quote:

15-05-2013
‘Uw 5 kost mij twaalfduizend euro’

Hoe de markt huishoudt op de Vrije Universiteit

Universiteiten raken steeds meer in de greep van het neoliberalisme. De colleges van bestuur runnen ‘hun’ instelling als een commercieel bedrijf. Zo ook op de Vrije Universiteit te Amsterdam. ‘Dit is uitlokking tot fraude.’

Marcel ten Hooven

Zijn we in de burelen van de managers van een grote bank, of is dit wellicht het kantoor van een verzekeringsmaatschappij? Nee, deze steriele kantoortuin met veel glas, quasi-moderne zitjes, flexplekken en lege bureaus is de werkruimte van de faculteit wijsbegeerte van de Vrije Universiteit, na de herinrichting waartoe het universiteitsbestuur heeft besloten. Het werken in de oude kamertjes van de VU-filosofen kon nooit efficiënt zijn, met al die boeken en volgestapelde bureaus. ‘Diep nadenken op een stoffige bank’, zoals de rector magnificus het vak filosofie typeerde, was niet meer van deze tijd. De inrichting kon moderner, doelmatiger en goedkoper, oordeelde het college van bestuur in samenspraak met een interim-manager.

Ergens in de flextuin staat nog wel een kast waar de hoogleraren en docenten een plankje met boeken voor zichzelf mogen inrichten, mits zij de regel in acht nemen dat de ruimte die hun is vergund afhankelijk is van hun aanstelling. Een hoogleraar die één dag per week werkt moet zich beperken tot een vijfde van de planklengte waarop zijn collega met een voltijdsbaan recht heeft. Een andere orderegel betreft de cleandesk-policy. Degene die ’s ochtends een flexplek heeft bemachtigd wordt geacht deze ’s avonds leeggeruimd achter te laten. Het systeem van het ‘nieuwe werken’ raakt anders in het ongerede.

VU-filosoof Ad Verbrugge spreekt van de ‘onteigening’ van zijn werkplek. Zijn collega Chris Lorenz spreekt van een ‘voorgeprogrammeerd ongeluk’. Hans Radder zegt: ‘Het meest treurige is misschien wel dat je nog moet uitleggen dat je zó niet kunt werken. Collega’s in het buitenland kijken me ongelovig aan als ik hun dit vertel. Dit beleid zal de naamsbekendheid van de VU zeker vergroten, zij het in andere zin dan de pr-afdeling zich ten doel stelt.’

De filosofen organiseerden zelf een enquête waaruit bleek dat de overgrote meerderheid niet in de glazen kooi wilde werken. Het college van bestuur verwaardigde zich niet te reageren. Radder: ‘Het heeft ons dit inrichtingsplan door de strot geduwd.’

In de belendende ruimte van het Historisch Documentatiecentrum voor het Nederlands Protestantisme zit historicus Wim Berkelaar nog in een werkkamer-oude stijl, met stapels boeken om zich heen en bergen papier op zijn bureau. Met grote vreze vernam hij dat de etage van de filosofen de proeftuin is voor de beoogde nieuwe inrichting van de VU. Sinds deze week moet de faculteit letteren eraan geloven. ‘Ik hoop maar dat we zand in de machine kunnen gooien, anders zit ik hier over een half jaar misschien ook achter zo’n clean desk’, zegt Berkelaar. ‘Ze willen van ons grijze muizen maken die in een glazen kooi stilletjes hun werk doen.’ Rechts­filosofe Dorien Pessers beaamt: ‘Wat je hier ziet is de drang tot disciplinering. Transparantie is het vriendelijke woord voor de wil controle over ons uit te oefenen.’

Onder de wetenschappelijk medewerkers van de VU is grote weerstand merkbaar tegen de heers- en controlezucht die zij van het college van bestuur ondervinden. Dat veroorzaakt spanningen aan de universiteit, met crisis­achtige verschijnselen rond het bestuur. In een negatief rapport over de kwaliteit van enkele onderwijsvoorzieningen vonden de decanen een stok om de hond te slaan, waarop rector magnificus Lex Bouter voortijdig opstapte. De onvrede over bestuursvoorzitter René Smit, een Rotterdamse oud-havenwethouder, is groot, blijkt uit gesprekken met VU-medewerkers. Publiekelijk kwam deze onvrede onlangs naar buiten op een protestbijeenkomst van de actiegroep Verontruste VU’ers. Financieel geograaf Ewald Engelen kreeg daar algemene bijval voor zijn uitroep: ‘Ze zijn volkomen krankjorum geworden!’

Engelen is van de Universiteit van Amsterdam, niet de VU, maar het crisisverhaal komt hem al te bekend voor. Naar zijn zeggen staan ook hij en zijn collega’s van de UvA bloot aan een permanent controle- en beoordelingsregime, ten koste van hun professionele autonomie. Dat is een aanwijzing te meer dat de perikelen aan de VU exemplarisch zijn voor wat er gebeurt als het neoliberale model van het new public management met de bijbehorende controledrang greep krijgt op een cultuurdomein als de universiteit.

Het verhaal van de transformatie van de universiteiten is vaker verteld. ‘Make government work like business’ was het motto van de Amerikaanse president Ronald Reagan dat in de jaren negentig ook in Nederland de stelregel werd van het bestuur van publieke voorzieningen. Met zijn wet modernisering universitair bestuur introduceerde pvda-minister Jo Ritzen dat managementmodel in de jaren negentig aan de universiteiten. Het argument was dat het hoger onderwijs dankzij een cijfermatige rationaliteit ook in de toekomst betaalbaar zou blijven.

Sindsdien vestigde zich gestaag een nieuw regime aan de universiteiten, met als leidende gedachte dat het besturen van een wetenschappelijke instelling grosso modo hetzelfde is als dat van een commercieel bedrijf. Gesterkt in hun gelijk door de ideologische overwinning van het liberale kapitalisme in 1989 richtte een nieuwe generatie bestuurders de academie functioneel in vanuit het perspectief van productie, consumptie en concurrentie. Van meet af aan deed zich de spanning voelen tussen de uniformering en standaardisering die met dit regime samengaan en de academische praktijk. De kwintessens van de wetenschappelijke houding is dat ongebaande paden moeten worden verkend en dat verdraagt zich moeizaam met het streven naar orde, overzichtelijkheid en systematisering van het nieuwe management.

‘Het resultaat van wetenschap is moeilijk voorspelbaar en zal voor een manager die alles precies wil kunnen meten daarom al gauw wanordelijk ogen. En daar kan hij niet goed tegen. Dan krijgt-ie het gevoel geen controle te kunnen uitoefenen’, zegt archeoloog Jan Kolen, een hoogleraar die deze zomer de overstap van de VU naar Leiden maakt. ‘In de geesteswetenschappen is het belang nog minder meetbaar dan in de exacte. Daaraan is dat fenomeen van de sleeping beauty’s toe te schrijven, publicaties die ooit op grond van een geniale ingeving of empirisch onderzoek zijn opgeschreven, lange tijd een sluimerend bestaan leiden en opeens, na tien, vijftien jaar een enorm effect blijken te hebben. Dat geldt in groter verband evenzeer voor projecten en programma’s. Het gaat mis doordat de manager dat wat wél meetbaar is, bijvoorbeeld de geldstroom die het oplevert, als maatstaf voor kwaliteit van onderzoek gaat hanteren. Dat zou zo erg nog niet wezen als hij alleen zichzelf voor de gek hield. Maar helaas, zijn macht strekt verder.’

Met gevoel voor dramatiek concludeerde de oud-president van de Koninklijke Nederlandse Akademie der Wetenschappen, Frits van Oostrom: ‘Het academische lichaam is gedrogeerd met de bloeddoping van het moderne marktdenken.’ De marktlogica van zo hoog mogelijke opbrengsten tegen zo laag mogelijke kosten vertaalde zich op de universiteiten in het doel zo veel mogelijk studenten zo snel mogelijk aan een diploma te helpen. Het aantal studenten steeg van 160.000 in 2000 naar 245.000 nu, tegelijkertijd met een halvering van de uitgaven per student sinds de jaren tachtig. Dat regime kan niet zonder strakke beheers- en controlemechanismen, om het maximale uit de organisatie te persen. Om wille van de efficiency en de effectiviteit moet het academische werk zo veel mogelijk meetbaar en onderling vergelijkbaar worden gemaakt. Zo ontstaat als vanzelf een hiërarchische organisatie, met een steeds dikkere laag managers die aan de hand van hun metingen en vergelijkingen het ‘rendement’ van studies in de peiling houden.

Tussen 2005 en 2010 nam het aantal managers aan de universiteiten met bijna een vijfde toe. In een parallelle beweging vergde de concurrentie om het binnenhalen van studenten een vergroting van de pr-afdelingen met een derde. Hun boodschap veranderde van het geven van voorlichting in marketing. Schreef de Universiteit Utrecht haar afdeling publieksvoorlichting in 1987 nog voor dat informatie ‘altijd eerlijk’ moest zijn, nu krijgt zij volgens onderzoekster Judith Thissen de opdracht te werken aan ‘een reputatie bij stakeholders die congruent is met wat de universiteit wil zijn’.



Op de VU heeft de vestiging van het management- en marketingregime een ontbindend effect op de universiteitsgemeenschap. De bestuurders raken geïsoleerd van het hooglerarenkorps, de docenten en ander personeel, ook doordat de werkelijkheid die zij ervaren zozeer afwijkt van de praktijk in de collegezalen. ‘Ze leven in een andere wereld en spreken in een andere taal, zonder zich dat te realiseren’, zegt Boris Slijper, voorman van de groep verontruste VU’ers. ‘De bestuurders zijn managers geworden die efficiëntie tot zelfstandig doel hebben verheven, hun status ontlenen aan vastgoed­projecten en zich bezighouden met derivatenhandel en reputatiemanagement.’

Vanuit het perspectief van het bestuur gaat het zo slecht nog niet met de VU, afgemeten aan een rekenkundige maatstaf als groei. Het aantal studenten op de VU is in tien jaar tijd gegroeid van 15.000 tot 25.000. In de collegezalen wordt deze schaalvergroting evenwel ervaren als de metamorfose van de universiteit in een ‘koekjesfabriek’, zo schrijven de verontruste VU’ers in hun manifest. ‘Ik ervaar het beleid als productiedwang’, zegt hoofddocent Ad Verbrugge. ‘Studenten en docenten zijn opgenomen in een productiebestel dat tegen steeds minder kosten steeds meer opbrengst moet hebben en mede daardoor gebukt gaat onder een benauwende beheersdrang.’

Alleen verstokte complotdenkers zullen een samenzwering van het bestuur tegen de eigen academie vermoeden. Het ligt subtieler. In de dwingende logica van het managersmodel ligt besloten dat een nieuwe pikorde ontstaat, met het bestuur aan de top van de hiërarchie. De hoogleraren en docenten hebben daarin een dienende rol, als uitvoerders van de groeistrategie van het bestuur. ‘Eigenlijk is dat de omgekeerde wereld’, zegt Jan Kolen. ‘Wie moet op de universiteit nu dienstbaar aan wie zijn? Destijds had het bestuur, zoals het hoort, een ondersteunende rol ten opzichte van hoogleraren, docenten, postdocs, maar nu lijkt het er eerder op dat het wetenschappelijk personeel het bestuur dient in het halen van zijn doelen. In zijn toespraken draagt bestuursvoorzitter René Smit consequent dat beeld uit van de academie als werkvloer. Wij zijn het hart van de universiteit, lijkt het college van bestuur van zichzelf te zeggen, en het docentenkorps is ons personeel. In feite is het andersom. Zij zijn ons personeel. Er is een politiek getint wereldje ontstaan dat oudgedienden in allerlei raden van bestuur manoeuvreert. René Smit beschouwt zichzelf nu als het boegbeeld van de VU. Smit is er niet voor de universiteit, de universiteit is er voor Smit.’

Wim Noomen, de voorganger van Smit, was gepokt en gemazeld in de gereformeerde zuil. Abonnee van Trouw, lid van de ncrv, gevormd aan de VU. Ruim veertig jaar was hij aan de VU verbonden, waarvan de laatste negen als bestuursvoorzitter. Met de komst van buitenstaander René Smit kwam ook de markt binnenwaaien, met het bijpassende salaris. Smit bedong een salarisverhoging van meer dan tachtigduizend euro om ‘horizontaal te kunnen oversteken’ vanuit zijn vorige baan, bestuursvoorzitter van het Dordtse Albert Schweizer ziekenhuis. Aan de top van de VU, waarvoor gereformeerde arbeiders ooit dubbeltjes en kwartjes spaarden in het VU-potje op de schoorsteen, staat nu een bestuurder die met een jaarsalaris van 292.000 euro in 2011 de tweede klassering had in de top-tien van best betaalde onderwijsmanagers. Ook toenmalig rector magnificus Bouter zat met 250.000 euro boven de Balkenendenorm.

‘De sfeer rond het college van bestuur is een beetje die van kringen waarin Rob de ing doet, Wim het museum en René de universiteit’, zegt Boris Slijper. ‘Wat mij tegenstaat in al die bedrijfsmatigheid is die autoritaire top-down-benadering. Het bestuur is nodig voor het managen, het regelen, maar ze dirigeren nu, van bovenaf.’

Naast zegsman van de verontruste VU’ers is Slijper docent sociologie. ‘Ik kreeg een e-mail met de dienstopdracht niet meer dan een x-aantal dagen aan nakijken te besteden, inclusief scripties. Waar bemoeien ze zich mee? Dat wordt opgelegd, waarschijnlijk nadat een consultant dat als kostenbesparing heeft geadviseerd. Ik word beschouwd als werknemer en als zodanig moet ik loyaal zijn. Als het hoofd voorlichting mij na een voorlichtingsdag vraagt of ik nog veel studenten heb binnengehaald, kan het natuurlijk gebeuren dat ik moet antwoorden: “Nee, sorry, ik heb de meesten geadviseerd iets anders te gaan doen, want ze waren echt niet geschikt.” Ben ik dan een eerlijke voorlichter? Ja. Wordt dat gewaardeerd? Nee, want ik heet dan deloyaal te zijn. Ik moet corporate loyalty betrachten en klanten werven.’

De tegengestelde opvatting over wie op de VU nu dienstbaar moet zijn aan wie tekent de vervreemding tussen bestuur en universiteits­gemeenschap. Slijper zegt dat hij onder zijn collega’s in toenemende mate cynisme over de bemoeizucht van het bestuur opmerkt. ‘Er zit een maximum aan wat we aan gekoeioneer kunnen verdragen. Wij hebben ook onze beroepseer! Met ons verstand van zaken wordt daar, in die bestuursburelen, geen rekening gehouden.’

Wim Berkelaar, kenner van de geschiedenis van de VU, zegt: ‘De VU bestond bij de idee dat zij iets aan de wereld had toe te voegen, geloof, ethiek en goedopgeleide studenten. Van Pieter Gerbrandy tot De Gaay Fortman, Donner, Balkenende, allemaal maken ze deel uit van die ideële geschiedenis van de VU. Altijd zat er wel spanning in deze universiteit, tussen wetenschap en geloof, maar nooit werd er gesproken over input, output, operational excellence, targets, impactscore, al die woorden waar je je mond voor moet spoelen. Van het zittende bestuur heeft niemand meer wezenlijke banden met de VU of de protestantse wereld. René Smit komt uit de Rotterdamse haven, zijn medebestuurder Bernadette Langius is een abn-dame. Zij zitten helemaal gevangen in het neoliberale denken, ook omdat ze menen dat het zo moet in de grote wereld. Dat is het punt met die neoliberalen. Ze menen dat hun overtuiging een dwingende wetmatigheid is, geen ideologie. De VU is dan ook geen geval apart. Vergelijkbare ontsporingen zie je elders in die wereld van organisaties die ooit ideëel waren. Woningbouwcorporatie Rochdale, met die patjepeeër in een Maserati die vriendjes zat te bedelen, komt onder meer voort uit Patrimonium.’

Berkelaar vertelt dat zijn vader, een selfmade man van in de tachtig, een tuinman met vijf jaar lagere school die het VU-busje op de schoorsteen altijd gevuld hield, hem tegenwoordig vraagt wat er toch met die VU aan de hand is. ‘Moet ik daar nog aan geven, zegt-ie dan, aan die lieden die menen dat ze met ons geld kapitaal moeten maken? Van mensen als mijn vader willen ze af, de managers. Mijn vader is maar lastig. Ze hebben geen zin meer in de tuinman die op de ledenvergadering vragen stelt. In de ogen van de managers is dat oubolligheid die niet meer van deze tijd is. Niet professioneel, niet efficiënt. Dan ben jij fulltime betaald bestuursvoorzitter en dan krijg je te maken met die tien leden die lastig zijn, over die bijbel beginnen die je al lang niet meer leest, of over die eeuwige Abraham Kuyper die je alleen nog van horen zeggen kent. Ik wil er niet met gestrekt been ingaan, ik ben geen bestuurder en dat is maar goed ook voor de VU, maar ik vraag me wel in gemoede af of dat groeien, groeien, groeien echt wel zo goed is. Het erfgoed wordt altijd bedreigd daar waar het kapitalisme in volle glorie bloeit. De overheid speelt hier dan ook geen fijne rol in, door de markt in het middenveld te prediken. Dan krijg je van die baasjes.’

Het gevolg is dat de autoriteit die de oude leiders dankten aan het feit dat zij de innerlijke zin, het ideaal van hun organisatie belichaamden, is vervangen door de macht van degenen die alle controlemechanismen in handen hebben. Op de VU dringt dat controle- en beheerssysteem van het bestuur diep de universiteit binnen. Bedoeld of onbedoeld lijkt het erop gericht de universitaire gemeenschap te ontrafelen in individuen, met het doel een effectieve controle op ieders presteren mogelijk te maken. Die fragmentatie van de universiteitsgemeenschap gaat van kwaad tot erger en doet zich zowel in de onderlinge collegiale verhoudingen voor als in de relaties tussen leidinggevenden en medewerkers.

Slijper geeft een paar voorbeelden: ‘Als ik een collega van ict om raad vroeg, antwoordde hij vroeger dat-ie wel even langskwam. Nu is hij verplicht mij een e-mail te sturen waarin hij me als “cliënt” aanspreekt en meldt: “Uw klacht is onder nummer zo- en zoveel in behandeling.” Even zomaar bij je collega van de service­balie langsgaan is er ook niet meer bij. We hebben nu het click, call, face-systeem. Wel ’ns van gehoord? In de computer moeten we eerst op het “virtuele serviceplein” aanklikken wat we nodig hebben. Lukt dat niet, dan is het toegestaan een medewerker te bellen. Dat is de call-fase. De allerlaatste mogelijkheid, alleen gepermitteerd als click en call niet lukken, is dat je je collega even opzoekt. Inderdaad, dat is stap 3, face. Ander voorbeeld. Ik huur namens de vakgroep een collegezaaltje en kom na een week of tien, vroeger dan verwacht, met mijn studenten tot de conclusie dat we ons onderwerp wel zo’n beetje hebben behandeld, dus dat de resterende tijd beter aan individueel studeren kan worden besteed. Ik laat het zaaltje dan verder ongebruikt, maar wee mijn gebeente als de zaal­controle langskomt! Dan krijgt mijn vakgroep een strafpunt. Op vijf strafpunten staat een boete. Controle, straf, boete, dat is het systeem.’

Slijper doceert ook aan de Universiteit van Amsterdam. Hij beaamt dat zich daar vergelijkbare verschijnselen voordoen, wat het vermoeden bevestigt dat de introductie van het new public management met zijn marktlogica een algemeen marketing- en managementpatroon over de universiteiten legt. Slijper: ‘Dat bedrijfsmatige beperkt je in je professionele autonomie, in de zeggenschap over je eigen werk. Aan de UvA hadden wij een onderwijsdirectrice die op een vergadering langskwam met excel-sheets op A3-­formaat. Daarop stonden de vakken die wij doceren, met daarachter bedragen in de plus of de min. Dat bleek een overzicht te zijn van de kosten en opbrengsten per vak. Een hoorcollege voor vierhonderd studenten leverde bij wijze van spreken dertien­duizend euro op, het vak van de heer Slijper met dertien derdejaarsstudenten daarentegen stond zevenduizend euro in de min. Ik vroeg: “Wat is dit?” Ze zei: “Ja, ik wilde het even helder hebben.” Zo denken die mensen. Hoe meer studenten op een college, hoe meer studiepunten, hoe meer opbrengsten, hoe minder arbeidskosten. En trouwens, die hoorcolleges kunnen toch ook als weblectures?’

