Net een baby, partner had affaire van bijna een jaar

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 10:02 schreef proudmum86 het volgende:
Ze had wel vermoedens maar hij is heel manipulatief.

En dit is precies waarom je je af moet vragen of je zo'n "verstandshuwelijk" wel wilt.
Daarbij voel jij je (terecht) enorm besodemieterd, en is hij simpelweg niet te vertrouwen, dat lijkt me niet echt een basis voor een verstandshuwelijk.

Persoonlijk snap ik ook al niet waarom jij bij jouw ouders zit, maar laten we er vanuit gaan dat ik wat rigoureuzer ben in dat soort zaken en hij OLH op z'n blote knieën had mogen danken als hij nog kleren had gehad om in z'n koffer te doen.

Helemaal nu ik lees dat ze in augustus samen nog een weekend weg zijn geweest, echt... hij had van mij weg mogen blijven.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 10:22 schreef HulkHeld het volgende:

[..]

Wuut?

Niet uit medeleven omdat je dat stadium al voorbij bent, maar wel om hem gekwetst te zien rondlopen. Dat is dus wel op basis van medeleven en dat kan ik niet helemaal plaatsen in deze context. Hij hoort er voor jou te zijn en niet andersom en jij hoort al helemaal niet dit soort dingen te zeggen die hem het gevoel geven zielig te zijn, want dat is hij totaal niet.

Ze vindt het kwetsend voor haarzelf dat hij haar zo mist. Dat is ook heel kwetsend. Dus ze heeft zoals ik het lees nul medelijden met hem op dat vlak, maar wel met zichzelf. Terecht.

Heb het ooit een keer zelf gehad. Sterker nog, ik kreeg het verzoek om wel een beetje rekening te houden met zijn gevoelens omdat hij liefdesverdriet had omdat hij die ander niet meer kon zien.

TS kan niet van de ene op de andere dag uit zijn leven verdwijnen, hij is de vader van haar kinderen dus ze zal altijd met hem te maken hebben. Dan is het superpijnlijk om te zien dat hij een ánder mist en niet jou.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:13 schreef Leandra het volgende:

[..]

En dit is precies waarom je je af moet vragen of je zo'n "verstandshuwelijk" wel wilt.
Daarbij voel jij je (terecht) enorm besodemieterd, en is hij simpelweg niet te vertrouwen, dat lijkt me niet echt een basis voor een verstandshuwelijk.

Persoonlijk snap ik ook al niet waarom jij bij jouw ouders zit, maar laten we er vanuit gaan dat ik wat rigoureuzer ben in dat soort zaken en hij OLH op z'n blote knieën had mogen danken als hij nog kleren had gehad om in z'n koffer te doen.

Helemaal nu ik lees dat ze in augustus samen nog een weekend weg zijn geweest, echt... hij had van mij weg mogen blijven.

Eens. Maar dat is gevoelsmatig. Praktisch gezien weten we natuurlijk niet hoe het financieel qua huis geregeld is. Je kunt iemand niet zomaar uit zijn huis flikkeren waarvoor hij de hypotheek betaalt bv of dat op zijn naam staat, ik noem maar wat..

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 10:51 schreef proudmum86 het volgende:

[..]

Ik vind het niet pijnlijk dat hij verdriet heeft, maar wel dat hij haar mist. Dat ik gewoon geconfronteerd word met een sombere man die aan een ander denkt. Ik vind hem niet zielig, ik vind het gewoon naar voor mezelf dat hij met zijn gedachten elders zit.

Heeft hij weleens aan jou laten merken dat hij miste? Of jullie relatie zoals het was?
En omgekeerd?

Het klinkt zo weinig constructief dat je afweging nu wel of niet doorgaan lijkt te zijn, terwijl de redenen die het de moeite waard maken om de relatie alsnog door te zetten eigenlijk hier niet genoemd worden. Alsof jullie elkaars troostprijs zijn vanwege de kinderen ofzo.

En wat eerder gezegd werd, welk voorbeeld wil je geven aan je kinderen? Zou je hen adviseren wat je nu overweegt te doen?

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:13 schreef Leandra het volgende:

[..]

Persoonlijk snap ik ook al niet waarom jij bij jouw ouders zit, maar laten we er vanuit gaan dat ik wat rigoureuzer ben in dat soort zaken en hij OLH op z'n blote knieën had mogen danken als hij nog kleren had gehad om in z'n koffer te doen.

Zo eens. Zou hem lekker bij zijn moeder laten zitten.
Snap dat dat makkelijk praten is TS, en dat je tijd nodig hebt om het plaatje los te laten. Dat zal een heel proces zijn. Vraag hulp aan je vriendinnen en mensen om je heen. Vertel ze wat er speelt. Jij hoeft je daar niet voor te schamen!

