Dit naar aanleiding van een aantal gesprekken (het ging niet echt goed op mijn stage).
Hij is het zelf ook, en herkende het dus ook bij mij.
Nu heb ik inderdaad dingen op internet opgezocht, boekje gelezen, testjes gedaan.
Okay, ik pas in het hokje.
Ik kan niet tegen hele drukke situaties, die putten mij uit.
Bij bepaalde personen voel ik hoe ze energie uit mij trekken, op momenten dat ik dat niet kan hebben neem ik afstand en ga geïrriteerd en afstandelijk doen.
Gisteren een druk sinterklaasfeest gevierd, dan weet ik dat ik vandaag niets moet plannen, geen afspraken, geen drukke dingen doen. Ik moet gewoon uitrusten en bijkomen.
Ik ben snel gestrest, in allerlei situaties, waar ik rationeel wel van weet dat ik er niet gestrest over hoef te zijn.
Dus nu zit ik met het etiketje HSP. Ik hou er niet echt van, het is weer zo'n hype-achtig iets, met een testje waar iedereen die hem invult van kan zeggen: 'hee, dat heb ik ook.'
Toch is het wel waar dat ik overgevoelig ben, alleen nu heeft het beestje een naampje.
De bedoeling van dit topic is niet een discussie aan te gaan zwengelen over HSP zelf, wie het heeft, of iedereen het heeft, of het een hype is enzovoorts.
Het is ook niet de bedoeling dat het een 'diagnose' topic is, want HSP is geen ziekte of aandoening, het is iets wat je hebt.
Wat ik wel met dit topic wil, is verhalen van anderen horen. Hoe ga je om met je hooggevoeligheid / overgevoeligheid / hypergevoeligheid (of hoe je het ook noemen wilt), in relaties, werk enzovoorts.
Zelf ben ik dus in de problemen gekomen met mijn stage. Mijn stage, school, sociaal leven en tijd voor mezelf, het was gewoon niet meer in balans. Ik vind het ook heel moeilijk om die balans weer terug te vinden.
Nee, ok..kijk dat bedoel ik, ben zelf ook vrij gevoelig en/of kan het zijn. Aan de andere kant kan ik ook weer zo broodje nuchter reageren dat ik er zelf van sta te kijken, want waar is dan die gevoeligheid nou in eens gebleven. Je hebt het zelf over balans, ik denk dat het één van de voornaamste dingen is, hierin een balans zien te creeëren. Hoe? Boeken lezen, je zelf bij tijd en wijle niet te serieus nemen, om jezelf (leren) lachen, etc etc en belangrijkste misschien wel, het accepteren. Het niet als een zwakte gaan zien, want als je jezelf daaraan overgeeft, dan zullen andere mensen dat misschien ook bemerken. Niet expres, maar gewoon omdat je jezelf daarin niet accepteert.
Nu lijkt het misschien alsof ik de positiviteit zelve ben, valt mee.
Tis maar een reactie.
en over dat fluoriet, ook al komt het waarschijnlijk niet zo serieus over, try it! Try it all!
Vind 't een beetje raar dat hij dat zo expliciet doet.
quote:Eigenlijk vind ik dat ook.Op zondag 5 december 2004 21:59 schreef Copycat het volgende:
En die docent is bevoegd om jou te labelen?
Vind 't een beetje raar dat hij dat zo expliciet doet.
Ik krijg het gevoel dat ze je even niet konden plaatsen, al dan niet omdat je zelf (al) aangaf dat het niet zo goed ging.
Maargoed, hooggevoeligheid tuurlijk.
Het lijkt soms net alleen alsof het daardoor (weer) als eigenlijk iets negatiefs wordt gezien, zoals met zoveel dingen. Het gaat niet goed met iemand, welk hokje zullen we hem/haar in gooien.
Nonsens, in die zin.
Gaat om de persoon, gaat om de onderliggende kern en/of problemen, HSP en al die andere termen zijn bijzaak. Maargoed, ik snap dat het voor veel mensen een houvast kan zijn en ik wil mensen ook niet tegen hun borst strijken. Maar het is juist niet dat ik de mensen aanval met wie het even wat minder gaat, maar eigenlijk juist de labelers zelf. Want in die zin doen ze het erg gauw af met dingen en daar sta je dan! Of niet? Of helpt jouw docent jou nu er echt verder mee. Ik zou dat eens bijna gaan eisen van hem, anders niet te gauw met termen gooien, waar mensen nog verder mee weg kunnen geraken van waar ze al stonden.
quote:*opgezocht wat fluoriet is.Op zondag 5 december 2004 21:56 schreef sweetgirly het volgende:
Neem een fluoriet!
en over dat fluoriet, ook al komt het waarschijnlijk niet zo serieus over, try it! Try it all!
En op welke manier kan fluoriet helpen dan?
quote:Op zich schiet ik er niets mee op inderdaad. Nou ja, ik kreeg dus min of meer de tip om dat boek van Aron te lezen en die tips te volgen. Helaas was het uitgeleend bij de bieb.Op zondag 5 december 2004 22:08 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Of helpt jouw docent jou nu er echt verder mee. Ik zou dat eens bijna gaan eisen van hem, anders niet te gauw met termen gooien, waar mensen nog verder mee weg kunnen geraken van waar ze al stonden.
quote:Het kan helpen je weer in balans te brengen en helpt ook bij geestelijke verwarring, al dan niet verkregen door gevoeligheid en noem maar op. En het helpt voor nog meer tig dingen, in truth staat er ook wat over (wel wat spiritueel, maar okOp zondag 5 december 2004 22:09 schreef Biancavia het volgende:
*opgezocht wat fluoriet is.
En op welke manier kan fluoriet helpen dan?
), bij edelstenen.Kijk, het is niet dat ik gelijk helemaal iets heb van Eureka!
Maar alle kleine beetjes helpen en vooral die beetjes die je dichter bij jezelf brengen ipv jezelf af
.quote:Mensen die de hooggevoeligheid niet ervaren, bestempelen dat wel vaker als een modeverschijnsel. Dat is ook niet raar want nu het 'ontdekt' is, galmt het de wereld over en is iedereen opeens HSP'tje. Het klinkt ook een beetje zweverig. Ik ben één van die mensen, hoewel ik mezelf niet graag in een 'naam' geef (behalve Sabrina of Blessed natuurlijk), en ik ben al helemaal geen 'volgeling'. Ik denk zelf en heel anders dan de meeste mensen, ik verafschuw mode, hypes, en alles wat erbij komt kijken. Maar sja... wat moet ik eraan doen? Ik ga niet zeggen dat ik het niet ben alleen maar omdat het een modeverschijnsel is. Zo 'zweverig' is het trouwens niet. Het is best makkelijk uit te leggen. De stof cortisol wordt door je hersenen aangemaakt bij prikkelingen: ruiken, zien, horen, voelen, proeven... Bij bepaalde mensen wordt (bij een prikkelijk) die stof in grotere hoeveelheid aangemaakt dan bij de gemiddelde mens. Je cortisolgehalte komt op peil bij rusten. Wat me naar het volgende brengt.Op zondag 5 december 2004 23:45 schreef Glacius het volgende:
Hooggevoeligheid, ik ben er nogal sceptisch over. Het lijkt me meer een modeverschijnseltje met heel veel mensen die erop geilen te kunnen melden dat ze hooggevoelig zijn.
Aan de TS:
Ik zorg gewoon dat ik er even tussenuit ga als ik voel dat het me teveel wordt. Ik heb het mijn baas verteld (gelukkig is die erg cool), dus als het me teveel wordt, mag ik me effe terugtrekken. Sigaretje roken, 5 minuten wandelingetje maken, etc. In mijn lunchpauzes zorg ik ervoor dat ik op mijn gemak zit en dat ik een boek lees, muziek luister, wat dan ook, om te 'relaxen'. Ik heb zo'n 10 uur slaap nodig dus ik zorg dat ik genoeg slaap krijg. (Helaas ben ik een avond-/nachtmens dus vroeg naar bed gaan is nog wel een probleem voor mij.)
Afgelopen weekend heb ik een vriendin afgezegd omdat ik een veel te druk weekend zou hebben en dus niet genoeg tijd voor mezelf zou hebben. Dan zou ik aan het begin van mijn werkweek al kapot zijn - en dat na het weekend.
Gewoon zorgen dat je genoeg rust krijgt, je leefstijl een beetje aanpassen en het rustiger aan doen, dan kan je veel meer.
op dit moment niet de tijd om uitgebreid te antwoorden (combi HSP en drukke pakjesavond is niet de meest beste
), dus ik kom er later weer op terug.quote:inderdaad.Op zondag 5 december 2004 21:59 schreef Copycat het volgende:
En die docent is bevoegd om jou te labelen?
Vind 't een beetje raar dat hij dat zo expliciet doet.
of je het nu wel of niet echt hebt, dit soort conclusies van mensen die het ook hebben, of die mensen kennen die het hebben zijn de doodssteek voor deze toch al vage "ziektes".
quote:Een stagedocent kan natuurlijk best psychologie gestudeerd hebben.Op zondag 5 december 2004 21:59 schreef Copycat het volgende:
En die docent is bevoegd om jou te labelen?
Vind 't een beetje raar dat hij dat zo expliciet doet.
quote:En zelfs dat wil niets zeggen. Om een diagnose ergens voor te kunnen stellen, zeker voor zo iets specifieks moet je dus afgestudeerd zijn in een betreffende richting. Ik vraag me overigens af of het niet iets is voor een psychiater, maar dat terzijde.Op maandag 6 december 2004 00:33 schreef Joipoidoipoipoi het volgende:
[..]
Een stagedocent kan natuurlijk best psychologie gestudeerd hebben.
Overigens worden diagnoses betreffende een psychisch iets zo goed als altijd in overleg met 2 of meer personen gesteld.
quote:Ik begrijp ook wel dat zo iemand dat niet met 100% zekerheid kan zeggen, maar diegene hoeft natuurlijk niet helemáál onbevoegd te zijn omdat hij stagedocent is, omdat je niet weet wat zijn achtergrond is.Op maandag 6 december 2004 00:48 schreef ThE_ED het volgende:
En zelfs dat wil niets zeggen. Om een diagnose ergens voor te kunnen stellen, zeker voor zo iets specifieks moet je dus afgestudeerd zijn in een betreffende richting. Ik vraag me overigens af of het niet iets is voor een psychiater, maar dat terzijde.
Overigens worden diagnoses betreffende een psychisch iets zo goed als altijd in overleg met 2 of meer personen gesteld.
quote:Ik vind het toch raar dat hij zo iets zegt, als je zo iets vermoed, stuur iemand dan door.Op maandag 6 december 2004 00:53 schreef Joipoidoipoipoi het volgende:
[..]
Ik begrijp ook wel dat zo iemand dat niet met 100% zekerheid kan zeggen, maar diegene hoeft natuurlijk niet helemáál onbevoegd te zijn omdat hij stagedocent is, omdat je niet weet wat zijn achtergrond is.
Ikzelf ben ook voor klachten bij ondermeer een psychiater geweest, en nog is me n er niet uit wat ik heb, wat ik wel weet is dat er voor een diagnose ook gebruik wordt gemaakt van externe deskundigen en zeker niet direct op 1 oordeel wordt afgegaan, ookal zijn er veel mensen die wel hun oordeel als diagnose op proberen te leggen.
quote:Maar misschien heeft hij dat ook wel gedaanOp maandag 6 december 2004 00:59 schreef ThE_ED het volgende:
Ik vind het toch raar dat hij zo iets zegt, als je zo iets vermoed, stuur iemand dan door.
, je leest nu gewoon een topicje op fok, maar het hele verhaal ken je niet .quote:wat vind jij negatief aan HSP dan?Op maandag 6 december 2004 00:55 schreef Monidique het volgende:
HSP, het nieuwe excuus om het negatieve om te buigen in iets positiefs?
quote:Oh, het is toch hetzelfde als met hoogbegaafdheid en al die andere aanduidingen? Bijvoorbeeld:"Op maandag 6 december 2004 01:13 schreef Blessed het volgende:
[..]
wat vind jij negatief aan HSP dan?
Hij kan moeilijk contact maken met mensen. Hij is lui, sociaal niet vaardig, heeft een soort angst, of weet ik veel wat, zou je kunnen zeggen. Dat is negatief. Nu ga je zeggen: Nee, hij heeft X, hij is dus niet zielig en een sneue stumper, nee, hij is speciáál.
quote:Ja, zo kun je wel door blijven gaan en van alels maar denken dathet wel goed zal zitten. dit is toch een discussie forum?Op maandag 6 december 2004 01:03 schreef Joipoidoipoipoi het volgende:
[..]
Maar misschien heeft hij dat ook wel gedaan
Er staat duidelijk "Hij is het zelf ook, en herkende het dus ook bij mij. ", als dat bedoel is als "Na een onderzoek door de bevoegde instantie waar hij toevallig zitting in had stelden zij die diagnose." dan heb ik niets gezegd natuurlijk. Maar dan blijft het wel een rare formulering.
quote:Wat niet wil zeggen dat een bepaalde aandoening niet echt bestaat natuurlijk. Hoewel ik wel het idee heb dat het een beetje mode is om iedereen een etiketje te geven.Op maandag 6 december 2004 01:16 schreef Monidique het volgende:
[..]
Oh, het is toch hetzelfde als met hoogbegaafdheid en al die andere aanduidingen? Bijvoorbeeld:"
Hij kan moeilijk contact maken met mensen. Hij is lui, sociaal niet vaardig, heeft een soort angst, of weet ik veel wat, zou je kunnen zeggen. Dat is negatief. Nu ga je zeggen: Nee, hij heeft X, hij is dus niet zielig en een sneue stumper, nee, hij is speciáál.
En of je nu wel of niet iets hebt: je zult toch mee moeten in de normale wereld. Als je met wat counseling of tips dat beter kunt: dan maakt het mij niets uit. Maar ik vraag me af of je echt altijd overal een labeltje op wilt hebben.
quote:Maar noem de negatieve punten eens op aan HSP dan?Op maandag 6 december 2004 01:16 schreef Monidique het volgende:
[..]
Oh, het is toch hetzelfde als met hoogbegaafdheid en al die andere aanduidingen? Bijvoorbeeld:"
Hij kan moeilijk contact maken met mensen. Hij is lui, sociaal niet vaardig, heeft een soort angst, of weet ik veel wat, zou je kunnen zeggen. Dat is negatief. Nu ga je zeggen: Nee, hij heeft X, hij is dus niet zielig en een sneue stumper, nee, hij is speciáál.
van een bepaald ras bv een belgische knol
das een tokkie bv
en je hebt een falabella
das een kleintje
en je hebt arabische volbloeden
ach dan heb je iets teveel italiaans bloed so what?
Wil hiermee aangeven dat mensen graag een label hebben en krijgen
en in feite is het allemaal een grote onzin..
Nobody labels me..
waarom zou je?
je leeft vanuit het nu in jouw belevingswereld..en niet in die van die ander ook al heb je ermee te maken..
maar je verschuilen achter je label mag best, als het je voordeel kan brengen?!
geloof enkel jezelf en ga niet af op het labelfreak gedrag dat men tentoonspreid tegenwoordig.
je bent nml uniek..
Ken er ook wat die HSP zijn althans zouden zijn...
zucht de een zeikt zich suf over dat de mist hem wazig maakt..de ander
zeurt om een mug en weer een ander wordt nerveus als ze de deurbel horen
ja zoveel mensen en zoveel wensen
HSP is een woord wat is uitgevonden om je in een hokje te plaatsen..
wees eens obstinaat en doe er eens niet aan mee gewoon...
besef je uniekheid in alles wie je bent en wat je ook doet..
quote:Uiteraard, dat is helemaal waar.Op maandag 6 december 2004 01:18 schreef ThE_ED het volgende:
Wat niet wil zeggen dat een bepaalde aandoening niet echt bestaat natuurlijk.
wat betreft die etiketering, daarin heb je gelijk, alles wat buiten de norm valt moet gecategoriseerd worden. De meeste mensen zijn mode-bewust, kennelijk, en wanneer je dat niet bent, ja, dan ben je speciáál en geef je het een naampje.
Kan het potdikkie niet zijn dat je gewooin minder sociaal bent, dat je potdikkie gewoon minder om mode geeft?
quote:Zeg ik dat dat negatief is dan?Op maandag 6 december 2004 01:19 schreef Blessed het volgende:
[..]
Maar noem de negatieve punten eens op aan HSP dan?
quote:Ik geef geen zak om mode en ik ben niet minder sociaal. Ik ga goed om met veel mensen, niemand die me ontmoet vindt me niet aardig (niet dat ik wil beweren dat ik nooit met iemand in de clinch lig want dat gebeurt ook), toch herken ik mezelf in HSP.Op maandag 6 december 2004 01:21 schreef Monidique het volgende:
[..]
Uiteraard, dat is helemaal waar.
wat betreft die etiketering, daarin heb je gelijk, alles wat buiten de norm valt moet gecategoriseerd worden. De meeste mensen zijn mode-bewust, kennelijk, en wanneer je dat niet bent, ja, dan ben je speciáál en geef je het een naampje.
Kan het potdikkie niet zijn dat je gewooin minder sociaal bent, dat je potdikkie gewoon minder om mode geeft?
Wat nu?
quote:Op maandag 6 december 2004 01:23 schreef Blessed het volgende:
[..]
Ik geef geen zak om mode en ik ben niet minder sociaal. Ik ga goed om met veel mensen, niemand die me ontmoet vindt me niet aardig (niet dat ik wil beweren dat ik nooit met iemand in de clinch lig want dat gebeurt ook), toch herken ik mezelf in HSP.
Wat nu?
. Hoe bedoel je?quote:Inderdaad, en als je anders bent weet je dat donders goed zelf. Bij sommige dingen vraag ik me echt af of het niet beter is om mensen die moeilijk mee komen wat tips te geven in plaats van ze door een hele molen van onderzoek te gooien.Op maandag 6 december 2004 01:21 schreef Monidique het volgende:
Kan het potdikkie niet zijn dat je gewooin minder sociaal bent, dat je potdikkie gewoon minder om mode geeft?
Ik moet toch wel eens aan Youp van 't Hek denken "Het kan natuurlijk ook gewoon een sjacherijnig klerekind zijn.". En ik denk dat dat ook wel klopt inderdaad
quote:Je vraagt of HSP het nieuwste is om het negatieve om te buigen naar het positieve. Ik vraag me af wat dan het negatieve is dat je om moet buigen, het enige wat ik me kan bedenken zijn de eigenschappen van HSP - en die zijn zo negatief niet. De symptomen kunnen wel negatief zijn maar als je gewoon wat rustiger aan doet met jezelf, heb je een prima leven. Ik ervaar niets negatiefs aan HSP sinds ik wat beter voor mezelf zorg.
quote:Ik ben niet minder sociaal en ik geef geen zak om mode. Ik hoor dus bij beide groepen die je benoemd hebt thuis. Je geeft mensen geen 'labeltje' omdat ze 'erbuiten' vallen, iedereen hoort wel ergens bij, alles heeft een naam.
quote:Ja, dingen als "hij huilde veel", "hij trek zich vaak terug", "past zich moeilijk aan" en dat soort noem ik inderdaad negatief. Dat wil niet zeggen dat alle eigenschappen die een HSP-er toegedicht worden, negatief zijn. Zeker niet. Ik erger mij wel aan de etiketering: waarom kan je gewoon niet meer om kleuren geven dan anderen? Nee... speciáál...Op maandag 6 december 2004 01:26 schreef Blessed het volgende:
[..]
Je vraagt of HSP het nieuwste is om het negatieve om te buigen naar het positieve. Ik vraag me af wat dan het negatieve is dat je om moet buigen, het enige wat ik me kan bedenken zijn de eigenschappen van HSP - en die zijn zo negatief niet.
quote:Dus eigenlijk moet je gewoon goed voor jezelf zorgen?De symptomen kunnen wel negatief zijn maar als je gewoon wat rustiger aan doet met jezelf, heb je een prima leven. Ik ervaar niets negatiefs aan HSP sinds ik wat beter voor mezelf zorg.
quote:Het waren voorbeelden die niet per se iets met elkaar te maken hebben. Ik snap dan ook nog steeds niet waar je op doelt.Op maandag 6 december 2004 01:29 schreef Blessed het volgende:
Ik ben niet minder sociaal en ik geef geen zak om mode. Ik hoor dus bij beide groepen die je benoemd hebt thuis.
"Nee hoor, je bent niet gewoon een hysterisch labiel wijf, je hebt HSP dus je kunt er niets aan doen..."
.quote:Je moet wat vaker dan de ander een stapje terug nemen. Zo ben ik vorige week zaterdag niet naar een feestje geweest omdat mijn weekend anders te vol zou zijn. Dat kan ik niet hebben, dan begin ik mijn week al chagrijnig en prikkelbaar en dan wordt het iedere dag erger - tot het weer weekend is. Maar ik zorg gewoon dat dat niet hoeft te gebeuren dus ik ervaar helemaal geen last aan HS.Op maandag 6 december 2004 01:31 schreef Monidique het volgende:
[..]
Ja, dingen als "hij huilde veel", "hij trek zich vaak terug", "past zich moeilijk aan" en dat soort noem ik inderdaad negatief. Dat wil niet zeggen dat alle eigenschappen die een HSP-er toegedicht worden, negatief zijn. Zeker niet. Ik erger mij wel aan de etiketering: waarom kan je gewoon niet meer om kleuren geven dan anderen? Nee... speciáál...
[..]
Dus eigenlijk moet je gewoon goed voor jezelf zorgen?
En het gaat wel wat verder dan meer om kleuren geven dan de ander. Je merkt het in de omgang met mensen, in het luisteren naar muziek, in je verdrietig zijn, gewoon in alles. Alles is 'overdreven', als je het door de ogen van een iemand zou zien die geen HSP is.
quote:De stof cortisol wordt door je hersenen aangemaakt bij prikkelingen: ruiken, zien, horen, voelen, proeven... Bij bepaalde mensen wordt (bij een prikkeling) die stof in grotere hoeveelheid aangemaakt dan bij de gemiddelde mens. Je cortisolgehalte komt op peil door rusten.
[ Bericht 0% gewijzigd door Blessed op 06-12-2004 01:44:21 (P weg) ]
quote:hahahaahaOp maandag 6 december 2004 01:39 schreef Broeikastanova het volgende:
Sjezus, hebben de geitenwollen huis-tuin-en-keukenpsychologen weer een nieuwe stoornis bedacht?
"Nee hoor, je bent niet gewoon een hysterisch labiel wijf, je hebt HSP dus je kunt er niets aan doen..."
echt hè
quote:Shit, zeg. Ben ik het nu serieus eens met kastanova?Op maandag 6 december 2004 01:39 schreef Broeikastanova het volgende:
Sjezus, hebben de geitenwollen huis-tuin-en-keukenpsychologen weer een nieuwe stoornis bedacht?
"Nee hoor, je bent niet gewoon een hysterisch labiel wijf, je hebt HSP dus je kunt er niets aan doen..."
Mij schoot ook meteen het woord labiel te binnen.
sorry, no offenceMaar eh... neemt niet weg dat het vervelend is voor jullie. Alleen zou ik zeggen, dóe er iets aan voor jezelf, en verwacht niet dat iedereen rekening houdt met jullie.
Ik bedoel, een dag bijkomen van een sinterklaasfeestje... Sorry, maar als je daarvoor een dag vrij neemt, dan vind ik t toch wel erg ver gaan.