Op de protestbijeenkomst van de verontruste VU’ers schetste geschiedfilosoof Chris Lorenz, een gekend criticus van de economische herdefiniëring van het onderwijs, de samenhang: ‘Het marktdenken in het hoger onderwijs, de controle door een klasse van managers, het georganiseerde wantrouwen tegenover het wetenschappelijk personeel, de transformatie van studenten in onderwijsconsumenten en de regulering van de studieduur zijn direct met elkaar verbonden verschijnselen. De betonrot zit in het fundament van het systeem.’



De Schotse moraalfilosoof Alasdair MacIntyre had een vooruitziende blik toen hij in 1981, in de beginjaren van Thatcher en Reagan, beschreef wat de sociale gevolgen zouden kunnen zijn van de introductie van marktwetten in maatschappelijke domeinen die daar tot dan toe van gevrijwaard waren gebleven. Hij analyseerde onder meer welke druk er op intermenselijke relaties komt te staan als ieder voor zich wordt beoordeeld op de norm van doelmatigheid. Elke collega wordt dan een soort productiemachine die zo efficiënt mogelijk moet werken en ook voortdurend op zijn prestaties wordt gecontroleerd. Effectiviteit is de norm, al het andere is ‘wollig’.

Vanaf 1980 werd dat neoliberale regime volgens MacIntyre de pensée unique, het dwingende mensbeeld dat andere sociale verhoudingen en andere normen met zich meebracht. Je bent allemaal elkaars concurrent en je wordt ook zo door leidinggevenden benaderd. Je hóórt naar je eigen succes te streven en je moet daarom flexibel en snel zijn, je zonder morren plooien naar het systeem van functionerings- en beoordelingsgesprekken, om de vijf jaar van functie veranderen én altijd vrolijk zijn. Je moet jezelf kunnen verkopen en daarom is ­bescheidenheid geen deugd meer maar een afwijking. De ander is immers altijd een concurrent. Op weg naar de top lonkt de positie waarin jij straks de regels voor de anderen schrijft. De winnaar van deze concurrentiestrijd vallen de hoogste bonus en de meeste macht toe, de verliezer is degene die moet gehoorzamen.

‘Sommigen beantwoorden zo goed aan dit ideaalbeeld dat ze er gestoord van worden’, zei de Vlaamse klinisch psycholoog en schrijver Paul Verhaeghe, auteur van Identiteit, onlangs in een lezing voor het Jungiaans Instituut in Nijmegen. ‘Het grote verhaal dat onze maatschappij tegenwoordig beheerst en onze identiteit vormt gaat als volgt. Mensen zijn competitieve wezens die vooral uit zijn op hun eigen profijt. Als dat maatschappelijk wordt ingekaderd, is dat in ons aller voordeel, want iedereen zal in die competitie zijn uiterste best doen om aan de top te geraken. Dan krijgen we betere producten en een efficiëntere dienstverlening. Het slagen of mislukken van een individu binnen die competitie hangt volledig af van zijn eigen inspanningen. Iedereen is dus zelf verantwoordelijk voor het eigen succes of de eigen mislukking. Levenslang leren is een must, iedereen moet blijven groeien. Immers, de competitie is bikkelhard. Vandaar ook de dwingende noodzaak van functioneringsgesprekken en constante evaluaties, geleid door de onzichtbare hand van een centraal management.’

Dat management heeft tegenwoordig ook niet meer zozeer de taak de praktische zaken goed te regelen, als wel de concurrentie binnenshuis te bevorderen. Het dringt diep de organisatie binnen door steeds hogere prestatie­normen in te voeren, flexcontracten van beperkte duur af te sluiten en roulerings­systemen op te leggen. Ieder zijn werk wordt gemeten en gekwantificeerd, in punten en bedragen. Zo zet het management de organisatie bewust onder steeds hogere druk, om de prestaties op te voeren. De discipline van de werkdag laat weinig tot geen ruimte voor een moment van bezinning of contemplatie. Stilzitten, dat is lanterfanten. De toenemende spanning op de werkvloer wordt op de koop toe genomen, als prijs voor de concurrentie. Dat wettigt het vermoeden dat het management doelbewust het ontstaan van een teamgeest in de organisatie, een sfeer van onderling vertrouwen, kameraderie en collegialiteit wil voorkomen. Onderling concurrerende individuen laten zich immers beter controleren dan een onderling loyale gemeenschap.

MacIntyre vermoedde al dat deze economische instrumentalisering een dominant patroon in de maatschappij zou worden. Het ligt voor de hand dat de ontsporing van het management- en marketingbewind aan de VU ook het verhaal vertelt van andere instellingen en organisaties die ooit in het leven zijn geroepen met een publiek belang of een ideëel doel, dus niet alleen om geld te maken. Op de protestbijeenkomst van de verontruste VU’ers was veelvuldig de klacht te horen dat het bestuur de medewerkers in een positie dwingt waarin elke collega een concurrent is geworden. De VU functioneert volgens hen nu als een sociale technocratie waarin onderlinge mededinging de maatstaf is. Van de idee waarvoor de VU staat is weinig notie meer.

Ad Verbrugge zegt: ‘Ik ken collega’s die nota bene Michel Foucault nog hebben gelezen en nu zeggen dat bepaalde colleges niet meer kunnen omdat ze niet rendabel zijn. Niet genoeg tentamenpunten, niet genoeg inkomsten.’

‘Het laagje dat de continuïteit van de gemeenschap bewaart wordt steeds dunner’, constateert Boris Slijper. ‘Het college van bestuur wil een hoger rendement, dus zet het systematisch druk op het docentenkorps om zoveel mogelijk diploma’s uit te reiken. Studenten zijn de klanten en de klanten zijn koning. Het gaat wringen doordat ons werk onderwijs is, niet het leveren van diploma’s. Een klant die een gsm betaalt, heeft daarmee recht op zijn product, een student die onderwijs volgt heeft niet automatisch recht op een diploma. Dat is het verschil.’

Toch staat de logica dat niet iedereen afstudeert in toenemende mate onder druk, zegt Slijper. ‘Het ligt altijd aan ons, hoogleraren en docenten, als een student zijn vak niet haalt. Wij worden geacht studenten afgestudeerd af te leveren. Ik ken steeds meer managers aan de universiteit die zeggen dat zij naar honderd procent rendement streven. Dan is het niet zo verwonderlijk dat studenten gaan denken dat zij het recht op afstuderen hebben.’

Hij beaamt dat het streven naar een slagingspercentage van honderd ligt besloten in het financieringssysteem voor het hoger onderwijs. Hoe groter het aantal afgestudeerden, hoe hoger de overheidsbijdrage. ‘Maar het is méér dan dat. De oorzaak schuilt ook in het vervagen van het subtiele verschil tussen studeren en een opleiding volgen. Universiteiten zijn steeds meer opleidingsinstituten geworden. Dan krijg je zo’n situatie. Vroeger kon je tegen een student zeggen dat hij het academische niveau nog niet had bereikt en daarom zijn jaar over moest doen. Nu kost het mijn afdeling én de student geld als ik dat tegen hem zeg. Het systeem zet dus druk op mijn afdeling om zo veel mogelijk geslaagden af te leveren en het zet druk op de student om bij mij te klagen als hij niet slaagt. Eigenlijk is het een uitlokking tot fraude. Zeker, het behoort tot de beroepsethiek van docenten zich daaraan niet te bezondigen, maar het lijkt me toch wijzer het systeem zo in te richten dat een student niet tegen mij hoeft zeggen: “Uw 5 kost mij twaalf­duizend euro.” Dan kom je al gauw in de verleiding er wat op te verzinnen.’

Archeoloog Jan Kolen: ‘Het systeem dwingt de universiteit om zich toe te leggen op het overdragen van kennis en het aanleren van vaardigheden om deze kennis nuttig te maken. Het gaat allengs minder om het leren onderzoeken. Het hbo-model neemt bezit van de academie. Niets ten nadele van het hbo, maar er gaat wel iets wezenlijks verloren als het hoger beroepsonderwijs de standaard wordt voor de universiteit. De reden van bestaan van de universiteit is dat zij onderzoeksvaardigheden en een onderzoekende houding bijbrengt. Een academische student hoort eigenlijk nooit tevreden te zijn met de kennis van dat moment. Hij moet die kennis altijd kritisch onderzoeken en nagaan of het toch niet een slagje anders ligt. Behalve op het overdragen van kennis moet de universiteit zich dus toeleggen op het onderzoeken van kennis. In dit perspectief bezien is het kernprobleem misschien wel dat de overheid universiteiten nu vooral als nutsorganisaties beoordeelt en dat de colleges van bestuur zich daarnaar plooien. De academie staat daarmee onder grote druk om vooral kennis met direct aantoonbaar nut te onderwijzen.’

‘Het proces dat in gang wordt gezet is dat de kleine wetenschappen, met weinig studenten, steeds minder kans krijgen’, zegt Ad Verbrugge. ‘Het financieringssysteem diskwalificeert ze als wetenschappen zonder bestaansrecht. In dat systeem komt het wel zo goed uit dat een universiteitsbestuur weinig idee meer heeft in welke culturele en spirituele traditie de academie staat. Waarom bestaat een universiteit als de VU, waarom heeft ze een faculteit wijsbegeerte? Tja, daar vraag je ons wat. De volgende stap is dat niet meer de innerlijke zin van een studie, maar het geld dat ermee kan worden binnengehaald centraal komt te staan in de afwegingen. Het kleine wordt bestraft, het grote beloond. Colleges voor minder dan 25 studenten, dat gaat niet meer.’

Opnieuw Kolen: ‘De onderzoeksprogramma’s die goed zijn in het binnenhalen van geld worden de maatstaf, ten koste van programma’s die het van andere kwaliteiten moeten hebben. Over de geesteswetenschappen wordt nu soms een beetje lacherig gedaan, alsof ze nog niet helemaal volgroeid zijn zolang ze zich niet hebben geconformeerd aan de vermarkting.’ Slijper: ‘Groot is niet erg, ik ben niet tegen het benutten van schaalvoordelen, mits de opbrengst ook wordt ingezet om kleine opleidingen te helpen. Byzantijnse taal- en letterkunde zal nooit groot zijn, maar daarmee is dat vak niet onbelangrijk. Het risico is nu levensgroot dat universiteiten byzantologie gaan schrappen omdat het kredietwaardigheid kost.’



De gereformeerde voorman Abraham Kuyper, oprichter van de gereformeerde kerken, de Antirevolutionaire Partij (arp) en de VU (1880), sprak in 1898 aan Princeton in de Verenigde Staten de zes Stone-lezingen over het calvinisme uit. In de rede over wetenschap zei hij: ‘De vrijheid van de wetenschap bestaat er niet in dat zij bandeloos en ongebonden is, wel dat ze vrij is van alle band die haar onnatuurlijk is en niet uit haar levensbeginsel voortkomt.’ Wim Berkelaar en Ad Verbrugge herkennen zich onmiddellijk in die uitspraak. Het probleem van de VU is dat zij onnatuurlijke banden met het marktdenken is aangegaan en onderwijl de banden die zij had moeten koesteren heeft geslaakt.

‘Kuyper heeft de VU in 1880 gesticht met een ideëel motief’, stelt Berkelaar. ‘De gereformeerden moesten zich kunnen emanciperen, binnen de soevereine kring van de universiteit, vrij van staat en vrij van kerk, maar wel in de overtuiging dat het gereformeerde geloof ook een boodschap voor de wetenschappelijke wereld heeft. Houd dat dan vast, in moderne, niet-dogmatische vorm. Zeker, het overtuigt niemand meer als je zegt: “Dooyeweerd heeft gesproken, zaak gesloten”, maar de VU kan nog steeds zoutend zout zijn door zich ontvankelijker dan andere universiteiten te tonen voor het maatschappelijke belang van religie. Dat maakt de VU bijzonder en met dat bijzondere moet ze iets doen. Wij hebben nu een bovengemiddeld aantal moslimstudenten. Zij horen in hun kring dat ze naar de VU moeten omdat daar begrip voor religie bestaat. Doe daar dan iets mee! Niet door de Heidelbergse catechismus of de drie formulieren van enigheid als de waarheid erin te pompen, maar door in doen en laten te tonen dat deze universiteit religie belangrijk vindt. Dat is de reden van haar bestaan en dat betekent dat de VU nooit hetzelfde zal zijn als de Universiteit van Amsterdam, Leiden, Utrecht. We moeten dus niet gewoon willen worden. Dat is wel wat het college van bestuur van de VU wil maken, een gewone universiteit.’

Verbrugge: ‘Dat marktdenken aan de VU is een symptoom van het dieperliggende probleem dat de universiteit niet meer weet dat zij een cultuuropdracht heeft. Dat geldt voor de VU evenzeer als voor de andere universiteiten. De universiteit moet zijn ingebed in een geestelijk idee en ook zelf dat idee cultiveren. Daarentegen lijkt zij in een spiritueel vacuüm te komen verkeren. De geest van de hoge cultuur is ook op de universiteit vaak ver te zoeken en sijpelt dus niet door naar de samenleving. Het produceren van diploma’s en het afleveren van goed gekwalificeerde arbeidskrachten met nuttige, specialistische kennis lijken vooral het doel geworden, niet meer de vorming in de hoge cultuur, het onderscheidend vermogen, de brede kennis, de veelzijdigheid. De gedachte dat iemand die rechten heeft gestudeerd ook kennis moet hebben van Dostojevski is buitenissig geworden.’

Verbrugge zegt dat hij zijn werkterrein ook buiten de universiteit zoekt. Hij hecht aan de klassieke rol van publiek intellectueel en daarvoor is de universiteit volgens hem niet de meest geschikte biotoop. De eenzijdige nadruk op zo veel mogelijk gespecialiseerde publicaties in internationale toptijdschriften is tekenend voor het beperkte karakter van de academie, zegt hij. ‘Die oeverloze stroom van hypergespecialiseerde artikelen lijkt soms een in zichzelf gekeerd systeem te worden, ingegeven door de noodzaak jaarlijks productie af te zetten binnen het netwerk. Gewoon kafkaësk. Ik heb dus gepast voor dat artikelencircus, zo’n jaar of tien terug. Ik wilde mijn eigen denkweg gaan volgen. Mijn promotor zei dat ik nog wel tien artikelen over Heidegger uit mijn proefschrift zou kunnen putten. Hoezo? Waarom zou ik? Ik had Heidegger diepgaand bestudeerd en wilde iets anders leren. Het was mijn bedoeling filosoof te worden, niet een deskundige in Heidegger. Het was vroeger ook de bedoeling in de filosofie dat je jouw denkweg deelt met je studenten en met je publiek, in een boek en zeker niet alleen in gespecialiseerde tijdschriften voor een klein netwerk. Slechts een enkeling in hetzelfde vak leest zo’n artikel, soms zelfs alleen de redacteur van het betreffende tijdschrift. Het is een introvert geheel waarin de ingewijden hun posities afbakenen, een systeem met zijn eigen kastes, eigen vroomheid, eigen ketters, zijn eigen moralisme. Ik heb er een tijdje aan meegedaan en voelde me er niet thuis. Het was me te eenzijdig. Geen enkele grote filosoof uit het verleden zou beantwoorden aan het huidige profiel. Dat moet toch te denken geven.’



De flextuin aan de VU maakt een lege indruk, vandaag. Veel hoogleraren en docenten zijn afwezig. Op andere dagen zal het niet anders zijn. Heel verwonderlijk is dat niet. In een opiniestuk voor enkele Canadese kranten, getiteld Notes toward a Brief for the Professorial Chambers, filosofeert architectuurhistoricus Robert Jan van Pelt over de ideale gebouwde vorm van een universiteit. Daartoe formuleert hij eerst wat het wezen van de academie is, om vervolgens de bijpassende fysieke ruimte te beschrijven. De verdieping van de filosofen aan de VU lijkt in de verste verte niet op dat ideaal.

Van Pelt betoogt dat hoogleraren geen werknemers van de universiteit zijn. Samen met de studenten zijn zij de universiteit, zoals de priester en zijn gelovigen de kerk zijn en de magistraten de rechtbank. Niet voor niets is de toga de dracht van zowel een hoogleraar, een priester als een rechter, bij wijze van verbeelding van diens soevereiniteit en waardigheid. Deze metafysische status van de hoogleraar moet ook zichtbaar zijn in zijn werkkamer. Dat is het eigen domein van de hoogleraar, waar hij zijn verstand voedt, zich een oordeel vormt of een student onderwijst, betoogt Van Pelt, en daarom is het vanzelfsprekend dat hij van zijn kamer zijn eigen ruimte maakt. Aan zijn kamer herkent men de hoogleraar. Het kantoor van een onderneming daarentegen is ontworpen om de bedrijfsidentiteit te weerspiegelen. Aan het kantoor moet men het bedrijf kunnen herkennen, overal ter wereld, en dat vereist standaardisatie en uniformering.

Zó vergezocht is het dus niet dat de filosofen van de VU in hun flextuin een zinnebeeld zien van een college van bestuur dat hen in de nek hijgt. Wie op de VU-site de contactgegevens opzoekt van filosoof Hans Radder krijgt een droge mededeling over zijn onteigende werkruimte te lezen: ‘We don’t have offices anymore. For an appointment, please send an e-mail.’



Met medewerking van Reinier Bijman

Foto: Roger Cremers

Bijschrift: Deuren en werkplekken in de VU, faculteit der wijsbegeerte

http://www.groene.nl/2013(...)30-4762-6eca368621db

quote:

Op maandag 17 juni 2013 15:11 schreef deelnemer het volgende:

[..]

True, en dat is geen diskwalificatie van de menswetenschappen. Als Natuurkundigen besef ik mij maar al te goed hoe moeilijk het is.

Een bijkomend probleem is dat het machtsspel nooit met open kaart wordt gespeeld en zich bedient van misleidende informatie. De nu lopende vragen mbt de veiligheidsdienten in de VS is een goed voorbeeld.

Sommige sociale problemen zijn evidente mistanden en toch krijg je er moeilijk grip op. Het is riskant om er voluit tegenin te gaan.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 15:17 schreef deelnemer het volgende:

[..]

De democratische weg is niet bepaald vanzelfsprekend. Bepalen wat goed is voor mensen gebeurd vooral door de zittende macht, en de bevolking worden plat gemanipuleerd, en bij protest geintimideerd. Een onafhankelijk positie van de universiteit is nastrevenswaardig.

Het geweld de modernisering in ontwikkelingslanden gepaard gaat, is schrikbarend. Dat gebeurd niet alleen met het oog op het algemeen belang, maar vooral met het oog op particuliere belangen.

F&L / [CENTRAAL] Het grote F&L video topic #2

quote:

Op maandag 17 juni 2013 15:23 schreef Ryon het volgende:

[..]

Je raakt daar een vrij essentieel punt:

De truc is om bijvoorbeeld de sociologie of de economische overwegingen achter een maatschappelijk (wenselijk of onwenselijk) fenomeen te vertalen naar wet- en regelgeving. Dit levert namelijk een concreet en helder eindresultaat op en kan in een plenair debat door zowel leken als deskundigen verdedigd en aangevallen worden en ook getoetst worden aan fundamentele beginselen (In Nederland is dat dan het EVRM, de Grondwet en eventuele handvesten en andere verdragen).

Dat is echt buitengewoon lastig. Er zijn ook maar weinig mensen die dat kunnen. En dat is verdraaid jammer.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 14:55 schreef motorbloempje het volgende:
Daar rest 'm nou ook het mooie: begrijpen is niet alleen reproduceren ('berijpen waar de auteur heen wil') maar ook het toepassen en bij elkaar brengen van literatuur met je eigen inzichten/ideeën en standpunten. Iemand anders herhalen is, op welk niveau en in welke richting dan ook, geen kunst; het kunnen toepassen wel.

