proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:41 |
Even een kloon. Ik zit met een probleem en wil graag weten of er mensen dit misschien ook hebben meegemaakt en mij kunnen adviseren. Ik heb sinds 10 jaar een relatie. Hij is nu 33 en ik 30. Het ging naar mijn idee redelijk goed. Geen grote up and downs, gewoon zijn gangetje. Eind 2014 kregen wij ons eerste kindje. Toen hij bijna een jaar was, ging het even wat minder. Ik kan niet eens zeggen wat er precies loos was, maar mijn partner leek onbereikbaar. Hij was meer weg en als hij wel aanwezig was, was hij toch afwezig. Bij jullie gaan nu misschien de alarmbellen rinkelen, maar bij mij niet. Ik ben niet wantrouwend; als je iemand goed kunt voorliegen ben ik het wel. We kabbelden wat voort en hij zei dat er niets was. Ondertussen bleek in november vorig jaar dat ik zwanger was. Niet helemaal gepland maar wel gewenst en welkom. Hij leek ook blij maar was nog steeds veel weg. Uit verschillende hoeken begon ik berichten te krijgen dat hij was gespot met een andere dame en wel in onze woonplaats! Toen begon ik wat door te krijgen. Het is een erg gesloten man en hij heeft geen vrouwelijke vriendinnen, dus het was onwaarschijnlijk dat hij gewoon "gezellig" wat aan het drinken was. Uiteraard ontkende hij alles. Ik wilde hem zo graag geloven. De bewijzen stapelden zich op. Een maand voor de uitgerekende datum ben ik achter de pijnlijke waarheid gekomen. Er was geen ontkomen meer aan; Hij heeft sinds september 2016 een relatie gehad met een ander. Niet een scharrel, iets eenmaligs, maar gewoon maandenlang een affaire. De grond zakte onder mijn voeten vandaan. Hij heeft een dubbelleven geleid, ook terwijl ik zwanger was. Hoogzwanger heb ik mij laten testen, verder nog geen actie ondernomen. Het kindje werd al bijna geboren en wist niet wat ik kon doen. Hij gaf alles toe en we besloten na de geboorte verder te denken over de toekomst. We hebben elkaar wekenlang genegeerd en zelfs tijdens de bevalling was er een ijskoude sfeer. In juli werd onze zoon geboren. De kraamweken waren prachtig en hels tegelijk. Naar buiten waren we het perfecte gezinnetje, van mijn kant wist niemand ervan. Van zijn kant bleken vrienden en een enkel familielid op de hoogte. Nu is ons zoontje alweer een paar maanden en kabbelt het voort. Vorige maand heb ik de "andere vrouw" benaderd. We hebben goed gepraat. Ergens kon ik het nog steeds niet geloven maar eht werd me duidelijk hoe ver hun contact ging. Zij is ook voorgelogen. Ze stuurde me screenshots die er niet om logen. Het ergste was dat ze elkaar in augustus nog hebben gezien, na de bevalling dus. Toen wist ik al van de affaire en ging hij doodleuk verder. Nadat zij ook achter de hele waarheid kwam, heeft hij haar zelfs nog verteld dat hij niet op het kindje zat te wachten, niet meer van me hield en alleen bij me bleef vanwege de kinderen. Ik las nog veel meer dingen, maar die maken het verhaal iets te herkenbaar. Het was heel pijnlijk en liet niks te raden over. Ik weet niet meer wat te doen. Uit elkaar gaan heeft zoveel consequenties. Het bizarre is dat we ons leventje gewoon doorleven alsof er niets is. We gaan als gezin naar familiefeesten en zorgen samen voor de kinderen. Hij is een goede vader. Soms denk ik dat dit leventje wel vol te houden is voor de komende jaren, soms komt er weer zoveel walging naar boven. Walging over bijna een jaar liegen en bedriegen, de meest vreselijke dingen over mij zeggen en doodeluk bij mij in bed kruipen nadat hij met haar was. Ik zou zo graag mijn zoontjes een gezinssituatie bieden met vader en moeder in 1 huis. Wie heeft er zoiets meegemaakt? Ben je toen gebleven of weggegaan? | |
motorbloempje | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:44 |
Uit elkaar gaan en goede afspraken maken over co-ouderschap. Succes en sterkte. | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:47 |
Dank voor je advies. Zelf neig ik nu meer naar blijven, maar wel met grote twijfel. | |
#ANONIEM | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:48 |
Inderdaad, gewoon blijven. Voor de kinderen. Misschien helpt het om nog een kind met hem te maken, meestal helpt een kind om de relatie te verbeteren. | |
opgebaarde | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:49 |
Sterkte, succes. Er is geen alternatief, gewoon uit elkaar gaan. Je zal zien, dat het uiteindelijk zal opluchten en je meer adem geeft | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:49 |
Blijkbaar niet ![]() | |
motorbloempje | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:50 |
Blijven bij iemand die willens en wetens voor blijft liegen is jezelf voor de gek houden en ook nog eens slecht voor je eigen welzijn. Eenmaal vergeten, soit, maar als iemand dan gewoon doorgaat zou echt einde verhaal moeten zijn. Ja, je kind is belangrijk, maar jij bent dat ook, Daarbij, opgroeien met een moeder die ongelukkig is, en een vader misschien ook, die bij de vader blijven 'voor de kinderen' is voor de kinderen ook niet ideaal, dat gaan ze ook wel merken. | |
Zure | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:52 |
Je blijft toch niet bij zo'n gast? Een affaire is toch wel iets heel anders dan een keer vreemdgaan. Uit alles blijkt dat hij niet meer van jou houdt. Wil je serieus bij iemand blijven die eigenlijk niet meer bij jou wil zijn? Vooral het feit dat hij rustig doorgaat met de affaire terwijl jij het weet moet toch toch wel helpen bij de beslissing. Waar is je zelfrespect gebleven?? | |
JaniesBrownie | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:52 |
Hoe is t nu met hem en haar? Hebben ze nog contact? Weet je wat híj wil? | |
opgebaarde | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:52 |
Nope, is niet makkelijk. Het alternatief, toch bij elkaar blijven, is ook niet makkelijk. Ik denk zelfs op termijn veel zwaarder. En de vader wil het ook (neem ik aan) | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:54 |
Hij wil niet weg bij zijn kinderen, dus een soort verstandshuwelijk houden. Hij heeft haar overal geblokkeerd. | |
Allures | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:54 |
Wat wil hij dan? Wel bij elkaar blijven? Waarom neig je naar blijven ? | |
opgebaarde | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:55 |
Waarom heeft hij haar geblokkeerd? | |
Allures | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:56 |
maar waarom een verstandshuwelijk? En geen gewoon huwelijk? En waarom zou hij in een verstandshuwelijk niet weerbuiten de pot pissen? Dan lijkt de eenzaamheid en dus de verleiding me nog groter | |
motorbloempje | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:56 |
Ja, nee dus. Jij wilt je leven op z'n minst 15 jaar 'on hold' zetten zogenaamd voor het welzijn van je kinderen? uiteindelijk zijn jullie van zo'n beslissing allemaal de dupe.... Uit elkaar gaan en alles goed regelen kost moeite ja, wrsch ook heel veel moeite de komende jaren die nog volgen, maar als het meezit leer je in die nieuwe periode beide iemand kennen die jullie daar liefdevol in kunnen steunen. Anders sta je er helemaal alleen voor. | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:58 |
Ja, dat heeft hij tegen haar gezegd, dat hij niet van mij houdt. Zelf kreeg ik de indruk dat hij heus wel van me hield. Aanvaarden dat het niet zo is, is lastig. | |
JaniesBrownie | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:59 |
hij wil dus niet júllie relatie houden en verbeteren, hij wil niet weer samen met jou een echt stel zijn? En jij, zou jij dat wíllen? Even trots, boosheid, wat je zou moeten willen/voelen en de wat je wil voor de kinferen kinderen daargelaten. Wat zou jij willen, met hem? | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:59 |
Hij wil met haar kappen, omdat hij zijn kinderen dagelijks wil blijven zien. | |
motorbloempje | vrijdag 28 oktober 2016 @ 14:59 |
En neit omdat hij dus van jou houdt. Dát is belangrijk in een relatie/huwelijk. Als hij z'n kinderen wil blijven zien kan dat ook op een volwassen manier als jullie uit elkaar zijn. | |
Allures | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:00 |
maar niet om jou dus. Dat is toch super pijnlijk? Wat vind je daar oke aan? Hij doet iets wat super kwetsend is en wil dan bij je blijven, niet voor jou maar voor zijn eigen gewin | |
#ANONIEM | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:00 |
![]() | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:01 |
Sorry, ik heb er geen antwoord op. Hij wil er een soort van het beste ervan maken. Dus proberen minder ruzie, een betere verstandhouding en als gezin verder. Wat ik zelf wil, nog geen idee. | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:01 |
![]() | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:02 |
Het idee dat er een soort stiefmoeder gaat komen, breekt mijn hart. Je hebt natuurlijk wel gelijk. | |
motorbloempje | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:03 |
Ach, als je het samen goed regelt kunnen de kinderen twéé liefdevolle ouderparen hebben waar ze op terug kunnen vallen. Als je zo blijft aanmodderen hebben ze wrsch het gevoel niet in een liefdevol afstandelijk gezin op te groeien... | |
#ANONIEM | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:04 |
Weet je wat het is? Blijkbaar is de situatie nog houdbaar en niet erg genoeg voor je. Blijkbaar vind je het prima hoe je wordt behandeld. Je bent boos, maar je bent het niet zat genoeg om er iets aan te willen veranderen. Advies is daarom ook een beetje nutteloos, want wij kunnen je niet overtuigen om actie te ondernemen, omdat jij je kookpunt nog niet hebt bereikt. Het is niet eenvoudig, dat wil ik ook niet beweren. Maar besef wel het volgende: - Je bent bij iemand die jouw vertrouwen heeft geschaad en blijft schaden, bij iemand die geen respect voor je heeft. - Hij zal doorgaan met zijn gedrag, je accepteert het toch wel; voor hem zijn er geen gevolgen aan verbonden. - Je twee kinderen op laat groeien in een omgeving waar de ouders geen liefde voor elkaar kennen, waarschijnlijk levert dat wrijvingen op en dat zullen ze merken. - Zolang je bij hem blijft, werk je niet aan je eigen geluk. Hoe eerder je begint met losraken, des te eerder je weer aan je eigen toekomst en geluk kunt werken. Het is eng om opnieuw te beginnen, maar jij en je kinderen zullen daar gelukkiger mee zijn. Zolang jullie bij elkaar blijven kan het alleen maar giftiger worden en zal dat alleen maar nadelen hebben voor jullie allemaal. Misschien is het slim om even te bedenken wat jij zelf wil. En wat jij voor je kinderen wil. | |
opgebaarde | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:05 |
Dat is nu. Zou hij dat de komende twintig jaar nog steeds willen? En daarna wel uit elkaar? En hoe gaan jullie twee met elkaar om in die twintig jaar, nog steeds als twee individuen die niks van elkaar willen weten? Alsof hij niet opnieuw verliefd wordt op een ander of zijn driften buiten de deur gaat exploiteren... Doe jezelf en vooral je kinderen dit niet aan, stuur hem weg. Kap er mee, kom op zeg, ga leven en wordt weer verliefd | |
Roland_Deschain | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:06 |
Bij elkaar blijven omwille van de kinderen lijkt me uiteindelijk niet goed voor de kinderen. | |
Desmosedici | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:08 |
Als je blijft ben je echt een grote debiel! Sorry dat ik het zo hard verwoord. | |
Lienekien | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:13 |
Ga vol voor de relatietherapie. Leg alles op tafel. Kijk of er een streep kan onder zijn misstappen en of jullie een basis kunnen vinden om weer een respect- en liefdevolle relatie met elkaar op te bouwen. Lukt dat niet, dan heb je er in ieder geval wel alles aan gedaan. | |
Allures | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:13 |
dit!! En waarschijnlijk gaat ie alsnog bij je weg, als hij een situatie vind die voor hem het beste werkt. Maar dan heb jij jezelf jaren lang opgeofferd en weet je niet meer wie je zelf bent Als klink je niet heel erg als iemand die het nu wel weet | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:30 |
Dank aan iedereen, behalve die ene dan die het nodig vindt dat ik mijn identiteit onthul. Omdat ik een plicht heb naar andere vrouwen, yeah right. Ik weet dat jullie gelijk hebben en ergens zal het uiteindelijk stukgaan. Of ik nou nu wegga, hij weggaat of dat eht ver een tijdje knalt. Ergens weet ik wat me te doen staat. Jullie bevestigen dat. | |
nikky | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:31 |
Ik begrijp dat je er alles aan wilt doen om een gezin te zijn voor de kinderen. Ik heb in een soortgelijke situatie gezeten. Wat zou jouw advies zijn wanneer jouw kind in zo'n situatie zou zitten? Dat iemand respectloos met haar/zoon gevoelens omgaat. Wil je daarnaast een voorbeeld zijn voor je kinderen daar het oké is dat iemand je zo behandeld? Wens je je eigen kinderen een betere relatie? Wat Lienekien zei vind ik ook wel een mooie. Kijk of jullie er samen uit kunnen komen. Wanneer dit lukt, dan is het prachtig. Lukt het niet, dan heb je er alles aan gedaan. Wil hij niet? Dan houdt het ook op. Kies er niet voor om in een ongelukkig huwelijk/relatie te blijven plakken. Daar is niemand bij gebaat. | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:34 |
Hoe heb jij het aangepakt? | |
Ticootje | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:38 |
Hier sluit ik me bij aan. Alleen moet je duidelijk krijgen van beiden kanten of er iets is om voor te vechten. Huwelijken kennen soms zware tijden en misstappen, het is enkel aan jullie om te bepalen of je elkaar kunt vergeven en of er nog een basis is om op te bouwen. | |
hoechst | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:39 |
Gewoon weggaan.... Ja kan nog zoveel leuke mannen ontmoeten. | |
nikky | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:42 |
De relatie beëindigd. Ik laat me door niemand behandelen zoals hij me behandelde. Over het hoe en wat kan ik niet vertellen. Ik houd niet van kwaadspreken en de vader is hier bekend (en ik post niet onder een kloon). | |
machtpen | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:43 |
Die is gewoon niet te vertrouwen en dan is het aan jou hoe jij ermee omgaat. | |
