Jessie echt ongelooflijk gewoon.
hoe ziek is iemand dan wel niet in zijn/haar hoofd die zoiets doet...
Hoe durf je dingen te jatten vanaf een graf

* maffe kan er nog steeds niet over uit

Heb net gebeld met de begraafplaats. Juist bij de kindergrafjes halen ze helemaal niks weg zeiden ze. Alles laten ze liggen omdat het zo gevoelig is voor de nabestaande. Dat betekent dus dat zelfs mijn rouwboeket (grote hart van rozen) gestolen is
O en de plantjes in de aarde mochten ook gewoon, heb ik ook nog gevraagd.
Ze zouden er extra op gaan letten. Ik vroeg of het vaker voorkwam. Niet vaak, maar het gebeurde wel.
Nou ja ik heb nu maar bedacht dat diegene die zoiets doet ze dan wel harder nodig zal hebben.

Maar leuk en fijn is anders Jessie
Ik zou nu idd ook maar gewoon fijn voor voor vaste plantjes in de aarde gaan, misschien dat ze er dan wel vanaf blijven.

Heel veel sterkte lieve Jessie

Schandalig Jessie,
Niet netjes wat ze hebben gedaan. Sterkte..

Ik kan er met mijn kop niet bij dat mensen zulke dingen doen...

zoiets gebeurd toch nog regelmatig, het is te triest voor woorden, en vraag me dan ook af wat je er eigenlijk mee kan.

Ik hoopte eerst eigenlijk dat het misschien weggewaaid zou zijn, maar na het stukje doorgelezen te hebben, is dat geen optie geweest.
Het blijft pijnlijk en er zijn geen vriendelijke woorden voor, en snap ook niet waarom je zoiets doet.

hier ga ik morgen bij Thijs kijken, en een plannetje bedenken om het weer voorjaarsvrolijk te maken.

je snapt toch niet dat er mensen zijn die dit doen, te erg gewoon, een beetje respect is er niet meer bij.
k hoop dat je snel weer een mooi plekje voor je manneke kunt maken Jessie

Jessie.

Vast jeugd ofzo, kan me niet voorstellen dat een volwassen iemand met z'n volle verstand zoiets doet..
Vreselijk zeg! Hoe respectloos en stomzinnig kan je zijn..

quote:

Op maandag 9 maart 2009 09:51 schreef jessie het volgende:
Heb net gebeld met de begraafplaats. Juist bij de kindergrafjes halen ze helemaal niks weg zeiden ze. Alles laten ze liggen omdat het zo gevoelig is voor de nabestaande. Dat betekent dus dat zelfs mijn rouwboeket (grote hart van rozen) gestolen is
O en de plantjes in de aarde mochten ook gewoon, heb ik ook nog gevraagd.
Ze zouden er extra op gaan letten. Ik vroeg of het vaker voorkwam. Niet vaak, maar het gebeurde wel.
Nou ja ik heb nu maar bedacht dat diegene die zoiets doet ze dan wel harder nodig zal hebben.

Oh wat gruwelijk kut!

Jessie heb je al een rondje op de begraafplaats gelopen. Heb hier ook eens het stuk van mijn tante met linten en al teruggevonden en paar rijen verder. Klinkt misschien raar maar ik/wij vonden het terug op dezelfde begraafplaats maar bij een voor ons onbekend iemand.

Jessie, MarMar, Bar en alle andere stille mama's heel veel knuffels...

Ongelofelijk Jessie... heel triest...

Onbegrijpelijk is het. En heel heel heel vervelend.

Ik weet helaas hoe het voelt: bij Danyel's grafje is de magnolia (van LB, Snoop, Sugar en Piglet) ooit gestolen.
Nu stond die wel niet op het grafje, maar in het bos er net achter. Maar dan nog...

Maar zo overduidelijk iets van een graf stelen, een krans nota bene. Dat vind ik echt ongelofelijk grof.

Jessie, ik had het er net nog even over met Jeroen, en hij vroeg meteen of je aangifte had gedaan.
Ook al levert het waarschijnlijk niet (meteen) iets op, je weet nooit of de dader later alsnog eens tegen de lamp loopt, en dan kan het hem alsnog aangerekend worden.

Nog even iets algemeens:
Jeroen had vandaag een heel fijn gesprek met iemand van VOOK (Verening voor Ouders van een Overleden Kind). Het was heel fijn en prettig geweest, en één uitspraak van die man wilde ik hier even herhalen:

Wanneer je een ouder verliest, verlies je een stuk van je verleden.
Wanneer je een partner verliest, verlies je het heden.
Wanneer je een kind verliest, verlies je je toekomst.

Dit vond ik heel treffend, en het geeft ook aan waarom het verliezen van een kind zo moeilijk is. Want de toekomst is iets wat je nog voor je hebt, waar je nog aan moet bouwen, waar je nog zoveel voor te verwachten had...

Heel treffend Phluph!

En voor jullie ook weer een 'bijzondere' maand. Hoe gaat het met jullie zo rond deze tijd?

Idd heel treffend Phluph...

