Doping #64 Nu met OP on roids!

Knud Enemark Jensen In 1960 liep de Deense wielrenner Knud Enemark Jensen hoofdletsel op als gevolg van een val bij een van de wedstrijdonderdelen tijdens de Olympische Zomerspelen in Rome. Zijn val was het gevolg van een collaps. Hij werd opgenomen in een ziekenhuis in Rome. Daar werd vastgesteld dat hij al overleden was. Bij de autopsie werden sporen van amfetamine gevonden. Het autopsierapport meldde echter dat zijn dood het gevolg was van uitdroging.

Tommy Simpson In 1967 overleed de Engelse wielrenner Tommy Simpson bij de beklimming van de Mont Ventoux tijdens de Tour de France door een combinatie van de hitte, oververmoeidheid, alcoholgebruik en gebruik van amfetamines. Omdat Simpson een bekend wielrenner was, leidde zijn dood tot veel commotie. Niet in het minst omdat er van het dramatische moment veel televisie- en filmbeelden bestaan. In die tijd was een live verslag van sportevenementen zoals de Tour de France niet algemeen gangbaar. Het geval Simpson bleek een belangrijk keerpunt. Zijn dood leidde internationaal zowel bij sportorganisaties als bij overheden tot actie tegen het gebruik van doping.

Michel Pollentier In 1978 werd Michel Pollentier na zijn overwinning op de Alpe d’Huez tijdens de Tour de France betrapt op manipulatie. Hij had schone urine verborgen in een condoom onder zijn oksel. Deze urine werd via een ingenieus stelsel van slangetjes naar een buisje onder zijn penis geleid. Bij de dopingcontrole bleek echter dat hij het sluitertje van het condoom naar het stelsel van slangetjes niet geopend kreeg. Het gepruts om het klemmetje los te maken wekte de argwaan van de dopingcontroleurs. Nadere inspectie door de dopingcontrolearts bracht het bedrog aan het licht. Sindsdien moet een sporter dan ook zijn bovenlichaam en onderlichaam gedeeltelijk ontbloten bij het leveren van het urinemonster.

Nikolaj Goeljajev De Russische wereldkampioen schaatsen van 1987, Nikolaj Goeljajev, bleek de Noorse schaatser Björn Nyland een pakje te hebben meegegeven voor zijn goede vriend Stein Krosby. Nyland kreeg argwaan, opende het pakje en zag tot zijn verbazing een grote hoeveelheid anabole steroïden. Een en ander leidde tot een schorsing van Krosby, op wiens verzoek de "transactie" had plaatsgevonden, en het ontslag van Valeri Smetanin, de arts van de Russische ploeg die het brein bleek achter de handel. Deze zaak was aanleiding voor het IOC om de handel in doping strafbaar te stellen. Nikolaj Goeljajev werd uiteindelijk niet gestraft en deed in februari mee aan de Olympische Spelen in Calgary, waar hij goud won op de 1000 m.

Ben Johnson
Tijdens de Olympische Spelen van 1988 werd Ben Johnson positief bevonden op stanozolol, een anabool middel, nadat hij het koningsnummer - de 100 m sprint - overtuigend had gewonnen. Hij werd gediskwalificeerd en zijn medaille en zijn wereldrecord werden hem afgenomen. Naar aanleiding van de "affaire Ben Johnson" vond in Canada een regeringsonderzoek plaats naar dopinggebruik in Canada. Op 5 oktober 1988 werd dit onderzoek officieel gestart. Het onderzoek, dat meer dan een jaar duurde, mondde uiteindelijk uit in een uitgebreide rapportage. Hieruit bleek onder meer dat in bepaalde takken van sport (zoals atletiek en worstelen) subsidiegeld van de overheid werd misbruikt om dopinggebruik te financieren. Dit rapport is bekend geworden als "The Dubin Inquiry", genoemd naar de voorzitter van de onderzoekscommissie. Het rapport leidde ertoe dat in 1991 een onafhankelijke dopingorganisatie in Canada werd opgericht die verantwoordelijk werd voor de dopingcontroles en implementatie van een dopingreglement.

Pedro Delgado In 1988 testte de Spaanse wielrenner Pedro Delgado positief op het maskerende middel probenicide. Dit middel was volgens het IOC verboden, maar omdat probenicide niet op de dopinglijst van de internationale wielerunie (UCI) stond oordeelde de UCI dat Delgado onschuldig was. Hierdoor behield hij zijn gele trui en won de Tour de France van datzelfde jaar.