Sociale wetenschappen worden zowel onderschat als overschat. Onderschat omdat men denkt 'dat je maar wat lult' (resultaat van het 'begrijpen verhaal' dat vooral veel studenten niet in de praktijk (kunnen) brengen), en overschat omdat er maar wordt verwacht dat je een concrete afspiegeling, bij voorkeur in tekst of liever zelfs nog getallen en grafiekjes, zou moeten kunnen maken van de 'werkelijkheid'.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 15:32 schreef Ryon het volgende:
Het marktdenken op neoliberale leest heeft al veel schade aangericht bij bijvoorbeeld woningcorporaties en de thuiszorg maar laat ook de universiteiten niet ongemoeid aldus dit artikel. Geld binnen harken wordt steeds meer het speerpunt ipv goed onderwijs geven en onderzoek doen.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 16:31 schreef Lyrebird het volgende:
De vraag is nu of we dit neoliberalisme moeten noemen, of dat we er een andere sticker op moeten plakken.

quote:

Een andere vraag is of meer doen met minder geld zo slecht is.

quote:

Daarnaast kunnen we ons afvragen of 14.000 euro per student nog steeds niet belachelijk hoog is

quote:

en of studenten niet zelf die 14.000 euro kunnen betalen.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 15:47 schreef Ryon het volgende:

[..]

Dat laatste is ook het grote probleem. Door de politiek en het bedrijfsleven worden hele concrete oplossingen, inzichten en resultaten verwacht van de (sociale) wetenschap. Het is erg aanlokkelijk om die ook te willen leveren, aangezien je als universiteit in dat geval een directe (maatschappelijke) bijdrage levert. Maar daarmee overschat je de rol en de betekenis van de universiteit. Natuurlijk is dit een kennisinstituut waar volop van gebruik gemaakt moet worden, maar vaak uit het aanleveren van kennis zich in veel indirectere vorm. Het is geen database waar je kant-en-klare antwoorden uit kan opvragen wanneer je deze nodig hebt maar eerder een broedplaats waar mensen zich ontwikkelen aan de hand van verschillende inzichten, kennis en opvattingen.

Als een minister met een groot probleem zit en zijn direct verantwoordelijke ambtenaren niet de kennis in huis hebben om hem daarover te adviseren (komt met enig regelmaat voor) dan ontbiedt de minister vaak de drie a vier hoogst aangeschreven deskundigen op dat gebied. Veelal zijn dit mensen met een aanstelling als (bijzonder) hoogleraar bij een universiteit binnen het specifieke vakgebied. Wat de minister verwacht is dat hij een concreet advies krijgt van doen of niet doen aan de hand van een grafiekje, wat voorspellingen en een technicus die zegt dat het allemaal wel veilig is en het zeer realistisch is dat het valt te verwezenlijken.

Dat is in veel gevallen gewoon niet realistisch. Ook de deskundigen hebben hun eigen agenda, en hun eigen inzichten. Zijn het vaker niet dan wel met elkaar eens. Afhankelijk vanuit welke wetenschappelijke stroming zij afkomstig zijn kan er ook gekozen worden om een serie aan beslissingen te nemen waar men ook vraagtekens bij kan zetten als je een fundamenteel andere kijk erop hebt. En dat staat vaak nog los van politieke opvattingen.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 16:31 schreef Lyrebird het volgende:
De vraag is nu of we dit neoliberalisme moeten noemen, of dat we er een andere sticker op moeten plakken. Een andere vraag is of meer doen met minder geld zo slecht is. Zoiets staat ook bekend als economische groei, wat normaal als iets positiefs wordt gezien.

quote:

Daarnaast kunnen we ons afvragen of 14.000 euro per student nog steeds niet belachelijk hoog is, en of studenten niet zelf die 14.000 euro kunnen betalen. Pas bij dat laatste kunnen we MI voorzichtig van neoliberalisme gaan spreken.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 19:58 schreef deelnemer het volgende:
Bedrijven laten nu hun onderzoek door universiteiten te laten uitvoeren, betaald door de overheid, een aangestuurd door bedrijven (topsectoren beleid). Wat heeft dat met marktwerking te maken? Ze willen zich laten subsidieren, en als andere gesubsidieerd worden is het fout.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 19:58 schreef deelnemer het volgende:
De vraag is waarom bedrijven, die veel winst maken, niet zelf hun onderzoek kunnen financieren ipv via het topsectoren beleid het universitaire onderzoek bepalen.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 21:32 schreef Michael-reader het volgende:

[..]

Bedrijven kunnen die onderzoeken makkelijk zelf betalen, alleen het nadeel is dat de kosten pas over enkele decennia worden terugverdiend. De huidige directeur is dan allang met pensioen en ziet het nut van zo'n onderzoek dus ook niet in. De overheid zorgt er dan maar voor.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 21:41 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Het lijkt me niet verstandig om zulke bedrijven te steunen, als de managers een dermate groot ego hebben dat ze de korte termijn belangen zwaarder laten wegen dan de lange termijn belangen en de bedrijven zijn zo dom om zulke mensen aan te stellen voor zulke functies dan kan je het bedrijf maar beetje kopje onder laten gaan. De bedrijven die beter worden geleid komen vanzelf wel boven drijven. Zie bijv. ASML wat het prima heeft gedaan zonder overheidssteun. De overheid wil vooral (high)tech-bedrijven ondersteunen, die moeten m.i. door ingenieurs worden geleid die daarnaast een bedrijfskundige opleiding (bijv. MBA) hebben gevolgd.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 21:37 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Wat betreft de USA, ik hoorde laats een criticus (Americaan) verklaren dat de Americaanse universiteiten en bedrijven enkel kunnen bloeien dankzij de importintellectuelen. Dat het universitaire onderwijs daar, op een uitzondering na weinig voorstelt. Ik heb van veel studenten die daar hebben gestudeerd (o.a. aan de UCLA wat veel gemakkelijker zou zijn dan een bètaopleiding in de lage landen) hetzelfde begrepen. Zou daar een kern van waarheid in zitten?

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:11 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Ik weet van iemand die aan de UCLA studeerde dat daar wordt aangeraden om niet meer dan 4 vakken per semester te volgen, op het moment dat hij een vijfde vak koos werd dat afgeraden. Ook met het vijfde vak vond hij het programma daar gemakkelijker dan bij de Belgische universiteit waar hij studeerde. Nu is de UCLA geen Harvard of MIT maar het wordt wel beoordeeld als een van de best of the rest na de echte toppers (Harvard, Yale, Stanford, MIT, Berkeley, Princeton, ...).

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:18 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Aan dat soort via via verhaaltjes heb je natuurlijk niets.

quote:

Een heleboel innovatie komt nog steeds uit de VS. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de nobelprijs voor de natuurkunde is dat de afgelopen 10 jaar 7 keer door Amerikanen gewonnen. Dat wordt toch moeilijk als het universitair onderwijs er niets voorstelt.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:18 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Aan dat soort via via verhaaltjes heb je natuurlijk niets.

Een heleboel innovatie komt nog steeds uit de VS. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de nobelprijs voor de natuurkunde is dat de afgelopen 10 jaar 7 keer door Amerikanen gewonnen. Dat wordt toch moeilijk als het universitair onderwijs er niets voorstelt.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:18 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Aan dat soort via via verhaaltjes heb je natuurlijk niets.

Een heleboel innovatie komt nog steeds uit de VS. Als je bijvoorbeeld kijkt naar de nobelprijs voor de natuurkunde is dat de afgelopen 10 jaar 7 keer door Amerikanen gewonnen. Dat wordt toch moeilijk als het universitair onderwijs er niets voorstelt.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:27 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Ach, je knipt nu alleen dat stukje om wat op aan te merken, maar er zijn ook meer opleidingen dan alleen bèta-opleidingen die baat zouden hebben bij een verlenging van de studieduur (al was het maar voor hen die daar vrijwillig voor kiezen) ten behoeve van verdieping.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:28 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Waaronder:

Willard S. Boyle, born in Canada, Physics, 2009
Charles K. Kao, born in China, Physics, 2009
Yoichiro Nambu, born in Japan, Physics, 2008
Alexei A. Abrikosov, born in Russia, Physics, 2003
Riccardo Giacconi, born in Italy, Physics, 2002

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:30 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Daar kan ik niet over oordelen. Ik weet enkel dat voor veel gamma-opleidingen voor de modale student de studielast bij lange na niet 40 uur per week is en ik vind dan ook dat eerst de studielast moet worden verhoogd alvorens er wordt gesproken over een extra jaar.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:28 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Waaronder:

Willard S. Boyle, born in Canada, Physics, 2009
Charles K. Kao, born in China, Physics, 2009
Yoichiro Nambu, born in Japan, Physics, 2008
Alexei A. Abrikosov, born in Russia, Physics, 2003
Riccardo Giacconi, born in Italy, Physics, 2002

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:36 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Als docent kan ik je melden dat een rustigere, diepere behandeling van de stof bij studenten veel meer kennis oplevert dan zoveel mogelijk theorie er in zo'n kort mogelijke tijd in te rammen.

quote:

Nu moet ik wel zeggen dat ik vind dat het geen kwaad zou kunnen als wij voor bepaalde opleidingen 1 of 2 jaar langer zouden mogen besteden zodat we stof wat grondiger kunnen behandelen...

quote:

Bovendien zijn bijbaantjes en bestuurstaken voor een student en afgestudeerde veel waardevoller dan alleen maar blokken en jezelf afsluiten van de wereld.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:33 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Leuk overzichtje.
De andere twee zijn wel Americanen?

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:42 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Nobelprijs win je niet in je eentje.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:49 schreef El_Matador het volgende:
Sinds Arafat en fearmonger Al Gore om over de EU nog maar te zwijgen de Nobelprijs voor de "Vrede" hebben gekregen, kun je die Nobelprijzen niet zo serieus meer nemen. Wat een aanfluiting.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:57 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Nobelprijs voor de vrede wordt uitgedeeld door het Zweedse parlement.

Natuurkunde door een onafhankelijke wetenshapscommissie.

De twee hebben dus niets met elkaar te maken.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 23:15 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Het was een test, 2Grolsch, je bent geslaagd.

Ik snap dat er geen enkele wetenschappelijke component zit in de uitreiking van de Nobelprijs voor de Vrede.

Ik zag gisteren de film Machine Gun Preacher (2009) gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Sam Childers. Die man verdient zo'n prijs, een Gore antinatuurwetenschappelijke fearmonger en de meest corrupte en machtige (hoe lang nog?) organisatie ter wereld zeer zeker niet.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 23:45 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Wohooo heb ik de el matador publieksprijs gewonnen ?

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:42 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Nobelprijs win je niet in je eentje. In vrijwel al die jaren waren er ook Amerikanen bij betrokken.

quote:

Op maandag 17 juni 2013 22:50 schreef motorbloempje het volgende:
Het wachten is op een nobelprijs voor internetmoderatie

quote:

De betrokkenen op Amerikaanse universiteiten zijn ook zeker niet allemaal Amerikanen.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 00:17 schreef deelnemer het volgende:

[..]

De betrokkenen op Amerikaanse universiteiten zijn ook zeker niet allemaal Amerikanen.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 01:55 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Grootste deel wel. Waar haal je toch die aversie vandaan?

Amerikanen voegen gewoon buitenproportioneel veel toe aan de wetenschap. Samen met Duitsers.

Dr. Michio Kaku America Has A Secret Weapon

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 02:05 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dr. Michio Kaku America Has A Secret Weapon

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 02:25 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

En ze staan ook nog eens open voor mensen met andere kleurtjes .

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 12:34 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dat is niet mijn bezwaar, noch dat de wetenschap in de VS bloeit. Mijn punt is dat de gedachte, dat een grote rol van het bedrijfsleven de wetenschap goed zal doen, bestaat uit onjuiste associaties. In de VS is er sprake van
1. een grotere rol van het bedrijfsleven
2. veel toonaangevend onderzoek
Is 1 de oorzaak van 2?

Ik vermoed dat de rol van het bedrijfsleven juist negatief uitpakt. Zij hebben daarvoor niet de goede cultuur / instelling.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 13:11 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Mijn Amerikaanse collega's werken uitsluitend met overheidsgeld (en dan gaat het over gruwelijk veel overheidsgeld). Is er ergens een bron waaruit blijkt dat Amerikaanse onderzoekers te maken hebben met een grote invloed van het bedrijfsleven?

quote:

The only area where there is a clear decrease is in unfettered research in industry. This type of research has never been a large part of the total R&D budget. However, it has been the most
visible type of research, in that it tended to garner public attention and Nobel prizes. That is one reason for discussing its decline. Another is that the decrease in unfettered research is symptomatic of a general shift in R&D towards much more directed and shorter-term type of work. Not all directed investigations are short-term (the invention of the transistor is a good example of successful long-term directed research), and the correlation between unfettered research and long-term one is not perfect, but there is a correlation, so that the decline in unfettered work serves as a measure of the how far into the future one looks. The turn towards short-term work is a phenomenon that has occurred at most industrial laboratories, even those that had never engaged in unfettered research [Coy]. Is this a trend that will continue much further? Will it spread to research at universities? An examination of the reasons for the decline in industrial unfettered research suggests that the answer to both questions is yes.

bron

quote:

The trend is undeniable. In 1965, the federal government financed more than 60 percent of all R&D in the United States. By 2006, the balance had flipped, with 65 percent of R&D in this country being funded by private interests. According to the American Association for the Advancement of Science, several of the nation’s science-driven agencies—the Environmental Protection Agency (EPA), the Department of Agriculture, the Department of the Interior, and NASA—have been losing funding, leading to more “outsourcing” of what were once governmental science functions. The EPA, for example, recently began conducting the first nationwide study on the air quality effects of large-scale animal production. Livestock producers, not taxpayers, are slated to pay for the study. “The government is clearly increasing its reliance on industry and forming ‘joint ventures’ to accomplish research that it is unable to afford on its own anymore,” says Merrill Goozner, a program director at the Center for Science in the Public Interest, a consumer advocacy group.

bron

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 13:11 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Mijn Amerikaanse collega's werken uitsluitend met overheidsgeld (en dan gaat het over gruwelijk veel overheidsgeld). Is er ergens een bron waaruit blijkt dat Amerikaanse onderzoekers te maken hebben met een grote invloed van het bedrijfsleven?

Uit eigen keuken: ik werk veel liever met geld van bedrijven, dan met overheidsgeld. Bij overheidsgeld ben ik afhankelijk van reviewers (wat vaak collega's zijn die mij het leven het liefst zo zuur mogelijk maken, of mijn ideeen inpikken om zelf een voorstel te schrijven). Bij bedrijven heb ik dat probleem niet, want met een bedrijf kan ik een NDA (non disclosure agreement) aangaan. Verder kan ik een relatie creeeren met zo'n bedrijf. Doe ik m'n werk goed, dan volgen er vervolgopdrachten, waarvoor ik 9 van de 10 keer niet eens een voorstel hoef te schrijven. In bijna alle gevallen stel ik voor wat we gaan doen, en daar wordt dan op gereageerd: ja of nee. Daar is geen sprake van bij de overheid, want daar heb ik iedere keer weer met iemand anders te maken.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 15:36 schreef Klopkoek het volgende:

Geen wonder dat het vertrouwen in de wetenschap een flinke deuk heeft opgelopen vanaf midden jaren 70. Nadien nooit meer helemaal goedgekomen. En dat zal ook niet meer gebeuren ben ik bang.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 15:36 schreef Klopkoek het volgende:
Ryon zegt dat er behoefte is aan minder normatief geladen wetenschap. Zal wel, maar de technocratische visie loopt steeds meer spaak. En is ook normatief.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 16:09 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Wetenschap is niet normatief. Het gaat alleen over objectieve verbanden.

Het probleem met de technocratische visie, is dat men net doet alsof wij mensen ook waardevrij moeten zijn, terwijl waarden juist ons gevoel voor richting bepalen. Zonder daar bewust iets mee te doen, laten we ons impliciet (mis)leiden.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 12:34 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dat is niet mijn bezwaar, noch dat de wetenschap in de VS bloeit. Mijn punt is dat de gedachte, dat een grote rol van het bedrijfsleven de wetenschap goed zal doen, bestaat uit onjuiste associaties. In de VS is er sprake van
1. een grotere rol van het bedrijfsleven
2. veel toonaangevend onderzoek
Is 1 de oorzaak van 2?

Ik vermoed dat de rol van het bedrijfsleven juist negatief uitpakt. Zij hebben daarvoor niet de goede cultuur / instelling.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 19:10 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Klopt het dat Europa nog steeds beter is in theoretische natuurkunde dan de USA? Over alle disciplines bezien natuurlijk. Ik heb een aantal natuurkundigen dat enkele jaren geleden horen stellen.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 19:10 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Klopt het dat Europa nog steeds beter is in theoretische natuurkunde dan de USA? Over alle disciplines bezien natuurlijk. Ik heb een aantal natuurkundigen dat enkele jaren geleden horen stellen.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 20:49 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Hoe belangrijk is dat nu helemaal ?

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 23:45 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Nee. De VS trekt veel talent aan vanuit heel de wereld die gaan werken aan de top universiteiten.

En het niveau van het onderwijs in Nederland is de laatste dertig jaar gedaald. De studieduur is bekort tot 4 jaar en het is schoolser / minder zelfstandig geworden (aanwezigheidsplicht voor colleges, meer tussentijdse toetsmomenten).

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 05:33 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Het is een van de paradepaarden van de wetenschap.

[..]

De opleiding natuurkunde duurt toch nog gewoon 5 jaar? Wel schoolser geworden inderdaad.

quote:

23 703
Wijziging van de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek en de Wet op de studiefinanciering inzake verlenging cursusduur technische opleidingen en opleidingen op het gebied van landbouw en natuurlijke omgeving in het wetenschappelijk onderwijs

Voor de studenten is het praktisch onmogelijk de opleidingen binnen 4 jaar af te ronden. De huidige gemiddelde studieduur ligt boven de vijf jaar. Deze situatie is niet langer houdbaar. De dreiging dat (op zich goede) studenten naar gemakkelijker, maar maatschappelijk minder gewenste studies uitwijken, moet acuut worden geacht. Het is met het oog daarop dat de huidige vierjarige cursusduur wordt verlengd tot vijf jaar.

bron

quote:

Dear all,

The University of Warwick is in occupation against the amount of money being paid to Vice Chancellor and other issues regarding the neo-liberalisation of the university. I know that they would appreciate support from other universities and from academics.

Please email solidarity.ppu@gmail.com<mailto:solidarity.ppu@gmail.com> and sign their statement of support.

For more info see http://protectthepublicuniversity.wordpress.com/

In the academic year of 2011/12 the Vice-Chancellor of Warwick University, Nigel Thrift, was awarded a pay increase of £42,000. He now receives a pay packet of £316,000 – earning over twenty-two times more than the lowest paid worker at this university (£14,202).

This is not unusual. Vice-Chancellors of the country’s most selective universities have received similar pay increases. These come at a time of continuing economic crisis, rising youth unemployment and falling intake of students from less-privileged backgrounds. This is symptomatic of widening social inequality and a mass transfer of wealth from poor to rich, public to private.

Widening inequality within higher education is driven by the marketization and privatization of universities. Institutions that were once for the public good are now being turned over to private, profit-driven interests. This is deliberately advanced by government policy on higher education. Our university system was once acknowledged as one of the best in the world. This is now being dismantled.
Unlike their Vice-Chancellors, university staff members have experienced a real wage pay cut. Made in the name of ‘growth’ and ‘efficiency’, these cuts go hand in hand with longer hours, less money and insecure contracts for postgraduate and junior staff members. This puts enormous pressure on staff and visibly reduces teaching standards, forcing us to ask: efficient at what?

At the same time, students are forced to take on the burden of financing higher education. While fees climb to £9,000 a year, bursaries are either cancelled or transferred to ‘fee waivers’; meanwhile, in universities like Warwick, maintenance costs are driven up by the construction of ever-more expensive accommodation. The vast post-university debt (£43,500) now facing less privileged students whose families cannot afford to pay up-front makes university education seem both risky and undesirable for many. This process is changing the perception of higher education from a public good to a private investment, from a communal right to an individual privilege, accessible only by the few, as demonstrated by falling applications from disadvantaged backgrounds.

