kind baren, dan soms zo kunnen zeuren over (in de ogen van vrouwen die dolgraag een kindje wensen) piepkleine dingen.
Oe, een striae-streepje hier, oe ik weeg na de bevalling een aantal kilo's te veel daar.
Ik zou het allemaal voor lief nemen, als ik er een mooi en gezond kindje voor terug zou krijgen.
Misschien -als ik zelf moeder word hopelijk- heb ik ooit wel dezelfde kwalen waar ik dan van ga balen (en dat rijmt), ik wil verder dan ook niemand hiermee beledigen of voor het hoofd stoten.
Anyway, wat begon als opmerking eindigt als een lang verhaal, maar had gewoon even de behoefte om op je ervaring te reageren, Miss_sly.
Dikke knuffel voor jou!
LW
Het komt vast wel weer goed. En ik denk ook dat ze het vast niet kwaad bedoeld heeft, maar misschien is het toch verstandig om uit te leggen dat ik misschien soms wat overgevoelig kan reageren, dus dat duidelijkheid dit soort dingen kan voorkomen. Ze had me nog een mailtje gestuurd, met daarin uitgelegd hoe het voor haar had gewerkt.
Ze waren in eerste instantie werkelijk niet van plan geweest om Jens uit logeren te doen. Ze was zo gefocust op het melk sparen voor als ze weer ging werken. Maar iemand heeft haar verteld dat ze natuurlijk ook dan gekolfde melk en kant en klare melk kan geven, zodat ze niet zo ontzettend veel melk hoeft te sparen. En dus kon ze ook wel eens een avondje drinken als ze weggingen. En pas toen kwam een eventueel logeerpartijtje als optie. En pas toen gingen ze bedenken dat als hij bij mij was, het toch wel ver weg was en ze daar (nog?) niet aan toe zijn. Zodoende.
Zoals ze zelf zei, het gaat allemaal in stapjes. Bovendien zegt ze dat ze altijd heel zorgvuldig is omgegaan met het mij betrekken bij en laten meegenieten van de zwangerschap en nu Jens. Dat geloof ik ook zeker.
Ik heb dus teruggemaild dat als ze dit nu had zo had verteld, ipv het achteloos had meegedeeld, ze mij een rotgevoel en ons een nare aanvaring had kunnen besparen. En natuurlijk probeert ze zorgvuldig ermee om te gaan, maar ze is ook maar een mens, en dit keer is het gewoonweg niet gelukt.
Hetgeen me van deze ervaring eigenlijk nog het meest bijblijft, is dat gevoel van de-vrouw-zonder-kind zijn, met alle dingen zoals anderen -Merisse, LW- het ook beschrijven. Wat is dat toch? Wat maakt mij dan dusdanig anders dat ik niet zomaar een kindje oppak uit de box zonder dat me gezegd is dat dat mag? Of dat ik me inderdaad heel erg bewust ben van de blikken van ervaren moeders als ik met een kleine op schoot zit? Waarom ben ik zo bang betrokken te lijken?
Is dat puur omdat de kans dan bestaat dat je gelabeld wordt als een labiel vrouwtje dat zo graag een kind had gewild, maar och arme ziel, dat is niet gelukt?
voor iedereen quote:Bij mij werkt dat wel zo. En ik wil dat - onbewust waarschijnlijk - ten alle tijde voorkomen. Ik ben niet zielig en labiel en wil als zodanig niet gelabeld worden. Dat het ondanks dat, allemaal toch zeer doet soms, doet er niets aan af.Op vrijdag 17 december 2004 22:48 schreef miss_sly het volgende:
Is dat puur omdat de kans dan bestaat dat je gelabeld wordt als een labiel vrouwtje dat zo graag een kind had gewild, maar och arme ziel, dat is niet gelukt?
Fijn dat je zus en jij elkaar weer begrijpen
Ondertussen ff een update hier: ik moest gisteren normaalgezien opnieuw beginnen met mijn pil te slikken maar heb dat dus niet gedaan. Nog een geluk dat ik ze niet had meegebracht naar huis want ik lag toen echt te twijfelen wat ik ging doen. Soit, het had geen zin want toen ik ze moest slikken lag ze 100km verder
Vanaf nu begint het uitkijken dus naar die
(en de datum zal ik makkelijk kunnen onthouden want ik ben gestopt met de pil op mijn pa zijn verjaardag ) stilletjes hoop ik nog altijd dat alles normaal zal verlopen en ik gewoon heel laat was met mijn maandstonden (na mijn 21 jaar dus ) en dat .. nou ja.. best niet te veel hopen eh.. Merisse, ik blijf je een beetje mislopen de laatste tijd. Als ik zie dat je ergens gereageerd hebt dan ben ik alweer veel te laat om je gewoon even een hart onder de riem te steken. Dus nu maar even hier: ik denk veel aan je!
Miss-Sly, ik heb je verhaal op de voet gevolgd de afgelopen dagen en vind het echt fijn dat jullie het hebben kunnen bespreken samen. Veel plezier morgen met Jens en ik zou zeggen 'Pas op!'
In ieder geval merkte ik gisteren bijvoorbeeld heel duidelijk dat het tutten met en zorgen voor zo'n klein kereltje me gemakkelijker afgaat als er niemand in de buurt is. Toen mijn zus en schoonzus weg waren, moest en kon ik het natuurlijk op eigen houtje doen, en dat is toch relaxter. Dat wil niet zeggen dat ik nou zo perfect weet en aanvoel wat ik moet doen, maar samen komen Jens en ik er prima uit
En dat kan als er niemand bij is. Als er ervaren moeders bijzitten, dan kijken ze je toch op de vingers of het wel goed gaat en weten ook allemaal precies te vertellen hoe het volgens hun moet.leonieke, ik hoop dat je menstruatie goed op gang komt. Probeer je de eerste tijd niet te veel zorgen te maken, want ook zonder dat er iets aan de hand is, kan het best eventjes duren als je stopt met de pil. Het hoeft niet, maar het kan wel. Mocht je dus niet over 28 dagen netjes ongesteld worden, nog niet meteen ongerust worden hoor:*
Ma-Maatje, ik heb heerlijk opgepast! Jens
is een heerlijk kereltje waar je volop van kunt genieten! Gisteren voor het eerst eigenlijk de positieve kant van het (peet)tante zijn echt gevoeld. Jens wilde niet in de box en wilde eigenlijk alleen maar op schoot. En eerst dacht ik: misschien is het wel niet goed om hem zijn zin te geven en op schoot te houden, en toen dacht ik: ach wat, laten we lekker genieten samen en dan mogen zijn mama's hem straks weer verder opvoeden meer dan dat ik ooit heb gehad met mijn neefje
Mamaatje
leuk dat je aan me denkt en erg fijn dat jouw zwangerschap zo lekker verlooptquote:Tantes zijn niet om op te voeden... Tantes zijn er om kinderen helemaal rot te verwennenOp maandag 20 december 2004 09:41 schreef miss_sly het volgende:
ach wat, laten we lekker genieten samen en dan mogen zijn mama's hem straks weer verder opvoeden
-Mag bij mama niet he?
-Nee, bij je mama thuis mag je niet op de bank springen
-
Bij jou wel he? Haha en tantes zijn er inderdaad niet op op te voeden, net als andere vormen van oppas; dat doe ik bij de kleintjes van mijn vriendin ook niet (verwen ze vreselijk). Tja ik geniet daar onwijs van...
Gisteren redelijk positief gesprek gehad (evaluatie). We hebben hele goeie kansen zeggen ze; statistisch liggen de kansen bij IVF nr. 4 hoger dan 123. Waarom het bij ons niet lukt ligt bij ons aan het innestelen en zeer waarschijnlijk aan de genetische samenstelling van het embryootje. Helaas kunnen ze de embryo's alleen van de buitenkant bekijken. ...Omdat alles er steeds zo mooi uit heeft gezien, heb ik ernstig mijn twijfels waarom het de 4e keer een grotere kans zou kunnen zijn.
Hmz. Ik ben er voorlopig klaar mee. Misschien denk ik er in 2005 anders over en gaan we nog een 4e poging doen. Er loopt nog een onderzoek met andere hormonen en een korter protocol, dat is misschien iets voor ons, als dat goeie resultaten geeft. Ook gaan we ventjes spatader latern onderzoeken, om te kijken of zaadjes door een ingreep nog kunnen verbeteren. Ongelooflijk dat we dat zelf (na veel aandringen) moeten laten doen. Volgens gynes is onvoldoende aangetoond dat het zaad na verwijderen van een spatader duidelijk verbeterd en dus kijken ze er niet naar. De kwaliteit is voldoende voor IVF. Ze doen wel de dubbele hoeveelheid zaad bij een eitje vanwege de kwaliteit, het is nl. matig subvertiel (wablief? watvoor ventiel?)
Sorry ik ben een beetje melig vandaag.
Van die spatader heb ik toch wel al vaker gehoord dat dat van invloed kan zijn op de kwaliteit en dus het verhelpen er van goede resultaten kan hebben.
knuffel voor jou
Miss_sly, fijn dat het oppassen zondag goed is gegaan!
En dat het fijner is zonder anderen erbij ken ik.. Andere situatie weliswaar, maar daarom waren wij de eerste weken blij dat we weinig kraambezoek kregen toen.
Hadden we expres zo ingepland. ik had je bijna niet herkend in wintervermomming Goh, joh, da's goed nieuws dat zij het nog zien zitten. Nu jullie nog. Maar niks forceren hoor, het begint vanzelf wel weer te kriebelen (of niet natuurlijk). Het is goed als het je lukt een beetje afstand te nemen. Aan dat innestelen kunnen ze zeker verder niks doen ben ik bang he?
Maar mochten jullie het nogmaals gaan proberen krijg je dan helemaal niks vergoed?
Voor het geval je weer een tijdje afwezig bent; fijne feestdagen alvast!
Aan het innestelen kunnen ze inderdaad niks doen. Omdat ik zo'n superregelmatige cyclus heb, is er met mijn eigen hormoonspiegel niks mis en ligt het aan het delingspoces van de embryo wat vrij snel al fout gaat. Het moet gewoon net het perfecte zaadje bij het perfecte eitje zijn. Het is een wonder dat het zo vaak wel goed gaat eigenlijk, gezien de enorm complexe processen die nodig zijn om een beebje te vormen.
Inderdaad, niks forceren, effe helemaal niks totdat het weer begint te kriebelen...of niet.
Dikke
voor jou en Miss_Sly en jullie ook heel fijne feestdagen!Veel ziekenhuizen doen toch ICSI na 2x IVF zonder zwangerschap? Of is dat alleen in het Dijkzigt hier?
Hoorde laatst trouwens ook ergens dat die 'drie' in Nederland eigenlijk nergens op slaat en het beter zou zijn om 6 te vergoeden. (en dan evt. 1 embryo terugplaatsen).
Dat korte protocol, weet je daar iets meer van? Is dat beginnen met Puregon en dan later iets erbij om je eisprong te onderdrukken? Die heb ik ook gehad nl. en vond ik erg prettig. Twee weken Puregon, op dag 8 (ofzoiets) een 2e spuit erbij en op dag 15 punctie. Het was voorbij voor ik er erg in had en dat geheel zonder bijwerkingen!
Ik wil je wel alvast heel veel succes wensen met welke beslissing je ook neemt
Ze hebben bij mij een stollingsstoornis gevonden: antifosfolipidensyndroom. Zonder medicijnen is de kans op een goede zwangerschap 10 - 20% wat met medicijnen kan stijgen naar 70 - 80%. Lijkt allemaal heel positief dus. Ik weet alleen niet of ik het geloof want mijn leeftijd speelt natuurlijk ook een grote rol.
