Dus dit. Meisje had wel vermoedens maar hij wist er altijd een draai aan te geven. Hetzelfde als bij mij eigenlijk. Dat blijken sommigen niet echt te geloven. Maar ik weet zelf hoe uitgekookt hij is.quote:Op dinsdag 1 november 2016 21:03 schreef Myrr het volgende:
[..]
Mijn invulling voegt weinig toe, iedere vrouw is nog steeds een individu. In mijn geval zou ik al weten dat zijn vrienden sowieso niets zouden zeggen dus daar is niets te vinden. Als hij mij dan ook gewoon meeneemt naar plekken in zijn eigen woonplaats en zijn moeder meldt ook niets over een vrouw... Je zou niet gauw zeggen dat een getrouwde man met zijn minnares door zijn eigen woonplaats struint en nota bene voorstelt aan zijn eigen moeder, niet?
Met dat idee kan ik me er prima in vinden dat ze er niet achter kwam. Daarnaast is hij blijkbaar manipulatief. Vergis je niet in zulke personen.
Helemaal mee eens. Ik heb al een balletje opgegooid over co-ouderschap. Ik prat niks goed, maar moet even afstand nemen van het beeld dat ik jarenlang had.quote:Op woensdag 2 november 2016 00:47 schreef Rodawa het volgende:
Je kinderen zijn nog jong. Mijn ouders kozen ervoor te scheiden toen ik ook pas enkele maanden op deze aardbol rondliep. Ik heb echter nooit het gevoel gehad iets te missen, ondanks dat het geen perfect "moeder-vader"-gezinnetje is.
Daarnaast zeg je dat hij wel een goede vader is. Het moet dus in die zin geen probleem zijn uit elkaar te gaan en co-ouderschap aan te regelen.
Blijft over of je bij hem moet blijven of uit elkaar moet gaan. Als je rationeel denkt en alle feiten op een rijtje zet lijkt het mij geen moeilijke keuze. Hetgeen het moeilijk voor je maakt is de emotionele kant van het verhaal, en je lijkt het ook enigszins goed te willen praten door te zeggen dat bij hem blijven het beste is voor de kinderen - echter is het niet het beste voor jou. Met je kinderen komt het ook wel goed. Daarnaast is het voor kinderen een stuk minder fijn opgroeien in een huishouden waar een kille sfeer hangt tussen de ouders omdat papa weer eens vreemd is gegaan.
Is co-ouderschap in jullie voordeel of dat van de kinderen? Ze zijn echt heel jong.quote:Op woensdag 2 november 2016 09:21 schreef proudmum86 het volgende:
[..]
Helemaal mee eens. Ik heb al een balletje opgegooid over co-ouderschap. Ik prat niks goed, maar moet even afstand nemen van het beeld dat ik jarenlang had.
Je klinkt verstandig. Neem inderdaad even de tijd en vooral een beetje afstand. Dat maakt dat je iets makkelijker op basis van gezond verstand keuzes kunt maken. En vergeet jezelf niet, je bent zelf ook nog jong met een heel leven voor je. Alle succes gewenst!quote:Op woensdag 2 november 2016 09:21 schreef proudmum86 het volgende:
[..]
Helemaal mee eens. Ik heb al een balletje opgegooid over co-ouderschap. Ik prat niks goed, maar moet even afstand nemen van het beeld dat ik jarenlang had.
Hou er wel rekening mee dat je een zuigeling hebt en dat met zulke jonkie's een co-ouderschap lang niet altijd werkt, die hebben vastigheid nodig.quote:Op woensdag 2 november 2016 09:21 schreef proudmum86 het volgende:
[..]
Helemaal mee eens. Ik heb al een balletje opgegooid over co-ouderschap. Ik prat niks goed, maar moet even afstand nemen van het beeld dat ik jarenlang had.