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:18 schreef Greys het volgende:

[..]

Eens. Maar dat is gevoelsmatig. Praktisch gezien weten we natuurlijk niet hoe het financieel qua huis geregeld is. Je kunt iemand niet zomaar uit zijn huis flikkeren waarvoor hij de hypotheek betaalt bv of dat op zijn naam staat, ik noem maar wat..

Mwah... Als zij tijdelijk bij haar ouders kan gaan zitten, dan kan hij ook tijdelijk bij z'n moeder gaan zitten, z'n moeder wist al dat hij het risico liep.
Het gaat me helemaal niet om een permanente situatie, maar wel om de eerste instantie.
Nu lijkt het net alsof ze er alles aan doen nog steeds de schone schijn op te houden, terwijl er gewoon heel serieuze issues zijn en TS nu voor de buitenwereld bijna degene lijkt te zijn die "fout" is.
Ik vind het niet handig dat nagenoeg niemand in haar kring het weet, je hebt met dit soort dingen gewoon alle steun nodig die je kunt krijgen.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:10 schreef proudmum86 het volgende:

[..]

Oh ja, sorry, je doelde op signalen en vermoedens. Die heb ik alleen maar gehad tijdens het afgelopen jaar. Eigenlijk zo'n beetje alles wat je zegt; ruzie maken, afstand nemen, geheimzinnig doen met zijn telefoon, zeggen dat ik vertrouwensissues heb.

Waar gingen die ruzies over, wie begon?
Klinkt ook vrij eenzijdig trouwens, alsof dit vooral jouw probleem was. Maar hoe kun je dan aan een betere relatie werken, als hij verder niet thuis geeft?

quote:

Die signalen heb ik daarvoor nooit gehad. Ik durf het bijna niet te zeggen omdat iedereen me vast voor gek verklaart, maar ergens denk ik dat dit niet eerder zo gebeurd is. Niet in deze omvang in ieder geval.

Ben je dan naïef en/of lui of had je zelf ook minder oog voor wat hij wilde en nodig had of hadden jullie echt een goede relatie al die tijd?

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:21 schreef Leandra het volgende:

[..]

Mwah... Als zij tijdelijk bij haar ouders kan gaan zitten, dan kan hij ook tijdelijk bij z'n moeder gaan zitten, z'n moeder wist al dat hij het risico liep.
Het gaat me helemaal niet om een permanente situatie, maar wel om de eerste instantie.
Nu lijkt het net alsof ze er alles aan doen nog steeds de schone schijn op te houden, terwijl er gewoon heel serieuze issues zijn en TS nu voor de buitenwereld bijna degene lijkt te zijn die "fout" is.
Ik vind het niet handig dat nagenoeg niemand in haar kring het weet, je hebt met dit soort dingen gewoon alle steun nodig die je kunt krijgen.

Oh zo, voor even tijdelijk. Ja dan had hij inderdaad het boetekleed (of drie) moeten aantrekken en zelf even elders moeten gaan zitten. Dat ben ik met je eens.

TS, ik vind inderdaad ook dat je het meer mensen in jouw eigen omgeving moet vertellen. Je kunt alle steun gebruiken. En ik snap dat het daarmee 'heel echt' wordt, maar dat is het al.

Misschien om je over die drempel te helpen van meer mensen vertellen: ZELFS (!) als je over een tijd besluit dat jullie het alsnog blijven proberen samen, dan nog is dat JOUW zaak en niet die van je omgeving. Dus wacht ajb niet met vertellen aan anderen omdat je bang bent dat je dan later mss weer moet zeggen dat je alsnog hem een tweede kans geeft. Het is JOUW leven.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:13 schreef Leandra het volgende:

[..]

En dit is precies waarom je je af moet vragen of je zo'n "verstandshuwelijk" wel wilt.
Daarbij voel jij je (terecht) enorm besodemieterd, en is hij simpelweg niet te vertrouwen, dat lijkt me niet echt een basis voor een verstandshuwelijk.

Persoonlijk snap ik ook al niet waarom jij bij jouw ouders zit, maar laten we er vanuit gaan dat ik wat rigoureuzer ben in dat soort zaken en hij OLH op z'n blote knieën had mogen danken als hij nog kleren had gehad om in z'n koffer te doen.

Helemaal nu ik lees dat ze in augustus samen nog een weekend weg zijn geweest, echt... hij had van mij weg mogen blijven.

Dit ook.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:23 schreef Scary_Mary het volgende:
Ben je dan naïef en/of lui of had je zelf ook minder oog voor wat hij wilde en nodig had of hadden jullie echt een goede relatie al die tijd?