De één is nu eenmaal gevoeliger dan de ander, en stress-drempels verschillen, net zoals niet iedereen even goed tegen alcohol kan. Hou t bij jezelf, en drink dan gewoon minder...
quote:Doe eens niet zo overgevoeligOp maandag 6 december 2004 02:19 schreef Blessed het volgende:
echt zinloos...
quote:haha
trek het er gewoon af, en ga verder zoals je dat altijd deed.
snap het nut niet van weten dat je HSP zou zijn.
volgens mij heeft iedereen dat bij vlagen.
en een of andere verveel heeft er een naampje aan gegeven.
et voila, binnen de kortste keren herkent jan en alleman zich erin.
Als je geen etiketje opgeplakt wilt hebben, haal je het er dus gewoon af.
Of je moet het stiekem wel interessant vinden, zo'n labeltje HSP.
Niet tegen drukke situaties kunnen, dat kan een groot deel van de bevolking niet.
Moe zijn na een feestdag, dat is het grootste gedeelte van de bevolking.
Moe worden van een bepaald persoon, ik kan er wel een paar opnoemen.
Stressen als het onnodig. Je kunt het accepteren onder een label, je kunt je er ook gewoon overheen zetten, zoals 90% van de mensen...
Ik vind het zo'n lege term. Er zitten een paar symptomen aan, maar als je naar jezelf gaat kijken, is iedereen wel HSP. Zijn ook mensen die het "nieuwe tijds kinderen" noemen, of emotioneel intelligent.... De een is nou eenmaal gevoeliger dan de ander, maar om daar meteen weer een interessant label op te plakken is wel erg makkelijk. "ik stress. Nee, daar kan ik niks aan doen, ik ben HSP, dus ik wil graag een paar dagen vrij om te ontstressen", waar de rest van de wereld zichzelf een schop onder zijn reet geeft en weer aan het werk gaat... 't Is vooral erg makkelijk.
quote:Helemaal mee eens.Op maandag 6 december 2004 08:24 schreef innovative het volgende:
HSP... zo'n onzin.
Niet tegen drukke situaties kunnen, dat kan een groot deel van de bevolking niet.
Moe zijn na een feestdag, dat is het grootste gedeelte van de bevolking.
Moe worden van een bepaald persoon, ik kan er wel een paar opnoemen.
Stressen als het onnodig. Je kunt het accepteren onder een label, je kunt je er ook gewoon overheen zetten, zoals 90% van de mensen...
Ik vind het zo'n lege term. Er zitten een paar symptomen aan, maar als je naar jezelf gaat kijken, is iedereen wel HSP. Zijn ook mensen die het "nieuwe tijds kinderen" noemen, of emotioneel intelligent.... De een is nou eenmaal gevoeliger dan de ander, maar om daar meteen weer een interessant label op te plakken is wel erg makkelijk. "ik stress. Nee, daar kan ik niks aan doen, ik ben HSP, dus ik wil graag een paar dagen vrij om te ontstressen", waar de rest van de wereld zichzelf een schop onder zijn reet geeft en weer aan het werk gaat... 't Is vooral erg makkelijk.
Waarschijnlijk herken je er veel in. Lees ze maar eens
We willen allemaal bijzonder zijn (FP)
'Anders zijn' (Weblog)
quote:Volgens mij snap jij niet zo best waar een psycholoog voor dient en wat zo een therapeut probeert te bereiken.Op maandag 6 december 2004 11:16 schreef turnpike het volgende:
Psychologen moeten ook aan hun geld komen, ze doen dan ook heel goed hun best om zoveel mogelijk karaktertrekken in een aandoening om te vormen.
quote:Zoveel mogelijk geld verdienen (ja flauw ja)Op maandag 6 december 2004 14:39 schreef Natalie het volgende:
[..]
Volgens mij snap jij niet zo best waar een psycholoog voor dient en wat zo een therapeut probeert te bereiken.
Ik vind het gewoon een beetje makkelijk om redelijk normale menselijke trekjes onder een paraplu van hypergevoeligheid te houden.
quote:Ik vraag me af of veel psychologen die diagnose zouden stellen, eerlijk gezegd. Xennia is dacht ik psycholoog en die heeft er niet veel mee op, nou is zij natuurlijk niet 'alle psychologen', maar toch.Op maandag 6 december 2004 14:54 schreef turnpike het volgende:
Zoveel mogelijk geld verdienen (ja flauw ja)
Ik vind het gewoon een beetje makkelijk om redelijk normale menselijke trekjes onder een paraplu van hypergevoeligheid te houden.
Ik heb vaak het gevoel dat het meer een term is uit zelfhulpboeken enzo.
Ben zelf vanmorgen nog bij fysio geweest, en die kan je allerlei oefeningen geven waardoor je weerbaarder wordt, minder gevoelig voor prikkels uit je omgeving iig..
In mijn geval ben ik nu extra gevoelig vanwege spanning... maar misschien kan het ook goed werken bij HSP... (het symptoom lijkt er op iig)...
geen idee hebben van waar je over praat maar tòch een mening willen hebben.
*blaat*
quote:Oh, maar dat kan ik wel begrijpenOp maandag 6 december 2004 14:54 schreef turnpike het volgende:
Zoveel mogelijk geld verdienen (ja flauw ja)
Ik vind het gewoon een beetje makkelijk om redelijk normale menselijke trekjes onder een paraplu van hypergevoeligheid te houden.
Ik denk dat er hier sprake is van onbegrip omdat je niet zoveel kennis van HSP hebt. Dit bedoel ik overigens niet verkeerd. Als ik dit topic doorlees snap ik prima waarom je het op deze manier ziet. Als ik zelf geen kennis van HSP had, dan zou ik waarschijnlijk zelfs jouw mening delen.
Echter, het schuilt zoveel meer achter die ene term dan in dit topic staat.
Mocht je echt willen weten hoe de vork precies in de steel zit, dan zou ik je wat linkjes kunnen geven.
[ Bericht 1% gewijzigd door Natalie op 06-12-2004 15:34:05 ]
quote:Ik zie niet in waarom ik mezelf een schop onder mijn reet zou moeten geven en weer aan het werk gaan als ik me daar alleen maar ellendig van ga voelen.Op maandag 6 december 2004 08:24 schreef innovative het volgende:
Nee, daar kan ik niks aan doen, ik ben HSP, dus ik wil graag een paar dagen vrij om te ontstressen", waar de rest van de wereld zichzelf een schop onder zijn reet geeft en weer aan het werk gaat... 't Is vooral erg makkelijk.
quote:Ja, dat is inderdaad het etiketje wat hooggevoelige mensen nog wel eens opgeplakt krijgen. Niet alleen vroeger, nu nog steeds.Op maandag 6 december 2004 15:19 schreef vidivici het volgende:
Vroeger hadden ze het gewoon over neuroten.
quote:Die zelfhulpboeken moeten natuurlijk wel door iemand worden geschreven he.Op maandag 6 december 2004 15:25 schreef Angeles het volgende:
[..]
Ik vraag me af of veel psychologen die diagnose zouden stellen, eerlijk gezegd. Xennia is dacht ik psycholoog en die heeft er niet veel mee op, nou is zij natuurlijk niet 'alle psychologen', maar toch.
Ik heb vaak het gevoel dat het meer een term is uit zelfhulpboeken enzo.
In iedere beroepsgroep heb je kaf en koren, zo ook onder psychologen.
Persoonlijk kan ik niet wachten op de eerste publicaties van Chantal Janzen, welke "woordjes" behalve OCS zou ze nog meer geleerd hebben ?
quote:Die linkjes zijn sowieso handig, aangezien dit een HSP discussie-topic isOp maandag 6 december 2004 15:28 schreef Natalie het volgende:
[..]
Oh, maar dat kan ik wel begrijpen
Ik denk dat er hier sprake is van onbegrip omdat je niet zoveel kennis van HSP hebt. Dit bedoel ik overigens niet verkeerd. Als ik dit topic doorlees snap ik prima waarom je het op deze manier ziet. Als ik zelf geen kennis van HSP had, dan zou ik waarschijnlijk zelfs jouw mening delen.
Echter, het schuilt zoveel meer achter die ene term dan in dit topic staat.
Mocht je echt willen weten hoe de vork precies in de steel zit, dan zou ik je wat linkjes kunnen geven.
Vooralsnog vind ik de omschrijving veel te horoscopisch, oftewel, als je maar goed genoeg leest herkent iedereen er wel iets in.
quote:Er zullen ongetwijfeld mensen zijn (ook HSP's) die inderdaad te lui zijn en zich verschuilen achter hun 'etiketje HSP'. Persoonlijk vind ik het niet netjes om t als excuus te gebruiken voor het níet nakomen van bepaalde dingen. Het wordt ook wel 'ontwijkingsgedrag' genoemd, en het idd waar dat hoogsensitieve personen nog wel eens last van hebben.Op maandag 6 december 2004 01:48 schreef Xennia het volgende:
klinkt meer als iemand die te lui is om een aantal activiteiten te ondernemen en bovendien niet erg evenwichtig in het leven staat. Typisch dat er weer een naam aan gegeven wordt.
Dat wil echter niet zeggen dat dit altijd het geval is. Naast de mensen die -zoals jij het zegt- 'lui' zijn, heb je ook mensen die echt problemen hebben met bepaalde situaties. Situaties die voor mensen die minder gevoelig zijn amper vermoeiend oid zijn, zijn dat voor anderen wel. Dat heeft niets met lui zijn of het hebben van bijvoorbeeld weinig verantwoordellijkheidsgevoel te maken.
Niet evenwichtig in het leven staan omdat iemand sensitief is, dat is imho een te snel oordeel. Natuurlijk heb je ze er tussen zitten, maar het lijkt een beetje of je het merendeel over één kam scheert. Ik hoop dat ik dat fout zie
[ Bericht 0% gewijzigd door Natalie op 06-12-2004 16:02:05 ]
quote:Op maandag 6 december 2004 01:19 schreef Blessed het volgende:
[..]
Maar noem de negatieve punten eens op aan HSP dan?
quote:Maarja, waar sommige mensen problemen zien, zien anderen een kans op een paar dagen vrij:Op zondag 5 december 2004 21:41 schreef Biancavia het volgende:
Okay, ik pas in het hokje.
Ik kan niet tegen hele drukke situaties, die putten mij uit.
Bij bepaalde personen voel ik hoe ze energie uit mij trekken, op momenten dat ik dat niet kan hebben neem ik afstand en ga geïrriteerd en afstandelijk doen.
Gisteren een druk sinterklaasfeest gevierd, dan weet ik dat ik vandaag niets moet plannen, geen afspraken, geen drukke dingen doen. Ik moet gewoon uitrusten en bijkomen.
Ik ben snel gestrest, in allerlei situaties, waar ik rationeel wel van weet dat ik er niet gestrest over hoef te zijn.
quote:Op maandag 6 december 2004 15:30 schreef Blessed het volgende:
[..]
Ik zie niet in waarom ik mezelf een schop onder mijn reet zou moeten geven en weer aan het werk gaan als ik me daar alleen maar ellendig van ga voelen.
quote:Klopt, en daarom snap ik ook waarom er in dit topic op een bepaalde manier gereageerd wordt.Op maandag 6 december 2004 15:45 schreef turnpike het volgende:
Die linkjes zijn sowieso handig, aangezien dit een HSP discussie-topic is
Vooralsnog vind ik de omschrijving veel te horoscopisch, oftewel, als je maar goed genoeg leest herkent iedereen er wel iets in.
Zelfs vergelijk ik het wel eens met stress. Een veel voorkomend verschijnsel bij het ervaren van stress is het hebben van hoofdpijn. Iedereen heeft wel eens hoofdpijn, maar dat wil niet zeggen dat we allemaal in de stress zitten.
Ook mbt HSP zullen veel mensen bepaalde dingen bij zichzelf herkennen, maar dat betekent natuurlijk niet dat we dan ook allemaal een overvloed aan gevoel van de schepper hebben meegekregen.
U vraagt linkjes, ik geef ze:
hooggevoelig.nl
overgevoeligemensen.nl
Het leert je rationeel denken, dat werkt best wel goed.
Misschien iets voor jou....
quote:Ik zie niet in waarom sommige mensen zielig moeten zijn als ze wat stress ervaren en anderen zich niet aanstellen en gewoon doorgaan. Ik zie niet in waarom mensen thuis moeten zitten omdat ze niet tegen een beetje werkdruk kunnen (burn out ed. valt hier buiten) of tegen een paar chagerijnige mensen, terwijl ik en vele anderen ook lang niet altijd zin hebben om te werken, soms ook tot over hun oren in de stress zitten maar toch doorgaan...Op maandag 6 december 2004 15:30 schreef Blessed het volgende:
[..]
Ik zie niet in waarom ik mezelf een schop onder mijn reet zou moeten geven en weer aan het werk gaan als ik me daar alleen maar ellendig van ga voelen.
Mocht ik nu over me heen krijgen dat ik er niks van weet, ik heb het één en ander aan publicaties over HSP gelezen, juist omdát ik het zo belachelijk vind. Ik heb voor en tegenstanders gelezen en ik ben het met de tegenstanders eens.
Damn, als we het over labels gaan hebben... Dan ben ik een HSP-emotioneel intelligente-nieuwe tijdse hoogbegaafde met paranormale trekjes... Want in al die labels zitten dingen die bij mijn karakter passen, sterker nog, voldoe ik aan het meerendeel van de criteria met een beetje goede wil. Maar in de tussentijd ben ik gewoon innovative en heb ik zo het idee dat elk menselijk trekje inmiddels abnormaal is. Een stoornis, een excuus om te zeggen "ja maar, zo ben ik", in plaats van je een beetje volwassen te gedragen.
HSP is meer dan alleen wat overgevoelig zijn voor drukte. Voorbeeldje: bij de lokale intertoys hebben ze onder de stellingkast met dvd's een blauw tl-licht schijnen. Ik kan echt niet lang bij die kast staan, want dan word ik al niet goed. Terwijl mijn vriend dat licht pas opmerkte toen ik hem daarover vertelde.
Of als mensen door elkaar hen praten, dan kan ik de gesprekken nog nauwelijks volgens, terwijl er met mijn oren helemaal niets mis is. Bovendien ben ik daarna doodmoe.
Dit zijn slechts kleine voorbeeldjes van HSP. Om het als mode-trend te labelen vind ik wat ver gaan, omdat je daarmee voorbij gaat aan iedereen die echt veel gevoeliger dan gemiddeld is. Ik vind het ook niet iets waarvoor je naar een psycholoog zou moeten gaan, aangezien het geen ziekte is. Het geeft alleen wat meer inzicht in waarom bepaalde dingen zo'n grote invloed op je hebben.
quote:Misschien omdat iedereen anders in elkaar zit en omdat iedereen anders reageert op stress? De een is nou eenmaal stressbestendiger dan een ander.En wie zegt dat HSP'ers massaal thuis blijven zitten?Op maandag 6 december 2004 16:27 schreef innovative het volgende:
Ik zie niet in waarom sommige mensen zielig moeten zijn als ze wat stress ervaren en anderen zich niet aanstellen en gewoon doorgaan..
quote:Omdat niet iedereen gelijk is.Op maandag 6 december 2004 16:27 schreef innovative het volgende:
[..]
Ik zie niet in waarom sommige mensen zielig moeten zijn als ze wat stress ervaren en anderen zich niet aanstellen en gewoon doorgaan. Ik zie niet in waarom mensen thuis moeten zitten omdat ze niet tegen een beetje werkdruk kunnen (burn out ed. valt hier buiten) of tegen een paar chagerijnige mensen, terwijl ik en vele anderen ook lang niet altijd zin hebben om te werken, soms ook tot over hun oren in de stress zitten maar toch doorgaan...
We rollen niet allemaal van de zelfde fabrieksband af met exact dezelfde kenmerken.
Ik wist niet dat er anno 2004 nog zo zwart wit gedacht werd...
quote:Ik neem nooit een paar dagen vrij om die reden, ik zorg dat ik dat niet nodig heb. Dat doe ik door genoeg slaap te krijgen, door een stapje terug te doen wanneer het me teveel wordt, door gewoon goed naar mezelf te luisteren. De laatste keer dat ik 'een paar dagen vrij' had, was in mijn zomervakantie. En de volgende dag wordt a.s. zaterdag want dat is mijn verjaardag.Op maandag 6 december 2004 15:56 schreef Modwire het volgende:
[..]
[..]
Maarja, waar sommige mensen problemen zien, zien anderen een kans op een paar dagen vrij:
[..]
Kwestie van klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt, dus.
quote:Next might be a good excuse for the narrow minded among us.Op maandag 6 december 2004 16:37 schreef _Boo_ het volgende:
Hoogbegaafdheid, ADHD, Borderline, Dyslexie, HSP, what's next..
Perhaps there's a good explanation for that too.
dat kun je je trouwens bij allerlei dingen afvragen natuurlijk.
quote:Als ik hier even op in mag gaan. Laten we voorop stellen dat niet ieder mens op dezelfde manier reageert op situaties. En dan laat ik het HSP verhaal er in deze even helemaal buiten.Op maandag 6 december 2004 16:27 schreef innovative het volgende:
Ik zie niet in waarom sommige mensen zielig moeten zijn als ze wat stress ervaren en anderen zich niet aanstellen en gewoon doorgaan. Ik zie niet in waarom mensen thuis moeten zitten omdat ze niet tegen een beetje werkdruk kunnen (burn out ed. valt hier buiten) of tegen een paar chagerijnige mensen, terwijl ik en vele anderen ook lang niet altijd zin hebben om te werken, soms ook tot over hun oren in de stress zitten maar toch doorgaan...
Met werkdruk kan iedereen wel overweg, alleen de één is er gevoeliger voor dan de ander. Er zijn zelfs mensen die juist het beste presteren als ze onder druk staan. Een tweede kan er prima in werken maar niet te lang, en weer een ander kan er niet zo goed mee overweg. Let wel: ik heb het nog steeds niet over HSP, maar gewoon over de aard van de mens op zich.
Burn out is weer de overtreffende trap van dit alles. Toch zijn het vaak de mensen uit de laatste categorie die in een burn-out terecht komen. Daar hoef je echt niet hooggevoelig voor te zijn.
Wat ik hier eigenlijk mee wil zeggen is dat mensen die wél zeer gevoelig zijn voor drukte, sneller de consequenties ervan ervaren. En dat heeft verder niets te maken met het het 'al dan niet kunnen doorzetten'. Voor bepaalde mensen is 'de grens' sneller bereikt.
quote:Ik heb ook diverse artikelen gelezen over HSP. Bij veel daarvan viel mij op dat de schrijver vooral zijn of haar eigen visie hierin naar voren bracht. Daar is niets mis mee, maar het geeft wel een bepaalde wending aan het artikel. Daarom vind ik informatie uit dit soort artikelen niet objectief genoeg om er een beeld van te vormen.Mocht ik nu over me heen krijgen dat ik er niks van weet, ik heb het één en ander aan publicaties over HSP gelezen, juist omdát ik het zo belachelijk vind. Ik heb voor en tegenstanders gelezen en ik ben het met de tegenstanders eens.
Maar ik ben overigens wel blij te lezen dat je er iig iets over gelezen hebt.
quote:Ik denk dat iedereen zich wel een beetje herkent in bepaalde omschrijvingen, zoals bijvoorbeeld HSP. Sterker nog: in de meeste beschrijvingen zien we wel iets van onszelf terug.Damn, als we het over labels gaan hebben... Dan ben ik een HSP-emotioneel intelligente-nieuwe tijdse hoogbegaafde met paranormale trekjes... Want in al die labels zitten dingen die bij mijn karakter passen, sterker nog, voldoe ik aan het meerendeel van de criteria met een beetje goede wil.
quote:Ieder mens is anders. Dat is imho juist zo mooi. Dus zonder met labels en termen te gaan gooien: je bent zoals je bent. En oké, sommige mensen zijn hooggevoelig en lopen tegen bepaalde vooroordelen en muren op. Dat is voor hen niet leuk, voor hun omgeving vaak ook niet (ze worden vaak niet begrepen). Maar zo zijn er nog veel meer menselijke eigenschappen die bij de één wat sterker (of minder sterk) zijn ontwikkeld dan bij de ander.Maar in de tussentijd ben ik gewoon innovative en heb ik zo het idee dat elk menselijk trekje inmiddels abnormaal is. Een stoornis, een excuus om te zeggen "ja maar, zo ben ik", in plaats van je een beetje volwassen te gedragen.
't Is niet zo zeer de term, maar meer hoe je ermee omgaat, en ook hoe je omgeving ermee (en met jou) omgaat.
Als we nu eens bedenken dat we gewoon lekker menselijk zijn (met al onze eigenaardige trekjes), dan zou 't flink wat onbegrip schelen
quote:Way to go, jij bent één van die mensen die niet goed voor zichzelf zorgt omdat dat 'onvolwassen' is en omdat je je aanstelt als je wat minder hard loopt dan de rest? (met het oog op je laatste uitspraak:)Op maandag 6 december 2004 16:27 schreef innovative het volgende:
[..]
Ik zie niet in waarom sommige mensen zielig moeten zijn als ze wat stress ervaren en anderen zich niet aanstellen en gewoon doorgaan. Ik zie niet in waarom mensen thuis moeten zitten omdat ze niet tegen een beetje werkdruk kunnen (burn out ed. valt hier buiten) of tegen een paar chagerijnige mensen, terwijl ik en vele anderen ook lang niet altijd zin hebben om te werken, soms ook tot over hun oren in de stress zitten maar toch doorgaan...
quote:Erg volwassen van jou.Een stoornis, een excuus om te zeggen "ja maar, zo ben ik", in plaats van je een beetje volwassen te gedragen.
quote:Maar wil je nog steeds volhouden dat het geen nadelen heeft?Op maandag 6 december 2004 16:58 schreef Blessed het volgende:
[..]
Ik neem nooit een paar dagen vrij om die reden, ik zorg dat ik dat niet nodig heb. Dat doe ik door genoeg slaap te krijgen, door een stapje terug te doen wanneer het me teveel wordt, door gewoon goed naar mezelf te luisteren. De laatste keer dat ik 'een paar dagen vrij' had, was in mijn zomervakantie. En de volgende dag wordt a.s. zaterdag want dat is mijn verjaardag.
Kwestie van klok horen luiden maar niet weten waar de klepel hangt, dus.
quote:Het grote probleem is natuurlijk dat er weer een grotere groep mensen "die het wel interessant vindt allemaal" mee gaat lopen en daarmee de aandacht voor mensen die werkelijk een dergelijke aandoening hebben verwatert "want ze faken het toch allemaal". Erg jammerOp maandag 6 december 2004 16:37 schreef _Boo_ het volgende:
Hoogbegaafdheid, ADHD, Borderline, Dyslexie, HSP, what's next..
.quote:In mijn geval, ja dat wil ik nog steeds volhouden.Op maandag 6 december 2004 17:08 schreef Modwire het volgende:
[..]
Maar wil je nog steeds volhouden dat het geen nadelen heeft?
Maar ik spreek voor mezelf.
quote:Ik ben in ieder geval overgevoelig voor die websites. :pOp maandag 6 december 2004 16:00 schreef Natalie het volgende:
[..]
Klopt, en daarom snap ik ook waarom er in dit topic op een bepaalde manier gereageerd wordt.
Zelfs vergelijk ik het wel eens met stress. Een veel voorkomend verschijnsel bij het ervaren van stress is het hebben van hoofdpijn. Iedereen heeft wel eens hoofdpijn, maar dat wil niet zeggen dat we allemaal in de stress zitten.
Ook mbt HSP zullen veel mensen bepaalde dingen bij zichzelf herkennen, maar dat betekent natuurlijk niet dat we dan ook allemaal een overvloed aan gevoel van de schepper hebben meegekregen.