The widening gap in pay between senior managers and frontline staff, and the debt forced on students, means that the university now reproduces social inequalities rather than contesting them. This undermines the university’s democratic function as a space in which free thought, debate and critical inquiry is fostered in order to give people the tools to challenge social hierarchies and play an active role in the public sphere.

Our opposition to the rising salary of the Vice-Chancellor speaks to a deeper opposition to the continuing marketization and privatization of higher education. The problems at Warwick University are problems for the entire university system under market logic. The management of this university is failing to make the case for the protection and promotion of the public university, so we must do it. The government’s radical restructuring of higher education has crept up on us, and we must act now if we are to resist – before it’s too late.

We contest these reforms to our university, however the voice of the student body has been reduced to customer feedback and merely tokenistic representation in the governance of this university. There is currently no space for dialogue over the future of our own university. We are occupying this council chamber in order to open that space, to start that dialogue and to make our voices heard. If we are to halt this government’s assault on the university we must make ourselves heard TOGETHER and begin to work towards an alternative.

Join us.
http://www.twitter.com/WPPWarwick
http://www.facebook.com/ppuwarwick

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 13:26 schreef motorbloempje het volgende:
Opstootje hier in het VK:

[..]

Ben benieuwd hoe meneer Thrift gaat reageren overigens. Zijn werk is zachtgezegd briljant (Non-representational Theory, dat soort shit)... hij brengt ook een hoop in het laadje, maar 316,000gbp... Poeh.

quote:

Op dinsdag 18 juni 2013 23:45 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Nee. De VS trekt veel talent aan vanuit heel de wereld die gaan werken aan de top universiteiten.

En het niveau van het onderwijs in Nederland is de laatste dertig jaar gedaald. De studieduur is bekort tot 4 jaar en het is schoolser / minder zelfstandig geworden (aanwezigheidsplicht voor colleges, meer tussentijdse toetsmomenten).

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 13:26 schreef motorbloempje het volgende:
Opstootje hier in het VK:

[..]

Ben benieuwd hoe meneer Thrift gaat reageren overigens. Zijn werk is zachtgezegd briljant (Non-representational Theory, dat soort shit)... hij brengt ook een hoop in het laadje, maar 316,000gbp... Poeh.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 14:30 schreef Lyrebird het volgende:
"...the neoliberalisation of the unversity."

Jullie papegaaien elkaar allemaal na, maar een pay packet van £316,000 voor een vice chancellor van een overheidsuniversiteit heeft MI niets met neoliberalisme te maken. Dat heeft meer te maken met een ons-kent-ons-oude-jongens-krentebrood-systeem-gesponsord-door-de-overheid te maken.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 14:30 schreef Lyrebird het volgende:
"...the neoliberalisation of the university."

Jullie papegaaien elkaar allemaal na, maar een pay packet van £316,000 voor een vice chancellor van een overheidsuniversiteit heeft MI niets met neoliberalisme te maken. Dat heeft meer te maken met een ons-kent-ons-oude-jongens-krentebrood-systeem-gesponsord-door-de-overheid te maken.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 14:36 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Daar begin je weer met je tegenstelling overheid versus bedrijfsleven. Ben je blind voor het feit dat overheden de trend naar privatisering en het vermarkten van alles zelf aandrijven. Het ons-kent-ons-oude-jongens-krentebrood-systeem omvat beide en wordt aangestuurd vanuit private belangen.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 14:37 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Oh ja, dat wel. Ik vind ook wel dat het niet verkeerd is dat zulke invloedrijke mensen meer verdienen dan 'normaal'. Het is een flinke salarisstrook, dát wel! Maargoed, zoals ik al zei ben ik vooral benieuwd naar zijn persoonlijke reactie omdat zijn situatie blijkbaar de druppel was die de emmer deed overlopen. Vraag me ook af wat hij doet met 'al zijn geld'; er is namelijk ook 'gewoon' een kans dat hij van een deel van dat geld zelf onderzoek financiert. Meteen maar dat oordelen vind ik wat jammer.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 15:26 schreef Ryon het volgende:
Als je 4 ton op jaarbasis verdient in een private organisatie dan heet dat marktwerking en goed ondernemerschap, als je 4 ton op jaarbasis verdient in een semi-publieke organisatie dan heet dat vriendjespolitiek en graaien.

Dat is natuurlijk wat te zwart wit gesteld. Ook managers van publieke instellingen en hoogleraren kunnen een marktwaarde hebben die de Balkenedenorm doet overschrijden.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 15:26 schreef Ryon het volgende:
Als je 4 ton op jaarbasis verdient in een private organisatie dan heet dat marktwerking en goed ondernemerschap, als je 4 ton op jaarbasis verdient in een semi-publieke organisatie dan heet dat vriendjespolitiek en graaien.

Dat is natuurlijk wat te zwart wit gesteld. Ook managers van publieke instellingen en hoogleraren kunnen een marktwaarde hebben die de Balkenedenorm doet overschrijden.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 15:22 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Ik heb niet het idee dat ik ergens blind voor ben, maar ik heb geen idee wat je hier probeert uit te leggen.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 14:26 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Meer tussentijdse toetsmomenten en aanwezigheidsplicht bij colleges is alleen maar goed.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 15:27 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Ik denk dat het belachelijk veel geld is voor een baan die jij en ik over een jaar of vijf a tien - mochten we daarin geinteresseerd zijn - ook zouden kunnen doen. In de VS heb ik dit soort mensen van dichtbij meegemaakt: ze zijn misschien wat assertiever, kunnen (zichzelf) goed verkopen en spelen de politieke spelletjes mee, maar daar hoeft echt niet zo'n hoog prijskaartje aan te hangen.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 14:37 schreef motorbloempje het volgende:

[..]

Oh ja, dat wel. Ik vind ook wel dat het niet verkeerd is dat zulke invloedrijke mensen meer verdienen dan 'normaal'. Het is een flinke salarisstrook, dát wel!

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 15:38 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dat kapitaalkrachtige private partijen alle macht naar zich toetrekken en inmiddels alle vitale delen van in de democratische samenleving domineren. Achter de romantiek van kleine ondernemers in een markt, die door deze private partijen gecultiveerd wordt, gaat een machtsovername schuil. Je ziet dit in de politiek, de financiele sector, de defensie, de beveiligingsdiensten, de media, de universiteiten, ... Er ontstaat een nieuwe klasse maatschappij, waarin de democratie volledig buiten werking gesteld is, en een kleine oligarchie alles domineert. Deze oligarchie ontstaat in de private sector en gebruikt / infiltreert de overheid.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:01 schreef motorbloempje het volgende:
Maargoed, naampjes en status zijn verder niet echt mijn ding, persoonlijk, zeker niet als het om universiteiten als geheel gaat. Ik kijk liever naar de onderzoekers en departments zelf bij het maken van keuzes.

quote:

En waarom is 2 ton acceptabel en 3 ton niet? Tsja.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 15:26 schreef Ryon het volgende:
Als je 4 ton op jaarbasis verdient in een private organisatie dan heet dat marktwerking en goed ondernemerschap, als je 4 ton op jaarbasis verdient in een semi-publieke organisatie dan heet dat vriendjespolitiek en graaien.

Dat is natuurlijk wat te zwart wit gesteld. Ook managers van publieke instellingen en hoogleraren kunnen een marktwaarde hebben die de Balkenedenorm doet overschrijden.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 15:34 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Mijn mening (maar dan alleen de mijne):

MUV bestuurders bij miljardenbedrijven (Unilever, Shell) worden bestuurders bij andere bedrijven overbetaald. Ik heb niets met CEOs die zichzelf verrijken. Er wordt MI ook veel te dramatisch gedaan over wat ze kunnen. Beetje op de tent letten, mensen op hun plaats zetten, soms zit er nog eentje tussen die je op een visie kunt betrappen (bij Philips heb ik dat eigenlijk nog nooit gezien), maar over het algemeen is het een kunstje (CEO zijn) wat 30 jaar geleden al ruimschoots werd beloond, en ik zie niet in waarom dat nu plots zo ongelofelijk veel meer moet zijn.

CEO is wat anders dan eigenaar: voor eigenaren heb ik alle respect, en die moeten vooral helemaal zelf bepalen hoe veel ze zichzelf toekennen.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:40 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Nou eh, CEO lijkt me een beetje onderschat door je, Lyrebird.

Je bent 100% van de tijd beschikbaar, hebt de moeilijkste beslissingen te nemen, de meest complexe meetings met verschillende partijen, etc.

Ik vind zeker dat dat goed betaald mag worden. En hoeveel, lijkt me niet dat ik of een politieke partij dat moet bepalen.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:49 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Mensen blijven mensen en als de taken boven menselijke vermogens uitstijgen worden ze geen supermensen. Zo leidt de president van de VS niet werkelijk het land en een CEO niet werkelijk een groot bedrijf. Ze ondertekenen van alles zonder het ooit te lezen en hun functies zijn grotendeels representatief.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:51 schreef El_Matador het volgende:
Dat jij een enorme haat hebt tegen iedereen die meer verdient dan jij, is bekend.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:40 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Nou eh, CEO lijkt me een beetje onderschat door je, Lyrebird.

Je bent 100% van de tijd beschikbaar, hebt de moeilijkste beslissingen te nemen, de meest complexe meetings met verschillende partijen, etc.

quote:

Ik vind zeker dat dat goed betaald mag worden. En hoeveel, lijkt me niet dat ik of een politieke partij dat moet bepalen.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:53 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Mensen zwart maken is een drogreden.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:55 schreef Lyrebird het volgende:

Nee, laten we de politiek er ver buiten laten. Maar aandeelhouders zouden zich wat activistischer op moeten stellen.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:55 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Welcome to my world.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:59 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Haha nee. Als wetenschappelijk onderzoeker zal je genoeg complexe zaken doen, maar een CEO heeft even iets meer stakeholders om rekening mee te houden. Daarbij boeit het weinig als jij een avond dronken een Japanse bar verlaat. Ook dat ligt weer gevoeliger op het niveau van een CEO.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 15:45 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Vind je?
Meer tussentijdse toetsmomenten heeft voor- en nadelen. Het voordeel is dat het studenten bij de les houdt, het nadeel is dat je van kunstje naar kunstje hopt en dat je minder ruimte hebt om je wat meer in iets te verdiepen wanneer je dat wil.
Bij mijn universiteit hebben ze dan ook nog eens besloten om de cijfers van de tussentoetsen voor het hele jaar te laten tellen waardoor als je die tussentoetsen verprutst 1 punt lager kan halen als eindcijfer terwijl het er nochtans om zou moeten gaan hoe goed je alles aan het einde van de rit beheerst.

De aanwezigheidsplicht bij hoorcolleges is minder ambigue, dat is enkel nadelig. Studenten moeten zodanig leren dat ze het beste resultaat halen. Voor de een is dat door het hoorcollege te volgen, voor de ander is dat door thuis te leren. Soms kan je ook de theorie leren via online colleges van andere universiteiten (bij bètagebieden behoorlijk homogeen) en ook de eigen universiteit heeft vaak opnames gemaakt van het hoorcollege. Er is nog een ander probleem met een aanwezigheidsplicht, het stelt je niet in staat om extra vakken te volgen die tegelijkertijd zijn geroosterd!

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:57 schreef Euribob het volgende:

[..]

Die aandeelhouders die de CEO met hart voor de zaak en een gezonde langetermijnvisie ontslaan zodat ze er eentje kunnen krijgen die volgende maand voor een iets hoger rendement zorgt?

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:57 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Jij maakt jezelf zwart, ik benoem het slechts.

Je mening over CEO's is op niets gebaseerd, maar je brengt het wel "overtuigend" genoeg dat je een hoop jaknikkers achter je krijgt. Die valse autoriteit is net zo goed een drogreden.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:00 schreef Euribob het volgende:

[..]

Lyrebird heeft net zo goed een reputatie hoog te houden, volgens mij overschat jij CEO's schromelijk.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:06 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Er zijn natuurlijk hele goede CEOs die iedere dollar die ze verdienen meer dan 10 keer waard zijn. Als je als CEO de verkeerde beslissing maakt, dan kan dat miljarden schelen.

Helaas heeft dat gilde meerdere malen laten zien dat ook zij er een potje van kunnen maken. Kijk alleen al naar de banken. Voor het geld dat zij opstrijken kan ik ook een bank ten gronde richten.

Nogmaals, ik zie niet in waarom een baan waarvoor men twintig jaar geleden al vorstelijk betaald werd nu plots zo veel meer zou moeten verdienen, anders dan dat men daar aan de top heeft ontdekt dat het wel heel erg eenvoudig is om jezelf een gigantisch salaris aan te meten, zonder dat daar een extra prestatie tegenover staat.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:06 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Nee, ik overschat ze niet, ik zie de complexiteit van hun werk. Maar het is erg populair onder het 9:05-16:55-volk (Lyrebird is dat niet, daarom verbaast me die opmerking ook zo) om de prestaties van hoger management te downplayen.

Mijn manager zit 2 niveaus onder de CEO (bedrijf van 120.000 werknemers) en zijn baan lijkt me al vreselijk moeilijk. En hij kan weer niet wat ik kan, maar dat maakt zijn positie en activiteiten echt niet opeens minder waard...

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:06 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Er zijn natuurlijk hele goede CEOs die iedere dollar die ze verdienen meer dan 10 keer waard zijn. Als je als CEO de verkeerde beslissing maakt, dan kan dat miljarden schelen.

Helaas heeft dat gilde meerdere malen laten zien dat ook zij er een potje van kunnen maken. Kijk alleen al naar de banken. Voor het geld dat zij opstrijken kan ik ook een bank ten gronde richten.

Nogmaals, ik zie niet in waarom een baan waarvoor men twintig jaar geleden al vorstelijk betaald werd nu plots zo veel meer zou moeten krijgen, anders dan dat men daar aan de top heeft ontdekt dat het wel heel erg eenvoudig is om jezelf een gigantisch salaris aan te meten, zonder dat daar een extra prestatie tegenover staat.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:57 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Jij maakt jezelf zwart, ...

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:06 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Ben Verwaayen zegt het zelf. Een interviewer vroeg hem eens naar de moeilijkheden om een groot bedrijf te leiden. Hij antwoordde dat hij dat niet deed. Dat doen andere mensen in het bedrijf. Ben Verwaayen representeert het bedrijf in de buitenwereld, inspireert (naar zijn eigen zeggen) de mensen in het bedrijf, en beslist samen met anderen over het bedrijfsmodel. Grote beslissingen neemt men vaak op grond van 'gut-feelings'.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:06 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Nee, ik overschat ze niet, ik zie de complexiteit van hun werk. Maar het is erg populair onder het 9:05-16:55-volk (Lyrebird is dat niet, daarom verbaast me die opmerking ook zo) om de prestaties van hoger management te downplayen.

Mijn manager zit 2 niveaus onder de CEO (bedrijf van 120.000 werknemers) en zijn baan lijkt me al vreselijk moeilijk. En hij kan weer niet wat ik kan, maar dat maakt zijn positie en activiteiten echt niet opeens minder waard...

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:06 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Ben Verwaayen zegt het zelf. Een interviewer vroeg hem eens naar de moeilijkheden om een groot bedrijf te leiden. Hij antwoordde dat hij dat niet deed. Dat doen andere mensen in het bedrijf. Ben Verwaayen representeert het bedrijf in de buitenwereld, inspireert (naar zijn eigen zeggen) de mensen in het bedrijf, en beslist samen met anderen over het bedrijfsmodel. Grote beslissingen neemt men vaak op grond van 'gut-feelings'.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:05 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Het gevoel dat ik van kunstje naar kunstje hopte had ik ook wel toen ik geen tussentoetsen meer had. Dat ligt aan het feit dat elke groep binnen een faculteit zijn vakken vertegenwoordigd wil zien in het curriculum. Daardoor loop je niet duidelijk in een richting, maar ga je een beetje naar links, dan naar voren, een beetje naar rechts en vervolgens naar achteren, waardoor je uiteindelijk nog in het centrum staat.

Ik vermoed dat het streven om zo veel mogelijk mensen zo snel mogelijk te laten afstuderen de gedachte achter de aanwezigheidsverplichting, maar ik betwijfel of dat op deze manier te bewerkstelligen is. Ik ben het met je eens dat hoorcolleges niet verplicht zouden moeten zijn. Ik denk dat het juist beter is om de kwaliteit van een hoop docenten en stof eens onder de loep te nemen.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:11 schreef robin007bond het volgende:

[..]

Zo'n salaris moet ook worden rechtvaardigt door verhoogd risico. Echter, als er iets misgaat kun je toch mooi op een vertrekpremie rekenen en weer ergens anders aan de slag. De markt lijkt falende bestuurders niet genoeg te bestraffen.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:59 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Haha nee. Als wetenschappelijk onderzoeker zal je genoeg complexe zaken doen, maar een CEO heeft even iets meer stakeholders om rekening mee te houden. Daarbij boeit het weinig als jij een avond dronken een Japanse bar verlaat. Ook dat ligt weer gevoeliger op het niveau van een CEO.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:26 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Ik denk dat ze vooral eens meer uren moeten reserveren voor de onderwijzende taak. Het zou de kwaliteit sterk verbeteren als docenten verplicht zouden worden om goede dictaten te schrijven, dan moeten ze natuurlijk wel de uren hiervoor krijgen. Als je die eenmaal hebt dan hoef je slechts wat kleine wijzigingen aan te brengen. Nu maken docenten zich er vaak van af met een PP-presentatie. Elke medewerker van MS die betrokken is geweest bij de ontwikkeling van PP zal beamen dat PP hier nooit voor ontworpen is. Het is een presentatiemiddel, het is geen geschikte vervanging van een boek. Je kan simpelweg te weinig informatie kwijt op een PP-presentatie en het gebrek aan zinnen belemmert de informatie-overdracht (kan soms nuttig zijn maar alleen dat...).

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:37 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

De belangen zijn zeker een stuk groter en ik wil mijn werk niet vergelijken met het werk van de CEO van Samsung.

Een CEO heeft een enorme verantwoordelijkheid, en mag daar goed voor betaald worden. Maar een CEO is geen Michael Jordan: de top binnen de topsport is uiterst smal, en daar is het logisch dat supersterren super veel geld ontvangen. Voor CEOs geldt dat MI niet. Ja, je moet ballen van beton en stalen zenuwen hebben om een goede miljardendeal te sluiten. En het hebben van visie is ook niet onbelangrijk: kun je je bedrijf door een woelige economische zee sturen? Iemand die dat kunstje al een paar keer geflikt heeft, mag meer verdienen dan iemand die net komt kijken.

Jij en ik zullen nooit aan Michael Jordan kunnen tippen. Maar een 2e Cor Boonstra? Mwah, dat moet toch niet zo moeilijk zijn?

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 16:57 schreef Euribob het volgende:

[..]

Die aandeelhouders die de CEO met hart voor de zaak en een gezonde langetermijnvisie ontslaan zodat ze er eentje kunnen krijgen die volgende maand voor een iets hoger rendement zorgt?

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 20:34 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Aandeelhouders zijn veels te verdeeld om daadwerkelijk op een directe manier het beleid van een bedrijf te beïnvloeden.
Af en toe heb je wel activistische investeringsfondsen. Maar banken en pensioenfondsen zijn er niet erg mee bezig.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 20:42 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Oh nee hoor, de lijn (ingesteld door de CEO onder druk van de aandeelhouders) bij ons bedrijf is duidelijk. NOG kapitalistischer, nog meer korte termijn winsten en de kosten zoveel mogelijk drukken, zelfs tot niveaus waardoor de winsten teruglopen. Maar dat boeit niet want het gaat om cijfertjes.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 21:59 schreef Euribob het volgende:

[..]

Dat noem ik nou niet echt positief..

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 17:38 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Het viel me tegen hoe vaak er maar een boek gekocht moest worden, terwijl die vaak niet heel geschikt zijn voor de stof die men wil behandelen. Ik heb thuis een CD-ROM liggen met oude wiskundedictaten van de TU/e. Daar zit echt goede stof tussen.

