quote:Ik speel een quiz, en zit in tijdsnood, daarom wil ik hier vragen om mij te helpen met mijn natuurkunde vraag (moet je dat hier neerzetten:P):
Op de grens bij maastricht met Belgie staat een ouderwetse slagboom om de grens aan te geven. Deze slagboom staat op 1 paal/poot. De slagboom is 1,50 m lang en weegt 40 kg. De poot staat 30 cm van de linkerkant vandaan. Een slagboom mag natuurlijk niet omvallen. Om hiervoor te zorgen wordt bij deze paal aan het linkeruiteinde een gewicht gehangen. Hoe zwaar moet dit gewicht minimaal zijn om ervoor te zorgen dat de slagboom niet omvalt ?
Hopelijk kunnen jullie mij verder helpen, want voor mij is het al weer een tijdje geleden dat ik natuurlunde heb gehad
edit: hier moet je het dus niet neerzetten! maar waar dan wel
Door mixen (snel), en diffusie (langzaam)quote:Op dinsdag 20 september 2011 00:37 schreef Paxcon het volgende:
Hoe komt het dat bij het roeren van suiker deze "eerlijk" over het kopje verdeeld wordt?
Je hebt dan ook weer een groter oppervlak wat warmte kwijtraakt aan de bovenkant. Dus dan maakt het ook nog uit of er een deksel op zit, en wat het volume van de lucht is tussen deksel en water.quote:Op zaterdag 14 juli 2012 15:17 schreef Bravebart het volgende:
In een pan met een grote diameter heb je een soort pannenkoek van water, dus een groter oppervlak dat verwarmt wordt (deel van het water dat de bodem van de pan raakt), dus dan kookt een liter water sneller lijkt me.
Ja ok, als je inderdaad dezelfde hoeveelheid warmte toevoegt aan een pan zal het ongeveer even snel gaan, dan ligt het aan het verschil in warmteverlies tussen de 2 situaties. Ik ging er stiekem al vanuit dat je met een pan met groter bodemoppervlak ook een grotere vlam kan gebruiken, maar dat is voor de vergelijking natuurlijk niet helemaal eerlijkquote:Op zaterdag 14 juli 2012 21:43 schreef Neelix het volgende:
[..]
Je hebt dan ook weer een groter oppervlak wat warmte kwijtraakt aan de bovenkant. Dus dan maakt het ook nog uit of er een deksel op zit, en wat het volume van de lucht is tussen deksel en water.
Zolang de gaspit aan de onderkant niet zijn vlammen laat lekken via de zijkant, zal er zo ongeveer dezelfde warmte aan de pan toegevoegd worden, dus zal het ook net zo snel koken.
http://www.huidinfo.nl/jeuk.htmlquote:Op zondag 15 juli 2012 00:58 schreef YubYub het volgende:
Leuk topic
Ik heb wel een vraag waar ik al een tijdje mee rondloop. Wat is jeuk? (Dus hoe wordt het veroorzaakt?)
Je bedoelt quantumverstrengeling en snaartheorie?quote:Op donderdag 19 juli 2012 23:19 schreef Visionair20 het volgende:
Ik heb een keer het een en ander gelezen op fok over wetenschappers die bepaalde fotonen A en B op 50km afstand van elkaar hebben, vervolgens C aan A hebben "gekoppeld", waarna A en B verdwenen en bij B, C "ontstond". .
Edit: Dit had volgens mij ook iets te maken met de string theorie maar dit was wel echt gelukt.
Weet iemand wat ik bedoel?
thnx
De ruimte tussen de maan en aarde dan?quote:Op donderdag 20 september 2012 20:12 schreef Haushofer het volgende:
Nee. Neem de Hubble constante, schat wat de uitdijing van het universum zou zijn op de schaal van kilometers, en vergelijk dit met de zwaartekracht hier op aarde. Die laatste is vele malen groter.
De uitdijing van het universum is alleen significant op kosmische schalen.
Hetzelfde argumentquote:Op donderdag 20 september 2012 20:29 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
De ruimte tussen de maan en aarde dan?
Even uitrekenen. Over 100 megaparsec jaar terugquote:Op donderdag 20 september 2012 21:48 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Hetzelfde argumentzo uit m'n hoofd is de hubbleconstante in de orde van 100 km/seconde per Megaparsec. Een megaparsec is zo'n 10^16 kilometer. Reken maar es uit wat dit voor een afstand van honderdduizenden kilometers betekent
Merkbaar...maar dat bedoel ik niet. Net als met tijd..iemand in auto en iemand die stil staatquote:Op donderdag 20 september 2012 22:52 schreef Haushofer het volgende:
Het is een kwestie van twee getallen op elkaar delen. In dit geval krijg je dus een uitdijing van iets als 10^-9 m/s voor de afstand aarde-maan, zo uit mn hoofd. Nou kun je hubble's wet niet toepassen op deze schaal, maar het geeft een indicatie waarom de uitdijing alleen op kosmische schaal merkbaar is
Ik denk niet veel, maar ik speel de vraag door naar benedenquote:Op vrijdag 21 september 2012 19:57 schreef tech4u het volgende:
Wat zou er gebeuren als het 1/1000000000000000 seconde 1.000.000 graden celcius is op aarde?
quote:Op vrijdag 21 september 2012 19:57 schreef tech4u het volgende:
Wat zou er gebeuren als het 1/1000000000000000 seconde 1.000.000 graden celcius is op aarde?
Ik denk dat het gezegde "Eén gek kan meer vragen dan 10 wijzen kunnen beantwoorden" hier van toepassing is.quote:Op vrijdag 21 september 2012 21:02 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
Ik denk niet veel, maar ik speel de vraag door naar beneden
Niet alleen hardlopersquote:Op vrijdag 21 september 2012 23:00 schreef gebrokenglas het volgende:
Hardlopers die door de plotselinge opstijging een stap half missen en mogelijk daardoor struikelend op de grond terecht komend.
Soms heb je van die gekke ideeen.
Weet ik ook niet, maar volgens mij klopt dat wel. (hoewel er in een halve seconde niet veel op te stijgen valt)quote:Op vrijdag 21 september 2012 23:24 schreef Nieuwschierig het volgende:
Auto's die een bocht rijden hebben een halve seconde geen grip meer en zullen uit de bocht vliegen. Waarom zouden ze opstijgen?
Ik denk dat door de traagheid van massa er amper wat zal gebeuren in maar een halve seconde, qua opstijgen en vallen etc. Wel is natuurlijk alles op en met de aarde beïnvloed door zwaartekracht, dus er zullen heel veel dingen gebeuren in die halve secondequote:Op vrijdag 21 september 2012 23:00 schreef gebrokenglas het volgende:
Nouja, zo zat ik wel eens te denken wat er zou gebeuren als er voor bv 0.5 seconde de zwaartekracht even helemaal weg zou zijn.
Het kan natuurlijk niet, maar: stel.
Alle auto's stijgen even van de grond en vallen direct weer terug op de weg.... Het meeste gaat goed natuurlijk, enkele auto's zullen in een slip raken en crashen.
Water in een tuinvijver wordt even een waar golfslagbad.
Een paar eetborden op tafel zullen misschien stukvallen, je computer valt om, hier en daar komen stoelen en meubels - terugvallend op aarde - een beetje scheef te staan....
Hardlopers die door de plotselinge opstijging een stap half missen en mogelijk daardoor struikelend op de grond terecht komend.
Soms heb je van die gekke ideeen.
He, word ik hier nu zomaar voor gek uitgemaaktquote:Op vrijdag 21 september 2012 22:39 schreef Nieuwschierig het volgende:
[..]
[..]
Ik denk dat het gezegde "Eén gek kan meer vragen dan 10 wijzen kunnen beantwoorden" hier van toepassing is.
Door welke kracht gaan dingen dan zweven?quote:
Maar de aarde staat niet plots stil, die draait gewoon door. Evenals alles wat er op staat blijft door bewegen totdat er een externe kracht op wordt uitgeoefend.quote:Op donderdag 27 september 2012 21:17 schreef Schonedal het volgende:
Omdat de aarde ronddraait met een snelheid van 40.000 km in 24 uur (aan de evenaar) word je bij het uitvallen van de zwaartekracht van de aarde in rechte lijn in horizontale richting weggeslingerd.
Het is juist de zwaartekracht die je in de cirkelbaan houdt, als die kracht wegvalt vlieg je in de richting van de raaklijn weg.quote:Op donderdag 27 september 2012 22:25 schreef Nieuwschierig het volgende:
[..]
Maar de aarde staat niet plots stil, die draait gewoon door. Evenals alles wat er op staat blijft door bewegen totdat er een externe kracht op wordt uitgeoefend.
Die is achterhaalt, het is niet constant, het neemt toequote:
Dat weet ik maar de snelheid van de plek waar je staat is net zo hoog als jezelf. Dus zul je hooguit ietsje recht omhoog gaanquote:Op vrijdag 28 september 2012 20:58 schreef Schonedal het volgende:
[..]
Het is juist de zwaartekracht die je in de cirkelbaan houdt, als die kracht wegvalt vlieg je in de richting van de raaklijn weg.
Net zo als een steen aan een touwtje gaat doen als de steen rondgedraaid wordt en als het touw breekt.
Wat bereken je nu en hoe? Die 1500 km/h is de omwentelingssnelheid van de aarde neem ik aan?quote:Op vrijdag 28 september 2012 21:19 schreef Nieuwschierig het volgende:
[..]
Dat weet ik maar de snelheid van de plek waar je staat is net zo hoog als jezelf. Dus zul je hooguit ietsje recht omhoog gaan
v=3572 x (wortel H)
v=1500 km/uur
wortel H = 3572/1500
H=5,6km/uur
De plek onder je voeten blijft in de cirkelbaan doordraaien, zelf ga je in een rechte lijn verder.quote:Op vrijdag 28 september 2012 21:19 schreef Nieuwschierig het volgende:
[..]
Dat weet ik maar de snelheid van de plek waar je staat is net zo hoog als jezelf. Dus zul je hooguit ietsje recht omhoog gaan
v=3572 x (wortel H)
v=1500 km/uur
wortel H = 3572/1500
H=5,6km/uur
Ik snap heel goed wat je bedoeld. Daarom probeer ik ook uit te rekenen wat de snelheid dan wordt.quote:Op zaterdag 29 september 2012 11:08 schreef Schonedal het volgende:
[..]
De plek onder je voeten blijft in de cirkelbaan doordraaien, zelf ga je in een rechte lijn verder.
De afstand wordt dus steeds groter
Vergelijk het met druppels water die uit een ronddraaiende centrifugetrommel uit het wasgoed wegschieten.
Ja, ik snap dat deze van de tijd afhangt, maar het ding wordt nog steeds "constante" genoemd. Zo spreken we b.v. ook van "koppelingsconstanten" in het standaardmodel (zoals e, de koppelingsconstante die de sterkte van de elektromagnetische interactie weergeeft) terwijl dit functies van de energie zijn (de elektromagnetische interactie wordt sterker bij hogere energieën, in tegenstelling tot de sterke kernkracht).quote:Op vrijdag 28 september 2012 21:02 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Die is achterhaalt, het is niet constant, het neemt toe
Dat lijkt me best een aardige vraag voor http://what-if.xkcd.comquote:Op vrijdag 21 september 2012 23:00 schreef gebrokenglas het volgende:
Nouja, zo zat ik wel eens te denken wat er zou gebeuren als er voor bv 0.5 seconde de zwaartekracht even helemaal weg zou zijn.
Het kan natuurlijk niet, maar: stel.
Zo had ik het helemaal niet bekeken.quote:Op zaterdag 29 september 2012 11:22 schreef Nieuwschierig het volgende:
Ik denk dat je dan met een snelheid van 5,6 km/h recht omhoog gaat.
Nee, alleen op kleine lengteschalen zijn zulke effecten zichtbaar. In de klassieke limiet (dus op lengteschalen die voor ons zichtbaar zijn) treedt decoherentie op, wat ervoor zorgt dat wij geen systemen zien die in superpositie van verschillende toestanden zijn.quote:Op maandag 1 oktober 2012 19:47 schreef Robus het volgende:
Naar aanleiding van het double slit experiment (http://en.wikipedia.org/wiki/Double-slit_experiment) en het quantum eraser experiment (http://en.wikipedia.org/wiki/Quantum_eraser_experiment) zit ik met deze vraag:
Uitgaande van deze experimenten, klopt het dat de realiteit die je niet met je ogen ziet er totaal anders uitziet dan de wereld die je wel ziet? Oftewel als ik mijn ogen dicht doe bestaat dan de laptop die voor me staat uit een soep van golven en wanneer ik mijn ogen weer open doe, springt de realiteit snel weer terug naar de bekende "atomische" realiteit?
Dat is dan op de evenaar. Op de polen blijft elke ijsbeer en pinguin met de voeten op het ijs.quote:Op maandag 1 oktober 2012 18:19 schreef gebrokenglas het volgende:
[..]
Zo had ik het helemaal niet bekeken.
Maar dat betekent dus dat je in een halve seconde 5600/3600 * 0.5 = 0.77 meter opstijgt.
Komt de zwaartekracht dan terug, val je met 9.1m/sec2 terug. Niet te moeilijk denken, maar dat is dan iets van 1/12 seconde dat het duurt dat je op je benen terugploft...
Alles dat ruim een halve meter stijgt en weer zo hard terugvalt, dat zal echt gigantisch veel schade geven.
Alleen dingen als mobiele telefoons en afstandsbedieningen die voor zulke valhoogtes gebouwd zijn, blijven heel.
Bedankt voor je antwoord.quote:Op maandag 1 oktober 2012 20:00 schreef M.rak het volgende:
[..]
Nee, alleen op kleine lengteschalen zijn zulke effecten zichtbaar. In de klassieke limiet (dus op lengteschalen die voor ons zichtbaar zijn) treedt decoherentie op, wat ervoor zorgt dat wij geen systemen zien die in superpositie van verschillende toestanden zijn.
Nee, volgens mij niet, aangezien het zwarte gat materie opslurpt, zou alle materie en antimaterie omgezet worden in energie.quote:Op vrijdag 19 oktober 2012 22:01 schreef Robus het volgende:
Toch een handig topic dit!
Dit keer vroeg ik mij het volgende af. Is het theoretisch mogelijk dat het centrum van een sterrenstelsel (het zwarte gat) uit een zeer zwaar "dubbelster" systeem van antimaterie kan bestaan?
Het is de enige verklaring voor de waarnemingenquote:Op donderdag 8 november 2012 22:31 schreef Robus het volgende:
Waarschijnlijk weer een hele domme vraag hoor...![]()
Op dit moment wordt aangenomen dat het heelal versneld uitdijt. De verste sterrenstelsels bewegen zich het snelst van ons vandaan.