U vraagt linkjes, ik geef ze:
hooggevoelig.nl
overgevoeligemensen.nl
Er worden erg veel eigenschappen aan de hsp-kapstok gehangen. Het is mij te generaliserend, terwijl ik denk dat er slechts een klein percentage mensen is voor wie deze eigenschappen dusdanig problematisch worden dat je er een stickertje op moet plakken.
quote:In jouw quote, wat, de dingen die ik opnoemde, dat ik zo nu en dan gewoon eens een stapje terug moet nemen? Nee, die ervaar ik niet als negatief.Op maandag 6 december 2004 17:15 schreef Modwire het volgende:
Jij ervaart de symptomen uit mijn quote helemaal niet? of je ervaart ze niet als negatief?
Ik werk 4 dagen in de week, ik heb een weekend van 3 dagen. Omdat ik deze tijd neem, ben ik in staat hard te werken en goed te presteren. Ik kan natuurlijk net zoals 'de rest' doen (want dán ben je normaal!), en 5 dagen in de week werken en niet naar mezelf luisteren, maar dan ben ik niet in staat zo hard te werken als dat ik nu doe en presteer ik ook minder goed.
quote:Zelf lees ik er ook liever een objectief boek over. Want een echte goede site met objectieve info en vooral ook véél duidelijke info, bestaat er -naar mijn weten- nog niet.Op maandag 6 december 2004 17:16 schreef turnpike het volgende:
Ik ben in ieder geval overgevoelig voor die websites. :p
Er worden erg veel eigenschappen aan de hsp-kapstok gehangen. Het is mij te generaliserend, terwijl ik denk dat er slechts een klein percentage mensen is voor wie deze eigenschappen dusdanig problematisch worden dat je er een stickertje op moet plakken.
quote:Andere quote, de symptomen van TS.Op maandag 6 december 2004 17:20 schreef Blessed het volgende:
[..]
In jouw quote, wat, de dingen die ik opnoemde, dat ik zo nu en dan gewoon eens een stapje terug moet nemen? Nee, die ervaar ik niet als negatief.
Ik werk 4 dagen in de week, ik heb een weekend van 3 dagen. Omdat ik deze tijd neem, ben ik in staat hard te werken en goed te presteren. Ik kan natuurlijk net zoals 'de rest' doen (want dán ben je normaal!), en 5 dagen in de week werken en niet naar mezelf luisteren, maar dan ben ik niet in staat zo hard te werken als dat ik nu doe en presteer ik ook minder goed.
Voor iedereen geldt trouwens dat hoe minder men werkt, hoe gemotiveerder en harder men werkt.
quote:Persoonlijk denk ik dat half Nederland wel 14 keer ja kan antwoorden op die stellingen.Ik ben me bewust van subtiele signalen in mijn omgeving.
Ik word beïnvloed door de stemmingen van anderen.
Ik ben nogal gevoelig voor pijn.
Tijdens drukke dagen merk ik dat ik behoefte heb om me terug te trekken in mijn bed of een donkere kamer (of een andere plek waar ik alleen kan zijn).
Ik ben bijzonder gevoelig voor de effecten van cafeïne.
Ik raak gemakkelijk overvoerd door dingen als fel licht, sterke geuren, grove weefsels of harde sirenes.
Ik heb een rijke en complexe innerlijke belevingswereld.
Ik voel me niet op mijn gemak bij harde geluiden.
Ik kan diep geroerd raken door kunst of muziek.
Ik ben consciëntieus.
Ik schrik gemakkelijk.
Ik voel me opgejaagd als ik veel moeite moet doen in korte tijd.
Als mensen zich in een fysieke omgeving niet prettig voelen, weet ik meestal wat er moet gebeuren om dat te veranderen (bijv. door het licht te dimmen of het meubilair te verplaatsen).
Ik raak geïrriteerd als mensen proberen me te veel dingen tegelijk te laten doen.
Ik doe erg mijn best om te voorkomen dat ik fouten maak of dingen vergeet.
Ik kijk uit principe niet naar gewelddadige films of tv-shows.
Ik voel me ongemakkelijk als er veel om me heen gebeurt.
Als ik erge honger heb, heeft dat een sterke invloed op mijn concentratie-vermogen of mijn humeur.
Veranderingen in mijn leven brengen me van mijn stuk.
Ik heb een neus voor delicate geuren, smaken, geluiden en kunstwerken en geniet daarvan.
Het vermijden van situaties die mij van streek maken of overbelasten, heeft bij mij hoge prioriteit.
Als ik met iemand moet wedijveren of op mijn vingers word gekeken, word ik zo nerveus of gespannen dat mijn prestaties veel minder zijn dan gewoonlijk.
Als kind werd ik door mijn ouders of leraren gevoelig of verlegen gevonden.
Als je 14 keer of meer 'ja' antwoordt op de onderstaande vragen, dan ben je hoog-sensitief.
quote:Idd. Van alle gezochte etiketjes is dit wel een van de ergste.Op maandag 6 december 2004 18:20 schreef _Boo_ het volgende:
Persoonlijk denk ik dat half Nederland wel 14 keer ja kan antwoorden op die stellingen.
quote:Ik kan praktisch al die vragen met ja beantwoorden, wat moet ik nu?Op maandag 6 december 2004 18:20 schreef _Boo_ het volgende:
http://www.overgevoeligemensen.nl/
[testje]
quote:Ik denk dat je je HEEL snel in moet schrijven voor de workshop op http://www.overgevoeligemensen.nl/Op maandag 6 december 2004 18:33 schreef Tijn het volgende:
[..]
Ik kan praktisch al die vragen met ja beantwoorden, wat moet ik nu?
ching ching
Helaas zetten ze online de rest van de teksten er niet bij. Zouden ze dat wél gedaan hebben, dan zou het één en ander opgehelderd kunnen worden.
Dit heeft tot gevolg dat we dus nog geen steek verder zijn.
Nogmaals: als je écht wil weten wat men onder HSP verstaat, dan moet je erover gaan lezen. En dan heb ik het niet alleen over wat artikelen. Koop er een boek over en lees die en lees daarna dit topic nog eens door. Dan zal je begrijpen wat ik bedoel.
quote:_Boo_ , zou je misschien niet de draak willen steken met iets waar anderen serieus mee zitten? Ik begrijp uit je teksten dat je het eigenlijk maar onzin vindt, en dat recht heb je. Maar sarcasme is niet de manier om dat tot uiting te brengenOp maandag 6 december 2004 18:37 schreef _Boo_ het volgende:
Ik denk dat je je HEEL snel in moet schrijven voor de workshop op http://www.overgevoeligemensen.nl/
ching ching
quote:Welk boek raad je aan?Op maandag 6 december 2004 18:43 schreef Natalie het volgende:
Nogmaals: als je écht wil weten wat men onder HSP verstaat, dan moet je erover gaan lezen. En dan heb ik het niet alleen over wat artikelen. Koop er een boek over en lees die en lees daarna dit topic nog eens door. Dan zal je begrijpen wat ik bedoel.
quote:Ik 'steek de draak met' die site en met het etiketjes plakken.Op maandag 6 december 2004 18:45 schreef Natalie het volgende:
[..]
_Boo_ , zou je misschien niet de draak willen steken met iets waar anderen serieus mee zitten? Ik begrijp uit je teksten dat je het eigenlijk maar onzin vindt, en dat recht heb je. Maar sarcasme is niet de manier om dat tot uiting te brengen
Bovendien zou relativeringsvermogen een hoop mensen goed doen.
Het bestaat wel en het is gewoon een overgevoeligheid voor een hoop dingen. Sommige mensen zijn nu eenmaal zo aangelegd en die kunnen daar weinig aan doen.
quote:In alle eerlijkheid, er komt ook wel wat meer bij kijken dan even een tussen-neus-en-lippen-door diagnose zoals de TS die noemt. Ik neem HSP (en MPS, en Borderline) best serieus als aandoening, maar de hordes zelfdiagnoses dragen daar nou niet echt aan bij.Op maandag 6 december 2004 18:43 schreef Natalie het volgende:
't Is nogal makkelijk om te denken dat je door het maken van een testje kunt zeggen dat je dan wel hoog sensitief zal zijn. Er komt heel wat meer bij kijken dan alleen deze test.
Ik zou zeggen: 'Blessed, take it easy, take a sisi en boeiuh hoe anderen erover denken'.
Laat je niet uit de tent lokken
.Innovative, ik vind dat je een beetje (té) overdreven reageert.
De meeste mensen zullen zich niet achter het woord verschuilen, althans dat idee (of is het gevoel
) krijg ik iig niet, maar dat ze zich verdedigen en daarin in hun recht staan, geef ik ze groot gelijk in. Voor de rest, als ik in mijn omgeving, op school, werk etc.. blaadjes zou uitdelen en het ze zou laten invullen, dan weet ik zeker dat de meerderheid niét boven de 8 vragen uitkomt. En het is ook heel logisch gezien de reacties van mensen waarvan ik vind dat die er wat te makkelijker op reageren, zoals: 'dan moet je volwassen worden', etc. Inderdaad, de meerderheid zou precies hetzelfde zeggen, zou dat denken en of zou dat vinden. En dat maakt al het verschil tussen een gevoelig(er) iemand en een nuchter(der) iemand. Want die nuchtere mensen snappen dat gewoonweg en simpelweg niét, hoe iets simpels juist best wel moeilijk kan zijn en/of zelfs frustrerend voor jezelf.
Wat ik ook niet snap, juist verschillende mensen kunnen (juist daardoor en hiervan) van elkaar leren en wat doen ze: elkaar afkraken, veroordelen en denigreren, nee, dat schiet lekker op.
Een etiketje en er zijn er zovelen en hierbij sluit ik me aan bij Milagro.
Ik vind namelijk, en het verhaaltje hierboven had ik dan ook liever niet geschreven, dat het labelgebeuren zo gepaard gaat altijd met negativiteit erover (last van etc, hoe waar ook), zowel voor jezelf als voor anderen. Zie dit topic het voorbeeld daarvoor zijn.
Juist door dat allemaal.
Wat denken de mensen nou zelf, dat het fijn is?
Dat de wat gevoelige mens, zo noem ik het maar even, niet zou wilen dat alles wat makkelijker zou gaan, dat die zelfs bij wijze van af en toe jaloers kan worden op mensen die er geen 'last' van hebben.
Want idd iedereen is unieke, de één heeft hier meer last van, de ander daarvan, de één is daar beter in en de ander daar weer in. Doet het ertoe? Nee, iemand die gevoelig(er) is, vindt zichzelf ten eerste al helemaal niet bijzonderder, diegene zou het liefst en daar durf ik best een wedje om te leggen, dat het bij tijd wijle niet gevoelig, what so ever, was geweest. Evenzo met andere termen, want weer zegt één hokje (nog) niets over een mens in zijn totaliteit. Dus eigenlijk snap ik ook niet waar de meeste mensen zich soms nou zo druk om maken.
Leven en laten leven, dat is mijn motto een beetje.
Als iemand de verkeerde kant opschiet, ok, maar dat bij voorbaat al meningen hebben over dingen waar idd de meeste mensen niet eens weten waar ze over praten en zowel, nou gefeliciteerd, 'join the club'. Welke club? Die is er niet. Waarom niet? De mens, elk mens, is complexer dan menigeen zelf voor uit durft te komen.
maargoed, nou vind ik zelf dat ik wel weer genoeg heb gemoraalridderd
quote:Een goed boek zou zijn:
Elaine N. Aron
Hoog Sensitieve Personen
Geschreven door een universitair docente psychologie (om even bepaalde reacties voor te zijn)
Op bijv. bol.com zijn er nog wel een handjevol te vinden btw.
quote:Dan heb ik niets gezegd. Mijn excusesOp maandag 6 december 2004 18:54 schreef _Boo_ het volgende:
Ik 'steek de draak met' die site en met het etiketjes plakken.
Bovendien zou relativeringsvermogen een hoop mensen goed doen.
quote:Volgens Elaine N. Aron wordt 1 op de 5 mensen geboren met een verhoogde gevoeligheid.Op maandag 6 december 2004 19:05 schreef sweetgirly het volgende:
Voor de rest, als ik in mijn omgeving, op school, werk etc.. blaadjes zou uitdelen en het ze zou laten invullen, dan weet ik zeker dat de meerderheid niét boven de 8 vragen uitkomt. En het is ook heel logisch gezien de reacties van mensen waarvan ik vind dat die er wat te makkelijker op reageren, zoals: 'dan moet je volwassen worden', etc. Inderdaad, de meerderheid zou precies hetzelfde zeggen, zou dat denken en of zou dat vinden. En dat maakt al het verschil tussen een gevoelig(er) iemand en een nuchter(der) iemand. Want die nuchtere mensen snappen dat gewoonweg en simpelweg niét, hoe iets simpels juist best wel moeilijk kan zijn en/of zelfs frustrerend voor jezelf.
(ter informatie)
quote:Uhm ja, das de minderheid dan toch (nog altijd).Op maandag 6 december 2004 19:16 schreef _Boo_ het volgende:
Volgens Elaine N. Aron wordt 1 op de 5 mensen geboren met een verhoogde gevoeligheid.
(ter informatie)
Vind het dus niet gek dat juist de meerderheid hier geen 'last' van heeft, wat ik wel gek vind is dat velen van diezelfde 'nuchtere' meerderheid soms lijken te komen met opmerkingen als: 'blabla, daar heeft iedereen last van'. Zit ook een kern van waarheid, desalniettemin blijven mensen verschillend en is de één soms gewoon wat nuchterder dan de ander en de één vaak wat gevoeliger dan de ander. En zoveel tig meerdere dingetjes.
Nogmaals, doet het er toe.
Ik vind van niet, niet tenminste als het onderscheid op die manier alleen maar groter wordt.
Want dan gaat het nergens heen. En daarbij dat maakt het toch (juist) ook weer leuk op deze aardbol.
Maar dat houdt niet meteen in dat dus 1 van de 5 mensen niet tegen drukte kan, snel gestressed is, neurotisch doet e.d.
Het is normaal om gevoel te hebben. Ieder mens heeft het. Alleen sommige mensen zijn gevoeliger dan anderen. Niets mis mee, toch?
quote:Ja, het was een aanvulling op je post.Op maandag 6 december 2004 19:23 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Uhm ja, das de minderheid dan toch (nog altijd).
quote:Oh ok, dank je
.[ Bericht 31% gewijzigd door sweetgirly op 06-12-2004 20:10:39 ]
En om die reden snap ik best dat mensen er hinder van ondervinden, maar ik heb wat dat betreft een hekel aan dit soort labels, omdat mensen zich er achter gaan verschuilen. Ze willen geen stress meer omdat ze er niet tegen kunnen. Maar denk je nou écht dat er mensen zijn die stress prettig vinden? Ze voelen de stemming van anderen aan en sommigen zeggen daar depressief of moe van te worden. Aan de andere kant, denk je niet dat je ook doodmoe wordt als je steeds anderen niet begrijpt of uitleg moet vragen?
Ik geloof best in een hoop van dat soort "nieuwe" termen als HSP, nieuwe tijds kinderen, hoogbegaafdheid. Ik denk alleen dat mensen niet bepaald beter af zijn met alle labels. Mensen met HSP kunnen "ineens" minder verdragen en gaan zich daar naar gedragen, hoogbegaafden worden een beetje over het paard getild en voelen zich "ineens" niet meer begrepen. Natuurlijk zijn die dingen altijd al in meer of mindere mate aanwezig, maar als je er bewust op gaat letten onder de noemer van een label, dan worden die eigenschappen uitvergroot. Dit is een gigantische generalisatie en dat besef ik ook. Alleen, dat is wel hoe het gaat. De goede moeten onder de slechten lijden, en die laatsten zijn meestal in de meerderheid.
Ik blijf van mening dat het gewoon menselijke trekjes zijn die ineens een naam moeten hebben en abnormaal zijn. Alleen is er maar weinig abnormaal aan mensen, mensen zijn namelijk nogal verschillend. En om elk verschil aan te duiden als syndroom oid, dat vind ik gewoon nutteloos, dan zijn we straks allemaal een stel syndroompjes en komen we helemaal nergens meer met zijn allen...
quote:Hm, maarja, zeggen de HSP'ers dan dat stress alleen voor hun niet prettig is?Op maandag 6 december 2004 22:38 schreef innovative het volgende:
En om die reden snap ik best dat mensen er hinder van ondervinden, maar ik heb wat dat betreft een hekel aan dit soort labels, omdat mensen zich er achter gaan verschuilen. Ze willen geen stress meer omdat ze er niet tegen kunnen. Maar denk je nou écht dat er mensen zijn die stress prettig vinden? Ze voelen de stemming van anderen aan en sommigen zeggen daar depressief of moe van te worden.
Volgens mij zijn veel HSP'ers juist zo gevoelig en bescheiden genoeg om dat juist niet te gaan beweren
. Het grappige is weer, dat er dingen worden gemaakt van mensen, in dit geval HSP'ers en er (zo) negatief over gebabbeld wordt, terwijl we ze zelf niet eens de wereld in helpen.Confusing, confusing wat dat betreft
.quote:Opzich, snapte ik deze niet helemaal eigenlijk.Aan de andere kant, denk je niet dat je ook doodmoe wordt als je steeds anderen niet begrijpt of uitleg moet vragen?
quote:Is dit niet een beetje speculeren?Mensen met HSP kunnen "ineens" minder verdragen en gaan zich daar naar gedragen, hoogbegaafden worden een beetje over het paard getild en voelen zich "ineens" niet meer begrepen.
Ja, ik weet het niet hoor. Ik kan alleen uit mezelf spreken dat ik (nog) niet en nooit bestempeld ben, door niemand niet. Tuurlijk hebben mensen mij weleens gevoelig, dramatisch, etc genoemd. Maarja, bij wie niet. Goed, ik heb eigenlijk iets in mijn hoofd wat ik niet ga zeggen, maar wat mij wel wijzer heeft gemaakt. Ok vooruit, voor diezelfde gezonde mensen, die eigenlijk juist van alles hadden en ik dus niet, was ik er altijd voor en ik heb nooit iets of veel over mezelf ter sprake gebracht, luisteren, luisteren, geven, geven..gewoon omdat het vanzelf ging, omdat ik niet beter wist, omdat ik zo was en ben. Maar het zoog me soms leeg, werkelijk leeg. En op een gegeven moment, naja blabla lang verhaal en dit is maar maar een klein elementje, had ik zoiets van en nu hou ik mijn energie bij mij, zover het kan en zover het mij lukt. Al was dat niet echt denken meer, kwam meer door keuzes die ik oa maakte en heb gemaakt, gebeurde dat gewoon en kreeg ik oa automatisch weer energie, echt vanuit mezelf en het leek wel te groeien wat dat betreft.
Dus tja, beetje omgekeerde wereld dus wat dat betreft.
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik heb nog steeds mijn daagjes. Vooral soms opeens, vanmiddag weer een sterk gevoel van verdrietigheid en ík was niet verdrietig hoor. Maja wat doe je eraan, laat maar gaan. Naja eigenlijk, moet ik zeggen dat ik het nu eens expres heb geprobeerd echt in al mijn vezels van mijn lichaam te voelen en daarna ebte het eigenlijk wel weg. Heftig, maar het lukte en viel achteraf zeer mee. Juist jezelf afsluiten kan in die zin soms nog vervelender werken, 'nee he, niet weer', denk je dan. Als je toch al open staat, kan je beter zoeken naar mogelijkheden wat voor jezelf het beste helpt en/of zo goed mogelijk leren ermee om te gaan.
En al die termen idd, ik weet het.
Je zou er bijna verwarrend van worden.
quote:Opzich weet ik ook niet echt wat je hier helemaal mee bedoelt.Natuurlijk zijn die dingen altijd al in meer of mindere mate aanwezig, maar als je er bewust op gaat letten onder de noemer van een label, dan worden die eigenschappen uitvergroot. Dit is een gigantische generalisatie en dat besef ik ook. Alleen, dat is wel hoe het gaat. De goede moeten onder de slechten lijden, en die laatsten zijn meestal in de meerderheid.
Naja, het enige wat ik zelf bewust probeer, is bewust van mezelf te zijn en te blijven, en dat zou voldoende moeten zijn. Er op letten is voor mij niet eens de issue dus, ik word er vanzelf wel mee geconfrontreerd, snapt
. En of dat nou soms negatief of positief is, dat is mijn weg, net zoals die van iedereen anders en uniek is. Want bijzonder zijn we allemaal, HSP of niet. Juist mensen zonder HSP zijn soms nog bijzonderder eigenlijk
.En ps. je sig, die 1e!
quote:En ook dit hebben zoveel meer mensen, althans ik hoop het.Op maandag 6 december 2004 23:23 schreef sweetgirly het volgende:
Begrijp me niet verkeerd hoor, ik heb nog steeds mijn daagjes. Vooral soms opeens, vanmiddag weer een sterk gevoel van verdrietigheid en ík was niet verdrietig hoor. Maja wat doe je eraan, laat maar gaan. Naja eigenlijk, moet ik zeggen dat ik het nu eens expres heb geprobeerd echt in al mijn vezels van mijn lichaam te voelen en daarna ebte het eigenlijk wel weg. Heftig, maar het lukte en viel achteraf zeer mee. Juist jezelf afsluiten kan in die zin soms nog vervelender werken, 'nee he, niet weer', denk je dan. Als je toch al open staat, kan je beter zoeken naar mogelijkheden wat voor jezelf het beste helpt en/of zo goed mogelijk leren ermee om te gaan.
Weet je wat het is, ik hou dus zelf ook helemaal niet van hokjes, ik ben er zelfs wat bang voor. Waarom? Omdat ik het gevoel, laat ik het nu maar eens eerlijk zeggen, kan krijgen alsof mensen dan bang van mij kunnen worden. Ja, hilarisch ik weet het, maar zo werkt het volgens mij gewoon soms. Helaas. Ok, ik kan een clown zijn, dat wel. Maar bij dit soort dingen, vertel ik het liefst soms eigenlijk niet eens, ik ga twijfelen dan, etc.
Daarbij bij deze, strijd ik dus ook ergens dat het allemaal maar gewoon zo normaal mogelijk is en idd niet bijzonder, niente, niks, nada. Maar anderen doen altijd zo moeilijk en/of maken je wel anders en/of laten je wel anders voelen en dan kom ik zelf weer tot de conclusie dat het wel degelijk anders/raar/apart etc wordt gezien. Snapt. Zelfs in dit topic gebeurt het weer. Uitleg etc. en bam, hokje. Ik wil daar dus ook niet in zitten.
En bij deze trek ik hem dus hard, keihard af en plak alle stickers met 'bijzonder' of wat dan ook op bij mensen die normaal zijn en dan kan ik eindelijk eens mezelf zijn..hehe, wat een opluchting zou dat zijn. Pffff.
Nu duik ik weer in mijn clownspak, want zover is het namelijk nog lang niet.
quote:Face it, de enige die het woord 'bijzonder' steeds blijft gebruiken ben jij zelf.Op maandag 6 december 2004 23:46 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
En ook dit hebben zoveel meer mensen, althans ik hoop het.
Weet je wat het is, ik hou dus zelf ook helemaal niet van hokjes, ik ben er zelfs wat bang voor. Waarom? Omdat ik het gevoel, laat ik het nu maar eens eerlijk zeggen, kan krijgen alsof mensen dan bang van mij kunnen worden. Ja, hilarisch ik weet het, maar zo werkt het volgens mij gewoon soms. Helaas. Ok, ik kan een clown zijn, dat wel. Maar bij dit soort dingen, vertel ik het liefst soms eigenlijk niet eens, ik ga twijfelen dan, etc.
Daarbij bij deze, strijd ik dus ook ergens dat het allemaal maar gewoon zo normaal mogelijk is en idd niet bijzonder, niente, niks, nada. Maar anderen doen altijd zo moeilijk en/of maken je wel anders en/of laten je wel anders voelen en dan kom ik zelf weer tot de conclusie dat het wel degelijk anders/raar/apart etc wordt gezien. Snapt. Zelfs in dit topic gebeurt het weer. Uitleg etc. en bam, hokje. Ik wil daar dus ook niet in zitten.
