HSP, hooggevoeligheid

Zoals zovaak gebeurt herken ik me ook wel in de eigeschappen, maar ik zie niet in wat een label als 'hsp' nou nog voor mij zou bijdragen. Gewoon leren met stress en prikkels omgaan en je niet verschuilen achter 'hsp', lijkt me een stuk nuttiger.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 18:03 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Geldproblemen zorgen ook voor hoog sensitiviteit, met 20 miljoen kun je gaan en staan waar je wilt. Zit je vol gedachtes en sta je open, dan vlieg je toch gewoon ff naar India.

Problemen Overal problemen... waarom is het een fucking hell on earth. Waarom niet gewoon iedereen 30 miljoen euro zakgeld per week zonder te werken

maar wie bakt je brood dan, Dromenvanger

quote:

Op donderdag 9 december 2004 20:18 schreef milagro het volgende:

[..]

maar wie bakt je brood dan, Dromenvanger

Dat brood bakt zichzelf wel. Of ze vinden iets nieuws uit. Materie maker 10.34.

Ik heb geen zin meer om te werken

Laat die techniek maar komen...geef me alle welvaart die er is. Laat me rusten op mijn bed, geef me de lauerkrans en laat me met rust. Keur me gerust af, maar geef me die 20 miljoen per week

Ik heb hard genoeg gewerkt in mijn leven. Nu is het tijd voor de techniek op zijn werk goed te gaan doen.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 20:07 schreef SEMTEX het volgende:
Zoals zovaak gebeurt herken ik me ook wel in de eigeschappen, maar ik zie niet in wat een label als 'hsp' nou nog voor mij zou bijdragen. Gewoon leren met stress en prikkels omgaan en je niet verschuilen achter 'hsp', lijkt me een stuk nuttiger.

Omgaan met stress, of stress bannen?

Stress is noodzakelijk kwaad??? Maar je kunt stress ook zien als iets waar je je actief tegen moet verzetten.

Het jaar is 2004. En nog steeds moeten we werken voor ons brood

Ze zeggen dat je niet dood gaat aan werken, maar ik neem geen enkel risico meer.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 20:42 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Omgaan met stress,

quote:

Op donderdag 9 december 2004 20:42 schreef Dromenvanger het volgende:

[..]

Omgaan met stress, of stress bannen?

Stress is noodzakelijk kwaad??? Maar je kunt stress ook zien als iets waar je je actief tegen moet verzetten.

Een beetje stress is wel goed voor je, lekker die adrenaline door je lijf heen. Anders wordt alles zo gezapig...nix voor mij

Mun ex was ook hooggevoelig en was niet echt open. Ik begreep haar toen niet dus vond ik bepaalde dingen vreemd. Ze was wel lief enso maar toch had ik het gevoel dat er iets niet klopte. En op de dag dat ze het uitmaakte, maakte ze het bekend dat ze hooggevoelig was. Ze gaf me een tijdschrift met daarin de kenmerken van mensen die hooggevoelig zijn en ze had inderdaad bepaalde kenmerken. Alleen jammer dat ze het zo laat vertelde, dan kon ik er ten minste rekening mee houden. Daarom wil ik tegen de mensen zeggen die hooggevoelig zijn, dat ze gewoon zo weinig mogelijk er aan moeten denken en gewoon dingen doet die je leuk vindt want hoe meer je er aan denkt hoe meer je er naar gedraagd. Of dat je met mensen omgaat die het ook hebben zodat je toch iets zekerder voelt.

Owja ik wil hiermee niet zeggen dat hooggevoelig een soort ziekte is want hooggevoelige mensen zijn heel aardig, lief en zorgzaam enso alleen zoals het er staat hooggevoelig = hoog gevoelig.

quote:

Op donderdag 9 december 2004 10:30 schreef Natalie het volgende:
Vraagt men zich wel eens af of mensen die HSP's genoemd worden eigenlijk zelf wel blij zijn met dat label?

Zo wordt het wel door verschillende ''lotgenoten'' gepresenteerd in ieder geval

quote:

Op vrijdag 10 december 2004 20:57 schreef Xennia het volgende:

Zo wordt het wel door verschillende ''lotgenoten'' gepresenteerd in ieder geval

Uhm wat dit betreft, even een andere kant hierin, vind ik dat als iets dan 'zwak' mag lijken je het wel degelijk om kan zetten naar 'sterk'. Dus in die zin, why not en boeiuh hoe anderen mensen dit presenteren (als het helpt), alhoewel dat ook maar in iemands anders ogen is. Dus of is het waar is, is ook nog maar de vraag. Allemaal meningen, die soms meer zeggen over de toeschouwers zelf dan over de teamplayers.