Maar het is een kleine moeite om dagelijks 80 mg aspirine te slikken (in een gewoon aspirientje zit 500 mg!) voor de bloedverdunnende werking en als ik zwanger ben 2x per dag heparine te spuiten. Als het daarmee zou lukken...
quote:Even nieuwsgierig e.e.a. nagezocht en lijkt me bij Katinka niet van toepassing omdat er steeds wel genoeg goede embryootjes waren.Bron: http://www.freya.nl/folder5.htm
De ICSI-behandeling wordt toegepast bij paren waarvan de man verminderd vruchtbaar is [knip]
ICSI wordt ook wel toegepast bij paren waarbij de vrouw anti- stoffen tegen sperma produceert.
Een andere indicatie kan zijn wanneer na twee gewone IVF-behandelingen nauwelijks of geen bevruchting is opgetreden (minder dan 10% van de eicellen is bevrucht).
quote:Dankje Merisse, je hebt gelijk, bij ons was steeds bijna alles bevrucht, waarvan de helft goeie embryootjes werden (50%). Daar weer de helft (2 of 3) kon worden teruggeplaatst. Bij de anderen waren meerdere kernen te zien en die werden direct al apart gehouden (waarschijnlijk meer zaadjes tegelijk in een eitje gekomen). In ons geval dus geen ICSI. En dat wordt ook niet standaard gedaan in dit ziekenhuis volgens mij (er zijn dus landelijk gezien best nog verschillen).Op donderdag 23 december 2004 00:29 schreef Merisse het volgende:
[..]
Even nieuwsgierig e.e.a. nagezocht en lijkt me bij Katinka niet van toepassing omdat er steeds wel genoeg goede embryootjes waren.
E.T. de Belgen lopen voor op Nederland hoor (hebben in iedergeval een veel beter beleid dan wij op dat gebied). Dat korte protocol is nu nog niet aan de orde bij ons, omdat het onderzoek nog niet is afgerond. Maar dat zou een kwestie van maanden zijn. Het is een studie naar de behandeling met Menopur (gewonnen uit urine van vrouwen in de overgang) in combi met iets wat de eisprong onderdrukt (ik weet de naam niet meer) VLAK voor de sprong. In Menopur zit trouwens ook nog een heel klein beetje van een ander hormoon en dit wordt nu onderzocht; of dat soms betere resultaten geeft. Ik ben wel erg geinteresseerd in een korte behandeling en liefst met een natuurlijk hormoon. Hierover ga ik nog contactopnemen met de onderzoeksarts, hoe wat wanneer...
Puregon is trouwens ook een synthetisch hormoon.
Maar allereerst gaan we een afspraak maken om ventjes spatader te onderzoeken (tenminste als 't dat is...na ons zelfonderzoek
) en dan zien we wel weer.Merissje, je leeftijd kan in je hoofd wel meespelen dat snap ik heel goed, maar ze hebben toch duidelijk een oorzaak gevonden bij je? En het zwanger worden dat ging bij toch best goed...Dus je ECHTE leeftijd ligt vast veel lager. Als ik je berichtjes lees, krijg ik echt wel een goed gevoel bij jou hoor. Een beetje aspirine enzo erbij en je kansen stijgen met 70%!
[ Bericht 8% gewijzigd door katinka op 23-12-2004 09:00:21 ]
quote:Orgalutran (denk ik, dat was 't bij mij tenminste)Op donderdag 23 december 2004 08:52 schreef katinka het volgende: in combi met iets wat de eisprong onderdrukt (ik weet de naam niet meer) VLAK voor de sprong.
Ik ging er een beetje van uit dat ICSI zowieso op 2x IVF volgde, maar idd.. als de embryo's goed zijn en 't zijn er genoeg dan is dat natuurlijk nergens voor nodig.
ik denk aan je
Mallemeid
Wat is er met Mallemeid? Heb niks kunnen vinden?
Dan doe ik niet mee 
Mallemeid was rond deze tijd uitgerekend
Spin, of je er nou een hekel aan hebt of niet, het IS wel kerst en bij mij en ik denk ook bij veel andere mensen is dat toch een tijd van "bezinning" en "overpeinzing". Kijken "waar sta ik nu in het leven" en bij mij roept dat wel emoties op en dan heb ik ook wel behoefte aan een groephug.
Dus in zoverre is het een kersthug wat mij betreft.
quote:Bij MIJ is het GEEN kerst dus laat mij er verder buiten graag.
[ Bericht 50% gewijzigd door Merisse op 25-12-2004 01:49:49 ]
Dus laten we het op een grouphug-zonder-kerstmutsjes houden. Ongeacht waar het vandaan komt, kunnen we die hug waarschijnlijk allemaal gebruiken.
voor iedereen en hier komt ie dan:
quote:Hou dan ook lekker je Gezeik voor je.Op zaterdag 25 december 2004 01:44 schreef Spindizzy het volgende:
Best als ik maar niet mee hoef te doen met dat hysterische kerstgeleuter... Dus geen kersthugs of whatever met mij erbij
En laat ieder zijn/haar kerst vieren hoe ze dat zelf willen.
Dat jij tijdens de kerst alleen maar achter de pc zit ,of nergens bent uitgenodigt.
Spuug je gal lekker ergens anders dan,en vergal dit topic niet.
quote:Ga eerst eens leren spellen.Op zaterdag 25 december 2004 10:36 schreef edje34 het volgende:
[..]
Hou dan ook lekker je comentaar voor je.
merisse heb je msn ? of een email? ik wil je even wat zeggen.. ben bang dat het verkeerd wordt opgevat.. aangezien ik niet de juiste bewoording ervoor heb.
Girly, mijn mailadres staat in mijn profiel.
Foei Ma-Maatje
, wat een vreselijkr bemoeial-opmerkingedit: aha! Ik zie net dat je een minuutje geleden uitgelogd bent...
Wat lief dat jullie aan me dachten .Het ging vandaag best goed, de afgelopen dagen minder. Veel huilen.. Vandaag wel een paar keer gedacht dat ik misschien nu wel met weeen zat ofzo, of nu een kind in mn armen had kunnen hebben...
Gelukkig is de dag voorbij en kan ik mezelf weer wat bijelkaar rapen, ik wil helemaal fris en fruitig het nieuwe jaar in Ook al post ik hier niet veel, ik lees regelmatig mee en ik denk ook vaak aan jullie
[ Bericht 12% gewijzigd door mallemeid op 26-12-2004 00:53:25 ]
Merisse ook voor jou een dikke kus en knuffelik denk zo vaak aan je en duim zo hard voor je
Voor iedereen hier een
Merisse en malle, logisch toch dat jullie nu met deze dagen wat extra nadenken over hoe het had kunnen (en moeten) zijn. Voor jullie daarom een extra dikke Slaapknuffel
vanmorgen: wij alletwee vrij, lekker uitslapen een bijna positieve ovutest (dus ik denk dat ie of gisteren positief geweest zou zijn of morgen, ik had er nog maar 1). Die liet ik aan J. zien, wil hij ineens niet meer vrijen want hij wil niet weten wanneer ik ovuleer en gedwongen worden zijn kwakkie te leveren. Van ovulatietesten kreeg hij spontaan een afkeer van sex. En nu we het er toch over hadden wist hij ook niet of hij nog wel een kind wil op zijn leeftijd.... Mijn reactie: nogal onvolwassen als je het hele "proberen zwanger te worden"-gedoe maar bij mij neerlegt. Zo hoeft het voor mij dus ook niet. Samen of niet. Ik janken van verdriet en frustratie. Ruzie op onze vrije dag i.p.v. sex
Inmiddels is het weer bijgelegd en hij wil nu toch wel gaan voor nog een zwangerschap maar ik heb er geen lekker gevoel meer bij.
Het is ook niet niks hoor meid. Voor jullie allebei!Mijn goedbedoelde advies = weer weg want ik ging er zelf van
...dikke
[ Bericht 41% gewijzigd door katinka op 27-12-2004 17:10:22 ]
Blij dat jullie wel gepraat hebben en hopelijk kan jij het ook even van je af zetten
Dikke
Ik denk zeker niet dat hij het zo bedoeld heeft (het toch maar geen kind willen, bedoel ik), maar ik denk dat het hem ook allemaal ff teveel is geworden, het seksen krijgt natuurlijk wel iets vreselijk beladens. Ik ga nu iets heel brutaals zeggen, maar is het geen ideetje om hem 'gewoon' te verleiden, in plaats van die testen laten zien. Voor mannen schijnt dat vaak toch erg moeilijk te zijn, heb ik begrepen. Dikke
Ik vertel soms wel/soms niet wanneer ik in mijn vruchtbare dagen zit, maar het blijft gewoon erg lastig omdat je nou eenmaal geen kans wil missen, want stel dat.... Vorige maand dus bij ons 1 kans voorbij laten gaan en laat ik nou net die maand een late eisprong hebben tja, ik heb mezelf echt voor mijn kop gestoten hoor.
Hmz, als ik dit zo teruglees dan kan ik niets tegen je zeggen om je op te beuren... Dan maar zo: weet dat ik aan je denk en ontzettend met jullie meeleef
We hebben na zondagochtend geen sex meer gehad en dat is zooooo frustrerend nu. Ik kan en wil hem niet dwingen maar we laten weer een maand verloren gaan zo.
Katinka
Slaapmeisje
hoe gaat het met je? Wat moeilijk voor jullie. Ik wilde dat ik een oplossing voor je had, maar helaas. Ik zat te denken aan een oplossing in de humor-hoek, er dan maar een dolletje van maken zo nu en dan, misschien zelfs met een beetje galgenhumor. Maar daarvoor is het toch misschien een te serieus onderwerp. Toch veel succes Aan de ene kant wil ik mensen niet meer zoveel lastig vallen met mijn verdriet omdat ik net een kapotte langspeelplaat lijk en aan de andere kant wil ik het soms wel uitschreeuwen. Ik probeer uit alle macht bezig te zijn met de leuke dingen van het leven en mijn leven niet laten leiden door de kinderwens, maar wat ik ook doe, het blijft als een schaduw aanwezig.
Ik ga door, ik kan niet anders dan doorgaan, maar ik merk dat mijn reserves op beginnen te raken. Het is tijd, laat het kindje maar komen, ik ben er al zolang klaar voor
Och meiden toch. Jullie hebben er wel geen bal aan, maar ik denk zo vaak aan jullie en aan alle anderen die op een kindje wachten. En ik hoop zo dat het binnenkort allemaal goed gaat komen. Ik had er op een gegeven moment echt genoeg van dat ik degene was die me in allerlei bochten wrong,
omdat ik zijn 'zaad wilde hebben'..(zo is het toch wel een beetje
).En verleiden hielp niet, want dan wist ie meteen 'hoe laat 't was' en als dan zijn hoofd er niet naar stond, knapte ik finaal af. Conclusie; op het moment dat het MOET gebeuren kan ik hem niet dwingen...helaas?