PP wordt inderdaad behoorlijk misbruikt. Er werd ons telkens op het hart gedrukt om vooral niet te veel informatie op een sheet te plaatsen, maar veel docenten hadden daar lak aan plempten de sheets helemaal vol.

Het zijn natuurlijk allemaal gevolgen van te veel outputgericht werken, in plaats van kwaliteitsgericht.

quote:

Op woensdag 19 juni 2013 15:56 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Als ze zo doorgaan dan zal er ook een nieuwe revolutie gaan ontstaan, met het nodige bloedvergieten wat daarmee gepaard gaan. Hopelijk gaat de politiek op tijd zuiveren voordat het volk moet gaan doen.

quote:

Op vrijdag 21 juni 2013 21:44 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Ik heb niets tegen Wouter Bos maar wat maakt hem geschikt voor dit werk? Het lijkt me meer een baan voor een ervaren arts die ook nog een MBA heeft behaald of wat bedrijfskunde heeft gestudeerd of iets dergelijks (dat kan in gang worden gezet als iemand eenmaal werkt als arts en in hem een leider wordt gezien, zoals dat bij technische bedrijven gebeurt). Waarom steeds maar weer een oud-politicus benaderen voor dit soort banen?

Prem Sikka: The Pin-Stripe Mafia: How Accountancy Firms Destroy Societies

quote:

Op vrijdag 21 juni 2013 21:44 schreef Bram_van_Loon het volgende:
...Waarom steeds maar weer een oud-politicus benaderen voor dit soort banen?

quote:

En ook iets tegen het feit dat er 4126 miljard door Nederland heen stroomt via brievenbus maatschappijen.

quote:

Op vrijdag 21 juni 2013 22:37 schreef El_Matador het volgende:

[..]

En daar komt je gebrek aan levenservaring om de hoek kijken...

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 01:26 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Ik denk dat ik het antwoord wel ken (zeg het maar als ik het verkeerd heb, maar dan wel graag met een goede motivatie), alleen vraag ik me af of dat dat voldoende legitimatie is. Politici hebben veel relevante contacten opgedaan die nuttig ingezet kunnen worden bij de nieuwe werkgever.

quote:

Bram die banen legitimeert, het moet niet gekker worden.

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 01:23 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Fraai is het niet maar als dat in Nederland niet zou gebeuren dan zou het toch in een ander land gebeuren met als gevolg dat Nederland minder inkomsten heeft terwijl hetzelfde fenomeen blijft optreden maar dan bij een ander land? Het probleem van kapitaalvlucht, laat ik het zo maar even noemen, kan je enkel oplossen door met heel erg veel landen afspraken hierover te maken. Zou de UN hier een rol in kunnen spelen?

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 03:08 schreef GSbrder het volgende:
Waarom belastingwetgeving aanpassen aan elkaar? Als bedrijven samen afspreken hun tarieven aan te passen voor openbare aanbestedingen heet het kartelvorming en is het illegaal, doen landen het dan is het wenselijk want het zou de belastingopbrengsten maximaliseren.

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 03:08 schreef GSbrder het volgende:
Waarom belastingwetgeving aanpassen aan elkaar? Als bedrijven samen afspreken hun tarieven aan te passen voor openbare aanbestedingen heet het kartelvorming en is het illegaal, doen landen het dan is het wenselijk want het zou de belastingopbrengsten maximaliseren.

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 03:08 schreef GSbrder het volgende:
Waarom belastingwetgeving aanpassen aan elkaar? Als bedrijven samen afspreken hun tarieven aan te passen voor openbare aanbestedingen heet het kartelvorming en is het illegaal, doen landen het dan is het wenselijk want het zou de belastingopbrengsten maximaliseren.

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 02:01 schreef Bram_van_Loon het volgende:
...een hoop gelijkgestemden kunnen via politieke partijen wel wat veranderen. ...

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 02:42 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dit kan de G8 oplossen als ze willen:
- eisen dat hun banken binnen hun jurisdictie alleen zaken mogen doen met banken die voldoen aan de nodige voorwaarden voor transparantie
- de belastingwetgeving aanpassen en op elkaar afstemmen

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 16:11 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Een bedrijf is geen land.

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 16:52 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Dat klopt, moeten landen zich dan om die reden dan kunnen onttrekken aan de regels die er gelden voor het aantrekken van kapitaal voor investeringen en tegelijkertijd deze waarden aan hun burgers opleggen?

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 16:55 schreef Ryon het volgende:

[..]

Euh.. Staten doen over het algemeen nog wel meer dingen die burgers niet mogen. Oorlog voeren bijvoorbeeld. Of handelsafspraken maken en internationale verdragen sluiten. Toch wel een beetje de core business van het Staat zijn.

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 17:09 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Voor het grotere goed hebben wij burgers staten bevoegdheden gegeven

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 17:09 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Voor het grotere goed hebben wij burgers staten bevoegdheden gegeven die burgers en bedrijven niet hebben.

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 17:10 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Mij is niks gevraagd?

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 17:10 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Mij is niks gevraagd?

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 16:21 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Dat is het onderzoeken waard.

Joseph Stiglitz talks about offshore tax evasion

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 16:14 schreef El_Matador het volgende:

[..]



Dat naieve bedoel ik.

Geeft niet hoor Bram, dromen is gezond. Als je maar niet bang wordt van de realiteit.

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 17:03 schreef GSbrder het volgende:

[..]

De ene staat doet dat meer dan anderen en gelukkig kunnen landen hun soevereiniteit bewaren als zij dat willen. De Bahama's hoeven geen oorlog te voeren, handelsafspraken te maken en internationale verdragen te sluiten als ze dat niet willen, maar volgens sommige lieden is het voeren van een eigen fiscaal regime welhaast onethisch en zou dat collectief anders moeten.

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 19:18 schreef deelnemer het volgende:

[..]

De inheemse bevolking heeft daar weinig in te brengen. Het beleid in deze ex-kolonieen wordt bepaald door een financiele maffia.

quote:

Op zaterdag 22 juni 2013 19:32 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Dat zouden we ook van Nederland kunnen zeggen, onze fiscale regimes dan maar door Frankrijk en GB laten bepalen ?

quote:

Wij zijn niet gewoon

Het ongemak in de universitaire wereld, de VU in het bijzonder, wordt door criticasters toegeschreven aan het zich al decennia om zich heen grijpende neoliberalisme en het doorgeslagen marktdenken. De universiteiten zijn echter niet op afstand gezet van de overheid om in relatieve autonomie met marktwerking het universitaire publieke goed te realiseren. Dat zou neoliberaal zijn, maar er is helemaal niet geprivatiseerd en geliberaliseerd. In tegendeel, overheden en controlerende instanties hebben met hun bemoei- en regelzucht de universiteiten steeds vaster in hun greep gekregen. Politici, en vergeet Brussel niet, hebben zo hun eigen legitieme maatschappelijke doelstellingen, die lang niet altijd sporen met de academische aard. Daar komt nog bij dat de overheid altijd te weinig geld heeft, terwijl de universiteiten nauwelijks de ruimte wordt gegeven zelf een verdienmodel te ontwikkelen. Dus moet er steeds kosten-effectiever worden gewerkt. En dat trekt managers aan die het als een uitdaging zien de universitaire bureaucratieën doelmatiger te laten functioneren om daarmee de politieke en academische doelstellingen te realiseren. Dan moet je wel uit heel goed bestuurdershout gesneden zijn om dat tegelijkertijd voor elkaar te krijgen. Daar zit een deel van het ongemak.

En dat hebben wij als wetenschappers allemaal laten gebeuren. Sterker nog, wij hebben onszelf ook nog verloochend door wat ons eigen is te laten versloffen. Wij moesten vooral zo nodig gewoon gaan doen, ons niet elitair ergens op laten voorstaan. Daar zit het andere deel van het ongemak, want wij zijn namelijk niet gewoon. Goede wetenschappers hebben een hoger doel. Zij wijden zich aan de wetenschap, de vorming van studenten en willen een bijdrage leveren aan cultuur en beschaving. Soms leidt deze intrinsieke motivatie tot groot maatschappelijk nut en vooruitgang. Om die motivatie een kans te geven is een zekere mate van autonomie en vrijheid nodig. Regulering wordt uiteindelijk alleen geaccepteerd van peers, van collega-wetenschappers. Wetenschappers zijn hun eigen maat. De wetenschap heeft zich daarom georganiseerd als een soort gilde, al sinds eeuwen. De universitaire graden zijn daarvan afgeleid, en elke hogere graad wordt gemarkeerd door academisch ceremonieel. Universitaire graden zijn wettelijk beschermd en die mogen publiekelijk gevoerd worden. Het lidmaatschap van dit internationale academische gilde onderscheidt ons, maakt ons zelfbewust, geeft statuur en maatschappelijk aanzien. Samen met wat vrijheid en autonomie is dat onze beloning en dan zeuren we niet over onze magere financiële beloning. Deze wezenlijke immateriële beloning hebben we onder onze eigen ogen laten eroderen. Het begon al midden jaren negentig, toen de wetgever het nodig vond universitaire studierichtingen te vervangen door opleidingen. Tegenwoordig is iedereen student en die studenten hebben het nu over school, lessen en huiswerk. College lopen en studeren lijken archaïsche begrippen. Zo vergaat het ook de academische graden. Alsof we ons ervoor zijn gaan schamen. Onderaan een e-mail staat nog weleens in het klein een academische kwalificatie. In de populaire laagdrempelige communicatie mogen we ons niet meer onderscheiden. Daarmee gooien wij echter onze eigenheid overboord en verdienen we ook niet beter dan dat we door anderen gereguleerd en bestuurd worden. Als we dus als wetenschappers weer aan het roer willen komen, moeten we beginnen onze academische onderscheidingstekens weer te gaan voeren, met trots.

Prof. dr. H. Verbruggen.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2013 19:10 schreef Ryon het volgende:
Hierbij wil ik dadelijk alleen nog met mr. drs Ryon LLM Msc aangesproken worden. Om de neoliberalisering tegen te gaan dien je de academische titels weer met trots te dragen. Hoe dat precies wat gaat veranderen zien wij dan wel.

Verder een mooi stuk.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2013 19:24 schreef Igen het volgende:
Om zo'n titel met trots te dragen moet het natuurlijk ook wel wat voorstellen. Uit efficiëntie-oogpunt is het bij sommige universiteiten al niet meer toegestaan om op eigen houtje extra vakken te volgen en gaat het zelfs bij masterscripties nadrukkelijk niet erom om een enigszins zinvolle wetenschappelijke of maatschappelijke bijdrage te leveren, maar slechts om aan te tonen dat je een voorgekauwd onderwerp binnen een strikt genormeerd tijdsbestek en een strikt gelimiteerde tijdsinzet van de begeleidende docent kan afronden. Wat voor trots kan je daaruit putten?

Aan de andere kant schijnen werkgevers nog best waarde aan academische titels te hechten.

quote:

Daar komt nog bij dat de overheid altijd te weinig geld heeft, terwijl de universiteiten nauwelijks de ruimte wordt gegeven zelf een verdienmodel te ontwikkelen.

quote:

En dat hebben wij als wetenschappers allemaal laten gebeuren. Sterker nog, wij hebben onszelf ook nog verloochend door wat ons eigen is te laten versloffen. Wij moesten vooral zo nodig gewoon gaan doen, ons niet elitair ergens op laten voorstaan. Daar zit het andere deel van het ongemak, want wij zijn namelijk niet gewoon. Goede wetenschappers hebben een hoger doel. Zij wijden zich aan de wetenschap, de vorming van studenten en willen een bijdrage leveren aan cultuur en beschaving. Soms leidt deze intrinsieke motivatie tot groot maatschappelijk nut en vooruitgang. Om die motivatie een kans te geven is een zekere mate van autonomie en vrijheid nodig. Regulering wordt uiteindelijk alleen geaccepteerd van peers, van collega-wetenschappers. Wetenschappers zijn hun eigen maat. De wetenschap heeft zich daarom georganiseerd als een soort gilde, al sinds eeuwen. De universitaire graden zijn daarvan afgeleid, en elke hogere graad wordt gemarkeerd door academisch ceremonieel. Universitaire graden zijn wettelijk beschermd en die mogen publiekelijk gevoerd worden. Het lidmaatschap van dit internationale academische gilde onderscheidt ons, maakt ons zelfbewust, geeft statuur en maatschappelijk aanzien. Samen met wat vrijheid en autonomie is dat onze beloning en dan zeuren we niet over onze magere financiële beloning. Deze wezenlijke immateriële beloning hebben we onder onze eigen ogen laten eroderen. Het begon al midden jaren negentig, toen de wetgever het nodig vond universitaire studierichtingen te vervangen door opleidingen. Tegenwoordig is iedereen student en die studenten hebben het nu over school, lessen en huiswerk. College lopen en studeren lijken archaïsche begrippen. Zo vergaat het ook de academische graden. Alsof we ons ervoor zijn gaan schamen. Onderaan een e-mail staat nog weleens in het klein een academische kwalificatie. In de populaire laagdrempelige communicatie mogen we ons niet meer onderscheiden. Daarmee gooien wij echter onze eigenheid overboord en verdienen we ook niet beter dan dat we door anderen gereguleerd en bestuurd worden. Als we dus als wetenschappers weer aan het roer willen komen, moeten we beginnen onze academische onderscheidingstekens weer te gaan voeren, met trots.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2013 19:04 schreef Igen het volgende:
Ik heb het gevoel dat hij het woord "neoliberalisering" verkeerd begrijpt.

In relatie met universiteiten wordt dat begrip, als ik me niet vergis, namelijk niet gebruikt om te wijzen aan een grotere invloed op het bedrijfsleven, maar om aan te geven dat -gestuurd vanuit de politiek- universiteiten zichzelf steeds meer als een bedrijf moeten runnen; met steeds minder middelen steeds meer studenten afgestudeerd dienen af te leveren. En dat gaat niet zomaar, want in de kern is een universiteit geen fabriek waar je met automatisering de arbeidsproductiviteit van het personeel alsmaar kan laten toenemen.

Volgens mij bevestigt hij dus juist het beeld dat anderen met `neoliberalisering´ bedoelen.

quote:

Op dinsdag 25 juni 2013 16:56 schreef Skjor het volgende:
Wij zijn niet gewoon

Het ongemak in de universitaire wereld, de VU in het bijzonder, wordt door criticasters toegeschreven aan het zich al decennia om zich heen grijpende neoliberalisme en het doorgeslagen marktdenken. De universiteiten zijn echter niet op afstand gezet van de overheid om in relatieve autonomie met marktwerking het universitaire publieke goed te realiseren. Dat zou neoliberaal zijn, maar er is helemaal niet geprivatiseerd en geliberaliseerd. In tegendeel, overheden en controlerende instanties hebben met hun bemoei- en regelzucht de universiteiten steeds vaster in hun greep gekregen. Politici, en vergeet Brussel niet, hebben zo hun eigen legitieme maatschappelijke doelstellingen, die lang niet altijd sporen met de academische aard. Daar komt nog bij dat de overheid altijd te weinig geld heeft, terwijl de universiteiten nauwelijks de ruimte wordt gegeven zelf een verdienmodel te ontwikkelen.

quote:

Dus moet er steeds kosten-effectiever worden gewerkt. En dat trekt managers aan die het als een uitdaging zien de universitaire bureaucratieën doelmatiger te laten functioneren om daarmee de politieke en academische doelstellingen te realiseren.

quote:

En dat hebben wij als wetenschappers allemaal laten gebeuren. Sterker nog, wij hebben onszelf ook nog verloochend door wat ons eigen is te laten versloffen. Wij moesten vooral zo nodig gewoon gaan doen, ons niet elitair ergens op laten voorstaan. Daar zit het andere deel van het ongemak, want wij zijn namelijk niet gewoon. Goede wetenschappers hebben een hoger doel. Zij wijden zich aan de wetenschap, de vorming van studenten en willen een bijdrage leveren aan cultuur en beschaving. Soms leidt deze intrinsieke motivatie tot groot maatschappelijk nut en vooruitgang. Om die motivatie een kans te geven is een zekere mate van autonomie en vrijheid nodig. Regulering wordt uiteindelijk alleen geaccepteerd van peers, van collega-wetenschappers. Wetenschappers zijn hun eigen maat. De wetenschap heeft zich daarom georganiseerd als een soort gilde, al sinds eeuwen. De universitaire graden zijn daarvan afgeleid, en elke hogere graad wordt gemarkeerd door academisch ceremonieel. Universitaire graden zijn wettelijk beschermd en die mogen publiekelijk gevoerd worden. Het lidmaatschap van dit internationale academische gilde onderscheidt ons, maakt ons zelfbewust, geeft statuur en maatschappelijk aanzien. Samen met wat vrijheid en autonomie is dat onze beloning en dan zeuren we niet over onze magere financiële beloning. Deze wezenlijke immateriële beloning hebben we onder onze eigen ogen laten eroderen. Het begon al midden jaren negentig, toen de wetgever het nodig vond universitaire studierichtingen te vervangen door opleidingen. Tegenwoordig is iedereen student en die studenten hebben het nu over school, lessen en huiswerk. College lopen en studeren lijken archaïsche begrippen. Zo vergaat het ook de academische graden. Alsof we ons ervoor zijn gaan schamen. Onderaan een e-mail staat nog weleens in het klein een academische kwalificatie. In de populaire laagdrempelige communicatie mogen we ons niet meer onderscheiden. Daarmee gooien wij echter onze eigenheid overboord en verdienen we ook niet beter dan dat we door anderen gereguleerd en bestuurd worden. Als we dus als wetenschappers weer aan het roer willen komen, moeten we beginnen onze academische onderscheidingstekens weer te gaan voeren, met trots.

Feynman_i_dont_like_honors_ [longer_version]

quote:

Op woensdag 26 juni 2013 02:55 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Dat is het probleem met dat begrip. Je kan er alles onder laten vallen wat je wilt.
Het is inmiddels een mening, geen objectieve kwalificatie.

De hele wereld is neoliberaal dus alles wat fout gaat in mijn ogen is neoliberaal. Dat is zo'n beetje hoe het begrip gebruikt wordt.
Uiteraard worden zaken die goed gaan in
hun ogen dan niet aan neoliberalisme toegeschreven.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 13:29 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Dit is wel een ingewikkelde verwoording van het inmiddels belegen trucje: Je kunt het neoliberalisme hier niet op aanvallen want dat bestaat niet/ is niet helder afgebakend.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 13:51 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Het is geen trucje. Het is net zo belachelijk om bij alles wat er gebeurt socialisme! te roepen.

Eurocrisis? Socialisme!! Slechte zorg? Socialisme!!

Iedere misstand ter wereld wordt teruggebracht tot twee woordjes door de extremen op links en rechts.

Je kunt neoliberalisme inderdaad uitstekend definiëren. Alleen als je je aan die definitie houdt kom je tot de conclusie dat er niets neoliberaals aan De universiteiten in Nederland is.

quote:

Chilean protesters in street battles with police

a reform of the educational system, which would put the state back in control of mostly privatised public universities

bron

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 14:05 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Wereldwijd worden universiteiten ingekapseld door de elite. Deze ontwikkeling is ook gaande in Nederland. Stap voor stap gaan we in deze richting.

[..]

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 14:13 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Kijk wat moeten we nou weer met dit soort zwakzinnige opmerkingen. En het probleem is dat ze zichzelf allemaal heel slim vinden, waardoor er ook niet met ze te praten valt.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 14:25 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Het is beter als de universiteiten er zijn voor iedereen. Als iedereen met voldoende capaciteiten kan studeren. Waarom moet dat zo duur gemaakt worden? Waarom niet de bevolking zo goed en breed mogelijk opleiden? Waarom is niet alle onderzoek van universiteiten gratis toegankelijk? Waarom moet het aangestuurd worden door het bedrijfsleven? Waarom moet het een markt zijn?

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 14:27 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Voor niets gaat de zon op, moet je burgers leren.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 14:27 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Behalve voor bedrijven. Die worden zo gesubsidieerd.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 14:25 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Het is beter als de universiteiten er zijn voor iedereen. Als iedereen met voldoende capaciteiten kan studeren. Waarom moet dat zo duur gemaakt worden? Waarom niet de bevolking zo goed en breed mogelijk opleiden? Waarom is niet alle onderzoek van universiteiten gratis toegankelijk? Waarom moet het aangestuurd worden door het bedrijfsleven? Waarom moet het een markt zijn?