En dat maakt allemaal geen reet uit. Een slechte relatie maak je niet beter door met een ander te gaan rotzooien.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:16 schreef Greys het volgende:

[..]

Ze vindt het kwetsend voor haarzelf dat hij haar zo mist. Dat is ook heel kwetsend. Dus ze heeft zoals ik het lees nul medelijden met hem op dat vlak, maar wel met zichzelf. Terecht.

Heb het ooit een keer zelf gehad. Sterker nog, ik kreeg het verzoek om wel een beetje rekening te houden met zijn gevoelens omdat hij liefdesverdriet had omdat hij die ander niet meer kon zien.

TS kan niet van de ene op de andere dag uit zijn leven verdwijnen, hij is de vader van haar kinderen dus ze zal altijd met hem te maken hebben. Dan is het superpijnlijk om te zien dat hij een ánder mist en niet jou.

Ja op die manier kan ik de reactie plaatsen. En dat rekening houden met zijn liefdesverdriet vind ik wel een beetje belachelijk hoor to be honest. Hij heeft een grove fout begaan, hij moet op de blaren zitten en als er nu 1 is waar geen rekening mee hoeft worden gehouden dan is hij dat wel. De kinderen kan hij sowieso blijven zien, maar dat betekent niet dat zij niet bij hem weg kan gaan.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:34 schreef loveli het volgende:

[..]

En dat maakt allemaal geen reet uit. Een slechte relatie maak je niet beter door met een ander te gaan rotzooien.

Beetje kortzichtig dit natuurlijk, want het is wel degelijk iets waar je over na moet denken in het algemeen. Niet vanwege andermans beslissing om vreemd te gaan, maar wel om te kijken naar je eigen behoeftes en verwachtingen binnen een relatie in het algemeen en in hoeverre je daar zelf ook aan hebt gedaan binnen deze. Behoorlijk relevant als je zegt te overwegen of je wel of niet door zou willen gaan met deze relatie lijkt me. Tenminste, je zou idealiter gezien toch iets aan verbetering willen bewerkstelligen, toch? Dan moet je ook inventariseren wat daar voor nodig zou zijn en of je wel voldoende bij elkaar past om zoiets werkbaar te houden enzo.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:38 schreef proudmum86 het volgende:

[..]

Nou, zoals degene die de vraag stelde al opperde; hij lokte ruzies uit. Over niks eigenlijk. Huishouden, praktische afspraken.
Ik zie niet in waarom ik lui of naief zou kunnen zijn. In mijn optiek hadden we een goede relatie en heb ik voor afgelopen jaar nooit signalen gehad dat hij iets miste of wat dan ook. Misschien heb ik hem als vanzelfsprekend gezoen ofzo, maar hij leek altijd tevreden.

Hij heeft nooit aangegeven dat er zijn inziens wat aan schortte en jij dacht dat het niet nodig was te vragen, zoiets?

Een goede vriend van mij heeft hetzelfde meegemaakt, hij heeft twee kinderen, zijn dan niet getrouwd maar hebben wel samen een huis gekocht en ga zo maar door. Ze is een goede moeder en eigenlijk ook een goede partner maar heeft desondanks maanden lang met iemand aangepapt en was helemaal verliefd op die ander.

Hij hun is het uiteindelijk goed gekomen. Controle van zijn kant (tijdelijk, nu niet meer), terughoudendheid van haar kant en hij heeft zich volledig ingezet om haar weer voor hem te winnen, en dat ging ook niet van een leien dakje maar ondertussen is zij weer verliefd en zijn ze weer gelukkig samen. Dus precies uitvogelen waarom hij buiten de deur is gaan zoeken voor genegenheid en kijken wat de opties zijn en die inzetten. Hij is vreemd gegaan dus hij is de kwade partij, dat als eerste en enige maar als je de relatie wil redden/herstellen/herstarten is er ook positieve inzet nodig van jouw kant en vertrouwensherstel acties van zijn kant.

Heel goed praten met elkaar, eventueel met een professional erbij en iets doen aan de wederzijdse onvrede/vertrouwensschade.

Wist z'n ma dat ze samen aan zee waren toen zij aan het oppassen was?

Zo ja, geen knip voor de neus waard.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:49 schreef jogy het volgende:
Een goede vriend van mij heeft hetzelfde meegemaakt, hij heeft twee kinderen, zijn dan niet getrouwd maar hebben wel samen een huis gekocht en ga zo maar door. Ze is een goede moeder en eigenlijk ook een goede partner maar heeft desondanks maanden lang met iemand aangepapt en was helemaal verliefd op die ander.