. Hem enigszins voorbereiden, zodat hij beter zijn taak kan volbrengen dan? Ik ben tenslotte ook voorbereid. Dus gaf ik hem een aantal dagen van te voren mijn planning door, kon ie zich er vast op voorbereiden/verheugen. (zo schatje, ma, woe en vrij gaan we het doen deze week, schikt dat? eventueel di, do en zaterdag, zeg het maar)
Nu ik dit zo opschrijf moet ik weer erg lachen; op een gegeven moment ging ie vanzelf vragen wanneer hij er weer 'op' mocht
Misschien is dit niks voor je Merisse, maar zo heb ik me er doorheen geworsteld...
quote:Ach Meis, ik voel het precies zo. Ik zit er ook aardig doorheen en die zoveeltste kerst zonder is echt verschrikkelijk. Mijn ventje zat gister te huilen op de bank, dat was de eerste keer dat ik 't zagOp maandag 27 december 2004 19:16 schreef Slaapmeisje het volgende:
Ik ga door, ik kan niet anders dan doorgaan, maar ik merk dat mijn reserves op beginnen te raken. Het is tijd, laat het kindje maar komen, ik ben er al zolang klaar voor
. Mijn rots heeft 't net zo moeilijk als ik, alleen laat ie 't nooit zien.Ik voel me net zo'n langspeelplaat, praat er dus niet meer over, met niemand. Onze emoties/verdriet en sexleven zijn nu op de achtergrond, maar wel weer van ONS, niet meer van iedereen.
Kom we gaan voor een super jaarwisseling, op naar jullie eerste succesvolle poging met hormonen!
Hou je taai Slaapmeisje
Ik hield trouwens meestal mijn mond dicht over wanneer de vruchtbare periode was. Ik deed gewoon net of ik gek was en of ik die dagen extra zin had.
En de methode van katinka heb ik ook wel eens toegepast "schat, die week moeten we"
Het blijft lastig en voor iedereen verschillend hoe hij/zij er het makkelijkst mee om kan gaan.
Meiden, heel veel sterkte en succes met alles!
Dat heeft manlief niet snel door
Raar maar waar
Slaapmeisje
zeker in deze tijd van het jaar vliegt het je weer naar de strot he? I know Maar we gaan voor een slaapkindje in een krakendvers 2005 hoor!
en verdomme weer een dag voorbij in de eisprongperiode zonder ge***** te hebben
Ik maak het hem gewoon niet al te lastig, op de momenten dat het echt MOET. Kwestie van roeien met de riemen....
En als je morgenvroeg nou ****???
Misschien ben je dan nog op tijd!
Ik hoop voor je dat deze kans niet onbenut voorbij gaat
Voor de andere dames ook sterkte en een stevige knuffel. Het blijft verdrietig als je voor de zoveelste keer een jaar uitzwaait zonder kindje of zwangerschap
quote:Op dinsdag 28 december 2004 01:23 schreef katinka het volgende:
En als je morgenvroeg nou ****???
. Krijg je steeds weer dat gedoe eromheen enzo, yuck. Maarja, leuk voor dr. voor iedereen. Gewoon omdat het een rotte periode is.quote:
en wij mogen dat best zijn ook!!
quote:
fijn!quote:Hier nog zo'n jaloers kreng, maar helaas niet alleen op Maxima. Alle zwangere vrouwen krijgen mij soort van groen...Op dinsdag 28 december 2004 20:25 schreef heavenswoman het volgende:
nee hoor mallemeid, ik ben ook jaloers
en wij mogen dat best zijn ook!!
niet dat ik dat laat merken overigens
Eneh voor de rest benijd ik Max ECHT niet hoor
Vriendje heeft nog eens duidelijk gemaakt dat hij het nog steeds niet ziet zitten. Hij heeft negatieve gevoelens bij kinderen, maar hij vindt Jens toch wel leuk op z'n tijd en is zelfs gematigd enthousiast over hem (zolang hij niet huilt tenminste). Ik denk wel da tik na de wintersport naar de ha of gy. ga ivm de menstruatie.
quote:* Merisse is ook jaloers...Op woensdag 29 december 2004 09:36 schreef miss_sly het volgende:
Ik ben ook reuzejaloers hoor! Sowieso vind ik het bij dat prinsessenspul allemaal zo snel gaan! Ze zijn zonde rutizondering in het eerste jaar na hun huwelijk al zwanger van de eerste! Hoe kan het toch dat ze daar zoveel geluk bij hebben?? Niet te geloven en erg oneerlijk!
Vriendje heeft nog eens duidelijk gemaakt dat hij het nog steeds niet ziet zitten. Hij heeft negatieve gevoelens bij kinderen, maar hij vindt Jens toch wel leuk op z'n tijd en is zelfs gematigd enthousiast over hem (zolang hij niet huilt tenminste). Ik denk wel da tik na de wintersport naar de ha of gy. ga ivm de menstruatie.
En wat jij zegt miss_sly, ongelofelijk hoe snel ze zwanger zijn. En zo heel piep zijn ze ook allemaal niet meer. Maxima is 33, Laurentien 38 en Mabel 36. Het slaat nergens op maar het is alsof ze superieure genen hebben ofzo. Onuitstaanbaar.
Miss_sly, balen joh, dat je vriend nog niet om is. Maar goede beslissing om toch naar de gyn te gaan om te kijken of die iets kan doen om je cyclus op gang te brengen denk ik.
Klopt het nou,dat Max van Amalia ook bij een gyn liep?Ja toch?Die is niet vanzelf zwanger geworden en ik heb het idee,dat ze na een half jaar na t huwelijk sowieso hulp krijgen.Het is idd.wel erg opvallend,dat die meiden binnen een jaar na t trouwen al zwanger zijn of al temet bevallen.
Nu max en mabel tegelijk,tuurlijk,hier ook een steekje van:zij wel.............
maar goed,we zien wel en ruilen zou ik ook niet willen met ze,bléh,je kan je koninklijke gat niet draaien of je hebt een camera in je snufferd,neuh,dan maar gewoon Minoes en niet zwanger,mijn tijd komt wel...........
En methet nieuwe jaar helemaal snel,want eind januari kon de telefoon wel es gaan voor de 1e IUI poging,we wachten af.
Groetjes,Minoes
Mijn ma vindt het ook altijd raar als ik daar op reageer.
Afgelopen kerstavond was het weer verschrikkelijk, vooral voor mijn zus dan want ik heb het grootste deel gemist aangezien ik lag te slapen in de zetel
Mijn ma en de ma van mijn zus haar vriend vonden het blijkbaar nodig om te pronken met het feit dat zij in 1, 2, 3 zwanger waren terwijl mijn zus elke maand een test haalt en het altijd negatief is. Ik heb me maar niet gemengd in het gesprek toen ik net wakker werd, maar heb mijn ma de dag erop toch maar gezegd dat ze over zoiets misschien minder spreekt. Ik vrees allezins dat mijn zus het geen al te aangenaam gesprek vond (aan haar blik dan te zien) (en dan komt nu nog de aangename periode waarin iedereen wel vraagt Dit jaar een kind??
En waarschijnlijk hebben ze vooraf ook nog een vruchtbaarheidstest moeten ondergaan...
En dan de rest van het leven wat er aan hangt...Dus echt jaloers, neuh...
Maar volgens mij krijgen ze na een paar maanden zelf proberen al IUI krijgen met hormoonstimulatie ofzo.
quote:Dat heb ik ook weleens gelezen ja.Op woensdag 29 december 2004 20:06 schreef Igraine het volgende:
En waarschijnlijk hebben ze vooraf ook nog een vruchtbaarheidstest moeten ondergaan...
Ik denk dat ze dan kijken naar je cyclus, of je een eisprong hebt, in goede gezondheid verkeert, enz. enz...
Ze kunnen van tevoren best veel onderzoeken wat een eventuele (snelle) zwangerschap zou vermoeilijken. Natuurlijk is dat geen garantie voor vruchtbaarheid maar het neemt al een hoop mogelijke obstakels weg in ieder geval.
De deuren van de medische wereld staan iets meer open voor die familie. En wie weet gebeurt 't inderdaad gelijk wel met IUI, hoeft Maxima Alex in ieder geval niet op de hoogte te stellen met haar ovulatietesten...
Ik dacht wel eens als al die geruchten weer de ronde deden dat Maxima zwanger was (en toen niet was) van stel nou dat Maxima idd zwanger was, maar net een miskraam heeft gehad.... Dat is ook behoorlijk lullig dan als het hele land het heeft over jouw 'zwangerschap'...
In het verleden is het trouwens niet altijd zo geweest, Koningin Wilhelmina heeft maar 1 dochter (Juliana) gekregen en was toen al 7 jaar getrouwd en zij was zelf ook enigskind...
Zo en dan nu naar bed, voor ik hier weer een emotioneel verhaal neerpen.
Ik wens dat ook alle dames hier: alle geluk en gezondheid, een einde aan het verdriet en de verwezenlijking van de zo dierbare dromen!
Ik hoop grondig uit mijn hart dat jullie wensen en dromen uit zullen komen. Met name Merisse, Katinka, Miss Sly, Minoes, Leonieke en Mallemeid wil ik een extra hart onder de riem steken. Ook Spindizzy ik weet niet zeker of ze dit topic nog leest, ik hoop dat haar Spinnekind niet te lang op zich zal laten wachten. De andere dames natuurlijk ook, maar deze dames leven altijd zo erg mee, dat dit het minste is wat ik terug kan doen
Mijn wens zal hopelijk later nog uit komen, voorlopig lurk ik met jullie mee
Vandaag zit ik op cyclusdag 27. Nog 3 tot 7 dagen voordat mijn NOD zich aandient. Gezien mijn schommeling in cyclus van de afgelopen paar maanden (tussen de 30 en 34 dagen) kan ik niet met zekerheid zeggen wanneer het zover zal zijn. Ik hoop morgen mijn hormonen te kunnen ophalen bij de apotheek. Ze zijn niet altijd op voorraad, maar ik wil ze wel graag in huis hebben voor het geval de duivels zich melden. Dit zijn de moeilijkste dagen zo tussen vrees en hoop...
Ik heb het ook wel eens hoor dat ik wat jaloersig wordt als de een na de andere Maxima, Mabel of Laurentien weer zwanger is, maar onthoudt lieve meiden dat ons prinsje of prinsesje ook op ons wacht hoor
Spannend hoor Slaapmeisje. Ik wist helemaal niet dat je zodra een nieuwe cyclus aanbreekt moet gaan spuiten. Hoe gaat dat dan? Wat, hoeveel ml, hoe vaak per dag, hoe lang (van dag 1 tot je eisprong of de hele cyclus?) Ze zeggen dat het wel meevalt. Maar het idee om een naald in je eigen velletje te zetten is heel eng hoor dat ben ik met je eens. Moet je gaan spuiiten zonder verdere instructie/begeleiding? Heb je de spuitjes al in huis?
Maar het gaat allemaal lukken hoor joh. Er zijn je zoveel mensen voorgegaan en die hebben het ook allemaal gered.
Fijn dat je er weer wat vaker bent trouwens
Verder geloof ik er hier helemaal niet meer in en wacht af tot de telefoon gaat voor de IUI.........en dan nog,geloof ik maar half,dat dát wel zou kunnen helpen.........
We wachten dus maar af.
Groetjes,Minoes
) en moet nu zelf elke avond prikken. Gelukkig heb ik daar genoeg vet opgestapeld, dus ik hoop dat mijn zwembandjes niet lekgeprikt worden Wat je zegt, er zijn al zoveel meiden voorgegaan dat het best te doen is, maar eerst maar even die eerste keer achter de rug en dan kan ik hopelijk opgelucht ademhalen.misschien een weesje uit Zuid-oost Azië !
[ Bericht 5% gewijzigd door het_fokschaap op 03-01-2005 14:00:42 ]
quote:oh, ik wist niet dat dit een topic was waar alleen pro eigen baby meningen gepost mochten worden ?
quote:Nee, schaapOp maandag 3 januari 2005 14:34 schreef het_fokschaap het volgende:
[..]
oh, ik wist niet dat dit een topic was waar alleen pro eigen baby meningen gepost mochten worden ?
Het gaat hier vooral om de emotionele kanten van het proberen zwanger te worden. Dat er nog mogelijkheden als adoptie zijn, is de meesten echt wel bekend, maar dat is gewoon niet waar het in dit topic om draait. Als je eerst wat had gelezen, had je dat geweten
dit topic is meer voor de emotionele kant die er bij het niet zo makkelijk zwanger worden/blijven komt kijken.
Aub dom geblaat ergens anders uiten, of doorlees het topic goed voor je post.
quote:maar die emotionele kant kan je misschien wegwerken door er niet zo mee bezig te zijn en iets anders te doen wat je misschien een goed gevoel geeft. of moet het persé een eigen kind zijnOp maandag 3 januari 2005 15:06 schreef miss_sly het volgende:
[..]
Nee, schaap
Het gaat hier vooral om de emotionele kanten van het proberen zwanger te worden. Dat er nog mogelijkheden als adoptie zijn, is de meesten echt wel bekend, maar dat is gewoon niet waar het in dit topic om draait. Als je eerst wat had gelezen, had je dat geweten
quote:ik zie het niet als dom geblaat. ik zie het meer als iets wat je liever niet wil horen omdat je graag nieuw leven wilt, maar bestaand leven daar sturen we wel wat geld naartoe en dan zoeken ze het maar weer uit.Op maandag 3 januari 2005 15:12 schreef heavenswoman het volgende:
Aub dom geblaat ergens anders uiten, of doorlees het topic goed voor je post.
maar misschien moet ik er een apart topic over openen.
quote:Tja, de keus of men echt een eigen kind wil of een adoptiekind is natuurlijk zeer persoonlijk. Bovendien komt dat vaak pas aan de orde als blijkt na lang proberen dat het niet zal lukken.Op maandag 3 januari 2005 15:12 schreef het_fokschaap het volgende:
[..]
maar die emotionele kant kan je misschien wegwerken door er niet zo mee bezig te zijn en iets anders te doen wat je misschien een goed gevoel geeft. of moet het persé een eigen kind zijn
"Er niet zo mee bezig zijn" zijn ook woorden die je in dit topic beter achterwege kunt laten.
heb je dit topic/deze reeks al doorgelezen? Anders moet je dat eerst maar even doen, voor je weer reageert
quote:Ik weet wel dat je het niet als getroll bedoelt, maar in dit topic zijn we vaak nogal (over)gevoelig voor dergelijke opmerkingen.Op maandag 3 januari 2005 15:15 schreef het_fokschaap het volgende:
[..]
ik zie het niet als dom geblaat. ik zie het meer als iets wat je liever niet wil horen omdat je graag nieuw leven wilt, maar bestaand leven daar sturen we wel wat geld naartoe en dan zoeken ze het maar weer uit.
maar misschien moet ik er een apart topic over openen.
Een apart topic lijkt me een goed plan
quote:Inderdaad, dat lijkt mij een goed idee....Op maandag 3 januari 2005 15:15 schreef het_fokschaap het volgende:
[..]
maar misschien moet ik er een apart topic over openen.
In dit topic komt het niet zo prettig over.... bovendien ben ik het niet met je eens :
"maar bestaand leven daar sturen we wel wat geld naartoe en dan zoeken ze het maar weer uit."
en wil ik daar best over discussieren .... (als ik terug ben straks)
wanneer u nog geinteresseerd bent
Weesjes adopteren ipv storten op 555
De buit is binnen, de hormormels zijn in huis ... zie hier het resultaat *ril*
[plaatje]]Toch maar niet, ik zie dat mijn naam erop staat
[plaatje]Nu nog wachten op de duivels. Vandaag cd 29 dus vanaf morgen kan ik ze weer verwachten
Ik heb een smeekbede de hemel ingestuurd dat ik nu toch zwanger ben, want ik ben als de dood voor die hormoonspuiterij.Ik herken het nog wel, ik heb het ook gedaan, en echt, als je het een paar keer gedaan hebt, is het geen probleem. Ik kon na een paar keer 's ochtends half slaapdronken zonder problemen een injectie zetten die me geen pijn deed.
Maar, natuurlijk hoop ik voor je mee dat het niet hoeft en je 2005 lekker met twee streepjes begint!
Idd, de eerste keer vond ik doodeng en daarna was 't alsof ik al jaren elke dag 2 naalden in m'n buik stak..
Succes!
Ik werd gewoon een beetje nerveus van al die naalden, ampullen en andere troepjes die ik vandaag moest ophalen, vandaar mijn post
Succes Meisje
dat is juist mijn probleem hierbij Ik hou me maar vast aan jullie ervaren dames dan komt het allemaal wel goed. Dat zei de verpleegkundige ook met de prikinstructie op de spons... je zegt gewoon 1, 2, ... hop en het is gedaan. De naald is geen dartpijltje dus je hoeft hem er niet met een enorme vaart in te jensen, maar ook weer niet tergend langzaam. Ik ben van plan om zo hard in mijn buik te knijpen dat ik de naald niet meer voel. 
gaat goed komen Misschien hoopte ik wel dat als ik lang genoeg wachtte, de vloeistof vanzelf in mijn lichaam zou kruipen. Maar ja, je moet toch iets he? Dus na een tijdje zo gezeten te hebben, heb ik hem erin gezet, en bleek het eigenlijk niet half zo erg als ik me zat voor te stellen.succes meisje, je kunt het, daar ben ik van overtuigd
Jullie zijn superlief
Een vriendin van mij moest wel spuiten met hormonen en die heeft ook altijd gezegd dat 't hartstikke meeviel en lang niet zo erg was als het leek. Nou was zij ook na 1 ronde hormoonspuiten zwanger dus wie weet...
Maar ik zal ook nog een verzoekje naar moeder aarde sturen dat ze die
bij zich houdt voor je..!quote:Op dinsdag 4 januari 2005 22:55 schreef miss_sly het volgende:
Ik moet eerlijk bekennen dat het de eerste keer ook maar niets vond hoor. Ik maakte met vlinders in mijn buik de injectie klaar, ging rustig zitten en heb echt minutenlang met die naald op mijn buik gericht daar een beetje gezeten
succes meisje, je kunt het, daar ben ik van overtuigd
zo zat ik ook! en zei vervolgens 10x 1, 2, 3 en deed het toen nog niet. haha ik moet er nu vreselijk om lachen. mijn ventje ook troiuwens (die hoort me vanuit bed )Laat die duvels maar gewoon wegblijven, en heb gewoon 2 streepjes dan kan die rommel weer de kast in..... sterkte zzzzmeisje!
quote:jaja, inderdaad, dat aftellen, vol goede moed je hand bewegen richting buik, en dan toch niet doenOp dinsdag 4 januari 2005 23:23 schreef katinka het volgende:
[..]
geweldig als ik er zo op terugkijk
Ik wens je het allerbeste dit jaar toe en hoop dat slaapkindje zich snel zal aandienen
Ik had jou bij mijn nieuwjaarswens over het hoofd gezien, hoe stom van mij, terwijl jij hier zo ontzettend vaak post, sorryBeetje laat misschien, maar ik ben hier even niet geweest en ik kan jullie toch niet over het hoofd zien eh! Zit nogal vol spanning te wachten op mijn
. Bedankt trouwens voor de mensen die mij opgenomen hebben in hun nieuwjaarswensen. Jullie zijn echt schatjes Wanneer moet je nu eigenlijk beginnen met spuiten Slaapmeisje? Ik kan me alleszins voorstellen dat het nogal *ieuw* moet zijn om zo in jezelf.. khoop toch dat ik dat nooit moet doen. Maar veel succes alleszins. Ik duim
Deze week nog een bezoekje brengen aan de kraamkliniek. Mijn buurmeisje is bevallen en langs de ene kant heb ik echt veel zin om de baby te zien, maar aan de andere kant krijg ik toch de kriebels. Soit, even verstand op nul zetten en gewoon genieten van die kleine schat. (en we hebben dezelfde gyn, dus toch maar even die materniteit gaan inspecteren, misschien lig ik daar ooit ook nog eens...
)Ik had vandaag toch een tweetal rare "toevalligheden"
Ik had een workshop over veranderen wegens een grote reorganisatie bij mij op het werk en die werd gegeven in een kleine groep. Wat denk je, tuuuuuurlijk zat er in mijn groep een zwangere vrouw (en dat in een organisatie met 80% mannen). Vervolgens ging het erover wat je nu het liefste zou willen in het leven.... need I say more? maar ik heb gelukkig mijn mond kunnen houden
Vervolgens werd ik ook nog gebeld over een cursus over persoonlijke kracht waar ik me voor opgegeven heb met de vraag of ik het erg vond dat er ook een directe collega van mij in de groep zit. Ik heb daar geen bezwaar tegen want ik ken haar verder niet. Maar even later hoorde ik van een andere collega dat die betreffende vrouw 3 kinderen verloren heeft; een miskraam van een tweeling en een doodgeboren kindje daarnaast heeft ze overigens 3 gezonde kinderen gekregen
Het schijnt het ook een heel leuk mens te zijn dus ik ga graag met haar op cursus!
Maar maf he
[ Bericht 2% gewijzigd door Merisse op 05-01-2005 23:43:58 ]
.... in het ziekenhuis moesten wij zelf trombosespuitjes in je buik zetten.... is t daarmee te vergelijken?
Merisse.... maffe ervaringen heb jij ja .... zou t iets te betekenen hebben?
Ik heb al ruim een week zere boopies en er komen veel blauwe aderen tevoorschijn?En sinds vorige maand zeker 1,5 kilo aangekomen,wat bij mij best opvalt,want ik groei nauwelijks en niet zo snel.En dan roept mijn man ook nog vol overtuiging ,dat mijn boopies echt groter worden
Het zal toch niet.........?Of wel,zo net op de valreep voor de IUI?Jullie weten,ik geloof er geen moer meer in,maar dit,wat moet ik hier nu weer van denken?.
Groetjes,Minoes
Groetjes,Minoes
Veel kracht en liefde toegewenst dat 2005 voor jullie een mooi wondertje mag brengen..
jullie rust mogen geven.. en alles wat goeds is..
hopen dat het aanhoudt of erger wordt!Ik dacht afgelopen maandag van alles te voelen maar dat is nu helemaal weg, helaas (NOD = a.s. zondag)
Dank je Neva
Heavenswoman, ik heb altijd heel sterk dat ik op dat soort dingen let omdat volgens mij toeval niet bestaat. Things happen for a reason. Alleen is het soms heel moeilijk te doorgronden als je er midden in zit, maar da's een ander verhaal
Dit heb ik daarna ook verteld aan mijn medecursisten. En dat vond ik toen wel makkelijk want die kende ik verder dus toch niet Op dat moment was ik trouwens wel bezig voor een kindje en een maand later was ik zwanger Maar ik vond het een training waarbij best wat emoties los komen en dat vond ik makkelijker te delen met onbekenden.