En bij deze trek ik hem dus hard, keihard af en plak alle stickers met 'bijzonder' of wat dan ook op bij mensen die normaal zijn en dan kan ik eindelijk eens mezelf zijn..hehe, wat een opluchting zou dat zijn. Pffff.
Nu duik ik weer in mijn clownspak, want zover is het namelijk nog lang niet.
Iedereen met een kritische noot in dit topic geeft juist aan dat het helemaal niet zo vreemd is dat mensen verschillen in hoe gevoelig zij zijn. Het enige dat raar wordt gevonden, is de drang van sommige mensen om overal een etiket op te plakken.
quote:Mijne is al uit, ik heb hem uitgetrokken.Op maandag 6 december 2004 23:46 schreef sweetgirly het volgende:
Nu duik ik weer in mijn clownspak, want zover is het namelijk nog lang niet.
Het puur op straat gaan, gewoon hoe ik ben, mezelf er niet voor schamen om wie of wat ik ben.
Tja, erg, ik heb mezelf jaren lang verborgen gehouden, triest he
.Laat ik niet overdrijven, ik had mijn oh, zo goede momenten en ik mag echt niet klagen.
Maar opeens ging het ergens mis en toen begon ik mezelf te verschuilen en al. Het voelde hoe ik was niet geaccepteerd, ik was jaja te gevoelig. En nog wat tig dingetjes die mij begonnen te breken en evenzo liep alles even de spuigaten uit wat dat betreft, onverklaarbaar. Ik brak, gelukkig was dat niet het einde, maar pas het begin
.En die glimlach is groot, heel groot.
en nu hou ik op
quote:Als jij en de anderen waarvan sommige wat op tilt sloegen het normaal vinden, dan ja, dan ben ik en zijn alle 'bijzondere' gemaakte mensen normaal. Maar ik heb er mijn twijfels bij.Op maandag 6 december 2004 23:57 schreef _Boo_ het volgende:
Face it, de enige die het woord 'bijzonder' steeds blijft gebruiken ben jij zelf.
Het topic wordt immers volgespamd met reacties die meer getuigen van disrespect dan respect.
Die drang komt onder andere voort uit onbegrip, makkelijkheid, laksheid, etc, dat is de onderliggende kern, het onderliggende probleem is acceptatie.
Maargoed, bij deze ben ik en zijn mijn mede-bijzondere mensen allemaal normaal.
Wat een opluchting
.wat denk je zelf?
Wat ik denk, we zijn allemaal bijzonder!
We zien het alleen (vaak) zelf niet, stelletje mafketels.
Mensen zijn zeer goed om vooral te zeggen dat je niet bijzonder bent, daar zijn mensen erg goed in, te pas en te onpas willen ze het overal verkondigen, maar ondertussen wel blabla. Vind je het gek al die labeltjes, mensen onderdrukken hun kern en hun ziel gewoon. Sukkels nogmaals. En zowat iedereen werkt er gezellig aan mee.
'Doe maar normaal, dan doe je gek al genoeg'.
Juist, en wat is normaal volgens de standaard moot?
Normaal, is toch gewoon normaal, of je nou soms een beetje anders bent of niet.
Wat boeit het toch allemaal. Gradaties in normaalheid, jij bent iets normaler dan dat jij dat bent.
Goed, ik hou erover op.
Bij deze haal ik mijn toverstok tevoorschijn, en tover ik iedereen eens en voor altijd tot bijzonder.
Geen gezeur en gemiep meer. Maar doe eens normaal zeg, dan ben je al bijzonder genoeg!
Lezend in dit topic begin ik te vermoeden dan veel mensen vooral denken dat het leuk is om HSP te zijn. Want dat is nogal bijzonder. Je komt schijnbaar met meer weg als je met je HSP-labeltje kunt wapperen. Goed excuus om eens niet te werken, right?
Maar nu de half-empty: veruit de meeste hoogsensitieve personen willen juist níet zogenaamd bijzonder zijn. Door enigszins anders te reageren dan mensen om je heen doen val je namelijk snel 'buiten de groep'. En als er íets is wat HSP's angst aan jaagt dan is het wel 'buitenstaander zijn', want dan val je nóg meer op. Dus wat zie je vaak gebeuren? Ze zetten een masker op en proberen zich te gedragen zoals de rest. Niet om zozeer bij die groep te horen, maar vooral om niet op te vallen.
Begrijp me niet verkeerd: ik zeg niet dat mensen die HSP gediagnoticeerd zijn tere zieltjes zijn. Want ik kan me voorstellen dat dit mogelijk de verkregen indruk is.
Het enige wat ik probeer te zeggen is dat het soms verrekte moeilijk is om in een redelijk harde omgeving als waarin we nu leven, een rugzak gevoel met je mee te torsen.
Alleen hoe reageren mensen op je als je lekker jezelf bent als HSP-zijnde? Je krijgt meer dan eens naar je hoofd geslingerd dat je een neurootje bent, overgevoelig, een zenuwpees, onzeker tot en met en noem het maar op. Dat blijkt ook maar weer eens uit dit topic.
Mensen die niet weten wat HSP precies inhoudt óf hoe het is om HSP te zijn, vinden vaak de je irreële angsten hebt en snappen niet waarom je je daar niet overheen kunt zetten net zoals iedereen.
Weet je wat ik dénk dat hoog senstitieve mensen het liefst willen? Geaccepteerd worden mét die rugzak vol gevoel.
Laat ze maar eens lekker neurotisch zijn. Willen ze op zaterdagmiddag eens niet de stad in: laat ze lekker thuis blijven zonder erover te vallen.
Imho is hooggevoelig zijn niet bijzonder (als in: benijdbaar), maar gewoon deel van het mens-zijn. We zijn allemaal een beetje veschillend en 1 op de 5 is gewoon wat gevoeliger dan de rest. Niets vreemds aan. Het is Normaal
Alleen 1 op de 5 blijft een minderheid, en dus is het te verwachten dat je vaak in situaties terecht komt waarin je anders reageert dat andere mensen om je heen. En ja, dat wil nog wel eens wat onbegrip kweken.
Dus bijzonder? Nee.
Gewoon menselijk, net als iedereen.
quote:Idd, en dat werkt dus juist niet, heb ik gemerkt.Op dinsdag 7 december 2004 09:49 schreef Natalie het volgende:
Ze zetten een masker op en proberen zich te gedragen zoals de rest. Niet om zozeer bij die groep te horen, maar vooral om niet op te vallen.
Dat gaat dwars tegen je gevoel en tegen jezelf in en het helpt toch niet, want hoezeer je ook normaal probeert te doen, althans ik heb het geprobeerd, anders blijf je toch wel. Tenminste hoe meer ik juist normaler probeerde te doen, om maar juist niet op te vallen, hoe meer ik juist opviel en toen ging het een beetje mis
. Werkte nogal frustrerend.Maar dat was achteraf gezien dus juist wel goed
.Als je de verhalen op internet leest van mensen met HSP hebben zij allemaal zelf de diagnose HSP gesteld met behulp van de stellingen van Aron.
quote:Ja, hier zit er eentje bij wie de diagnose HSP door een psycholoog is vastgesteld.Op dinsdag 7 december 2004 11:52 schreef _Boo_ het volgende:
Zijn er psychologen die zich er aan wagen de diagnose HSP te stellen?
Als je de verhalen op internet leest van mensen met HSP hebben zij allemaal zelf de diagnose HSP gesteld met behulp van de stellingen van Aron.
[ Bericht 0% gewijzigd door Natalie op 07-12-2004 13:59:01 (typefoutje) ]
quote:Er wordt idd vaak gesteld dat dit 'modeverschijnselen' zouden zijn.Op maandag 6 december 2004 16:37 schreef _Boo_ het volgende:
Hoogbegaafdheid, ADHD, Borderline, Dyslexie, HSP, what's next..
Dat denk ik echter niet. Men is tegenwoordig alleen beter in het meer specificeren van allerlei eigenschappen van mensen (let wel, ik zeg bewust niet 'stoornissen'
). Hebben deze labels nut? Sosm wél voor de persoon in kwestie denk ik. Het kan je wat meer handvatten geven om zo goed mogelijk te functioneren. Inzicht in hoe je in elkaar zit.
Maar op zich heb je daar niet altijd een label voor nodig.
Als je jezelf een beetje kent, weet je ook hoe je het beste voor jezelf zorgt.
Biancavia, is er voor jou wezenlijk iets veranderd sinds je 'gelabeled' bent? Ben je nu ineens gevoeliger, bijzonderder, moeilijker, leuker, complexer, whatever? Nee toch?
quote:schilder uzelf dan eens levendigOp dinsdag 7 december 2004 12:31 schreef De-oneven-2 het volgende:
Ik schilder m'n eigen suf...
quote:Het is een kwestie van geven en nemen, he.
quote:en niet alles tegelijk....Op dinsdag 7 december 2004 12:39 schreef De-oneven-2 het volgende:
[..]
Het is een kwestie van geven en nemen, he.
quote:Mee eens.Op dinsdag 7 december 2004 12:32 schreef Moonah het volgende:
Maar op zich heb je daar niet altijd een label voor nodig.
Als je jezelf een beetje kent, weet je ook hoe je het beste voor jezelf zorgt.
[ Bericht 99% gewijzigd door toktoktok op 09-12-2004 01:08:16 ]
quote:Een gevalletje HSP, da's duidelijk..Op woensdag 8 december 2004 01:32 schreef nozem het volgende:
Yeah, leuk, weer een boel dramaqueens en aandachtshoeren erbij. Godverdomme, krijg het eens écht moeilijk en ga dan zeiken. Ze hadden je net zo goed kunnen diagnostiseren als mens.
quote:Op woensdag 8 december 2004 01:32 schreef nozem het volgende:
Ze hadden je net zo goed kunnen diagnostiseren als mens.
quote:Ik weet vrij zeker dat de HSP-kliek mij redelijk snel die diagnose zou geven ja. Ik hou het vooralsnog op een zeer hardnekkige weltschmerz.Op woensdag 8 december 2004 01:41 schreef De-oneven-2 het volgende:
[..]
Een gevalletje HSP, da's duidelijk..
quote:Hmmm, toch ken ik een paar mensen die het wel ECHT moeilijk hebben of hebben gehad en die HSP hebben. Dan is HSP misschien niet het grootste probleem, maar het komt er wel bij.Op woensdag 8 december 2004 01:32 schreef nozem het volgende:
Yeah, leuk, weer een boel dramaqueens en aandachtshoeren erbij. Godverdomme, krijg het eens écht moeilijk en ga dan zeiken. Ze hadden je net zo goed kunnen diagnostiseren als mens.
Ik heb het zelf ook erg moeilijk gehad en ik neem HSP ook serieus.
Vergelijking: ik heb het zelf heel erg moeilijk gehad en ik ben bang voor de tandarts. Moet ik dan ook niet zeiken omdat ik het eerst maar eens moeilijk moet krijgen?
quote:Ja, en dat is ook precies het hele punt. Mens-zijn.Op woensdag 8 december 2004 01:32 schreef nozem het volgende:
Yeah, leuk, weer een boel dramaqueens en aandachtshoeren erbij. Godverdomme, krijg het eens écht moeilijk en ga dan zeiken. Ze hadden je net zo goed kunnen diagnostiseren als mens.
Maar ik vraag me af of jij beseft dat niet iedereen mens precies hetzelfde in elkaar zit.
Oh, dat weet je wel? Kijk, dan zijn we alweer een stapje dichterbij.
Dus dan zijn we het erover eens dat bepaalde mensen gevoeliger zijn dan anderen?
Toppie
Nou, kijk als we dan al zover zijn: kun je dan ook accepteren en respecteren dat niet iedereen gelijk is op alle vlakken die het gecompliceerde mens-zijn met zich meebrengt?
Ja?
Nou, kijk, dan is dit ook weer opgelost
En daar hebben we geen enkel scheldwoord voor nodig gehad. 't Is echt niet zo moeilijk, hoor
quote:Precies. Maar ik vraag me af: heb je in dit hele topic érgens gelezen dat HSP inhoudt dat je minder menselijk bent?
Idd. Dat staat nergens.
Dus als ík dat niet heb gezegd, en ook geen van de andere sensitieve mensen in dit topic dat heeft beweerd: waar komt die dat hele beeld vandaan?
Juist, bij de mensen die om het hardst roepen dat HSP onzin is en daarbij dus feitelijk ontkennen dat er zoiets bestaat als het hebben van veel gevoel in je lijf. Terwijl dit laatste toch echt allemaal héél menselijk is, right?
Dus waar ligt nu het hele probleem?
[ Bericht 0% gewijzigd door Natalie op 08-12-2004 10:16:56 (taalfoutje) ]
quote:Is een denigrerende kleuterschool-toon aanslaan in een discussie ook een symptoom van hooggevoeligheid?Op woensdag 8 december 2004 09:55 schreef Natalie het volgende:
Maar ik vraag me af of jij beseft dat niet iedereen mens precies hetzelfde in elkaar zit.
Oh, dat weet je wel? Kijk, dan zijn we alweer een stapje dichterbij.
Dus dan zijn we het erover eens dat bepaalde mensen gevoeliger zijn dan anderen?
Toppie
Nou, kijk als we dan al zover zijn: kun je dan ook accepteren en respecteren dat niet iedereen gelijk is op alle vlakken die het gecompliceerde mens-zijn met zich meebrengt?
Ja?
Nou, kijk, dan is dit ook weer opgelost
En daar hebben we geen enkel scheldwoord voor nodig gehad. 't Is echt niet zo moeilijk, hoor
quote:Ik heb nog niemand in dit topic gezien die ontkent dat er een verschil is in gevoeligheid van mensen.Op woensdag 8 december 2004 10:03 schreef Natalie het volgende:
[..]
Precies. Maar ik vraag me af: heb je in dit hele topic érgens gelezen dat HSP inhoudt dat je minder menselijk bent?
Idd. Dat staat nergens.
Dus als ík dat niet heb gezegd, en ook geen van de andere sensitieve mensen in dit topic dat heeft beweerd: waar komt die dat hele beeld vandaan?
Juist, bij de mensen die om het hardst roepen dat HSP onzin is en daarbij dus feitelijk ontkennen dat er zoiets bestaat als het hebben van veel gevoel in je lijf. Terwijl dit laatste toch echt allemaal héél menselijk is, right?
Dus waar ligt nu het hele probleem?
Met logisch nadenken kom je daar ook wel op uit, daar zijn echt geen namen voor nodig zoals HSP.
Dat is denk ik ook waar zoveel mensen moe van worden, niet het feit dat de een gevoeliger is dan de ander, maar het feit dat die persoon zich zelf een label opplakt of een label op laat plakken. Vooral uitspraken als 'mijn leven als HSP-er' zoals ik die lees op sites over hooggevoeligheid zijn om te
quote:Slechte kleuterjuf als ze zo tegen d'r kinderen praat.Op woensdag 8 december 2004 19:20 schreef thaleia het volgende:
een denigrerende kleuterschool-toon
quote:Ja, dat was ook mijn vraagOp dinsdag 7 december 2004 12:32 schreef Moonah het volgende:
Biancavia, is er voor jou wezenlijk iets veranderd sinds je 'gelabeled' bent? Ben je nu ineens gevoeliger, bijzonderder, moeilijker, leuker, complexer, whatever? Nee toch?
quote:Dat zegt ze toch niet?
quote:De bedoeling van dit topic is niet een discussie aan te gaan zwengelen over HSP zelf, wie het heeft, of iedereen het heeft, of het een hype is enzovoorts.
Het is ook niet de bedoeling dat het een 'diagnose' topic is, want HSP is geen ziekte of aandoening, het is iets wat je hebt.
Wat ik wel met dit topic wil, is verhalen van anderen horen. Hoe ga je om met je hooggevoeligheid / overgevoeligheid / hypergevoeligheid (of hoe je het ook noemen wilt), in relaties, werk enzovoorts.
quote:Waar zie jij een denigerende kleuterschooltoon?Op woensdag 8 december 2004 19:20 schreef thaleia het volgende:
Is een denigrerende kleuterschool-toon aanslaan in een discussie ook een symptoom van hooggevoeligheid?
Zie het als een dosis van je eigen medicijn. 't Is namelijk een zelfde soort toon als jij aanslaat. Bitter, hè?
't Verschil is dat mijn stekeltjes niet meteen overeind gaan staan. Knap hè, voor zo'n HSPtje
quote:En dús mag het niet gevraagd worden
quote:Ja dat is waarOp woensdag 8 december 2004 19:30 schreef _Boo_ het volgende:
[..]
Dat is denk ik ook waar zoveel mensen moe van worden, niet het feit dat de een gevoeliger is dan de ander, maar het feit dat die persoon zich zelf een label opplakt of een label op laat plakken. Vooral uitspraken als 'mijn leven als HSP-er' zoals ik die lees op sites over hooggevoeligheid zijn om te
Mensen met een terminale ziekte die zichzelf zien als anders, ja daar heb ik wel respect voor die hebben natuurlijk ook een heel ander leven dan hun gezonde medemensen, die hebben recht van spreken (als ze zichzelf als anders beschouwen en zo labelen want dat is gewoon zo), Maar mensen die wat gevoeliger zijn die zijn echt no way bijzonder. en hebben echt geen heel ander leven dan 'de rest' die wel helemaal hetzelfde is natuurlijk
quote:Aan dat laatste heb ik idd ook een hekel. We zijn allemaal gewoon mensen. Laat ons lekkerOp woensdag 8 december 2004 19:30 schreef _Boo_ het volgende:
Ik heb nog niemand in dit topic gezien die ontkent dat er een verschil is in gevoeligheid van mensen.
Met logisch nadenken kom je daar ook wel op uit, daar zijn echt geen namen voor nodig zoals HSP.
Dat is denk ik ook waar zoveel mensen moe van worden, niet het feit dat de een gevoeliger is dan de ander, maar het feit dat die persoon zich zelf een label opplakt of een label op laat plakken. Vooral uitspraken als 'mijn leven als HSP-er' zoals ik die lees op sites over hooggevoeligheid zijn om te
Waar ik me wel enigszins aan erger is dat sommigen in dit topic (nee, geen flame) het lijken te doen voorkomen of het leuk om zo hyper te reageren op sommige dingen. En da's veelal dus niet het geval. En dat sommigen er de draak mee steken of het nodig vinden om er lollig over te doen, dat werkt natuurlijk alleen maar averechts, en bovendien erg onnodig.
Maar goed, weet je wat het is: ieder mens zit anders in elkaar. Laten we dat gewoon eens lekker accepteren en klaar zijn we.
quote:AhumOp woensdag 8 december 2004 19:51 schreef Natalie het volgende:
't Verschil is dat mijn stekeltjes niet meteen overeind gaan staan.
quote:Bedoel het niet slecht, hoor. 't Is meer dat het niet mijn bedoeling was om als een kleuterschooljuf over te komen. Mocht dat zo op je overgekomen zijn: sorry.
quote:Ik zeg niet dat mensen die gevoeliger zijn, niet bijzonder zijn, maar je maakt het allemaal wel heel erg bijzonder als je over je eigen leven spreekt als het leven van HSP-er. Je persoonlijkheid beslaat hopelijk wel wat meer dan die hooggevoeligheid.Op woensdag 8 december 2004 19:56 schreef Zero2Nine het volgende:
[..]
Ja dat is waar
Mensen met een terminale ziekte die zichzelf zien als anders, ja daar heb ik wel respect voor die hebben natuurlijk ook een heel ander leven dan hun gezonde medemensen, die hebben recht van spreken (als ze zichzelf als anders beschouwen en zo labelen want dat is gewoon zo), Maar mensen die wat gevoeliger zijn die zijn echt no way bijzonder. en hebben echt geen heel ander leven dan 'de rest' die wel helemaal hetzelfde is natuurlijk
Verder vind ik een terminale ziekte inderdaad totaal niet met HSP te vergelijken qua ernst, true.
quote:Gefeliciteerd, trouwensOp woensdag 8 december 2004 19:32 schreef Moonah het volgende:
[...]
quote:Jawel, maar waarom vraag je het? Natuurlijk zal ze nee antwoorden.Op woensdag 8 december 2004 19:53 schreef Moonah het volgende:
[..]
En dús mag het niet gevraagd worden
Snap de meeste reacties in dit topic ook niet, gezeur over etiketjes en andere onzin, ze wil gewoon ervaringen horen.
quote:Feit dat ze nu ervaringen vraagt, nav het geplakte labeltje, impliceert dat er kennelijk iets veranderd is.Op woensdag 8 december 2004 20:08 schreef Murray het volgende:
[..]
Jawel, maar waarom vraag je het? Natuurlijk zal ze nee antwoorden.
Snap de meeste reacties in dit topic ook niet, gezeur over etiketjes en andere onzin, ze wil gewoon ervaringen horen.
quote:thaleia is nu eenmaal erg gevoelig voor die dingen.Op woensdag 8 december 2004 20:03 schreef Natalie het volgende:
[..]
Bedoel het niet slecht, hoor. 't Is meer dat het niet mijn bedoeling was om als een kleuterschooljuf over te komen. Mocht dat zo op je overgekomen zijn: sorry.
quote:Het gaat erom dat IEDER mens een rijk emotioneel leven heeft. En de een is gevoeliger dan de ander en die term vind ik voldoende: gevoelig. Ik begrijp niet waarom daar het etiket ''HSP'' op geplakt moet worden, alsof het een stoornis is, of alsof je daarmee bijzonder bent. Net zoals je hele sociale mensen hebt en iets minder sociale mensen, dan hoef je toch niet ineens sociale mensen het etiket ESP (enorm sociaal persoon) op te plakken? En er boeken over te gaan schrijven met de titel ''Mijn leven met ESP''? Ik vind het gewoon onnodig er een naam aan te geven. Gevoeligheid is namelijk een EIGENSCHAP die iedereen in meer of mindere mate heeft en geen afwijkingOp woensdag 8 december 2004 10:03 schreef Natalie het volgende:
[..]
Precies. Maar ik vraag me af: heb je in dit hele topic érgens gelezen dat HSP inhoudt dat je minder menselijk bent?
Idd. Dat staat nergens.
Dus als ík dat niet heb gezegd, en ook geen van de andere sensitieve mensen in dit topic dat heeft beweerd: waar komt die dat hele beeld vandaan?
Misschien geldt dat wel voor de meeste labels die er zijn, met uitzondering bijv van de labels die een lading dekken waarmee iemand gewoon echt nauwelijks tot niet kan functioneren.
quote:Nou en? Mag ik geen kritische vraag stellen over het nut van een topic als deze?
quote:KVS-erOp woensdag 8 december 2004 22:32 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Nou en? Mag ik geen kritische vraag stellen over het nut van een topic als deze?
quote:Typische uiting van het MLG-syndroom.
quote:'t Maakt je een mens. Niets meer en niets minder. Maar wat mij stoort is het 'gevoelig zijn' zo moeilijk geaccepeerd lijkt te worden. Alsof het niet meer mag in deze tijd. Als een gevoelig persoon eens (in de ogen van anderen) overdreven emotioneel reageert, dan wordt het vrij snel als een teer zieltje gezien. En dát vind ik juist zo'n onzin.Op woensdag 8 december 2004 22:25 schreef Xennia het volgende:
Het gaat erom dat IEDER mens een rijk emotioneel leven heeft. En de een is gevoeliger dan de ander en die term vind ik voldoende: gevoelig. Ik begrijp niet waarom daar het etiket ''HSP'' op geplakt moet worden, alsof het een stoornis is, of alsof je daarmee bijzonder bent.
Accepteer dat de ene persoon de andere niet is (op welk vlak dan ook) zónder te daar een oordeel (zielig, teer, neuroot e.d.) aanvast te plakken, en je bent klaar. Dan kunnen al die labeltjes ook meteen de deur uit. Overigens denk ik dat de naam HSP in het leven is geroepen om bepaalde karaktereigenschappen onder één naam te verenigen, en niet om als label dienst te doen.
(Met 'je' doel ik in het algemeen, niet speciaal op jou, Xennia. Even voor de duidelijkheid
)quote:Dat weet ik maar al te goed. Dat is wat ik in de hele topic ook al duidelijk probeer te maken. Maar toch lijken er nog een aantal mensen te zijn die dénken dat het 'dragen van het labeltje HSP' die persoon een soort 'voorkeurspositie' geeft ofzo. Terwijl dat natuurlijk niet is waar het om gaat en het ook niet zo ervaren wordt.Net zoals je hele sociale mensen hebt en iets minder sociale mensen, dan hoef je toch niet ineens sociale mensen het etiket ESP (enorm sociaal persoon) op te plakken? En er boeken over te gaan schrijven met de titel ''Mijn leven met ESP''? Ik vind het gewoon onnodig er een naam aan te geven. Gevoeligheid is namelijk een EIGENSCHAP die iedereen in meer of mindere mate heeft en geen afwijking
Vraagt men zich wel eens af of mensen die HSP's genoemd worden eigenlijk zelf wel blij zijn met dat label?
Het etiket HSP (welk etiket dan ook) is voor mensen die zich graag bijzonder willen voelen. Het heeft totaal geen realiteitswaarde. Jazeker, ik ben ook erg gevoelig, maar ik weiger me zo'n etiket op te plakken. Net alsof mensen je daardoor maar wat moeten ontzien.
HSP is een verzinsel van een doorgeflipte Amerikaanse psychologe.
Datzelfde geldt overigens voor de zogenaamde Indigo-kinderen. Kinderen bij wie de diagnose ADHD gesteld is, maar die eigenlijk hun zin moeten krijgen, want het zijn kinderen gezonden door God
Waar gaat het heen met deze wereld ja als de hele dag van slag bent en huilt bij van alles ok
maar verder is dat toch gewoon iets wat bij iemand hoort (karaktereigenschap)...quote:Dan gebruik je dat label toch niet? Ja, vrij simpel, niemand weet verder dat jij HSP bent, tenzij je het zelf van de daken loopt te schreeuwen.Op donderdag 9 december 2004 10:30 schreef Natalie het volgende:
't Maakt je een mens. Niets meer en niets minder. Maar wat mij stoort is het 'gevoelig zijn' zo moeilijk geaccepeerd lijkt te worden. Alsof het niet meer mag in deze tijd. Als een gevoelig persoon eens (in de ogen van anderen) overdreven emotioneel reageert, dan wordt het vrij snel als een teer zieltje gezien. En dát vind ik juist zo'n onzin.
Accepteer dat de ene persoon de andere niet is (op welk vlak dan ook) zónder te daar een oordeel (zielig, teer, neuroot e.d.) aanvast te plakken, en je bent klaar. Dan kunnen al die labeltjes ook meteen de deur uit. Overigens denk ik dat de naam HSP in het leven is geroepen om bepaalde karaktereigenschappen onder één naam te verenigen, en niet om als label dienst te doen.
(Met 'je' doel ik in het algemeen, niet speciaal op jou, Xennia. Even voor de duidelijkheid
Dat weet ik maar al te goed. Dat is wat ik in de hele topic ook al duidelijk probeer te maken. Maar toch lijken er nog een aantal mensen te zijn die dénken dat het 'dragen van het labeltje HSP' die persoon een soort 'voorkeurspositie' geeft ofzo. Terwijl dat natuurlijk niet is waar het om gaat en het ook niet zo ervaren wordt.
Vraagt men zich wel eens af of mensen die HSP's genoemd worden eigenlijk zelf wel blij zijn met dat label?
Daar is ook waar mijn "idee over voorkeursposities" vandaan komt, dat mensen ermee gaan schermen, er interessant over gaan lopen doen. Boeken schrijven, op tv komen vertellen, dat soort onzin. Het zijn, zoals al heel veel mensen (mijzelf inclusief) hebben gezegd, menselijke eigenschappen die bij de een meer en bij de ander minder zijn ontwikkeld. Zoals ik eerder ook intelligentie, emotie en gevoeligheid voor het paranormale noemde. Niks om trots op te zijn, niks om interessant over te doen, niks om extra zielig mee te zijn, gewoon mens. Zoals je zelf ook zegt.
Er zijn met dit soort dingen altijd mensen die er gewoon normaal mee leven, die hun leven inrichten zoals dat het beste voelt en die het label nooit zullen noemen. Vergelijking: over acteurs wordt gezegd dat degenen met écht talent altijd down to earth blijven, maar degenen die dénken talent te hebben divagedrag gaan vertonen. Met dit soort eigenschappen is het naar mijn idee ook zo dat het meerendeel (waarvan de helft meestal niet eens "last" heeft van dit soort karaktertrekken) het gebruikt het om interessant over te komen of aandacht te krijgen. Daarom heb ik een hekel aan labels en al helemaal een hekel aan zelf-gelabelde personen. Het wekt vooroordelen (waarvan ik er zelf ook een paar tentoon heb gesteld) en het zorgt ervoor dat mensen die echt hinder ondervinden niet geloofd worden omdat er een hoop fakers op de markt te vinden zijn.
Ow, en even voor de duidelijkheid, met betrekking tot je opmerking over dat je niet gevoelig mag zijn, dat geldt niet alleen voor gevoeligheid, maar bijvoorbeeld ook voor intelligentie. Zodra je een beetje slimmer bent dan de rest van de wereld, moet je dat vooral niet laten merken, omdat het arrogant is. Zodra je een beetje dommer bent, val je al helemaal buiten de boot. Alles wat maar buiten de grijze massa van het gemiddelde valt is iets waar men over struikelt. Met al die dingen kun je maar beter gewoon je leventje leiden zoals jou goeddunkt, en dat kan ook prima. Maar er mee lopen showen, dat wordt niet echt gewaardeerd.
Tevens vang ik ook energie van anderen niet meer zo heftig op. Hoewel ik wanneer ik met een grotere groep mensen in een kamer moet zitten voor een paar uur, vanzelf weer rare verschijnselen krijg die me nerveus en moe maken. Dan ben ik blij dat ik weer alleen buiten sta met de rust om me heen.
Tis niet makkelijk om je eigen geest en ziel te kennen maar met een beetje moeite hier en daar lukt dat wel. Anderen kunnen je amper helpen immers het is jou lichaam en jou geest, welke complex in elkaar kunnen zitten.
Succes ermee
Het merendeel van de tijd probeer ik er zo goed mogelijk mee om te gaan en er niet in weg te zakken. Wat ik alleen wel lastig vind is het punt wat Innovative noemt: intelligentie. Dit zorgt ervoor dat je maar moeilijk geaccepteerd wordt, en dat icm HSP-achtige trekjes....niet echt heel fijn.
Dit alles neemt niet weg dat ik er gewoon goed mee bezig ben, ik probeer de 'dimmer' op de inkomende prikkels en op mijn eigen emoties te zetten. Kortom: ik hoef niet in een hokje, zolang ik zelf maar begrijp wat er is en waarom, en dat ik er zelf wat aan kan doen.
@ Dromenvanger: well done, nog tips?
quote:Zelf doe ik dat ook niet, hoor.Op donderdag 9 december 2004 10:49 schreef innovative het volgende:
Dan gebruik je dat label toch niet? Ja, vrij simpel, niemand weet verder dat jij HSP bent, tenzij je het zelf van de daken loopt te schreeuwen.
Maar ik merk dat er nog wel eens klakkeloos vanuit gagaan wordt dat men zelf blij is met dat labeltje.
quote:Precies, maar dat valt nog niet altijd mee. Iemand die bijvoorbeeld erg slim is, die zou zichzelf wel eens tekort kunnen doen door zich 'dommer voor te doen dan ie is'. Maar dat lijkt soms wel het verwachtingspartroon. Want je zegt zelf al: men wil niet buiten dat grijze gebied vallen.Ow, en even voor de duidelijkheid, met betrekking tot je opmerking over dat je niet gevoelig mag zijn, dat geldt niet alleen voor gevoeligheid, maar bijvoorbeeld ook voor intelligentie. Zodra je een beetje slimmer bent dan de rest van de wereld, moet je dat vooral niet laten merken, omdat het arrogant is. Zodra je een beetje dommer bent, val je al helemaal buiten de boot. Alles wat maar buiten de grijze massa van het gemiddelde valt is iets waar men over struikelt. Met al die dingen kun je maar beter gewoon je leventje leiden zoals jou goeddunkt, en dat kan ook prima. Maar er mee lopen showen, dat wordt niet echt gewaardeerd.
Zo een iemand zou idd het beste zichzelf kunnen zijn. Maar dat valt niet altijd mee. Je hebt namelijk niet alleen met jezelf te maken, maar ook met je omgeving. Dus vergt dat toch altijd een zekere mate van aanpassen, wat goed is. Maar er is een grens.
quote:Ik zit nog midden in dat proces. Hoop dat mij het ook spoedig lukt om me af te sluiten voor bepaalde dingen.Op donderdag 9 december 2004 10:55 schreef Dromenvanger het volgende:
Kwestie van jezelf leren afsluiten, gaat niet 1,2,3 maar is zeker mogelijk door jezelf te leren kennen. Zelf heb ik het ook gehad en bij mij gaat het steeds beter nu. Ik heb de klep dicht gedraaid beetje bij beetje zodat mijn energie in mezelf blijft zitten en niet via allerlei uitgangen naar buiten vloeit.
Tevens vang ik ook energie van anderen niet meer zo heftig op. Hoewel ik wanneer ik met een grotere groep mensen in een kamer moet zitten voor een paar uur, vanzelf weer rare verschijnselen krijg die me nerveus en moe maken. Dan ben ik blij dat ik weer alleen buiten sta met de rust om me heen.
quote:Het is een proces, wie weet gaat het vanzelf wel beter. Voorheen sloot ik me continu af voor alles, toen kwam een tijd dat ik open stond voor alles, en toen ben ik gaan oefenen met technieken om weer af te sluiten. Maar dat was geen oefenen, gewoon meer concentreren op mezelf, de aandacht niet op de omgeving vestigen maar op mijn eigen gedachtenpatroon.Op donderdag 9 december 2004 12:00 schreef Natalie het volgende:
[..]
Ik zit nog midden in dat proces. Hoop dat mij het ook spoedig lukt om me af te sluiten voor bepaalde dingen.
Teveel gesloten is niet fijn omdat je dan alles mis loopt, teveel open is niet fijn omdat je alles te hard meemaakt, de concentratie verliest en ook weer van alles mis loopt. De gulden middenweg is beter. Dan leef je wel 100 procent maar dan niet met 10000 impulsen die je moet verwerken.
Ach, tis maar een fase. Dat zeggen ze wel eens. Just a silly fase.
quote:He, ik vind dit trouwens toch wel een beetje vreemd, naja ik zie vaker dingen dus anders dan ze misschien bedoeld worden. Maar nu heb ik zoiets van: 'waarom doen wat anderen zeggen'. Wat ik denk, daar krijg je dus al die problemen van. Er zijn mensen die het niet accepteren, de mensen die niet geaccepteerd worden en/of dat (aan)voelen, gaan zich daardoor anders voordoen dan ze zijn, mensen vallen nog meer buiten het bootje, de andere mensen gaan (juist zelf) die mensen nog meer in hokjes plaatsen ('zie je wel, het bewijs'), maakt niet uit wat voor hokje, maar iig die niet van 'normaal hokje' en het cirkeltje is rond.Op donderdag 9 december 2004 10:49 schreef innovative het volgende:
Dan gebruik je dat label toch niet? Ja, vrij simpel, niemand weet verder dat jij HSP bent, tenzij je het zelf van de daken loopt te schreeuwen.
Wat ik vind, als het normale juist als zo 'goed' wordt gezien en bijna een vereiste is/wordt en is geworden, dan betekent dat automatisch dat mensen, situaties, etc die daarbuiten vallen direct geplaatst worden in iets wat niet normaal is, niet aan dat vereiste voldoet en het (idd) wel slecht zal zijn. En dan slecht in de zin van: 'doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg'.
Wat ik dus vind, dat als er een hokje 'normaal' is, om het zo maar te zeggen, dat je dus automatisch andere hokjes krijgt. En dat lijkt me dus niet zo handig. De meeste waren er al over uit dat iedereen uniek is, bijzonder op zijn eigen unieke manier, waarom dan toch nog een grijs en veilig middengebeid nemen met de naam 'normaal' erop. Is dat niet juist iets, wat zeer verwarrend kan werken en waarmee juist de onderscheid zo in het leven wordt geroepen? Lijkt mij wel, laat staan dat mensen, zelfs een hele hoop mensen die gewoon maar wat normaal zijn, zich anders voor gaan doen.
Want wie zegt wat normaal is?
Als iedereen zijn mond houdt, ben je dan normaal?
Als je jezelf onderdrukt, ben je dan normaal? Als je niet uitkomt voor wat je voelt, ben je dan normaal?
Mij lijkt dat juist erg vreemd.
Maargoed, als dat in de categorie normaal valt, dan ben ik iig blij dat ik er (niet) meer in val.
Wat een gedoe. En ik benoem mezelf ook niet tot iets, ten eerste is daar al geen beginnen meer aan, met al die kenmerken, ten tweede weet ik (idd) zelf dondersgoed hoe ik in elkaar steek, maar ook hoe ik niet in elkaar steek. En dat hebben juist meerdere mensen die hier al dan niet vertoeven, dunkt mij. Is dat een probleem, nee, wel als er een probleem van gemaakt wordt.
Maar daar heb ik dan één zin voor en dat is: 'laat mij even lekker (mezelf zijn)'.
Nu zeggen ze dit en dat, en proberen ze me naast 100.000 anderen te plaatsen met het labeltje "zus en zo" terwijl mijn klachten anders zijn dan de rest, het hele verloop van factoren is anders gegaan, is ook logisch omdat ik een totaal ander leven heb. Dat labelen is makkelijk voor hulpverleners, zodat ze minder werk hoeven te doen. Laten we 100.000 mensen in pot X stoppen, kunnen we ze allemaal op dezelfde manier behandelen en ze volstoppen met dezelfde medicatie. Ik krijg dus medicatie tegen gedachtes, kun je ook opvatten als hoog sensitief, dat ik gedachtenstromen heb die uit alle windhoeken komen, die medicatie is wel goed. Maar nog steeds vraag ik me af, waarom moet ik iets dat natuurlijk ontstaat onderdrukken met pillen. Waarom is het niet mogelijk om zelf boven die gedachtes te staan? Gedachtes onderdrukken met pillen, komt zo raar over op de een of andere manier, alsof je een auto op melk laat lopen.
Ik vertik het in ieder geval om mezelf een sticker op het voorhoofd te plakken. Ik zoek zelf wel uit waar shit vandaan komt, en dat lukt me goed moet ik zeggen
Ik moet toegeven dat problemen uit het verleden samen gaan met bepaalde eigenschappen van het labeltje, maar dat is zo globaal te noemen dat het niet eens de moeite van het bekijken waard is.En ieder mens is uniek, dat is in bepaalde mate inderdaad zo. Ik ben blij dat ik niet 100 procent op anderen lijk. Stel je voor we zijn allemaal robots, dat zou te gek zijn in de negatieve zin van het woord.
quote:Dan vraag ik me af waar (al) die ellende dan vandaan komtOp donderdag 9 december 2004 13:40 schreef Dromenvanger het volgende:
Jah, maar als dat jezelf zijn ook ellende met zich meebrengt?
.quote:Precies!Stel je voor we zijn allemaal robots, dat zou te gek zijn in de negatieve zin van het woord.
quote:Het zit je allemaal niet mee he, Sweetgirly. Als troost een plaatje van wat poesjes:Op donderdag 9 december 2004 13:32 schreef sweetgirly het volgende:
quote:Wie weet zit die ellende in het grote geheel van alles? In de massa-energie of hoe je dat ook kunt noemen. Dat er ergens wir-wars zijn en vervuiling en nog meer. En dan kun je daarna gaan afvragen waar die vervuiling vandaan komt.Op donderdag 9 december 2004 13:44 schreef sweetgirly het volgende:
Dan vraag ik me af waar (al) die ellende dan vandaan komt
Kijk ze kunnen bij mij wel zeggen dat mijn problemen genetisch zijn bepaald, maar wat schiet ik daar mee op? Het zit gedeeltelijk in mijn genen, nou, vertel mij dan maar wat dat precies inhoudt
Het zit in de lucht volgens mij, het hangt overal en nergens rond, het dwaalt en dwaalt.
quote:UhmOp donderdag 9 december 2004 13:44 schreef zodiakk het volgende:
Het zit je allemaal niet mee he, Sweetgirly. Als troost een plaatje van wat poesjes:
[afbeelding]
Dank je wel hoor!
Ik babbel wel eens wat teveel, dat weet ik, maar het gaat goed hoor
.Al zou idd een klein poesje of gewoon een kat uit het asiel erg leuk zijn, maar dat komt nog wel.
kost tt allemaal zoveel
Nu ik nadenk over vervuilde gedachtes krijg ik spontaan braak-neigingen. Ergens zit iets in de atmospheer dat mijn hoofd vervuild. Wie weet had ik die sigaret niet moeten roken net
Maar het gaat dus niet zozeer over vervuilde gedachtes, het gaat ook erom dat je open staat en andere energien opvangt. Dat heeft niets met vervuiling te maken volgens mij. Hoewel dat open staan ook als ongewenst en ongevraagd gezien kan worden.
Moeilijk. Waarom hebben ze dit niet nader onderzocht in een labaratorium?
Hoog Sensitieve Personen, hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt. Elaine N. Aron.
Vrij duidelijk allemaal, wat ze schrijft. Dat mag overigens ook wel na jarenlang onderzoek.
Waar ik echter zeer de kriebels van krijg, is het gebruik van zinnen als “Wij, als HSP, blahblah’.
Alsof het een aparte subgroep van mensen is ofzo.
Ik zie het liever zo:
Je hebt mensen die goed kunnen tekenen, en mensen die dat niet zo goed kunnen.
Je hebt mensen die van dieren houden, en mensen die daar minder om geven.
Je hebt mensen die getalenteerd zijn in muziek maken, en mensen die dat niet zo zijn.
Je hebt mensen die ontzettend kunnen lachen om Spongebob, en mensen die er geen hol aan vinden.
Je hebt mensen die intelligent zijn, en mensen die zwakbegaafd zijn.
En zo dus ook:
Je hebt mensen die erg gevoelig zijn, en mensen die wat minder gevoelig zijn.
Nu kun je dus de term ‘overgevoelig’ gebruiken. De associaties bij deze term zijn echter nogal negatief. Zwak, labiel, aanstellerij enzovoorts.
Neem nu de term ‘hooggevoelig’. Hiermee worden meer positieve dingen geassocieerd, zoals andere mensen kunnen aanvoelen, een neus hebben voor fijne dingen, mooie kleuren, subtiele signalen aanvoelen enzovoorts.
Hierom denk ik dat het beter zou zijn een neutrale term als ‘erg gevoelig’, ‘heel gevoelig’ of ‘gevoeliger’ te gebruiken. Helaas is de term HSP nu al ‘ingeburgerd’ en wordt het inderdaad gebruikt als mooi etiketje om op iemand die erg gevoelig is te plakken.
Wat houdt die gevoeligheid in, volgens mevrouw Aron?
quote:HSP’s nemen erg veel in zich op – subtiele signalen die anderen niet oppikken. Maar wat anderen als normaal beschouwen, zoals harde muziek of mensenmassa’s, kan hoogst stimulerend en daardoor stressvol zijn voor HSP’s. […] Het feit dat sensitiviteit een karaktereigenschap van ons is, betekent dat we ook voorzichtig zijn, in onszelf gekeerd en meer tijd alleen nodig hebben. Omdat mensen zonder deze eigenschap (de meerderheid) dat niet begrijpen, beschouwen ze ons als timide, verlegen, zwak, of – de grootste aller zonder – ongezellig.
Hm, klinkt logisch, toch? Maar wat is dan de oorzaak dat de ene mens gevoeliger is dan de ander?
quote:Het bewijs hiervoor is geleverd door onderzoek onder eeneiige tweelingen. Wel is het zo dat de omstandigheden de gevoeligheid kunnen laten toe- of afnemen.Sommigen van jullie vragen zich misschien af of deze eigenschap echt aangeboren is, vooral als je je een periode herinnert waarin je sensitiveit leek op te komen of toe te nemen. In de meeste gevallen is sensitiviteit aangeboren.
Ook in de dierenwereld bestaan er gevoeligere en minder gevoelige dieren. Ook dit is weer met onderzoek aangetoond. Het is dus niet zo dat het een specifieke menselijke eigenschap betreft.
Maar hoe zit het nou precies met die oorzaak?
Volgens het onderzoek van Aron hangt het waarschijnlijk samen met serotonine. Er volgt een relaas over de werking ervan in de hersenen, over neurotransmitters, overprikkeling en samenhang met depressies.
Het komt er min of meer op neer, dat mensen die erg gevoelig zijn een laag serotoninegehalte hebben.
quote:Zozo, dat is nogal wat.Ervan uitgaande dat je een van de vele HSP’s bent met een moeilijke jeugd of een moeilijk huidig leven, gaan we nu je alternatieve op een rijtje zetten.
De ‘taart’ van helingsmethoden kan op allerlei manieren verdeeld worden. […] Maar we kunnen de lading goed dekken door de taart te verdelen in vier grote stukken:
- cognitieve gedragstherapie
- interpersoonlijk
- fysiek
- spiritueel
Cognitieve gedragstherapie
[…] Als je worstelt met stress op het werk, een scheiding of familieproblemen, zul je worden geholpen om deze ervaringen zodanig in een nieuw kader te plaatsen dat er meer feiten en inzichten worden toegevoegd die je helpen ermee om te gaan. […]
Interpersoonlijk
[…] Jij en je therapeut werken samen aan je gevoelens over de therapeut, andere relaties, je persoonlijke levensgeschiedenis, je dromen, en wat er ook maar bovenkomt. Je zult niet alleen leren van wat er wordt besproken; je zult ook leren hoe je dit soort innerlijk werk zelfstandig kunt doen. […]
Fysiek
Onder de fysieke benadering scharen we lichaamsbeweging, betere eetgewoonten of voorzichtig zijn met voedselallergieën, acupressuur, kruidensupplementen, massage, tai-ji, yoga, Rolfing, bio-energetica, danstherapie en natuurlijk alle medicijnen, vooral anti-depressiva en antistress-pillen. […]
Spiritueel
Onder spirituele benaderingen vallen alle dingen die mensen doen om het niet-materiële aspect van zichzelf en hun wereld te onderzoeken. Spirituele benaderingswijzen bieden ons troost met hun boodschap dat er echt meer in het leven zit dan wij kunnen zien. Ze helen de wonden die we in deze wereld oplopen of maken ze draaglijker. Ze vertellen ons dat we niet in deze situatie gevangenzitten, dat er nog meer is. Misschien ligt er zelfs een bepaald plan aan dit alles ten grondslag, een doel. […]
En Biancavia, ga je nu in therapie? Medicijnen slikken? Spiritueel worden?
Wel, voor allen geldt in mijn geval ‘been there, done that’.
Mevrouw Aron gaat er even vanuit dat vrijwel iedereen die erg gevoelig is maar een rotjeugd vol met trauma’s moet hebben gehad. Gelukkig geldt dat niet bepaald voor mij. Zo heb ik heel wat uurtjes zitten praten met een psychiater, maar er kwam simpelweg ‘niets’ uit. Ik was depressief, maar ik had er simpelweg geen reden voor om depressief te zijn.