Hij hun is het uiteindelijk goed gekomen. Controle van zijn kant (tijdelijk, nu niet meer), terughoudendheid van haar kant en hij heeft zich volledig ingezet om haar weer voor hem te winnen, en dat ging ook niet van een leien dakje maar ondertussen is zij weer verliefd en zijn ze weer gelukkig samen. Dus precies uitvogelen waarom hij buiten de deur is gaan zoeken voor genegenheid en kijken wat de opties zijn en die inzetten. Hij is vreemd gegaan dus hij is de kwade partij, dat als eerste en enige maar als je de relatie wil redden/herstellen/herstarten is er ook positieve inzet nodig van jouw kant en vertrouwensherstel acties van zijn kant.

Heel goed praten met elkaar, eventueel met een professional erbij en iets doen aan de wederzijdse onvrede/vertrouwensschade.

Ik gok dat het verraad te groot is hiervoor.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:45 schreef proudmum86 het volgende:

[..]

En dat laatste wat je zegt; dat vind ik ook zo pijnlijk he. Misschien wel het pijnlijkste van allemaal. Hij heeft toen mijn pijn gezien want ik wist het al. Het kindje was er net en hij heeft ons andere zoontje bij zijn moeder gestald. En vervolgens een weekend aan zee met haar. Nu ik het schrijf, voel ik de vernedering weer. Hij heeft eht ook heel geraffineerd aangepakt met het verbergen van de bewijzen.

Waar is het respect aan en voor jezelf gebleven? Dit gaat hoe dan ook klappen vroeg of laat. Tref een regeling waarbij je van hem af bent op het feit na dat hij eens in de zoveel tijd de kinderen ziet. Je kinderen gaan dit hoe dan ook te weten komen want je gaat niet volhouden wat hij jou heeft aangedaan zonder daarvan symptomen te ondervinden. Zoals anderen hier ook zeggen: licht je omgeving in, praat erover, onderneem leuke dingen zodat je de ellende waarin je je bevind even van je af kan zetten.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:45 schreef proudmum86 het volgende:

[..]

En dat laatste wat je zegt; dat vind ik ook zo pijnlijk he. Misschien wel het pijnlijkste van allemaal. Hij heeft toen mijn pijn gezien want ik wist het al. Het kindje was er net en hij heeft ons andere zoontje bij zijn moeder gestald. En vervolgens een weekend aan zee met haar. Nu ik het schrijf, voel ik de vernedering weer. Hij heeft eht ook heel geraffineerd aangepakt met het verbergen van de bewijzen.

Hij gaf aan een weekendje naar zijn ma te gaan met jullie kind?

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:37 schreef HulkHeld het volgende:

[..]

Ja op die manier kan ik de reactie plaatsen. En dat rekening houden met zijn liefdesverdriet vind ik wel een beetje belachelijk hoor to be honest. Hij heeft een grove fout begaan, hij moet op de blaren zitten en als er nu 1 is waar geen rekening mee hoeft worden gehouden dan is hij dat wel. De kinderen kan hij sowieso blijven zien, maar dat betekent niet dat zij niet bij hem weg kan gaan.

Dat ben ik met je eens natuurlijk, dat rekening houden met zijn liefdesverdriet belachelijk is. Dat vond ik destijds toen het mij overkwam ook. Bedoel alleen dat ik begrijp hoe walgelijk en kwetsend het is voor TS om te moeten zien dat hij de ánder mist.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:53 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Hij gaf aan een weekendje naar zijn ma te gaan met jullie kind?

Nee, hij is een weekend weggegaan met haar aan zee, terwijl hij had gezegd dat het voor werk was.

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:54 schreef Greys het volgende:

[..]

Dat ben ik met je eens natuurlijk, dat rekening houden met zijn liefdesverdriet belachelijk is. Dat vond ik destijds toen het mij overkwam ook. Bedoel alleen dat ik begrijp hoe walgelijk en kwetsend het is voor TS om te moeten zien dat hij de ánder mist.

Ja, dan zitten we op dezelfde golflengte haha. Ongelooflijke kutsituatie..

quote:

Op dinsdag 1 november 2016 11:52 schreef Copycat het volgende:

[..]

Ik gok dat het verraad te groot is hiervoor.

Bij hem in principe ook, maar toch niet. Het vergt wel extreem veel inspanning en het kan hartstikke hard falen natuurlijk maar als zij niet bij hem weg wil en hij wil niet bij de kinderen weg is er in ieder geval bereidheid om het weer vlot te trekken. Uit elkaar gaan kan altijd nog en dat heeft de voorkeur boven een verstandshuwelijk.