HSP, hooggevoeligheid

quote:

Op woensdag 15 december 2004 13:22 schreef Krullehoofd het volgende:

Ik herken wel wat dingen die je zegt. Voorheen was ik heel anders. Bij mij begon het toen ik voor het eerst op mezelf ging wonen. Ik kon daar ook niet goed mee omgaan in den beginne. Ikzelf heb meer een vermoeden dat het een proces is waarin je jezelf leert kennen. Wat voor mij vaststaat is dat het begon met een belangrijke verandering in mijn dagelijkse leven.

Ik heb het altijd al wat gehad .
Maar dat klinkt erger dan het is, gezien bijv. gevoeligheid helemaal niét altijd negatief hoeft te zijn. De keren dat ik het wel zo ervaarde, maar wat is negatief in die zin, waren de keren dat het gevoel dus opkomt, maar het dan niet prettig aanvoelt en mezelf belemmert in die zin. Dat waren ook de keren dat ik de verdwijntruccen wil gaan hanteren en dat heb ik dus weleens gedaan.

Sporadisch dat wel. Maar ik verdween dan gewoon even, ik denk zelf dat het een vorm is van een even tot rust willen komen en/of het (gevoel/emotie?) te willen verwerken. De weinige keren dat ik het zo voelde, was naar mijn gevoel de sfeer niet lekker en/of voelde ik dingen die mij onzeker maakte. Dan voel ik het (aankomen), verdwijn en ben toen bijv. buiten in een steegje ergens midden in de nacht ergens gaan huilen en sweetgirly was spoorloos. Maar dat boeit me op zo'n moment dan ook niks, soort boosheid etc had ik er toen bij. Ja, ik weet het precies allemaal . Net een klein kind wat dat betreft, die even geen uitweg met zijn/haar emoties weet. En oh, wat komt er op die momenten veel ellende uit, tranen met tuiten, ik was inmiddels alweer gevonden . En ik snapte zelf niet waarom ik ineens nou zoveel verdriet voelde, ergens wel, het gevoel weer en de situatie/sfeer die ik niet prettig vond gaan.

Ik kom er bij toktoktok nog wel even op terug.

Het is dus niet zo dat het mij pas begon toen ik op mezelf ging wonen, maar ik heb het dus mijn hele leven al gehad en/of af en toe 'last' van. Maar last is in die zin ook een groot woord. Een last wordt het denk ik namelijk pas als je jezelf wil en gaat onderdrukken daarin en het (jezelf daarin) niet accepteert. Dan wordt het een last voor jezelf. Dan wil en ga je proberen iemand te zijn die je niet bent. En eigenlijk heb ik dat nooit zo erg gedaan hoor, misschien helemaal niet, mezelf verloochenen dus. Maar het maakte mij wel degelijk anders en dat stemde mij weleens verdrietig. Of ik had het gevoel dat ik daarin anders was, dat kan ook . Het stukje hierboven was ook weer even zo'n momentje, maar ik besef het.

Een kwestie dus van simpelweg ermee om leren gaan en daar kom jij dus in voorop.

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 16:18 schreef toktoktok het volgende:

ik herken ook veel van wat je opnoemd vooral die "symptonen", radeloos,machteloos,eenzaam, enz.

Symptomen, symptomen.
Kijk, ergens is dit natuurlijk een heel moeilijk iets. Want zelfs kenmerken/kernwoorden etc kan en zit vaak al een verschil in met de oorzaak waar het vandaan komt. Bij mij is het iig dus het gevoel, de emotie waarmee het begint. En nogmaals , dit hoeft niet (altijd) negatief te zijn.

De negativiteit, wat een woord, associeer ik dan met als het als 'last' wordt gezien, voor mezelf en/of voor een ander. Dan zou het wat negatief voor diegene of voor mezelf kunnen zijn. Maar nogmaals, wat is negatief, het blijven emoties en ergens denk ik dat emoties, ondanks de felle gevoelens die ermee gepaard kunnen gaan en de verwardheid daarin, zelf niet negatief hoeven te zijn. Sterker, ze worden en zijn positief als je er wat mee kan (doet!) en/of het gewoon kwijt kan. Want in die zin is een mens geen robot of machine en is de mens gewoon emotioneel, de één meer dan de ander dat kennelijk wel. Maar dan nog.