Dat wordt niet waargenomenquote:Dit geeft de roodverschuiving in het licht aan. Althans, zo lijkt het. In het vroege heelal begon het heelal steeds doorzichtiger te worden naarmate de tijd vorderde. Is het mogelijk dit proces nog steeds aan de gang is en het heelal steeds helderder en helderder wordt?
Dat zou ik niet uit je hypothese concluderenquote:Dan zou dat kunnen betekenen dat de afstand tussen ons en de verre sterrenstelsels groter is dan wordt aangenomen en dat het heelal niet versneld uitdijt maar constant.
Als je materie tot een bepaald punt verhit komen de elektronen los van de atoomkern en is het in de plasma staat en een plasma laat heel moeilijk fotonen door.quote:Op donderdag 8 november 2012 22:31 schreef Robus het volgende:
Waarschijnlijk weer een hele domme vraag hoor...![]()
Op dit moment wordt aangenomen dat het heelal versneld uitdijt. De verste sterrenstelsels bewegen zich het snelst van ons vandaan. Dit geeft de roodverschuiving in het licht aan. Althans, zo lijkt het. In het vroege heelal begon het heelal steeds doorzichtiger te worden naarmate de tijd vorderde.
quote:Is het mogelijk dit proces nog steeds aan de gang is en het heelal steeds helderder en helderder wordt? Dan zou dat kunnen betekenen dat de afstand tussen ons en de verre sterrenstelsels groter is dan wordt aangenomen en dat het heelal niet versneld uitdijt maar constant.
Het gaat niet echt om "helderder worden". Het gaat er vooral om of fotonen gewoon vrij kunnen reizen of tegengewerkt worden door het medium waarin ze zitten (door interacties met de elektronen van het medium; in dit geval is dat medium een plasma). Je voelt natuurlijk op je klompen aan dat deze interactie afhangt van de dichtheid van het medium; hoe lager de dichtheid, des te minder elektronen (die voor een plasma overigens niet in een rooster zitten, maar vrij door het medium kunnen bewegen!) per volume waarmee de fotonen kunnen interacteren. Op een gegeven moment zakte die dichtheid beneden een bepaald punt door de uitdijing van het universum. Hierdoor "ontkoppelden" de fotonen van het medium. Om hier een goed beeld van te krijgen zou je denk ik de gemiddelde vrije afstand waarover een foton kan reizen voordat het verstrooit wordt in een medium, uit moeten zetten tegen de dichtheid. Je zult dan zien (tenminste, dit heb ik alleen kwalitatief uitgelegd gekregen) dat voor een plasma voorbij een bepaalde dichtheid die vrije afstand vrij snel toeneemt en uiteindelijk naar oneindig gaat. Het zal in elk geval een soort van inverse relatie moeten zijn. Maar echt "helderder" wordt het universum niet meer; fotonen konden al snel (ca. 380.000 jaar na de BB) "vrij" bewegen door het universum.quote:Op donderdag 8 november 2012 22:31 schreef Robus het volgende:
Waarschijnlijk weer een hele domme vraag hoor...![]()
Op dit moment wordt aangenomen dat het heelal versneld uitdijt. De verste sterrenstelsels bewegen zich het snelst van ons vandaan. Dit geeft de roodverschuiving in het licht aan. Althans, zo lijkt het. In het vroege heelal begon het heelal steeds doorzichtiger te worden naarmate de tijd vorderde. Is het mogelijk dit proces nog steeds aan de gang is en het heelal steeds helderder en helderder wordt? Dan zou dat kunnen betekenen dat de afstand tussen ons en de verre sterrenstelsels groter is dan wordt aangenomen en dat het heelal niet versneld uitdijt maar constant.
Donkere materie is een theoretische aanname om het model kloppend te maken. Het universum bevat namelijk veel te weinig materie (zover we kunnen waarnemen)quote:Op vrijdag 9 november 2012 13:14 schreef Hitch_Slap het volgende:
Het concept 'donkere materie' intrigeert mij nogal, begrijp ik het goed dat het bestaan hiervan niet bewezen kan worden maar slechts afgeleid ? Dit betekend dat men een aanname doet obv huidige theorieen, wat als deze theorieen niet kloppen cq niet volledig zijn ?. Dit wordt zelfs ronduit onderkend dat het quantum model en zwaartekracht model onvolledig zijn, dan nog klampt men zich hier aan vast als een hardnekkig bijgeloof, net als de snaartjes theorie.
Men vult een 'niets' op met 'iets' om de waarneming maar aan het model te laten voldoen, ik heb hier moeite mee. Uit het huidig model zou ook moeten volgen dat het universum steeds langzamer uitdijt, guess what, dat doet het niet! Toen heeft men donkere materie bedachtquote:Op vrijdag 9 november 2012 13:26 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Donkere materie is een theoretische aanname om het model kloppend te maken. Het universum bevat namelijk veel te weinig materie (zover we kunnen waarnemen)
Er zijn indirecte waarnemingen die er op wijzen dat het daadwerkelijk bestaat
Klopt, het universum versneld in het uitdijen.quote:Op vrijdag 9 november 2012 13:54 schreef Hitch_Slap het volgende:
[..]
Men vult een 'niets' op met 'iets' om de waarneming maar aan het model te laten voldoen, ik heb hier moeite mee. Uit het huidig model zou ook moeten volgen dat het universum steeds langzamer uitdijt, guess what, dat doet het niet! Toen heeft men donkere materie bedacht
Misschien een aardig voorbeeld wanneer waarnemingen afwijken van je theorie (anomalieën):quote:Op vrijdag 9 november 2012 13:54 schreef Hitch_Slap het volgende:
[..]
Men vult een 'niets' op met 'iets' om de waarneming maar aan het model te laten voldoen, ik heb hier moeite mee.
Je haalt zaken door elkaarquote:Uit het huidig model zou ook moeten volgen dat het universum steeds langzamer uitdijt, guess what, dat doet het niet! Toen heeft men donkere materie bedacht
Over snaartheorie kun je hier lezen, wat hoop ik ook de motivatie ervan duidelijker maakt.quote:Op vrijdag 9 november 2012 13:14 schreef Hitch_Slap het volgende:
Het concept 'donkere materie' intrigeert mij nogal, begrijp ik het goed dat het bestaan hiervan niet bewezen kan worden maar slechts afgeleid ? Dit betekend dat men een aanname doet obv huidige theorieen, wat als deze theorieen niet kloppen cq niet volledig zijn ?. Dit wordt zelfs ronduit onderkend dat het quantum model en zwaartekracht model onvolledig zijn, dan nog klampt men zich hier aan vast als een hardnekkig bijgeloof, net als de snaartjes theorie.
Niet alles wat je verzint is een theoriequote:Op vrijdag 9 november 2012 16:22 schreef Robus het volgende:
Bedankt voor jullie antwoorden!
Supersymmetrie kwam net even ter sprake. Bestaat donkere materie dan niet gewoon uit die LSP (Lightest Supersymmetric Partner) deeltjes?
Een LSP deeltje vervalt niet (vanuit ons perspectief) dus heeft het altijd bestaan en zal het altijd blijven bestaan. Dit komt overeen met ons beeld van het heelal. De LSP deeltjes vormen een stroming van energie in de ruimte welke wij niet kunnen waarnemen omdat ons bewustzijn uit dezelfde energie bestaat. Het heelal (wij) neemt zichzelf waar (bewustzijn) d.m.v het herkennen van patronen (materie) in dit één en hetzelfde medium.
Ik hoor het wel als dit te zweverig wordt en niet in W&T thuishoort
Misschien. Maar we weten nog niet eens of supersymmetrie daadwerkelijk iets is wat in de natuur voorkomt. Zo ja, dan is het sowieso (spontaan) gebroken, want we vinden geen superdeeltjes met dezelfde massa als b.v. het elektron, quarks, fotonen etc.quote:Op vrijdag 9 november 2012 16:22 schreef Robus het volgende:
Bedankt voor jullie antwoorden!
Supersymmetrie kwam net even ter sprake. Bestaat donkere materie dan niet gewoon uit die LSP (Lightest Supersymmetric Partner) deeltjes?
Die eerste zin niet, daarna wordt het wat wazigquote:Een LSP deeltje vervalt niet (vanuit ons perspectief) dus heeft het altijd bestaan en zal het altijd blijven bestaan. Dit komt overeen met ons beeld van het heelal. De LSP deeltjes vormen een stroming van energie in de ruimte welke wij niet kunnen waarnemen omdat ons bewustzijn uit dezelfde energie bestaat. Het heelal (wij) neemt zichzelf waar (bewustzijn) d.m.v het herkennen van patronen (materie) in dit één en hetzelfde medium.
Ik hoor het wel als dit te zweverig wordt
Kwantumverstrengeling houdt in dat twee deeltjes "intiem met elkaar verbonden zijn", ongeacht de onderlinge afstand. Een meting op deeltje 1, wat daardoor in een bepaalde toestand vervalt, bepaalt ook de toestand van deeltje 2. Dit is een eigenschap van de QM en de manier waarop je toestanden beschrijft (in dit geval als een tensorproduct in je Hilbertruimte). De QM wordt daarom ook wel "niet-lokaal" genoemd, wat betekent dat twee systemen die ruimtelijk (zie b.v. http://oldwww.phys.washin(...)s/544-04matrices.pdf) van elkaar verwijderd zijn elkaar toch lijken te beïnvloeden.quote:Op vrijdag 9 november 2012 16:41 schreef Parafernalia het volgende:
http://arstechnica.com/sc(...)ments=1#comments-bar
Kan iemand dit in het kort samenvatten?
Aha...dat is bizarquote:Op vrijdag 9 november 2012 18:01 schreef Haushofer het volgende:
Een mogelijke verklaring zou zijn dat de deeltjes op de een of andere manier toch "informatie uitwisselen, sneller dan het licht" (het moet wel sneller dan het licht zijn gezien de experimentele restricties!). Voorheen werd gedacht dat dat toch de relativiteitstheorie niet zou tegenspreken, maar het resultaat van het paper wat je aanhaalt laat zien dat dit toch zo is.
Is dat de reden waarom wormholes mogelijk kunnen bestaan?quote:Op vrijdag 9 november 2012 18:01 schreef Haushofer het volgende:
Een mogelijke verklaring zou zijn dat de deeltjes op de een of andere manier toch "informatie uitwisselen, sneller dan het licht" (het moet wel sneller dan het licht zijn gezien de experimentele restricties!). Voorheen werd gedacht dat dat toch de relativiteitstheorie niet zou tegenspreken, maar het resultaat van het paper wat je aanhaalt laat zien dat dit toch zo is.
Jij begrijpt hem verkeerdquote:Op vrijdag 9 november 2012 21:06 schreef J0kkebr0k het volgende:
Op Ned3 nu DWDD University presents: De oerknal door Robert Dijkgraaf.
Volgens mij spreekt hij zich zojuist tegen. In het begin zei hij dat ons sterrenstelsel en het dichtstbij zijnde stelsel (Andromeda nevel) over miljoenen jaren in elkaar opgaan.
Maar later zei hij dat de sterrenstelsels verder uit elkaar worden gedreven omdat de ruimte uitdijt.
Maakt hij nu een fout of begreep ik hem verkeerd?
Het universum expandeerd, waardoor sterrenstelsels verder uit elkaar komen te liggen, maar ze bewegen ook tov elkaar, en kunnen ook samenkomen.quote:
quote:Op vrijdag 9 november 2012 21:31 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Het universum expandeerd, waardoor sterrenstelsels verder uit elkaar komen te liggen, maar ze bewegen ook tov elkaar, en kunnen ook samenkomen.
Kijken naar het massamiddelpunt van het systeem (de 2 auto's)?quote:Op vrijdag 9 november 2012 21:45 schreef KatyM het volgende:
Wanneer 2 auto's op elkaar knallen met elk 100km/uur is de impact minder groot dan wannneer eentje 150 rijdt en de ander 50, of wanneer eentje stilstaat en de ander 200.
Maar kun je vanuit de speciale relativiteitstheorie niet stellen dat de waarnemer in een van de auto's die 100 rijdt in zijn eigen referentiestelsel stilstaat? En dat hij de ander met 200 ziet rijden?
Maar qua kinetische energie klopt dit niet. Kortom, waarop bepalen wij het stelsel dat in rust is. Is het puur vanuit de aarde bekeken? Dit is toch in 'strijd' met de SRT:?
Wie zegt dat we leven in een 3-dimensionale ruimte?quote:Op vrijdag 9 november 2012 22:25 schreef Discombobulate het volgende:
Misschien een beetje een aparte vraag hoor. :p Ik interesseer me heel erg in natuurkunde en ben bezig met een HBO-opleiding met oa natuurkunde, maar waarom leven we in een 3-dimensionale ruimte en niet een 4 of hoger dimensionale ruimte? Waarom zijn die hogere dimensies eigenlijk opgekrult op kwantumschaal??
Waarom nemen wij maar 3 dimensies waar? (x,y,z). waarom zijn die overige dimensies opgekruld op kwantumschaal? ( wat ik uit vele documantaires, boeken etc. concludeer ) :pquote:Op vrijdag 9 november 2012 22:27 schreef Zwansen het volgende:
[..]
Wie zegt dat we leven in een 3-dimensionale ruimte?
er zit geen verschil in impact tussen je voorbeeldenquote:Op vrijdag 9 november 2012 21:45 schreef KatyM het volgende:
Wanneer 2 auto's op elkaar knallen met elk 100km/uur is de impact minder groot dan wannneer eentje 150 rijdt en de ander 50, of wanneer eentje stilstaat en de ander 200.
Maar kun je vanuit de speciale relativiteitstheorie niet stellen dat de waarnemer in een van de auto's die 100 rijdt in zijn eigen referentiestelsel stilstaat? En dat hij de ander met 200 ziet rijden?
Maar qua kinetische energie klopt dit niet. Kortom, waarop bepalen wij het stelsel dat in rust is. Is het puur vanuit de aarde bekeken? Dit is toch in 'strijd' met de SRT:?
Niet? De kinetische energie van een auto die 200 rijdt is toch groter dan de kinetische energie van beide auto's die 100 rijden opgeteld?quote:Op zaterdag 10 november 2012 03:52 schreef Mr.44 het volgende:
[..]
er zit geen verschil in impact tussen je voorbeelden
Oh ja?quote:Op zaterdag 10 november 2012 09:07 schreef Zwansen het volgende:
[..]
Niet? De kinetische energie van een auto die 200 rijdt is toch groter dan de kinetische energie van beide auto's die 100 rijden opgeteld?
Je neemt ook tijd waar, das vier.quote:Op vrijdag 9 november 2012 22:40 schreef Discombobulate het volgende:
[..]
Waarom nemen wij maar 3 dimensies waar? (x,y,z). waarom zijn die overige dimensies opgekruld op kwantumschaal? ( wat ik uit vele documantaires, boeken etc. concludeer ) :p
Nee, dat heeft een hele andere reden.quote:Op vrijdag 9 november 2012 19:10 schreef Robus het volgende:
[..]