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 13:51 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Het is geen trucje. Het is net zo belachelijk om bij alles wat er gebeurt socialisme! te roepen.

quote:

Eurocrisis? Socialisme!! Slechte zorg? Socialisme!!

quote:

Iedere misstand ter wereld wordt teruggebracht tot twee woordjes door de extremen op links en rechts.

Je kunt neoliberalisme inderdaad uitstekend definiëren. Alleen als je je aan die definitie houdt kom je tot de conclusie dat er niets neoliberaals aan De universiteiten in Nederland is.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 14:45 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

In een neoliberale economie helemaal.

[..]

In Cuba zouden mensen wel een punt hebben wat betreft de zorg.

[..]

Ik vind het anders kenmerkend voor het neoliberalisme om door anderen gecreeerde voorzieningen en instituten in te pikken voor eigen financieel gewin.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 14:05 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Wereldwijd worden universiteiten ingekapseld door de elite. Deze ontwikkeling is ook gaande in Nederland. Stap voor stap gaan we in deze richting.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 14:56 schreef TweeGrolsch het volgende:

[..]

Jij vind. Uitstekend. Je snapt het.

Kijk nou eens goed naar je laatste zin. Vervang neoliberalisme door socialisme en je kunt prima een rechtse zijn.

quote:

Je beargumenteerd niets met dat termpje van je.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 14:35 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Het was toch juist neoliberaal om ze te betrekken bij het onderwijs? Wil je ze enkel de vruchten laten plukken of is het ook jouw mening dat ze moeten bijdragen aan de scholing van hun toekomstig personeel?

quote:

In June 2010, the amount of student loan debt held by Americans exceeded the amount of credit card debt held by Americans. At that time, student loan debt totaled at least $830 billion, of which approximately 80% was federal student loan debt and 20% was private student loan debt. In October 2011, the total amount of money owed in student loan debt was said to exceed $1 trillion.

After the passage of the bankruptcy reform bill of 2005, both federal and private student loans are not discharged during bankruptcy (prior to the passage of this bill, only federal student loans were unable to be discharged).

bron

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 15:01 schreef Ryon het volgende:

[..]

Dat is grappig, want in Nederland zien wij juist een tegenovergestelde trend. De universiteiten worden voor steeds meer en meer mensen toegankelijk. Niet alleen maar meer de sociale elite en de hogere middenklasse. Dat zie je meteen terug in de gigantische stijging van het aantal studenten per jaar.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 15:51 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Ze dragen niet bij aan de kosten van de scholing van hun personeel. Ze krijgen via het topsectoren beleid invloed op het onderzoek dat door de overheid wordt gefinancieerd.

quote:

Studenten daarentegen krijgen een basisbeurs die geleidelijk aan overgaat in een volledig leenstelsel. Voordat de basisbeurs werd ingevoerd kregen studenten een beurs afhankelijk van het inkomen van hun ouders, en kon iedereen studeren. Nu wordt dat steeds lastiger. Omdat studenten bijbaantjes doen loopt de studieduur op. Gemiddeld ongeveer 1,5 keer de nominale studieduur.

In de VS is de studieschuld een toenemend probleem:

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 16:53 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Hoe zie je stages dan?

quote:

Hoe zie je academische vakken, verzorgt door bedrijven, dan?

quote:

Hoe zie je de derde geldstroom dan?

quote:

Zo erg is het niet. Ik ben het met je eens dat de evenredigheid tussen bezuinigingen op ouderen en bezuinigingen op jongeren zoek is, dit heeft er o.a. mee te maken dat men meer te duchten heeft van 50PLUS dan van typische jongerenpartijen zoals D66, maar Amerikaanse toestanden hebben we hier nog lang niet.

quote:

Daarnaast lopen HBO-studenten nog redelijk nominaal en is de studietijd voordat Nederlandse studenten hun mastertitel hebben, internationaal gezien erg kort. In veel andere landen is het normaler om na een BSc of BA eerst een aantal jaar aan de slag te gaan en dan pas je MSc te verdienen. Ook zijn bijbaantjes geen ramp, een studietijd hoeft in mijn ogen ook geen snelste race naar een diploma te worden.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 18:03 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Werving en goedkope extra krachten.

[..]

Werving. Hoe is het gesteld met het academische niveau van die vakken?

[..]

Hoe onafhankelijk is dat onderzoek? Een potentiele bron van corruptie.

[..]

Alles werkt die kant op, dus nu moet je kritisch zijn.

[..]

Het hoeft van mij ook geen race naar het diploma te worden.

Het gaat mij vooral om de onafhankelijkheid van de universiteiten (en de media). Kritisch denken moet gestimuleerd worden.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 18:19 schreef Igen het volgende:

[..]

Als je zo'n insteek voorstaat, dan moet je de universiteit ook drastisch inkrimpen. Grofweg 90% van alle huidige universitaire studenten naar het hbo sturen, en met de rest echt onafhankelijk en diepgaand wetenschappelijk onderzoek zonder noodzakelijkerwijs enig verband met de praktijk doen.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 18:03 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Werving en goedkope extra krachten.

[..]

Werving. Hoe is het gesteld met het academische niveau van die vakken?

[..]

Hoe onafhankelijk is dat onderzoek? Een potentiele bron van corruptie.

quote:

Het hoeft van mij ook geen race naar het diploma te worden.

Het gaat mij vooral om de onafhankelijkheid van de universiteiten (en de media). Kritisch denken moet gestimuleerd worden.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 18:19 schreef Igen het volgende:

[..]

Als je zo'n insteek voorstaat, dan moet je de universiteit ook drastisch inkrimpen. Grofweg 90% van alle huidige universitaire studenten naar het hbo sturen, en met de rest echt onafhankelijk en diepgaand wetenschappelijk onderzoek zonder noodzakelijkerwijs enig verband met de praktijk doen.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 18:49 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Wat is het probleem met werving? Wat is het probleem met goedkope extra krachten?

quote:

Wat is het probleem met werkervaring opdoen?

quote:

Indien de derde geldstroom een potentiele bron van corruptie zou zijn, dan zijn de eerste en de tweede geldstroom dat natuurlijk helemaal.

[..]

Waarom zou een universiteit kritischer zijn als ze qua geld 100% afhankelijk zijn van de overheid i.p.v. deels van de overheid en deels van het bedrijfsleven?

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 19:18 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dat is een oneigenlijke taak voor een onderwijsinstelling.

[..]

Dat kan de rest van je leven ook nog. Je leert vooral dat bedrijven minder voorstellen dan je al dacht, als het gaat om inzicht, beleid en moraal.

[..]

De overheid is van ons allemaal. Dat idee is binnen de overheid beter vormgegeven dan in het bedrijfsleven. Binnen een bedrijf heb je geen onafhankelijke rechtsspraak, geen vrije pers, geen stemrecht, ...

Dat mensen zich organiseren om te kunnen samenwerken is onvermijdelijk . Er is ook behoefte aan een overkoepelende organisatie om algemeen geldende regels te stellen en als collectief te kunnen handelen. Dat is de overheid. Met veel strijd door de eeuwen heen zijn de nodige 'checks en balances' ingebouwd. Dat is geen afgerond proces, maar iets waar we mee moeten doorgaan. Een bedrijf is daarbij vergeleken een primitieve organisatie. Zij dienen een particulier belang, hebben een winstoogmerk en zijn georganiseerd als een dictatuur.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 19:18 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Dat is een oneigenlijke taak voor een onderwijsinstelling.

quote:

Dat kan de rest van je leven ook nog. Je leert vooral dat bedrijven minder voorstellen dan je al dacht, als het gaat om inzicht, beleid en moraal.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 19:29 schreef El_Matador het volgende:

[..]

Socialistische prietpraat.

De vrijheid in het bedrijfsleven is veel groter dan dat bij de overheid en (dus) de academische wereld.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 18:49 schreef GSbrder het volgende:

Waarom zou een universiteit kritischer zijn als ze qua geld 100% afhankelijk zijn van de overheid i.p.v. deels van de overheid en deels van het bedrijfsleven?

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 20:37 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Omdat die overheid doorgaans niet één belang heeft en niet één mening heeft, en wat dat betreft ook nog democratisch wordt gecontroleerd. Als de universiteit dan geld krijgt van de overheid om een leerstoel in te richten om de zegeningen van de grote overheid te promoten, zal dat meteen een flinke interne rel opleveren. Echter, als de zuivelsector een leerstoel zuivel financiert om de professor te laten verkondigen hoe gezond melk wel niet is, dan levert dat pas een klein relletje op als hij dat te enthousiast en ononderbouwd doet, én blijkt dat hij gefinancierd wordt door de melkverkopers. Intern is daar bij die financier natuurlijk weinig discussie over, en de openheid over de financiering is ook niet iets waar het bedrijfsleven op aandringt.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 21:10 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Het lijkt me, zowel voor de eerste professor als voor de tweede professor, einde geloofwaardigheid als uitkomt dat ze aan gesponsorde en inaccurate "wij van wc-eend" reclames doen. Daar is de overheid niet blij mee, want dan heeft het vertrouwen onder de burgers weer een deukje opgelopen. Niet dat het direct schadelijk is voor de bedrijfsvoering; de belastinginkomsten zullen door het enkele feit niet teruglopen. De belangen bij bedrijven om gesteund te worden door onafhankelijke en niet-chantabele professor is nog een stukje groter. Wil je de massa overtuigen dat ze jouw melk moeten kopen, dan huur je wel Gerard Joling of Peer Mascini in. De massa heeft doorgaans lak aan een stoffige professor. De melkbedrijven hebben echter wel belang bij aantoonbaar en falsifieerbaar onderzoek over de gezondheid van melk of eventuele innovaties die hun producten nog beter kunnen maken.

quote:

Dan kan je zeggen dat het theoretisch onderzoek achterblijft bij onderzoek waar direct praktische toepassingen voor zijn of onderzoeken die hot zijn en waar bedrijven grif geld voor willen betalen, maar zowel jij als deelnemer hebben wel een erg zwart beeld bij de positieve rol die bedrijven spelen in een maatschappij als filter tussen beschikbare kennis en de mogelijke toepassing daarvan in de moderne samenleving.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 21:50 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

[..]

Ik heb helemaal geen zwart beeld van díe rol. Dat is hun rol en die hebben ze toch ruim anderhalve eeuw goed gespeeld en dankbaar gespeeld, terecht dankbaar ook. De rol van de universiteit is de beschikbare kennis vergroten. Daar mogen de bedrijven dan uit kiezen wat ze kunnen gebruiken. De universiteit in zijn nonprofitvorm heeft de bedrijven in het algemeen, de bedrijvigheid in het algemeen, ontzettend veel gebracht.

quote:

Je weet immers pas of iets nuttig is als je weet dat het er is en wat het is. Het willen weten om het weten kan dan ook alleen maar de drijvende kracht zijn van het beschikbaar maken van kennis.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 22:16 schreef GSbrder het volgende:
Het hangt natuurlijk van je studieveld af, maar de praktijk levert waarde op om theoretisch op voort te borduren en andersom. Veel bedrijven hebben baat bij een grotere hoeveelheid kennis en het lijkt me geheel niet verkeerd veel meer in samenwerking te werken dan, zoals jij het nu stelt, dat de bedrijven netjes met gevouwen handjes wachten totdat een academicus in volledige afzondering tot de conclusie is gekomen dat hij x of y eens onder de loep gaat nemen. Je kan vinden dat het te snel gaat, dat de scope niet lang genoeg is om de wetenschappelijke basis te garanderen, maar innovaties gaan op veel vlakken ook veel sneller en het aantal onderzoeksinstituten is niet langer beperkt tot een paar universitair hoogleraren met hun bibliotheken. Ik denk dat een ketensamenwerking tussen het bedrijfsveld en de academische wereld een positievere bijdrage levert dan die stap-voor-stap benadering.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 23:23 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Maar het bedrijfsleven laat zichzelf kennen als partij die alles doet om zichzelf te bevoordelen (zie bvb de belastingontwijking, of de uitbuiting van werknemers in ontwikkelingslanden). De marktideologie die zij propageren is daar volstrekt helder over. Het zijn dus geen teamspelers buiten hun eigen kliek. Als ze nu gematigder waren, minder opportunistisch, minder deden aan zelfverheerlijking, niet de overheid zo verketterden, en de zwakkeren niet uitbuitte, dan ligt samenwerking voor de hand.

Maar ze hebben de bevolking opgehitst met een infantiele marktideologie. Niet iedereen, maar degenen die redelijker zijn, komen nauwelijks aan het woord. Het bedrijfsleven laat zich vertegenwoordigen door hun meest agressieve en oneerlijke mensen. Het zou mooi zijn als vanuit het bedrijfsleven zelf en beweging opstond die de uitwassen in eigen gelederen aanpakt.

quote:

Ook diverse Fokkers gaan iedereen te lijf gaan die deze agressieve marktideologie niet pruimt. Het komt maar zelden tot een redelijke discussie. Dat is pas mogelijk als deze Fokkers bereid zijn te onderkennen dat het marktmodel onvolledig is. Dat het niet nastrevenswaardig is om te proberen om daar de hele samenleving op in te richten. Zodat alles wat daardoor wordt bedreigt niet voortdurend onder druk staat en de corruptie kan worden aangepakt.

Kijken we verder dan Nederland dan zien we dat er oorlogen worden gevoerd voor economische belangen. Dat werknemers in ontwikkelingslanden worden uitgebuit. Dat men over mensen heen walst die in de weg staan van de modernisering. Dat sommige mensen zich veel toe eigenen en steenrijk worden door corruptie en machtsspel. En dat veel daarvan wordt gerechtvaardigd met het marktmodel. Het vraag je om een harde reactie die nu wereldwijd de kop opsteekt.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 23:54 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Dit is toch een vergelijkbaar eenzijdig visiebeeld die je hier belicht als waar je mensen met een zogenoemde marktideologie op veroordeeld? Overal waar in deze zin bedrijven en al hun excessen - toegegeven, ze bestaan hoor - noemt, kan je even zo goed minder betrouwbare overheden, stroperige besluitvorming, mensenrechtenschendingen, protectionisme en andere nadelen benoemen. Ook hier heeft de bestuurlijke klasse zichzelf overschat en de bevolking gekgemaakt met hun schijn van maakbaarheid en worden ze vertegenwoordigd door leugenachtige politici die elke keer elkaar met koopkrachtpraatjes en verdraaiingen proberen te slim af zijn.

quote:

Kijken we verder dan Nederland (of binnen Nederland zelf) dan zien we landen waar mensen niet mogen werken omdat ze verplicht worden een contract af te zeggen omdat het loon dat zij met de werkgever overeenkomen te laag zou zijn.

quote:

Dat mensen door corruptie en baantjesschuiverij elkaar aan het werk houden en vooral veel geld rondpompen dat in de markt gemaakt moet worden. En dat veel daarvan gerechtvaardigd wordt onder het mantra van democratie en eerlijkheid.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 00:45 schreef GSbrder het volgende:
Ja, ik heb bezwaar tegen het minimumloon.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 01:00 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Naar de situatie in Nederland kijkend kun je constateren:
1. Dat in tijden van hoogconjunctuur de werkeloosheid laag is.
2. De meeste mensen meer verdienen dan het minimum loon.
3. Zonder een minimum loon krijg je mensen die praktisch in slavernij leven.

Een negatieve belasting kan ervoor zorgen dat mensen die onvoldoende productief zijn toch kunnen werken.

De marktuitkomst niet de waarheid over het goede is. De zwakkeren in een minimum bestaan drukken, als dat niet nodig is, is onrechtvaardig.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 01:02 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Een hoop zware woorden, maar nu de werkloosheid oploopt, we het op 1 na hoogste minimumloon ter wereld hebben en mensen met 50~65% van het minimumloon ook nog niet massaal verhongeren en in steegjes leven zou het een eenvoudig middel zijn de economie aan te zwengelen.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 01:02 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Een hoop zware woorden, maar nu de werkloosheid oploopt, we het op 1 na hoogste minimumloon ter wereld hebben en mensen met 50~65% van het minimumloon ook nog niet massaal verhongeren en in steegjes leven zou het een eenvoudig middel zijn de economie aan te zwengelen.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 01:15 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Daar geloof ik niets van. Je druk daarmee alleen een deel van de bevolking in de armoede.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 03:15 schreef Euribob het volgende:

[..]

Ik snap niet waarom we het bestaansminimum van de armen zouden verlagen om meer mensen aan het werk te krijgen terwijl er een paar salarissegmenten hoger tientallen veelverdieners de dans ontspringen en er zelfs een bonus op toe krijgen. Dat zijn toch de salarissen die je zou moeten verlagen om meer mensen aan het werk te krijgen?

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 03:20 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Bijstandsniveau is armoede?

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 03:31 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Bijstandsuitkering + toeslagen - huur - ziektekostenverzekering = euro per maand

Trek daarvan af gas/water/licht en aansluitingen voor telefoon/internet/TV --> 150 euro per maand

Dat is 5 euro per dag om alles van te doen.

Werk mag dan geen enkele kosten met zich meebrengen ander hebben mensen niet meer te eten.

Dat is armoede.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 03:24 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Creëer je banen door mensen die X waard zijn X-10 te geven, of creëer je banen door mensen die Y-10 waard zijn maar van de overheid voor niet minder dan Y mogen werken een baan te geven voor Y-10?

Veel typische 'immigrantenbanen' in andere landen, zoals winkelpersoneel en fastfoodmedewerkers, zitten in Nederland propvol met scholieren omdat het jeugdloon zoveel lager ligt dan het volwassenenloon. Wil je werkelijk dat mensen van 21 te horen krijgen dat ze te duur zijn om in een winkel te werken?

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 03:36 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Een mooie rekensom, ik wed dat het goedkoper c.q. anders kan. Huur schijnt namelijk niet overal even hoog te zijn, toeslagen zijn afhankelijk van de gezinssituatie, GWEI verbruikt niet iedereen evenveel en er zit wel een verschil tussen 1.400 nu als WML en 630 als iemand in de bijstand.

Ook pleit ik nergens voor WML = bijstand: werken moet immers wel lonen.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 23:23 schreef deelnemer het volgende:

Als sommige Fokkers daarop antwoorden: "De markt is heerlijk, de markt is geweldig, was alles maar markt.", dan kun ze wat mij betreft de boom in. Het is geen grappig spelletje.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 23:23 schreef deelnemer het volgende:

[..]

Het zou ideaal zijn als wetenschap, techniek en toepassing hand in hand gaan (want ze bevorderen elkaars ontwikkeling) en als toepassing gericht was op het welzijn van de samenleving in brede zin.

Maar het bedrijfsleven laat zichzelf kennen als partij die alles doet om zichzelf te bevoordelen (zie bvb de belastingontwijking, of de uitbuiting van werknemers in ontwikkelingslanden). De marktideologie die zij propageren is daar volstrekt helder over. Het zijn dus geen teamspelers buiten hun eigen kliek. Als ze nu gematigder waren, minder opportunistisch, minder deden aan zelfverheerlijking, niet de overheid zo verketterden, en de zwakkeren niet uitbuitte, dan ligt samenwerking voor de hand.

Maar ze hebben de bevolking opgehitst met een infantiele marktideologie. Niet iedereen, maar degenen die redelijker zijn, komen nauwelijks aan het woord. Het bedrijfsleven laat zich vertegenwoordigen door hun meest agressieve en oneerlijke mensen. Het zou mooi zijn als vanuit het bedrijfsleven zelf en beweging opstond die de uitwassen in eigen gelederen aanpakt.

Ook diverse Fokkers gaan iedereen te lijf gaan die deze agressieve marktideologie niet pruimt. Het komt maar zelden tot een redelijke discussie. Dat is pas mogelijk als deze Fokkers bereid zijn te onderkennen dat het marktmodel onvolledig is. Dat het niet nastrevenswaardig is om te proberen om daar de hele samenleving op in te richten. Zodat alles wat daardoor wordt bedreigt niet voortdurend onder druk staat en de corruptie kan worden aangepakt.

Kijken we verder dan Nederland dan zien we dat er oorlogen worden gevoerd voor economische belangen. Dat werknemers in ontwikkelingslanden worden uitgebuit. Dat men over mensen heen walst die in de weg staan van de modernisering. Dat sommige mensen zich veel toe eigenen en steenrijk worden door corruptie en machtsspel. En dat veel daarvan wordt gerechtvaardigd met het marktmodel. Het vraag je om een harde reactie die nu wereldwijd de kop opsteekt.

Als sommige Fokkers daarop antwoorden: "De markt is heerlijk, de markt is geweldig, was alles maar markt.", dan kun ze wat mij betreft de boom in. Het is geen grappig spelletje.

quote:

Op donderdag 27 juni 2013 22:16 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Het hangt natuurlijk van je studieveld af, maar de praktijk levert waarde op om theoretisch op voort te borduren en andersom. Veel bedrijven hebben baat bij een grotere hoeveelheid kennis en het lijkt me geheel niet verkeerd veel meer in samenwerking te werken dan, zoals jij het nu stelt, dat de bedrijven netjes met gevouwen handjes wachten totdat een academicus in volledige afzondering tot de conclusie is gekomen dat hij x of y eens onder de loep gaat nemen. Je kan vinden dat het te snel gaat, dat de scope niet lang genoeg is om de wetenschappelijke basis te garanderen, maar innovaties gaan op veel vlakken ook veel sneller en het aantal onderzoeksinstituten is niet langer beperkt tot een paar universitair hoogleraren met hun bibliotheken. Ik denk dat een ketensamenwerking tussen het bedrijfsveld en de academische wereld een positievere bijdrage levert dan die stap-voor-stap benadering.

quote:

Dat klopt. Iemand moet echter de toegevoegde waarde zien van een zeker onderzoek. Of dat nu een begeleider is bij een afstudeerscriptie, een promotiecommissie bij een promovendus of een faculteit bij de toekenning en verdeling van de beschikbare FTE's. Ik pleit nergens dat universiteiten 100% afhankelijk moeten zijn van één en het zelfde bedrijf en zij het veto mogen krijgen onderzoekers te weren of aan te stellen. Het zijn immers zelfstandige lichamen, maar gesponsorde fellowships of externe begeleiders zijn niet meteen een nagel aan de academische doodskist. Ze kunnen een aantoonbare meerwaarde hebben in het verlenen van gerichte data, vakkennis en het bieden van context aan een onderzoek. De weg naar bedrijven opent deuren naar geldstromen, informatiestromen en ondersteuning waar universiteiten of landen met lege handen staan. Ik ken academici die gesponsord worden door hun werkgevers om onderzoek uit te voeren bij CERN (bedrijven betalen CERN meer dan een land als Nederland bijdraagt) en dan gaat het echt niet om een nieuw commercieel prulletje of de toepassing van de Large Hadron Collider voor een magnetron of diepvries.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 09:06 schreef Weltschmerz het volgende:
Ik ben ook heel erg voor samenwerking, maar niet voor samenwerking uit een positie van afhankelijkheid. De universiteit moet die samenwerking zoeken met als doel het weten, om het weten. Ik vind het dan ook niet zo vanzelsprekend dat het bedrijfsleven dan betaalt, en de wetenschappers (dus) luisteren.

quote:

Je zou je ook voor kunnen stellen dat de universiteit niet zichzelf verkoopt maar zijn kennis verkoopt. Tot nu toe was het gratis, maar als we daar een prijskaartje aan hangen dat enigzins in verhouding is staat tot het financiele profijt dat getrokken is, dan heeft menig bedrijf nog een rekening liggen.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 10:24 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Werk je bij een universiteit of een bedrijf? Maw, waar komt deze wijsheid vandaan? Er is geen sprake van afhankelijkheid bij Nederlandse universiteiten. Dit soort samenwerkingen worden geheel vrijwillig opgezet omdat ze voor beide partijen voordelen opleveren. De universiteit krijgt een sloot geld, en het bedrijf mag meekijken. Universiteiten hebben hun IP-policy meestal wel op orde, en kunnen goed aan zo'n samenwerking verdienen.

quote:

Tot nu toe was het gratis??

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 03:24 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Creëer je banen door mensen die X waard zijn X-10 te geven, of creëer je banen door mensen die Y-10 waard zijn maar van de overheid voor niet minder dan Y mogen werken een baan te geven voor Y-10?

quote:

Veel typische 'immigrantenbanen' in andere landen, zoals winkelpersoneel en fastfoodmedewerkers, zitten in Nederland propvol met scholieren omdat het jeugdloon zoveel lager ligt dan het volwassenenloon. Wil je werkelijk dat mensen van 21 te horen krijgen dat ze te duur zijn om in een winkel te werken?

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 12:59 schreef Euribob het volgende:

[..]

Nee, je creëert banen door mensen die Y waard zijn maar Z betaald krijgen Y te betalen en van dat geld dat je overhoudt nog een paar mensen die X waard zijn X te betalen.

quote:

Wil jij werkelijk te horen krijgen dat de lagere klasse er fors op achteruit gaat omdat er immigranten zijn die het wel voor 1 euro willen doen? Die situatie ga je dan krijgen, aangezien die uit een of ander oorlogsgebied zijn weggeplukt (of gewoon uit Polen) en allang blij zijn dat ze kunnen eten.

Wat levert dit op voor de Nederlandse samenleving, behalve dat de lonen voor de laagopgeleide sterk dalen en de winsten van ondernemingen nog verder stijgen?

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 07:30 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Hoe kun je verwachten dat mensen je serieus nemen als je het over een infantiele marktideologie hebt? Verwacht je dat mensen dan met je in discussie gaan, en plots jouw Marxistische standpunten minder belachelijk gaan maken? Denk je dan dat we Zinn en Chomsky niet als losgeslagen idioten gaan zien? Je hebt een kinderlijke, kolderieke en karikaturale kijk op de wereld.

Ik werk voor een universiteit, weliswaar geen Nederlandse universiteit, maar ik krijg veel meer steun vanuit het bedrijfsleven dan van de overheid. Samenwerking met het bedrijfsleven is transparant en niet onderhevig aan enge (vriendjes)politiek. You get what you pay for. Onderzoek doen voor de overheid daarentegen betekent een bruine arm halen bij je concurrentie. Het is namelijk niet zo dat de overheid zelf bepaalt of de onderzoeker in kwestie geschikt is om overheidsgeld te 'investeren' in onderzoek, nee die taak wordt uitbesteed aan collega onderzoekers. Als die collega's om bepaalde redenen vinden dat jij geen geschikte peer bent, dan kan je onderzoeksvoorstel nog zo goed zijn, maar dan kun je naar je centen fluiten. Zeg eens eerlijk, klinkt dat niet Noord Koreaans?

Daarnaast is het zo dat een samenwerking met een bedrijf echt geen eenrichtingsverkeer is, waarbij bedrijven de universiteit zouden leegroven. Als de samenwerking je niet zint, dan kun je ze zo op laten hoepelen. Ik heb dat al meerdere keren gedaan, en bedrijven accepteren dat zonder morren.

Ja, er zijn grote en kleine bedrijven die respect niet hoog in het vaandel hebben staan. Ja, er zijn roofkapitalisten en ja, de markt is echt niet ideaal. De Zweden, Duitsers, Japanners en Nederlanders, zelfs de Fransen hebben laten zien dat hun economische modellen ook zo hun voordelen hebben, die in specifieke gevallen beter zijn dan het Angel-Saksische economische model. Zelf heb ik bijvoorbeeld helemaal niets met grote bedrijven die gerund worden als een klein land (met alle politiek die daar bij hoort). Macht corrumpeert, en ook grote bedrijven zijn daar niet ongevoelig voor.

Maar betekent dit dat de markt afschuwelijk is, en dat andere modellen beter zijn? Ik ben wel eens in de VS geweest, en mijn conclusie is dat dat land volledig dysfunctioneel is. Echter, dat heeft weinig met hun markt te maken, maar meer met de invloed van de Amerikaanse overheid op de samenleving.

Ik denk dat hier de grote makke ligt. Je ziet dit ook telkens in dit topic terug, mensen hebben geen flauw idee wat neo liberalisme is. Men hanteert een kinderlijke manier van analyseren: er is jaren geleden een vleugje neo liberalisme geintroduceerd, nu worden er vervelende zaken geconstateerd - dat moet wel aan het neo liberalisme liggen! Heel goed kinderen, jullie hebben een correlatie ontdekt. Maar kun je ook een causaal verband vinden?

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 12:58 schreef GSbrder het volgende:
Ik herken weinig uit het verhaal van je, Weltschmerz. Je bedoeling erachter begrijp ik, maar nergens zie ik een afhankelijk, afwachtende en passieve houding bij universiteiten. Ik heb van binnen 3 universiteiten mogen meemaken, alle in Nederland, dus wellicht is dat een te beperkte steekproef.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 13:55 schreef Weltschmerz het volgende:
- Internationaal is de trend dat de geldstromen bewust gebruikt worden om neoliberale ideologie te promoten.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 13:55 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Tegelijkertijd zien we al wel dat
- De universiteit wordt afgerekend op de productie als werving- en selectiebureau voor de (eerste) werkgever. Maar dat afrekenen kan dus al niet vanuit bovenstaand principe, en over de hoedanigheid waarin die wordt afgerekend hoeven wij het helemaal niet te hebben lijkt me.
- Er incidenten zijn waarbij de integriteit van de wetenschap wel gecorrumpeerd raakt door de geldstromen.
- Kritische en onafhankelijke denkwijzen in de verdrukking zitten, al is het alleen maar door de verdomming van de studentenpopulatie.
- Internationaal is de trend dat de geldstromen bewust gebruikt worden om neoliberale ideologie te promoten.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 13:58 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Kan dit soort quatch naar ONZ?

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:12 schreef Euribob het volgende:

[..]

Je kunt moeilijk ontkennen dat het IMF en de Wereldbank hun geld gebruiken om in ontwikkelingslanden een neoliberale economie op te zetten.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:24 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Ik hoor graag in welke hoedanigheid dat "neoliberalisme" zich openbaart.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:01 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Deze afrekening komt er niet eens vanuit de markt; veelal weten gespecialiseerde bedrijven de toptalenten nog altijd goed weg te plukken op universiteiten. Uiteraard zijn er van grotere multinationals wat moppers, als studenten te lang over hun studie doen of als ze niet het niveau hebben dat bedrijven verwachten bij een universitair student, maar de grootste groep criticasters komen uit het overige maatschappelijk veld. Het zijn politici en kiezers die universiteiten nopen efficiënter te werken, gerichter te studeren en minder tijd, geld en onderzoek te verkwisten aan minder wenselijke nevenactiviteiten. Vreemd dat de overheid bijvoorbeeld studenten sneller wil laten afstuderen, terwijl bedrijven geen probleem hebben met ambitieuze studenten en bestuurservaring.

quote:

Die verdomming van de studentenpopulatie is, wederom, vooral gecreeerd doordat de overheid de kwantitatieve output in plaats van de kwalitatieve output ging meten en op basis daarvan de geldstromen verdeelde. Dit zorgde ervoor dat universiteiten diplomafabrieken werden en zoveel mogelijk afstudeerders moesten plaatsen onder een beperkt aantal FTE's. Ook dit lijkt me niet op het conto van bedrijven te schrijven, want zij zijn niet verantwoordelijk voor de verdeling van de eerste- en de tweedegeldstromen. Bedrijven moeten hooguit kritischer zijn in hun aanname van stagiairs en starters, omdat die "domme" studenten zich door de universiteit heen kunnen praten.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 13:23 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Klinkt dit niet vreemd in jouw oren? X is begrensd, door allerhande wetgeving (ca. 1450 euro) terwijl Y onbegrensd is. Echter, in jouw realiteit zou je mensen die Y waard zijn, momenteel Y krijgen een salaris van Z (Z<Y) moeten geven omdat je dan "geld overhoudt" voor mensen die X-10 waard zijn. Het klinkt me allemaal erg kunstmatig in de oren en ik zou ook niet weten waarom een bedrijf dan extra mensen voor X gaat recruiten als die allemaal X-10 waard zijn. Dat zou ze nog meer bezuinigingen op de mensen met waarde Y opleveren waardoor uiteindelijk ondernemingen overblijven met minder starters, minder juniorfuncties en minder laagbetaalde banen.

quote:

[..]

Idealiter zou ik een samenleving zien met open grenzen, waar inwoners uit de hele wereld naar toe mogen komen om te werken en bij te dragen aan de maatschappij. Pragmatisch, gezien de verdeeldheid en de rijkdom waarin Nederland leeft met dito voorzieningen, is dit niet haalbaar omdat je gelukszoekers en freeriderproblematieken krijgt. Ik ben er dan ook zeker niet voor om immigranten uit allerlei landen naar Nederland te lokken met een - voor hen - hoog inkomen. In Europa hebben we echter ja gezegd tegen vrijheid van verkeer en goederen, waardoor we Polen niet kunnen (of willen) weren. Ook zij zullen weldra welvarender worden en niet langer voor 1 euro een hele boomgaard leegplukken. Op dit moment krijg je al constructies dat boeren hun oogst, nog in het land, verkopen aan zgn. ZZP'ers uit Oost-Europa en daarmee het minimumloon ontweken wordt.

quote:

Wat dit oplevert is meer werk, meer welvaart, meer banen en minder werkloosheid. We moeten realistisch zijn en snappen dat niet elke inwoner hier zomaar een minimumloon van 1400 euro legitimeert.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:01 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Deze afrekening komt er niet eens vanuit de markt; veelal weten gespecialiseerde bedrijven de toptalenten nog altijd goed weg te plukken op universiteiten. Uiteraard zijn er van grotere multinationals wat moppers, als studenten te lang over hun studie doen of als ze niet het niveau hebben dat bedrijven verwachten bij een universitair student, maar de grootste groep criticasters komen uit het overige maatschappelijk veld. Het zijn politici en kiezers die universiteiten nopen efficiënter te werken, gerichter te studeren en minder tijd, geld en onderzoek te verkwisten aan minder wenselijke nevenactiviteiten. Vreemd dat de overheid bijvoorbeeld studenten sneller wil laten afstuderen, terwijl bedrijven geen probleem hebben met ambitieuze studenten en bestuurservaring.

Die verdomming van de studentenpopulatie is, wederom, vooral gecreeerd doordat de overheid de kwantitatieve output in plaats van de kwalitatieve output ging meten en op basis daarvan de geldstromen verdeelde. Dit zorgde ervoor dat universiteiten diplomafabrieken werden en zoveel mogelijk afstudeerders moesten plaatsen onder een beperkt aantal FTE's. Ook dit lijkt me niet op het conto van bedrijven te schrijven, want zij zijn niet verantwoordelijk voor de verdeling van de eerste- en de tweedegeldstromen. Bedrijven moeten hooguit kritischer zijn in hun aanname van stagiairs en starters, omdat die "domme" studenten zich door de universiteit heen kunnen praten.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 07:30 schreef Lyrebird het volgende:
Ik ben wel eens in de VS geweest, en mijn conclusie is dat dat land volledig dysfunctioneel is. Echter, dat heeft weinig met hun markt te maken, maar meer met de invloed van de Amerikaanse overheid op de samenleving.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:27 schreef Ryon het volgende:

[..]

Ja, hehe. Het is de overheid die daar de rekening voor betaalt en absoluut niet de bedrijven zelf. Hoe meer geld, tijd en middelen de overheid (lees: de volledige maatschappij) in werknemers wil investeren. Hoe gunstiger dat is voor de bedrijven (en andere organisaties) is. Zou je de bedrijven wel direct koppelen (op financieel gebied) aan de onderwijsinstellingen dan zie je alweer een ander verhaal. In het meer praktijkgerichte onderwijs zie je dat al duidelijk terugkomen. Wanneer de rol van een universiteit ook meer gaat veranderen van een kennisinstituut naar een beroepsopleider (een proces dat dus gaande is) zal je dat ook meer terug zien komen in het universitair onderwijs.

quote:

De kwalitatieve output valt niet te meten, alleen aan de hand van het meten of een opleiding nog wel volwaardige studenten aflevert (bepaalde minimumeisen). Niet naar wat de 'gemiddelde waarde' van een student is. Dat de overheid vervolgens in de gaten houdt of een opleiding 10 of 100 studenten welke voldoen aan in ieder geval de minimumvereisten voor een bedrag X aflevert is ook logisch. Dat is meetbaar.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:30 schreef Euribob het volgende:

[..]

Volgens mij interpreteer ik het dan fout.
De situatie is nu dat er mensen op een machtige positie zitten die daardoor een hoger dan marktconform salaris hebben. Deze mensen moeten weer terug naar hun marktconforme salaris en van het geld dat het bedrijf daarop bespaart kan het weer nieuwe werknemers aannemen.

Die salarissen waar je in moet snijden zitten in mijn ogen dus niet onderop maar juist bovenaan.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:31 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Bedrijven vinden het gunstig als studenten op hun 25e de arbeidsmarkt betreden in plaats van op hun 21e? Waarom vinden bedrijven dat?

[..]

Dat iets eenvoudiger meetbaar is en daarom de kwalitatieve eisen, minimumeisen worden is inderdaad een logisch gevolg. Wel echter iets waar, één van de problemen die Weltschmerz aanduidt, de "verdomming" van de studentenpopulatie aan te danken is. Minimumeisen van studenten worden immers normen en studenten die onder het gemiddelde scoren worden middels bijlessen en extra studiehulp naar een diploma gepraat. Dat heeft de zo gehate diplomadevaluatie ten gevolg en kan ik moeilijk een "neoliberaal exces" noemen, want dit heeft eerder een sociaal/socialistisch (een diploma voor iedereen!) karakter.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:01 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Deze afrekening komt er niet eens vanuit de markt; veelal weten gespecialiseerde bedrijven de toptalenten nog altijd goed weg te plukken op universiteiten. Uiteraard zijn er van grotere multinationals wat moppers, als studenten te lang over hun studie doen of als ze niet het niveau hebben dat bedrijven verwachten bij een universitair student, maar de grootste groep criticasters komen uit het overige maatschappelijk veld. Het zijn politici en kiezers die universiteiten nopen efficiënter te werken, gerichter te studeren en minder tijd, geld en onderzoek te verkwisten aan minder wenselijke nevenactiviteiten. Vreemd dat de overheid bijvoorbeeld studenten sneller wil laten afstuderen, terwijl bedrijven geen probleem hebben met ambitieuze studenten en bestuurservaring.

quote:

Die verdomming van de studentenpopulatie is, wederom, vooral gecreeerd doordat de overheid de kwantitatieve output in plaats van de kwalitatieve output ging meten en op basis daarvan de geldstromen verdeelde. Dit zorgde ervoor dat universiteiten diplomafabrieken werden en zoveel mogelijk afstudeerders moesten plaatsen onder een beperkt aantal FTE's. Ook dit lijkt me niet op het conto van bedrijven te schrijven, want zij zijn niet verantwoordelijk voor de verdeling van de eerste- en de tweedegeldstromen. Bedrijven moeten hooguit kritischer zijn in hun aanname van stagiairs en starters, omdat die "domme" studenten zich door de universiteit heen kunnen praten.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:40 schreef Fides het volgende:

[..]

Toch is het studenten naar een diploma praten niet direct een gevolgd van het idee van "een diploma voor iedereen is een goed idee" maar van het feit dat universiteiten geld krijgen voor iedere geslaagde die ze afleveren...

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:41 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Maar daar zit ook een belangrijjk korte termijn aspect in. De waarde van academische opleiding en vorming openbaart zich natuurlijk niet ten volle in de eerste baan.

[..]

Mij lijkt het uitpoepen van groot mogelijke aantallen diploma's iets typisch neoliberaals in die zin dat de overheid zich inspant voor het korte termijn winstoogmerk van (grote) bedrijven. Het neoliberalisme gaat natuurlijk over wat de overheid moet doen en laten. Het is geen verwijt aan de bedrijven zelf, zolang ze de politiek niet corrumperen althans.

Het is dan ook per definitie een verwijt aan de overheid. Ik ben de laatste om ondernemers te verwijten om aan korte termijnwinstoogmerk te doen. Je kunt immers niet iets gaan uitzoeken, uitvinden en ontwikkelen in de hoop dat daar over 30 jaar een nuttige toepassing voor is die veel geld oplevert. Dat is een onmogelijk verdienmodel. Toch is het voor de vooruitgang ontzettend belangrijk dat het gebeurt, en dus moet dat ergens plaatsvinden buiten de invloed van kortetermijn winstoogmerk.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:39 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Schaarste lijkt me een valide begrip om deze "machtspositie" te duiden. Ik zeg niet dat hun skills onmisbaar zijn, dat een organisatie niet zonder deze mensen met een machtige positie kan, maar wel dat de oorlog met concurrenten niet gestreden wordt om het goedkope voetvolk, maar de schaarse talenten. Daar kan je allerhande conclusies aan koppelen, het onwenselijk achten of menen dat de minimumloners het slachtoffer zijn van globalisatie en de internationalisering, maar het is an sich geen vreemde ontwikkeling. Bedrijven hebben liever 3 tevreden werknemers van salaris- en kwaliteitsniveau Y, dan 10 tevreden werknemers van salaris- en kwaliteitsniveau X. Dit zie je terug in allerhande traineeships en young talent programmes. Waar men vroeger werknemers onderaan liet beginnen en na 10 jaar keek wie er kwam bovendrijven, is het HR-beleid nu dat men vaak als vanaf de eerste inschaling van haar personeel een voorselectie wil maken voor de managers van morgen en het simpele voetvolk. Dit omdat ze als de dood zijn dat hun talenten gekaapt worden en de toekomstig leiders alvast koppelen aan de wortel van een mogelijke managementpositie.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 14:48 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Wat ik hieruit opmaak is dat je het voornaamste nadeel van het neoliberalisme de korte termijn noemt, waar veel bedrijven in denken, mee werken en waar overheden, kabinetten, ministers, ambtenaren, ondernemers, recruiters en werkgevers mee te maken hebben. Ik ben het met je eens dat er veel van bovengenoemde actoren denken op de korte termijn omdat ze te maken hebben met jaarcijfers, politieke beloften en andere verantwoordingen die af te leggen zijn voor bepaalde investeringen.

quote:

Echter zie ik ook in het (onafhankelijk) academisch model weinig ruimte voor meerjarige inspanning als daar niet van tijd tot tijd publicaties, samenwerkingen, korte onderzoeken en begeleiding van studenten bij komt kijken. Het is gewoon een stukje risicomanagement waar iedereen, van professor tot simpele ondernemer, mee te maken heeft.

Je moet je wel héél erg bewezen hebben als je de vrijheid wil krijgen een kwart van je productieve carrière stuk te slaan op een onderzoek dat de mensheid echt stappen verder gaat brengen. Hoe gerespecteerd je ook bent als onderzoeker, niemand wil die verantwoordelijkheid dragen en in geen enkel economisch model kunnen zulke risico's afgedekt en verzekerd worden.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 15:00 schreef Euribob het volgende:

[..]

Nu ga je er gemakshalve van uit dat die werknemers in ongeveer dezelfde functie van het bedrijf zitten, maar dat is vaak juist niet het geval. Het gaat mij juist om die onderbetaalde schoonmakers en loopjongens tegenover de overbetaalde directie. Dat probleem is op dit moment al aanwezig in de samenleving/bedrijfsleven omdat de managers tegenwoordig er een handje van hebben om zelfverrijking toe te passen waar mogelijk.

Dat ga je met het laten verdwijnen van het minimumloon niet oplossen, je maakt de situatie er juist een stuk erger door.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 15:04 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

En juist daarom zet je ze allemaal bij elkaar en laat ze lekker willen weten om het weten in de wetenschap dat er alles bij elkaar toch wel dingen uitkomen die het hele instituut ruimschoots terugverdienen. In wezen is het een instituut van risicomanagement. Maak het groot genoeg en laat het lang genoeg bestaan, en de risico's zijn ruimschoots afgedekt door de successen met geldelijke tegenwaarde.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 15:25 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Dit is wel een enigszins dogmatische houding ten aanzien van de wetenschap en omgaan met de middelen die er zijn in de maatschappij, denk je niet? Niet dat ik vind dat er iets mis is met het "weten om het weten", maar ik vind wel dat er iets mis is met "ik wil iets weten om het weten en zodra het nut van deze wetenschap ter discussie staat of ik mijn inkomen moet verantwoorden, zet ik mijn hakken in het zand en roep dat er kennis verloren gaat als jullie mijn boterham niet meer betalen."

quote:

Ik zou graag een samenleving zien waar de grote massa dagelijks het nut inziet van fundamentele wetenschap. Dit is echter een utopie; velen kunnen de kennis van 10 jaar terug al niet koppelen aan de welvaartswinst van nu, laat staan dat Jan met de pet graag een deel van zijn inkomen stort op een rekening van een stoffige professor met wie hij niets gemeen heeft en van wie hij niet weet wat deze professor nou doet.

quote:

Je ontkomt niet aan een zeker nutsdenken en omgaan met schaarste, met kerngebieden en met onderzoeksrichtingen waar de prognoses en vooruitzichten rooskleurig voor zijn. Mensen geven graag aan doelen die dicht bij hun hart liggen, dat kan een universiteitsfonds zijn, een gaarkeuken of de dierenbescherming. Zodra je de academische wereld op een eilandje plaatst en elke inmenging of functievraag afdoet met "de baten lopen voor de kosten uit", dan krijg je onbegrip omwille van de onmeetbaarheid van die stelling en zullen mensen de afstand met de wetenschap alleen maar groter voelen worden.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 16:49 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Ik ben er wel voor om actief die afstand te verkleinen, maar wel vanuit het idee dat als de andere kant niet meewerkt die maar gewoon genegeerd moet worden omdat ze het niet snappen.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 17:04 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Dat vind ik buitengewoon merkwaardig, zeker als die andere kant je volledige boterham betaalt. Dan vraag ik mij af waar de rol van gedienstig wetenschapper voor het welzijn van de hele samenleving overgaat in een predikende dominee die anderen vertelt dat wat hij doet nuttig is en dat als ze dat niet inzien, ze naar de hel kunnen lopen.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 17:50 schreef GSbrder het volgende:
Een technocratische benadering. Niet verkeerd hoor, maar democratie kunnen we het niet noemen .

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 18:07 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Onze democratie is gebaseerd op het idee van volksvertegenwoordigers, en die maken hun eigen afweging en moeten die ook maken. Dat brengt dan ook weer de verantwoordelijkheid met zich mee om het volk in het algemeen en hun achterban in het bijzonder hun beslissingen uit te leggen. Dus wat dat betreft is er geen enkel probleem.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 18:45 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Als de volksvertegenwoordigers gekozen worden juist omdat ze het sentiment onder de anti-elitaire klasse verwoorden en zich dus tegen de acadmische wereld keren, zou daar - in jouw ogen - ook een bescherming voor moeten komen. Met andere woorden, je zou de wetenschap willen beschermen tegen zowel het volk als tegen de politici die ze vertegenwoordigen.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 17:50 schreef GSbrder het volgende:
Een technocratische benadering. Niet verkeerd hoor, maar democratie kunnen we het niet noemen .

Montreal Canada: Protesting tuition increase to US$2500/semester. April 25, 2012

quote:

Students will insist on their rights to education and their right to protest

The 2012 Quebec student protests were a series of student demonstrations led by student unions like the Fédération étudiante universitaire du Québec, and their supporters against a proposal by the Quebec Cabinet, headed by Liberal Premier Jean Charest, to raise university tuition from $2,168 to $3,793 between 2012 and 2018.

On May 16, soon after the appointment of Michelle Courchesne, she and Premier Charest announced their plan to introduce Bill 78. The bill is titled "An Act to enable students to receive instruction from the postsecondary institutions they attend," and restricts freedom of assembly, protest, or picketing on or near university grounds, and anywhere in Quebec without prior police approval. The bill also places restrictions upon the right of education employees to strike.

250,000+ Defy Anti-Protest Law in Quebec

quote:

Op zaterdag 29 juni 2013 01:13 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Grappig dat jullie beginnen over de technocratie. Wij hadden die tijdens de wederopbouw van Nederland, nu is die weer verdwenen. Ik dacht er de laatste dagen aan dat de technocratie weer terug zal moeten komen gezien alle veranderingen die ons staan te wachten.
- CO₂-uitstoot beperken om milieurampen te voorkomen
- alternatieve methodes ontwikkelen en implementeren om energie te benutten (het woord "opwekken" gebruiken kan ik niet over mijn hard verkrijgen )
- de olie die opgeraakt (niet alleen voor energie essentiëel voor de huidige welvaartsmaatschappij)
- vergrijzing (in heel de westerse wereld een probleem)
- machtsverschuiving naar de landen omheen de Indische Oceaan
- gezondheidszorg die steeds duurder wordt
- het NIMBY-probleem wat het overschakelen op meer duurzame energiebenutmethodes nogal lastig maakt (een centrale autoriteit die bepaalt waar zoiets wordt geplaatst faciliteert het veel sneller kunnen omschakelen)

quote:

Op zaterdag 29 juni 2013 01:13 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Grappig dat jullie beginnen over de technocratie. Wij hadden die tijdens de wederopbouw van Nederland, nu is die weer verdwenen. Ik dacht er de laatste dagen aan dat de technocratie weer terug zal moeten komen gezien alle veranderingen die ons staan te wachten.
- CO₂-uitstoot beperken om milieurampen te voorkomen

quote:

- alternatieve methodes ontwikkelen en implementeren om energie te benutten (het woord "opwekken" gebruiken kan ik niet over mijn hard verkrijgen )

quote:

- de olie die opgeraakt (niet alleen voor energie essentiëel voor de huidige welvaartsmaatschappij)

quote:

- vergrijzing (in heel de westerse wereld een probleem)

quote:

- machtsverschuiving naar de landen omheen de Indische Oceaan

quote:

- gezondheidszorg die steeds duurder wordt

quote:

- het NIMBY-probleem wat het overschakelen op meer duurzame energiebenutmethodes nogal lastig maakt (een centrale autoriteit die bepaalt waar zoiets wordt geplaatst faciliteert het veel sneller kunnen omschakelen)

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 18:45 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Als de volksvertegenwoordigers gekozen worden juist omdat ze het sentiment onder de anti-elitaire klasse verwoorden en zich dus tegen de acadmische wereld keren, zou daar - in jouw ogen - ook een bescherming voor moeten komen. Met andere woorden, je zou de wetenschap willen beschermen tegen zowel het volk als tegen de politici die ze vertegenwoordigen.

quote:

Op zaterdag 29 juni 2013 01:54 schreef El_Matador het volgende:

[..]

??? Wat is hier de logica achter?

quote:

Energie moet je opwekken, ik begrijp niet goed waarom je dat niet over je harT kan verkrijgen?

quote:

Met olie kunnen we nog wel zo'n 80 jaar vooruit, schaliegas en -olie geven ons nog een aantal decennia, en de echte energie qua fossiele brandstoffen zit in gashydraten (nog voor een jaar of 3000!).

quote:

Klopt, maar is tijdelijk. Over 5-10 jaar komen er heel veel banen bij en daarna stabiliseert de oudere generatie zich omdat de babyboomers overleden zijn.

quote:

Hoe kom je daarbij? Welke landen "omheen" (rondom?) de Indische Oceaan gaan grote machten worden??

quote:

En dus steeds meer eigen bijdrage vergt.

quote:

Het beste antwoord op het energievraagstuk is aardwarmte. Oneindig, schoon en (vrijwel) overal te winnen.

quote:

Op vrijdag 28 juni 2013 13:55 schreef Weltschmerz het volgende:

[..]

Ik wil best geloven dat het nog best goed gaat en universiteiten daarin hun mannetje staan. Alleen is het de vraag waar de trend heen gaat en daarom gaat het om het principe dat de universiteit er niet is voor korte termijnwinstbejag.

Tegelijkertijd zien we al wel dat
- De universiteit wordt afgerekend op de productie als werving- en selectiebureau voor de (eerste) werkgever. Maar dat afrekenen kan dus al niet vanuit bovenstaand principe, en over de hoedanigheid waarin die wordt afgerekend hoeven wij het helemaal niet te hebben lijkt me.
- Er incidenten zijn waarbij de integriteit van de wetenschap wel gecorrumpeerd raakt door de geldstromen.
- Kritische en onafhankelijke denkwijzen in de verdrukking zitten, al is het alleen maar door de verdomming van de studentenpopulatie.
- Internationaal is de trend dat de geldstromen bewust gebruikt worden om neoliberale ideologie te promoten.

quote:

Op zondag 30 juni 2013 02:18 schreef Bram_van_Loon het volgende:
De beste energiebron is de zon,

quote:

ik maak we wel zorgen om het klimaat. Elk systeem wat in evenwicht is kan uit balans worden gebracht en vanaf dat moment krijg je ofwel een ander evenwicht ofwel chaos (een technische term in dit geval), indien dat laatste met het klimaat zou gebeuren zouden wij wel eens hele grote problemen kunnen krijgen. We benutten in een paar honderd jaar een hoeveelheid energie die dieren en planten in vele miljoenen jaren hebben opgenomen. Misschien kan het klimaat dat aan, misschien niet. Deskundigen verschillen van mening maar de consensus is dat de risico's groot zijn. Het is niet iets waarmee wij zouden moeten experimenteren.

quote:

Op zondag 30 juni 2013 17:45 schreef El_Matador het volgende:

[..]

aldus het betastudentje.

SPOILER

Nu ga jij zeker flauw opmerken dat ook ik nu een ad hominem gebruik.

quote:

De Aarde zelf heeft meer warmte dan de zon op ons oppervlak, dat realiseer je je?

SPOILER

Voor het geval Matador mij weer wil gaan verwijten iets niet te weten wat ik wel weet maar niet vermeld (een hobby van hem): voor die tijd is de mens al uitgestorven aangezien de aarde te dicht bij de zon is gaan staan en het hierdoor te warm is geworden op aarde

quote:

Denken dat wij, nietige mensjes, wel even het complete klimaat van de gehele Aarde (global warming") zouden bepalen is niet alleen hopeloos arrogant, maar ook onwaar.

quote:

De metingen geven aan dat de laatste 10-15 jaar de gemiddelde temperatuur op Aarde niet stijgt, hoeveel fearmongerende leugens Al Gore Goebbels ook de wereld in slingert. Daarbij is er geen enkel bewijs dat CO₂-opslag het klimaat zou "terugveranderen".

quote:

Op zondag 30 juni 2013 18:14 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Verder stop ik voorlopig met de discussie met jou aangezien jij duidelijk niet in staat bent om op een volwassen manier de discussie aan te gaan. Dat de mods jou niet allang een rode kaart hebben gegeven wegens onsportief gedrag moeten zij weten maar ik ben er klaar mee.

quote:

Op zondag 30 juni 2013 18:32 schreef El_Matador het volgende:

quote:

Op zondag 30 juni 2013 19:14 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Zoals ik zei, ik negeer jou voorlopig. Leer eerst maar eens op een volwassen manier te discussiëren.

SPOILER

quote:

Op zondag 30 juni 2013 19:13 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Wat wij vinden over het klimaat is niet zo belangrijk, wat telt is wat de geleerden hiervan vinden, als je kijkt naar waar de meeste geleerden het wel over eens zijn dan is het zonder enige twijfel noodzakelijk dat politici met hun beleid rekening houden met de invloed van de mens op klimaatveranderingen.

Helaas was deze draad al lang ontspoord. Wat mij betreft terug ontopic, de neoliberalisme die de universiteiten kapot maakt.
Een aftrap: http://www.trouw.nl/tr/nl(...)permissie-puin.dhtml
Toen u wegging brak u in NRC Handelsblad de staf over de universiteiten van Nederland.

,,En sindsdien is het er niet op vooruitgegaan. Het is nog veel meer een verzameling beroepsopleidingen geworden. Het is fataal als de instituten waar je onderzoek doet primair bestaan als toeleveranciers van mensen en technieken voor het bedrijfsleven. Je moet de wereld niet geven waar ze om vraagt, maar wat ze nodig heeft.''

Is het in Amerika nog steeds beter?

,,Computer studies in Stanford, waar Silicon Valley uit is voortgekomen, is voor ons gevoel helemaal kapot. Alle hoogleraren hebben eigen firmaatjes, de studenten werken bij die of andere bedrijven. Gepromoveerd wordt er eigenlijk nauwelijks meer. En overal wordt het steeds moeilijker om mensen in de vervolgopleidingen te krijgen en vooral te houden. De jongeren gaan liever miljoenen verdienen in het bedrijfsleven. Maar ze maken daarbij een tweevoudige misrekening: ten eerste verdienen ze die miljoenen niet, want die interneteconomie van vandaag is een zeepbel, dat gaat zo echt niet door. En ten tweede studeer je niet omdat je geld wilt verdienen, maar om je de rest van je leven niet te hoeven vervelen.''

quote:

Op zondag 30 juni 2013 20:35 schreef lyolyrc het volgende:

[..]

Verlies niet uit het oog dat wetenschappers ook meningen als feiten kunnen presenteren. In een gunstig geval is dat omdat ze bijvoorbeeld moeite hebben om voorbij hun eigen wereld te kijken, maar in een ongunstig geval hebben ze simpelweg een verborgen agenda. Lyrebird heeft ooit al ergens in een topic verteld dat sommige onderzoekers goed zijn in het lospraten van geld voor onderzoek, maar dat ze vervolgens broddelwerk afleveren. Hoeveel waarde moet je dan hechten aan welk rapport van zo'n "wetenschapper" dan ook?

quote:

Ik denk dat Dijkstra terecht heeft gewaarschuwd dat de dagelijkse realiteit van het bedrijfsleven de zuiverheid van de wetenschap in gevaar kan brengen. Management in het bedrijfsleven is nogal modegevoelig, terwijl zuiverheid van wetenschap daarvan helemaal losstaat. Maar of universiteiten echt alleen opleider en toeleverancier voor het bedrijfsleven zijn, dat heeft men op de universiteiten zelf in de hand. Wat is ermee mis om twee stromingen binnen een universiteit te hebben, een voor zuivere wetenschapsbeoefening en een ander die meer op toepassing gericht is? Er is nou eenmaal vraag naar wetenschappelijk opgeleide medewerkers in het bedrijfsleven.

quote:

The interest rate for federally subsidized student loans has doubled to 6.8 percent after Congress failed to reach a deal to avoid the hike. A proposal by Democratic Senator Elizabeth Warren to lower student loan interest rates to 0.75 percent -- the same rate given to big banks on government loans -- also faltered before the deadline. Lawmakers will still have a chance to come to an agreement before the next school year, but whatever they decide will barely impact the massive crisis of U.S. student debt. Student loan debt in the United States stands at about $1 trillion after roughly quadrupling over the past decade.

Failure to Stop Doubling of Student Loan Rates Sparks Call to Tackle "Systemic" Debt Crisis

quote:

Op woensdag 3 juli 2013 18:55 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Het ironische is dat die topuniversiteiten die hoge inschijvingsgelden helemaal niet nodig hebben, het bedraagt een kleine minderheid van hun inkomsten. Niet dat alleen de topuniversiteiten daar zo'n hoge inschrijvingsgelden vragen.

quote:

Op woensdag 3 juli 2013 18:58 schreef GSbrder het volgende:

[..]

Als iets een minderheid van de inkomsten betreft, wil het niet zeggen dat ze dat niet nodig hebben.

quote:

Op woensdag 3 juli 2013 19:03 schreef Bram_van_Loon het volgende:

[..]

Dat is nogal betrekkelijk met de inkomsten en vermogens die die universiteiten hebben.
Elke in Nederland werkzame onderzoeker zou zijn vingers aflikken bij een 10% van die inkomsten en vermogens, zeker na het ongekend extreme bezuinigingsbeleid van Rutte op het onderzoek in Nederland.
Voor de topuniversiteiten zou het gaan om een paar procent van hun totale inkomsten, heb ik vernomen van anderen.

quote:

Op woensdag 3 juli 2013 19:06 schreef Bram_van_Loon het volgende:
Dat is volgens mij niet zo zeer het punt, zie mijn laatste zinnen die ik nog niet had geplaatst op het moment dat jij dit typte.