Allures | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:50 |
maar hij wil geen gewoon huwelijk meer | |
Ticootje | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:57 |
Als dat duidelijk is, dan is de keus simpel. | |
JaniesBrownie | vrijdag 28 oktober 2016 @ 15:57 |
voor hem is het ook allemaal heel vers en hoe je het ook wendt of keert, hij moet ook dingen verwerken en op een rijtje krijgen nu. Daarom vraag ik ook wat TS en hij wíllen nu, met elkaar. Als ze uiteindelijk wel verder willen, kan dat wellicht nog, eventueel(misschien beter) met hulp idd. Zoals t nu klinkt, lijkt t of hij niet wil en zij wel. Als dat echt t geval is, inderdaad kappen, want dan gaat t niet werken. | |
JaniesBrownie | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:00 |
Mijn ex ging btw vreemd tijdens de zwangerschap, een aantal maanden. Wij wilden wel verder met elkaar en hebben dat ook gedaan. Dat heeft na dat besluit tussen ons geen rol meer gespeeld, ik kon het hem vergeven omdat ik wist dat hij míj wilde en niet stiekem toch haar. Onze relatie was verder bagger, maar dat had daar niets mee te maken ![]() | |
erodome | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:10 |
Je klinkt alsof je nog compleet in shock bent ervan. Is er misschien een mogelijkheid om tijdelijk uit elkaar te gaan zodat jij in alle rust bij kan komen en kan gaan kijken naar wat je nu echt wil? Een plek voor hem vlakbij waardoor hij zijn contact met zijn kinderen kan houden, maar jullie niet zo op de automatische piloot doorgaan? Het lijkt me echt heel erg onwerkelijk aanvoelen om zo door te gaan alsof er niets gebeurd is, die schijn zo op te houden. Dat kan nooit goed zijn. Ik denk dat het heel erg goed voor je zal zijn om even wat afstand te nemen om de zaken echt even op een rijtje te zetten voor jezelf. Wat hij wil (afgezien van een betrokken vader zijn) zou ik me nu even niet te druk om maken, zet jezelf even voorop. | |
Voetstappen | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:13 |
Hoe sta je er financieel voor? | |
Voetstappen | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:20 |
En de tips om het te proberen van mensen, ben ik het zwaar mee oneens. Hij heeft geen spijt en zelfs nadat ze achter de affaire is gekomen, gaat hij door met die ander. Wss boeit het hem niet eens als de relatie kapot gaat. | |
frietenstamp | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:29 |
Het boeit hem niet zolang ts geen consequenties verbindt aan zijn bedrog. | |
Voetstappen | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:31 |
Het interesseert hem gewoon niet. Zij interesseert hem niet. Als je nadat het uitkomt nog steeds doorgaat met een affaire, is dat wel de ultieme middelvinger naar iemand toe. Dan moet je niet eens overwegen om een relatie te beëindigen of om ergens aan te werken, dan beëindig je de relatie gewoon. Punt. | |
JaniesBrownie | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:36 |
wat stel je voor? Eerste maanden niet meer alleen naar buiten? Voor straf alle luiers verschonen? Hij heeft zijn tussendoortje geblokkeerd, dat is n consequentie. En er zal hoe dan ook nog wel n hoop gedoe uit voortkomen, ook een consequentie. Je kan niet een soort van 'straf' geven als je samen verder wil, dan moet je er nl ook uit komen op den duur, blijven straffen helpt daar niet bij. Het belangrijkste lijkt mij nu erachter komen wat beiden willen met elkaar en daarop voortborduren. Hij zal wel moeten laten zien dat hij t meent als hij aangeeft dat hij bij haar wil blijven. | |
JaniesBrownie | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:37 |
ja, leuk. Niet iedereen is zoals jij. ![]() | |
Voetstappen | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:38 |
Hoeft ook niet. Maar dan laat je wel heel sneu over je heenlopen als je het presteert om bij zo iemand te blijven. | |
JaniesBrownie | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:42 |
Ok | |
Voetstappen | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:46 |
Wtf. Zijn tussendoortje blokkeren een consequentie noemen. Ben je wel goed? Hij gaat vreemd, kleineert haar, praat respectloos over haar (hij wil haar niet, wil geen kinderen met d'r) en de consequentie is dat hij z'n tussendoortje voor haar blokkeert. In jouw ogen. En dat is dan een prestatie zijn? Een consequentie daar wordt mee bedoeld dat je grenzen aangeeft, gok ik zo. Geen straf, maar duidelijk aangeven tot hier en niet verder. | |
erodome | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:51 |
Sneu is niet het juiste woord. Er is net een baby geboren, die is nog piepjong. Dat betekend dat ze waarschijnlijk aardig moe is en nog aan het uitzwangeren is (dat duurt ook een maand of 9 tot een jaar). In al een zeer hectische periode ook dit er nog eens bij. Dan is het best een veelvoorkomend iets dat je voor een deel op de automatische piloot gaat, zaken aan de kant schuift ipv echt verwerkt, simpelweg omdat het teveel is allemaal bij elkaar. Dat is een overlevingsmechanisme, maar echt goed is dat ook weer niet. Daarom mijn advies om even afstand te creeeren en tot rust te komen. Te kunnen gaan verwerken en emotie weer toe te laten op een wijze die niet destructief is. Ik vind vooral dat doorgaan alsof er niets is gebeurd een beetje "eng", dat klinkt als iets dat ligt te wachten om uit te barsten. | |
JaniesBrownie | vrijdag 28 oktober 2016 @ 16:57 |
een prestatie? ![]() Dat vul jij toch echt zelf in. Een grens is in deze in mijn ogen: geen contact meer met de ander. Grenzen stellen is logisch, Áls je dus samen verder wil, wat in dit geval nog niet duidelijk is. Verder moeten mensen voor zichzelf bepalen hoe ze verder kunnen met elkaar, wat daarvoor nodig is, nogmaals: mochten ze dat willen. Praten en daarbij zullen ook 'regels' aan bod komen. Verder zeg ik niet dat ze met elkaar verder moeten gaan, ik zeg dat ze beiden moeten beslissen wat ze willen, met elkáár. En als het hem idd alleen om de kinderen gaat. Wegwezen. Als hij nig wel van haar houdt en bij haar wil zijn om haar en zij wil nog bij hem zijn, kijken of t kan werken nog. | |
Mishu | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:08 |
Ik zou een scheidingsadvocaat bezoeken en een plan maken om er financieel zo goed mogelijk uit te komen. En daarna doorpakken. Niet met hem praten over dingen want dan is hij voorbereid. Succes. Hij wilt geen kinderen met jou? Mooi, komt goed uit, want hij gaat ze vanaf nu ook minder zien. | |
erodome | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:34 |
Ho zeg met dat laatste!!! De ts zegt dat hij een goede vader is, dat hij het cadeautjeskind misschien liever niet had gehad betekend niet dat hij dat kind nu niet wil of er niet goed voor is. De kinderen minder laten zien omdat je boos bent is echt een heel slecht idee, die kinderen zijn geen middel om de wrok tussen beiden te beslechten. Laat die daarbuiten, die hebben baat bij een betrokken vader en een betrokken moeder. Wat de ts ook beslist voor zichzelf en de relatie tussen hun 2, de kinderen horen daar niet in misbruikt te worden. Vind het echt heel erg slecht dat je dit zo zegt. | |
JaniesBrownie | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:37 |
Ze zegt alleen iets dat hoe dan ook waar is als je gaat scheiden. Beide ouders zien de kinderen dan minder dan daarvoor, dat betekent niet dat je ze gebruikt om wraak te nemen. | |
RM-rf | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:45 |
Bij elkaar blijven ook. Ik zou erg goed afwegen waar je precies wil uitkomen en welke weg je dan het beste kunt volgen om zelf gelukkig te worden en/f je kinderen een goede opvoeding te geven en te leren zelfwaarde op te houden (waarbij het gedrag van de ouders meestal voor kinderene en 'voorbeeld' is). ga er niet vanuit dat je hem kunt 'veranderen',of dat hij 'plots' zou ophouden met zn leugens en gedragingen die jouw vertrouwen beschamen | |
proudmum86 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:48 |
Dat zal ik dan ook nooit doen. Ik ben er heilig van overtuigd dat iemand een slechte partner en tegelijkertijd een supergoede vader kan zijn. Dat laatste is hij namelijk echt. En hij houdt ook ontzettend van zijn kinderen. Diep in mijn hart weet ik dat het niet goed gaat komen. Nu nog even de consequenties in kaart brengen, en de kracht vinden om door te zetten. | |
erodome | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:51 |
Dat op die manier zeggen, als in hij heeft tegen haar gezegd dat hij geen kinderen met jou wil klinkt toch verdomde veel als wrok. De kinderen als speelbal gebruiken. Dat terwijl de ts zegt dat hij een goede vader is en zelfs bij haar wil blijven omdat hij juist geen afstand wil nemen van zijn kinderen. Dan zou ik persoonlijk zoeken naar een manier waarop hij zoveel mogelijk met die kinderen om kan blijven gaan ipv je gaat ze minder zien lekker puh te denken. Het is juist 1 van de lastige zaken van uit elkaar gaan, het voor elkaar krijgen dat zowel vader als moeder een essentieel deel van het leven van die kinderen blijven. Daar zou ik dus niet over lekker puhen... | |
erodome | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:53 |
Als paps ook zijn deel doet is hij niet fris en vrolijk hoor. Dat werkt alleen zo als paps de koters maar naar mams schuift zodat hij lekker de frisse vent uit kan hangen. En die babytijd duurt niet eeuwig, sneller dan je denkt als kersverse ouder komt er meer ruimte dan je denkt. | |
PeneGrande | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:54 |
Jammer dat de man het ook moet ontgelden terwijl hij de kostwinner is en het hoofd van het gezin. Een beetje vrouw ontziet haar man. | |
EggsTC | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:55 |
Klaar nu met je gebash op vrouwen, als je zelf wat tekort komt hoef je dat niet te reflecteren op andere users hier. Posts verwijderd, ontopic en lief doen. | |
erodome | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:56 |
Ik blijf bij mijn advies, neem even wat rust en ruimte van elkaar. Stop met die automatische piloot. Wat eruit komt, wat jullie beslissen samen en apart van elkaar zie je dan vanzelf wel vormen. Maar geef jezelf wat ruimte om te verwerken, om met die emotie om te gaan, want je duwt het nu weg in alle drukte van de dag die je nu eenmaal hebt met een kersverse koter. Probeer het ouders zijn van jullie los te koppelen van de relatie tussen jullie 2. | |
erodome | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:57 |
Een beetje man houdt van zijn kinderen en wil heel graag een essentieel deel van hun leven zijn. Die wil niet "ontzien" worden, die wil vader zijn. | |
PeneGrande | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:58 |
Welk gebash ? Ik heb 4 kinderen bij 4 vrouwen. Ik deel alleen mijn ervaringen. | |
EggsTC | vrijdag 28 oktober 2016 @ 17:59 |
Je praat denigrerend over vrouwen en het is com-pleet irrelevant voor deze discussie. Je mag zelf een topic openen met je ervaringen. ![]() | |
#ANONIEM | vrijdag 28 oktober 2016 @ 18:49 |
Hahaha, sorry, maar die had allang een persoons bed ergens anders in huis gekregen tot de hele zooi geregeld is. Serieus, neem een advocaat en ga weg van die kerel. Ik heb er geen ervaring mee hoor, maar wat erodome zegt klinkt vrij logisch. Begin ruimte tussen jullie te creëren terwijl jullie nog wel de ouderlijke rol vervullen. Dan maar consequenties, over zoveel jaar weet en voel jij nog steeds hoe je belazerd bent. Als je daar niet tegen bent opgewassen (wat volkomen normaal is gezien je vertrouwen op je meest kwetsbare moment zo erg is beschadigd) gaat het jou als persoon en persoonlijkheid diep tekenen. [ Bericht 65% gewijzigd door #ANONIEM op 28-10-2016 18:57:42 ] | |
JeSuisDroppie | vrijdag 28 oktober 2016 @ 18:57 |
| |
ajacied4lf | vrijdag 28 oktober 2016 @ 19:06 |
Zelfs toen jij het wist bleef hij doorgaan... jij denkt dat je hem nog volledig kan vertrouwen? Lijkt me van niet. Zeker met kinderen in een huwelijk / relatie zou mijn advies niet snel zijn om uit elkaar te gaan. Maar nu toch wel, heb wat respect voor jezelf en laat je niet zo behandelen. | |
madam-april | vrijdag 28 oktober 2016 @ 19:26 |
En waren de moeders van je kinderen het daar ook mee eens? | |
PeneGrande | vrijdag 28 oktober 2016 @ 19:32 |
Die zoeken nog steeds mijn alimentatie adres. | |
vera166 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 19:46 |
Ik zou weggaan en wel deze avond nog. Met mijn kinderen. Hij wil nu wel lekker blijven doorgaan maar misschien komt ie over een jaar wel iemand tegen met wie hij zelf verder wil, en ik kan me niet voorstellen dat hij dan nog denkt aan de uitspraken die hij recent gedaan heeft met betrekking tot jullie situatie op dit moment. Ik denk dat ie jou dan zomaar aan de kant zet zonder stil te staan bij de afgelopen periode en al het besprokene. En ik denk als bovenstaande gebeurd, dat je altijd spijt hebt dat je niet zélf bent weggegaan. Dat kleine beetje waar je wel zelf de hand in hebt gehad, heb je jezelf dan ook door de neus geboord. Je man (ex) is echt een loeder eerste klas en ik hoop dat je vanavond nog vertrekt ![]()
[ Bericht 24% gewijzigd door vera166 op 28-10-2016 19:53:23 ] | |
HaverMoutKoekje | vrijdag 28 oktober 2016 @ 19:51 |
er komt wel een andere 'haar'. Ik ben het kind van een slecht huwelijk, ouders bij elkaar bleven om de kinderen. Mijn advies: gun je kinderen een leukere omgeving dan verstandshuwelijk | |
Norma_Jeane | vrijdag 28 oktober 2016 @ 19:55 |
Waarom zou ts met kinderen weggaan? Laat hem maar voorlopig ophoepelen en dan kunnen de kinderen in hun eigen huis blijven voor nu. | |
Voetstappen | vrijdag 28 oktober 2016 @ 19:56 |
Echt een zwijn. Onbegrijpelijk dat er mensen zijn die dit pikken. Ik zou weggaan zonder twijfel. | |
vera166 | vrijdag 28 oktober 2016 @ 19:56 |
Ja dat is eigenlijk beter verwoord. Dat is een goed idee ![]() | |
madam-april | vrijdag 28 oktober 2016 @ 19:59 |
Wat is een alimentatie adres? | |
Pomtips | vrijdag 28 oktober 2016 @ 20:04 |