Is dat de reden waarom wormholes mogelijk kunnen bestaan?
De ruimtetijd expansie gebeurt op de schaal van tientallen/honderden miljoenen lichtjaren. De melkweg en het andromedastelsen zo'n twee miljoen lichtjaar verwijdert. De onderlinge snelheid wordt dus bepaald door hun onderlinge aantrekking en de uitdijing van de ruimtetijd tussen de twee stelsels. Bij deze onderlinge afstand is echter de onderlinge aantrekking groter, en dus komen ze op elkaar afquote:Op vrijdag 9 november 2012 21:06 schreef J0kkebr0k het volgende:
Op Ned3 nu DWDD University presents: De oerknal door Robert Dijkgraaf.
Volgens mij spreekt hij zich zojuist tegen. In het begin zei hij dat ons sterrenstelsel en het dichtstbij zijnde stelsel (Andromeda nevel) over miljoenen jaren in elkaar opgaan.
Maar later zei hij dat de sterrenstelsels verder uit elkaar worden gedreven omdat de ruimte uitdijt.
Maakt hij nu een fout of begreep ik hem verkeerd?
Zie, nooit te oud zijn om even de binas na te slaan.quote:Op zaterdag 10 november 2012 09:12 schreef Zwansen het volgende:
[..]
Ekin=1/2mv2
Die verdubbeling van de snelheid zorgt voor een viervoudiging van de Ekin
Als we snaartheorie mogen geloven zijn er 10 of 11 dimensies. Dat is ook gelijk de enige theorie die het aantal ruimtetijd dimensies voorspelt. In de algemene rel.theorie bijvoorbeeld neem je het domweg aan. Wat overigens mensen niet belemmert om b.v. algemene rel.theorie te beschrijven in 3 ruimtetijd dimensies.quote:Op vrijdag 9 november 2012 22:25 schreef Discombobulate het volgende:
Misschien een beetje een aparte vraag hoor. :p Ik interesseer me heel erg in natuurkunde en ben bezig met een HBO-opleiding met oa natuurkunde, maar waarom leven we in een 3-dimensionale ruimte en niet een 4 of hoger dimensionale ruimte? Waarom zijn die hogere dimensies eigenlijk opgekrult op kwantumschaal??
het gaat om de hoeveelheid kinetisch energie die vrijkomt niet om de energie die potentieel vrij kan komen.quote:Op zaterdag 10 november 2012 09:07 schreef Zwansen het volgende:
[..]
Niet? De kinetische energie van een auto die 200 rijdt is toch groter dan de kinetische energie van beide auto's die 100 rijden opgeteld?
Maar als een auto met 200 tegen een muur aanrijdt dan is de hoeveelheid kinetische energie die vrijkomt groter dan wanneer 2 auto's met 100 tegen elkaar aanrijden.quote:Op zaterdag 10 november 2012 10:35 schreef Mr.44 het volgende:
[..]
het gaat om de hoeveelheid kinetisch energie die vrijkomt niet om de energie die potentieel vrij kan komen.
Als een object vertraagt van 100 km/u naar 0 komt er evenveel energie vrij als bij een object wat vertraagt van 150 km/u naar 50 km/u.
Zie b.v. ook dit topic op physicsforums.quote:Op zaterdag 10 november 2012 10:37 schreef Zwansen het volgende:
[..]
Maar als een auto met 200 tegen een muur aanrijdt dan is de hoeveelheid kinetische energie die vrijkomt groter dan wanneer 2 auto's met 100 tegen elkaar aanrijden.
Thnx, maar de oorspronkelijke vraag ging met name om of die twee gevallen niet identiek zijn.quote:Op zaterdag 10 november 2012 10:51 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Zie b.v. ook dit topic op physicsforums.
Bij twee exact gelijke auto's zal in dat geval bij auto 1 de snelheid van 200 naar 100 gaan en de snelheid van auto 2 van 0 naar -100.quote:Op zaterdag 10 november 2012 11:08 schreef Zwansen het volgende:
[..]
Thnx, maar de oorspronkelijke vraag ging met name om of die twee gevallen niet identiek zijn.
Immers, de bestuurder van een auto die 100 rijdt kan stellen dat hij stil staat en de andere met 200 op hem afkomt. Dus vergelijkbaar met een auto die met 200 tegen een stilstaande auto of muur rijdt. Maar de energieën zijn wel verschillend. Heeft dit te maken met (in)variantie en de gekozen intertiaalstelsels?
Stom, wet van behoud van impuls idd. De stilstaande auto wordt natuurlijk afgeschoten met 100.quote:Op zaterdag 10 november 2012 12:22 schreef Mr.44 het volgende:
[..]
Bij twee exact gelijke auto's zal in dat geval bij auto 1 de snelheid van 200 naar 100 gaan en de snelheid van auto 2 van 0 naar -100.
De energie die dan vrijkomt is niet die van 1 auto die met 200 op een muur knalt maar de energie van 2 auto's die met 100km/u op een muur botsen.
Door te kijken naar de verandering van de snelheid van beide objecten maakt het niet uit vanuit welk perspectief je het bekijkt
Ja. Kinetische energie wordt (niet-rel.) gegeven door het kwadraat van de snelheid. Snelheid is waarnemersafhankelijk. Dus de kinetische energie is geen scalair.quote:Op zaterdag 10 november 2012 11:08 schreef Zwansen het volgende:
[..]
Thnx, maar de oorspronkelijke vraag ging met name om of die twee gevallen niet identiek zijn.
Immers, de bestuurder van een auto die 100 rijdt kan stellen dat hij stil staat en de andere met 200 op hem afkomt. Dus vergelijkbaar met een auto die met 200 tegen een stilstaande auto of muur rijdt. Maar de energieën zijn wel verschillend. Heeft dit te maken met (in)variantie en de gekozen intertiaalstelsels?
Ja oke, maar ik bedoel wat concreter. Hoe het kan dat deeltjes elkaar onmiddelijk beinvloeden om lichtjaren afstand. Of is dat niet in normale taal te beschrijven?quote:Op maandag 12 november 2012 14:59 schreef Haushofer het volgende:
t is een vrij directe consequentie van de manier waarop je met kwantummechanica toestanden beschrijft. Het heeft te maken met het feit dat voor de meting een systeem zich in superpositie b
Omdat de deeltjes volgens de QM verstrengelt zijn. Ze zijn 1 systeem, ook al zijn ze lichtjaren van elkaar verwijdert. Dat maakt de theorie "niet-lokaal": deeltjes ver uit elkaar kunnen toch intiem met elkaar verbonden zijn.quote:Op maandag 12 november 2012 17:25 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
Ja oke, maar ik bedoel wat concreter. Hoe het kan dat deeltjes elkaar onmiddelijk beinvloeden om lichtjaren afstand. Of is dat niet in normale taal te beschrijven?
Aha!quote:Op maandag 12 november 2012 19:17 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Omdat de deeltjes volgens de QM verstrengelt zijn. Ze zijn 1 systeem, ook al zijn ze lichtjaren van elkaar verwijdert. Dat maakt de theorie "niet-lokaal": deeltjes ver uit elkaar kunnen toch intiem met elkaar verbonden zijn.
Stel, ik doe een blauwe knikker en een rode knikker elk in een doos. Ik geef jou een doos mee, en ik neem de andere doos mee, en we gaan 10 lichtjaar uit elkaar. Ik open mijn doos, en zie een rode knikker. Dan weet ik instantaan dat jij de blauwe knikker hebt. Andersom net zo goed, natuurlijk. Daar vinden we niks geks aan, en we nemen aan dat ik de hele tijd al de rode knikker had, en jij de blauwe.
Volgens het QM-equivalent van dit experiment echter zitten in onze dozen een superpositie van rood en blauw. Zolang ik de doos niet open, gebeurt er niks. Pas als ik de doos open, vervalt het systeem van superpositie naar rood of blauw. En weet ik plotseling dat de kans om bij jou de andere kleur te vinden, 100% is: ik heb met mijn meting jouw systeem, 10 lichtjaar verderop, ook laten vervallen!
Kwantumverstrengeling komt dus omdat er voor de meting volgens de QM geen eenduidige toestand is zoals in het klassieke geval, maar een superpositie. De ultieme reden is dus de statistische beschrijving van de QM (tegenover een deterministische beschrijving in de klassieke fysica)![]()
bazenuitlegquote:Op maandag 12 november 2012 19:17 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Omdat de deeltjes volgens de QM verstrengelt zijn. Ze zijn 1 systeem, ook al zijn ze lichtjaren van elkaar verwijdert. Dat maakt de theorie "niet-lokaal": deeltjes ver uit elkaar kunnen toch intiem met elkaar verbonden zijn.
Stel, ik doe een blauwe knikker en een rode knikker elk in een doos. Ik geef jou een doos mee, en ik neem de andere doos mee, en we gaan 10 lichtjaar uit elkaar. Ik open mijn doos, en zie een rode knikker. Dan weet ik instantaan dat jij de blauwe knikker hebt. Andersom net zo goed, natuurlijk. Daar vinden we niks geks aan, en we nemen aan dat ik de hele tijd al de rode knikker had, en jij de blauwe.
Volgens het QM-equivalent van dit experiment echter zitten in onze dozen een superpositie van rood en blauw. Zolang ik de doos niet open, gebeurt er niks. Pas als ik de doos open, vervalt het systeem van superpositie naar rood of blauw. En weet ik plotseling dat de kans om bij jou de andere kleur te vinden, 100% is: ik heb met mijn meting jouw systeem, 10 lichtjaar verderop, ook laten vervallen!
Kwantumverstrengeling komt dus omdat er voor de meting volgens de QM geen eenduidige toestand is zoals in het klassieke geval, maar een superpositie. De ultieme reden is dus de statistische beschrijving van de QM (tegenover een deterministische beschrijving in de klassieke fysica)![]()
Het gaat hier om b.v. 1 deeltje wat uiteenvalt in 2 deeltjes. Net zoals de kleuren van de knikkers gerelateerd zijn, zijn grootheden zoals energie en impuls van de 2 deeltjes gerelateerd door behoudswetten.quote:Op maandag 12 november 2012 20:32 schreef Bart het volgende:
bazenuitleg
Blijft alleen de vraag hoe je dan weet welke twee deeltjes bij elkaar horen.
Ja maar ik bedoel, stel dat je dit zou gebruiken voor communicatie. Ik beïnvloed deeltje A1 waardoor het zeg maar een bitje verstuurt naar de ontvangende zijde A2. Hoe weet je aan de andere kant welk deeltje nou precies A2 is, in plaats van deeltje B of C?quote:Op dinsdag 13 november 2012 08:54 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Het gaat hier om b.v. 1 deeltje wat uiteenvalt in 2 deeltjes. Net zoals de kleuren van de knikkers gerelateerd zijn, zijn grootheden zoals energie en impuls van de 2 deeltjes gerelateerd door behoudswetten.
Dit soort experimenten worden in vacua uitgevoerd, waardoor je deeltjes makkelijker kunt traceren. Anders heb je een probleem natuurlijk; dan weet je idd niet of het deeltje A2 of B of C isquote:Op dinsdag 13 november 2012 09:01 schreef Bart het volgende:
[..]
Ja maar ik bedoel, stel dat je dit zou gebruiken voor communicatie. Ik beïnvloed deeltje A1 waardoor het zeg maar een bitje verstuurt naar de ontvangende zijde A2. Hoe weet je aan de andere kant welk deeltje nou precies A2 is, in plaats van deeltje B of C?
Zolang je het systeem niet verstoort en het in de superpositie blijft, kan dat, maar dat zijn technische aspecten die ik niet goed ken. Je zou es op "decoherence" kunnen googlenquote:En zijn die deeltjes verplaatsbaar? Kan ik zegmaar een deeltje A2 van mijn werk mee naar huis nemen in een of andere doos, waardoor ik vanaf huis verder kan communiceren? Of is dit veel te simpel gedacht en absoluut onmogelijk?
quote:Op dinsdag 13 november 2012 09:53 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Dit soort experimenten worden in vacua uitgevoerd, waardoor je deeltjes makkelijker kunt traceren. Anders heb je een probleem natuurlijk; dan weet je idd niet of het deeltje A2 of B of C is
[..]
Zolang je het systeem niet verstoort en het in de superpositie blijft, kan dat, maar dat zijn technische aspecten die ik niet goed ken. Je zou es op "decoherence" kunnen googlen
Verstrengeling kan niet gebruikt worden voor (sneller dan licht) communicatie. Het resultaat van een meting is niet te voorspellen of te beinvloeden. Het is als een munt opgooien, je krijgt een willekeurige reeks van kruis of munt, maakt niet uit dat de "ontvanger" telkens het tegengestelde resultaat krijgt, het blijft een willekeurige reeks. Zie No-communication theoremquote:Op dinsdag 13 november 2012 09:01 schreef Bart het volgende:
[..]
Ja maar ik bedoel, stel dat je dit zou gebruiken voor communicatie. Ik beïnvloed deeltje A1 waardoor het zeg maar een bitje verstuurt naar de ontvangende zijde A2. Hoe weet je aan de andere kant welk deeltje nou precies A2 is, in plaats van deeltje B of C?
En zijn die deeltjes verplaatsbaar? Kan ik zegmaar een deeltje A2 van mijn werk mee naar huis nemen in een of andere doos, waardoor ik vanaf huis verder kan communiceren? Of is dit veel te simpel gedacht en absoluut onmogelijk?
He da's wel jammerquote:Op zaterdag 17 november 2012 04:36 schreef meth1745 het volgende:
[..]
Verstrengeling kan niet gebruikt worden voor (sneller dan licht) communicatie. Het resultaat van een meting is niet te voorspellen of te beinvloeden. Het is als een munt opgooien, je krijgt een willekeurige reeks van kruis of munt, maakt niet uit dat de "ontvanger" telkens het tegengestelde resultaat krijgt, het blijft een willekeurige reeks. Zie No-communication theorem
Is het tegenwoordig niet zo dat sigaretten uit zichzelf uitgaan? Was dat niet verplicht geworden?quote:Op woensdag 3 april 2013 13:06 schreef man1986 het volgende:
Hier lijkt me wel de juiste plek om mijn vraag te stellen.
In welke positie brandt een sigaret het snelst op?
[ afbeelding ]
De rechtse waarschijnlijk, hete gassen stijgen, dus wordt in de rechtse stand de meeste warmte doorgegeven aan nog niet verbrand materiaal. Maar wil je zeker zijn, dan kost het je slechts drie sigaretten om erachter te komen.quote:Op woensdag 3 april 2013 13:06 schreef man1986 het volgende:
Hier lijkt me wel de juiste plek om mijn vraag te stellen.
In welke positie brandt een sigaret het snelst op?
[ afbeelding ]
Dat plaatje klopt niks vanquote:Op woensdag 3 april 2013 13:06 schreef man1986 het volgende:
Hier lijkt me wel de juiste plek om mijn vraag te stellen.
