Ouders van Prachtige Engeltjes (21)

Wij zijn de ouders van J.*.

Wij zouden willen, dat J.* niet overleden was. Wij zouden willen dat wij haar terug hadden.

Wij zouden willen dat je niet bang bent om de naam van J.* uit te spreken. J.* is er geweest en is heel belangrijk voor ons. Het is belangrijk voor ons om te horen dat zij voor jou ook belangrijk was.

Wij zouden willen dat J.* ook bij jullie op de verjaardagskalender is bijgeschreven. Wij zouden het zeer op prijs stellen als je laat merken dat je aan haar geboortedag denkt. Dat blijft voor ons de meest bijzondere dag in ons leven!

Als wij huilen of emotioneel worden als je over J.* spreekt, dan willen wij dat je weet dat het niet is omdat jij ons pijn hebt gedaan. Het overlijden en het moeten missen van J.* is de oorzaak van onze tranen. Jij hebt over ons dochtertje J.* gesproken en daardoor heb je ons de kans gegeven om ons verdriet te delen. Dank je wel!

Het is niet besmettelijk om ouder van een overleden kind te zijn, dus zouden wij willen dat je ons niet uit de weg gaat. Wij hebben je nu meer dan ooit nodig. Wij zien jullie graag, maar het liefst bij ons thuis, dat is veilig, daar zijn alle spulletjes en foto's van J.*, daar voelen wij ons goed.

Wij hebben eigenlijk wel eens afleiding nodig en willen graag horen hoe het met jou is; maar wij willen ook graag dat jij weet hoe het met ons is.

Het zou kunnen, dat wij bedroefd zijn en misschien gaan huilen, maar ik zou willen, dat je mij over J.* laat praten. Mijn kind is elke dag mijn favoriete onderwerp.

We weten, dat je veel aan ons denkt; we weten dat het overlijden van J.* je verdriet doet. Wij zouden willen dat je ons die dingen zou laten weten door te bellen, een kaartje of een brief te sturen, een arm om onze schouder te slaan.

Wij zouden willen dat je niet verwacht dat ons verdriet na 6 maanden of 1 of 5 jaar over is. De eerste maanden, dit eerste jaar is traumatisch voor ons als ouders, maar wij zouden willen dat je kon begrijpen dat ons verdriet nooit over zal gaan. Wij zullen altijd verdriet hebben over het overlijden van J.* tot de dag dat wij zelf zullen overlijden.

Wij werken erg hard om te herstellen, maar wij zouden willen dat je begrijpt dat wij nooit helemaal weer de oude worden. Wij zullen J.* altijd missen en wij zullen altijd rouwen om haar overlijden.

Dingen die voor jullie gewoon zijn, zijn dat voor ons niet altijd meer. Op visite gaan, verjaardagen, feestjes, veel mensen bij elkaar die plezier maken, praten over van alles en nog wat, wij kunnen dat nog niet zo goed. Wij hopen dat jullie dat kunnen begrijpen.

Weet je niet hoe je met ons om moet gaan? Zeg dat dan gewoon, dan kunnen we er over praten.

Wij zouden willen, dat je niet van ons verwacht "er niet aan te denken" of om "gelukkig" te zijn. Het zal nog heel lang duren voor zoiets kan en het zal misschien wel nooit gebeuren.

Als wij zeggen "Het gaat goed", dan zouden wij willen dat je begrijpt, dat wij ons dan niet altijd daadwerkelijk goed voelen.

Wij zouden willen, dat je weet dat alle reacties van verdriet die wij hebben, erg normaal zijn. Depressie, kwaadheid, hopeloosheid en overstelpend verdriet, je kunt het allemaal verwachten. Dus vergeef ons alsjeblieft als wij rustig en teruggetrokken zijn of prikkelbaar en humeurig. Vergeef het ons als wij onbeleefd zijn, het is absoluut niet onze bedoeling.
Soms wordt alles ons teveel en moeten wij even alleen zijn. Laat ons dan maar even.

Wij zouden willen, dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert. Toen J.* overleed, stierf een groot deel van ons met haar.

Wij zijn niet meer dezelfde mensen die wij waren voor J.* stierf en wij zullen ook nooit meer helemaal dezelfde worden.

Wij zouden heel graag willen, dat je ons zou kunnen begrijpen. Dat je je zou kunnen indenken hoe het voelt: ons verlies en ons verdriet, onze stilte en onze tranen, onze leegte en onze pijn.

Maar wij hopen dagelijks, dat je het nooit zal begrijpen.

SoaringCondor	donderdag 11 augustus 2011 @ 21:05
	Een topic voor ouders door ouders. Een "gevoelig" onderwerp, een onderwerp wat je geen enkele andere ouder toewenst. Een topic waarin je misschien wel steun vindt met elkaar, door je verhalen, herinneringen en gedachten neer te zetten. Mooie linkjes: http://lichtwerker.web-log.nl/ http://www.angelsymbols.nl/ http://www.regenboogboom.nl/ Herinneringen: Stichting Make a Memory Zij helpen je graag een mooie waardevolle fotografische herinnering te maken aan jullie kindje. Op hun website staat vermeld hoe je contact op kunt nemen. Engeltjes: Max: 7 augustus 1995- 9 juni 1997 (zoon van pepper_961) Mink: 10 augustus 2002- 11 augustus 2002 (zoon van moussy en BlackCrow) Joshua: 24 augustus 2004 - 24 augustus 2004 (zoon van maffemuts) Danyel: 11 september 2004 - 21 maart 2006 (zoon van Phluphy) Thijs: 6 september 2004 - 9 juni 2006 (zoon van _Bar_ & SoaringCondor) Ayden: 08 januari 2008 - 08 januari 2008 (zoon van Tan) Yoeri: 31 december 2008 - 28 december 2008 (zoon van maffemuts) Jeff: 02 januari 2009 - 02 januari 2009 (zoon van MarMar) Ischa-Gabriel: 20 februari 2009 - 15 februari 2009 (zoon van Jessie) Quinten: 17 November 2009 - 7 Januari 2010 (zoon van Reintji) Kiro: 19 februari 2010 07 juni 2010 (zoon van Simmu en Sangdrax) David: 1 juni 2011 - 1 juni 2011 (zoon van LeNeHe) Ouders van Prachtige Engeltjes... Ouders van Prachtige Engeltjes (2) Ouders van Prachtige Engeltjes (3) Ouders van Prachtige Engeltjes (4) Ouders van Prachtige Engeltjes (5) Ouders van Prachtige Engeltjes (6) Ouders van Prachtige Engeltjes (7) Ouders van Prachtige Engeltjes (8) Ouders van Prachtige Engeltjes (9) Ouders van Prachtige Engeltjes (10) Ouders van Prachtige Engeltjes (11) Ouders van Prachtige Engeltjes (12) Ouders van Prachtige Engeltjes (13) Ouders van Prachtige Engeltjes (14) Ouders van Prachtige Engeltjes (15) Ouders van Prachtige Engeltjes (16) Ouders van Prachtige Engeltjes (17) Ouders van Prachtige Engeltjes (18) Ouders van Prachtige Engeltjes (19) Ouders van Prachtige Engeltjes (20)
SoaringCondor	donderdag 11 augustus 2011 @ 21:06
	Moussy,ook wij wensen jullie heel veel sterkte toe. Groetjes,Marco en Nathalie
golfer	donderdag 11 augustus 2011 @ 21:37
	Vandaag zou de dochter van Bluezz 26 geworden zijn.
livelink	donderdag 11 augustus 2011 @ 21:51
	Bluezz ook voor jou een
DJMO	donderdag 11 augustus 2011 @ 21:54
	Moussy en gezin Bluezz alle papa's en mama's in dit topic " ... Een vrije vlinder wezen is wel fijn, maar liever had ik bij papa en mama willen zijn .. "
_Bar_	donderdag 11 augustus 2011 @ 22:37
	Bluezz 26 alweer.... Tijd vliegt aan je voorbij. sterkte vandaag
Books	vrijdag 12 augustus 2011 @ 09:01
	Moussy, P. Rene en Cas dikke knuffel voor jullie allemaal al is het een dagje te laat. Bluezzz jij ook sterkte vandaag.
SoaringCondor	vrijdag 12 augustus 2011 @ 09:16
	Bluezz ook jij sterkte!.
simmu	vrijdag 12 augustus 2011 @ 11:11
	sterkte bluezz
oeke	vrijdag 12 augustus 2011 @ 12:26
	Moussy Bluezz
LeNeHe	zaterdag 13 augustus 2011 @ 00:10
	Moussy en bluezz voor jullie een
MarMar	zaterdag 13 augustus 2011 @ 14:06
	Van mij ook een voor Moussy en Bluezz
GotC	zaterdag 13 augustus 2011 @ 22:03
	Ik lees hier zo af en toe, stilletjes mee en kan eigenlijk niet eens uiten hoeveel respect ik voor jullie allemaal heb. Hoe jullie als ouder zijnde met alles omgaan..echt, ongelofelijk. Allemaal heel veel sterkte en kracht toegewenst.. Ik las vanavond een stukje op een site, en moest gelijk aan dit topic denken.. Het is een vrij bekend stukje tekst, maar ik kan me indenken dat het voor sommigen van toepassing is. quote: Wij zijn de ouders van J.. Wij zouden willen, dat J. niet overleden was. Wij zouden willen dat wij haar terug hadden. Wij zouden willen dat je niet bang bent om de naam van J.* uit te spreken. J.* is er geweest en is heel belangrijk voor ons. Het is belangrijk voor ons om te horen dat zij voor jou ook belangrijk was. Wij zouden willen dat J.* ook bij jullie op de verjaardagskalender is bijgeschreven. Wij zouden het zeer op prijs stellen als je laat merken dat je aan haar geboortedag denkt. Dat blijft voor ons de meest bijzondere dag in ons leven! Als wij huilen of emotioneel worden als je over J.* spreekt, dan willen wij dat je weet dat het niet is omdat jij ons pijn hebt gedaan. Het overlijden en het moeten missen van J.* is de oorzaak van onze tranen. Jij hebt over ons dochtertje J.* gesproken en daardoor heb je ons de kans gegeven om ons verdriet te delen. Dank je wel! Het is niet besmettelijk om ouder van een overleden kind te zijn, dus zouden wij willen dat je ons niet uit de weg gaat. Wij hebben je nu meer dan ooit nodig. Wij zien jullie graag, maar het liefst bij ons thuis, dat is veilig, daar zijn alle spulletjes en foto's van J., daar voelen wij ons goed. Wij hebben eigenlijk wel eens afleiding nodig en willen graag horen hoe het met jou is; maar wij willen ook graag dat jij weet hoe het met ons is. Het zou kunnen, dat wij bedroefd zijn en misschien gaan huilen, maar ik zou willen, dat je mij over J. laat praten. Mijn kind is elke dag mijn favoriete onderwerp. We weten, dat je veel aan ons denkt; we weten dat het overlijden van J.* je verdriet doet. Wij zouden willen dat je ons die dingen zou laten weten door te bellen, een kaartje of een brief te sturen, een arm om onze schouder te slaan. Wij zouden willen dat je niet verwacht dat ons verdriet na 6 maanden of 1 of 5 jaar over is. De eerste maanden, dit eerste jaar is traumatisch voor ons als ouders, maar wij zouden willen dat je kon begrijpen dat ons verdriet nooit over zal gaan. Wij zullen altijd verdriet hebben over het overlijden van J.* tot de dag dat wij zelf zullen overlijden. Wij werken erg hard om te herstellen, maar wij zouden willen dat je begrijpt dat wij nooit helemaal weer de oude worden. Wij zullen J.* altijd missen en wij zullen altijd rouwen om haar overlijden. Dingen die voor jullie gewoon zijn, zijn dat voor ons niet altijd meer. Op visite gaan, verjaardagen, feestjes, veel mensen bij elkaar die plezier maken, praten over van alles en nog wat, wij kunnen dat nog niet zo goed. Wij hopen dat jullie dat kunnen begrijpen. Weet je niet hoe je met ons om moet gaan? Zeg dat dan gewoon, dan kunnen we er over praten. Wij zouden willen, dat je niet van ons verwacht "er niet aan te denken" of om "gelukkig" te zijn. Het zal nog heel lang duren voor zoiets kan en het zal misschien wel nooit gebeuren. Als wij zeggen "Het gaat goed", dan zouden wij willen dat je begrijpt, dat wij ons dan niet altijd daadwerkelijk goed voelen. Wij zouden willen, dat je weet dat alle reacties van verdriet die wij hebben, erg normaal zijn. Depressie, kwaadheid, hopeloosheid en overstelpend verdriet, je kunt het allemaal verwachten. Dus vergeef ons alsjeblieft als wij rustig en teruggetrokken zijn of prikkelbaar en humeurig. Vergeef het ons als wij onbeleefd zijn, het is absoluut niet onze bedoeling. Soms wordt alles ons teveel en moeten wij even alleen zijn. Laat ons dan maar even. Wij zouden willen, dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert. Toen J.* overleed, stierf een groot deel van ons met haar. Wij zijn niet meer dezelfde mensen die wij waren voor J.* stierf en wij zullen ook nooit meer helemaal dezelfde worden. Wij zouden heel graag willen, dat je ons zou kunnen begrijpen. Dat je je zou kunnen indenken hoe het voelt: ons verlies en ons verdriet, onze stilte en onze tranen, onze leegte en onze pijn. Maar wij hopen dagelijks, dat je het nooit zal begrijpen. sluipt weer stilletjes weg
Spuuglokje	zaterdag 13 augustus 2011 @ 23:30
	Moussy, ik wil jullie even een hele dikke knuffel geven! _{Te laat, ik weet het , maar ik had op vakantie geen toegang tot internet en we waren vanmiddag pas weer thuis.}
LeNeHe	vrijdag 19 augustus 2011 @ 12:43
	Gistermiddag op kantoor geweest, het was best fijn om er weer even te zijn. Hoewel mijn verlof tot 22 september loopt wil ik toch voorzichtig aan weer beginnen. Kwam een collega tegen, niet de meest inlevende, hij zei ; het gaat vanzelf weer over hoor.' Alleen vandaag overvalt het verdriet en gemis me weer heel erg. Ook mis ik het zwanger zijn, de blijdschap en het onbezorgde. Wetend dat het ook bij een eventuele volgende zwangerschap niet meer zo ontspannen zal zijn. Soms wil ik wel heel hard uitschreeuwen dat ik mijn oude leven terug wil, mijn kindje bij me hebben. Ik wil niet de moeder zijn van een dood kindje. Maar tegelijk realiseer ik me dat het niet kan, dit is nu mijn leven, hier moet ik het mee doen.
livelink	vrijdag 19 augustus 2011 @ 12:55
	LeNeHe, wat had ik het je graag anders gegund. Het is zo ontzettend hard. Sterkte!
chacama	vrijdag 19 augustus 2011 @ 12:56
	Wel lezen en niet posten.... nee, dat kan ik niet. Ik vind dit het moeilijkste topic en het mooiste. Ik kan niet beginnen met te bedenken hoe je je voelt als je een kindje verliest. Maar ik wil jullie wel laten weten dat als ik hier kom, ik letterlijk stil sta bij jullie verdriet. Sterkte!
Muks	vrijdag 19 augustus 2011 @ 13:12
	LeNeHe....meid ik wow dat ik de gave had om alles te veranderen.. nu kan ik niets anders dan jev virtueel geven en je veel kracht toewensen
_Bar_	vrijdag 19 augustus 2011 @ 14:08
	LeNeHe sommige opmerkingen ook he.... Ach wat zou ik toch graag... Maar helaas ook hier geen magische krachten of bijzondere gaven. Leeg is het he allemaal!
Reintji	vrijdag 19 augustus 2011 @ 14:38
	@LeNeHe, je zult je bij tijd en wijle verbazen over de "botte" opmerkingen die je zo nu en dan zult krijgen. Gebrek aan inleving, niet wetende hoe te reargeren, geen houding kunnen geven, geen besef, et cetera. Andermans leed is altijd het grootste leed voor die persoon zelf. Zelf zul je merken met de tijd dagelijkse zaken weten te relativeren. SPOILER Hoe sommige collega's of mensen in je omgeving kunnen "klagen" over een baby, of niet ergens naar toe kunnen "want de baby dit... dat", "maar je hebt er nog een", "gelukkig gaat het de volgende keer wel goed" en ga zo maar door. Men moest eens weten,..