Ja het is al vaak genoemd, maar hier maar nogmaals: z.s.m. de deur uit met die schoft. Je vertrouwen in hem is (natuurlijk terecht) volkomen vermorzeld en dan ook nog eens in deze periode waarin je elkaar extra nodig hebt en samen zou moeten genieten van jullie mooie gezinnetje. (hij zou zich kapot moeten schamen) Hoop is er ook niet omdat hij al heeft aangegeven bij je te blijven voor de kinderen en niet meer van je te houden. Zonder ook maar enige moeite te doen voor de relatie overigens. Goede afspraken maken over de kinderen idd, op de lange termijn worden de kinderen er ook gelukkiger van dan te wonen bij een ongelukkige moeder en vader. Schoft eruit, verdriet verwerken, genieten van je kinderen, gelukkig worden als single, gelukkig worden met iemand anders. En met name die eerste stappen met steun van je omgeving. Sterkte in deze moeilijke periode en vergeet niet dat ook voor jou het zonnetje weer zal gaan schijnen. | |
Kamina | vrijdag 28 oktober 2016 @ 20:54 |
Niets zegt goede opvoeding beter dan twee ouders die een ongelukkige leugen leven. | |
luxerobots | vrijdag 28 oktober 2016 @ 22:01 |
Ik wil toch even advocaat van de duivel spelen. Hij is vreemd gegaan, ook nog eens op een slecht moment (in hoeverre er goeie momenten zijn natuurlijk). Dat is gewoon slecht, maar hoeft nog geen einde van je relatie te betekenen. Hij heeft inmiddels gebroken met zijn maîtresse. Stel jezelf de vraag, in hoeverre is een relatie met hem nog mogelijk? Kan hij voor jou kiezen en dat voor langere tijd? Daarbij is relatietherapie ook nog een goed middel. Kortom, je hebt de keuze tussen bij elkaar blijven en uit elkaar gaan. En met therapie heb je tenminste alles geprobeerd. In ieder geval succes! | |
madam-april | vrijdag 28 oktober 2016 @ 22:52 |
Hij is zomaar een keer vreemd gegaan. Hij heeft haar maanden lang bedrogen en ging hier zelfs nadat ze hier achter was gekomen nog mee door. Hij had al een affaire toen hij haar zwanger maakte. Hij zegt dat hij samen wil blijven omdat hij zijn kinderen dagelijks wil blijven zien, niet omdat hij van haar houdt, niet omdat hij bij haar wil zijn maar omdat hij zijn kinderen dagelijks wil blijven zien. Dat is geen basis voor een relatie. | |
luxerobots | vrijdag 28 oktober 2016 @ 22:58 |
Ik vind de informatie die we hebben erg summier. Ik zou graag van TS zelf horen wat ze ervan vindt. Sowieso krijgen wij de informatie slechts van één kant. | |
LittleLady | vrijdag 28 oktober 2016 @ 23:59 |
Dit topic zou niet eens nodig moeten zijn, deze man heeft geen respect voor jou, jij bent gewoon de huishoudelijke dienst waar hij mee kan wippen en de leuke dingen deed hij wel met die andere vrouw. Die ging bij mij direct de deur uit, bij elkaar blijven vanwege de kinderen, ik kan je vertellen uit eigen ervaring, niets is zo leuk als ouders hebben die bij elkaar zijn om de kinderen, de sfeer bij ons is huis was dolle pret. Toen mijn moeder eindelijk de stap nam, stonden wij al klaar met onze koffers om te vertrekken, kinderen zijn niet gek, die voelen haarfijn dat er iets loos is. | |
Doum | zaterdag 29 oktober 2016 @ 09:23 |
Ik vind het echt bizar dat zoveel mensen doodleuk schreeuwen dat je maar weg moet gaan bij dat varken. Tot ze zelf kinderen hebben en dit meemaken. Die man is 10 jaar bij je geweest en krijgt nu ineens aandacht van een andere vrouw. Hij dacht met z'n piemel, niet met z'n verstand. Voelde zich waarschijnlijk hartstikke schuldig en praatte zichzelf daarom aan dat hij verliefd was of van haar houdt en niet meer van jou. Terwijl het gewoon seks en een beetje genegenheid was, niets meer. Ga in relatie therapie en bedenk hoe jullie verder willen. Een verstandshuwelijk hoeft lang niet slecht te zijn. De meeste huwelijken zijn zo. Hij lijkt verder een prima partner, drinkt niet, gokt niet, slaat niet, zorgt voor zijn gezin. Wil je je zoontjes aandoen dat ze zonder hun vader opgroeien alleen omdat hij een paar keer z'n piemel in een andere poes stopt na 10 jaar? Omdat het leven afwijkt van een Hollywood film? Ik overdrijft een beetje, but you get the message | |
TheoddDutchGuy | zaterdag 29 oktober 2016 @ 09:36 |
Als je verder financieel onafhankelijk bent dan is het enige wat je tegenhoudt je gevoelens. Dat soort gevoelens, in zo'n situatie, is een slechte raadgever. Kappen en op eigen benen staan/verder gaan. Je kinderen blijven je kinderen, maar met zo'n figuur verder gaan zou idioterie zijn. Hij geeft geen blijk van spijt, gevoel of wat dan ook dat hij verder met jou zou willen gaan. En ja ik heb ook een kind en een mooie vrouw waarvan ik vaak ook wel eens denk van what if.. (zij vreemd zou gaan), maar nee ik zou dan zeker niet blijven. Beetje gevoel van eigenwaarde moet je blijven behouden. | |
Luuntje | zaterdag 29 oktober 2016 @ 09:37 |
Meid......pak je spullen en kinderen en ga. | |
Seven. | zaterdag 29 oktober 2016 @ 09:52 |
Maar ook een leuke stiefvader, iemand die 100% voor jou gaat. Je kunt beter krijgen. | |
Copycat | zaterdag 29 oktober 2016 @ 09:53 |
Ik las 'Met' ipv 'Net', maar ook met 'Net' zou een liefdeloos huwelijk voor mij geen optie zijn. Wat geef je je kinderen zo ook mee? | |
opgebaarde | zaterdag 29 oktober 2016 @ 09:57 |
Misschien roept iedereen dit omdat in heel het verhaal van TS inbreekt dat de vent echt verder wil, dat hij spijt heeft en TS "terug wil winnen". Het enige wat we horen is eerder het tegenovergestelde, hij houdt zijn kop en negeert haar. | |
Seven. | zaterdag 29 oktober 2016 @ 10:00 |
Je bagatelliseert de situatie. Hij heeft niet zijn piemel een paar keer in een andere poes gestopt. Hij had een relatie met iemand anders en vertelde de ander bovendien dat hij niet van zijn vrouw hield en dat hij alleen bleef voor de kinderen. Minder respect kun je haast niet voor je vrouw opbrengen. Dat is wat anders als een keertje met je zatte kop een grote fout maken. Excuses aanbieden, paar weken janken en ruzien samen en dan kun je weer door. | |
jantjevertonghen | zaterdag 29 oktober 2016 @ 10:00 |
Wtf. Bizar wat die kerel gedaan heeft. Maar vanuit je luie stiel zo stellig beweren dat het uit moet gaan is niet slim. | |
letmehearyouscream | zaterdag 29 oktober 2016 @ 10:01 |
Zo, dat zijn veel aannames in 1 post. Hoe weet je dat allemaal? | |
jantjevertonghen | zaterdag 29 oktober 2016 @ 10:02 |
Je laat je serieus overtuigen door mensen op een forum die je niet eens kent? Wacht het af en praat er veel over. | |
letmehearyouscream | zaterdag 29 oktober 2016 @ 10:06 |
Waar maak jij uit op dat ze zich laat overtuigen? | |
JaniesBrownie | zaterdag 29 oktober 2016 @ 11:00 |
het is op zich volgens mij vrij normaal dat je 'de ander' verleidt door hem of haar een verhaaltje op de mouw te spelden. Dat is niet netjes tegenover je relatie, maar wel logisch als je bekijkt dat hij/zij iemand wil versieren, dan ga je niet zeggen dat je zoveel van je partner houdt en bij haar wil blijven, dat is je eigen ruiten ingooien. Het heeft niet zoveel met de relatie of met de waarheid te maken... Dat gezegd hebbende, natuurlijk is het heel erg kwetsend en pijnlijk en natuurlijk had hij dit alles gewoon niet moeten doen en is hij wat dat betreft gewoon echt fout. Maar goed, ik zou blijven en het los proberen te zien van mn relatie, als het dan niet blijkt te werken voor ons, kan ik er altijd nog mee kappen. Dus wellicht ben ik ook niet de beste raadgever. | |
Kamina | zaterdag 29 oktober 2016 @ 11:44 |
Hoe een liefdeloos leven te leiden zonder zelfrespect. | |
Claymore | zaterdag 29 oktober 2016 @ 12:53 |
Vertrouwen is toch 1 van de belangrijkste dingen in een relatie. Vertrouw je hem genoeg dat hij dit nooit meer gaat doen? | |
loveli | zaterdag 29 oktober 2016 @ 13:51 |
Een goede vader doet de moeder van zijn kinderen dit niet aan. | |
Doum | zaterdag 29 oktober 2016 @ 14:16 |
Een verstandshuwelijk, of een broer/zus relatie, hoeft niet per definitie een liefdeloos leven te betekenen. De kans dat een man zich na 10 jaar en twee kinderen niet meer gepassioneerd aangetrokken voelt tot zijn vrouw is groter dan de kans dat dit wel zo is. Stel je voor dat die 10 jaar jongere medewerkster die op kijkt tegen haar baas, 'toevallig' ook altijd over blijft werken wanneer hij een avond door wil gaan, en zich emotioneel bloot geeft aan hem, dan komen er gevoelens en emoties en driften bij hem los die bijna geen enkele man of vrouw kan weerstaan. Tot hij een paar maanden later uit zijn waas komt en realiseert wat hij allemaal kapot aan het maken is. Als dit direkt een scheiding moet veroorzaken blijven er maar weinig huwelijken over. En wat is het alternatief? Een gescheiden moeder van 30+ met twee jongens? Denk je dat Mr Big met z'n auto met chauffeur bij je voor komt rijden en je als een prinsesje behandelt voor de rest van je leven? Neemt niet weg dat dit een crisis is en heel zwaar is vooral voor TS. Ik zou echt in relatietherapie gaan voordat je het laat escaleren. Liefde...vertrouwen...als jij je focust op jezelf om een liefdevolle gezonde moeder te zijn en vertrouwt dat hij voor jou en je zonen zorgt en een liefdevolle gezonde vader zal zijn. Als hij dan af en toe een wippie moet maken buiten de deur...who cares really? Is gewoon ontlading. Denk je dat alle mannen in jouw omgeving hun vrouwen seksueel trouw zijn? Nee dus, alleen zij betalen ervoor, parkeren hun auto af en toe in het stokkenbos, of gaan het internet op om aan hun autistische porno trekken te komen. Een uit de hand gelopen verliefdheidje is echt nog zo erg niet hoor, kan iedereen overkomen, vrouwen net zo vaak. | |
borbit | zaterdag 29 oktober 2016 @ 14:33 |
Dit is wel de oplossing. Maar dan niet een biologisch kind. Maar zelf een of meerdere maken van oude kussens. En dan menselijk maken met stukjes haar/ nagel/ huid die je van jezelf en je partner afknipt en dan op je monsterlijke baby plakken. Vervolgens je vriendje aftrekken en het zaad in de ogen van je zelf geknutselde pseudobaby smeren. Dit is DE manier om je relatie te redden! | |
Luuntje | zaterdag 29 oktober 2016 @ 23:09 |
Hij heeft totaal geen respect voor haar, hij houdt niet van haar en blijft doorgaan met de affaire. Als ie ts zo zat is moet ie gaan en niet haar kleineren. | |
Voetstappen | zaterdag 29 oktober 2016 @ 23:19 |
![]() | |
Jihawti | zaterdag 29 oktober 2016 @ 23:47 |
TO, je schrijft dat jullie nu een soort van verstandshuwelijk hebben, want hij heeft voor zijn kinderen gekozen. Jij hebt ook voor deze constructie gekozen omdat je de kinderen een compleet gezin gunt. Maar waar blijf JIJ in dit verhaal? Hij heeft geen enkel respect voor jou getoond. Eerst door vreemd te gaan, vervolgens door daarover te liegen, daarna ook nog door te gaan met allebei en als kers op de taart deze vreemde relatie. Niet omdat hij jou nog wil, maar omdat hij zijn kinderen (waarover hij dus zelf zegt dat hij die liever niet had gewild, de jongste dan) niet achter wil laten. Mens, jij verdient meer. Je cijfert jezelf weg voor het gezin, of eerder het beeld dat je hiervan had maar dat door hem kapot is gemaakt. Jij zet je schouders hieronder, maar van zijn kant lees ik niks over spijt of moeite dit weer goed te willen maken. Ja "proberen minder ruzie te maken", maar daar ben je er echt niet mee. Als hij door wil met JOU (niet met de kinderen) zou hij als een gek moeten proberen iets goed te maken. Dat lees ik niet terug. Ik vind dit triest en veelzeggend naar jou toe. Als jullie door willen als stel, dan zal er op zijn minst relatietherapie bij komen kijken om te kijken waarom hij dit gedaan heeft en waarom hij jou niet als volwaardige partner behandelt. Anders verandert er niks. Want in zo'n liefdeloze constructie lijkt me echt dat weinig hem tegenhoudt om dit weer te doen. Je kunt beter zonder zitten dan met iemand die jou zo laag behandelt. Als hij echt zo'n goede vader is als jij vertelt, dan kan hij dat kunstje ook best als co-ouder. Nu gebruikt hij jou alleen als lekker makkelijke oplossing om zijn kinderen geregeld te blijven zien. 50% van de tijd is ook geregeld. Eis van hem dat jullie (beiden!) hieraan gaan werken of trap hem eruit. | |
madam-april | zondag 30 oktober 2016 @ 01:05 |
Niet compleet liefdeloos nee, maar er zijn verschillende soorten liefde en in dergelijke 'relaties' ontbreekt het aan de 'liefdes liefde'. Hoe kom je daarbij bij? Sinds wanneer hebben mensen geen Neo Cortex meer? Waar baseer je dat op? Wat zou daar mis mee zijn? Hoe kom je erbij? ![]() Waarom zou ik mijn geluk van een ander laten afhangen? Hoezo 'voordat je het laat escaleren'?! Hij heeft het laten escaleren, deze situatie is zijn verantwoordelijkheid.. De liefde maar vooral het vertrouwen heeft hij kapot gemaakt. Hun ouderschap staat los van hun relatie. En ze kan er niet op vertrouwen dat hij voor haar zorgt, iig niet op emotioneel niveau.. Dat heeft hij wel bewezen.. Je maakt een grapje toch? Hoe zou je het trouwens vinden als zij af en toe 'een wippie maakt' buiten de deur? Hoe weet je dit?Ken jij ze? Oh en online porno kijken heeft werkelijk niks te maken met seksueel ontrouw zijn.. Een maanden lange affaire is wel iets anders dan 'een uit de hand gelopen verliefdheidje' | |
opgebaarde | zondag 30 oktober 2016 @ 01:47 |
Rot gewoon op als je alleen via een emoticon wil reageren | |
Voetstappen | zondag 30 oktober 2016 @ 02:39 |
Ziek. | |
madam-april | zondag 30 oktober 2016 @ 02:57 |
' ![]() | |
#ANONIEM | zondag 30 oktober 2016 @ 11:46 |
Het was de enige juiste reactie op die bak onzin. | |
The_Temp | zondag 30 oktober 2016 @ 19:47 |
Met een kind van 2 en een baby zou ik niet graag op mezelf aangewezen zijn. Met twee mensen (en twee inkomens?) is het allemaal zó veel makkelijker! 'Kies voor jezelf' vind ik een prima advies, maar de conclusie dat dat betekent dat je bij hem weg moet gaan deel ik niet. Meeste mensen zullen het niet met me eens zijn, maar ik zou er voor kiezen om bij hem te blijven totdat de kinderen op de basisschool zitten. En hem dan te dumpen. | |
Ticootje | zondag 30 oktober 2016 @ 20:12 |
Wat een onzin, er zijn zat toeslagen en belastingvoordelen dat je als alleenstaande moeder met een baan de zaakjes prima op orde kunt hebben. | |
The_Temp | zondag 30 oktober 2016 @ 20:36 |
Het financiële plaatje is slechts één aspect ervan. Wederom geen populaire mening, maar een liefdeloze (maar stabiele en respectvolle) relatie is vaak beter voor kinderen van die leeftijd. Met name door de structuur en stabiliteit die het ze kan bieden. | |
Jihawti | zondag 30 oktober 2016 @ 20:43 |
Financieel gemak weegt echt echt echt niet op tegen geschoffeerd worden. Eigenwaarde is veel belangrijker dan dat plaatje met tweeverdieners en is niet te koop voor geld. Het is echt niet "zó veel makkelijker" om naar behandeld te worden. Daarnaast is het echt niet zo slecht geregeld voor alleenstaande moeders qua financiën hier. Het is natuurlijk een optie om niet per direct voor jezelf te kiezen en het af te wachten tot het makkelijker is, maar ik denk dat het veel zwaarder voor iemand is mentaal gezien om niet als volwaardig mens behandeld te worden dan om die paar honderd pleuro te missen. | |
Jihawti | zondag 30 oktober 2016 @ 20:44 |
Ik vind de man van TO allesbehalve respectvol. | |
Luuntje | zondag 30 oktober 2016 @ 22:41 |
Ik heb het gedaan, en dat lukte me goed, en nee ik werk niet. | |
Kamina | zondag 30 oktober 2016 @ 23:22 |
Ga scheiden. Heel gestructureerd, zo'n voogdijschap. | |
Kittekop | zondag 30 oktober 2016 @ 23:25 |
Kinderen hebben baat bij gelukkige ouders. | |
The_Temp | maandag 31 oktober 2016 @ 07:42 |
Dat wordt dan altijd gezegd ja, alsof de belangen van ouders en kinderen altijd synchroon lopen. Maar uit onderzoek blijkt nu juist dat die scheiding negatief uitpakt voor kinderen. Meer gedragsproblemen, meer emotionele problemen, minder mogelijkheden, minder stabiele relaties in hun latere leven. Aan de andere kant is het leven in een gezin vol ruzie en stress natuurlijk ook niet goed. Dus dan is het kiezen tussen twee kwaden. Maar dát lees ik niet in de OP. Er is geen geweld, geen enorme ruzies, geen angstige situaties. Pa en ma leven langs elkaar heen en hebben een slechte relatie met elkaar. That's it. Dus voor de kinderen? Blijf bij elkaar en probeer de relatie te redden. | |
HaverMoutKoekje | maandag 31 oktober 2016 @ 07:53 |
is er een vergelijkend onderzoek gedaan hoe het voor kinderen uitpakt wanneer het baggerhuwelijk in stand wordt gehouden? Een vergelijking met kinderen uit een gelukkig huwelijk is geen goede vergelijking | |
Kittekop | maandag 31 oktober 2016 @ 09:47 |
Ik snap wat je bedoelt en daarin heb je wel gelijk maar ik denk dat dat met name voor jonge kinderen geldt die nog niet heel bewust het slechte huwelijk van hun ouders meemaken. Oudere kinderen kunnen echter spanningen wel beter herkennen en ook de emoties en de invloeden daarvan op allerlei domeinen ervaren. Je loopt voortdurend op je tenen. Ik zeg het uit eigen ervaring. Je ouders ongelukkig zien maar die bij elkaar blijven voor de kinderen is echt doodvermoeiend en als hun ongelukkig zijn, zijn de kinderen dat ook. | |
Bananenpap | maandag 31 oktober 2016 @ 11:13 |
Lekker gezond voor die kinderen om in een gezin op te groeien waar heel hun leven een toneelstukje wordt opgevoerd. | |
Aiciu | maandag 31 oktober 2016 @ 11:20 |
Trouwen en kinderen geeft alleen maar ellende. | |
Ticootje | maandag 31 oktober 2016 @ 11:43 |
Ja en dan zijn ze oud genoeg om te gaan scheiden en komen ze er achter dat hun jonge jeugd of heel hun jeugd een leugen is geweest. Nee, dat doet echt een hoop goed. | |
#ANONIEM | maandag 31 oktober 2016 @ 11:59 |
Als kind van ouders die (in een later stadium) zo'n huwelijk hadden zeg ik: ga aub uit elkaar. Ik prikte al jong door het toneelstukje heen en ik vond het vervelend om waarschijnlijk (samen met mijn broertje) de grootste reden te zijn dat ze dit vol bleven houden. | |
2NutZ | maandag 31 oktober 2016 @ 12:57 |
Omg ![]() ![]() Ik ben het met je eens hoor in dit geval, maar eh... in dat andere topic waarbij die jongen zijn date heel serieus zag en ze seks hadden en toen dat wijf gelijk de volgende dag een andere ging neuken vond je dat die meid niks verkeerd deed? ![]() Apart ![]() [ Bericht 54% gewijzigd door 2NutZ op 31-10-2016 13:59:56 ] | |
Cathmar | maandag 31 oktober 2016 @ 13:57 |
Hallo samenvatting van mijn jeugd. Als ouder ben je aan het 'voor leven'. Ik stel mezelf (in andere situaties dan deze) ook regelmatig de vraag: wat voor voorbeeld wil ik mijn kind geven. Hoe zou je het vinden als je kind in zo'n relatie terechtkwam. Succes TS. | |
ondeugend | maandag 31 oktober 2016 @ 15:56 |
Die overtuiging heb ik ook sinds kort... jaren na mijn vaders overlijden deed mijn moeder een boekje open over hun huwelijk (40 Jaar getrouwd geweest), Hij bleek een beroerde echthgenoot te zijn geweest maar voor mij een geweldige vader. Zij besloot om wille van de kinderen bij hem te blijven maar geeft toe dat ze zichzelf daarmee enorm tekort heeft gedaan. Doe je zelf niet tekort want daarmee doe je ook je kinderen tekort en dat moet je echt niet willen. | |
JaniesBrownie | maandag 31 oktober 2016 @ 16:14 |
het klinkt zoals je het nu zegt niet alsof je moeder jou tekort gedaan heeft door bij hem te blijven.. | |
ondeugend | maandag 31 oktober 2016 @ 16:19 |
Toch wel want er waren ruzies en spanningen maar als kind snap je niet waarom. Als kind wil je alleen maar dat ze ophouden. En natuurlijk gebeurde dat ook steeds en dan was het voor mij als kind weer een opluchting. Ik heb dus een deel bewust meegekregen en dat was al heel vervelend. Pas jaren na het overlijden heeft mijn moeder gesproken over het slechte huwelijk en vielen er veel meer dingen op hun plek. Desalniettemin had ik een geweldige vader maar mijn moeder een nog beroerdere echtgenoot dan ik aanvankelijk dacht. En dat is enorm verdrietig. Een goed voorbeeld is dat mijn moeder over beschermend naar mij toe is geweest waar ik nu nog gevolgen van ondervind. Ze was bang dat op een moment de stoppen zouden doorslaan bij vaders en dat op de kinderen zou afreageren. | |
HulkHeld | maandag 31 oktober 2016 @ 16:22 |
Vreemd dat je zegt dat je denkt dat het leven zo wel door kan gaan voor de 'komende' jaren, en daarna? Hoe staat je man er in? Heb je er met hem over gepraat? Wat was zijn reactie? Heb niet de rest van de reacties gelezen, dus waarschijnlijk heb ik iets gemist als het al is beantwoord. | |
Greys | maandag 31 oktober 2016 @ 18:29 |
Dus hij heeft zijn minnares 'geblokkeerd'. Poeh poeh, wat een opoffering. Kan me namelijk niet voorstellen dat die vrouw hem nog echt wil nadat TS met haar gesproken heeft. | |
Voetstappen | maandag 31 oktober 2016 @ 18:31 |
Echt he. Maar volgens mij is hij nog naar haar toe gegaan terwijl de twee dames elkaar gesproken hadden (of ik lees verkeerd). | |
Greys | maandag 31 oktober 2016 @ 18:32 |
Dat kan zijn omdat zij hem persoonlijk nog even wilde zeggen hoe een lul het is. Misschien. Of zijn ze weer rustig tussen de lakens gedoken, TS? Ik gok dat die ander hem niet meer wil en hij dan maar nu 'voor zijn kinderen kiest'. Totdat er weer een ander zijn aandacht trekt. | |
Norma_Jeane | maandag 31 oktober 2016 @ 18:44 |
Nope. Hij is in augustus nog bij minnares geweest en ts heeft de minnares in september gesproken. Dikke kans dat dat van die lakens wel klopt. | |
JaniesBrownie | maandag 31 oktober 2016 @ 18:56 |
Wat n aannames allemaal ![]() Het is logisch om te willen dat deze man n akelige vent is die niets meer goed kan doen, maar uiteindelijk kan het zomaar zijn dat hij wél voor haar wil gaan en dat het wél n oplossing is om bij elkaar te blijven. Het klinkt heel fout, maar hij zit nu, vanwege de breuk met die vrouw waar hij een jaar wat mee heeft gehad, ook in n periode van rouw. Natuurlijk mag dat niet en is hij fout. Het houdt echter wel in dat hij op het moment in emotie leeft waarschijnlijk. En dat houdt dan weer in dat ze hier nu niet goed over kunnen praten en dat hij niet perse zijn gevoelens voor haar herkent, waarschijnlijk neemt hij haar ook t een en ander kwalijk op het moment. Laat de boel even bezinken en ga praten, kijken wat beiden nog wíllen van deze relatie en maak dan een keuze. Dat kan prima uit elkaar gaan zijn, maar doe dat niet overhaast en niet op n moment dat je beiden emotioneel bent. Maar goed, nu krijg ik ws een hoop shit over me heen dat t niet uitmaakt hoe hij zich voelt enzo... klopt, maar als je twijfelt over samen verder gaan, speelt dat wel degelijk een rol. | |
Voetstappen | maandag 31 oktober 2016 @ 19:02 |
Ja hoor. Maar het is een akelige man. Als je een beetje fatsoen en respect hebt, dan doe je dit niet. Dan praat je niet zo laag over de vrouw waar je kinderen mee hebt. En dan lieg en bedrieg je niet iemand en ga je d'r al helemaal niet mee door als ze erachterkomt. Dus ja: het is een akelige man. | |
JaniesBrownie | maandag 31 oktober 2016 @ 19:10 |
het is n man die een heel grote fout heeft begaan. Dat wil niet perse zeggen dat hij in alle opzochten een slechte partner is wmb. En hoe lullig ook... als je verliefd wordt in n relatie en je besluit daar wat mee te doen (wat je al niet hoort te doen, gelijk afkappen die handel) dan is het logisch dat je niet gaat zeggen dat je zo gelukkig bent met je partner ![]() Wat hij zegt tegen die ander is niet de waarheid, hij liegt tegen haar net zo goed. Nogmaals voor de duidelijkheid, ik wil dit niet goedpraten, hij had dit gewoon never nooit mogen doen en t doet ontzettend pijn en maakt echt t vertrouwen kapot... Maar zoek uit wat je wil (das t belangrijkst) en kijk of dat haalbaar is. Ook als je wil blijven. Laat je niet vertellen dat je móet gaan als dat niet is wat je wil, maar doe wat je wíl doen als je het kan. | |
Greys | maandag 31 oktober 2016 @ 19:29 |
Ik snap gedeeltelijk je punt, maar het feit dat hij De Ander gewoon nog zag nádat zijn vrouw wist van de affaire en hij wist hoe veel pijn haar dat deed maakt hem toch wel een harteloze klootzak van de bovenste plank hoor.. Hij was fout en deed het gewoon daarna weer. | |
JaniesBrownie | maandag 31 oktober 2016 @ 19:48 |
naar zn vrouw toe wel, hij zal zelf wellicht t idee gehad hebben dat hij die ander ook uitleg verschuldigd was. ![]() | |
Greys | maandag 31 oktober 2016 @ 19:52 |
Dat is net zo goed een aanname natuurlijk.. ![]() Voor hetzelfde geld zat ie gewoon weer klef te doen met haar. Zij wist het toen nog niet begreep ik. | |
JaniesBrownie | maandag 31 oktober 2016 @ 20:04 |
dat klopt, en dat laatste had ik er niet uitgehaald, maar zou best kunnen. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 09:19 |
Iedereen onwijs bedankt voor de antwoorden en het medeleven. Ik zit sinds zondag met mijn jongste van 3 maanden bij mijn ouders. Even afstand van een giftige situatie. Rationeel weet ik dat eht op is. Gevoelsmatig meot ik nog afstand nemen van het beeld dat ik lang had. Van ons leven samen, ons ogenschijnlijk gelukkige gezinsleven. Het beeld dat ik tot enkele maanden terug nog had. Alles lijkt een leugen en ik meot echt even rouwen om het leven dat ik kwijt ben. Zo had ik een goede band met mijn schoonmoeder, dacht ik. Ze blijkt er al sinds begin dit jaar van te weten en de dame in kwestie ook eens gezien te hebben.. Dan ga je zo'n lieve schoonmoeder toch met andere ogen bekijken. En zijn vrienden waren erbij toen hij haar voor het eerst ontmoette. Zijn moeder en andere familie wil overigens dat we bij elkaar blijven en hebben de dame in kwestie zelfs benaderd op een niet heel aardige manier. Dus het wordt nog lelijker zo. Jullie zullen vast denken dat ik me niks moet aantrekken van andere mensen en hun meningen, maar het zijn toch de mensen met wie we veel te maken hebben en die ook vaak mijn kinderen opvangen. Mijn eigen familie ziet de ernst ook niet echt in. Voor zover ze het weten dan, ik durf het niet echt aan mensen te vertellen. Alsof het dan nog "echter" wordt. Mijn ouders weten het wel en 1 vriendin die er per toeval achterkwam. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 09:23 |
Dank voor je nuance. Hij oogt inderdaad erg verdrietig sinds zij uit zijn leven is. En dat vind ik zo pijnlijk om te zien; niet uit medeleven want dat stadium ben ik wel voorbij. Mar wel het feit dat hij haar zo mist, zo kwetsend. | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 09:24 |
Wat een vreselijk idee dat je schoonmoeder het al zo lang wist en met die vrouw gesproken heeft. Als ze het zo enorm lang voor jou verborgen heeft, voor haar schoondochter en moeder van haar kleinkinderen, vind ik persoonlijk dat ze nu nul recht van spreken meer heeft om te melden dat ze vindt dat jullie bij elkaar moeten blijven... Misschien had ze dan begin dit jaar haar mond open moeten trekken tegen je als ze het dan zo goed met je voorheeft. Bah. Die is gewoon uit eigenbelang bezig. Bang dat ze anders haar kleinkinderen minder ziet. Niemand daar denkt aan jou. Fuckers. ALS JIJ MAAR WEL AAN JEZELF DENKT ALSJEBLIEFT. Heel veel sterkte. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 09:24 |
Dat zit er dik in. Ze zijn een weekend naar de kust geweest en hebben daar in een hotel gezeten. Ik maak me daar geen illusies over. | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 09:26 |
Nadat jij het al wist dus? Jezus... Hoe denkt die andere vrouw over hem nu eigenlijk nadat je met haar sprak, heb jij daar enig idee van? Wil ze hem gewoon nog? | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 09:28 |
Daar is zij zeker bang voor. Zij heeft hem ook dringend verzocht de boel te stoppen. En de rest van de familie heeft haar onvriendelijk benaderd. Het is zo'n familie waar van alles gebeurt maar dat gaat dan in de doofpot om maar de schijn op te houden. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 09:32 |
Ja nadat ik het wist. Hij is toen een weekend met haar weggeweest, onze oudste was bij zijn moeder en ik was thuis met de baby. Zij heeft hem "gedumpt" na alle drama. Wel met moeite, zei ze, omdat zij wel wat hadden opgebouwd natuurlijk. Daarna blokkeerde hij haar. Ze zegt tegen mij dat ze hem niet meer wil.. | |
Voetstappen | dinsdag 1 november 2016 @ 09:35 |
Maar zij wist toch wel van jou af? | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 09:37 |
Pas sindskort | |
Voetstappen | dinsdag 1 november 2016 @ 09:40 |
Dat kan ik haast niet geloven als ze zelfs iedereen uit zijn (en jouw) leven heeft gezien. Dus jouw schoonmoeder, zijn vrienden, zijn familieleden die haar contacteren, en dan ze zou niet weten dat hij een partner heeft waar hij kinderen mee heeft. Lijkt me sterk. En hij heeft geen social media dus? | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 09:42 |
Als je het aan meer mensen vertelt, krijg je meer hulp en steun. Je leven staat op z'n kop en daarbij kun je die steun echt wel gebruiken. Wat betreft vrienden en familie die het wisten, nu weet je wat je aan die mensen had en of het echte vrienden zijn. Verliefdheid is als een verslaving, hij is nu aan het afkicken en mist z'n drug. Pas als hij helemaal is afgekickt is het mogelijk dat hij spijt krijgt, nu is hij nog onder invloed. Daarom zal hij nu ook de stomste dingen zeggen met de logica van een alcoholist die naar het café blijft gaan. Goed dat je nu afstand hebt en bij je ma zit, je emotionele achtbaanrit is nog volop bezig. Zorg goed voor jezelf of laat voor je zorgen. Hoeveel kilo ben je al kwijtgeraakt door het overspel-dieet? Maak een plan om fysiek en mentaal sterk te blijven. Dit is een aanslag op je gezondheid, probeer een routine te vinden om goed gezond te blijven. Vraag vriendinnen of ze tijd met je willen doorbrengen om leuke/actieve dingen te doen. Sterkte! | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 09:44 |
Weet ze alleen sinds kort hoe jij erover denkt omdat je met haar sprak, of dacht zij al die tijd oprecht dat ie vrijgezel was? Nee toch, hij had toch gezegd dat hij niet meer van jou hield tegen haar? | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 09:50 |
Waar zeg ik dat ze iedereen heeft gezien? Schoonmoeder heeft haar ontmoet en wat vriednen bij hun eerste ontmoeting bij het uitgaan. En toen de familie haar contacteerde, wist ze het natuurlijk al. Nee geen social media, hij is zo gesloten en anoniem als wat. Niet google-baar, geen profielen en zijn mobiel is vergrendeld met vingerafdruk. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 09:51 |
Ja dat heeft hij gezegd toen ze erachter kwam. Die screenshots heb ik. Hij probeerde zijn hachje te redden door de cliches; niet gelukkig, broer-zus, bij elkaar voor de kinderen. Ze dacht echt dat hij vrijgezel was ja. | |
Copycat | dinsdag 1 november 2016 @ 09:52 |
Schoonmama is maar een achterbakse feeks. Sterke TS. Ik denk dat je deze hele familie beter kwijt dan rijk bent. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 09:54 |
Dankjewel, lief van jou. Het is zo dubbel; je hebt natuurlijk gelijk maar zij is wel een lieve oma die veel oppast. En zijn tante (oudtante van mijn kindjes dus) past ook elke week op. | |
Voetstappen | dinsdag 1 november 2016 @ 09:55 |
Je zegt dat de rest van de familie haar heeft benaderd, en dat zijn vrienden haar hebben gezien, dan heb je toch al zo'n beetje iedereen uit zijn leven die ervan wist. Behalve jij. Maar je zegt dat zijn familieleden haar pas nadat het uitkwam hebben benaderd, dus dan klopt het niet. Ik kan me niet voorstellen dat je niet weet dat iemand een partner met kinderen heeft. Dat kan je toch niet verbergen voor zo'n lange tijd. Het zijn geen paar weken of maanden. Je moet toch wel iets aanvoelen. Iemand moet zich toch verspreken. En dat kan bijv. zijn moeder toch niet hebben verzwegen als ze wil dat jullie twee verdergaan. | |
Copycat | dinsdag 1 november 2016 @ 09:56 |
Je moet ook zeker niet de band tussen hen en jullie kinderen gaan dwarsbomen, maar houd het contact puur daarbij. En laat ze zeker niet bepalen hoe en met wie jij je leven moet leiden. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 09:58 |
Wat lief. Behoorlijk wat kilo's ja. Eten en slapen lukt slecht, maar ja ik moet door voor de baby. Steun is lastig, vandaat dit topic. De mensen in de omgeving die ervan weten, dringen vooral hun mening op. Die willen het schijnplaatje in stand houden lijkt wel. | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 10:00 |
Brrrrrr. Wat een nare man. (Sorry.) En voor De Andere Vrouw ook kut hoe het gelopen is, die is idd dan ook belazerd. Minder erg dan dat het voor jou is uiteraard! Maar toch. En ging hij met haar nou openbaar in jullie woonplaats wat drinken, begrijp ik dat nou goed uit je eerdere posts? Het lijkt bijna wel alsof hij betrapt wílde worden. Ik vind je sterk. Heel goed dat je even afstand hebt genomen. En schrijf hier maar lekker alles van je af. Denk om jezelf en de kinderen en laat je idd niets vertellen door hem of zijn familie. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 10:02 |
Je hamert maar door over of zij het al dan niet wist. Sorry voor mij is dat niet het belangrijkste nu. Nadat het uitkwam in september, bleek dus dat zijn moeder het wist. Daarna heeft zijn familie (die wist het ook toen pas) haar benaderd. Wat klopt er dan niet volgens jou? Ze wist dat hij een kindje had, dacht dat hij gescheiden was. Maar dat we ons huis nog moesten verkopen enzo. Ook daar screenshots van gezien. Ze had wel vermoedens maar hij is heel manipulatief. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 10:04 |
Ja hun eerste date was in onze woonplaats. Daar hebben ze een bekende van ons gezien en toen kwamen er al wat geruchten op gang. Dus ja echt voorzichtig was hij niet. Ik snap dat ook echt niet, zo tegenstrijdig want aan de andere kant hield hij zoveel verborgen. | |
JaniesBrownie | dinsdag 1 november 2016 @ 10:11 |
medeleven moet je ook idd niet doen, dat had hij moeten doen, met jou. En zeker is dat kwetsend... sterkte. | |
schmebulock | dinsdag 1 november 2016 @ 10:12 |
doe verdomme even normaal. | |
HulkHeld | dinsdag 1 november 2016 @ 10:22 |
Wuut? Niet uit medeleven omdat je dat stadium al voorbij bent, maar wel om hem gekwetst te zien rondlopen. Dat is dus wel op basis van medeleven en dat kan ik niet helemaal plaatsen in deze context. Hij hoort er voor jou te zijn en niet andersom en jij hoort al helemaal niet dit soort dingen te zeggen die hem het gevoel geven zielig te zijn, want dat is hij totaal niet. | |
HulkHeld | dinsdag 1 november 2016 @ 10:24 |
Dit inderdaad. Die moeder van hem is net zo fout als hijzelf. Hij heeft het wat dat betreft niet van een vreemde, gatverdamme. Dit soort mensen moet je op hele grote afstand houden ![]() | |
HulkHeld | dinsdag 1 november 2016 @ 10:25 |
En jij hebt je niet afgevraagd wat hij daar deed? Wist je dat hij daar zat of heeft hij je voorgelogen i.v.m. werk o.i.d? | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 10:25 |
Is zij de eerste/enige? | |
Lizz519 | dinsdag 1 november 2016 @ 10:30 |
![]() maar ik denk dat het het beste is om te scheiden... maar voor het kind lijkt het me het best als jullie zoveel mogelijk gewoon met elkaar omgaan, mijn ouders kunnen totaal niet met elkaar overweg en dat vind ik echt verschrikkelijk... in ieder geval een hoop sterkte ![]() | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 10:51 |
Ik vind het niet pijnlijk dat hij verdriet heeft, maar wel dat hij haar mist. Dat ik gewoon geconfronteerd word met een sombere man die aan een ander denkt. Ik vind hem niet zielig, ik vind het gewoon naar voor mezelf dat hij met zijn gedachten elders zit. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 10:52 |
Hij heeft werk waarvoor hij vaak weg is ja. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 10:52 |
Ik zou niet weten hoe ik dat zou moeten weten:) | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 11:05 |
Als hij in het verleden iets tegen je gezegd heeft als "ik hou van je maar ben niet meer verliefd". Dat zeggen ze omdat ze verliefd zijn op een ander, anders bedenken ze het niet. Als hij op onlogische tijdstippen berichten of telefoontjes krijgt, als hij zijn telefoon met z'n leven bewaakt. Als je iets vraagt en hij defensief reageert dat vertrouwen de basis is van een relatie. Vertrouw je hem niet? Dan doe jij iets fout. Als hij opeens aan sport gaat doen of zijn uiterlijk verandert. Als hij ruzie met je lijkt te zoeken (het is rot om een lieve vrouw te bedonderen, maar als je ruzie maakt heb je een "goed" excuus). Het is heel normaal om vrouwelijke vrienden te hebben en als je jaloers bent stel jij je aan. Kleine greep uit het handboek van een vreemdganger. Veel dingen verdraaien zodat het lijkt of het jouw schuld is. Je zult er vast iets van herkennen. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 11:10 |
Oh ja, sorry, je doelde op signalen en vermoedens. Die heb ik alleen maar gehad tijdens het afgelopen jaar. Eigenlijk zo'n beetje alles wat je zegt; ruzie maken, afstand nemen, geheimzinnig doen met zijn telefoon, zeggen dat ik vertrouwensissues heb. Die signalen heb ik daarvoor nooit gehad. Ik durf het bijna niet te zeggen omdat iedereen me vast voor gek verklaart, maar ergens denk ik dat dit niet eerder zo gebeurd is. Niet in deze omvang in ieder geval. | |
Leandra | dinsdag 1 november 2016 @ 11:13 |
En dit is precies waarom je je af moet vragen of je zo'n "verstandshuwelijk" wel wilt. Daarbij voel jij je (terecht) enorm besodemieterd, en is hij simpelweg niet te vertrouwen, dat lijkt me niet echt een basis voor een verstandshuwelijk. Persoonlijk snap ik ook al niet waarom jij bij jouw ouders zit, maar laten we er vanuit gaan dat ik wat rigoureuzer ben in dat soort zaken en hij OLH op z'n blote knieën had mogen danken als hij nog kleren had gehad om in z'n koffer te doen. Helemaal nu ik lees dat ze in augustus samen nog een weekend weg zijn geweest, echt... hij had van mij weg mogen blijven. | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 11:16 |
Ze vindt het kwetsend voor haarzelf dat hij haar zo mist. Dat is ook heel kwetsend. Dus ze heeft zoals ik het lees nul medelijden met hem op dat vlak, maar wel met zichzelf. Terecht. Heb het ooit een keer zelf gehad. Sterker nog, ik kreeg het verzoek om wel een beetje rekening te houden met zijn gevoelens omdat hij liefdesverdriet had omdat hij die ander niet meer kon zien. TS kan niet van de ene op de andere dag uit zijn leven verdwijnen, hij is de vader van haar kinderen dus ze zal altijd met hem te maken hebben. Dan is het superpijnlijk om te zien dat hij een ánder mist en niet jou. | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 11:18 |
Eens. Maar dat is gevoelsmatig. Praktisch gezien weten we natuurlijk niet hoe het financieel qua huis geregeld is. Je kunt iemand niet zomaar uit zijn huis flikkeren waarvoor hij de hypotheek betaalt bv of dat op zijn naam staat, ik noem maar wat.. | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 11:18 |
Heeft hij weleens aan jou laten merken dat hij miste? Of jullie relatie zoals het was? En omgekeerd? Het klinkt zo weinig constructief dat je afweging nu wel of niet doorgaan lijkt te zijn, terwijl de redenen die het de moeite waard maken om de relatie alsnog door te zetten eigenlijk hier niet genoemd worden. Alsof jullie elkaars troostprijs zijn vanwege de kinderen ofzo. En wat eerder gezegd werd, welk voorbeeld wil je geven aan je kinderen? Zou je hen adviseren wat je nu overweegt te doen? | |
Cathmar | dinsdag 1 november 2016 @ 11:21 |
Zo eens. Zou hem lekker bij zijn moeder laten zitten. Snap dat dat makkelijk praten is TS, en dat je tijd nodig hebt om het plaatje los te laten. Dat zal een heel proces zijn. Vraag hulp aan je vriendinnen en mensen om je heen. Vertel ze wat er speelt. Jij hoeft je daar niet voor te schamen! | |
Leandra | dinsdag 1 november 2016 @ 11:21 |
Mwah... Als zij tijdelijk bij haar ouders kan gaan zitten, dan kan hij ook tijdelijk bij z'n moeder gaan zitten, z'n moeder wist al dat hij het risico liep. Het gaat me helemaal niet om een permanente situatie, maar wel om de eerste instantie. Nu lijkt het net alsof ze er alles aan doen nog steeds de schone schijn op te houden, terwijl er gewoon heel serieuze issues zijn en TS nu voor de buitenwereld bijna degene lijkt te zijn die "fout" is. Ik vind het niet handig dat nagenoeg niemand in haar kring het weet, je hebt met dit soort dingen gewoon alle steun nodig die je kunt krijgen. | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 11:23 |
Waar gingen die ruzies over, wie begon? Klinkt ook vrij eenzijdig trouwens, alsof dit vooral jouw probleem was. Maar hoe kun je dan aan een betere relatie werken, als hij verder niet thuis geeft? Ben je dan naïef en/of lui of had je zelf ook minder oog voor wat hij wilde en nodig had of hadden jullie echt een goede relatie al die tijd? | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 11:24 |
Oh zo, voor even tijdelijk. Ja dan had hij inderdaad het boetekleed (of drie) moeten aantrekken en zelf even elders moeten gaan zitten. Dat ben ik met je eens. TS, ik vind inderdaad ook dat je het meer mensen in jouw eigen omgeving moet vertellen. Je kunt alle steun gebruiken. En ik snap dat het daarmee 'heel echt' wordt, maar dat is het al. Misschien om je over die drempel te helpen van meer mensen vertellen: ZELFS (!) als je over een tijd besluit dat jullie het alsnog blijven proberen samen, dan nog is dat JOUW zaak en niet die van je omgeving. Dus wacht ajb niet met vertellen aan anderen omdat je bang bent dat je dan later mss weer moet zeggen dat je alsnog hem een tweede kans geeft. Het is JOUW leven. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 11:28 |
Is ook zeker niet permanent. Heb hem te kennen gegeven dat hij bij zijn moeder kan gaan zitten. Het is ook gewoon niet praktisch nu met borstvoeding enzo, dus wil zsm terug naar huis. Ideaal gezien heb je gelijk over steun. Maar bij familie ben ik hierin echt teleurgesteld. Heb wel veel aan die ene vriendin. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 11:31 |
Dit ook. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 11:34 |
En dat maakt allemaal geen reet uit. Een slechte relatie maak je niet beter door met een ander te gaan rotzooien. | |
HulkHeld | dinsdag 1 november 2016 @ 11:37 |
Ja op die manier kan ik de reactie plaatsen. En dat rekening houden met zijn liefdesverdriet vind ik wel een beetje belachelijk hoor to be honest. Hij heeft een grove fout begaan, hij moet op de blaren zitten en als er nu 1 is waar geen rekening mee hoeft worden gehouden dan is hij dat wel. De kinderen kan hij sowieso blijven zien, maar dat betekent niet dat zij niet bij hem weg kan gaan. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 11:38 |
Nou, zoals degene die de vraag stelde al opperde; hij lokte ruzies uit. Over niks eigenlijk. Huishouden, praktische afspraken. Ik zie niet in waarom ik lui of naief zou kunnen zijn. In mijn optiek hadden we een goede relatie en heb ik voor afgelopen jaar nooit signalen gehad dat hij iets miste of wat dan ook. Misschien heb ik hem als vanzelfsprekend gezoen ofzo, maar hij leek altijd tevreden. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 11:45 |
En dat laatste wat je zegt; dat vind ik ook zo pijnlijk he. Misschien wel het pijnlijkste van allemaal. Hij heeft toen mijn pijn gezien want ik wist het al. Het kindje was er net en hij heeft ons andere zoontje bij zijn moeder gestald. En vervolgens een weekend aan zee met haar. Nu ik het schrijf, voel ik de vernedering weer. Hij heeft eht ook heel geraffineerd aangepakt met het verbergen van de bewijzen. | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 11:49 |
Beetje kortzichtig dit natuurlijk, want het is wel degelijk iets waar je over na moet denken in het algemeen. Niet vanwege andermans beslissing om vreemd te gaan, maar wel om te kijken naar je eigen behoeftes en verwachtingen binnen een relatie in het algemeen en in hoeverre je daar zelf ook aan hebt gedaan binnen deze. Behoorlijk relevant als je zegt te overwegen of je wel of niet door zou willen gaan met deze relatie lijkt me. Tenminste, je zou idealiter gezien toch iets aan verbetering willen bewerkstelligen, toch? Dan moet je ook inventariseren wat daar voor nodig zou zijn en of je wel voldoende bij elkaar past om zoiets werkbaar te houden enzo. Hij heeft nooit aangegeven dat er zijn inziens wat aan schortte en jij dacht dat het niet nodig was te vragen, zoiets? | |
jogy | dinsdag 1 november 2016 @ 11:49 |
Een goede vriend van mij heeft hetzelfde meegemaakt, hij heeft twee kinderen, zijn dan niet getrouwd maar hebben wel samen een huis gekocht en ga zo maar door. Ze is een goede moeder en eigenlijk ook een goede partner maar heeft desondanks maanden lang met iemand aangepapt en was helemaal verliefd op die ander. Hij hun is het uiteindelijk goed gekomen. Controle van zijn kant (tijdelijk, nu niet meer), terughoudendheid van haar kant en hij heeft zich volledig ingezet om haar weer voor hem te winnen, en dat ging ook niet van een leien dakje maar ondertussen is zij weer verliefd en zijn ze weer gelukkig samen. Dus precies uitvogelen waarom hij buiten de deur is gaan zoeken voor genegenheid en kijken wat de opties zijn en die inzetten. Hij is vreemd gegaan dus hij is de kwade partij, dat als eerste en enige maar als je de relatie wil redden/herstellen/herstarten is er ook positieve inzet nodig van jouw kant en vertrouwensherstel acties van zijn kant. Heel goed praten met elkaar, eventueel met een professional erbij en iets doen aan de wederzijdse onvrede/vertrouwensschade. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 11:50 |
Wist z'n ma dat ze samen aan zee waren toen zij aan het oppassen was? Zo ja, geen knip voor de neus waard. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 11:52 |
Nee, die dacht ook voor werk. Ze had hem namelijk nadrukkelijk verzocht te stoppen met dat ... | |
Copycat | dinsdag 1 november 2016 @ 11:52 |
Ik gok dat het verraad te groot is hiervoor. | |
HulkHeld | dinsdag 1 november 2016 @ 11:53 |
Waar is het respect aan en voor jezelf gebleven? Dit gaat hoe dan ook klappen vroeg of laat. Tref een regeling waarbij je van hem af bent op het feit na dat hij eens in de zoveel tijd de kinderen ziet. Je kinderen gaan dit hoe dan ook te weten komen want je gaat niet volhouden wat hij jou heeft aangedaan zonder daarvan symptomen te ondervinden. Zoals anderen hier ook zeggen: licht je omgeving in, praat erover, onderneem leuke dingen zodat je de ellende waarin je je bevind even van je af kan zetten. | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 11:53 |
Hij gaf aan een weekendje naar zijn ma te gaan met jullie kind? | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 11:54 |
Dat ben ik met je eens natuurlijk, dat rekening houden met zijn liefdesverdriet belachelijk is. Dat vond ik destijds toen het mij overkwam ook. Bedoel alleen dat ik begrijp hoe walgelijk en kwetsend het is voor TS om te moeten zien dat hij de ánder mist. | |
HulkHeld | dinsdag 1 november 2016 @ 11:55 |
Nee, hij is een weekend weggegaan met haar aan zee, terwijl hij had gezegd dat het voor werk was. | |
HulkHeld | dinsdag 1 november 2016 @ 11:55 |
Ja, dan zitten we op dezelfde golflengte haha. Ongelooflijke kutsituatie.. | |
jogy | dinsdag 1 november 2016 @ 11:58 |
Bij hem in principe ook, maar toch niet. Het vergt wel extreem veel inspanning en het kan hartstikke hard falen natuurlijk maar als zij niet bij hem weg wil en hij wil niet bij de kinderen weg is er in ieder geval bereidheid om het weer vlot te trekken. Uit elkaar gaan kan altijd nog en dat heeft de voorkeur boven een verstandshuwelijk. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 11:59 |
Voor herstel is op z'n minst iets van berouw nodig van zijn kant. En een hoop inzet om het beter te doen. Voorlopig is zelfmedelijden het enige wat hij heeft kunnen opbrengen. Dat lijkt me onvoldoende. | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 12:00 |
Het is zo zo zó moeilijk om daarna weer iemand te vertrouwen. Wie zegt dat hij toch die ander niet appt als hij op het toilet zit. Wie zegt dat hij haar over een half jaar niet nog steeds mist. Ja, dat kan hij zeggen dat hij haar niet meer mist, maar zo eerlijk was hij het afgelopen jaar ook niet dus hoe kan TS dat in godsnaam dan ooit nog vertrouwen. Ik zou bij elk weekendje weg voor werk denken dat ie weer bij haar zit. En bij elk iets te lang toiletbezoek thuis denken dat hij met haar appt. En bij elke ietwat afwezige blik op de bank denken dat hij aan haar denkt. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 12:01 |
Niet meer weg voor werk, niet meer appen op de wc. Je moet er iets voor over hebben om het vertrouwen terug te winnen. | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 12:01 |
Dit ja. Hij is nou niet huilend op zijn knieën gaan liggen aan de voeten van TS om te vragen of ze hem ajb wil vergeven voor zijn misstappen omdat hij haar niet kwijt wil en dat hij er alles aan wil doen haar hart terug te winnen. Nee, hij deed het tegenovergestelde nadat TS het wist. Hij ging gewoon alsnog weer een weekend met de ander weg en hij mist de ander overduidelijk. Sorry maar dat wordt echt niks meer. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 12:02 |
En z'n geheime telefoon wegdoen. Collega van me had voor 3 vriendinnen allemaal een aparte telefoon, nadat 'ie er een keer 2 door elkaar had gehaald. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 12:04 |
Verkeerd geformuleerd. Met dat ... weg terwijl kindje bij zijn moeder was. | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 12:05 |
De ander wel mist.. Dat zei hij tegen zijn eigen moeder zoals ik het lees. Waarom zou hij het kind meenemen op een werkweekend? Daar zeg je het al, hij wil niet bij de kinderen weg. Wat valt er vlot te trekken als dat zijn enige motivatie zou zijn? Dit wel ja, want wat heeft hij nou laten zien aan bereidheid om verder te kunnen gaan samen? | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 12:07 |
Niet veel bereidheid, al zet hij nu stuk te gaan omdat hij zijn zoontje mist. Hij heeft tegen zowel mij als zijn moeder gezegd dat hij voor werk weg moest en daarom het kindje bij moeders onderbracht. | |
Leandra | dinsdag 1 november 2016 @ 12:08 |
Oh, hij heeft er toen tegen jou ook nog over lopen liegen? Ik zou er zo totaal klaar mee zijn, ik zou iemand niet eens meer in m'n buurt willen hebben, laat staan in m'n bed, slaapkamer of woonkamer, gewoon niet. | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 12:10 |
Maar jou dus niet. ![]() Hij mist De Ander. Hij mist zijn zoontje. De hufter. Ik vind het zo erg voor je en ik ken je niet eens. | |
HulkHeld | dinsdag 1 november 2016 @ 12:12 |
Eens. Iemand die je zo glashard voor staat te liegen, hoort nooit meer een blik gegund te krijgen van TS. Als schoonmoedertje, die net zo goed deelneemt aan dit hele circus, zo graag die kinderen wilt blijven zien, komt zij ze ook maar elke keer ophalen zodat TS niet de hele tijd met die lul geconfronteerd wordt. Bizar eigenlijk wel dat je je als buitenstaander nog boos zit te maken achter je scherm ook ![]() | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 12:13 |
Als hij van tevoren had gezegd dat hij met haar op stap zou gaan, zou ik hem bij wijze van spreken achterna rijden die twee uur in de auto. Met een mes ![]() | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 12:13 |
Hij weet je denk ik goed te raken met zulke uitspraken, maar waar is zijn gemis voor jou? Lijkt me dan inderdaad verkeerd verwoord, want je wist dus dat het kind bij je schoonmoeder zou zijn. Beter ook dat hij jullie kind niet meenam naar zijn romantische weekendje.. | |
Leandra | dinsdag 1 november 2016 @ 12:14 |
+1 | |
jogy | dinsdag 1 november 2016 @ 12:18 |
Het is inderdaad minimaal, eens. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 12:19 |
Als je erover hoort kun je je niet voorstellen dat iemand nog verder zou willen. In de praktijk blijkt toch dat veel mensen de boel willen redden. Als hij niks aan de omstandigheden verandert die dit dubbelleven mogelijk maakten, zal het (volgens de statistieken) nog een keer gebeuren. Verandert hij echt, dan is een succesvolle doorstart mogelijk. Nu had hij thuis iemand die z'n vieze sokken en onderbroeken waste en z'n kind verzorgde, en buitenshuis eentje die niet soms moe was van een drukke dag, naar z'n verhalen luisterde en lekker warm in bed was. Ideaal. Zonder die wasvrouw/babysitter thuis was z'n nieuwe vriendin ook niet extreem vrolijk geweest over rondslingerende sokken en vuile onderbroeken naast de wasmand. Juist omdat hij er 2 had, was het met die tweede zo gezellig. Daar deed 'ie alle leuke dingen mee. Z'n geweten was stuk en voor hem was de situatie ideaal. Een tweede kindje zorgt er ook voor dat vrouw nummer 1 niet weggaat. Zal niet de eerste zijn die zijn bedrogen vrouw daarom zwanger maakt. | |
HulkHeld | dinsdag 1 november 2016 @ 12:22 |
Dan begrijp ik de mensen die de boel willen 'redden' niet. Je laat je niet op deze manier behandelen, te kakken zetten, mishandelen en misbruiken. Je wordt als een stuk vuil behandeld dat nog eens een schop na krijgt. Misselijker dan dit heb ik het echt nog niet gehoord. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 12:26 |
PS: Volgens mij heb ik nergens de indruk gewekt dat hij ons zoontje heeft meegenomen; moest er nog bijkomen ![]() Op het ogenblik kan hij me niet meer raken, dat weekendje was al de limit. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 12:31 |
Ocherm. | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 12:40 |
Zo komt het op mij over als jij aangeeft dat hij jullie zoontje daar heeft gestald ipv aan te geven dat jullie het samen beter vonden dat hij daar zou zijn. Wel snap ik dat je het hem aanrekent, want kennelijk had jullie zoontje daar dus niet heen gehoeven ivm zijn werk. Eerlijk gezegd vind ik die laatste zin niet zo geloofwaardig als je aangeeft dat hij zegt zijn zoon zo te missen. Misschien ben ik dan te cynisch, maar het klinkt een beetje als emotionele chantage van zijn kant. En dat noem je hier dan als een klein beetje bereidheid lijken te tonen ofzo.. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 12:47 |
Je doet wel veel aannames. Ik zie dat niet als bereidheid, was gewoon een los feit wat ik benoemde. Dan vind je het misschien niet geloofwaardig, maar zulke nieuwe feiten raken mij gewoon nu niet. Ik ben nog aan het rouwen om de rest. Zoontje was in overleg bij moeders, daar wist ik van. Maar hij was degene die het geregeld had. Ik vind dat "alleen" maar erg omdat het zo geraffineerd en gepland is, niet omdat het niet had gehoeven. Want het was wel nodig om mijn zoontje elders door te brengen bij zijn afwezigheid. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 12:51 |
[ Bericht 100% gewijzigd door proudmum86 op 01-11-2016 12:51:31 ] | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 12:53 |
Het was op zích natuurlijk niet nodig want hij hóefde niet weg voor zijn werk, dat was nep en hij hóefde niet per se met dat wicht naar de kust. Dus hij had gewoon bij jou en je kinderen thuis kunnen zijn dat weekend zo vlak na de geboorte van jullie kindje. Maar ik snap hoe je het bedoelt en hoe het voelt. Op zich prima van hem dat hij iets goeds had geregeld voor je oudste kind en zijn moeder was een prima oppas idd zei je, maar het stiekeme en achterbakse en smerige omdat hij tegen iedereen aan het liegen was, zowel tegen jou als zijn moeder, is inderdaad het erge. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 12:54 |
De pest is dat je in een emotionele achtbaan zit. Nu raakt het je niet, straks komt het weer vol binnen. Vraag of hij bij z'n moeder kan intrekken, zodat jij in het huis kunt wonen met de kids. Kun je het aan om hem te zien? Zo nee, dan bezoekregeling van de oudste afspreken via een tussenpersoon. De jongste moet je niet afgeven zolang je voedt. Dat zou wreed zijn. | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 12:56 |
Wat is er dan zo geraffineerd en gepland aan in jouw ogen als het niet de onnodigheid was? *edit: Ok, het liegen, ook tegen zijn moeder, dat snap ik. Nevermind.. | |
Ticootje | dinsdag 1 november 2016 @ 12:57 |
Tot een jaar of 2 kun je zelfs wel pleiten dat het beter is om een kind niet voor lange tijd van de primaire verzorger te scheiden. Bij mij ging de jongste pas later ook nachtjes bij de vader slapen. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 12:58 |
Dat hij onder het mom van dingen goed voor vrouw/kids regelen, in werkelijkheid z'n affaire goed regelde. Maar dit soort vragen zijn bijzaak. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 13:00 |
Nog beter. Ben gezien de voorgeschiedenis bang dat de kids gebruikt gaan worden voor emotionele chantage. | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 13:01 |
Ik had al geëdit, maar als hij echt was gaan werken had het kind daar net zo goed gezeten. Hair splitting waar ts niet zoveel heeft inderdaad.. | |
Ticootje | dinsdag 1 november 2016 @ 13:07 |
Maar blijkbaar ging eigen genot wel boven eigen kind. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 13:12 |
Ik was het helemaal eens dat ons zoontje bij oma zat. Maar dat hij helemaal zo'n plan opzet om maar bij zijn scharrel te zijn, vind ik zo laag en doet mij pijn. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 13:19 |
Degene die mij zo'n lieve PB stuurde (je weet wie je bent): dankjewel. Ik kan helaas nog niet antwoorden omdat ik nog niet lang genoeg dit account heb. Super bedankt <3 Ik geloof wel dat hij zijn kindje oprecht mist. Hij wilde het niet, maar houdte r nu wel van. Voor de kindjes gaan we dit goed oplossen, daarvan ben ik overtuigd. Het pleit natuurlijk niet per se voor hem, maar als hij met haar was bele hij meerdere dagen per dag om zijn zoontje te spreken. Hij is wel echt dol op ze. | |
MissMSX | dinsdag 1 november 2016 @ 13:25 |
Wat een verhaal zeg ![]() Hoe reageert je familie precies dan? Wat zeggen/doen ze? Je moet zijn relatie met zijn kinderen ook compleet los zien van zijn relatie met jou. Hoeveel hij ook van hen houdt, dat doet hij overduidelijk niet van jou (hard maar waar). Naar jou toe is hij slechts een respectloze zak hooi en jij verdient beter dan dat. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 13:27 |
Het beste wat je voor je kinderen kunt doen, is goed voor hun moeder zorgen. Faal. | |
n0sferat2 | dinsdag 1 november 2016 @ 13:35 |
Het meeste is al gezegd. Wat een lul de behanger ![]() | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 13:38 |
Alleen was het helemaal niet zo een plan, maar business as usual dat hij ging werken en zijn moeder weer eens oppastte. Niet minder kwetsend en jouw gevoel zal om meer dan dit incident alleen draaien natuurlijk. Ik ben er helemaal voor als jij je empowert kan voelen door de pijn van zijn kwetsende gedrag, maar pas wel op dat je hem niet alle credits geeft alsof hij een soort puppetmaster is. Dat kan averechts werken als je straks tegen hem op moet gaan boksen als je er niet samen uit kan komen. (Voldoende naar zijn zin). | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 13:43 |
Wat een onzin. | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 13:47 |
Onzin. Het was helemaal geen business as usual dat hij ging werken want HIJ GING NIET WERKEN. Hij had dus gewoon thuis kunnen zitten bij zijn vrouw en pasgeboren kindje en dan had hij zijn andere kind ook niet bij zijn moeder hoeven brengen. Maar nee, hij verzon dat hij een weekend weg moest voor zijn werk, hij bracht het kind bij zijn moeder omdat 'hij moest werken' en dook vervolgens een hotel in met zijn scharrel. Hoe kom je er nou toch bij dat dit geen plan was? | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 13:57 |
Natuurlijk wel een plan, maar niet zo een plan als in geraffineerd. En dat mag je gerust mijn zeikerige definitie vinden. Feit blijft toch dat hij meer moeite steekt dan in zijn relatie en dat het allemaal kwetsend en kut is. | |
letmehearyouscream | dinsdag 1 november 2016 @ 14:00 |
Ik snap ook niet zo goed waarom het nu daarover gaat. Het gegeven dat hij met haar wegging vlak na de geboorte en dat ze het al wist, steekt het meest, denk ik. En dat hij dan ook nog eens zo gepland te werk gaat, ook pijnlijk. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 14:01 |
Jij leest echt heel andere dingen dan wat er staat. (@scarymary) | |
Mishu | dinsdag 1 november 2016 @ 14:06 |
Hoe reageerde je schoonmoeder toen? Oh gezellig nog een schoondochter? ![]() | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 14:25 |
Als je van tevoren een weekend plant en er een heel verhaal van maakt over werkverplichtingen, en dan oppas regelt, vind ik dat een vooropgezet plan. Ik zie niet hoe ik hem daar credits voor geef of een puppetmaster van hem maak.. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 14:28 |
Hield zich op de vlakte tegen die dame en heeft hem daarna de wind van voren gegeven. | |
Mishu | dinsdag 1 november 2016 @ 14:30 |
Ik denk dat je gewoon van hem af moet en zo snel als mogelijk alles moet regelen. En probeer de wraak vooral te nemen op zakelijk vlak, oftewel probeer er een ruime alimentatie uit te halen. En de beste wraak is vervolgens om je neus op te trekken en verder te gaan met je leven en hem verder geen gesprek waardig meer te vinden. Gewoon, het is klaar, doei. | |
Cathmar | dinsdag 1 november 2016 @ 14:36 |
Het zou mijn reactie ook zijn. Denk ik nu. Alleen werkt dat in de praktijk vast niet zo. Denk dat je goed bezig bent TS maar ga gewoon terug naar huis, als daar je comfort zone is. Hij kan dan vertrekken naar zijn moeder of wat dan ook, en dan ga je vanaf daar verder. Je moet de controle weer grijpen. Hij kan een leuke vader blijven zonder dat hij je partner is he. | |
Norma_Jeane | dinsdag 1 november 2016 @ 14:37 |
Neuh niet wraak nemen op zakelijk vlak. Uiteraard wel je rechten in de gaten houden, maar niet wraak als insteek. Je zal nog heel lang samen als ouders door 1 deur moeten kunnen en beslissingen moeten nemen. Ik zou dat niet op scherp zetten. De beste wraak is nog gelukkiger zijn zonder hem. Dat gaat alleen wel even tijd nodig hebben. Gelukkig hoeft niet alles gelijk besloten te worden. Ts moet gewoon lekker de tijd nemen die ze ervoor nodig heeft. | |
#ANONIEM | dinsdag 1 november 2016 @ 14:51 |
Waarom is dat wraak? Wie weet wordt hij ook wel gelukkiger zonder haar. | |
Mishu | dinsdag 1 november 2016 @ 14:52 |
Ik zou inderdaad ook je huis terugclaimen. En een beetje wraak nemen mag best, dat is menselijk. Ik denk dat je anders met wrok blijft zitten. Als je eens boos wordt krijg je ook je eigenwaarde terug weet ik uit eigen ervaring ![]() | |
Greys | dinsdag 1 november 2016 @ 14:54 |
Eens. En je hebt gewoon gelijk. Laat je dat idd niet door anderen aanpraten ajb. Ik zou als ik jou was zoals door anderen ook gezegd zorgen dat jij thuis komt en hij even een tijdje bij zijn moeder of in een hotel oid. Dat is hij jou sowieso wel verschuldigd vind ik om jou even tijd en ruimte te geven om alles op een rijtje te zetten en dat jij dat niet met de kinderen elders hoeft te gaan doen. Hij heeft alle ellende en onzekerheden veroorzaakt, hij moet voor zijn kinderen en voor jou zorgen dat je zo comfortabel mogelijk bent zolang jullie nog geen definitieve beslissing hebben. Hou daarin ajb je poot stijf. Dat verdien je. | |
vera166 | dinsdag 1 november 2016 @ 14:57 |
Ik had dat topic open laten staan op mijn laptop omdat ik er nog op moest reageren en toen was ik het daarna kwijt omdat m'n laptop was uitgegaan ![]() --------------------------------------------------------------------------------------------------------- TS: Ik las dat je nu bij je moeder bent (tijdelijk). Ik hoop dat vanaf nu alles jou zo goed mogelijk voor de wind gaat, ik moet ook zeggen dat ik hoop dat die vent van je alles zo slecht mogelijk ervaart en zijn hele leven hiervoor nog moet bloeden. Ik weet ook dat bovenstaande niet mooi is om te denken, maar ik meen het wel ![]() Hoop dat je binnen heel korte tijd weer hartstikke gelukkig bent (zal wel niet realistisch zijn) en dat je heel snel inziet dat het een loeder eerste klas is, dat ie jou niet verdient, zijn kinderen niet verdient en dat ie lekker z'n hele leven bij z'n moeder kan blijven wonen. Alle sterkte gewenst. Echt een kutstreek eerste klas waarvan ik niet wist dat mensen het in zich hadden zulke shit mensen aan te doen. ![]() | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 15:20 |
Ik haal het aan, omdat ik denk dat het voor sommigen best een verschil uit kan maken in het verwerkingsproces van wat er nou allemaal echt gebeurd is. Ja, hij heeft gelogen en bedrogen. Ja, hij heeft gepland. Maar als hij echt geraffineerd te werk had willen gaan, dan was hij niet zo lui geweest om in de eigen omgeving te gaan daten. Waarom is zoiets in mijn ogen wel relevant? Omdat het denk ik te maken heeft met een kwestie van respect. Ten opzichte van je gezin, die in dezelfde plaats wonen als waar hij haar naar mee nam. Je omgeving die er lucht van krijgt en gedwongen wordt om partij te kiezen om er al dan niet iets over te zeggen enzo. Dezelfde plaats waar je eventueel met elkaar zou willen/moeten gaan. Zijn familie mag dan de doofpot proberen te hanteren, maar geroddel ga je niet tegen. Vreemdgaan is hoe dan ook kut, maar ik vind het ongenuanceerd om dit soort details niet mee te nemen in de overweging voor eventuele toekomst samen. Niet omdat het verraad minder erg zou zijn als hij er minder planning in gestopt heeft dan een geheime operatie van de CIA ofzo. Nee, om goed te kijken naar zijn feitelijke manier van handelen. Die zal je hoogstwaarschijnlijk meer vertellen dan wat er zijn mond kwam en komt. Het was dan ook een vooropgezet plan, dat ontkent niemand hier denk ik. Ik zeur over die geraffineerdheid, omdat het hem meer credit lijkt te geven dan hij eigenlijk heeft gedaan. Recht in je gezicht een verhaal ophangen is voor sommige mensen niet zoveel moeite en die oppas hadden julliel onder de sneltoets staan. Uit ander gedrag lijkt hij sowieso niet zoveel moeite voor jullie relatie gedaan te hebben of te willen doen. Zie ook hierboven. Als je dan aangeeft dat je hiervoor gewoon doorleefde als het perfecte gezinnetje naar de buitenwereld, dan vraag ik me af of je dat echt voor jezelf nodig had of dat het hem wel lekker uit kwam en je daar gewoon in mee ging (zoals ook met andere dingen). Dat je op zo een moment de kracht niet hebt om aan de bel te trekken is begrijpelijk. Je leven zo overhoop en net met een nieuw kindje erbij is vreselijk heftig. Juist daarom wil ik aangeven dat je hem niet puur die macht zou willen toekennen alsof hij voor die ander wel zoveel heeft gedaan en alles op alles zou hebben gezet om jou in het duister te laten. Ook dat het zogenaamd voor de kinderen zou zijn geweest lijkt me redelijk slecht doordacht als je in de eigen woonplaats gaat daten. Stel jezelf centraal in die zin dat je wel ruimte voor jezelf blijft creëren en niet afgaat op hetgeen hij vooral zegt. Hij heeft niet de beste intenties voor jou, dus wees extra alert dat jij dit wel voor jezelf doet. Juist omdat jij er ook voor je kinderen (niet alleen de baby) door moet. Natuurlijk beïnvloedt dit alles wel de ouderrol qua invulling enzo, maar probeer dat los gekoppeld te houden van jullie als partners. Vergeet het woord wraak en het idee dat je over je heen laat lopen als je hem niet terug zou proberen te pakken. Handel het netjes af. Voor jezelf en de kinderen. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 15:23 |
TS heeft het zelf nooit over wraak gehad. | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 15:30 |
Dat beweer ik dan ook niet, maar ik dat volgende keer duidelijker verwoorden dat ik naar andermans woorden verwijs | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 15:34 |
Mijn opmerking was algemeen, staat toevallig onder jouw post, was geen reactie op jou. | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 15:37 |
Pardon, my bad. Overigens denk ik het ook juist de kracht van een forum is dat er breder gereageerd wordt dan puur op een ts post. Soms komen er dan andere of nieuwe dingen boven die wel kunnen bijdragen. Al is het alleen maar om af te vinken van fuck no ofzo.. | |
2NutZ | dinsdag 1 november 2016 @ 15:46 |
Even kort, meten met 2 maten is sowieso triest. Ik zou FOK! daar in niet als maatstaaf nemen. Maar daarom kwam het bij mij ook nogal hypocriet over want mannen doen zoiets altijd en vrouwen nooit natuurlijk en dan nog in een topic waarbij het de man overkomt krijgt de man een hoop ellende te verduren. Ik zal ook wel ouderwets zijn dat ik er van uit ga dat als je met iemand date en seks hebt je toch soort van exclusief bent. Wel rare ontwikkeling eigenlijk, toch soort van vertrouwen.. maar goed, nogmaals ik ben ouderwets. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 16:25 |
Ik koppel dat ook echt los. In dit topic al aangegeven dat ik het vaderschap los zie van het partnerschap. Mensen vroegen hoe hij een goede vader kon zijn als hij hun moeder zo behandelt, maar zijn voor mij losstaande dingen. Over wraak heb ik al helemaal niet nagedacht; niet financieel en niet via de kinderen. Het moment dat ik erachter kwam, wel even de neiging ze iets aan te doen maar is nu niet meer aan de orde. Hij had momenten van risicovol gedrag; afspreken in onze woonplaats, mensen om hem heen die ervan wisten et cetera. Daarnaast ook uitgekookt gedrag; diezelfde collega's inzetten in een heel plan om haar te kunnen zien, iemand laten meespelen in het toneelspel en laten liegen, "alibi's" regelen met allerlei complexe leugens. Aallemaal manipulatief. Dat vind ik geraffineerd en ik zie niet in hoe dat hem credits geeft. | |
loveli | dinsdag 1 november 2016 @ 16:30 |
Alibi regelen met collega's klinkt als affaire in de baas z'n tijd. Kent hij haar via werk? Fijne collega's trouwens. | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 16:37 |
Nee, ook 's avonds en in het weekend. Maar wel soms met werktripjes als alibi. Hij heeft haar leren kennen met uitgaan, waar zijn vrienden bij waren. Die ook leuk met haar gekletst hebben en hem nog een soort van respect gaven omdat ze zo "lekker" is *kots* | |
Scary_Mary | dinsdag 1 november 2016 @ 16:48 |
In ditzelfde topic heb je ook aangegeven te overwegen bij hem te blijven voor de kinderen. Ook vrij duidelijk dat hij omgekeerd ook vooral voor de kinderen niet uit elkaar zou willen gaan. Niet de kwaliteit, maar meer de kwantiteit lijkt dus niet zo los gekoppeld zijn en zelfs hoofdmotivatie om door te gaan met jullie partnerrollen. Dan snap ik beter waar zo een omschrijving vandaan komt ja. | |
#ANONIEM | dinsdag 1 november 2016 @ 16:58 |
Ga je in dit topic nou ook al invullen dat vrouwen al die dingen echt wel doorhebben? | |
proudmum86 | dinsdag 1 november 2016 @ 17:00 |
Ik bedoel dat ik hem als goede vader zie en dat los zie van zijn partnerschap. Anderen zien dat niet los en trekken conclusies over zijn kwaliteiten als vader op basis van zijn gedrag naar mij. Of denken dat het emotonele chantage van zijn kant is als hij zegt dat hij zijn zoontje mist. Voor mij staan die dingen los. | |
Leandra | dinsdag 1 november 2016 @ 17:09 |
Mwah, het is natuurlijk wel dat je als vader je kind al meegeeft dat respect voor zijn moeder ondergeschikt is. Daarbij denk ik dat zo'n vertrouwensissue als nu tussen jullie speelt ook reacties op elkaar gaat veroorzaken die qua goed ouderschap ook geen pluim verdienen. Ik ken ook mensen die bij elkaar gebleven zijn na vreemdgaan en alles bij elkaar liegen door vader, waar moeder gekozen heeft de relatie in stand te houden omdat hij een goede vader is, maar die goede vader heeft z'n gezin wel in een voorraad ellende geschopt waar de kinderen ook gewoon de dupe van zijn. | |
Andromache | dinsdag 1 november 2016 @ 17:16 |