Ik weet niet of je wat aan mijn verhaal hebt en misschien is het warrig maar ik moest het even opschrijven
Slaapmeisje, heeeeel veel sterkte en ik hoop dat je niet hoeft te prikken
Ja ik weet dat het heftig kan worden maar ik ken haar niet en heb verder zakelijk niets meer met haar te maken (hele grote organisatie). Mij lijkt het juist een steun dat zij ook problemen heeft gehad met kinderen krijgen. Ik heb trouwens heel bewust voor een deze cursus gekozen juist ook na mijn miskramen. Ik had gedacht moeder te worden maar moet nu toch mijn visie bijstellen en een nieuw doel vinden. Heb jij veel gehad aan die cursus, was het ook bij Boertien?
Stiekem hoop je dan toch dat het niet hoeft.
Nou, dan maar heeeeel veel succes met de spuitjes en de IUI! We praten je wel door je eerste spuitje heen als je hulp nodig hebt
Merisse, ik mail je wel even is dat goed? Anders wordt het zo off-topic
. wat een gewens Slaapmeisje wat rot! Sterkte met het spuiten
Minoes, dat klinkt weer veelbelovend. Je zou de eerste niet zijn die vlak voor de IUI alsnog zwanger raakt. Ik heb het zelf in mijn directe omgeving meegemaakt. Nu wil ik je geen valse hoop aanpraten omdat ik weet in wat voor situatie je op dit moment zit, maar ik hoop van ganser harte dat jou dat hele traject bespaard blijft. Veel sterkte met wachten
Merisse, jou wens ik het allerbeste voor de komende tijd. Het is inderdaad erg lastig om op dit moment te zien waarom je alle dingen hebt mee moeten maken die je het afgelopen jaar overkomen zijn, maar ik duim me suf dat voor jou dit jaar op een hele mooie manier begint! Alle liefs voor jou en J.
Hier is die 1,5 kilo van van de week er alweer af,zeker hard gelopen op mijn nieuwe werk,hahha.Maar mijn borsten doen nog zeer,flink mag ik wel zeggen.En mijn rechterborst is ook nog groter dan mijn linker geworden,dat kan ik duidelijk zien.Ik weet het niet meer,begin toch wel een beetje hoop te krijgen,maar probeer het gevoel heel hard weg te duwen,want nog steeds geloof ik er niet in.
Groetjes,Minoes
één in de aanslag
twee klaar?
drie hopla erin!
Maar zonder flauwekul, het is helemaaaal niet leuk maar ik weet zeker dat het je gaat lukken
Een wijntje naar binnen gieten, verstand op 0 en gaan met die banaan.
ik heb gisteren nog geen spuit gezet hoor. Doordat ik donderdagochtend alleen een pietsie oud bloed verloor en verders niets (natuurlijk had ik meteen weer hoop gekregen) heb ik die dag niet als CD1 genomen. Pas gisteren kwam mijn ongesteldheid echt in volle glorie en dat betekent dus dat ik vanavond ga spuiten
OK, jompel ik vanavond even voor je als je gaat spuiten!
Wat ik trouwens wilde vragen: wat moet je nu spuiten? en moet je dat de hele cyclus? en moet je op een bepaald moment naar de gyn. voor een echo om te zien hoe de follikels groeien?
Ik had noig een vraagje aan je slaapmeisje, Misschien heb je er overheen gelezen maar zijn die spuitjes te vergelijken met trombosespuitjes???
Merisse, ik heb je een meel gestuurd naar het adres in je profiel. Weet niet of dat ok is
heavenswoman, ik geloof niet dat mijn spuiten te vergelijken zijn met trombosespuitjes. Zeker de Lucrin wordt gespoten met een "volwassen" naald. De Puregon zit in een soort pen die ook diabetici gebruiken en die heeft veel dunnere naalden dus dat lijkt me minder eng.
Als ik eenmaal door het eerste punt heen ben zal het allemaal wel meevallen (hoop ik). Iedereen die ik heb gesproken die het ook heeft gedaan zegt dat het uiteindelijk goed te doen is. Nu alleen nog die eerste spuit achter de rug...
nu ik weet dat het grotere spuitjes zijn..... nog meer succes gewenst.... het lukt vast wel!!
Gewoon die eerste ff doen, dan valt de rest vanzelf mee
(makkelijk gezegd hé)
In eerste instantie was ik meteen dit topic gaan bijlezen om te kijken hoe je eerste prik was gegaan, maar ik begrijp dat het donderdag bruine duivels waren ipv rode en dat het nog niet officieel dag 1 genoemd mocht worden.
Vanavond dus de eerste prik. Tjonge, als ik het goed heb berekend heb je jezelf als het vrijdag is al 13 x geprikt!
Plus dat ze je daar dan óók nog es gaan prikken! Arm Slaapvergietje...
Ik ben wel heel benieuwd hoe je lichaam erop reageert, m.n. de eitjes natuurlijk. Ik ga heel hard duimen dat het eerste de beste eitje benut kan worden voor een mooi Slaapkindje.
ik zei net nog tegen LW-man:goh, die Slaapmeisje is echt de oer-2e-streepjes-vrouw hier, ik gun het haar zo dat zij gauw kan opschuiven naar Z&G!
Succes vanavond!!!!!
LW
Dank je wel lieve LW, ik ben ook erg benieuwd hoe mijn lichaam zal reageren op de hormonen. Achteraf bezien heb ik altijd al gedacht dat dit er van zou komen, daarom was ik toen zo teleurgesteld dat ik eerst 3 x IUI zonder hormoonstimulatie moest doen. Nu gaat het pas echt beginnen! Hoe ga jij ondertussen met je medicijnen?
Dikke voor jouquote:Ja, vreemd is dat hè? Ook ik heb altijd het gevoel gehad dat zwanger worden niet van een leien dakje zou gaan en dat er medicatie aan te pas zou moeten komen. Heel bizar die intuïtie.Op zaterdag 8 januari 2005 13:19 schreef Slaapmeisje het volgende:
Slaapvergietje
Dank je wel lieve LW, ik ben ook erg benieuwd hoe mijn lichaam zal reageren op de hormonen. Achteraf bezien heb ik altijd al gedacht dat dit er van zou komen, daarom was ik toen zo teleurgesteld dat ik eerst 3 x IUI zonder hormoonstimulatie moest doen. Nu gaat het pas echt beginnen! Hoe ga jij ondertussen met je medicijnen?
Met mij gaat het goed.
Tenslotte is het maar 1 tablet p/week, en ik ken verder geen ''lotgenoten'' (alleen phluphy, maar die slikte een ander medicijn) dus ik weet ook niet hoe je je hoort te voelen na de 1e tablet. Maar al met al, als het zo doorgaat ben ik een tevreden mens, en hoop ik dat het prolactine-gehalte goed daalt. Daarna is het afwachten hoe de gyn de behandeling voort wil zetten en hoe het tegen die tijd met de PCO gaat.Ik heb nu ongeveer hetzelfde gewicht als voor mijn pilgebruik, en toen was ik altijd regelmatig, dus ik heb stille hoop....
LW Mijn compliment hoor dat is toch al een hele prestatie! Ik las laatst wel ergens verhalen van mensen met een te hoog prolactine gehalte. Eens even kijken of ik dat nog kan terugvinden voor je.quote:Alles bij elkaar (ben 2,5 jaar geleden begonnen met afvallen, want het werd echt veel te gek; en na wat ups en downs in de zin van steeds wat kilo's erbij en eraf) ben ik nu ruim 27 kilo kwijt.Op zaterdag 8 januari 2005 14:03 schreef Slaapmeisje het volgende:
Wat ben je dan al veel afgevallen LW
Kan me nu ook niet meer voorstellen dat ik ooit zoveel kilo's zwaarder was.
Die 27 kilo zijn er echt aan gekomen nadat ik met de pil was begonnen in combin. met minder sporten. Heel langzaam sloop er steeds een kilootje bij.
Hoe dan ook, het zou genoeg moeten zijn om -ondanks PCO- een cyclus terug te kunnen krijgen, uitgaande van mijn pre-pilgebruik-gewicht.
Wat lief van je dat je nog eens naar die prolactine-verhalen wil zoeken... Ben heel benieuwd!
Alvast bedankt!
LW
Ik hoop dat het inderdaad genoeg is en dat alles op gang komt. Jompels, de eerst prik zit erin Ik heb inderdaad 1,2,3, HOP gedaan en ik ben zo trots op mezelf
1, 2, 3 HOP Slaapmeisje wat goed quote:Zie je nou??? Ik zei het je toch??Op zaterdag 8 januari 2005 18:41 schreef Slaapmeisje het volgende:
Ik heb inderdaad 1,2,3, HOP gedaan en ik ben zo trots op mezelf
Je ziet ergens vreselijk tegenop en uiteindelijk valt het toch mee
* No Nick is beretrots op Slaapvrouwtje
(cliche: we zeiden toch dat 't meeviel
)quote:Op zaterdag 8 januari 2005 18:41 schreef Slaapmeisje het volgende:
Ik heb inderdaad 1,2,3, HOP gedaan en ik ben zo trots op mezelf
HOEZEE! TRIOMF! JUBELDEJOMPEL! Zij die geprikt hebben groet ik!
Hartstikke goed SleepyGirl; ondanks dat ik je alleen in de geschreven versie ''ken'' ervaar ik nu echt een soort trots. Op naar de volgende!
LWpsst....Slaapman! Geef jij je dappere meisje eens een dikke kus, die heeft ze verdiend!
Je bent een echte bikkel
Slaapmeisje LW, voor jou heb ik ook bewondering, 27 kilo afgevallen in vrij korte tijd! Goed gedaan! quote:SleepyGirl, Mallemeid & Anitra, dank voor jullie compliment!Op zondag 9 januari 2005 00:24 schreef mallemeid het volgende:
LW
Slaapmeisje, ik ben blij dat het meeviel
quote:http://www.9maand.com/forum/reactions/id/1145/page/0Op zaterdag 8 januari 2005 17:47 schreef LittleWoodstock het volgende:
[..]
Wat lief van je dat je nog eens naar die prolactine-verhalen wil zoeken... Ben heel benieuwd!
Alvast bedankt!
LW
http://www.stilverlangen.com/aandoeningen/hypofysestoornissen.php
http://www.babyinfo.nl/co(...)ory.asp?StoryID=2517
Hoi LWtje, op deze sites kwam ik onlangs wat verhalen tegen over verhoogd prolactine gehalte (hyperprolactemie). Hopelijk heb je er iets aan.
en jompels,Slaapmeisje
Ondertussen beginnen hier de spannende tijden aan te breken. Als ik een normale cyclus zou hebben, zou ik normaalgezien morgen ongesteld moeten worden. Wel nog steeds geen buikpijn wat ik toch altijd had toen ik de pil nog slikte maar misschien komt het vanavond wel.