Gemakzuchtig als ik ben: me too. Erodomequote:Op woensdag 2 november 2016 15:21 schreef Smallish het volgende:
En ik sluit me geheel aan bij dit relaas van Erodome! Inclusief
Door zijn gedrag heeft hij de belangen van zijn kinderen toch geschaad?quote:Op donderdag 3 november 2016 02:40 schreef LeesFoknl het volgende:
Ken je ex niet maar als je bij mij zou aankomen met mediator, huisarts en psychologen, had je toch wel echt pech! dat zou ik opvatten als een orlogsverklaring, want je ex houdt en geeft veel om jullie kinderen dus ik tou het opvatten als geen vertrouwen (niet naar monogamie want daar is ie niet in te vertrouwen) maar wel naar het feit of ik als vader de belangen van mijn kinderen waar ik zoveel van hou zou schaden.
Dan was het oorlog en dan zou ik veel minder welwillend tegenover je staan. Denk wel zeker dat je daar spijt van kreeg! In en goede sfeer kun je volgens mij het beste met je ex nu en de komende 20 jaar samen door een deur.
nou. wat een goede sfeer als je aankomt met "als jij dit doet dan zie ik dat als oorlogsverklaring, dan heb je pech!"quote:Op donderdag 3 november 2016 02:40 schreef LeesFoknl het volgende:
Ken je ex niet maar als je bij mij zou aankomen met mediator, huisarts en psychologen, had je toch wel echt pech! dat zou ik opvatten als een orlogsverklaring, want je ex houdt en geeft veel om jullie kinderen dus ik tou het opvatten als geen vertrouwen (niet naar monogamie want daar is ie niet in te vertrouwen) maar wel naar het feit of ik als vader de belangen van mijn kinderen waar ik zoveel van hou zou schaden.
Dan was het oorlog en dan zou ik veel minder welwillend tegenover je staan. Denk wel zeker dat je daar spijt van kreeg! In en goede sfeer kun je volgens mij het beste met je ex nu en de komende 20 jaar samen door een deur.
Waar was de liefde voor z'n kinderen toen hij z'n kind een weekend bij z'n moeder dumpte zodat hij met z'n neukertje weg kon?quote:Op donderdag 3 november 2016 02:40 schreef LeesFoknl het volgende:
Ken je ex niet maar als je bij mij zou aankomen met mediator, huisarts en psychologen, had je toch wel echt pech! dat zou ik opvatten als een orlogsverklaring, want je ex houdt en geeft veel om jullie kinderen dus ik tou het opvatten als geen vertrouwen (niet naar monogamie want daar is ie niet in te vertrouwen) maar wel naar het feit of ik als vader de belangen van mijn kinderen waar ik zoveel van hou zou schaden.
Dan was het oorlog en dan zou ik veel minder welwillend tegenover je staan. Denk wel zeker dat je daar spijt van kreeg! In en goede sfeer kun je volgens mij het beste met je ex nu en de komende 20 jaar samen door een deur.
Wat is daar nou oorlog aan?quote:Op donderdag 3 november 2016 02:40 schreef LeesFoknl het volgende:
Ken je ex niet maar als je bij mij zou aankomen met mediator, huisarts en psychologen, had je toch wel echt pech! dat zou ik opvatten als een orlogsverklaring, want je ex houdt en geeft veel om jullie kinderen dus ik tou het opvatten als geen vertrouwen (niet naar monogamie want daar is ie niet in te vertrouwen) maar wel naar het feit of ik als vader de belangen van mijn kinderen waar ik zoveel van hou zou schaden.
Dan was het oorlog en dan zou ik veel minder welwillend tegenover je staan. Denk wel zeker dat je daar spijt van kreeg! In en goede sfeer kun je volgens mij het beste met je ex nu en de komende 20 jaar samen door een deur.
Dikke +1quote:Op donderdag 3 november 2016 07:47 schreef Luuntje het volgende:
[..]
Wat is daar nou oorlog aan?
Bij een mediator kun je afspraken op papier zetten die rechtsgeldig zijn, is goedkoper dan een advocaat.
De huisarts en psycholoog zijn ook geen oorlogsverklaring.
TS wilt het juist goed afhandelen en dat kan door middel van deze hulpverleners.
En dan kun je beter allebei gewoon meewerken en het volwassen aanpakken want anders eindigt het wel in een oorlog, en dan heb je dus een vechtscheiding en juist daar heb je de kinderen het hardste mee.
Met andere woorden, als jij dat als oorlogsverklaring ziet omdat jij vindt dat het je kwaliteiten als vader in twijfel trekt dan mag je gauw volwassen gaan worden.
Dan nog, als je verstandig bent en het goed wilt regelen voor de kinderen kun je het beste goede afspraken maken en op papier zetten.quote:Op donderdag 3 november 2016 09:06 schreef Norma_Jeane het volgende:
Eigenlijk weten we niet eens of ze wel getrouwd zijn (ik vermoed van niet) of alleen samenwonend en of hij uberhaupt gezag heeft.
Oorlogquote:Op donderdag 3 november 2016 02:40 schreef LeesFoknl het volgende:
Ken je ex niet maar als je bij mij zou aankomen met mediator, huisarts en psychologen, had je toch wel echt pech! dat zou ik opvatten als een orlogsverklaring, want je ex houdt en geeft veel om jullie kinderen dus ik tou het opvatten als geen vertrouwen (niet naar monogamie want daar is ie niet in te vertrouwen) maar wel naar het feit of ik als vader de belangen van mijn kinderen waar ik zoveel van hou zou schaden.
Dan was het oorlog en dan zou ik veel minder welwillend tegenover je staan. Denk wel zeker dat je daar spijt van kreeg! In en goede sfeer kun je volgens mij het beste met je ex nu en de komende 20 jaar samen door een deur.
Klopt, geregistreerd partnerschap met erkende kindjes.quote:Op donderdag 3 november 2016 09:06 schreef Norma_Jeane het volgende:
Eigenlijk weten we niet eens of ze wel getrouwd zijn (ik vermoed van niet) of alleen samenwonend en of hij uberhaupt gezag heeft.
Hmm een beetje omgekeerde wereld, lijkt me. Ik heb dit alles niet gewild en heb er nooit over na willen denken. Feit is dat er linksom of rectsom iets geregeld moet worden en dat heeft niets met een oorlogsverklaring te maken maar de wil om een *&(-situatie een beetje normaal op te lossen. En daar zijn professionales bij nodig of ik nou wil of niet. Ik zie echt niet hoe dit vijandig is. Ik vind jouw manier van redeneren echt bijzonder. Mijn plan is geenszins om hem een loer te drasaien mbt de kinderen.Als jij dit in zijn schoenen als oorlogsverklaring zou zien, zegt dat wel wat over jou. Maar lees wel vaker vreemde reacties van jou dus is mss een trollquote:Op donderdag 3 november 2016 02:40 schreef LeesFoknl het volgende:
Ken je ex niet maar als je bij mij zou aankomen met mediator, huisarts en psychologen, had je toch wel echt pech! dat zou ik opvatten als een orlogsverklaring, want je ex houdt en geeft veel om jullie kinderen dus ik tou het opvatten als geen vertrouwen (niet naar monogamie want daar is ie niet in te vertrouwen) maar wel naar het feit of ik als vader de belangen van mijn kinderen waar ik zoveel van hou zou schaden.
Dan was het oorlog en dan zou ik veel minder welwillend tegenover je staan. Denk wel zeker dat je daar spijt van kreeg! In en goede sfeer kun je volgens mij het beste met je ex nu en de komende 20 jaar samen door een deur.
Superlief, dankjewel. Ik heb hem nu inderdaad zelf zijn spullen laten pakken.quote:Op woensdag 2 november 2016 14:07 schreef erodome het volgende:
[..]
Hou er wel rekening mee dat je een zuigeling hebt en dat met zulke jonkie's een co-ouderschap lang niet altijd werkt, die hebben vastigheid nodig.
Ik vind het echt heel goed van je dat je ondanks de pijn en ellende die je nu voelt het ouderschap van jullie beide vooraan zet (is echt een serieus groot compliment!!!), maar denk vooral aan je kinderen ipv aan hem als vader zijnde.