In welke positie brandt een sigaret het snelst op?
[ afbeelding ]
Neem een stel sigaretten en ga experimenterenquote:Op woensdag 3 april 2013 13:06 schreef man1986 het volgende:
Hier lijkt me wel de juiste plek om mijn vraag te stellen.
In welke positie brandt een sigaret het snelst op?
[ afbeelding ]
Wat zuigt die planeten dan naar binnen? Als de zon "vingerknip" weg is dan is de zwaartekracht weg.quote:Op zondag 18 november 2012 00:57 schreef Robus het volgende:
De zwaartekrachtsgolf zelf hoeft niet sneller dan licht te gaan op die manier. Wanneer je de zon spontaan weg zou nemen dan kunnen alle planeten in een baan om de zon misschien ook eerst (direct) naar binnen worden gezogen (de binnenste planeten het snelst). De lege ruimte waar de zon eerst stond wordt direct opgevuld met het alom aanwezige zwaartekrachtsveld en sleurt planeten in die beweging mee. Eerst is er een (directe) negatieve stroming van zwaartekracht, gevolgd door een tegengestelde golf die de versnelling weer ongedaan maakt. Een soort vertraagd implosie - explosie effect.
Bij Newton trekken massa's elkaar aan en zou bij het verdwijnen van de zon de aarde metaan uit zijn baan vliegen.quote:Op donderdag 4 april 2013 08:37 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Wat zuigt die planeten dan naar binnen? Als de zon "vingerknip" weg is dan is de zwaartekracht weg.
Klopt, maar als de zon ineens verdwijnt vliegt de Aarde niet ineens naar het voormalige middelpunt van de zon. Hij zal dezelfde beweging maken als ie altijd al deed, alleen zal deze beweging steeds minder snel gaat totdat hij uit zijn baan vliegt. Als de Aarde naar binnen gezogen zou worden zoals Robus beweerde, waarom gebeurt dat dan niet als de zon er nog wel is? Zodra een zwaartekrachtveld verdwijnt zal een andere massa zich juist van het voormalige zwaartekrachtsveld verwijderen. De massa heeft, doordat deze werd aangetrokken door de andere massa, een snelheid gekregen en zal om de andere massa heen draaien totdat deze massa er niet meer is. Als die massa verdwijnt zal ook de aantrekking verdwijnen en zal de nog bestaande massa in een rechte baan verder gaan, wat dus betekent dat deze zich van de voormalige massa verwijdert.quote:Op donderdag 4 april 2013 11:27 schreef Mr.44 het volgende:
Bij Newton trekken massa's elkaar aan en zou bij het verdwijnen van de zon de aarde metaan uit zijn baan vliegen.
Maar bij Einstein trekken massa's elkaar niet aan maar vervormt een massa de ruimte en volgen objecten de kromming van de ruimte die daardoor wordt veroorzaakt.
Die kromming verdwijnt niet ineens als de bron verdwijnt, dus blijft de aarde die kromming volgen tot het moment dat de zwaartekrachtgolf veroorzaakt door het verdwijnen van de zon hier aankomt en de ruimte zijn nieuwe kromming aanneemt.
Om de theorie kloppend te krijgen zijn er 11 dimensies nodig. Als er minder dimensies zijn, kloppen de formules niet maar in 11 dimensies (of nog meer zelfs dacht ik) wel. Een voorbeeld:quote:Op donderdag 4 april 2013 12:16 schreef Parafernalia het volgende:
Ze zeggen altijd dat stringtheorie 'voorspelt' dat er 11 dimensies zijn. Maar hoezo dan? Hoe komen ze daar dan bij?
Als je op straat een dode vrouw vindt met 11 vingerafdrukken in haar nek weet je al een hoop, maar hoe komen ze in godsnaam op 11 dimensies als men niet eens begrijpt hoe dat kan of waar ze zijn
quote:Op maandag 12 november 2012 19:17 schreef Haushofer het volgende:
[..]
Omdat de deeltjes volgens de QM verstrengelt zijn. Ze zijn 1 systeem, ook al zijn ze lichtjaren van elkaar verwijdert. Dat maakt de theorie "niet-lokaal": deeltjes ver uit elkaar kunnen toch intiem met elkaar verbonden zijn.
Stel, ik doe een blauwe knikker en een rode knikker elk in een doos. Ik geef jou een doos mee, en ik neem de andere doos mee, en we gaan 10 lichtjaar uit elkaar. Ik open mijn doos, en zie een rode knikker. Dan weet ik instantaan dat jij de blauwe knikker hebt. Andersom net zo goed, natuurlijk. Daar vinden we niks geks aan, en we nemen aan dat ik de hele tijd al de rode knikker had, en jij de blauwe.
Volgens het QM-equivalent van dit experiment echter zitten in onze dozen een superpositie van rood en blauw. Zolang ik de doos niet open, gebeurt er niks. Pas als ik de doos open, vervalt het systeem van superpositie naar rood of blauw. En weet ik plotseling dat de kans om bij jou de andere kleur te vinden, 100% is: ik heb met mijn meting jouw systeem, 10 lichtjaar verderop, ook laten vervallen!
Kwantumverstrengeling komt dus omdat er voor de meting volgens de QM geen eenduidige toestand is zoals in het klassieke geval, maar een superpositie. De ultieme reden is dus de statistische beschrijving van de QM (tegenover een deterministische beschrijving in de klassieke fysica)![]()
Misschien snap ik je uitleg niet helemaal, maar het gewicht van het kleine object is volgens mij wel degelijk 25% van het gewicht van het originele object?quote:Op donderdag 4 april 2013 13:11 schreef Devolution het volgende:
[..]
Om de theorie kloppend te krijgen zijn er 11 dimensies nodig. Als er minder dimensies zijn, kloppen de formules niet maar in 11 dimensies (of nog meer zelfs dacht ik) wel. Een voorbeeld:
Stel je hebt een tweedimensionaal wezen, zoals een stripfiguur en hij wil het gewicht van een object (een massieve, homogene kubus) in zijn wereld berekenen. Hij istweedimensionaal dus hij ziet dit object als een vierkant.
[ afbeelding ]
Hij heeft van dit object een stuk af gehaald, wat nu een ander object (object 2) is met dezelfde lengte-breedte verhouding als het grote object.
[ afbeelding ]
Wat hij niet weet is dat dit eigenlijk een driedimensionaal object is. Toen hij een stuk van het object af haalde, bleef de hoogte van het object gelijk aan de originele kubus. Het nieuwe object is dus een kubus die in de hoogte uitgerekt is.
Hij weegt nu het kleine object apart en het grote object met het kleine samen (om het originele object te krijgen). Het kleine object, wat in zowel de lengte als in de breedte de helft van de afmetingen van het originele object had, heeft een oppervlakte van 25% van het origineel (0.5*0.5). Dit zou dus betekenen dat het kleine object ook een gewicht moet hebben dat 25% is van het origineel, aangezien de stripfiguur in 2 dimensies denkt en niet weet dat de objecten in drie dimensies niet gelijk zijn en deze berekening dus niet klopt.
Hij heeft beide objecten nu dus gewogen en wat blijkt? Het kleine object weegt meer dan 25% van het originele object. Dit kan echter alleen als er in de berekening rekening gehouden wordt met 3 dimensies in plaats van 2. Hij kan deze dimensie dus niet direct waarnemen, maar door berekeningen kan hij wel laten zien dat deze bestaat.
Hele mooie, dank!quote:Op donderdag 4 april 2013 13:11 schreef Devolution het volgende:
[..]
Klopt, maar als de zon ineens verdwijnt vliegt de Aarde niet ineens naar het voormalige middelpunt van de zon. Hij zal dezelfde beweging maken als ie altijd al deed, alleen zal deze beweging steeds minder snel gaat totdat hij uit zijn baan vliegt. Als de Aarde naar binnen gezogen zou worden zoals Robus beweerde, waarom gebeurt dat dan niet als de zon er nog wel is? Zodra een zwaartekrachtveld verdwijnt zal een andere massa zich juist van het voormalige zwaartekrachtsveld verwijderen. De massa heeft, doordat deze werd aangetrokken door de andere massa, een snelheid gekregen en zal om de andere massa heen draaien totdat deze massa er niet meer is. Als die massa verdwijnt zal ook de aantrekking verdwijnen en zal de nog bestaande massa in een rechte baan verder gaan, wat dus betekent dat deze zich van de voormalige massa verwijdert.
[..]
Om de theorie kloppend te krijgen zijn er 11 dimensies nodig. Als er minder dimensies zijn, kloppen de formules niet maar in 11 dimensies (of nog meer zelfs dacht ik) wel. Een voorbeeld:
Stel je hebt een tweedimensionaal wezen, zoals een stripfiguur en hij wil het gewicht van een object (een massieve, homogene kubus) in zijn wereld berekenen. Hij istweedimensionaal dus hij ziet dit object als een vierkant.
[ afbeelding ]
Hij heeft van dit object een stuk af gehaald, wat nu een ander object (object 2) is met dezelfde lengte-breedte verhouding als het grote object.
[ afbeelding ]
Wat hij niet weet is dat dit eigenlijk een driedimensionaal object is. Toen hij een stuk van het object af haalde, bleef de hoogte van het object gelijk aan de originele kubus. Het nieuwe object is dus een kubus die in de hoogte uitgerekt is.
Hij weegt nu het kleine object apart en het grote object met het kleine samen (om het originele object te krijgen). Het kleine object, wat in zowel de lengte als in de breedte de helft van de afmetingen van het originele object had, heeft een oppervlakte van 25% van het origineel (0.5*0.5). Dit zou dus betekenen dat het kleine object ook een gewicht moet hebben dat 25% is van het origineel, aangezien de stripfiguur in 2 dimensies denkt en niet weet dat de objecten in drie dimensies niet gelijk zijn en deze berekening dus niet klopt.
Hij heeft beide objecten nu dus gewogen en wat blijkt? Het kleine object weegt meer dan 25% van het originele object. Dit kan echter alleen als er in de berekening rekening gehouden wordt met 3 dimensies in plaats van 2. Hij kan deze dimensie dus niet direct waarnemen, maar door berekeningen kan hij wel laten zien dat deze bestaat.
Niet als het kleiner object ook een kubus (wat 2de pesoontje dus niet kan zien) dan is het kleinere object 12,5% van het gewicht. Het deduceren van de dimensionaliteit blijft hetzelfde. (met andere woorden de theoretische formules kloppen alleen in en 11 dimensionale omgeving)quote:Op donderdag 4 april 2013 14:36 schreef M.rak het volgende:
[..]
Misschien snap ik je uitleg niet helemaal, maar het gewicht van het kleine object is volgens mij wel degelijk 25% van het gewicht van het originele object?
Waarom zou de aarde überhaupt naar het punt van de voormalige zon toevliegen? Het lijkt me dat de aarde z'n circelbaan verlaat en een rechte lijn gaat volgen omdat de zon de aardbaan niet meer afbuigt.quote:Op donderdag 4 april 2013 13:11 schreef Devolution het volgende:
[..]
Klopt, maar als de zon ineens verdwijnt vliegt de Aarde niet ineens naar het voormalige middelpunt van de zon. Hij zal dezelfde beweging maken als ie altijd al deed, alleen zal deze beweging steeds minder snel gaat totdat hij uit zijn baan vliegt. Als de Aarde naar binnen gezogen zou worden zoals Robus beweerde, waarom gebeurt dat dan niet als de zon er nog wel is? Zodra een zwaartekrachtveld verdwijnt zal een andere massa zich juist van het voormalige zwaartekrachtsveld verwijderen. De massa heeft, doordat deze werd aangetrokken door de andere massa, een snelheid gekregen en zal om de andere massa heen draaien totdat deze massa er niet meer is. Als die massa verdwijnt zal ook de aantrekking verdwijnen en zal de nog bestaande massa in een rechte baan verder gaan, wat dus betekent dat deze zich van de voormalige massa verwijdert.
Die kromming heft zich vanaf het centrum met de snelheid van het licht op, de aarde blijft dus nog een minuut of 6 in haar baan, waarna ze rechtdoor gaat het voormalige zonnestelsel waarschijnlijk verlatend en bevriezend.quote:Op donderdag 4 april 2013 11:27 schreef Mr.44 het volgende:
[..]
Bij Newton trekken massa's elkaar aan en zou bij het verdwijnen van de zon de aarde metaan uit zijn baan vliegen.
Maar bij Einstein trekken massa's elkaar niet aan maar vervormt een massa de ruimte en volgen objecten de kromming van de ruimte die daardoor wordt veroorzaakt.
Die kromming verdwijnt niet ineens als de bron verdwijnt, dus blijft de aarde die kromming volgen tot het moment dat de zwaartekrachtgolf veroorzaakt door het verdwijnen van de zon hier aankomt en de ruimte zijn nieuwe kromming aanneemt.
Hoe dichter je bij de "rand" (event horizon) van het zwarte gat komt, hoe verder je uitgerekt wordt. Je beweegt steeds dichter naar het centrum van het zwarte gat en tegelijkertijd wordt de zwaartekracht steeds groter. Het uitrekken zal dus steeds sneller gaan en je verandert in een spaghettisliert die steeds langer wordt. Geen happy ending dusquote:Op donderdag 4 april 2013 14:41 schreef Beer. het volgende:
Misschien een domme vraag maar op internet vind ik het vaag..
Wat zou er gebeuren als een mens door een zwart gat word opgeslokt?
Bij een supermassief zwart gat kan je overleven tot voorbij de event horizon; bij kleinere haal je dat punt nietquote:Op donderdag 4 april 2013 21:31 schreef Devolution het volgende:
[..]
Hoe dichter je bij de "rand" (event horizon) van het zwarte gat komt, hoe verder je uitgerekt wordt. Je beweegt steeds dichter naar het centrum van het zwarte gat en tegelijkertijd wordt de zwaartekracht steeds groter. Het uitrekken zal dus steeds sneller gaan en je verandert in een spaghettisliert die steeds langer wordt. Geen happy ending dus
Ik denk omdat bij een supergroot gat het verloop van de zwaartekracht (de kromming) minder groot is, zodat de krachten op je lichaam minder verschillen van hoofd tot tenen.quote:
yep,quote:Op vrijdag 5 april 2013 13:06 schreef The_stranger het volgende:
[..]
Ik denk omdat bij een supergroot gat het verloop van de zwaartekracht (de kromming) minder groot is, zodat de krachten op je lichaam minder verschillen van hoofd tot tenen.
De andere kant van het touw merkt het pas een jaar later.quote:Op zaterdag 6 april 2013 15:55 schreef VanHattem het volgende:
Gister met wat vrienden lopen filosoferen over van alles en nogwat en hier kwamen eigenlijk 2 grappige dingen naar boven.