Soms willen emoties helemaal niks, maar alleen maar losgelaten worden.
Zodat je weer verder kan .

quote:

en sweetygirl, probeer je mensen te helpen of wil je zelf eigenlijk geholpen worden?, omdat je best veel post hier over je eigen "problemen". Lijkt een beetje alsof je telkens hoopt op iets?

Beiden.
Nee, ik weet het niet. Ten eerste problemen, wat zijn problemen? Ik vind zelf eigenlijk, vooral vergeleken met sommige andere verhalen die ik (hier bijv) weleens lees en in de wijde wereld hoor, dat ik echt niet mag klagen. Dus problemen, nee die heb ik niet echt. Dat er dingen zijn die mij weleens dwarszitten of zaten en/of waar ik mijn vraagtekens bij zet etc, ja. Het schrijven is voor mij oa een middel als iets mij of teveel wordt, dan moet ik het even kwijt, zowel positief als negatief. Eigenlijk gewoon gedachtes, waarnemingen, etc die ik heb opgedaan en waarmee ik verder wil, nieuwsgierig naar ben etc etc of die ik gewoon neerzet. En indirect heb ik wel altijd zoiets van, wie weet heeft iemand anders er nog wat aan.

Ik ben gewoon soms wat emotioneel van aard. En dat kan ook best aan mijn afkomst etc liggen, zoveel dingetjes, het doet er niet eens toe. Want ik ben dat niet alleen, net als zoveel mensen. Gevoel is iets waar ik aan de ene kant gewoon heel dichtbij sta en/of dichtbij blijf en/of probeer te blijven. Maar dan kan er weleens wat op gevoelskwestie gebeuren dat je even zo zit van 'oh jee, waar kwam dat nou weer vandaan' . Maar ik kan net zo goed soms broodjenuchter zijn.

Maargoed, ergens vind ik het ook allemaal wel weer heel mooi. En ergens ben ik de rust zelve soms geworden of leer ik er steeds beter zelf mee om te gaan. Ik ben dus ook te koppig om hulp of whatever daarin te zoeken, want 1. ik weet dat ik ook daar buiten de boot zal vallen, 2. daar vind ik mijn probleempjes toch echt te nihil voor, tis die gevoeligheid soms, nou so what, de positieve dingen maken het ruimschoots goed en 3. ik leer en heb zelf geleerd de balans te vinden en probeer dat gewoon altijd, al dan niet soms op de achterhoede, in acht te houden. En ik denk dat een mens soms daar veel meer mee opschiet dan het nog erger te maken, laat staan wat je er zelf wel niet voor terug kan krijgen als je zelf de oplossing vindt (ik weet het antwoord! jubelt: jezelf, 100% totally yourself ).

Voor de rest zoveel meer waardoor een mens zelf rustig kan worden en/of zelf kan proberen er beter mee om te gaan. En die afstand neem ik dan ook gewoon soms, omdat ik dat nodig heb. En waarschijnlijk ook gewoon omdat ik 1. een koppige steenbok ben en 2. ascendant waterman die van vrijheid houdt en vrij van geest wil zijn en blijven . En die venus in vissen zorgt waarschijnlijk voor het gevoelige element .

quote:

Maar dit bedoel ik niet negatief hoor, maar gewoon een opmerking

Tis goed

[ Bericht 0% gewijzigd door sweetgirly op 18-12-2004 18:55:07 ]

Oeh, Sweetgirly, wat schrijf jij blokken tekst, meis. Ik kom er bijna niet doorheen. Moet sommige alinea's twee keer lezen om te begrijpen wat je nu precies wil zeggen.

Je omschrijft het lekker uitgebreid en geeft goed weer wat er in je omgaat en hoe je het ervaart, en dat lees ik graag. Overigens heb ik het idee dat het reageren in dit topic ook een soort 'uiting' voor je is, in de zin van 'het van je afschrijven'. Zit ik er daarmee helemaal naast?

Overigens, wat een heerlijk topic is dit.
* Natalie voelt zich helemaal begrepen!

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 20:51 schreef Natalie het volgende:
Oeh, Sweetgirly, wat schrijf jij blokken tekst, meis. Ik kom er bijna niet doorheen. Moet sommige alinea's twee keer lezen om te begrijpen wat je nu precies wil zeggen.

Ik probeer soms alles een beetje te goed uit te leggen, geloof ik .

quote:

Je omschrijft het lekker uitgebreid en geeft goed weer wat er in je omgaat en hoe je het ervaart, en dat lees ik graag. Overigens heb ik het idee dat het reageren in dit topic ook een soort 'uiting' voor je is, in de zin van 'het van je afschrijven'. Zit ik er daarmee helemaal naast?

Thanx (lol), soms iets te uitgebreid.
Klopt wel, het van me afschrijven is het ook een beetje soms.
Soms ben ik het echt kwijt dan , klinkt zeker raar. Zelfs die gekke dingetjes van mezelf, als ik ze dan heb neergeschreven, al dan niet beetje vaag (= niet alle details), dan voel ik me zelfs even later juist helemaal niet meer zo gekkig. Begin me ook steeds veel normaler te voelen, viel me laatst op. Juist, oa doordat . Dan heb ik het zelf een beetje geanalyseerd, van me af geschreven etc.

quote:

Overigens, wat een heerlijk topic is dit.
* Natalie voelt zich helemaal begrepen!

Ja, vind ik ook wel.
Ik voel me soms bijna gewoon minder gevoelig worden

ik had een tijd terug een topic geopend hierover, maar dat werd een beetje erg afgekapt: HSP-ers (high sensitive persons) anyway... de beschrijvingen kloppen allemaal en het kan zijn voordelen hebben, maar ook zijn nadelen...zucht

deze is nog open omdat dit een discussietopic is en dat meer een "hoeveel punten voldoe je aan-test" topic was.

jahjahjah whatever --> doet er ook nie toe

tvp....

Heel toevallig kwam ik in deze interessante discussie over HSP terecht.

Zoals velen al aangeven is HSP erg in de mode de laatste tijd maar is het daarmee onzin? Volgens mij psychiater niet. Volgens hem zijn het nieuwe inzichten in de menselijke psyche maar nog zo nieuw dat er binnen de traditionele medische wetenschap nog geen standpunt over is ingenomen, dwz, geen standpunt mbt vastomlijnd behandelplan. Dat komt wel, maar kan nog even op zich laten wachten, zoals alles dat nieuw is niet meteen door de massa geaccepteerd wordt.

Zelf heb ik last van zware depressies en was erg blij met het handvat HSP. Voor het eerst werd er benoemd wat ik voelde en hoe ik in het leven sta. Ik benadruk nogmaals handvat omdat HSP voor mij niets anders is dan benoeming van symptomen op basis waarvan een behandel plan kan worden opgesteld. Het is aan anderen niet uit te leggen hoe fijn dat laatste voor mij was/is. Het voelt bevrijdend en een opluchting dat ik niet gek ben. Ik heb een erg goeie baan ben gelukkig getrouwd en dit helpt mij enorm om er weer bovenop te komen.

Kortom: HSP - modisch en te pas en onpas gebruikt? Ja, absoluut. HSP - onzin? Absoluut niet.

Speelt er wellicht geen jaloezie mee? Zo van, "ze neemt vrij omdat ze zegt dat het haar teveel wordt. Zou ik ook wel willen." Ben trouwens ook een HSP, heb fibromyalgie en wie met mij wil ruilen zegt het maar. Want ik wou dat het anders was. Werk er ook aan, maar da's ook al zo vermoeiend.

Hmm, testje gedaan op de site http://www.hooggevoelig.nl/hsptests/hsptest/index.php

quote:

Je bent heel waarschijnlijk hoogsensitief (HSP-er). Je bent gevoeliger voor nuance verschillen dan de meeste andere mensen. Het kan nut hebben om een boek te lezen over hoogsensitiviteit of kennis te maken met andere HSP-ers. Het kan zijn dat je heel veel herkent en daardoor iets bewuster wordt van deze eigenschap van je.

Ik weet et niet hoor, ik herken me hier wel in, maar haat "labels"
weet niet echt wat ik er nou mee aanmoet...

-knip-

Mensen die het hebben gelezen, en er al dan niet gedeeltelijk wat van hebben gesnapt en/of (ook) wat erin herkennen, prima en is voldoende

[ Bericht 5% gewijzigd door sweetgirly op 02-04-2005 11:24:00 ]

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 23:50 schreef MindlessThoughts het volgende:


Ik weet et niet hoor, ik herken me hier wel in, maar haat "labels"
weet niet echt wat ik er nou mee aanmoet...

waarom doe je die test dan?
en waarom zou je er iets mee moeten als je niet van labels houdt?

[ Bericht 10% gewijzigd door DarkElf op 01-04-2005 08:46:29 ]