Twee weken terug toch een raar voorval gehad. Schoot ik opeens midden in de nacht wakker van de krampen die maar een heel korte tijd duurden. Toen ik de dag erop op google zat te zoeken, bleek dat er zoiets bestaat als ovulatiepijn, dus misschien... misschien komt alles nog gewoon goed
prettig voordeel als je die kan voelen, niet iedere vrouw voelt dat namelijk en het is wel zo makkelijk met het berekenen van je vruchtbare dagen
quote:Dat zou dan mijn allereerste eisprong ooit zijn (na bijna 24 jaar mag hij idd wel eens komenOp zondag 9 januari 2005 15:39 schreef heavenswoman het volgende:
dan heb je waarschijnlijk je eisprong gehad leonieke
prettig voordeel als je die kan voelen, niet iedere vrouw voelt dat namelijk en het is wel zo makkelijk met het berekenen van je vruchtbare dagen
)Maaruh...dan hoop ik zeker dat je er deze keer wel een had hihi .... na 24 jaar pffff
quote:Hey geen probleem! Ik zat eigenlijk een beetje te wachten op een reactie waarin een beetje vertrouwen uit mijn ideeën bleek. Mijn ma vond het nogal lachwekkend toen ik dacht dat dat misschien wel mijn eisprong kon zijnOp zondag 9 januari 2005 15:49 schreef heavenswoman het volgende:
heb jij geen eisprong ?? Ik weet niet zoveel van je achtergrond, sorry, eigenlijk weet ik helemaal niks van je en blaatte maar een eind in de goede?? richting
Maaruh...dan hoop ik zeker dat je er deze keer wel een had hihi .... na 24 jaar pffff
Toen ik 18 - 19 was had ik nog nooit een eisprong gehad en ben daarom voor de eerste keer naar de gyn geweest. Qua baarmoeder en eierstokken zou alles in orde zijn (al een aantal echo's achter de rug) maar mijn maandstonden had ik nog nooit gehad. Daarom maar begonnen met hormonen te nemen voor een paar maand (dufaston) en toen kreeg ik daar wel altijd een reactie op (ik kreeg mijn maandstonden dankzij die hormonen) dus moest ik een wachtperiode van 6 maand inlassen want mijn maandstonden zouden dan toch wel eens zo beginnen? Niets gebeurd, dus die hormonenkuur nog maar eens herhaald, gevolgd door een zelfde wachtperiode, eveneens zonder resultaat.
Op mijn 21e toch maar begonnen met de pil te nemen en normaalgezien moest ik op 17 december terug met een nieuwe strip beginnen maar dat heb ik niet gedaan om na te gaan of ik nu eindelijk eens uit mezelf mijn maandstonden (en dus ook een eisprong) zou krijgen. En nu is het dus nagelbijten en afwachten geblazen en vanaf morgen mogen die
wel beginnen 
We jompelen gewoon dat het je eerste eisprong was
hihiUpdate van mij: vanavond naast de Lucrin, nu ook de Puregon gespoten. Wel behoorlijk ingewikkeld hoor om uit te vogelen hoe de patroon in de houder moest, hoeveel eenheden ik moest instellen etc. En ik heb ook nog niet echt handigheid met die injectienaald en de ampul voor de Lucrin. Nu maar hopen dat ik een paar mooie follikels mag laten groeien zodat dit circus niet voor niets is geweest
Slaapheldinnetje nu beginnen mijn tepels ook pijn te doen.. is dat ook één van die symptonen? Of heb ik er gewoon altijd last van en steek ik het nu op menstruatie?
LW, wow 27 kilo, wat goed van je !!!!
Leonieke, als ik mijn eisprong had dan voelde ik het ook als een krampgevoel, dus wie weet.. Ik duim voor je !!
LW, wat ontzettend goed, zoveel afgevallen!!
quote:Hartstikke goed SleepyGirl! Enne, die handigheid krijg je vanzelf...alhoewel ik natuurlijk hoop dat je niet te lang hoeft door te gaan met prikken omdat je gewoon lekker zwanger gaat raken!Op zondag 9 januari 2005 18:44 schreef Slaapmeisje het volgende:
Goh, Leonieke dat is erg spannend voor jou op dit moment zeg! Ik ga toch even voor je duimen in de hoop dat het toch een eisprong was hoor. Je weet het immers nooit.
Update van mij: vanavond naast de Lucrin, nu ook de Puregon gespoten. Wel behoorlijk ingewikkeld hoor om uit te vogelen hoe de patroon in de houder moest, hoeveel eenheden ik moest instellen etc. En ik heb ook nog niet echt handigheid met die injectienaald en de ampul voor de Lucrin. Nu maar hopen dat ik een paar mooie follikels mag laten groeien zodat dit circus niet voor niets is geweest
Succes vandaag weer!
Oja, hartstikke bedankt voor de prolactine-linkjes....vooral de eerste vond ik heel interessant!
LW
* LittleWoodstock verlegen wordt van al die afval-complimenten....
vandaag begonnen zijn. Vanmorgen had ik in de wagen last van buikpijn dus ik had zoiets van
dit moet ik echt hebben vandaag Daarna de hele dag niet naar het toilet durven gaan omdat ik toch de indruk had dat het nog niet begonnen was. Zo kwam ik natuurlijk vannamiddag met een volle blaas thuis van het werk Dan toch maar naar het toilet geweest ik hield het echt niet meer maar zoals gedacht.. nog niets. Toch vraag ik me dan af waar die buikpijn vandaan kwam vanmorgen. Soms denk ik dat ik die buikpijn zelf opwek door te denken van "als ik nu mijn maandstonden zou hebben, zou ik toch buikpijn moeten hebben... hmz.. is dat buikpijn? jah!! Buikpijn" :p Net alsof ik de symptonen zelf opwek door me erop te fixeren
Vandaag dan de eerste schooldag na de vakantie en die meisjes van 1B zijn toch wel zwaar geobsedeerd door mijn privéleven.
Kwamen ze vandaag opnieuw met de vraag of ik dit jaar zou trouwen nee echt nog niet.. volgend jaar misschien en of ik nu misschien na de vakantie wél zwanger ben want dat wordt toch wel tijd nietwaar mevrouw?!? toch maar gewoon gezegd dat ik daar nog een beetje mee ga wachten, want ik ben toch nog zo jong nietwaar? Soit ik begrijp hun '"obsessie" over vroege zwangerschappen wel, het zit nu eenmaal in hun cultuur dat je als meisje zwanger bent voor je 20 jaar bent ofzo.. Eigenlijk gewoon maar om te zeggen dat het toch wel weer een hormonaal dagje was vandaag
hoe gaat het met het prikken? Valt het echt mee? En merk je al wat van de toegediende hormonen? Leonieke kan me niet voorstellen dat je jezelf die buikpijn aanpraat. Misschien gebeurt er wel e.e.a. in je buik maar komt het (nog) niet tot een ongesteldheid.
lenonieke, ik ben het met Merisse eens: jezelf buikpijn aanpraten lijkt me wat vergezocht! Er kan best van alles gaande zijn in je buik, die het nu toch maar ineens weer op eigen houtje moet doen, zonder pil! Ik zou het wel geweldig vinden als je nu zomaar ongesteld werd!!
(ik wilde ook nog ff zeggen,dat ik wel moet lachen om je schrijfwijze,je komt toch uit belgië?Het staat er zo grappig,niet om je uit te lachen hoor,zo bedoel ik dat niet
)Verder had ik nog ff een vraagje neergezet in t 2e streepje,dus hier ook maar ff:waar moet ik straks met mijn verhalen van de IUI terrecht?Liever hier,of mag dat ook in t 2e steerpje?Beter maar hier denk ik,toch?.
Groetjes,Minoes
quote:Hehe, ik blijf volhouden en toch stiekem wat hopen dat het zal beginnen, maar ik vrees na mijn ervaring vandaag op school bezoek gekregen van de directeur die een les heeft meegevolgd van mij m.o.o. evaluatie alles in mijn lichaam toch een paar dagen vertraging zal oplopenOp dinsdag 11 januari 2005 11:06 schreef minoes_ het volgende:
Leonieke........ik denk dat je ongi er toch wel aan zit te komen,je krijgt soms wel een paar dagen ervoor al last van je buik.Ik wens je succes.
(ik wilde ook nog ff zeggen,dat ik wel moet lachen om je schrijfwijze,je komt toch uit belgië?Het staat er zo grappig,niet om je uit te lachen hoor,zo bedoel ik dat niet
Groetjes,Minoes
En in verband met mijn schrijfwijze, ik zie het als een compliment
dus laat maar komen die stoeferij Groetjes en wat die verhalen betreft, ik weet het niet zeker, maar hier horen ze toch ook wel thuis vind ik persoonlijk...
Dikke knuf
En speciaal voor Phluphy
thx quote:Joeps, mijn spuiten zitten er voor vanavond weer in hoor. En natuurlijk belde er net iemand op vlak voordat ik mijn tweede spuit wilde zetten. Als een echte junk nam ik eerst op en vertelde dat ik even bezig was en daarna zette ik zeer geroutineerd mijn tweede injectie voor vandaagOp maandag 10 januari 2005 22:33 schreef Merisse het volgende:
Slaapvergietje
Merisse, het is echt ongelovelijk hoe snel dit went joh, dus wat dat betreft hoef je je strakkies geen zorgen te maken voor als jij zover bent. Ik heb wel al elke avond hoofdpijn en weet niet of dit aan de hormonen ligt of aan mijn eigen emobuien. Het spuiten zelf valt wel heel erg mee, maar de emotionele kant komt me wel een beetje rauw op mijn dak vallen. Pfff dat is toch wel heel erg wennen moet ik zeggen. Ik ben emo, val heel snel uit tegen mensen (en vooral naar Slaapvriendje toe
). Hoort dit bij de bijwerkingen? Volgens mij niet, volgens mij ben ik zelf zover dat ik nu weinig kan hebben. En dit is pas cd 5.... hopelijk ben ik snel weer het oude Slaapmeisje, want ik herken mezelf op dit moment niet terug. Bedankt voor de reacties!
quote:Très bien, SleepyGirl! Ben heel blij dat het prikken zo vlot gaat.Op dinsdag 11 januari 2005 19:02 schreef Slaapmeisje het volgende:
[..]
Joeps, mijn spuiten zitten er voor vanavond weer in hoor. En natuurlijk belde er net iemand op vlak voordat ik mijn tweede spuit wilde zetten. Als een echte junk nam ik eerst op en vertelde dat ik even bezig was en daarna zette ik zeer geroutineerd mijn tweede injectie voor vandaag
Ik heb wel al elke avond hoofdpijn en weet niet of dit aan de hormonen ligt of aan mijn eigen emobuien. Het spuiten zelf valt wel heel erg mee, maar de emotionele kant komt me wel een beetje rauw op mijn dak vallen. Pfff dat is toch wel heel erg wennen moet ik zeggen. Ik ben emo, val heel snel uit tegen mensen (en vooral naar Slaapvriendje toe
Aanstaande vrijdag ga je naar de fertikliniek hè? Ben heel benieuwd hoe het daar zal gaan. Duim voor je!
wel heel vervelend dat je stemmingen zo beinvloedbaar zijn door die hormonen.
Herken je jezelf niet meer terug? Nou, jij bent Slaapmeisje aka Slaapvergietje. Een superlieve meid die het gigantisch verdient om een tweede treepje te bemachtigen! O zo. 
meisje ik wens je heel veel liefs toe je bent een bikkel.. merisse hoe gaat het met jou
Bij 300 zwangere vrouwen met herhaalde miskramen (3 of meer) waarbij tussen de 6 en 8 weken zwangerschap embryonale hartactiviteit werd gemeten resulteerde 246 = 82% in voldragen zwangerschap en levende geboorte. In de controlegroep was dat het geval bij 294 = 98% van de 300 zwangeren.
Bron: PubMed
Ze brachten het overigens als slecht nieuws maar ik vond het reuze meevallen.
slaapmeisje succes met die lastige bijverschijnselen. fijn dat het prikken zelf zo goed gaat.
oja en ik las hier nog een aantal opmerkingen over het altijd al enigszins voorvoeld/ gedacht hebben dat zwanger worden mogelijk een probleem zou zijn: ik dacht dat bij mezelf eerlijk gezegd ook altijd en dat is niet zo gebleken.