Michelle de Bruin-Smith De Ierse zwemster Michelle Smith deed voor de eerste keer mee met Olympische Spelen van 1988 in Seoul. Ook tijdens de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona was ze van de partij. Zowel in Seoul als in Barcelona speelde ze echter geen rol van betekenis. Tijdens de Olympische Spelen van Barcelona ontmoette ze de Nederlandse discuswerper Erik de Bruin met wie ze later trouwde. Vanaf 1993 werd hij ook haar coach en dat leidde tot een opmerkelijke progressie in haar zwemprestaties.
In 1995 won ze 2 gouden medailles en één zilveren medaille tijdens de Europese kampioenschappen. Tijdens de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta won ze drie gouden medailles en één bronzen plak. Ook in 1997 was ze succesvol tijdens de Europese kampioenschappen waar ze toen twee gouden en twee zilveren medailles veroverde.
Het was al wat langer verdacht dat zij haar grootste successen beleefde terwijl ze ouder was dan haar concurrentes, temeer daar haar coach en echtgenoot Erik de Bruin in 1993 voor vier jaar geschorst werd vanwege een positieve bevinding op testosteron. In 1998 werd Michelle de Bruin schuldig bevonden aan manipulatie bij een dopingtest. Haar urinemonster was namelijk verontreinigd met alcohol en dat werd door de FINA (internationale zwemfederatie) bestraft met een schorsing van vier jaar. Zij vocht dit tevergeefs aan bij het CAS, waardoor de schorsing gehandhaafd bleef. Tijdens de rechtszitting bij het CAS werd ook bekend dat de drie urinemonsters die ze in november 1997 inleverde, sporen bevatten van het anabool steroïde androsteendion.

DDR In de negentiger jaren kwam na de val van de muur informatie uit het Stassi-archief boven water over het DDR staatsbesluit 14.25. In dit plan staat beschreven hoe in het voormalige Oost-Duitsland, de DDR, aan (minderjarige) sporters systematisch anabolen, met name Oral-Turinabol, werd toegediend. Voor iedere sporter bleek een individueel programma van toediening van anabolen en training te bestaan. Dit heeft tot blijvende lichamelijke – en soms ook tot psychosociale schade bij sporters geleid.
Zo gaf kogelstootster Heidi Krüger aan zich door anabolengebruik meer man te voelen dan vrouw en zij zag geen andere uitweg dan een geslachtsverandering te ondergaan. Hij trouwde later met Ute Kraus, een zwemster die ook uit voormalig Oost-Duitsland afkomstig is en deel uitmaakte van de groep topsporters die systematisch doping kreeg toegediend. Het is echter nooit wetenschappelijk aangetoond dat toediening van anabolen dit effect kan hebben.
In 2000 werden de voormalige directeur van de sportfederaties van de DDR Manfred Ewald tot 22 maanden en de sportarts Manfred Höppner tot 18 maanden gevangenisstraf veroordeeld wegens lichamelijke mishandeling van minderjarigen.

BALCO-affaire In 1985 richtte Victor Conte de firma Bay Area Laboratory Cooperative (BALCO) op. Conte testte zijn cliënten op vitamine- en mineralentekorten en gaf hen op basis van de bloedonderzoeken adviezen over suppletie van hun (sport)voeding. Patrick Arnold vervaardigde dopinggeduide stoffen die op dat moment nog niet te detecteren waren en Conte verkocht deze. Er werden verschillende soorten stoffen verkocht, waaronder EPO, humaan groeihormoon, het stimulantium Modafinil, testosteron en epitestosteron (in een crème: the Cream, ook wel aangeduid als The Clear) en het designersteroïd tetrahydrogestrinon (THG).
Vanaf 1996 betrok de American footballspeler Bill Romanowski zijn supplementen van BALCO en kreeg de firma meer bekendheid. Daarna volgden meerdere getalenteerde sporters en vanwege hun “successen” begonnen de verkoopcijfers te stijgen.
In 2003 kwamen onderzoekers van de Amerikaanse anti-dopingorganisatie USADA in het bezit van een injectiespuit dat sporen bevatte van een vreemde stof. Het bleek te gaan om het designersteroïd THG.
Bekende afnemers van Conte’s producten waren de sprinters Tim Montgomery, Marion Jones en Dwain Chambers, de kogelstoters Kevin Toth en C.J. Hunter (echtgenoot van Marion Jones), de middenafstandloopster Regina Jacobs en de honkballer Barry Bonds.
In oktober 2005 werd Victor Conte door de federale rechter veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf, vier maanden huisarrest en een juridische ondertoezichtstelling van twee jaar.