Dat laatste moet je natuurlijk niet helemaal wegstrepen, een goede vader is belangrijk voor je kinderen, maar neem rustig de tijd om je in te lezen over dit soort gevallen (hoe om te gaan met scheiden en kleine kinderen) en er evt hulp bij te halen om dat zo soepel mogelijk te laten verlopen voor je kinderen. Zoals gezegd, neem hier rustig de tijd voor en eis dat ook hij hierin flexibel zal zijn, want het zal voor een deel trail and error worden zo in het begin, om iets te vinden wat werkt voor de kinderen. Wat later evt zelfs weer aangepast moet worden.
Als je denkt dat het helpt kan je natuurlijk aan hem duidelijk aangeven dat hij een essentieel deel van het leven van de kinderen is en zal blijven, maar dat het belang van de kinderen hierin nu even voorop gaat.
Voor nu, zorg dat je je eigen huis weer terug krijgt, hij wijkt maar. Voor jou en de kinderen is het nu van het uiterste belang dat de situatie zo rustig mogelijk is als maar kan in deze omstandigheden. Je kinderen hebben routine nodig en hun normale omgeving die "gewoon" doordraait. Jij hebt die rust en ruimte nodig, zeker met een jonkie die nog zoveel zorg nodig heeft. Jij die nog dikker in de stress schiet, wat zelfs je melkgift negatief kan beinvloeden, is slecht voor iedereen, voor jou en je kinderen.
Als hij echt zoveel om zijn kinderen geeft zou hij dit moeten begrijpen.
Heb je iemand die kan bemiddelen, tussenpersoon kan zijn tussen jullie? Zodat je niet steeds geconfronteerd wordt met elkaar nu? Zo nee, zorg ervoor dat je wel zo'n persoon vindt, kan je die niet vinden in de eigen familie/vriendengroep (die niet zozeer bemoeit, veel eigen inbreng heeft, maar echt een tussenpersoon wil zijn), schakel dan een mediator in.
En zorg dat ook jouw omgeving het weet, je staat te alleen nu nog, je kan de steun en hulp van je omgeving goed gebruiken, dat ze zich soms wat teveel bemoeien ermee is niet altijd even leuk, maar zo alleen staan is echt nog slechter.
Je omgeving kan helpen de kinderen wat op te vangen en erdoor te trekken, kunnen wat van jouw schouders afhalen en kunnen je vooral wat steun bieden. Dat heb je echt nodig nu.
Ik wens je echt heel veel sterkte met al dit gedoe. Ik weet dat het nu er nog niet op lijkt, maar je zal weer gelukkig worden en de rust zal wederkeren. Ik ken je niet, maar toch krijg je een dikke virtuele knuf van meNeem de tijd om goed na te denken over wat zal gaan werken voor jou en je kinderen, neem geen overhaaste beslissingen. Het komt echt wel goed, wat voor zooi het nu ook is.
Erhm, weet je wel wat een mediator is? Die is er JUIST voor om in een goede sfeer alles af te handelen. Je spreekt jezelf enorm tegen.quote:Op donderdag 3 november 2016 02:40 schreef LeesFoknl het volgende:
Ken je ex niet maar als je bij mij zou aankomen met mediator, huisarts en psychologen, had je toch wel echt pech!
In en goede sfeer kun je volgens mij het beste met je ex nu en de komende 20 jaar samen door een deur.
Was hij daarin een beetje welwillend en begrijpend naar jou toe? En heb je enig idee waar hij heen gaat? (Toch niet naar 'haar' hoop ik?)quote:Op donderdag 3 november 2016 09:34 schreef proudmum86 het volgende:
Ik heb hem nu inderdaad zelf zijn spullen laten pakken.
Ja hij sputterde niet echt tegen en is bij zjn moeder. Tussen hem en de ander is het voorbij; zijn er geloof ik beiden klaar mee.quote:Op donderdag 3 november 2016 09:36 schreef Greys het volgende:
[..]
Was hij daarin een beetje welwillend en begrijpend naar jou toe? En heb je enig idee waar hij heen gaat? (Toch niet naar 'haar' hoop ik?)
| Forum Opties | |
|---|---|
| Forumhop: | |
| Hop naar: | |