Natuurlijk is elke miskraam er een te veel, maar dit geeft de burger wel moed hoor.bixister, gelukkig is het in jouw geval niet juist gebleken dat voorgevoel. Het hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn en ik ben ontzettend blij dat nog steeds het merendeel gewoon binnen het jaar zwanger wordt. Misschien komt het ook wel dat ik nu in die medische malle molen bezig ben hoor en ik mezelf bij elke stap alweer mentaal aan het voorbereiden ben op de volgende stap (beetje uit zelfbescherming ivm teleurstellingen).
dan maar weer ff zo....
Slaapmeisje.......ik wilde nog ff zeggen,dat ik het toppie van je vind,dat je die spuiten er zo injast.Als ik ooit zover kom,dan kom ik bij jou voor een peptalk,ok?
Groetjes,Minoes
minoes, het is allemaal voor het goede doel en dat scheelt gewoon een hele hoop. Voor jou komt de eerste IUI nu ook steeds dichterbij las ik. Weet je al of het eerst in een normale cyclus gaat plaatsvinden of `mag´ je meteen aan de hormonen? Ik was erg zenuwachtig met die eerste prik, maar door de peptalkers hier (1, 2, 3, HOP) en het feit dat ik steun had aan de gedachte dat ik dan weer een klein stapje dichter bij Slaapkindje ben, heeft een hoop goedgemaakt. Als je een peppie nodig hebt dan roep je maar hoor
Jompels,
Slaapmeisje
Als ik het goed heb onthouden,dan krijg ik eerst zn.3x zonder,dus dan hoeef ik alleen te prikken voor een eisprong?als ik t allemaal goed heb gesnopen.Dus nog geen echte prikrondes zoals jij.
Ik heb nog wat vraagjes over die IUI,mag ik je anders ff mailen,of zal ik t gewoon hier maar neerknallen?.
Groetjes,Minoes
Je mag me mailen hoor (slaapmeisje op yahoo punt com) of hier neerzetten, wat je zelf prettiger vind Jompels,
Slaapmeisje
hahaha,dat wilde ik nu net vragen.En kreeg je dan om de dag een echo en vanaf welke cd?En hoeveel dagen lang?.
Groetjes,Minoes
Hoe het nu met een hormoongestimuleerde cyclus gaat weet ik nog niet. A.s. vrijdag 1e echo op dag 8 (omdat dag 10 in het weekend valt en ze dan bij ons niet open zijn) en dan hoor ik verder. Omdat mijn cyclus nu helemaal is overgenomen door die hormonen zal ik waarschijnlijk ook een kortere cyclus hebben
Mocht je nog vragen hebben, stel ze dan maar aan Vraagmeisje
Jompels,
Slaapmeisje
Dan zal het bij mij eerder in de cyclus moeten,want mijn cyclus is meestal 25 dagen en deze keer 23 en de keer ervoor 24,dus...ehm.......dat wordt dan toch niet als ik nog ongi ben,hoop ik
Nou ja,we zullen het wel horen.Hahaha,ik kreeg gister de neiging om zelf te bellen,zo van:hoe zit het met die wachtlijst?
Maar straks zeggen ze:dat wordt pas eind februari.....neuh,da's ook niks,dan wacht ik wel af en laat me verrassen.
Nog even een vraagje:dat jij de eerste keer moest,wanneer moest je toen bellen of heen?Als je ongi was?.
Heej....nog ff wat anders...weet iemand of hartje er soms mee gestopt is,we horen al zo lang niks van haar?Ben wel benieuwd hoor.
Groetjes,Minoes
Bij ons ging het ongeveer zo:
- Juli 2002 gestopt met de pil, redelijk
- Jan. 2003 niet meer ongesteld > echo bij gyn > PCO verschijnselen
- April 2003 eindelijk weer ongesteld
- December 2003 1e afspraak huisarts > bloedonderzoeken, uitstrijkjes, spermaonderzoek
- Maart 2004 1e afspraak fertiliteitspoli > kennismakingsgesprek, bespreken uitslagen etc.
+ nog een bloedonderzoek en nog een spermaonderzoek
- April 2004 samenlevingstest nummer 1 > negatief
- Mei 2004 samenlevingstest nummer 2> negatief
- Juni 2004 samenlevingstest nummer 3 > negatief
- Juli 2004 door vakantie kliniek zelf klussen
- Augustus 2004 IUI nummer 1
- September 2004 IUI nummer 2
- Oktober 2004 IUI nummer 3
- November 2004 HSG onderzoek
- December 2004 door vakantie kliniek zelf klussen
- Januari 2005 start met hormonen spuiten + IUI nummer 4
Ik bel altijd zodra ik ongesteld ben zodat zij de dag van de uitgangsecho kunnen bepalen.
Jompels,
Slaapmeisje
for youDoordat ik van mezelf ook een 'lange' cyclus heb (35d) was 't ook een beetje zoeken naar de juiste dosering. En 't kan dan ook wat langer duren voordat de follikels echt goed groeien.
Succes!
E.T. ik spuit nu 50 eenheden Puregon en daarnaast 20 eenheden Lucrin. Ik heb van mezelf ook een cyclus van 32-35 dagen en heb dan ook het idee dat ik wat meer hormonen nodig heb of wat langer moet spuiten voordat er goed effect wordt bereikt. We zullen het dinsdag wel zien en ik hoop dat ik niet al te lange tijd daarna de Pregnyl kan spuiten zodat ik volgende week mijn 4e IUI heb
Je hebt van nature een wat langere cyclus he, dat kan dan natuurlijk betekenen dat je waarschijnlijk ook nu later dan dag 15 je eisprong hebt. Ik heb altijd een cyclus van 28-29 dagen en ik spoot 25 IE, zonder Lucrin. Op dag 8 had ik altijd de uitgangsecho, en rond dag 15-16 de insemninatie. Omdat jij je eigen hormoonproductie onderdrukt met Lucrin, spuit jij 50 (is niet veel, als je bedenkt dat ik zonder Lucrin de minimale hoeveelheid spoot, nl. 25). Tis natuurlijk ter ondersteuning (er zijn ook vrouwen die pas reageren op 300 IE!). Hoe groot was je grootste follikel eigenlijk?
Nu een updatje van mij;
't gaat niet zo lekker eerlijk gezegd. Kleine depressie is gearriveerd. We hebben gisteren een gesprek gehad met een specialist voor mijn ventje z'n spatader en dat blijkt toch een behoorlijke te zijn. Hij is nu doorverwezen naar een uroloog. Niet dat een eventuele ingreep zijn zaad zal verbeteren overigens. Het is namelijk gewoon goed. De kwaliteit wisselt natuurlijk wel eens, maar nogmaals, het is gewoon goed. Stiekem had ik verwacht dat door die spatader te behandelen de kwaliteit misschien wat verbeterd zou kunnen worden, waardoor (in mijn hoofd?) een 4e IVF zin heeft. Ook deze gyne was van mening dat we moesten volhouden en zeker door moeten gaan.
Alleen ik kom niet dichter bij het punt dat ik er weer voor zou kunnen gaan. Hij heeft mij niet kunnen overtuigen waarom het de 4e, 5e 6e keer wel zou kunnen lukken.
Moet ook weer ongi worden, dat helpt natuurlijk
Bahbah
Ik zou zo graag iets voor je willen kunnen doen, maar dat gaat niet
Ik kan je alleen een virtuele knuffel geven
)Ook daarom mijn grootste respect voor iedereen hier die het al zo lang volhoudt. En ik vermoed Katinka, dat die twijfels en die kleine depressie heel normaal zijn. Ik vrees dat ik er al veel langer veel harder onderdoor zou gaan. Het enige wat ik dan ook kan doen is u en uw partner heel veel succes en moed toewensen
en blijven hopen dat het nu toch gaat lukken!Een kleine update van mij - maar die gaat toch in het niets na alles wat ik hier lees maar ik vind toch dat ik jullie op de hoogte moet houden - vrijdagmorgen heb ik opeens mijn allereerste
gekregen zonder dat ik dagenlang van te voren hormonen had geslikt. Volgende week misschien eens bellen naar mijn gyn om te vragen of de kans bestaat dat mijn pil toch nog aan het uitwerken is en dat het daardoor is dat ik opeens zo heel vlug mijn maandstonden krijg. En ondertussen eens op internet uitzoeken hoe ik mijn cyclus nu helemaal juist kan uitrekenen want als er nu eens iets is dat ik nog nooit echt begrepen heb...
Ik heb begrepen dat je pil niet zo lang door kan werken dat je nu een menstruatie hebt die eigenlijk nog daardoor is opgewekt, want je de hoeveelheid niet-lichaamseigen hormonen die je met de pil slikt, is nu toch verdwenen lijkt me. Je kunt het natuurlijk voor de zekerheid vragen, maar ik vind het gewoon lekker fantastisch nieuws!
je kunt je cyclus berekenen via www.babybrabbel.nl !
quote:Hehe, ik vind het zelf ook wel fantastisch nieuws, maar k hoop nog niet te veel zodat ik volgende maand niet extra teleurgesteld word. Maar thx voor de jompelsOp zaterdag 15 januari 2005 13:50 schreef miss_sly het volgende:
lenoieke, dat is hartstikke goed nieuws!
Ik heb begrepen dat je pil niet zo lang door kan werken dat je nu een menstruatie hebt die eigenlijk nog daardoor is opgewekt, want je de hoeveelheid niet-lichaamseigen hormonen die je met de pil slikt, is nu toch verdwenen lijkt me. Je kunt het natuurlijk voor de zekerheid vragen, maar ik vind het gewoon lekker fantastisch nieuws!
je kunt je cyclus berekenen via www.babybrabbel.nl !
Ik ben ondertussen eens gaan zien op de site die je me gaf en een beetje aan het lezen, maar ik moet wel zeggen dat ik enorm blij ben dat dit forum op een toch-wel-schitterende manier geleid wordt. Ik heb één topic gelezen en wow.. wat je daar ziet. Nee dank u.
Maar ik denk dat ik nog zeker een maand moet wachten om mijn cyclus uit te rekenen want mijn vorige cyclus was nog met de pil en die was dan precies 28 dagen. Of speelt dat geen rol?
Leonieke, wat een geweldig nieuws zeg! Dan waren die pijntjes die je een tijdje terug had waarschijnlijk toch eisprongpijntjes hoor en was je lichaam al zelf aan het rommelen geslagen. Je vroeg hoe ik dit hele baby project vol kan houden? Eigenlijk heel simpel door het stap voor stap te nemen zoals het komt. Ik probeer zoveel mogelijk bezig te zijn met het hier en nu van deze poging. Toen ik het lijstje opschreef en het teruglas dacht ik ook wel jeetje wat een waslijst, maar als je er middenin zit is het toch anders. Ik denk dat iedere vrouw (en man) die heel graag een kindje wil bereid is om hier doorheen te gaan als je het doel voor ogen houdt. Ook het hormonen spuiten is relatief als je bedenkt waar je het voor doet. Alleen de maandelijkse teleurstelling .... tja daar kan ik me na al die tijd nog steeds niet goed tegen wapenen.