Weggaan. Als je jezelf respecteert, ben je een betere moeder voor je kind. Wel contact tussen zoon en vader stimuleren. Een lul van een vent als partner kan een goede vader zijn. Heel veel sterkte met je keuze. | |
LeesFoknl | dinsdag 1 november 2016 @ 18:12 |
Heb de indruk dat ie dat al is! | |
LeesFoknl | dinsdag 1 november 2016 @ 18:19 |
Je lijkt mij meer gefrustreerd als Ts-er zelf. Vertel eens, wat is jou "overkomen"? | |
LeesFoknl | dinsdag 1 november 2016 @ 18:27 |
Juist. Want over 25 jaren(of veel eerder) komen er de vragen en oordelen van je kinderen ook over jou! Hoe je je nu opstelt (wraak of redelijk en pragmatisch overleg met vooral oog voor de belangen van de kinderen) zal je je hele leven met je meedragen. Zorg dat je jezelf in de spiegel en je kinderen recht in de ogen kunt blijven kijken, nu en over vele jaren. [ Bericht 0% gewijzigd door LeesFoknl op 01-11-2016 18:33:41 ] | |
Postbus100 | dinsdag 1 november 2016 @ 18:34 |
Denk ook even na over de lange termijn: wil je de huidige situatie nog over vijf jaar of over tien jaar? Nee? Wat maakt dan dat je het niet direct verandert zodat je niet die vijf of tien jaar hoeft 'uit te zitten'? | |
vera166 | dinsdag 1 november 2016 @ 19:21 |
Goh jezus ik vond jou zo'n sympathieke user altijd. Ik ben 21, vrijwillig en voor eeuwig kinderloos en ik heb geen gezeik met mannen. Ik hou dat graag zo. Maar ik voel werkelijk met TS mee ja. Lijkt me wel menselijk in zo'n situatie. Ken echt niemand die dit is overkomen en zou niet willen ruilen. Oh ja en nog wat. Ik kan me zo indenken dat je naast je verhaal vertellen en lieve, steunende reacties krijgt, je ook gewoon even wil zitten zeiken op een persoon die je zoiets heeft geflikt. Dat heb ik hier in dit topic nog niet zoveel gezien, dus ik besloot mijn eigen gedachten maar te ventileren. Als TS daar niets aan heeft, dan is dat zo. Maar daar is het een openbaar forum voor natuurlijk. [ Bericht 15% gewijzigd door vera166 op 01-11-2016 19:28:08 ] | |
Voetstappen | dinsdag 1 november 2016 @ 20:50 |
Ja. Misschien kan jij dan invullen dat er vrouwen zijn die het echt niet doorhebben en dat jij het misschien ook niet zou door hebben. | |
Voetstappen | dinsdag 1 november 2016 @ 20:53 |
Tsja. Wat wel zo is, is dat je ouders je ouders zijn. Mijn vader is een man die vreemdgaat en vrouwen echt niet correct behandeld. Hij is oneerlijk, dominant, gaat helaas op schandalige wijze vreemd. En ik weet dat hij nooit veranderd. Vroeger als kind wist ik dat niet, maar nu ik 22 ben zie ik het. Het scheelt dat hij en m'n moeder allang uit elkaar zijn. En ik weet dat zijn gedrag verkeerd is, maar voor mij heeft hij alles over. Ik veroordeel hem wel, maar kan ook niet echt zonder hem. Je vader is toch je vader, en je moeder is toch je moeder. Je kan nog zo'n klootzak zijn, tegenover je kinderen kan je dan totaal anders zijn. | |
Ama | dinsdag 1 november 2016 @ 20:53 |
dit. | |
#ANONIEM | dinsdag 1 november 2016 @ 21:03 |
Mijn invulling voegt weinig toe, iedere vrouw is nog steeds een individu. In mijn geval zou ik al weten dat zijn vrienden sowieso niets zouden zeggen dus daar is niets te vinden. Als hij mij dan ook gewoon meeneemt naar plekken in zijn eigen woonplaats en zijn moeder meldt ook niets over een vrouw... Je zou niet gauw zeggen dat een getrouwde man met zijn minnares door zijn eigen woonplaats struint en nota bene voorstelt aan zijn eigen moeder, niet? Met dat idee kan ik me er prima in vinden dat ze er niet achter kwam. Daarnaast is hij blijkbaar manipulatief. Vergis je niet in zulke personen. ![]() [ Bericht 1% gewijzigd door #ANONIEM op 01-11-2016 21:04:15 ] | |
Voetstappen | dinsdag 1 november 2016 @ 22:16 |
Tsja, heb je gelijk in. Toch vind ik het maar vaag. | |
Samzz | dinsdag 1 november 2016 @ 22:40 |
Even geveegd. Nu weer normaal ontopic, graag ![]() | |
Rodawa | woensdag 2 november 2016 @ 00:47 |
Je kinderen zijn nog jong. Mijn ouders kozen ervoor te scheiden toen ik ook pas enkele maanden op deze aardbol rondliep. Ik heb echter nooit het gevoel gehad iets te missen, ondanks dat het geen perfect "moeder-vader"-gezinnetje is. Daarnaast zeg je dat hij wel een goede vader is. Het moet dus in die zin geen probleem zijn uit elkaar te gaan en co-ouderschap aan te regelen. Blijft over of je bij hem moet blijven of uit elkaar moet gaan. Als je rationeel denkt en alle feiten op een rijtje zet lijkt het mij geen moeilijke keuze. Hetgeen het moeilijk voor je maakt is de emotionele kant van het verhaal, en je lijkt het ook enigszins goed te willen praten door te zeggen dat bij hem blijven het beste is voor de kinderen - echter is het niet het beste voor jou. Met je kinderen komt het ook wel goed. Daarnaast is het voor kinderen een stuk minder fijn opgroeien in een huishouden waar een kille sfeer hangt tussen de ouders omdat papa weer eens vreemd is gegaan. | |
proudmum86 | woensdag 2 november 2016 @ 09:18 |
Dus dit. Meisje had wel vermoedens maar hij wist er altijd een draai aan te geven. Hetzelfde als bij mij eigenlijk. Dat blijken sommigen niet echt te geloven. Maar ik weet zelf hoe uitgekookt hij is. | |
proudmum86 | woensdag 2 november 2016 @ 09:21 |
Helemaal mee eens. Ik heb al een balletje opgegooid over co-ouderschap. Ik prat niks goed, maar moet even afstand nemen van het beeld dat ik jarenlang had. | |
loveli | woensdag 2 november 2016 @ 12:04 |
Ik zou nog even wachten met het nemen van belangrijke beslissingen. Je wereld staat op z'n kop. Wacht even tot je weer weet wat onder en boven is voor je afspraken maakt waar je de komende 18 jaar spijt van krijgt. | |
Ticootje | woensdag 2 november 2016 @ 12:22 |
Is co-ouderschap in jullie voordeel of dat van de kinderen? Ze zijn echt heel jong. | |
Smallish | woensdag 2 november 2016 @ 13:06 |
Je klinkt verstandig. Neem inderdaad even de tijd en vooral een beetje afstand. Dat maakt dat je iets makkelijker op basis van gezond verstand keuzes kunt maken. En vergeet jezelf niet, je bent zelf ook nog jong met een heel leven voor je. Alle succes gewenst! | |
erodome | woensdag 2 november 2016 @ 14:07 |
Hou er wel rekening mee dat je een zuigeling hebt en dat met zulke jonkie's een co-ouderschap lang niet altijd werkt, die hebben vastigheid nodig. Ik vind het echt heel goed van je dat je ondanks de pijn en ellende die je nu voelt het ouderschap van jullie beide vooraan zet (is echt een serieus groot compliment!!!), maar denk vooral aan je kinderen ipv aan hem als vader zijnde. Dat laatste moet je natuurlijk niet helemaal wegstrepen, een goede vader is belangrijk voor je kinderen, maar neem rustig de tijd om je in te lezen over dit soort gevallen (hoe om te gaan met scheiden en kleine kinderen) en er evt hulp bij te halen om dat zo soepel mogelijk te laten verlopen voor je kinderen. Zoals gezegd, neem hier rustig de tijd voor en eis dat ook hij hierin flexibel zal zijn, want het zal voor een deel trail and error worden zo in het begin, om iets te vinden wat werkt voor de kinderen. Wat later evt zelfs weer aangepast moet worden. Als je denkt dat het helpt kan je natuurlijk aan hem duidelijk aangeven dat hij een essentieel deel van het leven van de kinderen is en zal blijven, maar dat het belang van de kinderen hierin nu even voorop gaat. Voor nu, zorg dat je je eigen huis weer terug krijgt, hij wijkt maar. Voor jou en de kinderen is het nu van het uiterste belang dat de situatie zo rustig mogelijk is als maar kan in deze omstandigheden. Je kinderen hebben routine nodig en hun normale omgeving die "gewoon" doordraait. Jij hebt die rust en ruimte nodig, zeker met een jonkie die nog zoveel zorg nodig heeft. Jij die nog dikker in de stress schiet, wat zelfs je melkgift negatief kan beinvloeden, is slecht voor iedereen, voor jou en je kinderen. Als hij echt zoveel om zijn kinderen geeft zou hij dit moeten begrijpen. Heb je iemand die kan bemiddelen, tussenpersoon kan zijn tussen jullie? Zodat je niet steeds geconfronteerd wordt met elkaar nu? Zo nee, zorg ervoor dat je wel zo'n persoon vindt, kan je die niet vinden in de eigen familie/vriendengroep (die niet zozeer bemoeit, veel eigen inbreng heeft, maar echt een tussenpersoon wil zijn), schakel dan een mediator in. En zorg dat ook jouw omgeving het weet, je staat te alleen nu nog, je kan de steun en hulp van je omgeving goed gebruiken, dat ze zich soms wat teveel bemoeien ermee is niet altijd even leuk, maar zo alleen staan is echt nog slechter. Je omgeving kan helpen de kinderen wat op te vangen en erdoor te trekken, kunnen wat van jouw schouders afhalen en kunnen je vooral wat steun bieden. Dat heb je echt nodig nu. Ik wens je echt heel veel sterkte met al dit gedoe. Ik weet dat het nu er nog niet op lijkt, maar je zal weer gelukkig worden en de rust zal wederkeren. Ik ken je niet, maar toch krijg je een dikke virtuele knuf van me ![]() | |
Smallish | woensdag 2 november 2016 @ 15:21 |
En ik sluit me geheel aan bij dit relaas van Erodome! Inclusief ![]() | |
MissMSX | woensdag 2 november 2016 @ 16:00 |
Misschien een idee langs je huisarts te gaan om samen een buitenstaander te zoeken om alles te bespreken? Een maatschappelijk werker bijvoorbeeld. Iemand die geen belang in dit alles heeft, maar je wel kan helpen alles op een rijtje te krijgen voor jezelf? Of al is het alleen maar als luisterend oor zonder meteen met allerlei meningen aan te komen zetten. | |
Forbry | woensdag 2 november 2016 @ 16:18 |
Gemakzuchtig als ik ben: me too. Erodome ![]() ![]() | |
LeesFoknl | donderdag 3 november 2016 @ 02:40 |
Ken je ex niet maar als je bij mij zou aankomen met mediator, huisarts en psychologen, had je toch wel echt pech! dat zou ik opvatten als een orlogsverklaring, want je ex houdt en geeft veel om jullie kinderen dus ik tou het opvatten als geen vertrouwen (niet naar monogamie want daar is ie niet in te vertrouwen) maar wel naar het feit of ik als vader de belangen van mijn kinderen waar ik zoveel van hou zou schaden. Dan was het oorlog en dan zou ik veel minder welwillend tegenover je staan. Denk wel zeker dat je daar spijt van kreeg! In en goede sfeer kun je volgens mij het beste met je ex nu en de komende 20 jaar samen door een deur. | |
Samzz | donderdag 3 november 2016 @ 06:49 |
Door zijn gedrag heeft hij de belangen van zijn kinderen toch geschaad? | |
simmu | donderdag 3 november 2016 @ 06:56 |
nou. wat een goede sfeer als je aankomt met "als jij dit doet dan zie ik dat als oorlogsverklaring, dan heb je pech!" ts is niet verantwoordelijk voor deze situatie en ts is niet alleen verantwoordelijk voor een fatsoenlijke afwikkeling daarvan. | |
Leandra | donderdag 3 november 2016 @ 07:42 |
Waar was de liefde voor z'n kinderen toen hij z'n kind een weekend bij z'n moeder dumpte zodat hij met z'n neukertje weg kon? Hij is zelf de oorlog begonnen, en zonder oorlogsverklaring, maar gewoon door hele grove vertrouwensschendingen, en daarbij was het welzijn van zijn kinderen ondergeschikt aan zijn eigen lusten. | |
Luuntje | donderdag 3 november 2016 @ 07:47 |
Wat is daar nou oorlog aan? Bij een mediator kun je afspraken op papier zetten die rechtsgeldig zijn, is goedkoper dan een advocaat. De huisarts en psycholoog zijn ook geen oorlogsverklaring. TS wilt het juist goed afhandelen en dat kan door middel van deze hulpverleners. En dan kun je beter allebei gewoon meewerken en het volwassen aanpakken want anders eindigt het wel in een oorlog, en dan heb je dus een vechtscheiding en juist daar heb je de kinderen het hardste mee. Met andere woorden, als jij dat als oorlogsverklaring ziet omdat jij vindt dat het je kwaliteiten als vader in twijfel trekt dan mag je gauw volwassen gaan worden. | |
Patroon | donderdag 3 november 2016 @ 07:59 |
Dikke +1 | |
Norma_Jeane | donderdag 3 november 2016 @ 09:06 |
Eigenlijk weten we niet eens of ze wel getrouwd zijn (ik vermoed van niet) of alleen samenwonend en of hij uberhaupt gezag heeft. | |
Luuntje | donderdag 3 november 2016 @ 09:16 |
Dan nog, als je verstandig bent en het goed wilt regelen voor de kinderen kun je het beste goede afspraken maken en op papier zetten. In het belang van de kinderen. | |
Copycat | donderdag 3 november 2016 @ 09:29 |
Oorlog ![]() Hij liegt, bedriegt en manipuleert alles bij elkaar, maar als zij op een juiste manier, met behulp van doodnormale mogelijkheden als mediators, uit elkaar wil gaan, is dát de oorlogsverklaring. Is ook. | |
proudmum86 | donderdag 3 november 2016 @ 09:34 |
Klopt, geregistreerd partnerschap met erkende kindjes. Hmm een beetje omgekeerde wereld, lijkt me. Ik heb dit alles niet gewild en heb er nooit over na willen denken. Feit is dat er linksom of rectsom iets geregeld moet worden en dat heeft niets met een oorlogsverklaring te maken maar de wil om een *&(-situatie een beetje normaal op te lossen. En daar zijn professionales bij nodig of ik nou wil of niet. Ik zie echt niet hoe dit vijandig is. Ik vind jouw manier van redeneren echt bijzonder. Mijn plan is geenszins om hem een loer te drasaien mbt de kinderen.Als jij dit in zijn schoenen als oorlogsverklaring zou zien, zegt dat wel wat over jou. Maar lees wel vaker vreemde reacties van jou dus is mss een troll Superlief, dankjewel. Ik heb hem nu inderdaad zelf zijn spullen laten pakken. | |
Greys | donderdag 3 november 2016 @ 09:34 |
Erhm, weet je wel wat een mediator is? Die is er JUIST voor om in een goede sfeer alles af te handelen. Je spreekt jezelf enorm tegen. | |
Greys | donderdag 3 november 2016 @ 09:36 |
Was hij daarin een beetje welwillend en begrijpend naar jou toe? En heb je enig idee waar hij heen gaat? (Toch niet naar 'haar' hoop ik?) | |
proudmum86 | donderdag 3 november 2016 @ 09:39 |
Ja hij sputterde niet echt tegen en is bij zjn moeder. Tussen hem en de ander is het voorbij; zijn er geloof ik beiden klaar mee. | |
Ticootje | donderdag 3 november 2016 @ 09:42 |
Een goede mediator en goede duidelijk afspraken op papier zorgt voor minder onduidelijkheid en irritaties voor later. | |
Greys | donderdag 3 november 2016 @ 09:49 |
Oké fijn. Even kans voor jullie allebei om diep adem te halen en alles te overzien. Neem je tijd en rust. Goed dat jij weer in je vertrouwde omgeving bent. Het lost niks op, maar het maakt je comfortabeler. Ben 'blij' voor je. Oh. Topic vol. Sorry. Als je een nieuw deel wilt kan je die beter zelf even openen ![]() |