Toen vrienden van mijn afscheid namen van hun dochtertje die met 28w te vroeg geboren werd probeerde ik ook mijn verdriet aan iemand uit te leggen. Je huilt niet om de persoon die je kent, maar juíst om dat persoontje dat je nooit zal leren kennen.
Natuurlijk zit er bij sommigen van jullie wel een stukje verleden en 'kennen' bij, maar er is nog zoveel wat nog tot ontwikkeling had moeten komen, tot bloei, tot groei...

quote:

Op maandag 9 maart 2009 09:51 schreef jessie het volgende:
Nou ja ik heb nu maar bedacht dat diegene die zoiets doet ze dan wel harder nodig zal hebben.

Ik vind het heel knap dat je er zo naar kunt kijken. Ik hoop ook echt dat je het los kunt laten.
Want het ís enorm lomp, en ongevoelig. Maar het is zo jammer van al je energie als je daar boos om blijft.

Bar, sterkte morgen. Maak er maar iets moois van.

En Phluphke, gewoon even een .

Het gaat eigenlijk best lekker, Snooperd. Al is het wel jammer dat het een rommelige/drukke maand is.

Zo zit ik al vanaf november te wachten op een afspraak met het grondwerkbedrijf die de wei/tuin komen doen, en nu komen ze nota bene de 20e en 21e... Hoe krijgen ze het zo gepland zeg. Maar goed, ik heb de situatie uitgelegd en aangegeven dat we er dus gewoon niet zijn, een deel van de dag, maar dat de buurvrouw op ze zal letten.

En verder is er overmorgen een belangrijk gesprek tussen onze advocaat en de verzekeraar van het ziekenhuis.
In het beste geval kunnen we de zaak zeer spoedig (als in deze maand? ) afronden, in het slechtste geval gaan we verder met procederen. Daartussen zit een compromis, maar voor dat hier sprake van zal zijn, zijn we waarschijnlijk nog wel een tijdje aan het onderhandelen.

Genoeg aan ons hoofd dus voordat het de 21e is.

Zeker genoeg aan jullie hoofd als ik dat zo lees. Misschien is het ook goed om nu veel aan je hoofd te hebben

Jessie, ik snap niet dat er mensen zijn die zoiets doen. Maar goed, ik snap al niet dat ze planten gewoon uit voortuinen stelen Laat staan zoiets...

Pluphy, gaan jullie nog iets speciaals doen op de 21e? Behalve - neem ik aan - naar zijn grafje?

Meestal ontmoeten we familie etc. bij het grafje, en gaan we daarna gezamenlijk koffie drinken met iets lekkers. En daarna gaan Jeroen en ik 's avonds ergens eten. Klinkt als feestelijkheden, maar het is meer om iets extra's, iets bijzonders te doen, zodat het niet "just another day" is.

Wat spannend Phluph, dat gesprek morgen. Het lijkt me zo fijn als al die zakelijke dingen afgesloten kunnen worden.
En jullie invulling van 21 maart klinkt goed.

Pluphy het klinkt inderdaad bijzonder om er zo'n dag van te maken.
En lekker druk tot die tijd ja! Succes morgen!

Ik heb de uitslagen binnen van de onderzoeken. Niks gevonden. Wel dat ik een virus doorgemaakt had (volgens mij zeiden ze parvo virus maar weet ik niet meer zeker, is 5e ziekte geloof ik) Maar dat kan niet de oorzaak van het overlijden geweest zijn omdat het virus niet actief was, maar iets wat ik doorlopen had zei hij. Pacenta was ook goed. Navelstreng was nog niet binnen en kan ook veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel langer duren zei hij. Dat gaat een beetje op de grote hoop, klonk niet zo fijn in ieder geval. Mocht daar iets uit komen dan horen we het nog.
Ze hebben me hb geprikt odmat ik nog zo moe was en daar krijg ik morgen de uitslag van.
Dat ik nog bloedverlies had was ook normaal, mochten er toch nog placentaresten zitten wat hij niet verwacht nemen ze ook een afwachtende houding zei hij. Dit omdat gelbeken is dat na een 2e curretage de beschadiging aan de baarmoeder niet uit te sluiten is. Je hebt dan grotere kansen op verklevingen en menstruaties die niet meer komen.
Als ik nog een kinderwens had mocht ik "gewoon"weer zwanger worden. Ik meost er dan neit al te lang mee wachten ivm mijn biologische klok. Ook niet te snel, maar zo'n maand of 8.
En dit is dan weer grappig.
Gisteren ben ik namelijk naar een medium geweest. Ja ja Jessie goes zweverig
Maar goed buiten t feit dat die vrouw heel veel over mijn lieve oma wist te vertellen, over voorwerpen tijden de begrafenis van Ischa en over mijn eigen kidneren, benoemde ze een zwangerschap te zien. Met dezelfde vader (waar ze echt heel veel details van zijn jeugd wist te benoemen die je niet zo ff uit je duim zuigt)En ze zei over 8 maanden gaan jullie ervoor.
Nou ja daar denk ik dus nog helemaal niet over na, moet er zelfs niet aan denken nu. Maar was we grappig dat de arts ook 8 maanden benoemde.
Verder voel ik me dus moe, intens moe. Nog wat steken in me onderbuik, het vloeien lijkt wel minder te worden, maar durf niet te hard te juichen. En ik ben heel onzeker over mijn lijf merk ik. Maar kon ook genieten van het heerlijke zonnetje wat naar binnen scheen en wat me lekker warm maakte toen ik op de bank lag te dutten. Dus ach er zijn el lichtpuntjes hoor