De zaak Fuentes ofwel Operación Puerto Op 23 mei 2006 werden in de kliniek van Eufemiano Fuentes in Madrid (Spanje) meer dan 200 zakjes bloed gevonden en transfusiemateriaal bij een inval van de Guardia Civil. Naast Fuentes werden ook de ploegleiders Manolo Saiz (Liberty Seguros) en Ignacio Labarta (Comunidad Valenciana) opgepakt.
Verder werden voornamelijk veel namen van wielrenners genoemd die bij deze zaak zijn betrokken. Een dag voor de start van de Tour de France werd aan negen renners, waaronder de favorieten de Duitser Jan Ullrich en de Italiaan Ivan Basso een startverbod opgelegd. Van Michele Scarponi en Jörg Jaksche is het inmiddels ook duidelijk dat ze betrokken waren. Begin 2009 wordt de Spaanse wielrenner Alejandro Valverde opnieuw genoemd in de zaak Fuentes. Het CONI (het Italiaans Olympisch Comité) vroeg twee jaar schorsing voor Valverde. Op 11 mei 2009 werd Valverde door CONI geschorst. Deze schorsing gold vooralsnog alleen op Italiaans grondgebied, maar kon dan nog wereldwijd worden omdat de internationale wielerunie UCI op dat moment overwoog om deze schorsing over te nemen. Op 31 mei 2010 werd Valverde voor twee jaar wereldwijd geschorst en de schorsing ging met terugwerkende kracht op 1 januari 2010 in. Al zijn uitslagen van 2010 werden geschrapt, maar die van de voorgaande jaren blijven gehandhaafd. Hij ging tegen deze uitspraak in beroep bij CAS, maar het beroep werd tot twee keer toe afgewezen. Van de Duitse wielrenner Jan Ullrich is nooit bewezen dat hij bij de zaak Fuentes betrokken was; hij heeft vervolging door de Duitse justitie afgekocht en de precieze inhoud van die overeenkomst is niet openbaar gemaakt.
In december 2009 bepaalde een Spaanse rechtbank dat de bloedstalen niet overgedragen hoefden te worden aan internationale sportbonden, omdat het onderzoek nog niet afgerond is. Tot op heden is er nog steeds geen afgerond onderzoek gepresenteerd.

kl1172	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:16
	Er bestaat een hele waaier aan dopingmiddelen, hieronder vind je een (vereenvoudigd) beknopt overzicht: (Androgene) Anabole steroïden: zorgen ondermeer voor een hogere eiwitaanmaak en mindere eiwitafbraak in het lichaam wat kan resulteren in extra spiergroei en kracht. Hierdoor kan een atleet meer en harder trainen omdat zijn lichaam veel beter recupereert van de verrichte arbeid. Kan ook bij blessures gebruikt worden om weer sneller op de been te zijn. Groeihormonen: kunnen voor wat extra spier- en weefselgroei zorgen (regelmatig in combinatie met anabole steroïden) en helpen ook om sneller te genezen bij een blessure. Wordt sinds de jaren ’80 gebruikt en is zelfs nu nog steeds moeilijk op te sporen. EPO: dit hormoon zorg er voor dat er meer rode bloedlichaampjes worden aangemaakt. Hierdoor kan het bloed meer zuurstof transporteren en dat zorgt er voor dat je een inspanning langer kan volhouden. Bloedtransfusie: Een atleet laat bloed aftappen om later terug te injecteren. Bij de heropname van dat bloed zal de atleet zijn aantal rode bloedlichaampjes goed zien toenemen, waardoor zijn uithoudingsvermogen beter zal zijn. Stimulantia: bevorderen de werking van het centrale zenuwstelsel, je reageert sneller/harder op prikkels en voelt je ook alerter/energieker. Beta 2 agonisten : verhogen de stofwisseling en worden onder meer bij wielrenners gebruikt omdat je hiermee goed vet kan verbranden zonder kostbare spieren te verliezen. Het is mogelijk dat er een beetje extra spiergroei onder invloed van deze middelen plaatsvind. Je vindt ze bijvoorbeeld in astmamedicijnen. Insuline: een hormoon dat de suikerspiegel in het bloed regelt en kan gebruikt worden om extra koolhydraten in de spieren op te slaan, waardoor de spieren een grotere energievoorraad hebben. Diuretica: medicijnen die de urineproductie verhogen. Hierdoor kunnen verboden middelen sneller uit het lichaam verdwijnen en wordt de urine erg waterachtig. Dit resulteert dan in geen positieve test voor de dopingmiddelen die een atleet gebruikt, maar wel een positieve test voor diuretica en dat kan zoals het geval F. Schleck