Nu probeer ik ook maar even te genieten van het feit dat het voor de eerste keer gelukt is. Maar toch hou ik maar al in mijn achterhoofd dat het beginnersgeluk kan zijn. Je weet maar nooit en dan probeer ik toch de teleurstelling tot een minimum te beperken ook al blijf ik stiekem toch wel wat hopen
dat had je een aantal weken geleden niet gedacht toch? Het blijft natuurlijk afwachten hoe het volgende maand gaat maar voor nu helemaal toppie! Hoeveel dagen zaten er tussen je laatste pilbloeding en deze menstruatie? Ik denk dat je dat als cycluslengte aan kan houden voorlopig.Katinka, wat onzettend moeilijk zeg... Maar ik denk dat je niet aan een 4e keer moet beginnen als je er (nog) geen goed gevoel over hebt. Misschien komt het nog. Dikke knuffel voor jou!
Slaapmeisje wat een lijst zeg.
daar word je stil van maar ik hoop dat er snel een eind aan de lijst komt en dat er dan "zwanger!" onderaan staat.quote:Dat had ik idd een aantal weken niet gedachtOp zondag 16 januari 2005 12:41 schreef Merisse het volgende:
Leonieke, dat is echt het beste nieuws
Had ik dat geweten, was ik misschien al langer eens gestopt. Maar kom, ik moet mezelf toch in toom houden en nog niet gaan dromen van een schitterende heel correcte cyclus of van opeens geen problemen meer in de toekomst. Maar toch, het klinkt nu goed en daar wil ik ff van genieten Even de kalender er bijgenomen ... Mijn laatste pilbloeding is begonnen op 13 december en duurde tot 18/19 december. Was wel normaal dat het zo lang duurde, had ik altijd met de pil.
Nu zijn die
begonnen de nacht van 13 op 14 januari (pas goed doorgekomen de 14e). Het enige wat ik nu raar vind is dat ik overal op internet informatie terugvind over de gevolgen van de pil. Menstruatie is met de pil normaalgezien korter en minder hard ik vind echt het juiste woord niet Maar nu heb ik de indruk dat mijn menstruatie al ongeveer gedaan is en we zijn toch nog maar de 16e en zoveel bloedverlies had ik nu wel niet de afgelopen dagen. Dat kan natuurlijk aan de eerste keer liggen... toch nog maar eens bellen naar mijn gyn misschien... Of is dat zo raar om zoiets over de foon te vragen?
Dat het wat korter is met weinig bloedverlies zo'n eerste keer kan best hoor. Geef het een paar maanden de kans.
quote:Helemaal mee eens Merisse; Leonieke, om je er van te overtuigen dat je het best het nog even tijd kunt gunnen ter illustratie hieronder het aantal dagen dat mijn cycli duurden nadat ik stopte:Op zondag 16 januari 2005 13:31 schreef Merisse het volgende:
Da's dus een cyclus van 32 dagen. Niet slecht hoor! Je volgende keer zou 15 februari zijn.
Dat het wat korter is met weinig bloedverlies zo'n eerste keer kan best hoor. Geef het een paar maanden de kans.
23,27,25,28,34,21,32,31,29,26,29,32,30,27,28,30,28,31,35,28,28,28,27,29 dagen.
Voordat ik met de pil begon, werd ik altijd op dag 29 ongesteld. Ik was zeeeeeer regelmatig. Het heeft even geduurd, maar uiteindelijik werd het weer zo.
quote:Op zondag 16 januari 2005 12:41 schreef Merisse het volgende:
Katinka, wat onzettend moeilijk zeg... Maar ik denk dat je niet aan een 4e keer moet beginnen als je er (nog) geen goed gevoel over hebt. Misschien komt het nog. Dikke knuffel voor jou!
dankje, trouwens, ook alle andere lieve reacties...sooooo fijn! Je hebt overigens gelijk hoor, misschien komt dat nog. Ik denk dat het verdriet van de eerste 3x er nu pas goed uit komt. Dat laat ik eerst maar even gaan. De knoop om te stoppen hoeven we ook niet direct door te hakken. Al was ik even zover dat ik er van af wilde. Al het gezeik, de mmm, die boosheid, onmacht, frustratie, goedbedoelde blikken/adviezen, babies, kraamvisites, zwangeren, herrie van buurtkinderen...........
boehoe, kan echt niks verdragen. En dan wordt ik weer boos. Hoezo viezuweuze sirkel Hoe is 't eigenlijk met jou? Ik zit maar te blaten hier, maar 'k ben de enige niet he.
Komende week is weer klusweek maar deze keer ga ik in tegenstelling tot vorige maand maar niet tegen mijn man vertellen wanneer precies mijn eisprong is gezien zijn paniek vorige cyclus.
Het ergste is nog dat ik gisteren op de terugweg goed merkte dat ik dan vervelend reageer naar m'n lief. Ik ben minder lief, kan minder hebben en reageer ook niet lief als hij gezellig naast me op de bank komt zitten en lief tegen me doet. Ergens voel ik dan toch wel wat wrok, want hij is degene die mij de kans onthoudt op een kindje. Tenminste, zo voelde ik dat heel sterk: als hij nou maar 'ja' wilde zeggen, konden we het in ieder geval proberen.
Als mijn gevoel weer wat bijgetrokken is, zal ik daar toch eens met hem over moeten praten, want in stilte gekoesterde wrok (al is het maar een beetje en niet constant) is niet gezond natuurlijk, zeker niet tegen degene waarmee je je leven deelt...
het is niet makkelijk om het op zo'n belangrijk punt met zo'n belangrijk iemand in je leven niet eens te zijn. Vanmorgen mijn tweede echo gehad voor deze poging. De follikels schieten geen moer op met groeien. De grootste was net 10 mm. dus dat scheelt bijna niets met afgelopen vrijdag. Nu wordt mijn dosis verhoogd naar 75 IE en moet ik a.s. vrijdag weer langskomen voor een volgende meting. Net extra hormonen besteld bij de apotheek (ze hebben ze hier niet op voorraad) en dan mag ik voorlopig nog even doorprikken
Sterkte weer.
Katinka, dat zijn ook 2 jaar aan cycli
veel hoor als je ze zo achter elkaar ziet staan.Miss_sly
wat een rotsituatie, maar voel je niet schuldig hoor want je gevoelens zijn heel legitiem.[ Bericht 3% gewijzigd door Merisse op 18-01-2005 14:46:39 (verkeerde smiley gebruikt :() ]
Het is allemaal te lezen op Het speeltuinbankje #188
quote:He shit Slaapmeisje, da's wel kl*te! Ze moeten gewoon groeien die dingen! Maar niet getreurd, met 75 IE zul je zien dat ze het beginnen te snappen. De eerste keer met hormonen is het toch even uitrproberen. Als je lucrin gebruikt doen je eigen hormonen het niet meer, dat merk je nu dus echt wel. De vorige keren groeiden je follikels toch wel gewoon goed? Waarom moet jij eigenlijk 'het IVF-programma'volgen (qua spuiten)? Ik spuit toch wel meer dan; 150 IE Gonal (= hetzelfde hormoon als Puregon).Op dinsdag 18 januari 2005 12:37 schreef Merisse het volgende:
Da's flink balen Slaapmeisje, hoe groot moeten ze zijn voor de grote sprong en dus de inseminatie?
Sterkte weer.
Katinka, dat zijn ook 2 jaar aan cycli
Miss_sly
Klopt het trouwens dat je bij 20mm folikels pregnyl mag gaan spuiten? Ik duim voor je dat ze alsnog een sprintje maken.
Merisje, tja, nu je het zegt
. Ik ben nogal van de schema's (mijn notitieboek heb ik altijd bij de hand)....en kon de getallen zo ophoesten. Eigenlijk wel een beetje overdreven. Ik wilde Leonieke alleen maar geruststellen met mijn onregelmatige periode. Ben bang dat ik nu het tegenoverstelde bereikt heb. Extra shotje zal ze goed doen, die follies!
(ik spoot 150IE Puregon icm decapeptyl en had toen een overstimulatie, poging erna 125.. toen bleven ze hangen op 8mm.. 3e poging geen decapeptyl (daarvoor in de plaats Orgalutran, maar dat hoefde maar 7 dagen), wel 150 Puregon en .. bingo! )
quote:HeyOp dinsdag 18 januari 2005 22:01 schreef katinka het volgende:
[..]
Merisje, tja, nu je het zegt
Ik was gewoon een beetje geschrokken. Overviel me nogal dat het allemaal wel lang kan duren en ik dacht eventjes dat alles nu wel goed ging zitten.
Soit ik ging er zelf wel achtergekomen zijn dat het nog niet allemaal OK was want maandstonden gedaan op maandag, gisteren niets van gemerkt en vandaag ist weer van dat. Ik vind het allemaal nogal wat vreemd, dus laat ik het nu maar allemaal betijen.
Ik noteer het allemaal (lijkt me wel handig als de gyn dat ooit eens vraagt dat ik het nog weet.. dankzij jullie dan toch
) en ga nu toch nog een maand afwachten voor ik de gyn opbel. Eens zien wat het de volgende keer zal geven. En slaapmeisje, ik wou dat ik jouw geluk en succes kon inpompen. Ik denk heel vaak aan jou hoor en duim voor jou
Jeutje katinka en E.T.150 IE klinkt nogal veel eigenlijk. Dan zit ik nu pas op de helft van wat jullie spoten. Ik begrijp ook niet zo goed waarom ik er Lucrin bij moet spuiten. Een vriendin van mij zat bij dezelfde fertikliniek en die hoefde alleen Puregon te spuiten. Ze zullen er wel een reden voor hebben waarom ze dit behandelplan hebben uitgekozen. Dit is de eerste poging met hormonen en hierna heb ik er nog twee te goed.l Nou hoop ik natuurlijk dat het niet zover hoeft te komen... eerst maar eens vrijdag afwachten om te zien wat mijn follies zullen doen.
E.T. begrijp ik het goed dat bij jou de eerste twee pogingen allebei zijn afgeblazen. Wat moet dat een domper zijn geweest zeg. Gelukkig is het allemaal goedgekomen en hebben jullie er een prachtige dochter aan overgehouden
Les Folies de Paris Maar goh wat een gedoe om die dingen zover te krijgen dat ze springen
Groetjes,Minoes
Ik kwam overigens nog wel deze site tegen die ik nog niet kende http://www.kinderwens.nl/ Site is van organon. Weinig nieuws.
Zoals ik het hier lees,moet ik er maar rekening mee gaan houden,dat ik toch een prik krijg met hsg,die de eisprong opwekt,dat gebeurt meestal,staat er.
En dan ws.echo's om het eitje in de gaten te houden.Waar ik wel de kriebels van kreeg,is het feit,dat er na 3 tot 6 behandelingen nog maar 25 tot 35% van de paren zwanger is...........
Pffff,krijg er nu al traantjes van,straks lig ik te brullen op die tafel tijdens de IUI....dat helpt lekker,maar niet heus...........stresskipje.....hellup
Groetjes,Minoes
Dat slagingspercentage van 10% per IUI en na 3-6 behandelingen 25-35% totaal viel mij ook behoorlijk tegen. Ik dacht toch eigenlijk dat het iets hoger zou liggen. Het hangt ook erg van de leeftijd van de vrouw af en de oorzaak van de verminderde vruchtbaarheid. In juni word ik 34 dus de tijd gaat snel..... noteer mij ook maar vast voor die busreis
... maar waar naar toe Ik kan het niet uitstaan dat ik dat verhaal nergens meer kan terugvinden, ook niet met flink wat googelen... Kan niemand zich dat verhaal herinneren van vrouwen die jaarlijks een busreis van een dag maakten voor vruchtbaarheid?
* miss_sly is er heel nonchalant toch voor de zekerheid 7 keer omheen gelopen
Ik wil nog wel een keer. Phluph, kun je ook onze piloot zijn dan? met de bus is zo ver