Stel je maakt een onvoorstelbaar lang touw (van het sterkste materiaal dat er is, nanobuisjes (?)) enje maakt deze 1 lichtjaar lang midden in de ruimte met zo'n min mogelijk zwaartekracht in de buurt. Stel je trekt aan dat touw, dan zal dat aan de andere kant van het touw direct gemerkt worden, terwijl pas 1 jaar later gezien wordt dat er aan het touw getrokken wordt. Ga je dan een soort van sneller dan het licht?
Je zal het aan de andere kant niet direct merken, beweging van het touw zal zich als een longitudinale drukgolf voortplanten. Voor staal bvb is de snelheid van een longitudinale golf 5km/sec; de snelheid voor een transversale is 3.1 km/s; (de geluidssnelheid in staal ligt er tussenin: 4.5 km/s). Bij aardbevingen bvb zijn de p-waves veel sneller dan de s-waves.quote:Op zaterdag 6 april 2013 15:55 schreef VanHattem het volgende:
Gister met wat vrienden lopen filosoferen over van alles en nogwat en hier kwamen eigenlijk 2 grappige dingen naar boven.
Stel je maakt een onvoorstelbaar lang touw (van het sterkste materiaal dat er is, nanobuisjes (?)) enje maakt deze 1 lichtjaar lang midden in de ruimte met zo'n min mogelijk zwaartekracht in de buurt. Stel je trekt aan dat touw, dan zal dat aan de andere kant van het touw direct gemerkt worden, terwijl pas 1 jaar later gezien wordt dat er aan het touw getrokken wordt. Ga je dan een soort van sneller dan het licht?
Daar bestaan theoriën over, al is ideeën misschien een beter woord. We weten het niet, simpelweg. Penrose heeft een alternatief voor de inflatie voorgesteld, waarbij je sporen van voor de big bang zou kunnen zien in het huidige heelal: http://www.bbc.co.uk/news/science-environment-11837869 past in zijn Conformal Cyclic Cosmology theorie die stelt dat het heelal eindigt met een nieuwe big bang..quote:En waar we het ook over hadden is de oerknal. Men zegt dat dit het begin was van alles, maar wat was daarvoor? Kan het zijn dat na de uitdijing van het heelal alles weer dmv zwaartekracht naar een centraal punt getrokken wordt tot de dichtheid en warmte zo hoog wordt dat je een nieuwe oerknal krijgt? Zoja, dan zou dat dus betekenen dat er voor de oerknal ook al wat was. Een soort cyclus zonder begin en eind? Als dat zo is, waar komt dan alle materie vandaan?
Heeft iemand hier misschien een antwoord op of weet iemand een goeie documentaire hierover?
De oerknal, alleen was het heelal zo heet dat alle materie in een staat van plasma(elektronen zijn gescheiden van atoomkernen) was en dat is even doorzichtig als een muur. pas 380.000 jaar na de oerknal koelde het heelal af tot 3000K koud genoeg om complete atomen te vormen en werd het heelal doorzichtig en dat is het moment dat wij nu nog kunnen zienquote:Op vrijdag 12 juli 2013 01:40 schreef Parafernalia het volgende:
(dacht dat ik t onderstaande vandaag of gister al had gepost, maar kan t niet terugvinden, dus...)
Ik las laatst een artikel in de .... (hoe heet t nou weer) hoe dan ook:
[ afbeelding ]
Je leest daar: "toen dit licht vertrok waren er nog geen sterren (of planeten)"
Nu zijn sterren voor zover ik weet de enige dingen in het universum die licht geven. Wat heeft er dan voor gezorgd dat er al licht was vóór het ontstaan van sterren?
Hoe groot was het universum na die 380.000 jaar vraag ik me afquote:Op vrijdag 12 juli 2013 07:17 schreef Mr.44 het volgende:
[..]
De oerknal, alleen was het heelal zo heet dat alle materie in een staat van plasma(elektronen zijn gescheiden van atoomkernen) was en dat is even doorzichtig als een muur. pas 380.000 jaar na de oerknal koelde het heelal af tot 3000K koud genoeg om complete atomen te vormen en werd het heelal doorzichtig en dat is het moment dat wij nu nog kunnen zien
Dat is net zo makkelijk te beantwoorden als de vraag hoe groot is het universum nu.quote:Op vrijdag 12 juli 2013 08:51 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Hoe groot was het universum na die 380.000 jaar vraag ik me af
Dat licht zat dus als het waren opgesloten, maar het blijft dan wel bestaan? En zodra de omstandigheden het toelieten, ging dat licht er alsnog vandoor?quote:Op vrijdag 12 juli 2013 07:17 schreef Mr.44 het volgende:
[..]
De oerknal, alleen was het heelal zo heet dat alle materie in een staat van plasma(elektronen zijn gescheiden van atoomkernen) was en dat is even doorzichtig als een muur. pas 380.000 jaar na de oerknal koelde het heelal af tot 3000K koud genoeg om complete atomen te vormen en werd het heelal doorzichtig en dat is het moment dat wij nu nog kunnen zien
wat we waarnemen als licht zijn fotonen.quote:Op vrijdag 12 juli 2013 20:41 schreef Parafernalia het volgende:
[..]
Dat licht zat dus als het waren opgesloten, maar het blijft dan wel bestaan? En zodra de omstandigheden het toelieten, ging dat licht er alsnog vandoor?
http://image.gsfc.nasa.gov/poetry/ask/a11354.htmlquote:How long does it take light to get out from the inside of the Sun?
According to the famous 'drunkard's walk' problem, the distance a drunk, making random left and right turns, gets from the lamp post is his typical step size times the square root of the number of steps he takes. For the sun, we know how far we want to go to get out....696,000 kilometers, we just need to know how far a photon travels between emission and absorption, and how long this step takes. This requires a bit of physics!
The interior of the sun is a seathing plasma with a central density of over 100 grams/cc. The atoms, mostly hydrogen, are fully stripped of electrons so that the particle density is 10^26 protons per cubic centimeter. That means that the typical distance between protons or electrons is about (10^26)^1/3 = 2 x 10^-9 centimeters. The actual 'mean free path' for radiation is closer to 1 centimeter after electromagnetic effects are included. Light travels this distance in about 3 x 10^-11 seconds. Very approximately, this means that to travel the radius of the Sun, a photon will have to take (696,000 kilometers/1 centimeter)^2 = 5 x 10^21 steps. This will take, 5x10^21 x 3 x10^-11 = 1.5 x 10^11 seconds or since there are 3.1 x 10^7 seconds in a year, you get about 4,000 years. Some textbooks refer to 'hundreds of thousands of years' or even 'several million years' depending on what is assumed for the mean free patch. Also, the interior of the sun is not at constant density so that the steps taken in the outer half of the sun are much larger than in the deep interior where the densities are highest. Note that if you estimate a value for the mean free path that is a factor of three smaller than 1 centimeter, the time increases a factor of 10!
Typical uncertainties based on 'order of magnitude' estimation can lead to travel times 100 times longer or more. Most astronomers are not too interested in this number and forgo trying to pin it down exactly because it does not impact any phenomena we measure with the exception of the properties of the core region right now. These estimates show that the emission of light at the surface can lag the production of light at the core by up to 1 million years.
The point of all this is that it takes a LONG time for light to leave the sun's interior!!
Omdat de schokgolf zich door het hele glas verplaatst, daarbij op spanningsvlakken en op de plekken waar de golfpieken elkaar raken het materiaal het niet aankan en barstquote:Op dinsdag 16 juli 2013 17:43 schreef jasper1991 het volgende:
Waarom valt een glas in duizenden stukjes als je het laat vallen, en breekt het niet in twee stukken ofzo? Wellicht heel simpel uit te leggen, maar ik kom er toch niet uit. Het maakt het ook altijd extra frustrerend als zulks plaatsvindt. :p
Zelfs hierop is nauwelijks te zien wat er precies gebeurt en waarom. Het glas lijkt nog steeds op alle plaatsen min of meer precies tegelijk te breken, van een schokgolf is niets te zien. (Hoewel dat plausibel klinkt.)quote:
Zo'n schokgolf gaat met de geluidssnelheid (~17 km/s in glas).. om 10cm af te leggen heeft het slechts 10/17000000 seconden, ofwel minder dan een microseconde nodig. Om dat te kunnen zien moet je filmen met meer dan een miljoen FPS ipv 7000 FPS. Gaat niet lukken, helaas.quote:Op dinsdag 16 juli 2013 19:33 schreef Molurus het volgende:
[..]
Zelfs hierop is nauwelijks te zien wat er precies gebeurt en waarom. Het glas lijkt nog steeds op alle plaatsen min of meer precies tegelijk te breken, van een schokgolf is niets te zien. (Hoewel dat plausibel klinkt.)
Er is trouwens heel erg sterk glas, gorillaglasquote:Op woensdag 17 juli 2013 17:14 schreef jasper1991 het volgende:
Bedankt allen, ook voor de achtergrondinformatie!
Het inspireert me gelijk voor een nieuwe vraag; wat maakt glas zo breekbaar als materiaal?
Daarna zijn jullie hopelijk van me af.
En dan heb je dus een gebrokenglas.quote:Op woensdag 17 juli 2013 17:34 schreef Pietverdriet het volgende:
Glas heeft geen ordelijk grote oppervlak kristalstructuur, daarom is het zo breekbaar. Als dit wel zo zijn was het als een plaat staal.
Nee, interim manager.quote:
Het grappige is dat de ontwikkeling van glas eerst voornamelijk voor optiek was, toen kwam isolerende eigenschappen erbij, en nu er een noodzaak is voor tablets en smartphones komt er een ontwikkeling in heel sterk glas.quote:Op woensdag 17 juli 2013 17:59 schreef gebrokenglas het volgende:
[..]
En dan heb je dus een gebrokenglas.
Ik hoop het. 't is flink balen als ik - ondanks enorm voorzichtig zijn - alweer een nieuw krasje in het scherm van mn mobiel zie zitten.quote:Op woensdag 17 juli 2013 18:07 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Het grappige is dat de ontwikkeling van glas eerst voornamelijk voor optiek was, toen kwam isolerende eigenschappen erbij, en nu er een noodzaak is voor tablets en smartphones komt er een ontwikkeling in heel sterk glas.
Gorillaglas, of liever zijn voorgangers, begon als een oplossing voor een probleem dat niet bestond, men had een product waar geen markt voor was. Dit veranderde door de iphone en later de ipad. inmiddels maakt dit een stormachtige ontwikkeling door. Welllicht wordt het nog wel eens zo sterk als staal
Plastic fantastic?quote:Op woensdag 17 juli 2013 18:50 schreef gebrokenglas het volgende:
[..]
Ik hoop het. 't is flink balen als ik - ondanks enorm voorzichtig zijn - alweer een nieuw krasje in het scherm van mn mobiel zie zitten.
Oh, weet ik niet. gehard glas ofzo is het. Ik zal eens kijken naar de specs.quote:
http://phys.org/news7864.htmlquote:After 2,000 years of making and breaking glass, one might think there would be a definitive answer. But at the Third International Workshop on the Flow and Fracture of Advanced Glasses, held Oct. 2 to 5 at The Penn Stater Conference Center Hotel, 50 or so of the world's top glass scientists scratched their heads as researchers presented sharply conflicting views on the topic.
This image shows a simulation of glass shattering. Image courtesy of Matt Sprinsky, MRI
Glass is a versatile material that is ideally suited for any number of medical and optical uses in addition to its wide application in the building and automotive trades, said Carlo Pantano, director of Penn State's Materials Research Institute and one of the conference's organizers. Glass products, from microscope slides to optical fibers to space telescopes, are a $22 billion contributor to the U.S. economy. Glass is beautiful, but fragile.
"An understanding of the basic structure of glass, including how and why it breaks and how it can be strengthened to lessen its fragility, will extend the functionality of glass into new areas," Pantano said.
In the workshop's opening session, American Sheldon Wiederhorn of the National Institute of Standards and Technology disputed the findings of French glass scientists who, in 2003, published research proposing that glass fractures through submicroscopic cavities that form ahead of the crack tip. Wiederhorn and colleague Jean-Pierre Guin had compared fracture surfaces using an atomic force microscope, an exceedingly sensitive instrument that measures peaks and valleys at the atomic level with a tiny probe, and found no indication of the cavities that should appear if the French researchers were correct.
As Pantano recounted, "Wiederhorn argued in favor of the classical model, which says that glass fractures through the stretching and breaking of individual inter-atomic bonds one after another, and that this process is accelerated by the condensation of water at the tip of the crack."
Not so, replied the program's next speaker, Elizabeth Bouchaud of CEA, a French government-funded research organization in Saclay, France. A subscriber to the cavity model, Bouchard presented experimental evidence that both common silicate glasses and newly developed metallic glasses, as well as some ceramics, fracture via cavities that form and flow together ahead of the crack tip. The size of the cavities she observed ranged from a few nanometers in fast-moving cracks, to hundreds of nanometers in ultra-slow stress fractures, she said.
Wiederhorn interrupted: "If there are cavities, then they should be found in high concentration along the fracture surface." He had found none.
"Our difference is in how we measure the fractures," Bouchaud rejoindered, suggesting that a little more precision might set Wiederhorn straight.
"If experimentalists cannot solve their differences, then computer modelers and their simulations will have to come in," exclaimed Rajiv Kalia of the University of Southern California. Using video animations of molecular dynamics simulations conducted on ultra-fast computers, Kalia described how atoms under pressure slide across one another, causing friction and giving rise to cracks. In Kalia's model, these cracks extend through "nanovoids," cavities so small that they can be closed up or "healed" by the same pressure that caused the glass to fracture in the first place. Maybe this healing masks the true fracture process, he suggested.
Or is there another mechanism entirely, as J.J. Mecholsky Jr. of the University of Florida contended? "Mecholsky showed the fracture process as a series of changes in the atomic bonds at the crack tip," said Pantano. "His simulations showed the glass's atomic structure pulling apart like stretched rubber bands through the rearrangement of atoms -- not the rupture of bonds -- to propagate the growing crack."
A potential international fracas was averted during a coffee break, when Wiederhorn approached Bouchaud and complimented her on her eloquent presentation. Bouchaud, in turn, suggested collaboration between the two groups to settle their dispute experimentally.
Pending the results of this joint effort, they can always fall back on the empirical data. Some of the things that make glass break, after all, are beyond dispute. Just for starters, how about baseballs, broom handles and bricks?
Uit de material specs van Corning (http://www.corning.com/do(...)/pisheets/PI2317.pdf):quote:Op woensdag 17 juli 2013 20:56 schreef gebrokenglas het volgende:
[..]
Oh, weet ik niet. gehard glas ofzo is het. Ik zal eens kijken naar de specs.
EDIT: het is waarachtig Gorilla glass (Sony Xperia). Maar goed 't is niet perfect.![]()
Dus toch maar zoveel mogelijk zonder iets anders erbij (zoals sleutels, het muntje voor het winkelkarretje, of een ander mobiel) in een broekzak.