Medicijnen. Prozac. De bijwerkingen waren voor mij erger dan de positieve werkingen. Na een half jaartje ofzo ben ik er dan ook uit eigen beweging mee gestopt. Rigoreus. Afbouwen? Welnee. Ik heb me een paar dagen heel bijzonder gevoeld. :’)
Spiritualiteit. Ja, daar ben ik wel mee bezig. Vooral een jaar of twee terug. Veel gelezen, over van alles en nog wat. Ondertussen heb ik voor mezelf wel een mooi beeld in elkaar gezet hoe ‘alles’ in elkaar zit en daar heb ik ook vrede mee.
Maar Biancavia, wat voor concreets kun jij nu doen aan het feit dat je zo gevoelig bent?
Goede vraag. Kern van mijn relaas.
Acceptatie.
Accepteren dat ik tijd voor mezelf nodig heb. Dat wist ik altijd al, dat nam ik ook altijd al. Echter, het liefste zou ik gewoon na een werkdag even boodschappen gaan doen, huis poetsen, gezellig bij mijn ouders eten, vervolgens bij vrienden op bezoek gaan, en vooral lekker laat naar bed.
Dit kan ik ook allemaal doen hoor. Makkelijk. Geen probleem. Mits de dag erna de wekker niet om 6 uur afgaat. Want als ik dan zo twee dagen achter elkaar leef, dan is het echt op. Dan kun je me letterlijk opvegen. Dus, als de dag erna de wekker wèl om 6 uur gaat, dan moet ik ervoor zorgen dat ik die avond ervoor niet heel veel inspannende dingen doe. Bij voorkeur om 21 uur naar bed ga. En dat is nog wel eens moeilijk, want ik wil wèl die sociale contacten houden met iedereen.
En daar moet ik dus nog een balans in zien te vinden, werk, school, huishouden, sociaal leven en tijd voor mezelf. En ik moet dus accepteren dat het voor mij blijkbaar niet is weggelegd dat ik al die aspecten op een hoog pitje door kan laten draaien, en dan moet ik prioriteiten gaan stellen. Op dit moment zou dat dus bijvoorbeeld mijn stage zijn. Dit gaat dus ten koste van andere aspecten, en dat moet ik accepteren. En dat is moeilijk.
En dan zou ik weer met dezelfde vraag kunnen komen die ik in mijn OP gesteld heb.
quote:Ik weet echter dat ik zelf die balans moet kunnen vinden. En ja, het helpt wel dat ik weet dat het komt doordat ik blijkbaar gevoeliger kan reageren dan andere mensen. En dat ik daar absoluut niet alleen in sta. En dat het niet betekent dat ik zwakker of beter ben dan andere mensen. Maar dat het gewoon iets van mij is dat ik moet accepteren.Wat ik wel met dit topic wil, is verhalen van anderen horen. Hoe ga je om met je hooggevoeligheid / overgevoeligheid / hypergevoeligheid (of hoe je het ook noemen wilt), in relaties, werk enzovoorts.
Zelf ben ik dus in de problemen gekomen met mijn stage. Mijn stage, school, sociaal leven en tijd voor mezelf, het was gewoon niet meer in balans. Ik vind het ook heel moeilijk om die balans weer terug te vinden.
Heel verhaal.
In ieder geval is anti depressiva niet de oplossing tegen een natuurlijk verschijnsel.
[ Bericht 38% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 09-12-2004 14:15:38 ]
Sorry, ik heb nog niet het hele topic doorgelezen, maar voor zover ik het wel heb gelezen kan ook ik me vinden in de 'verschijnselen'; maar iedereen wel een beetje denk ik?
quote:Ben zelf op dit moment bezig in het boek, omdat ik vermoed dat ik ook HSP'er ben (om deze term even te gebruiken). Het stoort me ook dat zij zo schrijft. Ik zie 't meer als een handige eigenschap, die op bepaalde momenten vervelend is.Op donderdag 9 december 2004 13:59 schreef Biancavia het volgende:
Ondertussen zijn we een paar dagen verder en heb ik het befaamde boek over HSP van Elaine Aron gelezen.
Hoog Sensitieve Personen, hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt. Elaine N. Aron.
Vrij duidelijk allemaal, wat ze schrijft. Dat mag overigens ook wel na jarenlang onderzoek.
Waar ik echter zeer de kriebels van krijg, is het gebruik van zinnen als “Wij, als HSP, blahblah’.
Alsof het een aparte subgroep van mensen is ofzo.
quote:Kán hebben inderdaad. Ik stel uiteraard geen diagnose, maar als je 19 van de 23 kenmerken hebt (zoals ik), heb je veel kans 't te zijn. Ik lees 't ter kennisgeving aan mezelf, waarschijnlijk steek ik er weer wat van op.Op donderdag 9 december 2004 14:20 schreef DarkElf het volgende:
maar als ik het goed begrijp is het iets waar je dmv herkenning en boeken lezen zelf van bepaalt dat je het wel eens kan hebben of hebt of ga ik nu te kort door de bocht?
ga je naar een arts, label je jezelf, ga je erover praten met mensen die het label hebben?
of is het enkel om jezelf te snappen en gewoon door te gaan met wie je was?
quote:Het punt is dat het grote geheel (zie het als de natuur, etc) gewoon al mooi is, maar wij mensen, vooral en al eerder gezegd, in het Westen, moeten en willen zoveel. Wat heel logisch is, maar vaak strookt dat gewoon niet met wie wij van binnen zijn. We willen verder komen, hebben ambities, willen een mooi huis, goeie baan, veel vrienden, gelukkig zijn in de liefde, mooie auto voor de deur, etc etc. En vooral zo normaal mogelijk zijn en zo veel mogelijk geaccepteerd worden door de omgeving.Op donderdag 9 december 2004 13:48 schreef Dromenvanger het volgende:
Wie weet zit die ellende in het grote geheel van alles? In de massa-energie of hoe je dat ook kunt noemen. Dat er ergens wir-wars zijn en vervuiling en nog meer. En dan kun je daarna gaan afvragen waar die vervuiling vandaan komt.
Tja, maar als tegenwoordig dan alles zo snel gaat en je daarbij ook nog je uiterste best doet om het allemaal bij te blijven benen (voor je omgeving), dan kan dat weleens tegenvallen. Zie de vele burn-outs, de vele gevoelige kinderen en noem maar op. Ik vind dat niet vreemd hoor, sowieso de burn-outs niet en sowieso niet dat tt kinderen steeds wijzer lijken te worden. Ik zie het toch wel een beetje als een soort evolutie. Maar wat wil je met al die mensen op deze aardbol, steeds en steeds verder en steeds meer. Integraties etc.
De ellende zit hem dan misschien in deze ogenschijnlijke snelheid van de maatschappij op klein gebied en de wereld op grote schaal. Het mooie is juist dat er zoveel (informatie) beschikbaar is, steeds meer en zoveel mensen weten zoveel. Over intelligentie gesproken, sommige showen er niet mee, sommige zijn gewoon intelligent, sommige woorden, inzichten van mensen..prachtig. En dat van Tibet (de boeddha's, het spirituele) t/m een nuchtere boer..allemaal wijsheid.
Maargoed, over vervuiling.
Lijkt mij dat vervuiling een vorm is van creatie, het wordt gecreeërd en dan is het er, het is er niet opeens zomaar. Net als ellende. En hoe, wat en waarom? Tja, dat is misschien de vraag waarop we zelf soms niet eens het antwoord op weten. Maar we gaan wel door ermee. Vreemd, maar wel logisch gezien die snelheid weer.
quote:Weinig idd, als je er zelf niet mee vooruitkomt.Kijk ze kunnen bij mij wel zeggen dat mijn problemen genetisch zijn bepaald, maar wat schiet ik daar mee op? Het zit gedeeltelijk in mijn genen, nou, vertel mij dan maar wat dat precies inhoudt
Dan zou het wel een dooddoener zijn. Maargoed, je bent zelf zo verstandig om voorbij de labels en conclusies en/of gewoon opmerkingen te kijken. Jij weet immers wat je voelt en al dan niet daarmee gelijker tijd wie je bent. Maar beiden en alles is en blijft handig om op te pakken en in acht te nemen.
quote:Het zit in de lucht volgens mij, het hangt overal en nergens rond, het dwaalt en dwaalt.
Tja, zonder zouden we hier niet eens kunnen discussieëren
.De wortel van ons bestaan. Net als de zon (en de maan en de sterren etc
). Zucht..Ik wou dat ik een vogel was. Lijkt me zo mooi, jezelf gewoon mee laten voeren op de wind, de stilte, maar ook weer het geluid, en dat allemaal vanuit een ander gezichtspunt. Wat een luxe.
ok, ik ga weer de filosofische kant op, ik hou maar op
Ik denk dat het herkenning is wanneer je pas in het begin traject zit van het gebeuren. Dat wanneer je weet wat je hebt, zoals ik dat dus al jaren weet, zo'n boek niet meer nodig is of zoiets in die richting.
Maar dan spreek ik niet voor mezelf, ik heb via via op internet gelezen toen. Nu ik minder last heb van die ellende heb ik ook minder behoefte om de hele dag ernaar te zoeken.
quote:'t Is niet helemaal waar wat je zegt, denk ik, over dat herkennen. Ik heb dingen uit m'n jeugd vergeleken met die uit het boek. Toen ik heel jong was, had ik al de kenmerken. Ik neem aan dat ik toen geen invloed erop had. Het is dus enkel om m'n persoonlijkheid beter te leren kennen. Er staan vast bruikbare ideeën in het boek waarmee ik beter kan omgaan met de situaties. Ik ga dus niet naar een arts of met andere mensen praten.Op donderdag 9 december 2004 14:25 schreef DarkElf het volgende:
en dan? dan heb je zo'n boek gelezen... je herkent een hoop (wat imho veel mensen hebben met hsp)....
ga je naar een arts, label je jezelf, ga je erover praten met mensen die het label hebben?
of is het enkel om jezelf te snappen en gewoon door te gaan met wie je was?
Was ik benieuwd naar.en over dat herkennen dat is altijd een soort twistpunt natuurlijk, waarin veel mensen verschillende meningen hebben
quote:Ik vind overigens dat je alle recht hebt om kritisch te zijn, is waarschijnlijk alleen maar goed. Ik krijg echter in dit topic het gevoel dat alle 'tegenstanders' van de term HSP alle mensen die het idee hebben dat ze er last van hebben over 1 kam scheren. Jullie willen een label, hokjes, dokters blablablaOp donderdag 9 december 2004 14:25 schreef DarkElf het volgende:
en dan? dan heb je zo'n boek gelezen... je herkent een hoop (wat imho veel mensen hebben met hsp)....
ga je naar een arts, label je jezelf, ga je erover praten met mensen die het label hebben?
of is het enkel om jezelf te snappen en gewoon door te gaan met wie je was?
Zo zit het niet voor iedereen, ik denk dat de meeste mensen het ervaren als het het laatste wat je zegt: je begrijpt hierdoor beter waarom je soms verdrietig, boos, of juist heel hyper bent. En door te begrijpen waardoor iets gebeurt kun je er ook makkelijker mee omgaan of, indien nodig, iets aan doen. Voor mij geldt dus dat laatste, ik snap het beter en weet nu dat ik moet werken aan het minder negatief interpreteren van prikkels en mn zelfvertrouwen opnieuw op moet bouwen.
Ik beschouw het als positief dat mensen aan zichzelf werken, in welk opzicht dan ook.
Overigens is het misschien iets om te kijken naar deze website (voor de mensen die het nog niet kennen):
Hooggevoelig
Je hart luchten, tips, links etc.
quote:Dat snapte ik welOp donderdag 9 december 2004 14:33 schreef DarkElf het volgende:
ik vroeg me gewoon af wat iemand zijn doel is als dat boek gelezen is en er conclusies getrokken zijn
en over dat herkennen dat is altijd een soort twistpunt natuurlijk, waarin veel mensen verschillende meningen hebben
Ik kan slechts voor mezelf praten, maar ik heb 't niet gekocht om mee te doen met de grote massa quote:Sorry dat ik niet zo goed kan quoten, zelfs na al die posts hier, heb ik het quoten nog steeds niet onder de knie. Ben nogal lui soms zo te zienOp donderdag 9 december 2004 14:27 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Het punt is dat het grote geheel (zie het als de natuur, etc) gewoon al mooi is, maar wij mensen, vooral en al eerder gezegd, in het Westen, moeten en willen zoveel. Wat heel logisch is, maar vaak strookt dat gewoon niet met wie wij van binnen zijn. We willen verder komen, hebben ambities, willen een mooi huis, goeie baan, veel vrienden, gelukkig zijn in de liefde, mooie auto voor de deur, etc etc. En vooral zo normaal mogelijk zijn en zo veel mogelijk geaccepteerd worden door de omgeving.
Tja, maar als tegenwoordig dan alles zo snel gaat en je daarbij ook nog je uiterste best doet om het allemaal bij te blijven benen (voor je omgeving), dan kan dat weleens tegenvallen. Zie de vele burn-outs, de vele gevoelige kinderen en noem maar op. Ik vind dat niet vreemd hoor, sowieso de burn-outs niet en sowieso niet dat tt kinderen steeds wijzer lijken te worden. Ik zie het toch wel een beetje als een soort evolutie. Maar wat wil je met al die mensen op deze aardbol, steeds en steeds verder en steeds meer. Integraties etc.
De ellende zit hem dan misschien in deze ogenschijnlijke snelheid van de maatschappij op klein gebied en de wereld op grote schaal. Het mooie is juist dat er zoveel (informatie) beschikbaar is, steeds meer en zoveel mensen weten zoveel. Over intelligentie gesproken, sommige showen er niet mee, sommige zijn gewoon intelligent, sommige woorden, inzichten van mensen..prachtig. En dat van Tibet (de boeddha's, het spirituele) t/m een nuchtere boer..allemaal wijsheid.
Maargoed, over vervuiling.
Lijkt mij dat vervuiling een vorm is van creatie, het wordt gecreeërd en dan is het er, het is er niet opeens zomaar. Net als ellende. En hoe, wat en waarom? Tja, dat is misschien de vraag waarop we zelf soms niet eens het antwoord op weten. Maar we gaan wel door ermee. Vreemd, maar wel logisch gezien die snelheid weer.
[..]
Weinig idd, als je er zelf niet mee vooruitkomt.
Dan zou het wel een dooddoener zijn. Maargoed, je bent zelf zo verstandig om voorbij de labels een conclusies en/of gewoon opmerkingen te kijken. Jij weet immers wat je voelt en al dan niet daarmee gelijker tijd wie je bent. Maar beiden en alles is en blijft handig om op te pakken en in acht te nemen.
[..]
Tja, zonder zouden we hier niet eens kunnen discussieëren
De wortel van ons bestaan. Net als de zon (en de maan en de sterren etc
Zucht..Ik wou dat ik een vogel was. Lijkt me zo mooi, jezelf gewoon mee laten voeren op de wind, de stilte, maar ook weer het geluid, en dat allemaal vanuit een ander gezichtspunt. Wat een luxe.
ok, ik ga weer de filosofische kant op, ik hou maar op
Mensen verliezen hun ware IK door teveel eisen te stellen aan zaken die niet belangrijk zijn? Maar dat komt ook door de hectische maatschappij waar alles draait op kopen en verkopen. Consumptiemaatschappij.
Maar verder, wat is broodnodig? Brood, melk, de schijf van 5. Alcohol om te relaxen. Een dak boven je hoofd. Dat is simpel. Mensen om je heen, maar dat hoort niet bij produceren, die kun je vanzelf om je heen krijgen zonder geld te hoeven hebben.
De wereld gaat te snel vaak inderdaad, en ik ben zelf niet eens een bomenknuffelaar. De wereld gaat sneller dan de mensheid het kan bijbenen waardoor inderdaad onnodige spanningsvelden ontstaan die zorgen voor stress.
En wie weet zorgt die stress juist voor dat opvangen van al die impulsen. Dat er teveel onnodige impulsen op mensen afkomen. Hier een verplichte vergadering, daar een verplichting, bankzaken regelen. Bureaucratie overal, 1000 formulieren invullen voor 1 simpel iets te bereiken. Op een gegeven moment stroomt de emmer over en krijg je zoals die film van Michael Douglas dat je doordraait wanneer je in de file staat voor de 1000ste keer.
Maar daar gaat het topic niet over
Dit is erg offtopic maar toch heeft veel ellende te maken met iets dat mensen zelf gecreeerd hebben inderdaad. Een wereld die niet stil kan staan en blijft doorgaan totdat het uiteindelijk voor iedereen teveel is.Zelf zou ik ook wel eens een adelaar willen zijn voor de afwisseling. Maar liever wil ik een paar jaar op vakantie zonder stress, zittend op het terras met een boek en whiskey of bier. En dan geen mensen om me heen die zichzelf opjagen. Zelfs op de vakanties die ik gehad heb, werd ik gestressed van anderen, omdat ze zonodig geen rust konden inlassen in hun handelen. Ze moesten zo snel mogelijk van punt A naar punt B.
Pure rust. Dan zijn er vanzelf ook geen impulsen meer die ik moet verwerken. Want daar draait het immers om, teveel impulsen. En 99 procent van die impulsen zijn zinloos. Noodzakelijk kwaad gecreerd door een kapitalistisch ingestelde wereld.
Het is allemaal zo moeilijk gemaakt, terwijl het zo makkelijk kan. Ik heb het al vaker gezegd, in principe zou het geen slecht plan zijn om helemaal opnieuw te beginnen. Alles dat bestaat opnieuw regelen. Door mensen die verstand hebben van organiseren en welzijn. Gewoon alles door de papier versnipperaar en mensen aan de macht zetten die weten wat ze doen en wat goed is.
Maar zo gaat dat niet, nu zitten van die jan lullen op de foute plek die voor nog meer ellende zorgen.
A l l e s, v e r t r a g e n.......
Behalve internet
[ Bericht 3% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 09-12-2004 14:50:48 ]
quote:Op donderdag 9 december 2004 14:37 schreef Ilske het volgende:
[.
Zo zit het niet voor iedereen, ik denk dat de meeste mensen het ervaren als het het laatste wat je zegt: je begrijpt hierdoor beter waarom je soms verdrietig, boos, of juist heel hyper bent. En door te begrijpen waardoor iets gebeurt kun je er ook makkelijker mee omgaan of, indien nodig, iets aan doen. Voor mij geldt dus dat laatste, ik snap het beter en weet nu dat ik moet werken aan het minder negatief interpreteren van prikkels en mn zelfvertrouwen opnieuw op moet bouwen.
Ik beschouw het als positief dat mensen aan zichzelf werken, in welk opzicht dan ook.
Ik ben het volledig met je eens.
quote:Oh absoluut, vind ik ook. Werken aan jezelf, een beter begrip voor jezelfOp donderdag 9 december 2004 14:37 schreef Ilske het volgende:
Ik beschouw het als positief dat mensen aan zichzelf werken, in welk opzicht dan ook.
vinden zorgt ervoor denk ik dat je ook zekerder van jezelf kan worden.
alleen bestaat er een risico denk ik als je zelf allerlei boeken en ervaringen gaat
lezen en daar met jezelf van alles bij bedenkt; dát zijn mijn bedenkingen altijd met dat
soort dingen, niet alleen bij hsp.
quote:Wat voor dingen bedoel je dan?Op donderdag 9 december 2004 14:45 schreef DarkElf het volgende:
alleen bestaat er een risico denk ik als je zelf allerlei boeken en ervaringen gaat
lezen en daar met jezelf van alles bij bedenkt;
quote:Dat zou dan neerkomen op een soort van psychologische hypochondrie: 'dat heb ik ook, zo ben ik ook'Op donderdag 9 december 2004 14:45 schreef DarkElf het volgende:
[..]
alleen bestaat er een risico denk ik als je zelf allerlei boeken en ervaringen gaat
lezen en daar met jezelf van alles bij bedenkt; dát zijn mijn bedenkingen altijd met dat
soort dingen, niet alleen bij hsp.
Het zou heel goed mogelijk zijn, daar heb je gelijk in, maar ik denk dat het mogelijk ontaarden in een dusdanige reactie puur gebaseerd is op het karakter van die persoon. Ik denk gewoon dat dat in je moet zitten. Persoonlijk heb ik die manier van denken niet (anders had ik, gezien mijn studie en patientencontacten tot nu toe, alle ziekten al zo'n beetje).
Dit is voor mij de 1e karakterbeschrijving die ik tegenkwam die echt bij me paste, en ik ga ervanuit dat het ook bij deze zal blijven hoor!
quote:Niet iedereen die zelfhulpboeken leest is zo instabiel dat ze niet meer kunnen relativeren en zichzelf in zo'n zelfopgeplakt etiket verliezen. Dat is denk ik maar een klein percentage.Op donderdag 9 december 2004 14:48 schreef DarkElf het volgende:
jezelf labelen bijvoorbeeld terwijl je niets eens helemaal weet of dat nodig is, in het verleden hier op fok zag je dat best vaak voorkomen en ik denk dat iemand dan gaat leven met een idee waarvan niet eens zeker is of dat wel klopt; dát vindt ik het "gevaar' van zelfhulpboeken
De rest kan zo'n boek lezen, het laten bezinken, de belangrijke dingen voor zichzelf eruit halen inclusief tips en zijn leven, of een bepaald aspect daarvan, daar ook serieus mee verbeteren.
quote:De reden waarom ik zo'n boek zou willen lezen is inderdaad om meer inzicht te verkrijgen en vervolgens door te gaan met wie je bent, terwijl je aan sommige trekken wat probeert te veranderen en andere accepteert.Op donderdag 9 december 2004 14:25 schreef DarkElf het volgende:
en dan? dan heb je zo'n boek gelezen... je herkent een hoop (wat imho veel mensen hebben met hsp)....
ga je naar een arts, label je jezelf, ga je erover praten met mensen die het label hebben?
of is het enkel om jezelf te snappen en gewoon door te gaan met wie je was?
quote:Zo dank voor je mooie aanvulling.Op donderdag 9 december 2004 14:39 schreef Dromenvanger het volgende:
Dromenvanger met een helemaal niet zo dromerige visie, maar juist best nuchter
En idd, gaat wel wat offtopic. Al is die ellende misschien juist iets waar we wat van kunnen leren. Je hebt het over impulsen, zoveel impulsen inderdaad. Het doet mij denken aan een onrustige orkaan die overal een vernietigende omgeving achterlaat. Echter is het meer blijk van aanwezigheid (en over lucht gesproken, je ziet hem niet of amper, maar zijn kracht is er niet minder om). Goed, in de orkaan zelf is ook een rustpunt, het oog genaamd als ik het goed heb. Ik zie dat dan dat als je in het oog zit, wat me sowieso een onwijze belevenis lijkt en erg symbolisch ergens, de impulsen, hoe sterk ook, aanschouwt, maar dat je er zelf niet (meer) in zit, maar nu gewoon bent en het niet laat leiden, verwarring van de orkaan.
En stiekem denk ik dat het rustpunt in elk mens zit, de kern van de mens.
De mens als een orkaan, al dan niet expres, al dan niet zelf gecreeërd door de mens, een steeds groter wordende orkaan of allemaal orkaantjes, steeds meer op zijn dak nemende ellende, alles neemt het mee en alles neemt het in zich op, inclusief al die overweldigende impulsen, ellende en problemen. Echter in die orkaan zit het rustpunt en vandaar uit is het gewoon en vandaar uit kan het beschouwen en aanschouwen, zonder dat het zichzelf teniet doet en/of vernietigd. Integendeel, daar is het en daar is het pas echt zoals het zou moeten zijn. Stilte of een stille plek, in de drukte om je heen. Dat is de kern en het moraal (van dit verhaal).
oh, wat ga ik weer ver , terug naar HSP maar.[ Bericht 1% gewijzigd door sweetgirly op 09-12-2004 15:08:45 ]
quote:Op donderdag 9 december 2004 15:01 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Zo dank voor je mooie aanvulling.
En idd, gaat wel wat offtopic. Al is die ellende misschien juist iets waar we wat van kunnen leren. Je hebt het over impulsen, zoveel impulsen inderdaad. Het doet mij denken aan een onrustige orkaan die overal een vernietigende omgeving achterlaat. Echter is het meer blijk van aanwezigheid (en over lucht gesproken, je ziet hem niet of amper, maar zijn kracht is er niet minder om). Goed, in de orkaan zelf is ook een rustpunt, het oog genaamd als ik het goed heb. Ik zie dat dan dat als je in het oog zit, wat me sowieso een onwijze belevenis lijkt en erg symbolisch ergens, de impulsen, hoe sterk ook, aanschouwt, maar dat je je zelf niet (meer) in zit.
En stiekem denk ik dat het rustpunt in elk mens zit, de kern van de mens.
De mens als een orkaan, al dan niet expres, al dan niet zelf gecreeërd door de mens, een steeds groter wordende orkaan of allemaal orkaantjes, steeds meer op zijn dak nemende ellende, alles neemt het mij en alles neemt het in zich op, inclusief al die overweldigende impulsen, ellende en problemen. Echter in die orkaan zit het rustpunt en vandaar uit is het gewoon en vandaar uit kan het beschouwen en aanschouwen, zonder dat het zichzelf teniet doet en/of vernietigd. Integendeel, daar is het en daar is het pas echt zoals het zou moeten zijn. Stilte of een stille plek, in de drukte om je heen. Dat is de kern en het moraal (van dit verhaal).
Nou je slaat de spijker goed op de kop.De kunst is om in de chaos te gedijen maar wanneer mensen en instanties je van alle kanten ergens heen proberen te trekken of te duwen, dan wordt je al snel uit je middelpunt gehaald. En dan vraag je niet eens erom.
Stel je voelt je helemaal rustig en relaxed en de telefoon gaat, het is een of andere instantie die wat van je moet of zomaar een kennis die lastig gaat doen. Dan ben je meteen ongewild uit je element gehaald, en dat gebeurt nog vaak genoeg jammer genoeg.
Maar goed, daar gaat het topic niet over. Of wel? Of is het een samenhang van omstandigheden?
Factor X + Factor Y plus een mengsel van dit = alles waar je niet om vraagt en toch op je bord krijgt.
Relaxen...hmmmm...ik gun mezelf vaak niet eens tijden om te relaxen, en dan heb ik op dit moment een bestaan van een nihilist
Zo nu laat ik het topic ook maar ff met rust. Hoewel het toch allemaal met elkaar te maken heeft dat zorgt voor 1 geheel.
quote:De kunst is om dan, want ergens kunnen dit juist oefeningen of testen voor jezelf zijnOp donderdag 9 december 2004 15:10 schreef Dromenvanger het volgende:
De kunst is om in de chaos te gedijen maar wanneer mensen en instanties je van alle kanten ergens heen proberen te trekken of te duwen, dan wordt je al snel uit je middelpunt gehaald. En dan vraag je niet eens erom.
, om daar sterk in te blijven en/of hoe ga je daar mee om. Je zou je erdoor kunnen laten meeslepen, zit je weer in de kracht van de orkaan, ongevraagd en ongewild waarschijnlijk, je kan er ook voor kiezen om erin te blijven, bij jezelf en evengoed het allemaal aanschouwen. Beide partijen tevreden en wie weet leren de instanties zelf er nog wat van, want zoals je zelf al zei, bureaucratie, en dat is ook maar een creatie.quote:Tja, maar dat is het levenStel je voelt je helemaal rustig en relaxed en de telefoon gaat, het is een of andere instantie die wat van je moet. Dan ben je meteen ongewild uit je element gehaald, en dat gebeurt nog vaak genoeg jammer genoeg.
.De omgeving en aangezien je 9hier gewoon) bent, je jezelf niet kan afzonderen altijd, is het handig(er) om daar dan ook met het beste gevoel ermee om te gaan. Dus zonder irritatie, of wat dan ook. Je hebt nog altijd zelf de keuze om je uit je element te laten halen (ook dat doe je onbewust zelf) of om er in te blijven en er het beste van te maken.
quote:Hehe, ik weet het ook niet, soms lijkt alles idd met elkaar te maken te hebben.Maar goed, daar gaat het topic niet over. Of wel? Of is het een samenhang van omstandigheden?
Samenhang van omstandigheden, en soms valt alles bij elkaar en soms weer alles uit elkaar. Dat is het mooie, soms teleurstellende, soms het verdrietige van het leven. Maar leerzaam is het altijd wel.
quote:Daar zouden we een compleet ander topic over kunnen wijden, want daar valt nog wel veel voor te zeggen, denk ik. Soms krijg je dingen juist op je bord, zal vast iets met ontwikkeling en/of groei te maken hebben, dus wie weet vraag en wil je het onbewust dan wel. Anders zou je misschien ook niet verder kunnen komen.Factor X + Factor Y plus een mengsel van dit = alles waar je niet om vraagt en toch op je bord krijgt.
quote:Och, ik heb even het tegenovergestelde, zo druk momenteel en ondertussen geniet ik van de stilte. En zo probeer ik de drukte een tegenstand te bieden (maar zodrekt duik in de boekenRelaxen...hmmmm...ik gun mezelf vaak niet eens tijden om te relaxen, en dan heb ik op dit moment een bestaan van een nihilist
, hoognodig). Maar ook daar ben je mens voor denk ik, al heb ik ook weer alles ongeveer gedaan, behalve datgene wat ik eigenlijk moet doen (leren), maar toch ga ik ook zodrekt nog even lekker mijn (kunst :")) kerstboompje optuigen. Misschien ben jij zo gewoon en is dit jouw manier, als je echt rust wilt en/of al dan niet soms, zou je kunnen zoeken naar tips ed. Vast wel manieren, weet het zeker
. En over die instanties die bellen, rustig blijven zou inderdaad een optie zijn. De rust zelver zijn, totaal niet gestressed raken van niets, alles aankunnen op een tempo dat aantrekkelijk is om mee te leven.
Onthaasten. Volgens mij heeft de startpagina daar een dochter pagina van gemaakt
Maar die hebben voor alles wel een sub-categorie daar.En wat op het bord komt, volgens mij komt het toch als het komt. Het gaat zoals het gaat, zo stond een keer geschreven op een dodenprent van een man. Die man zei : "Het gaat zoals het gaat" En toen was hij de pijp uit.
En om maar ff ontopic te gaan
Door alles minder snel te doen, zal het gevoel dat alles te snel op me af komt, misschien ook afnemen. En wie weet kan ik me beter concentreren door alles minder snel te doen. En dat ik dan rust heb in mijn kop. Puur door in een rustiger vaarwater te belanden en vervolgens verder te gaan op die rustige manier [ Bericht 8% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 09-12-2004 16:08:32 ]
quote:En wie weet gaat alles dan nog sneller en makkelijker ookOp donderdag 9 december 2004 16:03 schreef Dromenvanger het volgende:
En om maar ff ontopic te gaan
.Serieus, elk mens heeft rust nodig wat dat betreft, en vooral de tijd nodig om af en toe even pas op de plaats te maken, waar ben ik, wie ben ik, etc. Dat altijd maar doorgaan, met het ene been al in de toekomst zitten en met de gedachtes nog in het verleden, schiet gewoon soms niet op.
Ruimte nemen en maken voor jezelf is gewoon zo belangrijk, en daar mag jezelf best even op nummer 1 voor zetten. Sterker, dat moet ook. Over concentratie, wou net nog in het ander topic daarover reageren, eigenlijk heb ik geen concentratieprobleem, het is meer dat ik me besef dat er gewoon zoveel andere leuke dingen zijn die mijn interesse hebben, that's it. Al moet ik zeggen dat ik wel tijden heb dat ik over meer concentratie beschik.
Wat jij zegt alles minder snel doen, is ook een vorm van concentratie (dansen is wat dat betreft zo'n goeie), en daarbij een vorm dat je weet wat je doet, je bent bewust van wat je doet. En door die aandacht die je er (automatisch) aan geeft, kan je er (idd) al vanzelf rustiger en relaxter van worden. Geen drugs voor nodig
.Ach, het leven is gewoon allemaal mooi soms.
Erg gehaast, maar daarom hou ik wel van de winters ook weer, tijd voor bezinning, wat tijd voor mezelf etc. En nog even iets over je nick: je kan dromen proberen te vangen, maar als je pas op de plaats maakt, komen ze misschien vanzelf naar je toe.
Gewoon algemeen, leuke nick om er even mee te goochelen
. Het is inderdaad zo dat je het zelf in de hand hebt hoe snel e.d. je alles doet, maar dat geldt niet op alle gebieden. Soms is dat gewoon niet mogelijk en moet je je aanpassen aan het tempo van anderen.
quote:Ja klopt, het kan idd ook best moeilijk zijn. Ben zelf ook (nog) lerende daarin.Op donderdag 9 december 2004 16:24 schreef Natalie het volgende:
't Is alleen soms best moeilijk om 'het wat rustiger aan de doen.'
Het is inderdaad zo dat je het zelf in de hand hebt hoe snel e.d. je alles doet, maar dat geldt niet op alle gebieden. Soms is dat gewoon niet mogelijk en moet je je aanpassen aan het tempo van anderen.
En idd, kan het gewoon moeilijk zijn in de hedendaagse maatschappij, we leven nou eenmaal niet in Tibet ofzo, of zoals in die reclame van 'Malibu, seriously taking easy
', ofzo. Geweldig.Want zelf moet ik ook zoveel van mezelf (perfectionistisch) en ik presteer het om de spanning altijd weer tot ongekende hoogtes op te bouwen, waardoor ik vervolgens bij voorbaat al bijna lichamelijk uitgeput ben, terwijl ik nog niet eens begonnen ben. Al weet ik daar steeds beter mee om te gaan, mijn energiereserve weet ik gelukkig nu goed en optijd aan te vullen, kost niet eens veel tijd, maar wel nodig en vind het ook nodig af en toe. Anders kan je me oprapen bij wijze van. Heb ik en niemand niet wat aan. Gelukkig besef ik dit dus dan weer optijd en moet en ga ik door, maja aan de andere kant presteer ik volgens mij zelf stiekem gewoon beter onder druk ofzo.
Punt is wel dat het niet prettig is als je iets met tegenzin doet. Als je jezelf voorbij gaat lopen.
Naja, zag het al herkenbaar in dit topic voorbij komen ook. Als de druk groot is, maakt het alleen nog maar vervelender als je jezelf er niet prettig bij voelt, heb ik althans. Dan wil ik het liefst ook verdwijnen (wat ik soms dan ook weleens heb gedaan en/of gewoon doe). Ik probeer ook de balans te vinden, sowieso first things first, prioriteiten idd, al eerder genoemd, etc en het moet wel leuk blijven natuurlijk. Er zijn altijd dingen die minder leuk zijn, maja daar het beste van maken en jezelf ook 100% voor geven, scheelt al wat.
Wat ik wel denk, als mensen er echt geregeld last van hebben, is het soms beter om even een goeie time-out te nemen, en dan ook een echte goeie, ipv constant weer tegen dezelfde muur te blijven lopen.
Ik leef zelf eigenlijk echt met de dag, steeds meer, tot op de minuut af.
Situaties vallen niet te veranderen, altijd komt er wel iets bij en/of iets tussen, dat heb ik ondertussen wel ervaren. En naja misschien ben ik ook wel een eigenwijs hoor en heb en volg ik gewoon ergens mijn eigen tempo, vooral wanneer ik zoiets heb 'en nou raak ik mezelf kwijt', 'ho, tot hier en niet verder', alhoewel ging ik dan nog door. Maar probeer nu mijn tempo in acht te houden en die idd ook wel zoveel mogelijk te laten aansluiten op het vereiste tempo wanneer nodig wordt geacht. Want ik kan wel snel zijn als het moet
. Ik geniet en leer onderweg alleen nogal veel, hoort er kennelijk bij ofzo.maar zo ga ik dan ook echt wat doen
, soms kan je de spanning ook teveel opbouwen, oa 4 tentamens (boeken) leren in één week tijd en ondertussen ben ik rustig a/h fokken ..ik hou het weer spannend zo..oh ohHet leven gaat vanzelf zodra er geen files meer zijn, het leven gaat vanzelf zodra je niet meer zoveel hoeft te denken bij alles wat je doet, het leven gaat vanzelf zodra alles vlot verloopt. Het leven gaat vanzelf als je kunt zeggen, ik voel me niet meer levend. Het leven op zich vormt al voor stress. Wie weet gaat het leven pas vanzelf als je dood bent.
En dan is de dood niet eens dood als, dood. Maar dan krijgt de dood een hele andere betekenis.
Dit zat ff in mijn hoofd. Dat het leven pas vanzelf gaat als het leven afsterft zoals het leven zich altijd heeft laten zien. Dat gedachtes niet meer bestaan ook, gedachtes vind ik sowieso onzinnig en overbodig. Gedachtes komen bij mij over als een vloek. Moet erbij vermelden dat ik de laatste tijd niet meer zoveel gedachtes heb, dus hier doet de dood al zijn intrede
Ik zeg vaker van : "Ik ben helder, voel me fris" En dan voel ik me als in de zevende hemel. Totaal geen gedachtes. Maar dat gevoel houdt nooit lang aan. Hoewel het toch geregeld voorkomt.
Totaal geen gedachtes, dat komt over als....zweven. Op die momenten heb ik ook nergens last van in principe. Behalve een negatief saldo op de bank
quote:Helemaal mee eensOp donderdag 9 december 2004 16:55 schreef sweetgirly het volgende:
Wat ik wel denk, als mensen er echt geregeld last van hebben, is het soms beter om even een goeie time-out te nemen, en dan ook een echte goeie, ipv constant weer tegen dezelfde muur te blijven lopen.
Alleen 'helpt' dat maar tijdelijk. Niet structueel.
Oké, even wat minder onthaastend/gestressed nu
Wat ik in mijn omgeving heb gemerkt is dat men vooral blij (en zelfs opgelucht) is dat ze weten wat 'er met me is'. Dat klinkt wat zwaar, maar ik weet ze snel even niet hoe ik het anders moet omschrijven. Ik heb me lang 'anders' gevoeld omdat ik -in vergelijking met de mensen om me heen- zo erg gevoelig reageerde op alles. En mijn ouders merkten ook aan me dat ik niet goed in mijn vel zat. Ze konden er alleen hun vinger niet opleggen en hebben lang gedacht (net als ik) dat er lichamelijk iets niet goed zat.
En die gedachte is zowel voor mij, als voor hun niet prettig geweest.
En wat is het dan heerlijk om te horen (en nu lezen) dat je niet de enige bent. Ook dát klinkt zws weer zwaar, maar zo voelde het wel op dat moment.
Ik was gewoon lekker een normaal mens, en er mankeerde niets aan me. En dat heeft me veel goed gedaan.
quote:Op donderdag 9 december 2004 17:16 schreef Dromenvanger het volgende:
Totaal geen gedachtes, dat komt over als....zweven. Op die momenten heb ik ook nergens last van in principe. Behalve een negatief saldo op de bank
Zelfhumor is ok, ole ole
. Darkelf, ja is goed, sorry
.Volgens mij ligt het aan de tijd van het jaar (oeps, ja zo kan ik ook wel door blijven gaan idd).
quote:Geldproblemen zorgen ook voor hoog sensitiviteit, met 20 miljoen kun je gaan en staan waar je wilt. Zit je vol gedachtes en sta je open, dan vlieg je toch gewoon ff naar India.Op donderdag 9 december 2004 17:50 schreef sweetgirly het volgende:
[..]
Zelfhumor is ok, ole ole
Darkelf, ja is goed, sorry
Volgens mij ligt het aan de tijd van het jaar (oeps, ja zo kan ik ook wel door blijven gaan idd).
Problemen
Overal problemen... waarom is het een fucking hell on earth. Waarom niet gewoon iedereen 30 miljoen euro zakgeld per week zonder te werken [ Bericht 32% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 09-12-2004 18:09:53 ]
quote:maar wie bakt je brood dan, DromenvangerOp donderdag 9 december 2004 18:03 schreef Dromenvanger het volgende:
[..]
Geldproblemen zorgen ook voor hoog sensitiviteit, met 20 miljoen kun je gaan en staan waar je wilt. Zit je vol gedachtes en sta je open, dan vlieg je toch gewoon ff naar India.
Problemen
quote:Dat brood bakt zichzelf wel. Of ze vinden iets nieuws uit. Materie maker 10.34.Op donderdag 9 december 2004 20:18 schreef milagro het volgende:
[..]
maar wie bakt je brood dan, Dromenvanger
Ik heb geen zin meer om te werken
Laat die techniek maar komen...geef me alle welvaart die er is. Laat me rusten op mijn bed, geef me de lauerkrans en laat me met rust. Keur me gerust af, maar geef me die 20 miljoen per week
Ik heb hard genoeg gewerkt in mijn leven. Nu is het tijd voor de techniek op zijn werk goed te gaan doen.
quote:Omgaan met stress, of stress bannen?Op donderdag 9 december 2004 20:07 schreef SEMTEX het volgende:
Zoals zovaak gebeurt herken ik me ook wel in de eigeschappen, maar ik zie niet in wat een label als 'hsp' nou nog voor mij zou bijdragen. Gewoon leren met stress en prikkels omgaan en je niet verschuilen achter 'hsp', lijkt me een stuk nuttiger.
Stress is noodzakelijk kwaad??? Maar je kunt stress ook zien als iets waar je je actief tegen moet verzetten.
Het jaar is 2004. En nog steeds moeten we werken voor ons brood
Ze zeggen dat je niet dood gaat aan werken, maar ik neem geen enkel risico meer.
quote:
quote:Een beetje stress is wel goed voor je, lekker die adrenaline door je lijf heen. Anders wordt alles zo gezapig...nix voor mijOp donderdag 9 december 2004 20:42 schreef Dromenvanger het volgende:
[..]
Omgaan met stress, of stress bannen?
Stress is noodzakelijk kwaad??? Maar je kunt stress ook zien als iets waar je je actief tegen moet verzetten.
Owja ik wil hiermee niet zeggen dat hooggevoelig een soort ziekte is want hooggevoelige mensen zijn heel aardig, lief en zorgzaam enso alleen zoals het er staat hooggevoelig = hoog gevoelig.
quote:Zo wordt het wel door verschillende ''lotgenoten'' gepresenteerd in ieder gevalOp donderdag 9 december 2004 10:30 schreef Natalie het volgende:
Vraagt men zich wel eens af of mensen die HSP's genoemd worden eigenlijk zelf wel blij zijn met dat label?
quote:Uhm wat dit betreft, even een andere kant hierin, vind ik dat als iets dan 'zwak' mag lijken je het wel degelijk om kan zetten naar 'sterk'. Dus in die zin, why not en boeiuh hoe anderen mensen dit presenteren (als het helpt), alhoewel dat ook maar in iemands anders ogen is. Dus of is het waar is, is ook nog maar de vraag. Allemaal meningen, die soms meer zeggen over de toeschouwers zelf dan over de teamplayers.Op vrijdag 10 december 2004 20:57 schreef Xennia het volgende:
Zo wordt het wel door verschillende ''lotgenoten'' gepresenteerd in ieder geval
quote:Idd.Op zaterdag 11 december 2004 14:02 schreef mystery1980 het volgende:
Ik ben ook best een gevoelig persoontje of het labeltje HSP bij mij past geen idee. Maar ik kwam erachter door een fysiotherapeut, die mij vertelde dat mijn klachten o.a. ontstaan door stress en spanning. Ik probeer nu meer ritme in mijn leven te brengen. O.a. minder afspreken met vrienden, zodat ik meer tijd heb voor mijzelf. Echte vrienden begrijpen dat, onechte laten je vallen. Heb je direct weer meer tijd, want aan zulke mensen heb je toch niks. Ook duidelijk plannen, afspraken maken van ik kom om zolaat maar ga zolaat weer weg ed. dat helpt bij mij. Zorgen dat je tijd hebt om te eten, dus niet effe al wandelend of terwijl je met iets anders bezig bent. Minimaal een uur per dag voor jezelf plannen, dus dat je even kunt denken over je leven, of even ontspannen op de bank hangen. Kijk wat jij belangrijk vind voor jezelf en zorg dat je daar tijd voor hebt.
En korte aanvulling erop. Dit heeft, naar mijn mening, ook niks met egoïsme te maken, maar met zelfbehoud. Oh zo belangrijk voor een, wat zeg ik, voor ieder mens.
Daarbij als je goed voor jezelf zorgt en (ook) aan jezelf denkt, hebben andere mensen daar ook alleen maar wat aan. Zo kunnen en zijn beide partijen tevreden, gelijke en eerlijke basis, één van de belangrijkste en gezondste dingen in het leven.
quote:Positieve stress!!!!! Dat is inderdaad goede stress, volgens mij ga je zonder positieve stress dood.Op vrijdag 10 december 2004 00:04 schreef Krullehoofd het volgende:
[..]
Een beetje stress is wel goed voor je, lekker die adrenaline door je lijf heen. Anders wordt alles zo gezapig...nix voor mij [afbeelding]
Maar negatieve stress, stress hebben zonder reden. Dat is een heel ander verhaal. Bij mij komt negatieve stress tot uitdrukking door wazigheid en onhelderheid. Ik wil dus helder zijn, ik voel me geod als ik helder ben. En helder is dan totaal geen gedachtes zodat ik me kan focussen op hetgeen waar ik mee bezig ben.
Sporten, dat is iets voor 2005. Maar ook toen ik actief deed sporten had ik nog steeds erge last van klachten hier en daar. Dus sporten is ook niet het ultieme middel bij mij.
Ik probeer gedachtes te verwerken en te verwerken. Zolang gedachtes verwerken totdat ik positieve zinvolle gedachtes heb. De rest van de garbage wil ik uitgeroeid hebben, omdat het niet bij me hoort. In ieder geval vraag ik er niet om. En ik wil alleen hebben waar ik om vraag, de rest van de zooi mogen ze door de plee spoelen
Ik stond vanmorgen op met gigantische rotzooi in mijn kop, heb toen 4 uur op de bank liggen hangen met ontspannen en verwerken. 4 uur lang nodig gehad om bij positieven te komen, puur door slechte nachtrust. Nou ik was dus erg hoog wazig senstitief vanmorgen tot 15:00.
Nu is het weg. Door de gedachtes te laten stromen en weg te werken, ik liet ze weg vloeien dus. Weg uit mijn kop. Gestuurd naar niemandsland
quote:Waar ik bang voor ben is dat er mensen zin die er misbruik van gaan maken. 'Oh, ik ben HSP, da's een 'goed excuus' om ........"Op vrijdag 10 december 2004 20:57 schreef Xennia het volgende:
Zo wordt het wel door verschillende ''lotgenoten'' gepresenteerd in ieder geval
Het is imho altijd belangrijk om rekening te houden met jezelf, maar om nu je gevoeligheid te gebruiken om onder dingen uit te komen waar je eigenlijk gewoon geen zin in hebt, dat is niet hoe het hoort.
Anders is het als je het niet aankan uit lichamelijk/geestelijk oogpunt.
quote:Ik heb lang gedacht dat mijn klachten lichamelijk waren. Dit bleek -na vele (bloed)testen- niet het geval te zijn. Ik was juist zo gezond als een vis. Bij mij komt het dus ook vooral voort uit spanningen.Op zaterdag 11 december 2004 14:02 schreef mystery1980 het volgende:
Ik ben ook best een gevoelig persoontje of het labeltje HSP bij mij past geen idee. Maar ik kwam erachter door een fysiotherapeut, die mij vertelde dat mijn klachten o.a. ontstaan door stress en spanning.
quote:Dat had ik mezelf al aangeleerd voordat ik überhaupt wist wat hooggevoeligheid was of dat het bestond. Ik merkte dat ik veel rust vond door te plannen. Regelmaat te hebben, te weten waar ik aantoe was.Ik probeer nu meer ritme in mijn leven te brengen. O.a. minder afspreken met vrienden, zodat ik meer tijd heb voor mijzelf. Echte vrienden begrijpen dat, onechte laten je vallen. Heb je direct weer meer tijd, want aan zulke mensen heb je toch niks. Ook duidelijk plannen, afspraken maken van ik kom om zolaat maar ga zolaat weer weg ed. dat helpt bij mij. Zorgen dat je tijd hebt om te eten, dus niet effe al wandelend of terwijl je met iets anders bezig bent. Minimaal een uur per dag voor jezelf plannen, dus dat je even kunt denken over je leven, of even ontspannen op de bank hangen. Kijk wat jij belangrijk vind voor jezelf en zorg dat je daar tijd voor hebt.
[ Bericht 25% gewijzigd door Natalie op 12-12-2004 11:00:48 ]
quote:HSP's zijn sneller geprikkeld en dat levert ze stress op. Rondlopen in een druk winkelcentrum zorgt in veel gevallen al voor te veel prikkels. "Gewoon leren omgaan met stress en prikkels" vind ik persoonlijk wat te kort door de bocht. Dat gaat namelijk niet zomaar "gewoon". Ik weet niet of het boek al genoemd is maar "Hoog sensitieve personen: hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt" van Elaine N. Aron is een goede leidraad voor iedere HSP en mensen die een HSP als partner hebben of gewoon geinteresseerd zijn.Op donderdag 9 december 2004 20:07 schreef SEMTEX het volgende:
Gewoon leren met stress en prikkels omgaan en je niet verschuilen achter 'hsp', lijkt me een stuk nuttiger.
quote:Ik kan zelf ook zeer slecht tegen stress. Ik heb geen label en verdien misschien ook geen label, maar ik kan je wel vertellen hoe ik ermee omga.Op zondag 12 december 2004 13:22 schreef Hektor het volgende:
[..]
HSP's zijn sneller geprikkeld en dat levert ze stress op. Rondlopen in een druk winkelcentrum zorgt in veel gevallen al voor te veel prikkels. "Gewoon leren omgaan met stress en prikkels" vind ik persoonlijk wat te kort door de bocht. Dat gaat namelijk niet zomaar "gewoon". Ik weet niet of het boek al genoemd is maar "Hoog sensitieve personen: hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt" van Elaine N. Aron is een goede leidraad voor iedere HSP en mensen die een HSP als partner hebben of gewoon geinteresseerd zijn.
Dat heb ik de afgelopen tijd ook gemerkt (ik studeer sinds kort weer.)
Toch zullen er altijd wel vormen van stress in je leven zijn en maar constant piepen dat je zo gevoelig bent voor prikkels en ze daardoor vermijden levert je ook geen vrolijker leven op.
Als je echt zo gevoelig bent voor allerlei soorten prikkels om je heen, zou je de hele dag binnen zitten omdat je de buitenwereld niet verdraagt.
Ik heb zelf ook het gevoel dat alles om me heen (huishouden, studie, relatie, vrienden, familie) me overweldigen, maar ervoor weglopen of je verstoppen achter een label werkt ook niet. Ermee om leren gaan, het wat beter doseren en af en toe 'Nee' zeggen wel.
Goed gezegd, Semtex.
Het vermijden van dingen levert idd vaak geen vrolijker leven op. En dit herken ik zelf ook wel. Ik wil ook nog wel eens dingen (bezoekjes en uitjes) vermijden. Dit is zowel voor de mensen waarheen of waarmee ik zou gaan niet prettig. Voor mijzelf trouwens ook niet, want ik blijf zitten met een enorm schuldgevoel omdat ik hén teleurstel en ook mijzelf teleurstel. Want het zou maar zo kunnen zijn dat ik het erg naar mijn zin gehad zou hebben als ik was gegaan, en dat heb ik mezelf dan mooi door de neus geboord.
Eigen schuld, dikke bult. Maar het blijft knagen.
Gelukkig gebeurt het niet zo vaak.
Maar ook dit soort dingen kun je grotendeels voorkomen als je weet hoe je ermee om moet gaan. En de enige die dat écht weet, dat ben je zelf.
quote:Mooi gesproken.Op zondag 12 december 2004 17:19 schreef SEMTEX het volgende:
[..]
Ik heb zelf ook het gevoel dat alles om me heen (huishouden, studie, relatie, vrienden, familie) me overweldigen, maar ervoor weglopen of je verstoppen achter een label werkt ook niet. Ermee om leren gaan, het wat beter doseren en af en toe 'Nee' zeggen wel.
Ik weet niet of het duidelijk overkwam uit mijn vorige post maar ik bedoelde dus niet te zeggen dat je jezelf maar zielig moest vinden. Wat ik bedoelde te zeggen is dat je moet accepteren dat je gevoeliger bent voor prikkels dan de meeste andere mensen en met dat in je achterhoofd je een gulden middenweg moet vinden tussen een (sociaal) leven leiden en zorgen dat je niet overprikkelt raakt.
quote:Ja, precies!Op zondag 12 december 2004 17:41 schreef Hektor het volgende:
Ik weet niet of het duidelijk overkwam uit mijn vorige post maar ik bedoelde dus niet te zeggen dat je jezelf maar zielig moest vinden. Wat ik bedoelde te zeggen is dat je moet accepteren dat je gevoeliger bent voor prikkels dan de meeste andere mensen en met dat in je achterhoofd je een gulden middenweg moet vinden tussen een (sociaal) leven leiden en zorgen dat je niet overprikkelt raakt.
Bezinken is een mooie formule. Alles op je af laten komen en verwerken. Zodra je het kan verwerken weegt het minder zwaar. Bezinken is een scheikundige reactie ook, maar daar ga ik maar niet op in nu.
- als je het 'gevoel' krijgt van radeloosheid, machteloosheid, eenzaamheid, verdriet, soms zelfs soort boosheid in situaties waar je niks mee kan, maar die je wel 'voelt'.
Dat zou oa mijn spontane ik-wil-nu-verdwijnen-gevoel verklaren. Dat heb ik dus gedurende mijn leventje een aantal keer dan ook gedaan. En niet om aandacht te krijgen, maar puur om tot mezelf te willen komen, de verwardheid van dit gevoel, en zie boven de andere kernwoorden van dit gevoel niet echt aan te kunnen even. En ik baal(de) er altijd enorm van dat het zo bleef hangen, gevoel kan je niet uitschakelen, het is er, het blijft er, het enige wat je kan is het idd laten bezinken en er mee leren omgaan. Voor de rest een plaatsje hiermee voor jezelf met dit opkomende gevoel + al dan niet bijhorende gedachtes, in deze wereld zien te bemachtigen.
En ik heb gemerkt en nog steeds dat dit moeilijk is, maar ik begin mezelf steeds meer te leren kennen en te accepteren dat ik dus idd gevoelig ben, erg gevoelig en erg onverwachts gevoelig opeens bij tijd en wijle. Alhoewel onverwachts, ik onderdruk het nog meer dan eens, maar dan komt het toch weer boven, alles. Ik vind dit een erg moeilijk iets, want ik heb zelf het idee/gevoel dat ik zo niet ter wereld ben gekomen, maar dat ik gedurende mijn leventje vanzelf meer dan eens teleurgesteld ben geraakt in de mens, en dit punt snapte ik niet en/of strookte dan niet met mijn gevoel, en dat gevoel zorgde er dan weer voor dat ik mezelf daardoor gekwetst, overrrompeld, etc voelde. Ik kon het niet plaatsen, niet bevatten, maar het gebeurde en overkwam mij wel.
Te gevoelig dus, hoe kom je erop en hoe kom je eraf
.Mijn antwoorden:
Hoe kom je erop? Daar heb ik een aantal ideeën over, het openstaan als een kind en nooit echt afgesloten en/of harder zijn geworden, kind-energie is erin gebleven of iets dergelijks. Sommige dingen gaan er niet uit en/of komen weer meer terug. En dat is in een volwassen wereld, waar mensen vaak harder zijn, doen en overkomen dan ze zelf beseffen (of is dat ook onzekerheid, onmacht ed?) moeilijk en soms niet te bevatten dan. Maar eigenlijk alleen is dit 'gevoel' wat je ervan krijgt of wat je wordt gegeven, iets van jezelf, al doe je het uiteindelijk nog zelf, alhoewel kan je daar ook weer niks aan doen, vervelend.
Hoe kom je eraf? Dat kom je volgens mij niet. Je kan er alleen mee leren omgaan, het beseffen, het (h)erkennen dat je gevoelig bent, hier last van hebt, etc. En dit is puur iets van jezelf en waar je eigenlijk alleen in staat en eenzaam in bent. Want zolang je een mens bent, met andere mensen en situaties te maken hebt en er niet aan denkt om zelfmoord te plegen, zal het iets zijn wat je zelf moet oplossen, mee moet leren omgaan en er het beste van zien te maken ondanks dat je jezelf bij tijd en wijle hopeloos verloren en eenzaam voelt hierdoor en dit in een wereld waar miljoenen mensen wonen, in een stad waar duizenden mensen wonen. Frappant, maar zo denk ik erover.
Beetje dramatisch misschien, maar zo voelt het af en toe..eenzaam en onbegrepen dat gevoel, je bent er alleen in, hoe dichtbij de mensen ook bij je staan en/of kunnen staan. En mensen mijden kan niet daarom, enkel door dat gevoel soms, want zo is het nou eenmaal, en je (ik) zal het zelf moeten doen, overleven, want zo voelt het af en toe aan. Maar soms neem ik expres daarom wel afstand van mensen.
Raar maar waar
. [ Bericht 0% gewijzigd door sweetgirly op 15-12-2004 10:08:17 ]
quote:Ik herken wel wat dingen die je zegt. Voorheen was ik heel anders. Bij mij begon het toen ik voor het eerst op mezelf ging wonen. Ik kon daar ook niet goed mee omgaan in den beginne. Ikzelf heb meer een vermoeden dat het een proces is waarin je jezelf leert kennen. Wat voor mij vaststaat is dat het begon met een belangrijke verandering in mijn dagelijkse leven.Op woensdag 15 december 2004 09:57 schreef sweetgirly het volgende:
Ik heb zelf nog een puntje.
- als je het 'gevoel' krijgt van radeloosheid, machteloosheid, eenzaamheid, verdriet, soms zelfs soort boosheid in situaties waar je niks mee kan, maar die je wel 'voelt'.
Dat zou oa mijn spontane ik-wil-nu-verdwijnen-gevoel verklaren. Dat heb ik dus gedurende mijn leventje een aantal keer dan ook gedaan. En niet om aandacht te krijgen, maar puur om tot mezelf te willen komen, de verwardheid van dit gevoel, en zie boven de andere kernwoorden van dit gevoel niet echt aan te kunnen even. En ik baal(de) er altijd enorm van dat het zo bleef hangen, gevoel kan je niet uitschakelen, het is er, het blijft er, het enige wat je kan is het idd laten bezinken en er mee leren omgaan. Voor de rest een plaatsje hiermee voor jezelf met dit opkomende gevoel + al dan niet bijhorende gedachtes, in deze wereld zien te bemachtigen.
En nee, ik heb geen aandelen, heb verder niks van doen met die organisatie, ben zelf wel HSP (en heb, oh stoerheid, 1 kaartje gekocht voor dat congres *yay ik durf alleen!*)
quote:ik herken ook veel van wat je opnoemd vooral die "symptonen", radeloos,machteloos,eenzaam, enz.Op woensdag 15 december 2004 09:57 schreef sweetgirly het volgende:
lang verhaal...
ik reply later nog wel eens hier,
en sweetygirl, probeer je mensen te helpen of wil je zelf eigenlijk geholpen worden?, omdat je best veel post hier over je eigen "problemen". Lijkt een beetje alsof je telkens hoopt op iets?
Maar dit bedoel ik niet negatief hoor, maar gewoon een opmerking
quote:Ik heb het altijd al wat gehadOp woensdag 15 december 2004 13:22 schreef Krullehoofd het volgende:
Ik herken wel wat dingen die je zegt. Voorheen was ik heel anders. Bij mij begon het toen ik voor het eerst op mezelf ging wonen. Ik kon daar ook niet goed mee omgaan in den beginne. Ikzelf heb meer een vermoeden dat het een proces is waarin je jezelf leert kennen. Wat voor mij vaststaat is dat het begon met een belangrijke verandering in mijn dagelijkse leven.
.Maar dat klinkt erger dan het is, gezien bijv. gevoeligheid helemaal niét altijd negatief hoeft te zijn. De keren dat ik het wel zo ervaarde, maar wat is negatief in die zin, waren de keren dat het gevoel dus opkomt, maar het dan niet prettig aanvoelt en mezelf belemmert in die zin. Dat waren ook de keren dat ik de verdwijntruccen wil gaan hanteren en dat heb ik dus weleens gedaan.
Sporadisch dat wel. Maar ik verdween dan gewoon even, ik denk zelf dat het een vorm is van een even tot rust willen komen en/of het (gevoel/emotie?) te willen verwerken. De weinige keren dat ik het zo voelde, was naar mijn gevoel de sfeer niet lekker en/of voelde ik dingen die mij onzeker maakte. Dan voel ik het (aankomen), verdwijn en ben toen bijv. buiten in een steegje ergens midden in de nacht ergens gaan huilen en sweetgirly was spoorloos. Maar dat boeit me op zo'n moment dan ook niks, soort boosheid etc had ik er toen bij. Ja, ik weet het precies allemaal
. Net een klein kind wat dat betreft, die even geen uitweg met zijn/haar emoties weet. En oh, wat komt er op die momenten veel ellende uit, tranen met tuiten, ik was inmiddels alweer gevonden . En ik snapte zelf niet waarom ik ineens nou zoveel verdriet voelde, ergens wel, het gevoel weer en de situatie/sfeer die ik niet prettig vond gaan.Ik kom er bij toktoktok nog wel even op terug.
Het is dus niet zo dat het mij pas begon toen ik op mezelf ging wonen, maar ik heb het dus mijn hele leven al gehad en/of af en toe 'last' van. Maar last is in die zin ook een groot woord. Een last wordt het denk ik namelijk pas als je jezelf wil en gaat onderdrukken daarin en het (jezelf daarin) niet accepteert. Dan wordt het een last voor jezelf. Dan wil en ga je proberen iemand te zijn die je niet bent. En eigenlijk heb ik dat nooit zo erg gedaan hoor, misschien helemaal niet, mezelf verloochenen dus. Maar het maakte mij wel degelijk anders en dat stemde mij weleens verdrietig. Of ik had het gevoel dat ik daarin anders was, dat kan ook
. Het stukje hierboven was ook weer even zo'n momentje, maar ik besef het.Een kwestie dus van simpelweg ermee om leren gaan en daar kom jij dus in voorop.
quote:Symptomen, symptomen.Op zaterdag 18 december 2004 16:18 schreef toktoktok het volgende:
ik herken ook veel van wat je opnoemd vooral die "symptonen", radeloos,machteloos,eenzaam, enz.
Kijk, ergens is dit natuurlijk een heel moeilijk iets. Want zelfs kenmerken/kernwoorden etc kan en zit vaak al een verschil in met de oorzaak waar het vandaan komt. Bij mij is het iig dus het gevoel, de emotie waarmee het begint. En nogmaals
, dit hoeft niet (altijd) negatief te zijn. De negativiteit, wat een woord, associeer ik dan met als het als 'last' wordt gezien, voor mezelf en/of voor een ander. Dan zou het wat negatief voor diegene of voor mezelf kunnen zijn. Maar nogmaals, wat is negatief, het blijven emoties en ergens denk ik dat emoties, ondanks de felle gevoelens die ermee gepaard kunnen gaan en de verwardheid daarin, zelf niet negatief hoeven te zijn. Sterker, ze worden en zijn positief als je er wat mee kan (doet!) en/of het gewoon kwijt kan. Want in die zin is een mens geen robot of machine en is de mens gewoon emotioneel, de één meer dan de ander dat kennelijk wel. Maar dan nog.
Soms willen emoties helemaal niks, maar alleen maar losgelaten worden.
Zodat je weer verder kan
.quote:en sweetygirl, probeer je mensen te helpen of wil je zelf eigenlijk geholpen worden?, omdat je best veel post hier over je eigen "problemen". Lijkt een beetje alsof je telkens hoopt op iets?
Beiden.
Nee, ik weet het niet. Ten eerste problemen, wat zijn problemen? Ik vind zelf eigenlijk, vooral vergeleken met sommige andere verhalen die ik (hier bijv) weleens lees en in de wijde wereld hoor, dat ik echt niet mag klagen. Dus problemen, nee die heb ik niet echt. Dat er dingen zijn die mij weleens dwarszitten of zaten en/of waar ik mijn vraagtekens bij zet etc, ja. Het schrijven is voor mij oa een middel als iets mij of teveel wordt, dan moet ik het even kwijt, zowel positief als negatief. Eigenlijk gewoon gedachtes, waarnemingen, etc die ik heb opgedaan en waarmee ik verder wil, nieuwsgierig naar ben etc etc of die ik gewoon neerzet. En indirect heb ik wel altijd zoiets van, wie weet heeft iemand anders er nog wat aan.
Ik ben gewoon soms wat emotioneel van aard. En dat kan ook best aan mijn afkomst etc liggen, zoveel dingetjes, het doet er niet eens toe. Want ik ben dat niet alleen, net als zoveel mensen. Gevoel is iets waar ik aan de ene kant gewoon heel dichtbij sta en/of dichtbij blijf en/of probeer te blijven. Maar dan kan er weleens wat op gevoelskwestie gebeuren dat je even zo zit van 'oh jee, waar kwam dat nou weer vandaan'
. Maar ik kan net zo goed soms broodjenuchter zijn.Maargoed, ergens vind ik het ook allemaal wel weer heel mooi. En ergens ben ik de rust zelve soms geworden of leer ik er steeds beter zelf mee om te gaan. Ik ben dus ook te koppig om hulp of whatever daarin te zoeken, want 1. ik weet dat ik ook daar buiten de boot zal vallen, 2. daar vind ik mijn probleempjes toch echt te nihil voor, tis die gevoeligheid soms, nou so what, de positieve dingen maken het ruimschoots goed en 3. ik leer en heb zelf geleerd de balans te vinden en probeer dat gewoon altijd, al dan niet soms op de achterhoede, in acht te houden. En ik denk dat een mens soms daar veel meer mee opschiet dan het nog erger te maken, laat staan wat je er zelf wel niet voor terug kan krijgen als je zelf de oplossing vindt (ik weet het antwoord! jubelt: jezelf, 100% totally yourself
). Voor de rest zoveel meer waardoor een mens zelf rustig kan worden en/of zelf kan proberen er beter mee om te gaan. En die afstand neem ik dan ook gewoon soms, omdat ik dat nodig heb. En waarschijnlijk ook gewoon omdat ik 1. een koppige steenbok ben en 2. ascendant waterman die van vrijheid houdt en vrij van geest wil zijn en blijven
. En die venus in vissen zorgt waarschijnlijk voor het gevoelige element .quote:Tis goedMaar dit bedoel ik niet negatief hoor, maar gewoon een opmerking
[ Bericht 0% gewijzigd door sweetgirly op 18-12-2004 18:55:07 ]
Je omschrijft het lekker uitgebreid en geeft goed weer wat er in je omgaat en hoe je het ervaart, en dat lees ik graag. Overigens heb ik het idee dat het reageren in dit topic ook een soort 'uiting' voor je is, in de zin van 'het van je afschrijven'. Zit ik er daarmee helemaal naast?
Overigens, wat een heerlijk topic is dit.
* Natalie voelt zich helemaal begrepen!
quote:Op zaterdag 18 december 2004 20:51 schreef Natalie het volgende:
Oeh, Sweetgirly, wat schrijf jij blokken tekst, meis. Ik kom er bijna niet doorheen. Moet sommige alinea's twee keer lezen om te begrijpen wat je nu precies wil zeggen.
Ik probeer soms alles een beetje te goed uit te leggen, geloof ik
.quote:Thanx (lol), soms iets te uitgebreid.Je omschrijft het lekker uitgebreid en geeft goed weer wat er in je omgaat en hoe je het ervaart, en dat lees ik graag. Overigens heb ik het idee dat het reageren in dit topic ook een soort 'uiting' voor je is, in de zin van 'het van je afschrijven'. Zit ik er daarmee helemaal naast?
Klopt wel, het van me afschrijven is het ook een beetje soms.
Soms ben ik het echt kwijt dan
, klinkt zeker raar. Zelfs die gekke dingetjes van mezelf, als ik ze dan heb neergeschreven, al dan niet beetje vaag (= niet alle details), dan voel ik me zelfs even later juist helemaal niet meer zo gekkig. Begin me ook steeds veel normaler te voelen, viel me laatst op. Juist, oa doordat . Dan heb ik het zelf een beetje geanalyseerd, van me af geschreven etc.quote:Overigens, wat een heerlijk topic is dit.
* Natalie voelt zich helemaal begrepen!
Ja, vind ik ook wel.
Ik voel me soms bijna gewoon minder gevoelig worden
Zoals velen al aangeven is HSP erg in de mode de laatste tijd maar is het daarmee onzin? Volgens mij psychiater niet. Volgens hem zijn het nieuwe inzichten in de menselijke psyche maar nog zo nieuw dat er binnen de traditionele medische wetenschap nog geen standpunt over is ingenomen, dwz, geen standpunt mbt vastomlijnd behandelplan. Dat komt wel, maar kan nog even op zich laten wachten, zoals alles dat nieuw is niet meteen door de massa geaccepteerd wordt.
Zelf heb ik last van zware depressies en was erg blij met het handvat HSP. Voor het eerst werd er benoemd wat ik voelde en hoe ik in het leven sta. Ik benadruk nogmaals handvat omdat HSP voor mij niets anders is dan benoeming van symptomen op basis waarvan een behandel plan kan worden opgesteld. Het is aan anderen niet uit te leggen hoe fijn dat laatste voor mij was/is. Het voelt bevrijdend en een opluchting dat ik niet gek ben. Ik heb een erg goeie baan ben gelukkig getrouwd en dit helpt mij enorm om er weer bovenop te komen.
Kortom: HSP - modisch en te pas en onpas gebruikt? Ja, absoluut. HSP - onzin? Absoluut niet.
quote:Ik weet et niet hoor, ik herken me hier wel in, maar haat "labels"Je bent heel waarschijnlijk hoogsensitief (HSP-er). Je bent gevoeliger voor nuance verschillen dan de meeste andere mensen. Het kan nut hebben om een boek te lezen over hoogsensitiviteit of kennis te maken met andere HSP-ers. Het kan zijn dat je heel veel herkent en daardoor iets bewuster wordt van deze eigenschap van je.
weet niet echt wat ik er nou mee aanmoet...
Mensen die het hebben gelezen, en er al dan niet gedeeltelijk wat van hebben gesnapt en/of (ook) wat erin herkennen, prima en is voldoende
[ Bericht 5% gewijzigd door sweetgirly op 02-04-2005 11:24:00 ]
quote:waarom doe je die test dan?Op donderdag 31 maart 2005 23:50 schreef MindlessThoughts het volgende:
Ik weet et niet hoor, ik herken me hier wel in, maar haat "labels"
weet niet echt wat ik er nou mee aanmoet...
en waarom zou je er iets mee moeten als je niet van labels houdt?
[ Bericht 10% gewijzigd door DarkElf op 01-04-2005 08:46:29 ]