heel wat vragen oproepen. Probenicide: een middel dat (doping)metabolieten aan zich vasthecht waardoor het dopinggebruik gemaskeerd wordt omdat ze niet in de urinetest terechtkomen. Is eigenlijk een geneesmiddel dat wordt gebruikt bij jicht. Enkele notoire gezichten: SPOILER Tom Simpson, de bekendste dopingdode Marita Koch, een van de superatletes gevormd door Staatsplan 14.25 van de DDR (haar WR uit 1985 op de 400 m. is nog steeds een onbereikbare droom voor de huidige topatletes) Ben Johnson, een kantelpunt in de anti-dopingwedloop Bjarne Riis, mr. 60% Marion Jones, het gezicht van de Balco affaire Lance Armstrong, de man die de professionaliteit in dopinggebruik een trapje hoger schakelde Enkele docu's, interviews, dopingerelateerde filmpjes _{(dank aan KilgoreTrout)} SPOILER Doping in de DDR Revealed- The Great Olympic Drug Scandal Reputations: The Ben Johnson Story Reputations: The Ben Johnson Story Part 1 (Je vindt deel 2 tem 5 bij dit filmpje in youtube.) Catche me if you can: de Balco-affaire Balco Interview 1 _{(Je vindt deel 2 tem 5 bij dit filmpje in youtube)} ForaTV lezing over doping (voornamelijk effectiviteit van Epo, en de opsoring van Epo) door 2 profs van de universiteit van Zurich: Doping in Sports: Personal, Cultural and Athletic Impact Doping in de Harm Kuipers realiteit: Harm Kuipers over doping in de sport Harm Kuipers over doping in de sport Enkele bekende dopingzaken: _{(knip en plakwerk )} SPOILER Knud Enemark Jensen In 1960 liep de Deense wielrenner Knud Enemark Jensen hoofdletsel op als gevolg van een val bij een van de wedstrijdonderdelen tijdens de Olympische Zomerspelen in Rome. Zijn val was het gevolg van een collaps. Hij werd opgenomen in een ziekenhuis in Rome. Daar werd vastgesteld dat hij al overleden was. Bij de autopsie werden sporen van amfetamine gevonden. Het autopsierapport meldde echter dat zijn dood het gevolg was van uitdroging. Tommy Simpson In 1967 overleed de Engelse wielrenner Tommy Simpson bij de beklimming van de Mont Ventoux tijdens de Tour de France door een combinatie van de hitte, oververmoeidheid, alcoholgebruik en gebruik van amfetamines. Omdat Simpson een bekend wielrenner was, leidde zijn dood tot veel commotie. Niet in het minst omdat er van het dramatische moment veel televisie- en filmbeelden bestaan. In die tijd was een live verslag van sportevenementen zoals de Tour de France niet algemeen gangbaar. Het geval Simpson bleek een belangrijk keerpunt. Zijn dood leidde internationaal zowel bij sportorganisaties als bij overheden tot actie tegen het gebruik van doping. Michel Pollentier In 1978 werd Michel Pollentier na zijn overwinning op de Alpe d’Huez tijdens de Tour de France betrapt op manipulatie. Hij had schone urine verborgen in een condoom onder zijn oksel. Deze urine werd via een ingenieus stelsel van slangetjes naar een buisje onder zijn penis geleid. Bij de dopingcontrole bleek echter dat hij het sluitertje van het condoom naar het stelsel van slangetjes niet geopend kreeg. Het gepruts om het klemmetje los te maken wekte de argwaan van de dopingcontroleurs. Nadere inspectie door de dopingcontrolearts bracht het bedrog aan het licht. Sindsdien moet een sporter dan ook zijn bovenlichaam en onderlichaam gedeeltelijk ontbloten bij het leveren van het urinemonster. Nikolaj Goeljajev De Russische wereldkampioen schaatsen van 1987, Nikolaj Goeljajev, bleek de Noorse schaatser Björn Nyland een pakje te hebben meegegeven voor zijn goede vriend Stein Krosby. Nyland kreeg argwaan, opende het pakje en zag tot zijn verbazing een grote hoeveelheid anabole steroïden. Een en ander leidde tot een schorsing van Krosby, op wiens verzoek de "transactie" had plaatsgevonden, en het ontslag van Valeri Smetanin, de arts van de Russische ploeg die het brein bleek achter de handel. Deze zaak was aanleiding voor het IOC om de handel in doping strafbaar te stellen. Nikolaj Goeljajev werd uiteindelijk niet gestraft en deed in februari mee aan de Olympische Spelen in Calgary, waar hij goud won op de 1000 m. Ben Johnson Tijdens de Olympische Spelen van 1988 werd Ben Johnson positief bevonden op stanozolol, een anabool middel, nadat hij het koningsnummer - de 100 m sprint - overtuigend had gewonnen. Hij werd gediskwalificeerd en zijn medaille en zijn wereldrecord werden hem afgenomen. Naar aanleiding van de "affaire Ben Johnson" vond in Canada een regeringsonderzoek plaats naar dopinggebruik in Canada. Op 5 oktober 1988 werd dit onderzoek officieel gestart. Het onderzoek, dat meer dan een jaar duurde, mondde uiteindelijk uit in een uitgebreide rapportage. Hieruit bleek onder meer dat in bepaalde takken van sport (zoals atletiek en worstelen) subsidiegeld van de overheid werd misbruikt om dopinggebruik te financieren. Dit rapport is bekend geworden als "The Dubin Inquiry", genoemd naar de voorzitter van de onderzoekscommissie. Het rapport leidde ertoe dat in 1991 een onafhankelijke dopingorganisatie in Canada werd opgericht die verantwoordelijk werd voor de dopingcontroles en implementatie van een dopingreglement. Pedro Delgado In 1988 testte de Spaanse wielrenner Pedro Delgado positief op het maskerende middel probenicide. Dit middel was volgens het IOC verboden, maar omdat probenicide niet op de dopinglijst van de internationale wielerunie (UCI) stond oordeelde de UCI dat Delgado onschuldig was. Hierdoor behield hij zijn gele trui en won de Tour de France van datzelfde jaar. Michelle de Bruin-Smith De Ierse zwemster Michelle Smith deed voor de eerste keer mee met Olympische Spelen van 1988 in Seoul. Ook tijdens de Olympische Spelen van 1992 in Barcelona was ze van de partij. Zowel in Seoul als in Barcelona speelde ze echter geen rol van betekenis. Tijdens de Olympische Spelen van Barcelona ontmoette ze de Nederlandse discuswerper Erik de Bruin met wie ze later trouwde. Vanaf 1993 werd hij ook haar coach en dat leidde tot een opmerkelijke progressie in haar zwemprestaties. In 1995 won ze 2 gouden medailles en één zilveren medaille tijdens de Europese kampioenschappen. Tijdens de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta won ze drie gouden medailles en één bronzen plak. Ook in 1997 was ze succesvol tijdens de Europese kampioenschappen waar ze toen twee gouden en twee zilveren medailles veroverde. Het was al wat langer verdacht dat zij haar grootste successen beleefde terwijl ze ouder was dan haar concurrentes, temeer daar haar coach en echtgenoot Erik de Bruin in 1993 voor vier jaar geschorst werd vanwege een positieve bevinding op testosteron. In 1998 werd Michelle de Bruin schuldig bevonden aan manipulatie bij een dopingtest. Haar urinemonster was namelijk verontreinigd met alcohol en dat werd door de FINA (internationale zwemfederatie) bestraft met een schorsing van vier jaar. Zij vocht dit tevergeefs aan bij het CAS, waardoor de schorsing gehandhaafd bleef. Tijdens de rechtszitting bij het CAS werd ook bekend dat de drie urinemonsters die ze in november 1997 inleverde, sporen bevatten van het anabool steroïde androsteendion. DDR In de negentiger jaren kwam na de val van de muur informatie uit het Stassi-archief boven water over het DDR staatsbesluit 14.25. In dit plan staat beschreven hoe in het voormalige Oost-Duitsland, de DDR, aan (minderjarige) sporters systematisch anabolen, met name Oral-Turinabol, werd toegediend. Voor iedere sporter bleek een individueel programma van toediening van anabolen en training te bestaan. Dit heeft tot blijvende lichamelijke – en soms ook tot psychosociale schade bij sporters geleid. Zo gaf kogelstootster Heidi Krüger aan zich door anabolengebruik meer man te voelen dan vrouw en zij zag geen andere uitweg dan een geslachtsverandering te ondergaan. Hij trouwde later met Ute Kraus, een zwemster die ook uit voormalig Oost-Duitsland afkomstig is en deel uitmaakte van de groep topsporters die systematisch doping kreeg toegediend. Het is echter nooit wetenschappelijk aangetoond dat toediening van anabolen dit effect kan hebben. In 2000 werden de voormalige directeur van de sportfederaties van de DDR Manfred Ewald tot 22 maanden en de sportarts Manfred Höppner tot 18 maanden gevangenisstraf veroordeeld wegens lichamelijke mishandeling van minderjarigen. BALCO-affaire In 1985 richtte Victor Conte de firma Bay Area Laboratory Cooperative (BALCO) op. Conte testte zijn cliënten op vitamine- en mineralentekorten en gaf hen op basis van de bloedonderzoeken adviezen over suppletie van hun (sport)voeding. Patrick Arnold vervaardigde dopinggeduide stoffen die op dat moment nog niet te detecteren waren en Conte verkocht deze. Er werden verschillende soorten stoffen verkocht, waaronder EPO, humaan groeihormoon, het stimulantium Modafinil, testosteron en epitestosteron (in een crème: the Cream, ook wel aangeduid als The Clear) en het designersteroïd tetrahydrogestrinon (THG). Vanaf 1996 betrok de American footballspeler Bill Romanowski zijn supplementen van BALCO en kreeg de firma meer bekendheid. Daarna volgden meerdere getalenteerde sporters en vanwege hun “successen” begonnen de verkoopcijfers te stijgen. In 2003 kwamen onderzoekers van de Amerikaanse anti-dopingorganisatie USADA in het bezit van een injectiespuit dat sporen bevatte van een vreemde stof. Het bleek te gaan om het designersteroïd THG. Bekende afnemers van Conte’s producten waren de sprinters Tim Montgomery, Marion Jones en Dwain Chambers, de kogelstoters Kevin Toth en C.J. Hunter (echtgenoot van Marion Jones), de middenafstandloopster Regina Jacobs en de honkballer Barry Bonds. In oktober 2005 werd Victor Conte door de federale rechter veroordeeld tot vier maanden gevangenisstraf, vier maanden huisarrest en een juridische ondertoezichtstelling van twee jaar. De zaak Fuentes ofwel Operación Puerto Op 23 mei 2006 werden in de kliniek van Eufemiano Fuentes in Madrid (Spanje) meer dan 200 zakjes bloed gevonden en transfusiemateriaal bij een inval van de Guardia Civil. Naast Fuentes werden ook de ploegleiders Manolo Saiz (Liberty Seguros) en Ignacio Labarta (Comunidad Valenciana) opgepakt. Verder werden voornamelijk veel namen van wielrenners genoemd die bij deze zaak zijn betrokken. Een dag voor de start van de Tour de France werd aan negen renners, waaronder de favorieten de Duitser Jan Ullrich en de Italiaan Ivan Basso een startverbod opgelegd. Van Michele Scarponi en Jörg Jaksche is het inmiddels ook duidelijk dat ze betrokken waren. Begin 2009 wordt de Spaanse wielrenner Alejandro Valverde opnieuw genoemd in de zaak Fuentes. Het CONI (het Italiaans Olympisch Comité) vroeg twee jaar schorsing voor Valverde. Op 11 mei 2009 werd Valverde door CONI geschorst. Deze schorsing gold vooralsnog alleen op Italiaans grondgebied, maar kon dan nog wereldwijd worden omdat de internationale wielerunie UCI op dat moment overwoog om deze schorsing over te nemen. Op 31 mei 2010 werd Valverde voor twee jaar wereldwijd geschorst en de schorsing ging met terugwerkende kracht op 1 januari 2010 in. Al zijn uitslagen van 2010 werden geschrapt, maar die van de voorgaande jaren blijven gehandhaafd. Hij ging tegen deze uitspraak in beroep bij CAS, maar het beroep werd tot twee keer toe afgewezen. Van de Duitse wielrenner Jan Ullrich is nooit bewezen dat hij bij de zaak Fuentes betrokken was; hij heeft vervolging door de Duitse justitie afgekocht en de precieze inhoud van die overeenkomst is niet openbaar gemaakt. In december 2009 bepaalde een Spaanse rechtbank dat de bloedstalen niet overgedragen hoefden te worden aan internationale sportbonden, omdat het onderzoek nog niet afgerond is. Tot op heden is er nog steeds geen afgerond onderzoek gepresenteerd. Artikels: SPOILER Micheal Ashenden: over doping en Armstrong http://nyvelocity.com/content/interviews/2009/michael-ashenden & http://nyvelocity.com/con(...)n-armstrong-triangle Michael Ashenden over Contador: http://nyvelocity.com/con(...)ing-michael-ashenden Leesvoer: SPOILER • The dirtiest race in history - Richard Moore Het boek vond ik beter dan de documentaire. (Seoul '88) • The secret race - Tyler Hamilton Blik op dopinggebruik in de wielerwereld tijdens het Armstrong tijdperk. • Run, swim, throw, cheat: the science behind drugs in sport - Chris Cooper Boek dat focust op het gebruik, de werking (redelijk diepgaand en gedetailleerd), de opsporing, de