Nee, zegt een volgende,quote:Misconception about Gorilla Glass
..
Gorilla Glass is reported to have a hardness of 7 (some say it is as high as 9. I've reached out to Corning for their "official" value, since they only use Vickers to measure hardness) in the Mohs scale,
De waarde 9 komt van http://chemistry.about.co(...)Is-Gorilla-Glass.htmquote:Mohs scale:
Gorilla Glass - 9
Random metals - 0.2 to 8
Tungsten - 9 to? 9.5
Titanium - 9.5 to? 10
Diamond - 10
Quartz (SiO2) - 7
http://forum.xda-developers.com/showthread.php?t=1866049quote:True, ignorance is bliss. Please post comments on screen protectors in the do we really need a screen protector thread mentionrd by the op.
And @ OP. Please throughly rethink your article...
Or at least mention that sand mainly contains quartz which is 7 (gorilla glass is 9 and cant logically be 7, because else we would use normal glass which is mainly quarz + additives and it's a bit under 7), and sand in general has 7 to 10 depending on composition.
Weet iemand welke platinum chloride hij bedoelde, PtCl2 of PTCl4? In die tijd waren ze nogal vaag met hun benamingen...quote:Another suggestion made by Daniell to improve the cell was to replace the copper with platinum and copper sulfate with platinum chloride, but he remarks "such an arrangement would be perfect, but too costly for ordinary applications".
Maar dan zou het zink gereduceerd worden en de platina elektrode in oplossing gaan?quote:Op donderdag 28 november 2013 07:50 schreef Perrin het volgende:
PtCl4 zo te googlen.. Pt2+ oxideert volgens mij redelijk snel verder naar Pt4+.
Er bestaat zelfs Pt6+:
http://en.wikipedia.org/wiki/Hexachloroplatinate
[ afbeelding ]
Of Pt2- zelfs, in het bariumzout Ba2Pt:
http://www.chemtik.com/pro_result/285046/
1. Alles versnelt hetzelfde als het valt, behalve als er krachten werken zoals luchtweerstand (er is dan geen sprake meer van "vrije val"). Water op aarde is dus eigenlijk nooit in vrije val (want er is altijd luchtweerstand zodra het water enige snelheid heeft).quote:Op zaterdag 30 november 2013 01:10 schreef ziggyziggyziggy het volgende:
Alle water valt toch in principe min of meer even snel? En hoe komt water in vrije val opeens gewichtloos?
Wat ik bedoel met dat het niet even snel valt is dat de snelheid (uiteraard) afhankelijk is van de valhoogte.quote:Op zaterdag 30 november 2013 01:10 schreef ziggyziggyziggy het volgende:
Alle water valt toch in principe min of meer even snel? En hoe komt water in vrije val opeens gewichtloos?
Beetje laat, maar alsnog. Bedankt voor het antwoordquote:Op vrijdag 29 november 2013 19:18 schreef Perrin het volgende:
Regen is nevel waarvan de neveldeeltjes botsen en samenklonteren en zo zwaarder worden, waardoor ze te zwaar worden om te kunnen blijven zweven in de lucht..
Bij hoge watervallen dendert een grote hoeveelheid water met een rotsnelheid naar beneden, waarbij de straal wordt opgebroken door interactie met de (opwaartse) luchtstroom. Volgens mij wordt het dan een mengelmoesje van waterdeeltjes met verschillende grootte en niet alleen mist.
Je ziet in het filmpje ook helemaal onderaan de waterval dat een groot deel van het water nog steeds met grote snelheid neerwaarts beweegt. Echte neveldeeltjes zweven en bewegen opwaarts met de luchtstroom mee. Alles wat je dus nog ziet vallen kun je onder de categorie 'druppels' rekenen.
Zie bijv de nevel van de Victoria Falls:
Dus kortom: het grootste verschil tussen die twee is dat bij de een kleine deeltjes samenklonteren en bij de ander een enorme massa water door dynamische effecten wordt opgebroken.
Hoe moet ik me dat voorstellen? Er zitten sensoren in die registreren vanwaar de wind komt en dan draait hij zelf die richting op, of zoiets?quote:Op dinsdag 14 januari 2014 10:07 schreef Bart het volgende:
Gaat automatisch. Evenals de stand van de bladen, afhankelijk van de windsterkte.
Zelfdiscipline is belangrijker, volgens een studie: "Self-Discipline Outdoes IQ in Predicting Academic Performance of Adolescents" ( pdf link)quote:Op donderdag 16 januari 2014 02:34 schreef Martin-Ssempa het volgende:
Hoe belangrijk is het hebben van een hoog iq/slim zijn (vs hard werken, doorzettingsvermogen etc.) belangrijk bij een wetenschappelijke carriere? bijv bij het halen van een phd.
Hoe kom je erbij dat er op de maan geen daglicht is, hoe denk je dat deze foto gemaakt is?quote:Op vrijdag 17 januari 2014 10:12 schreef Fokker89 het volgende:
waarom schijnt de zon niet in de hemel?
maw. Waarm zien we alleen op aarde daglicht, en niet op bijv. de maan?
Zonder atmosfeer is er geen verstrooiing van het licht, als dat is wat je bedoelt.quote:Op vrijdag 17 januari 2014 10:12 schreef Fokker89 het volgende:
waarom schijnt de zon niet in de hemel?
maw. Waarm zien we alleen op aarde daglicht, en niet op bijv. de maan?
Studiolampen natuurlijkquote:Op vrijdag 17 januari 2014 10:18 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Hoe kom je erbij dat er op de maan geen daglicht is, hoe denk je dat deze foto gemaakt is?
[ afbeelding ]
Er zijn hele slimme mensen die het niet aankunnen, er zijn ook niet slimme mensen die het niet aan kunnenquote:Op donderdag 16 januari 2014 02:34 schreef Martin-Ssempa het volgende:
Hoe belangrijk is het hebben van een hoog iq/slim zijn (vs hard werken, doorzettingsvermogen etc.) belangrijk bij een wetenschappelijke carriere? bijv bij het halen van een phd.
Omdat er 2 atomen aluminium en 3 atomen zuurstof in één molecuul Aluminiumoxide zittenquote:Op zondag 19 januari 2014 15:22 schreef HCFeestbeest het volgende:
Waarom is de formule voor Aluminiumoxide Al2O3 en niet AlO2?
Ja, dat begrijp ik. Maar waarom is dat dan zo?quote:Op zondag 19 januari 2014 15:42 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Omdat er 2 atomen aluminium en 3 atomen zuurstof in één molecuul Aluminiumoxide zitten
Door gebruik te maken van spectroscopie kan je licht analyseren. Ieder element heeft een eigen kleurspectrum en absorbtielijnen.quote:Op zondag 19 januari 2014 15:30 schreef Spinosaurus het volgende:
Hoe weten we uit welke stoffen andere planeten bestaan, wat hun massa is en alle andere dingen die we ervan weten terwijl we er nooit zijn geweest.. Oké van Mars kan ik het begrijpen omdat daar robots zijn geweest maar Saturnus, Jupiter, Uranus en alle andere planeten dan?
Door de electronenconfiguratie van de atomen, geen scheikunde gehad op school? Of is dit je huiswerk?quote:Op zondag 19 januari 2014 15:42 schreef HCFeestbeest het volgende:
[..]
Ja, dat begrijp ik. Maar waarom is dat dan zo?
Wel gehad, maar ik snapte daar dus geen ene moer van zeg maar.quote:Op zondag 19 januari 2014 15:49 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Door de electronenconfiguratie van de atomen, geen scheikunde gehad op school? Of is dit je huiswerk?
En het binnenste van planeten dan?quote:Op zondag 19 januari 2014 15:46 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Door gebruik te maken van spectroscopie kan je licht analyseren. Ieder element heeft een eigen kleurspectrum en absorbtielijnen.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Spectroscopie
[ afbeelding ]
Tja, dat ga je niet ff inhalen hier.quote:Op zondag 19 januari 2014 15:50 schreef HCFeestbeest het volgende:
[..]
Wel gehad, maar ik snapte daar dus geen ene moer van zeg maar.
Hoeft ook niet, gelukkig heb ik die shit niet nodigquote:Op zondag 19 januari 2014 15:53 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Tja, dat ga je niet ff inhalen hier.
Massaberekeningen volgens mij, en nogal wat slim giswerkquote:Op zondag 19 januari 2014 15:53 schreef Spinosaurus het volgende:
[..]
En het binnenste van planeten dan?
quote:Op zondag 19 januari 2014 15:54 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Massaberekeningen volgens mij, en nogal wat slim giswerk
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jupiter_(planeet)quote:''De rotsachtige kern van Jupiter heeft een diameter van 14.000 km, bestaat deels uit nikkel-ijzer (een mengsel van circa 90% ijzer en circa 8% nikkel) en deels uit gesteente en heeft een temperatuur van 25.000 K.''
Magneetveld waarschijnlijkquote:Op zondag 19 januari 2014 16:12 schreef Spinosaurus het volgende:
[..]
[..]
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jupiter_(planeet)
Hoe weten we dat de kern van Jupiter uit nikkel-ijzer bestaat?
Ik denk dat je dan sowieso een supernova in ons eigen melkwegstelsel zou moeten hebben.quote:Op donderdag 23 januari 2014 17:53 schreef TLC het volgende:
Wanneer is een supernova gevaarlijk voor de aarde ? m.a.w. hoeveel lichtjaar afstand moet er zijn tussen een ontploffende ster en de aarde wil er niet de kans bestaan dat bijna al het leven in een klap weg is ?
Betelgeuze, de ster linksboven van Orion kan elk moment een supenova worden.quote:Op donderdag 23 januari 2014 17:53 schreef TLC het volgende:
Wanneer is een supernova gevaarlijk voor de aarde ? m.a.w. hoeveel lichtjaar afstand moet er zijn tussen een ontploffende ster en de aarde wil er niet de kans bestaan dat bijna al het leven in een klap weg is ?
"'Ieder moment' is overigens op astronomische schaal, het kan ook nog wel enige tienduizenden jaren duren"quote:Op donderdag 23 januari 2014 18:28 schreef Nieuwschierig het volgende:
[..]
Betelgeuze, de ster linksboven van Orion kan elk moment een supenova worden.
Die staat geloof ik iets van 800 lichtjaren van ons vandaan dus het kan ook al 500 jaar geleden gebeurd zijn of zo
Kan, maar het kan ook vanavondquote:Op donderdag 23 januari 2014 18:30 schreef nikao het volgende:
[..]
"'Ieder moment' is overigens op astronomische schaal, het kan ook nog wel enige tienduizenden jaren duren"
In een eerdere versie van dat artikel stond er iets anders:quote:Op zondag 19 januari 2014 16:12 schreef Spinosaurus het volgende:
[..]
[..]
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jupiter_(planeet)
Hoe weten we dat de kern van Jupiter uit nikkel-ijzer bestaat?
De engelstalige wikipedia zegt weinig over de samenstelling van de kern, en geeft een temperatuur van 36000 K.quote:De kern van Jupiter heeft een diameter van 14.000 km, bestaat uit gekristalliseerd NiSiO3 gesteente en heeft een temperatuur van 25.000 K. Daar omheen bevindt zich een ongeveer 40.000 km dikke laag van metallische waterstof (90%) en helium (10%).
http://www.berkeley.edu/news/media/releases/2008/11/25_core.shtmlquote:The simulation predict the properties of hydrogen-helium mixtures at the extreme pressures and temperatures that occur in Jupiter's interior, which cannot yet be studied with laboratory experiments. Applying techniques originally developed to study semiconductors, UC Berkeley's Burkhard Militzer, an assistant professor of earth and planetary science and astronomy, calculated the properties of hydrogen and helium for temperature, density and pressure at the surface all the way to the planet's center.
Coauthor William B. Hubbard, professor of planetary sciences at the University of Arizona's Lunar and Planetary Laboratory in Tucson, used the theoretical data to build a new model for Jupiter's interior.
A comparison of this model with the planet's known mass, radius, surface temperature, gravity and equatorial bulge implies that Jupiter's core is an Earth-like rock 14 to 18 times the mass of Earth, or about one-twentieth of Jupiter's total mass, Militzer said. Previous models predicted a much smaller core of only 7 Earth masses, or no core at all.
The simulation suggests that the core is made of layers of metals, rocks and ices of methane, ammonia and water, while above it is an atmosphere of mostly hydrogen and helium. At the center of the rocky core is probably a metallic ball of iron and nickel, just like Earth's core.
"Our simulations show there is a big rocky object in the center surrounded by an ice layer and hardly any ice elsewhere in the planet," Militzer said. "This is a very different result for the interior structure of Jupiter than other recent models, which predict a relatively small or hardly any core and a mixture of ices throughout the atmosphere."
"Basically, Jupiter's interior resembles that of Saturn, with a Neptune or Uranus at the center," he said. Neptune and Uranus have been called "ice giants" because they also appear to have a rocky core surrounded by icy hydrogen and helium, but without the gas envelope of Jupiter and Saturn.
Hmm, heb net een stuk of 12 één voor één doorgebroken en 2 keer was het in 2 stukken.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 14:40 schreef aapaapaap het volgende:
Waarom breekt spaghetti nooit in 2 stukken?
Filmpje ter demonstratie:
Kom op zeg, eerste hit op Google:quote:Op dinsdag 28 januari 2014 14:40 schreef aapaapaap het volgende:
Waarom breekt spaghetti nooit in 2 stukken?
Filmpje ter demonstratie:
Samengevat: als je spaghetti buigt tot het op een bepaalde plaats breekt, dan zullen de vrije uiteinden zich strekken maar dichter bij de ingeklemde kanten ontstaat tijdelijk een hogere kromming die de spaghetti nogmaals kan breken.quote:Op dinsdag 28 januari 2014 14:59 schreef Bravebart het volgende:
[..]
Kom op zeg, eerste hit op Google:
http://www.lmm.jussieu.fr(...)ch_fragmentation.pdf
sorry, zag dit op me mobiel, hou daar niet zo van op googlelenquote:Op dinsdag 28 januari 2014 14:59 schreef Bravebart het volgende:
[..]
Kom op zeg, eerste hit op Google:
http://www.lmm.jussieu.fr(...)ch_fragmentation.pdf
Thanks voor de samenvatting!quote:Op dinsdag 28 januari 2014 17:29 schreef meth1745 het volgende:
[..]
Samengevat: als je spaghetti buigt tot het op een bepaalde plaats breekt, dan zullen de vrije uiteinden zich strekken maar dichter bij de ingeklemde kanten ontstaat tijdelijk een hogere kromming die de spaghetti nogmaals kan breken.