Ik ben ook best een gevoelig persoontje of het labeltje HSP bij mij past geen idee. Maar ik kwam erachter door een fysiotherapeut, die mij vertelde dat mijn klachten o.a. ontstaan door stress en spanning. Ik probeer nu meer ritme in mijn leven te brengen. O.a. minder afspreken met vrienden, zodat ik meer tijd heb voor mijzelf. Echte vrienden begrijpen dat, onechte laten je vallen. Heb je direct weer meer tijd, want aan zulke mensen heb je toch niks. Ook duidelijk plannen, afspraken maken van ik kom om zolaat maar ga zolaat weer weg ed. dat helpt bij mij. Zorgen dat je tijd hebt om te eten, dus niet effe al wandelend of terwijl je met iets anders bezig bent. Minimaal een uur per dag voor jezelf plannen, dus dat je even kunt denken over je leven, of even ontspannen op de bank hangen. Kijk wat jij belangrijk vind voor jezelf en zorg dat je daar tijd voor hebt.

quote:

Op zaterdag 11 december 2004 14:02 schreef mystery1980 het volgende:
Ik ben ook best een gevoelig persoontje of het labeltje HSP bij mij past geen idee. Maar ik kwam erachter door een fysiotherapeut, die mij vertelde dat mijn klachten o.a. ontstaan door stress en spanning. Ik probeer nu meer ritme in mijn leven te brengen. O.a. minder afspreken met vrienden, zodat ik meer tijd heb voor mijzelf. Echte vrienden begrijpen dat, onechte laten je vallen. Heb je direct weer meer tijd, want aan zulke mensen heb je toch niks. Ook duidelijk plannen, afspraken maken van ik kom om zolaat maar ga zolaat weer weg ed. dat helpt bij mij. Zorgen dat je tijd hebt om te eten, dus niet effe al wandelend of terwijl je met iets anders bezig bent. Minimaal een uur per dag voor jezelf plannen, dus dat je even kunt denken over je leven, of even ontspannen op de bank hangen. Kijk wat jij belangrijk vind voor jezelf en zorg dat je daar tijd voor hebt.

Idd.

En korte aanvulling erop. Dit heeft, naar mijn mening, ook niks met egoïsme te maken, maar met zelfbehoud. Oh zo belangrijk voor een, wat zeg ik, voor ieder mens.

Daarbij als je goed voor jezelf zorgt en (ook) aan jezelf denkt, hebben andere mensen daar ook alleen maar wat aan. Zo kunnen en zijn beide partijen tevreden, gelijke en eerlijke basis, één van de belangrijkste en gezondste dingen in het leven.

quote:

Op vrijdag 10 december 2004 00:04 schreef Krullehoofd het volgende:

[..]

Een beetje stress is wel goed voor je, lekker die adrenaline door je lijf heen. Anders wordt alles zo gezapig...nix voor mij [afbeelding]

Positieve stress!!!!! Dat is inderdaad goede stress, volgens mij ga je zonder positieve stress dood.

Maar negatieve stress, stress hebben zonder reden. Dat is een heel ander verhaal. Bij mij komt negatieve stress tot uitdrukking door wazigheid en onhelderheid. Ik wil dus helder zijn, ik voel me geod als ik helder ben. En helder is dan totaal geen gedachtes zodat ik me kan focussen op hetgeen waar ik mee bezig ben.

Sporten, dat is iets voor 2005. Maar ook toen ik actief deed sporten had ik nog steeds erge last van klachten hier en daar. Dus sporten is ook niet het ultieme middel bij mij.

Ik probeer gedachtes te verwerken en te verwerken. Zolang gedachtes verwerken totdat ik positieve zinvolle gedachtes heb. De rest van de garbage wil ik uitgeroeid hebben, omdat het niet bij me hoort. In ieder geval vraag ik er niet om. En ik wil alleen hebben waar ik om vraag, de rest van de zooi mogen ze door de plee spoelen

Ik stond vanmorgen op met gigantische rotzooi in mijn kop, heb toen 4 uur op de bank liggen hangen met ontspannen en verwerken. 4 uur lang nodig gehad om bij positieven te komen, puur door slechte nachtrust. Nou ik was dus erg hoog wazig senstitief vanmorgen tot 15:00.

Nu is het weg. Door de gedachtes te laten stromen en weg te werken, ik liet ze weg vloeien dus. Weg uit mijn kop. Gestuurd naar niemandsland

quote:

Op vrijdag 10 december 2004 20:57 schreef Xennia het volgende:

Zo wordt het wel door verschillende ''lotgenoten'' gepresenteerd in ieder geval

Waar ik bang voor ben is dat er mensen zin die er misbruik van gaan maken. 'Oh, ik ben HSP, da's een 'goed excuus' om ........"
Het is imho altijd belangrijk om rekening te houden met jezelf, maar om nu je gevoeligheid te gebruiken om onder dingen uit te komen waar je eigenlijk gewoon geen zin in hebt, dat is niet hoe het hoort.

Anders is het als je het niet aankan uit lichamelijk/geestelijk oogpunt.

quote:

Op zaterdag 11 december 2004 14:02 schreef mystery1980 het volgende:
Ik ben ook best een gevoelig persoontje of het labeltje HSP bij mij past geen idee. Maar ik kwam erachter door een fysiotherapeut, die mij vertelde dat mijn klachten o.a. ontstaan door stress en spanning.

Ik heb lang gedacht dat mijn klachten lichamelijk waren. Dit bleek -na vele (bloed)testen- niet het geval te zijn. Ik was juist zo gezond als een vis. Bij mij komt het dus ook vooral voort uit spanningen.

quote:

Ik probeer nu meer ritme in mijn leven te brengen. O.a. minder afspreken met vrienden, zodat ik meer tijd heb voor mijzelf. Echte vrienden begrijpen dat, onechte laten je vallen. Heb je direct weer meer tijd, want aan zulke mensen heb je toch niks. Ook duidelijk plannen, afspraken maken van ik kom om zolaat maar ga zolaat weer weg ed. dat helpt bij mij. Zorgen dat je tijd hebt om te eten, dus niet effe al wandelend of terwijl je met iets anders bezig bent. Minimaal een uur per dag voor jezelf plannen, dus dat je even kunt denken over je leven, of even ontspannen op de bank hangen. Kijk wat jij belangrijk vind voor jezelf en zorg dat je daar tijd voor hebt.

Dat had ik mezelf al aangeleerd voordat ik überhaupt wist wat hooggevoeligheid was of dat het bestond. Ik merkte dat ik veel rust vond door te plannen. Regelmaat te hebben, te weten waar ik aantoe was.

[ Bericht 25% gewijzigd door Natalie op 12-12-2004 11:00:48 ]

quote:

Op donderdag 9 december 2004 20:07 schreef SEMTEX het volgende:
Gewoon leren met stress en prikkels omgaan en je niet verschuilen achter 'hsp', lijkt me een stuk nuttiger.

HSP's zijn sneller geprikkeld en dat levert ze stress op. Rondlopen in een druk winkelcentrum zorgt in veel gevallen al voor te veel prikkels. "Gewoon leren omgaan met stress en prikkels" vind ik persoonlijk wat te kort door de bocht. Dat gaat namelijk niet zomaar "gewoon". Ik weet niet of het boek al genoemd is maar "Hoog sensitieve personen: hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt" van Elaine N. Aron is een goede leidraad voor iedere HSP en mensen die een HSP als partner hebben of gewoon geinteresseerd zijn.

quote:

Op zondag 12 december 2004 13:22 schreef Hektor het volgende:

[..]

HSP's zijn sneller geprikkeld en dat levert ze stress op. Rondlopen in een druk winkelcentrum zorgt in veel gevallen al voor te veel prikkels. "Gewoon leren omgaan met stress en prikkels" vind ik persoonlijk wat te kort door de bocht. Dat gaat namelijk niet zomaar "gewoon". Ik weet niet of het boek al genoemd is maar "Hoog sensitieve personen: hoe blijf je overeind als de wereld je overweldigt" van Elaine N. Aron is een goede leidraad voor iedere HSP en mensen die een HSP als partner hebben of gewoon geinteresseerd zijn.

Ik kan zelf ook zeer slecht tegen stress. Ik heb geen label en verdien misschien ook geen label, maar ik kan je wel vertellen hoe ik ermee omga.
Dat heb ik de afgelopen tijd ook gemerkt (ik studeer sinds kort weer.)
Toch zullen er altijd wel vormen van stress in je leven zijn en maar constant piepen dat je zo gevoelig bent voor prikkels en ze daardoor vermijden levert je ook geen vrolijker leven op.
Als je echt zo gevoelig bent voor allerlei soorten prikkels om je heen, zou je de hele dag binnen zitten omdat je de buitenwereld niet verdraagt.
Ik heb zelf ook het gevoel dat alles om me heen (huishouden, studie, relatie, vrienden, familie) me overweldigen, maar ervoor weglopen of je verstoppen achter een label werkt ook niet. Ermee om leren gaan, het wat beter doseren en af en toe 'Nee' zeggen wel.

Het doseren, tijd voor jezelf inbouwen, weten wanneer je 'nee' moet zeggen en (om het overkoepeld te zeggen: ermee om leren gaan) is naar mijn idee precies waar het omgaat.
Goed gezegd, Semtex.

Het vermijden van dingen levert idd vaak geen vrolijker leven op. En dit herken ik zelf ook wel. Ik wil ook nog wel eens dingen (bezoekjes en uitjes) vermijden. Dit is zowel voor de mensen waarheen of waarmee ik zou gaan niet prettig. Voor mijzelf trouwens ook niet, want ik blijf zitten met een enorm schuldgevoel omdat ik hén teleurstel en ook mijzelf teleurstel. Want het zou maar zo kunnen zijn dat ik het erg naar mijn zin gehad zou hebben als ik was gegaan, en dat heb ik mezelf dan mooi door de neus geboord.
Eigen schuld, dikke bult. Maar het blijft knagen.
Gelukkig gebeurt het niet zo vaak.

Maar ook dit soort dingen kun je grotendeels voorkomen als je weet hoe je ermee om moet gaan. En de enige die dat écht weet, dat ben je zelf.

quote:

Op zondag 12 december 2004 17:19 schreef SEMTEX het volgende:

[..]
Ik heb zelf ook het gevoel dat alles om me heen (huishouden, studie, relatie, vrienden, familie) me overweldigen, maar ervoor weglopen of je verstoppen achter een label werkt ook niet. Ermee om leren gaan, het wat beter doseren en af en toe 'Nee' zeggen wel.

Mooi gesproken.

Ik weet niet of het duidelijk overkwam uit mijn vorige post maar ik bedoelde dus niet te zeggen dat je jezelf maar zielig moest vinden. Wat ik bedoelde te zeggen is dat je moet accepteren dat je gevoeliger bent voor prikkels dan de meeste andere mensen en met dat in je achterhoofd je een gulden middenweg moet vinden tussen een (sociaal) leven leiden en zorgen dat je niet overprikkelt raakt.

quote:

Op zondag 12 december 2004 17:41 schreef Hektor het volgende:
Ik weet niet of het duidelijk overkwam uit mijn vorige post maar ik bedoelde dus niet te zeggen dat je jezelf maar zielig moest vinden. Wat ik bedoelde te zeggen is dat je moet accepteren dat je gevoeliger bent voor prikkels dan de meeste andere mensen en met dat in je achterhoofd je een gulden middenweg moet vinden tussen een (sociaal) leven leiden en zorgen dat je niet overprikkelt raakt.

Ja, precies!

Bezinken

Bezinken is een mooie formule. Alles op je af laten komen en verwerken. Zodra je het kan verwerken weegt het minder zwaar. Bezinken is een scheikundige reactie ook, maar daar ga ik maar niet op in nu.

Ik heb zelf nog een puntje.

- als je het 'gevoel' krijgt van radeloosheid, machteloosheid, eenzaamheid, verdriet, soms zelfs soort boosheid in situaties waar je niks mee kan, maar die je wel 'voelt'.

Dat zou oa mijn spontane ik-wil-nu-verdwijnen-gevoel verklaren. Dat heb ik dus gedurende mijn leventje een aantal keer dan ook gedaan. En niet om aandacht te krijgen, maar puur om tot mezelf te willen komen, de verwardheid van dit gevoel, en zie boven de andere kernwoorden van dit gevoel niet echt aan te kunnen even. En ik baal(de) er altijd enorm van dat het zo bleef hangen, gevoel kan je niet uitschakelen, het is er, het blijft er, het enige wat je kan is het idd laten bezinken en er mee leren omgaan. Voor de rest een plaatsje hiermee voor jezelf met dit opkomende gevoel + al dan niet bijhorende gedachtes, in deze wereld zien te bemachtigen.

En ik heb gemerkt en nog steeds dat dit moeilijk is, maar ik begin mezelf steeds meer te leren kennen en te accepteren dat ik dus idd gevoelig ben, erg gevoelig en erg onverwachts gevoelig opeens bij tijd en wijle. Alhoewel onverwachts, ik onderdruk het nog meer dan eens, maar dan komt het toch weer boven, alles. Ik vind dit een erg moeilijk iets, want ik heb zelf het idee/gevoel dat ik zo niet ter wereld ben gekomen, maar dat ik gedurende mijn leventje vanzelf meer dan eens teleurgesteld ben geraakt in de mens, en dit punt snapte ik niet en/of strookte dan niet met mijn gevoel, en dat gevoel zorgde er dan weer voor dat ik mezelf daardoor gekwetst, overrrompeld, etc voelde. Ik kon het niet plaatsen, niet bevatten, maar het gebeurde en overkwam mij wel.

Te gevoelig dus, hoe kom je erop en hoe kom je eraf .

Mijn antwoorden:
Hoe kom je erop? Daar heb ik een aantal ideeën over, het openstaan als een kind en nooit echt afgesloten en/of harder zijn geworden, kind-energie is erin gebleven of iets dergelijks. Sommige dingen gaan er niet uit en/of komen weer meer terug. En dat is in een volwassen wereld, waar mensen vaak harder zijn, doen en overkomen dan ze zelf beseffen (of is dat ook onzekerheid, onmacht ed?) moeilijk en soms niet te bevatten dan. Maar eigenlijk alleen is dit 'gevoel' wat je ervan krijgt of wat je wordt gegeven, iets van jezelf, al doe je het uiteindelijk nog zelf, alhoewel kan je daar ook weer niks aan doen, vervelend.

Hoe kom je eraf? Dat kom je volgens mij niet. Je kan er alleen mee leren omgaan, het beseffen, het (h)erkennen dat je gevoelig bent, hier last van hebt, etc. En dit is puur iets van jezelf en waar je eigenlijk alleen in staat en eenzaam in bent. Want zolang je een mens bent, met andere mensen en situaties te maken hebt en er niet aan denkt om zelfmoord te plegen, zal het iets zijn wat je zelf moet oplossen, mee moet leren omgaan en er het beste van zien te maken ondanks dat je jezelf bij tijd en wijle hopeloos verloren en eenzaam voelt hierdoor en dit in een wereld waar miljoenen mensen wonen, in een stad waar duizenden mensen wonen. Frappant, maar zo denk ik erover.

Beetje dramatisch misschien, maar zo voelt het af en toe..eenzaam en onbegrepen dat gevoel, je bent er alleen in, hoe dichtbij de mensen ook bij je staan en/of kunnen staan. En mensen mijden kan niet daarom, enkel door dat gevoel soms, want zo is het nou eenmaal, en je (ik) zal het zelf moeten doen, overleven, want zo voelt het af en toe aan. Maar soms neem ik expres daarom wel afstand van mensen.

Raar maar waar .

[ Bericht 0% gewijzigd door sweetgirly op 15-12-2004 10:08:17 ]

quote:

Op woensdag 15 december 2004 09:57 schreef sweetgirly het volgende:
Ik heb zelf nog een puntje.

- als je het 'gevoel' krijgt van radeloosheid, machteloosheid, eenzaamheid, verdriet, soms zelfs soort boosheid in situaties waar je niks mee kan, maar die je wel 'voelt'.

Dat zou oa mijn spontane ik-wil-nu-verdwijnen-gevoel verklaren. Dat heb ik dus gedurende mijn leventje een aantal keer dan ook gedaan. En niet om aandacht te krijgen, maar puur om tot mezelf te willen komen, de verwardheid van dit gevoel, en zie boven de andere kernwoorden van dit gevoel niet echt aan te kunnen even. En ik baal(de) er altijd enorm van dat het zo bleef hangen, gevoel kan je niet uitschakelen, het is er, het blijft er, het enige wat je kan is het idd laten bezinken en er mee leren omgaan. Voor de rest een plaatsje hiermee voor jezelf met dit opkomende gevoel + al dan niet bijhorende gedachtes, in deze wereld zien te bemachtigen.

Ik herken wel wat dingen die je zegt. Voorheen was ik heel anders. Bij mij begon het toen ik voor het eerst op mezelf ging wonen. Ik kon daar ook niet goed mee omgaan in den beginne. Ikzelf heb meer een vermoeden dat het een proces is waarin je jezelf leert kennen. Wat voor mij vaststaat is dat het begon met een belangrijke verandering in mijn dagelijkse leven.

Voor mensen die meer willen weten over HSP: op 26 maart 2005 komt Elaine Aron naar Nederland voor een congres over HSP/hooggevoeligheid. Meer info op www.sensinetics.nl
En nee, ik heb geen aandelen, heb verder niks van doen met die organisatie, ben zelf wel HSP (en heb, oh stoerheid, 1 kaartje gekocht voor dat congres *yay ik durf alleen!*)

quote:

Op woensdag 15 december 2004 09:57 schreef sweetgirly het volgende:
lang verhaal...

ik herken ook veel van wat je opnoemd vooral die "symptonen", radeloos,machteloos,eenzaam, enz.

ik reply later nog wel eens hier,

en sweetygirl, probeer je mensen te helpen of wil je zelf eigenlijk geholpen worden?, omdat je best veel post hier over je eigen "problemen". Lijkt een beetje alsof je telkens hoopt op iets?

Maar dit bedoel ik niet negatief hoor, maar gewoon een opmerking

quote:

Op woensdag 15 december 2004 13:22 schreef Krullehoofd het volgende:

Ik herken wel wat dingen die je zegt. Voorheen was ik heel anders. Bij mij begon het toen ik voor het eerst op mezelf ging wonen. Ik kon daar ook niet goed mee omgaan in den beginne. Ikzelf heb meer een vermoeden dat het een proces is waarin je jezelf leert kennen. Wat voor mij vaststaat is dat het begon met een belangrijke verandering in mijn dagelijkse leven.

Ik heb het altijd al wat gehad .
Maar dat klinkt erger dan het is, gezien bijv. gevoeligheid helemaal niét altijd negatief hoeft te zijn. De keren dat ik het wel zo ervaarde, maar wat is negatief in die zin, waren de keren dat het gevoel dus opkomt, maar het dan niet prettig aanvoelt en mezelf belemmert in die zin. Dat waren ook de keren dat ik de verdwijntruccen wil gaan hanteren en dat heb ik dus weleens gedaan.

Sporadisch dat wel. Maar ik verdween dan gewoon even, ik denk zelf dat het een vorm is van een even tot rust willen komen en/of het (gevoel/emotie?) te willen verwerken. De weinige keren dat ik het zo voelde, was naar mijn gevoel de sfeer niet lekker en/of voelde ik dingen die mij onzeker maakte. Dan voel ik het (aankomen), verdwijn en ben toen bijv. buiten in een steegje ergens midden in de nacht ergens gaan huilen en sweetgirly was spoorloos. Maar dat boeit me op zo'n moment dan ook niks, soort boosheid etc had ik er toen bij. Ja, ik weet het precies allemaal . Net een klein kind wat dat betreft, die even geen uitweg met zijn/haar emoties weet. En oh, wat komt er op die momenten veel ellende uit, tranen met tuiten, ik was inmiddels alweer gevonden . En ik snapte zelf niet waarom ik ineens nou zoveel verdriet voelde, ergens wel, het gevoel weer en de situatie/sfeer die ik niet prettig vond gaan.

Ik kom er bij toktoktok nog wel even op terug.

Het is dus niet zo dat het mij pas begon toen ik op mezelf ging wonen, maar ik heb het dus mijn hele leven al gehad en/of af en toe 'last' van. Maar last is in die zin ook een groot woord. Een last wordt het denk ik namelijk pas als je jezelf wil en gaat onderdrukken daarin en het (jezelf daarin) niet accepteert. Dan wordt het een last voor jezelf. Dan wil en ga je proberen iemand te zijn die je niet bent. En eigenlijk heb ik dat nooit zo erg gedaan hoor, misschien helemaal niet, mezelf verloochenen dus. Maar het maakte mij wel degelijk anders en dat stemde mij weleens verdrietig. Of ik had het gevoel dat ik daarin anders was, dat kan ook . Het stukje hierboven was ook weer even zo'n momentje, maar ik besef het.

Een kwestie dus van simpelweg ermee om leren gaan en daar kom jij dus in voorop.

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 16:18 schreef toktoktok het volgende:

ik herken ook veel van wat je opnoemd vooral die "symptonen", radeloos,machteloos,eenzaam, enz.

Symptomen, symptomen.
Kijk, ergens is dit natuurlijk een heel moeilijk iets. Want zelfs kenmerken/kernwoorden etc kan en zit vaak al een verschil in met de oorzaak waar het vandaan komt. Bij mij is het iig dus het gevoel, de emotie waarmee het begint. En nogmaals , dit hoeft niet (altijd) negatief te zijn.

De negativiteit, wat een woord, associeer ik dan met als het als 'last' wordt gezien, voor mezelf en/of voor een ander. Dan zou het wat negatief voor diegene of voor mezelf kunnen zijn. Maar nogmaals, wat is negatief, het blijven emoties en ergens denk ik dat emoties, ondanks de felle gevoelens die ermee gepaard kunnen gaan en de verwardheid daarin, zelf niet negatief hoeven te zijn. Sterker, ze worden en zijn positief als je er wat mee kan (doet!) en/of het gewoon kwijt kan. Want in die zin is een mens geen robot of machine en is de mens gewoon emotioneel, de één meer dan de ander dat kennelijk wel. Maar dan nog.

Soms willen emoties helemaal niks, maar alleen maar losgelaten worden.
Zodat je weer verder kan .

quote:

en sweetygirl, probeer je mensen te helpen of wil je zelf eigenlijk geholpen worden?, omdat je best veel post hier over je eigen "problemen". Lijkt een beetje alsof je telkens hoopt op iets?

Beiden.
Nee, ik weet het niet. Ten eerste problemen, wat zijn problemen? Ik vind zelf eigenlijk, vooral vergeleken met sommige andere verhalen die ik (hier bijv) weleens lees en in de wijde wereld hoor, dat ik echt niet mag klagen. Dus problemen, nee die heb ik niet echt. Dat er dingen zijn die mij weleens dwarszitten of zaten en/of waar ik mijn vraagtekens bij zet etc, ja. Het schrijven is voor mij oa een middel als iets mij of teveel wordt, dan moet ik het even kwijt, zowel positief als negatief. Eigenlijk gewoon gedachtes, waarnemingen, etc die ik heb opgedaan en waarmee ik verder wil, nieuwsgierig naar ben etc etc of die ik gewoon neerzet. En indirect heb ik wel altijd zoiets van, wie weet heeft iemand anders er nog wat aan.

Ik ben gewoon soms wat emotioneel van aard. En dat kan ook best aan mijn afkomst etc liggen, zoveel dingetjes, het doet er niet eens toe. Want ik ben dat niet alleen, net als zoveel mensen. Gevoel is iets waar ik aan de ene kant gewoon heel dichtbij sta en/of dichtbij blijf en/of probeer te blijven. Maar dan kan er weleens wat op gevoelskwestie gebeuren dat je even zo zit van 'oh jee, waar kwam dat nou weer vandaan' . Maar ik kan net zo goed soms broodjenuchter zijn.

Maargoed, ergens vind ik het ook allemaal wel weer heel mooi. En ergens ben ik de rust zelve soms geworden of leer ik er steeds beter zelf mee om te gaan. Ik ben dus ook te koppig om hulp of whatever daarin te zoeken, want 1. ik weet dat ik ook daar buiten de boot zal vallen, 2. daar vind ik mijn probleempjes toch echt te nihil voor, tis die gevoeligheid soms, nou so what, de positieve dingen maken het ruimschoots goed en 3. ik leer en heb zelf geleerd de balans te vinden en probeer dat gewoon altijd, al dan niet soms op de achterhoede, in acht te houden. En ik denk dat een mens soms daar veel meer mee opschiet dan het nog erger te maken, laat staan wat je er zelf wel niet voor terug kan krijgen als je zelf de oplossing vindt (ik weet het antwoord! jubelt: jezelf, 100% totally yourself ).

Voor de rest zoveel meer waardoor een mens zelf rustig kan worden en/of zelf kan proberen er beter mee om te gaan. En die afstand neem ik dan ook gewoon soms, omdat ik dat nodig heb. En waarschijnlijk ook gewoon omdat ik 1. een koppige steenbok ben en 2. ascendant waterman die van vrijheid houdt en vrij van geest wil zijn en blijven . En die venus in vissen zorgt waarschijnlijk voor het gevoelige element .

quote:

Maar dit bedoel ik niet negatief hoor, maar gewoon een opmerking

Tis goed

[ Bericht 0% gewijzigd door sweetgirly op 18-12-2004 18:55:07 ]

Oeh, Sweetgirly, wat schrijf jij blokken tekst, meis. Ik kom er bijna niet doorheen. Moet sommige alinea's twee keer lezen om te begrijpen wat je nu precies wil zeggen.

Je omschrijft het lekker uitgebreid en geeft goed weer wat er in je omgaat en hoe je het ervaart, en dat lees ik graag. Overigens heb ik het idee dat het reageren in dit topic ook een soort 'uiting' voor je is, in de zin van 'het van je afschrijven'. Zit ik er daarmee helemaal naast?

Overigens, wat een heerlijk topic is dit.
* Natalie voelt zich helemaal begrepen!

quote:

Op zaterdag 18 december 2004 20:51 schreef Natalie het volgende:
Oeh, Sweetgirly, wat schrijf jij blokken tekst, meis. Ik kom er bijna niet doorheen. Moet sommige alinea's twee keer lezen om te begrijpen wat je nu precies wil zeggen.

Ik probeer soms alles een beetje te goed uit te leggen, geloof ik .

quote:

Je omschrijft het lekker uitgebreid en geeft goed weer wat er in je omgaat en hoe je het ervaart, en dat lees ik graag. Overigens heb ik het idee dat het reageren in dit topic ook een soort 'uiting' voor je is, in de zin van 'het van je afschrijven'. Zit ik er daarmee helemaal naast?

Thanx (lol), soms iets te uitgebreid.
Klopt wel, het van me afschrijven is het ook een beetje soms.
Soms ben ik het echt kwijt dan , klinkt zeker raar. Zelfs die gekke dingetjes van mezelf, als ik ze dan heb neergeschreven, al dan niet beetje vaag (= niet alle details), dan voel ik me zelfs even later juist helemaal niet meer zo gekkig. Begin me ook steeds veel normaler te voelen, viel me laatst op. Juist, oa doordat . Dan heb ik het zelf een beetje geanalyseerd, van me af geschreven etc.

quote:

Overigens, wat een heerlijk topic is dit.
* Natalie voelt zich helemaal begrepen!

Ja, vind ik ook wel.
Ik voel me soms bijna gewoon minder gevoelig worden

ik had een tijd terug een topic geopend hierover, maar dat werd een beetje erg afgekapt: HSP-ers (high sensitive persons) anyway... de beschrijvingen kloppen allemaal en het kan zijn voordelen hebben, maar ook zijn nadelen...zucht

deze is nog open omdat dit een discussietopic is en dat meer een "hoeveel punten voldoe je aan-test" topic was.

jahjahjah whatever --> doet er ook nie toe

tvp....

Heel toevallig kwam ik in deze interessante discussie over HSP terecht.

Zoals velen al aangeven is HSP erg in de mode de laatste tijd maar is het daarmee onzin? Volgens mij psychiater niet. Volgens hem zijn het nieuwe inzichten in de menselijke psyche maar nog zo nieuw dat er binnen de traditionele medische wetenschap nog geen standpunt over is ingenomen, dwz, geen standpunt mbt vastomlijnd behandelplan. Dat komt wel, maar kan nog even op zich laten wachten, zoals alles dat nieuw is niet meteen door de massa geaccepteerd wordt.

Zelf heb ik last van zware depressies en was erg blij met het handvat HSP. Voor het eerst werd er benoemd wat ik voelde en hoe ik in het leven sta. Ik benadruk nogmaals handvat omdat HSP voor mij niets anders is dan benoeming van symptomen op basis waarvan een behandel plan kan worden opgesteld. Het is aan anderen niet uit te leggen hoe fijn dat laatste voor mij was/is. Het voelt bevrijdend en een opluchting dat ik niet gek ben. Ik heb een erg goeie baan ben gelukkig getrouwd en dit helpt mij enorm om er weer bovenop te komen.

Kortom: HSP - modisch en te pas en onpas gebruikt? Ja, absoluut. HSP - onzin? Absoluut niet.

Speelt er wellicht geen jaloezie mee? Zo van, "ze neemt vrij omdat ze zegt dat het haar teveel wordt. Zou ik ook wel willen." Ben trouwens ook een HSP, heb fibromyalgie en wie met mij wil ruilen zegt het maar. Want ik wou dat het anders was. Werk er ook aan, maar da's ook al zo vermoeiend.

Hmm, testje gedaan op de site http://www.hooggevoelig.nl/hsptests/hsptest/index.php

quote:

Je bent heel waarschijnlijk hoogsensitief (HSP-er). Je bent gevoeliger voor nuance verschillen dan de meeste andere mensen. Het kan nut hebben om een boek te lezen over hoogsensitiviteit of kennis te maken met andere HSP-ers. Het kan zijn dat je heel veel herkent en daardoor iets bewuster wordt van deze eigenschap van je.

Ik weet et niet hoor, ik herken me hier wel in, maar haat "labels"
weet niet echt wat ik er nou mee aanmoet...

-knip-

Mensen die het hebben gelezen, en er al dan niet gedeeltelijk wat van hebben gesnapt en/of (ook) wat erin herkennen, prima en is voldoende

[ Bericht 5% gewijzigd door sweetgirly op 02-04-2005 11:24:00 ]

quote:

Op donderdag 31 maart 2005 23:50 schreef MindlessThoughts het volgende:


Ik weet et niet hoor, ik herken me hier wel in, maar haat "labels"
weet niet echt wat ik er nou mee aanmoet...

waarom doe je die test dan?
en waarom zou je er iets mee moeten als je niet van labels houdt?

[ Bericht 10% gewijzigd door DarkElf op 01-04-2005 08:46:29 ]