geschiedenis en evt. de toekomst van doping. • Speed Trap - Charly Francis Coach van Ben Johnson geeft interessante inkijk over hoe hij Ben Johnson tot een medaillewinaar kneedde en hoe het er achter de schermen van de atletiek aan toe ging tijdens de 70's en 80's Leugentje om bestwil? SPOILER Tyler Hamilton Tyler Hamilton’s excuus voor zijn positieve dopingtest in 2004 was wel erg sterk. Hij zei dat de abnormale bloedwaarden die de test had gedetecteerd afkomstig waren van het bloed van een tweelingbroer/zus die in de baarmoeder reeds overleden was. Dennis Mitchell Zijn veel te hoge testosteronwaardes waren volgens Mitchell te wijten aan een slapeloze nacht, 5 biertjes en 4 keer sex met zijn vrouw. De Amerikaanse atletiekbond aanvaardde deze uitvlucht zelfs, maar de Internationale atletiekbond behield zijn gezond verstand en Mitchell werd toch positief bevonden. Petr Korda Zijn abnormale hoge testosteron waarden waren volgen Petr afkomstig van rundsvlees dat te veel nandrolon zou bevatten. Zijn uitvlucht werd doorprikt door de officials, simpelweg omdat er een dieet van 40 kalfjes per dag over een periode van 20 jaar zou nodig zijn om Korda's waardes te verkrijgen. Adri van der Poel De strychnine die de dopingtest aanwees, was blijkbaar afkomsig van besmet duivenvlees. Zijn schoonvader was duivenmelker en "die duivenmelkers doperen hun beestjes" aldus Adri. Frank Vandenbroucke De politie vond bij een huiszoeking in 2002 EPO, morfine en clenbuterol. Volgens Frank zou de clenbuterol een medicijn voor zijn zieke hond zijn. [ Bericht 1% gewijzigd door kl1172 op 30-01-2013 13:52:14 ]
Mani89	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:25
	Goeie OP.
j0rdiiii	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:29
	Misschien een speciaal plekje voor Boogerd? Boegbeeld van de schone sport.
KnutdeIJsbeer	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:34
	Marita Koch Women's 400m World Record Nog nooit gezien
KilgoreTrout	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:36
	Voor de OP: ForaTV lezing over doping (voornamelijk effectiviteit van Epo, en de opsoring van Epo) door 2 profs van de universiteit van Zurich: Doping in Sports: Personal, Cultural and Athletic Impact Micheal Ashenden: over doping en Armstrong http://nyvelocity.com/content/interviews/2009/michael-ashenden & http://nyvelocity.com/con(...)n-armstrong-triangle en over Contador: http://nyvelocity.com/con(...)ing-michael-ashenden Doping in de Harm Kuipers realiteit: Harm Kuipers over doping in de sport
rubbereend	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:46
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:34 schreef KnutdeIJsbeer het volgende: Marita Koch Women's 400m World Record Nog nooit gezien het ziet er heel indrukwekkend uit, maar dat is vooral omdat de rest zo enorm achterblijft, ze loopt maar 33 honderdste van het wr af toch?
TheArt	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:46
	OMG Fuentes heeft in de rechtbank toegegeven ook met voetballers gewerkt te hebben
rubbereend	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:47
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:46 schreef TheArt het volgende: OMG Fuentes heeft in de rechtbank toegegeven ook met voetballers gewerkt te hebben mooi en nu namen
KnutdeIJsbeer	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:48
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:46 schreef rubbereend het volgende: [..] het ziet er heel indrukwekkend uit, maar dat is vooral omdat de rest zo enorm achterblijft, ze loopt maar 33 honderdste van het wr af toch? En dik 2 seconden sneller dan de winnende tijd in 2012 en dat waren allemaal negerts.
Ereinion	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:48
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:46 schreef TheArt het volgende: OMG Fuentes heeft in de rechtbank toegegeven ook met voetballers gewerkt te hebben Hij is de officiële teamdokter geweest van een aantal voetbalploegen, dus dat kon hij moeilijk ontkennen. Of geeft hij toe met voetballers van grote teams te hebben gewerkt?
KilgoreTrout	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:48
	Zweeds onderzoek over de bijwerkingen van anabolen-steroiden. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/13680032 quote: 25,835 calls were received [...] The ten most commonly reported ADRs of AAS were aggressiveness (835), depression (829), acne (770), gynecomastia (637), anxiousness (637), potency problems (413), testicular atrophy (404), sleep disorders (328), fluid retention (318) and mood disturbances (302). Female side effects included menstruation disturbances, hair growth in the face, lower voice and enlarged clitoris. During the period 1996-200, totally 4339 persons reported about 10,800 side effects. This figure should be compared with the very low number of ADRs (27) reported by prescribers to the Swedish ADR committee during the same period. Epo werkt niet volgens Leiden en de VU: http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/bcp.12034/pdf onderzoekers betogen dat als de standaarden voor medicijn onderzoek toegepast wordne op doping onderzoek alle testen ondeugdelijk zouden zijn want, te kleine test groep, te lage dosis, en vaak niet dubbelblind. Leuk voor de historie, statistiekje van gepakte sporters in 1998: http://retro.nrc.nl/W2/Lab/Profiel/Doping/grafieken.html
kl1172	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:50
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:46 schreef rubbereend het volgende: [..] het ziet er heel indrukwekkend uit, maar dat is vooral omdat de rest zo enorm achterblijft, ze loopt maar 33 honderdste van het wr af toch? Maar in de laatste 28 jaar is 48.25 (buiten de tijden van Koch en Kratochvilova zelf) de snelste tijd.
rubbereend	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:50
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:48 schreef KnutdeIJsbeer het volgende: [..] En dik 2 seconden sneller dan de winnende tijd in 2012 en dat waren allemaal negerts. quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:50 schreef kl1172 het volgende: [..] Maar in de laatste 28 jaar is 48.25 (buiten de tijden van Koch en Kratochvilova zelf) de snelste tijd. ja maargoed dat zie je niet in dat filmpje
kl1172	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:55
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:34 schreef KnutdeIJsbeer het volgende: Marita Koch Women's 400m World Record Nog nooit gezien Moet je de 800 m. van Kratochvilova maar eens opzoeken, zijn slechts een 20 tal seconden op camera vastgelegd, want het was maar een pauperwedstrijd, maar dat record viert dit jaar zijn 30e verjaardag.
incompetente-palpeerder	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:56
	Kan iemand mij uitleggen waarom de klok boven in beeld 47.3 aangeeft op het moment dat ze op de lijn stapt en de eindtijd 47.6 is???
OProg	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:56
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:47 schreef rubbereend het volgende: [..] mooi en nu namen http://www.nu.nl/sport/30(...)en-namen-noemen.html 'Dopingarts Fuentes zal geen namen noemen'
TheArt	dinsdag 29 januari 2013 @ 12:59
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:48 schreef Ereinion het volgende: [..] Hij is de officiële teamdokter geweest van een aantal voetbalploegen, dus dat kon hij moeilijk ontkennen. Of geeft hij toe met voetballers van grote teams te hebben gewerkt? Hij heeft gezegd ook met voetballers, boxers en atleten gewerkt te hebben. Dat gaat wat verder dan alleen teamarts zijn van. Of hij namen gaat noemen, is een tweede en daar lijkt het niet op.
OProg	dinsdag 29 januari 2013 @ 13:01
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 12:59 schreef TheArt het volgende: [..] Hij heeft gezegd ook met voetballers, boxers en atleten gewerkt te hebben. Dat gaat wat verder dan alleen teamarts zijn van. Of hij namen gaat noemen, is een tweede en daar lijkt het niet op. Als hij een bom gooit op het Spaanse voetbal dat lynchen ze hem in Spanje. Dus dat is wel een probleem idd.
TheArt	dinsdag 29 januari 2013 @ 13:01
	twitter: edwinwinkels twitterde op dinsdag 29-01-2013 om 12:51:36 Fuentes: ik werkte in 2006 ook met voetballers en tennissers, soms voor heel seizoen #operacionpuerto reageer retweet twitter: edwinwinkels twitterde op dinsdag 29-01-2013 om 12:50:22 Dokter Fuentes: niet alle bloeddoping was voor wielrenners, maar zij waren wel meerderheid #operacionpuerto reageer retweet
Steven184	dinsdag 29 januari 2013 @ 13:03
	quote: Op dinsdag 29 januari 2013 13:01 schreef OProg het volgende: [..] Als hij een bom gooit op het Spaanse voetbal dat lynchen ze hem in Spanje. Dus dat is wel een probleem idd. Er zijn betere manieren om dood te gaan inderdaad.