Dat wordt allemaal indirect bepaald (of eigenlijk geschat) aan de hand van de sterkte van magneetvelden, invloed van de zwaartekracht, omvang, massa, dichtheid... Op basis van wat bekend is over hoe planeten in het algemeen werken (wat natuurkunde betreft dan), kan je vervolgens afleiden wat de meest waarschijnlijke compositie van zo'n planeet zou moeten zijn wil het juist die specifieke eigenschappen hebben.quote:Op zondag 19 januari 2014 15:53 schreef Spinosaurus het volgende:
[..]
En het binnenste van planeten dan?
Zoals alle eigenschappen van dieren zijn eieren geleidelijk ontstaan. En een kalkschaal werkt niet echt zolang het geen volledige schaal is. Daar is dat materiaal veel te bros voor.quote:Op donderdag 6 februari 2014 00:20 schreef Martin-Ssempa het volgende:
Waarvoor hebben de eiren van reptielen een leerachtige schaal?
metaal is een goede geleider van warmte een flanellen deken is een goede isolator van warmte.quote:Op vrijdag 21 februari 2014 20:47 schreef moeilijkgeval het volgende:
Vraag :
Een flanellen deken voelt veel warmer aan dan (laten we zeggen een stuk metaal als je die aanraakt. Ook al hebben ze beide eenzelfde temperatuur van laten we zeggen 20 graden celcius.
Ben ik de enige die dat heeft en moet ik me zorgen maken ?
Als meer mensen er last van hebben , hoe werkt dat dan ?
Dus als mijn lichaamstemperatuur 37 graden is, en de omgevingstemperatuur ook 37 graden, dan zou ik geen temperatuurverschil voelen tussen fluweel en metaal ?quote:Op vrijdag 21 februari 2014 21:30 schreef Mr.44 het volgende:
[..]
metaal is een goede geleider van warmte een flanellen deken is een goede isolator van warmte.
metaal geleid daardoor de warmte van je hand weg als je een stuk metaal vasthoud en je huid afkoelt
de flanellen deken neemt heel moeilijk je warmte over waardoor je de warmte in je lichaam houd en je huid warm blijft.
correctquote:Op vrijdag 21 februari 2014 21:38 schreef moeilijkgeval het volgende:
[..]
Dus als mijn lichaamstemperatuur 37 graden is, en de omgevingstemperatuur ook 37 graden, dan zou ik geen temperatuurverschil voelen tussen fluweel en metaal ?
Yep. En andersom werkt het ook: als de omgevingstemperatuur hoger is dan 37 graden dan voelt metaal warmer aan dan fluweel.quote:Op vrijdag 21 februari 2014 21:38 schreef moeilijkgeval het volgende:
[..]
Dus als mijn lichaamstemperatuur 37 graden is, en de omgevingstemperatuur ook 37 graden, dan zou ik geen temperatuurverschil voelen tussen fluweel en metaal ?
Je kunt juistheid van wiskunde niet compleet beschrijven, want of de leugenaars paradox wordt erin beschreven en dan is het niet juist, of de leugenaars paradox kan er niet in beschreven worden en dan is het dus niet compleet.quote:Op woensdag 12 maart 2014 19:16 schreef Discombobulate het volgende:
Niet echt een puur wetenschappelijke vraag, maar is er iemand die mij zo simpel mogelijk Gödel's onvolledigheidsstellingen uit kan leggen?![]()
De leugenaars-paradox snap ik wel, maar bij de onvolledigheidsstellingen lukt het mij niet echt om er een touw aan vast te knopen.
Kookvertraging... je hebt een soort van oneffenheid nodig in de vloeistof waar de eerste bel zich vormt als die bel gevormd is dan kunnen andere bellen vormen aan het oppervlakte van die bel enz. Zo kan het dus voorkomen dat in een heel gladde container (meestal glas) de vloeistof pas gaat "koken" als iets de eerste bel triggert, zoals een beweging.quote:Op woensdag 9 juli 2014 11:31 schreef Molurus het volgende:
Ok... ik had net een vreemd effect: kopje koffie (met melk) opgewarmd in de magnetron (ja vers is beter, ik ben lui). Toen ik het kopje uit de magnetron haalde kookte het niet. Pas toen ik het kopje op tafel zette (ik vermoed door de schok van het neerzetten) begon het zaakje ineens te koken.
Wat gebeurt daar precies?
Duidelijk.quote:Op woensdag 9 juli 2014 11:36 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Kookvertraging... je hebt een soort van oneffenheid nodig in de vloeistof waar de eerste bel zich vormt als die bel gevormd is dan kunnen andere bellen vormen aan het oppervlakte van die bel enz. Zo kan het dus voorkomen dat in een heel gladde container (meestal glas) de vloeistof pas gaat "koken" als iets de eerste bel triggert, zoals een beweging.
Bij zuivere vloeistoffen komt het veel voor, in zoiets als koffie zal het zeldzaam zijn omdat meestal de bellen zich wel vormen aan de slecht opgeloste stoffen.quote:Op woensdag 9 juli 2014 11:37 schreef Molurus het volgende:
[..]
Duidelijk.Het was inderdaad een mok van gekleurd glas.
Of kooksteentjesquote:Op woensdag 9 juli 2014 15:03 schreef FrankRicard het volgende:
Daarom kun je beter een metalen lepeltje in een vloeistof die je opwarmt zetten.
Kooksteentjes in de koffie, moet je er niet uit vergeten te halenquote:Op woensdag 9 juli 2014 15:35 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Of kooksteentjeszo heb ik het altijd geleerd op de laboratorium school
Idd je kunt ook een roervlo gebruiken.. maar sowieso koffie opwarmen in de magnetron ik moet er niet aan denken brrrrquote:Op woensdag 9 juli 2014 15:38 schreef Bravebart het volgende:
[..]
Kooksteentjes in de koffie, moet je er niet uit vergeten te halen
Ik zou geen lepeltje in de magnetron doen.quote:Op woensdag 9 juli 2014 15:03 schreef FrankRicard het volgende:
Daarom kun je beter een metalen lepeltje in een vloeistof die je opwarmt zetten.
Gaat prima hoor. Sterker nog, dat is (een van) de punten waarop fabrikanten hun magnetron testen; een poosje een glas water met een lepeltje in de magnetron laten draaienquote:Op woensdag 9 juli 2014 15:54 schreef NaturalScience het volgende:
[..]
Ik zou geen lepeltje in de magnetron doen.
God straft jequote:Op woensdag 9 juli 2014 11:31 schreef Molurus het volgende:
Ok... ik had net een vreemd effect: kopje koffie (met melk) opgewarmd in de magnetron (ja vers is beter, ik ben lui). Toen ik het kopje uit de magnetron haalde kookte het niet. Pas toen ik het kopje op tafel zette (ik vermoed door de schok van het neerzetten) begon het zaakje ineens te koken.
Wat gebeurt daar precies?
Apart, ik deed ooit een keer per ongeluk een metalen bakje in m'n magnetron en dat begon dusdanig te vonken en knisperen dat ik met een sprong de deur weer zo snel mogelijk opende.quote:Op woensdag 9 juli 2014 16:05 schreef Bravebart het volgende:
[..]
Gaat prima hoor. Sterker nog, dat is (een van) de punten waarop fabrikanten hun magnetron testen; een poosje een glas water met een lepeltje in de magnetron laten draaien
Een metalen bakje is wat anders dan een lepeltje in een glas waterquote:Op woensdag 9 juli 2014 16:09 schreef NaturalScience het volgende:
[..]
Apart, ik deed ooit een keer per ongeluk een metalen bakje in m'n magnetron en dat begon dusdanig te vonken en knisperen dat ik met een sprong de deur weer zo snel mogelijk opende.
Was dat niet toevallig een aluminium bakje, zo'n heel dunnetje? Daar heb je het wel bij, net als bij die pakjes boter die in aluminium zijn verpaktquote:Op woensdag 9 juli 2014 16:09 schreef NaturalScience het volgende:
[..]
Apart, ik deed ooit een keer per ongeluk een metalen bakje in m'n magnetron en dat begon dusdanig te vonken en knisperen dat ik met een sprong de deur weer zo snel mogelijk opende.
In aanvulling op de reacties hierboven, Siemens raadt het zelfs aan om een lepeltje in een vloeistof te zetten. Zie onderaan deze pagina: http://www.gebruikershand(...)64884.html?page=0008quote:Op woensdag 9 juli 2014 15:54 schreef NaturalScience het volgende:
[..]
Ik zou geen lepeltje in de magnetron doen.
Ik heb wel eens een deken van aluminiumoxide vastgehouden, die meer dan 100 graden Celsius warm was. Geen enkel probleem. Dat spul heeft een hele lage geleidingscoefficient. Andersom doen je vingers pijn als je een blokje koper van 41 graden Celsius vastpakt.quote:Op vrijdag 21 februari 2014 20:47 schreef moeilijkgeval het volgende:
Vraag :
Een flanellen deken voelt veel warmer aan dan (laten we zeggen een stuk metaal als je die aanraakt. Ook al hebben ze beide eenzelfde temperatuur van laten we zeggen 20 graden celcius.
Ben ik de enige die dat heeft en moet ik me zorgen maken ?
Als meer mensen er last van hebben , hoe werkt dat dan ?
Maar niet het lepeltje vastpakken dan. Toen ik 10 jaar was ofzo heb ik een keer een metalen lepeltje in een mok melk (voor warme choco) laten zitten, pakte het daarna vast om de poeder er doorheen te roeren, schroeiden mijn halve vinger weg volgens mij zo gloeiend heet was dat ding. Ik had gelijk de les geleerd om geen metaal in de magnetron te stoppen...quote:Op donderdag 10 juli 2014 11:47 schreef FrankRicard het volgende:
[..]
In aanvulling op de reacties hierboven, Siemens raadt het zelfs aan om een lepeltje in een vloeistof te zetten. Zie onderaan deze pagina: http://www.gebruikershand(...)64884.html?page=0008
Dit is het stroboscopisch effect, de ledjes branden op de netfrequentie, ze gaan dus snel aan en uit.quote:Op donderdag 10 juli 2014 18:33 schreef The_stranger het volgende:
De meeste led lampen van bepaalde kleur zijn vaak en samenstelling van meerdere lampjes, paars licht komt van rode en blauwe lampjes en dat in combinatie met en diffuse kap produceert paars licht zonder dat je de aparte kleuren kan zien.
Als ik echter bij zo'n lamp zeer snel mijn ogen van links naar rechts beweeg, zie ik ineens wel de afzonderlijke kleuren. Hoe komt dat?
dan gaat het licht uitquote:Op zondag 13 juli 2014 20:25 schreef IceCreamSandwich het volgende:
Een minder wiskundige vraag:
Wat gebeurd er als alle fossiele brandstoffen op raken zonder dat we voldoende alternatieven hebben. Dus een tekort van minimaal 50% hebben?
Wat denk je dat er gebeurt?quote:Op zondag 13 juli 2014 20:25 schreef IceCreamSandwich het volgende:
Een minder wiskundige vraag:
Wat gebeurd er als alle fossiele brandstoffen op raken zonder dat we voldoende alternatieven hebben. Dus een tekort van minimaal 50% hebben?
Het is het verschil in tempo dat ontstaat door de botsing dat het meeste effect heeft. Als je met een auto met 100 km/u tegen een muur aan botst is dat verschil 100 km/u (namelijk van 100 naar 0) als je tegen een auto die 100 km/u rijdt botst dan oefen je allebei evenveel kracht uit en kom je dus ook tot stilstand het verschil is dan 100 km/u (namelijk van 100 naar 0)quote:Op dinsdag 15 juli 2014 14:15 schreef starla het volgende:
Als ik met 100km per uur frontaal tegen een auto rij die ook 100 rijdt, is dat dan dezelfde impact als ik met 100km per uur tegen een stilstaand object rij?
Ik dacht altijd dat je snelheden mocht optellen en dus het effect krijgt alsof je met 200km per uur tegen een muur rijdt, maar laatst las ik ergens (met wiskundige berekeningen erbij) dat het geen zak uitmaakt en het effect hetzelfde is.
Iemand een idee?
natuurlijk maar volgensmij gaat het in deze hypothetische situaties altijd om dezelfde auto met dezelfde snelheid etc.quote:
Ah oke. Dan maakt het volgens mij niet uit nee.quote:Op dinsdag 15 juli 2014 14:32 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
natuurlijk maar volgensmij gaat het in deze hypothetische situaties altijd om dezelfde auto met dezelfde snelheid etc.
Ja, zoiets kwam in die berekeningen ook aan de orde: je eindsnelheid e.d.quote:Op dinsdag 15 juli 2014 14:25 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Het is het verschil in tempo dat ontstaat door de botsing dat het meeste effect heeft. Als je met een auto met 100 km/u tegen een muur aan botst is dat verschil 100 km/u (namelijk van 100 naar 0) als je tegen een auto die 100 km/u rijdt botst dan oefen je allebei evenveel kracht uit en kom je dus ook tot stilstand het verschil is dan 100 km/u (namelijk van 100 naar 0)
als je met een auto die 100 rijdt tegen een auto aanbots die 50 rijdt dan duw je de andere auto terug en is de klap effectief een klein beetje minder (van 100 naar 5 (ofzo))
Op de lange termijn gebeurd er veel. Maar hoe erg is de schade? (huishoudens, bedrijven, overheid, etc)quote:
Ja enorm natuurlijk. Aardolie bijvoorbeeld wordt niet alleen gebruikt als brandstof, maar ook als grondstof voor gigantisch veel dingen. Energietechnisch is het allemaal wel te doen, zelfs met de technieken die we nu al gebruiken (denk aan een klein stukje Sahara vol zetten met zonnepanelen en je hebt genoeg voor de hele wereld, als voorbeeld).quote:Op dinsdag 15 juli 2014 16:37 schreef IceCreamSandwich het volgende:
[..]
Op de lange termijn gebeurd er veel. Maar hoe erg is de schade? (huishoudens, bedrijven, overheid, etc)
Probleem is dat je die stroom niet ff op kan slaan voor snachtsquote:Op dinsdag 15 juli 2014 16:45 schreef Bravebart het volgende:
[..]
Ja enorm natuurlijk. Aardolie bijvoorbeeld wordt niet alleen gebruikt als brandstof, maar ook als grondstof voor gigantisch veel dingen. Energietechnisch is het allemaal wel te doen, zelfs met de technieken die we nu al gebruiken (denk aan een klein stukje Sahara vol zetten met zonnepanelen en je hebt genoeg voor de hele wereld, als voorbeeld).
Kan wel, water verplaatsen naar een hoger punt bijvoorbeeld. Maar het is handiger om gewoon een paar flinke kabels te leggen over de aarde verspreid. Het is immers altijd wel ergens lichtquote:Op dinsdag 15 juli 2014 17:01 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Probleem is dat je die stroom niet ff op kan slaan voor snachts
Je kan dit ook op de volgende manier visualiseren:quote:Op dinsdag 15 juli 2014 14:15 schreef starla het volgende:
Als ik met 100km per uur frontaal tegen een auto rij die ook 100 rijdt, is dat dan dezelfde impact als ik met 100km per uur tegen een stilstaand object rij?
Ik dacht altijd dat je snelheden mocht optellen en dus het effect krijgt alsof je met 200km per uur tegen een muur rijdt, maar laatst las ik ergens (met wiskundige berekeningen erbij) dat het geen zak uitmaakt en het effect hetzelfde is.
Iemand een idee?
quote:Op vrijdag 21 februari 2014 20:47 schreef moeilijkgeval het volgende:
Vraag :
Een flanellen deken voelt veel warmer aan dan (laten we zeggen een stuk metaal als je die aanraakt. Ook al hebben ze beide eenzelfde temperatuur van laten we zeggen 20 graden celcius.
Ben ik de enige die dat heeft en moet ik me zorgen maken ?
Als meer mensen er last van hebben , hoe werkt dat dan ?
Ook een leuk experiment is het opwarmen van een ijsblokje op de 2 materialen. Het metaal voelt kouder aan, maar het ijsblokje op het metaal smelt sneller dan op een deken. Zie het filmpje van Veritasium:quote:Op vrijdag 21 februari 2014 21:38 schreef moeilijkgeval het volgende:
[..]
Dus als mijn lichaamstemperatuur 37 graden is, en de omgevingstemperatuur ook 37 graden, dan zou ik geen temperatuurverschil voelen tussen fluweel en metaal ?
Bij LED lampen waarvan je de kleur en lichtsterkte kan veranderen wordt normaal pwm (pulse width modulation) gebruikt: de leds branden niet continu, ze knipperen bvb 100 keer per seconde aan en uit, en een led die 9 msec aan en 1 msec uit is lijkt feller te branden dan één die maar 1 msec aan is (per periode van 10 msec). Dit is makkelijker/goedkoper (want digitaal) dan de stroom door de led te verhogen of verlagen, en bovendien is bij bepaalde blauwe en groene leds de kleurtint (de golflengte van het licht) afhankelijk van de stroomsterkte: met pwm is de stroom bij het branden steeds dezelfde dus behoud je dezelfde kleur, als je het licht dimt.quote:Op donderdag 10 juli 2014 18:33 schreef The_stranger het volgende:
De meeste led lampen van bepaalde kleur zijn vaak en samenstelling van meerdere lampjes, paars licht komt van rode en blauwe lampjes en dat in combinatie met en diffuse kap produceert paars licht zonder dat je de aparte kleuren kan zien.
Als ik echter bij zo'n lamp zeer snel mijn ogen van links naar rechts beweeg, zie ik ineens wel de afzonderlijke kleuren. Hoe komt dat?
Leuk experiment.quote:
Lastige vragen vooralsnog lijkt het er toch meer op alsof het heelal altijd uitdijt en steeds meer afkoelt?quote:Op woensdag 12 november 2014 00:45 schreef RobbieRonald het volgende:
Ik zat gisteren een aflevering van "Through the wormhole" te kijken waarin het ging over het uiteindelijke lot van ons heelal. Er werd o.a. uitgelegd hoe de "Big Crunch" theorie werkt, dat het heelal eerst (vanuit een punt) een versnelde groei doormaakt om vervolgens weer in een punt te verdwijnen. Een omgekeerde oerknal zogezegd.
Ik snap dat het heelal versneld uitdijdt onder invloed van donkere energie. Ik snap alleen niet hoe ik dat krimp gedeelte zou moeten zien. Ik dacht dat zwaartekracht enkel een (gevolg van) vervorming van ruimte/tijd was maar bij de "Big Crunch" theorie lijkt men te zeggen dat zwaartekracht ruimte/tijd (het heelal) kan absorberen of doen laten krimpen?
Nuancequote:Op woensdag 23 juli 2014 21:55 schreef Schonedal het volgende:
De kracht die iemand in een botsende auto ondervindt hang ook af van de kreukelzone, hoe langer de kreukelzone hoe kleiner de kracht. Hoe meer energie deze absorbeert, hoe kleiner de energie die in de berijder/passagier terecht komt.
De kreukelzone kun je ook als de remweg beschouwen, maar die zal niet al te groot kunnen zijn.
Ik begreep inderdaad ook dat het er nu op lijkt dat het heelal zal blijven uitdijen. De vraag gaat dus eigenlijk over zwaartekracht. Heeft deze kracht de mogelijkheid om ruimte/tijd te laten doen verdwijnen?quote:Op woensdag 12 november 2014 08:49 schreef Bosbeetle het volgende:
[..]
Lastige vragen vooralsnog lijkt het er toch meer op alsof het heelal altijd uitdijt en steeds meer afkoelt?
Hoe het met ons heelal afloopt lijkt me er dan ook niet één in de categorie "kleine wetenschappelijke vragen"
Verdwijnen? Wat bedoel je daar precies mee? In het kader van het uitdijen; uiteindelijk zal het een grote leegte worden wellicht, maar dat is dan nog wel een lege ruimte/tijd.quote:Op woensdag 12 november 2014 13:05 schreef RobbieRonald het volgende:
[..]
Ik begreep inderdaad ook dat het er nu op lijkt dat het heelal zal blijven uitdijen. De vraag gaat dus eigenlijk over zwaartekracht. Heeft deze kracht de mogelijkheid om ruimte/tijd te laten doen verdwijnen?
Ik vond het wel een kleine (lees: korte) vraag die hier het meest paste eigenlijk
edit: te snelquote:Op woensdag 12 november 2014 22:24 schreef Pietverdriet het volgende:
Stel de zwaartekracht wint het van de uitdijing, stel, en uiteindelijk komen alle sterrenstelsels weer in een big crunch bij elkaar, dan krijg je één singulariteit waar de zwaartekracht een super zwart gat maakt.
Is er dan nog ruimte? Tijd?
Dan bedoel ik het tegenovergestelde van uitdijing. Ik kan het beter krimpen noemen, dat komt nog het meest in de buurt.quote:Op woensdag 12 november 2014 22:19 schreef nikao het volgende:
[..]
Verdwijnen? Wat bedoel je daar precies mee?
Erg interessant ja. In dat programma werd gezegd dat de ruimte/tijd dan uiteindelijk zal oplossen. Bizar.quote:In het kader van het uitdijen; uiteindelijk zal het een grote leegte worden wellicht, maar dat is dan nog wel een lege ruimte/tijd.
Al is het op zich boeiend om je af te vragen of je het dan nog tijd kan noemen als de entropie maximaal is... hmmm.. maar das geen kleine vraag
Een wiek verstoort de luchtstroom voor de volgende wiek, wat het rendement juist verlaagt. Minder is dus beter.quote:Op dinsdag 18 november 2014 00:00 schreef kibo het volgende:
Waarom hebben moderne windmolens maar 3 wieken?
4 of 6 geeft toch meer rendement?
Wat ik me ook afvraag: waarom staan die dingen zover uit elkaar? Dat kan toch wel met minder ruimte ertussen?quote:Op dinsdag 18 november 2014 00:00 schreef kibo het volgende:
Waarom hebben moderne windmolens maar 3 wieken?
4 of 6 geeft toch meer rendement?
Dat heeft te maken met de afname in windsnelheid achter de molen. Zou je ze dichter bij elkaar zetten ondervinden ze invloed van elkaar. Ook is de windrichting variabel.quote:Op donderdag 22 januari 2015 17:31 schreef gebrokenglas het volgende:
[..]
Wat ik me ook afvraag: waarom staan die dingen zover uit elkaar? Dat kan toch wel met minder ruimte ertussen?
Ik bedoel vooral die dingen in Duitsland - her en der staat er dan zo'n windmolen maar vaak met honderden meters ertussen.
De optimale afstand is nog een stuk groter dan tegenwoordig gebruikelijk is. "For optimal wind turbine spacing, the figure of merit that has been used here is the total power extracted for a given geostrophic wind velocity. Depending on the ratio of land-surface costs and turbine costs, different optimal spacings have been obtained. For realistic cost ratios, we find that the optimal average turbine spacing may be considerably higher (∼15D) then conventionally used in current wind-farm implementations (∼7D)." Voor een windmolen met wieken van 50 meter komt dit neer op een optimale afstand van 1500 meter.quote:Op donderdag 22 januari 2015 17:43 schreef Scuidward het volgende:
[..]
Dat heeft te maken met de afname in windsnelheid achter de molen. Zou je ze dichter bij elkaar zetten ondervinden ze invloed van elkaar. Ook is de windrichting variabel.
De precieze optimale afstand weet ik niet.
Denk dat de optimale afstand erg afhangt van de lokatie. Op plekken waar de wind constant uit dezelfde richting waait met een constante snelheid is die anders dan een plek met sterk wisselende winden.quote:Op donderdag 22 januari 2015 17:50 schreef OllieWilliams het volgende:
[..]
De optimale afstand is nog een stuk groter dan tegenwoordig gebruikelijk is. "For optimal wind turbine spacing, the figure of merit that has been used here is the total power extracted for a given geostrophic wind velocity. Depending on the ratio of land-surface costs and turbine costs, different optimal spacings have been obtained. For realistic cost ratios, we find that the optimal average turbine spacing may be considerably higher (∼15D) then conventionally used in current wind-farm implementations (∼7D)." Voor een windmolen met wieken van 50 meter komt dit neer op een optimale afstand van 1500 meter.
Volgens mij gaat het er in de toekomst zo uit zien.quote:Op donderdag 22 januari 2015 17:31 schreef gebrokenglas het volgende:
[..]
Wat ik me ook afvraag: waarom staan die dingen zover uit elkaar? Dat kan toch wel met minder ruimte ertussen?
Ik bedoel vooral die dingen in Duitsland - her en der staat er dan zo'n windmolen maar vaak met honderden meters ertussen.
Blijkbaar krijgen ze speciaal voedsel in dierentuinen verrijkt met pigment zodat ze mooi roze blijven. Het pigment (zowel het natuurlijke pigment in het wild als dat in dierentuinen) lost op in vet, en zet af in groeiende veren. Als ze dus ander voedsel (zonder pigment) eten, zullen nieuwe veren geen roze/oranje kleur hebben, en andersom.quote:Op donderdag 22 januari 2015 21:11 schreef Molurus het volgende:
Ok, hier kom ik even niet uit...
Is er zoiets als een albino flamingo?
Zo ja, verkleuren die alsnog roze door het eten van garnalen?
Ik google me een ongeluk, maar kan er heel weinig over vinden.
Ja, dat de kleur samenhangt met het voedsel en dat ze wit worden als ze voedsel zonder pigment eten was me wel duidelijk. Maar dat was eigenlijk niet echt mijn vraag.quote:Op donderdag 22 januari 2015 22:22 schreef Inaithnir het volgende:
[..]
Blijkbaar krijgen ze speciaal voedsel in dierentuinen verrijkt met pigment zodat ze mooi roze blijven. Het pigment (zowel het natuurlijke pigment in het wild als dat in dierentuinen) lost op in vet, en zet af in groeiende veren. Als ze dus ander voedsel (zonder pigment) eten, zullen nieuwe veren geen roze/oranje kleur hebben, en andersom.
http://www.webexhibits.org/causesofcolor/7D.html
Naja, je vraag ging over albinoflamingo's. Albino's worden (normaal gesproken) gekenmerkt door afwezigheid van pigment. Maar het pigment van flamingo's komt alleen uit hun voedsel, dus in feite zijn alle flamingo's albino, aangezien ze zelf geen pigment produceren.quote:Op donderdag 22 januari 2015 22:28 schreef Molurus het volgende:
[..]
Ja, dat de kleur samenhangt met het voedsel en dat ze wit worden als ze voedsel zonder pigment eten was me wel duidelijk. Maar dat was eigenlijk niet echt mijn vraag.
Ja, dat vroeg ik me nou precies af... moet ik nu alle flamingo's zien als albino's, of is albinisme een specifieke afwijking die ook specifieke flamingo's kunnen hebben?quote:Op donderdag 22 januari 2015 22:31 schreef Inaithnir het volgende:
[..]
Naja, je vraag ging over albinoflamingo's. Albino's worden (normaal gesproken) gekenmerkt door afwezigheid van pigment. Maar het pigment van flamingo's komt alleen uit hun voedsel, dus in feite zijn alle flamingo's albino, aangezien ze zelf geen pigment produceren.
Een konijn is geen flamingo.quote:Op vrijdag 23 januari 2015 01:40 schreef Lyrebird het volgende:
Betekent dit dat als je je albinokonijn speciaal voer geeft, dat je dan een roze konijn kunt maken? Of zet zo'n pigment zich alleen in veren af, en niet in haren?
Bij vissen komt het ook in het vlees, zalm is roze ook door hun dieet.quote:Op vrijdag 23 januari 2015 01:40 schreef Lyrebird het volgende:
Betekent dit dat als je je albinokonijn speciaal voer geeft, dat je dan een roze konijn kunt maken? Of zet zo'n pigment zich alleen in veren af, en niet in haren?
Als dat een planeet is van een andere ster kan dat soieso niet want dat is dan 4 lichtjaren verderop.quote:Op zaterdag 21 november 2015 21:18 schreef Pietverdriet het volgende:
Stel je gaat uit van de beste radiotelescoop die we hebben, hoe ver kan dan een zender met het vermogen van bv Lopik zijn (op een andere planeet) verwijderd waarbij dan de radiotelescoop het signaal nog kan onderscheiden van de ruis?
het is een gedachten experiment, gaat er om hoe ver intelligente radio signalen nog hoorbaar zijn die niet gefocused gezonden wordenquote:Op zondag 22 november 2015 10:40 schreef Nieuwschierig het volgende:
[..]
Als dat een planeet is van een andere ster kan dat soieso niet want dat is dan 4 lichtjaren verderop.
Sterkte van signaal neemt af met het kwadraat van de afstand.quote:Wat de theoretisch haalbare afstand is weet ik niet maar met de astand wordt het signaal snel minder sterk. Het is net wifi thuis
Bij de landing van Apollo 11 op de maan lukte het niet om de straalzender op de aarde gericht te houden. De laatste 5 of 10 minuten is er spraak en data gecommuniceerd via een gewone (rond)zender.quote:Op zondag 22 november 2015 10:46 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
het is een gedachten experiment, gaat er om hoe ver intelligente radio signalen nog hoorbaar zijn die niet gefocused gezonden worden
[..]
Sterkte van signaal neemt af met het kwadraat van de afstand.
Op twee meter is het signaal nog een kwart van wat het is op een meter. Op vier meter 1/16.
Dat zal ervan afhangen hoe scherp gepiekt de frequentieband is die uitgezonden wordt.quote:Op zaterdag 21 november 2015 21:18 schreef Pietverdriet het volgende:
Stel je gaat uit van de beste radiotelescoop die we hebben, hoe ver kan dan een zender met het vermogen van bv Lopik zijn (op een andere planeet) verwijderd waarbij dan de radiotelescoop het signaal nog kan onderscheiden van de ruis?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |